SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE

26.2.2018 - (COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD)) - ***I

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawczyni: Françoise Grossetête
Sprawozdawcy komisji opiniodawczej:
Ioan Mircea Paşcu, Komisja Spraw Zagranicznych
Esteban González Pons, Komisja Budżetowa
(*) Zaangażowane komisje – art. 54 Regulaminu

Poprawki

• 001-001 (PDF - 196 KB)
• 001-001 (DOC - 44 KB)
• 002-002 (PDF - 251 KB)
• 002-002 (DOC - 45 KB)
• 003-003 (PDF - 617 KB)
• 003-003 (DOC - 82 KB)
• 004-004 (PDF - 344 KB)
• 004-004 (DOC - 52 KB)
• 005-005 (PDF - 336 KB)
• 005-005 (DOC - 51 KB)
• 006-010 (PDF - 455 KB)
• 006-010 (DOC - 36 KB)
• 011-011 (PDF - 257 KB)
• 011-011 (DOC - 45 KB)

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE

(COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2017)0294),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 173 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0180/2017),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 7 grudnia 2017 r.[1],

–  po konsultacji z Komitetem Regionów,

–  uwzględniając art.59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Budżetowej oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A8-0037/2018),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego(ją) przewodniczącego(cą) do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka    1

POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO^[2]*

do wniosku Komisji

---------------------------------------------------------

xx

2017/0125 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 173,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[3],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[4],

uwzględniając Konwencję z dnia 3 września 1992 r. o zakazie broni chemicznej (CWC),

uwzględniając konwencję o zakazie broni biologicznej i toksycznej (BTWC) z dnia 19 kwietnia 1972 r.,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania[5],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja zobowiązała się do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy zdolności obronnych w celu odpowiedzi na wyzwania związane z bezpieczeństwem, jak również dla wsparcia konkurencyjności, ▌innowacyjności i skuteczności przemysłu obronnego w całej Unii. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii obronnych, a tym samym wspierania synergii i opłacalności, a także promowania wspólnych zamówień i wspólnego utrzymania wyposażenia obronnego przez państwa członkowskie. Fundusz ten stanowiłby uzupełnienie już wykorzystywanych w tym celu budżetów krajowych i powinien być środkiem zachęcającym państwa członkowskie do współpracy i większych inwestycji w obronność. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych.

(1a)  W celu stworzenia skutecznie funkcjonującego europejskiego rynku wyposażenia obronnego, jak również zapewnienia rzeczywistego oddziaływania niniejszego programu zasadnicze znaczenie ma spełnienie podstawowych regulacyjnych warunków wstępnych, szczególnie pełne wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE[6].

(2)  Aby wnieść wkład w konkurencyjność, ▌potencjał innowacyjny i skuteczność przemysłu obronnego Unii oraz w strategiczną autonomię Unii, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności przemysłu obronnego Unii, co przyczyni się do poprawy zdolności obronnych, w tym cyberobrony, poprzez wspieranie ▌współpracy między państwami członkowskimi a europejskimi przedsiębiorstwami, w tym MŚP i spółkami o średniej kapitalizacji, w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności, ponieważ oprócz rezultatów w dziedzinie obronności można również oczekiwać pozytywnych efektów w obszarze cywilnym. Program powinien uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmuje wytwarzania produktów i technologii obronnych.

(3)  W celu lepszego wykorzystania korzyści skali w przemyśle obronnym program powinien wspierać współpracę między przedsiębiorstwami w zakresie rozwoju technologii i produktów obronnych, sprzyjając w ten sposób normalizacji systemów obronnych przy jednoczesnym zwiększeniu ich interoperacyjności. Aby sprzyjać otwartej i sprawiedliwej współpracy na rynku wewnętrznym, program powinien zdecydowanie wspierać transgraniczny udział MŚP i ułatwiać rozwój współpracy między nowymi partnerami.

(4)  Program powinien trwać dwa lata od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. i należy ustalić kwotę na realizację programu w tym okresie.

(4a)  Aby sfinansować program z budżetu ogólnego Unii, na ten cel powinno się przeznaczyć 500 mln EUR w cenach bieżących. Biorąc pod uwagę, że program jest nową inicjatywą, nieprzewidzianą w momencie opracowywania wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2014–2020[7], oraz aby uniknąć wszelkich negatywnych skutków dla finansowania obecnych wieloletnich programów, kwota ta powinna pochodzić wyłącznie z nieprzydzielonych marginesów w ramach pułapów wieloletnich ram finansowych lub powinno się ją uzyskać dzięki uruchomieniu odpowiednich specjalnych instrumentów WRF. Ostateczna kwota powinna być zatwierdzona przez Parlament Europejski i Radę w drodze rocznej procedury budżetowej.

(5)  Program powinien być realizowany w pełnej zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012[8]. Finansowanie może przyjąć w szczególności formę dotacji. W stosownych przypadkach można wykorzystywać instrumenty finansowe lub zamówienia publiczne, z uwzględnieniem mechanizmów łączenia.

(6)  Komisja powinna być odpowiedzialna za realizację programu na mocy art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. ▌

(7)  Biorąc pod uwagę specyfikę sektora, w praktyce żaden wspólny projekt między przedsiębiorstwami nie zostanie uruchomiony, dopóki państwa członkowskie nie zgodzą się na wsparcie takich projektów. Po ustaleniu wspólnych priorytetów w zakresie zdolności obronnych, szczególnie w kontekście planu rozwoju zdolności w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, a także uwzględniając w stosownych przypadkach wspólne inicjatywy na szczeblu regionalnym, państwa członkowskie identyfikują i konsolidują wymogi obronne oraz określają specyfikacje techniczne projektu. Powinny one również wyznaczyć kierownika projektu, który będzie odpowiadać za kierowanie pracami związanymi z opracowaniem wspólnego projektu. Przed dokonaniem płatności na rzecz beneficjenta kwalifikującego się działania Komisja powinna skonsultować się z kierownikiem projektu w sprawie postępów w działaniu, tak aby mógł on zapewnić przestrzeganie ram czasowych przez beneficjentów.

▌(9)  Unijne wsparcie finansowe nie powinno mieć wpływu na eksport produktów, wyposażenia lub technologii oraz nie powinno wpływać na swobodę państw członkowskich co do ustalania polityki w zakresie wywozu produktów związanych z obronnością. Unijne wsparcie finansowe nie powinno mieć wpływu na politykę państw członkowskich w zakresie eksportu produktów związanych z obronnością, określoną we wspólnym stanowisku Rady 944/2008/WPZiB[9].

(10)  Ponieważ celem programu jest wspieranie konkurencyjności i skuteczności unijnego przemysłu obronnego poprzez ograniczenie ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów i technologii obronnych opracowanych w Unii, w tym ich interoperacyjności.

(11)  Mając na uwadze fakt, że program ma przede wszystkim na celu wzmocnienie współpracy między przedsiębiorstwami w państwach członkowskich, działanie powinno kwalifikować się do finansowania w ramach programu tylko wtedy, gdy jest ono podejmowane w ramach współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw z siedzibą w co najmniej trzech różnych państwach członkowskich.

(12)  Współpraca transgraniczna w zakresie rozwoju produktów i technologii obronnych była często hamowana przez trudności w uzgodnieniu wspólnych specyfikacji technicznych lub norm oraz promowaniu interoperacyjności. Brak lub niski poziom wspólnych specyfikacji technicznych lub norm doprowadził do złożoności, powielania, opóźnień i zwiększonych kosztów w fazie rozwojowej. Ustalenie wspólnych specyfikacji technicznych lub norm powinno być podstawowym warunkiem korzystania ze wsparcia unijnego w ramach tego programu. Działania mające na celu wspieranie tworzenia wspólnej definicji specyfikacji technicznych lub norm również powinny kwalifikować się do wsparcia w ramach programu.

(13)  Ponieważ program ma na celu zwiększenie konkurencyjności i skuteczności unijnego przemysłu obronnego, co przyczyni się do strategicznej autonomii Unii, do wsparcia powinny kwalifikować się wyłącznie podmioty mające siedzibę w Unii i znajdujące się pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub ich obywateli. Inne podmioty mające siedzibę w UE i nieznajdujące się pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub ich obywateli mogą się kwalifikować, jeżeli do celów działania finansowanego w ramach programu istnieją niezbędne mechanizmy gwarantujące, że skuteczna kontrola nad przedsiębiorstwem, sprawowana przez państwo trzecie lub podmiot z państwa trzeciego, zostanie usunięta oraz zostanie im uniemożliwiony dostęp do poufnych informacji związanych z działaniem. Przedsiębiorstwo powinno dostarczyć Komisji niezbędne dowody potwierdzające istnienie niezbędnych mechanizmów. W celu dokonania oceny skutecznej kontroli przedsiębiorstwa należy określić miejsce i sposób podejmowania strategicznych decyzji biznesowych. Wymaga to analizy ładu korporacyjnego, którą należy przeprowadzić z uwzględnieniem całego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Należy również uwzględnić inne aspekty, które mogą mieć wpływ na podejmowanie decyzji w strategicznych kwestiach gospodarczych, takie jak prawa akcjonariuszy, powiązania finansowe i współpraca handlowa między spółką a akcjonariuszami z państw trzecich. Ponadto – w celu zapewnienia ochrony podstawowych interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie obrony i bezpieczeństwa – infrastruktura, obiekty, aktywa i zasoby używane przez beneficjentów i podwykonawców w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium państw nienależących do UE. Zasoby materialne, niematerialne i ludzkie powinny być dostępne do swobodnego wykorzystywania i pozbawione ograniczeń wobec państw trzecich.

(14)  Działania kwalifikowalne realizowane w kontekście stałej współpracy strukturalnej w ramach instytucjonalnych Unii zapewniłyby ciągłość wzmocnionej współpracy między przedsiębiorstwami w różnych państwach członkowskich i w ten sposób bezpośrednio przyczyniałyby się do realizacji celów programu. Projekty takie, a zwłaszcza projekty o znacznym udziale MŚP i spółek o średniej kapitalizacji, szczególnie transgranicznych MŚP, powinny zatem kwalifikować się do zwiększonego finansowania.

(14a)  Działania kwalifikowalne rozwijane przy znacznym zaangażowaniu MŚP, które sprzyjają otwarciu łańcucha dostaw, bezpośrednio przyczyniają się do osiągnięcia celów programu.

(15)  Jeżeli konsorcjum przedsiębiorstw pragnie uczestniczyć w jednym z kwalifikujących się działań w ramach programu, a pomoc finansowa Unii ma formę dotacji, instrumentu finansowego lub zamówienia publicznego, konsorcjum takie powinno wyznaczyć jednego ze swoich członków na koordynatora, który będzie stanowić główny punkt kontaktowy z Komisją.

(16)  Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w unijnym przemyśle obronnym powinno umożliwić utrzymanie i rozwój kompetencji i wiedzy fachowej unijnego przemysłu obronnego oraz przyczynić się do wzmocnienia jego niezależności technologiczno-przemysłowej. Promowanie to powinno również odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. Rada Europejska obradująca w dniach 19–20 grudnia 2013 r. podkreśliła znaczenie zapewnienia dostępności niezbędnych zdolności i wypełnienia krytycznych braków dzięki konkretnym projektom w takich dziedzinach jak bezzałogowe samoloty, zdolność uzupełniania paliwa w powietrzu, łączność satelitarna i cyberprzestrzeń. Ponadto w komunikacie z dnia 30 listopada 2016 r. pt. „Europejski plan działań w sektorze obrony” Komisja podkreśliła potrzebę maksymalizacji synergii między sferą cywilną i wojskową, zwłaszcza w dziedzinie polityki kosmicznej, cyberbezpieczeństwa, cyberobrony i bezpieczeństwa morskiego. Inne procesy unijne takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W stosownych przypadkach uwzględnić można również regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy, takie jak w kontekście NATO, pod warunkiem że służą bezpieczeństwu Unii i interesom obronności oraz nie uniemożliwiają udziału żadnego państwa członkowskiego.

(16a)  Państwa członkowskie pracują indywidualnie i wspólnie nad tworzeniem, produkcją i eksploatacją bezzałogowych statków powietrznych, pojazdów i statków. Eksploatacja obejmuje dokonywanie ataków na cele wojskowe. Badania i rozwój związane z tworzeniem takich systemów, zarówno wojskowych, jak i cywilnych, były wspierane ze środków funduszy UE, i planuje się kontynuację tego stanu rzeczy w przyszłości, ewentualnie także w ramach przedmiotowego programu. Żadne przepisy niniejszego rozporządzenia nie utrudniają zgodnego z prawem wykorzystania stworzonych na jego podstawie technologii lub produktów.

(17)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania są skuteczne, zobowiązanie państw członkowskich, by skutecznie przyczyniać się do finansowania działania, powinno być kryterium przyznawania środków dla takich działań i powinno przekładać się na akt pisemny.

(18)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności i skuteczności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu, również jeżeli chodzi o technologie podwójnego zastosowania, aby skonsolidować europejski popyt w zakresie obrony. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób.

(19)  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 20 % całkowitych kosztów działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, co jest często najbardziej kosztownym działaniem w fazie rozwojowej. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą całkowite koszty kwalifikowalne.

(20)  Ponieważ pomoc unijna ma na celu wzmacnianie konkurencyjności sektora i dotyczy jedynie szczególnej fazy rozwojowej, Unia nie powinna mieć prawa własności lub prawa własności intelektualnej w stosunku do produktów lub technologii powstałych w wyniku finansowanych działań. Mający zastosowanie system ochrony praw własności intelektualnej zostanie określony umownie przez beneficjentów. Ponadto wyniki działań finansowanych w ramach programu nie powinny podlegać żadnym ograniczeniom ze strony państwa trzeciego lub podmiotu z państwa trzeciego.

(21)  Należy powierzyć Komisji uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do przyjęcia dwuletniego programu prac zgodnie z celami programu, zwłaszcza celem wzmacniania konkurencyjności. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa[10]. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i umożliwiał otwarty, niedyskryminujący i przejrzysty transgraniczny udział MŚP oraz aby w związku z tym przynajmniej 15 % całkowitego budżetu przeznaczono na takie działania, co umożliwi włączenie MŚP do łańcuchów wartości działań. Z tej części całkowitego budżetu powinny również skorzystać spółki o średniej kapitalizacji. Jedna kategoria projektów powinna koncentrować się na MŚP.

(21a)  We wszystkich działaniach w ramach programu uczestniczą podmioty z co najmniej trzech państw członkowskich. Korzystanie z systemu generalnych zezwoleń na transfer na potrzeby programu znacznie ograniczyłoby koszty administracyjne związane z transferami między uczestnikami. Państwa członkowskie powinny zatem publikować generalne zezwolenia na transfer w związku z programem. Jeśli jest to konieczne do realizacji programu, zezwolenia te powinny uwzględniać instytucje, organy i agencje UE oraz kierowników projektów.

(21b)  Aby zapewnić powodzenie programu, Komisja powinna dążyć do prowadzenia dialogu z szerokim gronem przedstawicieli europejskiego przemysłu, w tym MŚP oraz dostawców nietypowych prowadzących działalność na rzecz sektora obronności.

(22)  Aby umożliwić korzystanie z wiedzy fachowej Europejskiej Agencji Obrony w sektorze obronności, zostanie jej nadany status obserwatora w komitecie państw członkowskich. Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinna również uczestniczyć w pracach komitetu państw członkowskich.

(22a)  Parlament Europejski powinien uzyskać status obserwatora w komitecie państw członkowskich.

(23)  Przy wyborze działań, które mają być finansowane w ramach programu, Komisja powinna organizować zaproszenia do składania wniosków, jak przewidziano w rozporządzeniu nr (EU, Euratom) 966/2012. Po dokonaniu oceny otrzymanych wniosków z pomocą niezależnych ekspertów, których należy wyłonić w drodze przejrzystej procedury, Komisja dokona wyboru działań, które mają być finansowane w ramach programu. W odniesieniu do ekspertów Komisja powinna zapewnić ścisłe stosowanie odpowiednich przepisów dotyczących unikania konfliktu interesów. Ponadto Komisja powinna dołożyć starań, aby eksperci pochodzili z możliwie najszerszego kręgu państw członkowskich. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia, Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyjęcia i realizacji programu prac, a także przyznawania finansowania wybranych działań. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011.

(24)  Biorąc pod uwagę znaczące skutki wyżej wymienionych aktów wykonawczych dla wykonania aktu podstawowego, przy ich przyjmowaniu należy stosować procedurę sprawdzającą.

(25)  Na zakończenie programu Komisja powinna sporządzić sprawozdanie z wykonania zawierające analizę finansową działań pod względem wyników finansowych oraz, tam gdzie to możliwe, wpływu. W sprawozdaniu tym powinien również zostać przeanalizowany transgraniczny udział MŚP i spółek o średniej kapitalizacji w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP i spółek o średniej kapitalizacji w globalnym łańcuchu wartości. Powinno ono zawierać informacje o pochodzeniu beneficjentów i podziale finansowania między przedsiębiorstwa i państwa członkowskie w ramach programu, jeżeli jest to technicznie wykonalne. Ponadto, w związku z pionem badawczym Europejskiego Funduszu Obrony, należy w nim zaproponować rozwiązania mające na celu zmniejszenie zależności Unii od produktów i technologii podmiotów z państw trzecich, zwłaszcza tych zidentyfikowanych podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia.

(25a)  W ramach negocjacji wieloletnich ram finansowych Unii Europejskich po roku 2020 należy koniecznie nadać stały charakter tego rodzaju działaniom, zwłaszcza przez ustanowienie osobnej linii budżetowej oraz dostosowanych środków wykonawczych.

(25b)  Komisja i państwa członkowskie powinny zapewnić jak najszerszą promocję programu, aby zwiększyć jego efektywność i tym samym poprawić konkurencyjność przemysłu obronnego i zdolności obronnych państw członkowskich,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym ustanawia się europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”) dla działań Unii obejmujących okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Artykuł 2

Cele

Program ma następujące cele:

a)  sprzyjanie konkurencyjności, skuteczności i zdolnościom innowacyjnym ▌przemysłu obronnego w całej Unii, co przyczynia się do strategicznej autonomii Unii, poprzez wspieranie działań realizowanych w Unii w fazie rozwojowej;

b)  wspieranie współpracy między państwami członkowskimi oraz współpracy, w tym transgranicznej, między przedsiębiorstwami, w tym małymi i średnimi przedsiębiorstwami oraz spółkami o średniej kapitalizacji, i czerpanie z niej korzyści, w dziedzinie rozwoju technologii lub produktów zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii, szczególnie w kontekście planu rozwoju zdolności w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w celu uniknięcia powielania działań oraz wzmocnienia łańcuchów wartości przemysłu obronnego, co przyczyni się do tworzenia nowej współpracy transgranicznej między przedsiębiorstwami;

c)  wspieranie lepszego wykorzystywania wyników badań w zakresie obronności oraz przyczynianie się do wypełnienia luk między badaniami a rozwojem, a tym samym wspieranie konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego zarówno na rynku wewnętrznym, jak i globalnym, w tym w stosownych przypadkach przez konsolidację;

ca)  sprzyjanie normalizacji systemów obronnych, a także ich interoperacyjności, co umożliwi osiągnięcie znaczących korzyści skali dla państw członkowskich.

Do celów niniejszego rozporządzenia „spółki o średniej kapitalizacji”, o których mowa w lit. b), oznaczają przedsiębiorstwa niebędące MŚP i zatrudniające 3000 lub mniej osób. Liczbę pracowników oblicza się zgodnie z art. 3, 4, 5 i 6 tytułu I załącznika do zalecenia Komisji 2003/361/WE[11].

Artykuł 3

Budżet

Kwota przeznaczona na realizację programu w latach 2019–2020 wynosi 500 milionów EUR w cenach bieżących i pochodzi wyłącznie z nieprzydzielonych nadwyżek w ramach pułapów wieloletnich ram finansowych (WFR) na lata 2014–2020 lub dzięki uruchomieniu odpowiednich specjalnych instrumentów WRF.

Artykuł 4

Ogólne przepisy dotyczące finansowania

1.  Pomoc finansowa Unii może być udzielana w formie rodzajów finansowania przewidzianych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012, ▌w szczególności w formie dotacji oraz, w stosownych przypadkach, instrumentów finansowych i zamówień publicznych, w tym za pomocą mechanizmów łączenia.

▌

2.  Rodzaje finansowania, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz metody wykonywania wybiera się na podstawie ich potencjału osiągania szczególnych celów działań i możliwości uzyskania wyników, z uwzględnieniem w szczególności kosztów kontroli, obciążeń administracyjnych oraz ryzyka konfliktu interesów.

3.  Pomoc finansowa Unii jest wykonywana przez Komisję jak przewidziano w art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 ▌.

4.  ▌Państwa członkowskie wyznaczają kierownika projektu. Komisja konsultuje się z nim w sprawie postępów w działaniu przed dokonaniem płatności na rzecz kwalifikujących się beneficjentów ▌.

Artykuł 5

Rodzaje instrumentów finansowych

1.  Stosowane mogą być instrumenty finansowe utworzone zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 w celu ułatwienia dostępu do finansowania podmiotom realizującym działania zgodnie z art. 6.

2.  Stosowane mogą być następujące rodzaje instrumentów finansowych:

a) inwestycje kapitałowe i quasi-kapitałowe;

b) pożyczki lub gwarancje;

c) instrumenty oparte na podziale ryzyka.

Artykuł 6

Działania kwalifikowalne

1.  Program zapewnia wsparcie dla podejmowanych przez beneficjentów działań w fazie rozwojowej, obejmującej nowe produkty i technologie oraz modernizację już istniejących produktów i technologii opracowywanych w Unii, w odniesieniu do:

a)  projektu produktu obronnego, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii, a także specyfikacji technicznych, na podstawie których dany projekt został opracowany;

b)  tworzenia prototypów produktów obronnych, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii. Prototyp oznacza model produktu lub technologii, na którym można zademonstrować działanie danego elementu w środowisku operacyjnym;

c)  testowania produktów obronnych, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii;

d)  kwalifikowania produktów obronnych, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii; kwalifikowanie to cały proces, w którym wykazuje się, że projekt produktu/komponentu/technologii spełnia określone wymagania. Proces ten dostarcza obiektywnych dowodów potwierdzających, że wykazano spełnienie określonych wymagań projektu;

e)  certyfikacji produktów lub technologii obronnych. Certyfikacja to proces, w którym organ krajowy zaświadcza, że produkt/komponent/technologia są zgodne z obowiązującymi przepisami;

f)  badań, takich jak studium wykonalności, i innych środków towarzyszących.

2.  Działania prowadzone są we współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej trzech państwach członkowskich. Co najmniej trzy przedsiębiorstwa będące beneficjentami nie mogą być skutecznie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio, przez ten sam podmiot ani nie mogą kontrolować siebie nawzajem.

3.  Do celów ust. 2 „skuteczna kontrola” oznacza związek ustanowiony na mocy praw, umów lub wszelkich innych środków, które oddzielnie albo wspólnie i z uwzględnieniem poszanowania danego stanu faktycznego lub prawnego, przyznają możliwość wywierania bezpośrednio lub pośrednio decydującego wpływu na przedsiębiorstwo, w szczególności przez:

a)  prawo użytkowania wszystkich lub niektórych aktywów przedsiębiorstwa;

b)  prawa lub umowy, które mają decydujący wpływ na skład, głosowanie lub decyzje organów przedsiębiorstwa lub które w inny sposób mają decydujący wpływ na prowadzenie działalności przedsiębiorstwa.

4.  Działanie odnoszące się do czynności zdefiniowanych w ust. 1 lit. b)–f) musi być oparte na wspólnych specyfikacjach technicznych i wzmacniać w ten sposób normalizację i interoperacyjność systemów.

4a.  Nie kwalifikują się działania w zakresie produktów związanych z bronią masowego rażenia i powiązanymi technologiami stosowanymi w głowicach bojowych ani działania w zakresie produktów związanych z zakazaną bronią i amunicją oraz bronią niezgodną z międzynarodowym prawem humanitarnym, taką jak amunicja kasetowa zgodnie z Konwencją o amunicji kasetowej, miny przeciwpiechotne zgodnie z Konwencją o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, broń zapalająca zgodnie z protokołem III do konwencji w sprawie pewnych broni konwencjonalnych, jak również w pełni autonomiczna broń umożliwiająca przeprowadzanie ataków bez kontroli człowieka nad decyzjami co do ich celów i użycia.

Artykuł 7

Uprawnione podmioty

1.  Beneficjentami i ich podwykonawcami są przedsiębiorstwa publiczne lub prywatne mające siedzibę w Unii, które nie są skutecznie kontrolowane w rozumieniu art. 6 ust. 3 przez państwo trzecie lub podmiot z państwa trzeciego bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub kilka przedsiębiorstw pośredniczących. Ponadto cała infrastruktura, wszystkie obiekty, aktywa i zasoby używane przez uczestników, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, w działaniach finansowanych w ramach programu muszą być zlokalizowane na terytorium Unii w całym okresie realizacji działania. Korzystanie z takiej infrastruktury, obiektów, aktywów i zasobów nie może podlegać żadnej kontroli ani ograniczeniom ze strony państwa trzeciego lub podmiotu z państwa trzeciego.

1a.  Jeżeli w trakcie wdrażania działania dojdzie do zmiany w zakresie skutecznej kontroli nad przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 6 ust. 3, przedsiębiorstwo informuje Komisję, która ocenia, czy kryteria kwalifikowalności wciąż są spełnione.

1b.  W drodze odstępstwa od ust. 1 przedsiębiorstwo, które ma siedzibę w Unii i jest skutecznie kontrolowane w rozumieniu art. 6 ust. 3 przez państwo trzecie lub podmiot z państwa trzeciego, bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub kilka przedsiębiorstw pośredniczących, może być uprawnione, jeżeli do celów działania finansowanego w ramach programu wprowadzono niezbędne mechanizmy gwarantujące spełnienie następujących warunków:

a)  zlikwidowano skuteczną kontrolę nad przedsiębiorstwem przez państwo trzecie lub podmiot z państwa trzeciego;

b)  uniemożliwiono dostęp do informacji szczególnie chronionych związanych z działaniem; oraz

c)  beneficjent pozostaje właścicielem praw własności intelektualnej wynikających z działania oraz rezultatów działania w jego trakcie oraz po jego zakończeniu, a te prawa i rezultaty nie podlegają kontroli ani ograniczeniom ze strony państwa trzeciego lub podmiotu z państwa trzeciego.

Przedsiębiorstwo przedstawia Komisji niezbędne dowody na wprowadzenie tych mechanizmów.

2.  Jeżeli beneficjent, zdefiniowany w ust. 1, realizuje działanie, zdefiniowane w art. 6, w kontekście stałej współpracy strukturalnej, kwalifikuje się on w odniesieniu do tego działania do wyższego finansowania, o którym mowa w art. 11 ust. 2.

2b.  Beneficjenci i ich podwykonawcy mogą korzystać z aktywów, infrastruktury, obiektów i zasobów zlokalizowanych lub przechowywanych poza terytorium państw członkowskich lub kontrolowanych przez państwa trzecie, jeżeli w Unii nie ma łatwo dostępnych konkurencyjnych zamienników i jeżeli to korzystanie nie będzie naruszać interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa i obrony.

Realizując kwalifikujące się działania, beneficjenci i ich podwykonawcy mogą także współpracować z przedsiębiorstwami mającymi siedzibę poza terytorium państw członkowskich lub kontrolowanymi wyłącznie przez państwa trzecie lub przez podmioty z państw trzecich, jeżeli nie będzie to naruszać interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa i obrony. Koszty związane z takimi działaniami nie kwalifikują się do finansowania w ramach programu.

Artykuł 8

Deklaracja wnioskodawców

Każdy wnioskodawca składa pisemną deklarację potwierdzającą znajomość i przestrzeganie stosownych krajowych i unijnych przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących działań w dziedzinie obronności, w tym wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB, wspólnotowego systemu kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania oraz odpowiedniego ustawodawstwa krajowego dotyczącego kontroli wywozu.

Artykuł 9

Konsorcjum

1.  Jeżeli pomoc finansowa Unii jest udzielana w formie dotacji, członkowie konsorcjum pragnący uczestniczyć w działaniu wyznaczają spośród siebie jednego koordynatora, który jest wskazywany w umowie o udzielenie dotacji. Koordynator pełni funkcję głównego punktu kontaktowego dla członków konsorcjum, reprezentuje konsorcjum w kontaktach z Komisją lub stosownym organem finansującym, chyba że przewidziano inaczej w umowie o udzielenie dotacji lub w przypadku gdy nie wywiązuje się on ze swoich obowiązków przewidzianych w umowie o udzielenie dotacji. Pomoc finansowa Unii może również przybrać formę instrumentu finansowego lub zamówienia publicznego.

2.  Członkowie konsorcjum uczestniczący w działaniu zawierają umowę wewnętrzną określającą ich prawa i obowiązki w odniesieniu do realizacji działania, z uwzględnieniem kwestii praw własności intelektualnej dotyczących nowych produktów, (zgodnie z umową o udzielenie dotacji), z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków przewidzianych w programie prac lub zaproszeniu do składania wniosków.

Artykuł 10

Kryteria przyznawania środków

Działania proponowane do finansowania w ramach programu są oceniane pod kątem celów określonych w art. 2 oraz na podstawie następujących kryteriów stosowanych łącznie:

a)  doskonałość, wydajność przemysłowa i zdolność do wykazania znaczących korzyści w stosunku do istniejących produktów lub technologii; oraz

b)  wkład w innowacyjność i rozwój technologiczny przemysłu obronnego, a równocześnie wspieranie autonomii przemysłowej i strategicznej Unii w dziedzinie technologii obronnych; oraz

ba)  wkład w konkurencyjność i rozwój przedsiębiorstw z sektora obrony w całej Unii; oraz

c)  wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w obrębie Unii, szczególnie w kontekście planu rozwoju zdolności w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony; oraz

ca)  wkład w budowę nowych sieci współpracy transgranicznej między przedsiębiorstwami; oraz

d)  zasadność, zwłaszcza poprzez wykazanie przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostają pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich; oraz

da)  część całkowitego budżetu działania, która ma być przeznaczona na udział MŚP mających siedzibę w Unii Europejskiej jako członkowie konsorcjum, podwykonawcy lub jako inne przedsiębiorstwa w łańcuchu dostaw; oraz

e)  w przypadku działań opisanych w art. 6 ust. 1 lit. b)–e), wkład w konkurencyjność europejskiego przemysłu obronnego poprzez wykazanie przez beneficjentów, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w skoordynowany sposób, w tym w stosownych przypadkach przez zamówienie wspólne.

Artykuł 11

Stopy finansowania

1.  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie może przekroczyć 20 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, w rozumieniu art. 126 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. We wszystkich innych przypadkach pomoc może pokrywać maksymalnie całkowite koszty kwalifikowalne działania.

2.  W działaniach realizowanych przez beneficjenta, o którym mowa w art. 7 ust. 2, można korzystać ze stopy finansowania powiększonej o dodatkowe 10 punktów procentowych.

2a.  Działanie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, może skorzystać ze stopy finansowania powiększonej o dodatkowe 10 punktów procentowych, jeżeli co najmniej 15 % jego całkowitych kosztów kwalifikowalnych przydzielone jest MŚP z siedzibą w Unii. Ta podwyższona stopa finansowania może zostać dodatkowo powiększona o odsetek równy dwukrotności wartości procentowej całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania przydzielonej MŚP z siedzibą w państwie członkowskim innym niż te, w których mają siedzibę przedsiębiorstwa uczestniczące w działaniu i niebędące MŚP.

2b.  Działanie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, może skorzystać ze stopy finansowania powiększonej o dodatkowe 10 punktów procentowych, jeżeli co najmniej 30% jego całkowitych kosztów kwalifikowalnych przydzielone jest przedsiębiorstwom o średniej kapitalizacji z siedzibą w Unii.

2c.  Kwalifikowalne koszty pośrednie ustala się według stawki zryczałtowanej wynoszącej 25% całkowitych kwalifikowalnych kosztów bezpośrednich, z wyłączeniem kwalifikowalnych kosztów bezpośrednich podwykonawstwa.

2d.  Pomoc finansowa Unii udzielana w ramach programu, z uwzględnieniem zwiększonych stóp finansowania, nie może pokrywać więcej niż 100 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania.

Artykuł 12

Własność i prawa własności intelektualnej

1.  Unia nie jest właścicielem produktów ani technologii powstałych w wyniku działania ani też nie może mieć roszczeń w zakresie własności intelektualnej, w tym licencji, w odniesieniu do działania.

1a.  Wyniki działań finansowanych w ramach programu nie mogą podlegać żadnej kontroli ani ograniczeniom ze strony państwa trzeciego lub podmiotu z państwa trzeciego.

1b.  Jeżeli pomoc unijna ma postać zamówienia publicznego na analizę, wszystkie państwa członkowskie mają prawo do bezpłatnej, niewyłącznej licencji na wykorzystanie tej analizy na ich wyraźny wniosek.

Artykuł 12a

Generalne zezwolenia na transfer

1.  Do celów niniejszego programu stosuje się art. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE[12].

2.  Bez uszczerbku dla art. 12 niniejszego rozporządzenia, ust. 1 niniejszego artykułu ma zastosowanie do unijnych instytucji, organów i agencji oraz do kierowników projektów, o których mowa w art. 4 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, przez analogię.

Artykuł 13

Program prac

1.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 16a ustanawiających wieloletni program prac na czas trwania programu. ▌Program prac sporządzany jest zgodnie z celami określonymi w art. 2.

2.  W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu. Kategorie te muszą być zgodne z priorytetami w zakresie zdolności obronnych, o których mowa w art. 2 lit. b). W programie prac określa się również kategorię projektów przeznaczonych specjalnie dla MŚP.

3.  W programie prac zapewnia się przeznaczenie co najmniej 15% całkowitego budżetu na transgraniczne włączenie MŚP i spółek o średniej kapitalizacji do łańcuchów wartości;

Artykuł 14

Procedura przyznawania środków

1.  W ramach realizacji programu finansowanie Unii przyznawane jest na podstawie ▌zaproszeń do składania wniosków ogłaszanych zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012 i rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/12[13].

2.  Wnioski składane w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków ocenia Komisja z pomocą niezależnych unijnych ekspertów – pochodzących z jak największej liczby państw członkowskich, wybieranych w ramach przejrzystej procedury, z uwzględnieniem niezgodności wynikających z konfliktu interesów – na podstawie kryteriów przyznawania środków określonych w art. 10.

3.  Po każdym ogłoszeniu zaproszenia Komisja przyznaje finansowanie wybranych działań w drodze aktu wykonawczego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

Artykuł 15

Roczne raty

Komisja może podzielić zobowiązania budżetowe na roczne raty.

Artykuł 16

Komitet

1.  Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Europejska Agencja Obrony i Parlament Europejski są zapraszane w charakterze obserwatorów.

2.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 16a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 13 ust. 1, powierza się Komisji na okres dwóch lat od dnia ... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

3.  Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 13 ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.  Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 13 ust. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 17

Monitorowanie i sprawozdawczość

1.  Komisja regularnie monitoruje realizację programu oraz sporządza coroczne sprawozdanie z postępów zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. e) rozporządzenia 966/2012. W tym celu Komisja wprowadza niezbędne mechanizmy monitorowania.

2.  W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja sporządza sprawozdanie z oceny ex post i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu – przygotowanym na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2. Analizuje się także transgraniczny udział MŚP i spółek o średniej kapitalizacji w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP i spółek o średniej kapitalizacji w globalnym łańcuchu wartości. Sprawozdanie zawiera informacje o krajach pochodzenia beneficjentów i podziale finansowania między przedsiębiorstwa i państwa członkowskie, jeżeli jest to technicznie wykonalne.

2a.  W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 2, proponuje się rozwiązania mające na celu zmniejszenie zależności Unii od produktów i technologii podmiotów z krajów trzecich, w szczególności tych zidentyfikowanych podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia.

2b.  W stosownym czasie przed zakończeniem tego programu Komisja, w razie potrzeby, występuje z wnioskiem ustawodawczym dotyczącym nowego programu rozwoju przemysłu obronnego wraz z odpowiednimi środkami finansowania w ramach wieloletnich ram finansowych.

Artykuł 18

Ochrona interesów finansowych Unii

1.  Komisja przyjmuje odpowiednie środki zapewniające, w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, ochronę interesów finansowych Unii przez stosowanie środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom, przez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, przez odzyskiwanie lub, w stosownych przypadkach, zwrot kwot nienależnie wypłaconych, a także – w stosownych przypadkach – przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary administracyjne i finansowe.

2.  Komisja oraz Trybunał Obrachunkowy mają uprawnienia do audytu lub – w przypadku organizacji międzynarodowych – uprawnienia do weryfikacji, zgodnie z umowami z nimi zawartymi, na podstawie dokumentacji i na miejscu, wobec wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymują środki od Unii na podstawie niniejszego rozporządzenia.

3.  Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może przeprowadzać dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013[14] oraz w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96[15], w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii, w związku z umową o udzielenie dotacji, decyzją o udzieleniu dotacji lub zamówieniem finansowanymi na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 19

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego      W imieniu Rady

Przewodniczący          Przewodniczący

• [1]    Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.
• [2] ^* Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▌sygnalizuje skreślenia.
• [3]   Dz.U. C […] z […], s. […].
• [4]   Dz.U. C […] z […], s. […].
• [5]   Dz.U. L 200 z 30.7.2005, s. 1.
• [6]   Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania niektórych zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi przez instytucje lub podmioty zamawiające w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa (Dz.U. L 216 z 20.8.2009, s. 76).
• [7]   Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).
• [8]   Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).
• [9]    Wspólne stanowisko Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99).
• [10]   Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
• [11]    Zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).
• [12]    Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie uproszczenia warunków transferów produktów związanych z obronnością we Wspólnocie (Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 1).
• [13]   Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).
• [14]   Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).
• [15]   Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

UZASADNIENIE

Europejski Fundusz Obrony zaproponowany przez Komisję w dniu 7 czerwca 2017 r. obejmuje dwa piony, które pozwolą uwzględnić cały cykl rozwoju przemysłu w dziedzinie obronności. Pierwszy pion jest związany z finansowaniem wspólnych badań w zakresie innowacyjnych technologii obronnych. Drugi pion ma na celu pozyskanie zdolności obronnych realizowanych w ramach współpracy, czego częścią jest europejski program rozwoju przemysłu obronnego. Jest to program, który odpowiada na wyzwania przemysłu obronnego w Europie. Całkowity budżet państw członkowskich na obronę spada, w przeciwieństwie do innych światowych graczy, takich jak Chiny czy Rosja, a różnica w wysokości budżetu obronnego między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi sięga 100 %. Jednocześnie brak współpracy na szczeblu europejskim prowadzi do dublowania się systemów uzbrojenia i wyposażenia, a co za tym idzie – do znacznego braku efektywności budżetowej. Współpraca nie jest wystarczająco rozwinięta, czego znakiem jest brak wspólnych specyfikacji między państwami członkowskimi. Powoduje to opóźnienia i dodatkowe koszty związane z opracowywaniem projektów mających wszakże flagowy charakter. Ponadto uzależnienie od produktów lub technologii z państw trzecich szkodzi strategicznej autonomii Unii.

Dlatego nasz przemysł obronny nie korzysta jak dotąd z wystarczających zachęt do konkurowania na skalę globalną, pomimo prawdziwego bogactwa technologicznego. Potrzebuje on więcej Europy, aby dostarczać tańszą, bardziej niezawodną i niezależną technologię.

Paradoksalnie wzrasta potrzeba bezpieczeństwa Europejczyków w obliczu niestabilnej pod wieloma względami sytuacji międzynarodowej. Unikalne podejście Unii do kwestii obronności i bezpieczeństwa na szczeblu globalnym jest gwarancją stabilności. Współpraca stanowi zatem niezbędną wartość dodaną w celu zareagowania na zapotrzebowanie obywateli na bezpieczeństwo i umocnienia pozycji Unii.

Dlatego też sprawozdawczyni z dużym zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący ustanowienia programu rozwoju przemysłu obronnego i uważa, że jego pomyślne wdrożenie już w styczniu 2019 r. jest niezbędne, by zagwarantować poważne perspektywy europejskiemu przemysłowi obronnemu po 2020 r. W tym celu Rada i Parlament będą musiały szybko przeanalizować przedmiotowy wniosek.

Strategiczna autonomia jako cel

Program musi być środkiem wzmacniającym autonomię Unii Europejskiej w dziedzinie obrony. Ta strategiczna autonomia ma zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania Unii swobody działania na świecie. Można ją wzmocnić jedynie poprzez lepszą współpracę między państwami członkowskimi a przedsiębiorstwami. Wspólne priorytety państw członkowskich w zakresie zdolności muszą stanowić tego podstawę, co będzie gwarancją trwałości projektów.

Cel autonomii Unii w dziedzinie obrony powinien zatem figurować począwszy od art. 2 rozporządzenia. Kluczem do tej autonomii jest rozwój europejskiej bazy przemysłowej i technologicznej w dziedzinie obrony. Komisja zdecydowała zatem, że tylko przedsiębiorstwa skutecznie kontrolowane przez podmioty europejskie powinny korzystać finansowo z tego programu w odniesieniu do działań prowadzonych na terytorium Unii. Kryterium to powinni też spełniać ich podwykonawcy. Aby uczynić ten zasadniczy wymóg bardziej pragmatycznym, w art. 7 skreśla się kryterium 50 % własności europejskiej, które wydaje się zbyt sztywne i mało dostosowane do przedsiębiorstw w tym sektorze. Proponuje się również identyfikację produktów i technologii pochodzących z państw trzecich, tak aby Unia zmniejszyła swoje uzależnienie od nich.

Wzmocnienie konkurencyjności przemysłu i innowacji

Konkurencyjność przemysłu, która stanowi podstawę prawną niniejszego wniosku dotyczącego rozporządzenia, będzie mierzona jego zdolnością do innowacji i dostosowania się do rozwoju technologicznego. Zasadniczymi kryteriami dla tego strategicznego sektora są zatem doskonałość i wydajność przemysłowa. Europejskie otoczenie regulacyjne dla przemysłu musi ewoluować w kierunku większej interoperacyjności i lepszej normalizacji. Są to również cele tego programu, które należy uwzględnić w art. 2 rozporządzenia.

Grupowanie przedsiębiorstw na szczeblu europejskim jest pozytywne, dlatego też niniejszy program nie powinien penalizować przedsiębiorstw, które od dłuższego czasu dążyły w tym kierunku. Pożądana jest autentyczna współpraca europejska, a wymóg wspólnych specyfikacji ma zasadnicze znaczenie dla wsparcia działań w ramach tego programu.

Konkurencyjność przemysłu obronnego wywrze istotny wpływ pod względem gospodarczym i ludzkim, a przedmiotowy program złagodzi ograniczenia związane ze współpracą.

Ważne miejsce dla MŚP

Już teraz MŚP zajmują podstawowe miejsce w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa w Europie. Duże przedsiębiorstwa współpracują z nimi nad wszystkimi swoimi projektami i stanowią one ogromny atut dla całej Unii Europejskiej. Ważne jest jednak promowanie współpracy transgranicznej, zwłaszcza w przypadku MŚP, które nie mają zachęt do współpracy. W ten sposób wszystkie państwa członkowskie mające przedsiębiorstwa, które mogłyby przyczynić się do doskonałości technologicznej w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa, będą miały możliwość skorzystania z tego programu poprzez nawiązywanie nowej współpracy, bez nakładania nadmiernych ograniczeń na i tak już bardzo złożone programy przemysłowe.

Sprawozdawczyni proponuje zatem podjęcie dodatkowych wysiłków na rzecz MŚP poprzez zarezerwowanie dla nich specjalnej kategorii projektów oraz zapewnienie przeznaczenia co najmniej 10 % ogólnej puli środków finansowych programu na działania promujące transgraniczne uczestnictwo MŚP (art. 13).

Dostosowane finansowanie

Budżet w wysokości 500 milionów EUR jest odpowiedni dla tego programu, ale sprawozdawczyni uważa, że przesunięcia z europejskich programów takich jak EGNOS i Galileo, Copernicus, ITER i mechanizm wzajemnych połączeń w Europie będzie można rozważyć tylko wówczas, gdy nie będą miały wpływu na realizację tychże programów. Każde państwo członkowskie musi podjąć wysiłek, a ponadto należy wykorzystać margines obecnych ram finansowych.

OPINIA MNIEJSZOŚCI

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE

zgodnie z art. 52a ust. 4 Regulaminu PE

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, sprawozdawczyni: Françoise Grossetête

Opinia mniejszości, którą złożyli posłowie do Parlamentu Europejskiego z grupy GUE/NGL: Neoklis SYLIKIOTIS, Xabier BENITO ZILUAGA, João FERREIRA, Sabine LÖSING, Marisa MATIAS i Cornelia ERNST

Sprawozdanie wspiera dalszą militaryzację UE. Przewiduje ono dotowanie autonomii wojskowej za pomocą zwiększonych inwestycji w badania z zakresu obronności i wojskowości, nie bacząc na kryzysy gospodarcze i konsekwencje środowiskowe, oraz stoi w sprzeczności z art. 41 ust. 2 TUE, który zakazuje pokrywania z budżetu Unii wydatków na operacje mające wpływ na kwestie wojskowe i polityczno-obronne. Sprawozdanie popiera również współpracę UE z NATO.

Wyrażamy sprzeciw, ponieważ sprawozdanie:

-  próbuje stworzyć z UE światowego gracza na arenie wojskowej;

-  opowiada się za subsydiowaniem sektora obrony i wojskowego kompleksu przemysłowego oraz może doprowadzić do zwiększenia eksportu broni;

-  militaryzuje politykę cywilną oraz wykorzystuje przemysł i konkurencyjność jako pretekst do dalszej rozbudowy zdolności obronnych UE w ramach WPBiO/WPZiB;

-  popiera dalszą współpracę cywilno-wojskową;

Domagamy się:

-  radykalnego rozbrojenia na szczeblu UE i na szczeblu światowym;

-  nieprzeznaczania środków z budżetu UE na cele wojskowe;

-  przeznaczania funduszy publicznych na wsparcie wysokiej jakości miejsc pracy, reindustrializacji i MŚP;

-  wsparcia dla cywilnej działalności badawczo-rozwojowej służącej ludziom i ich potrzebom;

-  zapewnienia ścisłej zgodności wszystkich działań z Kartą Narodów Zjednoczonych i prawem międzynarodowym;

-  stosowania wyłącznie cywilnych, pokojowych rozwiązań konfliktów oraz rozdzielenia działań cywilnych i wojskowych;

-  oddzielenia UE od NATO.

OPINIA Komisji Spraw Zagranicznych (25.1.2018)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE
(COM(2017)294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej (*): Ioan Mircea Paşcu

(*)  Zaangażowana komisja – art. 54 Regulaminu

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Obronność jest ważna. Stwierdzenie to towarzyszyło ponownemu zdecydowanemu włączeniu tej kwestii do europejskiego programu na grudniowym szczycie Rady Europejskiej w 2013 r. Od tego czasu działania na szczeblu Unii Europejskiej dotyczące bezpieczeństwa i obrony są stale rozszerzane i pogłębiane.

W czerwcu 2016 r. wysoka przedstawiciel / wiceprzewodnicząca Komisji Federica Mogherini przedstawiła globalną strategię, która odznaczała się nowym poziomem ambicji oraz stanowiła podstawę dla szeregu spójnych dokumentów wykonawczych i wniosków, które wzmocniły wizję silniejszej Unii i precyzyjnie określiły działania, jakie należy podjąć, by osiągnąć autonomię strategiczną, której potrzebuje Europa.

Parlament Europejski uruchomił projekt pilotażowy w sprawie badań w dziedzinie WPBiO w 2015 i 2016 r. oraz uzupełnił go działaniami przygotowawczymi w zakresie badań nad obronnością w 2017 r. Działania przygotowawcze potrwają do 2019 r.

Latem 2017 r. Komisja Europejska uruchomiła Europejski Fundusz Obrony w celu zwiększenia europejskich zdolności obronnych. Jako pierwszy krok Komisja zaproponowała rozporządzenie ustanawiające europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2020 r.

Jeżeli chodzi o europejską obronność, tylko rządy udzielają zamówień i robią to w oparciu o względy strategiczne, polityczne oraz zdolności obronne. Zaangażowanie UE w obronność będzie stanowiło dla państw członkowskich silniejszą zachętę do rozwoju oraz kupna europejskich produktów obronnych. Zaangażowanie UE będzie oznaczało również wsparcie dla starań koniecznych w celu ustrukturyzowania transeuropejskich łańcuchów wartości, które obecnie występują w przemyśle obronnym. W nieidealnej sytuacji, w jakiej znajdują się rynki obronne, odnośne ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej uniemożliwia tworzenie transeuropejskich łańcuchów wartości w sposób naturalny. Jednak w przypadku współpracy rządów w dziedzinie rozwoju zdolności obronnych również podmioty z łańcucha wartości współpracują przy rozwoju produktów obronnych.

Program nakierowany jest w szczególności na fazę rozwojową produktów obronnych – kluczowy moment w cyklu życia zdolności obronnych. Do czasu rozpoczęcia tej fazy określona zostaje większość cech przyszłych zdolności oraz większość kosztów związanych z własnością w dalszym cyklu życia. W przypadkach gdy programy zdolności opracowywane są na szczeblu międzynarodowym, to w tej fazie decyduje się o większości ustaleń dotyczących podziału kosztów i prac. Z tych względów skutecznym działaniem jest skoncentrowanie się na tej fazie i stworzenie wystarczających zachęt na rzecz zwiększania współpracy na szczeblu UE. Jest to działanie skuteczne również dlatego, że podejmowanie działań obronnych przez UE promuje rozszerzenie europejskiej grupy użytkowników europejskich produktów obronnych, co prowadzi do większych korzyści skali i zakresu w całym cyklu życia produktu obronnego.

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji. Podkreśla on, że wniosek powinien mieć istotny efekt strukturyzujący jeśli chodzi o tworzenie transeuropejskiej współpracy w dziedzinie obrony. Rozwój silniejszego, wydajniejszego i bardziej konkurencyjnego przemysłu obronnego – założenie Europejskiego programu rozwoju przemysłu obronnego – wzmocniłby technologiczną niezależność UE oraz jej autonomię strategiczną, a także, ogólnie, skonsolidowałby WPBiO, co jest celem nieustannie wspieranym przez Parlament Europejski.

Sprawozdawca zwraca uwagę na następujące kwestie:

•  wszystkie cele programu powinny zakładać swobodę działania oraz współpracę między państwami członkowskimi oraz z Unią, a także działania przeciw wymogom dotyczącym zdolności obronnych;

•  działania UE w ramach programu powinny mieć na celu włączanie podmiotów ze wszystkich państw członkowskich, w szczególności z UE13, w łańcuchy wartości w sektorze obronności; ponadto w łańcuchach wartości w sektorze obronności znaczącą rolę w wielu państwach członkowskich mogą odgrywać małe i średnie przedsiębiorstwa oraz pośredniczące przedsiębiorstwa produkcyjne; te ostatnie należy traktować w podobny sposób jak MŚP, jeżeli jest to zgodne z celami programu;

•  w stosownych przypadkach w kontekście działań wspieranych przez program należy uwzględnić wspólną deklarację UE-NATO, wspólne środki wykonawcze UE-NATO oraz potrzebę współpracy w ramach innych regionalnych i międzynarodowych inicjatyw na rzecz współpracy, przy jednoczesnym poszanowaniu interesów państw członkowskich i Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.

•  w całym programie należy zagwarantować odpowiednią rolę Europejskiej Agencji Obrony, z pełnym poszanowaniem rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 i rozporządzenia nr 182/2011;

•  powinno się wykluczyć finansowanie UE dla działań związanych z niektórymi produktami obronnymi (broń masowego rażenia i powiązane technologie stosowane w głowicach bojowych, zakazana broń i amunicja, jak również broń w pełni autonomiczna umożliwiająca przeprowadzanie ataków bez znaczącego udziału człowieka i kontroli z jego strony); powinno się wykluczyć finansowanie UE dla działań związanych z niektórymi produktami obronnymi (broń strzelecka i lekka), jeżeli broń ta jest rozwijana przede wszystkim w celu eksportu, tj. gdy żadne państwo członkowskie nie określiło wymogu dotyczącego działania, które należy przeprowadzić;

•  rzeczywistość pokazuje, że jakiekolwiek kryterium kwalifikowalności związane z udziałem własnościowym będzie trudne do zrealizowania w świetle złożonych mechanizmów istniejących w tym sektorze;

•  kryteria przyznawania środków powinny być aktualizowane z myślą o poprawie celów oraz kryteriów kwalifikowalności.

POPRAWKI

Komisja Spraw Zagranicznych zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Umocowanie 1 a (nowe)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	uwzględniając stałą współpracę strukturalną w sprawach bezpieczeństwa i obrony uzgodnioną przez 23 państwa członkowskie w dniu 13 listopada 2017 r. zgodnie z Traktatem o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 6 i art. 46 oraz protokołem nr 10,
Poprawka    2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1)  W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja zobowiązała się do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy zdolności obronnych w celu odpowiedzi na wyzwania związane z bezpieczeństwem, jak również dla wsparcia europejskiego przemysłu obronnego. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii wojskowych. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych.	(1)  W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja opisała wiele problemów strukturalnych występujących w europejskim sektorze obronności, które utrudniają efektywne wykorzystywanie zasobów krajowych, aby zapewniać zdolności obronne konieczne do zagwarantowania skutecznej wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO). Komisja zobowiązała się zatem do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy i nabywania zdolności obronnych w celu odpowiedzi na wyzwania związane z bezpieczeństwem, wsparcia konkurencyjnego i innowacyjnego charakteru europejskiego przemysłu obronnego oraz przyczynienia się do technologicznej i przemysłowej autonomii Unii. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii wojskowych. Fundusz powinien stanowić uzupełnienie budżetów krajowych przeznaczonych na cele obronne oraz zachęcić państwa członkowskie do zwiększenia inwestycji w obronę. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych. W celu uzupełnienia programów krajowych fundusz powinien umożliwić Unii wprowadzenie znacznego efektu dźwigni w odniesieniu do inwestycji krajowych, aby poprawić współpracę między państwami członkowskimi i między ich sektorami przemysłu. Osiągnięcie tych celów wymaga zatem wzmocnienia ram instytucjonalnych na szczeblu unijnym w zakresie współpracy państw członkowskich i przedsiębiorstw z sektora rozwoju przemysłu obronnego.
Poprawka    3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1a)  W celu stworzenia skutecznie funkcjonującego europejskiego rynku wyposażenia obronnego, jak również zapewnienia rzeczywistego oddziaływania niniejszego programu zasadnicze znaczenie ma spełnienie podstawowych regulacyjnych warunków wstępnych, szczególnie pełne wdrożenie dyrektywy 2009/81/WE w sprawie zamówień w dziedzinie obronności.
Poprawka    4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2)  Aby zwiększyć konkurencyjność i potencjał innowacyjny przemysłu obronnego Unii, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności przemysłu obronnego Unii, w tym przemysłu cyberobronnego, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności. Program powinien uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmuje wytwarzania produktów i technologii obronnych.	(2)  Aby zwiększyć konkurencyjność i potencjał innowacyjny przemysłu obronnego Unii oraz z myślą o zapewnieniu strategicznej i technologicznej autonomii Unii Europejskiej, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zdefiniowane i wdrożenie stopniowego określenia ram wspólnej polityki obronnej zgodnie z art. 2 ust. 4 TFUE oraz ma umożliwić rozwój nowoczesnych zdolności potrzebnych siłom zbrojnym państw członkowskich i zwiększyć ich bezpieczeństwo. Program ten powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności przemysłu obronnego Unii, w tym przemysłu cyberobronnego, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, włącznie z ośrodkami badawczymi, w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych, i doprowadzić do zwiększenia wydajności oraz ograniczenia marnotrawienia i wzajemnego nakładania się zasobów na rynku obronnym. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności. Program oraz jego ewentualna kontynuacja po 2020 r., niezależnie w jakiej formie, powinny uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmują wytwarzania produktów i technologii obronnych.
Poprawka    5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3)  W celu lepszego wykorzystania korzyści skali w przemyśle obronnym program powinien wspierać współpracę między przedsiębiorstwami w zakresie rozwoju technologii i produktów obronnych.	(3)  W celu lepszego wykorzystania korzyści skali w przemyśle obronnym program powinien wspierać współpracę między przedsiębiorstwami w zakresie rozwoju technologii i produktów obronnych w drodze promowania większej integracji rynku, poprawy opłacalności inwestycji oraz unikania powielania zdolności i wydatków. Według niektórych badań Unia mogłaby zaoszczędzić od 25 do 100 mld EUR rocznie dzięki wzmocnieniu współpracy w dziedzinie obronności.
Uzasadnienie
Jednym z głównych celów niniejszego rozporządzenia jest ograniczenie marnowania środków w wydatkach państw członkowskich na obronę.
Poprawka    6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5)  Program powinien być realizowany w pełnej zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/20126. Finansowanie może przyjąć w szczególności formę dotacji. W stosownych przypadkach można wykorzystywać instrumenty finansowe lub zamówienia publiczne.	(5)  Program powinien być realizowany w pełnej zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/20126. Finansowanie może przyjąć w szczególności formę dotacji oraz zamówień publicznych na przeprowadzanie badań. Instrumenty finansowe można by także wykorzystywać w przyszłości na podstawie doświadczeń zdobytych w podczas realizacji tego programu, zwłaszcza w ramach pionu w zakresie zdolności Europejskiego Funduszu Obrony po 2020 r. W kolejnych WRF Komisja powinna uruchomić zasoby finansowe na potrzeby następnego programu. Komisja powinna jak najszybciej rozpocząć prace przygotowawcze, ocenę i przygotowywanie stosownych wniosków.
_________________	_________________
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).	6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).
Uzasadnienie
Z zamówień publicznych należy korzystać jedynie w celu przeprowadzania badań.
Poprawka    7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7)  Biorąc pod uwagę specyfikę sektora, w praktyce żaden wspólny projekt między przedsiębiorstwami nie zostanie uruchomiony, dopóki państwa członkowskie nie zgodzą się na wsparcie takich projektów. Po ustaleniu wspólnych priorytetów w zakresie zdolności obronnych na szczeblu UE, a także uwzględniając w stosownych przypadkach wspólne inicjatywy na szczeblu regionalnym, państwa członkowskie identyfikują i konsolidują wymogi wojskowe oraz określają specyfikacje techniczne projektu. Mogą one również wyznaczyć kierownika projektu, który będzie odpowiadać za kierowanie pracami związanymi z opracowaniem wspólnego projektu.	(7)  Po ustaleniu wspólnych priorytetów w zakresie zdolności obronnych na szczeblu UE za pośrednictwem planu rozwoju zdolności, a także uwzględniając skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności, i w celu osiągnięcia unijnego poziomu ambicji uzgodnionego przez Radę w jej wnioskach z dnia 14 listopada 2016 r. i popartego przez Radę Europejską w dniu 15 grudnia 2016 r., państwa członkowskie identyfikują i konsolidują wymogi wojskowe oraz określają specyfikacje techniczne projektu. Mogą one również wyznaczyć kierownika projektu, który będzie odpowiadać za kierowanie pracami związanymi z opracowaniem wspólnego projektu.
Uzasadnienie
Program musi opierać się na istniejących procedurach identyfikacji wspólnych priorytetów w zakresie zdolności obronnych.
Poprawka    8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8)  Jeżeli działanie wspierane przez program jest zarządzane przez kierownika projektu wyznaczonego przez państwa członkowskie, przed dokonaniem płatności na rzecz beneficjenta Komisja powinna poinformować kierownika projektu o kwalifikujących się działaniach, tak aby mógł on zapewnić przestrzeganie ram czasowych przez beneficjentów.	(8)  Jeżeli działanie wspierane przez program jest zarządzane przez kierownika projektu wyznaczonego przez państwa członkowskie, przed dokonaniem płatności na rzecz beneficjenta Komisja powinna skonsultować się z kierownikiem projektu co do postępów kwalifikujących się działań, tak aby mógł on zapewnić przestrzeganie ram czasowych przez beneficjentów.
Poprawka    9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9)  Unijne wsparcie finansowe nie powinno mieć wpływu na eksport produktów, wyposażenia lub technologii oraz nie powinno wpływać na swobodę państw członkowskich co do ustalania polityki w zakresie wywozu produktów związanych z obronnością. Unijne wsparcie finansowe nie powinno mieć wpływu na politykę państw członkowskich w zakresie eksportu produktów związanych z obronnością.	(9)  Unijne wsparcie finansowe nie powinno mieć wpływu na eksport produktów, wyposażenia lub technologii oraz nie powinno wpływać na swobodę państw członkowskich co do ustalania polityki w zakresie wywozu produktów związanych z obronnością. Unijne wsparcie finansowe nie może mieć wpływu na politykę państw członkowskich w zakresie eksportu produktów związanych z obronnością, która to polityka jest objęta zakresem stosowania decyzji 2008/944/WPZiB.
Poprawka    10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10)  Ponieważ celem programu jest wspieranie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego poprzez ograniczenie ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów i technologii obronnych.	(10)  Ponieważ celem programu jest wspieranie stopniowego określenia ram wspólnej polityki obronnej i konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego poprzez ograniczenie ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów i technologii obronnych. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów obronnych i europejskich technologii obronnych.
Uzasadnienie
Chodzi o stopniowe określenie ram wspólnej polityki obronnej; wzmocnienie EDTIB za pomocą środków Europejskiego programu rozwoju przemysłu obronnego stanowi środek do osiągnięcia tego nadrzędnego celu.
Poprawka    11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11)  Mając na uwadze fakt, że program ma przede wszystkim na celu wzmocnienie współpracy między przedsiębiorstwami w państwach członkowskich, działanie powinno kwalifikować się do finansowania w ramach programu tylko wtedy, gdy jest ono podejmowane w ramach współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw z siedzibą w co najmniej dwóch różnych państwach członkowskich.	(11)  Mając na uwadze fakt, że program ma przede wszystkim na celu wzmocnienie współpracy między przedsiębiorstwami w państwach członkowskich, działanie powinno kwalifikować się do finansowania w ramach programu tylko wtedy, gdy jest ono podejmowane w ramach współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw z siedzibą w co najmniej trzech różnych państwach członkowskich.
Poprawka    12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12)  Współpraca transgraniczna w zakresie rozwoju produktów i technologii obronnych była często hamowana przez trudności w uzgodnieniu wspólnych specyfikacji technicznych. Brak lub niski poziom wspólnych specyfikacji technicznych doprowadził do złożoności, opóźnień i zwiększonych kosztów w fazie rozwojowej. Ustalenie wspólnych specyfikacji technicznych powinno być warunkiem korzystania ze wsparcia unijnego w ramach tego programu. Działania mające na celu wspieranie tworzenia wspólnej definicji specyfikacji technicznych również powinny kwalifikować się do wsparcia w ramach programu.	(12)  Współpraca transgraniczna w zakresie rozwoju produktów i technologii obronnych była często hamowana przez trudności w uzgodnieniu wspólnych specyfikacji technicznych sprzyjających interoperacyjności. Brak lub niski poziom wspólnych specyfikacji technicznych doprowadził do złożoności, opóźnień i zwiększonych kosztów w fazie rozwojowej. Ustalenie wspólnych specyfikacji technicznych powinno być warunkiem korzystania ze wsparcia unijnego w ramach tego programu. Działania mające na celu wspieranie tworzenia wspólnej definicji specyfikacji technicznych również powinny kwalifikować się do wsparcia w ramach programu.
Poprawka    13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13)  Ponieważ program ma na celu zwiększenie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego, do wsparcia powinny kwalifikować się wyłącznie podmioty mające siedzibę w Unii i znajdujące się pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub ich obywateli. Ponadto – w celu zapewnienia ochrony podstawowych interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa – infrastruktura, obiekty, aktywa i zasoby używane przez beneficjentów i podwykonawców w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium państw trzecich.	(13)  Ponieważ program ma na celu zwiększenie konkurencyjności, skuteczności współpracy i integracji unijnego przemysłu obronnego, jak również wspieranie strategicznej i technologicznej autonomii Unii, do wsparcia jako bezpośredni beneficjenci lub podwykonawcy powinny kwalifikować się wyłącznie podmioty mające siedzibę w Unii i znajdujące się pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub ich obywateli. Ponadto – w celu zapewnienia ochrony podstawowych interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa – infrastruktura, obiekty, aktywa i zasoby używane przez beneficjentów i podwykonawców w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium państw trzecich ani podlegać kontroli lub ograniczeniom ze strony państw trzecich, przedsiębiorstw lub podmiotów publicznych z państw trzecich. Zasoby materialne, niematerialne i ludzkie powinny być dostępne do swobodnego wykorzystywania i pozbawione ograniczeń wobec państw trzecich. Przedsiębiorstwo kontrolowane przez państwa trzecie lub podmioty z państw trzecich, lub podmioty zależne przedsiębiorstw z państw trzecich zlokalizowane w Unii powinno kwalifikować się do udziału w programie, jeżeli wsparcie Unii w pełni zgodne z interesami Unii i jej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa i obrony oraz jeżeli państwa członkowskie uczestniczące w programie poświadczą bezpieczeństwo tego przedsiębiorstwa.
Poprawka    14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14)  Działania kwalifikowalne realizowane w kontekście stałej współpracy strukturalnej w ramach instytucjonalnych Unii zapewniłyby ciągłość wzmocnionej współpracy między przedsiębiorstwami w różnych państwach członkowskich i w ten sposób bezpośrednio przyczyniałyby się do realizacji celów programu. Projekty takie powinny zatem kwalifikować się do zwiększonego finansowania.	(14)  Działania kwalifikowalne realizowane w kontekście stałej współpracy strukturalnej w ramach instytucjonalnych Unii, uzgodnionych i podpisanych przez ministrów spraw zagranicznych i obrony 23 państw członkowskich w dniu 13 listopada 2017 r., zapewniłyby ciągłość wzmocnionej współpracy między przedsiębiorstwami w różnych państwach członkowskich i w ten sposób bezpośrednio przyczyniałyby się do realizacji celów programu. Projekty takie powinny zatem kwalifikować się do zwiększonego finansowania.
Poprawka    15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16)  Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w unijnym przemyśle obronnym powinno odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. Inne procesy unijne takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W stosownych przypadkach uwzględnić można również regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy, takie jak w kontekście NATO, leżące w interesie Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.	(16)  Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w przemyśle obronnym w państwach członkowskich powinno odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa, jak zdefiniowano w kontekście wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO). Powinno to także umożliwić utrzymanie i rozwój kompetencji oraz wiedzy fachowej przemysłu obronnego w państwach członkowskich, a ponadto przyczynić się do wzmocnienia technologicznej i przemysłowej autonomii Unii. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. Inne procesy unijne, takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W ramach programu należy koordynować opracowane przez państwa członkowski krajowe plany wdrożenia PESCO obejmujące konkretne działania. W stosownych przypadkach należy również uwzględnić regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy w zakresie zdolności, takie jak w kontekście NATO, leżące w interesie Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony. Nie powinno to jednak prowadzić do powielania działań.
Poprawka    16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16a)  Państwa członkowskie pracują indywidualnie i wspólnie nad tworzeniem, produkcją i eksploatacją bezzałogowych statków powietrznych, pojazdów i statków. Eksploatacja tych systemów obejmuje dokonywanie ataków na cele wojskowe. Badania i rozwój związane z tworzeniem takich systemów, zarówno wojskowych, jak i cywilnych, były wspierane ze środków funduszy unijnych, a ponadto planuje się, że będą kontynuowane w przyszłości, w miarę możliwości również w ramach przedmiotowego programu. Żadne przepisy niniejszego rozporządzenia nie mogą utrudniać zgodnego z prawem wykorzystania stworzonych na jego podstawie technologii lub produktów.
Poprawka    17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób.	(18)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu, aby skonsolidować europejski popyt w zakresie obrony. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób.
Uzasadnienie
Należy uniknąć sytuacji, w której program byłby postrzegany jako środek wspierania unijnego eksportu broni (przez konkurencyjność).
Poprawka    18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19)  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 20 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, co jest często najbardziej kosztownym działaniem w fazie rozwojowej. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą całkowite koszty kwalifikowalne.	(19)  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 30 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania, co obejmuje część kosztów pośrednich działania w rozumieniu art. 126 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów systemów, co jest często najbardziej kosztownym działaniem w fazie rozwojowej. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą całkowite koszty kwalifikowalne.
Poprawka    19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20)  Ponieważ pomoc unijna ma na celu wzmacnianie konkurencyjności sektora i dotyczy jedynie szczególnej fazy rozwojowej, Komisja nie powinna mieć prawa własności lub prawa własności intelektualnej w stosunku do produktów lub technologii powstałych w wyniku finansowanych działań. Mający zastosowanie system ochrony praw własności intelektualnej zostanie określony umownie przez beneficjentów.	(20)  Ponieważ pomoc unijna ma na celu wzmacnianie konkurencyjności sektora i dotyczy jedynie szczególnej fazy rozwojowej, Unia nie powinna mieć prawa własności lub prawa własności intelektualnej w stosunku do produktów lub technologii powstałych w wyniku finansowanych działań. Mający zastosowanie system ochrony praw własności intelektualnej zostanie określony umownie przez beneficjentów. Wyniki działań finansowanych w ramach programu nie powinny podlegać żadnej kontroli ani ograniczeniom ze strony państwa trzeciego lub podmiotu z państwa trzeciego.
Poprawka    20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 21
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(21)  Komisja powinna ustanowić wieloletni program prac zgodnie z celami programu. Przy ustanawianiu programu prac Komisję powinien wspierać komitet państw członkowskich (zwany dalej „komitetem programu”). W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i umożliwiał taki transgraniczny udział MŚP oraz aby w związku z tym część całkowitego budżetu była przeznaczona na takie działania.	(21)  Komisja powinna ustanowić wieloletni program prac zgodnie z celami programu, w szczególności z celem konkurencyjności. Przy ustanawianiu programu prac Komisję powinien wspierać komitet państw członkowskich w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011 (zwany dalej „komitetem programu”). W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i podkreślał rolę małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), jak również spółek o średniej kapitalizacji, a także ich udział transgraniczny oraz aby w związku z tym przeznaczano na takie działania część całkowitego budżetu wynoszącą co najmniej 20 %.
Poprawka    21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 25
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(25)  Na zakończenie programu Komisja powinna sporządzić sprawozdanie z wykonania zawierające analizę finansową działań pod względem wyników finansowych oraz, tam gdzie to możliwe, wpływu. W sprawozdaniu tym powinien również zostać przeanalizowany transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.	(25)  Komisja powinna sporządzić śródokresowe sprawozdanie z postępów do końca pierwszego roku wdrażania programu oraz sprawozdanie z wykonania na zakończenie programu. W sprawozdaniach tych należy przeanalizować rozwój przemysłowej wiedzy fachowej i zdolności obronnych, jak również spójność z celami polityki zagranicznej Unii i jej państw członkowskich oraz działania finansowe pod względem wyników finansowych oraz, tam gdzie to możliwe, wpływu. Należy w nich też przeanalizować i promować transgraniczny udział MŚP i spółek o średniej kapitalizacji w projektach realizowanych w ramach programu, a także ich udział w globalnym łańcuchu wartości. Sprawozdania powinny też obejmować informacje na temat pochodzenia beneficjentów.
Poprawka    22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 25 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(25a)  Komisja i państwa członkowskie powinny zapewnić jak najszerszą promocję programu, aby zwiększyć jego efektywność i tym samym poprawić konkurencyjność przemysłu obronnego i zdolności obronnych państw członkowskich.
Poprawka    23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Program ma następujące cele:	W celu stopniowego określenia ram wspólnej polityki obronnej zgodnie z art. 2 ust. 4 TFUE, wzmocnienia współpracy między państwami członkowskimi oraz swobody działania państw członkowskich i Unii, jak również w celu dostosowania wymogów polityki zagranicznej i bezpieczeństwa do zdolności operacyjnych oraz zgodnie ze wspólnymi priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi przez państwa członkowskie w kontekście planu rozwoju zdolności w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), program ma następujące cele:
Poprawka    24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a)  wspieranie konkurencyjności i zdolności innowacyjnych unijnego przemysłu obronnego poprzez wspieranie działań w fazie rozwojowej;	a)  wspieranie konkurencyjności i zdolności innowacyjnych przemysłu obronnego w Unii oraz uzyskanie autonomii technologicznej i przemysłowej przez wspieranie działań prowadzonych na terytorium Unii w fazie rozwojowej technologii i produktów obronnych;
Poprawka    25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b)  wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, w tym między małymi i średnimi przedsiębiorstwami, i czerpanie z niej korzyści, w dziedzinie rozwoju technologii i produktów zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii;	b)  wspieranie transgranicznej współpracy między przedsiębiorstwami, w tym wspieranie udziału małych i średnich przedsiębiorstw, jak również spółek o średniej kapitalizacji i ośrodków badawczych, czerpanie korzyści z tej współpracy i jej wyrównywanie, w ramach łańcuchów wartości produktów lub technologii obronnych, a jednocześnie unikanie powielania kompetencji przemysłu oraz skutków wypierania krajowych inwestycji w dziedzinie obrony; w stosownych przypadkach i mając na uwadze, że należy unikać zbędnego powielania, należy też uwzględnić regionalne lub międzynarodowe inicjatywy na rzecz współpracy, np. w kontekście NATO, które służą interesom Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony;
Poprawka    26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c)  wspieranie lepszego wykorzystywania wyników badań w zakresie obronności oraz przyczynianie się do wypełnienia luki między badaniami a rozwojem.	c)  wspieranie lepszego wykorzystywania wyników badań w zakresie obronności, co przyczyni się do wypełnienia luki między badaniami a rozwojem dzięki zachęcaniu do wytwarzania produktów i technologii będących wynikiem badań, i tym samym wspieranie konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego na rynku wewnętrznym i globalnym, w tym w stosownych przypadkach przez konsolidację;
Poprawka    27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca)  promowanie interoperacyjności i sprawniejszej normalizacji, niezbędnych do realizacji projektów w ramach współpracy, oraz wspieranie wspólnej definicji specyfikacji technicznych.
Poprawka    28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3.  Pomoc finansowa Unii jest wykonywana przez Komisję, jak przewidziano w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012, bezpośrednio lub pośrednio, poprzez powierzenie zadań związanych z wykonywaniem budżetu podmiotom wymienionym w art. 58 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia.	3.  Pomoc finansowa Unii jest wykonywana przez Komisję zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.
Poprawka    29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Jeżeli państwa członkowskie wyznaczają kierownika projektu, Komisja dokonuje płatności na rzecz kwalifikujących się beneficjentów po poinformowaniu o tym kierownika projektu.	4.  Państwa członkowskie wyznaczają kierownika projektu, który monitoruje realizację umowy w ich imieniu i informuje Komisję, kiedy powinna dokonać płatności na rzecz kwalifikujących się beneficjentów. Kwalifikujący się beneficjenci konsorcjum wyznaczają własnego kierownika projektu, który współpracuje z kierownikiem projektu wyznaczonym przez państwa członkowskie.
Poprawka    30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Program zapewnia wsparcie dla podejmowanych przez beneficjentów działań w fazie rozwojowej, obejmującej nowe produkty i technologie oraz modernizację już istniejących produktów i technologii, w odniesieniu do:	1.  Program zapewnia wsparcie dla podejmowanych przez beneficjentów działań w fazie rozwojowej, obejmującej nowe produkty i technologie oraz modernizację już istniejących produktów i technologii, które zapewnią faktyczną wartość dodaną na terytorium Unii, a mianowicie:
Poprawka    31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera -a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-a)  badań, takich jak studia wykonalności, i innych środków towarzyszących;
Poprawka    32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a)  projektu produktu obronnego, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii, a także specyfikacji technicznych, na podstawie których dany projekt został opracowany;	a)  projektu produktu obronnego, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii, a także specyfikacji technicznych, na podstawie których dany projekt został opracowany, co może obejmować badania częściowe dotyczące zmniejszania ryzyka w środowisku przemysłowym lub reprezentatywnym;
Poprawka    33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera f
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
f)  badań, takich jak studium wykonalności, i innych środków towarzyszących.	f)  opracowywania technologii lub środków mających na celu zwiększenie wydajności w trakcie całego cyklu życia produktów i technologii obronnych.
Poprawka    34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Działania prowadzone są we współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej dwóch państwach członkowskich. Przedsiębiorstwa będące beneficjentami nie mogą być skutecznie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio, przez ten sam podmiot ani nie mogą kontrolować siebie nawzajem.	2.  Działania prowadzone są we współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej trzech państwach członkowskich, oraz pozostają otwarte na inne przedsiębiorstwa z siedzibą w innych państwach członkowskich.Żadne z tych trzech przedsiębiorstw będących beneficjentami nie może być skutecznie kontrolowane, bezpośrednio ani pośrednio, przez ten sam podmiot ani nie mogą kontrolować siebie nawzajem.
Poprawka    35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a.  Wyniki działań w ramach programu w żadnym przypadku nie mogą podlegać kontroli jakiegokolwiek państwa trzeciego ani podmiotu mającego siedzibę poza Unią.
Poprawka    36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Działanie odnoszące się do czynności zdefiniowanych w ust. 1 lit. b)–f) musi być oparte na wspólnych specyfikacjach technicznych.	4.  Działanie odnoszące się do czynności zdefiniowanych w:
	a)  ust. 1 lit. a) musi być oparte na wspólnym wymogu dotyczącym zdolności;
	b)  w ust. 1 lit. a) oraz lit. b)–e) musi być oparte na wspólnych specyfikacjach technicznych sprzyjających interoperacyjności.
Poprawka    37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 4 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4b.  Nie kwalifikują się działania w zakresie produktów związanych z bronią masowego rażenia i powiązanymi technologiami stosowanymi w głowicach bojowych ani działania w zakresie produktów związanych z zakazaną bronią i bronią niezgodną z międzynarodowym prawem humanitarnym, taką jak amunicja kasetowa i powiązane aspekty zgodnie z Konwencją o amunicji kasetowej, miny przeciwpiechotne i powiązane aspekty zgodnie z Konwencją o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, broń zapalająca, w tym fosfor biały, amunicja zawierająca uran zubożony, jak również w pełni autonomiczna broń umożliwiająca przeprowadzanie ataków bez znaczącej kontroli ze strony człowieka. Nie kwalifikują się działania w zakresie produktów związanych z bronią strzelecką i lekką, jeżeli broń ta jest rozwijana głównie w celu eksportu, tj. gdy żadne państwo członkowskie nie określiło wymogu dotyczącego działania, które należy przeprowadzić.
Poprawka    38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Beneficjentami są przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii, w których państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich są właścicielami ponad 50 % przedsiębiorstwa lub skutecznie je kontrolują w rozumieniu art. 6 ust. 3, bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub kilka przedsiębiorstw pośredniczących. Ponadto cała infrastruktura, wszystkie obiekty, aktywa i zasoby używane przez uczestników, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium poza państwami członkowskimi w całym okresie realizacji działania.	1.  Beneficjentami i ich podwykonawcami są przedsiębiorstwa publiczne lub prywatne mające siedzibę w Unii. Cała infrastruktura, obiekty, aktywa i zasoby używane przez beneficjentów, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium poza państwami członkowskimi w całym okresie realizacji działania lub produkcji. Wykorzystanie tej infrastruktury, tych obiektów, aktywów i zasobów nie powinno podlegać kontroli ani ograniczeniom ze strony państw trzecich lub podmiotów z państw trzecich. Przedsiębiorstwo dokonujące kontroli beneficjentów na najwyższym szczeblu powinno mieć centralę w Unii.
Poprawka    39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, pod warunkiem że nie będzie to sprzeczne z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony określonymi w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa zgodnie z tytułem V TUE oraz pod warunkiem że istnieją wystarczające zabezpieczenia w celu ochrony tych interesów, zastosowanie mają następujące zasady:
	a)  produkty, aktywa lub technologie znajdujące się poza Unią mogą być wykorzystywane przez beneficjentów, jeżeli nie istnieje równorzędna alternatywa unijna, pod warunkiem że nie narusza to interesów Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.
	b)  beneficjenci mogą współpracować z przedsiębiorstwami mającymi siedzibę poza terytorium Unii w zakresie działań finansowanych w ramach programu; przedsiębiorstwa te nie kwalifikują się do finansowania w ramach programu; beneficjenci uzyskują i utrzymują dostęp do wszystkich praw własności intelektualnej odnoszących się do działań przedsiębiorstw mających siedzibę poza terytorium Unii, niezbędnych do ochrony strategicznych interesów Unii i państw członkowskich, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, w programie prac oraz w aktach wykonawczych w ramach programu;
	c)  MŚP z siedzibą w państwie członkowskim EOG może występować jako podwykonawca, jeżeli ma to istotne znaczenie dla realizacji projektu, a tego samego towaru i/lub usługi nie można uzyskać od MŚP w państwie członkowskim.
Poprawka    40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1b.  Jeżeli podmiot w ramach łańcucha dostaw, niezależnie od poziomu podwykonawstwa, uczestniczy w części procesu o krytycznym znaczeniu lub w znacznej części działalności musi spełniać te same kryteria kwalifikowalności co beneficjenci i ich podwykonawcy.
Poprawka    41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1c.  Jeżeli nastąpi zmiana dotycząca skutecznej kontroli przedsiębiorstwa uczestniczącego w programie, dane przedsiębiorstwo niezwłocznie powiadamia o tym Komisję i właściwy organ w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę.
Poprawka    42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a.  Przedsiębiorstwa posiadające konta bankowe, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów zależnych lub w których posiadają udziały, w jurysdykcjach sklasyfikowanych przez OECD lub Unię jako raje podatkowe, nie kwalifikują się do finansowania.
Poprawka    43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b.  Państwa członkowskie, we współpracy z Europejską Agencją Obrony i Europejską Służbą Działań Zewnętrznych, zapewniają, aby informacje o programie były odpowiednio rozpowszechniane, zapewniając MŚP dostęp do informacji związanych z programem.
Poprawka    44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Każdy wnioskodawca składa pisemną deklarację potwierdzającą znajomość i przestrzeganie stosownych krajowych i unijnych przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących działań w dziedzinie obronności.	Każdy członek konsorcjum pragnący uczestniczyć w działaniu składa pisemną deklarację potwierdzającą znajomość i przestrzeganie stosownych krajowych i unijnych przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących działań w dziedzinie obronności, w tym wspólnego stanowiska Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określającego wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego, jak również wspólnotowego systemu kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania oraz odpowiednich przepisów krajowych dotyczących kontroli eksportu.
Poprawka    45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Jeżeli pomoc finansowa Unii jest udzielana w formie dotacji, członkowie konsorcjum pragnący uczestniczyć w działaniu wyznaczają spośród siebie jednego koordynatora, który jest wskazywany w umowie o udzielenie dotacji. Koordynator pełni funkcję głównego punktu kontaktowego dla członków konsorcjum, reprezentuje konsorcjum w kontaktach z Komisją lub stosownym organem finansującym, chyba że przewidziano inaczej w umowie o udzielenie dotacji lub w przypadku gdy nie wywiązuje się on ze swoich obowiązków przewidzianych w umowie o udzielenie dotacji.	1.  Jeżeli pomoc finansowa Unii jest udzielana w formie dotacji, członkowie konsorcjum pragnący uczestniczyć w działaniu wyznaczają spośród siebie jednego koordynatora, który jest wskazywany w umowie o udzielenie dotacji. Koordynator pełni funkcję głównego punktu kontaktowego dla członków konsorcjum, reprezentuje konsorcjum w kontaktach z Komisją lub stosownym organem finansującym, chyba że przewidziano inaczej w umowie o udzielenie dotacji lub w przypadku gdy nie wywiązuje się on ze swoich obowiązków przewidzianych w umowie o udzielenie dotacji. Koordynator regularnie składa instytucjom unijnym sprawozdania dotyczące statusu finansowanych działań.
Poprawka    46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Członkowie konsorcjum uczestniczący w działaniu zawierają umowę wewnętrzną określającą ich prawa i obowiązki w odniesieniu do realizacji działania (zgodnie z umową o udzielenie dotacji), z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków przewidzianych w programie prac lub zaproszeniu do składania wniosków.	2.  Członkowie konsorcjum uczestniczący w działaniu zawierają umowę wewnętrzną określającą ich prawa i obowiązki w odniesieniu do realizacji działania, w tym w kwestiach praw własności intelektualnej związanych z nowymi produktami (zgodnie z umową o udzielenie dotacji), z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków przewidzianych w programie prac lub zaproszeniu do składania wniosków.
Poprawka    47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 10	Artykuł 10
Kryteria przyznawania środków	Kryteria przyznawania środków
Działania proponowane do finansowania w ramach programu są oceniane na podstawie następujących kryteriów stosowanych łącznie:	Działania proponowane do finansowania w ramach programu są oceniane w przejrzysty sposób w oparciu o obiektywne i wymierne parametry, z uwzględnieniem ogólnego celu programu, a w szczególności z myślą o wspieraniu współpracy transgranicznej między przedsiębiorstwami, czerpaniu z niej korzyści i jej wyrównywaniu, na podstawie następujących kryteriów:
	-a)  wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony przez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii w kontekście planu rozwoju zdolności lub skoordynowanego rocznego przeglądu w zakresie obronności oraz w stosownych przypadkach w kontekście regionalnych i międzynarodowych umów o współpracy; oraz
a)  doskonałość;	a)  wkład w doskonałość, wydajność i konkurencję przemysłu przez wykazanie, że proponowane prace przynoszą wymierne usprawnienia i znaczące korzyści w stosunku do istniejących produktów lub technologii, lub jeżeli projekt ma na celu rozwój krytycznej lub przełomowej technologii; oraz
	aa)  zasadność, zwłaszcza w drodze wykazania przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostaną pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich i prywatne źródła finansowania; oraz
b)  wkład w innowacyjność i rozwój technologiczny przemysłu obronnego, a równocześnie wspieranie autonomii przemysłu Unii w dziedzinie technologii obronnych; oraz	b)  wkład w innowacje, w szczególności przez wykazanie, że proponowane działania obejmują przełomowe lub nowe koncepcje i podejścia, nowe obiecujące przyszłe udoskonalenia technologiczne lub stosują technologie lub koncepcje, które nie były wcześniej stosowane w sektorze obrony, a co za tym idzie wkład w rozwój technologiczny przemysłu obronnego oraz we wspieranie autonomii przemysłu Unii w odniesieniu do wymogów dotyczących zdolności w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO);
	ba)  wkład w ujednolicenie specyfikacji technicznych;
	bb)  część całkowitego budżetu przeznaczona na działanie wyznaczone w sposób umożliwiający uczestnictwo MŚP mających siedzibę w Unii i zapewniających wartość dodaną jako członkowie konsorcjum lub podwykonawcy, a w szczególności MŚP niemających siedziby w państwach członkowskich, w których mają siedzibę przedsiębiorstwa uczestniczące w konsorcjum;
	bc)  wkład w zwiększenie wydajności i zmniejszenie kosztów europejskiego przemysłu obronnego przez ograniczenie powielania i nakładania się działań;
	bd)  ściślejsza lub nowo podjęta współpraca transgraniczna;
c)  wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii; oraz
d)  zasadność, zwłaszcza poprzez wykazanie przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostają pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich; oraz
e)  w przypadku działań opisanych w art. 6 ust. 1 lit. b)–e), wkład w konkurencyjność europejskiego przemysłu obronnego poprzez wykazanie przez beneficjentów, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w skoordynowany sposób, w tym w stosownych przypadkach przez zamówienie wspólne.	e)  w przypadku działań opisanych w art. 6 ust. 1 lit. b)–e), wkład w bardziej wydajny i zintegrowany europejski przemysł obronny przez wykazanie przez beneficjentów, że państwa członkowskie zadeklarowały, iż będą prowadzić wspólną produkcję i dokonywać wspólnych zamówień produktu końcowego lub technologii końcowej w skoordynowany sposób lub zamierzają wspólnie wykorzystywać, posiadać lub utrzymywać produkt końcowy lub technologię końcową w skoordynowany sposób.
(lit. c) i d) w tekście Komisji stały się odpowiednio lit. -a) i aa) w poprawce Parlamentu; lit. -a) i aa) również zmieniono)
Poprawka    48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie może przekroczyć 20 % całkowitego kosztu działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów. We wszystkich innych przypadkach pomoc może pokrywać maksymalnie całkowity koszt działania.	1.  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie może przekroczyć 30 % kwalifikowalnego kosztu działania, jeżeli odnosi się ono do działań związanych z tworzeniem prototypów, jak określono w art. 6 ust. 1 lit. b). We wszystkich innych przypadkach pomoc może pokrywać maksymalnie całkowity koszt działania.
Poprawka    49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W działaniach realizowanych przez beneficjenta, o którym mowa w art. 7 ust. 2, można korzystać ze stopy finansowania powiększonej o dodatkowe 10 punktów procentowych.	2.  W działaniach realizowanych przez beneficjenta w kontekście stałej współpracy strukturalnej zgodnie z art. 7 ust. 2 można korzystać ze stopy finansowania powiększonej o dodatkowe 10 punktów procentowych.
Poprawka    50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a.  Jeżeli konsorcjum realizuje działanie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 i zobowiązało się do przydzielenia co najmniej 5 % kosztów kwalifikowalnych działania na rzecz MŚP i spółek o średniej kapitalizacji mających siedzibę w UE, konsorcjum to może skorzystać ze stopy finansowania podwyższonej o liczbę punktów procentowych odpowiadającą odsetkowi kosztów przydzielonego im działania, jednak nie wyższą niż 10 punktów procentowych. Ten dodatkowy odsetek finansowania może zostać powiększony o odsetek odpowiadający dwukrotnym kosztom działania powierzonego MŚP mającym siedzibę w państwach członkowskich innych niż te, w których mają siedzibę przedsiębiorstwa uczestniczące w konsorcjum i niebędące MŚP.
Poprawka    51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komisja nie jest właścicielem produktów ani technologii powstałych w wyniku działania ani też nie może mieć roszczeń w zakresie własności intelektualnej w odniesieniu do działania.	Unia nie jest właścicielem produktów ani technologii powstałych w wyniku działania ani też nie może mieć roszczeń w zakresie własności intelektualnej w odniesieniu do działania.
Poprawka    52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu.	2.  W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu, rodzaj finansowania i przydzielony budżet, w tym maksymalne stopy finansowania, zobowiązanie państw członkowskich dotyczące finansowania realizacji projektów oraz żądane kategorie działań kwalifikowalnych określonych w art. 6 ust. 1, włącznie w razie potrzeby z metodyką oceny obejmującą wagi i progi minimalne w odniesieniu do spełnienia kryteriów przyznawania środków.
Poprawka    53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3.  W programie prac zapewnia się przeznaczenie wiarygodnej części całkowitego budżetu na działania umożliwiające transgraniczne uczestnictwo MŚP.	3.  W programie prac, którego celem jest promowanie współpracy europejskiej, zapewnia się przeznaczenie odpowiedniej części całkowitego budżetu wynoszącej co najmniej 20 % na konkretne działania umożliwiające transgraniczne uczestnictwo MŚP i/lub spółek o średniej kapitalizacji; w programie prac należy ustanowić szczególną kategorię projektów przeznaczoną dla MŚP i/lub spółek o średniej kapitalizacji.
Poprawka    54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Wnioski składane w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków ocenia Komisja z pomocą niezależnych ekspertów, na podstawie kryteriów przyznawania środków określonych w art. 10.	2.  Wnioski składane w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków ocenia Komisja z pomocą niezależnych ekspertów zatwierdzonych na żądanie przez państwa członkowskie, na podstawie kryteriów kwalifikowalności i przyznawania środków określonych w art. 6, 7, 8, 9 i 10. Ścisła współpraca między rządami (jako jedynymi klientami), sektorami przemysłu (jako głównymi dostawcami) i organizacjami działającymi w dziedzinie badań i technologii ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia programu.
Poprawka    55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Europejska Agencja Obrony jest zapraszana w charakterze obserwatora.	1.  Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011 i składa się z przedstawicieli państw członkowskich, a przewodniczy mu przedstawiciel Komisji. Europejska Agencja Obrony jest zapraszana do udziału w pracach komitetu w charakterze obserwatora. Europejska Służba Działań Zewnętrznych również wspiera prace komitetu za pośrednictwem odpowiednich struktur.
Uzasadnienie
Poprawka wyjaśniająca, że EDA powinna mieć miejsce i prawo zabierania głosu w komitecie, ale nie może uczestniczyć w głosowaniach. To samo dotyczy ESDZ. Odzwierciedla to organizację Rady Sterującej EDA, w której Komisja i Agencja wymieniają się rolami.
Poprawka    56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.	2.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Uzasadnienie
Obrona jest kształtowana przez państwa członkowskie, w związku z czym Komisja powinna podejmować działania, tylko jeżeli komitet programu wyda pozytywną opinię.
Poprawka    57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja sporządza sprawozdanie z oceny ex post i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu – przygotowanym na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2. Analizuje się także transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.	2.  W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja oraz Wysoki Przedstawiciel Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa / Wiceprzewodniczący Komisji sporządza sprawozdanie z oceny ex post i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu – przygotowanym na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2. Analizuje się także udział transgraniczny, w tym udział spółek o średniej kapitalizacji, w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział tych spółek w łańcuchach wartości technologii lub produktów obronnych. Ponadto w sprawozdaniu ujmowane są informacje na temat pochodzenia beneficjentów oraz, w miarę możliwości, podziału powstałych praw własności intelektualnej.
Poprawka    58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a.  Przed końcem pierwszego roku realizacji programu Komisja przedstawi śródokresowe sprawozdanie z postępów, które będzie zawierać ocenę zarządzania programem, wskaźniki wykonania, wyniki w zakresie wyboru projektów, w tym zaangażowania MŚP i spółek o średniej kapitalizacji oraz stopnia ich udziału transgranicznego, a także na temat środków finansowych przyznanych na podstawie art. 190 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/12, jak określono w art. 14 ust. 1.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł	Ustanowienie europejskiego programu rozwoju przemysłu obronnego mającego na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE
Odsyłacze	COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 15.6.2017
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 15.6.2017
Zaangażowane komisje - data ogłoszenia na posiedzeniu	5.10.2017
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania	Ioan Mircea Paşcu 25.9.2017
Rozpatrzenie w komisji	11.10.2017	22.11.2017	14.12.2017
Data przyjęcia	23.1.2018
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	40 15 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Francisco Assis, Petras Auštrevičius, Brando Benifei, Goffredo Maria Bettini, Victor Boştinaru, James Carver, Fabio Massimo Castaldo, Javier Couso Permuy, Andi Cristea, Arnaud Danjean, Georgios Epitideios, Knut Fleckenstein, Eugen Freund, Michael Gahler, Sandra Kalniete, Tunne Kelam, Janusz Korwin-Mikke, Andrey Kovatchev, Eduard Kukan, Ilhan Kyuchyuk, Sabine Lösing, Andrejs Mamikins, Alex Mayer, David McAllister, Tamás Meszerics, Javier Nart, Pier Antonio Panzeri, Ioan Mircea Paşcu, Alojz Peterle, Kati Piri, Jozo Radoš, Michel Reimon, Sofia Sakorafa, Alyn Smith, Jaromír Štětina, Dubravka Šuica, László Tőkés, Miguel Urbán Crespo, Ivo Vajgl
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Jakop Dalunde, Elisabetta Gardini, Ana Gomes, Andrzej Grzyb, Jo Leinen, Antonio López-Istúriz White, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Bodil Valero, Janusz Zemke
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Pascal Durand, Jonás Fernández, Bogdan Brunon Wenta, Tiemo Wölken, Bogdan Andrzej Zdrojewski

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

40	+
ALDE	Petras Auštrevičius, Ilhan Kyuchyuk, Javier Nart, Jozo Radoš, Ivo Vajgl
EFDD	Fabio Massimo Castaldo
PPE	Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Arnaud Danjean, Michael Gahler, Elisabetta Gardini, Andrzej Grzyb, Sandra Kalniete, Tunne Kelam, Andrey Kovatchev, Eduard Kukan, Antonio López-Istúriz White, David McAllister, Alojz Peterle, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Jaromír Štětina, Dubravka Šuica, László Tőkés, Bogdan Brunon Wenta, Bogdan Andrzej Zdrojewski
S&D	Francisco Assis, Brando Benifei, Goffredo Maria Bettini, Victor Boştinaru, Andi Cristea, Jonás Fernández, Knut Fleckenstein, Ana Gomes, Jo Leinen, Andrejs Mamikins, Alex Mayer, Pier Antonio Panzeri, Ioan Mircea Paşcu, Kati Piri, Janusz Zemke

15	-
EFDD	James Carver
GUE/NGL	Javier Couso Permuy, Sabine Lösing, Sofia Sakorafa, Miguel Urbán Crespo
NI	Georgios Epitideios, Janusz Korwin-Mikke
S&D	Eugen Freund, Tiemo Wölken
VERTS/ALE	Jakop Dalunde, Pascal Durand, Tamás Meszerics, Michel Reimon, Alyn Smith, Bodil Valero

0	0

Objaśnienie używanych znaków

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Budżetowej (25.1.2018)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE
(COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej (*): Esteban González Pons

(*) Zaangażowana komisja – art. 54 Regulaminu

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Europejczycy stoją teraz przed prawdziwym wyzwaniem związanym z utrzymaniem bezpieczeństwa naszych granic zagrożonego z powodu rosnącego braku stabilności i nasilających się konfliktów, nie tylko w naszym sąsiedztwie, lecz na całym świecie. Pilnowanie bezpieczeństwa granic powinno być częścią długoterminowej strategii, która spowoduje, że UE będzie przygotowana na wyzwania przyszłości oraz do ochrony swoich obywateli. Jak pokazały ostatnie wydarzenia, nie możemy pozostawić części tego kluczowego i strategicznego zadania naszym odwiecznym sojusznikom.

Przewaga technologiczna jest kluczem do bycia ważnym podmiotem globalnym, jednak nie powinniśmy do niej dążyć kosztem polityki społecznej, a zatem musimy wspierać współpracę na rzecz zmaksymalizowania wydajności i jakości inwestycji państw członkowskich w obronę.

Jak zauważa Komisja Europejska, w UE mamy 178 różnych systemów uzbrojenia, w porównaniu z 30 systemami w USA. W Europie jest więcej producentów helikopterów niż rządów, które mogą je kupić. Ponadto, pomimo że UE wydaje na obronę o połowę więcej niż USA, nie jesteśmy nawet w połowie tak skuteczni. Konsekwencje tego braku współpracy są tragiczne. Szacuje się, że kosztuje nas to rocznie między 25 mld a 100 mld EUR.

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje europejski program rozwoju przemysłu obronnego jako pierwszy krok w kierunku zwiększenia konkurencyjności i zdolności innowacyjnych unijnego przemysłu obronnego, a także w kierunku ograniczania powielania się wydatków i braku korzyści skali. Ponadto sprawozdawca uważa, co pokrywa się z żądaniami Parlamentu Europejskiego, że na ten program należy przeznaczyć nowe środki, bez szkody dla istniejących programów i priorytetów Unii.

Powinniśmy również pamiętać, że badania i rozwój w dziedzinie obronności mogą także przynieść korzyści społeczeństwu – początkowo internet, GPS, a nawet okulary słoneczne były wynalazkami przeznaczonymi na potrzeby wojska.

POPRAWKI

Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1)  W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja zobowiązała się do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy zdolności obronnych w celu odpowiedzi na wyzwania związane z bezpieczeństwem, jak również dla wsparcia europejskiego przemysłu obronnego. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii wojskowych. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych.	(1)  W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja zobowiązała się do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy i pozyskania odpowiednich i dostatecznych zdolności obronnych, które umożliwią jej odpowiedź na wyzwania związane z bezpieczeństwem, wsparcie konkurencyjnego, przejrzystego, skutecznego i innowacyjnego europejskiego przemysłu obronnego – przez zapewnienie zrównoważonego łańcucha dostaw – oraz przyczynienie się do autonomii strategicznej i niezależności technologiczno-przemysłowej Unii. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony wzmacniającego synergię i skuteczność budżetową w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii wojskowych. Fundusz powinien uzupełniać przeznaczone na ten cel budżety krajowe oraz powinien stanowić zachętę dla państw członkowskich do zwiększenia inwestycji w dziedzinie obronności oraz we wspólne strategie obronne Unii. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych.
Poprawka    2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2)  Aby zwiększyć konkurencyjność i potencjał innowacyjny przemysłu obronnego Unii, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności przemysłu obronnego Unii, w tym przemysłu cyberobronnego, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności. Program powinien uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmuje wytwarzania produktów i technologii obronnych.	(2)  Aby zwiększyć konkurencyjność i potencjał innowacyjny przemysłu obronnego Unii, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności przemysłu obronnego Unii, a także zwiększenie niezależności Unii w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa, w tym cyberobrony, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności. Program powinien uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmuje wytwarzania produktów i technologii obronnych.
Poprawka    3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a)  Aby sfinansować program z budżetu ogólnego Unii, na ten cel powinno się przeznaczyć 500 mln EUR w cenach bieżących. Biorąc pod uwagę, że program jest nową inicjatywą, nieprzewidzianą w momencie opracowywania wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2014–20201a, oraz by uniknąć wszelkich negatywnych skutków dla finansowania obecnych wieloletnich programów, kwota ta powinna pochodzić wyłącznie z nieprzydzielonych marginesów w ramach pułapów wieloletnich ram finansowych i/lub powinno się ją uzyskać dzięki uruchomieniu odpowiednich specjalnych instrumentów WRF. Ostateczna kwota powinna zostać zatwierdzona przez Parlament Europejski i Radę w drodze rocznej procedury budżetowej.
	______________________
	1a  Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).
Poprawka    4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5)  Program powinien być realizowany w pełnej zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/20126. Finansowanie może przyjąć w szczególności formę dotacji. W stosownych przypadkach można wykorzystywać instrumenty finansowe lub zamówienia publiczne.	(5)  Program powinien być realizowany w pełnej zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/20126. Finansowanie może przyjąć w szczególności formę dotacji. W stosownych przypadkach można wykorzystywać instrumenty finansowe lub zamówienia publiczne. Komisja powinna przeanalizować możliwość dalszego wykorzystania potencjału alternatywnych w stosunku do dotacji form finansowania (instrumenty finansowe i zamówienia publiczne), tak aby mogły one stać się istotniejszym źródłem finansowania tego programu w ramach kolejnych wieloletnich ram finansowych.
_________________	_________________
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).	6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).
Poprawka    5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10)  Ponieważ celem programu jest wspieranie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego poprzez ograniczenie ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów i technologii obronnych.	(10)  Ponieważ celem programu jest wspieranie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego poprzez ograniczenie ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, ochrona własności intelektualnej, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów i technologii obronnych, opracowanych w UE przez państwa członkowskie.
Poprawka    6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15)  Jeżeli konsorcjum przedsiębiorstw pragnie uczestniczyć w jednym z kwalifikujących się działań w ramach programu, a pomoc finansowa Unii ma formę dotacji, konsorcjum takie powinno wyznaczyć jednego ze swoich członków na koordynatora, który będzie stanowić główny punkt kontaktowy z Komisją.	(15)  Jeżeli konsorcjum przedsiębiorstw pragnie uczestniczyć w jednym z kwalifikujących się działań w ramach programu, a pomoc finansowa Unii ma mieć formę dotacji, instrumentu finansowego lub zamówienia publicznego, konsorcjum takie powinno wyznaczyć jednego ze swoich członków na koordynatora, który będzie stanowić główny punkt kontaktowy z Komisją.
Poprawka    7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16)  Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w unijnym przemyśle obronnym powinno odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. Inne procesy unijne takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W stosownych przypadkach uwzględnić można również regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy, takie jak w kontekście NATO, leżące w interesie Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.	(16)  Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w unijnym przemyśle obronnym powinno umożliwić utrzymanie i rozwój kompetencji i wiedzy fachowej unijnego przemysłu obronnego oraz przyczynić się do wzmocnienia jego autonomii technologiczno-przemysłowej. Promowanie to powinno również odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. Inne procesy unijne takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W stosownych przypadkach uwzględnić można również regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy, takie jak w kontekście NATO, leżące w interesie Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.
Poprawka    8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób.	(18)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu, również jeżeli chodzi o technologie podwójnego zastosowania. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób.
Poprawka    9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19)  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 20 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, co jest często najbardziej kosztownym działaniem w fazie rozwojowej. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą całkowite koszty kwalifikowalne.	(19)  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 20 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działań związanych z tworzeniem prototypów. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą całkowite koszty kwalifikowalne.
Poprawka    10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20)  Ponieważ pomoc unijna ma na celu wzmacnianie konkurencyjności sektora i dotyczy jedynie szczególnej fazy rozwojowej, Komisja nie powinna mieć prawa własności lub prawa własności intelektualnej w stosunku do produktów lub technologii powstałych w wyniku finansowanych działań. Mający zastosowanie system ochrony praw własności intelektualnej zostanie określony umownie przez beneficjentów.	(20)  Ponieważ pomoc unijna ma na celu wzmacnianie konkurencyjności sektora i dotyczy jedynie szczególnej fazy rozwojowej, Komisja nie powinna mieć prawa własności lub prawa własności intelektualnej w stosunku do produktów lub technologii powstałych w wyniku finansowanych działań. Mający zastosowanie system ochrony praw własności intelektualnej zostanie określony umownie przez beneficjentów zgodnie z ustawodawstwem krajowym.
Poprawka    11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 21
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(21)  Komisja powinna ustanowić wieloletni program prac zgodnie z celami programu. Przy ustanawianiu programu prac Komisję powinien wspierać komitet państw członkowskich (zwany dalej „komitetem programu”). W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i umożliwiał taki transgraniczny udział MŚP oraz aby w związku z tym część całkowitego budżetu była przeznaczona na takie działania.	(21)  Komisja powinna ustanowić wieloletni program prac zgodnie z celami programu. Przy ustanawianiu programu prac Komisję powinien wspierać komitet państw członkowskich (zwany dalej „komitetem programu”). W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i umożliwiał taki transgraniczny udział MŚP oraz aby w związku z tym ustalić część wynoszącą co najmniej 20 % całkowitego budżetu, która zostanie przeznaczona na takie działania.
Poprawka    12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 22 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(22a)  Parlament Europejski powinien uzyskać status obserwatora w komitecie państw członkowskich.
Poprawka    13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 25
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(25)  Na zakończenie programu Komisja powinna sporządzić sprawozdanie z wykonania zawierające analizę finansową działań pod względem wyników finansowych oraz, tam gdzie to możliwe, wpływu. W sprawozdaniu tym powinien również zostać przeanalizowany transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.	(25)  Na zakończenie programu Komisja powinna sporządzić sprawozdanie z wykonania zawierające analizę finansową działań pod względem wyników finansowych oraz, tam gdzie to możliwe, wpływu. W sprawozdaniu tym powinien również zostać przeanalizowany transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości. Ponadto Komisja powinna przygotować śródokresowe sprawozdanie z wykonania, którego wnioski powinny być udostępnione współprawodawcom w stosownym czasie przed ostatecznym przyjęciem aktu ustawodawczego przewidującego kontynuację programu rozwoju przemysłu w dziedzinie obronności, który zostanie wdrożony w ramach następnych WRF.
Poprawka    14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a)  wspieranie konkurencyjności i zdolności innowacyjnych unijnego przemysłu obronnego poprzez wspieranie działań w fazie rozwojowej;	a)  wspieranie autonomii technologicznej i przemysłowej Unii, a także konkurencyjności i zdolności innowacyjnych jej przemysłu obronnego poprzez wspieranie działań w fazie rozwojowej;
Poprawka    15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b)  wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, w tym między małymi i średnimi przedsiębiorstwami, i czerpanie z niej korzyści, w dziedzinie rozwoju technologii i produktów zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii;	b)  wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, w tym między MŚP i przedsiębiorstwami o średniej kapitalizacji, i czerpanie z niej korzyści, w dziedzinie rozwoju technologii i produktów zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie, przez promowanie kompatybilności, interoperacyjności i normalizacji, a zwłaszcza przez określanie związanych z tym wspólnych parametrów technicznych;
Poprawka    16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Kwota przeznaczona na realizację programu w latach 2019–2020 wynosi 500 milionów EUR w cenach bieżących.	Kwota przeznaczona na realizację programu w latach 2019–2020 wynosi 500 milionów EUR w cenach bieżących i pochodzi wyłącznie z nieprzydzielonych nadwyżek w ramach pułapów wieloletnich ram finansowych (WFR) na lata 2014–2020 i/lub dzięki uruchomieniu odpowiednich specjalnych instrumentów WRF.
Poprawka    17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Beneficjentami są przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii, w których państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich są właścicielami ponad 50 % przedsiębiorstwa lub skutecznie je kontrolują w rozumieniu art. 6 ust. 3, bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub kilka przedsiębiorstw pośredniczących. Ponadto cała infrastruktura, wszystkie obiekty, aktywa i zasoby używane przez uczestników, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium poza państwami członkowskimi w całym okresie realizacji działania.	1.  Beneficjentami i podwykonawcami beneficjentów są przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii, w których państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich są właścicielami ponad 50 % przedsiębiorstwa lub skutecznie je kontrolują w rozumieniu art. 6 ust. 3, bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub kilka przedsiębiorstw pośredniczących. Ponadto cała infrastruktura, wszystkie obiekty, aktywa i zasoby używane przez uczestników, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, w działaniach finansowanych w ramach programu są zlokalizowane na terytorium Unii w całym okresie realizacji działania. Korzystanie z takiej infrastruktury, obiektów, aktywów i zasobów nie podlega żadnej kontroli ani ograniczeniom ze strony państwa trzeciego lub podmiotu spoza UE.
Poprawka    18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Jeżeli pomoc finansowa Unii jest udzielana w formie dotacji, członkowie konsorcjum pragnący uczestniczyć w działaniu wyznaczają spośród siebie jednego koordynatora, który jest wskazywany w umowie o udzielenie dotacji. Koordynator pełni funkcję głównego punktu kontaktowego dla członków konsorcjum, reprezentuje konsorcjum w kontaktach z Komisją lub stosownym organem finansującym, chyba że przewidziano inaczej w umowie o udzielenie dotacji lub w przypadku gdy nie wywiązuje się on ze swoich obowiązków przewidzianych w umowie o udzielenie dotacji.	1.  Jeżeli pomoc finansowa Unii jest udzielana w formie dotacji, członkowie konsorcjum pragnący uczestniczyć w działaniu wyznaczają spośród siebie jednego koordynatora, który jest wskazywany w umowie o udzielenie dotacji. Koordynator pełni funkcję głównego punktu kontaktowego dla członków konsorcjum, reprezentuje konsorcjum w kontaktach z Komisją lub stosownym organem finansującym, chyba że przewidziano inaczej w umowie o udzielenie dotacji lub w przypadku gdy nie wywiązuje się on ze swoich obowiązków przewidzianych w umowie o udzielenie dotacji. Pomoc finansowa Unii może również przybrać formę instrumentu finansowego lub zamówienia publicznego.
Poprawka    19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Działania proponowane do finansowania w ramach programu są oceniane na podstawie następujących kryteriów stosowanych łącznie:	Działania proponowane do finansowania w ramach programu są oceniane w świetle celów określonych w art. 2 oraz na podstawie następujących kryteriów stosowanych łącznie:
Poprawka    20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a)  doskonałość;	a)  doskonałość technologiczna i przemysłowa;
Poprawka    21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera b a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ba)  liczba państw członkowskich zaangażowanych w projekt; oraz
Poprawka    22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c)  wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii; oraz	c)  wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w obrębie Unii w ramach planu rozwoju zdolności lub skoordynowanego rocznego przeglądu w zakresie obronności; oraz
Poprawka    23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d)  zasadność, zwłaszcza poprzez wykazanie przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostają pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich; oraz	d)  zasadność, zwłaszcza poprzez wykazanie przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostają pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich lub podwójne zastosowanie opracowanych technologii; oraz
Poprawka    24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu.	2.  W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu oraz przewiduje co najmniej jedną kategorię projektów skierowanych specjalnie do MŚP;
Poprawka    25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3.  W programie prac zapewnia się przeznaczenie wiarygodnej części całkowitego budżetu na działania umożliwiające transgraniczne uczestnictwo MŚP.	3.  W programie prac zapewnia się przeznaczenie co najmniej 20 % całkowitego budżetu na działania umożliwiające współpracę między MŚP z różnych państw członkowskich.
Poprawka    26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Wnioski składane w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków ocenia Komisja z pomocą niezależnych ekspertów, na podstawie kryteriów przyznawania środków określonych w art. 10.	2.  Wnioski składane w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków ocenia Komisja z pomocą niezależnych ekspertów krajowych z UE, na podstawie kryteriów przyznawania środków określonych w art. 10.
Poprawka    27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Europejska Agencja Obrony jest zapraszana w charakterze obserwatora.	1.  Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Europejska Agencja Obrony i Parlament Europejski są zapraszane w charakterze obserwatorów.
Poprawka    28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Komisja regularnie monitoruje realizację programu oraz sporządza coroczne sprawozdanie z postępów zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. e) rozporządzenia 966/2012. W tym celu Komisja wprowadza niezbędne mechanizmy monitorowania.	1.  Komisja regularnie monitoruje i ocenia realizację programu oraz sporządza coroczne sprawozdanie z postępów zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. e) rozporządzenia nr 966/2012. W tym celu Komisja wprowadza niezbędne mechanizmy monitorowania.
Poprawka    29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja sporządza sprawozdanie z oceny ex post i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu – przygotowanym na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2. Analizuje się także transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.	2.  W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja sporządza sprawozdanie z oceny ex post i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu – przygotowanym na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2. Analizuje się także transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości. Ocenia się również skutki dla eksportu broni pod kątem korzyści wynikających z programu.
Poprawka    30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a.  W stosownym czasie przed zakończeniem tego programu Komisja, w razie potrzeby, występuje z wnioskiem ustawodawczym dotyczącym kontynuacji programu rozwoju przemysłu w dziedzinie obronności wraz z odpowiednimi środkami finansowania w ramach wieloletnich ram finansowych. Przed ostatecznym przyjęciem odpowiedniego aktu ustawodawczego współprawodawcy mają do dyspozycji wyniki śródokresowego sprawozdania z wykonania, które Komisja sporządza w tym celu.
Poprawka    31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a.  W ramach programu finansuje się podmioty, które podlegają przepisom mającym zastosowanie w Unii Europejskiej oraz normom przyjętym na szczeblu międzynarodowym i europejskim, i w konsekwencji nie zapewnia się – na mocy niniejszego rozporządzenia – wsparcia dla projektów, które prowadzą do prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, a także unikania opodatkowania, oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł	Ustanowienie europejskiego programu rozwoju przemysłu obronnego mającego na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE
Odsyłacze	COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 15.6.2017
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	BUDG 15.6.2017
Zaangażowane komisje - data ogłoszenia na posiedzeniu	5.10.2017
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania	Esteban González Pons 14.7.2017
Data przyjęcia	24.1.2018
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	23 10 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Richard Ashworth, Gérard Deprez, Manuel dos Santos, André Elissen, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Jens Geier, Ingeborg Gräßle, Monika Hohlmeier, John Howarth, Zbigniew Kuźmiuk, Siegfried Mureşan, Liadh Ní Riada, Jan Olbrycht, Răzvan Popa, Paul Rübig, Petri Sarvamaa, Patricija Šulin, Eleftherios Synadinos, Indrek Tarand, Isabelle Thomas, Inese Vaidere, Monika Vana, Tiemo Wölken
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Xabier Benito Ziluaga, Ivana Maletić, Stanisław Ożóg, Ivan Štefanec
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Rosa Estaràs Ferragut, Heidi Hautala, Dietmar Köster, Monika Smolková

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

23	+
ALDE	Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Gérard Deprez
ECR	Zbigniew Kuźmiuk, Stanisław Ożóg
PPE	Rosa Estaràs Ferragut, José Manuel Fernandes, Ingeborg Gräßle, Monika Hohlmeier, Ivana Maletić, Siegfried Mureşan, Jan Olbrycht, Paul Rübig, Petri Sarvamaa, Ivan Štefanec, Patricija Šulin, Inese Vaidere
S&D	Eider Gardiazabal Rubial, Răzvan Popa, Manuel dos Santos, Monika Smolková, Isabelle Thomas
VERTS/ALE	Indrek Tarand

10	-
ENF	André Elissen
GUE/NGL	Xabier Benito Ziluaga, Liadh Ní Riada
NI	Eleftherios Synadinos
S&D	Jens Geier, John Howarth, Dietmar Köster, Tiemo Wölken
VERTS/ALE	Heidi Hautala, Monika Vana

1	0
ECR	Richard Ashworth

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (24.1.2018)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE
(COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Anneleen Van Bossuyt

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Kontekst i wniosek Komisji

Rada Europejska entuzjastycznie odniosła się do opracowanego przez Komisję i przyjętego w listopadzie 2016 r. europejskiego planu działań w sektorze obrony, a Komisję wezwano do przedstawienia wniosków w pierwszej połowie 2017 r. Kluczową propozycją zawartą w europejskim planie działań w sektorze obrony jest ustanowienie Europejskiego Funduszu Obrony, aby wspierać inwestycje na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii obronnych. Fundusz powinien zatem składać się z dwóch odrębnych, lecz wzajemnie uzupełniających się pionów, tj. pionu badawczego i pionu poprawy zdolności obronnych.

Niniejszy wniosek dotyczący europejskiego programu rozwoju europejskiego przemysłu obronnego mieści się w pionie poprawy zdolności obronnych, którego celem jest przyczynianie się do rozbudowy potencjału innowacyjnego europejskiego przemysłu obronnego i jego konkurencyjności w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Zgodnie z wnioskiem Komisji: beneficjentami są przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii; Unia zapewni wsparcie finansowe, głównie w formie dotacji; zakwalifikowane działania powinny być prowadzone przy współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej dwóch państwach członkowskich; stopa finansowania jest ograniczona do 20 % całkowitego kosztu działania, jeśli chodzi o tworzenie prototypów; beneficjenci realizujący działania w kontekście stałej współpracy strukturalnej (PESCO) będą kwalifikowali się do wyższej stopy finansowania; budżet programu wyniesie 500 mln EUR. Proponowane rozporządzenie zawiera środki dotyczące unijnego przemysłu obronnego, a Komisja za podstawę prawną obrała przepisy art. 173 (polityka przemysłowa) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Stanowisko sprawozdawczyni komisji IMCO

Sprawozdawczyni, co do zasady, przyjmuje z zadowoleniem wniosek Komisji. Chociaż głównym celem jest wspieranie konkurencyjności przemysłu obronnego, taki instrument można poprzeć również z punktu widzenia rynku wewnętrznego. Pomimo faktu, że istniejące instrumenty rynku wewnętrznego oferują rozwiązania na rzecz skutecznej współpracy państw członkowskich i w zakresie wykorzystywania ekonomii skali, fragmentacja rynku obrony utrzymuje się. Sprawozdawczyni jest w związku z tym przekonana, że dodatkowe środki, takie jak ukierunkowane finansowanie na szczeblu UE, mogłyby przyczynić się do uruchomienia szeregu projektów współpracy na rzecz rozwoju, które w przeciwnym razie nie ruszyłyby z miejsca, a także do stworzenia podstawy do stopniowej integracji rynku europejskiego w tym sektorze.

Jednocześnie i w zakresie, w jakim wydatkowane są fundusze Unii, dla sprawozdawczyni ważne jest, by niezależnie od specyfiki sektora obrony zagwarantowany został najwyższy poziom przejrzystości oraz by program pozostał jak najbardziej otwarty.

Jednak sprawozdawczyni uważa, że wniosek zyskałby dzięki pewnym udoskonaleniom, a zatem wprowadza poprawki mające na celu:

•  zwiększenie wymaganego udziału przedsiębiorstw i państw członkowskich odpowiednio z trzech do ośmiu i z dwóch do sześciu; wymogi uczestnictwa zaproponowane przez Komisję ustanawiają bardzo niski próg, co de facto uniemożliwia uzasadnienie unijnego wsparcia; finansowane projekty powinny w praktyczny sposób wspierać współpracę europejską, a to można osiągnąć wyłącznie, jeśli progi uczestnictwa zostaną zwiększone;

•  lepsze powiązanie celów programu z kryteriami przyznawania środków oraz z wymogami dotyczącymi oceny/sprawozdawczości;

•  wyjaśnienie kryterium przyznawania środków, jeśli chodzi o zobowiązanie państw członkowskich do wspólnego zamawiania produktów, aby zapewnić, że nie będzie żadnych wątpliwości co do zakresu, w jakim ma zastosowanie dyrektywa w sprawie zamówień publicznych w dziedzinie obronności (2009/81/WE);

•  zezwolenie w razie konieczności na udział przedsiębiorstw z siedzibą w kraju trzecim, pod warunkiem że jest to przewidziane w programie prac; w ten sposób ważne projekty, które służą realizacji celów programu i wymagają udziału przedsiębiorstwa z państwa trzeciego, mogłyby nadal kwalifikować się do wsparcia; w tym kontekście podejście do praw własności intelektualnej może być bardziej ostrożne;

•  zapewnienie (chociaż normą powinna być zwiększona współpraca europejskich przedsiębiorstw) pewnej elastyczności w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach w odniesieniu do liczby uczestników, ich typu i miejsca prowadzenia działalności;

•  zachęcanie do ściślejszej współpracy (wysoka liczba uczestników i państw członkowskich) i znaczącego udziału MŚP poprzez dodanie nowych odpowiednich kryteriów przyznawania środków;

•  obniżenie maksymalnego wkładu finansowego na działania inne niż budowa prototypów do maksymalnie 50 % i podniesienie go do 100 %, jeżeli działania te są realizowane przez MŚP;

•  skreślenie dodatkowego wsparcia finansowego (10 %) dla projektów PESCO, aby zapewnić brak dyskryminacji i zachęcać do współpracy nowe państwa członkowskie;

•  zobowiązanie do corocznej oceny i sprawozdawczości w odniesieniu do tego dwuletniego programu, zwłaszcza że jest on postrzegany jako projekt pilotażowy następnego programu wieloletniego i że dla analizowanego wniosku nie przeprowadzono kompleksowej oceny skutków;

•  obniżenie budżetu programu z 500 mln EUR do 355 mln EUR; Według Komisji 145 mln EUR zostanie przesuniętych ze skutecznego instrumentu „Łącząc Europę”, w którego ramach inwestuje się między innymi w działania o kluczowym znaczeniu sprzyjające digitalizacji.

POPRAWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1)  W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja zobowiązała się do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy zdolności obronnych w celu odpowiedzi na wyzwania związane z bezpieczeństwem, jak również dla wsparcia europejskiego przemysłu obronnego. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii wojskowych. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych.	(1)  W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja zobowiązała się do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy zdolności obronnych w celu odpowiedzi na wyzwania związane z bezpieczeństwem, jak również wsparcia konkurencyjnego i innowacyjnego europejskiego przemysłu obronnego, a także utworzenia w Europie bardziej zintegrowanego rynku obrony, który równocześnie i w sposób przystępny cenowo zaspakajałby różne potrzeby państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii wojskowych. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych. Ma on stanowić uzupełnienie budżetów krajowych przeznaczonych na cele obronne i zachęcić państwa członkowskie do zwiększenia inwestycji w sektor obrony.
Poprawka    2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2)  Aby zwiększyć konkurencyjność i potencjał innowacyjny przemysłu obronnego Unii, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności przemysłu obronnego Unii, w tym przemysłu cyberobronnego, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności. Program powinien uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmuje wytwarzania produktów i technologii obronnych.	(2)  Aby zwiększyć konkurencyjność i potencjał innowacyjny przemysłu obronnego Unii oraz umocnić strategiczną autonomię Unii, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności i wydajności przemysłu obronnego Unii, w tym przemysłu cyberobronnego, biorąc pod uwagę, jak zmienia się tempo przeprowadzania i stopień wyrafinowania cyberataków, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności. Program powinien uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmuje wytwarzania produktów i technologii obronnych.
Poprawka    3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3)  W celu lepszego wykorzystania korzyści skali w przemyśle obronnym program powinien wspierać współpracę między przedsiębiorstwami w zakresie rozwoju technologii i produktów obronnych.	(3)  Rozdrobnienie europejskich rynków obrony oraz niewielka liczba wspólnych projektów państw członkowskich w dziedzinie obronności prowadzi do zbędnego powielania zdolności i wydatków. W celu lepszego wykorzystania korzyści skali w przemyśle obronnym oraz wzmocnienia jednolitego rynku obrony program powinien wspierać współpracę między przedsiębiorstwami w zakresie rozwoju technologii i produktów obronnych, zarówno na poziomie głównych wykonawców, jak i dostawców, w przypadku gdy określone zostają wspólne wymogi dotyczące zdolności oraz rozwiązany zostaje problem braku interoperacyjności i braków technologicznych. Powinno to również poprawić wydajność jednolitego rynku w sektorze obrony, co ostatecznie doprowadziłoby do większej opłacalności dla państw członkowskich.
Poprawka    4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a)  Budżet programu nie powinien negatywnie wpływać na realizację programów, kosztem których dokonuje się przesunięć, i dlatego powinien być finansowany przede wszystkim z łącznego marginesu na zobowiązania, łącznego marginesu na płatności i instrumentu elastyczności.
Poprawka    5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a)  Zgodnie z celem dotyczącym wspierania strategicznej autonomii Unii, jeśli zapewniane jest unijne wsparcie finansowe ze środków programu, pierwszeństwo powinny mieć produkty i technologie opracowane w ramach programu, w przypadku gdy państwa członkowskie zamierzają nabyć produkty lub technologie dostępne na rynku europejskim.
Poprawka    6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7)  Biorąc pod uwagę specyfikę sektora, w praktyce żaden wspólny projekt między przedsiębiorstwami nie zostanie uruchomiony, dopóki państwa członkowskie nie zgodzą się na wsparcie takich projektów. Po ustaleniu wspólnych priorytetów w zakresie zdolności obronnych na szczeblu UE, a także uwzględniając w stosownych przypadkach wspólne inicjatywy na szczeblu regionalnym, państwa członkowskie identyfikują i konsolidują wymogi wojskowe oraz określają specyfikacje techniczne projektu. Mogą one również wyznaczyć kierownika projektu, który będzie odpowiadać za kierowanie pracami związanymi z opracowaniem wspólnego projektu.	(7)  Biorąc pod uwagę specyfikę sektora, w praktyce żaden wspólny projekt między przedsiębiorstwami nie zostanie uruchomiony, dopóki państwa członkowskie nie zgodzą się na wsparcie takich projektów. Po ustaleniu wspólnych priorytetów w zakresie zdolności obronnych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony oraz przy stałej współpracy strukturalnej na szczeblu UE, a także uwzględniając w stosownych przypadkach wspólne inicjatywy na szczeblu regionalnym, państwa członkowskie identyfikują i konsolidują wymogi obronne oraz określają specyfikacje techniczne projektu.
Poprawka    7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10)  Ponieważ celem programu jest wspieranie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego poprzez ograniczenie ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów i technologii obronnych.	(10)  Ponieważ celem programu jest wspieranie konkurencyjności i integracji unijnego przemysłu obronnego oraz współpracy państw członkowskich poprzez ponoszenie pewnego ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych i norm, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Powinno to również dotyczyć istotnego rozwoju już istniejących produktów i technologii obronnych.
Poprawka    8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11)  Mając na uwadze fakt, że program ma przede wszystkim na celu wzmocnienie współpracy między przedsiębiorstwami w państwach członkowskich, działanie powinno kwalifikować się do finansowania w ramach programu tylko wtedy, gdy jest ono podejmowane w ramach współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw z siedzibą w co najmniej dwóch różnych państwach członkowskich.	(11)  Mając na uwadze fakt, że program ma przede wszystkim na celu wzmocnienie współpracy między przedsiębiorstwami publicznymi lub prywatnymi w państwach członkowskich, działanie powinno kwalifikować się do finansowania w ramach programu tylko wtedy, gdy jest ono podejmowane w ramach współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw z siedzibą w co najmniej trzech różnych państwach członkowskich.
Poprawka    9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12)  Współpraca transgraniczna w zakresie rozwoju produktów i technologii obronnych była często hamowana przez trudności w uzgodnieniu wspólnych specyfikacji technicznych. Brak lub niski poziom wspólnych specyfikacji technicznych doprowadził do złożoności, opóźnień i zwiększonych kosztów w fazie rozwojowej. Ustalenie wspólnych specyfikacji technicznych powinno być warunkiem korzystania ze wsparcia unijnego w ramach tego programu. Działania mające na celu wspieranie tworzenia wspólnej definicji specyfikacji technicznych również powinny kwalifikować się do wsparcia w ramach programu.	(12)  Współpraca transgraniczna w zakresie rozwoju produktów i technologii obronnych była często hamowana przez trudności w uzgodnieniu wspólnych specyfikacji technicznych lub norm oraz promowaniu interoperacyjności. Brak lub niski poziom wspólnych specyfikacji technicznych lub norm doprowadził do złożoności, opóźnień i zwiększonych kosztów w fazie rozwojowej. Ustalenie wspólnych specyfikacji technicznych lub norm powinno być podstawowym warunkiem korzystania ze wsparcia unijnego w ramach tego programu. Działania mające na celu wspieranie tworzenia wspólnej definicji specyfikacji technicznych lub norm również powinny kwalifikować się do wsparcia w ramach programu.
Poprawka    10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13)  Ponieważ program ma na celu zwiększenie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego, do wsparcia powinny kwalifikować się wyłącznie podmioty mające siedzibę w Unii i znajdujące się pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub ich obywateli. Ponadto – w celu zapewnienia ochrony podstawowych interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa – infrastruktura, obiekty, aktywa i zasoby używane przez beneficjentów i podwykonawców w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium państw trzecich.	(13)  Ponieważ program ma na celu zwiększenie skutecznej współpracy i konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego oraz ujednolicenie strategicznej autonomii Unii w dziedzinie obrony, do wsparcia finansowego powinny kwalifikować się wyłącznie podmioty, które mają siedzibę w Unii i których struktury zarządzania operacyjnego znajdują się w Unii. Przedsiębiorstwa zlokalizowane w krajach trzecich powinny móc uczestniczyć w projektach w drodze współpracy z beneficjentami, jeżeli są zlokalizowane w państwie trzecim określonym w programie prac. Ponadto – w celu zapewnienia ochrony podstawowych interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie obrony i bezpieczeństwa – infrastruktura, obiekty i aktywa używane przez beneficjentów i podwykonawców w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium państw trzecich. Beneficjenci i ich podwykonawcy nie powinni podlegać kontroli państw trzecich ani podmiotów z państw trzecich w znaczeniu, w jakim kontrola występuje na przykład w polityce konkurencji.
Poprawka    11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14)  Działania kwalifikowalne realizowane w kontekście stałej współpracy strukturalnej w ramach instytucjonalnych Unii zapewniłyby ciągłość wzmocnionej współpracy między przedsiębiorstwami w różnych państwach członkowskich i w ten sposób bezpośrednio przyczyniałyby się do realizacji celów programu. Projekty takie powinny zatem kwalifikować się do zwiększonego finansowania.	(14)  Działania kwalifikowalne realizowane w kontekście stałej współpracy strukturalnej w ramach instytucjonalnych Unii zapewniłyby ciągłość wzmocnionej współpracy między przedsiębiorstwami w różnych państwach członkowskich i w ten sposób skutecznie przyczyniałyby się do realizacji celów programu. Projekty takie powinny zatem kwalifikować się do zwiększonego finansowania.
Poprawka    12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16)  Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w unijnym przemyśle obronnym powinno odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. Inne procesy unijne takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W stosownych przypadkach uwzględnić można również regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy, takie jak w kontekście NATO, leżące w interesie Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.	(16)  Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w unijnym przemyśle obronnym powinno odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa oraz zgodnie z prawem międzynarodowym. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. W europejskim planie działań w sektorze obrony opublikowanym przez Komisję w dniu 30 listopada 2016 r. podkreślono potrzebę optymalizacji synergii między sferą cywilną i wojskową, w tym w obszarach takich jak polityka dotycząca przestrzeni kosmicznej, cyberbezpieczeństwo, cyberobrona i bezpieczeństwo morskie. Inne procesy unijne takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W stosownych przypadkach uwzględnić należy również regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy, takie jak te podejmowane w kontekście NATO, służące interesom Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.
Poprawka    13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób.	(18)  W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczyniają się do zwiększenia konkurencyjności i wydajności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnego opracowania, wspólnej produkcji lub wspólnego zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób. W każdym przypadku powinno się w pełni przestrzegać wymogów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE1a, w tym zasad przejrzystości i niedyskryminacji, a wyjątki powinno się dopuszczać tylko ściśle w ramach tej dyrektywy.
	___________________
	1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania niektórych zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi przez instytucje lub podmioty zamawiające w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa i zmieniająca dyrektywy 2004/17/WE i 2004/18/WE (Dz.U. L 216 z 20.8.2009, s. 76).
Poprawka    14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19)  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 20 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, co jest często najbardziej kosztownym działaniem w fazie rozwojowej. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą całkowite koszty kwalifikowalne.	(19)  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 50 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, co jest często najbardziej kosztownym działaniem w fazie rozwojowej. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą Unii do 75% kosztów kwalifikowalnych i 100 % tych kosztów w przypadku działań podejmowanych przez MŚP.
Poprawka    15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(19a)  Jedną z przeszkód na drodze do zwiększenia konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego i wzmocnienia jego rynkowego charakteru jest to, że w niektórych przypadkach państwa członkowskie lub właściwe organy decydują się na pozyskanie nowych produktów obronnych bez zastosowania odpowiedniej procedury udzielania zamówień publicznych, aby ukryć informacje o pozyskiwanych produktach nawet wtedy, gdy przesłanki ku temu są nikłe lub w ogóle nie znajduje to uzasadnienia. Ta sytuacja powinna zatem zostać przeanalizowana również w ramach programu i należy podjąć odpowiednie działania, aby zwiększyć konkurencyjność europejskiego przemysłu obronnego oraz wzmocnić jego rynkowy charakter bez zwiększania kosztów programu.
Poprawka    16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 21
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(21)  Komisja powinna ustanowić wieloletni program prac zgodnie z celami programu. Przy ustanawianiu programu prac Komisję powinien wspierać komitet państw członkowskich (zwany dalej „komitetem programu”). W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i umożliwiał taki transgraniczny udział MŚP oraz aby w związku z tym część całkowitego budżetu była przeznaczona na takie działania.	(21)  Komisja powinna ustanowić dwuletni program prac zgodnie z celami programu. Przy ustanawianiu programu prac Komisję powinien wspierać komitet państw członkowskich (zwany dalej „komitetem programu”). W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i umożliwiał taki transgraniczny udział MŚP oraz aby w związku z tym część całkowitego budżetu była przeznaczona na takie działania, jako że MŚP mają zasadnicze znaczenie dla bazy przemysłowej i łańcucha dostaw europejskiego sektora obrony. Jednocześnie są one najsłabszym ogniwem łańcucha dostaw w zakresie obronności, jeśli chodzi o dostęp do nowego kapitału niezbędnego dla nowych inwestycji.
Poprawka    17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 22
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(22)  Aby umożliwić korzystanie z wiedzy fachowej Europejskiej Agencji Obrony w sektorze obronności, zostanie jej nadany status obserwatora w komitecie państw członkowskich. Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinna również uczestniczyć w pracach komitetu państw członkowskich.	(22)  Aby umożliwić korzystanie z wiedzy fachowej Europejskiej Agencji Obrony w sektorze obronności, zostanie jej nadany status obserwatora w komitecie programu. Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinna również uczestniczyć w pracach tego komitetu.
Poprawka    18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 25
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(25)  Na zakończenie programu Komisja powinna sporządzić sprawozdanie z wykonania zawierające analizę finansową działań pod względem wyników finansowych oraz, tam gdzie to możliwe, wpływu. W sprawozdaniu tym powinien również zostać przeanalizowany transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.	(25)  Na koniec każdego roku programu Komisja powinna sporządzić sprawozdanie z wykonania i sprawozdanie oceniające zawierające analizę i ocenę finansową działań pod względem wyników finansowych oraz wpływu. W sprawozdaniu tym powinien również zostać przeanalizowany transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości. Jeżeli udział MŚP jest oceniany jako niski, Komisja powinna zbadać przyczyny takiej sytuacji oraz niezwłocznie zaproponować odpowiednie nowe działania umożliwiające zwiększenie tego udziału.
Poprawka    19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a)  wspieranie konkurencyjności i zdolności innowacyjnych unijnego przemysłu obronnego poprzez wspieranie działań w fazie rozwojowej;	a)  wspieranie konkurencyjności i zdolności innowacyjnych unijnego przemysłu obronnego poprzez wspieranie transgranicznych działań w fazie rozwojowej;
Poprawka    20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b)  wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, w tym między małymi i średnimi przedsiębiorstwami, i czerpanie z niej korzyści, w dziedzinie rozwoju technologii i produktów zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii;	b)  zacieśnianie, wspieranie współpracy transgranicznej między państwami członkowskimi a przedsiębiorstwami, i czerpanie z niej korzyści w celu wspierania zintegrowanych działań na jednolitym rynku obrony, w tym udziału małych i średnich przedsiębiorstw, w rozwoju technologii i produktów zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii, łącznie z rozwojem potencjału w zakresie cyberobrony i rozwiązań w zakresie cyberbezpieczeństwa dla przemysłu obronnego, oraz by uniknąć powielania oraz promować interoperacyjność i normalizację;
Poprawka    21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c)  wspieranie lepszego wykorzystywania wyników badań w zakresie obronności oraz przyczynianie się do wypełnienia luki między badaniami a rozwojem.	c)  wspieranie lepszego wykorzystywania wyników badań w zakresie obronności oraz przyczynianie się do wypełnienia luki między badaniami a rozwojem zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych w ramach Unii uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie;
Poprawka    22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca)  wspieranie strategicznej autonomii Unii w dziedzinie obrony poprzez rozwój niezależnego i umocnionego europejskiego przemysłu obronnego na jednolitym rynku, z gwarancją bezpieczeństwa dostaw;
Poprawka    23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – litera c b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	cb)  wspieranie rozwoju i nabywania nowych umiejętności przez pracowników sektora obrony.
Poprawka    24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Kwota przeznaczona na realizację programu w latach 2019–2020 wynosi 500 milionów EUR w cenach bieżących.	Kwota przeznaczona na realizację programu w latach 2019–2020 wynosi 500 milionów EUR w cenach bieżących i pochodzi z nieprzydzielonych nadwyżek w ramach pułapów wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020, ze szczególnym wykorzystaniem łącznego marginesu na zobowiązania, łącznego marginesu na płatności i instrumentu elastyczności.
Poprawka    25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Program zapewnia wsparcie dla podejmowanych przez beneficjentów działań w fazie rozwojowej, obejmującej nowe produkty i technologie oraz modernizację już istniejących produktów i technologii, w odniesieniu do:	1.  Program określa i zapewnia wsparcie dla podejmowanych przez beneficjentów działań w fazie rozwojowej, obejmującej nowe produkty i technologie lub znaczny rozwój już istniejących produktów i technologii, w odniesieniu do:
Poprawka    26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a)  projektu produktu obronnego, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii, a także specyfikacji technicznych, na podstawie których dany projekt został opracowany;	a)  projektu produktu obronnego, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii, a także specyfikacji technicznych lub norm, na podstawie których dany projekt został opracowany;
Poprawka    27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  Działania prowadzone są we współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej dwóch państwach członkowskich. Przedsiębiorstwa będące beneficjentami nie mogą być skutecznie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio, przez ten sam podmiot ani nie mogą kontrolować siebie nawzajem.	2.  Działania prowadzone są we współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej trzech państwach członkowskich. Przedsiębiorstwa będące beneficjentami i ich podwykonawcy uczestniczący w działaniu nie mogą być skutecznie kontrolowani, bezpośrednio lub pośrednio, przez ten sam podmiot ani nie mogą kontrolować siebie nawzajem.
Poprawka    28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4.  Działanie odnoszące się do czynności zdefiniowanych w ust. 1 lit. b)–f) musi być oparte na wspólnych specyfikacjach technicznych.	4.  Działanie odnoszące się do czynności zdefiniowanych w ust. 1 lit. b)–f) jest oparte na wspólnych specyfikacjach technicznych lub normach sprzyjających interoperacyjności.
Poprawka    29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Beneficjentami są przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii, w których państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich są właścicielami ponad 50 % przedsiębiorstwa lub skutecznie je kontrolują w rozumieniu art. 6 ust. 3, bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub kilka przedsiębiorstw pośredniczących. Ponadto cała infrastruktura, wszystkie obiekty, aktywa i zasoby używane przez uczestników, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium poza państwami członkowskimi w całym okresie realizacji działania.	1.  Beneficjentami i ich podwykonawcami są przedsiębiorstwa publiczne lub prywatne, które mają siedzibę w Unii i których struktury zarządzania operacyjnego znajdują się w Unii. Cała infrastruktura, obiekty i aktywa używane przez beneficjentów, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, do celów działań finansowanych w ramach programu muszą być zlokalizowane na terytorium państw członkowskich w całym okresie realizacji działania.
	Beneficjenci i ich podwykonawcy nie podlegają kontroli państw trzecich ani podmiotów z państw trzecich.
Poprawka    30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 7a
	Dodatkowe warunki uczestnictwa
	1. Jeżeli jest to właściwe i należycie uzasadnione, program prac może określać dodatkowe warunki odpowiadające szczególnym wymogom polityki lub charakterowi i celom działania, w tym warunki dotyczące liczby i typu uczestników oraz miejsca ich siedziby.
	2. W stosownych przypadkach beneficjenci mogą współpracować z przedsiębiorstwami zlokalizowanymi w państwie trzecim określonym w programie prac.
	Do współpracy, o której mowa w akapicie pierwszym, dochodzi, jeżeli takie przedsiębiorstwa posiadają wiedzę fachową odpowiednią dla działania kwalifikowalnego.
	Przedsiębiorstwo kontrolowane przez państwo trzecie lub podmioty z siedzibą w państwie trzecim mogą współpracować z beneficjentami działania, jeżeli państwo członkowskie, w którym beneficjent jest zlokalizowany, daje wystarczające gwarancje zgodnie ze skutecznymi procedurami krajowymi lub ustaleniami umownymi, że udział tego przedsiębiorstwa w danym działaniu nie narusza interesów w zakresie bezpieczeństwa i obrony Unii i jej państw członkowskich ustanowionych w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa zgodnie z tytułem V TUE.
	Do celów ust. 2 akapit 1 i 2 państwa członkowskie NATO zawsze się kwalifikują.
	3. Działania kwalifikowalne muszą być zgodne z zadaniami, o których mowa w art. 42 ust. 1 TUE, mającymi na celu utrzymanie pokoju, zapobieganie konfliktom i wzmacnianie międzynarodowego bezpieczeństwa zgodnie z zasadami określonymi w Karcie Narodów Zjednoczonych.
Poprawka    31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b)  wkład w innowacyjność i rozwój technologiczny przemysłu obronnego, a równocześnie wspieranie autonomii przemysłu Unii w dziedzinie technologii obronnych; oraz	b)  wkład w innowacyjność i rozwój technologiczny przemysłu obronnego, a także wkład we wzmacnianie jednolitego rynku obrony;
Poprawka    32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c)  wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii; oraz	c)  wkład we wspólną politykę bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii, a w stosownych przypadkach na szczeblu regionalnym lub międzynarodowym;
Poprawka    33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d)  zasadność, zwłaszcza poprzez wykazanie przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostają pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich; oraz	d)  zasadność, zwłaszcza poprzez wykazanie przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostają pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich;
Poprawka    34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e)  w przypadku działań opisanych w art. 6 ust. 1 lit. b)–e), wkład w konkurencyjność europejskiego przemysłu obronnego poprzez wykazanie przez beneficjentów, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w skoordynowany sposób, w tym w stosownych przypadkach przez zamówienie wspólne.	e)  w przypadku działań opisanych w art. 6 ust. 1 lit. b)–e), wkład w konkurencyjność europejskiego przemysłu obronnego i wzmocnienie europejskiego jednolitego rynku obrony poprzez wykazanie przez beneficjentów, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnego opracowania, wspólnej produkcji lub wspólnego zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w skoordynowany sposób, w tym w stosownych przypadkach przez zamówienie wspólne zgodnie z dyrektywą 2009/81/WE w sprawie zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa;
Poprawka    35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera e a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea)  istotne zaangażowanie MŚP mających siedzibę w Unii i zapewniających wartość dodaną jako członkowie konsorcjum lub podwykonawcy, a w szczególności MŚP niemających siedziby w państwach członkowskich, w których mają siedzibę inne przedsiębiorstwa uczestniczące w konsorcjum;
Poprawka    36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – akapit 1 – litera e b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	eb)  ściślejsza lub nowa współpraca transgraniczna.
Poprawka    37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie może przekroczyć 20 % całkowitego kosztu działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów. We wszystkich innych przypadkach pomoc może pokrywać maksymalnie całkowity koszt działania.	1.  Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie przekracza 50 % całkowitego kosztu działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, jak przewidziano w art. 6 ust. 1 lit. b). W przypadku wszystkich pozostałych działań przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. a) i c)–eb) pomoc nie przekracza 75 % całkowitego kosztu działania i 100 %, jeżeli działania te są podejmowane przez MŚP.
Poprawka    38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a.  Jeżeli konsorcjum zobowiązuje się do przeznaczania co najmniej 10 % całkowitych kwalifikujących się kosztów działań na rzecz MŚP mających siedzibę w państwach członkowskich innych niż te, w których siedzibę mają przedsiębiorstwa należące do tego konsorcjum, konsorcjum może skorzystać ze stopy finansowania zwiększonej o dodatkowe 10 punktów procentowych.
Poprawka    39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komisja nie jest właścicielem produktów ani technologii powstałych w wyniku działania ani też nie może mieć roszczeń w zakresie własności intelektualnej w odniesieniu do działania.	Komisja nie jest właścicielem produktów ani technologii powstałych w wyniku działania ani też nie może mieć roszczeń w zakresie własności intelektualnej w odniesieniu do działania. Produkty technologiczne opracowane lub wytworzone przy pomocy funduszy europejskich nie mogą być przedmiotem przekazania technologii ani żadnego prawa własności intelektualnej na rzecz państwa trzeciego niebędącego członkiem Unii Europejskiej ani na rzecz podmiotu gospodarczego, który nie jest kontrolowany przez państwo członkowskie Unii.
Poprawka    40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Komisja przyjmuje w drodze aktu wykonawczego wieloletni program prac na czas trwania programu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2. Program prac sporządzany jest zgodnie z celami określonymi w art. 2.	1.  Komisja przyjmuje w drodze aktu wykonawczego dwuletni program prac na czas trwania programu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2.
Poprawka    41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu.	2.  W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu, oraz ich bezpośredni związek z celami określonymi w art. 2.
Poprawka    42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3.  W programie prac zapewnia się przeznaczenie wiarygodnej części całkowitego budżetu na działania umożliwiające transgraniczne uczestnictwo MŚP.	3.  W programie prac zapewnia się przeznaczenie wiarygodnej części całkowitego budżetu na działania umożliwiające transgraniczne uczestnictwo MŚP, jeżeli to możliwe na podstawie specjalnej kategorii projektów ukierunkowanych na transgraniczne uczestnictwo MŚP.
Poprawka    43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a.  Program prac określa wszystkie państwa trzecie, w których do celów określonych w art. 7a mogą być zlokalizowane przedsiębiorstwa współpracujące z beneficjentami.
Poprawka    44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – nagłówek
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Monitorowanie i sprawozdawczość	Monitorowanie, ocena i sprawozdawczość
Poprawka    45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.  Komisja regularnie monitoruje realizację programu oraz sporządza coroczne sprawozdanie z postępów zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. e) rozporządzenia 966/2012. W tym celu Komisja wprowadza niezbędne mechanizmy monitorowania.	1.  Komisja regularnie monitoruje i ocenia realizację programu oraz sporządza coroczne sprawozdanie z postępów zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. e) rozporządzenia 966/2012. W tym celu Komisja wprowadza niezbędne mechanizmy monitorowania.
Poprawka    46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2.  W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja sporządza sprawozdanie z oceny ex post i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu – przygotowanym na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2. Analizuje się także transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.	2.  W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja sporządza roczne sprawozdania z oceny i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniach – przygotowanych na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2, a ponadto sprawdza efektywność i skuteczność wspieranych działań pod względem realizacji finansowej, wyników, kosztów oraz, w miarę możliwości, wpływu. Analizuje się w nich również poszczególne kryteria przyznawania środków określone w art. 10 i przekazuje odpowiednie dane, w tym informacje dotyczące udziału MŚP i małych spółek o średniej kapitalizacji w realizowanych projektach i w globalnym łańcuchu wartości.
	Ponadto w sprawozdaniach ujmowane są informacje na temat podziału powstałych praw własności intelektualnej.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł	Ustanowienie europejskiego programu rozwoju przemysłu obronnego mającego na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE
Odsyłacze	COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 15.6.2017
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 15.6.2017
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania	Anneleen Van Bossuyt 12.7.2017
Rozpatrzenie w komisji	21.11.2017	4.12.2017
Data przyjęcia	23.1.2018
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	28 8 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Pascal Arimont, Dita Charanzová, Carlos Coelho, Anna Maria Corazza Bildt, Daniel Dalton, Nicola Danti, Maria Grapini, Sergio Gutiérrez Prieto, Robert Jarosław Iwaszkiewicz, Liisa Jaakonsaari, Philippe Juvin, Antonio López-Istúriz White, Morten Løkkegaard, Eva Maydell, Marlene Mizzi, Nosheena Mobarik, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Olga Sehnalová, Jasenko Selimovic, Igor Šoltes, Ivan Štefanec, Catherine Stihler, Mylène Troszczynski, Mihai Ţurcanu, Anneleen Van Bossuyt, Marco Zullo
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Jan Philipp Albrecht, Edward Czesak, Roberta Metsola, Dariusz Rosati, Adam Szejnfeld, Josef Weidenholzer, Kerstin Westphal
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Tim Aker

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

28	+
ALDE EFDD PPE     S&D     Verts/ALE	Dita Charanzová, Morten Løkkegaard, Jasenko Selimovic Marco Zullo Pascal Arimont, Carlos Coelho, Anna Maria Corazza Bildt, Philippe Juvin, Javi López, Eva Maydell, Roberta Metsola, Dariusz Rosati, Andreas Schwab, Ivan Štefanec, Adam Szejnfeld, Mihai Ţurcanu Nicola Danti, Maria Grapini, Sergio Gutiérrez Prieto, Liisa Jaakonsaari, Marlene Mizzi, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Olga Sehnalová, Catherine Stihler, Josef Weidenholzer Jan Philipp Albrecht, Igor Šoltes

8	-
ECR EFDD ENF S&D	Edward Czesak, Daniel Dalton, Nosheena Mobarik, Anneleen Van Bossuyt Tim Aker, Robert Jarosław Iwaszkiewicz Mylène Troszczynski Kerstin Westphal

0	0

Objaśnienie używanych znaków

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł	Ustanowienie europejskiego programu rozwoju przemysłu obronnego mającego na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE
Odsyłacze	COM(2017)0294 – C8-0180/2017 – 2017/0125(COD)
Data przedstawienia w PE	7.6.2017
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 15.6.2017
Komisje wyznaczone do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 15.6.2017	BUDG 15.6.2017	IMCO 15.6.2017
Zaangażowane komisje Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 5.10.2017	BUDG 5.10.2017
Sprawozdawcy Data powołania	Françoise Grossetête 6.7.2017
Rozpatrzenie w komisji	27.11.2017	11.1.2018
Data przyjęcia	21.2.2018
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	49 12 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Zigmantas Balčytis, Bendt Bendtsen, Xabier Benito Ziluaga, José Blanco López, Jonathan Bullock, Cristian-Silviu Buşoi, Reinhard Bütikofer, Jerzy Buzek, Angelo Ciocca, Edward Czesak, Jakop Dalunde, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Fredrick Federley, Ashley Fox, Adam Gierek, Theresa Griffin, András Gyürk, Hans-Olaf Henkel, Eva Kaili, Barbara Kappel, Krišjānis Kariņš, Jeppe Kofod, Peter Kouroumbashev, Zdzisław Krasnodębski, Miapetra Kumpula-Natri, Christelle Lechevalier, Janusz Lewandowski, Paloma López Bermejo, Edouard Martin, Nadine Morano, Dan Nica, Angelika Niebler, Morten Helveg Petersen, Miroslav Poche, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Algirdas Saudargas, Sven Schulze, Neoklis Sylikiotis, Dario Tamburrano, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Vladimir Urutchev, Kathleen Van Brempt, Henna Virkkunen, Martina Werner, Lieve Wierinck, Hermann Winkler, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Cornelia Ernst, Gerben-Jan Gerbrandy, Françoise Grossetête, Janusz Korwin-Mikke, Werner Langen, Florent Marcellesi, Dominique Riquet, Davor Škrlec
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Jan Keller, Stanisław Ożóg
Data złożenia	26.2.2018

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

49	+
ALDE	Fredrick Federley, Gerben-Jan Gerbrandy, Morten Helveg Petersen, Dominique Riquet, Lieve Wierinck
ECR	Edward Czesak, Ashley Fox, Hans-Olaf Henkel, Zdzisław Krasnodębski, Stanisław Ożóg, Evžen Tošenovský
EFDD	Dario Tamburrano
ENF	Angelo Ciocca, Barbara Kappel
PPE	Bendt Bendtsen, Cristian-Silviu Buşoi, Jerzy Buzek, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Françoise Grossetête, András Gyürk, Krišjānis Kariņš, Werner Langen, Janusz Lewandowski, Nadine Morano, Angelika Niebler, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Algirdas Saudargas, Sven Schulze, Vladimir Urutchev, Henna Virkkunen, Hermann Winkler, Anna Záborská
S&D	Zigmantas Balčytis, José Blanco López, Adam Gierek, Theresa Griffin, Eva Kaili, Jan Keller, Jeppe Kofod, Peter Kouroumbashev, Miapetra Kumpula-Natri, Edouard Martin, Dan Nica, Miroslav Poche, Kathleen Van Brempt, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho

12	-
EFDD	Jonathan Bullock
GUE/NGL	Xabier Benito Ziluaga, Cornelia Ernst, Paloma López Bermejo, Neoklis Sylikiotis
NI	Janusz Korwin-Mikke
S&D	Martina Werner
VERTS/ALE	Reinhard Bütikofer, Jakop Dalunde, Florent Marcellesi, Davor Škrlec, Claude Turmes

2	0
ENF	Christelle Lechevalier
S&D	Patrizia Toia

Objaśnienie używanych znaków

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się