AANBEVELING VOOR DE TWEEDE LEZING betreffende het standpunt van de Raad in eerste lezing met het oog op de aanneming van de verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende medische hulpmiddelen, tot wijziging van Richtlijn 2001/83/EG, Verordening (EG) nr. 178/2002 en Verordening (EG) nr. 1223/2009 en tot intrekking van Richtlijnen 90/385/EEG en 93/42/EEG van de Raad

23.3.2017 - (10728/4/2016 – C8-0104/2017 – 2012/0266(COD)) - ***II

Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid
Rapporteur: Glenis Willmott

ONTWERPWETGEVINGSRESOLUTIE VAN HET EUROPEES PARLEMENT

over het standpunt van de Raad in eerste lezing met het oog op de aanneming van de verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende medische hulpmiddelen, tot wijziging van Richtlijn 2001/83/EG, Verordening (EG) nr. 178/2002 en Verordening (EG) nr. 1223/2009 en tot intrekking van Richtlijnen 90/385/EEG en 93/42/EEG van de Raad

(10728/4/2016 – C8-0104/2017 – 2012/0266(COD))

(Gewone wetgevingsprocedure: tweede lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het standpunt van de Raad in eerste lezing (10728/4/2016 – C8-0104/2017),

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 14 februari 2013[1],

–  gezien zijn in eerste lezing geformuleerde standpunt[2] inzake het voorstel van de Commissie aan het Parlement en de Raad (COM(2012)0542),

–  gezien artikel 294, lid 7, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 76 van zijn Reglement,

–  gezien de aanbeveling voor de tweede lezing van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid (A8-0068/2017),

1.  hecht zijn goedkeuring aan het standpunt van de Raad in eerste lezing;

2.  constateert dat het besluit is vastgesteld overeenkomstig het standpunt van de Raad;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het besluit samen met de voorzitter van de Raad overeenkomstig artikel 297, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie te ondertekenen;

4.  verzoekt zijn secretaris-generaal het besluit te ondertekenen nadat is nagegaan of alle procedures naar behoren zijn uitgevoerd, en met de secretaris-generaal van de Raad zorg te dragen voor publicatie ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie;

5.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

• [1]  PB C 133 van 9.5.2013, blz. 52.
• [2]  Aangenomen teksten: P7_TA(2014)0266.

BEKNOPTE MOTIVERING

Procedure

Op 26 september 2012 heeft de Commissie een voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende medische hulpmiddelen en tot wijziging van Richtlijn 2001/83/EG, Verordening (EG) nr. 178/2002 en Verordening (EG) nr. 1223/2009 aangenomen (COM(2012)0542 – C7-0318/2012 – 2012/0266(COD)).

Hoewel het Parlement al op 2 april 2014 zijn standpunt in eerste lezing heeft aangenomen, zijn de onderhandelingen met de Raad pas in het najaar van 2015 van start gegaan, nadat de Raad op 5 oktober 2015 een algemene oriëntatie had aangenomen met het oog op het begin van onderhandelingen in vervroegde tweede lezing met het Parlement, die op 13 oktober 2015 onder het Luxemburgs voorzitterschap van start zijn gegaan.

Na tien onderhandelingsronden hebben het Parlement en de Raad op 25 mei 2016 onder het Nederlands voorzitterschap een politiek akkoord bereikt. Vervolgens is de overeengekomen tekst op 15 juni 2016 door een overweldigende meerderheid bekrachtigd in de Commissie ENVI. Op basis van de goedkeuring in ENVI beval de voorzitter van de commissie in zijn brief van 16 juni 2016 aan de voorzitter van het Coreper de plenaire vergadering aan zonder wijzigingen in te stemmen met het standpunt van de Raad in eerste lezing. Na een juridisch-linguïstische verificatie hechtte de Raad goedkeuring aan zijn standpunt in eerste lezing en werd de overeenkomst op 7 maart 2017 bekrachtigd.

Inhoud

Het Europees regelgevingssysteem voor medische hulpmiddelen stond op losse schroeven na een aantal schandalen met hulpmiddelen die een illustratie vormden van de aanwezige zwakke plekken en duidelijk maakten dat de losse eindjes in het kader dringend aan elkaar moesten worden geknoopt. In het Commissievoorstel en de daarna overeengekomen tekst voor een nieuwe verordening ter vervanging van alle bestaande richtlijnen is geprobeerd deze zwakke plekken op efficiënte wijze aan te pakken en wordt er tegelijkertijd naar gestreefd het huidige goedkeuringssysteem te behouden en te versterken.

Het aanvankelijke Commissievoorstel vormde een degelijk uitgangspunt dat nog is versterkt door de verdere wijzigingen van het Parlement en de Raad. Nieuwe bijkomende bepalingen en structuren zullen ervoor zorgen dat de gaten worden gedicht en dat er een hogere graad van bescherming komt op vlak van volksgezondheid en openbare veiligheid, waarbij duidelijke regels worden gewaarborgd met betrekking tot de rol en de verplichtingen van alle actoren die op de markt actief zijn, zonder een rem te zetten op de innovatie die in deze sector van essentieel belang is.

In dit verband wenst de rapporteur met name de aandacht te vestigen op de volgende elementen uit de overeengekomen tekst:

Speciale procedure voor bepaalde hulpmiddelen met een hoog risico

Voortbouwend op het aanvankelijke Commissievoorstel met betrekking tot een toezichtsmechanisme voor hulpmiddelen van klasse III hebben de medewetgevers een bepaling ingevoerd (artikel 54) voor een controle op tweede niveau, een speciale procedure tijdens de conformiteitsbeoordeling en voorafgaand aan certificering (bijlage IX, punt 5.1), van hulpmiddelen met het hoogste risico onder de implanteerbare hulpmiddelen van klasse III en actieve hulpmiddelen van klasse IIb voor het toedienen of het onttrekken van een geneesmiddel. De procedure houdt in dat er een onafhankelijke beoordeling wordt verricht door een deskundigenpanel (artikel 106). In het kader van een over het algemeen gedecentraliseerd systeem voor conformiteitsbeoordeling en certificering in Europa is deze nieuwe bepaling bedoeld om ervoor te zorgen dat er met betrekking tot de hulpmiddelen met het hoogste risico een bijkomend toezichtsniveau op EU-niveau wordt gecreëerd onder leiding van deskundigen die de beoordelingsverslagen van klinische evaluaties door de aangemelde instanties voor deze hulpmiddelen opnieuw beoordelen.

Aansprakelijkheid van de fabrikant

Gezien recente ervaring met defecte hulpmiddelen en de gevolgen daarvan voor de getroffen gebruikers was het voor het Parlement van uiterst groot belang om in het nieuwe regelgevingskader aandacht te besteden aan de aansprakelijkheidsverzekering van fabrikanten, een element dat ontbrak in het Commissievoorstel. Dit had ook te maken met veel voorkomende gevallen waarbij patiënten geen toegang konden krijgen tot de nodige informatie om een causaal verband te kunnen vaststellen tussen het gebrek en de schade, als vereist krachtens de richtlijn betreffende productaansprakelijkheid. Met het oog hierop werd een compromis bereikt met de Raad, waarbij aan artikel 10 betreffende de verplichtingen van fabrikanten een bepaling werd toegevoegd waarin wordt bepaald dat fabrikanten, op een wijze die in verhouding staat tot de risicoklasse, het soort hulpmiddel en de grootte van de onderneming, maatregelen voorhanden moeten hebben om te voorzien in een toereikende financiële dekking ten aanzien van hun potentiële aansprakelijkheid uit hoofde van bovengenoemde richtlijn. Daarnaast is ook overeenstemming bereikt over bijkomende regels inzake het faciliteren, door een bevoegde autoriteit, van de verstrekking van informatie aan personen die mogelijkerwijs door een defect hulpmiddel verwond zijn.

Stoffen die kankerverwekkend, mutageen of giftig voor de voortplanting zijn en stoffen die hormoonontregelende eigenschappen hebben

In zijn standpunt in eerste lezing tot wijziging van de bepalingen van het Commissievoorstel betreffende deze stoffen in bijlage I drong het Parlement aan op een volledig verbod op bepaalde concentraties van deze stoffen in bepaalde hulpmiddelen waarop een reeks afwijkende bepalingen van toepassing was. Hoewel een dergelijk volledig verbod wegens de mogelijke gevolgen voor de sector en uit overwegingen die met de tenuitvoerlegging te maken hebben onaanvaardbaar was voor zowel de Raad als de Commissie, vormt de overeengekomen tekst een aanzienlijke versterking van wat aanvankelijk was voorgesteld en wordt hiermee de weg bereid om fabrikanten aan te sporen op zoek te gaan naar substitutie voor deze stoffen, aangezien de toelating om ze boven een bepaalde concentratie te mogen gebruiken enkel zal kunnen worden verleend als fabrikanten hiervoor een nauwkeurig omschreven rechtvaardiging geven (bijlage I, punt 10.4).

Klinisch onderzoek/klinische evaluatie – afstemming op de verordening betreffende klinische proeven

Voortbouwend op bestaande bepalingen in de huidige richtlijnen betreffende het verrichten van klinisch onderzoek voor medische hulpmiddelen (het equivalent van klinische proeven op het gebied van geneesmiddelen) worden er in de nieuwe verordening gedetailleerde bepalingen vastgelegd voor het volledige proces, met duidelijk omschreven regels en verplichtingen voor fabrikanten, opdrachtgevers, deelnemende proefpersonen en de desbetreffende autoriteiten (hoofdstuk VI en bijlage XV). Aangezien de verordening betreffende klinische proeven is goedgekeurd en aangenomen vóór de verordening betreffende medische hulpmiddelen is er in de onderhandelde tekst naar gestreefd om deze laatste hier zoveel mogelijk op af te stemmen, met inbegrip van alle bepalingen met betrekking tot geïnformeerde toestemming, ethische commissies, wilsonbekwame proefpersonen, minderjarigen, zwangere vrouwen, transparantie en een bepaling inzake de verplichte toepassing van de gecoördineerde beoordelingsprocedure (als er onderzoek wordt verricht in meer dan een lidstaat) zeven jaar na de toepassingsdatum van de huidige verordening.

Herverwerking van hulpmiddelen voor eenmalig gebruik

Uit hoofde van de richtlijn betreffende medische hulpmiddelen bestonden er geen wettelijke bepalingen met betrekking tot de herverwerking van hulpmiddelen voor eenmalig gebruik, behalve dat de Commissie verplicht was een verslag op te stellen over deze praktijk en op basis daarvan in voorkomend geval een voorstel in te dienen. Het vaststellen van gemeenschappelijke bepalingen met betrekking tot een praktijk die in de lidstaten erg uiteenloopt, bleek een uitdaging, maar de wetgevers zijn erin geslaagd een gemeenschappelijke oplossing te vinden, tevens gesteund door de Commissie, waarmee de praktijk voor het eerst gekanaliseerd wordt, waarmee verplichtingen worden vastgesteld en een veiligheidsniveau voor het gebruik van herverwerkte hulpmiddelen wordt gewaarborgd. In de overeengekomen tekst wordt bepaald dat herverwerking uitsluitend mag plaatsvinden indien dit krachtens het nationaal recht is toegestaan en in overeenstemming is met artikel 17 van de huidige verordening. De lidstaten mogen bij het verder beperken of verbieden van deze praktijk op hun grondgebied echter verder gaan dan is voorgeschreven in deze bepalingen. Herverwerkers moeten worden beschouwd als de fabrikant van het herverwerkte hulpmiddel en moeten dienovereenkomstig de verplichtingen van fabrikanten op zich nemen. Onder bepaalde omstandigheden kunnen de lidstaten uitzonderingen op de regel maken voor hulpmiddelen die worden herverwerkt binnen gezondheidsinstellingen. De Commissie krijgt de taak om voor de herverwerking van hulpmiddelen voor eenmalig gebruik gemeenschappelijke specificaties op te stellen.

