ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA dotyczące stanowiska Rady przyjętego w pierwszym czytaniu w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 w odniesieniu do otwarcia rynku krajowych usług kolejowego transportu pasażerskiego
7.12.2016 - (11198/1/2016 – C8-0425/2016 – 2013/0028(COD)) - ***II
Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Wim van de Camp
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
dotyczące stanowiska Rady przyjętego w pierwszym czytaniu w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 w odniesieniu do otwarcia rynku krajowych usług kolejowego transportu pasażerskiego
(11198/1/2016– C8-0425/2016 – 2013/0028(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (11198/1/2016 – C8-0425/2016),
– uwzględniając uzasadnione opinie przedstawione na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności przez parlament Litwy, luksemburską Izbę Deputowanych, Pierwszą i Drugą Izbę Parlamentu Niderlandów, Radę Federalną Austrii oraz szwedzki Reichstag, w których stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 11 lipca 2013 r.[1],
– uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 8 października 2013 r.[2],
– uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu[3] dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0028),
– uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 76 Regulaminu,
– uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Transportu i Turystyki (A8-0373/2016),
1. zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;
2. zatwierdza oświadczenie załączone do niniejszej rezolucji;
3. stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;
4. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
5. zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
6. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
- [1] Dz.U. C 365 z 12.11.2013, s. 122.
- [2] Dz.U. C 365 z 5.12.2013, s. 92.
- [3] Teksty przyjęte w dniu 26.2.2014, P7_TA(2014)0148.
ZAŁĄCZNIK DO REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ
Oświadczenie Parlamentu Europejskiego w sprawie przenoszenia pracowników
Zgodnie z motywem 14 oraz art. 4 ust. 4a, 4b i 6 państwa członkowskie muszą w pełni przestrzegać przepisów dyrektywy 2001/23/WE w zakresie ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw i są uprawnione do wykraczania poza zakres stosowania niniejszej dyrektywy przez podejmowanie dodatkowych środków w celu ochrony pracowników zgodnie z prawem Unii, takich jak wymóg obowiązkowego przeniesienia pracowników, nawet jeśli dyrektywa 2001/23/WE nie ma zastosowania.
UZASADNIENIE
1. Filar rynkowy czwartego pakietu kolejowego
Filar rynkowy czwartego pakietu kolejowego obejmuje trzy wnioski ustawodawcze:
1. wniosek dotyczący zmiany dyrektywy 2012/34/UE w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego w odniesieniu do otwarcia rynku krajowych kolejowych przewozów pasażerskich oraz zarządzania infrastrukturą kolejową;
2. wniosek dotyczący zmiany rozporządzenia nr 1370/2007 w odniesieniu do otwarcia rynku krajowych usług kolejowego transportu pasażerskiego;
3. wniosek dotyczący uchylenia rozporządzenia nr 1192/69 w sprawie wspólnych zasad normalizujących rachunkowość przedsiębiorstw kolejowych.
2. Wniosek Komisji dotyczący zmiany rozporządzenia nr 1370/2007
Ogólnym celem wniosku Komisji dotyczącego zmiany rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 jest poprawa jakości usług kolejowego transportu pasażerskiego i zwiększenie ich wydajności operacyjnej. Powinno to poprawić konkurencyjność i atrakcyjność kolei w stosunku do innych środków transportu oraz zapewnić dalszy rozwój jednolitego europejskiego obszaru kolejowego.
Aby osiągnąć cel ogólny, Komisja przewidziała we wniosku wprowadzenie obowiązkowej procedury przetargowej w odniesieniu do zamówień publicznych, tak by zwiększyć presję konkurencyjną na krajowych rynkach kolejowych. Ma to służyć zwiększeniu wydajności i poprawie jakości kolejowych przewozów pasażerskich. Środkom tym towarzyszą przepisy mające na celu zapewnienie korzystnych warunków ramowych dla konkurencyjnych procedur przetargowych, w tym przepisów dotyczących dostępu do taboru kolejowego.
