ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την εφαρμογή του Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας, του Μέσου Ανθρωπιστικής Βοήθειας και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης

27.3.2018 - 2017/2258(INI)

Επιτροπή Ανάπτυξης
Εισηγητής: Enrique Guerrero Salom

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ – ΣΥΝΟΨΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΡΙΣΜΑΤΩΝ

Τις τελευταίες δεκαετίες, γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτό ότι οι άνθρωποι αποτελούμε μέρος ενός και του ίδιου κόσμου. Η ειρήνη δεν μπορεί να ευημερήσει όσο υπάρχει φτώχεια, αδικία και αποκλεισμός. Η βία και η ανασφάλεια ενέχουν κινδύνους των οποίων οι επιπτώσεις καταλήγουν να εκτείνονται και να μας επηρεάζουν όλους. Η εξαιρετικά άνιση ανάπτυξη και η έλλειψη δυνατοτήτων ζωτικής σημασίας τροφοδοτούν συγκρούσεις, προκαλούν ανισορροπίες στις περιοχές, δημιουργούν εντάσεις στα σύνορα και οδηγούν σε ανεξέλεγκτες μετακινήσεις πληθυσμών. Η αλλαγή του κλίματος θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το μέλλον της ανθρωπότητας και αυξάνει τη συχνότητα και την ένταση πολλών φυσικών καταστροφών.

Οι διασκέψεις κορυφής της Νέας Υόρκης και του Παρισιού το 2015, ή της Κωνσταντινούπολης το 2016, αποτελούν σαφή έκφραση αυτής της κοινής αντίληψης. Το ψήφισμα της πρώτης ζητεί «να μεταμορφώσουμε τον κόσμο μας», τον κοινό μας κόσμο· η δεύτερη ζητεί την ανάληψη καθολικής δράσης κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη· η τρίτη ζητεί από όλους μας να αναλάβουμε από κοινού την ευθύνη για την ανθρωπότητα. Και στις τρεις διασκέψεις αναγνωρίστηκε ότι δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση χωρίς κοινή αντίδραση.

Η εν λόγω προσέγγιση, που σήμερα είναι ευρέως διαδεδομένη, αποτελούσε ήδη τη βάση της πολιτικής ανάπτυξης και ανθρωπιστικής βοήθειας που εφαρμοζόταν στις αρχές της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η Συνθήκη της Ρώμης οδήγησε στη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης (ΕΤΑ) για την παροχή βοήθειας, αρχικά, σε χώρες που εξέρχονταν κυρίως από καθεστώτα αποικιοκρατίας, η οποία σταδιακά επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες στην Ασία, στη Λατινική Αμερική και στη γειτονία μας.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας αναβάθμισε το ηθικό επίπεδο αυτής της πολιτικής, ενισχύοντας παράλληλα τη νομική βάση των πολιτικών αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστικής βοήθειας. Η Συνθήκη προβλέπει σαφώς ότι η μείωση και, σε βάθος χρόνου, η εξάλειψη της φτώχειας είναι οι βασικοί στόχοι της πολιτικής αναπτυξιακής συνεργασίας της Ένωσης. Μια πολιτική που έχει ως στόχο την προώθηση των θεμελιωδών αξιών, όπως ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η δημοκρατία, η ειρήνη, η αλληλεγγύη και η στήριξη των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών. Ο στόχος αυτός πρέπει να τηρείται όταν η Ένωση εφαρμόζει διάφορες πολιτικές που μπορούν να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες, και παρέχει στις πολιτικές αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστική βοήθειας ιδιαίτερο και αυτόνομο χαρακτήρα σε σχέση με την υπόλοιπη εξωτερική δράση της ΕΕ.

Στην πράξη, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της είναι οι μεγαλύτεροι χορηγοί επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας. Η ηγετική θέση της ΕΕ στην εν λόγω πολιτική δεν απορρέει μόνο από το σημαντικό οικονομικό βάρος της βοήθειας, αλλά και από την προστιθέμενη αξία της δράσης της, που οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων όπως η εμπειρία της στον τομέα αυτό και η αντίληψη ότι η ΕΕ αποτελεί υπερεθνική οντότητα με πολιτική επιρροή και πνεύμα στρατηγικής διαμεσολάβησης και είναι ικανή, για τον λόγο αυτό, να ηγείται των διαπραγματεύσεων των κυριότερων διεθνών μέσων αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστικής βοήθειας.

Αυτή η προστιθέμενη αξία της εξωτερικής δράσης της ΕΕ στην πολιτική αναπτυξιακής συνεργασίας ενισχύεται από τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα των προγραμμάτων, την προβλεψιμότητα των πόρων και τις ικανότητες καινοτομίας της, καθώς και από την ευρεία γεωγραφική και θεματική κάλυψη των μέσων της, τα οποία είναι διαθέσιμα σε διάφορα επίπεδα (σε επίπεδο χώρας, περιφέρειας και ηπείρου), μεταξύ άλλων και στις περιοχές όπου δραστηριοποιούνται λίγοι δωρητές και σε χώρες και περιοχές σε κατάσταση κρίσης, μετά από κρίση ή σε επισφαλή κατάσταση.

Μεταξύ των διαφορετικών χρηματοδοτικών μέσων της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, η αναθεώρηση τριών εξ αυτών εμπίπτει στην αρμοδιότητα της επιτροπής «Βιώσιμη ανάπτυξη» (DEVE) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Επιτροπή DEVE ασκεί τον ελεγκτικό της ρόλο μέσω της διεξαγωγής τακτικών συνεδριάσεων μεταξύ διαφόρων ομάδων εργασίας του μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας, καθώς και μέσω των στρατηγικών και διαρθρωμένων διαλόγων της με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ αποτελεί μέρος του τομέα IV του τρέχοντος πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) για την περίοδο 2014-2020 με τίτλο «Η Ευρώπη ως παγκόσμιος παράγοντας», που διαθέτει προϋπολογισμό ύψους 66,2 δισεκατομμυρίων EUR. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τα τρία μέσα εξωτερικής χρηματοδότησης στα οποία αναφέρεται η παρούσα έκθεση, ο μηχανισμός αναπτυξιακής συνεργασίας (ΜΑΣ) διαθέτει 19,7 δισεκατομμύρια EUR, και το μερίδιο της ανθρωπιστικής βοήθειας ανέρχεται σε 6,62 δισεκατομμύρια EUR. Τέλος, το ΕΤΑ, με προϋπολογισμό ύψους 30 506 εκατομμυρίων EUR για την περίοδο 2014-2020, που χρηματοδοτείται απευθείας από τα κράτη μέλη και λειτουργεί εκτός του προϋπολογισμού της ΕΕ, είναι το κυριότερο χρηματοδοτικό μέσο της πολιτικής αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ.

Σκοπός της παρούσας έκθεσης είναι να συμβάλει στην αναθεώρηση, η οποία ξεκίνησε από την Επιτροπή, του ΕΤΑ και του ΜΑΣ, και να αξιολογήσει την καταλληλότητα αυτών, καθώς και του μέσου για την ανθρωπιστική βοήθεια, σε σχέση με τους στόχους της πολιτικής αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστική βοήθειας της ΕΕ. Με βάση την ανάλυση της υλοποίησης του ΕΤΑ και του ΜΑΣ από τον Ιανουάριο 2014 έως τον Ιούνιο 2017, η έκθεση παρουσιάζει ένα σύνολο συστάσεων για τη βελτίωση της λειτουργίας του ΕΤΑ και του ΜΑΣ μέχρι τη λήξη ισχύος τους το 2020, και διατυπώνει διάφορες προτάσεις και συστάσεις ενόψει του νέου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, που θα παρουσιαστεί τους επόμενους μήνες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και σχετικά με το οποίο η Επιτροπή DEVE θα πρέπει να προβεί σε πολιτική αξιολόγηση και να ασκήσει τις συννομοθετικές λειτουργίες της.

Η έκθεση περιέχει πληροφορίες που συλλέχθηκαν από την έκθεση της Επιτροπής με τίτλο «Έκθεση ενδιάμεσης επανεξέτασης των μηχανισμών εξωτερικής χρηματοδότησης», από τα έγγραφα εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με την αξιολόγηση του μέσου αναπτυξιακής συνεργασίας και την αξιολόγηση του 11ου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης, από το σχέδιο δράσης 2008-2013 της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανθρωπιστική βοήθεια, από την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προς την Παγκόσμια Ανθρωπιστική Διάσκεψη Κορυφής: Μια παγκόσμια εταιρική σχέση για αποτελεσματική και βάσει αρχών ανθρωπιστική δράση», καθώς και από την ειδική έκθεση που εκπονήθηκε από την υπηρεσία μελετών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την εφαρμογή του μηχανισμού ανθρωπιστικής βοήθειας. Επίσης, εμπνεύστηκε από τις διάφορες εκθέσεις που διενεργήθηκαν για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από εξωτερικούς αξιολογητές για καθένα από τα τρία προς εξέταση μέσα. Τέλος, η έκθεση εμπλουτίστηκε από τις συνεισφορές διαφόρων μη κυβερνητικών οργανώσεων με ευρεία εμπειρία και άμεση γνώση των δυνατοτήτων και των δυσλειτουργιών των τριών σχετικών χρηματοδοτικών μέσων.

Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ βιώνει μια ταραχώδη περίοδο και έχει βρεθεί αντιμέτωπη με πολλαπλές κρίσεις, ενίοτε διαδοχικές αλλά σε πολλές περιπτώσεις ταυτόχρονες, τόσο εσωτερικά όσο και διεθνώς: χρηματοπιστωτική κρίση, νέες απαιτήσεις ως προς την ασφάλεια, τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες, αύξηση του λαϊκισμού, διεθνής πολιτική αβεβαιότητα και εξάπλωση των ανθρωπιστικών κρίσεων, που οφείλονται τόσο στον άνθρωπο όσο και στις φυσικές καταστροφές, οι οποίες βρίσκονται τώρα στην κορύφωσή τους, με τον μεγαλύτερο αριθμό εκτοπισθέντων μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Ωστόσο, οι εν λόγω προκλήσεις δεν πρέπει να υπονομεύουν τις αρχές και τις αξίες στις οποίες η ΕΕ στηρίζει της δράσεις της στο πλαίσιο των πολιτικών ανάπτυξης και ανθρωπιστικής βοήθειας. Αντιθέτως, η ΕΕ, ακόμα και με τις αναμενόμενες περιοριστικές επιπτώσεις του Brexit, πρέπει να διατηρήσει, ή ακόμα και να αυξήσει, τη χρηματοδοτική συνεισφορά της στην αναπτυξιακή συνεργασία και στην ανθρωπιστική βοήθεια, αν πραγματικά θέλει να συμβάλει αποφασιστικά στην εξάλειψη της φτώχειας και να αντιμετωπίσει παράλληλα τα αίτια των μεταναστευτικών ρευμάτων, που σήμερα απασχολούν έντονα τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική δράση της ΕΕ. Αυτό καθίσταται ακόμα πιο επιτακτικό, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, αν ορισμένοι μεγάλοι παράγοντες δεν ανταποκριθούν τελικά στις ευθύνες τους όσον αφορά την ανάπτυξη του πλανήτη ή, ακόμη χειρότερα, οπισθοχωρήσουν στις δεσμεύσεις που έχουν ήδη αναλάβει.

Η εμφάνιση νέων προκλήσεων, τόσο ανθρωπιστικών όσο και πολιτικών, καθώς και η μεγαλύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών προκλήσεων της ΕΕ, μπορούν να οδηγήσουν σε μια τάση χειραγώγησης, ή ακόμη και εξάρτησης, των πολιτικών αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστική βοήθειας από τα εθνικά ή υπερεθνικά συμφέροντα, η υπεράσπιση των οποίων δεν μπορεί να αποβεί σε βάρος των αξιών και των στόχων που έχουν ανατεθεί στις εν λόγω πολιτικές από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και τα οποία υποστηρίζονται ευρέως από τους ευρωπαίους πολίτες όπως δείχνουν σταθερά οι έρευνες κοινής γνώμης.

Οι αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας δημιούργησαν ένα παγκόσμιο πλαίσιο για την καθοδήγηση της δράσης της ΕΕ και των κρατών μελών της στις προσπάθειές τους να καταπολεμήσουν τη φτώχεια και να προωθήσουν την ισότητα των φύλων και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Οι νέοι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης, που εγκρίθηκαν τον Σεπτέμβριο 2015, αποτελούν ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς διευρύνουν και εμβαθύνουν τους στόχους που έχουν καθοριστεί, και ισχύουν τόσο στις αναπτυσσόμενες όσο και στις ανεπτυγμένες χώρες. Υπό το πρίσμα αυτό, η συνοχή με την αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να μετατραπεί σε κινητήρια δύναμη της πολιτικής δράσης της ΕΕ, ενισχύοντας τη συνέπεια μεταξύ των εξωτερικών πολιτικών, μέσω περισσότερο συνεκτικών και συντονισμένων χρηματοδοτικών μέσων, καθώς και μεταξύ των στόχων των εξωτερικών και εσωτερικών πολιτικών της ΕΕ.

