SPRAWOZDANIE w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych

22.5.2017 - (2016/2064(INI))

Komisja Budżetowa
Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawcy: José Manuel Fernandes, Udo Bullmann
Procedura wspólnych posiedzeń komisji – art. 55 Regulaminu
Sprawozdawcy komisji opiniodawczej (*):
Marian-Jean Marinescu, Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Inés Ayala Sender i Dominique Riquet, Komisja Transportu i Turystyki
(*) Zaangażowana komisja – art. 54 Regulaminu

Poprawki

• 001-001 (PDF - 341 KB)
• 001-001 (DOC - 46 KB)
• 002-002 (PDF - 343 KB)
• 002-002 (DOC - 49 KB)
• 003-008 (PDF - 366 KB)
• 003-008 (DOC - 57 KB)

UZASADNIENIE – STRESZCZENIE FAKTÓW I USTALENIA

W lipcu 2015 r. weszło w życie rozporządzenie w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS). Wcześniej odbyły się szeroko zakrojone i długotrwałe negocjacje pomiędzy Komisją Europejską, Radą i Parlamentem Europejskim. Podczas negocjacji Parlament Europejski nalegał na wprowadzenie szeregu poprawek natury politycznej i technicznej i zdołał znacznie poprawić wniosek Komisji Europejskiej wynegocjowany wstępnie z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym.

Spojrzenie wstecz: Osiągnięcia Parlamentu Europejskiego wynikające z negocjacji trójstronnych

W godnym uwagi duchu dobrej współpracy w różnych grupach politycznych, w trakcie trwających 66 godzin negocjacji trójstronnych Parlament Europejski uzyskał, co następuje:

•  EFIS będzie cechował się realną dodatkowością. Wielu projektom, które mogą przyspieszyć rozwój gospodarki europejskiej – takim jak inwestycje związane z efektywnością energetyczną, łączami szerokopasmowymi i transportem – brakuje środków finansowych tylko z tego powodu, że są obarczone zbyt dużym ryzykiem. Parlament Europejski wprowadził przejrzyste wytyczne – z wykorzystaniem kryteriów kwalifikowalności, wytycznych inwestycyjnych i tabeli wskaźników – dotyczące wyboru projektów, zgodnie z którymi wyraźnym celem EFIS są inwestycje ukierunkowane na przyszłość;

•  zabezpieczono finansowanie funduszu gwarancyjnego UE w wysokości 8 mld EUR przez przeznaczenie na ten cel dodatkowego 1 miliarda z marginesu (co oznacza nowe środki); pozwoli to obniżyć o 500 mln EUR cięcia zarówno w programie „Horyzont 2020”, jak i w instrumencie „Łącząc Europę” (w porównaniu z pierwotnym wnioskiem Komisji). Kwota ta przyczyniła się do podniesienia łącznego wkładu z rezerw do 3 mld EUR i odpowiedniego obniżenia wkładu obydwu programów;

•  silna struktura pośrednicząca. Biorąc pod uwagę ogłoszoną przez państwa członkowskie niechęć do angażowania się w strukturę EFIS oraz w uznaniu ważnej roli odgrywanej obecnie w Europie przez krajowe banki prorozwojowe, Parlament Europejski zwiększył pole manewru EFIS przez wprowadzenie struktury pośredniczącej;

•  wsparcie dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). MŚP stymulują wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy, mają więc odnosić korzyści z EFIS w szczególności, ale nie wyłącznie, za pośrednictwem segmentu MŚP Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego (EFI);

•  znaczący wkład w spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną, a także stymulowanie zatrudnienia;

•  zapobieganie silnej koncentracji geograficznej i tematycznej działań EFIS;

•  Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego będzie nieodpłatnie zapewniać wiedzę fachową publicznym promotorom projektów, a opłaty nakładane na MŚP zostaną ograniczone do jednej trzeciej ponoszonych przez nie kosztów w celu zagwarantowania równego dostępu do finansowania przez EFIS w całej Unii;

•  rozszerzenie gwarancji na projekty w państwach trzecich.

Parlament Europejski skutecznie zwiększył możliwości EFIS pod względem wkładu we wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy przez promowanie inwestycji ukierunkowanych na przyszłość, które nie znalazły się na pierwszym planie w pierwotnym wniosku przewidzianym przez Komisję Europejską i popieranym przez Radę.

Sytuacja po upływie 1,5 roku od wprowadzenia EFIS

EFIS wprowadzono około 1,5 roku temu. Chociaż nie pozwala to na dokonanie kompleksowej ani końcowej oceny, zgromadzone dotychczas dowody mogą stanowić pierwszą wskazówkę co do sposobu wdrażania rozporządzenia.

Ogólne wrażenie jest takie, że pod względem ilościowym EFIS przyniósł oczekiwane wyniki względem poziomu odniesienia wynoszącego 315 mld EUR w określonych ramach czasowych, natomiast w obszarze MŚP wyniki te nawet znacznie przewyższyły oczekiwania. Jednak pod względem jakości zachodzą obawy, czy rozporządzenie zostało wdrożone w pełni zgodnie z przewidywaniami współprawodawców. Zamiast promować innowacyjne projekty, EBI wykorzystał gwarancję UE do promowania także takich projektów, w przypadku których istnieją wątpliwości co do ich zgodności z ustanowionymi kryteriami wyboru projektów. Wydaje się, że zamiast podjęcia współpracy z krajowymi bankami prorozwojowymi w celu wyszukiwania najlepszych projektów w Europie i wspierania ich podczas całego cyklu projektowego, EBI opowiada się za konkurencją z tymi podmiotami. Zamiast aktywnej współpracy z Parlamentem Europejskim postawił na przepływ informacji odbiegający od optymalnego.

Wrażenie to potęguje kilka badań, ocen i weryfikacji dotyczących EFIS. Najważniejsza i najaktualniejsza niezależna ocena skutków, zlecona i opłacona przez Komisję Europejską, zawiera wniosek o istnieniu kilku uchybień we wdrażaniu EFIS przez Europejski Bank Inwestycyjny.

Poniżej przedstawiono główne ustalenia pochodzące z różnych ocen i sprawozdań:

•  Zgodność z przeznaczeniem. Pomimo utrzymującej się luki inwestycyjnej EFIS odegrał istotną rolę w rozwiązywaniu potrzeb inwestycyjnych i rynkowych w Europie, koncentrując się na wymogu finansowania projektów obarczonych dużym ryzykiem.

•  Mnożnik i kapitał prywatny. Przy mnożniku portfela ustanowionym na poziomie 14,1 dla zatwierdzonego działania i uruchomieniu 63 % inwestycji prywatnych EFIS przyczynił się do zwiększenia dostępu do finansowania i uruchomienia kapitału prywatnego.

•  Dodatkowość. Podczas gdy od 2012 r. wielkość zatwierdzonych działań EBI utrzymuje się na mniej więcej stałym poziomie (około 75 mld EUR), znacznie wzrosła wielkość działań specjalnych (z około 4 mld EUR w 2013 r. do planowanych 20–24 mld w latach 2016–2018). Ponadto w okresie kończącym się w dniu 30 czerwca 2016 r. nowe podmioty odpowiadały za 85 % zatwierdzonych działań w obszarze infrastruktury i innowacji i 38 % w obszarze MŚP. Pomimo tych danych liczbowych wydaje się, że nie wszystkie projekty wspierane za pośrednictwem EFIS rzeczywiście mają charakter dodatkowy. Respondenci przeprowadzonych sondaży i ankiet wskazali, że niektóre z finansowanych projektów mogły zostać sfinansowane bez wsparcia z EFIS. W przypadku innych projektów realizacja inwestycji w zakresie osiągniętym przy wsparciu z EFIS nie byłaby możliwa. Jednak w wyniku badania stwierdzono, że ryzykowne zachowania EBI w odniesieniu do działań EFIS uległy z czasem niewielkiej poprawie.

•  Komplementarność z innymi unijnymi źródłami finansowania. Główne problemy wydają się dotyczyć odróżnienia celów i warunków finansowania przez EFIS od innych i podobnych źródeł finansowania, co prowadzi do konkurencji z innymi funduszami UE. Odnosi się to zwłaszcza do komplementarności z instrumentami dłużnymi w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, ukierunkowanymi na ten sam rodzaj projektów, które mogły być finansowane przez EFIS w obszarze infrastruktury i innowacji, a także do określonych instrumentów zarządzanych przez EBI w ramach programu „Horyzont 2020”. Ponadto zachodzi znaczna komplementarność z programem na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME) i InnovFin w obszarze MŚP. Jednak niektórzy beneficjenci uznali, że EFIS jest atrakcyjny, ponieważ jest tańszy w porównaniu z innymi inwestorami, a wsparcie udzielane jest na okres dłuższy niż w przypadku alternatywnych instrumentów wsparcia. W odniesieniu do europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych przyjmuje się, że połączenie ich z EFIS wnosi wartość dodaną. Jednak kwestie regulacyjne komplikują to połączenie.

•  Tabela wskaźników. W stosowaniu tabeli wskaźników występują uchybienia. Pod względem wartości dodanej EBI ocenia projekty według różnych kryteriów, takich jak wkład w cele EFIS, dodatkowość, rentowność gospodarcza i wykonalność techniczna projektów oraz maksymalizacja udziału inwestycji prywatnych. Wydaje się jednak, że nie ma jednoznacznej definicji minimalnej kwoty progowej dla każdego kryterium ani wskaźnika korygującego.

•  Skuteczność procedury. Wsparcie udzielane przez EFIS jest skuteczne pod względem zatwierdzonych projektów (1/3 oczekiwanych inwestycji została uruchomiona po upływie 1/3 początkowego czasu realizacji). Jednak beneficjenci i pośrednicy wskazali na potrzebę przyspieszenia procesu zatwierdzania / analizy due diligence.

•  Rozkład geograficzny. W sektorach i państwach członkowskich osiągnięto szeroki zasięg ogólny. Jednak przy bliższej analizie okazuje się, że z dniem 30 czerwca 2016 r. wsparcie z EFIS nie było równomiernie rozłożone: 15 państw UE otrzymało 91 % wsparcia z EFIS, podczas gdy 13 państw UE otrzymało zaledwie 9 % (bez uwzględnienia działań obejmujących wiele państw). W obszarze infrastruktury i innowacji Zjednoczone Królestwo, Włochy i Hiszpania otrzymały 63,4 %, natomiast w obszarze MŚP Włochy, Francja i Niemcy otrzymały 36,1 % łącznego wsparcia z EFIS.

•  Rozkład sektorowy. Jeśli chodzi o sektory, zatwierdzone działania w obszarze infrastruktury i innowacji objęły siedem sektorów EFIS. Wśród nich przeważały sektory związane z energią, na które przypadło 46 % wszystkich środków finansowych z EFIS przydzielonych w tym obszarze; tym samym przekroczony został orientacyjny limit koncentracji sektorowej w wysokości 30 % określony w kierunkach działania EFIS. W obszarze MŚP zatwierdzone działania obejmują cztery sektory EFIS. Wśród nich wyróżniał się sektor obejmujący działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną, na który przypadło 69 % wszystkich środków finansowych z EFIS przydzielonych w tym obszarze.

•  Platformy inwestycyjne. Stwierdzono poważne trudności w ustanawianiu platform inwestycyjnych (nie utworzono żadnej takiej platformy w ciągu roku od wejścia w życie rozporządzenia), w związku z czym należy wzmóc wysiłki w ramach Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego w celu zapewnienia pomocy technicznej w tym zakresie. Ponadto nie dla wszystkich zainteresowanych podmiotów jest jasne, jaką rolę w tych platformach będzie pełnił EBI. Ankietowani wskazali także na duże zapotrzebowanie na innowacyjne projekty, które znalazły się poniżej progu określonego dla projektów EFIS w obszarze infrastruktury i innowacji. Obecnie wydaje się, że potrzeba finansowania mniejszych projektów nie jest w wystarczającym stopniu uwzględniana przy ustanawianiu platform lub podziale zasobów przez pośredników finansowych.

•  Komunikacja i widoczność. Należy usprawnić informowanie zainteresowanych podmiotów o EFIS w celu dalszego podnoszenia świadomości, a także poprawy współpracy z krajowymi bankami prorozwojowymi i podmiotami lokalnymi.

•  Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego. Stwierdzono potrzebę usprawnienia komunikacji i podnoszenia świadomości na temat potencjalnych usług, a także potrzebę zwiększenia zdolności i umocnienia powiązań z innymi dostawcami usług.

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych

(2016/2064(INI))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 165 i 166 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 14,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017[1] (rozporządzenie w sprawie EFIS),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego, Rady i Trybunału Obrachunkowego z dnia 31 maja 2016 r. w sprawie zarządzania funduszem gwarancyjnym Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (COM(2016)0353),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 1 czerwca 2016 r. (COM(2016)0359),

–  uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiego Banku Inwestycyjnego dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie działań Grupy EBI w zakresie finansowania i inwestycji w ramach EFIS w 2015 r.[2],

–  uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zawierający ocenę SWD(2016)0297, ocenę funkcjonowania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) opracowaną przez Europejski Bank Inwestycyjny[3], doraźny audyt dotyczący stosowania rozporządzenia (UE) 2015/1017 przeprowadzony przez Ernst i Young[4] oraz opinię Europejskiego Trybunału Obrachunkowego[5],

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1316/2016 oraz (UE) 2015/1017 (COM(2016)0597),

–  uwzględniając porozumienie paryskie przyjęte na dwudziestej pierwszej sesji Konferencji Stron (COP 21) Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), która miała miejsce w Paryżu (Francja) w grudniu 2015 r.,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów,

  –  uwzględniając wspólne posiedzenia Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej zgodnie z art. 55 Regulaminu,

–  uwzględniając art. 52 Regulaminu, a także art. 1 ust. 1 lit. e) decyzji Konferencji Przewodniczących z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie procedury udzielania zgody na sporządzenie sprawozdań z własnej inicjatywy i załącznik 3 do tej decyzji,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej, a także opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Transportu i Turystyki, Komisji Handlu Międzynarodowego, Komisji Kontroli Budżetowej, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Kultury i Edukacji (A8-0200/2017),

1.  zwraca uwagę na dużą lukę inwestycyjną w Europie, której wielkość Komisja szacuje na co najmniej 200–300 mld EUR rocznie; w tym kontekście podkreśla w szczególności zapotrzebowanie w Europie na finansowanie obarczone dużym ryzykiem, szczególnie w takich dziedzinach jak finansowanie MŚP, działalność badawczo-rozwojowa, ICT i infrastruktura transportowa, komunikacyjna i energetyczna, które są niezbędne do utrzymania rozwoju gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu; jest zaniepokojony faktem, że najnowsze dane dotyczące rachunków narodowych nie wskazują na żaden przypływ inwestycji od czasu uruchomienia Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS), co prowadzi do obaw, że jeśli sytuacja nie ulegnie zmianie, będzie utrzymywał się ograniczony wzrost gospodarczy i wysokie stopy bezrobocia, zwłaszcza wśród osób młodych i nowego pokolenia; podkreśla, że zamknięcie tej luki inwestycyjnej przez stworzenie środowiska sprzyjającego inwestycjom w niektórych obszarach strategicznych jest kluczowym czynnikiem ożywienia wzrostu gospodarczego, przeciwdziałania bezrobociu, promowania rozwoju silnego, zrównoważonego i konkurencyjnego przemysłu i osiągnięcia długoterminowych celów polityki UE;

2.  podkreśla rolę, jaką odgrywa EFIS w pomocy w rozwiązywaniu problemów i usuwaniu przeszkód związanych z finansowaniem, a także w przeprowadzaniu inwestycji strategicznych, transformacyjnych i produkcyjnych, które wnoszą wysoką wartość dodaną do gospodarki, środowiska i społeczeństwa, w reformowaniu i modernizowaniu gospodarek państw członkowskich, generowaniu wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy w przypadku których nie występuje finansowanie rynkowe mimo wykonalności ekonomicznej, a także we wspieraniu inwestycji prywatnych we wszystkich regionach UE;

3.  przypomina o roli Parlamentu przewidzianej w rozporządzeniu, zwłaszcza w odniesieniu do monitorowania wdrażania EFIS; przyznaje jednak, że jest za wcześnie na opracowanie całościowej, opartej na dowodach oceny końcowej funkcjonowania EFIS i jego skutków dla gospodarki UE, ale jest zdania, że wstępna ocena, oparta na wyczerpujących danych dotyczących wybranych i odrzuconych projektów oraz odnośnych decyzji, ma kluczowe znaczenie dla wskazania obszarów, w których można wprowadzić usprawnienia w ramach EFIS 2.0 i w późniejszym okresie; wzywa Komisję, by przedstawiła kompleksową ocenę, gdy tylko informacje te staną się dostępne;

Dodatkowość

4.  przypomina, że celem EFIS jest zapewnienie dodatkowości przez ułatwienie wyeliminowania niedoskonałości rynku lub sytuacji, w których poziom inwestycji jest niższy od optymalnego, oraz przez wspieranie działań, których nie można przeprowadzić lub nie można przeprowadzić w takim samym zakresie w ramach istniejących instrumentów finansowych Unii lub w ramach źródeł prywatnych bez zaangażowania środków EFIS; zauważa jednak, że istnieje potrzeba dokładniejszego wyjaśnienia koncepcji dodatkowości;

5.  przypomina, że uznaje się, iż projekty wspierane przez EFIS zapewniają dodatkowość, jeżeli mając na celu generowanie zatrudnienia, trwałego wzrostu gospodarczego oraz spójności ekonomicznej, terytorialnej i społecznej, zgodnie z ogólnymi celami określonymi w art. 9 rozporządzenia w sprawie EFIS, obarczone są ryzykiem odpowiadającym działaniom specjalnym EBI w rozumieniu art. 16 Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego i wytycznych polityki ryzyka kredytowego EBI; przypomina, że projekty wspierane przez EFIS muszą co do zasady charakteryzować się wyższym profilem ryzyka niż projekty wspierane dzięki zwykłym działaniom EBI; podkreśla, że projekty EBI obarczone ryzykiem niższym od minimalnego ryzyka przewidzianego dla specjalnych działań EBI mogą także uzyskać wsparcie z EFIS, ale tylko w przypadku, gdy dla zapewnienia dodatkowości wymagane jest zastosowanie gwarancji UE;

6.  zwraca uwagę, że wszystkie projekty zatwierdzone w ramach EFIS są określane jako „działania specjalne”, podczas gdy w niezależnej ocenie stwierdzono, iż niektóre z nich można było sfinansować bez wykorzystania gwarancji UE;

7.  wzywa Komisję, by we współpracy z EBI i organami struktury zarządzania EFIS sporządziła spis wszystkich działań finansowych EBI wspieranych przez UE, które są objęte kryteriami dodatkowości, oraz by przedstawiła jasne i wyczerpujące uzasadnienia dowodów wskazujących, że projekty nie mogły zostać zrealizowane w inny sposób;

8.  zwraca uwagę, że może zaistnieć sprzeczność między jakościowymi a ilościowymi celami EFIS w tym sensie, że aby osiągnąć cel dla przyciągniętych inwestycji prywatnych, EBI może finansować projekty obarczone mniejszym ryzykiem, będące już przedmiotem zainteresowania inwestorów; stanowczo apeluje do EBI i organów struktury zarządzania EFIS o wprowadzanie rzeczywistej dodatkowości w rozumieniu art. 5 rozporządzenia w sprawie EFIS oraz o zapewnienie, aby w pełni usunięto niedoskonałości rynku i rozwiązano nieoptymalne sytuacje;

9.  apeluje do EBI o zapewnienie przejrzystości w zarządzaniu funduszami oraz w odniesieniu do wkładów publicznych, prywatnych lub pochodzących od stron trzecich, a także o przedstawienie konkretnych danych, m.in. dotyczących konkretnych projektów oraz inwestorów zagranicznych, jak również zwraca uwagę na wymogi sprawozdawcze wobec Parlamentu przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFIS; przypomina, że wszystkie państwa trzecie potencjalnie mogące w przyszłości wnosić wkład do EFIS muszą spełniać wszystkie unijne przepisy w dziedzinie zamówień publicznych, prawa pracy i przepisów dotyczących ochrony środowiska, oraz oczekuje, że decyzje dotyczące finansowania projektów EFIS będą w pełni zgodne z kryteriami społecznymi i środowiskowymi mającymi zastosowanie do projektów EBI;