Wniosek Komisji jest blisko powiązany z proponowanymi poprawkami do dyrektywy 2012/34/UE w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego, które wprowadzają prawa swobodnego dostępu dla przedsiębiorstw kolejowych i umacniają przepisy dotyczące kontroli nad zarządzaniem infrastrukturą w celu zwiększenia niedyskryminującego dostępu do infrastruktury kolejowej.
3. Negocjacje międzyinstytucjonalne
Po przyjęciu w dniu 26 lutego 2014 r. stanowiska Parlamentu w pierwszym czytaniu, od października 2015 r. do kwietnia 2016 r., pod przewodnictwem luksemburskiej i holenderskiej prezydencji Rady, odbywały się negocjacje międzyinstytucjonalne mające na celu zawarcie wczesnego porozumienia w drugim czytaniu. Po sześciu rundach rozmów trójstronnych, w dniu 19 kwietnia 2016 r. zespół negocjacyjny Parlamentu osiągnął porozumienie z prezydencją Rady.
Tekst porozumienia został przedstawiony Komisji Transportu i Turystyki (TRAN) i zatwierdzony w dniu 12 lipca 2016 r. Po zatwierdzeniu tekstu przez komisję TRAN, w piśmie skierowanym do przewodniczącego Komitetu Stałych Przedstawicieli (COREPER I) jej przewodniczący poinformował, że zalecił zgromadzeniu plenarnemu, aby zatwierdziło stanowisko Rady w pierwszym czytaniu bez poprawek, pod warunkiem że jest ono zgodne z porozumieniem osiągniętym między obiema instytucjami. W następstwie weryfikacji prawno-językowej w dniu 17 października 2016 r. Rada przyjęła swoje stanowisko w pierwszym czytaniu, zgodnie z porozumieniem.
4. Główne punkty porozumienia
a) Specyfikacje zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych
Właściwe organy będą miały obowiązek jasnego określenia specyfikacji zobowiązań z tytułu świadczenia usługi publicznej w kolejowym transporcie pasażerskim oraz zakresu ich stosowania, wraz z odnośnym obszarem geograficznym. Obejmuje to możliwość zgrupowania przez właściwe organy usług pokrywających koszty z usługami niepokrywającymi kosztów. Określając te specyfikacje, właściwe organy będą musiały przestrzegać zasady proporcjonalności, zgodnie z prawem Unii. Specyfikacje zobowiązań z tytułu świadczenia usługi publicznej muszą być spójne z celami polityki określonymi w dokumentach dotyczących polityki transportu publicznego w państwach członkowskich. Ten nowy obowiązek ma zastosowanie wobec wszystkich rodzajów transportu lądowego objętych rozporządzeniem.
b) Rekompensata wyniku finansowego netto z tytułu obowiązków świadczenia usługi publicznej
Właściwe organy będą musiały zapewnić, by specyfikacje obowiązków świadczenia usługi publicznej i powiązane rekompensaty wyniku finansowego netto wynikającego z tych obowiązków świadczenia usługi publicznej osiągnęły cele polityki transportu publicznego w sposób opłacalny. Ponadto konieczne będzie określenie rekompensaty na takim poziomie, jaki gwarantuje stabilność finansową świadczenia usług publicznych w zakresie transportu pasażerskiego, zgodnie z wymogami określonymi w polityce transportu publicznego w perspektywie długoterminowej.
c) Przepisy socjalne
Wykonując umowy o świadczenie usług publicznych, podmioty świadczące te usługi będą musiały przestrzegać obowiązków wynikających z prawa socjalnego i prawa pracy ustanowionych na mocy prawa Unii, prawa krajowego lub układów zbiorowych. Dyrektywa Rady 2001/23 o przejęciach przedsiębiorstw będzie miała zastosowanie do zmiany podmiotu świadczącego usługi publiczne w przypadku gdy taka zmiana stanowi przejęcie przedsiębiorstwa w rozumieniu tej dyrektywy. Jeżeli właściwe organy wymagają, by podmioty świadczące usługi publiczne przestrzegały określonych norm jakości i norm socjalnych, normy te, wraz z prawami i obowiązkami związanymi przejęciem pracowników, muszą być zawarte w dokumentacji przetargowej i w umowach o świadczenie usług publicznych.
d) Udzielanie informacji
Podmioty świadczące usługi publiczne i zarządcy infrastruktury będą zobowiązani do udzielania właściwym organom informacji, które są niezbędne do przetargów na przyszłe umowy o świadczenie usług publicznych, w tym informacji o popycie ze strony pasażerów, opłatach, kosztach i przychodach, a także o specyfice infrastruktury. Informacje te muszą być udostępniane zainteresowanym stronom w ramach przygotowania ofert, przy jednoczesnym zapewnieniu uzasadnionej ochrony poufnych informacji handlowych.
e) Specyfika kolei w kontekście wewnętrznego udzielania zamówień
W przypadku gdy grupa właściwych organów lokalnych udzieli zamówienia na świadczenie usług publicznego kolejowego transportu pasażerskiego, każdy lokalny właściwy organ musi posiadać własny obszar kompetencji, który nie pokrywa się z zakresem krajowym, a zawarte umowy o świadczenie usług publicznych mogą jedynie pokrywać potrzeby transportowe aglomeracji miejskich lub obszarów wiejskich, lub obu tych stref.
f) Uproszczona, niedyskryminująca i przejrzysta procedura
W przypadku gdy po ogłoszeniu zamiaru udzielenia zamówienia na świadczenie usług publicznych właściwy organ otrzyma tylko jedną ofertę, może on postępować zgodnie z uproszczoną procedurą polegającą na negocjacjach z tym jedynym oferentem.
g) Udzielanie zamówień na świadczenie usług publicznych
Zamówienia na świadczenie usług publicznych dotyczących kolei muszą być przyznawane w oparciu o konkurencyjną procedurę przetargową. W rozporządzeniu przewidziano jednak odstępstwa od tej zasady, które umożliwiają bezpośrednie udzielenia zamówienia lub zastosowanie uproszczonej procedury w następujących przypadkach:
Wyjątkowe okoliczności: w ramach przetargu właściwy organ może bezpośrednio zawrzeć umowę o świadczenie usług publicznych na maksymalny okres 5 lat, na przykład gdy właściwy organ prowadzi już szereg innych konkurencyjnych przetargów, które mogłyby wpłynąć na liczbę i jakość ofert, jakie spodziewa się otrzymać, lub gdy właściwy organ potrzebuje zmienić zakres umowy o świadczenie usług publicznych.
Umowy o świadczenie usług publicznych de minimis: Średnia roczna wartość lub wielkość świadczenia usług publicznych w zakresie kolejowego transportu pasażerskiego w skali roku są niższe niż progi określone w rozporządzeniu (7,5 mln EUR rocznie lub 500 000 km).
Odstępstwo dotyczące wykonania: W przypadku gdy właściwy organ uzna, że bezpośrednie udzielenie zamówienia jest uzasadnione istotnymi cechami strukturalnymi i geograficznymi danego rynku i sieci, a w szczególności ich wielkością, charakterystyką popytu, złożonością sieci, odseparowaniem pod względem technicznym i geograficznym oraz usługami objętymi umową[1], oraz w przypadku gdy skutkiem takiej umowy byłaby poprawa jakości usług lub efektywności kosztowej w porównaniu z poprzednio udzielonym zamówieniem na świadczenie usługi publicznej. Właściwy organ będzie musiał opublikować uzasadnienie tej decyzji. Będzie on również zobowiązany do określenia wymiernych, przejrzystych i możliwych do sprawdzenia wymogów dotyczących wyników i do okresowego dokonywania oceny, a także do publikowania informacji, czy podmiot świadczący usługi spełnia te wymogi.
Zarządca infrastruktury i podmiot świadczący usługi publiczne na mocy umowy jest tą samą osobą, a infrastruktura jest wyłączona z zakresu dyrektywy nr 2012/34/UE zgodnie z wymogami niezależności dotyczącymi zarządcy infrastruktury.
h) Ograniczenie liczby zamówień przyznanych temu samemu podmiotowi.
Przed rozpoczęciem procedury przetargowej właściwy organ może podjąć decyzję o ograniczeniu liczby części umów, które mogą być udzielone temu samemu przedsiębiorstwu kolejowemu. Ma to na celu zwiększenie konkurencji.
i) Dostęp do taboru kolejowego
W ramach przygotowywania procedury przetargowej właściwy organ będzie musiał ocenić sytuację w zakresie dostępu do taboru kolejowego dla wszystkich potencjalnych oferentów i opublikować tę ocenę. Po przeprowadzeniu ww. oceny właściwe organy mogą zadecydować o podjęciu odpowiednich środków na rzecz zapewnienia dostępu do taboru. Środki te obejmują: stworzenie puli taboru kolejowego, zapewnienie gwarancji finansowania taboru lub zobowiązanie do przejęcia taboru na koniec umowy.
j) Wejście w życie/okres przejściowy
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. Nowe przepisy dotyczące udzielania zamówień na usługi publiczne i odstępstwo dotyczące wykonania będą miały zastosowanie od dnia 3 grudnia 2019 r. Postanowienia art. 5 ust. 6 dopuszczające bezpośrednie udzielenia zamówienia bez żadnych ograniczeń przestaną obowiązywać już 6 lat po wejściu w życie rozporządzenia. Umowy zawarte zgodnie z art. 5 ust. 6 mogą obowiązywać do czasu ich wygaśnięcia, lecz nie dłużej niż przez okres 10 lat.
5. Zalecenie
Ponieważ stanowisko Rady w pierwszym czytaniu jest zgodne z porozumieniem osiągniętym w trakcie rozmów trójstronnych, sprawozdawca zaleca komisji przyjęcie go bez dalszych poprawek.
- [1] Warunek ten nie ma zastosowania do państw członkowskich, w których w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia maksymalny roczny wolumen wynosi poniżej 23 milionów pociągokilometrów, i które na szczeblu krajowym mają tylko jeden właściwy organ i jedną umowę o świadczenie usług publicznych obejmującą całą sieć.
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
Tytuł |
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 w odniesieniu do otwarcia rynku krajowych usług kolejowego transportu pasażerskiego |
||||
Odsyłacze |
11198/1/2016 – C8-0425/2016 – 2013/0028(COD) |
||||
Data pierwszego czytania w Parlamencie Europejskim - Numer P |
26.2.2014 T7-0148/2014 |
||||
Wniosek Komisji |
COM(2013)0028 - C7-0024/2013 |
||||
Data ogłoszenia na posiedzeniu wpłynięcia stanowiska Rady w pierwszym czytaniu |
27.10.2016 |
||||
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
TRAN 27.10.2016 |
|
|
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Wim van de Camp 13.10.2014 |
|
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
10.11.2016 |
|
|
|
|
Data przyjęcia |
5.12.2016 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
30 15 0 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Daniela Aiuto, Lucy Anderson, Marie-Christine Arnautu, Inés Ayala Sender, Georges Bach, Deirdre Clune, Michael Cramer, Andor Deli, Karima Delli, Isabella De Monte, Ismail Ertug, Jacqueline Foster, Bruno Gollnisch, Tania González Peñas, Dieter-Lebrecht Koch, Merja Kyllönen, Miltiadis Kyrkos, Bogusław Liberadzki, Peter Lundgren, Marian-Jean Marinescu, Georg Mayer, Gesine Meissner, Renaud Muselier, Jens Nilsson, Salvatore Domenico Pogliese, Tomasz Piotr Poręba, Gabriele Preuß, Christine Revault D’Allonnes Bonnefoy, Dominique Riquet, Massimiliano Salini, David-Maria Sassoli, Claudia Schmidt, Keith Taylor, Pavel Telička, István Ujhelyi, Wim van de Camp, Janusz Zemke, Roberts Zīle |
||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Daniel Dalton, Maria Grapini, Werner Kuhn, Ramona Nicole Mănescu, Matthijs van Miltenburg |
||||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Fabio De Masi, Jeroen Lenaers |
||||
Data złożenia |
7.12.2016 |
||||