SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

22.6.2015 - (COM(2013)0813 – C7-0431/2013 – 2013/0402(COD)) - ***I

Komisja Prawna
Sprawozdawczyni: Constance Le Grip


Procedura : 2013/0402(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0199/2015

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

(COM(2013)0813 – C7-0431/2013 – 2013/0402(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–       uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0813),

–       uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0431/2013),

–       uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–       uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 25 marca 2014 r.[1],

–       uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–       uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej oraz opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jak również Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A8-0199/2015),

1.      przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.      zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.      zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka    1

POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO[2]*

do wniosku Komisji

---------------------------------------------------------

2013/0402 (COD)

Wniosek

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[3],

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych[4],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)      Przedsiębiorstwa i instytuty badawcze o charakterze niekomercyjnym inwestują poprzez pozyskiwanie, opracowywanie i wykorzystywanie know-how i informacji, które są walutą gospodarki opartej na wiedzy oraz dają przewagę konkurencyjną. Takie inwestycje w tworzenie i wykorzystywanie kapitału intelektualnego przesądzają o ich konkurencyjności na rynku i innowacyjności oraz o zwrotach z inwestycji, które leżą u podstaw motywacji do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej przez przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z różnych środków w celu zapewnienia sobie własności wyników swojej działalności innowacyjnej, w sytuacji gdy otwartość nie pozwala na pełne wykorzystanie ich inwestycji w badania i innowacje. Jednym z takich środków jest skorzystanie z ▌praw własności intelektualnej, takich jak patenty, prawa do wzoru lub prawa autorskie. Innym środkiem jest ochrona dostępu do wiedzy, która jest wartościowa dla danej jednostki i która nie jest powszechnie znana, oraz wykorzystanie takiej wiedzy. Tego rodzaju cenne know-how i informacje handlowe, które są niejawne i które mają pozostać poufne, określa się jako tajemnicę przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa, niezależnie od ich wielkości, uznają tajemnice przedsiębiorstwa za równie wartościowe jak patenty i inne rodzaje praw własności intelektualnej oraz wykorzystują poufność jako narzędzie zarządzania innowacjami w działalności badawczej i konkurencyjności przedsiębiorstw, obejmujące szeroką gamę informacji, począwszy od wiedzy technicznej aż po dane handlowe, takie jak informacje dotyczące klientów i dostawców, biznes plany lub badania i strategie rynkowe. Szczególnie małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) w większym stopniu cenią tajemnice przedsiębiorstwa oraz polegają na nich, ponieważ korzystanie z praw własności intelektualnej bywa bardziej kosztowne, a MŚP często nie mają dostatecznych wyspecjalizowanych zasobów ludzkich i finansowych do zarządzania takimi prawami i ich ochrony. Poprzez ochronę tak szerokiego zakresu know-how i informacji handlowych, bez względu na to, czy traktowane są jako uzupełnienie czy jako alternatywa dla praw własności intelektualnej, tajemnice przedsiębiorstwa umożliwiają twórcy uzyskiwanie korzyści z jego/jej pracy twórczej i innowacji, a co za tym idzie są szczególnie ważne dla konkurencyjności przedsiębiorstw, a także dla badań i rozwoju oraz wyników innowacyjności.

(2)      Otwarte innowacje umożliwiają wprowadzanie na rynek nowych pomysłów, które spełniają potrzeby konsumentów i umożliwiają rozwiązywanie wyzwań społecznych. Są ważną dźwignią w tworzeniu nowej wiedzy i przyczyniają się do powstawania nowych i innowacyjnych modeli biznesowych opartych na korzystaniu ze współtworzonej wiedzy. ▌Badania realizowane w ramach współpracy, w tym współpracy transgranicznej, są szczególnie ważne, gdyż mogą zapewnić zwiększenie ilości działań zakresie badań i rozwoju prowadzonych przez przedsiębiorstwa w ramach rynku wewnętrznego. Obieg wiedzy i informacji powinno się uważać za zasadnicze elementy zapewniające dobrą dynamikę i jednakowe możliwości rozwoju dla przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP. Na rynku wewnętrznym, na którym zminimalizowano przeszkody dla takiej współpracy transgranicznej oraz na którym współpraca nie jest zakłócona, twórczość intelektualna i innowacje powinny zachęcać do inwestowania w innowacyjne procesy, produkty i usługi. Takie środowisko, które sprzyja twórczości intelektualnej i innowacjom i w którym nie utrudnia się mobilności pracowników, jest również ważne dla wzrostu zatrudnienia i poprawy konkurencyjności gospodarki Unii. W kontekście działalności badawczo-rozwojowej i innowacyjnej tajemnice przedsiębiorstwa odgrywają istotną rolę w ochronie wiedzy wymienianej między przedsiębiorstwami, w tym zwłaszcza MŚP, i instytutami badawczymi na rynku wewnętrznym, zarówno w obrębie poszczególnych państw, jak i ponad granicami. Mimo iż tajemnice przedsiębiorstwa należą do najczęściej stosowanych przez przedsiębiorstwa sposobów ochrony twórczości intelektualnej i innowacyjnego know-how, są one jednocześnie najsłabiej chronione przez obowiązujące ramy prawne UE przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez strony trzecie.

(3)      Innowacyjne przedsiębiorstwa są w coraz większym stopniu narażone na nieuczciwe działania – zarówno wewnątrz Unii, jak i poza nią – mające na celu przywłaszczenie tajemnic przedsiębiorstwa, takie jak np. kradzież, nieuprawnione kopiowanie, szpiegostwo gospodarcze lub naruszenie wymogów poufności. Ostatnie zmiany, takie jak globalizacja, powszechniejsze korzystanie z outsourcingu, dłuższe łańcuchy dostaw i powszechniejsze wykorzystywanie ICT, przyczyniają się do zwiększenia ryzyka wystąpienia tych praktyk. Nielegalne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uniemożliwia prawowitemu posiadaczowi tajemnicy przedsiębiorstwa osiągnięcie zysków związanych z wejściem na rynek wcześniej niż konkurenci przy wykorzystaniu wyników swoich działań innowacyjnych. Bez skutecznych i porównywalnych środków prawnych służących do ochrony tajemnic przedsiębiorstwa w całej Unii motywacja do prowadzenia innowacyjnej działalności transgranicznej na rynku wewnętrznym jest mniejsza, a realizacja potencjału tajemnic przedsiębiorstwa, które mogą stanowić siłę napędową dla wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, nie jest możliwa. Innowacyjność i kreatywność są zatem hamowane, a poziom inwestycji ulega zmniejszeniu, co ma negatywny wpływ na sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a także na możliwość zwiększenia potencjału wzrostu.

(4)      ▌Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (porozumienie TRIPS) zawiera, między innymi, przepisy dotyczące ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez strony trzecie. Przepisy te stanowią wspólne normy międzynarodowe. Wszystkie państwa członkowskie, jak również sama Unia, są związane tą umową, która została zatwierdzona decyzją Rady 94/800/WE[5]. W celu ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed przywłaszczeniem niektóre państwa członkowskie posiadają odpowiednie przepisy, jednak niektóre państwa członkowskie nie zdefiniowały tajemnicy przedsiębiorstwa i nie mają wiążących przepisów chroniących przed przywłaszczaniem tajemnic przedsiębiorstwa. Taka sytuacja tworzy luki i bariery dla skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Należy również określić na szczeblu unijnym sytuacje, w których pozyskanie, wykorzystanie i ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa jest zgodne z prawem, a kiedy nie, a także określić termin przedawnienia w odniesieniu do możliwości dochodzenia roszczeń, aby niniejsza dyrektywa spełniała swoją rolę, jaką jest konsekwentna ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w Unii.

(5)      ▌Istnieją znaczne różnice między przepisami państw członkowskich w zakresie ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez inne strony. Przykładowo, nie wszystkie państwa członkowskie przyjęły krajowe definicje tajemnic przedsiębiorstwa i/lub bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, tak więc zakres ochrony nie jest łatwo dostępny i różni się w poszczególnych państwach członkowskich. Ponadto brakuje spójności w odniesieniu do środków zaradczych przewidzianych w przepisach prawa cywilnego w przypadku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa, ponieważ nie zawsze i nie we wszystkich państwach członkowskich dostępne są nakazy zaniechania naruszenia skierowane do stron trzecich, które nie są konkurentami prawowitego posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa. Między państwami członkowskimi istnieją również różnice w sposobie traktowania stron trzecich, które pozyskały tajemnicę przedsiębiorstwa w dobrej wierze, ale następnie dowiedziały się, podczas korzystania z niej, że jej pozyskanie było możliwe dzięki poprzedniemu bezprawnemu pozyskaniu przez inną stronę.

(6)      Przepisy krajowe różnią się również co do tego, czy prawowici posiadacze tajemnicy przedsiębiorstwa mogą zażądać zniszczenia towarów wytwarzanych przez strony trzecie, które wykorzystują tajemnice przedsiębiorstwa w sposób niezgodny z prawem, i czy mogą zażądać zwrotu lub zniszczenia wszelkich dokumentów, plików lub materiałów zawierających lub eksploatujących bezprawnie pozyskaną lub wykorzystaną tajemnicę przedsiębiorstwa. Ponadto obowiązujące przepisy krajowe dotyczące obliczania odszkodowania nie zawsze uwzględniają niematerialny charakter tajemnic przedsiębiorstwa, co przy braku możliwości określenia wartości rynkowej przedmiotowych informacji utrudnia wykazanie rzeczywistej utraty zysków lub bezpodstawnego wzbogacenia sprawcy naruszenia. Tylko kilka państw członkowskich umożliwia stosowanie abstrakcyjnych zasad dotyczących obliczania odszkodowania w oparciu o opłatę licencyjną lub honorarium, jakie byłyby należne, gdyby istniała licencja na wykorzystanie tajemnicy przedsiębiorstwa. Ponadto przepisy w wielu państwach członkowskich nie gwarantują zachowania poufności tajemnicy przedsiębiorstwa, jeżeli posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa zgłasza fakt domniemanego bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa przez stronę trzecią, ograniczając tym samym atrakcyjność obowiązujących środków i środków zaradczych oraz obniżając poziom oferowanej ochrony.

(7)      Różnice między państwami członkowskimi pod względem przepisów dotyczących ochrony prawnej tajemnic przedsiębiorstwa oznaczają, że tajemnice przedsiębiorstwa nie są objęte ochroną w równoważnym stopniu w całej Unii, co prowadzi do rozdrobnienia rynku wewnętrznego w tej dziedzinie i do osłabienia ogólnego efektu odstraszającego, jaki powinny mieć te przepisy. Funkcjonowanie rynku wewnętrznego jest zakłócone w zakresie, w jakim takie te różnice zmniejszają motywację przedsiębiorstw do prowadzenia napędzanej innowacjami transgranicznej działalności gospodarczej, która uzależniona byłaby od wykorzystania informacji chronionych jako tajemnice przedsiębiorstwa i która obejmuje współpracę z partnerami w zakresie badań lub produkcji, outsourcing lub inwestowanie w innych państwach członkowskich. Transgraniczna sieć badań i rozwoju, a także działania związane z innowacjami, łącznie z powiązaną z nimi produkcją i wynikającym z nich handlem transgranicznym, stają się mniej atrakcyjne i trudniejsze do realizacji w Unii, co prowadzi również do nieefektywności działań związanych z innowacjami w skali unijnej. Ponadto wyższe ryzyko biznesowe odnotowuje się w państwach członkowskich charakteryzujących się stosunkowo niższym poziomem ochrony, w których tajemnice przedsiębiorstwa mogą zostać z łatwością skradzione bądź pozyskane w inny nielegalny sposób. Prowadzi to do nieefektywnej alokacji kapitału dla stymulujących wzrost gospodarczy innowacji w ramach rynku wewnętrznego, ponieważ wydaje się więcej na środki ochronne w celu zrekompensowania niedostatecznej ochrony prawnej w niektórych państwach członkowskich. Taki stan rzeczy sprzyja również działalności nieuczciwych konkurentów, którzy w następstwie bezprawnego pozyskania tajemnic przedsiębiorstwa mają możliwość rozprowadzenia powiązanych towarów na całym rynku wewnętrznym. Różnice w systemach prawnych ułatwiają również przywóz towarów z państw trzecich do Unii poprzez punkty wejścia o niższym poziomie ochrony, w sytuacji gdy zaprojektowanie, produkcja lub wprowadzenie do obrotu tych towarów jest możliwe dzięki kradzieży tajemnicy przedsiębiorstwa bądź pozyskaniu jej w inny nielegalny sposób. Ogółem tego rodzaju różnice utrudniają właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(8)  Na poziomie Unii należy ustanowić przepisy mające na celu zbliżenie krajowych systemów prawnych, tak aby zapewnić wystarczające i spójne mechanizmy dochodzenia roszczeń w ramach rynku wewnętrznego w przypadku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa. W tym celu ważne jest ustanowienie jednolitej definicji tajemnicy przedsiębiorstwa, nie ograniczając przy tym przedmiotu, który ma być objęty ochroną przed przywłaszczeniem. Definicja powinna zatem być skonstruowana w taki sposób, aby uwzględnić informacje przedsiębiorstwa, informacje technologiczne i know-how w przypadkach, w których istnieje zarówno uzasadniony interes w utrzymaniu poufności, jak i uzasadnione oczekiwanie, że poufność ta zostanie zachowana. Takie informacje lub know-how powinny ponadto mieć wartość handlową – rzeczywistą lub potencjalną. Takie informacje lub know-how powinny być uznawane za posiadające wartość handlową, w szczególności jeżeli ich bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie może spowodować szkody dla interesów osoby, która zgodnie z prawem sprawuje nad nimi kontrolę, lub jeżeli podważa jej naukowy lub techniczny potencjał, interesy biznesowe lub finansowe, pozycję strategiczną lub zdolności do konkurowania. Ze względu na swój charakter taka definicja powinna wyłączać nieistotne informacje i nie powinna obejmować wiedzy i umiejętności, które zostały zdobyte przez pracowników w trakcie prowadzenia normalnej pracy i które są powszechnie znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów zajmujących się zwykle tym rodzajem informacji.

(9)      Istotne jest również określenie okoliczności, w jakich uzasadniona jest ochrona prawna. Z tego względu konieczne jest określenie postępowania i działań, które będą uznawane za bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa. ▌

(9a)  Ważne jest wyjaśnienie, że środki przyjęte w celu ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem nie powinny wpływać na stosowanie przepisów krajowych lub unijnych wymagających ujawnienia informacji, w tym tajemnic przedsiębiorstwa, na forum publicznym lub organom publicznym, przepisów, które pozwalają organom publicznym na gromadzenie informacji niezbędnych do wykonywania ich obowiązków, lub przepisów, które umożliwiają wszelkie dalsze podawanie przez te organy publiczne odnośnych informacji do wiadomości publicznej. Dotyczy to w szczególności przepisów dotyczących ujawniania przez instytucje i organy unijne lub krajowe organy władzy publicznej informacji handlowych będących w ich posiadaniu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady[6], rozporządzeniem (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady[7] oraz dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[8] lub z innymi przepisami o publicznym dostępie do dokumentów lub o obowiązkach krajowych organów publicznych w zakresie przejrzystości.

(9b)  Pozyskiwanie, wykorzystywanie lub ujawnianie tajemnic handlowych – w sytuacji gdy prawo tego wymaga lub na to zezwala – powinno być do celów niniejszej dyrektywy traktowane jako zgodne z prawem, z zastrzeżeniem obowiązku zachowania poufności w odniesieniu do tajemnicy przedsiębiorstwa lub ograniczeń co do jej wykorzystania, które prawo unijne lub krajowe mogą nałożyć na odbiorcę informacji. W szczególności ta dyrektywa nie powinna zwalniać organów publicznych z obowiązków zachowania poufności, jaki spoczywa na nich w odniesieniu do informacji przekazanych przez posiadaczy tajemnic przedsiębiorstwa, bez względu na to, czy obowiązki te są określone w prawie krajowym czy w prawie Unii. Dotyczy to między innymi obowiązków zachowania poufności informacji przekazanych organom instytucji zamawiających w ramach udzielania zamówień, określonych na przykład w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE[9], w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE[10] lub w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE[11].

(9c)  Niniejsza dyrektywa nie przewiduje środków karnych wobec osób, które bezprawnie pozyskały, wykorzystały lub ujawniły tajemnicę przedsiębiorstwa. Niniejsza dyrektywa nie narusza zatem prawa państw członkowskich do uzupełnienia tego aspektu cywilnego i handlowego przepisów o aspekt karny. Przy wyznaczaniu takich środków państwa członkowskie przestrzegają jednak wszelkich środków ochronnych wymienionych w dyrektywie, aby zapewnić właściwą równowagę między ochroną tajemnicy przedsiębiorstwa a prawem do prowadzenia działalności gospodarczej, wolnością słowa i prawem do informacji.

(10)    W interesie innowacji oraz w celu wspierania konkurencji przepisy niniejszej dyrektywy nie powinny tworzyć żadnych wyłącznych praw do know-how lub informacji chronionych jako tajemnice przedsiębiorstwa. Dlatego też niezależne odkrycie tego samego know-how i tych samych informacji pozostaje możliwe, a konkurenci posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa mają również możliwość zastosowania inżynierii odwrotnej w odniesieniu do każdego nabytego przez nich zgodnie z prawem produktu. Jednak zachętom do zdrowej konkurencji, opartej na zgodnym z prawem wykorzystywaniu danych, generowanych zwłaszcza w procesie inżynierii odwrotnej, musi towarzyszyć zwalczanie nieuczciwych praktyk handlowych.

(10a)  W niektórych sektorach przemysłu, w których twórcy i wprowadzający innowacje nie mogą korzystać z praw wyłącznych oraz w których innowacje tradycyjnie opierają się na tajemnicy przedsiębiorstwa, produkty mogą obecnie łatwo ulec inżynierii odwrotnej, kiedy zostaną wprowadzone na rynek. W takich przypadkach twórcy i wprowadzający innowacje mogą paść ofiarą praktyki takiej jak pasożytnicze kopiowanie lub wierna imitacja, które bezkarnie naruszają ich reputację i wysiłki na rzecz innowacji. Niektóre krajowe przepisy o nieuczciwej konkurencji regulują praktykę tego rodzaju. Niniejsza dyrektywa nie ma na celu reformy lub harmonizacji prawa o nieuczciwej konkurencji w ogólności, byłoby jednak wskazane, by Komisja uważnie zbadała potrzebę działań Unii w tym obszarze.

(11)    Zgodnie z zasadą proporcjonalności środki ogólne i środki zaradcze mające na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa powinny być dostosowane do spełnienia celu, jakim jest zapewnienie sprawnie funkcjonującego rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, w szczególności poprzez odstraszenie przed bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem tajemnicy przedsiębiorstwa, i nie powinny stanowić zagrożenia ani podważenia podstawowych praw i wolności lub interesu publicznego, np. bezpieczeństwa publicznego, ochrony konsumentów, zdrowia publicznego i ochrony środowiska, nie szkodząc również mobilności pracowników. W tym kontekście środki ogólne i środki zaradcze gwarantują, że o czynnikach takich jak wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, powaga naruszenia prowadzącego do bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również o skutkach takiego naruszenia, decydują właściwe organy sądowe. Należy również zapewnić, by właściwe organy sądowe miały możliwość wyważenia interesów stron sporu, a także interesów stron trzecich, w tym – w stosownych przypadkach – interesów konsumentów.

(12)    Sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego byłyby zagrożone, gdyby przewidziane środki ogólne i środki zaradcze były wykorzystywane do realizacji bezprawnych zamiarów, takich jak tworzenie nieuzasadnionych barier dla rynku wewnętrznego lub mobilności pracowników, niezgodnych z celami niniejszej dyrektywy. Ważne jest zatem, aby zapewnić, by organy sądowe były upoważnione do nakładania sankcji za nadużycia ze strony wnioskodawców, którzy działają w złej wierze i składają ewidentnie bezzasadne wnioski. ▌

(12a)  Przewidziane w niniejszej dyrektywie środki i środki zaradcze nie powinny ograniczać możliwości informowania o nieprawidłowościach. W związku z tym ochrona tajemnic przedsiębiorstwa nie powinna mieć zastosowania w przypadkach, w których ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa służy interesowi publicznemu, o ile ujawnione zostaje bezpośrednio istotne naruszenie lub uchybienie. Nie powinno to być postrzegane jako przeszkoda dla właściwych organów sądowych w umożliwieniu wyjątku od stosowania środków, procedur i środków zaradczych, jeżeli pozwany miał wszelkie powody, by sądzić w dobrej wierze, że jego zachowanie spełniało odpowiednie kryteria określone w niniejszej dyrektywie.

(12b)  Istotne jest, by państwa członkowskie przestrzegały wolności prasy i mediów, ujętej w art. 11 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, tak aby zagwarantować, że dyrektywa nie ogranicza pracy dziennikarzy, zwłaszcza w zakresie dziennikarstwa śledczego, ochrony źródeł i prawa opinii publicznej do informacji.

(12c)   Wykorzystanie w większym stopniu usług internetowych do prowadzenia działalności gospodarczej i badań, przechowywanie większej ilości poufnych danych w wirtualnych magazynach danych oraz częstsze korzystanie z handlu elektronicznego i cyfryzacji w ogólności, rodzą potrzebę zharmonizowanych przepisów w całej Unii, które będą chronić przed opartym na przywłaszczeniu wykorzystywaniu tajemnic przedsiębiorstwa, co z kolei zapewni zaufanie i ochronę wśród przedsiębiorstw i konsumentów oraz będzie wspierać tworzenie jednolitego rynku cyfrowego, który jest jednym z fundamentów skutecznie funkcjonującego rynku wewnętrznego.

(13)    W interesie utrzymania sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, a także w interesie ochrony pewności prawa, i biorąc pod uwagę, że od prawowitych posiadaczy tajemnic przedsiębiorstwa oczekuje się, że dopełnią obowiązku dochowania należytej staranności w odniesieniu do zachowania poufności ich cennych tajemnic przedsiębiorstwa i monitorowania ich wykorzystania, należy ograniczyć możliwość inicjowania działań w zakresie ochrony tajemnic przedsiębiorstwa ▌do okresu trzech lat następującego po dniu, w którym posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa dowiedział się lub miał powody, aby się dowiedzieć, o bezprawnym pozyskaniu, wykorzystaniu lub ujawnieniu jego tajemnicy przedsiębiorstwa przez stronę trzecią.

(14)    Perspektywa ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa w trakcie sporów sądowych często zniechęca prawowitych posiadaczy tajemnic przedsiębiorstwa od wszczynania postępowania w celu zapewnienia ochrony swoich tajemnic przedsiębiorstwa, zagrażając tym samym skuteczności przewidzianych środków ogólnych i środków zaradczych. W związku z tym, z zastrzeżeniem wprowadzenia środków ochronnych gwarantujących prawo do rzetelnego procesu sądowego, konieczne jest ustanowienie szczegółowych wymogów mających na celu ochronę poufności w odniesieniu do tajemnicy przedsiębiorstwa podczas postępowania sądowego wszczętego w celu zapewnienia jej ochrony. Wymogi takie powinny obejmować możliwość ograniczenia dostępu do dowodów lub rozpraw lub możliwość publikowania tylko tych elementów orzeczeń sądowych, które nie są opatrzone klauzulą poufności. Jeżeli głównym celem postępowania jest ocena jakości informacji stanowiących przedmiot sporu, ograniczenia te nie mogą prowadzić do sytuacji, w której co najmniej jedna osoba z każdej strony oraz ich pełnomocnicy nie mieliby pełnego dostępu do wszystkich dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. Przy orzekaniu takich środków ograniczających, obowiązkiem sędziego jest również dopilnowanie, aby każda ze stron była odpowiednio reprezentowana. Taka ochrona powinna pozostać w mocy po zakończeniu postępowania sądowego tak długo, jak informacje objęte tajemnicą przedsiębiorstwa nie są dostępne publicznie.

(15)    Bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa przez stronę trzecią może mieć katastrofalne skutki dla jego prawowitego posiadacza, ponieważ po jej publicznym ujawnieniu niemożliwy jest powrót do sytuacji sprzed utraty tej tajemnicy przedsiębiorstwa. W związku z tym bardzo ważne jest zapewnienie szybkich i łatwo dostępnych środków tymczasowych mających zapewnić natychmiastowe zaprzestanie bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa. Takie zwolnienie musi być dostępne bez konieczności oczekiwania na decyzję dotyczącą istoty sprawy, z należytym poszanowaniem prawa do obrony i zasady proporcjonalności, uwzględniając specyfikę danego przypadku. Konieczne może być również zapewnienie wystarczających gwarancji, tak aby możliwe było pokrycie kosztów i szkód poniesionych przez pozwanego z powodu nieuzasadnionego wniosku, zwłaszcza w sytuacji gdy jakiekolwiek opóźnienie spowodowałoby nieodwracalne szkody dla prawowitego posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa.

(16)    Z tego samego powodu należy zapewnić środki mające na celu zapobieżenie dalszemu bezprawnemu wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnicy przedsiębiorstwa. W celu zapewnienia skuteczności i proporcjonalności środków zakazujących ich okres obowiązywania ▌powinien być wystarczający, aby możliwe było wyeliminowanie wszelkich korzyści handlowych, które strona trzecia mogła zdobyć w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, również gdy taka tajemnica jest wykorzystywana w celu świadczenia usług, jak również powinien być ograniczony w czasie, aby uniknąć tworzenia nieuzasadnionych barier dla konkurencji na rynku wewnętrznym. W każdym razie żadne tego rodzaju środki nie powinny być stosowane, jeżeli informacje pierwotnie objęte tajemnicą przedsiębiorstwa są dostępne publicznie z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

(17)    Tajemnicą przedsiębiorstwa można się bezprawnie posłużyć w celu projektowania, produkcji, opracowania lub sprzedaży towarów lub usług, lub ich części składowych, które mogą stać się dostępne na całym rynku wewnętrznym, co z kolei może mieć negatywny wpływ na interesy handlowe posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa i funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W przypadkach, kiedy wykazano bezprawne pozyskanie, oraz w sytuacjach, gdy tajemnica przedsiębiorstwa ma znaczący wpływ na jakość, wartość lub cenę wytworzonego dzięki niej towaru lub na zmniejszenie kosztów, ułatwienie bądź przyspieszenie procesów produkcji lub wprowadzania do obrotu, ważne jest, aby upoważnić organy sądowe do wprowadzenia odpowiednich środków mających na celu zagwarantowanie, że takie towary nie zostaną wprowadzone do obrotu lub że zostaną z niego wycofane. Biorąc pod uwagę globalny charakter wymiany handlowej, konieczne jest również uwzględnienie zakazu przywozu tych towarów do Unii lub przechowywania tych towarów w celu ich późniejszego oferowania lub wprowadzania do obrotu. Uwzględniając zasadę proporcjonalności, środki naprawcze niekoniecznie powinny oznaczać konieczność zniszczenia towarów, w sytuacji gdy istnieją inne realistyczne warianty działań, takie jak pozbawienie towaru jego cechy, która stanowi naruszenie, lub pozbycie się towarów poza rynkiem, na przykład przekazując je jako darowiznę na rzecz organizacji charytatywnych.

(18)    Istnieje możliwość, że dana osoba, która pierwotnie pozyskała tajemnicę przedsiębiorstwa w dobrej wierze, lecz na późniejszym etapie – w tym po otrzymaniu pozwu od pierwotnego posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa – dowiedziała się, że zawdzięcza swoją znajomość tajemnicy przedsiębiorstwa źródłom, które ją bezprawnie wykorzystały lub ujawniły. Aby uniknąć sytuacji, w której w tych okolicznościach przewidziane środki naprawcze lub nakazy sądowe mogłyby wyrządzić takiej osobie nieproporcjonalną szkodę, państwa członkowskie powinny w odpowiednich przypadkach przewidzieć możliwość rekompensaty pieniężnej na rzecz poszkodowanej strony, która byłaby wypłacana jako środek alternatywny, pod warunkiem że taka rekompensata nie przekracza wysokości opłat licencyjnych lub honorariów, które byłyby należne za okres, w którym pierwotny posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa mógł zapobiec jej wykorzystaniu, gdyby ta osoba uzyskała zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa. Gdyby jednak bezprawne wykorzystanie tajemnicy przedsiębiorstwa stanowiło naruszenie innych przepisów niż przepisy przewidziane w niniejszej dyrektywie lub mogło spowodować szkody dla konsumentów, takie bezprawne wykorzystanie tajemnicy przedsiębiorstwa nie powinno być dozwolone.

(19)    Aby uniknąć sytuacji, w której osoba z pełną świadomością lub mając podstawy, aby mieć taką świadomość, bezprawnie wykorzystuje lub ujawnia tajemnicę przedsiębiorstwa w celu uzyskania korzyści z takiego postępowania, oraz w celu zapewnienia, by w jak największym stopniu możliwe było doprowadzenie do sytuacji, w jakiej poszkodowany posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa znalazłby się, gdyby takie postępowanie nie miało miejsca, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej rekompensaty za szkody poniesione w wyniku takich bezprawnych działań. Kwota odszkodowania zasądzonego dla poszkodowanego posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa powinna uwzględniać wszystkie stosowne czynniki, takie jak utratę zysków przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa lub nieuczciwy zysk osiągnięty przez sprawcę naruszenia oraz, w stosownych przypadkach, wszelki uszczerbek moralny, jakiego doznał posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa. Jako alternatywa, np. w sytuacji gdy – z uwagi na niematerialny charakter tajemnic przedsiębiorstwa – ustalenie kwoty odpowiadającej poniesionemu uszczerbkowi byłoby trudne, wysokość odszkodowania można ustalić w oparciu o takie elementy jak opłaty licencyjne lub honoraria, jakie byłyby należne, gdyby sprawca naruszenia poprosił o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa. Celem nie jest wprowadzenie obowiązku ustalania represyjnych odszkodowań, lecz zapewnienie rekompensaty opartej na obiektywnym kryterium, przy uwzględnieniu wydatków poniesionych przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa, takich jak koszty identyfikacji i badań.

(20)    Aby dodatkowo odstraszyć przyszłych sprawców naruszeń i podnieść poziom świadomości tej problematyki wśród obywateli, w przypadkach bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa przydatne jest podawanie decyzji do wiadomości publicznej, w tym – w stosownych przypadkach – poprzez intensywne działania informacyjne, o ile taka publikacja nie powoduje ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, ani nie wpływa w nieproporcjonalny sposób na prywatność i reputację osób fizycznych. Istnieje również potrzeba zwiększania świadomości na temat dostępności dochodzenia roszczeń i środków zaradczych w sytuacji bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa, szczególnie wśród MŚP.

(21)    Na skuteczność środków ogólnych i środków zaradczych dostępnych dla posiadaczy tajemnicy przedsiębiorstwa może mieć wpływ niestosowanie się do odpowiednich orzeczeń właściwych organów sądowych. Z tego powodu konieczne jest zapewnienie tym organom odpowiednich uprawnień do nakładania sankcji.

(22)    W celu ułatwienia jednolitego stosowania środków mających na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa, należy ustanowić systemy współpracy i wymiany informacji między państwami członkowskimi, z jednej strony, oraz między państwami członkowskimi a Komisją, z drugiej strony, zwłaszcza przez utworzenie sieci korespondentów wyznaczonych przez państwa członkowskie. Ponadto, aby ocenić, czy środki te umożliwiają osiągnięcie wyznaczonego celu, Komisja – w stosownych przypadkach wspomagana przez europejskie obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej – powinna przeanalizować stosowanie niniejszej dyrektywy oraz skuteczność podjętych środków krajowych.

(23)    Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w głównej mierze takimi jak prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawo do ochrony danych osobowych, prawo do wolności wypowiedzi i informacji, w tym wolność mediów, wolność wyboru zawodu i prawo do podejmowania pracy, wolność prowadzenia działalności gospodarczej, prawo własności, prawo do dobrej administracji, dostępu do akt i zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa, prawo do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu oraz prawo do obrony.

(24)    Należy zapewnić poszanowanie prawa do prywatności i prawa do ochrony danych osobowych wszystkich osób uczestniczących w sporze dotyczącym bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa, których dane osobowe są przetwarzane. Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[12] reguluje przetwarzanie danych osobowych prowadzone w państwach członkowskich w kontekście niniejszej dyrektywy i pod nadzorem właściwych organów państw członkowskich, w szczególności niezależnych organów publicznych wyznaczonych przez państwa członkowskie.

(25)    Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, którym jest zapewnienie sprawnie funkcjonującego rynku wewnętrznego poprzez ustanowienie wystarczającego i porównywalnego poziomu dochodzenia roszczeń w ramach rynku wewnętrznego w przypadku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie, lecz z uwagi na jego rozmiary i skutki możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(26)    Niniejsza dyrektywa nie ma na celu ustanowienia zharmonizowanych zasad współpracy sądowej, właściwości sądów, uznawania i wykonywania wyroków w sprawach cywilnych i handlowych, czy też regulowania kwestii prawa właściwego. Inne instrumenty unijne regulujące tego rodzaju kwestie w sposób ogólny powinny co do zasady być również stosowane w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

(27)    Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów prawa konkurencji, w szczególności art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie należy stosować w celu niewłaściwego ograniczania konkurencji w sposób sprzeczny z Traktatem.

(27a)  Niniejsza dyrektywa nie może wpływać na swobodę przepływu pracowników i swobodę przedsiębiorczości, zwłaszcza w rozumieniu art. 48 i 49 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 15 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Należy to uwzględnić przy stosowaniu środków, procedur i środków zaradczych, o których mowa w niniejszej dyrektywie.

(28)    Środki przyjęte w celu ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem nie powinny mieć wpływu na stosowanie wszelkich innych stosownych przepisów prawnych w innych dziedzinach, w tym przepisów ochrony środowiska i odpowiedzialności za środowisko, przepisów ochrony konsumentów, wymogów bhp, przepisów ochrony zdrowia, przepisów dotyczących praw własności intelektualnej, prywatności, dostępu do dokumentów oraz informacji i prawa zobowiązań. Niemniej jednak, w przypadku gdy zakres dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[13] pokrywa się z zakresem niniejszej dyrektywy, niniejsza dyrektywa jest nadrzędna jako lex specialis,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Rozdział I

Przedmiot i zakres stosowania

Artykuł 1Przedmiot

i zakres stosowania

1.        Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem.

2.        Niniejsza dyrektywa nie wpływa na:

a)        wolności i pluralizmu mediów zawarowanych w art. 11 ust. 2 Karty praw podstawowych;

b)        stosowanie przepisów unijnych lub krajowych wymagających od posiadaczy tajemnicy przedsiębiorstwa ujawnienia – z uwagi na interes publiczny – informacji, w tym tajemnic przedsiębiorstwa, organom publicznym, administracyjnym lub sądowym w celu wykonania ich obowiązków;

c)        ujawnianie przez instytucje i organy unijne lub krajowe organy władzy publicznej informacji o charakterze gospodarczym będących w ich posiadaniu zgodnie z obowiązkami i uprawnieniami ustanowionymi w prawie unijnym lub krajowym oraz na ich podstawie;

d)        wykorzystywanie informacji, wiedzy, doświadczenia i umiejętności nabytych uczciwie przez pracowników w zwykłym trybie w poprzednim miejscu pracy lub w stosunku umownym innego rodzaju, które nie są objęte definicją tajemnicy przedsiębiorstwa z art. 2 ust. 1;

e)        autonomię partnerów społecznych i ich prawa do zawierania umowy zbiorowej zgodnie z prawem unijnym i krajowym lub unijną i krajową praktyką;

f)         zobowiązania państw członkowskich dotyczące zapewnienia skutecznej ochrony przed nieuczciwą konkurencją, zgodnie z ich zobowiązaniami międzynarodowymi;

g)        przepisy prawa karnego państw członkowskich. Państwa członkowskie nie mogą jednak ograniczyć wyjątków przewidzianych w art. 4 poprzez stosowanie przepisów prawa karnego, które penalizują bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1.

Niniejsza dyrektywa nie daje posiadaczowi tajemnicy przedsiębiorstwa żadnych podstaw dla odmowy ujawnienia informacji, jeżeli takie ujawnienie jest wymagane przez prawo lub przez organy administracyjne lub sądowe do celów wykonywania przez nie obowiązków. Takie ujawnienie nie narusza obowiązku nieujawniania dalej informacji lub ograniczenia jej wykorzystania, który prawo unijne lub krajowe może nałożyć na danego odbiorcę informacji.

3.        Do celów niniejszej dyrektywy pozyskanie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za zgodne z prawem, gdy pozyskano ją w jeden z następujących sposobów:

a)        niezależne odkrycie lub wytworzenie;

b)        obserwacja, badanie, demontaż lub testowanie produktu lub przedmiotu, który został udostępniony publicznie lub który zgodnie z prawem jest w posiadaniu osoby, która uzyskała dostęp do przedmiotowej informacji i która jest wolna od wszelkich prawnych zobowiązań do ograniczenia pozyskiwania danej tajemnicy przedsiębiorstwa;

c)        skorzystanie z prawa do informacji i konsultacji przysługującego pracownikom lub przedstawicielom pracowników zgodnie z przepisami lub praktykami unijnymi i krajowymi;

d)        wszelkie inne praktyki, które w tych okolicznościach uznaje się za zgodne z uczciwymi praktykami handlowymi.

Pozyskiwanie, wykorzystywanie i ujawnianie tajemnic przedsiębiorstwa uznaje się za zgodne z prawem, o ile takie pozyskiwanie, wykorzystywanie lub ujawnianie jest wymagane lub dopuszczane przez prawo unijne lub krajowe, z zastrzeżeniem wszelkich innych obowiązków dotyczących nieujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa lub ograniczenia jej wykorzystania, które mogą zostać ustanowione w prawie unijnym lub krajowym.

Artykuł 2Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie mają następujące definicje:

1)          „tajemnica przedsiębiorstwa” oznacza know-how i informacje handlowe, które spełniają wszystkie następujące wymagania:

a)     są poufne w tym sensie, że jako całość lub w szczególnym zestawie i zespole ich elementów nie są ogólnie znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów, które zwykle zajmują się tym rodzajem informacji;

b)     mają wartość handlową dlatego, że są poufne;

c)     poddane zostały przez osobę, pod której legalną kontrolą się znajdują, rozsądnym, w danych okolicznościach, działaniom dla utrzymania ich poufności.

Doświadczenia i umiejętności nabytych uczciwie przez pracowników w zwykłym trybie w miejscu pracy nie uznaje się za tajemnicę przedsiębiorstwa.

2)          „posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która zgodnie z prawem sprawuje kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa;

3)          „sprawca naruszenia” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która bezprawnie pozyskała, wykorzystała lub ujawniła tajemnice przedsiębiorstwa;

4)          „towary stanowiące naruszenie prawa” oznaczają towary, których koncepcja, charakterystyka, funkcjonowanie, proces produkcyjny lub wprowadzanie do obrotu znacznie zyskały w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa.

ROZDZIAŁ II

Bezprawne pozyskiwanie, wykorzystywanie i ujawnianie tajemnic przedsiębiorstwa

Artykuł 3Bezprawne pozyskiwanie, wykorzystywanie i ujawnianie tajemnic przedsiębiorstwa

1.          Państwa członkowskie zapewniają posiadaczom tajemnic przedsiębiorstwa uprawnienia do stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w celu zapobiegania bezprawnemu pozyskiwaniu, wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnic przedsiębiorstwa oraz w celu umożliwienia dochodzenia roszczeń z tego tytułu.

2.          Pozyskanie tajemnicy przedsiębiorstwa bez zgody posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne gdy dokonano go w następujących przypadkach:

a)     uzyskanie nieuprawnionego dostępu do wszelkich dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych, bądź ich kopii, które zgodnie z prawem pozostają pod kontrolą posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa, i które zawierają tajemnicę przedsiębiorstwa lub na podstawie których można wywnioskować, co stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa;

b)     kradzież;

c)     przekupstwo;

d)     oszustwo;

e)     naruszenie lub nakłonienie do naruszenia umowy o poufności lub innego obowiązku zachowania tajemnicy;

f)      wszelkie inne czyny, które uznaje się w tych okolicznościach za sprzeczne z uczciwymi praktykami handlowymi.

3.          Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne w każdym przypadku, gdy dokonuje go – bez zgody posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa ▌– osoba, która spełnia którykolwiek z następujących warunków:

a)     pozyskała tajemnicę przedsiębiorstwa w sposób niezgodny z prawem;

b)     naruszyła ważną w świetle prawa umowę o poufności lub inny obowiązek zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa;

c)     naruszyła przewidziany w umowie lub inny, ważny w świetle prawa obowiązek ograniczenia korzystania z tajemnicy przedsiębiorstwa.

3a.        Ustęp 3 nie daje posiadaczom tajemnicy przedsiębiorstwa żadnej podstawy dla ograniczenia możliwości wykorzystania doświadczenia i umiejętności zdobytych uczciwie przez pracowników w normalnym trybie pracy lub dla wprowadzenia wobec pracowników ograniczeń dotyczących zajęcia nowego stanowiska poza ograniczeniami przewidzianymi w ich umowie o pracę, zgodnie z odpowiednimi przepisami unijnymi i krajowymi.

4.          Pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się również za bezprawne w każdym przypadku, w którym w momencie pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia osoba dokonująca takiego czynu wie lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa uzyskano bezpośrednio lub pośrednio od innej osoby, która bezprawnie wykorzystała lub ujawniła tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu ust. 3.

5.          ▌Produkcję, oferowanie lub wprowadzanie do obrotu towarów stanowiących naruszenie prawa, lub przywóz, wywóz bądź przechowywanie towarów stanowiących naruszenie prawa do tych celów, również uznaje się za bezprawne wykorzystanie tajemnicy przedsiębiorstwa w przypadku, kiedy osoba wykonująca takie czynności była lub powinna być świadoma, z uwagi na okoliczności, że tajemnica przedsiębiorstwa została bezprawnie wykorzystana w rozumieniu ust. 3.

Artykuł 4

Wyjątki

Państwa członkowskie uniemożliwiają korzystanie ze środków, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie, w sytuacji gdy domniemanego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa dokonano w jednym z następujących przypadków:

a)     w celu zgodnego z prawem skorzystania – zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej – z prawa do wolności wypowiedzi i informacji, w tym wolności mediów;

b)     w celu ujawnienia naruszenia, uchybienia, oszustwa lub innego niezgodnego z prawem działania▌, pod warunkiem że ▌pozwany działał w interesie publicznym;

c)     tajemnica przedsiębiorstwa została ujawniona przez pracowników swoim przedstawicielom w ramach pełnionych przez nich zgodnie z prawem funkcji reprezentacyjnych, zgodnie z prawem unijnym i krajowym, pod warunkiem że takie ujawnienie było konieczne do pełnienia tych funkcji;

e)     w celu ochrony ogólnego interesu publicznego lub wszelkiego innego uzasadnionego interesu uznanego przez prawo krajowe, a także przez praktykę sądową.

ROZDZIAŁ III

Środki ogólne, procedury i środki zaradcze

Sekcja 1Postanowienia ogólne

Artykuł 5Obowiązek ogólny

1.          Państwa członkowskie ustanawiają środki ogólne, procedury oraz środki zaradcze konieczne w celu umożliwienia dochodzenia roszczeń cywilnoprawnych z tytułu bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania i ujawniania tajemnic przedsiębiorstwa.

2.          Te środki, procedury i środki zaradcze:

a)     są sprawiedliwe i słuszne;

b)     nie są niepotrzebnie skomplikowane ani kosztowne, nie ustanawiają nierozsądnych terminów, ani nie powodują nieuzasadnionych opóźnień;

c)     są skuteczne i odstraszające.

Artykuł 6Proporcjonalność i zbyt częste wszczynanie postępowań sądowych

1.          Państwa członkowskie zapewniają, aby środki ogólne, procedury oraz środki zaradcze przewidziane zgodnie z niniejszą dyrektywą były stosowane przez właściwe organy sądowe w sposób, który:

a)     jest proporcjonalny;

b)     pozwala uniknąć tworzenia barier dla zgodnej z prawem wymiany handlowej, konkurencji i mobilności pracowników;

c)     stwarza zabezpieczenie przed ich nadużywaniem.

2.          Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy właściwe organy sądowe ustaliły, iż zgłoszenie dotyczące bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa jest ewidentnie bezzasadne oraz gdy stwierdzono, że strona skarżąca wszczęła postępowanie sądowe w drodze nadużycia lub w złej wierze ▌, takie właściwe organy sądowe są uprawnione do:

a)     nałożenia sankcji na stronę skarżącą;

b)     nakazania rozpowszechnienia informacji dotyczących decyzji podjętej zgodnie z art. 14.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, pozostają bez uszczerbku dla możliwości wniesienia roszczenia o odszkodowanie przez pozwanego▌. Państwa członkowskie mogą postanowić, aby środki te były rozpatrywane w odrębnych postępowaniach.

Artykuł 7Termin przedawnienia

Państwa członkowskie zapewniają możliwość podejmowania działań dotyczących stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w terminie co najmniej trzech lat od dnia, w którym strona skarżąca dowiedziała się lub miała powody, aby się dowiedzieć o ostatnim zdarzeniu, które doprowadziło do podjęcia działania.

Państwa członkowskie regulują kwestie zawieszenia lub przerwania biegu terminu przedawnienia.

Artykuł 8Zachowanie poufności tajemnic przedsiębiorstwa w trakcie postępowania sądowego

1.          Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, ich przedstawiciele prawni lub prawnicy, urzędnicy sądowi, świadkowie, biegli oraz wszystkie inne osoby uczestniczące w postępowaniu sądowym dotyczącym bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa lub mające dostęp do dokumentów stanowiących część takiego postępowania sądowego, nie miały pozwolenia na wykorzystanie lub ujawnienie jakiejkolwiek tajemnicy przedsiębiorstwa lub domniemanej tajemnicy przedsiębiorstwa, którą właściwe organy sądowe, w odpowiedzi na właściwie uzasadniony wniosek zainteresowanej strony, określiły jako poufną, i o której dowiedziały się w wyniku takiego uczestnictwa lub dostępu. Państwa członkowskie mogą również zezwolić właściwym organom sądowym, by przedsiębrały takie środki z własnej inicjatywy.

Obowiązek, o którym mowa w akapicie pierwszym, pozostaje w mocy po zakończeniu postępowania sądowego. Obowiązek ten przestaje jednak istnieć w każdym z następujących przypadków:

a)     w przypadku gdy w drodze prawomocnego orzeczenia sądu stwierdza się, że domniemana tajemnica przedsiębiorstwa nie spełnia wymagań określonych w art. 1 pkt 2);

b)     w przypadku gdy z biegiem czasu informacje, o których mowa, stają się ogólnie znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów, które zwykle zajmują się tego rodzaju informacjami.

2.          Państwa członkowskie zapewniają również, aby właściwe organy sądowe – na podstawie właściwie uzasadnionego wniosku przedłożonego przez stronę – miały możliwość podjęcia szczególnych środków niezbędnych do zachowania poufności wszelkich tajemnic przedsiębiorstwa lub domniemanych tajemnic przedsiębiorstwa wykorzystanych lub wzmiankowanych w trakcie postępowania sądowego dotyczącego bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa. Państwa członkowskie mogą również zezwolić właściwym organom sądowym, by podejmowały takie środki z własnej inicjatywy.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, obejmują przynajmniej możliwość:

a)     ograniczenia dostępu do wszelkich dokumentów zawierających tajemnice przedsiębiorstwa lub domniemane tajemnice przedsiębiorstwa przedkładanych przez strony lub strony trzecie, w całości lub w części, do ograniczonej liczby osób, pod warunkiem że przynajmniej jednej osobie z każdej strony oraz – jeżeli jest to właściwe do celów postępowania – ich odpowiednim prawnikom lub przedstawicielom prawnym zapewni się pełny dostęp do przedmiotowego dokumentu;

b)     ograniczenia dostępu do rozpraw, podczas których mogą zostać ujawnione tajemnice przedsiębiorstwa lub domniemane tajemnice przedsiębiorstwa, oraz do protokołów lub zapisów z takich rozpraw do ograniczonej liczby osób, pod warunkiem że w jej skład wchodzi także co najmniej jedna osoba z każdej strony oraz – jeżeli jest to właściwe do celów postępowania – ich adwokaci lub prawni przedstawiciele;

c)     udostępnienia stronom trzecim każdego orzeczenia sądu w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, z której usunięto lub w której zakryto fragmenty zawierające informacje określone jako tajemnice przedsiębiorstwa.

3.          Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia środków dotyczących zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa oraz przy ocenie ich proporcjonalności, właściwe organy sądowe uwzględniają potrzebę zagwarantowania prawa do skutecznego środka odwoławczego i dostępu do sprawiedliwego procesu, uzasadnione interesy stron i, w stosownych przypadkach, stron trzecich oraz wszelkie potencjalne szkody dla którejkolwiek ze stron i, w stosownych przypadkach, dla stron trzecich, wynikające z przyjęcia lub odrzucenia takich środków.

4.          Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych zgodnie z ust. 1, 2 i 3 przeprowadza się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE.

Sekcja 2Środki

tymczasowe i zabezpieczające

Artykuł 9Środki

tymczasowe i zabezpieczające

1.          Państwa członkowskie zapewniają właściwym organom sądowym możliwość wprowadzenia, na żądanie posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa, któregokolwiek z następujących środków tymczasowych i zabezpieczających wobec domniemanego sprawcy naruszenia:

a)     tymczasowe zaprzestanie lub, w zależności od przypadku, zakaz wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa;

b)     zakaz produkcji, oferowania, wprowadzania do obrotu lub stosowania towarów stanowiących naruszenie prawa, bądź przywozu, wywozu lub przechowywania towarów stanowiących naruszenie prawa do tych celów;

c)     zajęcie albo przekazanie towarów, w stosunku do których istnieje podejrzenie, że stanowią naruszenie prawa, aby zapobiec wprowadzeniu ich do obrotu lub ich przepływowi w obrębie rynku.

2.          Państwa członkowskie gwarantują, że organy sądowe mogą – jako rozwiązanie alternatywne do środków, o których mowa w ust. 1 – uzależnić możliwość kontynuacji domniemanego bezprawnego uzyskania, wykorzystywania tajemnicy przedsiębiorstwa od złożenia gwarancji mającej na celu zapewnienie rekompensaty dla posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa. Złożenie gwarancji nie umożliwia ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Artykuł 10Warunki stosowania przepisów i środki ochronne

1.          Państwa członkowskie gwarantują, że w odniesieniu do środków, o których mowa w art. 9, właściwe organy sądowe mają prawo zażądać od strony skarżącej przedłożenia dowodów, które można w rozsądny sposób uznać za dostępne, w celu upewnienia się w wystarczającym stopniu co do spełnienia następujących warunków: istnieje tajemnica przedsiębiorstwa, strona skarżąca jest prawowitym posiadaczem tajemnicy przedsiębiorstwa, a tajemnicę przedsiębiorstwa pozyskano bezprawnie, tajemnica przedsiębiorstwa jest bezprawnie wykorzystywana lub ujawniana, bądź też wkrótce może dojść do bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.

2.          Państwa członkowskie gwarantują, że przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku oraz przy ocenie jego proporcjonalności właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia szczególnych okoliczności danej sprawy. Ich ocena uwzględnia, w stosownych przypadkach, następujące kwestie: wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, środki podjęte w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa lub innych szczególnych elementów tajemnicy przedsiębiorstwa, umyślny lub nieumyślny udział pozwanego w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, wpływ bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, uzasadnione interesy stron oraz wpływ, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnione interesy stron trzecich, interes publiczny oraz ochronę praw podstawowych.

3.          Państwa członkowskie zapewniają, by na wniosek pozwanego środki tymczasowe, o których mowa w art. 9, zostały wycofane lub w inny sposób przestały obowiązywać, jeżeli:

a)     strona skarżąca nie wszczyna postępowania prowadzącego do wydania decyzji w przedmiocie sprawy przez właściwy organ sądowy w rozsądnym terminie określonym przez organ sądowy nakazujący wprowadzenie środków, w przypadku gdy pozwala na to prawo państwa członkowskiego, lub, w przypadku braku takiego określenia, w terminie nieprzekraczającym 20 dni roboczych lub 31 dni kalendarzowych, w zależności od tego, który termin jest dłuższy;

b)     w międzyczasie przedmiotowe informacje nie spełniają już wymogów określonych w art. 2 pkt 1), z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

4.          Państwa członkowskie zapewniają, by właściwe organy sądowe mogły wprowadzić środki tymczasowe, o których mowa w art. 9, po złożeniu przez stronę skarżącą odpowiedniego zabezpieczenia lub równoważnej gwarancji w celu zapewnienia rekompensaty za wszelkie szkody poniesione przez pozwanego oraz, w stosownych przypadkach, przez wszystkie inne osoby, na które te środki miały wpływ.

5.          W przypadku gdy środki tymczasowe zostają wycofane na podstawie ust. 3 lit. a), w przypadku gdy wygasają na skutek jakiegokolwiek działania lub zaniechania strony skarżącej, lub w przypadku gdy stwierdzono następnie, że nie nastąpiło bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa ani nie pojawiło się zagrożenie wystąpienia takich zachowań, właściwe organy sądowe mają prawo zarządzić, aby strona skarżąca, na żądanie pozwanego lub poszkodowanej strony trzeciej, wypłaciła pozwanemu lub poszkodowanej stronie trzeciej stosowne odszkodowanie za wszelkie szkody poniesione w wyniku zastosowania tych środków.

Sekcja 3Środki wynikające z decyzji dotyczącej istoty sprawy

Artykuł 11Nakazy sądowe i środki naprawcze

1.          Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy w ostatecznym orzeczeniu sądowym stwierdza się bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa, właściwe organy sądowe mogą, na żądanie strony skarżącej, nakazać wobec sprawcy naruszenia przyjęcie co najmniej jednego z następujących środków wobec sprawcy naruszenia:

a)     nakaz zaprzestania lub, w zależności od przypadku, zakaz wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa;

b)     zakaz produkcji, oferowania, wprowadzania do obrotu lub stosowania towarów stanowiących naruszenie prawa, bądź przywozu, wywozu lub przechowywania towarów stanowiących naruszenie prawa do tych celów;

c)     nakaz przyjęcia stosownych środków naprawczych w odniesieniu do towarów stanowiących naruszenie prawa;

ca)   zniszczenie – w całości lub częściowo – materialnych lub elektronicznych nośników zawierających bądź wykorzystujących tajemnicę przedsiębiorstwa lub, w stosownych przypadkach, dostarczenie stronie skarżącej całości lub części tych materialnych lub elektronicznych nośników.

2.          Środki naprawcze, o których mowa w ust. 1 lit. c), obejmują:

b)     wycofanie z rynku towarów stanowiących naruszenie prawa;

c)     pozbawienie towarów stanowiących naruszenie prawa ich cech, które stanowią o takim naruszeniu prawa;

d)     zniszczenie towarów stanowiących naruszenie prawa lub, w stosownych przypadkach, wycofanie ich z obrotu, pod warunkiem że takie działania nie zagrażają ochronie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa;

e)     zniszczenie – w całości lub częściowo – wszelkich dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych zawierających bądź wykorzystujących tajemnicę przedsiębiorstwa lub, w stosownych przypadkach, dostarczenie posiadaczowi tajemnicy przedsiębiorstwa całości lub części tych dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji i plików elektronicznych.

3.          Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku zarządzenia wycofania z rynku towarów stanowiących naruszenie prawa organy sądowe mogły zarządzić, na wniosek posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa, dostarczenie towarów do posiadacza lub do organizacji charytatywnych na warunkach, które ustalą organy sądowe, co ma na celu zapewnienie, by przedmiotowe towary nie zostały ponownie wprowadzone do obrotu.

Przy rozpatrywaniu wniosku o zastosowanie środków naprawczych należy odpowiednio oceniać powagę naruszenia prawa i nałożone środki zaradcze oraz interes osób trzecich, zgodnie z zasadą proporcjonalności.

Organy sądowe nakazują, aby środki, o których mowa w ust. 1 lit. c), były wprowadzane na koszt sprawcy naruszenia, chyba że istnieją szczególne powody, aby tego nie robić. Środki te nie mają wpływu na wszelkie odszkodowania, jakie mogą się należeć posiadaczowi tajemnicy przedsiębiorstwa z tytułu bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.

Artykuł 12Warunki stosowania przepisów, środki ochronne i środki alternatywne

1.          Państwa członkowskie zapewniają, by przy rozpatrywaniu wniosku o wydanie nakazów sądowych lub o przyjęcie środków naprawczych przewidzianych w art. 11 oraz przy ocenie ich proporcjonalności, właściwe organy sądowe były zobowiązane do uwzględnienia konkretnych okoliczności danej sprawy. Ocena ta obejmuje, w stosownych przypadkach, wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, środki podjęte w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, udział sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, wpływ bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, uzasadnione interesy stron oraz wpływ, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnione interesy stron trzecich, interes publiczny oraz ochronę praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

Państwa członkowskie dopilnowują, aby właściwe organy odpowiednio ograniczały czas trwania środka, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), tak aby okres ten był wystarczający do wyeliminowania wszelkich korzyści handlowych lub gospodarczych, jakie sprawca naruszenia mógł zdobyć w wyniku pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa oraz aby uniknąć tworzenia nieuzasadnionych przeszkód dla uczciwej konkurencji, innowacji i mobilności pracowników.

2.          Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek pozwanego środki, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. a) i b), zostały cofnięte lub w inny sposób przestały obowiązywać, jeżeli w międzyczasie przedmiotowe informacje przestały spełniać warunki określone w art. 2 pkt 1) z przyczyn niezwiązanych bezpośrednio lub pośrednio z działaniami pozwanego.

3.          Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek jednej ze stron w przypadku zastosowania środków przewidzianych w art. 11 właściwy organ sądowy mógł zarządzić wypłacenie rekompensaty pieniężnej na rzecz poszkodowanej strony zamiast stosowania tych środków, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)     dana osoba w momencie wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa nie wiedziała ani nie miała powodu, by w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa pozyskano od innej osoby, która bezprawnie ją wykorzystywała lub ujawniała;

b)     wprowadzenie przedmiotowych środków spowodowałoby dla takiej osoby niewspółmierne szkody;

c)     rekompensata pieniężna dla poszkodowanej strony, wydaje się stosunkowo zadowalająca.

W przypadku zarządzenia rekompensaty pieniężnej zamiast nakazu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a) i b), taka rekompensata pieniężna nie jest wyższa niż kwota opłat licencyjnych lub honorariów, które byłyby należne, gdyby osoba ta wystąpiła z wnioskiem o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa w okresie, w którym można było zabronić wykorzystywania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Artykuł 13Odszkodowanie

1.          Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek poszkodowanej strony właściwe organy sądowe nakazały sprawcy naruszenia, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że dokonywał bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa, wypłatę odszkodowania na rzecz posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa w wysokości odpowiedniej do uszczerbku faktycznie poniesionego w wyniku bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa.

1a.        Zgodnie z przepisami i praktyką krajową państwa członkowskie mogą ograniczyć odpowiedzialność odszkodowawczą pracowników względem pracodawców ponoszoną z tytułu bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa pracodawcy, w sytuacji gdy działali oni nieumyślnie.

2.          Przy ustalaniu wysokości odszkodowania właściwe organy sądowe uwzględniają wszystkie odpowiednie czynniki, takie jak poniesione przez poszkodowaną stronę negatywne skutki ekonomiczne, łącznie z utraconymi zyskami, wszelkie nieuczciwe zyski osiągnięte przez sprawcę naruszenia oraz, w stosownych przypadkach, elementy inne niż czynniki ekonomiczne, takie jak np. straty moralne poniesione przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.

Właściwe organy sądowe mogą jednak również, w stosownych przypadkach, ustalić wysokość odszkodowania jako płatność ryczałtową na podstawie przynajmniej takich elementów jak wysokość honorariów lub opłat, jakie byłyby należne, gdyby sprawca naruszenia poprosił o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa.

Artykuł 14Publikacja orzeczeń sądowych

1.          Państwa członkowskie gwarantują, że w ramach postępowania sądowego wszczętego z powodu bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, właściwe organy sądowe mogą, na żądanie strony skarżącej i na koszt sprawcy naruszenia, nakazać wprowadzenie odpowiednich środków w celu upowszechnienia informacji na temat orzeczenia, w tym również w celu publikacji orzeczenia w całości lub w części w drukowanych i elektronicznych mediach, w tym na oficjalnej stronie internetowej sprawcy naruszenia.

2.          Wszystkie środki, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, gwarantują poufność tajemnic przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 8.

3.          Przy podejmowaniu decyzji o tym, czy należy wprowadzić środek, o którym mowa w ust. 1, i przy ocenie jego proporcjonalności właściwe organy sądowe uwzględniają, czy informacja na temat sprawcy naruszenia umożliwiłaby zidentyfikowanie danej osoby fizycznej oraz, jeśli tak jest, czy opublikowanie tej informacji byłoby uzasadnione, w szczególności w świetle następujących kryteriów: ewentualne szkody dla prywatności i reputacji sprawcy naruszenia, jakie środek taki może spowodować, ▌udział sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, ▌a także prawdopodobieństwo dalszego bezprawnego wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa przez sprawcę naruszenia.

Rozdział IV

Sankcje, sprawozdawczość i przepisy końcowe

Artykuł 15Sankcje za nieprzestrzeganie obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie

Państwa członkowskie zapewniają właściwym organom sądowym możliwość nałożenia sankcji na strony, ich przedstawicieli prawnych, jak również na każdą inną osobę, która nie stosuje się lub odmawia dostosowania się do jakichkolwiek środków przyjętych zgodnie z art. 8, 9 i 11.

Jeżeli przewidziano to w prawie krajowym, niedostosowanie się do środka przyjętego na podstawie art. 9 i 11 podlega, w stosownych przypadkach, okresowym karom pieniężnym.

Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł 16Wymiana informacji i korespondenci

W celu wspierania współpracy, w tym wymiany informacji, między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją, każde państwo członkowskie wyznacza co najmniej jednego korespondenta krajowego odpowiedzialnego za wszelkie kwestie związane z wdrażaniem środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie. Każde państwo członkowskie przekazuje dane korespondenta krajowego (korespondentów krajowych) pozostałym państwom członkowskim i Komisji.

Artykuł 17Sprawozdania

1.        Do dnia XX XX 20XX r. [trzy lata po zakończeniu okresu transpozycji] Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej przygotowuje – w kontekście działalności europejskiego obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej – wstępne sprawozdanie na temat tendencji dotyczących procesów sądowych wszczynanych w związku z bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem tajemnic przedsiębiorstwa na podstawie niniejszej dyrektywy.

2.        Do dnia XX XX 20XX r. [cztery lata po zakończeniu okresu transpozycji] Komisja sporządza sprawozdanie okresowe w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy, także w odniesieniu do jej potencjalnie szkodliwych skutków dla praw podstawowych, mobilności pracowników, ochrony przed nieuczciwą konkurencją, a także ewentualnej późniejszej poprawy w zakresie współpracy i innowacji, i przedstawia je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu tym w należyty sposób uwzględnia się sprawozdanie przygotowane przez europejskie obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej.

3.        Do dnia XX XX 20XX r. [osiem lat po zakończeniu okresu transpozycji] Komisja przeprowadza ocenę skutków niniejszej dyrektywy i przedstawia sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Artykuł 18Transpozycja

1.          Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia XX XX 20XX r. [24 miesiące od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy]. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.          Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 19Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 20Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego          W imieniu Rady

Przewodniczący                                            Przewodniczący

29.4.2015

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

(COM(2013)0813 – C7‑0431/2013 – 2013/0402(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Michèle Rivasi

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Ochrona przed bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem tajemnic przedsiębiorstwa ma kluczowe znaczenie w zapewnianiu uczciwych warunków działalności handlowej przedsiębiorstwom. Należy jednak pamiętać, że obieg wiedzy i informacji ma także ogromne znaczenie dla procesu innowacji i twórczości. Przedsiębiorstwa są często bardziej zainteresowane wymianą swych tajemnic niż ich ukrywaniem. Jednocześnie jawność i dostęp do informacji są także niezbędne w udostępnianiu informacji, które stanowią podstawę polityki państwa, na przykład w dziedzinie ochrony środowiska, zdrowia i konsumentów.

Należy znaleźć właściwą równowagę, aby nie spowodować napływu nieuzasadnionych roszczeń w sprawie niewłaściwego pozyskania lub obiegu tajemnic przedsiębiorstwa oraz uniknąć sytuacji, w których informacja, która powinna być dostępna i znajdować się w obiegu jest trzymana w tajemnicy z powodu przesadnej ochrony. Aby zapewnić tę równowagę sprawozdawczyni proponuje zmianę wniosku Komisji skoncentrowaną wokół czterech ważnych punktów.

Uściślenie definicji i doprecyzowanie dyrektywy

Ujednolicenie na poziomie UE procedur prawnych i środków zaradczych w związku z bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem lub wykorzystywaniem tajemnic przedsiębiorstwa musi iść w parze z jasnym zrozumieniem zakresu i definicji problemu. Jest to tym ważniejsze, że dyrektywa wprowadzi nowe pojęcie prawne do większości systemów krajowych w UE. Zbyt ogólnikowa definicja tajemnicy przedsiębiorstwa spowoduje niepewność prawną i ułatwi nadużycia ze strony najsilniejszych podmiotów gospodarczych ze szkodą dla mniejszych firm i dla społeczeństwa ogółem.

Sprawozdawczyni proponuje uściślić definicję tego, co może być uznawane za tajemnicę przedsiębiorstwa. Istotne znaczenie ma nie tylko umożliwienie właściwego wdrożenia dyrektywy, ale także fakt, że nowa dyrektywa posłuży za jedyny punkt odniesienia UE w kontekście negocjacji umowy o TTIP.

Ochrona tajemnic przedsiębiorstwa, choć jest ważna, to nie to samo co prawa własności intelektualnej. W związku z tym jej stosowanie nie powinno prowadzić do tworzenia nowych wyłącznych praw. Stosowanie przez Komisję we wniosku terminologii z zakresu praw własności intelektualnej powoduje dwuznaczność i może wpływać na interpretację prawną w sporach sądowych. Dlatego sprawozdawczyni proponuje zmienić niektóre z zastosowanych terminów, aby uniknąć sformułowań zwykle używanych w kontekście praw własności intelektualnej.

Zagwarantowanie uzasadnionych praw i dostępu do informacji

Zakres dyrektywy ma zapewnić, że w kontaktach między przedsiębiorstwami wystąpi odpowiedni poziom ochrony przed nieuczciwymi praktykami handlowymi.

Jednakże dyrektywa musi również jednoznacznie określić przypadki, w których ujawnienie informacji nie podlega zakresowi dyrektywy. Tak jest w przypadku informacji, których ujawnienia wymagają przepisy UE/krajowe lub władze publiczne w ramach przysługujących im kompetencji.

Podsumowując, ochrona tajemnic przedsiębiorstwa nie podważa uzasadnionego interesu publicznego, takiego jak ochrona konsumentów, ochrona pracowników, ochrona życia ludzkiego, zwierząt lub roślin, ochrona środowiska, ochrona praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji, zapobieganie nieuczciwej konkurencji.

Gwarancja mobilności pracowników

Obieg wiedzy i umiejętności przyczynia się do dynamiki i kreatywności podmiotów gospodarczych i sektora badań naukowych, czego dowodem Dolina Krzemowa: w połączeniu z mobilnością pracowników. Dla rozwoju innowacji i rozwoju zawodowego ważne jest, aby wykwalifikowani pracownicy mogli się przenosić z firmy do firmy. W związku z tym ochrona przed bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem tajemnic przedsiębiorstwa nie powinna się stać przeszkodą dla mobilności pracowników.

Liczne badania wykazały, że regiony/państwa stosujące rygorystyczne umowy o zakazie konkurencji między pracodawcami i pracownikami doświadczają „drenażu mózgów”, tracąc najlepiej wykwalifikowanych pracowników, inwestycje i innowacje.

Należy to uwzględnić wyznaczając termin przedawnienia środków, procedur i środków zaradczych, o których mowa w dyrektywie: nierozsądne byłoby obciążać pracowników terminem przedawnienia dłuższym niż jeden rok. Zasadniczo trzeba uzyskać odpowiednią równowagę między pracownikami tworzącymi nowe idee i firmami, które zapewniają zasoby i warunki dla ich rozwoju. Dyrektywa powinna zadbać o taką równowagę.

Gwarancja rzetelnego postępowania sądowego, w szczególności dla małych przedsiębiorstw

Tak jak dzieje się to i w innych postępowaniach, większe podmioty gospodarcze mają możliwości finansowe umożliwiające im dostęp do wymiaru sprawiedliwości, których małe i średnie przedsiębiorstwa zwykle nie mają. Należy zadbać o to, by większe podmioty nie nadużywały roszczeń z tytułu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, aby wypchnąć potencjalnych konkurentów z rynku.

Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa nie oznacza prawa własności, ale chroni przed bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem. W związku z tym to na osobie sprawującej zgodnie z prawem kontrolę nad informacją nieujawnioną spoczywa ciężar udowodnienia faktu, że dane pozyskanie było faktycznie niezgodne z prawem.

POPRAWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Prawnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1) Przedsiębiorstwa i instytuty badawcze o charakterze niekomercyjnym inwestują poprzez pozyskiwanie, opracowywanie i wykorzystywanie know-how i informacji, które są walutą gospodarki opartej na wiedzy. Takie inwestycje w tworzenie i wykorzystywanie kapitału intelektualnego przesądza o ich konkurencyjności na rynku i o zwrotach z inwestycji, które leżą u podstaw motywacji do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej przez przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z różnych środków w celu zapewnienia sobie własności wyników swojej działalności innowacyjnej, w sytuacji gdy otwartość nie pozwala na pełne wykorzystanie ich inwestycji w badania i innowacje. Jednym z takich środków jest skorzystanie z formalnych praw własności intelektualnej, takich jak patenty, prawa do wzoru lub prawa autorskie. Innym środkiem jest ochrona dostępu do wiedzy, która jest wartościowa dla danej jednostki i która nie jest powszechnie znana, oraz wykorzystanie takiej wiedzy. Tego rodzaju know-how i informacje handlowe, które są niejawne i które mają pozostać poufne, określa się jako tajemnicę handlową. Przedsiębiorstwa, niezależnie od ich wielkości, uznają tajemnice handlowe za równie wartościowe jak patenty i inne rodzaje praw własności intelektualnej oraz wykorzystują poufność jako narzędzie zarządzania innowacjami w działalności gospodarczej i badawczej, obejmujące szeroką gamę informacji, począwszy od wiedzy technicznej aż po dane handlowe, takie jak informacje dotyczące klientów i dostawców, biznes plany lub badania i strategie rynkowe. Poprzez ochronę tak szerokiego zakresu know-how i informacji handlowych, bez względu na to, czy jako uzupełnienie lub jako alternatywa dla praw własności intelektualnej, tajemnice handlowe umożliwiają twórcy uzyskiwanie korzyści z jego/jej pracy twórczej i innowacji, a co za tym idzie są szczególnie ważne dla badań i rozwoju oraz innowacyjności.

(1) Przedsiębiorstwa i instytuty badawcze o charakterze niekomercyjnym inwestują poprzez pozyskiwanie, opracowywanie i wykorzystywanie know-how i informacji, które są walutą gospodarki opartej na wiedzy oraz dają przewagę konkurencyjną. Takie inwestycje w tworzenie i wykorzystywanie kapitału intelektualnego przesądzają o ich konkurencyjności na rynku i innowacyjności oraz o zwrotach z inwestycji, które leżą u podstaw motywacji do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej przez przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa mogą korzystać z różnych środków w celu zapewnienia sobie własności wyników swojej działalności innowacyjnej, w sytuacji gdy otwartość nie pozwala na pełne wykorzystanie ich inwestycji w badania i innowacje. Jednym z takich środków jest skorzystanie z praw własności intelektualnej, takich jak patenty, prawa do wzoru lub prawa autorskie. Innym środkiem jest ochrona dostępu do informacji wartościowych handlowo i wykorzystanie wiedzy, która jest wartościowa dla danej jednostki i nie jest znana lub łatwo dostępna dla osób w kręgach, które na ogół mają do czynienia z takim rodzajem informacji, i innych osób, które mogą zyskać korzyść ekonomiczną z ich ujawnienia lub wykorzystania. Tego rodzaju know-how i informacje handlowe, które są niejawne i które mają pozostać poufne, określa się jako tajemnicę przedsiębiorstwa. Szczególnie małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) w większym stopniu cenią tajemnice przedsiębiorstwa oraz polegają na nich, ponieważ korzystanie z praw własności intelektualnej bywa bardziej kosztowne, a MŚP często nie mają dostatecznych wyspecjalizowanych zasobów ludzkich i finansowych do zarządzania prawami własności intelektualnej i ich ochrony. Przedsiębiorstwa, niezależnie od ich wielkości, uznają tajemnice przedsiębiorstwa za równie wartościowe jak patenty i inne rodzaje praw własności intelektualnej oraz wykorzystują poufność jako narzędzie zarządzania innowacjami w działalności gospodarczej i badawczej, obejmujące szeroką gamę informacji, począwszy od wiedzy technicznej aż po dane handlowe, takie jak informacje dotyczące klientów i dostawców, biznes plany lub badania i strategie rynkowe. Poprzez ochronę tak szerokiego zakresu know-how i informacji handlowych, bez względu na to, czy jako uzupełnienie lub jako alternatywa dla praw własności intelektualnej, tajemnice przedsiębiorstwa umożliwiają twórcy uzyskiwanie korzyści z jego/jej pracy twórczej i innowacji, a co za tym idzie są szczególnie ważne dla badań i rozwoju oraz innowacyjności.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Otwarte innowacje są istotną siłą napędową tworzenia nowej wiedzy i przyczyniają się do powstawania nowych i innowacyjnych modeli biznesowych opartych na korzystaniu ze współtworzonej wiedzy. W kontekście działalności badawczo-rozwojowej i innowacyjnej tajemnice handlowe odgrywają istotną rolę w ochronie wymiany wiedzy między przedsiębiorstwami na rynku wewnętrznym, zarówno w obrębie poszczególnych państw, jak również w kontekście transgranicznym. Badania realizowane w ramach współpracy, w tym współpracy transgranicznej, są szczególnie ważne, gdyż mogą zapewnić zwiększenie ilości działań zakresie badań i rozwoju prowadzonych przez przedsiębiorstwa w ramach rynku wewnętrznego. Otwarte innowacje umożliwiają wprowadzanie na rynek nowych pomysłów, które spełniają potrzeby konsumentów i umożliwiają rozwiązywanie wyzwań społecznych. Na rynku wewnętrznym, na którym zminimalizowano przeszkody dla takiej współpracy transgranicznej oraz na którym współpraca nie jest zakłócona, twórczość intelektualna i innowacje powinny zachęcać do inwestowania w innowacyjne procesy, produkty i usługi. Takie środowisko, które sprzyja twórczości intelektualnej i innowacjom, jest również ważne dla wzrostu zatrudnienia i poprawy konkurencyjności gospodarki Unii. Mimo iż tajemnice handlowe należą do najczęściej stosowanych przez przedsiębiorstwa sposobów ochrony twórczości intelektualnej i innowacyjnego know-how, są one jednocześnie najsłabiej chronione przez obowiązujące ramy prawne UE przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez strony trzecie.

(2) Otwarte innowacje umożliwiają wprowadzanie na rynek nowych pomysłów, które spełniają potrzeby konsumentów i umożliwiają rozwiązywanie problemów społecznych. Są istotną siłą napędową tworzenia nowej wiedzy i przyczyniają się do powstawania nowych i innowacyjnych modeli biznesowych opartych na korzystaniu ze współtworzonej wiedzy. Badania realizowane w ramach współpracy, w tym współpracy transgranicznej, są szczególnie ważne, gdyż mogą zapewnić zwiększenie ilości działań zakresie badań i rozwoju prowadzonych przez przedsiębiorstwa w ramach rynku wewnętrznego. Takie środowisko, które sprzyja twórczości intelektualnej i innowacjom i zapewnia mobilność zatrudnienia, jest również ważne dla wzrostu zatrudnienia i poprawy konkurencyjności gospodarki Unii. W kontekście działalności badawczo-rozwojowej i innowacyjnej tajemnice przedsiębiorstwa odgrywają rolę w ochronie wymiany wiedzy między przedsiębiorstwami lub instytucjami badawczymi na rynku wewnętrznym, zarówno w obrębie poszczególnych państw, jak również w kontekście transgranicznym. Obowiązujące ramy prawne Unii przeciwko bezprawnemu uzyskiwaniu, wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnic przedsiębiorstwa przez osoby trzecie są rozdrobnione na 28 różnych prawodawstw krajowych, co stwarza przeszkodę w skutecznym funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4) Międzynarodowe wysiłki podjęte w ramach Światowej Organizacji Handlu w celu rozwiązania tego problem doprowadziły do zawarcia Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (porozumienia TRIPS). Zawiera ono, między innymi, przepisy dotyczące ochrony tajemnic handlowych przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez strony trzecie. Przepisy te stanowią wspólne normy międzynarodowe. Wszystkie państwa członkowskie, jak również sama Unia, są związane tą umową, która została zatwierdzona decyzją Rady 94/800/WE5.

(4) Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (porozumienie TRIPS) zawiera, między innymi, przepisy dotyczące ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez strony trzecie. Przepisy te stanowią wspólne normy międzynarodowe. Wszystkie państwa członkowskie, jak również sama Unia, są związane tą umową, która została zatwierdzona decyzją Rady 94/800/WE5. W celu ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed przywłaszczeniem niektóre państwa członkowskie posiadają odpowiednie przepisy, jednak niektóre państwa członkowskie nie zdefiniowały tajemnicy przedsiębiorstwa i nie mają wiążących przepisów zwalczających przywłaszczanie tajemnic przedsiębiorstwa, co tworzy lukę i bariery dla skutecznie funkcjonującego rynku wewnętrznego. Należy również określić na szczeblu unijnym sytuacje, w których pozyskanie, wykorzystanie i ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa jest zgodne z prawem, a kiedy nie, a także określić termin przedawnienia w odniesieniu do możliwości dochodzenia roszczeń, aby niniejsza dyrektywa spełniała swoją rolę, jaką jest konsekwentna ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w Unii.

__________________

__________________

5 Decyzja Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień, będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986–1994) (Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1).

5 Decyzja Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień, będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986–1994) (Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1).

Poprawka  4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8) Na poziomie Unii należy ustanowić przepisy mające na celu zbliżenie krajowych systemów prawnych, tak aby zapewnić wystarczające i spójne mechanizmy dochodzenia roszczeń w ramach rynku wewnętrznego w przypadku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej. W tym celu ważne jest ustanowienie jednolitej definicji tajemnicy handlowej, nie ograniczając przy tym przedmiotu, który ma być objęty ochroną przed przywłaszczeniem. Definicja powinna zatem być skonstruowana w taki sposób, aby uwzględnić informacje handlowe, informacje technologiczne i know-how w przypadkach, w których istnieje zarówno uzasadniony interes w utrzymaniu poufności, jak i uzasadnione oczekiwanie, że poufność ta zostanie zachowana. Ze względu na swój charakter taka definicja powinna wyłączać nieistotne informacje i nie powinna obejmować wiedzy i umiejętności, które zostały zdobyte przez pracowników w trakcie prowadzenia normalnej pracy i które są znane i dostępne dla osób z kręgów zajmujących się zwykle tym rodzajem informacji.

(8) Na poziomie Unii należy ustanowić przepisy mające na celu zbliżenie krajowych systemów prawnych, tak aby zapewnić wystarczające i spójne mechanizmy dochodzenia roszczeń w ramach rynku wewnętrznego w przypadku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa. W tym celu ważne jest ustanowienie jednolitej definicji tajemnicy przedsiębiorstwa. Definicja powinna zatem być skonstruowana w taki sposób, aby uwzględnić informacje handlowe i nieujawniony know-how w przypadkach, w których istnieje uzasadniony interes w utrzymaniu poufności, wartość handlowa wynikająca z zachowania poufności tych informacji i uzasadnione oczekiwanie, że poufność ta zostanie zachowana. Ze względu na swój charakter taka definicja powinna wyłączać nieistotne informacje i nie powinna obejmować wiedzy i umiejętności, które zostały zdobyte przez pracowników w trakcie prowadzenia normalnej pracy i które są znane i dostępne dla osób z kręgów zajmujących się zwykle tym rodzajem informacji oraz przez konkurencję. Warunki określające bezprawne wykorzystanie lub ujawnienie nie powinny ograniczać wykorzystywania zdobytego doświadczenia i know-how przez uczciwe działanie w ramach, na przykład, umowy o pracę lub innego stosunku umownego. Powinno to zagwarantować, że mobilność pracowników nie będzie zagrożona, a jednocześnie gwarantować odpowiednią ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa. Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla autonomii partnerów społecznych oraz ich prawa do zawierania umów zbiorowych zgodnie z prawem krajowym, tradycjami i praktykami przy jednoczesnym poszanowaniu postanowień Traktatu.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9) Istotne jest również określenie okoliczności, w jakich uzasadniona jest ochrona prawna. Z tego względu konieczne jest określenie postępowania i działań, które będą uznawane za bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej. Nie należy uznawać za bezprawne ujawnienie tajemnicy handlowej ujawniania przez instytucje i organy unijne lub krajowe organy władzy publicznej informacji o charakterze gospodarczym będących w ich posiadaniu zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady6 lub w innych przepisach dotyczących dostępu do dokumentów.

(9) Istotne jest również określenie okoliczności, w jakich uzasadniona jest ochrona prawna. Z tego względu konieczne jest określenie postępowania i działań, które będą uznawane za bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa. Nie należy uznawać za bezprawne ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa ujawniania przez instytucje i organy unijne lub krajowe organy władzy publicznej informacji o charakterze gospodarczym będących w ich posiadaniu zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady6 lub w innych przepisach dotyczących dostępu do dokumentów. Analogicznie pozyskanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa przez organ publiczny, zgodne z mandatem przyznanym mu na mocy prawa krajowego bądź unijnego, nie powinno być uznawane za bezprawne wykorzystanie lub ujawnienie. Powinno to dotyczyć również zapewnienia ochrony uzasadnionego interesu, takiego jak ochrona konsumentów, ochrona pracowników, ochrona zdrowia i środowiska naturalnego, ochrona praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji, czy zapobieganie nieuczciwej konkurencji.

__________________

__________________

6 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz. U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

6 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz. U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

Poprawka  6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10) W interesie innowacji oraz w celu wspierania konkurencji przepisy niniejszej dyrektywy nie powinny tworzyć żadnych wyłącznych praw do know-how lub informacji chronionych jako tajemnice handlowe. Dlatego też niezależne odkrycie tego samego know-how i tych samych informacji pozostaje możliwe, a konkurenci posiadacza tajemnicy handlowej mają również możliwość zastosowania inżynierii odwrotnej w odniesieniu do każdego nabytego przez nich zgodnie z prawem produktu.

(10) W interesie innowacji oraz w celu wspierania konkurencji przepisy niniejszej dyrektywy oraz jej wdrożenie nie powinny tworzyć żadnych wyłącznych praw do know-how lub informacji chronionych jako tajemnice przedsiębiorstwa. Przepisy o ochronie tajemnic przedsiębiorstwa przyznane na mocy niniejszej dyrektywy nie stanowią prawa własności intelektualnej i nie powinna istnieć możliwość powoływania się na nie wyłącznie w celu ograniczenia konkurencji. Dlatego też niezależne odkrycie tego samego know-how i tych samych informacji pozostaje możliwe, a konkurenci posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa mają również możliwość zastosowania inżynierii odwrotnej w odniesieniu do każdego nabytego przez nich zgodnie z prawem produktu, o ile jest to zgodne z uczciwymi praktykami handlowymi.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10a) Wprowadzanie wielu produktów do obrotu, szczególnie w ramach postępowań o udzielenie zamówień publicznych, w coraz większym stopniu uzależnione jest od przekazywania organom regulacyjnym i administracyjnym poufnych danych, przy czym niektóre z tych danych pozyskuje się w wyniku badań wymagających znacznych nakładów inwestycyjnych. Ujawnienie przez organy wszystkich lub niektórych danych tego typu i pozyskanie takich danych przez osoby trzecie nie powinno skutkować ich nieuczciwym wykorzystaniem na rynku.

Uzasadnienie

Zgodne z prawem pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnianie nie zawsze są ze sobą powiązane. W praktyce może się zdarzyć, że kolejnym etapem będzie niezgodne z prawem wtórne wykorzystanie lub (wtórne) ujawnienie. Jeżeli prawo do informacji ma nieuzasadnione pierwszeństwo przed ochroną tajemnic przedsiębiorstw, te ostatnie będą zwlekać z powierzaniem instytucjom rządowym swoich poufnych informacji, przez co liczba nieuzasadnionych wniosków o dostęp do informacji wzrośnie.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11) Zgodnie z zasadą proporcjonalności środki ogólne i środki zaradcze mające na celu ochronę tajemnic handlowych powinny być dostosowane do spełnienia celu, jakim jest zapewnienie sprawnie funkcjonującego rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, i nie powinny stanowić zagrożenia dla innych celów i zasad interesu publicznego. W tym kontekście środki ogólne i środki zaradcze gwarantują, że o wartości tajemnicy handlowej, powadze naruszenia prowadzącego do bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej, jak również o skutkach takiego naruszenia, decydują właściwe organy sądowe. Należy również zapewnić, by właściwe organy sądowe miały możliwość wyważenia interesów stron sporu, a także interesów stron trzecich, w tym – w stosownych przypadkach – interesów konsumentów.

(11) Zgodnie z zasadą proporcjonalności środki ogólne i środki zaradcze mające na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa powinny być dostosowane do spełnienia celu, jakim jest zapewnienie sprawnie funkcjonującego rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, w szczególności poprzez odstraszenie przed bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem tajemnicy przedsiębiorstwa, i nie powinny stanowić zagrożenia dla innych celów i zasad interesu publicznego, takich jak ochrona konsumentów, zdrowia i ochrona środowiska. W tym kontekście środki ogólne i środki zaradcze gwarantują, że o istotnych okolicznościach, takich jak wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, powaga naruszenia prowadzącego do bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również o skutkach takiego wykorzystania lub ujawnienia, decydują właściwe organy sądowe. Należy również zapewnić, by właściwe organy sądowe miały możliwość wyważenia interesów stron sporu, a także interesów stron trzecich, w tym – w stosownych przypadkach – interesów konsumentów.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(11a) Wraz z wprowadzeniem i wdrożeniem jednolitej definicji tajemnicy przedsiębiorstwa o raz z wprowadzeniem i wdrożeniem jednolitych zasad ochrony tajemnic przedsiębiorstwa na rynku wewnętrznym inne środki, które bezpośrednio lub pośrednio mogą ograniczać dzielenie się wiedzą i korzystanie z niej oraz zatrudnianie i mobilność pracowników, powinny spełniać zasadę proporcjonalności w interesie innowacji i swobodnej konkurencji.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12) Sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego byłyby zagrożone, gdyby przewidziane środki ogólne i środki zaradcze były wykorzystywane do realizacji bezprawnych zamiarów niezgodnych z celami niniejszej dyrektywy. Ważne jest zatem, aby zapewnić, by organy sądowe były upoważnione do nakładania sankcji za nadużycia ze strony wnioskodawców, którzy działają w złej wierze i składają ewidentnie bezzasadne wnioski. Ważne jest również, aby przewidziane środki i środki zaradcze nie ograniczały swobody wypowiedzi i prawa do informacji (która obejmuje wolność i pluralizm mediów, zgodnie z art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej), ani możliwości informowania o nieprawidłowościach. W związku z tym ochrona tajemnic handlowych nie powinna mieć zastosowania w przypadkach, w których ujawnienie tajemnicy handlowej służy interesowi publicznemu, o ile ujawnione zostaje odpowiednie naruszenie lub uchybienie.

(12) Sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego byłyby zagrożone, gdyby przewidziane środki ogólne i środki zaradcze były wykorzystywane do realizacji bezprawnych zamiarów, takich jak tworzenie nieuzasadnionych barier dla rynku wewnętrznego lub mobilności pracowników, niezgodnych z celami niniejszej dyrektywy. Ważne jest zatem, aby zapewnić, by organy sądowe były upoważnione do nakładania sankcji za nadużycia ze strony wnioskodawców, którzy działają w złej wierze i składają ewidentnie bezzasadne wnioski. Ważne jest również, aby przewidziane środki i środki zaradcze nie ograniczały swobody wypowiedzi i prawa do informacji (która obejmuje wolność i pluralizm mediów, zgodnie z art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej), ani możliwości informowania o nieprawidłowościach. W związku z tym ochrona tajemnic przedsiębiorstwa nie powinna mieć zastosowania w przypadkach, w których ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa służy interesowi publicznemu, o ile ujawnione zostaje odpowiednie naruszenie lub uchybienie.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(12a) Zwiększone wykorzystanie usług internetowych do prowadzenia działalności i badań, przechowywanie większej ilości poufnych danych w wirtualnych magazynach danych, zwiększone wykorzystywanie handlu elektronicznego oraz ogólna cyfryzacja wymagają ujednoliconych przepisów unijnych, które będą chronić przed opartym na przywłaszczeniu wykorzystywaniu tajemnic przedsiębiorstw, co z kolei zapewni zaufanie i ochronę wśród przedsiębiorstw i konsumentów oraz będzie wspierać tworzenie jednolitego rynku cyfrowego, który jest jednym z fundamentów skutecznie funkcjonującego rynku wewnętrznego.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13) W interesie pewności prawa i biorąc pod uwagę, że od prawowitych posiadaczy tajemnic handlowych oczekuje się, że dopełnią obowiązku dochowania należytej staranności w odniesieniu do zachowania poufności ich cennych tajemnic handlowych i monitorowania ich wykorzystania, należy ograniczyć możliwość inicjowania działań w zakresie ochrony tajemnic handlowych do określonego okresu następującego po dniu, w którym posiadacz tajemnicy handlowej dowiedział się lub miał powody, aby się dowiedzieć, o bezprawnym pozyskaniu, wykorzystaniu lub ujawnieniu jego tajemnicy handlowej przez stronę trzecią.

(13) W interesie utrzymania sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, a także ochrony pewności prawa i biorąc pod uwagę, że od prawowitych posiadaczy tajemnic przedsiębiorstwa oczekuje się, że dopełnią obowiązku dochowania należytej staranności w odniesieniu do zachowania poufności ich cennych tajemnic przedsiębiorstwa i monitorowania ich wykorzystania, należy ograniczyć możliwość inicjowania działań w zakresie ochrony tajemnic przedsiębiorstwa do ograniczonego okresu następującego po dniu, w którym posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa dowiedział się lub miał powody, aby się dowiedzieć, o bezprawnym pozyskaniu, wykorzystaniu lub ujawnieniu jego tajemnicy przedsiębiorstwa przez stronę trzecią.

Uzasadnienie

Praktyczny wpływ terminu przedawnienia wynoszącego dwa lata jest ograniczony z uwagi na to, że przedsiębiorstwa na ogół radzą sobie z przywłaszczeniem tajemnicy przedsiębiorstwa szybko, wnosząc o zabezpieczenie roszczeń. Niemniej jednak ważne jest stosowanie ścisłego terminu przedawnienia, aby uniknąć nadużyć, które doprowadziłyby do hamowania innowacji i opóźniania dostępu do rynku wewnętrznego.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14) Perspektywa ujawnienia tajemnicy handlowej w trakcie sporów sądowych często zniechęca prawowitych posiadaczy tajemnic handlowych od wszczynania postępowania w celu zapewnienia ochrony swoich tajemnic handlowych, zagrażając tym samym skuteczności przewidzianych środków ogólnych i środków zaradczych. W związku z tym, z zastrzeżeniem wprowadzenia środków ochronnych gwarantujących prawo do rzetelnego procesu sądowego, konieczne jest ustanowienie szczegółowych wymogów mających na celu ochronę poufności w odniesieniu do tajemnicy handlowej podczas postępowania sądowego wszczętego w celu zapewnienia jej ochrony. Wymogi takie powinny obejmować możliwość ograniczenia dostępu do dowodów lub rozpraw lub możliwość publikowania tylko tych elementów orzeczeń sądowych, które nie są opatrzone klauzulą poufności. Taka ochrona powinna pozostać w mocy po zakończeniu postępowania sądowego tak długo, jak informacje objęte tajemnicą handlową nie są dostępne publicznie.

(14) Perspektywa ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa w trakcie sporów sądowych często zniechęca prawowitych posiadaczy tajemnic przedsiębiorstwa od wszczynania postępowania w celu zapewnienia ochrony swoich tajemnic przedsiębiorstwa, zagrażając tym samym skuteczności przewidzianych środków ogólnych i środków zaradczych. W związku z tym konieczne jest ustanowienie równowagi między środkami ochronnymi gwarantującymi prawo do rzetelnego procesu sądowego a wymogami mającymi na celu ochronę poufności w odniesieniu do tajemnicy przedsiębiorstwa podczas postępowania sądowego wszczętego w celu zapewnienia jej ochrony. Wymogi takie powinny obejmować możliwość ograniczenia dostępu do dowodów lub rozpraw dla osób trzecich w stosunku do stron lub możliwość publikowania tylko tych elementów orzeczeń sądowych, które nie są opatrzone klauzulą poufności. Aby zapewnić dostateczny dostęp do informacji w przypadkach, gdy dostęp jest ograniczony, co najmniej jedna osoba z każdej ze stron i jej prawnik powinni mieć dostęp do dowodów lub rozpraw. Taka ochrona powinna pozostać w mocy po zakończeniu postępowania sądowego tak długo, jak informacje objęte tajemnicą przedsiębiorstwa nie są dostępne publicznie.

Uzasadnienie

Wyjaśnienie konieczności przestrzegania prawa stron do sprawiedliwego procesu, zapewniając im informacje podczas uczestniczenia w postępowaniu sądowym, równoważąc to koniecznością zachowania poufności w odniesieniu do stanowiącej przedmiot postępowania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) Bezprawne pozyskanie tajemnicy handlowej przez stronę trzecią może mieć katastrofalne skutki dla jego prawowitego posiadacza, ponieważ po jej publicznym ujawnieniu niemożliwy jest powrót do sytuacji sprzed utraty tej tajemnicy handlowej. W związku z tym bardzo ważne jest zapewnienie szybkich i łatwo dostępnych środków tymczasowych mających zapewnić natychmiastowe zaprzestanie bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy handlowej. Takie zwolnienie musi być dostępne bez konieczności oczekiwania na decyzję dotyczącą istoty sprawy, z należytym poszanowaniem prawa do obrony i zasady proporcjonalności, uwzględniając specyfikę danego przypadku. Konieczne może być również zapewnienie wystarczających gwarancji, tak aby możliwe było pokrycie kosztów i szkód poniesionych przez pozwanego z powodu nieuzasadnionego wniosku, zwłaszcza w sytuacji gdy jakiekolwiek opóźnienie spowodowałoby nieodwracalne szkody dla prawowitego posiadacza tajemnicy handlowej.

(15) Bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa przez stronę trzecią może mieć katastrofalne skutki dla jego prawowitego posiadacza, ponieważ po jej publicznym ujawnieniu niemożliwy jest powrót do sytuacji sprzed utraty tej tajemnicy przedsiębiorstwa. W związku z tym bardzo ważne jest zapewnienie szybkich i łatwo dostępnych środków tymczasowych mających zapewnić natychmiastowe zaprzestanie bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa. Takie zwolnienie musi być dostępne bez konieczności oczekiwania na decyzję dotyczącą istoty sprawy, z należytym poszanowaniem prawa do obrony i zasady proporcjonalności, uwzględniając specyfikę danego przypadku. Konieczne może być również zapewnienie wystarczających gwarancji, tak aby możliwe było pokrycie kosztów i szkód poniesionych przez pozwanego z powodu nieuzasadnionego wniosku, zwłaszcza w sytuacji gdy jakiekolwiek opóźnienie spowodowałoby nieodwracalne szkody dla prawowitego posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Z tego samego powodu należy zapewnić środki mające na celu zapobieżenie dalszemu bezprawnemu wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnicy handlowej. W celu zapewnienia skuteczności środków zakazujących ich okres obowiązywania – w sytuacji gdy okoliczności wymagają ich ograniczenia w czasie – powinien być wystarczający, aby możliwe było wyeliminowanie wszelkich korzyści handlowych, które strona trzecia mogła zdobyć w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej. W każdym razie żadne tego rodzaju środki nie powinny być stosowane, jeżeli informacje pierwotnie objęte tajemnicą handlową są dostępne publicznie z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

(16) Z tego samego powodu należy zapewnić środki mające na celu zapobieżenie dalszemu bezprawnemu wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnicy przedsiębiorstwa. W celu zapewnienia skuteczności środków zakazujących ich okres obowiązywania powinien być wystarczający, aby możliwe było wyeliminowanie wszelkich korzyści handlowych, które strona trzecia mogła zdobyć w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również powinien być ograniczony w czasie, aby uniknąć tworzenia nieuzasadnionych barier dla konkurencji na rynku wewnętrznym. W każdym razie żadne tego rodzaju środki nie powinny być stosowane, jeżeli informacje pierwotnie objęte tajemnicą przedsiębiorstwa są dostępne publicznie z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

Uzasadnienie

Jeżeli pozwany nie czerpie już korzyści handlowych z przywłaszczenia, dalsze rozszerzanie nakazu lub zakazu sądowego służy wyłącznie celowi odstraszenia i wymierzania sankcji, jednocześnie hamując konkurencję i innowacje.

Poprawka  16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17) Tajemnicą handlową można się bezprawnie posłużyć w celu projektowania, produkcji lub sprzedaży towarów lub ich części składowych, które mogą stać się dostępne na całym rynku wewnętrznym, co z kolei może mieć negatywny wpływ na interesy handlowe posiadacza tajemnicy handlowej i funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W takich przypadkach oraz w sytuacjach gdy tajemnica handlowa ma znaczący wpływ na jakość, wartość lub cenę wytworzonego dzięki niej towaru lub na zmniejszenie kosztów, ułatwienie bądź przyspieszenie procesów produkcji lub wprowadzania do obrotu, ważne jest, aby upoważnić organy sądowe do wprowadzenia odpowiednich środków mających na celu zagwarantowanie, że takie towary nie zostaną wprowadzone do obrotu lub że zostaną z niego wycofane. Biorąc pod uwagę globalny charakter wymiany handlowej, konieczne jest również uwzględnienie zakazu przywozu tych towarów do Unii lub przechowywania tych towarów w celu ich późniejszego oferowania lub wprowadzania do obrotu. Uwzględniając zasadę proporcjonalności, środki naprawcze niekoniecznie powinny oznaczać konieczność zniszczenia towarów, w sytuacji gdy istnieją inne realistyczne warianty działań, takie jak pozbawienie towaru jego cechy, która stanowi naruszenie, lub pozbycie się towarów poza rynkiem, na przykład przekazując je jako darowiznę na rzecz organizacji charytatywnych.

(17) Tajemnicą przedsiębiorstwa można się bezprawnie posłużyć w celu projektowania, produkcji, opracowania lub sprzedaży towarów lub usług, lub ich części składowych, które mogą stać się dostępne na całym rynku wewnętrznym, co z kolei może mieć negatywny wpływ na interesy handlowe posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa i funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W przypadkach gdy dowiedziono bezprawnego pozyskania i gdy tajemnica przedsiębiorstwa ma znaczący wpływ na jakość, wartość lub cenę wytworzonego dzięki niej towaru lub na zmniejszenie kosztów, ułatwienie bądź przyspieszenie procesów produkcji lub wprowadzania do obrotu, ważne jest, aby upoważnić organy sądowe do wprowadzenia odpowiednich środków mających na celu zagwarantowanie, że takie towary nie zostaną wprowadzone do obrotu lub że zostaną z niego wycofane. Biorąc pod uwagę globalny charakter wymiany handlowej, konieczne jest również uwzględnienie zakazu przywozu tych towarów do Unii lub przechowywania tych towarów w celu ich późniejszego oferowania lub wprowadzania do obrotu. Uwzględniając zasadę proporcjonalności, środki naprawcze niekoniecznie powinny oznaczać konieczność zniszczenia towarów, w sytuacji gdy istnieją inne realistyczne warianty działań, takie jak pozbawienie towaru jego cechy, która stanowi naruszenie, lub pozbycie się towarów poza rynkiem, na przykład przekazując je jako darowiznę na rzecz organizacji charytatywnych.

Uzasadnienie

Istnieje potrzeba doprecyzowania, że przywłaszczenie tajemnic przedsiębiorstwa w celu rozwijania usług jest objęte zakresem stosowania niniejszej dyrektywy.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) Aby uniknąć sytuacji, w której osoba z pełną świadomością lub mając podstawy, aby mieć taką świadomość, bezprawnie wykorzystuje lub ujawnia tajemnicę handlową w celu uzyskania korzyści z takiego postępowania, oraz w celu zapewnienia, by w jak największym stopniu możliwe było doprowadzenie do sytuacji, w jakiej poszkodowany posiadacz tajemnicy handlowej znalazłby się, gdyby takie postępowanie nie miało miejsca, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej rekompensaty za szkody poniesione w wyniku takich bezprawnych działań. Kwota odszkodowania zasądzonego dla poszkodowanego posiadacza tajemnicy handlowej powinna uwzględniać wszystkie stosowne czynniki, takie jak utratę zysków przez posiadacza tajemnicy handlowej lub nieuczciwy zysk osiągnięty przez sprawcę naruszenia oraz, w stosownych przypadkach, wszelki uszczerbek moralny, jakiego doznał posiadacz tajemnicy handlowej. Jako alternatywa, np. w sytuacji gdy – z uwagi na niematerialny charakter tajemnic handlowych – ustalenie kwoty odpowiadającej poniesionemu uszczerbkowi byłoby trudne, wysokość odszkodowania można ustalić w oparciu o takie elementy jak opłaty licencyjne lub honoraria, jakie byłyby należne, gdyby sprawca naruszenia poprosił o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy handlowej. Celem nie jest wprowadzenie obowiązku ustalania represyjnych odszkodowań, lecz zapewnienie rekompensaty opartej na obiektywnym kryterium, przy uwzględnieniu wydatków poniesionych przez posiadacza tajemnicy handlowej, takich jak koszty identyfikacji i badań.

(19) Aby uniknąć sytuacji, w której osoba z pełną świadomością lub mając podstawy, aby mieć taką świadomość, bezprawnie wykorzystuje lub ujawnia tajemnicę przedsiębiorstwa w celu uzyskania korzyści z takiego postępowania, oraz w celu zapewnienia, by w jak największym stopniu możliwe było doprowadzenie do sytuacji, w jakiej poszkodowany posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa znalazłby się, gdyby takie postępowanie nie miało miejsca, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej rekompensaty za szkody poniesione w wyniku takich bezprawnych działań. Kwota odszkodowania zasądzonego dla poszkodowanego posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa powinna uwzględniać wszystkie stosowne czynniki, takie jak utratę zysków przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa lub nieuczciwy zysk osiągnięty przez sprawcę naruszenia oraz, gdy posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa jest osobą fizyczną, wszelki uszczerbek moralny, jakiego doznał posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa. Jako alternatywa, np. w sytuacji gdy – z uwagi na niematerialny charakter tajemnic przedsiębiorstwa – ustalenie kwoty odpowiadającej poniesionemu uszczerbkowi byłoby trudne, wysokość odszkodowania można ustalić w oparciu o takie elementy jak opłaty licencyjne lub honoraria, jakie byłyby należne, gdyby sprawca naruszenia poprosił o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa. Celem nie jest wprowadzenie obowiązku ustalania represyjnych odszkodowań, lecz zapewnienie rekompensaty opartej na obiektywnym kryterium, przy uwzględnieniu wydatków poniesionych przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa, takich jak koszty identyfikacji i badań.

Uzasadnienie

Istnieje potrzeba doprecyzowania, że tylko osoby fizyczne mogą ubiegać się o odszkodowanie z tytułu strat moralnych.

Poprawka  18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20) Aby dodatkowo odstraszyć przyszłych sprawców naruszeń i podnieść poziom świadomości tej problematyki wśród obywateli, w przypadkach bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic handlowych przydatne jest podawanie decyzji do wiadomości publicznej, w tym – w stosownych przypadkach – poprzez intensywne działania informacyjne, o ile taka publikacja nie powoduje ujawnienia tajemnicy handlowej, ani nie wpływa w nieproporcjonalny sposób na prywatność i reputację osób fizycznych.

(20) Aby dodatkowo odstraszyć przyszłych sprawców naruszeń i podnieść poziom świadomości tej problematyki wśród obywateli, w przypadkach bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa przydatne jest podawanie decyzji do wiadomości publicznej, w tym – w stosownych przypadkach – poprzez intensywne działania informacyjne, o ile taka publikacja nie powoduje ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, ani nie wpływa w nieproporcjonalny sposób na prywatność i reputację osób fizycznych. Istnieje również potrzeba zwiększania świadomości na temat dostępności dochodzenia roszczeń i środków zaradczych w sytuacji bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa, szczególnie wśród MŚP.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) W celu ułatwienia jednolitego stosowania środków mających na celu ochronę tajemnic handlowych, należy ustanowić systemy współpracy i wymiany informacji między państwami członkowskimi, z jednej strony, oraz między państwami członkowskimi a Komisją, z drugiej strony, zwłaszcza przez utworzenie sieci korespondentów wyznaczonych przez państwa członkowskie. Ponadto, aby ocenić, czy środki te umożliwiają osiągnięcie wyznaczonego celu, Komisja – w stosownych przypadkach wspomagana przez europejskie obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej – powinna przeanalizować stosowanie niniejszej dyrektywy oraz skuteczność podjętych środków krajowych.

(22) W celu ułatwienia jednolitego stosowania środków mających na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa, należy wykorzystywać istniejące systemy współpracy i wymiany informacji między państwami członkowskimi, z jednej strony, oraz między państwami członkowskimi a Komisją, z drugiej strony. Ponadto, aby ocenić, czy środki te umożliwiają osiągnięcie wyznaczonego celu, Komisja powinna przeanalizować stosowanie niniejszej dyrektywy oraz skuteczność podjętych środków krajowych.

Uzasadnienie

Ponieważ tajemnica przedsiębiorstwa nie jest uważana za prawo własności intelektualnej i jest chroniona w kontekście nieuczciwej konkurencji, EOIIPR nie jest właściwym organem do wspomagania Komisji. Ponadto państwa członkowskie i Komisja Europejska, aby ograniczyć obciążenie administracyjne, powinny wykorzystywać istniejące sieci współpracy i wymiany informacji, a nie tworzyć nowe.

Poprawka  20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności takimi jak prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawo do ochrony danych osobowych, prawo do wolności wypowiedzi i informacji, wolność wyboru zawodu i prawo do podejmowania pracy, wolność prowadzenia działalności gospodarczej, prawo własności, prawo do dobrej administracji, dostępu do akt i zachowania tajemnicy handlowej, prawo do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu oraz prawo do obrony.

(23) Wdrożenie niniejszej dyrektywy powinno gwarantować poszanowanie praw podstawowych i zgodność z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności takimi jak prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawo do ochrony danych osobowych, prawo do wolności wypowiedzi i informacji, wolność wyboru zawodu i prawo do podejmowania pracy, wolność prowadzenia działalności gospodarczej, prawo własności, prawo do dobrej administracji, dostępu do akt i zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa, prawo do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu oraz prawo do obrony. W związku z tym jeżeli ujawnienie informacji leży w nadrzędnym interesie publicznym lub może być uznane za prawo podstawowe, przepisy niniejszej dyrektywy nie powinny mieć zastosowania.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów prawa konkurencji, w szczególności art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie należy stosować w celu niewłaściwego ograniczania konkurencji w sposób sprzeczny z Traktatem.

(27) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów prawa konkurencji, w szczególności art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie należy stosować w celu nieuczciwego ograniczania konkurencji, opóźniania dostępu do rynku wewnętrznego lub tworzenia barier dla mobilności pracowników w sposób sprzeczny z Traktatem.

Poprawka  22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 27 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(27a) Niniejsza dyrektywa nie powinna wpływać na zastosowanie zasady swobodnego przepływu pracowników i swobody przedsiębiorczości. Nie powinna wpływać również na prawa przedstawicieli pracowników do pozyskiwania i ujawniania tajemnic przedsiębiorstwa w kontekście wykonywania przez nich ich prawa do informacji, konsultacji i uczestnictwa zgodnie z przepisami i praktykami unijnymi oraz krajowymi.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28) Środki przyjęte w celu ochrony tajemnic handlowych przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem nie powinny mieć wpływu na stosowanie wszelkich innych stosownych przepisów prawnych w innych dziedzinach, w tym przepisów dotyczących praw własności intelektualnej, prywatności, dostępu do dokumentów i prawa zobowiązań. Niemniej jednak, w przypadku gdy zakres dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady8 pokrywa się z zakresem niniejszej dyrektywy, niniejsza dyrektywa jest nadrzędna jako lex specialis,

(28) Środki przyjęte w celu ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem nie powinny mieć wpływu na stosowanie wszelkich innych stosownych przepisów prawnych w innych dziedzinach, w tym przepisów ochrony środowiska i odpowiedzialności za środowisko, przepisów ochrony konsumentów, wymogów bhp, przepisów ochrony zdrowia, przepisów dotyczących praw własności intelektualnej, prywatności, dostępu do dokumentów oraz informacji i prawa zobowiązań. Niemniej jednak, w przypadku gdy zakres dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady8 pokrywa się z zakresem niniejszej dyrektywy, niniejsza dyrektywa jest nadrzędna jako lex specialis.

__________________

__________________

8 Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 45).

8 Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 45).

Poprawka  24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące ochrony przed bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem tajemnic handlowych.

Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące ochrony przed bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa), bez zgody osób fizycznych lub prawnych, które zgodnie z prawem sprawują nad takimi informacjami kontrolę, w sposób sprzeczny z uczciwą praktyką handlową. Państwa członkowskie mogą ustanawiać, zgodnie z traktatami, dalej idące przepisy, pod warunkiem że zapewniają przestrzeganie art. 4 i 5, art. 6 ust. 1, art. 7, art. 8 ust. 1 akapit drugi, art. 8 ust. 3 i 4, art. 9 ust. 2, art. 10 i art. 12 oraz art. 14 ust. 3.

Poprawka  25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Każda informacja, której ujawnienia wymagają przepisy Unii lub przepisy krajowe bądź wymagają go władze publiczne w ramach swych uprawnień, nie podlega zakresowi niniejszej dyrektywy.

Uzasadnienie

Takie uściślenie zakresu jest niezbędne, aby uniknąć sytuacji, w której firmy obchodzą spoczywający na nich ustanowiony prawem państwa członkowskiego lub Unii obowiązek ujawniania informacji pod pretekstem ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla autonomii partnerów społecznych oraz ich prawa do zawierania umów zbiorowych zgodnie z prawem krajowym, tradycjami i praktykami przy jednoczesnym poszanowaniu postanowień Traktatu.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1) „tajemnica handlowa” oznacza informacje, które spełniają wszystkie następujące wymagania:

1) „tajemnica przedsiębiorstwa” oznacza nieujawniony know-how i informacje handlowe, które spełniają wszystkie następujące wymagania:

Poprawka  28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) są poufne w tym sensie, że jako całość lub w szczególnym zestawie i zespole ich elementów nie są ogólnie znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów, które zwykle zajmują się tym rodzajem informacji;

a) są poufne w tym sensie, że jako całość lub w szczególnym zestawie i zespole ich elementów nie są znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów, które zwykle zajmują się tym rodzajem informacji;

Poprawka  29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – litera b

b) mają wartość handlową dlatego, że są poufne;

b) mają faktyczną lub potencjalnie znaczną wartość handlową dlatego, że są poufne oraz dlatego że ich ujawnienie znacznie zaszkodziłoby uzasadnionym interesom gospodarczym osoby sprawującej nad nimi zgodnie z prawem kontrolę;

Poprawka  30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) poddane zostały przez osobę, pod której legalną kontrolą się znajdują, rozsądnym, w danych okolicznościach, działaniom dla utrzymania ich poufności.

c) poddane zostały przez osobę, pod której legalną kontrolą się znajdują, rozsądnym i uzasadnionym działaniom dla utrzymania ich poufności, za pomocą środków (w tym technicznych i umownych), które właściwy organ sądowy może zweryfikować.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2) „posiadacz tajemnicy handlowej” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która zgodnie z prawem sprawuje kontrolę nad tajemnicą handlową;

2) „posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa” oznacza każdy zarejestrowany podmiot rynkowy, pod którego legalną kontrolą w sensie prawnym ta tajemnica się znajduje;

Uzasadnienie

Kontrola nad tajemnicą przedsiębiorstwa winna być prawnie zalegalizowana, by nie była to „tajemnicza” tajemnica przedsiębiorstwa.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3) „sprawca naruszenia” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która bezprawnie pozyskała, wykorzystała lub ujawniła tajemnice handlowe;

3) „sprawca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej bezprawnie pozyskała, wykorzystała lub ujawniła tajemnice przedsiębiorstwa w sposób sprzeczny z uczciwą praktyką handlową;

Poprawka  33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4) „towary stanowiące naruszenie prawa” oznaczają towary, których projekt, jakość, proces produkcyjny lub wprowadzanie do obrotu znacznie zyskały w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic handlowych.

4) nielegalne towary” oznaczają produkty lub usługi, których projekt, właściwości, proces produkcyjny lub wprowadzanie do obrotu w sposób podlegający udowodnieniu zyskały w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa.

Poprawka  34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie zapewniają posiadaczom tajemnic handlowych uprawnienia do stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w celu zapobiegania bezprawnemu pozyskiwaniu, wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnic handlowych oraz w celu umożliwienia dochodzenia roszczeń z tego tytułu.

1. Państwa członkowskie zapewniają osobom prawnym lub fizycznym sprawującym zgodnie z prawem kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa uprawnienia do stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w celu umożliwienia dochodzenia roszczeń z tytułu bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa.

Uzasadnienie

Zob. poprzednia poprawka dotycząca definicji „posiadacza”. Stosowanie terminu „posiadacz” wprowadza w błąd i jest zbędne, ponieważ sugeruje pojęcie posiadania praw własności intelektualnej, co nie ma związku z tajemnicą przedsiębiorstwa. Zastosowanie sformułowania „każda osoba fizyczna lub prawna, która zgodnie z prawem sprawuje kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa” jest bardziej precyzyjne, więc proponuje się by stosowano je w całym tekście.

Poprawka  35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Pozyskanie tajemnicy handlowej bez zgody posiadacza tajemnicy handlowej uznaje się za bezprawne w każdym przypadku gdy dokonano go umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa poprzez:

2. Pozyskanie tajemnicy przedsiębiorstwa bez zgody posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne w każdym przypadku, gdy dokonano go umyślnie poprzez:

Uzasadnienie

W kontekście tej propozycji pojęcie „rażącego niedbalstwa” nie daje jasności, w jaki sposób miałoby się odbywać jednolite egzekwowanie przez właściwe organy sądowe.

Poprawka  36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) uzyskanie nieuprawnionego dostępu do wszelkich dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych, bądź ich kopii, które zgodnie z prawem pozostają pod kontrolą posiadacza tajemnicy handlowej, i które zawierają tajemnicę handlową lub na podstawie których można wywnioskować, co stanowi tajemnicę handlową;

a) uzyskanie nieuprawnionego dostępu do wszelkich tajemnic przedsiębiorstwa, np. dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych, bądź ich kopii, które zgodnie z prawem pozostają pod kontrolą posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa, i które zawierają tajemnicę przedsiębiorstwa lub na podstawie których można wywnioskować, co stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa, lub ich przywłaszczenie;

Poprawka  37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) kradzież;

skreślona

Poprawka  38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) przekupstwo;

skreślona

Poprawka  39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – litera d

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) oszustwo;

skreślona

Poprawka  40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – litera e

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) naruszenie lub nakłonienie do naruszenia umowy o poufności lub innego obowiązku zachowania tajemnicy;

e) naruszenie lub nakłonienie do naruszenia umowy o zachowaniu poufności;

Poprawka  41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – litera f

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

f) wszelkie inne czyny, które uznaje się w tych okolicznościach za sprzeczne z uczciwymi praktykami handlowymi.

f) czyny, które uznaje się za sprzeczne z uczciwymi praktykami handlowymi

Poprawka  42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej uznaje się za bezprawne w każdym przypadku gdy dokonuje go – bez zgody posiadacza tajemnicy handlowej oraz umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa – osoba, która spełnia którykolwiek z następujących warunków:

3. Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne w każdym przypadku gdy dokonuje go – bez zgody osoby prawnej lub fizycznej sprawującej zgodnie z prawem kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa oraz umyślnie i w celu uzyskania korzyści materialnej lub przewagi bądź w celu spowodowania strat materialnych u osoby zgodnie z prawem sprawującej kontrolę nad nią lub w wyniku rażącego niedbalstwa – osoba, która spełnia którykolwiek z następujących warunków:

Uzasadnienie

Zamiar zastosowania nieuczciwej praktyki handlowej, w przeciwieństwie do wykorzystania interesu publicznego uzasadniającego dostęp do informacji, musi stanowić integralną część definicji, określając kiedy pozyskanie jest bezprawne.

Poprawka  43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) pozyskała tajemnicę handlową w sposób niezgodny z prawem;

a) pozyskała i wykorzystała lub ujawniła tajemnicę przedsiębiorstwa niezgodnie z prawem;

Poprawka  44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) naruszyła umowę o poufności lub inny obowiązek zachowania tajemnicy handlowej;

b) naruszyła prawnie wiążącą na mocy prawa krajowego lub prawa Unii umowę o poufności lub inny obowiązek ograniczenia korzystania z tajemnicy przedsiębiorstwa lub jej ujawniania;

Poprawka  45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) naruszyła przewidziany w umowie lub inny obowiązek ograniczenia korzystania z tajemnicy handlowej.

c) naruszyła przewidziany w prawnie wiążącej umowie obowiązek ograniczenia korzystania z tajemnicy przedsiębiorstwa lub jej ujawniania.

Poprawka  46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca) pozyskała tajemnicę przedsiębiorstwa zgodnie z prawem, lecz wykorzystuje ją bądź ujawnia w sposób sprzeczny z uczciwymi praktykami handlowymi i mogący naruszać handlowe interesy osoby sprawującej zgodnie z prawem kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa lub sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Uzasadnienie

Zgodne z prawem pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnianie nie zawsze są ze sobą powiązane. W praktyce może się zdarzyć, że kolejnym etapem będzie niezgodne z prawem (wtórne) wykorzystanie lub ujawnienie.

Poprawka  47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Obowiązki wymienione w ust. 3 nie mogą w sposób stanowiący nadużycie ograniczać możliwości wykorzystania doświadczenia zdobytego uczciwie w ramach zatrudnienia lub innego stosunku wynikającego z umowy. Zasady dotyczące układów zbiorowych i krajowych systemów prawa pracy pozostają niezmienione.

Uzasadnienie

Ponieważ mobilność pracowników nie powinna napotykać przeszkód, należy jeszcze zagwarantować, by doświadczenie zawodowe nie było w niewłaściwy sposób ograniczane.

Poprawka  48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej uznaje się również za bezprawne w każdym przypadku, w którym w momencie wykorzystania lub ujawnienia osoba dokonująca takiego czynu wie lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę handlową uzyskano od innej osoby, która bezprawnie wykorzystała lub ujawniła tajemnicę handlową w rozumieniu ust. 3.

4. Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się również za bezprawne w każdym przypadku, w którym w momencie wykorzystania lub ujawnienia osoba dokonująca takiego czynu wie lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa uzyskano bezpośrednio lub pośrednio od innej osoby, która bezprawnie wykorzystała lub ujawniła tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu ust. 3.

Uzasadnienie

Posiadacze tajemnicy przedsiębiorstwa powinni dysponować możliwością podejmowania działań przeciwko wszystkim osobom, których informacje pochodzą z nielegalnego źródła.

Poprawka  49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Świadomą i zamierzoną produkcję, oferowanie lub wprowadzanie do obrotu towarów stanowiących naruszenie prawa, lub przywóz, wywóz bądź przechowywanie towarów stanowiących naruszenie prawa do tych celów, uznaje się za bezprawne wykorzystanie tajemnicy handlowej.

5. Produkcję, oferowanie lub wprowadzanie do obrotu towarów stanowiących naruszenie prawa, lub przywóz, wywóz bądź przechowywanie towarów stanowiących naruszenie prawa do tych celów, uznaje się za bezprawne wykorzystanie tajemnicy przedsiębiorstwa, w przypadku gdy osoba prowadząca taką działalność wiedziała lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa pozyskano, wykorzystano lub ujawniono bezprawnie w rozumieniu ust. 3.

Uzasadnienie

Aby działania biernych odbiorców informacji można było uznać za bezprawne, musi zostać spełniony warunek uprzedniej wiedzy.

Poprawka  50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Pozyskanie tajemnicy handlowej uznaje się za zgodne z prawem, gdy pozyskano ją w jeden z następujących sposobów:

1. Za tajemnicę przedsiębiorstwa nie uznaje się informacji, które pozyskano wskutek:

Uzasadnienie

Własność intelektualna winna być zarejestrowana w innej postaci, aniżeli tajemnica przedsiębiorstwa, gdyż - jak wynika z definicji - zarówno istniejące, jak i potencjalne patenty, wzory przemysłowe oraz prawa do własności autorskiej winny być wyłączone z tej tajemnicy.

Poprawka  51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera -a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-a) umowa handlowa między osobą, która zgodnie z prawem sprawuje kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa i nabywcą;

Uzasadnienie

Najpopularniejszą metodą pozyskiwania tajemnicy przedsiębiorstwa jest zwykła umowa handlowa, co potwierdza ocena skutków: 60% przedsiębiorstw wymienia swe tajemnice.

Poprawka  52

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) niezależne odkrycie lub wytworzenie;

a) niezależnych odkryć i projektów technologicznych lub niezależnego wytworzenia towarów o właściwościach identycznych lub zbliżonych do tych dostarczanych na rynek przez osoby sprawujące zgodną z prawem kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa;

Uzasadnienie

Jeśli tajemnicę przedsiębiorstwa ograniczyć jedynie do czynności rynkowo-handlowych i z definicji wyłączymy elementy istniejącej lub potencjalnej własności intelektualnej, to każde niezależne odkrycie lub innowacja nie może być przedmiotem oskarżania o naruszenie jakiejkolwiek tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  53

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) obserwacja, badanie, demontaż lub testowanie produktu lub przedmiotu, który został udostępniony publicznie lub który zgodnie z prawem jest w posiadaniu osoby, która uzyskała dostęp do przedmiotowej informacji;

b) obserwacji, badań, demontażu lub testowania produktu lub przedmiotu, który został udostępniony publicznie lub który zgodnie z prawem jest w posiadaniu osoby fizycznej lub podmiotu rynkowego, mających dostęp do tych niezależnych odkryć i projektów technologicznych oraz wytworzonych na tej podstawie towarów;

Uzasadnienie

Tajemnica przedsiębiorstwa jakichś podmiotów rynkowych nie może hamować działań innowacyjnych innych podmiotów w dziedzinie postępu technologicznego.

Poprawka  54

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) skorzystanie z prawa do informacji i konsultacji przysługującego przedstawicielom pracowników zgodnie z przepisami lub praktykami unijnymi i krajowymi;

c) skorzystanie z prawa do informacji, konsultacji i udziału przysługującego pracownikom lub przedstawicielom pracowników zgodnie z przepisami lub praktykami unijnymi i krajowymi;

Poprawka  55

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca) wymagane przez instytucje publiczne wypełniające mandat przyznany im zgodnie z prawem krajowym bądź unijnym lub na które instytucje te zezwalają

Poprawka  56

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera c b (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

cb) wiedza, kwalifikacje i umiejętności zdobyte przez pracowników w poprzednim miejscu pracy. Zobowiązania wynikające z umów oraz inne działania, które mogą ograniczać wykorzystywanie takiej wiedzy, muszą być – w interesie innowacji i wolnej konkurencji – spójne z zasadą proporcjonalności.

Poprawka  57

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera c c (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

cc) wykonanie obowiązków sprawozdawczości spoczywających na członkach zarządu lub rady nadzorczej.

Poprawka  58

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Państwa członkowskie uniemożliwiają korzystanie ze środków, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie, w sytuacji gdy domniemanego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej dokonano w jednym z następujących przypadków:

2. Pozyskiwanie, wykorzystywanie i ujawnianie tajemnic przedsiębiorstwa jest uznawane za zgodne z prawem o ile domniemanego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa dokonano w jednym z następujących przypadków:

Poprawka  59

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w celu zgodnego z prawem skorzystania z prawa do wolności wypowiedzi i informacji;

a) w celu zgodnego z prawem skorzystania z prawa do wolności wypowiedzi i informacji odzwierciedlonego w art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;

Poprawka  60

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) w celu ujawnienia naruszenia, uchybienia lub innego niezgodnego z prawem działania strony skarżącej, pod warunkiem że domniemane pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej było niezbędne do takiego ujawnienia oraz że pozwany działał w interesie publicznym;

b) w celu ujawnienia we właściwy sposób naruszenia, uchybienia lub innego niezgodnego z prawem działania strony skarżącej, pod warunkiem że pozwany, nie dopuszczając się niedbalstwa, mógł wyjść z założenia, że domniemane pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa było niezbędne do takiego ujawnienia;

Poprawka  61

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera b a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ba) przy wypełnianiu obowiązków wynikających z umowy o pracę z pracownikami;

Poprawka  62

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera e

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) w celu ochrony uzasadnionego interesu.

e) w celu ochrony uzasadnionego interesu uznanego przez prawo unijne lub krajowe.

Poprawka  63

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera e a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ea) w celu ochrony porządku publicznego, w tym ochrony życia ludzkiego, zwierząt lub roślin albo zdrowia bądź w celu uniknięcia poważnych szkód dla środowiska.

Uzasadnienie

Aby uniknąć niepewności co do tego, które prawo jest nadrzędne, dostęp do informacji mający na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony społecznej i ochrony środowiska musi zostać jasno zdefiniowany jako zgodne z prawem pozyskanie.

Poprawka  64

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera e b (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

eb) jeżeli tajemnicę przedsiębiorstwa ujawniono w celu wykonania obowiązków sprawozdawczości spoczywających na członkach zarządu lub rady nadzorczej spółek nienotowanych na giełdzie;

Poprawka  65

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera e c (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ec) o ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa występuje lub ją ujawnia instytucja publiczna zgodnie z powierzonym jej mandatem, zgodnie z wymogami prawa krajowego lub unijnego lub w sposób przez nie dopuszczony.

Uzasadnienie

Przedsiębiorstwa nie powinny mieć możliwości zgłaszania sprzeciwu wobec żądań ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa w sytuacji gdy otrzymują wnioski o informacje, których udzielenia wymaga prawo i instytucje publiczne wypełniające swój mandat. Wiele jest przypadków takiej praktyki i często władze publiczne lub instytucje, zwłaszcza na szczeblu lokalnym, nie są w stanie odpowiednio zareagować na odmowę ujawnienia informacji.

Poprawka  66

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) jest proporcjonalny;

a) jest proporcjonalny do straty materialnej poniesionej przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa;

Poprawka  67

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) pozwala uniknąć tworzenia barier dla zgodnej z prawem wymiany handlowej w ramach rynku wewnętrznego;

b) pozwala uniknąć tworzenia barier dla zgodnej z prawem wymiany handlowej, oraz ograniczeń konkurencji i mobilności pracowników w ramach rynku wewnętrznego;

Poprawka  68

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) stwarza zabezpieczenie przed ich nadużywaniem.

c) stwarza zabezpieczenie przed ich nadużywaniem, które zapewnia zadośćuczynienie dla w sposób nieuzasadniony lub niesłusznie oskarżonych.

Poprawka  69

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca) gwarantuje, że ciężar udowodnienia, że tajemnica przedsiębiorstwa została pozyskana niezgodnie z prawem spoczywa na osobie sprawującej zgodnie z prawem kontrolę nad tajemnicą przedsiębiorstwa oraz że żadne z odstępstw wymienionych w art. 4 nie ma zastosowania.

Uzasadnienie

Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa nie oznacza prawa własności, w związku z tym zapewnia ochronę przed bezprawnym pozyskiwaniem. Oznacza to, że na osobie sprawującej zgodnie z prawem kontrolę nad informacją niejawną powinien spoczywać ciężar udowodnienia faktu, że dane pozyskanie było faktycznie niezgodne z prawem, i żaden wyjątek nie ma tu zastosowania. W przeciwnym razie ta osoba korzystałaby de facto z prawa własności.

Poprawka  70

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy właściwe organy sądowe ustaliły, iż zgłoszenie dotyczące bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej jest ewidentnie bezzasadne oraz gdy stwierdzono, że strona skarżąca wszczęła postępowanie sądowe w złej wierze w celu nieuczciwego opóźnienia lub ograniczenia dostępu pozwanego do rynku lub w celu zastraszenia bądź nękania go w inny sposób, takie właściwe organy sądowe są uprawnione do:

Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy właściwe organy sądowe ustaliły, iż zgłoszenie dotyczące bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa jest bezzasadne oraz gdy stwierdzono, że strona skarżąca wszczęła postępowanie sądowe w złej wierze w celu nieuczciwego opóźnienia lub ograniczenia dostępu pozwanego do rynku, w celu zastraszenia bądź nękania go w inny sposób lub w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji leżącej w interesie publicznym, takie właściwe organy sądowe są uprawnione do:

Uzasadnienie

Nakładanie sankcji z powodu bezzasadnych zgłoszeń ma zastosowanie w każdej sytuacji (jak zaznaczono w art. 4), gdy pozyskanie, ujawnienie lub wykorzystanie zostało uznane za zgodne z prawem.

Poprawka  71

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera a a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa) zapewnienia pełnej rekompensaty za poniesione szkody gospodarcze i straty, o ile takie wystąpiły, a także za ewentualny uszczerbek moralny poniesiony z powodu rzekomo bezprawnego uzyskania dostępu, pozyskania lub wykorzystania tajemnic przedsiębiorstwa.

 

Uzasadnienie

Osobom fałszywie oskarżonym należy zapewnić odpowiednią rekompensatę.

Poprawka  72

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają możliwość podejmowania działań dotyczących stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w terminie co najmniej jednego roku, ale nie więcej niż dwóch lat po dniu, w którym strona skarżąca dowiedziała się lub miała powody, aby się dowiedzieć o ostatnim zdarzeniu, które doprowadziło do podjęcia działania.

Państwa członkowskie zapewniają możliwość podejmowania działań dotyczących stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w terminie nie więcej niż dwóch lat po dniu, w którym strona skarżąca dowiedziała się lub miała powody, aby się dowiedzieć o ostatnim zdarzeniu, które doprowadziło do podjęcia działania.

Poprawka  73

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie są uprawnione do ustanowienia przepisów określających okoliczności, w jakich bieg terminu przedawnienia może zostać przerwany lub zawieszony.

Poprawka  74

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, ich przedstawiciele prawni, urzędnicy sądowi, świadkowie, biegli oraz wszystkie inne osoby uczestniczące w postępowaniu sądowym dotyczącym bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej lub mające dostęp do dokumentów stanowiących część takiego postępowania sądowego, nie miały pozwolenia na wykorzystanie lub ujawnienie jakiejkolwiek tajemnicy handlowej lub domniemanej tajemnicy handlowej, o której dowiedziały się w wyniku takiego uczestnictwa lub dostępu.

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, ich przedstawiciele, urzędnicy sądowi, świadkowie, biegli oraz wszystkie inne osoby uczestniczące w postępowaniu sądowym dotyczącym bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa lub mające dostęp do dokumentów stanowiących część takiego postępowania sądowego, nie miały pozwolenia na wykorzystanie lub ujawnienie jakiejkolwiek tajemnicy przedsiębiorstwa lub domniemanej tajemnicy przedsiębiorstwa, którą właściwe organy sądowe po konsultacji ze stronami określiły jako poufną i o której dowiedziały się w wyniku takiego uczestnictwa lub dostępu.

Poprawka  75

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Obowiązek, o którym mowa w akapicie pierwszym, przestaje istnieć w każdym z następujących przypadków:

Obowiązek, o którym mowa w akapicie pierwszym, pozostaje w mocy po zakończeniu postępowania sądowego, za wyjątkiem następujących przypadków:

Poprawka  76

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w przypadku gdy w toku postępowania stwierdza się, że domniemana tajemnica handlowa nie spełnia wymagań określonych w art. 2 pkt 1);

a) w przypadku gdy w toku postępowania w ostatecznej i wiążącej decyzji stwierdza się, że domniemana tajemnica przedsiębiorstwa nie spełnia wymagań określonych w art. 2 pkt 1);

Poprawka  77

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) ograniczenia dostępu do wszelkich dokumentów zawierających tajemnice handlowe przedkładanych przez strony lub strony trzecie, w całości lub w części;

a) ograniczenia dostępu do wszelkich dokumentów zawierających tajemnice przedsiębiorstwa przedkładanych przez strony lub strony trzecie, w całości lub w części, pod warunkiem że obie zaangażowane strony, ich prawnicy albo pełnomocnicy procesowi, w stosownych przypadkach biegli oraz urzędnicy sądowi mają pełny dostęp do takich dokumentów;

Poprawka  78

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) ograniczenia dostępu do rozpraw, podczas których mogą zostać ujawnione tajemnice handlowe, oraz do protokołów lub zapisów z takich rozpraw. W wyjątkowych okolicznościach, i po odpowiednim uzasadnieniu, właściwe organy sądowe mogą ograniczyć stronom dostęp do tych rozpraw i zarządzić przeprowadzenie ich wyłącznie w obecności przedstawicieli prawnych stron i upoważnionych biegłych, z zastrzeżeniem obowiązku zachowania poufności, o którym mowa w ust. 1;

b) ograniczenia dostępu do rozpraw, podczas których mogą zostać ujawnione tajemnice przedsiębiorstwa, oraz do protokołów lub zapisów z takich rozpraw, pod warunkiem że każda ze stron, ich prawnicy lub pełnomocnicy procesowi oraz w stosownych przypadkach biegli oraz urzędnicy sądowi mają pełny dostęp do takich rozpraw, protokołów lub zapisów; w wyjątkowych okolicznościach, i po odpowiednim uzasadnieniu, właściwe organy sądowe mogą ograniczyć stronom dostęp do tych rozpraw i zarządzić przeprowadzenie ich wyłącznie w obecności przedstawiciela każdej ze stron i przedstawicieli prawnych stron oraz upoważnionych biegłych, z zastrzeżeniem obowiązku zachowania poufności, o którym mowa w ust. 1;

Poprawka  79

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) udostępnienia każdego orzeczenia sądu w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, z której usunięto fragmenty zawierające tajemnice handlowe.

c) publicznego udostępnienia każdego orzeczenia sądu w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, z której usunięto fragmenty zawierające tajemnice przedsiębiorstwa.

Poprawka  80

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit trzeci

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku gdy ze względu na konieczność ochrony tajemnicy handlowej lub domniemanej tajemnicy handlowej i zgodnie z lit. a) akapitu drugiego niniejszego ustępu właściwy organ sądowy uzna, że dowodów będących pod legalną kontrolą jednej ze stron nie należy ujawniać drugiej stronie oraz w przypadku gdy takie dowody są istotne dla wyniku postępowania sądowego, organ sądowy może jednak zezwolić na ujawnienie tych informacji przedstawicielom prawnym drugiej strony i, w stosownych przypadkach, upoważnionym biegłym, z zastrzeżeniem zachowania obowiązku poufności, o którym mowa w ust. 1.

skreślony

Poprawka  81

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz przy ocenie jego proporcjonalności, właściwe organy sądowe uwzględniają uzasadnione interesy stron i, w stosownych przypadkach, stron trzecich, oraz wszelkie potencjalne szkody wynikające z przyjęcia lub odrzucenia takiego wniosku dla którejkolwiek ze stron i, w stosownych przypadkach, dla stron trzecich.

3. Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz przy ocenie jego proporcjonalności, właściwe organy sądowe uwzględniają potrzebę zapewnienia praw do skutecznego środka zaradczego i dostępu do sprawiedliwego procesu, uzasadnione interesy stron i, w stosownych przypadkach, stron trzecich oraz wszelkie potencjalne szkody dla którejkolwiek ze stron i, w stosownych przypadkach, dla stron trzecich, wynikające z przyjęcia lub odrzucenia takiego wniosku.

Uzasadnienie

Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w trakcie postępowania sądowego nie może naruszać zasad sprawiedliwego procesu.

Poprawka  82

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w odniesieniu do środków, o których mowa w art. 9, właściwe organy sądowe mogą zażądać od strony skarżącej przedłożenia dowodów, które można w rozsądny sposób uznać za dostępne, w celu upewnienia się co do spełnienia następujących warunków: istnieje tajemnica handlowa, strona skarżąca jest prawowitym posiadaczem tajemnicy handlowej, a tajemnicę handlową pozyskano bezprawnie, tajemnica handlowa jest bezprawnie wykorzystywana lub ujawniana, bądź też wkrótce może dojść do bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej.

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w odniesieniu do środków, o których mowa w art. 9, właściwe organy sądowe mogą zażądać od strony skarżącej przedłożenia dowodów, że odnośne know-how i informacje handlowe kwalifikują się do uznania za tajemnicę przedsiębiorstwa, że strona skarżąca jest prawowitym posiadaczem tajemnicy przedsiębiorstwa, a tajemnicę przedsiębiorstwa pozyskano bezprawnie, tajemnica przedsiębiorstwa jest bezprawnie wykorzystywana lub ujawniana, bądź też spodziewane jest bezprawne wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  83

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Państwa członkowskie gwarantują, że przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku oraz przy ocenie jego proporcjonalności właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia następujących kwestii: wartości tajemnicy handlowej, środków podjętych w celu ochrony tajemnicy handlowej, udziału pozwanego w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy handlowej, wpływu bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej, uzasadnionych interesów stron oraz wpływu, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnionych interesów stron trzecich, interesu publicznego oraz ochrony praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

2. Państwa członkowskie gwarantują, że przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku oraz przy ocenie jego proporcjonalności właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia szczególnych okoliczności danej sprawy. Ocena ta obejmuje, w stosownych przypadkach, wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, środki podjęte w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, umyślność działania pozwanego przy pozyskiwaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu, udział pozwanego w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, wpływ bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, uzasadnione interesy stron oraz wpływ, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnione interesy stron trzecich, interes publiczny oraz ochronę praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

Poprawka  84

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 3 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) strona skarżąca nie wszczyna postępowania prowadzącego do wydania decyzji w przedmiocie sprawy przez właściwy organ sądowy w rozsądnym terminie określonym przez organ sądowy nakazujący wprowadzenie środków, w przypadku gdy pozwala na to prawo państwa członkowskiego, lub, w przypadku braku takiego określenia, w terminie nieprzekraczającym 20 dni roboczych lub 31 dni kalendarzowych, w zależności od tego, który termin jest dłuższy;

a) strona skarżąca nie wszczyna postępowania prowadzącego do wydania decyzji w przedmiocie sprawy przez właściwy organ sądowy w rozsądnym terminie określonym przez organ sądowy nakazujący wprowadzenie środków, w przypadku gdy pozwala na to prawo państwa członkowskiego, lub, w przypadku braku takiego określenia, w terminie nieprzekraczającym 20 dni roboczych lub 31 dni kalendarzowych, w zależności od tego, który termin jest dłuższy, od wydania orzeczenia przez organ sądowy;

Uzasadnienie

Należy wskazać dzień, od którego rozpoczyna się okres obowiązywania środków nadzoru dla celów pewności prawnej.

Poprawka  85

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a. Gdy właściwe organy sądowe zostaną przekonane, że tajemnica przedsiębiorstwa istnieje, że strona skarżąca jest prawowitym posiadaczem tajemnicy przedsiębiorstwa oraz że bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa jest nieuchronne, zastosowanie mają tymczasowe środki zabezpieczające, o których mowa w art. 9, i nie mają zastosowania żadne inne środki przewidziane innymi dyrektywami.

Uzasadnienie

Art. 9 dotyczący środków tymczasowych i zabezpieczających ma zastosowanie w sprawach obejmujących tajemnicę przedsiębiorstwa. Celem poprawki jest doprecyzowanie, że przepisy te są wyłączne i odrębne od środków przewidzianych w dyrektywie 2004/48/WE w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej, aby uniknąć niejasności i niewłaściwej interpretacji oraz aby zapewnić niezbędne zabezpieczenie, tak by po wdrożeniu niniejszej dyrektywy żadne państwo członkowskie ani żaden sąd nie stosowały środków przewidzianych dyrektywą w sprawie egzekwowania PWI w sytuacji, która dotyczy tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  86

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy w orzeczeniu sądowym stwierdza się bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej, właściwe organy sądowe mogą, na żądanie strony skarżącej, nakazać podjęcie następujących środków wobec sprawcy naruszenia:

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy w ostatecznym orzeczeniu sądowym stwierdza się bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa, właściwe organy sądowe mogą, na żądanie strony skarżącej, nakazać podjęcie następujących środków wobec sprawcy naruszenia:

Poprawka  87

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 1 – litera -a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-a) wydanie oświadczenia o niezgodnym z prawem dostępie, ujawnieniu lub wykorzystaniu;

Poprawka  88

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 1 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca) zniszczenie – w całości lub częściowo – materialnych lub elektronicznych nośników zawierających bądź wykorzystujących tajemnicę przedsiębiorstwa lub, w stosownych przypadkach, dostarczenie stronie skarżącej całości lub części tych materialnych lub elektronicznych nośników.

Poprawka  89

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wydanie oświadczenia o naruszeniu prawa;

skreślona

Poprawka  90

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 2 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) pozbawienie towarów stanowiących naruszenie prawa ich cech, które stanowią o takim naruszeniu prawa;

c) pozbawienie towarów stanowiących naruszenie prawa cech, które zyskały dzięki bezprawnemu wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa;

Poprawka  91

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 2 – litera d

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) zniszczenie towarów stanowiących naruszenie prawa lub, w stosownych przypadkach, wycofanie ich z obrotu, pod warunkiem że takie działania nie zagrażają ochronie przedmiotowej tajemnicy handlowej;

d) wycofanie z rynku nielegalnych towarów i ich przekazanie organizacjom dobroczynnym na podstawie warunków określonych przez organ sądowy, mających na celu zagwarantowanie, że towary te nie trafią ponownie na rynek, oraz pod warunkiem że takie działania nie zagrażają ochronie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa;

Poprawka  92

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 2 – litera d a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) w ostateczności zniszczenie towaru;

Poprawka  93

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 2 – litera e

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) zniszczenie – w całości lub częściowo – wszelkich dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych zawierających bądź wykorzystujących tajemnicę handlową lub, w stosownych przypadkach, dostarczenie posiadaczowi tajemnicy handlowej całości lub części tych dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji i plików elektronicznych.

skreślona

Poprawka  94

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 3 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku zarządzenia wycofania z rynku towarów stanowiących naruszenie prawa organy sądowe mogły zarządzić, na wniosek posiadacza tajemnicy handlowej, dostarczenie towarów do posiadacza lub do organizacji charytatywnych na warunkach, które ustalą organy sądowe, co ma na celu zapewnienie, by przedmiotowe towary nie zostały ponownie wprowadzone do obrotu.

skreślony

Poprawka  95

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 3 – akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Przy rozpatrywaniu wniosku o zastosowanie środków naprawczych należy przestrzegać zasady proporcjonalności odpowiednio oceniając powagę naruszenia prawa i nałożone środki zaradcze oraz interes osób trzecich.

Uzasadnienie

Należy wyjaśnić, że w stosunku do postanowień sądu stosuje się zasadę proporcjonalności.

Poprawka  96

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 1 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie gwarantują, że przy rozpatrywaniu wniosku o wydanie nakazów sądowych lub o przyjęcie środków naprawczych przewidzianych w art. 11 oraz przy ocenie ich proporcjonalności, właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia wartości tajemnicy handlowej, środków podjętych w celu ochrony tajemnicy handlowej, udziału sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy handlowej, wpływu bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej, uzasadnionych interesów stron oraz wpływu, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnionych interesów stron trzecich, interesu publicznego oraz ochrony praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

1. Państwa członkowskie gwarantują, że przy rozpatrywaniu wniosku o wydanie nakazów sądowych lub o przyjęcie środków naprawczych przewidzianych w art. 11 oraz przy ocenie ich proporcjonalności, właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia wszystkich istotnych aspektów sprawy, takich jak wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, środki podjęte w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, umyślność działania sprawcy przy pozyskiwaniu, ujawnianiu lub wykorzystywaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, udział sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, wpływ bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa, uzasadnione interesy stron oraz wpływ, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnionych interesów stron trzecich, interesu publicznego oraz ochrony praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

Poprawka  97

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 1 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W sytuacji gdy właściwe organy ograniczają czas trwania środka, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), okres ten musi być wystarczający do wyeliminowania wszelkich korzyści handlowych lub gospodarczych, jakie sprawca naruszenia mógł zdobyć w wyniku pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej.

Państwa członkowskie dopilnowują, aby właściwe organy odpowiednio ograniczały czas trwania środka, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), tak aby okres ten był wystarczający do wyeliminowania wszelkich korzyści handlowych lub gospodarczych, jakie sprawca naruszenia mógł zdobyć w wyniku pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa oraz aby uniknąć tworzenia nieuzasadnionych przeszkód dla uczciwej konkurencji, innowacji i mobilności pracowników.

Poprawka  98

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek pozwanego środki, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), zostały cofnięte lub w inny sposób przestały obowiązywać, jeżeli w międzyczasie przedmiotowe informacje przestały spełniać warunki określone w art. 2 pkt 1) z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek pozwanego środki, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. a) i b), zostały cofnięte lub w inny sposób przestały obowiązywać, jeżeli w międzyczasie przedmiotowe informacje przestały spełniać warunki określone w art. 2 pkt 1) z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

Poprawka  99

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 3 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) dana osoba pierwotnie weszła w posiadanie tajemnicy handlowej w dobrej wierze i spełnia warunki określone w art. 3 ust. 4;

a) dana osoba w momencie wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy nie wiedziała ani nie miała powodu, by w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa uzyskano od innej osoby, która bezprawnie wykorzystała lub ujawniła tajemnicę przedsiębiorstwa;

Poprawka  100

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 3 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku zarządzenia rekompensaty pieniężnej zamiast nakazu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), taka rekompensata pieniężna nie jest wyższa niż kwota opłat licencyjnych lub honorariów, które byłyby należne, gdyby osoba ta wystąpiła z wnioskiem o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy handlowej w okresie, w którym można było zabronić wykorzystywania tajemnicy handlowej.

W przypadku zarządzenia rekompensaty pieniężnej zamiast nakazu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a) i b), taka rekompensata pieniężna nie jest wyższa niż kwota opłat licencyjnych lub honorariów, które byłyby należne, gdyby osoba ta wystąpiła z wnioskiem o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa w okresie, w którym można było zabronić wykorzystywania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  101

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek poszkodowanej strony właściwe organy sądowe nakazały sprawcy naruszenia, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że dokonywał bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej, wypłatę odszkodowania na rzecz posiadacza tajemnicy handlowej w wysokości proporcjonalnej do faktycznie poniesionego uszczerbku.

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek poszkodowanej strony właściwe organy sądowe nakazały sprawcy naruszenia, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że dokonywał bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa, wypłatę odszkodowania na rzecz posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa w wysokości odpowiedniej do uszczerbku faktycznie poniesionego w wyniku uzyskania bezprawnego dostępu do tajemnicy przedsiębiorstwa, ujawnienia jej lub wykorzystania.

Poprawka  102

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Zgodnie z prawem krajowym i praktyką krajową państwa członkowskie ograniczają odpowiedzialność za szkody pracowników wobec swoich pracodawców w odniesieniu do bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa, gdy działają oni nieumyślnie. Możliwość ta ma zastosowanie również wtedy, gdy do bezprawnego pozyskania, wykorzystania i ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa dojdzie po ustaniu zatrudnienia pracownika.

Poprawka  103

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Przy ustalaniu wysokości odszkodowania właściwe organy sądowe uwzględniają wszystkie odpowiednie czynniki, takie jak poniesione przez poszkodowaną stronę negatywne skutki ekonomiczne, łącznie z utraconymi zyskami, wszelkie nieuczciwe zyski osiągnięte przez sprawcę naruszenia oraz, w stosownych przypadkach, elementy inne niż czynniki ekonomiczne, takie jak np. straty moralne poniesione przez posiadacza tajemnicy handlowej w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej.

2. Przy ustalaniu wysokości odszkodowania właściwe organy sądowe uwzględniają wszystkie istotne czynniki, takie jak poniesione przez poszkodowaną stronę negatywne skutki ekonomiczne, łącznie z utraconymi zyskami, wszelkie nieuczciwe zyski osiągnięte przez sprawcę naruszenia oraz, w stosownych przypadkach, elementy inne niż czynniki ekonomiczne, takie jak np. straty moralne poniesione przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  104

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 17 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Do dnia XX XX 20XX r. [trzy lata po zakończeniu okresu transpozycji] Agencja Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów przygotowuje – w kontekście działalności europejskiego obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej – wstępne sprawozdanie na temat tendencji dotyczących procesów sądowych wszczynanych w związku z bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem tajemnic handlowych na podstawie niniejszej dyrektywy.

1. Do dnia XX XX 20XX r. [trzy lata po zakończeniu okresu transpozycji] Komisja sporządzi wstępne sprawozdanie na temat tendencji dotyczących procesów sądowych wszczynanych w związku z bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem tajemnic przedsiębiorstwa na podstawie niniejszej dyrektywy.

Uzasadnienie

Ponieważ tajemnica przedsiębiorstwa nie jest uważana za prawo własności intelektualnej i jest chroniona w kontekście nieuczciwej konkurencji, EOIIPR nie jest właściwym organem do wspomagania Komisji.

Poprawka  105

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 17 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Do dnia XX XX 20XX r. [cztery lata po zakończeniu okresu transpozycji] Komisja sporządza sprawozdanie okresowe w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy i przedstawia je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu tym w należyty sposób uwzględnia się sprawozdanie przygotowane przez europejskie obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej.

2. Do dnia XX XX 20XX r. [cztery lata po zakończeniu okresu transpozycji] Komisja sporządza sprawozdanie okresowe w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy, obejmujące kwestię możliwego szkodliwego oddziaływania na prawa podstawowe oraz mobilność pracowników oraz możliwych ulepszeń w zakresie współpracy na rzecz innowacji ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływania na MŚP, i przedstawia je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu tym w należyty sposób uwzględnia się sprawozdanie na temat tendencji dotyczących procesów sądowych i ocenia się wpływ niniejszej dyrektywy w szczególności na poziom otwartych innowacji, badań realizowanych w ramach współpracy i mobilności pracowników.

Uzasadnienie

Ponieważ tajemnica przedsiębiorstwa nie jest uważana za prawo własności intelektualnej i jest chroniona w kontekście nieuczciwej konkurencji, EOIIPR nie jest właściwym organem do wspomagania Komisji.

PROCEDURA

Tytuł

Ochrona niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

Odsyłacze

COM(2013)0813 – C7-0431/2013 – 2013/0402(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

9.12.2013

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ITRE

9.12.2013

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Michèle Rivasi

22.7.2014

Rozpatrzenie w komisji

25.9.2014

22.1.2015

 

 

Data przyjęcia

14.4.2015

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

46

5

4

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Bendt Bendtsen, Jerzy Buzek, Soledad Cabezón Ruiz, Philippe De Backer, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Peter Eriksson, Adam Gierek, Theresa Griffin, András Gyürk, Roger Helmer, Hans-Olaf Henkel, Dawid Bohdan Jackiewicz, Kaja Kallas, Barbara Kappel, Seán Kelly, Jeppe Kofod, Miapetra Kumpula-Natri, Janusz Lewandowski, Ernest Maragall, Edouard Martin, Csaba Molnár, Nadine Morano, Dan Nica, Aldo Patriciello, Miloslav Ransdorf, Michel Reimon, Herbert Reul, Paul Rübig, Algirdas Saudargas, Dario Tamburrano, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Miguel Urbán Crespo, Vladimir Urutchev, Adina-Ioana Vălean, Kathleen Van Brempt, Henna Virkkunen, Martina Werner, Hermann Winkler, Anna Záborská, Flavio Zanonato

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Pascal Arimont, Simona Bonafè, Lefteris Christoforou, Cornelia Ernst, João Ferreira, Eugen Freund, Michèle Rivasi, Maria Spyraki, Pavel Telička, Marco Zullo

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Daniela Aiuto, Stanisław Ożóg

30.3.2015

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic handlowych) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

(COM(2013)0813 – C7‑0431/2013 – 2013/0402(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Lara Comi

UZASADNIENIE

Niniejszy wniosek ma szczególne znaczenie, jako że jego celem jest określenie norm, które pozwalają na zwiększenie konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw dzięki innowacyjności, w celu wzmocnienia roli lidera, jaką w dziedzinie przemysłu odgrywa na rynku światowym Europa.

Podczas poszukiwania i tworzenia nowych pomysłów, produktów lub usług pojawia się wiele informacji, które mają podstawowe znaczenie dla konkurencyjności pomysłu lub przedsiębiorstwa, a nie są objęte ochroną praw własności intelektualnej.

Tajemnice przedsiębiorstwa są zatem narzędziem dodatkowej ochrony, dlatego też ważne i konieczne jest uregulowanie na szczeblu europejskim ich pozyskiwania, wykorzystywania i ujawniania.

Komisja IMCO oceniła aspekty związane z rynkiem wewnętrznym i ochroną konsumentów oraz przyjęła zdecydowaną większością głosów tekst określający bardzo zrównoważone rozwiązania dotyczące najbardziej kontrowersyjnych zagadnień, a także wzięła pod uwagę interesy wszystkich zainteresowanych stron.

W motywach wprowadzono pewne objaśnienia ułatwiające interpretację aktu prawnego. W szczególności uściślono, że dyrektywa nie szkodzi prawom podstawowym, interesom publicznym, mobilności pracowników ani nie odmawia prawa do negocjacji związkom zawodowym (są to prawa uznane w niektórych państwach członkowskich).

Ponadto uznano za ważne sprecyzowanie, że przepisy te mają zastosowanie do tajemnic przedsiębiorstwa związanych nie tylko z produktami, lecz także z usługami.

Definicja tajemnicy przedsiębiorstwa została ujednolicona z definicją wskazaną w tytule wniosku dotyczącego dyrektywy, przy jednoczesnym uściśleniu, że jej wartość handlowa musi być rzeczywista lub potencjalna, co zapewni właściwe rozszerzenie zakresu stosowania.

Pozyskanie, wykorzystanie i ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa można uznać za zgodne z prawem, o ile wymaga ich prawo krajowe lub Unii Europejskiej oraz gdy pozwalają na nie normy chroniące prawa posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa. Niniejsza dyrektywa dąży zatem do celu, jakim jest zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorstw poprzez ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa podczas poszukiwania i tworzenia nowych pomysłów.

Dla umocnienia tego celu – w odróżnieniu od Komisji, która zaproponowała przypisywanie odpowiedzialności na podstawie zasady ustalania winy, czyli poprzez ocenianie umyślności działania (zamiar) lub zaniedbania (wina) – komisja IMCO opowiedziała się za odpowiedzialnością obiektywną, aby zapewnić szerszy zakres ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa i ochrony przedsiębiorstw, przede wszystkim MŚP.

Jeżeli chodzi o termin przedawnienia będący jednym z głównych zagadnień kontrowersyjnych, zdecydowano, że przyjęty zostanie jednolity termin – w odróżnieniu od schematu zaproponowanego przez Komisję przewidującego najkrótszy i najdłuższy termin – oraz przyjęto jako najodpowiedniejszy okres 3 lat, w którym można inicjować ewentualne działania w zakresie ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa.

Jednolity termin umożliwia harmonizację tego ważnego aspektu we wszystkich krajowych systemach prawnych, dzięki czemu podmioty zostaną objęte w całej Unii tym samym prawem. Uznano, że okres 3 lat może racjonalnie chronić w zrównoważony sposób interesy wszystkich zainteresowanych stron.

Jeżeli chodzi o ochronę pracowników i ich mobilności, uzgodniono, że zachowane zostanie ich prawo do korzystania z informacji i wiedzy zdobytych w trakcie wykonywania wcześniejszej działalności zawodowej, lecz w granicach prawa, w myśl art. 3.

W ten sam sposób ustalono, że nic nie stanie na przeszkodzie wykorzystywaniu informacji i tajemnic przedsiębiorstwa przez organy publiczne w ramach wykonywania przez nie zadań przewidzianych w prawie krajowym bądź europejskim,

Ponadto ustalono, że umocniona zostanie poufność tajemnic przedsiębiorstwa w trakcie postępowania sądowego poprzez ograniczenie liczby podmiotów, które mogą poznać tajemnicę przedsiębiorstwa.

Jeżeli proponowane przez komisję IMCO poprawki zostaną przyjęte przez właściwą dla tej sprawy komisję JURI, umożliwią nadanie temu nowemu instrumentowi większej skuteczności w odniesieniu do zamierzonych celów, ze szczególnym uwzględnieniem celu wzmocnienia konkurencyjności przedsiębiorstw europejskich, a przez to rynku wewnętrznego, a także podniesienia poziomu ochrony konsumentów.

POPRAWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Prawnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Otwarte innowacje są istotną siłą napędową tworzenia nowej wiedzy i przyczyniają się do powstawania nowych i innowacyjnych modeli biznesowych opartych na korzystaniu ze współtworzonej wiedzy. W kontekście działalności badawczo-rozwojowej i innowacyjnej tajemnice handlowe odgrywają istotną rolę w ochronie wymiany wiedzy między przedsiębiorstwami na rynku wewnętrznym, zarówno w obrębie poszczególnych państw, jak również w kontekście transgranicznym. Badania realizowane w ramach współpracy, w tym współpracy transgranicznej, są szczególnie ważne, gdyż mogą zapewnić zwiększenie ilości działań zakresie badań i rozwoju prowadzonych przez przedsiębiorstwa w ramach rynku wewnętrznego. Otwarte innowacje umożliwiają wprowadzanie na rynek nowych pomysłów, które spełniają potrzeby konsumentów i umożliwiają rozwiązywanie wyzwań społecznych. Na rynku wewnętrznym, na którym zminimalizowano przeszkody dla takiej współpracy transgranicznej oraz na którym współpraca nie jest zakłócona, twórczość intelektualna i innowacje powinny zachęcać do inwestowania w innowacyjne procesy, produkty i usługi. Takie środowisko, które sprzyja twórczości intelektualnej i innowacjom, jest również ważne dla wzrostu zatrudnienia i poprawy konkurencyjności gospodarki Unii. Mimo iż tajemnice handlowe należą do najczęściej stosowanych przez przedsiębiorstwa sposobów ochrony twórczości intelektualnej i innowacyjnego know-how, są one jednocześnie najsłabiej chronione przez obowiązujące ramy prawne UE przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez strony trzecie.

(2) Otwarte innowacje są istotną siłą napędową tworzenia nowej wiedzy i przyczyniają się do powstawania nowych i innowacyjnych modeli biznesowych opartych na korzystaniu ze współtworzonej wiedzy. W kontekście działalności badawczo-rozwojowej i innowacyjnej tajemnice przedsiębiorstwa odgrywają istotną rolę w ochronie wymiany wiedzy między przedsiębiorstwami na rynku wewnętrznym, zarówno w obrębie poszczególnych państw, jak również w kontekście transgranicznym. Badania realizowane w ramach współpracy, w tym współpracy transgranicznej, są szczególnie ważne, gdyż mogą zapewnić zwiększenie ilości działań zakresie badań i rozwoju prowadzonych przez przedsiębiorstwa w ramach rynku wewnętrznego. Otwarte innowacje umożliwiają wprowadzanie na rynek nowych pomysłów, które spełniają potrzeby konsumentów i umożliwiają rozwiązywanie wyzwań społecznych. Na rynku wewnętrznym, na którym zminimalizowano przeszkody dla takiej współpracy transgranicznej oraz na którym współpraca nie jest zakłócona, twórczość intelektualna i innowacje powinny zachęcać do inwestowania w innowacyjne procesy, produkty i usługi. Takie środowisko, które sprzyja twórczości intelektualnej i innowacjom, jest również ważne dla wzrostu zatrudnienia i poprawy konkurencyjności gospodarki Unii. Mimo iż tajemnice przedsiębiorstwa należą do najczęściej stosowanych przez przedsiębiorstwa sposobów ochrony twórczości intelektualnej i innowacyjnego know-how, są one jednocześnie najsłabiej chronione przez obowiązujące ramy prawne UE przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem lub ujawnianiem przez strony trzecie. Obieg wiedzy i informacji należy jednak uważać za zasadnicze elementy zapewniające dobrą dynamikę i jednakowe możliwości rozwoju dla przedsiębiorstw, przede wszystkim małych i średnich.

 

Poprawka  2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8) Na poziomie Unii należy ustanowić przepisy mające na celu zbliżenie krajowych systemów prawnych, tak aby zapewnić wystarczające i spójne mechanizmy dochodzenia roszczeń w ramach rynku wewnętrznego w przypadku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej. W tym celu ważne jest ustanowienie jednolitej definicji tajemnicy handlowej, nie ograniczając przy tym przedmiotu, który ma być objęty ochroną przed przywłaszczeniem. Definicja powinna zatem być skonstruowana w taki sposób, aby uwzględnić informacje handlowe, informacje technologiczne i know-how w przypadkach, w których istnieje zarówno uzasadniony interes w utrzymaniu poufności, jak i uzasadnione oczekiwanie, że poufność ta zostanie zachowana. Ze względu na swój charakter taka definicja powinna wyłączać nieistotne informacje i nie powinna obejmować wiedzy i umiejętności, które zostały zdobyte przez pracowników w trakcie prowadzenia normalnej pracy i które są znane i dostępne dla osób z kręgów zajmujących się zwykle tym rodzajem informacji.

(8) Na poziomie Unii należy ustanowić przepisy mające na celu zbliżenie krajowych systemów prawnych, tak aby zapewnić wystarczające i spójne mechanizmy dochodzenia roszczeń cywilnoprawnych w ramach rynku wewnętrznego w przypadku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa. W tym celu ważne jest ustanowienie jednolitej definicji tajemnicy przedsiębiorstwa, nie ograniczając przy tym przedmiotu, który ma być objęty ochroną przed przywłaszczeniem. Definicja powinna zatem być skonstruowana w taki sposób, aby uwzględnić informacje handlowe, informacje technologiczne i know-how w przypadkach, w których istnieje zarówno uzasadniony interes w utrzymaniu poufności, jak i uzasadnione oczekiwanie, że poufność ta zostanie zachowana. Takie informacje lub know-how powinny ponadto mieć faktyczną lub potencjalną wartość handlową, a ich ujawnienie znacznie prawdopodobnie szkodziłoby uzasadnionym interesom gospodarczym osoby sprawującej nad nimi zgodnie z prawem kontrolę. Ze względu na swój charakter taka definicja powinna wyłączać nieistotne informacje i nie powinna obejmować wiedzy i umiejętności, które zostały zdobyte przez pracowników w trakcie prowadzenia normalnej pracy i które są powszechnie znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów zajmujących się zwykle tym rodzajem informacji.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10a) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na prawo do negocjowania, zawierania i egzekwowania układów zbiorowych i podejmowania akcji protestacyjnych zgodnie z prawem krajowym i praktykami krajowymi, które są zgodne z prawem Unii.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10b) Pozyskanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa przez organ publiczny, wymagane przez prawo lub przez nie dopuszczane, nie powinno stanowić bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia. Takie pozyskanie lub ujawnienie powinno zostać jednak wyraźnie uwzględnione w mandacie odpowiedniego organu publicznego, a przekroczenie tego mandatu powinno stanowić czynność bezprawną.

Uzasadnienie

Należy sprecyzować, że pozyskanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa nie jest bezprawne, jeżeli żądanie udzielenia informacji organom publicznym stanowi wymóg prawny.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11) Zgodnie z zasadą proporcjonalności środki ogólne i środki zaradcze mające na celu ochronę tajemnic handlowych powinny być dostosowane do spełnienia celu, jakim jest zapewnienie sprawnie funkcjonującego rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, i nie powinny stanowić zagrożenia dla innych celów i zasad interesu publicznego. W tym kontekście środki ogólne i środki zaradcze gwarantują, że o wartości tajemnicy handlowej, powadze naruszenia prowadzącego do bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej, jak również o skutkach takiego naruszenia, decydują właściwe organy sądowe. Należy również zapewnić, by właściwe organy sądowe miały możliwość wyważenia interesów stron sporu, a także interesów stron trzecich, w tym – w stosownych przypadkach – interesów konsumentów.

(11) Zgodnie z zasadą proporcjonalności środki ogólne i środki zaradcze mające na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa powinny być dostosowane do spełnienia celu, jakim jest zapewnienie sprawnie funkcjonującego rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, w szczególności poprzez odstraszenie przed bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem tajemnicy przedsiębiorstwa, i nie powinny stanowić zagrożenia dla podstawowych praw i wolności lub interesu publicznego, np. bezpieczeństwa publicznego, ochrony konsumentów, zdrowia publicznego i ochrony środowiska, nie szkodząc również mobilności pracowników. W tym kontekście środki ogólne i środki zaradcze gwarantują, że o czynnikach takich jak wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, powaga naruszenia prowadzącego do bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również o skutkach takiego naruszenia, decydują właściwe organy sądowe. Należy również zapewnić, by właściwe organy sądowe miały możliwość wyważenia interesów stron sporu, a także interesów stron trzecich, w tym – w stosownych przypadkach – interesów konsumentów.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12) Sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego byłyby zagrożone, gdyby przewidziane środki ogólne i środki zaradcze były wykorzystywane do realizacji bezprawnych zamiarów niezgodnych z celami niniejszej dyrektywy. Ważne jest zatem, aby zapewnić, by organy sądowe były upoważnione do nakładania sankcji za nadużycia ze strony wnioskodawców, którzy działają w złej wierze i składają ewidentnie bezzasadne wnioski. Ważne jest również, aby przewidziane środki i środki zaradcze nie ograniczały swobody wypowiedzi i prawa do informacji (która obejmuje wolność i pluralizm mediów, zgodnie z art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej), ani możliwości informowania o nieprawidłowościach. W związku z tym ochrona tajemnic handlowych nie powinna mieć zastosowania w przypadkach, w których ujawnienie tajemnicy handlowej służy interesowi publicznemu, o ile ujawnione zostaje odpowiednie naruszenie lub uchybienie.

(12) Sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego byłyby zagrożone, gdyby przewidziane środki ogólne i środki zaradcze były wykorzystywane do realizacji bezprawnych zamiarów, takich jak tworzenie nieuzasadnionych barier na rynku wewnętrznym lub barier dla mobilności pracowników, które są niezgodne z celami niniejszej dyrektywy. Ważne jest zatem, aby zapewnić, by organy sądowe były upoważnione do nakładania sankcji za nadużycia ze strony wnioskodawców, którzy działają w złej wierze i składają ewidentnie bezzasadne wnioski. Ważne jest również, aby przewidziane środki i środki zaradcze nie ograniczały swobody wypowiedzi i prawa do informacji (która obejmuje wolność i pluralizm mediów, zgodnie z art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej), ani możliwości informowania o nieprawidłowościach. W związku z tym ochrona tajemnic przedsiębiorstwa nie powinna mieć zastosowania w przypadkach, w których ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa służy interesowi publicznemu, o ile ujawnione zostaje odpowiednie naruszenie lub uchybienie.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13) W interesie pewności prawa i biorąc pod uwagę, że od prawowitych posiadaczy tajemnic handlowych oczekuje się, że dopełnią obowiązku dochowania należytej staranności w odniesieniu do zachowania poufności ich cennych tajemnic handlowych i monitorowania ich wykorzystania, należy ograniczyć możliwość inicjowania działań w zakresie ochrony tajemnic handlowych do określonego okresu następującego po dniu, w którym posiadacz tajemnicy handlowej dowiedział się lub miał powody, aby się dowiedzieć, o bezprawnym pozyskaniu, wykorzystaniu lub ujawnieniu jego tajemnicy handlowej przez stronę trzecią.

(13) W interesie utrzymania sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego w zakresie badań i innowacji, a także ochrony pewności prawa, i biorąc pod uwagę, że od prawowitych posiadaczy tajemnic przedsiębiorstwa oczekuje się, że dopełnią obowiązku dochowania należytej staranności w odniesieniu do zachowania poufności ich cennych tajemnic przedsiębiorstwa i monitorowania ich wykorzystania, należy ograniczyć możliwość inicjowania działań w zakresie ochrony tajemnic przedsiębiorstwa do okresu trzech lat następującego po dniu, w którym posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa dowiedział się lub miał powody, aby się dowiedzieć, o bezprawnym pozyskaniu, wykorzystaniu lub ujawnieniu jego tajemnicy przedsiębiorstwa przez stronę trzecią.

 

Poprawka  8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) Bezprawne pozyskanie tajemnicy handlowej przez stronę trzecią może mieć katastrofalne skutki dla jego prawowitego posiadacza, ponieważ po jej publicznym ujawnieniu niemożliwy jest powrót do sytuacji sprzed utraty tej tajemnicy handlowej. W związku z tym bardzo ważne jest zapewnienie szybkich i łatwo dostępnych środków tymczasowych mających zapewnić natychmiastowe zaprzestanie bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy handlowej. Takie zwolnienie musi być dostępne bez konieczności oczekiwania na decyzję dotyczącą istoty sprawy, z należytym poszanowaniem prawa do obrony i zasady proporcjonalności, uwzględniając specyfikę danego przypadku. Konieczne może być również zapewnienie wystarczających gwarancji, tak aby możliwe było pokrycie kosztów i szkód poniesionych przez pozwanego z powodu nieuzasadnionego wniosku, zwłaszcza w sytuacji gdy jakiekolwiek opóźnienie spowodowałoby nieodwracalne szkody dla prawowitego posiadacza tajemnicy handlowej.

(15) Bezprawne pozyskanie tajemnicy przedsiębiorstwa przez stronę trzecią może mieć katastrofalne skutki dla jego prawowitego posiadacza, ponieważ po jej publicznym ujawnieniu niemożliwy jest powrót do sytuacji sprzed utraty tej tajemnicy przedsiębiorstwa. W związku z tym bardzo ważne jest zapewnienie szybkich, skutecznych i łatwo dostępnych środków tymczasowych mających zapewnić natychmiastowe zaprzestanie bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa, również gdy taka tajemnica przedsiębiorstwa jest wykorzystywana w celu świadczenia usług. Takie zwolnienie musi być dostępne bez konieczności oczekiwania na decyzję dotyczącą istoty sprawy, z należytym poszanowaniem prawa do obrony i zasady proporcjonalności, uwzględniając specyfikę danego przypadku. Konieczne może być również zapewnienie wystarczających gwarancji, tak aby możliwe było pokrycie kosztów i szkód poniesionych przez pozwanego z powodu nieuzasadnionego wniosku, zwłaszcza w sytuacji gdy jakiekolwiek opóźnienie spowodowałoby nieodwracalne szkody dla prawowitego posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Z tego samego powodu należy zapewnić środki mające na celu zapobieżenie dalszemu bezprawnemu wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnicy handlowej. W celu zapewni skuteczności środków zakazujących ich okres obowiązywania – w sytuacji gdy okoliczności wymagają ich ograniczenia w czasie – powinien być wystarczający, aby możliwe było wyeliminowanie wszelkich korzyści handlowych, które strona trzecia mogła zdobyć w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej. W każdym razie żadne tego rodzaju środki nie powinny być stosowane, jeżeli informacje pierwotnie objęte tajemnicą handlową są dostępne publicznie z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

(16) Z tego samego powodu należy zapewnić środki mające na celu zapobieżenie dalszemu bezprawnemu wykorzystywaniu lub ujawnianiu tajemnicy przedsiębiorstwa. W celu zapewnienia skuteczności i proporcjonalności środków zakazujących ich okres obowiązywania powinien być wystarczający, aby możliwe było wyeliminowanie wszelkich korzyści handlowych, które strona trzecia mogła zdobyć w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, również gdy taka tajemnica jest wykorzystywana w celu świadczenia usług, jak również powinien być ograniczony w czasie, aby uniknąć tworzenia nieuzasadnionych barier dla konkurencji na rynku wewnętrznym. W każdym razie żadne tego rodzaju środki nie powinny być stosowane, jeżeli informacje pierwotnie objęte tajemnicą przedsiębiorstwa są dostępne publicznie z przyczyn niezwiązanych z działaniami pozwanego.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17) Tajemnicą handlową można się bezprawnie posłużyć w celu projektowania, produkcji lub sprzedaży towarów lub ich części składowych, które mogą stać się dostępne na całym rynku wewnętrznym, co z kolei może mieć negatywny wpływ na interesy handlowe posiadacza tajemnicy handlowej i funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W takich przypadkach oraz w sytuacjach gdy tajemnica handlowa ma znaczący wpływ na jakość, wartość lub cenę wytworzonego dzięki niej towaru lub na zmniejszenie kosztów, ułatwienie bądź przyspieszenie procesów produkcji lub wprowadzania do obrotu, ważne jest, aby upoważnić organy sądowe do wprowadzenia odpowiednich środków mających na celu zagwarantowanie, że takie towary nie zostaną wprowadzone do obrotu lub że zostaną z niego wycofane. Biorąc pod uwagę globalny charakter wymiany handlowej, konieczne jest również uwzględnienie zakazu przywozu tych towarów do Unii lub przechowywania tych towarów w celu ich późniejszego oferowania lub wprowadzania do obrotu. Uwzględniając zasadę proporcjonalności, środki naprawcze niekoniecznie powinny oznaczać konieczność zniszczenia towarów, w sytuacji gdy istnieją inne realistyczne warianty działań, takie jak pozbawienie towaru jego cechy, która stanowi naruszenie, lub pozbycie się towarów poza rynkiem, na przykład przekazując je jako darowiznę na rzecz organizacji charytatywnych.

(17) Tajemnicą przedsiębiorstwa można się bezprawnie posłużyć w celu projektowania, produkcji lub sprzedaży towarów lub ich części składowych, które mogą stać się dostępne na całym rynku wewnętrznym, co z kolei może mieć negatywny wpływ na interesy handlowe posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa i funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W przypadkach, w których bezprawne pozyskanie zostanie udowodnione, oraz w sytuacjach gdy tajemnica przedsiębiorstwa ma znaczący wpływ na jakość, wartość lub cenę wytworzonego dzięki niej towaru lub na zmniejszenie kosztów, ułatwienie bądź przyspieszenie procesów produkcji lub wprowadzania do obrotu, ważne jest, aby upoważnić organy sądowe do wprowadzenia odpowiednich środków mających na celu zagwarantowanie, że takie towary nie zostaną wprowadzone do obrotu lub że zostaną z niego wycofane. Biorąc pod uwagę globalny charakter wymiany handlowej, konieczne jest również uwzględnienie zakazu przywozu tych towarów do Unii lub przechowywania tych towarów w celu ich późniejszego oferowania lub wprowadzania do obrotu. Uwzględniając zasadę proporcjonalności, środki naprawcze niekoniecznie powinny oznaczać konieczność zniszczenia towarów, w sytuacji gdy istnieją inne realistyczne warianty działań, takie jak pozbawienie towaru jego cechy, która stanowi naruszenie, lub pozbycie się towarów poza rynkiem, na przykład przekazując je jako darowiznę na rzecz organizacji charytatywnych.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów prawa konkurencji, w szczególności art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie należy stosować w celu niewłaściwego ograniczania konkurencji w sposób sprzeczny z Traktatem.

(27) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów prawa konkurencji, w szczególności art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie należy stosować w celu nieuczciwego ograniczania konkurencji, opóźniania dostępu do rynku wewnętrznego i/lub tworzenia barier w mobilności siły roboczej w sposób sprzeczny z Traktatem.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28) Środki przyjęte w celu ochrony tajemnic handlowych przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem nie powinny mieć wpływu na stosowanie wszelkich innych stosownych przepisów prawnych w innych dziedzinach, w tym przepisów dotyczących praw własności intelektualnej, prywatności, dostępu do dokumentów i prawa zobowiązań. Niemniej jednak, w przypadku gdy zakres dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady8 pokrywa się z zakresem niniejszej dyrektywy, niniejsza dyrektywa jest nadrzędna jako lex specialis,

(28) Środki przyjęte w celu ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem nie powinny mieć wpływu na stosowanie wszelkich innych stosownych przepisów prawnych w innych dziedzinach, w tym przepisów dotyczących ochrony środowiska i odpowiedzialności za środowisko, ochrony konsumentów, wymogów dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa, ochrony zdrowia, praw własności intelektualnej, prywatności, dostępu do dokumentów i informacji oraz prawa zobowiązań. Niemniej jednak, w przypadku gdy zakres dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady8 pokrywa się z zakresem niniejszej dyrektywy, niniejsza dyrektywa jest nadrzędna jako lex specialis,

__________________

__________________

8 Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 45).

8 Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 45).

Poprawka  13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące ochrony przed bezprawnym pozyskiwaniem, ujawnianiem i wykorzystywaniem tajemnic handlowych.

Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic handlowych) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem.

 

Poprawka  14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1) „tajemnica handlowa” oznacza informacje, które spełniają wszystkie następujące wymagania:

(1) „tajemnica przedsiębiorstwa” oznacza know-how i informacje handlowe, które spełniają wszystkie następujące wymagania:

Poprawka  15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) mają wartość handlową dlatego, że są poufne;

b) mają faktyczną lub potencjalną wartość handlową dlatego, że są poufne;

Poprawka  16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) poddane zostały przez osobę, pod której legalną kontrolą się znajdują, rozsądnym, w danych okolicznościach, działaniom dla utrzymania ich poufności.

c) poddane zostały przez posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa rozsądnym, w danych okolicznościach, działaniom dla utrzymania ich poufności.

Uzasadnienie

Zastąpienie terminu w celu zapewnienia spójności z terminologią zastosowaną w art. 2 ust. 2.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca) dotyczą prób lub innych niejawnych danych, których opracowanie wymagało znacznego wysiłku i od których ujawnienia uzależnione jest wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktów chemicznych, farmaceutycznych lub rolnych, w których wykorzystuje się nowe substancje chemiczne.

Poprawka  18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4) „towary stanowiące naruszenie prawa” oznaczają towary, których projekt, jakość, proces produkcyjny lub wprowadzanie do obrotu znacznie zyskały w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic handlowych.

(4) „towary stanowiące naruszenie prawa” oznaczają towary, których projekt, jakość, właściwości, funkcjonowanie, proces produkcyjny lub wprowadzanie do obrotu zyskały w wyniku bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa.

Uzasadnienie

Dodane określenia „właściwości” i „funkcjonowanie” odnoszą się do innych aspektów niż jakość towarów. Należy uznać, że towar narusza prawo, jeżeli zyskał w wyniku przywłaszczenia tajemnicy przedsiębiorstwa bez względu na to, jak „znaczny” był ten zysk.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Pozyskanie tajemnicy handlowej bez zgody posiadacza tajemnicy handlowej uznaje się za bezprawne w każdym przypadku gdy dokonano go umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa poprzez:

2. Pozyskanie tajemnicy przedsiębiorstwa bez zgody posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne w każdym przypadku, gdy dokonano go poprzez:

Poprawka  20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) uzyskanie nieuprawnionego dostępu do wszelkich dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych, bądź ich kopii, które zgodnie z prawem pozostają pod kontrolą posiadacza tajemnicy handlowej, i które zawierają tajemnicę handlową lub na podstawie których można wywnioskować, co stanowi tajemnicę handlową;

a) uzyskanie nieuprawnionego dostępu do wszelkich dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych, bądź ich kopii, które zgodnie z prawem pozostają pod kontrolą posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa, i które zawierają tajemnicę przedsiębiorstwa;

Uzasadnienie

Należy uściślić, że posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa podlega ochronie wyłącznie w przypadku bezprawnego pozyskania tajemnicy przedsiębiorstwa, lecz nie w przypadku inżynierii odwrotnej, która jest zgodna z prawem.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej uznaje się za bezprawne w każdym przypadku gdy dokonuje go – bez zgody posiadacza tajemnicy handlowej oraz umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa – osoba, która spełnia którykolwiek z następujących warunków:

3. Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne w każdym przypadku gdy dokonuje go – bez zgody posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa – osoba, która spełnia którykolwiek z następujących warunków:

Poprawka  22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej uznaje się również za bezprawne w każdym przypadku, w którym w momencie wykorzystania lub ujawnienia osoba dokonująca takiego czynu wie lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę handlową uzyskano od innej osoby, która bezprawnie wykorzystała lub ujawniła tajemnicę handlową w rozumieniu ust. 3.

4. Pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się również za bezprawne w każdym przypadku, w którym w momencie pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia osoba dokonująca takiego czynu wie lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa uzyskano bezpośrednio lub pośrednio od innej osoby, która bezprawnie wykorzystała lub ujawniła tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu ust. 3.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Świadomą i zamierzoną produkcję, oferowanie lub wprowadzanie do obrotu towarów stanowiących naruszenie prawa, lub przywóz, wywóz bądź przechowywanie towarów stanowiących naruszenie prawa do tych celów, uznaje się za bezprawne wykorzystanie tajemnicy handlowej.

5. Produkcję, oferowanie lub wprowadzanie do obrotu towarów stanowiących naruszenie prawa, lub przywóz, wywóz bądź przechowywanie towarów stanowiących naruszenie prawa do tych celów, uznaje się również za bezprawne wykorzystanie tajemnicy przedsiębiorstwa, w przypadku gdy osoba przeprowadzająca te czynności wie lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa uzyskano bezprawnie w rozumieniu ust. 3.

Poprawka  24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Pozyskanie tajemnicy handlowej uznaje się za zgodne z prawem, gdy pozyskano ją w jeden z następujących sposobów:

1. Pozyskanie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za zgodne z prawem, gdy pozyskano ją w jeden z następujących sposobów:

a) niezależne odkrycie lub wytworzenie;

a) niezależne odkrycie lub wytworzenie;

b) obserwacja, badanie, demontaż lub testowanie produktu lub przedmiotu, który został udostępniony publicznie lub który zgodnie z prawem jest w posiadaniu osoby, która uzyskała dostęp do przedmiotowej informacji;

b) obserwacja, badanie, demontaż lub testowanie produktu lub przedmiotu, który został udostępniony publicznie lub który zgodnie z prawem jest w posiadaniu osoby, która uzyskała dostęp do przedmiotowej informacji i która jest wolna od wszelkich prawnych zobowiązań do ograniczenia pozyskiwania danej tajemnicy przedsiębiorstwa;

c) skorzystanie z prawa do informacji i konsultacji przysługującego przedstawicielom pracowników zgodnie z przepisami lub praktykami unijnymi i krajowymi;

c) skorzystanie z prawa do informacji i konsultacji przysługującego przedstawicielom pracowników zgodnie z przepisami lub praktykami unijnymi i krajowymi;

c) wszelkie inne praktyki, które w tych okolicznościach uznaje się za zgodne z uczciwymi praktykami handlowymi.

d) wszelkie inne praktyki, które w tych okolicznościach uznaje się za zgodne z uczciwymi praktykami handlowymi.

 

Pozyskiwanie, wykorzystywanie i ujawnianie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za zgodne z prawem, o ile takie pozyskiwanie, wykorzystywanie lub ujawnianie jest wymagane przez prawo unijne lub krajowe oraz dopuszczane przez przepisy tego prawa chroniące prawa przysługujące posiadaczowi tajemnicy przedsiębiorstwa.

2. Państwa członkowskie uniemożliwiają korzystanie ze środków, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie, w sytuacji gdy domniemanego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej dokonano w jednym z następujących przypadków:

2. Pozyskiwanie, wykorzystywanie lub ujawnianie tajemnic przedsiębiorstwa jest uznawane za zgodne z prawem o ile domniemanego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa dokonano w jednym z następujących przypadków:

a) w celu zgodnego z prawem skorzystania z prawa do wolności wypowiedzi i informacji;

a) w celu zgodnego z prawem skorzystania z prawa do wolności wypowiedzi i informacji;

b) w celu ujawnienia naruszenia, uchybienia lub innego niezgodnego z prawem działania strony skarżącej, pod warunkiem że domniemane pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej było niezbędne do takiego ujawnienia oraz że pozwany działał w interesie publicznym;

b) w celu ujawnienia naruszenia, uchybienia lub innego niezgodnego z prawem działania, pod warunkiem że domniemane pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa było niezbędne do takiego ujawnienia oraz że pozwany działał w interesie publicznym;

c) tajemnica handlowa została ujawniona przez pracowników swoim przedstawicielom w ramach pełnionych przez nich zgodnie z prawem funkcji reprezentacyjnych;

c) tajemnica przedsiębiorstwa została ujawniona przez pracowników swoim przedstawicielom w ramach pełnionych przez nich zgodnie z prawem funkcji reprezentacyjnych zgodnie z prawem i praktykami unijnymi i krajowymi;

d) w celu realizacji zobowiązania pozaumownego;

 

e) w celu ochrony uzasadnionego interesu.

e) w celu ochrony uzasadnionego interesu uznanego przez prawo krajowe lub unijne.

 

2a. Niniejsza dyrektywa nie narusza:

 

a) stosowania przepisów unijnych lub krajowych wymagających od posiadaczy tajemnicy przedsiębiorstwa ujawnienia – z uwagi na interes publiczny – informacji, w tym tajemnic przedsiębiorstwa, organom publicznym w celu wykonania ich obowiązków;

 

 

b) wykorzystywania informacji, wiedzy, kwalifikacji i umiejętności pracowników zdobytych w poprzednim miejscu pracy w zakresie nieobjętym art. 3.

Poprawka  25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) pozwala uniknąć tworzenia barier dla zgodnej z prawem wymiany handlowej w ramach rynku wewnętrznego;

b) pozwala uniknąć tworzenia barier dla zgodnej z prawem wymiany handlowej, konkurencji i mobilności pracowników w ramach rynku wewnętrznego;

Poprawka  26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają możliwość podejmowania działań dotyczących stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w terminie co najmniej jednego roku, ale nie więcej niż dwóch lat po dniu, w którym strona skarżąca dowiedziała się lub miała powody, aby się dowiedzieć o ostatnim zdarzeniu, które doprowadziło do podjęcia działania.

Państwa członkowskie zapewniają możliwość podejmowania działań dotyczących stosowania środków ogólnych, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej dyrektywie w terminie trzech lat po dniu, w którym strona skarżąca dowiedziała się lub miała powody, aby się dowiedzieć o ostatnim zdarzeniu, które doprowadziło do podjęcia działania.

 

Poprawka  27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, ich przedstawiciele prawni, urzędnicy sądowi, świadkowie, biegli oraz wszystkie inne osoby uczestniczące w postępowaniu sądowym dotyczącym bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej lub mające dostęp do dokumentów stanowiących część takiego postępowania sądowego, nie miały pozwolenia na wykorzystanie lub ujawnienie jakiejkolwiek tajemnicy handlowej lub domniemanej tajemnicy handlowej, o której dowiedziały się w wyniku takiego uczestnictwa lub dostępu.

Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, ich przedstawiciele prawni, urzędnicy sądowi, świadkowie, biegli oraz wszystkie inne osoby uczestniczące w postępowaniu sądowym dotyczącym bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa lub mające dostęp do dokumentów stanowiących część takiego postępowania sądowego, nie miały pozwolenia na wykorzystanie lub ujawnienie jakiejkolwiek tajemnicy przedsiębiorstwa lub domniemanej tajemnicy przedsiębiorstwa, o której dowiedziały się w wyniku takiego uczestnictwa lub dostępu. Państwa członkowskie mogą również zezwolić właściwym organom sądowym, by podejmowały takie środki z własnej inicjatywy.

Poprawka  28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1 – akapit drugi – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Obowiązek, o którym mowa w akapicie pierwszym, przestaje istnieć w każdym z następujących przypadków:

Obowiązek, o którym mowa w akapicie pierwszym, pozostaje w mocy do zakończenia postępowania sądowego. W każdym razie obowiązek przestaje jednak istnieć w każdym z następujących przypadków:

Poprawka  29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1 – akapit drugi – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w przypadku gdy w toku postępowania stwierdza się, że domniemana tajemnica handlowa nie spełnia wymagań określonych w art. 2 pkt 1);

a) w przypadku gdy w drodze ostatecznej decyzji stwierdza się, że domniemana tajemnica przedsiębiorstwa nie spełnia wymagań określonych w art. 1 pkt 2);

Poprawka  30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają również, aby właściwe organy sądowe – na podstawie właściwie uzasadnionego wniosku przedłożonego przez stronę – miały możliwość podjęcia szczególnych środków niezbędnych do zachowania poufności wszelkich tajemnic handlowych lub domniemanych tajemnic handlowych wykorzystanych lub wzmiankowanych w trakcie postępowania sądowego dotyczącego bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej.

Państwa członkowskie zapewniają również, aby właściwe organy sądowe – na podstawie uzasadnionego wniosku przedłożonego przez stronę – miały możliwość podjęcia szczególnych środków niezbędnych do zachowania poufności wszelkich tajemnic przedsiębiorstwa lub domniemanych tajemnic przedsiębiorstwa wykorzystanych lub wzmiankowanych w trakcie postępowania sądowego dotyczącego bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa. Państwa członkowskie mogą ponadto upoważnić właściwe organy sądowe do przyjęcia środków z urzędu.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit drugi – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) ograniczenia dostępu do wszelkich dokumentów zawierających tajemnice handlowe przedkładanych przez strony lub strony trzecie, w całości lub w części;

a) ograniczenia dostępu do wszelkich dokumentów zawierających tajemnice przedsiębiorstwa przedkładanych przez strony lub strony trzecie, w całości lub w części, pod warunkiem że obie zaangażowane strony lub ich przedstawiciele mają do nich dostęp;

Uzasadnienie

Aby zapewnić, że obie strony mają dostęp do informacji, które mają istotne znaczenie dla przedmiotu sprawy.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit drugi – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) ograniczenia dostępu do rozpraw, podczas których mogą zostać ujawnione tajemnice handlowe, oraz do protokołów lub zapisów z takich rozpraw. W wyjątkowych okolicznościach, i po odpowiednim uzasadnieniu, właściwe organy sądowe mogą ograniczyć stronom dostęp do tych rozpraw i zarządzić przeprowadzenie ich wyłącznie w obecności przedstawicieli prawnych stron i upoważnionych biegłych, z zastrzeżeniem obowiązku zachowania poufności, o którym mowa w ust. 1;

b) ograniczenia dostępu do rozpraw, podczas których mogą zostać ujawnione tajemnice przedsiębiorstwa lub domniemane tajemnice przedsiębiorstwa, oraz do protokołów lub zapisów z takich rozpraw, do ograniczonej liczby osób, pod warunkiem że przynajmniej jednej osobie z każdej strony, jej prawnikowi lub przedstawicielowi w postępowaniu oraz urzędnikom sądowym zapewni się pełny dostęp do takiej rozprawy, protokołów lub zapisu;

Poprawka  33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz przy ocenie jego proporcjonalności, właściwe organy sądowe uwzględniają uzasadnione interesy stron i, w stosownych przypadkach, stron trzecich, oraz wszelkie potencjalne szkody wynikające z przyjęcia lub odrzucenia takiego wniosku dla którejkolwiek ze stron i, w stosownych przypadkach, dla stron trzecich.

3. Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia środków dotyczących zachowaia tajemnicy przedsiębiorstwa oraz przy ocenie ich proporcjonalności, właściwe organy sądowe uwzględniają potrzebę zagwarantowania prawa do skutecznego środka zaradczego i dostępu do sprawiedliwego procesu, uzasadnione interesy stron i, w stosownych przypadkach, stron trzecich oraz wszelkie potencjalne szkody dla którejkolwiek ze stron i, w stosownych przypadkach, dla stron trzecich, wynikające z przyjęcia lub odrzucenia takiego wniosku.

Poprawka  34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie zapewniają właściwym organom sądowym możliwość wprowadzenia, na żądanie posiadacza tajemnicy handlowej, któregokolwiek z następujących środków tymczasowych i zabezpieczających wobec domniemanego sprawcy naruszenia:

(Nie dotyczy polskiej wersji językowej.)

Uzasadnienie

(Nie dotyczy polskiej wersji językowej.)

Poprawka  35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Państwa członkowskie gwarantują, że organy sądowe mogą uzależnić możliwość kontynuacji domniemanego bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy handlowej od złożenia gwarancji mającej na celu zapewnienie rekompensaty dla posiadacza tajemnicy handlowej.

2. Państwa członkowskie gwarantują, że organy sądowe mogą – jako rozwiązanie alternatywne do środków określonych w ust. 1 – uzależnić możliwość kontynuacji domniemanego bezprawnego pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa od złożenia gwarancji mającej na celu zapewnienie rekompensaty dla posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w odniesieniu do środków, o których mowa w art. 9, właściwe organy sądowe mogą zażądać od strony skarżącej przedłożenia dowodów, które można w rozsądny sposób uznać za dostępne, w celu upewnienia się co do spełnienia następujących warunków: istnieje tajemnica handlowa, strona skarżąca jest prawowitym posiadaczem tajemnicy handlowej, a tajemnicę handlową pozyskano bezprawnie, tajemnica handlowa jest bezprawnie wykorzystywana lub ujawniana, bądź też wkrótce może dojść do bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy handlowej.

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w odniesieniu do środków, o których mowa w art. 9, właściwe organy sądowe mają prawo zażądać od strony skarżącej przedłożenia dowodów, które można w rozsądny sposób uznać za dostępne, w celu upewnienia się w wystarczającym stopniu co do spełnienia następujących warunków: dana sprawa spełnia kryteria tajemnicy przedsiębiorstwa, strona skarżąca jest posiadaczem tajemnicy przedsiębiorstwa, a tajemnicę przedsiębiorstwa pozyskano bezprawnie, tajemnica przedsiębiorstwa jest bezprawnie wykorzystywana lub ujawniana, bądź też wkrótce może dojść do bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Państwa członkowskie gwarantują, że przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku oraz przy ocenie jego proporcjonalności właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia następujących kwestii: wartości tajemnicy handlowej, środków podjętych w celu ochrony tajemnicy handlowej, udziału pozwanego w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy handlowej, wpływu bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej, uzasadnionych interesów stron oraz wpływu, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnionych interesów stron trzecich, interesu publicznego oraz ochrony praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

2. Państwa członkowskie gwarantują, że przy podejmowaniu decyzji dotyczącej przyjęcia lub odrzucenia wniosku oraz przy ocenie jego proporcjonalności właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia wszystkich istotnych aspektów sprawy, w tym następujących kwestii: wartości tajemnicy przedsiębiorstwa, środków podjętych w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, udziału pozwanego w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, wpływu bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa, uzasadnionych interesów stron oraz wpływu, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnionych interesów stron trzecich, interesu publicznego oraz ochrony praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

Poprawka  38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Państwa członkowskie gwarantują, że właściwe organy sądowe mogą wprowadzić środki tymczasowe, o których mowa w art. 9, po złożeniu przez stronę skarżącą odpowiedniego zabezpieczenia lub równoważnej gwarancji w celu zapewnienia rekompensaty za wszelkie szkody poniesione przez pozwanego oraz, w stosownych przypadkach, przez wszystkie inne osoby, na które te środki miały wpływ.

(Nie dotyczy polskiej wersji językowej.)

Uzasadnienie

(Nie dotyczy polskiej wersji językowej.)

Poprawka  39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy w orzeczeniu sądowym stwierdza się bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy handlowej, właściwe organy sądowe mogą, na żądanie strony skarżącej, nakazać podjęcie następujących środków wobec sprawcy naruszenia:

1. Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku gdy w orzeczeniu sądowym stwierdza się bezprawne pozyskanie, wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa, właściwe organy sądowe mogą, na żądanie strony skarżącej, nakazać podjęcie co najmniej jednego z następujących środków wobec sprawcy naruszenia:

Poprawka  40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wydanie oświadczenia o naruszeniu prawa;

skreślona

Poprawka  41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 1 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie gwarantują, że przy rozpatrywaniu wniosku o wydanie nakazów sądowych lub o przyjęcie środków naprawczych przewidzianych w art. 11 oraz przy ocenie ich proporcjonalności, właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia wartości tajemnicy handlowej, środków podjętych w celu ochrony tajemnicy handlowej, udziału sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy handlowej, wpływu bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej, uzasadnionych interesów stron oraz wpływu, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnionych interesów stron trzecich, interesu publicznego oraz ochrony praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

Państwa członkowskie gwarantują, że przy rozpatrywaniu wniosku o wydanie nakazów sądowych lub o przyjęcie środków naprawczych przewidzianych w art. 11 oraz przy ocenie ich proporcjonalności, właściwe organy sądowe są zobowiązane do uwzględnienia szczególnych okoliczności danej sprawy. Ocena ta obejmuje, w stosownych przypadkach, wartość tajemnicy przedsiębiorstwa, środki podjęte w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, udział sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, wpływ bezprawnego wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, uzasadnione interesy stron oraz wpływ, jaki przyjęcie lub odrzucenie środków mogłoby mieć dla stron, uzasadnione interesy stron trzecich, interes publiczny oraz ochronę praw podstawowych, w tym wolności wypowiedzi i informacji.

Poprawka  42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 1 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W sytuacji gdy właściwe organy ograniczają czas trwania środka, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), okres ten musi być wystarczający do wyeliminowania wszelkich korzyści handlowych lub gospodarczych, jakie sprawca naruszenia mógł zdobyć w wyniku pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej.

Państwa członkowskie dopilnowują, by właściwe organy odpowiednio ograniczyły czas trwania środka, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), tak by był on wystarczający do wyeliminowania wszelkich korzyści handlowych lub gospodarczych, jakie sprawca naruszenia mógł zdobyć w wyniku pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Uzasadnienie

Jeżeli pozwany nie może dłużej czerpać korzyści handlowych z przywłaszczenia, dalsze przedłużanie nakazu sądowego ma tylko efekt odstraszający i służy wymierzeniu kary, ale równocześnie stanowi przeszkodę dla konkurencyjności i innowacyjności.

Poprawka  43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 3 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku zarządzenia rekompensaty pieniężnej zamiast nakazu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), taka rekompensata pieniężna nie jest wyższa niż kwota opłat licencyjnych lub honorariów, które byłyby należne, gdyby osoba ta wystąpiła z wnioskiem o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy handlowej w okresie, w którym można było zabronić wykorzystywania tajemnicy handlowej.

W przypadku zarządzenia rekompensaty pieniężnej zamiast nakazu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 lit. a) i b), taka rekompensata pieniężna nie jest wyższa niż kwota opłat licencyjnych lub honorariów, które byłyby należne, gdyby osoba ta wystąpiła z wnioskiem o zezwolenie na wykorzystanie przedmiotowej tajemnicy przedsiębiorstwa w okresie, w którym można było zabronić wykorzystywania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Poprawka  44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek poszkodowanej strony właściwe organy sądowe nakazały sprawcy naruszenia, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że dokonywał bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej, wypłatę odszkodowania na rzecz posiadacza tajemnicy handlowej w wysokości proporcjonalnej do faktycznie poniesionego uszczerbku.

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek poszkodowanej strony właściwe organy sądowe nakazały sprawcy naruszenia, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że dokonywał bezprawnego pozyskania, ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy przedsiębiorstwa, wypłatę odszkodowania na rzecz posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa w wysokości odpowiedniej do uszczerbku faktycznie poniesionego w wyniku naruszenia.

 

Zgodnie z prawem krajowym i praktyką krajową państwa członkowskie mogą ograniczyć odpowiedzialność odszkodowawczą pracowników względem ich pracodawców ponoszoną z tytułu bezprawnego pozyskania, wykorzystania lub ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa pracodawcy, w sytuacji gdy działają oni nieumyślnie.

Poprawka  45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Przy podejmowaniu decyzji o tym, czy należy wprowadzić środek informacyjny, i przy ocenie jego proporcjonalności, właściwe organy sądowe uwzględniają ewentualne szkody dla prywatności i reputacji sprawcy naruszenia, jakie środek taki może spowodować, w każdym przypadku, gdy sprawca naruszenia jest osobą fizyczną, a także uwzględniają wartość tajemnicy handlowej, udział sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy handlowej, wpływ bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania tajemnicy handlowej, a także prawdopodobieństwo dalszego bezprawnego wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy handlowej przez sprawcę naruszenia.

3. Przy podejmowaniu decyzji o tym, czy należy wprowadzić środek, o którym mowa w ust. 1, i przy ocenie jego proporcjonalności właściwe organy sądowe uwzględniają, czy informacja na temat sprawcy naruszenia umożliwiłaby zidentyfikowanie danej osoby fizycznej oraz, jeśli tak jest, czy opublikowanie tej informacji byłoby uzasadnione, w szczególności w świetle następujących kryteriów: ewentualne szkody dla prywatności i reputacji sprawcy naruszenia, jakie środek taki może spowodować, udział sprawcy naruszenia w pozyskaniu, ujawnieniu lub wykorzystaniu tajemnicy przedsiębiorstwa, a także prawdopodobieństwo dalszego bezprawnego wykorzystywania lub ujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa przez sprawcę naruszenia.

PROCEDURA

Tytuł

Ochrona niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

Bibliografia

COM(2013)0813 – C7-0431/2013 – 2013/0402(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

9.12.2013

 

 

 

Opinia wydana przez

Data ogłoszenia na posiedzeniu

IMCO

9.12.2013

Sprawozdawca

Data powołania

Lara Comi

7.10.2014

Rozpatrzenie w komisji

18.3.2014

5.11.2014

17.11.2014

3.12.2014

 

21.1.2015

23.2.2015

16.3.2015

 

Data przyjęcia

24.3.2015

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

27

4

7

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Dita Charanzová, Carlos Coelho, Sergio Gaetano Cofferati, Lara Comi, Daniel Dalton, Nicola Danti, Pascal Durand, Vicky Ford, Ildikó Gáll-Pelcz, Evelyne Gebhardt, Maria Grapini, Antanas Guoga, Sergio Gutiérrez Prieto, Liisa Jaakonsaari, Jiří Maštálka, Marlene Mizzi, Jiří Pospíšil, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Olga Sehnalová, Igor Šoltes, Ivan Štefanec, Catherine Stihler, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Mylène Troszczynski, Anneleen Van Bossuyt, Marco Zullo

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Roberta Metsola, Franz Obermayr, Adam Szejnfeld, Ulrike Trebesius, Sabine Verheyen, Inês Cristina Zuber

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Jonathan Arnott, Philippe De Backer, Ashley Fox, Andrey Novakov

PROCEDURA

Tytuł

Ochrona niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstw) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem

Odsyłacze

COM(2013)0813 – C7-0431/2013 – 2013/0402(COD)

Data przedstawienia w PE

27.11.2013

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

9.12.2013

 

 

 

Komisje wyznaczone do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

EMPL

23.10.2014

ITRE

9.12.2013

IMCO

9.12.2013

 

Opinia niewydana

       Data decyzji

EMPL

23.10.2014

 

 

 

Sprawozdawcy

       Data powołania

Constance Le Grip

22.9.2014

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

13.10.2014

11.11.2014

23.3.2015

16.4.2015

Data przyjęcia

16.6.2015

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

19

2

3

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Max Andersson, Joëlle Bergeron, Marie-Christine Boutonnet, Jean-Marie Cavada, Kostas Chrysogonos, Therese Comodini Cachia, Mady Delvaux, Rosa Estaràs Ferragut, Laura Ferrara, Enrico Gasbarra, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Mary Honeyball, Dietmar Köster, Gilles Lebreton, Jiří Maštálka, Emil Radev, Julia Reda, Evelyn Regner, Pavel Svoboda, József Szájer, Axel Voss

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Sergio Gaetano Cofferati, Angel Dzhambazki, Jytte Guteland, Constance Le Grip, Cecilia Wikström

Data złożenia

22.6.2015

  • [1]  Dz.U. C 226 z 16.7.2014, s. 48.
  • [2] * Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony wytłuszczonym drukiem i kursywą; symbol ▌sygnalizuje skreślenia.
  • [3]  Dz.U. C 226 z 16.7.2014, s. 48.
  • [4]  Dz.U. C z , s. .
  • [5]               Decyzja Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień, będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986–1994) (Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1).
  • [6]  Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).
  • [7]  Rozporządzenie (UE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13).
  • [8]  Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26).
  • [9]  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).
  • [10]  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).
  • [11]  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).
  • [12]  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
  • [13]  Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 45).