Tabela wskaźników i wybór projektów

10.  zwraca uwagę, że zgodnie z rozporządzeniem przed wybraniem projektu, który ma uzyskać wsparcie z EFIS, należy poddać go analizie due diligence i procesowi decyzyjnemu w ramach struktur zarządzania zarówno EBI, jak i EFIS; zauważa, że promotorzy projektów oczekują szybkiego otrzymywania informacji zwrotnych i zwiększenia przejrzystości w odniesieniu do zarówno kryteriów wyboru, jak i wielkości oraz rodzaju/transzy ewentualnego wsparcia z EFIS; wzywa do zapewnienia większej przejrzystości, aby bardziej zachęcić promotorów projektów do ubiegania się o wsparcie z EFIS, w tym poprzez udostępnienie tabeli wskaźników wnioskodawcom ubiegającym się o finansowanie z EFIS; apeluje o zwiększenie przejrzystości procesu decyzyjnego w odniesieniu do kryteriów wyboru i wsparcia finansowego oraz o jego przyspieszenie, przy dalszym zapewnieniu solidnej analizy due diligence w celu ochrony zasobów UE; podkreśla, że w celu uproszczenia procesu oceny, w szczególności w odniesieniu do platform inwestycyjnych, należy zachęcać do wspólnej analizy due-diligence ze strony EBI i krajowych banków prorozwojowych lub delegowania przez EBI przedstawicieli do tych banków;

11.  uważa, że kryteria oceny projektów i kwalifikujących się podmiotów powinny zostać doprecyzowane; wnioskuje o przekazanie przez organy zarządzające EFIS dalszych informacji na temat przeprowadzonych ocen wszystkich projektów odpowiednio zatwierdzonych w ramach EFIS, zwłaszcza w odniesieniu do ich dodatkowości, ich wkładu w trwały wzrost gospodarczy oraz ich zdolności w zakresie tworzenia miejsc pracy, zgodnie ze wskazaniem w rozporządzeniu; w odniesieniu do kwalifikujących się podmiotów, wzywa do wprowadzenia ścisłych zasad ładu korporacyjnego dla tego typu podmiotów, tak aby stały się one akceptowalnymi partnerami dla EFI, z poszanowaniem unijnych zasad i standardów Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

12.  przypomina, że tabela wskaźników stanowi narzędzie stosowane przez komitet inwestycyjny do określenia priorytetów odnoszących się do wykorzystania gwarancji UE na działania charakteryzujące się wyższą punktacją i wartością dodaną i że musi być wykorzystywana do tego celu przez komitet inwestycyjny; zamierza ocenić, czy tabela i zawarte w niej wskaźniki są odpowiednio kontrolowane, stosowane i wykorzystane; wnioskuje o właściwe stosowanie kryteriów wyboru projektów i zwiększenie przejrzystości tego procesu; przypomina, że zgodnie z załącznikiem do obecnego rozporządzenia przy klasyfikowaniu projektów komitet inwestycyjny musi w jednakowy sposób traktować każdy filar tabeli wskaźników niezależnie od tego, czy dany filar jest oceniany w formie punktacji liczbowej, czy też obejmuje wskaźniki jakościowe i ilościowe, które nie mają charakteru punktacji; ubolewa, że w obecnych tabelach wskaźników filar 3, dotyczący technicznych aspektów projektów, ma takie samo znaczenie jak filary 1 i 2, które odnoszą się do istotniejszych pożądanych wyników; krytykuje fakt, że sam EBI przyznaje, iż eksperci komitetu inwestycyjnego wykorzystują czwarty filar tylko w celach informacyjnych, a nie w do celów podejmowania decyzji; domaga się, aby tabele wskaźników, z wyjątkiem szczególnie chronionych informacji handlowych, były podawane do publicznej wiadomości po podjęciu ostatecznej decyzji w sprawie projektu;

13.  przyjmuje do wiadomości, że przygotowanie nowych innowacyjnych projektów może trwać kilka lat oraz że EBI działa pod presją osiągnięcia celu w wysokości 315 mld EUR, dlatego nie miał wyboru i musiał niezwłocznie uruchomić działania w ramach EFIS; jest jednak zaniepokojony faktem, że dotychczas EBI podczas wdrażania EFIS opierał się głównie na własnym wykazie projektów obejmującym projekty obarczone niewielkim ryzykiem, ograniczając w ten sposób własne działania w zakresie finansowania konwencjonalnego; obawia się, że EFIS nie zapewnia uzupełniającego finansowania innowacyjnych projektów obarczonych dużym ryzykiem; podkreśla, że nawet gdy projekt kwalifikuje się do uznania za działanie specjalne, niekoniecznie oznacza to, że jest on ryzykowny; jednak zaliczenie projektu do działań specjalnych może także wynikać z faktu, że jego finansowanie zostało zorganizowane w sztucznie ryzykowny sposób, co sugeruje, że także projekty o bardzo małym ryzyku mogą z łatwością zostać zaliczone do projektów obarczonych dużym ryzykiem; podkreśla, że nie należy obniżać kryteriów dla projektów wyłącznie po to, by osiągnąć polityczny cel 315 mld EUR przeznaczonych na uruchomione inwestycje;

14.  wnioskuje, aby EBI podał dane szacunkowe dotyczące swojej potencjalnej rocznej zdolności udzielania pożyczek w wymiarze średnioterminowym, z uwzględnieniem EFIS i potencjalnych zmian w przepisach, oraz kontynuował udzielanie pożyczek na poziomie 70–75 mld EUR rocznie, wykorzystując w tym celu zyski, zwroty z programów itp., oraz by stosował EFIS jako narzędzie uzupełniające; zwraca uwagę, że oznaczałoby to zwiększenie zakresu działalności EBI do poziomu wynoszącego łącznie co najmniej 90 mld EUR zamiast 75 mld EUR;

15.  uważa za istotne omówienie problemu, czy efekt dźwigni finansowej na poziomie 15 jest właściwy do tego, by umożliwić EFIS wspieranie wysokiej jakości projektów obarczonych większym ryzykiem i wzywa Komisję do sporządzenia oceny w tym zakresie; przypomina, że ten efekt dźwigni finansowej na poziomie 15 jest oparty na portfelu i odzwierciedla doświadczenie EBI w zakresie finansowania z myślą o usunięciu niedoskonałości rynku; zachęca do rozważenia celów publicznych, które powinny zostać osiągnięte przez EFIS w uzupełnieniu do wymogu dotyczącego zakresu działalności; sugeruje, aby uwzględnione zostały również cele Unii przyjęte na paryskiej konferencji klimatycznej (COP 21); zachęca EBI do upublicznienia dotychczas osiągniętego efektu dźwigni i leżącej u jego podstaw procedury obliczeń;

16.  podkreśla, że projekty na małą skalę często napotykają trudności w dostępie do potrzebnego im finansowania; zauważa z niepokojem, że podmioty realizujące małe projekty wstrzymują się od składania wniosków o finansowanie przez EFIS ze względu na wielkość tych projektów lub uznaje się takie projekty za niekwalifikujące się z tego względu; wskazuje na znaczące skutki, jakie mały projekt mógłby mimo to wywierać w skali kraju lub regionu; podkreśla konieczność wzmocnienia pomocy technicznej zapewnianej przez Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI), które jest narzędziem przeznaczonym do doradzania i towarzyszenia promotorom projektów prowadzonych na małą skalę w opracowywaniu i łączeniu tych projektów za pośrednictwem platform inwestycyjnych lub umów ramowych; apeluje do rady kierowniczej o zwrócenie uwagi na tę kwestię i przedstawienie propozycji mających na celu poprawę tej sytuacji;

Zróżnicowanie sektorowe

17.  podkreśla, że EFIS jest instrumentem kierowanym popytem, któremu powinny jednak przyświecać cele polityczne ustanowione w rozporządzeniu i określone przez radę kierowniczą; wzywa do zintensyfikowania działań informacyjnych i dostarczania informacji sektorom, które nie mogły do tej pory w pełni skorzystać z EFIS pomimo istniejącego w nich niezaspokojonego zapotrzebowania na inwestycje; zauważa w tym względzie, że w celu zwiększenia popytu na inwestycje należy podjąć więcej działań w skali makroekonomicznej na szczeblu UE;

18.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wszystkie sektory określone w rozporządzeniu w sprawie EFIS zostały objęte finansowaniem w ramach EFIS; wskazuje jednak, że niektóre sektory nie są reprezentowane w dostatecznym stopniu, zwłaszcza sektor infrastruktury socjalnej, sektor zdrowia i edukacji, dla których przeznaczono tylko 4 % finansowania zatwierdzonego w ramach EFIS; zwraca uwagę, że może to wynikać z różnych powodów, takich jak np. z brak doświadczenia i know-how ze strony niektórych sektorów w stosowaniu sposobów uzyskiwania dostępu do EFIS lub też z faktu, iż w chwili uruchomienia EFIS oferowały one już lepsze możliwości inwestycyjne pod względem gotowych do realizacji projektów mogących stanowić zabezpieczenie kredytu; w tym kontekście zachęca EBI do dyskusji na temat sposobu poprawy zróżnicowania sektorowego w powiązaniu z celami określonymi w rozporządzeniu, a także kwestii ewentualnego rozszerzenia wsparcia z EFIS na inne sektory;

19.  przypomina, że porozumienie klimatyczne przyjęte przez UE podczas COP 21 wymaga znacznej zmiany w kierunku zrównoważonych inwestycji, które EFIS powinien w pełni wspierać; podkreśla, że inwestycje w ramach EFIS powinny być spójne z tym zobowiązaniem; podkreśla potrzebę lepszego informowania na temat zmiany klimatu;

20.  podkreśla potrzebę zwiększenia odsetka środków przeznaczonych na projekty długoterminowe, takie jak sieci telekomunikacyjne, lub na projekty obarczone względnie dużym ryzykiem, charakteryzującym nowe i najbardziej zaawansowane, dopiero powstające technologie; zwraca uwagę, że inwestycje w infrastrukturę szerokopasmową i 5G, w bezpieczeństwo cybernetyczne, w cyfryzację gospodarki tradycyjnej, w mikroelektronikę, w obliczenia o wysokiej wydajności (HPC) mogą jeszcze bardziej zmniejszyć przepaść cyfrową;

21.  ubolewa nad brakiem limitów koncentracji na początkowym etapie uruchamiania; przypomina, że sektor transportu wniósł największy wkład w fundusz EFIS – 2,2 mld EUR z 8 mld EUR, co stanowi ponad 25 % łącznego funduszu gwarancyjnego; zauważa z zaniepokojeniem, że sektor transportu otrzymał jedynie około 13 % wszystkich inwestycji uruchomionych i udostępnionych dotychczas w ramach obszaru infrastruktury i innowacji EFIS, co znacznie odbiega od wynoszącego 30 % limitu określonego dla każdego poszczególnego sektora; wzywa komitet inwestycyjny do zwrócenia szczególnej uwagi na projekty dotyczące sektora transportu, ponieważ są one nadal w niewielkim stopniu obecne w portfelu inwestycyjnym, a transport odgrywa ważną rolę we wzroście gospodarczym i bezpieczeństwie obywateli;

Ład administracyjno-regulacyjny

22.  zauważa, że struktury zarządzania EFIS zostały w pełni wdrożone w ramach EBI; uważa, że w celu podniesienia skuteczności i odpowiedzialności EFIS należy omówić warianty całkowitego wydzielenia struktury zarządzania EFIS ze struktury zarządzania EBI;

23.  przypomina, że dyrektor zarządzający jest odpowiedzialny za bieżące zarządzanie EFIS, przygotowanie i prowadzenie posiedzeń komitetu inwestycyjnego oraz reprezentację zewnętrzną; przypomina, że dyrektorowi zarządzającemu pomaga w tych czynnościach zastępca dyrektora zarządzającego; wyraża ubolewanie, że w praktyce odpowiednie role, zwłaszcza rola zastępcy dyrektora zarządzającego, nie zostały jasno określone; zachęca EBI do rozważenia bardziej przejrzystego określenia zadań dyrektora zarządzającego i jego zastępcy w celu zapewnienia przejrzystości i rozliczalności; uważa za istotne, aby dyrektor zarządzający, wspierany przez zastępcę, nadal ustalał porządek obrad na posiedzeniach komitetu inwestycyjnego; proponuje ponadto, że dyrektor zarządzający powinien opracować procedury eliminowania potencjalnych konfliktów interesów w komitecie inwestycyjnym, składać sprawozdania radzie kierowniczej i proponować sankcje za naruszenie przepisów, a także środki ich realizacji; uważa, że władza dyrektora zarządzającego i zastępcy dyrektora zarządzającego w zakresie wykonywania tych zadań mogłaby zostać wzmocniona przez przyznanie im większej niezależności od EBI; z tego powodu zachęca EBI do zbadania możliwości zwiększenia niezależności dyrektora zarządzającego i zastępcy dyrektora zarządzającego;

24.  przypomina, że eksperci komitetu inwestycyjnego są odpowiedzialni za wybór projektów EFIS, udzielanie gwarancji UE oraz zatwierdzanie działań z platformami inwestycyjnymi i krajowymi bankami lub instytucjami prorozwojowymi; przypomina ponadto, że są oni niezależni; wyraża w związku z tym zaniepokojenie udokumentowanymi przypadkami konfliktu interesów ze strony członków komitetu inwestycyjnego, których należy za wszelką cenę unikać w przyszłości;

25  uważa, że procedura wyboru projektów nie jest wystarczająco przejrzysta; podkreśla, że EBI powinien dokonać usprawnień w odniesieniu do procesu ujawniania informacji o projektach zatwierdzonych w ramach EFIS, z podaniem właściwego uzasadnienia dotyczącego dodatkowości i tabeli wskaźników, a także wkładu projektów w osiąganie celów EFIS ze szczególnym podkreśleniem oczekiwanego wpływu działań EFIS na luki inwestycyjne w Unii;

26.  zachęca EBI do rozważenia możliwości zacieśnienia współpracy między komitetem inwestycyjnym a radą kierowniczą za pośrednictwem dyrektora zarządzającego; uważa za istotne, aby dyrektor zarządzający uczestniczył w posiedzeniach rady kierowniczej, co umożliwiło by mu informowanie rady o przyszłych działaniach;

27.  proponuje omówienie środków mających na celu zwiększenie przejrzystości struktur zarządzania EFIS na potrzeby Parlamentu i wprowadzenie do rady kierowniczej kolejnego pełnoprawnego członka wyznaczonego przez Parlament; wzywa organy zarządzające EFIS do aktywnej wymiany informacji z Parlamentem;

Krajowe banki prorozwojowe

28.  przypomina, że ze względu na wiedzę fachową, jaką dysponują, krajowe banki prorozwojowe są zasadniczym czynnikiem decydującym o sukcesie EFIS, ponieważ funkcjonują blisko lokalnych rynków i dobrze je znają; stwierdza, że dotychczas nie wykorzystano w odpowiednim zakresie efektu synergii; zauważa, że istnieje ryzyko wyparcia lokalnych instytucji przez EBI i zachęca EBI do zwiększania możliwości w zakresie przyciągania partnerów na szczeblu krajowym i niższym niż krajowy; wzywa EBI do wspierania wzmacniania istniejących struktur bankowości publicznej, tak aby aktywnie ułatwiać wymianę dobrych praktyk i znajomości rynku między tymi instytucjami; uważa w związku z tym, że krajowe banki prorozwojowe powinny mieć na celu zawieranie umów o współpracy z Europejskim Funduszem Inwestycyjnym (EFI); przyznaje, że EFIS i EBI coraz chętniej realizują transze podporządkowane z krajowymi bankami prorozwojowymi, i wzywa je do kontynuowania tych działań; zachęca Komisję i EBI do omówienia kwestii ewentualnej użyteczności uwzględnienia wiedzy fachowej, jaką dysponują krajowe banki prorozwojowe, przez radę kierowniczą;

Platformy inwestycyjne

29.  przypomina, że należy umożliwić zróżnicowane inwestycje ukierunkowane geograficznie lub tematycznie przez wspieranie finansowania i łączenia projektów i funduszy z różnych źródeł; z zaniepokojeniem zauważa, że pierwszą platformę inwestycyjną utworzono dopiero w trzecim kwartale 2016 r. oraz że to opóźnienie utrudnia zarówno możliwość finansowania z EFIS mniejszych projektów, jak i rozwój projektów transgranicznych; podkreśla potrzebę uproszczenia zasad tworzenia platform inwestycyjnych; zwraca się do EBI i Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI) o promowanie korzystania z platform inwestycyjnych jako sposobu na uzyskanie zróżnicowania inwestycji pod względem geograficznym i tematycznym;

30.  wzywa organy zarządzające EFIS do poświęcenia większej uwagi platformom inwestycyjnym, mając na względzie możliwość uzyskania dzięki nim jak największych korzyści z przezwyciężenia barier inwestycyjnych, zwłaszcza w państwach członkowskich, w których rynki finansowe są słabiej rozwinięte; zachęca EBI do przekazywania zainteresowanym podmiotom, w tym organom krajowym, regionalnym i lokalnym, pełniejszych informacji na temat tych platform oraz warunków i kryteriów ich tworzenia; uznaje rolę władz lokalnych i regionalnych we wskazywaniu projektów strategicznych i zachęcaniu do uczestnictwa w nich;

31.  proponuje dyskusję poświęconą dodatkowym środkom promowania platform inwestycyjnych, takim jak priorytetowe zatwierdzanie projektów przedstawionych za pośrednictwem platformy, łączenie mniejszych projektów i umów grupowych oraz ustanawianie mechanizmów finansowania grup umów; uważa, że należy w szczególności promować platformy transnarodowe, ponieważ wiele projektów energetycznych i cyfrowych ma wymiar transnarodowy;

Instrumenty finansowe

32.  przypomina, że EBI opracował nowe instrumenty finansowe do celów EFIS, aby udostępnić zindywidualizowane produkty na potrzeby finansowania obarczonego dużym ryzykiem; wzywa EBI do dalszego zwiększania wartości dodanej przez koncentrowanie się na bardziej ryzykownych produktach finansowych, takich jak finansowanie podporządkowane i instrumenty rynku kapitałowego; wyraża obawy w związku z krytycznymi uwagami promotorów projektów, którzy twierdzą, że zapewnione instrumenty finansowania nie odpowiadają potrzebom ich projektów (projekty obarczone dużym ryzykiem często wymagają wkładu finansowego na początku w celu uruchomienia inwestycji, a nie przekazywania co roku mniejszych kwot), oraz w związku z faktem, że inwestorzy podkreślają, iż nie są obecnie w stanie uczestniczyć w finansowaniu przez EFIS ze względu na brak odpowiednich niepublicznych instrumentów kapitałowych; zachęca EBI do zbadania tej kwestii we współpracy z promotorami projektów i inwestorami; ponadto zachęca EBI do zbadania, jak rozwój obligacji ekologicznych może zmaksymalizować potencjał EFIS w finansowaniu projektów wywierających pozytywny wpływ na środowisko lub klimat;

Zróżnicowanie geograficzne

33.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że do końca 2016 r. wszystkie 28 państw otrzymało wsparcie z EFIS; odnotowuje jednak z zaniepokojeniem, że do dnia 30 czerwca 2016 r. 15 państw UE otrzymało 91 % wsparcia z EFIS, podczas gdy 13 państw UE otrzymało jedynie 9 % wsparcia z EFIS; wyraża ubolewanie, że ze wsparcia z EFIS skorzystała głównie ograniczona liczba państw, w których luki inwestycyjne są już mniejsze niż średnia unijna; zauważa, że w krajach korzystających często występuje nierówny rozkład geograficzny projektów finansowanych z EFIS; uważa, iż istnieje ryzyko koncentracji terytorialnej i podkreśla potrzebę zwrócenia większej uwagi na regiony słabiej rozwinięte w 28 państwach członkowskich; wzywa EBI do zapewnienia dalszej pomocy technicznej państwom i regionom, które w mniejszym stopniu skorzystały z wsparcia z EFIS;

