ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την εταιρική ευθύνη για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες
19.7.2016 - (2015/2315(INI))
Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Ignazio Corrao
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την εταιρική ευθύνη για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (UDHR) και άλλες συνθήκες και πράξεις των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ειδικότερα το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα που εγκρίθηκαν στη Νέα Υόρκη στις 16 Δεκεμβρίου 1996,
– έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3, 8, 21 και 23 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 81, 82, 83, 114, 208 και 352 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),
– έχοντας υπόψη το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, όπως εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων στις 25 Ιουνίου 2012[1], και το σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία για την περίοδο 2015-2019, το οποίο εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 20 Ιουλίου 2015[2],
– έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα,
– έχοντας υπόψη τα κατεπείγοντα ψηφίσματά του σχετικά με περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Δεκεμβρίου 2015, σχετικά με την ετήσια έκθεση του 2014 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πεδίο αυτό[3],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 12ης Μαρτίου 2015, σχετικά με την ετήσια έκθεση του 2013 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα αυτό[4],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 8ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με τη διαφθορά στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα: οι επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα σε τρίτες χώρες[5],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 6ης Φεβρουαρίου 2013, σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη: λογοδοσία, διαφάνεια και υπευθυνότητα στην επιχειρηματική συμπεριφορά και βιώσιμη ανάπτυξη[6],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 6ης Φεβρουαρίου 2013, σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη: αξιόπιστη προώθηση των συμφερόντων της κοινωνίας και οδηγός προς μια βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη[7],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ 26/9 της 26ης Ιουνίου 2014, με το οποίο το ΣΑΔΗΕ αποφάσισε τη δημιουργία διακυβερνητικής ομάδας εργασίας με ανοικτή σύνθεση και με στόχο την ανάπτυξη ενός νομικά δεσμευτικού διεθνούς μέσου για τις διεθνικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα[8],
– έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις αναθεωρημένες κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, την τριμερή δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική, το πλαίσιο του Διεθνούς Συμβουλίου για τους Ενοποιημένους Απολογισμούς, τις δέκα αρχές του Παγκόσμιου Συμφώνου του ΟΗΕ και το πρότυπο καθοδήγησης για την εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΙSΟ) 26000 του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης, καθώς και τον οδηγό χρήσης για τις ευρωπαϊκές ΜΜΕ σχετικά με το πρότυπο καθοδήγησης για την εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΙSΟ) 26000 του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης, τον οποίο εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Τεχνικό Γραφείο Τυποποίησης για τη Βιοτεχνία και τις ΜΜΕ,
– έχοντας υπόψη το «σχέδιο για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας για επιχειρήσεις και επενδυτές»[9], το οποίο εφαρμόζεται αυτή την περίοδο στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας των αρχών του ΟΗΕ για υπεύθυνες επενδύσεις και του Παγκόσμιου Συμφώνου του ΟΗΕ,
– έχοντας υπόψη τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα κράτη μέλη σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις επιχειρήσεις, η οποία εγκρίθηκε στις 2 Μαρτίου 2016[10],
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με μια ανανεωμένη στρατηγική της ΕΕ για το 2011-2014[11] και την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για την προώθηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για την εταιρική κοινωνική ευθύνη[12] και τον ορισμό της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) που περιέχεται αυτήν, καθώς και τις σχετικές ανακοινώσεις που εκδόθηκαν στη συνέχεια από την Επιτροπή το 2006 και το 2011,
– έχοντας υπόψη τις εξωεδαφικές υποχρεώσεις που δεσμεύουν τα κράτη με βάση τις αρχές του Μάαστριχτ,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A8-0243/2016),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ είναι θεμελιωμένη στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η δράση της σε διεθνές επίπεδο (μεταξύ άλλων στην εμπορική της πολιτική) καθοδηγείται από αυτές τις αρχές·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα ισχύουν σε όλα τα κράτη και σε όλες τις επιχειρήσεις, είτε είναι διεθνικές είτε άλλου είδους, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, τον τομέα τους, την τοποθεσία τους, το καθεστώς ιδιοκτησίας τους και τη δομή τους, αν και ο ουσιαστικός έλεγχος και οι μηχανισμοί κυρώσεων παραμένουν πρόκληση στην ανά τον κόσμο εφαρμογή των κατευθυντηρίων αρχών του ΟΗΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στα ψηφίσματά του της 6ης Φεβρουαρίου 2013, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέστησε την προσοχή στα ειδικά χαρακτηριστικά των ΜΜΕ τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στις πολιτικές ΕΚΕ, καθώς και στην ανάγκη για μια ευέλικτη προσέγγιση της ΕΚΕ που θα είναι προσαρμοσμένη στις δυνατότητές τους·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ[13], το οποίο περιλαμβάνει δέκα αρχές, καλεί τις επιχειρήσεις να ενστερνισθούν, να υποστηρίξουν και να εφαρμόσουν, μέσα στο πεδίο επιρροής τους, μια δέσμη θεμελιωδών αξιών όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα εργασιακά πρότυπα, το περιβάλλον και την καταπολέμηση της διαφθοράς, καθώς και να δεσμευτούν για την τήρηση αυτών των αξιών και την ενσωμάτωσή τους στις επιχειρηματικές δραστηριότητές τους σε εθελοντική βάση·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εταιρείες συγκαταλέγονται στους σημαντικότερους παράγοντες της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και του διεθνούς εμπορίου και πρέπει να τηρούν όλη την ισχύουσα και εφαρμοστέα νομοθεσία και όλες τις ισχύουσες και εφαρμοστέες συνθήκες και να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι το εμπόριο και τα ανθρώπινα δικαιώματα αλληλοενισχύονται ενδεχομένως, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιχειρηματική κοινότητα, ούσα υποχρεωμένη να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, επίσης έχει ενδεχομένως να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην παροχή θετικών κινήτρων για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, των περιβαλλοντικών προτύπων και της εταιρικής ευθύνης·
Ε. λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι οι επιχειρήσεις αυτές ενδέχεται κάποιες φορές να προκαλούν ή να συμβάλλουν σε παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και να θίγουν τα δικαιώματα ευπαθών ομάδων, όπως των μειονοτήτων, των αυτοχθόνων πληθυσμών, των γυναικών και των παιδιών, ή να συμβάλλουν σε περιβαλλοντικά προβλήματα·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από εταιρείες αποτελούν παγκόσμια ανησυχία, και λαμβάνοντας υπόψη ότι όλες οι εταιρείες στον κόσμο έχουν καθήκον να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα έχουν πρωταρχικό καθήκον να ρυθμίζουν την ευθύνη των εταιρειών που έχουν κάποια σύνδεση με την ΕΕ·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλές εταιρείες με διεθνή δραστηριότητα, είτε ευρωπαϊκές είτε όχι, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε τρίτες χώρες, έχουν σημαντικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ευρώπη ή εδρεύουν εκεί και/ή μπορεί να ανήκουν σε ευρωπαϊκές εταιρείες, έχουν περιουσιακά στοιχεία ή προϊόντα στην Ευρώπη, ή ελέγχουν άλλες εταιρείες στην Ευρώπη, ή δέχονται επενδύσεις ή χρησιμοποιούν τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες ιδρυμάτων που βρίσκονται στην Ευρώπη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκοσμιοποίηση και η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχουν οδηγήσει τις επιχειρήσεις στο να αναθέτουν δραστηριότητες σε τοπικούς προμηθευτές ή στο να χρησιμοποιούν αγαθά ή υπηρεσίες των δικών τους αλυσίδων εφοδιασμού και παραγωγής, που έχουν παραχθεί ή παρασχεθεί από άλλες εταιρείες που βρίσκονται σε πολλές διαφορετικές χώρες και, συνεπώς, δικαιοδοσίες, με διαφορετικά νομικά συστήματα, διαφορετικά επίπεδα προστασίας και προτύπων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διαφορετικούς βαθμούς επιβολής·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για τα κράτη μέλη και για την ίδια την Ένωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στη διαπραγμάτευση και στην υλοποίηση σειράς πρωτοβουλιών για την παγκόσμια ευθύνη, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την προαγωγή και τον σεβασμό των διεθνών προτύπων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαιτούν αποτελεσματικά διορθωτικά μέτρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι απαιτείται ένα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο σύστημα διορθωτικών μέτρων στο πλαίσιο του εθνικού και του διεθνούς δικαίου, για να διευθετούνται οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από επιχειρήσεις·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι εξακολουθεί να μην υπάρχει μια παγκόσμια ολιστική προσέγγιση της εταιρικής ευθύνης ως προς τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θύματα παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα οποία ενέχονται διεθνείς εταιρείες αντιμετωπίζουν πολλαπλά εμπόδια όσον αφορά την πρόσβασή τους σε ένδικα μέσα, όπως τα διαδικαστικά εμπόδια σε σχέση με το παραδεκτό και τη δημοσιοποίηση των αποδεικτικών στοιχείων, το συχνά απαγορευτικό κόστος των δικαστικών διαδικασιών και η απουσία σαφών προτύπων όσον αφορά την ευθύνη για την εμπλοκή εταιρειών σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
Εταιρείες και ανθρώπινα δικαιώματα
1. επισημαίνει ότι η αυξανόμενη παγκοσμιοποίηση και διεθνοποίηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και των αλυσίδων εφοδιασμού θα καταστήσουν σημαντικότερο τον ρόλο που διαδραματίζουν οι εταιρείες στη διασφάλιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα δημιουργήσουν μια κατάσταση στην οποία οι διεθνείς προδιαγραφές, κανόνες και συνεργασία αναδεικνύονται σε καίριους παράγοντες για την αποφυγή παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες· εκφράζει τη βαθειά του ανησυχία για τις περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται σε τρίτες χώρες, μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα διαχειριστικών αποφάσεων ορισμένων εταιρειών και επιχειρήσεων της ΕΕ, καθώς και ατόμων, μη κρατικών φορέων και κρατών· υπενθυμίζει στους επιχειρηματικούς παράγοντες την ευθύνη τους για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο το φάσμα των παγκόσμιων δραστηριοτήτων τους, ασχέτως του τόπου όπου είναι εγκαταστημένοι οι χρήστες τους και ανεξαρτήτως εάν το κράτος υποδοχής πληροί τις δικές του υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα·
2. επισημαίνει ότι η ταχεία πρόοδος της τεχνολογίας καθιστά επιτακτική την ανάληψη άμεσης δράσης και τη θέσπιση κατάλληλου νομικού πλαισίου·
3. επιβεβαιώνει την επείγουσα ανάγκη για ανάληψη δράσης με συνεχή, αποτελεσματικό και συνεκτικό τρόπο σε όλα τα επίπεδα, μεταξύ δε άλλων σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από εταιρείες, όπου αυτές εμφανίζονται, και για την αντιμετώπιση των νομικών προβλημάτων που προκύπτουν από την εξωεδαφική διάσταση εταιρειών και της διαγωγής τους, καθώς και από τη σχετική αβεβαιότητα σχετικά με πού έγκειται η ευθύνη για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
Το διεθνές πλαίσιο
4. εκφράζει ικανοποίηση για την έγκριση των κατευθυντήριων αρχών του ΟΗΕ και υποστηρίζει σθεναρά την εφαρμογή τους σε ολόκληρο τον κόσμο· υπογραμμίζει ότι οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΗΕ συμφωνήθηκαν ομόφωνα στον ΟΗΕ με την πλήρη υποστήριξη των κρατών μελών της ΕΕ, της ΔΟΕ και του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, περιλαμβανομένης της στήριξης στην έννοια του «έξυπνου μίγματος» ρυθμιστικής και εθελοντικής δράσης· ζητεί από τους εκπροσώπους της ΕΕ στους διαλόγους για τα ανθρώπινα δικαιώματα με τρίτες χώρες να επικαλούνται συστηματικά τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ και άλλα διεθνή πρότυπα εταιρικής ευθύνης· καλεί επιπλέον τις εταιρείες να προχωρήσουν στην εφαρμογή των κατευθυντηρίων αρχών του ΟΗΕ, μεταξύ άλλων μέσω της χάραξης πολιτικών δέουσας επιμέλειας και διασφαλίσεων διαχείρισης κινδύνου, καθώς και της παροχής ουσιαστικών μέσων προσφυγής, όταν οι δραστηριότητές τους έχουν προκαλέσει ή έχουν συμβάλει στην πρόκληση δυσμενών επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα·
5. αναγνωρίζει το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ, το πρότυπο ISO 26000 για την εταιρική κοινωνική ευθύνη, την τριμερή δήλωση αρχών της ΔΟΕ σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις ως εργαλεία τα οποία μπορούν να κινητοποιήσουν την ανάληψη ευθύνης στις επιχειρηματικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων·
Παροτρύνσεις που απευθύνονται στις εταιρείες και το καθήκον τους να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα
6. καλεί τις εταιρείες, ευρωπαϊκές ή μη, να εφαρμόσουν τη δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ενσωματώσουν τα σχετικά ευρήματα στις εσωτερικές πολιτικές και διαδικασίες τους, με την ανάλογη διάθεση πόρων και ανάθεση εξουσιών, καθώς με τη δέουσα εφαρμογή· τονίζει ότι αυτό προϋποθέτει τη διάθεση επαρκών πόρων· υπογραμμίζει ότι η διαφάνεια και η δημοσιοποίηση των μέτρων που λαμβάνονται για την αποφυγή παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες είναι καίριας σημασίας για τη σωστή δημοκρατική εποπτεία και τη δυνατότητα των καταναλωτών να προβαίνουν σε τεκμηριωμένες επιλογές·
7. αναγνωρίζει την κεφαλαιώδη σημασία της ΕΚΕ και εκφράζει ικανοποίηση για την αυξανόμενη χρήση εργαλείων που βασίζονται στην ΕΚΕ και για την εθελοντική δέσμευση των εταιρειών· υπογραμμίζει, ωστόσο, εντόνως ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνιστά ηθικό καθήκον και νομική υποχρέωση των εταιρειών και της διοίκησής τους και θα πρέπει να εντάσσεται σε μια μακροπρόθεσμη οικονομική προοπτική, οπουδήποτε και αν δραστηριοποιούνται και οποιοδήποτε και αν είναι το μέγεθός τους ή ο βιομηχανικός κλάδος στον οποίο υπάγονται· αναγνωρίζει ότι τα ειδικά νομικά καθήκοντα των εταιρειών θα πρέπει να προσαρμόζονται με συγκεκριμένο τρόπο στο μέγεθος και τις δυνατότητές τους και ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν ως στόχο την επίτευξη της βέλτιστης προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω της λήψης των αποτελεσματικότερων μέτρων και όχι μέσω υπέρμετρης επιβάρυνσης με διοικητικούς και γραφειοκρατικούς τυπικούς κανόνες·
8. εκφράζει την πεποίθηση ότι η εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών ΕΚΕ πρέπει να παρέχει επαρκή ευελιξία ώστε να ανταποκρίνεται στις ειδικές απαιτήσεις του εκάστοτε κράτους μέλους και της εκάστοτε περιφέρειας, με ιδιαίτερη έμφαση στις ικανότητες των ΜΜΕ· επιδοκιμάζει την ενεργό συνεργασία της Επιτροπής με την συμμετοχή του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου μαζί με άλλους διεθνείς φορείς για την επίτευξη μιας ουσιαστικής σύγκλισης των πρωτοβουλιών ΕΚΕ μακροπρόθεσμα και την ανταλλαγή και προώθηση των ορθών εταιρικών πρακτικών ΕΚΕ, καθώς και για την προαγωγή των κατευθυντηρίων γραμμών που προβλέπονται στο πρότυπο ISO 26000 του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης, προκειμένου να διασφαλιστεί ένας ενιαίος παγκόσμιος, συνεκτικός και διαφανής ορισμός της ΕΚΕ· προτρέπει την Επιτροπή να συμβάλει αποτελεσματικά στην καθοδήγηση και τον συντονισμό των πολιτικών των κρατών μελών, ελαχιστοποιώντας με τον τρόπο αυτό τον κίνδυνο να επιβαρύνονται με πρόσθετο κόστος οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη λόγω διαφορετικών διατάξεων·
9. επαναλαμβάνει ότι πρέπει να δοθεί προσοχή στα ειδικά χαρακτηριστικά των ΜΜΕ, οι οποίες λειτουργούν κυρίως σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και σε συγκεκριμένους κλάδους· εκτιμά, επομένως, ότι έχει όλως ιδιαίτερη σημασία οι πολιτικές της Ένωσης επί θεμάτων ΕΚΕ, περιλαμβανομένων και των εθνικών σχεδίων δράσεως σχετικά με την ΕΚΕ, να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις ιδιαίτερες απαιτήσεις των ΜΜΕ, να εφαρμόζουν την αρχή «ας αναζητήσουμε λύσεις κατ’ αρχήν σε μικρή κλίμακα» και να αναγνωρίζουν την ανεπίσημη και διαισθητική προσέγγιση των ΜΜΕ προς την ΕΚΕ· απορρίπτει και πάλι τη λήψη κάθε μέτρου που θα μπορούσε να προκαλέσει πρόσθετο φόρτο διοικητικής ή οικονομικής φύσεως για τις ΜΜΕ, ενώ υποστηρίζει μέτρα που παρέχουν στις ΜΜΕ τη δυνατότητα να αναλάβουν κοινές δράσεις·
10. υπενθυμίζει ότι, εάν εντοπίζονται εταιρείες που έχουν προκαλέσει ζημία ή έχουν συμβάλει σε αυτή, θα πρέπει να αναλαμβάνουν τόσο την ηθική όσο και τη νομική ευθύνη και να παρέχουν στα θιγόμενα άτομα ή τις θιγόμενες κοινότητες αποτελεσματικές διαδικασίες διορθωτικών μέτρων ή να συμμετέχουν σε αυτές· σημειώνει ότι οι διαδικασίες αυτές περιλαμβάνουν την επανόρθωση, την αποζημίωση, την αποκατάσταση, καθώς και εγγυήσεις ότι δεν θα επαναληφθεί κάτι τέτοιο·
11. εκφράζει ικανοποίηση για την πρακτική της ένταξης της ευθύνης για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε δεσμευτικές συμβατικές απαιτήσεις μεταξύ εταιρειών και των πελατών και προμηθευτών τους, είτε πρόκειται για ιδιώτες είτε για επιχειρήσεις· σημειώνει ότι οι απαιτήσεις αυτές μπορούν, τις περισσότερες φορές, να επιβληθούν με δικαστικά μέσα·
Παροτρύνσεις που απευθύνονται στα κράτη μέλη και το καθήκον τους να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα
12. χαιρετίζει ένθερμα τις εργασίες που έχουν ξεκινήσει για την προετοιμασία μιας δεσμευτικής συνθήκης του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα· αποδοκιμάζει κάθε προσπάθεια παρακώλυσης σε σχέση με τη συγκεκριμένη διαδικασία, και ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν με εποικοδομητικό τρόπο σε αυτές τις διαπραγματεύσεις·
13. υπενθυμίζει τους διαφορετικούς αλλά συμπληρωματικούς ρόλους των κρατών και των εταιρειών όσον αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπενθυμίζει ότι τα κράτη, ενεργώντας εντός της δικαιοδοσίας τους, έχουν καθήκον να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ άλλων από παραβιάσεις διαπραττόμενες από εταιρείες, ακόμα και αν αυτές δραστηριοποιούνται σε τρίτες χώρες· υπενθυμίζει με έμφαση ότι, όταν διαπράττονται παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα κράτη πρέπει να παρέχουν στα θύματα πρόσβαση σε αποτελεσματικά διορθωτικά μέτρα· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τρίτες χώρες, μεταξύ άλλων με τη διασφάλιση ουσιαστικών διορθωτικών μέτρων για τους πολίτες εντός της δικαιοδοσίας τους, συνιστά ουσιώδες στοιχείο των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ με τις χώρες αυτές·
14. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν τη συνεκτικότητα της πολιτικής για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλα τα επίπεδα: εντός των διαφόρων θεσμικών οργάνων της ΕΕ, μεταξύ των θεσμικών οργάνων, και μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών της, και ιδίως στο πλαίσιο της εμπορικής πολιτικής της Ένωσης· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν ρητώς την προαναφερθείσα αρχή σε όλες τις συνθήκες που υπογράφουν, κατά τρόπο συνεπή με τις διεθνείς υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα· επισημαίνει ότι αυτό θα απαιτήσει εντατική συνεργασία μεταξύ διαφόρων Γενικών Διευθύνσεων της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης·
15. καλεί την ΕΕ, τα κράτη μέλη, τις τρίτες χώρες και όλες τις εθνικές και διεθνείς αρχές να εγκρίνουν επειγόντως, και όσο το δυνατόν ευρύτερα, δεσμευτικά μέσα αφιερωμένα στην αποτελεσματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτόν τον τομέα, και να διασφαλίσουν ότι όλες οι εθνικές και διεθνείς υποχρεώσεις που απορρέουν από τους προαναφερθέντες διεθνείς κανόνες εφαρμόζονται πλήρως· εκφράζει την ελπίδα ότι οι ευρωπαϊκές προσπάθειες σε σχέση με την ΕΚΕ θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως παράδειγμα για άλλες χώρες· είναι πεπεισμένο ότι οι εθνικές αναπτυξιακές τράπεζες πρέπει να τηρούν υποδειγματική και εξακριβώσιμη στάση όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
16. καλεί όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ και των κρατών μελών, να εφαρμόσουν τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ γρήγορα και με αξιόπιστο τρόπο, σε όλους τους τομείς που εμπίπτουν στις αντίστοιχες δικαιοδοσίες τους, μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη σχεδίων δράσης· αποδοκιμάζει το γεγονός ότι, παρά την ανακοίνωση της Επιτροπής για την ΕΚΕ του 2011, δεν έχουν εγκρίνει όλα τα κράτη μέλη δηλώσεις ή πολιτικές που να κάνουν μνεία στα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε έχουν δημοσιεύσει τα σχέδιά τους για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ζητεί από την ΕΕ να δημοσιεύσει το σχέδιό της· καλεί τα κράτη μέλη να εκπονήσουν ή να αναθεωρήσουν τα εθνικά σχέδια δράσης σύμφωνα με τις οδηγίες της ομάδας εργασίας του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα· ζητεί να εκπονηθούν τα σχέδια αυτά με βάση τις αξιολογήσεις βάσης που προσδιορίζουν τα κενά στους νόμους, τη θέσπιση μηχανισμών για την παρακολούθηση της εφαρμογής και της αποτελεσματικότητας των σχεδίων, των πολιτικών και της πρακτικής, και με την ουσιαστική συμμετοχή των ενδιαφερομένων·
17. καλεί τα κράτη μέλη να νομοθετούν κατά τρόπο συνεκτικό, ολιστικό, αποτελεσματικό και δεσμευτικό, προκειμένου να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σε σχέση με την πρόληψη, τη διερεύνηση, την τιμωρία και την αποζημίωση σχετικά με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από εταιρείες που λειτουργούν υπό τη δικαιοδοσία τους, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων που διαπράττονται σε τρίτες χώρες·
18. καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να καθορίζουν σαφείς κανόνες που να ορίζουν ότι οι εταιρείες που εδρεύουν στην επικράτειά τους ή υπό τη δικαιοδοσία τους πρέπει να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα καθ’ όλη την έκταση των δραστηριοτήτων τους, σε κάθε χώρα και πλαίσιο στα οποία δραστηριοποιούνται, και σε συνάρτηση με τις επιχειρηματικές τους σχέσεις, ακόμη και εκτός της ΕΕ· θεωρεί ότι οι εταιρείες, ανάλογα με το μέγεθος και τις δυνατότητές τους, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών και άλλων χρηματοδοτικών ή πιστωτικών ιδρυμάτων που ασκούν δραστηριότητα σε τρίτες χώρες, θα πρέπει να μεριμνούν ώστε να διαθέτουν συστήματα για την εκτίμηση των κινδύνων και τον μετριασμό των δυνητικών αρνητικών συνεπειών που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την εργασία, την προστασία του περιβάλλοντος και τις πτυχές των δραστηριοτήτων και των αλυσίδων αξίας τους που σχετίζονται με καταστροφές· καλεί τα κράτη μέλη να αξιολογούν ανά περιόδους την επάρκεια των εν λόγω νόμων και να θεραπεύουν τυχόν αδυναμίες·
19. υπενθυμίζει ότι οι πρόσφατες νομοθετικές εξελίξεις σε εθνικό επίπεδο, όπως η ρήτρα για τη διαφάνεια στις αλυσίδες εφοδιασμού του βρετανικού νόμου για τη σύγχρονη δουλεία (Modern Slavery Act) και το γαλλικό νομοσχέδιο σχετικά με το καθήκον μέριμνας, αποτελούν σημαντικά βήματα για την εφαρμογή υποχρεωτικής δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ότι η ΕΕ έχει ήδη λάβει μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση (κανονισμός της ΕΕ σχετικά με την ξυλεία, οδηγία της ΕΕ σχετικά με τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών, πρόταση κανονισμού της Επιτροπής για τη θέσπιση ενωσιακού συστήματος αυτοπιστοποίησης της δέουσας επιμέλειας όσον αφορά την αλυσίδα εφοδιασμού των υπεύθυνων εισαγωγέων κασσιτέρου, τανταλίου και βολφραμίου, των μεταλλευμάτων τους, καθώς και χρυσού, που προέρχονται από περιοχές συγκρούσεων και υψηλού κινδύνου)· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, καθώς και όλα τα κράτη, να λάβουν υπόψη το μοντέλο αυτό σε ό,τι αφορά την καθιέρωση υποχρεωτικής δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα·
20. υπογραμμίζει ότι η υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να ακολουθεί τα βήματα που ορίζονται στις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ και να διέπεται από ορισμένες γενικές αρχές σε σχέση με τον προληπτικό εντοπισμό των κινδύνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την εκπόνηση αυστηρών και εξακριβώσιμων σχεδίων δράσης για την πρόληψη ή τον μετριασμό αυτών των κινδύνων, την ενδεδειγμένη αντίδραση σε διαπιστωμένες παραβιάσεις, καθώς και σε σχέση με τη διαφάνεια· τονίζει ότι οι πολιτικές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το μέγεθος των εταιρειών και τις απορρέουσες δυνατότητες αντοχής τους, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις πολύ μικρές, τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις· υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί η διαβούλευση με τους σχετικούς εταίρους σε όλα τα στάδια, όπως και η γνωστοποίηση όλων των σχετικών πληροφοριών για έργα ή επενδύσεις στα επηρεαζόμενα ενδιαφερόμενα μέρη·
21. καλεί όλα τα κράτη, και ιδιαίτερα την ΕΕ και τα κράτη μέλη, να θέσουν ως προτεραιότητα άμεσης δράσης την καθιέρωση υποχρεωτικής δέουσας επιμέλειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα για τις επιχειρήσεις που ανήκουν ή ελέγχονται από το κράτος και/ή λαμβάνουν σημαντική στήριξη και υπηρεσίες από κρατικούς οργανισμούς ή ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, καθώς και για τις επιχειρήσεις που παρέχουν αγαθά ή υπηρεσίες μέσω δημοσίων συμβάσεων·
22. καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να απευθυνθούν στις εταιρείες που χρησιμοποιούν πρώτες ύλες ή βασικά εμπορεύματα στο πλαίσιο της τρέχουσας νομοθετικής διαδικασίας, που μπορεί να προέρχονται από περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις, ώστε να αποκαλύπτουν τον εκ μέρους τους εφοδιασμό και τη χρήση τέτοιων υλικών μέσω της επισήμανσης των προϊόντων και να παρέχουν πλήρεις πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο και την προέλευση των προϊόντων, ζητώντας από τους προμηθευτές τους, είτε είναι Ευρωπαίοι είτε όχι, να γνωστοποιούν τέτοια στοιχεία· ζητεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη της ΕΕ να στηρίξουν, σε σχέση με τα λεγόμενα ορυκτά από περιοχές συγκρούσεων, την υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια για τους εισαγωγείς ορυκτών και μεταλλευμάτων 3TG (κασσίτερος, ταντάλιο βολφράμιο και χρυσός) βάσει των κατευθυντήριων γραμμών του ΟΟΣΑ περί δέουσας επιμέλειας για τις αλυσίδες υπεύθυνης προμήθειας ορυκτών από περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις και περιοχές υψηλού κινδύνου· ζητεί να περιληφθεί σε αυτή τη διαδικασία η εξέταση της δέουσας επιμέλειας όσον αφορά την αλυσίδα εφοδιασμού·
23. σημειώνει με ικανοποίηση ότι, συνεπεία της αναθεώρησης της υφιστάμενης λογιστικής οδηγίας 2014/95/ΕΕ όσον αφορά τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών και πληροφοριών για την πολυμορφία, μεγάλες εταιρείες και όμιλοι θα υποχρεωθούν, από το 2017, να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με τις πολιτικές, τους κινδύνους και τα αποτελέσματα όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα συναφή θέματα· ζητεί από τα κράτη μέλη να θέσουν πλήρως σε εφαρμογή την αναθεωρημένη λογιστική οδηγία εντός του εγκριθέντος χρονικού πλαισίου, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας κατάλληλων και αποτελεσματικών μηχανισμών που θα διασφαλίζουν ότι οι εταιρείες συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις περί υποβολής εκθέσεων· παροτρύνει την Επιτροπή να εκπονήσει σαφείς κατευθύνσεις για τις εταιρείες όσον αφορά τις νέες απαιτήσεις σχετικά με την υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων· προτείνει να περιλαμβάνονται και να αναπτύσσονται διεξοδικά σε αυτές τα ελάχιστα βασικά στοιχεία που πρέπει να δημοσιοποιούνται προκειμένου να επιτυγχάνεται ακριβής και ολοκληρωμένη κατανόηση των βασικών κινδύνων και των επιπτώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα που ενέχονται στις δραστηριότητες μιας εταιρείας και ενυπάρχουν στην παγκόσμια αλυσίδα αξίας της·
Πρόσβαση σε ουσιαστικά ένδικα μέσα
24. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει διεξοδικά, σε διαβούλευση με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων της κοινωνίας των πολιτών και των επιχειρήσεων, τα εμπόδια που ανακύπτουν όσον αφορά την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε υποθέσεις που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων των κρατών μελών για εικαζόμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίες έχουν διαπραχθεί στο εξωτερικό από επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους στην ΕΕ· επιμένει ότι η εν λόγω αξιολόγηση θα πρέπει να έχει ως άξονα τον προσδιορισμό και την προώθηση της υιοθέτησης αποτελεσματικών μέτρων, τα οποία να αίρουν ή να μετριάζουν τα εν λόγω εμπόδια·
25. καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, σε συνεργασία με τους διεθνείς εταίρους, για να διασφαλίσουν, μέσω δικαστικών, διοικητικών, νομοθετικών ή άλλων κατάλληλων μέσων, ότι όταν συμβαίνουν παρόμοιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν πρόσβαση σε ουσιαστικά ένδικα μέσα, στις περιπτώσεις που μια εταιρεία με έδρα τα δεδομένα κράτη κατέχει, διευθύνει ή ελέγχει επιχειρήσεις που είναι υπεύθυνες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε άλλες χώρες· καλεί τα εν λόγω κράτη να λάβουν τα ενδεδειγμένα μέτρα για την εξάλειψη των νομικών, πρακτικών και άλλων συναφών εμποδίων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε άρνηση της πρόσβασης σε ένδικα μέσα και να καθορίσουν τα κατάλληλα διαδικαστικά μέσα που θα καθιστούν δυνατή την πρόσβαση των θιγομένων από τρίτα κράτη στη δικαιοσύνη, τόσο ενώπιον των πολιτικών όσο και ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, από τα κράτη να σηκώσουν το βέλο της νομικής προσωπικότητας, το οποίο μπορεί να επισκιάζει την πραγματική ιδιοκτησία ορισμένων εταιρειών·
26. καλεί την ΕΕ και όλα τα κράτη, ιδίως τα κράτη μέλη της ΕΕ, να αντιμετωπίσουν την οικονομική και διαδικαστική επιβάρυνση στις αστικές δικαστικές διαδικασίες· χαιρετίζει τη σύσταση της Επιτροπής 2013/396/ΕΕ που εγκρίθηκε στις 11 Ιουνίου 2013[14] και ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με αυτή· θεωρεί ότι το μέσο που παρέχει η εν λόγω σύσταση θα μπορούσε δυνητικά να μειώσει το κόστος της επίλυσης διαφορών για τα θύματα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ενθαρρύνει την εφαρμογή του διορθωτικού μέτρου αυτού του είδους για όλα τα θύματα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις τρίτες χώρες, και ζητεί την καθιέρωση κοινών προτύπων που να επιτρέπουν σε αντιπροσωπευτικές οργανώσεις να εγείρουν αξιώσεις αποζημιώσεων για λογαριασμό εικαζόμενων θυμάτων·
Παροτρύνσεις προς την Επιτροπή
27. έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η «εταιρική κοινωνική ευθύνη» δεν αποτελεί μεμονωμένο θέμα, αλλά αφορά ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών νομικών και πολιτικών τομέων·
28. εκφράζει την ικανοποίησή του για τις μη δεσμευτικές πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα για την υπεύθυνη διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού που εισήχθησαν από τις υπηρεσίες της Επιτροπής, αλλά τονίζει ότι οι μη δεσμευτικές πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα δεν επαρκούν μόνες τους· ζητεί επειγόντως δεσμευτικούς και εκτελεστούς κανόνες και συναφείς κυρώσεις, καθώς και ανεξάρτητους μηχανισμούς παρακολούθησης·
29. εκφράζει την ικανοποίησή του για τον νέο κανονισμό για το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ +), που τέθηκε σε ισχύ την 1 Ιανουαρίου 2014[15], ως βασικό μέσο της ενωσιακής εμπορικής πολιτικής που προωθεί τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος και τη χρηστή διακυβέρνηση στις ευάλωτες αναπτυσσόμενες χώρες· επικροτεί, ειδικότερα, τον αυστηρό και συστηματικό μηχανισμό παρακολούθησης του ΣΓΠ + και ζητεί να δοθεί έμφαση στην αποτελεσματική εφαρμογή, σε εθνικό επίπεδο, των συμβάσεων που περιλαμβάνονται στη σύμβαση·
30. υπογραμμίζει το γεγονός ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να διαφυλάξουν τα ανθρώπινα δικαιώματα· επισημαίνει ότι οι εμπορικές συμφωνίες εν γένει μπορούν να συμβάλουν στην ενίσχυση του παγκόσμιου, βασισμένου σε κανόνες εμπορικού συστήματος και ότι το εμπόριο πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις αξίες, όπως ανάφερε πρόσφατα η Επιτροπή στη νέα εμπορική στρατηγική της με τίτλο «Εμπόριο για όλους»· υπενθυμίζει την ανάγκη να εκτιμηθεί ο δυνητικός αντίκτυπος στα ανθρώπινα δικαιώματα των εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών και να ενσωματωθούν σε αυτή τη βάση όλες οι απαραίτητες ρήτρες και διασφαλίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι οποίες μπορούν να αμβλύνουν και να αντιμετωπίσουν τους εντοπιζόμενους κινδύνους που έχουν αντίκτυπο στα ανθρώπινα δικαιώματα· ζητεί από την Επιτροπή να λάβει όλα τα απαραίτητα και δυνατά μέτρα με στόχο την ανάληψη ολιστικής και συνεκτικής δράσης, και ζητεί μετ’ επιτάσεως τη συστηματική συμπερίληψη, στις εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες, κανόνων σχετικά με την ευθύνη των εταιρειών για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που θα εφαρμόζονται σε εθνικό επίπεδο, καθώς και παραπομπές σε διεθνώς αναγνωρισμένες αρχές και κατευθυντήριες γραμμές·
31. καλεί την Επιτροπή να καταθέσει επειγόντως νομοθετική πρόταση για τον έλεγχο των εξαγωγών ειδών διπλής χρήσης, δεδομένου ότι οι τεχνολογίες που αναπτύσσονται από ευρωπαϊκές εταιρείες εξακολουθούν να προκαλούν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο·
32. ζητεί την ανάπτυξη ενός συνεκτικού συνόλου κανόνων δικαίου, συμπεριλαμβανομένων διατάξεων που διέπουν την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, τη δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, το εφαρμοστέο δίκαιο, και τη δικαστική αρωγή σε διασυνοριακές καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται τρίτες χώρες·
33. ενθαρρύνει τον προβληματισμό όσον αφορά την επέκταση των κανόνων δικαιοδοσίας στο πλαίσιο του κανονισμού Βρυξέλλες I[16] στους κατηγορούμενους από τρίτες χώρες σε προσφυγές κατά εταιρειών που έχουν σαφή σύνδεσμο με ένα κράτος μέλος μεταξύ άλλων – είτε διότι έχουν την έδρα τους ή ασκούν σημαντικές δραστηριότητες σε αυτό είτε διότι ο κύριος τόπος επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων είναι στην ΕΕ – ή εταιρειών για τις οποίες η ΕΕ αποτελεί σημαντική αγορά·
34. ζητεί καλύτερη πρόσβαση στα αποδεικτικά στοιχεία μέσα από τη βελτίωση των διαδικασιών που αφορούν τη δημοσιοποίηση των στοιχείων·
35. υπενθυμίζει ότι, όταν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαπράττονται από επιχειρήσεις, οι ενέργειες αυτές μπορεί να ενέχουν προσωπική ποινική ευθύνη, και ζητεί οι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα αυτά να διώκονται στο κατάλληλο επίπεδο· καλεί τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τα νομικά, διαδικαστικά και πρακτικά εμπόδια που δεν επιτρέπουν στις διωκτικές αρχές να διερευνούν και να ασκούν διώξεις σε εταιρείες και/ή στους εκπροσώπους τους όταν εμπλέκονται σε εγκλήματα που σχετίζονται με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
36. καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ενεργήσουν σύμφωνα με το άρθρο 83 της ΣΛΕΕ και να θεσπίσουν ελάχιστους κανόνες σχετικά με τον ορισμό των ποινικών αδικημάτων και των κυρώσεων στους τομείς της ιδιαιτέρως σοβαρής εγκληματικότητας με διασυνοριακή διάσταση που αφορούν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από επιχειρήσεις σε τρίτες χώρες, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και τον αντίκτυπο των αδικημάτων αυτών και την ειδική ανάγκη να καταπολεμηθούν σε κοινή βάση.
37. υπογραμμίζει ότι η πλήρης τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην αλυσίδα παραγωγής έχει θεμελιώδη σημασία και δεν είναι απλώς ένα ζήτημα επιλογής για τους καταναλωτές· συνιστά, για να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση των παραγωγών και των καταναλωτών, τη δημιουργία σε προαιρετική βάση, σε επίπεδο ΕΕ, ενός σήματος το οποίο θα πιστοποιεί ότι τα προϊόντα είναι «χωρίς παραβιάσεις» και θα παρακολουθείται από ανεξάρτητο οργανισμό που θα διέπεται από αυστηρούς κανόνες και θα διαθέτει εξουσίες ελέγχου, και ο οποίος θα έχει ως έργο την επαλήθευση και την πιστοποίηση του ότι δεν έχει διαπραχθεί καμιά παραβίαση σε οποιοδήποτε στάδιο της αλυσίδας παραγωγής του σχετικού εμπορεύματος· θεωρεί ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθήσουν το εν λόγω σήμα «χωρίς παραβιάσεις»· προτείνει να χορηγούνται πλεονεκτήματα στα προϊόντα που φέρουν το εν λόγω σήμα «χωρίς παραβιάσεις»·
38. ζητεί μετ’ επιτάσεως από την Επιτροπή να δρομολογήσει ενωσιακή εκστρατεία για την εισαγωγή και προώθηση του σήματος «χωρίς παραβιάσεις», παροτρύνοντας τους ευρωπαίους καταναλωτές να προτιμούν τη χρήση προϊόντων που φέρουν το εν λόγω σήμα και καλώντας επίσης όλες τις εταιρείες και επιχειρήσεις να υιοθετήσουν τις βέλτιστες πρακτικές σε σχέση με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα συναφή θέματα·
39. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποβάλλουν τακτικά εκθέσεις σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται για τη διασφάλιση της ουσιαστικής προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο της επιχειρηματικής δραστηριότητας, τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται, τα κενά που συνεχίζουν να υπάρχουν στην προστασία αυτή και τις προτεινόμενες μελλοντικές δράσεις για την αντιμετώπιση των κενών αυτών·
40. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα έκθεση στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας, τον Ειδικό Εντεταλμένο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης.
- [1] http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-11855-2012-INIT/el/pdf
- [2] http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-10897-2015-INIT/el/pdf
- [3] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0470.
- [4] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0076.
- [5] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0394.
- [6] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0049.
- [7] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0050.
- [8] http://daccess-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G14/082/52/PDF/G1408252.pdf?OpenElement
- [9] http://www.unpri.org/whatsnew/realising-long-term-value-for-companies-and-investors/
- [10] https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?p=&Ref=CM/Rec(2016)3&Language=lanEnglish&Ver=original&BackColorInternet=DBDCF2&BackColorIntranet=FDC864&BackColorLogged=FDC864&direct=true
- [11] COM(2011)0681.
- [12] COM(2001)0366.
- [13] https://www.unglobalcompact.org/what-is-gc/mission/principles
- [14] ΕΕ L 201 της 26.7.2013, σ. 60.
- [15] http://ec.europa.eu/trade/policy/countries-and-regions/development/generalised-scheme-of-preferences/
- [16] http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=URISERV%3Al33054
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Ημερομηνία έγκρισης |
12.7.2016 |
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
62 5 1 |
|||
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Francisco Assis, Petras Auštrevičius, Amjad Bashir, Mario Borghezio, Elmar Brok, Klaus Buchner, James Carver, Lorenzo Cesa, Javier Couso Permuy, Andi Cristea, Mark Demesmaeker, Knut Fleckenstein, Anna Elżbieta Fotyga, Eugen Freund, Michael Gahler, Iveta Grigule, Sandra Kalniete, Afzal Khan, Janusz Korwin-Mikke, Eduard Kukan, Arne Lietz, Barbara Lochbihler, Sabine Lösing, Andrejs Mamikins, David McAllister, Tamás Meszerics, Francisco José Millán Mon, Javier Nart, Pier Antonio Panzeri, Ioan Mircea Paşcu, Vincent Peillon, Alojz Peterle, Tonino Picula, Cristian Dan Preda, Jozo Radoš, Jacek Saryusz-Wolski, Jaromír Štětina, Charles Tannock, Ivo Vajgl, Geoffrey Van Orden, Hilde Vautmans, Boris Zala, Νίκος Ανδρουλάκης, Γεώργιος Επιτήδειος, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Δημήτρης Παπαδάκης, Σοφία Σακοράφα, Андрей Ковачев, Илхан Кючюк |
||||
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Laima Liucija Andrikienė, Andrzej Grzyb, Marek Jurek, Soraya Post, Tokia Saïfi, Igor Šoltes, Traian Ungureanu, Bodil Valero, Marie-Christine Vergiat, Janusz Zemke, Ελένη Θεοχάρους, Τάκης Χατζηγεωργίου |
||||
Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Beatriz Becerra Basterrechea, Therese Comodini Cachia, Ignazio Corrao, Edouard Ferrand, Liliana Rodrigues |
||||