SPRAWOZDANIE zawierające projekt rezolucji nieustawodawczej w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie wypowiedzenia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów

5.3.2018 - (14423/2017 – C8-0447/2017 – 2017/0241(NLE) – 2017/2266(INI))

Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawca: João Ferreira

PROJEKT REZOLUCJI NIEUSTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie wypowiedzenia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów

(14423/2017 – C8-0447/2017 – 2017/0241(NLE) – 2017/2266(INI))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (14423/2017),

–  uwzględniając Umowę o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów[1],

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 43 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0447/2017),

–  uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia ...[2] w sprawie projektu decyzji,

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999[3] („rozporządzenie w sprawie połowów NNN”), w szczególności jego art. 8 ust. 8,

–  uwzględniając art. 99 ust. 2 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa oraz opinię Komisji Rozwoju (A8-0055/2018),

A.  mając na uwadze, że Umowa o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (zwanym dalej „Komorami”) przewiduje możliwość jej wypowiedzenia przez jedną ze stron w przypadku poważnych okoliczności, takich jak naruszenie zobowiązań podjętych przez strony w zakresie zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (połowów NNN);

B.  mając na uwadze, że nielegalne połowy stanowią poważne zagrożenie dla światowych zasobów morskich, ponieważ przetrzebiają zasoby rybne, niszczą siedliska morskie, stawiają uczciwych rybaków w niekorzystnej pozycji konkurencyjnej oraz pozbawiają źródeł utrzymania społeczności nadbrzeżne, szczególnie w krajach rozwijających się;

C.  mając na uwadze, że Unia Europejska powinna dołożyć wszelkich starań, aby porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawarte z państwami trzecimi przynosiły wzajemne korzyści UE i tym państwom trzecim, w tym ich lokalnej ludności i sektorowi rybołówstwa;

D.  mając na uwadze, że ogólnym celem protokołu do Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów, leżącym w interesie obu stron, było zacieśnienie współpracy między UE i Komorami w dziedzinie rybołówstwa poprzez stworzenie ram partnerstwa, dzięki którym można byłoby prowadzić zrównoważoną politykę rybołówstwa, a jednocześnie w zrównoważony sposób eksploatować zasoby rybne w wyłącznej strefie ekonomicznej Komorów, i które umożliwiłyby uzyskiwanie części nadwyżki dostępnych zasobów rybnych odpowiadającej interesom flot UE;

E.  mając na uwadze, że pierwsza umowa w sprawie rybołówstwa została zawarta przez EWG i Związek Komorów w 1988 r., oraz mając na uwadze, że od tego czasu floty państw członkowskich EWG/UE posiadały uprawnienia do połowów w wodach tego państwa na mocy kolejnych protokołów wykonawczych do umowy;

F.  mając na uwadze, że zgodnie ze sprawozdaniem UNCTAD pt. „Fishery Exports and The Economic Development of Least Developed Countries” [Eksport produktów rybołówstwa a rozwój gospodarczy krajów najsłabiej rozwiniętych] współpraca sektorowa jest bardzo słabo rozwinięta i wywiera niewielki wpływ na przemysł rybny, na warunki rozładunku, zdolności do monitorowania i nadzoru, rozwój naukowy bądź szkolenie techniczne rybaków i obserwatorów; mając na uwadze, że rekompensata finansowa wypłacana przez UE na rzecz Komorów za tonę ryb (tuńczyka) jest o ok. 15 % niższa od szacowanej ceny za tonę w skupie hurtowym;

G.  mając na uwadze, że dnia 1 października 2015 r. poinformowano Komory o możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwo trzecie z uwagi na brak odpowiednich kontroli statków zarejestrowanych pod banderą Komorów; mając na uwadze, że po tym, jak w maju 2017 r. UE uznała Komory za państwo niewspółpracujące, a w lipcu 2017 r. umieściła je w wykazie państw niewspółpracujących, przyznając Komorom „czerwoną kartkę”, państwo to nadal nie podjęło niezbędnych działań naprawczych w celu rozwiązania wskazanych problemów i przeciwdziałania połowom NNN;

H.  mając na uwadze, że poprzedni protokół do umowy w sprawie połowów zawartej z Komorami wygasł w dniu 30 grudnia 2016 r. i nie został odnowiony z powodu braku zaangażowania Komorów w walkę z połowami NNN; mając na uwadze, że na mocy protokołu przyznano pulę środków finansowych w wysokości 600 000 EUR rocznie, a w ramach tej kwoty 300 000 EUR przeznaczono na rzecz komoryjskiej polityki rybołówstwa w celu wspierania trwałości zasobów rybnych w wodach Komorów oraz należytego gospodarowania tymi zasobami;

I.  mając na uwadze zdecydowane zaangażowanie UE w walkę z nielegalnymi połowami oraz z wszelką powiązaną z nimi działalnością, o czym jest mowa w rozporządzeniu w sprawie połowów NNN;

J.  mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie prowadzą współpracę z Komorami w różnych sektorach; mając na uwadze, że decyzja UE o wypowiedzeniu Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa może zostać cofnięta (w przypadku podjęcia niezbędnych działań naprawczych), a wypowiedzenie tej umowy nie przekreśla możliwości podjęcia w przyszłości negocjacji dotyczących nowej umowy lub dowolnej innej formy partnerstwa w dziedzinie rybołówstwa;

K.  mając na uwadze, że zwalczanie połowów NNN nie zależy wyłącznie od wskazania niewspółpracujących państw trzecich, lecz – przeciwnie – wymaga znalezienia sposobów zaradzenia zidentyfikowanym sytuacjom; mając na uwadze, że bez pomocy zewnętrznej Związek Komorów nie będzie w stanie usprawnić swojej polityki gospodarowania zasobami morskimi, w szczególności w zakresie zasobów rybnych, w tym w odniesieniu do warunków rozładunku, zdolności monitorowania i nadzoru, rozwoju naukowego, oraz szkolenia technicznego rybaków i obserwatorów;

L.  mając na uwadze, że w programie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 i w celach zrównoważonego rozwoju po raz pierwszy ujęto cel dotyczący ochrony i zrównoważonej eksploatacji mórz i zasobów morskich (cel 14.);

1.  wyraża ubolewanie, że Komory – pomimo ostrzeżeń ze strony UE – nie podjęły działań naprawczych koniecznych do rozwiązania stwierdzonych problemów i przeciwdziałania połowom NNN;

2.  ponownie podkreśla znaczenie skutecznej kontroli przez państwo bandery – brak tej kontroli jest jedną z podstawowych przyczyn połowów NNN; uważa, że Komory powinny wywiązywać się z obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego w odniesieniu do nadzoru i kontroli statków pływających pod ich banderą; wyraża zdecydowane przekonanie, że brak nadzoru i upoważnienia do połowów umożliwia tym statkom bezkarne prowadzenie połowów NNN;

3.  jest zdania, że Komory powinny utrzymać relacje z UE i wykorzystać tę okazję do wdrożenia niezbędnych środków na rzecz zwiększenia zdolności tego kraju do radzenia sobie z problemem nielegalnych połowów;

4.  wyraża ubolewanie, że w ciągu niemal trzydziestu lat, odkąd obowiązują umowy w sprawie rybołówstwa między UE i Związkiem Komorów uwzględniające komponent współpracy i wsparcia na rzecz rozwoju sektora rybołówstwa w tym państwie, nie udało się osiągnąć bardziej konkretnych efektów w rozwoju sektora rybołówstwa Komorów, m.in. pod względem zdolności do monitorowania i nadzoru, rozwoju naukowego lub szkolenia technicznego rybaków i obserwatorów;

5.  opowiada się za potrzebą stworzenia ściślejszych powiązań między dostępnymi instrumentami w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju, a w szczególności Europejskim Funduszem Rozwoju, a globalnym wsparciem na rzecz rozwoju zdolności w sektorze rybołówstwa;

6.  przypomina, że Umowa o partnerstwie w sektorze rybołówstwa zawarta z UE oraz inne instrumenty międzynarodowe, a także ramy realizacji agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 i osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju zobowiązują Komory do przestrzegania zasad dobrego zarządzania w kwestii rybołówstwa i odpowiedzialnych połowów, utrzymywania stad ryb oraz ochrony ekosystemu morskiego w wyłącznej strefie ekonomicznej tego kraju;

7.  podkreśla potrzebę zwalczania połowów NNN na poziomie światowym oraz konieczność wprowadzenia środków motywujących państwa do tego, by potraktowały swoje obowiązki z powagą i by przeprowadziły niezbędną reformę sektorów rybołówstwa;

8.  podkreśla, że zwalczanie połowów NNN nie może polegać wyłącznie na wskazaniu niewspółpracujących państw trzecich oraz że rzeczywiste zwalczanie wszelkich form nielegalnych połowów wymaga znalezienia sposobów wsparcia państw, w szczególności małych rozwijających się państw wyspiarskich, do których należy Związek Komorów, w celu umożliwienia im zmiany polityki gospodarowania zasobami morskimi;

9.  podziela stanowisko Komisji i Rady co do konieczności zastosowania środków, o których mowa w art. 38 ust. 8 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, w celu wypowiedzenia wszelkich zawartych z Komorami stałych umów dwustronnych w sprawie połowów, przewidujących rozwiązanie umowy w przypadku niewypełnienia przez to państwo zobowiązań w zakresie zwalczania połowów NNN;

10.  zwraca uwagę na pozostałe konsekwencje, o których mowa w art. 38 ust. 8 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, dotyczące m.in. zakazu czarterowania, zmiany bandery i umów prywatnych;

11.  stwierdza jednak, że wypowiedzenie umowy nie powinno oznaczać zakończenia współpracy w dziedzinie rybołówstwa między UE a Komorami; wzywa Komisję do podjęcia starań na rzecz możliwie jak najszybszego wznowienia współpracy, wychodząc z założenia, że społeczności rybackie oraz tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne i działalność połowową na małą skalę należy uznać za zasadniczy czynnik rozwoju tego państwa, oraz że w tym celu należy sprzyjać inwestycjom i udzielać wsparcia technicznego w następujących obszarach:

  system administracji i zarządzania rybołówstwem, ustawodawstwo, struktura instytucjonalna, rozwój zdolności zasobów ludzkich (rybaków, naukowców, inspektorów i innych), dowartościowanie handlowe i kulturowe tradycyjnych metod połowu na Komorach i zasobów rybnych Komorów;

  zdolności do monitorowania i potencjał naukowy, zdolność do ochrony wybrzeża, nadzoru oraz kontroli jakości;

  uruchomienie struktur przeznaczonych do schładzania, dystrybucji i przetwórstwa ryb;

  budowa i wzmocnienie infrastruktury służącej do rozładunku oraz do zabezpieczania portów i przystani;

  modernizacja floty Komorów prowadzącej połowy na małą skalę w celu zwiększenia jej bezpieczeństwa, możliwości przebywania na morzu i zdolności połowowych;

12.  apeluje o włączenie klauzuli pozwalającej na – w razie usunięcia przez Komory tych niedociągnięć – przerwanie procedury i wycofanie „czerwonej kartki”, co umożliwi powrót floty UE;

13.  apeluje do Komisji o podjęcie odpowiednich działań mających na celu powrót do normalnej sytuacji dzięki poprawie skuteczności środków walki z połowami NNN i umożliwieniu flocie UE powrotu na obszar połowowy po zakończeniu negocjacji warunków nowego protokołu;

14.  apeluje do Komisji i Rady, aby w ramach przysługujących im uprawnień bezzwłocznie i w pełni informowały Parlament o wszelkich zmianach sytuacji w ramach tego procesu;

15.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich i Związku Komorów.

• [1]  Dz.U. L 290 z 20.10.2006, s. 7.
• [2]  Teksty przyjęte, P8_TA(0000)0000.
• [3]  Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

UZASADNIENIE

Związek Komorów (Komory) to archipelag trzech głównych wysp położonych w zachodniej części Oceanu Indyjskiego, u wschodniego wybrzeża Afryki. W skład archipelagu, którego niepodległość ogłoszono w 1975 r., wchodzi jeszcze jedna, czwarta wyspa – Majotta – która zdecydowała się pozostać zamorskim terytorium Francji.

Według danych z 2013 r. Komory liczyły ok. 754 tys. mieszkańców. Ze względu na kontekst historyczny, sytuację niestabilności politycznej oraz trudności w dostępie do zasobów Komory należą do grupy krajów najsłabiej rozwiniętych, a ich gospodarka jest silnie uzależniona od pomocy finansowej i wsparcia technicznego z zewnątrz.

Sektor rybołówstwa plasuje się na drugim miejscu po rolnictwie pod względem znaczenia w kraju i jest uznawany za priorytet strategiczny. Zapewnia 10% miejsc pracy i odpowiada za 8% PKB (według danych z 2013 r.). Liczby te wskazują jednak na spadek znaczenia sektora, jeśli chodzi o wpływ na zatrudnienie i gospodarkę, z uwagi na jego podatność na działanie czynników zewnętrznych – cała działalność krajowa (8 tys. rybaków) jest prowadzona metodami tradycyjnymi i na małą skalę przy użyciu niewielkich łodzi z włókna szklanego o długości 6–7 m, o pojemności silnika umożliwiającej uzyskanie mocy nieprzekraczającej 25 KM, wyposażonych w bardzo podstawowe urządzenia techniczne, lub przy wykorzystaniu łodzi bezsilnikowych typu kanu.

Zasoby nadające się do eksploatacji w wyłącznej strefie ekonomicznej Komorów – w przeważającej części duże ryby pelagiczne (tuńczyk i włócznik) – szacuje się na 33 000 ton rocznie, zaś roczne połowy lokalnych rybaków sięgają około 16 000 ton. Pozostałe połowy są realizowane przez zagraniczne floty przemysłowe i wyładowywane poza krajem. Przetwórstwo ryb – w tym połowów lokalnej floty – również odbywa się poza terytorium Komorów.

Historia stosunków dwustronnych w dziedzinie rybołówstwa między Unią Europejską (i jej poprzednikami) a Związkiem Komorów sięga 1988 r. Niemniej od 2006 r. stosunki te są regulowane Umową o partnerstwie w sprawie połowów, a związane z nią korzyści finansowe obejmują dwa różne elementy składowe: pierwszy to dostęp do zasobów rybnych, a drugi to wsparcie sektorowe i rozwój zdolności lokalnych.

Umowa będąca przedmiotem analizy w ramach tego sprawozdania przewidywała łączny wkład finansowy w wysokości 1 845 750 EUR, przy czym ok. 49% tej kwoty miało być przeznaczone na cele wsparcia sektorowego. Na mocy umowy licencje połowowe otrzymało 45 sejnerów tuńczykowych i 25 taklowców powierzchniowych (licencje rozdzielono między Hiszpanię, Francję i Portugalię). Umowa wymagała ponadto, aby statki UE działające na jej podstawie zatrudniały minimalną liczbę pracowników z Komorów, oraz zawierała klauzulę wyłączności dotyczącą odławianych gatunków.

Pomimo warunków umowy i protokołu do niej realizacja postanowień zawartych w tych dokumentach napotkała szereg ograniczeń, w tym związanych z piractwem, wskutek czego przedmiotowe licencje połowowe nie były wykorzystywane. Jednocześnie zaangażowanie Komorów w działania stanowiące naruszenie rozporządzenia w sprawie zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom (połowom NNN), w szczególności zezwalanie statkom prowadzącym połowy NNN na rejestrację pod banderą niezwiązaną z armatorem, skłoniło UE do powiadomienia Komorów w październiku 2015 r. o możliwości uznania ich za państwo niewspółpracujące, co następnie zostało potwierdzone w maju i czerwcu 2017 r. (przyznaniem „czerwonej kartki”).

Wobec braku reakcji władz Komorów w trakcie biegu tej procedury Komisja i Rada Europejska proponują wypowiedzenie przedmiotowej umowy.

Choć sprawozdawca nie sprzeciwia się w żadnym razie rozwiązaniu umowy, pragnie zwrócić uwagę na dwie kwestie: bardzo trudną sytuację społeczną Komorów i niektóre oceny organów ONZ krytykujące pozycję siły UE przy zawieraniu umów i ustalaniu cen ryb (poniżej szacowanej ceny hurtowej tuńczyka) i wskazujące na to, że umowy o partnerstwie okazały się nieskuteczne we wspieraniu rozwoju lokalnego przemysłu.

Sprawozdawca pragnie podkreślić, że w ciągu niemal trzydziestu lat, odkąd obowiązują umowy w sprawie rybołówstwa między UE a Związkiem Komorów zawierające komponent współpracy i wsparcia na rzecz rozwoju sektora rybołówstwa w tym państwie, nie udało się osiągnąć bardziej konkretnych efektów w rozwoju sektora rybołówstwa Komorów, m.in. pod względem zdolności do monitorowania i nadzoru, rozwoju naukowego lub szkolenia technicznego rybaków i obserwatorów.

W kontekście tej decyzji taka ocena wymaga przedstawienia propozycji, które umożliwią dalsze wspieranie rozwoju i przyczynią się do poprawy warunków działalności połowowej na Komorach, usprawnienia działań pokrewnych oraz poprawy jakości życia rybaków i społeczności rybackich.

W związku z powyższym, w kontekście dalszej współpracy między UE a Komorami, w szczególności w zakresie polityki rozwoju, polityka UE i jej państw członkowskich wobec tego kraju powinna być ukierunkowana na jego priorytety strategiczne, wśród których wiodącą rolę odgrywa sektor rybołówstwa. Dlatego UE powinna w dalszym ciągu wspierać przekazywanie środków umożliwiających Komorom między innymi:

  poprawę systemu administracji i zarządzania rybołówstwem z prawnego punktu widzenia i pod względem struktury instytucjonalnej, rozwoju zdolności zasobów ludzkich (rybaków, naukowców, inspektorów i in.) oraz uznania wartości handlowej i kulturowej tradycyjnych metod połowu na Komorach i zasobów rybnych Komorów;

  rozwój zdolności do monitorowania i potencjału naukowego, zdolności do ochrony wybrzeża, nadzoru oraz kontroli jakości;

  utworzenie lub modernizację struktur przeznaczonych do schładzania, dystrybucji i przetwórstwa ryb;

  budowę i wzmocnienie infrastruktury służącej do rozładunku oraz do zabezpieczania portów i przystani;

  wsparcie modernizacji floty Komorów prowadzącej połowy na małą skalę w celu zwiększenia jej bezpieczeństwa, możliwości przebywania na morzu i zdolności połowowych.

Sprawozdawca jest zdania, że porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawierane przez UE z państwami trzecimi powinny przynosić korzyści obu stronom, przy czym wzmacnianie suwerenności państw trzecich w odniesieniu do ich działalności połowowej, rozwój działań pokrewnych i ochrona zasobów morskich, społeczności rybackich i pracowników sektora rybołówstwa powinny stanowić nadrzędny cel tych porozumień. Taki rozwój, w przeciwieństwie do uszczuplania zasobów, stanowi najskuteczniejszy i najbardziej sprawiedliwy sposób zwalczania połowów NNN.

Ponadto sprawozdawca domaga się, by Parlament Europejski był niezwłocznie informowany o wszelkich zmianach sytuacji w ramach tego procesu.

OPINIA Komisji Rozwoju (21.2.2018)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie projektu decyzji Rady wypowiadającej Umowę o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów
(2017/2266(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Norbert Neuser

WSKAZÓWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A.  mając na uwadze, że na mocy najnowszego protokołu do Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa, który wygasł z dniem 31 grudnia 2016 r., przyznano pulę środków finansowych w wysokości 600 000 EUR rocznie, a w ramach tej kwoty 300 000 EUR przeznaczono na rzecz komoryjskiej polityki rybołówstwa w celu wspierania trwałości zasobów rybnych w wodach Komorów oraz należytego gospodarowania tymi zasobami;

B.  mając na uwadze, że nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (połowy NNN) prowadzone na obszarach przybrzeżnych Komorów wywołują szkodliwe skutki dla lokalnego rybołówstwa i różnorodności biologicznej oraz stanowią zagrożenie dla dochodów i środków utrzymania rybaków trudniących się tradycyjnym łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, dla bezpieczeństwa żywnościowego oraz zrównoważonego rozwoju Komorów, a w konsekwencji pogłębiają ubóstwo;

C.  mając na uwadze, że zasoby morskie nie są nieograniczone; mając na uwadze, że kontynent afrykański traci co roku miliardy dolarów z powodu połowów NNN;

D.  mając na uwadze, że według FAO nielegalnie poławia się ok. 26 mln ton ryb rocznie, czyli ponad 15 % łącznej produkcji światowej; mając na uwadze, że nielegalne połowy zagrażają odbudowie stad ryb, różnorodności biologicznej, ekosystemowi morskiemu i bezpieczeństwu żywnościowemu oraz powodują poważne straty gospodarcze;

E.  mając na uwadze, że zrównoważone zarządzanie ekosystemami morskimi ma decydujące znaczenie dla ograniczenia zgubnych konsekwencji zmiany klimatu; mając na uwadze, że COP21 podkreśliła pilną potrzebę odwrócenia tendencji do nadprodukcji;

F.  mając na uwadze, że w programie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 i w celach zrównoważonego rozwoju po raz pierwszy ujęto cel dotyczący ochrony i zrównoważonej eksploatacji mórz i zasobów morskich (cel 14.);

1.  zdaje sobie sprawę, że połowy NNN są jednym z głównych problemów gospodarczych i środowiskowych w skali światowej, zarówno dla rybołówstwa morskiego, jak i słodkowodnego, ponieważ zagrażają trwałości stad ryb i bezpieczeństwu żywnościowemu, a także różnorodności biologicznej w oceanach świata; podkreśla, że połowy NNN niweczą ponadto wysiłki w dziedzinie zarządzania rybołówstwem i stanowią nieuczciwą konkurencję dla rybaków, w szczególności z tradycyjnych flot przybrzeżnych, oraz innych osób prowadzących działalność zgodnie z prawem, co wywołuje poważne reperkusje społeczne, gospodarcze i środowiskowe; zaznacza, że wysokie wskaźniki połowów NNN zwykle odnotowuje się częściej w krajach o słabej administracji;

2.  podkreśla, że kraje rozwijające się są szczególnie narażone na połowy NNN, ponieważ mają ograniczoną zdolność do kontrolowania i nadzorowania swoich wód, co dodatkowo utrudnia zarządzanie rybołówstwem w tych krajach; podkreśla, że połowy NNN pozbawiają kraje rozwijające się dochodów i żywności, zwłaszcza gdy działalność ta ma miejsce na tych samych łowiskach, na których aktywni są lokalni rybacy trudniący się tradycyjnym łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym;

3.  z zadowoleniem przyjmuje stosowaną przez UE politykę „zero tolerancji” wobec nielegalnych połowów na całym świecie;

4.  ubolewa, że wbrew zasadom wsparcia sektorowego, które przewiduje protokół do Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa, władze Komorów nie podjęły odpowiednich środków w celu utworzenia krajowego rejestru statków rybackich oraz opracowania i wdrożenia solidnego krajowego planu działania i ram prawnych przeciwko połowom NNN prowadzonym w komoryjskich wodach i przez statki pod banderą Komorów, co doprowadziło do uznania Komorów za państwo niewspółpracujące w rozumieniu rozporządzenia w sprawie połowów;

5.  wyraża ubolewanie, że oprócz tego, iż administracji Komorów brakuje zdolności, by zmierzyć się z problemem połowów NNN, Komisja informowała o braku zarządzania i o niewystarczającej politycznej woli współpracy ze strony komoryjskich organów rządowych;

6.  apeluje o zwiększenie zdolności administracyjnych krajów rozwijających się, a także zdolności do mapowania i oceny zasobów; apeluje ponadto o przyjęcie środków, by wesprzeć je w tworzeniu rzetelnych i obiektywnych statystyk, które pomogą kształtować politykę i strategię w sprawach gospodarczych oraz w dziedzinie nadzoru i ochrony legalnych połowów;

7.  przypomina, że Umowa o partnerstwie w sektorze rybołówstwa zawarta z UE oraz inne instrumenty międzynarodowe, a także ramy realizacji agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 i osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju zobowiązują Komory do przestrzegania zasad dobrego zarządzania w kwestii rybołówstwa i odpowiedzialnych połowów, utrzymywania stad ryb oraz ochrony ekosystemu morskiego w wyłącznej strefie ekonomicznej tego kraju;

8.  przypomina w szczególności o zadaniu czwartym w ramach 14. celu zrównoważonego rozwoju, które polega na skutecznym uregulowaniu kwestii odławiania zasobów morskich i przełowienia, połowów NNN oraz niszczycielskich praktyk połowowych, a także na wdrożeniu popartych naukowo planów zarządzania, tak aby w możliwie najkrótszym czasie odbudować stada co najmniej do poziomu umożliwiającego maksymalny podtrzymywalny połów zgodnie z biologiczną charakterystyką poszczególnych gatunków;

9.  apeluje do Komisji, by nadal prowadziła z władzami Komorów dialog polityczny i dialog dotyczący sektora rybołówstwa, tak by doprowadzić do przestrzegania przez to państwo przepisów rozporządzenia w sprawie połowów NNN, a ostatecznie do usunięcia Komorów z wykazu państw niewspółpracujących; apeluje, aby do tego czasu pomoc otrzymywana przez Komory w ramach innych instrumentów finansowych Unii została przekierowana, aby społeczeństwo nie ponosiło kosztów obecnego stanu rzeczy;

10.  podkreśla, że organy kontroli rybołówstwa na całym świecie należy wyposażyć w wystarczające zasoby (ludzkie, finansowe i techniczne), które umożliwią im pełne wdrożenie przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących rybołówstwa;

11.  wyraża przekonanie, że zwalczanie połowów NNN wymaga wielostronnego podejścia i zależy w dużej mierze od spójnej reakcji na szczeblu międzynarodowym, w tym ze strony państw bandery, państw nadbrzeżnych, państw portu i państw zbytu; jest zdania, że ta reakcja powinna opierać się na jednolitym stosowaniu prawa międzynarodowego i przepisów międzynarodowych w sprawie połowów NNN, a także na wymianie obszernych i dokładnych informacji; apeluje do społeczności międzynarodowej, by wdrożyła środki podobne do środków przyjętych przez UE w celu uniemożliwienia wprowadzania na rynek ryb pochodzących z połowów NNN.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU OPINIIW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	20.2.2018
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	21 1 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Ignazio Corrao, Mireille D’Ornano, Nirj Deva, Doru-Claudian Frunzulică, Enrique Guerrero Salom, Maria Heubuch, György Hölvényi, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Arne Lietz, Norbert Neuser, Vincent Peillon, Cristian Dan Preda, Lola Sánchez Caldentey, Eleftherios Synadinos, Eleni Theocharous, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Anna Záborská, Željana Zovko
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Thierry Cornillet, Paul Rübig, Rainer Wieland

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

21	+
ALDE	Thierry Cornillet, Paavo Väyrynen
ECR	Nirj Deva, Eleni Theocharous
EFDD	Ignazio Corrao, Mireille D’Ornano
GUE/NGL	Lola Sánchez Caldentey
PPE	György Hölvényi, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Cristian Dan Preda, Paul Rübig, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland, Željana Zovko, Anna Záborská
S&D	Doru-Claudian Frunzulică, Enrique Guerrero Salom, Arne Lietz, Norbert Neuser, Vincent Peillon
Verts/ALE	Maria Heubuch

1	-
NI	Eleftherios Synadinos

0	0

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

INFORMACJE O PRZYJĘCIU SPRAWOZDANIAW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Data przyjęcia	27.2.2018
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	20 0 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Clara Eugenia Aguilera García, Alain Cadec, David Coburn, Linnéa Engström, João Ferreira, Sylvie Goddyn, Mike Hookem, Carlos Iturgaiz, Werner Kuhn, António Marinho e Pinto, Gabriel Mato, Norica Nicolai, Liadh Ní Riada, Ulrike Rodust, Annie Schreijer-Pierik, Remo Sernagiotto, Isabelle Thomas, Ruža Tomašić, Peter van Dalen, Jarosław Wałęsa
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Izaskun Bilbao Barandica, José Blanco López, Nicola Caputo, Ole Christensen, Rosa D’Amato, Norbert Erdős, John Flack, Elisabetta Gardini, Jens Gieseke, Anja Hazekamp, Maria Heubuch, Czesław Hoc, Yannick Jadot, France Jamet, Seán Kelly, Verónica Lope Fontagné, Linda McAvan, Francisco José Millán Mon, Nosheena Mobarik, Cláudia Monteiro de Aguiar, Rolandas Paksas, Daciana Octavia Sârbu, David-Maria Sassoli, Maria Lidia Senra Rodríguez, Nils Torvalds
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Liliana Rodrigues

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

20	+
ALDE	António Marinho e Pinto, Norica Nicolai
ECR	Peter van Dalen, Remo Sernagiotto, Ruža Tomašić
ENF	Sylvie Goddyn
GUE/NGL	João Ferreira, Liadh Ní Riada
PPE	Alain Cadec, Norbert Erdős, Carlos Iturgaiz, Werner Kuhn, Gabriel Mato, Annie Schreijer-Pierik, Jarosław Wałęsa
S&D	Clara Eugenia Aguilera García, Liliana Rodrigues, Ulrike Rodust, Isabelle Thomas
VERTS/ALE	Linnéa Engström

0	-

2	0
EFDD	David Coburn, Mike Hookem

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się