34.  przyjmuje do wiadomości, że istnieje powiązanie pomiędzy PKB a liczbą zatwierdzonych projektów; przyznaje, że większe państwa członkowskie są w stanie korzystać z bardziej rozwiniętych rynków kapitałowych i z tego względu mają większe szanse na skorzystanie z instrumentu podlegającego zasadom rynkowym, jakim jest EFIS; podkreśla, że mniejsze wsparcie z EFIS w 13 państwach UE można przypisać innym czynnikom, takim jak mała skala projektów, peryferyjne położenie geograficzne danego regionu i konkurencja ze strony europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; zauważa jednak z niepokojem, że określone państwa odnoszą nieproporcjonalnie duże korzyści, i podkreśla potrzebę dalszego zróżnicowania rozmieszczenia geograficznego, zwłaszcza w kluczowych sektorach, takich jak modernizacja i poprawa wydajności i stabilności gospodarek ukierunkowana przede wszystkim na rozwój technologiczny; zwraca się do Komisji o dalsze badanie i określenie przyczyn obecnego rozmieszczenia geograficznego;

Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego

35.  przywiązuje najwyższą wagę do działalności ECDI; uważa, że jego misja przewidująca działanie jako jeden punkt dostępu do kompleksowej pomocy doradczej i technicznej na wszystkich etapach cyklu projektowego w znacznym stopniu odpowiada na wzrastające zapotrzebowanie organów władzy i promotorów projektów na pomoc i wsparcie techniczne;

36.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ECDI działa od września 2015 r., przeszedłszy etap szybkiego wdrażania; uznaje, że ze względu na ograniczony okres funkcjonowania i niedobory kadrowe na początkowym etapie nie wszystkie usługi świadczone przez ECDI zostały w pełni rozwinięte, a działalność skupiła się przede wszystkim na zapewnieniu wsparcia w tworzeniu i opracowywaniu projektów, doradztwie w zakresie polityki i analizie projektów; podkreśla potrzebę zatrudnienia przez ECDI ekspertów z różnych dziedzin kompetencji, tak aby zapewnić lepiej ukierunkowane doradztwo, działania komunikacyjne i wsparcie dla sektorów, które nie wykorzystują w pełni możliwości związanych z EFIS;

37.  jest przekonany, że ECDI może odegrać nadrzędną rolę w wyeliminowaniu wielu niedociągnięć we wdrażaniu EFIS; wyraża głębokie przekonanie, że osiągnięcie tego celu wymaga przyjęcia bardziej aktywnej postawy w zapewnianiu pomocy w takich dziedzinach, jak ustanawianie platform inwestycyjnych, także ze względu na ich znaczenie w finansowaniu mniejszych projektów; podkreśla ponadto rolę ECDI w zapewnianiu doradztwa łączącego inne unijne źródła finansowania z EFIS;

38.  podobnie uważa, że ECDI może aktywnie przyczynić się do zróżnicowania geograficznego i sektorowego nie tylko przez świadczenie usług w odniesieniu do wszystkich regionów i większej liczby sektorów, ale także przez wspieranie EBI w podejmowaniu działań; uważa, że ECDI może odegrać istotną rolę w dążeniu do osiągnięcia celu spójności ekonomicznej, terytorialnej i społecznej;

39.  przypomina, że rozporządzenie w sprawie EFIS uprawnia ECDI do wykorzystywania wiedzy lokalnej w celu ułatwienia wsparcia z EFIS w całej Unii; uważa, że konieczne są znaczne ulepszenia w tej dziedzinie, w szczególności ściślejsza współpraca z odpowiednimi instytucjami krajowymi; przywiązuje wielką wagę do świadczenia usług na szczeblu lokalnym, także w celu uwzględnienia szczególnych sytuacji i lokalnych potrzeb, zwłaszcza w państwach, które nie dysponują doświadczonymi krajowymi instytucjami prorozwojowymi lub krajowymi bankami prorozwojowymi; uważa, że uwzględnienie tego aspektu wymaga wzmocnienia powiązań z innymi lokalnymi dostawcami usług;

40.  oczekuje zakończenia przez ECDI procesów rekrutacji i osiągnięcia pełnej liczby pracowników bez dalszego opóźnienia; wyraża jednak wątpliwości, czy przewidywana liczebność personelu ECDI będzie wystarczająca do świadczenia wymaganych usług doradztwa oraz podołania zarówno coraz większemu obciążeniu pracą, jak i rozszerzonym uprawnieniom;

41.  podkreśla, że ECDI musi wzmocnić charakter świadczonych usług, poprawić komunikację oraz podnieść świadomość i wiedzę na temat swojej działalności wśród zainteresowanych podmiotów; uważa, że do osiągnięcia tego celu należy wykorzystać wszystkie odpowiednie kanały komunikacji, w tym na szczeblu krajowym i lokalnym;

Europejski portal projektów inwestycyjnych (EPPI)

42.  wyraża ubolewanie, że Europejski portal projektów inwestycyjnych (EPPI) został uruchomiony przez Komisję dopiero w dniu 1 czerwca 2016 r., niemal rok po przyjęciu rozporządzenia w sprawie EFIS; zwraca uwagę, że portal funkcjonuje, obecnie podając informacje o 139 projektach, ale uważa, że ta sytuacja jest wciąż bardzo daleka od oczekiwań wobec portalu w czasie przyjęcia rozporządzenia w sprawie EFIS;

43.  uważa, że EPPI stanowi dla promotorów projektów łatwą w obsłudze platformę, która ma na celu zwiększenie widoczności ich projektów inwestycyjnych w przejrzysty sposób; uważa jednak, że kluczem do sukcesu portalu jest znaczące zwiększenie jego widoczności, aby był on powszechnie uznawany za użyteczne, niezawodne i skuteczne narzędzie przez zarówno inwestorów, jak i promotorów projektów; wzywa Komisję do aktywnej realizacji tych założeń przez wydatne działania w sferze komunikacji;

44.  zwraca uwagę, że koszty związane z ustanowieniem i rozwojem EPPI, zarządzaniem nim, wspieraniem i utrzymywaniem go oraz odnośnym hostingiem są obecnie pokrywane z budżetu UE w ramach rocznego przydziału środków w wysokości 20 mln EUR przewidzianych dla ECDI; przypomina jednak, że opłaty nakładane na prywatnych promotorów projektów, którzy rejestrują swoje projekty na portalu, stanowią dochody EPPI przeznaczone na określony cel i w przyszłości będą głównym źródłem jego finansowania;

Gwarancja

45.  przypomina, że Unia zapewnia EBI nieodwołalną i bezwarunkową gwarancję obejmującą działania w zakresie finansowania i inwestycji w ramach EFIS; jest przekonany, że gwarancja UE umożliwia EBI podejmowanie większego ryzyka w obszarze infrastruktury i innowacji oraz pozwala na zwiększenie i przyspieszenie finansowania MŚP, spółek o średniej kapitalizacji w ramach programu na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, a także funduszy unijnych dla innowatorów wspieranych w ramach obszaru MŚP; jest zdania, że próg w wysokości 25 mln EUR, który wydaje się być wykorzystywany przez EBI do zwykłych operacji kredytowych, nie powinien mieć zastosowania do EFIS, w celu zwiększenia finansowania mniejszych projektów oraz ułatwiania dostępu MŚP i innym potencjalnym beneficjentom;

46.  podkreśla, że ze względu na bardzo intensywne wykorzystywanie środków, które odzwierciedla wysoki popyt na rynku, przyznano dodatkowo 500 mln EUR dla obszaru MŚP z portfela dłużnego obszaru infrastruktury i innowacji zgodnie z obowiązującymi ramami prawnymi; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ze względu na elastyczność rozporządzenia w sprawie EFIS przyznano dodatkowe finansowanie z korzyścią dla MŚP i spółek o średniej kapitalizacji; zamierza ściśle monitorować udzielanie gwarancji w tych dwóch obszarach; zauważa ponadto, że od dnia 30 czerwca 2016 r. operacje zatwierdzone w obszarze infrastruktury i innowacji wyniosły jedynie 9 % łącznej wartości docelowej;

47.  przypomina, że fundusz gwarancyjny UE jest finansowany przede wszystkim z budżetu UE; bierze pod uwagę wszystkie odpowiednie oceny sugerujące, że obecny wskaźnik rezerw funduszu gwarancyjnego w wysokości 50 % wydaje się ostrożny i rozważny pod względem pokrycia potencjalnych strat oraz że budżet Unii byłby chroniony już po skorygowaniu docelowego wskaźnika do 35 %; zamierza zbadać, czy wnioski o obniżenie docelowego wskaźnika będą miały wpływ na jakość i rodzaj wybranych projektów; podkreśla, że dotychczas nie było przypadków uruchomienia gwarancji z powodu powstania zaległości w związku z działaniami EBI lub EFI;

Przyszłe finansowanie, możliwości funduszu

48.  zwraca uwagę, że Komisja złożyła wniosek dotyczący rozszerzenia EFIS pod względem zarówno czasu trwania, jak i możliwości finansowych, co będzie miało wpływ na budżet UE; wyraża zamiar przedstawienia alternatywnych propozycji finansowania;

49.  przypomina, że zachęcano państwa członkowskie do wniesienia wkładu do EFIS w celu zwiększenia jego możliwości, co pozwoliłoby na wspieranie inwestycji obarczonych większym ryzykiem; wyraża ubolewanie, że pomimo uznania takich inwestycji za działanie jednorazowe w rozumieniu art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych i art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu, państwa członkowskie nie podjęły tej inicjatywy; zwraca się do EBI i Komisji o informację, czy te instytucje podjęły w międzyczasie działania mające na celu przekonanie państw członkowskich do wniesienia wkładu do EFIS oraz czy zdołałyby przyciągnąć innych inwestorów; zachęca Komisję i EBI do wzmożenia działań w tym kierunku;

Komplementarność z innymi unijnymi źródłami finansowania

50.  zwraca uwagę, że wiedza Komisji i EBI o nakładaniu się EFIS i instrumentów finansowych budżetu UE oraz konkurencji między nimi doprowadziła do przyjęcia wytycznych zalecających łączenie finansowania w ramach EFIS i europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; podkreśla, że w żadnym wypadku łączenie tych dwóch źródeł finansowania nie powinno odbywać się ze szkodą dla wysokości i ukierunkowania finansowania w postaci dotacji z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; wskazuje jednak na utrzymujące się różnice w kryteriach kwalifikowalności, przepisach, ramach czasowych sprawozdawczości i stosowaniu przepisów dotyczących pomocy państwa, które utrudniają korzystanie z łączonego finansowania; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja zaczęła zajmować się tymi problemami we wniosku dotyczącym zmiany rozporządzenia finansowego, i ma nadzieję, że niezwłocznie wprowadzi się taką zmianę w celu ułatwienia łącznego korzystania z funduszy przy jednoczesnym ograniczeniu konkurencji między instrumentami i ich nakładania się; uważa, że konieczne są dalsze działania oraz że drugi i trzeci filar planu inwestycji mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tego celu;

51.  sugeruje, że Komisja powinna przedstawiać w swoich regularnych sprawozdaniach wykaz projektów, które korzystają z łączenia dotacji w ramach instrumentu „Łącząc Europę” z EFIS;

52.  zauważa, że oparte na partnerstwie publiczno-prywatnym (PPP) projekty w dziedzinie infrastruktury transportu powinny zazwyczaj opierać się na zasadzie „użytkownik płaci” w celu odciążenia budżetów publicznych i podatników w związku z budową i utrzymaniem infrastruktury; zauważa, że istotne jest koordynowanie różnych typów finansowania UE w celu dopilnowania, by cele unijnej polityki transportowej zostały osiągnięte w całej UE, i że nie należy promować funduszy typu PPP kosztem funduszy strukturalnych;

Podatki

53.  wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że w niektórych przypadkach EBI za pośrednictwem EFIS wywierał nacisk na wspieranie projektów, które zostały opracowane przy udziale przedsiębiorstw w rajach podatkowych; apeluje do EBI i EFI o powstrzymanie się od wykorzystywania struktur ukierunkowanych na unikanie opodatkowania oraz od angażowania się w ich działalność, co dotyczy w szczególności systemów agresywnego planowania podatkowego, a także od wykorzystywania praktyk niezgodnych z unijnymi zasadami dobrego zarządzania w zakresie podatków określonymi w odpowiednich przepisach UE, w tym w zaleceniach i komunikatach Komisji, i angażowania się w takie praktyki; domaga się, by żaden projekt ani promotor projektu nie mógł być zależny od osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność w państwie figurującym na przyszłej wspólnej unijnej liście jurysdykcji podatkowych niechętnych współpracy;

Komunikacja i widoczność

54.  zauważa, że wielu promotorów projektów nie wie o istnieniu EFIS lub nie ma wystarczająco jasnego obrazu tego, co EFIS może im zaoferować, a także jakie są szczegółowe kryteria kwalifikowalności oraz jakie konkretne kroki należy podjąć, składając wniosek o finansowanie; podkreśla, że należy podjąć dalsze działania, w tym zapewnić ukierunkowane, udzielane w języku urzędowym UE, wsparcie techniczne w państwach członkowskich, które w mniejszym stopniu skorzystały z wsparcia z EFIS , w celu podniesienia świadomości na temat tego, czym jest EFIS, konkretnych produktów i usług, jakie ma do zaoferowania, oraz roli platform inwestycyjnych i krajowych banków prorozwojowych;

55.  apeluje, aby wszystkie materiały informacyjne i inne materiały związane z procedurą finansowania, tłumaczyć na wszystkie języki państw członkowskich, tak aby ułatwić pozyskiwanie informacji i dostęp na szczeblu lokalnym;

56.  wyraża zaniepokojenie w związku z faktem, że bezpośrednie wsparcie udzielane pośrednikom finansowym, którzy ponoszą następnie odpowiedzialność za alokację środków finansowych UE, może prowadzić do sytuacji, w których końcowy beneficjent nie będzie wiedział, że korzysta z finansowania z EFIS, i apeluje o znalezienie rozwiązań mających na celu zwiększenie widoczności EFIS; w związku z tym wzywa EBI do uwzględnienia w umowach dotyczących EFIS specjalnej klauzuli wyjaśniającej promotorowi projektu, że otrzymane środki finansowe zostały udzielone z budżetu EFIS/UE;

Rozszerzenie

57.  uznaje, że sam EFIS – i to w ograniczonej skali – prawdopodobnie nie zdoła zlikwidować luki inwestycyjnej w Europie, niemniej jednak stanowi centralny filar planu inwestycji UE i sygnalizuje jej determinację w dążeniu do rozwiązania tej kwestii; wzywa do wnoszenia dalszych wniosków dotyczących sposobów stałego podnoszenia poziomu inwestycji w Europie;

°

°  °

58.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz parlamentom i rządom państw członkowskich.

• [1]  Dz.U. L 169 z 1.7.2015, s. 1.
• [2]  http://www.eib.org/attachments/strategies/efsi_2015_report_ep_council_en.pdf
• [3]  http://www.eib.org/attachments/ev/ev_evaluation_efsi_en.pdf, wrzesień 2016 r.
• [4]  Sprawozdanie z dnia 14 listopada 2016 r., https://ec.europa.eu/priorities/sites/beta-political/files/ey-report-on-efsi_en.pdf
• [5]  Dz.U. C 465/1 z 13.12.2016.

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (*) (6.4.2017)

dla Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(2016/2064(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej (*): Marian-Jean Marinescu

(*) Komisje zaangażowane – art. 54 Regulaminu

WSKAZÓWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Budżetowej oraz do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  z zadowoleniem przyjmuje sprawne wdrożenie EFIS oraz szacowane uruchomione inwestycje EFIS z operacji zatwierdzonych przez EBI i EFI, których kwota wynosi ponad 160 mld EUR, co stanowi ponad 50 % całkowitej kwoty inwestycji, jaka ma zostać uruchomiona do 2018 r.; przypomina jednak, że należy uwzględnić różnicę między zatwierdzonymi działaniami a wypłatami; ponadto zwraca uwagę, że tylko około 60 % łącznej oczekiwanej kwoty inwestycji uruchomionych przez EFIS pochodzi z finansowania prywatnego, zaś pozostała kwota to środki EBI (średnio 20-25 %) i połączone zasoby z narodowych banków prorozwojowych, organów publicznych i funduszy UE (europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjne, instrumentu „Łącząc Europę”);

2.  przypomina, że wszystkie dostępne informacje potwierdzają, iż inwestycje EFIS zostały uruchomione zgodnie z oczekiwaniami, podkreśla jednak, że dla decydentów kluczowe znaczenie ma poznanie kwot, które zostały już przekazane przedsiębiorstwom; uważa, że obliczanie procentowego udziału inwestycji prywatnych ma kluczowe znaczenie przy ocenie skuteczności EFIS; uważa, że w celu zapewnienia przejrzystości danych dostarczanych przez EBI i Komisję, bardzo duże znaczenie miałoby publikowanie wypłaconych kwot;

3.  zwraca uwagę, że w UE wciąż występuje luka inwestycyjna, i stwierdza, że EFIS może przyczynić się do jej likwidacji; podkreśla, że celem EFIS nie jest maksymalizacja efektu dźwigni lub szybkości i wielkości inwestycji, lecz wspieranie zrównoważonych projektów, które pobudzają gospodarkę realną i prowadzą do długofalowych korzyści środowiskowych i społecznych, a zarazem zapewniają dodatkowość i jakość;

4  ubolewa nad brakiem przekazywanych w czasie rzeczywistym informacji na temat kwoty wykorzystanej gwarancji; odnotowuje, że wiele ocen wskazuje na efekt mnożnikowy wynoszący 14,1; wzywa radę kierowniczą EFIS do publicznego podawania mnożnika w czasie rzeczywistym oraz do korzystania z metodologii obliczeń OECD;

5.  odnotowuje, że na dzień 31 stycznia 2017 r. głównymi beneficjentami byli: według wartości całkowitej: Włochy, Hiszpania, Francja, Wielka Brytania i Niemcy (ponad 60 % ogółu uruchomionych inwestycji); per capita: Finlandia, Irlandia, Estonia, Hiszpania i Włochy; natomiast w stosunku do PKB (w mln EUR): Estonia, Bułgaria, Hiszpania, Litwa i Portugalia;

6.  zwraca uwagę, że według niezależnej oceny[1] do końca czerwca 2016 r. państwa członkowskie UE-15 otrzymały ponad 90 % wsparcia z EFIS, a 13 nowych państw członkowskich otrzymało mniej niż 10 %; ubolewa, że jak dotąd wsparcie EFIS jest rozłożone nierównomiernie pod względem geograficznym i przypomina, że na trzy państwa członkowskie nie powinno przypadać więcej niż 45 % ogółu środków w segmencie infrastruktury i innowacji EFIS; w związku z czym wzywa radę kierowniczą EFIS, aby stale monitorowała i usprawniała geograficzny podział środków, wspierając równowagę i zwiększając produktywność i zrównoważoność w gospodarkach wszystkich państw członkowskich;

7.  uważa, że łączenie dotacji UE z instrumentami finansowymi może przyczynić się do zapewnienia dodatkowości EFIS; zwraca uwagę, że łączone finansowanie z EFIS i europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych zastosowano w przypadku zaledwie 11 projektów w segmencie infrastruktury i innowacji i tylko dwóch projektów w segmencie małych i średnich przedsiębiorstw, które objęły łącznie dziewięć państw członkowskich; zachęca do terminowego przyjęcia zmian do rozporządzenia finansowego i rozporządzenia zbiorczego, które umożliwiłyby uproszczenie łączonego finansowania z EFIS i europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, aby uniknąć konkurencji i powielania działań, zapewnić komplementarność i promować dalszą synergię;

8.  zwraca uwagę, że w ramach tych dwóch segmentów 30 % środków EFIS przeznaczono na MŚP, 23 % na sektor energetyki (choć zaledwie 7 % na efektywność energetyczną), 21 % na badania, rozwój i innowacje, a 10 % na sektor cyfrowy; przypomina, że dodatkowość jest kluczowym kryterium udzielania projektom wsparcia z EFIS, i ubolewa nad brakiem informacji na temat stopnia dodatkowości finansowanych projektów oraz szczegółowej oceny w postaci tabeli wyników; przypomina, że tabela wyników musi być narzędziem pomocnym przy podejmowaniu decyzji; wzywa do zapewnienia przejrzystości systemu punktacji i oceny projektów i domaga się ich publikowania bezpośrednio po dokonaniu oceny danego projektu; podkreśla, że przed udzieleniem wsparcia należy wymagać pełnego przestrzegania kryteriów dodatkowości oraz odpowiedniej procedury należytej staranności; uważa ponadto, że należy zwiększyć dywersyfikację sektorową;

9.  podkreśla konieczność zmiany obecnej definicji dodatkowości przez jej uściślenie i nadanie jej większej skuteczności; uważa, że dodatkowość można by lepiej ocenić, jeśli komitet inwestycyjny udostępniałby profil ryzyka każdego projektu EFIS; przypomina, że obecne rozporządzenie umożliwiło wsparcie projektów o ryzyku niższym niż ryzyko minimalne w ramach działań specjalnych EBI; wzywa EBI do zapewnienia rzeczywistej dodatkowości i uważa, że EFIS powinien zajmować się wyłącznie projektami, które EBI uznałby za niedopuszczalne ze względu na ich ryzykowny charakter, a EFIS nie powinien prowadzić do „rebrandingu” projektów, jak miało to miejsce w przypadku szerokiego wsparcia z EFIS na rzecz projektów w dziedzinie energii, efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł energii, któremu towarzyszyło proporcjonalne zmniejszenie zwykłych inwestycji EBI w tych sektorach; apeluje o przejrzystość procesu podejmowania decyzji przez zapewnienie publicznego ujawniania zbiorczych danych finansowych dotyczących projektów finansowanych przez EBI;

10.  podkreśla potrzebę zwiększenia odsetka środków przeznaczonych na projekty długoterminowe, takie jak sieci telekomunikacyjne, lub na projekty obarczone względnie dużym ryzykiem, charakteryzującym nowe i najbardziej zaawansowane, dopiero powstające technologie; zwraca uwagę, że inwestycje w infrastrukturę szerokopasmową i 5G, w bezpieczeństwo cybernetyczne, w cyfryzację gospodarki tradycyjnej, w mikroelektronikę, w obliczenia o wysokiej wydajności (HPC) mogą jeszcze bardziej zmniejszyć przepaść cyfrową;

11.  ubolewa, że pomimo faktu, iż cechy inwestycji w sektorach takich jak technologie kosmiczne lub technologie ograniczania emisji powinny spełniać wymogi EFIS, dotychczas z puli środków EFIS sfinansowano bardzo niewiele projektów w tych sektorach, i uważa, że EFIS powinien zostać dostosowany do ograniczeń występujących w tych sektorach;

12.  w świetle faktu, że celem EFIS jest przyznawanie środków projektom wysokiego ryzyka, uważa za istotne traktowanie niskiego poziomu rozwoju regionu, w którym projekt jest realizowany lub z którego pochodzi beneficjent, jako dodatkowego czynnika ryzyka;

13.  uważa, że w celu poprawy skuteczności EFIS zarówno na szczeblu krajowym, jak i regionalnym konieczne jest zacieśnienie współpracy między EBI, który zarządza EFIS, a krajowymi i regionalnymi bankami lub instytucjami prorozwojowymi;

14.  zwraca jednak uwagę, że krajowe lub regionalne banki lub instytucje prorozwojowe nie rozwinęły się w takim samym stopniu we wszystkich państwach członkowskich, a ich ograniczony zasięg geograficzny stwarza dodatkowe bariery w odniesieniu do geograficznego zakresu EFIS; uważa, że stworzenie regionalnych lub krajowych banków lub instytucji prorozwojowych powinno być jednym z najważniejszych priorytetów dla państw członkowskich i EFIS, aby pomóc regionom, które potrzebują wsparcia; wzywa EBI i Komisję do zadbania o to, by krajowe lub regionalne banki lub instytucje prorozwojowe miały wysokie miejsce w hierarchii priorytetów Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI) oraz by państwa członkowskie otrzymały niezbędne wsparcie specjalistyczne i pomoc techniczną; wzywa Komisję, aby propagowała i wspierała tworzenie krajowych banków prorozwojowych w regionach, w których ich obecność jest ograniczona, aby wesprzeć małe projekty i zwiększyć dywersyfikację regionalną i sektorową;

15.  biorąc pod uwagę znaczenie przydziału środków dla projektów i obszarów o wysokim stopniu ryzyka, apeluje do EBI, aby nie dopuścił do tego, by stopa oprocentowania środków przyznanych w formie pożyczek stała się elementem odstraszającym beneficjentów i obciążeniem dla nich; wzywa EBI do zwiększenia przejrzystości w odniesieniu do stóp procentowych i prowizji pobieranych za projekty EFIS w Unii oraz do zadbania o to, by aspekty te nie stały się czynnikami dyskryminacji określonych kategorii beneficjentów lub regionów;

16.  podkreśla kluczową rolę ECDI w sukcesie EFIS; zwraca uwagę na jego obiecujący początek, z żalem odnotowuje jednak, że nie było ono dotychczas w stanie działać w pełnym zakresie; podkreśla, że należy zapewnić ECDI niezbędne środki, tj. co najmniej 20 000 000 EUR rocznie, aby pokryć jego koszty i umożliwić mu realizację i intensyfikację działań i usług; podkreśla także znaczenie jak najszybszego rozwiązania problemu niedoboru pracowników, tak aby ECDI mogło podjąć się wykonania wszystkich powierzonych mu zadań i obowiązków;

17.  wzywa ECDI do zwiększenia swojej obecności w państwach, które miały trudności z wykorzystaniem EFIS i które nie posiadają zdolności administracyjnych do przedkładania wykonalnych projektów, w szczególności w państwach objętych polityką spójności; wzywa ponadto ECDI, by udzielało konkretnych porad w celu wsparcia konkretnych projektów w sytuacji, gdy występuje wysoki poziom awersji do ryzyka bądź ryzyko jest podzielone między inwestorów (np. przy projektach transgranicznych/wielonarodowych lub długoterminowych projektach infrastrukturalnych/projektach generujących dochody);

18.  wzywa ECDI do współpracy z odpowiednimi instytucjami krajowymi, aby osiągnąć bardziej zrównoważone pokrycie geograficzne i sektorowe; podkreśla istotną odpowiedzialność ECDI za sprowadzenie EFIS na szczebel lokalny oraz jego rolę jako punktu kompleksowej obsługi w zakresie doradztwa technicznego i finansowego mającego na celu określenie, przygotowanie i opracowanie projektów, a także misję ECDI polegającą na proaktywnym łączeniu małych projektów i tworzeniu platform inwestycyjnych; podkreśla, że zadania te nie zostały zrealizowane w dostatecznym zakresie i powinny być przedmiotem większych wysiłków w nadchodzącym okresie;

19.  zwraca uwagę, że platformy inwestycyjne potrzebują więcej czasu, aby rozpocząć funkcjonowanie; podkreśla ich rolę w łączeniu różnych mniejszych projektów dotyczących tej samej problematyki lub łączenia i ułatwiania realizacji projektów transgranicznych;

20.  przypomina, że jednym z celów EFIS jest pobudzanie małoskalowych, innowacyjnych i ryzykownych projektów między innymi przez łączenie ich, między innym za pośrednictwem platform inwestycyjnych, w większe klastry, które są lepiej przygotowane na inwestycje; wzywa ECDI do rozważenia ustanowienia zdecentralizowanych klastrów regionalnych w celu lepszego dostosowania do specyfiki danego sektora lub regionu, np. w zakresie efektywności energetycznej w Europie Południowo-Wschodniej;

21.  wzywa EBI do wzmocnienia swojej funkcji doradczej, a Komisję do intensyfikacji działań komunikacyjnych i popularyzatorskich, aby zwiększyć wykorzystanie EFIS we wszystkich państwach członkowskich i regionach; wyraża ubolewanie, że wiele zainteresowanych stron wciąż nie ma informacji o EFIS, jego możliwościach i sposobach wnioskowania o wsparcie z EFIS; zauważa ponadto, że w niektórych przypadkach beneficjenci byli nieświadomi tego, że już korzystają ze wsparcia EFIS, głównie ze względu na brak przejrzystości ze strony pośrednika finansowego, który nie poinformował ich o wsparciu z EFIS; jest zdania, że zarówno brak wiedzy na temat dostępności wsparcia z EFIS, jak i nieświadomość faktycznych beneficjentów co do wsparcia z EFIS oznaczają stracone możliwości dla UE; dlatego podkreśla potrzebę poprawy komunikacji i przeprowadzenia kampanii informacyjnej;

22.  apeluje, aby wszystkie materiały informacyjne i inne materiały związane z procedurą finansowania, tłumaczyć na wszystkie języki państw członkowskich, tak aby ułatwić pozyskiwanie informacji i dostęp na szczeblu lokalnym;

23  ubolewa nad faktem, że z uwagi na EFIS zmniejszono środki w wielu liniach budżetowych na lata 2015-2020, co wpływa negatywnie na takie programy jak Horyzont 2020 oraz instrument „Łącząc Europę”; uważa, że w kontekście rewizji WRF ten deficyt budżetowy powinien zostać wyeliminowany, a EFIS powinien być finansowany ze źródeł niezależnych od programów UE, które już zostały zatwierdzone; zwraca się do Komisji, aby począwszy od rewizji WRF przedstawiła pełny harmonogram spłat tych środków;

24.  przypomina o znaczeniu skoncentrowania się na instrumentach finansowych, które wesprą przedłużenie działalności EFIS (EFIS II); uważa, że finansowanie za pośrednictwem EFIS nie powinno zastąpić dotacji z unijnych źródeł finansowania, takich jak europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne, instrument „Łącząc Europę” i program „Horyzont 2020”; wzywa Komisję do określenia alternatywnych źródeł finansowania w odniesieniu do jakiegokolwiek przyszłego przedłużenia obowiązywania EFIS;

25.  podkreśla potrzebę przejrzystości przy stosowaniu tabeli wyników do wyboru operacji EFIS, zwłaszcza potrzebę zapewnienia dostępnych, dokładnych i aktualnych informacji na temat dodatkowości i procesu podejmowania decyzji w sprawie przyznania gwarancji UE; wzywa EBI do publikowania wszystkich informacji na temat wyników ocen skutków dotyczących prowadzonych działań na Europejskim portalu projektów inwestycyjnych, w tym informacji na temat wartości dodanej i dodatkowości każdego finansowanego projektu, uważa, że EBI powinien publikować dane analityczne dotyczące każdego finansowanego projektu, w tym pożyczek realizowanych w ramach EFIS przy udziale pośredników finansowych, oraz oceny ex ante i ex post dla każdego projektu, ze szczegółowym wyjaśnieniem zastosowanych wskaźników i kryteriów wyboru oraz oceny; ponadto uważa, że należy opublikować obiektywne dane dotyczące miejsc pracy utworzonych, bezpośrednio i pośrednio, dzięki EFIS; wzywa Komisję do zwiększenia potencjału i widoczności Europejskiego portalu projektów inwestycyjnych;

26.  jest zdania, że przed zatwierdzeniem proponowanego przedłużenia okresu obowiązywania EFIS należałoby przeprowadzić dodatkową ocenę pierwotnego rozporządzenia w sprawie EFIS; oczekuje, że wnioski zawarte w niniejszym sprawozdaniu, zwłaszcza w odniesieniu do dywersyfikacji regionalnej i sektorowej, dodatkowości oraz przejrzystości procedury wyboru komitetu sterującego i komitetu inwestycyjnego, a także zalecenia Trybunału Obrachunkowego, zostaną należycie wzięte pod uwagę w pracach nad ostatecznym kształtem rozporządzenia przedłużającego działanie EFIS;

INFORMACJE O PRZYJĘCIU OPINIIW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	3.4.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	49 2 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Bendt Bendtsen, Xabier Benito Ziluaga, José Blanco López, Reinhard Bütikofer, Jerzy Buzek, Edward Czesak, Ashley Fox, Adam Gierek, Theresa Griffin, Rebecca Harms, Eva Kaili, Kaja Kallas, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Jeppe Kofod, Jaromír Kohlíček, Peter Kouroumbashev, Zdzisław Krasnodębski, Miapetra Kumpula-Natri, Edouard Martin, Angelika Mlinar, Csaba Molnár, Dan Nica, Angelika Niebler, Morten Helveg Petersen, Herbert Reul, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Algirdas Saudargas, Neoklis Sylikiotis, Dario Tamburrano, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Vladimir Urutchev, Martina Werner, Lieve Wierinck, Hermann Winkler, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Pilar Ayuso, Rosa D’Amato, Françoise Grossetête, Barbara Kudrycka, Marian-Jean Marinescu, Victor Negrescu, Sofia Sakorafa, Davor Škrlec, Theodor Dumitru Stolojan
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	György Hölvényi, Julia Reda

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

49	+
ALDE	Kaja Kallas, Angelika Mlinar, Morten Helveg Petersen, Lieve Wierinck
ECR	Edward Czesak, Ashley Fox, Zdzisław Krasnodębski, Evžen Tošenovský
GUE/NGL	Xabier Benito Ziluaga, Jaromír Kohlíček, Sofia Sakorafa, Neoklis Sylikiotis
PPE	Pilar Ayuso, Bendt Bendtsen, Jerzy Buzek, Françoise Grossetête, György Hölvényi, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Barbara Kudrycka, Marian-Jean Marinescu, Angelika Niebler, Herbert Reul, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Algirdas Saudargas, Theodor Dumitru Stolojan, Vladimir Urutchev, Hermann Winkler, Anna Záborská
S&D	José Blanco López, Adam Gierek, Theresa Griffin, Eva Kaili, Jeppe Kofod, Peter Kouroumbashev, Miapetra Kumpula-Natri, Edouard Martin, Csaba Molnár, Victor Negrescu, Dan Nica, Patrizia Toia, Martina Werner, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho
Verts/ALE	Reinhard Bütikofer, Rebecca Harms, Julia Reda, Davor Škrlec

2	-
EFDD	Rosa D’Amato, Dario Tamburrano

0	0

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

• [1]  Niezależna ocena planu inwestycyjnego przez EY z 2016 r., dostępna pod adresem: https://ec.europa.eu/commission/publications/independent-evaluation-investment-plan_en

OPINIA Komisji Transportu i Turystyki (*) (23.3.2017)

dla Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(2016/2064(INI))

Sprawozdawcy komisji opiniodawczej (*): Inés Ayala Sender i Dominique Riquet

(*)  Zaangażowana komisja – art. 54 Regulaminu

WSKAZÓWKI

Komisja Transportu i Turystyki zwraca się do Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  wzywa Komisję do tego, by przy dokonywaniu oceny i sporządzaniu nowego wniosku ustawodawczego uwzględniła uwagi sformułowane przez Parlament w niniejszym sprawozdaniu w sprawie wdrażania;

2.  z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie organów EFIS i przejrzystą procedurę wyboru członków do ich struktury zarządzania; wzywa jednak organy EFIS, by informowały Parlament, Radę i opinię publiczną o projektach EFIS w sposób regularny, szczegółowy i bardziej przejrzysty; sugeruje, że Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI) powinno przekazywać więcej informacji między innymi MŚP oraz mikroprzedsiębiorstwom;

3.  z zadowoleniem przyjmuje kierunki działania zatwierdzone przez radę kierowniczą EFIS w grudniu 2015 r., które obejmują orientacyjne limity koncentracji geograficznej; odnotowuje brak równowagi, jeśli chodzi o rozmieszczenie geograficzne beneficjentów EFIS; odnotowuje, że w ciągu pierwszego roku działalności 92 % wszystkich inwestycji koncentrowało się w UE-15, a jedynie 8 % dotarło do UE-13, a ponadto do dziś 10 państw członkowskich – głównie z Europy Środkowej i Wschodniej – prowadziło działania wyłącznie w ramach segmentu MŚP w EFIS; przypomina, że kryterium wskaźnika PKB jest istotne między innymi dla zapewnienia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej z myślą o wyważonym rozmieszczeniu projektów i z uwzględnieniem ogólnej działalności gospodarczej każdego państwa, zapotrzebowania na inwestycje i poziomu zatrudnienia; podkreśla, że koncentracja kapitału zwiększa dysproporcje społeczne i gospodarcze w UE;

4.  przypomina, że inwestycji wysokiego ryzyka nie można wymusić oraz że w sytuacji charakteryzującej się niskimi stopami wzrostu gospodarczego i słabym popytem najczęściej nie są one opłacalne; wobec tego oprócz wyważonego rozmieszczenia geograficznego domaga się również ściślejszego powiązania przyznawania środków z EFIS ze skutecznie prowadzoną polityką gospodarczą i fiskalną;

5.  ubolewa nad brakiem limitów koncentracji na początkowym etapie uruchamiania; przypomina, że sektor transportu wniósł największy wkład w fundusz EFIS – 2,2 mld EUR z 8 mld EUR, co stanowi ponad 25 % łącznego funduszu gwarancyjnego; zauważa z zaniepokojeniem, że sektor transportu otrzymał jedynie około 13 % wszystkich inwestycji uruchomionych i udostępnionych dotychczas w ramach obszaru infrastruktury i innowacji EFIS, co znacznie odbiega od wynoszącego 30 % limitu określonego dla każdego poszczególnego sektora; wzywa komitet inwestycyjny do zwrócenia szczególnej uwagi na projekty dotyczące sektora transportu, ponieważ są one nadal w niewielkim stopniu obecne w portfelu inwestycyjnym, a transport odgrywa ważną rolę we wzroście gospodarczym i bezpieczeństwie obywateli;

6.  zachęca Komisję, by wprowadziła zasady wyboru zrównoważonych projektów, wiążąc je z głównymi celami i założeniami polityki UE, takimi jak bezemisyjna i niskoemisyjna mobilność, lub z istniejącymi inicjatywami, jak transeuropejskie sieci rowerowe w połączeniu z podróżowaniem koleją i inicjatywy mające na celu przywrócenie transgranicznych regionalnych połączeń kolejowych, które zostały zlikwidowane lub zdemontowane[1];

7.  przypomina, że wyniki oceny zarówno zatwierdzonych, jak i odrzuconych operacji, przeprowadzonej z wykorzystaniem tabeli wskaźników, muszą być regularnie podawane do publicznej wiadomości w przejrzysty i przystępny sposób;

8.  wyraża wątpliwości co do dodatkowości niektórych pierwszych wybranych projektów transportowych, ponieważ najprawdopodobniej można było je sfinansować bez korzystania z EFIS;

9.  przyznaje, że projekty infrastrukturalne przedłożone EBI zaliczają się często do tradycyjnych operacji EBI, ponieważ są przedkładane przez organy korzystające z gwarancji publicznych, a zatem wiążą się z niższym ryzykiem; zwraca się do EBI, aby przeanalizował inne parametry, które umożliwiłyby uznanie takich projektów za dodatkowe i odpowiednie dla EFIS, a także aby aktywniej promował wśród partnerów prywatnych możliwości oferowane przez EFIS w celu rzeczywistego zwiększenia liczby projektów w ramach tego początkowego zaproszenia do składania wniosków w ramach EFIS;

10.  apeluje o to, by w procesie wyboru uwzględniana była europejska wartość dodana oraz by EFIS był zgodny z celami politycznymi UE, zwłaszcza z projektami transgranicznymi i innymi projektami wstępnie określonymi w instrumencie „Łącząc Europę” oraz innymi inicjatywami przewodnimi UE w obszarze transportu (jak ERTMS i SESAR); podkreśla, że należy wziąć pod uwagę inne priorytety polityki Unii, takie jak bezemisyjna i niskoemisyjna mobilność intermodalna, wysokiej jakości zatrudnienie, efektywne gospodarowanie zasobami, zrównoważona infrastruktura, badania i innowacje oraz synergie między transeuropejskimi sieciami transportowymi, energetycznymi i telekomunikacyjnymi;

11.  wzywa Komisję do skupienia się na inwestowaniu w projekty, które przyczyniają się do zmniejszenia do minimum kosztów zewnętrznych;

12.  uważa, że łączenie dotacji UE z instrumentami finansowymi może również zapewnić wymaganą dodatkowość i zmobilizuje inwestorów do przedkładania projektów, które w innych okolicznościach mogłyby wcale nie zostać zrealizowane; zwraca się do EBI i Komisji o promowanie łączenia dotacji UE (różnych mechanizmów UE, jak instrument „Łącząc Europę”, „Horyzont 2020”, europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne) z EFIS w celu poprawienia profilu finansowego projektów infrastrukturalnych przynoszących europejską wartość dodaną;

13.  zauważa, że oparte na partnerstwie publiczno-prywatnym (PPP) projekty w dziedzinie infrastruktury transportu powinny zazwyczaj opierać się na zasadzie „użytkownik płaci” w celu odciążenia budżetów publicznych i podatników w związku z budową i utrzymaniem infrastruktury; zauważa, że istotne jest koordynowanie różnych typów finansowania UE w celu dopilnowania, by cele unijnej polityki transportowej zostały osiągnięte w całej UE, i że nie należy promować funduszy typu PPP kosztem funduszy strukturalnych;

