w sprawie projektu decyzji wykonawczej Rady zatwierdzającej zawarcie przez Eurojust protokołu ustaleń między Urzędem Harmonizacji Rynku Wewnętrznego a Eurojustem

(11595/2015 – C8-0303/2015 – 2015/0811(CNS))

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt Rady (11595/2015),

–  uwzględniając art. 39 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, zmienionego traktatem z Amsterdamu oraz art. 9 Protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0303/2015),

–  uwzględniając decyzję Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającą Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością(1), w szczególności jej art. 26 ust. 2,

–  uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 kwietnia 2015 r.(2),

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0353/2015);

1.  zatwierdza projekt Rady;

2.   zwraca się do Rady o poinformowanie go, jeśli uzna ona za stosowne odejście od tekstu przyjętego przez Parlament;

3.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

UZASADNIENIE

Przedmiotowy projekt decyzji wykonawczej Rady formalizuje zawarcie przez Eurojust protokołu ustaleń pomiędzy Urzędem Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), w odniesieniu do którego Komisja Prawna posiada właściwość na mocy załącznika VI do Regulaminu Parlamentu, a Eurojustem.

Celem protokołu ustaleń jest zacieśnienie współpracy między Eurojustem a OHIM zgodnie z ich odnośnymi uprawnieniami.

Postanowieniem szczególnie wartym uwagi jest art. 3 ust. 5 protokołu, zgodnie z którym „wymiana informacji lub doświadczeń przewidziana w niniejszym protokole nie obejmuje przekazywania informacji operacyjnych zawierających dane dotyczące określonej lub nieokreślonej osoby”. Wspólny organ nadzorczy Eurojustu przyjął to uściślenie z zadowoleniem. Sprawozdawca w pełni popiera to podejście i nawołuje Radę do zachowania czujności przy wdrażaniu w praktyce gwarancji ochrony danych przewidzianej w art. 3 ust. 5 protokołu.

Innym interesującym postanowieniem jest art. 6 w sprawie rozstrzygania sporów. W myśl ust. 1 tego artykułu spory związane z interpretacją lub stosowaniem protokołu muszą być rozstrzygane „w drodze konsultacji i negocjacji między przedstawicielami” Eurojustu i OHIM, co wyklucza arbitraż strony trzeciej. Jest to zgodne z większością tego typu porozumień(3).

Z kolei w ust. 2 tego samego artykułu przewidziano, że w razie poważnego naruszenia postanowień protokołu ustaleń lub jeżeli Eurojust bądź OHIM uzna, że do takiej niezgodności z postanowieniami może dojść w bliskiej przyszłości, każdy z tych organów może czasowo zawiesić stosowanie protokołu ustaleń w oczekiwaniu na konsultacje i negocjacje, o których mowa w ust. 1. Ta klauzula zawieszająca nie jest klauzulą zwyczajowo przewidzianą w innych porozumieniach zawieranych przez Eurojust.

Jednak wydaje się, że Eurojust i OHIM postanowiły zawrzeć protokół ustaleń, ponieważ, zgodnie z brzmieniem motywu 6 protokołu, „pragną rozwijać strategiczną współpracę, która pomoże im osiągnąć ich poszczególne cele, i są gotowe na tę współpracę”. Można wywnioskować, że Eurojust i OHIM uznają, iż warunki przedstawione w protokole, w tym jego art. 6, przyczyniają się do lepszego wykonywania powierzonych im zadań. Wynika z tego, że protokół ustaleń w tej formie leży we wspólnym interesie Eurojustu i OHIM, w związku z czym powinien jako taki zostać zatwierdzony przez Radę.

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

(1) Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1. (2) Wyroki Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawach połączonych C-317/13 i C-679/13, Parlament przeciwko Radzie, ECLI:UE:C:2015:223 oraz w sprawie C-540/13, Parlament przeciwko Radzie, ECLI: UE:C:2015:224. (3) Zob. na przykład art. 9 protokołu ustaleń w sprawie współpracy między Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) a Eurojustem, art. 9 protokołu ustaleń w sprawie współpracy między Fronteksem a Eurojustem czy art. 7 protokołu ustaleń w sprawie współpracy między Eurojustem a Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA). Wyjątkowy zapis został zawarty w art. 21 porozumienia między Eurojustem a Europolem, w którym przewidziano arbitraż dokonywany przez komisję powoływaną ad hoc.