SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 i rozporządzenie (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do programu pomocy na rzecz dostarczania owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych

15.1.2016 - (COM(2014)0032 – C7-0025/2014 – 2014/0014(COD)) - ***I

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Sprawozdawca: Marc Tarabella

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 i rozporządzenie (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do programu pomocy na rzecz dostarczania owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych

(COM(2014)0032 – C7-0025/2014 – 2014/0014(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi i Radzie (COM(2014)0032),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 42 i art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0025/2014),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 9 lipca 2014 r.[1],

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 7 października 2014 r.[2],

–  uwzględniając decyzję z dnia 27 maja 2015 r. w sprawie rozpoczęcia negocjacji międzyinstytucjonalnych i określenia mandatu negocjacyjnego w sprawie wniosku[3],

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady, przekazane pismem z dnia 16 grudnia 2015 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art.59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A8-0006/2016),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka    1

POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO^[4]*

do wniosku Komisji

---------------------------------------------------------

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

I RADY (UE) 2016/...

z dnia ...

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 i rozporządzenie (UE) nr 1306/2013

w odniesieniu do programu pomocy na rzecz dostarczania owoców i warzyw, bananów

oraz mleka do placówek oświatowych

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[5],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[6],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  W części II tytuł I rozdział II sekcja 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013[7] ustanawia się program dotyczący owoców i warzyw, w tym bananów, w szkole, oraz program dotyczący mleka w szkole.

(2)  Doświadczenie zdobyte podczas realizacji obecnych programów, wraz z wnioskami z ocen zewnętrznych ▌ i następującą po nich analizą różnych wariantów strategicznych, oraz trudności w sferze społecznej, z którymi zmagają się państwa członkowskie, nasuwają wniosek, że kontynuacja i wzmocnienie obydwu programów dla szkół mają ogromne znaczenie. W związku z obecnym spadkiem spożycia świeżych owoców i warzyw ▌oraz przetworów mlecznych, szczególnie wśród dzieci, a także coraz powszechniejszym występowaniem otyłości wśród dzieci w związku z nawykami żywieniowymi polegającymi na preferowaniu wysoko przetworzonych środków spożywczych, często z dużym dodatkiem cukru, soli, tłuszczu lub dodatków do żywności, finansowa pomoc Unii na rzecz dostarczania dzieciom w placówkach oświatowych wybranych produktów rolnych powinna w większym stopniu przyczyniać się do propagowania zdrowych nawyków żywieniowych oraz spożywania produktów lokalnych.

(3)  Analiza różnych wariantów strategicznych wskazuje, że jednolite podejście w oparciu o wspólne ramy prawne i finansowe jest bardziej odpowiednie i skuteczne w osiąganiu konkretnych celów, które wspólna polityka rolna realizuje za pośrednictwem programów dla szkół. Pozwoliłoby to państwom członkowskim zmaksymalizować efekty dystrybucji w ramach stałego budżetu i zwiększyć efektywność zarządzania. Jednakże w celu uwzględnienia różnic w tych owocach i warzywach, w tym bananach, mleku i przetworach mlecznych – tzn. owocach i warzywach dla szkół oraz mleku dla szkół zdefiniowanych w rozdziale II sekcja I – oraz różnic w ich łańcuchach dostaw pewne elementy, takie jak odpowiednie przydziały środków budżetowych, powinny pozostać oddzielone. W świetle doświadczeń zdobytych podczas realizacji obecnych programów udział państw członkowskich w programie powinien pozostać dobrowolny. Uwzględniając różne sytuacje konsumpcyjne w poszczególnych państwach członkowskich, uczestniczące państwa członkowskie i regiony powinny mieć możliwość, by w kontekście prowadzonych strategii wybrać spośród produktów kwalifikujących się te, które chcą dostarczać dzieciom w placówkach oświatowych. Państwa członkowskie mogą również rozważyć wprowadzenie ukierunkowanych środków służących rozwiązaniu problemu malejącego spożycia mleka wśród populacji docelowej.

(4)  Stwierdzono tendencję spadkową, jeśli chodzi o spożycie świeżych owoców i warzyw ▌oraz mleka spożywczego. Należy zatem w pierwszym rzędzie skoncentrować się na dystrybucji tych właśnie produktów w ramach programów dla szkół. To z kolei przyczyniłoby się również do zmniejszenia obciążeń organizacyjnych dla szkół i, zwiększyłoby efekty dystrybucji w ramach ograniczonego budżetu, a także byłoby zgodne z obecną praktyką, ponieważ produkty te są już najczęściej przedmiotem dystrybucji. Jednak aby dostosować się do zaleceń żywieniowych w zakresie spożycia wapnia, a także ze względu na rosnące problemy związane z nietolerancją zawartej w mleku laktozy, państwa członkowskie powinny móc dystrybuować inne przetwory mleczne, takie jak jogurt i sery, które mają pozytywny wpływ na zdrowie dzieci. Ponadto należy podjąć wysiłki, aby zapewnić dystrybucję produktów lokalnych i regionalnych.

(5)  Aby program był skuteczny w osiąganiu swoich celów krótko- i długoterminowych polegających na zwiększeniu spożycia wybranych produktów rolnych i kształtowaniu zdrowego sposobu odżywiania się, muszą mu towarzyszyć działania edukacyjne wspierające dystrybucję. . Zważywszy na ich znaczenie, działania te powinny wspierać dystrybucję owoców i warzyw oraz mleka dla szkół. Powinny one kwalifikować się do objęcia pomocą unijną, z uwzględnieniem faktu, że w przypadku produktów nie będących produktami rolnymi do objęcia pomocą kwalifikował się będzie jedynie ich składnik mleczny. Ze względu na swój charakter towarzyszące działania edukacyjne stanowią kluczowe narzędzie w ponownym zainteresowaniu dzieci – na przykład z pomocą specjalistów ds. żywienia i rolników – rolnictwem i różnorodnością produktów rolnych w Unii, w szczególności produktów wytwarzanych w zamieszkiwanym przez nie regionie. By zrealizować cele programu, państwa członkowskie powinny mieć możliwość uwzględnienia w swych działaniach tematycznych szerszej gamy produktów rolnych, takich jak przetworzone owoce i warzywa bez dodatku cukru, soli, tłuszczu, substancji słodzących ani sztucznych substancji wzmacniających smak i zapach. Państwa członkowskie powinny również mieć możliwość uwzględnienia w tych działaniach innych specjalności lokalnych, regionalnych lub krajowych, takich jak miód, oliwki stołowe, oliwa z oliwek. Jednak w celu promowania zdrowych nawyków żywieniowych państwa członkowskie powinny zapewnić odpowiednie zaangażowanie organów krajowych odpowiedzialnych za żywienie lub zdrowie w sporządzanie takiego wykazu zgodnie z procedurami krajowymi lub nadanie tym organom odpowiednich uprawnień.

(6)  W celu zapewnienia skutecznego i ukierunkowanego wykorzystania środków finansowych Unii oraz ułatwienia realizacji programu dla szkół należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania niektórych aktów w odniesieniu do identyfikowania kosztów lub działań kwalifikujących się do objęcia pomocą unijną.

(7)  Pomoc powinna być przydzielana oddzielnie na owoce i warzywa dla szkół ▌i na mleko dla szkół zgodnie z zasadą dobrowolności dystrybucji. Pomoc ta powinna być przydzielana każdemu państwu członkowskiemu z uwzględnieniem liczby dzieci w wieku od sześciu do dziesięciu lat w tym państwie członkowskim, stopnia rozwoju regionów w tym państwie w celu zapewnienia większej pomocy w regionach mniej rozwiniętych, na mniejszych wyspach Morza Egejskiego i w regionach najbardziej oddalonych ze względu na ograniczoną dywersyfikację rolnictwa w tych regionach oraz częsty brak dostępności niektórych produktów w danym regionie, co wiąże się z wyższymi kosztami transportu i magazynowania. Ponadto w odniesieniu do mleka dla szkół, by pozwolić państwom członkowskim na utrzymanie skali ich obecnych programów oraz by zachęcić innych do podjęcia dystrybucji mleka, należy połączyć uprzednie kryteria z danymi dotyczącymi dotychczasowego wykorzystania pomocy unijnej na dostarczanie mleka i przetworów mlecznych dla dzieci, z wyjątkiem Chorwacji, dla której zostanie ustalona określona kwota.