14.  podkreśla obiecujący początek funkcjonowania Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI) i uznaje koncentracją sektorową i geograficzną dotychczasowych inwestycji; wzywa ECDI do poprawienia swoich ogólnych wyników działania i do zwiększenia obecności w krajach, w których EFIS miał trudności z zakorzenieniem się i gdzie brakuje zdolności administracyjnej do przedkładania rentownych projektów, zwłaszcza w krajach objętych polityką spójności; wzywa ponadto ECDI, by udzielało konkretnych porad w celu wsparcia konkretnych projektów transportowych, gdy istnieje niechęć do wysokiego ryzyka bądź ryzyko jest podzielone między inwestorów (np. przy projektach transgranicznych/wielonarodowych, projektach infrastrukturalnych długoterminowych/generujących dochody);

15.  uważa, że w celu poprawy skuteczności EFIS zarówno na poziomie krajowym, jaki i regionalnym oraz w celu zwiększenia europejskiej wartości dodanej konieczne jest zacieśnienie współpracy między EBI, który zarządza EFIS, a krajowymi i regionalnymi bankami prorozwojowymi oraz władzami lokalnymi;

16.  zauważa z zaniepokojeniem, że niewielka liczba projektów transportowych w ramach EFIS zdaje się świadczyć o trudnościach tego sektora z pozyskiwaniem finansowania głównie lub wyłącznie od inwestorów prywatnych, nawet gdy prawie wyczerpano finansowanie z instrumentu „Łącząc Europę”, a do 2020 r. nie jest dostępne żadne alternatywne finansowanie ze strony UE; domaga się zatem podwyższenia środków na instrument „Łącząc Europę” w przyszłych ramach finansowych;

17.  ubolewa nad brakiem dostępnych danych dotyczących łącznej kwoty operacji zatwierdzonych w ramach segmentu MŚP w EFIS oraz powiązanych inwestycji, zwłaszcza w odniesieniu do łańcucha transportu, w lotnictwie i w sektorze kolejowym, oraz nad faktem, że utrudnia to weryfikację projektów, wyników, sukcesów i poziomów odniesienia; nalega, by zaradzono problemowi braku dostępności danych; wzywa Komisję do poświęcenia szczególnej uwagi udzielaniu większego wsparcia MŚP oraz władzom lokalnym i regionalnym;

18.  sugeruje, że Komisja powinna przedstawiać w swoich regularnych sprawozdaniach wykaz projektów, które korzystają z łączenia EFIS z dotacjami w ramach instrumentu „Łącząc Europę”;

19.  zaleca zwiększenie widoczności finansowania z EFIS dzięki intensywnym ogólnoeuropejskim działaniom mającym postać kampanii informacyjnej oraz dzięki opracowaniu logo EFIS.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU OPINIIW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	23.3.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	36 2 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Lucy Anderson, Inés Ayala Sender, Georges Bach, Deirdre Clune, Michael Cramer, Luis de Grandes Pascual, Ismail Ertug, Jacqueline Foster, Tania González Peñas, Dieter-Lebrecht Koch, Merja Kyllönen, Miltiadis Kyrkos, Peter Lundgren, Gesine Meissner, Cláudia Monteiro de Aguiar, Jens Nilsson, Markus Pieper, Gabriele Preuß, Christine Revault D’Allonnes Bonnefoy, Dominique Riquet, Massimiliano Salini, Jill Seymour, Claudia Țapardel, Keith Taylor, Pavel Telička, István Ujhelyi, Wim van de Camp, Elissavet Vozemberg-Vrionidi, Janusz Zemke, Roberts Zīle, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Hugues Bayet, Mark Demesmaeker, Bas Eickhout, Markus Ferber, Patricija Šulin, Matthijs van Miltenburg
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Herbert Dorfmann

• [1]  www.missing-rail-links.eu

OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego (10.11.2016)

dla Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(2016/2064(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Emmanuel Maurel

WSKAZÓWKI

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Budżetowej oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  uważa, że Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS), który służy finansowaniu projektów ryzykownych i innowacyjnych, może być wykorzystywany jako narzędzie pobudzania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w UE oraz wspierania silnego, trwałego i konkurencyjnego przemysłu, pod warunkiem że wdrażany będzie jednocześnie ze skutecznymi instrumentami ochrony handlu; w związku z tym wzywa do zwiększenia roli EFIS w programie spójności poprzez poprawę równowagi sektorowej i geograficznej inwestycji zrealizowanych w tych ramach; jest zdania, że należy zlikwidować przeszkody w łączeniu EFIS z innymi instrumentami UE (głównie EFSI) oraz że należy rozszerzyć listę sektorów kwalifikujących się do wsparcia z EFIS;

2.  przypomina, że Chiny zamierzają wnieść wkład do EFIS oraz że Komisja zwróciła uwagę, iż Chiny nie otrzymają żadnej kompensaty z tego tytułu, zwłaszcza w dziedzinie zarządzania; podkreśla, że jakikolwiek wkład Chin nie może być powiązany z kwestią statusu gospodarki rynkowej, i apeluje do EBI o zapewnienie przejrzystości w zarządzaniu funduszami oraz w odniesieniu do wkładów publicznych, prywatnych lub pochodzących od stron trzecich, a także o przedstawienie konkretnych danych, m.in. dotyczących konkretnych projektów oraz inwestorów zagranicznych, jak również zwraca uwagę na wymogi sprawozdawcze wobec Parlamentu przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFIS; przypomina, że wszystkie państwa trzecie zamierzające w przyszłości wnosić wkład do EFIS muszą spełniać wszystkie unijne przepisy w dziedzinie zamówień publicznych, prawa pracy i przepisów dotyczących ochrony środowiska, oraz oczekuje, że decyzje dotyczące finansowania projektów EFIS będą w pełni zgodne z kryteriami społecznymi i środowiskowymi mającymi zastosowanie do projektów EBI;

3.  uważa, że Unia powinna koniecznie w jak największym stopniu zdywersyfikować źródła finansowania i przyciągnąć w pierwszej kolejności inwestycje prywatne;

4.  podkreśla, że MŚP stanowią kręgosłup europejskiej gospodarki, lecz działalność handlową poza UE prowadzi jedynie 13 % MŚP; jest zdania, że priorytetem EFIS, działającego w synergii z programem COSME, powinno być umiędzynarodowienie MŚP poprzez wspieranie konkretnych projektów ukierunkowanych na działalność eksportową europejskich MŚP; ponownie wzywa do usprawnienia istniejących narzędzi oraz apeluje o dokładniejsze informacje ze strony Komisji i EBI na temat dostępnego wsparcia, a także o umocnienie roli Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI) przez powierzenie mu zadania wspierania eksportu; uważa, że MŚP muszą mieć możliwość kontaktu w tych kwestiach ze stałym interlokutorem;

5.  z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą wdrożenia europejskiego planu inwestycji zewnętrznych (EEIP) w celu uruchomienia inwestycji w wysokości od 44 mld EUR do 88 mld EUR w Afryce i w krajach sąsiedztwa UE, jednocześnie uznając rolę inwestycji prywatnych w strategiach na rzecz rozwoju; podkreśla, że takie instrumenty powinny podlegać regularnej ocenie i nie powinny zastępować inwestycji już istniejących, muszą być zgodne z zasadą spójności polityki na rzecz rozwoju, a także z zasadą dodatkowości w stosunku do innych projektów oraz że powinny być ukierunkowane na projekty ryzykowne, strukturalne i – w miarę możliwości – prowadzone na małą skalę, a także nastawione na prawdziwe potrzeby konkretnych krajów w celu zapewnienia wymiernej poprawy warunków życia lokalnej ludności poprzez tworzenie na szczeblu lokalnym godnych miejsc pracy, tym samym przyczyniając się do złagodzenia kryzysu migracyjnego;

6.  domaga się, by w przypadku planu inwestycji zewnętrznych żaden inwestor czy podmiot realizujący projekt nie mógł zależeć od osoby czy przedsiębiorstwa prowadzących działalność w państwie figurującym na przyszłej europejskiej liście jurysdykcji podatkowych niechętnych współpracy;

7.  uważa, że taki instrument musi przestrzegać zasad i celów działań zewnętrznych UE zdefiniowanych w art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz że poszanowanie tych zasad musi znaleźć się wraz z osiągniętymi wynikami wśród najważniejszych kryteriów oceny skuteczności EEIP w sprawozdaniach z wdrażania; podkreśla, że w przyszłym EEIP należy zachęcać do inwestycji prywatnych w Afryce i w sąsiedztwie UE, aby przyczynić się do wyeliminowania podstawowych przyczyn migracji oraz wdrożenia celów zrównoważonego rozwoju ONZ i porozumienia paryskiego w sprawie zmian klimatu;

8.  proponuje, by EEIP pomagał w finansowaniu działań w zakresie mikrokredytu skierowanych do grup w najtrudniejszej sytuacji;

9.  podkreśla ważną rolę, jaką będą mogły odgrywać delegatury Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych Unii Europejskiej w nawiązywaniu kontaktów między inwestorami a państwami realizacji projektu; apeluje o to, by Parlament Europejski był ściśle zaangażowany w nadzorowanie realizacji planu inwestycji zewnętrznych w oparciu o regularnie przekazywane przez Komisję sprawozdania z postępu prac.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	9.11.2016
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	33 0 4
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Laima Liucija Andrikienė, Maria Arena, Tiziana Beghin, David Borrelli, David Campbell Bannerman, Daniel Caspary, Salvatore Cicu, Santiago Fisas Ayxelà, Christofer Fjellner, Karoline Graswander-Hainz, Ska Keller, Jude Kirton-Darling, Bernd Lange, David Martin, Anne-Marie Mineur, Sorin Moisă, Alessia Maria Mosca, Franz Obermayr, Artis Pabriks, Franck Proust, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández, Marietje Schaake, Helmut Scholz, Joachim Schuster, Joachim Starbatty, Adam Szejnfeld, Hannu Takkula, Iuliu Winkler, Jan Zahradil
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Klaus Buchner, Nicola Danti, Syed Kamall, Frédérique Ries, Fernando Ruas, Jarosław Wałęsa
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Philippe Loiseau

OPINIA Komisji Kontroli Budżetowej (12.4.2017)

dla Komisji Budżetowej oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(2016/2064(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Hannu Takkula

WSKAZÓWKI

Komisja Kontroli Budżetowej zwraca się do Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A.  mając na uwadze, że plan inwestycyjny dla Europy jest częścią szerszej strategii zmierzającej do odwrócenia negatywnego trendu obserwowanego w inwestycjach publicznych i prywatnych dzięki zmobilizowaniu nowej, prywatnej płynności finansowej do zasilenia gospodarki realnej z myślą o promowaniu długoterminowych, strategicznych i zrównoważonych inwestycji w całej Unii; mając na uwadze, że plan inwestycyjny ma trzy filary: uruchomienie środków na inwestycje, dopilnowanie, by inwestycje docierały do gospodarki realnej, i poprawa otoczenia inwestycyjnego w Unii; mając na uwadze, że dla zapewnienia zróżnicowania geograficznego zasadnicze znaczenie ma poprawa otoczenia inwestycyjnego w Unii przez usunięcie przeszkód dla inwestycji; mając na uwadze, że Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) należy postrzegać jako uzupełnienie innych działań niezbędnych do zmniejszenia luk inwestycyjnych w Unii oraz – dzięki funkcjonowaniu jako fundusz gwarancyjny – jako bodziec dla nowych inwestycji;

B.  mając na uwadze, że EFIS został pierwotnie opracowany, aby sprostać różnym formom niedoskonałości rynku lub nieoptymalnym sytuacjom inwestycyjnym wynikającym z licznych trudności regulacyjnych;

C.  mając na uwadze, że EFIS stanowi istotne narzędzie przyczyniające się do spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, a także wspierające możliwości zatrudnienia, zwłaszcza dzięki solidnemu wsparciu udzielanemu MŚP;

D.  mając na uwadze, że ważne jest, aby EFIS zapewniał właściwy wkład umożliwiający odpowiednie reagowanie na potrzeby rynku i skuteczne przyciąganie znacznego kapitału sektora prywatnego;

E.  mając na uwadze, że Europejski Trybunał Obrachunkowy (ETO) wydał opinię, w której wskazał, że „plany Komisji Europejskiej dotyczące zwiększenia zdolności finansowej i przedłużenia okresu funkcjonowania funduszu inwestycyjnego o zasadniczym znaczeniu dla planu Junckera zostały sporządzone zbyt wcześnie. Istnieje też niewiele dowodów świadczących o tym, że tego rodzaju zwiększenie jest uzasadnione”; mając na uwadze, że ETO podkreślił również, iż „wniosek został przygotowany bez przeprowadzenia wszechstronnej oceny skutków”, oraz zakwestionował „zniesienie przepisów uzależniających kontynuację funkcjonowania EFIS od wyników niezależnej oceny”;

F.  mając na uwadze, że ETO podkreślił ponadto, iż „istnieje zagrożenie, że efekt mnożnikowy jest zawyżony” oraz że przywołane cele i rezultaty stanowiły prognozy i nie były potwierdzone konkretnymi, dokładnymi, jasnymi i aktualnymi danymi statystycznymi;

1.  odnotowuje, że celem EFIS jest wykorzystanie do 2018 r. dźwigni finansowej za pośrednictwem Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI), przy wsparciu z budżetu UE, na łączną kwotę 315 mld EUR w dodatkowych inwestycjach i nowych projektach w ramach gospodarki realnej; powtarza, że EFIS jest narzędziem służącym pobudzaniu prywatnych inwestycji rynkowych;

2.  odnotowuje dokonaną przez EBI ocenę funkcjonowania EFIS, opublikowaną we wrześniu 2016 r.; z zadowoleniem przyjmuje pozytywne przepływy inwestycji kierowane przez EFIS do MŚP i zauważa, że już w czerwcu 2016 r. w 58 % osiągnięto docelowe finansowanie MŚP; z zadowoleniem przyjmuje opinię ETO (nr 2/2016) zatytułowaną „EFIS: wstępny wniosek do dalszego opracowania i rozwinięcia” dotyczącą wniosku Komisji w sprawie przedłużenia okresu obowiązywania EFIS (COM(2016)0597) oraz jej oceny wykorzystania gwarancji UE i działania funduszu gwarancyjnego (SWD(2016)0297);

3.  przypomina, że wszystkie projekty wspierane przez EFIS powinny spełniać kryteria dodatkowości oraz że podstawa oceny w tym zakresie powinna być udokumentowana; ubolewa, że nie zostały opublikowane tabele wskaźników dla zatwierdzonych operacji; przypomina, że brak publikacji stwarza problemy dotyczące rozliczalności i przejrzystości; podkreśla, że należy zwiększyć przejrzystość kryteriów dużych projektów EFIS i szerzej upowszechniać informacje na ich temat w celu zwiększenia zaufania rynków i atrakcyjności EFIS jako skutecznego narzędzia finansowania;

4.  przypomina, że celem EFIS, wspieranego przez budżet UE, w przeciwieństwie do innych obecnych instrumentów finansowych EBI, jest określenie odrębnych, rzeczywiście dodatkowych i innowacyjnych oraz bardziej ryzykownych profili projektów z nowymi kontrahentami z sektora prywatnego, a także podkreślenie potencjału EFIS w zakresie finansowania przedsiębiorstw specjalizujących się w zaawansowanych technologiach i przyszłościowych sektorów, które powinny znaleźć się w centrum programu finansowania;

5.  uznaje, że uruchomienie EFIS gwałtownie zmieniło profil i model biznesowy EBI pod względem procesów oraz monitorowania podpisów i umów;

6.  uważa, że aby odpowiednio reagować na popyt inwestycyjny i lepiej uwzględniać potrzeby krajów i sektorów, należałoby przeprowadzić na szczeblu krajowym wstępną analizę możliwych przyczyn luk rynkowych i braku inwestycji prywatnych w sektorach i modelach działalności objętych EFIS;

7.  podkreśla, że zasadnicze znaczenie ma uwzględnianie i zwiększanie transgranicznej europejskiej wartości dodanej przy realizacji wybranych projektów, a także ocena, czy skutecznie przyczyniają się one do realizacji istniejących wspólnych celów politycznych i gospodarczych UE;

8.  zwraca uwagę na fakt, że geograficzne rozmieszczenie projektów było dotychczas nierówne; przypomina, że z myślą o celach spójności i zrównoważonego rozwoju przy wdrażaniu serii projektów EFIS należy wziąć pod uwagę lepszy zasięg geograficzny, z uwzględnieniem potencjału słabo zaludnionych obszarów w UE i przy jednoczesnym skupieniu się na kryteriach wykonalności, użyteczności i finansowania, zarówno na potrzeby poprawy funkcjonowania funduszu, jak i lepszego osiągania jego podstawowych celów; przypomina, że jako instrument oparty na rynku EFIS nie może sam zlikwidować geograficznych luk inwestycyjnych w Unii;

9.  wzywa radę kierowniczą i komitet inwestycyjny EFIS do dopilnowania, by finansowanie projektów nie było skoncentrowane na rynkach lub inwestycjach, gdzie jest ono mniej oczywiste lub potrzebne;

10.  przypomina, że w odniesieniu do obszaru infrastruktury i innowacji do czerwca 2016 r. osiągnięto jedynie 9 % wartości docelowej; zachęca do dalszej wymiany informacji na temat możliwości oferowanych przez EFIS dla innowacji o podwyższonym ryzyku;

11.  zwraca się do EBI, aby w miarę możliwości poprawił równowagę geograficzną i otworzył sektory skoncentrowane w portfelu EFIS, a mianowicie w obszarze infrastruktury i innowacji oraz małych i średnich przedsiębiorstw, poprzez poprawę swoich działań doradczych w zakresie opracowywania projektów w państwach członkowskich oraz wzmocnienie pomocy technicznej udzielanej za pośrednictwem Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI), co obejmuje możliwość zwiększenia budżetu w uzasadnionych przypadkach;

12.  wzywa EBI do uproszczenia procesu składania wniosków i podkreśla potrzebę wzmocnienia rozpoznawalności EFIS, zainteresowania nim i wiedzy o nim, szczególnie w odniesieniu do MŚP w państwach członkowskich;

13.  zwraca się do EBI, by rozważył również zwiększenie liczby sektorów kwalifikujących się do finansowania z EFIS (aby objąć tym finansowaniem na przykład ochronę środowiska, biogospodarkę lub infrastrukturę społeczną) czy lepsze dostosowanie rodzaju i wielkości projektów do potrzeb rynku w państwach członkowskich;

14.  jest zdania, że podmiotom regionalnym i lokalnym należy zapewnić odpowiednie wyjaśnienia lub wytyczne strategiczne, w szczególności w odniesieniu do celów EFIS, jego pozycjonowania oraz ewentualnego łączenia z innymi funduszami unijnymi lub EBI; wskazuje, że EFIS nie powinien być postrzegany jedynie jako kolejne dodatkowe źródło finansowania oraz że należy zadbać o to, by unikać podwójnego ukierunkowania działań lub podwójnego finansowania;

15.  apeluje do EBI o uważne analizowanie w procesie wyboru rzeczywistej dodatkowości i nowej dynamiki oraz wielkości efektu mnożnikowego, które mogą być różne w poszczególnych projektach, szczególnie w dziedzinach, w których EBI lub EFI nie były jeszcze zaangażowane, w przypadkach niedoskonałości rynku lub w nieoptymalnych sytuacjach inwestycyjnych;

16.  przyjmuje z zadowoleniem nasilenie działań specjalnych EBI po pierwszych osiemnastu miesiącach wdrażania EFIS, co odzwierciedla ewolucję ostrożnej kultury ryzyka i polityki kredytowej EBI;

17.  uważa, że działania specjalne EBI wspierane przez EFIS powinny być traktowane jako wektory dodatkowości w stosunku do innych instrumentów finansowych EBI, EFI czy Unii, aby lepiej zaradzić niedoskonałościom rynku lub nieoptymalnym sytuacjom inwestycyjnym;

18.  odnotowuje, że wykorzystanie dźwigni finansowej różni się w poszczególnych projektach ze względu na ich skalę, stopień złożoności i korelację między ważnymi wyzwaniami sektorowymi a oczekiwaniami beneficjentów końcowych w kontekście niedostatku środków publicznych; jest zdania, że wszelki zakładany przeciętny efekt dźwigni można mierzyć dopiero na koniec cyklu inwestycyjnego, z uwzględnieniem specyfiki danych sektorów; proponuje dostosowanie metody mnożnikowej EFIS do metodologii sugerowanej przez OECD, z uwzględnieniem projektów inwestycyjnych, w które zaangażowali się inwestorzy lub które były częścią programów krajowych ustanowionych lub ogłoszonych jeszcze przed uruchomieniem EFIS;

19.  wzywa EBI do dostarczania dalszych informacji na temat efektu dźwigni dla danej operacji, a nie wyłącznie na podstawie średniej wielkości, i do jednoczesnego wykazywania wielkości przyciągniętego prywatnego finansowania; uważa ponadto, że skuteczność interwencji powinna być oceniana na podstawie potencjału instrumentów finansowych, z uwzględnieniem również możliwych do uzyskania wymiernych rezultatów;

20.  podkreśla, jak ważne jest, by nie finansować projektów, które zostałyby sfinansowane bez wsparcia ze strony EFIS, gdyż finansowanie takich projektów ograniczałoby środki dostępne dla projektów, które rzeczywiście potrzebują finansowania EFIS; w związku z tym wzywa EBI, a w szczególności komitet inwestycyjny EFIS, do zwrócenia szczególnej uwagi na kluczową zasadę dodatkowości, jej rozumienie, interpretację i wdrażanie, aby unikać wprowadzania jakichkolwiek niesprawiedliwych zmian na rynkach;

21.  zauważa, że dodatkowość, jako czynnik pomiaru, może powodować trudności, dlatego przy wybieraniu projektów do finansowania należy w równym stopniu podkreślać inne wymogi, takie jak innowacyjność;

22.  zwraca się o przekazanie kompletnych i odpowiednich jakościowych informacji zarządczych na temat wdrażania deklarowanych celów EFIS, z wykazaniem ich faktycznej dodatkowości i wpływu w porównaniu do poziomów referencyjnych, lecz także w świetle przedłużenia EFIS na okres po 2017 r.;

23.  jest zdania, że odpowiednich jakościowych informacji zarządczych należy dostarczyć w odniesieniu do każdego projektu objętego gwarancją EFIS, na podstawie wskaźników monitorowania lub dodatkowości, aby ocenić wartość dodaną i skuteczność lub wkład na rzecz polityki UE; wzywa EBI do uwzględnienia w swoich sprawozdaniach oceny jakości operacji, ich ekspozycji na ryzyko i kosztów zarządzania;

24.  uważa, że dla mobilizacji kapitału sektora prywatnego ważne jest, aby EBI uwalniał inwestorów od części ryzyka związanego z potencjalnymi projektami; zwraca się do EBI o zwiększenie zarówno atrakcyjności, jak i wyeksponowania EFIS w wytycznych i projektach inwestycyjnych, które mają być finansowane, poprzez dalsze rozwijanie skuteczniejszej polityki w zakresie podnoszenia świadomości wśród potencjalnych prywatnych inwestorów i promotorów projektów na poziomie lokalnym i regionalnym;

25.  nalega, by ze względu na rozliczalność opracować inwestycje nastawione na rezultaty, które będą regularnie oceniane przez komitet inwestycyjny za pomocą tabeli wskaźników, w celu zidentyfikowania projektów właściwie ukierunkowanych pod względem ich skutecznego oddziaływania makroekonomicznego i wywierania efektu stymulującego na wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy, a także wzywa do obiektywnego przeglądu dodatkowości i wartości dodanej tych projektów, a także ich spójności z polityką Unii lub z innymi tradycyjnymi operacjami EBI;

26.  wzywa EBI do ujawnienia pełnych informacji na temat wyników projektów wspieranych w ramach gwarancji EFIS w stosunku do tabeli wskaźników EFIS oraz do powiązanych kryteriów i wskaźników korygujących, w tym, między innymi, na temat ich wkładu w realizację celów EFIS, dodatkowości, efektywności ekonomicznej i technicznej wykonalności oraz maksymalizacji inwestycji prywatnych;

27.  wzywa do zwiększenia przejrzystości procesu wyboru operacji i do ujawniania wszystkich informacji na temat podpisanych operacji dzięki tabeli wskaźników, a także do zapewnienia rozliczalności operacji; uważa ponadto, że konsultacje z władzami lokalnymi i regionalnymi należy zintensyfikować i należycie dokumentować w trakcie oceny projektów;

28.  wzywa do usprawnienia mechanizmów zarządzania w celu lepszego określenia obowiązków odpowiednio Komisji i EBI, w celu zagwarantowania niezależności, zapobiegania konfliktom interesów różnych podmiotów uczestniczących w procesie decyzyjnym, a w szczególności członków komitetu inwestycyjnego EFIS, oraz ustalenia, do celów zapewnienia rozliczalności, kto odpowiada przed władzami budżetowymi i ustawodawczymi UE za wyniki i zarządzanie ryzykiem EFIS;

29.  podkreśla, że należy zwiększyć przejrzystość i zaostrzyć przepisy podatkowe, zwłaszcza przepisy dotyczące unikania opodatkowania;

30.  przypomina, że Parlament ma do odegrania kluczową rolę w monitorowaniu wartości dodanej oraz dodatkowości EFIS;

31.  przypomina o roli kontrolnej ETO określonej w art. 20 rozporządzenia w sprawie EFIS; zwraca uwagę na opinię ETO nr 2/2016 zatytułowaną „EFIS: wstępny wniosek do dalszego opracowania i rozwinięcia”; zauważa z zaniepokojeniem uwagę ETO, że istnieje niewiele dowodów na poparcie proponowanego zwiększenia gwarancji UE; przypomina, że uprawnienia kontrolne ETO określone w art. 287 TFUE powinny być w pełni przestrzegane;

32.  ubolewa, że wnioskowi o przedłużenie obowiązywania EFIS nie towarzyszy ocena skutków przewidziana w wytycznych dotyczących lepszego stanowienia prawa ani ocena ex ante wymagana na mocy art. 30 i 140 rozporządzenia finansowego w odniesieniu do programów wydatków i instrumentów finansowych; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji Europejskiej (COM(2016)0597) dotyczący przedłużenia okresu obowiązywania EFIS; z zadowoleniem przyjmuje proponowane ulepszenie przepisów rozporządzenia w sprawie EFIS; ubolewa nad tym, że wnioskowi nie towarzyszyła ocena skutków i że nie jest on zgodny z zasadami lepszego stanowienia prawa; przypomina, że w celu ewentualnego przedłużenia okresu obowiązywania po 2020 r. należy przeprowadzić ocenę skutków przed przedstawieniem wniosku Parlamentowi i Radzie;

33.  ubolewa, że EFIS uznano za wyjątek od stosowania wymogów rozporządzenia finansowego, chociaż to budżet UE zapewnia większość finansowania na fundusze gwarancyjne, a gwarancja budżetowa dla EBI stwarza znaczące zobowiązania warunkowe dla budżetu UE;

34.  zauważa, że wpływ ryzyka EFIS jest wyolbrzymiony; zgadza się z opinią ETO, że wpływ finansowania funduszu gwarancyjnego z budżetu UE byłby mniejszy, gdyby Komisja przyjęła takie same założenia dla pierwotnego wniosku dotyczącego EFIS;

35.  wzywa do wyjaśnienia stosowania zasad pomocy państwa do projektów łączących finansowanie z EFIS i z funduszy strukturalnych.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU OPINIIW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	12.4.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	19 2 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nedzhmi Ali, Jonathan Arnott, Inés Ayala Sender, Tamás Deutsch, Martina Dlabajová, Luke Ming Flanagan, Ingeborg Gräßle, Cătălin Sorin Ivan, Jean-François Jalkh, Arndt Kohn, Bogusław Liberadzki, Fulvio Martusciello, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Claudia Schmidt, Bart Staes, Hannu Takkula, Indrek Tarand, Marco Valli, Derek Vaughan, Joachim Zeller
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Julia Pitera, Miroslav Poche

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

19	+
ALDE ENF PPE S&D Verts	Nedzhmi Ali, Martina Dlabajová, Hannu Takkula Jean-François Jalkh Tamás Deutsch, Ingeborg Gräßle, Fulvio Martusciello, Julia Pitera, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Claudia Schmidt, Joachim Zeller Inés Ayala Sender, Cătălin Sorin Ivan, Arndt Kohn, Bogusław Liberadzki, Miroslav Poche, Derek Vaughan Bart Staes, Indrek Tarand

2	-
EFDD	Jonathan Arnott, Marco Valli

1	0
GUE/NGL	Luke Ming Flanagan

Objaśnienie używanych znaków

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (31.1.2017)

dla Komisji Budżetowej oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(2016/2064(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Romana Tomc

WSKAZÓWKI

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się do Komisji Budżetowej oraz do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  uważa, że głównym celem projektów finansowanych z Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) powinno być tworzenie trwałego wzrostu i rynku pracy zdolnego oferować wysokiej jakości miejsca pracy w Europie, co przyczyniłoby się do zwiększenia dobrobytu obywateli UE, spójności społecznej i włączenia społecznego; w związku z tym wyraża zadowolenie, że fundusz już przyczynił się do lepszego dostępu do finansowania;

2.  przypomina, że celem EFIS jest wypełnienie istniejących luk i nieoptymalnych sytuacji inwestycyjnych w UE poprzez wykorzystanie funduszy publicznych do zwiększenia dostępności finansowania ryzyka, jak również do mobilizacji kapitału prywatnego i zapewnienia, by inwestycje docierały do gospodarki realnej; uważa, że projekty finansowane w ramach EFIS powinny tworzyć długoterminowy, napędzany przez innowacje, zrównoważony wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu, pobudzać tworzenie miejsc pracy – w tym w rejonach Europy, w których stopa bezrobocia jest wysoka i problematyczna – oraz realizować inwestycje w sektory o kluczowym znaczeniu dla przyszłości Europy, zwłaszcza poprzez kapitał społeczny i ludzki, infrastrukturę europejską i przemysł; podkreśla, że wszystkie projekty wspierane z EFIS powinny opierać się na koncepcji dodatkowości, co oznacza, że nie można by ich realizować bez wsparcia z EFIS; popiera ocenę EBI, w której zwrócono się o lepszą definicję dodatkowości;

3.  odnotowuje, że EFIS zaczął działać pomyślnie, przynosząc konkretne wyniki w niektórych państwach członkowskich i tym samym działając jako pozytywny instrument, który pozwala pokonać brak inwestycji i walczyć z bezrobociem w Europie w ramach skoordynowanych działań;

4.  uważa, że EFIS powinien być ważnym elementem ukazywania skuteczności bardziej innowacyjnego wykorzystywania budżetu UE, traktując budżet UE jako dźwignię służącą wzrostowi inwestycji w gospodarce realnej; podkreśla, że zdaniem Europejskiego Trybunału Obrachunkowego jest zbyt wcześnie na wyciąganie wniosków na temat ogólnej efektywności;

5.  wyraża głębokie zaniepokojenie, że większość inwestycji EFIS skupia się na pięciu czołowych gospodarkach UE, co prowadzi do dalszych rozbieżności; wyraża ubolewanie, że wciąż istnieje szereg państw członkowskich, w których nie podpisano ani nie zatwierdzono ani jednego projektu EFIS;

6.  podkreśla, że EFIS musi być traktowany jako plan w sytuacji nadzwyczajnej, i zachęca EBI do jak najlepszego wykorzystania instrumentu „Łącząc Europę” i programu „Horyzont 2020” w sposób uzupełniający EFIS; zaznacza, że niekiedy EBI przedkłada EFIS ponad te programy; uznaje, że ważne jest wspieranie przedłużenia funkcjonowania EFIS poza 2020 r. i niezbędnego zwiększenia gwarancji budżetowej UE, lecz podkreśla potrzebę kompleksowej oceny skutków, aby uzasadnić zwiększenie proponowane przez Komisję;

7.  popiera wzmocnienie zarówno dodatkowości projektów wspieranych ze środków EFIS, aby powiększyć zasięg geograficzny, jak i wykorzystania, zwłaszcza na obszarach o wysokich poziomach bezrobocia, aby uzyskać wyraźne oddziaływanie na dane dotyczące zatrudnienia; podkreśla potrzebę dalszego rozwoju inwestycji w projekty transgraniczne;

8.  podkreśla, że sytuacja inwestycji w Europie nieznacznie się poprawia, ale że tempo wciąż jest powolne i może ulec zmianie; zwraca uwagę na fakt, że poziom inwestycji nadal pozostaje poniżej poziomu sprzed kryzysu, a luka inwestycyjna jest nadal bardzo duża: w tym sensie EFIS musi być ukierunkowany na wszelkie rodzaje projektów, które prowadzą do tworzenia nowych miejsc pracy oraz trwałego wzrostu i rozwoju;

9.  wzywa Komisję, państwa członkowskie oraz grupę EBI, aby wspomogły MŚP, mikroprzedsiębiorstwa i przedsiębiorstwa społeczne w łatwiejszym dostępie do finansowania i w ten sposób zwiększyły ich zdolność rozwoju, realizacji projektów i tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości, skuteczniej promując EFIS oraz umożliwiając lepszy dostęp do pomocy technicznej na szczeblu lokalnym; zwraca uwagę, że finansowanie MŚP jest prawdopodobnie najbardziej pomyślną częścią finansowania EFIS; zwraca uwagę, że powodzenie segmentu MŚP wynika z wczesnego prognozowania innych inicjatyw unijnych dotyczących MŚP, jednak jest to argument za zwiększeniem tego segmentu, jeżeli wymogi jakości zostaną utrzymane; zaleca umożliwienie małym i średnim przedsiębiorstwom oraz mikroprzedsiębiorstwom dostępu do informacji dotyczących możliwości finansowania;

10.  wzywa Komisję i EBI do kontynuowania kampanii lokalnych/krajowych, które pomogą wyjaśnić i propagować w Unii korzyści planu inwestycji; wyraża zadowolenie z powodu otwarcia przez EBI nowych biur w państwach członkowskich w celu zapewnienia większego wsparcia i zacieśnienia współpracy z krajowymi bankami prorozwojowymi, co przyczynia się do generowania większej liczby projektów na obszarach o wysokim poziomie bezrobocia, które dotychczas były w mniejszym zakresie uwzględniane w projektach;

11.  wzywa Komisję i grupę EBI do zwiększenia wysiłków oraz wzmocnienia oddziaływania społecznego i oddziaływania w obszarze zatrudnienia EFIS przy jednoczesnym utrzymaniu jego celu, jakim jest pomoc w usuwaniu obecnej luki inwestycyjnej w UE przez mobilizację środków prywatnych na potrzeby finansowania inwestycji strategicznych;

12.  przyjmuje z zadowoleniem wzmocnienie gwarancji programu Unii Europejskiej na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych (EaSI) w segmencie MŚP EFIS, a także stworzenie instrumentu kapitałowego EFIS ukierunkowanego na zapewnienie odpowiedniego wkładu w rozwój rynku w takich obszarach jak oddziaływanie społeczne; wzywa do trwałego zaangażowania na rzecz rozwoju przedsiębiorczości społecznej oraz gospodarki społecznej i solidarnej, aby poszerzyć cele społeczne, kulturalne i środowiskowe w takich obszarach jak łagodzenie ubóstwa, opieka zdrowotna i rozwój społeczności;

13.  wzywa państwa członkowskie, aby rozwijały platformy krajowe i regionalne oraz wzmocniły współpracę z różnymi zainteresowanymi stronami, w tym partnerami społecznymi, w celu usprawnienia inwestycji zdolnych tworzyć wysokiej jakości miejsca pracy oraz poprawić spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną, a także aby wykorzystywały EFIS, w stosownych przypadkach, do inteligentnych inwestycji na rzecz rozwoju wysokiej jakości usług socjalnych, opieki i służby zdrowia dla swoich obywateli; wzywa Komisję, grupę EBI i państwa członkowskie do zwiększenia wysiłków, budowania zdolności, podnoszenia świadomości, opracowywania odpowiedniego ekosystemu i zwiększania atrakcyjności inwestycji w usługi społeczne, takie jak kształcenie, szkolenie, opieka zdrowotna i mieszkalnictwo;

14.  przypomina, że duże zainteresowanie projektami EFIS i udział w nich banków pośredniczących w całej UE w celu zapewnienia finansowania dla MŚP stanowi ogromny sukces;

15.  wzywa Komisję do współpracy z radą kierowniczą EFIS w celu wykorzystania wszystkich istniejących możliwości służących wzmocnieniu dostępu MŚP do finansowania, aby zwiększyć ogólną liczbę działań w ramach tych instrumentów;

16.  wzywa Komisję i grupę EBI EFIS, aby umożliwiły EFIS działanie w ściślejszym powiązaniu z funduszami strukturalnymi oraz różnymi unijnymi funduszami i instrumentami finansowania, takimi jak europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne (EFSI), program EaSI, COSME, InnovaFin, instrument mikrofinansowy Progress oraz inne odpowiednie fundusze, lecz aby unikały podwójnego finansowania i miały na celu zapewnienie optymalnego i skutecznego finansowania w bardziej komplementarny sposób; podkreśla, że połączenie to wymaga dalszych uproszczeń i usunięcia przeszkód administracyjnych; wzywa w związku z tym do odpowiedniej koordynacji między właściwymi organami oraz do uwzględnienia także regionów najbardziej dotkniętych wysokim bezrobociem i ubóstwem, tak aby zmniejszyć nierówności poprzez stworzenie wysokiej jakości miejsc pracy i zrównoważony wzrost, wspieranie włączenia społecznego i poprawę zrównoważenia środowiskowego; podkreśla, że EFIS powinien pełnić funkcję dodatkową i uzupełniającą w stosunku do polityki spójności;

17.  podkreśla, że początkowe wyniki wskazują, iż państwa członkowskie z większą zdolnością techniczną i administracyjną, a także instytucje finansowe w większym stopniu korzystają z EFIS; ostrzega, że może to prowadzić do pogłębienia przepaści między regionami silnymi i regionami słabymi; podkreśla, że EBI i Komisja muszą odgrywać większą rolę we wspomaganiu mniej dynamicznych regionów przez większą lokalną pomoc techniczną i zwiększanie zdolności niektórych krajów do korzystania z EFIS;

18.  podtrzymuje stanowisko, że o ile nie powinno być żadnego ukierunkowania regionalnego lub sektorowego bądź wstępnego przydziału środków przy wydawaniu środków z EFIS, EFIS koncentruje się głównie na krajach, w których różnica w inwestycjach na rynku jest mniej oczywista, co prowadzi do wniosku, że nie zwraca się dostatecznej uwagi na faktyczne rozwiązanie kwestii luk rynkowych i ograniczeń na rynku pracy; jest zdania, że EFIS powinien bardziej efektywnie współdziałać z funduszami strukturalnymi, aby pomagać słabszym regionom w pokonywaniu barier, i uważa, że rozwój Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI) – działającego bardziej lokalnie, niosącego dostosowane wsparcie techniczne i budującego zdolności – spowodowałby wzrost liczby wniosków;

19.  wzywa Komisję i grupę EBI, aby zaangażowały się aktywniej w konsultacje z państwami członkowskimi i zainteresowanymi podmiotami we współpracy z organami publicznymi, publicznymi bankami inwestycyjnymi, a także krajowymi bankami prorozwojowymi i partnerami społecznymi, szczególnie w krajach, które dotychczas osiągały słabe wyniki w wykorzystywaniu funduszu; uważa, że EFIS powinien skupić się w szczególności na projektach mających na celu zmniejszenie bezrobocia i na projektach ukierunkowanych na inwestycje społeczne w obecne i przyszłe zdolności obywateli do angażowania się na rynku pracy, które to projekty mają wysoką europejską wartość dodaną i przyczyniają się do realizacji celów unijnej strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz propagują spójność i inwestują w kapitał ludzki; uważa za istotne, aby EFIS obejmował sektory kluczowe dla UE, a także oparte na Traktacie cele wzmocnienia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz zmniejszenia dysproporcji regionalnych; stoi na stanowisku, że pomyślne projekty przyczyniają się do zmniejszania bezrobocia;

20.  wzywa Komisję i grupę EBI do wsparcia państw członkowskich w zwiększeniu – w wymiarze ogólnym, jak i w miarę możliwości w ramach EFIS – inwestycji w projekty mające na celu włączenie społeczne i poprawę zrównoważenia środowiskowego w regionach najsłabiej zaludnionych, najbardziej oddalonych i peryferyjnych, które najbardziej cierpią wskutek kryzysu, aby zmniejszyć różnice, zwłaszcza w odniesieniu do poziomów bezrobocia i zatrudnienia, oraz w regionach i krajach o wysokiej stopie bezrobocia i ubóstwa, które są szczególnie poszkodowane ze względu na niedostatek inwestycji w możliwości zatrudnienia, co prowadzi do bezrobocia, wykluczenia społecznego i emigracji;

