ΣΥΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση ενόψει της έκδοσης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του πρωτοκόλλου αριθ. 3 περί του οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

14.10.2015 - (09375/1/2015 – C8‑0166/2015 – 2011/0901B(COD)) - ***II

Επιτροπή Νομικών Θεμάτων
Εισηγητής: António Marinho e Pinto


Διαδικασία : 2011/0901B(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A8-0296/2015
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A8-0296/2015
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση ενόψει της έκδοσης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του πρωτοκόλλου αριθ. 3 περί του οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(09375/1/2015 – C8‑0166/2015 – 2011/0901B(COD))

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: δεύτερη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση (09375/1/2015 – C8-0166/2015),

–  έχοντας υπόψη τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση[1] σχετικά με την αίτηση του Δικαστηρίου προς το Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο (02074/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 69 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A8-0296/2015),

1.  εγκρίνει τη θέση του σε δεύτερη ανάγνωση όπως εμφαίνεται κατωτέρω·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Τροπολογία    1

Θέση του Συμβουλίου

Αιτιολογική σκέψη 1

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

(1) Ο αριθμός των υποθέσεων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου σημειώνει σταθερή αύξηση, ως αποτέλεσμα της προοδευτικής διευρύνσεως της δικαιοδοσίας του μετά την ίδρυσή του. Το αποτέλεσμα είναι ότι διαχρονικώς ο αριθμός των υποθέσεων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου αυξάνεται σταθερά πράγμα το οποίο έχει επίπτωση στην διάρκεια των διαδικασιών.

(1) Ο αριθμός των υποθέσεων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου έχει αυξηθεί, ως αποτέλεσμα της προοδευτικής διευρύνσεως της δικαιοδοσίας του μετά την ίδρυσή του. Το αποτέλεσμα είναι ότι διαχρονικώς ο αριθμός των υποθέσεων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου αυξάνεται σταθερά. Εάν δεν ληφθούν κατάλληλα μέτρα τόσο διαδικαστικού όσο και οργανωτικού χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του αριθμού των δικαστών του εν λόγω δικαστηρίου, είναι πιθανό να υπάρξουν εξ αυτού επιπτώσεις στην διάρκεια των διαδικασιών.

Τροπολογία    2

Θέση του Συμβουλίου

Αιτιολογική σκέψη 3

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

(3) Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Γενικό Δικαστήριο οφείλεται σε διαρθρωτικά αίτια που σχετίζονται και με την αύξηση του αριθμού και του είδους των νομικών πράξεων των θεσμικών και λοιπών οργάνων και των οργανισμών της Ένωσης, καθώς και με τον όγκο και την πολυπλοκότητα των υποθέσεων που υποβάλλονται ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ιδίως στους τομείς του ανταγωνισμού και των κρατικών ενισχύσεων.

(3) Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Γενικό Δικαστήριο οφείλεται σε αίτια που σχετίζονται και με την αύξηση του αριθμού και του είδους των νομικών πράξεων των θεσμικών και λοιπών οργάνων και των οργανισμών της Ένωσης, με τον όγκο και την πολυπλοκότητα των υποθέσεων που υποβάλλονται ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ιδίως στους τομείς του ανταγωνισμού, των κρατικών ενισχύσεων και της διανοητικής ιδιοκτησίας, καθώς και στο γεγονός ότι δεν έχουν ιδρυθεί σχετικά ειδικευμένα δικαστήρια όπως προβλέπεται στο άρθρο 257 ΣΛΕΕ.

Τροπολογία    3

Θέση του Συμβουλίου

Αιτιολογική σκέψη 5

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

(5) Λαμβάνοντας υπόψη την πιθανή εξέλιξη του φόρτου εργασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο αριθμός των δικαστών θα πρέπει να οριστεί σε 56 μετά από διαδικασία τριών σταδίων, ενώ εξυπακούεται ότι σε καμία στιγμή δεν μπορεί να υπάρχουν στο Γενικό Δικαστήριο περισσότεροι από δύο δικαστές διορισμένοι κατόπιν προτάσεως του ίδιου κράτους μέλους.

(5) Λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη του φόρτου εργασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο αριθμός των δικαστών θα πρέπει να οριστεί σε 56 μετά από διαδικασία τριών σταδίων, ήτοι κάθε κράτος μέλος θα προτείνει τον διορισμό δύο δικαστών, ενώ εξυπακούεται ότι σε καμία στιγμή δεν μπορεί να υπάρχουν στο Γενικό Δικαστήριο περισσότεροι από δύο δικαστές διορισμένοι κατόπιν προτάσεως του ίδιου κράτους μέλους.

Τροπολογία    4

Θέση του Συμβουλίου

Αιτιολογική σκέψη 5 α (νέα)

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

 

(5α) Ο διορισμός των επιπλέον δικαστών θα πρέπει να πραγματοποιείται με βάση την ανεξαρτησία τους, την αμεροληψία και την εμπειρογνωμοσύνη τους, λαμβάνοντας υπόψη την επαγγελματική και προσωπική τους επάρκεια και το επίπεδο των γνώσεών τους όσον αφορά τα νομικά συστήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών, διασφαλίζοντας συγχρόνως την ισόρροπη εκπροσώπηση ανδρών και γυναικών στη συνολική σύνθεση του δικαστηρίου.

Τροπολογία    5

Θέση του Συμβουλίου

Αιτιολογική σκέψη 7

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

(7) Τον Σεπτέμβριο του 2016, η αρμοδιότητα εκδίκασης σε πρώτο βαθμό υποθέσεων δημόσιας διοίκησης της Ένωσης και οι επτά θέσεις των δικαστών του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να μεταφερθούν στο Γενικό Δικαστήριο, βάσει νομοθετικού αιτήματος που θα υποβληθεί μελλοντικά από το Δικαστήριο.

(7) Όπως έχει ήδη ανακοινώσει το Δικαστήριο, πρόκειται να υποβληθεί μια δεύτερη νομοθετική πρόταση η οποία θα ρυθμίζει όλες τις λεπτομέρειες της μεταφοράς του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των επτά θέσεων δικαστών του, του προσωπικού του και των πόρων του.

Τροπολογία    6

Θέση του Συμβουλίου

Αιτιολογική σκέψη 8 α (νέα)

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

 

(8α) Η κάθε μερική ανανέωση του Γενικού Δικαστηρίου θα πρέπει να οργανώνεται κατά τρόπο ώστε οι κυβερνήσεις των κρατών μελών να αρχίσουν σταδιακά να προτείνουν δύο δικαστές για την ίδια μερική ανανέωση. Προκειμένου, συνεπώς, να διασφαλιστεί η ισόρροπη εκπροσώπηση μεταξύ γυναικών και ανδρών στο Γενικό Δικαστήριο [κοινή δήλωση της ...* ], οι κυβερνήσεις των κρατών μελών θα πρέπει να επιδιώκουν την επιλογή μιας γυναίκας και ενός άνδρα, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι όροι και οι διαδικασίες που προβλέπονται από τη Συνθήκη. Σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Γενικό Δικαστήριο απαρτίζεται από έναν τουλάχιστον δικαστή ανά κράτος μέλος. Δεδομένου ότι το σύστημα αυτό διασφαλίζει να υπάρχει ήδη μια βεβαία γεωγραφική ισορροπία, οι επιπλέον δικαστές θα έπρεπε καταρχάς να διορίζονται βάσει των επαγγελματικών τους και ατομικών τους ικανοτήτων, και σε συνάρτηση με το επίπεδο των γνώσεών τους όσον αφορά τα νομικά συστήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της· και κατόπιν να λαμβάνεται υπόψη η ιθαγένεια.

 

__________________

 

* ΕΕ: να συμπληρωθεί η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

Τροπολογία    7

Θέση του Συμβουλίου

Αιτιολογική σκέψη 9 α (νέα)

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

 

(9α) Προβλέπεται ο διορισμός δέκα εννέα εισηγητών ώστε κάθε δικαστής να μπορεί να διαθέτει έναν επιπλέον εισηγητή (λαμβανομένων υπόψη των εννέα εισηγητών που διορίστηκαν το 2014), λύση που υφίσταται ήδη στους κόλπους του Δικαστηρίου.

Τροπολογία    8

Θέση του Συμβουλίου

Άρθρο 1 – σημείο 2 α (νέο)

Πρωτόκολλο αριθ. 3

Άρθρο 48

 

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

 

(2α) Στο άρθρο 48, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

 

«Το 2019, πριν από την ανανέωση του Γενικού Δικαστηρίου που θα επικυρώνει την απόφαση να του διατεθούν εννέα επιπλέον δικαστές, θα διεξαχθεί μελέτη επιπτώσεων προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο είναι απαραίτητο να ενισχυθεί το δικαστήριο με τους εννέα αυτούς δικαστές, λαμβάνοντας υπόψη τον φόρτο εργασίας του».

Τροπολογία    9

Θέση του Συμβουλίου

Άρθρο 1 – σημείο 2 α (νέο)

Πρωτόκολλο αριθ. 3

Άρθρο 48 α (νέο)

 

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

 

(2β) Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

 

«Άρθρο 48α

 

Οι προτάσεις διορισμού που υποβάλλονται από ένα κράτος μέλος είναι παραδεκτές μόνο εάν αφορούν είτε έναν υποψήφιο από κάθε φύλο στην περίπτωση που πρέπει να υποβληθούν ταυτοχρόνως δύο προτάσεις διορισμού από το συγκεκριμένο κράτος μέλος είτε έναν υποψήφιο του αντίθετου φύλου από εκείνο του δικαστή που συνεχίζει να είναι μέλος του Γενικού Δικαστηρίου στην περίπτωση που ο διορισμός στη θέση του δεύτερου δικαστή κατόπιν προτάσεως του οικείου κράτους μέλους δεν πραγματοποιείται ταυτόχρονα με τον διορισμό στη θέση του πρώτου δικαστή».

Αιτιολόγηση

Βλέπε την παράγραφο 15 της έκθεσης σχετικά με τη συμμετοχή των γυναικών στις διαδικασίες λήψης πολιτικών αποφάσεων (2011/2295(INI)) (PIETIKÄINEN), που εγκρίθηκε στην ολομέλεια στις 3.2.2012, σύμφωνα με την οποία [το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο] «καλεί τα κράτη μέλη να προωθήσουν μέτρα θετικής δράσης, συμπεριλαμβανομένων νομοθετικών δεσμευτικών μέτρων, με στόχο την εξασφάλιση της ίσης εκπροσώπησης σε όλα τα σώματα διακυβέρνησης και τους δημόσιους διορισμούς, και να αναπτύξουν μέσα ελέγχου της εκπροσώπησης των φύλων στους διορισμούς και τις διαδικασίες εκλογής».

Τροπολογία    10

Θέση του Συμβουλίου

Άρθρο 2

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

Η θητεία των επιπλέον δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου που διορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 48 του Πρωτοκόλλου αριθ. 3 περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ως εξής:

Η θητεία των επιπλέον δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου που διορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 48 του Πρωτοκόλλου αριθ. 3 περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ως εξής:

α) Η θητεία έξι από τους δώδεκα επιπλέον δικαστές που θα διορισθούν μετά την …4 λήγει στις 31 Αυγούστου του 2016. Αυτοί οι έξη δικαστές επιλέγονται δια κλήρου. Η θητεία των υπόλοιπων έξι δικαστών λήγει στις 31 Αυγούστου του 2019·

α) Η θητεία έξι από τους δώδεκα επιπλέον δικαστές που θα διορισθούν μετά την …* λήγει στις 31 Αυγούστου του 2016. Αυτοί οι έξι δικαστές επιλέγονται κατά τρόπο ώστε οι κυβερνήσεις έξι κρατών μελών να προτείνουν δύο δικαστές η καθεμία για τη μερική ανανέωση του Γενικού Δικαστηρίου το 2016. Η θητεία των υπόλοιπων έξι δικαστών λήγει στις 31 Αυγούστου του 2019·

β) Η θητεία τριών από τους επτά επιπλέον δικαστές που θα διορισθούν από την 1η Σεπτεμβρίου του 2016 λήγει στις 31 Αυγούστου του 2019. Αυτοί οι τρείς δικαστές επιλέγονται δια κλήρου. Η θητεία των υπόλοιπων τεσσάρων δικαστών λήγει στις 31 Αυγούστου του 2022·

β) Η θητεία τριών από τους επτά επιπλέον δικαστές που θα διορισθούν από την 1η Σεπτεμβρίου του 2016 λήγει στις 31 Αυγούστου του 2019. Αυτοί οι τρεις δικαστές επιλέγονται κατά τρόπο ώστε οι κυβερνήσεις τριών κρατών μελών να προτείνουν δύο δικαστές η καθεμία για τη μερική ανανέωση του Γενικού Δικαστηρίου το 2019. Η θητεία των υπόλοιπων τεσσάρων δικαστών λήγει στις 31 Αυγούστου του 2022·

γ) Η θητεία τεσσάρων από τους εννέα επιπλέον δικαστές που θα διορισθούν από την 1η Σεπτεμβρίου του 2019, λήγει στις 31 Αυγούστου του 2022. Αυτοί οι τέσσερεις δικαστές επιλέγονται δια κλήρου. Η θητεία των υπόλοιπων πέντε δικαστών λήγει στις 31 Αυγούστου του 2025.

γ) Η θητεία τεσσάρων από τους εννέα επιπλέον δικαστές που θα διορισθούν από την 1η Σεπτεμβρίου του 2019, λήγει στις 31 Αυγούστου του 2022. Αυτοί οι τέσσερις δικαστές επιλέγονται κατά τρόπο ώστε οι κυβερνήσεις τεσσάρων κρατών μελών να προτείνουν δύο δικαστές η καθεμία για τη μερική ανανέωση του Γενικού Δικαστηρίου το 2022. Η θητεία των υπόλοιπων πέντε δικαστών λήγει στις 31 Αυγούστου του 2025.

__________________

__________________

4 ΕΕ: να εισαχθεί «1η Σεπτεμβρίου 2015» ή η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, αν αυτή είναι μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2015.

* ΕΕ: να εισαχθεί «1η Σεπτεμβρίου 2015» ή η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, αν αυτή είναι μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2015.

Τροπολογία    11

Θέση του Συμβουλίου

Άρθρο 2 α (νέο)

Θέση του Συμβουλίου

Τροπολογία

 

Άρθρο 2α

 

1. Εντός [πέντε ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], το Δικαστήριο, με τη συνδρομή ενός εξωτερικού συμβούλου, συντάσσει έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του Δικαστηρίου.

 

Στην έκθεση εξετάζονται ειδικότερα η αποδοτικότητα του Γενικού Δικαστηρίου, η ανάγκη και η αποτελεσματικότητα της αύξησης του αριθμού των δικαστών σε 56, η χρήση και η αποτελεσματικότητα των πόρων και η περαιτέρω δημιουργία εξειδικευμένων τμημάτων και/ή άλλες διαρθρωτικές αλλαγές.

 

Το Δικαστήριο υποβάλλει ανάλογες νομοθετικές προτάσεις για την τροποποίηση του οργανισμού του.

 

2. Εντός [δύο ετών την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], το Δικαστήριο συντάσσει έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με ενδεχόμενες αλλαγές στην κατανομή της αρμοδιότητας για προδικαστικές αποφάσεις, σύμφωνα με το άρθρο 267 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η έκθεση θα συνοδεύεται, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, από νομοθετικές προτάσεις.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Εισαγωγικές παρατηρήσεις και αιτιολογική έκθεση

1 - Το 2011, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) ανέλαβε μια νομοθετική πρωτοβουλία για την τροποποίηση του οργανισμού του προκειμένου να καταστεί δυνατός ο διορισμός 12 επιπλέον δικαστών στο Γενικό Δικαστήριο (ΓΔ). Το Δικαστήριο υποστήριξε την περίοδο εκείνη ότι έπρεπε να μειωθεί τόσο ο αριθμός των υποθέσεων ανά δικαστή όσο και η διάρκεια εκδίκασής τους στο ΓΔ. Το 2013, το ΔΕΕ μείωσε τον αριθμό των επιπλέον δικαστών που ζητούσε σε εννέα, αριθμός στον οποίον συμφώνησαν το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στη συνέχεια, το Συμβούλιο), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΕ) και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ). Ωστόσο, στην προηγούμενη σύνοδό του, το ΕΚ είχε εγκρίνει σε πρώτη ανάγνωση 12 επιπλέον δικαστές. Το Συμβούλιο, ουδέποτε, ωστόσο, προέβη στο διορισμό κάποιου από τους 12 αυτούς δικαστές, επειδή προφανώς τα κράτη μέλη δεν συμφώνησαν στην επιλογή των δικαστών, δεδομένου ότι κάθε κράτος μέλος επιθυμούσε να διορίσει τον «δικό του» δικαστή και ο αριθμός των δικαστών που έπρεπε να διοριστούν (12) δεν συνέπιπτε με τον αριθμό των κρατών (28) που θα όριζαν τους υποψήφιους δικαστές. Ως εκ τούτου, το ΔΕΕ πρότεινε, τον Οκτώβριο του 2014, το διπλασιασμό του αριθμού των δικαστών του ΓΔ (επιπλέον 28) σε τρία στάδια και την κατάργηση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ). Το Συμβούλιο συμφώνησε αμέσως με τις νέες αυτές προτάσεις. Η παρούσα έκθεση εξετάζει τη νέα αυτή πρόταση.

2 - Το πρώτο ζήτημα που θα εξεταστεί σε συνάρτηση με την πρόταση του ΔΕΕ έγκειται στο να διαπιστωθεί το πρόβλημα το οποίο αποσκοπεί αυτή να αντιμετωπίσει. Πρέπει να διαπιστωθεί εάν πρόκειται για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ΓΔ λόγω έλλειψης δικαστών ή εάν, αντιθέτως, το πρόβλημα οφείλεται στο ίδιο το Συμβούλιο λόγω της αδυναμίας του να προβεί σε αριθμό διορισμών που δεν αντιστοιχεί στον αριθμό των μελών του. Στην ουσία, δεν μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι το 2013 αρκούσαν μόνο εννέα επιπλέον δικαστές για να επιλυθούν τα προβλήματα του ΓΔ, ενώ το 2014 απαιτήθηκαν ξαφνικά 28 επιπλέον δικαστές καθώς και η κατάργηση ενός άλλου δικαστηρίου. Με άλλα λόγια, το ΔΕΕ ζήτησε, το 2011, δώδεκα επιπλέον δικαστές, το 2013 συμφώνησε ότι εννέα δικαστές ήταν αρκετοί και το 2014 δήλωσε, παρόλα αυτά, ότι απαιτούνται 28 επιπλέον δικαστές καθώς και η κατάργηση ενός δικαστηρίου. Ουδείς μπορεί καλόπιστα να πιστέψει ότι η αλλαγή αυτή στον αριθμό των δικαστών συναρτάται με το πρόβλημα των υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον του ΓΔ. Εάν τα μέλη του Συμβουλίου ήταν 38, τότε θα εζητείτο ίδιος αριθμός δικαστών· εάν ήταν 21, θα ζητούσαν ισάριθμους δικαστές. Το πρόβλημα οφείλεται προδήλως στο Συμβούλιο, το οποίο μπορεί να καταστήσει μια λύση για το ΓΔ βιώσιμη μόνον εφόσον με τη λύση αυτή παρέχεται σε κάθε κράτος μέλος η δυνατότητα να διορίσει τον «δικό του» δικαστή, ακόμη και στην περίπτωση που ο αριθμός των δικαστών που θα προέκυπτε θα υπερέβαινε σαφώς τις πραγματικές ανάγκες του ΓΔ (βλέπε πρόσφατα στατιστικά στοιχεία για το Γενικό Δικαστήριο στο παράρτημα).

3 - Το ΕΚ θα πρέπει, συνεπώς, να απορρίψει τη θέση του Συμβουλίου για μια σειρά λόγων. Πρώτον, η θέση αυτή συνιστά βαθύτατη περιφρόνηση προς τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογούμενων. Σε μία περίοδο κατά την οποία η ΕΕ επιβάλλει αυστηρά μέτρα λιτότητας προκειμένου να ισοσκελιστούν οι προϋπολογισμοί των κρατών μελών και καλεί τα κράτη αυτά να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες, στερείται λογικής να αυξάνει η ΕΕ της δαπάνες της με τόσο επιπόλαιο τρόπο και αυτό δεν αναμένεται να γίνει αποδεκτό από τους ευρωπαίους πολίτες. Ο προτεινόμενος διπλασιασμός του αριθμού των δικαστών θα αύξανε τον αριθμό των προβλεπόμενων εισηγητών και βοηθών σε άνω των 100. Δεδομένου ότι η λειτουργία κάθε γραφείου κοστίζει άνω του 1 εκατομμυρίου EUR ετησίως, θα απαιτείτο για τη συνολική μισθοδοσία αύξηση των διαρθρωτικών δαπανών της ΕΕ άνω των 20 εκατομμυρίων EUR ετησίως.

Είναι ανεξήγητο το γεγονός ότι, ενώ όλα τα άλλα όργανα έχουν συμφωνήσει να μειώσουν τον αριθμό των υπαλλήλων κατά 5% περίπου και να προβούν σε περικοπές ύψους 0,5% περίπου στους προϋπολογισμούς τους, το ΔΕΕ θα πρέπει να προβεί σε γενναία αύξηση του προϋπολογισμού του χωρίς κάποια αιτιολόγηση.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο το ΕΚ θα πρέπει να απορρίψει την πρόταση του ΔΕΕ συναρτάται με την αξιοπρέπεια του ιδίου του δικαιοδοτικού συστήματος, και ειδικότερα με το κύρος και το σεβασμό που οφείλεται στα δικαστήρια. Στην ουσία, η ΕΕ δεν θα πρέπει να διορίζει δικαστές με τον τρόπο που διορίζει πολιτικούς σε θέσεις Επιτρόπων. Οι δικαστές δεν είναι Επίτροποι από τα κράτη μέλη και δεν θα πρέπει να διορίζονται ως τέτοιοι. Οι δικαστές θα πρέπει να επιλέγονται με κριτήριο την τεχνική και νομική εμπειρογνωμοσύνη τους, η οποία εγγυάται την ποιότητα των αποφάσεών τους, ωστόσο θα πρέπει επίσης να επιλέγονται με βάση την ποιότητα του χαρακτήρα τους ώστε να διασφαλίζεται η ακεραιότητα, η εντιμότητα, η αμεροληψία και η ανθεκτικότητά τους σε όλες τις πιέσεις στις οποίες ενδέχεται να εκτεθούν. Εν ολίγοις, πρέπει να διορίζονται για το θάρρος και την ανεξαρτησία τους. Συνεπώς, οι δικαστές δεν θα πρέπει να είναι εκ νέου υποψήφιοι· θα πρέπει, αντιθέτως, να διορίζονται για μία εφάπαξ θητεία εννέα ετών. Υπάρχει ένας πολύ βάσιμος φόβος ότι ένας δικαστής που θα ήταν εκ νέου υποψήφιος θα ενέδιδε στον πειρασμό να ασκήσει τα καθήκοντά του κατά τρόπο που θα ικανοποιεί όσους τον διόρισαν για να είναι και πάλι υποψήφιος. Σε συνάρτηση με το κεφάλαιο περί διορισμών, ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει εξάλλου να δοθεί στην ισότητα των φύλων. Είναι ακατανόητο ότι στην ΕΕ η δικαιοσύνη θα πρέπει να απονέμεται πρωτίστως από άνδρες. Στα δικαστήρια της ΕΕ οι άνδρες και οι γυναίκες δικαστές πρέπει να είναι απολύτως ισάριθμοι.

4 – Εξάλλου, το αίτημα του ΔΕΕ δεν αποτελεί πραγματική νομοθετική πρόταση, πρωτίστως επειδή αυτό υπεβλήθη με μία απλή επιστολή που απευθύνθηκε τον Οκτώβριο του 2014 προς την Ιταλική Προεδρία του Συμβουλίου. Μια επιστολή δεν συνιστά κατάλληλη διαδικασία προκειμένου να εκδηλωθεί τυπικά μια νομοθετική πρωτοβουλία. Ωστόσο, ακόμη και αν η διαδικασία αυτή θεωρηθεί κατάλληλη, η πρόταση θα έπρεπε, εξαιτίας του περιεχομένου της, να θεωρηθεί ως νέα νομοθετική πρωτοβουλία και συνεπώς θα έπρεπε να ξεκινήσει μια εντελώς νέα διαδικασία. Στην πραγματικότητα, αυτό που σήμερα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, δεν είναι ο διορισμός 12 επιπλέον δικαστών αλλά, αντιθέτως, ο διορισμός 28 δικαστών και η κατάργηση ενός εξειδικευμένου δικαστηρίου. Σε περιπτώσεις νομοθετικών προτάσεων με νέο περιεχόμενο, όπως η παρούσα (δεδομένου ότι αυτή είναι εντελώς νέα και συνεπώς ουδέποτε εξετάστηκε κατά το παρελθόν), πλήττεται η διαδικαστική νομιμότητα της όλης διαδικασίας (βλέπε την αλληλογραφία σχετικά με την τήρηση των διαδικαστικών υποχρεώσεων στο παράρτημα). Ο τύπος αποτελεί ορκισμένο εχθρό της αυθαιρεσίας.

5 - Επιπλέον, μιας μεταρρύθμισης με αυτά τα χαρακτηριστικά – με τέτοιο βάθος και εμβέλεια – θα πρέπει να προηγείται μια μελέτη αντικτύπου με την οποία θα εξηγείται στα δύο έτερα νομοθετικά όργανα (Συμβούλιο και ΕΚ) η αναγκαιότητά της, η εμβέλειά της, το κόστος καθώς και άλλες συνέπειες. Η μελέτη αυτή, παρά τη σχετική δέσμευση που ανέλαβε το ΔΕΕ από το 2011, ουδέποτε διεξήχθη. Είναι σαφές, συνεπώς, ότι η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία στερείται τόσο εσωτερικής όσο και εξωτερικής διαφάνειας (βλέπε και πάλι στο παράρτημα την αλληλογραφία σχετικά με την τήρηση των διαδικαστικών υποχρεώσεων).

Στην πραγματικότητα από ολόκληρη τη νομοθετική διαδικασία αποκαλύπτεται ότι κανένα από τα όργανα, η γνώμη του οποίου θα έπρεπε να ζητηθεί, δεν διετύπωσε παρατηρήσεις επί των προτάσεων του ΔΕΕ (αύξηση των θέσεων δικαστών κατά 28 και κατάργηση του ΔΔΔ). Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διετύπωσε παρατηρήσεις μόνο το 2011 (σχετικά με την αύξηση του αριθμού των δικαστών κατά 12) ενώ δεν ζητήθηκε καν η γνώμη των δικαστών των δύο δικαστηρίων (ΓΔ και ΔΔΔ) που αφορά άμεσα η πρόταση ή των εργαζομένων σε αυτά. Με ποιο τρόπο λοιπόν μπορεί να εισαχθεί μια μεταρρύθμιση με την οποία καταργείται ένα δικαστήριο και αυξάνεται σε άνω των 28 ο αριθμός των δικαστών σε ένα άλλο, όταν ένα όργανο, που θα έπρεπε να είχε αυτομάτως ακουστεί όσον αφορά τις προτάσεις αυτές, διετύπωσε τη γνώμη του μόνο για μία αύξηση του αριθμού των δικαστών κατά 12, ενώ ουδέποτε υπέβαλε παρατηρήσεις όσον αφορά την κατάργηση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης; Είναι δυνατόν μια απλή επιστολή του Προέδρου του ΔΕΕ να είναι αρκετή ώστε Συμβούλιο και ΕΚ να εγκρίνουν αμέσως για λόγους σεβασμού οποιαδήποτε πρόταση – δηλαδή κατάργηση ενός δικαστηρίου της ΕΕ και διπλασιασμό του αριθμού των δικαστών σε ένα άλλο δικαστήριο – χωρίς να έχει προηγηθεί μια αντικειμενική ανάλυση όλων των συνεπειών και ιδίως των οικονομικών;

Η νομοθετική αυτή πρόταση, εάν εγκρινόταν, θα αποτελούσε ένα πολύ κακό παράδειγμα επειδή θα εφάρμοζε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η ΕΕ θα διατηρούσε το δικαίωμα να αυξάνει τις δαπάνες της χωρίς λόγο, ενώ θα επέβαλε αυστηρές περικοπές δαπανών σε ορισμένα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των απολύσεων και των μειώσεων σε μισθούς και άλλες απολαβές.

6 - Πέραν από τις εγγενείς αδυναμίες της πρότασης του ΔΕΕ, αυτή, εφόσον υλοποιείτο, θα είχε ωστόσο σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για το δικαστικό σύστημα της ΕΕ. Πράγματι, για πολλά στοιχεία της πρότασης αυτής, (δομή του δικαστηρίου, οικονομικές συνέπειες) απαιτείται μια σοβαρή και αμερόληπτη ανάλυση αντικτύπου και αξιολόγηση, η οποία δεν έχει λάβει χώρα. Δεν υπήρξε καν ανάλυση κόστους/οφέλους ή κάποια αξιολόγηση αντικτύπου. Η διενέργεια μιας εξωτερικής και ανεξάρτητης μελέτης αποτελεί προϋπόθεση ώστε να είναι ο νομοθέτης σε θέση να σταθμίσει όλες τις συνέπειες των νομοθετικών διατάξεων που θεσπίζει. Χωρίς τη μελέτη αυτή, το Κοινοβούλιο δεν θα πρέπει να προχωρήσει στο διπλασιασμό του αριθμού των δικαστών και στην κατάργηση του ΔΔΔ. Μεταρρυθμίσεις όπως αυτή δεν θα πρέπει να εισάγονται από την πίσω πόρτα.

Πρέπει να επισημανθεί ότι το ΔΔΔ λειτουργεί για περισσότερο από 10 χρόνια και ανέκαθεν θεωρείται, ακόμη και από τον ίδιο τον Πρόεδρο του ΔΕΕ, ως ένας επιτυχής δικαστικός θεσμός. Επιπροσθέτως, οι Συνθήκες της ΕΕ προβλέπουν τη σύσταση εξειδικευμένων δικαστηρίων και για το λόγο αυτό είναι αδιανόητο να καταργηθεί ξαφνικά το ΔΔΔ. Αντιθέτως, θα πρέπει να εξετασθεί η δυνατότητα συγκρότησης νέων εξειδικευμένων δικαστηρίων, ιδίως για τα εμπορικά σήματα και τις ευρεσιτεχνίες.

Το ίδιο το ΔΕΕ πιστεύει ότι η πρόταση για την κατάργηση του ΔΔΔ οφείλεται στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί στο Συμβούλιο όσον αφορά το διορισμό και την εκ νέου υποψηφιότητα των δικαστών του. Εκτός από την απόφαση για το διπλασιασμό των δικαστών του ΓΔ, ο λόγος για την κατάργηση του ΔΔΔ έγκειται, για μία ακόμη φορά, στην αδυναμία του Συμβουλίου να προβεί σε διορισμούς και όχι στις εργασίες του προς κατάργηση δικαστηρίου. Δεδομένου ότι δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα, το Συμβούλιο προσπαθεί να εξαναγκάσει την πραγματικότητα να προσαρμοστεί στις αρτηριοσκληρωτικές μεθόδους εργασίας του.

Η κατάργηση του ΔΔΔ θα σήμαινε, συνεπώς, την εγκατάλειψη του συστήματος των εξειδικευμένων δικαστηρίων που προέβλεπαν οι Συνθήκες της Νίκαιας και της Λισαβόνας, όταν είναι ευρέως γνωστό ότι οι αποφάσεις που εκδίδουν τα εξειδικευμένα δικαστήρια έχουν καλύτερη ποιότητα, για να μην αναφερθεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομική βάση για την κατάργηση ενός δικαστηρίου. Η Συνθήκη προβλέπει την ίδρυση εξειδικευμένων δικαστηρίων και όχι την κατάργησή τους.

7 - Τα στοιχεία που έχει παράσχει το ΔΕΕ σχετικά με τις εκκρεμούσες στο ΓΔ υποθέσεις και τη μέση διάρκεια εκδίκασης των υποθέσεων αυτών δεν συμφωνούν με τα στοιχεία που επικαλέστηκαν ο Πρόεδρος και οι δικαστές του ΓΔ κατά την ακρόασή τους ενώπιον της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων στο Στρασβούργο, μετά από πρόσκληση του εισηγητή. Για ανεξήγητους λόγους, το Συμβούλιο αγνόησε πλήρως ένα έγγραφο του ΓΔ με το οποίο αυτό εκφράζει την αντίθεσή του στη μεταρρύθμιση που προτείνει το ΔΕΕ και στις εξηγήσεις που δόθηκαν στο Στρασβούργο, επικαλούμενο πραγματικά περιστατικά και στοιχεία αντίθετα με όσα παρουσίασε το ΔΕΕ (βλέπε τα σχετικά έγγραφα στο παράρτημα). Δεδομένου ότι τα δύο δικαστήρια έχουν παρουσιάσει αντιφατικά στοιχεία, στοιχειώδης σύνεση θα επέβαλε να διαπιστωθεί, προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση, ποια στοιχεία είναι ορθά και ποια εσφαλμένα. Δυστυχώς, το Συμβούλιο δεν προνόησε για τη διενέργεια της έρευνας αυτής και προχώρησε απερίσκεπτα στη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος. Ο νομικός κόσμος και οι ευρωπαίοι πολίτες δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν μία απόφαση με την οποία διπλασιάζεται ο αριθμός των δικαστών του ΓΔ, όταν οι ίδιοι οι δικαστές του ΓΔ τάσσονται κατά της αύξησης αυτής και διαβεβαιώνουν ότι μια μικρή αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων και μόνον θα αρκούσε για την άρση του αδιεξόδου. Σε κάθε περίπτωση, σήμερα, ο αριθμός των υποθέσεων που άγονται ενώπιον των τριών δικαστηρίων έχει μειωθεί λόγω του αριθμού των υποθέσεων που κρίνονται από τα ίδια αυτά δικαστήρια. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να διπλασιαστεί ο αριθμός των δικαστών δεν ευσταθεί.

Αξίζει να επισημανθεί ότι, από το 2013 και, ιδίως, κατά τη διάρκεια του 2014, η παραγωγικότητα του ΓΔ έχει αυξηθεί σημαντικά χωρίς να έχουν διοριστεί νέοι δικαστές. Αυτό ενδέχεται να οφείλεται αποκλειστικά στην πρόσληψη εννέα νέων εισηγητών οι οποίοι κατόρθωσαν να περατώσουν περισσότερες από 100 υποθέσεις μόνον το 2014. Σύμφωνα με τα ίδια τα στοιχεία του ΓΔ, ο αριθμός των υποθέσεων που κρίθηκαν κατά το πρώτο ήμισυ του τρέχοντος έτους ήταν μεγαλύτερος από τον αριθμό των υποθέσεων που ήχθησαν ενώπιόν του. Επισημαίνεται για μία ακόμη φορά: ο ισχυρισμός περί κατεπείγοντος, που επικαλείται τόσο συχνά το ΔΕΕ, είναι πλέον αβάσιμος. Ως εκ τούτου, θα ήταν προτιμότερη μια λύση η οποία θα συνίστατο στο διορισμό περισσότερων υπαλλήλων στη γραμματεία και στις υπηρεσίες μετάφρασης, πρωτίστως δε 19 επιπλέον εισηγητών, ούτως ώστε κάθε δικαστής να διαθέτει έναν επιπλέον εισηγητή, λαμβανομένων υπόψη των εννέα που έχουν ήδη διοριστεί το 2014. Η λύση αυτή θα περιόριζε σημαντικά το δημοσιονομικό κόστος του προταθέντος μέτρου και θα ήταν επίσης εύκολα αντιστρέψιμη (βλέπε έγγραφο στο παράρτημα).

8 - Το ζήτημα της αποζημίωσης για τυχόν καθυστερήσεις στην έκδοση των αποφάσεων του ΓΔ είναι παραπλανητικό επειδή, για να υπάρχει υποχρέωση αποζημίωσης, απαιτείται να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: (i) να υπάρχει πραγματική ζημία, (ii) η ζημία αυτή να είναι αποτέλεσμα μιας παράνομης ενέργειας (πράξης ή παράλειψης) και (iii) να υπάρχει υπαιτιότητα και (iv) μεταξύ του πραγματικού αυτού περιστατικού και της ζημίας να υφίσταται αιτιώδης συνάφεια· όλα αυτά θα πρέπει να τα επικαλούνται και να τα αποδεικνύουν όσοι αξιώνουν αποζημίωση. Η δικαστική εμπειρία καταδεικνύει πόσο δύσκολο είναι να προβάλει κανείς αυτές τις αξιώσεις. Επιπλέον, το ίδιο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) υποστηρίζει ότι το δικαίωμα σε αποζημίωση λόγω καθυστερήσεων στην απονομή της δικαιοσύνης στοιχειοθετείται μόνον όταν η καθυστέρηση υπερβαίνει τα πέντε χρόνια. Εξ όσων γνωρίζουμε, οι υποθέσεις που εκκρεμούν ενώπιον του ΓΔ δεν υπερβαίνουν κατά μέσο όρο την προθεσμία αυτή: ισχύει ακριβώς το αντίθετο.

9 - Αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μια μεταρρύθμιση αυτής της κλίμακας θα πρέπει να πραγματοποιηθεί χωρίς προηγούμενη προετοιμασία και χωρίς να σταθμιστούν οι συνέπειες στο σύνολό τους. Πώς είναι δυνατόν η δημιουργία περισσότερων από 100 υψηλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας (δικαστές, εισηγητές, βοηθοί) να δικαιολογηθεί στους πολίτες, όταν είναι βέβαιο ότι πολλοί από αυτούς, όπως οι δικαστές, θα καταλήξουν σύντομα να είναι τεχνικά υποαπασχολούμενοι, δεδομένου ότι δεν θα έχουν αρκετό φόρτο εργασίας; Γνωρίζοντας ότι κάθε δικαστής στο ΓΔ εκδικάζει σήμερα κατά μέσο όρο 25 υποθέσεις ετησίως (μέσος όρος που είναι απείρως μικρότερος από τον αντίστοιχο μέσο όρο σε κάθε ανώτατο δικαστήριο στα κράτη μέλη) δεν αποτελεί άραγε η νέα αυτή νομοθετική πρόταση μια ύβρη για τον ευρωπαίο φορολογούμενο; Έχοντας αντιστρέψει την τάση αύξησης των υποθέσεων, πόσες αποφάσεις θα εκδίδει κάθε δικαστήριο ετησίως; Πώς θα αντιμετωπίζουν οι πολίτες την ΕΕ από πλευράς ευθύνης στην περίπτωση της αύξησης αυτής;

Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, το ΔΕΕ καλεί τον συννομοθέτη να λάβει μια απόφαση η οποία στερείται οποιασδήποτε πραγματικής ή νομικής βάσης και να εγκρίνει μια δαπανηρή λύση η αντιστροφή της οποίας θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη και δυσχερής.

Ο συννομοθέτης έχει την υποχρέωση, με βαθύτατο σεβασμό προς τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων, να θεσπίζει ισόρροπα μέτρα τα οποία είναι ανάλογα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει. Τα μέτρα αυτά πρέπει να είναι βιώσιμα σε μακροπρόθεσμη βάση.

