SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
6.6.2017 - (COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD)) - ***I
Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Gerben-Jan Gerbrandy
- PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
- UZASADNIENIE
- OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
- OPINIA Komisji Transportu i Turystyki
- OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi
- PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
- GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
(COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0482),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0331/2016),
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 14 grudnia 2016 r.[1],
– uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 22 marca 2017 r.[2],
– uwzględniając art. 59 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Transportu i Turystyki oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A8-0208/2017),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Tytuł | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
Wniosek |
Wniosek | |||||||||||||||||||||||||||
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY | |||||||||||||||||||||||||||
|
w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu |
w sprawie działań w dziedzinie klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu („rozporządzenie w sprawie działań w dziedzinie klimatu wdrażające porozumienie paryskie”) | |||||||||||||||||||||||||||
|
(Tekst mający znaczenie dla EOG) |
(Tekst mający znaczenie dla EOG) | |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Nowy tytuł, aby lepiej oddać treść rozporządzenia. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Umocowanie 1 a (nowe) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
uwzględniając Protokół (nr 1) do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Umocowanie 1 b (nowe) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
uwzględniając Protokół (nr 2) do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(3) W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie ratyfikacji przez UE porozumienia paryskiego. Niniejszy wniosek ustawodawczy stanowi część wykonywania zobowiązania UE w ramach porozumienia paryskiego. Zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. |
(3) Po udzieleniu w dniu 4 października 2016 r. zgody przez Parlament Europejski Rada ratyfikowała porozumienie paryskie w dniu 5 października 2016 r. Porozumienie paryskie, które weszło w życie w dniu 4 listopada 2016 r., dąży, zgodnie z jego art. 2, „do intensyfikacji globalnej odpowiedzi na zagrożenie związane ze zmianami klimatu, w kontekście zrównoważonego rozwoju i wysiłków na rzecz likwidacji ubóstwa, między innymi poprzez: a) ograniczenie wzrostu średniej temperatury globalnej do poziomu znacznie niższego niż 2°C powyżej poziomu przedindustrialnego oraz podejmowanie wysiłków mających na celu ograniczenie wzrostu temperatury do 1,5°C powyżej poziomu przedindustrialnego, uznając, że to znacząco zmniejszy ryzyka związane ze zmianami klimatu i ich skutki; b) zwiększenie zdolności do adaptacji do negatywnych skutków zmian klimatu oraz wspieranie odporności na zmiany klimatu i rozwoju związanego z niską emisją gazów cieplarnianych w sposób niezagrażający produkcji żywności; c) zapewnienie spójności przepływów finansowych ze ścieżką prowadzącą do niskiego poziomu emisji gazów cieplarnianych i rozwoju odpornego na zmiany klimatu.” | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Porozumienie paryskie wymaga także, aby jego strony podejmowały działania mające na celu ochronę i wzmacnianie, w stosownych przypadkach, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Niniejszy wniosek ustawodawczy stanowi część wykonywania zobowiązania UE w ramach porozumienia paryskiego. Zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(4) Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., które nie będzie kontynuowane po roku 2020. |
(4) Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., które nie będzie kontynuowane po roku 2020. W związku z tym programy inwestycji ekologicznych związane z protokołem z Kioto, zapewniające wsparcie finansowe na projekty w zakresie redukcji emisji w państwach członkowskich o niższych dochodach, również nie będą kontynuowane. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(4a) Na posiedzeniu w dniu 21 października 2009 r. Rada ds. Środowiska poparła cel Unii zakładający ograniczenie emisji o 80–95 % do 2050 r. w porównaniu z 1990 r. w ramach niezbędnych redukcji po stronie krajów rozwiniętych jako grupy, przewidzianych przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC). | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(5) Przejście na czystą energię wymaga zmian w działalności gospodarczej i zachowaniach inwestycyjnych oraz wprowadzenia zachęt we wszystkich obszarach polityki. Stworzenie stabilnej unii energetycznej w celu zapewnienia bezpiecznej, zrównoważonej i konkurencyjnej energii po przystępnych cenach dla obywateli UE jest priorytetem Unii. Osiągnięcie tego celu wymaga kontynuowania ambitnych działań klimatycznych, czego przejawem jest niniejsze rozporządzenie, jak również postępów w zakresie innych aspektów unii energetycznej, jak określono w strategii ramowej na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu16. |
(5) Przejście na czystą energię i biogospodarkę wymaga zmian w zachowaniach inwestycyjnych we wszystkich obszarach polityki oraz zachęt dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) z mniejszym kapitałem oraz dla małych gospodarstw rolnych, aby mogły dostosować one swoje modele biznesowe. Priorytetem UE jest stworzenie stabilnej unii energetycznej, która stawia na efektywność energetyczną i dąży do zapewnienia bezpiecznej i zrównoważonej energii po przystępnych cenach dla obywateli UE, a także stosowanie, w przypadku wykorzystywania biozasobów, rygorystycznej polityki zrównoważonego rozwoju i redukcji emisji, tak aby zastąpiły one zasoby kopalne. Osiągnięcie tego celu wymaga kontynuowania ambitnych działań klimatycznych, czego przejawem jest niniejsze rozporządzenie, jak również postępów w zakresie innych aspektów unii energetycznej, jak określono w strategii ramowej na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu16. | |||||||||||||||||||||||||||
|
__________________ |
__________________ | |||||||||||||||||||||||||||
|
16 COM(2015)80 |
16 COM(2015)80 | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(9) Podejście do wiążących rocznych limitów krajowych przyjęte w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 406/2009/WE19 należy utrzymać w latach 2021–2030, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016–2018, a skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla każdego państwa członkowskiego. Dokonano dostosowania przydziału w 2021 r. dla państw członkowskich, których dotyczy dodatni pułap na mocy decyzji 406/2009/WE, jak również zwiększenie rocznych przydziałów emisji w latach 2017–2020 zgodnie z decyzjami 2013/162/UE oraz 2013/634/UE, aby uwzględnić możliwość zwiększenia emisji w tych latach. Rada Europejska postanowiła, że dostępność i wykorzystanie istniejących instrumentów elastyczności w sektorach nieobjętych ETS należy znacząco zwiększyć, aby zapewnić racjonalność pod względem kosztów wspólnego wysiłku UE oraz zbieżność poziomów emisji na mieszkańca do roku 2030. |
(9) Podejście do wiążących rocznych limitów krajowych przyjęte w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 406/2009/WE19 należy utrzymać w latach 2021–2030, począwszy od 2018 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016–2018 lub wartości rocznego limitu emisji w 2020 r., w zależności, która z tych wartości jest niższa, a skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla każdego państwa członkowskiego. W celu nagradzania wczesnych działań i wsparcia państw członkowskich o niższej zdolności do inwestowania państwa członkowskie, których PKB na mieszkańca jest niższy od średniej UE i w których w latach 2013–2020 poziom emisji jest niższy niż ich roczny limit emisji na okres od 2013 r. do 2020 r. przewidziany w decyzji 406/2009/WE, mogą, na określonych warunkach, zwrócić się o dodatkowe uprawnienia z rezerwy. Dokonano dodatkowego dostosowania przydziału w 2021 r. dla państw członkowskich, których dotyczy dodatni pułap na mocy decyzji 406/2009/WE, jak również zwiększenie rocznych przydziałów emisji w latach 2017–2020 zgodnie z decyzjami 2013/162/UE oraz 2013/634/UE, aby uwzględnić możliwość zwiększenia emisji w tych latach. Rada Europejska postanowiła, że dostępność i wykorzystanie istniejących instrumentów elastyczności w sektorach nieobjętych ETS należy znacząco zwiększyć, aby zapewnić racjonalność pod względem kosztów wspólnego wysiłku UE oraz zbieżność poziomów emisji na mieszkańca do roku 2030. | |||||||||||||||||||||||||||
|
_________________ |
_________________ | |||||||||||||||||||||||||||
|
19 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136). |
19 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136). | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(9a) W celu skierowania Unii na drogę do gospodarki niskoemisyjnej niniejsze rozporządzenie przewiduje długoterminową ścieżkę redukcji emisji, aby ograniczać od 2031 r. emisje gazów cieplarnianych objęte niniejszym rozporządzeniem. Rozporządzenie przyczynia się także do osiągnięcia celu porozumienia paryskiego polegającego na doprowadzeniu w drugiej połowie obecnego stulecia do równowagi między emisjami antropogenicznymi według źródeł a usuwaniem gazów cieplarnianych przez pochłaniacze. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(10a) Aby zachować pełną efektywność rezerwy stabilności rynkowej, ustanowionej na mocy decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/18141a, przy określaniu, na podstawie decyzji (UE) 2015/1814, całkowitej liczby uprawnień w obiegu w danym roku zgodnie z tą decyzją, anulowania uprawnień w wyniku zastosowania instrumentu elastyczności ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu po zastosowaniu zmniejszenia uprawnień w ramach EU ETS nie należy brać pod uwagę jako uprawnień anulowanych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
____________________________ | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
1a Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1814 z dnia 6 października 2015 r. w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i zmiany dyrektywy 2003/87/WE (Dz.U. L 264 z 9.10.2015, s. 1). | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(11) Liczne środki unijne zwiększają zdolność państw członkowskich do wypełniania zobowiązań w dziedzinie klimatu i mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia koniecznych redukcji emisji w sektorach objętych niniejszym rozporządzeniem. Do środków tych należą przepisy w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, w sprawie redukcji emisji dwutlenku węgla z pojazdów drogowych, charakterystyki energetycznej budynków, energii ze źródeł odnawialnych, efektywności energetycznej oraz gospodarki o obiegu zamkniętym, a także unijnych instrumentów finansowych na potrzeby inwestycji związanych z klimatem. |
(11) Liczne środki unijne zwiększają zdolność państw członkowskich do wypełniania zobowiązań w dziedzinie klimatu i mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia koniecznych redukcji emisji w sektorach objętych niniejszym rozporządzeniem. Do środków tych należą przepisy w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, w sprawie redukcji emisji dwutlenku węgla z pojazdów drogowych, poprawy charakterystyki energetycznej budynków, zwiększania wykorzystania odnawialnych źródeł energii, podwyższenia efektywności energetycznej oraz promowania gospodarki o obiegu zamkniętym, a także unijnych instrumentów finansowania inwestycji związanych z klimatem. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(11a) W celu osiągnięcia tych redukcji emisji oraz w dążeniu do zmaksymalizowania roli sektora rolnego państwa członkowskie powinny promować innowacyjne działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, które mają największy potencjał, w tym: przekształcanie gruntów ornych w trwałe użytki zielone; zarządzanie żywopłotami, strefami buforowymi i drzewami na gruntach rolnych; nowe systemy rolno-leśne i systemy zalesiania; zapobieganie wycinaniu drzew i wylesianiu; brak orki lub orkę mało intensywną oraz wykorzystanie okryw glebowych/ międzyplonów i resztek pożniwnych na gruntach; audyty emisji dwutlenku węgla oraz plany zarządzania glebą/składnikami odżywczymi; lepszą wydajność azotową i zahamowanie procesu nitryfikacji; przywracanie i ochronę terenów podmokłych/ torfowisk; oraz ulepszone metody hodowli zwierząt gospodarskich, ich żywienia i zarządzania hodowlą w celu redukcji emisji. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 b (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(11b) Niniejsze rozporządzenie, obejmujące dostępne instrumenty elastyczności, przewiduje zachęty do redukcji emisji zgodne z innymi aktami prawnymi Unii w dziedzinie klimatu i energii dla sektorów objętych niniejszym rozporządzeniem, w tym w zakresie efektywności energetycznej. Z uwagi na fakt, że ponad 75 % emisji gazów cieplarnianych dotyczy energii, zwiększenie efektywności wykorzystania energii i energooszczędność odegrają ważną rolę w uzyskaniu redukcji emisji. Ambitna polityka w zakresie efektywności energetycznej jest w związku z tym kluczowa nie tylko z punktu widzenia większych oszczędności związanych z importem paliw kopalnych, zapewniających bezpieczeństwo energetyczne i niższe rachunki konsumentów, ale także z punktu widzenia większego wykorzystania energooszczędnych technologii w budynkach, przemyśle i transporcie, zwiększenia konkurencyjności gospodarczej, tworzenia lokalnych miejsc pracy, a także poprawy warunków zdrowotnych i eliminowania ubóstwa. Środki podejmowane w sektorach objętych rozporządzeniem z czasem zwracają się, a przy tym stanowią opłacalny sposób wspomagania państw członkowskich w osiąganiu celów, które stawia przed nimi niniejsze rozporządzenie. Zatem przy wprowadzaniu przepisów rozporządzenia do krajowych polityk państwa członkowskie powinny zwrócić szczególną uwagę na konkretne i zróżnicowane możliwości poprawy efektywności energetycznej w różnych sektorach i inwestowania w nią. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 c (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(11c) Sektor transportu nie jest jedynie głównym emitentem gazów cieplarnianych, ale także – od 1990 r. – sektorem, w którym zużycie energii rośnie najszybciej. Jest zatem istotne, aby Komisja i państwa członkowskie dokładały dalszych starań w celu poprawy efektywności energetycznej, wspierania przechodzenia na zrównoważone środki transportu i zmniejszenia dużego uzależnienia tego sektora od węgla. Obniżenie emisyjności koszyka energetycznego przez promowanie niskoemisyjnych źródeł energii w sektorze transportu, na przykład zrównoważonych ekologicznie biopaliw i pojazdów elektrycznych, przyczyni się do osiągnięcia celu dotyczącego redukcji emisji CO2 zgodnie z celami porozumienia paryskiego. Można to ułatwić przez zapewnienie jasnych i długoterminowych ram dla sektora, które gwarantują pewność i na których można opierać inwestycje. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 d (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(11d) Wpływ polityki energetycznej i strategii sektorowych na unijne i krajowe zobowiązania w dziedzinie klimatu należy ocenić przy pomocy wspólnych metod ilościowych, tak aby wpływ ten był przejrzysty i weryfikowalny. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(12) W rozporządzeniu [ ] [w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem w ramy klimatyczno-energetyczne do roku 2030] określono zasady rozliczania dotyczące emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych związane z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF). Mimo że uwzględnienie ilości do sumy całkowitych emisji netto i pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, jak określono w rozporządzeniu [ ] na mocy niniejszego rozporządzenia ma wpływ na efekt środowiskowy w odniesieniu do poziomu uzyskanych redukcji emisji gazów cieplarnianych, elastyczność w odniesieniu do maksymalnej ilości 280 mln ton ekwiwalentu CO2 takiego pochłaniania podzielonej między państwa członkowskie zgodnie z wielkościami ustalonymi w załączniku III należy włączyć jako dodatkową możliwość dostępną w razie potrzeby dla państw członkowskich, aby mogły zrealizować swoje zobowiązania. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów w odniesieniu do art. 7, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych w mechanizmie elastyczności określonym w tym artykule. Przed przyjęciem takiego aktu delegowanego Komisja powinna przeprowadzić ocenę rzetelności rozliczania w odniesieniu do zarządzanych obszarów leśnych w oparciu o dostępne dane, a w szczególności spójności planowanych i faktycznych wskaźników pozyskania. Ponadto na mocy niniejszego rozporządzenia należy dopuścić możliwość dobrowolnego usunięcia jednostek rocznych limitów emisji w celu umożliwienia uwzględnienia takich ilości przy ocenie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogów rozporządzenia [ |
(12) W rozporządzeniu [ ] [w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem w ramy klimatyczno-energetyczne do roku 2030] określono zasady rozliczania dotyczące emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych związane z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF). Mimo że uwzględnienie ilości do sumy całkowitych emisji netto i pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych, uprawianych użytków zielonych i w stosownym przypadku zarządzanych terenów podmokłych, jak określono w rozporządzeniu [ ] na mocy niniejszego rozporządzenia ma wpływ na efekt środowiskowy w odniesieniu do poziomu uzyskanych redukcji emisji gazów cieplarnianych, elastyczność w odniesieniu do maksymalnej ilości 190 mln ton ekwiwalentu CO2 takiego pochłaniania podzielonej między państwa członkowskie zgodnie z wielkościami ustalonymi w załączniku III należy włączyć jako dodatkową możliwość dostępną w razie potrzeby dla państw członkowskich, aby mogły zrealizować swoje zobowiązania. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów w odniesieniu do art. 7, aby uwzględnić wyważony wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych w mechanizmie elastyczności w wysokości 190 mln określonym w tym artykule. Przed przyjęciem takiego aktu delegowanego Komisja powinna przeprowadzić ocenę rzetelności rozliczania w odniesieniu do zarządzanych obszarów leśnych w oparciu o dostępne dane, a w szczególności spójności planowanych i faktycznych wskaźników pozyskania. Ponadto na mocy niniejszego rozporządzenia należy dopuścić możliwość dobrowolnego usunięcia jednostek rocznych limitów emisji w celu umożliwienia uwzględnienia takich ilości przy ocenie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogów rozporządzenia [ | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(12a) Osiągnięcie, w sposób obopólnie spójny, wielorakich celów Unii związanych z sektorem rolnictwa, w tym celów dotyczących łagodzenia zmiany klimatu i dostosowania się do niej, jakości powietrza, zachowania różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych oraz wsparcia dla gospodarki wiejskiej, będzie wymagało zmian w inwestycjach i środków zachęty wspieranych przez środki unijne, takie jak WPR. Jest niezwykle istotne, aby niniejsze rozporządzenie uwzględniało cel, jakim jest przyczynienie się do osiągnięcia celów unijnej strategii leśnej zakładającej wspieranie konkurencyjnych i zrównoważonych dostaw drewna dla biogospodarki unijnej, krajowych strategii leśnych państw członkowskich, unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności oraz unijnej strategii dotyczącej gospodarki o obiegu zamkniętym. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(13) Aby zapewnić skuteczną, przejrzystą i efektywną pod względem kosztów sprawozdawczość i weryfikację emisji gazów cieplarnianych i innych informacji niezbędnych do oceny postępów państw członkowskich w zakresie rocznych limitów emisji, wymogi w zakresie corocznej sprawozdawczości i oceny ustalone w niniejszym rozporządzeniu zintegrowano z odpowiednimi artykułami rozporządzenia (UE) nr 525/2013, które należy zatem odpowiednio zmienić. Zmiana przedmiotowego rozporządzenia powinna również zagwarantować, że postęp państw członkowskich w osiąganiu redukcji emisji jest poddawany corocznie ocenie z uwzględnieniem postępów w realizacji unijnych polityk i środków oraz informacji uzyskanych od państw członkowskich. Co dwa lata do oceny należy włączać przewidywany postęp w realizacji zobowiązań redukcyjnych Unii oraz w wypełnianiu przez państwa członkowskie ich zobowiązań. Stosowanie odliczeń powinno jednak być rozważane wyłącznie w odstępach pięcioletnich, tak aby można było uwzględnić potencjalny wkład terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, zgodnie z rozporządzeniem [ ]. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku Komisji zapewnienia przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia bądź uprawnień Komisji do wszczęcia w tym celu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. |
(13) Aby zapewnić skuteczną, przejrzystą i efektywną pod względem kosztów sprawozdawczość i weryfikację emisji gazów cieplarnianych i innych informacji niezbędnych do oceny postępów państw członkowskich w zakresie rocznych limitów emisji, wymogi w zakresie corocznej sprawozdawczości i oceny ustalone w niniejszym rozporządzeniu zintegrowano z odpowiednimi artykułami rozporządzenia (UE) nr 525/2013, które należy zatem odpowiednio zmienić. Zmiana przedmiotowego rozporządzenia powinna również zagwarantować, że postęp państw członkowskich w osiąganiu redukcji emisji jest poddawany corocznie ocenie z uwzględnieniem postępów w realizacji unijnych polityk i środków oraz informacji uzyskanych od państw członkowskich. Co dwa lata do oceny należy włączać przewidywany postęp w realizacji zobowiązań redukcyjnych Unii oraz w wypełnianiu przez państwa członkowskie ich zobowiązań. Co dwa lata należy przeprowadzać pełną kontrolę zgodności. Wykorzystanie potencjalnego wkładu terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, zgodnie z rozporządzeniem [ ], należy rozważać zgodnie z częstotliwościami określonymi w tym rozporządzeniu. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku Komisji zapewnienia przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia bądź uprawnień Komisji do wszczęcia w tym celu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(13a) Jako że sektory objęte niniejszym rozporządzeniem odpowiadają za ponad połowę emisji gazów cieplarnianych w Unii, polityka ograniczenia emisji w tych sektorach jest bardzo istotna dla wywiązania się z zobowiązań Unii zgodnie z porozumieniem paryskim. W związku z tym procedury monitorowania, sprawozdawczości i działań następczych na mocy niniejszego rozporządzenia powinny być w pełni przejrzyste. Państwa członkowskie i Komisja powinny dopilnować, aby informacje dotyczące zgodności z niniejszym rozporządzeniem były publicznie dostępne, oraz zapewnić odpowiednie zaangażowanie zainteresowanych stron i społeczeństwa w proces przeglądu niniejszego rozporządzenia. Wzywa się również Komisję do stworzenia skutecznego i przejrzystego systemu monitorowania skutków wprowadzonych instrumentów elastyczności. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(14) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zastosowania środka służącego poprawie ogólnej efektywności pod względem kosztów całkowitych redukcji w postaci przekazywania części swoich rocznych limitów emisji na rzecz innych państw członkowskich. Należy zapewnić przejrzystość i dogodny dla obu stron sposób takiego przekazywania , w tym poprzez sprzedaż na aukcji, korzystanie z pośredników rynkowych działających w charakterze pełnomocników lub w drodze porozumień dwustronnych. |
(14) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zastosowania środka służącego poprawie ogólnej efektywności pod względem kosztów całkowitych redukcji w postaci zachowania lub pożyczania części swoich rocznych limitów emisji. Państwa członkowskie powinny mieć również możliwość przekazywania części swoich rocznych limitów emisji na rzecz innych państw członkowskich. Należy zapewnić przejrzystość i dogodny dla obu stron sposób takiego przekazywania , w tym poprzez sprzedaż na aukcji, korzystanie z pośredników rynkowych działających w charakterze pełnomocników lub w drodze porozumień dwustronnych. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(15) Europejska Agencja Środowiska ma na celu wspieranie zrównoważonego rozwoju oraz zapewnianie pomocy w osiąganiu znaczącej i wymiernej poprawy stanu środowiska w Europie poprzez dostarczanie decydentom, instytucjom publicznym i społeczeństwu aktualnych, ukierunkowanych, istotnych i wiarygodnych informacji. Europejska Agencja Środowiska powinna wspomagać Komisję, w stosownych przypadkach, zgodnie ze swoim rocznym programem pracy. |
(15) Europejska Agencja Środowiska ma na celu wspieranie zrównoważonego rozwoju oraz zapewnianie pomocy w osiąganiu znaczącej i wymiernej poprawy stanu środowiska w Europie poprzez dostarczanie decydentom, instytucjom publicznym i społeczeństwu aktualnych, ukierunkowanych, istotnych i wiarygodnych informacji. Europejska Agencja Środowiska powinna wspomagać Komisję, w stosownych przypadkach, zgodnie ze swoim rocznym programem pracy oraz skutecznie i bezpośrednio przyczyniać się do przeciwdziałania zmianie klimatu. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(17) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania art. 4, zgodnie z którym ustanawia się roczne limity emisji dla państw członkowskim, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/201121. |
(17) Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do uzupełnienia niniejszej dyrektywy przez określenie rocznych limitów emisji dla państw członkowskich. | |||||||||||||||||||||||||||
|
_________________ |
| |||||||||||||||||||||||||||
|
21 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13). |
| |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
(19a) Oprócz starań na rzecz ograniczenia własnych emisji istotne jest, aby Unia – zgodnie z celem zwiększenia swojego pozytywnego wpływu na globalny ślad węglowy – przewidziała, wraz z państwami trzecimi, rozwiązania w dziedzinie klimatu polegające na realizacji z tymi państwami wspólnych projektów w ramach polityki klimatycznej do 2030 r., mając na względzie, że porozumienie paryskie zawiera odniesienie do nowego międzynarodowego mechanizmu współpracy na rzecz zwalczania zmiany klimatu. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
(20) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, aby ocenić jego ogólne wykonywanie. W przeglądzie należy wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego. |
(20) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, aby ocenić jego ogólne wykonywanie. W przeglądzie należy wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Aby przestrzegać porozumienia paryskiego, konieczne jest stopniowe intensyfikowanie przez Unię wysiłków i wnoszenie co pięć lat wkładu odzwierciedlającego jej możliwie najwyższe ambicje. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Przegląd powinien zatem uwzględniać cel Unii polegający na ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych w całej gospodarce o 80–95 % do roku 2050 w porównaniu z poziomami z 1990 r. oraz cel porozumienia paryskiego polegający na osiągnięciu w drugiej połowie obecnego stulecia równowagi między emisjami antropogenicznymi według źródeł a usuwaniem gazów cieplarnianych przez pochłaniacze. Podstawę przeglądu powinny stanowić najlepsze dostępne dane naukowe oraz sprawozdanie wstępne przygotowane przez Europejską Agencję Środowiska. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Przegląd redukcji emisji przez państwa członkowskie za okres od 2031 r. powinien uwzględniać zasady sprawiedliwości i opłacalności. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
W niniejszym rozporządzeniu określa się obowiązki dotyczące minimalnych wkładów państw członkowskich w realizację zobowiązania Unii dotyczącego redukcji emisji gazów cieplarnianych w latach 2021–2030, ustanawia przepisy dotyczące ustalania rocznych limitów emisji oraz oceny postępów państw członkowskich w zakresie wypełniania ich minimalnych wkładów. |
W niniejszym rozporządzeniu określa się obowiązki dotyczące minimalnych wkładów państw członkowskich w realizację zobowiązania Unii dotyczącego redukcji emisji gazów cieplarnianych w latach 2021–2030, ustanawia przepisy dotyczące ustalania rocznych limitów emisji oraz oceny postępów państw członkowskich w zakresie wypełniania ich minimalnych wkładów. Zobowiązuje ono państwa członkowskie do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w art. 2, w celu osiągnięcia unijnego celu, jakim jest zmniejszenie emisji o co najmniej 30 % do roku 2030 w porównaniu z poziomem z 2005 r. w sposób sprawiedliwy i racjonalny pod względem kosztów. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Ogólnym celem niniejszego rozporządzenia jest skierowanie Unii na drogę do gospodarki niskoemisyjnej przez ustanowienie przewidywalnej długoterminowej ścieżki prowadzącej do ograniczenia do 2050 r. emisji gazów cieplarnianych w Unii o 80–95 % w porównaniu z poziomami z roku 1990. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 3 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
3. Do celów niniejszego rozporządzenia emisje CO2 z kategorii źródeł IPCC „1.A.3.A lotnictwo cywilne” traktuje się jako równe zeru. |
3. Do celów niniejszego rozporządzenia emisje CO2 z kategorii źródeł IPCC „1.A.3.A lotnictwo cywilne” objęte dyrektywą 2003/87/WE traktuje się jako równe zeru. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 3 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
3a. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do emisji CO2 z kategorii źródeł IPCC „1.A.3.D żegluga” nieobjętych dyrektywą 2003/87/WE. | |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Emisje związane z żeglugą powinny podlegać niniejszemu rozporządzeniu, o ile nie są objęte ETS. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
Artykuł 4 |
Artykuł 4 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Roczne poziomy emisji na lata 2021–2030 |
Roczne poziomy emisji na lata 2021–2030 | |||||||||||||||||||||||||||
|
1. W 2030 r. każde państwo członkowskie ogranicza emisje gazów cieplarnianych co najmniej o wielkości procentowe ustalone dla tego państwa członkowskiego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do jego emisji w 2005 r. ustalonej zgodnie z ust. 3. |
1. Do 2030 r. każde państwo członkowskie ogranicza emisje gazów cieplarnianych co najmniej o wielkości procentowe ustalone dla tego państwa członkowskiego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do jego emisji w 2005 r. ustalonej zgodnie z ust. 3. | |||||||||||||||||||||||||||
|
2. Z zastrzeżeniem elastyczności określonej w artykułach 5, 6 i 7, dostosowań zgodnie z art. 10 ust. 2 oraz biorąc pod uwagę wszelkie odliczenia wynikające z zastosowania art. 7 decyzji 406/2009/WE, każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego emisje gazów cieplarnianych w każdym roku w latach 2021–2029 nie przekraczały poziomu określonego w sposób liniowy, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016, 2017 i 2018, ustanowionego zgodnie z ust. 3, i skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla danego państwa członkowskiego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. |
2. Z zastrzeżeniem elastyczności określonej w artykułach 5, 6 i 7, dostosowań zgodnie z art. 10 ust. 2 oraz biorąc pod uwagę wszelkie odliczenia wynikające z zastosowania art. 7 decyzji 406/2009/WE, każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego emisje gazów cieplarnianych w każdym roku w latach 2021–2029 nie przekraczały poziomu określonego w sposób liniowy, począwszy od 2018 r. albo od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016, 2017 i 2018, ustanowionego zgodnie z ust. 3, albo od rocznego limitu emisji na 2020 r. określonego zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 10 decyzji 406/2009/WE, w zależności, która z tych wartości jest niższa, a skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla danego państwa członkowskiego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. | |||||||||||||||||||||||||||
|
3. Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający roczne limity emisji na lata 2021–2030 wyrażone w tonach ekwiwalentu CO2, jak określono w ust. 1 i 2. Do celów tego aktu wykonawczego Komisja dokonuje kompleksowego przeglądu najnowszych krajowych danych inwentaryzacyjnych za lata 2005 i 2016–2018 przedłożonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. |
3. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 12 uzupełniające niniejsze rozporządzenie przez określenie rocznych limitów emisji na lata 2021–2030 wyrażonych w tonach ekwiwalentu CO2, jak określono w ust. 1 i 2. Do celów tych aktów delegowanych Komisja dokonuje kompleksowego przeglądu najnowszych krajowych danych inwentaryzacyjnych za lata 2005 i 2016–2018 przedłożonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. | |||||||||||||||||||||||||||
|
4. W tym akcie wykonawczym określa się również, na podstawie odsetka zgłoszonego przez państwa członkowskie na podstawie art. 6 ust. 2, wielkości emisji, które mogą być brane pod uwagę w celu oceny ich zgodności na mocy przepisów art. 9 w latach 2021–2030. Jeżeli suma wielkości emisji wszystkich państw członkowskich przekracza łącznie 100 mln, wielkości przypadające na każde państwo członkowskie zmniejsza się proporcjonalnie, tak aby nie została przekroczona wspólna wielkość całkowita. |
4. W tym akcie delegowanym określa się również, na podstawie odsetka zgłoszonego przez państwa członkowskie na podstawie art. 6 ust. 2, wielkości emisji, które mogą być brane pod uwagę w celu oceny ich zgodności na mocy przepisów art. 9 w latach 2021–2030. Jeżeli suma wielkości emisji wszystkich państw członkowskich przekracza łącznie 100 mln, wielkości przypadające na każde państwo członkowskie zmniejsza się proporcjonalnie, tak aby nie została przekroczona wspólna wielkość całkowita. | |||||||||||||||||||||||||||
|
5. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13. |
| |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Tekst dostosowany do aktu delegowanego. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Artykuł 4a | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Ścieżka długoterminowej redukcji emisji począwszy od 2031 r. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
O ile nie postanowiono inaczej w pierwszym lub jednym z kolejnych przeglądów, o których mowa w art. 14 ust. 2, każde państwo członkowskie w każdym roku w latach 2031–2050 kontynuuje ograniczanie emisji gazów cieplarnianych objętych niniejszym rozporządzeniem. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby emisje gazów cieplarnianych w każdym roku w latach 2031–2050 nie przekraczały poziomu określonego w sposób liniowy, począwszy od rocznych limitów emisji na 2030 r. i skończywszy w 2050 r. limitem emisji na poziomie o 80 % niższym niż poziom określony dla danego państwa członkowskiego na rok 2005. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 12 uzupełniające niniejsze rozporządzenie przez sprecyzowanie rocznych limitów emisji na lata 2031–2050 wyrażonych w tonach ekwiwalentu CO2. | |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Tekst dostosowany do aktu delegowanego. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
Artykuł 5 |
Artykuł 5 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Instrumenty elastyczności w celu osiągnięcia rocznych limitów |
Instrumenty elastyczności w celu osiągnięcia rocznych limitów | |||||||||||||||||||||||||||
|
1. Państwa członkowskie mogą korzystać z możliwości określonych w ust. 2–6 niniejszego artykułu oraz w art. 6 i 7. |
1. Państwa członkowskie mogą korzystać z możliwości określonych w ust. 2–6 niniejszego artykułu oraz w art. 6 i 7. | |||||||||||||||||||||||||||
|
2. Jeżeli chodzi o lata 2021–2029, państwo członkowskie może pożyczyć maksymalnie 5 % swojego rocznego limitu emisji na następny rok. |
2. Jeżeli chodzi o lata 2021–2025, państwo członkowskie może pożyczyć maksymalnie 10 % swojego rocznego limitu emisji na następny rok. Jeżeli chodzi o lata 2026–2029, państwo członkowskie może pożyczyć maksymalnie 5 % swojego rocznego limitu emisji na następny rok. | |||||||||||||||||||||||||||
|
3. Państwo członkowskie, którego emisje gazów cieplarnianych na dany rok są poniżej jego rocznego limitu emisji na ten rok, może z uwzględnieniem instrumentów elastyczności zgodnie z niniejszym artykułem i art. 6, zachować przedmiotową nadwyżkę w ramach rocznego limitu emisji na następne lata do roku 2030. |
3. Państwo członkowskie, którego emisje gazów cieplarnianych na dany rok są poniżej jego rocznego limitu emisji na ten rok, może z uwzględnieniem instrumentów elastyczności zgodnie z niniejszym artykułem i art. 6 zachować w odniesieniu do lat 2021–2025 przedmiotową nadwyżkę na poziomie maksymalnie 10 % rocznego limitu emisji na następne lata do roku 2025. Jeśli chodzi o lata 2026–2029, państwo członkowskie może zachować nadwyżkę w ramach rocznego limitu emisji na poziomie maksymalnie 5 % rocznego limitu emisji na następne lata do roku 2030. | |||||||||||||||||||||||||||
|
4. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim do 5 % swojego rocznego limitu emisji na dany rok. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. |
4. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim do 5 % swojego rocznego limitu emisji na dany rok w odniesieniu do lat 2021–2025 i do 10 % w odniesieniu do lat 2026–2030. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. | |||||||||||||||||||||||||||
|
5. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim część swojego rocznego limitu emisji na dany rok przekraczającą jego emisje gazów cieplarnianych z tego roku, z uwzględnieniem zastosowania mechanizmów elastyczności, zgodnie z ust. 2–4 i art. 6. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. |
5. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim część swojego rocznego limitu emisji na dany rok przekraczającą jego emisje gazów cieplarnianych z tego roku, z uwzględnieniem zastosowania mechanizmów elastyczności, zgodnie z ust. 2–4 i art. 6. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
5a. Państwo członkowskie nie może przenieść żadnej części rocznego limitu emisji, jeśli w momencie przeniesienia emisje tego państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji. | |||||||||||||||||||||||||||
|
6. Państwa członkowskie mają możliwość wykorzystywania uprawnień związanych z projektami w, wydanych na podstawie art. 24a ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE do celów zapewnienia zgodności z art. 9, bez limitów ilościowych, przy jednoczesnym unikaniu podwójnego liczenia. |
6. Państwa członkowskie mają możliwość wykorzystywania uprawnień związanych z projektami, wydanych na podstawie art. 24a ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE do celów zapewnienia zgodności z art. 9, bez limitów ilościowych, przy jednoczesnym unikaniu podwójnego liczenia. Państwa członkowskie mogą wspierać tworzenie partnerstw prywatno-prywatnych i publiczno-prywatnych na potrzeby takich projektów. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
3a. Dostęp do instrumentu elastyczności określonego w niniejszym artykule i w załączniku II przyznaje się pod warunkiem, że dane państwo członkowskie zobowiąże się do podjęcia działań w innych sektorach, w których w przeszłości nie osiągnięto wystarczających wyników. Komisja uzupełnia niniejszą dyrektywę przez przyjęcie aktu delegowanego zgodnie z art. 12 w celu określenia wykazu takich środków i sektorów do dnia 31 grudnia 2019 r. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – tytuł | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 280 mln pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych |
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 190 mln pochłaniania netto z sektora użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 niniejszego rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: |
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok i wszelkie limity emisji zachowane zgodnie z art. 5 ust. 3, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 niniejszego rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych, uprawianych użytków zielonych, w stosownym przypadku zarządzanych terenów podmokłych oraz, z zastrzeżeniem przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z ust. 2, zarządzanych obszarów leśnych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
-a) do dnia 1 stycznia 2019 r. państwo członkowskie przedstawi Komisji plan działania, który określa środki, w tym, w stosownych przypadkach, wykorzystanie unijnego finansowania na potrzeby efektywnego pod względem klimatu rolnictwa oraz sektorów użytkowania gruntów i leśnictwa, oraz wykaże, w jaki sposób środki te przyczynią się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i przekroczenia wymagań na podstawie art. 4 rozporządzenia [ ][LULUCF] na okres od 2021 r. do 2030 r.; | |||||||||||||||||||||||||||
|
a) łączna ilość uwzględniona w odniesieniu do tego państwa członkowskiego dla wszystkich lat w okresie od 2021 r. do 2030 r. nie przekracza poziomu dla danego państwa członkowskiego określonego w załączniku III; |
a) łączna ilość uwzględniona w odniesieniu do tego państwa członkowskiego dla wszystkich lat w okresie od 2021 r. do 2030 r. nie przekracza poziomu dla danego państwa członkowskiego określonego w załączniku III; | |||||||||||||||||||||||||||
|
b) ilość taka przekracza wymagania określone dla tego państwa członkowskiego na podstawie z art. 4 rozporządzenia [ ] [LULUCF]; |
b) wykazano, że ilość taka przekracza wymagania określone dla tego państwa członkowskiego na podstawie z art. 4 rozporządzenia [ ] [LULUCF] w okresach pięcioletnich określonych w art. 12 rozporządzenia [ ][LULUCF]; | |||||||||||||||||||||||||||
|
c) państwo członkowskie nie nabyło więcej pochłaniania netto zgodnie z rozporządzeniem [ ] [LULUCF] od innych państw członkowskich niż samo przekazało oraz |
c) państwo członkowskie nie nabyło więcej pochłaniania netto zgodnie z rozporządzeniem [ ] [LULUCF] od innych państw członkowskich niż samo przekazało oraz | |||||||||||||||||||||||||||
|
d) państwo członkowskie przestrzega wymogów rozporządzenia [ ] [LULUCF]. |
d) państwo członkowskie przestrzega wymogów rozporządzenia [ ] [LULUCF]. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Komisja może wydawać opinie na temat planów działania przedstawionych przez państwa członkowskie zgodnie z lit. -a); | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
2. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktu delegowanego wprowadzającego modyfikację ust. 1 niniejszego artykułu, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia. |
2. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktu delegowanego wprowadzającego modyfikację ust. 1 niniejszego artykułu i kategorii księgowych w załączniku III, aby uwzględnić wyważony wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia, bez przekroczenia łącznej ilości 190 mln ton dostępnych na mocy art. 7 niniejszego rozporządzenia. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
1. W latach 2027 i 2032, w przypadku gdy zweryfikowane emisje gazów cieplarnianych państwa członkowskiego przekraczają roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: |
1. Co dwa lata Komisja kontroluje, czy państwa członkowskie przestrzegają przepisów niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy zweryfikowane emisje gazów cieplarnianych państwa członkowskiego przekraczają roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: | |||||||||||||||||||||||||||
|
a) dodatek do wielkości emisji danego państwa członkowskiego na następny rok w wysokości równej liczbie ton ekwiwalentu CO2 nadwyżki emisji gazów cieplarnianych, pomnożonej przez współczynnik 1,08 zgodnie ze środkami zastosowanymi na podstawie art. 11 oraz |
a) dodatek do wielkości emisji danego państwa członkowskiego na następny rok w wysokości równej liczbie ton ekwiwalentu CO2 nadwyżki emisji gazów cieplarnianych, pomnożonej przez współczynnik 1,08 zgodnie ze środkami zastosowanymi na podstawie art. 11 oraz | |||||||||||||||||||||||||||
|
b) możliwość czasowego zakazu przekazywania przez państwo członkowskie jakiejkolwiek części jego rocznego limitu emisji na rzecz innego państwa członkowskiego do momentu uzyskania zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca wprowadza ten zakaz do rejestru, o którym mowa w art. 11. |
b) możliwość czasowego zakazu przekazywania przez państwo członkowskie jakiejkolwiek części jego rocznego limitu emisji na rzecz innego państwa członkowskiego do momentu uzyskania zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca wprowadza ten zakaz do rejestru, o którym mowa w art. 11. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Artykuł 9a | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Rezerwa na wczesne działania | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
1. W celu uwzględnienia wczesnych działań przed 2020 r. ilość nieprzekraczająca całkowitej sumy 70 mln ton rocznych limitów emisji na okres od 2026 r. do 2030 r. może na wniosek państwa członkowskiego zostać uwzględniona w odniesieniu do tego państwa członkowskiego do celów ostatniej kontroli zgodności zgodnie z art. 9 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że: | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
a) całkowite roczne limity emisji tego państwa członkowskiego w okresie od 2013 r. do 2020 r. ustalone zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 10 decyzji 406/2009/WE przekraczają jego całkowite roczne zweryfikowane emisje gazów cieplarnianych za okres od 2013 r. do 2020 r.; | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
b) PKB na mieszkańca tego państwa członkowskiego w cenach rynkowych w 2013 r. wynosi poniżej średniej UE; | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
c) to państwo członkowskie wykorzystało w największym możliwym zakresie instrumenty elastyczności, o których mowa w art. 6 i 7, do poziomów określonych w załącznikach II i III; | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
d) to państwo członkowskie wykorzystało w największym możliwym zakresie instrumenty elastyczności, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3, i nie przekazało limitów emisji innemu państwu członkowskiemu na podstawie art. 5 ust. 4 i 5; oraz | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
e) Unia jako całość osiąga cel, o którym mowa w art. 1 ust. 1. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
2. Maksymalny udział państwa członkowskiego, który można brać pod uwagę w celu zapewnienia zgodności, w całkowitej sumie, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie stosunku, z jednej strony, różnicy między całkowitymi rocznymi limitami emisji tego państwa członkowskiego na okres od 2013 r. do 2020 r. i jego całkowitymi zweryfikowanymi rocznymi emisjami gazów cieplarnianych w tym samym okresie, i, z drugiej strony, różnicy między całkowitymi rocznymi limitami emisji na okres od 2013 r. do 2020 r. wszystkich państw członkowskich spełniających kryterium określone w ust. 1 lit. b) i całkowitymi zweryfikowanymi rocznymi emisjami gazów cieplarnianych tych państw członkowskich w tym samym okresie. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Roczne limity emisji i zweryfikowane roczne emisje określa się zgodnie z ust. 3. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
3. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 12 uzupełniające niniejsze rozporządzenie przez określenie maksymalnego udziału każdego z państw członkowskich wyrażonego w tonach ekwiwalentu CO2 zgodnie z ust. 1 i 2. Na potrzeby tych aktów delegowanych Komisja stosuje roczne limity emisji określone zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 10 decyzji 406/2009/WE oraz poddane przeglądowi dane inwentaryzacyjne za lata 2013–2020 zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 525/2013. | |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Zasady przydziału zaproponowane przez Komisję mogą nie uwzględniać w wystarczającym stopniu wczesnych działań niektórych państw członkowskich przed rokiem 2020. Jest to szczególnie trudne dla państw członkowskich o PKB na mieszkańca poniżej średniej, co odzwierciedla ich niższy potencjał inwestycyjny. Proponowana rezerwa na wczesne działania nagradza wczesne działania i pozwala państwom członkowskim wykorzystać dodatkowe limity w celu zapewnienia zgodności, w przypadku gdy inne instrumenty elastyczności są niewystarczające. Względna kwota dodatkowych limitów dostępnych dla państwa członkowskiego powinna zależeć od stopnia osiągnięcia z nadwyżką celu na rok 2020. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 2 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
2. Kwoty zawarte w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia dodaje się do ilości przydziałów na rok 2021 dla każdego państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku. |
2. Kwoty zawarte w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, których całkowita suma wynosi 39,14 mln ton ekwiwalentu CO2 dla wszystkich państw członkowskich, dodaje się do ilości przydziałów na rok 2021 dla każdego państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – tytuł | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
Rejestr |
Europejski rejestr | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
1. Komisja zapewnia prawidłowe rozliczanie na mocy niniejszego rozporządzenia za pośrednictwem unijnego rejestru ustanowionego na mocy art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, obejmującego roczne limity emisji, stosowanie instrumentów elastyczności na mocy art. 4–7, zgodność z przepisami art. 9 oraz zmiany zakresu stosowania na podstawie art. 10 niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca przeprowadza zautomatyzowaną kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje, aby zagwarantować, że nie ma żadnych nieprawidłowości. Informacje te są publicznie dostępne. |
1. Komisja zapewnia prawidłowe rozliczanie na mocy niniejszego rozporządzenia za pośrednictwem unijnego rejestru ustanowionego na mocy art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. W tym celu Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 12 uzupełniający niniejsze rozporządzenie, dotyczący w szczególności rocznych limitów emisji, stosowania instrumentów elastyczności na mocy art. 4–7, zgodności z przepisami art. 9 oraz zmiany zakresu stosowania na podstawie art. 10 rozporządzenia. Główny zarządca przeprowadza zautomatyzowaną kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje, aby zagwarantować, że nie ma żadnych nieprawidłowości. Europejski rejestr jest przejrzysty i obejmuje wszystkie odpowiednie informacje dotyczące przekazywania uprawnień między państwami członkowskimi. Informacje te są publicznie dostępne za pośrednictwem strony internetowej prowadzonej przez Komisję. | |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzmocnienie przejrzystości przekazywania uprawnień między państwami członkowskimi oraz dostosowanie o charakterze technicznym. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
2. Zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktu delegowanego w celu stosowania ust. 1. |
skreśla się | |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Dostosowanie o charakterze technicznym, akt delegowany został ujęty w art. 11 ust. 1. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 a (nowy) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Artykuł 11a | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Wpływ finansowania unijnego na klimat | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Komisja przeprowadza kompleksowe, międzysektorowe badanie wpływu finansowania udzielanego z budżetu Unii lub przyznawanego w inny sposób na mocy prawa Unii na łagodzenie zmiany klimatu. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
Do dnia 1 stycznia 2019 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników tego badania, któremu w razie potrzeby towarzyszą wnioski ustawodawcze mające na celu zaprzestanie unijnego finansowania, które jest niezgodne z celami lub politykami Unii dotyczącymi redukcji emisji CO2. Obejmują one wniosek dotyczący obowiązku kontroli zgodności ex ante z polityką klimatyczną każdej unijnej inwestycji od dnia 1 stycznia 2020 r. oraz zobowiązanie do podania wyników do wiadomości publicznej w przejrzysty i dostępny sposób. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 2. i art. 11 niniejszego rozporządzeniu, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. |
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 3, art. 4a, art. 6 ust. 3a, art. 7 ust.2, art. 9a i art. 11 niniejszego rozporządzenia, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia ... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 3 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 2 i art. 11, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja ta staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. |
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 ust. 3, art. 4a, art. 6 ust. 3a, art. 7 ust.2, art. 9a i art. 11, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja ta staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 11 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 ust. 3, art. 4a, art. 6 ust. 3a, art. 7 ust.2, art. 9a i art. 11 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
Artykuł 13 |
skreśla się | |||||||||||||||||||||||||||
|
Procedura komitetowa |
| |||||||||||||||||||||||||||
|
1. Komisję wspiera Komitet ds. Zmian Klimatu ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 525/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. |
| |||||||||||||||||||||||||||
|
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. |
| |||||||||||||||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka powiązana ze skreśleniem art. 6. | ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
1. W ciągu sześciu miesięcy od dialogu pomocniczego na mocy UNFCCC w 2018 r. Komisja publikuje komunikat oceniający spójność unijnych aktów prawnych w zakresie klimatu i energii z celami porozumienia paryskiego. W szczególności komunikat zawiera analizę roli i adekwatności zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu w dążeniu do osiągnięcia tych celów oraz spójności aktów ustawodawczych Unii w dziedzinie klimatu i energii, w tym wymogów dotyczących efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł energii, i aktów ustawodawczych w dziedzinie rolnictwa i transportu z unijnym zobowiązaniem do redukcji emisji gazów cieplarnianych. | |||||||||||||||||||||||||||
|
Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat wykonywania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedłożyć wnioski. |
2. Do dnia 28 lutego 2024 r., po pierwszym globalnym przeglądzie wdrożenia porozumienia paryskiego w 2023 r., a następnie w ciągu sześciu miesięcy po jego kolejnych globalnych przeglądach, Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat wykonywania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz w realizację celów porozumienia paryskiego. Sprawozdaniu towarzyszą w stosownym przypadku wnioski ustawodawcze mające na celu zwiększenie poziomu redukcji emisji przez państwa członkowskie. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
W przeglądzie redukcji emisji przez państwa członkowskie za okres od 2031 r. uwzględnia się przy podziale między państwa członkowskie zasady sprawiedliwości i opłacalności. | |||||||||||||||||||||||||||
|
|
W przeglądzie uwzględnia się również postępy poczynione przez Unię i przez państwa trzecie na drodze do osiągnięcia celów porozumienia paryskiego, a także postępy w wykorzystywaniu i utrzymywaniu finansowania prywatnego wspierającego długoterminowe przechodzenie na gospodarkę niskoemisyjną. | |||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 a (nowy) Decyzja (UE) 2015/1814 Artykuł 1 – ustęp 4 | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III | ||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Maksymalna ilość wyrażona w mln ton ekwiwalentu CO2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Belgia |
3,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Bułgaria |
4,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Republika Czeska |
2,6 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Dania |
14,6 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Niemcy |
22,3 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Estonia |
0,9 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Irlandia |
26,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Grecja |
6,7 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Hiszpania |
29,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Francja |
58,2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Chorwacja |
0,9 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Włochy |
11,5 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Cypr |
0,6 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Łotwa |
3,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Litwa |
6,5 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Luksemburg |
0,25 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Węgry |
2,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Malta |
0,03 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Niderlandy |
13,4 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Austria |
2,5 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Polska |
21,7 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Portugalia |
5,2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Rumunia |
13,2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Słowenia |
1,3 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Słowacja |
1,2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Finlandia |
4,5 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Szwecja |
4,9 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Zjednoczone Królestwo |
17,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Maksymalna ilość ogółem: |
280 | |||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Poprawka | ||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Maksymalna ilość wyrażona w mln ton ekwiwalentu CO2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Belgia |
2,6 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Bułgaria |
2,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Republika Czeska |
1,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Dania |
9,9 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Niemcy |
15,2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Estonia |
0,6 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Irlandia |
18,2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Grecja |
4,6 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Hiszpania |
19,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Francja |
39,5 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Chorwacja |
0,6 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Włochy |
7,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Cypr |
0,4 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Łotwa |
2,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Litwa |
4,4 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Luksemburg |
0,2 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Węgry |
1,4 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Malta |
0 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Niderlandy |
9,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Austria |
1,7 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Polska |
14,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Portugalia |
3,5 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Rumunia |
8,9 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Słowenia |
0,9 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Słowacja |
0,8 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Finlandia |
3,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Szwecja |
3,4 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Zjednoczone Królestwo |
12,1 | |||||||||||||||||||||||||||
|
Maksymalna ilość ogółem: |
190 | |||||||||||||||||||||||||||
UZASADNIENIE
Wniosek Komisji Europejskiej dotyczący rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego, tj. „rozporządzenia w sprawie działań w dziedzinie klimatu wdrażającego porozumienie paryskie”, obejmuje około 60 % emisji gazów cieplarnianych w UE. Rozporządzeniem objęte są wszystkie sektory pozostające poza zakresem unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS), w tym transport, odpady, środowisko zbudowane i rolnictwo.
Wniosek Komisji to pożądany pierwszy krok mający na celu osiągnięcie w objętych sektorach 30 % ograniczenia emisji do 2030 r. w porównaniu z poziomem z 2005 r. Wymagane są jednak pewne poprawki, aby lepiej promować długoterminową przewidywalność, zapewnić spójność z innymi strategiami politycznymi, w szczególności z unijnym celem w zakresie efektywności energetycznej, oraz zadbać o odpowiednią elastyczność i solidarność między państwami członkowskimi.
Długoterminowa przewidywalność
Świat zmierza w kierunku gospodarki niskoemisyjnej, a przyjęte w ubiegłym roku porozumienie paryskie nadało temu nieodwracalny charakter. W porozumieniu paryskim wyznaczono cel polegający na utrzymaniu wzrostu temperatury na świecie znacznie poniżej 2ºC oraz dążeniu do wzrostu temperatury na poziomie nieprzekraczającym 1,5ºC. Zgodnie z tymi celami porozumienie paryskie wymaga także osiągnięcia zeroemisyjności netto w drugiej połowie bieżącego stulecia. Ponadto w 2009 r. UE przyjęła cel zakładający obniżenie emisji gazów cieplarnianych o 80–95 % do 2050 r.
Pomimo tych zobowiązań we wniosku Komisji dotyczącym rozporządzenia dąży się jedynie do osiągnięcia celu UE wyznaczonego na 2030 r. Brak długoterminowej ścieżki może spowodować zablokowanie inwestycji w energochłonną infrastrukturę transportową, budynki itd., co w perspektywie długofalowej doprowadziłoby do powstania osieroconych aktywów i znacznie wyższych kosztów ogólnych działań w dziedzinie klimatu. Aby zapewnić długoterminową przewidywalność, do wniosku wprowadzono nowy artykuł ustalający długoterminową ścieżkę redukcji emisji gazów cieplarnianych zmierzającą do osiągnięcia co najmniej 80 % redukcji do 2050 r.
Poza tym z uwagi na poważne wyzwania w zakresie dekarbonizacji wszystkich sektorów gospodarki przewidziano bardziej stromą ścieżkę redukcji emisji w latach 2021–2030, zgodnie z obecną tendencją w Europie do oddzielania emisji od wzrostu gospodarczego.
Efektywność energetyczna
Parlament Europejski konsekwentnie opowiada się za bardziej ambitnym podejściem UE do efektywności energetycznej. Obok korzyści dla klimatu efektywność energetyczna przynosi obniżenie kosztów energii oraz przyczynia się do tworzenia miejsc pracy i poprawy bezpieczeństwa energetycznego.
Wniosek Komisji dotyczący niniejszego rozporządzenia został opublikowany w lipcu 2016 r., przed „pakietem zimowym” Komisji Europejskiej z listopada 2016 r., który zawierał podwyższony do 30 % cel w zakresie efektywności energetycznej (nieco ambitniejszy niż cel na poziomie 27 % przyjęty przez Radę Europejską w październiku 2014 r.).
W przygotowanej przez Komisję Europejską ocenie skutków stwierdza się, że przy założonym celu w zakresie efektywności energetycznej na poziomie 30 % wymagane jest 79 milionów ton jednostek emisji w sektorze LULUCF, aby w racjonalny pod względem kosztów sposób sprostać celom państw członkowskich w ramach wspólnego wysiłku redukcyjnego. Mając to na uwadze, aby utrzymać stałe zachęty do poprawy efektywności energetycznej w niniejszym rozporządzeniu oraz zapewnić, żeby osiągnięcie ogólnego celu UE nie zostało osłabione, elastyczność LULUCF przewidzianą w art. 7 dostosowano do niższej liczby jednostek emisji w sektorze LULUCF (190 milionów zamiast proponowanych 280 milionów).
LULUCF
Elastyczność LULUCF przewidziana w art. 7 jest ważna dla wielu państw członkowskich ze względu na ograniczenie kosztów przestrzegania przepisów. Ponadto w niektórych państwach członkowskich elastyczność ta może zapewnić dodatkowe wsparcie dla sektora rolnictwa i leśnictwa w celu przyczynienia się do działań w dziedzinie klimatu. Należy jednak dopilnować, aby jednostki emisji w sektorze LULUCF przewidywały rzeczywiście dodatkowe i stałe pochłaniacze.
Poza tym należy usprawnić korzystanie z istniejących instrumentów finansowych UE służących wspieraniu sektora rolnictwa. Europejski Trybunał Obrachunkowy stwierdził niedawno, że w odniesieniu do stosowania wspólnej polityki rolnej nie przeanalizowano w pełni istotnego przejścia w kierunku działań w dziedzinie klimatu ani wszystkich istniejących możliwości finansowania działań związanych z klimatem.
W związku z tym wniosek zmieniono w taki sposób, aby lepiej zapewnić, żeby elastyczność LULUCF przynosiła korzyści dla klimatu oraz aby zachęcić państwa członkowskie do korzystania z istniejących różnorodnych instrumentów finansowych UE przeznaczonych dla sektora rolnictwa.
OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (23.3.2017)
dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
(COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Benedek Jávor
POPRAWKI
Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Umocowanie 1 a (nowe) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
uwzględniając Protokół (nr 1) do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, | |||||||||||||||
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Umocowanie 1 b (nowe) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
uwzględniając Protokół (nr 2) do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, | |||||||||||||||
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(3) W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie ratyfikacji przez UE porozumienia paryskiego. Niniejszy wniosek ustawodawczy stanowi część wykonywania zobowiązania UE w ramach porozumienia paryskiego. Zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. |
(3) Podpisane przez UE porozumienie paryskie weszło w życie w dniu 4 listopada 2016 r. Niniejszy wniosek ustawodawczy stanowi część wykonywania zobowiązania UE w ramach porozumienia paryskiego, którego celem jest wywołanie silniejszej reakcji na świecie na zagrożenie zmianą klimatu, polegającej na utrzymaniu wzrostu temperatury na świecie znacznie poniżej 2°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej i dążenie do ograniczenia tego wzrostu do 1,5°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz ograniczanie krajowych emisji gazów cieplarnianych, zachowanie i wzmocnienie pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych i zabezpieczenie bezpieczeństwa żywnościowego. Zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. Zgodnie z porozumieniem paryskim państwa członkowskie mają kontynuować ograniczanie emisji gazów cieplarnianych objętych rozporządzeniem po 2030 r., tak aby – w sposób spójny z unijnym planem działania w zakresie energii do roku 2050 znajdującym się w komunikacie Komisji z dnia 15 grudnia 2011 r. – do 2050 r. doprowadziło to do redukcji całkowitych emisji gazów cieplarnianych w Unii o 80 do 95 % w porównaniu z poziomem z 1990 r. | |||||||||||||||
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(5) Przejście na czystą energię wymaga zmian w działalności gospodarczej i zachowaniach inwestycyjnych oraz wprowadzenia zachęt we wszystkich obszarach polityki. Stworzenie stabilnej unii energetycznej w celu zapewnienia bezpiecznej, zrównoważonej i konkurencyjnej energii po przystępnych cenach dla obywateli UE jest priorytetem Unii. Osiągnięcie tego celu wymaga kontynuowania ambitnych działań klimatycznych, czego przejawem jest niniejsze rozporządzenie, jak również postępów w zakresie innych aspektów unii energetycznej, jak określono w strategii ramowej na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu16. |
(5) Przejście na czystą energię wymaga zmian w działalności gospodarczej i zachowaniach inwestycyjnych oraz wprowadzenia zachęt we wszystkich obszarach polityki, począwszy od ograniczenia i optymalizacji zużycia energii. Stworzenie stabilnej unii energetycznej w celu zapewnienia bezpiecznej, zrównoważonej i konkurencyjnej energii po przystępnych cenach dla obywateli UE jest priorytetem Unii. Osiągnięcie tego celu wymaga kontynuowania ambitnych działań klimatycznych, czego przejawem jest niniejsze rozporządzenie, jak również postępów w zakresie innych aspektów unii energetycznej, jak określono w strategii ramowej na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu16. | |||||||||||||||
|
__________________ |
__________________ | |||||||||||||||
|
16 COM(2015)80 |
16 COM(2015)80 | |||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||
Działania na rzecz oszczędności energii mają najkrótszy i najskuteczniejszy okres amortyzacji i najniższe koszty realizacji. | ||||||||||||||||
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(9) Podejście do wiążących rocznych limitów krajowych przyjęte w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 406/2009/WE19 należy utrzymać w latach 2021–2030, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016–2018, a skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla każdego państwa członkowskiego. Dokonano dostosowania przydziału w 2021 r. dla państw członkowskich, których dotyczy dodatni pułap na mocy decyzji 406/2009/WE, jak również zwiększenie rocznych przydziałów emisji w latach 2017–2020 zgodnie z decyzjami 2013/162/UE oraz 2013/634/UE, aby uwzględnić możliwość zwiększenia emisji w tych latach. Rada Europejska postanowiła, że dostępność i wykorzystanie istniejących instrumentów elastyczności w sektorach nieobjętych ETS należy znacząco zwiększyć, aby zapewnić racjonalność pod względem kosztów wspólnego wysiłku UE oraz zbieżność poziomów emisji na mieszkańca do roku 2030. |
(9) Podejście do wiążących rocznych limitów krajowych przyjęte w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 406/2009/WE19 należy utrzymać w latach 2021–2030, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016–2018, z górnym limitem zgodnym z celami na 2020 r. ustanowionymi na mocy decyzji nr 406/2009/WE, a skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla każdego państwa członkowskiego, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa. Rada Europejska postanowiła, że dostępność i wykorzystanie istniejących instrumentów elastyczności w sektorach nieobjętych ETS należy znacząco zwiększyć, aby zapewnić racjonalność pod względem kosztów wspólnego wysiłku UE oraz zbieżność poziomów emisji na mieszkańca do roku 2030. | |||||||||||||||
|
__________________ |
__________________ | |||||||||||||||
|
19 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136). |
19 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136). | |||||||||||||||
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 a (nowy) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
(11a) Rozporządzenie przewiduje zachęty do redukcji emisji zgodne z innymi aktami prawnymi Unii w dziedzinie klimatu i energii. Z uwagi na fakt, że ponad 75 % emisji gazów cieplarnianych dotyczy energii, zwiększenie efektywności wykorzystania energii i energooszczędność odegrają ważną rolę w uzyskaniu redukcji emisji. Ambitna polityka w zakresie efektywności energetycznej jest w związku z tym kluczowa nie tylko z punktu widzenia większych oszczędności w związku z importem paliw kopalnych, bezpieczeństwa energetycznego i niższych rachunków konsumenckich, ale także z punktu widzenia większego wykorzystania energooszczędnych technologii w budynkach, przemyśle i transporcie, zwiększenia konkurencyjności gospodarczej, tworzenia lokalnych miejsc pracy, a także poprawy warunków zdrowotnych i eliminowania ubóstwa. Środki podejmowane w sektorach objętych rozporządzeniem z czasem zwracają się, a przy tym stanowią opłacalny sposób wspomagania państw członkowskich w osiąganiu celów, które stawia przed nimi rozporządzenie. Zatem przy wprowadzaniu przepisów rozporządzenia do krajowych polityk państwa członkowskie powinny zwrócić szczególną uwagę na konkretne i zróżnicowane możliwości poprawy efektywności energetycznej w różnych sektorach i inwestowania w nią. | |||||||||||||||
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 b (nowy) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
(11b) W planach działania w zakresie emisji państwa członkowskie powinny uwzględnić działania mające na celu zwiększenie potencjału sektora rolnego pod względem łagodzenia zmiany klimatu, aby ograniczyć emisje w tym sektorze, a także lepiej wykorzystywać instrumenty finansowe w ramach wspólnej polityki rolnej (WPR) do wspierania zrównoważonych praktyk w tym sektorze. Zgodnie z art. 14 Komisja Europejska oceni faktyczne postępy w zakresie racjonalnej pod względem kosztów redukcji emisji z rolnictwa innych niż emisje CO2 i przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w tej sprawie, przedstawiając, w stosownym przypadku, wnioski dotyczące zmiany ilości pochłaniania netto, które można wykorzystać, odpowiednio z gruntów uprawnych, uprawianych użytków zielonych i uprawianych terenów podmokłych. | |||||||||||||||
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(12) W rozporządzeniu [ ] [w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem w ramy klimatyczno-energetyczne do roku 2030] określono zasady rozliczania dotyczące emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych związane z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF). Mimo że uwzględnienie ilości do sumy całkowitych emisji netto i pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, jak określono w rozporządzeniu [ ] na mocy niniejszego rozporządzenia ma wpływ na efekt środowiskowy w odniesieniu do poziomu uzyskanych redukcji emisji gazów cieplarnianych, elastyczność w odniesieniu do maksymalnej ilości 280 mln ton ekwiwalentu CO2 takiego pochłaniania podzielonej między państwa członkowskie zgodnie z wielkościami ustalonymi w załączniku III należy włączyć jako dodatkową możliwość dostępną w razie potrzeby dla państw członkowskich, aby mogły zrealizować swoje zobowiązania. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów w odniesieniu do art. 7, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych w mechanizmie elastyczności określonym w tym artykule. Przed przyjęciem takiego aktu delegowanego Komisja powinna przeprowadzić ocenę rzetelności rozliczania w odniesieniu do zarządzanych obszarów leśnych w oparciu o dostępne dane, a w szczególności spójności planowanych i faktycznych wskaźników pozyskania. Ponadto na mocy niniejszego rozporządzenia należy dopuścić możliwość dobrowolnego usunięcia jednostek rocznych limitów emisji w celu umożliwienia uwzględnienia takich ilości przy ocenie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogów rozporządzenia [ ]. |
(12) W rozporządzeniu [ ] [w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem w ramy klimatyczno-energetyczne do roku 2030] określono zasady rozliczania dotyczące emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych związane z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF). Mimo że uwzględnienie ilości do sumy całkowitych emisji netto i pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych, uprawianych użytków zielonych i uprawianych terenów podmokłych, jak określono w rozporządzeniu [ ] na mocy niniejszego rozporządzenia ma wpływ na efekt środowiskowy w odniesieniu do poziomu uzyskanych redukcji emisji gazów cieplarnianych, elastyczność w odniesieniu do maksymalnej ilości 280 mln ton ekwiwalentu CO2 takiego pochłaniania podzielonej między państwa członkowskie zgodnie z wielkościami ustalonymi w załączniku III należy włączyć jako dodatkową możliwość dostępną w razie potrzeby dla państw członkowskich, aby mogły zrealizować swoje zobowiązania. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów w odniesieniu do art. 7, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych w mechanizmie elastyczności określonym w tym artykule. Przed przyjęciem takiego aktu delegowanego Komisja powinna przeprowadzić ocenę rzetelności rozliczania w odniesieniu do zarządzanych obszarów leśnych w oparciu o dostępne dane, a w szczególności spójności planowanych i faktycznych wskaźników pozyskania. Ocena nie powinna jednak zmieniać całkowitej kwoty 280 mln pochłaniania netto. Ponadto na mocy niniejszego rozporządzenia należy dopuścić możliwość dobrowolnego usunięcia jednostek rocznych limitów emisji w celu umożliwienia uwzględnienia takich ilości przy ocenie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogów rozporządzenia [ ]. | |||||||||||||||
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(13) Aby zapewnić skuteczną, przejrzystą i efektywną pod względem kosztów sprawozdawczość i weryfikację emisji gazów cieplarnianych i innych informacji niezbędnych do oceny postępów państw członkowskich w zakresie rocznych limitów emisji, wymogi w zakresie corocznej sprawozdawczości i oceny ustalone w niniejszym rozporządzeniu zintegrowano z odpowiednimi artykułami rozporządzenia (UE) nr 525/2013, które należy zatem odpowiednio zmienić. Zmiana przedmiotowego rozporządzenia powinna również zagwarantować, że postęp państw członkowskich w osiąganiu redukcji emisji jest poddawany corocznie ocenie z uwzględnieniem postępów w realizacji unijnych polityk i środków oraz informacji uzyskanych od państw członkowskich. Co dwa lata do oceny należy włączać przewidywany postęp w realizacji zobowiązań redukcyjnych Unii oraz w wypełnianiu przez państwa członkowskie ich zobowiązań. Stosowanie odliczeń powinno jednak być rozważane wyłącznie w odstępach pięcioletnich, tak aby można było uwzględnić potencjalny wkład terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, zgodnie z rozporządzeniem [ ]. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku Komisji zapewnienia przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia bądź uprawnień Komisji do wszczęcia w tym celu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. |
(13) Aby zapewnić skuteczną, przejrzystą i efektywną pod względem kosztów sprawozdawczość i weryfikację emisji gazów cieplarnianych i innych informacji niezbędnych do oceny postępów państw członkowskich w zakresie rocznych limitów emisji, wymogi w zakresie corocznej sprawozdawczości i oceny ustalone w niniejszym rozporządzeniu zintegrowano z odpowiednimi artykułami rozporządzenia (UE) nr 525/2013, które należy zatem odpowiednio zmienić. Zmiana przedmiotowego rozporządzenia powinna również zagwarantować, że postęp państw członkowskich w osiąganiu redukcji emisji jest poddawany corocznie ocenie z uwzględnieniem postępów w realizacji unijnych polityk i środków oraz informacji uzyskanych od państw członkowskich. Co dwa lata do oceny należy włączać przewidywany postęp w realizacji zobowiązań redukcyjnych Unii oraz w wypełnianiu przez państwa członkowskie ich zobowiązań. Stosowanie odliczeń powinno być rozważane w odstępach rocznych, po uwzględnieniu wszystkich instrumentów elastyczności przewidzianych w rozporządzeniu, w tym potencjalnego wkładu pochodzącego z instrumentu elastyczności przewidzianego rozporządzeniem [ ] [LULUCF], i powinno być weryfikowane w odstępach przewidzianych dla składania sprawozdań na podstawie rozporządzenia [ ] [LULUCF]. Pozostaje to bez wpływu na obowiązek Komisji zapewnienia przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązków wynikających z rozporządzenia bądź, w razie nieprzestrzegania, uprawnień Komisji do wszczęcia w tym celu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. | |||||||||||||||
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13 a (nowy) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
(13a) Z uwagi na to, że sektory objęte rozporządzeniem odpowiadają za ponad połowę unijnych emisji gazów cieplarnianych, wdrożenie polityk i środków mających na celu redukcję emisji w tych sektorach będzie miało istotny wpływ na środowisko. Należy zatem zapewnić przejrzystość w monitorowaniu, sprawozdawczości i kontroli działań państw członkowskich na rzecz osiągnięcia celów wynikających z rozporządzenia, zwłaszcza gdy zastosowanie ma większa elastyczność, zgodnie z Konwencją Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z dnia 25 czerwca 1998 r. (konwencji z Aarhus) i dyrektywą 2001/42/WE. W związku z tym istotne jest, aby państwa członkowskie i Komisja przeprowadzały konsultacje z zainteresowanymi stronami i społeczeństwem, a także zapewniały im na wczesnym etapie możliwości skutecznego udziału w sporządzaniu sprawozdań krajowych i planów działań naprawczych oraz zapewniały ich właściwe zaangażowanie w proces przeglądu rozporządzenia. | |||||||||||||||
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(14) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zastosowania środka służącego poprawie ogólnej efektywności pod względem kosztów całkowitych redukcji w postaci przekazywania części swoich rocznych limitów emisji na rzecz innych państw członkowskich. Należy zapewnić przejrzystość i dogodny dla obu stron sposób takiego przekazywania , w tym poprzez sprzedaż na aukcji, korzystanie z pośredników rynkowych działających w charakterze pełnomocników lub w drodze porozumień dwustronnych. |
(14) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zastosowania środka służącego poprawie ogólnej efektywności pod względem kosztów całkowitych redukcji w postaci przekazywania części swoich rocznych limitów emisji na rzecz innych państw członkowskich. Należy zapewnić przejrzystość i dogodny dla obu stron sposób takiego przekazywania , w tym poprzez sprzedaż na aukcji, korzystanie z pośredników rynkowych działających w charakterze pełnomocników lub w drodze porozumień dwustronnych. Istotne jest, aby dochody uzyskane z takiego przekazywania były udostępniane na projekty renowacji budynków, w szczególności gospodarstwom domowym o niskich dochodach dotkniętym ubóstwem energetycznym, oraz na mieszkalnictwo socjalne zgodnie z dyrektywą w sprawie efektywności energetycznej [...]. | |||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||
Dochody z przekazywania w połączeniu z innymi instrumentami finansowymi UE mogą przyczynić się do znacznego zwiększenia poziomu inwestycji w renowację budynków. Ponadto połączono to z art. 7 proponowanej dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej (COM(2016) 761), który zobowiązuje państwa członkowskie, aby podczas opracowywania środków w zakresie efektywności energetycznej obejmowały pomocą szczególnie gospodarstwa domowe o niskich dochodach i dotknięte ubóstwem energetycznym, a także mieszkalnictwo socjalne. | ||||||||||||||||
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(15) Europejska Agencja Środowiska ma na celu wspieranie zrównoważonego rozwoju oraz zapewnianie pomocy w osiąganiu znaczącej i wymiernej poprawy stanu środowiska w Europie poprzez dostarczanie decydentom, instytucjom publicznym i społeczeństwu aktualnych, ukierunkowanych, istotnych i wiarygodnych informacji. Europejska Agencja Środowiska powinna wspomagać Komisję, w stosownych przypadkach, zgodnie ze swoim rocznym programem pracy. |
(15) Europejska Agencja Środowiska ma na celu wspieranie zrównoważonego rozwoju oraz zapewnianie pomocy w osiąganiu znaczącej i wymiernej poprawy stanu środowiska w Europie poprzez dostarczanie decydentom, instytucjom publicznym i społeczeństwu aktualnych, ukierunkowanych, istotnych i wiarygodnych informacji. Europejska Agencja Środowiska powinna wspomagać Komisję, w stosownych przypadkach, zgodnie ze swoim rocznym programem pracy oraz przyczyniać się w skuteczny i bezpośredni sposób do radzenia sobie ze zmianą klimatu. | |||||||||||||||
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
(20) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, aby ocenić jego ogólne wykonywanie. W przeglądzie należy wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego. |
(20) W ciągu sześciu miesięcy od czasu dialogu pomocniczego, który ma zostać zorganizowany w ramach UNFCCC w 2018 r., 2024 r., a następnie co 5 lat, Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, aby ocenić ogólne wykonywanie rozporządzenia. W sprawozdaniu należy wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego, a w razie potrzeby powinny mu też towarzyszyć wnioski ustawodawcze dotyczące aktualizacji rozporządzenia i jego ambicji, uwzględniając ewolucję następującą w wyniku dialogu pomocniczego w ramach UNFCCC i najnowsze ustalenia naukowe IPCC. | |||||||||||||||
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 a (nowy) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
(20a) Komisja powinna dokonać dodatkowego przeglądu w przypadku wystąpienia państwa członkowskiego z Unii na podstawie art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), aby uwzględnić konsekwencje gospodarcze wystąpienia, a także jak zapewnić integralność środowiskową rozporządzenia zgodnie z zobowiązaniem UE podjętym w ramach porozumienia paryskiego. | |||||||||||||||
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit -1 (nowy) | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit 1 | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
1. Rozporządzenie ma zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych z kategorii źródeł IPCC takich jak energia, procesy przemysłowe i użytkowanie produktów, rolnictwo i odpady, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, z wyłączeniem emisji pochodzących z rodzajów działalności wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE. |
1. Rozporządzenie ma zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych z kategorii źródeł IPCC takich jak energia, procesy przemysłowe i użytkowanie produktów, rolnictwo i odpady, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, z wyłączeniem emisji pochodzących z rodzajów działalności wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE. Do celów rozporządzenia bioenergię traktuje się jako energię neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla. | |||||||||||||||
Uzasadnienie | ||||||||||||||||
Neutralność emisyjna jest spójna z metodyką IPCC i praktykami sprawozdawczymi UNFCCC. Emisje gazów cieplarnianych już uwzględnione w sektorze LULUCF nie powinny być powtórnie liczone w sektorze energetycznym. | ||||||||||||||||
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 2 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
2. Z zastrzeżeniem elastyczności określonej w artykułach 5, 6 i 7, dostosowań zgodnie z art. 10 ust. 2 oraz biorąc pod uwagę wszelkie odliczenia wynikające z zastosowania art. 7 decyzji 406/2009/WE, każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego emisje gazów cieplarnianych w każdym roku w latach 2021–2029 nie przekraczały poziomu określonego w sposób liniowy, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016, 2017 i 2018, ustanowionego zgodnie z ust. 3, i skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla danego państwa członkowskiego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. |
2. Z zastrzeżeniem elastyczności określonej w artykułach 5, 6 i 7, dostosowań zgodnie z art. 10 ust. 2 oraz biorąc pod uwagę wszelkie odliczenia wynikające z zastosowania art. 7 decyzji 406/2009/WE, każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego emisje gazów cieplarnianych w każdym roku w latach 2021–2029 nie przekraczały poziomu określonego w sposób liniowy, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016, 2017 i 2018, ustanowionego zgodnie z ust. 3, stosując jako górny limit wartość rocznego limitu emisji w 2020 r. określoną w celach ustanowionych w decyzji nr 406/2009/WE aktualizowanej decyzją wykonawczą Komisji 2013/634/UE, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa, i skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla danego państwa członkowskiego w załączniku I do rozporządzenia. | |||||||||||||||
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 3 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
3. Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający roczne limity emisji na lata 2021–2030 wyrażone w tonach ekwiwalentu CO2, jak określono w ust. 1 i 2. Do celów tego aktu wykonawczego Komisja dokonuje kompleksowego przeglądu najnowszych krajowych danych inwentaryzacyjnych za lata 2005 i 2016–2018 przedłożonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. |
