SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (wniosek złożony przez Estonię – EGF/2016/003 EE/ropa naftowa i chemikalia)

24.10.2016 - (COM(2016)0622 – C8-0389/2016 – 2016/2235(BUD))

Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Victor Negrescu

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (wniosek złożony przez Estonię – EGF/2016/003 EE/ropa naftowa i chemikalia)

(COM(2016)0622 – C8-0389/2016 – 2016/2235(BUD))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0622 – C8-0389/2016),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1] (rozporządzenie w sprawie EFG),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020[2], w szczególności jego art. 12,

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

–  uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

–  uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

–  uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0314/2016),

A.  mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;

B.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjmowania decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG);

C.  mając na uwadze, że przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament i Radę w sprawie ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, ustalenia wkładu finansowego Unii na poziomie 60% łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, poprawy skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzania, w sprawie rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz w sprawie finansowania środków zachęcających do podejmowania własnej działalności gospodarczej;

D.  mając na uwadze, że Estonia złożyła wniosek EGF/2016/003 EE/ropa naftowa i chemikalia o przyznanie wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 19 według NACE Rev. 2 („Wytwarzanie i przetwarzanie koksu i produktów rafinacji ropy naftowej”) i działu 20 („Produkcja chemikaliów i wyrobów chemicznych”), a także mając na uwadze, że Estonia nie jest podzielona na regiony zaliczane do poziomu 2 według wspólnej klasyfikacji NUTS i oczekuje się, że 800 spośród 1550 zwolnionych pracowników kwalifikujących się w ramach wkładu z EFG skorzysta z proponowanych środków;

E.  mając na uwadze, że wniosek złożono na podstawie kryteriów interwencji przewidzianych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG, stanowiących odstępstwo od kryteriów określonych w art. 4 ust. 1 lit. b) tegoż rozporządzenia, zgodnie z którymi wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w dziewięciomiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwach działających w tym samym sektorze gospodarki według klasyfikacji NACE Rev. 2 i zlokalizowanych w jednym regionie lub w dwóch sąsiadujących ze sobą regionach zaliczonych do poziomu NUTS 2 w państwie członkowskim;

F.  mając na uwadze, że z powodu niedawnych globalnych zawirowań na rynku ropy naftowej, ogólnego osłabienia pozycji Europy w międzynarodowym handlu nawozami (na korzyść producentów z Chin) oraz regionów spoza Europy charakteryzujących się występowaniem taniego gazu przedsiębiorstwa Eesti Energia AS, Nitrofert AS i Viru Keemia Grupp AS zamknęły zakłady lub ograniczyły produkcję, co doprowadziło do zbiorowego wypowiedzenia umów o pracę;

G.  mając na uwadze, że Estonia postanowiła uwzględnić wszystkie zwolnienia w jednym wniosku dotyczącym regionu, ponieważ doszło do nich w tym samym miejscu i w tym samym czasie oraz dotyczyły one pracowników o bardzo podobnych kwalifikacjach;

1.  zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Estonia ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 1 131 358 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60% łącznych kosztów wynoszących 1 885 597 EUR, na zindywidualizowane usługi obejmujące wspieranie zdobywania formalnego wykształcenia – pokrycie kosztów szkolenia, zwrot kosztów szkolenia dla pracodawców, szkolenie w zakresie rynku pracy, praktykę zawodową, doradztwo związane z zadłużeniem, doradztwo psychologiczne, dopłaty z tytułu zdobywania formalnego wykształcenia, stypendia oraz zasiłek na transport i zakwaterowanie w przypadku nauki języka estońskiego;

2.  z zadowoleniem przyjmuje pierwszy wniosek o wsparcie z EFG złożony przez Estonię; jest zdania, że EFG mógłby stanowić szczególne istotne narzędzie pomocy pracownikom z krajów o słabej gospodarce i ze szczególnie podatnych na zagrożenia gospodarek Unii;

3.  zauważa, że Komisja dotrzymała 12‑tygodniowego terminu od momentu otrzymania kompletnego wniosku od władz estońskich w dniu 6 lipca 2016 r. do sfinalizowania oceny zgodności z warunkami przyznania wkładu finansowego w dniu 28 września 2016 r., którą to ocenę przekazała Parlamentowi tego samego dnia;

4.  zauważa, że Unia stopniowo traciła swoją pozycję światowego lidera w sprzedaży chemikaliów, ustępując Chinom, których udział w rynku wzrósł dzięki temu w tym samym czasie z 9 do 35%; przypomina, że wytwarzanie nawozów mineralnych jest bardzo energochłonne (ceny gazu stanowią do 80% całkowitych kosztów produkcji); zwraca uwagę, że ze względu na spadek cen ropy estoński eksport paliw mineralnych zmniejszył się w pierwszych dwóch miesiącach 2016 r. o 25% w porównaniu z tym samym okresem roku poprzedniego; zauważa, że w Estonii skoncentrowane są liczne branże przemysłu uzależnione od cen ropy naftowej i gazu;

5.  zwraca uwagę, że oczekuje się, iż wpływ zwolnień na gospodarkę lokalną i regionalną oraz na zatrudnienie będzie znaczny;

6.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję władz estońskich o uwzględnieniu dwóch sektorów gospodarki w jednym wniosku regionalnym, ponieważ do zwolnień doszło w tym samym regionie, co pozwoli na ograniczenie obciążeń administracyjnych i umożliwi opracowanie wspólnych środków na rzecz pracowników zwolnionych w obu sektorach;

7.  wyraża zadowolenie z opracowania regionalnej strategii rozwoju, przedstawionej w planie działania dla prowincji Ida‑Virumaa (Virumaa Wschodnia) na lata 2015–2020[4], w której sektor logistyki i branżę turystyczną określono jako dziedziny potencjalnego wzrostu; dostrzega, że rozpoczęto realizację projektów infrastrukturalnych w celu stymulowania wzrostu gospodarczego i położenia podwalin pod proces dywersyfikacji gospodarki;

8.  zwraca uwagę na przyczynę stosunkowo niskiej liczby zwolnionych pracowników, którzy mają być objęci proponowanymi środkami (800 spośród 1550): jest nią chęć udzielenia pomocy pracownikom mającym najmniejsze szanse na rynku pracy, a także fakt, że część pracowników oświadczyła, iż nie jest zainteresowana środkami przewidzianymi przez Estonię; zauważa, że odsetek obywateli spoza Unii będących beneficjentami pomocy jest stosunkowo wysoki (63,3%);

9.  zauważa, że współfinansowane przez EFG zindywidualizowane usługi dla zwolnionych pracowników obejmują pokrywanie kosztów zdobycia formalnego wykształcenia, zwrot kosztów szkolenia dla pracodawców, szkolenia w zakresie rynku pracy, kursy języka estońskiego, praktyki zawodowe i doradztwo; zwraca uwagę, że Estonia przedstawiła wymagane informacje na temat działań, jakie zainteresowane przedsiębiorstwo ma obowiązek podjąć zgodnie z prawem krajowym lub porozumieniami zbiorowymi, oraz potwierdziła, że wkład finansowy z EFG nie zastąpi tych działań;

10.  zwraca uwagę, że Estonia oświadcza ponadto, iż skoordynowany pakiet środków jest zgodny z przejściem na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę oraz daje duże możliwości usprawnienia tego procesu, co odpowiada postanowieniom art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG;

11.  z zadowoleniem przyjmuje konsultacje z zainteresowanymi stronami, w tym ze związkami zawodowymi, stowarzyszeniami pracodawców, przedsiębiorstwami i publicznymi służbami zatrudnienia, które prowadzono na szczeblu krajowym i regionalnym z myślą o opracowaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług;

12.  zauważa, że wydatki na działania określone w art. 7 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG – działania przygotowawcze, zarządzanie, działania informacyjne i reklamowe oraz kontrola i sprawozdawczość – stanowią dość wysoki udział w kosztach całkowitych (7,7%);

13.  przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracowników w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

14.  zwraca uwagę, że środki wsparcia dochodu będą stanowić 27,25% ogólnego pakietu zindywidualizowanych środków, czyli mniej niż pułap 35% ustanowiony na mocy rozporządzenia; ponadto zauważa, że działania te są uzależnione od czynnego zaangażowania się beneficjentów objętych pomocą w poszukiwanie pracy lub szkolenia;

15.  zauważa, że koszty wsparcia technicznego stanowią stosunkowo wysoki odsetek kosztów całkowitych; uważa, że jest to uzasadnione, biorąc pod uwagę fakt, że jest to pierwszy wniosek Estonii o wsparcie z EFG;

16.  zauważa, że Estonia potwierdza, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych Unii; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania w sprawozdaniach rocznych analizy porównawczej tych danych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania dublowaniu usług finansowanych przez Unię;

17.  zauważa, że środki te opracowano zgodnie z potrzebami wskazanymi w estońskiej strategii rozwoju regionalnego oraz wpisują się one w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

18.  zwraca się do Komisji o zapewnienie publicznego dostępu do dokumentów związanych z pomocą z EFG;

19.  zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

20.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

21.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

• [1]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.
• [2]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [3]  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [4]   https://www.siseministeerium.ee/sites/default/files/dokumendid/Arengukavad/ida-virumaa_tegevuskava_2015-2020_26.02.15.pdf

ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku złożonego przez Estonię – EGF/2016/003 EE/ropa naftowa i chemikalia

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1], w szczególności jego art. 15 ust. 4,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[2], w szczególności jego pkt 13,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Celem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) jest zapewnienie wsparcia zwolnionym pracownikom i osobom, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją, w wyniku dalszego trwania światowego kryzysu finansowego i gospodarczego lub w wyniku nowego światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, oraz w celu udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy.

(2)  Środki EFG nie mogą przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty w wysokości 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.), zgodnie z art. 12 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013[3].

(3)  W dniu 11 maja 2016 r. Estonia złożyła wniosek o uruchomienie EFG w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwach Eesti Energia AS, Nitrofert AS i Viru Keemia Grupp AS w Estonii. Wniosek został uzupełniony o dodatkowe informacje złożone zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013. Wniosek ten spełnia wymogi dotyczące określenia wkładu finansowego z EFG, ustanowione w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013.

(4)  Zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 wniosek Estonii uznaje się za dopuszczalny, ponieważ zwolnienia mają poważny wpływ na zatrudnienie oraz na gospodarkę lokalną i regionalną.

(5)  Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy w wysokości 1 131 358 EUR w odpowiedzi na wniosek złożony przez Estonię.

(6)  W celu ograniczenia do minimum czasu potrzebnego do uruchomienia EFG niniejszą decyzję należy stosować od dnia jej przyjęcia.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016 z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji udostępnia się kwotę 1 131 358 EUR w postaci środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Stosuje się ją od dnia... [data przyjęcia niniejszej decyzji]^*.

[4]Sporządzono w […] dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego  W imieniu Rady

Przewodniczący  Przewodniczący

• [1]   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.
• [2]   Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [3]   Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).
• [4] ^*   Data do wstawienia przez Parlament przed publikacją w Dz.U.

UZASADNIENIE

I. Kontekst

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami istotnych zmian w strukturze światowego handlu.

Zgodnie z przepisami art. 12 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1311/2013 ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[1] oraz art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013[2] środki funduszu nie mogą przekraczać maksymalnej rocznej kwoty w wysokości 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.). Odpowiednie kwoty figurują w budżecie ogólnym Unii jako rezerwa.

Jeżeli chodzi o procedurę, zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] w celu uruchomienia funduszu w przypadku pozytywnej oceny wniosku Komisja przedkłada władzy budżetowej wniosek o uruchomienie funduszu i jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. W razie braku porozumienia wszczyna się procedurę rozmów trójstronnych.

II. Wniosek przedsiębiorstw Eesti Energia AS, Nitrofert AS i Viru Keemia Grupp AS oraz wniosek Komisji

W dniu 28 września 2016 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Estonii w celu wsparcia powrotu na rynek pracy pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwach Eesti Energia AS, Nitrofert AS i Viru Keemia Grupp AS prowadzących działalność w dziale 19 klasyfikacji NACE Rev. 2 („Produkcja chemikaliów i wyrobów chemicznych”) w prowincji Virumaa Wschodnia (poziom NUTS 2: EE00–Eesti[4]).

Jest to dziewiąty wniosek analizowany w ramach budżetu na 2016 r., drugi wniosek odnoszący się do sektora produkcji chemikaliów i wyrobów chemicznych oraz pierwszy wniosek dotyczący sektora wytwarzania i przetwarzania koksu i produktów rafinacji ropy naftowej, i dotyczy uruchomienia z EFG łącznej kwoty w wysokości 1 131 358 EUR na rzecz Estonii. Dotyczy on 800 zwolnionych pracowników.

Wniosek przedstawiono Komisji w dniu 11 maja 2016 r. i uzupełniono o dodatkowe informacje do dnia 25 maja 2016 r. Zgodnie ze wszystkimi właściwymi przepisami rozporządzenia w sprawie EFG Komisja uznała, że wniosek spełnia warunki przekazania wkładu finansowego z EFG.

Zindywidualizowane usługi, które mają być świadczone zwolnionym pracownikom, obejmują dziesięć rodzajów środków:

•  wspieranie zdobywania formalnego wykształcenia – pokrycie kosztów szkolenia;

•  zwrot kosztów szkolenia dla pracodawców;

•  szkolenie w zakresie rynku pracy;

•  nauka języka estońskiego;

•  praktyki zawodowe;

•  doradztwo związane z zadłużeniem;

•  pomoc psychologiczna;

•  stypendium na zdobywanie formalnego wykształcenia;

•  stypendium oraz zasiłek na transport i zakwaterowanie w przypadku nauki języka estońskiego;

•  dodatek z tytułu mobilności.

Według Komisji opisane działania stanowią aktywne instrumenty rynku pracy należące do działań kwalifikowalnych określonych w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG. Działania te nie zastępują biernych środków ochrony socjalnej. Ponadto proponowany pakiet środków jest zgodny z potrzebami wskazanymi w estońskiej strategii rozwoju regionalnego na lata 2014–2020[5] oraz w planie działania dla prowincji Virumaa Wschodnia na lata 2015–2020[6]. Estonia oświadcza ponadto, że skoordynowany pakiet środków jest zgodny z przejściem na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę oraz daje duże możliwości usprawnienia tego procesu.

Władze Estonii przedstawiły wszelkie niezbędne gwarancje dotyczące następujących kwestii:

•  w zakresie dostępu do proponowanych działań i ich wdrażania przestrzegane będą zasady równego traktowania i niedyskryminacji;

•  spełniono wymogi przepisów krajowych i unijnych odnoszących się do zwolnień grupowych;

•  zwalniające przedsiębiorstwa, które kontynuowały działalność po dokonaniu zwolnień, wywiązały się z zobowiązań prawnych dotyczących zwolnień i odpowiednio zadbały o swoich pracowników;

•  na proponowane działania nie zostanie przyznane wsparcie finansowe z innych funduszy ani instrumentów finansowych Unii oraz będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania;

•  proponowane działania będą komplementarne względem działań finansowanych z funduszy strukturalnych;

•  wkład finansowy z EFG będzie zgodny z przepisami prawa proceduralnego i materialnego Unii w zakresie pomocy państwa.

III. Procedura

W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie na łączną kwotę 1 131 358 EUR z rezerwy EFG (40 02 43) do linii budżetowej EFG (04 04 01).

Jest to dziewiąty wniosek o przesunięcie środków w celu uruchomienia funduszu, przedłożony władzy budżetowej w 2016 r.

W przypadku braku porozumienia rozpoczyna się procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w art. 15 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG.

Zgodnie z wewnętrznym porozumieniem w proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy przy ocenie wniosków o wkład z funduszu.

• [1]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [2]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.
• [3]  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [4]  Republika Estońska nie jest podzielona na regiony na poziomie 2 według wspólnej klasyfikacji NUTS.
• [5]   https://www.siseministeerium.ee/sites/default/files/dokumendid/eesti_regionaalarengu_strateegia_2014-2020.pdf
• [6]   https://www.siseministeerium.ee/sites/default/files/dokumendid/Arengukavad/ida-virumaa_tegevuskava_2015-2020_26.02.15.pdf

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH

CF/jb

D(2016)43378

Jean Arthuis

Przewodniczący Komisji Budżetowej

ASP 09G205

Przedmiot:   Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) – wniosek EGF/2016/003 EE/ropa naftowa i chemikalia

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) i jej grupa robocza ds. EFG rozpatrzyły uruchomienie środków z EFG w sprawie wniosku EGF/2016/003 EE/ropa naftowa i chemikalia oraz przyjęły poniższą opinię.

Komisja EMPL i grupa robocza ds. EFG opowiadają się za uruchomieniem środków z EFG w związku ze wspomnianym wnioskiem. W związku z powyższym komisja EMPL zgłasza kilka uwag, nie podważając jednak decyzji o przekazaniu płatności.

Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących przesłankach:

A) mając na uwadze, że wniosek ten opiera się na art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 (rozporządzenie w sprawie EFG) i dotyczy 1 550 pracowników zwolnionych w trzech przedsiębiorstwach prowadzących działalność w sektorach gospodarki zaklasyfikowanych do działu 19 według NACE Rev. 2 (Wytwarzanie i przetwarzanie koksu i produktów rafinacji ropy naftowej) i do działu 20 (Produkcja chemikaliów i wyrobów chemicznych);

B) mając na uwadze, że aby wykazać związek między zwolnieniami a poważnymi zmianami strukturalnymi w handlu światowym spowodowanymi globalizacją, Estonia argumentuje, że jest krajem o małej, otwartej gospodarce, w wysokim stopniu zależnej od eksportu towarów i usług, która ucierpiała w wyniku niedawnych zawirowań na światowym rynku ropy naftowej oraz ogólnego obniżenia pozycji europejskiego handlu międzynarodowego; mając na uwadze, że regiony spoza Europy oferujące tani gaz mają przewagę konkurencyjną w produkcji nawozów; mając na uwadze, że udział UE w światowej produkcji chemikaliów zmniejszył się, natomiast udział Chin, pozostałej części Azji i Stanów Zjednoczonych wzrósł;

C) mając na uwadze, że 70,6% pracowników objętych omawianymi środkami to mężczyźni, a 29,4% to kobiety; mając na uwadze, że 41,8% zwolnionych pracowników stanowią osoby w wieku od 55 do 64 lat, a 47,5% – od 30 do 54 lat;

D) mając na uwadze, że jest to pierwszy wniosek o wsparcie z EFG złożony przez Estonię.

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się zatem do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji następujących wskazówek dotyczących wniosku Estonii:

1. zgadza się z Komisją, że kryteria interwencji wymienione w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 zostały spełnione i że w związku z tym Estonia ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 1 131 358 EUR na podstawie tego rozporządzenia, co stanowi 60% łącznych kosztów wynoszących 1 885 597 EUR;

2. zauważa, że Komisja dotrzymała 12-tygodniowego terminu od momentu otrzymania kompletnego wniosku od władz estońskich w dniu 6 lipca 2016 r. do sfinalizowania oceny zgodności z warunkami przyznania wkładu finansowego w dniu 28 września 2016 r., którą to ocenę przekazała Parlamentowi tego samego dnia;

3. podkreśla, że prowincja Virumaa Wschodnia boryka się z poważnymi trudnościami ze względu na swoje położenie i strukturę demograficzną, ponieważ jest regionem dość odległym, charakteryzującym się wysokim odsetkiem ludności rosyjskojęzycznej żyjącej w osiedlach miejskich skupionych wokół jednego lub dwóch zakładów produkcyjnych oraz znacznie wyższą stopą bezrobocia niż średnia krajowa;

4. z zadowoleniem przyjmuje decyzję władz estońskich dotyczącą oferowania szkoleń mających na celu przygotowanie zwolnionych pracowników do pracy w sektorach określonych w regionalnej strategii rozwoju jako dziedziny potencjalnego wzrostu (logistyka, turystyka oraz produkcja drewna, metali i materiałów budowlanych);

5. zauważa, że współfinansowane przez EFG zindywidualizowane usługi dla zwolnionych pracowników obejmują pokrywanie kosztów zdobycia formalnego wykształcenia, zwrot kosztów szkolenia dla pracodawców, szkolenia w zakresie rynku pracy, kursy języka estońskiego, praktyki zawodowe i doradztwo;

6. z zadowoleniem przyjmuje konsultacje z zainteresowanymi stronami, w tym ze związkami zawodowymi, stowarzyszeniem pracodawców, przedsiębiorstwami i publicznymi służbami zatrudnienia, które prowadzono na szczeblu krajowym i regionalnym z myślą o opracowaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług;

7. zwraca uwagę, że środki wsparcia dochodu będą stanowić 27,25% ogólnego pakietu zindywidualizowanych środków, czyli mniej niż pułap 35% ustanowiony na mocy rozporządzenia; zauważa też, że działania te są uzależnione od czynnego zaangażowania się beneficjentów objętych pomocą w poszukiwanie pracy lub szkolenia;

8. zauważa, że koszty wsparcia technicznego stanowią stosunkowo wysoki odsetek kosztów całkowitych; uważa, że jest to uzasadnione, biorąc pod uwagę fakt, że jest to pierwszy wniosek Estonii o wsparcie z EFG;

9. z zadowoleniem przyjmuje decyzję władz estońskich o uwzględnieniu dwóch sektorów gospodarki w jednym wniosku regionalnym, ponieważ do zwolnień doszło w tym samym miejscu, co pozwoli na ograniczenie obciążeń administracyjnych i umożliwi opracowanie wspólnych środków na rzecz pracowników zwolnionych w obu sektorach;

10. zauważa, że władze estońskie zapewniły, że proponowane działania nie otrzymają wsparcia finansowego z innych funduszy unijnych ani instrumentów finansowych, będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania oraz że działania te uzupełnią działania finansowane z funduszy strukturalnych;

11. z zadowoleniem przyjmuje potwierdzenie ze strony władz estońskich, że wkład finansowy z EFG nie zastąpi działań, jakie zainteresowane przedsiębiorstwo ma obowiązek podjąć zgodnie z prawem krajowym lub porozumieniami zbiorowymi;

12. przypomina, że zgodnie z art. 7 przedmiotowego rozporządzenia przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien ponadto wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź władz estońskich, że skoordynowany pakiet daje duże możliwości usprawnienia tego procesu.

Z wyrazami szacunku

Thomas HÄNDEL

Przewodniczący komisji EMPL

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO

Jean ARTHUIS

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

Parlament Europejski

Przedmiot:  Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Rozwoju Regionalnego otrzymała do zaopiniowania wniosek Komisji Europejskiej dotyczący decyzji w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG). Rozumiem, że Komisja Budżetowa planuje przyjęcie sprawozdania w tej sprawie w dniu 24 października 2016 r.:

-  COM(2016)0622 – wniosek o wkład z EFG w wysokości 1 131 358 EUR dla 1 550 pracowników zwolnionych w sektorach gospodarki zaklasyfikowanych do działu 19 według NACE Rev. 2 (Wytwarzanie i przetwarzanie koksu i produktów rafinacji ropy naftowej) i do działu 20 (Produkcja chemikaliów i wyrobów chemicznych).

Zasady dotyczące wkładów finansowych z EFG określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1927/2006.

Koordynatorzy komisji ocenili ten wniosek i zwrócili się do mnie z prośbą o wystosowanie do Pana pisma z oświadczeniem, że większość członków Komisji Rozwoju Regionalnego nie ma zastrzeżeń w związku z uruchomieniem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji i przyznaniem wyżej wspomnianych środków zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej.

Z wyrazami szacunku

Iskra MIHAYLOVA

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGOW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Data przyjęcia	24.10.2016
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	29 7 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Jean Arthuis, Richard Ashworth, Reimer Böge, Lefteris Christoforou, Jean-Paul Denanot, Gérard Deprez, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Jens Geier, Esteban González Pons, Ingeborg Gräßle, Iris Hoffmann, Zbigniew Kuźmiuk, Vladimír Maňka, Ernest Maragall, Sophie Montel, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Jan Olbrycht, Younous Omarjee, Paul Rübig, Patricija Šulin, Eleftherios Synadinos, Isabelle Thomas, Inese Vaidere, Monika Vana, Daniele Viotti, Marco Zanni, Auke Zijlstra, Stanisław Żółtek
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Heidi Hautala, Alain Lamassoure, Stanisław Ożóg, Tomáš Zdechovský
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Linda McAvan, Virginie Rozière