SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych

27.11.2017 - (COM(2015)0634 – C8-0394/2015 – 2015/0287(COD)) - ***I

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
Komisja Prawna
Sprawozdawcy: Evelyne Gebhardt, Axel Voss
(Procedura wspólnych posiedzeń komisji – art. 55 Regulaminu)


Procedura : 2015/0287(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0375/2017
Teksty złożone :
A8-0375/2017
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych

(COM(2015)0634 – C8-0394/2015 – 2015/0287(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2015)0634),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0394/2015),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając uzasadnioną opinię przedstawioną – na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności – przez francuski Senat, w której stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 27 kwietnia 2016 r[1],

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając wspólne posiedzenia Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz Komisji Prawnej zgodnie z art. 55 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów i Komisji Prawnej, a także opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0375/2017),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Poprawka    1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Tytuł 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wniosek

Wniosek

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych

w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Poprawka    2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1)  Potencjał wzrostu handlu elektronicznego nie jest jeszcze w pełni wykorzystany. Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy29 w sposób kompleksowy zajmuje się istotnymi barierami dla rozwoju transgranicznego handlu elektronicznego w Unii, aby uwolnić jego potencjał. W celu wspierania unijnej gospodarki cyfrowej oraz ogólnego wzrostu gospodarczego konieczne jest zapewnienie konsumentom lepszego dostępu do treści cyfrowych, a przedsiębiorcom ułatwienie dostarczania tych treści.

(1)  Potencjał wzrostu handlu elektronicznego w Unii nie jest jeszcze w pełni zrealizowany. Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy29 w sposób kompleksowy zajmuje się istotnymi barierami dla rozwoju transgranicznego handlu elektronicznego w Unii, aby uwolnić jego potencjał. W celu wspierania unijnej gospodarki cyfrowej oraz ogólnego wzrostu gospodarczego konieczne jest zapewnienie konsumentom lepszego dostępu do treści cyfrowych, a przedsiębiorcom ułatwienie dostarczania tych treści.

__________________

__________________

29 COM (2015) 192 final.

29 COM (2015)0192.

Poprawka     3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(1a)  Artykuł 169 ust. 1 oraz art. 169 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”) stanowi, że Unia ma się przyczyniać do osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów dzięki środkom przyjętym zgodnie z art. 114 TFUE.

Poprawka     4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(1b)  Artykuł 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Kartą”) stanowi, że polityki Unii zapewniają wysoki poziom ochrony konsumentów, a art. 47 Karty stanowi, że każdy, kogo prawa zagwarantowane przez prawo Unii zostały naruszone, ma prawo do skutecznego środka prawnego przed sądem. Artykuł 16 Karty uznaje wolność prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z prawem Unii oraz ustawodawstwami i praktykami krajowymi.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2)  Dla osiągnięcia prawdziwie jednolitego rynku cyfrowego konieczna jest harmonizacja niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych, przyjmując jako podstawę wysoki poziom ochrony konsumenta.

(2)  Aby osiągnąć prawdziwie jednolity rynek cyfrowy należy zharmonizować niektóre aspekty umów o dostarczanie treści lub usług cyfrowych, przyjmując jako podstawę wysoki poziom ochrony konsumenta, aby zwiększyć pewność prawa i zredukować koszty transakcji.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  Najważniejszymi przeszkodami dla rozwoju dostarczania treści cyfrowych są różnice w bezwzględnie obowiązujących przepisach krajowych dotyczących prawa umów konsumenckich oraz brak jasno określonych przepisów prawa umów. Na poziomie unijnym istnieje bardzo niewiele przepisów dostosowanych do dostarczania treści cyfrowych. Przedsiębiorcy ponoszą dodatkowe koszty wynikające z różnic między bezwzględnie obowiązującymi przepisami krajowymi dotyczącymi prawa umów konsumenckich oraz niepewności prawa przy sprzedaży treści cyfrowych za granicę. Poza tym przedsiębiorcy ponoszą koszty dostosowywania swoich umów do bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących dostarczania treści cyfrowych, które pojawiły się w kilku państwach członkowskich. Prowadzi to do różnic między przepisami krajowymi regulującymi te umowy, zarówno co do zakresu, jak i ich treści. W państwach członkowskich, w których nie wprowadzono jeszcze konkretnych przepisów dotyczących dostarczania treści cyfrowych, przedsiębiorcy, którzy chcą prowadzić sprzedaż za granicę, działają w sytuacji niepewności, ponieważ często nie wiedzą, jakie przepisy dotyczące treści cyfrowych obowiązują w danym państwie członkowskim, do którego chcą eksportować te treści, jaka jest treść tych przepisów ani czy są one bezwzględnie obowiązujące.

(4)  Przedsiębiorcy, zwłaszcza małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), ponoszą koszty dostosowywania swoich umów do bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących dostarczania treści cyfrowych lub usług cyfrowych, które pojawiły się w kilku państwach członkowskich. Prowadzi to do różnic między przepisami krajowymi regulującymi te umowy, zarówno co do zakresu, jak i ich treści. W państwach członkowskich, w których nie wprowadzono jeszcze konkretnych przepisów dotyczących dostarczania treści cyfrowych lub usług cyfrowych, przedsiębiorcy, którzy chcą prowadzić sprzedaż za granicę, działają w sytuacji niepewności, ponieważ często nie wiedzą, jakie przepisy dotyczące treści cyfrowych lub usług cyfrowych obowiązują w danym państwie członkowskim, do którego chcą eksportować te treści, jaka jest treść tych przepisów ani czy są one bezwzględnie obowiązujące.

Uzasadnienie

Kolejność motywów 3 i 4 została odwrócona.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4)  Konsumenci nie czują się pewnie, kupując produkty z innego kraju, zwłaszcza przez internet. Jednym z głównych czynników powodujących tę niepewność jest brak pewności co do tego, jakie podstawowe prawa wynikające z umowy im przysługują, oraz brak jasno określonych ram prawnych dla umów dotyczących treści cyfrowych. Wielu nabywców tych treści doświadcza problemów z ich jakością lub dostępem do nich. Mogą na przykład otrzymać niewłaściwe albo wadliwe treści cyfrowe lub mogą nie być w stanie uzyskać do nich dostępu. W efekcie konsumenci ponoszą straty nie tylko finansowe.

(3)  Konsumenci nie zawsze czują się pewnie, kupując produkty z innego kraju, zwłaszcza przez internet. Jednym z głównych czynników powodujących tę niepewność jest brak pewności co do tego, jakie podstawowe prawa wynikające z umowy im przysługują, oraz brak jasno określonych ram prawnych dla umów dotyczących treści cyfrowych lub usług cyfrowych. Wielu nabywców doświadcza problemów z jakością treści cyfrowych lub usług cyfrowych lub dostępem do nich. Mogą na przykład otrzymać niewłaściwe albo wadliwe treści cyfrowe lub usługę cyfrową lub mogą nie być w stanie uzyskać do nich dostępu. W efekcie konsumenci ponoszą straty nie tylko finansowe.

Uzasadnienie

Kolejność motywów 3 i 4 została odwrócona.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  Aby zaradzić tym problemom, zarówno przedsiębiorcy, jak i konsumenci powinni mieć możliwość opierania się na w pełni zharmonizowanych przepisach dotyczących dostarczania treści cyfrowych, które wyznaczałyby prawa wynikające z umowy kluczowe dla tego rodzaju transakcji, takie same w całej Unii.

(5)  Aby zaradzić tym problemom, zarówno przedsiębiorcy, jak i konsumenci powinni mieć możliwość opierania się na w pełni zharmonizowanych przepisach w odniesieniu do niektórych kluczowych aspektów regulacyjnych dotyczących dostarczania treści cyfrowych lub usług cyfrowych. Uregulowania te powinny określać ogólnounijne prawa wynikające z umowy i jednocześnie umożliwiać państwom członkowskim utrzymanie przepisów krajowych w odniesieniu do kilku innych aspektów. W związku z tym celem niniejszej dyrektywy jest osiągnięcie odpowiedniej równowagi między wysokim poziomem ochrony konsumentów a konkurencyjnością przedsiębiorstw, przy jednoczesnym zapewnieniu poszanowania zasady pomocniczości.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6)  W pełni zharmonizowane przepisy prawa umów konsumenckich, takie same we wszystkich państwach członkowskich, ułatwią przedsiębiorcom transgraniczne oferowanie treści cyfrowych. Zapewni im to stabilne otoczenie prawne dla sprzedaży przez internet lub w inny sposób na odległość na terenie innych państw członkowskich. Przepisy w pełni zharmonizowane w całej Unii, odnoszące się konkretnie do treści cyfrowych, wyeliminują złożoność wynikającą z różnic w przepisach krajowych, które obecnie regulują umowy o dostarczanie treści cyfrowych. Zapobiegnie to także fragmentacji prawnej, która powstałaby w wyniku przyjęcia nowych przepisów krajowych dotyczących treści cyfrowych.

(6)  Zharmonizowane przepisy prawa umów konsumenckich, takie same we wszystkich państwach członkowskich, ułatwią przedsiębiorcom transgraniczne oferowanie treści cyfrowych. Zapewni im to stabilne otoczenie prawne dla sprzedaży przez internet lub w inny sposób na odległość na terenie innych państw członkowskich. Zapobiegnie to także fragmentacji prawnej, która powstałaby w wyniku przyjęcia nowych przepisów krajowych dotyczących treści cyfrowych i usług cyfrowych.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  W pełni zharmonizowane prawa w zakresie treści cyfrowych przyniosą także korzyści konsumentom poprzez zapewnienie wysokiego poziomu ochrony. Konsumenci będą mieli jasno określone prawa w związku z otrzymaniem treści cyfrowych lub dostępem do nich w całej Unii. Wzmocni to ich pewność podczas zakupów treści cyfrowych. Zmiany przyczynią się także do ograniczenia szkód, które obecnie ponoszą konsumenci, ponieważ zostaną ustalone jasne prawa, co pozwoli konsumentom na rozwiązanie pojawiających się problemów z treściami cyfrowymi.

(7)  W pełni zharmonizowane prawa w zakresie treści cyfrowych i usług cyfrowych powinny także przynieść korzyści konsumentom poprzez zapewnienie wysokiego poziomu ochrony. Konsumenci powinni mieć jasno określone bezwzględnie obowiązujące prawa w związku z otrzymaniem treści cyfrowych lub usług cyfrowych lub dostępem do nich w całej Unii. Powinno to wzmocnić ich pewność podczas zakupów treści cyfrowych lub usług cyfrowych. Zmiany powinny się także przyczynić do ograniczenia szkód, które obecnie ponoszą konsumenci, ponieważ zostaną ustalone jasne prawa, co pozwoli konsumentom na rozwiązanie pojawiających się problemów z treściami cyfrowymi lub usługami cyfrowymi.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(7a)  Niniejsza dyrektywa powinna również obowiązywać w przypadku umów podwójnego zastosowania, gdy umowa zawierana jest w celach, które częściowo są związane z działalnością handlową danej osoby, a częściowo nie są z nią związane, a cel handlowy jest marginalny w ogólnym kontekście umowy; w takim przypadku osoba ta powinna być również uznawana za konsumenta.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  Niniejsza dyrektywa powinna w pełni zharmonizować najważniejsze przepisy, które do tej pory nie zostały uregulowane na poziomie Unii. W związku z tym w dyrektywie zawarto przepisy dotyczące zgodności treści cyfrowych, środków zaradczych przysługujących konsumentom w przypadku braku zgodności treści cyfrowych z umową oraz pewnych sposobów korzystania z tych środków. W niniejszej dyrektywie powinno się także zapewnić harmonizację niektórych aspektów prawa do rozwiązania umowy długoterminowej i zmiany treści cyfrowych.

(8)  Niniejsza dyrektywa powinna w pełni zharmonizować niektóre najważniejsze przepisy, które do tej pory nie zostały uregulowane na poziomie Unii lub krajowym. W związku z tym w dyrektywie zawarto przepisy dotyczące zgodności treści cyfrowych lub usług cyfrowych, środków zaradczych przysługujących konsumentom w przypadku braku zgodności treści cyfrowych lub usług cyfrowych z umową oraz pewnych sposobów korzystania z tych środków. W niniejszej dyrektywie powinno się także zapewnić harmonizację niektórych aspektów prawa do rozwiązania umowy długoterminowej i zmiany treści cyfrowych lub usług cyfrowych.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9)  Pełna harmonizacja wszelkich wymogów związanych z zagadnieniami uregulowanymi w niniejszej dyrektywie uniemożliwia państwom członkowskim ustalenie dodatkowych warunków formalnych lub materialnych w zakresie zastosowania dyrektywy, takich jak na przykład maksymalny okres zaistnienia niezgodności, zobowiązanie konsumenta do poinformowania dostawcy o stwierdzonej niezgodności w określonym terminie lub zobowiązanie konsumenta do płacenia za korzystanie z treści cyfrowych do momentu rozwiązania umowy ze względu na brak zgodności.

(9)  Pełna harmonizacja wymogów związanych z kwestiami uregulowanymi w niniejszej dyrektywie uniemożliwia państwom członkowskim, w zakresie zastosowania dyrektywy, ustalenie dodatkowych warunków formalnych lub materialnych, takich jak wszelkie uregulowania dotyczące przeniesienia ciężaru dowodu, którego skutki są inne niż te przewidziane w niniejszej dyrektywie, lub zobowiązanie konsumenta do poinformowania przedsiębiorcy o stwierdzonej niezgodności w określonym terminie.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10)  Dyrektywa nie może mieć wpływu na przepisy krajowe w zakresie, w jakim określone zagadnienia, takie jak obowiązki konsumenta względem dostawcy treści cyfrowych bądź też prawna kwalifikacja, tworzenie i ważność albo legalność umów, nie są przez nią uregulowane. Państwa członkowskie powinny mieć również swobodę ustalania przepisów dotyczących szczegółowych warunków wykonywania tych praw, takich jak prawo do odszkodowania w zakresie nieobjętym niniejszą dyrektywą bądź też przepisy określające skutki rozwiązania umowy mające zastosowanie obok przepisów dotyczących dokonywania zwrotu uregulowanych niniejszą dyrektywą.

(10)  Dyrektywa nie może mieć wpływu na przepisy krajowe w zakresie, w jakim określone zagadnienia, takie jak obowiązki konsumenta względem dostawcy treści cyfrowych bądź też prawna kwalifikacja, tworzenie i ważność albo legalność umów, nie są przez nią uregulowane. Państwa członkowskie powinny mieć również swobodę ustalania przepisów dotyczących szczegółowych warunków wykonywania tych praw, takich jak prawo do odszkodowania w zakresie nieobjętym niniejszą dyrektywą bądź też przepisy określające skutki rozwiązania umowy mające zastosowanie obok przepisów dotyczących dokonywania zwrotu uregulowanych niniejszą dyrektywą. Państwa członkowskie powinny móc utrzymać lub wprowadzić krajowe przepisy dotyczące środków zaradczych w przypadku wad ukrytych. Państwa członkowskie powinny móc utrzymać krajowe przepisy dotyczące odstąpienia od umowy w krótkim terminie, jeżeli jest to przewidziane w ich porządkach prawnych w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

Poprawka    15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10a)  Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na prawo krajowe regulujące warunki, w jakich umowę o dostarczenie treści cyfrowych lub usług cyfrowych uznaje się za powiązaną z inną umową lub w jakich jest ona dodatkowa w stosunku do innej umowy, jaką konsument zawarł z dostawcą lub innym przedsiębiorcą, ani na skutki dla którejkolwiek z umów i środki zaradcze przysługujące na mocy którejkolwiek z umów. Państwa członkowskie powinny również mieć swobodę określania charakteru takich umów, w tym umów sprzedaży, o świadczenie usług, wypożyczenia, czy też umów sui generis.

Poprawka    16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10b)  Jednakże, z zastrzeżeniem Europejskiego kodeksu łączności elektronicznej1a, w przypadku gdy w ramach umowy lub pakietu umów przedsiębiorca oferuje treści cyfrowe lub usługę cyfrową w połączeniu z innymi usługami, takimi jak usługi lub towary łączności interpersonalnej, a treści cyfrowe lub usługa cyfrowa nie są zainstalowane wcześniej w produktach, niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie jedynie do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej będących elementami sprzedaży wiązanej. Pozostałe elementy powinny podlegać innym właściwym uregulowaniom.

 

_______________

 

1a Dyrektywa .../... Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia ... ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (Dz.U. L xx, [data], s. x-x.)

Uzasadnienie

Motyw 10 b (nowy) zastępuje motyw 20 we wniosku Komisji (zob. poprawka 27).

Poprawka    17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11)  Dyrektywa ta jest odpowiedzią na problemy dotyczące poszczególnych kategorii treści cyfrowych i ich dostarczania. W celu uwzględnienia szybkiego rozwoju technologicznego oraz w celu zachowania aktualności pojęcia treści cyfrowych w przyszłości, pojęcie to używane w niniejszej dyrektywie powinno być szersze niż w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE30. Powinno ono zwłaszcza obejmować usługi umożliwiające tworzenie, przetwarzanie lub przechowywanie danych. Treści cyfrowe mogą być dostarczane na wiele sposobów: na trwałym nośniku, pobierane przez konsumentów na ich własne urządzenia, przesyłane strumieniowo, w formie dostępu do treści cyfrowych przechowywanych w chmurze obliczeniowej lub dostępu do mediów społecznościowych. Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do wszelkich treści cyfrowych, niezależnie od nośnika użytego do ich przekazania. W przypadku rynku technologii, które tak szybko się zmieniają, wyróżnienie poszczególnych kategorii nie jest wskazane, bowiem wówczas dyskryminacja niektórych dostawców byłaby praktycznie nie do uniknięcia. Dostawcy różnych kategorii treści cyfrowych powinni mieć zapewnione równe szanse. Dyrektywa nie powinna mieć jednak zastosowania do treści cyfrowych zawartych w rzeczach materialnych w taki sposób, że funkcjonują one jako ich integralna część, a ich funkcje są podporządkowane głównym funkcjonalnościom tychże towarów.

(11)  Niniejsza dyrektywa jest odpowiedzią na problemy dotyczące poszczególnych kategorii treści cyfrowych lub usług cyfrowych i ich dostarczania. W celu zagwarantowania spójności ze wspólnotowym dorobkiem prawnym pojęcie treści cyfrowych powinno odpowiadać pojęciu w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE30 oraz powinno obejmować, na przykład, tekst, wideo, audio, aplikacje, gry cyfrowe i wszelkie inne oprogramowanie. Aby uwzględnić szybkie tempo rozwoju technologii oraz by niniejsza dyrektywa nie ulegała dezaktualizacji, powinna ona również obejmować usługi cyfrowe umożliwiające tworzenie, przetwarzanie lub przechowywanie danych, a także usługi umożliwiające wymianę danych w postaci cyfrowej, w tym usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów, jeżeli nie są one regulowane przez Europejski kodeks łączności elektronicznej. Chociaż jest wiele sposobów dostarczania treści cyfrowych lub usług cyfrowych, w tym na CD, DVD lub podobnym nośniku, pobieranie przez konsumentów na ich własne urządzenia, przesyłanie strumieniowo, umożliwianie dostępu do przechowywania usług cyfrowych lub dostępu do mediów społecznościowych, niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do wszelkich treści cyfrowych lub usług cyfrowych, niezależnie od nośnika użytego do ich przekazania. W przypadku rynku technologii, które tak szybko się zmieniają, wyróżnienie poszczególnych kategorii nie jest wskazane, bowiem wówczas dyskryminacja niektórych przedsiębiorców byłaby praktycznie nie do uniknięcia. Przedsiębiorcy różnych kategorii treści cyfrowych lub usług cyfrowych powinni mieć zapewnione równe szanse.

__________________

__________________

30 Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64.

30 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64).

Poprawka    18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12)  Aby spełnić oczekiwania konsumentów i zapewnić jasne i proste ramy prawne dla dostarczania treści cyfrowych oferowanych na trwałym nośniku, w kontekście wymagań co do zgodności i środków zaradczych przysługujących konsumentom w przypadku niezgodności niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do produktów takich, jak płyty DVD i CD, na których treści cyfrowe zamieszczono w taki sposób, jakby były one tylko nośnikiem treści cyfrowych. Dyrektywa powinna mieć zastosowanie do treści cyfrowych dostarczonych na trwałym nośniku, niezależnie od tego, czy zostały sprzedane na odległość czy przy fizycznej obecności stron, aby uniknąć różnicowania prawa dla różnych kanałów dystrybucji. Dyrektywa 2011/83 powinna mieć nadal zastosowanie do tych towarów, włącznie ze zobowiązaniami dotyczącymi dostarczania towarów, środków zaradczych przysługujących w przypadku niedostarczenia, a także charakteru umowy, na podstawie której towary te są dostarczane. Dyrektywa także nie narusza praw związanych z dystrybucją tych towarów zgodnie z prawami autorskimi.

(12)  Aby spełnić oczekiwania konsumentów i zapewnić jasne i proste ramy prawne dla przedsiębiorców dostarczających towary, w których wbudowane są treści cyfrowe lub usługa cyfrowa, w kontekście wymagań co do zgodności i środków zaradczych przysługujących konsumentom w przypadku niezgodności, niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do treści cyfrowych lub usług cyfrowych zainstalowanych wcześniej w produktach, takich jak płyty DVD i CD lub „inteligentne towary”. W odniesieniu do takich towarów, na mocy niniejszej dyrektywy, przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny wobec konsumenta za spełnienie obowiązków tylko w odniesieniu do wbudowanych treści cyfrowych lub wbudowanej usługi cyfrowej. Odpowiedzialność za pozostałe elementy tych produktów powinna podlegać innym mającym zastosowanie przepisom. Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do wbudowanych treści cyfrowych lub usług cyfrowych, niezależnie od tego, czy produkty, w których zostały one wcześniej zainstalowane dostarczono na odległość czy przy fizycznej obecności stron, aby uniknąć różnicowania prawa dla różnych kanałów dystrybucji. Dyrektywa 2011/83/UE powinna mieć nadal zastosowanie do tych towarów, włącznie ze zobowiązaniami dotyczącymi dostarczania towarów, środków zaradczych przysługujących w przypadku niedostarczenia, a także charakteru umowy, na podstawie której towary te są dostarczane. Uregulowania dotyczące dostaw i niedostarczenia treści cyfrowych lub usług cyfrowych zawarte w niniejszej dyrektywie nie mają zatem zastosowania do wbudowanych treści cyfrowych i wbudowanych usług cyfrowych. Niniejsza dyrektywa także nie narusza praw związanych z dystrybucją tych towarów zgodnie z prawami autorskimi.

Poprawka    19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13)  W gospodarce cyfrowej wartość informacji o poszczególnych osobach jest coraz częściej postrzegana przez uczestników rynku jako porównywalna z wartością pieniężną. Treści cyfrowe są często dostarczane nie w zamian za pieniądze, ale za inne świadczenie niż zapłata ceny, tj. za dostęp do danych osobowych lub innych danych. Taki model biznesowy występuje w różnych formach w znacznej części rynku. Gdyby wprowadzono zróżnicowanie w oparciu o rodzaj świadczenia, doprowadziłoby to do dyskryminacji niektórych modeli biznesowych i stanowiłoby dla przedsiębiorstw nieuzasadniony bodziec do oferowania treści cyfrowych w zamian za dane. Należy zapewnić równe szanse wszystkim modelom. Poza tym wady w działaniu treści cyfrowych dostarczonych w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny mogłyby mieć wpływ na interesy ekonomiczne konsumentów. Z tego względu stosowanie przepisów dyrektywy nie powinno być zależne od sposobu zapłaty za dane treści cyfrowe.

(13)  W gospodarce cyfrowej wartość informacji o poszczególnych osobach jest coraz częściej postrzegana przez uczestników rynku jako porównywalna z wartością pieniężną. Treści cyfrowe i usługi cyfrowe są często dostarczane nie w zamian za pieniądze, ale za dane, tj. za dostęp do danych osobowych lub innych danych. Taki model biznesowy występuje w różnych formach w znacznej części rynku. Gdyby wprowadzono zróżnicowanie w oparciu o rodzaj świadczenia, doprowadziłoby to do dyskryminacji niektórych modeli biznesowych, co stanowiłoby dla przedsiębiorstw nieuzasadniony bodziec do oferowania treści cyfrowych lub usług cyfrowych w zamian za dane. Poza tym wady w działaniu treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych w zamian za dane jako świadczenie wzajemne mogłyby mieć wpływ na interesy ekonomiczne konsumentów. Aby zagwarantować równe warunki działania, stosowanie przepisów dyrektywy nie powinno być zależne od sposobu zapłaty za dane treści cyfrowe lub usługę cyfrową.

Poprawka    20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13)  W gospodarce cyfrowej wartość informacji o poszczególnych osobach jest coraz częściej postrzegana przez uczestników rynku jako porównywalna z wartością pieniężną. Treści cyfrowe są często dostarczane nie w zamian za pieniądze, ale za inne świadczenie niż zapłata ceny, tj. za dostęp do danych osobowych lub innych danych. Taki model biznesowy występuje w różnych formach w znacznej części rynku. Gdyby wprowadzono zróżnicowanie w oparciu o rodzaj świadczenia, doprowadziłoby to do dyskryminacji niektórych modeli biznesowych i stanowiłoby dla przedsiębiorstw nieuzasadniony bodziec do oferowania treści cyfrowych w zamian za dane. Należy zapewnić równe szanse wszystkim modelom. Poza tym wady w działaniu treści cyfrowych dostarczonych w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny mogłyby mieć wpływ na interesy ekonomiczne konsumentów. Z tego względu stosowanie przepisów dyrektywy nie powinno być zależne od sposobu zapłaty za dane treści cyfrowe.

(13)  W gospodarce cyfrowej informacja o poszczególnych osobach jest coraz częściej postrzegana przez uczestników rynku jako wartość. Opracowano specyficzne modele biznesowe, w których przedsiębiorcy dostarczają treści cyfrowe lub usługę cyfrową, a konsument jest zobowiązany do dostarczenia danych osobowych lub umożliwienia dostępu do nich. Taki model biznesowy występuje już w różnych formach w znacznej części rynku. Niniejsza dyrektywa nie zmierza do rozstrzygnięcia, czy takie umowy powinny być dozwolone, czy nie. Ponadto pozostawia prawu krajowemu rozstrzygnięcie kwestii ważności umów o dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej w przypadkach gdy przekazywane lub udostępniane są dane osobowe. Niniejsza dyrektywa nie powinna w żadnym razie wywoływać wrażenia, że sankcjonuje ona praktykę polegającą na spieniężeniu danych osobowych lub że będzie zachęcać do takiej praktyki, ponieważ dane osobowe nie mogą być porównywane do cen, a zatem nie można ich uznać za towar. Jednakże wprowadzenie zróżnicowania w przepisach mających zastosowanie do transakcji pieniężnych i niepieniężnych stanowiłoby dla przedsiębiorstw nieuzasadniony bodziec do wspierania dostarczania treści cyfrowych lub usług cyfrowych, pod warunkiem że przekazywane są dane osobowe. Poza tym wady w działaniu treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych bez zapłaty może mieć wpływ na interesy ekonomiczne konsumentów. W celu zapewnienia równych warunków działania i wysokiego poziomu ochrony konsumentów stosowanie przepisów dyrektywy nie powinno być zależne od sposobu zapłaty za dane treści lub usługi cyfrowe.

Poprawka    21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  W odniesieniu do treści cyfrowych dostarczonych nie w zamian za pieniądze, ale za inne świadczenie niż zapłata ceny, niniejsza dyrektywa ma zastosowanie tylko do umów, w których dostawca zwraca się do konsumenta o dostarczenie danych, a konsument aktywnie przekazuje dostawcy, bezpośrednio lub pośrednio, dane, takie jak imię i nazwisko, adres e-mail lub zdjęcia, na przykład poprzez indywidualną rejestrację lub na podstawie umowy zezwalającej na dostęp do zdjęć konsumenta. Dyrektywa nie ma zastosowania do sytuacji, gdy dostawca gromadzi dane niezbędne do funkcjonowania treści cyfrowych zgodnie w umową, takie jak na przykład dane o geolokalizacji, jeśli jest to konieczne do prawidłowego działania aplikacji mobilnej, lub wyłącznie dla celów spełnienia wymogów prawnych danego kraju, na przykład gdy rejestracja konsumenta jest wymagana przez właściwe prawa dla względów bezpieczeństwa i identyfikacji. Dyrektywa nie ma także zastosowania w sytuacjach, gdy dostawca gromadzi informacje, w tym dane osobowe, takie jaki adres IP, lub inne automatycznie generowane informacje, takie jak informacje gromadzone i przekazywane przez pliki cookie, bez aktywnego dostarczania tych danych przez konsumenta, nawet jeśli konsument wyraził zgodę na użycie plików cookie. Nie ma ona także zastosowania w sytuacjach, gdy konsument jest wystawiony na działanie reklamy wyłącznie w celu uzyskania dostępu do treści cyfrowych.

(14)  W odniesieniu do treści cyfrowych i usług cyfrowych dostarczonych nie w zamian za pieniądze, ale za dane osobowe, niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do umów, w których przedsiębiorca zwraca się o dane osobowe, a konsument je przekazuje, jak również w przypadku gdy przedsiębiorca gromadzi dane osobowe. Obejmowałoby to na przykład imię i nazwisko oraz adres e-mail lub zdjęcia, udostępniane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz przedsiębiorcy, na przykład poprzez indywidualną rejestrację lub na podstawie umowy zezwalającej na dostęp do zdjęć konsumenta lub danych gromadzonych przez przedsiębiorcę, takich jak adres IP. Dyrektywa nie ma zastosowania do sytuacji, gdy przedsiębiorca gromadzi dane osobowe wyłącznie do celów dostarczania, utrzymywania zgodności lub poprawy treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub wyłącznie dla celów spełnienia wymogów prawnych, na przykład gdy rejestracja konsumenta jest wymagana przez właściwe prawa dla względów bezpieczeństwa i identyfikacji. Nie ma ona także zastosowania w sytuacjach, gdy konsument jest wystawiony na działanie reklamy wyłącznie w celu uzyskania dostępu do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej.

Poprawka    22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Treści generowane przez konsumentów powinny być traktowane w taki sam sposób, jak inne treści cyfrowe dostarczane lub przechowywane przez konsumentów w czasie trwania umowy, takie jaki pliki muzyczne i pliki wideo, zdjęcia, gry lub aplikacje. Treści generowane przez konsumenta obejmują szereg form, w tym obrazy cyfrowe, pliki wideo i pliki audio, blogi, fora dyskusyjne, formaty do współpracy oparte na tekście, posty, czaty, tweety, rejestry, podcasty, treści tworzone na urządzeniach przenośnych, treści tworzone w internetowym środowisku wirtualnym, rankingi i listy odnośników odsyłających do treści internetowych.

(15)  Treści generowane przez konsumentów powinny być traktowane w taki sam sposób, jak inne treści cyfrowe lub usługi cyfrowe dostarczane lub przechowywane przez konsumentów w czasie trwania umowy, takie jaki pliki muzyczne i pliki wideo, zdjęcia, gry lub aplikacje, chyba że niniejsza dyrektywa stanowi inaczej. Treści generowane przez konsumenta obejmują szereg form, w tym obrazy cyfrowe, pliki wideo i pliki audio, blogi, fora dyskusyjne, formaty do współpracy oparte na tekście, posty, czaty, tweety, rejestry, podcasty, treści tworzone na urządzeniach przenośnych, treści tworzone w internetowym środowisku wirtualnym, rankingi i listy odnośników odsyłających do treści internetowych.

Poprawka     23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(15a)  Dostawcy plików wideo, zdjęć, aplikacji i innych treści cyfrowych powinni zapewnić gwarancje w zakresie bezpieczeństwa treści cyfrowych, które dostarczają, oferując wysoki poziom ochrony konsumentów przed szkodliwym oprogramowaniem.

Poprawka    24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Aby zapewnić wspólny zestaw praw konsumentom oraz równe szanse wszystkim przedsiębiorcom, konsumenci powinni mieć zapewnione takie same środki zaradcze w przypadku treści cyfrowych niezgodnych z umową, niezależnie od tego, jak te treści powstały. W związku z tym dyrektywa ma zastosowanie także do umów o opracowanie treści cyfrowych zgodnie ze szczegółowymi wytycznymi konsumenta, w tym oprogramowania dostosowanego do potrzeb konsumenta. Niniejsza dyrektywa powinna także obejmować dostarczanie plików zawierających modelowanie wizualne do drukowania 3D. Nie powinna ona jednak obejmować swoim zakresem rzeczy materialnych wytworzonych przy wykorzystaniu technologii drukowania 3D ani szkód na tych rzeczach.

(16)  Aby zapewnić wspólny zestaw praw konsumentom oraz równe szanse przedsiębiorcom, konsumenci powinni mieć zapewnione takie same środki zaradcze w przypadku treści cyfrowych lub usług cyfrowych niezgodnych z umową, niezależnie od tego, jak te treści lub usługa powstały. W związku z tym niniejsza dyrektywa ma zastosowanie także do umów o opracowanie treści cyfrowych lub usług cyfrowych zgodnie ze szczegółowymi wytycznymi konsumenta, w tym oprogramowania dostosowanego do potrzeb konsumenta. Niniejsza dyrektywa powinna także obejmować dostarczanie plików zawierających modelowanie wizualne do drukowania 3D. Nie powinna ona jednak obejmować swoim zakresem rzeczy materialnych wytworzonych przy wykorzystaniu technologii drukowania 3D ani szkód na tych rzeczach.

Poprawka    25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17)  Treści cyfrowe są niezwykle ważne w kontekście internetu rzeczy (Internet of Things). Jednak wydaje się właściwe, żeby kwestie związane z odpowiedzialnością w kontekście internetu rzeczy, w tym odpowiedzialność za dane i umowy urządzenie-urządzenie, zostały uregulowane odrębnie.

(17)  Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do urządzeń połączonych w ramach internetu rzeczy (IoT). Jednak wydaje się właściwe, żeby kwestie związane z umowami urządzenie-urządzenie zostały uregulowane odrębnie.

Poprawka    26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Umowy mogą zawierać wzorce umowne dostawcy, które muszą być zaakceptowane przez konsumenta. Dla niektórych treści cyfrowych dostawcy często opisują usługę i jej mierzalne parametry w umowie o gwarantowanym poziomie usług. Umowy o gwarantowanym poziomie usług zasadniczo stanowią załącznik do głównej umowy i są istotnym elementem stosunków umownych między dostawcą a konsumentem. Definicja umowy zawarta w niniejszej dyrektywie powinna obejmować takie umowy, w związku z czym powinny one być zgodne z zasadami określonymi poniżej.

(18)  Umowy mogą zawierać wzorce umowne przedsiębiorcy, które muszą być zaakceptowane przez konsumenta. Dla usług cyfrowych przedsiębiorcy często opisują usługę i jej mierzalne parametry w umowie o gwarantowanym poziomie usług. Umowy o gwarantowanym poziomie usług zasadniczo stanowią załącznik do głównej umowy i są istotnym elementem stosunków umownych między przedsiębiorcą a konsumentem. Niniejsza dyrektywa powinna obejmować takie umowy, w związku z czym powinny one być zgodne z zasadami określonymi poniżej.

Poprawka    27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19)  Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie jedynie do tych usług, których głównym przedmiotem jest dostarczanie treści cyfrowych. Z tego względu dyrektywa nie ma zastosowania do usług, które są świadczone osobiście przez dostawcę, a środki cyfrowe służą jedynie do uzyskania dostępu lub do dostarczenia usługi, takie jak na przykład tłumaczenie oferowane przez osobę albo inne profesjonalne usługi doradcze, gdzie jedynie efekt usługi jest dostarczany konsumentowi za pomocą środków cyfrowych.

(19)  Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie jedynie do tych usług, których głównym przedmiotem jest dostarczanie usług cyfrowych. Z tego względu dyrektywa nie ma zastosowania do usług, które są świadczone osobiście przez przedsiębiorcę, a środki cyfrowe służą jedynie do uzyskania dostępu lub do dostarczenia usługi, takie jak na przykład tłumaczenie oferowane przez osobę albo inne profesjonalne usługi doradcze, gdzie jedynie efekt usługi jest dostarczany konsumentowi za pomocą środków cyfrowych.

Poprawka    28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20)  W przypadku gdy w ramach umowy lub pakietu umów oferowane są treści cyfrowe w połączeniu z innymi usługami, takimi jak usługi telekomunikacyjne lub w połączeniu z towarami, które nie działają jedynie jako nośnik treści cyfrowych, niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie jedynie do treści cyfrowych będących elementami sprzedaży wiązanej. Pozostałe elementy powinny podlegać innym właściwym uregulowaniom.

skreśla się

Uzasadnienie

Zmieniony motyw 20 przeniesiony do nowego motywu 10 b).

Poprawka    29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21)  Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do praw autorskich ani innych aspektów praw własności intelektualnej związanych z dostarczaniem treści cyfrowych. W związku z tym dyrektywa jest bez uszczerbku dla żadnych praw ani obowiązków wynikających z prawa autorskiego lub z praw własności intelektualnej.

(21)  Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do praw autorskich ani innych aspektów praw własności intelektualnej związanych z dostarczaniem treści cyfrowych lub usług cyfrowych. W związku z tym dyrektywa jest bez uszczerbku dla żadnych praw ani obowiązków wynikających z prawa autorskiego lub z praw własności intelektualnej.

Poprawka    30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22)  Kwestie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych są regulowane jedynie przez dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady31 oraz dyrektywę 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady32. Obie dyrektywy mają pełne zastosowanie w kontekście umów o dostarczanie treści cyfrowych. Obie dyrektywy mają pełne zastosowanie do dostarczania treści cyfrowych i stanowią unijne ramy prawne dla danych osobowych. Wdrożenie i stosowanie niniejszej dyrektywy powinno być w pełni zgodne z tymi ramami prawnymi.

(22)  Prowadzenie działalności objętej zakresem niniejszej dyrektywy obejmuje przetwarzanie danych osobowych. Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów prawa Unii mających zastosowanie do przetwarzania danych osobowych w Unii, w szczególności przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady31a (UE) 2016/679 oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady32 2002/58/WE, które razem regulują przetwarzanie danych osobowych w państwach członkowskich pod nadzorem właściwych organów państw członkowskich, a zwłaszcza niezależnych organów określonych przez państwa członkowskie. Te akty prawne stanowią unijne ramy prawne dla danych osobowych i mają pełne zastosowanie w kontekście umów o dostarczanie treści cyfrowych lub usług cyfrowych. Wdrożenie i stosowanie niniejszej dyrektywy powinno być w pełni zgodne z tymi ramami prawnymi.

__________________

__________________

31 Dz.U. L 281 z 23/11/1995, s. 31–50 [zostanie zastąpiona ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych].

 

 

31a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylające dyrektywę 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

32 Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37–47.

32 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/58/WE z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

Poprawka    31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(22a)  Zakres stosowania niniejszej dyrektywy obejmuje aplikacje z zakresu internetu rzeczy, które często są zaprojektowane w taki sposób, by w kontekście analizować potrzeby i pragnienia użytkowników dzięki gromadzeniu informacji na temat ich codziennych praktyk i rutyny, przy czym pozostają one niewidoczne w użyciu i niczym nie wyróżniają się dla użytkowników. Nawet jeśli konsumenci mieli okazję zapoznać się z polityką ochrony prywatności ich urządzenia należącego do internetu rzeczy przed podpisaniem umowy, ta polityka nie zawsze jest zrozumiała. Ponadto urządzenia internetu rzeczy są tak zaprojektowane, że co do zasady mają małą moc szyfrowania lub nie mają jej wcale oraz nie posiadają innych zabezpieczeń. Powszechne jest również to, że polegają one w ogromnym stopniu na protokołach łączności bezprzewodowej, którym brak obowiązkowych norm technicznych i norm bezpieczeństwa. Konsumenci zazwyczaj nie mają pojęcia o bezpieczeństwie internetu rzeczy, a w konsekwencji w urządzeniach gospodarstwa domowego często instalowane są domyślne hasła, które nigdy nie są zmieniane i są regularnie narażone na ryzyko. Niniejsza dyrektywa, w połączeniu z podstawowymi zasadami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2016/679, przewiduje odpowiedzialność cywilną w przypadku gdy przy projektowaniu urządzenia internetu rzeczy w strukturze produktu nieuwzględniona została ochrona prywatności oraz przewiduje by warunki umowy, które łamią jakiekolwiek prawo przyznane konsumentowi jako osobie, której dotyczą dane na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679, nie były wiążące.

Poprawka    32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23)  Treści cyfrowe mogą docierać do konsumentów na różne sposoby. Właściwe jest więc ustanowienie prostych i jasnych przepisów dotyczących sposobu i czasu wykonania przez dostawcę głównego świadczenia, tj. dostarczenia konsumentowi treści cyfrowych. Biorąc pod uwagę, że dostawca nie jest zasadniczo odpowiedzialny za działania lub zaniechania dostawcy internetu lub platformy elektronicznej wybranych przez konsumenta celem dostarczenia treści cyfrowych, wystarczy, jeśli dostawca dostarczy dane treści cyfrowe tej osobie trzeciej. W odniesieniu do czasu dostarczenia, zgodnie z rynkowymi praktykami i możliwościami technicznymi, treści cyfrowe powinny być dostarczone niezwłocznie, chyba że strony zdecydują inaczej, aby uwzględnić także inne modele dostarczania.

(23)  Treści cyfrowe lub usługi cyfrowe mogą docierać do konsumentów lub być im udostępniane na różne sposoby. Właściwe jest więc ustanowienie prostych i jasnych przepisów dotyczących sposobu i czasu wykonania przez przedsiębiorcę głównego świadczenia, tj. dostarczenia konsumentowi treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. Biorąc pod uwagę, że przedsiębiorca nie jest zasadniczo odpowiedzialny za działania lub zaniechania dostawcy internetu lub platformy elektronicznej wybranych przez konsumenta celem dostarczenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, wystarczy, jeśli przedsiębiorca dostarczy dane treści cyfrowe lub usługę cyfrową tej osobie trzeciej lub jakiejkolwiek osobie trzeciej wskazanej przez konsumenta. W odniesieniu do czasu dostarczenia, zgodnie z praktykami rynkowymi i możliwościami technicznymi, treści cyfrowe lub usługa cyfrowa powinny być dostarczone bez zbędnej zwłoki po zawarciu umowy, chyba że strony zdecydują inaczej, aby uwzględnić także inne modele dostarczania.

Poprawka    33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24)  W celu wspierania innowacyjności na jednolitym rynku cyfrowym oraz w celu uwzględnienia postępu technologicznego przejawiającego się we wciąż zmieniających się cechach treści cyfrowych, jest także uzasadnione, żeby treści cyfrowe były przede wszystkim zgodne z umową.

skreśla się

Poprawka    34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 25

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25)  W przypadku gdy w umowie nie określono w sposób wystarczająco jasny i kompleksowy punktów odniesienia do ustalenia zgodności treści cyfrowych z umową, konieczne jest ustalenie obiektywnych kryteriów zgodności, żeby konsumenci nie zostali pozbawieni swoich praw. W takich przypadkach zgodność z umową powinna być oceniana na podstawie celów, do jakich zwykle służą treści cyfrowe tego samego rodzaju.

(25)  Aby zagwarantować jasność co do tego, czego może oczekiwać konsument od danych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej oraz za co jest odpowiedzialny przedsiębiorca w przypadku niedostarczenia tych treści lub danej usługi, kluczowe znaczenie ma harmonizacja przepisów pozwalających ustalić zgodność z umową. Przyjęcie zarówno subiektywnych, jak i obiektywnych kryteriów powinno zabezpieczyć uzasadniony interes obu stron umowy. Umowa powinna określać w sposób wystarczająco jasny i kompleksowy punkty odniesienia do ustalenia zgodności treści cyfrowych i usługi cyfrowej z umową. Konieczne jest również ustalenie obiektywnych kryteriów zgodności, żeby konsumenci nie zostali pozbawieni swoich praw. Zgodność z umową powinna być oceniana, biorąc pod uwagę jakość i działanie, jakich zwykle można się spodziewać po treściach cyfrowych lub usługach cyfrowych tego samego rodzaju, z uwzględnieniem uzasadnionych oczekiwań konsumenta, charakteru treści cyfrowych lub usługi cyfrowej i, w stosownych przypadkach, wszelkich oświadczeń publicznych na temat szczególnych właściwości treści cyfrowych lub usługi cyfrowej złożonych przez przedsiębiorcę lub w jego imieniu, producenta lub jego przedstawiciela, w szczególności ujętych w reklamie lub na etykietach. Oczekiwania konsumentów znacznie się różnią w zależności od rodzaju i zastosowania treści cyfrowych i usług cyfrowych i z tego względu powinny zostać określone przy użyciu obiektywnych kryteriów.

Poprawka    35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 25 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(25a)  Należy zapewnić swobodę zawierania umów w odniesieniu do kryteriów zgodności z umową, aby zapobiec unikaniu odpowiedzialności za brak zgodności i aby zapewnić wysoki poziom ochrony konsumenta, przy czym wszelkie klauzule umowne odbiegające od bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących kryteriów zgodności oraz nieprawidłowej integracji treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, i które są niekorzystne dla konsumenta, są ważne jedynie w przypadku gdy konsument został o tym wyraźnie poinformowany i wyraźnie wyraził na to zgodę przy zawieraniu umowy.

Poprawka    36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 26

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26)  Ze względu na swoją specyfikę w celu prawidłowego działania treści cyfrowe muszą współpracować z innymi urządzeniami cyfrowymi; w związku z tym interoperacyjność powinna być jednym z kryteriów zgodności. Treści cyfrowe muszą współpracować zwłaszcza ze sprzętem, między innymi pod względem szybkości procesora i parametrów kart graficznych, oraz oprogramowaniem, włączając w to określone wersje systemów operacyjnych lub odtwarzaczy multimedialnych. Pojęcie funkcjonalności powinno odnosić się do możliwych sposobów wykorzystania treści cyfrowych; powinno również odnosić się do braku ograniczeń technicznych lub do występowania takich ograniczeń, jak ochrona za pośrednictwem zarządzania cyfrowymi prawami autorskimi lub kodowanie regionalne.

(26)  Ze względu na swoją specyfikę w celu prawidłowego działania, treści i usługi cyfrowe muszą współpracować z innymi urządzeniami cyfrowymi; w związku z tym interoperacyjność powinna być jednym z kryteriów zgodności. Interoperacyjność powinna być rozumiana jako zdolność wykonania przez treści cyfrowe lub usługę cyfrową wszystkich ich funkcji dzięki współdziałaniu z określonym środowiskiem cyfrowym. Funkcjonalność powinna być rozumiana jako sposoby wykorzystania treści cyfrowych lub usługi cyfrowej; powinna również być rozumiana jako wiążąca się z brakiem ograniczeń technicznych lub występowaniem takich ograniczeń, jak ochrona za pośrednictwem zarządzania cyfrowymi prawami autorskimi lub kodowanie regionalne. Konsument powinien być powiadamiany z wyprzedzeniem o dozwolonych zastosowaniach treści cyfrowych, takich jak kopie na użytek prywatny. Jeżeli umowa dotyczy dzieł chronionych prawem autorskim, zgodność z umową oznacza przestrzeganie wszystkich przepisów chroniących prawo autorskie. Klauzule umowne, które wyraźnie ograniczają zgodne z prawem korzystanie z wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w prawie autorskim, powinny stanowić brak zgodności. Warunki określające korzystanie z wyjątków lub ograniczeń nadal powinny być ustanawiane w przepisach Unii w dziedzinie prawa autorskiego i praw pokrewnych, które nie zostały zmienione na mocy niniejszej dyrektywy.

Poprawka    37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27)  Usługi i technologie oparte na danych przynoszą znaczne korzyści, ale także i pewne zagrożenia. Już w strategii jednolitego rynku cyfrowego zauważono, że wysoki poziom bezpieczeństwa sieci i informacji w całej Unii jest kluczowy dla zapewnienia przestrzegania praw podstawowych, takich jak prawo do prywatności i danych osobowych tak, aby zapewnić użytkownikom większą pewność oraz wzmacniać ich zaufanie do gospodarki cyfrowej. Oprogramowanie staje się wszechobecne i dlatego cechy takie jak niezawodność, bezpieczeństwo i elastyczność, stają się jednymi z najważniejszych kwestii. Z tego względu jest bardzo ważne, żeby te usługi oraz technologie oparte na danych zapewniły powyższe cechy w zakresie proporcjonalnym do roli i funkcji tych technologii. Zwłaszcza jakość w odniesieniu do bezpieczeństwa i niezawodności staje się coraz ważniejszym aspektem w przypadku innowacyjnych złożonych usług opartych na wzajemnym połączeniu różnych systemów w różnych obszarach.

(27)  Usługi i technologie oparte na danych przynoszą znaczne korzyści, ale także i pewne zagrożenia. Wysoki poziom bezpieczeństwa sieci i informacji w całej Unii jest kluczowy dla zapewnienia przestrzegania praw podstawowych, takich jak prawo do prywatności i ochrony danych osobowych, tak aby zapewnić użytkownikom większą pewność oraz wzmacniać ich zaufanie do gospodarki cyfrowej. Oprogramowanie staje się wszechobecne i dlatego cechy takie jak niezawodność, bezpieczeństwo i elastyczność, stają się jednymi z najważniejszych kwestii. Z tego względu jest bardzo ważne, żeby te usługi oraz technologie oparte na danych zapewniły powyższe cechy w zakresie proporcjonalnym do roli i funkcji tych technologii. Zwłaszcza jakość w odniesieniu do bezpieczeństwa i niezawodności staje się coraz ważniejszym aspektem w przypadku innowacyjnych złożonych usług opartych na wzajemnym połączeniu różnych systemów w różnych obszarach. W tym kontekście należy podkreślić, że aktualizacje, w tym aktualizacje zabezpieczeń, są niezbędne dla zagwarantowania bezpieczeństwa oprogramowania operacyjnego inteligentnych towarów, takich jak smartfony, które wymagają niezwłocznej instalacji przez konsumenta najnowszej wersji oprogramowania dostarczonej przez przedsiębiorcę, tak aby zapewnić ochronę konsumenta przed dostępem osób działających w złych zamiarach.

Poprawka    38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28)  Stosując przepisy niniejszej dyrektywy, dostawcy powinni wykorzystywać normy, otwarte specyfikacje techniczne, dobre praktyki i kodeksy postępowania, także w odniesieniu do powszechnie używanych formatów danych do odtwarzania treści generowanych przez użytkownika lub wszelkich innych treści dostarczanych przez konsumenta, niezależnie od tego, czy zostały one ustalone na poziomie międzynarodowym, europejskim lub na poziomie poszczególnych sektorów. W tym kontekście Komisja może rozważyć wspieranie rozwoju międzynarodowych i europejskich norm oraz opracowania kodeksu postępowania przez organizacje branżowe i inne organizacje reprezentujące interesy stron zainteresowanych, które mogłyby pomóc w jednolitym stosowaniu dyrektywy.

(28)  Stosując przepisy niniejszej dyrektywy, przedsiębiorcy powinni wykorzystywać normy, otwarte specyfikacje techniczne, dobre praktyki i kodeksy postępowania, także w odniesieniu do powszechnie używanych formatów danych do odtwarzania treści generowanych przez użytkownika lub wszelkich innych treści dostarczanych przez konsumenta, w tym odnośnie do bezpieczeństwa informacji i środowiska cyfrowego, niezależnie od tego, czy zostały one ustalone na poziomie międzynarodowym, europejskim lub na poziomie poszczególnych sektorów. W tym kontekście Komisja może zwrócić się o wspieranie rozwoju międzynarodowych i europejskich norm oraz opracowania kodeksu postępowania przez organizacje branżowe i inne organizacje reprezentujące interesy stron zainteresowanych, które mogłyby pomóc w jednolitym stosowaniu niniejszej dyrektywy.

Poprawka    39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(28a)  Po upływie odpowiedniego czasu przedsiębiorca powinien dostarczyć konsumentowi aktualizacje, w tym aktualizacje zabezpieczeń, w celu utrzymania zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową. Konsument powinien mieć wolny wybór instalowania tych aktualizacji lub nie. Przykładowo, konsument może podjąć decyzję, aby nie instalować dostarczonych mu aktualizacji, jeżeli wymagałoby to nowszej wersji systemu operacyjnego. Jednakże w takich przypadkach, jeżeli konsument postanowi nie instalować aktualizacji, nie może on, chyba że przedsiębiorca wyraźnie się na to zgodzi, w sposób uzasadniony oczekiwać, że treści cyfrowe lub usługa cyfrowa pozostaną zgodne z umową. Konsument powinien być świadomy faktu, że jego decyzja nieinstalowania niezbędnych aktualizacji, w tym aktualizacji zabezpieczeń, zostanie wzięta pod uwagę przy ocenie odpowiedzialności przedsiębiorcy za utrzymywanie zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową.

Poprawka    40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 29

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29)  Wiele treści cyfrowych jest dostarczanych przez pewien czas. Na przykład konsumenci korzystają przez pewien czas z usług w chmurze. Dlatego tak ważne jest, aby zapewnić zgodność treści cyfrowych z umową przez cały czas jej obowiązywania. Co więcej, uwzględniając częste ulepszenia treści cyfrowych, a zwłaszcza ich aktualizacje, wersja treści cyfrowych dostarczana konsumentowi powinna być najnowszą wersją dostępną w momencie zawierania umowy.

(29)  Wiele treści cyfrowych lub usług cyfrowych jest dostarczanych przez pewien czas, na przykład dostęp do usług w chmurze. Dlatego konieczne jest, aby zapewnić zgodność treści lub usługi cyfrowej z umową przez cały czas jej obowiązywania. Istotne, ciągłe i powtarzające się przerwy w dostawie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, za które odpowiada przedsiębiorca, powinny być traktowane jako przypadki niezgodności z umową. Co więcej, uwzględniając częste ulepszenia treści cyfrowych i usług cyfrowych, a zwłaszcza ich aktualizacje, wersja treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczana konsumentowi powinna być najnowszą wersją dostępną w momencie zawierania umowy, chyba że strony umowy wyraźnie postanowią, że zostanie dostarczona starsza wersja, na przykład w celu zapewnienia interoperacyjności ze środowiskiem cyfrowym konsumenta.

Poprawka    41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 30

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30)  Aby treści cyfrowe mogły właściwie działać, muszą być odpowiednio zintegrowane ze sprzętem i oprogramowaniem konsumenta. Jeżeli brak zgodności treści cyfrowych z umową wynika z niewłaściwej integracji, powinno być to traktowane jako niezgodność treści cyfrowych jako takich, o ile integracja została przeprowadzona przez dostawcę lub pod jego kontrolą lub też przez konsumenta na podstawie wskazówek od dostawcy, a nieprawidłowa integracja jest rezultatem nieprawidłowych instrukcji. W takich przypadkach przyczyna niezgodności leży po stronie dostawcy.

(30)  Aby treści cyfrowe lub usługa cyfrowa mogły właściwie działać, muszą być odpowiednio zintegrowane ze środowiskiem cyfrowym konsumenta. Jeżeli brak zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową wynika z niewłaściwej integracji, powinno być to traktowane jako niezgodność treści cyfrowych lub usługi cyfrowej jako takich, o ile integracja została przeprowadzona przez przedsiębiorcę lub pod jego kontrolą lub też przez konsumenta na podstawie wskazówek od przedsiębiorcy, a nieprawidłowa integracja jest rezultatem nieprawidłowych instrukcji. W takich przypadkach przyczyna niezgodności leży po stronie przedsiębiorcy.

Poprawka    42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31)  Zgodność powinna dotyczyć zarówno wad materialnych, jak i prawnych. Prawa osób trzecich mogą skutecznie uniemożliwić konsumentowi korzystanie z treści cyfrowych lub niektórych ich cech zgodnie z umową, jeżeli prawa te zostały naruszone, a osoba trzecia zgodnie z prawem doprowadzi do tego, żeby dostawca zaprzestał naruszania tych praw i zaprzestał oferowania tychże treści cyfrowych. Wady prawne są szczególnie ważne w przypadku treści cyfrowych, które ze swej natury podlegają prawom własności intelektualnej. Z tego względu dostawca powinien być zobowiązany do zapewnienia, aby treści cyfrowe były wolne od jakichkolwiek praw osób trzecich, na przykład roszczeń co do praw autorskich związanych z treściami cyfrowymi, które mogą uniemożliwić konsumentowi korzystanie z treści cyfrowych zgodnie z umową.

(31)  Zgodność powinna dotyczyć zarówno wad materialnych, jak i prawnych. Prawa osób trzecich mogą skutecznie uniemożliwić konsumentowi korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub niektórych ich cech zgodnie z umową, jeżeli prawa te zostały naruszone, a osoba trzecia zgodnie z prawem doprowadzi do tego, żeby przedsiębiorca zaprzestał naruszania tych praw i zaprzestał oferowania tychże treści cyfrowych lub usług cyfrowych. Wady prawne są szczególnie ważne w przypadku treści cyfrowych i usług cyfrowych, które ze swej natury podlegają prawom własności intelektualnej. Z tego względu przedsiębiorca powinien być zobowiązany do zapewnienia, aby treści cyfrowe lub usługa cyfrowa były wolne od jakichkolwiek ograniczeń wynikających z praw osób trzecich, na przykład roszczeń co do praw autorskich związanych z treściami cyfrowymi lub usługą cyfrową, które mogą uniemożliwić konsumentowi korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z umową.

Poprawka     43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 31 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(31a)  Aby uniknąć luk prawnych w dziedzinie ochrony konsumenta w odniesieniu do umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych, należy ustanowić warunki dla wszelkich wiążących gwarancji handlowych, a w szczególności wszelkich informacji przekazywanych przed zawarciem umowy, reklamy i oświadczeń gwarancyjnych.

Poprawka    44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32)  Ze względu na bardzo skomplikowaną naturę treści cyfrowych oraz to, że dostawca ma większą wiedzę i dostęp do wiedzy specjalistycznej, wsparcia technicznego oraz wysoko rozwiniętych technologii, to dostawca jest w uprzywilejowanej pozycji względem konsumenta, jeśli chodzi o wiedzę na temat powodów niezgodności treści cyfrowych z umową. Poza tym dostawca jest w lepszej sytuacji w zakresie oceny, czy brak zgodności z umową wynika z niekompatybilności środowiska cyfrowego konsumenta z wymaganiami technicznymi dla treści cyfrowych. Dlatego też w przypadku sporu obowiązek udowodnienia, że treści cyfrowe są zgodne z umową, powinien spoczywać na dostawcy, chyba że jest on w stanie udowodnić, że środowisko cyfrowe konsumenta nie jest kompatybilne z treściami cyfrowymi. Dopiero gdy dostawca udowodni, że środowisko cyfrowe konsumenta nie jest kompatybilne z wymaganiami interoperacyjności i innymi wymaganiami technicznymi, wtedy obowiązek udowodnienia, że treści cyfrowe nie są zgodne z umową, spoczywa na konsumencie.

(32)  Ze względu na bardzo skomplikowaną naturę treści cyfrowych i usług cyfrowych oraz to, że przedsiębiorca ma większą wiedzę i dostęp do wiedzy specjalistycznej, wsparcia technicznego oraz wysoko rozwiniętych technologii, to przedsiębiorca jest w uprzywilejowanej pozycji względem konsumenta, jeśli chodzi o wiedzę, dlaczego występuje niezgodność treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową. Poza tym przedsiębiorca jest w lepszej sytuacji w zakresie oceny, czy brak zgodności z umową wynika z niekompatybilności środowiska cyfrowego konsumenta z wymaganiami technicznymi dla treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. Dlatego też w przypadku sporu obowiązek udowodnienia, że treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są zgodne z umową, powinien spoczywać na przedsiębiorcy, chyba że jest on w stanie udowodnić, że środowisko cyfrowe konsumenta nie jest kompatybilne z treściami cyfrowymi lub usługą cyfrową. Gdy przedsiębiorca udowodni, że środowisko cyfrowe konsumenta nie jest kompatybilne z wymaganiami interoperacyjności i innymi wymaganiami technicznymi, wtedy obowiązek udowodnienia, że treści cyfrowe lub usługa cyfrowa nie są zgodne z umową, spoczywa na konsumencie. Długość okresu, w którym ciężar dowodu w odniesieniu do braku zgodności z umową spoczywa na przedsiębiorcy, powinien wynosić dwa lata od chwili dostawy treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. Okres ten powinien zostać skrócony do jednego roku w przypadku treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zawartych w rzeczach materialnych. W przypadku umów długoterminowych o dostawę treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, ciężar dowodu powinien spoczywać na przedsiębiorcy w całym okresie obowiązywania umowy.

Poprawka    45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 33

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33)  Bez uszczerbku dla podstawowych praw konsumenta do ochrony życia prywatnego, włączając w to poufność komunikacji, oraz do ochrony danych osobowych, konsument powinien współpracować z dostawcą, aby umożliwić mu określenie środowiska cyfrowego konsumenta przy użyciu takich środków dostępnych stronom, które w danych okolicznościach są dla konsumenta najmniej uciążliwe. W wielu przypadkach można to zrobić poprzez dostarczenie dostawcy automatycznie generowanych raportów ze zdarzeń lub szczegółów połączenia internetowego konsumenta. Jedynie w wyjątkowych i właściwie uzasadnionych okolicznościach, gdy nie ma lepszego sposobu uzyskania informacji o środowisku cyfrowym konsumenta, mimo maksymalnego wykorzystania innych środków, wówczas można to uczynić przez wirtualny dostęp do tego środowiska. Jeżeli konsument nie współpracuje z dostawcą, wtedy obowiązek udowodnienia, że treści cyfrowe nie są zgodne z umową, spoczywa na konsumencie.

(33)  Bez uszczerbku dla podstawowych praw konsumenta do ochrony życia prywatnego, włączając w to poufność komunikacji, oraz do ochrony danych osobowych, konsument powinien współpracować z przedsiębiorcą, aby umożliwić mu określenie środowiska cyfrowego konsumenta przy użyciu takich środków dostępnych stronom, które w danych okolicznościach są dla konsumenta najmniej uciążliwe, w celu ustalenia, czy brak zgodności istniał w momencie dostarczenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej.W wielu przypadkach można to zrobić poprzez dostarczenie przedsiębiorcy automatycznie generowanych raportów ze zdarzeń lub szczegółów połączenia internetowego konsumenta. Jedynie w wyjątkowych i właściwie uzasadnionych okolicznościach, gdy nie ma lepszego sposobu uzyskania informacji o środowisku cyfrowym konsumenta, mimo maksymalnego wykorzystania innych środków, wówczas można to uczynić przez wirtualny dostęp do tego środowiska. Jednak jeżeli konsument nie współpracuje z przedsiębiorcą, wtedy obowiązek udowodnienia, że treści cyfrowe lub usługa cyfrowa nie są zgodne z umową, spoczywa na konsumencie, pod warunkiem że konsument został poinformowany o konsekwencjach takiego braku współpracy.

Poprawka    46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34)  Dostawca powinien być odpowiedzialny względem konsumenta za brak zgodności z umową lub za niedostarczenie treści cyfrowych. Poza tym, uwzględniając fakt, że treści cyfrowe mogą być dostarczane przez pewien czas, uzasadnione jest, żeby dostawca także ponosił odpowiedzialność za brak zgodności powstały w tym okresie.

(34)  Przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny względem konsumenta za niedostarczenie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej oraz za brak zgodności z umową treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, który ujawni się w ciągu dwóch lat od daty dostawy. Uwzględniając fakt, że treści lub usługi cyfrowe mogą być dostarczane przez pewien czas, przedsiębiorca powinien także ponosić odpowiedzialność za brak zgodności powstały w tym okresie. W odniesieniu do wbudowanych treści cyfrowych lub usług cyfrowych zastosowanie powinien mieć podobny mechanizm gwarancji prawnej do tego, który ma zastosowanie do zwykłych towarów. W celu zwiększenia zaufania konsumentów i pobudzenia sprzedaży transgranicznej, w internecie i poza nim, należy poczynić dalsze postępy w procesie harmonizacji przepisów prawa ochrony konsumentów. Dwuletni minimalny okres obowiązywania gwarancji prawnej określony w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady1a 1999/44/WE powinien stać się w pełni zharmonizowaną normą. Niemniej jednak, aby nie zmniejszać poziomu ochrony konsumentów w niektórych państwach członkowskich, te państwa członkowskie, które już wprowadziły dłuższe okresy gwarancji lub inne modele gwarancji przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy, powinny móc je zachować.

 

____________

 

1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/44/WE z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji (Dz.U. L. 171 z 7.7.1999, s. 12).

Poprawka    47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 35

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35)  Niedostarczenie treści cyfrowych konsumentowi przez dostawcę zgodnie z umową stanowi poważne naruszenie głównych zobowiązań umownych dostawcy, przez co konsumentowi powinno przysługiwać prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy. Jeżeli dostawca dostarczył na początku treści cyfrowe zgodnie z umową, wówczas przerwy w dostarczaniu treści cyfrowych, przez które konsument nie ma do nich dostępu przez krótki czas, powinny być traktowane jako niezgodność z umową, a nie jako ich niedostarczenie. Wymóg ciągłości dostarczania treści cyfrowych powinien w szczególności dotyczyć przerw dłuższych niż krótkotrwałe przerwy w dostarczaniu, które można pominąć.

(35)  Jeżeli przedsiębiorca nie dostarcza treści cyfrowych lub usług cyfrowych konsumentowi zgodnie z umową, konsument powinien wezwać przedsiębiorcę do dokonania dostawy. Niedostarczenie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej bez zbędnej zwłoki powinno dawać konsumentowi prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy, chyba że strony wyraźnie zgadzają się na dodatkowy czas na dostawę treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. Jeżeli przedsiębiorca dostarczył na początku treści cyfrowe lub usługi cyfrowe zgodnie z umową, wówczas przerwy w dostarczaniu treści cyfrowych lub usług cyfrowych, przez które konsument nie ma do nich dostępu przez krótki czas, powinny być traktowane jako niezgodność z umową, a nie jako ich niedostarczenie. Wymóg ciągłości dostarczania treści cyfrowych lub usług cyfrowych powinien w szczególności dotyczyć przerw dłuższych niż krótkotrwałe przerwy w dostarczaniu, które można pominąć.

Poprawka    48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36)  W przypadku niezgodności z umową konsumentowi powinno w pierwszej kolejności przysługiwać prawo do zażądania przywrócenia zgodności treści cyfrowych. W zależności od technicznej charakterystyki treści cyfrowych, dostawca może wybrać konkretny sposób przywrócenia zgodności treści cyfrowych, na przykład przez wydanie aktualizacji lub umożliwienie konsumentowi korzystania z nowej kopii treści cyfrowych. Mając na uwadze różnorodność treści cyfrowych, nie jest uzasadnione ustanawianie jednakowych terminów wykonywania tego prawa lub wypełniania obowiązków związanych z tymi treściami cyfrowymi. Jednakowe terminy mogą nie odpowiadać w pełni różnorodności i przez to być albo zbyt krótkie albo zbyt długie, w zależności od przypadku. W związku z tym właściwsze jest odniesienie do rozsądnych terminów. Należy przywrócić zgodność treści cyfrowych w rozsądnym terminie i bez żadnych dodatkowych kosztów, w szczególności konsument nie powinien ponosić żadnych dodatkowych kosztów związanych z opracowaniem aktualizacji treści cyfrowych.

(36)  W przypadku niezgodności z umową konsumentowi powinno w pierwszej kolejności przysługiwać prawo do zażądania przywrócenia zgodności z umową treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. W zależności od technicznej charakterystyki treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, przedsiębiorca powinien wybrać konkretny sposób przywrócenia zgodności z umową treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, na przykład przez wydanie aktualizacji lub umożliwienie konsumentowi korzystania z nowej kopii treści cyfrowych. Aby uniknąć poważnych niedogodności dla konsumenta, przedsiębiorca nie powinien być uprawniony do więcej niż jednej próby naprawienia tej samej wady. Mając na uwadze różnorodność treści cyfrowych lub usług cyfrowych, nie jest uzasadnione ustanawianie jednakowych terminów wykonywania tego prawa lub wypełniania obowiązków związanych z tymi treściami cyfrowymi lub usługami cyfrowymi. Jednakowe terminy mogą nie odpowiadać w pełni różnorodności i przez to być albo zbyt krótkie albo zbyt długie, w zależności od przypadku. W związku z tym właściwsze jest odniesienie do rozsądnych terminów. Rozsądny termin na przywrócenie zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową należy określić w oparciu o obiektywne kryteria, uwzględniając specyfikę treści cyfrowych lub usługi cyfrowej oraz brak zgodności. Należy przywrócić zgodność z umową treści cyfrowych lub usługi cyfrowej bez żadnych dodatkowych kosztów; W szczególności konsument nie powinien ponosić żadnych dodatkowych kosztów związanych z opracowaniem aktualizacji treści cyfrowych.

Poprawka    49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37)  W drugiej kolejności konsument ma prawo do obniżenia ceny lub do rozwiązania umowy. Prawo konsumenta do rozwiązania umowy powinno być ograniczone do tych przypadków, kiedy na przykład nie jest możliwe przywrócenie zgodności treści cyfrowych tak, by były zgodne z umową, a niezgodność wpływa negatywnie na główne właściwości treści cyfrowych. W przypadku rozwiązania umowy przez konsumenta dostawca powinien zwrócić konsumentowi zapłaconą cenę, a jeżeli treści cyfrowe są dostarczane nie za pieniądze, ale w zamian za dostęp do danych dostarczonych przez konsumenta, wówczas dostawca powinien powstrzymać się od dalszego wykorzystywania tych danych, od przekazywania ich osobom trzecim lub od udostępniania osobom trzecim tych danych po rozwiązaniu umowy. W przypadku świadczenia w formie przekazania danych osobowych spełnienie warunku powstrzymania się od wykorzystania danych powinno oznaczać, że dostawca wykorzysta wszelkie środki, wynikające z prawa ochrony danych osobowych, poprzez ich usunięcie lub zapewnienie anonimowości w taki sposób, żeby konsument nie mógł zostać zidentyfikowany za pomocą żadnych środków, które mogą zostać użyte przez dostawcę lub inną osobę. Bez uszczerbku dla obowiązków administratora danych na mocy dyrektywy 95/46/WE dostawca nie powinien być zobowiązany do podejmowania żadnych innych kroków w odniesieniu do danych, które dostawca udostępnił osobom trzecim zgodnie z prawem podczas trwania umowy o dostarczanie treści cyfrowych.

(37)  W drugiej kolejności konsument ma prawo do obniżenia ceny lub do rozwiązania umowy. Prawo konsumenta do rozwiązania umowy powinno być ograniczone do tych przypadków, kiedy na przykład nie jest możliwe przywrócenie zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej tak, by były zgodne z umową, a niezgodność wpływa negatywnie na główne właściwości treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. W przypadku gdy umowy są zawierane z wykorzystaniem środków elektronicznych przedsiębiorca powinien zapewnić konsumentowi łatwe środki elektroniczne do rozwiązania umowy, na przykład formularz w internecie. W przypadku rozwiązania umowy przez konsumenta przedsiębiorca powinien zwrócić konsumentowi zapłaconą cenę.

Poprawka    50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38)  Po rozwiązaniu umowy dostawca powinien powstrzymać się od wykorzystywania treści wygenerowanych przez konsumenta. Jednakże w przypadkach, gdy dane treści zostały wygenerowane przez więcej niż jednego konsumenta, dostawca ma prawo do dalszego używania treści danego konsumenta, jeśli pozostali konsumenci także ich używają.

(38)  Po rozwiązaniu umowy przedsiębiorca powinien powstrzymać się od wykorzystywania treści wygenerowanych przez konsumenta. Jednakże w przypadkach, gdy treści cyfrowe wygenerowane przez użytkowników nie są użyteczne poza danym środowiskiem lub odnoszą się tylko do aktywności konsumenta, lub zostały zagregowane przez przedsiębiorcę z innymi danymi i nie mogą zostać z nich wydzielone bez niewspółmiernych nakładów, przedsiębiorca ma prawo do dalszego używania treści wygenerowanych przez konsumenta. Ma to również zastosowanie do przypadków, gdy dane treści zostały wygenerowane przez więcej niż jednego konsumenta, a następnie pozostali konsumenci mogą ich używać. Obejmuje to wkłady treści poszczególnych konsumentów do wspólnych projektów, z których następnie korzystają pozostali konsumenci. Takie indywidualne wkłady treści powinny móc być wielokrotnie wykorzystywane przez przedsiębiorcę pod warunkami zgodnie z którymi treści te zostały pierwotnie dostarczone przez konsumenta, również po wygaśnięciu umowy.

Poprawka    51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  W celu zapewnienia konsumentom korzyści płynących ze skutecznej ochrony w związku z prawem do rozwiązania umowy dostawca powinien umożliwić konsumentowi odzyskanie wszystkich danych przesłanych przez konsumenta, wytworzonych przez konsumenta przy wykorzystaniu treści cyfrowych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych. Ten obowiązek powinien obejmować jedynie dane, które dostawca jest zobowiązany zachować zgodnie z umową o dostarczanie treści cyfrowych, oraz dane, które dostawca rzeczywiście zachował w związku z umową.

skreśla się

Poprawka    52

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40)  W przypadku gdy po rozwiązaniu umowy z powodu braku zgodności z umową dostawca zapewnia konsumentowi środki techniczne do odzyskania danych, konsument powinien mieć prawo do odzyskania tych danych bez ponoszenia żadnych kosztów, na przykład związanych z użyciem powszechnie dostępnych formatów danych, z wyjątkiem kosztów związanych z jego własnym środowiskiem cyfrowym, w tym kosztów połączenia sieciowego, ponieważ te koszty nie są bezpośrednio związane z odzyskiwaniem danych.

(40)  Po rozwiązaniu umowy z powodu braku zgodności z umową przedsiębiorca powinien udostępnić konsumentowi wszelkie wygenerowane przez użytkowników treści, które nie stanowią danych osobowych, chyba że treści takie są użyteczne jedynie w związku z korzystaniem z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę, odnoszą się tylko do aktywności konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę lub zostały zagregowane przez przedsiębiorcę z innymi danymi i nie mogą zostać z nich wydzielone bez niewspółmiernych nakładów. Konsument powinien mieć prawo do odzyskania treści bez ponoszenia żadnych kosztów oraz w powszechnie dostępnym formacie umożliwiającym odczyt maszynowy.

Poprawka    53

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 41

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(41)  W przypadku rozwiązania umowy konsument nie powinien być zobowiązany do zapłaty za korzystanie z treści cyfrowych niezgodnych z umową, ponieważ wtedy konsument byłby pozbawiony skutecznej ochrony.

(41)  W przypadku rozwiązania umowy konsument nie powinien być zobowiązany do zapłaty za korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej niezgodnych z umową, ponieważ wtedy konsument byłby pozbawiony skutecznej ochrony.

Poprawka    54

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 42

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42)  Uwzględniając konieczność zrównoważenia uzasadnionych interesów konsumentów i dostawców, w przypadkach gdy prawo do rozwiązania umowy powstaje w odniesieniu do treści cyfrowych dostarczanych przez pewien czas odpłatnie, wówczas prawo konsumenta do rozwiązania umowy dotyczy tylko tej części umowy, która odpowiada czasowi, przez jaki dostarczone treści cyfrowe były niezgodne z umową. Jednak w sytuacji, gdy treści cyfrowe są dostarczane w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny, częściowe rozwiązanie nie jest wykonalne, ponieważ nie jest możliwy proporcjonalny podział tego rodzaju świadczenia.

(42)  Uwzględniając konieczność zrównoważenia uzasadnionych interesów konsumentów i przedsiębiorców, w przypadkach gdy prawo do rozwiązania umowy powstaje w odniesieniu do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczanych przez pewien czas odpłatnie, wówczas prawo konsumenta do rozwiązania umowy dotyczy tylko tej części umowy, która odpowiada okresowi, przez jaki dostarczone treści cyfrowe lub usługa cyfrowa były niezgodne z umową.

Poprawka    55

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43)  Ze względu na charakter treści cyfrowych nie podlegają one zużyciu, gdy się z nich korzysta; treści te często nie są dostarczane jednorazowo, ale przez pewien czas. W związku z tym uzasadnione jest, aby nie określać okresu, w którym dostawca może ponosić odpowiedzialność za brak zgodności powstały podczas dostarczania treści cyfrowych. W związku z tym państwa członkowskie powinny powstrzymać się od utrzymania lub wprowadzenia takich ograniczeń czasowych. Powinny one mieć swobodę w wykorzystaniu krajowych przepisów dotyczących przedawnienia, aby zapewnić pewność prawa w odniesieniu do roszczeń wynikających z braku zgodności treści cyfrowych.

skreśla się

Poprawka    56

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 44

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(44)  Zasada odpowiedzialności dostawcy za powstałe szkody jest kluczowym elementem umów o dostarczanie treści cyfrowych. Aby wzmocnić zaufanie konsumentów do treści cyfrowych powyższa zasada powinna zostać uregulowana na poziomie Unii w celu zapewnienia, by konsumenci nie byli poszkodowani, gdy ich sprzęt lub oprogramowanie zostaną uszkodzone przez treści cyfrowe niezgodne z umową. Dlatego też konsumenci powinni mieć prawo do odszkodowania za szkody wyrządzone w ich środowisku cyfrowym w związku z brakiem zgodności z umową lub niedostarczeniem treści cyfrowych. To jednak państwa członkowskie powinny określić szczegółowe warunki wykonywania prawa do odszkodowania, biorąc pod uwagę, że zniżki na dostarczenie treści cyfrowych w przyszłości, zwłaszcza jeśli jest to jedyne odszkodowanie za straty oferowane przez dostawcę, nie do końca stawiają konsumenta w sytuacji najbardziej zbliżonej do tej, w jakiej konsument by był, gdyby treści cyfrowe zostały należycie dostarczone i byłyby zgodne z umową.

(44)  Zasada odpowiedzialności przedsiębiorcy za powstałe szkody jest kluczowym elementem umów o dostarczanie treści cyfrowych lub usług cyfrowych. Dlatego też konsument powinien mieć prawo domagać się odszkodowania za szkody wynikające z braku zgodności z umową lub niedostarczenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. Jeżeli jednak istnienie takiego prawa do odszkodowania jest zapewnione we wszystkich państwach członkowskich, nie powinno ono być regulowane na szczeblu Unii i powinno być określone w prawie krajowym.

Poprawka    57

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 45

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(45)  Z technologicznych lub też innych względów dostawca mógłby chcieć zmienić cechy treści cyfrowych, które są dostarczane przez pewien czas. Takie zmiany są często korzystne dla konsumenta, ponieważ stanowią ulepszenie treści cyfrowych. W związku z tym strony umowy mogą zawrzeć w umowie stosowne postanowienia zezwalające dostawcy na wprowadzenie zmian. Jednak w przypadkach, gdy takie zmiany mają negatywny wpływ na sposób, w jaki konsument korzysta z głównych właściwości treści cyfrowych, zmiany te mogą zakłócić równowagę umowy lub specyfikę świadczenia należnego na mocy umowy w takim stopniu, że konsument nie zawarłby takiej umowy. Dlatego w takich przypadkach zmiany powinny być wprowadzane na określonych warunkach.

(45)  Przedsiębiorca powinien być uprawniony, pod pewnymi warunkami, do zmiany głównych właściwości działania treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczanych przez pewien czas, takich jak dostępność i ciągłość dostarczania, pod warunkiem że umowa daje uzasadniony powód do dokonania takiej zmiany. Takie uzasadnione powody mogłyby obejmować przypadki, w których zmiana jest niezbędna do dostosowania treści cyfrowych lub usługi cyfrowej do nowego środowiska technicznego lub do wzrostu liczby użytkowników lub z innych istotnych względów eksploatacyjnych. Takie zmiany są często korzystne dla konsumenta, ponieważ stanowią ulepszenie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. W związku z tym strony umowy mogą zawrzeć w umowie stosowne postanowienia zezwalające przedsiębiorcy na wprowadzenie zmian. Jednak w przypadkach, gdy takie zmiany mają negatywny wpływ na sposób, w jaki konsument korzysta z głównych właściwości treści lub usługi cyfrowej, zmiany te mogą zakłócić równowagę umowy lub specyfikę świadczenia należnego na mocy umowy w takim stopniu, że konsument nie zawarłby takiej umowy. Aby zrównoważyć interesy konsumentów i przedsiębiorców, takie prawo oferowane przedsiębiorcy powinno iść w parze z prawem konsumenta do rozwiązania umowy, jeżeli te zmiany negatywnie i bardziej niż nieznacznie wpływałyby na korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub na dostęp do tych treści lub do tej usługi. To, w jakim stopniu zmiany negatywnie wpływają na korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej przez konsumenta lub na dostęp konsumenta do tych treści lub do tej usługi, należy obiektywnie ustalić z uwzględnieniem charakteru i przeznaczenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej oraz jakości, funkcjonalności, interoperacyjności i innych podstawowych właściwości, które są normalne dla treści cyfrowych lub usługi cyfrowej tego samego typu. Zasady dotyczące takich aktualizacji, ulepszeń lub podobnych zmian nie powinny jednak dotyczyć sytuacji, w których – na przykład w związku z dystrybucją nowej wersji treści cyfrowych lub usługi cyfrowej – strony zawierają nową umowę o dostawę treści cyfrowych lub usługi cyfrowej.

Poprawka    58

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 45 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(45a)  W przypadku gdy taka zmiana negatywnie wpływa na korzystanie przez konsumenta z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub na dostęp konsumenta do tych treści lub do tej usługi, konsumentowi w wyniku takiej zmiany powinno przysługiwać prawo do rozwiązania umowy bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów. W przypadku gdy warunki, na których zmiana jest dozwolona, nie są spełnione, zachowane zostają prawa konsumenta do środków zaradczych w przypadku braku zgodności. Podobnie, jeżeli po dokonaniu zmiany wystąpi brak zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, który nie został spowodowany tą zmianą, konsumentowi powinno przysługiwać prawo do zastosowania środków ochrony prawnej z tytułu braku zgodności tych treści cyfrowych lub tej usługi cyfrowej, jak przewidziano w niniejszej dyrektywie.

Poprawka    59

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 46

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(46)  Konkurencja jest istotnym elementem dobrze funkcjonującego jednolitego rynku cyfrowego. W celu pobudzania takiej konkurencji konsumenci powinni mieć możliwość wyboru między konkurencyjnymi ofertami oraz możliwość zmiany dostawcy. Aby rozwiązanie to miało szansę zadziałać w praktyce, wybór konsumentów nie powinien być ograniczany względami prawnymi, technicznymi lub praktycznymi, włączając w to warunki umowne lub brak środków do odzyskania wszystkich danych przesłanych przez konsumenta, wytworzonych przez konsumenta przy wykorzystaniu treści cyfrowych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych. Jednakże tak samo ważną kwestią jest ochrona istniejących inwestycji oraz pewność co do zawartych już umów. Dlatego konsumenci powinni mieć prawo do rozwiązywania umów długoterminowych na pewnych warunkach, równoważących interesy stron. Nie wyklucza to możliwości zawierania umów konsumenckich na dłuższy okres. Jednak konsumenci powinni mieć prawo do zakończenia każdego stosunku umownego trwającego łącznie dłużej niż 12 miesięcy. Aby zapobiec próbom obejścia tego prawa, powinno ono dotyczyć każdej umowy, którą konsument jest związany przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, niezależnie od tego, czy umowa została zawarta na czas nieokreślony, czy jest przedłużana automatycznie, czy za porozumieniem stron.