(8)  W interesie należytego zarządzania administracyjnego i budżetowego państwa członkowskie, które chcą uczestniczyć w dystrybucji kwalifikujących się produktów, powinny co roku składać wniosek o pomoc Unii. ▌

(9)  Opracowanie strategii krajowej powinno być warunkiem udziału państwa członkowskiego w programie. Państwa członkowskie pragnące w nim uczestniczyć powinny mieć obowiązek przedstawienia dokumentu ▌strategicznego obejmującego okres sześciu lat i określającego ▌odnośne priorytety tych państw. Państwa członkowskie powinny móc regularnie aktualizować te dokumenty, w szczególności w świetle ocen i ponownej analizy priorytetów lub celów oraz powodzenia realizowanego przez nie programu. W strategiach mogą być również określone związane z realizacją programu elementy, które pozwolą państwom członkowskim na osiągnięcie efektywności w zarządzaniu, między innymi w odniesieniu do wniosków o przydzielenie pomocy przez UE i przedłożonych państwom członkowskim wniosków o otrzymanie pomocy.

(10)  W celu upowszechniania wiedzy na temat programów dla szkół i zwiększenia widoczności pomocy unijnej, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania niektórych aktów w odniesieniu do obowiązku państw członkowskich w zakresie wyraźnego rozpowszechniania informacji o korzystaniu z pomocy Unii przy realizacji programu, w tym w odniesieniu do narzędzi reklamowych i, w stosownych przypadkach, wspólnego identyfikatora lub wspólnych elementów graficznych.

(11)  W celu zapewnienia widoczności programu państwa członkowskie powinny wyjaśnić w swoich strategiach, w jaki sposób będą zapewniać wartość dodaną swoich programów, zwłaszcza w przypadku gdy produkty finansowane w ramach programu unijnego są spożywane w tym samym czasie, co inne posiłki dostarczane dzieciom w placówkach oświatowych. Aby zapewnić osiągnięcie celu edukacyjnego programu Unii oraz jego skuteczność, Komisji należy przekazać uprawnienia w zakresie przyjmowania niektórych aktów w odniesieniu do przepisów dotyczących dystrybucji produktów finansowanych w ramach programu unijnego w kontekście dostarczania innych posiłków do placówek oświatowych i ich przygotowywania.

▌

(12)  W celu upewnienia się, czy programy funkcjonują skutecznie w państwach członkowskich, należy zapewnić finansowanie inicjatyw w dziedzinie monitorowania i oceny osiągniętych wyników, ze szczególnym uwzględnieniem zmian konsumpcji w średniej perspektywie czasowej.

(13)  Ze względu na zniesienie zasady współfinansowania w odniesieniu do dystrybucji owoców i warzyw należy zmienić odpowiednie przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013[8].

(14)  Niniejsze rozporządzenie nie powinno ingerować w podział kompetencji regionalnych lub lokalnych w państwach członkowskich.

(15)  Rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 i (UE) nr 1306/2013 powinny zostać odpowiednio zmienione. W celu uwzględnienia okresowości roku szkolnego nowe przepisy powinny zatem wejść w życie od dnia 1 sierpnia 2017 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł1

Zmiana w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 ustanawiającym

wspólną organizację rynków produktów rolnych

W rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 wprowadza się następujące zmiany:

(1)  tytuł części II tytuł I rozdział II sekcja 1 otrzymuje brzmienie: „POMOC DOTYCZĄCA DOSTARCZANIA OWOCÓW I WARZYW ORAZ MLEKA I PRZETWORÓW MLECZNYCH DO PLACÓWEK OŚWIATOWYCH”;

(2)  skreśla się nagłówek „Podsekcja 1” oraz tytuł „Program »Owoce i warzywa w szkole«”;

(3)  art. 23 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 23

Pomoc dotycząca dostarczania owoców i warzyw dla szkół▌ oraz mleka dla szkół, towarzyszących działań edukacyjnych i powiązanych kosztów

1.  Przyznaje się pomoc unijną w odniesieniu do dzieci w placówkach oświatowych, o których mowa w art. 22:

a)  na dostarczanie i dystrybucję kwalifikujących się produktów, o których mowa w ust. 2 i 3;

b)  na towarzyszące działania edukacyjne; oraz

c)  na pokrycie niektórych powiązanych kosztów ▌sprzętu, reklamy, monitorowania, oceny oraz logistyki i dystrybucji, jeśli koszty te nie zostały pokryte z pomocy, o której mowa w lit. a).

Do celów niniejszej sekcji:

–  «owoce i warzywa dla szkół» oznaczają produkty, o których mowa w ust. 2 akapit pierwszy lit. a) oraz w ust. 2 akapit drugi lit. a);

–  «mleko dla szkół» oznacza produkty, o których mowa w ust. 2 akapit pierwszy lit. b) oraz w ust. 2 akapit drugi lit. b), a także produkty wymienione w załączniku V.

2.  Państwa członkowskie, które chcą skorzystać z programu pomocy, o którym mowa w ust. 1 («program dla szkół») i wnioskujące o wspomnianą powyżej pomoc unijną, priorytetowo traktują, z uwzględnieniem swoich okoliczności krajowych, dystrybucję produktów z jednej bądź obu następujących grup:

a)  owoce i warzywa oraz świeże produkty sektora bananów;

b)  mleko spożywcze i jego odmiany bezlaktozowe.

Jednak w celu propagowania spożywania konkretnych produktów lub w odpowiedzi na specjalne potrzeby żywieniowe dzieci na swoim terytorium, dane państwo członkowskie może przewidzieć dystrybucję:

a)  przetworzonych produktów z owoców i warzyw – jako uzupełnienie produktów określonych w akapicie pierwszym lit. a);

b)  serów, twarogu, jogurtu i innych produktów z mleka fermentowanego lub ukwaszonego bez dodatku środków aromatyzujących, owoców, orzechów ani kakao – jako uzupełnienie produktów określonych w akapicie pierwszym lit. b).

3.  W przypadkach gdy państwa członkowskie uważają, że jest to konieczne do osiągnięcia celów programu dla szkół i celów określonych w strategii, o której mowa w ust. 6, mogą one dodatkowo uzupełnić dystrybucję produktów, o których mowa w ust. 2, o produkty określone w załączniku V.

W takim przypadku pomoc unijna wypłacana jest jedyne w odniesieniu do składnika mlecznego dystrybuowanego produktu, który musi stanowić co najmniej 90% wagi produktów kategorii I w załączniku V i mniej niż 75% wagi produktów kategorii II w załączniku V. Rada ustala poziom pomocy unijnej przeznaczonej na mleko zgodnie z art. 43. ust. 3 TFUE.

4.  Produkty dystrybuowane w ramach programu dla szkół nie zawierają dodatku cukru, soli, tłuszczu, substancji słodzących ani sztucznych substancji wzmacniających smak i zapach o oznaczeniach od E 620 do E 650 wymienionych w rozporządzeniu (UE) nr 1333/2008.

Aby uwzględniać postępy badań naukowych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 227 w celu uzupełniania wykazu substancji wzmacniających smak i zapach, o których mowa w akapicie pierwszym.

Jednak każde państwo członkowskie może zdecydować, że kwalifikujące się produkty, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą zawierać – w ograniczonej ilości – dodatek cukru, soli lub tłuszczu po otrzymaniu odpowiedniego zezwolenia swoich krajowych organów odpowiedzialnych za zdrowie i żywienie, zgodnie z krajowymi procedurami. W celu zapewnienia, że produkty takie spełniają cele przedmiotowego programu, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych definiujących maksymalne poziomy tych substancji, których obecność w przetworzonych produktach jest technicznie niezbędna do ich przygotowania lub wytworzenia.

5.  Oprócz produktów wymienionych w ust. 2 i 3 państwa członkowskie mogą przewidzieć objęcie towarzyszącymi działaniami edukacyjnymi innych produktów rolnych, zwłaszcza produktów wymienionych w art. 1 ust. 2 lit. g) i v).

6.  Warunkiem przystąpienia państwa członkowskiego do programu dla szkół jest opracowanie przez nie – przed przystąpieniem do programu, a następnie co 6 lat – krajowej strategii dotyczącej realizacji tego programu, na poziomie krajowym lub regionalnym. Strategia może być zmieniana przez organ odpowiedzialny za jej przedłożenie na szczeblu krajowym lub regionalnym, w szczególności na skutek jej monitorowania i oceny i w świetle osiągniętych wyników. Strategia powinna co najmniej określać potrzeby, które mają zostać zaspokojone, dokonać klasyfikacji potrzeb pod względem priorytetów, określać populację docelową, oczekiwane wyniki i, jeśli dostępne są odpowiednie dane, ujęte ilościowo cele, jakie należy osiągnąć w porównaniu z sytuacją wyjściową, oraz ustanawiać najbardziej odpowiednie instrumenty i działania służące osiągnięciu tych założeń.

Strategie te mogą zawierać elementy szczegółowe dotyczące realizacji programu, w tym elementy mające ułatwić zarządzanie nim.

7.  Państwa członkowskie ustalają w swoich strategiach wykaz wszystkich produktów dostarczanych w ramach programu , zarówno w ramach regularnej dystrybucji, jak i w ramach towarzyszących działań edukacyjnych. Bez uszczerbku dla ust. 4, państwa członkowskie zapewniają odpowiednie zaangażowanie organów krajowych odpowiedzialnych za żywienie lub zdrowie w sporządzanie takiego wykazu zgodnie z procedurami krajowymi lub nadanie tym organom odpowiednich uprawnień.

8.  Aby zapewnić skuteczność programu dla szkół, państwa członkowskie przewidują również towarzyszące działania edukacyjne, które mogą obejmować m.in. środki i działania ukierunkowane na zainteresowanie dzieci rolnictwem, poprzez działania takie jak zwiedzanie gospodarstw rolnych, oraz dystrybucję szerszej gamy produktów rolnych, o których mowa w ust. 5. Takie działania mogą również łączyć się z edukacją w zakresie powiązanych kwestii takich jak zdrowe nawyki żywieniowe, ▌lokalne łańcuchy żywnościowe, rolnictwo ekologiczne, zrównoważona produkcja lub zwalczanie marnotrawienia żywności.

▌

9.  Państwa członkowskie dokonują wyboru produktów przeznaczonych do dystrybucji lub do objęcia towarzyszącymi działaniami edukacyjnymi na podstawie obiektywnych kryteriów, wśród których znajduje się co najmniej jedno z poniższych: zdrowie i względy środowiskowe, sezonowość, różnorodność lub dostępność lokalnych lub regionalnych produktów, przy czym w miarę możliwości priorytet należy przyznawać produktom pochodzącym z Unii. Państwa członkowskie mogą sprzyjać w szczególności zakupowi produktów lokalnych lub regionalnych, produktom ekologicznym, krótkim łańcuchom dostaw lub korzyściom dla środowiska naturalnego oraz, w stosownych przypadkach, produktom wysokiej jakości określonym w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012.

▌

Państwa członkowskie mogą uwzględnić w swoich strategiach nadanie priorytetu kryterium zrównoważoności i sprawiedliwego handlu.”;

(4)  dodaje się art. 23a w brzmieniu:

„Artykuł 23a

Przepisy finansowe

1.  Bez uszczerbku dla przepisów ust. 4 pomoc w ramach programu dla szkół, przydzielona na dystrybucję produktów, towarzyszące działania edukacyjne i powiązane koszty, o których mowa w art. 23 ust. 1, nie przekracza 250 mln EUR na rok szkolny, z czego:

a)  na owoce i warzywa dla szkół: 150 mln EUR na rok szkolny;

b)  na mleko dla szkół: 100 mln EUR na rok szkolny.

▌

2.  Pomoc, o której mowa w ust. 1, przyznaje się każdemu państwu członkowskiemu, uwzględniając:

▌

(i)  liczbę dzieci w wieku od sześciu do dziesięciu lat w danym państwie członkowskim;

(ii)  stopień rozwoju regionów w państwie członkowskim, tak by zapewnić większą pomoc regionom słabiej rozwiniętym w rozumieniu art. 3 ust. 5 niniejszego rozporządzenia ▌ i mniejszym wyspom Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 229/2013, oraz

(iii)  w odniesieniu do mleka w szkole, oprócz kryteriów wymienionych powyżej, uwzględniając dane dotyczące dotychczasowego wykorzystania pomocy unijnej na dostarczanie dzieciom mleka i przetworów mlecznych ▌.

W odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych wymienionych w art. 349 TFUE środki przydzielone zainteresowanym państwom członkowskim zapewniają większą pomoc dla takich regionów w celu uwzględnienia ich szczególnej sytuacji w pozyskiwaniu produktów i w celu propagowania pozyskiwania przez nie produktów w innych takich regionach leżących w pobliżu.

Przydziały na mleko dla szkół wynikające z powyższych kryteriów zapewniają uprawnienie wszystkich państw członkowskich do otrzymywania co najmniej minimalnej kwoty pomocy unijnej na dziecko w grupie wiekowej, o której mowa w akapicie pierwszym pkt (i); kwota ta nie może być niższa niż średnia kwota z funduszy unijnych wykorzystana na dziecko we wszystkich państwach członkowskich biorących udział w programie obowiązującym przed [data wejście w życie niniejszego rozporządzenia].

3.  Państwa członkowskie co roku ubiegają się o udział w programie dla szkół, przedkładając swój wniosek o pomoc Unii, w którym określają wnioskowaną kwotę na owoce i warzywa dla szkół i wnioskowaną kwotę na mleko dla szkół, które chcą dystrybuować▌.

4.  Nie przekraczając ogólnego pułapu w wysokości 250 mln EUR składającego się z kwot, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b) niniejszego artykułu, każde państwo członkowskie może przenieść, raz w danym roku szkolnym, do 20% kwoty jednego lub drugiego wstępnego przydziału . ▌

Odsetek ten może jednak zostać zwiększony do 25% dla państw członkowskich posiadających regiony najbardziej oddalone wymienione w art. 349 TFUE i w innych należycie uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy państwo członkowskie musi podjąć działania w związku ze szczególną sytuacją rynkową w sektorze objętym programem dla szkół, swoimi szczególnymi obawami co do niskiego spożycia jednej lub drugiej z grup produktów lub innymi wyzwaniami społecznymi.

Przeniesienia te mogą być dokonywane:

a)  przed określeniem ostatecznych przydziałów na kolejny rok szkolny – pomiędzy wstępnymi przydziałami danego państwa członkowskiego. Przeniesienia te nie mogą być dokonywanie ze wstępnych przydziałów przeznaczonych na grupę produktów, dla której dane państwo członkowskie wnioskuje o kwotę przekraczającą jego wstępny przydział. Państwa członkowskie zawiadamiają Komisję o kwocie wszelkich przeniesień pomiędzy wstępnymi przydziałami; lub

b)  po rozpoczęciu roku szkolnego, pomiędzy ostatecznymi przydziałami państwa członkowskiego, jeśli takie przydziały zostały dla tego państwa ustalone. Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje środki niezbędne do stosowania niniejszego ustępu, w tym dotyczące terminów przeniesień oraz przedkładania, formatu i treści powiadomień o przeniesieniu.

5.  Program dla szkół nie narusza żadnych innych odrębnych krajowych programów dla szkół, które są zgodne z prawem Unii. Pomoc unijna przewidziana w art. 23 może być wykorzystana do rozszerzenia zakresu lub zwiększenia skuteczności istniejących krajowych programów dla szkół lub krajowych programów dystrybucji owoców i warzyw dla szkół i dystrybucji mleka dla szkół, ale nie zastępuje finansowania takich istniejących programów krajowych, z wyjątkiem bezpłatnej dystrybucji posiłków dla dzieci w placówkach oświatowych. Jeśli państwo członkowskie postanowi rozszerzyć istniejący krajowy program dla szkół lub zwiększyć jego skuteczność poprzez ubieganie się o pomoc unijną, to w strategii, o której mowa w art. 23 ust. 6, określa, w jaki sposób zostanie to przeprowadzone.

6.  W ramach uzupełniania pomocy unijnej państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową na rzecz finansowania programu dla szkół.

Państwa członkowskie mogą finansować odnośne płatności z opłaty nakładanej na dany sektor lub z innego wkładu sektora prywatnego.

7.  Unia może również finansować, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, działania informacyjne, reklamowe oraz monitorowanie i ocenę związane z programem dla szkół, w tym działania dotyczące propagowania wiedzy wśród obywateli o celach tego programu, oraz powiązane środki dotyczące tworzenia sieci kontaktów mające na celu wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk w celu ułatwienia realizacji programu i zarządzania nim.

Komisja może opracować, zgodnie z art. 24 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, wspólny identyfikator lub wspólne elementy graficzne w celu zwiększenia widoczności programu dla szkół.

8.  Państwa członkowskie uczestniczące w programie dla szkół rozpowszechniają – na terenie szkoły lub w innych odpowiednich miejscach ▌– informację o ich udziale w programie oraz o dotowaniu go przez Unię. Państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie odpowiednie narzędzia komunikacji, które zostaną określone przez Komisję zgodnie z art. 24 i które mogą obejmować plakaty, tematyczne strony internetowe, informacyjne materiały graficzne oraz kampanie informacyjne i propagujące wiedzę na temat programu. Państwa członkowskie zapewniają wartość dodaną i widoczność unijnego programu dla szkół w kontekście dostarczania innych posiłków do placówek oświatowych.”;

(5)  art. 24 i art. 25 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 24

Uprawnienia delegowane

1.  W celu promowania wśród dzieci zdrowych nawyków żywieniowych oraz zapewnienia, że pomoc w ramach programu dla szkół jest ukierunkowana na dzieci z grupy docelowej, o której mowa w art. 22, Komisja uprawniona jest do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych w odniesieniu do przepisów w zakresie:

a)  dodatkowych kryteriów dotyczących kwalifikowania się grupy docelowej, o której mowa w art. 22;

b)  zatwierdzania i wybierania przez państwa członkowskie wnioskodawców ubiegających się o pomoc;

c)  opracowywania krajowych lub regionalnych strategii i towarzyszących działań edukacyjnych.

2.  W celu zagwarantowania efektywnego i ukierunkowanego wykorzystania środków europejskich i ułatwienia realizacji programu dla szkół, Komisja uprawniona jest do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych w zakresie:

▌

▌

a)  określania kosztów lub działań, które kwalifikują się do objęcia pomocą unijną ▌;

b)  obowiązku państw członkowskich w zakresie monitorowania i oceny skuteczności swoich programów dla szkół.

3.  W celu propagowania wiedzy na temat programu dla szkół oraz zwiększania widoczności pomocy unijnej Komisja uprawniona jest do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych nakładających na państwa członkowskie uczestniczące w programie dla szkół, wymóg wyraźnego rozpowszechniania informacji, że w celu realizacji programu korzystają one z pomocy Unii, w tym dotyczących:

a)  szczegółowych kryteriów związanych z wykorzystaniem narzędzi reklamowych;

b)  w stosownych przypadkach, określenia szczegółowych kryteriów prezentacji, kompozycji, rozmiarów i wzoru wspólnego identyfikatora lub wspólnych elementów graficznych.

4.  W celu zapewnienia wartości dodanej i widoczności unijnego programu Komisja uprawniona jest do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych w odniesieniu do przepisów dotyczących dystrybucji produktów w związku z dostarczaniem innych posiłków do placówek oświatowych.

5.  Ponieważ należy zapewnić, że pomoc znajduje odzwierciedlenie w cenie za jaką produkty są udostępniane w ramach programu dla szkół, Komisja uprawniona jest do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych wymagających od państw członkowskich określenia w ich strategiach, jak zostanie to osiągnięte.

Artykuł 25

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przyjmować środki niezbędne do stosowania niniejszej sekcji, w tym w odniesieniu do:

▌

a)  informacji, które mają zostać zawarte w strategiach państw członkowskich;

b)  wniosków o pomoc i płatności, w tym uproszczenia procedur wynikających ze wspólnych ram;

c)  metod rozpowszechniania informacji o programie dla szkół i związanych z nim środków dotyczących tworzenia sieci kontaktów;

d)  trybu składania, formatu i treści corocznych wniosków o otrzymanie pomocy, oraz sprawozdań z monitorowania i oceny przedstawianych przez państwa członkowskie uczestniczące w programie dla szkół;

▌

e)  środków niezbędnych do stosowania art. 23a ust. 4, w tym dotyczących terminów przeniesień oraz przedkładania, formatu i treści powiadomień o przeniesieniu.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2.”;

(6)  skreśla się podsekcję 2;

(7)  art. 217 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 217

Płatności krajowe na rzecz dystrybucji produktów wśród dzieci

Państwa członkowskie mogą dokonywać płatności krajowych na rzecz dostarczania dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych kwalifikujących się produktów z grup, o których mowa w art. 23, na rzecz towarzyszących środków edukacyjnych związanych z takimi produktami lub powiązanych kosztów, o których mowa w art 23 ust. 1 lit. c).

Państwa członkowskie mogą finansować te płatności z opłaty nakładanej na dany sektor lub z innego wkładu sektora prywatnego.”';

(8)  w art. 225 dodaje się litery w brzmieniu:

„e)  do dnia 31 lipca 2023 r. – w sprawie stosowania kryteriów przydziału, o których mowa w art. 23a ust. 2;

f)  do dnia 31 lipca 2023 r. – w sprawie skutków przeniesień, o których mowa w art. 23a ust. 4, dla skuteczności programu w zakresie dystrybucji obu grup produktów.”;

(9)  Załącznik V otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK V

Kategoria I

Produkty z mleka fermentowanego, bez dodatku soku owocowego, naturalnie aromatyzowane lub z dodatkiem soku owocowego, naturalnie aromatyzowane lub niearomatyzowane

Produkty na bazie mleka z dodatkiem kakao, soku owocowego lub naturalnie aromatyzowane

Kategoria II

Naturalnie aromatyzowane lub niearomatyzowane przetwory mleczne z owocami, fermentowane lub niefermentowane.”.

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 1306/2013

W art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)  wkład finansowy Unii przeznaczony na środki dotyczące chorób zwierząt i utraty zaufania konsumentów, o których mowa w art. 220 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.”.

Artykuł 3

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2017 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego  W imieniu Rady

Przewodniczący  Przewodniczący

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł	Program pomocy na rzecz dostarczania owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych
Odsyłacze	COM(2014)0032 – C7-0025/2014 – 2014/0014(COD)
Data przedstawienia w PE	30.1.2014
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	AGRI 6.2.2014
Komisje wyznaczone do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 6.2.2014	BUDG 6.2.2014	CONT 6.2.2014	ENVI 6.2.2014
	REGI 6.2.2014	CULT 6.2.2014
Opinia niewydana        Data decyzji	DEVE 11.2.2014	BUDG 25.6.2014	CONT 11.6.2014	ENVI 14.7.2014
	REGI 22.9.2014	CULT 3.9.2014
Sprawozdawcy        Data powołania	Marc Tarabella 17.9.2014
Rozpatrzenie w komisji	23.7.2014
Data przyjęcia	11.1.2016
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	30 6 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Clara Eugenia Aguilera García, Eric Andrieu, José Bové, Paul Brannen, Daniel Buda, Nicola Caputo, Michel Dantin, Paolo De Castro, Albert Deß, Norbert Erdős, Luke Ming Flanagan, Martin Häusling, Anja Hazekamp, Esther Herranz García, Jan Huitema, Peter Jahr, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, Philippe Loiseau, Mairead McGuinness, Ulrike Müller, Maria Noichl, Marijana Petir, Jens Rohde, Jordi Sebastià, Jasenko Selimovic, Lidia Senra Rodríguez, Czesław Adam Siekierski, Marc Tarabella, Marco Zullo
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Pilar Ayuso, Bas Belder, Franc Bogovič, Jean-Paul Denanot, Fredrick Federley, Maria Heubuch, Ricardo Serrão Santos, Ramón Luis Valcárcel Siso
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Mark Demesmaeker
Data złożenia	15.1.2016

• [1]  Dz.U. C 451 z 16.12.2014, s. 142.
• [2]  Dz.U. C 415 z 20.11.2014, s. 30.
• [3]  Teksty przyjęte w tym dniu, P8_TA(2015)0216.
• [4] ^* Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▌sygnalizuje skreślenia.
  **  TEKST NIE BYŁ JESZCZE PRZEDMIOTEM FINALIZACJI PRAWNO-JĘZYKOWEJ.
• [5]   Dz.U. C … z …, s. …
• [6]   Dz.U. C … z …, s. …
• [7]   Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347, z 20.12.2013, s. 671).
• [8]   Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).