SPRAWOZDANIE w sprawie powołania Annemie Turtelboom na członka Trybunału Obrachunkowego

22.2.2018 - (C8-0008/2018 – 2018/0801(NLE))

Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawca: Indrek Tarand

PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie powołania Annemie Turtelboom na członka Trybunału Obrachunkowego

(C8-0008/2018 – 2018/0801(NLE))

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 286 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0008/2018),

–  uwzględniając art. 121 swojego Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0027/2018),

A.  mając na uwadze, że Komisja Kontroli Budżetowej dokonała oceny kwalifikacji kandydatki, zwłaszcza pod kątem wymogów określonych w art. 286 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

B.  mając na uwadze, że na posiedzeniu w dniu 20 lutego 2018 r. Komisja Kontroli Budżetowej przystąpiła do przesłuchania kandydatki zgłoszonej przez Radę na stanowisko członka Trybunału Obrachunkowego;

1.  wydaje pozytywną opinię w sprawie propozycji Rady dotyczącej powołania Annemie Turtelboom na członka Trybunału Obrachunkowego;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie oraz do wiadomości Trybunałowi Obrachunkowemu, jak również innym instytucjom Unii Europejskiej i organom kontroli państw członkowskich.

ZAŁĄCZNIK 1: CURRICULUM VITÆ Annemie Turtelboom

Urzędy i zadania publiczne

2016 – obecnie  posłanka do Parlamentu Federalnego Belgii

2014 – 2016  wicepremier, minister budżetu, finansów i energii, rząd flamandzki

2012 – 2014   minister sprawiedliwości, rząd federalny Belgii

2009 – 2012  minister spraw wewnętrznych, rząd federalny Belgii

2008 – 2009  minister do spraw azylu i migracji, rząd federalny Belgii

2008 – 2014  członkini, Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, Unia Europejska

2010  przewodnicząca, Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, Unia Europejska

2003 – 2007  posłanka do Parlamentu Federalnego Belgii

2012 – obecnie  członkini rady miejskiej Antwerpii

2012 – obecnie   członkini zarządu, port w Antwerpii  

2006 – 2012  członkini rady miejskiej Puurs

2000 – 2006   członkini Publicznego Ośrodka Opieki Społecznej w Puurs

2008   pracownik, kancelaria premiera  

2001 – 2003   kierownik Wydziału Marketingu, Katholieke Hogeschool Leuven

1993 – 2001   wykładowczyni, Katholieke Hogeschool Leuven

Edukacja

1993    magister ekonomii (wyróżnienie), Katholieke Universiteit Leuven

1988    certyfikat nauczyciela, Guardini

Języki

Język niderlandzki   język ojczysty

Język angielski  biegły

Język francuski  biegły

ZAŁĄCZNIK 2: ODPOWIEDZI Annemie Turtelboom NA PYTANIA ZAWARTE W KWESTIONARIUSZU

Doświadczenie zawodowe

1.  Proszę przedstawić swoje doświadczenie zawodowe w dziedzinie finansów publicznych, w zakresie planowania budżetu, realizacji budżetu lub zarządzania budżetem czy kontroli budżetowej lub audytu.

Podczas gdy mój życiorys opisuje całe moje doświadczenie zawodowe, w tym miejscu chciałabym podkreślić swoje doświadczenie w wyżej wspomnianych dziedzinach. Styczność z tymi dziedzinami miałam po raz pierwszy w ramach studiów ekonomicznych. W szczególności podczas kursów dotyczących finansów publicznych zdobyłam dogłębną wiedzę na temat podstawowych zasad planowania i kontroli finansów publicznych oraz zarządzania nimi. W późniejszym czasie, podczas mojej kariery zawodowej, wykorzystywałam tę wiedzę, prowadząc zajęcia na uniwersytecie w dziedzinie rachunkowości i polityki fiskalnej.

Podczas mojej kadencji na stanowisku wicepremiera, ministra budżetu, finansów i energii w rządzie flamandzkim, zarządzanie finansami publicznymi oraz odpowiedzialność za sprawozdawczość i audyt w obszarze korzystania z finansów publicznych stanowiły moje główne zadania. Byłam odpowiedzialna za projekt i kontrolę budżetu na 2014 r. i 2015 r. W tym okresie ściśle współpracowałam z belgijskim Trybunałem Obrachunkowym i wnioskowałam zarówno o sprawozdania roczne na temat flamandzkiego budżetu, jak i sprawozdania specjalne między innymi na temat bezpieczeństwa informacji we flamandzkiej administracji podatkowej oraz wdrażania europejskiego systemu rachunków (ESA) przez flamandzki rząd. Ponadto byłam zaangażowana w wycenę skutków finansowych i budżetowych szóstej belgijskiej reformy państwa.

Podczas całej mojej kariery politycznej finanse publiczne zawsze odgrywały kluczową rolę w mojej pracy. Po odbyciu kilku kadencji posła do federalnej belgijskiej Izby Reprezentantów oraz ośmiu latach pracy w rządzie federalnym i rządzie flamandzkim jestem zaznajomiona z podstawowymi obowiązkami, które wiążą się z zarządzaniem finansami publicznymi i ich kontrolą.

Podczas pełnienia funkcji ministra belgijskiego rządu odpowiedzialnego kolejno za wydziały bezpieczeństwa, azyl i migrację, sprawy wewnętrzne oraz sprawiedliwość opracowywałam plany budżetowe dla każdego wydziału oraz koordynowałam ich kontrolę. Bezustannie dążyłam do zoptymalizowania wydajności i wykonania zadań oraz zwróciłam się w tym celu do belgijskiego Trybunału Obrachunkowego o przeprowadzenie kilku audytów.

Ponadto jako minister w wydziałach bezpieczeństwa wewnętrznego ściśle współpracowałam ze Stałym Komitetem ds. Monitorowania Policji oraz belgijskim Stałym Komitetem ds. Kontroli Agencji Wywiadu. Obydwa organy przeprowadzają kontrole wykonania zadań w ramach belgijskiej struktury bezpieczeństwa i wywiadu oraz odgrywały istotną rolę w skutecznym kierowaniu odpowiednimi wydziałami bezpieczeństwa i reformowaniu ich.

Współpracowałam także z Wysoką Radą Sprawiedliwości, która między innymi pomaga belgijskiemu systemowi wymiaru sprawiedliwości w lepszym funkcjonowaniu dzięki kontroli zewnętrznej w drodze audytów.

2.  Co zaliczyłaby Pani do swoich najważniejszych osiągnięć w życiu zawodowym?

Jako belgijski minister sprawiedliwości skupiałam się na pierwszej dogłębnej reformie belgijskich struktur sądowych od czasów Napoleona. Reforma obejmowała między innymi zmniejszenie liczby okręgów sądowych z 27 do 12, ogólne wzmocnienie trzeciej gałęzi dzięki przyznaniu większej autonomii sędziom oraz przejście na kulturę zorientowaną na wyniki, w której umowy dotyczące zarządzania byłyby stosowane i kontrolowane przez belgijski najwyższy organ kontroli w celu zwiększenia wydajności i oceny skuteczności. Zwiększenie wydajności było celem wszystkich moich reform w tym okresie. Ponadto nadzorowałam w tym okresie opracowanie belgijskiego kodeksu prawnego dotyczącego arbitrażu, który umożliwia przedsiębiorstwom rozstrzygnięcie sporów w drodze arbitrażu i mediacji zamiast rozpraw sądowych.

Wydajność i przejrzystość były także zasadami przewodnimi reform, które przeprowadzałam jako minister w wydziale spraw wewnętrznych. Pod moim nadzorem przeprowadzona została reforma straży pożarnej oraz zmniejszono liczbę okręgów policji. Reformy były prowadzone w niespokojnych latach dla wydziału spraw wewnętrznych, który był odpowiedzialny za zarządzanie licznymi katastrofami, takimi jak duży wybuch gazu, kolizja pociągów i powodzie. Zarządzałam także niespodziewanymi wyborami oraz belgijską prezydencją Rady Unii Europejskiej.

Jako członkini rządu flamandzkiego zajmowałam się przede wszystkim reformą podatkową. Byłam odpowiedzialna za zmniejszanie podatków nakładanych na rozstające się pary podczas podziału domu. Ukierunkowałam także kodeks skarbowy w dziedzinie transportu osobowego na rozwiązania ekologiczne w celu zapewnienia zniżek dla pojazdów o niskiej emisji i bezemisyjnych. Na koniec przygotowałam podstawy dla dogłębnej reformy prawa spadkowego i podatków od spadków, która jest obecnie finalizowana przez mojego następcę.

3.  Jakie ma Pani doświadczenia zawodowe związane z międzynarodowymi organizacjami lub instytucjami wielokulturowymi i wielojęzycznymi z siedzibą poza Pani krajem ojczystym?

Praca w środowisku międzynarodowym stanowiła stały aspekt mojej kariery. Jednym z moich obowiązków jako ministra odpowiedzialnego za wydziały bezpieczeństwa było reprezentowanie Belgii w Radzie ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (WSiSW), której członkinią byłam przez sześć lat i której przewodniczyłam w czasie belgijskiej prezydencji w 2010 r. Jako przewodnicząca Rady ds. WSiSW uczestniczyłam w wielu trójstronnych rozmowach na temat bezpieczeństwa w Waszyngtonie i Brukseli oraz na temat terroryzmu i radykalizacji w Madrycie. Ponadto regularnie kontaktowałam się i spotykałam z organizacjami międzynarodowymi takimi jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, Rada Europy, OECD, Europol i Eurojust, a także uczestniczyłam w rozmowach dwustronnych z szeregiem krajów partnerskich, takich jak Maroko i Grecja. Jako minister energii w rządzie flamandzkim często odwiedzałam innowacyjne projekty energetyczne za granicą i stale współpracowałam z Radą Beneluksu.

Ponadto moja praca jako posła do parlamentu wiązała się z licznymi możliwościami współpracy z organizacjami międzynarodowymi. Uczestniczyłam w różnorodnych konferencjach, także w roli głównego mówcy, oraz brałam udział w realizacji wielu inicjatyw międzynarodowych. Na specjalną uwagę zasługuje główna przemowa podczas szczytu GLOBSEC Tatra 2016 oraz późniejsze prace nad inicjatywą reformy wywiadu GLOBSEC (GIRI). Uczestniczyłam w misji OBWE obserwacji wyborów w Armenii w 2016 r.

Ponadto od sierpnia do grudnia 2017 r. mieszkałam i studiowałam w wielokulturowym i wielojęzycznym środowisku, gdy zostałam wybrana do udziału w programie Yale Greenberg World Fellows. Na tym uniwersytecie należącym do Ivy League nie tylko byłam uczestnikiem wymagającego kursu, ale wygłosiłam także kilka wykładów na temat Unii Europejskiej oraz udzielałam wsparcia kilku międzynarodowym studentom w zakresie planowania ich przyszłej kariery zawodowej podczas studiów.

4.  Czy uzyskała Pani absolutorium z wykonywania swych poprzednich funkcji kierowniczych, jeżeli taka procedura miała zastosowanie?

Na mocy belgijskiego prawa parlament zatwierdza roczne sprawozdanie rządu z wykonania budżetu po wysłuchaniu orzeczenia belgijskiego Trybunału Obrachunkowego. Podobna procedura dotycząca wykonania budżetu obowiązuje w Regionie Flamandzkim. Z prawnego punktu widzenia procedury te różnią się pod wieloma względami od procedury udzielania absolutorium w Parlamencie Europejskim.

5.  Które z wcześniejszych stanowisk zawodowych objęła Pani w wyniku nominacji politycznej?

Jak wyjaśniłam w swoim życiorysie i w odpowiedziach na wcześniejsze pytania, piastowałam cztery różne stanowiska ministerialne, kolejno jako: 1) minister do spraw azylu i migracji, 2) minister spraw wewnętrznych oraz 3) minister sprawiedliwości (wszystkie stanowiska w rządzie Belgii), a także 4) wicepremier, minister budżetu, finansów i energii w rządzie flamandzkim. Wszystkie te stanowiska objęłam w wyniku nominacji politycznej.

Ponadto jako wybrana członkini rady miejskiej Antwerpii zostałam wyznaczona na przedstawiciela rady w zarządzie portu w Antwerpii oraz w jego komitecie audytu. Od 2006 r. do 2012 r. byłam wyznaczona, jako członkini rady miejskiej Puurs, na członkinię lokalnej rady Publicznego Ośrodka Opieki Społecznej (OCMW/CPAS).

6.  Proszę wymienić trzy najważniejsze decyzje, w których podjęciu uczestniczyła Pani w swojej pracy zawodowej.

Jak podkreśliłam w poprzednich odpowiedziach, ogólna reforma wydziału sprawiedliwości, którą nadzorowałam, stanowi jedno z największych osiągnięć w mojej karierze zawodowej i obejmowała najważniejsze decyzje, w których podejmowaniu uczestniczyłam. Głównym celem tej reformy była decentralizacja kompetencji finansowych, a tym samym przyznanie okręgom sądowym większej autonomii i umożliwienie belgijskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu przeprowadzania ich audytu. Reformy te istotnie zwiększają jakość wykonania zadań i skuteczność całego systemu wymiaru sprawiedliwości.

Uczestniczyłam w negocjacjach i podejmowaniu ostatecznych decyzji dotyczących szóstej belgijskiej reformy państwa, która obejmowała dalszą znaczą decentralizację kompetencji ze szczebla krajowego do regionalnego. Reforma ta była wynikiem procesu formowania rządu Belgii w latach 2010–2011 oraz przyznała regionom kompetencje gospodarcze i w zakresie zatrudnienia, a także przyznała gminom odpowiedzialność za politykę rodzinną. Ponadto od czasu reformy gminy i regiony są inaczej finansowane i cieszą się większą autonomią fiskalną.

Byłam pierwszym ministrem w Belgii odpowiedzialnym za wyodrębniony obszar azylu i migracji, i to w trudnych okolicznościach. Moja ciężka praca w rządzie doprowadziła do objęcia przeze mnie stanowiska ministra spraw wewnętrznych i byłam pierwszą kobietą pełniącą tę funkcję w historii Belgii.

Podczas swojej kariery politycznej uczestniczyłam w podejmowaniu wielu ważnych decyzji. Odniosłam się do nich w odpowiedziach na pytania 1–3.

Niezależność

7.  Traktat stanowi, że członkowie Trybunału Obrachunkowego muszą być „w pełni niezależni” w wykonywaniu swych funkcji. Jak zamierza Pani stosować się do tego obowiązku podczas pełnienia przyszłych zadań?

Niezależność stanowi ważny warunek wstępny dla funkcjonowania każdego najwyższego organu kontroli. Niezależność ta jest zapisana w art. 285–287 TFUE oraz szeroko opisana w deklaracji z Limy wydanej przez Międzynarodową Organizację Najwyższych Organów Kontroli. W pełni popieram te zasady i będę się do nich bezwarunkowo stosować jako członkini Trybunału. Nie będą wywierać na mnie wpływu organizacje poddawane kontroli i nie będę zależna od takich organizacji ani nie będę przyjmować instrukcji od żadnego rządu lub innego organu.

Aby zagwarantować swoją zupełną niezależność, zrezygnuję ze wszystkich swoich mandatów politycznych i nie będę prowadzić żadnej działalności, która mogłaby osłabić moją niezależność w przyszłości. Podczas pełnienia swoich obowiązków w roli członka będę unikać wszelkich konfliktów interesów, w tym wynikających z prowadzenia zewnętrznej działalności zawodowej lub realizacji mandatów politycznych. Unikałabym także sytuacji, które mogłyby być postrzegane jako konflikty interesów.

8.  Czy Pani lub ktokolwiek z Pani bliskich (rodzice, rodzeństwo, partner w zalegalizowanym związku bądź dzieci) posiada jakiekolwiek udziały w podmiotach gospodarczych lub jakiekolwiek udziały finansowe czy też inne zobowiązania, które mogłyby kolidować z Pani przyszłymi obowiązkami?

Nie. Ani ja, ani żaden z moich bliskich nie posiada udziałów w podmiotach gospodarczych bądź udziałów finansowych ani innych zobowiązań, które mogłyby kolidować z moimi przyszłymi obowiązkami jako członkini Trybunału Obrachunkowego.

9.  Czy jest Pani gotowa ujawnić prezesowi Trybunału wszystkie swoje interesy finansowe i inne zobowiązania oraz pozwolić na ich upublicznienie?

Tak, oczywiście. Jako urzędnik wybierany w Belgii musiałam już przedkładać oświadczenie o braku jakichkolwiek interesów, z którego to obowiązku zawsze wywiązywałam się niezwłocznie i prawidłowo.

10.  Czy jest Pani stroną jakiegokolwiek toczącego się postępowania sądowego? Jeżeli tak, proszę podać szczegółowe informacje.

Nie, nie jestem stroną żadnego toczącego się postępowania sądowego.

11.  Czy pełni Pani jakąkolwiek czynną lub wykonawczą funkcję polityczną, a jeżeli tak, to na jakim szczeblu? Czy zajmowała Pani jakiekolwiek stanowisko polityczne w ciągu ostatnich 18 miesięcy? Jeżeli tak, proszę podać szczegółowe informacje.

Tak. Zostałam wybrana do Izby Reprezentantów Belgii w wyborach parlamentarnych w 2014 r. i objęłam urząd w czerwcu 2016 r. W parlamencie jestem członkinią Komisji Spraw Zagranicznych. Oprócz tego zostałam wybrana na członkinię rady miejskiej Antwerpii od 1 stycznia 2013 r. Należę do flamandzkiej partii (Open Vld) i jestem członkinią jej prezydium.

12.  Czy w razie wyboru na członka Trybunału ustąpi Pani z piastowanych stanowisk, na które została Pani wybrana, oraz zrezygnuje z aktywnie pełnionych funkcji partyjnych?

Tak. Natychmiast zrezygnuję z wszystkich pełnionych funkcji w celu niezależnego wywiązywania się z obowiązków audytora.

13.  Jak postąpiłaby Pani w przypadkach poważnych nieprawidłowości, a nawet oszustwa lub korupcji z udziałem osób pochodzących z Pani kraju?

Oszustwa i korupcja nie są uzależnione od narodowości, również ich zwalczanie nie powinno być z nią związane. Każdy członek Trybunału powinien kierować się bezstronnością i uczciwością oraz stosować się do regulaminu wewnętrznego i standardowej procedury Trybunału. W przypadku poważnych nieprawidłowości, oszustwa lub korupcji z udziałem jednej lub kilku osób pochodzących z mojego państwa członkowskiego postępowałabym zatem tak samo jak w przypadku innych spraw w innym państwie członkowskim, z zachowaniem profesjonalizmu i proaktywnego podejścia.

W przypadku podejrzewanego oszustwa niezwłocznie zgłosiłabym sprawę przewodniczącemu Trybunału oraz zapewniłabym, by przypadki oszustwa były zgłaszane do Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), zgodnie z decyzją Trybunału w sprawie współpracy między Europejskim Trybunałem Obrachunkowym a Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dotyczącej przypadków podejrzewanych oszustw wykrytych podczas kontroli prowadzonych przez Trybunał lub na podstawie dobrowolnych donosów od osób trzecich.

Wykonywanie obowiązków

14.  Jakie powinny być główne cechy należytego zarządzania finansami w przypadku instytucji publicznych? W jaki sposób Trybunał Obrachunkowy może przyczynić się do należytego zarządzania finansami?

Główne cechy należytego zarządzania finansami w przypadku instytucji publicznych obejmują wdrożenie sprawnych systemów, zarówno operacyjnych, jak i kontroli. Systemy powinny opierać się na modelu „trzech linii obrony”:

–  funkcjach, które odpowiadają za ryzyko i zarządzają nim;

–  funkcjach, które nadzorują zarządzanie ryzykiem i zgodność lub specjalizują się w tym obszarze;

–  funkcjach, które zapewniają niezależne poświadczenie, łącznie z audytem.

Całość zarządzania pieniędzmi podatników w instytucjach publicznych powinna być prowadzona zgodnie z trzema zasadami zdefiniowanymi w rozporządzeniu finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Unii: oszczędności (pozyskiwanie nakładów w odpowiednim czasie, we właściwej ilości i jakości oraz po najlepszej cenie), wydajności (zapewnianie jak największych użytecznych produktów z wykorzystaniem danego poziomu nakładów) i skuteczności (osiągnięcie określonych celów oraz zamierzonych rezultatów działania). Dzięki terminowemu przekazywaniu niezależnych, odpowiednich sprawozdań z kontroli Trybunał Obrachunkowy może podtrzymywać te zasady należytego zarządzania finansami.

Wewnętrzna kontrola zarządzania finansami stanowi zasadniczy element dobrego rządzenia. Trybunał odgrywa kluczową rolę w zapewnianiu rozliczalności ram instytucjonalnych Unii Europejskiej. Dzięki wydawaniu sprawozdań opisujących dobre praktyki i zwracających uwagę na kwestie wymagające poprawy Trybunał jest szczególnie upoważniony do przekazywania obiektywnych informacji Parlamentowi Europejskiemu i obywatelom Unii na temat zarządzania ich środkami finansowymi. Taka rola i rozliczalność sprawiają, że Trybunał ponosi wspólną odpowiedzialność za zwiększenie zaufania obywateli do ram instytucjonalnych UE i zarządzania finansami.

Oprócz regularnych kontroli finansowych i zgodności, należyte zarządzanie finansami obejmuje także kontrole wykonania zadań, których znaczenie doceniałam w całej mojej karierze zawodowej, co podkreśliłam w odpowiedzi na pytanie 1. Kluczowe znaczenie ma ocenianie przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, czy zarządzanie finansami w ramach instytucjonalnych UE zapewnia osiąganie ustanowionych celów polityki w sposób oszczędny i wydajny. Wnioski i zalecenia Trybunału powinny być w maksymalny sposób wdrażane przez odpowiednie kierownictwo w swoich procedurach.

W związku z tym Trybunał, odgrywając swoją rolę w nienaganny sposób, ma zasadnicze znaczenie w zapewnianiu przejrzystości, uczciwości i jasnej struktury rozliczalności w Unii Europejskiej. Sprawozdanie roczne Trybunału stanowi podstawowy element stopniowej poprawy należytego zarządzania finansami w UE oraz powinno być wydawane w sposób gwarantujący maksymalną stosowność i użyteczność.

15.  Zgodnie z postanowieniami Traktatu Trybunał jest zobowiązany pomagać Parlamentowi w sprawowaniu funkcji kontrolnej w zakresie wykonania budżetu. Jak zapewniłaby Pani dalszą poprawę współpracy między Trybunałem a Parlamentem Europejskim (w szczególności jego Komisją Kontroli Budżetowej) w celu zarówno wzmocnienia nadzoru publicznego nad wydatkami ogólnymi, jak i zwiększenia ich skuteczności?

Europejski Trybunał Obrachunkowy jest niezależną instytucją, co nie oznacza, że prowadzi swoją działalność w próżni. Zgodnie z art. 287 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dobre stosunki z Parlamentem Europejskim, a w szczególności jego Komisją Kontroli Budżetowej, mają kluczowe znaczenie dla nadzoru nad wykonaniem budżetu UE. Im lepiej monitorowane są sprawozdania Trybunału przez Parlament Europejski, tym większe będzie oddziaływanie wniosków i zaleceń Trybunału. Aby zmaksymalizować wydajną współpracę, wymagany jest wkład ze strony Parlamentu na wczesnym etapie planowania programu prac Trybunału. W tym celu zasadnicze znaczenie ma ścisły dialog i częste kontakty między Trybunałem a Parlamentem. Dążyłabym do zrozumienia potrzeb Parlamentu Europejskiego w zakresie informacji pod względem podejścia kontrolnego i rezultatów oraz popierałabym włączenie do rocznego programu prac Trybunału większej liczby audytów koncentrujących się na priorytetach PE dla obywateli Unii.

Ponadto w celu zwiększenia widoczności Trybunał powinien dążyć do współpracy z większą liczbą komisji, w szczególności w przypadku sprawozdań sektorowych. Podczas gdy Parlament Europejski podejmuje oczywiście niezależne decyzje dotyczące sposobu organizacji swoich wewnętrznych prac, Trybunał mógłby określić i polecić obszary, w których szersza współpraca byłaby korzystna dla obydwu instytucji.

16.  Co według Pani stanowi wartość dodaną kontroli wykonania zadań i w jaki sposób należałoby wprowadzić wyniki kontroli do procedur zarządzania?

Kontrola wykonania zadań jest zdefiniowana w Podręczniku kontroli wykonania zadań Europejskiego Trybunału Obrachunkowego i innych normach międzynarodowych jako niezależne, obiektywne i wiarygodne badanie, czy przedsiębiorstwa, systemy, operacje, programy, działania lub organizacje działają zgodnie z zasadami oszczędności, wydajności i skuteczności oraz z uwzględnieniem innych istotnych zasad, takich jak równość, środowisko i etyka. W związku z tym kontrola wykonania zadań jest niezbędnym elementem uzupełniającym kontrolę finansową, w szczególności jako że programy rządowe wykorzystujące pieniądze podatników stają się coraz większe i bardziej złożone. Z zadowoleniem przyjęłabym zatem zapewnienie w Trybunale większej równowagi między kontrolami finansowymi i wykonania zadań. Kontrole wykonania zadań zapewniają Parlamentowi Europejskiemu i obywatelom Unii lepsze zrozumienie stosunku wartości do ceny, a zatem zwiększają przejrzystość i demokratyczną rozliczalność.

Kontrole wykonania zadań i wynikające z nich sprawozdania (specjalne), w większym stopniu niż kontrole finansowe, mogą identyfikować obszary, w których można zwiększyć oszczędność, wydajność i skuteczność. Wnioski te powinny być w jasny i praktyczny sposób przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, właściwym instytucjom i ogółowi społeczeństwa w celu maksymalnego zwiększenia świadomości oraz prawdopodobieństwa wdrażania dobrych praktyk i innych zaleceń.

Ponadto należy odpowiednio zaplanować harmonogram tych kontroli wykonania zadań. Dokładne planowanie zapewni dostępność wniosków i zaleceń w odpowiednim czasie w celu zapewnienia wkładu w proces decyzyjny UE. Mogą one także wspierać przyszłe rewizje rozporządzeń, pomagać w ponownym definiowaniu celów polityki oraz zapewniać wkład w dyskusje na temat wieloletnich ram finansowych lub opracowanie przyszłych programów UE.

17.  Jak można usprawnić współpracę pomiędzy Trybunałem Obrachunkowym, krajowymi organami kontroli i Parlamentem Europejskim (Komisją Kontroli Budżetowej) w zakresie kontroli budżetu UE?

Podczas gdy zasadnicze znaczenie ma niezależność między europejskimi i krajowymi najwyższymi organami kontroli, zgodnie z art. 287 ust. 3 TFUE, konieczna jest ściślejsza współpraca między tymi instytucjami w duchu wzajemnego zaufania. Współpraca ta powinna być wspierana przez komitet kontaktowy Europejskiego Trybunału Obrachunkowego oraz obejmuje różne podejścia. Po pierwsze Europejski Trybunał Obrachunkowy i krajowe organy kontroli mogłyby zintensyfikować wymianę najlepszych praktyk. W odniesieniu do kontroli zgodności Europejski Trybunał Obrachunkowy powinien rozpowszechniać swoje właściwe metodyki pośród zainteresowanych instytucji krajowych i vice versa. W odniesieniu do kontroli wykonania zadań instytucje na szczeblu europejskim i krajowym mogłyby współpracować w obszarach wymagających szerszego konsensusu w społeczeństwie, chociaż wiązałoby się to z wyzwaniami. Po drugie kontrole na szczeblu krajowym i europejskim mogłyby być koordynowane w celu unikania pokrywania się ich zakresów i zwiększenia wydajności.

Zauważam, że Parlament Europejski wyraża chęć nawiązania ściślejszej współpracy podczas kontroli budżetu UE. Jako członkini chciałabym wspierać stosunki z Parlamentem oraz angażować się aktywnie w dialog zarówno z Komisją Kontroli Budżetowej, jak i innymi zainteresowanymi stronami.

18.  Jak zapewniłaby Pani dalszy rozwój sprawozdawczości Trybunału Obrachunkowego, tak aby Parlament Europejski otrzymywał wszystkie niezbędne informacje o precyzyjności danych dostarczanych Komisji Europejskiej przez państwa członkowskie?

Wszystkie sprawozdania wydawane przez Europejski Trybunał Obrachunkowy powinny być przede wszystkim formułowane w jasny sposób. Wymóg ten jest szczegółowo opisany w strategii Europejskiego Trybunału Obrachunkowego na lata 2018–2020. Ponadto sprawozdania powinny być stosowne, użyteczne i terminowe.

Aby Trybunał mógł opracowywać jasne sprawozdania, musi mieć dostęp do wiarygodnych i dokładnych informacji przekazywanych Komisji przez państwa członkowskie. Jako że Trybunał nie może zwrócić się bezpośrednio do państw członkowskich o te dane, powinien podkreślić znaczenie jakości danych przekazywanych Komisji w ramach dialogu z państwami członkowskimi.

Celem Trybunału zawsze powinno być zapewnianie wartości dodanej na potrzeby prac Parlamentu Europejskiego. W tym względzie z zadowoleniem przyjmuję ustanowienie przez Trybunał grupy roboczej wysokiego szczebla w celu zbadania możliwości dalszego zwiększania wartości dodanej jego sprawozdań rocznych dla użytkowników, w szczególności Parlamentu Europejskiego. Można tego dokonać, zapewniając więcej informacji geograficznych, oceniając wykonanie zadań w dodatkowych obszarach budżetu UE oraz zdobywając poświadczenie na podstawie kontroli wewnętrznych na szczeblu UE i państw członkowskich. Jako że wnioski te zostały przyjęte w 2017 r., oczekuję, że przyszłe sprawozdania Europejskiego Trybunału Obrachunkowego będą zapewniać wartość dodaną.

Inne zagadnienia

19.  Czy wycofa Pani swoją kandydaturę na członka Trybunału, jeśli opinia Parlamentu w sprawie Pani powołania będzie nieprzychylna?

Tak.

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł	Częściowe odnowienie składu członkowskiego Trybunału Obrachunkowego – kandydat BE
Odsyłacze	05161/2018 – C8-0008/2018 – 2018/0801(NLE)
Data skonsultowania się / zwrócenia się o wyrażenie zgody	11.1.2018
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	CONT 18.1.2018
Sprawozdawcy        Data powołania	Indrek Tarand 17.1.2018
Data przyjęcia	20.2.2018
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	20 2 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nedzhmi Ali, Inés Ayala Sender, Martina Dlabajová, Luke Ming Flanagan, Ingeborg Gräßle, Cătălin Sorin Ivan, Arndt Kohn, Monica Macovei, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Claudia Schmidt, Bart Staes, Indrek Tarand, Marco Valli, Derek Vaughan, Tomáš Zdechovský, Joachim Zeller
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Richard Ashworth, Brian Hayes, Miroslav Poche, Patricija Šulin
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Monika Smolková, Hilde Vautmans
Data złożenia	22.2.2018