SPRAWOZDANIE w sprawie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej – kontrola wspólnej polityki rolnej na podstawie wyników

23.7.2015 - (2014/2234(INI))

Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawca: Petri Sarvamaa

Procedura : 2014/2234(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0240/2015
Teksty złożone :
A8-0240/2015
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej – kontrola wspólnej polityki rolnej na podstawie wyników

(2014/2234(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 1/2012 w sprawie niektórych wniosków dotyczących rozporządzeń w zakresie wspólnej polityki rolnej na lata 2014–2020,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 2/2004 w sprawie modelu jednolitej kontroli,

–   uwzględniając sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 16/2013 pt. „Stosowanie modelu jednolitej kontroli oraz poleganie przez Komisję na pracach krajowych instytucji audytowych w obszarze spójności”,

–   uwzględniając roczne sprawozdanie z działalności Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich za rok 2013,

–   uwzględniając art. 52 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A8-0240/2015),

A. mając na uwadze, że w wyniku dwóch pakietów reform dotyczących wspólnej polityki rolnej (WPR) doszło do dalszego zróżnicowania przepisów i wzrósł stopień ich złożoności;

B.  mając na uwadze, że złożone przepisy prowadzą do większej liczby błędów w terenie;

C. mając na uwadze, że należy osiągnąć cele WPR, a jednocześnie skuteczna realizacja WPR wymaga zapewnienia wzajemnego zrozumienia i zaufania między wszystkimi instytucjami UE oraz organami krajowymi i regionalnymi;

D. mając na uwadze, że skuteczniejsza i sprawniejsza reforma WPR wymaga uproszczenia i mniejszej biurokracji z myślą o osiągnięciu celów WPR;

E.  mając na uwadze, że obecnie koszty kontroli oraz zapewnienia doradztwa zainteresowanym podmiotom i rolnikom szacuje się na 4 mld EUR rocznie na szczeblu państw członkowskich i że prawdopodobnie wzrosną one, podobnie jak odsetek błędów, w związku z realizacją ostatniej reformy WPR, w szczególności ze względu na wprowadzenie środków dotyczących ekologizacji;

F.  mając na uwadze, że reforma z 2013 r. spowodowała znaczne zmiany pod względem danych, które rolnicy muszą załączać do wniosków celem ich uzasadnienia, i wiąże się z nowymi wymogami, które mogą spowodować wzrost odsetka błędów w początkowej fazie uczenia się i dostosowywania;

G. mając na uwadze, że ważne jest, aby podmioty prowadzące działalność nie były obciążone nieproporcjonalną liczbą inspekcji;

H. mając na uwadze, że należy osiągnąć cele WPR, jednocześnie zapewniając wzajemne zrozumienie między wszystkimi instytucjami UE oraz organami krajowymi i regionalnymi, a także ich wzajemne zaufanie, z myślą o skutecznej realizacji WPR;

I.   mając na uwadze, że rolników zachęca się do świadczenia usług w zakresie zagospodarowania terenów zielonych, bioróżnorodności terenów rolniczych i stabilności klimatu, choć usługi te nie mają wartości rynkowej;

J.   mając na uwadze, że koszt kontroli i doradztwa świadczonego na rzecz zainteresowanych stron i rolników można obecnie oszacować na szczeblu państw członkowskich na 4 mld EUR; podkreśla, że należy zminimalizować koszt kontroli i ich biurokratyczną uciążliwość;

K. mając na uwadze, że kontrole na podstawie wyników mogą stać się użyteczną metodyką, a także że organy administracyjne powinny charakteryzować się stabilnością i przyjąć podejście umożliwiające działanie, aby końcowi beneficjenci mogli obdarzyć je zaufaniem; przypomina jednak, że różnego rodzaju i różnej wielkości gospodarstwom rolnym w UE nie można narzucić zuniformizowanego systemu;

L.     mając na uwadze, że środki w zakresie zazieleniania wprowadzone na mocy ostatniej reformy wspólnej polityki rolnej mają na celu poprawę zrównoważonego charakteru rolnictwa w wyniku zastosowania różnych instrumentów, takich jak:

–   uproszczone i bardziej ukierunkowane stosowanie zasady wzajemnej zgodności;

–   tzw. zielone płatności bezpośrednie i środki dobrowolne korzystne dla środowiska i pozytywnie wpływające na zmianę klimatu w ramach rozwoju obszarów wiejskich;

M. mając na uwadze, że jak stwierdziła Dyrekcja Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich[1], konieczne było wydanie 51 zastrzeżeń dla niektórych agencji płatniczych;

1.  podziela opinię wyrażoną przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, że „rozwiązania w zakresie wydatkowania środków w ramach wspólnej polityki rolnej na lata 2014–2020 wciąż są złożone”[2]; przypomina jednak, że stopień złożoności WPR wynika ze zróżnicowania rolnictwa w Europie, a także że uproszczenie nie może skutkować likwidacją tych instrumentów, które zostały już przyjęte;

2.  wzywa do zmniejszenia biurokracji związanej z WPR z myślą o ograniczeniu odsetka błędów, a także do stworzenia instrumentów umożliwiających odróżnienie błędu od nadużycia;

3.  wzywa, aby przy korzystaniu z wyników kontroli i przy nakładaniu ewentualnych kar odróżniać nieumyślne omyłki od przypadków nadużyć, gdyż omyłki zasadniczo nie powodują szkód finansowych dla podatników;

4.  wzywa do zmniejszenia biurokracji związanej z WPR, tak aby polityka ta mogła być realizowana i interpretowana w sposób jednoznaczny, z myślą o ograniczeniu odsetka błędów, a także do stworzenia instrumentów umożliwiających odróżnienie błędu od nadużycia, przy jednoczesnym zadbaniu, by rolnicy nadal byli w stanie prowadzić niezbędną produkcję żywności, stanowiącą centralny przedmiot polityki; uważa, że dalsze zajmowanie się złożonością i usprawnianie WPR są jednymi z kluczowych elementów służących przyciągnięciu do rolnictwa nowych adeptów, a także zatrzymaniu ich i wykorzystywaniu ich umiejętności w celu zapewnienia prężnego sektora rolnictwa w UE w przyszłości; oczekuje w związku z tym zdecydowanych środków w ramach programu lepszego stanowienia prawa; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o przedłużeniu o miesiąc terminu składania wniosków o płatności i uważa to za krok w kierunku zmniejszania odsetka błędów związanego z WPR;

5.  apeluje, aby udzielać zarówno organom krajowym, jak i rolnikom jaśniejszych wskazówek w celu zmniejszenia odsetka błędów;

6.  popiera inicjatywę Komisji dotyczącą uproszczenia WPR, obejmującą niezwłoczne przeanalizowanie środków, które mogą zostać szybko wprowadzone, gdyż byłoby to korzystne dla rolników, agencji płatniczych, instytucji UE i podatników; apeluje również o to, by przy okazji przeglądu śródokresowego przedstawiono do rozpatrzenia propozycje poprawek do podstawowych aktów prawnych, z myślą o reformie przed kolejnym okresem finansowania;

7.  obawia się, że w latach 2014–2020 wzrośnie poziom najbardziej prawdopodobnych błędów ustalony przez Trybunał Obrachunkowy w obszarze płatności bezpośrednich w ramach wspólnej polityki rolnej, a to przede wszystkim z uwagi na fakt, że kolejne ramy dotyczące zasady wzajemnej zgodności nie przewidują obniżenia stopnia zawiłości w tym obszarze polityki, zbędnej z punktu widzenia instytucji zarządzających i beneficjentów;

8.  przypomina, że Parlament i Trybunał Obrachunkowy często podkreślały konieczność znalezienia właściwej równowagi między ograniczeniem obciążeń administracyjnych a skuteczną kontrolą finansową;

9.  zwraca uwagę, że koszty przeprowadzania kontroli wspólnej polityki rolnej już teraz wynoszą 4 mld EUR rocznie oraz że należy je przeciwstawić 50 mln transakcji w ramach budżetu na rolnictwo w wysokości ok. 58 mld EUR;

10. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja priorytetowo traktuje nowy proces uproszczenia związany z WPR oraz że proponuje w pierwszej kolejności uproszczenie niektórych aktów delegowanych i wykonawczych;

11. opowiada się zdecydowanie za podniesieniem jakości i spójności inspekcji w rolnictwie przeprowadzanych przez państwa członkowskie, Komisję i Trybunał Obrachunkowy, a nie za większą liczbą kontroli;

12. podkreśla również, że kontrola stanowi gwarancję rzetelnego wydatkowania wspólnotowych środków budżetowych przeznaczonych na finansowanie instrumentów wspólnej polityki rolnej;

13. przypomina, że celem systemu jednolitej kontroli jest wprowadzenie jednolitego łańcucha kontroli obejmującego wszystkie etapy, od beneficjentów końcowych po instytucje Unii Europejskiej;

14. ubolewa nad tym, że system jednolitej kontroli jeszcze nie działa, a systemy kontroli ustanowione przez państwa członkowskie nie wykorzystują całego swojego potencjału; przypomina państwom członkowskim o ich odpowiedzialności za przeprowadzanie skutecznych kontroli pierwszego stopnia i ograniczanie do minimum obciążeń dla rolników, a także o możliwościach w zakresie elastycznego podejścia do kwestii organizacji kontroli;

15. zachęca Komisję i państwa członkowskie do znalezienia sposobów optymalizacji i połączenia inspekcji związanych z WPR w taki sposób, aby wybrani beneficjenci w miarę możliwości podlegali jedynie jednej serii kontroli rocznie;

16. podkreśla, że z rocznego sprawozdania Europejskiego Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2013 wynika, co następuje:

a)  poziom najbardziej prawdopodobnych błędów w obszarze płatności bezpośrednich byłby o 1,1% niższy i tym samym stosunkowo bliski progowi istotności wynoszącemu 2%, gdyby władze krajowe co najmniej po części wykorzystały dostępne im informacje w celu zapobiegania tym błędom, ich wykrywania i korygowania[3];

b)  poziom najbardziej prawdopodobnych błędów w dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich zostałby obniżony do 2%, gdyby władze krajowe wykorzystały wszystkie dostępne im informacje w celu zapobiegania tym błędom, ich wykrywania i korygowania[4];

17. ubolewa, że Komisja była zmuszona skorygować w górę poziom błędu zgłoszony przez 42 spośród 68 agencji płatniczych, w których poziom błędu resztowego przekroczył 2%, a to pomimo faktu, że prawie wszystkie agencje płatnicze dokonujące płatności bezpośrednich były akredytowane i zatwierdzone przez jednostki certyfikujące, a także pomimo faktu, że 79 spośród 82 poświadczeń wiarygodności wystawionych przez agencje płatnicze w 2013 r. uzyskało od organów certyfikujących opinię bez zastrzeżeń;

18. oczekuje, że dzięki nowemu zadaniu, jakie organy certyfikujące otrzymały na mocy rozporządzeń (UE) nr 966/2012 i 1306/2013, poprawi się wiarygodność danych przekazywanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do zarządzania przez nie unijnymi funduszami rolniczymi;

19. wzywa Komisję do zmiany wskazówek dla jednostek certyfikujących, aby dokładniej weryfikować kompilowanie sprawozdań statystycznych;

20. ponawia swój apel do Komisji o opracowanie wniosków mających na celu stosowanie kar za zgłaszanie fałszywych lub nieprawidłowych danych przez agencje płatnicze i uwzględniających trzy następujące kwestie: statystyki z kontroli, sprawozdania finansowe składane przez agencje płatnicze oraz zadania realizowane przez organy certyfikujące; domaga się, aby Komisja została uprawniona do wycofywania akredytacji udzielonych agencjom płatniczych w poważnych przypadkach przedstawiania przez nie fałszywych danych;

21. oczekuje, że Komisja w trybie pilnym w pełni wykorzysta proces upraszczania wspólnej polityki rolnej, zwłaszcza w odniesieniu do uciążliwych i skomplikowanych rozporządzeń w sprawie zasady wzajemnej zgodności i zazieleniania, które w ostatecznym rozrachunku wpływają na sytuację rolników w całej Europie;

22. popiera inicjatywę Komisji dotyczącą uproszczenia WPR poprzez natychmiastowe przeanalizowanie środków, które można szybko wdrożyć, gdyż byłoby to korzystne dla rolników, agencji płatniczych, unijnych instytucji i podatników; zachęca przy tym do przedstawiania wniosków dotyczących zmian w uregulowaniach podstawowych; wzywa Komisję, aby wystąpiła z konkretnymi propozycjami dotyczącymi uproszczenia WPR, uwzględniając informacje zwrotne ze strony zainteresowanych podmiotów z sektora rolnictwa;

23. popiera wzmocnienie i bardziej zdecydowane wdrażanie pojedynczego audytu poprzez skoordynowanie działań kontrolnych prowadzonych przez poszczególne instytucje oraz wzywa do zmniejszenia obciążenia administracyjnego związanego z audytem, tak aby rolnicy nie byli w tym samym roku kontrolowani odrębnie w ramach różnych wizyt właściwych organów ani nie byli w tym samym roku nadmiernie lub wielokrotnie kontrolowani zarówno przez Komisję, jak i Trybunał Obrachunkowy, na mocy jakichkolwiek przepisów, co ograniczyłoby obciążenie rolników poprzez zmniejszenie liczby inspekcji; wzywa do powiązania zadań audytowych i kontroli prowadzonych przez jednostki certyfikujące oraz inne organy państw członkowskich; zauważa, że porady dotyczące realizacji WPR kierowane do rolników zarówno przez ograny krajowe, jak i Komisję, są często sprzeczne z kryteriami oceny stosowanymi przez Trybunał Obrachunkowy, co skutkuje nieproporcjonalnymi, a jednocześnie niespodziewanymi grzywnami;

24. opowiada się za zintegrowanym podejściem do kontroli, zgodnie z którym obowiązki w zakresie kontroli w tym samym gospodarstwie należy wypełniać w miarę możliwości w tym samym czasie, tak aby można było organizować niewielką liczbę wizyt w terenie i ograniczyć związane z tym koszty finansowe i czasowe oraz obciążenia dla administracji i rolników, a także usprawnić proces kontroli;

25. przypomina Komisji, że ryzyko niezamierzonych błędów wynikających ze skomplikowanych rozporządzeń ponosi w ostateczności beneficjent; apeluje o rozsądną, proporcjonalną i skuteczną politykę w zakresie sankcji, aby promować to podejście oraz uniknąć podwójnego nakładania sankcji za ten sam błąd zarówno w ramach systemu płatności, jak i w związku z zasadą wzajemnej zgodności;

26. uważa, że aby zapewnić sprawną realizację projektów, nie powinno się wstrzymywać płatności w przypadku wykrycia drobnych lub formalnych błędów;

27. zwraca się do Komisji, państw członkowskich i Trybunału Obrachunkowego o dalsze rozwijanie strategii kontroli opartych na ocenie ryzyka, które uwzględniają wszystkie istotne dane, w tym umożliwiają uprzednią identyfikację podmiotów osiągających najlepsze i najgorsze wyniki w danej dziedzinie polityki;

28. podkreśla, że należy opracować kryteria, aby określić, które państwa członkowskie zostały zidentyfikowane jako osiągające najlepsze/ najgorsze wyniki;

29. przypomina, że wiele państw członkowskich można uznać za podmioty osiągające najsłabsze wyniki w odniesieniu do zarządzania funduszami UE w zależności od analizowanej dziedziny polityki;

30. domaga się, aby definicja wyników w odniesieniu do kontroli była oparta na liście kontrolnej i uwzględniała przede wszystkim jakość inspekcji przeprowadzanych przez państwa członkowskie i systemów administracji, a więc skuteczność, spójność i wiarygodność działań instytucji zarządzających i certyfikujących;

31. uważa, że państwa członkowskie osiągające najlepsze wyniki w każdej dziedzinie polityki należy wynagradzać ograniczeniem kontroli ze strony Unii;

32. uważa, że rozwijanie i prowadzenie kontroli skoncentrowanych na wynikach nie powinno w żadnym wypadku stać się źródłem zwiększonej niepewności co do bezpieczeństwa zaopatrzenia w żywność;

33. wzywa państwa członkowskie osiągające najlepsze wyniki do dzielenia się doświadczeniem z państwami członkowskimi, które osiągają najgorsze wyniki;

34. domaga się, aby Komisja zachęcała do wymiany najlepszych praktyk w celu zapewnienia jak najsprawniejszych kontroli i jak najmniejszych utrudnień dla rolników;

35. zauważa, że zgodnie z art. 59 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej „[p]aństwa członkowskie zapewniają minimalny poziom kontroli na miejscu niezbędny do skutecznego zarządzania ryzykiem oraz podwyższają ten poziom minimalny w razie konieczności. Państwa członkowskie mogą obniżyć ten minimalny poziom w przypadku, gdy systemy zarządzania i kontroli funkcjonują właściwie, a wskaźnik błędu pozostaje na akceptowalnym poziomie [...]”;

36. zwraca się do Komisji o doprecyzowanie definicji akceptowalnego poziomu, o którym mowa w art. 59 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, oraz o podjęcie dialogu na ten temat z Parlamentem i Europejskim Trybunałem Obrachunkowym;

37. zachęca państwa członkowskie do opracowywania dalszych inicjatyw w zakresie administracji elektronicznej mających na celu obniżenie poziomu błędu w perspektywie średnio- i długoterminowej poprzez zapobieganie błędom na etapie składania wniosków; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dotrzymania terminu docelowego, o którym mowa w art. 122 ust. 3 rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów, oraz do przejścia na system e-spójności w realizacji i kontroli projektów; uważa, że aby zapobiegać wszelkim nadużyciom, niezbędna jest pełna przejrzystość i dostępność danych; wzywa w związku z tym Komisję do ustanowienia obowiązku publikacji dokumentacji dostarczanej przez wszystkich beneficjentów;

38. uważa, że całkowite pokrycie obszarów wiejskich szybkimi łączami szerokopasmowymi, wraz ze znaczącymi działaniami edukacyjnymi i szkoleniowymi, będzie stanowić istotne narzędzie umożliwiające wszystkim rolnikom korzystanie z najnowszych systemów składania wniosków w ramach WPR;

39. wzywa do dalszych wysiłków w celu ograniczenia złożoności systemów składania wniosków i złożoności formularzy z punktu widzenia rolników oraz popiera intensywniejsze korzystanie przez państwa członkowskie z technologii administracji elektronicznej, aby z góry zapobiegać błędom przy składaniu wniosków, co wymaga posiadania przez beneficjentów szerokopasmowego dostępu do internetu; zachęca Komisję do utworzenia programu wspierającego edukację starszego pokolenia rolników; podkreśla znaczne inwestycje w sieci szerokopasmowe na obszarach wiejskich oraz wzywa państwa członkowskie, aby postarały się dokonać digitalizacji procesu składania wniosków; przypomina, że niezawodne wdrożenie technologii administracji elektronicznej wymaga od państw członkowskich opracowania, finansowania lub współfinansowania takiej technologii;

40. apeluje do państw członkowskich o realizację programów w zakresie digitalizacji kontaktów między administracją a gospodarstwami rolnymi, aby umożliwić dysponowanie pojedynczym dossier przedsiębiorstwa obejmującym zintegrowane i zsynchronizowane zarządzanie danymi dotyczącymi upraw; jest zdania, że takie uproszczenie pozwoliłoby na połączenie elementów, którymi obecnie zarządza się osobno (plany upraw, indywidualne plany ubezpieczeń i rejestry działań), gdyż przedsiębiorstwa rolnicze sporządzałyby jedną deklarację, którą dzieliłyby się następnie poszczególne organy administracyjne, co dałoby większą skuteczność kontroli z ich strony, a także doprowadziłoby do zmniejszenia ryzyka popełniania błędów w płatnościach i do racjonalizacji kontroli;

41. wzywa państwa członkowskie do dopilnowania, by organy rządowe/ regionalne zajmujące się realizacją nowej WPR kontaktowały się ze sobą i skutecznie współpracowały na korzyść rolników, którzy realizują tę politykę na miejscu;

42. jest zdania, że w długiej perspektywie można zakładać wiele potencjalnych korzyści płynących z opracowania i przyjęcia branżowych rozwiązań opartych na internecie zarówno w rolnictwie, jak i w dziedzinie kontroli, zwłaszcza w odniesieniu do zintegrowanych rozwiązań dla beneficjentów i agencji płatniczych; oczekuje, że pozytywnie wpłynie to na spójność, niezawodność i oszczędność kosztów kontroli; wzywa Komisję do przyjęcia i zrealizowania projektów pilotażowych w tej dziedzinie; przypomina, że podejście to zależy od zaangażowania państw członkowskich w zainstalowanie na obszarach wiejskich w całej UE szybkich łączy szerokopasmowych;

43. zachęca Komisję do współpracy ze wszystkimi odnośnymi zainteresowanymi stronami, w tym m.in. z Trybunałem Obrachunkowym, z państwami członkowskimi i organizacjami beneficjentów, w zakresie przygotowania strategii długoterminowej, której celem byłoby znalezienie sposobów niezwiązanych z polityką, które zapobiegłyby dalszemu zwiększaniu obciążenia beneficjentów i inspektorów w następstwie przyszłych reform WPR i zmian wprowadzanych do aktów podstawowych;

44. zwraca się do Komisji o przestrzeganie zasady kontrolowalności obowiązującej już w odniesieniu do rozwoju obszarów wiejskich podczas opracowywania – zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 – wniosku w sprawie aktu ustawodawczego dotyczącego obszaru proekologicznego;

45. zwraca się do Komisji o poruszenie kwestii obniżenia minimalnego poziomu kontroli przewidzianego w art. 59 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w sprawozdaniu z oceny przewidzianym w art. 110 tegoż rozporządzenia w sprawie monitorowania i oceny wspólnej polityki rolnej;

46. zwraca się do Komisji o sporządzenie komunikatu na temat możliwości wprowadzenia systemów zarządzania wynikowego we wszystkich obszarach wspólnej polityki rolnej, zwłaszcza w dziedzinie inwestycji w rozwój obszarów wiejskich, aby zainicjować debatę z udziałem wszystkich zainteresowanych stron, która miałaby doprowadzić do wprowadzenia tej zasady do prawodawstwa UE;

o

o        o

47. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie, Radzie Europejskiej oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

  • [1]  Roczne sprawozdanie z działalności Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich za rok 2013
  • [2]  Opinia Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 1/2012 w sprawie niektórych wniosków dotyczących rozporządzeń w zakresie wspólnej polityki rolnej na lata 2014–2020.
  • [3]       Zob. roczne sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego za rok 2013, pkt 3.8.
  • [4]       Zob. roczne sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego za rok 2013, pkt 4.8.

OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (19.6.2015)

dla Komisji Kontroli Budżetowej

w sprawie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej – w kierunku kontrolowania wspólnej polityki rolnej na podstawie wyników
(2014/2234(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Jens Gieseke

WSKAZÓWKI

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwraca się do Komisji Kontroli Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A. mając na uwadze, że reformy wspólnej polityki rolnej (WPR) znacznie zwiększyły i poszerzyły złożoność i biurokrację z punktu widzenia właściwych organów i rolników w ostatnich latach oraz że od czasu reformy z 2013 r. zakres istniejącej biurokracji powiększył się;

B.  mając na uwadze, że złożone przepisy prowadzą do większej liczby błędów w terenie;

C. mając na uwadze, że należy osiągnąć cele WPR, a jednocześnie skuteczna realizacja WPR wymaga zapewnienia wzajemnego zrozumienia i zaufania między wszystkimi instytucjami UE oraz organami krajowymi i regionalnymi;

D. mając na uwadze, że skuteczniejsza i sprawniejsza reforma WPR wymaga uproszczenia i mniejszej biurokracji z myślą o osiągnięciu celów WPR;

E.  mając na uwadze, że obecnie koszty kontroli oraz zapewnienia doradztwa zainteresowanym podmiotom i rolnikom szacuje się na 4 mld EUR rocznie na szczeblu państw członkowskich i że prawdopodobnie wzrosną one, podobnie jak odsetek błędów, w związku z realizacją ostatniej reformy WPR, w szczególności ze względu na wprowadzenie środków dotyczących ekologizacji;

F.  mając na uwadze, że reforma z 2013 r. spowodowała znaczne zmiany pod względem danych, które rolnicy muszą załączać do wniosków celem ich uzasadnienia, i wiąże się z nowymi wymogami, które mogą spowodować wzrost odsetka błędów w początkowej fazie uczenia się i dostosowywania;

G. mając na uwadze, że obecny system musi obsłużyć około 15 mln transakcji każdego roku, z wypłatami środków na rzecz około 8 mln beneficjentów, i obejmuje około miliona kontroli na miejscu dotyczących milionów działek referencyjnych oraz że w konsekwencji obecny system jest ograniczony i potrzebne są działania;

H. mając na uwadze, że ważne jest, aby podmioty prowadzące działalność nie były obciążone nieproporcjonalną liczbą inspekcji;

1.  wskazuje, że wzrost obciążenia administracyjnego wynikającego z kontroli jest bezpośrednio powiązany ze wzrostem złożoności WPR; w związku z tym wzywa do dalszego uproszczenia i do ograniczenia liczby kontroli, aby obniżyć odsetek błędów oraz poprawić sprawność realizacji płatności w ramach WPR, a także do zmniejszenia kosztów ponoszonych przez podatników i spoczywającego na nich obciążenia administracyjnego, przy jednoczesnym zapewnieniu prawidłowego wydatkowania środków budżetowych;

2.  wzywa, aby przy korzystaniu z wyników kontroli i przy nakładaniu ewentualnych kar odróżniać nieumyślne omyłki od przypadków nadużyć, gdyż omyłki zasadniczo nie powodują szkód finansowych dla podatników;

3.  wzywa do zmniejszenia biurokracji związanej z WPR, tak aby polityka ta mogła być realizowana i interpretowana w sposób jednoznaczny, z myślą o ograniczeniu odsetka błędów, a także do stworzenia instrumentów umożliwiających odróżnienie błędu od nadużycia, przy jednoczesnym zadbaniu, by rolnicy nadal byli w stanie prowadzić niezbędną produkcję żywności, stanowiącą centralny przedmiot polityki; uważa, że dalsze zajmowanie się złożonością i usprawnianiem WPR jest jednym z kluczowych elementów służących przyciągnięciu do rolnictwa nowych adeptów, a także zatrzymaniu ich i wykorzystywaniu ich umiejętności w celu zapewnienia prężnego sektora rolnictwa w UE w przyszłości; oczekuje w związku z tym zdecydowanych środków w ramach programu lepszego stanowienia prawa; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o przedłużeniu o miesiąc terminu składania wniosków o płatności i uważa to za krok w kierunku zmniejszania odsetka błędów związanego z WPR;