3. Komisja przyjmuje akt delegowany uzupełniający rozporządzenie przez określenie rocznych limitów emisji na lata 2021–2030 wyrażonych w tonach ekwiwalentu CO2, jak określono w ust. 1 i 2, zgodnie z art. 12. Do celów tego aktu delegowanego Komisja dokonuje kompleksowego przeglądu najnowszych krajowych danych inwentaryzacyjnych za lata 2005 i 2016–2018 przedłożonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. | |||||||||||||||
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
4. W tym akcie wykonawczym określa się również, na podstawie odsetka zgłoszonego przez państwa członkowskie na podstawie art. 6 ust. 2, wielkości emisji, które mogą być brane pod uwagę w celu oceny ich zgodności na mocy przepisów art. 9 w latach 2021–2030. Jeżeli suma wielkości emisji wszystkich państw członkowskich przekracza łącznie 100 mln, wielkości przypadające na każde państwo członkowskie zmniejsza się proporcjonalnie, tak aby nie została przekroczona wspólna wielkość całkowita. |
4. W tym akcie delegowanym określa się również, na podstawie odsetka zgłoszonego przez państwa członkowskie na podstawie art. 6 ust. 2, wielkości emisji, które mogą być brane pod uwagę w celu oceny ich zgodności na mocy przepisów art. 9 w latach 2021–2030. Jeżeli suma wielkości emisji wszystkich państw członkowskich przekracza łącznie 50 mln, wielkości przypadające na każde państwo członkowskie zmniejsza się proporcjonalnie, tak aby nie została przekroczona wspólna wielkość całkowita. | |||||||||||||||
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 2 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
2. Jeżeli chodzi o lata 2021–2029, państwo członkowskie może pożyczyć maksymalnie 5 % swojego rocznego limitu emisji na następny rok. |
2. Jeżeli chodzi o lata 2021–2029, państwo członkowskie może pożyczyć maksymalnie 10 % swojego rocznego limitu emisji na następny rok. | |||||||||||||||
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
1. Państwa członkowskie, które mogą mieć ograniczone anulacje przydziałów do maksymalnej wysokości 100 mln pozwoleń EU ETS, zgodnie z definicją w art. 3 lit. a) dyrektywy 2003/87/WE, wspólnie brane pod uwagę pod kątem ich zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia, są wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. |
1. Państwa członkowskie, które mogą mieć ograniczone anulacje przydziałów do maksymalnej wysokości 50 mln pozwoleń EU ETS, zgodnie z definicją w art. 3 lit. a) dyrektywy 2003/87/WE, wspólnie brane pod uwagę pod kątem ich zgodności z przepisami rozporządzenia, są wymienione w załączniku II do rozporządzenia, bez negatywnego wpływu na integralność środowiskową ogólnounijnego systemu redukcji emisji. | |||||||||||||||
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
3. Na wniosek państwa członkowskiego główny zarządca wyznaczony zgodnie z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE (zwany dalej „głównym zarządcą”) bierze pod uwagę ilość, o której mowa w art. 4 ust. 4, w celu zachowania przez dane państwo członkowskie zgodności z art. 9. Jedna dziesiąta ilości uprawnień ustalonych zgodnie z art. 4 ust. 4 zostaje anulowana zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w odniesieniu do każdego roku od 2021 r. do 2030 r. |
3. Na wniosek państwa członkowskiego główny zarządca wyznaczony zgodnie z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE (zwany dalej „głównym zarządcą”) bierze pod uwagę ilość, o której mowa w art. 4 ust. 4, w celu zachowania przez dane państwo członkowskie zgodności z art. 9. Jedna dziesiąta ilości uprawnień ustalonych zgodnie z art. 4 ust. 4 zostaje anulowana w odniesieniu do każdego roku w okresie między rokiem 2021 a 2030. Artykuł 1 ust. 4 decyzji (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych nie uwzględnia liczby uprawnień anulowanych na mocy niniejszego ustępu na potrzeby określania całkowitej liczby uprawnień w obrocie, aby nie zakłócać zasilania rezerwy stabilności rynkowej. | |||||||||||||||
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – nagłówek | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 280 mln pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych |
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 280 mln pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych, uprawianych użytków zielonych i uprawianych terenów podmokłych. | |||||||||||||||
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 niniejszego rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: |
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych, uprawianych użytków zielonych i uprawianych terenów podmokłych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: | |||||||||||||||
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – litera -a (nowa) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
-a) do dnia 30 czerwca 2019 r., a następnie co pięć lat, dane państwo członkowskie przedłożyło Komisji plan działań, w którym określono działania i środki finansowe, jakie to państwo członkowskie przedsięweźmie w celu zapewnienia, aby pochłanianie netto przekraczające wymogi wynikające z art. 4 rozporządzenia [ ][LULUCF] było utrzymywane na stałym poziomie w okresach pięcioletnich określonych w art. 9 ust. 2; w przedmiotowym planie działań uwzględnia się między innymi wykorzystanie odpowiedniego finansowania unijnego przeznaczonego na łagodzenie zmiany klimatu; | |||||||||||||||
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
2. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktu delegowanego wprowadzającego modyfikację ust. 1 niniejszego artykułu, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia. |
2. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia przed przeglądem rozporządzenia [LULUCF] w 2024 r. aktu delegowanego wprowadzającego modyfikację ust. 1 niniejszego artykułu, bez wpływu na ogólną ilość pochłaniania netto na podstawie niniejszego artykułu w wysokości 280 mln, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych zgodnie z art. 12 rozporządzenia. | |||||||||||||||
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – wprowadzenie | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
1. W latach 2027 i 2032, w przypadku gdy zweryfikowane emisje gazów cieplarnianych państwa członkowskiego przekraczają roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: |
1. W przypadku gdy zweryfikowane emisje gazów cieplarnianych państwa członkowskiego przekraczają roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: | |||||||||||||||
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
1. Komisja zapewnia prawidłowe rozliczanie na mocy niniejszego rozporządzenia za pośrednictwem unijnego rejestru ustanowionego na mocy art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, obejmującego roczne limity emisji, stosowanie instrumentów elastyczności na mocy art. 4–7, zgodność z przepisami art. 9 oraz zmiany zakresu stosowania na podstawie art. 10 niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca przeprowadza zautomatyzowaną kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje, aby zagwarantować, że nie ma żadnych nieprawidłowości. Informacje te są publicznie dostępne. |
1. Komisja zapewnia prawidłowe rozliczanie na mocy niniejszego rozporządzenia za pośrednictwem unijnego rejestru ustanowionego na mocy art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. W tym celu Komisja przyjmuje akt delegowany uzupełniający rozporządzenie, dotyczący w szczególności rocznych limitów emisji, stosowania instrumentów elastyczności na mocy art. 4–7, zgodności z przepisami art. 9 oraz zmiany zakresu stosowania na podstawie art. 10 rozporządzenia, zgodnie z art. 12. Główny zarządca przeprowadza zautomatyzowaną kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje, aby zagwarantować, że nie ma żadnych nieprawidłowości. Informacje te są publicznie dostępne. | |||||||||||||||
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 2. i art. 11 niniejszego rozporządzeniu, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. |
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 3, art. 7 ust. 2. i art. 11 rozporządzeniu, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie rozporządzenia. | |||||||||||||||
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 4 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. |
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie i Parlament Europejski zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. | |||||||||||||||
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
Artykuł 13 |
skreśla się | |||||||||||||||
|
Procedura komitetowa |
| |||||||||||||||
|
1. Komisję wspiera Komitet ds. Zmian Klimatu ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 525/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. |
| |||||||||||||||
|
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. |
| |||||||||||||||
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – akapit 1 | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat wykonywania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedłożyć wnioski. |
W ciągu sześciu miesięcy od zakończenia dialogu pomocniczego w ramach UNFCCC w 2018 r. oraz do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat wykonywania rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnych unijnych celów redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r., 2040 r. i 2050 r. oraz ocenia wkład w osiągnięcie długoterminowych celów związanych z łagodzeniem zmiany klimatu zawartych w porozumieniu paryskim, z uwzględnieniem najnowszych ustaleń naukowych IPCC, a także konieczności aktualizacji rozporządzenia w świetle globalnego przeglądu w celu udoskonalenia działań UE w dziedzinie klimatu. Do sprawozdania załącza się, w miarę potrzeb, wnioski ustawodawcze. | |||||||||||||||
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – akapit 1 a (nowy) | ||||||||||||||||
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka | |||||||||||||||
|
|
W przypadku gdy państwo członkowskie wystąpi z Unii na podstawie art. 50 TUE po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, nie później niż rok po dacie wejścia w życie porozumienia o wystąpieniu lub, w przypadku jego braku, trzy lata po powiadomieniu, o którym mowa w art. 50 ust. 2 TUE, a następnie co roku, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące konsekwencji gospodarczych wystąpienia dla każdego państwa członkowskiego, a także dotyczące tego, jak zapewnić integralność środowiskową rozporządzenia zgodnie z zobowiązaniem UE podjętym w ramach porozumienia paryskiego, i w stosownych przypadkach przedkłada wnioski. | |||||||||||||||
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – akapit 1 – punkt 5 a (nowy) Rozporządzenie (UE) nr 525/2013 Artykuł 21 – ustęp 3 | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
Tytuł |
Roczne wiążące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ENVI 12.9.2016 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 12.9.2016 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Benedek Jávor 19.10.2016 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
28.11.2016 |
12.1.2017 |
|
|
|
|
Data przyjęcia |
22.3.2017 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
35 28 0 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Nikolay Barekov, Bendt Bendtsen, Xabier Benito Ziluaga, José Blanco López, Cristian-Silviu Buşoi, Reinhard Bütikofer, Jerzy Buzek, Angelo Ciocca, Edward Czesak, Pilar del Castillo Vera, Fredrick Federley, Ashley Fox, Adam Gierek, Françoise Grossetête, András Gyürk, Rebecca Harms, Eva Kaili, Kaja Kallas, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Peter Kouroumbashev, Zdzisław Krasnodębski, Miapetra Kumpula-Natri, Janusz Lewandowski, Paloma López Bermejo, Olle Ludvigsson, Edouard Martin, Angelika Mlinar, Nadine Morano, Dan Nica, Angelika Niebler, Morten Helveg Petersen, Michel Reimon, Herbert Reul, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Algirdas Saudargas, Jean-Luc Schaffhauser, Neoklis Sylikiotis, Dario Tamburrano, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Vladimir Urutchev, Kathleen Van Brempt, Henna Virkkunen, Martina Werner, Lieve Wierinck, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Mario Borghezio, Soledad Cabezón Ruiz, Jens Geier, Benedek Jávor, Olle Ludvigsson, Piernicola Pedicini, Sofia Sakorafa, Anne Sander, Maria Spyraki, Marco Zullo |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Isabella Adinolfi, Arndt Kohn, Maria Noichl, Pavel Poc |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
|
35 |
+ |
|
|
ALDE |
Fredrick Federley, Kaja Kallas, Angelika Mlinar, Morten Helveg Petersen, Lieve Wierinck |
|
|
EFDD |
Isabella Adinolfi, Piernicola Pedicini, Dario Tamburrano, Marco Zullo |
|
|
GUE/NGL |
Xabier Benito Ziluaga, Paloma López Bermejo, Sofia Sakorafa, Neoklis Sylikiotis |
|
|
S&D |
José Blanco LópezSoledad Cabezón Ruiz, Jens Geier, Adam Gierek, Eva Kaili, Arndt Kohn, Peter Kouroumbashev, Miapetra Kumpula-Natri, Olle Ludvigsson, Paloma López Bermejo, Edouard Martin, Dan Nica, Maria Noichl, Pavel Poc, Kathleen Van Brempt, Martina Werner, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho |
|
|
VERTS/ALE |
Reinhard Bütikofer, Rebecca Harms, Benedek Jávor, Michel Reimon, Claude Turmes |
|
|
28 |
- |
|
|
ECR |
Nikolay Barekov, Edward Czesak, Ashley Fox, Zdzisław Krasnodębski, Evžen Tošenovský |
|
|
ENF |
Mario Borghezio, Angelo Ciocca, Jean-Luc Schaffhauser |
|
|
PPE |
Bendt Bendtsen, Jerzy Buzek, Cristian-Silviu Buşoi, Françoise Grossetête, András Gyürk, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Janusz Lewandowski, Nadine Morano, Angelika Niebler, Herbert Reul, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Anne Sander, Algirdas Saudargas, Maria Spyraki, Vladimir Urutchev, Henna Virkkunen, Anna Záborská, Pilar del Castillo Vera |
|
|
0 |
0 |
|
|
|
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymali się
OPINIA Komisji Transportu i Turystyki (27.3.2017)
dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
(COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD))
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Merja Kyllönen
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Transport generuje jedną czwartą emisji dwutlenku węgla w UE. O konieczności ograniczenia emisji z transportu dyskutuje się już od lat 90., podczas gdy cele te zmieniały się wraz z tendencjami gospodarczymi. Mimo że dyskusja ta nadal trwa, emisje gazów cieplarnianych z transportu w Europie jedynie rosną, a do 2014 r. były o 20 % wyższe niż w 1990 r.
Globalny wzrost emisji pochodzących z sektora transportu wynika przede wszystkim ze wzrostu emisji pochodzących z transportu drogowego i lotniczego, ponieważ emisje z transportu kolejowego i wodnego transportu śródlądowego zmniejszyły się od 1990 r. Udział samochodów osobowych w emisjach z transportu wynosi ok. 44 %, a łączny udział pojazdów ciężarowych i autobusów wynosi ok. 18 %. Rozpatrywane rozporządzenie w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego obejmuje cały sektor transportu z wyjątkiem międzynarodowej żeglugi morskiej i transportu lotniczego.
Zgodnie z wnioskiem dotyczącym rozporządzenia, oprócz celu redukcji emisji do 2030 r. państwa członkowskie będą zobowiązane do osiągnięcia rocznych celów w zakresie redukcji w okresie 2021–2030. Państwa członkowskie będą zobowiązane zarówno do przestrzegania rocznych poziomów emisji, jak i do ograniczenia emisji w sposób liniowy. Według wniosku punktem wyjściowym ścieżki redukcji emisji w okresie 2021–2030 jest rok 2020, a punkt ten byłby ustalany na podstawie danych o średniej emisji z lat 2016–2018. Sprawozdawczyni uważa, że istotne jest stworzenie dla wszystkich krajów silnych zachęt do ograniczania emisji od samego początku tego okresu, i sugeruje w związku z tym, aby punkt wyjściowy ustalony na 2020 r. poddać przeglądowi. Sprawozdawczyni podkreśla potrzebę spójnego ograniczania emisji, także w perspektywie długoterminowej, tj. w okresie kończącym się w 2050 r.
Komisja włączyła do swojego wniosku dotyczącego rozporządzenia elementy elastyczności, których celem jest zapewnienie, aby działania w zakresie ograniczenia emisji były podejmowane w sposób najbardziej efektywny pod względem kosztów. Niemniej jednak elementy elastyczności zawarte we wniosku Komisji oraz podstawa ich obliczenia są naznaczone niepewnością, która mogłaby zagrażać realizacji polityki klimatycznej UE i ogólnemu wynikowi końcowemu. Proponowane mechanizmy elastyczności dopuszczają sytuację, w której UE nie osiągnie swoich celów w zakresie redukcji emisji zgodnie z porozumieniem paryskim w sprawie zmian klimatu, nawet jeżeli państwa członkowskie osiągną cele przydzielone im w ramach decyzji dotyczącej wspólnego wysiłku redukcyjnego. Z drugiej strony zaakceptowanie wniosku Komisji w niektórych państwach członkowskich zależy od tychże właśnie elementów elastyczności. Jednakże zebrane razem rozliczne instrumenty elastyczności – które po części się pokrywają – mogą doprowadzić do sytuacji, w której emisje UE z sektora dzielącego się wysiłkiem redukcyjnym w rzeczywistości spadną znacznie mniej niż zakładany cel 30 %. Sprawozdawczyni uważa, że wśród proponowanych mechanizmów elastyczności poważne powody przemawiają za przesunięciami pomiędzy sektorami, z systemu handlu uprawnieniami do emisji do sektora dzielącego wysiłek redukcyjny (tzw. mechanizm jednorazowy), a także za instrumentem elastyczności dla sektorów LULUCF (użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo), który powinien umożliwiać państwom członkowskim wykorzystanie określonego we wniosku pułapu na jednostki pochłaniania (pochłaniacze) w sektorach LULUCF do realizacji celu redukcji emisji w sektorze dzielącym wysiłek redukcyjny.
Sprawozdawczyni rozumie ideę zawartą we wniosku Komisji w sprawie zmniejszenia obciążeń administracyjnych, ale dostrzega potrzebę corocznego monitorowania tego, w jaki sposób cele w zakresie ograniczenia emisji są realizowane w poszczególnych państwach członkowskich, zamiast proponowanej oceny w odstępach pięcioletnich. Aby zapewnić wdrożenie i skuteczność, sprawozdawczyni uważa za pożądane, aby Komisja dysponowała również narzędziami do nakładania sankcji na państwa członkowskie, które nie spełniają celów w zakresie ograniczenia emisji.
Według rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego metody redukcji emisji mają być pozostawione do decyzji każdego państwa członkowskiego. W związku z opublikowaniem wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego Komisja przedstawiła swoje poglądy na środki ograniczenia emisji z transportu w komunikacie „W kierunku mobilności niskoemisyjnej”, opublikowanym w lipcu 2016 r. Komunikatowi Komisji musi towarzyszyć szereg wniosków ustawodawczych w celu ustanowienia m.in. ram regulujących emisje pochodzące z pojazdów ciężarowych. Niemniej jednak odpowiedzialność za powodzenie polityki klimatycznej UE jako całości spoczywa w dużym stopniu na polityce i decyzjach krajowych i lokalnych; szczególnie ważną rolę mają do odegrania aglomeracje, ponieważ transport miejski generuje 23 % europejskich emisji dwutlenku węgla pochodzących z transportu. Na skutek wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego największą presję na ograniczenie emisji pochodzących z transportu odczują te państwa członkowskie, których cele w zakresie redukcji emisji są ogólnie wysokie.
Sprawozdawczyni zgadza się z decyzją o pozostawieniu w gestii krajowych decydentów podejmowania decyzji w sprawie metod stosowanych do zmniejszenia emisji pochodzących z transportu. Uważa ona jednak, że brak uprawnień UE w dziedzinie polityki miejskiej jest problematyczny, i ma nadzieję, że UE podejmie szerzej rolę koordynatora w rozpowszechnianiu najlepszych praktyk w zakresie polityki transportu miejskiego. Sprawozdawczyni pragnie również zauważyć, że za sprawą różnych instrumentów finansowania UE ma wiele funduszy do przydzielenia, oraz uważa za niezbędne, aby w przypadku transportu środki finansowe, które mają być przydzielone z różnych programów i instrumentów, wykorzystać na projekty, które promują przejście na niskoemisyjny (w perspektywie krótkoterminowej) i całkowicie nieemisyjny (w perspektywie średnio- i długoterminowej) system transportu.
Przez długi czas wspólna europejska polityka w dziedzinie transportu opierała się na osiąganiu celów w zakresie redukcji emisji głównie za pomocą postępów w technologiach związanych z pojazdami i paliwem. Ujawnione niedawno wątpliwości w branży samochodowej podniosły kwestię o jej zaangażowanie w rzeczywistą redukcję emisji. Przejście na niskoemisyjną lub nieemisyjną mobilność jest utrudniane przez znaczne uzależnienie od paliw kopalnych, podczas gdy niska cena ropy naftowej w ostatnim czasie zahamowała odchodzenie od nich. Sprawozdawczyni uważa, że najskuteczniejszym sposobem na osiągnięcie celów w zakresie redukcji emisji jest obszerny pakiet środków obejmujących racjonalne planowanie przestrzenne, transport publiczny, politykę propagowania chodzenia pieszo i jazdy na rowerze, pełne wykorzystanie rozwijających się technologii związanych z pojazdami, silnikami i paliwem, wprowadzenie usług opartych na wiedzy i cyfrowych oraz wykorzystanie instrumentów cenowych do sterowania wyborami w zakresie mobilności.
Cyfryzacja i nowe usługi cyfrowe umożliwiły stworzenie nowych rodzajów usług w zakresie mobilności, które – w razie ich upowszechnienia się – mogą ograniczyć potrzebę posiadania i korzystania z własnego samochodu, a co za tym idzie – stworzyć znaczne możliwości ograniczenia emisji. Jest zatem pożądane, aby usługi te umocniły się zarówno w transporcie miejskim, jak i między miastami. Usługi te oferują użytkownikom łatwe przemieszczanie się, a także sprawiają, że całkowite koszty mobilności są jak najbardziej przewidywalne i przejrzyste. Wydaje się, że automatyzacja ruchu przebiega także szybciej, niż się spodziewano. Sprawozdawczyni pozytywnie ocenia obydwie zmiany, ale zauważa, że ustawodawcy zarówno na szczeblu UE, jak i państw członkowskich będą musieli uważnie śledzić, w jaki sposób rozwój tej dziedziny wpływa na poziom emisji z transportu. Należy zadbać o to, aby zmiany prowadziły do takich zachowań związanych z mobilnością, które będą mniej szkodliwe dla klimatu i środowiska.
Transport jest jedną z najważniejszych usług dla europejskich obywateli, a skuteczna, dokładna i racjonalna pod względem kosztów logistyka ma absolutnie zasadnicze znaczenie dla integracji europejskiej i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Jako że cele w zakresie redukcji emisji dla sektora transportu i logistyki stają się dość ambitne wskutek rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego, sprawozdawczyni nie kryje obaw co do tego, że koszty dla branży transportu i ogólnie dla europejskiego przemysłu nie zostały jeszcze określone. Potrzebna jest też wiarygodna analiza kosztów i korzyści, ilekroć państwa członkowskie podejmują decyzje o przypisaniu zobowiązań w zakresie redukcji emisji różnym sektorom, a Komisja powinna wspierać państwa członkowskie, dostarczając takich narzędzi.