(46)  Konkurencja jest istotnym elementem dobrze funkcjonującego jednolitego rynku cyfrowego. W celu pobudzania takiej konkurencji konsumenci powinni mieć możliwość wyboru między konkurencyjnymi ofertami oraz możliwość zmiany przedsiębiorcy. Aby rozwiązanie to miało szansę zadziałać w praktyce, wybór konsumentów nie powinien być ograniczany względami prawnymi, technicznymi lub praktycznymi, włączając w to warunki umowne lub brak środków do odzyskania wszystkich danych przesłanych przez konsumenta, wytworzonych przez konsumenta przy wykorzystaniu treści cyfrowych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych. Jednakże tak samo ważną kwestią jest ochrona istniejących inwestycji oraz pewność co do zawartych już umów. Dlatego konsumenci powinni mieć prawo do rozwiązywania umów długoterminowych na pewnych warunkach, równoważących interesy stron. Nie wyklucza to możliwości zawierania umów konsumenckich na dłuższy okres. W przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy, wszelkie korzyści wynikające z zawarcia umów na okres dłuższy niż 12 miesięcy powinny być zwracane proporcjonalnie. Przedsiębiorca powinien dostarczyć informacje na temat warunków i skutków wcześniejszego rozwiązania umów na czas określony na okres przekraczający 12 miesięcy. Jednak konsumenci powinni mieć prawo do zakończenia każdego stosunku umownego przekraczającego 12 miesięcy. Aby zapobiec próbom obejścia tego prawa, powinno ono dotyczyć każdej umowy, którą konsument jest związany przez okres przekraczający 12 miesięcy, niezależnie od tego, czy umowa została zawarta na początkowy określony czas przekraczający 12 miesięcy, czy jest przedłużana automatycznie lub przez dodanie kolejnych umów lub okresów przedłużenia przekraczających 12 miesięcy.

Poprawka    60

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 47

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(47)  Często niezgodność z umową ostatecznych treści cyfrowych dostarczonych konsumentowi ma swój początek w jednej z transakcji w łańcuchu umów, poczynając od pierwszego projektanta aż do dostawcy końcowego. Podczas gdy to dostawca końcowy powinien ponosić odpowiedzialność względem konsumenta za niezgodność treści z umową z nim zawartą, ważne jest, aby zapewnić dostawcy odpowiednie prawa w stosunku do poszczególnych członków łańcucha umów, aby mógł on wypełnić spoczywające na nim zobowiązania względem konsumenta. Jednakże to właściwe prawo krajowe powinno określać członków łańcucha umów, do których dostawca końcowy może kierować swoje roszczenia, oraz sposoby i warunki takich działań.

(47)  Często niezgodność z umową ostatecznych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych konsumentowi ma swój początek w jednej z transakcji finansowych w łańcuchu umów, poczynając od pierwszego projektanta aż do przedsiębiorcy końcowego. Podczas gdy to przedsiębiorca końcowy powinien ponosić odpowiedzialność względem konsumenta za niezgodność treści z umową z nim zawartą, ważne jest, aby zapewnić przedsiębiorcy odpowiednie prawa w stosunku do poszczególnych członków łańcucha transakcji finansowych, aby mógł on wypełnić spoczywające na nim zobowiązania względem konsumenta. Prawa te winny być ograniczone ściśle do transakcji finansowych i nie powinny obejmować sytuacji, w których na przykład przedsiębiorca ponownie wykorzystuje darmowe oprogramowanie osób trzecich, za które nie zapłacił. Jednakże to właściwe prawo krajowe powinno określać członków łańcucha umów, do których przedsiębiorca końcowy może kierować swoje roszczenia, oraz sposoby i warunki takich działań. Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby prawo krajowe odpowiednio chroniło przedsiębiorcę przy ustalaniu osoby, od której przedsiębiorca może wymagać środków zaradczych, a także okresów i odpowiednich działań oraz warunków wykonywania tego prawa.

Poprawka     61

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 47 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(47a)  Niniejsza dyrektywa nie ma na celu wprowadzenia ram prawnych dla licencji wolnego oprogramowania, jeżeli wolne oprogramowanie stanowi element dostarczanych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, ani nie ma na celu nakładania zobowiązań na twórcę oprogramowania wyłącznie dlatego, że upublicznił oprogramowanie na podstawie licencji wolnego oprogramowania.

Poprawka    62

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 48

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(48)  Osoby lub organizacje, które według prawa krajowego mają uzasadniony interes w ochronie praw konsumenta wynikających z umowy, powinny mieć prawo do wszczęcia postępowania przed sądem lub innym organem administracyjnym właściwym do rozpatrywania skarg lub do wszczęcia odpowiedniego postępowania prawnego.

(48)  Osoby lub organizacje, które według prawa krajowego mają uzasadniony interes w ochronie praw konsumenta wynikających z umowy i ochronie danych osobowych, powinny mieć prawo do wszczęcia postępowania przed sądem lub innym organem administracyjnym właściwym do rozpatrywania skarg lub do wszczęcia odpowiedniego postępowania prawnego. Te skargi i postępowania powinny mieć wystarczający skutek odstraszający.

Poprawka    63

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 50

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(50)  Dyrektywa 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady35 powinna zostać zmieniona tak, aby odzwierciedlać zakres niniejszej dyrektywy w odniesieniu do trwałego nośnika zawierającego treści cyfrowe, który jest wykorzystywany jedynie jako nośnik do dostarczenia konsumentowi treści cyfrowych.

(50)  Dyrektywa 1999/44/WE powinna zostać zmieniona tak, aby odzwierciedlać zakres niniejszej dyrektywy w odniesieniu do wbudowanych treści cyfrowych i wbudowanych usług cyfrowych.

__________________

 

35 Dz.U. L 171 z 7.7.1999, s. 12.

 

Poprawka     64

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 54 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(54a)  W związku z wagą kwestii oraz praw ujętych w niniejszej dyrektywie dla rynku wewnętrznego oraz konsumentów i obywateli Unii, niniejszą dyrektywę należy poddać ścisłej kontroli i przeglądowi, z uwzględnieniem rzeczowych i szczegółowych konsultacji oraz zaangażowania państw członkowskich, a także organizacji konsumenckich, prawnych i biznesowych na szczeblu UE.

Poprawka     65

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 55

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(55)  Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i zasad uznanych w szczególności przez Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, a dokładniej jej art. 16, 38 i 47,

(55)  Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i zasad uznanych w szczególności w Karcie, a dokładniej jej art. 7, 8, 16, 38 i 47.

Poprawka    66

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł -1 (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł -1

 

Ochrona danych

 

Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów dotyczących ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych zagwarantowanej w szczególności w rozporządzeniu (UE) 2016/679 lub zgodnej z tym rozporządzeniem.

Poprawka    67

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Niniejsza dyrektywa określa niektóre wymagania dotyczące umów o dostarczanie konsumentom treści cyfrowych, w szczególności przepisy dotyczące zgodności treści cyfrowych z umową, środków zaradczych przysługujących w przypadku braku zgodności treści cyfrowych z umową oraz sposobów korzystania z tych środków, zmian i rozwiązywania takich umów.

Celem niniejszej dyrektywy jest, dzięki zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów, przyczynianie się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego przez określenie niektórych wymagań dotyczących umów między przedsiębiorcami a konsumentami o dostarczanie treści cyfrowych lub usług cyfrowych, w szczególności przepisów dotyczących zgodności treści cyfrowych lub usług cyfrowych z umową, środków zaradczych przysługujących w przypadku niedostarczenia treści cyfrowych lub usług cyfrowych lub braku ich zgodności oraz sposobów korzystania z tych środków, zmian treści cyfrowych lub usługi cyfrowej i rozwiązywania umów długoterminowych.

Poprawka    68

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  „treści cyfrowe” oznaczają

1.  „treści cyfrowe” oznaczają dane wytwarzane i dostarczane w postaci cyfrowej;

a)   dane wytwarzane i dostarczane w postaci cyfrowej, jak na przykład pliki wideo, audio, aplikacje, gry cyfrowe i inne oprogramowanie,

 

b)   usługę, która umożliwia tworzenie, przetwarzanie lub przechowywanie w formie cyfrowej danych dostarczonych przez konsumenta oraz

 

c)   usługę umożliwiającą rozpowszechnianie danych w formie cyfrowej dostarczanych przez innych użytkowników usługi lub inne formy interakcji takich danych;

 

Poprawka    69

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  „usługa cyfrowa” oznacza

 

a)   usługę, która umożliwia tworzenie, przetwarzanie lub przechowywanie danych w formie cyfrowej, jeżeli takie dane zostały załadowane lub utworzone przez konsumenta, lub

 

b)   usługę, która umożliwia udostępnianie danych lub jakąkolwiek inną manipulację danymi w formie cyfrowej, załadowanymi lub utworzonymi przez konsumenta lub innych użytkowników tej usługi, lub obie te usługi;

Poprawka    70

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b.  „wbudowane treści cyfrowe lub wbudowana usługa cyfrowa” oznaczają treści cyfrowe lub usługę cyfrową uprzednio zainstalowane w towarze;

Poprawka    71

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  „integracja” oznacza połączenie ze sobą różnych elementów środowiska cyfrowego tak, żeby działały jako skoordynowana całość zgodnie z założonym celem;

2.  „integracja” oznacza łączenie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z różnymi elementami środowiska cyfrowego konsumenta i włączanie tych treści lub usługi do środowiska cyfrowego konsumenta, aby umożliwić korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z umową;

Poprawka    72

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  „dostawca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, niezależnie od tego, czy jest to podmiot publiczny czy prywatny, która działa – w tym również za pośrednictwem każdej innej osoby działającej w jej imieniu lub na jej rzecz – w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu;

3.  „przedsiębiorca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, niezależnie od tego, czy jest to podmiot publiczny czy prywatny, która działa – w tym również za pośrednictwem każdej innej osoby działającej w jej imieniu lub na jej rzecz – w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu w związku z umowami objętymi zakresem niniejszej dyrektywy;

Poprawka    73

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5.  „odszkodowanie” oznacza kwotę pieniędzy, które mogą przysługiwać konsumentom jako wyrównanie szkody majątkowej wyrządzonej w ich środowisku cyfrowym;

5.  „odszkodowanie” oznacza kwotę pieniędzy, które mogą przysługiwać konsumentom jako wyrównanie szkody spowodowanej niedostarczeniem treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub brakiem zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową;

Poprawka    74

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6.  „cena” oznacza pieniądze należne w zamian za dostarczone treści cyfrowe;

6.  „cena” oznacza pieniądze należne w zamian za dostarczone treści cyfrowe lub usługę cyfrową;

Poprawka     75

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7.  „umowa” oznacza porozumienie mające stanowić źródło zobowiązań lub wywołujące inne skutki prawne;

skreśla się

Poprawka    76

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8.  „środowisko cyfrowe” oznacza sprzęt, treści cyfrowe oraz wszelkie połączenia sieciowe w zakresie, w jakim pozostają one pod kontrolą użytkownika;

8.  „środowisko cyfrowe” oznacza sprzęt, oprogramowanie oraz wszelkie połączenia sieciowe w zakresie, w jakim pozostają one pod kontrolą użytkownika i są wykorzystywane przez konsumenta w celu uzyskania dostępu do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub korzystania z nich;

Poprawka    77

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

9.  „interoperacyjność” oznacza zdolność wykonania przez treści cyfrowe wszystkich swoich funkcji we współdziałaniu z określonym środowiskiem cyfrowym;

9.  „interoperacyjność” oznacza zdolność wykonania przez treści cyfrowe lub usługę cyfrową wszystkich swoich funkcji we współdziałaniu z określonym środowiskiem cyfrowym, w tym przez umożliwienie konsumentom dostępu do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej bez konieczności użycia aplikacji lub innych technologii w celu konwersji treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, do których chcą uzyskać dostęp;

Poprawka    78

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

10.  „dostarczanie” oznacza zapewnianie dostępu do treści cyfrowych lub ich udostępnianie;

skreśla się

Poprawka    79

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 11 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

11a.  „nieznaczny brak zgodności z umową” oznacza brak zgodności z umową, który nie zakłóca funkcjonalności, interoperacyjności ani innych głównych właściwości treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, takich jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, zgodnie z wymogami art. 6 i art. 6a ust. 1 lit. a).

Poprawka    80

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Niniejsza dyrektywa stosuje się do wszystkich umów, na mocy których dostawca dostarcza konsumentowi treści cyfrowe bądź się do tego zobowiązuje, a w zamian za to płacona jest określona cena albo konsument aktywnie spełnia inne świadczenie niż zapłata ceny poprzez udostępnienie danych osobowych lub jakichkolwiek innych danych.

1.  Niniejszą dyrektywę stosuje się do wszystkich umów, na mocy których przedsiębiorca dostarcza konsumentowi treści cyfrowe lub usługę cyfrową lub podejmuje się dostarczenia takich treści lub usługi odpłatnie lub pod warunkiem, że konsument przekaże dane osobowe lub zostaną one pobrane przez przedsiębiorcę bądź stronę trzecią w interesie przedsiębiorcy.

Poprawka    81

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Dyrektywa stosuje się do umów o dostarczanie produktu cyfrowego opracowanego zgodnie ze wskazówkami klienta.

2.  Dyrektywę stosuje się do wszystkich umów o dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej opracowanych zgodnie ze wskazówkami klienta.

Poprawka    82

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Z wyjątkiem art. 5 i 11 dyrektywa stosuje się także do trwałych nośników zawierających treści cyfrowe w przypadkach, gdy trwały nośnik jest używany wyłącznie do dostarczenia treści cyfrowych.

3.  Z wyjątkiem art. 5 i 11, niniejszą dyrektywę stosuje się do wbudowanych treści cyfrowych lub wbudowanych usług cyfrowych. O ile nie przewidziano inaczej, odniesienia do treści cyfrowych lub usług cyfrowych w niniejszej dyrektywie obejmują również wbudowane treści cyfrowe lub wbudowane usługi cyfrowe. W odniesieniu do towarów zawierających wbudowane treści cyfrowe lub wbudowane usługi cyfrowe przedsiębiorca jest odpowiedzialny na mocy niniejszej dyrektywy wobec konsumenta za spełnienie obowiązków tylko w odniesieniu do wbudowanych treści cyfrowych lub wbudowanej usługi cyfrowej. Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla ochrony przyznanej konsumentom na mocy obowiązującego prawa Unii w odniesieniu do innych elementów takich towarów.

Poprawka    83

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Dyrektywa nie stosuje się do treści cyfrowych dostarczanych w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny w zakresie, w jakim dostawca wymaga od konsumenta przekazania danych osobowych, których przetwarzanie jest absolutnie niezbędne do wykonania umowy lub których przekazanie wynika z przepisów prawa i dostawca nie wykorzystuje następnie tych danych w sposób niezgodny z tym przeznaczeniem. Dyrektywa także nie ma zastosowania do danych innych niż osobowe, o których przekazanie dostawca zwraca się do konsumenta w celu zapewnienia zgodności treści cyfrowych z umową lub których przekazanie wynika z przepisów prawa, a dostawca nie wykorzystuje tych danych w celach handlowych.

4.  Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania, jeśli dane osobowe przekazane przez konsumenta lub pobrane przez przedsiębiorcę są przetwarzane przez przedsiębiorcę wyłącznie w celu dostawy, zachowania zgodności z umową lub ulepszenia treści lub usług cyfrowych lub w celu spełnienia przez przedsiębiorcę wymogów prawnych, którym podlega, i przedsiębiorca nie przetwarza tych danych do żadnych innych celów.

Poprawka    84

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 5 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  usług świadczonych przez dostawcę, w których dominuje element działania człowieka, a format cyfrowy jest wykorzystywany głównie jako nośnik;

a)  usług świadczonych osobiście przez przedsiębiorcę i gdy środki cyfrowe są wykorzystywane jedynie do uzyskania dostępu lub do dostarczenia usługi;

Poprawka    85

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 5 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)   usług łączności elektronicznej zdefiniowanych w dyrektywie 2002/21/WE;

b)  usług łączności interpersonalnej zdefiniowanych w europejskim kodeksie łączności elektronicznej, z wyjątkiem usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów w zakresie, w jakim nie są one uregulowane w europejskim kodeksie łączności elektronicznej;

Poprawka     86

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 5 – litera e a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ea)  dostarczania treści cyfrowych lub usług cyfrowych na podstawie wolnej lub otwartej licencji, o ile nie istnieją żadne inne stosunki lub zobowiązania umowne oprócz zobowiązań dotyczących przestrzegania warunków licencji;

Poprawka     87

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a.  Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do udostępniania rejestrów publicznych prowadzonych w formie elektronicznej i wydawania wyciągów z takich rejestrów.

Poprawka    88

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6.  W przypadku umów, które obok dostarczania treści cyfrowych zawierają dodatkowe elementy, niniejsza dyrektywa ma zastosowanie jedynie do zobowiązań i środków zaradczych stron występujących jako dostawca i konsument treści cyfrowych.

6.  W przypadku umów o dostarczenie treści cyfrowych lub usług cyfrowych, które zawierają dodatkowe zobowiązania umowne, niniejsza dyrektywa ma zastosowanie jedynie do praw i zobowiązań stron występujących jako przedsiębiorca i konsument danych treści cyfrowych lub danej usługi cyfrowej.

Poprawka    89

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7.  Jeżeli jakikolwiek przepis niniejszej dyrektywy koliduje z przepisem innego aktu prawnego Unii regulującego poszczególne sektory lub zakresy przedmiotowe, pierwszeństwo ma przepis innego aktu prawnego Unii.

7.  Jeżeli jakikolwiek przepis niniejszej dyrektywy koliduje z przepisem innego aktu prawnego Unii regulującego dany sektor lub daną dziedzinę, przepis tego innego aktu prawnego Unii ma pierwszeństwo i stosuje się go do tego szczególnego sektora lub dziedziny.

Poprawka    90

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8.  Niniejsza dyrektywa jest bez uszczerbku dla istniejącej ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych.

skreśla się

Poprawka    91

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

9.  O ile niniejsza dyrektywa nie stanowi inaczej, nie może ona wpływać na krajowe ogólne prawo umów, między innymi na przepisy dotyczące zawierania, ważności lub skutków umowy, w tym konsekwencje rozwiązania umowy.

9.  Niniejsza dyrektywa nie wpływa na krajowe ogólne prawo umów, między innymi na przepisy dotyczące zawierania umów, ważności lub skutków umowy, w tym konsekwencje rozwiązania umowy, w zakresie, w jakim odnośne kwestie nie są regulowane w niniejszej dyrektywie. Niniejsza dyrektywa nie wpływa na krajowe przepisy dotyczące środków zaradczych w przypadku wad ukrytych ani na prawo do odstąpienia od umowy w krótkim terminie. Państwa członkowskie mogą utrzymać lub wprowadzić krajowe przepisy dotyczące środków zaradczych w przypadku wad ukrytych. Państwa członkowskie mogą utrzymać krajowe przepisy dotyczące odstąpienia od umowy w krótkim terminie, jeżeli jest ono przewidziane w porządku prawnym państw członkowskich w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

Poprawka     92

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

9a.  Jeżeli w związku z dostarczaniem treści cyfrowych lub usług cyfrowych objętych zakresem niniejszej dyrektywy zastosowanie ma prawo państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie stałego pobytu konsumenta, przedsiębiorca informuje o tym konsumenta przed zawarciem umowy.

Poprawka     93

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 9 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

9b. Niniejsza dyrektywa nie narusza praw własności intelektualnej, a w szczególności, w odniesieniu do prawa autorskiego, nie narusza praw i zobowiązań przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE.

Poprawka    94

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać przepisów odbiegających od tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie, w tym również przepisów surowszych lub łagodniejszych w celu zapewnienia innego poziomu ochrony konsumentów.

Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać do swojego prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie, w tym również przepisów surowszych lub łagodniejszych w celu zapewnienia innego poziomu ochrony konsumentów, chyba że niniejsza dyrektywa stanowi inaczej.

Poprawka     95

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 4a

 

Obowiązki w zakresie przekazywania informacji

 

Przed zawarciem umowy o dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej przedsiębiorca przekazuje konsumentowi w jasnej i zrozumiałej formie informacje wymagane na podstawie art. 6 i 8 dyrektywy 2011/83/UE.

Poprawka    96

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 5

Artykuł 5

Dostarczanie treści cyfrowych

Dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej

1.  Wykonując umowę o dostarczanie treści cyfrowych, dostawca dostarcza treści cyfrowe

1.  Przedsiębiorca dostarcza treści cyfrowe lub usługę cyfrową, udostępniając je następującym osobom lub udzielając do nich dostępu następującym osobom:

a)  konsumentowi lub

a)  konsumentowi;

b)  osobie trzeciej, która jest operatorem fizycznej lub wirtualnej platformy, na której treści cyfrowe są udostępniane konsumentowi lub przez którą konsument uzyskuje dostęp do tych treści i którą konsument wybrał do otrzymywania treści cyfrowych.

b)  osobie trzeciej, która jest operatorem fizycznej lub wirtualnej platformy, na której treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są udostępniane konsumentowi lub przez którą konsument uzyskuje do nich dostęp i którą konsument wybrał do otrzymywania treści cyfrowych lub usługi cyfrowej; lub

 

ba)  każdej innej stronie trzeciej wskazanej przez konsumenta.

2.  Dostawca dostarcza treści cyfrowe niezwłocznie po zawarciu umowy, o ile strony nie postanowiły inaczej. Domniemywa się, że dostarczenie ma miejsce w momencie, gdy treści cyfrowe zostają dostarczone konsumentowi, a w przypadku stosowania ust. 1 lit. b) – osobie trzeciej wybranej przez konsumenta, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

2.  O ile strony nie postanowiły inaczej, przedsiębiorca dostarcza treści cyfrowe lub usługę cyfrową bez zbędnej zwłoki po zawarciu umowy. Uznaje się, że przedsiębiorstwa wypełnił obowiązek dostawy, gdy treści cyfrowe lub usługa cyfrowa zostają udostępnione konsumentowi lub konsument uzyskuje do nich dostęp, a w przypadku stosowania ust. 1 lit. b) lub ba) – gdy zostają udostępnione osobie trzeciej wybranej przez konsumenta, w zależności od tego, co ma zastosowanie.

Poprawka    97

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 5a

 

Zgodność treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową

 

Aby treści cyfrowe lub usługa cyfrowa były zgodne z umową, muszą one spełniać wymogi określone w art. 6, 6a, 7 i 8.

Poprawka    98

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 6

Artykuł 6

Zgodność treści cyfrowych z umową

Subiektywne wymogi zgodności z umową

1.  Treści cyfrowe są zgodne z umową, jeżeli, w stosownych przypadkach:

1.  Treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są zgodne z umową, jeżeli, w stosownych przypadkach:

a)  ich ilość, jakość, czas trwania oraz wersja, a także funkcjonalność, interoperacyjność i inne ich właściwości, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, są zgodne z umową, w tym z wszelkimi informacjami przekazywanymi przed zawarciem umowy stanowiącymi część umowy;

a)  ich ilość, jakość, opis, czas trwania oraz wersja, a także funkcjonalność, interoperacyjność i inne ich właściwości, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, są zgodne z umową, w tym z wszelkimi informacjami przekazywanymi przed zawarciem umowy, stanowiącymi integralną część umowy;

b)  nadają się do szczególnego celu, do jakiego potrzebne są konsumentowi i o którym konsument powiadomił dostawcę w momencie zawarcia umowy, a dostawca to zaakceptował;

b)  nadają się do szczególnego celu, do jakiego potrzebne są konsumentowi i o którym konsument powiadomił przedsiębiorcę najpóźniej w momencie zawarcia umowy, a przedsiębiorca to zaakceptował;

 

ba)  są zgodne z wersją próbną lub zapowiedzią treści cyfrowych lub usługi cyfrowej udostępnionymi przez przedsiębiorcę, chyba że przed zawarciem umowy zwrócono uwagę konsumenta na różnicę między dostarczanymi treściami cyfrowymi lub usługą cyfrową a wersją próbną lub zapowiedzią;

c)  zostały dostarczone wraz z instrukcją i wsparciem technicznym dla konsumenta wymaganymi na podstawie umowy oraz

c)  zostały dostarczone wraz ze wszystkimi akcesoriami, instrukcją, w tym instrukcją instalacji, i wsparciem technicznym dla konsumenta przewidzianymi w umowie, w tym we wszelkich informacjach przekazywanych przed zawarciem umowy, stanowiących integralną część umowy; oraz

d)  są aktualizowane zgodnie z umową.

d)  są aktualizowane zgodnie z umową, w tym z wszelkimi informacjami przekazywanymi przed zawarciem umowy, stanowiącymi integralną część umowy.

2.   W zakresie, w jakim umowa nie zawiera, tam, gdzie jest to istotne, jasno i szczegółowo określonych wymagań dotyczących treści cyfrowych zgodnie z ust. 1, treści cyfrowe służą osiągnięciu pewnych celów, do jakich zwykle służą treści cyfrowe tego samego rodzaju, włącznie z zachowaniem funkcjonalności, interoperacyjności i innych ich właściwości, takich jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, mając na uwadze:

 

a)   czy treści cyfrowe są dostarczane odpłatnie czy w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny;

 

b)   tam, gdzie ma to zastosowanie, istniejące międzynarodowe normy techniczne lub w przypadku braku takich norm, obowiązujące w branży kodeksy postępowania oraz dobre praktyki oraz

 

c)   wszelkie publiczne oświadczenia składane przez dostawcę lub w jego imieniu albo przez inną osobę na wcześniejszych etapach łańcucha transakcji, chyba że dostawca udowodni, że

 

(i)   nie był i racjonalnie rzecz biorąc, nie mógł być świadomy takich oświadczeń;

 

(ii)   w momencie zawierania umowy oświadczenie zostało skorygowane

 

(iii)   oświadczenie nie mogło mieć wpływu na decyzję o zakupie treści cyfrowych.

 

3.   Jeżeli zgodnie z umową treści cyfrowe powinny być dostarczane przez pewien czas, są one zgodne z umową przez cały ten okres.

 

4.   O ile strony nie postanowiły inaczej, treści cyfrowe są dostarczane zgodnie z najnowszą ich wersją dostępną w momencie zawierania umowy.

 

5.   Aby treści cyfrowe były zgodne z umową, muszą one także spełniać wymogi określone w art. 7 i 8.

 

Poprawka    99

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 6a

 

Obiektywne wymogi zgodności z umową

 

1.   Treści cyfrowe lub usługa cyfrowa, w stosownych przypadkach:

 

a)   mają cechy i właściwości, w tym w odniesieniu do funkcjonalności, interoperacyjności, dostępności, ciągłości dostarczania i bezpieczeństwa, które zwykle charakteryzują treści cyfrowe lub usługi cyfrowe tego samego rodzaju i których konsument może racjonalnie oczekiwać z uwagi na charakter treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, oraz, w stosownych przypadkach, spełniają wszelkie istniejące międzynarodowe lub europejskie normy techniczne lub w przypadku braku takich norm technicznych są zgodne z obowiązującymi sektorowymi kodeksami postępowania i dobrych praktyk, w tym dotyczącymi bezpieczeństwa systemów informacyjnych i otoczenia cyfrowego;

 

b)   są zgodne z wszelkimi publicznymi oświadczeniami składanymi przez przedsiębiorcę lub w jego imieniu, przez producenta lub jego przedstawiciela, w szczególności w reklamie lub na etykiecie, chyba że przedsiębiorca może wykazać, że:

 

(i)   nie był i, racjonalnie rzecz biorąc, nie mógł być świadomy takich oświadczeń na temat szczegółów treści cyfrowych lub usługi cyfrowej;

 

(ii)   przed zawarciem umowy oświadczenie zostało skorygowane w taki sam lub porównywalny sposób, w jaki zostało złożone; lub

 

(iii)   oświadczenie nie mogło mieć wpływu na decyzję o zakupie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej.

 

2.   W przypadku umów, na podstawie których treści cyfrowe lub usługa cyfrowa mają być dostarczane przez pewien czas, treści cyfrowe i usługa cyfrowa muszą być zgodne z umową przez cały ten okres. Okresowe przerwy w dostawie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, za które odpowiada przedsiębiorca, traktuje się jako przypadki braku zgodności z umową, jeżeli przerwy te są znaczące, stałe i powtarzające się.

 

3.   O ile strony wyraźnie nie postanowiły inaczej, treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są dostarczane zgodnie z najnowszą ich wersją dostępną w momencie zawarcia umowy.

 

4.   Przedsiębiorca zapewnia, aby w rozsądnym okresie konsument był powiadamiany o aktualizacjach treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, w tym aktualizacjach zabezpieczeń, i otrzymywał aktualizacje treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, które są niezbędne do zachowania zgodności treści cyfrowych i usługi cyfrowej z umową. Niezainstalowanie tych aktualizacji przez konsumenta w rozsądnym terminie nie ma wpływu na zgodność treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową. Jeżeli konsument postanowi zachować swoją dotychczasową wersję treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, a nowa wersja nie jest niezbędna do tego, by treści cyfrowe lub usługa cyfrowa zachowały zgodność z umową, ta dotychczasowa wersja pozostaje dostępna lub udostępniana w rozsądnych ramach czasowych.

 

5.   Aby treści cyfrowe lub usługa cyfrowa były zgodne z umową, muszą one także spełniać wymogi określone w art. 7 i 8 niniejszego rozporządzenia oraz w stosownym przypadku wymogi rozporządzenia (UE) 2016/679.

Poprawka    100

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 7

Artykuł 7

Integracja treści cyfrowych

Integracja treści cyfrowych lub usługi cyfrowej

Jeżeli treści cyfrowe są nieprawidłowo zintegrowane ze środowiskiem cyfrowym konsumenta, jakikolwiek brak zgodności wynikający z wadliwej integracji uznaje się za brak zgodności treści cyfrowych z umową, jeżeli:

Jeżeli treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są nieprawidłowo zintegrowane ze środowiskiem cyfrowym konsumenta, jakikolwiek brak zgodności wynikający z wadliwej integracji uznaje się za brak zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową, jeżeli:

a)  integracja treści cyfrowych została przeprowadzona przez dostawcę lub na jego odpowiedzialność lub

a)  integracja treści cyfrowych lub usługi cyfrowej została przeprowadzona przez przedsiębiorcę lub na jego odpowiedzialność; lub

b)  treści cyfrowe miały zostać zintegrowane przez konsumenta, a wadliwa integracja była wynikiem błędnej instrukcji integracji w tych przypadkach, gdy instrukcje zostały dostarczone zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) lub powinny być dostarczone zgodnie z art. 6 ust. 2.

b)  treści cyfrowe lub usługa cyfrowa miały zostać zintegrowane przez konsumenta, a wadliwa integracja była wynikiem błędnej instrukcji integracji w tych przypadkach, gdy instrukcje zostały dostarczone zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) lub powinny być dostarczone zgodnie z art. 6a.

Poprawka    101

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 8

Artykuł 8

Prawa osób trzecich

Prawa osób trzecich

1.  W momencie, w którym treści cyfrowe są dostarczane konsumentowi,one wolne od wszelkich praw osób trzecich, włączając w to prawa wynikające z własności intelektualnej, tak aby treści cyfrowe mogły być wykorzystywane zgodnie z umową.

1.  Treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są wolne od wszelkich ograniczeń wynikających z praw osób trzecich, włączając w to wszelkie prawa wynikające z własności intelektualnej, które mogłyby uniemożliwiać konsumentowi korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z umową.

2.  W przypadku treści cyfrowych dostarczanych przez pewien czas dostawca zapewnia, żeby przez cały ten okres treści cyfrowe dostarczane konsumentowi były wolne od praw osób trzecich, włączając w to prawa wynikające z własności intelektualnej, tak aby treści cyfrowe mogły być wykorzystywane zgodnie z umową.

2.  W przypadku treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczanych przez pewien czas przedsiębiorca zapewnia, żeby przez cały ten okres treści cyfrowe lub usługa cyfrowa dostarczane konsumentowi były wolne od wszelkich ograniczeń wynikających z jakichkolwiek praw osób trzecich, włączając w to wszelkie prawa wynikające z własności intelektualnej, które mogłyby uniemożliwiać konsumentowi korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z umową.

Poprawka    102

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 8a

 

Każda klauzula umowy, w której odstępuje się od skutków art. 6a, 7 i 8 na niekorzyść konsumenta, wyłącza się te wymogi lub je zmienia, jest ważna jedynie wtedy, gdy w momencie zawarcia umowy konsument został specjalnie poinformowany o szczególnym stanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej i wyraźnie zaakceptował ten szczególny stan w momencie zawarcia umowy.

Poprawka     103

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 8b

 

Gwarancje handlowe

 

1.   Każda gwarancja handlowa jest wiążąca dla gwaranta na warunkach określonych w:

 

a)   informacjach przekazanych przez przedsiębiorcę przed zawarciem umowy, w tym we wszelkich oświadczeniach sporządzonych przed zawarciem umowy, stanowiących jej integralną część;

 

b)   reklamie dostępnej w momencie zawarcia umowy lub wcześniej; oraz

 

c)   oświadczeniu gwarancyjnym.

 

2.   Oświadczenie gwarancyjne jest udostępniane na piśmie lub na innym trwałym nośniku i jest sporządzone w jasnym i zrozumiałym języku. Oświadczenie zawiera następujące elementy:

 

a)   wyraźne oświadczenie o prawach przysługujących konsumentowi na podstawie niniejszej dyrektywy oraz wyraźne oświadczenie, że te prawa nie są w żaden sposób ograniczone przez gwarancję handlową; oraz

 

b)   warunki gwarancji handlowej wykraczające poza prawa konsumenta wynikające z przepisów, informacje o czasie trwania, możliwości przeniesienia praw, zasięgu terytorialnym oraz opłatach, które mogą obciążać konsumenta, jeśli będzie chciał skorzystać z gwarancji handlowej, nazwę i adres gwaranta oraz dane osoby, do której należy kierować roszczenia, jeśli nie jest to gwarant, oraz procedurę dla roszczeń.

Poprawka    104

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 9

Artykuł 10

Ciężar dowodu

Ciężar dowodu

1.  Ciężar dowodu w odniesieniu do zgodności z umową w okresie wskazanym w art. 10 spoczywa na dostawcy.

1.  Ciężar udowodnienia, że brak zgodności istniał w okresie określonym w art. 9 spoczywa na przedsiębiorcy, jeżeli brak zgodności z umową ujawni się w następujących okresach:

 

a)  w ciągu dwóch lat od daty dostarczenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej;

 

b)  w ciągu jednego roku od daty dostarczenia wbudowanych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej;

 

c)  w okresie trwania umowy, jeżeli umowa przewiduje dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej w sposób ciągły lub dostarczanie wbudowanych treści cyfrowych lub wbudowanej usługi cyfrowej przez pewien czas.

2.  Ust. 1 nie ma zastosowania, jeśli dostawca wykaże, że środowisko cyfrowe konsumenta nie jest zgodne z wymaganiami interoperacyjności i innymi wymaganiami technicznymi dla danych treści cyfrowych w zakresie, w jakim dostawca poinformował konsumenta o tych wymaganiach przed zawarciem umowy.

2.  Ust. 1 nie ma zastosowania, jeśli przedsiębiorca wykaże, że środowisko cyfrowe konsumenta nie jest zgodne z wymaganiami interoperacyjności i innymi wymaganiami technicznymi dla danych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, i jeżeli przedsiębiorca poinformował konsumenta o tych wymaganiach w jasny i zrozumiały sposób przed zawarciem umowy.

3.  Konsument musi współpracować z dostawcą w zakresie możliwym i koniecznym dla zbadania środowiska cyfrowego konsumenta. Obowiązek współpracy jest ograniczony do tych technicznych środków, które są najmniej uciążliwe dla konsumenta. W przypadku braku współpracy ze strony konsumenta ciężar dowodu w odniesieniu do niezgodności z umową spoczywa na konsumencie.

3.  Konsument musi współpracować z przedsiębiorcą w zakresie możliwym i koniecznym do określenia środowiska cyfrowego konsumenta, tak aby ustalić, czy brak zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej występował w momencie dostawy. Obowiązek współpracy jest ograniczony do tych technicznych środków, które są najmniej uciążliwe dla konsumenta. Tylko w wyjątkowych i należycie uzasadnionych okolicznościach, w przypadku gdy nie są dostępne inne środki, konsument udziela przedsiębiorcy na jego wniosek wirtualnego dostępu do swojego środowiska cyfrowego. W przypadku braku współpracy ze strony konsumenta i jeżeli przedsiębiorca poinformował konsumenta o tym wymogu w jasny i zrozumiały sposób przed zawarciem umowy, ciężar dowodu w odniesieniu do braku zgodności z umową spoczywa na konsumencie.

(W poprawce Parlamentu art. 9 wniosku Komisji stał się art. 10.)

Poprawka    105

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 10

Artykuł 9

Odpowiedzialność dostawcy

Odpowiedzialność przedsiębiorcy

Dostawca jest odpowiedzialny przed konsumentem za:

1.   Przedsiębiorca jest odpowiedzialny przed konsumentem za:

a)  niedostarczenie treści cyfrowych,

a)  niedostarczenie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z art. 5;

b)  każdy brak zgodności z umową występujący w momencie dostarczenia treści cyfrowych; oraz

b)  każdy brak zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową:

 

(i)  który istnieje w momencie dostarczenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej i ujawni się w ciągu dwóch lat od momentu dostawy, jeżeli w umowie przewidziano jedną dostawę lub szereg poszczególnych dostaw; lub

 

(ii)  który ujawni się w okresie określonym w umowie, jeżeli umowa przewiduje, że treści cyfrowe lub usługa cyfrowa mają być dostarczane przez pewien czas; oraz

c)  jeżeli zgodnie z umową treści cyfrowe mają być dostarczane przez pewien czas, za każdy brak zgodności, który wystąpi podczas tego okresu.

c)  każdy brak zgodności z umową wbudowanych treści cyfrowych lub wbudowanej usługi cyfrowej istniejący w momencie dostarczenia towarów, w których treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są wbudowane, i uwidoczniający się w ciągu dwóch lat od daty dostawy.

 

1a.   W odniesieniu do ust. 1 lit. c) państwa członkowskie mogą utrzymać w mocy bardziej rygorystyczne przepisy prawa krajowego, które obowiązują już w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

(W poprawce Parlamentu art. 10 wniosku Komisji stał się art. 9.)

Poprawka    106

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 11

Artykuł 11

Środki zaradcze w przypadku niedostarczenia treści cyfrowych

Środki zaradcze w przypadku niedostarczenia treści cyfrowych

Jeżeli dostawca nie dostarczył treści cyfrowych zgodnie z art. 5, konsument ma prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy zgodnie z art. 13.

1.  Jeżeli przedsiębiorca nie dostarczył treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z art. 5, konsument wzywa przedsiębiorcę do dostarczenia tych treści cyfrowych lub tej usługi cyfrowej. Jeżeli przedsiębiorca nie dostarczy treści cyfrowych lub usługi cyfrowej bez zbędnej zwłoki lub w dodatkowym terminie wyraźnie uzgodnionym przez strony, konsument ma prawo do rozwiązania umowy.

 

1a.  Ust. 1 nie ma zastosowania:

 

a)  w przypadku gdy przedsiębiorca odmówił dostarczenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej; lub

 

b)  w przypadku gdy dostarczenie w uzgodnionym terminie ma zasadnicze znaczenie z uwagi na wszystkie okoliczności związane z zawarciem umowy lub w przypadku gdy konsument informuje przedsiębiorcę przed zawarciem umowy, że dostarczenie przed określonym dniem lub w określonym dniu ma zasadnicze znaczenie.

 

W takich przypadkach, jeżeli przedsiębiorca nie zrealizuje dostawy w odpowiednim czasie zgodnie z art. 5 ust. 2, konsument ma prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy.

 

1b.   Jeżeli konsument rozwiąże umowę, zastosowanie mają art. 13, 13a, 13b i 13c.

Poprawka    107

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 12

Artykuł 12

Środki zaradcze w przypadku braku zgodności

Środki zaradcze w przypadku braku zgodności

 

-1.  W przypadku braku zgodności z umową konsument ma prawo domagać się przywrócenia zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub skorzystać z proporcjonalnego obniżenia ceny bądź rozwiązać umowę na warunkach określonych w niniejszym artykule.

1.  W przypadku braku zgodności z umową konsument ma prawo do nieodpłatnego przywrócenia zgodności treści cyfrowych, o ile nie jest to niemożliwe, nieproporcjonalne lub niezgodne z prawem.

1.  W pierwszej kolejności konsument ma prawo domagać się nieodpłatnego przywrócenia zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, o ile nie jest to niemożliwe, nieproporcjonalne lub niezgodne z prawem.

Przywrócenie zgodności treści cyfrowych uznaje się za nieproporcjonalne, jeśli oznacza to dla dostawcy nieuzasadnione koszty. Przy podejmowaniu decyzji, czy koszty są nieuzasadnione, uwzględnia się następujące czynniki:

Przywrócenie zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej uznaje się za nieproporcjonalne w szczególności, w przypadku gdy koszty obciążające przedsiębiorcę są nieuzasadnione. Przy podejmowaniu decyzji, czy koszty są nieuzasadnione, uwzględnia się następujące czynniki:

a)  wartość treści cyfrowych w sytuacji, gdyby niezgodność z umową nie wystąpiła oraz

a)  wartość treści cyfrowych lub usługi cyfrowej w sytuacji, gdyby niezgodność z umową nie wystąpiła oraz oraz

b)  wpływ niezgodności z umową na cele, do jakich zwykle służą treści cyfrowe tego samego rodzaju.

b)  wpływ niezgodności z umową na cele, do jakich zwykle służą treści cyfrowe lub usługa cyfrowa tego samego rodzaju.

2.  Dostawca przywraca zgodność treści cyfrowych zgodnie z ust. 1 w rozsądnym terminie, licząc od momentu, kiedy został poinformowany przez konsumenta o niezgodności z umową oraz bez poważnych niedogodności dla konsumenta, uwzględniając specyfikę treści cyfrowych oraz cel, do jakiego konsument wykorzystuje te treści.

2.  Przedsiębiorca przywraca zgodność treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową zgodnie z ust. 1 w rozsądnym terminie, licząc od momentu, w którym przedsiębiorca został poinformowany przez konsumenta o braku zgodności z umową, nieodpłatnie oraz bez poważnych niedogodności dla konsumenta, z uwzględnieniem specyfiki treści cyfrowych lub usługi cyfrowej oraz celu, do którego konsument wykorzystuje te treści lub tę usługę.

 

Konsument jest uprawniony do wstrzymania płatności nieuregulowanej części ceny lub, jeśli niezgodność z umową jest nieznaczna, stosownej części zaległej kwoty do momentu, w którym przedsiębiorca doprowadzi treści cyfrowe lub usługę cyfrową do stanu zgodności z umową.

3.  Konsument ma prawo do proporcjonalnego obniżenia ceny w sposób określony w ust. 4, jeżeli treści cyfrowe są dostarczane odpłatnie, lub do rozwiązania umowy zgodnie z ust. 5 i art. 13, jeżeli

3.  Konsument ma prawo do proporcjonalnego obniżenia ceny w sposób określony w ust. 4, jeżeli treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są dostarczane odpłatnie, lub może rozwiązać umowę zgodnie z ust. 5 i art. 13, 13a, 13b i 13c, jeżeli:

a)  zastosowanie środka zaradczego w postaci przywrócenia zgodności treści cyfrowych jest niemożliwe, nieproporcjonalne lub niezgodne z prawem;

a)  zastosowanie środka zaradczego w postaci przywrócenia zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej jest niemożliwe, nieproporcjonalne lub niezgodne z prawem zgodnie z ust. 1;

b)  dostawca nie zastosował środka zaradczego w terminie określonym w ust. 2;

b)  przedsiębiorca nie przywrócił zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z ust. 2;

 

ba)  brak zgodności nadal występuje pomimo próby przywrócenia zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej przez przedsiębiorcę; lub

c)  zastosowanie środka zaradczego w postaci przywrócenia zgodności treści cyfrowych spowodowałoby poważne niedogodności dla konsumenta lub

 

d)  dostawca oświadczył, że nie przywróci zgodności treści cyfrowych, albo okoliczności wyraźnie wskazują, że tego nie uczyni.

d)  przedsiębiorca oświadczył lub z okoliczności jasno wynika, że nie przywróci zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową w rozsądnym terminie lub bez poważnych niedogodności dla konsumenta.

4.  Obniżenie ceny jest proporcjonalne do zmniejszenia wartości treści cyfrowych otrzymanych przez konsumenta w porównaniu z wartością treści cyfrowych, które są zgodne z umową.

4.  Konsument wykonuje swoje prawo do skorzystania z proporcjonalnego obniżenia ceny za pomocą jednoznacznego oświadczenia, w którym informuje przedsiębiorcę o swojej decyzji. Obniżenie ceny jest proporcjonalne do zmniejszenia wartości treści cyfrowych lub usługi cyfrowej otrzymanych przez konsumenta w porównaniu z wartością, jaką treści cyfrowe lub usługa cyfrowa miałyby, gdyby były zgodne z umową.

 

W przypadku gdy umowa przewiduje, że treści cyfrowe lub usługa cyfrowa mają być dostarczane odpłatnie przez pewien czas, i okresowo treści cyfrowe lub usługa cyfrowa nie były zgodne z umową, obniżenie ceny dotyczy okresu, w którym treści cyfrowe lub usługa cyfrowa nie były zgodne z umową.

5.  Konsument może rozwiązać umowę jedynie wtedy, gdy brak zgodności z umową zakłóca funkcjonalność, interoperacyjność i inne właściwości treści cyfrowych, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, zgodnie z wymogami art. 6 ust. 1 i 2. Na dostawcy spoczywa ciężar udowodnienia, że brak zgodności treści cyfrowych z umową nie wpływa na ich funkcjonalność, interoperacyjność i inne ich właściwości.

5.  Konsument może rozwiązać umowę jedynie wtedy, gdy brak zgodności z umową nie jest nieznaczny. Na przedsiębiorcy spoczywa ciężar udowodnienia, że brak zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową nie wpływa na ich funkcjonalność, interoperacyjność i inne ich właściwości.

 

5a.  Konsument nie jest uprawniony do skorzystania ze środka zaradczego w zakresie, w jakim konsument przyczynił się do braku zgodności z umową lub do jego skutków.

Poprawka     108

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 12a

 

Środki zaradcze w przypadku braku bezpieczeństwa

 

W przypadku braku bezpieczeństwa konsument ma prawo domagać się nieodpłatnego przywrócenia zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową.

Poprawka    109

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 13

Artykuł 13

Rozwiązanie umowy

Wykonanie prawa do rozwiązania

1.  Konsument wykonujący swoje prawo do rozwiązania umowy musi poinformować o tym dostawcę za pomocą dowolnych środków.

Konsument wykonuje swoje prawo do rozwiązania umowy za pomocą jednoznacznego oświadczenia, w którym informuje przedsiębiorcę o swojej decyzji o rozwiązaniu umowy. W przypadku gdy umowy są zawierane z wykorzystaniem środków elektronicznych, przedsiębiorca zapewnia konsumentowi łatwe środki cyfrowe do rozwiązania umowy. Rozwiązanie staje się skuteczne 14 dni od dnia powiadomienia lub w późniejszym terminie wskazanym przez konsumenta.

2.   W przypadku rozwiązania umowy przez konsumenta:

 

a)  dostawca zwróci konsumentowi zapłaconą cenę bez zbędnej zwłoki i nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia o rozwiązaniu umowy;

 

b)  dostawca podejmie wszelkie działania, których można od niego oczekiwać, w celu powstrzymania się od wykorzystywania innego świadczenia niż zapłata ceny, które konsument spełnił w zamian za treści cyfrowe, lub wszelkich innych danych zebranych przez dostawcę w związku z dostarczaniem treści cyfrowych, w tym treści dostarczonych przez konsumenta, z wyjątkiem treści wygenerowanych przez konsumenta razem z innymi osobami, które nadal wykorzystują te treści;

 

c)  dostawca zapewni konsumentowi środki techniczne do odzyskania wszelkich treści dostarczonych przez konsumenta i wszelkich innych danych wytworzonych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych w zakresie, w jakim dostawca zachował te dane. Konsument ma prawo odzyskać te treści nieodpłatnie, bez poważnych niedogodności, w rozsądnym terminie i w powszechnie używanym formacie danych;

 

d)  jeżeli treści cyfrowe nie zostały dostarczone za pomocą trwałego nośnika, konsument powstrzyma się od wykorzystywania treści cyfrowych lub udostępniania ich osobom trzecim, zwłaszcza poprzez ich skasowanie lub zapewnienie nieczytelności tych treści w inny sposób;

 

e)  jeżeli treści cyfrowe zostały dostarczone za pomocą trwałego nośnika, konsument:

 

(i)  na życzenie dostawcy zwróci trwały nośnik do dostawcy na jego koszt, bez zbędnej zwłoki i nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania od dostawcy takiego życzenia oraz

 

(ii)  skasuje każdą nadającą się do wykorzystania kopię treści cyfrowych, zapewni ich nieczytelność lub też w inny sposób powstrzyma się od korzystania z tych treści i udostępniania ich osobom trzecim.

 

3.  Po rozwiązaniu umowy dostawca może uniemożliwić konsumentowi dalsze korzystanie z treści cyfrowych, zwłaszcza przez uniemożliwienie konsumentowi dostępu do treści cyfrowych lub zamknięcie konta konsumenta, bez uszczerbku dla ust. 2 lit. c).

 

4.  Konsument nie jest zobowiązany do zapłaty za wykorzystanie treści cyfrowych w okresie przed rozwiązaniem umowy.

 

5.  W przypadkach gdy treści cyfrowe są dostarczane odpłatnie i przez pewien okres przewidziany w umowie, konsument może rozwiązać umowę tylko w tej jej części, która odpowiada czasowi, przez jaki treści cyfrowe były niezgodne z umową.

 

6.  Jeżeli konsument rozwiąże część umowy zgodnie z ust. 5, w odniesieniu do czasu, przez jaki treści cyfrowe były zgodne z umową, stosuje się ust. 2 z wyjątkiem lit. b). Dostawca zwróci konsumentowi część kwoty zapłaconej przez konsumenta proporcjonalnie do czasu, przez jaki treści cyfrowe pozostawały niezgodne z umową.

 

Poprawka    110

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13a

 

Obowiązki przedsiębiorcy w przypadku rozwiązania umowy

 

1.  W przypadku rozwiązania umowy przedsiębiorca zwraca konsumentowi wszelkie kwoty wpłacone zgodnie z umową.

 

Jeżeli umowa przewiduje odpłatne dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej przez pewien czas i jeżeli konsument rozwiązuje część takiej umowy zgodnie z art. 12 ust. 5, przedsiębiorca zwraca konsumentowi część ceny odpowiadającą okresowi, w którym dane treści cyfrowe lub dana usługa cyfrowa były niezgodne z umową, oraz część ceny zapłaconej przez konsumenta z góry za pozostały okres trwania umowy, gdyby nie została ona rozwiązana.

 

2.  W odniesieniu do danych osobowych konsumenta przedsiębiorca wypełnia obowiązki ciążące na nim na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679.

 

3.  Przedsiębiorca dokłada wszelkich starań, jakich można od niego oczekiwać, by powstrzymać się od wykorzystywania jakichkolwiek treści stworzonych przez użytkowników w zakresie, w jakim nie stanowią one danych osobowych, które konsument przesłał lub stworzył podczas korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę, z wyjątkiem:

 

a)  treści, w przypadku których nie można powstrzymać się od ich wykorzystania bez nieproporcjonalnych i nieuzasadnionych nakładów, ponieważ są użyteczne jedynie w związku z korzystaniem z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę;

 

b)  treści, w przypadku których nie można powstrzymać się od ich wykorzystania bez nieproporcjonalnych i nieuzasadnionych nakładów, ponieważ odnoszą się one tylko do aktywności konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę;

 

c)  treści, które zostały wygenerowane przez konsumenta razem z innymi osobami, w przypadku gdy inni konsumenci mogą nadal wykorzystywać te treści;

 

d)  treści, które zostały zagregowane przez przedsiębiorcę z innymi danymi i nie mogą zostać z nich wydzielone bez niewspółmiernych nakładów.

 

4.  Na żądanie konsumenta przedsiębiorca udostępnia konsumentowi wszelkie treści cyfrowe stworzone przez użytkowników w zakresie, w jakim nie stanowią one danych osobowych, które konsument przesłał lub stworzył podczas korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę. Konsument ma prawo odzyskać te treści nieodpłatnie, bez poważnych niedogodności, w rozsądnym terminie i w powszechnie używanym formacie umożliwiającym odczyt maszynowy.

 

Obowiązek udostępnienia tego rodzaju treści tworzonych przez użytkowników nie ma zastosowania w przypadku, gdy treści tworzone przez użytkowników:

 

a)  nie mogą zostać udostępnione bez nieproporcjonalnych i nieuzasadnionych nakładów, ponieważ są użyteczne jedynie w związku z korzystaniem z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę;

 

b)  nie mogą zostać udostępnione bez nieproporcjonalnych i nieuzasadnionych nakładów, ponieważ odnoszą się tylko do aktywności konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej dostarczonych przez przedsiębiorcę; lub

 

c)   zostały zagregowane przez przedsiębiorcę z innymi danymi i nie mogą zostać z nich wydzielone bez niewspółmiernych nakładów.

 

5.  Po rozwiązaniu umowy przedsiębiorca może uniemożliwić konsumentowi dalsze korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, zwłaszcza przez zablokowanie konsumentowi dostępu do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej albo przez zablokowanie konta konsumenta, bez uszczerbku dla przepisów ust. 4.

Poprawka    111

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13b

 

Obowiązki konsumenta w przypadku rozwiązania umowy

 

1.  Po rozwiązaniu umowy konsument powstrzymuje się od korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej oraz od udostępniania ich osobom trzecim, na przykład usuwając treści cyfrowe lub wszelkie nadające się do wykorzystania kopie treści cyfrowych lub w inny sposób blokując treści cyfrowe lub usługę cyfrową.

 

2.  W przypadku wbudowanych treści cyfrowych lub wbudowanej usługi cyfrowej konsument, na żądanie przedsiębiorcy, zwraca przedsiębiorcy towar, w którym wbudowane są treści cyfrowe lub usługa cyfrowa, na koszt przedsiębiorcy i bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż 14 dni od dnia otrzymania żądania przedsiębiorcy. W przypadku gdy przedsiębiorca zdecyduje się zażądać zwrotu towaru, w którym wbudowane są treści cyfrowe lub usługa cyfrowa, składa to żądanie w terminie 14 dni od dnia, w którym został poinformowany o decyzji konsumenta o rozwiązaniu umowy.

 

3.  Konsument nie jest zobowiązany do zapłaty za korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej w okresie poprzedzającym rozwiązanie umowy, w którym te treści cyfrowe lub usługa cyfrowa nie były zgodne.

Poprawka    112

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13c

 

Terminy i sposoby zwrotu płatności przez przedsiębiorcę

 

1.  Wszelkich zwrotów płatności należnych konsumentowi od przedsiębiorcy zgodnie z art. 12 ust. 4 lub art. 13a ust. 1 ze względu na obniżenie ceny lub rozwiązanie umowy dokonuje się bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w terminie 14 dni od dnia, w którym przedsiębiorca za pomocą środków, o których mowa w art. 12 i 13, został poinformowany o decyzji wykonania przez konsumenta przysługującego mu prawa do zażądania obniżenia ceny lub do rozwiązania umowy.

 

2.  Przedsiębiorca dokonuje zwrotu za pomocą takich samych środków płatności, jakich użył konsument do zapłacenia za treści cyfrowe lub usługę cyfrową, chyba że konsument wyraźnie udzieli zgody na inny sposób.

 

3.  Przedsiębiorca nie pobiera od konsumenta żadnych opłat z tytułu zwrotu.

Poprawka    113

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 14

Artykuł 14

Prawo do odszkodowania

Prawo do odszkodowania

1.  Dostawca ponosi względem konsumenta odpowiedzialność za wszelkie szkody majątkowe wyrządzone w środowisku cyfrowym konsumenta w wyniku braku zgodności z umową lub niedostarczenia treści cyfrowych. Odszkodowanie powinno w możliwie największym stopniu zbliżyć konsumenta do sytuacji, w jakiej znajdowałby się, gdyby treści cyfrowe zostały należycie dostarczone i były zgodne z umową.

Państwa członkowskie zapewniają, aby konsument miał prawo domagać się odszkodowania za szkodę spowodowaną niedostarczeniem treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub brakiem zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową.

2.  Państwa członkowskie określają szczegółowe warunki wykonywania prawa do odszkodowania.

 

Poprawka    114

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 15

Artykuł 15

Zmiana treści cyfrowych

Zmiana treści cyfrowych lub usługi cyfrowej

1.  W przypadku gdy zgodnie z umową treści cyfrowe będą dostarczane przez pewien czas przewidziany w umowie, dostawca może zmienić funkcjonalność, interoperacyjność i inne właściwości ich działania, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo w zakresie, w jakim te zmiany mają negatywny wpływ na dostęp do treści cyfrowych lub ich wykorzystanie, jedynie wtedy, gdy:

1.  W przypadku gdy zgodnie z umową treści cyfrowe lub usługa cyfrowa mają być dostarczane lub udostępniane przez pewien czas przewidziany w umowie, przedsiębiorca może zmienić funkcjonalność, interoperacyjność i inne właściwości działania treści cyfrowych lub usługi cyfrowej w zakresie wykraczającym poza to, co jest niezbędne do zachowania zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej zgodnie z art. 6a, tylko wtedy, gdy:

a)  zostało to przewidziane w umowie;

a)  umowa zezwala na taką zmianę i daje ważną podstawę do dokonania takiej zmiany;

 

aa)  konsument może zasadnie oczekiwać takiej zmiany;

 

ab)  zmiana jest dokonywana bez dodatkowych kosztów dla konsumenta; oraz

b)  konsument został odpowiednio wcześnie poinformowany o zmianie za pomocą jednoznacznej informacji przekazanej na trwałym nośniku;

b)  odpowiednio wcześniej przedsiębiorca powiadamia konsumenta w jasny i zrozumiały sposób i na trwałym nośniku o zmianie i, w stosownych przypadkach, o jego prawie do rozwiązania umowy na warunkach przewidzianych w ust. 1a.

c)  konsument ma prawo rozwiązać umowę bez dodatkowych opłat w ciągu co najmniej 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia oraz

 

d)  po rozwiązaniu umowy zgodnie z lit. c) konsumentowi zapewniono środki techniczne umożliwiające odzyskanie wszelkich treści dostarczonych zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. c).

 

 

1a.  Konsument ma prawo do rozwiązania umowy, jeżeli taka zmiana negatywnie wpływa na dostęp konsumenta do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub na korzystanie przez konsumenta z tych treści lub z tej usługi, chyba że wpływ ten jest jedynie nieznaczny. W takim przypadku konsument ma prawo do nieodpłatnego rozwiązania umowy w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia lub od momentu zmiany przez przedsiębiorcę treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, w zależności od tego, która data jest późniejsza.

2.  Jeżeli konsument rozwiąże umowę zgodnie z ust. 1, w stosownych przypadkach,

2.  Jeżeli konsument rozwiąże umowę zgodnie z ust. 1a niniejszego artykułu, zastosowanie mają odpowiednio art. 13, 13a i 13b.

a)  dostawca zwróci konsumentowi część zapłaty odpowiadającą okresowi po zmianie treści cyfrowych;

 

b)  dostawca powstrzyma się od wykorzystywania innego świadczenia niż zapłata ceny, które konsument spełnił w zamian za treści cyfrowe, lub wszelkich innych danych zebranych przez dostawcę w związku z dostarczaniem treści cyfrowych, w tym treści dostarczonych przez konsumenta.

 

Poprawka    115

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 16

Artykuł 16

Prawo do rozwiązywania umów długoterminowych

Prawo do rozwiązywania umów długoterminowych

1.  Jeżeli w umowie przewidziano dostarczanie treści cyfrowych przez czas nieokreślony lub jeżeli pierwotny czas trwania umowy albo łączny czas, na jaki umowa była przedłużana, przekracza 12 miesięcy, konsument ma prawo do rozwiązania umowy w dowolnym czasie po upłynięciu tych 12 miesięcy.

1.  Jeżeli w umowie przewidziano dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej przez początkowy określony czas dłuższy niż 12 miesięcy lub jeżeli łączny czas kolejnych umów lub okresów, na jakie umowa była przedłużana, przekracza 12 miesięcy od momentu zawarcia pierwotnej umowy, konsument ma prawo do rozwiązania umowy bez ponoszenia dodatkowych opłat w dowolnym czasie po upływie tych 12 miesięcy.

 

1a.  Jeżeli konsument rozwiąże umowę na czas określony i czas trwania umowy lub okresów, na jakie umowa była przedłużana, przekracza 12 miesięcy, przedsiębiorca jest uprawniony do proporcjonalnego odszkodowania za korzyści, które przyznał konsumentowi ze względu na czas obowiązywania umowy przekraczający 12 miesięcy.

 

Zanim konsument zostanie związany umową lub jakąkolwiek odnośną ofertą, przedsiębiorca przekazuje konsumentowi w jasny i zrozumiały sposób informacje dotyczące warunków rozwiązania umowy zawieranej na okres dłuższy niż 12 miesięcy, o ile informacje te nie wynikają już z okoliczności, oraz informacje dotyczące skutków przedterminowego rozwiązania umowy w przypadku, gdy konsumentowi przyznano korzyści ze względu na czas trwania umowy.

2.  Konsument wykonujący swoje prawo do rozwiązania umowy musi poinformować o tym dostawcę za pomocą dowolnych środków. Rozwiązanie staje się skuteczne 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia.

2.  Konsument wykonuje swoje prawo do rozwiązania umowy za pomocą jednoznacznego oświadczenia, w którym informuje przedsiębiorcę o swojej decyzji o rozwiązaniu umowy. Rozwiązanie staje się skuteczne 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia lub w późniejszym terminie wskazanym przez konsumenta.

3.  Jeżeli treści cyfrowe są dostarczane odpłatnie, konsument jest zobowiązany do zapłaty części kwoty za dostarczanie treści cyfrowych proporcjonalnie do okresu, zanim rozwiązanie umowy stanie się skuteczne.

3.  Jeżeli treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są dostarczane odpłatnie, konsument jest zobowiązany do zapłaty części ceny za dostarczone treści cyfrowe lub usługę cyfrową odpowiadającej okresowi, który upłynie, zanim rozwiązanie umowy stanie się skuteczne.

4.  W przypadku rozwiązania umowy zgodnie z tym artykułem:

4.  Jeżeli konsument rozwiąże umowę zgodnie z niniejszym artykułem, przedsiębiorca – w odniesieniu do danych osobowych – przestrzega obowiązków wynikającymi z rozporządzenia (UE) 2016/679 i dyrektywy 2002/58/WE.

a)  dostawca podejmie wszelkie działania, których można od niego oczekiwać, w celu powstrzymania się od wykorzystywania innego świadczenia niż zapłata ceny, które konsument spełnił w zamian za treści cyfrowe, lub wszelkich innych danych zebranych przez dostawcę w związku z dostarczaniem treści cyfrowych, w tym treści dostarczonych przez konsumenta;

 

b)  dostawca zapewni konsumentowi środki techniczne do odzyskania wszelkich treści dostarczonych przez konsumenta i wszelkich innych danych wytworzonych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych w zakresie, w jakim dostawca zachował te dane. Konsument ma prawo odzyskać te treści bez poważnych niedogodności, w rozsądnym terminie i w powszechnie używanym formacie danych oraz

 

c)  w stosownych przypadkach konsument skasuje każdą nadającą się do wykorzystania kopię treści cyfrowych, zapewni ich nieczytelność lub też w inny sposób powstrzyma się od korzystania z tych treści, w tym poprzez udostępnianie ich osobom trzecim.

4a.  W stosownych przypadkach konsument skasuje każdą nadającą się do wykorzystania kopię treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, zapewni ich nieczytelność lub też w inny sposób powstrzyma się od korzystania z tych treści lub usługi, w tym poprzez udostępnianie ich osobom trzecim.

5.  Po rozwiązaniu umowy dostawca może uniemożliwić konsumentowi dalsze korzystanie z treści cyfrowych, zwłaszcza przez uniemożliwienie konsumentowi dostępu do treści lub zamknięcie konta konsumenta, bez uszczerbku dla ust. 4 lit. b).

5.  Po rozwiązaniu umowy przedsiębiorca może uniemożliwić konsumentowi dalsze korzystanie z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej, zwłaszcza przez uniemożliwienie konsumentowi dostępu do treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub zamknięcie konta konsumenta.

Poprawka    116

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 17 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku gdy dostawca odpowiada względem konsumenta za niedostarczenie treści cyfrowych lub brak zgodności wynikający z działania bądź zaniechania osoby na poprzednich etapach łańcucha transakcji, dostawca ma prawo dochodzić odszkodowania od osoby lub osób odpowiedzialnych w łańcuchu transakcji. W prawie krajowym określone jest, do jakiej osoby dostawca może kierować swoje roszczenia oraz właściwe działania i sposoby wykonywania tego prawa.

W przypadku gdy przedsiębiorca odpowiada wobec konsumenta za niedostarczenie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub za brak zgodności wynikający z działania bądź zaniechania osoby na poprzednich etapach łańcucha transakcji, przedsiębiorca ma prawo dochodzić odszkodowania od osoby lub osób odpowiedzialnych w łańcuchu transakcji finansowych. W prawie krajowym określone jest, do jakiej osoby przedsiębiorca może kierować swoje roszczenia, oraz właściwe działania i sposoby wykonywania tego prawa.

Poprawka    117

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Egzekwowanie

Egzekwowanie i informowanie

Poprawka    118

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie zapewnią, aby przyjęte zostały odpowiednie i skuteczne środki zapewniające przestrzeganie dyrektywy.

1.  Państwa członkowskie zapewnią, aby przyjęte zostały odpowiednie, skuteczne i odstraszające środki zapewniające przestrzeganie dyrektywy, z uwzględnieniem w szczególności wyrażanej przez konsumentów potrzeby otrzymywania informacji o ich prawach, oraz umożliwiania im egzekwowania tych praw w praktyce.

Poprawka    119

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 – ustęp 2 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca)  nienastawione na zysk podmioty, organizacje i stowarzyszenia działające w dziedzinie ochrony praw osób, których dane dotyczą, jak określono w art. 80 rozporządzenia (UE) 2016/679.

Poprawka  120

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 20 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zmiany w dyrektywie 1999/44/WE, rozporządzeniu (WE) nr 2006/2004, dyrektywie 2009/2009/22/WE

Zmiany w dyrektywie 1993/13/EWG, dyrektywie 1999/44/WE, rozporządzeniu (WE) nr 2006/2004, dyrektywie 2009/2009/22/WE

Poprawka    121

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 20 – ustęp -1 (nowy)

Dyrektywa 93/13/EWG

Załącznik – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-1.  W pkt 1 załącznika do dyrektywy 93/13/WE dodaje się litery w brzmieniu:

 

„qa)  umożliwienie przedsiębiorcy nieuzasadnionego ograniczenia interoperacyjności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej ze sprzętem lub innymi treściami cyfrowymi lub usługami cyfrowymi;

 

qb)  nałożenie na konsumenta wymogu zawarcia z przedsiębiorcą lub z osobą trzecią dodatkowej umowy o dostarczanie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej bądź zawarcia umowy dotyczącej sprzętu;

 

qc)  ominięcie za pomocą środków umownych praw podmiotu, którego dane dotyczą, wynikających z rozporządzenia (UE) 2016/679 regulującego ochronę danych osobowych konsumenta;

 

qd)  umożliwienie przedsiębiorcy ograniczenia możliwości korzystania z treści cyfrowych, jeżeli konsument jest poza siecią, o ile nie jest to ściśle konieczne do dostarczania treści cyfrowych;

 

qe)  ograniczanie sposobów korzystania z treści cyfrowych dozwolonych na mocy dyrektywy 2001/29/WE, dyrektywy 96/9/WE, dyrektywy 2009/24/WE lub dyrektywy 2012/28/UE.”.

Poprawka    122

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 20 – ustęp 1

Dyrektywa 1999/44/WE

Artykuł 1 – ustęp 2 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„b)   towary konsumpcyjne: oznaczają wszelkie materialne rzeczy ruchome, z wyjątkiem:

„b)   towary konsumpcyjne: oznaczają wszelkie materialne rzeczy ruchome, z wyjątkiem:

–   przedmiotów sprzedawanych w drodze egzekucji lub w inny sposób z mocy prawa,

–   przedmiotów sprzedawanych w drodze egzekucji lub w inny sposób z mocy prawa,

–  wody i gazu, gdy nie są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub określonej ilości,

–  wody i gazu, gdy nie są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub określonej ilości,

–  energii elektrycznej,

–  energii elektrycznej,

–  trwałych nośników zawierających treści cyfrowe w przypadkach, gdy trwały nośnik jest używany wyłącznie do dostarczania konsumentowi treści cyfrowych, o których mowa w dyrektywie (UE) N/XXX39.

–  wbudowanych treści cyfrowych lub usług cyfrowych objętych zakresem dyrektywy (UE) N/XXX39.

______________

______________

39 Dyrektywa (UE) N/XXX Parlamentu Europejskiego i Rady z [...] w sprawie umów o dostarczanie treści cyfrowych (Dz.U.).

Dyrektywa (UE) N/XXX Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia […] w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych (Dz.U. ...).

Poprawka    123

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 20 – ustęp 2

Rozporządzenie (WE) nr 2006/2004

Załącznik – ustęp 21

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

"21.   Dyrektywa (UE) N/XXX Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia XX/XX/201X w sprawie umów o dostarczanie treści cyfrowych (Dz.U. ...).”.

„21a.   Dyrektywa (UE) N/XXX Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia XX/XX/201X w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych (Dz.U. ...).”.

Poprawka    124

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 20 – ustęp 3

Dyrektywa 2009/22/WE

Załącznik I – ustęp 16

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

"16.  Dyrektywa (UE) N/XXX Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia XX/XX/201X w sprawie umów o dostarczanie treści cyfrowych (Dz.U. ...).”.

„15a.  Dyrektywa (UE) N/XXX Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia XX/XX/201X w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych (Dz.U. ...).”.

Poprawka    125

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 22 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Nie później niż do [data pięć lat po wejściu tej dyrektywy w życie] Komisja dokona przeglądu stosowania niniejszej dyrektywy i przedłoży odpowiednie sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Sprawozdanie będzie zawierać między innymi analizę harmonizacji przepisów dotyczących umów o dostarczanie treści cyfrowych w zamian za świadczenie inne niż objęte niniejszą dyrektywą, zwłaszcza w zamian za reklamę lub pośrednie gromadzenie danych.

Nie później niż do dnia ... [pięć lat po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy] Komisja dokona przeglądu stosowania niniejszej dyrektywy oraz przedłoży odpowiednie sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu. Proces przeglądu obejmuje konsultacje z państwami członkowskimi oraz organizacjami konsumenckimi, prawnymi i biznesowymi na szczeblu Unii. Sprawozdanie będzie zawierać między innymi analizę współdziałania z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i zgodności z nim oraz analizę harmonizacji przepisów dotyczących umów o dostarczanie treści cyfrowych lub usług cyfrowych w zamian za zbieranie przez przedsiębiorcę danych osobowych innych niż objęte niniejszą dyrektywą, zwłaszcza w zamian za reklamę.

  • [1]  Dz.U. C 264 z 20.7.2016, s. 57.

UZASADNIENIE

I. Wprowadzenie

Po odrzuceniu wniosku w sprawie wspólnego europejskiego prawa sprzedaży Komisja – z myślą o korzyściach, jakie mogłoby to przynieść przedsiębiorstwom i konsumentom – podjęła kolejną próbę rozwiązania problemów rynku wewnętrznego, które wynikają ze zróżnicowania krajowych przepisów dotyczących umów lub braku takich przepisów, i złożyła dwa wnioski w sprawie umów cyfrowych: wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów zawieranych przez internet lub w inny sposób na odległość oraz wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych. Wniosek Komisji dotyczący dyrektywy w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych po raz pierwszy przewiduje możliwość podjęcia kwestii, która dopiero zaczyna pojawiać się w ustawodawstwie niektórych państw członkowskich i nie została jeszcze zharmonizowana na szczeblu UE: środków zaradczych przysługujących konsumentowi w przypadku braku zgodności dostarczonych treści cyfrowych z umową.

Po przedstawieniu wspólnego dokumentu roboczego w lipcu 2016 r. współsprawozdawcy prezentują w niniejszym projekcie sprawozdania wspólne poprawki do wniosku Komisji. Ogólnie współsprawozdawcy popierają podejście Komisji, by w przypadku dostawy treści cyfrowych skupić się na niektórych aspektach prawa umów, takich jak zgodność z przepisami i środki zaradcze, oraz ograniczyć się do umów między przedsiębiorstwem a konsumentem.

Projekt sprawozdania przedstawia niektóre z kwestii, które współsprawozdawcy uznają za warte dalszej dyskusji, ale zastrzegają sobie prawo wniesienia dodatkowych poprawek i propozycji w sprawach, które nie zostały poruszone w sprawozdaniu. W niniejszym uzasadnieniu uwypuklono główne zmiany zaproponowane w projekcie sprawozdania w formie poprawek oraz ich przesłanki.

II. Główne sprawy poruszone w projekcie sprawozdania

1. Wyjaśnienie tekstu i spójność z dorobkiem prawnym

Współsprawozdawcy zgadzają się z Komisją, że dyrektywa powinna obejmować nie tylko treści cyfrowe, określone w dyrektywie w sprawie praw konsumentów, ale również usługi, takie jak przechowywanie w chmurze czy usługa internetowej archiwizacji plików, media społecznościowe, komunikatory, strony lub platformy wymiany treści wideo lub audio. Dzięki temu dyrektywa zachowa aktualność w miarę postępu technicznego. Jednak według współsprawozdawców dla zachowania spójności z definicją „treści cyfrowych” zawartą w dyrektywie w sprawie praw konsumentów właściwsze byłoby nie rozszerzenie definicji treści cyfrowych na takie usługi, lecz stworzenie kategorii „usług cyfrowych”, aby wyraźnie rozróżnić treści cyfrowe, tj. dane tworzone i dostarczane w formie cyfrowej, i usługi cyfrowe. Współsprawozdawcy precyzują, że nie powinno to wpływać na zdolność państw członkowskich do określenia charakteru umów, tj. czy umowa o dostarczanie treści cyfrowych ma być traktowana jako umowa sprzedaży, umowa o świadczenie usług, umowa wypożyczenia czy też umowa sui generis.

2. Zakres

Współsprawozdawcy uważają, że propozycja Komisji, by wykluczyć z zakresu dyrektywy treści cyfrowe zintegrowane z towarami, takimi jak produkty inteligentne, utrudni rozgraniczenie zakresu niniejszego wniosku i wniosku w sprawie niektórych aspektów umów dotyczących internetowej sprzedaży towarów na odległość i innej sprzedaży towarów na odległość. Przepisy mające zastosowanie do treści cyfrowych różniłyby się w zależności od tego, czy treści te są zawarte w rzeczach materialnych, czy też dostarczane osobno, przy czym nie zawsze można łatwo dokonać takiego rozróżnienia, na przykład w przypadku smartfonów z zainstalowanymi wcześniej aplikacjami i aplikacji instalowanych przez konsumenta. W przypadku produktu wadliwego lub niezgodnego z umową konsumentom i przedsiębiorcom byłoby trudno ustalić, które przepisy mają zastosowanie (czy produkt należy traktować jako rzecz materialną, czy jako treści cyfrowe). Rozważywszy różne sposoby podejścia, współsprawozdawcy uważają, że dyrektywa powinna mieć zastosowanie również do wbudowanych treści cyfrowych i wbudowanych usług cyfrowych, mając na uwadze, że w odniesieniu do towarów zawierających wbudowane treści cyfrowe lub wbudowane usługi cyfrowe przedsiębiorca na mocy niniejszej dyrektywy jest odpowiedzialny wobec konsumenta za spełnienie obowiązków tylko w odniesieniu do wbudowanych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej. Ponieważ nie można przecenić znaczenia produktów z zakresu internetu rzeczy w najbliższej przyszłości, inteligentne towary będą dominować na rynku. Konsumenci, którzy kupują te produkty, będą korzystać z praw wprowadzonych niniejszą dyrektywą, takich jak aktualizacje, interoperacyjność, bezpieczne środowisko cyfrowe i prawo do odzyskania swoich danych po rozwiązaniu umowy.

Aby jeszcze bardziej ograniczyć ewentualne problemy z rozgraniczeniem zakresów stosowania wniosków w sprawie umów cyfrowych, współsprawozdawcy uzgodnili ze sprawozdawcą wniosku w sprawie sprzedaży towarów, że należy spróbować jak najbardziej ujednolicić kryteria zgodności w obu systemach prawnych.

3. Dane jako świadczenie wzajemne a kwestie ochrony danych

We wniosku Komisji wprowadzono pojęcie świadczenia wzajemnego innego niż zapłata i przewidziano, że w przypadku niedostarczenia treści cyfrowych lub niewyświadczenia usługi cyfrowej lub w przypadku ich niezgodności z umową przedsiębiorcy mają obowiązek zastosowania środków zaradczych, również w przypadku, gdy świadczeniem wzajemnym jest przekazywanie danych.

Ogólnie rzecz biorąc, współsprawozdawcy niechętnie zgadzają się z pojęciem danych jako świadczeniem wzajemnym. Uważają, że niniejsza dyrektywa nie powinna w żadnym razie nasilać już istniejącego zjawiska komercjalizacji lub monetyzacji dóbr osobistych. W związku z tym jej zakres obejmuje sytuacje, w których przedsiębiorcy dostarczają treści cyfrowe lub usługi cyfrowe odpłatnie lub w zamian za prawo do korzystania z danych osobowych konsumenta.

Aby uniknąć stworzenia luk, sprawozdanie idzie dalej niż wniosek Komisji, obejmując zakresem dane gromadzone przez przedsiębiorcę, i nie ogranicza się do danych przekazywanych aktywnie przez konsumentów. Jeśli chodzi o proponowane wyłączenie z zakresu dyrektywy tych umów, w przypadku których przetwarzanie danych przez dostawcę jest absolutnie niezbędne do wykonania umowy lub spełnienia wymogów prawnych, współsprawozdawcy również opowiadają się za ograniczeniem: dyrektywa nie będzie miała zastosowania, jeśli dane osobowe lub inne dane przekazane przez konsumenta są wykorzystywane przez dostawcę wyłącznie w celu dostawy treści lub usług cyfrowych lub do spełnienia wymogów prawnych, którym podlega dostawca, i dostawca nie przetwarza danych osobowych ani innych danych do żadnych innych celów.

W odniesieniu do ochrony danych współsprawozdawcy uważają, że dyrektywa powinna być spójna z rozporządzeniem o ogólnej ochronie danych i w związku z tym wyjaśniają, że niniejsza dyrektywa nie narusza tego rozporządzenia. Ponadto za konieczne uznają zagwarantowanie, aby warunek umowy dotyczący przetwarzania danych w związku z zawarciem lub wykonaniem umowy, działający na szkodę konsumenta jako osoby, której dotyczą dane na mocy rozporządzenia o ogólnej ochronie danych, nie był wiążący dla konsumenta.

4. Dostawa treści cyfrowych lub usługi cyfrowej

Współsprawozdawcy wyjaśniają elementy składowe dostawy, w tym jej definicję i czas dostawy, z uwzględnieniem zmian zakresu dyrektywy. W rezultacie, po zawarciu umowy dostawca powinien być zobowiązany do dostawy bez zbędnej zwłoki.

5. Zgodność z umową

Jeśli chodzi o wymogi zgodności z umową, współsprawozdawcy, inaczej niż Komisja, uważają, że zgodności nie należy oceniać przede wszystkim w odniesieniu do tego, co przewiduje umowa, i proponują ocenę zgodności na podstawie zarówno obiektywnych, jak i subiektywnych kryteriów. Jednak współsprawozdawcy sądzą, że pod pewnymi warunkami, w tym za wyraźną zgodą konsumenta, strony mogą porozumieć się co do odstąpienia od skutków obiektywnych wymogów na niekorzyść konsumenta, wyłączenia tych wymogów lub ich zmiany.

6. Zmiana treści cyfrowych

Jedna z głównych zmian wprowadzanych przez współsprawozdawców, jeśli chodzi o treści cyfrowe lub usługi dostarczane przez pewien czas, polega na tym, że co do zasady dostawca nie może zmienić funkcjonalności, interoperacyjności ani innych głównych właściwości działania treści cyfrowych lub usług cyfrowych w zakresie, w jakim te zmiany mają negatywny wpływ na dostęp do usług cyfrowych lub korzystanie z nich przez konsumenta. W projekcie sprawozdania utrzymano jednak wyjątki od tej zasady i zawarto kilka dodatkowych gwarancji z korzyścią dla konsumenta.

7. Odniesienie do prawa krajowego

Współsprawozdawcy proponują, aby dyrektywa nie miała wpływu na prawo krajowe, jeśli chodzi o warunki, w jakich umowę uznaje się za powiązaną z inną umową lub w jakich jest ona dodatkowa w stosunku do innej umowy, ani na skutki dla którejkolwiek z umów i środki zaradcze przysługujące na mocy którejkolwiek z umów.

III. Podsumowanie

Współsprawozdawcy proponują szereg zmian we wniosku Komisji jako punkt wyjścia do dalszej refleksji i zmian, jakie zostaną wprowadzone w toku procedury ustawodawczej w Parlamencie.

OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (21.11.2016)

dla Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów i Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych
(COM(2015)0634 – C8-0394/2015 – 2015/0287(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Marju Lauristin

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Rewolucja cyfrowa wywiera ogromny wpływ na nasze społeczeństwo. Coraz częściej korzystamy z produktów i usług informatycznych, coraz większe znaczenie ma zatem zadbanie o to, by w świecie cyfrowym nasze prawa były przestrzegane. Codziennie miliony konsumentów europejskich przeglądają, kupują i użytkują szeroko rozumiane treści cyfrowe (np. strumieniowe transmisje wideo, aplikacje, gry, usługi w chmurze czy sieci społecznościowe), jednak ich prawa w środowisku online nie są chronione w takim samym stopniu jak w świecie offline. Ta sytuacja osłabia zaufanie konsumentów i zagraża prywatności online, gdyż produkty cyfrowe, które są wadliwe lub nie dość bezpieczne, nie będą należycie chronić ogromnej ilości danych osobowych dostępnych online.

Sprawozdawczyni pragnie zwiększyć zaufanie konsumentów i ochronę prywatności online dzięki zapewnieniu odpowiedniej ochrony przy zakupie treści cyfrowych. Należy doprecyzować zakres i definicję treści cyfrowych celem zagwarantowania praw wszystkich konsumentów – w tym również tych mniej obytych w kwestiach technicznych lub mniej biegłych w poruszaniu się w środowisku online. Środowisko online, a tym samym korzystanie z treści cyfrowych, stało się czymś dużo więcej niż sposobem wykonania konkretnych zadań. Nasze prywatne zdjęcia, książki adresowe i informacje medyczne znajdują się zwykle w chmurze. Wiele naszych osobistych rozmów odbywa się – a nierzadko też przechowuje – w internecie, a w trakcie naszych działań online pozostawiamy tak wiele śladów cyfrowych, że firmy mogą sporządzić nasz zaskakująco szczegółowy profil. Oczywiste jest zatem, że w środowisku online ochrona naszych danych osobowych jest kwestią nawet bardziej naglącą niż w przypadku środowiska offline. Omawiany wniosek, koncentrujący się na relacji między dostawcą a konsumentem treści cyfrowych, jest zatem nierozerwalnie związany z kwestią ochrony naszych danych osobowych online. W związku z tym należy zadbać o zgodność tej dyrektywy z przepisami nowego ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (2016/679), aby zapewnić spójność ochrony podstawowego prawa obywateli do prywatności oraz zwiększyć zaufanie konsumentów do bezpieczeństwa dostarczanych treści cyfrowych.

Sprawozdawczyni pragnie wzmocnić i doprecyzować ten wniosek w kwestiach opisanych poniżej. Należy przy tym pamiętać, że wniosek ten ma na celu pełną harmonizację, co oznacza, że państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać przepisów krajowych, które wykraczają poza przepisy tej dyrektywy, jeżeli chodzi o ochronę konsumenta.

•  Aktywne udostępnianie danych osobowych przez konsumenta: Wniosek Komisji Europejskiej dotyczy jedynie tych rodzajów umów, na mocy których konsument albo płaci, albo „aktywnie udostępnia” swoje dane osobowe w zamian za dostarczenie treści cyfrowych. Zakres ten wydaje się zbyt ograniczony, gdyż obecnie dane osobowe konsumentów (np. dane o lokalizacji, kontakty, historia zakupów itd.) są często wykorzystywane jako świadczenie wzajemne bez wiedzy konsumentów. Ponadto takie ograniczenie może w sposób przewrotny zachęcać dostawców do tego, by nie pytać o zgodę konsumenta. W związku z tym należałoby rozszerzyć ten przepis, tak by uwzględniał wszystkie umowy o dostarczenie treści cyfrowych związane z wykorzystaniem danych osobowych konsumenta.

•  Należy dodać definicję danych osobowych opartą na rozporządzeniu 2016/679, aby zapewnić ścisłe rozgraniczenie między danymi osobowymi a wszelkimi innymi danymi, o których mowa w tekście.

•  Zgodność treści cyfrowych: Wniosek Komisji Europejskiej przewiduje, że treści cyfrowe powinny być zgodne z warunkami umowy, a bardziej obiektywne kryteria (takie jak standardy techniczne lub branżowe kodeksy postępowania) można wykorzystywać do oceny zgodności tych treści jedynie wówczas, jeżeli w umowie nie zawarto żadnych odnośnych przepisów. Mając jednak na względzie stopień złożoności produktów związanych z treściami cyfrowymi, można by się zastanawiać, czy konsument rzeczywiście jest w stanie w pełni zrozumieć warunki umowy i podjąć świadomą decyzję. Warto byłoby w związku z tym częściej wykorzystywać obiektywne i subiektywne kryteria (takie jak standardy techniczne lub uzasadnione oczekiwania) w celu stwierdzenia zgodności.

•  Odpowiedzialność dostawców za szkody: Przedstawiony wniosek ogranicza odpowiedzialność dostawcy do uszkodzeń sprzętu lub oprogramowania konsumenta. Mogą jednak zaistnieć przypadki, w których konsument ponosi poważne straty materialne lub niematerialne wykraczające poza szkody, do jakich doszło w jego środowisku cyfrowym (na przykład jeżeli oprogramowanie zawiera błąd umożliwiający hakerom uzyskanie dostępu do komputera konsumenta i kradzież jego hasła do rachunku bankowego). Dlatego wskazane jest rozszerzenie zakresu odpowiedzialności za szkody, tak by obejmowała wszelkie szkody dla konsumenta. Ponadto dobrym pomysłem może być zadbanie o to, by przy określaniu szczegółowych przepisów dotyczących szkód państwa członkowskie mogły dokonać rozróżnienia między dostawcami, którzy uczynili wszystko, co w ich mocy, aby ograniczyć ryzyko szkody (np. poprzez przestrzeganie pewnych podstawowych norm lub standardów bezpieczeństwa informatycznego), a dostawcami, którzy nie „zaprowadzili porządku we własnym domu” (np. nie naprawili znanych lub zgłoszonych im usterek w systemie bezpieczeństwa swoich produktów/usług), aby wzmocnić poczucie odpowiedzialności wśród dostawców.

•  Rozwiązanie umowy: We wniosku należy jasno określić, które dokładnie dane muszą zostać przekazane z powrotem konsumentowi po rozwiązaniu umowy.

POPRAWKI

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw wewnętrznych zwraca się do Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz Komisji Prawnej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka     1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2)  Dla osiągnięcia prawdziwie jednolitego rynku cyfrowego konieczna jest harmonizacja niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych, przyjmując jako podstawę wysoki poziom ochrony konsumenta.

(2)  Dla osiągnięcia prawdziwie jednolitego rynku cyfrowego konieczna jest harmonizacja niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych, przyjmując jako podstawę wysoki poziom ochrony konsumenta i konieczność poprawy dostępności.

Poprawka     2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  W pełni zharmonizowane prawa w zakresie treści cyfrowych przyniosą także korzyści konsumentom poprzez zapewnienie wysokiego poziomu ochrony. Konsumenci będą mieli jasno określone prawa w związku z otrzymaniem treści cyfrowych lub dostępem do nich w całej Unii. Wzmocni to ich pewność podczas zakupów treści cyfrowych. Zmiany przyczynią się także do ograniczenia szkód, które obecnie ponoszą konsumenci, ponieważ zostaną ustalone jasne prawa, co pozwoli konsumentom na rozwiązanie pojawiających się problemów z treściami cyfrowymi.

(7)  W pełni zharmonizowane prawa w zakresie treści cyfrowych przyniosą także korzyści konsumentom poprzez zapewnienie wysokiego poziomu ochrony. Konsumenci będą mieli jasno określone prawa w związku z otrzymaniem treści cyfrowych lub dostępem do nich w całej Unii. Wzmocni to ich pewność podczas zakupów treści cyfrowych. Zmiany przyczynią się także do ograniczenia szkód, które obecnie ponoszą konsumenci, ponieważ zostaną ustalone jasne prawa, co pozwoli konsumentom na rozwiązanie pojawiających się problemów z treściami cyfrowymi i ich dostępnością.

Poprawka    3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11)  Dyrektywa ta jest odpowiedzią na problemy dotyczące poszczególnych kategorii treści cyfrowych i ich dostarczania. W celu uwzględnienia szybkiego rozwoju technologicznego oraz w celu zachowania aktualności pojęcia treści cyfrowych w przyszłości, pojęcie to używane w niniejszej dyrektywie powinno być szersze niż w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady1 2011/83/UE. Powinno ono zwłaszcza obejmować usługi umożliwiające tworzenie, przetwarzanie lub przechowywanie danych. Treści cyfrowe mogą być dostarczane na wiele sposobów: na trwałym nośniku, pobierane przez konsumentów na ich własne urządzenia, przesyłane strumieniowo, w formie dostępu do treści cyfrowych przechowywanych w chmurze obliczeniowej lub dostępu do mediów społecznościowych. Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do wszelkich treści cyfrowych, niezależnie od nośnika użytego do ich przekazania. W przypadku rynku technologii, które tak szybko się zmieniają, wyróżnienie poszczególnych kategorii nie jest wskazane, bowiem wówczas dyskryminacja niektórych dostawców byłaby praktycznie nie do uniknięcia. Dostawcy różnych kategorii treści cyfrowych powinni mieć zapewnione równe szanse. Dyrektywa nie powinna mieć jednak zastosowania do treści cyfrowych zawartych w rzeczach materialnych w taki sposób, że funkcjonują one jako ich integralna część, a ich funkcje są podporządkowane głównym funkcjonalnościom tychże towarów.

(11)  Niniejsza dyrektywa jest odpowiedzią na problemy dotyczące poszczególnych kategorii treści cyfrowych i ich dostarczania. W celu uwzględnienia szybkiego rozwoju technologicznego oraz w celu zachowania aktualności pojęcia treści cyfrowych w przyszłości, pojęcie to używane w niniejszej dyrektywie powinno być szersze niż w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady1 2011/83/UE. Powinno ono zwłaszcza obejmować usługi umożliwiające tworzenie, przetwarzanie lub przechowywanie danych. Treści cyfrowe mogą być dostarczane na wiele sposobów: na trwałym nośniku, pobierane przez konsumentów na ich własne urządzenia, przesyłane strumieniowo, w formie dostępu do treści cyfrowych przechowywanych w chmurze obliczeniowej lub dostępu do mediów społecznościowych. Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do wszelkich treści cyfrowych, niezależnie od nośnika użytego do ich przekazania. W przypadku rynku technologii, które tak szybko się zmieniają, wyróżnienie poszczególnych kategorii nie jest wskazane, bowiem wówczas dyskryminacja niektórych dostawców byłaby praktycznie nie do uniknięcia. Dostawcy różnych kategorii treści cyfrowych powinni mieć zapewnione równe szanse.

__________

__________

1. Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64.

1. Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64.

Uzasadnienie

Mając na uwadze spodziewany w najbliższej przyszłości rozwój internetu rzeczy, a tym samym wszelkiego rodzaju inteligentnych urządzeń z wbudowanym oprogramowaniem, należy wyjaśnić, jakim przepisom podlegają takie inteligentne urządzenia i wbudowane w nie oprogramowanie. Prawdopodobnie w przyszłości dość trudno będzie stwierdzić, co stanowi główny element produktu – czy są to treści cyfrowe, czy też produkt fizyczny. Dlatego zawarte we wniosku wyłączenie wydaje się niemożliwe do realizacji w praktyce i lepszym rozwiązaniem byłoby przedstawienie przez Komisję Europejską odrębnego wniosku w tej sprawie.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  W odniesieniu do treści cyfrowych dostarczonych nie w zamian za pieniądze, ale za inne świadczenie niż zapłata ceny, niniejsza dyrektywa ma zastosowanie tylko do umów, w których dostawca zwraca się do konsumenta o dostarczenie danych, a konsument aktywnie przekazuje dostawcy, bezpośrednio lub pośrednio, dane, takie jak imię i nazwisko, adres e-mail lub zdjęcia, na przykład poprzez indywidualną rejestrację lub na podstawie umowy zezwalającej na dostęp do zdjęć konsumenta. Dyrektywa nie ma zastosowania do sytuacji, gdy dostawca gromadzi dane niezbędne do funkcjonowania treści cyfrowych zgodnie w umową, takie jak na przykład dane o geolokalizacji, jeśli jest to konieczne do prawidłowego działania aplikacji mobilnej, lub wyłącznie dla celów spełnienia wymogów prawnych danego kraju, na przykład gdy rejestracja konsumenta jest wymagana przez właściwe prawa dla względów bezpieczeństwa i identyfikacji. Dyrektywa nie ma także zastosowania w sytuacjach, gdy dostawca gromadzi informacje, w tym dane osobowe, takie jaki adres IP, lub inne automatycznie generowane informacje, takie jak informacje gromadzone i przekazywane przez pliki cookie, bez aktywnego dostarczania tych danych przez konsumenta, nawet jeśli konsument wyraził zgodę na użycie plików cookie. Nie ma ona także zastosowania w sytuacjach, gdy konsument jest wystawiony na działanie reklamy wyłącznie w celu uzyskania dostępu do treści cyfrowych.

(14)  W odniesieniu do treści cyfrowych dostarczonych nie w zamian za pieniądze, ale za inne świadczenie niż zapłata ceny, niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie również do umów, w których konsument przekazuje dane osobowe lub jakiekolwiek inne dane, które mogą zostać wykorzystane przez dostawcę bezpośrednio lub pośrednio. Powinno to obejmować również umowy, w których konsument zezwala dostawcy na dostęp do jego danych osobowych oraz na przetwarzanie tych danych. Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do sytuacji, w których dostawca gromadzi dane wykorzystywane przez dostawcę wyłącznie w celu zapewnienia funkcjonowania treści cyfrowych, w tym aktualizacji oprogramowania, zgodnie w umową, takie jak na przykład dane o geolokalizacji, jeśli jest to konieczne do prawidłowego działania aplikacji mobilnej, lub wyłącznie dla celów spełnienia wymogów prawnych danego kraju, na przykład gdy rejestracja konsumenta jest wymagana przez właściwe prawa dla względów bezpieczeństwa i identyfikacji.

Poprawka     5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17)  Treści cyfrowe są niezwykle ważne w kontekście internetu rzeczy (Internet of Things). Jednak wydaje się właściwe, żeby kwestie związane z odpowiedzialnością w kontekście internetu rzeczy, w tym odpowiedzialność za dane i umowy urządzenie-urządzenie, zostały uregulowane odrębnie.

skreśla się

Poprawka     6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Umowy mogą zawierać wzorce umowne dostawcy, które muszą być zaakceptowane przez konsumenta. Dla niektórych treści cyfrowych dostawcy często opisują usługę i jej mierzalne parametry w umowie o gwarantowanym poziomie usług. Umowy o gwarantowanym poziomie usług zasadniczo stanowią załącznik do głównej umowy i są istotnym elementem stosunków umownych między dostawcą a konsumentem. Definicja umowy zawarta w niniejszej dyrektywie powinna obejmować takie umowy, w związku z czym powinny one być zgodne z zasadami określonymi poniżej.

(18)  Umowy mogą zawierać wzorce umowne dostawcy, które muszą być zaakceptowane przez konsumenta. Dla niektórych treści cyfrowych dostawcy często opisują usługę i jej mierzalne parametry w umowie o gwarantowanym poziomie usług. Umowy o gwarantowanym poziomie usług zasadniczo stanowią załącznik do głównej umowy i są istotnym elementem stosunków umownych między dostawcą a konsumentem. Definicja umowy zawarta w niniejszej dyrektywie powinna obejmować takie umowy, w związku z czym powinny one być zgodne z zasadami określonymi poniżej. W przypadkach gdy zgodę na przetwarzanie danych osobowych wydaje się w zamian za świadczenie inne niż zapłata ceny, umowa powinna zawierać informację o przetwarzaniu danych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 Parlamentu Europejskiego i Rady1, jednak informacja ta powinna być wyraźnie wyróżniona spośród pozostałych elementów umowy. Ponadto podstawowe elementy przetwarzania danych osobowych powinny być zilustrowane łatwymi do zrozumienia ikonami.

 

_________________________________

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22)  Kwestie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych są regulowane jedynie przez dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady1 oraz dyrektywę 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady2. Obie dyrektywy mają pełne zastosowanie w kontekście umów o dostarczanie treści cyfrowych. Obie dyrektywy mają pełne zastosowanie do dostarczania treści cyfrowych i stanowią unijne ramy prawne dla danych osobowych. Wdrożenie i stosowanie niniejszej dyrektywy powinno być w pełni zgodne z tymi ramami prawnymi.

(22)  Prowadzenie działalności objętej zakresem niniejszej dyrektywy obejmuje przetwarzanie danych osobowych. Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów prawa Unii mających zastosowanie do przetwarzania danych osobowych w Unii, w szczególności przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady2, które regulują przetwarzanie danych osobowych w państwach członkowskich pod nadzorem właściwych organów państw członkowskich, zwłaszcza niezależnych organów określonych przez państwa członkowskie. Te akty prawne stanowią unijne ramy prawne dla danych osobowych i mają pełne zastosowanie w kontekście umów o dostarczanie treści cyfrowych. Wdrożenie i stosowanie niniejszej dyrektywy powinno być w pełni zgodne z tymi ramami prawnymi.

__________

__________

1. Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31–50 [zostanie zastąpiona ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych].

 

2. Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37-47.

2. Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37-47.

Uzasadnienie

Należy zadbać o to, by przetwarzanie danych osobowych na potrzeby dostarczania treści cyfrowych było w pełni zgodne z unijnym prawodawstwem w zakresie ochrony danych, w tym z nowym ogólnym rozporządzeniem o ochronie danych, które ma charakter horyzontalny.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 25

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25)  W przypadku gdy w umowie nie określono w sposób wystarczająco jasny i kompleksowy punktów odniesienia do ustalenia zgodności treści cyfrowych z umową, konieczne jest ustalenie obiektywnych kryteriów zgodności, żeby konsumenci nie zostali pozbawieni swoich praw. W takich przypadkach zgodność z umową powinna być oceniana na podstawie celów, do jakich zwykle służą treści cyfrowe tego samego rodzaju.

(25)  W przypadku gdy w umowie nie określono w sposób wystarczająco jasny i kompleksowy punktów odniesienia, dostosowanych do konsumentów, dla których przeznaczona jest umowa, do zapewnienia zgodności treści cyfrowych z umową, konieczne jest ustalenie kryteriów zgodności w celu zadbania o to, by konsumenci w wystarczającym stopniu rozumieli swoje prawa i aby nie zostali pozbawieni tych praw. W takich przypadkach zgodność z umową powinna być oceniana na podstawie celów, do jakich zwykle służą treści cyfrowe tego samego rodzaju, dostępnych standardów technicznych, a także uzasadnionych oczekiwań konsumentów.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 27

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27)  Usługi i technologie oparte na danych przynoszą znaczne korzyści, ale także i pewne zagrożenia. Już w strategii jednolitego rynku cyfrowego zauważono, że wysoki poziom bezpieczeństwa sieci i informacji w całej Unii jest kluczowy dla zapewnienia przestrzegania praw podstawowych, takich jak prawo do prywatności i danych osobowych tak, aby zapewnić użytkownikom większą pewność oraz wzmacniać ich zaufanie do gospodarki cyfrowej. Oprogramowanie staje się wszechobecne i dlatego cechy takie jak niezawodność, bezpieczeństwo i elastyczność, stają się jednymi z najważniejszych kwestii. Z tego względu jest bardzo ważne, żeby te usługi oraz technologie oparte na danych zapewniły powyższe cechy w zakresie proporcjonalnym do roli i funkcji tych technologii. Zwłaszcza jakość w odniesieniu do bezpieczeństwa i niezawodności staje się coraz ważniejszym aspektem w przypadku innowacyjnych złożonych usług opartych na wzajemnym połączeniu różnych systemów w różnych obszarach.

(27)  Usługi i technologie oparte na danych przynoszą znaczne korzyści, ale także i pewne zagrożenia. Już w strategii jednolitego rynku cyfrowego zauważono, że wysoki poziom bezpieczeństwa sieci i informacji w całej Unii jest kluczowy dla zapewnienia przestrzegania praw podstawowych, takich jak prawo do ochrony danych osobowych i prywatności w internecie tak, aby zapewnić użytkownikom większą pewność oraz wzmacniać ich zaufanie do gospodarki cyfrowej. Oprogramowanie staje się wszechobecne i dlatego cechy takie jak niezawodność, bezpieczeństwo i elastyczność, stają się jednymi z najważniejszych kwestii. Z tego względu jest bardzo ważne, żeby te usługi oraz technologie oparte na danych zapewniły powyższe cechy w największym możliwym zakresie. Zwłaszcza jakość w odniesieniu do bezpieczeństwa i niezawodności staje się coraz ważniejszym aspektem w przypadku innowacyjnych złożonych usług opartych na wzajemnym połączeniu różnych systemów w różnych obszarach.

Poprawka     10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37)  W drugiej kolejności konsument ma prawo do obniżenia ceny lub do rozwiązania umowy. Prawo konsumenta do rozwiązania umowy powinno być ograniczone do tych przypadków, kiedy na przykład nie jest możliwe przywrócenie zgodności treści cyfrowych tak, by były zgodne z umową, a niezgodność wpływa negatywnie na główne właściwości treści cyfrowych. W przypadku rozwiązania umowy przez konsumenta dostawca powinien zwrócić konsumentowi zapłaconą cenę, a jeżeli treści cyfrowe są dostarczane nie za pieniądze, ale w zamian za dostęp do danych dostarczonych przez konsumenta, wówczas dostawca powinien powstrzymać się od dalszego wykorzystywania tych danych, od przekazywania ich osobom trzecim lub od udostępniania osobom trzecim tych danych po rozwiązaniu umowy. W przypadku świadczenia w formie przekazania danych osobowych spełnienie warunku powstrzymania się od wykorzystania danych powinno oznaczać, że dostawca wykorzysta wszelkie środki, wynikające z prawa ochrony danych osobowych, poprzez ich usunięcie lub zapewnienie anonimowości w taki sposób, żeby konsument nie mógł zostać zidentyfikowany za pomocą żadnych środków, które mogą zostać użyte przez dostawcę lub inną osobę. Bez uszczerbku dla obowiązków administratora danych na mocy dyrektywy 95/46/WE dostawca nie powinien być zobowiązany do podejmowania żadnych innych kroków w odniesieniu do danych, które dostawca udostępnił osobom trzecim zgodnie z prawem podczas trwania umowy o dostarczanie treści cyfrowych.

(37)  W drugiej kolejności konsument ma prawo do obniżenia ceny lub do rozwiązania umowy. Prawo konsumenta do rozwiązania umowy powinno być ograniczone do tych przypadków, kiedy na przykład nie jest możliwe przywrócenie zgodności treści cyfrowych tak, by były zgodne z umową, a niezgodność wpływa negatywnie na główne właściwości treści cyfrowych. W przypadku rozwiązania umowy przez konsumenta dostawca powinien zwrócić konsumentowi zapłaconą cenę, a jeżeli treści cyfrowe są dostarczane nie za pieniądze, ale w zamian za dostęp do danych dostarczonych przez konsumenta w ramach oferowania usług zamian za dostarczone treści cyfrowe lub dane wytworzone przez konsumenta w okresie obowiązywania umowy, wówczas dostawca powinien powstrzymać się od dalszego wykorzystywania tych danych, od przekazywania ich osobom trzecim lub od udostępniania osobom trzecim tych danych po rozwiązaniu umowy. W przypadku świadczenia w formie przekazania danych osobowych spełnienie warunku powstrzymania się od wykorzystania danych powinno oznaczać, że dostawca wykorzysta wszelkie środki, wynikające z prawa ochrony danych osobowych, poprzez ich usunięcie lub zapewnienie anonimowości w taki sposób, żeby konsument nie mógł zostać zidentyfikowany za pomocą żadnych środków, które mogą zostać użyte przez dostawcę lub inną osobę. Jeżeli dostawca stosuje techniki ochrony danych osobowych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2016/679, takie jak pseudonimizacja, dostawca powinien zaprzestać wykorzystywania tych danych dopiero po złożeniu wniosku w tej sprawie przez konsumenta. Bez uszczerbku dla obowiązków administratora danych na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679 dostawca nie powinien być zobowiązany do podejmowania żadnych innych kroków w odniesieniu do danych, które dostawca udostępnił osobom trzecim zgodnie z prawem podczas trwania umowy o dostarczanie treści cyfrowych.

Poprawka     11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38)  Po rozwiązaniu umowy dostawca powinien powstrzymać się od wykorzystywania treści wygenerowanych przez konsumenta. Jednakże w przypadkach, gdy dane treści zostały wygenerowane przez więcej niż jednego konsumenta, dostawca ma prawo do dalszego używania treści danego konsumenta, jeśli pozostali konsumenci także ich używają.

(38)  Po rozwiązaniu umowy dostawca powinien zaprzestać wykorzystywania treści wytworzonych przez konsumenta. Jednakże w przypadkach, gdy dane treści zostały wytworzone przez więcej niż jednego konsumenta, dostawca ma prawo do dalszego używania treści wytworzonych przez danego konsumenta, jeśli pozostali konsumenci także ich używają.

Poprawka     12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  W celu zapewnienia konsumentom korzyści płynących ze skutecznej ochrony w związku z prawem do rozwiązania umowy dostawca powinien umożliwić konsumentowi odzyskanie wszystkich danych przesłanych przez konsumenta, wytworzonych przez konsumenta przy wykorzystaniu treści cyfrowych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych. Ten obowiązek powinien obejmować jedynie dane, które dostawca jest zobowiązany zachować zgodnie z umową o dostarczanie treści cyfrowych, oraz dane, które dostawca rzeczywiście zachował w związku z umową.

(39)  W celu zapewnienia konsumentom korzyści płynących ze skutecznej ochrony w związku z prawem do rozwiązania umowy dostawca, na wniosek konsumenta, powinien umożliwić temu ostatniemu odzyskanie wszystkich danych przesłanych lub wytworzonych przez niego przy wykorzystaniu treści cyfrowych. Ten obowiązek powinien obejmować jedynie dane, które dostawca jest zobowiązany zachować zgodnie z umową o dostarczanie treści cyfrowych, oraz dane, które dostawca rzeczywiście zachował w związku z umową.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 44

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(44)  Zasada odpowiedzialności dostawcy za powstałe szkody jest kluczowym elementem umów o dostarczanie treści cyfrowych. Aby wzmocnić zaufanie konsumentów do treści cyfrowych powyższa zasada powinna zostać uregulowana na poziomie Unii w celu zapewnienia, by konsumenci nie byli poszkodowani, gdy ich sprzęt lub oprogramowanie zostaną uszkodzone przez treści cyfrowe niezgodne z umową. Dlatego też konsumenci powinni mieć prawo do odszkodowania za szkody wyrządzone w ich środowisku cyfrowym w związku z brakiem zgodności z umową lub niedostarczeniem treści cyfrowych. To jednak państwa członkowskie powinny określić szczegółowe warunki wykonywania prawa do odszkodowania, biorąc pod uwagę, że zniżki na dostarczenie treści cyfrowych w przyszłości, zwłaszcza jeśli jest to jedyne odszkodowanie za straty oferowane przez dostawcę, nie do końca stawiają konsumenta w sytuacji najbardziej zbliżonej do tej, w jakiej konsument by był, gdyby treści cyfrowe zostały należycie dostarczone i byłyby zgodne z umową.

(44)  Zasada odpowiedzialności dostawcy za powstałe szkody jest kluczowym elementem umów o dostarczanie treści cyfrowych. Aby wzmocnić zaufanie konsumentów do treści cyfrowych powyższa zasada powinna zostać uregulowana na poziomie Unii w celu zapewnienia, by konsumenci nie byli narażani na straty, gdy ponoszą szkody spowodowane przez treści cyfrowe niezgodne z umową. Dlatego też konsumenci powinni mieć prawo do odszkodowania za szkody wyrządzone im w związku z brakiem zgodności z umową lub niedostarczeniem treści cyfrowych. To jednak państwa członkowskie powinny określić szczegółowe warunki wykonywania prawa do odszkodowania, biorąc pod uwagę, że zniżki na dostarczenie treści cyfrowych w przyszłości, zwłaszcza jeśli jest to jedyne odszkodowanie za straty oferowane przez dostawcę, nie do końca stawiają konsumenta w sytuacji najbardziej zbliżonej do tej, w jakiej konsument by był, gdyby treści cyfrowe zostały należycie dostarczone i byłyby zgodne z umową. Określając przepisy w tym zakresie, państwa członkowskie powinny mieć możliwość zdefiniowania niższego lub wyższego stopnia odpowiedzialności za szkody celem rozróżnienia między dostawcami, którzy uczynili wszystko, co w ich mocy, aby ograniczyć ryzyko szkody, na przykład poprzez przestrzeganie branżowych kodeksów najlepszych praktyk oraz stosowanie podstawowych zasad bezpieczeństwa i norm międzynarodowych, a dostawcami, którzy dopuścili się zaniedbań w tym zakresie.

Uzasadnienie

Przedstawiony wniosek ogranicza odpowiedzialność dostawcy do szkód materialnych dotyczących sprzętu lub oprogramowania konsumenta. Jest to zbyt wąskie ograniczenie, gdyż może dojść do sytuacji, w której konsument ponosi poważną szkodę materialną lub niematerialną wykraczającą poza szkodę, do jakiej doszło w jego środowisku cyfrowym. Ponadto w celu zwiększenia poczucia odpowiedzialności wśród dostawców należy zadbać o to, by przy określaniu szczegółowych przepisów dotyczących szkód państwa członkowskie mogły dokonać rozróżnienia między dostawcami, którzy uczynili wszystko, co w ich mocy, aby ograniczyć możliwość wystąpienia szkody, a dostawcami, którzy nie dołożyli wszelkich starań w tym zakresie.

Poprawka     14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 55

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(55)  Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i zasad uznanych w szczególności przez Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, a dokładniej jej art. 16, 38 i 47,

(55)  Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a dokładniej w jej art. 7, 8, 16, 38 i 47,

Poprawka    15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  dane wytwarzane i dostarczane w postaci cyfrowej, jak na przykład pliki wideo, audio, aplikacje, gry cyfrowe i inne oprogramowanie,

a)  dane wytwarzane i dostarczane w postaci cyfrowej, w tym pliki wideo, audio, aplikacje, gry cyfrowe i inne oprogramowanie,

Poprawka    16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.   „dane osobowe” oznaczają dane osobowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679;

Poprawka    17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5.  „odszkodowanie” oznacza kwotę pieniędzy, które mogą przysługiwać konsumentom jako wyrównanie szkody majątkowej wyrządzonej w ich środowisku cyfrowym;

5.  „odszkodowanie” oznacza kwotę pieniędzy, które mogą przysługiwać konsumentom jako wyrównanie szkody materialnej i niematerialnej;

Uzasadnienie

Przedstawiony wniosek ogranicza odpowiedzialność dostawcy do szkód materialnych dotyczących sprzętu lub oprogramowania konsumenta. Jest to zbyt wąskie ograniczenie, gdyż mogą zaistnieć przypadki, w których konsument ponosi poważne straty materialne lub niematerialne wykraczające poza szkody, do jakich doszło w jego środowisku cyfrowym, na przykład jeżeli oprogramowanie zawiera błąd umożliwiający hakerom uzyskanie dostępu do komputera konsumenta i kradzież jego tożsamości w celu dokonania oszustwa. Podobny przepis zawarto również w nowym ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych.

Poprawka    18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Niniejsza dyrektywa stosuje się do wszystkich umów, na mocy których dostawca dostarcza konsumentowi treści cyfrowe bądź się do tego zobowiązuje, a w zamian za to płacona jest określona cena albo konsument aktywnie spełnia inne świadczenie niż zapłata ceny poprzez udostępnienie danych osobowych lub jakichkolwiek innych danych.

1.  Niniejsza dyrektywa stosuje się do wszystkich umów, na mocy których dostawca dostarcza konsumentowi treści lub usługi cyfrowe bądź się do tego zobowiązuje, a w zamian za to płacona jest określona cena albo konsument udostępnia swoje dane osobowe i lub jakiekolwiek inne dane zamiast zapłacenia ceny, o ile jest to możliwe na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679. W umowie wskazuje się wyraźnie, które dane osobowe zostają przekazane w zamian za dostarczone treści.

 

 

Poprawka    19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Dyrektywa nie stosuje się do treści cyfrowych dostarczanych w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny w zakresie, w jakim dostawca wymaga od konsumenta przekazania danych osobowych, których przetwarzanie jest absolutnie niezbędne do wykonania umowy lub których przekazanie wynika z przepisów prawa i dostawca nie wykorzystuje następnie tych danych w sposób niezgodny z tym przeznaczeniem. Dyrektywa także nie ma zastosowania do danych innych niż osobowe, o których przekazanie dostawca zwraca się do konsumenta w celu zapewnienia zgodności treści cyfrowych z umową lub których przekazanie wynika z przepisów prawa, a dostawca nie wykorzystuje tych danych w celach handlowych.

4.  Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania, jeśli dane osobowe lub inne dane udostępnione przez konsumenta są wykorzystywane przez dostawcę wyłącznie w celu dostawy treści cyfrowych lub do spełnienia wymogów prawnych, a dostawca nie przetwarza tych danych do żadnych innych celów.

Poprawka     20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7.  Jeżeli jakikolwiek przepis niniejszej dyrektywy koliduje z przepisem innego aktu prawnego Unii regulującego poszczególne sektory lub zakresy przedmiotowe, pierwszeństwo ma przepis innego aktu prawnego Unii.

7.  Jeżeli jakikolwiek przepis niniejszej dyrektywy koliduje z przepisem innego aktu prawnego Unii, pierwszeństwo ma przepis tego innego aktu prawnego Unii.

Poprawka    21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 8

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8.  Niniejsza dyrektywa jest bez uszczerbku dla istniejącej ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych.

8.  Żadne postanowienie niniejszej dyrektywy ani jakiegokolwiek aktu transponującego ją do prawa krajowego nie może w żaden sposób ograniczyć lub osłabić ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych, przewidzianej w rozporządzeniu (UE) 2016/679 oraz w dyrektywie 2002/58/WE.

Poprawka     22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

9a.  Jeżeli w przypadku dostarczania treści cyfrowych objętych zakresem niniejszej dyrektywy zastosowanie ma prawo innego państwa członkowskiego niż państwo członkowskie stałego pobytu konsumenta, dostawca informuje o tym konsumenta, zanim umowa wejdzie w życie.

Poprawka     23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Dostawca dostarcza treści cyfrowe niezwłocznie po zawarciu umowy, o ile strony nie postanowiły inaczej. Domniemywa się, że dostarczenie ma miejsce w momencie, gdy treści cyfrowe zostają dostarczone konsumentowi, a w przypadku stosowania ust. 1 lit. b) – osobie trzeciej wybranej przez konsumenta, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

2.  Dostawca dostarcza treści cyfrowe niezwłocznie po zawarciu umowy, o ile strony nie postanowiły inaczej i bez uszczerbku dla art. 16 lit. m) dyrektywy 2011/16/UE. Domniemywa się, że dostarczenie ma miejsce w momencie, gdy treści cyfrowe zostają dostarczone konsumentowi, a w przypadku stosowania ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu – osobie trzeciej wybranej przez konsumenta, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

 

_________________

 

 

Poprawka    24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Treści cyfrowe są zgodne z umową, jeżeli, w stosownych przypadkach:

1.  Umowa określa wszystkie odpowiednie cechy w celu dokonania oceny zgodności treści cyfrowych, a także odpowiednie informacje dotyczące przetwarzania danych osobowych zgodnie z obowiązkiem ustanowionym w rozporządzeniu (UE) 2016/679. Treści cyfrowe są zgodne z umową, jeżeli, w stosownych przypadkach:

Poprawka     25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera d

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d)  są aktualizowane zgodnie z umową.

d)  są aktualizowane zgodnie z umową lub w związku z koniecznością zagwarantowania cech, o których mowa w lit. a) i b), w szczególności ciągłości i bezpieczeństwa.

Poprawka    26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 2 – wprowadzenie

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  W zakresie, w jakim umowa nie zawiera, tam, gdzie jest to istotne, jasno i szczegółowo określonych wymagań dotyczących treści cyfrowych zgodnie z ust. 1, treści cyfrowe służą osiągnięciu pewnych celów, do jakich zwykle służą treści cyfrowe tego samego rodzaju, włącznie z zachowaniem funkcjonalności, interoperacyjności i innych ich właściwości, takich jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, mając na uwadze:

2.  Treści cyfrowe, oprócz spełniania wszelkich wymogów dotyczącychzgodności, o których mowa w ust. 1, muszą również służyć osiągnięciu celów, do jakich zwykle służą treści cyfrowe tego samego rodzaju, oraz posiadać określone cechy, m.in. funkcjonalność i interoperacyjność, a także inne właściwości, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, których konsumenci mogą w uzasadniony sposób oczekiwać, mając na uwadze:

Poprawka    27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 2 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  czy treści cyfrowe są dostarczane odpłatnie czy w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny;

a)  czy treści cyfrowe są dostarczane odpłatnie czy w zamian za inne świadczenie niż zapłata ceny w postaci dostarczenia danych osobowych lub innych danych zgodnie z art. 3 ust. 1;

Poprawka    28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 2 – litera a a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa)  uzasadnione oczekiwania konsumentów;

Uzasadnienie

Wniosek Komisji Europejskiej przewiduje, że treści cyfrowe muszą być zgodne z warunkami umowy, a bardziej obiektywne kryteria (takie jak standardy techniczne lub kodeksy postępowania) można wykorzystywać do oceny zgodności tych treści jedynie wówczas, jeżeli w umowie nie zawarto żadnych odnośnych przepisów. Jednakże treści cyfrowe są często tak skomplikowane, iż nie można oczekiwać, że konsument w pełni zrozumie warunki umowy i podejmie świadomą decyzję. Dlatego w celu stwierdzenia zgodności należałoby częściej wykorzystywać takie kryteria jak standardy techniczne lub uzasadnione oczekiwania.

Poprawka     29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 2 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  tam, gdzie ma to zastosowanie, istniejące międzynarodowe normy techniczne lub w przypadku braku takich norm, obowiązujące w branży kodeksy postępowania oraz dobre praktyki oraz

b)  istniejące międzynarodowe normy techniczne lub w przypadku braku takich norm, obowiązujące w branży kodeksy postępowania oraz dobre praktyki; oraz

Poprawka     30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 2 – litera b a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ba)  istniejące najlepsze praktyki w zakresie bezpieczeństwa systemów informacji i otoczenia cyfrowego;

Poprawka     31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Jeżeli zgodnie z umową treści cyfrowe powinny być dostarczane przez pewien czas, są one zgodne z umową przez cały ten okres.

3.  Jeżeli umowa przewiduje, że treści cyfrowe mają być dostarczane przez pewien czas, treści te, w tym – w razie konieczności – aktualizacje zabezpieczeń zapewniane przez dostawcę, muszą być zgodne z umową przez cały ten okres.

Poprawka     32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a.  Aby spełniać warunki umowy, treści i usługi cyfrowe muszą być zgodne z zasadami „ochrony prywatności w fazie projektowania” oraz „domyślnej ochrony prywatności” ustanowionymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2016/679.

Poprawka     33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Konsument musi współpracować z dostawcą w zakresie możliwym i koniecznym dla zbadania środowiska cyfrowego konsumenta. Obowiązek współpracy jest ograniczony do tych technicznych środków, które są najmniej uciążliwe dla konsumenta. W przypadku braku współpracy ze strony konsumenta ciężar dowodu w odniesieniu do niezgodności z umową spoczywa na konsumencie.

3.  Konsument musi współpracować z dostawcą w zakresie możliwym i koniecznym dla zbadania środowiska cyfrowego konsumenta. Obowiązek współpracy jest ograniczony do tych technicznych środków, które są najmniej uciążliwe dla konsumenta. W przypadku braku współpracy ze strony konsumenta ciężar dowodu w odniesieniu do niezgodności z umową spoczywa na konsumencie. Konsument nie musi współpracować w przypadku, gdy dostawca zwraca się o dostęp do prywatnej lub osobistej informacji i korespondencji.

Poprawka     34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  każdy brak zgodności z umową występujący w momencie dostarczenia treści cyfrowych oraz

b)  każdy brak zgodności z umową występujący w momencie dostarczenia treści cyfrowych

Poprawka     35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 1 – litera b a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ba)  wszelkie braki z zakresu bezpieczeństwa, o których dostawca wiedział lub o których powinien był wiedzieć zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa systemów informacji i otoczenia cyfrowego; oraz

Poprawka     36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Dostawca przywraca zgodność treści cyfrowych zgodnie z ust. 1 w rozsądnym terminie, licząc od momentu, kiedy został poinformowany przez konsumenta o niezgodności z umową oraz bez poważnych niedogodności dla konsumenta, uwzględniając specyfikę treści cyfrowych oraz cel, do jakiego konsument wykorzystuje te treści.

2.  Dostawca przywraca bez zbędnych opóźnień zgodność treści cyfrowych zgodnie z ust. 1, licząc od momentu, kiedy został poinformowany przez konsumenta o niezgodności z umową oraz bez poważnych niedogodności dla konsumenta, uwzględniając specyfikę treści cyfrowych oraz cel, do jakiego konsument wykorzystuje te treści.

Poprawka     37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5.  Konsument może rozwiązać umowę jedynie wtedy, gdy brak zgodności z umową zakłóca funkcjonalność, interoperacyjność i inne właściwości treści cyfrowych, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, zgodnie z wymogami art. 6 ust. 1 i 2. Na dostawcy spoczywa ciężar udowodnienia, że brak zgodności treści cyfrowych z umową nie wpływa na ich funkcjonalność, interoperacyjność i inne ich właściwości.

5.  Bez uszczerbku dla innych prawnych podstaw rozwiązania umowy, konsument może rozwiązać umowę, jeżeli brak zgodności z umową zakłóca funkcjonalność, interoperacyjność i inne główne właściwości treści cyfrowych, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo, zgodnie z wymogami art. 6 ust. 1 i 2. Na dostawcy spoczywa ciężar udowodnienia, że brak zgodności treści cyfrowych z umową nie wpływa na ich funkcjonalność, interoperacyjność i inne ich właściwości.

Poprawka    38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  dostawca podejmie wszelkie działania, których można od niego oczekiwać, w celu powstrzymania się od wykorzystywania innego świadczenia niż zapłata ceny, które konsument spełnił w zamian za treści cyfrowe, lub wszelkich innych danych zebranych przez dostawcę w związku z dostarczaniem treści cyfrowych, w tym treści dostarczonych przez konsumenta, z wyjątkiem treści wygenerowanych przez konsumenta razem z innymi osobami, które nadal wykorzystują te treści;

b)  dostawca powstrzyma się od wykorzystywania danych osobowych lub wszelkich innych danych, które konsument udostępnił zamiast płatności pieniężnej w zamian za treści cyfrowe, oraz wszelkich innych danych zebranych przez dostawcę w związku z dostarczaniem treści cyfrowych, w tym treści dostarczonych przez konsumenta, z wyjątkiem treści wytworzonych przez konsumenta razem z innymi osobami, które nadal wykorzystują te treści. Dostawca powstrzyma się od przetwarzania danych osobowych wyłącznie w celu umożliwienia powiązania nieosobowych danych i treści z konsumentem, aby umożliwić konsumentowi ich odzyskanie zgodnie z lit. c). Dostawca wypełnia zobowiązania mające zastosowanie na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679;

Poprawka    39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2 – litera c

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  dostawca zapewni konsumentowi środki techniczne do odzyskania wszelkich treści dostarczonych przez konsumenta i wszelkich innych danych wytworzonych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych w zakresie, w jakim dostawca zachował te dane. Konsument ma prawo odzyskać te treści nieodpłatnie, bez poważnych niedogodności, w rozsądnym terminie i w powszechnie używanym formacie danych;

c)  dostawca zapewni konsumentowi na jego wniosek środki techniczne do odzyskania wszelkich treści dostarczonych przez konsumenta i wszelkich innych danych wytworzonych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych w zakresie, w jakim dostawca zachował te dane. Konsument ma prawo odzyskać te treści nieodpłatnie, bez poważnych niedogodności, w rozsądnym terminie i w ustrukturyzowanym, powszechnie używanym formacie danych umożliwiającym odczyt maszynowy, i przekazać je innemu dostawcy bez utrudnień ze strony pierwotnego dostawcy;

Poprawka     40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Dostawca ponosi względem konsumenta odpowiedzialność za wszelkie szkody majątkowe wyrządzone w środowisku cyfrowym konsumenta w wyniku braku zgodności z umową lub niedostarczenia treści cyfrowych. Odszkodowanie powinno w możliwie największym stopniu zbliżyć konsumenta do sytuacji, w jakiej znajdowałby się, gdyby treści cyfrowe zostały należycie dostarczone i były zgodne z umową.

1.  Dostawca ponosi względem konsumenta odpowiedzialność za wszelkie szkody ekonomiczne konsumenta powstałe w wyniku braku zgodności z umową lub niedostarczenia treści cyfrowych. Odszkodowanie powinno w możliwie największym stopniu zbliżyć konsumenta do sytuacji, w jakiej znajdowałby się, gdyby treści cyfrowe zostały należycie dostarczone i były zgodne z umową.

Poprawka     41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Państwa członkowskie określają szczegółowe warunki wykonywania prawa do odszkodowania.

2.  Państwa członkowskie określają szczegółowe warunki wykonywania prawa do odszkodowania. Określając te warunki, państwa członkowskie mogą przewidzieć niższy lub wyższy stopień odpowiedzialności za szkody w oparciu o obiektywne kryteria oceny wysiłków poczynionych przez dostawcę na rzecz uniknięcia niezgodności treści cyfrowych i wystąpienia szkody, takie jak najlepsze praktyki w dziedzinie bezpieczeństwa lub najnowsze technologie.

Poprawka     42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  W przypadku gdy zgodnie z umową treści cyfrowe będą dostarczane przez pewien czas przewidziany w umowie, dostawca może zmienić funkcjonalność, interoperacyjność i inne właściwości ich działania, takie jak dostępność, ciągłość dostarczania oraz bezpieczeństwo w zakresie, w jakim te zmiany mają negatywny wpływ na dostęp do treści cyfrowych lub ich wykorzystanie, jedynie wtedy, gdy:

1.  W przypadku gdy zgodnie z umową treści cyfrowe mają być dostarczane przez pewien czas przewidziany w umowie, dostawca może zmienić funkcjonalność, interoperacyjność i inne właściwości ich działania, takie jak dostępność i ciągłość dostarczania, jedynie wtedy, gdy:

Poprawka     43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – ustęp 1 – litera a a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa)  taka zmiana jest konieczna dla bezpieczeństwa treści zgodnie z najlepszymi praktykami;

Poprawka     44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – ustęp 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  konsument został odpowiednio wcześnie poinformowany o zmianie za pomocą jednoznacznej informacji przekazanej na trwałym nośniku;

b)  konsument został odpowiednio wcześnie poinformowany o zmianie za pomocą jednoznacznej informacji;

Poprawka     45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – ustęp 1 – litera d

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d)  po rozwiązaniu umowy zgodnie z lit. c) konsumentowi zapewniono środki techniczne umożliwiające odzyskanie wszelkich treści dostarczonych zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. c).

d)  po rozwiązaniu umowy zgodnie z lit. c) konsumentowi zapewniono środki techniczne umożliwiające odzyskanie wszelkich treści dostarczonych zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. c) lub art. 16 ust. 4 lit. a).

Poprawka    46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 – ustęp 4 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  dostawca podejmie wszelkie działania, których można od niego oczekiwać, w celu powstrzymania się od wykorzystywania innego świadczenia niż zapłata ceny, które konsument spełnił w zamian za treści cyfrowe, lub wszelkich innych danych zebranych przez dostawcę w związku z dostarczaniem treści cyfrowych, w tym treści dostarczonych przez konsumenta;

a)  dostawca powstrzyma się od wykorzystywania danych osobowych lub wszelkich innych danych, które konsument udostępnił zamiast płatności pieniężnej w zamian za treści cyfrowe, oraz wszelkich innych danych dostarczonych przez konsumenta w związku z wykorzystaniem treści cyfrowych, w tym treści dostarczonych przez konsumenta, z wyjątkiem treści wytworzonych przez konsumenta razem z innymi osobami, które nadal wykorzystują te treści. Dostawca powstrzyma się od przetwarzania danych osobowych wyłącznie w celu powiązania nieosobowych danych i treści z konsumentem, aby umożliwić konsumentowi ich odzyskanie zgodnie z lit. c). Dostawca wypełnia zobowiązania mające zastosowanie na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679;

Poprawka    47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 – ustęp 4 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  dostawca zapewni konsumentowi środki techniczne do odzyskania wszelkich treści dostarczonych przez konsumenta i wszelkich innych danych wytworzonych lub wygenerowanych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych w zakresie, w jakim dostawca zachował te dane. Konsument ma prawo odzyskać te treści bez poważnych niedogodności, w rozsądnym terminie i w powszechnie używanym formacie danych oraz oraz

b) dostawca zapewni konsumentowi na jego wniosek środki techniczne do odzyskania wszelkich treści udostępnionych przez konsumenta i wszelkich innych danych wytworzonych przez konsumenta podczas korzystania z treści cyfrowych w zakresie, w jakim dostawca zachował te dane. Konsument ma prawo odzyskać te treści i dane bez poważnych niedogodności, w rozsądnym terminie i w ustrukturyzowanym, powszechnie używanym formacie danych umożliwiającym odczyt maszynowy, i ma prawo przekazać te treści i dane innemu dostawcy bez utrudnień ze strony pierwotnego dostawcy; oraz

Poprawka    48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie zapewnią, aby przyjęte zostały odpowiednie i skuteczne środki zapewniające przestrzeganie dyrektywy.

1.  Państwa członkowskie zapewnią, aby przyjęte zostały skuteczne i przekonujące środki zapewniające przestrzeganie dyrektywy.

 

 

Uzasadnienie

Prawa konsumenta będą rzeczywiście egzekwowane jedynie wówczas, gdy państwa członkowskie wprowadzą skuteczne i przekonujące sankcje, mając również na uwadze, że dostawcy treści cyfrowych mogą uzyskać istotne korzyści handlowe dzięki agresywnemu powiększaniu swojego udziału w rynku ze szkodą dla praw konsumentów.

Poprawka     49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 – ustęp 2 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca)  organizacje działające w dziedzinie ochrony praw i swobód osób, których dotyczą dane, w odniesieniu do ochrony ich danych osobowych.

Uzasadnienie

Poprawka oparta na art. 80 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych.

Poprawka     50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 19 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 19a   

 

Ochrona danych

 

Przetwarzanie danych osobowych w kontekście działań prowadzonych na mocy niniejszej dyrektywy musi odbywać się zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) 2016/679 i dyrektywy 2002/58/WE.

Poprawka     51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 22 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Nie później niż do [data pięć lat po wejściu tej dyrektywy w życie] Komisja dokona przeglądu stosowania niniejszej dyrektywy i przedłoży odpowiednie sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Sprawozdanie będzie zawierać między innymi analizę harmonizacji przepisów dotyczących umów o dostarczanie treści cyfrowych w zamian za świadczenie inne niż objęte niniejszą dyrektywą, zwłaszcza w zamian za reklamę lub pośrednie gromadzenie danych.

1.  Nie później niż do [data trzy lata po wejściu tej dyrektywy w życie] Komisja dokona przeglądu stosowania niniejszej dyrektywy i przedłoży odpowiednie sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Sprawozdanie to musi zawierać między innymi analizę współdziałania i zgodności z rozporządzeniem (UE) 2016/679, a także argumentów za harmonizacją przepisów dotyczących umów o dostarczanie treści cyfrowych w zamian za świadczenie inne niż objęte niniejszą dyrektywą, zwłaszcza w zamian za reklamę lub pośrednie gromadzenie danych.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Umowy o dostarczanie treści cyfrowych

Odsyłacze

COM(2015)0634 – C8-0394/2015 – 2015/0287(COD)

Komisje przedmiotowo właściwe

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

IMCO

21.1.2016

JURI

21.1.2016

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

21.1.2016

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Marju Lauristin

16.3.2016

Art. 55 – Wspólne posiedzenia komisji

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

       

28.4.2016

Rozpatrzenie w komisji

12.7.2016

8.11.2016

 

 

Data przyjęcia

8.11.2016

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

41

4

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Martina Anderson, Gerard Batten, Malin Björk, Michał Boni, Caterina Chinnici, Rachida Dati, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Mariya Gabriel, Kinga Gál, Ana Gomes, Nathalie Griesbeck, Jussi Halla-aho, Sophia in ‘t Veld, Barbara Kudrycka, Marju Lauristin, Juan Fernando López Aguilar, Roberta Metsola, Claude Moraes, Péter Niedermüller, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Helga Stevens, Bodil Valero, Udo Voigt, Beatrix von Storch, Josef Weidenholzer, Cecilia Wikström, Kristina Winberg, Tomáš Zdechovský

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Kostas Chrysogonos, Carlos Coelho, Anna Maria Corazza Bildt, Pál Csáky, Miriam Dalli, Daniel Dalton, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Ska Keller, Miltiadis Kyrkos, Jeroen Lenaers, Ulrike Lunacek, Andrejs Mamikins

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Vilija Blinkevičiūtė, Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, Maria Noichl

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł

Umowy o dostarczanie treści cyfrowych

Odsyłacze

COM(2015)0634 – C8-0394/2015 – 2015/0287(COD)

Data przedstawienia w PE

9.12.2015

 

 

 

Komisje przedmiotowo właściwe

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

IMCO

21.1.2016

JURI

21.1.2016

 

 

Komisje wyznaczone do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ITRE

21.1.2016

CULT

21.1.2016

LIBE

21.1.2016

 

Opinia niewydana

       Data decyzji

ITRE

28.1.2016

CULT

25.1.2016

 

 

Sprawozdawcy

       Data powołania

Evelyne Gebhardt

14.4.2016

Axel Voss

14.4.2016

 

 

Artykuł 55 – Procedura wspólnych posiedzeń komisji

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

       

28.4.2016

Rozpatrzenie w komisji

14.7.2016

29.11.2016

22.3.2017

 

Data przyjęcia

21.11.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

55

4

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

John Stuart Agnew, Max Andersson, Pascal Arimont, Joëlle Bergeron, Marie-Christine Boutonnet, Jean-Marie Cavada, Dita Charanzová, Kostas Chrysogonos, Carlos Coelho, Sergio Gaetano Cofferati, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, Daniel Dalton, Nicola Danti, Dennis de Jong, Mady Delvaux, Pascal Durand, Laura Ferrara, Evelyne Gebhardt, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Maria Grapini, Sergio Gutiérrez Prieto, Liisa Jaakonsaari, Philippe Juvin, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Gilles Lebreton, Antonio López-Istúriz White, António Marinho e Pinto, Jiří Maštálka, Eva Maydell, Marlene Mizzi, Nosheena Mobarik, Emil Radev, Julia Reda, Evelyn Regner, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Olga Sehnalová, Jasenko Selimovic, Ivan Štefanec, Catherine Stihler, Pavel Svoboda, József Szájer, Mylène Troszczynski, Mihai Ţurcanu, Anneleen Van Bossuyt, Axel Voss, Francis Zammit Dimech, Marco Zullo, Tadeusz Zwiefka

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Lucy Anderson, Heidi Hautala, Kaja Kallas, Angelika Niebler, Ulrike Trebesius, Josef Weidenholzer, Rainer Wieland

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Zbigniew Kuźmiuk, Bolesław G. Piecha, Michaela Šojdrová

Data złożenia

27.11.2017

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

55

+

ALDE

 

ECR

EFDD

GUE/NGL

PPE

 

 

S&D

 

 

Verts/ALE

Jean-Marie Cavada, Dita Charanzová, Kaja Kallas, António Marinho e Pinto, Jasenko Selimovic

Daniel Dalton, Zbigniew Kuźmiuk, Nosheena Mobarik, Bolesław G. Piecha, Ulrike Trebesius, Anneleen Van Bossuyt

Joëlle Bergeron

Kostas Chrysogonos, Jiří Maštálka, Dennis de Jong

Pascal Arimont, Carlos Coelho, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, Philippe Juvin, Antonio López-Istúriz White, Eva Maydell, Angelika Niebler, Emil Radev, Andreas Schwab, Michaela Šojdrová, Ivan Štefanec, Pavel Svoboda, József Szájer, Mihai Ţurcanu, Axel Voss, Rainer Wieland, Francis Zammit Dimech, Tadeusz Zwiefka

Lucy Anderson, Sergio Gaetano Cofferati, Nicola Danti, Mady Delvaux, Evelyne Gebhardt, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Maria Grapini, Sergio Gutiérrez Prieto, Liisa Jaakonsaari, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Marlene Mizzi, Evelyn Regner, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Olga Sehnalová, Catherine Stihler, Josef Weidenholzer

Max Andersson, Pascal Durand, Heidi Hautala, Julia Reda

4

-

EFDD

ENF

John Stuart Agnew

Marie-Christine Boutonnet, Gilles Lebreton, Mylène Troszczynski

2

0

EFDD

Laura Ferrara, Marco Zullo

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się