ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με τη θέσπιση κοινών διατάξεων με στόχο την εφαρμογή της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών αλιείας

10.3.2016 - (2015/2091 (INI))

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγήτρια: Linnéa Engström

Διαδικασία : 2015/2091(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A8-0052/2016
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A8-0052/2016
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τη θέσπιση κοινών διατάξεων με στόχο την εφαρμογή της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών αλιείας

(2015/2091 (INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης αριθ. 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου[1],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2328/2003, (ΕΚ) αριθ. 861/2006, (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και (ΕΚ) αριθ. 791/2007 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1255/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[2],

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχονταςυπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982,

–  έχονταςυπόψη τη συμφωνία του 1995 για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων,

–  έχονταςυπόψη τον Κώδικα Συμπεριφοράς για μια Υπεύθυνη Αλιεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας, ο οποίος εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 1995, καθώς και τα σχετικά μέσα και κατευθυντήριες γραμμές,

–  έχοντας υπόψη την έννοια του ευαίσθητου θαλάσσιου οικοσυστήματος (ΕΘΟ), η οποία προέκυψε από τις συνομιλίες κατά τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (ΓΣΟΗΕ) και απέκτησε δυναμική μετά την έγκριση του ψηφίσματος 61/105 του 2006· έχοντας υπόψη το γεγονός ότι τα ΕΘΟ αποτελούν περιοχές που μπορεί να είναι ευαίσθητες στις επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων,

–  έχοντας υπόψη τα επιστημονικά κριτήρια και κατευθυντήριες γραμμές των Αζορών, του 2009, για τον προσδιορισμό οικολογικά και βιολογικά σημαντικών θαλάσσιων περιοχών (ΟΒΣΠ) και τον σχεδιασμό αντιπροσωπευτικών δικτύων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών σε ανοικτά ωκεάνια ύδατα και βενθοπελαγικά ενδιαιτήματα στο πλαίσιο της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλομορφία (ΣΒΠ),

–  έχονταςυπόψη το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 για την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής[3],

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της διάσκεψης του Εξ Αποστάσεως Γνωμοδοτικού Συμβουλίου της 16ης και 17ης Σεπτεμβρίου 2015,

–  έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση αριθ. 11/2015 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με ημερομηνία 20 Οκτωβρίου 2015 και τίτλο «Διαχειρίζεται ορθά η Επιτροπή τις συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης;»

–  έχονταςυπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχονταςυπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A8-0052/2016),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας με τίτλο «The State of World Fisheries and Aquaculture» (Κατάσταση της παγκόσμιας αλιείας και υδατοκαλλιέργειας), ο αριθμός των αποθεμάτων που υφίστανται υπερεκμετάλλευση αυξανόταν διαρκώς μέχρι το 2008 αλλά μειώθηκε ελαφρά το 2011·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ είναι παγκοσμίως ένας από τους κύριους παράγοντες αλιείας, με έντονη ιστορική παρουσία και σημαντικές δραστηριότητες σε όλους τους ωκεανούς της υδρογείου συνδυάζοντας δραστηριότητες του στόλου, ιδιωτικές επενδύσεις από υπηκόους της ΕΕ, το δίκτυο διμερών αλιευτικών συμφωνιών της, τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της και τη συμμετοχή της σε όλους τους μείζονες περιφερειακούς οργανισμούς διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ ενθαρρύνει τις χρηστές παρκτικές και τον σεβασμό των ανθρωπίων δικαιωμάτων·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιώσιμη διαχείριση των παγκόσμιων αλιευτικών αποθεμάτων πρέπει αναπόφευκτα να περιλαμβάνει την πολυμέρεια και τη διεθνή συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης της διμερούς συνεργασίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει να διαδραματίσει ρόλο κλειδί στην παγκόσμια διακυβέρνηση των θαλασσών και των ωκεανών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΑΠ πρέπει να βασίζεται σε φιλόδοξο όραμα, το οποίο να είναι συνεκτικό με την εσωτερική διάστασημ που προβλέπει ο βασικός κανονισμός επί του θέματος·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο FAO δημοσίευσε πρόσφατα τις Εθελοντικές Κατευθυντήριες Γραμμές του για τη Βιώσιμη Αλιεία Μικρής Κλίμακας, οι οποίες ορίζουν στόχους σχετικούς με αυτού του είδους την αλιεία, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες·

Ε.  λαμβάνονταςυπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί μείζονα αγορά αλιευτικών προϊόντων (συμπεριλαμβανομένων των ψαριών που έχουν αλιευτεί από στόλους της ΕΕ καθώς και των εισαγωγών) και τον μεγαλύτερο εισαγωγέα τέτοιων προϊόντων, καθώς καταναλώνει ποσοστό 11 % της παγκόσμιας ιχθυοπαραγωγής όσον αφορά τον όγκο και εισάγει ποσοστό 24 % των αλιευτικών προϊόντων όσον αφορά την αξία, αν και το ποσοστό της επί των παγκόσμιων αλιευμάτων αντιστοιχεί στο 8%· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει εκτεταμένη βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων με σημαντική κοινωνική διάσταση, πράγμα που πρέπει να προστατευθεί·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική διάσταση της νέας ΚΑΠ περιλαμβάνει τις διεθνείς συμφωνίες και την αλιεία σε περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας (ΠΕΕΔ), ενώ η σύμβαση για τη βιολογική ποικιλομορφία και ο FAO υποστηρίζουν τον προσδιορισμό οικολογικά και βιολογικά σημαντικών θαλάσσιων περιοχών (ΟΒΣΠ) και ευαίσθητων θαλάσσιων οικοσυστημάτων (ΕΘΟ) αντίστοιχα· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές είναι σημαντικά εργαλεία για τη βασισμένη σε οικοσυστήματα διαχείριση, όπως αναγνωρίζεται από τους περιφερειακούς οργανισμούς διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ)·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ποσοστώσεις στις ΠΟΔΑ βασίζονται πρωτίστως στα ιστορικά αλιεύματα, πράγμα που είχε αποτέλεσμα την προτιμησιακή πρόσβαση των ανεπτυγμένων χωρών στα παγκόσμια ιχθυαποθέματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κριτήρια κατανομής που καθιερώθηκαν από κάποιες ΠΟΔΑ πρέπει τώρα να χρησιμοποιηθούν για να ληφθεί υπόψη η αλιεία εκ μέρους των παράκτιων αναπτυσσόμενων χωρών οι οποίες εξαρτώνται επί γενεές από παρακείμενους αλιευτικούς πόρους, γεγονός που πρέπει να τύχει σεβασμού από την ΕΕ·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των συμφωνιών με τις βόρειες χώρες Νορβηγία, Ισλανδία και νήσους Φερόες αφενός και τις συμφωνίες σύμπραξης στον τομέα της βιώσιμης αλιείας (ΣΣΒΑ) με τη συμμετοχή άλλων χωρών αφετέρου·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να επιδιώξει μια συνεκτική πολιτική για την ανάπτυξη, με βάση το άρθρο 208 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, το οποίο ορίζει ότι «η Ένωση λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες»·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ορισμένες περιπτώσεις δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα σχετικά με την κατάσταση των πόρων και τις συνολικές αλιεύσεις από τους τοπικούς στόλους τους στόλους τρίτων χωρών σε σχέση με τα αποθέματα ψαριών που αλιεύει η ΕΕ στα ύδατα τρίτων χωρών ή που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ, πράγμα που καθιστά δύσκολο να εκτιμηθεί το επίπεδο των πλεονασματικών αποθεμάτων στο πλαίσιο πληθώρας μικτών συμφωνιών, όπως απαιτείται σύμφωνα με τη σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS)· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα ήταν σκόπιμο να αυξηθεί η ποσότητα και η διαφάνεια αυτών των στοιχείων·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να λάβει κάθε δυνατό μέτρο για να εξασφαλίσει ότι οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας που συνάπτονται με τρίτες χώρες παρέχουν αμοιβαία οφέλη για την ΕΕ και για τις εν λόγω τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών πληθυσμών τους και των οικείων τομέων αλιείας·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόβλημα της πειρατείας έχει επίσης αρνητικές επιπτώσεις στις περιοχές όπου ασκείται οργανωμένη αλιεία στο πλαίσιο των διμερών και πολυμερών αλιευτικών συμφωνιών·

1.  χαιρετίζει το γεγονός ότι στον βασικό κανονισμό για την ΚΑΠ περιλαμβάνεται για πρώτη φορά κεφάλαιο αφιερωμένο στην εξωτερική διάσταση, το οποίο περιέχει ελάχιστους όρους για τις διμερείς συμφωνίες, το καθήκον της προώθησης της συνεργασίας μεταξύ των ΠΟΔΑ και της συνέπειας μεταξύ των μέτρων που λαμβάνουν, ρητή αναφορά στα κοινά πρότυπα τόσο εντός όσο και εκτός των υδάτων της ΕΕ, καθώς και δήλωση ότι τα μέτρα πρέπει να βασίζονται στις καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές συμβουλές·

2.  τονίζει τη σημασία που έχει η διασφάλιση της συνέπειας μεταξύ της αλιείας, της περιβαλλοντικής και της εμπορικής πολιτικής αφενός και της αναπτυξιακής συνεργασίας αφετέρου·

3.  αναγνωρίζει τη σημασία που έχει η διατήρηση και η επέκταση της συνέπειας και της συμβατότητας του υπάρχοντος νομικού πλαισίου·

4.  ζητεί ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων για την αλιεία φορέων της Επιτροπής, και συγκεκριμένα των ΓΔ MARE, DEVCO και TRADE·

5.  επιμένει ότι η προώθηση της περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά βιώσιμης αλιείας, από την ΕΕ και τους εταίρους με τους οποίους έχει συνάψει διμερείς και άλλες συμφωνίες, με βάση τη διαφάνεια και τη συμμετοχή των μη κυβερνητικών φορέων, ιδιαίτερα των επαγγελματιών που εξαρτώνται από την αλιεία για την επιβίωσή τους, είναι απαραίτητη προκειμένου να διασφαλιστούν το μέλλον των παράκτιων κοινοτήτων, το θαλάσσιο περιβάλλον, η ανάπτυξη της τοπικής βιομηχανίας, η απασχόληση που δημιουργείται από την αλιεία, η μεταποίηση και το εμπόριο και η συνεισφορά της αλιείας στην επισιτιστική ασφάλεια·

6.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να προωθηθεί η προστασία του οικοσυστήματος και να διατηρηθούν τα αλιευτικά αποθέματα πάνω από επίπεδα ικανά να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, καθώς η μεγαλύτερη αφθονία αλιευτικών αποθεμάτων αποτελεί σημαντική προϋπόθεση προκειμένου να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη των παράκτιων αλιευτικών κοινοτήτων των τρίτων χωρών, σύμφωνα με τις Εθελοντικές Κατευθυντήριες Γραμμές του Οργανισμού Επισιτισμού και Γεωργίας (FAO) για τη Διασφάλιση της Βιώσιμης Αλιείας Μικρής Κλίμακας·

7.  τονίζει ότι θα πρέπει να στηριχθεί η ανάπτυξη τοπικών κοινοτήτων η επιβίωση των οποίων εξαρτάται κυρίως από την αλιεία και από δραστηριότητες που συνδέονται με τον αλιευτικό κλάδο· υπογραμμίζει ότι χρειάζονται μέτρα στήριξης που στοχεύουν στην προώθηση της μεταφοράς τεχνολογίας, της μεταβίβασης τεχνογνωσίας, της διαχείρισης δυναμικού, των πολυμερών εταιρικών σχέσεων και άλλων επενδύσεων υπέρ του αλιευτικού κλάδου·

8.  Υπενθυμίζει ότι οι περιβαλλοντικές προδιαγραφές που πρέπει να ισχύουν και για την εξωτερική αλιεία της ΕΕ περιλαμβάνουν τη διαχείριση της αλιείας με βάση το οικοσύστημα σε συνδυασμό με την προληπτική προσέγγιση, έτσι ώστε να αποκατασταθούν και να διατηρηθούν τα υπό εκμετάλλευση αποθέματα πάνω από τα επίπεδα που μπορούν να παράγουν τη μέγιστη απόδοση έως το 2015, όπου είναι δυνατόν, και μέχρι το 2020 το αργότερο, για όλα τα αποθέματα·

9.  τονίζει ότι όλες οι πτυχές της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ πρέπει να στηρίζονται σε ισότιμες και αμοιβαία επωφελείς σχέσεις μεταξύ της ΕΕ, των κρατών μελών της και των εταίρων τους σε παγκόσμιο επίπεδο, είτε αυτές είναι διμερείς (ΣΣΒΑ) ή πολυμερείς (ΠΟΔΑ), με σκοπό την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξη της τοπικής αλιευτικής βιομηχανίας· τονίζει ότι η εν λόγω ισότητα πρέπει να αντανακλάται επίσης στις εμπορικές συμφωνίες με τρίτες χώρες, σύμφωνα με την απαίτηση για συνεκτική πολιτική ανάπτυξης·

10.  καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει, στην εξωτερική διάσταση της ΚΑΠ, τη συνεκτίμηση των εξόχως απόκεντρων περιοχών, συμπεριλαμβανομένων των διμερών συμφωνιών που έχουν συναφθεί με τρίτες χώρες, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι θα αντλεί οφέλη η τοπική αλιεία στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες·

11.  αναγνωρίζει το έργο του Εξ Αποστάσεως Γνωμοδοτικού Συμβουλίου στην ανάπτυξη της θέσης του για την εξωτερική διάσταση της αναθεωρημένης ΚΑΠ και στην εφαρμογή της, σε συνεργασία με τους ενδιαφερομένους από τρίτες χώρες·

12.  επιμένει ότι, στο πλαίσιο των εξωτερικών δραστηριοτήτων της που σχετίζονται με την αλιεία (αλίευση, μεταποίηση και εμπορία), η ΕΕ πρέπει να προωθεί τα υψηλότερα περιβαλλοντικά και κοινωνικά της πρότυπα και να εφαρμόζει αυστηρά και αποτελεσματικά μέτρα ελέγχου και επιθεώρησης, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη διαφάνεια σε όλες τις δραστηριότητές της, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ο θεμιτός ανταγωνισμός εντός της αγοράς της ΕΕ·

13.  αναγνωρίζει τον ρόλο της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης (τόσο στην ΕΕ όσο και αλλού) και τον εφοδιασμό των αγορών της ΕΕ με ψάρια (και στις τοπικές αγορές σε ορισμένες περιπτώσεις), και ως όχημα μέσω του οποίου η ΕΕ θα μπορεί να παρέχει τεχνική, οικονομική και επιστημονική βοήθεια προς τρίτες χώρες, ιδίως μέσω της στήριξης για βελτιώσεις στον τομέα της επιστημονικής έρευνας , συστημάτων ελέγχου και επιτήρησης και την ανάπτυξη των λιμενικών υποδομών·

14.  χαιρετίζει τις σημαντικές βελτιώσεις στον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ έχει διαχειριστεί την εξωτερική διάσταση της ΚΑΠ τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά τις ΣΣΒΑ αλλά και την εφαρμογή τους, με αποτέλεσμα οι στόλοι της ΕΕ να είναι γενικά μεταξύ των πιο προοδευτικών αλιευτικών στόλων ανοικτής θαλάσσης ως προς την τήρηση υψηλών κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων· θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να προωθεί τέτοια περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα στο διεθνές πλαίσιο μέσω των ΠΟΔΑ και του δικτύου της από ΣΣΒΑ·

15.  αναγνωρίζει ότι, όταν ο στόλος της ΕΕ παύει τη δραστηριότητά του σε ένα αλιευτικό πεδίο, τα αλιευτικά δικαιώματά του μπορεί να ανακατανέμονται μεταξύ άλλων στόλων που έχουν πολύ χαμηλότερα επίπεδα συντήρησης, διαχείρισης και της βιωσιμότητας από τα επίπεδα που υποστηρίζει και υπερασπίζεται η ΕΕ·

16.  θεωρεί ότι η παροχή τομεακής στήριξης στον τομέα της αλιείας στις χώρες εταίρους των ΣΣΒΑ είναι κρίσιμη για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων αναγκών σε θέματα διαχείρισης της αλιείας, επιστημονικής ερευνητικής ικανότητας, κατασκευής και συντήρησης υποδομών, καθώς και κατάρτισης των επιθεωρητών αλιείας και των μελών του πληρώματος, αλλά και όσον αφορά τη βελτίωση του εφοδιασμού και της διαθεσιμότητας σε ψάρια με στόχο την επισιτιστική ασφάλεια των πληθυσμών στις χώρες εταίρους των ΣΣΒΑ με την παροχή στήριξης για το έργο που επιτελείται από τις γυναίκες στον τομέα της αλιείας·

17.  επιμένει ως εκ τούτου στην ανάγκη να βελτιωθεί η σύνδεση μεταξύ της τομεακής στήριξης, στο πλαίσιο των αλιευτικών συμφωνιών, και των μέσων που διατίθενται εντός του πεδίου της συνεργασίας για την ανάπτυξη, συγκεκριμένα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης (ΕΤΑ), καθώς και στην ανάγκη πλήρους διαφάνειας στη χρηματοδότηση των αλιευτικών έργων και στη χρήση της τομεακής στήριξης, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ενδεδειγμένη χρήση των κονδυλίων της ΕΕ·

18.  επαναλαμβάνει την ανάγκη για καλύτερη επιστημονική πληροφόρηση σχετικά με την κατάσταση των πόρων και με τον λόγο αλιευμάτων/ αλιευτικής προσπάθειας για την αλιεία εκτός των υδάτων της ΕΕ, ιδίως στα ύδατα ορισμένων αναπτυσσόμενων παράκτιων κρατών, με κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας και του ΕΤΑ που χρησιμοποιούνται γι’ αυτό τον σκοπό·

19.  σημειώνει ότι, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τις συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης του (ΣΑΣ), ενώ ένας από τους κύριους στόχους της ΣΑΣ είναι να αλιεύονται μόνο πλεονασματικά αποθέματα, στην πράξη έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί λόγω «έλλειψης αξιόπιστων, επαληθεύσιμων και προσβάσιμων στοιχείων σχετικά με τα ιχθυαποθέματα και την αλιευτική προσπάθεια των εθνικών αλιευτικών στόλων ή άλλων ξένων στόλων στους οποίους έχει επίσης χορηγηθεί πρόσβαση από τις χώρες εταίρους»· τονίζει, σε αυτό το πλαίσιο, τη σημασία των αξιόπιστων επιστημονικών στοιχείων και των ανεξάρτητων εκ των υστέρων εκτιμήσεων σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ΣΑΣ·

20.  επιμένει ότι η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει, μέσω των ΣΣΒΑ της και του έργου της στις ΠΟΔΑ, την εναρμόνιση των όρων που διέπουν την πρόσβαση στα αφρικανικά ύδατα για όλους τους ξένους στόλους όσον αφορά τον τόνο και τα μικρά πελαγικά και βενθικά είδη, με σκοπό τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για τους αλιείς που εργάζονται με βιώσιμο και υπεύθυνο τρόπο·

21.  ζητεί την επέκταση των ανεξάρτητων προγραμμάτων εποπτείας, τα οποία συμβάλλουν στην παρακολούθηση της αλιείας και στη συλλογή επιστημονικών στοιχείων·

22.  είναι πεπεισμένο ότι μόνο μέσω της περιφερειακής διαχείρισης της αλιείας, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων παρατήρησης και επιθεώρησης (στο λιμάνι και στη θάλασσα) και των συστημάτων ελέγχου σε περιφερειακό επίπεδο, μπορεί να αναπτυχθεί βιώσιμη και ισότιμη εκμετάλλευση για τα άκρως μεταναστευτικά αποθέματα και τα επικαλυπτόμενα και διαμοιραζόμενα αποθέματα όπως απαιτείται από την UNCLOS και τη συμφωνία του ΟΗΕ για τα ιχθυαποθέματα·

23.  σημειώνει ότι ένα νομικό πλαίσιο για την περιφερειακή διαχείριση των άκρως μεταναστευτικών ειδών, μαζί με πολλά άλλα αποθέματα, υπάρχει στο πλαίσιο των ΠΟΔΑ, ιδίως για τον τόνο, παρ’ όλο που ορισμένα αλιεύματα παραμένουν εκτός του δικτύου των ΠΟΔΑ, και προτρέπει την Επιτροπή να εργασθεί για να διασφαλίσει ότι όλες τις σημαντικές δραστηριότητες αλιείας θα τις διαχειρίζεται κάποια ΠΟΔΑ το συντομότερο δυνατόν·

24.  ζητεί από την Επιτροπή να διαθέσει αυξημένους δημοσιονομικούς πόρους στις (ΠΟΔΑ), λαμβανομένου υπόψη ότι διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας·

25.  εκφράζει την ανησυχία του που ορισμένα άλλα αλιεύματα, ιδίως δε διαμοιραζόμενα αποθέματα που δεν απαντώνται στις ανοικτές θάλασσες, δεν έχουν ακόμη ένα ουσιαστικό φόρουμ περιφερειακής συνεργασίας και διαχείρισης· θεωρεί ότι τούτο αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, ιδίως για τα αποθέματα μικρών πελαγικών ειδών στη Δυτική Αφρική, δεδομένης της στρατηγικής τους σημασίας για την επισιτιστική ασφάλεια, όπως σημειώνεται σε πρόσφατη συμβουλευτική γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας[4]·

26.  προτρέπει την ΕΕ να χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να διασφαλίσει ότι κάθε αλιευτική δραστηριότητα με περιφερειακή διάσταση θα τελεί υπό τη διαχείριση μίας ΠΟΔΑ· προτρέπει ειδικότερα την ΕΕ να καταστεί η Επιτροπή Αλιείας για τον Κεντροανατολικό Ατλαντικό πλήρες μέλος του δικτύου ΠΟΔΑ με εξουσίες λήψης αποφάσεων, αντί συμβουλευτικό περιφερειακό όργανο του FAO για την αλιεία·

27.  είναι πεπεισμένο ότι, στο μέτρο που οι στόλοι της ΕΕ έχουν πρόσβαση σε άλλους τύπους αλιείας (π.χ. για τα βενθικά είδη), υπάρχει η ανάγκη να προωθήσει η ΕΕ μέτρα που ισχύουν για όλους, προκειμένου να διασφαλίσει την αρμονία μεταξύ των στόλων βιομηχανικής και των στόλων μικρής κλίμακας αλιείας, πράγμα που μπορεί να απαιτεί την καθιέρωση συστήματος ζωνών που να επιτρέπει την προστασία του τομέα αλιείας μικρής κλίμακας·

28.  ζητεί να εκπονηθούν περισσότερες μελέτες σχετικά με τα είδη και τους οικοτόπους βαθέων υδάτων, ιδίως για οικοτόπους και είδη που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα ή θεμελιώδους σημασίας για τη μακρόπνοη βιωσιμότητα του οικοσυστήματος·

29.  ενθαρρύνει την Επιτροπή να προωθήσει μια ισόρροπη κατανομή της παροχής πρόσβασης στις ΠΟΔΑ, λαμβάνοντας υπόψη τον περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο, τις ανάγκες επισιτιστικής ασφάλειας, καθώς και την επιδίωξη των αναπτυσσόμενων χωρών να αναπτύξουν τη δική τους αλιεία· επισημαίνει ότι οποιαδήποτε ανακατανομή θα πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους στόλους, τόσο της αλιείας σε απομακρυσμένα ύδατα όσο και της αλιείας σε εθνικά ύδατα, και να βασίζεται σε οποιαδήποτε ενδεδειγμένα κριτήρια κατανομής έχουν αναπτυχθεί από την αντίστοιχη ΠΟΔΑ·

30.  χαιρετίζει την απαίτηση που θέτει ο βασικός κανονισμός, σύμφωνα με την οποία όλοι οι ξένοι στόλοι που ασκούν δραστηριότητα σε μια χώρα με την οποία η ΕΕ έχει ΣΣΒΑ πρέπει να υπόκεινται σε παρεμφερείς όρους πρόσβασης που προωθούν τη βιώσιμη αλιεία, ως σημαντικό μέτρο που διασφαλίζει ότι άλλοι στόλοι που αλιεύουν σε απομακρυσμένα ύδατα λειτουργούν με τα ίδια πρότυπα όπως και η ΕΕ και δεν υπονομεύουν τα πρότυπα αυτά· ενθαρρύνει την Επιτροπή να επιδιώξει με ζήλο αυτήν την απαίτηση·

31.  ζητεί από την ΕΕ να αξιοποιήσει το δίκτυό της από ΣΣΒΑ και τις διαπραγματεύσεις στις ΠΟΔΑ για να διασφαλιστεί ότι οι χώρες εταίροι μας περιορίζουν την πρόσβαση όλων των στόλων αλιείας σε απομακρυσμένα ύδατα σε πλεονάζοντα αποθέματα, όπως απαιτείται από τη σύμβαση UNCLOS και την ΚΑΠ και όπως πράττει και η ΕΕ, και και να παρέχεται προτιμησιακή πρόσβαση σε στόλους που χρησιμοποιούν τις πλέον βιώσιμες από περιβαλλοντική και κοινωνική άποψη πρακτικές για την εν λόγω περιοχή και τα αποθέματα·

32.  εκφράζει την ανησυχία του για την ενδεχόμενη διακοπή των αλιευτικών δραστηριοτήτων μεταξύ δύο πρωτοκόλλων, όταν οι διαπραγματεύσεις για ένα νέο πρωτόκολλο καθίστανται χρονοβόρες· καλεί την Επιτροπή να μεριμνήσει για τη νομική και οικονομική ασφάλεια των φορέων εκμετάλλευσης, διασφαλίζοντας τη συνέχεια της αλιευτικής δραστηριότητας μεταξύ δύο πρωτοκόλλων·

33.  αναγνωρίζει τη σημασία που έχει η συγκρότηση ενός ευρύτερου πλαισίου με τις αναπτυσσόμενες χώρες, το οποίο να περιλαμβάνει όχι μόνο την αλιεία αλλά και τους προηγούμενους και επόμενους τομείς της αλυσίδας εφοδιασμού·

34.  ενθαρρύνει την ΕΕ να αποφύγει τις διαπραγματεύσεις ΣΣΒΑ με χώρες όπου είναι αποδεκτή η διαφθορά·

35.  αναγνωρίζει τη σημασία της δημιουργίας ευρύτερου πλαισίου με τις αναπτυσσόμενες χώρες, το οποίο να συσσωματώνει την αλιεία με άλλα θέματα που συνδέονται με την ανάπτυξη·

36.  πιστεύει στη σημασία που έχει η αναγνώριση των αδειών αλιείας μέσω της διπλωματικής οδού·

37.  αναγνωρίζει τη σημασία που έχει για τις αναπτυσσόμενες χώρες η αλιεία, κυρίως η αλιεία μικρής κλίμακας, λόγω της συμβολής τους στην επισιτιστική ασφάλεια, στην τοπική οικονομία και στην απασχόληση τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, με την επιφύλαξη του ρόλου τον οποίο διαδραματίζουν οι βιομηχανικές αλιευτικές δραστηριότητες που διεξάγονται σε υπεύθυνο και διαφανές πλαίσιο για την εξασφάλιση της κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης των παράκτιων περιοχών και τον εφοδιασμό με αλιευτικά προϊόντα·

38.  υπογραμμίζει την ανάγκη να σεβαστεί η ΕΕ την υποχρέωσή της να προωθήσει μια περιβαλλοντικά και κοινωνικά βιώσιμη αλιεία στις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω όλων των πολιτικών της ΕΕ που επηρεάζουν την αλιεία στις αναπτυσσόμενες χώρες (βοήθεια, εμπόριο, αλιεία)·

39.  υπογραμμίζει τη σημασία που έχει να διασφαλιστεί η συμμετοχή των γυναικών σε όλη την αλυσίδα αξίας, από τη χρηματοδότηση μέχρι τη μεταποίηση ή/ και την εμπορία των αλιευτικών προϊόντων· πιστεύει ότι η προώθηση της πρόσβασης των γυναικών σε αυτές τις δραστηριότητες θα ενισχύσει την οικονομική και κοινωνική τους χειραφέτηση, παίζοντας έτσι σημαντικό ρόλο στην κάλυψη του χάσματος μεταξύ των φύλων· επιμένει ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε προτεραιότητες που αφορούν την ισότητα στις σχέσεις της ΕΕ με τις αναπτυσσόμενες χώρες·

40.  τονίζει την ανάγκη προώθησης της τοπικής ανάπτυξης μέσω της τομεακής στήριξης, μέσω της ενδυνάμωσης της αλιείας των χωρών εταίρων, μεταξύ άλλων με την ενίσχυση της βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας, την ανάπτυξη και τη διατήρηση της αλιείας μικρής κλίμακας, τη βελτίωση των επιστημονικών γνώσεων σχετικά με την κατάσταση των αλιευτικών αποθεμάτων και την ενίσχυση των ιδιωτικών πρωτοβουλιών εκ μέρους τοπικών φορέων· ζητεί να ενθαρρύνει η ΕΕ, μέσω των ΣΣΒΑ, τη χρηστή διακυβέρνηση, ιδίως τη χρηστή διαχείριση των δημοσίων εσόδων από τον τομέα αλιείας και της οικονομικής αντιστάθμισης·

41.  θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να ενθαρρύνει τις τρίτες χώρες, αρχής γενομένης από εκείνες με τις οποίες διαπραγματεύεται μια ΣΣΒΑ, για τη δημιουργία ενός κανονιστικού πλαισίου για τις κοινοπραξίες της ΕΕ και άλλων ενδιαφερόμενων παραγόντων στους τομείς αλίευσης, μεταποίησης και εμπορίας· είναι της γνώμης ότι ένα τέτοιο πλαίσιο είναι το καλύτερο μέσο για να εξασφαλιστεί ότι έχουν συσταθεί και λειτουργούν κοινοπραξίες σύμφωνα με τα πρότυπα υψηλής βιωσιμότητας και διαφάνειας που προωθεί η μεταρρυθμισμένη ΚΑΠ, παρέχοντας έτσι καλύτερη νομική σταθερότητα για τα συμφέροντα της ΕΕ όσον αφορά τη στήριξη της ανάπτυξης βιώσιμης αλιείας στις τρίτες χώρες·

42.  τονίζει ότι η διαφάνεια, η λογοδοσία και η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών πρέπει να θεωρούνται βασικά στοιχεία των αλιευτικών σχέσεων της ΕΕ με τρίτες χώρες·

43.  τονίζει ότι οι ευρωπαϊκές επενδύσεις στα αλιευτικά ύδατα τρίτων χωρών που παίρνουν τη μορφή κοινοπραξιών πρέπει να καλύπτονται από την ΚΑΠ· υπογραμμίζει ότι, μέσω των ΣΣΒΑ της, η ΕΕ θα πρέπει να προωθεί τον διάλογο με τις χώρες εταίρους για να συγκροτήσει ρυθμιστικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τις κοινοπραξίες στους τομείς αλίευσης, μεταποίησης και εμπορίας, κατόπιν συνεργασίας μεταξύ εταίρων από την ΕΕ ή άλλες χώρες, να λειτουργεί με διαφάνεια, να μην ανταγωνίζεται τον τοπικό τομέα μικρής κλίμακας αλιείας και να συμβάλλει στους αναπτυξιακούς στόχους της εκάστοτε χώρας·

44.  στρέφει την προσοχή της στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία τονίζει ότι η υποχρησιμοποίηση των ποσοστώσεων σε τόνους που εγκρίθηκαν σε ορισμένα πρόσφατα πρωτόκολλα επιφέρει υψηλό κόστος · καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή να αποφεύγει, στο μέτρο του δυνατού, άσκοπες δαπάνες για τον προϋπολογισμό της ΕΕ σε αυτό τον τομέα·

45.  πιστεύει ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει πιο ενεργό ρόλο από την υπάρχουσα διαδικασία έγκρισης και επιμένει ότι θα πρέπει να ενημερώνεται αμέσως και πλήρως σε όλα τα στάδια των διαδικασιών, όσον αφορά τη σύναψη ή την ανανέωση των ΣΑΣ, προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια και η δημοκρατική λογοδοσία των πρωτοκόλλων·

46.  αναγνωρίζει τη σημασία της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης τόσο στην ΕΕ όσο και τις χώρες εταίρους μας, μεταξύ άλλων μέσω της πρόσληψης των τοπικών πληρωμάτων στο πλαίσιο των ΣΣΒΑ· ενθαρρύνει, όπου είναι δυνατό, τα σκάφη της ΕΕ να ξεφορτώνουν τα αλιεύματά τους στις χώρες εταίρους για την αρχική επεξεργασία· ζητεί να εντάσσονται τα μέσα για την προστασία των εργαζομένων και τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς σχετικά με ζητήματα αλιείας (ειδικά όσον αφορά τη σύμβαση 188 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας) και στις ΣΣΒΑ, ώστε να εξασφαλίζονται οι ίδιες συνθήκες εργασίας , ίσες αμοιβές, ίδια προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και επίπεδα εκπαίδευσης για τους υπηκόους της ΕΕ και άλλων χωρών·

47.  χαιρετίζει ένθερμα τις περί διαφάνειας διατάξεις του πιο πρόσφατου πρωτοκόλλου με τη Μαυριτανία, βάσει των οποίων η τελευταία δεσμεύεται να δημοσιεύει όλες τις συμφωνίες είτε με κράτη είτε με ιδιωτικούς φορείς, οι οποίες παρέχουν σε ξένα σκάφη πρόσβαση στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Μαυριτανίας και προτρέπει να ενταχθούν τέτοιες διατάξεις περί διαφάνειας σε όλες τις ΣΣΒΑ·

48.  χαιρετίζει θερμά, επίσης, το γεγονός ότι το πρωτόκολλο με τη Μαυριτανία χορηγεί στον στόλο της ΕΕ κατά προτεραιότητα πρόσβαση στα αλιευτικά πλεονάσματα της εν λόγω χώρας, ενθαρρύνει δε την Επιτροπή να ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα στις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη πρωτοκόλλων με άλλες τρίτες χώρες, λαμβάνοντας υπόψη τις αυστηρές προϋποθέσεις βιωσιμότητας που πρέπει να τηρεί ο στόλος της ΕΕ·

49.  ενθαρρύνει την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι παρόμοιες διατάξεις περί διαφάνειας θα περιλαμβάνονται σε άλλα μελλοντικά πρωτόκολλα, πράγμα που θα εξασφαλίσει πολύ βελτιωμένη διαφάνεια σχετικά με τη συνολική αλιευτική προσπάθεια και τις συνθήκες πρόσβασης· ζητεί να καταστούν διαθέσιμα στο κοινό τα στοιχεία για τα συνολικά αλιεύματα των σκαφών από όλους τους στόλους που επιτρέπεται να αλιεύουν στα ύδατα της Μαυριτανίας καθώς και οι συνδεόμενοι όροι πρόσβασης·

50.  καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο αυτών των διεθνών οργανισμών στους οποίους συμμετέχει, να ενθαρρύνει άλλες τρίτες χώρες να δημοσιεύουν επίσης τους όρους άλλων συμφωνιών που έχουν υπογράψει με άλλα κράτη ή ιδιωτικούς φορείς, συμπεριλαμβανομένης της ταυτότητας των σκαφών που επιτρέπεται να αλιεύουν και των δραστηριοτήτων και αλιευμάτων τους· ενθαρρύνει επίσης τις τρίτες χώρες να συμμορφωθούν με τα ψηφίσματα των ΠΟΔΑ, τα οποία προάγουν τη διαφάνεια στις αλιευτικές συμφωνίες·

51.  ενθαρρύνει και άλλες τρίτες χώρες να εξετάσουν τις συστάσεις, τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις που προάγουν τη διαφάνεια στις αλιευτικές συμφωνίες εντός των οικείων ΑΟΖ·

52.  πιστεύει ότι η Επιτροπή πρέπει να βελτιώσει, το συντομότερο δυνατόν, τη διαφάνεια με τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων που καλύπτει όλες τις ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ ή για λογαριασμό των πλοιοκτητών της ΕΕ και των τοπικών ή περιφερειακών φορέων ή αρχών ή τρίτων χωρών που αφορούν την πρόσβαση στην αλιεία τρίτης χώρας, συμπεριλαμβανομένων των όρων πρόσβασης, της επιτρεπόμενης χωρητικότητας του στόλου, της ταυτότητας των σκαφών και των απορρεουσών αλιευτικών δραστηριοτήτων, και ότι αυτή η βάση δεδομένων πρέπει να είναι δημόσια, με την εξαίρεση των τμημάτων που περιέχουν εμπορικά ευαίσθητες πληροφορίες·

53.  σημειώνει ότι οι πλοιοκτήτες υπογράφουν ιδιωτικές συμφωνίες με τις κυβερνήσεις τρίτων χωρών, οι οποίες είναι εκτός πεδίου εφαρμογής της ΚΑΠ· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει συστηματική ενημέρωση για τις συμφωνίες αυτές· εκφράζει τον φόβο ότι, υπό ορισμένες συνθήκες, τούτο θα μπορούσε να οδηγήσει σε αθέμιτο ανταγωνισμό με τις τοπικές αλιευτικές κοινότητες των αναπτυσσόμενων χωρών καθώς και με πλοιοκτήτες της ΕΕ που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο διμερών συμφωνιών·

54.  θεωρεί ότι τα σκάφη που αλιεύουν στο πλαίσιο των διατάξεων μίας ΣΣΒΑ αλλά δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους, όπως την υποχρέωση να παρέχουν στο κράτος μέλος τους τα δεδομένα που απαιτούνται βάσει των όρων της αλιευτικής τους άδειας, πρέπει να υποβάλλονται στις κυρώσεις που προβλέπονται στον κανονισμό ελέγχου και τον κανονισμό ΠΛΑ, συμπεριλαμβανομένης, ενδεχομένως, της άρνησης άδειας αλιείας·

55.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις του μεγέθους του «εξωτερικού στόλου» χρησιμοποίησαν διαφορετικούς ορισμούς των συμπεριλαμβανόμενων τύπων σκαφών, με αποτέλεσμα οι υφιστάμενες εκτιμήσεις να μην είναι συγκρίσιμες, κάτι που καθιστά αδύνατη τη διεξαγωγή ανάλυσης για το μέγεθος του στόλου και την εξέλιξή του με την πάροδο του χρόνου, περιορίζοντας έτσι σοβαρά τη διαφάνεια· ενθαρρύνει την Επιτροπή να αναπτύξει έναν ορισμό του εξωτερικού στόλου της που να περιλαμβάνει όλα τα σκάφη που δραστηριοποιούνται εκτός των υδάτων της ΕΕ, δίνοντας παράλληλα τη δέουσα προσοχή στις σχετικές ιδιαιτερότητες των συμφωνιών με βόρειες χώρες, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η ιστορική σύγκριση·

56.  σημειώνει ότι, παρά τον ρόλο που διαδραμάτισε η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ) , οι διαφορές στους κανόνες που ισχύουν για τον στόλο της ΕΕ, αφενός, και τους στόλους τρίτων χωρών, αφετέρου, που δραστηριοποιούνται στα ίδια αλιευτικά ύδατα έχουν προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στους αλιείς της ΕΕ· θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να εντείνει η ΕΕ τις προσπάθειές της στη λεκάνη της Μεσογείου μέσω της στενότερης συνεργασίας με τοπικούς φορείς, περιφερειακές οργανώσεις, επιστημονικά ιδρύματα, παρατηρητήρια και αλιευτικές ενώσεις που εδρεύουν στη χώρα· θεωρεί ότι η ΕΕ έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διευθέτηση των συγκρούσεων μεταξύ σκαφών στη Μεσόγειο και ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο στήριξης και συνδρομής των αλιέων που έρχονται συχνά σε συγκρούσεις με σκάφη τρίτων χωρών καθώς και να θεσπίσουν στενότερη συνεργασία με τις χώρες στις νότιες ακτές της Μεσογείου·

57.  χαιρετίζει την πρόσφατη δημοσίευση των ονομάτων των σκαφών με σημαία ΕΕ που έχουν λάβει άδεια αλίευσης εκτός των υδάτων της ΕΕ, και τονίζει ότι η Επιτροπή πρέπει να δημοσιεύει κατά κανόνα τέτοιες πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων δεδομένων σχετικών με τις δραστηριότητες και τα αλιεύματά τους·

58.  επισημαίνει ότι η διαφάνεια αποτελεί προϋπόθεση για τη διαβούλευση με τους παράγοντες και τη συνειδητή συμμετοχή τους, ιδιαίτερα των επαγγελματιών των οποίων η επιβίωση εξαρτάται από την αλιεία· θεωρεί ότι αυτή η διαβούλευση και η συμμετοχή θα πρέπει να προωθείται στις ΣΣΒΑ, συμπεριλαμβανομένων της διαπραγμάτευσης των συμφωνιών και πρωτοκόλλων, της εφαρμογής τους, της κατανομής και χρήσης της τομεακής στήριξης, των εργασιών που πραγματοποιούνται στις ΠΟΔΑ και της υλοποίησης των προγραμμάτων αναπτυξιακής συνεργασίας·

59.  σημειώνει ότι ο βασικός κανονισμός περιλαμβάνει μια διάταξη που απαιτεί από τα σκάφη που φεύγουν και μετέπειτα επιστρέφουν στο μητρώο της ΕΕ να παρέχουν πληροφορίες για τις δραστηριότητές τους προ της επιστροφής τους· θεωρεί ότι η απαίτηση αυτή θα πρέπει να ενισχυθεί κατά τρόπον ώστε το πλήρες ιστορικό χρήσης σημαίας από το σκάφος να υποβάλλεται στην Επιτροπή και να περιλαμβάνεται στη βάση δεδομένων του κοινοτικού μητρώου στόλου πριν από την αποδοχή του σκάφους στο μητρώο·

60.  αναγνωρίζει το έργο που έχει επιτελέσει η ΕΕ στην καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, η οποία συνιστά κίνδυνο για τα αλιευτικά αποθέματα και αθέμιτο ανταγωνισμό για τους νομοταγείς αλιείς· αναγνωρίζει τη συμβολή του κανονισμού ΠΛΑ στην προώθηση της βιώσιμης αλιείας στον κόσμο· θεωρεί ότι, χάρη στον κομβικό ρόλο της ως πρωτοπόρου αγοράς αλιευμάτων στον κόσμο, η ΕΕ έχει την ικανότητα να εξασφαλίσει την υποστήριξη από άλλα κράτη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με τα οποία έχει ΣΣΒΑ, και με διεθνείς παράγοντες, προκειμένου να εξασφαλισθεί μια κοινή προσέγγιση και ένα αποτελεσματικό παγκόσμιο καθεστώς για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας·

61.  υποστηρίζει την ανάπτυξη ενιαίου διεθνούς συστήματος για την καταγραφή όλων των σκαφών που πλέουν σε διεθνή ύδατα·

62.  επιμένει ότι ο κανονισμός ΠΛΑ πρέπει να εφαρμόζεται αυστηρά, αντικειμενικά και με διαφάνεια, με τρόπο αμερόληπτο και εναρμονισμένο, με σκοπό την προώθηση ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των στόλων και των χωρών, παροτρύνει δε την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να πράττουν ανάλογα· θεωρεί επιπλέον ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχία του, ο κανονισμός δεν θα πρέπει να υπόκειται στις βραχυπρόθεσμες ανάγκες της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ ούτε να χρησιμοποιείται από τα αλιευτικά συμφέροντα της ΕΕ ως εργαλείο για την αθέμιτη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της·

63.  καλεί την Επιτροπή να μελετήσει την ένταξη των διατάξεων που αφορούν τις συνθήκες εργασίας στον κανονισμό ΠΛΑ·

64.  τονίζει ότι οι ΣΣΒΑ πρέπει επίσης να διασφαλίζουν την πλήρη ιχνηλασιμότητα των προϊόντων θαλάσσιας αλιείας·

65.  πιστεύει ότι οι διμερείς και πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες που διαπραγματεύεται η ΕΕ πρέπει να προωθούν περιβαλλοντικά βιώσιμες και κοινωνικά δίκαιες συνθήκες για την παραγωγή των προϊόντων αλιείας στις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες, μέσω της χρήσης των κατάλληλων ποσοτικών και ποιοτικών περιορισμών πρόσβασης στην αγορά της ΕΕ, έτσι ώστε να μην υπονομεύουν την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας μέσω αυτού του κανονισμού· πιστεύει επίσης ότι οι συνθήκες αυτές πρέπει να αποτελούν προϋπόθεση για τη διάθεση κάθε ψαριού ή προϊόντος αλιείας στην ευρωπαϊκή αγορά και ότι κάθε ψάρι ή προϊόν αλιείας που δεν είναι εγγυημένο ότι συμμορφώνεται με αυτούς τους όρους ή τις απαιτήσεις προστασίας των καταναλωτών θα πρέπει να αποκλείεται από την ευρωπαϊκή αγορά·

66.  πιστεύει ότι οι οικονομικοί, κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί όροι που επικρατούσαν κατά την αλίευση και τη μεταποίηση των ψαριών πρέπει να είναι σαφείς στους καταναλωτές·

67.  προτείνει οι διατάξεις των διμερών και πολυμερών εμπορικών συμφωνιών να περιλαμβάνουν ρητή αναφορά στον κανονισμό ΠΛΑ, συμπεριλαμβανομένων των προτύπων που προβλέπονται από αυτόν· συμβουλεύει την Επιτροπή να προτείνει την αναστολή των εμπορικών σχέσεων με τρίτη χώρα που έχει διαπιστωθεί ότι εμπίπτει στο άρθρο 31 του κανονισμού ΠΛΑ·

68.  προτρέπει την Επιτροπή να εισαγάγει στον κανονισμό ΠΛΑ ένα σύστημα παρόμοιο με το Σύστημα Ελέγχου και Πραγματογνωμοσύνης (TRACES), προκειμένου να επαληθεύει και να διασταυρώνει στοιχεία που αφορούν τα πιστοποιητικά αλιευμάτων και τα σκάφη, ή να θεσπίσει ένα ελάχιστο ποσοστό για τον έλεγχο των εισαγωγών επεξεργασμένων προϊόντων·

69.  θεωρεί σημαντικό να εκδίδονται λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές προς τις χώρες που έχουν δεχθεί κίτρινη ή κόκκινη κάρτα και να παρακολουθούνται οι προσπάθειες που καταβάλλουν·

70.  επικροτεί την ένταξη των αλιευτικών σκαφών ως ευάλωτων στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης «Atalanta» και ζητεί να δίνεται συνεχής υποστήριξη και προστασία στον στόλο της ΕΕ·

71.  θεωρεί ότι οι διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ για ένα νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης των ωκεανών στις ΠΕΕΔ πρέπει να έχει στόχο την επίτευξη ενός καθεστώτος που επιτρέπει τη μελέτη και την ισότιμη, βιώσιμη και προσεκτική αξιοποίηση των πόρων των διεθνών ωκεάνιων υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της συνέχισης των εργασιών για τον προσδιορισμού των σημαντικών από οικολογική ή βιολογική άποψη θαλάσσιων περιοχών, με στόχο την εφαρμογή ενός συνεκτικού δικτύου θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών·

72.  υπενθυμίζει το καθήκον της Επιτροπής ως θεματοφύλακα των Συνθηκών να εξασφαλίζει ότι τα κράτη μέλη τηρούν την υποχρέωση δέουσας επιμέλειας όσον αφορά τις εξωτερικές δραστηριότητες των υπηκόων και των σκαφών τους, καλεί δε την ΕΕ να λάβει υπόψη την πρόσφατη συμβουλευτική γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία χαρακτηρίζει την ΕΕ κράτος σημαίας στο πλαίσιο των διμερών συμφωνιών·

73.  αναθέτειστον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Κατά τη δεκαετία του 1980, όταν η ΚΑΠ ήταν στα πρώιμα χρόνια της, υπήρχαν σχετικά λίγα έθνη που αλίευαν σε απομακρυσμένα ύδατα και ασκούσαν δραστηριότητα μακριά από τα δικά τους παράκτια ύδατα - η ΕΕ, η Σοβιετική Ένωση, η Ιαπωνία, οι ΗΠΑ για τόνο, και κάποια άλλα σε μικρότερη κλίμακα. Τώρα, τρεις δεκαετίες αργότερα, η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά και υπάρχει έντονος ανταγωνισμός σε όλες τις ωκεάνιες περιοχές και για τα περισσότερα είδη.

Μεταξύ των όλο και πιο σημαντικών παραγόντων είναι η Κίνα, η Κορέα και η Ταϊβάν, όλες εκ των οποίων έχουν υιοθετήσει επιθετικές πολιτικές, για να αποκτήσουν πρόσβαση σε φθίνοντες πόρους. Σε ποικίλους βαθμούς, αυτοί οι στόλοι λειτουργούν βάσει γενικά λιγότερο αυστηρών περιβαλλοντικών προτύπων, προτύπων ασφαλείας και κοινωνικών προτύπων και επωφελούνται από υψηλές επιχορηγήσεις και συχνά χαμηλότερα επίπεδα φορολογίας. Πολλές από αυτές τις χώρες που αλιεύουν σε απομακρυσμένα ύδατα δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ως κρατών σημαίας, λιμένα και αγοράς, ή δεν σέβονται ούτε τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, γεγονότα που τους παρέχουν ανταγωνιστικό οικονομικό πλεονέκτημα έναντι σκαφών της ΕΕ.

Είναι σαφές ότι η καλύτερη στρατηγική για την υλοποίηση του στόχου της ΕΕ για προώθηση της βιώσιμης αλιείας είναι να χρησιμοποιηθεί η επιρροή της ΕΕ στη διεθνή σκηνή για τη βελτίωση των προτύπων διαχείρισης της αλιείας και των προτύπων διαφάνειας, ούτως ώστε να ενθαρρυνθεί ένας αγώνας προς την κορυφή αντί ενός αγώνα προς τον πυθμένα.

Η ΕΕ σήμερα εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη αγορά του κόσμου για αλιευτικά προϊόντα, έχει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους που φέρουν τις σημαίες της και συνήθως κατατάσσεται μεταξύ των πρώτων τριών παγκόσμιων αλιευτικών δυνάμεων. Η εμπορία αλιευτικών προϊόντων στην ΕΕ υπόκειται σε αυστηρά μέτρα όσον αφορά την ιχνηλασιμότητα, την επαλήθευση των αλιευμάτων και την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας. Αυτό συμβάλλει στη δημιουργία των συνθηκών μέσω των οποίων ο τομέας της ΕΕ αποκτά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με το να είναι καλύτερος όσον αφορά την περιβαλλοντική και κοινωνική βιωσιμότητα της αλιείας, την αυστηρή εφαρμογή των διεθνών συμφωνιών και τη ρύθμιση της αγοράς.

Το Σεπτέμβριο αυτού του έτους, το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Απομακρυσμένης Αλιείας διεξήγαγε διήμερη διάσκεψη σχετικά με την εφαρμογή της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ, στην οποία προσεκλήθη ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων από την ΕΕ καθώς και από τρίτες χώρες, ιδίως από τη δυτική Αφρική και τον Ινδικό ωκεανό. Οι συστάσεις από τη διάσκεψη[5] αντικατοπτρίζουν σαφή αιτήματα, μεταξύ άλλων, για:

•  βελτιωμένη διαφάνεια στις αλιευτικές δραστηριότητες,

•  περιφερειακή προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας, που να περιλαμβάνει την προώθηση της εναρμόνισης των όρων πρόσβασης για ξένους στόλους στις ΑΟΖ τρίτων χωρών,

•  την ανάπτυξη ενός πλαισίου βιωσιμότητας για κοινές επιχειρήσεις, ως μέρος της εφαρμογής των SFPA,

•  σοβαρές πολιτικές προσπάθειες των κρατών σημαίας και των παράκτιων κρατών στην καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας,

•  βελτίωση του εφοδιασμού ιχθύων για επισιτιστική ασφάλεια στηρίζοντας το έργο των γυναικών στον τομέα της αλιείας.

Οι συστάσεις που προέκυψαν από τη διάσκεψη έχουν σε μεγάλο βαθμό τροφοδοτήσει την παρούσα έκθεση.

Διαφάνεια

Ένα πλεονέκτημα της ΕΕ έναντι άλλων εθνών που αλιεύουν σε απομακρυσμένα ύδατα για την προώθηση της περισσότερο βιώσιμης αλιείας είναι ότι δημοσιεύει το κείμενο των συμφωνιών της καθώς και αξιολογήσεις των SFPA. Οι νέες διατάξεις στην αναμορφωμένη ΚΑΠ απαιτούν από την ΕΕ την προσπάθεια απόκτησης πληροφοριών σχετικά με τις αλιευτικές δραστηριότητες άλλων φορέων σε τρίτες χώρες με τις οποίες έχουμε συμφωνία, γεγονός που θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τη συνολική αλιευτική προσπάθεια και την ταυτότητα των διάφορων παραγόντων στην αλιεία.

Ένα συστατικό της εξωτερικής διάστασης που χρήζει περαιτέρω διαφάνειας, ωστόσο, είναι οι ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ πλοιοκτητών της ΕΕ και τρίτων χωρών. Τέτοιες συμφωνίες μπορεί να περιλαμβάνουν σκάφη που ανήκουν σε συμφέροντα ΕΕ αλλά δεν φέρουν σημαίες της ΕΕ και ασκούν δραστηριότητα βάσει συμφωνίας που έχει υπογραφεί με τρίτη χώρα, ή σκάφη με σημαία ΕΕ που ασκούν δραστηριότητα σε χώρες με τις οποίες η ΕΕ δεν έχει διμερή συμφωνία (η ρήτρα αποκλειστικότητας δεν τους επιτρέπει σε χώρες με SFPA). Μία έρευνα προ μερικών ετών[6] διαπίστωσε ότι μία ένωση εκείνη την περίοδο περιελάμβανε 118 εταιρείες που διαχειρίζονταν 321 αλιευτικά σκάφη που έφεραν 24 διαφορετικές σημαίες, συμπεριλαμβανομένων σημαιών από χώρες με τις οποίες η ΕΕ είχε τρέχουσες, ή είχε πρόσφατα συνάψει, διμερείς συμφωνίες. Τα αλιεύματα ανέρχονταν σε περίπου 450 000 εκατομμύρια τόνους κατ' έτος και προορίζονταν κυρίως για τον εφοδιασμό της αγοράς της ΕΕ.

Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε μία βάση δεδομένων με δυνατότητα αναζήτησης χρησιμοποιώντας στοιχεία που παρείχε η Επιτροπή για όλα τα σκάφη που έχουν λάβει άδεια αλιείας εκτός των υδάτων της ΕΕ[7]. Πολλά χρήσιμα στοιχεία μπορούν να βρεθούν εκεί.

Η ΕΕ και τα ΚΜ πρέπει να επιδιώξουν την εύρεση μηχανισμών για την εφαρμογή παρεμφερών προτύπων περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας για τις δραστηριότητες όλων των εταιρειών και των σκαφών προέλευσης ΕΕ, που αλιεύουν εκτός των υδάτων της ΕΕ στο πλαίσιο πληθώρας συμφωνιών. Η ΕΕ και τα ΚΜ θα πρέπει επίσης να ενισχύσουν τις υποχρεώσεις τους ως κρατών σημαίας και κρατών αγοράς, και να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες σε σχέση με τους υπηκόους τους που ασχολούνται με αλιευτικές δραστηριότητες εκτός των υδάτων της ΕΕ. Μερικά ΚΜ, όπως η Ισπανία, θέσπισαν πρόσφατα νομοθεσία σε αυτό τον τομέα, και η Σουηδία άσκησε επιτυχώς δίωξη εναντίον δύο εκ των εταιρειών της για παράβαση της ρήτρας αποκλειστικότητας στο πλαίσιο της μαροκινής συμφωνίας[8].

Νέες διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας[9] καθιστούν την προστασία των ιδιωτικών επενδύσεων της ΕΕ σε τρίτες χώρες αρμοδιότητα της ΕΕ, ενώ προηγουμένως ήταν αρμοδιότητα των κρατών μελών. Εάν η ΕΕ πρόκειται να αναλάβει τέτοια ευθύνη, πρέπει πρώτα από όλα να έχει σαφή κατανόηση του τι περιλαμβάνουν τέτοιες επενδύσεις στον τομέα της αλιείας. Προς το παρόν, όμως, δεν υπάρχει συστηματικός κατάλογος τέτοιων ιδιωτικών συμφωνιών, που να περιλαμβάνουν είτε σκάφη με σημαία ΕΕ είτε σκάφη που φέρουν άλλες σημαίες, αλλά ανήκουν και ασκούν δραστηριότητα υπό συμφέροντα ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, είναι αξιοσημείωτο το νέο πρωτόκολλο με τη Μαυριτανία - η κυβέρνησή της θα είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύει πληροφορίες σχετικά με τους όρους πρόσβασης και τις χρηματοδοτικές συμφωνίες για όλους τους μη-μαυριτανικούς βιομηχανικούς στόλους, καθώς και τα κείμενα των συμφωνιών, είτε είναι δημόσιας είτε ιδιωτικής φύσεως. Πρόκειται επίσης να παρέχει στοιχεία στην Επιτροπή για τον αριθμό των σκαφών με άδεια αλιείας, τα αλιεύματά τους και τις χρηματοδοτικές και τεχνικές συμφωνίες για την παροχή πρόσβασης στη μαυριτανική ΑΟΖ.

Σαφώς, είναι αναγκαία μία βάση δεδομένων σε επίπεδο ΕΕ, που να περιλαμβάνει ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ πλοιοκτητών της ΕΕ και τρίτων χωρών, και κοινές επιχειρήσεις μεταξύ εταιρειών της ΕΕ και εταιρειών σε τρίτες χώρες. Τέτοια διαφάνεια είναι προαπαιτούμενο για οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με την προστασία των επενδύσεων: εάν η ΕΕ δεν είναι ενήμερη για τις ιδιωτικές συμφωνίες, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να βοηθά τον επενδυτή να επαληθεύει αν η άδεια αλιείας που έχει αγοράσει είναι έστω έγκυρη.

Εν συντομία, οι εταιρείες της ΕΕ και τα κράτη μέλη πρέπει να υποχρεούνται να είναι τόσο διαφανή όσο η Μαυριτανία στο πιο πρόσφατο πρωτόκολλο.

Η άσκηση δραστηριότητας υπό την προστασία της ΕΕ προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα στις εταιρείες της ΕΕ που επενδύουν στην αλιεία τρίτων χωρών, ιδίως σε αναπτυσσόμενες χώρες με ανεπαρκές νομικό, δικαστικό και χρηματοοικονομικό σύστημα. Παράλληλα, η ΕΕ θα πρέπει να βρει τρόπους να διασφαλίζει ότι τέτοιες επενδύσεις πληρούν παρεμφερή πρότυπα βιωσιμότητας και χρηστής διακυβέρνησης με εκείνα της αναμορφωμένης ΚΑΠ: οι επενδύσεις φορέων της ΕΕ στην αλιεία τρίτων χωρών θα πρέπει να είναι διαφανείς, δεν θα πρέπει να συμβάλλουν στην υπεραλίευση ή να οδηγούν σε αυξημένο ανταγωνισμό με τις τοπικές κοινότητες μικρής κλίμακας και θα πρέπει να παρέχουν μακροπρόθεσμα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη στην τοπική οικονομία. Αυτό θα απαιτήσει τη συνεργασία της τρίτης χώρας για τη θέσπιση κατάλληλου πλαισίου. Αυτός ο στόχος θα μπορούσε να επιδιωχθεί αρχικά μέσω του πολιτικού διαλόγου που θεσπίζεται στο πλαίσιο των SFPA.

Η συνεκτική πολιτική για την ανάπτυξη απαιτεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αναγνώριση της σημασίας τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών από αλιευτικές μονάδες μικρής κλίμακας σε αναπτυσσόμενες χώρες, δεδομένου του ρόλου τους στη δημιουργία θέσεων εργασίας, την επισιτιστική ασφάλεια και τη συμβολή στην τοπική οικονομία. Τώρα παρέχεται τέτοια προσοχή από την ΕΕ, όπως οι νέοι κανόνες που περιορίζουν την πρόσβαση σε πλεονάζοντα αποθέματα, αλλά είναι απαραίτητη περισσότερη, όπως μέσω της πολιτικής αναπτυξιακής βοήθειας.

Συγκεκριμένα, η πολιτική αναπτυξιακής βοήθειας θα πρέπει να βοηθά τρίτες χώρες να εφαρμόζουν τις κατευθυντήριες γραμμές του FAO για τη διασφάλιση της βιώσιμης αλιείας μικρής κλίμακας (VGSSF). Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν έντονη τη διάσταση του φύλου, καθώς περιλαμβάνουν ειδικό τμήμα αφιερωμένο στη σημασία του ρόλου των γυναικών στην αλιεία. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που δραστηριοποιούνται στην αλιεία μικρής κλίμακας σε αφρικανικές χώρες είναι παρούσες σε όλα τα στάδια της αλυσίδας αξίας από την προ-χρηματοδότηση και προετοιμασία των αλιευτικών εξορμήσεων μέχρι και την εμπορία, τόσο σε τοπικές όσο και σε περιφερειακές αγορές. Οι γυναίκες οργανώνονται σε συνεταιρισμούς, ομάδες συμφερόντων κ.λπ., μέσω των οποίων υπερασπίζονται τις προτεραιότητές τους: βελτιωμένη πρόσβαση σε πιστώσεις, βελτίωση των συνθηκών εργασίας· βελτίωση των πολιτικών για στήριξη των οικογενειών στις παράκτιες κοινότητες. Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε αυτές τις προτεραιότητες μέσω των σχέσεων της ΕΕ με αναπτυσσόμενες χώρες.

Αλλαγή σημαίας σκαφών

Τα σκάφη κινούνται εντός και εκτός του μητρώου του αλιευτικού στόλου της ΕΕ για ποικίλους λόγους, και πολλά που φεύγουν το πράττουν μόνιμα. Ωστόσο, μερικά επιστρέφουν μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα. Ενώ η ΚΑΠ εκχωρεί ένα μοναδικό αριθμό σκάφους σε κάθε αλιευτικό σκάφος (γνωστό ως αριθμό Κ.Α.Μ.), ο αριθμός αυτός είναι έγκυρος μόνο όταν το σκάφος συμπεριλαμβάνεται στο μητρώο της ΕΕ. Εάν το σκάφος επιστρέψει, ενδέχεται να λάβει διαφορετικό αριθμό Κ.Α.Μ.. Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι ο αριθμός Κ.Α.Μ. δεν ισχύει για σκάφη αφότου φύγουν από το μητρώο της ΕΕ, είναι δύσκολη η παρακολούθηση ολόκληρης της ιστορίας του εν λόγω σκάφους.

Μία πρακτική που έχει αναπτυχθεί είναι οι πλοιοκτήτες της ΕΕ να ασκούν δραστηριότητα υπό σημαία ΕΕ μέσω μίας SFPA ή ΠΟΔΑ μέχρι την εξάντληση των αλιευτικών δυνατοτήτων της ΕΕ και στη συνέχεια να αλλάζουν σημαία, ώστε να απολαύουν άλλων δυνατοτήτων. Στη συνέχεια, μπορεί να επιστρέψουν στο μητρώο της ΕΕ. Τέτοια αλλαγή σημαίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παράκαμψη της «επιπρόσθετης» απαίτησης που προβλέπεται στη νέα ΚΑΠ, ανάλογα με τη συνολική αλιευτική προσπάθεια και την κατάσταση των αποθεμάτων στην ΑΟΖ όπου άσκησε δραστηριότητα το σκάφος. Η πρακτική αυτή πρέπει να αποφευχθεί, καθώς έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα της ρήτρας αποκλειστικότητας και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αθέμιτος ανταγωνισμός στα σκάφη που εξακολουθούν να φέρουν τη σημαία της ΕΕ και έτσι περιορίζουν τις δραστηριότητές τους σε όσες προβλέπονται από διμερείς συμφωνίες και εσωτερικές ποσοστώσεις της ΕΕ. Τέτοια συμπεριφορά δεν είναι προς το συμφέρον ούτε του πληρώματος, καθώς οι κανόνες εργασίας μπορεί να ποικίλλουν υπό άλλες σημαίες. Επιπλέον, η ΕΕ χάνει κάθε έλεγχο επί των ενεργειών του σκάφους, όταν αυτό φέρει άλλες σημαίες. Πρέπει να τεθεί το ερώτημα - θα πρέπει τα εν λόγω σκάφη, που χρησιμοποιούν τέτοιες τακτικές για αποφυγή των ορίων που διαπραγματεύτηκε η ΕΕ, στη συνέχεια να επωφελούνται από συμφωνίες χρηματοδοτούμενες από φορολογούμενους;

Συμπεράσματα

Η νέα ΚΑΠ της ΕΕ περιλαμβάνει σημαντικές προόδους και, εάν εφαρμοστεί σωστά, θα βελτιώσει τα πρότυπα της ΕΕ για αλιεία σε απομακρυσμένα ύδατα. Λαμβάνοντας υπόψη την απαίτηση της Συνθήκης για συνεκτική πολιτική για την ανάπτυξη, αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ευπρόσδεκτο.

Η επιρροή της ΕΕ στον κόσμο της αλιείας, ως κράτους σημαίας και ως κράτους αγοράς ιδιαίτερα, σημαίνει ότι είναι σε θέση να ενθαρρύνει άλλους παράγοντες, τόσο κράτη παράκτιας αλιείας όσο κράτη που αλιεύουν σε απομακρυσμένα ύδατα, να βελτιώσουν τις δικές τους αλιευτικές πολιτικές όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά επίσης κατά την εφαρμογή τους.

Η αξιοσημείωτη επιτυχία του κανονισμού ΠΛΑ να επιφέρει βελτιώσεις στην αλιευτική νομοθεσία και τις δραστηριότητες πολλών χωρών ανά τον κόσμο αποδεικνύουν ξεκάθαρα πώς μπορεί να λειτουργήσει ένας τέτοιος «αγώνας προς την κορυφή», εάν η ΕΕ επιδεικνύει επαρκή πολιτική βούληση, ηγεσία, αντικειμενικότητα και κατάλληλη στήριξη προς αναπτυσσόμενες χώρες για συμμόρφωση με τις νέες απαιτήσεις. Για αυτό, είναι ανησυχητικά πρόσφατα σημάδια αποδυνάμωσης της αποφασιστικότητας της ΕΕ στην καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, ιδίως με τη διαγραφή της Κορέας από τον κατάλογο.

11.11.2015

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Ανάπτυξης

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με τη θέσπιση κοινών διατάξεων με στόχο την εφαρμογή της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών αλιείας

(2015/2091 (INI))

Εισηγήτρια: Maria Heubuch

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  χαιρετίζει το γεγονός ότι, στην πρόσφατη μεταρρύθμιση του κανονισμού για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, όπου ρυθμίζονται επισήμως για πρώτη φορά οι Συμφωνίες Σύμπραξης Βιώσιμης Αλιείας (SFPA) και η αλιεία στις Περιφερειακές Οργανώσεις Διαχείρισης Αλιείας, συμπεριλήφθηκε κεφάλαιο για την εξωτερική διάσταση·

2.  υπογραμμίζει την ανάγκη να σεβαστεί η ΕΕ την υποχρέωσή της να προωθήσει μια περιβαλλοντικά και κοινωνικά βιώσιμη αλιεία στις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω όλων των πολιτικών της ΕΕ που επηρεάζουν την αλιεία στις αναπτυσσόμενες χώρες (βοήθεια, εμπόριο, αλιεία)·

3.  τονίζει ότι η διαφάνεια, η λογοδοσία και η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών πρέπει να θεωρούνται βασικά στοιχεία των αλιευτικών σχέσεων της ΕΕ με τρίτες χώρες·

4.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να προωθηθεί η προστασία του οικοσυστήματος και να διατηρηθούν τα αλιευτικά αποθέματα πάνω από επίπεδα ικανά να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, καθώς η μεγαλύτερη αφθονία αλιευτικών αποθεμάτων αποτελεί σημαντική προϋπόθεση προκειμένου να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη των παράκτιων αλιευτικών κοινοτήτων των τρίτων χωρών, σύμφωνα με τις Εθελοντικές Κατευθυντήριες Γραμμές του Οργανισμού Επισιτισμού και Γεωργίας (FAO) για τη Βιώσιμη Αλιεία Μικρής Κλίμακας·

5.  τονίζει ότι θα πρέπει να στηριχθεί η ανάπτυξη τοπικών κοινοτήτων η επιβίωση των οποίων εξαρτάται κυρίως από την αλιεία και από δραστηριότητες που συνδέονται με τον αλιευτικό κλάδο· υπογραμμίζει ότι χρειάζονται μέτρα στήριξης που στοχεύουν στην προώθηση της μεταφοράς τεχνολογίας, της μεταφοράς τεχνογνωσίας, της διαχείρισης δυναμικού, των πολυμερών εταιρικών σχέσεων και άλλων επενδύσεων υπέρ του αλιευτικού κλάδου·

6.  σημειώνει ότι οι πλοιοκτήτες υπογράφουν ιδιωτικές συμφωνίες με τις κυβερνήσεις τρίτων χωρών, οι οποίες είναι εκτός πεδίου εφαρμογής της ΚΑΠ· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει συστηματική ενημέρωση για τις συμφωνίες αυτές· εκφράζει τον φόβο ότι, υπό ορισμένες συνθήκες, τούτο θα μπορούσε να οδηγήσει σε αθέμιτο ανταγωνισμό με τις τοπικές αλιευτικές κοινότητες των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς και με πλοιοκτήτες της ΕΕ που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο διμερών συμφωνιών·

7.  τονίζει ότι οι ευρωπαϊκές επενδύσεις στην αλιεία τρίτων χωρών που παίρνουν τη μορφή κοινοπραξιών πρέπει να καλύπτονται από την ΚΑΠ· υπογραμμίζει ότι, μέσω των Συμφωνιών Σύμπραξης Βιώσιμης Αλιείας της, η ΕΕ θα πρέπει να προωθεί τον διάλογο με τις χώρες εταίρους για να συγκροτήσει ρυθμιστικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τις κοινοπραξίες στους τομείς αλίευσης, επεξεργασίας και εμπορίας, κατόπιν συνεργασίας μεταξύ εταίρων από την ΕΕ ή άλλες χώρες, να λειτουργεί με διαφάνεια, να μην ανταγωνίζεται τον τοπικό τομέα παραδοσιακής αλιείας και να συμβάλλει στους αναπτυξιακούς στόχους της εκάστοτε χώρας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

10.11.2015

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

21

1

1

Members present for the final vote

Beatriz Becerra Basterrechea, Ignazio Corrao, Doru-Claudian Frunzulică, Nathan Gill, Charles Goerens, Enrique Guerrero Salom, Heidi Hautala, Maria Heubuch, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Linda McAvan, Norbert Neuser, Cristian Dan Preda, Lola Sánchez Caldentey, Elly Schlein, Pedro Silva Pereira, Davor Ivo Stier, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland, Anna Záborská

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Marina Albiol Guzmán, Louis-Joseph Manscour, Joachim Zeller

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

17.2.2016

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

22

2

0

Members present for the final vote

Marco Affronte, Clara Eugenia Aguilera García, Alain Cadec, David Coburn, Richard Corbett, Diane Dodds, Raymond Finch, Ian Hudghton, Carlos Iturgaiz, Werner Kuhn, António Marinho e Pinto, Gabriel Mato, Norica Nicolai, Liadh Ní Riada, Ulrike Rodust, Remo Sernagiotto, Isabelle Thomas, Ruža Tomašić, Peter van Dalen, Jarosław Wałęsa

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

José Blanco López, Anja Hazekamp

Αναπληρωτές (άρθρο 200 παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Peter Eriksson, Liliana Rodrigues