POPRAWKI
Komisja Transportu i Turystyki zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3) W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie ratyfikacji przez UE porozumienia paryskiego. Niniejszy wniosek ustawodawczy stanowi część wykonywania zobowiązania UE w ramach porozumienia paryskiego. Zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. |
(3) Po zatwierdzeniu przez Parlament Europejski w dniu 5 października 2016 r. Rada Europejska ratyfikowała porozumienie paryskie w dniu 4 listopada 2016 r., tj. w dniu jego wejścia w życie. Porozumienie paryskie ma na celu utrzymanie wzrostu temperatury na świecie znacznie poniżej 2°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej i kontynuowanie wysiłków na rzecz obniżenia tego wzrostu do poziomu 1,5°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej. Zawarte w porozumieniu paryskim zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(10a) Niektóre państwa członkowskie dokonały znaczących wysiłków, a elastyczność ta odzwierciedla wyrażone przez państwa członkowskie pragnienie zrównoważonego i ambitnego podziału wysiłku przyczynienia się do rocznych ograniczeń emisji gazów cieplarnianych w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego zawartego podczas COP21. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11) Liczne środki unijne zwiększają zdolność państw członkowskich do wypełniania zobowiązań w dziedzinie klimatu i mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia koniecznych redukcji emisji w sektorach objętych niniejszym rozporządzeniem. Do środków tych należą przepisy w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, w sprawie redukcji emisji dwutlenku węgla z pojazdów drogowych, charakterystyki energetycznej budynków, energii ze źródeł odnawialnych, efektywności energetycznej oraz gospodarki o obiegu zamkniętym, a także unijnych instrumentów finansowych na potrzeby inwestycji związanych z klimatem. |
(11) Liczne środki unijne zwiększają zdolność państw członkowskich do wypełniania zobowiązań w dziedzinie klimatu i mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia koniecznych redukcji emisji w sektorach objętych niniejszym rozporządzeniem. Do środków tych należą przepisy w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, w sprawie redukcji emisji dwutlenku węgla z pojazdów drogowych, promowania lepszej charakterystyki energetycznej, w tym dla budynków, energii ze źródeł odnawialnych, efektywności energetycznej oraz promowania gospodarki o obiegu zamkniętym, a także unijnych instrumentów finansowych na potrzeby inwestycji związanych z klimatem. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(11a) Ponad 75 % emisji gazów cieplarnianych Unii jest związanych z energią. W związku z tym istotne jest, aby traktować priorytetowo i promować wszystkie środki służące poprawie efektywności energetycznej w sposób efektywny pod względem kosztów, a tym samym zmniejszeniu zapotrzebowania na energię, a także odpowiednio zintegrować je z działaniami w ramach polityki przeciwdziałania zmianie klimatu we wszystkich sektorach; |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(11b) Sektor transportu nie jest jedynie głównym emitentem gazów cieplarnianych, ale także – od 1990 r. – najszybciej wzrastającym sektorem, jeżeli chodzi o zużycie energii. Jest zatem istotne, aby Komisja i państwa członkowskie dokładały dalszych starań w celu poprawy efektywności energetycznej, wspierania przechodzenia na zrównoważone środki transportu i zmniejszenia dużego uzależnienia tego sektora od węgla. Obniżenie emisyjności koszyka energetycznego przez promowanie niskoemisyjnych źródeł energii w sektorze transportu, na przykład zrównoważonych ekologicznie biopaliw i pojazdów elektrycznych, przyczyni się do osiągnięcia celu dotyczącego redukcji emisji CO2 zgodnie z celami porozumienia paryskiego. Można to ułatwić przez zapewnienie jasnych i długoterminowych ram dla sektora, które gwarantują pewność i na których można opierać inwestycje. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 c (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(11c) W celu osiągnięcia skuteczniejszej „unii klimatycznej” w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć zachęty do zmniejszania emisji zgodne z innymi aktami prawnymi Unii w dziedzinie klimatu i energii. Jest istotne, aby zarówno Unia, jak i jej państwa członkowskie realizowały wzajemnie wzmacniające się strategie polityczne w odpowiednich sektorach (klimat, energia i inne strategie sektorowe), tak aby z powodzeniem przejść na konkurencyjną, niskoemisyjną gospodarkę. Wpływ polityki energetycznej i strategii sektorowych na unijne i krajowe zobowiązania w dziedzinie klimatu należy ocenić przy pomocy wspólnych metod ilościowych, tak aby wpływ ten był przejrzysty i weryfikowalny. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(17) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania art. 4, zgodnie z którym ustanawia się roczne limity emisji dla państw członkowskim, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/201121. |
(17) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania art. 4, zgodnie z którym mają być ustanowione roczne limity emisji dla państw członkowskich, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu określenia rocznych limitów emisji na lata 2021–2030. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby te konsultacje były przeprowadzane zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. |
|
_________________ |
|
|
21 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13). |
|
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(18a) Oprócz starań na rzecz ograniczenia własnych emisji jest istotne, aby Unia wraz z państwami trzecimi przewidziała, zgodnie z celem zwiększenia swojego pozytywnego wpływu na globalny ślad węglowy, rozwiązania w dziedzinie klimatu poprzez realizację z tymi państwami wspólnych projektów w kontekście ram polityki klimatycznej do 2030 r., mając na względzie, że porozumienie paryskie zawiera odniesienie do nowego międzynarodowego mechanizmu współpracy na rzecz zwalczania zmian klimatu. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(19a) Aby przestrzegać art. 4 i 14 porozumienia paryskiego, konieczne jest, aby Unia stopniowo intensyfikowała swoje wysiłki i wnosiła co pięć lat wkład odzwierciedlający jej możliwie najwyższe ambicje. W związku z tym niniejsze rozporządzenie zawiera klauzulę przeglądową w celu ustanowienia nowych celów, aby zwiększać zobowiązania Unii. Aby zagwarantować, że dostosowania celów Unii są zgodne z mechanizmem globalnego przeglądu porozumienia paryskiego, istotne jest, aby przegląd był kompleksowy i uwzględniał najlepszą dostępną wiedzę naukową. |
Uzasadnienie | |
Rozporządzenie powinno zawierać silną klauzulę przeglądową w celu dostosowywania co pięć lat celów UE związanych z klimatem, aby wypełniać zobowiązania wynikające z porozumienia paryskiego. W ramach tej perspektywy klauzula przeglądowa powinna być oparta na wstępnym i niezależnym sprawozdaniu Europejskiej Agencji Środowiska. | |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, aby ocenić jego ogólne wykonywanie. W przeglądzie należy wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego. |
(20) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, co jest zgodne zarówno z cyklem kontroli zgodności LULUCF, jak i międzynarodowym cyklem wynikającym z porozumienia paryskiego, aby ocenić jego ogólne wykonywanie. W przeglądzie należy wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego. Mając to na uwadze, każdy przegląd powinien uwzględniać potencjalne konsekwencje gospodarcze, które mogą wystąpić w przypadku wystąpienia państwa członkowskiego z Unii na mocy art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(20a) Aby zapewnić kompleksowy system osiągania poziomów zgodnie z porozumieniem paryskim i uwzględnić doświadczenia Europejskiej Agencji Środowiska w promowaniu włączania europejskich informacji środowiskowych do międzynarodowych programów monitorowania środowiska oraz zapewnić kompleksową ocenę stanu środowiska w Unii, przegląd powinien opierać się na wstępnym i niezależnym sprawozdaniu Europejskiej Agencji Środowiska. |
Uzasadnienie | |
Rozporządzenie powinno zawierać silną klauzulę przeglądową w celu dostosowywania co pięć lat celów UE związanych z klimatem, aby wypełniać zobowiązania wynikające z porozumienia paryskiego. W ramach tej perspektywy klauzula przeglądowa powinna być oparta na wstępnym i niezależnym sprawozdaniu Europejskiej Agencji Środowiska. | |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W niniejszym rozporządzeniu określa się obowiązki dotyczące minimalnych wkładów państw członkowskich w realizację zobowiązania Unii dotyczącego redukcji emisji gazów cieplarnianych w latach 2021–2030, ustanawia przepisy dotyczące ustalania rocznych limitów emisji oraz oceny postępów państw członkowskich w zakresie wypełniania ich minimalnych wkładów. |
1. W niniejszym rozporządzeniu nakłada się na państwa członkowskie wymóg wspólnej redukcji emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w art. 2, o co najmniej 30 % do 2030 r. w porównaniu z rokiem 2005. Określa się w nim obowiązki dotyczące minimalnych wkładów państw członkowskich w redukcję emisji gazów cieplarnianych w celu wypełnienia wynikających z porozumienia paryskiego zobowiązań Unii i państw członkowskich w latach 2021–2030, ustanawia przepisy dotyczące ustalania rocznych limitów emisji oraz oceny postępów państw członkowskich w zakresie wypełniania ich minimalnych wkładów. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Ostatecznym celem niniejszego rozporządzenia jest wypełnienie podjętego w ramach UNFCC i porozumienia paryskiego zobowiązania UE i państw członkowskich do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w taki sposób, aby utrzymać wzrost temperatury na świecie znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej, oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie poniżej 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej. Aby osiągnąć ten cel, państwa członkowskie nadal liniowo redukują emisje gazów cieplarnianych objęte niniejszym rozporządzeniem każdego roku po 2030 r., tak aby doprowadzić do zerowych emisji netto w drugim półwieczu. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Z zastrzeżeniem elastyczności określonej w artykułach 5, 6 i 7, dostosowań zgodnie z art. 10 ust. 2 oraz biorąc pod uwagę wszelkie odliczenia wynikające z zastosowania art. 7 decyzji 406/2009/WE, każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego emisje gazów cieplarnianych w każdym roku w latach 2021–2029 nie przekraczały poziomu określonego w sposób liniowy, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016, 2017 i 2018, ustanowionego zgodnie z ust. 3, i skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla danego państwa członkowskiego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. |
2. Z zastrzeżeniem elastyczności określonej w artykułach 5, 6 i 7, dostosowań zgodnie z art. 10 ust. 2 oraz biorąc pod uwagę wszelkie odliczenia wynikające z zastosowania art. 7 decyzji 406/2009/WE, każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego emisje gazów cieplarnianych w każdym roku w latach 2021–2029 nie przekraczały poziomu określonego w sposób liniowy, począwszy od 2020 r. od średniego poziomu emisji gazów cieplarnianych w latach 2016, 2017 i 2018, ustanowionego zgodnie z ust. 3, z górnym limitem zgodnym z celami na 2020 r. ustanowionymi na mocy decyzji nr 406/2009/WE, skończywszy w 2030 r. limitem określonym dla danego państwa członkowskiego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. W tym akcie wykonawczym określa się również, na podstawie odsetka zgłoszonego przez państwa członkowskie na podstawie art. 6 ust. 2, wielkości emisji, które mogą być brane pod uwagę w celu oceny ich zgodności na mocy przepisów art. 9 w latach 2021–2030. Jeżeli suma wielkości emisji wszystkich państw członkowskich przekracza łącznie 100 mln, wielkości przypadające na każde państwo członkowskie zmniejsza się proporcjonalnie, tak aby nie została przekroczona wspólna wielkość całkowita. |
4. W tym akcie delegowanym określa się również, na podstawie odsetka zgłoszonego przez państwa członkowskie na podstawie art. 6 ust. 2, wielkości emisji, które mogą być brane pod uwagę w celu oceny ich zgodności na mocy przepisów art. 9 w latach 2021–2030. Jeżeli suma wielkości emisji wszystkich państw członkowskich przekracza łącznie 100 mln, wielkości przypadające na każde państwo członkowskie zmniejsza się proporcjonalnie, tak aby nie została przekroczona wspólna wielkość całkowita. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13. |
skreśla się |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwo członkowskie, którego emisje gazów cieplarnianych na dany rok są poniżej jego rocznego limitu emisji na ten rok, może z uwzględnieniem instrumentów elastyczności zgodnie z niniejszym artykułem i art. 6, zachować przedmiotową nadwyżkę w ramach rocznego limitu emisji na następne lata do roku 2030. |
3. Państwo członkowskie, którego emisje gazów cieplarnianych na dany rok są poniżej jego rocznego limitu emisji na ten rok, może z uwzględnieniem instrumentów elastyczności zgodnie z niniejszym artykułem zachować przedmiotową nadwyżkę w ramach rocznego limitu emisji na następne lata do roku 2029. Ta nadwyżka może zostać częściowo lub w całości wykorzystana w każdym kolejnym roku do 2029 r. bez przekroczenia 5 % rocznego limitu emisji. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim do 5 % swojego rocznego limitu emisji na dany rok. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. |
4. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim do 10 % swojego rocznego limitu emisji na dany rok. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. Takie przekazania zostają ujęte w europejskim rejestrze, o którym mowa w art. 11. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim część swojego rocznego limitu emisji na dany rok przekraczającą jego emisje gazów cieplarnianych z tego roku, z uwzględnieniem zastosowania mechanizmów elastyczności, zgodnie z ust. 2–4 i art. 6. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. |
5. Państwo członkowskie może przekazać innym państwom członkowskim część swojego rocznego limitu emisji na dany rok przekraczającą jego emisje gazów cieplarnianych z tego roku, z uwzględnieniem zastosowania mechanizmów elastyczności, zgodnie z ust. 2–4 i art. 6. Otrzymujące państwo członkowskie może wykorzystać tę ilość do celów zgodności na mocy art. 9 na dany rok lub na kolejne lata aż do roku 2030. Takie przekazania zostają ujęte w europejskim rejestrze, o którym mowa w art. 11. |
Uzasadnienie | |
Wzmocnienie przejrzystości przekazywania limitów emisji między państwami członkowskimi. | |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Państwa członkowskie mają możliwość wykorzystywania uprawnień związanych z projektami w, wydanych na podstawie art. 24a ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE do celów zapewnienia zgodności z art. 9, bez limitów ilościowych, przy jednoczesnym unikaniu podwójnego liczenia. |
6. Państwa członkowskie mają możliwość wykorzystywania uprawnień związanych z projektami w, wydanych na podstawie art. 24a ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE do celów zapewnienia zgodności z art. 9, bez limitów ilościowych, przy jednoczesnym unikaniu podwójnego liczenia. Państwa członkowskie zachęcają sektor prywatny do uczestnictwa w takich projektach. |
Uzasadnienie | |
Również sektor prywatny powinien mieć prawo uczestnictwa w projektach służących redukcji emisji w celu zwiększenia efektu mnożnikowego inwestycji. Artykuł 24a dyrektywy w sprawie EU ETS gwarantuje, że ostateczna odpowiedzialność za projekt i unikanie dwukrotnego obliczania spoczywa na państwie członkowskim, w którym dany projekt jest realizowany. | |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 280 mln pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych |
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 280 mln pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, zarządzanych obszarów leśnych i pozyskanych produktów drzewnych. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 niniejszego rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: |
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 niniejszego rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych, uprawianych użytków zielonych, zarządzanych obszarów leśnych i pozyskanych produktów drzewnych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: |
|
|
(Poprawka ta ma zastosowanie do całego tekstu). |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – punkt 1 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) działania, które dane państwo członkowskie podejmie w celu wypełnienia swoich szczególnych obowiązków na mocy art. 4 za pośrednictwem polityki krajowej i środków krajowych oraz poprzez zastosowanie działań unijnych; |
a) działania, które dane państwo członkowskie podejmie w celu wypełnienia swoich obowiązków za pośrednictwem polityki krajowej i środków krajowych oraz poprzez zastosowanie działań unijnych, nie powodując negatywnych skutków dla życia obywateli; |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W latach 2027 i 2032, w przypadku gdy zweryfikowane emisje gazów cieplarnianych państwa członkowskiego przekraczają roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: |
1. Począwszy od 2020 r. Komisja dokonuje co dwa lata oceny, czy postępy dokonane przez państwa członkowskie są wystarczające do wypełnienia ich zobowiązań wynikających z niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy państwo członkowskie przekracza roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Rejestr |
Europejski rejestr |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Komisja zapewnia prawidłowe rozliczanie na mocy niniejszego rozporządzenia za pośrednictwem unijnego rejestru ustanowionego na mocy art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, obejmującego roczne limity emisji, stosowanie instrumentów elastyczności na mocy art. 4–7, zgodność z przepisami art. 9 oraz zmiany zakresu stosowania na podstawie art. 10 niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca przeprowadza zautomatyzowaną kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje, aby zagwarantować, że nie ma żadnych nieprawidłowości. Informacje te są publicznie dostępne. |
1. Komisja zapewnia prawidłowe rozliczanie na mocy niniejszego rozporządzenia za pośrednictwem unijnego rejestru ustanowionego na mocy art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, obejmującego roczne limity emisji, stosowanie instrumentów elastyczności na mocy art. 4–7, zgodność z przepisami art. 9 oraz zmiany zakresu stosowania na podstawie art. 10 niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca przeprowadza zautomatyzowaną kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje, aby zagwarantować, że nie ma żadnych nieprawidłowości. Europejski rejestr jest przejrzysty i obejmuje wszystkie odpowiednie informacje dotyczące przekazywania jednostek limitów emisji między państwami członkowskimi. Informacje te są publicznie dostępne za pośrednictwem strony internetowej prowadzonej przez Komisję. |
Uzasadnienie | |
Wzmocnienie przejrzystości przekazywania limitów emisji między państwami członkowskimi. | |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat wykonywania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedłożyć wnioski. |
W ciągu sześciu miesięcy od czasu od dialogu ułatwiającego, który ma zostać zwołany w ramach UNFCCC w 2018 r., aby zdać sprawę ze wspólnych wysiłków stron w związku z postępami w kierunku osiągnięcia globalnego celu długoterminowego, oraz w ciągu sześciu miesięcy od globalnego przeglądu w 2023 r. i następnych globalnych przeglądów, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wykonywania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz jego wkładu w osiągnięcie długoterminowych celów ustanowionych w art. 1 niniejszego rozporządzenia. W celu usprawnienia działań Unii związanych ze zmianą klimatu i na podstawie niezależnego sprawozdania opracowanego przez Europejską Agencję Środowiska Komisja ocenia również zasadność zmiany niniejszego rozporządzenia, przedstawienia innych wniosków ustawodawczych lub obu tych czynności w celu zapewnienia zgodności z zobowiązaniami Unii na mocy art. 3, 4 i 14 porozumienia paryskiego. |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Po zakończeniu każdego globalnego przeglądu na mocy porozumienia paryskiego państwo członkowskie może dobrowolnie zrezygnować z części swoich rocznych limitów emisji. Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zamiarze zrezygnowania z części swoich rocznych limitów emisji, a Komisja podaje tę informację do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej. |
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
Tytuł |
Roczne wiążące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ENVI 12.9.2016 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
TRAN 12.9.2016 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Merja Kyllönen 28.9.2016 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
25.1.2017 |
28.2.2017 |
|
|
|
|
Data przyjęcia |
22.3.2017 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
32 8 0 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Lucy Anderson, Inés Ayala Sender, Georges Bach, Deirdre Clune, Michael Cramer, Luis de Grandes Pascual, Ismail Ertug, Jacqueline Foster, Tania González Peñas, Dieter-Lebrecht Koch, Merja Kyllönen, Miltiadis Kyrkos, Peter Lundgren, Gesine Meissner, Cláudia Monteiro de Aguiar, Jens Nilsson, Markus Pieper, Gabriele Preuß, Christine Revault D’Allonnes Bonnefoy, Dominique Riquet, Massimiliano Salini, Jill Seymour, Claudia Țapardel, Keith Taylor, Pavel Telička, István Ujhelyi, Wim van de Camp, Elissavet Vozemberg-Vrionidi, Janusz Zemke, Roberts Zīle, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Hugues Bayet, Mark Demesmaeker, Bas Eickhout, Markus Ferber, Maria Grapini, Franck Proust, Patricija Šulin, Matthijs van Miltenburg |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Herbert Dorfmann |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
|
32 |
+ |
|
|
ALDE |
Gesine Meissner, Dominique Riquet, Pavel Telička, Matthijs van Miltenburg |
|
|
GUE/NGL |
Tania González Peñas, Merja Kyllönen |
|
|
PPE |
Georges Bach, Deirdre Clune, Herbert Dorfmann, Markus Ferber, Dieter-Lebrecht Koch, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Cláudia Monteiro de Aguiar, Markus Pieper, Franck Proust, Massimiliano Salini, Patricija Šulin, Elissavet Vozemberg-Vrionidi, Luis de Grandes Pascual, Wim van de Camp |
|
|
S&D |
Lucy Anderson, Inés Ayala Sender, Hugues Bayet, Ismail Ertug, Maria Grapini, Miltiadis Kyrkos, Jens Nilsson, Gabriele Preuß, Christine Revault D'Allonnes Bonnefoy, Claudia Țapardel, István Ujhelyi, Janusz Zemke |
|
|
8 |
- |
|
|
ECR |
Mark Demesmaeker, Jacqueline Foster, Roberts Zīle
|
|
|
EFDD |
Peter Lundgren, Jill Seymour |
|
|
Verts/ALE |
Michael Cramer, Bas Eickhout, Keith Taylor |
|
|
0 |
0 |
|
|
|
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (4.5.2017)
dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
(COM(2016)0482 – C8-0331/2017 – 2016/0231(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Nicola Caputo
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Stanowisko sprawozdawcy
Sektor rolny odpowiada, w skali świata, za 10 % emisji gazów cieplarnianych pochodzących z Unii Europejskiej. Znaczny spadek pogłowia zwierząt gospodarskich, efektywniejsze wykorzystanie nawozów i bardziej racjonalna gospodarka obornikiem przyczyniły się w ostatnich latach do redukcji emisji pochodzących z UE, tak że między rokiem 1990 a 2012 zmniejszyły się one o 24 %.
W 2016 r. 16,3 mld EUR z budżetu WPR zostało przeznaczone na przyjazne dla klimatu rolnictwo zrównoważone, co stanowi dowód na znaczne przyspieszenie, jakiego nadaje europejski sektor rolny przejściu na niskoemisyjną i odporną na zmianę klimatu gospodarkę o obiegu zamkniętym oraz na wyraźną tendencję tego sektora do korzystania z wszelkich możliwości w dążeniu do coraz większej efektywności środowiskowej.
Zważywszy jednak na podejście oddolne, leżące u podstaw nowego światowego porozumienia w sprawie zmian klimatu, wydaje się mało prawdopodobne, aby – przynajmniej w pierwszym okresie i przy obecnej polityce – emisje gazów cieplarnianych spadły do poziomu, który pozwoliłby osiągnąć cel Unii Europejskiej w postaci redukcji do 2030 r. o co najmniej 40 % w stosunku do 1990 r. i ograniczenia o 30 % w porównaniu do 2005 r. gazów cieplarnianych w sektorach nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji.
Dlatego przedmiotowy wniosek w sprawie rozporządzenia, który został przedstawiony w następstwie oceny porozumienia paryskiego przez Komisję i który ustala krajowe cele redukcji jako zachętę dla przyszłych strategii politycznych prowadzących do dalszego zmniejszenia emisji, ma zasadnicze znaczenie.
Należy jednak zwrócić uwagę na sześć problematycznych elementów przedmiotowego wniosku:
1) Działalność sektora LULUCF powinna być uwzględniana w całości, na równi z innymi sektorami objętymi rozporządzeniem w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego, a nie traktowana jak zwykły instrument elastyczności. Całkowite rozliczanie sektora rolnictwa i leśnictwa, w tym nieuwzględnianej obecnie gospodarki leśnej, pozwoliłoby zidentyfikować możliwe emisje wynikające z nieodpowiedniej polityki energetycznej, która może prowadzić do osłabienia zdolności pochłaniania ekosystemów rolniczych i leśnych. Czas pozostały do wejścia w życie proponowanego rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego jest wystarczający, by określić ścisłe i wiarygodne kryteria rozliczeń pozwalające na należyte uwzględnienie wkładu całego sektora wraz z gospodarką leśną.
2) Jeśli chodzi o możliwość wykorzystywania uprawnień, należy pamiętać o konieczności rozszerzenia zakresu jej stosowania, a tym samym ustalenia na poziomie 425 mln ton dodatkowego wykorzystania pochłaniania netto z sektora LULUCF, jak wskazano w trzeciej opcji znajdującej się w ocenie skutków dokonanej przez Komisję i załączonej do wniosku w sprawie rozporządzenia LULUCF. Wniosek ten jest zgodny z postanowieniami porozumienia paryskiego, które uznają ważną rolę sektora LULUCF ze względu na jego potencjał łagodzenia skutków emisji. Podejście to jest również zgodne z wytycznymi Rady Europejskiej z października 2014 r., w których zauważa się ograniczony potencjał łagodzenia skutków emisji, jaki reprezentuje sektor rolny oraz konieczność rozważenia najodpowiedniejszych sposobów optymalizacji udziału tego sektora w ograniczaniu oraz w sekwestracji gazów cieplarnianych, w szczególności poprzez działalność LULUCF.
3) Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego ustala cele w zakresie rocznych emisji w państwach członkowskich w okresie 2021–2030, lecz nie proponuje środków łagodzących, jakie pozwoliłyby przyczynić się do osiągnięcia celu redukcji, zwłaszcza w przypadku sektora rolnego, w którym konieczne jest wspieranie dobrych praktyk w zakresie redukcji emisji. Należy przede wszystkim promować innowacje w rolnictwie, wprowadzając „zielone” technologie, które umożliwiłyby ochronę gleb, jak również redukcję emisji pochodzących z sektora rolnego. W tym celu, oprócz technologii typowych dla rolnictwa precyzyjnego, należy propagować w szczególności technologie rolnictwa konserwującego.
4) W kwestii działań z zakresu monitorowania i kontroli proponuje się, aby kontrole zgodności miały miejsce co rok zamiast co pięć lat. Przeprowadzanie kontroli zgodności co pięć lat mogłoby spowodować ograniczenie zakresu stosowania działań naprawczych i zasadniczą nieskuteczność ewentualnych kar (w przypadku niewypełnienia zobowiązań, na przykład, ich stosowanie rozpoczęłoby się dopiero w 2027 r.). Coroczne kontrole zgodności sprzyjałyby również handlowi uprawnieniami ze względu na szerszy ogląd sytuacji, jaki państwa członkowskie miałyby w relatywnie krótkim czasie.
5) Należy pamiętać, że stosowanie aktów delegowanych powinno mieć na celu wprowadzanie poprawek do elementów innych niż istotne aktu podstawowego. Ponadto apeluje się do Komisji o nienadużywanie aktów delegowanych i podkreśla znaczenie udziału Parlamentu w fazie przygotowawczej tych aktów.
6) Wniosek w sprawie rozporządzenia nie zawiera żadnych odniesień do wyjścia Wielkiej Brytanii z UE. W chwili obecnej tabele w przedmiotowym wniosku dotyczą wszystkich 28 państw członkowskich, a tabela załącznika I przewiduje dla Wielkiej Brytanii cel w postaci 37 % redukcji emisji. Sprawozdawca uważa, że Komisja powinna zająć się dostosowaniem danych i celów, jak tylko zostanie uruchomiony art. 50 traktatu lizbońskiego dotyczący wystąpienia z UE.
POPRAWKI
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(2) W konkluzjach Rady Europejskiej z października 2014 r. zapisano, że wyznaczony cel Unia powinna zrealizować wspólnie w sposób najbardziej racjonalny pod względem kosztów, przy redukcji w sektorach objętych i nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) w wysokości odpowiednio 43 % i 30 % do 2030 r. w porównaniu z rokiem 2005, przy czym rozdział wysiłku redukcyjnego powinien być oparty na produkcie krajowym brutto (PKB) na mieszkańca. Wszystkie sektory gospodarki powinny przyczyniać się do osiągnięcia wspomnianego ograniczenia emisji, wszystkie państwa członkowskie zaś powinny uczestniczyć w tych staraniach, dbając o równowagę między względami sprawiedliwości i solidarności, a cele krajowe w ramach grupy państw członkowskich, w których PKB na mieszkańca przekracza średnią unijną, należy odpowiednio dostosować, tak by odzwierciedlić racjonalność pod względem kosztów w sprawiedliwy i zrównoważony sposób. Osiągnięcie tych redukcji emisji gazów cieplarnianych powinno zwiększyć wydajność i innowacyjność w gospodarce europejskiej, a w szczególności powinno sprzyjać wprowadzaniu ulepszeń, w szczególności w budownictwie, rolnictwie, gospodarce odpadami i transporcie, w zakresie, w jakim wchodzą one w zakres niniejszego rozporządzenia. |
(2) W konkluzjach Rady Europejskiej z października 2014 r. zapisano, że wyznaczony cel Unia powinna zrealizować wspólnie w sposób najbardziej racjonalny pod względem kosztów, przy redukcji w sektorach objętych i nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) w wysokości odpowiednio 43 % i 30 % do 2030 r. w porównaniu z rokiem 2005, przy czym rozdział wysiłku redukcyjnego powinien być oparty na produkcie krajowym brutto (PKB) na mieszkańca. Wszystkie sektory gospodarki powinny przyczyniać się do osiągnięcia wspomnianego ograniczenia emisji, wszystkie państwa członkowskie zaś powinny uczestniczyć w tych staraniach, dbając o równowagę między względami sprawiedliwości i solidarności, a cele krajowe w ramach grupy państw członkowskich, w których PKB na mieszkańca przekracza średnią unijną, należy odpowiednio dostosować, tak by odzwierciedlić racjonalność pod względem kosztów w sprawiedliwy i zrównoważony sposób. Osiągnięcie tych redukcji emisji gazów cieplarnianych powinno zwiększyć wydajność i innowacyjność w gospodarce europejskiej, a zwłaszcza powinno sprzyjać wprowadzaniu ulepszeń, w szczególności w leśnictwie, budownictwie, rolnictwie, gospodarce odpadami i transporcie, w mierze, w jakiej wchodzą one w zakres niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(2a) W celu osiągnięcia tych redukcji emisji oraz w dążeniu do zmaksymalizowania roli sektora rolnego państwa członkowskie powinny promować innowacyjne działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, które mają największy potencjał, w tym: przekształcanie gruntów ornych w trwałe użytki zielone; zarządzanie żywopłotami, strefami buforowymi i drzewami na gruntach rolnych; nowe systemy rolno-leśne i systemy zalesiania; zapobieganie wycinaniu drzew i wylesianiu; brak orki lub orkę mało intensywną oraz wykorzystanie okryw glebowych/międzyplonów i resztek pożniwnych na gruntach; audyty emisji dwutlenku węgla oraz plany zarządzania glebą/składnikami odżywczymi; lepszą wydajność azotową i zahamowanie procesu nitryfikacji; przywracanie i ochronę terenów podmokłych/torfowisk; oraz ulepszone metody hodowli zwierząt gospodarskich, ich żywienia i zarządzania hodowlą w celu redukcji emisji. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(2b) Po udzieleniu w dniu 4 października 2016 r. zgody przez Parlament Europejski Rada ratyfikowała porozumienie paryskie w dniu 5 października 2016 r. Porozumienie paryskie, które weszło w życie w dniu 4 listopada 2016 r., ma na celu utrzymanie wzrostu temperatury na świecie znacznie poniżej 2°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej i dążenie do ograniczenia tego wzrostu do poziomu 1,5°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej, i zakłada, że aby osiągnąć te cele, konieczne będzie stosowanie bardziej zrównoważonych praktyk gospodarki rolnej, tworzących synergię między celami w zakresie różnorodności biologicznej, środowiska i klimatu. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3) W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek w sprawie ratyfikacji przez UE porozumienia paryskiego. Niniejszy wniosek ustawodawczy stanowi część wykonywania zobowiązania UE w ramach porozumienia paryskiego. Zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. |
(3) Wkład sektora rolnego ma kluczowe znaczenie dla zwiększenia zdolności Unii do dostosowania się do przyszłych wyzwań spowodowanych zmianą klimatu, a niniejsze rozporządzenie jest częścią wykonywania przez Unię zobowiązania podjętego w ramach porozumienia paryskiego, które obejmuje większą spójność między polityką w dziedzinie zmiany klimatu a celami bezpieczeństwa żywnościowego w dążeniu do zapewnienia zrównoważonej, efektywnej i odpornej produkcji żywności przy jednoczesnym uznaniu szczególnej podatności systemów produkcji żywności na negatywne skutki zmiany klimatu. Zobowiązanie Unii do redukcji emisji w całej gospodarce zostało potwierdzone w zaplanowanych, ustalonych na szczeblu krajowym wkładach Unii i jej państw członkowskich, które zostały przedłożone Sekretariatowi UNFCCC w dniu 6 marca 2015 r. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(5) Przejście na czystą energię wymaga zmian w działalności gospodarczej i zachowaniach inwestycyjnych oraz wprowadzenia zachęt we wszystkich obszarach polityki. Stworzenie stabilnej unii energetycznej w celu zapewnienia bezpiecznej, zrównoważonej i konkurencyjnej energii po przystępnych cenach dla obywateli UE jest priorytetem Unii. Osiągnięcie tego celu wymaga kontynuowania ambitnych działań klimatycznych, czego przejawem jest niniejsze rozporządzenie, jak również postępów w zakresie innych aspektów unii energetycznej, jak określono w strategii ramowej na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu16. |
(5) Przejście na czystą energię i biogospodarkę wymaga zmian w zachowaniach inwestycyjnych we wszystkich obszarach polityki oraz zachęt dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) z mniejszym kapitałem oraz dla małych gospodarstw rolnych, aby mogły dostosować one swoje modele biznesowe. Priorytetem UE jest stworzenie stabilnej unii energetycznej, która stawia na efektywność energetyczną i dąży do zapewnienia bezpiecznej i zrównoważonej energii po przystępnych cenach dla obywateli UE, a także stosowanie, w przypadku wykorzystywanych biozasobów, rygorystycznej polityki zrównoważonego rozwoju i redukcji emisji, tak aby zastąpiły one zasoby kopalne. Osiągnięcie tego celu wymaga kontynuowania ambitnych działań klimatycznych, czego przejawem jest niniejsze rozporządzenie, jak również postępów w zakresie innych aspektów unii energetycznej, jak określono w strategii ramowej na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu16. |
|
__________________ |
__________________ |
|
16 COM(2015)80 |
16 COM(2015)80 |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11) Liczne środki unijne zwiększają zdolność państw członkowskich do wypełniania zobowiązań w dziedzinie klimatu i mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia koniecznych redukcji emisji w sektorach objętych niniejszym rozporządzeniem. Do środków tych należą przepisy w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, w sprawie redukcji emisji dwutlenku węgla z pojazdów drogowych, charakterystyki energetycznej budynków, energii ze źródeł odnawialnych, efektywności energetycznej oraz gospodarki o obiegu zamkniętym, a także unijnych instrumentów finansowych na potrzeby inwestycji związanych z klimatem. |
(11) Liczne środki unijne zwiększają zdolność państw członkowskich do wypełniania zobowiązań w dziedzinie klimatu i mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia koniecznych redukcji emisji w sektorach objętych niniejszym rozporządzeniem. Do środków tych należą przepisy w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, w sprawie redukcji emisji dwutlenku węgla z pojazdów drogowych, charakterystyki energetycznej budynków, energii ze źródeł odnawialnych, upraw energetycznych, efektywności energetycznej oraz gospodarki o obiegu zamkniętym, a także unijnych instrumentów finansowych na potrzeby inwestycji związanych z klimatem, w tym wszystkich instrumentów z zakresu wspólnej gospodarki rolnej (WPR) i instrumentów finansujących przechodzenie na zrównoważony niskoemisyjny system gospodarki żywnościowej i rolnej charakteryzujący się wysoką różnorodnością biologiczną jako ważny cel WPR. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(11a) Zważywszy na to, że sektory rolnictwa i leśnictwa mają niepowtarzalną zdolność wiązania emisji gazów cieplarnianych, ale mniejszy potencjał, jeśli chodzi o środki redukcji, należy lepiej zrozumieć potencjał poszczególnych gospodarstw rolnych i wyznaczonych obszarów leśnych w Unii pod względem łagodzenia zmiany klimatu, aby wzmocnić ewentualne zachęty dla rolników prowadzących efektywną klimatycznie działalność i dla stosowania lepszych praktyk gospodarki leśnej, zwłaszcza na poziomie poszczególnych gospodarstw lub obszarów leśnych. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(11b) Takie środki powinny zachęcać do redukcji emisji gazów cieplarnianych przez wynagradzanie najlepszych praktyk, pomoc rolnikom w opracowywaniu i wprowadzaniu w życie specjalnych środków łagodzących zmianę klimatu oraz ogólnie w poprawie efektywności produkcji. W polityce rozwoju obszarów wiejskich (filar II) przeznacza się 99,6 mld EUR na szereg działań, w tym na promowanie efektywnego gospodarowania zasobami i wspieranie przechodzenia na niskoemisyjną i odporną na zmianę klimatu gospodarkę w sektorach rolnym, żywnościowym i leśnym. Państwa członkowskie powinny zachęcać do zachowań sprzyjających przejściu na gospodarkę niskoemisyjną. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(12) W rozporządzeniu [ ] [w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem w ramy klimatyczno-energetyczne do roku 2030] określono zasady rozliczania dotyczące emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych związane z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF). Mimo że uwzględnienie ilości do sumy całkowitych emisji netto i pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, jak określono w rozporządzeniu [ ] na mocy niniejszego rozporządzenia ma wpływ na efekt środowiskowy w odniesieniu do poziomu uzyskanych redukcji emisji gazów cieplarnianych, elastyczność w odniesieniu do maksymalnej ilości 280 mln ton ekwiwalentu CO2 takiego pochłaniania podzielonej między państwa członkowskie zgodnie z wielkościami ustalonymi w załączniku III należy włączyć jako dodatkową możliwość dostępną w razie potrzeby dla państw członkowskich, aby mogły zrealizować swoje zobowiązania. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów w odniesieniu do art. 7, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych w mechanizmie elastyczności określonym w tym artykule. Przed przyjęciem takiego aktu delegowanego Komisja powinna przeprowadzić ocenę rzetelności rozliczania w odniesieniu do zarządzanych obszarów leśnych w oparciu o dostępne dane, a w szczególności spójności planowanych i faktycznych wskaźników pozyskania. Ponadto na mocy niniejszego rozporządzenia należy dopuścić możliwość dobrowolnego usunięcia jednostek rocznych limitów emisji w celu umożliwienia uwzględnienia takich ilości przy ocenie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogów rozporządzenia [ ]. |
(12) W rozporządzeniu [ ] [w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem w ramy klimatyczno-energetyczne do roku 2030] określono zasady rozliczania dotyczące emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych związane z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF). Mimo że uwzględnienie ilości do sumy całkowitych emisji netto i pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, zarządzanych obszarów leśnych, zarządzanych gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, jak określono w rozporządzeniu [ ] na mocy niniejszego rozporządzenia ma wpływ na efekt środowiskowy w odniesieniu do poziomu uzyskanych redukcji emisji gazów cieplarnianych, elastyczność w odniesieniu do maksymalnej ilości 425 mln ton ekwiwalentu CO2 takiego pochłaniania podzielonej między państwa członkowskie zgodnie z wielkościami ustalonymi w załączniku III należy włączyć jako dodatkową możliwość dostępną w razie potrzeby dla państw członkowskich, aby mogły zrealizować swoje zobowiązania. Zważywszy na ograniczony potencjał rolnictwa jako sektora w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, powinno ono przede wszystkim korzystać z pochłaniania netto przyznanego na mocy niniejszego rozporządzenia, przy czym należy wyraźnie rozróżnić „zielone” biogenne emisje gazów cieplarnianych z sektora LULUCF i sektora rolnego i emisje pochodzące ze spalania paliw kopalnych. Komisja powinna także ocenić zmiany własności gruntów w wyniku postanowień LULUCF w celu dopilnowania, aby polityka w zakresie zmiany użytkowania gruntów nie sprzyjała masowemu przejmowaniu gruntów. Ponadto na mocy niniejszego rozporządzenia należy dopuścić możliwość dobrowolnego usunięcia jednostek rocznych limitów emisji w celu umożliwienia uwzględnienia takich ilości przy ocenie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogów rozporządzenia [ ]. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(12a) Osiągnięcie, w sposób obopólnie spójny, wielorakich celów Unii związanych z sektorem rolnictwa, w tym celów dotyczących łagodzenia zmiany klimatu i dostosowania się do niej, jakości powietrza, zachowania różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych oraz wsparcia dla gospodarki wiejskiej, będzie wymagało zmian w inwestycjach i środkach zachęty przy wsparciu ze strony działań na szczeblu unijnym, takich jak WPR. Niniejsze rozporządzenie, obejmujące dostępne instrumenty elastyczności, powinno przewidywać zachęty do redukcji emisji zgodne z innymi przepisami Unii w dziedzinie klimatu i energii dla sektorów objętych niniejszym rozporządzeniem, w tym w zakresie efektywności energetycznej. Jest niezwykle istotne, aby rozporządzenie to uwzględniało cel, jakim jest wnoszenie wkładu w osiąganie celów unijnej strategii leśnej z myślą o propagowaniu konkurencyjnych i zrównoważonych dostaw drewna dla biogospodarki unijnej, krajowych strategii leśnych państw członkowskich, unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności oraz unijnej strategii dotyczącej gospodarki o obiegu zamkniętym. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(13) Aby zapewnić skuteczną, przejrzystą i efektywną pod względem kosztów sprawozdawczość i weryfikację emisji gazów cieplarnianych i innych informacji niezbędnych do oceny postępów państw członkowskich w zakresie rocznych limitów emisji, wymogi w zakresie corocznej sprawozdawczości i oceny ustalone w niniejszym rozporządzeniu zintegrowano z odpowiednimi artykułami rozporządzenia (UE) nr 525/2013, które należy zatem odpowiednio zmienić. Zmiana przedmiotowego rozporządzenia powinna również zagwarantować, że postęp państw członkowskich w osiąganiu redukcji emisji jest poddawany corocznie ocenie z uwzględnieniem postępów w realizacji unijnych polityk i środków oraz informacji uzyskanych od państw członkowskich. Co dwa lata do oceny należy włączać przewidywany postęp w realizacji zobowiązań redukcyjnych Unii oraz w wypełnianiu przez państwa członkowskie ich zobowiązań. Stosowanie odliczeń powinno jednak być rozważane wyłącznie w odstępach pięcioletnich, tak aby można było uwzględnić potencjalny wkład terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, zgodnie z rozporządzeniem [ ]. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku Komisji zapewnienia przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia bądź uprawnień Komisji do wszczęcia w tym celu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. |
(13) Aby zapewnić skuteczną, przejrzystą i efektywną pod względem kosztów sprawozdawczość i weryfikację emisji gazów cieplarnianych i innych informacji niezbędnych do oceny postępów państw członkowskich w zakresie rocznych limitów emisji, wymogi w zakresie corocznej sprawozdawczości i oceny ustalone w niniejszym rozporządzeniu zintegrowano z odpowiednimi artykułami rozporządzenia (UE) nr 525/2013, które należy zatem odpowiednio zmienić. Zmiana przedmiotowego rozporządzenia powinna również zagwarantować, że postęp państw członkowskich w osiąganiu redukcji emisji jest poddawany corocznie ocenie z uwzględnieniem postępów w realizacji unijnych polityk i środków oraz informacji uzyskanych od państw członkowskich. Co dwa lata do oceny należy włączać przewidywany postęp w realizacji zobowiązań redukcyjnych Unii oraz w wypełnianiu przez państwa członkowskie ich zobowiązań. Stosowanie odliczeń powinno jednak być rozważane wyłącznie w odstępach pięcioletnich, tak aby można było uwzględnić potencjalny wkład terenów wylesionych, terenów zalesionych, zarządzanych obszarów leśnych, zarządzanych gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, zgodnie z rozporządzeniem [ ]. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku Komisji zapewnienia przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia bądź uprawnień Komisji do wszczęcia w tym celu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, aby ocenić jego ogólne wykonywanie. W przeglądzie należy wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego. |
(20) Niniejsze rozporządzenie należy poddać przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, aby ocenić jego ogólne wykonywanie oraz przestrzeganie przez państwa członkowskie. Przegląd powinien umożliwić sprawdzenie, czy państwa członkowskie są na dobrej drodze do realizacji wyznaczonych im długoterminowych celów w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych, a jego podstawę powinno stanowić sprawozdanie wstępne przygotowane przez Europejską Agencję Środowiska, uwzględniające cel Unii w postaci redukcji emisji gazów cieplarnianych w całej gospodarce o 80–95 % do 2050 r. w porównaniu z poziomem z 1990 r. oraz cel określony w porozumieniu paryskim, przewidujący osiągnięcie zeroemisyjności netto w drugiej połowie bieżącego stulecia w sposób, który nie zagraża produkcji żywności, oraz znaczenie, jakie ma przeanalizowanie najlepszych sposobów optymalizacji udziału tego sektora w łagodzeniu skutków emisji oraz w pochłanianiu gazów cieplarnianych, w szczególności przez działania w obszarze LULUCF. Komisja i Europejska Agencja Środowiska powinny także wziąć pod uwagę zmiany okoliczności krajowych i wykorzystać wyniki globalnej oceny porozumienia paryskiego, jak również uwzględnić cel w postaci osiągnięcia zeroemisyjności netto w drugiej połowie bieżącego stulecia w sposób niezagrażający produkcji żywności i zgodny z konkluzjami Rady Europejskiej z 23–24 października 2014 r., w których uznano ograniczony potencjał sektora rolnego w zakresie łagodzenia zmiany klimatu oraz jego wielofunkcyjny charakter. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Rozporządzenie ma zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych z kategorii źródeł IPCC takich jak energia, procesy przemysłowe i użytkowanie produktów, rolnictwo i odpady, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, z wyłączeniem emisji pochodzących z rodzajów działalności wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE. |
1. Rozporządzenie ma zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych z kategorii źródeł IPCC takich jak energia, procesy przemysłowe i użytkowanie produktów, rolnictwo i odpady, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, z wyłączeniem emisji pochodzących z rodzajów działalności wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE. Zerowy współczynnik emisji dla biomasy odnosi się tylko do bioenergii z odpadów i pozostałości. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 4a |
|
|
Długoterminowe cele redukcji emisji gazów cieplarnianych |
|
|
Do 2026 r. Komisja ocenia postępy państw członkowskich w dążeniu do osiągnięcia długoterminowych celów redukcji emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zdolność państw członkowskich do wypełniania ich indywidualnych zobowiązań, uwzględniając wyniki pierwszego globalnego przeglądu wdrożenia porozumienia paryskiego w 2023 r. Komisja wykorzystuje informacje pochodzące z tej oceny, aby sprawdzić, czy państwa członkowskie są na dobrej drodze do ograniczenia, do 2050 r., emisji o 80 % w stosunku do poziomu z 1990 r., biorąc przy tym pod uwagę cele międzynarodowe. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. Aby poprawiać integralność środowiskową, a jednocześnie wzmacniać instrumenty elastyczności oraz rozwiązać problem ograniczonego potencjału łagodzenia zmiany klimatu w rolnictwie, dostęp do nowych instrumentów elastyczności określonych w niniejszym rozporządzeniu należy uzależnić od tego, czy dane państwo członkowskie zobowiązało się do wprowadzenia środków łagodzenia zmiany klimatu w innych sektorach, które w przeszłości nie osiągały wystarczających wyników. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 12 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie wykazu takich środków i sektorów do 2020 r. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3b. Dostęp do instrumentu elastyczności określonego w niniejszym artykule i w załączniku II przyznaje się pod warunkiem, że dane państwo członkowskie zobowiąże się do podjęcia działań w innych sektorach, w których w przeszłości nie osiągnięto wystarczających wyników. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 12 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie wykazu takich środków i sektorów do dnia 31 grudnia 2019 r. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 280 mln pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych |
Dodatkowe wykorzystanie maksymalnie 425 mln pochłaniania netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, zarządzanych obszarów leśnych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 niniejszego rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: |
1. W zakresie, w jakim emisje państwa członkowskiego przekraczają jego roczny limit emisji na dany rok i wszelkie limity emisji zachowane zgodnie z art. 5 ust. 3, do celów zgodności tego państwa z przepisami art. 9 niniejszego rozporządzenia można uwzględnić ilość do sumy pochłaniania netto ogółem i emisji netto ogółem z połączonych kategorii nomenklatury księgowej terenów wylesionych, terenów zalesionych, zarządzanych obszarów leśnych, gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [...] [LULUCF], pod warunkiem że: |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. W przypadku gdy akt delegowany aktualizujący poziomy referencyjne dla lasów w oparciu o krajowe plany rozliczeń gospodarki leśnej zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia [LULUCF] zostanie przyjęty, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktu delegowanego wprowadzającego modyfikację ust. 1 niniejszego artykułu, aby uwzględnić wkład kategorii księgowej zarządzanych obszarów leśnych zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia. |
skreśla się |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) działania, które dane państwo członkowskie podejmie w celu wypełnienia swoich szczególnych obowiązków na mocy art. 4 za pośrednictwem polityki krajowej i środków krajowych oraz poprzez zastosowanie działań unijnych; |
a) działania, które uwzględniają niższy potencjał sektora rolnego i bezpieczeństwa żywnościowego w zakresie łagodzenia zmiany klimatu i które dane państwo członkowskie podejmie w celu wypełnienia swoich szczególnych obowiązków na mocy art. 4, za pośrednictwem polityki krajowej i środków krajowych oraz poprzez zastosowanie działań unijnych; |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W latach 2027 i 2032, w przypadku gdy zweryfikowane emisje gazów cieplarnianych państwa członkowskiego przekraczają roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: |
1. W przypadku gdy państwo członkowskie przekracza roczny limit emisji na konkretny rok w danym okresie, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz instrumentami elastyczności zastosowanymi na podstawie art. 5–7, stosuje się następujące środki: |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) możliwość czasowego zakazu przekazywania przez państwo członkowskie jakiejkolwiek części jego rocznego limitu emisji na rzecz innego państwa członkowskiego do momentu uzyskania zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca wprowadza ten zakaz do rejestru, o którym mowa w art. 11. |
b) możliwość zakazu przekazywania przez państwo członkowskie jakiejkolwiek części jego rocznego limitu emisji na rzecz innego państwa członkowskiego do momentu uzyskania zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia. Główny zarządca wprowadza ten zakaz do rejestru, o którym mowa w art. 11. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 2. i art. 11 niniejszego rozporządzeniu, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. |
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 6 ust. 3a i 3b i art. 11 niniejszego rozporządzeniu, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 2 i art. 11, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja ta staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. |
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6 ust. 3a i 3b i art. 11, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja ta staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 11 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 6 ust. 3a i 3b i art. 11 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat wykonywania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedłożyć wnioski. |
Do dnia 28 lutego 2024 r., po pierwszym globalnym przeglądzie wdrożenia porozumienia paryskiego w 2023 r. i jego kolejnych globalnych przeglądach, a następnie co 5 lat Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat wykonywania niniejszego rozporządzenia, jego spójności z innymi aktami ustawodawczymi, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedłożyć wnioski. Sprawozdanie to obejmuje postępy w wykorzystywaniu i utrzymywaniu finansowania prywatnego wspierającego długoterminowe przechodzenie na gospodarkę niskoemisyjną. Towarzyszy mu ocena opłacalności oraz ocena wpływu działań łagodzących na unijne cele z zakresu środowiska i bioróżnorodności. Obejmuje również ocenę przydziału celów w zakresie redukcji emisji dla danego państwa członkowskiego w oparciu o opłacalne i innowacyjne strategie na rzecz ograniczenia emisji, a nie w oparciu o PKB na mieszkańca. W stosownych przypadkach Komisja przedstawi wnioski ustawodawcze dotyczące zobowiązań w zakresie redukcji emisji na okres po 2030 r. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
POCHŁANIANIE NETTO OGÓŁEM Z TERENÓW WYLESIONYCH, TERENÓW ZALESIONYCH, GRUNTÓW UPRAWNYCH I UPRAWIANYCH UŻYTKÓW ZIELONYCH, KTÓRE MOŻE ZOSTAĆ UWZGLĘDNIONE PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE DO CELÓW ZGODNOŚCI W OKRESIE 2021–2030 NA MOCY ART. 7 |
POCHŁANIANIE NETTO OGÓŁEM Z TERENÓW WYLESIONYCH, TERENÓW ZALESIONYCH, GRUNTÓW UPRAWNYCH, ZARZĄDZANYCH OBSZARÓW LEŚNYCH I UPRAWIANYCH UŻYTKÓW ZIELONYCH, KTÓRE MOŻE ZOSTAĆ UWZGLĘDNIONE PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE DO CELÓW ZGODNOŚCI W OKRESIE 2021–2030 NA MOCY ART. 7 |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III – tabela | |
|
|
Maksymalna ilość wyrażona w mln ton ekwiwalentu CO2 |
|
Belgia |
3,8 |
|
Bułgaria |
4,1 |
|
Republika Czeska |
2,6 |
|
Dania |
14,6 |
|
Niemcy |
22,3 |
|
Estonia |
0,9 |
|
Irlandia |
26,8 |
|
Grecja |
6,7 |
|
Hiszpania |
29,1 |
|
Francja |
58,2 |
|
Chorwacja |
0,9 |
|
Włochy |
11,5 |
|
Cypr |
0,6 |
|
Łotwa |
3,1 |
|
Litwa |
6,5 |
|
Luksemburg |
0,25 |
|
Węgry |
2,1 |
|
Malta |
0,03 |
|
Niderlandy |
13,4 |
|
Austria |
2,5 |
|
Polska |
21,7 |
|
Portugalia |
5,2 |
|
Rumunia |
13,2 |
|
Słowenia |
1,3 |
|
Słowacja |
1,2 |
|
Finlandia |
4,5 |
|
Szwecja |
4,9 |
|
Zjednoczone Królestwo |
17,8 |
|
Maksymalna ilość ogółem: |
280 |
| |
Poprawka | |
Załącznik III | |
POCHŁANIANIE NETTO OGÓŁEM Z TERENÓW WYLESIONYCH, TERENÓW ZALESIONYCH, GRUNTÓW UPRAWNYCH I UPRAWIANYCH UŻYTKÓW ZIELONYCH, KTÓRE MOŻE ZOSTAĆ UWZGLĘDNIONE PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE DO CELÓW ZGODNOŚCI W OKRESIE 2021–2030 NA MOCY ART. 7 | |
|
|
Maksymalna ilość wyrażona w mln ton ekwiwalentu CO2 |
|
Belgia |
5,7 |
|
Bułgaria |
6,2 |
|
Republika Czeska |
4,0 |
|
Dania |
22,2 |
|
Niemcy |
33,9 |
|
Estonia |
1,3 |
|
Irlandia |
40,7 |
|
Grecja |
10,2 |
|
Hiszpania |
44,2 |
|
Francja |
88,4 |
|
Chorwacja |
1,4 |
|
Włochy |
17,4 |
|
Cypr |
0,9 |
|
Łotwa |
4,8 |
|
Litwa |
9,9 |
|
Luksemburg |
0,4 |
|
Węgry |
3,2 |
|
Malta |
0,3 |
|
Niderlandy |
20,0 |
|
Austria |
3,8 |
|
Polska |
33,0 |
|
Portugalia |
7,9 |
|
Rumunia |
20,0 |
|
Słowenia |
1,9 |
|
Słowacja |
1,9 |
|
Finlandia |
6,9 |
|
Szwecja |
7,5 |
|
Zjednoczone Królestwo |
27,0 |
|
Maksymalna ilość ogółem: |
425 |
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
Tytuł |
Roczne wiążące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ENVI 12.9.2016 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
AGRI 12.9.2016 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Nicola Caputo 30.8.2016 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
5.12.2016 |
|
|
|
|
|
Data przyjęcia |
3.5.2017 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
35 7 2 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Clara Eugenia Aguilera García, Eric Andrieu, Richard Ashworth, José Bové, Daniel Buda, Nicola Caputo, Viorica Dăncilă, Michel Dantin, Paolo De Castro, Jean-Paul Denanot, Albert Deß, Diane Dodds, Jørn Dohrmann, Herbert Dorfmann, Norbert Erdős, Edouard Ferrand, Luke Ming Flanagan, Beata Gosiewska, Martin Häusling, Anja Hazekamp, Esther Herranz García, Jan Huitema, Peter Jahr, Ivan Jakovčić, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, Zbigniew Kuźmiuk, Philippe Loiseau, Mairead McGuinness, Nuno Melo, Ulrike Müller, James Nicholson, Maria Noichl, Marijana Petir, Laurenţiu Rebega, Jens Rohde, Bronis Ropė, Maria Lidia Senra Rodríguez, Ricardo Serrão Santos, Czesław Adam Siekierski, Tibor Szanyi, Marc Tarabella |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Stefan Eck |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
James Carver |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
|
35 |
+ |
|
|
ALDE |
Jan Huitema, Ivan Jakovčić, Ulrike Müller, Jens Rohde |
|
|
ECR |
Richard Ashworth, Jørn Dohrmann, Beata Gosiewska, Zbigniew Kuźmiuk, James Nicholson |
|
|
ENF |
Laurenţiu Rebega |
|
|
GUE/NGL |
Luke Ming Flanagan |
|
|
NI |
Diane Dodds |
|
|
PPE |
Daniel Buda, Michel Dantin, Albert Deß, Herbert Dorfmann, Norbert Erdős, Esther Herranz García, Peter Jahr, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, Mairead McGuinness, Nuno Melo, Marijana Petir, Czesław Adam Siekierski |
|
|
S&D |
Clara Eugenia Aguilera García, Eric Andrieu, Nicola Caputo, Paolo De Castro, Jean-Paul Denanot, Viorica Dăncilă, Maria Noichl, Ricardo Serrão Santos, Tibor Szanyi, Marc Tarabella |
|
|
7 |
- |
|
|
EFDD |
James Carver |
|
|
GUE/NGL |
Stefan Eck, Anja Hazekamp, Maria Lidia Senra Rodríguez |
|
|
Verts/ALE |
José Bové, Martin Häusling, Bronis Ropė |
|
|
2 |
0 |
|
|
ENF |
Edouard Ferrand, Philippe Loiseau |
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
|
Tytuł |
Roczne wiążące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2016)0482 – C8-0331/2016 – 2016/0231(COD) |
||||
|
Data przedstawienia w PE |
20.7.2016 |
|
|
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ENVI 12.9.2016 |
|
|
|
|
|
Komisje wyznaczone do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
DEVE 12.9.2016 |
ITRE 12.9.2016 |
TRAN 12.9.2016 |
REGI 12.9.2016 |
|
|
|
AGRI 12.9.2016 |
|
|
|
|
|
Opinia niewydana Data decyzji |
DEVE 7.9.2016 |
REGI 8.9.2016 |
|
|
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Gerben-Jan Gerbrandy 19.9.2016 |
|
|
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
24.1.2017 |
27.2.2017 |
|
|
|
|
Data przyjęcia |
30.5.2017 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
42 4 20 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Marco Affronte, Margrete Auken, Pilar Ayuso, Zoltán Balczó, Catherine Bearder, Ivo Belet, Simona Bonafè, Biljana Borzan, Paul Brannen, Nessa Childers, Birgit Collin-Langen, Mireille D’Ornano, Miriam Dalli, Seb Dance, Angélique Delahaye, Mark Demesmaeker, Stefan Eck, Bas Eickhout, José Inácio Faria, Karl-Heinz Florenz, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Arne Gericke, Jens Gieseke, Julie Girling, Françoise Grossetête, Andrzej Grzyb, Jytte Guteland, Anneli Jäätteenmäki, Benedek Jávor, Josu Juaristi Abaunz, Karin Kadenbach, Kateřina Konečná, Urszula Krupa, Giovanni La Via, Jo Leinen, Peter Liese, Norbert Lins, Valentinas Mazuronis, Susanne Melior, Miroslav Mikolášik, Massimo Paolucci, Gilles Pargneaux, Pavel Poc, Frédérique Ries, Daciana Octavia Sârbu, Annie Schreijer-Pierik, Davor Škrlec, Renate Sommer, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Ivica Tolić, Estefanía Torres Martínez, Nils Torvalds, Adina-Ioana Vălean, Jadwiga Wiśniewska, Damiano Zoffoli |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Jørn Dohrmann, Eleonora Evi, Robert Jarosław Iwaszkiewicz, Merja Kyllönen, Stefano Maullu, James Nicholson, Christel Schaldemose |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Pál Csáky, Siôn Simon |
||||
|
Data złożenia |
6.6.2017 |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
|
42 |
+ |
|
|
ALDE |
Catherine Bearder, Gerben-Jan Gerbrandy, Anneli Jäätteenmäki, Valentinas Mazuronis, Frédérique Ries, Nils Torvalds |
|
|
ECR |
Mark Demesmaeker, Jørn Dohrmann*, Arne Gericke, Julie Girling, James Nicholson |
|
|
EFDD |
Eleonora Evi |
|
|
GUE/NGL |
Stefan Eck, Josu Juaristi Abaunz, Kateřina Konečná, Merja Kyllönen, Estefanía Torres Martínez |
|
|
NI |
Zoltán Balczó |
|
|
PPE |
Karl-Heinz Florenz |
|
|
S&D |
Simona Bonafè, Biljana Borzan, Paul Brannen, Nessa Childers, Miriam Dalli, Seb Dance, Jytte Guteland, Karin Kadenbach, Jo Leinen, Susanne Melior, Massimo Paolucci, Gilles Pargneaux, Pavel Poc, Christel Schaldemose, Siôn Simon, Daciana Octavia Sârbu, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Damiano Zoffoli |
|
|
Verts/ALE |
Marco Affronte, Margrete Auken, Bas Eickhout, Benedek Jávor, Davor Škrlec |
|
|
4 |
- |
|
|
ECR |
Urszula Krupa, Jadwiga Wiśniewska |
|
|
ENF |
Mireille D’Ornano |
|
|
EFDD |
Robert Jarosław Iwaszkiewicz |
|
|
20 |
0 |
|
|
PPE |
Pilar Ayuso, Ivo Belet, Birgit Collin-Langen, Pál Csáky, Angélique Delahaye, José Inácio Faria, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Jens Gieseke, Françoise Grossetête, Andrzej Grzyb, Giovanni La Via, Peter Liese, Norbert Lins, Stefano Maullu, Miroslav Mikolášik, Annie Schreijer-Pierik, Renate Sommer, Ivica Tolić, Adina-Ioana Vălean |
|
* Zmiana oddanego głosu: Jørn Dohrmann miał zamiar wstrzymać się od głosu.
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się