ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie powiązania ich systemów handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

30.11.2017 - (13076/2017 – C8-0415/2017 – 2017/0193(NLE)) - ***

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Christofer Fjellner

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie powiązania ich systemów handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

(13076/2017 – C8-0415/2017 – 2017/0193(NLE))

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (13076/2017),

–  uwzględniając Umowę między Unią Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie powiązania ich systemów handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (13073/2017),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 192 ust. 1 i art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0415/2017),

–  uwzględniając art. 99 ust. 1 i 4 oraz art. 108 ust. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0386/2017),

1.  wyraża zgodę na zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Konfederacji Szwajcarskiej.

UZASADNIENIE

Unijny system handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) jest podwaliną ambitnej europejskiej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu. Obowiązuje od 2005 r. i jest największym na świecie systemem pułapów i handlu. Obejmuje producentów przemysłowych, producentów energii elektrycznej oraz ruch lotniczy i jest najważniejszym narzędziem umożliwiającym UE ograniczenie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z określonym w 2014 r. celem Rady Europejskiej dotyczącym co najmniej 40 % redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. w porównaniu z poziomem z 1990 r.

Sektory objęte EU ETS muszą zmniejszyć emisje o 43 % w stosunku do 2005 r., natomiast nieobjęte nim sektory – o 30 %. Mechanizm rynkowy w EU ETS pozwala na elastyczność i redukcje emisji w opłacalny i skuteczny sposób, przy jednoczesnym utrzymaniu międzynarodowej konkurencyjności energochłonnych sektorów UE z ustalonymi długoterminowymi zasadami.

Obecnie planowane jest powiązanie EU ETS ze szwajcarskim systemem handlu uprawnieniami do emisji (szwajcarski ETS). Dzięki temu uczestnicy jednego systemu będą mogli wykorzystywać jednostki z powiązanego systemu w celu zachowania zgodności. Pozwala to na rozszerzenie rynku i zwiększenie możliwości redukcji emisji, co z kolei poprawia skuteczność handlu uprawnieniami do emisji oraz zmniejsza koszty.

UE odpowiada jedynie za 10 % światowych emisji gazów cieplarnianych, w związku z czym nie może sama powstrzymać globalnego ocieplenia. W celu ograniczenia tego zjawiska potrzebujemy polityki przeciwdziałania zmianie klimatu, którą inni będą naśladować. Aby to osiągnąć, nasza polityka klimatyczna musi być opłacalna oraz wspierać tworzenie miejsc pracy, wzrost gospodarczy i rozwój technologiczny. Podjęcie współpracy z krajami na całym świecie i powiązanie innych systemów handlu uprawieniami do emisji z EU ETS ma zasadnicze znaczenie i jest jednym z najskuteczniejszych sposobów przeciwdziałania zmianie klimatu. W związku z tym połączenie EU ETS ze szwajcarskim systemem ETS stanowi pierwszy ważny krok na drodze ku temu, aby skłonić inne podmioty do wspólnego ponoszenia odpowiedzialności oraz osiągnięcia długoterminowego celu polityki UE polegającego na połączeniu większej liczby systemów handlu uprawnieniami do emisji z systemem unijnym oraz skutecznej realizacji naszych celów w dziedzinie klimatu.

Szwajcarski ETS spełnia wymogi określone w celu połączenia z EU ETS, zgodnie z art. 25 dyrektywy ustanawiającej EU ETS. System ten jest zgodny z systemem unijnym oraz podobnie do niego zaprojektowany. Obejmuje te same gazy i sektory przemysłu, stosuje się w nim jednakowe wartości progowe włączenia. Szwajcarski ETS wprowadza pułap emisji gazów cieplarnianych i od 2013 r. jest obowiązkowy dla dużych, energochłonnych sektorów przemysłu.

Ponadto roczne zmniejszenie liczby uprawnień w szwajcarskim ETS jest zgodne z rocznym zmniejszeniem w ramach EU ETS. Również metody przyznawania uprawnień w obu systemach są ze sobą zgodne. Standardową metodą jest sprzedaż aukcyjna, a kiedy sektory otrzymują przejściowy przydział bezpłatnych uprawnień, stosowane są wskaźniki emisyjności. Obecny okres rozliczeniowy obejmuje te same lata (2013–2020), podobne są kary za nieumorzenie wystarczającej liczby uprawnień.

Jedyna poważna różnica polega na tym, że szwajcarski ETS nie obejmuje na razie działalności lotniczej. Jednak Szwajcaria przygotowuje się do włączenia lotnictwa do swojego ETS, co jest zgodne z zasadami EU ETS. Jest to istotna część umowy w sprawie powiązania obu systemów, obok uwzględnienia przepisów zapewniających zgodność między nimi do roku 2030, nawet po zakończeniu ich obecnych przeglądów, które potrwają do 2021 r.

Zmiana klimatu jest problemem transgranicznym, z którym można sobie najlepiej radzić na szczeblu unijnym i globalnym. Aby wywrzeć wpływ na inne podmioty na całym świecie i zachęcić je do pójścia naszym śladem, UE musi dawać przykład i połączyć redukcję emisji gazów cieplarnianych z utrzymaniem konkurencyjności. Proponowane połączenie EU ETS ze szwajcarskim ETS odpowiada temu dążeniu. Doprowadzi ono do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych, a jednocześnie pozwoli zachować międzynarodową konkurencyjność energochłonnych sektorów przemysłu UE podczas stopniowego przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną oraz utrzymać zachęty do długoterminowych inwestycji w technologie niskoemisyjne.

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł	Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej umowy między Unią Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie powiązania ich systemów handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych
Odsyłacze	13076/2017 – C8-0415/2017 – COM(2017)0427 – 2017/0193(NLE)
Data skonsultowania się / zwrócenia się o wyrażenie zgody	24.11.2017
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 29.11.2017
Komisje wyznaczone do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 29.11.2017	ITRE 29.11.2017
Opinia niewydana        Data decyzji	AFET 14.9.2017	ITRE 11.10.2017
Sprawozdawcy        Data powołania	Christofer Fjellner 13.9.2017
Rozpatrzenie w komisji	27.11.2017
Data przyjęcia	28.11.2017
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	59 3 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Marco Affronte, Margrete Auken, Pilar Ayuso, Catherine Bearder, Ivo Belet, Simona Bonafè, Biljana Borzan, Paul Brannen, Soledad Cabezón Ruiz, Nessa Childers, Birgit Collin-Langen, Miriam Dalli, Seb Dance, Angélique Delahaye, Mark Demesmaeker, Stefan Eck, Bas Eickhout, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Arne Gericke, Jens Gieseke, Julie Girling, Sylvie Goddyn, Françoise Grossetête, Anneli Jäätteenmäki, Karin Kadenbach, Kateřina Konečná, Giovanni La Via, Jo Leinen, Peter Liese, Norbert Lins, Susanne Melior, Rory Palmer, Bolesław G. Piecha, Pavel Poc, John Procter, Julia Reid, Frédérique Ries, Daciana Octavia Sârbu, Renate Sommer, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Ivica Tolić, Adina-Ioana Vălean
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Nicola Caputo, Herbert Dorfmann, Christofer Fjellner, Eleonora Forenza, Martin Häusling, Anja Hazekamp, Jan Huitema, Peter Jahr, Gesine Meissner, Ulrike Müller, Younous Omarjee, Christel Schaldemose, Bart Staes, Keith Taylor, Tiemo Wölken
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Richard Ashworth, Pál Csáky, Marco Valli, Tomáš Zdechovský
Data złożenia	30.11.2017

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

59	+
ALDE	Catherine Bearder, Jan Huitema, Anneli Jäätteenmäki, Gesine Meissner, Ulrike Müller, Frédérique Ries
ECR	Richard Ashworth, Mark Demesmaeker, Arne Gericke, Julie Girling, Bolesław G. Piecha, John Procter
GUE/NGL	Stefan Eck, Eleonora Forenza, Kateřina Konečná, Younous Omarjee, Anja Hazekamp
PPE	Pilar Ayuso, Ivo Belet, Birgit Collin-Langen, Pál Csáky, Angélique Delahaye, Herbert Dorfmann, Christofer Fjellner, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Jens Gieseke, Françoise Grossetête, Peter Jahr, Giovanni La Via, Peter Liese, Norbert Lins, Renate Sommer, Ivica Tolić, Adina-Ioana Vălean, Tomáš Zdechovský
S&D	Simona Bonafè, Biljana Borzan, Paul Brannen, Soledad Cabezón Ruiz, Nicola Caputo, Nessa Childers, Miriam Dalli, Seb Dance, Karin Kadenbach, Jo Leinen, Susanne Melior, Rory Palmer, Pavel Poc, Christel Schaldemose, Daciana Octavia Sârbu, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Tiemo Wölken
VERTS/ALE	Marco Affronte, Margrete Auken, Bas Eickhout, Martin Häusling, Bart Staes, Keith Taylor

3	-
EFDD	Julia Reid, Marco Valli
ENF	Sylvie Goddyn

0	0

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się