21.  wzywa Komisję do usprawnienia kampanii komunikacyjnej EFIS oraz poprawy informowania o EFIS przez przygotowanie informacji dla MŚP w celu wyjaśnienia, w prosty i zrozumiały sposób za pomocą konkretnych przykładów, w jaki sposób można uzyskać finansowanie, oraz przedstawienia kategorii projektów finansowanych ze środków EFIS;

22.  przypomina, że na potrzeby EFIS brakuje oceny i analizy przyczyn luki inwestycyjnej oraz potrzeb rynku, a także sposobów najlepszego rozwiązania tych problemów; wzywa Komisję do przedstawienia oceny tego aspektu; wyraża ogromne ubolewanie, że Komisja nie zawarła w ocenie EFIS liczby miejsc pracy dotychczas stworzonych dzięki temu funduszowi, ich rodzaju i perspektyw oraz nie oceniła ich wpływu w aspekcie płci; wzywa Komisję, aby wprowadziła cele zatrudnienia i zapewniła odpowiedni pomiar i monitorowanie wkładu EFIS we wzrost i tworzenie miejsc pracy, aby zbadała i oceniła wpływ projektów EFIS na liczbę utworzonych miejsc pracy oraz rzeczywisty wpływ tych inwestycji na pośrednie i bezpośrednie miejsca pracy, a także aby zarejestrowała wyniki osiągnięte w ramach funduszu zarówno w sektorach, jak i krajach, ze szczególnym naciskiem na MŚP;

23.  przypomina o znaczeniu regularnego publikowania nowych danych i aktualizacji, w tym niezależnych ocen, w oparciu o dotychczas zdobyte doświadczenia; dostrzega trudności w ocenie tego komponentu, mając na uwadze czas potrzebny do osiągnięcia dojrzałości przez projekty oraz do oceny ich wpływu, i wzywa w związku z tym grupę EBI do opracowania najlepszych metod gromadzenia i oszacowania tych wyników podczas następnej oceny, z uwzględnieniem również długoterminowego wpływu w okresie wykraczającym poza okres trwania EFIS; uważa, że potrzebne są większe wysiłki, aby ustanowić oparte na wynikach wskaźniki mierzące cele i wyniki każdego projektu; wyraża zadowolenie z powodu sprawozdań w sprawie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w odniesieniu do instrumentów wdrażanych w ramach segmentu MŚP w EFIS oraz sprawozdawczości dotyczącej wpływu społecznego w ramach instrumentu finansowego gwarancji EaSI i instrumentów pilotażowych wpływu społecznego komponentu MŚP w EFIS, a także zachęca do dalszego wykorzystywania takiej sprawozdawczości;

24.  uważa, że transgraniczne projekty infrastrukturalne mają kluczowe znaczenie dla urzeczywistnienia jednolitego rynku, a także poprawy szans na zatrudnienie; wzywa Komisję i EIAH, aby skupiły uwagę na wsparciu technicznym i budowaniu zdolności, tak aby zwiększyć liczbę takich projektów oraz poprawić ich jakość i wpływ;

25.  wzywa państwa członkowskie, aby jaśniej określiły krajowe priorytety inwestycyjne, w tym w odniesieniu do tworzenia miejsc pracy i inwestycji społecznych, oraz przygotowywały odnośne projekty przy wsparciu EIAH; uważa, że EBI powinien zapewnić Komisji odpowiednie informacje zwrotne na temat ewentualnych przeszkód regulacyjnych, które mogą blokować wdrażanie dobrych projektów na różnych szczeblach; wzywa Komisję do lepszej współpracy z państwami członkowskimi w ramach europejskiego semestru, aby pomóc im w jak najszybszym rozpoczęciu realizacji zaleceń, w szczególności przez wdrażanie reform gospodarczych i socjalnych, i usuwanie w ten sposób krajowych przeszkód dla inwestycji i tworzenia środowiska sprzyjającego prowadzeniu działalności gospodarczej; przypomina, że jedynie „mistrzowskie połączenie” reform strukturalnych określonych w zaleceniach dla poszczególnych krajów, odpowiedzialnych strategii podatkowych i inwestycji pozwoli osiągnąć sukces; podkreśla potrzebę większej przejrzystości EFIS, który powinien ponosić odpowiedzialność przed Parlamentem Europejskim, przez zapewnienie ujawniania wyczerpujących i rzetelnych informacji budżetowych oraz dostępu do danych finansowych związanych z projektami finansowanymi przez EBI;

26.  wyraża zadowolenie z powodu wniosku Komisji na drugim etapie funkcjonowania EFIS w celu zwiększenia przejrzystości procedury wyboru projektów przez nałożenie na komitet inwestycyjny EFIS obowiązku wyjaśnienia decyzji i podania powodów przyznania wsparcia, a także w celu podania do publicznej wiadomości tabeli wyników projektów EFIS niezwłocznie po podpisaniu projektów, z wykluczeniem szczególnie chronionych informacji handlowych; zwraca uwagę, że kluczowe znaczenie mają wskaźniki takie jak tworzenie miejsc pracy i rozwój umiejętności;

27.  wyraża zadowolenie, że Komisja, w ścisłej współpracy z EBI, podejmie się dalszego usprawnienia informowania o EFIS i EIAH w celu zwiększenia wiedzy na temat dostępności finansowania i pomocy technicznej w Unii; proponuje, aby informacje o możliwościach finansowania, pomocy technicznej i procedurach, włącznie z przykładami dobrych praktyk i studiami przypadku, mogły stymulować nowe pomysły i pobudzać inicjatywy inwestycyjne;

28.  podkreśla potrzebę dopilnowania, aby projekty EFIS były zgodne z Kartą praw podstawowych UE, włącznie z prawem do uczciwych i sprawiedliwych warunków pracy; podkreśla w szczególności potrzebę zapewnienia poszanowania praw pracowników do informacji i konsultacji.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	25.1.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	41 10 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Laura Agea, Brando Benifei, Vilija Blinkevičiūtė, Enrique Calvet Chambon, Ole Christensen, Martina Dlabajová, Lampros Fountoulis, Arne Gericke, Marian Harkin, Czesław Hoc, Agnes Jongerius, Rina Ronja Kari, Jan Keller, Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, Jean Lambert, Jérôme Lavrilleux, Patrick Le Hyaric, Jeroen Lenaers, Verónica Lope Fontagné, Javi López, Thomas Mann, Dominique Martin, Joëlle Mélin, Elisabeth Morin-Chartier, João Pimenta Lopes, Georgi Pirinski, Terry Reintke, Sofia Ribeiro, Robert Rochefort, Claude Rolin, Anne Sander, Sven Schulze, Siôn Simon, Jutta Steinruck, Romana Tomc, Yana Toom, Ulrike Trebesius, Marita Ulvskog, Renate Weber, Jana Žitňanská
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Georges Bach, Heinz K. Becker, Lynn Boylan, Dieter-Lebrecht Koch, Paloma López Bermejo, Edouard Martin, Evelyn Regner, Csaba Sógor, Helga Stevens, Flavio Zanonato
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Marco Valli

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

41	+
ALDE ECR PPE S&D VERTS/ALE	Enrique Calvet Chambon, Martina Dlabajová, Marian Harkin, Robert Rochefort, Yana Toom, Renate Weber Arne Gericke, Czesław Hoc, Helga Stevens, Ulrike Trebesius, Jana Žitňanská Georges Bach, Heinz K. Becker, Dieter-Lebrecht Koch, Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, Jérôme Lavrilleux, Jeroen Lenaers, Verónica Lope Fontagné, Thomas Mann, Elisabeth Morin-Chartier, Sofia Ribeiro, Claude Rolin, Anne Sander, Sven Schulze, Csaba Sógor, Romana Tomc Brando Benifei, Vilija Blinkevičiūtė, Ole Christensen, Agnes Jongerius, Jan Keller, Javi López, Edouard Martin, Georgi Pirinski, Evelyn Regner, Siôn Simon, Jutta Steinruck, Marita Ulvskog, Flavio Zanonato Jean Lambert, Terry Reintke

10	-
EFDD ENF GUE/NGL NI	Laura Agea, Marco Valli Dominique Martin, Joëlle Mélin Lynn Boylan, Rina Ronja Kari, Patrick Le Hyaric, Paloma López Bermejo, João Pimenta Lopes Lampros Fountoulis

0	0

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymali się

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (11.10.2016)

dla Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(2016/2064(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Nicola Danti

WSKAZÓWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Budżetowej oraz do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  zauważa, że Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych, który jest w pełni operacyjny od krótkiego czasu, początku jest sukcesem, przynosi konkretne rezultaty oraz sprzyja inwestycjom w celu przezwyciężenia ich braku i braku konkurencyjności w Europie za pośrednictwem skoordynowanych działań; podkreśla jednak, że należy znacząco przyspieszyć tempo działań w celu dostarczenia jeszcze bardziej wymiernych wyników, szczególnie w państwach członkowskich, w których finansowanie zapewniane przez EFIS było na szczególnie niskim poziomie, aby umożliwić pełną realizację celów instrumentu;

2.  podkreśla, że wiodącą zasadą EFIS jest uruchomienie prywatnych, opartych na rynku inwestycji kierowanych wyłącznie popytem, i dlatego wzywa Komisję, by zbadała możliwości wykorzystania gwarancji EFIS do zachęcenia do szerszego zaangażowania źródeł inwestycji takich jak fundusze inwestycyjne, państwowe fundusze majątkowe i inwestycje społeczne w charakterze podmiotów współfinansujących kluczowe projekty;

3.  podkreśla, że EFIS powinien zapewniać większą dodatkowość realizowanych w jego ramach projektów w związku ze zwykłą działalnością EBI, jak określono w art. 5 rozporządzenia (UE) 2015/1017; podkreśla, że ze względu na to, iż środki EFIS zostały przekierowane z unijnych programów na rzecz badań, innowacji i infrastruktury, fundusz powinien wspierać inwestycje strategiczne związane z projektami, które nie mogą uzyskać finansowania z powodu niedoskonałości rynku, nieoptymalnego poziomu inwestycji lub wysokich poziomów ryzyka; w tym kontekście wzywa Komisję do przeprowadzenia szczegółowej oceny dodatkowości projektów już finansowanych w ramach EFIS oraz, na podstawie wyników, do określenia jasnych zasad i kryteriów definiowania dodatkowości; ponadto przypomina, że przy określaniu kryteriów wykorzystania gwarancji UE EFIS powinien uwzględniać nie tylko czynnik rentowności, lecz również pozytywne długoterminowe skutki dla jednolitego rynku w odniesieniu do inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, tworzenia miejsc pracy i spójności;

4.  odnotowuje, że pomimo licznych pomyślnie zrealizowanych projektów dotyczących infrastruktury i innowacji wysoki pułap minimalnej wartości projektu (50 mln EUR) ogranicza liczbę projektów, które mogą być realizowane w ramach EFIS, zwłaszcza w małych państwach członkowskich; wzywa zatem do obniżenia minimalnych pułapów finansowania projektów;

5.  podkreśla, że choć część EFIS otwarta dla MŚP jest sukcesem i stanowi dla start-upów, MŚP i spółek o średniej kapitalizacji znakomitą szansę na szybkie uzyskanie środków finansowych, nadal wymaga ona usprawnienia, podobnie jak inwestycje w segment infrastruktury i innowacji; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje planowane przez Komisję rozszerzenie i wzmocnienie wsparcia dla MŚP; podkreśla potrzebę zbadania możliwości przeznaczania zasobów finansowych na wspieranie MŚP w realizacji projektów na szczeblu międzynarodowym oraz wzywa do stworzenia dalszych szans na uzyskanie przez MŚP finansowania na projekty o wyższym ryzyku, zwłaszcza w sektorze cyfrowym; zwraca również uwagę, że nie należy zapominać o kluczowych projektach inwestycyjnych, a zwłaszcza projektów związanych z infrastrukturą i innowacjami; zwraca uwagę, że konieczne jest udostępnienie funduszy na program transformacji cyfrowej, aby wesprzeć MŚP, których ta transformacja dotyczy, oraz stymulować rozwój nowych i innowacyjnych technologii, przy jednoczesnym zacieśnieniu współpracy między przedsiębiorstwami o ugruntowanej pozycji a start-upami;

6.  odnotowuje, że duże zainteresowanie i udział banków pośredniczących w projektach EFIS w całej UE w celu zapewnienia finansowania dla MŚP okazały się ogromnym sukcesem; zachęca Komisję do współpracy z radą kierowniczą EFIS w celu wykorzystania wszystkich istniejących możliwości w ramach rozporządzenia w sprawie EFIS służących wzmocnieniu dostępu MŚP do finansowania, aby zwiększyć ogólną liczbę działań w ramach tych instrumentów i umożliwić EFI finansowanie znacznego wolumenu dodatkowych operacji;

7.  apeluje o lepszą koordynację i synergię między EFIS i innymi funduszami UE, szczególnie europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, w celu wspierania efektywniejszego wydatkowania, większej spójności w Europie oraz dopilnowania, by EFIS miał szeroki zasięg geograficzny, zwłaszcza w krajach o niskim poziomie finansowania z EFIS, w celu zapewnienia większej jednolitości inwestycji i ograniczenia różnic regionalnych; wzywa też do ściślejszej współpracy z krajowymi bankami prorozwojowymi, organami lokalnymi i regionalnymi oraz odpowiednimi zainteresowanymi podmiotami, w tym do dalszego wspierania tworzenia platform inwestycyjnych służących łączeniu sektorowych i geograficznych możliwości inwestycyjnych;

8.  podkreśla potrzebę zwiększenia przejrzystości działań EFIS oraz dalszego przekazywania obywatelom i potencjalnym beneficjentom informacji o projektach i ich wynikach; wzywa Komisję, by podjęła bardziej ukierunkowane działania komunikacyjne i doradcze na rzecz zwiększenia wiedzy o EFIS; proponuje przygotowanie informacji dla MŚP w celu wyjaśnienia, w prosty i inteligentny sposób za pomocą konkretnych przykładów, w jaki sposób można uzyskać finansowanie, oraz przedstawienia kategorii projektów finansowanych z EFIS;

9.  uważa, że wszystkie umowy podpisane między EBI a jego klientami, zarówno publicznymi, jak i prywatnymi, muszą być systematycznie ujawniane, aby wykazać dodatkowość projektów EFIS i pokazać opinii publicznej wysokie standardy mające zastosowanie do projektów finansowanych z tego funduszu; odnotowuje potrzebę wzmocnienia Europejskiego portalu projektów inwestycyjnych i Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI) w celu stworzenia powiązania z gospodarką realną, w tym ściślejszej współpracy z krajowymi bankami prorozwojowymi, lepszego eksponowania projektów oraz zapewnienia potencjalnym promotorom wysokiej jakości pomocy technicznej;

10.  uważa, że EFIS przyczynia się w ogromnym stopniu do uzupełnienia i pobudzania jednolitego rynku; w związku z tym podkreśla, jak ważne jest wzmocnienie trzeciego filara planu inwestycyjnego dla Europy, również w kontekście procedury europejskiego semestru, w celu dopilnowania, by unijne otoczenie regulacyjne stało się pewniejsze, bardziej jednolite i sprzyjało inwestycjom przez skoncentrowanie się szczególnie na takich celach strategicznych jak stworzenie w pełni zintegrowanego, konkurencyjnego i sprawnie funkcjonującego jednolitego rynku oraz rozwój opartego na innowacjach jednolitego rynku cyfrowego, a także na kluczowych działaniach wspierających te cele; zauważa, że zobowiązania EFIS w odniesieniu do projektów z sektora cyfrowego są zdecydowanie niewystarczające;

11.  wzywa państwa członkowskie i zainteresowane podmioty do dalszego zbadania i promowania możliwości inwestycyjnych w obszarze treści i usług cyfrowych, powszechnie dostępnych, przystępnych cenowo, bezpiecznych i szybkich łączy szerokopasmowych oraz infrastruktury telekomunikacyjnej, co jest wstępnym warunkiem rzeczywistego egzekwowania praw konsumentów w zakresie dostępu do treści, jakości usług i niskich kosztów; podkreśla znaczenie usunięcia różnic w poziomie rozwoju infrastruktury między poszczególnymi regionami w Europie oraz między obszarami miejskimi i wiejskimi; podkreśla, jak ważne jest finansowanie tworzenia ośrodków technologicznych w regionach mniej uprzemysłowionych w celu ograniczenia różnic między poszczególnymi regionami oraz ożywienia gospodarek lokalnych przez zapewnienie wysokiej jakości miejsc pracy i wspieranie rozwoju umiejętności;

12.  z zadowoleniem przyjmuje niedawny wniosek Komisji dotyczący przedłużenia EFIS na okres po 2018 r. w celu usunięcia obecnej luki inwestycyjnej w Europie oraz dalszego mobilizowania kapitału sektora prywatnego.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	11.10.2016
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	27 7 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Catherine Bearder, Dita Charanzová, Carlos Coelho, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, Daniel Dalton, Nicola Danti, Dennis de Jong, Pascal Durand, Vicky Ford, Ildikó Gáll-Pelcz, Evelyne Gebhardt, Maria Grapini, Sergio Gutiérrez Prieto, Robert Jarosław Iwaszkiewicz, Liisa Jaakonsaari, Antonio López-Istúriz White, Marlene Mizzi, Eva Paunova, Jiří Pospíšil, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Olga Sehnalová, Igor Šoltes, Ivan Štefanec, Catherine Stihler, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Mylène Troszczynski, Mihai Ţurcanu, Anneleen Van Bossuyt, Marco Zullo
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Pascal Arimont, Birgit Collin-Langen, Morten Løkkegaard, Julia Reda, Marc Tarabella, Sabine Verheyen

OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego (13.10.2016)

dla Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(2016/2064(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Mercedes Bresso

WSKAZÓWKI

Komisja Rozwoju Regionalnego zwraca się do Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  przypomina, że polityka spójności jest główną polityką inwestycyjną Unii mającą na celu zmniejszanie regionalnych dysproporcji i przyczynianie się do realizacji strategii Unii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu; przyjmuje do wiadomości wstępne wyniki Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) w zakresie pobudzania inwestycji prywatnych, przede wszystkim z korzyścią dla MŚP; przypomina, że EFIS ma obowiązek wzmacniać spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz że należy podejmować wysiłki mające na celu podniesienie poziomu synergii i komplementarności między EFIS a europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi oraz innymi programami unijnymi; podkreśla, jak ważne jest dbanie o przestrzeganie zasady dodatkowości EFIS w odniesieniu do innych inicjatyw Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) i programów finansowanych ze środków UE, a to poprzez zajęcie się kwestią niedoskonałości rynku lub sytuacjami związanymi z suboptymalną jakością inwestycji, ponieważ aspekt ten jest często pomijany w dotychczasowym procesie wdrażania;

2.  z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzone przez Radę Dyrektorów EBI projekty inwestycyjne obejmujące pulę działań o wyższym profilu ryzyka, które nie zostałyby sfinansowane przez instytucje finansowe lub działania w ramach polityki spójności; zauważa jednak, że wiele z tych działań uwzględnia interwencję z wykorzystaniem europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz kryteria kwalifikowalności, w szczególności w odniesieniu do EFRR; apeluje o podwyższenie profilu ryzyka zatwierdzonych projektów, aby możliwe było wnoszenie większej wartości do gospodarki i obejmowanie finansowaniem niszy rynkowych, które w przeciwnym razie pozostaną znacznymi lukami inwestycyjnymi;

3.  wzywa Komisję i EBI do wzmożenia wysiłków i wprowadzenia mechanizmów obejmujących zestaw kryteriów gwarantujących weryfikację dodatkowości;

4.  wzywa Komisję, aby we współpracy z EBI przedstawiła kompleksową analizę projektów objętych do tej pory wsparciem, z uwzględnieniem segmentu MŚP, a także pełen zakres danych i informacji dotyczących postępów w odniesieniu do segmentu MŚP, by móc ocenić sensowność wsparcia przyznanego w ramach EFIS oraz szanse na uzyskanie wsparcia z EFIS w przyszłości i jego możliwe rozszerzenie;

5.  przyjmuje do wiadomości opublikowane przez Komisję nowe wytyczne z dnia 22 lutego 2016 r. w sprawie łączenia działań w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz EFIS, a także publikację Komisji i EBI z dnia 18 marca w sprawie zasad EFIS dotyczących platform inwestycyjnych; zwraca jednak uwagę, że skala synergii między EFIS a europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi wciąż jest niezmiernie mała oraz wzywa Komisję, EBI, krajowe i regionalne banki i instytucje prorozwojowe oraz instytucje zarządzające do szybszego planowania i wdrażania dalszych efektów synergii, aby zapewnić szerszy zasięg geograficzny EFIS;

6.  wyraża zaniepokojenie w związku z faktem, że zgodnie z wnioskiem Komisji w przypadku łączenia instrumentów transza inwestycji obciążona największym ryzykiem byłaby pokrywana z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, a nie z EFIS; uważa, że prowadzi to do niepewności prawnej w korzystaniu z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz przeczy pierwotnemu założeniu EFIS, jakim było zapewnienie nowej zdolności do ponoszenia ryzyka dla unijnych inwestycji;

7.  wyraża zaniepokojenie w związku z przyznaniem Parlamentowi bardzo ograniczonej roli we wdrażaniu EFIS oraz w związku z brakiem przejrzystości w odniesieniu do określonych kryteriów wyboru wspieranych projektów, a także w związku z faktem, że w wielu przypadkach kwoty przyznane na te projekty nie zostały ujawnione;

8.  zauważa, że wytyczne oraz działania Komisji odnoszące się do osiągnięcia efektów synergii nie mają wystarczająco gruntownego charakteru; zauważa, że dotychczasowe kombinacje europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i EFIS mają charakter oddolny i są stymulowane potrzebami lokalnych organów i podmiotów;

9.  uważa, że Komisja, EBI, Komitet Regionów, państwa członkowskie i instytucje zarządzające, w tym instytucje szczebla regionalnego, powinny usprawnić współpracę, aby doprowadzić do przedstawiania większej liczby zintegrowanych i komplementarnych projektów z udziałem EFIS i europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w celu pobudzania rozwoju terytorialnego i wzmocnienia polityki spójności; zauważa, że projekty w gospodarce o obiegu zamkniętym mogłyby stanowić przykład projektów zintegrowanych z udziałem EFIS i europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, ponieważ podkreślają rolę władz lokalnych i regionalnych w umożliwianiu przechodzenia na zrównoważoną, zasobooszczędną i konkurencyjną gospodarkę, a jednocześnie odpowiadają profilowi inwestycyjnemu projektów kwalifikujących się do finansowania z EFIS;

10.  uważa, że konieczne jest uwzględnianie różnych potrzeb gospodarczych i infrastrukturalnych w kontekście rozwoju regionów, jak i terytorialnej różnorodności państw członkowskich przy jednoczesnym zagwarantowaniu ochrony kwalifikowalności projektów przed wszelką ingerencją mogącą powodować zbyt duże rozproszenie funduszy; podkreśla także znaczenie opracowywania projektów tematycznych lub transgranicznych mogących zapewniać spójność i mieć dużą europejską wartość dodaną, a także zwraca uwagę, że w związku z tym należy opracować jednolite wytyczne dotyczące projektów transgranicznych; zachęca wszystkie państwa członkowskie do określenia łatwych procedur angażowania krajowych i regionalnych banków prorozwojowych, które mają kluczowe znaczenie przy tworzeniu platform inwestycyjnych sprzyjających koncentracji o charakterze tematycznym bądź regionalnym;

11.  w celu przyspieszenia wdrażania projektów EFIS oraz ich synergii z europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi apeluje do Komisji i państw członkowskich o ułatwienie wykorzystywania alternatywnych modeli finansowania, takich jak partnerstwo publiczno‑prywatne, oraz o uproszczenie ram ustawodawczych w odniesieniu do zasad pomocy państwa; wzywa państwa członkowskie do przygotowywania z pomocą Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego dopracowanych sekwencji projektów inwestycyjnych, które będą opracowane w optymalny sposób gwarantujący większe wykorzystanie instrumentów finansowych i komplementarności między EFIS a europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi;

12.  apeluje do Komisji i EBI o podjęcie wysiłków, aby za pośrednictwem inwestycji w pomoc techniczną świadczoną na miejscu umożliwić nieuczestniczącym regionom prowadzenie regionalnie zrównoważonych działań projektowych; uważa, że należy przyspieszyć tworzenie lokalnych platform inwestycyjnych – ośrodków, w których finansowanie publiczne zbiega się z prywatnym;

13.  zwraca uwagę na doświadczenia wynikające z działań w zakresie polityki spójności, które pokazują, że pomoc techniczna dla prywatnych i publicznych beneficjentów jest najbardziej potrzebna na szczeblu regionalnym i lokalnym; w związku z tym apeluje do Komisji i EBI o angażowanie pośredników finansowych i organizacji parasolowych w sposób umożliwiający elastyczność i otwartość; wyraża przekonanie, że należy przeprowadzić precyzyjną kampanię komunikacyjną dotyczącą projektów inwestycyjnych EFIS w regionach UE, w których osiągane są słabe wyniki;

14.  uważa, że projekty EFIS muszą być zgodne z wymogami dotyczącymi tematycznej koncentracji w sytuacji, gdy stanowią uzupełnienie finansowania w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; zauważa potrzebę przyspieszenia realizacji projektów EFIS oraz uwzględniania priorytetów państw członkowskich w kontekście europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz EFIS;

15.  uważa, że wybór operacji finansowych EFIS i zarządzanie projektami powinno być przejrzystsze, podlegać zasadzie rozliczalności, opierać się na określonych kryteriach oraz już na wczesnym etapie obejmować zainteresowane podmioty na szczeblu lokalnym i regionalnym, jeśli jest to konieczne; zwraca uwagę na potrzebę większego zaangażowania władz lokalnych i regionalnych w dobór projektów o znaczeniu lokalnym i regionalnym; podkreśla, że Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego oraz komitet inwestycyjny EFIS powinny korzystać z kompetencji władz regionalnych i lokalnych w celu promowania zintegrowanych i komplementarnych projektów z udziałem EFIS i europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; w związku z tym Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego powinno jeszcze aktywniej dążyć do tego, aby coraz więcej władz lokalnych i regionalnych w jak największym stopniu korzystało z EFIS; zachęca państwa członkowskie oraz organy lokalne i regionalne do przedstawiania projektów, które mogą być finansowane na zasadzie komplementarności w ramach EFIS i europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, na europejskim portalu projektów inwestycyjnych, aby przyciągać inwestycje na ich terytorium;

16.  podkreśla potrzebę wzmocnienia platformy krajowej i regionalnej w celu usprawnienia koordynacji i uzyskiwania efektów synergii między funduszami UE i innymi programami; apeluje jednocześnie o wprowadzanie na szczeblu państw członkowskich instrumentów administracyjnych, które pozwolą kierować projekty mające otrzymać dofinansowanie do odpowiednich instrumentów, w zależności od charakteru projektu;

17.  zwraca się do Komisji o unikanie podwójnej koncentracji, w ramach której finansowanie EFIS ukierunkowane jest na projekty, które równie dobrze mogą być finansowane w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; mając na uwadze znaczenie dodatkowości i komplementarności, apeluje o poprawę widoczności i dostępności informacji na temat europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych zamiast dalszego nieco stronniczego uwydatniania EFIS przez Komisję;

18.  przypomina, że Parlament musi odgrywać zasadniczą rolę w monitorowaniu skutków tych strategii i projektów w celu stymulowania zatrudnienia i trwałego wzrostu gospodarczego; podkreśla, że Parlament musi także odgrywać ważną rolę w monitorowaniu wpływu efektów synergii i komplementarności między EFIS a europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi oraz pozostałymi programami UE.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	11.10.2016
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	28 3 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Pascal Arimont, Franc Bogovič, Mercedes Bresso, Rosa D’Amato, Krzysztof Hetman, Ivan Jakovčić, Constanze Krehl, Louis-Joseph Manscour, Iskra Mihaylova, Jens Nilsson, Andrey Novakov, Konstantinos Papadakis, Mirosław Piotrowski, Stanislav Polčák, Julia Reid, Terry Reintke, Liliana Rodrigues, Fernando Ruas, Monika Smolková, Maria Spyraki, Ruža Tomašić, Ramón Luis Valcárcel Siso, Matthijs van Miltenburg, Lambert van Nistelrooij, Derek Vaughan, Joachim Zeller
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Viorica Dăncilă, Josu Juaristi Abaunz, Bronis Ropė, Peter Simon, Branislav Škripek, Damiano Zoffoli

OPINIA Komisji Kultury i Edukacji (23.3.2017)

dla Komisji Budżetowej oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wdrażania Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS)
(2016/2064(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Jill Evans

WSKAZÓWKI

Komisja Kultury i Edukacji zwraca się do Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  z rozczarowaniem stwierdza, że jedynie 4 % środków z EFIS, zarówno w obszarze infrastruktury i innowacji, jak i MŚP, przeznaczono na cel tematyczny określony w art. 9 ust. 2 lit. g) rozporządzenia w sprawie EFIS oraz że jedynie ułamek owych 4 % trafił do sektora kultury i edukacji;

2.  zwraca również uwagę na potrzebę bardziej zrównoważonego rozkładu geograficznego finansowania z EFIS; przypomina, że większość projektów w ramach EFIS zatwierdzanych jest w zachodnioeuropejskich regionach o lepszej kondycji ekonomicznej; wzywa zatem do poczynienia większych starań na rzecz dalszego badania i przeglądu specjalnych potrzeb i rozbieżności w krajach, które w mniejszym stopniu korzystają ze wsparcia w ramach EFIS, oraz do zapewnienia większej pomocy technicznej oraz wsparcia lokalnego i sektorowego, aby środki z EFIS trafiały do wszystkich państw członkowskich;

3.  podkreśla zainteresowanie podmiotów z sektora kultury i sektora kreatywnego finansowaniem z EFIS, a także możliwości wynikające dla tego sektora z inwestycji w MŚP; ubolewa jednak z powodu braku wiedzy na temat EFIS i oferowanych przez ten fundusz możliwości i narzędzi finansowania; domaga się, by Komisja przyjęła nowe oraz rozszerzyła istniejące inicjatywy komunikacyjne, które powinny być dostosowane do potrzeb sektora kultury i sektora kreatywnego i wdrażane lokalnie w państwach członkowskich, w tym również za pośrednictwem biur programu „Kreatywna Europa”;

4.  zauważa, że w sektorze kultury i sektorze kreatywnym działają głównie MŚP ponoszące większe ryzyko; odnotowuje w tym względzie, że platformy inwestycyjne mogą ułatwiać poszerzanie zasięgu finansowania EFIS, ponieważ mogą łączyć mniejsze projekty i umowy; wzywa organy zarządzające EFIS do poświęcenia większej uwagi platformom inwestycyjnym, z myślą o maksymalizacji korzyści, jakie te platformy mogą przynieść, jeśli chodzi o przezwyciężenie barier inwestycyjnych; zachęca EBI do przekazywania zainteresowanym podmiotom pełniejszych informacji na temat tych platform; przypomina, że europejskie stowarzyszenia działające w sektorze kultury i edukacji dysponują sieciami stowarzyszeń członkowskich posiadających wiedzę sektorową i geograficzną, które mogłyby pomóc w lepszym upowszechnianiu działań uświadamiających; zauważa znaczący potencjał Europejskiego Centrum Doradztwa w aktywnym przyczynianiu się do tworzenia platform inwestycyjnych, które mogą prowadzić do uzyskania bardziej zrównoważonego rozkładu geograficznego i sektorowego;

5.  uważa, że sektor kultury i sektor kreatywny potrzebują ukierunkowanego doradztwa, aby zrozumieć możliwości finansowania i procedury obowiązujące w ramach EFIS oraz że pośrednicy finansowi potrzebują wsparcia, aby lepiej rozumieć te sektory i ich potrzeby; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje propozycję EFIS 2.0 dotyczącą wzmocnienia roli Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego oraz bardziej zdecydowanego zaakcentowania jego obecności na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym; domaga się przyznania centrum odpowiednich zasobów, aby dzięki temu sektor kultury i edukacji otrzymał wsparcie dostosowane do swoich potrzeb;

6.  wzywa Komisję i grupę EBI do rozwijania i integrowania wiedzy fachowej, zwłaszcza na temat inwestycji kulturalnych w centrum doradztwa; domaga się, by centrum doradztwa prowadziło jak najściślejszą współpracę z krajowymi bankami prorozwojowymi i podmiotami z sektora kultury i sektora kreatywnego, aby zapewniać optymalne wsparcie;

7.  zwraca uwagę, że ponieważ szkołom i uniwersytetom w większości państw członkowskich ze względów prawnych nie wolno zaciągać pożyczek, EFIS jest w dużej mierze rozwiązaniem nieodpowiednim dla tego sektora; ubolewa, że mimo przekierowania środków finansowych z programu „Horyzont 2020”, wsparcie w ramach EFIS przeznaczone na badania naukowe i innowacje nie przyniosło odpowiednich korzyści uniwersytetom publicznym; domaga się zatem przywrócenia tych środków na rzecz programu „Horyzont 2020”;

8.  zauważa, że osoby pochodzące z obszarów wiejskich zmagają się z wyraźnymi problemami w dostępie do edukacji, i w związku z tym apeluje o zapewnienie lepszej sieci połączeń, infrastruktury i dostępności;

9.  apeluje o większą synergię między EFIS a innymi funduszami UE, zwłaszcza europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, programem „Horyzont 2020” oraz systemem poręczeń na rzecz programu „Kreatywna Europa”; wzywa Komisję do skoncentrowania na wstępie – za pośrednictwem EFIS – środków w ramach systemu poręczeń na rzecz programu „Kreatywna Europa” z korzyścią dla MŚP; podkreśla, że centrum doradztwa może odegrać pewną rolę jako źródło informacji na temat łączenia funduszy UE oraz że należy zapewniać odpowiednie doradztwo i szkolenia; wzywa Komisję do utworzenia portalu internetowego stanowiącego punkt kompleksowej obsługi, aby umożliwić potencjalnym beneficjentom z sektora kultury i edukacji ocenę wszystkich możliwości finansowania i sposobów ich skutecznego łączenia; z zadowoleniem odnotowuje w tym względzie niedawno opublikowane wytyczne Komisji w sprawie łączenia EFIS z europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi.

ZAŁĄCZNIK Wykaz podmiotów lub osób,

od których sprawozdawczyni komisji OPINIODAWCZEJ otrzymała informacje

Poniższy wykaz sporządzono na zasadzie zupełnej dobrowolności, na wyłączną odpowiedzialność sprawozdawczyni komisji opiniodawczej. Przy sporządzaniu projektu opinii sprawozdawczyni otrzymała informacje od następujących podmiotów:

Podmiot
Europejski Bank Inwestycyjny
Europejski Fundusz Inwestycyjny
Międzynarodowa Unia Kin
Europejska Liga Organizacji Producentów Sztuki Scenicznej (Pearle)
Culture Action Europe
Europejskie Stowarzyszenie Uniwersytetów
Europejskie Stowarzyszenie Instytucji Szkolnictwa Wyższego (EURASHE)
Platforma na rzecz uczenia się przez całe życie

INFORMACJE O PRZYJĘCIU OPINII W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	22.3.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	22 1 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Isabella Adinolfi, Dominique Bilde, Andrea Bocskor, Nikolaos Chountis, Jill Evans, Giorgos Grammatikakis, Petra Kammerevert, Andrew Lewer, Svetoslav Hristov Malinov, Luigi Morgano, Momchil Nekov, Michaela Šojdrová, Helga Trüpel, Sabine Verheyen, Julie Ward, Bogdan Brunon Wenta, Theodoros Zagorakis, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver, Krystyna Łybacka
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Therese Comodini Cachia, Dietmar Köster, Emma McClarkin, Martina Michels

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

22	+
ECR	Andrew Lewer, Emma McClarkin
GUE/NGL	Nikolaos Chountis, Martina Michels
PPE	Andrea Bocskor, Therese Comodini Cachia, Svetoslav Hristov Malinov, Michaela Šojdrová, Sabine Verheyen, Bogdan Brunon Wenta, Theodoros Zagorakis, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver
S&D	Giorgos Grammatikakis, Petra Kammerevert, Dietmar Köster, Krystyna Łybacka, Luigi Morgano, Momchil Nekov, Julie Ward
Verts/ALE	Jill Evans, Helga Trüpel

1	-
EFDD	Isabella Adinolfi

1	0
ENF	Dominique Bilde

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

INFORMACJE O PRZYJĘCIU SPRAWOZDANIAW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Data przyjęcia	15.5.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	63 10 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nedzhmi Ali, Gerolf Annemans, Jonathan Arnott, Jean Arthuis, Hugues Bayet, Pervenche Berès, Reimer Böge, Udo Bullmann, Lefteris Christoforou, Gérard Deprez, Manuel dos Santos, José Manuel Fernandes, Jonás Fernández, Eider Gardiazabal Rubial, Esteban González Pons, Ingeborg Gräßle, Roberto Gualtieri, Brian Hayes, Gunnar Hökmark, Danuta Maria Hübner, Cătălin Sorin Ivan, Petr Ježek, Barbara Kappel, Othmar Karas, Bernd Kölmel, Zbigniew Kuźmiuk, Georgios Kyrtsos, Alain Lamassoure, Olle Ludvigsson, Marisa Matias, Gabriel Mato, Costas Mavrides, Clare Moody, Luigi Morgano, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Luděk Niedermayer, Jan Olbrycht, Stanisław Ożóg, Urmas Paet, Pina Picierno, Paul Rübig, Pirkko Ruohonen-Lerner, Pedro Silva Pereira, Peter Simon, Jordi Solé, Theodor Dumitru Stolojan, Patricija Šulin, Eleftherios Synadinos, Paul Tang, Michael Theurer, Isabelle Thomas, Ramon Tremosa i Balcells, Marco Valli, Tom Vandenkendelaere, Miguel Viegas, Daniele Viotti, Marco Zanni, Stanisław Żółtek
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Xabier Benito Ziluaga, Richard Corbett, Andrea Cozzolino, Bas Eickhout, Heidi Hautala, Ramón Jáuregui Atondo, Eva Kaili, Krišjānis Kariņš, Jeppe Kofod, Eva Maydell, Nils Torvalds, Tomáš Zdechovský
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Julia Reda, Bart Staes, Jarosław Wałęsa, Lambert van Nistelrooij

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

63	+
ALDE	Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Gérard Deprez, Petr Ježek, Urmas Paet, Michael Theurer, Nils Torvalds, Ramon Tremosa i Balcells
ECR	Zbigniew Kuźmiuk, Stanisław Ożóg
PPE	Reimer Böge, Lefteris Christoforou, José Manuel Fernandes, Esteban González Pons, Ingeborg Gräßle, Brian Hayes, Gunnar Hökmark, Danuta Maria Hübner, Othmar Karas, Krišjānis Kariņš, Georgios Kyrtsos, Alain Lamassoure, Gabriel Mato, Eva Maydell, Siegfried Mureşan, Luděk Niedermayer, Jan Olbrycht, Paul Rübig, Theodor Dumitru Stolojan, Tom Vandenkendelaere, Jarosław Wałęsa, Tomáš Zdechovský, Lambert van Nistelrooij, Patricija Šulin
S&D	Hugues Bayet, Pervenche Berès, Udo Bullmann, Richard Corbett, Andrea Cozzolino, Jonás Fernández, Eider Gardiazabal Rubial, Roberto Gualtieri, Cătălin Sorin Ivan, Ramón Jáuregui Atondo, Eva Kaili, Jeppe Kofod, Olle Ludvigsson, Costas Mavrides, Clare Moody, Luigi Morgano, Victor Negrescu, Pina Picierno, Pedro Silva Pereira, Peter Simon, Paul Tang, Isabelle Thomas, Daniele Viotti, Manuel dos Santos
VERTS/ALE	Bas Eickhout, Heidi Hautala, Julia Reda, Jordi Solé, Bart Staes

10	-
ECR	Bernd Kölmel
EFDD	Jonathan Arnott, Marco Valli
ENF	Gerolf Annemans, Marco Zanni, Stanisław Żółtek
GUE/NGL	Xabier Benito Ziluaga, Marisa Matias, Miguel Viegas
NI	Eleftherios Synadinos

2	0
ECR	Pirkko Ruohonen-Lerner
ENF	Barbara Kappel

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się