Bepalingen inzake aangemelde instanties

Een van de grootste wijzigingen ten opzichte van het oude systeem is de versterking van de bepalingen inzake de aanwijzing, organisatie, monitoring en deskundigheid van de aangemelde instanties die de conformiteitsbeoordeling en certificering verrichten voor alle hulpmiddelen op de EU-markt. Alle aspecten van deze procedures komen aan bod in hoofdstuk IV en in bijlage VII. Een aantal van de bijkomende bepalingen die zijn voorgesteld door het Parlement en zijn goedgekeurd door de Raad houdt verband met de permanente beschikbaarheid van voldoende administratief, technisch en wetenschappelijk personeel voor aangemelde instanties, opdat ze hun activiteiten met betrekking tot conformiteitsbeoordeling met succes kunnen uitvoeren. Een andere maatregel om deskundigheid van blijvend hoge kwaliteit te waarborgen en naleving van wettelijke voorschriften door alle aangemelde instanties in de Unie te garanderen, is de gezamenlijke beoordeling bij aanwijzing, permanente monitoring en jaarlijkse herbeoordeling van aangemelde instanties met on-site controles, waaronder onaangekondigde bezoeken. Een grote verbetering in de nieuwe wetgeving die het vermelden waard is, houdt in dat aangemelde instanties verplicht zijn onaangekondigde inspecties op de productielocatie uit te voeren. Voor hulpmiddelen met een hoog risico volstaat het niet langer om alleen de papieren te controleren, maar moeten er ook controles ter plekke worden verricht. Volgens de rapporteur is dit de belangrijkste verbetering waarmee schandalen in de toekomst kunnen worden vermeden. Tot slot, maar daarom niet minder belangrijk, is er met het oog op gelijke voorwaarden en transparantie onder al deze instanties in de verschillende lidstaten op initiatief van het Parlement een nieuwe bepaling ingevoerd waardoor aangemelde instanties lijsten moeten opstellen van standaardvergoedingen die worden aangerekend voor conformiteitsbeoordelingsprocedures en ze die lijsten openbaar moeten maken.

Vigilantie en post-market surveillance

Een van de centrale pijlers van het nieuwe voorstel, naast een versterking van de vergunningsprocedures, is een verbeterd omvattend systeem voor traceerbaarheid van hulpmiddelen, vigilantie en post-market surveillance om voortdurende monitoring en snelle reactie te waarborgen in het geval er zich problemen voordoen (hoofdstuk VII). Aan het Commissievoorstel is door de medewetgevers een verplichting voor fabrikanten toegevoegd om voor elk hulpmiddel een systeem voor post-market surveillance te plannen, op te zetten, te documenteren, toe te passen, te handhaven en te actualiseren, dat is afgestemd op de risicoklasse van het hulpmiddel, teneinde gedurende de gehele levensduur van een hulpmiddel alle relevante gegevens over de veiligheid ervan te verzamelen, te registreren en te analyseren. Net als voor geneesmiddelen zijn er periodieke veiligheidsverslagen ingevoerd voor alle risicoklassen, met uitzondering van klasse I, en moeten de verslagen voor de hogere risicoklassen ten minste jaarlijks worden bijgewerkt. De medewetgevers verplichten de lidstaten er tevens toe de nodige maatregelen te treffen om zorgverleners, gebruikers en patiënten aan te moedigen en in staat te stellen om vermoedelijke ernstige incidenten op nationaal niveau te melden door middel van geharmoniseerde formulieren.

Aanbeveling

Aangezien het standpunt van de Raad in eerste lezing overeenkomt met het in de interinstitutionele onderhandelingen bereikte akkoord, beveelt de rapporteur aan om hier zonder verdere wijzigingen mee in te stemmen.

PROCEDURE VAN DE TEN PRINCIPALE BEVOEGDE COMMISSIE

Titel	Verordening inzake medische producten en tot wijziging van Richtlijn 2001/83/EG, Verordening (EG) nr. 178/2002 en Verordening (EG) nr. 1223/2009
Document- en procedurenummers	10728/4/2016 – C8-0104/2017 – 2012/0266(COD)
Datum eerste lezing EP – P-nummer	2.4.2014                     T7-0266/2014
Voorstel van de Commissie	COM(2012)0542 - C7-0318/2012
Datum bekendmaking ontvangst standpunt van de Raad in eerste lezing	16.3.2017
Commissie ten principale        Datum bekendmaking	ENVI 16.3.2017
Rapporteurs        Datum benoeming	Glenis Willmott 16.10.2012
Behandeling in de commissie	20.3.2017
Datum goedkeuring	21.3.2017
Uitslag eindstemming	+: –: 0:	54 3 1
Bij de eindstemming aanwezige leden	Marco Affronte, Margrete Auken, Pilar Ayuso, Zoltán Balczó, Ivo Belet, Biljana Borzan, Paul Brannen, Soledad Cabezón Ruiz, Nessa Childers, Birgit Collin-Langen, Mireille D’Ornano, Miriam Dalli, Seb Dance, Angélique Delahaye, Ian Duncan, Stefan Eck, Bas Eickhout, José Inácio Faria, Karl-Heinz Florenz, Francesc Gambús, Gerben-Jan Gerbrandy, Jens Gieseke, Julie Girling, Sylvie Goddyn, Françoise Grossetête, Jytte Guteland, György Hölvényi, Anneli Jäätteenmäki, Benedek Jávor, Josu Juaristi Abaunz, Karin Kadenbach, Kateřina Konečná, Urszula Krupa, Giovanni La Via, Peter Liese, Valentinas Mazuronis, Susanne Melior, Miroslav Mikolášik, Massimo Paolucci, Piernicola Pedicini, Pavel Poc, Julia Reid, Frédérique Ries, Michèle Rivasi, Annie Schreijer-Pierik, Davor Škrlec, Renate Sommer, Estefanía Torres Martínez, Nils Torvalds, Adina-Ioana Vălean, Damiano Zoffoli
Bij de eindstemming aanwezige vaste plaatsvervangers	Nikolay Barekov, Nicola Caputo, Stefano Maullu, Gesine Meissner, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska
Bij de eindstemming aanwezige plaatsvervangers (art. 200, lid 2)	Jan Keller, Arne Lietz
Datum indiening	23.3.2017

HOOFDELIJKE EINDSTEMMINGIN DE TEN PRINCIPALE BEVOEGDE COMMISSIE

54	+
ALDE	Gerben-Jan Gerbrandy, Anneli Jäätteenmäki, Valentinas Mazuronis, Gesine Meissner, Frédérique Ries, Nils Torvalds
ECR	Nikolay Barekov, Ian Duncan, Julie Girling, Urszula Krupa
EFDD	Piernicola Pedicini
GUE/NGL	Stefan Eck, Josu Juaristi Abaunz, Kateřina Konečná, Estefanía Torres Martínez
NI	Zoltán Balczó
PPE	Pilar Ayuso, Ivo Belet, Birgit Collin-Langen, Angélique Delahaye, José Inácio Faria, Karl-Heinz Florenz, Francesc Gambús, Jens Gieseke, Françoise Grossetête, György Hölvényi, Giovanni La Via, Peter Liese, Stefano Maullu, Miroslav Mikolášik, Annie Schreijer-Pierik, Renate Sommer, Adina-Ioana Vălean
S&D	Biljana Borzan, Paul Brannen, Soledad Cabezón Ruiz, Nicola Caputo, Nessa Childers, Miriam Dalli, Seb Dance, Jytte Guteland, Karin Kadenbach, Jan Keller, Arne Lietz, Susanne Melior, Massimo Paolucci, Pavel Poc, Damiano Zoffoli
VERTS/ALE	Marco Affronte, Margrete Auken, Bas Eickhout, Benedek Jávor, Michèle Rivasi, Davor Škrlec

3	-
EFDD	Julia Reid
ENF	Mireille D’Ornano, Sylvie Goddyn

1	0
PPE	Elżbieta Katarzyna Łukacijewska

Verklaring van de gebruikte tekens:

+  :  voor

-  :  tegen

0  :  onthouding