SPRAWOZDANIE z prac Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE

27.1.2015 - (2014/2154(INI))

Komisja Rozwoju
Sprawozdawca: Charles Goerens

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

z prac Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE

(2014/2154(INI))

Parlament Europejski,

–       uwzględniając umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r.[1] („umowa z Kotonu”) i zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.[2], a po raz drugi w Wagadugu dnia 22 czerwca 2010 r.[3],

–       uwzględniając rezolucję ustawodawczą Parlamentu z dnia 13 czerwca 2013 r. w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy zmieniającej po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.[4],

–       uwzględniając Regulamin Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE (WZP), przyjęty w dniu 3 kwietnia 2003 r.[5], ostatnio zmieniony w Addis Abebie (Etiopia) dnia 27 listopada 2013 r.[6],

–       uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 233/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju na lata 2014–2020[7],

–       uwzględniając rezolucję ustawodawczą Parlamentu z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju[8],

–       uwzględniając rezolucję Parlamentu z dnia 12 marca 2013 r. w sprawie przygotowania wieloletnich ram finansowych dotyczących finansowania współpracy UE na rzecz państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz krajów i terytoriów zamorskich na lata 2014-2020 (11. Europejski Fundusz Rozwoju)[9],

–       uwzględniając decyzję Parlamentu z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego i dziesiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2012 oraz decyzję z dnia 3 kwietnia 2014 w sprawie zamknięcia rozliczeń ósmego, dziewiątego i dziesiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2012, a także rezolucję Parlamentu z dnia 3 kwietnia 2014 r. zawierającą uwagi, które stanowią integralną część decyzji Parlamentu w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego i dziesiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju na rok budżetowy 2012[10],

–       uwzględniając rezolucje przyjęte przez WZP dnia 27 listopada 2013 r. w sprawie: przestrzegania praworządności oraz znaczenia bezstronnego i niezawisłego sądownictwa; współpracy południe-południe i współpracy trójstronnej: szanse i wyzwania dla państw AKP, skutków społecznych i środowiskowych pasterstwa w państwach AKP oraz bezpieczeństwa w regionie Wielkich Jezior,

–       uwzględniając rezolucje przyjęte przez WZP dnia 19 czerwca 2013 r. w sprawie: zagrożenia dla demokracji i stabilności politycznej w krajach AKP spowodowanego ponownie puczami wojskowymi oraz w sprawie roli społeczności międzynarodowej; umów o partnerstwie gospodarczym – dalsze kroki; zasobów ludzkich w sektorze opieki zdrowotnej w krajach AKP; sytuacji w Republice Gwinei i sytuacji w Republice Środkowoafrykańskiej,

–       uwzględniając rezolucje przyjęte przez WZP dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie: kryzysu politycznego i humanitarnego w Somalii: wyzwania stojące przed Unią Europejską i grupą AKP; przedsiębiorczości opartej na technologiach informacyjno-komunikacyjnych i jej wpływu na rozwój państw AKP; a także znaczenia dostępu do energii dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego i osiągnięcia milenijnych celów rozwoju,

–       uwzględniając rezolucje przyjęte przez WZP dnia 30 maja 2012 r. w sprawie: politycznego wpływu konfliktu libijskiego na państwa sąsiednie AKP i UE; zmienności cenowej, funkcjonowania światowych rynków produktów rolnych i ich wpływu na bezpieczeństwo żywnościowe w państwach AKP; a także skutków społecznych i środowiskowych górnictwa w państwach AKP,

–       uwzględniając komunikat przyjęty w dniu 19 lipca 2013 r. w Abudży (Nigeria) na regionalnym posiedzeniu WZP w Afryce Zachodniej[11],

–       uwzględniając komunikat przyjęty dnia 16 lutego 2013 r. w Santo Domingo (Republika Dominikańska) na regionalnym posiedzeniu WZP na Karaibach[12],

–       uwzględniając komunikat przyjęty w dniu 20 lipca 2012 r. w Apii (Samoa) na regionalnym posiedzeniu WZP w regionie Pacyfiku[13],

–       uwzględniając komunikat przyjęty w dniu 24 lutego 2012 r. w Lusace (Zambia) na regionalnym posiedzeniu WZP w Afryce Południowej[14],

–       uwzględniając przyjęty dnia 19 czerwca 2013 r. kodeks postępowania członków Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE uczestniczących w misjach obserwacji wyborów,

–       uwzględniając Deklarację Milenijną ONZ z dnia 18 września 2000 r., określającą Milenijne Cele Rozwoju (MDG) jako cele uzgodnione wspólnie przez wspólnotę międzynarodową w celu likwidacji ubóstwa,

–       uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Zwiększanie wpływu unijnej polityki rozwoju – Program działań na rzecz zmian” (COM(2011)0637),

–       uwzględniając art.52 Regulaminu,

–       uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A8-0012/2015),

A.     mając na uwadze, że WZP AKP-UE ma szczególny status, gdyż stanowi jedyne wielostronne międzyparlamentarne zgromadzenie ustanowione na mocy umowy międzynarodowej, tj. umowy z Kotonu;

B.     mając na uwadze ewolucję WZP w kierunku rzeczywistego zgromadzenia parlamentarnego, dającego okazję do otwartej i szczerej dyskusji na tematy kluczowe dla współpracy na rzecz rozwoju, a także mając na uwadze fakt, że WZP przyczynia się znacznie do partnerstwa na równych warunkach między państwami AKP i UE;

C.     mając na uwadze, że głównym celem umowy z Kotonu zawartej między członkami grupy państw AKP a UE jest zmniejszenie i docelowo likwidacja ubóstwa; mając na uwadze, że współpraca powinna przyczyniać się także do zrównoważonego rozwoju gospodarczego, który jest podstawą trwałego pokoju i bezpieczeństwa oraz demokratycznej i politycznej stabilności w państwach AKP;

D.     mając na uwadze, że w 2013 r. zorganizowano następujące wyjazdy w celach informacyjnych: do Mali, aby lepiej zrozumieć niestabilną sytuację w tym kraju; do Liberii, aby przyczynić się do dialogu politycznego zgodnie z art. 8 umowy z Kotonu; na Haiti, aby ocenić przebieg odbudowy kraju i sytuację polityczną;

E.     mając na uwadze, że przyjęcie przez Zgromadzenie kodeksu postępowania członków uczestniczących w misjach obserwacji wyborów przyniosło nowe możliwości, przedstawiające dodatkową wartość, co pokazały wspólne wyjazdy WZP na wybory prezydenckie w Mali oraz na wybory parlamentarne i drugą turę wyborów prezydenckich na Madagaskarze;

F.     mając na uwadze, że dokonany w 2010 r. przegląd umowy z Kotonu umocnił rolę WZP i jego wymiar regionalny;

G.     mając na uwadze, że WZP powinno działać z pełnym zaangażowaniem poprzez dialog polityczny, prowadzony zgodnie z art. 8 umowy z Kotonu;

H.     mając na uwadze, że ważne byłoby utrzymywanie regularnego, opartego na rzeczowej analizie i nieformalnego dialogu z różnego rodzaju właściwymi podmiotami o charakterze oficjalnym i nieoficjalnym w kręgach związanych z AKP i UE (Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne, Rada AKP–UE, dialog z sektorem prywatnym w AKP–UE i ze społeczeństwem obywatelskim) oraz w innych kręgach, które nie są bezpośrednio zainteresowane AKP ani UE;

I.      mając na uwadze, że w latach 2003–2013 prawie wszystkie europejskie posiedzenia WZP zasadniczo odbywały się kolejno w państwach, które sprawowały rotacyjną prezydencję Rady Unii Europejskiej; mając na uwadze, że państwa sprawujące rotacyjną prezydencję są zobowiązane przestrzegać w tym zakresie zobowiązań umowy o partnerstwie z Kotonu;

J.      biorąc pod uwagę, że szybki rozwój krajów BRICS (Brazylii, Rosji, Indii, Chin i RPA), a także innych gospodarek wschodzących na szczeblu globalnym oraz w krajach i regionach AKP ma coraz większy wpływ na grupę państw AKP i obecne stosunki między AKP a UE;

K.     mając na uwadze, że zgodnie z przyjętymi przez Prezydium Parlamentu Europejskiego nowymi przepisami dotyczącymi podróży akredytowanych asystentów parlamentarnych, nie mogą oni już towarzyszyć posłom podczas posiedzeń plenarnych WZP, co istotnie wpływa na prace parlamentarne;

1.      przyjmuje z zadowoleniem fakt, że WZP jako jedna ze wspólnych instytucji na mocy umowy z Kotonu stale dba o zapewnienie ram do otwartego, demokratycznego i głębokiego dialogu między posłami do Parlamentu Europejskiego i parlamentarzystami z państw AKP na temat wykonywania powyższej umowy, w tym nadzorowania współpracy na rzecz rozwoju w ramach EFR oraz zawierania i wdrażania umów o partnerstwie gospodarczym; przyjmuje z zadowoleniem, że WZP może pełnić rolę forum do szczerej i otwartej dyskusji na trudne i kontrowersyjne tematy; apeluje zatem o to, aby przyszła umowa, która zastąpi umowę z Kotonu, zawierała wyraźne zapisy dotyczące niedyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową, czego wielokrotnie domagał się Parlament Europejski;

2.      podkreśla konieczność wzmocnienia dialogu politycznego i podkreśla w związku z tym rolę WZP w promowaniu i obronie zasad, o których mowa w art. 9 umowy z Kotonu, a w szczególności zasady dobrej administracji;

3.      zwraca uwagę na dodatkowe korzyści płynące z organizowania sesji plenarnych WZP w państwach członkowskich UE, które sprawują rotacyjną prezydencję w Radzie Unii Europejskiej, oraz wyraża przekonanie, że zasada rotacji powinna zostać utrzymana w przyszłości; wyraża ubolewanie, że z powodu niesprzyjających okoliczności irlandzka prezydencja nie zdecydowała się zorganizować 25. sesji WZP; jednak gratuluje rządowi Danii decyzji o wyrażeniu zgody na organizację bardzo udanej 23. sesji w Horsens, gdzie obywatele Horsens i delegaci z AKP nawiązali kontakty kulturalne i edukacyjne; ubolewa z powodu braku zainteresowania organizacją posiedzeń WZP, który okazały niektóre z państw członkowskich UE sprawujące niegdyś lub mające sprawować w przyszłości rotacyjną prezydencję UE; zwraca się do wszystkich państw członkowskich UE sprawujących rotacyjną prezydencję Rady UE, wzywając je do większego zaangażowania w przygotowanie, organizację i przebieg sesji WZP;

4.      podkreśla wagę posiedzeń WZP, w tym posiedzeń komisji stałych, ale ubolewa nad faktem, że uczestniczyła w nich często nierównomierna liczba posłów z UE i AKP, i wyraża zaniepokojenie spadkiem liczby posłów do PE uczestniczących w posiedzeniach, zwłaszcza w czasie głosowań; zwraca uwagę, że bardziej zrównoważona liczba uczestników brała udział w wyjazdach, m.in. w spotkaniach regionalnych, i wyraża nadzieję, że w przyszłości tak samo będzie wyglądała frekwencja na posiedzeniach WZP w Brukseli;

5.      przypomina o zobowiązaniu ustępującej wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel, która zadeklarowała, że w trakcie posiedzeń Zgromadzenia Rada UE będzie reprezentowana na szczeblu ministerialnym, oraz wzywa przyszłą wiceprzewodniczącą/wysoką przedstawiciel, aby dopełniła tego zobowiązania;

6.      przypomina Radzie AKP-UE o obowiązku przedłożenia Zgromadzeniu rocznego sprawozdania dotyczącego wdrażania umowy z Kotonu, które powinno dotyczyć kwestii politycznych, społeczno-gospodarczych i związanych z wpływem na środowisko, a nie zawierać tylko podsumowanie odbytych posiedzeń;

7.      przypomina, że na mocy art. 14 zmienionej umowy z Kotonu wspólne instytucje podejmują starania w celu zapewnienia koordynacji, spójności i komplementarności, a także skutecznego i obustronnego przepływu informacji; wyraża przekonanie, że podobnie jak przewodniczący Parlamentu Europejskiego otrzymuje zaproszenie na posiedzenia Rady Europejskiej, tak i dwóch współprzewodniczących WZP powinno mieć możliwość uczestnictwa w posiedzeniach Wspólnej Rady Ministrów AKP-UE; zwraca się do wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel o dalsze pogłębianie istniejącej współpracy i dopilnowanie, aby WZP zostało zaproszone do uczestnictwa w kolejnym posiedzeniu Wspólnej Rady;

8.      podkreśla kluczową rolę, którą parlamenty narodowe państw AKP, władze lokalne i podmioty niepubliczne spełniają na etapie przygotowawczym oraz przy kontrolowaniu krajowych i regionalnych dokumentów strategicznych oraz wdrażaniu Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR); wzywa Komisję i rządy państw AKP, by wykazały się zaangażowaniem, przekazując we właściwym czasie wszystkie dostępne informacje parlamentom narodowym państw AKP i służąc im wsparciem przy sprawowaniu demokratycznej kontroli, w szczególności poprzez umacnianie ich potencjału w tym zakresie;

9.      zwraca uwagę na prace grup roboczych Komisji Rozwoju Parlamentu Europejskiego w dziedzinie kontroli w kontekście oceny i monitorowania dokumentów programowych dla krajów i regionów AKP w ramach 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju oraz zwraca się o wprowadzenie procedury sprawozdawczości względem członków WZP na temat wyników tego procesu;

10.    gratuluje Prezydium WZP poszerzenia pola działalności poza same funkcje administracyjne i korzystania z posiedzeń Prezydium jako możliwości do dyskusji na tematy polityczne, co zostało osiągnięte dzięki wprowadzeniu do porządku obrad w Brukseli i Addis Abebie merytorycznych kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak „Przyszłość stosunków AKP-UE po roku 2020”; zachęca do stosowania tej praktyki w przyszłości;

11.    wzywa Prezydium WZP do wypracowania bardziej strategicznego podejścia do programu prac zgromadzenia i kwestii wyboru sprawozdań przez jego komisje stałe, tak aby sprawozdania ściśle wiązały się ze strategicznymi celami WZP, a w szczególności stanowiły wkład do negocjacji w sprawie ram na rzecz rozwoju po roku 2015 oraz stosunków między UE a AKP po roku 2020;

12.    ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją polityczną i humanitarną w wielu państwach i regionach AKP, w tym wewnętrznymi i zewnętrznymi skutkami tej sytuacji na różnych płaszczyznach; deklaruje również solidarność z dotkniętą tymi wydarzeniami ludnością; wzywa WZP do dalszego monitorowania sytuacji w objętych kryzysem państwach AKP, zwrócenia szczególnej uwagi na przypadki niestabilności oraz zaapelowania do państw AKP i UE o prowadzenie skoordynowanych działań w celu zwalczenia epidemii wirusa ebola w Afryce Zachodniej;

13.    z zadowoleniem zauważa coraz bardziej parlamentarny – a tym samym polityczny – charakter WZP, a także wzrost zaangażowania posłów i poprawę jakości debat, co pozwala WZP na znaczący wkład w rozwój partnerstwa AKP-UE; wzywa WZP do zintensyfikowania dialogu na temat praw człowieka, zgodnie z Powszechną deklaracją praw człowieka ONZ i umową z Kotonu, a także do umieszczenia tego dialogu w porządku obrad jako punktu stałego;

14.    domaga się, aby Parlament Europejski politycznie odpowiadał za uwzględnianie opinii parlamentów krajów AKP na temat wyników negocjacji w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym, zanim wyrazi na nie zgodę;

15.    zwraca uwagę na fakt, że trwa dyskusja na temat stosunków AKP-UE po roku 2020 i nad przyszłością grupy AKP, oraz podkreśla, jak ważna jest rola, którą powinno w niej odegrać WZP; zaznacza w związku z tym, że niezależnie od ostatecznego wyniku tej dyskusji konieczny jest szeroko zakrojony, wzmocniony, wspólny nadzór parlamentarny; podkreśla, że przyszła umowa, która zastąpi umowę z Kotonu, powinna zawierać wyraźne zapisy dotyczące niedyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową, czego wielokrotnie domagał się Parlament Europejski;

16.    ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie przyjęciem przepisów kryminalizujących homoseksualizm w niektórych państwach AKP oraz dyskusją na temat ich wprowadzenia; wzywa WZP do uwzględnienia tej kwestii w porządku debat; wzywa do umocnienia zasady przyjmowania klauzul dotyczących niepodlegających negocjacjom praw człowieka i sankcji w przypadku ich naruszania, m.in. w odniesieniu do dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek, orientację seksualną i tożsamość płciową oraz w stosunku do nosicieli wirusa HIV i chorych na AIDS;

17.    uważa, że dyskusja na temat okresu po wygaśnięciu umowy z Kotonu powinna stanowić okazję do dokładnej analizy wad, ale także zalet obecnej umowy w odniesieniu do kwestii zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego w krajach AKP; uważa również, że w ramach przyszłych ustaleń między AKP a UE dotyczących współpracy na rzecz rozwoju, współpracy gospodarczej oraz handlu i inwestycji należy zadbać o to, aby żadne z państw AKP nie znalazło się w gorszej sytuacji;

18.    wzywa Prezydium WZP do wyznaczenia dwóch stałych sprawozdawców z ramienia WZP ds. spójności polityki na rzecz rozwoju, którzy będą ściśle współpracować ze stałym sprawozdawcą Parlamentu Europejskiego ds. spójności polityki na rzecz rozwoju oraz dwa razy w roku sporządzać sprawozdanie na temat wdrożenia art. 12 nowej umowy z Kotonu;

19.    podkreśla, jak ważne jest, aby jednocześnie z sesjami WZP AKP-UE przeprowadzane były spotkania z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego aktywnymi w odnośnych krajach, tak aby pobudzać szerszy sposób widzenia oraz wykorzystywać ich doświadczenie i działalność, kładąc nacisk na najlepsze wzorce, w celu zacieśniania więzi z tymi organizacjami;

20.    domaga się, aby umowy o partnerstwie gospodarczym z krajami AKP służyły celom rozwojowym odzwierciedlającym zarówno krajowe, jak i regionalne interesy i potrzeby ludności krajów AKP w celu ograniczenia ubóstwa, osiągnięcia milenijnych celów rozwoju oraz przestrzegania podstawowych praw człowieka, w tym praw społeczno-gospodarczych, takich jak prawo do żywności lub prawo dostępu do podstawowych usług publicznych;

21.    zwraca się do WZP UE–AKP o opracowanie wspólnego podejścia w kwestii określenia przyszłych ram na rzecz rozwoju po roku 2015; zachęca członków WZP do angażowania się w negocjacje w sprawie nowych celów zrównoważonego rozwoju;

22.    z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w latach 2012 i 2013 odbyły się z powodzeniem posiedzenia regionalne przewidziane na mocy umowy z Kotonu i Regulaminu WZP; uznaje, że dzięki tym posiedzeniom dochodzi do rzeczywistej wymiany poglądów w kwestiach dotyczących regionów, w tym dotyczących zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania, integracji i współpracy regionalnej oraz negocjacji na temat umów o partnerstwie gospodarczym, które są zgodne z przepisami WTO; wyraża uznanie dla organizatorów udanych posiedzeń w Nigerii, Republice Dominikańskiej, Samoa i Zambii;

23.    podkreśla znaczenie organizowanych podczas sesji WZP warsztatów, które są uzupełnieniem dyskusji prowadzonych w czasie posiedzeń plenarnych; zwraca się do Prezydium, które odpowiada za nadzór działań będących wynikiem rezolucji i decyzji przyjętych przez Zgromadzenie, aby umocniło swoją rolę i podejmowało działania wspólnie z przewodniczącym i sprawozdawcą odpowiedniej komisji stałej;

24.    wyraża zadowolenie z udziału współprzewodniczącego WZP ze strony PE w nieoficjalnych posiedzeniach ministrów ds. rozwoju państw UE oraz w 7. szczycie szefów państw i rządów AKP;

25.    wzywa Komisję, aby w dalszym ciągu z wyprzedzeniem przedkładała odpowiedzi pisemne na zgłaszane na każdej sesji Zgromadzenia pytania wymagające odpowiedzi ustnej;

26.    apeluje o ratyfikację zmienionej umowy z Kotonu do krajów, które jeszcze tego nie uczyniły;

27.    wyraża uznanie dla komisarza Andrisa Piebalgsa za jego ogromne zaangażowanie i istotny wkład w prace WZP;

28.    zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Radzie AKP, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Prezydium WZP oraz rządom i parlamentom Danii, Surinamu, Irlandii i Etiopii.

• [1]  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.
• [2]  Dz.U. L 287 z 28.10.2005, s. 4.
• [3]  Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.
• [4]  Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0273.
• [5]  Dz.U. C 231 z 26.9.2003, s. 68.
• [6]  Dz.U. C 64 z 4.3.2014.
• [7]  Dz.U. L 77 z 15.3.2014, s. 44.
• [8]  Dz.U. L 77 z 15.3.2014, s. 44.
• [9]  Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0076.
• [10]  Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0290.
• [11]  APP 101.509.
• [12]  APP 101.351.
• [13]  http://www.europarl.europa.eu/intcoop/acp/2012_samoa/pdf/apia_communique_fin_en.pdf
• [14]  http://www.europarl.europa.eu/intcoop/acp/2012_lusaka/pdf/lusaka_communique_final_en.pdf

UZASADNIENIE

W 2012 i 2013 r. sesje Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego (WZP) odbyły się zgodnie z postanowieniami umowy z Kotonu cztery razy.

23. sesja miała miejsce w Danii w dniach 28–30 maja, a 24. sesja – w Paramaribo (Surinam) w dniach 27–29 listopada 2012 r. sesja miała miejsce w Brukseli w dniach 17–19 czerwca, a 26. sesja – w Addis Abebie (Etiopia) w dniach 25–27 listopada 2013 r.

Członek Komisji ds. rozwoju Andris Piebalgs zabrał głos na forum Zgromadzenia, a następnie odbyła się zwyczajowa tura pytań ze strony posłów. W sesjach wzięli udział kolejni urzędujący przewodniczący Rady AKP i Rady UE.

W czasie sesji w 2012 r. przyjęto dziewięć rezolucji i jedno oświadczenie. W czasie posiedzeń w 2013 r. przyjęto dziewięć rezolucji. Posiedzenia regionalne w 2012 r. odbyły się Lusace (Zambia) i Apii (Samoa). Posiedzenia regionalne w 2013 r. odbyły się w Santo Domingo (Republika Dominikańska) i Abudży (Nigeria).

23. sesja w Horsens (Dania)

W czasie 23 sesji Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE przyjęto trzy rezolucje przedłożone przez komisje stałe:

–       w sprawie politycznego wpływu konfliktu libijskiego na państwa sąsiednie AKP i UE,

–       w sprawie zmienności cenowej, funkcjonowania światowych rynków produktów rolnych i ich wpływu na bezpieczeństwo żywnościowe w państwach AKP,

–       w sprawie skutków społecznych i środowiskowych górnictwa w państwach AKP,

a także pilną rezolucję w sprawie sytuacji w Nigerii w odniesieniu do bezpieczeństwa.

Zgromadzenie przyjęło też Deklarację w sprawie reformy europejskiej polityki rybołówstwa i jej wpływu na państwa AKP.

Współprzewodniczący wydali trzy oświadczenia w sprawie: sytuacji w Mali, sytuacji politycznej na Madagaskarze, sytuacji w Sudanie i w Sudanie Południowym.

24. sesja w Paramaribo (Surinam)

W czasie 24. sesji Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP–UE przyjęto trzy rezolucje przedłożone przez komisje stałe:

–         w sprawie reakcji na kryzys polityczny i humanitarny w Somalii: wyzwania stojące przed Unią Europejską i grupą AKP,

–         przedsiębiorczości opartej na technologiach informacyjno-komunikacyjnych i jej wpływu na rozwój państw AKP;

–         znaczenia dostępu do energii dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego i osiągnięcia milenijnych celów rozwoju,

a także dwie pilne rezolucje:

–       w sprawie sytuacji w Mali

–       w sprawie niestabilnej i niebezpiecznej sytuacji w regionie Wielkich Jezior, a w szczególności we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga.

Współprzewodniczący wydali cztery oświadczenia w sprawie: sytuacji w Mali i w Demokratycznej Republice Konga, milenijnych celów rozwoju, perspektyw po umowie partnerskiej z Kotonu, nielegalnych polowań na słonie afrykańskie.

25. sesja w Brukseli (Belgia)

25. sesja WZP odbyła się w Brukseli (Belgia), ponieważ mimo ponawianych apeli ze strony posłów Zgromadzenia AKP i UE Irlandia, która sprawowała rotacyjną prezydencję w Radzie UE, odmówiła zorganizowania sesji w Irlandii i zerwała w ten sposób z długą tradycją, działając niezgodnie z duchem umowy z Kotonu i Regulaminem WZP.

Zgromadzenie przyjęło trzy rezolucje przedłożone przez komisje stałe:

–         w sprawie zagrożenia dla demokracji i stabilności politycznej w krajach AKP spowodowanego ponownie puczami wojskowymi oraz w sprawie roli społeczności międzynarodowej,

–         w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym – dalszych kroków oraz

–         w sprawie zasobów ludzkich w sektorze opieki zdrowotnej w krajach AKP,

a także dwie pilne rezolucje w sprawie sytuacji w Republice Gwinei i w Republice Środkowoafrykańskiej, poprawki do Regulaminu WZP i kodeks postępowania członków Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego uczestniczących w misjach obserwacji wyborów.

Współprzewodniczący wydali dwa oświadczenia w sprawie Erytrei i Madagaskaru.

26. sesja w Addis Abebie (Etiopia)

26. sesja Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego miała miejsce w Addis Abebie (Etiopia).

Zgromadzenie przyjęło trzy rezolucje przedłożone przez komisje stałe:

–         przestrzegania praworządności oraz znaczenia bezstronnego i niezawisłego sądownictwa;

–         współpracy południe-południe i współpracy trójstronnej: szanse i wyzwania dla państw AKP, oraz

–         w sprawie skutków społecznych i środowiskowych pasterstwa w państwach AKP,

a także pilną rezolucję w sprawie bezpieczeństwa w regionie Wielkich Jezior.

Współprzewodniczący wydali cztery oświadczenia w sprawie tragedii na wyspie Lampedusa, kryzysu w Republice Środkowoafrykańskiej, w sprawie Republiki Madagaskaru i dziewiątej konferencji ministerialnej WTO.

Komisje stałe: Komisja ds. Politycznych, Komisja ds. Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu oraz Komisja ds. Społecznych i Środowiska

Posiedzenia trzech komisji stałych odbyły się cztery razy, tak w 2012, jak i w 2013 r. w czasie czterech sesji (w Horsens, Paramaribo, Brukseli i Addis Abebie) oraz dwa razy każdego roku w okresie między posiedzeniami (w Brukseli). Do podstawowych zadań komisji stałych należy sporządzanie sprawozdań w sprawach stanowiących przedmiot wzajemnego zainteresowania stron oraz zmian politycznych, gospodarczych i społecznych; na podstawie sprawozdań przyjmowane są w czasie posiedzeń plenarnych rezolucje (dopuszcza się maksymalnie sześć sprawozdań rocznie).

Komisja ds. Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu pełni ponadto dodatkową istotną funkcję – jej członkowie mogą nadzorować stosowanie narzędzia kluczowej wagi dla stosunków AKP-UE, tj. współpracy na rzecz rozwoju w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR); przyczynia się to do zmniejszenia deficytu demokratycznego, jako że w przeszłości kontrola parlamentarna nad Europejskim Funduszem Rozwoju w państwach AKP była zdecydowanie niedostateczna.

Ponadto komisje obserwują wdrażanie rezolucji Komisji Europejskiej, co oznacza kontrolę parlamentarną i szczegółowe dyskusje na temat podejmowanych działań.

W związku z niską frekwencją posłów do Parlamentu Europejskiego parlamentarzyści z państw AKP zaapelowali o zmianę daty posiedzeń komisji, które odbywają się w Brukseli, tak aby nie pokrywały się one z innymi zajęciami posłów w ramach prac Parlamentu Europejskiego. Posiedzenia w okresie między sesjami odbyły się zatem w czwartek i piątek, a nie w środę i czwartek, co częściowo zmniejszyło obciążenie służb tłumaczeniowych, ale nie doprowadziło do udziału większej liczby posłów do PE.

Wyjazdy w celach informacyjnych

Prezydium WZP AKP-UE odbyło wyjazd w celach informacyjnych do Wspólnego Centrum Badawczego Komisji Europejskiej w Isprze (Włochy) w marcu 2012 r. oraz wyjazd na Fidżi w lipcu 2012 r. w celu oceny, czy władze dokonały postępów w przywracaniu w kraju porządku konstytucjonalnego i demokracji parlamentarnej.

W roku 2013 r. Prezydium WZP przeprowadziło trzy wyjazdy w celach informacyjnych.

Dzięki wyjazdowi do Mali uzyskano informacje o niestabilności sytuacji politycznej i dokonano oceny gotowości malijskich władz do przeprowadzenia wyborów.

Wyjazd do Liberii stanowił wkład w dialog polityczny na szczeblu parlamentarnym zgodnie z art. 8 umowy z Kotonu i sugestiami wysokiej przedstawiciel/wiceprzewodniczącej Catherine Ashton. Kwestia dobrego rządzenia, w tym kontroli parlamentarnej nad wsparciem budżetowym i funkcjonowania władzy ustawodawczej, została poruszona podczas rozmów z władzami, zabrali na jej temat głos posłowie, a także przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego i organizacji międzynarodowych.

Wyjazd na Haiti stanowił uzupełnienie wyjazdu z 2010 r., który miał na celu sprawdzenie, czy doszło do zmiany sytuacji politycznej oraz jak przebiega odbudowa w kraju, który został ogarnięty politycznym impasem.

Misje obserwacji wyborów

Prezydium WZP zorganizowało także dwie misje obserwacji wyborów, jedną w czasie wyborów prezydenckich w Mali w lipcu 2013 r., a drugą w czasie wyborów parlamentarnych i drugiej tury wyborów prezydenckich na Madagaskarze w grudniu 2013 r.

Dnia 19 czerwca 2013 Zgromadzenie przyjęło kodeks postępowania członków Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE uczestniczących w misjach obserwacji wyborów.

Perspektywy dalszego rozwoju

Dzięki wysokiej jakości swojej pracy Zgromadzenie stało się istotnym podmiotem w stosunkach pomiędzy AKP i UE oraz ich współpracy. Aktywnie nadzoruje zmiany sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej w państwach AKP, starając się promować cele rozwoju oraz szacunek dla praw człowieka i podstawowych wolności, w tym szacunek dla podstawowych praw socjalnych, demokracji opartej o praworządność oraz przejrzyste i odpowiedzialne rządy, które są nieodłącznym elementem zrównoważonego rozwoju.

Zgromadzenie odgrywa obecnie, tak jak i do tej pory, kluczową rolę przy nadzorowaniu negocjacji i wdrażaniu umów o partnerstwie gospodarczym; nadzór ten ma sprawić, aby wynik negocjacji był zgodny z celami gospodarczymi i celami rozwoju określonymi w umowie z Kotonu (2000 r.). W związku z tym szczególną uwagę poświęca się również integracji i współpracy regionalnej i subregionalnej.

Współpraca AKP-UE oparta jest o system prawnie wiążący i istnienie wspólnych instytucji. Ważne jest, aby WZP w dalszym ciągu bardzo starannie nadzorowało zachodzące zmiany, tak aby po wygaśnięciu umowy z Kotonu w 2020 r. jego opinia została wzięta pod uwagę przy rozważaniu możliwych do przyjęcia opcji i alternatyw. Niezależnie od wyników negocjacji na temat przyszłości AKP-UE po roku 2020 parlamentarny wymiar WZP powinien pozostać tak silny jak dotychczas i odgrywać istotną rolę także po roku 2020.

GŁOSOWANIE IMIENNE PODCZAS GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO

Posłowie głosujący za: 21	PPE: Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Maurice Ponga, Cristian Dan Preda, György Schöpflin, Davor Ivo Stier, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland, Anna Záborská   S-D: Seb Dance, Doru-Claudian Frunzulică, Louis-Joseph Manscour, Linda McAvan, Norbert Neuser, Elly Schlein, Pedro Silva Pereira   ECR: Nirj Deva   ALDE: Beatriz Becerra Basterrechea, Paavo Väyrynen   Verts/ALE: Heidi Hautala, Maria Heubuch   EFDD: Rosa D'Amato
Posłowie głosujący przeciw: 2	EFDD: Nathan Gill   NI: Louis Aliot
Posłowie wstrzymujący się od głosu: 2	GUE/NGL: Kostas Chrysogonos, Lola Sánchez Caldentey

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	21.1.2015
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	21 2 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Louis Aliot, Beatriz Becerra Basterrechea, Kostas Chrysogonos, Nirj Deva, Doru-Claudian Frunzulică, Nathan Gill, Heidi Hautala, Maria Heubuch, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Linda McAvan, Norbert Neuser, Maurice Ponga, Cristian Dan Preda, Lola Sánchez Caldentey, Elly Schlein, György Schöpflin, Pedro Silva Pereira, Davor Ivo Stier, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland, Anna Záborská
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Seb Dance, Louis-Joseph Manscour
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Rosa D’Amato