Η νέα νομοθετική πρόταση θα μπορούσε, εφόσον εγκριθεί, να πλήξει την αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής δικαιοσύνης, το κύρος της ΕΕ και τον τρόπο με τον οποίο δαπανώνται τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων.

Με βάση την προηγηθείσα ανάλυση, διατυπώνονται οι εξής προτάσεις:

Συμπεράσματα και συστάσεις

Βάσει των άρθρων 66 παράγραφος 6 και 69 παράγραφος 1 και παράγραφος 2 στοιχεία α), γ) και δ), ο εισηγητής διατυπώνει τα ακόλουθα συμπεράσματα και τις ακόλουθες συστάσεις:

1 - Να απορριφθεί η πρόταση για τον διπλασιασμό του αριθμού των δικαστών του ΓΔ και την κατάργηση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και, σύμφωνα με τους σκοπούς του άρθρου 69 παράγραφος 2 στοιχεία α) και δ), θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί η θέση που καθόρισε το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση. Το Δικαστήριο θα πρέπει να αιτιολογεί τον ακριβή αριθμό των δικαστών που απαιτούνται ετησίως, λαμβάνοντας υπόψη τη μεταγενέστερη μεταβολή των συνθηκών, δηλαδή τη μείωση του αριθμού των νέων υποθέσεων που άγονται και εκδικάζονται.

2 - Να απορριφθεί η πρόταση για την κατάργηση του ΔΔΔ λόγω έλλειψης νομικής βάσης στη Συνθήκη. Αντιθέτως, οι δικαστές που έχουν ήδη διοριστεί θα πρέπει να ορκιστούν άμεσα ενώ θα πρέπει να πληρωθούν οι κενές θέσεις δικαστών· θα πρέπει επίσης να συσταθεί μία επιτροπή εμπειρογνωμόνων για να αναλύσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ίδρυσης ενός νέου εξειδικευμένου δικαστηρίου στους τομείς των εμπορικών σημάτων, των ευρεσιτεχνιών και της διανοητικής ιδιοκτησίας.

3 - Σύμφωνα με το άρθρο 69 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του Κανονισμού και για την επίτευξη των στόχων του, συστήνεται να διοριστούν 19 εισηγητές, ούτως ώστε κάθε δικαστής να διαθέτει έναν ή περισσότερους εισηγητές (λαμβανομένων υπόψη των εννέα εισηγητών που έχουν ήδη διοριστεί το 2014)· η ρύθμιση αυτή ισχύει ήδη στο Δικαστήριο. Συστήνεται επίσης να αυξηθεί το προσωπικό της γραμματείας και των υπηρεσιών μετάφρασης·

4 - Συστήνεται η δημιουργία μιας κοινής επιτροπής εμπειρογνωμόνων από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για να αναλύσει τη συνολική λειτουργία της Δικαιοσύνης στην ΕΕ και να υποβάλει προτάσεις για τη βελτίωσή της, λαμβάνοντας μεταξύ άλλων υπόψη τις ακόλουθες πτυχές:

α) – την πρόσληψη με ανοικτό διαγωνισμό δικαστών από καθηγητές νομικής εγνωσμένου κύρους και δικαστές ανωτάτων δικαστηρίων από κάθε κράτος μέλος·

β) – το διορισμό κάθε δικαστή για μία θητεία εννέα μόνον ετών, η οποία δεν μπορεί να ανανεωθεί ή να παραταθεί·

γ) – απόλυτο σεβασμό στην ισότητα των φύλων κατά την πρόσληψη δικαστών.

5 - Συστήνει όλα τα δικαστήρια της ΕΕ να υπόκεινται πλέον σε έλεγχο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Αποτελεσματικότητα της Δικαιοσύνης (CEPEJ) υπό τους ιδίους με τα δικαστήρια των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης όρους.

Παραρτήματα: Για την πληρέστερη κατανόηση της διαδικασίας, όλα τα έγγραφα και όλη η αλληλογραφία που έχει ανταλλαγεί σχετικά με το ζήτημα αυτό, από την έναρξη της κοινοβουλευτικής περιόδου μέχρι σήμερα, επισυνάπτονται στο παράρτημα.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Τίτλος

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που τροποποιεί το καθεστώς του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυξάνοντας τον αριθμό των δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου

Έγγραφα αναφοράς

09375/1/2015 – C8-0166/2015 – 2011/0901B(COD)

Ημερομ. 1ης ανάγνωσης του ΕΚ – Αριθ. P

15.4.2014  T7-0358/2014

Πρόταση της Επιτροπής

02074/2011 - C7-0126/2012

Ημερομηνία αναγγελίας στη συνεδρίαση της παραλαβής της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση

9.7.2015

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

JURI

9.7.2015

 

 

 

Εισηγητές

Ημερομηνία ορισμού

António Marinho e Pinto

3.9.2014

 

 

 

Εξέταση στην επιτροπή

24.9.2014

11.11.2014

23.3.2015

14.7.2015

 

15.9.2015

 

 

 

Ημερομηνία έγκρισης

8.10.2015

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

18

5

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Joëlle Bergeron, Marie-Christine Boutonnet, Jean-Marie Cavada, Therese Comodini Cachia, Mady Delvaux, Laura Ferrara, Enrico Gasbarra, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Mary Honeyball, Dietmar Köster, Gilles Lebreton, António Marinho e Pinto, Jiří Maštálka, Julia Reda, József Szájer, Tadeusz Zwiefka

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Daniel Buda, Jytte Guteland, Heidi Hautala, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Constance Le Grip, Stefano Maullu, Ангел Джамбазки

Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jarosław Wałęsa

Ημερομηνία κατάθεσης

14.10.2015

  • [1]  Κείμενα που εγκρίθηκαν στις 15.4.2014, P7 _TA(2014)0358.