SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 994/2010
20.10.2016 - (COM(2016)0052 – C8-0035/2016 – 2016/0030(COD)) - ***I
Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawca: Jerzy Buzek
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 994/2010
(COM(2016)0052 – C8-0035/2016 – 2016/0030(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0052),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 194 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0035/2016),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając uzasadnione opinie przedstawione – na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności – przez Radę Związkową Austrii i Zgromadzenie Narodowe Bułgarii, w których stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,
– uwzględniając art. 59 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, a także Komisji Rozwoju Regionalnego (A8–0310/2016),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) Gaz ziemny (zwany dalej „gazem”) jest ważnym elementem zaopatrzenia energetycznego Unii. Znaczna część gazu jest importowana do Unii z państw trzecich. |
(1) Gaz ziemny (zwany dalej „gazem”) jest ważnym elementem zaopatrzenia energetycznego Unii. W związku z tym bezpieczeństwo dostaw gazu stanowi kluczowy element ogólnego bezpieczeństwa energetycznego Unii, istotny dla jej konkurencyjności i wzrostu. Chociaż ponad 50 % gazu zużywanego w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego pochodzi z produkcji wewnętrznej, coraz więcej gazu importuje się z państw trzecich. Zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego Unii oraz wzmocnienie odporności jej rynku gazu wymaga zatem stworzenia stabilnych, rynkowych ram regulacyjnych na rzecz rozwoju produkcji gazu ze źródeł krajowych. Ponadto zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego oraz wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii zmniejsza zależność Unii od importu gazu, a tym samym zależność od dominujących dostawców zewnętrznych. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(1a) Zapotrzebowanie na gaz w Unii zmniejszyło się od roku 2000 o 14%, a od roku 2010 o 23%, częściowo ze względu na kryzys gospodarczy, ale także ze względu na wdrożenie strategii politycznych na rzecz efektywności energetycznej. Zgodnie z zasadą „po pierwsze efektywność energetyczna” środki na rzecz efektywności energetycznej powinny nadal odgrywać podstawową rolę w przejściu na bardziej zrównoważony, konkurencyjny i bezpieczny system energetyczny, ponieważ jest to najskuteczniejszy sposób ograniczenia emisji, zapewnienia oszczędności dla konsumentów oraz zmniejszenia zależności Unii od importu. W tym kontekście szczególnie istotna jest poprawa efektywności energetycznej budynków, gdyż gaz odpowiada za około połowę zużycia energii pierwotnej do celów ogrzewania i chłodzenia w Unii. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(2) Poważne zakłócenie w dostawach gazu może mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich, Unii jako całości oraz umawiających się stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną, podpisanego w Atenach dnia 25 października 2005 r. Może również poważnie zaszkodzić gospodarce Unii oraz mieć poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców szczególnie narażonych na zagrożenia. |
(2) Inną cechą sektora energetycznego jest wysoki poziom wzajemnych zależności między państwami członkowskimi i europejskimi państwami trzecimi. Poważne zakłócenie w dostawach gazu w jednym kraju może mieć negatywne skutki dla wielu innych państw członkowskich, Unii oraz umawiających się stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną (umawiających się stron Wspólnoty Energetycznej). Może to osłabić ogólne bezpieczeństwo, potencjalnie poważnie zaszkodzić gospodarce oraz mieć poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców szczególnie narażonych na zagrożenia, zwłaszcza w krajach nadmiernie uzależnionych od jednego dominującego dostawcy. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3) Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wprowadzenia niezbędnych środków gwarantujących nieprzerwane dostawy gazu w Unii, w szczególności odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia trudnych warunków klimatycznych lub zakłócenia w dostawach gazu. Cele te należy osiągnąć poprzez zastosowanie najbardziej opłacalnych środków i w taki sposób, aby uniknąć zakłóceń na rynku energii. |
(3) Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wprowadzenia niezbędnych środków gwarantujących nieprzerwane dostawy gazu w Unii, w szczególności odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia trudnych warunków klimatycznych lub zakłócenia w dostawach gazu. Należy to osiągnąć poprzez zastosowanie opłacalnych środków, w sposób pozwalający uniknąć zakłóceń na rynkach energii, zgodnie z art. 194 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz z celami strategii na rzecz unii energetycznej określonymi w komunikacie Komisji z dnia 28 maja 2014 r. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/2010 z dnia 20 października 2010 r. w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego wywarło już znaczący pozytywny wpływ na sytuację w Unii w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu, zarówno w zakresie przygotowania, jak i łagodzenia skutków. Państwa członkowskie są lepiej przygotowane na kryzys dostaw dzięki obowiązkowi sporządzenia planów obejmujących działania zapobiegawcze i środki na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz są lepiej chronione w związku z tym, że muszą one spełnić szereg wymogów dotyczących zdolności przepustowej infrastruktury i dostaw gazu. Jednakże w sprawozdaniu z października 2014 r., poświęconym wdrażaniu rozporządzenia (UE) nr 994/2010, wskazano obszary, w których udoskonalenie przepisów rozporządzenia może dodatkowo przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw w Unii. |
(4) Obowiązujące prawo Unii, w szczególności odpowiednie elementy trzeciego pakietu energetycznego oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/20101a, wywarło już znaczący pozytywny wpływ na bezpieczeństwo dostaw gazu w Unii, zarówno w zakresie przygotowania, jak i łagodzenia skutków. Państwa członkowskie są lepiej przygotowane na kryzys dostaw dzięki obowiązkowi sporządzenia planów obejmujących działania zapobiegawcze i środki na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz są lepiej chronione w związku z tym, że muszą one spełnić szereg wymogów dotyczących zdolności przepustowej infrastruktury i dostaw gazu. W sprawozdaniu z października 2014 r., poświęconym wdrażaniu rozporządzenia (UE) nr 994/2010, wskazano obszary, w których udoskonalenie przepisów rozporządzenia może dodatkowo przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii. |
|
|
_______________ |
|
|
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/2010 z dnia 20 października 2010 r. w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylenia dyrektywy Rady 2004/67/WE (tekst mający znaczenie dla EOG, Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 1). |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(5) W komunikacie Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie, opublikowanym w październiku 2014 r., przeanalizowano skutki częściowego lub całkowitego zakłócenia dostaw gazu z Rosji i potwierdzono, że wyłącznie krajowe podejścia nie są szczególnie skuteczne w przypadku poważnych zakłóceń, ze względu na ich zakres, który jest z założenia ograniczony. W teście warunków skrajnych wykazano, w jaki sposób podejście oparte na ściślejszej państw członkowskich może znacznie zmniejszyć wpływ scenariuszy poważnych zakłóceń na najbardziej narażone państwa członkowskie. |
(5) W komunikacie Komisji z dnia 16 października 2014 r.13 w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie przeanalizowano skutki częściowego lub całkowitego zakłócenia dostaw gazu z Rosji i stwierdzono, że podejścia krajowe często mają charakter jednostronny, są niewystarczająco skoordynowane lub opierają się na niewystarczającej współpracy, a zatem nie są szczególnie skuteczne w przypadku poważnych zakłóceń, ze względu na ich zakres, który jest z założenia ograniczony. W teście warunków skrajnych wykazano, że podejście oparte na ściślejszej państw członkowskich może znacznie zmniejszyć wpływ scenariuszy poważnych zakłóceń na najbardziej narażone państwa członkowskie. |
|
__________________ |
__________________ |
|
13 COM(2014) 654 final |
13 COM(2014)0654 final |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6) W komunikacie Komisji „Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu” 14 z lutego 2015 r. podkreślono, że unia energetyczna opiera się na solidarności i zaufaniu, które są koniecznymi elementami bezpieczeństwa energetycznego. Celem niniejszego rozporządzenia powinna być poprawa solidarności i zaufania między państwami członkowskimi, a także wprowadzenie środków niezbędnych do osiągnięcia tych celów w drodze do urzeczywistnienia unii energetycznej. |
(6) Bezpieczeństwo energetyczne jest jednym z celów strategii na rzecz unii energetycznej określonych w komunikacie Komisji z dnia 25 lutego 2015 r. zatytułowanym „Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu”14. W komunikacie tym podkreślono, że unia energetyczna opiera się na zasadzie solidarności (określonej w art. 194 TFUE) oraz na zaufaniu, które są koniecznymi elementami bezpieczeństwa energetycznego. Celem niniejszego rozporządzenia jest zwiększenie solidarności i zaufania między państwami członkowskimi, a także wprowadzenie środków niezbędnych do osiągnięcia tych celów, a tym samym przyczynienie się do osiągnięcia jednego z celów unii energetycznej. |
|
__________________ |
__________________ |
|
14 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, COM(2015) 80 final. |
14 COM(2015)080. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) Sprawnie działający wewnętrzny rynek jest najlepszą gwarancją bezpieczeństwa dostaw energii w całej Unii oraz ograniczenia narażenia poszczególnych państw członkowskich na negatywne skutki zakłóceń w dostawach gazu. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w jednym z państw członkowskich istnieje ryzyko, że wprowadzone jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu oraz mieć negatywny wpływ na dostawy gazu do odbiorców w innych państwach członkowskich. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest solidarność i koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. |
(7) Dobrze funkcjonujący wewnętrzny rynek gazu, posiadający dobrą sieć wzajemnych powiązań, wolny od wysp energetycznych i działający sprawnie, w połączeniu z systemem energetycznym, który jest silnie zorientowany na nieustanną poprawę efektywności i redukcję popytu, stanowi dobry sposób zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw gazu w całej Unii, a zarazem ograniczenia narażenia poszczególnych państw członkowskich na negatywne skutki zakłóceń w dostawach. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw gazu w jednym z państw członkowskich istnieje ryzyko, że wprowadzone jednostronnie przez to państwo środki mogą mieć negatywny wpływ na dostawy gazu do odbiorców w innych państwach członkowskich, zaburzając prawidłowe funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu i prowadząc do powstania kosztownych aktywów osieroconych. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest solidarność i koordynacja działań na szczeblu regionalnym i unijnym na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. Działania podjęte w tym kontekście powinny w jak największym stopniu przestrzegać zasad gospodarki rynkowej. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(7a) Unia powinna dalej dywersyfikować źródła energii, dostawców i szlaki dostaw, gdyż jest to warunkiem bezpieczeństwa energetycznego. Unia powinna to osiągnąć za pomocą zdywersyfikowanych projektów, które są w pełni zgodne z prawem i zasadami Unii oraz z długoterminowymi celami i priorytetami polityki unijnej. Projekty niespełniające tych kryteriów nie powinny być wspierane z unijnych środków finansowych. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(7b) Prawdziwie połączony międzysystemowo wewnętrzny rynek energii, posiadający wiele punktów wejścia oraz możliwość przesyłu w obie strony, można stworzyć wyłącznie poprzez pełne połączenie międzysystemowe sieci gazowych, poprzez budowę nowych hubów skroplonego gazu ziemnego (LNG) w południowych i wschodnich regionach Unii, poprzez zakończenie budowy korytarza gazowego północ-południe i południowego korytarza gazowego, a także poprzez dalszy rozwój lokalnej produkcji. Dlatego też konieczne jest przyśpieszenie rozwoju połączeń wzajemnych i projektów, których celem jest dywersyfikacja źródeł dostaw, wymienionych w europejskiej strategii bezpieczeństwa energetycznego. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(8) Jak dotąd potencjał bardziej wydajnych i mniej kosztownych działań w ramach współpracy regionalnej nie został w pełni wykorzystany. Ma to związek nie tylko z lepszą koordynacją krajowych środków łagodzących w sytuacjach nadzwyczajnych, lecz również z krajowymi środkami zapobiegawczymi, takimi jak krajowe strategie magazynowania oraz strategie odnoszące się do skroplonego gazu ziemnego (LNG), które mogą mieć strategiczne znaczenie w niektórych regionach. |
(8) Jak dotąd potencjał współpracy regionalnej w zakresie wprowadzenia bardziej wydajnych i mniej kosztownych działań nie został w pełni wykorzystany. Dotyczy to lepszej koordynacji krajowych środków łagodzących w sytuacjach nadzwyczajnych, a także krajowych środków zapobiegawczych, takich jak krajowe strategie magazynowania oraz strategie odnoszące się do LNG, które mogą mieć strategiczne znaczenie w niektórych regionach. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(8a) Podejście regionalne – zarówno wśród państw członkowskich, jak i z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej – przyspieszy integrację rynku, między innymi przez stworzenie hubów regionalnych w celu zwiększenia płynności rynku. Takie mechanizmy współpracy mogą usprawnić współpracę polityczną i współpracę na rynku energii oraz ułatwić wspólne decyzje w sprawie kluczowych inwestycji w infrastrukturę gazową w regionach. Można wspólnie gromadzić wiedzę i informacje na takie tematy jak instalacje magazynowania energii, procesy przetargowe na LNG i połączenia wzajemne. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(9) Nadrzędną zasadą niniejszego rozporządzenia powinno być działanie w duchu solidarności i współpracy regionalnej, z udziałem organów publicznych i przedsiębiorstw gazowych, w celu określenia źródeł ryzyka w każdym z regionów, optymalizacji korzyści wynikających ze skoordynowanych środków łagodzenia skutków ryzyka i wdrażania środków najbardziej opłacalnych dla unijnych konsumentów. |
(9) Nadrzędną zasadą niniejszego rozporządzenia jest prowadzona w duchu solidarności współpraca regionalna z udziałem organów publicznych i przedsiębiorstw gazowych, której celem jest określenie źródeł ryzyka w każdym z regionów, optymalizacja korzyści wynikających ze skoordynowanych środków łagodzenia skutków ryzyka, a zarazem zadbanie o to, by środki be były zgodne z zasadami gospodarki rynkowej i opłacalne dla odbiorców, a także by przyczyniały się do zapewnienia obywatelom przystępnych cen energii. Współpraca regionalna powinna być stopniowo uzupełniana silniejszym ukierunkowaniem na poziom unijny, co umożliwi wykorzystanie wszystkich możliwych zasobów i narzędzi na całym wewnętrznym rynku gazu. Ocena korytarzy dostaw awaryjnych na poziomie Unii powinna uzupełnić i wesprzeć podejście regionalne określone w załączniku I. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(9a) Inną nadrzędną zasadą niniejszego rozporządzenia powinna być współpraca –w duchu integracji systemowej – między organami i przedsiębiorstwami z sektora gazu i energii elektrycznej, aby zidentyfikować istotne obszary synergii między rozwojem i funkcjonowaniem systemów gazowych i systemów energii elektrycznej, a także zoptymalizować korzyści wynikające ze skoordynowanego podejścia do wdrażania środków najbardziej opłacalnych dla unijnych konsumentów. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10) Niektórzy odbiorcy – w tym gospodarstwa domowe oraz odbiorcy świadczący podstawowe usługi społeczne – są szczególnie narażeni i mogą wymagać ochrony. Definicja takich odbiorców chronionych nie powinna kolidować z unijnymi mechanizmami solidarności. |
(10) Niektórzy odbiorcy – w tym gospodarstwa domowe oraz odbiorcy świadczący podstawowe usługi społeczne – są szczególnie narażeni w przypadku zakłóceń w dostawach i wymagają szczególnej ochrony. Definicja takich odbiorców chronionych powinna zostać zharmonizowana na poziomie Unii. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11) Odpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu powinna być podzielona pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie, działające za pośrednictwem swoich właściwych organów, i Komisję, w zakresie ich odpowiednich kompetencji. Wspólna odpowiedzialność wymaga ścisłej współpracy pomiędzy nimi. Jednakże odbiorcy wykorzystujący gaz do wytwarzania energii elektrycznej lub w celach przemysłowych również mogą odegrać istotną rolę w bezpieczeństwie dostaw gazu, ponieważ mogą oni reagować na sytuacje kryzysowe poprzez środki po stronie popytu, np. umowy na usługi przerywane oraz możliwość przestawiania się na paliwa alternatywne, co ma bezpośredni wpływ na równowagę pomiędzy podażą a popytem. |
(11) Odpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu powinna być podzielona pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie, działające za pośrednictwem swoich właściwych organów, i Komisję, w zakresie ich odpowiednich kompetencji. Wspólna odpowiedzialność wymaga ścisłej współpracy pomiędzy nimi. Jednakże odbiorcy wykorzystujący gaz do wytwarzania energii elektrycznej lub w celach przemysłowych również mogą odegrać istotną rolę w bezpieczeństwie dostaw gazu, ponieważ mogą oni reagować na sytuacje kryzysowe poprzez środki po stronie popytu, np. umowy na usługi przerywane oraz możliwość przestawiania się na paliwa alternatywne, co ma bezpośredni wpływ na równowagę na linii podaż-popyt. Bezpieczeństwo dostaw gazu do takich odbiorców można również uznać za kluczowe w niektórych przypadkach. Możliwe powinno być zapewnienie tym odbiorcom pewnego poziomu ochrony poprzez zadbanie o to, by w przypadku sytuacji nadzwyczajnej należeli do ostatnich odbiorców pozbawianych dostaw przed odbiorcami chronionymi. Państwa członkowskie powinny móc przewidzieć taką możliwość przy określaniu obowiązujących ograniczeń dostaw w sytuacjach nadzwyczajnych. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(12) Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE15, właściwe organy, wykonując zadania określone w niniejszym rozporządzeniu, powinny ściśle współpracować z innymi odpowiednimi organami krajowymi, w szczególności z krajowymi organami regulacyjnymi. |
(12) Jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE15, właściwe organy, wykonując zadania określone w niniejszym rozporządzeniu, powinny ściśle współpracować z innymi odpowiednimi organami krajowymi, w szczególności z krajowymi organami regulacyjnymi. |
|
__________________ |
__________________ |
|
15 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE (Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 94). |
15 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE (Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 94). |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(14) W rozporządzeniu (UE) nr 994/2010 wymaga się, aby operatorzy systemu przesyłowego wprowadzali stałą zdolność przepływu w obu kierunkach na wszystkich transgranicznych połączeniach międzysystemowych, chyba że przyznano odstępstwo od tego obowiązku. Celem jest zapewnienie uwzględnienia potencjalnych korzyści związanych ze stałą zdolnością przepływu w obu kierunkach przy planowaniu nowych połączeń międzysystemowych. Jednakże zdolność przepływu w obu kierunkach może być wykorzystywana do dostaw gazu zarówno do sąsiadującego państwa członkowskiego, jak i do odbiorców wzdłuż korytarza dostaw gazu. Korzyści w zakresie bezpieczeństwa dostaw wynikające ze stałej zdolności przepływu w obu kierunkach muszą zatem być postrzegane w szerszej perspektywie, w duchu solidarności i ściślejszej współpracy. Podejmując decyzję o wprowadzeniu zdolności przepływu w obu kierunkach, należy zatem przeprowadzić analizę kosztów i korzyści uwzględniającą cały korytarz przesyłowy. Właściwe organy powinny zatem być odpowiednio zobowiązane do ponownego zbadania odstępstw przyznanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 994/2010 w oparciu o wyniki regionalnych ocen ryzyka. |
(14) W rozporządzeniu (UE) nr 994/2010 wymaga się, aby operatorzy systemu przesyłowego wprowadzali stałą zdolność przepływu w obu kierunkach na wszystkich transgranicznych połączeniach międzysystemowych, chyba że przyznano odstępstwo od tego obowiązku. Celem jest zapewnienie uwzględnienia potencjalnych korzyści związanych ze stałą zdolnością przepływu w obu kierunkach przy planowaniu nowych połączeń międzysystemowych. Jednakże zdolność przepływu w obu kierunkach może być wykorzystywana do dostaw gazu zarówno do sąsiadującego państwa członkowskiego, jak i do odbiorców wzdłuż korytarza dostaw gazu. Korzyści w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu wynikające ze stałej zdolności przepływu w obu kierunkach muszą zatem być postrzegane w szerszej perspektywie, w duchu solidarności i ściślejszej współpracy. Podejmując decyzję o wprowadzeniu zdolności przepływu w obu kierunkach, należy przeprowadzić kompleksową analizę kosztów i korzyści uwzględniającą cały korytarz przesyłowy. Właściwe organy powinny być zobowiązane do ponownego zbadania odstępstw przyznanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 994/2010 w oparciu o wyniki regionalnych ocen ryzyka. Generalnym celem powinno być posiadanie coraz większych zdolności przepływu w obu kierunkach i ograniczenie do minimum przyszłych projektów transgranicznych dotyczących zdolności przepływu w jednym kierunku. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) Rozporządzenie określa standardy bezpieczeństwa dostaw, które są wystarczająco zharmonizowane i uwzględniają co najmniej sytuację ze stycznia 2009 r., kiedy to dostawy gazu z Rosji zostały zakłócone. W standardach tych wzięto pod uwagę różnice między państwami członkowskimi, obowiązek świadczenia usługi publicznej oraz środki ochrony odbiorcy, o których mowa w art. 3 dyrektywy 2009/73/WE. Standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw powinny być stabilne, tak aby zapewnić konieczną pewność prawną, powinny być jasno zdefiniowane i nie powinny powodować nieuzasadnionego i nadmiernego obciążenia przedsiębiorstw gazowych. Standardy takie powinny także gwarantować równy dostęp przedsiębiorstw gazowych w Unii do odbiorców krajowych. |
(16) Niniejsze rozporządzenie określa standardy bezpieczeństwa dostaw gazu, które są wystarczająco zharmonizowane i uwzględniają co najmniej sytuację ze stycznia 2009 r., kiedy to dostawy gazu z Rosji zostały zakłócone. W standardach tych wzięto pod uwagę różnice między państwami członkowskimi, obowiązek świadczenia usługi publicznej oraz środki ochrony odbiorcy, o których mowa w art. 3 dyrektywy 2009/73/WE. Standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw powinny być stabilne, tak aby zapewnić konieczną pewność prawną, powinny być jasno zdefiniowane i nie powinny powodować nieuzasadnionego i nadmiernego obciążenia przedsiębiorstw gazowych. Standardy takie powinny także gwarantować równy dostęp przedsiębiorstw gazowych w Unii do odbiorców krajowych. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(16a) Aby uwzględnić różnice między państwami członkowskimi, państwa członkowskie powinny, bez uszczerbku dla ich praw i obowiązków w odniesieniu do solidarności w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego, mieć możliwość zastosowania określonych w niniejszym rozporządzeniu standardów w zakresie bezpieczeństwa dostaw do niektórych małych i średnich przedsiębiorstw oraz do instalacji systemów ciepłowniczych, o ile dostarczają one energię cieplną tym przedsiębiorstwom. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(17) Regionalne podejście do oceny ryzyka oraz zdefiniowanie i przyjęcie środków zapobiegawczych i łagodzących umożliwia koordynację działań, co przynosi istotne korzyści w zakresie skuteczności środków i optymalizacji zasobów. Dotyczy to w szczególności środków mających zapewnić ciągłość dostaw, w szczególnie trudnych warunkach, odbiorcom chronionym, a także środków mających na celu łagodzenie skutków sytuacji nadzwyczajnych. Ocena powiązanych źródeł ryzyka na szczeblu regionalnym, która jest bardziej kompleksowa i szczegółowa, ma zapewnić lepsze przygotowanie państw członkowskich na ewentualny kryzys. Ponadto w sytuacji nadzwyczajnej uzgodnione i skoordynowane podejście do bezpieczeństwa dostaw zapewnia spójną reakcję i zmniejsza ryzyko negatywnych skutków ubocznych, jakie wyłącznie krajowe środki mogłyby mieć dla sąsiadujących państw członkowskich. |
(17) Regionalne podejście do oceny ryzyka oraz zdefiniowanie i przyjęcie środków zapobiegawczych i łagodzących umożliwia koordynację działań, co przynosi istotne korzyści w zakresie skuteczności środków i optymalizacji zasobów. Dotyczy to w szczególności środków mających zapewnić ciągłość dostaw, w szczególnie trudnych warunkach, odbiorcom chronionym, a także środków mających na celu łagodzenie skutków sytuacji nadzwyczajnych. Bardziej kompleksowa i szczegółowa ocena powiązanych źródeł ryzyka na szczeblu regionalnym, z uwzględnieniem zarówno systemu gazowego, jak i elektroenergetycznego, ma zapewnić lepsze przygotowanie państw członkowskich na ewentualny kryzys. Ponadto w sytuacji nadzwyczajnej uzgodnione i skoordynowane podejście do bezpieczeństwa dostaw zapewnia spójną reakcję i zmniejsza ryzyko negatywnych skutków ubocznych, jakie wyłącznie krajowe środki mogłyby mieć dla sąsiadujących państw członkowskich. Podejście regionalne nie powinno uniemożliwiać współpracy międzyregionalnej wykraczającej poza regiony określone w załączniku I i nie powinno zwalniać poszczególnych państw członkowskich z obowiązku przestrzegania krajowych standardów w zakresie bezpieczeństwa dostaw oraz z obowiązku dywersyfikacji dostaw w trybie priorytetowym w przypadku wystąpienia zależności od jednego źródła dostaw. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(18) Regiony muszą być w miarę możliwości zdefiniowane na podstawie istniejących struktur współpracy regionalnej powołanych przez państwa członkowskie i Komisję, zwłaszcza grup regionalnych ustanowionych rozporządzeniem (UE) nr 347/2013 w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej17 (rozporządzenie TEN-E). Odpowiednie grupy regionalne mogą się jednak różnić wielkością i kształtem, ponieważ niniejsze rozporządzenie i rozporządzenie TEN-E mają odmienne cele. |
(18) Regiony powinny być w miarę możliwości definiowane na podstawie istniejących struktur współpracy regionalnej ustanowionych przez państwa członkowskie i Komisję, zwłaszcza grup regionalnych ustanowionych rozporządzeniem (UE) nr 347/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady17. Odpowiednie grupy regionalne mogą się jednak różnić wielkością i kształtem, ponieważ niniejsze rozporządzenie i rozporządzenie (UE) nr 347/2013 mają odmienne cele. |
|
__________________ |
__________________ |
|
17 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 (Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39). |
17 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 (Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39). |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(19) Do celów niniejszego rozporządzenia przy określaniu grup regionalnych uwzględnione powinny być zatem następujące kryteria: struktura dostaw, istniejące i planowane połączenia międzysystemowe i przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, rozwój i dojrzałość rynku, istniejące struktury współpracy regionalnej oraz liczba państw członkowskich w regionie, która powinna być ograniczona, tak aby grupa miała rozmiar ułatwiający sprawne zarządzanie. |
(19) Do celów niniejszego rozporządzenia przy określaniu grup regionalnych uwzględnione powinny być zatem następujące kryteria: struktura dostaw, istniejące i planowane połączenia międzysystemowe i przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, istniejące połączenia międzysystemowe przebiegające przez kraje trzecie, rozwój i dojrzałość rynku, istniejące struktury współpracy regionalnej, poziom dywersyfikacji dróg i źródeł dostaw gazu oraz liczba państw członkowskich w regionie, która powinna być ograniczona, tak aby grupa miała rozmiar ułatwiający sprawne zarządzanie. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) Aby współpraca regionalna była praktycznie możliwa, państwa członkowskie powinny stworzyć mechanizm współpracy w każdym regionie. Mechanizm taki lub mechanizmy powinny być opracowane na tyle wcześnie, by umożliwić przeprowadzenie ocen ryzyka i opracowanie konkretnych planów na szczeblu regionalnym. Państwa członkowskie mają swobodę w uzgodnieniu mechanizmu współpracy najlepiej dopasowanego do danego regionu. Komisja powinna udzielać wsparcia w całej procedurze i propagować najlepsze praktyki w zakresie organizacji współpracy regionalnej, takie jak rotacyjna rola koordynatora w przygotowywaniu różnych dokumentów i tworzeniu wyspecjalizowanych organów. W przypadku braku porozumienia co do mechanizmu współpracy Komisja może zaproponować odpowiedni mechanizm współpracy dla danego regionu. |
(20) Aby współpraca regionalna była praktycznie możliwa, państwa członkowskie powinny stworzyć mechanizm współpracy w każdym regionie. Mechanizm taki lub mechanizmy powinny być opracowane na tyle wcześnie, by umożliwić przeprowadzenie ocen ryzyka i opracowanie skutecznych planów na szczeblu regionalnym. Państwa członkowskie mają swobodę w uzgodnieniu mechanizmu współpracy najlepiej dopasowanego do danego regionu. Komisja powinna udzielać wsparcia w całej procedurze i propagować najlepsze praktyki w zakresie organizacji współpracy regionalnej, takie jak rotacyjna rola koordynatora w przygotowywaniu różnych dokumentów i tworzeniu wyspecjalizowanych organów. W przypadku braku porozumienia co do mechanizmu współpracy Komisja zaproponuje odpowiedni mechanizm współpracy dla danego regionu. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 21 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(21) Przy przeprowadzaniu wszechstronnej oceny ryzyka sporządzanej na szczeblu regionalnym właściwe organy powinny ocenić ryzyka naturalne, technologiczne, handlowe, finansowe, społeczne, polityczne i rynkowe oraz wszelki inne mające zastosowanie, w tym, w stosownych przypadkach, zakłócenia w dostawach gazu od największego dostawcy. Wszystkim tym ryzykom należy zapobiegać poprzez skuteczne, proporcjonalne i niedyskryminacyjne środki opracowane w ramach planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Wyniki oceny ryzyka powinny również stanowić wkład we wszystkie oceny ryzyka przewidziane w art. 6 decyzji 1313/2013/UE18. |
(21) Przy przeprowadzaniu wszechstronnej oceny ryzyka sporządzanej na szczeblu regionalnym właściwe organy powinny ocenić ryzyka naturalne, technologiczne, infrastrukturalne, handlowe, finansowe, społeczne, polityczne, geopolityczne, środowiskowe, rynkowe oraz wszelkie inne istotne rodzaje ryzyka, w tym, w stosownych przypadkach, zakłócenia w dostawach gazu od dominujących dostawców. Wszystkim tym ryzykom należy zapobiegać poprzez skuteczne, proporcjonalne i niedyskryminacyjne środki opracowane w ramach planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, obejmujące środki zarówno po stronie popytu, jak i podaży. Wyniki oceny ryzyka powinny również stanowić wkład we wszystkie oceny ryzyka przewidziane w art. 6 decyzji 1313/2013/UE Parlamentu Europejskiego i Rady18. |
|
__________________ |
__________________ |
|
18 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 24). |
18 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 24). |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 22 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(22) W ramach wkładu do ocen ryzyka europejska sieć operatorów systemów przesyłowych gazu („ENTSO gazu”), w porozumieniu z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu oraz z europejską siecią operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej (ENTSO-E), powinna przeprowadzić ogólnounijne symulacje podobne do tych przeprowadzonych podczas testu warunków skrajnych z 2014 r. |
(22) W ramach wkładu do ocen ryzyka europejska sieć operatorów systemów przesyłowych gazu („ENTSO gazu”), po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu oraz europejską siecią operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej, powinna przeprowadzić ogólnounijne symulacje podobne do tych przeprowadzonych podczas testu warunków skrajnych z 2014 r. Takie symulacje powinny być aktualizowane przynajmniej co dwa lata. Aby wzmocnić współpracę regionalną poprzez przekazywanie informacji o przepływach gazu oraz zapewnianie fachowej wiedzy technicznej i operacyjnej, System Koordynacji Regionalnej ds. Gazu (RCSG), ustanowiony przez ENTSO gazu i składający się ze stałych grup ekspertów, powinien być zaangażowany w przeprowadzanie symulacji. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 23 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) Aby jak najlepiej poprawić stan gotowości, unikając zakłócenia dostaw i łagodząc jego ewentualne skutki, właściwe organy z danego regionu muszą opracować plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Plany regionalne powinny uwzględniać specyficzne uwarunkowania każdego państwa członkowskiego. Powinny one również jasno określać role i odpowiedzialność przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów. W przygotowywanych środkach krajowych należy brać w pełni pod uwagę regionalne środki zawarte w planie działań zapobiegawczych i planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Powinny być one tak opracowane, aby odpowiadać krajowym źródłom ryzyka z pełnym wykorzystaniem możliwości, jakie daje współpraca regionalna. Plany powinny być techniczne i operacyjne, ich celem ma być uniknięcie wystąpienia lub eskalacji sytuacji nadzwyczajnej i łagodzenie jej ewentualnych skutków. W planach należy uwzględnić bezpieczeństwo systemów elektroenergetycznych, zachowując spójność z narzędziami planowania strategicznego i narzędziami sprawozdawczymi unii energetycznej. |
(23) W celu zapewnienia maksymalnego stopnia gotowości, tak by uniknąć zakłócenia dostaw i łagodzić skutki takiego zakłócenia, właściwe organy z danego regionu powinny opracować plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Plany regionalne powinny uwzględniać specyficzne uwarunkowania każdego państwa członkowskiego. Powinny one również jasno określać role i odpowiedzialność przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów, a także – w stosownych przypadkach – przedsiębiorstw energetycznych. W przygotowywanych środkach krajowych należy brać w pełni pod uwagę regionalne środki zawarte w planie działań zapobiegawczych i planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Powinny być one tak zaprojektowane, aby odpowiadać krajowym źródłom ryzyka z pełnym wykorzystaniem możliwości, jakie daje współpraca regionalna. Plany powinny być techniczne i operacyjne, ich celem ma być uniknięcie wystąpienia lub eskalacji sytuacji nadzwyczajnej i łagodzenie jej ewentualnych skutków. W planach należy uwzględnić bezpieczeństwo systemów elektroenergetycznych, zachowując spójność z celami oraz narzędziami planowania strategicznego i narzędziami sprawozdawczymi unii energetycznej. |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 24 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(24) Należy więc jasno określić rolę i zakres odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów, tak aby wewnętrzny rynek gazu cały czas funkcjonował prawidłowo, zwłaszcza w przypadku zakłóceń w dostawach i w sytuacjach kryzysowych. Takie role i zakres odpowiedzialności należy określić w taki sposób, aby zapewnić przestrzeganie podejścia trójpoziomowego, co wiązałoby się z zaangażowaniem najpierw odnośnych przedsiębiorstw gazowych i sektora gazu ziemnego, następnie państw członkowskich na szczeblu krajowym i regionalnym, a dopiero potem Unii. Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić przedsiębiorstwom gazowym i odbiorcom gazu korzystanie jak najdłużej z mechanizmów rynkowych w przypadku wystąpienia zakłóceń. Powinno jednak także przewidywać mechanizmy, które można zastosować w przypadku gdy same mechanizmy rynkowe nie wystarczają do zaradzenia sytuacji zakłóceń w dostawach gazu. |
(24) Należy więc jasno określić rolę i zakres odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów, a także – w stosownych przypadkach – przedsiębiorstw energetycznych, tak aby wewnętrzny rynek gazu cały czas funkcjonował prawidłowo, zwłaszcza w przypadku zakłóceń w dostawach i w sytuacjach kryzysowych. Takie role i zakres odpowiedzialności należy określić w taki sposób, aby zapewnić przestrzeganie podejścia trójpoziomowego, co wiązałoby się z zaangażowaniem najpierw odnośnych przedsiębiorstw gazowych, przedsiębiorstw energetycznych i przemysłu, następnie państw członkowskich na szczeblu krajowym i regionalnym, a dopiero potem Unii. W tym celu skuteczna wymiana informacji na wszystkich poziomach powinna umożliwić wczesne ostrzeganie o zakłóceniach oraz zapewnić środki ograniczania tych zakłóceń. Niniejsze rozporządzenie ma umożliwić przedsiębiorstwom gazowym i odbiorcom gazu korzystanie jak najdłużej z mechanizmów rynkowych w przypadku wystąpienia zakłóceń. Ma ono jednak także przewidywać mechanizmy, które można zastosować w przypadku gdy same mechanizmy rynkowe nie wystarczają do zaradzenia sytuacji zakłóceń w dostawach gazu. |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 25 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(25) W przypadku kryzysu dostaw podmioty działające na rynku powinny mieć zapewnione wystarczające możliwości reakcji na sytuację za pośrednictwem środków rynkowych. Po wyczerpaniu środków rynkowych i jeżeli nie są one wystarczające, państwa członkowskie i ich właściwe organy powinny podjąć środki zmierzające do usunięcia bądź złagodzenia skutków kryzysu w zakresie dostaw. |
(25) W przypadku kryzysu dostaw podmioty działające na rynku powinny mieć zapewnione wystarczające możliwości reakcji na sytuację za pośrednictwem środków rynkowych. Po wyczerpaniu środków rynkowych i jeżeli nie są one wystarczające, państwa członkowskie i ich właściwe organy powinny podjąć środki zmierzające do usunięcia bądź złagodzenia skutków kryzysu w zakresie dostaw. Należy priorytetowo potraktować środki na rzecz efektywności energetycznej, aby ograniczyć popyt na gaz i energię elektryczną oraz w sposób trwały i zrównoważony zwiększyć odporność państw członkowskich na kryzysy dostaw. |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 26 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(26) Jeżeli państwa członkowskie planują wprowadzenie środków nierynkowych, środkom takim powinien towarzyszyć opis ich skutków gospodarczych. Dzięki temu odbiorcy będą mieć niezbędne informacje o kosztach takich środków, a środki będą przejrzyste, zwłaszcza w odniesieniu do ich udziału w cenie gazu. |
(26) Jeżeli państwa członkowskie planują wprowadzenie – w ostateczności – środków nierynkowych, środkom takim powinien towarzyszyć opis ich skutków gospodarczych oraz mechanizm rekompensat dla operatorów. Dzięki temu odbiorcy będą mieć niezbędne informacje o kosztach takich środków, a środki będą przejrzyste, zwłaszcza w odniesieniu do ich udziału w cenie gazu. |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 27 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(27) W marcu 2015 r. Rada Europejska wezwała do oceny wariantów dobrowolnych mechanizmów agregowania zapotrzebowania z poszanowaniem prawa Światowej Organizacji Handlu („WTO”) oraz unijnych reguł konkurencji. Umożliwiłoby to państwom członkowskim i przedsiębiorstwom gazowym przeanalizowanie potencjalnych korzyści ze zbiorowych zakupów gazu jako sposobu przeciwdziałania sytuacjom niedoboru dostaw z równoczesnym zachowaniem powyższych zasad. |
(27) W marcu 2015 r. Rada Europejska wezwała do oceny wariantów dobrowolnego mechanizmu agregowania zapotrzebowania z pełnym poszanowaniem zasad Światowej Organizacji Handlu („WTO”) oraz unijnych reguł konkurencji. W tym kontekście państwa członkowskie i przedsiębiorstwa gazowe mogłyby przeanalizować potencjalne korzyści związane ze zbiorowymi zakupami gazu w celu przeciwdziałania sytuacjom niedoboru dostaw zgodnie z zasadami WTO i unijnymi regułami konkurencji. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 28 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28) Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne lub ograniczenie dostaw gazu do dużych odbiorców przemysłowych w sposób ekonomicznie efektywny, mogą odgrywać ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego, o ile można je zastosować szybko, zmniejszając w ten sposób znacząco zapotrzebowanie w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach. Należy podjąć więcej działań na rzecz propagowania efektywności energetycznej, zwłaszcza gdy potrzebne są środki po stronie popytu. Uwzględnione musi być oddziaływanie na środowisko każdego z proponowanych środków po stronie popytu i podaży, z pierwszeństwem w miarę możliwości dla środków o najmniejszym wpływie na środowisko. Jednocześnie należy uwzględnić aspekty bezpieczeństwa dostaw i konkurencyjności. |
(28) Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne lub ograniczenie dostaw gazu do dużych odbiorców przemysłowych w sposób ekonomicznie efektywny, a także oparty na zasadach rynkowych system dla odbiorców przemysłowych, np. dobrowolna redukcja popytu ze strony odbiorców przemysłowych w zamian za uczciwą i wypłaconą terminowo rekompensatę finansową, mogą odgrywać ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego, o ile można je zastosować szybko, zmniejszając w ten sposób znacząco zapotrzebowanie w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach. Należy podjąć więcej działań na rzecz propagowania efektywności energetycznej, zwłaszcza gdy potrzebne są środki po stronie popytu. Uwzględnione musi być oddziaływanie na środowisko każdego z proponowanych środków po stronie popytu i podaży, z pierwszeństwem w miarę możliwości dla środków o najmniejszym wpływie na środowisko. Jednocześnie bezpieczeństwo dostaw gazu powinno pozostać priorytetem dla podejmowanych środków w przypadku zakłóceń dostaw, przy należytym uwzględnieniu również aspektów dotyczących konkurencyjności. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 29 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(29) Przy opracowywaniu i wdrażaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwe organy powinny zawsze uwzględniać bezpieczeństwo funkcjonowania systemu gazowniczego na szczeblu regionalnym i krajowym. W planach tych muszą one uwzględniać i określać ograniczenia techniczne mające wpływ na funkcjonowanie sieci, w tym techniczne i dotyczące bezpieczeństwa względy uzasadniające ograniczenia przepływu w razie sytuacji nadzwyczajnej. |
(29) Przy opracowywaniu i wdrażaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwe organy powinny zawsze uwzględniać bezpieczeństwo funkcjonowania systemu gazowniczego na szczeblu krajowym i regionalnym. W planach tych powinny one uwzględniać i określać ograniczenia techniczne mające wpływ na funkcjonowanie sieci, w tym techniczne i dotyczące bezpieczeństwa względy uzasadniające ograniczenia przepływu w razie sytuacji nadzwyczajnej. |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 30 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(30) Do niektórych regionów Unii dostarczany jest gaz niskokaloryczny. Ze względu na swe właściwości gaz niskokaloryczny nie może być wykorzystywany w instalacjach wykorzystujących gaz wysokokaloryczny. W instalacjach stworzonych z myślą o gazie niskokalorycznym możliwe jest jednak stosowanie gazu wysokokalorycznego pod warunkiem przetworzenia go na gaz niskokaloryczny, na przykład poprzez dodanie azotu. Szczególne właściwości gazu niskokalorycznego należy rozpatrywać na szczeblu krajowym i regionalnym oraz uwzględniać je w ocenie ryzyka, a także w planach działań zapobiegawczych i planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. |
(30) Do niektórych regionów Unii dostarczany jest gaz niskokaloryczny. Jego właściwości uniemożliwiają jego wykorzystanie w instalacjach wykorzystujących gaz wysokokaloryczny. Możliwe jest jednak przetworzenie gazu wysokokalorycznego tak, by można było go wykorzystać w instalacjach stworzonych z myślą o gazie niskokalorycznym, na przykład poprzez dodanie azotu. Szczególne właściwości gazu niskokalorycznego należy rozpatrywać na szczeblu krajowym i regionalnym oraz uwzględniać je w ocenie ryzyka, a także w planach działań zapobiegawczych i planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 31 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(31) Konieczne jest zapewnienie przewidywalności działań podejmowanych w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, zapewniając wszystkim uczestnikom rynku odpowiednie możliwości reagowania i przygotowania się na takie okoliczności. Co do zasady właściwe organy powinny zatem stosować się do swoich planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. W należycie uzasadnionych okolicznościach nadzwyczajnych należy im zezwolić na podjęcie działań odbiegających od tych planów. Ważne jest również określenie bardziej przejrzystego i przewidywalnego sposobu ogłaszania stanów nadzwyczajnych. Ważną rolę w tym zakresie mogą odegrać informacje na temat stanu zbilansowania systemu (ogólnego stanu sieci przesyłowej), którego ramy zostały określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 312/201419. Informacje te powinny być dostępne w czasie rzeczywistym właściwym organom oraz krajowym organom regulacyjnym, jeśli te drugie nie są właściwym organem. |
(31) Konieczne jest zapewnienie przewidywalności działań, które mają być podejmowane w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, aby wszyscy uczestnicy rynku mieli wystarczające możliwości przygotowania się na takie sytuacje oraz reagowania na nie. Co do zasady właściwe organy powinny zatem stosować się do swoich planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. W wyjątkowych okolicznościach i z uzasadnionych przyczyn należy im zezwolić na podjęcie działań odbiegających od tych planów. Sposób ogłaszania stanów nadzwyczajnych powinien być bardziej przejrzysty i przewidywalny. Ważną rolę w tym zakresie mogą odegrać informacje na temat stanu zbilansowania systemu (ogólnego stanu sieci przesyłowej), którego ramy zostały określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 312/201419. Informacje te powinny być dostępne w czasie rzeczywistym właściwym organom oraz krajowym organom regulacyjnym, jeśli nie są one tymi właściwymi organami. |
|
__________________ |
__________________ |
|
19 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 312/2014 z dnia 26 marca 2014 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący bilansowania gazu w sieciach przesyłowych (Dz.U. L 91 z 27.3.2014, s. 15). |
19 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 312/2014 z dnia 26 marca 2014 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący bilansowania gazu w sieciach przesyłowych (Dz.U. L 91 z 27.3.2014, s. 15). |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 32 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(32) Plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej powinny być regularnie aktualizowane i publikowane. Powinny one być także przedmiotem wzajemnej oceny. Proces wzajemnej oceny pozwala na wczesne określenie niespójności i środków, które mogłyby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dostaw innych państw członkowskich, zapewniając w ten sposób spójność planów w różnych regionach. Umożliwia on również wymianę najlepszych praktyk między państwami członkowskimi. |
(32) Plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej powinny być regularnie aktualizowane i publikowane. Powinny one być także przedmiotem wzajemnej oceny. Taka wzajemna ocena powinna być monitorowana przez Komisję. Proces wzajemnej oceny ma za zadanie umożliwić wczesne określenie niespójności i środków, które mogłyby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu w innych państwach członkowskich, zapewniając w ten sposób spójność planów w różnych regionach. Umożliwia on również wymianę najlepszych praktyk między państwami członkowskimi. Plany te powinny być spójne ze wszystkimi celami unii energetycznej. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 33 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(33) Aby zapewnić aktualność i skuteczność planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, państwa członkowskie powinny pomiędzy aktualizacjami przeprowadzać testy planów poprzez symulację scenariuszy sytuacji o znacznych skutkach i sytuacji o skutkach umiarkowanych oraz reakcji w czasie rzeczywistym. Właściwe organy powinny przedstawiać wyniki testów na forum Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu. |
(33) Aby zapewnić aktualność i skuteczność planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, właściwe organy powinny pomiędzy aktualizacjami przeprowadzać testy planów poprzez symulację scenariuszy sytuacji o znacznych skutkach i sytuacji o skutkach umiarkowanych oraz reakcji w czasie rzeczywistym. Właściwe organy powinny przedstawiać wyniki testów na forum Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu. |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 34 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(34) Potrzebne są obowiązkowe kompletne wzory zawierające wszystkie źródła ryzyka ujmowane w ocenie ryzyka oraz wszystkie elementy planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, aby usprawnić ocenę ryzyka i opracowanie planów, ich ocenę wzajemną oraz ocenę przez Komisję. |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 35 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(35) W celu usprawnienia komunikacji między państwami członkowskimi a Komisją oceny ryzyka, plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz wszelkie inne dokumenty i wymieniane informacje objęte niniejszym rozporządzeniem muszą być przekazywane za pośrednictwem standardowego elektronicznego systemu powiadomień. |
(35) W celu usprawnienia komunikacji między państwami członkowskimi a Komisją oceny ryzyka, plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz wszelkie inne dokumenty i wymieniane informacje objęte niniejszym rozporządzeniem powinny być przekazywane za pośrednictwem bezpiecznego i ustandaryzowanego elektronicznego systemu powiadomień. |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 36 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(36) Jak wykazano w teście warunków skrajnych w październiku 2014 r., niezbędna jest solidarność, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw w całej Unii oraz utrzymać koszty ogólne na minimalnym poziomie. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w jednym państwie członkowskim, w celu umocnienia solidarności należy zastosować podejście dwuetapowe. Po pierwsze, wszystkie państwa członkowskie, które wprowadziły podwyższony standard w zakresie dostaw, powinny ograniczyć go do wartości domyślnych, aby zwiększyć płynność rynku gazu. Po drugie, jeżeli pierwszy krok nie zapewni niezbędnych dostaw, konieczne są dalsze środki w sąsiadujących państwach członkowskich, nawet jeśli nie są one w sytuacji nadzwyczajnej, tak aby zapewnić dostawy dla gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwie członkowskim dotkniętym sytuacją nadzwyczajną. Państwa członkowskie powinny wskazać i szczegółowo opisać środki solidarności w swoich planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, zapewniając sprawiedliwe i równe odszkodowanie dla przedsiębiorstw gazowych. |
(36) Jak wykazano w teście warunków skrajnych w październiku 2014 r., niezbędna jest solidarność, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw w całej Unii oraz utrzymać koszty ogólne na minimalnym poziomie. Jeżeli w którymkolwiek z państw członkowskich zostanie ogłoszony stan nadzwyczajny, należy podjąć środki w sąsiadujących państwach członkowskich, nawet jeśli nie są one w sytuacji nadzwyczajnej, tak aby zapewnić dostawy dla odbiorców chronionych w państwie członkowskim dotkniętym sytuacją nadzwyczajną. Państwa członkowskie powinny wskazać i szczegółowo opisać środki solidarności w swoich planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, zapewniając sprawiedliwe i odpowiednie odszkodowanie dla przedsiębiorstw gazowych, które odzwierciedla w pełni wartość rynkową kosztów związanych z przerwą w dostawach. |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 37 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(37) W ramach solidarności europejskiej Unia i państwa członkowskie powinny również w miarę potrzeby udzielać pomocy w zakresie ochrony ludności. Pomoc taką powinno się ułatwiać i koordynować poprzez Unijny Mechanizm Ochrony Ludności ustanowiony decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady 1313/2013/UE20, którego celem jest wzmocnienie współpracy między Unią a państwami członkowskimi i ułatwienie koordynacji w obszarze ochrony ludności w dążeniu do zwiększenia skuteczności systemów zapobiegania klęskom żywiołowym i katastrofom spowodowanym przez człowieka, zapewniania gotowości do nich i reagowania na nie. |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
|
__________________ |
|
|
20 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 24). |
|
Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 38 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(38) Aby ocenić sytuację w zakresie bezpieczeństwa dostaw w danym państwie członkowskim, w danym regionie lub w Unii, niezbędny jest dostęp do odpowiednich informacji. W szczególności państwa członkowskie i Komisja muszą mieć stały dostęp do informacji od przedsiębiorstw gazowych w odniesieniu do głównych parametrów dostaw gazu, które to informacje stanowią zasadniczy wkład w opracowywanie polityki bezpieczeństwa dostaw. W należycie uzasadnionych przypadkach, niezależnie od ogłoszenia stanu nadzwyczajnego, powinien być również możliwy dostęp do dodatkowych informacji potrzebnych do oceny ogólnej sytuacji w zakresie dostaw gazu. Te dodatkowe informacje to przykładowo informacje o dostawach gazu niezwiązane z cenami, takie jak minimalne i maksymalne objętości gazu, punkty dostawy lub rezerwy dostaw. Można by było żądać takich informacji na przykład w przypadku zmian w strukturze dostaw gazu do danego nabywcy lub nabywców w danym państwie członkowskim, które nie powinny wystąpić, gdyby rynki funkcjonowały normalnie, i które mogłyby mieć wpływ na dostawy gazu do Unii lub jej części. |
(38) Aby ocenić sytuację w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu w danym państwie członkowskim, w danym regionie lub w Unii, niezbędny jest dostęp do odpowiednich informacji. W szczególności państwa członkowskie i Komisja muszą mieć stały dostęp do informacji od przedsiębiorstw gazowych w odniesieniu do głównych parametrów dostaw gazu, w tym dokładnych danych na temat dostępnych przechowywanych rezerw, które to informacje stanowią zasadniczy wkład w opracowywanie polityki bezpieczeństwa dostaw gazu. W uzasadnionych przypadkach, niezależnie od ogłoszenia stanu nadzwyczajnego, powinien być również możliwy dostęp do dodatkowych informacji potrzebnych do oceny ogólnej sytuacji w zakresie dostaw gazu. Te dodatkowe informacje to przykładowo informacje o dostawach gazu niezwiązane z cenami, takie jak minimalne i maksymalne objętości gazu, punkty dostawy lub rezerwy dostaw. Można by było żądać takich informacji na przykład w przypadku zmian w strukturze dostaw gazu do danego nabywcy lub nabywców w danym państwie członkowskim, które nie powinny wystąpić, gdyby rynki funkcjonowały normalnie, i które mogłyby mieć wpływ na dostawy gazu do Unii lub jej części. Informacje, które przedsiębiorstwo gazowe uznaje za poufne, powinny być traktowane jako poufne. |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 39 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(39) W marcu 2015 r. Rada Europejska stwierdziła, że umowy na dostawy gazu z dostawcami z państw trzecich powinny być bardziej przejrzyste i zgodne z przepisami bezpieczeństwa energetycznego Unii. W tym kontekście skuteczny i ukierunkowany mechanizm dostępu państw członkowskich do najważniejszych umów na dostawy gazu powinien zapewnić kompleksową ocenę odnośnego ryzyka, które może prowadzić do zakłócenia w dostawach lub mieć wpływ na niezbędne środki łagodzące w przypadku faktycznego wystąpienia kryzysu. W ramach tego mechanizmu niektóre najważniejsze umowy na dostawy powinny być automatycznie zgłaszane państwom członkowskim natychmiast po ich zawarciu. Jednakże obowiązek automatycznego powiadamiania o umowie musi być proporcjonalny. Zastosowanie tego obowiązku do umów między dostawcą a nabywcą obejmujących 40 % rynku krajowego jest odpowiednim kompromisem w zakresie efektywności administracyjnej oraz określa jasne zobowiązania dla uczestników rynku. Nie oznacza to, że inne umowy na dostawy gazu nie są istotne dla bezpieczeństwa dostaw. W związku z tym państwa członkowskie powinny mieć prawo wglądu w inne umowy mogące negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo dostaw w danym państwie członkowskim, w regionie lub w całej Unii. Komisja powinna mieć taki sam dostęp do umów na dostawy gazu jak państwa członkowskie ze względu na jej rolę w ocenie zgodności i skuteczności planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej pod względem analizy źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw na szczeblu krajowym, regionalnym i unijnym. Komisja może wezwać państwa członkowskie do zmiany planów w celu uwzględnienia informacji uzyskanych z umów. Zapewniona przy tym musi być poufność szczególnie chronionych informacji handlowych. Lepszy dostęp Komisji do informacji na temat umów handlowych nie powinien wpływać na bieżące działania prowadzone przez nią w zakresie monitorowania rynku gazu, przy czym Komisja powinna interweniować w razie stwierdzenia naruszenia prawa Unii. Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny pozostawać bez uszczerbku dla prawa Komisji do wszczęcia postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego zgodnie z art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz do egzekwowania reguł konkurencji, w tym pomocy państwa. |
(39) Urzeczywistnienie wewnętrznego rynku energii stworzy równe warunki działania i zagwarantuje, że wszystkie umowy na dostawy energii w Unii będą opierać się na cenach rynkowych i regułach konkurencji. W marcu 2015 r. Rada Europejska stwierdziła, że umowy na dostawy gazu z dostawcami z państw trzecich powinny być bardziej przejrzyste i zgodne z przepisami bezpieczeństwa energetycznego Unii. W tym kontekście skuteczny i ukierunkowany mechanizm dostępu państw członkowskich do najważniejszych umów na dostawy gazu powinien zapewnić kompleksową ocenę odnośnego ryzyka, które może prowadzić do zakłócenia w dostawach lub mieć wpływ na niezbędne środki łagodzące w przypadku faktycznego wystąpienia kryzysu. W ramach tego mechanizmu niektóre najważniejsze umowy na dostawy powinny być automatycznie zgłaszane państwom członkowskim natychmiast po ich zawarciu. Jednakże obowiązek automatycznego powiadamiania o umowie musi być proporcjonalny. Zastosowanie tego obowiązku do umów między dostawcą (lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi) a nabywcą (lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi) obejmujących łącznie co najmniej 40 % importu z państw trzecich do danego państwa członkowskiego zapewnia odpowiednią równowagę pod względem efektywności administracyjnej oraz określa jasne zobowiązania dla uczestników rynku. Nie oznacza to automatycznie, że inne umowy na dostawy gazu nie są istotne dla bezpieczeństwa dostaw. W związku z tym państwa członkowskie powinny mieć prawo wglądu w inne umowy mogące negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo dostaw w danym państwie członkowskim, w danym regionie lub w Unii. Komisja powinna mieć taki sam dostęp do umów na dostawy gazu jak państwa członkowskie ze względu na jej rolę w ocenie zgodności i skuteczności planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej pod względem analizy źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw na szczeblu krajowym, regionalnym i unijnym. Komisja powinna mieć możliwość wezwania państw członkowskich do zmiany planów w celu uwzględnienia informacji uzyskanych z umów. Zapewniona przy tym musi być poufność szczególnie chronionych informacji handlowych. Większy dostęp Komisji do informacji na temat umów handlowych nie powinien wpływać na bieżące działania prowadzone przez nią w zakresie monitorowania rynku gazu, przy czym Komisja powinna interweniować w razie stwierdzenia naruszenia prawa Unii. Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny pozostawać bez uszczerbku dla prawa Komisji do wszczęcia postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego zgodnie z art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz do egzekwowania reguł konkurencji, w tym w odniesieniu do pomocy państwa. |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 41 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(41) Jednym z celów Unii jest wzmocnienie Wspólnoty Energetycznej, które zapewniłoby skuteczne wdrożenie dorobku prawnego UE w zakresie energii i reform rynku energii oraz pobudzenie inwestycji w sektorze energetycznym poprzez lepszą integrację rynków energii Unii i Wspólnoty Energetycznej. Oznacza to również wprowadzenie wspólnego zarządzania kryzysowego poprzez zaproponowanie planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym wraz z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. Ponadto opublikowany w październiku 2014 r. komunikat Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie wskazuje na konieczność stosowania reguł wewnętrznego rynku energii w odniesieniu do przepływu energii między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W związku z powyższym, w celu zapewnienia skutecznego zarządzania kryzysowego na granicach między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami, po przyjęciu wspólnego aktu niezbędne są uzgodnienia umożliwiające konkretną współpracę z poszczególnymi umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej po wprowadzeniu odpowiednich wzajemnych postanowień. |
(41) Jednym z celów Unii jest wzmocnienie Wspólnoty Energetycznej w celu zapewnienia skutecznego wdrożenia dorobku prawnego UE w zakresie energii i reform rynku energii oraz zachęt do inwestycji w sektorze energetycznym poprzez lepszą integrację rynków energii Unii i Wspólnoty Energetycznej. Oznacza to również wprowadzenie wspólnego zarządzania kryzysowego poprzez zaproponowanie planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym wraz z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. Ponadto komunikat Komisji z dnia 16 października 2014 r. w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie wskazuje na konieczność stosowania reguł wewnętrznego rynku energii w odniesieniu do przepływu energii między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W związku z powyższym, w celu zapewnienia skutecznego zarządzania kryzysowego na granicach między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej, po przyjęciu wspólnego aktu niezbędne są uzgodnienia umożliwiające konkretną współpracę z poszczególnymi umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej po wprowadzeniu odpowiednich wzajemnych postanowień. |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 41 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(41a) Wdrożenie środków solidarnościowych z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej powinno opierać się na podejściu unijnym, aby uniknąć sytuacji, w której niezbędne plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej będą realizowane wyłącznie przez państwa członkowskie sąsiadujące z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 42 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(42) Ponieważ dostawy gazu z państw trzecich mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii, Komisja powinna koordynować działania dotyczące państw trzecich, pracując wspólnie z państwami trzecimi będącymi producentami oraz państwami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Unii. Komisja powinna być upoważniona do zwołania grupy zadaniowej ds. monitorowania przepływu gazu do Unii w sytuacjach kryzysowych, w porozumieniu z państwami trzecimi, których to dotyczy, oraz, jeżeli kryzys wynika z problemów w państwie trzecim, do podjęcia działań w roli pośrednika i mediatora. |
(42) Ponieważ dostawy gazu z państw trzecich mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii, Komisja powinna koordynować działania dotyczące państw trzecich, pracując wspólnie z państwami trzecimi będącymi producentami oraz państwami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Unii. Komisja powinna być upoważniona do stałego monitorowania przepływu gazu do Unii. W przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej Komisja powinna, po konsultacji z państwami trzecimi, których to dotyczy, podjąć działania w roli pośrednika i mediatora. Unia powinna również być w stanie podjąć działania zapobiegawcze przed ogłoszeniem kryzysu. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 43 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(43) Jeżeli istnieją wiarygodne dane na temat sytuacji poza terytorium Unii, która zagraża bezpieczeństwu dostaw do jednego lub kilku państw członkowskich i która może uruchomić mechanizm wczesnego ostrzegania pomiędzy Unią a państwem trzecim, Komisja powinna niezwłocznie powiadomić o tym Grupę Koordynacyjną ds. Gazu, a Unia powinna podjąć odpowiednie działanie, aby spróbować załagodzić sytuację. |
(43) Jeżeli poza terytorium Unii wystąpi sytuacja, która może zagrozić bezpieczeństwu dostaw do jednego lub kilku państw członkowskich i która może uruchomić mechanizm wczesnego ostrzegania pomiędzy Unią a państwem trzecim, Komisja powinna niezwłocznie powiadomić o tym Grupę Koordynacyjną ds. Gazu, a Unia powinna podjąć odpowiednie działanie, aby spróbować załagodzić sytuację. |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 44 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(44) Państwa członkowskie, działając samodzielnie, nie mogą w sposób zadowalający osiągnąć celu niniejszego rozporządzenia, to jest zapewnić bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii. Ze względu na rozmiary lub skutki działania cel można osiągnąć lepiej na poziomie Unii. W związku z tym Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(44) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie samodzielnie, natomiast ze względu na skalę i skutki działania możliwe jest jego lepsze osiągniecie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 45 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(45) W celu umożliwienia Unii szybkiego reagowania na zmianę okoliczności w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu Komisji należy powierzyć uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczących zmian w odniesieniu do regionów oraz wzorów oceny ryzyka i planów. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić, by stosowne dokumenty były jednocześnie przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w odpowiednim czasie i we właściwy sposób. |
(45) W celu umożliwienia Unii szybkiego reagowania na zmianę okoliczności w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu Komisji należy powierzyć uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE dotyczących zmian w modelach oceny ryzyka, planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów oraz z udziałem właściwych organów oraz krajowych organów regulacyjnych (jeżeli nie są właściwymi organami), a także aby te konsultacje były prowadzone zgodnie z zasadami określonymi w porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić równy udział Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą regularnie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 46 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(46) Należy uchylić rozporządzenie (UE) nr 994/2010. W celu zapewnienia ciągłości plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej opracowane na podstawie rozporządzenia (WE) nr 994/2010 powinny pozostać w mocy do czasu pierwszego przyjęcia nowych planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej sporządzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia, |
(46) Należy uchylić rozporządzenie (UE) nr 994/2010. W celu zapewnienia ciągłości plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej opracowane zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 994/2010 powinny pozostać w mocy do czasu pierwszego przyjęcia nowych planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej sporządzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia, |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu, dzięki zagwarantowaniu prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu ziemnego („gaz”) poprzez umożliwienie wprowadzenia środków wyjątkowych, w przypadku gdy same mechanizmy rynkowe nie są już w stanie zapewnić wymaganych dostaw gazu, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie i Unię w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. W niniejszym rozporządzeniu określa się również przejrzyste mechanizmy koordynacji planowania i reagowania – w duchu solidarności – na szczeblu państw członkowskich, a także regionalnym i unijnym, w przypadku stanu nadzwyczajnego. |
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy służące zapewnieniu – w duchu solidarności – bezpieczeństwa dostaw gazu, dzięki zagwarantowaniu prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu ziemnego („gaz”), w oparciu o wiarygodne tendencje w zakresie popytu na gaz, poprzez umożliwienie wprowadzenia środków wyjątkowych, w przypadku gdy same mechanizmy rynkowe nie są już w stanie zapewnić wymaganych dostaw gazu do odbiorców chronionych, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie i Unię w zakresie działań zapobiegawczych oraz natychmiastowej reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach, zarówno u źródła, jak i w tranzycie. W niniejszym rozporządzeniu określa się również przejrzyste mechanizmy koordynacji planowania i reagowania na szczeblu państw członkowskich, a także regionalnym i unijnym, w przypadku stanu nadzwyczajnego. |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Niniejsze rozporządzenie wspiera również działania zapobiegawcze ograniczające popyt na gaz, między innymi środki zwiększające efektywność energetyczną i zwiększające udział energii ze źródeł odnawialnych, aby zmniejszyć zależność Unii od importu gazu. |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) „odbiorca chroniony” oznacza odbiorcę będącego gospodarstwem domowym, który jest już podłączony do sieci dystrybucyjnej gazu, a oprócz tego – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie – termin ten może obejmować: |
(1) „odbiorca chroniony” oznacza gospodarstwo domowe, podmiot świadczący podstawowe usługi społeczne lub system ciepłowniczy (o ile dostarcza ciepło do odbiorców będących gospodarstwami domowymi i świadczy podstawowe usługi społeczne oraz nie jest w stanie przełączyć się na inne paliwo), który jest podłączony do sieci dystrybucyjnej gazu; |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) małe lub średnie przedsiębiorstwo, pod warunkiem że jest ono podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu, lub podmiot świadczący podstawowe usługi społeczne, pod warunkiem że jest on podłączony do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej gazu, a także pod warunkiem że na takie przedsiębiorstwa lub podmioty nie przypada więcej niż 20 % łącznego rocznego ostatecznego zużycia gazu w danym państwie członkowskim; |
skreśla się |
Poprawka 55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) instalację systemów ciepłowniczych, o ile dostarcza ona energię cieplną odbiorcom będącym gospodarstwami domowymi oraz przedsiębiorstwom i podmiotom, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że instalacja ta nie jest w stanie przełączyć się na inne paliwa i jest podłączona do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej gazu; |
skreśla się |
Poprawka 56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(3a) „korytarze dostaw awaryjnych” oznaczają określone szlaki dostaw gazu w Unii, które pomagają państwom członkowskim lepiej ograniczyć skutki ewentualnych zakłóceń w dostawach lub w funkcjonowaniu infrastruktury, a tym samym uzupełniają i wspierają podejście regionalne, o którym mowa w załączniku I, poprzez przekazywanie informacji na potrzeby planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. |
Poprawka 57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 3 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(3b) „właściwy organ” oznacza krajowy organ administracji lub krajowy organ regulacyjny wyznaczony zgodnie z art. 3 ust. 2; |
Poprawka 58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Współodpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu spoczywa na przedsiębiorstwach gazowych, państwach członkowskich, w szczególności za pośrednictwem ich właściwych organów, oraz Komisji, w granicach działalności i kompetencji każdego z tych podmiotów. |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
Poprawka 59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Każde państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję o nazwie właściwego organu i o wszelkich zmianach w tym względzie. Każde państwo członkowskie podaje nazwę właściwego organu publicznego do wiadomości publicznej. |
3. Każde państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję o nazwie właściwego organu i o wszelkich zmianach w tym względzie, a także podaje te informacje do wiadomości publicznej. |
Poprawka 60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Wdrażając środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, właściwy organ określa role i obowiązki poszczególnych zaangażowanych podmiotów w taki sposób, aby zapewnić przestrzeganie podejścia trójpoziomowego, co wiąże się z zaangażowaniem najpierw odnośnych przedsiębiorstw i sektora, następnie państw członkowskich na szczeblu krajowym i regionalnym, a dopiero potem Unii. |
4. Wdrażając środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, właściwy organ określa role i obowiązki poszczególnych zaangażowanych podmiotów w taki sposób, aby zapewnić stosowanie podejścia trójpoziomowego, co wiąże się z zaangażowaniem najpierw odnośnych przedsiębiorstw gazowych i, w stosownych przypadkach, przedsiębiorstw energetycznych oraz sektora, następnie państw członkowskich na szczeblu krajowym i regionalnym, a dopiero potem Unii. |
Poprawka 61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Komisja zapewnia, w razie konieczności, koordynację działań właściwych organów na szczeblu regionalnym i unijnym, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, między innymi w ramach Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu, o której mowa w art. 14, lub grupy ds. zarządzania kryzysowego, o której mowa w art. 11 ust. 4, w szczególności w sytuacji stanu nadzwyczajnego w regionie lub w Unii, zgodnie z art. 11 ust. 1. |
5. Komisja koordynuje działania właściwych organów na szczeblu regionalnym i unijnym, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, między innymi w ramach Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu, o której mowa w art. 14, lub grupy ds. zarządzania kryzysowego, o której mowa w art. 11 ust. 4, w szczególności w sytuacji stanu nadzwyczajnego w regionie lub w Unii, zgodnie z art. 11 ust. 1. |
Poprawka 62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw zawarte w planach działań zapobiegawczych i planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej muszą być jasno określone, przejrzyste, proporcjonalne, niedyskryminacyjne i weryfikowalne, nie mogą bezzasadnie zakłócać konkurencji ani skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu i nie mogą zagrażać bezpieczeństwu dostaw gazu do innych państw członkowskich lub Unii jako całości. |
6. Środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw gazu zawarte w planach działań zapobiegawczych i planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej muszą być jasno określone, oparte w jak największym stopniu na zasadach rynkowych, przejrzyste, proporcjonalne, niedyskryminacyjne, weryfikowalne, zrównoważone i zgodne z unijnymi celami klimatyczno-energetycznymi, a także muszą traktować odnawialne źródła energii i efektywność energetyczną jako sposób na poprawę bezpieczeństwa energetycznego Europy, nie mogą bezzasadnie zakłócać konkurencji ani skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu i nie mogą zagrażać bezpieczeństwu dostaw gazu do innych państw członkowskich, regionów lub Unii, a także muszą ograniczać ryzyko powstania aktywów osieroconych. |
Poprawka 63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 7 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) istniejące i planowane połączenia międzysystemowe i przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi oraz struktura dostaw; |
b) istniejące i planowane połączenia międzysystemowe, przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, istniejące połączenia międzysystemowe przez państwa trzecie oraz struktura dostaw; |
Poprawka 64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 7 – litera c a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ca) zdolność zaspokojenia popytu na gaz ze strony odbiorców chronionych w czasie zakłóceń dostaw od głównego dostawcy gazu; |
Poprawka 65 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 7 – akapit 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Obowiązek przestrzegania krajowych standardów w zakresie bezpieczeństwa dostaw przez poszczególne państwa członkowskie pozostaje bez uszczerbku dla podejścia regionalnego oraz dla możliwości współpracy międzyregionalnej wykraczającej poza regiony określone w załączniku I. |
Poprawka 66 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 7 – akapit 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 w celu zmiany załącznika I na podstawie kryteriów określonych w pierwszym akapicie niniejszego ustępu, jeżeli okoliczności uzasadniają potrzebę zmiany regionu. |
skreśla się |
Poprawka 67 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Każde państwo członkowskie lub – jeżeli tak zdecyduje państwo członkowskie – właściwy organ zapewniają wprowadzenie niezbędnych środków, tak aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej pozostała infrastruktura, określona według wzoru na wskaźnik N-1 zgodnie z pkt 2 załącznika II, posiadała zdolność techniczną, bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz występującym z prawdopodobieństwem statystycznym raz na 20 lat. Pozostaje to bez uszczerbku dla odpowiedzialności operatorów systemu w zakresie realizacji odpowiednich inwestycji i dla obowiązków operatorów systemów przesyłowych, określonych w dyrektywie 2009/73/WE i rozporządzeniu (WE) nr 715/2009. |
1. Każde państwo członkowskie lub – jeżeli tak zdecyduje państwo członkowskie – właściwy organ zapewniają wprowadzenie niezbędnych środków, tak aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej pozostała infrastruktura, określona według wzoru na wskaźnik N-1 zgodnie z pkt 2 załącznika II, posiadała zdolność techniczną, bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz występującym z prawdopodobieństwem statystycznym raz na 20 lat. Należy przy tym uwzględniać tendencje zużycia gazu, długoterminowe skutki środków na rzecz efektywności energetycznej oraz wskaźniki wykorzystania istniejącego potencjału. Pozostaje to bez uszczerbku dla odpowiedzialności operatorów systemu w zakresie realizacji odpowiednich inwestycji i dla obowiązków operatorów systemów przesyłowych, określonych w dyrektywie 2009/73/WE i rozporządzeniu (WE) nr 715/2009. |
Poprawka 68 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Obowiązek zapewnienia zdolności technicznej zaspokojenia przez pozostałą infrastrukturę zapotrzebowania na gaz, o którym mowa w ust. 1, uznaje się również za spełniony, jeżeli w planie działań zapobiegawczych właściwy organ wykaże, iż zakłócenie w dostawach może być w wystarczającym stopniu i w odpowiednim czasie skompensowane odpowiednimi rynkowymi środkami po stronie popytu. W tym celu wykorzystuje się wzór podany w pkt 4 załącznika II. |
2. Obowiązek zapewnienia zdolności technicznej zaspokojenia przez pozostałą infrastrukturę zapotrzebowania na gaz, o którym mowa w ust. 1, uznaje się również za spełniony, jeżeli w planie działań zapobiegawczych właściwy organ wykaże, iż zakłócenie w dostawach może być w wystarczającym stopniu i w odpowiednim czasie skompensowane odpowiednimi środkami po stronie popytu. W tym celu wykorzystuje się wzór podany w pkt 4 załącznika II. |
Poprawka 69 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. W odpowiednich przypadkach, zgodnie z oceną ryzyka, o której mowa w art. 6, właściwe organy sąsiadujących państw członkowskich mogą uzgodnić wspólne wypełnianie obowiązku określonego w ust. 1 niniejszego artykułu. W takim przypadku właściwe organy podają w planach działań zapobiegawczych obliczenie ze wzoru na wskaźnik N-1 wraz z wyjaśnieniem, w jaki sposób dokonane uzgodnienia zapewniają spełnienie tego obowiązku. Zastosowanie ma pkt 5 załącznika II. |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
Poprawka 70 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) jeżeli przyznano odstępstwo od tego obowiązku. |
b) jeżeli przyznano odstępstwo od tego obowiązku, po przeprowadzeniu szczegółowej oceny oraz po konsultacjach z innymi państwami członkowskimi i z Komisją. |
Poprawka 71 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Państwa członkowskie dbają o to, by jako pierwszy krok przeprowadzano w sposób przejrzysty, szczegółowy i niedyskryminacyjny analizę rynku w celu oceny, czy wymagane są inwestycje potrzebne do wypełnienia obowiązków określonych w ust. 4. |
Poprawka 72 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. W celu zapewnienia odpowiednich bodźców krajowe organy regulacyjne uwzględniają faktycznie poniesione koszty spełnienia wymogów określonych w ust. 1 oraz koszty wprowadzenia stałej zdolności przepływu w obu kierunkach przy ustalaniu lub zatwierdzaniu taryf lub metodologii, w przejrzysty i szczegółowy sposób, zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy 2009/73/WE oraz art. 13 rozporządzenia (WE) nr 715/2009. |
5. W celu zapewnienia odpowiednich bodźców krajowe organy regulacyjne uwzględniają faktycznie poniesione koszty spełnienia wymogów określonych w ust. 1, w tym sposób, w jaki środki na rzecz efektywności energetycznej mające na celu zmniejszenie zapotrzebowania na gaz mogłyby przyczynić się do realizacji najbardziej opłacalnego podejścia do spełnienia wzoru na wskaźnik N-1, oraz koszty wprowadzenia stałej zdolności przepływu w obu kierunkach przy ustalaniu lub zatwierdzaniu taryf lub metodologii, w przejrzysty i szczegółowy sposób, zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy 2009/73/WE oraz art. 13 rozporządzenia (WE) nr 715/2009. |
Poprawka 73 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Jeżeli rynek nie wymaga inwestycji w celu wprowadzenia lub zwiększenia stałej zdolności przepływu w obu kierunkach, a inwestycja ta pociąga za sobą koszty w większej liczbie państw członkowskich lub w jednym państwie członkowskim na korzyść innego państwa członkowskiego, o podziale kosztów wspólnie decydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy, przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej. Przy podziale kosztów w szczególności uwzględnia się rozkład korzyści płynących z inwestycji w infrastrukturę na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa dostaw do zainteresowanych państw członkowskich, jak również inwestycje już dokonane w daną infrastrukturę. |
6. Jeżeli rynek nie wymaga inwestycji w celu wprowadzenia lub zwiększenia stałej zdolności przepływu w obu kierunkach, a inwestycja ta pociąga za sobą koszty w większej liczbie państw członkowskich lub w jednym państwie członkowskim na korzyść innego państwa członkowskiego, krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy, decydują wspólnie o podziale kosztów zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 347/2013 przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej, a także przeprowadzają analizę możliwości uzyskania i zastosowania finansowania unijnego. Przy podziale kosztów w szczególności uwzględnia się rozkład korzyści płynących z inwestycji w infrastrukturę na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa dostaw gazu do zainteresowanych państw członkowskich, jak również inwestycje już dokonane w daną infrastrukturę. |
Poprawka 74 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
7. Właściwy organ zapewnia, aby każda nowa infrastruktura przesyłowa przyczyniała się do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw poprzez stworzenie dobrze połączonej sieci, w tym w razie potrzeby poprzez zapewnienie wystarczającej liczby transgranicznych punktów wejścia i punktów wyjścia zgodnie z popytem na rynku i zidentyfikowanymi źródłami ryzyka. Właściwe organy oceniają w ocenie ryzyka istnienie wewnętrznych „wąskich gardeł” oraz zdolność krajowych punktów wejścia i infrastruktury, w szczególności sieci przesyłowych, do dostosowania krajowych i transgranicznych przepływów gazu do scenariusza zakłóceń największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej na szczeblu krajowym i największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej służącej wspólnym interesom w regionie, określonej w ocenie ryzyka. |
7. Właściwy organ zapewnia, aby każda nowa infrastruktura przesyłowa przyczyniała się do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw poprzez stworzenie dobrze połączonej sieci, w tym w razie potrzeby poprzez zapewnienie wystarczającej liczby transgranicznych punktów wejścia i punktów wyjścia zgodnie z popytem na rynku i zidentyfikowanymi źródłami ryzyka. Właściwe organy oceniają w ocenie ryzyka, czy – patrząc w sposób zintegrowany na systemy gazowe i elektroenergetyczne – istnieją wewnętrzne „wąskie gardła” oraz czy krajowe punkty wejścia i infrastruktury, w szczególności sieci przesyłowe, są zdolne do dostosowania krajowych i transgranicznych przepływów gazu do scenariusza zakłóceń największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej na szczeblu krajowym i największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej służącej wspólnym interesom w regionie, określonej w ocenie ryzyka. |
Poprawka 75 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 7 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
7a. Właściwy organ, wykorzystując te same kryteria, dba o to, by środki po stronie popytu spełniały te same warunki oraz przyczyniały się w równym stopniu i w opłacalny sposób do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw. |
Poprawka 76 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 7 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
7b. Przepływ gazu przez punkty połączeń międzysystemowych umożliwiające przepływ w obu kierunkach do państwa członkowskiego, które ogłosiło stan nadzwyczajny, ma priorytet względem przepływu gazu do innych punktów w systemie państwa członkowskiego, z którego gaz jest dostarczany i które nie ogłosiło stanu nadzwyczajnego. |
Poprawka 77 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 8 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
8. W ramach wyjątku Luksemburg, Słowenia i Szwecja nie są związane wymogiem przewidzianym w ust. 1 niniejszego artykułu, ale dokładają starań, aby go spełnić, przy zapewnianiu dostaw gazu do odbiorców chronionych zgodnie z art. 5. Wyjątek ten ma zastosowanie, dopóki: |
8. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu Luksemburg, Słowenia i Szwecja nie są związane wymogiem przewidzianym w ust. 1 niniejszego artykułu, ale dokładają starań, aby go spełnić, przy zapewnianiu dostaw gazu do odbiorców chronionych zgodnie z art. 5. Odstępstwo to ma zastosowanie, dopóki: |
Poprawka 78 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 8 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Luksemburg, Słowenia i Szwecja zapewniają w sposób przejrzysty, szczegółowy i niedyskryminacyjny regularne badania rynku na potrzeby inwestycji w infrastrukturę i upubliczniają wyniki tych badań. Informują one Komisję o wszystkich zmianach dotyczących określonych w tym akapicie warunków. Wyjątek określony w akapicie pierwszym przestaje obowiązywać, jeżeli przynajmniej jeden z tych warunków nie jest już spełniony. |
Luksemburg, Słowenia i Szwecja zapewniają w sposób przejrzysty, szczegółowy i niedyskryminacyjny regularne badania rynku na potrzeby inwestycji w infrastrukturę i upubliczniają wyniki tych badań. Informują one Komisję o wszystkich zmianach dotyczących określonych w tym akapicie warunków. Odstępstwo przewidziane w akapicie pierwszym przestaje obowiązywać, jeżeli przynajmniej jeden z tych warunków nie jest już spełniony. |
Poprawka 79 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Właściwy organ zobowiązuje określone przez siebie przedsiębiorstwa gazowe do wprowadzenia środków w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w każdym z następujących przypadków: |
1. Krajowy organ regulacyjny zobowiązuje określone przez siebie przedsiębiorstwa gazowe do wprowadzenia środków, przy ścisłej współpracy z przedsiębiorstwami energetycznymi, w celu zadbania o to, by dostawy gazu niezbędne dla bezpieczeństwa i zdrowia odbiorców chronionych z danego państwa członkowskiego były utrzymane w każdym z następujących przypadków: |
Poprawka 80 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Nie później niż dnia 31 marca 2017 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swojej definicji odbiorców chronionych, rocznej wielkości zużycia gazu przez odbiorców chronionych oraz odsetku, jaki ci odbiorcy stanowią w łącznym rocznym ostatecznym zużyciu gazu w tym państwie członkowskim. Jeżeli państwo członkowskie uwzględnia w swojej definicji odbiorców chronionych kategorie, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a) lub b), określa w powiadomieniu przekazywanym Komisji wielkości zużycia gazu odpowiadające odbiorcom należącym do tych kategorii oraz odsetek każdej z tych grup odbiorców w rocznym ostatecznym zużyciu gazu. |
Nie później niż dnia 31 marca 2017 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o rocznej wielkości zużycia gazu przez odbiorców chronionych oraz odsetku, jaki ci odbiorcy stanowią w łącznym rocznym ostatecznym zużyciu gazu w tym państwie członkowskim, a także o tym, w jakim stopniu dostawy gazu do odbiorców chronionych w tym państwie członkowskim mogą wpływać na przepływy transgraniczne do innych państw członkowskich. |
Poprawka 81 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – akapit 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Właściwy organ określa przedsiębiorstwa gazowe, o których mowa w akapicie pierwszym, i wskazuje je w planie działań zapobiegawczych. Wszystkie nowe środki przewidziane w celu zapewnienia standardu w zakresie dostaw muszą być zgodne z procedurą określoną w art. 8 ust. 4. |
Właściwy organ określa przedsiębiorstwa gazowe, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, i wskazuje je w planie działań zapobiegawczych. Wszystkie nowe środki przewidziane w celu zapewnienia standardu w zakresie dostaw muszą być zgodne z procedurą określoną w art. 8 ust. 4. |
Poprawka 82 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – akapit 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie mogą wypełnić obowiązek określony w akapicie pierwszym przez zastąpienie gazu innym źródłem energii w zakresie, w jakim możliwe jest osiągnięcie takiego samego poziomu ochrony. |
Państwa członkowskie mogą wypełnić obowiązek określony w akapicie pierwszym przez wdrożenie środków na rzecz efektywności energetycznej lub przez zastąpienie gazu innym źródłem energii, na przykład źródłami odnawialnymi, w zakresie, w jakim możliwe jest osiągnięcie takiego samego poziomu ochrony. |
Poprawka 83 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Państwa członkowskie – bez uszczerbku dla ich praw i obowiązków określonych w art. 12 – mogą podjąć decyzję o zastosowaniu przepisów dotyczących standardu w zakresie dostaw określonych w ust. 1 do: |
|
|
a) małych lub średnich przedsiębiorstw, pod warunkiem że są one podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu, a także pod warunkiem że nie przypada na nie więcej niż 20 % łącznego rocznego ostatecznego zużycia gazu w danym państwie członkowskim; |
|
|
b) instalacji systemów ciepłowniczych, o ile dostarczają one energię cieplną przedsiębiorstwom, o których mowa w lit. a), i nie są w stanie przełączyć się na inne paliwa oraz są podłączone to sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej gazu. |
|
|
Jeżeli państwo członkowskie podejmie decyzje o zastosowaniu niniejszego artykułu do kategorii odbiorców, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) lub b), określa w powiadomieniu przekazywanym Komisji wielkości zużycia gazu odpowiadające odbiorcom należącym do tych kategorii oraz odsetek każdej z tych grup odbiorców w rocznym ostatecznym zużyciu gazu. |
|
|
Podmiotów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), nie uznaje się za odbiorców chronionych do celów niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 84 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Uzasadnienie zgodności środków, o których mowa w akapicie pierwszym, z warunkami określonymi w tym akapicie należy zawrzeć w planie działań zapobiegawczych. Ponadto każdy nowy środek, o którym mowa w akapicie pierwszym, musi być zgodny z procedurą określoną w art. 8 ust. 4. |
Uzasadnienie zgodności środków, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, z warunkami określonymi w tym akapicie należy zawrzeć w planie działań zapobiegawczych. Ponadto każdy nowy środek, o którym mowa w akapicie pierwszym, musi być zgodny z procedurą określoną w art. 8 ust. 4. |
Poprawka 85 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. W stosownych przypadkach przedsiębiorstwa gazowe mogą spełnić dotyczące ich wymogi określone w niniejszym artykule na szczeblu regionalnym lub unijnym. Właściwe organy nie wymagają, aby standardy określone w niniejszym artykule były spełnione na bazie infrastruktury znajdującej się wyłącznie na terytorium jego właściwości. |
5. W stosownych przypadkach przedsiębiorstwa gazowe mogą spełnić dotyczące ich wymogi określone w niniejszym artykule na szczeblu regionalnym lub unijnym. Właściwe organy nie wymagają, aby standardy określone w niniejszym artykule były spełnione na bazie infrastruktury lub środków po stronie popytu znajdujących się wyłącznie na terytorium jego właściwości. |
Poprawka 86 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 5 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
5a. Wypełniając obowiązki określone w niniejszym artykule, przedsiębiorstwa gazowe dbają o to, by dostarczenie gazu było możliwe. |
Poprawka 87 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6a. Do dnia … [6 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia] państwa członkowskie ustanowią środki przewidujące skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary grzywny dla dostawców za niespełnienie standardów w zakresie dostaw określonych w ust. 1. |
Poprawka 88 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Właściwe organy każdego regionu wymienionego w załączniku I dokonują wspólnie oceny na szczeblu regionalnym wszystkich źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu. W ocenie uwzględnia się wszystkie istotne źródła ryzyka, takie jak klęski żywiołowe, ryzyka technologiczne, handlowe, społeczne, polityczne i inne. Ocenę ryzyka przeprowadza się przez: |
1. Właściwe organy każdego regionu wymienionego w załączniku I dokonują wspólnie – we współpracy z wszelkimi krajowymi organami regulacyjnymi i po konsultacji z odpowiednimi zainteresowanymi stronami – oceny na szczeblu regionalnym wszystkich źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu („oceny ryzyka”). W ocenie tej uwzględnia się wszystkie istotne źródła ryzyka, takie jak: klęski żywiołowe, ryzyka technologiczne, geopolityczne, środowiskowe, handlowe, społeczne, polityczne i inne. Ocenę ryzyka przeprowadza się przez: |
Poprawka 89 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera -a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
-a) uwzględnienie wyników ogólnounijnej symulacji scenariuszy dotyczących zakłóceń dostaw i infrastruktury przeprowadzonej przez ENTSO gazu, po omówieniu w ramach Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu, zgodnie z art. 10a, oraz wyciągnięcie odpowiednich wniosków z tych wyników; |
Poprawka 90 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) uwzględnienie wszystkich stosownych okoliczności krajowych i regionalnych, w szczególności wielkości rynku, układu sieci, rzeczywistych przepływów, w tym przepływów wyjściowych z danych państw członkowskich, możliwości fizycznego przepływu gazu w obu kierunkach, w tym wynikającej stąd ewentualnej potrzeby wzmocnienia systemu przesyłowego, możliwości produkcyjnych i magazynowych oraz roli gazu w koszyku energetycznym, w szczególności w odniesieniu do systemów ciepłowniczych i produkcji energii elektrycznej oraz funkcjonowania przemysłu, a także aspektów bezpieczeństwa i jakości gazu; |
b) uwzględnienie wszystkich stosownych okoliczności krajowych, regionalnych i międzyregionalnych, w szczególności wielkości rynku, układu sieci, trendów popytu i zużycia, stopnia wykorzystania istniejącej infrastruktury, rzeczywistych przepływów, w tym przepływów wyjściowych z danych państw członkowskich, wszystkich transgranicznych połączeń międzysystemowych, możliwości fizycznego przepływu gazu w obu kierunkach, w tym wynikającej stąd ewentualnej potrzeby wzmocnienia systemu przesyłowego, możliwości produkcyjnych i magazynowych, w tym wprowadzenia biogazu do sieci gazowej, oraz roli gazu w koszyku energetycznym, w szczególności w odniesieniu do zapotrzebowania na ogrzewanie i chłodzenie w budynkach na poziomie krajowym i regionalnym oraz obsługujących je systemów ciepłowniczych i produkcji energii elektrycznej oraz funkcjonowania przemysłu, a także aspektów bezpieczeństwa i jakości gazu; |
Poprawka 91 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) przeprowadzenie różnych scenariuszy nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz i zakłóceń w dostawach, biorąc pod uwagę historię, prawdopodobieństwo, porę roku, częstotliwość i długość występowania oraz oceniając potencjalne skutki, takie jak: |
c) przeprowadzenie różnych scenariuszy zmniejszenia popytu dzięki środkom na rzecz efektywności energetycznej oraz nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz i zakłóceń w dostawach, biorąc pod uwagę historię, prawdopodobieństwo, porę roku, częstotliwość i długość występowania oraz oceniając potencjalne skutki, takie jak: |
Poprawka 92 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c – podpunkt ii | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(ii) zakłócenia w dostawach od dostawców z państw trzecich, a także w stosownych przypadkach ryzyka geopolityczne; |
(ii) zakłócenia w dostawach gazu, w tym od dostawców z państw trzecich, a także –w stosownych przypadkach – ryzyka geopolityczne, które mogą bezpośrednio lub pośrednio oddziaływać na dane państwo członkowskie przez zwiększenie zależności lub za sprawą osiągnięcia przez jednego dostawcę pozycji dominującej na unijnym rynku gazu; |
Poprawka 93 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c – podpunkt ii a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(iia) zdolność zaspokojenia popytu odbiorców chronionych w tym regionie w czasie zakłóceń w dostawach od głównego dostawcy z państwa trzeciego; |
Poprawka 94 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera d a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
da) uwzględnienie ryzyka związanego z kontrolą infrastruktury istotnej dla bezpieczeństwa dostaw gazu przez przedsiębiorstwa gazowe w danym państwie trzecim, w tym między innymi ryzyka niedoinwestowania, ograniczenia dywersyfikacji, niewłaściwego wykorzystania istniejącej infrastruktury lub naruszenia prawa Unii; |
Poprawka 95 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera e a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ea) uwzględnienie wszelkiej istotnej specyfiki regionalnej. |
Poprawka 96 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. W stosownych przypadkach Komisja może podzielić się doświadczeniami zdobytymi w trakcie przeprowadzania oceny ryzyka w jednym regionie z innymi regionami i w ten sposób przyczynić się do zapewnienia również wymiaru międzyregionalnego. |
Poprawka 97 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Właściwe organy w każdym regionie uzgadniają mechanizm współpracy do celów przeprowadzenia oceny ryzyka w terminie przewidzianym w ust. 5 niniejszego artykułu. Właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy do celów przeprowadzania oceny ryzyka 18 miesięcy przed terminem przyjęcia oceny ryzyka i aktualizacji oceny ryzyka. Komisja może udzielać wsparcia w całym procesie przygotowania oceny ryzyka, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja może zaproponować mechanizm współpracy dla tego regionu. |
2. W oparciu o współpracę regionalną między państwami członkowskimi zgodnie z art. 3 ust. 7 właściwe organy w każdym regionie uzgadniają mechanizm współpracy do celów przeprowadzenia oceny ryzyka w terminie przewidzianym w ust. 5 niniejszego artykułu. Właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy do celów przeprowadzania oceny ryzyka 18 miesięcy przed terminem przyjęcia oceny ryzyka i aktualizacji oceny ryzyka. Komisja udziela wsparcia w całym procesie przygotowania oceny ryzyka, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja zaproponuje mechanizm współpracy dla tego regionu. |
Poprawka 98 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Rok przed upływem terminu powiadomienia o ocenie ryzyka każdy właściwy organ, w ramach uzgodnionego mechanizmu współpracy, udostępnia i aktualizuje wszystkie dane krajowe niezbędne do sporządzenia oceny ryzyka, w szczególności do przeprowadzenia różnych scenariuszy, o których mowa w ust. 1 lit. c). |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
Poprawka 99 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Ocenę ryzyka przygotowuje się zgodnie ze wzorem w załączniku IV. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 w celu zmiany tych wzorów. |
3. Ocenę ryzyka przygotowuje się zgodnie ze wzorem w załączniku IV. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 w celu zmiany tych wzorów, biorąc pod uwagę ramy czasowe wdrażania w państwach członkowskich. |
Poprawka 100 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Po uzgodnieniu oceny ryzyka przez wszystkie państwa w regionie powiadamia się o niej Komisję po raz pierwszy nie później niż dnia 1 września 2018 r. Ocenę ryzyka aktualizuje się co cztery lata, chyba że okoliczności wymagają częstszej oceny. W ocenie ryzyka uwzględnia się postępy inwestycji niezbędnych do sprostania standardowi w zakresie infrastruktury określonemu w art. 4 oraz specyficzne dla danego państwa problemy, jakie wystąpiły w trakcie wdrażania nowych alternatywnych rozwiązań. Korzysta się również z doświadczeń nabytych poprzez symulację planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej określoną w art. 9 ust. 2. |
5. Po uzgodnieniu oceny ryzyka przez wszystkie państwa w regionie powiadamia się o niej Komisję po raz pierwszy nie później niż dnia 1 września 2018 r. Ocenę ryzyka aktualizuje się co cztery lata, chyba że okoliczności wymagają częstszej oceny. W ocenie ryzyka uwzględnia się postępy inwestycji niezbędnych do sprostania standardowi w zakresie infrastruktury określonemu w art. 4 oraz specyficzne dla danego państwa problemy, jakie wystąpiły w trakcie wdrażania nowych alternatywnych rozwiązań, w tym połączeń międzyregionalnych. Korzysta się również z doświadczeń nabytych poprzez symulację planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej określoną w art. 9 ust. 2. |
Poprawka 101 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Do dnia 1 listopada 2017 r. ENTSO gazu przeprowadza ogólnounijną symulację scenariuszy zakłóceń dostaw i infrastruktury. Scenariusze te ENTSO gazu definiuje po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu. Właściwe organy przekazują ENTSO gazu dane niezbędne do symulacji, takie jak wartości zapotrzebowania szczytowego, zdolności produkcyjne i środki po stronie popytu. Właściwe organy uwzględniają wyniki symulacji w przygotowaniu ocen ryzyka oraz planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Aktualizację ogólnounijnych symulacji scenariuszy zakłóceń dostaw i infrastruktury przeprowadza się co cztery lata, chyba że okoliczności wymagają częstszej aktualizacji. |
6. Właściwe organy uwzględniają wyniki ogólnounijnych symulacji przeprowadzonych przez ENTSO gazu, zgodnie z art. 10a ust. 1, w przygotowaniu ocen ryzyka oraz planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. ENTSO gazu w przejrzysty sposób przygotowuje metodologię, z jakiej należy korzystać przy symulacji, oraz omawia ja z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu. Ponadto ENTSO gazu regularnie przekazuje Grupie Koordynacyjnej ds. Gazu informacje uzyskane w ramach mechanizmu wczesnego ostrzegania. ENTSO gazu bierze również pod uwagę wyniki ogólnounijnych symulacji przy określaniu niezbędnych inwestycji, jakie należy przeprowadzić na unijnym rynku energii na szczeblu regionalnym i międzyregionalnym. |
Poprawka 102 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6a. Na podstawie wszystkich regionalnych ocen ryzyka Komisja, we współpracy z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu, przeprowadza ogólną ocenę ryzyka dla całej Unii i przekazuje wnioski z tej oceny Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
Poprawka 103 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Właściwe organy państw członkowskich każdego regionu wymienionego w załączniku I, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym z producentami energii elektrycznej, oraz z krajowymi organami regulacyjnymi, jeżeli nie są one właściwymi organami, opracowują wspólnie: |
1. Właściwe organy państw członkowskich każdego regionu, we współpracy z wszelkimi krajowymi organami regulacyjnymi, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, operatorami systemów przesyłowych energii elektrycznej, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym z producentami energii elektrycznej, odpowiednimi organizacjami zarządzającymi zapotrzebowaniem państw członkowskich na energię i ich zależnością energetyczną, a także krajowymi agencjami ochrony środowiska, opracowują wspólnie: |
Poprawka 104 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) plan działań zapobiegawczych, obejmujący środki, które należy wprowadzić w celu wyeliminowania lub ograniczenia zidentyfikowanych źródeł ryzyka w regionie, w tym źródeł ryzyka o wyłącznie krajowym charakterze, zgodnie z oceną ryzyka przeprowadzoną na podstawie art. 6 oraz zgodnie z art. 8; oraz |
a) plan działań zapobiegawczych, obejmujący środki na rzecz efektywności energetycznej i środki po stronie popytu, które należy wprowadzić w celu wyeliminowania lub ograniczenia zidentyfikowanych źródeł ryzyka w regionie, w tym źródeł ryzyka o wyłącznie krajowym charakterze, zgodnie z oceną ryzyka przeprowadzoną na podstawie art. 6 oraz zgodnie z art. 8; oraz |
Poprawka 105 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, obejmujący środki, które należy wprowadzić w celu wyeliminowania lub złagodzenia skutków zakłóceń w dostawach gazu w regionie, w tym zdarzeń o wyłącznie krajowym charakterze, zgodnie z art. 9. |
b) plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, obejmujący środki, w tym środki po stronie popytu, takie jak ściślejsza współpraca z sektorem energii elektrycznej, które należy wprowadzić w celu wyeliminowania lub złagodzenia skutków zakłóceń w dostawach gazu w regionie, w tym zdarzeń o wyłącznie krajowym charakterze, zgodnie z art. 9. |
Poprawka 106 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej uwzględniają wyniki ogólnounijnych symulacji przeprowadzonych przez ENTSO gazu, w tym symulacji dotyczących korytarzy dostaw awaryjnych. |
Poprawka 107 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 – akapit 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Właściwe organy regularnie informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o postępach w przygotowaniu i przyjęciu planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. W szczególności właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy 18 miesięcy przed terminem przyjęcia planów i aktualizacji planów. Komisja może udzielać wsparcia w całym procesie przygotowania planów, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja może zaproponować mechanizm współpracy dla tego regionu. Właściwe organy zapewniają regularne monitorowanie wdrażania takich planów. |
Właściwe organy regularnie informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o postępach w przygotowaniu i przyjęciu planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. W szczególności właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy 18 miesięcy przed terminem przyjęcia planów i aktualizacji planów. Komisja udziela wsparcia w całym procesie przygotowania planów, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja opracowuje mechanizm współpracy dla tego regionu. Właściwe organy zapewniają regularne monitorowanie wdrażania takich planów. |
Poprawka 108 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Plan działań zapobiegawczych i plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej przygotowuje się zgodnie ze wzorami w załączniku V. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 w celu zmiany tych wzorów. |
3. Plan działań zapobiegawczych i plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej przygotowuje się zgodnie ze wzorami w załączniku V. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 w celu zmiany tych wzorów, biorąc pod uwagę ramy czasowe wdrażania w państwach członkowskich. |
Poprawka 109 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 5 – akapit 2 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja przekazuje właściwym organom w regionie opinię zawierającą zalecenie wprowadzenia zmiany w danym planie działań zapobiegawczych lub planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, jeżeli stwierdzi, że plan zawiera jeden z następujących elementów: |
Komisja przekazuje właściwym organom w regionie opinię zawierającą zalecenie wprowadzenia zmiany w danym planie działań zapobiegawczych lub planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, jeżeli stwierdzi, że ten plan: |
Poprawka 110 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 5 – akapit 2 – litera e a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ea) nie jest zgodny z celami unii energetycznej; |
Poprawka 111 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 6 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. W terminie trzech miesięcy od powiadomienia o opinii Komisji, o której mowa w ust. 4, właściwe organy, których to dotyczy, powiadamiają Komisję o zmienionym planie lub informują Komisję, dlaczego nie zgadzają się z jej zaleceniami. |
6. W terminie trzech miesięcy od powiadomienia o opinii Komisji, o której mowa w ust. 5, właściwe organy, których to dotyczy, powiadamiają Komisję o zmienionym planie lub informują Komisję, dlaczego nie zgadzają się z jej zaleceniami. |
Poprawka 112 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Plan działań zapobiegawczych zawiera: |
1. Plan działań zapobiegawczych zawiera wszystkie poniższe elementy: |
Poprawka 113 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) definicję odbiorców chronionych w każdym państwie członkowskim regionu oraz informacje określone w art. 5 ust. 1 akapit drugi; |
b) informacje określone w art. 5 ust. 1 akapit drugi; |
Poprawka 114 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) informacje o środkach, ilościach gazu i zdolnościach niezbędnych do spełnienia standardu w zakresie infrastruktury i standardu w zakresie dostaw, określonych w art. 4 i 5, w każdym państwie członkowskim regionu, w tym, w stosownych przypadkach, stopień, w jakim środki po stronie popytu mogą wystarczająco i w odpowiednim czasie skompensować zakłócenie w dostawach, o czym mowa w art. 4 ust. 2, wskazanie – w przypadku stosowania art. 4 ust. 3 – największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej służącej wspólnym interesom, określenie niezbędnych ilości gazu w odniesieniu do każdej kategorii odbiorców chronionych i każdego scenariusza, o czym mowa w art. 5 ust. 1, oraz każdy podwyższony standard w zakresie dostaw, o którym mowa w art. 5 ust. 2, włącznie z uzasadnieniem zgodności z warunkami określonymi w art. 5 ust. 2 i opisem mechanizmu do celów tymczasowego ograniczenia każdego podwyższonego standardu w zakresie dostaw lub dodatkowego wymogu zgodnie z art. 12; |
c) informacje o środkach, ilościach gazu i zdolnościach niezbędnych do spełnienia standardu w zakresie infrastruktury i standardu w zakresie dostaw, określonych w art. 4 i 5, w każdym państwie członkowskim regionu, w tym ocenę możliwości zmniejszenia zapotrzebowania na gaz oraz podjęcia środków na rzecz efektywności energetycznej w całej gospodarce, w stosownych przypadkach, stopień, w jakim środki po stronie popytu mogą wystarczająco i w odpowiednim czasie skompensować zakłócenie w dostawach, o czym mowa w art. 4 ust. 2, wskazanie – w przypadku stosowania art. 4 ust. 3 – największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej służącej wspólnym interesom, dane identyfikacyjne głównego dostawcy gazu, określenie niezbędnych ilości gazu w odniesieniu do każdej kategorii odbiorców chronionych i każdego scenariusza, o czym mowa w art. 5 ust. 1, oraz każdy podwyższony standard w zakresie dostaw, o którym mowa w art. 5 ust. 2, włącznie z uzasadnieniem zgodności z warunkami określonymi w art. 5 ust. 2 i opisem mechanizmu do celów tymczasowego ograniczenia każdego podwyższonego standardu w zakresie dostaw lub dodatkowego wymogu zgodnie z art. 12; |
Poprawka 115 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera d | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
d) obowiązki nałożone na przedsiębiorstwa gazowe i inne odpowiednie podmioty mogące mieć wpływ na bezpieczeństwo dostaw gazu, na przykład obowiązki w zakresie bezpiecznego funkcjonowania systemu gazowniczego; |
d) obowiązki nałożone na przedsiębiorstwa gazowe, przedsiębiorstwa energetyczne (w stosownych przypadkach) i inne odpowiednie podmioty mogące mieć wpływ na bezpieczeństwo dostaw gazu, na przykład obowiązki w zakresie bezpiecznego funkcjonowania systemu gazowniczego; |
Poprawka 116 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera e | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
e) informacje o innych środkach mających zapobiegać ryzykom zidentyfikowanym w ocenie ryzyka, jak na przykład środkach związanych z potrzebą poprawy połączeń między systemami sąsiadujących państw członkowskich, oraz – w stosownych przypadkach – o możliwości dywersyfikacji źródeł i dróg dostaw gazu w reakcji na zidentyfikowane ryzyka, tak aby utrzymać w miarę możliwości dostawy gazu do wszystkich odbiorców; |
e) informacje o innych środkach mających zapobiegać ryzykom zidentyfikowanym w ocenie ryzyka, w tym ryzykom zidentyfikowanym w ramach ogólnounijnych symulacji scenariuszy zakłóceń dostaw i infrastruktury, o których mowa w art. 10a; środki takie mogą być związane z potrzebą poprawy połączeń między systemami sąsiadujących państw członkowskich, dalszego zwiększenia efektywności energetycznej, zmniejszenia zapotrzebowania na gaz, a także z możliwością dywersyfikacji źródeł i dróg dostaw gazu, rozpoczęcia lub zwiększenia dostaw od dostawców alternatywnych, między innymi za pomocą dobrowolnej agregacji popytu, oraz gromadzenia rezerw gazu, między innymi za pomocą wspólnych wirtualnych rezerw gazu obejmujących różne elastyczne opcje dostępne w różnych państwach członkowskich, lub wykorzystania instalacji magazynowych lub terminali LNG na szczeblu regionalnym, w stosownych przypadkach, w reakcji na zidentyfikowane ryzyka, tak aby utrzymać dostawy gazu do wszystkich odbiorców tak długo, jak to możliwe; |
Poprawka 117 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera j | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
j) informacje na temat istniejących i przyszłych połączeń międzysystemowych, w tym połączeń zapewniających dostęp do sieci gazowniczej Unii, przepływów transgranicznych, transgranicznego dostępu do instalacji magazynowych i instalacji LNG oraz zdolności przesyłu w obu kierunkach, w szczególności w przypadku sytuacji nadzwyczajnej; |
j) informacje na temat istniejących i przyszłych połączeń międzysystemowych, w tym połączeń zapewniających dostęp do sieci gazowniczej Unii, przepływów transgranicznych, transgranicznego dostępu do instalacji magazynowych i instalacji LNG oraz zdolności przesyłu w obu kierunkach, w szczególności w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, a także wyliczenia i oceny skutków w celu porównania możliwości opłacalnego zmniejszenia zapotrzebowania na te inwestycje infrastrukturalne po stronie podaży dzięki środkom po stronie popytu; |
Poprawka 118 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera k a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ka) informacje na temat możliwości oferowanych przez zdecentralizowane, zrównoważone i przystępne cenowo rozwiązania oraz alternatywne źródła energii, np. odnawialne źródła energii, w tym biogaz, oraz środki na rzecz efektywności energetycznej w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa dostaw, . |
Poprawka 119 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. W planie działań zapobiegawczych, a w szczególności w opisie działań służących zapewnieniu standardu w zakresie infrastruktury określonego w art. 4, należy uwzględnić dziesięcioletni plan rozwoju sieci o zasięgu unijnym, opracowywany przez ENTSO gazu zgodnie z art. 8 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 715/2009. |
2. W planie działań zapobiegawczych, a w szczególności w opisie działań służących zapewnieniu standardu w zakresie infrastruktury określonego w art. 4, należy uwzględnić dziesięcioletni plan rozwoju sieci o zasięgu unijnym, opracowywany przez ENTSO gazu zgodnie z art. 8 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, można ponadto skorzystać z fachowej wiedzy technicznej i operacyjnej RCSG ENTSO gazu oraz z korytarzy dostaw awaryjnych. |
Poprawka 120 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 4 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Państwa członkowskie przeprowadzają ocenę skutków wszelkich zapobiegawczych środków nierynkowych przyjmowanych po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, w tym środków służących zapewnieniu standardu w zakresie dostaw określonego w art. 5 ust. 1 oraz środków służących osiągnięciu podwyższonego standardu w zakresie dostaw określonego w art. 5 ust. 2. Taka ocena skutków obejmuje przynajmniej następujące elementy: |
4. Właściwe organy lub – jeżeli państwa członkowskie tak zadecydują – ich krajowe organy regulacyjne przeprowadzają ocenę skutków wszelkich zapobiegawczych środków nierynkowych przyjmowanych lub utrzymywanych po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, w tym środków służących zapewnieniu standardu w zakresie dostaw określonego w art. 5 ust. 1 oraz środków służących osiągnięciu podwyższonego standardu w zakresie dostaw określonego w art. 5 ust. 2. Ta ocena skutków obejmuje przynajmniej następujące elementy: |
Poprawka 121 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 4 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) wpływ proponowanego środka na rozwój krajowego rynku gazu i na konkurencję na szczeblu krajowym; |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
Poprawka 122 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 4 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) wpływ proponowanego środka na rynek wewnętrzny gazu; |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
Poprawka 123 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) zawiera określenie roli i obowiązków przedsiębiorstw gazowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym odpowiednich producentów energii elektrycznej, z uwzględnieniem różnego stopnia, w jakim zakłócenia w dostawach gazu dotykają te podmioty, oraz ich współpracy z właściwymi organami i – w stosownych przypadkach – z krajowymi organami regulacyjnymi na wypadek każdego ze stanów kryzysowych zdefiniowanych w art. 10 ust. 1; |
b) zawiera określenie roli i obowiązków przedsiębiorstw gazowych, operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej (w stosownych przypadkach) i odbiorców przemysłowych gazu, w tym odpowiednich producentów energii elektrycznej, z uwzględnieniem różnego stopnia, w jakim zakłócenia w dostawach gazu dotykają te podmioty, oraz ich współpracy z właściwymi organami i – w stosownych przypadkach – z krajowymi organami regulacyjnymi na wypadek każdego ze stanów kryzysowych zdefiniowanych w art. 10 ust. 1; |
Poprawka 124 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera e | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
e) w stosownych przypadkach zawiera opis środków i działań przewidzianych w celu ograniczenia możliwego negatywnego wpływu zakłócenia w dostawach gazu na działanie systemów ciepłowniczych oraz na dostawy energii elektrycznej wytwarzanej przy użyciu gazu; |
e) w stosownych przypadkach zawiera opis środków i działań przewidzianych w celu ograniczenia możliwego negatywnego wpływu zakłócenia w dostawach gazu na działanie systemów ciepłowniczych oraz na dostawy energii elektrycznej wytwarzanej przy użyciu gazu, zwłaszcza – w stosownych przypadkach – poprzez zintegrowane spojrzenie na działanie systemów energetycznych w sektorze energii elektrycznej i gazu; |
Poprawka 125 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera g | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
g) zawiera wskazanie podmiotu lub zespołu zarządzającego w sytuacji kryzysowej i określenie jego roli; |
g) zawiera wskazanie podmiotu lub zespołu zarządzającego w sytuacji kryzysowej i określenie jego roli, w tym współpracę z RCSG ENTSO gazu w realizacji zadań technicznych i operacyjnych uznanych za właściwe w danej sytuacji; |
Poprawka 126 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera h | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
h) zawiera określenie wkładu środków rynkowych w rozwiązywanie sytuacji w stanie alarmowym i w ograniczanie negatywnych skutków w stanie nadzwyczajnym; |
h) zawiera określenie wkładu środków rynkowych, w tym dobrowolnej agregacji popytu, w rozwiązywanie sytuacji w stanie alarmowym i w ograniczanie negatywnych skutków w stanie nadzwyczajnym; |
Poprawka 127 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera i a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ia) zawiera opis ograniczeń dostaw, które miałyby zastosowanie w sytuacji nadzwyczajnej; |
Poprawka 128 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera i b (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ib) zawiera opis ewentualnych środków wynikających z oceny korytarzy dostaw awaryjnych, o których mowa w art. 10a; |
Poprawka 129 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera i c (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ic) zawiera opis obowiązującego mechanizmu wymiany informacji na temat dostaw gazu w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, w oparciu o ocenę korytarzy dostaw awaryjnych, w tym – w stosownych przypadkach – wykorzystania istniejących mechanizmów, takich jak RCSG opracowany przez ENTSO gazu. |
Poprawka 130 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera k | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
k) zawiera szczegółowy opis nałożonych na przedsiębiorstwa gazowe obowiązków w zakresie sprawozdawczości w przypadku stanu alarmowego i stanu nadzwyczajnego; |
k) zawiera szczegółowy opis nałożonych na przedsiębiorstwa gazowe i, w stosownych przypadkach, przedsiębiorstwa energetyczne obowiązków w zakresie sprawozdawczości w przypadku stanu alarmowego i stanu nadzwyczajnego; |
Poprawka 131 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Środki na wypadek sytuacji nadzwyczajnej przewidują dostarczanie dostępnego gazu ziemnego odbiorcom końcowym według stopnia pilności, zastępowalności innymi formami energii i skutków ekonomicznych, z uwzględnieniem zabezpieczenia dostaw gazu do odbiorców chronionych, a także należycie uwzględniają sytuację w zakresie dostaw w sektorze energii elektrycznej. |
Poprawka 132 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4b. W sytuacji nadzwyczajnej oraz z uzasadnionych powodów państwo członkowskie może podjąć decyzję o priorytetowym traktowaniu dostaw gazu do niektórych kluczowych elektrowni gazowych względem dostaw do niektórych kategorii odbiorców chronionych. Taka decyzja musi opierać się na ocenie ryzyka, o której mowa w art. 6, i może zostać podjęta jedynie wówczas, gdy brak dostaw gazu do takich kluczowych elektrowni gazowych znacząco pogorszyłby lub uniemożliwiłby dostawy pozostałego gazu do odbiorców chronionych w wyniku poważnych szkód dla funkcjonowania sieci elektroenergetycznej. Takie kluczowe elektrownie gazowe identyfikowane są przez operatorów systemu przesyłowego energii elektrycznej we współpracy z operatorami systemu przesyłowego gazu. |
Poprawka 133 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 10a |
|
|
Korytarze dostaw awaryjnych |
|
|
Do dnia 30 kwietnia 2017 r. ENTSO gazu zaproponuje scenariusze zakłóceń dostaw i infrastruktury, które zostaną omówione i zatwierdzone po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu. Propozycja ta powinna zawierać przynajmniej scenariusze zakłóceń będące przedmiotem symulacji w ostatnim dziesięcioletnim planie rozwoju sieci na poziomie UE dla każdego z głównych korytarzy importowych oraz w każdym z przypadków wymienionych w art. 5 ust. 1. |
|
|
|
|
|
Do dnia 1 listopada 2017 r. ENTSO gazu przeprowadzi ogólnounijną symulację scenariuszy zakłóceń dostaw i infrastruktury określonych po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu. Właściwe organy przekazują ENTSO gazu dane niezbędne do symulacji, takie jak wartości zapotrzebowania szczytowego, zdolności produkcyjne i środki po stronie popytu. |
|
|
W ramach tej ogólnounijnej symulacji ENTSO gazu określa i ocenia korytarze dostaw awaryjnych, które uzupełniają i ułatwiają podejście regionalne opisane w załączniku I i którymi gaz będzie mógł płynąć między regionami, aby zapobiec fragmentacji wewnętrznego rynku gazu. Wyniki tej oceny są omawiane na forum Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu. |
|
|
Aktualizację ogólnounijnych symulacji oraz korytarzy dostaw awaryjnych przeprowadza się co cztery lata, chyba że okoliczności wymagają częstszej aktualizacji. |
|
|
W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego państwa członkowskie leżące wzdłuż korytarzy dostaw awaryjnych dbają o to, by zapewniono wszelkie istotne informacje dotyczące dostaw gazu, w szczególności dostępnej ilości gazu, a także możliwych sposobów i źródeł przesłania gazu do państw członkowskich, które ogłosiły stan nadzwyczajny. Państwa członkowskie leżące wzdłuż korytarza dostaw awaryjnych dbają o to, by żadne środki nie uniemożliwiały dostaw gazu do państw członkowskich, które ogłosiły stan nadzwyczajny. |
Poprawka 134 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 3 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. W przypadku stanu nadzwyczajnego w regionie lub stanu nadzwyczajnego w Unii Komisja zapewnia koordynację działań właściwych organów, w pełni uwzględniając istotne informacje uzyskane w ramach i w wyniku konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu. W szczególności Komisja: |
3. W przypadku stanu nadzwyczajnego w regionie lub stanu nadzwyczajnego w Unii Komisja zapewnia koordynację działań właściwych organów, w pełni uwzględniając istotne informacje uzyskane w ramach i w wyniku konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu oraz – w stosownych przypadkach – angażuje w te działania RCSG ENTSO gazu. W szczególności Komisja: |
Poprawka 135 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6a. Komisja Europejska – po otrzymaniu od właściwego organu informacji o ogłoszeniu wczesnego ostrzeżenia w którymś z państw członkowskich lub z własnej inicjatywy – wykorzysta odpowiednie instrumenty polityki zewnętrznej w celu zapobieżenia pogorszeniu się sytuacji w zakresie dostaw gazu. |
Poprawka 136 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Jeżeli państwo członkowskie ogłosiło stan nadzwyczajny zgodnie z art. 10 ust. 1, każdy podwyższony standard w zakresie dostaw lub dodatkowy wymóg nałożony na przedsiębiorstwa gazowe w innych państwach członkowskich zgodnie z art. 5 ust. 2 ogranicza się czasowo do poziomu określonego w art. 5 ust. 1. |
1. Jeżeli państwo członkowskie ogłosiło stan nadzwyczajny zgodnie z art. 10 ust. 1 i udowodniło, że zastosowano wszystkie środki opisane w planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej dla jego regionu oraz że spełnione zostały wszystkie warunki techniczne i handlowe określone w planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, każdy podwyższony standard w zakresie dostaw lub dodatkowy wymóg nałożony na przedsiębiorstwa gazowe w innych państwach członkowskich zgodnie z art. 5 ust. 1a i 2 ogranicza się czasowo do poziomu określonego w art. 5 ust. 1 akapit pierwszy. |
Poprawka 137 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Państwo członkowskie, w którym ogłoszono stan nadzwyczajny i które, pomimo wdrożenia środków przewidzianych w planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, nie jest w stanie zapewnić dostaw gazu do odbiorców chronionych, może wezwać do zastosowania środków solidarnościowych. |
Poprawka 138 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Dopóki nie są zapewnione dostawy gazu do gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwie członkowskim, które ogłosiło stan nadzwyczajny, mimo zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1, dopóty nie kontynuuje się dostaw gazu do odbiorców innych niż gospodarstwa domowe, podmioty świadczące podstawowe usługi społeczne i instalacje systemów ciepłowniczych w każdym innym państwie członkowskim, którego system jest bezpośrednio połączony z systemem państwa członkowskiego, które ogłosiło stan nadzwyczajny, w zakresie niezbędnym do zapewnienia dostaw gazu do gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwach członkowskich, które ogłosiły stan nadzwyczajny. |
2. Dopóki nie są zapewnione dostawy gazu do odbiorców chronionych w państwie członkowskim, które wezwało do zastosowania środków solidarnościowych, dopóty nie kontynuuje się dostaw gazu do odbiorców innych niż odbiorcy chronieni w każdym innym państwie członkowskim, którego system jest bezpośrednio lub pośrednio (za pośrednictwem kraju trzeciego) połączony z systemem tego państwa członkowskiego, w zakresie niezbędnym do zapewnienia dostaw gazu do odbiorców chronionych w państwie członkowskim, które wezwało do zastosowania środków solidarnościowych. |
Poprawka 139 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Akapit pierwszy ma zastosowanie do podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych, jeżeli są one objęte definicją odbiorców chronionych w danym państwie członkowskim. |
skreśla się |
Poprawka 140 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Właściwe organy przyjmują niezbędne środki, aby gaz, który w sytuacji opisanej w ust. 2 nie został dostarczony na ich terytorium do odbiorców innych niż gospodarstwa domowe, podmioty świadczące podstawowe usługi społeczne i instalacje systemów ciepłowniczych, mógł zostać dostarczony do gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwie członkowskim znajdującym się w sytuacji nadzwyczajnej opisanej w tym samym ustępie. |
3. Właściwe organy przyjmują niezbędne środki, aby gaz, który w sytuacji opisanej w ust. 2 nie został dostarczony na ich terytorium do odbiorców innych niż odbiorcy chronieni, mógł zostać dostarczony do państwa członkowskiego znajdującego się w sytuacji nadzwyczajnej opisanej w tym samym ustępie. |
Poprawka 141 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Państwa członkowskie, których systemy są ze sobą bezpośrednio połączone, uzgadniają techniczne, prawne i finansowe kwestie stosowania ust. 3 i podają opis tych uzgodnień w planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej w ich regionach. Uzgodnienia te mogą dotyczyć m.in. stosowanych cen gazu, wykorzystania połączeń międzysystemowych, w tym zdolności przepływu w obu kierunkach, ilości gazu i pokrycia kosztów odszkodowań. Do celów wypełnienia obowiązku określonego w ust. 3 preferowanymi środkami są środki rynkowe, takie jak aukcje. W przypadku wprowadzenia zmian do technicznych, prawnych i finansowych uzgodnień niezbędnych do stosowania ust. 3 dokonuje się odpowiedniej aktualizacji planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, którego to dotyczy. |
4. Państwa członkowskie, których systemy są ze sobą bezpośrednio połączone, uzgadniają techniczne, prawne i finansowe kwestie stosowania ust. 3 i podają opis tych uzgodnień w planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej w ich regionach. Uzgodnienia te dotyczą m.in. stosowanych cen gazu, wykorzystania połączeń międzysystemowych, w tym gwarantowanej zdolności przepływu w obu kierunkach, ilości gazu i pokrycia kosztów odszkodowań. Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) może pełnić rolę pośrednika przy obliczaniu kosztów odszkodowań, które powinno się odbywać na zasadach rynkowych. Mechanizm solidarności jest mechanizmem stosowanym w ostateczności, przewidującym odpowiednie odszkodowanie minimalizujące konsekwencje dla zaangażowanych podmiotów rynkowych. Do celów wypełnienia obowiązku określonego w ust. 3 preferowanymi środkami są środki rynkowe, takie jak aukcje. Ceny gazu oraz mechanizmy i koszty odszkodowań, o których mowa w niniejszym ustępie, muszą odzwierciedlać warunki rynkowe i muszą być regularnie poddawane przeglądowi, w tym w trakcie sytuacji nadzwyczajnych. W przypadku wprowadzenia zmian do technicznych, prawnych i finansowych uzgodnień niezbędnych do stosowania ust. 3 dokonuje się odpowiedniej aktualizacji planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, którego to dotyczy. Komisja opracuje wytyczne dla modeli środków solidarnościowych, w tym modelowych klauzul, i opublikuje je do dnia ... [data wejścia w życie mechanizmu solidarności]. |
Poprawka 142 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Ust. 2 stosuje się od dnia 1 marca 2019 r. |
5. Ust. 2 stosuje się od dnia 1 października 2018 r. |
Poprawka 143 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Jeżeli państwa członkowskie nie dojdą do porozumienia w sprawie niezbędnych uzgodnień technicznych, prawnych i finansowych, Komisja może zaproponować ramy dla takich środków w swojej opinii i decyzji w sprawie planów. |
6. Jeżeli państwa członkowskie nie dojdą do porozumienia w sprawie niezbędnych uzgodnień technicznych, prawnych, finansowych i handlowych, Komisja opracowuje ramy dla takich środków zgodnie z ust. 4. |
Poprawka 144 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Wymiana informacji |
Gromadzenie informacji |
Poprawka 145 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 2 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) informacji na temat środków, jakie właściwy organ planuje podjąć i już podjął w celu ograniczenia skutków stanu nadzwyczajnego, oraz informacji na temat ich skuteczności; |
b) informacji na temat środków, jakie właściwy organ planuje podjąć i już podjął w celu ograniczenia skutków stanu nadzwyczajnego, w tym środków po stronie popytu, oraz informacji na temat ich skuteczności; |
Poprawka 146 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. W należycie uzasadnionych okolicznościach, niezależnie od ogłoszenia stanu nadzwyczajnego właściwy organ może zobowiązać przedsiębiorstwa gazowe do dostarczania informacji określonych w ust. 1 lub dodatkowych informacji niezbędnych do oceny ogólnej sytuacji w zakresie dostaw gazu w danym państwie członkowskim lub w innych państwach członkowskich, w tym informacji zawartych w umowie. Komisja może zwrócić się do właściwych organów o przekazanie jej informacji dostarczonych przez przedsiębiorstwa gazowe. |
4. Niezależnie od ogłoszenia stanu nadzwyczajnego właściwy organ może zobowiązać przedsiębiorstwa gazowe do dostarczania informacji określonych w ust. 1 lub dodatkowych informacji niezbędnych do oceny ogólnej sytuacji w zakresie dostaw gazu w danym państwie członkowskim lub w innych państwach członkowskich, w tym informacji zawartych w umowie. Komisja może zwrócić się do właściwych organów o przekazanie jej informacji dostarczonych przez przedsiębiorstwa gazowe. Komisja i właściwe organy powstrzymają się od nakładania zbędnych obciążeń administracyjnych, zwłaszcza od powielania obowiązków dotyczących ujawniania informacji. |
Poprawka 147 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Jeżeli Komisja uzna, że dostawy gazu w regionie lub w całej Unii są zagrożone lub istnieje prawdopodobieństwo takiego zagrożenia, może ona zobowiązać właściwe organy krajowe do zgromadzenia i przekazania jej informacji niezbędnych do oceny sytuacji w zakresie dostaw gazu w Unii. Komisja może udostępnić swoją ocenę Grupie Koordynacyjnej ds. Gazu. |
5. Jeżeli Komisja uzna, że dostawy gazu w regionie lub w całej Unii są zagrożone lub istnieje prawdopodobieństwo takiego zagrożenia, może ona zobowiązać właściwe organy krajowe do zgromadzenia i przekazania jej informacji niezbędnych do oceny sytuacji w zakresie dostaw gazu w Unii. Komisja udostępnia swoją ocenę Grupie Koordynacyjnej ds. Gazu. |
Poprawka 148 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – litera a – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) zainteresowanym właściwym organom następujące informacje na temat umów na dostawy gazu zawartych na okres dłuższy niż rok: |
a) zainteresowanym właściwym organom i każdemu krajowemu organowi regulacyjnemu następujące informacje na temat umów na dostawy gazu zawartych na okres dłuższy niż rok: |
Poprawka 149 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – litera a – podpunkt v a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(va) cena; |
Poprawka 150 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – litera a – podpunkt vi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(vi) warunki wstrzymania dostaw gazu; |
(vi) warunki renegocjacji i wstrzymania dostaw gazu; |
Poprawka 151 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) właściwemu organowi oraz Komisji niezwłocznie po zawarciu lub zmianie umów na dostawy gazu na okres dłuższy niż rok, zawartych lub zmienionych po dniu [UP: Proszę wstawić datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia], które pojedynczo lub łącznie z innymi umowami z tym samym dostawcą lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi zapewniają ponad 40 % rocznego zużycia gazu ziemnego w danym państwie członkowskim. Obowiązek przekazywania informacji nie obejmuje zmian dotyczących jedynie cen gazu. Obowiązek przekazywania informacji ma również zastosowanie do wszystkich umów handlowych istotnych dla realizacji umowy na dostawy gazu. |
b) właściwemu organowi oraz Komisji niezwłocznie po zawarciu lub zmianie umów na dostawy gazu z tym samym dostawcą z państwa trzeciego lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi, na okres dłuższy niż rok, zawartych lub zmienionych po dniu 20 marca 2015 r., które pojedynczo lub łącznie z umowami innych przedsiębiorstw gazowych na tym samym rynku z tym samym dostawcą lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi zapewniają ponad 40 % całkowitego rocznego importu gazu z państw trzecich do danego państwa członkowskiego. Obowiązek przekazywania informacji obejmuje również cenę gazu. Obowiązek przekazywania informacji ma również zastosowanie do wszystkich obowiązujących i nowych umów handlowych istotnych dla realizacji umowy na dostawy gazu. W tym celu krajowe organy regulacyjne monitorują strukturę dostaw na rynku i informują odnośne przedsiębiorstwa gazowe, jeżeli przekroczono próg 40 %. |
Poprawka 152 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Właściwy organ przekazuje Komisji dane wymienione w akapicie pierwszym lit. a) do końca września każdego roku. |
Właściwy organ przekazuje Komisji dane wymienione w lit. a) niniejszego ustępu do końca września każdego roku. Komisja podsumowuje przekazane dane, grupując państwa członkowskie o podobnych modelach dostawców z państw trzecich, aby opracować umowne poziomy odniesienia do wykorzystania przez odnośne przedsiębiorstwa gazowe. |
Poprawka 153 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6a. Umowy z dostawcami z krajów EOG są wyłączone z obowiązku przekazywania informacji, o którym mowa w ust. 6. |
Poprawka 154 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6b. Komisja wykorzystuje zgromadzone dane do obliczenia średniej ceny gazu płaconej przez przedsiębiorstwa gazowe w każdym regionie zdefiniowanym w załączniku I oraz w całej UE. Otrzymane wyniki są podawane są do wiadomości publicznej co dwa lata. |
Poprawka 155 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
7. W należycie uzasadnionych przypadkach, jeżeli właściwy organ lub Komisja uznają, że umowa na dostawy gazu niewchodząca w zakres ust. 6 lit. b) niniejszego artykułu może mieć wpływ na bezpieczeństwo dostaw w państwie członkowskim, regionie lub w całej Unii, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym prowadzi swoją działalność przedsiębiorstwo gazowe, które zawarło umowę, lub Komisja mogą zażądać od tego przedsiębiorstwa gazowego przedłożenia wspomnianej umowy w celu dokonania oceny jej wpływu na bezpieczeństwo dostaw. Żądanie to może również dotyczyć wszelkich umów handlowych istotnych dla realizacji danej umowy na dostawy gazu. |
7. W należycie uzasadnionych przypadkach, jeżeli właściwy organ lub Komisja uznają, że umowa na dostawy gazu niewchodząca w zakres ust. 6 lit. b) niniejszego artykułu może mieć wpływ na bezpieczeństwo dostaw gazu w państwie członkowskim, regionie lub w całej Unii, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym prowadzi swoją działalność przedsiębiorstwo gazowe, które zawarło umowę, lub Komisja żądają od tego przedsiębiorstwa gazowego przedłożenia wspomnianej umowy w celu dokonania oceny jej wpływu na bezpieczeństwo dostaw gazu. Żądanie to może również dotyczyć wszelkich umów handlowych istotnych dla realizacji danej umowy na dostawy gazu lub umów handlowych dotyczących rozwoju i funkcjonowania infrastruktury. |
Poprawka 156 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 7 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
7a. Do dnia ... [6 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia] właściwy organ ustanowi środki przewidujące kary grzywny dla przedsiębiorstw gazowych za niespełnienie wymogów określonych w ust. 6 lub 7. Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. |
Poprawka 157 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 8 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
8a. Jeżeli Komisja stwierdzi, że warunki umowy na dostawy gazu naruszają przepisy niniejszego rozporządzenia, może rozważyć wszczęcie innej procedury, np. na mocy unijnego prawa konkurencji. Komisja informuje dane przedsiębiorstwo gazowe i odpowiedni właściwy organ o niezgodności warunków umowy na dostawy gazu z przepisami niniejszego rozporządzenia i wystosowuje wezwanie do zmiany warunków tej umowy. Przedsiębiorstwo gazowe lub odpowiedni właściwy organ w terminie trzech miesięcy od otrzymania tego wezwania informuje Komisję o zmianach lub o powodach, dla których nie zgadza się z tym wezwaniem. W terminie trzech miesięcy od otrzymania odpowiedzi od przedsiębiorstwa gazowego Komisja zmienia, wycofuje lub potwierdza swoje wezwanie. Komisja przedstawia szczegółowe uzasadnienie swojej decyzji. Do dnia ... [sześć miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] właściwy organ ustanawia środki przewidujące kary grzywny dla przedsiębiorstw gazowych za niezastosowanie się do wezwania. Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz muszą uwzględniać zakres niezastosowania się i potencjalne korzyści dla danego przedsiębiorstwa gazowego w wyniku tego niezastosowania się. |
Poprawka 158 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
9. Właściwe organy i Komisja zachowują poufność szczególnie chronionych informacji handlowych. |
9. Właściwe organy i Komisja gwarantują ścisłą poufność szczególnie chronionych informacji handlowych udostępnionych na mocy przepisów niniejszego artykułu. |
Poprawka 159 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli państw członkowskich, w szczególności ich właściwych organów, a także Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”), ENTSO gazu i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowego sektora oraz organizacji reprezentujących interesy odbiorców gazu. Komisja w porozumieniu z państwami członkowskimi decyduje o składzie Grupy, zapewniając przy tym jej pełną reprezentatywność. Komisja przewodniczy Grupie. Grupa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. |
1. W celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli państw członkowskich, w szczególności ich właściwych organów i wszelkich krajowych organów regulacyjnych, a także Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”), ENTSO gazu i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowego sektora oraz organizacji reprezentujących interesy odbiorców gazu. Komisja w porozumieniu z państwami członkowskimi decyduje o składzie Grupy, zapewniając przy tym jej pełną reprezentatywność. Komisja przewodniczy Grupie. Grupa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. |
Poprawka 160 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) wszelkie informacje istotne dla bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblach krajowym, regionalnym i unijnym; |
b) wszelkie informacje istotne dla bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblach krajowym, regionalnym i unijnym, w tym informacje i dane dotyczące wdrożonych i planowanych strategii i środków po stronie popytu; |
Poprawka 161 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2 – litera g | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
g) koordynowanie z państwami trzecimi będącymi umawiającymi się stronami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej oraz z innymi państwami trzecimi środków stosowanych w przypadku stanu nadzwyczajnego w Unii; |
g) koordynowanie z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej oraz z innymi państwami trzecimi środków stosowanych w przypadku stanu nadzwyczajnego w Unii; |
Poprawka 162 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Przepisy art. 3 ust. 2 zdanie drugie, art. 3 ust. 6, art. 4 ust. 3, 4 i 6, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. d), art. 7 ust. 5 lit. b) i e), art. 8 ust. 1 lit. e), g) oraz i), art. 8 ust. 4 lit. b) i c), art. 9 ust. 1 lit. j) i m), art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 4, art. 11 ust. 5 i art. 12 stają się źródłem obowiązków dla państw członkowskich wobec umawiających się stron Wspólnoty Energetycznej zgodnie z następującą procedurą: |
1. Przepisy art. 3 ust. 2 zdanie drugie, art. 3 ust. 6, art. 4 ust. 3, 4 i 6, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. d), art. 7 ust. 5 lit. b) i e), art. 8 ust. 1 lit. e), g) oraz i), art. 8 ust. 4 lit. b) i c), art. 9 ust. 1 lit. j) i m), art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 4, art. 11 ust. 5 i art. 12 stają się źródłem obowiązków dla wszystkich państw członkowskich wobec umawiających się stron Wspólnoty Energetycznej zgodnie z następującą procedurą: |
Poprawka 163 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Na podstawie oceny, o której mowa w art. 7 ust. 5, Komisja wyciąga w stosownych przypadkach wnioski na temat możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Unii i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wdrożenia niniejszego rozporządzenia, w tym, w razie potrzeby, zalecenia dotyczące ulepszenia niniejszego rozporządzenia. |
Na podstawie oceny, o której mowa w art. 7 ust. 5, Komisja wyciąga w stosownych przypadkach wnioski na temat możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Unii i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wdrożenia niniejszego rozporządzenia, w tym, w razie potrzeby, wniosek legislacyjny zmieniający niniejsze rozporządzenie. |
Poprawka 164 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Powiadomienia |
Przekazanie dokumentów |
Poprawka 165 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Ocena ryzyka, plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz wszelkie inne dokumenty przekazywane są Komisji drogą elektroniczną za pośrednictwem platformy CIRCABC. |
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej) |
Poprawka 166 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Wszelka korespondencja dotycząca przekazywania wspomnianych dokumentów prowadzona jest drogą elektroniczną. |
Wszelka korespondencja związana z postanowieniami niniejszego artykułu przekazywana jest drogą elektroniczną. |
Poprawka 167 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik II – punkt 3 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
„Obszar analizowany” oznacza określony przez właściwy organ obszar geograficzny, dla którego oblicza się wskaźnik N-1. |
„Obszar analizowany” oznacza określony geograficznie obszar danego rynku, dla którego oblicza się wskaźnik N-1, zgodnie z ustaleniami właściwego organu. |
Poprawka 168 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III – punkt 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W celu wprowadzenia lub zwiększenia zdolności przepływu w obu kierunkach na połączeniu międzysystemowym albo uzyskania odstępstwa od tego obowiązku lub przedłużenia takiego odstępstwa, operatorzy systemów przesyłowych po obu stronach połączenia międzysystemowego przedstawiają swym właściwym organom (zainteresowanym właściwym organom), po konsultacji ze wszystkimi operatorami systemów przesyłowych w danym korytarzu dostaw gazu: |
1. W celu wprowadzenia lub zwiększenia zdolności przepływu w obu kierunkach na połączeniu międzysystemowym albo uzyskania odstępstwa od tego obowiązku lub przedłużenia takiego odstępstwa, operatorzy systemów przesyłowych po obu stronach połączenia międzysystemowego przedstawiają swym właściwym organom lub ich organom regulacyjnym, jeżeli nie są one właściwym organem (zwanym razem w niniejszym załączniku „zainteresowanymi właściwymi organami”), po konsultacji ze wszystkimi operatorami systemów przesyłowych w danym korytarzu dostaw gazu: |
Poprawka 169 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – punkt 1 – podpunkt 1.1 – litera e – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
e) opis roli produkcji krajowej w regionie: |
e) opis roli produkcji krajowej w regionie, z uwzględnieniem biogazu: |
Poprawka 170 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – punkt 1 – podpunkt 1.1 – litera f a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
fa) scenariusze dotyczące zapotrzebowania na gaz, uwzględniające również wpływ środków na rzecz efektywności energetycznej na roczne ostateczne zużycie gazu |
Poprawka 171 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – punkt 1 – podpunkt 1.2 – litera g a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ga) scenariusze dotyczące zapotrzebowania na gaz, uwzględniające również wpływ środków na rzecz efektywności energetycznej na roczne ostateczne zużycie gazu |
Poprawka 172 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – punkt 1 – podpunkt 1.1 – litera e – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
e) opis roli produkcji krajowej w regionie: |
e) opis roli produkcji krajowej w regionie, z uwzględnieniem biogazu: |
Poprawka 173 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 1 – podpunkt 1.1 – litera f a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
fa) opis roli środków na rzecz efektywności energetycznej i ich wpływu na roczne ostateczne zużycie gazu |
Poprawka 174 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – punkt 1 – podpunkt 1.2 – litera g a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ga) opis roli środków na rzecz efektywności energetycznej i ich wpływu na roczne ostateczne zużycie gazu |
Poprawka 175 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 5 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) opis innych środków przyjętych z powodów niezwiązanych z oceną ryzyka, ale mających pozytywny wpływ na bezpieczeństwo dostaw w regionie/państwie członkowskim; |
b) opis innych środków przyjętych z powodów innych niż te określone w ocenie ryzyka, ale mających pozytywny wpływ na bezpieczeństwo dostaw w regionie/państwie członkowskim; |
Poprawka 176 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – wzór planu 1 – punkt 9 – litera b a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ba) Opisać mechanizmy korzystania z technicznej i operacyjnej wiedzy fachowej RCSG ENTSO gazu. |
Poprawka 177 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – wzór planu 2 – punkt 6 – litera b a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ba) Opisać istniejące mechanizmy współpracy z RCSG ENTSO gazu. |
UZASADNIENIE
I. Wprowadzenie
Wejście w życie rozporządzenia 994/2010 w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylenia dyrektywy Rady 2004/67/WE stanowiło pierwszy krok UE na drodze do poprawy koordynacji między przedsiębiorstwami gazowymi, państwami członkowskimi i Komisją Europejską, jeżeli chodzi o działania mające sprostać międzynarodowemu wyzwaniu, jakim jest bezpieczeństwo dostaw gazu.
Rozporządzenie z 2010 r. opierało się na założeniu, że bezpieczeństwo energetyczne należy do kompetencji dzielonych, a odpowiedzialność za nie spoczywa na organach krajowych oraz UE, zgodnie z art. 194 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Artykuł ten mówi o wspólnej polityce energetycznej opartej na zasadzie solidarności i ukierunkowanej między innymi na zapewnienie bezpieczeństwa dostaw.
Rozporządzenie z 2010 r. było zgodne z prezentowanym od dawna stanowiskiem Parlamentu, że należy uzupełnić ramy regulacyjne i niezbędną infrastrukturę wewnętrznego rynku energii o przepisy, które wsparłyby, w duchu solidarności, wspólne mechanizmy zapobiegania zakłóceniom dostaw zewnętrznych i reagowania na nie. Było to tym bardziej istotne, że UE była coraz bardziej uzależniona od importu gazu, a regularne zakłócenia w dostawach gazu z Rosji poważnie szkodziły dostawom do kilku państw członkowskich UE.
Kryzysy gazowe z lat 2006 i 2009, a także kryzys z 2014 r., wywołały niepewność co do dostaw gazu. Spowodowały one, że bezpieczeństwo energetyczne znalazło się w centrum działań politycznych UE i stało się jednym z głównych celów strategii na rzecz unii energetycznej, przyjętej przez Komisję Europejską w dniu 25 lutego 2015 r.
Rozporządzenie z 2010 r. walnie przyczyniło się do poprawy bezpieczeństwa energetycznego w Europie. Jednocześnie jednak sprawozdawca – biorąc pod uwagę wyniki testów warunków skrajnych przeprowadzane po kolejnych kryzysach gazowych, jak również sprawozdanie z wdrożenia rozporządzenia z 2010 r. oraz konsultacje publiczne przeprowadzone przez Komisję w 2015 r. – przyznaje, że podejście krajowe okazało się niewystarczające w świetle różnic regionalnych oraz transgranicznego charakteru dostaw gazu, co wymaga silniejszych mechanizmów opartych na zasadzie solidarności, aby zaradzić zakłóceniom dostaw. Sprawozdawca uważa, że eliminacja dalszych barier między państwami członkowskimi, obniżenie kosztów prewencji i maksymalizacja skuteczności działań łagodzących wymagają większej współpracy, koordynacji i przejrzystości, szczególnie w świetle trwającej obecnie integracji rynków gazu w UE oraz podejścia korytarzowego do dostaw gazu i przepływów odwróconych w Europie.
Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą zmiany rozporządzenia z 2010 r. Jest to jedno z głównych działań legislacyjnych w ramach unii energetycznej, o które apelował także Parlament w swojej rezolucji z dnia 15 grudnia 2015 r. pt. „W kierunku europejskiej unii energetycznej”. Sprawozdawca z zadowoleniem odnosi się do ogólnego podejścia Komisji, polegającego na wzmocnieniu istniejących mechanizmów z myślą o dalszym zwiększeniu bezpieczeństwa energetycznego UE.
II. Główne kwestie poruszone przez sprawozdawcę
II.1. Podejście regionalne oraz korytarze dostaw awaryjnych
Sprawozdawca jest zdania, że transgraniczny charakter dostaw gazu, o którym świadczy fakt, że 90% gazu, który przepływa przez Europę, przepływa przez co najmniej jedną granicę państwową, oraz związane z tym ryzyko rozprzestrzenienia się skutków zakłóceń w dostawach na skalę międzynarodową wymagają jak najszerszej współpracy oraz wzmocnienia koordynacyjnej roli Komisji, co proponowano w wielu inicjatywach politycznych w ciągu ostatniego dziesięciolecia i co wielokrotnie było popierane przez Parlament. Inicjatywy te obejmują między innymi europejską wspólnotę energetyczną, którą sprawozdawca zaproponował wspólnie z byłym przewodniczącym Komisji Europejskiej Jacques'em Delorsem, oraz strategię na rzecz unii energetycznej.
Będąc gorącym orędownikiem podejścia ogólnounijnego, a nawet ogólnoeuropejskiego, sprawozdawca uwzględnia również wnioski z oceny skutków nowego rozporządzenia. Komisja porównała cztery możliwe scenariusze: podstawowy (brak dalszych działań na szczeblu UE), nielegislacyjny (skuteczniejsze wdrażanie i niewiążące środki prawne) oraz warianty legislacyjne przewidujące lepszą koordynację na dwóch możliwych poziomach, a także wariant zakładający pełną harmonizację na szczeblu UE. Analiza tych scenariuszy wykazała, że najlepszym rozwiązaniem jest lepsza koordynacja wraz z ustaleniem pewnych zasad i standardów na szczeblu UE.
Sprawozdawca uważa, że regionalne podejście do oceny ryzyka oraz opracowanie planów zapobiegania i łagodzenia skutków stanowi skuteczny i racjonalny sposób osiągnięcia znacznie wyższego poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Zdecydowanie popiera on również harmonizację wzorów, a także mechanizm wzajemnej oceny, który ma zagwarantować, że rozwiązania uzgodnione w poszczególnych regionach zapewnią łącznie skuteczne i kompatybilne ogólnounijne ramy bezpieczeństwa energetycznego.
Jednocześnie należy postrzegać regiony jako obszary samowystarczalne, jeżeli chodzi o dostawy gazu w ramach działań zapobiegawczych lub działań łagodzących skutki sytuacji nadzwyczajnej. Niestabilność dostaw energii w jednym kraju czy regionie ma wpływ na całą UE wzdłuż korytarzy dostaw. Państwa członkowskie nie powinny w żadnym wypadku ograniczać się jedynie do współpracy w ramach regionów, we wniosku można by zatem silniej zaakcentować perspektywę europejską, umożliwiając korzystanie z wszelkich dostępnych zasobów i narzędzi na szerszym rynku, jakim jest unijny wewnętrzny rynek gazu. Można to osiągnąć poprzez przeprowadzenie na szczeblu UE szczegółowych analiz odpowiednich korytarzy dostaw awaryjnych, opartych na źródłach dostaw gazu wspólnych dla grupy państw członkowskich.
Sprawozdawca jest zdania, że w kontekście bezpieczeństwa energetycznego jednego państwa członkowskiego lub grupy państw członkowskich korytarze dostaw awaryjnych mogą zapewnić niezbędne informacje i narzędzia wspomagające państwa członkowskie w przygotowywaniu ocen ryzyka oraz regionalnych planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, dostarczając informacje o dostępnych ilościach, możliwych metodach i źródłach dostaw gazu do państw członkowskich będących w potrzebie. Korytarze dostaw awaryjnych – w oparciu o istniejące mechanizmy koordynacji w ramach ENTSO gazu – powinny uzupełniać podejście regionalne, zapobiegając tym samym fragmentacji, wzmacniając w sposób znaczący perspektywę europejską, a także zwiększając efektywność zapobiegania sytuacjom kryzysowym i reagowania na nie. Ponadto sprawozdawca jest przekonany, że obowiązkowa ocena dostaw gazu wykraczająca poza regiony sprawi, iż Unia i państwa członkowskie będą lepiej przygotowane na kryzys i będą zdolne do szybszej reakcji w przypadku jego wystąpienia.
II.2. Mechanizm solidarnościowy
Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie klauzuli solidarności jako prawnie wiążącej zasady stosowanej w ostateczności. Sprawozdawca pragnie podkreślić, że klauzula ta nie powinna być traktowana jako alternatywa dla rynkowych działań zapobiegawczych dostępnych na unijnym wewnętrznym rynku gazu, ani też nie powinna zastępować indywidualnych działań poszczególnych krajów mających na celu zwiększenie odporności na zakłócenia dostaw i polegających na dywersyfikacji dostawców, szlaków dostaw i źródeł energii, a także na poprawie efektywności energetycznej.
II.3. Wymiana informacji
Sprawozdawca zdecydowanie popiera argumentację, że bezpieczne dostawy energii wymagają zapewnienia przedsiębiorstwom w całej Unii, w tym przedsiębiorstwom energetycznym, równych warunków działania w zakresie handlu energią dzięki przejrzystym zasadom wolnego rynku wiążącym wszystkie przedsiębiorstwa i podmioty w łańcuchu dostaw, przesyłu i dystrybucji.
Sprawozdawca docenia znaczenie odpowiedniej wymiany informacji dla oceny ryzyka oraz dla zapobiegania kryzysom i łagodzenia ich skutków. Dlatego sprawozdawca popiera propozycję Komisji przewidującą obowiązek automatycznego powiadamiania Komisji i właściwego organu o istotnych umowach zaraz po ich podpisaniu lub po wprowadzeniu do nich zmian, a także możliwość zażądania przez właściwy organ i Komisję od przedsiębiorstw gazowych – w należycie uzasadnionych przypadkach – informacji o umowach potrzebnych do oceny ich wpływu na bezpieczeństwo dostaw.
II.4. Odbiorcy chronieni
Sprawozdawca wprowadza ogólnounijną harmonizację definicji odbiorców chronionych. Pomoże to wyeliminować różnice między państwami członkowskimi, które mogą mieć wpływ na standard dostaw, zwłaszcza w sytuacji kiedy standard ten jest spełniany za pomocą środków nierynkowych, wpływając negatywnie na rynek wewnętrzny i bezpieczeństwo dostaw w sąsiednich państwach członkowskich poprzez ograniczenie płynności rynków gazu, zwłaszcza w przypadkach trudnej sytuacji na linii podaż-popyt.
Sprawozdawca proponuje również, aby zezwolić państwom członkowskim na priorytetowe traktowanie niektórych elektrowni gazowych niezbędnych dla integralności sieci. Elektrownie takie mogą być – w ściśle określonych warunkach – traktowane priorytetowo względem odbiorców chronionych, aby zapobiec rozległej awarii zasilania (tzw. blackoutowi), która pozbawiłaby wszystkich odbiorców chronionych energii elektrycznej, a w niektórych przypadkach również dostaw gazu (jeżeli instalacje gazowe potrzebują energii elektrycznej do działania).
II.5. Objęcie przepisami Wspólnoty Energetycznej
Sprawozdawca w pełni popiera konieczność stworzenia wspólnych ram regulacyjnych w obszarze energii, a zwłaszcza bezpieczeństwa dostaw, między UE a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W związku z tym z zadowoleniem przyjmuje podejście Komisji przewidujące rozszerzenie niektórych przepisów rozporządzenia (transgraniczna spójność ocen ryzyka, plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej) na Wspólnotę Energetyczną po spełnieniu odnośnych zobowiązań prawnych przez jej umawiające się strony.
II.6. Wspólne zakupy
Sprawozdawca wielokrotnie podkreślał, że wspólne zakupy są sposobem wzmocnienia pozycji negocjacyjnej przedsiębiorstw, krajów i regionów względem dostawców zewnętrznych, co prowadzi do obniżenia cen energii dla odbiorców i przyczynia się do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw w oparciu o mechanizmy rynkowe i zasadę solidarności. Parlament w swojej rezolucji pt. „W kierunku europejskiej unii energetycznej” wezwał do przeanalizowania adekwatności i potencjalnej struktury mechanizmu dobrowolnych zakupów zbiorczych. Sprawozdawca jest przekonany, że mechanizmy dobrowolnych wspólnych zakupów, w odniesieniu do których pojawiły się już pierwsze inicjatywy oddolne, należy uwzględnić w prawie UE.
***
Chodzi tutaj nie tylko o bezpieczeństwo dostaw jednego konkretnego źródła energii, lecz także o
ogólne bezpieczeństwo UE, jej konkurencyjność gospodarczą, wzrost gospodarczy i nowe miejsca pracy dla naszych obywateli. Kwestia ta jest również istotna z punktu widzenia naszej ambitnej polityki klimatycznej oraz stosunków z naszymi sąsiadami. Musimy o tym wszystkim pamiętać w trakcie negocjacji nowego rozporządzenia. Może ono być trampoliną dla bezpiecznego i trwałego wzrostu gospodarczego, a także wspólnym sukcesem europejskim stanowiącym solidny fundament na dziesięciolecia.
OPINIA Komisji Spraw Zagranicznych (14.9.2016)
dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 994/2010
(COM(2016)0052 – C8-0035/2016 – 2016/0030(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Jacek Saryusz-Wolski
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Komisja przedstawiła Parlamentowi i Radzie wniosek mający na celu zapewnienie bezpieczeństwa dostaw gazu. Proponowane rozporządzenie stanowi dobry krok, a położony w nim nacisk na współpracę regionalną i mechanizmy bezpieczeństwa jest spójny z potrzebą intensyfikacji działań na szczeblu UE, aby zapobiec zakłóceniom w dostawach gazu.
Należy zacieśnić współpracę regionalną w odniesieniu do przepływów informacji o zakłóceniach w dostawach gazu oraz wyłączeń regulacyjnych dla odbiorców chronionych. Wyłączenia te należy określić na szczeblu regionalnym, aby ulepszyć plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej pod względem treści i przejrzystości. Jednakże w przypadku zaistnienia trudności we współpracy regionalnej wynikających z braku porozumienia między państwami członkowskimi Komisja powinna zachować możliwość określania ram technicznych i prawnych dla klauzuli solidarności, niezbędnych planów oceny ryzyka lub mechanizmów współpracy.
Strategiczny cel, jakim jest dywersyfikacja dróg i źródeł dostaw, należy wzmocnić w razie potrzeby za pomocą dobrowolnej agregacji popytu, zgodnie z propozycjami Rady Europejskiej. Taki mechanizm może ograniczyć pozycję monopolistyczną na mniej konkurencyjnych rynkach w przypadku, gdy zainteresowane strony postanowią współpracować.
Systemowe włączenie krajów Wspólnoty Energetycznej, o ile spełnią one wymogi określone w art. 15, jest dobrym posunięciem. UE musi jednak również zwiększyć swoje zaangażowanie w państwach trzecich nieobjętych tymi przepisami i opracować narzędzia reagowania na zewnętrzne sytuacje nadzwyczajne. Znaczenie tej kwestii pokazał udział Komisji w negocjacjach „pakietu zimowego” między Ukrainą a Rosją.
Mechanizm wymiany informacji powinien zapewnić równe warunki dla wszystkich umów powyżej pewnej absolutnej wielkości istotnej dla funkcjonowania całego jednolitego rynku energii, a nie tylko jednego kraju. Nielogiczne i nieuzasadnione jest odnoszenie wielkości umów do rynków gazu poszczególnych państw w momencie, kiedy tworzony jest ogólnounijny jednolity rynek energii. Próg odnoszący się do względnego zużycia w poszczególnych krajach powinien pełnić rolę pomocniczą, aby zapewnić uwzględnienie umów dotyczących niektórych niekonkurencyjnych mniejszych rynków i wysp energetycznych. Informacje na temat umów przekazywane zgodnie z art. 13 nie tylko powinny być przedmiotem analizy, lecz mogą również wymagać od Komisji podjęcia niezbędnych kroków w celu zapewnienia zgodności z proponowanym rozporządzeniem.
POPRAWKI
Komisja Spraw Zagranicznych zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(1) Gaz ziemny (zwany dalej „gazem”) jest ważnym elementem zaopatrzenia energetycznego Unii. Znaczna część gazu jest importowana do Unii z państw trzecich. |
(1) Gaz ziemny (zwany dalej „gazem”) jest ważnym elementem zaopatrzenia energetycznego Unii. Znaczna część gazu jest importowana do Unii z państw trzecich, w związku z czym niektóre państwa członkowskie w dużym stopniu lub całkowicie zależą od dostaw gazu z monopolistycznych państw trzecich. | ||||||||||||
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(2) Poważne zakłócenie w dostawach gazu może mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich, Unii jako całości oraz umawiających się stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną, podpisanego w Atenach dnia 25 października 2005 r. Może również poważnie zaszkodzić gospodarce Unii oraz mieć poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców szczególnie narażonych na zagrożenia. |
(2) Poważne zakłócenie w dostawach gazu nawet w jednym państwie członkowskim może mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich, Unii jako całości oraz umawiających się stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną, podpisanego w Atenach dnia 25 października 2005 r. Może również poważnie zaszkodzić gospodarce Unii oraz mieć poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców szczególnie narażonych na zagrożenia. | ||||||||||||
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(3) Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wprowadzenia niezbędnych środków gwarantujących nieprzerwane dostawy gazu w Unii, w szczególności odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia trudnych warunków klimatycznych lub zakłócenia w dostawach gazu. Cele te należy osiągnąć poprzez zastosowanie najbardziej opłacalnych środków i w taki sposób, aby uniknąć zakłóceń na rynku energii. |
(3) Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wprowadzenia niezbędnych środków gwarantujących nieprzerwane dostawy gazu w Unii, w szczególności odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia trudnych warunków klimatycznych lub zakłócenia w dostawach gazu. Cele te należy osiągnąć poprzez zastosowanie najbardziej opłacalnych środków, za pomocą proporcjonalnych i niedyskryminacyjnych mechanizmów oraz w taki sposób, aby uniknąć zakłóceń na rynku energii. | ||||||||||||
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 a (nowy) | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
|
(3a) Niniejsze rozporządzenie ma być wdrażane w trudnym okresie, gdy na globalne rynki energii negatywnie wpłynęła rosyjska inwazja na Ukrainę i aneksja Krymu w 2014 r., w regionie Morza Czarnego i Morza Kaspijskiego utrzymują się napięcia, ISIS kontroluje na okupowanych terytoriach dostawy benzyny i gazu, a także występują napięcia między Arabią Saudyjską i Iranem. | ||||||||||||
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/2010 z dnia 20 października 2010 r. w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego wywarło już znaczący pozytywny wpływ na sytuację w Unii w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu, zarówno w zakresie przygotowania, jak i łagodzenia skutków. Państwa członkowskie są lepiej przygotowane na kryzys dostaw dzięki obowiązkowi sporządzenia planów obejmujących działania zapobiegawcze i środki na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz są lepiej chronione w związku z tym, że muszą one spełnić szereg wymogów dotyczących zdolności przepustowej infrastruktury i dostaw gazu. Jednakże w sprawozdaniu z października 2014 r., poświęconym wdrażaniu rozporządzenia (UE) nr 994/2010, wskazano obszary, w których udoskonalenie przepisów rozporządzenia może dodatkowo przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw w Unii. |
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/2010 z dnia 20 października 2010 r. w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego wywarło już znaczący pozytywny wpływ na sytuację w Unii w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu, zarówno w zakresie przygotowania, jak i łagodzenia skutków. Niektóre państwa członkowskie są lepiej przygotowane na kryzys dostaw dzięki obowiązkowi sporządzenia planów obejmujących działania zapobiegawcze i środki na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz są lepiej chronione w związku z tym, że muszą one spełnić szereg wymogów dotyczących zdolności przepustowej infrastruktury i dostaw gazu. Jednakże w sprawozdaniu z października 2014 r., poświęconym wdrażaniu rozporządzenia (UE) nr 994/2010, wskazano obszary, w których udoskonalenie przepisów rozporządzenia może dodatkowo przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw w Unii. | ||||||||||||
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(5) W komunikacie Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie, opublikowanym w październiku 2014 r.13, przeanalizowano skutki częściowego lub całkowitego zakłócenia dostaw gazu z Rosji i potwierdzono, że wyłącznie krajowe podejścia nie są szczególnie skuteczne w przypadku poważnych zakłóceń, ze względu na ich zakres, który jest z założenia ograniczony. W teście warunków skrajnych wykazano, w jaki sposób podejście oparte na ściślejszej państw członkowskich może znacznie zmniejszyć wpływ scenariuszy poważnych zakłóceń na najbardziej narażone państwa członkowskie. |
(5) W komunikacie Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie, opublikowanym w październiku 2014 r., przeanalizowano skutki częściowego lub całkowitego zakłócenia dostaw gazu z Rosji i potwierdzono, że wyłącznie krajowe podejścia nie są szczególnie skuteczne w przypadku poważnych zakłóceń, ze względu na ich zakres, który jest z założenia ograniczony, oraz nieodpowiednią koordynację, zwłaszcza na szczeblu regionalnym. W teście warunków skrajnych wykazano, w jaki sposób podejście oparte na ściślejszej państw członkowskich może znacznie zmniejszyć wpływ scenariuszy poważnych zakłóceń na najbardziej narażone państwa członkowskie. | ||||||||||||
|
__________________ |
__________________ | ||||||||||||
|
13 COM(2014) 654 final. |
13 COM(2014) 654 final. | ||||||||||||
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 a (nowy) | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
|
(5a) W celu zabezpieczenia dostaw energii w Unii konieczna jest dywersyfikacja źródeł energii i budowa nowych połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi. Jednocześnie kluczowe znaczenie ma zacieśnienie współpracy w zakresie bezpieczeństwa energetycznego z państwami sąsiadującymi z Unią, z partnerami strategicznymi, a także pomiędzy instytucjami unijnymi. | ||||||||||||
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(6) W komunikacie Komisji „Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu” z lutego 2015 r.14 podkreślono, że unia energetyczna opiera się na solidarności i zaufaniu, które są koniecznymi elementami bezpieczeństwa energetycznego. Celem niniejszego rozporządzenia powinna być poprawa solidarności i zaufania między państwami członkowskimi, a także wprowadzenie środków niezbędnych do osiągnięcia tych celów w drodze do urzeczywistnienia unii energetycznej. |
(6) W komunikacie Komisji „Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu” z lutego 2015 r.14 podkreślono, że unia energetyczna opiera się na solidarności i zaufaniu, które są koniecznymi elementami bezpieczeństwa energetycznego. Celem niniejszego rozporządzenia powinna być poprawa solidarności i zaufania między państwami członkowskimi, a także wprowadzenie środków niezbędnych do osiągnięcia tych celów w drodze do urzeczywistnienia unii energetycznej. Unia powinna zatem wspierać jedynie te projekty ukierunkowane na dywersyfikację, które są w pełni zgodne z prawem i zasadami Unii oraz z długoterminowymi celami i priorytetami polityki unijnej. | ||||||||||||
|
__________________ |
__________________ | ||||||||||||
|
14 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, COM(2015) 80 final. |
14 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, COM(2015) 80 final. | ||||||||||||
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 a (nowy) | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
|
(6a) W celu stworzenia stabilnego i elastycznego wewnętrznego rynku energii należy zapewnić większe współdziałanie systemów gazowych i elektroenergetycznych, aby w przypadku zakłócenia dostaw gazu można było wykorzystać energię elektryczną lub inne alternatywne źródła energii. | ||||||||||||
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(7) Sprawnie działający wewnętrzny rynek jest najlepszą gwarancją bezpieczeństwa dostaw energii w całej Unii oraz ograniczenia narażenia poszczególnych państw członkowskich na negatywne skutki zakłóceń w dostawach gazu. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w jednym z państw członkowskich istnieje ryzyko, że wprowadzone jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu oraz mieć negatywny wpływ na dostawy gazu do odbiorców w innych państwach członkowskich. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest solidarność i koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. |
(7) Sprawnie działający wewnętrzny rynek jest najlepszą gwarancją bezpieczeństwa dostaw energii w całej Unii oraz ograniczenia narażenia poszczególnych państw członkowskich na negatywne skutki zakłóceń w dostawach gazu. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w jednym z państw członkowskich istnieje ryzyko, że wprowadzone jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu oraz mieć negatywny wpływ na dostawy gazu do odbiorców w innych państwach członkowskich. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest solidarność i koordynacja działań na poziomie Unii na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. | ||||||||||||
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(9) Nadrzędną zasadą niniejszego rozporządzenia powinno być działanie w duchu solidarności i współpracy regionalnej, z udziałem organów publicznych i przedsiębiorstw gazowych, w celu określenia źródeł ryzyka w każdym z regionów, optymalizacji korzyści wynikających ze skoordynowanych środków łagodzenia skutków ryzyka i wdrażania środków najbardziej opłacalnych dla unijnych konsumentów. |
(9) Nadrzędną zasadą niniejszego rozporządzenia powinno być działanie w duchu poszanowania zasad gospodarki rynkowej, solidarności i współpracy regionalnej, z udziałem organów publicznych i przedsiębiorstw gazowych, w celu określenia źródeł ryzyka w każdym z regionów, optymalizacji korzyści wynikających ze skoordynowanych środków łagodzenia skutków ryzyka i wdrażania środków najbardziej opłacalnych dla unijnych konsumentów. Solidarność należy kształtować na trzech poziomach: regionalnym, międzyregionalnym i unijnym. | ||||||||||||
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(10) Niektórzy odbiorcy – w tym gospodarstwa domowe oraz odbiorcy świadczący podstawowe usługi społeczne – są szczególnie narażeni i mogą wymagać ochrony. Definicja takich odbiorców chronionych nie powinna kolidować z unijnymi mechanizmami solidarności. |
(10) Niektórzy odbiorcy – w tym gospodarstwa domowe oraz odbiorcy świadczący podstawowe usługi społeczne – są szczególnie narażeni i mogą wymagać ochrony. Definicja takich odbiorców chronionych nie powinna kolidować z unijnymi mechanizmami solidarności i powinna zostać ujednolicona na poziomie Unii. | ||||||||||||
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(17) Regionalne podejście do oceny ryzyka oraz zdefiniowanie i przyjęcie środków zapobiegawczych i łagodzących umożliwia koordynację działań, co przynosi istotne korzyści w zakresie skuteczności środków i optymalizacji zasobów. Dotyczy to w szczególności środków mających zapewnić ciągłość dostaw, w szczególnie trudnych warunkach, odbiorcom chronionym, a także środków mających na celu łagodzenie skutków sytuacji nadzwyczajnych. Ocena powiązanych źródeł ryzyka na szczeblu regionalnym, która jest bardziej kompleksowa i szczegółowa, ma zapewnić lepsze przygotowanie państw członkowskich na ewentualny kryzys. Ponadto w sytuacji nadzwyczajnej uzgodnione i skoordynowane podejście do bezpieczeństwa dostaw zapewnia spójną reakcję i zmniejsza ryzyko negatywnych skutków ubocznych, jakie wyłącznie krajowe środki mogłyby mieć dla sąsiadujących państw członkowskich. |
(17) Regionalne podejście do oceny ryzyka oraz zdefiniowanie i przyjęcie środków zapobiegawczych i łagodzących umożliwia koordynację działań, co przynosi istotne korzyści w zakresie skuteczności środków i optymalizacji zasobów. Dotyczy to w szczególności środków mających zapewnić ciągłość dostaw, w szczególnie trudnych warunkach, odbiorcom chronionym, a także środków mających na celu łagodzenie skutków sytuacji nadzwyczajnych. Ocena powiązanych źródeł ryzyka na szczeblu regionalnym, która jest bardziej kompleksowa i szczegółowa, ma zapewnić lepsze przygotowanie państw członkowskich na ewentualny kryzys. Ponadto w sytuacji nadzwyczajnej uzgodnione i skoordynowane podejście do bezpieczeństwa dostaw zapewnia spójną reakcję i zmniejsza ryzyko negatywnych skutków ubocznych, jakie wyłącznie krajowe środki mogłyby mieć dla sąsiadujących państw członkowskich. Przyjęcie podejścia regionalnego nie powinno jednak osłabiać odpowiedzialności państw członkowskich za krajowe standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw. | ||||||||||||
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(19) Do celów niniejszego rozporządzenia przy określaniu grup regionalnych uwzględnione powinny być zatem następujące kryteria: struktura dostaw, istniejące i planowane połączenia międzysystemowe i przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, rozwój i dojrzałość rynku, istniejące struktury współpracy regionalnej oraz liczba państw członkowskich w regionie, która powinna być ograniczona, tak aby grupa miała rozmiar ułatwiający sprawne zarządzanie. |
(19) Do celów niniejszego rozporządzenia przy określaniu grup regionalnych uwzględnione powinny być zatem następujące kryteria: struktura dostaw, istniejące i planowane korytarze, połączenia międzysystemowe i przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, rozwój i dojrzałość rynku, istniejące struktury współpracy regionalnej oraz liczba państw członkowskich w regionie, która powinna być ograniczona, tak aby grupa miała rozmiar ułatwiający sprawne zarządzanie. | ||||||||||||
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 21 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(21) Przy przeprowadzaniu wszechstronnej oceny ryzyka sporządzanej na szczeblu regionalnym właściwe organy powinny ocenić ryzyka naturalne, technologiczne, handlowe, finansowe, społeczne, polityczne i rynkowe oraz wszelki inne mające zastosowanie, w tym, w stosownych przypadkach, zakłócenia w dostawach gazu od największego dostawcy. Wszystkim tym ryzykom należy zapobiegać poprzez skuteczne, proporcjonalne i niedyskryminacyjne środki opracowane w ramach planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Wyniki oceny ryzyka powinny również stanowić wkład we wszystkie oceny ryzyka przewidziane w art. 6 decyzji 1313/2013/UE18. |
(21) Przy przeprowadzaniu wszechstronnej oceny ryzyka sporządzanej na szczeblu regionalnym właściwe organy powinny ocenić ryzyka naturalne, technologiczne, infrastrukturalne, handlowe, finansowe, społeczne, geostrategiczne, polityczne i rynkowe oraz wszelkie inne mające zastosowanie, w tym, w stosownych przypadkach, zakłócenia w dostawach gazu od największego dostawcy. Wszystkim tym ryzykom należy zapobiegać poprzez skuteczne, proporcjonalne i niedyskryminacyjne środki opracowane w ramach planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Wyniki oceny ryzyka powinny również stanowić wkład we wszystkie oceny ryzyka przewidziane w art. 6 decyzji 1313/2013/UE18. | ||||||||||||
|
__________________ |
__________________ | ||||||||||||
|
18 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 24). |
18 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 24). | ||||||||||||
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 23 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(23) Aby jak najlepiej poprawić stan gotowości, unikając zakłócenia dostaw i łagodząc jego ewentualne skutki, właściwe organy z danego regionu muszą opracować plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Plany regionalne powinny uwzględniać specyficzne uwarunkowania każdego państwa członkowskiego. Powinny one również jasno określać role i odpowiedzialność przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów. W przygotowywanych środkach krajowych należy brać w pełni pod uwagę regionalne środki zawarte w planie działań zapobiegawczych i planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Powinny być one tak opracowane, aby odpowiadać krajowym źródłom ryzyka z pełnym wykorzystaniem możliwości, jakie daje współpraca regionalna. Plany powinny być techniczne i operacyjne, ich celem ma być uniknięcie wystąpienia lub eskalacji sytuacji nadzwyczajnej i łagodzenie jej ewentualnych skutków. W planach należy uwzględnić bezpieczeństwo systemów elektroenergetycznych, zachowując spójność z narzędziami planowania strategicznego i narzędziami sprawozdawczymi unii energetycznej. |
(23) Aby jak najlepiej poprawić stan gotowości, unikając zakłócenia dostaw i łagodząc jego ewentualne skutki, właściwe organy z danego regionu muszą opracować plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Plany regionalne powinny uwzględniać specyficzne uwarunkowania każdego państwa członkowskiego. Należy opracować trasy alternatywne i określić alternatywnych dostawców energii, zwłaszcza w przypadku państw członkowskich zależnych od jednego dostawcy. Powinny one również jasno określać role i odpowiedzialność przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów. W przygotowywanych środkach krajowych należy brać w pełni pod uwagę regionalne środki zawarte w planie działań zapobiegawczych i planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Powinny być one tak opracowane, aby odpowiadać krajowym źródłom ryzyka z pełnym wykorzystaniem możliwości, jakie daje współpraca regionalna. Plany powinny być techniczne i operacyjne, ich celem ma być uniknięcie wystąpienia lub eskalacji sytuacji nadzwyczajnej i łagodzenie jej ewentualnych skutków. W planach należy uwzględnić bezpieczeństwo systemów elektroenergetycznych, zachowując spójność z narzędziami planowania strategicznego i narzędziami sprawozdawczymi unii energetycznej. | ||||||||||||
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 36 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(36) Jak wykazano w teście warunków skrajnych w październiku 2014 r., niezbędna jest solidarność, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw w całej Unii oraz utrzymać koszty ogólne na minimalnym poziomie. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w jednym państwie członkowskim, w celu umocnienia solidarności należy zastosować podejście dwuetapowe. Po pierwsze, wszystkie państwa członkowskie, które wprowadziły podwyższony standard w zakresie dostaw, powinny ograniczyć go do wartości domyślnych, aby zwiększyć płynność rynku gazu. Po drugie, jeżeli pierwszy krok nie zapewni niezbędnych dostaw, konieczne są dalsze środki w sąsiadujących państwach członkowskich, nawet jeśli nie są one w sytuacji nadzwyczajnej, tak aby zapewnić dostawy dla gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwie członkowskim dotkniętym sytuacją nadzwyczajną. Państwa członkowskie powinny wskazać i szczegółowo opisać środki solidarności w swoich planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, zapewniając sprawiedliwe i równe odszkodowanie dla przedsiębiorstw gazowych. |
(36) Jak wykazano w teście warunków skrajnych w październiku 2014 r., niezbędna jest solidarność, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw w całej Unii oraz utrzymać koszty ogólne na minimalnym poziomie. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w jednym państwie członkowskim, w celu umocnienia solidarności należy zastosować podejście dwuetapowe. Po pierwsze, wszystkie państwa członkowskie, które wprowadziły podwyższony standard w zakresie dostaw, powinny ograniczyć go do wartości domyślnych, aby zwiększyć płynność rynku gazu. Po drugie, jeżeli pierwszy krok nie zapewni niezbędnych dostaw, konieczne są dalsze środki w sąsiadujących państwach członkowskich, nawet jeśli nie są one w sytuacji nadzwyczajnej, tak aby zapewnić dostawy dla gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwie członkowskim dotkniętym sytuacją nadzwyczajną. Państwa członkowskie powinny wskazać i szczegółowo opisać środki solidarności w swoich planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, zapewniając sprawiedliwe i równe odszkodowanie dla przedsiębiorstw gazowych. Komisja powinna także dopilnować, aby dominujący dostawcy gazu w regionie nie nadużywali swojej pozycji z naruszeniem unijnego prawa konkurencji, co w szczególności odnosi się do nieuczciwych cen stosowanych w państwach członkowskich. | ||||||||||||
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 41 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(41) Jednym z celów Unii jest wzmocnienie Wspólnoty Energetycznej, które zapewniłoby skuteczne wdrożenie dorobku prawnego UE w zakresie energii i reform rynku energii oraz pobudzenie inwestycji w sektorze energetycznym poprzez lepszą integrację rynków energii Unii i Wspólnoty Energetycznej. Oznacza to również wprowadzenie wspólnego zarządzania kryzysowego poprzez zaproponowanie planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym wraz z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. Ponadto opublikowany w październiku 2014 r. komunikat Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie wskazuje na konieczność stosowania reguł wewnętrznego rynku energii w odniesieniu do przepływu energii między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W związku z powyższym, w celu zapewnienia skutecznego zarządzania kryzysowego na granicach między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami, po przyjęciu wspólnego aktu niezbędne są uzgodnienia umożliwiające konkretną współpracę z poszczególnymi umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej po wprowadzeniu odpowiednich wzajemnych postanowień. |
(41) Jednym z celów Unii jest wzmocnienie Wspólnoty Energetycznej i zapewnienie skutecznego wdrożenia dorobku prawnego UE w zakresie energii i reform rynku energii oraz pobudzenie inwestycji w sektorze energetycznym prowadzonych przez wszystkie państwa członkowskie Wspólnoty Energetycznej w celu osiągnięcia lepszej integracji rynków energii Unii i Wspólnoty Energetycznej. Oznacza to również wprowadzenie wspólnego zarządzania kryzysowego poprzez zaproponowanie planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym wraz z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. Ponadto opublikowany w październiku 2014 r. komunikat Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie wskazuje na konieczność pełnego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie Wspólnoty Energetycznej reguł wewnętrznego rynku energii oraz umów dotyczących przepływu energii między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W związku z powyższym, w celu zapewnienia skutecznego zarządzania kryzysowego na granicach między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami, po przyjęciu wspólnego aktu niezbędne są uzgodnienia umożliwiające konkretną współpracę z poszczególnymi umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej po wprowadzeniu odpowiednich wzajemnych postanowień. | ||||||||||||
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 42 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(42) Ponieważ dostawy gazu z państw trzecich mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii, Komisja powinna koordynować działania dotyczące państw trzecich, pracując wspólnie z państwami trzecimi będącymi producentami oraz państwami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Unii. Komisja powinna być upoważniona do zwołania grupy zadaniowej ds. monitorowania przepływu gazu do Unii w sytuacjach kryzysowych, w porozumieniu z państwami trzecimi, których to dotyczy, oraz, jeżeli kryzys wynika z problemów w państwie trzecim, do podjęcia działań w roli pośrednika i mediatora. |
(42) Ponieważ dostawy gazu z państw trzecich mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii, Komisja powinna koordynować działania dotyczące państw trzecich, pracując wspólnie z państwami trzecimi będącymi producentami oraz państwami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Unii. Można to osiągnąć, jeśli polityka energetyczna i polityka zewnętrzna będą skoordynowane w spójny sposób. Komisja powinna być upoważniona do zwołania grupy zadaniowej ds. monitorowania przepływu gazu, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, w porozumieniu z państwami trzecimi, których to dotyczy, oraz, jeżeli kryzys wynika z problemów w państwie trzecim, do podjęcia działań w roli pośrednika i mediatora. Komisja powinna nadal aktywnie działać na rzecz wznowienia rozmów trójstronnych z Gazpromem i Ukrainą w sprawie rosyjskich dostaw gazu na Ukrainę w celu zadbania o to, by dostawy gazu z Rosji na Ukrainę nie były już wykorzystywane jako narzędzie walki w konflikcie rosyjsko-ukraińskim oraz by Ukraina była nadal wiarygodnym partnerem i krajem tranzytowym, jeśli chodzi o przesył gazu. | ||||||||||||
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 44 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
(44) Państwa członkowskie, działając samodzielnie, nie mogą w sposób zadowalający osiągnąć celu niniejszego rozporządzenia, to jest zapewnić bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii. Ze względu na rozmiary lub skutki działania cel można osiągnąć lepiej na poziomie Unii. W związku z tym Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(44) Państwa członkowskie, działając samodzielnie, nie mogą w sposób zadowalający osiągnąć celu niniejszego rozporządzenia, to jest zapewnić bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii. Krajowe oceny ryzyka i strategie nie są wystarczające. Ze względu na rozmiary lub skutki działania cel można osiągnąć lepiej na poziomie Unii. W związku z tym Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. | ||||||||||||
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 45 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu, dzięki zagwarantowaniu prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu ziemnego („gaz”) poprzez umożliwienie wprowadzenia środków wyjątkowych, w przypadku gdy same mechanizmy rynkowe nie są już w stanie zapewnić wymaganych dostaw gazu, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie i Unię w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. W niniejszym rozporządzeniu określa się również przejrzyste mechanizmy koordynacji planowania i reagowania – w duchu solidarności – na szczeblu państw członkowskich, a także regionalnym i unijnym, w przypadku stanu nadzwyczajnego. |
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu, dzięki zagwarantowaniu prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu ziemnego („gaz”) poprzez umożliwienie wprowadzenia środków wyjątkowych, w przypadku gdy same mechanizmy rynkowe nie są już w stanie zapewnić wymaganych dostaw gazu, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie i Unię w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. W niniejszym rozporządzeniu określa się również przejrzyste mechanizmy koordynacji planowania i reagowania – w duchu solidarności – na szczeblu państw członkowskich, a także regionalnym i unijnym, w przypadku stanu nadzwyczajnego w celu wzmocnienia unii energetycznej i bezpieczeństwa energetycznego. | ||||||||||||
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1 – wprowadzenie | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1 – litera a | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
a) małe lub średnie przedsiębiorstwo, pod warunkiem że jest ono podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu, lub podmiot świadczący podstawowe usługi społeczne, pod warunkiem że jest on podłączony do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej gazu, a także pod warunkiem że na takie przedsiębiorstwa lub podmioty nie przypada więcej niż 20 % łącznego rocznego ostatecznego zużycia gazu w danym państwie członkowskim; |
a) małe lub średnie przedsiębiorstwo, pod warunkiem że jest ono podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu, w przypadku gdy istnieją mocne podstawy, lub podmiot świadczący podstawowe usługi społeczne, pod warunkiem że jest on podłączony do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej gazu, a także pod warunkiem że na takie przedsiębiorstwa lub podmioty nie przypada więcej niż 20 % łącznego rocznego ostatecznego zużycia gazu w danym państwie członkowskim; | ||||||||||||
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 a (nowy) | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
|
1a. Bezpieczeństwo dostaw gazu zapewnia również obywatelom Unii przystępne ceny energii w celu zwalczania ubóstwa energetycznego. | ||||||||||||
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 3 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
3. Każde państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję o nazwie właściwego organu i o wszelkich zmianach w tym względzie. Każde państwo członkowskie podaje nazwę właściwego organu publicznego do wiadomości publicznej. |
3. Każde państwo członkowskie informuje niezwłocznie Komisję o nazwie właściwego organu i o wszelkich zmianach w tym względzie. Każde państwo członkowskie podaje nazwę właściwego organu publicznego do wiadomości publicznej. | ||||||||||||
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 7 – akapit 2 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
1. Każde państwo członkowskie lub – jeżeli tak zdecyduje państwo członkowskie – właściwy organ zapewniają wprowadzenie niezbędnych środków, tak aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej pozostała infrastruktura, określona według wzoru na wskaźnik N-1 zgodnie z pkt 2 załącznika II, posiadała zdolność techniczną, bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz występującym z prawdopodobieństwem statystycznym raz na 20 lat. Pozostaje to bez uszczerbku dla odpowiedzialności operatorów systemu w zakresie realizacji odpowiednich inwestycji i dla obowiązków operatorów systemów przesyłowych, określonych w dyrektywie 2009/73/WE i rozporządzeniu (WE) nr 715/2009. |
1. Każde państwo członkowskie lub właściwy organ zapewniają wprowadzenie niezbędnych środków, tak aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej pozostała infrastruktura, określona według wzoru na wskaźnik N-1 zgodnie z pkt 2 załącznika II, posiadała zdolność techniczną, bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz występującym z prawdopodobieństwem statystycznym raz na 20 lat. Pozostaje to bez uszczerbku dla odpowiedzialności operatorów systemu w zakresie realizacji odpowiednich inwestycji i dla obowiązków operatorów systemów przesyłowych, określonych w dyrektywie 2009/73/WE i rozporządzeniu (WE) nr 715/2009. | ||||||||||||
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 6 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
6. Jeżeli rynek nie wymaga inwestycji w celu wprowadzenia lub zwiększenia stałej zdolności przepływu w obu kierunkach, a inwestycja ta pociąga za sobą koszty w większej liczbie państw członkowskich lub w jednym państwie członkowskim na korzyść innego państwa członkowskiego, o podziale kosztów wspólnie decydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy, przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej. Przy podziale kosztów w szczególności uwzględnia się rozkład korzyści płynących z inwestycji w infrastrukturę na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa dostaw do zainteresowanych państw członkowskich, jak również inwestycje już dokonane w daną infrastrukturę. |
6. Jeżeli rynek nie wymaga inwestycji w celu wprowadzenia lub zwiększenia stałej zdolności przepływu w obu kierunkach, a inwestycja ta pociąga za sobą koszty w większej liczbie państw członkowskich lub w jednym państwie członkowskim na korzyść innego państwa członkowskiego, o podziale kosztów wspólnie decydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy, przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej. Przy podziale kosztów w szczególności uwzględnia się rozkład korzyści płynących z inwestycji w infrastrukturę na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa dostaw do zainteresowanych państw członkowskich, wyzwania geostrategiczne i polityczne, które mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami inwestycji dla zainteresowanych państw członkowskich, jak również inwestycje już dokonane w daną infrastrukturę. Aby ułatwić te inwestycje, należy w pełni wykorzystać dostępne fundusze. | ||||||||||||
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – akapit 2 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
1. Właściwe organy każdego regionu wymienionego w załączniku I dokonują wspólnie oceny na szczeblu regionalnym wszystkich źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu. W ocenie uwzględnia się wszystkie istotne źródła ryzyka, takie jak klęski żywiołowe, ryzyka technologiczne, handlowe, społeczne, polityczne i inne. Ocenę ryzyka przeprowadza się przez: |
1. Właściwe organy każdego regionu wymienionego w załączniku I dokonują wspólnie – po konsultacji z odpowiednimi zainteresowanymi stronami – wszechstronnej oceny na szczeblu regionalnym wszystkich źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu. W ocenie uwzględnia się wszystkie istotne źródła ryzyka, takie jak klęski żywiołowe, ryzyka technologiczne, handlowe, społeczne, polityczne, ekonomiczne i inne. Ocenę ryzyka przeprowadza się przez: | ||||||||||||
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera b | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 5 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
1. Właściwe organy państw członkowskich każdego regionu wymienionego w załączniku I, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym z producentami energii elektrycznej, oraz z krajowymi organami regulacyjnymi, jeżeli nie są one właściwymi organami, opracowują wspólnie: |
1. Właściwe organy państw członkowskich każdego regionu wymienionego w załączniku I, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym z producentami energii elektrycznej, oraz z krajowymi organami regulacyjnymi, jeżeli nie są one właściwymi organami, a także po uwzględnieniu treści i struktury krajowych planów i mechanizmów opracowują wspólnie: | ||||||||||||
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 – akapit 3 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera b | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
b) definicję odbiorców chronionych w każdym państwie członkowskim regionu oraz informacje określone w art. 5 ust. 1 akapit drugi; |
b) definicję odbiorców chronionych w każdym państwie członkowskim regionu oraz informacje określone w art. 5 ust. 1 akapit drugi; definicja odbiorców chronionych powinna zostać ujednolicona na poziomie Unii; | ||||||||||||
Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera e | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera b | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
b) zawiera określenie roli i obowiązków przedsiębiorstw gazowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym odpowiednich producentów energii elektrycznej, z uwzględnieniem różnego stopnia, w jakim zakłócenia w dostawach gazu dotykają te podmioty, oraz ich współpracy z właściwymi organami i – w stosownych przypadkach – z krajowymi organami regulacyjnymi na wypadek każdego ze stanów kryzysowych zdefiniowanych w art. 10 ust. 1; |
b) zawiera jasne określenie roli i obowiązków przedsiębiorstw gazowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym odpowiednich producentów energii elektrycznej, z uwzględnieniem różnego stopnia, w jakim zakłócenia w dostawach gazu dotykają te podmioty, oraz ich współpracy z właściwymi organami i – w stosownych przypadkach – z krajowymi organami regulacyjnymi na wypadek każdego ze stanów kryzysowych zdefiniowanych w art. 10 ust. 1; | ||||||||||||
Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera e | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
e) w stosownych przypadkach zawiera opis środków i działań przewidzianych w celu ograniczenia możliwego negatywnego wpływu zakłócenia w dostawach gazu na działanie systemów ciepłowniczych oraz na dostawy energii elektrycznej wytwarzanej przy użyciu gazu; |
e) w stosownych przypadkach zawiera opis środków i działań przewidzianych w celu ograniczenia możliwego negatywnego wpływu zakłócenia w dostawach gazu na działanie systemów ciepłowniczych oraz na dostawy energii elektrycznej wytwarzanej przy użyciu gazu, z uwzględnieniem specyfiki regionalnej; | ||||||||||||
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera h | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 5 a (nowy) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 – akapit 2 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 4 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
4. Państwa członkowskie, których systemy są ze sobą bezpośrednio połączone, uzgadniają techniczne, prawne i finansowe kwestie stosowania ust. 3 i podają opis tych uzgodnień w planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej w ich regionach. Uzgodnienia te mogą dotyczyć m.in. stosowanych cen gazu, wykorzystania połączeń międzysystemowych, w tym zdolności przepływu w obu kierunkach, ilości gazu i pokrycia kosztów odszkodowań. Do celów wypełnienia obowiązku określonego w ust. 3 preferowanymi środkami są środki rynkowe, takie jak aukcje. W przypadku wprowadzenia zmian do technicznych, prawnych i finansowych uzgodnień niezbędnych do stosowania ust. 3 dokonuje się odpowiedniej aktualizacji planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, którego to dotyczy. |
4. Techniczne, prawne i finansowe kwestie stosowania ust. 3 uzgadnia się na poziomie regionalnym i międzyregionalnym i podaje ich opis w planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Uzgodnienia te mogą dotyczyć m.in. stosowanych cen gazu, wykorzystania połączeń międzysystemowych, w tym zdolności przepływu w obu kierunkach, ilości gazu i wspólnej odpowiedzialności za koszty odszkodowań. Do celów wypełnienia obowiązku określonego w ust. 3 preferowanymi środkami są środki rynkowe, takie jak aukcje. Te ceny gazu i koszty odszkodowań oraz mechanizmy regularnie poddawane są przeglądowi. W przypadku wprowadzenia zmian do technicznych, prawnych i finansowych uzgodnień niezbędnych do stosowania ust. 3 dokonuje się odpowiedniej aktualizacji planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, którego to dotyczy. Do dnia 31 marca 2019 r. Komisja przygotuje wytyczne oraz zbiór najlepszych praktyk w celu ułatwienia tych uzgodnień. | ||||||||||||
Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 5 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – litera a – podpunkt vi | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – punkt 6 – litera b | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 9 a (nowy) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – punkt 9 b (nowy) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Poprawka 52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
1. W celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli państw członkowskich, w szczególności ich właściwych organów, a także Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”), ENTSO gazu i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowego sektora oraz organizacji reprezentujących interesy odbiorców gazu. Komisja w porozumieniu z państwami członkowskimi decyduje o składzie Grupy, zapewniając przy tym jej pełną reprezentatywność. Komisja przewodniczy Grupie. Grupa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. |
1. W celu poprawy koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli państw członkowskich, w szczególności ich właściwych organów, a także Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”), ENTSO gazu i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowego sektora oraz organizacji reprezentujących interesy odbiorców gazu. Komisja w porozumieniu z państwami członkowskimi decyduje o składzie Grupy, zapewniając przy tym jej pełną reprezentatywność. Komisja przewodniczy Grupie. Grupa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. | ||||||||||||
Poprawka 53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 – wprowadzenie | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
1. Przepisy art. 3 ust. 2 zdanie drugie, art. 3 ust. 6, art. 4 ust. 3, 4 i 6, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. d), art. 7 ust. 5 lit. b) i e), art. 8 ust. 1 lit. e), g) oraz i), art. 8 ust. 4 lit. b) i c), art. 9 ust. 1 lit. j) i m), art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 4, art. 11 ust. 5 i art. 12 stają się źródłem obowiązków dla państw członkowskich wobec umawiających się stron Wspólnoty Energetycznej zgodnie z następującą procedurą: |
1. Przepisy art. 3 ust. 2 zdanie drugie, art. 3 ust. 6, art. 4 ust. 3, 4 i 6, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. d), art. 7 ust. 5 lit. b) i e), art. 8 ust. 1 lit. e), g) oraz i), art. 8 ust. 4 lit. b) i c), art. 9 ust. 1 lit. j) i m), art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 4, art. 11 ust. 5 i art. 12 stają się źródłem wzajemnych obowiązków między państwami członkowskimi i umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej zgodnie z następującą procedurą: | ||||||||||||
Poprawka 54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustęp 2 | |||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | ||||||||||||
|
Na podstawie oceny, o której mowa w art. 7 ust. 5, Komisja wyciąga w stosownych przypadkach wnioski na temat możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Unii i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wdrożenia niniejszego rozporządzenia, w tym, w razie potrzeby, zalecenia dotyczące ulepszenia niniejszego rozporządzenia. |
Na podstawie oceny, o której mowa w art. 7 ust. 5, Komisja wyciąga wnioski na temat możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Unii i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wdrożenia niniejszego rozporządzenia, w tym zalecenia dotyczące ulepszenia niniejszego rozporządzenia. | ||||||||||||
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
Tytuł |
Środki zapewniające bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2016)0052 – C8-0035/2016 – 2016/0030(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 7.3.2016 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
AFET 7.3.2016 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Jacek Saryusz-Wolski 15.3.2016 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
14.6.2016 |
30.8.2016 |
|
|
|
|
Data przyjęcia |
12.9.2016 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
41 6 0 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Nikos Androulakis, Francisco Assis, Petras Auštrevičius, Elmar Brok, Klaus Buchner, James Carver, Fabio Massimo Castaldo, Lorenzo Cesa, Javier Couso Permuy, Andi Cristea, Arnaud Danjean, Georgios Epitideios, Knut Fleckenstein, Eugen Freund, Iveta Grigule, Sandra Kalniete, Manolis Kefalogiannis, Tunne Kelam, Afzal Khan, Eduard Kukan, Ilhan Kyuchyuk, Arne Lietz, Barbara Lochbihler, Andrejs Mamikins, Ramona Nicole Mănescu, David McAllister, Javier Nart, Demetris Papadakis, Alojz Peterle, Tonino Picula, Kati Piri, Cristian Dan Preda, Sofia Sakorafa, Jacek Saryusz-Wolski, Jaromír Štětina, Charles Tannock, Miguel Urbán Crespo, Ivo Vajgl, Hilde Vautmans |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Reinhard Bütikofer, Othmar Karas, Javi López, Jean-Luc Schaffhauser, Traian Ungureanu |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Heidi Hautala |
||||
OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego (14.9.2016)
dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 994/2010
(COM(2016)0052 – C8-0035/2016 – 2016/0030(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Tomasz Piotr Poręba
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Od czasu przyjęcia rozporządzenia 994/2010 Unia Europejska poczyniła postępy w integracji wewnętrznego rynku gazu, które pozwalają na wprowadzenie nowych rozwiązań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa dostaw w ramach wspólnego rynku. Niemniej jednak dotychczasowe doświadczenia wskazują, że cyklicznie dotykające Europę kryzysy gazowe o zasięgu wykraczającym poza pojedyncze państwa członkowskie mają wpływ na całą UE wzdłuż łańcucha dostaw, a mimo to dotychczasowy poziom współpracy pomiędzy państwami członkowskimi okazał się wielokrotnie niewystarczający.
Obecne przepisy zapewniają jedynie minimalny poziom ochrony krajowych rynków gazu ziemnego i pozwalają na zabezpieczenie państw członkowskich przed zdarzeniami o charakterze technicznym lub wynikających z szoków popytowych, a w żaden sposób nie adresują głównego problemu o charakterze regionalnym, czyli ryzyka o charakterze politycznym.
Dodatkowo wywołane przez Rosję napięcia polityczne w stosunkach z Ukrainą, spowodowały konieczność zmiany postrzegania kwestii bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego na terytorium UE. Utrzymująca się w konsekwencji niepewność dostaw gazu zmusza nas do podejmowania inicjatyw służących ocenie aktualnego poziomu bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego do UE oraz możliwości jego poprawy.
Dlatego z zadowoleniem przyjąłem nowe podejście do kwestii zapewnienia bezpieczeństwa dostaw i propozycje wprowadzenia nowych, wzmocnionych mechanizmów współpracy pomiędzy państwami członkowskimi. Na uwagę zasługują zwłaszcza propozycje dotyczące stosowania zasady solidarności oraz wzmocnienia szacowania ryzyka i planowania na poziomie krajowym i regionalnym.
Jestem przekonany, iż wydzielenie w ramach UE grup regionalnych przyczyni się do wzmocnienia współpracy i solidarności pomiędzy państwami członkowskimi oraz do poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu do UE, a także wzmocni efektywność działania samego rozporządzenia.
Chciałbym przypomnieć, że dotychczasowe oddolne i nieobowiązkowe podejmowanie współpracy regionalnej okazało się w praktyce nieskuteczne. Nadal istnieją poważne ograniczenia we współpracy między państwami członkowskimi związane z niewystarczającymi możliwościami współpracy na poziomie ponadnarodowym. Zaproponowanie natomiast przejrzystych kryteriów określania regionów oraz konkretnych mechanizmów współpracy z pewnością przyczyni się do dywersyfikacji źródeł i dróg dostaw, kluczowej w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych.
Podejście regionalne jest również istotne w kontekście konieczności równomiernego rozłożenia skutków potencjalnych sytuacji kryzysowych w różnych państwach UE. Poważne zakłócenie w dostawach gazu z kierunku wschodniego ma istotny wpływ na terytorium całej UE, jednak obciążenia związane z taką sytuacją kryzysową rozkładają się nierównomiernie.
Natomiast zacieśnienie koordynacji regionalnej w oparciu o jednolite standardy w zakresie dostaw i infrastruktury ustalone na szczeblu UE wyposaży państwa członkowskie na wypadek wystąpienia niedoboru gazu w realne narzędzia umożliwiające zarządzanie skutkami kryzysu wywołanego zakłóceniami w systemie dostaw lub nadzwyczajnie dużym popytem.
Zwiększenie odporności regionów na zakłócenia dostaw wynikające także z działań politycznych wzmocni odporność całej UE na zakłócenia dostaw gazu ziemnego, a rozszerzenie zakresu współpracy regionalnej i zastosowanie mechanizmów reagowania kryzysowego w oparciu o przygotowane wspólnie oceny ryzyka wyposaży państwa członkowskie w narzędzia umożliwiające przygotowanie się na wypadek wystąpienia niedoboru gazu.
Chciałbym również zwrócić uwagę na włączenie zasady solidarności, która oznacza wprowadzenie mechanizmu nadającego priorytet zapewnieniu dostaw dla gospodarstw domowych, ciepłowni oraz podmiotów świadczących niezbędne usługi socjalne (np. szpitali, szkół), w państwach członkowskich borykających się z kryzysem dostaw gazu, nawet kosztem zmniejszenia zużycia gazu ziemnego na rynku innego państwa.
Wierzę, że uda nam się zaproponować mechanizmy zapewniające możliwość dostarczenia wymaganych ilości gazu ziemnego do państw członkowskich, na terytorium których ogłoszony został stan nadzwyczajny.
POPRAWKI
Komisja Rozwoju Regionalnego zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) Gaz ziemny (zwany dalej „gazem”) jest ważnym elementem zaopatrzenia energetycznego Unii. Znaczna część gazu jest importowana do Unii z państw trzecich. |
(1) Gaz ziemny (zwany dalej „gazem”) jest ważnym elementem zaopatrzenia energetycznego Unii w fazie przejściowej prowadzącej do coraz większego udziału energii ze źródeł odnawialnych. Znaczna część gazu jest importowana do Unii z państw trzecich. Z tego względu o bezpieczeństwo dostaw gazu trzeba zadbać na szczeblu Unii, dążąc do wspólnego rozwiązania, które stworzy skuteczniejsze zabezpieczenia, nie osłabiając wewnętrznego rynku energii i nie wywierając niekorzystnego wpływu na inne państwa. Obecny klimat polityczny wokół niektórych państw trzecich nie daje jednak gwarancji niezawodności i ciągłości dostaw ani bezpieczeństwa energetycznego Unii i jej państw członkowskich, dlatego też należy zwiększyć dywersyfikację dostaw z państw trzecich oraz wzmocnić połączenia międzysystemowe między państwami członkowskimi. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(2) Poważne zakłócenie w dostawach gazu może mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich, Unii jako całości oraz umawiających się stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną, podpisanego w Atenach dnia 25 października 2005 r. Może również poważnie zaszkodzić gospodarce Unii oraz mieć poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców szczególnie narażonych na zagrożenia. |
(2) Poważne zakłócenie w dostawach gazu może mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich, Unii jako całości oraz umawiających się stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Energetyczną, podpisanego w Atenach dnia 25 października 2005 r. Może również poważnie zaszkodzić gospodarce i bezpieczeństwu Unii oraz mieć poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców szczególnie narażonych na zagrożenia, takich jak instalacje działające w przepływie ciągłym, w szczególności w państwach uzależnionych od jednego, dominującego dostawcy. Dlatego kluczowe znaczenie ma dywersyfikacja źródeł energii, dostawców i dróg dostaw, aby przede wszystkim zapobiec takim sytuacjom, a także aby zminimalizować skutki nieuniknionych zakłóceń. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3) Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wprowadzenia niezbędnych środków gwarantujących nieprzerwane dostawy gazu w Unii, w szczególności odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia trudnych warunków klimatycznych lub zakłócenia w dostawach gazu. Cele te należy osiągnąć poprzez zastosowanie najbardziej opłacalnych środków i w taki sposób, aby uniknąć zakłóceń na rynku energii. |
(3) Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wprowadzenia niezbędnych niedyskryminacyjnych środków gwarantujących nieprzerwane dostawy gazu w Unii, w szczególności odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia trudnych warunków klimatycznych lub zakłócenia w dostawach gazu. Cele te należy osiągnąć poprzez zastosowanie najbardziej opłacalnych środków wewnątrz- i międzyregionalnych, w taki sposób aby uniknąć zakłóceń na rynku energii i aby w przypadku instalacji działających w przepływie ciągłym nie wpłynęło to na minimalny poziom szkód. Należy również wziąć pod uwagę szerszy kontekst bezpieczeństwa dostaw gazu, które powinno zostać osiągnięte dzięki większej dywersyfikacji dostaw z państw trzecich, nowym połączeniom międzysystemowym między państwami członkowskimi i wykorzystaniu alternatywnych źródeł energii. Jednocześnie kluczowe znaczenie ma intensyfikacja współpracy w zakresie bezpieczeństwa energetycznego z państwami sąsiadującymi z Unią, z partnerami strategicznymi. Stanowiłoby to uzupełnienie działań Unii, w tym finansowania mającego na celu zwiększenie efektywności energetycznej. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/2010 z dnia 20 października 2010 r. w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego wywarło już znaczący pozytywny wpływ na sytuację w Unii w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu, zarówno w zakresie przygotowania, jak i łagodzenia skutków. Państwa członkowskie są lepiej przygotowane na kryzys dostaw dzięki obowiązkowi sporządzenia planów obejmujących działania zapobiegawcze i środki na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz są lepiej chronione w związku z tym, że muszą one spełnić szereg wymogów dotyczących zdolności przepustowej infrastruktury i dostaw gazu. Jednakże w sprawozdaniu z października 2014 r., poświęconym wdrażaniu rozporządzenia (UE) nr 994/2010, wskazano obszary, w których udoskonalenie przepisów rozporządzenia może dodatkowo przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw w Unii. |
(4) Obowiązujące prawo Unii, w szczególności odpowiednie elementy trzeciego pakietu energetycznego oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/2010, wywarło już znaczący pozytywny wpływ na sytuację w Unii w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu, zarówno w zakresie przygotowania, jak i łagodzenia skutków. Państwa członkowskie są lepiej przygotowane na kryzys dostaw dzięki obowiązkowi sporządzenia planów obejmujących działania zapobiegawcze i środki na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz są lepiej chronione w związku z tym, że muszą one spełnić szereg wymogów dotyczących zdolności przepustowej infrastruktury i dostaw gazu. Jednakże w sprawozdaniu z października 2014 r., poświęconym wdrażaniu rozporządzenia (UE) nr 994/2010, wskazano obszary, w których udoskonalenie przepisów rozporządzenia może dodatkowo przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw w Unii. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(5a) W celu zabezpieczenia dostaw energii w Unii konieczna jest dywersyfikacja źródeł energii i budowa nowych połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi. Jednocześnie kluczowe znaczenie ma intensyfikacja współpracy w zakresie bezpieczeństwa energetycznego z państwami sąsiadującymi z Unią, z partnerami strategicznymi, a także pomiędzy instytucjami unijnymi. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6) W komunikacie Komisji „Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu”14 z lutego 2015 r. podkreślono, że unia energetyczna opiera się na solidarności i zaufaniu, które są koniecznymi elementami bezpieczeństwa energetycznego. Celem niniejszego rozporządzenia powinna być poprawa solidarności i zaufania między państwami członkowskimi, a także wprowadzenie środków niezbędnych do osiągnięcia tych celów w drodze do urzeczywistnienia unii energetycznej. |
(6) W komunikacie Komisji „Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu”14 z lutego 2015 r. podkreślono, że unia energetyczna opiera się na solidarności i zaufaniu, które są koniecznymi elementami bezpieczeństwa energetycznego. Celem niniejszego rozporządzenia powinna być poprawa współpracy, solidarności, zaufania i połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, a także wprowadzenie środków niezbędnych do osiągnięcia tych celów w drodze do szybkiego ustanowienia i urzeczywistnienia unii energetycznej. |
|
__________________ |
__________________ |
|
14 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, COM(2015) 80 final. |
14 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, COM(2015) 80 final. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) Sprawnie działający wewnętrzny rynek jest najlepszą gwarancją bezpieczeństwa dostaw energii w całej Unii oraz ograniczenia narażenia poszczególnych państw członkowskich na negatywne skutki zakłóceń w dostawach gazu. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w jednym z państw członkowskich istnieje ryzyko, że wprowadzone jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu oraz mieć negatywny wpływ na dostawy gazu do odbiorców w innych państwach członkowskich. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest solidarność i koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. |
(7) Sprawnie działający wewnętrzny rynek gazu nadzorowany przez publiczne organy regulacyjne jest najlepszą gwarancją bezpieczeństwa dostaw energii w całej Unii oraz ograniczenia narażenia poszczególnych państw członkowskich na negatywne skutki zakłóceń w dostawach gazu. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w jednym z państw członkowskich istnieje ryzyko, że wprowadzone jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu oraz mieć negatywny wpływ na dostawy gazu do odbiorców w innych państwach członkowskich. Aby umożliwić państwom członkowskim poradzenie sobie z niedoborami w dostawach oraz aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu również w przypadku takich niedoborów, niezbędna jest na szczeblu regionalnym i unijnym solidarność i koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach, dzięki czemu osiągnie się integrację regionalnych rynków energii. W związku z tym Unia powinna dalej dywersyfikować źródła energii, dostawców i drogi dostaw, gdyż jest to warunkiem bezpieczeństwa energetycznego, oraz wspierać, w tym finansowo, te projekty ukierunkowane na dywersyfikację, które są w pełni zgodne z prawem i zasadami Unii oraz z długoterminowymi celami i priorytetami polityki unijnej, takie jak projekty infrastrukturalne. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(8) Jak dotąd potencjał bardziej wydajnych i mniej kosztownych działań w ramach współpracy regionalnej nie został w pełni wykorzystany. Ma to związek nie tylko z lepszą koordynacją krajowych środków łagodzących w sytuacjach nadzwyczajnych, lecz również z krajowymi środkami zapobiegawczymi, takimi jak krajowe strategie magazynowania oraz strategie odnoszące się do skroplonego gazu ziemnego (LNG), które mogą mieć strategiczne znaczenie w niektórych regionach. |
(8) Jak dotąd potencjał bardziej wydajnych i mniej kosztownych działań w ramach współpracy regionalnej nie został w pełni wykorzystany, więc potrzebna jest koncepcja współpracy regionalnej przewidująca możliwość ustalenia modeli współpracy w oparciu o konsultacje z państwami członkowskimi i z uwzględnieniem dynamiki sytuacji w energetyce. Zalecana jest lepsza koordynacja krajowych środków łagodzących w sytuacjach nadzwyczajnych oraz krajowych środków zapobiegawczych, takich jak krajowe strategie magazynowania oraz strategie odnoszące się do skroplonego gazu ziemnego (LNG), które mogą mieć strategiczne znaczenie w niektórych regionach, a także efektywne wykorzystanie istniejącej infrastruktury. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(9) Nadrzędną zasadą niniejszego rozporządzenia powinno być działanie w duchu solidarności i współpracy regionalnej, z udziałem organów publicznych i przedsiębiorstw gazowych, w celu określenia źródeł ryzyka w każdym z regionów, optymalizacji korzyści wynikających ze skoordynowanych środków łagodzenia skutków ryzyka i wdrażania środków najbardziej opłacalnych dla unijnych konsumentów. |
(9) Nadrzędną zasadą niniejszego rozporządzenia powinno być działanie w duchu solidarności i współpracy regionalnej, z udziałem organów publicznych i przedsiębiorstw gazowych, w celu określenia źródeł ryzyka w każdym z regionów i optymalizacji korzyści wynikających ze skoordynowanych lokalnych, regionalnych i transgranicznych środków służących łagodzeniu skutków ryzyka i wzmocnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu, oraz w celu wdrażania środków najbardziej opłacalnych dla unijnych konsumentów. Współpraca regionalna powinna spowodować dalsze zwiększenie roli Unii polegającej na wspieraniu działań na rzecz współpracy transgranicznej oraz powinna zostać uzupełniona silniejszym ukierunkowaniem na wymiar unijny, co umożliwi wykorzystanie wszystkich dostępnych zasobów i narzędzi na całym wewnętrznym rynku gazu. Można to ułatwić poprzez opracowanie szczegółowych analiz na szczeblu Unii dotyczących istotnych korytarzy dostaw awaryjnych, w oparciu o źródła dostaw gazu wspólne dla grupy państw członkowskich. W ramach współpracy regionalnej można rozwijać istniejące i nowe projekty infrastrukturalne, tak aby transgraniczne połączenia międzysystemowe wzmocniły bezpieczeństwo dostaw gazu. Kolejną możliwością, jaka powinna zostać uwzględniona przy określaniu grup regionalnych, jest włączenie przyszłych państw członkowskich zaangażowanych w proces rozszerzenia. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10) Niektórzy odbiorcy – w tym gospodarstwa domowe oraz odbiorcy świadczący podstawowe usługi społeczne – są szczególnie narażeni i mogą wymagać ochrony. Definicja takich odbiorców chronionych nie powinna kolidować z unijnymi mechanizmami solidarności. |
(10) Niektórzy odbiorcy – w tym gospodarstwa domowe oraz odbiorcy świadczący podstawowe usługi społeczne – są szczególnie narażeni i należy ich chronić, między innymi przed gwałtownym wzrostem cen gazu wynikającym z kryzysu dostaw. Definicja takich odbiorców chronionych powinna – w możliwym zakresie – zostać bardziej zharmonizowana bez osłabiania unijnych mechanizmów solidarności. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11) Odpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu powinna być podzielona pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie, działające za pośrednictwem swoich właściwych organów, i Komisję, w zakresie ich odpowiednich kompetencji. Wspólna odpowiedzialność wymaga ścisłej współpracy pomiędzy nimi. Jednakże odbiorcy wykorzystujący gaz do wytwarzania energii elektrycznej lub w celach przemysłowych również mogą odegrać istotną rolę w bezpieczeństwie dostaw gazu, ponieważ mogą oni reagować na sytuacje kryzysowe poprzez środki po stronie popytu, np. umowy na usługi przerywane oraz możliwość przestawiania się na paliwa alternatywne, co ma bezpośredni wpływ na równowagę pomiędzy podażą a popytem. |
(11) Odpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu powinna być podzielona pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie, działające za pośrednictwem swoich właściwych organów krajowych, regionalnych i lokalnych, i Komisję, w zakresie ich odpowiednich kompetencji. Wspólna odpowiedzialność wymaga ścisłej współpracy pomiędzy nimi. Jednakże odbiorcy wykorzystujący gaz do wytwarzania energii elektrycznej lub w celach przemysłowych również mogą odegrać istotną rolę w bezpieczeństwie dostaw gazu, ponieważ mogą oni reagować na sytuacje kryzysowe poprzez środki po stronie popytu, np. umowy na usługi przerywane oraz możliwość przestawiania się na paliwa alternatywne, co ma bezpośredni wpływ na równowagę pomiędzy podażą a popytem. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11) Odpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu powinna być podzielona pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie, działające za pośrednictwem swoich właściwych organów, i Komisję, w zakresie ich odpowiednich kompetencji. Wspólna odpowiedzialność wymaga ścisłej współpracy pomiędzy nimi. Jednakże odbiorcy wykorzystujący gaz do wytwarzania energii elektrycznej lub w celach przemysłowych również mogą odegrać istotną rolę w bezpieczeństwie dostaw gazu, ponieważ mogą oni reagować na sytuacje kryzysowe poprzez środki po stronie popytu, np. umowy na usługi przerywane oraz możliwość przestawiania się na paliwa alternatywne, co ma bezpośredni wpływ na równowagę pomiędzy podażą a popytem. |
(11) Odpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu powinna być podzielona pomiędzy przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie, działające za pośrednictwem swoich właściwych organów, i Komisję, w zakresie ich odpowiednich kompetencji. Wspólna odpowiedzialność wymaga ścisłej współpracy pomiędzy nimi. Jednakże odbiorcy wykorzystujący gaz do wytwarzania energii elektrycznej lub w celach przemysłowych również mogą odegrać istotną rolę w bezpieczeństwie dostaw gazu, ponieważ mogą oni reagować na sytuacje kryzysowe poprzez środki po stronie popytu, np. środki służące efektywności energetycznej, umowy na usługi przerywane oraz możliwość przestawiania się na paliwa alternatywne, co ma bezpośredni wpływ na równowagę pomiędzy podażą a popytem. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(18a) Niniejsze rozporządzenie powinno być uwzględniane zarówno podczas przyjmowania planów operacyjnych w celu wykorzystania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, jak i w kryteriach finansowania projektów EFIS. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(19) Do celów niniejszego rozporządzenia przy określaniu grup regionalnych uwzględnione powinny być zatem następujące kryteria: struktura dostaw, istniejące i planowane połączenia międzysystemowe i przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, rozwój i dojrzałość rynku, istniejące struktury współpracy regionalnej oraz liczba państw członkowskich w regionie, która powinna być ograniczona, tak aby grupa miała rozmiar ułatwiający sprawne zarządzanie. |
(19) Do celów niniejszego rozporządzenia przy określaniu grup regionalnych uwzględnione powinny być zatem następujące kryteria: struktura dostaw, istniejące i planowane połączenia międzysystemowe i przepustowość połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, rozwój i dojrzałość rynku, poziom dywersyfikacji dostawców gazu i dróg dostaw, istniejące struktury współpracy regionalnej oraz liczba państw członkowskich w regionie, która powinna być ograniczona, tak aby grupa miała rozmiar ułatwiający sprawne zarządzanie. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) Aby współpraca regionalna była praktycznie możliwa, państwa członkowskie powinny stworzyć mechanizm współpracy w każdym regionie. Mechanizm taki lub mechanizmy powinny być opracowane na tyle wcześnie, by umożliwić przeprowadzenie ocen ryzyka i opracowanie konkretnych planów na szczeblu regionalnym. Państwa członkowskie mają swobodę w uzgodnieniu mechanizmu współpracy najlepiej dopasowanego do danego regionu. Komisja powinna udzielać wsparcia w całej procedurze i propagować najlepsze praktyki w zakresie organizacji współpracy regionalnej, takie jak rotacyjna rola koordynatora w przygotowywaniu różnych dokumentów i tworzeniu wyspecjalizowanych organów. W przypadku braku porozumienia co do mechanizmu współpracy Komisja może zaproponować odpowiedni mechanizm współpracy dla danego regionu. |
(20) Aby współpraca regionalna była praktycznie możliwa, państwa członkowskie powinny stworzyć jasne mechanizmy administracyjne, na szczeblu wewnątrz- i międzyregionalnym, które byłyby stosowane w sytuacjach nadzwyczajnych i w oparciu o które właściwe organy mogłyby podjąć działania. Mechanizm taki lub mechanizmy powinny być opracowane na tyle wcześnie i zapewnić na tyle wysoki stopień przejrzystości, by umożliwić przeprowadzenie ocen ryzyka i opracowanie konkretnych planów na szczeblu regionalnym oraz by zapobiec ponoszeniu przez odbiorców nieuzasadnionych kosztów. Państwa członkowskie mają swobodę w uzgodnieniu mechanizmu współpracy najlepiej dopasowanego do danego regionu, a mechanizm ten można przeformułować w zależności od dynamiki sytuacji w energetyce. Komisja powinna określać standardy, udzielać wsparcia w całej procedurze i propagować najlepsze praktyki w zakresie organizacji współpracy regionalnej, takie jak rotacyjna rola koordynatora w przygotowywaniu różnych dokumentów i tworzeniu wyspecjalizowanych organów. W przypadku braku porozumienia co do mechanizmu współpracy Komisja powinna zaproponować odpowiedni mechanizm współpracy dla danego regionu. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 23 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) Aby jak najlepiej poprawić stan gotowości, unikając zakłócenia dostaw i łagodząc jego ewentualne skutki, właściwe organy z danego regionu muszą opracować plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Plany regionalne powinny uwzględniać specyficzne uwarunkowania każdego państwa członkowskiego. Powinny one również jasno określać role i odpowiedzialność przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów. W przygotowywanych środkach krajowych należy brać w pełni pod uwagę regionalne środki zawarte w planie działań zapobiegawczych i planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Powinny być one tak opracowane, aby odpowiadać krajowym źródłom ryzyka z pełnym wykorzystaniem możliwości, jakie daje współpraca regionalna. Plany powinny być techniczne i operacyjne, ich celem ma być uniknięcie wystąpienia lub eskalacji sytuacji nadzwyczajnej i łagodzenie jej ewentualnych skutków. W planach należy uwzględnić bezpieczeństwo systemów elektroenergetycznych, zachowując spójność z narzędziami planowania strategicznego i narzędziami sprawozdawczymi unii energetycznej. |
(23) Aby jak najlepiej poprawić stan gotowości, unikając zakłócenia dostaw i łagodząc jego ewentualne skutki, właściwe organy z danego regionu muszą opracować plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Plany regionalne powinny uwzględniać specyficzne uwarunkowania każdego państwa członkowskiego. Powinny one również jasno określać role i odpowiedzialność przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów. W przygotowywanych środkach krajowych należy brać w pełni pod uwagę regionalne środki zawarte w planie działań zapobiegawczych i planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Powinny być one tak opracowane, aby odpowiadać krajowym źródłom ryzyka z pełnym wykorzystaniem możliwości, jakie daje współpraca regionalna. Plany powinny być techniczne i operacyjne, ich celem ma być uniknięcie wystąpienia lub eskalacji sytuacji nadzwyczajnej, łagodzenie jej ewentualnych skutków i zapobieganie powstawaniu nieuzasadnionych kosztów dla odbiorców. W planach należy uwzględnić bezpieczeństwo systemów elektroenergetycznych, zachowując spójność z narzędziami planowania strategicznego i narzędziami sprawozdawczymi unii energetycznej. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 25 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(25) W przypadku kryzysu dostaw podmioty działające na rynku powinny mieć zapewnione wystarczające możliwości reakcji na sytuację za pośrednictwem środków rynkowych. Po wyczerpaniu środków rynkowych i jeżeli nie są one wystarczające, państwa członkowskie i ich właściwe organy powinny podjąć środki zmierzające do usunięcia bądź złagodzenia skutków kryzysu w zakresie dostaw. |
(25) W przypadku kryzysu dostaw podmioty działające na rynku powinny mieć zapewnione wystarczające możliwości reakcji na sytuację za pośrednictwem środków rynkowych. Jeżeli środki rynkowe nie zostały wprowadzone w odpowiednim czasie lub zostały wyczerpane i wciąż nie są wystarczające, państwa członkowskie i ich właściwe organy powinny podjąć środki zmierzające do usunięcia bądź złagodzenia skutków kryzysu w zakresie dostaw. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 28 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28) Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne lub ograniczenie dostaw gazu do dużych odbiorców przemysłowych w sposób ekonomicznie efektywny, mogą odgrywać ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego, o ile można je zastosować szybko, zmniejszając w ten sposób znacząco zapotrzebowanie w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach. Należy podjąć więcej działań na rzecz propagowania efektywności energetycznej, zwłaszcza gdy potrzebne są środki po stronie popytu. Uwzględnione musi być oddziaływanie na środowisko każdego z proponowanych środków po stronie popytu i podaży, z pierwszeństwem w miarę możliwości dla środków o najmniejszym wpływie na środowisko. Jednocześnie należy uwzględnić aspekty bezpieczeństwa dostaw i konkurencyjności. |
(28) Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne lub ograniczenie dostaw gazu do dużych odbiorców przemysłowych w sposób ekonomicznie efektywny, mogą odgrywać ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego, o ile można je zastosować szybko, zmniejszając w ten sposób znacząco zapotrzebowanie w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach. Należy podjąć więcej działań na rzecz propagowania efektywności energetycznej, zwłaszcza gdy potrzebne są środki po stronie popytu. Priorytetowo należy traktować inwestycje służące wykorzystaniu potencjału zrównoważonej energii na szczeblu lokalnym. Uwzględnione musi być oddziaływanie na środowisko każdego z proponowanych środków po stronie popytu i podaży, z pierwszeństwem w miarę możliwości dla środków o najmniejszym wpływie na środowisko. Jednocześnie należy uwzględnić aspekty bezpieczeństwa dostaw i konkurencyjności. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 32 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(32) Plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej powinny być regularnie aktualizowane i publikowane. Powinny one być także przedmiotem wzajemnej oceny. Proces wzajemnej oceny pozwala na wczesne określenie niespójności i środków, które mogłyby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dostaw innych państw członkowskich, zapewniając w ten sposób spójność planów w różnych regionach. Umożliwia on również wymianę najlepszych praktyk między państwami członkowskimi. |
(32) Regionalne plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, skorelowane z planami na szczeblu krajowym, muszą być regularnie aktualizowane i publikowane. Powinny one być także przedmiotem wzajemnej oceny. Proces wzajemnej oceny pozwala na wczesne określenie niespójności i środków, które mogłyby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dostaw innych państw członkowskich, zapewniając w ten sposób spójność planów w różnych regionach. Umożliwia on również wymianę najlepszych praktyk między państwami członkowskimi. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 36 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(36) Jak wykazano w teście warunków skrajnych w październiku 2014 r., niezbędna jest solidarność, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw w całej Unii oraz utrzymać koszty ogólne na minimalnym poziomie. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w jednym państwie członkowskim, w celu umocnienia solidarności należy zastosować podejście dwuetapowe. Po pierwsze, wszystkie państwa członkowskie, które wprowadziły podwyższony standard w zakresie dostaw, powinny ograniczyć go do wartości domyślnych, aby zwiększyć płynność rynku gazu. Po drugie, jeżeli pierwszy krok nie zapewni niezbędnych dostaw, konieczne są dalsze środki w sąsiadujących państwach członkowskich, nawet jeśli nie są one w sytuacji nadzwyczajnej, tak aby zapewnić dostawy dla gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwie członkowskim dotkniętym sytuacją nadzwyczajną. Państwa członkowskie powinny wskazać i szczegółowo opisać środki solidarności w swoich planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, zapewniając sprawiedliwe i równe odszkodowanie dla przedsiębiorstw gazowych. |
(36) Jak wykazano w teście warunków skrajnych w październiku 2014 r., niezbędna jest solidarność opierająca się na współpracy regionalnej, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw w całej Unii oraz utrzymać koszty ogólne na minimalnym poziomie. Solidarność tę należy określić na trzech poziomach działania – dwustronnym lub regionalnym, międzyregionalnym i unijnym – i nie można jej pozostawić pojedynczej grupie regionalnej, tam gdzie konieczne jest spójne i jednolite podejście na szczeblu Unii. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w jednym państwie członkowskim, w celu umocnienia solidarności należy zastosować podejście dwuetapowe. Po pierwsze, wszystkie państwa członkowskie, które wprowadziły podwyższony standard w zakresie dostaw, powinny ograniczyć go do wartości domyślnych, aby zwiększyć płynność rynku gazu. Po drugie, jeżeli pierwszy krok nie zapewni niezbędnych dostaw, konieczne są dalsze środki w sąsiadujących państwach członkowskich, nawet jeśli nie są one w sytuacji nadzwyczajnej, tak aby zapewnić dostawy dla gospodarstw domowych, podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych w państwie członkowskim dotkniętym sytuacją nadzwyczajną. Państwa członkowskie powinny wskazać i szczegółowo opisać środki solidarności w swoich planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, zapewniając sprawiedliwe i równe odszkodowanie dla przedsiębiorstw gazowych. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 41 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(41) Jednym z celów Unii jest wzmocnienie Wspólnoty Energetycznej, które zapewniłoby skuteczne wdrożenie dorobku prawnego UE w zakresie energii i reform rynku energii oraz pobudzenie inwestycji w sektorze energetycznym poprzez lepszą integrację rynków energii Unii i Wspólnoty Energetycznej. Oznacza to również wprowadzenie wspólnego zarządzania kryzysowego poprzez zaproponowanie planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym wraz z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. Ponadto opublikowany w październiku 2014 r. komunikat Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie wskazuje na konieczność stosowania reguł wewnętrznego rynku energii w odniesieniu do przepływu energii między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W związku z powyższym, w celu zapewnienia skutecznego zarządzania kryzysowego na granicach między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami, po przyjęciu wspólnego aktu niezbędne są uzgodnienia umożliwiające konkretną współpracę z poszczególnymi umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej po wprowadzeniu odpowiednich wzajemnych postanowień. |
(41) Jednym z celów Unii jest wzmocnienie Wspólnoty Energetycznej, które zapewniłoby skuteczne wdrożenie dorobku prawnego UE w zakresie energii i reform rynku energii oraz pobudzenie inwestycji w sektorze energetycznym poprzez lepszą integrację rynków energii Unii i Wspólnoty Energetycznej. Oznacza to również wprowadzenie wspólnego zarządzania kryzysowego poprzez zaproponowanie planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym wraz z umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W tym celu należy opracować prognozy dotyczące zużycia w skali regionalnej i dostępnych rezerw, co pozwoliłoby zwiększyć zdolność reagowania w przypadku kryzysu. Ponadto opublikowany w październiku 2014 r. komunikat Komisji w sprawie odporności europejskiego systemu gazowego w krótkim okresie wskazuje na konieczność stosowania reguł wewnętrznego rynku energii w odniesieniu do przepływu energii między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej. W związku z powyższym, w celu zapewnienia skutecznego zarządzania kryzysowego na granicach między państwami członkowskimi Unii a umawiającymi się stronami, po przyjęciu wspólnego aktu niezbędne są uzgodnienia umożliwiające konkretną współpracę z poszczególnymi umawiającymi się stronami Wspólnoty Energetycznej po wprowadzeniu odpowiednich wzajemnych postanowień. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 43 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(43) Jeżeli istnieją wiarygodne dane na temat sytuacji poza terytorium Unii, która zagraża bezpieczeństwu dostaw do jednego lub kilku państw członkowskich i która może uruchomić mechanizm wczesnego ostrzegania pomiędzy Unią a państwem trzecim, Komisja powinna niezwłocznie powiadomić o tym Grupę Koordynacyjną ds. Gazu, a Unia powinna podjąć odpowiednie działanie, aby spróbować załagodzić sytuację. |
(43) Jeżeli istnieją wiarygodne dane na temat sytuacji poza terytorium Unii, która zagraża bezpieczeństwu dostaw do jednego lub kilku państw członkowskich i która może uruchomić mechanizm wczesnego ostrzegania pomiędzy Unią a państwem trzecim, Komisja powinna niezwłocznie powiadomić o tym Grupę Koordynacyjną ds. Gazu, a Unia powinna podjąć odpowiednie działanie, aby spróbować załagodzić sytuację. Jeśli sytuacja na to pozwala i istnieje odpowiednia infrastruktura, Komisja i państwa członkowskie mogłyby udzielać tymczasowej pomocy państwom trzecim znajdującym się w sytuacji kryzysowej. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1) „odbiorca chroniony” oznacza odbiorcę będącego gospodarstwem domowym, który jest już podłączony do sieci dystrybucyjnej gazu, a oprócz tego – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie – termin ten może obejmować: |
1) „odbiorca chroniony” oznacza odbiorcę będącego gospodarstwem domowym, który jest już podłączony do sieci dystrybucyjnej gazu, a oprócz tego – w przypadku gdy tak postanowią właściwe organy w każdym regionie – termin ten może obejmować: |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) małe lub średnie przedsiębiorstwo, pod warunkiem że jest ono podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu, lub podmiot świadczący podstawowe usługi społeczne, pod warunkiem że jest on podłączony do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej gazu, a także pod warunkiem że na takie przedsiębiorstwa lub podmioty nie przypada więcej niż 20 % łącznego rocznego ostatecznego zużycia gazu w danym państwie członkowskim; |
skreśla się |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2) „podmiot świadczący podstawowe usługi społeczne” oznacza podmioty świadczące usługi opieki zdrowotnej oraz służby ratunkowe i bezpieczeństwa; |
2) „podmiot świadczący podstawowe usługi społeczne” oznacza podmioty świadczące usługi opieki zdrowotnej, usługi edukacyjne, usługi opieki nad dzieckiem oraz służby ratunkowe lub służby bezpieczeństwa i obrony; |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a) „małe i średnie przedsiębiorstwo” oznacza podmiot podłączony do sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej o dostępnej lub planowanej zdolności przesyłowej nieprzekraczającej 5 MWh/h. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 3 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3b) „właściwy organ” oznacza krajowy organ administracji lub krajowy organ regulacyjny będący właściwym organem zapewniający wdrożenie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu; |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 3 c (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3c) „import z państw trzecich” oznacza import gazu z państw trzecich, które nie są stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym. |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Komisja aktywnie wspiera dywersyfikację dostaw z państw trzecich pod względem źródeł energii, dostawców gazu i dróg dostaw gazu. W tym celu Komisja tworzy warunki dla poprawy połączeń międzysystemowych między infrastrukturami energetycznymi państw członkowskich i dla ukończenia dróg przesyłu gazu określonych w ramach korytarzy priorytetowych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 347/20131a (rozporządzenie TEN-E). „Korytarze dostaw awaryjnych” oznaczają drogi dostaw gazu w Unii, które pomagają państwom członkowskim lepiej łagodzić skutki ewentualnych zakłóceń w dostawach gazu lub w funkcjonowaniu infrastruktury, i stanowią koncepcję uzupełniającą i wzmacniającą podejście regionalne, o którym mowa w załączniku I do tego rozporządzenia. |
|
|
_________________ |
|
|
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 (Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39). |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Komisja zapewnia, w razie konieczności, koordynację działań właściwych organów na szczeblu regionalnym i unijnym, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, między innymi w ramach Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu, o której mowa w art. 14, lub grupy ds. zarządzania kryzysowego, o której mowa w art. 11 ust. 4, w szczególności w sytuacji stanu nadzwyczajnego w regionie lub w Unii, zgodnie z art. 11 ust. 1. |
5. Komisja zapewnia koordynację działań właściwych organów na szczeblu regionalnym i unijnym, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, między innymi w ramach Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu, o której mowa w art. 14, lub grupy ds. zarządzania kryzysowego, o której mowa w art. 11 ust. 4, w szczególności w sytuacji stanu nadzwyczajnego w regionie lub w Unii, zgodnie z art. 11 ust. 1. |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw zawarte w planach działań zapobiegawczych i planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej muszą być jasno określone, przejrzyste, proporcjonalne, niedyskryminacyjne i weryfikowalne, nie mogą bezzasadnie zakłócać konkurencji ani skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu i nie mogą zagrażać bezpieczeństwu dostaw gazu do innych państw członkowskich lub Unii jako całości. |
6. Regionalne plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej opierają się na krajowych planach dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu. Środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw zawarte w regionalnych planach działań zapobiegawczych, skorelowanych z planami na szczeblu krajowym, i planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej muszą być jasno określone, przejrzyste, proporcjonalne, niedyskryminacyjne, weryfikowalne, zrównoważone i spójne z unijnymi celami klimatyczno-energetycznymi, nie mogą bezzasadnie zakłócać konkurencji ani skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu i nie mogą zagrażać bezpieczeństwu dostaw gazu do innych państw członkowskich, regionów lub Unii jako całości. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 7 – litera c a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ca) zdolność zaspokojenia zapotrzebowania odbiorców chronionych na gaz w przypadku przerwania dostaw od największego dostawcy gazu; |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 7 – akapit 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 w celu zmiany załącznika I na podstawie kryteriów określonych w pierwszym akapicie niniejszego ustępu, jeżeli okoliczności uzasadniają potrzebę zmiany regionu. |
Ponownej oceny składu regionów można dokonać po zakończeniu regionalnej oceny ryzyka, planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, jednak nie wcześniej niż w 2022 r. Wszelkich zmian składu regionów należy dokonywać w drodze zmiany niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
7. Właściwy organ zapewnia, aby każda nowa infrastruktura przesyłowa przyczyniała się do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw poprzez stworzenie dobrze połączonej sieci, w tym w razie potrzeby poprzez zapewnienie wystarczającej liczby transgranicznych punktów wejścia i punktów wyjścia zgodnie z popytem na rynku i zidentyfikowanymi źródłami ryzyka. Właściwe organy oceniają w ocenie ryzyka istnienie wewnętrznych „wąskich gardeł” oraz zdolność krajowych punktów wejścia i infrastruktury, w szczególności sieci przesyłowych, do dostosowania krajowych i transgranicznych przepływów gazu do scenariusza zakłóceń największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej na szczeblu krajowym i największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej służącej wspólnym interesom w regionie, określonej w ocenie ryzyka. |
7 Właściwy organ zapewnia, aby każda nowa infrastruktura przesyłowa przyczyniała się do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw poprzez stworzenie dobrze połączonej sieci, w tym w razie potrzeby poprzez zapewnienie wystarczającej liczby transgranicznych punktów wejścia i punktów wyjścia zgodnie z popytem na rynku i zidentyfikowanymi źródłami ryzyka. Właściwe organy oceniają w ocenie ryzyka istnienie wewnętrznych „wąskich gardeł” oraz zdolność krajowych punktów wejścia i infrastruktury, w szczególności sieci przesyłowych, do dostosowania krajowych i transgranicznych przepływów gazu do scenariusza zakłóceń największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej na szczeblu krajowym i największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej służącej wspólnym interesom w regionie, określonej w ocenie ryzyka. W sytuacji nadzwyczajnej w skali krajowej, regionalnej lub ogólnounijnej przepływ gazu dzięki stałej zdolności przepływu w obu kierunkach, zbudowanej w celu zwiększenia bezpieczeństwa dostaw w danym państwie członkowskim, ma pierwszeństwo nad innymi punktami w systemie. Właściwe organy rozważają ewentualność wykorzystania możliwości oferowanych przez instrument „Łącząc Europę” – Energia i ogólnie europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne w celu rozbudowy infrastruktury energetycznej w regionach i odpowiednich połączeń międzysystemowych tych regionów. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Właściwy organ zobowiązuje określone przez siebie przedsiębiorstwa gazowe do wprowadzenia środków w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w każdym z następujących przypadków: |
1. Właściwy organ zobowiązuje przedsiębiorstwa gazowe, które dostarczają gaz ziemny do odbiorców chronionych w danym państwie członkowskim, do wprowadzenia środków w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w każdym z następujących przypadków: |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Nie później niż dnia 31 marca 2017 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swojej definicji odbiorców chronionych, rocznej wielkości zużycia gazu przez odbiorców chronionych oraz odsetku, jaki ci odbiorcy stanowią w łącznym rocznym ostatecznym zużyciu gazu w tym państwie członkowskim. Jeżeli państwo członkowskie uwzględnia w swojej definicji odbiorców chronionych kategorie, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a) lub b), określa w powiadomieniu przekazywanym Komisji wielkości zużycia gazu odpowiadające odbiorcom należącym do tych kategorii oraz odsetek każdej z tych grup odbiorców w rocznym ostatecznym zużyciu gazu. |
Nie później niż dnia 31 marca 2017 r. właściwe organy w każdym regionie powiadamiają Komisję o definicji odbiorców chronionych w tym regionie, rocznej wielkości zużycia gazu przez odbiorców chronionych oraz odsetku, jaki ci odbiorcy stanowią w łącznym rocznym ostatecznym zużyciu gazu w odnośnych państwach członkowskich, jak również o tym, w jaki sposób może to wpływać na przepływy transgraniczne w tym regionie. Jeżeli państwo członkowskie uwzględnia w swojej definicji odbiorców chronionych kategorie, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a) lub b), określa w powiadomieniu przekazywanym Komisji wielkości zużycia gazu odpowiadające odbiorcom należącym do tych kategorii oraz odsetek każdej z tych grup odbiorców w rocznym ostatecznym zużyciu gazu. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Właściwe organy każdego regionu wymienionego w załączniku I dokonują wspólnie oceny na szczeblu regionalnym wszystkich źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu. W ocenie uwzględnia się wszystkie istotne źródła ryzyka, takie jak klęski żywiołowe, ryzyka technologiczne, handlowe, społeczne, polityczne i inne. Ocenę ryzyka przeprowadza się przez: |
1. Właściwe organy każdego regionu wymienionego w załączniku I na podstawie oceny ryzyka przeprowadzonej dla poszczególnych państw członkowskich w każdym regionie dokonują wspólnie oceny na szczeblu regionalnym wszystkich źródeł ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu, obejmującej ocenę ryzyka każdego państwa członkowskiego w tym regionie. W ocenie uwzględnia się wszystkie istotne źródła ryzyka, takie jak klęski żywiołowe, ryzyka technologiczne, handlowe, społeczne, polityczne i inne. Ocenę ryzyka przeprowadza się w szczególności przez: |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c – podpunkt -ii a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(iia) brak zdolności pokrycia oszacowanego lub wyliczonego zapotrzebowania odbiorców chronionych w regionie podczas zakłóceń dostaw od największego dostawcy; |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Właściwe organy w każdym regionie uzgadniają mechanizm współpracy do celów przeprowadzenia oceny ryzyka w terminie przewidzianym w ust. 5 niniejszego artykułu. Właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy do celów przeprowadzania oceny ryzyka 18 miesięcy przed terminem przyjęcia oceny ryzyka i aktualizacji oceny ryzyka. Komisja może udzielać wsparcia w całym procesie przygotowania oceny ryzyka, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja może zaproponować mechanizm współpracy dla tego regionu. |
Właściwe organy w każdym regionie uzgadniają mechanizm współpracy do celów przeprowadzenia oceny ryzyka w terminie przewidzianym w ust. 5 niniejszego artykułu. Właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy do celów przeprowadzania oceny ryzyka 18 miesięcy przed terminem przyjęcia oceny ryzyka i aktualizacji oceny ryzyka. Komisja udziela wsparcia w całym procesie przygotowania oceny ryzyka, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja opracowuje mechanizm współpracy dla tego regionu. |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Przedsiębiorstwa gazowe, odbiorcy przemysłowi gazu, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych gazu, a także państwa członkowskie oraz krajowy organ regulacyjny, jeżeli nie jest nim właściwy organ, współpracują z właściwymi organami i na żądanie przekazują im wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka. |
4. Przedsiębiorstwa gazowe, odbiorcy przemysłowi gazu, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych, odbiorców chronionych i odbiorców przemysłowych gazu, a także państwa członkowskie oraz krajowy organ regulacyjny, jeżeli nie jest nim właściwy organ, współpracują z właściwymi organami i na żądanie przekazują im wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka. |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Po uzgodnieniu oceny ryzyka przez wszystkie państwa w regionie powiadamia się o niej Komisję po raz pierwszy nie później niż dnia 1 września 2018 r. Ocenę ryzyka aktualizuje się co cztery lata, chyba że okoliczności wymagają częstszej oceny. W ocenie ryzyka uwzględnia się postępy inwestycji niezbędnych do sprostania standardowi w zakresie infrastruktury określonemu w art. 4 oraz specyficzne dla danego państwa problemy, jakie wystąpiły w trakcie wdrażania nowych alternatywnych rozwiązań. Korzysta się również z doświadczeń nabytych poprzez symulację planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej określoną w art. 9 ust. 2. |
5. Po uzgodnieniu oceny ryzyka przez wszystkie państwa w regionie powiadamia się o niej Komisję po raz pierwszy nie później niż dnia 1 września 2018 r. Ocenę ryzyka aktualizuje się co cztery lata, chyba że okoliczności wymagają częstszej oceny. W ocenie ryzyka uwzględnia się postępy inwestycji niezbędnych do sprostania standardowi w zakresie infrastruktury określonemu w art. 4 oraz specyficzne dla danego państwa problemy, jakie wystąpiły w trakcie wdrażania nowych alternatywnych rozwiązań. Korzysta się również z doświadczeń nabytych poprzez symulację planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej określoną w art. 9 ust. 2. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie osiągną porozumienia w sprawie oceny ryzyka, ocenę ryzyka dla tego regionu przedstawia Komisja we współpracy z właściwymi organami. |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Właściwe organy państw członkowskich każdego regionu wymienionego w załączniku I, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym z producentami energii elektrycznej, oraz z krajowymi organami regulacyjnymi, jeżeli nie są one właściwymi organami, opracowują wspólnie: |
1. Właściwe organy państw członkowskich każdego regionu wymienionego w załączniku I, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych, odbiorców chronionych i odbiorców przemysłowych gazu, w tym z producentami energii elektrycznej, oraz z krajowymi organami regulacyjnymi, jeżeli nie są one właściwymi organami, opracowują wspólnie spójne ramy na szczeblu Unii: |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – litera b a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ba) uzgodnienia dotyczące dzielenia kosztów między państwa członkowskie, jeśli odbiorca w jednym państwie członkowskim ucierpiał z powodu zakłóceń w zużyciu gazu i jest zmuszony przestawić się na inne paliwa (w przypadku elektrowni z gazu na ropę) ze względu na chronione dostawy do odbiorców w innym państwie członkowskim. |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Komisja – łącząc regionalne plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej – przygotowuje we współpracy z właściwymi organami, ACER i ENTSO gazu plan działań zapobiegawczych i plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu Unii. |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit 1 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Celem planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej jest określenie źródeł ryzyka oraz potencjału Unii do ograniczania ryzyka, zróżnicowanie środków w poszczególnych regionach, a także dokonanie oceny szczególnych potrzeb każdego regionu w porównaniu z pozostałymi regionami. |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Właściwe organy w każdym regionie uzgadniają mechanizm współpracy na tyle wcześnie, by opracować plany i umożliwić ich zgłoszenie oraz zgłoszenie aktualizacji planów. |
Właściwe organy w każdym regionie uzgadniają – biorąc pod uwagę zasadę unijnej współpracy terytorialnej – mechanizm współpracy na tyle wcześnie, by opracować plany i umożliwić ich zgłoszenie oraz zgłoszenie aktualizacji planów. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 – akapit 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Właściwe organy regularnie informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o postępach w przygotowaniu i przyjęciu planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. W szczególności właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy 18 miesięcy przed terminem przyjęcia planów i aktualizacji planów. Komisja może udzielać wsparcia w całym procesie przygotowania planów, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja może zaproponować mechanizm współpracy dla tego regionu. Właściwe organy zapewniają regularne monitorowanie wdrażania takich planów. |
Właściwe organy regularnie informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o postępach w przygotowaniu i przyjęciu planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. W szczególności właściwe organy informują Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o uzgodnionym mechanizmie współpracy 18 miesięcy przed terminem przyjęcia planów i aktualizacji planów. Komisja udziela wsparcia w całym procesie przygotowania planów, w szczególności podczas tworzenia mechanizmu współpracy. Jeżeli właściwe organy w danym regionie nie uzgodnią mechanizmu współpracy, Komisja opracowuje mechanizm współpracy dla tego regionu. Właściwe organy zapewniają regularne monitorowanie wdrażania takich planów. |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4 – akapit 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Na wniosek właściwego organu określone części planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej można wyłączyć z publikacji. W takim przypadku dany właściwy organ przedstawia Komisji kompleksowe streszczenie planów w celu podania go do publicznej wiadomości. To kompleksowe streszczenie musi zawierać co najmniej wszystkie główne elementy tych planów zgodnie z załącznikiem V, aby zapewnić uczestnikom rynku wystarczające informacje potrzebne do spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia. Pełne wersje planów udostępnia się właściwym organom innych regionów, Komisji oraz Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER). |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Plan działań zapobiegawczych aktualizowany jest po dniu 1 marca 2019 r. co cztery lata, chyba że ze względu na okoliczności wymagana jest częstsza aktualizacja lub Komisja wniesie o aktualizację. W zaktualizowanym planie uwzględnia się uaktualnioną ocenę ryzyka i wyniki testów przeprowadzonych zgodnie z art. 9 ust. 2. Do zaktualizowanego planu stosuje się przepisy art. 7 ust. 3–7. |
6. Plan działań zapobiegawczych aktualizowany jest po dniu 1 marca 2019 r. co najmniej co cztery lata, chyba że ze względu na okoliczności wymagana jest częstsza aktualizacja lub Komisja wniesie o aktualizację. W zaktualizowanym planie uwzględnia się uaktualnioną ocenę ryzyka i wyniki testów przeprowadzonych zgodnie z art. 9 ust. 2. Do zaktualizowanego planu stosuje się przepisy art. 7 ust. 3–7. |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera h | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
h) zawiera określenie wkładu środków rynkowych w rozwiązywanie sytuacji w stanie alarmowym i w ograniczanie negatywnych skutków w stanie nadzwyczajnym; |
h) zawiera określenie wkładu środków rynkowych, takich jak wprowadzenie dobrowolnych zakupów zbiorowych lub uruchomienie wspólnych wirtualnych rezerw gazu, w rozwiązywanie sytuacji w stanie alarmowym i w ograniczanie negatywnych skutków w stanie nadzwyczajnym; |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera j a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ja) określa procedury stosowane w przypadku awarii dostaw gazu w kilku państwach członkowskich jednocześnie oraz procedury w przypadku zmniejszenia zapasów w państwie członkowskim z powodu ich wykorzystania jako kompensaty zgodnie z zasadą solidarności; |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Jeżeli właściwy organ ogłosi jeden ze stanów kryzysowych, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie powiadamia on o tym Komisję i przekazuje jej wszystkie niezbędne informacje, w szczególności informacje dotyczące działań, które zamierza podjąć. W przypadku stanu nadzwyczajnego, który może wymagać zwrócenia się o pomoc do Unii i jej państw członkowskich, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamia Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego działające w Komisji. |
2. Jeżeli właściwy organ ogłosi jeden ze stanów kryzysowych, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie powiadamia on o tym Komisję i właściwe organy w regionie oraz przekazuje im wszystkie niezbędne informacje, w szczególności informacje dotyczące działań, które zamierza podjąć. W przypadku stanu nadzwyczajnego, który może wymagać zwrócenia się o pomoc do Unii i jej państw członkowskich, właściwy organ zainteresowanego państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamia Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego działające w Komisji. |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 5 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
5a. W przypadku wczesnego ostrzeżenia, tj. pojawienia się konkretnych, poważnych i wiarygodnych informacji o tym, że może dojść do zdarzenia, które może doprowadzić do znacznego pogorszenia sytuacji w zakresie dostaw w państwie trzecim, Komisja podejmuje działania zewnętrzne – we współpracy z państwami trzecimi i zgodnie ze zbiorem priorytetów określonym w konkluzjach Rady w sprawie dyplomacji energetycznej z dnia 20 lipca 2015 r. – polegające między innymi na udziale w konsultacjach, prowadzeniu mediacji, a w razie konieczności wysłaniu grup zadaniowych. |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 10a |
|
|
Korytarze dostaw awaryjnych |
|
|
1. Począwszy od dnia 1 listopada 2017 r. ENTSO gazu wykonuje zadania określone w niniejszym artykule. |
|
|
2. ENTSO gazu przeprowadza ogólnounijną symulację scenariuszy zakłóceń dostaw i infrastruktury. Scenariusze te ENTSO gazu określa w porozumieniu z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu. Właściwe organy przekazują ENTSO gazu dane niezbędne do symulacji takie jak: wartości dziennego zapotrzebowania szczytowego, krajowe zdolności produkcyjne i środki po stronie popytu. |
|
|
Jako uzupełnienie systemu regionalnego, o którym mowa w załączniku I, ENTSO gazu określa i ocenia korytarze dostaw awaryjnych, którymi gaz będzie mógł płynąć między regionami, aby zapobiec fragmentacji wewnętrznego rynku gazu. Wyniki tej oceny oraz propozycja dotycząca korytarzy dostaw awaryjnych są omawiane na forum Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu. |
|
|
Ogólnounijne symulacje oraz korytarze dostaw awaryjnych aktualizuje się co trzy lata, chyba że okoliczności wymagają częstszej aktualizacji. |
|
|
3. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez co najmniej jeden właściwy organ państwa członkowskie leżące wzdłuż korytarzy dostaw awaryjnych dbają o to, by zapewniono wszelkie istotne informacje dotyczące dostaw gazu, w szczególności dostępnej ilości gazu, a także możliwych sposobów i źródeł przesłania gazu do państw członkowskich, które ogłosiły stan nadzwyczajny. Państwa członkowskie leżące wzdłuż korytarza dostaw awaryjnych zapewniają, by żadne środki nie uniemożliwiały dostaw gazu do państw członkowskich, które ogłosiły stan nadzwyczajny. |
|
|
4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 18 dotyczących ustanowienia korytarzy dostaw awaryjnych. |
Poprawka 55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Na wniosek właściwego organu, który ogłosił stan nadzwyczajny, oraz po weryfikacji zgodnie z art. 10 ust. 5 Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny w regionie lub stan nadzwyczajny w Unii. Na wniosek co najmniej dwóch właściwych organów, które ogłosiły stan nadzwyczajny, oraz po weryfikacji zgodnie z art. 10 ust. 5 i jeżeli przyczyny ogłoszenia tych stanów nadzwyczajnych są powiązane, Komisja ogłasza, stosownie do okoliczności, stan nadzwyczajny w regionie lub stan nadzwyczajny w Unii. We wszystkich przypadkach Komisja, korzystając ze środków komunikacji najodpowiedniejszych do sytuacji, zasięga opinii pozostałych właściwych organów i należycie uwzględnia wszystkie istotne informacje przekazane przez te organy. Jeżeli Komisja uzna, że sytuacja, która stanowiła podstawę do ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w regionie lub stanu nadzwyczajnego w Unii, nie uzasadnia już utrzymania stanu nadzwyczajnego, Komisja ogłasza zakończenie takiego stanu w regionie lub w Unii. We wszystkich przypadkach Komisja uzasadnia swoją decyzję i informuje o niej Radę. |
1. Na wniosek właściwego organu, który ogłosił stan nadzwyczajny, oraz po weryfikacji zgodnie z art. 10 ust. 5 Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny w szczególnie dotkniętym regionie lub w Unii. Na wniosek co najmniej dwóch właściwych organów, które ogłosiły stan nadzwyczajny, oraz po weryfikacji zgodnie z art. 10 ust. 5 i jeżeli przyczyny ogłoszenia tych stanów nadzwyczajnych są powiązane, Komisja ogłasza, stosownie do okoliczności, stan nadzwyczajny w regionie lub stan nadzwyczajny w Unii. We wszystkich przypadkach Komisja, korzystając ze środków komunikacji najodpowiedniejszych do sytuacji, zasięga opinii pozostałych właściwych organów i należycie uwzględnia wszystkie istotne informacje przekazane przez te organy. Jeżeli Komisja uzna, że sytuacja, która stanowiła podstawę do ogłoszenia stanu nadzwyczajnego w regionie lub stanu nadzwyczajnego w Unii, nie uzasadnia już utrzymania stanu nadzwyczajnego, Komisja ogłasza zakończenie takiego stanu w regionie lub w Unii. We wszystkich przypadkach Komisja uzasadnia swoją decyzję i informuje o niej Radę. |
Poprawka 56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp -1 (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
-1. W związku z przyszłą unią energetyczną bezpieczeństwo dostaw energii jest sprawą nadrzędną. Przy opracowywaniu polityki energetycznej państwa członkowskie koordynują działania i współpracują z państwami sąsiadującymi. W tym celu Komisja analizuje, w jaki sposób można by usprawnić na szczeblu regionalnym i na szczeblu Unii obecną strukturę krajowych środków zapobiegawczych i środków reagowania w sytuacji nadzwyczajnej. |
Poprawka 57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Akapit pierwszy ma zastosowanie do podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych, jeżeli są one objęte definicją odbiorców chronionych w danym państwie członkowskim. |
Akapit pierwszy ma zastosowanie do podmiotów świadczących podstawowe usługi społeczne i instalacji systemów ciepłowniczych, jeżeli są one objęte definicją odbiorców chronionych w danym regionie. |
Poprawka 58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Jeżeli dane państwa członkowskie nie mogą dojść do porozumienia w sprawie okoliczności uzasadniających przywrócenie dostaw do odbiorców innych niż gospodarstwa domowe, podmioty świadczące podstawowe usługi społeczne i instalacje systemów ciepłowniczych, Komisja – po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu i zgodnie z art. 10 ust. 1 – przedstawia ocenę standardu w zakresie dostaw w państwach członkowskich, które ogłosiły stan nadzwyczajny. |
Poprawka 59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Państwa członkowskie, których systemy są ze sobą bezpośrednio połączone, uzgadniają techniczne, prawne i finansowe kwestie stosowania ust. 3 i podają opis tych uzgodnień w planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej w ich regionach. Uzgodnienia te mogą dotyczyć m.in. stosowanych cen gazu, wykorzystania połączeń międzysystemowych, w tym zdolności przepływu w obu kierunkach, ilości gazu i pokrycia kosztów odszkodowań. Do celów wypełnienia obowiązku określonego w ust. 3 preferowanymi środkami są środki rynkowe, takie jak aukcje. W przypadku wprowadzenia zmian do technicznych, prawnych i finansowych uzgodnień niezbędnych do stosowania ust. 3 dokonuje się odpowiedniej aktualizacji planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, którego to dotyczy. |
4. Państwa członkowskie, których systemy są ze sobą bezpośrednio połączone, uzgadniają techniczne, prawne i finansowe kwestie stosowania ust. 3 i podają opis tych uzgodnień w planach na wypadek sytuacji nadzwyczajnej w ich regionach. Dla każdej z grup regionalnych Komisja przygotowuje minimalne ramy proponowanych mechanizmów, które będą dotyczyć m.in. stosowanych cen gazu, wykorzystania połączeń międzysystemowych, w tym gwarantowanej dostępności zdolności przepływu w obu kierunkach, ilości gazu i pokrycia kosztów odszkodowań. Do celów wypełnienia obowiązku określonego w ust. 3 preferowanymi środkami są środki rynkowe, takie jak aukcje. W przypadku wprowadzenia zmian do technicznych, prawnych i finansowych uzgodnień niezbędnych do stosowania ust. 3 dokonuje się odpowiedniej aktualizacji planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, którego to dotyczy. Komisja opracowuje model uzgodnień solidarnościowych, obejmujący klauzule wzorcowe, i publikuje go. |
Poprawka 60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Ust. 2 stosuje się od dnia 1 marca 2019 r. |
5. Ust. 2 stosuje się od dnia 1 października 2018 r. |
Poprawka 61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Jeżeli państwa członkowskie nie dojdą do porozumienia w sprawie niezbędnych uzgodnień technicznych, prawnych i finansowych, Komisja może zaproponować ramy dla takich środków w swojej opinii i decyzji w sprawie planów. |
6. Jeżeli państwa członkowskie nie dojdą do porozumienia w sprawie niezbędnych uzgodnień technicznych, prawnych i finansowych, Komisja opracowuje ramy dla takich środków w swojej opinii i decyzji w sprawie planów. |
Poprawka 62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – litera a – podpunkt vi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(vi) warunki wstrzymania dostaw gazu; |
(vi) warunki renegocjacji i wstrzymania dostaw gazu; |
Poprawka 63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 6 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) właściwemu organowi oraz Komisji niezwłocznie po zawarciu lub zmianie umów na dostawy gazu na okres dłuższy niż rok, zawartych lub zmienionych po dniu [UP: Proszę wstawić datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia], które pojedynczo lub łącznie z innymi umowami z tym samym dostawcą lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi zapewniają ponad 40 % rocznego zużycia gazu ziemnego w danym państwie członkowskim. Obowiązek przekazywania informacji nie obejmuje zmian dotyczących jedynie cen gazu. Obowiązek przekazywania informacji ma również zastosowanie do wszystkich umów handlowych istotnych dla realizacji umowy na dostawy gazu. |
b) właściwemu organowi oraz Komisji umowy – niezwłocznie po ich zawarciu lub zmianie – na dostawy gazu na okres dłuższy niż rok z tym samym dostawcą z państwa trzeciego lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi, zawarte lub zmienione po dniu [UP: Proszę wstawić datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia], które pojedynczo lub łącznie z umowami innych przedsiębiorstw gazowych na tym samym rynku z tym samym dostawcą lub jego przedsiębiorstwami powiązanymi przekraczają próg 8 miliardów metrów sześciennych lub zapewniają ponad 40 % całkowitego rocznego importu gazu z państw trzecich w danym państwie członkowskim. Obowiązek przekazywania informacji nie obejmuje cen gazu. Obowiązek przekazywania informacji ma również zastosowanie do wszystkich umów handlowych istotnych dla realizacji umowy na dostawy gazu. W tym celu krajowe organy regulacyjne monitorują corocznie strukturę dostaw na rynku i informują odnośne przedsiębiorstwa gazowe, jeżeli został przekroczony próg 40 %. Informacje te przekazuje się nie później niż dnia 1 czerwca każdego roku za rok poprzedzający rok, dla którego obliczono próg. |
Poprawka 64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 8 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
8a. W przypadku gdy w trakcie oceny umów na dostawy gazu przedłożonych zgodnie z ust. 6 lit. b) oraz ust. 7 stwierdzono, że którykolwiek z przepisów jest sprzeczny z prawem Unii, Komisja informuje dany podmiot i odpowiedni właściwy organ oraz wzywa do wprowadzenia zmian polegających na skreśleniu przepisów sprzecznych z prawem Unii. Dany podmiot lub właściwy organ może zaprosić Komisję do udziału w rozmowach mających na celu wyeliminowanie niezgodności z prawem Unii. |
Poprawka 65 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 9 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
9a. Komisja uwzględnia informacje otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem przy przygotowywaniu listy dobrych praktyk oraz nieuczciwych klauzul, która będzie stanowić punkt odniesienia dla właściwych organów i przedsiębiorstw krajowych. |
Poprawka 66 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli państw członkowskich, w szczególności ich właściwych organów, a także Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”), ENTSO gazu i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowego sektora oraz organizacji reprezentujących interesy odbiorców gazu. Komisja w porozumieniu z państwami członkowskimi decyduje o składzie Grupy, zapewniając przy tym jej pełną reprezentatywność. Komisja przewodniczy Grupie. Grupa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. |
1. W celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli państw członkowskich, w szczególności ich właściwych organów, władz regionalnych i lokalnych, a także Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”), ENTSO gazu i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowego sektora oraz organizacji reprezentujących interesy odbiorców gazu. Komisja w porozumieniu z państwami członkowskimi decyduje o składzie Grupy, zapewniając przy tym jej pełną reprezentatywność. Komisja przewodniczy Grupie. Grupa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. |
Poprawka 67 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Przepisy art. 3 ust. 2 zdanie drugie, art. 3 ust. 6, art. 4 ust. 3, 4 i 6, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. d), art. 7 ust. 5 lit. b) i e), art. 8 ust. 1 lit. e), g) oraz i), art. 8 ust. 4 lit. b) i c), art. 9 ust. 1 lit. j) i m), art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 4, art. 11 ust. 5 i art. 12 stają się źródłem obowiązków dla państw członkowskich wobec umawiających się stron Wspólnoty Energetycznej zgodnie z następującą procedurą: |
1. Przepisy art. 3 ust. 2 zdanie drugie, art. 3 ust. 6, art. 4 ust. 3, 4 i 6, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. d), art. 7 ust. 5 lit. b) i e), art. 8 ust. 1 lit. e), g) oraz i), art. 8 ust. 4 lit. b) i c), art. 9 ust. 1 lit. j), ja) i m), art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 4, art. 11 ust. 5 i art. 12 stają się źródłem obowiązków dla państw członkowskich wobec umawiających się stron Wspólnoty Energetycznej zgodnie z następującą procedurą: |
Poprawka 68 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. W przypadku zastosowania zasady solidarności, o której mowa w art. 12, umawiające się strony Wspólnoty Energetycznej udzielają władzom sąsiadujących państw członkowskich wystarczających informacji zgodnie z art. 13. |
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
Tytuł |
Środki zapewniające bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2016)0052 – C8-0035/2016 – 2016/0030(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 7.3.2016 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
REGI 7.3.2016 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Tomasz Piotr Poręba 17.3.2016 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
16.6.2016 |
|
|
|
|
|
Data przyjęcia |
8.9.2016 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
17 9 6 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Pascal Arimont, Franc Bogovič, Victor Boştinaru, Steeve Briois, Andrea Cozzolino, Rosa D’Amato, Michela Giuffrida, Krzysztof Hetman, Ivan Jakovčić, Marc Joulaud, Constanze Krehl, Louis-Joseph Manscour, Martina Michels, Iskra Mihaylova, Jens Nilsson, Andrey Novakov, Stanislav Polčák, Fernando Ruas, Monika Smolková, Maria Spyraki, Ramón Luis Valcárcel Siso, Matthijs van Miltenburg, Lambert van Nistelrooij, Derek Vaughan, Kerstin Westphal, Joachim Zeller |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Jan Olbrycht, Dimitrios Papadimoulis |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Czesław Hoc, Karol Karski, Julia Reda, Tatjana Ždanoka |
||||
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
|
Tytuł |
Środki zapewniające bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2016)0052 – C8-0035/2016 – 2016/0030(COD) |
||||
|
Data przedstawienia w PE |
10.2.2016 |
|
|
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 7.3.2016 |
|
|
|
|
|
Komisje wyznaczone do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
AFET 7.3.2016 |
ECON 7.3.2016 |
ENVI 7.3.2016 |
IMCO 7.3.2016 |
|
|
|
TRAN 7.3.2016 |
REGI 7.3.2016 |
|
|
|
|
Opinia niewydana Data decyzji |
ECON 12.5.2016 |
ENVI 21.3.2016 |
IMCO 15.3.2016 |
TRAN 14.3.2016 |
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Jerzy Buzek 23.2.2016 |
|
|
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
20.4.2016 |
14.6.2016 |
12.7.2016 |
|
|
|
Data przyjęcia |
13.10.2016 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
55 5 2 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Nikolay Barekov, Bendt Bendtsen, Xabier Benito Ziluaga, José Blanco López, David Borrelli, Jerzy Buzek, Angelo Ciocca, Jakop Dalunde, Pilar del Castillo Vera, Fredrick Federley, Ashley Fox, Adam Gierek, Theresa Griffin, Roger Helmer, Hans-Olaf Henkel, Eva Kaili, Kaja Kallas, Barbara Kappel, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Jaromír Kohlíček, Zdzisław Krasnodębski, Miapetra Kumpula-Natri, Janusz Lewandowski, Ernest Maragall, Edouard Martin, Angelika Mlinar, Nadine Morano, Dan Nica, Morten Helveg Petersen, Miroslav Poche, Carolina Punset, Herbert Reul, Paul Rübig, Algirdas Saudargas, Neoklis Sylikiotis, Antonio Tajani, Dario Tamburrano, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Vladimir Urutchev, Henna Virkkunen, Martina Werner, Lieve Wierinck, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Pilar Ayuso, Michał Boni, Rosa D’Amato, Esther de Lange, Cornelia Ernst, Francesc Gambús, Jens Geier, Olle Ludvigsson, Vladimír Maňka, Marian-Jean Marinescu, Clare Moody, Maria Spyraki |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Michael Cramer, Maria Grapini |
||||
|
Data złożenia |
20.10.2016 |
||||