4.  postuluje, by udzielać podmiotom prowadzącym działalność jasnych wskazówek oraz stosować sankcje w proporcjonalny sposób, przy założeniu pewnego poziomu tolerancji dla drobnych i niezamierzonych błędów;

5.  uważa, że aby zapewnić sprawną realizację projektów, nie powinno się wstrzymywać płatności w przypadku wykrycia drobnych lub formalnych błędów;

6.  uważa, że rozwijanie i prowadzenie kontroli skoncentrowanych na wynikach nie powinno w żadnym wypadku stać się źródłem zwiększonej niepewności co do bezpieczeństwa zaopatrzenia w żywność;

7.  apeluje, aby udzielać zarówno organom krajowym, jak i rolnikom jaśniejszych wskazówek w celu zmniejszenia odsetka błędów;

8.  popiera inicjatywę Komisji dotyczącą uproszczenia WPR poprzez natychmiastowe przeanalizowanie środków, które można szybko wdrożyć, gdyż byłoby to korzystne dla rolników, agencji płatniczych, unijnych instytucji i podatników; zachęca przy tym do przedstawiania wniosków dotyczących zmian w uregulowaniach podstawowych; wzywa Komisję, aby wystąpiła z konkretnymi propozycjami dotyczącymi uproszczenia WPR, uwzględniając informacje zwrotne ze strony zainteresowanych podmiotów z sektora rolnictwa;

9.  popiera wzmocnienie i bardziej zdecydowane wdrażanie pojedynczego audytu poprzez skoordynowanie działań kontrolnych prowadzonych przez poszczególne instytucje oraz wzywa do zmniejszenia obciążenia administracyjnego związanego z audytem, tak aby rolnicy nie byli w tym samym roku kontrolowani odrębnie w ramach różnych wizyt właściwych organów ani nie byli w tym samym roku nadmiernie lub wielokrotnie kontrolowani zarówno przez Komisję, jak i Trybunał Obrachunkowy, na mocy jakichkolwiek przepisów, co ograniczyłoby obciążenie rolników poprzez zmniejszenie liczby inspekcji; wzywa do powiązania zadań audytowych i kontroli prowadzonych przez jednostki certyfikujące oraz inne organy państw członkowskich; zauważa, że porady dotyczące realizacji WPR kierowane do rolników zarówno przez ograny krajowe, jak i Komisję są często sprzeczne z kryteriami oceny stosowanymi przez Trybunał Obrachunkowy, co skutkuje nieproporcjonalnymi, a jednocześnie niespodziewanymi grzywnami;

10. opowiada się za zintegrowanym podejściem do kontroli, zgodnie z którym obowiązki w zakresie kontroli w tym samym gospodarstwie należy wypełniać w miarę możliwości w tym samym czasie, tak aby można było zapewnić niewielką liczbę wizyt w terenie i ograniczyć związane z tym koszty finansowe i czasowe oraz obciążenia dla administracji i rolników, a także usprawnić proces kontroli;

11. opowiada się za podejściem opartym na analizie ryzyka; popiera podejście zakładające ograniczenie kontroli w państwach członkowskich, w których przez pewien czas odsetek błędów lub poziom niezgodności był bardzo niski; przypomina, że należy intensywniej prowadzić doradztwo dotyczące dobrych praktyk oraz kontrole w państwach członkowskich, w których odsetek błędów lub poziom niezgodności jest wysoki lub wzrasta, chociaż powinien istnieć margines tolerancji w pierwszym roku wdrażania złożonych nowych środków wynikających z ostatniej reformy WPR; ponadto apeluje o to, by w przypadku wystąpienia drobnych lub niezamierzonych błędów kary były proporcjonalne;

12. apeluje do Komisji o zmianę wytycznych przeznaczonych dla jednostek certyfikujących, aby dokładniej sprawdzać sporządzanie sprawozdań statystycznych;

13. wzywa do zmniejszenia próby losowej w przypadku kontroli na miejscu do 3% wszystkich płatności bezpośrednich, ponieważ w przeciwnym razie zaoszczędzenie na kosztach kontroli może okazać się niemożliwe;

14. uważa, że 100-procentowe pokrycie obszarów wiejskich szybkimi łączami szerokopasmowymi, wraz ze znaczącymi działaniami edukacyjnymi i szkoleniowymi, będzie stanowić istotne narzędzie umożliwiające wszystkim rolnikom korzystanie z najnowszych systemów składania wniosków w ramach WPR;

15. wzywa do dalszych wysiłków w celu ograniczenia złożoności systemów składania wniosków i złożoności formularzy z punktu widzenia rolników oraz popiera intensywniejsze korzystanie przez państwa członkowskie z technologii administracji elektronicznej, aby z góry zapobiegać błędom przy składaniu wniosków, co wymaga posiadania przez beneficjentów szerokopasmowego dostępu do internetu; zachęca Komisję do utworzenia programu wspierającego edukację starszego pokolenia rolników; zwraca uwagę na znaczne inwestycje w sieci szerokopasmowe na obszarach wiejskich oraz wzywa państwa członkowskie, aby postarały się dokonać digitalizacji procesu składania wniosków; przypomina, że niezawodne wdrożenie technologii administracji elektronicznej wymaga od państw członkowskich opracowania, finansowania lub współfinansowania takiej technologii.

16. apeluje do państw członkowskich o realizację programów w zakresie digitalizacji kontaktów między administracją a gospodarstwami rolnymi, aby umożliwić dysponowanie pojedynczym dossier przedsiębiorstwa obejmującym zintegrowane i zsynchronizowane zarządzanie danymi dotyczącymi upraw; jest zdania, że takie uproszczenie pozwoliłoby na połączenie elementów, którymi obecnie zarządza się osobno (plany upraw, indywidualne plany ubezpieczeń i rejestry działań), gdyż przedsiębiorstwa rolnicze sporządzałyby jedną deklarację, którą dzieliłyby się następnie poszczególne organy administracyjne, co dałoby większą skuteczność kontroli z ich strony, a także doprowadziłoby do zmniejszenia ryzyka popełniania błędów w płatnościach i do racjonalizacji kontroli;

17. wzywa państwa członkowskie do dopilnowania, by organy rządowe/regionalne zajmujące się realizacją nowej WPR kontaktowały się ze sobą i skutecznie współpracowały z korzyścią dla rolników, którzy realizują tę politykę w terenie;

18. wzywa Trybunał Obrachunkowy, aby przy przedstawianiu odsetka błędów i odnośnych komentarzy w swoim sprawozdaniu rocznym w sprawie wykonania budżetu przez Komisję w 2015 r. zwrócił uwagę na znaczny stopień zmian w zakresie WPR w następstwie reformy z 2013 r. – które to zmiany nie mogą działać wstecz – oraz podkreślił stopień odpowiedzialności państw członkowskich w ramach wspólnego zarządzania środkami finansowymi;

19. wzywa wszystkie instytucje i organy odpowiedzialne za realizację WPR do współpracy, aby pokonać brak zaufania i niepewność związane ze znacznym obciążeniem audytem i kontrolą, co potencjalnie zagraża przyszłemu rozwojowi i innowacyjności oraz pozycji sektora rolnictwa w UE w stosunku do innych rynków;

20. domaga się, aby Komisja zachęcała do wymiany najlepszych praktyk w celu zapewnienia jak najsprawniejszych kontroli i jak najmniejszych utrudnień dla rolników.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

17.6.2015

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

35

9

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

John Stuart Agnew, Clara Eugenia Aguilera García, Eric Andrieu, Paul Brannen, Daniel Buda, Nicola Caputo, Matt Carthy, Viorica Dăncilă, Michel Dantin, Paolo De Castro, Albert Deß, Diane Dodds, Herbert Dorfmann, Norbert Erdős, Edouard Ferrand, Luke Ming Flanagan, Beata Gosiewska, Martin Häusling, Jan Huitema, Peter Jahr, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, Zbigniew Kuźmiuk, Philippe Loiseau, Mairead McGuinness, Giulia Moi, Ulrike Müller, James Nicholson, Maria Noichl, Marit Paulsen, Laurenţiu Rebega, Jordi Sebastià, Czesław Adam Siekierski, Marc Tarabella, Janusz Wojciechowski, Marco Zullo

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Jean-Paul Denanot, Jørn Dohrmann, Stefan Eck, Peter Eriksson, Fredrick Federley, Jens Gieseke, Emmanouil Glezos, Maria Heubuch, Norbert Lins, Anthea McIntyre, Momchil Nekov, Sofia Ribeiro

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

14.7.2015

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

23

1

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Nedzhmi Ali, Louis Aliot, Jonathan Arnott, Inés Ayala Sender, Zigmantas Balčytis, Ryszard Czarnecki, Dennis de Jong, Tamás Deutsch, Martina Dlabajová, Jens Geier, Ingeborg Gräßle, Verónica Lope Fontagné, Fulvio Martusciello, Dan Nica, Gilles Pargneaux, Georgi Pirinski, Petri Sarvamaa, Marco Valli, Derek Vaughan, Anders Primdahl Vistisen, Tomáš Zdechovský, Joachim Zeller

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Caterina Chinnici, Benedek Jávor, Julia Pitera, Patricija Šulin