ΕΚΘΕΣΗ για τον ιδιωτικό τομέα και την ανάπτυξη

26.2.2016 - (2014/2205(INI))

Επιτροπή Ανάπτυξης
Εισηγητής: Nirj Deva

Διαδικασία : 2014/2205(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A8-0043/2016
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A8-0043/2016
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

για τον ιδιωτικό τομέα και την ανάπτυξη

(2014/2205(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ενίσχυση του ρόλου του ιδιωτικού τομέα για την επίτευξη βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες» (COM(2014)0263) και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 23ης Ιουνίου 2014 και της 12ης Δεκεμβρίου 2014 επί της ανακοίνωσης,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Παγκόσμια εταιρική σχέση για την εξάλειψη της φτώχειας και τη βιώσιμη ανάπτυξη μετά το 2015» (COM(2015) 0044),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους» (COM(2013) 0092) και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2013 επί της ανακοίνωσης,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Αύξηση του αντίκτυπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ: ένα πρόγραμμα δράσης για αλλαγή» (COM(2011)0637) και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 14ης Μαΐου 2012 επί της ανακοίνωσης,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης για τις ιδιωτικές επενδύσεις στο πλαίσιο των στόχων για τη βιώσιμη ανάπτυξη (ΣΒΑ), που περιγράφεται στην έκθεση της ΔΗΕΕΑ του 2014 για τις Παγκόσμιες Επενδύσεις[1],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με την προώθηση της ανάπτυξης μέσω υπεύθυνων επιχειρηματικών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου της εξορυκτικής βιομηχανίας στις αναπτυσσόμενες χώρες[2],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με την ΕΕ και το παγκόσμιο πλαίσιο ανάπτυξης μετά το 2015[3],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 19ης Μαΐου 2015, σχετικά με τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη[4] και ιδίως το αίτημα που διατυπώνεται εκεί για ευθυγράμμιση του ιδιωτικού τομέα με τους ΣΒΑ,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Μαρτίου 2014, σχετικά με τον ρόλο της ιδιοκτησίας, των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και της παραγωγής πλούτου για την εξάλειψη της φτώχειας και την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες[5],

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις δραστηριότητες της πλατφόρμας συνδυασμού μέσων της ΕΕ στον τομέα της εξωτερικής συνεργασίας από τη σύστασή της έως τα τέλη Ιουλίου του 2014 (COM(2014)0733),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση του Παρισιού για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, της 2ας Μαρτίου 2005, και το πρόγραμμα δράσης της Άκκρα, της 4ης Σεπτεμβρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση αριθ. 16/2014 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου με τίτλο «Η αποτελεσματικότητα του συνδυασμού επιχορηγήσεων από περιφερειακές επενδυτικές διευκολύνσεις με δάνεια από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για την υποστήριξη των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ»,

–  έχοντας υπόψη τη σύμπραξη του Μπουσάν για αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία, που συμφωνήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2011[6], και ιδίως την παράγραφο 32 που αναφέρεται στην ανάγκη αναγνώρισης του κεντρικού ρόλου που έχει ο ιδιωτικός τομέας στην πρόοδο της καινοτομίας, στη δημιουργία πλούτου, εισοδημάτων και θέσεων εργασίας, στην κινητοποίηση εγχώριων πόρων και, κατ' επέκταση, στη μείωση της φτώχειας,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση για τη συνεργασία δημόσιου-ιδιωτικού τομέα[7] και την εταιρική σχέση για την ευημερία[8] που προέκυψε από την πρωτοβουλία του φόρουμ του Μπουσάν για τον ιδιωτικό τομέα (Private Sector Building Block),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο συμπερασμάτων με τίτλο «The future we want» (Το μέλλον που θέλουμε) της Διάσκεψης του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, στο πλαίσιο της Διάσκεψης Ρίο+20 του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στις 20-22 Ιουνίου 2012[9],

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα[10],

–  έχοντας υπόψη το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις: συμπληρωματικότητες και ειδικές συνεισφορές[11],

–  έχοντας υπόψη το πλαίσιο επενδυτικής πολιτικής της UNCTAD σχετικά με την αειφόρο ανάπτυξη[12],

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική του ομίλου της Αφρικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης για την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα για την περίοδο 2013-2017, με τίτλο «Supporting the transformation of the private sector in Africa» (Στήριξη του μετασχηματισμού του ιδιωτικού τομέα στην Αφρική)[13],

–  έχοντας υπόψη την τριμερή δήλωση αρχών της ΔΟΕ σχετικά με τις πολυεθνικές εταιρείες και την κοινωνική πολιτική[14],

–  έχοντας υπόψη την Διακήρυξη της Λίμα του UNIDO με τίτλο: Towards Inclusive and Sustainable Industrial Development (ISID) (Προωθώντας την αειφόρο βιομηχανική ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς)[15],

–  έχοντας υπόψη το θεματολόγιο της ΔΟΕ για την αξιοπρεπή εργασία,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 9 παράγραφος 2 στοιχείο β) της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, που προβλέπει την υποχρέωση να διασφαλιστεί ότι οι ιδιωτικοί φορείς παροχής εγκαταστάσεων και υπηρεσιών προσβάσιμων στο ευρύ κοινό λαμβάνουν υπόψη όλες τις πτυχές προσβασιμότητας για τα άτομα με αναπηρία[16],

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική ΕΕ 2011-2014 για την εταιρική κοινωνική ευθύνη (COM(2011)0681),

–  έχοντας υπόψη το πλαίσιο ανάπτυξης μετά το 2015, στο οποίο ο ιδιωτικός τομέας αντιμετωπίζεται ως κύριος εκτελεστικός εταίρος, και τον ρόλο του στη μετάβαση στην πράσινη οικονομία,

–  έχοντας υπόψη τις προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές του 2010 σχετικά με την υπεύθυνη διαχείριση της εγγείου ιδιοκτησίας[17],

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A8-0043/2016),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ρόλος του δημόσιου τομέα είναι θεμελιώδους σημασίας για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ)· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ιδιωτικός τομέας συνιστά την κινητήριο δύναμη για την παραγωγή πλούτου και την οικονομική ανάπτυξη σε όλες τις οικονομίες της αγοράς, καθώς είναι υπεύθυνος για το 90% των θέσεων εργασίας και του εισοδήματος στις αναπτυσσόμενες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ιδιωτικός τομέας αντιστοιχεί στο 84% του ΑΕγχΠ στις αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), και ότι έχει την ικανότητα να αποτελέσει βιώσιμη βάση για την κινητοποίηση εγχώριων πόρων με την προϋπόθεση ότι διέπεται από κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο ώστε να διαφυλάσσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, και ότι συμμετέχει σε συγκεκριμένες μακροπρόθεσμες βελτιώσεις της εγχώριας οικονομίας, στην αειφόρο ανάπτυξη και στην καταπολέμηση της ανισότητας·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τον Δείκτη Ανθρώπινης Φτώχειας, του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι κερδίζουν λιγότερα από 1,25 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυξανόμενη ανισότητα, σε συνδυασμό με τη φτώχεια, συνιστά μία από τις κυριότερες απειλές κατά της παγκόσμιας σταθερότητας·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει σαφής συσχέτιση μεταξύ της ανάπτυξης ενός ισχυρού μεταποιητικού τομέα και της μείωσης της φτώχειας: αύξηση κατά 1% της κατά κεφαλήν προστιθέμενης αξίας του µμεταποιητικού τομέα ισοδυναμεί με μείωση της φτώχειας κατά περίπου 2%[18]·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι απαιτούνται σημαντικές επενδύσεις, καθώς εκτιμάται ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ επιπλέον, ανά έτος, σε σύγκριση με τους πόρους που δαπανώνται σήμερα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση μπορεί να συμπληρώνει, αλλά όχι να υποκαθιστά τη δημόσια χρηματοδότηση·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΟΗΕ ανακήρυξε το έτος 2012 Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών προκειμένου να τονίσει την συμβολή τους στην ανάπτυξη, στην ενίσχυση της αυτάρκειας των ανθρώπων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ)· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο συνεταιριστικός τομέας διεθνώς αριθμεί συνολικά περί τα 800 εκατομμύρια μέλη σε περισσότερες από 100 χώρες και εκτιμάται ότι αντιστοιχεί σε περισσότερες από 100 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε όλο τον κόσμο·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολύ μικρές, μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις (πΜMME), που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά όλων των οικονομιών της αγοράς, υφίστανται μεγαλύτερες κανονιστικές επιβαρύνσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες σε σύγκριση με αυτές στην ΕΕ και ότι η πλειονότητά τους δραστηριοποιείται στην άτυπη οικονομία, με αποτέλεσμα να πλήττονται από την αστάθεια και να μην τους αναγνωρίζονται νομική προστασία, εργασιακά δικαιώματα και πρόσβαση στη χρηματοδότηση· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας «Επιχειρείν 2014», οι φτωχότερες χώρες υφίστανται τις περισσότερες κανονιστικές επιβαρύνσεις[19]·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκβιομηχάνιση (ιδίως μέσω της ανάπτυξης τοπικών μικρών και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων (ΜΜΕ) και μικρών και μεσαίου μεγέθους βιομηχανιών (ΜΜΒ)) αποτελεί μοχλό προώθησης της ευημερίας και της ανάπτυξης·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στη διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών του 1986 για το δικαίωμα στην ανάπτυξη δηλώνεται ότι η ανάπτυξη αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα· λαμβάνοντας υπόψη ότι στην εν λόγω διακήρυξη αναλαμβάνονται δεσμεύσεις για την υιοθέτηση μιας προσέγγισης με γνώμονα τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία συνεπάγεται τη διασφάλιση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, ατομικά και πολιτικά)· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι στο πλαίσιο της διακήρυξης αναλαμβάνονται δεσμεύσεις με στόχο την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ), όπως υποδεικνύεται στην πρόταση της UNCTAD για επενδύσεις στους ΣΒΑ (ένα σχέδιο δράσης για την προώθηση των συνεισφορών από τον ιδιωτικό τομέα[20]), με την προϋπόθεση ότι οι ΑΞΕ διέπονται από κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο και συνοδεύονται από συγκεκριμένες βελτιώσεις της εγχώριας οικονομίας, ιδίως όσον αφορά τη μεταφορά τεχνολογίας και τη δημιουργία ευκαιριών κατάρτισης για το τοπικό εργατικό δυναμικό, περιλαμβανομένων των γυναικών και των νέων·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εισαγωγικοί δασμοί συμβάλλουν καθοριστικά στα κρατικά έσοδα και επιτρέπουν την ανάπτυξη νέων κλάδων στην εγχώρια αγορά των αναπτυσσόμενων χωρών· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι οι εισαγωγικοί δασμοί στα μεταποιημένα γεωργικά προϊόντα επιτρέπουν την παραγωγή προστιθέμενης αξίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στο πλαίσιο της αγροτικής οικονομίας, ενώ παράλληλα ενισχύουν την ασφάλεια των τροφίμων·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το 60% των εργαζομένων στις αναπτυσσόμενες χώρες απασχολείται στην άτυπη οικονομία σε πολύ μικρές, μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις και ότι το 70% των πΜΜΜΕ δεν λαμβάνουν χρηματοδότηση από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ακόμα κι αν την χρειάζονται για να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι 51 από τις 100 μεγαλύτερες οικονομικές οντότητες στον κόσμο είναι εταιρείες και ότι στις 500 κορυφαίες πολυεθνικές εταιρείες αντιστοιχεί το 70% σχεδόν του παγκόσμιου εμπορίου·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η μέση κατά κεφαλήν προστιθέµενη αξία του µεταποιητικού τοµέα των βιομηχανικών χωρών είναι 10 φορές υψηλότερη από εκείνη των αναπτυσσόμενων χωρών και 90 φορές υψηλότερη από τον μέσο όρο των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών (ΛΑΧ)[21]·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το δημοσιονομικό περιθώριο των αναπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένο από τις απαιτήσεις των παγκόσμιων επενδυτών και των χρηματοπιστωτικών αγορών· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι αναπτυσσόμενες χώρες πλήττονται ιδιαίτερα από την εταιρική φοροαποφυγή, καθώς οι χώρες αυτές βασίζονται περισσότερο από ό,τι οι χώρες του ΟΟΣΑ στον εταιρικό φόρο εισοδήματος για τη συγκέντρωση εσόδων· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρακτικές οι οποίες διευκολύνουν την αποφυγή φορολογίας από διεθνικές εταιρείες και από ιδιώτες χρησιμοποιούνται ευρέως από τα κράτη μέλη της ΕΕ·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ομάδα υψηλού επιπέδου που συμβουλεύει τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Ban Ki-Moon, σχετικά με το αναπτυξιακό θεματολόγιο μετά το 2015, κατόπιν διαβουλεύσεων με τους προέδρους διοικητικών συμβουλίων 250 εταιρειών (με ετήσια έσοδα 8 τρισεκατ. USD) σε 30 χώρες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βιωσιμότητα πρέπει να ενσωματωθεί στις εταιρικές στρατηγικές τους προκειμένου να μπορέσουν οι εταιρείες να αξιοποιήσουν τις εμπορικές ευκαιρίες για βιώσιμη ανάπτυξη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η προθυμία του ιδιωτικού τομέα να συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη παρεμποδίζεται συχνά από την έλλειψη σαφών προτύπων για την συμμετοχή επιχειρήσεων σε συμπράξεις με τον δημόσιο τομέα· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι δυνητικός πάροχος αγαθών και υπηρεσιών σε φτωχές κοινότητες και ανθρώπους, μειώνοντας το κόστος, αυξάνοντας τις επιλογές, προσαρμόζοντας τα προϊόντα και τις υπηρεσίες στις ιδιαίτερες ανάγκες των αποδεκτών και συμβάλλοντας στη διάδοση περιβαλλοντικών και κοινωνικών διασφαλίσεων και προτύπων·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, ελλείψει ενός ευρέως αποδεκτού ορισμού, οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) μπορούν να οριστούν ως πολυμερείς συμφωνίες μεταξύ ιδιωτικών φορέων, δημοσίων οργανισμών και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (ΟΚΠ), οι οποίες επιδιώκουν την επίτευξη ενός αμοιβαία επωφελούς δημόσιου στόχου μέσω της κοινής χρήσης πόρων και/ή εμπειρογνωμοσύνης·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί Αναπτυξιακής Χρηματοδότησης (EDFI), μια ομάδα 15 διμερών οργανισμών που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διάθεση μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης στον ιδιωτικό τομέα των αναπτυσσόμενων και μεταρρυθμιζόμενων οικονομιών, επιζητούν να επενδύουν σε εταιρείες με διαφορετικά αναπτυξιακά αποτελέσματα, από αξιόπιστες υπηρεσίες παροχής ηλεκτρισμού και πόσιμου νερού μέχρι την παροχή χρηματοδότησης σε ΜΜΕ και πρόσβασης μικρών γεωργικών μονάδων στις αγορές·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΣΔΙΤ αποτελούν συνηθισμένη πρακτική στις ανεπτυγμένες χώρες εδώ και δεκαετίες, και ιδίως στις χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ, ότι χρησιμοποιούνται ευρέως στις μέρες μας σε αναπτυσσόμενες χώρες από την πλειονότητα των χορηγών, και ότι ισοδυναμούν με περίπου 15-20% των συνολικών επενδύσεων σε υποδομές·

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και νέοι στις αναπτυσσόμενες χώρες, παραμένουν αποκλεισμένοι από τις επιχειρηματικές κοινότητες και από τον επίσημο χρηματοπιστωτικό τομέα και δεν μπορούν να αποκτήσουν δική τους περιουσία και γη· λαμβάνοντας υπόψη ότι εξακολουθεί να υφίσταται διαφορά μεταξύ των φύλων της τάξεως των 6-9 ποσοστιαίων μονάδων σε όλες τις εισοδηματικές ομάδες στις αναπτυσσόμενες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κοινωνικός διάλογος αποτελεί σημαντικό μέσο για την υποστήριξη της ισότητας των φύλων στον χώρο εργασίας και για την αντιστροφή της τάσης να υποεκπροσωπούνται οι γυναίκες στις επιχειρηματικές κοινότητες των αναπτυσσόμενων χωρών·

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι όταν σχεδιάζονται κατάλληλα και υλοποιούνται αποτελεσματικά, οι ΣΔΙΤ μπορούν να κινητοποιήσουν μακροπρόθεσμη ιδιωτική και δημόσια χρηματοδότηση, να παραγάγουν καινοτόμες τεχνολογίες και επιχειρηματικά μοντέλα και να ενσωματώσουν εσωτερικούς μηχανισμούς που διασφαλίζουν τη λογοδοσία των εν λόγω συμπράξεων όσον αφορά τα αναπτυξιακά αποτελέσματα·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΣΔΙΤ στις αναπτυσσόμενες χώρες συγκεντρώνονται έως σήμερα κυρίως στους τομείς της ενέργειας, των υποδομών και των τηλεπικοινωνιών, ενώ το δυναμικό τους στους τομείς της γεωργίας, της εκπαίδευσης, των πράσινων τεχνολογιών, της έρευνας και της καινοτομίας, της υγειονομικής περίθαλψης και των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας παραμένει σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητο·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δύο τρίτα σχεδόν των δανείων που έχει χορηγήσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) σε χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ) τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν διοχετευθεί σε δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα· λαμβάνοντας υπόψη ότι το επενδυτικό μέσο της συμφωνίας του Κοτονού, της ΕΤΕπ, έχει αναγνωριστεί ως ένα μοναδικό ανανεώσιμο κεφάλαιο με ικανότητα ανάληψης κινδύνου, για τη χρηματοδότηση επενδύσεων υψηλότερου κινδύνου με στόχο την υποστήριξη της ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι 45 εκατομμύρια άτομα επιδιώκουν ετησίως να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό του αναπτυσσόμενου κόσμου[22], ενώ το 34 % των επιχειρήσεων σε 41 χώρες παραδέχεται ότι δεν μπορεί να βρει τους εργαζομένους που χρειάζεται·

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο πλαίσιο του προγράμματος δράσης για αλλαγή, ο συνδυασμός πόρων αναγνωρίζεται ως σημαντικό μέσο μόχλευσης πρόσθετων πόρων μέσω του συνδυασμού των επιχορηγήσεων της ΕΕ με δάνεια ή κεφάλαια δημόσιων και ιδιωτικών χρηματοδοτών· λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη ότι η ειδική έκθεση 16/2014 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για τη χρήση του συνδυασμού επιχορηγήσεων κατέληξε στο συμπέρασμα πως για σχεδόν το ήμισυ των έργων που εξετάστηκαν δεν υπήρχαν επαρκείς αποδείξεις ώστε να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι επιχορηγήσεις ήταν δικαιολογημένες, ενώ για ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις υπήρχαν ενδείξεις ότι οι επενδύσεις θα είχαν γίνει και χωρίς τη συμβολή της ΕΕ·

ΚΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο μεταποιητικός τομέας, με περίπου 470 εκατομμύρια θέσεις εργασίας παγκοσμίως το 2009 και περίπου μισό δισεκατομμύριο θέσεις εργασίας παγκοσμίως το 2013[23], παρέχει μεγάλες δυνατότητες για απασχόληση και παραγωγή πλούτου, καθώς και για αξιοπρεπή και υψηλής ειδίκευσης εργασία·

ΚΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στα χέρια μιας μικρής ελίτ πλουσίων και αναμένεται ότι το πλουσιότερο 1% θα κατέχει πάνω από τον μισό παγκόσμιο πλούτο ήδη το 2016·

ΚΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δίκαιη και προοδευτική φορολογία με κριτήρια ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης διαδραματίζει καίριο ρόλο στη μείωση των ανισοτήτων, ενθαρρύνοντας την αναδιανομή του πλούτου σε κάθε χώρα, από πολίτες υψηλότερων εισοδημάτων στους πολίτες που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη·

Μακροπρόθεσμη στρατηγική συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα

1.  αναγνωρίζει ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, εάν διέπονται από κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο· επιδοκιμάζει και συμμερίζεται τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2014, σχετικά με έναν ισχυρότερο ρόλο του ιδιωτικού τομέα στην αναπτυξιακή συνεργασία· επικροτεί την πρωτοβουλία της Επιτροπής να υποστηρίξει την ανάδειξη του ιδιωτικού τομέα, μαζί με άλλους κρατικούς οργανισμούς και μη κυβερνητικές αναπτυξιακές οργανώσεις και με επιχειρηματικά μοντέλα που δεν εφαρμόζουν αποκλεισμούς, όπως οι συνεταιρισμοί και οι κοινωνικές επιχειρήσεις, σε σημαντικό εταίρο για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς, στο πλαίσιο των ΑΣΧ του ΟΗΕ, κάτι που επιβάλλει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην προσπάθεια για χρηστή διακυβέρνηση, μείωση της φτώχειας και δημιουργία πλούτου μέσω βιώσιμων επενδύσεων, καθώς και για τη μείωση των ανισοτήτων, την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των περιβαλλοντικών προτύπων και την ενίσχυση των τοπικών οικονομιών· τονίζει ότι πρέπει να γίνουν πλήρως κατανοητοί, και να αναγνωριστούν από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, οι διακριτοί ρόλοι των παραγόντων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα·

2.  καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει τη δραστήρια συμμετοχή της στις συζητήσεις για την Ατζέντα 2030, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα την ποικιλομορφία του ιδιωτικού τομέα και τις προκλήσεις που ανακύπτουν κατά τις προσπάθειες για μείωση της φτώχειας στις πιο περιθωριοποιημένες και δυσπρόσιτες περιοχές· θεωρεί ότι κάθε πολιτική της ΕΕ που επιδιώκει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη, πρέπει να καθορίζει τον κλάδο του ιδιωτικού τομέα στον οποίο απευθύνεται·

3.  τονίζει ότι οι μελλοντικές συμπράξεις, στο πλαίσιο του θεματολογίου βιώσιμης ανάπτυξης με ορίζοντα το 2030, πρέπει να επικεντρώνονται περισσότερο στην αντιμετώπιση της φτώχειας και των ανισοτήτων· υπενθυμίζει ότι η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) πρέπει να παραμείνει καίριο μέσο για την εξάλειψη όλων των μορφών φτώχειας και την κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών στις αναπτυσσόμενες χώρες και δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την ιδιωτική χρηματοδότηση· αναγνωρίζει τις δυνατότητες μόχλευσης των ιδιωτικών χρηματοδοτήσεων με ΕΑΒ, υπό τις προϋποθέσεις της διαφάνειας, της λογοδοσίας, της κυριότητας, της ευθυγράμμισης με τις προτεραιότητες των ενδιαφερόμενων χωρών και μετά από υπολογισμό του κινδύνου για τη βιωσιμότητα του χρέους·

4.  ζητά αύξηση των δημόσιων επενδύσεων σε δημόσιες υπηρεσίες προσβάσιμες σε όλους, ιδίως στον τομέα των μεταφορών, το πόσιμο νερό, την υγεία και την εκπαίδευση·

5.  πιστεύει ότι ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας είναι περισσότερο αποτελεσματικοί όταν συνεργάζονται για τη δημιουργία υγιούς περιβάλλοντος για τις επενδύσεις, την επιχειρηματική δραστηριότητα και τα θεμέλια της οικονομικής ανάπτυξης· τονίζει ότι όλες οι συμπράξεις και οι συμμαχίες με τον ιδιωτικό τομέα πρέπει να εστιάζουν σε προτεραιότητες για τη δημιουργία κοινών αξιών που ευθυγραμμίζουν τους επιχειρηματικούς στόχους με τους αναπτυξιακούς στόχους της ΕΕ και συμμορφώνονται προς τα διεθνή πρότυπα για την αναπτυξιακή αποτελεσματικότητα· πιστεύει ότι αυτές οι συμπράξεις και συμμαχίες πρέπει να υπόκεινται σε κοινό σχεδιασμό και διαχείριση με τις αντίστοιχες χώρες εταίρους, με γνώμονα την κοινή ανάληψη των κινδύνων, των ευθυνών και των κερδών, να είναι οικονομικά αποδοτικές και να περιλαμβάνουν σαφείς αναπτυξιακούς στόχους, τακτικά ορόσημα και σαφείς υποχρεώσεις λογοδοσίας και διαφάνειας·

6.  επιδοκιμάζει τον ρόλο που διαδραματίζουν οι ξένες επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα στις αναπτυσσόμενες χώρες στην επιτάχυνση της εγχώριας ανάπτυξης· τονίζει επίσης ότι είναι σημαντικό να ενθαρρύνονται οι υπεύθυνες επενδύσεις, οι οποίες στηρίζουν τις τοπικές αγορές και συμβάλλουν στη μείωση της φτώχειας·

7.  υποστηρίζει το έργο της Ένωσης Ευρωπαϊκών Οργανισμών Αναπτυξιακής Χρηματοδότησης (EDFI), τα μέλη της οποίας διαθέτουν κεφάλαια προς επιχειρήσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες, μέσω άμεσων επενδύσεων σε επιχειρήσεις, αλλά και έμμεσα, με τη δέσμευση κεφαλαίων σε τοπικές εμπορικές τράπεζες και σε ιδιωτικά μετοχικά κεφάλαια αναδυόμενων αγορών, εστιάζοντας στις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις (πΜΜΜΕ)· καλεί την Επιτροπή να ευνοήσει αυτό το είδος προγραμμάτων στο πλαίσιο της χρηματοδότησης και της συνεργασίας που παρέχει, καθώς ο ιδιωτικός τομέας στις αναπτυσσόμενες χώρες έχει τεράστια σημασία·

8.  ζητεί την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων προτύπων διαφάνειας και λογοδοσίας για τις εταιρείες της ΕΕ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της τεχνολογίας, όσον αφορά την εξαγωγή τεχνολογιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη συμβολή στη διαφθορά ή για ενέργειες κατά των συμφερόντων ασφάλειας της ΕΕ·

9.  τονίζει ότι η πολιτική ασφάλειας, η εμπορική, η επενδυτική και η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ συνδέονται μεταξύ τους και έχουν άμεσο αντίκτυπο στις αναπτυσσόμενες χώρες· υπενθυμίζει ότι το άρθρο 208 της Συνθήκης της Λισαβόνας θεσπίζει την αρχή της συνοχής των πολιτικών για την ανάπτυξη και ζητεί οι στόχοι της αναπτυξιακής συνεργασίας να λαμβάνονται υπόψη στην εφαρμογή των πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάζουν τις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί την αξιολόγηση όλων των εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών από την άποψη των επιπτώσεών τους στην ανάπτυξη, ιδίως όσον αφορά την καθολική πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος· τονίζει τη σημασία της βελτίωσης, σε όλες τις μελλοντικές διμερείς εμπορικές συμφωνίες, των κεφαλαίων για τη βιώσιμη ανάπτυξη, με σκοπό την ενσωμάτωση αποτελεσματικών συστημάτων υποβολής αναφορών για τον ιδιωτικό τομέα·

10.  τονίζει την ανάγκη να μελετηθούν τρόποι με τους οποίους μπορεί να βελτιωθεί η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, με σκοπό να δοθεί ώθηση στη δημιουργία οικονομικής ανάπτυξης και θέσεων εργασίας στις χώρες που γειτονεύουν με την Ευρώπη, για παράδειγμα μέσω της ανταλλαγής εμπειρογνωμοσύνης σχετικά με την παροχή πρόσβασης σε κεφάλαια·

11.  καλεί την Επιτροπή να δώσει προτεραιότητα στην προώθηση, την στήριξη και τη χρηματοδότηση συμπράξεων δημόσιου-δημόσιου τομέα και να συμπεριλάβει την υποχρέωση διεξαγωγής και δημοσιοποίησης εκ των προτέρων αξιολογήσεων των κοινωνικών επιπτώσεων και των επιπτώσεων στην φτώχεια όταν υλοποιούνται αναπτυξιακά προγράμματα από κοινού με τον ιδιωτικό τομέα·

12.  καλεί την ΕΕ να συμπεριλάβει την επίσημη διαβούλευση με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τις κοινότητες που επηρεάζονται άμεσα και έμμεσα από αναπτυξιακά έργα·

13.  υπογραμμίζει την τεράστια δυνητική προστιθέμενη αξία που μπορεί να αντλήσει η ΕΕ από τη σύμπραξή της με τον ιδιωτικό τομέα, σε στενό συντονισμό με σχετικούς διεθνείς οργανισμούς ή οργανισμούς των κρατών μελών της, πολλοί από τους οποίους έχουν αποδεδειγμένη πείρα στη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα· τονίζει ότι μια πλήρως λειτουργική οικονομία της αγοράς, η οποία βασίζεται στο κράτος δικαίου, συνεχίζει να αποτελεί σημαντική κινητήρια δύναμη για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και ότι η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ πρέπει να αντανακλά αυτό το γεγονός·

14.  επιδοκιμάζει το «πλαίσιο για τη συνεργασία των επιχειρήσεων με τα Ηνωμένα Έθνη», το οποίο τονίζει ότι η ύπαρξη ενός εύρωστου ιδιωτικού τομέα που θα διασφαλίζει την οικονομική ανάπτυξη είναι σημαντική για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και ότι ο ιδιωτικός τομέας συνεισφέρει σημαντικά στην από κοινού επίτευξη προόδου στον οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα·

15. επιδοκιμάζει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο φόρουμ υψηλού επιπέδου του ΟΟΣΑ για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας· επιδοκιμάζει, ιδίως, τις πρωτοβουλίες στο πλαίσιο αυτό, που αναλήφθηκαν σε σχέση με καινοτόμες μεθόδους μόχλευσης της αναπτυξιακής χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα, καθώς και την κοινή δήλωση που έγινε στο Μπουσάν, το 2011, σχετικά με την επέκταση και βελτίωση της συνεργασίας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη συμμετοχικής και βιώσιμης ανάπτυξης ευρείας βάσης·

16.  επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το ποσοστό της μη συνδεδεμένης διμερούς βοήθειας αυξάνεται συνεχώς, όμως εκφράζει ανησυχία για τις συνεχιζόμενες επίσημες και ανεπίσημες μορφές συνδεδεμένης βοήθειας[24]· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να τηρήσουν τη δέσμευση που ανέλαβαν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Συναίνεσης για την Ανάπτυξη, όσον αφορά την προώθηση της περαιτέρω αποσύνδεσης της βοήθειας, πέραν των ισχυουσών συστάσεων του ΟΟΣΑ· επισημαίνει το αναπτυξιακό δυναμικό μιας μεγαλύτερης μη συνδεδεμένης βοήθειας, που θα ωφελούσε τις τοπικές επιχειρήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί αύξηση της πραγματικής βοήθειας («real aid») και βιώσιμη δημιουργία περιφερειακών/τοπικών αλυσίδων αξίας· ζητεί να ενισχυθεί περαιτέρω ο ρόλος των τοπικών φορέων και να δοθεί έμφαση στη δημιουργία βιώσιμων περιφερειακών/τοπικών αλυσίδων αξίας· τονίζει τη σημασία της τοπικής και περιφερειακής «οικειοποίησης», της ανάπτυξης εθνικών στρατηγικών και μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων από τις ίδιες τις χώρες εταίρους, της προώθησης αναπτυξιακών έργων και της προστιθέμενης αξίας που δημιουργεί η διασφάλιση τοπικών αλυσίδων αξίας· φρονεί ότι η αναπτυξιακή πολιτική μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των αιτιών των σημερινών μεταναστευτικών ροών προς την ΕΕ·

17.  αναγνωρίζει ομοίως το δικαίωμα όλων των χωρών, ιδίως των αναπτυσσόμενων χωρών, να επιβάλλουν προσωρινούς περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων για να προλαμβάνουν χρηματοπιστωτικές κρίσεις λόγω βραχυπρόθεσμων και ασταθών ιδιωτικών χρηματοοικονομικών ροών· ζητεί την άρση των περιορισμών του εν λόγω δικαιώματος από όλες τις εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο ΠΟΕ·

18.  τονίζει ότι η ΕΕ, στο πλαίσιο της στήριξης του ιδιωτικού τομέα, πρέπει να λαμβάνει υπόψη την προσβασιμότητα, καθώς ο αποκλεισμός σημαντικών ομάδων του πληθυσμού, όπως τα άτομα με αναπηρίες, στερεί από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ένα διόλου αμελητέο ποσοστό της αγοράς·

Υποστήριξη του τοπικού ιδιωτικού τομέα στις αναπτυσσόμενες χώρες

19.  τονίζει ότι οι πΜΜΜΕ στις αναπτυσσόμενες χώρες υφίστανται πολύ μεγαλύτερες κανονιστικές επιβαρύνσεις σε σύγκριση με τις αντίστοιχες επιχειρήσεις στην ΕΕ, ότι στερούνται νομικής προστασίας και δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και ότι δραστηριοποιούνται στο ασταθές πλαίσιο της άτυπης οικονομίας· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία των κτηματολογικών συστημάτων· τονίζει την ανάγκη προώθησης του τοπικού ιδιωτικού τομέα στις αναπτυσσόμενες χώρες, για παράδειγμα μέσω της πρόσβασης στη χρηματοδότηση και της προώθησης της επιχειρηματικότητας· καλεί την Επιτροπή, τους άλλους χορηγούς και τους αναπτυξιακούς οργανισμούς να αυξήσουν την στήριξή τους για την ενίσχυση των ικανοτήτων των τοπικών ΜΜΕ·

20.  καλεί την ΕΕ να προωθήσει εθνικές αναπτυξιακές στρατηγικές, ενθαρρύνοντας τη συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη μέσω της συμμετοχής του σε πλαίσιο ανάπτυξης που θα εστιάζει στους εγχώριους συνεταιρισμούς, τις ΜΜΕ και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και ιδίως τους μικροκαλλιεργητές, δεδομένου ότι παρέχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες για την προώθηση της ισότιμης ανάπτυξης των χωρών·

21.  υπογραμμίζει την ανάγκη να αυξηθεί η στήριξη της σύναψης εταιρικών σχέσεων με αναπτυσσόμενες χώρες, με στόχο τον εκσυγχρονισμό των κανονιστικών πλαισίων τους μέσω της δημιουργίας φιλικού περιβάλλοντος για τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες και μηχανισμών στήριξης των επιχειρήσεων και με την ταυτόχρονη επίτευξη της σωστής ισορροπίας μεταξύ της δημιουργίας ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος και της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος, μέσω του κατάλληλου ρυθμιστικού πλαισίου· επισημαίνει την ανάγκη να διευκολυνθεί η δημιουργία αξιόπιστων τραπεζικών συστημάτων και φορολογικών διοικήσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες, ικανών για αποτελεσματική δημοσιονομική διαχείριση και διαχείριση των δημόσιων και ιδιωτικών πόρων· ζητεί από τις κυβερνήσεις των χωρών εταίρων να εισαγάγουν μια ρήτρα λήξης ισχύος για την κατάργηση των περιττών μέτρων· επισημαίνει ότι η νομοθεσία πρέπει να υπόκειται σε εκτιμήσεις επιπτώσεων προκειμένου να αξιολογείται το ενδεχόμενο αρνητικών ποσοστών δημιουργίας θέσεων εργασίας ή απειλών για τα περιβαλλοντικά πρότυπα·

22.  καλεί την ΕΕ να ενισχύσει τις ικανότητες των αναπτυσσόμενων χωρών όσον αφορά την κινητοποίηση εγχώριων πόρων για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών και, ιδίως, να βοηθήσει τις λιγότερο ανεπτυγμένες και τις πλέον ευάλωτες χώρες να οικοδομήσουν αποτελεσματικότερους και σταθερούς κρατικούς θεσμούς, μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη δίκαιων και αποτελεσματικών φορολογικών συστημάτων· καλεί, στην κατεύθυνση αυτήν, την ΕΕ να αναβαθμίσει την οικονομική και τεχνική υποστήριξή της προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να εξασφαλιστεί ένα ανώτερο επίπεδο διαφάνειας και λογοδοσίας· ζητεί από την ΕΕ, τα κράτη μέλη της, καθώς και από όλους τους οργανισμούς και τις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες που συνυπέγραψαν τη Σύμπραξη του Μπουσάν, του 2011, για μια αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία, να τηρήσουν τη δέσμευσή τους για εντατικοποίηση των προσπαθειών καταπολέμησης της διαφθοράς και των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών·

23.  ζητεί από την ΓΔ DEVCO (Γενική Διεύθυνση Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης), σε συνεργασία με τη ΓΔ Ανάπτυξης, να αναπαραγάγει τις δομές περιφερειακής στήριξης για τις ΜΜΕ σε αναπτυσσόμενες χώρες, κατά το πρότυπο του δικτύου Enterprise Europe, προκειμένου να τις βοηθήσει να νομιμοποιηθούν, να αποκτήσουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση και σε κεφάλαια, να αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά και να υπερβούν τα νομικά προσκόμματα, ενισχύοντας ιδίως τις ενδιάμεσες οργανώσεις εκπροσώπησής τους· υπογραμμίζει ότι τέτοιου είδους δομές θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε βάθος χρόνου για τη δρομολόγηση τοπικών και περιφερειακών συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα σε διάφορους τομείς, από την αγροτική επιχειρηματικότητα έως την επαγγελματική κατάρτιση και τα προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης, διευκολύνοντας έτσι την ανάπτυξη ικανοτήτων, την ανταλλαγή γνώσεων και εμπειρίας και τη συγκέντρωση τοπικών και διεθνών πόρων·

24.  επαναλαμβάνει ότι η ΕΕ έχει την ευθύνη να υποστηρίξει ένα δίκαιο παγκόσμιο φορολογικό σύστημα, που συνεπάγεται τη θέσπιση πραγματικά υποχρεωτικών απαιτήσεων δημόσιων δηλώσεων ανά χώρα για τις διεθνικές εταιρείες, τη θέσπιση δημόσιων μητρώων των πραγματικών δικαιούχων των εταιρειών, των καταπιστευμάτων και παρόμοιων νομικών οντοτήτων, την εξασφάλιση της αυτόματης ανταλλαγής φορολογικών πληροφοριών και τη δίκαιη κατανομή των φορολογικών δικαιωμάτων, με την παράλληλη διαπραγμάτευση συμφωνιών φορολόγησης και επενδύσεων με τις αναπτυσσόμενες χώρες· κρίνει επίσης ότι οι φορείς αναπτυξιακής χρηματοδότησης θα πρέπει να επενδύουν μόνο σε εταιρείες και επενδυτικούς οργανισμούς που συμφωνούν να δημοσιοποιούν τους πραγματικούς δικαιούχους τους και να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με τους οικονομικούς τους λογαριασμούς σε κάθε χώρα·

25.  υπενθυμίζει ότι τα δασμολογικά καθεστώτα αποτελούν ουσιώδες στοιχείο ενός κανονιστικού περιβάλλοντος προσαρμοσμένου στην ευνοϊκή για τους φτωχούς ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας· σημειώνει ωστόσο με ανησυχία ότι η μείωση των εισαγωγικών δασμών σε ένα ευρύ φάσμα οικονομικών τομέων των χωρών ΑΚΕ στο πλαίσιο των συμφωνιών οικονομικών εταιρικών σχέσεων (ΣΟΕΣ), με την παράλληλη κατάργηση όλων των δασμών στις εισαγωγές της ΕΕ, θα μείωνε σημαντικά τα δασμολογικά έσοδα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα επέφερε μέχρι και 15-20 % μείωση των δημόσιων εσόδων· καλεί την ΕΕ να ρυθμίσει την εμπορική της πολιτική σύμφωνα με την αρχή της συνοχής των πολιτικών για την ανάπτυξη·

26.  επικροτεί το κονδύλιο της ΕΤΕπ για τη χρηματοδότηση κοινωνικού αντικτύπου, ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ, στο πλαίσιο του επενδυτικού μέσου της συμφωνίας του Κοτονού, που επιτρέπει στην ΕΤΕπ να εντείνει τη συνεργασία της με τον ιδιωτικό τομέα σε πιο επικίνδυνους τομείς και σε πιο δύσκολα περιβάλλοντα· εκφράζει τη λύπη του για τις περικοπές στο δανειοδοτικό πλαίσιο της ΕΤΕπ για την Ασία· τονίζει ότι όλες οι επενδύσεις της ΕΤΕπ, στο πλαίσιο του επενδυτικού μέσου της συμφωνίας του Κοτονού, θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με τις αναπτυξιακές στρατηγικές της κάθε χώρας, σύμφωνα με την αρχή της δημοκρατικής οικειοποίησης·

27.  υπογραμμίζει ότι σε ευάλωτες χώρες και μετασυγκρουσιακά έθνη, οι φραγμοί στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα είναι μεγαλύτεροι από οπουδήποτε αλλού και απαιτείται μια καλύτερα στοχοθετημένη προσέγγιση για την βελτίωση του επενδυτικού κλίματος και την εξάλειψη των ασφυκτικών και παρωχημένων κανονισμών για τις επιχειρήσεις, των ληστρικών συμπεριφορών και του υψηλού επιπέδου διαφθοράς· στο πλαίσιο αυτό, συνιστά στην Επιτροπή να διεξάγει διάλογο με τις χώρες εταίρους και τον ιδιωτικό τομέα για τη μεταρρύθμιση των πολιτικών, προκειμένου να ξεπεραστεί η βαθιά δυσπιστία μεταξύ των κυβερνήσεων και του ιδιωτικού τομέα, που καλλιεργήθηκε στο πέρασμα των χρόνων λόγω κερδοσκοπικών συμπεριφορών, ευνοιοκρατίας και έλλειψης νομιμότητας·

28.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την προώθηση της οικονομικής χειραφέτησης των γυναικών και να θεσπίσουν υποστηρικτικούς μηχανισμούς για γυναίκες επιχειρηματίες· τονίζει ότι, ως προς τη χρηματοοικονομική ένταξη των γυναικών, η εμπειρία αποδεικνύει τη χρησιμότητα της προσέγγισης που έχει ως βάση την αποταμίευση· συνιστά την εφαρμογή μιας προσέγγισης για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλα τα προγράμματα συμπράξεων, σε συνδυασμό με την παροχή κατάρτισης σε θέματα επιχειρηματικότητας στις γυναίκες, τους νέους και τους ανθρώπους με αναπηρίες και με δίκτυα επιχειρηματικών αγγέλων με στόχο τις γυναίκες· ζητεί να αυξηθεί η στήριξη προς τις τοπικές γυναίκες επιχειρηματίες, ώστε να μπορέσουν να κερδίσουν από την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα· συνιστά να ληφθούν μέτρα για την παρακολούθηση της διαδικασίας οικονομικής χειραφέτησης των γυναικών και σημειώνει ότι, σύμφωνα με το ΔΝΤ, το κατά κεφαλήν εισόδημα θα αυξανόταν σημαντικά αν οι γυναίκες συμμετείχαν κατά το ίδιο ποσοστό με τους άνδρες στο εργατικό δυναμικό·

Δραστηριοποίηση του ευρωπαϊκού και του διεθνούς επιχειρηματικού τομέα για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης

29.  υπογραμμίζει ότι οι δυνατότητες συνεισφοράς του ιδιωτικού τομέα στη μακροπρόθεσμη βιώσιμη ανάπτυξη δεν αφορούν μόνο τους χρηματοοικονομικούς πόρους, την εμπειρία και την εμπειρογνωμοσύνη του, αλλά περιλαμβάνει και τη σύσταση τοπικών αλυσίδων αξίας και διαύλων διανομής, που οδηγούν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στη μείωση της φτώχειας και των ανισοτήτων, στην προώθηση των δικαιωμάτων και των ευκαιριών των γυναικών και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, στην ενίσχυση της απήχησης και της αποτελεσματικότητας και στην αύξηση της πρόσβασης σε διαθέσιμα στο εμπόριο και προσιτά προϊόντα, υπηρεσίες και τεχνολογίες· ζητεί οι ευρωπαϊκές προσπάθειες για την ανάπτυξη να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή των συμφωνημένων διεθνών προτύπων, όπως των κατευθυντήριων αρχών του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα και των προτύπων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, μεταξύ άλλων μέσω της συνεργασίας με τις επιχειρήσεις και τους επενδυτές, ώστε να διασφαλιστεί πλήρης συμμόρφωση με τις κατευθυντήριες αρχές και με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις κατά τη διενέργεια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους και στο πλαίσιο των αλυσίδων εφοδιασμού τους στις αναπτυσσόμενες χώρες·

30.  τονίζει ότι ο κοινωνικός διάλογος είναι απαραίτητος προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη· τονίζει την ευθύνη των αναπτυσσόμενων χωρών να στηρίξουν τον κοινωνικό διάλογο μεταξύ των ιδιωτών εργοδοτών, των εργαζομένων και των εθνικών κυβερνήσεων, ως μέσου για τη βελτίωση της χρηστής διακυβέρνησης και της σταθερότητας του κράτους· συγκεκριμένα, καλεί τις αναπτυσσόμενες χώρες να διασφαλίσουν ότι ο κοινωνικός διάλογος επεκτείνεται σε ζώνες κατεργασίας προϊόντων προς εξαγωγή (ΕΡΖ) και βιομηχανικές συσπειρώσεις·

31.  τονίζει ότι ο ιδιωτικός τομέας, και ιδίως οι τοπικές ΜΜΕ, πρέπει να συμμετέχουν στο διάλογο πολιτικής από κοινού με όλους τους αναπτυξιακούς εταίρους, για να διευκολυνθεί η αμοιβαία κατανόηση και η διαχείριση των προσδοκιών, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα και η διαφάνεια· στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνει τον σημαντικό ρόλο των αντιπροσωπειών της ΕΕ στις αναπτυσσόμενες χώρες ως όχημα για τη διεξαγωγή του διαλόγου· υπογραμμίζει τον θετικό και καταλυτικό ρόλο των συνεταιρισμών στην χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς ανάπτυξη και την ικανότητά τους να ενισχύουν τις κοινότητες μέσω της δημιουργίας θέσεων εργασίας και πηγών εισοδήματος· συγκεκριμένα, επισημαίνει ότι εργαζόμενοι έχουν ιδρύσει συνεταιρισμούς και ενώσεις κοινών υπηρεσιών για να υποστηρίξουν την αυτοαπασχόλησή τους στην άτυπη οικονομία, ενώ στις αγροτικές περιοχές οι αποταμιευτικοί και πιστωτικοί συνεταιρισμοί παρέχουν πρόσβαση σε τραπεζικές υπηρεσίες που δεν υπάρχουν σε πολλές κοινότητες, και χρηματοδοτούν τη δημιουργία μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων· αναγνωρίζει ότι ο ιδιωτικός τομέας περιλαμβάνει φορείς, όπως κοινωνικές επιχειρήσεις και οργανώσεις δίκαιου εμπορίου, των οποίων οι δραστηριότητες βασίζονται σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές αρχές· καλεί την Επιτροπή να αναγνωρίσει τις εν λόγω προσπάθειες στις εργασίες της σχετικά με το ρόλο του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη·

32.  καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει την πρόταση των επενδυτών και άλλων ενδιαφερόμενων φορέων για υποστήριξη της θέσπισης δεσμευτικών κανόνων σχετικά με την υποβολή εκθέσεων από τις επιχειρήσεις για τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα και τα ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με την οδηγία της ΕΕ σχετικά με την υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων, οι οποίοι περιλαμβάνονται ως ένας από τους νέους προτεινόμενους στόχους του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη·

33.  καλεί την ΕΕ να συμβάλει στην ενίσχυση και την ανάπτυξη των δομών, των δικτύων και των οργανισμών των εγχώριων φορέων του ιδιωτικού τομέα, ιδίως των πΜΜΜΕ, λαμβάνοντας υπόψη το ρόλο τους κατά τη χάραξη εθνικής και περιφερειακής πολιτικής·

34.  τονίζει ότι ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια για την αύξηση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι η έλλειψη έργων με δυνατότητα τραπεζικής χρηματοδότησης, λόγω ανεπαρκών νομοθετικών, θεσμικών και φορολογικών πλαισίων και ικανοτήτων επιβολής, καθώς και της έλλειψης πόρων για τον επενδυτικό σχεδιασμό και την προετοιμασία των έργων· ζητεί την αύξηση της τεχνικής υποστήριξης προς τις δημόσιες επιχειρήσεις των χωρών εταίρων, προκειμένου να βελτιωθεί η ικανότητά τους να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη διαχείριση των ΣΔΙΤ και να ζητούν την οικειοποίησή τους κατά το τέλος της διαδικασίας· τονίζει την ανάγκη του ιδιωτικού τομέα για πρόβλεψη της απόδοσης μακροπρόθεσμων επενδύσεων, καθώς, ανάλογα με τους μετόχους του, θα μπορούσε να στερείται τη μακροπρόθεσμη προοπτική που απαιτείται για αποδόσεις σε κοινωνικούς τομείς οι οποίοι είναι καθοριστικής σημασίας για την ανθρώπινη ανάπτυξη·

35.  τονίζει ότι η ιδιωτική συμμετοχή στις υποδομές σε αναπτυσσόμενες χώρες έχει αυξηθεί σημαντικά, από 18 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 1990 σε 150 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2013· ζητεί τη συνέχιση αυτής της τάσης στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνοντας ότι η έλλειψη πρόσβασης σε υποδομές αποτελεί βασικό φραγμό στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, υπονομεύοντας την απόδοση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας·

36.  τονίζει τις τεράστιες δυνατότητες των ΣΔΙΤ στον γεωργικό τομέα, βάσει ενός σαφώς καθορισμένου νομοθετικού πλαισίου για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και την ασφάλεια των δικαιωμάτων εγγείου ιδιοκτησίας, με στόχο την αποτροπή της αρπαγής γαιών και τη διασφάλιση αυξημένης και αποδοτικής γεωργικής παραγωγής· επιδοκιμάζει το γεγονός ότι, το 2014, τέθηκε σε εφαρμογή πρόγραμμα της ΕΕ για την ενίσχυση της διαχείρισης της γης στις αφρικανικές χώρες· συνιστά την ενίσχυση της συνεργασίας της ΕΕ και των αντιπροσωπειών της με τις κυβερνήσεις των χωρών εταίρων, καθώς και με την ΕΤΕπ, το Διεθνές ταμείο αγροτικής ανάπτυξης (IFAD) και άλλους παρόμοιους φορείς, όσον αφορά την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη αγορακεντρικών λύσεων στα προβλήματα της γεωργίας· τονίζει την ανάγκη θέσπισης οικονομικών κινήτρων προκειμένου να αποτραπεί ο αποκλεισμός φτωχών απομακρυσμένων πληθυσμών και γεωργών με καλλιέργειες που δεν έχουν σημαντικό εμπορικό ενδιαφέρον ή είναι απίθανο να ενδιαφέρουν εταίρους βιομηχανικών γεωργικών προϊόντων· τονίζει ότι οι διασφαλίσεις πρέπει να περιλαμβάνουν εκτίμηση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών κινδύνων, διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των επηρεαζόμενων κοινοτήτων, με την ελεύθερη, εκ των προτέρων και κατόπιν ενημέρωσης συναίνεσή τους όσον αφορά το σχετικό έργο, και νομική υποστήριξη των εν λόγω κοινοτήτων, όποτε την χρειαστούν· ζητεί από την Επιτροπή να συνοδεύουν τα έργα με διαδικασίες παρακολούθησης και να διαπραγματεύονται την αναθεώρηση των συμβάσεων σε περιπτώσεις που αποδεικνύονται επιβλαβείς για τον τοπικό πληθυσμό·

37.  τονίζει επίσης τους κινδύνους που σχετίζονται με τις ΣΔΙΤ στον γεωργικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της αρπαγής γαιών, και οι οποίοι πρέπει να αποτραπούν· τονίζει τη σημασία της εστίασης της βοήθειας σε γεωργούς μικρής κλίμακας και ιδίως σε γυναίκες· καλεί την Επιτροπή να συνδέει τις ΣΔΙΤ στον γεωργικό τομέα οι οποίες περιλαμβάνουν ευρωπαϊκά κονδύλια, με ολοκληρωμένα μέτρα για την προστασία των μικροκαλλιεργητών, των κτηνοτρόφων και άλλων ευάλωτων χρηστών γης από ενδεχόμενη απώλεια πρόσβασης στη γη ή το νερό· τονίζει ότι οι διασφαλίσεις πρέπει να περιλαμβάνουν εκτίμηση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών κινδύνων, υποχρεωτική διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των επηρεαζόμενων κοινοτήτων, των οποίων η ελεύθερη, εκ των προτέρων και κατόπιν ενημέρωσης συναίνεση αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη του σχετικού έργου, και νομική υποστήριξη των εν λόγω κοινοτήτων, όποτε την χρειαστούν· συνιστά την αντικατάσταση των έργων στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της G8 με τον τίτλο «Νέα συμμαχία» με πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του συνολικού προγράμματος γεωργικής ανάπτυξης της Αφρικής (CAADP)· τονίζει ότι οι οικονομικές και κοινωνικές αντισταθμίσεις πρέπει να αποτελούν δεσμευτικές υποχρεώσεις και ότι θα πρέπει πάντοτε να λαμβάνονται υπόψη εναλλακτικά αναπτυξιακά σχέδια·

38.  συνιστά στην ΕΕ να συνεχίσει να υποστηρίζει, κατά τρόπο βιώσιμο, έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και έργα πράσινης ενέργειας σε αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές· επικροτεί το γεγονός ότι μία από τις προτεραιότητες για τη χρηματοδότηση κοινωνικού αντικτύπου της ΕΤΕπ είναι οι επενδύσεις στην ενέργεια, που έχει αναγνωριστεί ευρέως ως το κλειδί για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης στην Αφρική· αναμένει καινοτόμα χρηματοδοτικά μέσα για τη στήριξη ιδιωτικών επενδύσεων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ενεργειακή απόδοση και την πρόσβαση στην ενέργεια· ενθαρρύνει επίσης την ΕΤΕπ και τους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς Αναπτυξιακής Χρηματοδότησης να χρηματοδοτούν επενδυτικά έργα για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν στην Αφρική, σύμφωνα με τη δέσμευση και τις υποχρεώσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές (UNFCCC)· υπενθυμίζει ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε αποκεντρωμένα ενεργειακά έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας τα οποία είναι μικρής κλίμακας και αυτόνομων δικτύων, ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η πρόσβαση των αγροτικών περιοχών στην ενέργεια και παράλληλα να αποτρέπονται οι ενδεχόμενα αρνητικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ενεργειακής υποδομής μεγάλης κλίμακας·

39.  καλεί την ΕΕ να αναπτύξει ένα ισχυρό κανονιστικό πλαίσιο, βάσει των κριτηρίων αποτελεσματικότητας της ανάπτυξης, στο πλαίσιο του οποίου ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να συμβάλλει, μεταξύ άλλων, στην προώθηση μακροπρόθεσμων συμβατικών ΣΔΙΤ· ζητεί από την ΕΕ την προώθηση ΣΔΙΤ μόνο σε περιπτώσεις όπου δεν είναι διαθέσιμες άλλες λιγότερο δαπανηρές και επισφαλείς επιλογές χρηματοδότησης, βάσει της ανάλυσης της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας· καλεί την ΕΕ να εφαρμόσει αποτελεσματικές πολιτικές διασφάλισης για τα έργα ΣΔΙΤ για τη διασφάλιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των γυναικών·

40.  εκφράζει ικανοποίηση για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί όσον αφορά τη συγκέντρωση πόρων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την υγειονομική περίθαλψη και τη βελτίωση της πρόσβασης στα φάρμακα, καθώς και για την προοπτική αυξανόμενης αξιοποίησης των δυνατοτήτων μεταφοράς τεχνολογίας στις αναπτυσσόμενες χώρες· συνιστά στην ΕΕ να αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή για την εξεύρεση δυνατοτήτων συνεργασίας, πέραν της πρόσβασης σε φάρμακα, κατά τη μεταρρύθμιση των δυσλειτουργικών συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης σε αναπτυσσόμενες χώρες· τονίζει ότι η στήριξη των τοπικών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των μικρών και μεσαίων βιοτεχνικών επιχειρήσεων μπορεί να ενισχυθεί όχι μόνο με χρηματοδοτικά μέσα, αλλά και με τη μεταφορά τεχνολογία, την ανάπτυξη ικανοτήτων, τη διατηρήσιμη ανάπτυξη των προμηθευτών και τις επιχειρηματικές σχέσεις·

41.  υπογραμμίζει τη σημασία της γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ του εκπαιδευτικού συστήματος και της υφιστάμενης αγοράς εργασίας στις αναπτυσσόμενες χώρες· καλεί την Επιτροπή να διευκολύνει την υλοποίηση προγραμμάτων και να στηρίξει ΣΔΙΤ που εμπλέκουν όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, όπως σχολεία, πανεπιστήμια, κέντρα εκπαίδευσης και φορείς του ιδιωτικού τομέα, προκειμένου να δοθούν ευκαιρίες κατάρτισης και εκπαίδευσης που θα είναι σχετικές με την αγορά· ενθαρρύνει τη δημιουργία ιδρυμάτων διπλής επαγγελματικής κατάρτισης, όπου οι νέοι που θα παρακολουθούν ένα επαγγελματικό πρόγραμμα μαθητείας με έμφαση στις πρακτικές πτυχές του επαγγέλματος, θα μπορούν επίσης να παρακολουθούν θεωρητικές διαλέξεις σε εξειδικευμένες επαγγελματικές σχολές·

42.  τονίζει ότι η ανάπτυξη των ικανοτήτων των κρατικών δομών ως ρυθμιστικών αρχών πρέπει να ενισχυθεί, ώστε να γίνει δυνατή η βιώσιμη ανάπτυξη·

Αρχές της συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα

43.  τονίζει ότι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα απαιτεί μια ευέλικτη προσέγγιση, προσαρμοσμένη όχι μόνο στη βάση των επιδιωκόμενων αποτελεσμάτων, αλλά και στη βάση του βαθμού στον οποίο οι τοπικές συνθήκες είναι ευνοϊκές για ιδιωτικές επιχειρήσεις και επενδύσεις· συνιστά την υιοθέτηση διαφοροποιημένης προσέγγισης όσον αφορά τις λιγότερο ανεπτυγμένες και τις ασταθείς χώρες· σημειώνει ότι οι επενδύσεις και η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε όλους τους τομείς των ΣΒΑ παρουσιάζουν μεγάλες διαφοροποιήσεις μεταξύ αναπτυσσόμενων χωρών· καλεί τους χορηγούς να παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας στις ΛΑΧ με τη μορφή επιχορηγήσεων·

44.  επικροτεί τα κριτήρια που ορίστηκαν στην ανακοίνωση της Επιτροπής για τον ιδιωτικό τομέα και την ανάπτυξη, όσον αφορά την παροχή άμεσης στήριξης στον ιδιωτικό τομέα· ζητεί τη διαμόρφωση ενός σαφώς καθορισμένου πλαισίου που θα διέπει όλες τις συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, μέσω της εφαρμογής δεικτών αναφοράς όπως, για παράδειγμα, ενέργειες που απευθύνονται σε πολύ μικρές επιχειρήσεις ή στρατηγικές για πρόσβαση μειονεκτουσών ομάδων, γυναικών και νέων σε πιστώσεις και ένταξή τους στην αγορά εργασίας, ώστε να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με την αρχή της συνοχής της πολιτικής για την ανάπτυξη, τις αρχές της αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας και τους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής, και ιδίως όσον αφορά τον περιορισμό της φτώχειας και των ανισοτήτων· είναι της άποψης ότι η όποια απόφαση για την προώθηση της χρήσης των ΣΔΙΤ σε αναπτυσσόμενες χώρες μέσω συνδυαστικής χρηματοδότησης πρέπει να βασίζεται σε μια διεξοδική αξιολόγηση των μηχανισμών αυτών από την άποψη των συνεπειών τους όσον αφορά την ανάπτυξη, τη λογοδοσία και τη διαφάνεια, και στα διδάγματα που αντλήθηκαν από προηγούμενες εμπειρίες·

45.  εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι δεν παρέχονται πάντοτε εγγυήσεις για την εύστοχη διάθεση δημοσίων κονδυλίων· τονίζει ότι πρέπει να συμφωνηθούν μετρήσιμοι δείκτες απόδοσης και μηχανισμοί παρακολούθησης και αξιολόγησης κατά την προπαρασκευαστική φάση των έργων, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι εν λόγω επενδύσεις σέβονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα και τη διαφάνεια, ενώ διασφαλίζεται παράλληλα ότι ο ιδιωτικός τομέας καταβάλλει το μερίδιο φόρων που του αναλογεί· τονίζει τη σημασία της αξιολόγησης κινδύνου, της βιωσιμότητας του χρέους, της διαφάνειας και της προστασίας των επενδύσεων· υπογραμμίζει τη σημασία του τυπικού συμβουλευτικού και ελεγκτικού ρόλου των εθνικών κοινοβουλίων και της κοινωνίας των πολιτών στη διασφάλιση πλήρους διαφάνειας και λογοδοσίας· τονίζει ότι πρέπει να παρέχεται αποτελεσματική πρόσβαση στη δικαιοσύνη και την αποζημίωση για τα θύματα αθέμιτων επιχειρηματικών πρακτικών στην αναπτυσσόμενη χώρα όπου υλοποιείται αναπτυξιακό έργο·

46.  ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι επιχειρήσεις που συμμετέχουν σε αναπτυξιακές συμπράξεις ευθυγραμμίζονται με τους ΣΒΑ και συμμορφώνονται με τις αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης· υποστηρίζει θερμά την αποτελεσματική και εκτενή διάδοση και εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, και τονίζει την ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα πολιτικής και νομοθετικά μέτρα για να καλυφθούν τα κενά που υπάρχουν στην αποτελεσματική υλοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών του ΟΗΕ, μεταξύ άλλων όσον αφορά την πρόσβαση στη δικαιοσύνη· τονίζει ότι όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αναπτυσσόμενες χώρες, πρέπει να διαθέτουν επίπεδο διαφάνειας σύμφωνο με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμβάλλοντας στην κοινωνική και περιβαλλοντική ευημερία των αναπτυσσόμενων χωρών, συνεργαζόμενες με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών (ΟΚΠ)· τονίζει την ανάγκη να καταρτίσουν τα κράτη μέλη εθνικά σχέδια για την εφαρμογή των κατευθυντήριων αρχών των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδίως των κατευθυντηρίων γραμμών του ΟΟΣΑ για τη δέουσα επιμέλεια όσον αφορά την υπεύθυνη διαχείριση των αλυσίδων εφοδιασμού με ορυκτά από περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις και περιοχές υψηλού κινδύνου·

47.  τονίζει ότι η εμπορική και αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ πρέπει να σέβονται τα περιθώρια άσκησης πολιτικής και χάραξης οικονομικής πολιτικής των αναπτυσσόμενων χωρών, και ιδίως των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, ούτως ώστε να διατηρηθούν βασικοί εισαγωγικοί δασμοί, εφόσον χρειάζεται, και να προαχθούν η δημιουργία ειδικευμένων και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας στο πλαίσιο των τοπικών βιομηχανιών μεταποίησης και επεξεργασίας γεωργικών προϊόντων, δεδομένου ότι αποτελούν πιθανούς παράγοντες εξασφάλισης υψηλότερης εγχώριας προστιθέμενης αξίας, η βιομηχανική ανάπτυξη, η αύξηση των εξαγωγών και η διαφοροποίηση, οι οποίες αποτελούν βασικές συνιστώσες της οικονομικής και κοινωνικής αναβάθμισης χωρίς αποκλεισμούς· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να προωθήσουν συγκεκριμένα μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι πολυεθνικές εταιρείες θα πληρώνουν φόρους στις χώρες από τις οποίες προέρχονται τα κέρδη τους και να προαχθεί η αποτελεσματική υποβολή αναφορών ανά χώρα από τον ιδιωτικό τομέα, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τις ικανότητες κινητοποίησης εγχώριων πόρων και τον δίκαιο ανταγωνισμό·

48.  ενθαρρύνει την ΕΕ να υποστηρίξει τη συνεχιζόμενη διαδικασία εκπόνησης ενός διεθνούς νομικά δεσμευτικού μέσου των Ηνωμένων Εθνών για τις διεθνικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς αυτό θα αποσαφηνίζει τις υποχρεώσεις των διεθνικών εταιρειών στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και των εταιρειών έναντι των κρατών, και θα προβλέπει την προσφορά αποτελεσματικών ένδικων μέσων για τα θύματα σε περιπτώσεις όπου τα εθνικά δικαστήρια είναι σαφές ότι δεν μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικά διώξεις σε βάρος των εν λόγω εταιρειών·

49.  επικροτεί την άποψη της Επιτροπής ότι υπάρχει ανάγκη προώθησης των στρατηγικών αξόνων του θεματολογίου της ΔΟΕ για την αξιοπρεπή εργασία, ως μέσου αντιμετώπισης της ανισότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ιδίως των πιο περιθωριοποιημένων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία· τονίζει ότι οι εταιρείες πρέπει να διασφαλίζουν τη δίκαιη μεταχείριση των εργαζομένων και συνθήκες ασφαλούς και υγιεινής εργασίας, κοινωνική προστασία και κοινωνικό διάλογο, προωθώντας ταυτόχρονα μια εποικοδομητική σχέση μεταξύ των εργαζομένων, της διοίκησης και των εργολάβων·

Η μελλοντική πορεία: ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν ώστε ο ιδιωτικός τομέας να καταστεί βιώσιμος εταίρος στην αναπτυξιακή πολιτική

50.  καλεί τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και οργανισμούς να καταρτίσουν ένα σαφές και δομημένο πλαίσιο που θα προωθεί τη διαφάνεια και τη λογοδοσία και θα διέπει τις συμπράξεις και τις συμμαχίες με τον ιδιωτικό τομέα σε αναπτυσσόμενες χώρες, και τονίζει ότι, παράλληλα με τον ενισχυμένο ρόλο του ιδιωτικού τομέα, είναι σημαντική η ανάπτυξη κατάλληλων εγγυήσεων και θεσμικών ικανοτήτων·

51.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μια σαφή και συγκεκριμένη στρατηγική προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευθυγράμμιση του ιδιωτικού τομέα με τις αναπτυξιακές προτεραιότητες των εθνικών κυβερνήσεων και της κοινωνίας των πολιτών στις αναπτυσσόμενες χώρες·

52.  ζητεί τη θέσπιση πολυμερών τομεακών βημάτων διαλόγου, σε επίπεδο ΕΕ, που θα φέρνουν σε επαφή τον ιδιωτικό τομέα, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, ΜΚΟ, δεξαμενές σκέψης, τις κυβερνήσεις των χωρών εταίρων, χορηγούς, συνεταιριστικές οργανώσεις και άλλους ενδιαφερόμενους, προκειμένου να ξεπεραστούν οι επιφυλάξεις και η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των εταίρων και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που ανακύπτουν ακούσια στις κοινές αναπτυξιακές παρεμβάσεις· επισημαίνει εν προκειμένω τον σημαντικό ρόλο των αντιπροσωπειών της ΕΕ στις αντίστοιχες χώρες ως συντονιστών των συζητήσεων αυτών· επισημαίνει ότι η πρόταση της Επιτροπής για την ενίσχυση υφιστάμενων μηχανισμών. όπως το Φόρουμ Πολιτικής για την Ανάπτυξη, αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση·

53.  σημειώνει ότι, σύμφωνα με τη σύσταση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η Επιτροπή πρέπει να αποδεικνύει με σαφήνεια την χρηματοδοτική και αναπτυξιακή προσθετικότητα των επιχορηγήσεων της ΕΕ, όσον αφορά τα έργα συνδυαστικής χρηματοδότησης· επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής να επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής του συνδυασμού πόρων για να συμπεριλάβει τομείς πέραν των υποδομών, όπως η βιώσιμη γεωργία, οι κοινωνικοί τομείς και η ανάπτυξη του τοπικού ιδιωτικού τομέα, όταν μπορεί να αποδεικνύει πως αυτό θα ήταν σκόπιμο· τονίζει εντούτοις ότι όλες οι δραστηριότητες συνδυασμού πόρων πρέπει να συνάδουν πλήρως με τις αρχές της αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας, όπως είναι η κυριότητα, η λογοδοσία και η διαφάνεια, και να διασφαλίζουν την πρόοδο για την επίτευξη των ΣΒΑ· ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει κατάλληλα τον μηχανισμό συνδυασμού δανείων και επιχορηγήσεων και να ενισχύσει τις διοικητικές της ικανότητες στον τομέα των έργων συνδυασμού πόρων, σύμφωνα με τις συστάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου· καλεί την Επιτροπή να προβεί στον εκδημοκρατισμό της δομής διακυβέρνησης της πλατφόρμας συνδυασμού πόρων της ΕΕ και των περιφερειακών μηχανισμών συνδυασμού πόρων, με την κατάλληλη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων σε τοπικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων των χωρών εταίρων, των εθνικών κοινοβουλίων, φορέων του ιδιωτικού τομέα, των συνδικαλιστικών ενώσεων και των τοπικών κοινοτήτων· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τα κριτήρια για τη χορήγηση ενισχύσεων και τον καθορισμό του ύψους τους, και να προσδιορίζει λεπτομερώς την προστιθέμενη αξία του συνδυασμού πόρων σε κάθε έργο·

54.  ζητεί την επέκταση της τρέχουσας εντολής εξωτερικού δανεισμού της ΕΤΕπ, προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος της στην επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης και, συγκεκριμένα, προκειμένου να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στη νέα στρατηγική για τον ιδιωτικό τομέα μέσω του συνδυασμού πόρων, της συγχρηματοδότησης έργων και της ανάπτυξης του τοπικού ιδιωτικού τομέα· ζητεί επίσης να εξασφαλιστεί περισσότερη διαφάνεια και λογοδοσία στις συμπράξεις και στα έργα που σχετίζονται με την ΕΤΕπ· υπενθυμίζει ότι οι πράξεις χρηματοδότησης τις οποίες πραγματοποιεί η ΕΤΕπ σε αναπτυσσόμενες χώρες, μέσω των εγγυήσεων της Ένωσης προς την ΕΤΕπ, πρέπει να έχουν ως πρωταρχικό στόχο τη μείωση και, μακροπρόθεσμα, την εξάλειψη της φτώχειας· καλεί την ΕΤΕπ και άλλους φορείς αναπτυξιακής χρηματοδότησης των κρατών μελών της ΕΕ να εξασφαλίσουν ότι οι εταιρείες που λαμβάνουν τη στήριξή τους δεν συμμετέχουν σε φοροδιαφυγή·

55.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι συμπράξεις και τα δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα σε χώρες με χαμηλό εισόδημα και σε ευάλωτα κράτη σχετίζονται με άμεσες επιδοτήσεις προς οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και ευθυγραμμίζονται με τις αναπτυξιακές προτεραιότητες της χώρας, προκειμένου να εξασφαλίζεται η συμμετοχή των πολιτών, και προάγουν πολυσυμμετοχικές διαδικασίες μεταξύ των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, των τοπικών κυβερνήσεων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων·

56.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι όλες οι αντιπροσωπείες της ΕΕ διαθέτουν καταρτισμένο και ειδικευμένο προσωπικό που είναι κατάλληλα προετοιμασμένο για τον συντονισμό και την υλοποίηση συμπράξεων με φορείς του ιδιωτικού τομέα· επισημαίνει ότι η δέσμευση για την επίσπευση της συστέγασης των γραφείων της ΕΤΕπ στις αντιπροσωπείες της ΕΕ αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση· ζητεί από την Επιτροπή να εφαρμόσει τις βέλτιστες πρακτικές των κρατών μελών σε αυτόν τον τομέα, καθώς οι πρεσβείες τους αποτελούν συχνά το πρώτο σημείο επαφής για παράγοντες του ιδιωτικού τομέα·

57.  ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει τη δέσμευσή της για την προώθηση περισσότερης και θετικότερης αλληλεπίδρασης με τον ιδιωτικό τομέα, αξιοποιώντας την πολιτική βαρύτητά της και διερευνώντας τις δυνατότητες διαλόγου με τις κυβερνήσεις των χωρών εταίρων και τις τοπικές αρχές· υπογραμμίζει το γεγονός ότι τα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα, τα εθνικά ενδεικτικά προγράμματα και η δημοσιονομική στήριξη ενδέχεται να αποτελούν τα πλέον πολύτιμα εργαλεία για την προώθηση μεταρρυθμίσεων του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στις χώρες εταίρους και την προώθηση της εγχώριας εκβιομηχάνισης· συνιστά στην ΕΕ να εγκρίνει το πρόγραμμα δράσης «Επενδύοντας στους ΣΒΑ» της UNCTAD· εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι ο σχεδιασμός, η δόμηση και η εφαρμογή των ΣΔΙΤ παραμένει ένα δύσκολο και περίπλοκο εγχείρημα και ότι η επιτυχία τους εξαρτάται επίσης από το ευνοϊκό περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται·

58.  τονίζει ότι η ευθύνη της ανάληψης αποτελεσματικής κοινής δράσης δεν εναπόκειται μόνο στους χορηγούς και τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις, αλλά και στις κυβερνήσεις των χωρών εταίρων· καλεί την ΕΕ να εργαστεί για την ενίσχυση της ικανότητας των χωρών εταίρων να αξιολογούν πότε είναι σκόπιμο να συμμετέχουν σε έργα ΣΔΙΤ· τονίζει ότι η χρηστή διακυβέρνηση, το κράτος δικαίου, η ύπαρξη ενός πλαισίου για τις επιχειρηματικές μεταρρυθμίσεις, τα μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς, η διαχείριση των δημόσιων οικονομικών και η αποτελεσματικότητα των δημόσιων οργανισμών διαδραματίζουν καίριο ρόλο στις επενδύσεις, την καινοτομία και την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα·

59.  ζητεί να δοθεί περισσότερη έμφαση στη βελτίωση του συντονισμού των χορηγών και στον κοινό προγραμματισμό, καθώς και στην επίτευξη μετρήσιμης προόδου και αναπτυξιακών αποτελεσμάτων, με στόχο να μεγιστοποιηθεί ο αντίκτυπος της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ και να διασφαλιστεί πλήρης λογοδοσία για τις αναπτυξιακές δαπάνες·

60.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Επιτροπή, στο Συμβούλιο, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/ Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στη ΔΗΕΕΑ, στον UNIDO και στην ομάδα υψηλού επιπέδου για το θεματολόγιο μετά το 2015.

  • [1]  http://unctad.org/en/PublicationsLibrary/wir2014_en.pdf.
  • [2]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0163.
  • [3]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0059.
  • [4]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0196.
  • [5]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0250.
  • [6]  http://www.oecd.org/development/effectiveness/49650173.pdf.
  • [7]  http://www.mofa.go.jp/mofaj/annai/honsho/seimu/nakano/pdfs/hlf4_5.pdf.
  • [8]  http://www.ifc.org/wps/wcm/connect/topics_ext_content/ifc_external_corporate_site/idg_home/p4p_home.
  • [9] http://www.uncsd2012.org/content/documents/727The%20Future%20We%20Want%2019%20June%201230pm.pdf.
  • [10]  http://www.ohchr.org/Documents/Publications/GuidingPrinciplesBusinessHR_EN.pdf.
  • [11]  http://www.oecd.org/corporate/mne/34873731.pdf.
  • [12]  http://unctad.org/en/PublicationsLibrary/diaepcb2012d5_en.pdf
  • [13]  http://www.afdb.org/fileadmin/uploads/afdb/Documents/Policy-Documents/2013-2017_-_Private_Sector_Development_Strategy.pdf.
  • [14]  http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_emp/---emp_ent/---multi/documents/publication/wcms_094386.pdf.
  • [15]  http://www.unido.org/fileadmin/Lima_Declaration.pdf
  • [16]  https://www.unric.org/el/index.php?option=com_content&view=article&id=46&Itemid=33
  • [17]  http://www.fao.org/nr/tenure/voluntary-guidelines/en/.
  • [18]  http://www.unido.org/fileadmin/user_media/Services/PSD/WP4_2014_Industrialisation_and_social_well-being.pdf
  • [19]  Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας, «Doing Business 2014: Understanding Regulations for Small and Medium-Size Enterprises» (Επιχειρείν 2014: Κατανόηση των κανονισμών για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις), 29 Οκτωβρίου 2013
  • [20]  http://unctad.org/en/PublicationChapters/wir2014ch4_en.pdf
  • [21]  http://www.unido.org/fileadmin/user_media/Services/PSD/WP4_2014_Industrialisation_and_social_well-being.pdf
  • [22]  Building an employment-Oriented Framework for Strong, Sustainable and Balanced Growth, «Οι προκλήσεις της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής»: έγγραφο βάσης της ΔΟΕ στη διάσκεψη υψηλού επιπέδου ΔΟΕ-ΔΝΤ, 2010
  • [23]  https://www.unido.org/fileadmin/user_media/Research_and_Statistics/UNIDO_IDR_2013_main_report.pdf
  • [24]  ActionAid (2005): ActionAid (2005): « Real Aid An Agenda for Making Aid Work », σ. 4.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Στο πλαίσιο της επαναξιολόγησης των δεσμεύσεών μας στο εξωτερικό, εντείνονται οι συζητήσεις σχετικά με τον ρόλο του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη. Παρά τα πολυάριθμα και αδιαμφισβήτητα επιτεύγματα των αναπτυσσόμενων χωρών, εκτιμάται ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ επιπλέον ανά έτος σε σύγκριση με τους πόρους που δαπανώνται σήμερα – και οι ήδη επιβαρυμένοι φορολογούμενοι είναι απίθανο να προτίθενται να αναλάβουν αυτό το πρόσθετο βάρος. Όσα μειονεκτήματα κι αν παρουσιάζουν οι συμπράξεις ιδιωτικών και δημόσιων ενισχύσεων, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε ένα σημαντικό αναπτυξιακό έργο στον κόσμο που να πραγματοποιείται χωρίς τη συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών. Πράγματι, η ομάδα υψηλού επιπέδου που συμβουλεύει τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Ban Ki-moon, σχετικά με το αναπτυξιακό θεματολόγιο μετά το 2015, κατόπιν διαβουλεύσεων με τους προέδρους διοικητικών συμβουλίων 250 εταιρειών σε 30 χώρες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βιωσιμότητα πρέπει να ενσωματωθεί στις εταιρικές στρατηγικές τους προκειμένου να αξιοποιηθούν οι εμπορικές ευκαιρίες για βιώσιμη ανάπτυξη.

Γιατί η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα είναι ζωτική για την ανάπτυξη;

Η αύξηση του πληθυσμού και του εισοδήματος στις αναπτυσσόμενες χώρες αναμένεται να δημιουργήσει μια διευρυνόμενη παγκόσμια μεσαία τάξη, που εκτιμάται ότι θα αποτελείται από 5 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2030, η οποία θα απαιτεί σημαντικά υψηλότερα επίπεδα κατανάλωσης. Η ζήτηση για τρόφιμα, νερό και ενέργεια προβλέπεται να αυξηθεί κατά 50%, 40% και 30% αντίστοιχα μέχρι το 2030. Η δημιουργία κοινών αξιών αντιμετωπίζεται ολοένα και περισσότερο από τον κλάδο ως ο δρόμος για την οικονομική επιτυχία και όχι ως φιλανθρωπία. Εκτιμάται ότι οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα σε έργα στους τομείς της ενέργειας, της ισχύος και των μεταφορών στις αναπτυσσόμενες χώρες συνήθως αποφέρουν υψηλά διψήφια ποσοστά απόδοσης.

Υποστήριξη του τοπικού ιδιωτικού τομέα στις αναπτυσσόμενες χώρες

Οι ΜΜΕ στις αναπτυσσόμενες χώρες υφίστανται πολύ μεγαλύτερες κανονιστικές επιβαρύνσεις σε σύγκριση με τις ΜΜΕ στην ΕΕ, συχνά δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της άτυπης οικονομίας και στερούνται νομικής προστασίας. Σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας «Επιχειρείν 2014», οι φτωχότερες χώρες υφίστανται τις περισσότερες κανονιστικές επιβαρύνσεις.[1] Η δημιουργία ενός φιλικού περιβάλλοντος προς τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες, καθώς και η μετάβαση και παραμονή των ΜΜΕ στην επίσημη οικονομία, πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα στον ίδιο βαθμό όπως και η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και η βελτίωση του γενικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος που συμβάλλει στην ευημερία τους.

Η ΓΔ Επιχειρήσεων διαθέτει εκτεταμένο ιστορικό μέσων και εργαλείων που έχουν συμβάλει επιτυχώς στην υποστήριξη των ΜΜΕ στην Ευρώπη. Εάν αξιοποιήσει τη μοναδική εμπειρογνωμοσύνη της στις αναπτυσσόμενες χώρες και αναπαράξει μηχανισμούς όπως το Δίκτυο Europe Enterprise Network και η ευρωπαϊκή πύλη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προσαρμοσμένους στο τοπικό περιβάλλον και στις εθνικές ή περιφερειακές προτεραιότητες, θα έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι εν λόγω μηχανισμοί θα λειτουργούν αρχικά υπό την καθοδήγηση της Επιτροπής, αλλά με την πάροδο του χρόνου θα μπορούσαν να τεθούν υπό τη διαχείριση και την ευθύνη των εθνικών κυβερνήσεων. Τέτοιου είδους δομές θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε βάθος χρόνου για τη δρομολόγηση τοπικών και περιφερειακών συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα σε διάφορους τομείς, από την αγροτική επιχειρηματικότητα έως την επαγγελματική κατάρτιση και τα προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης, διευκολύνοντας έτσι την ανάπτυξη ικανοτήτων, την ανταλλαγή γνώσεων και εμπειρίας και τη συγκέντρωση τοπικών και διεθνών πόρων.

Φαντάζει απίστευτο ότι περισσότεροι από 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και νέοι, παραμένουν αποκλεισμένοι από τον επίσημο χρηματοπιστωτικό τομέα. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι όλες οι συμπράξεις συνάδουν με τη διάσταση του φύλου. Για παράδειγμα, στην Ακτή Ελεφαντοστού, στο πλαίσιο της αλυσίδας εφοδιασμού του αγροτικού τομέα, η Cargill συνεργάστηκε με το Παγκόσμιο Ίδρυμα για το Κακάο (World Cocoa Foundation) με στόχο τη βελτίωση των ευκαιριών για τις μητέρες και, μέσω αυτής της δράσης, 30 γυναίκες εξασφάλισαν επιδότηση για να ξεκινήσουν μια μικρή επιχείρηση και να καλύψουν τα δίδακτρα των παιδιών τους και έλαβαν βασική εκπαίδευση στις επιχειρηματικές δεξιότητες, τη λογιστική, την κατάρτιση προϋπολογισμού και τον επιχειρηματικό σχεδιασμό.

Δραστηριοποίηση του ευρωπαϊκού και του διεθνούς επιχειρηματικού τομέα για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης

Συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα

Οι ΣΔΙΤ μπορούν να προωθήσουν τη χρηματοδότηση, την καινοτομία και τη λογοδοσία, ορίζοντας με διαφανή τρόπο τι αναμένεται από τις εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Οι εν λόγω συμπράξεις πρέπει να βασίζονται σε απόλυτη σαφήνεια όσον αφορά τον ρόλο του κάθε εταίρου, προκειμένου να ξεπεραστούν οι κίνδυνοι και οι προκλήσεις που σχετίζονται με αυτές: μακροοικονομικοί κίνδυνοι, πολιτικοί κίνδυνοι και κατασκευαστικοί κίνδυνοι, ιδίως όσον αφορά την ασφάλεια της εγγείου ιδιοκτησίας και τις συνέπειες της αρπαγής των γαιών.

Οι ΣΔΙΤ στις αναπτυσσόμενες χώρες συγκεντρώνονται έως σήμερα κυρίως στους τομείς της ενέργειας, των υποδομών και των τηλεπικοινωνιών, ενώ το δυναμικό των τομέων της γεωργίας, του νερού και της αποχέτευσης, της εκπαίδευσης, των πράσινων τεχνολογιών, της έρευνας και της καινοτομίας, της υγειονομικής περίθαλψης και των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας παραμένει σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητο.

Γεωργία: Οι δυνατότητες συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη αγορακεντρικών λύσεων για την αντιμετώπιση των γεωργικών προκλήσεων και της επισιτιστικής ανασφάλειας είναι τεράστιες, για παράδειγμα μέσω της εκπαίδευσης των τοπικών γεωργών σε μεθόδους βελτίωσης των καλλιεργητικών τεχνικών, μέσω αύξησης της πρόσβασής τους στη χρηματοδότηση, και μέσω της επιδίωξης αναπτυξιακών αποτελεσμάτων, με κυριότερα την αύξηση της απασχόλησης και των εισοδημάτων, την υποστήριξη της εμπορικής ανάπτυξης και την ανάπτυξη νέων και των υφιστάμενων αλυσίδων αξίας. Στην Ινδία, η Thomson Reuters, που παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις τιμές των καλλιεργειών και γεωργικές συμβουλές σε 2 εκατομμύρια ιδιοκτήτες μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, έχει καταφέρει να αυξήσει το εισόδημά τους κατά 60% και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και να το τριπλασιάσει.

Κατοχή γης και δικαιώματα ιδιοκτησίας: Στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της νομοθεσίας για την κατοχή γης και τα δικαιώματα ιδιοκτησίας στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι ΣΔΙΤ μπορούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στη συστηματική χορήγηση τίτλων ιδιοκτησίας και στην κατάρτιση κτηματολογίου μέσω τεχνολογιών χαμηλού κόστους, καθώς και στη μηχανοργάνωση των κτηματολογίων. Για παράδειγμα, το 2001, η Asian Development Bank (ADB) χρηματοδότησε το έργο «Cadastral Surveying and Land Registration» (Κτηματολογική τοπογράφηση και εγγραφή στο κτηματολόγιο) στη Μογγολία, για τη δημιουργία ενός θεσμικού περιβάλλοντος με σκοπό την τοπογράφηση και την εγγραφή στο κτηματολόγιο των αγροτεμαχίων σε ολόκληρη τη χώρα. Μέσω αυτής της δράσης για τον εκσυγχρονισμό της διαδικασίας εγγραφής στο κτηματολόγιο, η μογγολική κυβέρνηση κατοχυρώνει και προστατεύει τα δικαιώματα έγγειας ιδιοκτησίας των πολιτών της.

Βιώσιμη παραγωγή ενέργειας και πράσινη ενέργεια: Για παράδειγμα, το Παγκόσμιο Ταμείο Ενεργειακής Απόδοσης και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (GEEREF) είναι ένα ταμείο που επενδύει σε κεφάλαια και χρηματοδοτείται από δημόσιους πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Γερμανίας και της Νορβηγίας αποσκοπώντας στη δέσμευση νέων ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων για έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ενεργειακής απόδοσης σε αναδυόμενες αγορές και μεταβατικές οικονομίες. Το 2013, επενδυτές του ιδιωτικού τομέα προσχώρησαν στο GEEREF και πραγματοποιήθηκαν επενδύσεις σε έξι κεφάλαια.

Υγειονομική περίθαλψη: Μολονότι την τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος στον τομέα της πρόσβασης στα φάρμακα, είναι επίσης ανάγκη να υιοθετηθεί μια ολοκληρωμένη τοπική προσέγγιση, που να παρέχει σημαντικές δυνατότητες για την οικοδόμηση αυτόνομων υποδομών, οι οποίες θα περιορίσουν το κόστος των φαρμάκων και θα αυξήσουν τη διαθεσιμότητά τους στις περιοχές με τις μεγαλύτερες ανάγκες. Σε αυτόν τον τομέα αξίζει να σημειωθεί η επιτυχημένη εμπειρία της Eli Lilly στη μεταφορά τεχνολογίας για τα φάρμακα κατά της MDR TB (Πολυανθεκτικής φυματίωσης) στην Ινδία και στη Ρωσία.

Ύδρευση και αποχέτευση: Οι ΣΔΙΤ έχουν σημειώσει ιδιαίτερη επιτυχία σε αυτόν τον τομέα, μέσω της παραγωγής ποιοτικών υποδομών αστικής ύδρευσης και υπηρεσιών αποχέτευσης για τους αστικούς πληθυσμούς σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ως εκ τούτου, πρέπει να υποστηρίξουμε και να επεκτείνουμε περαιτέρω την προσέγγισή τους σε αγροτικές περιοχές.

Εκπαίδευση: Η εκπαίδευση είναι το κλειδί για τη μείωση της φτώχειας και της ανισότητας, και είναι απαραίτητη για την οικονομική ανάπτυξη σε μια ανταγωνιστική παγκόσμια οικονομία, που βασίζεται ολοένα και περισσότερο στη γνώση και τις πληροφορίες. Πρέπει να συνεργαστούμε με τον ιδιωτικό τομέα για να διευρύνουμε τη συμμετοχή του σε προγράμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης σε αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως σε συναφή αντικείμενα, όπως η διοίκηση επιχειρήσεων, οι τεχνολογίες πληροφοριών και η μηχανική.

Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

Η επέκταση της τρέχουσας εντολής εξωτερικού δανεισμού της ΕΤΕπ για την ενίσχυση του ρόλου της στην επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης μπορεί να έχει σημαντικό θετικό αντίκτυπο στη νέα στρατηγική για τον ιδιωτικό τομέα. Η τεράστια εμπειρία και εμπειρογνωμοσύνη της ΕΤΕπ στους τομείς της συνεργασίας με ιδιωτικές επιχειρήσεις, του συνδυασμού πόρων, της συγχρηματοδότησης έργων, της ανάπτυξης του τοπικού ιδιωτικού τομέα και της χρηματοδότησης έργων στους τομείς της πράσινης ενέργειας θα μπορούσε να αποδειχθεί οικονομικά πολύ πιο αποδοτική από τη δημιουργία νέων θεσμικών δομών για τον συντονισμό, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα.

Μακροπρόθεσμη στρατηγική συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα

Όλες οι συμπράξεις και οι συμμαχίες με τον ιδιωτικό τομέα πρέπει να εστιάζουν σε προτεραιότητες δημιουργίας κοινών αξιών που ευθυγραμμίζουν τους επιχειρηματικούς στόχους με τους αναπτυξιακούς στόχους της ΕΕ, αξιοποιούν τις βασικές ικανότητες κάθε εταίρου, υπόκεινται σε κοινό σχεδιασμό και διαχείριση με γνώμονα την κοινή ανάληψη των κινδύνων, των ευθυνών και των κερδών, είναι οικονομικά αποδοτικές και περιλαμβάνουν σαφείς στόχους, τακτικά ορόσημα και σαφείς υποχρεώσεις λογοδοσίας και διαφάνειας.

Πολυμερείς πλατφόρμες εμπλεκόμενων παραγόντων

Μέσω της χρήσης πολυμερών πλατφορμών θα μπορούσε να διασφαλιστεί ότι η ΕΕ ενεργεί ως οργανωτής και συντονιστής όλων των αναπτυξιακών εταίρων που επιθυμούν να συνεργαστούν για την επίτευξη τόσο των αναπτυξιακών στόχων της ΕΕ όσο και των ΣΒΑ. Οι δίαυλοι επικοινωνίας με τον ιδιωτικό τομέα είτε δεν υφίστανται είτε δεν περιλαμβάνουν τη δυνατότητα διαλόγου με τον ιδιωτικό τομέα. Ως εκ τούτου, η πρόταση της Επιτροπής για την ενίσχυση υφιστάμενων μηχανισμών όπως το Φόρουμ Πολιτικής για την Ανάπτυξη, θα αποτελούσε ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, με την προϋπόθεση της διασφάλισης ότι ο διάλογος με τον ιδιωτικό τομέα αποτελεί κυρίαρχη προτεραιότητα των εν λόγω πλατφορμών.

Αντιπροσωπείες της ΕΕ

Οι αντιπροσωπείες της ΕΕ καλούνται να διαδραματίσουν ζωτικό ρόλο στην υλοποίηση των συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα. Είναι στην κατάλληλη θέση για να αποτελέσουν το πρώτο σημείο επαφής για την ευρεία κλίμακα επιχειρηματικών δικτύων και εμπορικών επιμελητηρίων στην Ευρώπη και στις αναπτυσσόμενες χώρες και να διευκολύνουν τόσο την ανάπτυξη του τοπικού ιδιωτικού τομέα όσο και τη συνεργασία με τον ευρωπαϊκό επιχειρηματικό τομέα.

Συμφωνία πλαίσιο για τις συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα

Ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θεσπιστεί ένα σαφές δομημένο πλαίσιο που να διέπει τις συμπράξεις και τις συμμαχίες με τον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων των ΣΔΙΤ και άλλων πολυμερών συμπράξεων σε αναπτυσσόμενες χώρες, το οποίο να ορίζει τους δείκτες αναφοράς που πρέπει να τηρούνται κατά την υλοποίησή τους. Το πλαίσιο μπορεί να πάρει τη μορφή μνημονίων συμφωνίας ή οποιαδήποτε άλλη μορφή συμφωνίας συμμαχίας/εταιρικής σχέσης.

Ανάληψη ευθύνης και αρμοδιότητες των κυβερνήσεων των χωρών εταίρων στις αναπτυσσόμενες χώρες

Μία από τις σημαντικότερες πτυχές της προστιθέμενης αξίας της ΕΕ όσον αφορά το θεματολόγιο για τον ιδιωτικό τομέα είναι η πολιτική της βαρύτητα και οι δυνατότητες διεξαγωγής σοβαρού διαλόγου με τις κυβερνήσεις των χωρών εταίρων και με τις τοπικές αρχές. Μολονότι η ανακοίνωση είναι ασαφής σχετικά με το επίπεδο των δεσμεύσεων που επιθυμεί να αναλάβει, τα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα, τα εθνικά ενδεικτικά προγράμματα και η δημοσιονομική στήριξη ενδέχεται να αποτελούν τα πλέον πολύτιμα εργαλεία για την προώθηση επιχειρηματικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες εταίρους.

Η ευθύνη της ανάληψης αποτελεσματικών κοινών δράσεων δεν εναπόκειται μόνο στους χορηγούς και τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις, αλλά και στις κυβερνήσεις που συμμετέχουν στις συμπράξεις. Όπως υπογραμμίζεται στο στρατηγικό πλαίσιο της ΔΗΕΕΑ για τις ιδιωτικές επενδύσεις σε ΣΒΑ[2], μία από τις βασικές προκλήσεις για τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα είναι η εξεύρεση του βέλτιστου μηχανισμού για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων, με παράλληλη μεγιστοποίηση του αναπτυξιακού αντικτύπου. Υπάρχουν πολλαπλοί κίνδυνοι, από την ανεπαρκή ικανότητα απορρόφησης έως την έλλειψη ασφάλειας της εγγείου ιδιοκτησίας και δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και τους απρόβλεπτους κινδύνους κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες και τα ευάλωτα κράτη παρουσιάζουν ακόμα περισσότερες δυσκολίες, λόγω της εκτεταμένης αδυναμίας των θεσμών, της ανεπάρκειας των κανονιστικών πλαισίων, της ανεξέλεγκτης διαφθοράς, της φυγής κεφαλαίων και της επισφαλούς νομοθεσίας στους τομείς των ανθρωπίνων και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ως εκ τούτου, η ΕΕ πρέπει να εφαρμόσει διαφοροποιημένη προσέγγιση προς τις χώρες εταίρους, δίνοντας προτεραιότητα στις κρίσιμες πτυχές πολιτικής που είναι αναγκαίες για τη συνεργασία μας με τις χώρες εταίρους και με τον ιδιωτικό τομέα: κράτος δικαίου· χρηστή διακυβέρνηση· προστασία των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας· ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας· αποτελεσματικά κανονιστικά πλαίσια και επιχειρηματικές μεταρρυθμίσεις που διευκολύνουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα· μέτρα κατά της διαφθοράς· διαχείριση των δημοσίων οικονομικών· υψηλότερη ικανότητα απορρόφησης· ισχυροί δημόσιοι θεσμοί, και σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σήμερα, ο ιδιωτικός τομέας είναι υπεύθυνος για το 90% των θέσεων εργασίας και του εισοδήματος των φτωχών στις χώρες εταίρους, αντιστοιχεί στο 84% του ΑΕγχΠ, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, και αποτελεί βιώσιμη βάση για την κινητοποίηση εγχώριων πόρων. Παρά τις εγγενείς προκλήσεις που συνεπάγεται κάθε τέτοια σύμπραξη, εάν εξακολουθήσουμε να δραστηριοποιούμαστε σε δύο διακριτές πλατφόρμες χωρίς να κατανοούμε τι προσπαθεί να επιτύχει ο κάθε δραστηριοποιούμενος φορέας, δεν θα επιτύχουμε ποτέ την εξάλειψη της φτώχειας.

  • [1]  Όμιλος Παγκόσμιας Τράπεζας, Doing Business 2014: Understanding Regulations for Small and Medium-Size Enterprises (Επιχειρείν 2014: Κατανόηση των κανονισμών για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις), 29 Οκτωβρίου 2013.
  • [2]  http://unctad.org/en/pages/PressRelease.aspx?OriginalVersionID=194

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (24.6.2015)

προς την Επιτροπή Ανάπτυξης

σχετικά με τον ιδιωτικό τομέα και την ανάπτυξη
(2014/2205(INI))

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  τονίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 208 της ΣΛΕΕ, η συνεργασία για την ανάπτυξη θα ασκείται στο πλαίσιο των αρχών και των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης με πρωταρχικό σκοπό τον περιορισμό και, μακροπρόθεσμα, την εξάλειψη της φτώχειας· αναγνωρίζει ότι η φτώχεια έχει πολλά και αλληλένδετα αίτια, στα οποία περιλαμβάνονται οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικοπολιτιστικά και περιβαλλοντικά αίτια, καθώς και αίτια που σχετίζονται με τον πόλεμο και την ασφάλεια· δηλώνει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 5 της ΣΕΕ, σκοπός της ΕΕ στο πλαίσιο των σχέσεών της με τον υπόλοιπο κόσμο είναι να συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη, την αλληλεγγύη και τον αμοιβαίο σεβασμό, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, την εξάλειψη της φτώχειας και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι ο ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε να συμβάλει στη βιώσιμη, ουσιαστική και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη· τονίζει, ακόμη, ότι η συνεργασία της ΕΕ για την ανάπτυξη αποσκοπεί στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διάδοση και ενίσχυση της δημοκρατίας, της χρηστής διακυβέρνησης και του κράτους δικαίου· τονίζει, συνεπώς, ότι η συνεργασία για την ανάπτυξη πρέπει να καθοδηγείται από αυτούς τους σκοπούς· υπενθυμίζει ότι οι στόχοι της συνεργασίας για την ανάπτυξη πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ που είναι πιθανό να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες· πιστεύει ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι βασικός παράγοντας για την εξάλειψη της φτώχειας και ότι η πρόοδος σε αυτόν τον τομέα έχει μεγάλη σημασία για να επιτευχθεί ο στόχος της εξάλειψης της ακραίας φτώχειας έως το 2030· στηρίζει ακόμη τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας ως πλαίσιο για τη μείωση της φτώχειας και άλλες επιδιώξεις, μεταξύ των οποίων βελτιώσεις στους τομείς της υγείας και της παιδείας·

2.  επιδοκιμάζει τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2014, σχετικά με έναν ισχυρότερο ρόλο του ιδιωτικού τομέα στην αναπτυξιακή συνεργασία· συμφωνεί με τα συμπεράσματα σύμφωνα με τα οποία ο ιδιωτικός τομέας αναδεικνύεται σε όλο και πιο ενεργό παράγοντα στον τομέα της ανάπτυξης και είναι ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος του στην υλοποίηση των μελλοντικών στόχων για τη βιώσιμη ανάπτυξη στη βάση των αρχών για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας·

3.  τονίζει το δυναμικό της συμβολής του ιδιωτικού τομέα στη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και επισημαίνει την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία που ενδεχομένως περιέχει η σύναψη εταιρικών σχέσεων με τον ιδιωτικό τομέα για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων·

4.  υποστηρίζει το έργο της Ένωσης Ευρωπαϊκών Οργανισμών Αναπτυξιακής Χρηματοδότησης (EDFI), τα μέλη της οποίας διαθέτουν κεφάλαια προς επιχειρήσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες, μέσω άμεσων επενδύσεων σε επιχειρήσεις, αλλά και έμμεσα, με τη δέσμευση κεφαλαίων σε τοπικές εμπορικές τράπεζες και σε ιδιωτικά μετοχικά κεφάλαια αναδυόμενων αγορών, εστιάζοντας στις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις (ΠΜΜΜΕ)· καλεί την Επιτροπή να ευνοήσει αυτό το είδος προγραμμάτων στο πλαίσιο της χρηματοδότησης και της συνεργασίας που παρέχει, καθώς ο ιδιωτικός τομέας στις αναπτυσσόμενες χώρες έχει τεράστια σημασία·

5.  ζητεί την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων προτύπων διαφάνειας και λογοδοσίας για τις εταιρείες της ΕΕ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της τεχνολογίας, όσον αφορά την εξαγωγή τεχνολογιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη συμβολή στη διαφθορά ή για ενέργειες κατά των συμφερόντων ασφάλειας της ΕΕ·

6.  τονίζει ότι η αναπτυξιακή πολιτική δεν μπορεί να επιτύχει αυτούς τους στόχους ως μεμονωμένη πολιτική, αλλά πρέπει να ενσωματωθεί σε μια ευρύτερη προσέγγιση, η οποία να συνδυάζει την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, την εμπορική πολιτική, και οποιαδήποτε άλλα μέσα εξωτερικής δράσης· σημειώνει ότι είναι πολύ σημαντική η συνοχή μεταξύ αυτών των διαφορετικών τομέων της εξωτερικής δράσης της ΕΕ·

7.  τονίζει την ανάγκη να μελετηθούν τρόποι με τους οποίους μπορεί να βελτιωθεί η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, με σκοπό να δοθεί ώθηση στη δημιουργία οικονομικής ανάπτυξης και θέσεων εργασίας στις χώρες που γειτονεύουν με την Ευρώπη, για παράδειγμα μέσω της ανταλλαγής εμπειρογνωμοσύνης σχετικά με την παροχή πρόσβασης σε κεφάλαια·

8.  σημειώνει ότι η ανάπτυξη είναι κατά κύριο λόγο ευθύνη του κράτους, ότι το πλαίσιο για την αναπτυξιακή βοήθεια πρέπει να ορίζεται από τις κυβερνήσεις και ότι αυτό είναι κυρίως έργο του δημόσιου τομέα, υπογραμμίζει όμως ότι για τη μείωση της φτώχειας δεν χρειάζεται μόνο η δημόσια πολιτική, αλλά και η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα· σημειώνει ότι, παρόλο που αναγνωρίζει πως κύριος στόχος του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με τις αρχές της οικονομίας της αγοράς, δεν είναι η καταπολέμηση της φτώχειας ή της ανισότητας, αλλά η αποκόμιση κέρδους, ο ιδιωτικός τομέας έχει σημαντική επιρροή στην κοινωνία και ότι, συνεπώς, η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στους αναπτυξιακούς στόχους πρέπει να σχεδιάζεται προσεκτικά, με απόδοση ιδιαίτερης έμφασης στην εταιρική κοινωνική ευθύνη· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, όλες τις επιχειρήσεις της ΕΕ να ανταποκριθούν στην εταιρική κοινωνική ευθύνη τους για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ· ζητεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναζητήσει τρόπους ενίσχυσης της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης·

9.  τονίζει ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην πολιτική και τα έργα της ΕΕ που αφορούν την ανάπτυξη, με την προϋπόθεση ότι η διαφορά ρόλου μεταξύ των φορέων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα θα κατανοείται και θα αναγνωρίζεται πλήρως από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη· τονίζει ότι οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, στο πλαίσιο της αναπτυξιακής ατζέντας για μετά το 2015, θα πρέπει να επικεντρώνονται περισσότερο στη μείωση της φτώχειας· επισημαίνει ότι η πλήρως λειτουργική οικονομία της αγοράς, η οποία βασίζεται στο κράτος δικαίου, συνεχίζει να αποτελεί σημαντική κινητήρια δύναμη για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και ότι η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ πρέπει να αντανακλά αυτό το γεγονός· σημειώνει ότι οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και οι μηχανισμοί συνδυασμού πόρων τα μικροδάνεια μπορούν να είναι αποτελεσματικά μέσα για τη μείωση της φτώχειας και την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, πρέπει όμως να αναλύονται ενδελεχώς όσον αφορά τις επιπτώσεις της ανάπτυξης, τη λογοδοσία και τη διαφάνεια· τονίζει, ωστόσο, ότι η δημιουργία ενός ενδογενούς ιδιωτικού τομέα με τοπικές πολύ μικρές επιχειρήσεις, ΜΜΕ και τοπικές αλυσίδες αξίας είναι σημαντική για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και αποτελεί πηγή φορολογικών εσόδων για τις αναπτυσσόμενες χώρες, δεδομένου ότι οι τοπικές πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις δημιουργούν το μεγαλύτερο μέρος των θέσεων εργασίας στις χώρες αυτές· εκφράζει ικανοποίηση για τη σύσταση του Συμβουλίου να δοθεί αυξημένη έμφαση στη στήριξη των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων·

10. επιδοκιμάζει το «πλαίσιο για τη συνεργασία των επιχειρήσεων με τα Ηνωμένα Έθνη», το οποίο τονίζει ότι η ύπαρξη ενός εύρωστου ιδιωτικού τομέα που θα διασφαλίζει την οικονομική ανάπτυξη είναι σημαντική για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας και ότι ο ιδιωτικός τομέας συνεισφέρει σημαντικά στην από κοινού επίτευξη προόδου στον οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα·

11. πιστεύει ότι ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας είναι περισσότερο αποτελεσματικοί όταν συνεργάζονται για τη δημιουργία υγιούς περιβάλλοντος για τις επενδύσεις, την επιχειρηματική δραστηριότητα και τα θεμέλια της οικονομικής ανάπτυξης·

12. σημειώνει ότι καμία χώρα δεν έχει κατορθώσει να εξαλείψει τη φτώχεια χωρίς οικονομική ανάπτυξη και ότι καμία χώρα δεν θα πάψει να χρειάζεται οικονομική βοήθεια χωρίς αυτήν· πιστεύει επίσης ότι ο ιδιωτικός τομέας αποτελεί σημαντική κινητήρια δύναμη για την οικονομική ανάπτυξη και μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μείωση της φτώχειας και την επίτευξη υψηλότερων επιπέδων διαβίωσης μέσω της παροχής περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας, υψηλότερων αμοιβών και βελτιωμένων και οικονομικά προσιτών αγαθών και υπηρεσιών·

13. επιδοκιμάζει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο φόρουμ υψηλού επιπέδου του ΟΟΣΑ για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας· επιδοκιμάζει, ιδίως, τις πρωτοβουλίες στο πλαίσιο αυτό, που αναλήφθηκαν σε σχέση με καινοτόμες μεθόδους μόχλευσης της αναπτυξιακής χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα, καθώς και την κοινή δήλωση του Μπουσάν, το 2011, σχετικά με την επέκταση και βελτίωση της συνεργασίας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη συμμετοχικής και βιώσιμης ανάπτυξης ευρείας βάσης·

14. τονίζει ότι οι διαρθρωτικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες υποστηρίζονται από την ορθή εφαρμογή των πολιτικών και τη δίκαιη νομοθεσία, τα δικαιώματα και τους κανονισμούς, μπορούν να δράσουν ως καταλύτης για την ανάπτυξη των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα και των εξαγωγών, η οποία με τη σειρά της θα συμβάλει στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων και τη μείωση της φτώχειας·

15. επιδοκιμάζει τον ρόλο που διαδραματίζουν οι ξένες επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα στις αναπτυσσόμενες χώρες στην επιτάχυνση της εγχώριας ανάπτυξης· τονίζει επίσης ότι είναι σημαντικό να ενθαρρύνονται οι υπεύθυνες επενδύσεις, οι οποίες στηρίζουν τις τοπικές αγορές και συμβάλλουν στη μείωση της φτώχειας·

16.  επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το ποσοστό της μη συνδεδεμένης διμερούς βοήθειας αυξάνεται συνεχώς, όμως εκφράζει ανησυχία για τις συνεχιζόμενες επίσημες και ανεπίσημες μορφές συνδεδεμένης βοήθειας[1]· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να τηρήσουν τη δέσμευση που ανέλαβαν στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Συναίνεσης για την Ανάπτυξη, όσον αφορά την προώθηση της περαιτέρω αποσύνδεσης της βοήθειας, πέραν των ισχυουσών συστάσεων του ΟΟΣΑ· επισημαίνει το δυναμικό ανάπτυξης της περαιτέρω μη συνδεδεμένης βοήθειας, το οποίο θα ωφελούσε τις τοπικές επιχειρήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί αύξηση της πραγματικής βοήθειας («real aid») και βιώσιμη ανάπτυξη περιφερειακών/τοπικών αλυσίδων αξίας· ζητεί να ενισχυθεί περαιτέρω ο ρόλος των τοπικών φορέων και να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη βιώσιμων περιφερειακών/τοπικών αλυσίδων αξίας· τονίζει τη σημασία της τοπικής και περιφερειακής «οικειοποίησης», της ανάπτυξης εθνικών στρατηγικών και μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων από τις ίδιες τις χώρες εταίρους, της προώθησης αναπτυξιακών έργων και της προστιθέμενης αξίας που δημιουργεί η διασφάλιση τοπικών αλυσίδων αξίας· φρονεί ότι η αναπτυξιακή πολιτική μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των αιτιών των σημερινών μεταναστευτικών ροών προς την ΕΕ·

17.  τονίζει την ανάγκη για ισχυρή νομοθεσία σχετικά με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, με σκοπό τον τερματισμό της αρπαγής γης, δηλαδή των περιπτώσεων στις οποίες οι μεγάλης κλίμακας αγορές γης στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως των ιθαγενών πληθυσμών, ή/και προκαλούν σοβαρές ζημιές στο φυσικό περιβάλλον· επιδοκιμάζει το γεγονός ότι, το 2014, τέθηκε σε εφαρμογή πρόγραμμα της ΕΕ για την ενίσχυση της διαχείρισης της γης στις αφρικανικές χώρες· τονίζει τη σημασία της πλήρους διαφάνειας και λογοδοσίας των πράξεων που διενεργούν οι εταιρείες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της ΕΕ στο πλαίσιο επενδύσεων μεγάλης κλίμακας, από επιχειρήσεις γεωργικής βιομηχανίας ή για αγορά γης, στις αναπτυσσόμενες χώρες· τονίζει ότι η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ισότητα των φύλων, η κοινωνική συνοχή και η καταπολέμηση των ανισοτήτων πρέπει να παραμείνουν στον πυρήνα των αναπτυξιακών δραστηριοτήτων· υπενθυμίζει την ανάγκη σεβασμού των εγκεκριμένων διεθνών προτύπων, όπως αυτά της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) και οι κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ σε σχέση με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και καλεί την Επιτροπή να αναλάβει ηγετικό ρόλο, αναπτύσσοντας μια σαφώς διατυπωμένη συμφωνία-πλαίσιο, η οποία θα διέπει όλες τις συμφωνίες συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης· τονίζει ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να καταστεί επιβεβλημένος για τις επιχειρήσεις· ζητεί επειγόντως δεσμευτικούς διεθνείς κανόνες για τις επιχειρήσεις όσον αφορά τον σεβασμό των προτύπων σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, το εργατικό δίκαιο, τη νομοθεσία περί υγείας και ασφάλειας στον χώρο εργασίας και το περιβάλλον·

18.  υποστηρίζει τις δεσμεύσεις της Ομάδας των G8 σχετικά με τη φορολογία, τη διαφάνεια και το εμπόριο, που στηρίζουν την οικονομική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής διεθνώς συμφωνημένων κατευθυντήριων γραμμών για την προώθηση καλών επιχειρηματικών πρακτικών και την προστασία των δικαιωμάτων χρήσης και ιδιοκτησίας γης· ζητεί οι ευρωπαϊκές προσπάθειες για την ανάπτυξη να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή των κατευθυντήριων αρχών του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ άλλων μέσω της συνεργασίας με τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τους επενδυτές, ώστε να διασφαλιστεί πλήρης συμμόρφωση με τις κατευθυντήριες αρχές και με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις κατά τη διενέργεια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους και στο πλαίσιο των αλυσίδων εφοδιασμού τους στις αναπτυσσόμενες χώρες· καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει την πρόταση των επενδυτών και άλλων ενδιαφερόμενων φορέων για υποστήριξη της θέσπισης δεσμευτικών κανόνων σχετικά με την υποβολή εκθέσεων από τις επιχειρήσεις για τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα και τα ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα σύμφωνα με την οδηγία της ΕΕ σχετικά με την υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων, οι οποίοι περιλαμβάνονται ως ένας από τους νέους προτεινόμενους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ·

19.  ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να υποστηρίξουν τις αναπτυσσόμενες χώρες κατά την κινητοποίηση ιδίων πόρων, π.χ. μέσω των εθνικών φορολογικών συστημάτων, και να καταπολεμήσουν τις παράνομες ροές κεφαλαίων και τη διαφθορά, εξαιτίας των οποίων οι αναπτυσσόμενες χώρες υφίστανται απώλειες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως[2], δηλαδή ποσών πολλαπλάσιων του συνόλου της αναπτυξιακής βοήθειας· ζητεί από την ΕΕ, τα κράτη μέλη της, καθώς και όλες τις οργανώσεις και τις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες που συνυπέγραψαν το τη Σύμπραξη του Μπουσάν του 2011 για μια αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία, να τηρήσουν τη δέσμευσή τους για εντατικοποίηση των προσπαθειών καταπολέμησης της διαφθοράς και των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο της εν λόγω στρατηγικής, να υιοθετήσει μια συνεπή προσέγγιση, που θα περιλαμβάνει τους βασικούς ισχύοντες κανόνες σχετικά με τη διαφάνεια, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής, τη λογιστική και την παρακολούθηση των μεγάλων εξορυκτικών βιομηχανιών· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, τη λήψη περαιτέρω μέτρων για να εξασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις θα είναι υπόλογες στις χώρες στις οποίες δραστηριοποιούνται· ζητεί αποτελεσματικούς διεθνείς κανόνες για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής, όπως στο «σχέδιο δράσης για τις προσπάθειες καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της φορολογικής απάτης»·

20.  ζητεί μεγαλύτερη διαφάνεια στον οικονομικό τομέα με σκοπό να στηριχθεί η καταπολέμηση της διαφθοράς και των παράνομων ροών κεφαλαίων, μεταξύ άλλων μέσω της δημιουργίας δίκαιων και αποτελεσματικών φορολογικών συστημάτων·

21. τονίζει ότι η χρηματοδότηση για την ανάπτυξη πρέπει να ενισχύσει τους διαθέσιμους πόρους με σκοπό να προαχθούν η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, τα δικαιώματα και η χειραφέτηση των γυναικών, καθώς και να εξαλειφθεί η παιδική εργασία· επισημαίνει ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο εν προκειμένω·

22.  επιμένει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να διατηρήσουν τη θέση τους ως μείζονες χορηγοί αναπτυξιακής βοήθειας και να διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο στην τήρηση των διεθνών δεσμεύσεων για τη βιώσιμη ανάπτυξη· καλεί τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τη δέσμευσή τους να διαθέσουν το 0,7 % του AΕΠ τους για την επίσημη βοήθεια για την ανάπτυξη· τονίζει ότι οι ιδιωτικοί πόροι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την τεχνητή αύξηση της συνεισφοράς· τονίζει την ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξης καινοτόμων χρηματοδοτικών μηχανισμών με στόχο τη μόχλευση χρηματοδοτήσεων του ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη, που θα είναι συμπληρωματικές στην επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια, με πλήρη σεβασμό των αρχών της προσθετικότητας, της διαφάνειας, της λογοδοσίας, με την υποχρέωση υποβολής εκθέσεων, τον ενστερνισμό και την ευθυγράμμιση με τις προτεραιότητες των χωρών εταίρων·

23. επιδοκιμάζει τη διαφοροποιημένη προσέγγιση της Επιτροπής όσον αφορά τη μεγάλη ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει τον ιδιωτικό τομέα ο οποίος περιλαμβάνει από πολύ μικρές επιχειρήσεις έως μεγάλους ομίλους· ζητεί την υιοθέτηση διαφοροποιημένης προσέγγισης όσον αφορά τις λιγότερο ανεπτυγμένες και τις ασταθείς χώρες·

24. καλεί την ΕΕ να συνεχίσει να συμμετέχει ενεργά στις συζητήσεις για το θεματολόγιο για την περίοδο μετά το 2015, εξετάζοντας επίσης τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις που προκύπτουν από τη στενότερη συνεργασία με τους φορείς του ιδιωτικού τομέα·

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

23.6.2015

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

34

30

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Petras Auštrevičius, Mario Borghezio, Elmar Brok, Klaus Buchner, James Carver, Fabio Massimo Castaldo, Lorenzo Cesa, Javier Couso Permuy, Arnaud Danjean, Mark Demesmaeker, Anna Elżbieta Fotyga, Eugen Freund, Michael Gahler, Richard Howitt, Tunne Kelam, Afzal Khan, Janusz Korwin-Mikke, Eduard Kukan, Arne Lietz, Barbara Lochbihler, Sabine Lösing, Andrejs Mamikins, David McAllister, Francisco José Millán Mon, Pier Antonio Panzeri, Ioan Mircea Paşcu, Vincent Peillon, Kati Piri, Andrej Plenković, Cristian Dan Preda, Jozo Radoš, Alyn Smith, Charles Tannock, László Tőkés, Ivo Vajgl, Johannes Cornelis van Baalen, Geoffrey Van Orden, Hilde Vautmans, Boris Zala, Γεώργιος Επιτήδειος, Ελένη Θεοχάρους, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Δημήτρης Παπαδάκης, Андрей Ковачев, Илхан Кючюк

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Luis de Grandes Pascual, Tanja Fajon, Neena Gill, Antonio López-Istúriz White, Fernando Maura Barandiarán, Miroslav Poche, Miloslav Ransdorf, Marietje Schaake, Traian Ungureanu, Bodil Valero, Τάκης Χατζηγεωργίου

Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Biljana Borzan, Victor Boştinaru, Marisa Matias, Luděk Niedermayer, Jean-Luc Schaffhauser, Patricija Šulin

  • [1]  ActionAid (2005): « Real Aid An Agenda for Making Aid Work », σ. 4.
  • [2]  Eurodad: « Giving with one hand and taking with the other - Europe's role in tax-related capital flight from developing countries », σ.6.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (1.6.2015)

προς την Επιτροπή Ανάπτυξης

για τον ιδιωτικό τομέα και την ανάπτυξη
(2014/2205(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Lola Sánchez Caldentey

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου καλεί την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  επισημαίνει τη στρατηγική σημασία του να αποκτήσει εκ νέου η ΕΕ την παγκοσμίως ηγετική θέση της στην καταπολέμηση της φτώχειας και την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς και ότι ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη έχει αυξηθεί για να υποστηρίξει τις πολιτικές προτεραιότητες σε μια περίοδο μείωσης των προϋπολογισμών βοήθειας· αναγνωρίζει τον ρόλο και τις δυνατότητές του όσον αφορά την υποστήριξη της δημιουργίας βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και τη μείωση της φτώχειας· θεωρεί ότι η συνεργασία της ΕΕ και του ιδιωτικού τομέα στον τομέα της ανάπτυξης θα πρέπει να διέπεται από διεθνώς συμφωνημένες αρχές όσον αφορά την αποτελεσματικότητα την βιωσιμότητα και τον ισότιμο χαρακτήρα της ανάπτυξης·

2.  τονίζει ότι η εμπορική, η επενδυτική και η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ συνδέονται μεταξύ τους και έχουν αντίκτυπο στις αναπτυσσόμενες χώρες· υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ για ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές της· υπενθυμίζει ότι η κοινή εμπορική πολιτική της ΕΕ πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αρχή της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής, σύμφωνα με το άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο απαιτεί να λαμβάνονται υπόψη οι στόχοι της αναπτυξιακής συνεργασίας στις πολιτικές που είναι πιθανό να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες· θεωρεί ότι η αρχή αυτή πρέπει να τηρείται σε όλες τις εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες της ΕΕ, ενώ παράλληλα η Επιτροπή πρέπει να ενισχύσει τους μηχανισμούς που είναι απαραίτητοι για τον συντονισμό όλων των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ και για τη διαμόρφωση των βασικών εθνικών διατάξεων που αφορούν τη βιομηχανία, το περιβάλλον και την εσωτερική αγορά·

3.  τονίζει ότι, παρόλο που χρειάζεται επιπλέον χρηματοδότηση για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που σχετίζονται με τη βιώσιμη ανάπτυξη, ανάπτυξη δε σημαίνει απλώς οικονομική μεγέθυνση, προσθέτοντας ότι οι δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα πρέπει να ρυθμιστούν και να οριστούν με προσοχή, ούτως ώστε να προάγουν τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης· υπογραμμίζει ότι οι σημερινές πρακτικές της ΕΕ για την ενίσχυση της ιδιωτικής χρηματοδότησης με επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ), όπως ο συνδυασμός πόρων, έχουν αποδειχθεί ελάχιστα αποτελεσματικές σε ορισμένες περιπτώσεις και ότι θα μπορούσαν να βελτιωθούν σημαντικά, μέσω της απόδοσης μεγαλύτερης έμφασης στην προσθετικότητα, τη διαφάνεια, τη λογοδοσία, την αποτελεσματική υποβολή αναφορών, τον ενστερνισμό, την ευθυγράμμιση με τις προτεραιότητες της χώρας - εταίρου και την βιώσιμη διαχείριση του χρέους·

4.  τονίζει ότι η εμπορική και αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ πρέπει να σέβονται τα περιθώρια άσκησης πολιτικής και χάραξης οικονομικής πολιτικής των αναπτυσσόμενων χωρών, και ιδίως των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, ούτως ώστε να διατηρηθούν βασικοί εισαγωγικοί δασμοί, εφόσον χρειάζεται, και να προαχθούν η δημιουργία ειδικευμένων και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας στο πλαίσιο των τοπικών βιομηχανιών μεταποίησης και επεξεργασίας γεωργικών προϊόντων, δεδομένου ότι αποτελούν πιθανούς παράγοντες εξασφάλισης υψηλότερης εγχώριας προστιθέμενης αξίας, η βιομηχανική ανάπτυξη, η αύξηση των εξαγωγών και η διαφοροποίηση, οι οποίες αποτελούν βασικές συνιστώσες της οικονομικής και κοινωνικής αναβάθμισης χωρίς αποκλεισμούς· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να προωθήσουν συγκεκριμένα μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι πολυεθνικές εταιρείες θα πληρώνουν φόρους στις χώρες από τις οποίες προέρχονται τα κέρδη τους και να προαχθεί η αποτελεσματική υποβολή αναφορών ανά χώρα από τον ιδιωτικό τομέα, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τις ικανότητες κινητοποίησης εγχώριων πόρων και τον δίκαιο ανταγωνισμό·

5.  ζητεί να ληφθούν μέτρα για την προώθηση στρατηγικών ανάπτυξης που να διαμορφώνουν τη συμβολή του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη μέσω: της ενίσχυσης της δημιουργίας συμμαχιών που ενισχύουν τις δυνατότητες των τοπικών πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των τοπικών δημόσιων συμβάσεων, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ενδογενή ανάπτυξη μέσω της δημιουργίας αξιοπρεπών θέσεων εργασίας· της απόδοσης προτεραιότητας στη συμβολή των γυναικών στην ανάπτυξη με την κινητοποίηση των εγχώριων εσόδων· της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής και των φορολογικών παραδείσων· της εξάλειψης της πολιτικής διαφθοράς· και της άμβλυνσης της νομισματικής αστάθειας και της αστάθειας των τιμών των βασικών εμπορευμάτων που θέτουν σε κίνδυνο την πρόσβαση στις αλυσίδες αξίας·

6.  ζητεί την ενδελεχή αξιολόγηση των υφιστάμενων εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών, προκειμένου να εντοπιστούν τυχόν διατάξεις που ενδέχεται να επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη είτε άμεσα είτε έμμεσα, και ιδίως διατάξεις που είναι πιθανόν να έχουν αντίκτυπο στην καθολική πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, όπως αυτές που σχετίζονται με την υγεία, την παιδεία, το νερό, την καταπολέμηση της πείνας και της ενεργειακής φτώχειας, και την ανισότητα των φύλων· τονίζει τη σημασία της βελτίωσης των κεφαλαίων για τη βιώσιμη ανάπτυξη σε όλες τις μελλοντικές διμερείς εμπορικές συμφωνίες, με σκοπό την ενσωμάτωση αποτελεσματικών συστημάτων υποβολής αναφορών για τον ιδιωτικό τομέα·

7.  παροτρύνει την Επιτροπή να εξακολουθήσει να προωθεί πρωτοβουλίες για τους φυσικούς πόρους και την προμήθειά τους, και ιδίως ορυκτών, ξυλείας, ενεργειακών πόρων και ύδατος, καθώς και για καλύτερη εποπτεία του κλωστοϋφαντουργικού τομέα, παράλληλα με ιδιωτικά συστήματα που θα είναι προσηλωμένα στη βιωσιμότητα και να επιταχύνει την ανάλυση του κύκλου ζωής των προϊόντων και των διαδικασιών όσον αφορά περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα· επικροτεί το γεγονός ότι πολλές βιομηχανίες και διεθνικές επιχειρήσεις έχουν υιοθετήσει κώδικες συμπεριφοράς με λεπτομερή αναφορά στα πρότυπα κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιδόσεων που εφαρμόζουν για τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού τους και επιμένει ότι μηχανισμοί όπως η Σύμβαση 169 της ΔΟΕ, οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και το Στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, πρέπει να εφαρμόζονται συστηματικά· τονίζει την ανάγκη τήρησης, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, της δέσμευσης που ανέλαβε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2013, μέσω του Σχεδίου δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία·

8.  τονίζει την ανάγκη η εμπορική πολιτική της ΕΕ να προωθεί τη χρηστή διακυβέρνηση, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου μέσω ενός πλαισίου που να διασφαλίζει ότι οι εταιρείες θα συμβάλλουν στη συμμετοχική οικονομική ανάπτυξη και θα είναι υπόλογες για τις πράξεις τους στις αναπτυσσόμενες χώρες όσον αφορά τα πρότυπα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα των φύλων, την αξιοπρεπή εργασία, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος, την κοινωνική προστασία, την καθολική πρόσβαση σε ποιοτικά αγαθά και δημόσιες υπηρεσίες (με ιδιαίτερη προσοχή στη δημόσια και καθολική υγειονομική περίθαλψη), την καθολική πρόσβαση στα φάρμακα, τα τρόφιμα και την ασφάλεια των προϊόντων.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

28.5.2015

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

36

1

4

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

William (The Earl of) Dartmouth, Maria Arena, Tiziana Beghin, David Borrelli, Daniel Caspary, Marielle de Sarnez, Santiago Fisas Ayxelà, Christofer Fjellner, Eleonora Forenza, Yannick Jadot, Ska Keller, Jude Kirton-Darling, Bernd Lange, Jörg Leichtfried, David Martin, Emmanuel Maurel, Emma McClarkin, Anne-Marie Mineur, Alessia Maria Mosca, Franz Obermayr, Artis Pabriks, Franck Proust, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Tokia Saïfi, Matteo Salvini, Marietje Schaake, Helmut Scholz, Joachim Starbatty, Adam Szejnfeld, Iuliu Winkler

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Goffredo Maria Bettini, Reimer Böge, Dita Charanzová, Seán Kelly, Sander Loones, Frédérique Ries, Lola Sánchez Caldentey, Pedro Silva Pereira, Davor Ivo Stier, Adina-Ioana Vălean, Jarosław Wałęsa, Γεώργιος Επιτήδειος

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

17.2.2016

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

21

5

1

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Louis Aliot, Beatriz Becerra Basterrechea, Ignazio Corrao, Nirj Deva, Doru-Claudian Frunzulică, Nathan Gill, Charles Goerens, Enrique Guerrero Salom, Heidi Hautala, Maria Heubuch, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Arne Lietz, Linda McAvan, Maurice Ponga, Cristian Dan Preda, Lola Sánchez Caldentey, Elly Schlein, Pedro Silva Pereira, Davor Ivo Stier, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland, Anna Záborská, Στέλιος Κούλογλου

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Juan Fernando López Aguilar, Jan Zahradil, Joachim Zeller

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

21

+

ALDE

Beatriz Becerra Basterrechea, Charles Goerens, Paavo Väyrynen

ECR

Nirj Deva, Jan Zahradil

PPE

Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Maurice Ponga, Cristian Dan Preda, Davor Ivo Stier, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland, Joachim Zeller, Anna Záborská

S&D

Doru-Claudian Frunzulică, Enrique Guerrero Salom, Arne Lietz, Juan Fernando López Aguilar, Linda McAvan, Elly Schlein, Pedro Silva Pereira

VERTS/ALE

Heidi Hautala

5

-

EFDD

Ignazio Corrao, Nathan Gill

ENF

Louis Aliot

GUE/NGL

Stelios Kouloglou, Lola Sánchez Caldentey

1

0

VERTS/ALE

Maria Heubuch

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή