SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu

17.7.2017 - (COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD)) - ***I

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Norbert Lins

Poprawki

• 001-064 (PDF - 218 KB)
• 001-064 (DOC - 48 KB)
• 065-065 (PDF - 413 KB)
• 065-065 (DOC - 50 KB)
• 066-066 (PDF - 764 KB)
• 066-066 (DOC - 80 KB)

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu

(COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0479),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0330/2016),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 14 grudnia 2016 r.[1],

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 22 marca 2017 r.[2],

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinie Komisji Rozwoju, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A8-0262/2017),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Poprawka     1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw -1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1)   Należy uwzględnić protokół nr 1 do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej.
Poprawka     2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw -1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1a)   Należy uwzględnić protokół nr 2 do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności.
Poprawka    3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3)  W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek, aby UE ratyfikowała porozumienie paryskie. Niniejszy wniosek legislacyjny stanowi część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co potwierdzono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10	(3)  W dniu 5 października 2016 r. – po udzieleniu zgody przez Parlament Europejski w dniu 4 października 2016 r. – Rada ratyfikowała w imieniu Unii porozumienie paryskie. Weszło ono w życie w dniu 4 listopada 2016 r. Niniejsze rozporządzenie stanowi w tym sensie część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co określono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10Unia musi nadal dawać przykład i nasilić działania na rzecz ochrony klimatu w taki sposób, aby były one zgodne z celem porozumienia paryskiego.
__________________	__________________
10 http://www4.unfccc.int/submissions/indc/Submission%20Pages/submissions.aspx	10 http://www4.unfccc.int/ndcregistry/pages/Party.aspx?party=EUU
Poprawka    4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej. Aby osiągnąć ten cel, strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów.	(4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej, co wymaga, aby świat wszedł w okres ujemnych poziomów emisji, w którego trakcie główną rolę będą odgrywały lasy, grunty rolne i tereny podmokłe, w tym torfowiska. Porozumienie paryskie ma również na celu wzmocnienie globalnej odpowiedzi na zagrożenie związane ze zmianą klimatu w kontekście zrównoważonego rozwoju i wysiłków na rzecz likwidacji ubóstwa, między innymi przez zwiększenie zdolności do przystosowania się do negatywnych skutków zmiany klimatu oraz wspieranie odporności na zmianę klimatu i rozwoju związanego z niską emisją gazów cieplarnianych w sposób niezagrażający produkcji żywności. Strony porozumienia paryskiego dostrzegły także podstawowy priorytet, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego i wyeliminowanie głodu, oraz szczególną podatność systemów produkcji żywności na negatywne skutki zmiany klimatu. Aby osiągnąć cel porozumienia paryskiego, strony tego porozumienia muszą wzmóc wspólne wysiłki na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i ograniczania globalnego ocieplenia. Strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów. Strony porozumienia paryskiego przyznają też, że w działaniach w zakresie przystosowania się należy przyjąć rozwiązania w pełni przejrzyste, z uwzględnieniem ekosystemów, oraz że działania te powinny opierać się na najlepszej dostępnej wiedzy naukowej i nią się kierować.
Poprawka    5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a)  Ważne jest, aby lasy były zarządzane w sposób zrównoważony, zgodnie z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej opracowanymi w ramach procesu Forest Europe. W procesie tym zrównoważoną gospodarkę leśną zdefiniowano jako służebność i użytkowanie lasów i obszarów leśnych w taki sposób i w takim stopniu, aby utrzymać ich różnorodność biologiczną, produktywność, zdolność do regeneracji, zdrowotność i ich potencjał do spełniania, teraz i w przyszłości, odpowiednich funkcji ekologicznych, gospodarczych i społecznych na szczeblu lokalnym, krajowym i ogólnoświatowym, oraz w sposób, który nie powoduje szkody w innych ekosystemach. W związku z tym w takim zarządzaniu konieczne jest także uznanie roli zalesiania.
Poprawka    6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4b)  Aby osiągnąć ujemne poziomy emisji wymagane do realizacji celów porozumienia paryskiego, konieczne jest, by system rozliczania w sektorze użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF) był solidny. Ponieważ pochłanianie w sektorze LULUCF jest odwracalne, należy je traktować jako odrębny filar unijnych ram polityki klimatycznej.
Poprawka    7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5)  Podczas posiedzenia w dniach 23–24 października 2014 r. Rada Europejska uznała również różnorodne cele sektora rolnego i sektora użytkowania gruntów, z ich mniejszym potencjałem łagodzenia skutków emisji, oraz konieczność zapewnienia spójności między unijnymi celami w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego i zmiany klimatu. Rada Europejska zwróciła się do Komisji o zbadanie najlepszych sposobów zachęcania do zrównoważonej intensyfikacji produkcji żywności przy jednoczesnej optymalizacji udziału tego sektora w łagodzeniu skutków emisji i w sekwestracji gazów cieplarnianych, w tym przez zalesianie, oraz o ustanowienie polityki dotyczącej sposobu włączenia użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa („LULUCF”) do ram łagodzenia skutków emisji gazów cieplarnianych do roku 2030, gdy tylko pozwolą na to warunki techniczne, a w każdym razie przed rokiem 2020.	(5)  Podczas posiedzenia w dniach 23–24 października 2014 r. Rada Europejska uznała również różnorodne cele sektora rolnego i sektora użytkowania gruntów, z ich mniejszym potencjałem łagodzenia skutków emisji, oraz konieczność zapewnienia spójności między unijnymi celami w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego i zmiany klimatu. Ponadto zastosowanie rozwiązań technologicznych w sektorze rolnictwa i sektorze leśnictwa przyczynia się do zwiększenia produkcji i ograniczenia śladu środowiskowego. Rada Europejska zwróciła się do Komisji o zbadanie najlepszych sposobów zachęcania do zrównoważonej intensyfikacji produkcji żywności przy jednoczesnej optymalizacji udziału tego sektora w łagodzeniu skutków emisji i w sekwestracji gazów cieplarnianych, w tym przez zalesianie, oraz o ustanowienie polityki dotyczącej sposobu włączenia użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa („LULUCF”) do ram łagodzenia skutków emisji gazów cieplarnianych do roku 2030, gdy tylko pozwolą na to warunki techniczne, a w każdym razie przed rokiem 2020.
Poprawka    8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6)  Sektor LULUCF może przyczynić się do łagodzenia zmiany klimatu na kilka sposobów, w szczególności przez redukcję emisji, a także utrzymanie i powiększanie pochłaniaczy oraz zasobów węgla. Aby zapewnić skuteczność środków służących w szczególności zwiększeniu wychwytywania węgla podstawowe znaczenie ma długoterminowa stabilność i zdolność dostosowawcza rezerwuarów węgla.	(6)  Sektor LULUCF jest bardzo narażony i niezwykle podatny na zmianę klimatu. Jednocześnie posiada on ogromny potencjał pozwalający zapewnić długotrwałe korzyści dla klimatu i znacząco przyczynić się do osiągnięcia unijnych i międzynarodowych długoterminowych celów w dziedzinie klimatu. Sektor LULUCF przyczynia się do łagodzenia zmiany klimatu na kilka sposobów, w szczególności przez redukcję emisji, a także utrzymanie i powiększanie pochłaniaczy oraz zasobów węgla. Sektor ten zapewnia także biomateriały, które mogą do pewnego stopnia zastępować materiały kopalne lub wysokoemisyjne odnawialną niskoemisyjną biomasą z lasów. Jeśli chodzi o takie zastępowanie, pod uwagę należy brać cały cykl życia tych materiałów – od produkcji surowca do etapu przetwarzania i produkcji. Biogospodarka, obejmująca bioenergię oraz zastępowanie materiałów, na przykład w budownictwie, odgrywa ważną rolę w przejściu do gospodarki wolnej od paliw kopalnych. Zgodnie z porozumieniem paryskim oraz dla zapewnienia skuteczności środków służących w szczególności zwiększeniu wychwytywania węgla podstawowe znaczenie mają zrównoważona gospodarka leśna i zrównoważone gospodarowanie zasobami oraz długoterminowa stabilność i zdolność dostosowawcza rezerwuarów węgla. Ponieważ sektor LULUCF funkcjonuje w długich ramach czasowych, potrzebne są długoterminowe strategie, aby umożliwić zrównoważone inwestycje w perspektywie długofalowej.
Poprawka     9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a)  Unia powinna stać się światowym liderem pod względem promocji i eksportu badań naukowych i inwestycji w dziedzinie zrównoważonych, zaawansowanych i innowacyjnych praktyk, technik i idei w sektorze LULUCF, a także pod względem upowszechniania zielonych technologii, aby obniżać emisje gazów cieplarnianych, a jednocześnie utrzymać produkcję żywności, dając w ten sposób przykład partnerom międzynarodowym, w tym krajom rozwijającym się. W związku z tym należy pogłębić skuteczną współpracę i partnerstwo z podmiotami sektora prywatnego, zwłaszcza z małymi i średnimi przedsiębiorstwami.
Poprawka     10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6b)  Priorytetowe traktowanie finansowania badań naukowych w dziedzinie zmiany klimatu doprowadziłoby do zwiększenia roli sektora LULUCF, jeśli chodzi o łagodzenie zmiany klimatu i przystosowanie się do niej. W szczególności przyspieszenie planowanego na lata 2021–2028 unijnego programu badań naukowych i innowacji w sektorze LULUCF przyczyniłoby się między innymi do pogłębienia i upowszechnienia wiedzy naukowej i wiedzy społeczności lokalnych na temat wyników tego sektora, do przyspieszenia zrównoważonych innowacji, wspierania przejścia do epoki cyfrowej, modernizacji systemów kształcenia i szkolenia, wzmocnienia odporności tego sektora oraz monitorowania różnorodności biologicznej i działalności człowieka.
Poprawka    11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6c)  Należy zintensyfikować badania naukowe dotyczące roli martwego drewna, zwłaszcza posuszu i leżaniny oraz zagrzebanego martwego drewna zarówno w lasach niezarządzanych, jak i zarządzanych, co pozwoli poprawić dokładność rozliczania emisji dwutlenku węgla w sektorze leśnym oraz obliczania bilansu węglowego netto ekosystemu. Dostępne dowody są ograniczone, jednak wynika z nich, że martwe drewno może stanowić duży rezerwuar węgla, a pozostawianie go na miejscu mogłoby między innymi odgrywać istotną rolę, jeśli chodzi o różnorodność biologiczną, a także można by je uznać za ważny element strategii łagodzenia skutków emisji gazów cieplarnianych. Z uwagi na możliwość promowania w gospodarce leśnej usuwania martwego drewna, na przykład do celów energetycznych, każda decyzja dotycząca prawidłowych działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej powinna być świadoma i poparta wiedzą naukową. Na takie badania należy przeznaczyć w latach 2017–2020 specjalne środki.
Poprawka     12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 d (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6d)  Unia może się wywiązać z podjętych zobowiązań dotyczących oenzetowskich celów zrównoważonego rozwoju jedynie wtedy, gdy będzie prowadzić prawidłową gospodarkę leśną i angażować się w działania, które mają zatrzymać i odwrócić proces wylesiania, oraz gdy będzie działać na rzecz ponownego zalesiania.
Poprawka     13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 e (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6e)  Należy zapewnić holistyczne podejście do ubytku powierzchni lasów tropikalnych, z uwzględnieniem wszystkich przyczyn wylesiania, a także zadeklarowanego przez Komisję podczas negocjacji UNFCCC celu polegającego na powstrzymaniu globalnej utraty powierzchni terenów zalesionych najpóźniej do roku 2030 oraz zmniejszeniu ubytku powierzchni lasów tropikalnych brutto do roku 2020 co najmniej o 50 % w porównaniu z obecnymi poziomami.
Poprawka     14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 f (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6f)  Gospodarka leśna i lasy, którymi należy zarządzać odpowiedzialnie, powinny wnosić realny wkład w rozwój gospodarczy kraju, oferując rolnikom opłacalne możliwości ekonomiczne, pod warunkiem że nie dochodzi do wylesiania wrażliwych ekosystemów, że na torfowiskach nie powstają plantacje, że plantacje są zarządzane z zastosowaniem nowoczesnych technik agroekologicznych minimalizujących szkodliwe skutki dla środowiska i skutki społeczne oraz że prawo do ziemi, prawa ludności tubylczej, a także prawa człowieka i prawa pracownicze są respektowane.
Poprawka    15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 g (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6g)  Zaawansowane i zrównoważone praktyki zarządzania mogą znacząco przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF. Należy wspierać rozwój innowacyjnych praktyk i stosowanie przez właścicieli gruntów zaawansowanych metod zarządzania, takich jak rolnictwo precyzyjne, leśnictwo precyzyjne i cyfryzacja rolnictwa. Monitorowanie za pomocą geoinformacji i obserwacji Ziemi, a także wymiana najlepszych praktyk to środki, które mogą pomóc państwom członkowskim w osiągnięciu ich celów, i w związku z tym należy wspierać takie metody.
Poprawka    16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 h (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6h)  Agroekologia ułatwia przejście z liniowych systemów żywnościowych na systemy o obiegu zamkniętym, które naśladują cykle naturalne i mogą zmniejszać ślad węglowy i ślad ekologiczny żywności i rolnictwa. Promowanie agroekologii, a także agroleśnictwa jest ważne ze względu na ich wkład w łagodzenie zmiany klimatu.
Poprawka    17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/WE11 w pierwszym etapie określiła zasady rozliczania mające zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych i ich pochłaniania w odniesieniu do sektora LULUCF i w ten sposób przyczyniła się do rozwoju polityki w kierunku włączenia sektora LULUCF do unijnego zobowiązania dotyczącego redukcji emisji. Niniejsze rozporządzenie powinno opierać się na obowiązujących zasadach rozliczania, aktualizując i poprawiając je w odniesieniu do lat 2021 – 2030. Powinno określić obowiązki państw członkowskich w zakresie wdrożenia tych zasad rozliczania i obowiązku zapewnienia, aby ogólny sektor LULUCF nie generował emisji netto. Nie powinno ono określać obowiązków w zakresie rozliczania lub sprawozdawczości w odniesieniu do podmiotów prywatnych.	(7)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/WE11 w pierwszym etapie określiła zasady rozliczania mające zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych i ich pochłaniania w odniesieniu do sektora LULUCF i w ten sposób przyczyniła się do rozwoju polityki w kierunku włączenia sektora LULUCF do unijnego zobowiązania dotyczącego redukcji emisji. Niniejsze rozporządzenie powinno opierać się na obowiązujących zasadach rozliczania, aktualizując i poprawiając je w odniesieniu do lat 2021–2030. Powinno w każdym razie określić obowiązki państw członkowskich w zakresie wdrożenia tych zasad rozliczania i obowiązku zapewnienia, aby ogólny sektor LULUCF nie generował emisji netto. Nie powinno ono określać obowiązków w zakresie rozliczania lub sprawozdawczości w odniesieniu do podmiotów prywatnych, w tym rolników i leśników, i konieczne jest, aby państwa członkowskie unikały nakładania takich obowiązków podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia.
__________________	__________________
11 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie zasad rozliczania emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem oraz informacji o działaniach związanych z tą działalnością (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 80).	11 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie zasad rozliczania emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem oraz informacji o działaniach związanych z tą działalnością (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 80).
Poprawka    18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(7a)  Rolnictwo i użytkowanie gruntów stanowią sektory wywierające bezpośredni i znaczący wpływ na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe w Unii. Z tego powodu ważnym celem polityk, które mają wpływ na te sektory, jest zapewnienie spójności z celami unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej. Ponadto istnieją inne polityki unijne mogące zachęcać do stosowania praktyk, które wykraczają poza minimalne wymogi prawne, przewyższają standardowe dobre praktyki i przyczyniają się do faktycznego przystosowania się do zmiany klimatu i jej łagodzenia oraz utrzymania pochłaniaczy dwutlenku węgla jako dóbr publicznych. Należy podjąć kroki, aby wdrożyć i wspierać działania związane z rozwiązaniami w zakresie łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, służącymi integralnemu i zrównoważonemu zarządzaniu lasami i gruntami rolnymi. Mimo stwierdzonego ograniczonego potencjału rolnictwa do redukcji emisji innych niż CO2 musi ono wnieść odpowiedni wkład w łagodzenie zmiany klimatu. Można to osiągnąć przez zachęcanie między innymi do poprawy upraw w celu zwiększenia zawartości węgla organicznego w glebie. Państwa członkowskie i Komisja powinny zadbać o spójność WPR z niniejszym rozporządzeniem.
Poprawka    19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(7b)  Tereny podmokłe to ekosystemy, które najskuteczniej magazynują CO2. Degradacja takich terenów w Unii stanowi zatem nie tylko problem dotyczący różnorodności biologicznej, ale również poważny problem klimatyczny. Z drugiej strony ochrona i przywracanie terenów podmokłych mogłyby doprowadzić zarówno do wzmocnienia wysiłków na rzecz ochrony zasobów, jak i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF. W tym kontekście należy również wziąć pod uwagę udoskonalenie wytycznych IPCC z 2006 r., które ma nastąpić w 2019 r.
Poprawka    20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8)  Aby ustalić dokładne rozliczanie emisji i pochłaniania zgodnie z wytycznymi Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu („IPCC”) z 2006 r. dotyczącymi krajowych wykazów gazów cieplarnianych (zwane dalej „wytycznymi IPCC”), powinno się zastosować wartości zgłaszane rocznie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 525/2013 w odniesieniu do kategorii użytkowania gruntów i przejścia pomiędzy kategoriami użytkowania gruntów, tym samym upraszczając podejścia stosowane w ramach UNFCCC i protokołu z Kioto. Tereny przekształcone na inną kategorię użytkowania gruntów należy rozpatrywać w kontekście przejścia do tej kategorii dla wartości domyślnej wynoszącej 20 lat przewidzianej w wytycznych IPCC.	(8)  Aby ustalić dokładne rozliczanie emisji i pochłaniania zgodnie z wytycznymi Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu („IPCC”) z 2006 r. dotyczącymi krajowych wykazów gazów cieplarnianych (zwane dalej „wytycznymi IPCC”), powinno się zastosować wartości zgłaszane rocznie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 525/2013 w odniesieniu do kategorii użytkowania gruntów i przejścia pomiędzy kategoriami użytkowania gruntów, tym samym upraszczając podejścia stosowane w ramach UNFCCC i protokołu z Kioto. Tereny przekształcone na inną kategorię użytkowania gruntów należy rozpatrywać w kontekście przejścia do tej kategorii dla wartości domyślnej wynoszącej 20 lat przewidzianej w wytycznych IPCC. Zważywszy na pozycję Unii jako lidera w dziedzinie klimatu, państwa członkowskie powinny odstępować od wartości domyślnej jedynie w odniesieniu do zalesionych gruntów i jedynie w bardzo niewielu przypadkach, uzasadnionych na podstawie wytycznych IPCC. Przy ewentualnych odstępstwach uwzględnia się zróżnicowane warunki naturalne i ekologiczne w państwach członkowskich, a co za tym idzie – różny charakter ich gruntów leśnych.
Poprawka    21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9)  Emisje i pochłanianie związane z gruntami leśnymi zależą od pewnej liczby czynników naturalnych, struktury klas wieku, a także przeszłych i obecnych praktyk w zakresie gospodarowania. Zastosowanie roku referencyjnego nie dawałoby możliwości odzwierciedlenia tych czynników i wynikających z nich cyklicznych skutków dla emisji i pochłaniania, ani ich zmienności z roku na rok. Zamiast tego stosowne zasady rozliczania powinny obejmować stosowanie poziomów referencyjnych w celu wykluczenia skutków cech naturalnych i charakterystycznych dla poszczególnych państw. W przypadku braku międzynarodowego przeglądu na podstawie UNFCCC i protokołu z Kioto powinna zostać ustanowiona procedura przeglądu służąca zapewnieniu przejrzystości i poprawy jakości rozliczania w tej kategorii.	(9)  Emisje i pochłanianie związane z gruntami leśnymi zależą od pewnej liczby czynników naturalnych, struktury klas wieku, a także przeszłych i obecnych praktyk w zakresie gospodarowania, które znacząco różnią się w poszczególnych państwach członkowskich. Zastosowanie roku referencyjnego nie dawałoby możliwości odzwierciedlenia tych czynników i wynikających z nich cyklicznych skutków dla emisji i pochłaniania ani ich zmienności z roku na rok. Zamiast tego stosowne zasady rozliczania powinny obejmować stosowanie poziomów referencyjnych w celu uwzględnienia skutków cech naturalnych i charakterystycznych dla poszczególnych państw, takich jak brak możliwości gospodarowania lasami w Chorwacji ze względu na okupację jej terytorium, chorwacką wojnę o niepodległość oraz warunki podczas wojny i po jej zakończeniu. Stosowne zasady rozliczania powinny przewidywać też spójność oraz wymogi w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej wyznaczone w ramach konferencji ministerialnej w sprawie ochrony lasów w Europie („Forest Europe”). W przypadku braku międzynarodowego przeglądu na podstawie UNFCCC i protokołu z Kioto powinna zostać ustanowiona przejrzysta procedura, dzięki której państwa członkowskie poprawią możliwości kontroli i jakość rozliczania w tej kategorii.
Poprawka    22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9a)  Emisje z pozyskanego drewna w sektorze LULUCF mogą zastąpić emisje w sektorach objętych EU ETS i wspólnym wysiłkiem redukcyjnym, a niniejsze rozporządzenie może zarówno podkreślić ten fakt, jak i zapewnić jego uzasadnienie.
Poprawka    23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10)  Gdy Komisja postanawia skorzystać ze wsparcia zespołu ekspertów ds. przeglądów zgodnie z decyzją Komisji (C(2016)3301) w ramach przeglądu krajowych planów rozliczania dotyczących gospodarki leśnej, powinna ona opierać się na dobrych praktykach i doświadczeniu przeglądów eksperckich w ramach UNFCCC, w tym w odniesieniu do udziału ekspertów krajowych i przestrzegania zaleceń, oraz wybrać wystarczającą liczbę ekspertów z państw członkowskich.	(10)  W celu dokonania przeglądu krajowych planów rozliczania dotyczących gospodarki leśnej należy powołać zespół ekspertów ds. przeglądów, zgodnie z decyzją Komisji (C(2016)3301). Zespół ten powinien korzystać z dobrych praktyk i doświadczeń przeglądów eksperckich w ramach UNFCCC, w tym w odniesieniu do udziału ekspertów krajowych i przestrzegania zaleceń; należy też wybrać wystarczającą liczbę ekspertów z państw członkowskich. Zespół ekspertów ds. przeglądów powinien zasięgać opinii Stałego Komitetu ds. Leśnictwa ustanowionego decyzją Rady 89/367/EWG, a także zainteresowanych stron i społeczeństwa obywatelskiego na temat przeglądu krajowych planów rozliczania dotyczących gospodarki leśnej.
Poprawka    24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12)  Większe zrównoważone wykorzystanie pozyskanych produktów drzewnych może znacznie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych do atmosfery i zwiększyć poziom ich pochłaniania z atmosfery. Zasady rozliczania powinny zapewniać prawidłowe uwzględnienie w rozliczaniu przez państwa członkowskie zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych, wtedy gdy mają one miejsce, w celu zachęcenia do intensywniejszego stosowania pozyskanych produktów drzewnych o długim cyklu życia. Komisja powinna opracować wytyczne w odniesieniu do kwestii metodologicznych dotyczących rozliczania w zakresie pozyskanych produktów drzewnych.	(12)  Większe zrównoważone wykorzystanie pozyskanych produktów drzewnych może znacznie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych do atmosfery dzięki efektowi substytucyjnemu (zważywszy na wysokie zużycie energii i natężenie emisji CO2 w innych sektorach, np. w produkcji cementu jest to około 8 % globalnych emisji CO2) i zwiększyć poziom ich pochłaniania z atmosfery. Zasady rozliczania powinny zapewniać prawidłowe uwzględnienie w rozliczaniu przez państwa członkowskie zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych, wtedy gdy mają one miejsce, aby docenić intensywniejsze stosowanie pozyskanych produktów drzewnych o długim cyklu życia oraz zachęcać do ich stosowania zamiast wykorzystywania pozyskanych produktów drzewnych do celów energetycznych. W celu dalszego promowania i uwzględniania pozytywnego efektu substytucyjnego Komisja powinna w drodze aktu delegowanego ująć w obliczeniach związanych z pozyskanymi produktami drzewnymi większą liczbę produktów. Komisja powinna opracować wytyczne w odniesieniu do kwestii metodologicznych dotyczących rozliczania w zakresie pozyskanych produktów drzewnych.
Poprawka    25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13)  Zjawiska katastrofalne, takie jak pożary lasów, plagi owadów, choroby roślin, ekstremalne zjawiska pogodowe i zakłócenia geologiczne będące poza kontrolą państwa członkowskiego i pozostające poza jego znaczącym wpływem, mogą prowadzić do tymczasowych emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF lub do odwrócenia wcześniejszych tendencji zachodzących w pochłanianiu. Jako że odwrócenie może być również skutkiem decyzji związanych z gospodarowaniem, takich jak decyzje o pozyskaniu drewna lub sadzeniu drzew, w niniejszym rozporządzeniu należy zapewnić, aby odwrócenie pochłaniania wynikające z działalności człowieka było zawsze prawidłowo odzwierciedlane w rozliczaniu sektora LULUCF. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać państwom członkowskim ograniczoną możliwość wyłączenia emisji wynikających ze zjawisk katastrofalnych będących poza ich kontrolą z rozliczania sektora LULUCF. Jednakże sposób wykorzystania tych przepisów przez państwa członkowskie nie powinien prowadzić do nieuzasadnionego zaniżonego rozliczania.	(13)  Zjawiska katastrofalne, takie jak pożary lasów, plagi owadów, choroby roślin, ekstremalne zjawiska pogodowe i zakłócenia geologiczne będące poza kontrolą państwa członkowskiego i pozostające poza jego znaczącym wpływem, mogą prowadzić do tymczasowych emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF lub do odwrócenia wcześniejszych tendencji zachodzących w pochłanianiu. Jako że odwrócenie może być również skutkiem decyzji związanych z gospodarowaniem, takich jak decyzje o pozyskaniu drewna lub sadzeniu drzew, w niniejszym rozporządzeniu należy zapewnić, aby odwrócenie pochłaniania wynikające z działalności człowieka było zawsze prawidłowo odzwierciedlane w rozliczaniu sektora LULUCF. Należy zachęcać państwa członkowskie do inwestowania w działania zapobiegawcze, takie jak zrównoważone praktyki zarządzania, w celu ograniczenia ryzyka związanego ze zjawiskami katastrofalnymi, co pozwoli uniknąć negatywnego wpływu na leśne pochłaniacze dwutlenku węgla. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać państwom członkowskim ograniczoną możliwość wyłączenia emisji wynikających ze zjawisk katastrofalnych będących poza ich kontrolą z rozliczania sektora LULUCF. Jednakże sposób wykorzystania tych przepisów przez państwa członkowskie nie powinien prowadzić do nieuzasadnionego zaniżonego rozliczania.
Poprawka    26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14)  W zależności od preferencji krajowych państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyboru odpowiednich krajowych strategii politycznych służącym spełnieniu ich zobowiązań w sektorze LULUCF, w tym możliwości zrekompensowania emisji z jednej kategorii gruntu pochłanianiem z innej kategorii gruntów. Powinny one także mieć możliwość kumulowania pochłaniania netto w latach 2021–2030. Handel między państwami członkowskimi należy nadal traktować jako dodatkową opcję wspomagającą zgodność z wymogami. Zgodnie z praktyką w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto powinna również istnieć możliwość zastosowania przez państwo członkowskie jego nadwyżkowych osiągnięć zgodnie z rozporządzeniem [] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu	(14)  W zależności od preferencji krajowych państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyboru odpowiednich krajowych strategii politycznych służącym spełnieniu ich zobowiązań w sektorze LULUCF, w tym możliwości zrekompensowania emisji z jednej kategorii gruntu pochłanianiem z innej kategorii gruntów. Powinny one także mieć możliwość kumulowania pochłaniania netto w latach 2021–2030. Handel między państwami członkowskimi należy nadal traktować jako dodatkową opcję wspomagającą zgodność z wymogami. Zgodnie z praktyką w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto powinna również istnieć możliwość zastosowania przez państwo członkowskie jego nadwyżkowych osiągnięć zgodnie z rozporządzeniem [] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu, bez obniżania ogólnego poziomu ambicji unijnych celów w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych. Państwa członkowskie powinny mieć także możliwość wykorzystania do 280 mln ton pochłaniania netto ogółem pochodzących z połączonych kategorii rozliczania gruntów wylesionych, gruntów zalesionych, zarządzanych gruntów uprawnych, zarządzanych użytków zielonych, zarządzanych terenów podmokłych w stosownych przypadkach oraz, z zastrzeżeniem aktu delegowanego przyjętego zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) [2017/...] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030, zarządzanych gruntów leśnych w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z rozporządzenia (UE) [2017/...] w sprawie wiążących ograniczeń rocznych emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030.
Poprawka    27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15)  W celu zapewnienia skutecznej, przejrzystej i racjonalnej pod względem kosztów sprawozdawczości i weryfikacji emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz innych informacji koniecznych do oceny przestrzegania zobowiązań państw członkowskich, wymogi dotyczące sprawozdawczości powinny zostać włączone do rozporządzenia (UE) nr 525/2013 w drodze niniejszego rozporządzenia, a kontrole zgodności na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny uwzględniać te sprawozdania. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 525/2013. Przepisy te mogą ponadto zostać uproszczone w celu uwzględnienia wszelkich istotnych zmian w odniesieniu do zintegrowanego zarządzania unią energetyczną, dla którego w programie prac Komisji przewiduje się wniosek przed końcem 2016 r.	(15)  W celu zapewnienia skutecznej, przejrzystej i racjonalnej pod względem kosztów sprawozdawczości i weryfikacji emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz innych informacji koniecznych do oceny przestrzegania zobowiązań państw członkowskich, wymogi dotyczące sprawozdawczości powinny zostać włączone do rozporządzenia (UE) nr 525/2013 w drodze niniejszego rozporządzenia, a kontrole zgodności na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny uwzględniać te sprawozdania. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 525/2013. Przepisy te mogą ponadto zostać uproszczone w celu uwzględnienia wszelkich istotnych zmian w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną, który Komisja przedłożyła w dniu 30 listopada 2016 r.
Poprawka    28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(15a)  Unia i jej państwa członkowskie zobowiązane są na mocy UNFCCC do opracowania, regularnego aktualizowania, publikowania i zgłaszania Konferencji Stron krajowych wykazów statystycznych odnoszących się do antropogenicznych emisji wszystkich gazów cieplarnianych według ich źródeł oraz usuwania przez pochłaniacze z zastosowaniem porównywalnych metod uzgodnionych przez Konferencję Stron. Wykazy gazów cieplarnianych mają zasadnicze znaczenie dla monitorowania realizacji wymiaru dekarbonizacyjnego i oceny przestrzegania prawodawstwa w dziedzinie klimatu. Obowiązki państw członkowskich w zakresie sporządzenia wykazów krajowych i zarządzania nimi przedstawiono we wniosku Komisji dotyczącym rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną.
Poprawka     29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17)  W celu ułatwienia gromadzenia danych i poprawy metodologii użytkowanie gruntów powinno być ewidencjonowane i zgłaszane za pomocą geograficznego oznaczania każdego obszaru gruntowego, odpowiadającego systemom gromadzenia danych na szczeblu krajowym i unijnym. Należy jak najlepiej wykorzystać istniejące programy i badania Unii i państw członkowskich, w tym badanie pokrycia użytkowania gruntów LUCAS i unijny program obserwacji i monitorowania Ziemi Copernicus na potrzeby gromadzenia danych. Zarządzanie danymi, w tym udostępnianie danych przestrzennych na potrzeby sprawozdawczości, ponownego użycia i rozprzestrzeniania powinno być zgodne z dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej.	(17)  W celu ułatwienia gromadzenia danych i poprawy metodologii użytkowanie gruntów powinno być wyraźnie ewidencjonowane i zgłaszane za pomocą geograficznego oznaczania każdego obszaru gruntowego, odpowiadającego systemom gromadzenia danych na szczeblu krajowym i unijnym. Należy jak najlepiej wykorzystać istniejące programy i badania Unii i państw członkowskich, w tym badanie terenowe użytkowania gruntów i pokrycia terenu LUCAS, unijny program obserwacji i monitorowania Ziemi Copernicus, w szczególności za pomocą satelity Sentinel-2, na potrzeby gromadzenia danych oraz europejskie systemy nawigacji satelitarnej Galileo i EGNOS, które mogą być pomocne w monitorowaniu użytkowania gruntów. Zarządzanie danymi, w tym udostępnianie danych przestrzennych na potrzeby sprawozdawczości, ponownego użycia i rozprzestrzeniania powinno być zgodne z dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej.
Poprawka    30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18)  Aby zapewnić właściwe rozliczanie transakcji na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym wykorzystywanie elastyczności i śledzenia zgodności, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do technicznego dostosowania definicji, wartości, wykazów gazów cieplarnianych oraz rezerwuarów węgla, aktualizacji poziomów referencyjnych, rozliczania transakcji oraz zmian metod i wymogów informacyjnych. Środki te uwzględniają przepisy rozporządzenia Komisji nr 389/2013 ustanawiającego rejestr Unii. Niezbędne przepisy powinny zostać zawarte w jednolitym instrumencie prawnym łączącym przepisy dotyczące rozliczania zgodnie z dyrektywą nr 2003/87/WE, rozporządzeniem (UE) nr 525/2013, rozporządzeniem [] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej oraz niniejszym rozporządzeniem Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów, zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.	(18)  Aby zapewnić właściwe rozliczanie transakcji na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym wykorzystywanie elastyczności i śledzenia zgodności, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do technicznego dostosowania definicji, wartości, wykazów gazów cieplarnianych oraz rezerwuarów węgla, aktualizacji poziomów referencyjnych, rozliczania transakcji oraz zmian metod na podstawie najnowszych wytycznych przyjętych przez IPCC, w tym suplementu z 2013 r. do wytycznych IPCC dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych: tereny podmokłe, oraz wytycznych UNFCCC i wymogów informacyjnych. Środki te uwzględniają przepisy rozporządzenia Komisji nr 389/2013 ustanawiającego rejestr Unii. Niezbędne przepisy powinny zostać zawarte w jednolitym instrumencie prawnym łączącym przepisy dotyczące rozliczania zgodnie z dyrektywą nr 2003/87/WE, rozporządzeniem (UE) nr 525/2013, rozporządzeniem (UE) nr .../... w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej oraz niniejszym rozporządzeniem. Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów, zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
Poprawka    31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19)  Niniejsze rozporządzenie powinno zostać poddane przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, w celu oceny jego ogólnego działania. Przegląd ten może również opierać się na wynikach globalnej oceny porozumienia paryskiego.	(19)  W ciągu sześciu miesięcy od dialogu pomocniczego na mocy UNFCCC w 2018 r. Komisja powinna opublikować komunikat oceniający spójność unijnych aktów prawnych w zakresie klimatu i energii z celami porozumienia paryskiego. Niniejsze rozporządzenie powinno zostać poddane przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, w celu oceny jego ogólnego działania. Przegląd ten może również opierać się na wynikach globalnej oceny porozumienia paryskiego.
Poprawka    32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Niniejsze rozporządzanie nie określa obowiązków podmiotów prywatnych, w tym rolników i leśników, w zakresie rozliczania lub sprawozdawczości.
Poprawka    33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Niniejsze rozporządzenie przyczynia się do osiągnięcia przez Unię celów określonych w porozumieniu paryskim.
Poprawka    34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea)  od 2026 r. zarządzane tereny podmokłe: użytkowanie gruntów zgłoszonych jako tereny podmokłe pozostające terenami podmokłymi oraz grunty zabudowane, inne grunty przekształcone w tereny podmokłe oraz tereny podmokłe przekształcone w grunty zabudowane i inne grunty.
Poprawka    35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Zgodnie z art. 4 państwo członkowskie może podjąć decyzję o włączeniu w zakres swoich zobowiązań zarządzanych terenów podmokłych, zdefiniowanych jako użytkowanie gruntów zgłoszonych jako tereny podmokłe pozostające terenami podmokłymi oraz jako grunty zabudowane, inne grunty przekształcone w tereny podmokłe i tereny podmokłe przekształcone w grunty zabudowane i inne grunty. W przypadku gdy państwo członkowskie wybiera takie rozwiązanie, rozlicza ono emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.	2.  W okresie od 2021 r. do 2025 r. państwo członkowskie może podjąć decyzję o włączeniu w zakres swoich zobowiązań zarządzanych terenów podmokłych zgodnie z art. 4. W przypadku gdy państwo członkowskie wybiera takie rozwiązanie, rozlicza ono emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Poprawka    36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 – litera f a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	fa)  „poziom referencyjny dla lasów” oznacza szacunkowy średni roczny poziom netto emisji lub pochłaniania pochodzących z zarządzanych gruntów leśnych na terytorium danego państwa członkowskiego w latach 2021–2025 oraz 2026–2030;
Poprawka    37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	W okresie po 2030 r. państwa członkowskie dążą do zwiększenia poziomu pochłaniania, tak aby przekroczył on poziom emisji. Komisja proponuje ramy dotyczące celów na okres po 2030 r., obejmujące takie zwiększenie pochłaniania, zgodnie z unijnymi długoterminowymi celami w zakresie klimatu oraz zobowiązaniami podjętymi na mocy porozumienia paryskiego.
Poprawka    38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Każde państwo członkowskie przygotowuje i prowadzi rozliczanie prawidłowo odzwierciedlające poziom emisji i pochłaniania wynikający z kategorii rozliczania gruntów, o których mowa w art. 2. Państwa członkowskie zapewniają dokładność, kompletność, spójność, porównywalność i przejrzystość swego rozliczania i innych danych przekazanych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie oznaczają emisje znakiem dodatnim (+), a pochłanianie znakiem ujemnym (−).	1.  Każde państwo członkowskie przygotowuje i prowadzi rozliczanie prawidłowo odzwierciedlające poziom emisji i pochłaniania wynikający z kategorii rozliczania gruntów, o których mowa w art. 2, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi sprawozdawczości przyjętymi przez organy UNFCCC lub porozumienia paryskiego na lata 2021–2030. Państwa członkowskie zapewniają dokładność, kompletność, spójność, porównywalność i przejrzystość swego rozliczania i innych danych przekazanych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie oznaczają emisje znakiem dodatnim (+), a pochłanianie znakiem ujemnym (−).
Poprawka    39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie uwzględniają w swoich rozliczeniach dla każdej kategorii rozliczania gruntów wszelkie zmiany w zasobach węgla w rezerwuarach węgla wymienionych w załączniku I sekcja B. Państwa członkowskie mogą zdecydować o nieuwzględnianiu w swoich rozliczeniach zmian zasobów węgla dla rezerwuarów węgla, jeżeli rezerwuar węgla nie jest źródłem, z wyjątkiem nadziemnej biomasy i pozyskanych produktów drzewnych na zarządzanych gruntach leśnych.	4.  Państwa członkowskie uwzględniają w swoich rozliczeniach dla każdej kategorii rozliczania gruntów wszelkie zmiany w zasobach węgla w rezerwuarach węgla wymienionych w załączniku I sekcja B. Państwa członkowskie mogą zdecydować o nieuwzględnianiu w swoich rozliczeniach zmian zasobów węgla dla rezerwuarów węgla, jeżeli rezerwuar węgla nie jest źródłem, z wyjątkiem nadziemnej biomasy, martwego drewna (posuszu i leżaniny oraz zagrzebanego martwego drewna) na zarządzanych gruntach leśnych i pozyskanych produktów drzewnych na zarządzanych gruntach leśnych.
Poprawka    40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W drodze odstępstwa od wymogu stosowania domyślnych wartości ustanowionych w art. 5 ust. 3 państwo członkowskie może dokonać przeniesienia gruntów uprawnych, użytków zielonych, terenów podmokłych, gruntów zabudowanych i innych gruntów z kategorii takich gruntów przekształconych na grunty leśne do kategorii gruntów leśnych pozostających gruntami leśnymi po upływie 30 lat od dnia przejścia.	2.  W drodze odstępstwa od wymogu stosowania domyślnych wartości ustanowionych w art. 5 ust. 3 państwo członkowskie może dokonać przeniesienia gruntów uprawnych, użytków zielonych, terenów podmokłych, gruntów zabudowanych i innych gruntów z kategorii takich gruntów przekształconych na grunty leśne do kategorii gruntów leśnych pozostających gruntami leśnymi po upływie 30 lat od dnia przejścia, jeżeli jest to należycie uzasadnione na podstawie wytycznych IPCC.
Poprawka    41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a.  Działania w zakresie zalesiania realizowane w latach 2017–2030 na terenach podmokłych, w tym na torfowiskach, obszarach wchodzących w skład sieci Natura 2000 oraz w siedliskach wymienionych w załączniku I do dyrektywy 92/43/EWG, w szczególności na naturalnych i półnaturalnych murawach oraz na wysokich torfowiskach, grzęzawiskach i mokradłach, a także na innych terenach podmokłych, w tym na torfowiskach, objętych zasadami rozliczania brutto-netto, nie są uwzględniane w rozliczeniach krajowych. Tego rodzaju obszary są zaliczane, gdy ma to zastosowanie, jedynie w przypadku pochłaniania lub emisji w kategorii gruntów leśnych po ich przeniesieniu do kategorii zarządzanych gruntów leśnych zgodnie z art. 5 ust. 3.
Uzasadnienie
Zalesianie użytków zielonych i terenów podmokłych może zintensyfikować rozkład substancji organicznych w glebie zamiast doprowadzić do pochłaniania przez nią większej ilości węgla. Kontrowersyjne argumenty, jakoby zalesianie było zawsze korzystne dla klimatu, mogą dodatkowo zagrozić cennym ekosystemom.
Poprawka    42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3.  W przypadku gdy państwo członkowskie decyduje się włączyć zarządzane tereny podmokłe w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, powiadamia ono o swojej decyzji Komisję do dnia 31 grudnia 2020 r. w odniesieniu do lat 2021–2025 i do dnia 31 grudnia 2025 r. w odniesieniu do lat 2026–2030.	3.  W przypadku gdy państwo członkowskie decyduje się włączyć zarządzane tereny podmokłe w okresie od 2021 r. do 2025 r. w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, powiadamia ono o swojej decyzji Komisję do dnia 31 grudnia 2020 r.
Poprawka    43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie, które zdecydowały się włączyć zarządzane tereny podmokłe w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych w okresie bazowym 2005–2007.	4.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez pięć średniego rocznego poziomu emisji i pochłaniania danego państwa członkowskiego, pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych w okresie bazowym 2005–2007.
Poprawka    44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Państwa członkowskie, które zdecydowały się włączyć zarządzane tereny podmokłe w okresie od 2021 r. do 2025 r. w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 pomniejszone o wartość uzyskaną przez pomnożenie przez pięć średniego rocznego poziomu emisji i pochłaniania danego państwa członkowskiego pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych w okresie bazowym 2005–2007.
Poprawka    45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a.  W okresie od 2021 r. do 2025 r. państwa członkowskie, które nie zdecydowały się włączyć zarządzanych terenów podmokłych w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, informują mimo to Komisję o emisjach i pochłanianiu pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych.
Poprawka    46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych gruntów leśnych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez pięć swojego poziomu referencyjnego dla lasów. Poziom referencyjny dla lasów to szacunkowy średni roczny poziom netto emisji lub pochłaniania pochodzących z zarządzanych gruntów leśnych na terytorium danego państwa członkowskiego w latach 2021–2025 i 2026–2030.	1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych gruntów leśnych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez pięć swojego poziomu referencyjnego dla lasów.
Poprawka    47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Jeżeli wynik obliczenia, o którym mowa w ust. 1, jest ujemny w odniesieniu do poziomu referencyjnego dla lasów, państwo członkowskie ujmuje w swoich rozliczeniach dotyczących zarządzanych gruntów leśnych pochłanianie netto ogółem w wysokości nie więcej niż równowartość 3,5 procent emisji państwa członkowskiego w roku lub okresie bazowym, jak określono w załączniku III, pomnożona przez pięć.	2.  Jeżeli wynik obliczenia, o którym mowa w ust. 1, jest ujemny w odniesieniu do poziomu referencyjnego dla lasów, państwo członkowskie ujmuje w swoich rozliczeniach dotyczących zarządzanych gruntów leśnych pochłanianie netto ogółem w wysokości nie więcej niż równowartość 3,5 procent emisji państwa członkowskiego w roku lub okresie bazowym, jak określono w załączniku III, pomnożona przez pięć. W rozliczeniach dotyczących zarządzanych gruntów leśnych państwa członkowskie mogą dodać do tej liczby wynoszącej 3,5 % wartość pochłaniania netto związanego z płytami drewnianymi, tarcicą i martwym drewnem, na warunkach określonych w akapitach drugim, trzecim i czwartym.
Poprawka    48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Pochłanianie netto związane z płytami drewnianymi, o których mowa w art. 9 lit. b), i tarcicą, o której mowa w lit. c) tego artykułu, może być rozliczane oddzielnie – poza wartością i oprócz wartości pochłaniania netto w rozliczeniach dotyczących zarządzanych gruntów leśnych – do wysokości nieprzekraczającej poziomu 3 % emisji państwa członkowskiego w roku lub okresie bazowym określonym w załączniku III pomnożonego przez pięć.
Poprawka    49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Pochłanianie netto związane z martwym drewnem w kategorii rezerwuaru węgla może być rozliczane oddzielnie – poza wartością i oprócz wartości pochłaniania netto w rozliczeniach dotyczących zarządzanych gruntów leśnych – do wysokości nieprzekraczającej poziomu 3 % emisji państwa członkowskiego w roku lub okresie bazowym określonym w załączniku III pomnożonego przez pięć.
Poprawka    50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit 1 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Łączna wartość pochłaniania netto w wysokości 3,5 %, o której mowa w akapicie pierwszym, powiększona o pochłanianie netto związane z płytami drewnianymi, tarcicą i martwym drewnem w rozliczeniach dotyczących zarządzanych gruntów leśnych nie może przekraczać wartości 7 % emisji państwa członkowskiego w roku lub okresie bazowym określonym w załączniku III pomnożonej przez pięć.
Poprawka    51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV, sekcja B oraz zawiera proponowany nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kontynuację obecnych praktyk gospodarki leśnej i intensywności, co zostało udokumentowane w latach 19902009, według rodzaju lasu i według klasy wiekowej w krajowych lasach, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie.	Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV, sekcja B oraz zawiera nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kontynuację obecnych praktyk gospodarki leśnej i intensywności, co zostało udokumentowane w latach 2000–2012, według rodzaju lasu i według klasy wiekowej w krajowych lasach, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie. Komisja może udzielić odstępstwa od okresu bazowego 2000–2012 po złożeniu przez państwo członkowskie uzasadnionego wniosku, w którym wskazuje ono, że takie odstępstwo jest bezwzględnie konieczne z przyczyn związanych z dostępnością danych, takich jak terminy inwentaryzacji stanu lasu.
Poprawka    52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	W drodze odstępstwa od akapitu drugiego poziom referencyjny dla lasów dla Chorwacji można obliczyć w sposób uwzględniający okupację części jej terytorium w latach 1991–1998 oraz skutki wojny i jej wpływ na praktyki gospodarki leśnej na terytorium Chorwacji, z pominięciem wpływu strategii politycznych na rozwój lasów jako pochłaniaczy.
Poprawka     53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa jest podawany do wiadomości publicznej i podlega konsultacjom publicznym.	Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa jest podawany do wiadomości publicznej, w tym w formie publikacji za pośrednictwem internetu, i podlega konsultacjom publicznym.
Poprawka     54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie wykazują zgodność metod i danych wykorzystywanych do ustalenia poziomu referencyjnego dla lasów w krajowym planie rozliczania oraz tych wykorzystywanych w sprawozdawczości w zakresie zarządzanych gruntów leśnych. Najpóźniej pod koniec okresu od 2021 do 2025 r. lub od 2026 do 2030 r. państwo członkowskie przekazuje Komisji korektę techniczną swojego poziomu referencyjnego, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia spójności.	4.  Państwa członkowskie wykazują zgodność metod i danych wykorzystywanych do ustalenia poziomu referencyjnego dla lasów w krajowym planie rozliczania oraz tych wykorzystywanych w sprawozdawczości w zakresie zarządzanych gruntów leśnych. Jako odnośne dane wykorzystuje się najnowsze zweryfikowane rozliczenia dotyczące użytkowania gruntów i stanu lasów. Najpóźniej pod koniec okresu od 2021 do 2025 r. lub od 2026 do 2030 r. państwo członkowskie przekazuje Komisji korektę techniczną swojego poziomu referencyjnego, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia spójności, oraz zgłasza dodatnie wkłady osiągnięte w wyniku polityki zrównoważonej gospodarki leśnej obowiązującej w czasie ustalania tego poziomu.
Poprawka    55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5.  Komisja dokonuje przeglądu krajowych planów rozliczania dla leśnictwa i korekt technicznych oraz ocenia, w jakim zakresie proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów zostały określone zgodnie z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1. W zakresie, w jakim jest to konieczne w celu zapewnienia zgodności z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1, Komisja może ponownie obliczyć proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów.	5.  Powołany zgodnie z decyzją Komisji (C(2016)3301) zespół ekspertów ds. przeglądów, w którego skład wchodzą przedstawiciele Komisji i państw członkowskich, dokonuje – w konsultacji ze Stałym Komitetem ds. Leśnictwa i grupą dialogu obywatelskiego w dziedzinie gospodarki leśnej i korka – przeglądu krajowych planów rozliczania dla leśnictwa i korekt technicznych oraz ocenia, w jakim zakresie nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów ustalone przez państwa członkowskie zostały określone zgodnie z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu oraz w art. 5 ust. 1. Komisja może ponownie przeliczyć nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów tylko wtedy, gdy nie zachowano zgodności z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu oraz w art. 5 ust. 1. Komisja sporządza sprawozdanie podsumowujące i podaje je do wiadomości publicznej.
Poprawka    56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 5 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Państwa członkowskie dostarczają Komisji wszelkie dane i informacje wymagane do przeprowadzenia przeglądu i oceny, o których mowa w akapicie pierwszym.
Poprawka    57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6.  Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika II w kontekście przeglądu przeprowadzonego zgodnie z ust. 5 w celu aktualizacji poziomów referencyjnych dla lasów danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonych krajowych planów rozliczania dla leśnictwa lub korekt technicznych, a także wszelkich ponownych obliczeń dokonanych w kontekście przeglądu. Do chwili wejścia w życie aktu delegowanego poziomy referencyjne dla lasów danego państwa członkowskiego, wyszczególnione w załączniku II, nadal mają zastosowanie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030.	6.  Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika II w kontekście przeglądu i oceny przeprowadzonych przez zespół ekspertów ds. przeglądu zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu w celu aktualizacji poziomów referencyjnych dla lasów danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonych krajowych planów rozliczania dla leśnictwa lub korekt technicznych, a także wszelkich ponownych obliczeń dokonanych w kontekście przeglądu.
	Do chwili wejścia w życie aktów delegowanych poziomy referencyjne dla lasów danego państwa członkowskiego, wyszczególnione w załączniku II, nadal mają zastosowanie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030.
Poprawka    58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 14 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez aktualizację kategorii pozyskanych produktów drzewnych polegającą na dodaniu produktów, w których występuje efekt pochłaniania dwutlenku węgla, w oparciu o wytyczne IPCC i z zapewnieniem integralności środowiskowej, a także poprzez aktualizację standardowych wartości połowicznego rozpadu określonych w załączniku V w celu dostosowania ich do postępu technicznego.
Poprawka    59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.   Pod koniec okresów od 2021 do 2025 r. i od 2026 do 2030 r. państwa członkowskie mogą wyłączyć ze swoich rozliczeń dotyczących emisji gazów cieplarnianych z gruntów zalesionych i zarządzanych gruntów leśnych wynikające ze zjawisk katastrofalnych, które przekraczają średnie emisje spowodowane zjawiskami katastrofalnymi w latach 2001–2020, z wyjątkiem statystycznych wartości odstających („poziom tła”) obliczonych zgodnie z niniejszym artykułem oraz załącznikiem VI.	1.   Pod koniec okresów od 2021 do 2025 r. i od 2026 do 2030 r. państwa członkowskie mogą wyłączyć ze swoich rozliczeń dotyczących zarządzanych gruntów leśnych emisje gazów cieplarnianych wynikające ze zjawisk katastrofalnych, które przekraczają średnie emisje spowodowane zjawiskami katastrofalnymi w latach 2001–2020, z wyjątkiem statystycznych wartości odstających („poziom tła”) obliczonych zgodnie z niniejszym artykułem oraz załącznikiem VI.
Poprawka     60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a.  Sprawozdanie, o którym mowa w art. 15, zawiera ocenę skutków mechanizmu elastyczności określonego w niniejszym artykule.
Poprawka    61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 12a
	W 2027 i 2032 r. Komisja składa sprawozdanie dotyczące skumulowanego salda emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych gruntów leśnych w Unii w odniesieniu do średnich emisji i pochłaniania w latach 1990–2009. Jeżeli skumulowane saldo ma wartość ujemną, Komisja sporządza wniosek w celu skompensowania i usunięcia odpowiedniej ilości z limitów emisji państw członkowskich na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady .../...1a.
	__________________
	1a   Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady .../... z dnia ... w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu (Dz.U. L ..., z ..., s. ...)
Poprawka    62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, 5, 8, 10 i 13, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [data wejścia w życie].	2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, 5, 8, 9, 10 i 13, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [data wejścia w życie].
Poprawka    63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – akapit -1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	W ciągu sześciu miesięcy od dialogu pomocniczego na mocy UNFCCC w 2018 r. Komisja publikuje komunikat oceniający spójność unijnych aktów prawnych w zakresie klimatu i energii z celami porozumienia paryskiego.
Poprawka    64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu do ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. i jego wkładu w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedstawiać wnioski.	Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu w osiągnięcie ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. oraz w realizację celów porozumienia paryskiego. W stosownych przypadkach sprawozdaniom towarzyszą wnioski ustawodawcze.

• [1]  Dz.U. C 75 z 10.3.2017, s. 103.
• [2]  Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

Kontekst

W grudniu 2015 r. w Paryżu osiągnięto historyczne, prawnie wiążące porozumienie w sprawie klimatu. Porozumienie, obowiązujące 195 państw na świecie, ma na celu ograniczenie globalnego ocieplenia do poziomu znacznie poniżej 2°C i dążenie do ograniczenia wzrostu temperatury do 1,5°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej.

Znaczenie walki ze zmianą klimatu na szczeblu międzynarodowym zostało dodatkowo odzwierciedlone przez nadanie priorytetowego miejsca działaniom związanym ze zmianą klimatu w 17 celach zrównoważonego rozwoju w agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, która oficjalnie weszła w życie w dniu 1 stycznia 2016 r. Te nowe cele, które przez najbliższe piętnaście lat będą powszechnie obowiązywać na świecie, zakładają walkę z ubóstwem i nierównością oraz przeciwdziałanie zmianie klimatu.

W związku z tymi zobowiązaniami międzynarodowymi w październiku 2014 r. Rada Europejska podjęła decyzję w sprawie unijnych celów klimatyczno-energetycznych na okres do 2030 r., które przewidują osiągnięcie redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. o co najmniej 40 % w porównaniu z rokiem 1990. Wyznaczony poziom docelowy stanowi również międzynarodowe zobowiązanie UE w ramach porozumienia paryskiego w sprawie zmiany klimatu. Cel ten ma zostać osiągnięty w wyniku redukcji emisji gazów cieplarnianych w sektorze objętym EU ETS o 43 % poniżej poziomów z 2005 r. oraz emisji w sektorze nieobjętym EU ETS o 30 % poniżej poziomów z 2005 r.

LULUCF

Użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo (LULUCF) to jedna z kategorii w przyjętym przez UNFCCC systemie rozliczania emisji gazów cieplarnianych. Obejmuje rezerwuary węgla w żywej biomasie (nad i pod ziemią), martwą materię organiczną (martwe drewno i odpady) oraz węgiel organiczny w glebie. Emisje powstają w wyniku zmian sposobu użytkowania gruntów (takich jak przekształcanie trwałych użytków zielonych w grunty orne) oraz wylesiania. Pochłanianie to głównie absorbcja CO₂ przez istniejące i nowe lasy. W 2012 r. pochłanianie netto w sektorze LULUCF wyniosło w całej UE około 303 mln ton CO₂e[1], co odpowiada około 9 % emisji z pozostałych sektorów.

Sytuacja obecna

Emisje i pochłanianie gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF są obecnie objęte zobowiązaniami międzynarodowymi wynikającymi z protokołu z Kioto, do 2020 r.

Proponowane rozporządzenie ustaliłoby ramy prawne emisji gazów cieplarnianych i pochłaniania z sektora LULUCF począwszy od 2021 r., obejmując unijne ramy polityki klimatycznej. LULUCF zostałby utrzymany jako odrębny filar, powiązany jednak w pewien sposób z systemem wspólnych wysiłków redukcyjnych (tzw. klauzula elastyczności). Działania właścicieli lasów i rolników na rzecz utrzymania węgla zmagazynowanego w lasach i glebie przyczyniałyby się zatem do wypełnienia zobowiązań UE dotyczących zmiany klimatu.

Wyzwanie stojące przed unijnym rolnictwem i leśnictwem

Według sprawozdawcy związek rolnictwa i leśnictwa ze zmianą klimatu ma charakter wielowymiarowy. Obecnie lasy pokrywają ponad 42 % powierzchni lądowej UE i mają ogromny potencjał łagodzenia zmiany klimatu dzięki wychwytywaniu i magazynowaniu CO₂. Z drugiej strony sektor leśnictwa musi zaspokajać rosnący popyt na drewno, które często wykorzystuje się jako surowiec w biogospodarce. Rolnictwo staje wobec rosnącego popytu na żywność i pasze i ograniczonego potencjału łagodzenia zmiany klimatu. Oba sektory są silnie narażone na skutki zmiany klimatu, gdyż zależą bezpośrednio od warunków klimatycznych takich jak średnie temperatury, opady deszczu oraz ekstremalne zjawiska klimatyczne, a także podlegają zmianom powodowanym przez szkodniki i choroby. W porozumieniu paryskim uznano w szczególności „podstawowy priorytet zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego i wyeliminowania głodu oraz szczególną podatność systemów produkcji żywności na negatywne skutki zmiany klimatu”, a za cel przyjęto „wspieranie rozwoju związanego z niską emisją gazów cieplarnianych w sposób niezagrażający produkcji żywności”. Konieczność zapewnienia spójności między celami w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego i zmiany klimatu zapisano również w konkluzjach z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 23–24 października 2014 r.

Z tej złożonej współzależności wynikają wyzwania, oczekiwania i szanse dla sektora LULUCF, który może odgrywać kluczową rolę w związku ze zmianą klimatu. W sprawozdaniu sprawozdawca stara się uwypuklić te różne elementy.

Pochłanianie wynika ze zdolności roślin i gleby do absorbowania i zatrzymywania gazów cieplarnianych z atmosfery w procesie fotosyntezy. Na przykład lasy w UE pochłaniają corocznie ekwiwalent blisko 10 % łącznych emisji gazów cieplarnianych w UE i gromadzą znaczne zasoby węgla. Ponadto pozyskane produkty drzewne mogą pełnić bardzo pożyteczną rolę zastępczą, gdy są używane jako materiał budowlany (zastępując produkty energochłonne i magazynując węgiel) lub jako biomasa spalana w celu uzyskania energii (zastępując paliwa kopalne, ale powodując emisje gazów cieplarnianych).

Różne rodzaje lasów w Unii Europejskiej odzwierciedlają różnorodność jej stref klimatycznych (lasy borealne, iglaste lasy alpejskie itp.). Ich występowanie zależy głównie od klimatu, gleby, wysokości nad poziomem morza i warunków topograficznych. Co więcej, w przeciwieństwie do wielu obszarów na świecie, na których wylesienie pozostaje poważnym problemem, w UE powierzchnia leśna zwiększa się; w latach 1990–2010 przybyło blisko 11 mln hektarów lasów w efekcie naturalnego rozrastania się oraz działań w zakresie zalesiania, na które korzystnie wpływa zrównoważone zarządzanie lasami. Z socjoekonomicznego punktu widzenia użytkowanie lasów pozwala pozyskać zasoby, w szczególności drewno. Surowiec ten jest wykorzystywany głównie do produkcji energii, na którą przeznaczane jest 42 % jego masy, 24 % trafia do tartaków, 17 % wykorzystuje się w przemyśle papierniczym, zaś 12 % do produkcji płyt drewnianych. Drewno stanowi w UE źródło blisko połowy wykorzystywanej energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych.

Stanowisko sprawozdawcy

Sprawozdawca dostrzega ogromny potencjał sektora pod względem łagodzenia zmiany klimatu. Można to jednak osiągnąć jedynie wtedy, gdy na szczeblu UE istnieć będzie solidny i wiarygodny system rozliczania za okres 2021–2030 i jeśli saldo zerowe i ewentualne jednostki emisji osiągnięte zostaną w porównywalny i rzetelny sposób. Nasze długoterminowe cele klimatyczne zależą również od pochłaniania netto w sektorze LULUCF, lecz nie powinno to prowadzić do obniżenia poziomu ambicji w innych sektorach. Należy też dokonać rozróżnienia między „zielonymi” emisjami CO₂ z sektora LULUCF a emisjami CO₂ pochodzącymi ze spalania paliw kopalnych, i zasadnicze znaczenie w tym zakresie ma zachowanie wysokiej spójności różnych strategii politycznych UE. Ponadto w żadnym wypadku nie należy kwestionować zasady pomocniczości.

Elastyczność

Proponowana elastyczność między rozporządzeniem w sprawie LULUCF a rozporządzeniem w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego to pożyteczny instrument oceny i nagradzania leśnictwa i rolnictwa za działania przyjazne dla klimatu oraz tworzenia dla nich zachęt. Dlatego też sprawozdawca uważa, że nie należy obniżać proponowanego przez Komisję pochłaniania netto w wysokości 280 mln ton.

Zalesianie

Zważywszy na wielką różnorodność lasów w UE pod względem rozrastania się i powierzchni, podejście do zalesiania i gospodarki leśnej jest wyjątkowo zróżnicowane. Należy tworzyć zachęty do zrównoważonego zalesiania, lecz nie należy przeceniać jego potencjału ze względu na znaczny wkład, jaki wnoszą inne kategorie użytkowania gruntów. W związku z tym sprawozdawca popiera ustalony na dwadzieścia lat domyślny okres zalesiania, z możliwością przedłużenia go do trzydziestu lat. Jednak państwa, które chcą skorzystać z tego odstępstwa, powinny mieć obowiązek uzasadnienia takiego wniosku zgodnie, co najmniej, z procedurami i wytycznymi międzynarodowymi. Dalsze przedłużenie tego okresu nie powinno być możliwe, gdyż prowadziłoby to do obniżenia poziomu ambicji UE.

Poziom referencyjny dla lasów

Aby zachować pełną zgodność z zasadą pomocniczości, Komisja nie powinna mieć możliwości samodzielnego ustalania poziomów referencyjnych dla lasów. Sprawozdawca opowiada się za udoskonaleniem zasad z Kioto i proponuje trzystopniową procedurę:

1.  Państwa członkowskie obliczają nowy poziom referencyjny dla lasów, aktualizując dotychczasowe wartości obowiązujące w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto (załącznik II). Kryteria, których należy przestrzegać, ustalono w załączniku IV.

2.  Należy powołać zgodnie z decyzją Komisji (C(2016)3301) zespół ekspertów ds. przeglądów, w którego skład wejdą przedstawiciele Komisji i liczni eksperci krajowi. Za model takiego eksperckiego przeglądu należy przyjąć obecne zasady z Kioto oraz należy umożliwić państwom członkowskim prowadzenie procedury na wzór procedury „ocen wzajemnych”.

3.  Komisja może ponownie przeliczyć nowe poziomy referencyjne dla lasów tylko wtedy, gdy nie są przestrzegane kryteria określone w załączniku IV.

Procedura ta powinna zostać sfinalizowana, łącznie z przyjęciem aktów delegowanych aktualizujących obecne poziomy referencyjne ustalone w Kioto, do końca 2020 r., tj. zanim rozpocznie się pierwszy okres rozliczeniowy na mocy niniejszego rozporządzenia. Po przyjęciu tych aktów państwa członkowskie będą mogły objąć jednostki emisji uzyskane z zarządzanych gruntów leśnych rozwiązaniem w zakresie elastyczności na poziomie 280 mln ton ekwiwalentu CO₂ przyznanych na podstawie rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego.

Ponadto sprawozdawca proponuje skorygowanie okresu referencyjnego i jego zmianę z lat 1990–2009 na 2000–2012. W ten sposób lepiej uwzględniono by fakt, że nie wszystkie państwa członkowskie są w stanie przedstawić wiarygodne dane na temat (inwentaryzacji) stanu lasów za lata 90. XX w. Poza tym dzięki przedłużeniu okresu do 2012 r. uwzględniony zostałby w całości ostatnio zakończony okres rozliczeniowy protokołu z Kioto.

Limit jednostek emisji z tytułu gospodarki leśnej

Sprawozdawca proponuje zmianę limitu jednostek emisji z tytułu gospodarki leśnej z 3,5 % do 7 % emisji państw członkowskich. Ponieważ wniosek Komisji w sprawie LULUCF, zmieniony przez sprawozdawcę, przewiduje solidne i wiarygodne rozliczanie w kategorii zarządzanych gruntów leśnych, nawet podwyższony próg będzie nadal zapewniać integralność środowiskową, a jednocześnie pozwoli państwom członkowskim na większą elastyczność.

• [1]  Ekwiwalent CO₂ (CO₂e) – wielkość emisji gazów cieplarnianych, która wpływa na globalne ocieplenie w skali stu lat w taki sam sposób jak emisja tony dwutlenku węgla (CO₂).

OPINIA Komisji Rozwoju (3.5.2017)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
(COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Florent Marcellesi

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Z punktu widzenia rozwoju ważne jest, by niniejsze rozporządzenie było jak najbardziej ambitne. Docelowy poziom 1,5°C, o którym mowa we wniosku Komisji Europejskiej, opiera się na analizach Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), które pokazują, że regiony najbardziej narażone na skutki zmiany klimatu, takie jak małe rozwijające się państwa wyspiarskie, wybrzeże Azji Południowej oraz często nawiedzane przez susze obszary Afryki, staną w obliczu groźnych skutków, jeżeli wzrost temperatury na świecie będzie wyższy od tego poziomu. Zdaniem IPCC osiągnięcie poziomu 1,5°C oraz ochrona najuboższych regionów świata wymaga wygenerowania „ujemnych emisji” związanych z użytkowaniem gruntów, gdyż wykorzystywanie tych emisji jedynie do celów kompensacji nie wystarczy.

Jeżeli świat musi wygenerować ujemne emisje za pomocą lasów, względy dotyczące równowagi światowej wymagają, aby UE przejęła wiodącą rolę w tym zakresie. Aby szanować prawo biedniejszych krajów do rozwoju, UE powinna przyjąć jak największą odpowiedzialność za ochronę lasów w skali globalnej, mając w szczególności na względzie fakt, że niniejsze rozporządzenie będzie pierwszą światową próbą określenia, w jaki sposób emisje i pochłanianie związane z użytkowaniem gruntów można uwzględnić w ogólnoświatowym mechanizmie kontroli emisji dwutlenku węgla. Niniejsze rozporządzenie ustanowi ważny precedens dla reszty świata i niemal na pewno będzie wykorzystywane jako model w negocjacjach międzynarodowych. Jak zwrócono uwagę we wniosku Komisji Europejskiej, użytkowanie gruntów ma różnorodne cele (np. produkcja żywności), które należy uwzględnić w kontekście ich potencjału jako pochłaniaczy dwutlenku węgla. Jest to nawet bardziej istotne w krajach rozwijających się o dużej liczbie ludności wiejskiej, która utrzymuje się z użytkowania gruntów. Z tego samego powodu w rozporządzeniu należy uwzględnić również międzynarodowe standardy w zakresie praw własności, aby te środki ochrony stanowiły element międzynarodowych przepisów dotyczących zasad rozliczania w odniesieniu do użytkowania gruntów. Standardy te będą nawet ważniejsze w krajach, gdzie prawa zwyczajowe nie są wyraźnie uznawane w przepisach ustawowych i gdzie tubylcze społeczności wiejskie były w przeszłości wysiedlane w związku z projektami w dziedzinie ochrony środowiska. Rozporządzenie powinno ponadto promować odbudowę istniejących krajobrazów zamiast zalesiania nowy obszarów. Ograniczy to do minimum ryzyko, że działania klimatyczne w sektorze LULUCF wykorzystają grunty przeznaczone do tak istotnych celów jak np. produkcja żywności, co znów ma o wiele większe znaczenie w krajach rozwijających się.

W związku z powyższym sprawozdawca proponuje następujące poprawki do wniosku Komisji Europejskiej:

•  Określenie bardziej ambitnych celów klimatycznych za pomocą następujących środków:

-  podwyższenie wewnętrznego celu dla sektora LULUCF;

-  uściślenie zasad rozliczania;

-  zachęcanie do renaturalizacji terenów podmokłych;

-  ustanowienie przepisów dotyczących przeglądu celu rozporządzenia.

•  Tam, gdzie to możliwe, rozporządzenie powinno zachęcać do działań mających na celu rozszerzenie funkcji pochłaniania dwutlenku węgla w ramach obecnego użytkowania gruntów (za pomocą agroekologii lub renaturalizacji uprawianych pól i pastwisk) zamiast do zalesiania nowych obszarów.

•  Działania wdrażające niniejsze rozporządzenie powinny przestrzegać międzynarodowych standardów ochrony praw do ziemi.

•  Działania wdrażające niniejsze rozporządzenie powinny przestrzegać również unijnych norm w zakresie różnorodności biologicznej, co ma istotne implikacje rozwojowe, gdyż miliardy ludzi na naszej planecie są uzależnione od różnorodności biologicznej ekosystemów.

POPRAWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka     1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3)  W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek, aby UE ratyfikowała porozumienie paryskie. Niniejszy wniosek legislacyjny stanowi część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co potwierdzono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10	(3)  W dniu 5 października 2016 r. Unia formalnie ratyfikowała porozumienie paryskie, umożliwiając tym samym jego wejście w życie z dniem 4 listopada 2016 r. Niniejszy wniosek legislacyjny stanowi część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co potwierdzono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10Cele Unii polegające na redukcji emisji gazów cieplarnianych są również zgodne z zobowiązaniem podjętym przez Unię i jej państwa członkowskie, aby do 2030 r. osiągnąć uzgodnione w skali międzynarodowej cele zrównoważonego rozwoju, w szczególności cel nr 13 dotyczący pilnego podjęcia działań dotyczących zmiany klimatu jako wyzwania światowego, obejmujących ograniczanie emisji i tworzenie odporności na zmianę klimatu.
_________________	_________________
10http://www4.unfccc.int/submissions/indc/Submission%20Pages/submissions.aspx	10http://www4.unfccc.int/submissions/indc/Submission%20Pages/submissions.aspx
Poprawka     2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(3a)  Sektor użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF) ma ogromny potencjał, by wnieść wkład w wywiązanie się Unii z międzynarodowych zobowiązań w dziedzinie klimatu. Zarządzanie gruntami powinno być zgodne z potrzebą zachowania spójności polityki i zrównoważonego rozwoju, w szczególności jeśli chodzi o jego wpływ na społeczności lokalne i bezpieczeństwo żywnościowe. W związku z tym polityka Unii w sektorze LULUCF powinna iść w parze ze spójnością polityki na rzecz rozwoju, w szczególności w odniesieniu do wymiaru środowiskowego i wymiaru gospodarczego, tak aby zwiększać synergie i zagwarantować korzystny wpływ wewnętrznej polityki w dziedzinie klimatu na państwa trzecie.
Poprawka    3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej. Aby osiągnąć ten cel, strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów. (4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej, co wymaga, by świat wszedł w okres ujemnych poziomów emisji, w trakcie którego lasy będą odgrywały główną rolę. Aby osiągnąć ten cel, strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów.
Uzasadnienie
Aby utrzymać poziom ocieplenia poniżej 1,5°C oraz – o ile nie nastąpią radykalne zmiany w ścieżkach redukcji emisji wykraczające poza zapowiadane wkłady określane na szczeblu krajowym – aby pozostać poniżej 2°C, konieczne będzie znalezienie sposobów usunięcia dwutlenku węgla z atmosfery, co określa się terminem „ujemne emisje”. Najłatwiejszym sposobem osiągnięcia tego celu w UE jest zwiększenie pochłaniania w sektorze LULUCF. Niniejsze rozporządzenie stanowi zatem dla UE kluczowy filar realizacji jej zobowiązania w ramach porozumienia paryskiego.
Poprawka     4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a)  Aby osiągnąć ujemne emisje wymagane do realizacji celów określonych w porozumieniu paryskim, pochłanianie CO2 z atmosfery za pośrednictwem sektora LULUCF powinno być traktowane jako odrębny filar w unijnej polityce w dziedzinie klimatu.
Poprawka    5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (4b)  Niniejsze rozporządzenie ustanawia ważny globalny precedens, jeżeli chodzi o włączenie emisji i pochłaniania dwutlenku węgla w związku z użytkowaniem gruntów do ustalonych na szczeblu krajowym wkładów w ramach porozumienia paryskiego. Ważne jest zatem przestrzeganie zasad równowagi i trwałego rozwoju oraz spójność z działaniami na rzecz likwidacji ubóstwa, jak również poszanowanie i propagowanie zobowiązań międzynarodowych w zakresie praw człowieka i praw ludności tubylczej, zgodnie z wymogami porozumienia paryskiego.
Uzasadnienie
Niniejsze rozporządzenie stanowi pierwszą na świecie próbę ustanowienia zasad rozliczania dla sektora użytkowania gruntów oraz włączenia ich do wkładów ustalonych na szczeblu krajowym. Prawdopodobnie zostanie ono wykorzystane jako punkt wyjścia dla zasad rozliczania dla sektora użytkowania gruntów także poza UE. Ważne jest zatem uwzględnienie takich zasad jak poszanowanie praw do ziemi, a także traktowanie emisji w ramach użytkowania gruntów jako osobnego filaru, gdyż kwestie te mogą być nawet bardziej istotne w krajach Południa, w których społeczności dotknięte ubóstwem są nawet bardziej narażone na wysiedlenia w związku z projektami dotyczącymi pochłaniaczy dwutlenku węgla.
Poprawka     6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a)  Unia powinna stać się światowym liderem pod względem promocji i eksportu badań naukowych i inwestycji na rzecz zrównoważonych, zaawansowanych i innowacyjnych praktyk, technik i idei w sektorze LULUCF, a także pod względem upowszechniania zielonych technologii, aby obniżać emisje gazów cieplarnianych, a jednocześnie utrzymać produkcję żywności, dając w ten sposób przykład partnerom międzynarodowym, w tym krajom rozwijającym się. W związku z tym należy intensyfikować skuteczną współpracę i partnerstwo z podmiotami sektora prywatnego, zwłaszcza z małymi i średnimi przedsiębiorstwami.
Poprawka     7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20a)  Niniejsze rozporządzenie powinno zostać wdrożone w ramach porozumienia paryskiego, ze szczególnym zwróceniem uwagi na zapewnienie integralności wszystkich ekosystemów oraz ochronę źródeł utrzymania i odporności społeczności mieszkających na obszarach leśnych.
Poprawka     8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20b)  Zmiana klimatu wywiera głęboki wpływ na rozwój społeczności na całym świecie. W ramach porozumienia paryskiego Unia podjęła zobowiązania, na mocy których, podejmując działania dotyczące zmiany klimatu, ma respektować, promować i uwzględniać swoje zobowiązania dotyczące praw człowieka, prawa do zdrowia, praw ludów tubylczych, społeczności lokalnych, migrantów, dzieci, osób niepełnosprawnych oraz osób w trudnej sytuacji. Ponadto ma respektować, promować i uwzględniać swoje zobowiązania dotyczące prawa do rozwoju, a także równość płci, upodmiotowienie kobiet i sprawiedliwość międzypokoleniową.
Poprawka     9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20c)  Należy zapewnić holistyczne podejście do ubytku powierzchni lasów tropikalnych, z uwzględnieniem wszystkich przyczyn wylesiania, a także zadeklarowanego przez Komisję podczas negocjacji UNFCCC celu polegającego na powstrzymaniu globalnej utraty powierzchni terenów zalesionych najpóźniej do roku 2030 oraz zmniejszeniu ubytku powierzchni lasów tropikalnych brutto do roku 2020 co najmniej o 50 % w porównaniu z obecnymi poziomami.
Poprawka     10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 d (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20d)  Unia podjęła zobowiązania dotyczące oenzetowskich celów zrównoważonego rozwoju, z których można wywiązać się jedynie, prowadząc prawidłową gospodarkę leśną oraz z oddaniem angażując się na rzecz zatrzymania i odwrócenia procesu wylesiania i działając na rzecz ponownego zalesiania.
Poprawka     11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 e (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20e)  Niniejsze rozporządzenie, zgodnie z UNFCCC, powinno kierować się podejściem inicjowanym przez kraje, uwzględniającym równość płci, opartym na uczestnictwie i w pełni przejrzystym, z uwzględnieniem szczególnie wrażliwych grup, społeczności i ekosystemów. Ponadto powinno ono opierać się na najlepszej dostępnej wiedzy naukowej oraz, stosownie do okoliczności, na wiedzy tradycyjnej, wiedzy ludów tubylczych i lokalnych systemach wiedzy oraz nimi się kierować, mając na względzie uwzględnienie kwestii przystosowania się w odpowiednich politykach i działaniach społeczno-gospodarczych i środowiskowych.
Poprawka     12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 f (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20f)  Leśnictwo i lasy powinny być zarządzane w sposób odpowiedzialny i powinny wnosić realny wkład w rozwój gospodarczy kraju, oferując opłacalne możliwości ekonomiczne rolnikom, pod warunkiem że nie dochodzi do wylesiania wrażliwych ekosystemów, że plantacje nie powstają na torfowiskach, że są one zarządzane z zastosowaniem nowoczesnych technik agroekologicznych minimalizujących szkodliwe skutki dla środowiska i skutki społeczne oraz że prawo do ziemi, prawa ludności tubylczej, a także prawa człowieka i prawa pracownicze są respektowane,
Poprawka    13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Niniejsze rozporządzenie przyczynia się do realizacji przez Unię zobowiązań i celów określonych w porozumieniu paryskim.
Uzasadnienie
Rozporządzenie w sprawie LULUCF jest jednym z filarów realizacji zobowiązań Unii określonych w porozumieniu paryskim. Unia zobowiązała się do utrzymania światowego wzrostu temperatury na poziomie znacznie poniżej 2°C oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie poniżej 1,5°C. Wypełnienie zobowiązań określonych w porozumieniu paryskim jest kluczowe dla uniknięcia groźnych skutków w regionach najbardziej narażonych na skutki zmiany klimatu, takich jak małe rozwijające się państwa wyspiarskie, regiony leżące na wybrzeżu Azji Południowej oraz często nawiedzane przez susze obszary Afryki,
Poprawka    14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ea)  zarządzane tereny podmokłe: użytkowanie gruntów zgłoszonych jako tereny podmokłe pozostające terenami podmokłymi oraz grunty zabudowane, inne grunty przekształcone w tereny podmokłe oraz tereny podmokłe przekształcone w grunty zabudowane i inne grunty;
Uzasadnienie
Torfowiska i tereny podmokłe stanowią siedliska o dużej wartości przyrodniczej, stanowiące jedne z najważniejszych magazynów dwutlenku węgla w UE i na ziemi. Jednak w przypadku degradacji emitują one ogromne ilości gazów cieplarnianych. W celu zadbania o to, by rozporządzenie zachęcało odpowiednio do utrzymywania i odbudowywania takich magazynów dwutlenku węgla, rozliczanie emisji z terenów podmokłych i torfowisk powinno być obowiązkowe.
Poprawka    15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu dostosowania definicji zawartych w akapicie pierwszym do naukowych prac rozwojowych i rozwoju technicznego, oraz aby zapewnić spójność tych definicji i wszelkich zmian odpowiednich definicji w wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych („wytyczne IPCC”). 2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu dostosowania definicji zawartych w akapicie pierwszym do naukowych prac rozwojowych i rozwoju technicznego, oraz aby zapewnić spójność tych definicji i wszelkich zmian odpowiednich definicji w wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych („wytyczne IPCC”) oraz w suplemencie z 2013 r. do wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych: tereny podmokłe.
Uzasadnienie
Należy wziąć pod uwagę wszystkie najnowsze metody rozliczania emisji z użytkowania gruntów opracowane przez IPCC.
Poprawka    16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Państwa członkowskie dążą do zwiększenia poziomu pochłaniania w latach 2021-2025 oraz 2026-2030. W późniejszych okresach ogólny poziom pochłaniania w każdym państwie członkowskim rozliczany zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wzrasta zgodnie z długoterminowymi celami Unii oraz zobowiązaniami na mocy porozumienia paryskiego.
Uzasadnienie
Aby utrzymać ocieplenie na poziomie niższym niż 1,5°C oraz znacznie poniżej 2°C, będziemy musieli – zdaniem naukowców – wdrożyć środki mające na celu pochłanianie dwutlenku węgla z atmosfery, czyli spowodować tzw. „emisje ujemne”. Aby osiągnąć ujemne emisje, poziom pochłaniania w sektorze LULUCF nie może być jedynie równy poziomowi emisji, lecz musi go przekraczać.
Poprawka     17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z gruntów zalesionych i wylesionych jako całkowite emisje i pochłanianie dla każdego roku w latach 2021–2025 i 2026–2030.	1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje z wylesiania i pochłanianie w wyniku zalesiania gruntów jako całkowite emisje i pochłanianie dla każdego roku w latach 2021–2025 i 2026–2030.
Poprawka    18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV, sekcja B oraz zawiera proponowany nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kontynuację obecnych praktyk gospodarki leśnej i intensywności, co zostało udokumentowane w latach 1990–2009, według rodzaju lasu i według klasy wiekowej w krajowych lasach, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie. Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV, sekcja B oraz zawiera proponowany nowy okres referencyjny dla lasów w oparciu o kontynuację obecnych praktyk gospodarki leśnej i intensywności, co zostało udokumentowane w latach 1990–2009, według rodzaju lasu i według klasy wiekowej w krajowych lasach, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie, a także zapewnia utrzymanie tego samego stosunku biomasy wykorzystywanej do celów energetycznych i do celów związanych z biomasą stałą.
Uzasadnienie
Wykorzystywanie biomasy do celów stałych (produkty długotrwałe) stanowi lepsze wykorzystanie tego zasobu z punktu widzenia ochrony klimatu niż jej bezpośrednie wykorzystanie do celów energetycznych (natychmiastowe utlenianie). Jeżeli intensywność upraw zostanie utrzymana, lecz wzrośnie wykorzystanie drewna do celów energetycznych, uwolnione zostanie więcej dwutlenku węgla, co należy uwzględniać w rozliczeniach w kontekście poziomu referencyjnego.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł	Włączenie emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
Odsyłacze	COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 12.9.2016
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 12.9.2016
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej        Data powołania	Florent Marcellesi 30.11.2016
Rozpatrzenie w komisji	28.2.2017
Data przyjęcia	25.4.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	20 0 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nirj Deva, Doru-Claudian Frunzulică, Enrique Guerrero Salom, Heidi Hautala, György Hölvényi, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Arne Lietz, Linda McAvan, Norbert Neuser, Vincent Peillon, Cristian Dan Preda, Elly Schlein, Eleftherios Synadinos, Eleni Theocharous, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Anna Záborská, Željana Zovko
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Paul Rübig, Judith Sargentini
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Xabier Benito Ziluaga, Dariusz Rosati

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

20	+
ALDE	Paavo Väyrynen
GUE/NGL	Xabier Benito Ziluaga
NI	Eleftherios Synadinos
PPE	György Hölvényi, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Cristian Dan Preda, Dariusz Rosati, Paul Rübig, Bogdan Brunon Wenta, Željana Zovko, Anna Záborská
S&D	Doru-Claudian Frunzulică, Enrique Guerrero Salom, Arne Lietz, Linda McAvan, Norbert Neuser, Vincent Peillon, Elly Schlein
VERTS/ALE	Heidi Hautala, Judith Sargentini

0	-

2	0
ECR	Nirj Deva, Eleni Theocharous

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (1.6.2017)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
(COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Marisa Matias

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Porozumienie paryskie zostało przyjęte w grudniu 2015 r. podczas 21. Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC). Porozumienie, które stanowi globalny przełom, jeśli chodzi o nasilenie zbiorowych wysiłków i przyspieszenie transformacji populacji światowej w społeczność niskoemisyjną i odporną na zmianę klimatu, zastąpi wcześniejsze podejście w ramach protokołu z Kioto z 1997 r. Wprowadza się strategie polityczne określające zobowiązanie UE do ograniczenia do 2030 r. unijnych emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40 % w porównaniu z rokiem 1990. W porozumieniu zawarto długoterminowy cel i stwierdzono, że wkład z sektora użytkowania gruntów i leśnictwa w realizację długoterminowych celów związanych z łagodzeniem zmiany klimatu będzie miał kluczowe znaczenie.

Celem niniejszego wniosku jest ustalenie, w jaki sposób należy włączyć sektor użytkowania gruntów, zmianę użytkowania gruntów i leśnictwo (LULUCF) do unijnych ram polityki klimatycznej, poczynając od roku 2021. Do tej daty protokół z Kioto (który wygasa z końcem 2020 r.) nakłada ograniczenia na UE i na każde z jej państw członkowskich, jako że muszą one dopilnować, aby w sektorze LULUCF nie powstawały dodatkowe emisje. W związku z tym w UE należy dalej rozwijać zarządzanie sektorem LULUCF.

Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji. Uważa, że jest to ambitny wniosek, w którym opowiedziano się za solidniejszym systemem rozliczania emisji z myślą o przyczynieniu się do osiągnięcia do 2030 r. 40 % redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Zaniepokojenie sprawozdawczyni budzi fakt przekazania Komisji na czas nieokreślony uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, 5, 8, 10 i 13. Sprawozdawczyni zalecałaby skrócenie tego okresu do pięciu lat, co odpowiadałoby okresom sprawozdawczym 2021–2025 oraz 2026–2030.

Użytkowanie gruntów i leśnictwo mogą w jedyny w swoim rodzaju sposób przyczynić się do podniesienia skuteczności polityki klimatycznej. Dzieje się tak, ponieważ sektor ten nie tylko emituje gazy cieplarnianie, ale może również pochłaniać CO₂ z atmosfery. Wkład leśnictwa i możliwości, jakie oferuje sektor leśny, mają zasadnicze znaczenie dla wdrożenia gospodarki o obiegu zamkniętym.

W związku z przedmiotowym wnioskiem sprawozdawczyni zajmuje się kluczowymi obszarami w tej dziedzinie, zgodnie z kompetencjami ITRE, w tym:

a)  zwiększeniem finansowania prac badawczo-rozwojowych w zakresie gospodarki leśnej z uwzględnieniem różnorodności geograficznej;

b)  wykorzystaniem unijnych programów kosmicznych, takich jak satelitarny system obserwacji Ziemi Copernicus, które wnoszą cenny wkład w monitorowanie działalności w sektorze LULUCF;

c)  bezpieczeństwem żywnościowym i różnorodnością biologiczną;

d)  porozumieniami międzynarodowymi i zgodnością z nimi prawa UE;

e)  oddziaływaniem na systemy sprawozdawczości państw członkowskich i UE;

f)  elastycznością;

g)  trwałymi drzewnymi i niedrzewnymi produktami leśnymi;

h)  poziomami referencyjnymi dla lasów.

POPRAWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka     1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Umocowanie 1 a (nowe)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	uwzględniając Protokół (nr 1) do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej,
Poprawka     2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Umocowanie 1 b (nowe)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	uwzględniając Protokół (nr 2) do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności,
Poprawka     3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3)  W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek, aby UE ratyfikowała porozumienie paryskie. Niniejszy wniosek legislacyjny stanowi część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co potwierdzono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10	(3)  Porozumienie paryskie, które zostało ratyfikowane przez Radę w dniu 5 października 2016 r. po wydaniu zgody przez Parlament Europejski w dniu 4 października 2016 r., weszło w życie w dniu 4 listopada 2016 r. Niniejszy wniosek legislacyjny stanowi część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co potwierdzono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10
__________________	__________________
10 http://www4.unfccc.int/submissions/indc/Submission%20Pages/submissions.aspx	10 http://www4.unfccc.int/submissions/indc/Submission%20Pages/submissions.aspx
Poprawka     4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej. Aby osiągnąć ten cel, strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów.	(4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej, co, jak zgodnie przyznają naukowcy, wymaga, by na świecie rozpoczął się okres ograniczania emisji i ujemnych emisji. Aby osiągnąć ten cel, konieczne jest, by strony wzmogły wspólne wysiłki na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i ograniczania globalnego ocieplenia. Unia musi nadal dawać przykład i nasilić działania na rzecz klimatu w taki sposób, aby były one zgodne z celem porozumienia paryskiego. Strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów. W porozumieniu paryskim podkreśla się rolę, jaką zrównoważona gospodarka leśna odgrywa w realizacji celu polegającego na równoważeniu emisji i pochłaniania oraz lepszym przystosowaniu się do zmiany klimatu.
Poprawka     5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a)  Niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do transformacji w kierunku gospodarki niskoemisyjnej i do osiągnięcia celów ustanowionych w porozumieniu paryskim, zapewniając przy tym odpowiednią ochronę różnorodności biologicznej i ekosystemów w Unii, w tym za pomocą środków przystosowania się do zmiany klimatu. W tym sensie należy zachować spójność z unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji, decyzją dotyczącą wspólnego wysiłku redukcyjnego, unijnymi strategiami na rzecz różnorodności biologicznej i lasów, dyrektywą ptasią i dyrektywą siedliskową.
Poprawka     6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6)  Sektor LULUCF może przyczynić się do łagodzenia zmiany klimatu na kilka sposobów, w szczególności przez redukcję emisji, a także utrzymanie i powiększanie pochłaniaczy oraz zasobów węgla. Aby zapewnić skuteczność środków służących w szczególności zwiększeniu wychwytywania węgla podstawowe znaczenie ma długoterminowa stabilność i zdolność dostosowawcza rezerwuarów węgla.	(6)  Sektor LULUCF może przyczynić się do łagodzenia zmiany klimatu na kilka sposobów, w szczególności przez redukcję emisji, utrzymanie i powiększanie pochłaniaczy oraz zasobów węgla, jak również przez dostarczanie trwałych biomateriałów, które mogą pełnić rolę tymczasowych magazynów węgla i substytutów węgla. Aby zapewnić skuteczność środków służących w szczególności zwiększeniu wychwytywania węgla podstawowe znaczenie ma długoterminowa stabilność i zdolność dostosowawcza rezerwuarów węgla. W perspektywie długoterminowej zrównoważona strategia gospodarki leśnej ukierunkowana na utrzymanie lub zwiększanie zasobów węgla w ekosystemach leśnych, przy jednoczesnym utrzymaniu stałej rocznej produkcji materiałów pochodzenia leśnego, przyniesie największe trwałe korzyści w zakresie łagodzenia zmiany klimatu.
Poprawka     7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a)  Priorytetowe traktowanie finansowania badań w dziedzinie zmiany klimatu doprowadziłoby do zwiększenia roli sektora LULUCF, jeśli chodzi o łagodzenie zmiany klimatu i przystosowanie się do niej. W szczególności przyspieszenie planowanego na lata 2021–2028 unijnego programu w zakresie badań naukowych i innowacji w sektorze LULUCF przyczyniłoby się, między innymi, do pogłębienia i upowszechnienia wiedzy naukowej i wiedzy społeczności lokalnych na temat wyników tego sektora, do przyspieszenia zrównoważonych innowacji, wspierania przejścia do epoki cyfrowej, modernizacji systemów kształcenia i szkolenia, wzmocnienia odporności sektora LULUCF i monitorowania różnorodności biologicznej i działań człowieka.
Poprawka     8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/WE11 w pierwszym etapie określiła zasady rozliczania mające zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych i ich pochłaniania w odniesieniu do sektora LULUCF i w ten sposób przyczyniła się do rozwoju polityki w kierunku włączenia sektora LULUCF do unijnego zobowiązania dotyczącego redukcji emisji. Niniejsze rozporządzenie powinno opierać się na obowiązujących zasadach rozliczania, aktualizując i poprawiając je w odniesieniu do lat 2021 – 2030. Powinno określić obowiązki państw członkowskich w zakresie wdrożenia tych zasad rozliczania i obowiązku zapewnienia, aby ogólny sektor LULUCF nie generował emisji netto. Nie powinno ono określać obowiązków w zakresie rozliczania lub sprawozdawczości w odniesieniu do podmiotów prywatnych.	(7)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/WE11 w pierwszym etapie określiła zasady rozliczania mające zastosowanie do emisji gazów cieplarnianych i ich pochłaniania w odniesieniu do sektora LULUCF i w ten sposób przyczyniła się do rozwoju polityki w kierunku włączenia sektora LULUCF do unijnego zobowiązania dotyczącego redukcji emisji. Niniejsze rozporządzenie powinno opierać się na obowiązujących zasadach rozliczania, aktualizując i poprawiając je w odniesieniu do lat 2021 – 2030. W żadnych okolicznościach nie powinno określać obowiązków państw członkowskich w zakresie wdrożenia tych zasad rozliczania i obowiązku zapewnienia, aby ogólny sektor LULUCF nie generował emisji netto. Nie powinno ono określać obowiązków w zakresie rozliczania lub sprawozdawczości w odniesieniu do podmiotów prywatnych oraz konieczne jest, aby państwa członkowskie unikały nakładania takich obowiązków podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia.
_________________	_________________
11 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie zasad rozliczania emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem oraz informacji o działaniach związanych z tą działalnością (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 80).	11 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 529/2013/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie zasad rozliczania emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem oraz informacji o działaniach związanych z tą działalnością (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 80).
Uzasadnienie
Jest to pierwszy przypadek uwzględnienia zasad LULUCF w zobowiązanych prawnych w ramach unijnej polityki klimatycznej. Ważne jest upewnienie podmiotów prywatnych, że w wyniku odnośnego wniosku nie odczują skutków administracyjnych. Dlatego istotne jest również, by państwa członkowskie zrobiły wszystko, co w ich mocy, aby uniknąć nakładania dodatkowego obciążenia na podmioty prywatne.
Poprawka     9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8)  Aby ustalić dokładne rozliczanie emisji i pochłaniania zgodnie z wytycznymi Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu („IPCC”) z 2006 r. dotyczącymi krajowych wykazów gazów cieplarnianych (zwane dalej „wytycznymi IPCC”), powinno się zastosować wartości zgłaszane rocznie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 525/2013 w odniesieniu do kategorii użytkowania gruntów i przejścia pomiędzy kategoriami użytkowania gruntów, tym samym upraszczając podejścia stosowane w ramach UNFCCC i protokołu z Kioto. Tereny przekształcone na inną kategorię użytkowania gruntów należy rozpatrywać w kontekście przejścia do tej kategorii dla wartości domyślnej wynoszącej 20 lat przewidzianej w wytycznych IPCC.	(8)  Aby ustalić dokładne rozliczanie emisji i pochłaniania zgodnie z wytycznymi Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu („IPCC”) z 2006 r. dotyczącymi krajowych wykazów gazów cieplarnianych (zwane dalej „wytycznymi IPCC”), powinno się zastosować wartości zgłaszane rocznie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 525/2013 w odniesieniu do kategorii użytkowania gruntów i przejścia pomiędzy kategoriami użytkowania gruntów, tym samym upraszczając podejścia stosowane w ramach UNFCCC i protokołu z Kioto. Tereny przekształcone na inną kategorię użytkowania gruntów należy rozpatrywać w kontekście przejścia do tej kategorii dla wartości domyślnej wynoszącej 20 lat przewidzianej w wytycznych IPCC. Niemniej biorąc pod uwagę zróżnicowane warunki naturalne i ekologiczne panujące w państwach członkowskich, zwłaszcza wynikające z odmiennych warunków geograficznych i klimatycznych, które mają wpływ na faktyczną długość okresów przejścia w odniesieniu do zmian zasobów węgla, należy przyznawać odstępstwa od tej domyślnej wartości, uzasadnione na podstawie wytycznych IPCC.
Poprawka     10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9)  Emisje i pochłanianie związane z gruntami leśnymi zależą od pewnej liczby czynników naturalnych, struktury klas wieku, a także przeszłych i obecnych praktyk w zakresie gospodarowania. Zastosowanie roku referencyjnego nie dawałoby możliwości odzwierciedlenia tych czynników i wynikających z nich cyklicznych skutków dla emisji i pochłaniania, ani ich zmienności z roku na rok. Zamiast tego stosowne zasady rozliczania powinny obejmować stosowanie poziomów referencyjnych w celu wykluczenia skutków cech naturalnych i charakterystycznych dla poszczególnych państw. W przypadku braku międzynarodowego przeglądu na podstawie UNFCCC i protokołu z Kioto powinna zostać ustanowiona procedura przeglądu służąca zapewnieniu przejrzystości i poprawy jakości rozliczania w tej kategorii.	(9)  Emisje i pochłanianie związane z gruntami leśnymi zależą od pewnej liczby czynników naturalnych, struktury klas wieku, a także przeszłych i obecnych praktyk w zakresie gospodarowania, i należy respektować te różnice między poszczególnymi państwami członkowskimi. Zastosowanie roku referencyjnego nie dawałoby możliwości odzwierciedlenia tych czynników i wynikających z nich cyklicznych skutków dla emisji i pochłaniania, ani ich zmienności z roku na rok. Zamiast tego stosowne zasady rozliczania powinny obejmować stosowanie poziomów referencyjnych w celu wykluczenia skutków cech naturalnych i charakterystycznych dla poszczególnych państw. W przypadku braku międzynarodowego przeglądu na podstawie UNFCCC i protokołu z Kioto powinna zostać ustanowiona procedura przeglądu służąca zapewnieniu przejrzystości i poprawy jakości rozliczania w tej kategorii.
Poprawka     11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10)  Gdy Komisja postanawia skorzystać ze wsparcia zespołu ekspertów ds. przeglądów zgodnie z decyzją Komisji (C(2016)3301) w ramach przeglądu krajowych planów rozliczania dotyczących gospodarki leśnej, powinna ona opierać się na dobrych praktykach i doświadczeniu przeglądów eksperckich w ramach UNFCCC, w tym w odniesieniu do udziału ekspertów krajowych i przestrzegania zaleceń, oraz wybrać wystarczającą liczbę ekspertów z państw członkowskich.	(10)  O ile i wówczas, gdy Komisja postanawia skorzystać ze wsparcia zespołu ekspertów ds. przeglądów zgodnie z decyzją Komisji (C(2016)3301) w ramach przeglądu krajowych planów rozliczania dotyczących gospodarki leśnej, powinna ona opierać się na dobrych praktykach i doświadczeniu przeglądów eksperckich w ramach UNFCCC, w tym w odniesieniu do udziału ekspertów krajowych i przestrzegania zaleceń, oraz wybrać wystarczającą liczbę ekspertów z państw członkowskich.
Poprawka     12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11)  Uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne IPCC stanowią, że emisjom ze spalania biomasy może być przypisana wartość zerowa w sektorze energetycznym, pod warunkiem że te emisje zostaną rozliczone w sektorze LULUCF. W UE emisjom ze spalania biomasy przypisywana jest wartość zerowa zgodnie z art. 38 rozporządzenia (UE) nr 601/2012 oraz z przepisami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, a tym samym spójność z wytycznymi IPCC będzie zapewniona tylko, jeżeli emisje te zostałyby dokładnie objęte niniejszym rozporządzeniem.	(11)  Uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne IPCC stanowią, że emisjom ze spalania biomasy może być przypisana wartość zerowa w sektorze energetycznym, pod warunkiem że te emisje zostaną rozliczone w sektorze LULUCF. W ramach UE emisjom ze spalania biomasy przypisywana jest wartość zerowa zgodnie z art. 38 rozporządzenia (UE) nr 601/2012 oraz z przepisami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, a tym samym spójność z wytycznymi IPCC będzie zapewniona tylko, jeżeli emisje te zostałyby dokładnie objęte niniejszym rozporządzeniem. Zasady rozliczania określone w niniejszym rozporządzeniu nie powinny utrudniać wykorzystania zrównoważonej biomasy w sektorze energetycznym przez generowanie emisji w sektorze LULUCF.
Poprawka     13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12)  Większe zrównoważone wykorzystanie pozyskanych produktów drzewnych może znacznie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych do atmosfery i zwiększyć poziom ich pochłaniania z atmosfery. Zasady rozliczania powinny zapewniać prawidłowe uwzględnienie w rozliczaniu przez państwa członkowskie zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych, wtedy gdy mają one miejsce, w celu zachęcenia do intensywniejszego stosowania pozyskanych produktów drzewnych o długim cyklu życia. Komisja powinna opracować wytyczne w odniesieniu do kwestii metodologicznych dotyczących rozliczania w zakresie pozyskanych produktów drzewnych.	(12)  Większe zrównoważone wykorzystanie pozyskanych produktów drzewnych może znacznie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych do atmosfery i zwiększyć poziom ich pochłaniania z atmosfery. Zasady rozliczania powinny zapewniać prawidłowe uwzględnienie w rozliczaniu przez państwa członkowskie zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych, wtedy gdy mają one miejsce, w celu zachęcenia do intensywniejszego stosowania pozyskanych produktów drzewnych o długim cyklu życia. W celu dalszego promowania i uwzględniania pozytywnego efektu substytucyjnego Komisja powinna w drodze aktu delegowanego ująć w obliczeniach związanych z pozyskanymi produktami drzewnymi większą liczbę produktów. Komisja powinna opracować wytyczne w odniesieniu do kwestii metodologicznych dotyczących rozliczania w zakresie pozyskanych produktów drzewnych.
Poprawka     14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13)  Zjawiska katastrofalne, takie jak pożary lasów, plagi owadów, choroby roślin, ekstremalne zjawiska pogodowe i zakłócenia geologiczne będące poza kontrolą państwa członkowskiego i pozostające poza jego znaczącym wpływem, mogą prowadzić do tymczasowych emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF lub do odwrócenia wcześniejszych tendencji zachodzących w pochłanianiu. Jako że odwrócenie może być również skutkiem decyzji związanych z gospodarowaniem, takich jak decyzje o pozyskaniu drewna lub sadzeniu drzew, w niniejszym rozporządzeniu należy zapewnić, aby odwrócenie pochłaniania wynikające z działalności człowieka było zawsze prawidłowo odzwierciedlane w rozliczaniu sektora LULUCF. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać państwom członkowskim ograniczoną możliwość wyłączenia emisji wynikających ze zjawisk katastrofalnych będących poza ich kontrolą z rozliczania sektora LULUCF. Jednakże sposób wykorzystania tych przepisów przez państwa członkowskie nie powinien prowadzić do nieuzasadnionego zaniżonego rozliczania.	(13)  Zjawiska katastrofalne, takie jak pożary lasów, plagi owadów, choroby roślin, ekstremalne zjawiska pogodowe i zakłócenia geologiczne będące poza kontrolą państwa członkowskiego i pozostające poza jego znaczącym wpływem, mogą prowadzić do tymczasowych emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF lub do odwrócenia wcześniejszych tendencji zachodzących w pochłanianiu. Biorąc pod uwagę, że odwrócenie może być również skutkiem decyzji związanych z gospodarowaniem, takich jak decyzje o pozyskaniu drewna lub sadzeniu drzew, w niniejszym rozporządzeniu należy zapewnić, aby odwrócenie pochłaniania wynikające z działalności człowieka było zawsze prawidłowo odzwierciedlane w rozliczaniu sektora LULUCF. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać państwom członkowskim ograniczoną możliwość wyłączenia emisji wynikających ze zjawisk katastrofalnych będących poza ich kontrolą z rozliczania sektora LULUCF. Jednakże sposób wykorzystania tych przepisów przez państwa członkowskie nie powinien prowadzić do nieuzasadnionego zaniżonego rozliczania ani nie powinien zniechęcać państw członkowskich do podejmowania środków zapobiegawczych, takich jak inwestycje prowadzone w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zjawisk katastrofalnych.
Poprawka     15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15)  W celu zapewnienia skutecznej, przejrzystej i racjonalnej pod względem kosztów sprawozdawczości i weryfikacji emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz innych informacji koniecznych do oceny przestrzegania zobowiązań państw członkowskich, wymogi dotyczące sprawozdawczości powinny zostać włączone do rozporządzenia (UE) nr 525/2013 w drodze niniejszego rozporządzenia, a kontrole zgodności na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny uwzględniać te sprawozdania. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 525/2013. Przepisy te mogą ponadto zostać uproszczone w celu uwzględnienia wszelkich istotnych zmian w odniesieniu do zintegrowanego zarządzania unią energetyczną, dla którego w programie prac Komisji przewiduje się wniosek przed końcem 2016 r.	(15)  W celu zapewnienia i zabezpieczenia skutecznej, przejrzystej i racjonalnej pod względem kosztów sprawozdawczości i weryfikacji emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz innych informacji koniecznych do oceny przestrzegania zobowiązań państw członkowskich, wymogi dotyczące sprawozdawczości powinny zostać włączone do rozporządzenia (UE) nr 525/2013 w drodze niniejszego rozporządzenia, a kontrole zgodności na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny uwzględniać te sprawozdania. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 525/2013. Przepisy te mogą ponadto zostać uproszczone w celu uwzględnienia wszelkich istotnych zmian w odniesieniu do zintegrowanego zarządzania unią energetyczną, dla którego w programie prac Komisji przewiduje się wniosek przed końcem 2016 r.
Poprawka     16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(15a)  Unia i jej państwa członkowskie zobowiązane są na mocy UNFCCC do opracowania z zastosowaniem porównywalnych metod uzgodnionych przez Konferencję Stron, do regularnego aktualizowania, publikowania i zgłaszania Konferencji Stron krajowych wykazów statystycznych odnoszących się do antropogenicznych emisji wszystkich gazów cieplarnianych według ich źródeł oraz usuwania przez pochłaniacze. Wykazy gazów cieplarnianych mają zasadnicze znaczenie dla monitorowania realizacji wymiaru niskoemisyjności i oceny przestrzegania prawodawstwa w dziedzinie klimatu. Obowiązki państw członkowskich w zakresie opracowania krajowych wykazów oraz zarządzania nimi określa rozporządzenie (w sprawie zarządzania unią energetyczną, COM(2016) 759).
Poprawka     17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16)  Europejska Agencja Środowiska powinna wspomagać Komisję w stosownych przypadkach zgodnie ze swym rocznym programem pracy, w odniesieniu do systemu składania rocznych sprawozdań dotyczących emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych, oceny informacji dotyczących strategii i środków politycznych oraz prognoz krajowych, oceny planowanych dodatkowych strategii politycznych i środków, oraz kontroli zgodności przeprowadzanych przez Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia.	(16)  Europejska Agencja Środowiska (EEA) powinna wspomagać Komisję w stosownych przypadkach zgodnie ze swym rocznym programem pracy, w odniesieniu do systemu składania rocznych sprawozdań dotyczących emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych, oceny informacji dotyczących strategii i środków politycznych oraz prognoz krajowych, oceny planowanych dodatkowych strategii politycznych i środków, oraz kontroli zgodności przeprowadzanych przez Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka     18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17)  W celu ułatwienia gromadzenia danych i poprawy metodologii użytkowanie gruntów powinno być ewidencjonowane i zgłaszane za pomocą geograficznego oznaczania każdego obszaru gruntowego, odpowiadającego systemom gromadzenia danych na szczeblu krajowym i unijnym. Należy jak najlepiej wykorzystać istniejące programy i badania Unii i państw członkowskich, w tym badanie pokrycia użytkowania gruntów LUCAS i unijny program obserwacji i monitorowania Ziemi Copernicus na potrzeby gromadzenia danych. Zarządzanie danymi, w tym udostępnianie danych przestrzennych na potrzeby sprawozdawczości, ponownego użycia i rozprzestrzeniania powinno być zgodne z dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej.	(17)  W celu ułatwienia gromadzenia danych i poprawy metodologii użytkowanie gruntów powinno być wyraźnie ewidencjonowane i zgłaszane za pomocą geograficznego oznaczania każdego obszaru gruntowego, odpowiadającego systemom gromadzenia danych na szczeblu krajowym i unijnym. Należy jak najlepiej wykorzystać istniejące programy i badania Unii i państw członkowskich, w tym badanie terenowe użytkowania gruntów i pokrycia terenu LUCAS, unijny program obserwacji i monitorowania Ziemi Copernicus, w szczególności za pomocą satelity Sentinel-2, na potrzeby gromadzenia danych oraz europejskie systemy nawigacji satelitarnej Galileo i EGNOS, które mogą być pomocne w monitorowaniu użytkowania gruntów. Zarządzanie danymi, w tym udostępnianie danych przestrzennych na potrzeby sprawozdawczości, ponownego użycia i rozprzestrzeniania powinno być zgodne z dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej.
Poprawka     19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18)  Aby zapewnić właściwe rozliczanie transakcji na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym wykorzystywanie elastyczności i śledzenia zgodności, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do technicznego dostosowania definicji, wartości, wykazów gazów cieplarnianych oraz rezerwuarów węgla, aktualizacji poziomów referencyjnych, rozliczania transakcji oraz zmian metod i wymogów informacyjnych. Środki te uwzględniają przepisy rozporządzenia Komisji nr 389/2013 ustanawiającego rejestr Unii. Niezbędne przepisy powinny zostać zawarte w jednolitym instrumencie prawnym łączącym przepisy dotyczące rozliczania zgodnie z dyrektywą nr 2003/87/WE, rozporządzeniem (UE) nr 525/2013, rozporządzeniem [] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej oraz niniejszym rozporządzeniem. Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów, zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.	(18)  Aby zapewnić właściwe rozliczanie transakcji na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym wykorzystywanie elastyczności i śledzenia zgodności, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do technicznego dostosowania definicji, wartości, wykazów gazów cieplarnianych oraz rezerwuarów węgla, aktualizacji poziomów referencyjnych, rozliczania transakcji oraz zmian metod i wymogów informacyjnych. Środki te uwzględniają przepisy rozporządzenia Komisji nr 389/2013 ustanawiającego rejestr Unii. Niezbędne przepisy powinny zostać zawarte w jednolitym instrumencie prawnym łączącym przepisy dotyczące rozliczania zgodnie z dyrektywą nr 2003/87/WE, rozporządzeniem (UE) nr 525/2013, rozporządzeniem [] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej oraz niniejszym rozporządzeniem. Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów, zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
Poprawka     20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Ostatecznym celem niniejszego rozporządzenia jest przyczynienie się do wypełnienia globalnego zobowiązania polegającego na utrzymaniu wzrostu temperatury poniżej 2 stopni w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej i dążenie do ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5 stopnia.
Poprawka     21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea)  zarządzane tereny podmokłe: użytkowanie gruntów zgłoszonych jako tereny podmokłe pozostające terenami podmokłymi oraz grunty zabudowane, inne grunty przekształcone w tereny podmokłe oraz tereny podmokłe przekształcone w grunty zabudowane i inne grunty;
Poprawka     22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Zgodnie z art. 4 państwo członkowskie może podjąć decyzję o włączeniu w zakres swoich zobowiązań zarządzanych terenów podmokłych, zdefiniowanych jako użytkowanie gruntów zgłoszonych jako tereny podmokłe pozostające terenami podmokłymi oraz jako grunty zabudowane, inne grunty przekształcone w tereny podmokłe i tereny podmokłe przekształcone w grunty zabudowane i inne grunty. W przypadku gdy państwo członkowskie wybiera takie rozwiązanie, rozlicza ono emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.	2.  Państwa członkowskie, w których nie ma specjalnej kategorii księgowej zarządzanych terenów podmokłych w dniu [data wejścia w życie], mogą skorzystać z okresu przejściowego, który wynosi pięć lat od dnia [data wejścia w życie], do gromadzenia wiarygodnych i przejrzystych danych dotyczących zarządzanych terenów podmokłych i wprowadzenia systemu sprawozdawczości zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Adekwatność danych i systemu sprawozdawczości ocenia się w ramach kontroli zgodności, o której mowa w art. 12.
Poprawka     23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a.  Rozliczając grunty zalesione, grunty wylesione i zarządzane grunty leśne, państwa członkowskie uwzględniają kategorię rozliczeniową związaną z pozyskanymi produktami drzewnymi, zgodnie z art. 9.
Poprawka     24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu dostosowania definicji zawartych w akapicie pierwszym do naukowych prac rozwojowych i rozwoju technicznego, oraz aby zapewnić spójność tych definicji i wszelkich zmian odpowiednich definicji w wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych („wytyczne IPCC”).	2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu dostosowania definicji zawartych w akapicie pierwszym do naukowych prac rozwojowych i rozwoju technicznego, oraz aby zapewnić spójność tych definicji i wszelkich zmian odpowiednich definicji w wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych i we wszystkich istotnych uzupełniających wytycznych IPCC („wytyczne IPCC”).
Poprawka     25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W okresie od 2021 r. do 2025 r. oraz od 2026 r. do 2030 r., z uwzględnieniem mechanizmów elastyczności przewidzianych w art. 11, każde państwo członkowskie zapewnia, aby emisje nie przewyższały pochłaniania, co oblicza się jako sumę emisji i pochłaniania ogółem na ich terytorium w łączonych kategoriach rozliczania gruntów, o których mowa w art. 2, rozliczonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.	W okresie od 2021 r. do 2025 r. oraz od 2026 r. do 2030 r., państwa członkowskie jako standard minimalny zapewniają, aby emisje nie przewyższały pochłaniania, co oblicza się jako sumę emisji i pochłaniania ogółem na ich terytorium w łączonych kategoriach rozliczania gruntów, o których mowa w art. 2, rozliczonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Poprawka     26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	W celu wypełnienia długoterminowych zobowiązań Unii wynikających z porozumienia paryskiego państwa członkowskie przedstawiają Komisji plan działania zgodny z procedurą określoną w rozporządzeniu [w sprawie zarządzania unią energetyczną, COM(2016) 759)], ustalający długoterminowe cele służące zwiększeniu pochłaniania, zasobów węgla i zrównoważonych praktyk gospodarki leśnej.
Poprawka     27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a.  Przygotowując rozliczenia krajowe, państwa członkowskie zapewniają, aby działania związane z użytkowaniem gruntów były spójne ze strategiami Unii na rzecz różnorodności biologicznej i lasów.
Poprawka     28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W drodze odstępstwa od wymogu stosowania domyślnych wartości ustanowionych w art. 5 ust. 3 państwo członkowskie może dokonać przeniesienia gruntów uprawnych, użytków zielonych, terenów podmokłych, gruntów zabudowanych i innych gruntów z kategorii takich gruntów przekształconych na grunty leśne do kategorii gruntów leśnych pozostających gruntami leśnymi po upływie 30 lat od dnia przejścia.	2.  W drodze odstępstwa od wymogu stosowania domyślnych wartości ustanowionych w art. 5 ust. 3 państwo członkowskie może dokonać przeniesienia gruntów uprawnych, użytków zielonych, terenów podmokłych, gruntów zabudowanych i innych gruntów z kategorii takich gruntów przekształconych na grunty leśne do kategorii gruntów leśnych pozostających gruntami leśnymi po upływie 30 lat od dnia przejścia. Każda decyzja o udzieleniu odstępstwa opiera się na wytycznych IPCC i jest zatwierdzana przez zespół ds. przeglądów ustanowiony na mocy art. 8 ust. 5.
Poprawka     29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie, które zdecydowały się włączyć zarządzane tereny podmokłe w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych w okresie bazowym 2005–2007.	4.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez pięć średniego rocznego poziomu emisji i pochłaniania państw członkowskich, pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych w okresie bazowym 2005–2007.
Poprawka     30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie ustalają nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kryteria określone w załączniku IV, sekcja A. Państwa członkowskie przedkładają Komisji krajowy plan rozliczania dla leśnictwa, w tym nowy poziom referencyjny dla lasów, do dnia 31 grudnia 2018 r. na lata 2021–2025 i do dnia 30 czerwca 2023 r. na lata 2026–2030.	Państwa członkowskie ustalają nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kryteria określone w załączniku IV, sekcja A. Państwa członkowskie przedkładają Komisji krajowy plan rozliczania dla leśnictwa, w tym nowy poziom referencyjny dla lasów, do dnia 31 grudnia 2018 r. na lata 2021–2025 i do dnia 30 czerwca 2023 r. na lata 2026–2030. Na wniosek państw członkowskich Komisja udziela wskazówek i pomocy technicznej.
Poprawka     31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV, sekcja B oraz zawiera proponowany nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kontynuację obecnych praktyk gospodarki leśnej i intensywności, co zostało udokumentowane w latach 1990–2009, według rodzaju lasu i według klasy wiekowej w krajowych lasach, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie.	Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV, sekcja B oraz zawiera proponowany nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o bieżące praktyki gospodarki leśnej, co zostało udokumentowane do roku 2017 dla okresu 2021–2025 i do roku 2022 dla okresu 2026–2030, według rodzaju lasu i według klasy wiekowej w krajowych lasach, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie.
Poprawka     32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa jest podawany do wiadomości publicznej i podlega konsultacjom publicznym.	Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa jest podawany do wiadomości publicznej, w tym w formie publikacji internetowej, i podlega konsultacjom publicznym.
Poprawka     33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie wykazują zgodność metod i danych wykorzystywanych do ustalenia poziomu referencyjnego dla lasów w krajowym planie rozliczania oraz tych wykorzystywanych w sprawozdawczości w zakresie zarządzanych gruntów leśnych. Najpóźniej pod koniec okresu od 2021 do 2025 r. lub od 2026 do 2030 r. państwo członkowskie przekazuje Komisji korektę techniczną swojego poziomu referencyjnego, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia spójności.	4.  Państwa członkowskie wykazują zgodność metod i danych wykorzystywanych do ustalenia poziomu referencyjnego dla lasów w krajowym planie rozliczania oraz tych wykorzystywanych w sprawozdawczości w zakresie zarządzanych gruntów leśnych. Jako odnośne dane wykorzystuje się najnowsze zweryfikowane rozliczenia dotyczące użytkowania gruntów i stanu lasów. Najpóźniej pod koniec okresu od 2021 do 2025 r. lub od 2026 do 2030 r. państwo członkowskie przekazuje Komisji korektę techniczną swojego poziomu referencyjnego, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia spójności, oraz zgłasza dodatnie wkłady osiągnięte w wyniku polityki zrównoważonej gospodarki leśnej obowiązującej w czasie ustalania tego poziomu.
Poprawka     34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5.  Komisja dokonuje przeglądu krajowych planów rozliczania dla leśnictwa i korekt technicznych oraz ocenia, w jakim zakresie proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów zostały określone zgodnie z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1. W zakresie, w jakim jest to konieczne w celu zapewnienia zgodności z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1, Komisja może ponownie obliczyć proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów.	5.  Zespól ds. przeglądów składający się z wybranych ekspertów Komisji i państw członkowskich dokonuje przeglądu krajowych planów rozliczania dla leśnictwa i korekt technicznych oraz ocenia, w jakim zakresie proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów zostały określone zgodnie z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1. Państwa członkowskie dostarczają zespołowi ds. przeglądów wszelkie dane i informacje wymagane do przeprowadzenia przeglądu i oceny. W zakresie, w jakim jest to konieczne w celu zapewnienia zgodności z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1, dane państwo członkowskie ponownie oblicza proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów. W celu zwiększenia przejrzystości Komisja sporządza sprawozdanie podsumowujące zawierające zalecenia i podaje je do publicznej wiadomości, w tym w drodze publikacji za pośrednictwem internetu.
Poprawka     35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6.  Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika II w kontekście przeglądu przeprowadzonego zgodnie z ust. 5 w celu aktualizacji poziomów referencyjnych dla lasów danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonych krajowych planów rozliczania dla leśnictwa lub korekt technicznych, a także wszelkich ponownych obliczeń dokonanych w kontekście przeglądu. Do chwili wejścia w życie aktu delegowanego poziomy referencyjne dla lasów danego państwa członkowskiego, wyszczególnione w załączniku II, nadal mają zastosowanie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030.	6.  Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika II w kontekście przeglądu przeprowadzonego zgodnie z ust. 5 w celu aktualizacji poziomów referencyjnych dla lasów danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonych krajowych planów rozliczania dla leśnictwa lub korekt technicznych, a także wszelkich ponownych obliczeń dokonanych w kontekście przeglądu. Pierwszy z tych aktów delegowanych, którego podstawą są dane przekazane przez państwa członkowskie zgodnie z ust. 3, przyjmuje się nie później niż dnia 31 grudnia 2019 r. Do chwili wejścia w życie aktu delegowanego poziomy referencyjne dla lasów danego państwa członkowskiego, wyszczególnione w załączniku II, nadal mają zastosowanie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030.
Poprawka     36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – akapit 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W rozliczeniach zgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 8 ust. 1 dotyczących pozyskanych produktów drzewnych państwa członkowskie wykazują emisje i pochłanianie wynikające ze zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych objętych następującymi kategoriami, stosując funkcję rozpadu pierwszego stopnia, metody i standardowe wartości czasu połowicznego rozpadu określone w załączniku V:	Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie wynikające ze zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych objętych następującymi kategoriami, stosując funkcję rozpadu pierwszego stopnia, metody i standardowe wartości czasu połowicznego rozpadu określone w załączniku V:
Poprawka     37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Do dnia 31 grudnia 2019 r. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 14 w celu poszerzenia kategorii w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych o dodatkowe produkty przynoszące pozytywny efekt substytucyjny, z uwzględnieniem wkładu państw członkowskich dotyczącego charakterystycznych dla danego państwa podkategorii. Aktualizacji tej dokonuje się na podstawie wytycznych IPCC i zapewnia ona integralność środowiskową rozliczania sektora LULUCF w Unii.
Poprawka     38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a.  Sprawozdanie, o którym mowa w art. 15, zawiera ocenę skutków mechanizmu elastyczności określonego w niniejszym artykule.
Poprawka     39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Komisja przeprowadza kompleksowy przegląd sprawozdań dotyczących zgodności w celu oceny zgodności z art. 4.	2.  Komisja przeprowadza kompleksowy przegląd sprawozdań dotyczących zgodności w celu oceny zgodności z art. 4 i przedstawia uzasadnienie wszelkich różnic.
Poprawka     40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Komisja rejestruje ilości emisji i pochłaniania w odniesieniu do każdej kategorii rozliczania gruntów w każdym państwie członkowskim i zapewnia dokładne rozliczanie przy wykonywaniu mechanizmów elastyczności zgodnie z art. 11 rejestru Unii ustanowionego na podstawie art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. Centralny administrator przeprowadza zautomatyzowaną kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje w celu zapewnienia, aby nie było żadnych nieprawidłowości. Informacje te są publicznie dostępne.	1.  Komisja rejestruje ilości emisji i pochłaniania w odniesieniu do każdej kategorii rozliczania gruntów w każdym państwie członkowskim i zapewnia dokładne rozliczanie przy wykonywaniu mechanizmów elastyczności zgodnie z art. 11 rejestru Unii ustanowionego na podstawie art. 10 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. Centralny administrator przeprowadza zautomatyzowaną, wyczerpującą kontrolę każdej transakcji zawartej na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, wstrzymuje transakcje w celu zapewnienia, aby nie było żadnych nieprawidłowości. Uwagi przekazywane są zainteresowanemu państwu członkowskiemu, które ma prawo udzielić odpowiedzi. Wniosek państwa członkowskiego o dokonanie korekty składany jest w rozsądnym terminie. Komisja dokumentuje przebieg tych wydarzeń oraz podaje te informacje do publicznej wiadomości za pośrednictwem internetu.
Poprawka     41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, 5, 8, 10 i 13, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [data wejścia w życie].	2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, 5, 8, 9, 10 i 13, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [data wejścia w życie].
Poprawka     42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.	4.  Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. i wypracowuje z nimi wspólne stanowisko.
Poprawka     43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu do ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. i jego wkładu w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedstawiać wnioski.	W ciągu sześciu miesięcy od dialogu pomocniczego zorganizowanego na mocy UNFCCC w latach 2018 i 2024, a następnie co pięć lat, Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu do ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. i jego wkładu w realizację długoterminowych celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedstawiać wnioski służące aktualizacji niniejszego rozporządzenia i jego celów zgodnie ze zmianami wynikającymi z dialogu pomocniczego przeprowadzonego w ramach UNFCCC oraz najnowszymi ustaleniami naukowymi.
Poprawka     44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – ustęp 1 – litera a a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	aa)  poziomy referencyjne przyczyniają się do utrzymania lub zwiększania zasobów węgla w ekosystemach leśnych, przy jednoczesnym utrzymaniu zrównoważonej rocznej produkcji drewna, włókien i energii z wykorzystaniem lasów;
Poprawka     45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – ustęp 1 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c)  poziomy referencyjne powinny zapewnić solidne i wiarygodne rozliczenie, aby zagwarantować, że emisje i pochłanianie wynikające ze stosowania biomasy zostały odpowiednio uwzględnione;	c)  poziomy referencyjne powinny zapewnić solidne i wiarygodne rozliczenie zarządzanych gruntów leśnych, aby zagwarantować, że emisje i pochłanianie wynikające ze stosowania biomasy zostały odpowiednio uwzględnione;
Poprawka     46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – ustęp 1 – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d)  poziomy referencyjne uwzględniają rezerwuar węgla, jaki stanowią pozyskane produkty drzewne, pozwalając na porównanie między założeniem ich natychmiastowego utleniania a zastosowaniem funkcji rozpadu pierwszego stopnia i wartości czasu połowicznego rozpadu;	skreśla się
Poprawka     47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – ustęp 1 – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e)  poziomy referencyjne powinny uwzględniać cel, jakim jest przyczynianie się do ochrony różnorodności biologicznej i zrównoważone wykorzystywanie zasobów naturalnych, jak określono w strategii leśnej UE, politykach leśnych państw członkowskich i unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej;	e)  poziomy referencyjne powinny uwzględniać cel, jakim jest przyczynianie się do ochrony różnorodności biologicznej i zrównoważone wykorzystywanie zasobów naturalnych, jak określono w strategii leśnej UE, programach i politykach leśnych państw członkowskich, unijnej strategii na rzecz różnorodności biologicznej i unijnej strategii dotyczącej biogospodarki;
Poprawka     48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – ustęp 1 – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ga)  poziomy referencyjne zawierają potwierdzenie, że przy ich tworzeniu nie uwzględniono bezpośrednio założeń lub szacunków poczynionych na podstawie polityk lub założeń państwa członkowskiego lub Unii bądź założeń lub szacunków poczynionych na podstawie zakładanych przyszłych zmian w polityce państwa członkowskiego lub Unii.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł	Włączenie emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
Odsyłacze	COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 12.9.2016
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 12.9.2016
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej        Data powołania	Marisa Matias 5.10.2016
Rozpatrzenie w komisji	28.11.2016	22.3.2017
Data przyjęcia	30.5.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	44 13 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Bendt Bendtsen, Xabier Benito Ziluaga, José Blanco López, Reinhard Bütikofer, Jerzy Buzek, Angelo Ciocca, Edward Czesak, Jakop Dalunde, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Ashley Fox, Adam Gierek, Theresa Griffin, Hans-Olaf Henkel, Kaja Kallas, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Jaromír Kohlíček, Peter Kouroumbashev, Miapetra Kumpula-Natri, Janusz Lewandowski, Paloma López Bermejo, Edouard Martin, Angelika Mlinar, Nadine Morano, Dan Nica, Angelika Niebler, Morten Helveg Petersen, Miroslav Poche, Michel Reimon, Herbert Reul, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Algirdas Saudargas, Jean-Luc Schaffhauser, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Vladimir Urutchev, Kathleen Van Brempt, Henna Virkkunen, Lieve Wierinck, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Soledad Cabezón Ruiz, Jude Kirton-Darling, Constanze Krehl, Barbara Kudrycka, Olle Ludvigsson, Florent Marcellesi, Marian-Jean Marinescu, Marisa Matias, Markus Pieper, Anne Sander, Pavel Telička, Anneleen Van Bossuyt
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Fabio Massimo Castaldo, Nicola Danti, Gabriele Preuß

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

44	+
ALDE	Kaja Kallas, Angelika Mlinar, Morten Helveg Petersen, Pavel Telicka, Lieve Wierinck
ECR	Edward Czesak, Ashley Fox, Hans-Olaf Henkel, Evžen Tošenovský, Anneleen van Bossuyt
PPE	Bendt Bendtsen, Jerzy Buzek, Christian Ehler, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Barbara Kudrycka, Janusz Lewandowski, Marian-Jean Marinescu, Nadine Morano, Angelika Niebler, Markus Pieper, Herbert Reul, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Anne Sander, Algirdas Saudargas, Vladimir Urutchev, Henna Virkkunen, Anna Záborská, Pilar del Castillo Vera
S&D	José Blanco López, Soledad Cabezón Ruiz, Adam Gierek, Theresa Griffin, Jude Kirton-Darling, Peter Kouroumbashev, Constanze Krehl, Miapetra Kumpula-Natri, Olle Ludvigsson, Edouard Martin, Dan Nica, Miroslav Poche, Gabriele Preuβ, Flavio Zanonato

13	-
EFDD	Fabio Massimo Castaldo
ENF	Angelo Ciocca, Jean-Luc Schaffhauser
GUE/NGL	Xabier Benito Ziluaga, Jaromír Kohlícek, Paloma López Bermejo, Marisa Matias
S&D	Carlos Zorrinho
Verts/ALE	Reinhard Bütikofer, Jakop Dalunde, Florent Marcellesi, Michel Reimon, Claude Turmes

1	0
S&D	Kathleen Van Brempt

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (1.6.2017)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
(COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Elisabeth Köstinger

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W celu pomyślnego przejścia na gospodarkę niskoemisyjną potrzebne są stabilne ramy polityczne w obszarze klimatu. Aby rozpocząć proces dekarbonizacji, a także doprowadzić do jego trwałego wdrożenia, wszystkie sektory muszą wnieść odpowiedni wkład. Włączenie sektora LULUCF do polityki Unii Europejskiej na rzecz ochrony klimatu od 2021 r. jest zatem istotnym elementem przyszłościowej polityki klimatycznej.

Rolnictwo i leśnictwo pełnią w społeczeństwie funkcje ekologiczne, gospodarcze i społeczne. Ta wielofunkcyjna rola zrównoważonego rolnictwa i zrównoważonej gospodarki leśnej musi zostać uznana w ramach europejskiej polityki klimatycznej. Zachęty na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych muszą zatem być spójne z zapewnianiem bezpieczeństwa energetycznego oraz wyraźnym zaangażowaniem na rzecz podtrzymania zrównoważonej produkcji żywności i biomasy w Europie. Rolnictwo i zrównoważone korzystanie z biomasy nie są sprzeczne z celami w zakresie klimatu, lecz powinny być postrzegane jako integralna część rozwiązania.

W celu wypracowania sprawiedliwej pozycji wyjściowej należy koniecznie uwzględnić wkład tego sektora. W porównaniu do roku 1990 emisje w rolnictwie europejskim zostały już ograniczone o 24 %.

Jednocześnie należy koniecznie dokonać wyraźnego rozróżnienia między gazami cieplarnianymi z paliw kopalnych a gazami cieplarnianymi ze źródeł biogenicznych. Rolnictwo i leśnictwo nie mogą zostać sprowadzone do roli pochłaniaczy emisji dwutlenku węgla pochodzących z innych źródeł. Należy uznać znaczenie efektu substytucyjnego bioenergii, biogospodarki oraz zastosowania produktów drzewnych. Niezwykle ważnym elementem osiągnięcia celów w zakresie klimatu jest pobudzenie zielonej gospodarki.

W związku z tym we wniosku Komisji należy uwzględnić następujące zmiany:

1) Nie wolno nakładać kar na pionierów zrównoważonego rolnictwa.

Państwa członkowskie, które w latach ubiegłych zastosowały już środki na rzecz środowiska i klimatu, muszą mieć możliwość uwzględniania ich przy obliczaniu roku bazowego dla rolnictwa.

2) Jeżeli chodzi o zadrzewienie i zrównoważoną gospodarkę leśną, między poszczególnymi państwami członkowskimi występują znaczne różnice.

Z tego względu konieczne jest nie tylko położenie nacisku na pozytywne wyniki w zakresie klimatu poprzez działania w obszarze zalesiania, lecz przede wszystkim uwzględnienie potencjału ochrony klimatu poprzez zrównoważoną gospodarkę leśną i korzystanie z biomasy.

3) Określając wartość referencyjną dla lasów należy opracować system przestrzegający zasady pomocniczości.

Przy uwzględnianiu kryteriów dotyczących ustalania wartości referencyjnej dla lasów państwa członkowskie muszą przestrzegać zrównoważonego korzystania z biomasy, wdrażania unijnych strategii w zakresie biogospodarki i zapewniania zaopatrzenia w energię. Zgodnie ze sprawozdaniem Parlamentu Europejskiego w sprawie nowej strategii leśnej UE[1] należy wzmocnić uprawnienia Stałego Komitetu ds. Leśnictwa, a Komisja powinna zasięgać jego opinii w celu uzyskania pomocy technicznej.

4) Akty delegowane powinny być stosowane wyłącznie do celów wprowadzania poprawek do elementów innych niż istotne aktu podstawowego.

POPRAWKI

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3)  W dniu 10 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek, aby UE ratyfikowała porozumienie paryskie. Niniejszy wniosek legislacyjny stanowi część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co potwierdzono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10.	(3)  Po udzieleniu przez Parlament Europejski zgody w dniu 4 października 2016 r. Rada ratyfikowała porozumienie paryskie w dniu 5 października 2016 r. Porozumienie paryskie, które weszło w życie dnia 4 listopada 2016 r., ma na celu utrzymanie wzrostu temperatury na świecie znacznie poniżej 2°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej i kontynuowanie wysiłków na rzecz obniżenia tego wzrostu do poziomu 1,5°C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej w sposób, który nie zagrozi produkcji żywności ani bezpieczeństwu żywnościowemu. W porozumieniu podkreśla się również znaczenie zrównoważonej gospodarki leśnej dla realizacji celu równoważenia emisji i pochłaniania. Niniejszy wniosek legislacyjny stanowi część realizacji unijnego zobowiązania do redukcji emisji w całej gospodarce, co potwierdzono w zaplanowanym, ustalonym na szczeblu krajowym zobowiązaniu redukcyjnym Unii i jej państw członkowskich przedłożonym do Sekretariatu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu („UNFCCC”) dnia 6 marca 2015 r.10.
__________________	__________________
10 http://www4.unfccc.int/submissions/indc/Submission%20Pages/submissions.aspx	10 http://www4.unfccc.int/submissions/indc/Submission%20Pages/submissions.aspx
Uzasadnienie
Aktualizacja tekstu po ratyfikacji porozumienia paryskiego ma kluczowe znaczenie. Motyw 3 również powinien zostać uzupełniony odwołaniem do art. 2.1b porozumienia paryskiego, który dotyczy produkcji żywności, oraz art. 5, który dotyczy roli zrównoważonego gospodarowania lasami dla osiągnięcia celu równoważenia emisji i pochłaniania.
Poprawka    2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej. Aby osiągnąć ten cel, strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów.	(4)  Porozumienie paryskie określa między innymi długoterminowy cel zgodny z dążeniem do utrzymania światowego wzrostu temperatury znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz do kontynuowania wysiłków na rzecz utrzymania tego wzrostu na poziomie 1,5 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej. Ma również na celu zwiększenie zdolności dostosowania się do negatywnych skutków zmiany klimatu oraz wspieranie odporności na zmianę klimatu i rozwoju związanego z niską emisją gazów cieplarnianych w sposób niezagrażający produkcji żywności. Aby osiągnąć cel porozumienia paryskiego, strony powinny przygotowywać, ogłaszać i utrzymywać kolejne ustalane na szczeblu krajowym wkłady. Porozumienie paryskie zastępuje podejście przyjęte w ramach protokołu z Kioto z 1997 r., który nie będzie kontynuowany po roku 2020. Porozumienie paryskie również wzywa do zachowania równowagi pomiędzy emisjami antropogenicznymi według ich źródeł a pochłanianiem przez pochłaniacze gazów cieplarnianych w drugiej połowie wieku, jak i wzywa strony do podjęcia działań w celu zachowania i wzmocnienia, stosownie do przypadku, pochłaniaczy i rezerwuarów gazów cieplarnianych, w tym lasów. Strony przyznają, że w działaniach z zakresu łagodzenia i adaptacji należy stosować rozwiązania w pełni przejrzyste, uwzględniające ekosystemy, i że powinny one opierać się na najlepszej dostępnej wiedzy naukowej oraz taką wiedzą się kierować.
Uzasadnienie
Uzupełnienie motywu dotyczącego porozumienia paryskiego o odniesienie do jego art. 2 ust. 1 lit. b), aby podkreślić różnorodne cele i wyzwania stojące przed sektorem, a także do jego art. 7.
Poprawka    3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a)  Aby uzyskać ujemne emisje wymagane do osiągnięcia celów określonych w porozumieniu paryskim, pochłanianie gazów cieplarnianych z atmosfery w ramach działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem (LULUCF) musi mieć zdecydowany charakter nie może być wykorzystywane wyłącznie do kompensacji ograniczeń emisji z innych źródeł. Ponieważ pochłanianie w sektorze LULUCF ma charakter odwracalny, nie powinno być wykorzystywane do kompensacji emisji i należy je traktować jako odrębny filar unijnych ram polityki klimatycznej.
Poprawka    4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5)  Podczas posiedzenia w dniach 23–24 października 2014 r. Rada Europejska uznała również różnorodne cele sektora rolnego i sektora użytkowania gruntów, z ich mniejszym potencjałem łagodzenia skutków emisji, oraz konieczność zapewnienia spójności między unijnymi celami w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego i zmiany klimatu. Rada Europejska zwróciła się do Komisji o zbadanie najlepszych sposobów zachęcania do zrównoważonej intensyfikacji produkcji żywności przy jednoczesnej optymalizacji udziału tego sektora w łagodzeniu skutków emisji i w sekwestracji gazów cieplarnianych, w tym przez zalesianie, oraz o ustanowienie polityki dotyczącej sposobu włączenia użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa („LULUCF”) do ram łagodzenia skutków emisji gazów cieplarnianych do roku 2030, gdy tylko pozwolą na to warunki techniczne, a w każdym razie przed rokiem 2020.	(5)  Podczas posiedzenia w dniach 23–24 października 2014 r. Rada Europejska uznała również różnorodne cele sektora rolnego i sektora użytkowania gruntów, z ich mniejszym potencjałem łagodzenia skutków emisji, oraz konieczność zapewnienia spójności między unijnymi celami w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego i zmiany klimatu. Ponadto zastosowanie technologicznych rozwiązań w sektorze rolnictwa i leśnictwa przyczynia się do zwiększenia produkcji i ograniczenia wpływu na środowisko. Rada Europejska zwróciła się do Komisji o zbadanie najlepszych sposobów zachęcania do zrównoważonej intensyfikacji produkcji żywności przy jednoczesnej optymalizacji udziału tego sektora w łagodzeniu skutków emisji i w sekwestracji gazów cieplarnianych, w tym przez zalesianie, oraz o ustanowienie polityki dotyczącej sposobu włączenia użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa („LULUCF”) do ram łagodzenia skutków emisji gazów cieplarnianych do roku 2030, gdy tylko pozwolą na to warunki techniczne, a w każdym razie przed rokiem 2020.
Poprawka    5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6)  Sektor LULUCF może przyczynić się do łagodzenia zmiany klimatu na kilka sposobów, w szczególności przez redukcję emisji, a także utrzymanie i powiększanie pochłaniaczy oraz zasobów węgla. Aby zapewnić skuteczność środków służących w szczególności zwiększeniu wychwytywania węgla podstawowe znaczenie ma długoterminowa stabilność i zdolność dostosowawcza rezerwuarów węgla.	(6)  Głównym wyzwaniem w walce ze zmianą klimatu jest obniżenie aktualnego poziomu dwutlenku węgla w atmosferze oraz ograniczenie emisji. Sektor LULUCF może przyczynić się do łagodzenia zmiany klimatu na kilka sposobów, w szczególności przez redukcję emisji, a także utrzymanie i powiększanie pochłaniaczy oraz zasobów węgla, przez zastępowanie energii ze źródeł kopalnych energią ze źródeł odnawialnych pochodzącą z biomasy leśnej oraz przez wykorzystywanie potencjału w zakresie pochłaniania, którym cechują się biomateriały pochodzące ze zrównoważonej gospodarki leśnej, a także potencjału tych biomateriałów w zakresie zastępowania paliw kopalnych, z uwzględnieniem całego cyklu życia tych materiałów, od etapu pozyskania surowca do etapów przetwarzania i produkcji. Biogospodarka i bioenergia są niezbędnym etapem na drodze ku zielonej gospodarce, wolnej od paliw kopalnych. Aby zapewnić skuteczność środków służących w szczególności zwiększeniu wychwytywania węgla podstawowe znaczenie ma długoterminowa stabilność i zdolność dostosowawcza rezerwuarów węgla.
Poprawka    6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a)  Zaawansowane praktyki zarządzania mogą znacząco przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF. Promowanie rozwoju innowacyjnych praktyk oraz zachęcanie właścicieli gruntów do wykorzystywania zaawansowanych praktyk zarządzania, takich jak rolnictwo precyzyjne, leśnictwo precyzyjne i inteligentne rolnictwo, to potencjalne metody, za pomocą których można pomóc państwom członkowskim w osiągnięciu wyznaczonych im celów.
Uzasadnienie
Precyzyjne rolnictwo i leśnictwo mogą prowadzić do obniżenia emisji dzięki optymalizacji wykorzystania, np. paliw, nawozów i pestycydów. Taki sposób inteligentnego prowadzenia gospodarstwa rolnego przynosi korzyści rolnikom, zarządcom lasów i środowisku.
Poprawka    7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(8a)  Środki wspólnej polityki rolnej i krajowe strategie polityczne mają wpływ na profil emisji z gruntów uprawnych, użytków zielonych i terenów podmokłych. W odniesieniu do okresu bazowego dla kategorii rozliczania gruntów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu przy obliczeniach należy uwzględnić środki rolno-środowiskowe realizowane w tym okresie przez państwa członkowskie.
Uzasadnienie
Uznanie znaczenia działań rolno-środowiskowych oznacza, że nie należy penalizować podmiotów, które podjęły działania jako pierwsze.
Poprawka    8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9)  Emisje i pochłanianie związane z gruntami leśnymi zależą od pewnej liczby czynników naturalnych, struktury klas wieku, a także przeszłych i obecnych praktyk w zakresie gospodarowania. Zastosowanie roku referencyjnego nie dawałoby możliwości odzwierciedlenia tych czynników i wynikających z nich cyklicznych skutków dla emisji i pochłaniania, ani ich zmienności z roku na rok. Zamiast tego stosowne zasady rozliczania powinny obejmować stosowanie poziomów referencyjnych w celu wykluczenia skutków cech naturalnych i charakterystycznych dla poszczególnych państw. W przypadku braku międzynarodowego przeglądu na podstawie UNFCCC i protokołu z Kioto powinna zostać ustanowiona procedura przeglądu służąca zapewnieniu przejrzystości i poprawy jakości rozliczania w tej kategorii.	(9)  Emisje i pochłanianie związane z gruntami leśnymi zależą od pewnej liczby czynników naturalnych, struktury klas wieku, a także przeszłych i obecnych praktyk w zakresie gospodarowania, które znacząco różnią się w poszczególnych państwach członkowskich. Zastosowanie roku referencyjnego nie dawałoby możliwości odzwierciedlenia tych czynników i wynikających z nich cyklicznych skutków dla emisji i pochłaniania, ani ich zmienności z roku na rok. Zamiast tego stosowne zasady rozliczania powinny obejmować stosowanie poziomów referencyjnych w celu uwzględnienia skutków cech naturalnych i charakterystycznych dla poszczególnych państw, takich jak brak możliwości gospodarowania lasami w Chorwacji ze względu na okupację jej terytorium, wojnę w tym kraju oraz okoliczności podczas wojny i po jej zakończeniu. Stosowne zasady rozliczania powinny obejmować też spójność oraz wymogi w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej wyznaczone w ramach konferencji ministerialnej w sprawie ochrony lasów w Europie („Forest Europe”). W przypadku braku międzynarodowego przeglądu na podstawie UNFCCC i protokołu z Kioto powinna zostać ustanowiona przejrzysta procedura, dzięki której państwa członkowskie poprawią kontrolowalność i jakość rozliczania w tej kategorii.
Poprawka    9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10)  Gdy Komisja postanawia skorzystać ze wsparcia zespołu ekspertów ds. przeglądów zgodnie z decyzją Komisji (C(2016)3301) w ramach przeglądu krajowych planów rozliczania dotyczących gospodarki leśnej, powinna ona opierać się na dobrych praktykach i doświadczeniu przeglądów eksperckich w ramach UNFCCC, w tym w odniesieniu do udziału ekspertów krajowych i przestrzegania zaleceń, oraz wybrać wystarczającą liczbę ekspertów z państw członkowskich.	(10)  Procedura określania przez państwa członkowskie poziomu referencyjnego dla lasów powinna być przejrzysta i dostosowana do wymogów Forest Europe (konferencji ministerialnej w sprawie ochrony lasów w Europie)1a dotyczących zrównoważonej gospodarki leśnej. Komisja powinna udzielić państwom członkowskim pomocy w oparciu o dobre praktyki i doświadczenia przeglądów eksperckich w ramach UNFCCC. W tym kontekście do Komisji należy zapewnienie pomocy technicznej w zakresie weryfikacji zgodności z kryteriami określonymi w załączniku IV, po konsultacji ze Stałym Komitetem ds. Leśnictwa ustanowionym na mocy decyzji Rady 89/367/EWG1b.
	__________________
	1a Forest Europe – konferencja ministerialna w sprawie ochrony lasów w Europie, międzyrządowy komitet negocjacyjny na rzecz zawarcia prawnie wiążącego porozumienia o lasach w Europie: http://www.foresteurope.org/.
	1b Decyzja Rady 89/367/EWG z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiająca Stały Komitet ds. Leśnictwa (Dz.U. L 165 z 15.6.1989, s. 14).
Poprawka    10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11)  Uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne IPCC stanowią, że emisjom ze spalania biomasy może być przypisana wartość zerowa w sektorze energetycznym, pod warunkiem że te emisje zostaną rozliczone w sektorze LULUCF. W UE emisjom ze spalania biomasy przypisywana jest wartość zerowa zgodnie z art. 38 rozporządzenia (UE) nr 601/2012 oraz z przepisami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, a tym samym spójność z wytycznymi IPCC będzie zapewniona tylko, jeżeli emisje te zostałyby dokładnie objęte niniejszym rozporządzeniem.	(11)  Uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne IPCC stanowią, że emisjom ze spalania biomasy może być przypisana wartość zerowa w sektorze energetycznym, pod warunkiem że te emisje zostaną rozliczone w sektorze LULUCF. W Unii emisjom ze spalania biomasy przypisywana jest wartość zerowa zgodnie z art. 38 rozporządzenia (UE) nr 601/2012 oraz z przepisami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 525/2013, a tym samym spójność z wytycznymi IPCC będzie zapewniona tylko, jeżeli emisje te zostałyby dokładnie objęte niniejszym rozporządzeniem. Zasady rozliczania dla bioenergii określone w niniejszym rozporządzeniu nie powinny utrudniać wykorzystania w sektorze energetycznym zrównoważonej biomasy poprzez generowanie emisji w sektorze LULUCF.
Uzasadnienie
Potencjał bioenergii do zastąpienia paliw kopalnych powinien być odzwierciedlony w prawidłowy sposób.
Poprawka    11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12)  Większe zrównoważone wykorzystanie pozyskanych produktów drzewnych może znacznie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych do atmosfery i zwiększyć poziom ich pochłaniania z atmosfery. Zasady rozliczania powinny zapewniać prawidłowe uwzględnienie w rozliczaniu przez państwa członkowskie zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych, wtedy gdy mają one miejsce, w celu zachęcenia do intensywniejszego stosowania pozyskanych produktów drzewnych o długim cyklu życia. Komisja powinna opracować wytyczne w odniesieniu do kwestii metodologicznych dotyczących rozliczania w zakresie pozyskanych produktów drzewnych.	(12)  Większe zrównoważone wykorzystanie pozyskanych produktów drzewnych może znacznie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych do atmosfery dzięki efektowi substytucyjnemu (uwzględniając wysokie zużycie energii i natężenie emisji dwutlenku węgla w innych sektorach, np. w produkcji cementu, jest to około 8 % globalnych emisji dwutlenku węgla) i zwiększyć poziom ich pochłaniania z atmosfery. Zasady rozliczania powinny zapewniać prawidłowe uwzględnienie w rozliczaniu przez państwa członkowskie zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych, wtedy gdy mają one miejsce, oraz uznawać, promować i zachęcać do intensywniejszego stosowania pozyskanych produktów drzewnych o długim cyklu życia, ograniczając tym samym stosowanie innych materiałów nieulegających biodegradacji, takich jak plastik. Komisja powinna opracować wytyczne w odniesieniu do kwestii metodologicznych dotyczących rozliczania w zakresie pozyskanych produktów drzewnych.
Poprawka    12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13)  Zjawiska katastrofalne, takie jak pożary lasów, plagi owadów, choroby roślin, ekstremalne zjawiska pogodowe i zakłócenia geologiczne będące poza kontrolą państwa członkowskiego i pozostające poza jego znaczącym wpływem, mogą prowadzić do tymczasowych emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF lub do odwrócenia wcześniejszych tendencji zachodzących w pochłanianiu. Jako że odwrócenie może być również skutkiem decyzji związanych z gospodarowaniem, takich jak decyzje o pozyskaniu drewna lub sadzeniu drzew, w niniejszym rozporządzeniu należy zapewnić, aby odwrócenie pochłaniania wynikające z działalności człowieka było zawsze prawidłowo odzwierciedlane w rozliczaniu sektora LULUCF. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać państwom członkowskim ograniczoną możliwość wyłączenia emisji wynikających ze zjawisk katastrofalnych będących poza ich kontrolą z rozliczania sektora LULUCF. Jednakże sposób wykorzystania tych przepisów przez państwa członkowskie nie powinien prowadzić do nieuzasadnionego zaniżonego rozliczania.	(13)  Zjawiska katastrofalne, takie jak pożary lasów, plagi owadów, choroby roślin, ekstremalne zjawiska pogodowe i zakłócenia geologiczne będące poza kontrolą państwa członkowskiego i pozostające poza jego znaczącym wpływem, mogą prowadzić do tymczasowych emisji gazów cieplarnianych w sektorze LULUCF lub do odwrócenia wcześniejszych tendencji zachodzących w pochłanianiu. Jako że odwrócenie może być również skutkiem decyzji związanych z gospodarowaniem, takich jak decyzje o pozyskaniu drewna lub sadzeniu drzew, w niniejszym rozporządzeniu należy zapewnić, aby odwrócenie pochłaniania wynikające z działalności człowieka było zawsze prawidłowo odzwierciedlane w rozliczaniu sektora LULUCF. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać państwom członkowskim możliwość wyłączenia emisji wynikających ze zjawisk katastrofalnych będących poza ich kontrolą z rozliczania sektora LULUCF. Jednakże sposób wykorzystania tych przepisów przez państwa członkowskie nie powinien prowadzić do nieuzasadnionego zaniżonego rozliczania i nie powinien zniechęcać państw członkowskich do podejmowania środków zapobiegawczych dążących do zmniejszenia ryzyka wystąpienia zjawisk katastrofalnych.
Poprawka    13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14)  W zależności od preferencji krajowych państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyboru odpowiednich krajowych strategii politycznych służącym spełnieniu ich zobowiązań w sektorze LULUCF, w tym możliwości zrekompensowania emisji z jednej kategorii gruntu pochłanianiem z innej kategorii gruntów. Powinny one także mieć możliwość kumulowania pochłaniania netto w latach 2021–2030. Handel między państwami członkowskimi należy nadal traktować jako dodatkową opcję wspomagającą zgodność z wymogami. Zgodnie z praktyką w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto powinna również istnieć możliwość zastosowania przez państwo członkowskie jego nadwyżkowych osiągnięć zgodnie z rozporządzeniem [] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu w celu zapewnienia jego zgodności z jego zobowiązaniem wynikającym z niniejszego rozporządzenia.	(14)  W zależności od preferencji krajowych państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyboru odpowiednich krajowych strategii politycznych służącym spełnieniu ich zobowiązań w sektorze LULUCF, w tym możliwości zrekompensowania emisji z jednej kategorii gruntu pochłanianiem z innej kategorii gruntów. Powinny one także mieć możliwość kumulowania pochłaniania netto w latach 2021–2030. Handel między państwami członkowskimi należy nadal traktować jako dodatkową opcję wspomagającą zgodność z wymogami. Zgodnie z praktyką w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto powinna również istnieć możliwość zastosowania przez państwo członkowskie jego nadwyżkowych osiągnięć zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr.../... w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz rozporządzenia zmieniającego Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu przy jednoczesnym zapewnieniu jasnego rozróżnienia między emisjami a pochłanianiem gazów cieplarnianych z paliw kopalnych i źródeł biogenicznych. W związku z tym pochłanianie netto z terenów wylesionych, terenów zalesionych, zarządzanych obszarów leśnych, zarządzanych gruntów uprawnych i uprawianych użytków zielonych należy ograniczyć do rolnictwa. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wykorzystania aż 425 mln ton pochłaniania netto wynikających z niniejszego rozporządzenia w celu wywiązania się z obowiązków ciążących na nich na mocy rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego.
Poprawka    14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18)  Aby zapewnić właściwe rozliczanie transakcji na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym wykorzystywanie elastyczności i śledzenia zgodności, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do technicznego dostosowania definicji, wartości, wykazów gazów cieplarnianych oraz rezerwuarów węgla, aktualizacji poziomów referencyjnych, rozliczania transakcji oraz zmian metod i wymogów informacyjnych. Środki te uwzględniają przepisy rozporządzenia Komisji nr 389/2013 ustanawiającego rejestr Unii. Niezbędne przepisy powinny zostać zawarte w jednolitym instrumencie prawnym łączącym przepisy dotyczące rozliczania zgodnie z dyrektywą nr 2003/87/WE, rozporządzeniem (UE) nr 525/2013, rozporządzeniem [] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej oraz niniejszym rozporządzeniem. Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów, zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.	(18)  Aby zapewnić właściwe rozliczanie transakcji na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym wykorzystywanie elastyczności i śledzenia zgodności, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do technicznego dostosowania definicji, wartości, wykazów gazów cieplarnianych oraz rezerwuarów węgla, aktualizacji kategorii w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych, rozliczania transakcji oraz zmian metod i wymogów informacyjnych w celu dostosowania do zmian w wytycznych IPCC przyjętych przez organy UNFCCC lub wynikających z porozumienia paryskiego. Środki te uwzględniają przepisy rozporządzenia Komisji nr 389/2013 ustanawiającego rejestr Unii. Niezbędne przepisy powinny zostać zawarte w jednolitym instrumencie prawnym łączącym przepisy dotyczące rozliczania zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/87/WE z dnia 13 października 2003 r.1a, rozporządzeniem (UE) nr 525/2013, rozporządzeniem (UE) nr .../... w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej oraz niniejszym rozporządzeniem. Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów, zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.1b. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
	________________
	1a Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).
	1b Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
Poprawka    15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19)  Niniejsze rozporządzenie powinno zostać poddane przeglądowi w 2024 r., a następnie co 5 lat, w celu oceny jego ogólnego działania. Przegląd ten może również opierać się na wynikach globalnej oceny porozumienia paryskiego.	(19)  W świetle dialogu pomocniczego planowanego na rok 2018 Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie – do dnia 28 lutego 2019 r. – sprawozdanie na temat adekwatności poziomu ambicji wyrażonego w niniejszym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno zostać poddane przeglądowi w 2023 r., a następnie co 3 lata, w celu oceny jego ogólnego działania. Przegląd ten może również opierać się na wynikach globalnej oceny porozumienia paryskiego.
Poprawka    16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wymienionych w załączniku I sekcja A zgłoszonych zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, występujących w którejkolwiek z następujących kategorii rozliczania na terytoriach państw członkowskich w okresie od 2021 r. do 2030 r., są to:	1.  Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wymienionych w załączniku I sekcja A zgłoszonych zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, występujących w którejkolwiek z następujących kategorii rozliczania oraz innych kategoriach rozliczania na terytoriach państw członkowskich w okresie od 2021 r. do 2030 r., są to:
Poprawka    17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea)  pozyskane produkty drzewne.
Poprawka    18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ga)  Poziom referencyjny dla lasów to szacunkowy średni roczny poziom netto emisji lub pochłaniania pochodzących z zarządzanych gruntów leśnych na terytorium danego państwa członkowskiego w latach 2021–2025 i 2026–2030.
Uzasadnienie
Definicja poziomu referencyjnego dla lasów określona w art. 8 ust. 1 powinna znajdować się w art. 3 razem z innymi definicjami.
Poprawka    19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu dostosowania definicji zawartych w akapicie pierwszym do naukowych prac rozwojowych i rozwoju technicznego, oraz aby zapewnić spójność tych definicji i wszelkich zmian odpowiednich definicji w wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych („wytyczne IPCC”).	2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu dostosowania definicji zawartych w akapicie pierwszym, aby zapewnić spójność tych definicji i wszelkich zmian odpowiednich definicji w wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych („wytyczne IPCC”), przyjętych przez organy UNFCCC lub wynikających z porozumienia paryskiego.
Poprawka    20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W okresie od 2021 r. do 2025 r. oraz od 2026 r. do 2030 r., z uwzględnieniem mechanizmów elastyczności przewidzianych w art. 11, każde państwo członkowskie zapewnia, aby emisje nie przewyższały pochłaniania, co oblicza się jako sumę emisji i pochłaniania ogółem na ich terytorium w łączonych kategoriach rozliczania gruntów, o których mowa w art. 2, rozliczonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.	W okresie od 2021 r. do 2025 r. oraz od 2026 r. do 2030 r., z uwzględnieniem mechanizmów elastyczności przewidzianych w art. 11, każde państwo członkowskie zapewnia, aby emisje nie przewyższały pochłaniania, co oblicza się jako sumę emisji i pochłaniania ogółem na ich terytorium w łączonych kategoriach rozliczania gruntów i innych kategoriach, o których mowa w art. 2, rozliczonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Poprawka    21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Każde państwo członkowskie przygotowuje i prowadzi rozliczanie prawidłowo odzwierciedlające poziom emisji i pochłaniania wynikający z kategorii rozliczania gruntów, o których mowa w art. 2. Państwa członkowskie zapewniają dokładność, kompletność, spójność, porównywalność i przejrzystość swego rozliczania i innych danych przekazanych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie oznaczają emisje znakiem dodatnim (+), a pochłanianie znakiem ujemnym (−).	1.  Każde państwo członkowskie przygotowuje i prowadzi rozliczanie prawidłowo odzwierciedlające poziom emisji i pochłaniania wynikający z kategorii rozliczania gruntów i innych kategorii, o których mowa w art. 2, stosownie do wytycznych dotyczących sprawozdawczości przyjętych przez organy UNFCCC lub wynikających z porozumienia paryskiego w odniesieniu do lat 2021–2030. Państwa członkowskie zapewniają dokładność, kompletność, spójność, porównywalność i przejrzystość swego rozliczania i innych danych przekazanych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie oznaczają emisje znakiem dodatnim (+), a pochłanianie znakiem ujemnym (−).
Poprawka    22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Państwa członkowskie zapobiegają ryzyku wszelkiego podwójnego liczenia emisji lub pochłaniania, w szczególności poprzez rozliczanie emisji i pochłaniania wynikających z więcej niż jednej kategorii rozliczania gruntów wyłącznie w jednej kategorii.	2.  Państwa członkowskie zapobiegają ryzyku wszelkiego podwójnego liczenia emisji lub pochłaniania, w szczególności poprzez rozliczanie emisji i pochłaniania wynikających z więcej niż jednej kategorii rozliczania wyłącznie w jednej kategorii.
Uzasadnienie
Proponuje się uwzględnienie pozyskanych produktów drzewnych jako odrębnego wykazu i oddzielnej kategorii rozliczania. Byłoby to zgodne z wytycznymi IPCC z 2006 r. oraz praktykami UNFCCC w zakresie sprawozdawczości. W następstwie wprowadzenia tej poprawki konieczna będzie zmiana treści art. 5 ust. 1, 2 i 4.
Poprawka    23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie uwzględniają w swoich rozliczeniach dla każdej kategorii rozliczania gruntów wszelkie zmiany w zasobach węgla w rezerwuarach węgla wymienionych w załączniku I sekcja B. Państwa członkowskie mogą zdecydować o nieuwzględnianiu w swoich rozliczeniach zmian zasobów węgla dla rezerwuarów węgla, jeżeli rezerwuar węgla nie jest źródłem, z wyjątkiem nadziemnej biomasy i pozyskanych produktów drzewnych na zarządzanych gruntach leśnych.	4.  Państwa członkowskie uwzględniają w swoich rozliczeniach dla każdej kategorii rozliczania wszelkie zmiany w zasobach węgla w rezerwuarach węgla wymienionych w załączniku I sekcja B. Państwa członkowskie mogą zdecydować o nieuwzględnianiu w swoich rozliczeniach zmian zasobów węgla dla rezerwuarów węgla, jeżeli rezerwuar węgla nie jest źródłem, z wyjątkiem nadziemnej biomasy i pozyskanych produktów drzewnych na zarządzanych gruntach leśnych.
Poprawka    24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika I, aby dostosować go do zmian w wytycznych IPCC.	6.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika I, aby dostosować go do zmian w wytycznych IPCC, stosownie do zmian przyjętych przez organy UNFCCC lub wynikających z porozumienia paryskiego.
Poprawka    25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych gruntów uprawnych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych gruntów uprawnych w okresie bazowym 2005–2007.	1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych gruntów uprawnych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych gruntów uprawnych w okresie bazowym lub w roku bazowym wybranym na podstawie UNFCCC. Wybrany okres referencyjny jest przekazywany informacyjnie Komisji Europejskiej do dnia 31 grudnia 2018 r. Państwa członkowskie mogą zrekompensować działania rolno-środowiskowe wdrażane w okresie bazowym.
Poprawka    26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych użytków zielonych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych użytków zielonych w okresie bazowym 2005–2007.	2.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych użytków zielonych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych użytków zielonych w okresie bazowym lub w roku bazowym wybranym na podstawie UNFCCC. Wybrany okres referencyjny jest przekazywany informacyjnie Komisji Europejskiej do dnia 31 grudnia 2018 r. Państwa członkowskie mogą zrekompensować działania rolno-środowiskowe wdrażane w okresie bazowym.
Poprawka    27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a.  Jeżeli środki rolno-środowiskowe są ujęte w okresie bazowym, o czym mowa w ust. 1 i 2, państwa członkowskie mogą uwzględnić następujące środki:
	-   środki dotyczące zmiany klimatu i ochrony klimatu;
	-   wspieranie różnorodności biologicznej i genetycznej,
	-   promowanie żyzności gleby; oraz
	-   środki na rzecz ochrony zasobów wodnych.
Uzasadnienie
Rozporządzenie nie powinno penalizować tych państw członkowskich, które już wprowadziły szereg środków rolno-środowiskowych zgodnych z programami wsparcia w ramach WPR. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość skorzystania ze swoich dobrych wyników w tym okresie. Przy obliczaniu krajowych emisji i pochłaniania w okresie bazowym należy uwzględnić już wprowadzone środki rolno-środowiskowe.
Poprawka    28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie, które zdecydowały się włączyć zarządzane tereny podmokłe w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych w okresie bazowym 2005–2007.	4.  Państwa członkowskie, które zdecydowały się włączyć zarządzane tereny podmokłe w zakres swoich zobowiązań zgodnie z art. 2, rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych terenów podmokłych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez średni roczny poziom pięciu państw członkowskich dotyczący emisji i pochłaniania pochodzących z zarządzanych terenów podmokłych w okresie bazowym lub w roku bazowym wybranym na podstawie UNFCCC. Wybrany okres referencyjny jest przekazywany informacyjnie Komisji Europejskiej do dnia 31 grudnia 2018 r.
Poprawka    29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych gruntów leśnych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez pięć swojego poziomu referencyjnego dla lasów. Poziom referencyjny dla lasów to szacunkowy średni roczny poziom netto emisji lub pochłaniania pochodzących z zarządzanych gruntów leśnych na terytorium danego państwa członkowskiego w latach 2021–2025 i 2026–2030.	1.  Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych gruntów leśnych obliczone jako emisje i pochłanianie w latach 2021–2025 i 2026–2030 pomniejszone o wartość uzyskaną poprzez pomnożenie przez pięć swojego poziomu referencyjnego dla lasów.
Uzasadnienie
Definicja poziomu referencyjnego dla lasów określona w art. 8 ust. 1 powinna znajdować się w art. 3 razem z innymi definicjami.
Poprawka    30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Jeżeli wynik obliczenia, o którym mowa w ust. 1, jest ujemny w odniesieniu do poziomu referencyjnego dla lasów, państwo członkowskie ujmuje w swoich rozliczeniach dotyczących zarządzanych gruntów leśnych pochłanianie netto ogółem w wysokości nie więcej niż równowartość 3,5 procent emisji państwa członkowskiego w roku lub okresie bazowym, jak określono w załączniku III, pomnożona przez pięć.	skreśla się
Poprawka    31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie ustalają nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kryteria określone w załączniku IV, sekcja A. Państwa członkowskie przedkładają Komisji krajowy plan rozliczania dla leśnictwa, w tym nowy poziom referencyjny dla lasów, do dnia 31 grudnia 2018 r. na lata 2021–2025 i do dnia 30 czerwca 2023 r. na lata 2026–2030.	Państwa członkowskie ustalają nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kryteria określone w załączniku IV, sekcja A. Państwa członkowskie przedkładają Komisji krajowe sprawozdanie rozliczające dla leśnictwa, w tym nowy poziom referencyjny dla lasów, do dnia 31 grudnia 2018 r. na lata 2021–2025 i do dnia 30 czerwca 2023 r. na lata 2026–2030.
Poprawka    32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV, sekcja B oraz zawiera proponowany nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kontynuację obecnych praktyk gospodarki leśnej i intensywności, co zostało udokumentowane w latach 1990–2009, według rodzaju lasu i według klasy wiekowej w krajowych lasach, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie.	Krajowe sprawozdanie rozliczające dla leśnictwa zawiera wszystkie elementy wymienione w załączniku IV sekcja B oraz zawiera proponowany nowy poziom referencyjny dla lasów w oparciu o kontynuację aktywnych i zrównoważonych praktyk gospodarki leśnej, zgodnych z najlepszymi dostępnymi danymi oraz przyjętymi krajowymi politykami i programami leśnymi, wyrażony w tonach ekwiwalentu CO2 rocznie, a także w oparciu o obowiązujące polityki i środki z zakresu zrównoważonej gospodarki leśnej danego państwa członkowskiego. Musi ono opierać się też na zasadach zrównoważonej gospodarki leśnej i strategiach krajowych opublikowanych przez państwa członkowskie w tej dziedzinie do dnia przedstawienia poziomu referencyjnego dla lasów, a jego podstawą muszą być długoterminowe analizy dotyczące celu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 porozumienia paryskiego, polegającego na przywróceniu w drugiej połowie obecnego stulecia równowagi między emisjami antropogenicznymi pochodzącymi ze źródeł oraz usuwaniem emisji antropogenicznych przez pochłaniacze gazów cieplarnianych.
Poprawka    33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa jest podawany do wiadomości publicznej i podlega konsultacjom publicznym.	Krajowe sprawozdanie rozliczające dla leśnictwa jest podawane do wiadomości publicznej i podlega konsultacjom publicznym.
Poprawka    34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Państwa członkowskie wykazują zgodność metod i danych wykorzystywanych do ustalenia poziomu referencyjnego dla lasów w krajowym planie rozliczania oraz tych wykorzystywanych w sprawozdawczości w zakresie zarządzanych gruntów leśnych. Najpóźniej pod koniec okresu od 2021 do 2025 r. lub od 2026 do 2030 r. państwo członkowskie przekazuje Komisji korektę techniczną swojego poziomu referencyjnego, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia spójności.	4.  Państwa członkowskie wykazują zgodność metod i danych wykorzystywanych do ustalenia poziomu referencyjnego dla lasów w krajowym sprawozdaniu rozliczającym dla leśnictwa oraz tych wykorzystywanych w sprawozdawczości w zakresie zarządzanych gruntów leśnych. Najpóźniej pod koniec okresu od 2021 do 2025 r. lub od 2026 do 2030 r. państwo członkowskie przekazuje Komisji korektę techniczną swojego poziomu referencyjnego, jeżeli jest to konieczne w celu zapewnienia spójności.
Poprawka    35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5.  Komisja dokonuje przeglądu krajowych planów rozliczania dla leśnictwa i korekt technicznych oraz ocenia, w jakim zakresie proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów zostały określone zgodnie z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1. W zakresie, w jakim jest to konieczne w celu zapewnienia zgodności z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1, Komisja może ponownie obliczyć proponowane nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów.	5.  Jak wskazano w załączniku IV, Komisja ułatwia ocenę techniczną krajowego sprawozdania rozliczającego dla leśnictwa przedłożonego przez dane państwo członkowskie i wszelkich ewentualnych korekt lub dostosowań technicznych, mając na celu sprawdzenie, w jakim zakresie nowe lub poprawione poziomy referencyjne dla lasów zostały określone zgodnie z zasadami i wymogami określonymi w ust. 3 i 4 oraz w art. 5 ust. 1. Komisja przedstawia techniczne zalecenia dla państw członkowskich i sporządza sprawozdanie podsumowujące.
Poprawka    36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6.  Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika II w kontekście przeglądu przeprowadzonego zgodnie z ust. 5 w celu aktualizacji poziomów referencyjnych dla lasów danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonych krajowych planów rozliczania dla leśnictwa lub korekt technicznych, a także wszelkich ponownych obliczeń dokonanych w kontekście przeglądu. Do chwili wejścia w życie aktu delegowanego poziomy referencyjne dla lasów danego państwa członkowskiego, wyszczególnione w załączniku II, nadal mają zastosowanie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030.	6.  Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 14 w celu zmiany załącznika II w kontekście oceny technicznej przeprowadzonej zgodnie z ust. 5 w celu aktualizacji poziomów referencyjnych dla lasów danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonych krajowych sprawozdań rozliczających dla leśnictwa lub korekt technicznych, a także wszelkich ponownych obliczeń dokonanych w kontekście oceny przez dane państwo członkowskie. W przypadku gdy państwo członkowskie nie zaktualizowało jeszcze swojego poziomu referencyjnego dla lasów, wartość wyszczególniona w załączniku II nadal ma zastosowanie w latach 2021–2025 i/ lub 2026–2030.
Poprawka    37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – akapit 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W rozliczeniach zgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 8 ust. 1 dotyczących pozyskanych produktów drzewnych państwa członkowskie wykazują emisje i pochłanianie wynikające ze zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych objętych następującymi kategoriami, stosując funkcję rozpadu pierwszego stopnia, metody i standardowe wartości czasu połowicznego rozpadu określone w załączniku V:	Państwa członkowskie wykazują emisje i pochłanianie wynikające ze zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych objętych następującymi kategoriami, stosując funkcję rozpadu pierwszego stopnia, metody i standardowe wartości czasu połowicznego rozpadu określone w załączniku V:
Poprawka    38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – akapit 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Państwa członkowskie rozliczają emisje i pochłanianie wynikające ze zmian w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych jako całkowite emisje i pochłanianie dla każdego roku w latach 2021–2025 i 2026–2030.
Uzasadnienie
Pozyskane produkty drzewne stanowią rzeczywisty efekt działalności antropogenicznej lub spowodowanej przez człowieka, dlatego ich rozliczanie powinno być analogiczne do rozliczania gruntów zalesionych. Oznacza to uwzględnienie w rozliczaniu rzeczywistych zmian zasobów węgla związanych z pozyskanymi produktami drzewnymi.
Poprawka    39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – akapit 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Do dnia 31 grudnia 2019 r. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 14 w celu aktualizacji kategorii w rezerwuarze pozyskanych produktów drzewnych o dodatkowe produkty, takie jak zrównoważone i innowacyjne produkty pochodzenia biologicznego o pozytywnym efekcie substytucyjnym oraz standardowych wartościach czasu połowicznego rozpadu określonych w załączniku V.
Uzasadnienie
W celu lepszego uwzględnienia pochłaniania dwutlenku węgla przez przyszłe innowacyjne i zrównoważone produkty pochodzenia biologicznego w rozliczeniach sektora LULUCF Komisja powinna zasugerować dodatkowe kategorie w odniesieniu do rezerwuaru pozyskanych produktów drzewnych.
Poprawka    40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu zrewidowania metody i wymogów informacyjnych w załączniku VI, aby dostosowania do zmian w wytycznych IPCC.	4.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu zrewidowania metody i wymogów informacyjnych w załączniku VI na rzecz dostosowania do zmian w wytycznych IPCC przyjętych przez organy UNFCCC lub wynikających z porozumienia paryskiego.
Poprawka    41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Jeżeli całkowity poziom emisji przekracza pochłanianie w danym państwie członkowskim, a to państwo członkowskie wykreśliło roczne limity emisji na podstawie rozporządzenia [ ] w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030, ilość ta jest uwzględniana w przestrzeganiu przez państwo członkowskie jego zobowiązania zgodnie z art. 4.	1.  Jeżeli całkowity poziom emisji przekracza pochłanianie w danym państwie członkowskim, a to państwo członkowskie postanowiło wykreślić roczne limity emisji na podstawie rozporządzenia (UE) nr .../... w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030, jako jedna z możliwości przewidzianych w zakresie elastyczności ilość ta jest uwzględniana w przestrzeganiu przez państwo członkowskie jego zobowiązania zgodnie z art. 4.
Poprawka    42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, 5, 8, 10 i 13, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [data wejścia w życie].	2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3, 5, 8, 9, 10 i 13, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia [data wejścia w życie].
Uzasadnienie
Dostosowanie artykułu do poprawki dotyczącej art. 9.
Poprawka    43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2024 r., a następnie co pięć lat, na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu do ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. i jego wkładu w realizację celów porozumienia paryskiego i może w stosownych przypadkach przedstawiać wnioski.	W świetle dialogu pomocniczego planowanego na rok 2018 Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie – do dnia 28 lutego 2019 r. – sprawozdanie na temat adekwatności poziomu ambicji wyrażonego w niniejszym rozporządzeniu. Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dnia 28 lutego 2023 r., a następnie co trzy lata, na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia, jego wkładu do ogólnego unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. i jego wkładu w realizację celów porozumienia paryskiego w celu utrzymania zgodności niniejszego rozporządzenia z odpowiednimi decyzjami przyjętymi przez organy UNFCCC lub wynikającymi z porozumienia paryskiego, oraz przedstawia wnioski.
Poprawka    44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część B – litera f
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
f)  dla gruntów zalesionych i zarządzanych gruntów leśnych: pozyskane produkty drzewne.	f)  pozyskane produkty drzewne zarówno z gruntów zalesionych, jak i z zarządzanych gruntów leśnych.
Uzasadnienie
Proponuje się włączenie pozyskanych produktów drzewnych jako oddzielnej kategorii, aby wyłączyć pozyskane produkty drzewne z poziomu referencyjnego dla lasów, w związku z czym należy dokonać odpowiednich zmian w treści załącznika.
Poprawka    45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik II – tabela 2 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Poziomy referencyjne dla lasów danego państwa członkowskiego, w tym pozyskane produkty drzewne	Poziomy referencyjne dla lasów danego państwa członkowskiego
Poprawka    46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – akapit 1 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c)  poziomy referencyjne powinny zapewnić solidne i wiarygodne rozliczenie, aby zagwarantować, że emisje i pochłanianie wynikające ze stosowania biomasy zostały odpowiednio uwzględnione;	c)  poziomy referencyjne powinny zapewnić solidne i wiarygodne rozliczenie, aby zagwarantować, że emisje i pochłanianie pochodzące z zarządzanych gruntów leśnych zostały odpowiednio uwzględnione oraz że emisje są zrównoważone w stosunku do pochłaniania;
Poprawka    47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – akapit 1 – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d)  poziomy referencyjne uwzględniają rezerwuar węgla, jaki stanowią pozyskane produkty drzewne, pozwalając na porównanie między założeniem ich natychmiastowego utleniania a zastosowaniem funkcji rozpadu pierwszego stopnia i wartości czasu połowicznego rozpadu;	skreśla się
Poprawka    48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – akapit 1 – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e)  poziomy referencyjne powinny uwzględniać cel, jakim jest przyczynianie się do ochrony różnorodności biologicznej i zrównoważone wykorzystywanie zasobów naturalnych, jak określono w strategii leśnej UE, politykach leśnych państw członkowskich i unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej;	e)  poziomy referencyjne powinny uwzględniać cel, jakim jest przyczynianie się do ochrony różnorodności biologicznej i zrównoważone wykorzystywanie zasobów naturalnych zarówno do produkcji energii, jak i do innych celów zastępowania surowców opartych na paliwach kopalnych, jak określono w strategii leśnej Unii, programach i politykach leśnych państw członkowskich i unijnych strategiach biogospodarki oraz ochrony różnorodności biologicznej; Państwo członkowskie, które niedawno wdrożyło lub pragnie wdrożyć nową politykę w zakresie gospodarki leśnej i wykorzystania zasobów leśnych, której skutkiem jest wzrost poziomu pozyskiwania drewna, nie jest karane obciążeniami nakładanymi na podstawie niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że polityka ta ma charakter aktywny i zrównoważony oraz że nie wiąże się ona z obniżeniem zdolności lasów tego państwa członkowskiego do pochłaniania węgla w perspektywie długoterminowej.
Poprawka    49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część A – akapit 1 – litera g
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
g)  poziomy referencyjne powinny być spójne z wykazami gazów cieplarnianych i odpowiednimi danymi historycznymi i opierać się na przejrzystych, spójnych, porównywalnych, pełnych i dokładnych informacjach. W szczególności model stosowany do ustalenia poziomu referencyjnego musi być w stanie odtworzyć dane historyczne z krajowego wykazu gazów cieplarnianych.	g)  poziomy referencyjne powinny być spójne z wykazami gazów cieplarnianych i odpowiednimi danymi historycznymi i opierać się na przejrzystych, spójnych, porównywalnych, pełnych i dokładnych informacjach. Wykazy gazów cieplarnianych są dostosowane do odpowiednich decyzji przyjętych przez organy UNFCCC lub wynikających z porozumienia paryskiego. W szczególności model stosowany do ustalenia poziomu referencyjnego musi być w stanie odtworzyć dane historyczne z krajowego wykazu gazów cieplarnianych.
Poprawka    50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część B – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
B.  Elementy krajowego planu rozliczania dla leśnictwa	B.  Elementy krajowego sprawozdania rozliczającego dla leśnictwa
Poprawka    51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część B – akapit 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Krajowy plan rozliczania dla leśnictwa, przedłożony zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia, zawiera następujące elementy:	Krajowe sprawozdanie rozliczające dla leśnictwa, przedłożone zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia, zawiera następujące elementy:
Poprawka    52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część B – akapit 1 – litera f – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2)  emisje i pochłanianie związane z lasami i pozyskanymi produktami drzewnymi, jak pokazano w wykazach gazów cieplarnianych oraz odpowiednich danych historycznych;	(2)  emisje i pochłanianie związane z lasami, jak pokazano w wykazach gazów cieplarnianych oraz odpowiednich danych historycznych;
Poprawka    53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – część B – akapit 1 – litera f – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3)  cechy lasu, w tym struktura klas wieku, długość przyrostów, rotacja i inne informacje dotyczące działalności związanej z gospodarką leśną w dotychczasowym scenariuszu postępowania;	(3)  cechy lasu, w tym struktura klas wieku, długość przyrostów, rotacja i inne istotne informacje dotyczące działalności związanej z gospodarką leśną;

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł	Włączenie emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
Odsyłacze	COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 12.9.2016
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	AGRI 12.9.2016
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej        Data powołania	Elisabeth Köstinger 30.8.2016
Rozpatrzenie w komisji	5.12.2016
Data przyjęcia	30.5.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	20 13 3
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Clara Eugenia Aguilera García, Eric Andrieu, Daniel Buda, Matt Carthy, Viorica Dăncilă, Michel Dantin, Paolo De Castro, Albert Deß, Herbert Dorfmann, Norbert Erdős, Edouard Ferrand, Luke Ming Flanagan, Beata Gosiewska, Martin Häusling, Esther Herranz García, Jan Huitema, Peter Jahr, Ivan Jakovčić, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, Zbigniew Kuźmiuk, Philippe Loiseau, Ulrike Müller, Maria Noichl, Marijana Petir, Bronis Ropė, Maria Lidia Senra Rodríguez, Ricardo Serrão Santos, Tibor Szanyi, Marc Tarabella, Marco Zullo
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Bas Belder, Franc Bogovič, Hannu Takkula
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Christofer Fjellner

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

20	+
PPE	Franc Bogovič, Daniel Buda, Michel Dantin, Albert Deß, Herbert Dorfmann, Norbert Erdős, Christofer Fjellner, Esther Herranz García, Peter Jahr, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, Marijana Petir
ECR	Bas Belder, Beata Gosiewska, Zbigniew Kuźmiuk
ALDE	Jan Huitema, Ulrike Müller, Hannu Takkula
ENF	Edouard Ferrand, Philippe Loiseau

13	-
S&D	Eric Andrieu, Viorica Dăncilă, Maria Noichl, Ricardo Serrão Santos, Tibor Szanyi, Marc Tarabella
ALDE	Ivan Jakovčić
GUE/NGL	Luke Ming Flanagan, Maria Lidia Senra Rodríguez
Verts/ALE	Martin Häusling, Bronis Ropė
EFDD	John Stuart Agnew, Marco Zullo

3	0
S&D	Clara Eugenia Aguilera García, Paolo De Castro
GUE/NGL	Matt Carthy

Objaśnienie używanych znaków

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

• [1]  Sprawozdanie w sprawie nowej strategii leśnej UE na rzecz lasów i sektora leśno-drzewnego (2014/2223(INI)), 7 kwietnia 2015 r.

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł	Włączenie emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
Odsyłacze	COM(2016)0479 – C8-0330/2016 – 2016/0230(COD)
Data przedstawienia w PE	20.7.2016
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 12.9.2016
Komisje wyznaczone do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 12.9.2016	ITRE 12.9.2016	TRAN 12.9.2016	AGRI 12.9.2016
Opinia niewydana        Data decyzji	TRAN 1.9.2016
Sprawozdawcy        Data powołania	Norbert Lins 28.9.2016
Rozpatrzenie w komisji	20.3.2017	25.4.2017
Data przyjęcia	11.7.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	53 9 6
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Margrete Auken, Pilar Ayuso, Zoltán Balczó, Catherine Bearder, Ivo Belet, Biljana Borzan, Lynn Boylan, Paul Brannen, Nessa Childers, Alberto Cirio, Birgit Collin-Langen, Mireille D’Ornano, Miriam Dalli, Seb Dance, Angélique Delahaye, Stefan Eck, Bas Eickhout, José Inácio Faria, Karl-Heinz Florenz, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Arne Gericke, Jens Gieseke, Julie Girling, Françoise Grossetête, Andrzej Grzyb, Jytte Guteland, Anneli Jäätteenmäki, Jean-François Jalkh, Benedek Jávor, Kateřina Konečná, Urszula Krupa, Giovanni La Via, Jo Leinen, Peter Liese, Norbert Lins, Rupert Matthews, Valentinas Mazuronis, Susanne Melior, Miroslav Mikolášik, Gilles Pargneaux, Piernicola Pedicini, Bolesław G. Piecha, Pavel Poc, Julia Reid, Frédérique Ries, Michèle Rivasi, Daciana Octavia Sârbu, Annie Schreijer-Pierik, Davor Škrlec, Renate Sommer, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Ivica Tolić, Estefanía Torres Martínez, Adina-Ioana Vălean, Jadwiga Wiśniewska, Damiano Zoffoli
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Luke Ming Flanagan, Elena Gentile, Krzysztof Hetman, Ulrike Müller, James Nicholson, Christel Schaldemose, Bart Staes, Tiemo Wölken
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Siôn Simon, Derek Vaughan
Data złożenia	17.7.2017

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

53	+
ALDE	Catherine Bearder, Gerben-Jan Gerbrandy, Valentinas Mazuronis, Frédérique Ries
ECR	Arne Gericke, Julie Girling, Rupert Matthews, James Nicholson
EFDD	Piernicola Pedicini
GUE/NGL	Lynn Boylan, Stefan Eck, Luke Ming Flanagan, Kateřina Konečná, Estefanía Torres Martínez
NI:	Zoltán Balczó
PPE	Pilar Ayuso, Ivo Belet, Alberto Cirio, Birgit Collin-Langen, José Inácio Faria, Francesc Gambús, Jens Gieseke, Krzysztof Hetman, Peter Liese, Norbert Lins, Miroslav Mikolášik, Annie Schreijer-Pierik, Renate Sommer, Ivica Tolić, Adina-Ioana Vălean
S&D	Biljana Borzan, Paul Brannen, Nessa Childers, Miriam Dalli, Seb Dance, Elena Gentile, Jo Leinen, Susanne Melior, Gilles Pargneaux, Pavel Poc, Christel Schaldemose, Peter Simon, Daciana Octavia Sârbu, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Derek Vaughan,Tiemo Wölken, Damiano Zoffoli
VERTS/ALE	Margrete Auken, Bas Eickhout, Benedek Jávor, Michèle Rivasi, Davor Škrlec, Bart Staes

9	-
ALDE	Anneli Jäätteenmäki, Ulrike Müller
EFDD	Julia Reid
ENF	Mireille D'Ornano, Jean-François Jalkh
PPE	Angélique Delahaye, Elisabetta Gardini, Françoise Grossetête, Giovanni La Via

6	0
ECR	Urszula Krupa, Bolesław G. Piecha, Jadwiga Wiśniewska
PPE	Karl-Heinz Florenz, Andrzej Grzyb
S&D	Jytte Guteland

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się