Για τον σκοπό αυτό, αν η ΕΕ θέλει να συνεχίσει να διατηρεί την ηγετική της θέση παγκοσμίως, τόσο από την άποψη του όγκου των χρηματοδοτικών εισφορών της στην αναπτυξιακή συνεργασία και την ανθρωπιστική βοήθεια όσο και από την άποψη της σπουδαιότητας των δράσεών της στο πλαίσιο των εν λόγω πολιτικών, το νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το 2020 θα πρέπει να προσαρμοστεί και να εξασφαλίσει χρηματοδοτικές εισφορές που ανταποκρίνονται στις διεθνείς προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη ΕΕ, εξασφαλίζοντας τη συνοχή των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της και διαφυλάσσοντας παράλληλα την αυτονομία και τη μοναδικότητα των πολιτικών της στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας και της ανθρωπιστικής βοήθειας σύμφωνα με τις θεμελιώδες αξίες της.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την εφαρμογή του Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας, του Μέσου Ανθρωπιστικής Βοήθειας και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης

(2017/2258(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 3 παράγραφος 5 και το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 208 έως 211 και 214 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη την Παγκόσμια σύμπραξη για μια αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία, η οποία εγκρίθηκε στο φόρουμ ανωτάτου επιπέδου για την αποτελεσματικότητα της ενίσχυσης στο Μπουσάν το 2011 και επαναβεβαιώθηκε στη συνεδρίαση υψηλού επιπέδου στο Ναϊρόμπι το 2016,

–  έχοντας υπόψη την τρίτη Παγκόσµια ∆ιάσκεψη του ΟΗΕ για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών που πραγματοποιήθηκε στο Sendai (Ιαπωνία) από τις 14 έως τις 18 Μαρτίου 2015,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του ΟΗΕ με τίτλο «Transforming our World: The 2030 Agenda for Sustainable Development» (Μετασχηματισμός του κόσμου μας: το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030), το οποίο εκδόθηκε στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 25 Σεπτεμβρίου 2015, καθώς και τους 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) που περιέχονται σε αυτό,

–  έχοντας υπόψη την Παγκόσμια Ανθρωπιστική Διάσκεψη Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 23 και 24 Μαΐου 2016 και τη λεγόμενη «Grand Bargain», τη συμφωνία που συνάφθηκε μεταξύ ορισμένων από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες και χορηγούς βοήθειας,

–  έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης ΑΚΕ-ΕΕ, η οποία υπεγράφη στο Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000, όπως αναθεωρήθηκε στις 25 Ιουνίου 2005 και στις 22 Ιουνίου 2010[1],

–  έχοντας υπόψη την απόφαση 2013/755/ΕΕ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2013, για τη σύνδεση των Υπερπόντιων Χωρών και Εδαφών με την Ευρωπαϊκή Ένωση[2],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1257/96 του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 1996, σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια[3],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό αριθ. 1311/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020[4],

–  έχοντας υπόψη την εσωτερική συμφωνία μεταξύ των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνελθόντων στο πλαίσιο του Συμβουλίου, για τη χρηματοδότηση της βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάσει του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014 έως 2020, δυνάμει της συμφωνίας εταιρικής σχέσης ΑΚΕ-ΕΕ, καθώς και για τη χορήγηση χρηματοδοτικής ενίσχυσης στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη για τις οποίες ισχύει το τέταρτο μέρος της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής «η εσωτερική συμφωνία»),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/322 του Συμβουλίου, της 2ας Μαρτίου 2015, σχετικά με την εφαρμογή του 11ου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης[5],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕE) 2015/323 του Συμβουλίου, της 2ας Μαρτίου 2015, σχετικά με τον δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στο ενδέκατο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης[6],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 233/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2014, περί μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας την περίοδο 2014-2020[7],

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια του 2007[8],

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την Ανάπτυξη της 7ης Ιουνίου 2017[9],

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 19ης Ιουνίου 2017 σχετικά με τη συνεργασία της ΕΕ με την κοινωνία των πολιτών στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 22ας Νοεμβρίου 2016, σχετικά με την αύξηση της αποτελεσματικότητας της αναπτυξιακής συνεργασίας[10],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Σεπτεμβρίου 2016 με τίτλο «Το καταπιστευματικό ταμείο της ΕΕ για την Αφρική: οι επιπτώσεις για την ανάπτυξη και την ανθρωπιστική βοήθεια»[11],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 7ης Ιουνίου 2016, σχετικά με την έκθεση της ΕΕ του 2015 για τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής[12],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με τις τοπικές αρχές και την κοινωνία των πολιτών: παρέμβαση της Ευρώπης με στόχο τη στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης[13],

–  έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση αριθ. 18/2014 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου με τίτλο «Συστήματα αξιολόγησης και προσανατολισμένης στα αποτελέσματα παρακολούθησης της EuropeAid»,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της 15ης Δεκεμβρίου 2017 με τίτλο «Έκθεση ενδιάμεσης επανεξέτασης των μηχανισμών εξωτερικής χρηματοδότησης» (COM(2017)0720), και τα σχετικά υπηρεσιακά έγγραφα εργασίας, «Αξιολόγηση του μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας» (SWD(2017)0600) και «Αξιολόγηση του 11ου ευρωπαϊκού ταμείου ανάπτυξης» (SWD(2017)0601),

–  έχοντας υπόψη την εξωτερική αξιολόγηση του 11ου ευρωπαϊκού ταμείου ανάπτυξης (τελική έκθεση Ιουνίου 2017) που ανατέθηκε από την Επιτροπή σε ομάδα εξωτερικών συνεργατών,

–  έχοντας υπόψη την εξωτερική αξιολόγηση του μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (τελική έκθεση Ιουνίου 2017) που ανατέθηκε από την Επιτροπή σε ομάδα εξωτερικών συνεργατών,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 14ης Φεβρουαρίου 2018, σχετικά με ένα νέο, σύγχρονο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο για μια Ευρωπαϊκή Ένωση που υλοποιεί αποτελεσματικά τις προτεραιότητές της μετά το 2020 (COM(2018)0098),

–  έχοντας υπόψη την «Έκθεση συνοχής – Διαπιστώσεις από τις εξωτερικές αξιολογήσεις των μηχανισμών εξωτερικής χρηματοδότησης» (τελική έκθεση Ιουλίου 2017) που ανατέθηκε από την Επιτροπή σε ομάδα εξωτερικών συνεργατών,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του κανονισμού του, καθώς και το άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο ε) και το παράρτημα 3 της απόφασης της Διάσκεψης των Προέδρων της 12ης Δεκεμβρίου 2002 σχετικά με τη διαδικασία εξουσιοδότησης της εκπόνησης εκθέσεων πρωτοβουλίας,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Προϋπολογισμών (A8-0118/2018),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά τη θέσπιση των μηχανισμών εξωτερικής χρηματοδότησης (ΜΕΧ), το διεθνές και το ενωσιακό πλαίσιο πολιτικής έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά με την θέσπιση μηχανισμών που αποτέλεσαν ορόσημα όπως το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030, η συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, το πρόγραμμα δράσης της Αντίς Αμπέμπα, το πλαίσιο για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών 2015-2030 του Sendai, και το Ανθρωπιστικό Θεματολόγιο· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τους εν λόγω μηχανισμούς και μέσα·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας, το Θεματολόγιο Βιώσιμης Ανάπτυξης 2030 και οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης, σε συνδυασμό με την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια, τη νέα ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη και τις αρχές του Μπουσάν για την πραγματική ανάπτυξη καθορίζουν τη στρατηγική της ΕΕ για την αναπτυξιακή συνεργασία και την ανθρωπιστική βοήθεια· λαμβάνοντας, επιπλέον, υπόψη ότι το Συμβούλιο εξέδωσε μια συνολική στρατηγική για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία πραγματεύεται μεταξύ άλλων την αναπτυξιακή συνεργασία·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 214 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια, η ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να υλοποιείται σύμφωνα με τις ανθρωπιστικές αρχές του ανθρωπισμού, της ουδετερότητας, της ανεξαρτησίας και της αμεροληψίας και να καθοδηγείται από μια προσέγγιση βάσει αναγκών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανθρωπιστική βοήθεια δεν πρέπει να αποτελεί εργαλείο διαχείρισης κρίσεων·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναπτυξιακή πολιτική θα πρέπει να συμπληρώνει την εξωτερική πολιτική και τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών της ΕΕ, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι η χρηματοδότηση της ανάπτυξης χρησιμοποιείται μόνο για αναπτυξιακούς στόχους και σκοπούς, και όχι για την κάλυψη εξόδων που συνδέονται με την επίτευξη διαφόρων στόχων, όπως ο έλεγχος των συνόρων ή οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κύριος στόχος του Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΜΑΣ) είναι να μειώσει και μακροπρόθεσμα να εξαλείψει τη φτώχεια σε αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες δεν επωφελούνται από χρηματοδότηση στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης (ΕΤΑ), του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας (ΕΜΓ) ή του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ), να παρέχει θεματική στήριξη σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τοπικές αρχές σε χώρες εταίρους στον τομέα των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών που σχετίζονται με την ανάπτυξη και προκλήσεις, καθώς και να στηρίζει τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Αφρικής και ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΜΑΣ συνιστά τον κύριο γεωγραφικό μηχανισμό στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας στο πλαίσιο του προϋπολογισμού της ΕΕ, με 19,6 δισεκατομμύρια EUR σε χορηγήσεις για την περίοδο 2014-2020·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κύριος στόχος του ΕΤΑ είναι η μείωση και μακροπρόθεσμα η εξάλειψη της φτώχειας στην περιοχή της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ) και να επιτύχει τη βιώσιμη ανάπτυξη των υπερπόντιων χωρών και εδαφών (ΥΧΕ)· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΕΤΑ είναι το κύριο μέσο αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ, με 30,5 δισεκατομμύρια EUR να έχουν διατεθεί στο 11ο ΕΤΑ για την περίοδο 2014-2020·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κύριος στόχος του Μέσου Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΜΑΒ) είναι η παροχή βοήθειας, αρωγής και προστασίας σε ανθρώπους που πλήττονται από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές και παρόμοιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, εστιάζοντας στα πλέον ευάλωτα θύματα, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, φύλου, ηλικίας, εθνοτικής καταγωγής ή πολιτικών πεποιθήσεων, και σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες, τις διεθνείς ανθρωπιστικές αρχές και την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΜΑΒ επεκτείνεται πέραν της βασικής αποστολής των επιχειρήσεων διάσωσης ώστε να συμπεριλάβει την αρωγή σε όσους πλήττονται από μακροχρόνιες κρίσεις, βραχυπρόθεσμα έργα αποκατάστασης και ανοικοδόμησης, την ετοιμότητα αντιμετώπισης καταστροφών, και την αντιμετώπιση των συνεπειών της μετακίνησης πληθυσμών·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία χρήζει καινοτόμων προσεγγίσεων, παρέχοντας στους χρηματοδότες την ικανότητα να ανταποκρίνονται ταχέως σε καταστάσεις που επικρατούν σε τοπικό επίπεδο, να συνεργάζονται με τοπικές οργανώσεις και να στηρίζουν τοπικές επιχειρήσεις και επιχειρηματίες, ειδικότερα στις φτωχότερες και πλέον ευάλωτες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύστημα ελέγχου της ΕΕ πρέπει να παρέχει στους χρηματοδότες την ευελιξία να αναλαμβάνουν ένα εύλογο ύψος κινδύνου σε τέτοια έργα, ενισχύοντας τη δυνατότητα της ΕΕ να ανταποκρίνεται ταχέως και να επιτυγχάνει αποτελεσματική βοήθεια·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας παγκοσμίως· λαμβάνοντας υπόψη ότι μέσω αυτής της βοήθειας η ΕΕ ηγείται των προσπαθειών μείωσης της φτώχειας και προώθησης των παγκόσμιων και των ενωσιακών συμφερόντων και θεμελιωδών αξιών·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η διάσκεψη κορυφής Αφρικανικής Ένωσης-ΕΕ που πραγματοποιήθηκε στο Αμπιτζάν στις 29 και 30 Νοεμβρίου 2017 επιβεβαίωσε τη βούληση για τη σύναψη μιας αυθεντικής, εκσυγχρονισμένης, παγκοσμιοποιημένης, φιλόδοξης εταιρικής σχέσης που θα δημιουργεί τις πολιτικές και οικονομικές συνθήκες για πραγματική ισότητα·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη την αλματώδη αύξηση του αριθμού των συμφωνιών αναπτυξιακής συνεργασίας που συνάπτονται με τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Κίνας, της Ρωσίας, της Τουρκίας, της Βραζιλίας και της Ινδίας·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η επαναφορά και η επέκταση του λεγόμενου «κανόνα της παγκόσμιας μέγγενης» (global gag rule) και η περικοπή της χρηματοδότησης σε οργανισμούς οι οποίοι παρέχουν σε γυναίκες και κορίτσια υπηρεσίες οικογενειακού προγραμματισμού και σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και δικαιωμάτων εγείρουν σοβαρή ανησυχία·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κυβερνήσεις τρίτων χωρών έχουν πραγματικές προσδοκίες όσον αφορά την ταχεία δράση, την αποτελεσματικότητα και την αντιμετώπιση της επείγουσας ανάγκης να διατηρηθούν υγιείς συμπράξεις αναπτυξιακής συνεργασίας· λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη ανάπτυξης ανοικτών και παραγωγικών οικονομιών στις χώρες-εταίρους, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις νέες συνθήκες και τους νέους οικονομικούς παράγοντες στη διεθνή σκηνή·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, δεδομένης της μη συμμετοχής του Ηνωμένου Βασιλείου μετά το 2020, το Brexit θα επιφέρει μείωση του προϋπολογισμού της ΕΕ που θα κυμανθεί μεταξύ 12 % και 15 %·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αξιολογήσεις του ΕΤΑ και του ΜΑΣ επιβεβαιώνουν ότι είναι όντως εφικτή η χρήση των διαφορετικών γεωγραφικών και θεματικών μέσων με συνεκτικό τρόπο·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αξιολόγηση του 11ου ΕΤΑ αναφέρει ότι «υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να αναγκαστεί το ΕΤΑ να ανταποκρίνεται σε θεματολόγια τα οποία το απομακρύνουν από τον αρχικό στόχο του για την εξάλειψη της φτώχειας, είναι δύσκολο να συμφιλιωθούν με τις κεντρικές αξίες του ΕΤΑ και θέτουν σε κίνδυνο τα καλά αποτελέσματά του», ότι «παρά τις διαβουλεύσεις, οι απόψεις των κυβερνήσεων και [των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών] (με ορισμένες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις όπως στην περιοχή του Ειρηνικού) σπάνια ελήφθησαν υπόψη σε προγραμματικές επιλογές» και ότι «ο προγραμματισμός του 11ου ΕΤΑ χρησιμοποίησε έτσι μια προσέγγιση από την κορυφή προς τη βάση για την εφαρμογή της αρχής του συγκεντρωτισμού αλλά εις βάρος της βασικής αρχής της εταιρικής σχέσης της συμφωνίας του Κοτονού»·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την 11η αξιολόγηση του ΕΤΑ, έως τον Απρίλιο του 2017, είχαν εκταμιευτεί σχεδόν 500 εκατομμύρια EUR από το αποθεματικό του ΕΤΑ για τη στήριξη του τμήματος Πολιτικής Προστασίας και Επιχειρήσεων Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ECHO) της Επιτροπής, σχεδόν 500 εκατομμύρια EUR είχαν διατεθεί σε παροχή έκτακτης υποστήριξης προς μεμονωμένες χώρες και 1,5 δισεκατομμύριο EUR είχαν δαπανηθεί στο Καταπιστευματικό Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης της ΕΕ για την Αφρική· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΕΤΑ συνεισφέρει επίσης στο νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη·

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αξιολόγηση του ΜΑΣ αναφέρει ότι «ο ΜΑΣ παραμένει συνολικά συναφής και κατάλληλος ως προς τον σκοπό, τόσο κατά την έγκρισή του όσο και στα μέσα της περιόδου εφαρμογής του. Σε γενικές γραμμές συνάδει με τα νέα έγγραφα πολιτικής (π.χ. τη νέα ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη και το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030), καθώς αν και υλοποιεί ορισμένες προτεραιότητες, θα μπορούσε να παρουσιάσει δυσχέρειες στην παρούσα μορφή του»·

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά τη θέσπιση των ΜΕΧ 2014-2020 το Κοινοβούλιο εξέφρασε την προτίμησή του για ένα χωριστό ΜΕΧ προοριζόμενο αποκλειστικά για την αναπτυξιακή συνεργασία και ζήτησε την οριοθέτηση των αναπτυξιακών κεφαλαίων σε περίπτωση εγγραφής του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, όσον αφορά το Καταπιστευματικό Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης της ΕΕ για την Αφρική, η αξιολόγηση του ΕΤΑ αναφέρει ότι «σε σύγκριση με τα τυποποιημένα έργα του ΕΤΑ, ο μειωμένος χρόνος προετοιμασίας και έγκρισης, η έμμεση εμπλοκή της ΕΕ στην υλοποίηση έργων και το γεγονός ότι τα έργα αυτά προέρχονται από προτεραιότητες που απασχολούν την ΕΕ παρά ως ανταπόκριση στους μακροπρόθεσμους στόχους [των χωρών εταίρων], εγείρουν ανησυχία για την πιθανή αποτελεσματικότητα και βιωσιμότητα των έργων του [Καταπιστευματικού Ταμείου Έκτακτης Ανάγκης της ΕΕ για την Αφρική] και για την ικανότητα της ΕΕ να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή τους»·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρηματοδοτική ροή από την Ένωση προς τις χώρες δικαιούχους των χρηματοδοτικών μέσων για την ανάπτυξη είναι μικρότερη από τα εμβάσματα που αποστέλλονται από τους ιδιώτες της διασποράς των χωρών αυτών, οι οποίοι κατοικούν στην Ευρώπη·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχει λάβει από το ΕΤΑ επί σειρά ετών και παρά τις σοβαρές ανησυχίες της Επιτροπής για την οικονομική του διαχείριση, το Μέσο Στήριξης της Ειρήνης στην Αφρική δεν συμπεριλήφθηκε στην αξιολόγηση του ΕΤΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Μέσο Στήριξης της Ειρήνης στην Αφρική δεν έχει αξιολογηθεί από το 2011·

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις αντίστοιχες αξιολογήσεις τους και την έκθεση ενδιάμεσης επανεξέτασης της Επιτροπής για τα ΕΤΑ, η συνολική αποτελεσματικότητα και ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος του ΜΑΣ και του ΕΤΑ για την επίτευξη των στόχων τους είναι δύσκολο να μετρηθεί λόγω σοβαρών περιορισμών στον καθορισμό κατάλληλων συστημάτων αξιολόγησης και παρακολούθησης και στην αξιολόγηση του ρόλου που διαδραματίζουν οι εξωτερικοί παράγοντες, καθώς και λόγω του εύρους των οικείων χωρών και θεμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τους αξιολογητές, η ανάμειξη ενεργοποιεί πρόσθετους πόρους μόνο στο 50 % των περιπτώσεων·

ΚΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει αντιμετωπίσει πολύ σύντομες προθεσμίες για τον έλεγχο των σχεδίων εκτελεστικών μέτρων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προθεσμίες αυτές δεν συνυπολογίζουν δεόντως τα χαρακτηριστικά των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι ενίοτε η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε με την αποστολή στο ΕΚ σχεδίων εκτελεστικών μέτρων μετά την προθεσμία ή πριν από περιόδους διακοπής των δραστηριοτήτων, γεγονός που περιόρισε ακόμη περισσότερο την ικανότητά του να ασκεί επαρκώς τις εξουσίες ελέγχου που διαθέτει·

ΚΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει αναγνωρίσει ότι είναι σημαντικό να υπάρχουν εταιρικές σχέσεις με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών (ΟΚΠ) στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, προς τούτο, οι ΟΚΠ πρέπει να συμμετέχουν στον προγραμματισμό και την εφαρμογή των μέσων εξωτερικής χρηματοδότησης (EFI)·

Γεγονότα και πορίσματα της ενδιάμεσης επανεξέτασης της εφαρμογής του ΜΑΣ, του ΕΤΑ και του ΜΑΒ

Γενικές παρατηρήσεις

1.  εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι οι αξιολογήσεις του ΜΑΣ, του ΕΤΑ και του ΜΑΒ δείχνουν ότι οι στόχοι των εν λόγω μέσων ήταν σε μεγάλο βαθμό συναφείς με τις προτεραιότητες πολιτικής κατά την εποχή του σχεδιασμού τους και ότι είναι γενικά κατάλληλα για τον προβλεπόμενο σκοπό και ευθυγραμμίζονται με τις αξίες και τους στόχους των ΣΒΑ· επισημαίνει επίσης ότι το ετήσιο έλλειμμα χρηματοδότησης για την επίτευξη των ΣΒΑ ανέρχεται σε 200 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ·

2.  επισημαίνει ότι ορισμένες από τις χώρες στις οποίες λειτουργούν γεωγραφικά προγράμματα του ΕΤΑ και του ΜΑΣ κατέγραψαν πρόοδο στη μείωση της φτώχειας και στην ανθρώπινη και οικονομική ανάπτυξη κατά την τελευταία δεκαετία, σε άλλες όμως η κατάσταση παραμένει κρίσιμη·

3.  επισημαίνει με ικανοποίηση ότι οι προτεραιότητες του ΜΑΣ και του ΕΤΑ ευθυγραμμίζονται με τις αξίες και τους στόχους των ΣΒΑ, λόγω του καθοριστικού ρόλου που έχει διαδραματίσει η ΕΕ στην έγκρισή τους, καθώς και ότι το γεγονός αυτό διευκόλυνε σε μεγάλο βαθμό και απλοποίησε την ενδιάμεση αναθεώρηση των μέσων αυτών·

4.  επισημαίνει ότι στα πρώτα έτη της εφαρμογής τους, ο ΜΑΣ και το ΕΤΑ έδωσαν στην ΕΕ τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στις νέες κρίσεις και ανάγκες χάρη στον διευρυμένο χαρακτήρα των στόχων τους· επισημαίνει, ωστόσο, ότι ο πολλαπλασιασμός των κρίσεων και η ανάδυση νέων πολιτικών προτεραιοτήτων άσκησαν οικονομική πίεση στον ΜΑΣ, στο ΕΤΑ και στο ΜΑΒ, ώθησαν τα εν λόγω μέσα στα όριά τους και οδήγησαν στην απόφαση θέσπισης νέων ad hoc μηχανισμών όπως τα καταπιστεύματα, που συνοδεύονται από σοβαρές ανησυχίες, όπως σχετικά με τη διαφάνεια, τη δημοκρατική λογοδοσία και την αποσύνδεσή τους από τους αναπτυξιακούς στόχους· υπενθυμίζει το πρόσφατα εγκριθέν Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, το οποίο συστάθηκε για να παρέχει περαιτέρω ικανότητα μόχλευσης·

5.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την αυξημένη εσωτερική συνοχή του ΜΑΣ και του ΕΤΑ, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις υψηλής ποιότητας αξιολογήσεις, στις εναρμονισμένες διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στη συγκέντρωση του τομέα·

6.  επισημαίνει ότι υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η δημοσιονομική στήριξη συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο κριτικής για την ακαταλληλότητα και την αναποτελεσματικότητά της, ενώ αυτός ο τρόπος στήριξης αντανακλά έναν σύγχρονο τρόπο προσέγγισης της συνεργασίας, ο οποίος εγγράφεται πλήρως στη λογική των πραγματικών εταιρικών σχέσεων ανάπτυξης, καθιστά εφικτή την ιδιοκτησία από τις χώρες εταίρους· ζητεί, συνεπώς, την ανάληψη δράσης για την ενίσχυση της πολιτικής και θεσμικής εταιρικής σχέσης που να προωθεί τη χορήγηση δημοσιονομικής στήριξης, ενώ παράλληλα θα εστιάζει στην αποδοτική οικονομική διακυβέρνηση και θα σέβεται τις δημοκρατικές αξίες· τονίζει ότι η πολιτική αναπτυξιακής συνεργασίας πρέπει να υλοποιείται σύμφωνα με τρόπο που θα λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες των χωρών και των πληθυσμών που τη χρειάζονται, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την εκ μέρους τους ανάληψη της ευθύνης για μια διαφανή και αποτελεσματική εφαρμογή·

7.  σημειώνει το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός χωρών αναβαθμίστηκαν σε χώρες άνω μέσου εισοδήματος (ΧΑΜΕ), με αποτέλεσμα να εξέλθουν από τη διμερή συνεργασία στο πλαίσιο του ΜΑΣ ή να λάβουν μειωμένες επιχορηγήσεις διμερούς συνεργασίας στο πλαίσιο του ΕΤΑ, δεδομένου ότι η αναπτυξιακή βοήθεια σε συνδυασμό με επιτυχείς εθνικές πολιτικές μπορεί να οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα· υπενθυμίζει ότι η φτώχεια και η ανάπτυξη έχουν πολλές διαστάσεις και ότι η διατήρηση του ΑΕΠ ως μοναδικού δείκτη ανάπτυξης είναι ανεπαρκής· σημειώνει επίσης ότι, δεδομένου ότι η πλειονότητα των φτωχότερων λαών του κόσμου ζουν σε χώρες μέσου εισοδήματος, στις οποίες εξακολουθούν να υφίστανται ανισότητες, η απότομη απόσυρση ενισχύσεων από χώρες μέσου εισοδήματος μπορεί να αποτελέσει οπισθοδρόμηση για την επίτευξη των ΣΒΑ· εμμένει, συνεπώς, στην ανάγκη να συνεχίσουν να στηρίζονται αυτές οι χώρες, σε αυτό το κρίσιμο στάδιο, στην πορεία τους προς μεγαλύτερη ανάπτυξη·

8.  υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι η αναπτυξιακή βοήθεια χρησιμοποιείται σύμφωνα με τον αρχικό σκοπό της, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις αρχές της αποτελεσματικότητας της βοήθειας και της ανάπτυξης· επαναλαμβάνει ότι η αναπτυξιακή συνεργασία της ΕΕ θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τα σχέδια και τις ανάγκες των χωρών εταίρων·

9.  τονίζει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει τα βραχυπρόθεσμα (που αφορούν την ασφάλεια ή τη μετανάστευση) εγχώρια συμφέροντα της ΕΕ να ορίζουν την αναπτυξιακή της ατζέντα, και ότι οι αρχές για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας και της ανάπτυξης θα πρέπει να γίνονται πλήρως σεβαστές και να εφαρμόζονται σε όλες τις μορφές αναπτυξιακής συνεργασίας·

10.  επισημαίνει ότι η Επιτροπή έχει οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η συνοχή μεταξύ των μέσων θα μπορούσε να ενισχυθεί μέσω εξορθολογισμού· υπογραμμίζει ότι σε καμία από τις διάφορες αξιολογήσεις δεν γίνεται αναφορά σε τέτοια διαπίστωση·

11.  ανησυχεί για τα πορίσματα των αξιολογητών σχετικά με την έλλειψη συστημάτων παρακολούθησης και αξιολόγησης, κάτι που δυσχεραίνει τη μέτρηση των αποτελεσμάτων· επισημαίνει, από την άλλη πλευρά, τα πολυάριθμα θετικά ευρήματα σχετικά με τις αναπτυξιακές πολιτικές της ΕΕ στο πλαίσιο ελέγχων που διεξήγαγε το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο· υπενθυμίζει τις παρατηρήσεις του ΕΕΣ στην ειδική έκθεσή του αριθ. 18/2014 σχετικά με τα συστήματα αξιολόγησης και προσανατολισμένης στα αποτελέσματα παρακολούθησης της EuropeAid· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία για να βελτιώσει περαιτέρω το σύστημα πλαισίου αποτελεσμάτων του σύμφωνα με τις συστάσεις που διατυπώθηκαν από το ΕΕΣ·

12.  εκφράζει την έκπληξή του για την απόκλιση μεταξύ των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης και των συμπερασμάτων που αντλεί η Επιτροπή στην ενδιάμεση επανεξέτασή της· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα σοβαρά προβλήματα έλλειψης σύμπραξης των μέσων και ο κίνδυνος να μεταστραφεί η εστίαση των μέσων από την καταπολέμηση της φτώχειας δεν αντιμετωπίζονται καθόλου στα συμπεράσματα της Επιτροπής, παρά το γεγονός ότι αποτελούν βασικό στοιχείο της αξιολόγησης·

13.  εκφράζει την ανησυχία του για τα ελλιπή ή περιορισμένα διαθέσιμα δεδομένα· σημειώνει ότι η απουσία συστήματος παρακολούθησης και αξιολόγησης πέραν των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ) και των ΣΒΑ καθιστά αδύνατη την ακριβή μέτρηση των αλλαγών, για παράδειγμα σε ό,τι αφορά την ευελιξία του μέσου ή το επίπεδο συνοχής με άλλα μέσα·

14.  επισημαίνει επίσης ότι η έλλειψη ενός κεφαλαίου χρηματοδοτήσεων που θα προορίζεται ρητά για την ενθάρρυνση του πολιτικού διαλόγου, με ιδιαίτερη έμφαση στη στήριξη των πολιτικών κομμάτων, δεν ευνοεί την εκπλήρωση των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης·

15.  ζητεί τη βελτίωση της υποβολής εκθέσεων μέσω της αυτόματης σύνταξης στατιστικών και δεικτών·

16.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν αξιοποίησε την ευκαιρία της ενδιάμεσης επανεξέτασης για να προσαρμόσει τις πολιτικές της στις απαιτήσεις που περιλαμβάνονται στη νέα ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη σε ό,τι αφορά τη στήριξη της μικρής κλίμακας και βιώσιμης αγρο-οικολογικής γεωργίας· επισημαίνει ότι, αντιθέτως, τα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνουν ακόμη μεγαλύτερη στήριξη σε μεγάλης κλίμακας γεωργικές και αγροτικές επιχειρήσεις·

ΜΑΣ

17.  τονίζει ότι η σπουδαιότητα του ΜΑΣ έγκειται πρωτίστως στην ευελιξία αντίδρασής του στα απρόβλεπτα γεγονότα όσον αφορά την επιλογή των μεθόδων προγραμματισμού και εφαρμογής καθώς και τις ανακατανομές κονδυλίων εντός και μεταξύ των μέσων και τη χρήση των αποθεματικών κεφαλαίων· υπογραμμίζει ότι η ευελιξία στον πολυετή προγραμματισμό έχει επίσης επιτρέψει την προσαρμογή της διάρκειας της περιόδου προγραμματισμού στην κατάσταση που επικρατεί επί τόπου, την ταχεία ανακατανομή της χρηματοδότησης σε περίπτωση σημαντικών αλλαγών και τη χρήση ειδικών μέτρων·

18.  εκφράζει ικανοποίηση για το γεγονός ότι οι αξιολογήσεις υπογράμμισαν τη στρατηγική συνάφεια του θεματικού προγράμματος του ΜΑΣ, ιδίως δε την ικανότητά του να προωθεί παγκόσμιες δράσεις για τα δημόσια αγαθά·

19.  σημειώνει τις διαδικασίες απλοποίησης, εναρμόνισης και ευρύτερης εφαρμογής που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 236/2014 για τον καθορισμό κοινών κανόνων και διαδικασιών για την εφαρμογή των ΜΕΧ, οι οποίες συνέβαλαν στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του ΜΑΣ· τονίζει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 233/2014 για τον ΜΑΣ[14] δεν παρέχει λεπτομέρειες για ένα σύστημα παρακολούθησης και αξιολόγησης για τη μέτρηση των επιδόσεων του μηχανισμού· εκφράζει την έντονη ανησυχία του για το γεγονός ότι οι διαδικασίες εφαρμογής, ορισμένες εκ των οποίων απορρέουν από τον δημοσιονομικό κανονισμό, εξακολουθούν να θεωρούνται χρονοβόρες και κουραστικές, κάτι που δυσφημίζει την ΕΕ και ενισχύει την ελκυστικότητα των προσεγγίσεων που υιοθετούν ορισμένες χώρες και οι οποίες φαίνονται να βασίζονται σε πολύ μικρότερο βαθμό σε τυπικές διαδικασίες και σε όρους· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι ορισμένες από αυτές τις διαδικασίες απορρέουν από τον δημοσιονομικό κανονισμό και όχι από τα ΜΕΧ, ενώ άλλες απαιτήσεις βασίζονται στην εφαρμογή των θεμελιωδών αρχών της αναπτυξιακής συνεργασίας, όπως η εταιρική σχέση και η ιδιοκτησία·

20.  παρατηρεί ότι, σύμφωνα με τα έγγραφα εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, το επίπεδο των καταβληθέντων ποσών είναι σχετικά χαμηλό σε σύγκριση με τα δεσμευμένα ποσά· υπογραμμίζει ότι, στο πλαίσιο του «ανταγωνισμού» στον τομέα της αναπτυξιακής βοήθειας, πρόκειται για ένα μείζον πρόβλημα· ζητεί, συνεπώς, την παροχή καλύτερης επικοινωνίας σχετικά με τις δυνατότητες χρηματοδότησης, ώστε οι εταίροι της ΕΕ να είναι ενημερωμένοι· ζητεί την κατάρτιση των τοπικών παραγόντων, και ιδίως των δημοσίων υπαλλήλων, στην προετοιμασία φακέλων της ΕΕ, ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι σε θέση να πληρούν τα κριτήρια και, συνακόλουθα, να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να υποβάλλουν επιτυχείς αιτήσεις για έργα· σημειώνει ότι αυτή η κατάρτιση θα μπορούσε επίσης να έχει ως στόχο τη βελτίωση της ανταπόκρισης σε προσκλήσεις υποβολής προτάσεων έργων άλλων διεθνών οργανισμών·

21.  εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η ενδιάμεση αξιολόγηση του ΜΑΣ επισημαίνει τον κίνδυνο μιας παρατηρούμενης έλλειψης συμμόρφωσης με την απαίτηση να διατίθεται τουλάχιστον το 20 % της ενίσχυσης στο πλαίσιο του ΜΑΣ σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες όπως η υγεία, και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες, όταν οι ανάγκες αυτές είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των οικείων χωρών· εκφράζει επίσης ανησυχία για την ανεπαρκή στήριξη που παρέχεται στα εθνικά συστήματα υγείας, καθώς και για την έλλειψη στοιχείων σχετικά με τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν σε σχέση με τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης· επαναλαμβάνει τη δέσμευση που ανελήφθη στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη, για διάθεση τουλάχιστον του 20 % της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας (ΕΑΒ) στους τομείς της κοινωνικής ένταξης και της ανθρώπινης ανάπτυξης·

22.  εκφράζει την ικανοποίησή του για τους στόχους και τα αποτελέσματα του θεματικού προγράμματος που έχει ως αντικείμενο τις ΟΚΠ και τις τοπικές αρχές, και ζητεί τη διατήρησή του και στους μελλοντικούς μηχανισμούς· ανησυχεί, ωστόσο, σοβαρά για τη συρρικνούμενη θέση των ΟΚΠ και των τοπικών αρχών στις φάσεις προγραμματισμού και εφαρμογής των προγραμμάτων, και ζητεί να ενισχυθεί ο ρόλος των φορέων αυτών, μεταξύ άλλων ως φορέων παροχής υπηρεσιών, καθώς και να υπάρξουν ειδικότερα σχεδιασμένοι τρόποι συνεργασίας και μεγαλύτερη στρατηγική προσέγγιση· υπογραμμίζει ότι η διότι η ανάπτυξη αυτών των χωρών μπορεί να επιτευχθεί πλήρως μόνο μέσω της συνεργασίας με τις νόμιμες τοπικές αρχές·

23.  ενθαρρύνει την Επιτροπή να θέσει σε εφαρμογή πολιτικές που να ευνοούν τη συμμετοχή της αφρικανικής διασποράς ως παραγόντων καίριας σημασίας για την ανάπτυξη·

ΕΤΑ

24.  επισημαίνει ότι το ΕΤΑ έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια εξάλειψης της φτώχειας και στην επίτευξη των ΣΒΑ· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η καταγραφόμενη πρόοδος είναι μικρότερη σε περιφερειακό επίπεδο και ότι το ΕΤΑ δεν έχει επιδιώξει με συνέπεια στέρεες συνέργειες και συνοχή στο πλαίσιο των εθνικών, περιφερειακών και εντός ΑΚΕ προγραμμάτων συνεργασίας·

25.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ενδιάμεση αναθεώρηση δεν κάλυψε το μέσο στήριξης της ειρήνης στην Αφρική, το οποίο δεν έχει αξιολογηθεί επαρκώς εδώ και χρόνια· θεωρεί ότι σε περιόδους όπου δίδεται όλο και περισσότερη πολιτική έμφαση στη σχέση μεταξύ ασφάλειας και ανάπτυξης, η λύση είναι η τεκμηριωμένη χάραξη πολιτικής·

26.  επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το ΕΤΑ αποδείχθηκε κατάλληλο για τον προβλεπόμενο σκοπό σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον χάρη στον μειωμένο κύκλο προγραμματισμού, στις εξορθολογισμένες διαδικασίες και στη βελτιωμένη διαχείριση του προϋπολογισμού· επισημαίνει, ωστόσο, ότι εξακολουθεί να μην είναι πλήρως προσαρμοσμένο σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον και ότι οι διαδικασίες εξακολουθούν να είναι κάπως άκαμπτες και κουραστικές·

27.  επισημαίνει ότι οι πολύ διαφορετικές ανάγκες και χαρακτηριστικά των ομάδων χωρών ΑΚΕ και των ΥΧΕ που καλύπτονται από το ΕΤΑ εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την ενιαία για όλους προσέγγιση που χαρακτηρίζει την επιλογή των διαδικασιών και των μεθόδων, και εν τέλει σχετικά με τη γεωγραφική εμβέλεια του ΕΤΑ· υπενθυμίζει την ανάγκη μιας νέας και γνήσιας εταιρικής σχέσης μεταξύ ίσων, με κύρια εστίαση στα ανθρώπινα δικαιώματα·

28.  επισημαίνει ότι το ΕΤΑ αντιμετώπισε πίεση προκειμένου να ανταποκριθεί σε έναν αυξανόμενο αριθμό πολιτικών απαιτήσεων, όπως η ασφάλεια και η μετανάστευση, οι οποίες είναι δύσκολο να συνδυαστούν με τον πυρήνα των αξιών και αρχών του ΕΤΑ για την πολιτική ανάπτυξης και συνεργασίας της ΕΕ, δηλαδή την εξάλειψη της φτώχειας·

ΜΑΒ

29.  εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το ΜΑΒ πέτυχε τον στόχο της παροχής βοήθειας σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης με πλήρη σεβασμό του δημόσιου διεθνούς δικαίου, αποφεύγοντας τη χειραγώγηση της ανθρωπιστικής βοήθειας και διασφαλίζοντας την τήρηση των αρχών του ανθρωπισμού, της αμεροληψίας, της ουδετερότητας και της ανεξαρτησίας·

30.  επισημαίνει ότι ο αριθμός των ανθρωπιστικών κρίσεων και καταστροφών που αντιμετωπίζονται από το ΜΑΒ έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την εξάντληση του αποθεματικού επείγουσας βοήθειας και την ανάγκη χρήσης συμπληρωματικών πόρων, και ότι η κατάσταση αυτή δεν αναμένεται να βελτιωθεί σε βραχυπρόθεσμο έως μεσοπρόθεσμο επίπεδο, δεδομένου του πολλαπλασιασμού των καταστάσεων κρίσης που πλήττουν πολλά μέρη του πλανήτη· επισημαίνει ότι αυτό αναδεικνύει την ανάγκη για σημαντική αύξηση του αποθεματικού επείγουσας βοήθειας και για ταχύτερη και πιο ευέλικτη χρήση όλων των διαθέσιμων πόρων·

31.  θεωρεί ότι οι άνθρωποι και οι κοινότητες θα πρέπει να παραμείνουν οι κεντρικοί στόχοι και ενδιαφερόμενοι του ΜΑΒ, και ότι θα πρέπει σε όλες τις περιπτώσεις να ακολουθείται μια ευέλικτη, συντονισμένη προσέγγιση ειδική ως προς το πλαίσιο, που θα λαμβάνει υπόψη τις απόψεις των τοπικών κυβερνήσεων και αρχών, καθώς και των τοπικών κοινοτήτων, των θρησκευτικών οργανώσεων που είναι προσανατολισμένες στην ανάπτυξη, και των φορέων της κοινωνίας των πολιτών· υπογραμμίζει ότι πολλές από αυτές τις οργανώσεις αυτές, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων της διασποράς στην Ευρώπη, επιτελούν πολύτιμο έργο σε διάφορους κρίσιμους τομείς και μπορούν να προσφέρουν προστιθέμενη αξία στην ανθρωπιστική βοήθεια·

32.  υπενθυμίζει ότι οι μη ασφαλείς αμβλώσεις αναφέρονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως μία από τις πέντε κύριες αιτίες της μητρικής θνησιμότητας· υπενθυμίζει τη διεθνώς δηλωμένη νομική βάση για το δικαίωμα της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και τα δικαιώματα των θυμάτων σεξουαλικής βίας και των ατόμων που βιώνουν συγκρούσεις·

Συστάσεις για την εναπομένουσα περίοδο εφαρμογής

33.  υπογραμμίζει ότι ο ΜΑΣ, το ΕΤΑ και το ΜΑΒ θα πρέπει να εφαρμόζονται υπό το φως του νέου διεθνούς και ενωσιακού πλαισίου πολιτικής, στο οποίο περιλαμβάνονται το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030, η συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, το πρόγραμμα δράσης της Αντίς Αμπέμπα και το Ανθρωπιστικό Θεματολόγιο·

34.  υπενθυμίζει ότι οι ΣΒΑ πρέπει να επιτευχθούν σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω των κοινών προσπαθειών και της εταιρικής σχέσης όλων των διεθνών φορέων, περιλαμβανομένων των αναπτυσσόμενων και ανεπτυγμένων εθνών και των διεθνών οργανισμών· τονίζει ότι, σε επίπεδο ΕΕ, αυτό απαιτεί εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται με κοινό, συνεκτικό και συντονισμένο τρόπο, σύμφωνα με τις αρχές της Συνοχής της Αναπτυξιακής Πολιτικής (ΣΑΠ)· θεωρεί ότι η ΣΑΠ πρέπει να αποτελεί μείζονα παράγοντα όσον αφορά τον καθορισμό και την εφαρμογή των ΜΕΧ και την έγκριση των λοιπών πολιτικών και μέσων της ΕΕ λόγω της διασύνδεσης μεταξύ των εσωτερικών και των εξωτερικών ενωσιακών πολιτικών· θεωρεί, ωστόσο, ότι η συνολική συνοχή μεταξύ των μέσων θα πρέπει να βελτιωθεί περαιτέρω, ιδίως με τη βελτίωση της συνοχής και του συντονισμού μεταξύ των γεωγραφικών και θεματικών προγραμμάτων και με την επίτευξη μεγαλύτερου συντονισμού και συμπληρωματικότητας με τις άλλες πολιτικές της ΕΕ·

35.  εκφράζει την ανησυχία ότι οι ΧΑΜΕ που ολοκλήρωσαν το ΕΤΑ και τον ΜΑΣ μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με χρηματοδοτικό κενό το οποίο τις καθιστά ευάλωτες· καλεί την Επιτροπή να αναλογιστεί τις συνέπειες, να εξετάσει μέτρα για την πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων, και να διευκολύνει την πρόσβαση των ΧΑΜΕ σε ΜΕΧ ειδικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες τους, ιδίως για να ενταθούν οι προσπάθειες για την ενίσχυση της χρηστής διακυβέρνησης μέσω της καταπολέμησης της διαφθοράς, της φορολογικής απάτης και της ατιμωρησίας, να διασφαλιστεί ο σεβασμός του κράτους δικαίου και η διεξαγωγή ελεύθερων και αδιάβλητων εκλογών, να κατοχυρωθεί η ισότιμη πρόσβαση στη δικαιοσύνη, και να αντιμετωπιστούν οι θεσμικές αδυναμίες· αναγνωρίζει το έργο που επιτελεί το EUROsociAL στον εν λόγω τομέα· τονίζει, ωστόσο, την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στη χορήγηση επιδοτήσεων στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ), οι οποίες είναι επιρρεπείς σε αστάθεια, αντιμετωπίζουν σημαντικά διαρθρωτικά εμπόδια ως προς τη βιώσιμη ανάπτυξη και εξαρτώνται, κατά συνέπεια, σε μεγάλο βαθμό από τη διεθνή δημόσια χρηματοδότηση·

36.  πιστεύει ότι τα ΜΕΧ θα πρέπει να συνεχίσουν να υποστηρίζουν άμεσα τις ενωσιακές και τοπικές ΟΚΠ, τις τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις και τις τοπικές αρχές σε χώρες εταίρους και τις εταιρικές τους σχέσεις με ευρωπαϊκές τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις, και να διευκολύνουν συστηματικά την ενεργό συμμετοχή τους σε πλειονομερείς συζητήσεις σχετικά με τις πολιτικές της ΕΕ και σε όλες τις διαδικασίες προγραμματισμού σε όλα τα μέσα· θεωρεί, επιπροσθέτως, ότι η ΕΕ θα πρέπει να προάγει τον ελεγκτικό ρόλο των ΟΚΠ τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, και να στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις αποκέντρωσης σε χώρες εταίρους· επιδοκιμάζει, εν προκειμένω, την πρόθεση της Επιτροπής να εμβαθύνει και να εδραιώσει τις συνεχιζόμενες ενέργειες για την οικοδόμηση εταιρικών σχέσεων και διαλόγου με την κοινωνία των πολιτών που δραστηριοποιείται στον τομέα της ανάπτυξης και να ενισχύσει τη συμμετοχή στον διάλογο και την εμπλοκή των δικτύων των ΟΚΠ στη χάραξη πολιτικών και διαδικασιών της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να στηρίζει την εδραίωση της δημοκρατίας με τον προσδιορισμό μηχανισμών για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων των οργανώσεων σε τρίτες χώρες, ώστε να συμβάλλει στη σταθεροποίηση και τη βελτίωση των θεσμικών προτύπων για τη διαχείριση των δημόσιων αγαθών·

37.   επαναβεβαιώνει ότι είναι αποφασισμένο να παρακολουθεί την εκπλήρωση της δέσμευσης της ΕΕ για σταθερή υποστήριξη της ανθρώπινης ανάπτυξης με στόχο τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων, σε συμφωνία με τους ΣΒΑ· υπενθυμίζει ότι, στην περίπτωση του ΜΑΣ, αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάγκη χορήγησης τουλάχιστον 20 % των ενισχύσεων σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες, με επίκεντρο την υγεία και την εκπαίδευση, και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση· εκφράζει, συνεπώς, την ανησυχία του για το γεγονός ότι σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την επίτευξη του στόχου του 20 % για την ανθρώπινη ανάπτυξη, η Επιτροπή μετατοπίζει τους πόρους από την ανθρώπινη ανάπτυξη στις επενδύσεις·

38.  ζητεί την αυστηρή εφαρμογή προϋποθέσεων για την αποτελεσματική χρήση της δημοσιονομικής στήριξης, και μια πιο συστηματική παρακολούθηση του συγκεκριμένου τρόπου ενίσχυσης στις χώρες εταίρους, με σκοπό να βελτιωθεί η λογοδοσία, η διαφάνεια, η αποτελεσματικότητα της βοήθειας και η ευθυγράμμιση της δημοσιονομικής στήριξης με τους στόχους της·

39.  εφιστά την προσοχή στην καταχρηστική προσφυγή στα καταπιστεύματα, η οποία απειλεί την ιδιαίτερη φύση της πολιτικής αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ· θεωρεί ότι αυτά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όταν διασφαλίζεται η προστιθέμενη αξία τους σε σύγκριση με άλλους τρόπους βοήθειας, ιδίως σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, και ότι η χρήση τους θα πρέπει πάντοτε να συνάδει πλήρως με τις αρχές της αποτελεσματικότητας της βοήθειας και με τον πρωταρχικό στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής: την εξάλειψη της φτώχειας· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι οι συνεισφορές των κρατών μελών και των λοιπών χρηματοδοτών στα καταπιστεύματα υπολείπονται των προσδοκιών, γεγονός που έχει αρνητικές επιπτώσεις στην αποτελεσματικότητά τους· υπενθυμίζει την ανάγκη κοινοβουλευτικού ελέγχου αυτών των καταπιστευμάτων· εκφράζει σοβαρή ανησυχία για τα πορίσματα της αξιολόγησης του ΕΤΑ σχετικά με την αποτελεσματικότητα του Καταπιστευματικού Ταμείου Έκτακτης Ανάγκης της ΕΕ για την Αφρική·

40.   υπενθυμίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εγγυάται τη διαφάνεια κατά τη χρήση των καταπιστευμάτων, παρέχοντας, μεταξύ άλλων, τακτική ενημέρωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και διασφαλίζοντας την κατάλληλη συμμετοχή του στις σχετικές δομές διακυβέρνησης, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ· υπενθυμίζει, επιπροσθέτως, ότι τα καταπιστεύματα πρέπει να εφαρμόζουν το σύνολο των αρχών για την αποτελεσματικότητα της ανάπτυξης, θα πρέπει να είναι συνεκτικά με τις μακροπρόθεσμες αναπτυξιακές προτεραιότητες, αρχές και αξίες, τις εθνικές στρατηγικές και τις στρατηγικές της ΕΕ για τις χώρες και άλλα σχετικά μέσα και προγράμματα, και ότι θα πρέπει να δημοσιεύεται ανά διετία μια έκθεση παρακολούθησης που να αξιολογεί αυτή την ευθυγράμμιση· επαναλαμβάνει ότι, προς τον σκοπό αυτό, το Καταπιστευματικό Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης της ΕΕ για την Αφρική πρέπει να αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες της μετανάστευσης, προάγοντας την ανθεκτικότητα, τις οικονομικές ευκαιρίες, τις ίσες ευκαιρίες, την ασφάλεια και την ανάπτυξη·

41.  υπενθυμίζει ότι ο προϋπολογισμός για την εξωτερική δράση της ΕΕ δεν έχει παύσει να ενεργοποιείται και να ενισχύεται, εξαντλώντας όλα τα διαθέσιμα περιθώρια, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο αυξανόμενος αριθμός κρίσεων· είναι της άποψης ότι σε αυτό το πλαίσιο διαδοχικών κρίσεων και αβεβαιότητας τα ΜΕΧ πρέπει να διαθέτουν επαρκή ευελιξία ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται γρήγορα στις μεταβαλλόμενες προτεραιότητες και στα απρόβλεπτα γεγονότα, και να επιτυγχάνουν άμεσα επιτόπια αποτελέσματα· εισηγείται, για τον σκοπό αυτό, την έξυπνη χρήση του αποθεματικού ΜΕΧ ή των μη χρησιμοποιηθέντων κονδυλίων των ΜΕΧ, μεγαλύτερη ευελιξία στον πολυετή προγραμματισμό, κατάλληλο συνδυασμό των τρόπων χρηματοδότησης και μεγαλύτερη απλοποίηση σε επίπεδο εφαρμογή· τονίζει, ωστόσο, ότι η ενίσχυση της ευελιξίας δεν θα πρέπει να λειτουργεί εις βάρος της αποτελεσματικότητας και της προβλεψιμότητας της βοήθειας, των μακροπρόθεσμων γεωγραφικών και θεματικών προτεραιοτήτων, ή των δεσμεύσεων για στήριξη των μεταρρυθμίσεων σε χώρες εταίρους·

42.  καλεί την Επιτροπή να εφαρμόσει το ΜΑΒ με τρόπο που συνάδει με τις ανθρωπιστικές αρχές, με τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στη συμφωνία Grand Bargain κατά την Παγκόσμια Ανθρωπιστική Διάσκεψη Κορυφής, και με τα συμπεράσματα της ειδικής έκθεσης αριθ. 15/2016 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου[15]· καλεί συγκεκριμένα την Επιτροπή να αυξήσει τη διαφάνεια στη διαδικασία στρατηγικού προγραμματισμού και επιλογής χρηματοδοτήσεων, να αποδίδει τη δέουσα προσοχή στην οικονομική απόδοση των δράσεων, χωρίς να διακυβεύονται οι στόχοι της ανθρωπιστικής βοήθειας και η προθυμία βοήθειας των πλέον ευάλωτων και διατηρώντας ταυτόχρονα την ικανότητα να συντηρεί την ανθρωπιστική επιταγή, απευθυνόμενη στους πλέον ευάλωτους και ενεργώντας εκεί όπου υπάρχουν οι πλέον πιεστικές ανάγκες, να βελτιώσει την παρακολούθηση κατά την εφαρμογή, να διαθέσει μεγαλύτερα κονδύλια για τους εθνικούς και τοπικούς δικαιούχους, να περιορίσει τη γραφειοκρατία μέσω εναρμονισμένων απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων, και να καταρτίζει πολυετείς προβλέψεις σε επίπεδο στρατηγικής, προγραμματισμού και χρηματοδότησης, με στόχο βελτιωμένη προβλεψιμότητα, ευελιξία, ταχύτητα και συνέχεια στην ανθρωπιστική αντιμετώπιση·

43.  τονίζει ότι η ανθρωπιστική βοήθεια θα πρέπει να εξακολουθήσει να διατίθεται σε ομάδες του πληθυσμού σε περιοχές κρίσεων, και ότι οι ανθρωπιστικοί φορείς θα πρέπει να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα θύματα στις περιοχές συγκρούσεων και στις ευάλωτες χώρες, ώστε να μπορούν να ασκούν τις δραστηριότητές τους·

44.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι, επιπροσθέτως της άμεσης ανταπόκρισης στις ανθρωπιστικές κρίσεις, το ΜΑΒ, μαζί και συμπληρωματικώς προς τον ΜΑΣ και τον ΕΤΑ, και υπό το πρίσμα της σχέσης μεταξύ ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης, ενισχύει την ανθεκτικότητα σε μελλοντικούς κραδασμούς προωθώντας στρατηγικές και δομές έγκαιρης προειδοποίησης και πρόληψης, παρέχει πιο μακροπρόθεσμα αναπτυξιακά οφέλη, σύμφωνα με την ανάγκη να συνδεθούν η αρωγή, η αποκατάσταση και η ανάπτυξη, και διατηρεί στο προσκήνιο ξεχασμένες κρίσεις με πλήρη σεβασμό της αρχής ότι δεν πρέπει να μένει κανείς πίσω·

45.  επισημαίνει ότι πρέπει να βελτιωθεί η συμπληρωματικότητα μεταξύ των αναπτυξιακών μέσων και του ΜΑΒ, ιδίως στο πλαίσιο της σχέσης μεταξύ ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης, της νέας στρατηγικής προσέγγισης για την ανθεκτικότητα και της δέσμευσης της ΕΕ για μείωση του κινδύνου καταστροφών και ετοιμότητα, χωρίς να υπονομεύονται οι αντίστοιχοι στόχοι και οι εντολές τους·

46.  υπενθυμίζει ότι η ανάπτυξη συμπληρώνει την ανθρωπιστική βοήθεια, με στόχο την πρόληψη κλυδωνισμών και κρίσεων·

47.  ζητεί να αναγνωριστεί η ιδιαιτερότητα της ανθρωπιστικής βοήθειας στον προϋπολογισμό της ΕΕ, πράγμα που συνεπάγεται την ανάγκη να διασφαλιστεί το αποθεματικό επείγουσας βοήθειας ως ένα ευέλικτο μέσο για την αντιμετώπιση νέων κρίσεων με επαρκείς πόρους·

48.  είναι της άποψης ότι οι αντιπροσωπείες της ΕΕ θα πρέπει να συμμετέχουν περισσότερο στις επιλογές προγραμματισμού της αναπτυξιακής συνεργασίας στο πλαίσιο των διαφόρων ΜΕΧ που διαχειρίζονται· θεωρεί ότι αυτό θα επέτρεπε επίσης τη βελτίωση της συμπληρωματικότητας και των συνεργειών, καθώς και την αύξηση της προσαρμογής στις ανάγκες και την ιδιοκτησία των χωρών εταίρων·

49.  εμμένει στο θέμα της κατάλληλης στελέχωσης της κεντρικής διοίκησης της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) και των αντιπροσωπειών της ΕΕ, από άποψη τόσο αριθμού όσο και εμπειρογνωμοσύνης στον τομέα της αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας·

50.  εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την πολύ σύντομη προθεσμία που παρέχεται στο Κοινοβούλιο για τον έλεγχο των σχεδίων εκτελεστικών μέτρων στο πλαίσιο του ΜΑΣ· παροτρύνει την Επιτροπή να τροποποιήσει τον εσωτερικό κανονισμό της επιτροπής του ΜΑΣ και της επιτροπής ανθρωπιστικής βοήθειας μέχρι τον Δεκέμβριο του 2018, ώστε να δοθεί περισσότερος χρόνος στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για να ασκήσουν επαρκώς τις εξουσίες ελέγχου τους·

51.  παροτρύνει την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να αυξήσουν και να βελτιώσουν το συντονισμό των χορηγών μέσω κοινού προγραμματισμού και κοινής εφαρμογής με άλλα κράτη μέλη και χορηγούς, ευθυγραμμισμένα με τα εθνικά αναπτυξιακά προγράμματα των χωρών εταίρων υπό την καθοδήγηση και τον συντονισμό των αντιπροσωπειών της ΕΕ·

52.  ζητεί να ενισχυθεί ο πολιτικός έλεγχος του Κοινοβουλίου στα έγγραφα προγραμματισμού του 11ου ΕΤΑ ως μέσο ενίσχυσης της διαφάνειας και της λογοδοσίας·

Συστάσεις για την αρχιτεκτονική του ΜΑΣ και του ΕΤΑ μετά το 2020, και για τη μελλοντική εφαρμογή του ΜΑΒ

53.  επαναλαμβάνει ότι η αυτονομία της αναπτυξιακής και της ανθρωπιστικής πολιτικής της ΕΕ, οι οποίες θεμελιώνονται σε συγκεκριμένες νομικές βάσεις που κατοχυρώνονται στις συνθήκες και θεσπίζουν ειδικές αξίες και στόχους, δεν θα πρέπει να υποτάσσεται στη γεωπολιτική στρατηγική της ΕΕ και θα πρέπει πάντα να ευθυγραμμίζονται με τις αρχές της αποτελεσματικότητας της ανάπτυξης και, στην περίπτωση της ανθρωπιστικής βοήθειας, με τις αρχές του ανθρωπισμού, της αμεροληψίας, της ουδετερότητας και της ανεξαρτησίας·

54.  τονίζει την απόλυτη αναγκαιότητα διατήρησης χωριστών μέσων ανάπτυξης και ανθρωπιστικής βοήθειας που σέβονται τις βασικές αρχές ανάπτυξης, υπό το πρίσμα των πορισμάτων της αξιολόγησης του ΕΤΑ και του ΜΑΣ όσον αφορά την έλλειψη εταιρικής σχέσης και τον κίνδυνο που απειλεί τον κεντρικό στόχο της καταπολέμησης της φτώχειας στο νέο πλαίσιο της μετατόπισης των προτεραιοτήτων της πολιτικής·

55.  υπενθυμίζει ότι το ΕΤΑ, ο ΜΑΣ και το ΜΑΒ χαρακτηρίζονται από θετική εκτέλεση του προϋπολογισμού και έχουν καθοριστική σημασία στην επίδειξη διεθνούς αλληλεγγύης, ενώ συμβάλλουν στην αξιοπιστία της ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα· θεωρεί ότι, ανεξάρτητα από ενδεχόμενες διαρθρωτικές αλλαγές ή συγχωνεύσεις όσον αφορά τα εν λόγω μέσα, περιλαμβανομένης της πιθανής ενσωμάτωσης του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό, τα συνολικά κονδύλια για το προσεχές ΠΔΠ πρέπει να αυξηθούν, ενώ τα κριτήρια για την ΕΑΒ δεν θα πρέπει να αποδυναμωθούν, και ότι η μελλοντική αρχιτεκτονική των ΜΕΧ θα πρέπει να περιλαμβάνει μια πιο διαφανή ενσωμάτωση των καταπιστευματικών ταμείων και των μηχανισμών που διέπονται από τις βασικές αρχές της δημοκρατικής ανάληψης ευθύνης και της αποτελεσματικότητας της ανάπτυξης, καθώς και πιθανή συνέχιση του Εξωτερικού Επενδυτικού Σχεδίου με βάση μια αξιολόγησή του που θα αποδεικνύει την προσθετικότητά του σε επίπεδο ανάπτυξης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον κοινωνικό και περιβαλλοντικό του αντίκτυπο·

56.  καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να συνάψουν διοργανική συμφωνία με το Κοινοβούλιο σχετικά με τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο βάσει των αρχών πολιτικής που ορίζονται στη νέα ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη, δεδομένης της μετατόπισης των τρόπων παροχής βοήθειας από τις άμεσες επιχορηγήσεις σε καταπιστευματικά ταμεία και συνδυασμένη χρηματοδότηση, μεταξύ άλλων μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη·

57.  υπογραμμίζει τη θετική εικόνα της ΕΕ στους κόλπους της διεθνούς κοινότητας ως παράγοντα συνεργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο, η οποία, ωστόσο, κινδυνεύει να αμαυρωθεί λόγω διοικητικού φόρτου και γραφειοκρατικών καθυστερήσεων· πιστεύει ότι αυτό συντελεί στην ήπια δύναμη της ΕΕ στις διεθνείς σχέσεις, γεγονός που δημιουργεί απαίτηση για μια ισχυρή και αυτόνομη πολιτική ανάπτυξης μετά το 2020 με διαφοροποιημένα μέσα ανάπτυξης·

58.  υπογραμμίζει ότι η μείωση και, μακροπρόθεσμα, η εξάλειψη της φτώχειας, σε συνδυασμό με την υλοποίηση των ΣΒΑ και της Συμφωνίας του Παρισιού και την προστασία των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, θα πρέπει να αποτελούν τους πρωταρχικούς στόχους της πολιτικής και των μέσων της ΕΕ για την ανάπτυξη, με ιδιαίτερη έμφαση σε όσους βρίσκονται σε δυσχερέστερη θέση·

59.  τονίζει ότι η αρχιτεκτονική του ΜΑΣ και του ΕΤΑ μετά το 2020 και η εφαρμογή του ΜΑΒ πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις διεθνείς δεσμεύσεις της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του θεματολογίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 και των ΣΒΑ, της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα και του πλαισίου πολιτικής της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της νέας ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη, της νέας συνολικής στρατηγικής της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και της ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανθρωπιστική βοήθεια·

60.  θεωρεί ότι η αρχιτεκτονική των νέων ΜΕΧ πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αποδεδειγμένη καλή λειτουργία των παρόντων ΜΕΧ, την επιλεξιμότητα για ΕΑΒ και την ανάγκη να υλοποιηθούν οι ΣΒΑ·

61.  θεωρεί ότι το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 και η παγκόσμια διάσταση πολλών ΣΒΑ απαιτούν νέα πολιτική προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία όλοι οι πολιτικοί παράγοντες, τόσο από αναπτυσσόμενες όσο και από ανεπτυγμένες χώρες, πρέπει να καταβάλλουν προσπάθειες να συμβάλλουν στην επίτευξη των ΣΒΑ μέσω συνεκτικών και συντονισμένων εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών, και θεωρεί ότι οι νέοι ΜΕΧ μετά το 2020 και η νέα ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη θα συμβάλουν καθοριστικά στην επίτευξη αυτού του στόχου·

62.  εκφράζει την πεποίθηση ότι είναι σημαντικό να προωθηθεί μια αναπτυξιακή προσέγγιση βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις αρχές, προάγοντας έτσι τις δημοκρατικές αρχές, τις θεμελιώδεις αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συνδυάσουν επαρκώς τις ενισχύσεις των ΜΕΧ και τον πολιτικό διάλογο, τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και στο πλαίσιο περιφερειακών και παγκόσμιων οργανώσεων, για την προώθηση αυτών των αρχών, αξιών και δικαιωμάτων·

63.  θεωρεί απαραίτητη την οριζόντια και διατομεακή ενσωμάτωση της προστασίας του περιβάλλοντος και των ευκαιριών που παρέχουν οι περιβαλλοντικές πολιτικές σε όλες τις αναπτυξιακές πολιτικές· εκφράζει τη λύπη του για την ανεπαρκή πρόοδο που σημειώθηκε όσον αφορά τη συνεκτίμηση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων· ζητεί επίσης να λαμβάνονται πλήρως υπόψη οι δεσμεύσεις της συμφωνίας του Παρισιού στα μελλοντικά μέσα και προγράμματα, συνοδευόμενες από κατάλληλη παρακολούθηση· θεωρεί, συνεπώς, ότι η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος πρέπει να διαδραματίζει ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της συνεργασίας για την ανάπτυξη·

64.  θεωρεί απαραίτητο να εφαρμοστούν τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τη διαδικασία προκειμένου να προσδιοριστούν οι αδυναμίες και να βελτιωθεί ο συντονισμός των ΜΕΧ της ΕΕ με τα χρηματοδοτικά μέσα άλλων διεθνών οργανισμών, προκειμένου να δημιουργηθούν συνέργειες και να επιτευχθεί ο μέγιστος αντίκτυπος των χρηματοδοτικών μέσων στις αναπτυσσόμενες χώρες·

65.   θεωρεί αναγκαίο να αυξηθεί το τρέχον ύψος της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας (ΕΑΒ) της ΕΕ στη μελλοντική αρχιτεκτονική των ΜΕΧ μετά το 2020 και να αναπτυχθεί ένα σαφές χρονοδιάγραμμα, ώστε να μπορεί η ΕΕ να εκπληρώσει τη συλλογική δέσμευσή της για χορήγηση του 0,7 % του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) και για διάθεση του 0,2 % της ΕΑΒ/ΑΕΕ στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες· επικροτεί, στο πλαίσιο αυτό, την πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το νέο ΠΔΠ· υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι είναι αναγκαίο να τηρήσουν τη δέσμευσή τους να συνεισφέρουν το 0,7% του ΑΕΠ τους στην ΕΑΒ· υπενθυμίζει την ανάγκη εφαρμογής των συστάσεων της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης ώστε η συνιστώσα των επιχορηγήσεων της συνολικής ΕΑΒ να φτάσει κατά μέσο όρο το 86 %·

66.  θεωρεί ότι, με την επιφύλαξη της αυξημένης ευελιξίας και/ή των αποθεμάτων, η αρχιτεκτονική των ΜΕΧ μετά το 2020 θα πρέπει να συνεχίσει να προβλέπει ένα μείγμα γεωγραφικών και θεματικών πολυετών προγραμμάτων, παρέχοντας δυνατότητα για αναπτυξιακές δράσεις σε διάφορες κλίμακες· θεωρεί ότι η στήριξη της περιφερειακής συνεργασίας και της ενσωμάτωσης των χωρών εταίρων αποτελεί σημαντικό παράγοντα που είναι αναγκαίος για την εξάλειψη της φτώχειας και την προώθηση μιας μακροπρόθεσμης βιώσιμης ανάπτυξης·

67.  υπογραμμίζει ότι η εξωτερική αναπτυξιακή δράση της ΕΕ πρέπει να βασίζεται σε έναν κατάλληλα ισορροπημένο συνδυασμό ευελιξίας και προβλεψιμότητας της αναπτυξιακής βοήθειας, στη βάση επαρκούς χρηματοδότησης· αναγνωρίζει, συγχρόνως, ότι η προβλεψιμότητα της αναπτυξιακής βοήθειας μπορεί να επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, μέσω των καλά λειτουργούντων θεσπισμένων συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, κυρίως στις πλέον ευάλωτες και λιγότερο ανθεκτικές χώρες·

68.  πιστεύει ότι η μεταφορά κεφαλαίων μεταξύ στόχων και για αλλαγή προτεραιοτήτων στο εσωτερικό ενός μέσου πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στη βάση των πραγματικών αναγκών των χωρών εταίρων, χωρίς συμβιβασμούς στις αρχές και στους στόχους του μέσου και με επαρκή συμμετοχή της αρχής ελέγχου· ζητεί, ειδικότερα, τη σαφή διάκριση μεταξύ των χρηματοδοτήσεων που είναι επιλέξιμες για ΕΑΒ και των υπόλοιπων, μη επιλέξιμων για ΕΑΒ χρηματοδοτήσεων· απορρίπτει κατηγορηματικά τη μεταφορά κεφαλαίων που προορίζονται για δραστηριότητες της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας σε προγράμματα που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ΕΑΒ· τονίζει την ανάγκη να τεθούν στόχοι ΕΑΒ εντός των κανονισμών των ΜΕΧ για τη διασφάλιση αυτού του στόχου·

69.  πιστεύει ότι η αρχιτεκτονική των ΜΕΧ μετά το 2020 θα πρέπει να περιλαμβάνει σειρά κριτηρίων αναφοράς και αυστηρή οριοθέτηση των κονδυλίων για συγκεκριμένο προορισμό, καθώς και δεσμεύσεις για ένταξη της διάστασης στην κοινοτική πολιτική με στόχο την εξασφάλιση επαρκών πόρων για τις βασικές προτεραιότητες·

70.  θεωρεί ότι οι απρόβλεπτες ανάγκες θα πρέπει να καλύπτονται από ευμεγέθη αποθεματικά στα διάφορα ΜΕΧ, και ότι τα μη δεσμευθέντα ή αποδεσμευμένα κεφάλαια που αφορούν συγκεκριμένο έτος θα πρέπει να μεταφέρονται στα αποθεματικά για απρόβλεπτα του επόμενου έτους·

71.  υπενθυμίζει την ανάγκη να διατηρηθεί ένα ισχυρό και ανεξάρτητο μέσο για τη χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως ζητεί η ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια· θεωρεί ότι θα πρέπει να διατηρηθεί χωριστό αποθεματικό ειδικά για την ανθρωπιστική βοήθεια, ώστε να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι, λόγω των αυξανόμενων αναγκών παγκοσμίως, το αποθεματικό έκτακτης βοήθειας ήταν συνεχώς ενεργοποιημένο στη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου του ΠΔΠ· υπενθυμίζει ότι το Κοινοβούλιο, ενώ έχει επανειλημμένα αναγνωρίσει τις προσπάθειες της Επιτροπής να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες προκλήσεις, έχει τονίσει ανά τακτά χρονικά διαστήματα την ανάγκη να αυξηθεί η χρηματοδότηση για την ανθρωπιστική βοήθεια και έχει επιμείνει στο γεγονός να εξαλειφθεί το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ δεσμεύσεων και πληρωμών και να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα και η ικανότητα απόκρισης των ανθρωπιστικών και αναπτυξιακών ενισχύσεων που διατίθενται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ·

72.   υπογραμμίζει ότι το όποιο κέρδος σε επίπεδο χρηματοδοτικής ευελιξίας και απλοποίησης δεν πρέπει να επιτευχθεί εις βάρος της ικανότητας παρακολούθησης και ελέγχου από την πλευρά του συννομοθέτη, γεγονός που θα έθετε σε κίνδυνο τις αρχές της λογοδοσίας και της διαφάνειας· τονίζει την ανάγκη για διαφάνεια όσον αφορά τα κριτήρια κατανομής των κονδυλίων του προγραμματισμού και σε όλες τις φάσεις του προγραμματισμού· είναι της άποψης ότι η νέα αρχιτεκτονική των ΜΕΧ θα πρέπει να είναι ευέλικτη και σύγχρονη, καθιστώντας δυνατή τη βελτιστοποίηση των πόρων και την παραγωγή αποτελεσμάτων στον τομέα της ανάπτυξης για τις χώρες εταίρους·

73.  τονίζει ότι η χρηματοδοτική ευελιξία στα νέα ΜΕΧ πρέπει να επεκταθεί και στην ευελιξία εντός της χώρας ώστε να χορηγούνται μικρές επιχορηγήσεις σε τοπικές ΟΚΠ, επιχειρήσεις και επιχειρηματίες στη βάση της διακριτικής ευχέρειας· θεωρεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει τις τρέχουσες απαιτήσεις ελέγχου όσον αφορά την αναπτυξιακή βοήθεια, προκειμένου να καταστεί δυνατή η αύξηση του προφίλ κινδύνου για επιχορηγήσεις μικρής κλίμακας στο εσωτερικό της χώρας·

74.  επισημαίνει ότι η αναπτυξιακή πολιτική και οι ανθρωπιστικοί στόχοι δεν θα πρέπει να προσαρτώνται στο άρμα των στόχων ασφαλείας των χορηγών χωρών και της ΕΕ ούτε στη διαχείριση συνοριακών ελέγχων και μεταναστευτικών ροών· θεωρεί, στο ίδιο πνεύμα, ότι η ΕΑΒ πρέπει να χρησιμοποιείται πρωτίστως για τη μείωση της φτώχειας και ότι, συνεπώς, οι δράσεις και τα προγράμματα που ευθυγραμμίζονται μόνο με τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας των χορηγών δεν θα πρέπει να χρηματοδοτούνται με αναπτυξιακά κονδύλια· θεωρεί, συγχρόνως, απαραίτητη τη στήριξη της ανθεκτικότητας των χωρών εταίρων με στόχο τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για βιώσιμη ανάπτυξη·

75.  θεωρεί ότι, στο μελλοντικό ΠΔΠ, πρέπει να διαχωρίζονται οι δαπάνες για την επιδίωξη των εσωτερικών στόχων της ΕΕ στους τομείς της μετανάστευσης, του ασύλου και της εσωτερικής ασφάλειας, αφενός, και εκείνες που αποσκοπούν στην υποστήριξη της εφαρμογής της νέας ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη, αφετέρου· θεωρεί ότι η συγχώνευση αυτών των δύο ξεχωριστών τομέων θα σήμαινε τον κίνδυνο περαιτέρω χειραγώγησης της ανθρωπιστικής βοήθειας, μεταξύ άλλων με το να τίθεται η συνεργασία ως προϋπόθεση στον τομέα της μετανάστευσης·

76.  προτείνει, στο πλαίσιο αυτό, να ενισχυθεί περαιτέρω η κοινωνική και κρατική ανθεκτικότητα μέσω της αναπτυξιακής βοήθειας και να αφιερωθούν περισσότερα χρηματοδοτικά και πολιτικά μέσα για την πρόληψη των συγκρούσεων, την ετοιμότητα για την αντιμετώπιση καταστροφών και την έγκαιρη αντιμετώπιση των συγκρούσεων και των φυσικών καταστροφών·

77.  καλεί την Επιτροπή να μην βασίσει τις χρηματοδοτικές κατανομές σε χώρες εταίρους και τους τρόπους συνεργασίας μόνο στο ΑΕΠ αλλά σε ένα ευρύ φάσμα κριτηρίων, λαμβάνοντας υπόψη την ανθρώπινη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα επίπεδα ανισότητας·

78.  επαναλαμβάνει το αίτημά του για την εγγραφή του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό ως βασικό εργαλείο για τη διασφάλιση της συνοχής μεταξύ της αναπτυξιακής και άλλων πολιτικών της ΕΕ και την ενίσχυση του δημοσιονομικού ελέγχου του Κοινοβουλίου· επαναλαμβάνει ότι η εγγραφή του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό θα είχε πλεονεκτήματα, όπως η μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμότητα και έλεγχος του μέσου, η καλύτερη ικανότητα απορρόφησης και η μεγαλύτερη προβολή και διαφάνεια, οι οποίες θα οδηγούσαν σε μεγαλύτερη σαφήνεια όσον αφορά τις δαπάνες της ΕΕ στον εν λόγω τομέα, καθώς και η βελτιωμένη αποδοτικότητα και αναπτυξιακή αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι οι κοινοβουλευτικές συζητήσεις σχετικά με την αναπτυξιακή πολιτική βοηθούν τους πολίτες στην εκτέλεση των δαπανών της ΕΕ για την αναπτυξιακή βοήθεια·

79.  υπογραμμίζει ότι η εγγραφή του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό θα πρέπει να συνοδεύεται από εγγυήσεις, προκειμένου να προλαμβάνεται η οποιαδήποτε μεταφορά προηγούμενων πόρων ΕΤΑ σε άλλες γραμμές του προϋπολογισμού, και ότι οφείλει να λαμβάνει υπόψη οιουσδήποτε χορηγούς τρίτων χωρών· υπογραμμίζει, επιπλέον, ότι Μέσο Στήριξης της Ειρήνης στην Αφρική θα πρέπει να παραμείνει εκτός του προϋπολογισμού της ΕΕ και στο πλαίσιο ενός ειδικού μέσου·

80.  τονίζει ότι η εγγραφή του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό πρέπει να συνοδεύεται από ανάλογη αύξηση του συμφωνημένου ανώτατου ορίου του προϋπολογισμού της ΕΕ ώστε να μην οδηγήσει ούτε σε περικοπή της χρηματοδοτικής δέσμευσης της ΕΕ προς τις χώρες ΑΚΕ ούτε σε συνολική μείωση της αναπτυξιακής βοήθειας της ΕΕ στα ΠΔΠ μετά το 2020·

81.  θεωρεί ότι ο ανοικτός χαρακτήρας του ΜΕΧ απέφερε θετικά αποτελέσματα· συνιστά, ως εκ τούτου, την ύπαρξη χωριστών μέσων και προϋπολογισμών για την ανθρωπιστική και την αναπτυξιακή δράση, διατηρώντας ωστόσο τους ισχυρούς, στρατηγικούς δεσμούς μεταξύ των δύο τομέων·

82.  υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμότητας για τη μετά το 2020 αρχιτεκτονική και την ανάγκη να επανεξεταστεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων· τονίζει ότι, στη νέα αυτή αρχιτεκτονική μετά το 2020, οι συννομοθέτες θα πρέπει να εξουσιοδοτούνται να ασκούν πλήρως την εξουσία ελέγχου τους τόσο σε νομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, μέσω των φάσεων σχεδιασμού, έγκρισης και εφαρμογής των μέσων και των προγραμμάτων εφαρμογής τους· υπογραμμίζει ότι πρέπει να δοθεί επαρκής χρόνος για τον σκοπό αυτό·

83.  είναι της άποψης ότι πρέπει να αξιοποιείται πλήρως το δυναμικό συνεργασίας με τα κράτη μέλη κατά τις φάσεις σχεδιασμού και εφαρμογής αναπτυξιακών προγραμμάτων, ιδίως μέσω κοινού προγραμματισμού και με βάση τα εθνικά αναπτυξιακά προγράμματα και σε συντονισμό με αυτά·

84.  ζητεί την ενδιάμεση αξιολόγηση και επανεξέταση της αρχιτεκτονικής των ΜΕΧ μετά το 2020 για την περαιτέρω βελτίωση της διαχείρισής τους, την αναζήτηση τρόπων για την επίτευξη μεγαλύτερης συνοχής και απλούστευσης, και τη διασφάλιση της συνέχειας της συνάφειας και της ευθυγράμμισης με τις αποδοτικές αναπτυξιακές αρχές· ζητεί την πλήρη συμμετοχή των ενδιαφερομένων μερών στο εν λόγω εγχείρημα·

85.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, και στην Επιτροπή.

• [1]  ΕΕ L 317 της 15.12.2000, σ. 3.
• [2]  ΕΕ L 344 της 19.12.2013, σ. 1.
• [3]  ΕΕ L 163 της 2.7.1996, σ. 1.
• [4]  ΕΕ L 347 της 20.12 2013, σ. 884.
• [5]  ΕΕ L 58 της 3.3.2015, σ. 1.
• [6]  ΕΕ L 58 της 3.3.2015, σ. 17.
• [7]  ΕΕ L 77 της 15.3.2014, σ. 44.
• [8]  ΕΕ C 25 της 30.1.2008, σ. 1.
• [9]  ΕΕ C 210 της 30.6.2017, σ. 1.. 1.
• [10]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0437.
• [11]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0337.
• [12]  ΕΕ C 86 της 6.3.2018, σ. 2.
• [13]  ΕΕ C 208 της 10.6.2016, σ. 25.
• [14]  ΕΕ L 77 της 15.3.2014, σ. 44.
• [15]  Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, ειδική έκθεση αριθ. 15/2016 με τίτλο «Ήταν αποτελεσματική η διαχείριση από την Επιτροπή της ανθρωπιστικής βοήθειας προς στους πληθυσμούς που πλήττονται από συγκρούσεις στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής;», 4 Ιουλίου 2016.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Προϋπολογισμών (8.3.2018)

προς την Επιτροπή Ανάπτυξης

σχετικά με την εφαρμογή του Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας, του Μέσου Ανθρωπιστικής Βοήθειας και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης
(2017/2258(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Jordi Solé

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Προϋπολογισμών καλεί την Επιτροπή Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει τις ακόλουθες προτάσεις στην πρόταση ψηφίσματός της:

1.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το μέγεθος και η έλλειψη ευελιξίας και συνοχής της ενωσιακής χρηματοδότησης στο πλαίσιο του τομέα 4 του τρέχοντος ΠΔΠ είναι ενδεικτικές της περιορισμένης φιλοδοξίας της ΕΕ να δρα ως παγκόσμιος παράγοντας, ιδίως όσον αφορά την παροχή παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, την ανθρωπιστική βοήθεια και τη συνεργασία για την ανάπτυξη· υπενθυμίζει την ανάγκη για μακρόπνοο προγραμματισμό και προβλεψιμότητα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την αναπτυξιακή βοήθεια·

2.  υπενθυμίζει ότι ο προϋπολογισμός για την εξωτερική δράση της ΕΕ δεν έπαψε να ενεργοποιείται και να ενισχύεται, εξαντλώντας όλα τα διαθέσιμα περιθώρια, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο αυξανόμενος αριθμός ανθρωπιστικών και άλλων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης σε όλη την Ευρώπη· τονίζει ότι απαιτούνται περισσότερο ευέλικτες διαδικασίες που θα επιτρέπουν ταχύτερη χορήγηση της χρηματοδότησης ως αντίδραση σε απρόβλεπτες εξελίξεις και κρίσεις· τονίζει, ωστόσο, ότι η ενίσχυση της ευελιξίας δεν θα πρέπει να λειτουργεί εις βάρος της αποτελεσματικότητας και της προβλεψιμότητας της βοήθειας ή των μακροπρόθεσμων γεωγραφικών και θεματικών προτεραιοτήτων·

3.  υπενθυμίζει την ανάγκη για μακρόπνοο προγραμματισμό και προβλεψιμότητα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την αναπτυξιακή βοήθεια· σημειώνει, ωστόσο, την ανεπαρκή εστίαση στα αποτελέσματα καθώς και το ανεπαρκές επίπεδο παρακολούθησης και αξιολόγησης των σχετικών με την ανάπτυξη μηχανισμών εξωτερικής χρηματοδότησης·

4.  εφιστά την προσοχή στην ανάγκη να αποφεύγεται κάθε κενό μεταξύ πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεων πληρωμών για την ανθρωπιστική βοήθεια·

5.  υπενθυμίζει ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ), ο Μηχανισμός Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΜΑΣ) και το Μέσο Ανθρωπιστικής Βοήθειας χαρακτηρίζονται από θετική εκτέλεση του προϋπολογισμού και έχουν καθοριστική σημασία στην επίδειξη διεθνούς αλληλεγγύης, ενώ συμβάλλουν στην αξιοπιστία της ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα· θεωρεί ότι, ανεξάρτητα από ενδεχόμενες διαρθρωτικές αλλαγές ή συγχωνεύσεις όσον αφορά τα εν λόγω μέσα, περιλαμβανομένης της πιθανής ενσωμάτωσης του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό, τα συνολικά κονδύλια για το προσεχές ΠΔΠ πρέπει να αυξηθούν, ενώ τα κριτήρια για την επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) δεν πρέπει να αποδυναμωθούν, και ότι η μελλοντική αρχιτεκτονική των μηχανισμών εξωτερικής χρηματοδότησης θα πρέπει να περιλαμβάνει μια πιο διαφανή ενσωμάτωση των καταπιστευματικών ταμείων και των μηχανισμών που διέπονται από τις βασικές αρχές της δημοκρατικής ανάληψης ευθύνης και της αποτελεσματικότητας της ανάπτυξης, καθώς και πιθανή συνέχιση του Εξωτερικού Επενδυτικού Σχεδίου με βάση μια αξιολόγησή του που θα αποδεικνύει την προσθετικότητά του σε επίπεδο ανάπτυξης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον κοινωνικό και περιβαλλοντικό του αντίκτυπο·

6.  υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να συμπληρωθεί η υποστήριξη με ευέλικτους δημόσιους πόρους σε συνδυασμό με προσαρμόσιμα μέσα που θα κινητοποιούν ιδιωτικές επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες·

7.  υπενθυμίζει την ανάγκη να διατηρηθεί ένα ισχυρό και ανεξάρτητο μέσο για τη χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως ζητεί η ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια·

8.  τονίζει τη σημασία που έχει η διασφάλιση συνοχής και συνεργειών μεταξύ αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας· θεωρεί ότι η ορθή διαχείριση και χρήση της αναπτυξιακής βοήθειας αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την ενίσχυση της ικανότητας των αναπτυσσόμενων χωρών να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις ανθρωπιστικές κρίσεις·

9.  υπενθυμίζει τη σημασία των μέσων αυτών για την εξασφάλιση παγκόσμιων δημόσιων αγαθών και για την αντιμετώπιση προκλήσεων όπως η ανθρώπινη ανάπτυξη, η προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος και ο περιορισμός της, η πρόληψη συγκρούσεων, η υποστήριξη της ειρήνης και της σταθερότητας, η μετανάστευση και το άσυλο και οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ)· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, την υποχρέωση να ευθυγραμμιστεί το δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ προς τους ΣΒΑ·

10.  σημειώνει τον δυνητικό ρόλο της ΕΑΒ στη διευκόλυνση της κινητοποίησης χρηματοδοτήσεων για την ανάπτυξη από άλλες, δημόσιες και ιδιωτικές, εγχώριες και διεθνείς πηγές· υποστηρίζει την προσπάθεια της ΕΕ για την τόνωση των ιδιωτικών επενδύσεων μέσω του συνδυασμού πόρων, επιχορηγήσεων και δανείων και με την παροχή εγγυήσεων·

11.  θεωρεί απαραίτητη την οριζόντια και διατομεακή ενσωμάτωση της προστασίας του περιβάλλοντος και των ευκαιριών που παρέχουν οι περιβαλλοντικές πολιτικές σε όλες τις αναπτυξιακές πολιτικές·

12.  θεωρεί ότι η αναπτυξιακή πολιτική θα πρέπει να συμπληρώνει την εξωτερική πολιτική της ΕΕ και τη διαχείριση της μετανάστευσης, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι τα αναπτυξιακά κονδύλια χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για αναπτυξιακούς στόχους και σκοπούς· επισημαίνει, εν προκειμένω, ότι η ΕΑΒ δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την κάλυψη του κόστους υποδοχής προσφύγων από δωρητές, την ανάθεση καθηκόντων σχετικά με τις μεταναστευτικές πολιτικές εκτός των συνόρων της ΕΕ ή την κάλυψη των δαπανών επιστροφής ή επανεισδοχής στις χώρες προέλευσης·

13.  υπενθυμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί η συνοχή της πολιτικής για την ανάπτυξη, καθώς και να είναι σεβαστές οι αρχές του Μπουσάν για την αποτελεσματικότητα της ανάπτυξης, με παράλληλη προώθηση του συντονισμού των χορηγών και του κοινού προγραμματισμού με τα κράτη μέλη· τονίζει ότι η πολιτική αναπτυξιακής συνεργασίας πρέπει να υλοποιείται σύμφωνα με τρόπο που θα λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες των χωρών και των πληθυσμών που τη χρειάζονται, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την εκ μέρους τους ανάληψη της ευθύνης για μια διαφανή και αποτελεσματική εφαρμογή·

14.  εκφράζει τη λύπη της για την ανεπαρκή πρόοδο που σημειώθηκε όσον αφορά τη συνεκτίμηση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων· ζητεί επίμονα να λαμβάνονται πλήρως υπόψη οι δεσμεύσεις της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα στα μελλοντικά μέσα και προγράμματα, συνοδευόμενες από την κατάλληλη παρακολούθηση· θεωρεί, συνεπώς, ότι η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος πρέπει να διαδραματίζει ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της συνεργασίας για την ανάπτυξη·

15.  εκφράζει ικανοποίηση για τη στενότερη ευθυγράμμιση με τις προτεραιότητες των δικαιούχων χωρών και ζητεί μικρότερο κατακερματισμό των θεματικών προγραμμάτων·

16.  εμμένει στο θέμα της κατάλληλης στελέχωσης της κεντρικής διοίκησης και των αντιπροσωπειών της ΕΕ, από άποψη τόσο αριθμού όσο και εμπειρογνωμοσύνης στον τομέα της αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	8.3.2018
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	26 3 3
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Richard Ashworth, Reimer Böge, Gérard Deprez, Manuel dos Santos, André Elissen, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Iris Hoffmann, Monika Hohlmeier, John Howarth, Bernd Kölmel, Vladimír Maňka, Urmas Paet, Paul Rübig, Petri Sarvamaa, Patricija Šulin, Indrek Tarand, Isabelle Thomas, Daniele Viotti, Marco Zanni, Ελευθέριος Συναδινός, Λευτέρης Χριστοφόρου
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Xabier Benito Ziluaga, Heidi Hautala, Andrey Novakov, Stanisław Ożóg, Marie-Pierre Vieu, Rainer Wieland
Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Michael Detjen, Norbert Lins

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

26	+
ALDE	Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Gérard Deprez, Urmas Paet
ECR	Stanisław Ożóg
PPE	Richard Ashworth, Reimer Böge, Lefteris Christoforou, José Manuel Fernandes, Monika Hohlmeier, Norbert Lins, Andrey Novakov, Paul Rübig, Petri Sarvamaa, Patricija Šulin, Rainer Wieland
S&D	Michael Detjen, Eider Gardiazabal Rubial, Iris Hoffmann, John Howarth, Vladimír Maňka, Isabelle Thomas, Daniele Viotti, Manuel dos Santos
Verts/ALE	Heidi Hautala, Indrek Tarand

3	-
ENF	André Elissen, Marco Zanni
NI	Eleftherios Synadinos

3	0
ECR	Bernd Kölmel
GUE/NGL	Xabier Benito Ziluaga, Marie-Pierre Vieu

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	20.3.2018
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	25 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Beatriz Becerra Basterrechea, Ignazio Corrao, Mireille D’Ornano, Nirj Deva, Charles Goerens, Enrique Guerrero Salom, Maria Heubuch, György Hölvényi, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Linda McAvan, Norbert Neuser, Vincent Peillon, Cristian Dan Preda, Lola Sánchez Caldentey, Elly Schlein, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Ελένη Θεοχάρους, Στέλιος Κούλογλου
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Frank Engel, Cécile Kashetu Kyenge, Maria Noichl, Adam Szejnfeld, Rainer Wieland

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

25	+
ALDE	Beatriz Becerra Basterrechea, Charles Goerens, Paavo Väyrynen
ECR	Nirj Deva, Eleni Theocharous
EFDD	Ignazio Corrao, Mireille D'Ornano
GUE/NGL	Stelios Kouloglou, Lola Sánchez Caldentey
PPE	Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Frank Engel, György Hölvényi, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Cristian Dan Preda, Adam Szejnfeld, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland
S&D	Enrique Guerrero Salom, Cécile Kashetu Kyenge, Linda McAvan, Norbert Neuser, Maria Noichl, Vincent Peillon, Elly Schlein
VERTS/ALE	Maria Heubuch

0	-

0	0

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή