SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, protokołu zmieniającego do Umowy między Wspólnotą Europejską a Księstwem Monako ustanawiającej środki równoważne do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE

16.6.2016 - (COM(2016)0201 – C8-0157/2016 – 2016/0109(NLE)) - *

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Andreas Schwab
(Procedura uproszczona – art. 50 ust. 1 Regulaminu)

Procedura : 2016/0109(NLE)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0206/2016
Teksty złożone :
A8-0206/2016
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, protokołu zmieniającego do Umowy między Wspólnotą Europejską a Księstwem Monako ustanawiającej środki równoważne do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE

(COM(2016)0201 – C8-0157/2016 – 2016/0109(NLE))

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2016)0201),

–  uwzględniając projekt protokołu zmieniającego do Umowy między Wspólnotą Europejską a Księstwem Monako ustanawiającej środki równoważne do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE,

–  uwzględniając art. 115 i art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. b) oraz ust. 8 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8–0157/2016),

–  uwzględniając art. 59, art. 108 ust. 7 oraz art. 50 ust. 1 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0206/2016),

1.  zatwierdza zawarcie protokołu zmieniającego do Umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Księstwa Monako.

UZASADNIENIE

Unia Europejska i Monako wynegocjowały umowę w sprawie automatycznej wymiany informacji finansowych, mającą na celu poprawę międzynarodowej współpracy podatkowej i przestrzegania przepisów. Tekst tej umowy został parafowany przez przedstawiciela Komisji Europejskiej i przedstawiciela rządu Monako w dniu 22 lutego 2016 r., a formalne podpisanie przewidziano przed przerwą letnią, jak tylko umowa zostanie zatwierdzona przez Radę.

Umowa ta stanowi ważny krok w prowadzonych obecnie działaniach na rzecz walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania oraz aktualizuje umowę z 2004 r. przewidującą stosowanie przez Monako środków równoważnych środkom przewidzianym w unijnej dyrektywie w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności.

Na mocy nowej umowy państwa członkowskie UE i Monako będą automatycznie wymieniać się informacjami finansowymi dotyczącymi rezydentów drugiej strony na ich terytoriach, począwszy od 2018 r. w odniesieniu do informacji zgromadzonych od dnia 1 stycznia 2017 r. Celem jest zaradzenie sytuacjom, w których podatnik usiłuje ukryć kapitał stanowiący dochód lub aktywa, od których nie odprowadzono podatków.

Umowa ma zagwarantować, że Monako będzie stosowało wzmocnione środki równoważne przepisom prawa UE zaktualizowanym w grudniu 2014 r. (zmieniona dyrektywa w sprawie współpracy administracyjnej, tzw. dyrektywa DAC 2) oraz zgodne z zasadami automatycznej wymiany informacji finansowych określonymi w globalnym standardzie OECD z 2014 r.

Zgodnie ze wspomnianym standardem OECD inne postanowienia umowy mają na celu zapewnienie, by wymieniane informacje dotyczyły nie tylko dochodów, np. odsetek i dywidend, ale także sald rachunków i wpływów ze sprzedaży aktywów finansowych. Na mocy nowej umowy wymagana jest również bezwarunkowa wymiana informacji na żądanie, zgodnie z najnowszymi wynikami prac OECD i UE w tym obszarze.

Dzięki nowej umowie administracje podatkowe w państwach członkowskich i w Monako będą mogły:

– prawidłowo i jednoznacznie identyfikować odpowiednich podatników;

– stosować i egzekwować swoje przepisy podatkowe w sytuacjach transgranicznych;

– ocenić prawdopodobieństwo uchylenia się od opodatkowania;

– uniknąć zbędnych dalszych postępowań.

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje tę umowę i w pełni ją popiera.

UE i Monako uzgodniły, by umowę stosować od dnia 1 stycznia 2017 r., w razie konieczności na zasadzie tymczasowego stosowania do czasu zakończenia przez każdą ze stron wewnętrznych procedur finalizacji i ratyfikacji umowy. Sprawozdawca zdecydowanie nalega na jak najszybsze sfinalizowanie i ratyfikowanie umowy, aby zapewnić jej całkowite wejście w życie.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGOW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Procedura uproszczona - data decyzji

10.9.2015

Data przyjęcia

15.6.2016