ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση: 7η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

5.4.2018 - (2017/2279(INI))

Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης
Εισηγητής: Marc Joulaud


Διαδικασία : 2017/2279(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A8-0138/2018
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A8-0138/2018
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση: 7η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(2018/2279(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και τα άρθρα 4, 162, 174 ως 178 και 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου[1],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1301/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και για τη θέσπιση ειδικών διατάξεων σχετικά με τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1080/2006[2],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1304/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1081/2006 του Συμβουλίου[3],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1300/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1084/2006 του Συμβουλίου[4],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1299/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού ειδικών διατάξεων για την υποστήριξη του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης[5],

–  έχοντας υπόψη την 7η έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή με τίτλο «Η περιφέρειά μου, η Ευρώπη μου, το μέλλον μας: 7η έκθεση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή», της 9ης Οκτωβρίου 2017 (COM(2017) 0583),

–  έχοντας υπόψη το Σύμφωνο του Άμστερνταμ που καθορίζει το αστικό θεματολόγιο για την ΕΕ, το οποίο συμφωνήθηκε κατά την άτυπη σύνοδο των υπουργών της ΕΕ που είναι υπεύθυνοι για αστικά θέματα, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 30 Μαΐου 2016 στο Άμστερνταμ,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 15ης Δεκεμβρίου 2015[6],

–  έχοντας υπόψη τον ευρωπαϊκό πυλώνα των κοινωνικών δικαιωμάτων που θεσπίστηκε στο Göteborg από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή, στις 17 Νοεμβρίου 2017,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 25ης Απριλίου 2017, με τίτλο «Για μια πολιτική συνοχής πιο αποτελεσματική, χρήσιμη και ορατή στους πολίτες μας»[7],

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 15ης Νοεμβρίου 2017, με τίτλο «Συνέργειες και απλουστεύσεις για την πολιτική συνοχής μετά το 2020»[8],

–  έχοντας υπόψη τη λευκή βίβλο της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2017, με τίτλο «Το μέλλον της Ευρώπης - Προβληματισμοί και σενάρια για την ΕΕ των 27 έως το 2025» (COM(2017)2025),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο προβληματισμού της Επιτροπής σχετικά με την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης, της 26ης Απριλίου 2017 (COM(2017)0206),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο προβληματισμού της Επιτροπής για την τιθάσευση της παγκοσμιοποίησης, της 10ης Μαΐου 2017 (COM(2017)0240),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο προβληματισμού της Επιτροπής για την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, της 31ης Μαΐου 2017 (COM(2017)0291),

  έχοντας υπόψη το έγγραφο προβληματισμού της Επιτροπής για το μέλλον των οικονομικών της ΕΕ, της 28ης Ιουνίου 2017,

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2017, με τίτλο «Η ανταγωνιστικότητα των περιφερειών χαμηλής ανάπτυξης και χαμηλού εισοδήματος: έκθεση σχετικά με τις υστερούσες περιφέρειες» (SWD(2017)0132),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής με τίτλο «Γιατί η περιφερειακή ανάπτυξη έχει σημασία για το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης» (WP 07/2017)[9],

  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 14ης Φεβρουαρίου 2018, με τίτλο «Ένα νέο, σύγχρονο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο για μια Ευρωπαϊκή Ένωση που υλοποιεί αποτελεσματικά τις προτεραιότητές της μετά το 2020» (COM(2018) 0098),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 24ης Οκτωβρίου 2017, με τίτλο «Ισχυρότερη και ανανεωμένη στρατηγική εταιρική σχέση με τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (COM(2017)0623),

–  έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών, της 11ης Μαΐου 2017, με τίτλο «Το μέλλον της πολιτικής συνοχής μετά το 2020: για μια ισχυρή και αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική συνοχής μετά το 2020»[10],

–  έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 25ης Μαΐου 2016, σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Επενδύσεις σε θέσεις εργασίας και ανάπτυξη – Μεγιστοποίηση της συμβολής των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων»[11],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, με τίτλο «Επενδύσεις για θέσεις εργασίας και ανάπτυξη: προώθηση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής εντός της Ένωσης»[12],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, σχετικά με την αστική διάσταση των πολιτικών της ΕΕ[13],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 10ης Μαΐου 2016, με τίτλο «Νέα εργαλεία εδαφικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή 2014-2020: ολοκληρωμένη εδαφική επένδυση (ITI) και τοπική ανάπτυξη με πρωτοβουλία κοινοτήτων (CLLD)»[14]

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 18ης Μαΐου 2017, με τίτλο «Ο σωστός συνδυασμός χρηματοδότησης για τις περιφέρειες της Ευρώπης: εξισορρόπηση χρηματοδοτικών μέσων και επιχορηγήσεων στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής της ΕΕ»[15],

–  έχοντας υπόψη του ψήφισμά του, της 13ης Σεπτεμβρίου 2016, σχετικά με την πολιτική συνοχής και τις στρατηγικές έρευνας και καινοτομίας για έξυπνη εξειδίκευση (RIS3)[16],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Σεπτεμβρίου 2016, με τίτλο «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία – Βέλτιστες πρακτικές και καινοτόμα μέτρα[17],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 16ης Φεβρουαρίου 2017, με τίτλο «Επενδύσεις σε θέσεις εργασίας και ανάπτυξη – Μεγιστοποίηση της συμβολής των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων: αξιολόγηση της έκθεσης με βάση το άρθρο 16 παράγραφος 3 του ΚΚΔ»[18],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Ιουνίου 2017, σχετικά με τα δομικά στοιχεία για την πολιτική συνοχής της ΕΕ μετά το 2020[19],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Ιουνίου 2017, σχετικά με την ενίσχυση της συμμετοχής των εταίρων και της διαφάνειας των επιδόσεων των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων[20],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 6ης Ιουλίου 2017, με τίτλο «Προώθηση της συνοχής και της ανάπτυξης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της ΕΕ: εφαρμογή του άρθρου 349 της ΣΛΕΕ»[21],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 24ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με το έγγραφο προβληματισμού για το μέλλον των οικονομικών της ΕΕ[22],

  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Μαρτίου 2018, για τις υστερούσες περιφέρειες της ΕΕ[23],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Μαρτίου 2018, με τίτλο «Το προσεχές ΠΔΠ: προετοιμασία της θέσης του Κοινοβουλίου για το ΠΔΠ μετά το 2020»[24],

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα και τις συστάσεις της «Ομάδας υψηλού επιπέδου για την απλούστευση για τους δικαιούχους των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων (ΕΔΕΤ)»,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Προϋπολογισμών, της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας (Α8-0138/2018),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής έχει ως στόχο να προωθήσει την αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη του συνόλου της Ένωσης και των περιφερειών της, τείνοντας προς την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής της, με βάση μια λογική αλληλεγγύης και με σκοπό να προωθήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη, την απασχόληση, τη κοινωνική ένταξη και να μειώσει τις ανισότητες μεταξύ και εντός των περιφερειών, καθώς και την καθυστέρηση των λιγότερο ευνοημένων περιφερειών, σύμφωνα με τις Συνθήκες·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η 7η έκθεση για τη συνοχή δείχνει ότι οι περιφερειακές ανισότητες μειώνονται εκ νέου, ωστόσο η κατάσταση παρουσιάζει έντονες αντιθέσεις, ανάλογα εάν μετράται με το ΑΕΠ ανά κάτοικο, την απασχόληση ή άλλους δείκτες, και ότι ορισμένες ανισότητες διατηρούνται, μετακινούνται ή αυξάνονται, μεταξύ ή εντός των περιφερειών και των κρατών μελών, και μάλιστα εντός της ζώνης του ευρώ·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η 7η έκθεση για τη συνοχή περιέχει ανησυχητικές διαπιστώσεις όσον αφορά το ποσοστά ανεργίας, συμπεριλαμβανομένων των ποσοστών ανεργίας των νέων, τα οποία σε πολλές περιφέρειες δεν έχουν επανέλθει στα επίπεδα που βρίσκονταν πριν την κρίση, καθώς και όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα, τη φτώχεια και την κοινωνική ένταξη·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το 24% των Ευρωπαίων, ή περίπου 120 εκατομμύρια άτομα, είναι φτωχοί, κινδυνεύουν από φτώχεια ή έχουν σοβαρές υλικές στερήσεις και/ή ζουν σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αριθμοί των φτωχών εργαζομένων αυξάνονται και ότι οι αριθμοί των ανέργων νέων εξακολουθούν να είναι υψηλοί·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνολική ανεργία και η ανεργία των νέων στην ΕΕ μειώνονται σταδιακά από το 2013, αλλά παραμένουν σε επίπεδα υψηλότερα από του 2008, στο 7,3 % και 16,1 % αντίστοιχα (Δεκέμβριος 2017) [25], με σημαντικές διαφορές μεταξύ και εντός των κρατών μελών, και ιδίως σε κάποια από τα κράτη μέλη που επηρεάστηκαν περισσότερο από τη χρηματοπιστωτική κρίση· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περιφερειακές ανισότητες έχουν αρχίσει να μειώνονται· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαφορές στα ποσοστά ανεργίας μεταξύ των κρατών μελών εξακολουθούν να είναι σημαντικές, κυμαινόμενες από 2,4 % στην Τσεχική Δημοκρατία και 3,6 % στη Γερμανία έως 16,3 % στην Ισπανία και 20,9 % στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία[26]· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αφανής ανεργία —το φαινόμενο των άνεργων που είναι πρόθυμοι να εργαστούν αλλά που δεν αναζητούν ενεργά εργασία— ανερχόταν στο 18 % το 2016·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η 7η έκθεση για τη συνοχή επισημαίνει τη μεγάλη ποικιλομορφία των περιφερειών και των εδαφών, ακόμη και μέσα σε υφιστάμενες κατηγορίες περιφερειών, λόγω των ειδικών συνθηκών τους (εξόχως απόκεντρη περιφέρεια, αραιός πληθυσμός, χαμηλό εισόδημα, χαμηλή ανάπτυξη, κ.λπ.), γεγονός που καθιστά απαραίτητη μια ειδικά προσαρμοσμένη προσέγγιση σε επίπεδο περιφερειών·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μια από τις βασικές συνεισφορές της 7ης έκθεσης για τη συνοχή αποτελεί ο προσδιορισμός ορισμένων περιφερειών που χαρακτηρίζονται «εγκλωβισμένες στην παγίδα του μεσαίου εισοδήματος», οι οποίες αντιμετωπίζουν κίνδυνο εγκατάλειψης, αποτελμάτωσης ή υστέρησης·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η 7η έκθεση για τη συνοχή επισημαίνει την ύπαρξη θυλάκων ένδειας, τον κίνδυνο εδαφικού κατακερματισμού και τη διεύρυνση των υπο-περιφερειακών ανισοτήτων, ακόμη και στις σχετικά ευημερούσες περιφέρειες·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η 7η έκθεση για τη συνοχή υπογραμμίζει ότι «ο αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης, της μετανάστευσης, της φτώχειας και της έλλειψης καινοτομίας, της κλιματικής αλλαγής, της ενεργειακής μετάβασης και της ρύπανσης δεν περιορίζεται στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες»·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ενώ η πολιτική συνοχής έχει διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην ανάκαμψη της οικονομίας της ΕΕ μέσω της προώθησης της έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, οι δημόσιες επενδύσεις στην ΕΕ εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω από το προ κρίσης επίπεδο, με σημαντικά κενά σε ορισμένα από τα κράτη μέλη που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση, καθώς υποχώρησαν από το 3,4 % του ΑΕΠ το 2008 στο 2,7 % το 2016·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η 7η έκθεση για τη συνοχή παρουσιάζει σαφώς τα αποτελέσματα της πολιτική συνοχής ως προς την ανάπτυξη, τις θέσεις εργασίας, τις μεταφορές, την ενέργεια, το περιβάλλον και την εκπαίδευση και κατάρτιση, όπως καταδεικνύεται στη περίοδο προγραμματισμού 2014-2020 μέσω της στήριξης 1,1 εκατομμυρίων ΜΜΕ, οδηγώντας άμεσα στη δημιουργία περαιτέρω 420 000 νέων θέσεων εργασίας, βοηθώντας πάνω από 7,4 εκατομμύρια ανέργους να βρουν εργασία και βοηθώντας επιπλέον πάνω από 8,9 εκατομμύρια άτομα να αποκτήσουν νέα προσόντα, με αποτέλεσμα η πολιτική αυτή να αποτελεί τη συγκολλητική ουσία που κρατά την Ευρώπη ενωμένη·

Η προστιθέμενη αξία της πολιτικής συνοχής

1.  θεωρεί απαραίτητο η πολιτική συνοχής, κατά τη νέα περίοδο προγραμματισμού, να συνεχίσει να καλύπτει επαρκώς το σύνολο των ευρωπαϊκών περιφερειών και να παραμείνει το κύριο δημόσιο επενδυτικό μέσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα βασίζεται σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική και σε μακροπρόθεσμες προοπτικές, θα συνοδεύεται από έναν προϋπολογισμό αντίστοιχο του μεγέθους των υφιστάμενων και των νέων προκλήσεων, και θα εξασφαλίζει την εκπλήρωση των βασικών στόχων της πολιτικής· τονίζει ότι η μια συγκέντρωση της πολιτικής συνοχής αποκλειστικά και μόνο στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες θα παρεμπόδιζε την πρόοδο στις πολιτικές προτεραιότητες της Ένωσης ως συνόλου·

2.  υπογραμμίζει ότι η πολιτική συνοχής δημιουργεί ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία συνεισφέροντας στα ευρωπαϊκά δημόσια αγαθά και στις ευρωπαϊκές προτεραιότητες (όπως ανάπτυξη, κοινωνική ένταξη, καινοτομία και προστασία του περιβάλλοντος), καθώς και στις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, και ότι αποτελεί βασικό εργαλείο για την επίτευξη του στόχου της Συνθήκης για την καταπολέμηση των ανισοτήτων με σκοπό την προς τα άνω προσαρμογή των προτύπων διαβίωσης και τη μείωση της καθυστέρησης των λιγότερο ευνοημένων περιοχών·

3.  υπενθυμίζει την ισχυρή προσήλωσή του στην επιμερισμένη διαχείριση και στην αρχή της εταιρικής σχέσης, η οποία θα πρέπει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί για την περίοδο μετά το 2020, καθώς και στη πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και στην επικουρικότητα, που συνεισφέρουν στην προστιθέμενη αξία της πολιτικής συνοχής· υπογραμμίζει ότι η προστιθέμενη αξία αυτής της πολιτικής οφείλεται πρωτίστως στην ικανότητά της να λαμβάνει υπόψη τις εθνικές αναπτυξιακές ανάγκες καθώς και τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των διαφόρων περιφερειών και εδαφών, και να φέρνει την Ένωση πιο κοντά στους πολίτες της·

4.  υπογραμμίζει ότι η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία αποτυπώνεται έντονα στην ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία (ETC) σε όλες της τις διαστάσεις (διασυνοριακή, διεθνική και διαπεριφερειακή συνεργασία, τόσο εσωτερική όσο και εξωτερική), δεδομένου ότι συμβάλλει στην επίτευξη των συνολικών στόχων οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, καθώς και στην αλληλεγγύη· ζητεί εκ νέου να αυξηθεί το μερίδιό της στον προϋπολογισμό της πολιτικής συνοχής, με παράλληλη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των διαφόρων προγραμμάτων ώστε να αποφεύγονται οι αλληλεπικαλύψεις· υπενθυμίζει τη σημασία της εφαρμογής μακροπεριφερειακών στρατηγικών για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής·

5.  σημειώνει ότι η εφαρμογή της πολιτικής συνοχής σε μια περιφέρεια μπορεί να έχει εξωτερικά επακόλουθα και αποφέρει άμεσα και έμμεσα δευτερογενή οφέλη σε ολόκληρη την ΕΕ, λόγω, μεταξύ άλλων, της αύξησης των εμπορικών συναλλαγών, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η ενιαία αγορά· επισημαίνει, ωστόσο, ότι τα οφέλη αυτά ποικίλλουν σημαντικά από το ένα κράτος μέλος στο άλλο, ανάλογα ιδίως με τη γεωγραφική εγγύτητα και τη διάρθρωση των οικονομιών των κρατών μελών·

6.  υπογραμμίζει την ανάγκη ανάπτυξης μιας μεθοδολογίας για το «κόστος της πολιτικής μη συνοχής» προκειμένου να δοθούν επιπλέον ποσοτικοποιήσιμα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία της πολιτικής συνοχής, ακολουθώντας το παράδειγμα του έργου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το «κόστος της μη Ευρώπης»·

Η εδαφική διάσταση

7.  σημειώνει ότι οι αστικές περιοχές συνδυάζουν, αφενός, σημαντικές ευκαιρίες ανάπτυξης, επενδύσεων και καινοτομίας και, αφετέρου, διάφορες περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις, μεταξύ άλλων και λόγω της συγκέντρωσης πολλών ανθρώπων και της ύπαρξης θυλάκων ένδειας, ακόμη και στις σχετικά ευημερούσες πόλεις· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι ο κίνδυνος της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού εξακολουθεί να αποτελεί βασική πρόκληση·

8.  υπογραμμίζει ότι η ενίσχυση της εδαφικής διάστασης της πολιτικής συνοχής συνεπάγεται επίσης μεγαλύτερη εστίαση στα ζητήματα των περιαστικών και αγροτικών περιοχών, με αξιοποίηση της εμπειρογνωμοσύνης των τοπικών αρχών, ενώ ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις πόλεις μεσαίου μεγέθους σε κάθε κράτος μέλος·

9.  υπογραμμίζει τη σημασία της στήριξης των αγροτικών περιοχών σε όλη την ποικιλομορφία τους, με αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους, μέσω της ενθάρρυνσης των επενδύσεων σε έργα που στηρίζουν τις τοπικές οικονομίες, καθώς και της βελτίωσης της συνδεσιμότητας και της προσβασιμότητας στον τομέα των μεταφορών και των ευρυζωνικών δικτύων υψηλής ταχύτητας, και μέσω της παροχής συνδρομής στις περιοχές αυτές προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που δέχονται, ήτοι την απερήμωση της υπαίθρου, τη κοινωνική ένταξη, την έλλειψη ευκαιριών απασχόλησης, επιχειρηματικών κινήτρων και οικονομικά προσιτής στέγασης, την απώλεια πληθυσμού, τη καταστροφή των κοινοτήτων του κέντρου των πόλεων, τις περιοχές χωρίς υγειονομική περίθαλψη, κ.λπ.· τονίζει, εν προκειμένω, τη σημασία του δεύτερου πυλώνα της ΚΓΠ ως προς τη προώθηση της βιώσιμης αγροτικής ανάπτυξης·

10.  ζητεί να λαμβάνονται περισσότερο υπόψη ορισμένες εδαφικές ιδιαιτερότητες, όπως αυτές των περιοχών που αναφέρονται στο άρθρο 174 παράγραφος 3 ΣΛΕΕ, όπως οι νησιωτικές, ορεινές, αγροτικές, παραμεθόριες, βορειότατες, παράκτιες ή περιφερειακές περιοχές, κατά τον καθορισμό των επενδυτικών προτεραιοτήτων· υπογραμμίζει τη σημασία της θέσπισης ειδικά προσαρμοσμένων στρατηγικών, προγραμμάτων και δράσεων για τις διάφορες αυτές περιοχές, ή ακόμη και της διερεύνησης της πιθανής δρομολόγησης νέων ειδικών θεματολογίων, ακολουθώντας το παράδειγμα που δίνει το αστικό θεματολόγιο για την ΕΕ και το Σύμφωνο του Άμστερνταμ·

11.  υπενθυμίζει ότι η ιδιαίτερη διαρθρωτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιφερειών δικαιολογεί ειδικά μέτρα, μεταξύ άλλων όσον αφορά τις συνθήκες πρόσβασής τους στα ΕΔΕΤ, σύμφωνα με το άρθρο 349 ΣΛΕΕ· εμμένει στην αναγκαιότητα παγίωσης όλων των παρεκκλίσεων που αποσκοπούν να αντισταθμίσουν τα διαρθρωτικά τους μειονεκτήματα, καθώς και βελτίωσης, με κατάλληλη προσαρμογή όποτε είναι αναγκαίο, των ειδικών μέτρων για αυτές τις περιφέρειες· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να βασιστούν στην απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ, της 15ης Δεκεμβρίου 2015, για να εξασφαλίσουν τη προσήκουσα εφαρμογή του άρθρου 349 ΣΛΕΕ όσον αφορά τους όρους πρόσβασης στα διαρθρωτικά ταμεία· προτείνει ειδικότερα να επεκταθεί η ειδική επιδότηση των εξόχως απόκεντρων περιφερειών στην κοινωνική διάσταση, να διατηρηθεί το τρέχον επίπεδο συγχρηματοδότησης της Ένωσης σε αυτές τις περιφέρειες και να διαμορφωθεί καλύτερα η θεματική συγκέντρωση· υπογραμμίζει τις δυνατότητες των εξόχως απόκεντρων περιφερειών ως, για παράδειγμα, περιοχών που αποτελούν προνομιακό πεδίο για την εφαρμογή πειραματικών σχεδίων·

12.  θεωρεί ότι η εφαρμογή ολοκληρωμένων στρατηγικών βιώσιμης αστικής ανάπτυξης αποτελεί μια θετική εμπειρία και θα πρέπει συνεπώς να ενισχυθεί καθώς και να αναπαραχθεί σε άλλα υπο-περιφερειακά εδάφη, για παράδειγμα με τον καθορισμό μιας ολοκληρωμένης εδαφικής προσέγγισης παράλληλα με τους θεματικούς στόχους, αλλά χωρίς να θίγεται η θεματική συγκέντρωση· υπογραμμίζει τη σημασία της τοπικής ανάπτυξης με πρωτοβουλία κοινοτήτων, που ενισχύει την ικανότητα της πολιτικής συνοχής να εμπλέκει τοπικούς φορείς· Τονίζει ότι πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα καθιέρωσης της εκπόνησης εθνικών και περιφερειακών επιχειρησιακών προγραμμάτων βάσει ολοκληρωμένων εδαφικών στρατηγικών και έξυπνων στρατηγικών εξειδίκευσης·

Οι «περιφέρειες μεσαίου εισοδήματος»: προώθηση της ανθεκτικότητας και αποτροπή της εγκατάλειψης των ευαίσθητων περιοχών

13.  υπογραμμίζει ότι οι «περιφέρειες μεσαίου εισοδήματος» δεν παρουσιάζουν την ίδια ανάπτυξη ούτε με τις περιφέρειες χαμηλού εισοδήματος (οι οποίες ακόμη πρέπει να καλύψουν την απόσταση που τις χωρίζει από την υπόλοιπη ΕΕ) ούτε με τις περιφέρειες με πολύ υψηλό εισόδημα, καθώς αντιμετωπίζουν την πρόκληση που αποκαλείται «παγίδα του μεσαίου εισοδήματος» λόγω του πολύ υψηλού κόστους σε σχέση με τις πρώτες και των ιδιαίτερα εύθραυστων συστημάτων καινοτομίας σε σχέση με τις δεύτερες· σημειώνει, εξάλλου, ότι αυτές οι περιφέρειες έχουν επίσης αποδυναμωμένο μεταποιητικό τομέα και είναι ευάλωτες στους κλυδωνισμούς που οφείλονται στην παγκοσμιοποίηση και στις παρεπόμενες κοινωνικοοικονομικές αλλαγές·

14.  είναι πεπεισμένο ότι σημαντικό διακύβευμα της μελλοντικής πολιτικής συνοχής θα είναι η παροχή κατάλληλης στήριξης στις περιφέρειες μεσαίου εισοδήματος, προκειμένου, μεταξύ άλλων, να δημιουργήσουν ένα φιλικό προς τις επενδύσεις κλίμα, και ότι η πολιτική συνοχής πρέπει ταυτόχρονα να μειώνει τις ανισότητες αλλά και να αποτρέπει την εγκατάλειψη των ευαίσθητων περιοχών, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές τάσεις, δυναμικές και περιστάσεις·

15.  καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που δέχονται οι περιφέρειες μεσαίου εισοδήματος που χαρακτηρίζονται από χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ, κατά τρόπο που να προωθείται η συνολική αρμονική ανάπτυξη της Ένωσης· υπενθυμίζει ότι, για τη στήριξη των περιφερειών αυτών και την παροχή λύσεων στα προβλήματά τους, η μελλοντική πολιτική συνοχής θα πρέπει να τις καλύπτει, να τις στηρίζει και να τις συμπεριλαμβάνει επαρκώς στην επόμενη περίοδο προγραμματισμού, μεταξύ άλλων μέσω της δημιουργίας και εφαρμογής ειδικά προσαρμοσμένων στρατηγικών, προγραμμάτων και δράσεων· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία των συμπληρωματικών δεικτών επιπλέον του ΑΕΠ προκειμένου να δοθεί μια ακριβέστερη εικόνα των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών των συγκεκριμένων περιφερειών· θεωρεί ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στον έγκαιρο εντοπισμό των τρωτών σημείων, ούτως ώστε να μπορεί η πολιτική συνοχής να ενισχύει την ανθεκτικότητα των περιφερειών και να προλαμβάνει την ανάπτυξη νέων ανισοτήτων στις παντός είδους περιφέρειες·

16.  επικροτεί την έναρξη από την Επιτροπή ενός πιλοτικού σχεδίου με στόχο την ειδικά προσαρμοσμένη στήριξη, ανάλογα με τις ιδιαίτερες προκλήσεις των περιφερειών σε βιομηχανική μετάβαση· καλεί την Επιτροπή να αντλήσει διδάγματα από το πιλοτικό σχέδιο, και αναμένει να δει το συντομότερο δυνατό τα προσδοκώμενα αποτελέσματα· εκτιμά ότι οι έξυπνες στρατηγικές εξειδίκευσης έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν, μέσω μιας ολιστικής προσέγγισης, καλύτερη υποστήριξη σε αυτές τις περιφέρειες όσον αφορά τις αναπτυξιακές τους στρατηγικές και, γενικότερα, να προωθούν τη διαφοροποιημένη εφαρμογή σε επίπεδο περιφερειών, αλλά θα μπορούσαν επίσης να υποστηρίζονται μέσω αυξημένης συνεργασίας και ανταλλαγής γνώσεων και πείρας μεταξύ των περιφερειών· χαιρετίζει δράσεις όπως η πρωτοβουλία Vanguard επειδή χρησιμοποιούν έξυπνη στρατηγική εξειδίκευσης για τη τόνωση της ανάπτυξης και την ανανέωση της βιομηχανίας σε τομείς προτεραιότητας στην ΕΕ·

17.  υπογραμμίζει ότι η κοινωνική και φορολογική σύγκλιση συμβάλλει στην προώθηση της συνοχής, ενώ παράλληλα βελτιώνει τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς· εκτιμά ότι οι διαφορετικές πρακτικές στο θέμα αυτό μπορεί να έρχονται σε αντίθεση με τον στόχο της συνοχής και είναι πιθανό να προκαλούν περαιτέρω προβλήματα στις περιοχές που πλήττονται από την εγκατάλειψη ή στις πιο ευάλωτες απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, και εφιστά την προσοχή στη διαρκή ανάγκη των λιγότερο αναπτυγμένων περιοχών να καλύψουν την απόσταση που τις χωρίζει από την υπόλοιπη Ένωση· θεωρεί ότι η πολιτική συνοχής θα μπορούσε να συμβάλει στην προώθηση της κοινωνικής και φορολογικής σύγκλισης (παράλληλα με την οικονομική και εδαφική σύγκλιση) παρέχοντας θετικά κίνητρα· υπογραμμίζει, εν προκειμένω, τη δυνατότητα στήριξης, για παράδειγμα, στον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων· καλεί την Επιτροπή να λάβει περισσότερο υπόψη αυτή τη πτυχή στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου ούτως ώστε η κοινωνική διάσταση της πολιτικής συνοχής να ενσωματωθεί καλύτερα στην οικονομική πολιτική, και να εμπλέξει δεόντως τις τοπικές και περιφερειακές αρχές προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας και να ενισχυθεί η αποδοχή αυτής·

Τομείς δράσης

18.  τάσσεται υπέρ μιας ισχυρής θεματικής συγκέντρωσης σε περιορισμένο αριθμό προτεραιοτήτων συνδεδεμένων με τους μεγάλους ευρωπαϊκούς πολιτικούς στόχους, παραχωρώντας παράλληλα στις αρχές διαχείρισης μεγαλύτερη ευελιξία για τη χάραξη των εδαφικών στρατηγικών τους με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες, κατόπιν διαβούλευσης χωρίς αποκλεισμούς σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο κατά την προετοιμασία των συμφωνιών εταιρικής σχέσης· υπογραμμίζει ότι η απασχόληση (συμπεριλαμβανομένης της ανεργίας των νέων), η κοινωνική ένταξη, η καταπολέμηση της φτώχειας, η στήριξη της καινοτομίας, η ψηφιοποίηση, η στήριξη των ΜΜΕ και των νεοφυών επιχειρήσεων, η κλιματική αλλαγή, η κυκλική οικονομία και οι υποδομές θα πρέπει να αποτελούν τομείς προτεραιότητας της μελλοντικής πολιτικής συνοχής·

19.  επικροτεί τη θέσπιση του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, που σηματοδοτεί ένα βήμα προόδου στην οικοδόμηση της κοινωνικής Ευρώπης· υπενθυμίζει την προσήλωσή του στο ΕΚΤ ως ισχυρό αναπόσπαστο μέρος των ΕΔΕΤ, και στο πρόγραμμα «Εγγυήσεις για τη νεολαία», στην πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων και στο Ευρωπαϊκό Σώμα Αλληλεγγύης, λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο που διαδραματίζουν αυτά στην αντιμετώπιση των προκλήσεων για την απασχόληση, την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική ένταξη, τη μάθηση και την επαγγελματική κατάρτιση·

20.  υπογραμμίζει ότι η μελλοντική πολιτική συνοχής θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην προστασία και τη στήριξη των πληθυσμών και των περιοχών που επηρεάζονται αρνητικά από την παγκοσμιοποίηση (μετεγκατάσταση επιχειρήσεων, απώλεια θέσεων εργασίας), καθώς και από παρόμοιες τάσεις εντός της ΕΕ· ζητεί να διερευνηθεί η δυνατότητα συντονισμού μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση σε σχετικές περιπτώσεις, ώστε να καλυφθούν, μεταξύ άλλων, οι περιπτώσεις μετεγκατάστασης επιχειρήσεων εντός της ΕΕ·

21.  σημειώνει ότι ο βαθμός ευπάθειας ως προς την κλιματική αλλαγή διαφέρει σημαντικά από τη μια περιοχή στην άλλη· θεωρεί ότι τα ΕΔΕΤ θα πρέπει να χρησιμοποιούνται όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικά προκειμένου να βοηθούν την ΕΕ να εκπληρώνει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα (COP21), π.χ. όσον αφορά τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, την ενεργειακή απόδοση ή την ανταλλαγή ορθών πρακτικών, ιδίως στον τομέα της στέγασης, και να λαμβάνουν υπόψη τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ· εμμένει στην ανάγκη κινητοποίησης των μέσων αλληλεγγύης σε περίπτωση φυσικής καταστροφής το ταχύτερο δυνατόν στο πλαίσιο των υφιστάμενων συνθηκών, και πάντοτε κατά τρόπο συντονισμένο·

22.  ζητεί να χρησιμοποιούνται τα ΕΔΕΤ για την αντιμετώπιση, κατά τρόπο βιώσιμο, των δημογραφικών προκλήσεων (γήρανση, συρρίκνωση πληθυσμού, δημογραφική πίεση, αδυναμία προσέλκυσης ή διατήρησης κατάλληλου ανθρώπινου κεφαλαίου) που επηρεάζουν τις ευρωπαϊκές περιφέρειες με διάφορους συγκεκριμένους τρόπους· τονίζει ιδίως την ανάγκη παροχής κατάλληλης στήριξης σε εδάφη, όπως ορισμένες εξόχως απόκεντρες περιφέρειες·

23.  ζητεί τη δημιουργία, δυνάμει του άρθρου 349 ΣΛΕΕ, ενός ειδικού μηχανισμού χρηματοδότησης για την περίοδο μετά το 2020 για την ενσωμάτωση μεταναστών από τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, που υπόκεινται σε μεγαλύτερη μεταναστευτική πίεση λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, διευκολύνοντας έτσι τη βιώσιμη ανάπτυξή τους·

24.  εκτιμά πως τα κονδύλια της ΕΕ πρέπει να τηρούν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (UNCRPD) και να συνεχίσουν να προάγουν την αποϊδρυματοποίηση.

25.  υπογραμμίζει τις δυνατότητες που διανοίγουν περαιτέρω επενδύσεις στον πολιτισμό, στη παιδεία, στην πολιτιστική κληρονομιά, στη νεολαία, στον αθλητισμό και στον βιώσιμο τουρισμό για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, συμπεριλαμβανομένων ειδικότερα ποιοτικών θέσεων εργασίας για νέους, καθώς και ανάπτυξης, και για τη βελτίωση της κοινωνικής συνοχής ενώ παράλληλα θα καταπολεμώνται η φτώχεια και οι διακρίσεις, πράγμα που έχει ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά, για παράδειγμα, τις εξόχως απόκεντρες, τις αγροτικές και τις απομακρυσμένες περιοχές· υποστηρίζει την ανάπτυξη των κλάδων πολιτισμού και δημιουργίας που συνδέονται στενά με την καινοτομία και τη δημιουργικότητα·

Πλαίσιο προγραμματισμού μετά το 2020

26.  υπογραμμίζει ότι η 7η έκθεση για τη συνοχή επισημαίνει την αναγκαιότητα να ληφθούν υπόψη συμπληρωματικοί δείκτες του ΑΕΠ ανά κάτοικο, ο οποίος θα πρέπει να παραμείνει ο κύριος δείκτης, για τη διάθεση των κονδυλίων και για τη παρουσίαση μιας πιο συγκεκριμένης εικόνας των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, σε συνάρτηση με τις προσδιοριζόμενες προκλήσεις και ανάγκες, και σε υπο-περιφερειακό επίπεδο· σημειώνει τη σημασία της χρήσης ποιοτικών, αξιόπιστων, ενημερωμένων, δομημένων και διαθέσιμων δεδομένων· ζητεί, ως εκ τούτου, από την Επιτροπή και τη Eurostat να παράσχουν όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες και γεωγραφική κατανομή στα στατιστικά στοιχεία που είναι σημαντικά για τη πολιτική συνοχής ούτως ώστε να αποτυπώνουν επαρκώς τις ανάγκες των περιφερειών που υπόκεινται στη διαδικασία προγραμματισμού· τάσσεται υπέρ της συνεκτίμησης κοινωνικών, περιβαλλοντικών και δημογραφικών κριτηρίων, ιδιαίτερα του ποσοστού ανεργίας και του ποσοστού ανεργίας των νέων·

27.  υποστηρίζει την ενίσχυση των ολοκληρωμένων προσεγγίσεων και επισημαίνει με έμφαση ότι το ΕΚΤ πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής περιφερειακής πολιτικής λόγω της σημαντικής του διάστασης συνοχής·

28.  υπογραμμίζει ότι οι επιδοτήσεις θα πρέπει να παραμείνουν το κύριο μέσο χρηματοδότησης της πολιτικής συνοχής, αλλά αναγνωρίζει ότι τα χρηματοδοτικά μέσα μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικό μοχλό και ότι πρέπει να ενθαρρύνονται εφόσον παράγουν προστιθέμενη αξία και με βάση μια κατάλληλη εκ των προτέρων αξιολόγηση· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι η χρήση τους δεν πρέπει να καταστεί αυτοτελής σκοπός, ότι η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (φύση του σχεδίου, της περιοχής ή του κινδύνου) και ότι όλες οι περιφέρειες, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξής τους, πρέπει να μπορούν να καθορίζουν ελεύθερα τον καταλληλότερο τρόπο χρηματοδότησης· θα αντιτίθετο σε κάθε δεσμευτικό στόχο όσον αφορά τη χρήση των χρηματοδοτικών μέσων·

29.  ζητεί να απλουστευθούν οι όροι χρήσης των χρηματοδοτικών μέσων και να διευκολυνθεί η σύνδεσή τους με τις επιδοτήσεις λαμβάνοντας υπόψη τη συμπληρωματικότητα, την αποτελεσματικότητα και την πραγματικότητα των περιοχών· υπογραμμίζει τη σημασία της διοικητικής ικανότητας και της ποιότητας της διακυβέρνησης, καθώς και του συμπληρωματικού ρόλου των εθνικών αναπτυξιακών τραπεζών και ιδρυμάτων για την εφαρμογή χρηματοδοτικών μέσων ειδικά προσαρμοσμένων στις τοπικές ανάγκες· θεωρεί απαραίτητο να εναρμονιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι κανόνες όσον αφορά τα χρηματοδοτικά μέσα, ανεξάρτητα από τον τρόπο διαχείρισής τους· προτείνει, επιπλέον των ήδη υφιστάμενων χρηματοδοτικών μέσων της πολιτικής συνοχής, να προωθηθούν επίσης συμμετοχικά χρηματοδοτικά μέσα·

30.  εκτιμά ότι μια σύνδεση μεταξύ της πολιτικής συνοχής και της διασφάλισης ενός περιβάλλοντος ευνοϊκού για τις επενδύσεις, για την αποτελεσματικότητα και την ορθή χρήση των ταμείων βοηθά, επίσης, στην επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η πολιτική συνοχής δεν πρέπει να αποτελεί απλώς ένα μέσο για την επίτευξη προτεραιοτήτων χωρίς σύνδεση με τους στόχους της· τονίζει ότι είναι αναγκαίο να εφαρμοστεί η κοινή θέση για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης σχετικά με την ευελιξία όσον αφορά τις κυκλικές συνθήκες, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τις κρατικές επενδύσεις· πιστεύει ότι θα πρέπει να αναλυθούν προσεκτικά τα μέτρα που συνδέουν την αποτελεσματικότητα των ΕΔΕΤ με τη χρηστή οικονομική διακυβέρνηση όπως περιγράφονται στον κανονισμό (ΕΕ) 1303/2013, μεταξύ άλλων με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων· φρονεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο προσαρμογών στον τρόπο σύνδεσης της πολιτικής συνοχής με το ευρωπαϊκό εξάμηνο προκειμένου να ενισχύσει την εδαφική και κοινωνική διάσταση του δευτέρου, και να λάβει υπόψη άλλους παράγοντες που συμβάλλουν στους στόχους της συνοχής, όπως η πραγματική σύγκλιση· καλεί την Επιτροπή, εν προκειμένω, και στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου, να εξετάσει την περιφερειακή και εθνική συγχρηματοδότηση στο πλαίσιο των ΕΔΕΤ και τον αντίκτυπό της στα εθνικά ελλείμματα·

31.  ζητεί να εντατικοποιηθούν οι έξυπνες στρατηγικές εξειδίκευσης ως ένας καινοτόμος τρόπος για την επιδίωξη επενδύσεων στις δυνατότητες μακροχρόνιας ανάπτυξης στο πλαίσιο της ταχείας τεχνολογικής αλλαγής και της παγκοσμιοποίησης· αναγνωρίζει τη χρησιμότητα των εκ των προτέρων όρων, αλλά υπογραμμίζει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αυτοί έχουν αποτελέσει παράγοντα πολυπλοκότητας και καθυστέρησης στην κατάρτιση και στην έναρξη του προγραμματισμού· σημειώνει τις παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τους εκ των προτέρων όρους στην ειδική έκθεσή του αριθ. 15/2017· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο μείωσης, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, του αριθμού των εκ των προτέρων όρων και να ενισχύσει σε αυτόν τον τομέα τις αρχές της αναλογικότητας και της επικουρικότητας, χρησιμοποιώντας στον μέγιστο βαθμό τα υπάρχοντα έγγραφα στρατηγικής που θα μπορούσαν να εκπληρώσουν μελλοντικούς εκ των προτέρων όρους· υπογραμμίζει ότι οι εκ των προτέρων όροι θα πρέπει να συνδέονται στενά με την αποτελεσματικότητα των επενδύσεων, ενώ παράλληλα θα διασφαλίζουν την ίση μεταχείριση όλων των κρατών μελών·

32.  σημειώνει ότι η ποιότητα και η σταθερότητα της δημόσιας διοίκησης, οι οποίες προϋποθέτουν εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, κατάρτιση και τοπικά διαθέσιμη συμβουλευτική υποστήριξη, παραμένουν καθοριστικός παράγοντας για την περιφερειακή ανάπτυξη και την αποτελεσματικότητα των ΕΔΕΤ· υπογραμμίζει ότι απαιτείται να βελτιωθεί η ποιότητα της διακυβέρνησης, και να διασφαλιστεί η διαθεσιμότητα επαρκούς τεχνικής βοήθειας, δεδομένου ότι αυτά έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ορθή εφαρμογή της πολιτικής συνοχής, και μπορούν να παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές στα κράτη μέλη, όπως είναι ιδιαίτερα ορατό, για παράδειγμα, στις υστερούσες περιφέρειες· καλεί την Επιτροπή, ειδικότερα, να αξιολογήσει το μελλοντικό πρόγραμμα JASPERS υπό το πρίσμα των συστάσεων του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου·

33.  τάσσεται υπέρ του σαφέστερου προσανατολισμού της πολιτικής συνοχής στα αποτελέσματα και στο περιεχόμενο, μέσω της μετάβασης από μια λογιστική λογική σε μια λογική που εστιάζει στις επιδόσεις και παραχωρεί στις αρχές διαχείρισης μεγαλύτερη ευελιξία ως προς τον τρόπο επίτευξης των στόχων, με, ταυτόχρονα, πλήρη σεβασμό αρχών, όπως της εταιρικής σχέσης, της διαφάνειας και της λογοδοσίας·

34.  θεωρεί ότι είναι απολύτως αναγκαίο να συνεχιστεί η καταπολέμηση της απάτης, και ζητεί επιτακτικά να επιδεικνύεται μηδενική ανοχή στη διαφθορά·

Μια απλουστευμένη πολιτική συνοχής

35.  καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη τις συστάσεις της ομάδας υψηλού επιπέδου για την απλούστευση στις μελλοντικές της νομοθετικές προτάσεις·

36.  εμμένει στην αναγκαιότητα δημιουργίας ενός πλαισίου που να διασφαλίζει τη νομική σταθερότητα χάρη σε απλούς, σαφείς και προβλέψιμους κανόνες, ιδιαίτερα όσον αφορά τη διαχείριση και τον λογιστικό έλεγχο, προκειμένου να διασφαλιστεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των επιδόσεων και των στόχων απλούστευσης· ζητεί, κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού, να μειωθεί ο όγκος των νομοθετικών πράξεων και των κατευθυντήριων γραμμών (προσεκτικά, έτσι ώστε να διασφαλίζεται, σε στενή συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους φορείς, η απαραίτητη συνέχεια των κανόνων και των διαδικασιών, με τις οποίες είναι εξοικειωμένοι οι ενδιαφερόμενοι και οι αρχές διαχείρισης)· ζητεί να μεταφράζονται τα σχετικά έγγραφα σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ και να αποφεύγεται στο μέτρο του δυνατού οποιαδήποτε αναδρομική εφαρμογή και ερμηνεία των κανόνων· ζητεί ένα ενοποιημένο νομικό πλαίσιο και ενοποιημένες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με διασυνοριακά έργα·

37.  εμμένει, ταυτόχρονα, στην αναγκαιότητα να αποφεύγεται η υπέρμετρη ρύθμιση και να καταστούν τα επιχειρησιακά προγράμματα πραγματικά στρατηγικά έγγραφα, περισσότερο περιεκτικά και ευέλικτα, με την εφαρμογή μιας απλουστευμένης διαδικασίας για την τροποποίησή τους κατά τον προγραμματισμό (π.χ. σε περίπτωση φυσικών καταστροφών), προκειμένου να ανταποκρίνονται επαρκώς στη μεταβαλλόμενη παγκόσμια πραγματικότητα και στις περιφερειακές ανάγκες·

38.  ζητεί να τεθεί σε ισχύ ένα πραγματικό ενιαίο σύνολο κανόνων για τα ΕΔΕΤ, συμπεριλαμβανομένης της περαιτέρω εναρμόνισης κοινών κανόνων για μέσα που συμβάλλουν στην επίτευξη του ίδιου θεματικού στόχου· θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να εξορθολογιστούν οι διαδικασίες σύναψης συμβάσεων στο πλαίσιο των ΕΔΕΤ και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες κρατικών ενισχύσεων στις περιπτώσεις που απαιτείται συμμόρφωση· τάσσεται υπέρ της ομοιόμορφης μεταχείρισης των ευρωπαϊκών ταμείων άμεσης διαχείρισης και των ταμείων της πολιτικής συνοχής όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις, με πιο συνεκτικό τρόπο, και, γενικότερα, υπέρ των εναρμονισμένων κανόνων για τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς που απευθύνονται στους ίδιους δικαιούχους· υπογραμμίζει τη σημασία της καλύτερης συμπληρωματικότητας μεταξύ της πολιτικής συνοχής και του μελλοντικού ερευνητικού προγράμματος της ΕΕ, για να καλυφθεί ο πλήρης κύκλος από τη βασική έρευνα έως τις εμπορικές εφαρμογές· θεωρεί ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η θεματική συγκέντρωση προκειμένου να καταστούν δυνατές οι συνέργειες μεταξύ των διαφόρων πηγών χρηματοδότησης σε επίπεδο έργου·

39.  σημειώνει τη συγκρότηση της ομάδας δράσης για την επικουρικότητα και την αναλογικότητα, και αναμένει από τη συγκεκριμένη ομάδα εργασίας συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση της συμμόρφωσης με τις δύο αυτές αρχές στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής· υποστηρίζει τη διασφάλιση της εφαρμογής των αρχών αυτών προκειμένου να καταστεί δυνατή μια πραγματικά πολυεπίπεδη διακυβέρνηση η οποία απαιτεί κατάλληλη ενδυνάμωση των τοπικών και των περιφερειακών αρχών καθώς και άλλων ενδιαφερομένων φορέων·

40.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει πραγματοποιήσει μια πιο ολοκληρωμένη αξιολόγηση των οριζόντιων πολιτικών, ενώ δεν έχουν αναφερθεί συνέργειες μεταξύ των διαφορετικών ευρωπαϊκών πολιτικών· ζητεί να εφαρμοστούν στρατηγικές, μέτρα χρηματοδότησης και δράσεις που θα έχουν φιλόδοξο χαρακτήρα, που θα αυξήσουν τις συνέργειες με άλλα ταμεία της ΕΕ και θα προσελκύσουν συμπληρωματική χρηματοδοτική υποστήριξη· τονίζει ότι είναι απαραίτητο να βελτιστοποιηθούν περαιτέρω οι συνέργειες μεταξύ των ΕΔΕΤ και άλλων μέσων, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΤΣΕ), καθώς και με τα λοιπά προγράμματα που υπόκεινται σε κεντρική διαχείριση όπως το Horizon 2020 το οποίο λειτουργεί συμπληρωματικά προς την πολιτική συνοχής όσον αφορά τη στήριξη της έρευνας και της καινοτομίας·

41.  ζητεί οι απαιτήσεις όσον αφορά τον προγραμματισμό, την εφαρμογή και τον έλεγχο των ΕΔΕΤ να βασίζονται στο μέλλον στις αρχές της διαφοροποίησης και της αναλογικότητας, βάσει διαφανών και δίκαιων κριτηρίων, ανάλογα με το ύψος των προγραμμάτων, το προφίλ κινδύνου, την ποιότητα της διοικητικής εκτέλεσης και το ύψος της ίδιας συμμετοχής·

42.  εκτιμά ότι είναι απαραίτητο η σχέση μεταξύ της Επιτροπής και των αρχών διαχείρισης να εξελιχθεί σε «συμβόλαιο εμπιστοσύνης»· υπενθυμίζει, σε αυτό το πλαίσιο, τη σημασία ύπαρξης ενός κατάλληλου και λειτουργικού πλαισίου πολυεπίπεδης διακυβέρνησης· καλεί την Επιτροπή να αξιοποιήσει το έργο που έχει ήδη πραγματοποιηθεί όσον αφορά την ορθή διαχείριση της δημόσιας χρηματοδότησης, εισάγοντας την αρχή της επιβράβευσης με ειδικό σήμα των αρχών διαχείρισης που αποδεικνύουν την ικανότητά τους να τηρούν τη νομοθεσία· ζητεί να βασίζεται περισσότερο ο έλεγχος στους εθνικούς και περιφερειακούς κανόνες, εφόσον η αποτελεσματικότητά τους έχει επαληθευτεί και επικυρωθεί·

43.  ζητεί να ενισχυθεί η αρχή του ενιαίου ελέγχου, να επιταχυνθεί η εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνοχής και να γενικευθεί η χρήση των απλουστευμένων και τυποποιημένων δαπανών, δεδομένου ότι, μεταξύ άλλων, έχει αποδειχθεί ότι οι πρακτικές αυτές εφαρμόζονται ευκολότερα και δεν οδηγούν σε σφάλματα· υπογραμμίζει τις δυνατότητες της ψηφιοποίησης όσον αφορά τις δραστηριότητες παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων· είναι της άποψης ότι η ανταλλαγή εμπειρογνωμοσύνης θα πρέπει να διευκολυνθεί με τη δημιουργία μιας δικτυακής πύλης ανταλλαγής γνώσεων για την ανταλλαγή ορθών πρακτικών·

44.  καλεί την Επιτροπή να προτείνει ιδέες σχετικά με τρόπους με τους οποίους θα μπορεί η πολιτική συνοχής να αντιδρά καλύτερα σε απρόβλεπτα συμβάντα, και επαναλαμβάνει, εν προκειμένω, το αίτημά του για τη δημιουργία ενός αποθέματος, το οποίο, ως εκ της φύσεώς του, θα μπορούσε να προσφέρει στις περιφέρειες πρόσθετη ευελιξία χωρίς να θέτει υπό αμφισβήτηση τους μακροπρόθεσμους στόχους των επιχειρησιακών προγραμμάτων·

Προκλήσεις και προοπτικές

45.  εκφράζει τη βαθύτατη ανησυχία του για τα σενάρια που παρουσίασε πρόσφατα η Επιτροπή, σχετικά με το θέμα των δημοσιονομικών περικοπών που μπορεί να υποστεί η πολιτική συνοχής στο πλαίσιο του επόμενου ΠΔΠ, οι οποίες θα οδηγούσαν στον αποκλεισμό πολλών περιφερειών από την πολιτική συνοχής· υποστηρίζει την κατάρτιση φιλόδοξου προϋπολογισμού, ανάλογου προς το μέγεθος των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι περιφέρειες, και ζητεί να μην καταστεί η πολιτική συνοχής μεταβλητή προσαρμογής· επισημαίνει ότι η κάλυψη όλων των περιφερειών της ΕΕ είναι στοιχείο μη διαπραγματεύσιμο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· υπογραμμίζει ότι η θεωρία των «ομάδων οικονομικής ανάπτυξης» επιβεβαιώνει τη σημασία της διαφοροποιημένης στήριξης στο σύνολο των ευρωπαϊκών περιφερειών, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειών με πολύ υψηλό εισόδημα, οι οποίες πρέπει να παραμείνουν ανταγωνιστικές έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών τους·

46.  θεωρεί ότι η πολιτική συνοχής μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων, όπως η ασφάλεια ή η ένταξη των προσφύγων υπό διεθνή προστασία· υπογραμμίζει ωστόσο, ότι δεν μπορεί να αναμένεται από την πολιτική συνοχής να επιλύσει όλες τις κρίσεις, και αντιτίθεται στη χρήση των ταμείων της πολιτικής συνοχής για να καλυφθούν βραχυπρόθεσμες ανάγκες χρηματοδότησης εκτός του πεδίου εφαρμογής της πολιτικής, υπενθυμίζοντας ότι αυτή στοχεύει στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της ΕΕ μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα·

47.  επισημαίνει τα θετικά αποτελέσματα του ΕΤΣΕ, το οποίο, ωστόσο, πρέπει να επενδύει με ακόμη πιο διαφανή και στοχευμένο τρόπο· υπογραμμίζει ότι η πολιτική συνοχής και το ΕΤΣΕ βασίζονται σε διαφορετικές έννοιες και στόχους τα οποία, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να είναι συμπληρωματικά αλλά δεν μπορούν να υποκατασταθούν αμοιβαίως, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης των περιφερειών, ιδίως επειδή το ΕΤΣΕ, αντίθετα με τα διαρθρωτικά ταμεία, βασίζεται πρωτίστως σε δάνεια· υπενθυμίζει τη σημασία της κατάλληλης διάκρισης μεταξύ του ΕΤΣΕ και της πολιτικής συνοχής, καθώς και του εντοπισμού σαφών ευκαιριών για τον συνδυασμό τους·

48.  επαναλαμβάνει την προσήλωσή του σε μια μακροπρόθεσμη περίοδο προγραμματισμού· θεωρεί ότι η μόνη βιώσιμη εναλλακτική στην υφιστάμενη περίοδο των 7 ετών είναι μία περίοδος ΠΔΠ 5+5 ετών, με ενδιάμεση επανεξέταση· ζητεί από την Επιτροπή να επεξεργαστεί σαφή πρόταση στην οποία θα καθορίζονται οι μέθοδοι της εφαρμογής στην πράξη ενός δημοσιονομικού πλαισίου·5+5 ετών·

49.  ζητεί να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις κατά τον προγραμματισμό της νέας περιόδου, προκειμένου να αποτραπούν οι καθυστερημένες πληρωμές και οι αποδεσμεύσεις που παρεμβάλλουν εμπόδια στα θετικά αποτελέσματα της πολιτικής συνοχής· υπογραμμίζει τη σημασία της έγκαιρης υποβολής του συνόλου των εγγράφων του μελλοντικού νομικού πλαισίου σε όλες τις επίσημες γλώσσες, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η δίκαιη και έγκαιρη ενημέρωση όλων των δικαιούχων·

50.  ζητεί να ληφθούν μέτρα για τη βελτίωση της επικοινωνίας με τους ευρωπαίους πολίτες, ούτως ώστε το κοινό να αποκτήσει καλύτερη επίγνωση των συγκεκριμένων επιτευγμάτων της πολιτικής συνοχής· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει το ρόλο των αρχών διαχείρισης καθώς και των φορέων υλοποίησης έργων, που χρησιμοποιούν καινοτόμες μεθόδους άμεσης επικοινωνίας για να ενημερώνουν τους πολίτες για τα αποτελέσματα της χρήσης των ταμείων στις διάφορες περιοχές· υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να βελτιωθούν η ενημέρωση και η επικοινωνία όχι μόνο στα μεταγενέστερα στάδια (υλοποίηση των ΕΔΕΤ), αλλά και στα προηγούμενα στάδια (δυνατότητες χρηματοδότησης), ειδικότερα για τους μικρούς φορείς υλοποίησης έργων· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καθιερώσουν μηχανισμούς και ευρείες θεσμοθετημένες πλατφόρμες συνεργασίας προκειμένου να διασφαλίσουν καλύτερη προβολή και μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση·

51.  σημειώνει ότι ορισμένες ευρωπαϊκές περιφέρειες είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες στις συνέπειες του Brexit· υπογραμμίζει ότι η μελλοντική πολιτική συνοχής θα πρέπει να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο τις αρνητικές επιπτώσεις του Brexit στις άλλες ευρωπαϊκές περιφέρειες, και ζητεί να μελετηθεί η δυνατότητα συνέχισης των εταιρικών σχέσεων στο πλαίσιο της εδαφικής συνεργασίας·

°

°  °

52.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Η Επιτροπή υποβάλλει ανά τριετία έκθεση [...] σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί για την υλοποίηση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής (...)».

Η έβδομη έκθεση για τη συνοχή δημοσιεύτηκε από την Επιτροπή στις 9 Οκτωβρίου 2017, δηλαδή μερικούς μήνες πριν από την πρόταση της Επιτροπής για το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο καθώς και τις προτάσεις της σχετικά με το ρυθμιστικό πλαίσιο για τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία μετά το 2020.

Σε αυτό το ιδιαίτερο πλαίσιο, ο εισηγητής θέλησε να αντλήσει διδάγματα από την έκθεση που δημοσίευσε η Επιτροπή, μεταφράζοντάς τα σε συγκεκριμένες προτάσεις για τη μελλοντική πολιτική συνοχής.

Ενώ ορθώς δίνεται έμφαση στην έννοια της «ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας», ο εισηγητής είναι της άποψης ότι αυτή εμπεριέχεται καταρχάς στην ικανότητα της πολιτικής συνοχής να φέρνει την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά στους πολίτες της, χάρη στην εφαρμογή όσο το δυνατόν πλησιέστερα στον τόπο ενδιαφέροντος, καθώς και στην αρχή της επικουρικότητας που πρέπει να ενισχυθεί. Η πολιτική συνοχής πρέπει συνεπώς να ενσαρκώνει το πρόσωπο μιας Ευρώπης συγκεκριμένης και χρήσιμης στα εδάφη μας.

Το κείμενο της Επιτροπής διευκρινίζει ότι «ο αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης, της μετανάστευσης, της φτώχειας και της έλλειψης καινοτομίας, της κλιματικής αλλαγής, της ενεργειακής μετάβασης και της ρύπανσης δεν περιορίζεται στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες». Ο εισηγητής συμμερίζεται αυτή τη διαπίστωση και είναι πεπεισμένος ότι είναι κατά συνέπεια απαραίτητο η μελλοντική πολιτική συνοχής να συνεχίσει να καλύπτει το σύνολο των ευρωπαϊκών περιφερειών, χάρη σε έναν προϋπολογισμό ανάλογο του μεγέθους των προκλήσεων.

Αν και πρέπει να καλυφθούν όλες οι περιφέρειες, η έκθεση της Επιτροπής δείχνει σε ποιο σημείο διαφέρουν οι περιοχές και οι ανάγκες τους εντός της Ένωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, η εδαφική διάσταση της πολιτικής συνοχής πρέπει να ενισχυθεί για να εξασφαλιστεί μια ειδικά προσαρμοσμένη προσέγγιση που θα επιτρέπει να αντιμετωπιστούν καλύτερα οι προκλήσεις στις διάφορες περιοχές, είτε είναι αστικές, περιαστικές, αγροτικές, νησιωτικές, ορεινές ή και παραμεθόριες. Η ιδιαίτερη διαρθρωτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιφερειών πρέπει, εξάλλου, να συνεπάγεται ειδικά μέτρα, όπως προβλέπουν οι Συνθήκες, τα οποία πρέπει να βελτιώνονται και να προσαρμόζονται κάθε φορά που είναι απαραίτητο.

Αν και η 7η έκθεση για τη συνοχή δείχνει ότι οι περιφερειακές ανισότητες μειώνονται εκ νέου, διαπιστώνει επίσης ότι η κατάσταση παρουσιάζει αντιθέσεις ανάλογα με τις περιοχές, καθώς ορισμένες ανισότητες διατηρούνται, μετακινούνται ή αυξάνονται μεταξύ και εντός των περιφερειών.

Στο πλαίσιο αυτό, ένα από τα κύρια διδάγματα της 7ης έκθεσης για τη συνοχή αποτελεί, κατά τον εισηγητή, ο προσδιορισμός των περιοχών που χαρακτηρίζονται «εγκλωβισμένες στην παγίδα του μεσαίου εισοδήματος» και που αντιμετωπίζουν κίνδυνο εγκατάλειψης. Αυτές οι περιοχές δεν παρουσιάζουν την ίδια ανάπτυξη με τις περιοχές χαμηλού εισοδήματος και τις περιοχές πολύ υψηλού εισοδήματος, λόγω του πολύ υψηλού κόστους σε σχέση με τις πρώτες και λόγω των πολύ εύθραυστων συστημάτων καινοτομίας σε σχέση με τις δεύτερες.

Για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση, η πολιτική συνοχής θα πρέπει στο μέλλον όχι μόνο να μειώσει τις ανισότητες αλλά και να προωθήσει την ανθεκτικότητα και να αποτρέψει την εγκατάλειψη των ευαίσθητων περιοχών, λαμβάνοντας περισσότερο υπόψη τις τάσεις και τις δυναμικές.

Τέλος, η έκθεση της Επιτροπής επισημαίνει την ύπαρξη θυλάκων ένδειας, τον κίνδυνο εδαφικού κατακερματισμού και τη διεύρυνση των υπο-περιφερειακών ανισοτήτων, ακόμη και στις σχετικά ευημερούσες περιφέρειες. Πρόκειται για ένα ζήτημα που πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης προσοχής, για παράδειγμα μέσω του καθορισμού ενός ολοκληρωμένου εδαφικού στόχου, παράλληλα με τους θεματικούς στόχους.

Όσον αφορά τους τομείς παρέμβασης, ο εισηγητής τάσσεται υπέρ μιας ισχυρής θεματικής συγκέντρωσης σε περιορισμένο αριθμό προτεραιοτήτων αντίστοιχων με τους μεγάλους ευρωπαϊκούς πολιτικούς στόχους, αναθέτοντας στις αρχές διαχείρισης την ευθύνη να καταρτίσουν τις εδαφικές στρατηγικές τους. Η απασχόληση, η καινοτομία, η στήριξη των ΜΜΕ, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και η κυκλική οικονομία πρέπει συνεπώς να αποτελέσουν τομείς παρέμβασης προτεραιότητας της μελλοντικής πολιτικής συνοχής.

Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις, είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη δείκτες συμπληρωματικοί του ΑΕΠ ανά κάτοικο για τη διάθεση των κονδυλίων. Αυτοί οι δείκτες θα πρέπει να ανταποκρίνονται στους προσδιοριζόμενους στόχους και τις προκλήσεις, καταρχάς όσον αφορά την απασχόληση, και για τον λόγο αυτό ο εισηγητής τάσσεται υπέρ της συνεκτίμησης κοινωνικών δεικτών, ιδιαίτερα του ποσοστού ανεργίας και του ποσοστού ανεργίας των νέων.

Αν και ο εισηγητής συμμερίζεται τη φιλοδοξία ενίσχυσης της κοινωνικής διάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποστηρίζει τον καλύτερο συντονισμό των μέσων που συμβάλλουν σε αυτήν, θεωρεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής συνοχής. Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο Ταμείο έχει μια αναμφισβήτητη εδαφική διάσταση. Η εστίαση στην επικοινωνία εις βάρος της αποτελεσματικότητας, απομακρύνοντας αυτό από την πολιτική συνοχής, θα αποτελούσε στρατηγικό σφάλμα.

Δεδομένου ότι η αιτιολόγηση της πολιτικής συνοχής εμπεριέχεται στις Συνθήκες, ο εισηγητής εκτιμά ότι η πολιτική συνοχής δεν πρέπει να αποτελεί απλώς ένα μέσο επίτευξης προτεραιοτήτων χωρίς σύνδεση με τους στόχους της και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως τιμωρητικό μέσο. Εκτιμά ωστόσο ότι είναι θεμιτό να δημιουργηθεί ένας σύνδεσμος μεταξύ της πολιτικής συνοχής και της διασφάλισης ενός περιβάλλοντος ευνοϊκού για τις επενδύσεις, για την αποτελεσματικότητα και την ορθή χρήση των ταμείων.

Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρεί απαραίτητο να προσεγγιστεί χωρίς ταμπού το ζήτημα της σύνδεσης μεταξύ της συνοχής και της κοινωνικής και φορολογικής σύγκλισης, στο μέτρο που η κοινωνική και φορολογική σύγκλιση συμβάλλει στον στόχο της συνοχής, βελτιώνοντας παράλληλα τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς. Αντιστρόφως, οι διαφορετικές πρακτικές μπορεί να έρχονται σε αντίθεση με τον στόχο της συνοχής και είναι πιθανό να εκθέτουν περισσότερο κάποιες περιοχές που πλήττονται από την εγκατάλειψη ή τις πιο ευάλωτες απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, όπως τις περιοχές που είναι εγκλωβισμένες στην παγίδα του μεσαίου εισοδήματος που περιγράφεται στην έκθεση της Επιτροπής.

Όσον αφορά τους τρόπους χρηματοδότησης, τα χρηματοδοτικά μέσα πρέπει να προωθούνται εφόσον εμπεριέχουν προστιθέμενη αξία, όμως η χρήση τους πρέπει να απλουστευθεί. Εξάλλου, οι αρχές διαχείρισης πρέπει να μπορούν να καθορίζουν ελεύθερα τον καταλληλότερο τρόπο χρηματοδότησης, και για τον λόγο αυτό κάθε δεσμευτικός στόχος όσον αφορά τη χρήση των χρηματοδοτικών μέσων πρέπει να καταργηθεί.

Τέλος, ο εισηγητής θεωρεί ότι η απλούστευση πρέπει να αποτελέσει κεντρικό διακύβευμα της μεταρρύθμισης της πολιτικής συνοχής. Καθώς πολλοί δυνητικοί δικαιούχοι απομακρύνονται από τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, διακυβεύεται η αξιοπιστία της ευρωπαϊκής δράσης. Για να διατηρηθεί η αξιοπιστία της ΕΕ, θα πρέπει να τερματιστεί ο πολλαπλασιασμός των δυσνόητων κανόνων. Θα πρέπει επίσης να θεσπιστεί ένα πραγματικά ενιαίο σύνολο κανόνων για τα διάφορα ταμεία και να εξασφαλιστεί ομοιόμορφη μεταχείριση των ταμείων άμεσης διαχείρισης και των ταμείων της πολιτικής συνοχής, ιδίως όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις. Πρέπει, τέλος, στο πλαίσιο μιας ρεαλιστικής προσέγγισης, να ληφθεί μέριμνα ώστε, στο μέλλον, οι απαιτήσεις όσον αφορά τον προγραμματισμό και τον έλεγχο να βασίζονται στις αρχές της διαφοροποίησης και της αναλογικότητας, με βάση, ιδίως, την ποιότητα της διοικητικής εκτέλεσης και το ύψος των προγραμμάτων.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Προϋπολογισμών (21.3.2018)

προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης

σχετικά με την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση: η 7η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(2017/2279(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Younous Omarjee

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Προϋπολογισμών καλεί την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει τις ακόλουθες προτάσεις στην πρόταση ψηφίσματός της:

1.  τονίζει τον ζωτικής σημασίας ρόλο που διαδραμάτισε η πολιτική συνοχής στην επίτευξη της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής σύγκλισης στην ΕΕ και την υλοποίηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ· εκφράζει, ωστόσο, την ανησυχία του σχετικά με την εμμονή των ανισοτήτων μεταξύ πλούσιων και φτωχών περιφερειών και την εμβάθυνση των κοινωνικοοικονομικών διαφορών, όσον αφορά το εισόδημα και την πρόσβαση στην υγεία, μεταξύ διαφόρων κοινωνικών κατηγοριών πολιτών· εκφράζει ανησυχία για τη γενική εξαθλίωση ορισμένων περιφερειών, συμπεριλαμβανομένων των μεταβατικών περιφερειών, μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008· τονίζει το δυναμικό που έχει η πολιτική συνοχής για την προσαρμογή των ευρωπαϊκών οικονομιών στην τεχνολογική επανάσταση, ώστε να μπορέσουν αυτές να αντιμετωπίσουν τη γήρανση του πληθυσμού και το άνοιγμα της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας αγοράς· επισημαίνει το γεγονός ότι οι επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες, στον εκσυγχρονισμό, στις νέες δεξιότητες και γνώσεις, στην καινοτομία, και στην έρευνα και την ανάπτυξη, οι οποίες θα βοηθήσουν τις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες να ανελιχθούν στην αξιακή αλυσίδα πρέπει να λάβουν ισχυρή στήριξη στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής· τονίζει ότι ούτε οι στόχοι ούτε η χρηματοδότηση από την ΕΕ της πολιτικής συνοχής δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να αποδυναμωθούν· υπογραμμίζει ότι η πολιτική συνοχής θα πρέπει να συνεχίσει να ωφελεί όλες τις περιφέρειες·

2.  επισημαίνει τις ελλείψεις του δημοσιονομικού προγραμματισμού και του συστήματος εφαρμογής, οι οποίες οδήγησαν σε καθυστερήσεις των απαιτήσεων πληρωμών και των πληρωμών και στη συσσώρευση ανεξόφλητων λογαριασμών, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα των Συνθηκών· εκφράζει την ανησυχία του για τις σημαντικές καθυστερήσεις στην έγκριση των επιχειρησιακών προγραμμάτων και τον διορισμό των αρχών διαχείρισης, πληρωμής και πιστοποίησης στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή, οι οποίες έχουν οξυνθεί εξαιτίας της καθυστερημένης ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) 2014-2020 και την καθυστερημένη έγκριση των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων (ΕΔΕΤ), και οι οποίες οδήγησαν σε εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά απορρόφησης των πόρων της πολιτικής για τη συνοχή κατά την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού, επιβαρύνοντας πρωτίστως τους ίδιους τους φορείς υλοποίησης έργων· ζητεί εν προκειμένω την ενίσχυση της απλούστευσης η οποία άρχισε στο πλαίσιο της αναθεώρησης του δημοσιονομικού κανονισμού[1] που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2016, εστιάζοντας ιδίως στους εκ των υστέρων ελέγχους, στην εναρμόνιση των διαδικασιών και στην εισαγωγή μεγαλύτερης ευελιξίας όσον αφορά το επόμενο ΠΔΠ· τονίζει ότι το επίπεδο των πιστώσεων πληρωμών πρέπει να αντιστοιχεί τουλάχιστον στις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί· σημειώνει, επιπλέον, τις συστάσεις της ομάδας ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου για την παρακολούθηση της απλούστευσης για τους δικαιούχους των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων·

3.  επισημαίνει την τεράστια διαφορά, κάθε έτος, μεταξύ εκτιμώμενων και πραγματικών πληρωμών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ στην πολιτική συνοχής, και καλεί την Επιτροπή να καθορίσει, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, μια μεθοδολογία για τον καλύτερο προγραμματισμό της εκτέλεσης του προϋπολογισμού της ΕΕ· τονίζει ότι η θέσπιση του συστήματος ηλεκτρονικής συνοχής, στο οποίο τα κράτη μέλη θα εισάγουν δεδομένα σχετικά με τους διαύλους έργων, σχέδια προμηθειών με προγραμματισμένες και πραγματικές ημερομηνίες υποβολής προσφορών, σύναψη συμβάσεων και υλοποίηση, καθώς και σχετικά με όλα τα οικονομικά και λογιστικά δεδομένα που συνδέονται με τα τιμολόγια, τη συγχρηματοδότηση, την επιλεξιμότητα των δαπανών κ.λπ., θα συμβάλει σημαντικά στην καλύτερη διαχείριση και παρακολούθηση της εφαρμογής της πολιτικής συνοχής στα κράτη μέλη, και θα επιτρέψει να γίνονται πιο ακριβείς εκτιμήσεις των πληρωμών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ·

4.  τονίζει ότι τα χρηματοπιστωτικά μέσα στην πολιτική συνοχής της Ένωσης δεν θα πρέπει να αντικαταστήσουν τις άμεσες επιχορηγήσεις και ενισχύσεις, αλλά ότι θα πρέπει να θεωρούνται ως συμπληρωματικά εργαλεία που επεκτείνονται πέραν του πεδίου των έργων ή της περιοχής στην οποία τα έργα παράγουν εισόδημα· υπογραμμίζει, εν προκειμένω, ότι τα ΕΔΕΤ και το ΕΤΣΕ υιοθετούν διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά τη διαχείριση και ότι η συνεργασία μεταξύ αυτών των δύο ταμείων θα μπορούσε να είναι επωφελής σε έργα μεγάλης κλίμακας, αλλά ότι αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπονομεύσει τη στρατηγική συνοχή, την εδαφική συγκέντρωση και τις μακροπρόθεσμες προοπτικές των προγραμμάτων της πολιτικής συνοχής·

5.  εμμένει ότι οι νομοθετικές προτάσεις για το προσεχές ΠΔΠ πρέπει να υποβληθούν το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να αποφευχθούν καθυστερήσεις στον προγραμματισμό της επόμενης περιόδου· πιστεύει ότι τα ανώτατα όρια της πολιτικής συνοχής θα πρέπει να διατηρηθούν στο ίδιο επίπεδο για την ΕΕ των 27 κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού, με περαιτέρω βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους και απλούστευση των διαδικασιών που συνδέονται με αυτά, ούτως ώστε η Ένωση να διαθέτει επιτέλους όλα τα χρηματοδοτικά μέσα που απαιτούνται για να ανταπεξέλθει στους στόχους και τις προτεραιότητες της, όπως καθορίζονται στις Συνθήκες· επισημαίνει ότι η πολιτική συνοχής προστατεύει τους πολίτες της ΕΕ από ορισμένες επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης και παρέχει χρηματοδοτική ενίσχυση σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), στηρίζει σχέδια έρευνας και συνεργασίας, και προωθεί τη συμμετοχή σε πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου και, ως εκ τούτου, πρέπει να παραμείνει ισχυρή, αποτελεσματική και ορατή για τους πολίτες·

6.  υπογραμμίζει τη σχέση μεταξύ της ποιοτικής διακυβέρνησης και των επιτυχών δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, της καινοτομίας και της ανάπτυξης· εκφράζει την ικανοποίησή του για την ολιστική προσέγγιση που υιοθετήθηκε στην 7η έκθεση της Επιτροπής για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και καλεί τα σημεία αυτά να λαμβάνονται πλήρως υπόψη στη μελλοντική χρηματοδότηση για τη συνοχή·

7.  θεωρεί ότι η οικονομική, κοινωνική και εδαφική πολιτική συνοχής πρέπει να συνεχίσει να ωφελεί όλες τις περιφέρειες της ΕΕ, ιδιαίτερα αυτές με τη μεγαλύτερη αναπτυξιακή υστέρηση καθώς και τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, και ότι στις πιο ανεπτυγμένες περιφέρειες πρέπει να κατευθύνεται προς απομακρυσμένες περιοχές, οι οποίες πλήττονται περισσότερο από τη φτώχεια και είναι οι λιγότερο ελκυστικές όσον αφορά τις ευκαιρίες ανάπτυξης και απασχόλησης, και ιδίως προς την κατεύθυνση της παροχής βοηθείας για την υποδομή, με στόχο να δοθεί τέλος στην απομόνωση τους·

8.  ζητεί μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της πολιτικής συνοχής και των άλλων πολιτικών της Ένωσης, οι οποίες, όπως και οι εμπορικές συμφωνίες, υπονομεύουν τις προσπάθειες της περιφερειακής πολιτικής για την επίτευξη του στόχου της σύγκλισης εντός της ΕΕ·

9.  εμμένει στην ανάγκη να συνεχιστεί και να ενισχυθεί η πολιτική συνοχής κατά την επόμενη πολυετή περίοδο προγραμματισμού· αντιτίθεται σε όλες τις προσπάθειες σημαντικής μείωσης του προϋπολογισμού ή στρέβλωσης της περιφερειακής πολιτικής, η οποία παραμένει η μόνη σημαντική πολιτική αλληλεγγύης της Ένωσης.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

21.3.2018

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

29

4

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Richard Ashworth, Gérard Deprez, Manuel dos Santos, André Elissen, Eider Gardiazabal Rubial, Ingeborg Gräßle, Iris Hoffmann, Monika Hohlmeier, John Howarth, Bernd Kölmel, Zbigniew Kuźmiuk, Vladimír Maňka, Liadh Ní Riada, Jan Olbrycht, Younous Omarjee, Urmas Paet, Pina Picierno, Răzvan Popa, Paul Rübig, Jordi Solé, Patricija Šulin, Indrek Tarand, Inese Vaidere, Daniele Viotti, Tiemo Wölken, Marco Zanni, Ελευθέριος Συναδινός

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jean-Paul Denanot, Ivana Maletić, Tomáš Zdechovský, Γεώργιος Κύρτσος

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

29

+

ALDE

Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Gérard Deprez, Urmas Paet

ECR

Zbigniew Kuźmiuk

GUE/NGL

Liadh Ní Riada, Younous Omarjee

PPE

Richard Ashworth, Ingeborg Gräßle, Monika Hohlmeier, Γεώργιος Κύρτσος, Ivana Maletić, Jan Olbrycht, Paul Rübig, Patricija Šulin, Inese Vaidere, Tomáš Zdechovský

S&D

Jean-Paul Denanot, Eider Gardiazabal Rubial, Iris Hoffmann, John Howarth, Vladimír Maňka, Pina Picierno, Răzvan Popa, Manuel dos Santos, Daniele Viotti, Tiemo Wölken

VERTS/ALE

Jordi Solé, Indrek Tarand

4

-

ECR

Bernd Kölmel

ENF

André Elissen, Marco Zanni

NI

Ελευθέριος Συναδινός

0

0

 

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή

  • [1]  ΕΕ L 286 της 30.10.2015, σ. 1.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (22.3.2018)

προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης

σχετικά με την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση: 7η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(2017/2279(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Marita Ulvskog

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνολική ανεργία και η ανεργία των νέων στην ΕΕ μειώνονται σταδιακά από το 2013, αλλά παραμένουν σε επίπεδα υψηλότερα από του 2008, στο 7,3 % και 16,1 % αντίστοιχα (Δεκέμβριος 2017)[1], με σημαντικές διαφορές μεταξύ και εντός των κρατών μελών, ιδίως σε κάποια από τα κράτη μέλη που επηρεάστηκαν περισσότερο από τη χρηματοπιστωτική κρίση· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περιφερειακές ανισότητες έχουν αρχίσει να μειώνονται· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφορά στα ποσοστά ανεργίας μεταξύ των κρατών μελών εξακολουθεί να είναι σημαντική, κυμαινόμενη από 2,4 % στην Τσεχική Δημοκρατία και 3,6 % στη Γερμανία έως 16,3 % στην Ισπανία και 20,9 % στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία[2]· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αφανής ανεργία —άνεργοι πρόθυμοι να εργαστούν αλλά που δεν αναζητούν ενεργά εργασία— ανερχόταν σε 18 % το 2016·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η μακροχρόνια ανεργία παραμένει έντονη, αποτελώντας πάνω από το 50 % της συνολικής ανεργίας σε ορισμένα κράτη μέλη, το 45,6 % στην ΕΕ και το 49,7 % στη ζώνη του ευρώ· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ποσοστό ανεργίας παρακολουθεί μόνο τα άτομα που δεν έχουν εργασία και που αναζητούν ενεργά εργασία τις τελευταίες 4 εβδομάδες, ενώ το ποσοστό της μακροπρόθεσμης ανεργίας μετρά μόνο το ποσοστό των οικονομικά ενεργών ατόμων ηλικίας 15 έως 74 ετών που ήταν άνεργοι για διάστημα 12 μηνών ή μεγαλύτερο·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ αυξάνεται επί τέσσερα συναπτά έτη και τώρα βρίσκεται στο 72,3 %, ξεπερνώντας εκείνο του 2008, αλλά σε ορισμένα κράτη μέλη ακόμη παραμένει κάτω από το προ της κρίσης επίπεδο[3]· λαμβάνοντας υπόψη ότι, αν και παραμένουν μεγάλες διαφορές στο μέσο ποσοστό απασχόλησης μεταξύ και εντός των περισσότερο και των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών, οι περιφερειακές ανισότητες έχουν αρχίσει να μειώνονται· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ποσοστά απασχόλησης κυμαίνονται από πολύ κάτω του μέσου ευρωπαϊκού όρου σε ορισμένα κράτη μέλη, από 58 % στην Ελλάδα, 64 % στην Κροατία, 63 % στην Ιταλία και 66 % μέχρι πάνω από 75 % στις Κάτω Χώρες, τη Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, τη Λιθουανία, τη Λετονία, την Αυστρία και τη Σουηδία[4]· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απασχόληση που μετριέται βάσει ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο εξακολουθεί να βρίσκεται χαμηλότερα από τα προ κρίσης επίπεδα κατά 3 % στην ΕΕ και κατά 4 % στη ζώνη του ευρώ[5]· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι νέοι εργάζονται όλο και περισσότερο υπό μορφές μη τυποποιημένης και άτυπης απασχόλησης[6]· λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταχρηστική εφαρμογή συμβάσεων μερικής απασχόλησης θα πρέπει να καταδικαστεί·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλές λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει συγκλίνει προς το μέσο όρο της ΕΕ χάρη σε ένα ταχύτερο ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, όμως έχουν χαθεί θέσεις εργασίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι σε αρκετά κράτη μέλη το κατά κεφαλήν ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών (GDHI) δεν έχει ακόμη επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εισοδηματικές ανισότητες δεν έχουν υποχωρήσει από την απαρχή της κρίσης σε αρκετά κράτη μέλη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουν μάλιστα επιδεινωθεί[7]· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαφορές όσον αφορά την ανεργία και το εισόδημα μεταξύ των χωρών της ΕΕ ωθούν τους πολίτες να αλλάξουν χώρα για να βρουν καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η άνιση και ταχεία μεταβολή στον πληθυσμό που σχετίζεται με τη «διαρροή εγκεφάλων» δημιουργεί επιπλοκές κυρίως για τις αγροτικές περιφέρειες στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 13·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συρρικνούμενες ανισότητες στην απασχόληση, που συνοδεύονται από συρρικνούμενες ανισότητες στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι εμφανείς σε περιφερειακό επίπεδο σε ολόκληρη την ΕΕ·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το χάσμα απασχόλησης μεταξύ των φύλων στην ΕΕ παραμένει σε άνω των 10 εκατοστιαίων μονάδων (11,6%), με ποσοστά απασχόλησης 76,9 % για τους άνδρες και 65,3 % για τις γυναίκες, και ακόμη μεγαλύτερες διαφορές στα άτομα που δεν γεννήθηκαν στην ΕΕ και στις γυναίκες Ρομά·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κίνδυνος της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ μειώθηκε στο προ της κρίσης επίπεδο, παραμένει όμως υπέρμετρα υψηλός και στις πιο αναπτυγμένες περιφέρειες και απέχει πολύ από το στόχο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ανισότητες εξακολουθούν να αυξάνονται· λαμβάνοντας υπόψη ότι, το 2015, 118,8 εκατομμύρια άτομα αντιμετώπιζαν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (AROPE), ήτοι 1,7 εκατομμύριο παραπάνω από ό,τι το 2008 και σε μεγάλη απόσταση από το στόχο της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020» της κατά 20 εκατομμύρια μείωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ποσοστό AROPE για τα παιδιά (0-17 ετών) ήταν 26,4 % το 2016, που ήταν υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό για τους ενηλίκους (16-64, 24,2 %) και, κατά σχεδόν 10 ποσοστιαίες μονάδες, από το ποσοστό των ηλικιωμένων (65 + 18,3 %)[8]· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των παιδιών που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην Ευρώπη παραμένει ανησυχητικά υψηλός, έχοντας φτάσει στα 24,8 εκατομμύρια το 2016[9]· λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν υπογράψει τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, που περιλαμβάνουν και την «εξάλειψη της φτώχειας υπό οιαδήποτε μορφή οπουδήποτε»·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική της συνοχής έχει ως κεντρικό σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής χάρη στη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων τόσο εντός όσο και μεταξύ των κρατών μελών, τη βελτίωση της ευημερίας των πολιτών της ΕΕ και την εξασφάλιση σε αυτούς ίσων ευκαιριών ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική της συνοχής έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης των περασμένων ετών, παρέχοντας πολύτιμες ευκαιρίες για δημόσιες επενδύσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι στην τρέχουσα δημοσιονομική περίοδο, η πολιτική της συνοχής αναμένεται να βοηθήσει στη στήριξη 1,1 εκατομμυρίου ΜΜΕ, να βοηθήσει 7,4 εκατομμύρια ανέργους να βρουν μια θέση εργασίας και 8,9 εκατομμύρια άτομα να αποκτήσουν νέα προσόντα, να βοηθήσει να επενδυθούν 16 εκατομμύρια ευρώ στην ψηφιακή οικονομία, και να γίνουν σημαντικές επενδύσεις σε κοινωνικές υποδομές·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ανισότητες σε υπο-περιφερειακό επίπεδο σημειώνουν αύξηση, ακόμη και σε πιο εύπορες περιφέρειες που περιέχουν θύλακες φτώχειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότερες εύπορες περιφέρειες προσφέρουν σημαντικά κίνητρα υπέρ της οικονομικής μεγέθυνσης·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη οφείλουν να δείξουν μεγαλύτερη προσήλωση στην εφαρμογή των άρθρων 174 και 175 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ)·

1.  τονίζει ότι η πολιτική της συνοχής αποτελεί τη βάση για την κοινωνική σύγκλιση προς τα άνω και για την κοινή ευημερία στην ΕΕ, και πρέπει να επικεντρώνεται σε μείζονα κοινωνικά προβλήματα, όπως είναι οι συνθήκες διαβίωσης, η ανεργία, η επισφάλεια, η φτώχεια, ο αποκλεισμός, οι διακρίσεις, η μετανάστευση και η κλιματική αλλαγή· εκτιμά πως η πολιτική της συνοχής, ως η κυριότερη δημόσια επενδυτική πολιτική της Ένωσης εν όψει των στόχων αυτών, θα πρέπει στο μελλοντικό πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ/MFF) να διατηρηθεί σε τουλάχιστον παρόμοιο επίπεδο προϋπολογισμού·

2.  τονίζει την ανάγκη μιας σημαντικής αύξησης των πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ), ως του κυριότερου μηχανισμού της ΕΕ για την κοινωνική συνοχή και για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ένταξης και επανένταξης των εργαζομένων στην αγορά εργασίας, καθώς και για την στήριξη μέτρων κοινωνικής ένταξης, μέτρων κατά της φτώχειας και των ανισοτήτων, μέτρων για τη δημιουργία ίσων ευκαιριών, ενώ επίσης τονίζει πως η χρηματοδότηση του αγώνα κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού θα πρέπει να παραμείνει στο 20 %· εκτιμά πως το σενάριο της συγχώνευσης του ΕΚΤ σε ένα ενιαίο ταμείο κοινωνικών επενδύσεων θα αποτελούσε απειλή για την ακεραιότητα της πολιτικής της συνοχής, της οποίας ο στόχος για κοινωνική συνοχή, που κατοχυρώνεται στις Συνθήκες, επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της χρηματοδότησης από το ΕΚΤ· τονίζει ότι το ΕΚΤ πρέπει, ως εκ τούτου, να συνεχίσει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής της συνοχής ώστε η ανανεωμένη επικέντρωση της ΕΕ στην κοινωνική Ευρώπη να μπορεί να υλοποιηθεί στην πράξη·

3.  εκτιμά πως ο περιφερειακός δείκτης κοινωνικής προόδου της ΕΕ (RSPI) θα πρέπει να αξιολογείται ως πιθανό συμπλήρωμα του δείκτη ΑΕΠ, δεδομένου ότι η αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ δεν αντιστοιχεί σε αντίστοιχη αύξηση της απασχόλησης σε όλες τις περιφέρειες, και δεν επαρκεί από μόνη της για τη μέτρηση των νέου είδους ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών της ΕΕ, η δε οικονομική μεγέθυνση δεν επηρεάζει ορισμένους συντελεστές κοινωνικής προόδου και ένταξης· καλεί την Επιτροπή να λαμβάνει επίσης υπόψη τη χρήση νέων κοινωνικών κριτηρίων κατά τον προσδιορισμό της κατανομής της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης σε θεματικούς στόχους με κοινωνική διάσταση, και να ενσωματώσει καλύτερα την πολιτική της συνοχής στα πεδία που σήμερα είναι επιλέξιμα για ενέργειες σε επίπεδο ΕΕ· εκτιμά πως οι κοινωνικοί δείκτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται ως εργαλεία εκ των υστέρων αξιολόγησης του βαθμού επιτυχίας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης σε ό,τι αφορά την επίτευξη καλύτερων κοινωνικών αποτελεσμάτων·

4.  υπενθυμίζει ότι οι δημόσιες επενδύσεις στην ΕΕ είναι ακόμη κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα, με αποτέλεσμα να χρειάζονται οι περιφέρειες και τα κράτη μέλη μεγαλύτερη στήριξη για να αντιμετωπίσουν τα τρέχοντα και μελλοντικά προβλήματα· εκτιμά πως, βάσει των αυξανόμενων κοινωνικών αποκλίσεων σε ολόκληρη την ΕΕ, οι κοινωνικές επενδύσεις ως προσέγγιση πρέπει να αποτελέσουν τον πυρήνα ενός συνεκτικού πλαισίου πολιτικής που θα αντιστοιχίζει το πλαίσιο διακυβέρνησης της ΕΕ και τον προϋπολογισμό της με τις ανάγκες σε κοινωνικές επενδύσεις· τονίζει ότι αυτού του είδους οι επενδύσεις με τη μακροπρόθεσμη απόδοση είναι κρίσιμες για τη μελλοντική ανταγωνιστικότητα των περιφερειών της ΕΕ·

5.  λαμβάνει υπόψη τα στοιχεία της 7ης έκθεσης για τη συνοχή, που δείχνουν σημάδια γενικής βελτίωσης στην κοινωνική κατάσταση, αλλά και συνέχιση των κοινωνικών αποκλίσεων μεταξύ των κρατών μελών, οι οποίες επιδεινώνονται λόγω των βλαβερών συνεπειών της οικονομικής κρίσης και των πολυετών μέτρων λιτότητας· παρατηρεί με ανησυχία ότι, παρά τα θετικά σημάδια, ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού παραμένει βασικό πρόβλημα, και σήμερα, μαζί με την αύξηση των ανισοτήτων σε πολλά κράτη μέλη, αποτελεί μια από τις βασικές προκλήσεις για την κοινωνική συνοχή·

6.  θεωρεί ότι η σύνδεση του προγράμματος της πολιτικής της συνοχής με ποσοτικά προσδιορισμένους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», όπως είναι η μείωση της φτώχειας, υπήρξε ένα από τα βασικά επιτεύγματα της περιόδου προγραμματισμού 2014-2020· εκτιμά πως μια στρατηγική για την μετά το 2020 Ευρώπη θα πρέπει να έχει ως βασικό σκοπό να συμβάλει στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της ΕΕ, βάσει των διεθνώς εγκεκριμένων στόχων βιώσιμης ανάπτυξης·

7.  επαναβεβαιώνει την ανάγκη αύξησης του προϋπολογισμού της ΕΕ βάσει των εθνικών συνεισφορών συναρτήσει του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος, ώστε να αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις που θα στηρίξουν τους εθνικούς παραγωγικούς κλάδους και θα συμβάλουν στη μείωση των πολλαπλών διαρθρωτικών εξαρτήσεων, στην απασχόληση με πλήρη δικαιώματα και σε ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες, και θα αξιοποιήσουν πλήρως το γενικό δυναμικό των κρατών μελών·

8.  δηλώνει ότι στην Ευρώπη κάποιες από πιο σημαντικές ανισορροπίες και αποκλίσεις στην απασχόληση και στα κοινωνικά, όπως ο κατακερματισμός της αγοράς εργασίας, το μισθολογικό εύρος ή η παιδική φτώχεια, δεν έχουν επιλυθεί, αλλά έχουν επιδεινωθεί, αποδεικνύοντας ότι οι εθνικές δημόσιες πολιτικές και οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί δεν επαρκούν για την οικοδόμηση μιας ισχυρότερης κοινωνικής συνοχής και μιας δικαιότερης ευρωπαϊκής αγοράς της εργασίας· τονίζει ότι απαιτούνται ισχυρότερες και πιο ολοκληρωμένες ευρωπαϊκές πολιτικές προκειμένου να συμπληρώσουν τις τρέχουσες προσπάθειες των κρατών μελών· υπογραμμίζει την κρίσιμη ανάγκη μιας δημοσιονομικής ευελιξίας προκειμένου να υποστηριχθούν οι κοινωνικές επενδύσεις στα κοινωνικά δικαιώματα, όπως τονίζει και την ανάγκη αποτελεσματικής συνεκτίμησης σε όλες τις φάσεις όλων των αρχών που κατοχυρώνονται στον Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων·

9.  τονίζει τη σημασία της συμφιλίωσης οικογενειακής ζωής και επαγγελματικής σταδιοδρομίας, για την οικονομική πρόοδο και συνοχή όλων των περιφερειών·

10.  θεωρεί λυπηρή τη βραδεία υλοποίηση των προγραμμάτων της περιόδου 2014-2020 με μόνο το 39 % της συνολικής χρηματοδότησης να έχει κατανεμηθεί μέχρι τον Ιούλιο 2017[10]· θεωρεί ότι υπάρχει ανάγκη για ταχύτερη εφαρμογή, ομαλότερη μετάβαση μεταξύ περιόδων προγραμματισμού, σαφείς στόχους, σημεία αναφοράς, και δείκτες αποτελεσμάτων, πραγματική απλούστευση και ανάπτυξη ικανοτήτων·

11.  λαμβάνει σε αυτό το πλαίσιο, υπόψη τη σύσταση του εγγράφου προβληματισμού της Επιτροπής για το μέλλον των οικονομικών της ΕΕ[11] ότι η συνοχή θα μπορούσε να βελτιωθεί μέσω ενιαίου εγχειριδίου κανόνων για την πολιτική της συνοχής και τα άλλα χρηματοδοτικά μέσα με προγράμματα ή έργα του ίδιου τύπου, πράγμα που θα διασφάλιζε μεγαλύτερη συμπληρωματικότητα ανάμεσα στην πολιτική της συνοχής και στις δαπάνες για την καινοτομία και τις υποδομές, και απλούστευση για τους δικαιούχους· πιστεύει ότι στη νέα περίοδο ΠΔΠ θα είναι κρίσιμη μια πιο αποδοτική και ευέλικτη υλοποίηση των πόρων·

12.  εκτιμά σε σχέση με την πολιτική της συνοχής πως, προτού η κοινωνική χρηματοδότηση μπορέσει να συνδεθεί με τις πολιτικές προτεραιότητες που συμφωνούνται με τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, πρέπει να υπάρξει συμμετοχή των περιφερειακών αρχών και να γίνουν αλλαγές στους δείκτες κοινωνικής προόδου· τονίζει ότι οι ανά χώρα εκθέσεις και συστάσεις δεν μπορούν να αποτελούν τα μόνα έγγραφα αναφοράς για τον προγραμματισμό των επενδύσεων της ΕΕ στην πράξη, ιδίως για τις κοινωνικές επενδύσεις.

13.  ζητεί από την Επιτροπή να εφαρμοστούν πολιτικές για την αντιμετώπιση της δημογραφικής παρακμής και της διασποράς του πληθυσμού· τονίζει ότι η πολιτική της συνοχής θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη μέριμνα για τις περιοχές που είναι σε δημογραφική παρακμή· ως εκ τούτου, ζητεί στρατηγικές επενδύσεις σε αυτές τις περιφέρειες, ιδίως σε ό,τι αφορά την ευρυζωνική πρόσβαση, ώστε αυτές να γίνουν πιο ανταγωνιστικές, βελτιώνοντας την βιομηχανική και εδαφική δομή τους·

14.  υπενθυμίζει ότι στη διαχείριση και τον έλεγχο των προγραμμάτων συνοχής πρέπει να πρυτανεύει η αρχή της αναλογικότητας· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διερευνήσουν τη δυνατότητα ενός συστήματος ηλεκτρονικών αιτήσεων που θα βοηθάει καλύτερα τους υπεύθυνους έργων να βελτιστοποιούν τις διοικητικές διαδικασίες·

15.  τονίζει ότι από τις πολυάριθμες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν οι ευρωπαϊκές περιφέρειες τα προσεχή έτη, η κοινωνική ενσωμάτωση, η φτώχεια, η ανεργία και οι ανισότητες, τόσο μεταξύ όσο και εντός των περιφερειών, είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την πολιτική της συνοχής· υπενθυμίζει ότι οι ανισότητες υποσκάπτουν το μέλλον του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, διαβρώνουν τη νομιμότητά του και μπορούν να βλάψουν την εμπιστοσύνη προς την ΕΕ ως κινητήρια δύναμη της κοινωνικής προόδου, και ότι η μείωση των ανισοτήτων πρέπει να αποτελεί μία από τις κύριες προτεραιότητες της ΕΕ, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Κοινοβουλίου· θεωρεί πως είναι βασική ανάγκη, με την εφαρμογή προληπτικών και διορθωτικών μέτρων όπου είναι απαραίτητο, να βελτιωθεί η διαδικασία συντονισμού των πολιτικών σε εθνικό επίπεδο, για μια καλύτερη παρακολούθηση, πρόληψη και διόρθωση εκείνων των αρνητικών τάσεων που θα μπορούσαν να επιτείνουν τις ανισότητες και να εξασθενίσουν την κοινωνική συνοχή ή να επηρεάσουν αρνητικά την κοινωνική δικαιοσύνη· τονίζει ότι, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού εντός των κοινοτήτων, χρειάζεται μια προσέγγιση «εκ των κάτω προς τα άνω», καθώς αυτά τα ζητήματα απαιτούν εξατομικευμένη αντιμετώπιση και ενεργή εμπλοκή της άμεσα ενδιαφερόμενης βαθμίδας διακυβέρνησης·

16.  εκτιμά πως οι δυνατότητες των κονδυλίων της Ένωσης σε ό,τι αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας εξακολουθούν να υπο-αξιοποιούνται και επομένως θα πρέπει να αναπτυχθούν περισσότερο, με έναν αποτελεσματικότερο πολιτικό σχεδιασμό και υλοποίηση που θα έχουν ως γνώμονα τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, θα έχουν αποτελεσματική τεχνική υποστήριξη και θα επικεντρώνονται σε μελλοντοστραφείς τομείς με καθαρές δυνατότητες δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας, ιδίως στην πράσινη και την κυκλική οικονομία, στον τομέα της φροντίδας και στον ψηφιακό τομέα· εκτιμά επιπλέον ότι η πρόσβαση στη χρηματοδότηση θα πρέπει να διευκολυνθεί για όλους τους δικαιούχους, συμπεριλαμβανομένων των φορέων της κοινωνικής οικονομίας, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), των ΜΚΟ, των μικρότερων δήμων/κοινοτήτων και των αυτοαπασχολούμενων·

17.  καλεί τα κράτη μέλη να επενδύσουν περισσότερο σε δεξιότητες που βελτιώνουν την οικονομική μεγέθυνση, περιορίζοντας το πρόβλημα της έλλειψης δεξιοτήτων και μειώνοντας την παιδική φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό· καλεί τα κράτη μέλη να αφιερώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις αγροτικές περιφέρειες, οι οποίες δεν έχουν ωφεληθεί αρκούντως από την οικονομική μεγέθυνση·

18.  καλεί τα κράτη μέλη, και ιδίως εκείνα που έχουν χαμηλά επίπεδα παραγωγικότητας, να ξεκινήσουν ή να συνεχίσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να βελτιώσουν τον ανταγωνισμό, το επιχειρηματικό περιβάλλον και το δυναμικό σε δεξιότητες·

19.  τονίζει ότι οι διαφανείς δημόσιες συμβάσεις έχουν ουσιαστική σημασία προκειμένου να προαχθεί η ανάπτυξη και ο θεμιτός ανταγωνισμός· θεωρεί ότι οι δημόσιες συμβάσεις αποτελούν τον καλύτερο τρόπο για να γίνουν επενδύσεις κοινωνικά και περιβαλλοντικά ωφέλιμες·

20.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν τις πρωτοβουλίες για τη βελτιωμένη πρόσβαση σε μια ποιοτική και χωρίς αποκλεισμούς δημόσια εκπαίδευση και κατάρτιση, συμπεριλαμβανομένης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ/VET), της εκπαίδευσης που βασίζεται στην εργασία, και της απόκτησης και επικαιροποίησης δεξιοτήτων, ιδίως ψηφιακών, καθώς και για την πρόσβαση σε μια ποιοτική, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς απασχόληση, ειδικά σε ό,τι αφορά τους νέους, τους εργαζόμενους με χαμηλά προσόντα και τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας· διαπιστώνει στο πλαίσιο αυτό τη σημασία του Νέου Θεματολογίου Δεξιοτήτων για την Ευρώπη, και ιδιαίτερα της πρωτοβουλίας του με τίτλο «διαδρομές αναβάθμισης των δεξιοτήτων»· τονίζει ότι τα χρηματοδοτούμενα από το ΕΚΤ προγράμματα κατάρτισης θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες των εργαζομένων και των ανέργων και ταυτόχρονα να λαμβάνουν υπόψη τις ευκαιρίες που υπάρχουν στην αγορά εργασίας·

21.  επαναλαμβάνει την ανησυχία του για την αυξανόμενη τάση υποαπασχόλησης και αφανούς ανεργίας, τον όλο και πιο χρόνιο χαρακτήρα της μακροχρόνιας ανεργίας και το επίπεδο της ανεργίας και μακροχρόνιας ανεργίας των νέων· υπενθυμίζει τη σημασία των επενδύσεων σε σχέδια που έχουν ως προτεραιότητα τη μείωση της μακροχρόνιας ανεργίας συνδυάζοντας την επαγγελματική κατάρτιση με την εξατομικευμένη καθοδήγηση·

22.  ζητεί αυξήσεις για τις γραμμές εκείνες του προϋπολογισμού που προάγουν αποτελεσματικές λύσεις στο θέμα της υποδοχής και κοινωνικής ένταξης των προσφύγων και των μεταναστών·

23.  υπογραμμίζει ότι η κοινωνική και δημοσιονομική σύγκλιση συμβάλλουν στον στόχο της συνοχής και ότι οι αποκλίνουσες πρακτικές σε αυτό τον τομέα είναι υπεύθυνες για την πρόκληση πρόσθετων προβλημάτων στα πιο ευάλωτα απέναντι στην παγκοσμιοποίηση εδάφη·

24.  τονίζει την ανάγκη διατήρησης σχολείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων κοντά στον τόπο κατοικίας και ζητεί πανεθνικές πολιτικές προς το σκοπό αυτό, με την υποστήριξη των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων όπου αυτό είναι δυνατό·

25.  εκτιμά πως τα κονδύλια της ΕΕ πρέπει να τηρούν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (UNCRPD) και να συνεχίσουν να προάγουν την αποϊδρυματοποίηση.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

21.3.2018

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

34

6

5

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Laura Agea, Guillaume Balas, Brando Benifei, Enrique Calvet Chambon, David Casa, Michael Detjen, Czesław Hoc, Danuta Jazłowiecka, Agnes Jongerius, Ádám Kósa, Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, Jean Lambert, Jeroen Lenaers, Thomas Mann, Dominique Martin, Anthea McIntyre, Joëlle Mélin, Miroslavs Mitrofanovs, Elisabeth Morin-Chartier, Emilian Pavel, Georgi Pirinski, Marek Plura, Dennis Radtke, Sofia Ribeiro, Robert Rochefort, Claude Rolin, Siôn Simon, Romana Tomc, Yana Toom, Ulrike Trebesius, Renate Weber, Λάμπρος Φουντούλης

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Maria Arena, Georges Bach, Amjad Bashir, Lynn Boylan, Tania González Peñas, Sergio Gutiérrez Prieto, Paloma López Bermejo, Ivari Padar, Sven Schulze, Jasenko Selimovic, Tom Vandenkendelaere, Flavio Zanonato

Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jytte Guteland

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

34

+

ALDE

Enrique Calvet Chambon, Robert Rochefort, Jasenko Selimovic, Yana Toom, Renate Weber

EFDD

Laura Agea

PPE

Georges Bach, David Casa, Danuta Jazłowiecka, Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, Thomas Mann, Elisabeth Morin-Chartier, Marek Plura, Dennis Radtke, Sofia Ribeiro, Claude Rolin, Sven Schulze, Romana Tomc, Tom Vandenkendelaere

S&D

Maria Arena, Guillaume Balas, Brando Benifei, Michael Detjen, Jytte Guteland, Sergio Gutiérrez Prieto, Agnes Jongerius, Ivari Padar, Emilian Pavel, Georgi Pirinski, Siôn Simon, Flavio Zanonato

VERTS/ALE

Jean Lambert, Miroslavs Mitrofanovs

NI

Λάμπρος Φουντούλης

6

-

PPE

Jeroen Lenaers

GUE/NGL

Lynn Boylan, Tania González Peñas, Paloma López Bermejo

ENF

Dominique Martin, Joëlle Mélin

5

0

PPE

Ádám Kósa

ECR

Amjad Bashir, Czesław Hoc, Anthea McIntyre, Ulrike Trebesius

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας (20.3.2018)

προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης

σχετικά με την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 7η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(2017/2279(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Mircea Diaconu

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας καλεί την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  φρονεί ότι ο πολιτισμός, η εκπαίδευση, η νεολαία και ο αθλητισμός διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην προώθηση της κοινωνικής συνοχής και τη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικότερα ενόψει της οικοδόμησης μιας κοινότητας πολιτών που θα είναι ενωμένη στην πολυμορφία με δεσμούς αλληλεγγύης, και θα έχουν, μεταξύ άλλων, τεράστιο δυναμικό όσον αφορά τη δημιουργία ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας και οικονομικής ευημερίας σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ, ιδίως στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή·

2.  υπενθυμίζει τη σημασία του πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς, και σε σχέση με την οικονομική ευημερία των πόλεων και των περιφερειών· καλεί, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική διαφύλαξη της υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και να κάνουν χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων της πολιτικής συνοχής για τον σκοπό αυτό· συνιστά ότι η πολιτιστική κληρονομιά πρέπει να θεωρηθεί ως οριζόντια προτεραιότητα για όλους τους πυλώνες της πολιτικής συνοχής για την επόμενη γενιά προγραμμάτων και ότι οι συστάσεις που διατυπώθηκαν κατά το Ευρωπαϊκό Έτος Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2018 και τα αποτελέσματά του πρέπει να λαμβάνονται υπόψη·

3.  τονίζει τη σημασία ίσων ευκαιριών για τα άτομα που είναι από σωματική ή γεωγραφική άποψη μειονεκτούντα, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι διαθέτουν ισότιμη πρόσβαση τόσο στον πολιτισμό όσο και στην εκπαίδευση·

4.  υπογραμμίζει ότι οι επενδύσεις στον πολιτισμό, την εκπαίδευση, τη νεολαία και τον αθλητισμό βελτιώνουν σημαντικά την κοινωνική συνοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διευκολύνοντας ειδικότερα την κοινωνική ενσωμάτωση των ευρωπαίων πολιτών·

5.  αναγνωρίζει τη σημασία της διαφύλαξης της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και της αξιοποίησης του δυναμικού τους ως μοχλών οικονομικής ανάπτυξης·

6.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η 7η έκθεση της Επιτροπής για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή δεν επισημαίνει τις επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν στον τομέα του πολιτισμού και δεν προβαίνει σε καμία ποσοτική ή ποιοτική παραπομπή έργων, κατανεμημένων ανά κλάδο, σχετικών με τον πολιτισμό, που αντιπροσώπευαν τουλάχιστον 11 δισ. EUR των δαπανών της πολιτικής συνοχής όσον αφορά τις περιόδους προγραμματισμού 2007-2013 και 2014-2020, από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης·

7.  επισημαίνει ότι οι πολιτικές συνοχής και αγροτικής ανάπτυξης της ΕΕ μπορούν να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην προώθηση της αποκατάστασης της πολιτιστικής κληρονομιάς, της υποστήριξης των κλάδων του πολιτισμού και της δημιουργικότητας (ΚΠΔ), καθώς και της χρηματοδότησης της ανάπτυξης ικανοτήτων για τους επαγγελματίες του πολιτιστικού τομέα·

8.  υπογραμμίζει τη σημασία της ισότιμης πρόσβασης στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και τις πολιτιστικές δραστηριότητες για τη διασφάλιση πραγματικής σύγκλισης και τη μείωση των διαφορών και των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών·

9.  καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να επενδύει στον πολιτισμό, την εκπαίδευση, τη νεολαία και τον αθλητισμό, και να βασιστεί στα θετικά αποτελέσματα των δύο προηγούμενων γενεών προγραμμάτων (2007-2013· 2014-2020)·

10.  ζητεί να δημιουργηθούν κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο δυνατότητες για χρηματοδότηση στους τομείς του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, της νεολαίας και του αθλητισμού, μέσω ειδικών προς τον σκοπό αυτό καθορισθέντων θεματικών στόχων για επενδύσεις στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων (ΕΔΕΤ)·

11.  επισημαίνει τις δυνατότητες του τομέα του πολιτισμού και της δημιουργικότητας όσον αφορά την απασχόληση των νέων· τονίζει ότι η περαιτέρω προώθηση του τομέα του πολιτισμού και της δημιουργικότητας, καθώς και η επένδυση σε αυτόν, δύναται να συμβάλει ουσιαστικά στη βελτίωση των επενδύσεων, της ανάπτυξης, της καινοτομίας και της απασχόλησης· ζητεί, ως εκ τούτου, από την Επιτροπή να διερευνήσει τις μοναδικές ευκαιρίες που προσφέρονται σε ολόκληρο τον τομέα του πολιτισμού και της δημιουργικότητας, συμπεριλαμβανομένων των ΜΚΟ και των μικρών ενώσεων·

12.  καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συμπεριλάβει, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση στους πρωταρχικούς και στρατηγικούς στόχους κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού, τόσο ως τομείς επικέντρωσης όσο και ως εγκάρσια διάσταση των πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης·

13.  καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν, στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής, μακροπρόθεσμες και βιώσιμες στρατηγικές στους τομείς του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, της νεολαίας και του αθλητισμού, που μπορούν να χρησιμεύσουν ως βάση για τις στρατηγικές επενδύσεις κατά την περίοδο προγραμματισμού 2021-2027·

14.  επιμένει ότι τα σχέδια που θα επιλεγούν θα πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται και καλεί την Επιτροπή να αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό από πιθανές συνέργειες μεταξύ των ΕΔΕΤ, των χρηματοπιστωτικών μέσων που είναι διαθέσιμα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΤΣΕ)) και άλλων ευρωπαϊκών προγραμμάτων που περιγράφονται για την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020, με ειδική μνεία στα ERASMUS + και τη «Δημιουργική Ευρώπη», μέσω της παροχής καλύτερης πληροφόρησης σε επίπεδο ΕΕ και πολύ πιο αποφασιστικής εφαρμογής στα κράτη μέλη και στις περιφέρειές τους· τονίζει ότι οι επιχορηγήσεις θα πρέπει να αποσκοπούν όχι μόνο στην ανάπτυξη των υποδομών, αλλά και στο να δημιουργούν «πολιτιστικούς συνεργατικούς σχηματισμούς» που θα συνδυάζουν διάφορους σχετικούς τομείς, όπως η πολιτιστική κληρονομιά, οι κλάδοι του πολιτισμού και της δημιουργικότητας, τα προγράμματα κατάρτισης, ο πολιτιστικός τουρισμός και οι τοπικές τέχνες και χειροτεχνίες·

15.  ζητεί να ληφθούν μέτρα, κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού, ώστε να προσδιοριστούν συγκεκριμένες δράσεις και να διατεθούν πόροι για τις υλικές υποδομές, όπως τα «φυτώρια» επιχειρήσεων, οι ψηφιακές υποδομές (ευρυζωνικές συνδέσεις, για παράδειγμα), και τις άυλες υποδομές για τα εκπαιδευτικά, πολιτιστικά και ερευνητικά ιδρύματα·

16.  θεωρεί ότι οι επενδύσεις στην πολιτική συνοχής, για την περίοδο μετά το 2020, στους τομείς του πολιτισμού και της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι πιο αποδοτικές και αποτελεσματικές, τόσο από την άποψη της ποιότητας όσο και της ποσότητας των έργων που υλοποιούνται·

17.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να στηρίξουν τις συμπράξεις γνώσης μεταξύ πανεπιστημίων, εκπαιδευτικών, επαγγελματικών και ερευνητικών ιδρυμάτων και πολιτιστικών ιδρυμάτων προκειμένου να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ανάγκη για νέες δεξιότητες και επαγγελματική επιμόρφωση στον τομέα του πολιτισμού και της δημιουργικότητας·

18.  ζητεί από την Επιτροπή να συμπεριλάβει δείκτες ποιότητας για επενδύσεις στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς στον αναθεωρημένο κανονισμό περί κοινών διατάξεων, όπως απαιτείται και από το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 8ης Σεπτεμβρίου 2015, με τίτλο «Προς μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της πολιτιστικής κληρονομιάς για την Ευρώπη»·

19.  υπενθυμίζει τον ρόλο των ΚΠΔ και επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή να θεσπίσει τους κλάδους του πολιτισμού και της δημιουργικότητας ως οριζόντια προτεραιότητα· υπογραμμίζει ότι οι περιφέρειες διαθέτουν αποδεδειγμένες δυνατότητες όσον αφορά την ανάπτυξη συνεργατικών σχηματισμών και διασυνοριακής συνεργασίας στον τομέα αυτό, και επισημαίνει, τα θετικά αποτελέσματα της έξυπνης εξειδίκευσης στον τομέα των ΚΠΔ, όπου τα σημαντικά αποτελέσματα που καταγράφονται μέχρι σήμερα αποτελούν απόδειξη· ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τις πολιτικές σε αυτόν τον τομέα και να χρησιμοποιήσουν τη διαθέσιμη χρηματοδότηση στο πλαίσιο των προγραμμάτων της ΕΕ και των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων με αποτελεσματικό τρόπο·

20.  ζητεί μεγαλύτερο θεωρητικό και πρακτικό πεδίο εφαρμογής για μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα έργα του πολιτιστικού, του οπτικοακουστικού και του δημιουργικού τομέα, προβλέποντας τη συνδυασμένη χρήση των ΕΔΕΤ και του ΕΤΣΕ·

21.  ζητεί, στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής, να ληφθούν περισσότερο υπόψη οι επενδύσεις σε πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς τομείς, ιδίως στις αστικές και περιαστικές περιοχές, μέσω της χρήσης εργαλείων επαγγελματικής επιμόρφωσης και ένταξης·

22.  καλεί την Επιτροπή να αξιοποιήσει, αφενός, τις δυνατότητες του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης για την υποστήριξη της ανάπτυξης αθλητικών υποδομών και την προώθηση βιώσιμων αθλητικών και υπαίθριων δραστηριοτήτων ως μέσων για την περιφερειακή και αγροτική ανάπτυξη και, αφετέρου, τις δυνατότητες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για την ενίσχυση των δεξιοτήτων και της απασχολησιμότητας των εργαζομένων στον τομέα του αθλητισμού·

23.  προτρέπει τα κράτη μέλη να διαθέσουν ένα μέρος των κονδυλίων της πολιτικής συνοχής σε υψηλής ποιότητας πολιτιστικά και εκπαιδευτικά έργα τα οποία, αν και ήταν άξια χρηματοδότησης, δεν έτυχαν στήριξης από την ΕΕ λόγω έλλειψης πόρων·

24.  καλεί τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν τα ολοκληρωμένα εδαφικά σχέδια με πολιτιστικό προσανατολισμό, όπως οι πολιτιστικές διαδρομές, τα οποία προωθούν την ποιοτική εδαφική ανάπτυξη, τη συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και τον πολιτιστικό τουρισμό.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

20.3.2018

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

23

0

4

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Isabella Adinolfi, Dominique Bilde, Andrea Bocskor, Silvia Costa, Mircea Diaconu, Jill Evans, María Teresa Giménez Barbat, Petra Kammerevert, Svetoslav Hristov Malinov, Curzio Maltese, Rupert Matthews, Morten Messerschmidt, Luigi Morgano, John Procter, Yana Toom, Sabine Verheyen, Bogdan Brunon Wenta, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver, Krystyna Łybacka, Θεόδωρος Ζαγοράκης, Νικόλαος Χουντής

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Elena Gentile, Liliana Rodrigues, Algirdas Saudargas

Αναπληρωτές (άρθρο 200 παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

John Howarth, Luděk Niedermayer

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

23

+

ALDE

Mircea Diaconu, María Teresa Giménez Barbat, Yana Toom

EFDD

Isabella Adinolfi

ENF

Dominique Bilde

GUE/NGL

Νικόλαος Χουντής, Curzio Maltese

PPE

Andrea Bocskor, Svetoslav Hristov Malinov, Luděk Niedermayer, Algirdas Saudargas, Sabine Verheyen, Bogdan Brunon Wenta, Θεόδωρος Ζαγοράκης, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver

S&D

Silvia Costa, Elena Gentile, John Howarth, Petra Kammerevert, Luigi Morgano, Liliana Rodrigues, Krystyna Łybacka

0

-

4

0

ECR

Rupert Matthews, Morten Messerschmidt, John Procter

Verts/ALE

Jill Evans

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

27.3.2018

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

35

4

1

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Pascal Arimont, Franc Bogovič, Victor Boştinaru, Mercedes Bresso, Steeve Briois, Rosa D’Amato, Raymond Finch, Michela Giuffrida, Krzysztof Hetman, Ivan Jakovčić, Marc Joulaud, Constanze Krehl, Martina Michels, Iskra Mihaylova, Andrey Novakov, Paul Nuttall, Younous Omarjee, Mirosław Piotrowski, Stanislav Polčák, Liliana Rodrigues, Fernando Ruas, Monika Smolková, Ruža Tomašić, Ramón Luis Valcárcel Siso, Ángela Vallina, Matthijs van Miltenburg, Lambert van Nistelrooij, Derek Vaughan, Kerstin Westphal, Joachim Zeller, Κωνσταντίνος Παπαδάκης

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Daniel Buda, Elena Gentile, Elsi Katainen, Ivana Maletić, Tonino Picula, Bronis Ropė, Davor Škrlec, Damiano Zoffoli

Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Ricardo Serrão Santos

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

35

+

ALDE

Ivan Jakovčić, Elsi Katainen, Iskra Mihaylova, Matthijs van Miltenburg

ECR

Mirosław Piotrowski, Ruža Tomašić

GUE/NGL

Martina Michels, Younous Omarjee, Ángela Vallina

PPE

Pascal Arimont, Franc Bogovič, Daniel Buda, Krzysztof Hetman, Marc Joulaud, Ivana Maletić, Lambert van Nistelrooij, Andrey Novakov, Stanislav Polčák, Fernando Ruas, Ramón Luis Valcárcel Siso, Joachim Zeller

S&D

Victor Boştinaru, Mercedes Bresso, Elena Gentile, Michela Giuffrida, Constanze Krehl, Tonino Picula, Liliana Rodrigues, Ricardo Serrão Santos, Monika Smolková, Derek Vaughan, Kerstin Westphal, Damiano Zoffoli

VERTS/ALE

Bronis Ropė, Davor Škrlec

4

-

EFDD

Raymond Finch, Paul Nuttall

ENF

Steeve Briois

NI

Κωνσταντίνος Παπαδάκης

1

0

EFDD

Rosa D'Amato

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή

Τελευταία ενημέρωση: 13 Απριλίου 2018
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου