SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi i uchylającej decyzję nr 994/2012/UE

18.10.2016 - (COM(2016)0053 – C8-0034/2016 – 2016/0031(COD)) - ***I

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawca: Zdzisław Krasnodębski


Procedura : 2016/0031(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0305/2016
Teksty złożone :
A8-0305/2016
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi i uchylającej decyzję nr 994/2012/UE

(COM(2016)0053 – C8-0034/2016 – 2016/0031(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0053),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 194 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0034/2016),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, jak również Komisji Handlu Międzynarodowego (A8-0305/2016),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Poprawka    1

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1)  Dla właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego energii konieczne jest, aby energia importowana do Unii podlegała w pełni zasadom ustanawiającym rynek wewnętrzny energii. Nieprawidłowo funkcjonujący rynek wewnętrzny energii stawia Unię w ryzykownej i niekorzystnej sytuacji pod względem bezpieczeństwa dostaw energii, a także uniemożliwia konsumentom europejskim i przemysłowi europejskiemu czerpanie wynikających z niego potencjalnych korzyści.

(1)  Dla właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego energii konieczne jest, aby energia importowana do Unii podlegała w pełni zasadom ustanawiającym rynek wewnętrzny energii. Przejrzystość i zgodność z prawem Unii stanowią ważne aspekty zapewniania stabilności energetycznej Unii. Nieprawidłowo funkcjonujący rynek wewnętrzny energii stawia Unię w ryzykownej i niekorzystnej sytuacji pod względem bezpieczeństwa dostaw energii, a także uniemożliwia konsumentom europejskim i przemysłowi europejskiemu czerpanie wynikających z niego potencjalnych korzyści.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(1a)  W celu zabezpieczenia dostaw energii w Unii konieczna jest dywersyfikacja źródeł energii i budowa nowych połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi. Jednocześnie kluczowe znaczenie ma intensyfikacja współpracy w zakresie bezpieczeństwa energetycznego z państwami sąsiadującymi z Unią, z partnerami strategicznymi, a także pomiędzy instytucjami unijnymi.

Poprawka    3

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2)  Celem strategii unii energetycznej przyjętej przez Komisję w dniu 25 lutego 2015 r.8 jest zapewnienie konsumentom bezpiecznej, zrównoważonej, konkurencyjnej energii po przystępnych cenach. W szczególności w strategii unii energetycznej podkreślono, że pełna zgodność umów związanych z zakupem energii od państw trzecich z przepisami Unii ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, jak stwierdzono w analizach przeprowadzonych w maju 2014 r. na potrzeby europejskiej strategii bezpieczeństwa energetycznego9. W tym samym duchu Rada Europejska w swoich konkluzjach z dnia 19 marca 2015 r. wezwała również do „pełnej zgodności z prawem unijnym wszystkich umów dotyczących kupowania gazu od dostawców zewnętrznych, przede wszystkim poprzez zwiększenie przejrzystości takich umów i zwiększenie ich zgodności z unijnymi postanowieniami w zakresie bezpieczeństwa energetycznego”.

(2)  Celem strategii unii energetycznej przyjętej przez Komisję w dniu 25 lutego 2015 r.8 jest zapewnienie konsumentom bezpiecznej, zrównoważonej, konkurencyjnej energii po przystępnych cenach. Można to osiągnąć, gdy polityka energetyczna, polityka handlowa i polityka zewnętrzna będą spójnie i konsekwentnie szły ze sobą w parze. W szczególności w strategii unii energetycznej podkreślono, że pełna zgodność umów związanych z zakupem energii od państw trzecich z przepisami Unii ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, jak stwierdzono w analizach przeprowadzonych w maju 2014 r. na potrzeby europejskiej strategii bezpieczeństwa energetycznego9. W tym samym duchu Rada Europejska w swoich konkluzjach z dnia 19 marca 2015 r. wezwała również do „pełnej zgodności z prawem unijnym wszystkich umów dotyczących kupowania gazu od dostawców zewnętrznych, przede wszystkim poprzez zwiększenie przejrzystości takich umów i zwiększenie ich zgodności z unijnymi postanowieniami w zakresie bezpieczeństwa energetycznego”. Komisja powinna w związku z tym podjąć starania – w obszarze swoich kompetencji i z zastrzeżeniem zasad pomocniczości i proporcjonalności – w celu zapewnienia, by dominujący dostawcy gazu w regionie nie nadużywali swojej pozycji z naruszeniem unijnych reguł konkurencji, co w szczególności odnosi się do nieuczciwych cen stosowanych w państwach członkowskich oraz do stosowania przerw w dostawach jako metody szantażu gospodarczego i politycznego.

____________________

____________________

3 COM(2015)80.

3 COM(2015)0080.

4 COM (2014)330.

4 COM (2014)0330.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 2 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2a)  Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 15 grudnia 2015 r. zatytułowanej „W kierunku europejskiej unii energetycznej”1a podkreślił potrzebę zwiększenia spójności zewnętrznego wymiaru bezpieczeństwa energetycznego Unii oraz przejrzystości umów dotyczących energii.

 

______________

 

1a  Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0444.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 4 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(4a)  Wysoki stopień przejrzystości umów w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi umożliwia Unii podejmowanie skoordynowanych działań, w duchu solidarności, w celu zapewnienia zgodności takich umów z prawem Unii i skutecznego zabezpieczenia przez nie dostaw energii. Taka przejrzystość powinna również sprzyjać zacieśnieniu wewnątrzunijnej współpracy w zakresie stosunków zewnętrznych w dziedzinie energii oraz przyczynić się do osiągnięcia długofalowych celów polityki unijnej w obszarze energii, klimatu i bezpieczeństwa dostaw energii.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  Aby uniknąć wszelkiej niezgodności z prawem Unii i zwiększyć przejrzystość państwa członkowskie powinny bezzwłocznie informować Komisję o zamiarze podjęcia negocjacji dotyczących nowych umów międzyrządowych lub zmian w obowiązujących umowach międzyrządowych. Komisja powinna być regularnie informowana o postępach w negocjacjach. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zwrócenia się do Komisji, aby wzięła udział w negocjacjach jako obserwator.

(5)  Aby uniknąć wszelkiej niezgodności z prawem Unii i przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa energetycznego Unii, a także zwiększyć przejrzystość, państwa członkowskie powinny bezzwłocznie informować Komisję o zamiarze podjęcia negocjacji dotyczących nowych umów międzyrządowych lub zmian w obowiązujących umowach międzyrządowych. Komisja powinna być regularnie i należycie informowana o postępach w negocjacjach. Komisja powinna uczestniczyć w negocjacjach w charakterze obserwatora, jeśli uzna to za niezbędne ze względu na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii lub na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii. Państwa członkowskie powinny w każdym przypadku mieć możliwość zwrócenia się do Komisji, aby wzięła udział w negocjacjach jako obserwator.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6)  W trakcie negocjacji Komisja powinna mieć możliwość udzielenia porad odnośnie do sposobów uniknięcia niezgodności z prawem unijnym. W szczególności Komisja mogłaby opracować we współpracy z państwami członkowskimi opcjonalne klauzule wzorcowe lub wytyczne. Komisja powinna mieć możliwość zwrócenia uwagi na cele unijnej polityki energetycznej, zasadę solidarności między państwami członkowskimi oraz przyjęte przez Radę stanowisko Unii lub konkluzje Rady Europejskiej.

(6)  W trakcie negocjacji umowy międzyrządowej Komisja powinna udzielać zainteresowanemu państwu członkowskiemu porad odnośnie do sposobów zapewnienia zgodności z prawem unijnym. W szczególności Komisja powinna opracować we współpracy z państwami członkowskimi opcjonalne klauzule wzorcowe lub wytyczne oraz przykładowe projekty klauzul, których należy zasadniczo unikać. Takie klauzule wzorcowe lub wytyczne powinny służyć właściwym organom jako instrument odniesienia oraz powinny zwiększać przejrzystość i zgodność z prawem Unii. Komisja powinna mieć możliwość zwrócenia uwagi zainteresowanego państwa członkowskiego na odpowiednie cele unijnej polityki energetycznej, zasadę solidarności między państwami członkowskimi oraz przyjęte przez Radę stanowisko Unii lub konkluzje Rady Europejskiej.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  Aby zapewnić zgodność z przepisami Unii, państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji projekt umowy międzyrządowej zanim stanie się ona prawnie wiążąca dla stron (ex ante). W duchu współpracy Komisja powinna wspierać państwo członkowskie w identyfikacji problemów dotyczących zgodności z przepisami unijnymi projektu umowy międzyrządowej lub zmiany takiej umowy. Dane państwo członkowskie byłoby wówczas lepiej przygotowane do wynegocjowania umowy zgodnej z przepisami unijnymi. Komisja powinna mieć wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie takiej oceny, aby zapewnić w najwyższym stopniu pewność prawa bez powodowania niepotrzebnych opóźnień. Aby w pełni skorzystać ze wsparcia oferowanego przez Komisję, państwa członkowskie powinny powstrzymać się od zawierania umowy międzyrządowej zanim Komisja nie przekaże im swojej oceny. Państwa członkowskie powinny podjąć wszystkie niezbędne działania w celu znalezienia właściwego rozwiązania i wyeliminowania wykrytej niezgodności.

(7)  Aby zapewnić zgodność z przepisami Unii i z celami strategii na rzecz unii energetycznej, państwa członkowskie powinny jak najwcześniej zgłaszać Komisji projekt umowy międzyrządowej, zanim stanie się ona prawnie wiążąca dla stron (ex ante). W duchu współpracy Komisja powinna wspierać państwo członkowskie w identyfikacji potencjalnych problemów dotyczących zgodności z przepisami unijnymi projektu umowy międzyrządowej lub zmiany takiej umowy. Dane państwo członkowskie byłoby wówczas lepiej przygotowane do wynegocjowania umowy zgodnej z przepisami unijnymi. Komisja powinna mieć wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie takiej oceny, aby zapewnić w najwyższym stopniu pewność prawa bez powodowania niepotrzebnych opóźnień. Komisja powinna rozważyć możliwość skrócenia czasu przeznaczonego na ocenę, w szczególności jeśli zwraca się o to państwo członkowskie. Aby w pełni skorzystać ze wsparcia oferowanego przez Komisję, państwa członkowskie powinny powstrzymać się od zawierania umowy międzyrządowej, zanim Komisja nie przekaże im swojej oceny. Taka ocena nie powinna wpływać na zawartość lub treść umów międzyrządowych, ale powinna zapewniać ich zgodność z prawem Unii. W przypadku braku zgodności państwa członkowskie powinny znaleźć właściwe rozwiązanie w celu wyeliminowania wykrytej niezgodności.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  W kontekście strategii unii energetycznej przejrzystość dotychczasowych i przyszłych umów międzyrządowych ma w dalszym ciągu kluczowe znaczenie. Państwa członkowskie powinny nadal przedkładać Komisji wszystkie obowiązujące i przyszłe umowy międzyrządowe, zarówno te, które weszły już w życie, jak i te tymczasowo stosowane, w rozumieniu art. 25 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, oraz przedkładać wszelkie nowe umowy międzyrządowe.

(8)  W kontekście strategii unii energetycznej przejrzystość dotychczasowych i przyszłych umów międzyrządowych ma w dalszym ciągu kluczowe znaczenie i stanowi ważny aspekt zapewniania stabilności energetycznej Unii. Państwa członkowskie powinny nadal przedkładać Komisji wszystkie obowiązujące i przyszłe umowy międzyrządowe, zarówno te, które weszły już w życie, jak i te tymczasowo stosowane, w rozumieniu art. 25 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, oraz przedkładać wszelkie nowe umowy międzyrządowe.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9)  Komisja powinna ocenić zgodność z prawem Unii umów międzyrządowych, które już weszły w życie lub są stosowane tymczasowo, przed wejściem w życie niniejszej decyzji i poinformować państwa członkowskie o tej ocenie. W przypadku braku zgodności państwa członkowskie powinny podjąć wszystkie niezbędne działania w celu znalezienia właściwego rozwiązania i wyeliminowania wykrytej niezgodności.

(9)  Komisja powinna ocenić zgodność umów międzyrządowych, które już weszły w życie lub są stosowane tymczasowo, z prawem Unii przed wejściem w życie niniejszej decyzji i poinformować państwa członkowskie o tej ocenie. Taka ocena nie powinna w żaden sposób wpływać na zawartość lub treść umów, ale powinna zapewniać ich zgodność z prawem Unii. W przypadku braku zgodności państwa członkowskie powinny znaleźć właściwe rozwiązanie w celu wyeliminowania wykrytej niezgodności.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10)  Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie jedynie do umów międzyrządowych, które mają wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo dostaw energii w Unii. W przypadku wątpliwości państwa członkowskie powinny zasięgać rady Komisji. Co do zasady umowy, które wygasły lub nie są już stosowane, nie mają wpływu na rynek wewnętrzny energii ani na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii, i tym samym nie powinny być objęte niniejszą decyzją.

(10)  Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie jedynie do umów międzyrządowych, które mają potencjalny wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo dostaw energii w Unii. Może dotyczyć zakupu, handlu, przesyłu, sprzedaży, magazynowania lub dostawy energii w co najmniej jednym państwie członkowskim lub do co najmniej jednego państwa członkowskiego lub budowy lub eksploatacji infrastruktury energetycznej z fizycznym połączeniem z co najmniej jednym państwem członkowskim. W przypadku wątpliwości państwa członkowskie powinny niezwłocznie zasięgać rady Komisji. Co do zasady umowy, które wygasły lub nie są już stosowane, nie powinny być objęte niniejszą decyzją.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10a)  To fakt, że instrument lub jego części posiadają moc prawnie wiążącą, a nie jego formalna nazwa, powinien decydować o tym, czy do celów niniejszej decyzji kwalifikuje się on jako umowa międzyrządowa lub – w przypadku braku mocy prawnie wiążącej – jako instrument niewiążący.

Uzasadnienie

Należy podkreślić, że to treść dokumentu, a nie jego formalna nazwa decyduje o jego charakterze.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11)  Państwa członkowskie nawiązują stosunki z państwami trzecimi nie tylko zawierając z nimi umowy międzyrządowe, lecz również za pośrednictwem instrumentów niewiążących. Pomimo swojego niewiążącego charakteru, takie instrumenty mogą być wykorzystywane do ustanawiania szczegółowych ram dla infrastruktury energetycznej i dostaw energii. W tym zakresie instrumenty niewiążące mogą mieć podobne skutki dla na wewnętrznego rynku energii jak umowy międzyrządowe, ponieważ wdrażanie takich instrumentów może skutkować pogwałceniem przepisów unijnych. Aby zapewnić większą przejrzystość wszystkich stosowanych przez państwa członkowskie środków, które mogą wywierać wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo energetyczne, państwa członkowskie powinny przedkładać ex post Komisji również odpowiednie instrumenty niewiążące. Komisja powinna ocenić przedłożone instrumenty niewiążące i jeśli to stosowne, poinformować o wnioskach państwo członkowskie.

(11)  Państwa członkowskie nawiązują stosunki z państwami trzecimi nie tylko zawierając z nimi umowy międzyrządowe, lecz również za pośrednictwem instrumentów niewiążących. Pomimo swojego niewiążącego charakteru, takie instrumenty mogą być wykorzystywane do ustanawiania szczegółowych ram dla infrastruktury energetycznej i dostaw energii. W tym zakresie instrumenty niewiążące mogą mieć podobne skutki dla na wewnętrznego rynku energii jak umowy międzyrządowe, ponieważ wdrażanie takich instrumentów może skutkować pogwałceniem przepisów unijnych. Aby zapewnić większą przejrzystość wszystkich stosowanych przez państwa członkowskie środków, które mogą wywierać wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo energetyczne, państwa członkowskie powinny przedkładać ex ante Komisji również odpowiednie instrumenty niewiążące. Komisja powinna ocenić przedłożone instrumenty niewiążące i jeśli to stosowne, poinformować o wnioskach państwo członkowskie.

Poprawka     14

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12)  Umowy międzyrządowe lub instrumenty niewiążące, które muszą być przedkładane w całości Komisji na podstawie innych aktów unijnych lub dotyczą kwestii wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej nie powinny być objęte niniejszą decyzją.

(Nie dotyczy polskiej wersji językowej)  

Poprawka    15

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13)  Niniejsza decyzja nie powinna ustanawiać obowiązków w odniesieniu do umów między przedsiębiorstwami. Państwa członkowskie powinny mieć jednak możliwość zawiadamiania Komisji na zasadzie dobrowolności o takich umowach, do których wyraźnie odsyłają umowy międzyrządowe lub instrumenty niewiążące.

(13)  Niniejsza decyzja nie powinna ustanawiać obowiązków w odniesieniu do umów zawieranych wyłącznie między przedsiębiorstwami. Jednak – z zastrzeżeniem pełnego poszanowania szczególnie chronionych informacji handlowych – państwa członkowskie powinny być zobowiązane do zawiadamiania Komisji o umowach zawieranych wyłącznie między przedsiębiorstwami, w przypadku gdy wyraźnie odsyłają do nich umowy międzyrządowe lub instrumenty niewiążące.

Poprawka     16

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  Komisja powinna udostępniać uzyskane informacje wszystkim pozostałym państwom członkowskim w bezpiecznej postaci elektronicznej. Komisja powinna uwzględniać wnioski państw członkowskich o traktowanie przekazanych jej informacji jako poufnych. Wnioski o zachowanie poufności nie powinny jednak ograniczać dostępu samej Komisji do informacji poufnych, gdyż Komisja musi dysponować pełnymi informacjami na potrzeby własnej oceny. Komisja powinna być odpowiedzialna za zagwarantowanie stosowania klauzuli poufności. Wnioski o zachowanie poufności powinny pozostawać bez uszczerbku dla prawa dostępu do dokumentów przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady11.

(14)  Komisja powinna udostępniać uzyskane informacje o umowach międzyrządowych i instrumentach niewiążących wszystkim pozostałym państwom członkowskim w bezpiecznej postaci elektronicznej, aby polepszyć koordynację i przejrzystość między państwami członkowskimi i tym samym wzmocnić ich pozycję negocjacyjną wobec państw trzecich. Komisja powinna uwzględniać wnioski państw członkowskich o traktowanie przekazanych jej informacji jako poufnych. Wnioski o zachowanie poufności nie powinny jednak ograniczać dostępu samej Komisji do informacji poufnych, gdyż Komisja musi dysponować pełnymi informacjami na potrzeby własnej oceny. Komisja powinna być odpowiedzialna za zagwarantowanie stosowania klauzuli poufności. Wnioski o zachowanie poufności powinny pozostawać bez uszczerbku dla prawa dostępu do dokumentów przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady11.

_________________

_________________

11 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

11 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

Poprawka    17

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 15

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Jeżeli państwo członkowskie traktuje umowę międzyrządową jako poufną, powinno przedstawić Komisji jej streszczenie w celu udostępnienia takiego streszczenia pozostałym państwom członkowskim.

(15)  Jeżeli państwo członkowskie traktuje umowę międzyrządową jako poufną, powinno przedstawić Komisji streszczenie, obejmujące główne elementy i istotne klauzule umowy, w tym ograniczenia, w celu udostępnienia takiego streszczenia pozostałym państwom członkowskim.

Poprawka    18

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Stała wymiana informacji na temat umów międzyrządowych na poziomie Unii powinna umożliwić opracowanie najlepszych praktyk. Na podstawie tych najlepszych praktyk Komisja, w stosownych przypadkach we współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych w odniesieniu do polityki zewnętrznej Unii, powinna opracować opcjonalne klauzule wzorcowe do stosowania w umowach międzyrządowych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi. Stosowanie takich klauzul wzorcowych powinno zapobiegać niezgodności umów międzyrządowych z prawem unijnym, w szczególności z przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii i z prawem konkurencji, oraz niezgodności z umowami międzynarodowymi zawartymi przez Unię. Ich stosowanie powinno być opcjonalne oraz powinna istnieć możliwość dostosowania ich treści do konkretnych okoliczności.

(16)  Stała wymiana informacji na temat umów międzyrządowych na poziomie Unii powinna umożliwić opracowanie najlepszych praktyk. Na podstawie tych najlepszych praktyk Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, a w stosownych przypadkach we współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych w odniesieniu do polityki zewnętrznej Unii, powinna opracować opcjonalne klauzule wzorcowe do stosowania w umowach międzyrządowych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi, a także wykaz przykładowych klauzul, które nie są zgodne z prawem Unii lub celami unii energetycznej i których należy zasadniczo unikać. Stosowanie takich klauzul wzorcowych powinno zapewniać zgodność umów międzyrządowych z prawem Unii i zapobiegać niezgodności z umowami międzynarodowymi zawartymi przez Unię. Ich stosowanie powinno być opcjonalne oraz powinna istnieć możliwość dostosowania ich treści i struktury do konkretnych okoliczności.

Poprawka     19

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17)  Lepsza wzajemna wiedza na temat obowiązujących i nowych umów międzyrządowych oraz instrumentów niewiążących powinna umożliwić lepszą koordynację w kwestiach energetycznych między samymi państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją. Taka usprawniona koordynacja powinna umożliwiać państwom członkowskim pełne korzystanie ze znaczenia politycznego i gospodarczego Unii oraz umożliwiać Komisji przedstawianie propozycji rozwiązań problemów zidentyfikowanych w obszarze umów międzyrządowych.

(17)  Lepsza wzajemna wiedza na temat obowiązujących i nowych umów międzyrządowych oraz instrumentów niewiążących powinna poprawić przejrzystość i koordynację w kwestiach energetycznych między samymi państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją. Większa przejrzystość i lepsza koordynacja są szczególnie ważne dla państw członkowskich uzależnionych od połączeń międzysystemowych z państwem członkowskim, które negocjuje umowę międzyrządową. Taka usprawniona koordynacja powinna umożliwiać państwom członkowskim pełne korzystanie ze znaczenia politycznego i gospodarczego Unii, powinna wzmacniać ich pozycję negocjacyjną wobec państw trzecich oraz umożliwiać Komisji zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii.

Poprawka    20

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Komisja powinna ułatwiać koordynację między państwami członkowskimi i do niej zachęcać w celu wzmocnienia ogólnej strategicznej roli Unii w oparciu o silne i skuteczne skoordynowane podejście wobec państw będących producentami, państw tranzytowych i państw będących odbiorcami.

(18)  Komisja powinna ułatwiać i zapewniać koordynację między państwami członkowskimi w celu wzmocnienia ogólnej strategicznej roli Unii w dziedzinie energii w oparciu o dobrze zdefiniowane i skuteczne długoterminowe skoordynowane podejście wobec państw będących producentami, państw tranzytowych i państw będących odbiorcami.

Poprawka    21

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 1 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Niniejsza decyzja ustanawia mechanizm wymiany informacji między państwami członkowskimi a Komisją w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii, zgodnie z definicją w art. 2, w celu zoptymalizowania funkcjonowania wewnętrznego rynku energii.

1.  Niniejsza decyzja ustanawia mechanizm wymiany informacji między państwami członkowskimi a Komisją w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii, zgodnie z definicją w art. 2, w celu zoptymalizowania funkcjonowania wewnętrznego rynku energii i zapewnienia bezpieczeństwa dostaw do Unii oraz przyczynienia się do osiągnięcia celów strategii na rzecz unii energetycznej.

Poprawka    22

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1)  „umowa międzyrządowa” oznacza prawnie wiążącą umowę między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, która ma wpływ na działanie lub funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii bądź na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii; jednakże w przypadku gdy w zakres takiej wiążącej prawnie umowy wchodzą również inne kwestie, „umowę międzyrządową” stanowią wyłącznie te postanowienia, które dotyczą energii, włącznie z postanowieniami ogólnymi mającymi zastosowanie do takich postanowień dotyczących energii;

(1)  „umowa międzyrządowa” oznacza prawnie wiążącą umowę, niezależnie od jej formalnej nazwy, między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, w tym organizacjami międzynarodowymi, przedsiębiorstwami, w których państwo trzecie jest głównym interesariuszem, i przedsiębiorstwami, w których państwo trzecie ma znaczny wpływ na proces decyzyjny, mającą potencjalny wpływ na działanie lub funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii bądź na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii, i która może dotyczyć zakupu, handlu, sprzedaży, przesyłu, magazynowania lub dostawy energii w co najmniej jednym państwie członkowskim lub do co najmniej jednego państwa członkowskiego lub budowy lub eksploatacji infrastruktury energetycznej z fizycznym połączeniem z co najmniej jednym państwem członkowskim; jednakże w przypadku gdy w zakres takiej wiążącej prawnie umowy wchodzą również inne kwestie, „umowę międzyrządową” stanowią wyłącznie te postanowienia, które dotyczą energii, włącznie z postanowieniami ogólnymi mającymi zastosowanie do takich postanowień dotyczących energii;

Poprawka    23

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  „instrument niewiążący” oznacza niewiążące prawnie porozumienie między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, takie jak protokół ustaleń, wspólna deklaracja, wspólna deklaracja ministerialna, wspólne działanie lub wspólny kodeks postępowania, które zawiera interpretację prawa unijnego, określa warunki dostaw energii (takie jak ilość i cena energii) lub rozwój infrastruktury energetycznej;

(3)  „instrument niewiążący” oznacza niewiążące prawnie porozumienie między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, takie jak protokół ustaleń, wspólna deklaracja, wspólna deklaracja ministerialna, wspólne działanie lub wspólny kodeks postępowania, które zawiera interpretację prawa unijnego, określa warunki dostaw energii (takie jak ilość i cena energii) lub rozwój lub eksploatację infrastruktury energetycznej;

Poprawka     24

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 3 – ustęp 1 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku takiego powiadomienia Komisji o negocjacjach, zainteresowane państwo członkowskie regularnie informuje Komisję o postępach tych negocjacjach.

Po przekazaniu Komisji takiego powiadomienia o negocjacjach przez państwo członkowskie, zainteresowane państwo członkowskie regularnie informuje Komisję o postępach w tych negocjacjach.

Poprawka     25

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 3 – ustęp 2 – akapit 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Informacje przekazywane Komisji obejmują wskazanie postanowień, które będą przedmiotem negocjacji, cele negocjacji, a także inne istotne informacje zgodnie z przepisami dotyczącymi poufności informacji określonymi w art. 8.

Poprawka     26

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 3 – ustęp 2 – akapit 2 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Komisja udostępnia otrzymane informacje, z wyjątkiem części poufnych wskazanych zgodnie z art. 8, wraz z każdą notą dotyczącą niezgodności z prawem Unii, wszystkim państwom członkowskim w celu zapewnienia osiągnięcia celów unii energetycznej.

Poprawka     27

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 3 – ustęp 3 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku gdy ratyfikowana umowa międzyrządowa lub zmiana umowy międzyrządowej wyraźnie odsyła do innych tekstów, zainteresowane państwo członkowskie przedkłada również te inne teksty, o ile zawierają one elementy, które mogą mieć wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii lub na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii.

W przypadku gdy ratyfikowana umowa międzyrządowa lub zmiana umowy międzyrządowej wyraźnie odsyła do innych tekstów, zainteresowane państwo członkowskie przedkłada również te inne teksty, o ile zawierają one którykolwiek z elementów wymienionych w art. 2 ust. 1.

Poprawka    28

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 3 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 2 i 3 nie ma zastosowania do umów między przedsiębiorstwami.

4.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 2 i 3 nie ma zastosowania do umów zawieranych wyłącznie między przedsiębiorstwami.

 

W przypadku wątpliwości, czy dana umowa stanowi umowę międzyrządową czy obowiązującą umowę międzyrządową, i tym samym czy podlega obowiązkowi powiadomienia zgodnie z art. 3 i 6, państwa członkowskie bez zwłoki konsultują się z Komisją.

Poprawka    29

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 4 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  W przypadku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie o negocjacjach zgodnie z art. 3 ust. 1 Komisja może udzielić danemu państwu członkowskiemu wskazówek dotyczących sposobu uniknięcia niezgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany obowiązującej umowy międzyrządowej z prawem unijnym. Państwo członkowskie może również wystąpić do Komisji z wnioskiem o wsparcie w takich negocjacjach.

1.  W przypadku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie o negocjacjach zgodnie z art. 3 ust. 1 służby Komisji udzielają danemu państwu członkowskiemu porad i wytycznych dotyczących sposobu zapewnienia zgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany obowiązującej umowy międzyrządowej z prawem unijnym i z celami Unii z zakresu bezpieczeństwa energetycznego.

Poprawka    30

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 4 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego lub na wniosek Komisji i za pisemną zgodną zainteresowanego państwa członkowskiego Komisja może uczestniczyć w negocjacjach jako obserwator.

2.  Jeżeli ze względu na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii lub na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii Komisja uzna to za konieczne, uczestniczy w negocjacjach jako obserwator, nie ograniczając swobody prowadzenia negocjacji przez państwa członkowskie. Zainteresowane państwo członkowskie może również zwrócić się do Komisji o pomoc w negocjacjach.

Poprawka    31

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 4 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  W przypadku udziału w negocjacjach w charakterze obserwatora Komisja może udzielić zainteresowanemu państwu członkowskiemu porad dotyczących sposobu uniknięcia niezgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany umowy z prawem unijnym.

3.  W toku negocjacji Komisja udziela zainteresowanemu państwu członkowskiemu porad dotyczących zapewnienia zgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany umowy z prawem unijnym i z celami Unii z zakresu unii energetycznej. Przedstawiciele Komisji traktują informacje szczególnie chronione otrzymywane w czasie tych negocjacji z zachowaniem należytej poufności.

Poprawka    32

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 5 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  W terminie sześciu tygodni od daty otrzymania zgodnie z art. 3 ust. 2 kompletnego projektu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy wraz z załącznikami do nich Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie o wszelkich wątpliwościach co do zgodności projektu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy z przepisami Unii, w szczególności z przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii oraz z unijnym prawem konkurencji. W przypadku braku odpowiedzi Komisji w tym terminie uznaje się, że nie zgłosiła ona żadnych wątpliwości tego rodzaju.

1.  W terminie czterech tygodni od daty otrzymania zgodnie z art. 3 ust. 2 kompletnego projektu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy wraz z załącznikami do nich Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie o wszelkich wątpliwościach co do zgodności projektu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy z przepisami Unii. W przypadku braku odpowiedzi Komisji w tym terminie uznaje się, że nie zgłosiła ona żadnych wątpliwości tego rodzaju.

Poprawka    33

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 5 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  W przypadku gdy Komisja powiadomi zainteresowane państwo członkowskie zgodnie z ust. 1 o swoich wątpliwościach, powiadamia ona zainteresowane państwo członkowskie o swej opinii co do zgodności projektu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy z przepisami Unii, w szczególności z przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii oraz z unijnym prawem konkurencji w terminie dwunastu tygodni od daty otrzymania projektu zgodnie z ust. 1. W przypadku braku opinii Komisji w tym terminie uznaje się, że Komisja nie wniosła żadnych zastrzeżeń.

2.  W przypadku gdy Komisja powiadomi zainteresowane państwo członkowskie zgodnie z ust. 1, że uznaje daną umowę międzyrządową lub zmianę umowy za niezgodną z przepisami Unii, Komisja przekazuje temu państwu członkowskiemu szczegółową opinię w terminie dwunastu tygodni od daty otrzymania projektu zgodnie z ust. 1. W przypadku braku opinii Komisji w tym terminie uznaje się, że Komisja nie wniosła żadnych zastrzeżeń.

Poprawka    34

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 5 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą zostać przedłużone za zgodą zainteresowanego państwa członkowskiego. Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, zostają skrócone w porozumieniu z Komisją, o ile jest to uzasadnione okolicznościami.

3.  Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą zostać przedłużone za zgodą zainteresowanego państwa członkowskiego. Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, zostają skrócone w porozumieniu z Komisją, o ile jest to uzasadnione okolicznościami, tak aby negocjacje zakończyły się w przewidzianym terminie.

Poprawka    35

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 5 – ustęp 4 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przy podpisywaniu lub ratyfikowaniu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy lub przy wyrażaniu na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie uwzględnia w najwyższym stopniu opinię Komisji, o której mowa w ust. 2.

Przed podpisaniem lub ratyfikowaniem umowy międzyrządowej lub zmiany umowy lub przed wyrażeniem na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie wykazuje, w jaki sposób uwzględniono opinię Komisji, o której mowa w ust. 2, w celu zapewnienia pełnej zgodności z prawem Unii.

Poprawka     36

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Najpóźniej w ciągu [trzech miesięcy po wejściu w życie niniejszej decyzji] państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszystkich obowiązujących umowach międzyrządowych, łącznie z załącznikami i zmianami do nich.

W ciągu [trzech miesięcy po wejściu w życie niniejszej decyzji] państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszystkich obowiązujących umowach międzyrządowych, łącznie z załącznikami i zmianami do nich. Jeżeli istnieją przesłanki świadczące o tym, że w przyszłości może być konieczne rozpoczęcie negocjacji z państwem trzecim, państwa członkowskie odpowiednio informują o tym Komisję.

Poprawka    37

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z niniejszym ustępem nie ma zastosowania do umów między przedsiębiorstwami.

Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z niniejszym ustępem nie ma zastosowania do umów zawieranych wyłącznie między przedsiębiorstwami.

Poprawka    38

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 6 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Komisja ocenia umowy międzyrządowe przedłożone zgodnie z ust. 1 i 2. Jeżeli w wyniku swojej pierwszej oceny Komisja poweźmie wątpliwości co do zgodności tych umów z prawem unijnym, w szczególności z unijnym prawem konkurencji i przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii, powiadamia o tym zainteresowane państwa członkowskie w terminie dziewięciu miesięcy od przedłożenia tych umów.

3.  Komisja ocenia umowy międzyrządowe przedłożone zgodnie z ust. 1 i 2. Jeżeli w wyniku swojej pierwszej oceny Komisja poweźmie wątpliwości co do zgodności tych umów z prawem unijnym powiadamia o tym zainteresowane państwa członkowskie w terminie dziewięciu miesięcy od przedłożenia tych umów.

Poprawka    39

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a.  Ocena przez Komisję umów międzyrządowych i obowiązujących umów międzyrządowych pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów Unii w zakresie uchybień zobowiązaniom państwa członkowskiego, pomocy państwa i konkurencji oraz w żaden sposób nie wpływa na ich ocenę.

Poprawka    40

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Z chwilą przyjęcia instrumentu niewiążącego lub zmiany instrumentu niewiążącego zainteresowane państwo członkowskie przedkłada Komisji niewiążący instrument lub zmianę instrumentu, łącznie z wszelkimi załącznikami do nich.

Przed przyjęciem instrumentu niewiążącego lub zmianą instrumentu niewiążącego zainteresowane państwo członkowskie niezwłocznie przedkłada Komisji niewiążący instrument lub zmianę instrumentu, łącznie z wszelkimi załącznikami do nich.

Poprawka    41

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 7 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 1 i 2 nie ma zastosowania do umów między przedsiębiorstwami.

3.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 1 i 2 nie ma zastosowania do umów zawieranych wyłącznie między przedsiębiorstwami.

Poprawka    42

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 7 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Jeżeli w wyniku swojej pierwszej oceny Komisja poweźmie wątpliwości co do zgodności środków wdrażających instrument niewiążący przedłożony jej na podstawie ust. 1 i 2 z prawem unijnym, w szczególności z unijnym prawem konkurencji i przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii, powiadamia o tym zainteresowane państwo członkowskie.

4.  Komisja informuje zainteresowane państwo członkowskie o swoich wątpliwościach co do zgodności środków wdrażających instrument niewiążący przedłożony jej na podstawie ust. 1 i 2 z prawem unijnym lub z celami strategii na rzecz unii energetycznej.

 

4a.  Przed podpisaniem lub ratyfikowaniem instrumentu niewiążącego lub zmiany instrumentu niewiążącego lub przed wyrażeniem na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie wykazuje, w jaki sposób uwzględniono opinię Komisji, w celu zapewnienia pełnej zgodności środków wykonawczych z prawem Unii i z celami Unii z zakresu bezpieczeństwa energetycznego.

 

W przypadku braku odpowiedzi Komisji w terminie czterech tygodni od przedłożenia uznaje się, że nie zgłosiła ona żadnych wątpliwości tego rodzaju. Opinia Komisji w sprawie instrumentów niewiążących ma charakter niewiążący. Jednak przy podpisywaniu lub ratyfikowaniu niewiążącego instrumentu lub zmiany instrumentu lub przy wyrażaniu na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie uwzględnia w najwyższym stopniu opinię Komisji i zwraca uwagę na problematyczne postanowienia w takich instrumentach.

 

4b.  W przypadku wątpliwości, czy dany instrument stanowi instrument niewiążący czy obowiązujący instrument niewiążący, i tym samym czy podlega obowiązkowi powiadomienia zgodnie z art. 7, państwa członkowskie bez zwłoki konsultują się z Komisją.

Poprawka     43

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 8 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  W przypadku gdy dane państwo członkowskie nie wskazało, że informacje należy traktować jako poufne zgodnie z ust. 1, Komisja udostępnia te informacje wszystkim pozostałym państwom członkowskim w bezpiecznej postaci elektronicznej.

2.  W przypadku gdy dane państwo członkowskie nie wskazało, że informacje należy traktować jako poufne zgodnie z ust. 1, Komisja udostępnia te informacje wszystkim pozostałym państwom członkowskim w bezpiecznej postaci elektronicznej wraz z notą dotyczącą wszelkich niezgodności z prawem Unii.

Poprawka    44

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 2 – litera e a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ea)  informacje dotyczące postanowień wchodzących w zakres kompetencji Unii w ramach wspólnej polityki handlowej.

Uzasadnienie

Sprawozdawca uważa, że należy położyć specjalny nacisk również na zgodność z zagadnieniami wchodzącymi w zakres wyłącznych kompetencji Unii w ramach wspólnej polityki handlowej.

Poprawka     45

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 8 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Komisja udostępnia w formie elektronicznej streszczenia, o których mowa w ust. 3, wszystkim pozostałym państwom członkowskim.

4.  Komisja udostępnia w formie elektronicznej streszczenia, o których mowa w ust. 3, wszystkim pozostałym państwom członkowskim wraz z uwagami dotyczącymi zgodności ze strategią na rzecz unii energetycznej.

Poprawka     46

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 8 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5.  Wnioski o zachowanie poufności zgodnie z niniejszym artykułem nie ograniczają dostępu samej Komisji do informacji poufnych. Komisja zapewnia, aby dostęp do informacji poufnych był ściśle ograniczony do służb Komisji, dla których dostęp do informacji jest absolutnie niezbędny.

5.  Wnioski o zachowanie poufności zgodnie z niniejszym artykułem nie ograniczają dostępu samej Komisji do informacji poufnych. Komisja zapewnia, aby dostęp do informacji poufnych był ściśle ograniczony do służb Komisji, dla których dostęp do informacji jest absolutnie niezbędny. Przedstawiciele Komisji uczestniczący w negocjacjach dotyczących umów międzyrządowych w charakterze obserwatorów traktują informacje szczególnie chronione otrzymywane w czasie tych negocjacji z zachowaniem należytej poufności.

Poprawka    47

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 9 – akapit 1 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  rozpoznawania wspólnych problemów związanych z umowami międzyrządowymi i instrumentami niewiążącymi oraz analizowania odpowiednich działań służących rozwiązywaniu tych problemów i, w stosownych przypadkach, proponowania rozwiązań;

b)  rozpoznawania wspólnych problemów związanych z umowami międzyrządowymi i instrumentami niewiążącymi oraz analizowania odpowiednich działań służących rozwiązywaniu tych problemów i, w stosownych przypadkach, proponowania wytycznych i rozwiązań;

Poprawka    48

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 9 – akapit 1 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  opracowywania, na podstawie najlepszych praktyk i po konsultacji z państwami członkowskimi, opcjonalnych wzorcowych klauzul, których zastosowanie przyczyniłoby się do znacznej poprawy zgodności przyszłych umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących z prawem unijnym;

c)  opracowania do dnia ... [wstawić datę: 1 rok po dacie wejścia w życie niniejszej decyzji], na podstawie najlepszych praktyk i po konsultacji z państwami członkowskimi, opcjonalnych wzorcowych klauzul i wytycznych, których zastosowanie przyczyniłoby się do znacznej poprawy zgodności przyszłych umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących z prawem unijnym;

Poprawka    49

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 9 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  Do dnia ... [wstawić datę: 1 rok po dacie wejścia w życie niniejszej decyzji] Komisja opracuje, na podstawie najlepszych praktyk i po konsultacji z państwami członkowskimi, system zbiorczych informacji, który, zapewniając ochronę informacji szczególnie chronionych, zagwarantuje większą przejrzystość głównych elementów umów międzyrządowych, co pozwoli ustalić orientacyjny punkt odniesienia, który państwa członkowskie będą mogły wykorzystywać w negocjacjach, aby zapobiec nadużywaniu przez państwa trzecie dominującej pozycji.

Poprawka     50

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 10 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Najpóźniej do dnia 1 stycznia 2020 r. Komisja przedkłada sprawozdanie ze stosowania niniejszej decyzji Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów.

1.  Do dnia... [dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszej decyzji] Komisja przedkłada sprawozdanie ze stosowania niniejszej decyzji Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów.

UZASADNIENIE

Głównym elementem skutecznej polityki energetycznej, określonym w komunikacie dotyczącym unii energetycznej, jest dostęp wszystkich Europejczyków do bezpiecznej, zrównoważonej energii po konkurencyjnych cenach. Rozważmy po kolei, w jaki sposób te aspekty zostały ujęte we wniosku w sprawie umów międzyrządowych (IGA).

Bezpieczeństwo energetyczne

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, Komisja proponuje, aby instrumenty niewiążące, takie jak wspólne deklaracje państw członkowskich UE i państw trzecich, podlegały przeglądowi po ich podpisaniu. Pozostaje to w wyraźnej sprzeczności z międzyrządowymi umowami energetycznymi, które mają być analizowane ex ante. Wszystkie tego rodzaju dokumenty będą podlegały ocenie Komisji, zanim będzie można kontynuować nad nimi prace. Stworzy to nie tylko niezbędną pewność prawa dla inwestycji o dużym zaangażowaniu kapitału, ale również podjęty zostanie problem braku definicji „bezpieczeństwa energetycznego”, która, niestety, nigdzie w prawie UE nie występuje. Ponieważ niezwykle trudno jest określić ten termin pod względem prawnym, Komisja musi być w stanie interweniować, jeśli pojawiają się uzasadnione obawy co do bezpieczeństwa energetycznego. Można dalej dyskutować nad dokładnym zakresem zaangażowania Komisji, aby dostosować go do konkretnych potrzeb państw członkowskich narażonych na dominację jednego dostawcy, który nie przestrzega wspólnych zasad rynkowych. Pozostałe państwa UE muszą pod tym względem okazać solidarność z mniej uprzywilejowanymi członkami bloku. Jednakowa kontrola umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących zapobiegnie również pokusie uprawiania „żonglerki regulacyjnej” i prowadzenia negocjacji w oparciu o mniej rygorystyczny model współpracy.

Konkurencja

Kontrola regulacyjna na wstępie zapewniłaby dobre funkcjonowanie rynku wewnętrznego cechującego się brakiem fragmentacji i sprzyjałaby uczciwszej konkurencji. Na mocy obecnej decyzji w sprawie IGA Komisja uznała, że 17 umów międzyrządowych jest niezgodnych z prawem UE. Stanowi to około jednej trzeciej najważniejszych, przeanalizowanych umów, tj. umów dotyczących projektów infrastrukturalnych lub dostaw energii. Po stwierdzeniu nieprawidłowości Komisja postanowiła nie wszczynać wobec żadnego z zainteresowanych państw postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Okazało się to trudne ze względów politycznych i prawnych. Faktem pozostaje jednak, że umowy te wypaczają funkcjonowanie wspólnego rynku i szkodzą jego konkurencyjności. Osłabia to także wzajemne zaufanie wśród państw UE, które widzą, że niektóre z nich podpisują umowy niezależnie od interesów całej Unii. Na szczęście Komisji udało się zablokować Gazociąg Południowy – najbardziej kontrowersyjną umowę tego rodzaju. Gdyby projekt był kontynuowany, zagroziłby wysiłkom Europy na rzecz dywersyfikacji, w tym południowemu korytarzowi gazowemu, który jest jedną z kluczowych inwestycji w tym zakresie, i wyparłby potencjalnych dostawców innych niż Rosja. Fakt, że Komisja mogła przeanalizować sprawę Gazociągu Południowego na podstawie skutków, postawił zaangażowane strony w trudnej sytuacji, gdyż porozumienia zostały już zawarte i poczyniono pewne inwestycje. Stanowi to dodatkowy argument za większą przejrzystością negocjacji dotyczących energii, dzięki której – gdyby stosowały ją wszystkie państwa członkowskie – wyeliminowane zostałoby ryzyko inwestycyjne, a fundusze skierowane na projekty w pełni zgodne z prawem UE i celami z zakresu bezpieczeństwa energetycznego.

Zrównoważony charakter

Można usłyszeć opinie, że we wniosku Komisji nie została odpowiednio uwzględniona kwestia zrównoważoności, gdyż koncentruje się on na imporcie energii do UE, który sprawia, że Unia staje się zależna od zewnętrznych dostawców energii. Według tej argumentacji, zważywszy na działania UE na rzecz zwiększenia efektywności energetycznej, Komisja ryzykuje przeszacowaniem popytu na gaz. Jest to błędne rozumowanie. Strategia w zakresie ogrzewania i chłodzenia to ważny element zrównoważonego pakietu dotyczącego bezpieczeństwa energetycznego ukierunkowanego wyłącznie na ograniczenie zapotrzebowania w Europie. Jeszcze w tym roku należy się spodziewać konkretnych działań ustawodawczych UE. Ważne jest, aby we wniosku w sprawie IGA skoncentrować się na stronie podaży równania energetycznego. W związku z tym trzeba pamiętać, że gaz jest niezbędnym paliwem przejściowym ku przyszłości charakteryzującej się niskimi emisjami. Jeśli musimy importować jakiekolwiek paliwo kopalne, lepiej żeby był to gaz, który powoduje najmniejsze zanieczyszczenia. Jednak ci, którzy sądzą, że Europa powinna zwiększyć import energii, nie rozumieją istoty rzeczy. Niniejszy wniosek dotyczy nie tylko zużycia gazu w Europie, ale, co ważniejsze, uzależnienia od importu. W 2013 r. (najnowsze dane Eurostatu) import wyniósł około 65 %, podczas gdy w 1995 r. stanowił około 43 %. Popyt na importowany gaz utrzyma się prawdopodobnie w ciągu kolejnych dwu dekad na stałym poziomie, gdyż, według ENTSOG, krajowa produkcja w UE spadnie o 60 % do 2035 r. Wynika z tego, że w kolejnych latach Europa będzie otrzymywać duże ilości gazu z zagranicy, dlatego też należy maksymalizować działania na rzecz dywersyfikacji.

Polityka energetyczna na rozdrożu

UE rozpaczliwie potrzebuje sukcesu. Rozdarta między kryzysem uchodźczym a kryzysem strefy euro, potrzebuje nowej narracji na temat integracji, która udowodni, że Europa potrafi z powodzeniem iść naprzód. Energetyka to jedna z dziedzin, w których potencjał UE pozostał w znacznej mierze niewykorzystany. Można to zmienić, stosując do przyszłych europejskich działań w obszarze energii podstawowe zasady, na których opiera się projekt integracyjny, tj. zasadę solidarności i zaufania między państwami członkowskimi. Stoi przed nami jedyna w swoim rodzaju szansa wprowadzenia zmieniającego przełomowego aktu prawnego, który pokaże, że na froncie energetycznym Europa jest zjednoczona. Jeśli to się nie powiedzie, istnieje poważne ryzyko, że kluczowy obszar polityki zamiast być trzonem integracji europejskiej, spowoduje dalsze oddalanie się państw członkowskich od siebie.

OPINIA Komisji Spraw Zagranicznych (14.9.2016)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi i uchylającej decyzję nr 994/2012/UE
(COM(2016)0053 – C8-0034/2016 – 2016/0031(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Eduard Kukan

POPRAWKI

Komisja Spraw Zagranicznych zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1)  Dla właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego energii konieczne jest, aby energia importowana do Unii podlegała w pełni zasadom ustanawiającym rynek wewnętrzny energii. Nieprawidłowo funkcjonujący rynek wewnętrzny energii stawia Unię w ryzykownej i niekorzystnej sytuacji pod względem bezpieczeństwa dostaw energii, a także uniemożliwia konsumentom europejskim i przemysłowi europejskiemu czerpanie wynikających z niego potencjalnych korzyści.

(1)  Dla właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego energii konieczne jest, aby energia importowana do Unii podlegała w pełni zasadom ustanawiającym rynek wewnętrzny energii. Przejrzystość i zgodność z prawem Unii stanowią ważne aspekty zapewniania stabilności energetycznej Unii. Nieprawidłowo funkcjonujący rynek wewnętrzny energii stawia Unię w ryzykownej i niekorzystnej sytuacji pod względem bezpieczeństwa dostaw energii, a także uniemożliwia konsumentom europejskim i przemysłowi europejskiemu czerpanie wynikających z niego potencjalnych korzyści.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(1a)  W celu zabezpieczenia dostaw energii w Unii konieczna jest dywersyfikacja źródeł energii i budowa nowych połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi. Jednocześnie kluczowe znaczenie ma intensyfikacja współpracy w zakresie bezpieczeństwa energetycznego z państwami sąsiadującymi z Unią, z partnerami strategicznymi, a także pomiędzy instytucjami unijnymi.

Poprawka    3

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2)  Celem strategii unii energetycznej przyjętej przez Komisję w dniu 25 lutego 2015 r.3 jest zapewnienie konsumentom bezpiecznej, zrównoważonej, konkurencyjnej energii po przystępnych cenach. W szczególności w strategii unii energetycznej podkreślono, że pełna zgodność umów związanych z zakupem energii od państw trzecich z przepisami Unii ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, jak stwierdzono w analizach przeprowadzonych w maju 2014 r.4 na potrzeby europejskiej strategii bezpieczeństwa energetycznego. W tym samym duchu Rada Europejska w swoich konkluzjach z dnia 19 marca 2015 r. wezwała również do „pełnej zgodności z prawem unijnym wszystkich umów dotyczących kupowania gazu od dostawców zewnętrznych, przede wszystkim poprzez zwiększenie przejrzystości takich umów i zwiększenie ich zgodności z unijnymi postanowieniami w zakresie bezpieczeństwa energetycznego”.

(2)  Celem strategii unii energetycznej przyjętej przez Komisję w dniu 25 lutego 2015 r.3 jest zapewnienie konsumentom bezpiecznej, zrównoważonej, konkurencyjnej energii po przystępnych cenach. Można to osiągnąć, gdy polityka energetyczna, polityka handlowa i polityka zewnętrzna będą spójnie i konsekwentnie szły ze sobą w parze. W szczególności w strategii unii energetycznej podkreślono, że pełna zgodność umów związanych z zakupem energii od państw trzecich z przepisami Unii ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, jak stwierdzono w analizach przeprowadzonych w maju 2014 r.4 na potrzeby europejskiej strategii bezpieczeństwa energetycznego. W tym samym duchu Rada Europejska w swoich konkluzjach z dnia 19 marca 2015 r. wezwała również do „pełnej zgodności z prawem unijnym wszystkich umów dotyczących kupowania gazu od dostawców zewnętrznych, przede wszystkim poprzez zwiększenie przejrzystości takich umów i zwiększenie ich zgodności z unijnymi postanowieniami w zakresie bezpieczeństwa energetycznego”. Z uwagi na powyższe Komisja powinna podjąć starania – w ramach swoich kompetencji i z poszanowaniem zasad pomocniczości i proporcjonalności – w celu zapewnienia, by dominujący dostawcy gazu w regionie nie nadużywali swojej pozycji z naruszeniem unijnych reguł konkurencji, co w szczególności odnosi się do nieuczciwych cen stosowanych w państwach członkowskich oraz do stosowania przerw w dostawach jako szantażu gospodarczego i politycznego.

____________________

____________________

3 COM(2015)80.

3 COM(2015)0080.

4 COM (2014)330.

4 COM (2014)0330.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 2 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2a)  W związku z tym podkreśla, że Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 15 grudnia 2015 r. pt. „W kierunku europejskiej unii energetycznej”1a podkreślił potrzebę zwiększenia spójności zewnętrznego bezpieczeństwa energetycznego Unii oraz większej przejrzystości umów dotyczących energii.

 

____________________

 

1a Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0444.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 4 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(4a)  Wysoki stopień przejrzystości umów w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi umożliwia Unii podejmowanie skoordynowanych działań, w duchu solidarności, w celu zapewnienia zgodności takich umów z prawem Unii i skutecznego zabezpieczenia przez nie dostaw energii. Taka przejrzystość powinna również sprzyjać zacieśnieniu wewnątrzunijnej współpracy w zakresie stosunków zewnętrznych w dziedzinie energii oraz przyczynić się do osiągnięcia długofalowych celów polityki unijnej w obszarze energii, klimatu i bezpieczeństwa dostaw energii.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  Aby uniknąć wszelkiej niezgodności z prawem Unii i zwiększyć przejrzystość państwa członkowskie powinny bezzwłocznie informować Komisję o zamiarze podjęcia negocjacji dotyczących nowych umów międzyrządowych lub zmian w obowiązujących umowach międzyrządowych. Komisja powinna być regularnie informowana o postępach w negocjacjach. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zwrócenia się do Komisji, aby wzięła udział w negocjacjach jako obserwator.

(5)  Aby uniknąć wszelkiej niezgodności z prawem Unii i przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa energetycznego Unii, a także zwiększyć przejrzystość, państwa członkowskie powinny bezzwłocznie informować Komisję o zamiarze podjęcia negocjacji dotyczących nowych umów międzyrządowych lub zmian w obowiązujących umowach międzyrządowych. Komisja powinna być regularnie i należycie informowana o postępach w negocjacjach. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zwrócenia się do Komisji, aby wzięła udział w negocjacjach jako obserwator.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 6

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6)  W trakcie negocjacji Komisja powinna mieć możliwość udzielenia porad odnośnie do sposobów uniknięcia niezgodności z prawem unijnym. W szczególności Komisja mogłaby opracować we współpracy z państwami członkowskimi opcjonalne klauzule wzorcowe lub wytyczne. Komisja powinna mieć możliwość zwrócenia uwagi na cele unijnej polityki energetycznej, zasadę solidarności między państwami członkowskimi oraz przyjęte przez Radę stanowisko Unii lub konkluzje Rady Europejskiej.

(6)  W trakcie negocjacji Komisja powinna mieć możliwość udzielenia państwu członkowskiemu (państwom członkowskim) porad odnośnie do sposobów uniknięcia niezgodności z prawem unijnym. W szczególności Komisja powinna opracować we współpracy z państwami członkowskimi opcjonalne klauzule wzorcowe lub wytyczne. Komisja powinna mieć możliwość zwrócenia uwagi na cele unijnej polityki energetycznej, w tym cele bezpieczeństwa energetycznego, a także zasadę solidarności między państwami członkowskimi oraz przyjęte przez Radę stanowisko Unii lub konkluzje Rady Europejskiej.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 7

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  Aby zapewnić zgodność z przepisami Unii, państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji projekt umowy międzyrządowej zanim stanie się ona prawnie wiążąca dla stron (ex ante). W duchu współpracy Komisja powinna wspierać państwo członkowskie w identyfikacji problemów dotyczących zgodności z przepisami unijnymi projektu umowy międzyrządowej lub zmiany takiej umowy. Dane państwo członkowskie byłoby wówczas lepiej przygotowane do wynegocjowania umowy zgodnej z przepisami unijnymi. Komisja powinna mieć wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie takiej oceny, aby zapewnić w najwyższym stopniu pewność prawa bez powodowania niepotrzebnych opóźnień. Aby w pełni skorzystać ze wsparcia oferowanego przez Komisję, państwa członkowskie powinny powstrzymać się od zawierania umowy międzyrządowej zanim Komisja nie przekaże im swojej oceny. Państwa członkowskie powinny podjąć wszystkie niezbędne działania w celu znalezienia właściwego rozwiązania i wyeliminowania wykrytej niezgodności.

(7)  Aby zapewnić zgodność z prawem Unii i przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa energetycznego Unii, państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji projekt umowy międzyrządowej, zanim stanie się ona prawnie wiążąca dla stron (ex ante). W duchu współpracy Komisja powinna wspierać państwo członkowskie w identyfikacji problemów dotyczących zgodności z przepisami unijnymi projektu umowy międzyrządowej lub zmiany takiej umowy. Dane państwo członkowskie byłoby wówczas lepiej przygotowane do wynegocjowania umowy zgodnej z przepisami unijnymi. Komisja powinna mieć wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie takiej oceny, aby zapewnić pewność prawa. W miarę możliwości Komisja, przeprowadzając ponowną ocenę, powinna unikać niepotrzebnych opóźnień oraz powinna uwzględniać informacje przekazane przez państwa członkowskie podczas negocjacji. Ponadto Komisja powinna unikać niepotrzebnych opóźnień, które mogą mieć niekorzystny wpływ na pozycję negocjacyjną danego państwa członkowskiego. Aby w pełni skorzystać ze wsparcia oferowanego przez Komisję, państwa członkowskie powinny powstrzymać się od zawierania umowy międzyrządowej, zanim Komisja nie przekaże im swojej oceny. Jeżeli Komisja uzna, że projekt umowy międzynarodowej jest niezgodny z prawem Unii, dane państwo (państwa) członkowskie powinno (powinny) znaleźć właściwe rozwiązanie w celu wyeliminowania wykrytej niezgodności.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  W kontekście strategii unii energetycznej przejrzystość dotychczasowych i przyszłych umów międzyrządowych ma w dalszym ciągu kluczowe znaczenie. Państwa członkowskie powinny nadal przedkładać Komisji wszystkie obowiązujące i przyszłe umowy międzyrządowe, zarówno te, które weszły już w życie, jak i te tymczasowo stosowane, w rozumieniu art. 25 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, oraz przedkładać wszelkie nowe umowy międzyrządowe.

(8)  W kontekście strategii unii energetycznej przejrzystość dotychczasowych i przyszłych umów międzyrządowych ma w dalszym ciągu kluczowe znaczenie i stanowi ważny aspekt zapewniania stabilności energetycznej Unii. Państwa członkowskie powinny nadal przedkładać Komisji wszystkie obowiązujące i przyszłe umowy międzyrządowe, zarówno te, które weszły już w życie, jak i te tymczasowo stosowane, w rozumieniu art. 25 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, oraz przedkładać wszelkie nowe umowy międzyrządowe.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10)  Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie jedynie do umów międzyrządowych, które mają wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo dostaw energii w Unii. W przypadku wątpliwości państwa członkowskie powinny zasięgać rady Komisji. Co do zasady umowy, które wygasły lub nie są już stosowane, nie mają wpływu na rynek wewnętrzny energii ani na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii, i tym samym nie powinny być objęte niniejszą decyzją.

(10)  Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie jedynie do umów międzyrządowych, które mają wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo dostaw energii w Unii i w państwach tranzytowych. W przypadku wątpliwości państwa członkowskie powinny zasięgać rady Komisji. Co do zasady umowy, które wygasły lub nie są już stosowane, nie mają wpływu na rynek wewnętrzny energii ani na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii, i tym samym nie powinny być objęte niniejszą decyzją.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11)  Państwa członkowskie nawiązują stosunki z państwami trzecimi nie tylko zawierając z nimi umowy międzyrządowe, lecz również za pośrednictwem instrumentów niewiążących. Pomimo swojego niewiążącego charakteru, takie instrumenty mogą być wykorzystywane do ustanawiania szczegółowych ram dla infrastruktury energetycznej i dostaw energii. W tym zakresie instrumenty niewiążące mogą mieć podobne skutki dla na wewnętrznego rynku energii jak umowy międzyrządowe, ponieważ wdrażanie takich instrumentów może skutkować pogwałceniem przepisów unijnych. Aby zapewnić większą przejrzystość wszystkich stosowanych przez państwa członkowskie środków, które mogą wywierać wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo energetyczne, państwa członkowskie powinny przedkładać ex post Komisji również odpowiednie instrumenty niewiążące. Komisja powinna ocenić przedłożone instrumenty niewiążące i jeśli to stosowne, poinformować o wnioskach państwo członkowskie.

(11)  Państwa członkowskie nawiązują stosunki z państwami trzecimi nie tylko zawierając z nimi umowy międzyrządowe, lecz również za pośrednictwem instrumentów niewiążących. Pomimo swojego niewiążącego charakteru, takie instrumenty mogą być wykorzystywane do ustanawiania szczegółowych ram dla infrastruktury energetycznej i dostaw energii. W tym zakresie instrumenty niewiążące mogą mieć podobne skutki dla na wewnętrznego rynku energii jak umowy międzyrządowe, ponieważ wdrażanie takich instrumentów może skutkować pogwałceniem przepisów unijnych. Aby zapewnić większą przejrzystość wszystkich stosowanych przez państwa członkowskie środków, które mogą wywierać wpływ na wewnętrzny rynek energii i bezpieczeństwo energetyczne, państwa członkowskie powinny przedkładać Komisji również odpowiednie instrumenty niewiążące. Komisja powinna ocenić przedłożone instrumenty niewiążące i jeśli to stosowne, poinformować o wnioskach państwo członkowskie.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 16

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Stała wymiana informacji na temat umów międzyrządowych na poziomie Unii powinna umożliwić opracowanie najlepszych praktyk. Na podstawie tych najlepszych praktyk Komisja, w stosownych przypadkach we współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych w odniesieniu do polityki zewnętrznej Unii, powinna opracować opcjonalne klauzule wzorcowe do stosowania w umowach międzyrządowych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi. Stosowanie takich klauzul wzorcowych powinno zapobiegać niezgodności umów międzyrządowych z prawem unijnym, w szczególności z przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii i z prawem konkurencji, oraz niezgodności z umowami międzynarodowymi zawartymi przez Unię. Ich stosowanie powinno być opcjonalne oraz powinna istnieć możliwość dostosowania ich treści do konkretnych okoliczności.

(16)  Stała wymiana informacji na temat umów międzyrządowych na poziomie Unii powinna umożliwić opracowanie najlepszych praktyk. Na podstawie tych najlepszych praktyk Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, a w stosownych przypadkach we współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych w odniesieniu do polityki zewnętrznej Unii, powinna opracować opcjonalne klauzule wzorcowe i wytyczne do stosowania w umowach międzyrządowych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi. Stosowanie takich klauzul wzorcowych powinno zapobiegać niezgodności umów międzyrządowych z prawem unijnym, w szczególności z przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii i z prawem konkurencji, oraz niezgodności z umowami międzynarodowymi zawartymi przez Unię. Komisja powinna także wydać wytyczne, aby uniknąć niezgodności umów międzyrządowych z unijnymi celami bezpieczeństwa energetycznego. Ich stosowanie powinno być opcjonalne oraz powinna istnieć możliwość dostosowania ich treści do konkretnych okoliczności.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 1 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Niniejsza decyzja ustanawia mechanizm wymiany informacji między państwami członkowskimi a Komisją w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii, zgodnie z definicją w art. 2, w celu zoptymalizowania funkcjonowania wewnętrznego rynku energii.

1.  Niniejsza decyzja ustanawia mechanizm wymiany informacji między państwami członkowskimi a Komisją w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii, zgodnie z definicją w art. 2, w celu zoptymalizowania funkcjonowania wewnętrznego rynku energii i zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii do Unii.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  „instrument niewiążący” oznacza niewiążące prawnie porozumienie między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, takie jak protokół ustaleń, wspólna deklaracja, wspólna deklaracja ministerialna, wspólne działanie lub wspólny kodeks postępowania, które zawiera interpretację prawa unijnego, określa warunki dostaw energii (takie jak ilość i cena energii) lub rozwój infrastruktury energetycznej;

(3)  „instrument niewiążący” oznacza niewiążące prawnie porozumienie między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, takie jak protokół ustaleń, wspólna deklaracja, wspólna deklaracja ministerialna, wspólne działanie lub wspólny kodeks postępowania, które zawiera interpretację prawa unijnego, określa warunki dostaw energii (takie jak ilość i cena energii) lub rozwój lub eksploatację infrastruktury energetycznej;

Poprawka    15

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 4 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  W przypadku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie o negocjacjach zgodnie z art. 3 ust. 1 Komisja może udzielić danemu państwu członkowskiemu wskazówek dotyczących sposobu uniknięcia niezgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany obowiązującej umowy międzyrządowej z prawem unijnym. Państwo członkowskie może również wystąpić do Komisji z wnioskiem o wsparcie w takich negocjacjach.

1.  W przypadku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie o negocjacjach zgodnie z art. 3 ust. 1 Komisja może udzielić danemu państwu członkowskiemu wskazówek i wytycznych dotyczących sposobu uniknięcia niezgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany obowiązującej umowy międzyrządowej z prawem unijnym. Państwo członkowskie może również wystąpić do Komisji z wnioskiem o wsparcie w takich negocjacjach.

Poprawka    16

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 4 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  W przypadku udziału w negocjacjach w charakterze obserwatora Komisja może udzielić zainteresowanemu państwu członkowskiemu porad dotyczących sposobu uniknięcia niezgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany umowy z prawem unijnym.

3.  W przypadku udziału w negocjacjach w charakterze obserwatora Komisja może udzielić zainteresowanemu państwu członkowskiemu porad i wytycznych dotyczących sposobu uniknięcia niezgodności negocjowanej umowy międzyrządowej lub zmiany umowy z prawem unijnym i z unijnymi celami bezpieczeństwa energetycznego.

Poprawka    17

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 5 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przy podpisywaniu lub ratyfikowaniu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy lub przy wyrażaniu na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie uwzględnia w najwyższym stopniu opinię Komisji, o której mowa w ust. 2.

Przed podpisaniem lub ratyfikowaniem umowy międzyrządowej lub zmiany umowy lub przed wyrażeniem na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie uwzględnia w najwyższym stopniu opinię Komisji, o której mowa w ust. 2.

Poprawka    18

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Z chwilą przyjęcia instrumentu niewiążącego lub zmiany instrumentu niewiążącego zainteresowane państwo członkowskie przedkłada Komisji niewiążący instrument lub zmianę instrumentu, łącznie z wszelkimi załącznikami do nich.

Przed przyjęciem instrumentu niewiążącego lub zmiany instrumentu niewiążącego zainteresowane państwo członkowskie przedkłada Komisji niewiążący instrument lub zmianę instrumentu, łącznie z wszelkimi załącznikami do nich.

Poprawka    19

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 9 – ustęp 1 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  rozpoznawania wspólnych problemów związanych z umowami międzyrządowymi i instrumentami niewiążącymi oraz analizowania odpowiednich działań służących rozwiązywaniu tych problemów i, w stosownych przypadkach, proponowania rozwiązań;

b)  rozpoznawania wspólnych problemów związanych z umowami międzyrządowymi i instrumentami niewiążącymi oraz analizowania odpowiednich działań służących rozwiązywaniu tych problemów i, w stosownych przypadkach, proponowania wytycznych i rozwiązań;

Poprawka    20

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 9 – ustęp 1 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  opracowywania, na podstawie najlepszych praktyk i po konsultacji z państwami członkowskimi, opcjonalnych wzorcowych klauzul, których zastosowanie przyczyniłoby się do znacznej poprawy zgodności przyszłych umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących z prawem unijnym;

c)  opracowywania, na podstawie najlepszych praktyk i po konsultacji z państwami członkowskimi, opcjonalnych wzorcowych klauzul i wytycznych, których zastosowanie przyczyniłoby się do znacznej poprawy zgodności przyszłych umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących z prawem unijnym;

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Ustanowienie mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi i uchylenie decyzji nr 994/2012/UE

 

Odsyłacze

COM(2016)0053 – C8-0034/2016 – 2016/0031(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ITRE

7.3.2016

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

AFET

7.3.2016

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Eduard Kukan

15.3.2016

Rozpatrzenie w komisji

14.6.2016

12.7.2016

 

 

Data przyjęcia

12.9.2016

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

40

7

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Nikos Androulakis, Francisco Assis, Petras Auštrevičius, Elmar Brok, Klaus Buchner, James Carver, Fabio Massimo Castaldo, Lorenzo Cesa, Javier Couso Permuy, Andi Cristea, Arnaud Danjean, Georgios Epitideios, Knut Fleckenstein, Eugen Freund, Iveta Grigule, Sandra Kalniete, Manolis Kefalogiannis, Tunne Kelam, Afzal Khan, Eduard Kukan, Ilhan Kyuchyuk, Arne Lietz, Barbara Lochbihler, Sabine Lösing, Andrejs Mamikins, Ramona Nicole Mănescu, David McAllister, Demetris Papadakis, Alojz Peterle, Tonino Picula, Kati Piri, Cristian Dan Preda, Sofia Sakorafa, Jacek Saryusz-Wolski, Jaromír Štětina, Charles Tannock, Miguel Urbán Crespo, Ivo Vajgl, Hilde Vautmans

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Reinhard Bütikofer, Othmar Karas, Javi López, Marietje Schaake, Traian Ungureanu

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Heidi Hautala

OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego (26.9.2016)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii między państwami członkowskimi a państwami trzecimi i uchylającej decyzję nr 994/2012/UE
(COM(2016)0053 – C8-0034/2016 – 2016/0031(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Bendt Bendtsen

POPRAWKI

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 2 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2a)  Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 15 grudnia 2015 r. pt. „W kierunku europejskiej unii energetycznej” podkreślił potrzebę zwiększenia spójności zewnętrznego wymiaru bezpieczeństwa energetycznego Unii oraz przejrzystości umów dotyczących energii1a.

 

______________

 

1a  Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0444.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 7

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  Aby zapewnić zgodność z przepisami Unii, państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji projekt umowy międzyrządowej zanim stanie się ona prawnie wiążąca dla stron (ex ante). W duchu współpracy Komisja powinna wspierać państwo członkowskie w identyfikacji problemów dotyczących zgodności z przepisami unijnymi projektu umowy międzyrządowej lub zmiany takiej umowy. Dane państwo członkowskie byłoby wówczas lepiej przygotowane do wynegocjowania umowy zgodnej z przepisami unijnymi. Komisja powinna mieć wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie takiej oceny, aby zapewnić w najwyższym stopniu pewność prawa bez powodowania niepotrzebnych opóźnień. Aby w pełni skorzystać ze wsparcia oferowanego przez Komisję, państwa członkowskie powinny powstrzymać się od zawierania umowy międzyrządowej zanim Komisja nie przekaże im swojej oceny. Państwa członkowskie powinny podjąć wszystkie niezbędne działania w celu znalezienia właściwego rozwiązania i wyeliminowania wykrytej niezgodności.

(7)  Aby zapewnić zgodność z przepisami Unii i celami strategii na rzecz unii energetycznej, państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji projekt umowy międzyrządowej, zanim stanie się ona prawnie wiążąca dla stron (ex ante). W duchu współpracy Komisja powinna wspierać państwo członkowskie w identyfikacji problemów dotyczących zgodności z przepisami unijnymi projektu umowy międzyrządowej lub zmiany takiej umowy. Dane państwo członkowskie byłoby wówczas lepiej przygotowane do wynegocjowania umowy zgodnej z przepisami unijnymi. Komisja powinna mieć wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie takiej oceny, aby zapewnić w najwyższym stopniu pewność prawa bez powodowania niepotrzebnych opóźnień, które mogłyby zagrozić zawarciu umowy. Aby w pełni skorzystać ze wsparcia oferowanego przez Komisję, państwa członkowskie powinny powstrzymać się od zawierania umowy międzyrządowej, dopóki w wyznaczonym terminie Komisja nie przekaże im swojej oceny. Państwa członkowskie powinny podjąć wszystkie niezbędne działania w celu znalezienia właściwego rozwiązania i wyeliminowania wykrytej niezgodności.

Poprawka    3

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 13

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13)  Niniejsza decyzja nie powinna ustanawiać obowiązków w odniesieniu do umów między przedsiębiorstwami. Państwa członkowskie powinny mieć jednak możliwość zawiadamiania Komisji na zasadzie dobrowolności o takich umowach, do których wyraźnie odsyłają umowy międzyrządowe lub instrumenty niewiążące.

(13)  Niniejsza decyzja nie powinna ustanawiać obowiązków w odniesieniu do umów, których stronami są wyłącznie przedsiębiorstwa. Państwa członkowskie powinny mieć jednak możliwość zawiadamiania Komisji na zasadzie dobrowolności o wszystkich takich umowach, do których wyraźnie odsyłają umowy międzyrządowe lub instrumenty niewiążące. Ponadto państwa członkowskie powinny zawiadamiać Komisję o umowach z przedsiębiorstwami z państw trzecich, do których wyraźnie odsyłają umowy międzyrządowe lub instrumenty niewiążące, jeśli państwo trzecie jest głównym interesariuszem.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 14

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  Komisja powinna udostępniać uzyskane informacje wszystkim pozostałym państwom członkowskim w bezpiecznej postaci elektronicznej. Komisja powinna uwzględniać wnioski państw członkowskich o traktowanie przekazanych jej informacji jako poufnych. Wnioski o zachowanie poufności nie powinny jednak ograniczać dostępu samej Komisji do informacji poufnych, gdyż Komisja musi dysponować pełnymi informacjami na potrzeby własnej oceny. Komisja powinna być odpowiedzialna za zagwarantowanie stosowania klauzuli poufności. Wnioski o zachowanie poufności powinny pozostawać bez uszczerbku dla prawa dostępu do dokumentów przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady11.

(14)  Komisja powinna udostępniać uzyskane informacje wszystkim pozostałym państwom członkowskim w bezpiecznej postaci elektronicznej. Komisja powinna uwzględniać wnioski państw członkowskich o traktowanie przekazanych jej informacji jako poufnych, aby zachować stopień poufności konieczny do ochrony interesów państw członkowskich w trakcie negocjacji z drugą stroną. Wnioski o zachowanie poufności nie powinny jednak ograniczać dostępu samej Komisji do informacji poufnych, gdyż Komisja musi dysponować pełnymi informacjami na potrzeby własnej oceny. Komisja powinna być odpowiedzialna za zagwarantowanie stosowania klauzuli poufności. Wnioski o zachowanie poufności powinny pozostawać bez uszczerbku dla prawa dostępu do dokumentów przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady11.

_________________

_________________

11 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

11 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

Poprawka    5

Wniosek dotyczący decyzji

Recital 15

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Jeżeli państwo członkowskie traktuje umowę międzyrządową jako poufną, powinno przedstawić Komisji jej streszczenie w celu udostępnienia takiego streszczenia pozostałym państwom członkowskim.

(15)  Jeżeli państwo członkowskie traktuje umowę międzyrządową jako poufną, powinno przedstawić Komisji streszczenie obejmujące główne elementy i istotne klauzule umowy, w tym ograniczenia, w celu udostępnienia takiego streszczenia pozostałym państwom członkowskim.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 16

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Stała wymiana informacji na temat umów międzyrządowych na poziomie Unii powinna umożliwić opracowanie najlepszych praktyk. Na podstawie tych najlepszych praktyk Komisja, w stosownych przypadkach we współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych w odniesieniu do polityki zewnętrznej Unii, powinna opracować opcjonalne klauzule wzorcowe do stosowania w umowach międzyrządowych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi. Stosowanie takich klauzul wzorcowych powinno zapobiegać niezgodności umów międzyrządowych z prawem unijnym, w szczególności z przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii i z prawem konkurencji, oraz niezgodności z umowami międzynarodowymi zawartymi przez Unię. Ich stosowanie powinno być opcjonalne oraz powinna istnieć możliwość dostosowania ich treści do konkretnych okoliczności.

(16)  Stała wymiana informacji na temat umów międzyrządowych na poziomie Unii powinna umożliwić opracowanie najlepszych praktyk. Na podstawie tych najlepszych praktyk Komisja, w stosownych przypadkach we współpracy z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych w odniesieniu do polityki zewnętrznej Unii, powinna opracować opcjonalne pozytywne i negatywne klauzule wzorcowe do stosowania w umowach międzyrządowych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi, by pomóc w prawnym zdefiniowaniu tych umów. Stosowanie takich klauzul wzorcowych powinno zapobiegać niezgodności umów międzyrządowych z prawem unijnym, w szczególności z przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii i z prawem konkurencji, oraz niezgodności z umowami międzynarodowymi zawartymi przez Unię. Ich stosowanie powinno być opcjonalne oraz powinna istnieć możliwość dostosowania ich treści do konkretnych okoliczności.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący decyzji

Motyw 18

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Komisja powinna ułatwiać koordynację między państwami członkowskimi i do niej zachęcać w celu wzmocnienia ogólnej strategicznej roli Unii w oparciu o silne i skuteczne skoordynowane podejście wobec państw będących producentami, państw tranzytowych i państw będących odbiorcami.

(18)  Komisja powinna ułatwiać koordynację między państwami członkowskimi i do niej zachęcać w celu wzmocnienia ogólnej strategicznej roli Unii w oparciu o silne i skuteczne skoordynowane podejście wobec państw będących producentami, państw tranzytowych i państw będących odbiorcami, między innymi w celu zapewnienia spójności pomiędzy zasadami polityki energetycznej Unii i wspólnej polityki handlowej.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 1 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Niniejsza decyzja ustanawia mechanizm wymiany informacji między państwami członkowskimi a Komisją w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii, zgodnie z definicją w art. 2, w celu zoptymalizowania funkcjonowania wewnętrznego rynku energii.

1.  Niniejsza decyzja ustanawia mechanizm wymiany informacji między państwami członkowskimi a Komisją w odniesieniu do umów międzyrządowych i instrumentów niewiążących w dziedzinie energii, zgodnie z definicją w art. 2, w celu zoptymalizowania funkcjonowania wewnętrznego rynku energii, unii energetycznej i spójności polityki zewnętrznej Unii w dziedzinie bezpieczeństwa energetycznego.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 2 – punkt 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1)  „umowa międzyrządowa” oznacza prawnie wiążącą umowę między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, która ma wpływ na działanie lub funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii bądź na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii; jednakże w przypadku gdy w zakres takiej wiążącej prawnie umowy wchodzą również inne kwestie, „umowę międzyrządową” stanowią wyłącznie te postanowienia, które dotyczą energii, włącznie z postanowieniami ogólnymi mającymi zastosowanie do takich postanowień dotyczących energii;

1)  „umowa międzyrządowa” oznacza prawnie wiążącą umowę między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim lub między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym przedsiębiorstwem z państwa trzeciego, w którym państwo trzecie jest głównym interesariuszem, mającą wpływ na działanie lub funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii bądź na bezpieczeństwo dostaw energii w Unii; jednakże w przypadku gdy w zakres takiej wiążącej prawnie umowy wchodzą również inne kwestie, „umowę międzyrządową” stanowią wyłącznie te postanowienia, które dotyczą energii, włącznie z postanowieniami ogólnymi mającymi zastosowanie do takich postanowień dotyczących energii;

Poprawka    10

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 2 – punkt 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3)  „instrument niewiążący” oznacza niewiążące prawnie porozumienie między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, takie jak protokół ustaleń, wspólna deklaracja, wspólna deklaracja ministerialna, wspólne działanie lub wspólny kodeks postępowania, które zawiera interpretację prawa unijnego, określa warunki dostaw energii (takie jak ilość i cena energii) lub rozwój infrastruktury energetycznej;

3)  „instrument niewiążący” oznacza niewiążące prawnie porozumienie między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim lub co najmniej jedną organizacją regionalną i między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym przedsiębiorstwem, w którym uczestniczące państwo trzecie jest głównym interesariuszem lub ma uprawnienia decyzyjne, takie jak protokół ustaleń, wspólna deklaracja, wspólna deklaracja ministerialna, wspólne działanie lub wspólny kodeks postępowania, które zawiera interpretację prawa unijnego, określa warunki dostaw energii (takie jak ilość i cena energii) lub rozwój infrastruktury energetycznej;

Poprawka    11

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 3 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 2 i 3 nie ma zastosowania do umów między przedsiębiorstwami.

4.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 2 i 3 nie ma zastosowania do umów, których stronami są wyłącznie przedsiębiorstwa.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 5 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą zostać przedłużone za zgodą zainteresowanego państwa członkowskiego. Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, zostają skrócone w porozumieniu z Komisją, o ile jest to uzasadnione okolicznościami.

3.  Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą zostać przedłużone za zgodą zainteresowanego państwa członkowskiego. Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, zostają skrócone w porozumieniu z Komisją, o ile jest to uzasadnione okolicznościami, tak aby negocjacje zakończyły się w przewidzianym terminie.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 5 – ustęp 4 – akapit 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przy podpisywaniu lub ratyfikowaniu umowy międzyrządowej lub zmiany umowy lub przy wyrażaniu na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie uwzględnia w najwyższym stopniu opinię Komisji, o której mowa w ust. 2.

Przed podpisaniem lub ratyfikowaniem umowy międzyrządowej lub zmiany umowy lub przed wyrażeniem na nie zgody zainteresowane państwo członkowskie wykazuje, w jaki sposób uwzględniono zastrzeżenia wyrażone w opinii Komisji, o której mowa w ust. 2, w celu zapewnienia zgodności z prawem unijnym i z celami unii energetycznej.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z niniejszym ustępem nie ma zastosowania do umów między przedsiębiorstwami.

Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z niniejszym ustępem nie ma zastosowania do umów, których stronami są wyłącznie przedsiębiorstwa.

Poprawka    15

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 6 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Komisja ocenia umowy międzyrządowe przedłożone zgodnie z ust. 1 i 2. Jeżeli w wyniku swojej pierwszej oceny Komisja poweźmie wątpliwości co do zgodności tych umów z prawem unijnym, w szczególności z unijnym prawem konkurencji i przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii, powiadamia o tym zainteresowane państwa członkowskie w terminie dziewięciu miesięcy od przedłożenia tych umów.

3.  Komisja ocenia umowy międzyrządowe przedłożone zgodnie z ust. 1 i 2. Jeżeli w wyniku swojej pierwszej oceny Komisja poweźmie wątpliwości co do zgodności tych umów z prawem unijnym, w szczególności z unijnym prawem konkurencji, przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii i zagadnieniami wchodzącymi w zakres kompetencji Unii w ramach wspólnej polityki handlowej, powiadamia o tym zainteresowane państwa członkowskie w terminie dziewięciu miesięcy od przedłożenia tych umów.

Uzasadnienie

Sprawozdawca komisji opiniodawczej uważa, że należy położyć specjalny nacisk również na zgodność z zagadnieniami wchodzącymi w zakres wyłącznych kompetencji Unii w ramach wspólnej polityki handlowej.

Poprawka    16

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Z chwilą przyjęcia instrumentu niewiążącego lub zmiany instrumentu niewiążącego zainteresowane państwo członkowskie przedkłada Komisji niewiążący instrument lub zmianę instrumentu, łącznie z wszelkimi załącznikami do nich.

1.  Przed przyjęciem instrumentu niewiążącego lub zmiany instrumentu niewiążącego zainteresowane państwo członkowskie przedkłada Komisji niewiążący instrument lub zmianę instrumentu, łącznie z wszelkimi załącznikami do nich.

Poprawka    17

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 7 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 1 i 2 nie ma zastosowania do umów między przedsiębiorstwami.

3.  Obowiązek powiadamiania Komisji zgodnie z ust. 1 i 2 nie ma zastosowania do umów, których stronami są wyłącznie przedsiębiorstwa.

Poprawka    18

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 7 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Jeżeli w wyniku swojej pierwszej oceny Komisja poweźmie wątpliwości co do zgodności środków wdrażających instrument niewiążący przedłożony jej na podstawie ust. 1 i 2 z prawem unijnym, w szczególności z unijnym prawem konkurencji i przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii, powiadamia o tym zainteresowane państwo członkowskie.

4.  Jeżeli w wyniku swojej pierwszej oceny Komisja poweźmie wątpliwości co do zgodności środków wdrażających instrument niewiążący przedłożony jej na podstawie ust. 1 i 2 z prawem unijnym, w szczególności z unijnym prawem konkurencji i przepisami dotyczącymi wewnętrznego rynku energii, Komisja może powiadomić o tym zainteresowane państwo członkowskie w terminie sześciu tygodni od przedłożenia jej tego instrumentu. W tym okresie państwa członkowskie powstrzymują się od podpisania instrumentu niewiążącego lub zawarcia go w inny sposób. Opinia Komisji nie jest wiążąca, jednak państwo członkowskie może odnieść się do przedstawionych przez nią obaw.

Poprawka    19

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 2 – litera e a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ea)  informacje dotyczące postanowień wchodzących w zakres kompetencji Unii w ramach wspólnej polityki handlowej.

Uzasadnienie

Sprawozdawca komisji opiniodawczej uważa, że należy położyć specjalny nacisk również na zgodność z zagadnieniami wchodzącymi w zakres wyłącznych kompetencji Unii w ramach wspólnej polityki handlowej.

Poprawka    20

Wniosek dotyczący decyzji

Artykuł 9 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  rozpoznawania wspólnych problemów związanych z umowami międzyrządowymi i instrumentami niewiążącymi oraz analizowania odpowiednich działań służących rozwiązywaniu tych problemów i, w stosownych przypadkach, proponowania rozwiązań;

b)  rozpoznawania wspólnych problemów związanych z umowami międzyrządowymi i instrumentami niewiążącymi oraz analizowania odpowiednich działań służących rozwiązywaniu tych problemów i, w stosownych przypadkach, proponowania wytycznych i rozwiązań;

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Ustanowienie mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych i niewiążących instrumentów zawartych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi w dziedzinie energii i uchylenie decyzji nr 994/2012/UE

Odsyłacze

COM(2016)0053 – C8-0034/2016 – 2016/0031(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ITRE

7.3.2016

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

INTA

7.3.2016

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Bendt Bendtsen

14.3.2016

Rozpatrzenie w komisji

13.7.2016

 

 

 

Data przyjęcia

26.9.2016

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

30

1

4

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Laima Liucija Andrikienė, David Campbell Bannerman, Daniel Caspary, Marielle de Sarnez, Eleonora Forenza, Karoline Graswander-Hainz, Alexander Graf Lambsdorff, Bernd Lange, David Martin, Emmanuel Maurel, Emma McClarkin, Anne-Marie Mineur, Sorin Moisă, Alessia Maria Mosca, Franz Obermayr, Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández, Tokia Saïfi, Marietje Schaake, Helmut Scholz, Joachim Schuster, Joachim Starbatty, Iuliu Winkler, Jan Zahradil

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Eric Andrieu, Reimer Böge, José Bové, Edouard Ferrand, Gabriel Mato, Frédérique Ries, Lola Sánchez Caldentey, Jarosław Wałęsa

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Werner Kuhn, Verónica Lope Fontagné, Francisco José Millán Mon, Cláudia Monteiro de Aguiar, Milan Zver

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł

Ustanowienie mechanizmu wymiany informacji w odniesieniu do umów międzyrządowych i niewiążących instrumentów zawartych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi w dziedzinie energii i uchylenie decyzji nr 994/2012/UE

Odsyłacze

COM(2016)0053 – C8-0034/2016 – 2016/0031(COD)

Data przedstawienia w PE

10.2.2016

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ITRE

7.3.2016

 

 

 

Komisje wyznaczone do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

AFET

7.3.2016

INTA

7.3.2016

 

 

Sprawozdawcy

       Data powołania

Zdzisław Krasnodębski

25.2.2016

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

20.4.2016

4.7.2016

5.9.2016

 

Data przyjęcia

13.10.2016

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

53

10

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Nikolay Barekov, Bendt Bendtsen, Xabier Benito Ziluaga, José Blanco López, David Borrelli, Jerzy Buzek, Angelo Ciocca, Edward Czesak, Jakop Dalunde, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Fredrick Federley, Ashley Fox, Adam Gierek, Theresa Griffin, András Gyürk, Roger Helmer, Hans-Olaf Henkel, Eva Kaili, Kaja Kallas, Barbara Kappel, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Jaromír Kohlíček, Zdzisław Krasnodębski, Miapetra Kumpula-Natri, Janusz Lewandowski, Ernest Maragall, Edouard Martin, Angelika Mlinar, Nadine Morano, Dan Nica, Morten Helveg Petersen, Miroslav Poche, Carolina Punset, Herbert Reul, Paul Rübig, Algirdas Saudargas, Jean-Luc Schaffhauser, Sergei Stanishev, Neoklis Sylikiotis, Antonio Tajani, Dario Tamburrano, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Vladimir Urutchev, Henna Virkkunen, Martina Werner, Lieve Wierinck, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Pilar Ayuso, Michał Boni, Rosa D’Amato, Esther de Lange, Cornelia Ernst, Francesc Gambús, Jens Geier, Benedek Jávor, Olle Ludvigsson, Vladimír Maňka, Marian-Jean Marinescu, Clare Moody, Maria Spyraki

Data złożenia

18.10.2016

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

53

+

ALDE

Fredrick Federley, Kaja Kallas, Angelika Mlinar, Morten Helveg Petersen, Carolina Punset, Lieve Wierinck

ECR

Nikolay Barekov, Edward Czesak, Ashley Fox, Hans-Olaf Henkel, Zdzisław Krasnodębski, Evžen Tošenovský

EFDD

Barbara Kappel

PPE

Pilar Ayuso, Bendt Bendtsen, Michał Boni, Jerzy Buzek, Francesc Gambús, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Janusz Lewandowski, Marian-Jean Marinescu, Nadine Morano, Herbert Reul, Paul Rübig, Algirdas Saudargas, Maria Spyraki, Antonio Tajani, Vladimir Urutchev, Henna Virkkunen, Anna Záborská, Esther de Lange, Pilar del Castillo Vera

S&D

José Blanco López, Jens Geier, Adam Gierek, Theresa Griffin, Eva Kaili, Miapetra Kumpula-Natri, Olle Ludvigsson, Edouard Martin, Vladimír Maňka, Clare Moody, Dan Nica, Miroslav Poche, Sergei Stanishev, Patrizia Toia, Martina Werner, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho

Verts/ALE

Jakop Dalunde, Ernest Maragall, Claude Turmes

10

-

EFDD

David Borrelli, Rosa D'Amato, Roger Helmer, Dario Tamburrano

ENF

Angelo Ciocca, Jean-Luc Schaffhauser

GUE/NGL

Xabier Benito Ziluaga, Cornelia Ernst, Jaromír Kohlíček, Neoklis Sylikiotis

0

0

 

 

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymali się