ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej deklaracji w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli
19.6.2015 - (05420/2015 – C8-0043/2015 – 2015/0001(NLE)) - ***
Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawca: João Ferreira
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej deklaracji w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli
(05420/2015 – C8-0043/2015 – 2015/0001(NLE))
(Zgoda)
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt decyzji Rady dotyczącej zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej deklaracji w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli (05420/2015),
– uwzględniając deklarację w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli (05420/2015),
– uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody złożony przez Radę zgodnie z art. 43 ust. 2 i art. 218 ust. 6 lit. a) pkt (v) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0043/2015),
– uwzględniając art. 99 ust. 1 akapit pierwszy i trzeci, art. 99 ust. 2 oraz art. 108 ust. 7 Regulaminu,
– uwzględniając zalecenie Komisji Rybołówstwa (A8-0195/2015),
1. wyraża zgodę na zawarcie deklaracji;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Boliwariańskiej Republiki Wenezueli.
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Przemysł przetwórczy w Gujanie Francuskiej częściowo uzależniony jest od prowadzonej w jej wyłącznej strefie ekonomicznej eksploatacji żywych zasobów naturalnych przez wenezuelskie statki rybackie. Biorąc pod uwagę znaczenie gospodarcze i społeczne tej działalności w regionie, od kilkudziesięciu lat statkom wenezuelskim zezwala się na dokonywanie połowów, z zastrzeżeniem wyładowywania ich części w portach lokalnych.
Rozładunek i przetwórstwo produktów rybołówstwa stanowi więc ważne źródło dochodu i zatrudnienia w Gujanie Francuskiej.
Jednak jako że UE nie zawarła z Wenezuelą żadnej międzynarodowej umowy w sprawie połowów, współpraca z tym krajem nie jest zgodna z wymogami wspólnotowego porządku prawnego. Niemniej w praktyce zezwala się statkom wenezuelskim na prowadzenie działalności.
W związku z powyższym Komisja przedstawiła wniosek dotyczący zobowiązania UE do przyznania wenezuelskim statkom rybackim uprawnień do połowów. Opracowane rozwiązanie prawne, tj. deklaracja Rady zatwierdzona przez Parlament Europejski i pozostająca w zgodzie z prawem Unii, a w szczególności z WPRyb w odniesieniu do ochrony zasobów rybnych i zarządzania nimi, a także z innymi powiązanymi prawami, wydaje się odpowiednie dla niewielkiej skali działalności połowowej, o której mowa.
Wspomniana deklaracja przybrała formę decyzji 2012/19/UE, na mocy której Rada, po zmianie podstawy prawnej deklaracji, uznała Parlament za organ doradczy, nie zaś organ, do którego musiałaby wystąpić z wnioskiem o zgodę.[1]
W następstwie tego działania Parlament i Komisja wniosły skargi do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, domagając się uchylenia decyzji Rady zatwierdzającej deklarację w sprawie przyznania uprawnień do połowów w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej wenezuelskim statkom rybackim, a Trybunał rozpatrzył obydwie sprawy łącznie.
W wydanym wyroku Trybunał – po rozpatrzeniu terminu „umowa” (art. 218 TFUE) w jego najszerszym znaczeniu – uznał deklarację za „umowę międzynarodową”, pomimo że deklaracja miała charakter jednostronny, a w jej treści nie określono i nie objaśniono warunków, na jakich wenezuelskie statki rybackie mogą eksploatować zasoby rybne w wyłącznej strefie ekonomicznej Gujany Francuskiej[2].
Trybunał Sprawiedliwości wyraźnie potwierdził, że decyzje dotyczące zawierania zewnętrznych umów w sprawie połowów wchodzą w pełni w zakres stosowania art. 43 ust. 2 TFUE, a więc decyzja Parlamentu nie ma jedynie charakteru konsultacji, lecz jest wiążąca, zatem zgoda Parlamentu jest wymagana.
Następnie, po wyroku Trybunału Sprawiedliwości opowiadającym się za stanowiskiem Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, Komisja przedstawiła Radzie i Parlamentowi nowy wniosek, przy czym skutki decyzji Rady obowiązują do czasu wejścia w życie nowej decyzji.
Po rozwiązaniu tego sporu instytucjonalnego, powstałego wyłącznie na gruncie rozbieżności co do zastosowania odpowiedniej podstawy prawnej, sprawozdawca uważa, iż procedura zatwierdzenia niniejszego wniosku powinna zostać zakończona w jak najkrótszym czasie. Dzięki temu nadane zostaną odpowiednie ramy działalności połowowej prowadzonej na omawianym obszarze, której regularny charakter nie został zachwiany przez zaistniałą zwłokę.
Należy zauważyć, iż Wenezuela stosuje się do zastrzeżeń powiązanych z niniejszym wnioskiem, w szczególności w zakresie prowadzenia działań zgodnych z przepisami europejskimi, m.in. w odniesieniu do zasobów gatunków docelowych, rodzajów stosowanych narzędzi połowowych, urządzeń lokacyjnych statków, sprawozdań z dokonywanych połowów, maksymalnej liczby upoważnionych statków rybackich i części połowów, jaką należy wyładowywać w portach Gujany Francuskiej.
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
Data przyjęcia |
17.6.2015 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
19 1 0 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Clara Eugenia Aguilera García, Renata Briano, Alain Cadec, David Coburn, Richard Corbett, Diane Dodds, Linnéa Engström, João Ferreira, Ian Hudghton, Carlos Iturgaiz, Werner Kuhn, António Marinho e Pinto, Gabriel Mato, Norica Nicolai, Ulrike Rodust, Remo Sernagiotto, Ricardo Serrão Santos, Isabelle Thomas, Peter van Dalen, Jarosław Wałęsa |
||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Izaskun Bilbao Barandica, José Blanco López, Marek Józef Gróbarczyk, Verónica Lope Fontagné, Francisco José Millán Mon |
||||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Tim Aker |
||||