ΕΚΘΕΣΗ Προς έναν βιώσιμο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τομέα υδατοκαλλιέργειας: τρέχουσα κατάσταση και μελλοντικές προκλήσεις

24.5.2018 - (2017/2118(INI))

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγητής: Carlos Iturgaiz

Διαδικασία : 2017/2118(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A8-0186/2018
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A8-0186/2018
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Προς έναν βιώσιμο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τομέα υδατοκαλλιέργειας: τρέχουσα κατάσταση και μελλοντικές προκλήσεις

(2017/2118(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για τη βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ» (COM(2013)0229),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 304/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συμβουλίου για τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών[1],

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 98/58/ΕΚ σχετικά με την προστασία των ζώων που χρησιμοποιούνται στην γεωργία[2],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 710/2009 της Επιτροπής, της 5ης Αυγούστου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 889/2008 σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για τη βιολογική παραγωγή ζώων υδατοκαλλιέργειας και φυκιών[3],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1/2005 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με την προστασία των ζώων κατά τη μεταφορά και συναφείς δραστηριότητες και για την τροποποίηση των οδηγιών 64/432/ΕΟΚ και 93/119/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/97,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 889/2008 σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων όσον αφορά τον βιολογικό τρόπο παραγωγής, την επισήμανση και τον έλεγχο των προϊόντων[4],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91[5],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου[6],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου[7],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2328/2003, (ΕΚ) αριθ. 861/2006, (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και (ΕΚ) αριθ. 791/2007 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1255/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[8],

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2017, σχετικά με τη θέσπιση ενωσιακού πλαισίου για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων στον τομέα της αλιείας και τη στήριξη όσον αφορά τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις για την κοινή αλιευτική πολιτική και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 199/2008 του Συμβουλίου[9],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 4ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με την κατάρτιση ευρωπαϊκού σχεδίου διαχείρισης των κορμοράνων με σκοπό τη μείωση των αυξανομένων ζημιών που προκαλούν οι κορμοράνοι στα αποθέματα αλιευμάτων, στην αλιεία και στην υδατοκαλλιέργεια[10],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με μια νέα ώθηση στη στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας[11],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 8ης Ιουλίου 2010, σχετικά με το καθεστώς εισαγωγής στην ΕΕ προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας με προοπτική τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΠ)[12],

–  έχοντας υπόψη τη θέση του που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 23 Νοεμβρίου 2010 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕE) αριθ. …/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 708/2007 του Συμβουλίου για τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών[13],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του, της 8ης Σεπτεμβρίου 2015, σχετικά με την αποδέσμευση του δυναμικού έρευνας και καινοτομίας στη γαλάζια οικονομία για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξης[14],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του, της 12ης Μαΐου 2016, σχετικά με την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στην εστίαση και στο λιανικό εμπόριο[15],

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής για την εφαρμογή της οδηγίας-πλαίσιο για τα ύδατα (WFD) και της οδηγίας-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (MSFD) σε σχέση με την υδατοκαλλιέργεια (SWD(2016)0178),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο της Επιτροπής, του 2015, που περιέχει την έκθεση επισκόπησης σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων για την υδατοκαλλιέργεια ιχθύων με πτερύγια (DG(SANTE) 2015-7406 - MR),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 29ης Ιουνίου 2017, για το Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης “Μία υγεία” (COM(2017)0339),

–  έχοντας υπόψη την οικονομική έκθεση σχετικά με τον τομέα υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ το 2016, την οποία συνέταξε η Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του Ευρωβαρομέτρου με τίτλο ‘Consumer Habits Regarding Fishery and Aquaculture Products’ (Οι συνήθειες των καταναλωτών όσον αφορά τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας) (2017), καθώς και τη συμπληρωματική ανάλυση του Παρατηρητηρίου των Ευρωπαϊκών Αγορών Προϊόντων Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας (EUMOFA),

–  έχοντας υπόψη την επιστημονική γνωμάτευση με τίτλο “Food from the Oceans” (Τροφή από τους ωκεανούς) που εκπόνησε η υψηλού επιπέδου ομάδα επιστημονικών συμβούλων τον Νοέμβριο του 2017,

–  έχοντας υπόψη τον Κώδικα Συμπεριφοράς για μια Υπεύθυνη Αλιεία του FAO,

–  έχοντας υπόψη το Διεθνή Κώδικα Υγείας Υδρόβιων Οργανισμών του OIE,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 42 και το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 6ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την προώθηση της συνοχής και της ανάπτυξης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης: εφαρμογή του άρθρου 349 της ΣΛΕΕ[16],

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A8-0186/2018),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων της ιχθυοκαλλιέργειας θαλάσσιων και γλυκών υδάτων, καθώς και της εκτροφής μαλάκιων, μαλακόστρακων, φυκιών και εχινοδέρμων, αποτελεί καινοτόμο οικονομικό τομέα, ο οποίος είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη δραστηριότητα παραγωγής τροφίμων και, εν δυνάμει, ένας τομέας υψηλής τεχνολογίας που απαιτεί διαρθρωτικές επενδύσεις και επενδύσεις έρευνα και μακροπρόθεσμο οικονομικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κλάδοι της ιχθυοκαλλιέργειας και της οστρακοκαλλιέργειας διαδραματίζουν σημαντικό και πολύτιμο ρόλο όσον αφορά την οικονομία, την απασχόληση και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα σχετικά με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στις παράκτιες και εσωτερικές περιοχές της Ένωσης και τις εξόχως απόκεντρες περιοχές και συμβάλλουν στην διατροφική και επισιτιστική ασφάλεια των Ευρωπαίων· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν αρνητικά την παραγωγή της υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών και κλιματικών παραγόντων, αλλά κυρίως των θηρευτών ζώων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως αποδεικνύεται από πολλές μελέτες, τα εν λόγω θέματα θηρευτικής δραστηριότητας έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην παραγωγή·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για τη βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ» επικεντρώνεται σε τέσσερις τομείς προτεραιότητας που πρέπει να τύχουν προσοχής προκειμένου να αξιοποιηθεί πλήρως το δυναμικό της υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ· διοικητικές διαδικασίες, συντονισμένος χωροταξικός σχεδιασμός, ανταγωνιστικότητα, ιδίως με τη σύνδεση του κλάδου με την επιστήμη, και ίσοι όροι ανταγωνισμού·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ή ίδια ανακοίνωση συνιστά στα κράτη μέλη να προβούν σε κατάρτιση πολυετών εθνικών στρατηγικών σχεδίων για την υδατοκαλλιέργεια, τα οποία να αναλύουν τις βασικές ελλείψεις και τα ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν, θα καθορίζουν κοινούς στόχους και, όπου αυτό είναι δυνατόν, θα θεσπίζουν δείκτες για τη μέτρηση της προόδου προς την επίτευξη των εν λόγω στόχων·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατήρηση των τοπικών οικοσυστημάτων και των αποθεμάτων πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα, αποτρέποντας τον εκτοπισμό και την καταστροφή των τοπικών τύπων αλιείας και γεωργίας·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις καλές προθέσεις και τις προσπάθειες που καταβάλλονται, η υδατοκαλλιέργεια παραμένει στάσιμη στην ΕΕ όταν σε άλλες περιοχές του κόσμου σημειώνει αλματώδη ανάπτυξη·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι εκτιμάται ότι η παραγωγή προϊόντων υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ καλύπτει μόνο το 10 % της εγχώριας ζήτησης για ψάρια και λαμβάνοντας υπόψη ότι περισσότερο από το ήμισυ της ζήτησης για αλιευτικά προϊόντα καλύπτεται από εισαγωγές από τρίτες χώρες·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η υδατοκαλλιέργεια θα πρέπει να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται ως μια μορφή γεωργικής δραστηριότητας, ιδίως στην περίπτωση της ιχθυοκαλλιέργειας·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η υστέρηση των εξόχως απόκεντρων περιοχών στην ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας, είναι ιδιαίτερα σημαντική·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη την πρόσφατη γνωμοδότηση της ομάδας υψηλού επιπέδου επιστημονικών συμβούλων επί του ερωτήματος που έθεσε ο Επίτροπος Vella όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αντλήσουμε περισσότερη τροφή και περισσότερη βιομάζα από τους ωκεανούς χωρίς να βλάψουμε τα συμφέροντα των μελλοντικών γενεών και η οποία γνωμοδότηση εισηγείται την ενσωμάτωση ενός προτύπου υπεύθυνης παραγωγής τροφής από τον ωκεανό … στα εν γένει θεματολόγια χάραξης συστηματικής πολιτικής τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, και την αναβίβαση της ανάπτυξης της θαλασσοκαλλιέργειας στην Ευρώπη σε ένα ανώτερο επίπεδο μεγαλύτερης στρατηγικής εμπλοκής μέσω ενός ευρύτερου συντονισμένου πλαισίου πολιτικής που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την έκδοση κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με την συμπερίληψη απαιτήσεων περί θαλασσοκαλλιέργειας στην εφαρμογή της ενωσιακής οδηγίας του 2014 για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, καθώς και την επέκταση της τεχνολογικής συνεργασίας στην θαλασσοκαλλιέργεια στο πλαίσιο των συμφωνιών βιώσιμης αλιευτικής σύμπραξης που συνάπτονται μεταξύ ΕΕ και νοτίων χωρών εταίρων·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ίδρυση ή η επέκταση εκμετάλλευσης υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ προϋποθέτει την απόκτηση διαφόρων αδειών και εγκρίσεων και ότι η διαδικασία χορήγησης των εν λόγω επισήμων εγγράφων δεν είναι εναρμονισμένη σε επίπεδο ΕΕ και, γενικά, είναι αργή, περίπλοκη και στερείται νομικής ασφάλειας και οικονομικής προβλεψιμότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάσταση αυτή κινδυνεύει να παρακωλύσει την ανάπτυξη του τομέα και θα μπορούσε να αποθαρρύνει τις επιχειρηματικές επενδύσεις και να επιβαρύνει με υπερβολικό κόστος τον κλάδο, πέρα από την έμμεση ενθάρρυνση των εισαγωγών από τρίτες χώρες·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πλέον περίπλοκες διαδικασίες για δράσεις υδατοκαλλιέργειας είναι όσες άπτονται των περιβαλλοντικών απαιτήσεων (μελέτες εκτίμησης περιβαλλοντικού αντικτύπου, στρατηγικές περιβαλλοντικές εκτιμήσεις και διαδικασίες εποπτείας) και ότι, παραδόξως, η βραδύτητα και η περιπλοκότητα των εν λόγω διοικητικών διαδικασιών όχι μόνο δεν διασφαλίζουν την προστασία του περιβάλλοντος αλλά, αντιθέτως, δυσχεραίνουν σε ορισμένες περιπτώσεις τη δημιουργία κοινωνικοοικονομικά βιώσιμων εκμεταλλεύσεων και ποιοτικών υδατοκαλλιεργειών· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ της υδατοκαλλιέργειας γλυκών υδάτων και της θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαφορές στους υποτομείς της υδατοκαλλιέργειας απαιτούν διαφορετικές πρακτικές όσον αφορά τη διαχείριση των αποθεμάτων, την παροχή τροφής και την αναπαραγωγή· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να υπάρξει η δέουσα μέριμνα για τις διαφορές αυτές κατά την κατάρτιση κανονισμών για την υδατοκαλλιέργεια στην ΕΕ και, ιδίως, βιώσιμων περιβαλλοντικών προτύπων·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολυπλοκότητα του γραφειοκρατικού συστήματος και οι καθυστερήσεις, ιδίως εκείνες που αφορούν την αδειοδότηση και τον σχεδιασμό, αντιπροσωπεύουν αδράνεια που αναπόφευκτα επιφέρουν οικονομικό, κοινωνικό και εργασιακό κόστος για τους δυνητικούς επενδυτές σε περιοχές όπου είναι εγκατεστημένες οι επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας, με ιδιαίτερη επίπτωση στην απασχόληση των γυναικών και των νέων·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι για τον επαρκή χωροταξικό σχεδιασμό πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορετικές ανάγκες των διαφόρων χρηστών, καθώς και η ανάγκη για την προστασία της φύσης, και θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για τη συμφιλίωση τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η έλλειψη θέσεων, η έλλειψη κατάλληλου χωροταξικού σχεδιασμού και η σύγκρουση με άλλες οικονομικές δραστηριότητες έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ σε ορισμένες περιφέρειες, δεδομένου ότι ο κλάδος της υδατοκαλλιέργειας μπορεί να έχει μικρότερη σημασία από ό, τι άλλοι «ισχυροί» τομείς·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός αποτελεί μία από τις προϋποθέσεις για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας και το απαραίτητο μέσο για την εξασφάλιση κατάλληλου σχεδιασμού για την υδατοκαλλιέργεια, λαμβάνοντας υπόψη άλλες δραστηριότητες στις εν λόγω περιοχές·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ βασίζεται σε οδηγίες (για τη θαλάσσια στρατηγική, για τα πτηνά και τους οικοτόπους) και ότι, ως εκ τούτου, εναπόκειται στα κράτη μέλη και στις τοπικές και περιφερειακές αρχές να την μεταφέρουν και να την εφαρμόσουν με κάποιο βαθμό διακριτικής ευχέρειας· λαμβάνοντας συνεπώς υπόψη ότι δεν υφίσταται ομοιόμορφη εφαρμογή σε ολόκληρη την ΕΕ, γεγονός που δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου σε επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις καθώς και έλλειψη προβλεψιμότητας για τους επενδυτές και δημιουργεί άνισους όρους ανταγωνισμού·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την επιστημονική γνώμη της οργάνωσης «Food from the Oceans», ο μόνος τρόπος για την επίτευξη σημαντικά περισσότερων τροφίμων και βιομάζας από τον ωκεανό σε σύντομο χρονικό διάστημα, είναι η συγκομιδή οργανισμών στο κατώτερω άκρο της αλυσίδας τροφίμων, όπως τα μακροφύκη και τα δίθυρα μαλάκια·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη διαφορετικών εθνικών ή περιφερειακών νομικών πλαισίων για την υδατοκαλλιέργεια μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου επιχειρήσεις θα υπόκεινται σε διαφορετικές νομικές απαιτήσεις ακόμη και αν δραστηριοποιούνται στην ίδια θαλάσσια λεκάνη, πράγμα που με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει στρέβλωση του ανταγωνισμού·

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να χαιρετιστούν τα πρότυπα καλής συνεργασίας βάσει των συμφώνων και των λοιπών συμφωνιών μεταξύ των φορέων προστασίας της φύσης και του τομέα· λαμβάνοντας υπόψη ότι ενώ τα θετικά παραδείγματα συνεισφορών από υδατοκαλλιέργεια για τη διατήρηση της καλής ποιότητας των υδάτων και των υπηρεσιών του υδάτινου οικοσυστήματος πρέπει να χαιρετιστούν, είναι εξίσου σημαντικό να αναγνωριστούν και να καταβληθεί προσπάθεια να μειωθούν οι αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει η υδατοκαλλιέργεια στο περιβάλλον και στην ποιότητα του ύδατος· ενθαρρύνει, συνεπώς, την περαιτέρω καινοτομία και πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση ενός μακροπρόθεσμου αειφόρου και επικερδούς τομέα·

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η καλλιέργεια δίθυρων μαλακίων και μακροφυκών χρειάζεται ισόρροπη παροχή θρεπτικών αλάτων στο περιβάλλον·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, με βάση τα ανωτέρω, ο συγκεκριμένος κλάδος ιχθυοκαλλιέργειας γλυκού νερού συνιστά επίσης υπηρεσία προστασίας του περιβάλλοντος, διασφαλίζοντας την ποιότητα και την ποσότητα του νερού και απαιτεί πολύ μεγαλύτερη αναγνώριση και υποστήριξη από τους πολιτικούς ιθύνοντες της ΕΕ από ό, τι συμβαίνει σήμερα·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα προϊόντα της ΕΕ οφείλουν να συμμορφώνονται με σειρά αυστηρών κανόνων και προτύπων στους τομείς της προστασίας του περιβάλλοντος, της υγείας και ευημερίας των ζώων και της προστασίας των καταναλωτών που καλύπτουν παραμέτρους όπως οι διαδικασίες παραγωγής, οι ζωοτροφές, η ευημερία, η μεταφορά, η μεταποίηση και οι κοινωνικές συνθήκες της εργασίας, που επηρεάζουν άμεσα το κόστος παραγωγής· λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα άριστης ποιότητας και βιώσιμα προϊόντα που είναι ενδεχομένως ακριβότερα και άρα, συχνά, λιγότερο ανταγωνιστικά έναντι των εισαγόμενων που καταλήγουν συχνά στην αγορά της ΕΕ σε χαμηλές τιμές λόγω των μη βιώσιμων πρακτικών που χρησιμοποιήθηκαν τόσο σε περιβαλλοντικό όσο και σε κοινωνικό και εργασιακό επίπεδο στο πλαίσιο μιας παραγωγής χαρακτηριζόμενης από χαμηλά πρότυπα στον τομέα της καλής μεταχείρισης και υγείας των ζώων·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας εξαρτώνται σε σημαντικό βαθμό από ενεργειακούς πόρους, οι οποίοι προστίθενται στο κόστος παραγωγής της υδατοκαλλιέργειας·

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατανάλωση ψαριών — τρόφιμα που περιέχουν πρωτεΐνες, λιπαρά οξέα, βιταμίνες, ανόργανα άλατα και ιχνοστοιχεία που ωφελούν την υγεία των ανθρώπων — θα πρέπει να αυξηθεί, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξαιρετική ποιότητα των θαλασσινών της ΕΕ πρέπει να αποτελεί σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την υδατοκαλλιέργεια στην ΕΕ·

ΚΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια κατανάλωση ψαριών αυξάνεται σταθερά, παράλληλα με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού·

ΚΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, επιπλέον, δεν υπάρχει πάντα συνεκτικότητα μεταξύ εμπορικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πολιτικών της ΕΕ: όπως, λόγου χάρη, όταν η ΕΕ εντάσσει στο Σύστημα Γενικευμένων Προτιμήσεων της ΕΕ (GSP και GSP+) ευάλωτες αναπτυσσόμενες χώρες στις οποίες επιτρέπει να καταβάλλουν χαμηλότερους ή μηδενικούς δασμούς για εξαγωγές στην ΕΕ, γεγονός που εξασφαλίζει τη ζωτικής σημασίας πρόσβασή τους στην αγορά της ΕΕ και συνεισφέρει στην ανάπτυξή τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι, την ίδια στιγμή, ορισμένες από τις χώρες αυτές, όπως για παράδειγμα ορισμένες ασιατικές χώρες, παράγουν προϊόντα υδατοκαλλιέργειας που δεν συμμορφώνονται με τα περιβαλλοντικά πρότυπα, τα πρότυπα για την καλή μεταχείριση των ζώων, τα πρότυπα για την υγεία, τα κοινωνικά πρότυπα και τα πρότυπα εργασίας που πρέπει να πληρούν οι φορείς της ΕΕ και, σε ορισμένες περιπτώσεις, λειτουργούν παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα·

ΚΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ εξαρτάται επίσης σε μεγάλο βαθμό από την εισαγωγή από τρίτες χώρες αλιευτικών προϊόντων για ζωοτροφές στις υδατοκαλλιέργειες και λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν έχουν ακόμα διερευνηθεί και προωθηθεί επαρκώς πιο βιώσιμες εναλλακτικές ζωοτροφές·

ΚΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το εξωτερικό εμπόριο της ΕΕ στην υδατοκαλλιέργεια είναι ελλειμματικό και παρατηρείται αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των εισαγόμενων από τρίτες χώρες προϊόντων και προϊόντων υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ, εις βάρος της ποιότητας των τροφίμων και της υγείας των καταναλωτών·

ΚΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η υδατοκαλλιέργεια σε τρίτες χώρες παρέχει δυνατότητες για επενδύσεις της ΕΕ·

Λ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι αδύνατο για τους Ευρωπαίους καταναλωτές να αντιληφθούν τη διαφορά μεταξύ προϊόντων Ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας και προϊόντων τρίτων χωρών σε επίπεδο ποιότητας, περιβαλλοντικού ίχνους, κοινωνικής διαγωγής και τήρησης των κανόνων καλής μεταχείρισης των ζώων όταν οι σχετικές πληροφορίες που λαμβάνουν είναι ανεπαρκείς ή ανακριβείς (ιδίως σε ό,τι αφορά τη χώρα προέλευσης, την απόψυξη ή την ταυτοποίηση των ειδών)·

ΛΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τις πληροφορίες επί των υδρόβιων προϊόντων για τον καταναλωτή είναι σαφής και ότι η διενέργεια ελέγχων εμπίπτει στην αρμοδιότητα των αρχών των κρατών μελών· λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη την γενικώς παροιμιώδη αδυναμία παροχής αυτών των ουσιαστικών πληροφοριών στον καταναλωτή τόσο από την πλευρά των ιχθυοπωλών όσο και από την πλευρά των εστιατορίων· λαμβάνοντας υπόψη ότι τούτες οι συνθήκες ελλιπούς εφαρμογής υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ·

ΛΒ.  λαμβάνοντας υπόψη τη βιώσιμη ιχθυοκαλλιέργεια βασίζεται σε υγιή ζώα εκτροφής και, για τον λόγο αυτό, έχει καθοριστική σημασία για την ανάπτυξη συγκεκριμένων και καινοτόμων κτηνιατρικών εργαλείων, ιδίως εμβολίων και αντιβιοτικών, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται με υπεύθυνο και περιοριστικό τρόπο που να εγγυάται την υγεία των καταναλωτών και την ευημερία των ζώων και ασφαλή και θρεπτικά προϊόντα υδατοκαλλιέργειας, χωρίς βλάβη για το περιβάλλον και τα άγρια είδη· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κανόνες της ΕΕ για την υγεία των ζώων πρέπει να συνυπολογίζουν τις ιδιαιτερότητες της υδατοκαλλιέργειας και τις ιδιαιτερότητες των ειδών των ιχθύων όταν τίθεται θέμα αντιμετώπισης μολύνσεων και ασθενειών και η επίπτωση στην ποιότητα του προϊόντος·

ΛΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στο ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης «Μία υγεία» διαπιστώνεται ότι η ανοσοποίηση μέσω του εμβολιασμού είναι μια οικονομικά συμφέρουσα παρέμβαση υγείας στο πλαίσιο της προσπάθειας αντιμετώπισης της μικροβιακής αντοχής[17], κάτι που ισχύει και για την υδατοκαλλιέργεια·

ΛΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εικόνα που έχουν σχηματίσει για την υδατοκαλλιέργεια η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και οι Ευρωπαίοι καταναλωτές διαφέρει από το ένα κράτος μέλος στο άλλο αλλά ότι σαφέστατα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης·

ΛΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά το περιθώριο βελτίωσης που ενέχει η υιοθέτηση καλύτερων πρακτικών, η κακή φήμη της δραστηριότητας αυτής δεν οφείλεται πάντα σε πραγματικά προβλήματα που αποδίδονται σε περιβαλλοντικές και ποιοτικές παραμέτρους ή σε ζητήματα ασφάλειας αλλά μάλλον στις προκαταλήψεις των καταναλωτών έναντι της υδατοκαλλιέργειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε ένα σημαντικό βαθμό, το πρόβλημα οφείλεται στην αντίληψη ότι οι αρνητικές επιπτώσεις που όντως έχει η υδατοκαλλιέργεια σε ορισμένες τρίτες χώρες (αναπτυσσόμενες) απαντώνται και στην ΕΕ, κάτι που απλώς δεν ισχύει·

ΛΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευρέως ποικίλουσες πρακτικές όσον αφορά την υδατοκαλλιέργεια οδηγούν σε σημαντικές διαφορές όσον αφορά την ποιότητα του προϊόντος, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τις υγειονομικές συνθήκες, μεταξύ άλλων, αφήνοντας συχνά τον καταναλωτή με αμφιβολίες όσον αφορά το προϊόν που προκύπτει· 

ΛΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κακή φήμη της υδατοκαλλιέργειας επηρεάζει τη διαχείριση που της επιφυλάσσουν οι δημόσιες αρχές (αδειοδότηση, σχεδιασμός κ.λπ.) αλλά και τις συνθήκες εμπορίας της·

ΛΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό να καταγραφεί το δυναμικό της υδατοκαλλιέργειας γλυκών υδάτων, της υδατοκαλλιέργειας εσωτερικών υδάτων με περίκλειστα ύδατα, των ολοκληρωμένων πολυτροφικών συστημάτων υδατοκαλλιέργειας και επανακυκλοφορίας ή υδροπονίας σε αστικές ζώνες για τη βελτίωση της επισιτιστικής ασφάλειας και της ανάπτυξης της υπαίθρου·

ΛΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας σημαντικός πόρος για την υδατοκαλλιέργεια είναι επίσης τα μαλακόστρακα, τα μαλάκια και τα υδρόβια φυτά, όπως τα φύκη·

Μ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η έρευνα και η καινοτομία μπορούν να διαδραματίσουν θεμελιώδη ρόλο στην προσπάθεια πλήρους αξιοποίησης των δυνατοτήτων της βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι δυνατή η αύξηση της παραγωγής με βιώσιμο τρόπο μέσω μιας ανάπτυξης με γνώμονα την καινοτομία, η αναγέννηση και ο καθαρισμός των υδάτων, η χρήση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας και μέσω μιας εξοικονόμησης ενέργειας και πόρων, ενώ παράλληλα θα μειώνονται οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και θα παρέχονται περιβαλλοντικές υπηρεσίες·

ΜΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, τα τυποποιημένα σε επίπεδο ΕΕ πρωτοκόλλα επιστημονικών δεδομένων που επιτρέπουν την παρακολούθηση και βελτίωση των πρακτικών διαχείρισης και παραγωγής, καθώς και τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις και τις επιπτώσεις στην υγεία, έχουν μεγάλη σημασία·

ΜΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκτροφή αυτόχθονων ή ενδημικών ειδών πρέπει να εφαρμοστεί κατά προτεραιότητα για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων καθιστώντας την υδατοκαλλιέργεια πιο βιώσιμη·

ΜΓ.  λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες πρόσβασης σε χρηματοδότηση και τις σημαντικής χρονικής απόστασης που χωρίζει την επένδυση από την πρώτη πώληση (κατά κανόνα τρία ή περισσότερα χρόνια), ενέχει τον κίνδυνο αποθάρρυνσης των επενδυτών·

ΜΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι όροι προχρηματοδότησης που προσφέρουν τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα καθίστανται ολοένα και αυστηρότεροι·

ΜΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαδικασίες, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι αρκούντως σαφείς στους χρήστες, και η πληθώρα των εγγράφων που πρέπει να προσκομιστούν προκειμένου να λάβει κανείς χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) αποθαρρύνουν τον αιτούντα· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα περίπου 1 280 εκατ. EUR που είναι διαθέσιμα στο πλαίσιο της τρέχουσας περιόδου προγραμματισμού (2014-2020) δεν επαρκούν για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, επιπλέον, υπάρχει εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό απορρόφησης από τα κράτη μέλη·

ΜΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια οφείλει να λάβει υπόψη της τους κινδύνους που απειλούν ενδεχομένως τα ιχθυαποθέματα άγριων ειδών και την ποιότητα του νερού αλλά, από την άλλη, χρειάζεται ούτως ή άλλως η ίδια υγιή ιχθυαποθέματα και άριστη ποιότητα νερού·

ΜΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι προκύπτει, από τα διαθέσιμα στοιχεία, ένα διευρυνόμενο χάσμα – υπολογιζόμενο σε 8 εκατομμύρια τόνους – μεταξύ του επιπέδου κατανάλωσης θαλασσινών στην ΕΕ και του όγκου των αλιευμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια μπορεί, σε συνδυασμό με βιώσιμες αλιεύσεις, να διασφαλίσει διατροφική και επισιτιστική ασφάλεια σε βάθος χρόνου, συμπεριλαμβανομένου του διατροφικού εφοδιασμού, καθώς και ανάπτυξη και απασχόληση για τους πολίτες της Ένωσης, ενώ μπορεί επίσης να συμβάλει κάλυψη των αναγκών για τροφή θαλάσσιας προέλευσης του αναπτυσσόμενου κόσμου, με την προϋπόθεση ότι χρησιμοποιούνται βιώσιμες πηγές ζωοτροφών για δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας και αποτρέπεται η περιβαλλοντική υποβάθμιση· λαμβάνοντας υπόψη ότι μπορεί, με τον τρόπο αυτό, να συνεισφέρει στον ευρύτερο στόχο της γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ κατανάλωσης και παραγωγής θαλασσινών στην ΕΕ·

ΜΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην υδατοκαλλιέργεια ένα κιλό ψάρια χαμηλής αξίας μπορεί να μετατραπεί σε ένα κιλό ψάρια υψηλής αξίας (όπως συμβαίνει με καπελάνους και καλκάνια, οπότε και σημειώνεται μια αύξηση της τιμής από 0,10 EUR σε 7 EUR το κιλό)·

ΜΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι νέοι ενδιαφέρονται λιγότερο να εργαστούν στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας ή να επενδύσουν και να αναπτύξουν, λόγω ελλιπούς επικοινωνίας και έλλειψης οικονομικών προοπτικών και σταθερότητας, στοιχεία που καθιστούν τον κλάδο μη ελκυστικό στις νεότερες γενιές·

Ν.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια που ανήκει και τελεί υπό τη διαχείριση της κοινότητας μπορεί να αποφέρει κοινωνικοοικονομικά οφέλη στις παράκτιες περιοχές, τις απόκεντρες περιφέρειες και να διαδραματίσει θετικό ρόλο στο πλαίσιο της γαλάζιας οικονομίας·

ΝΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η υδατοκαλλιέργεια γλυκών υδάτων αντιπροσωπεύει το 20 % των επιδόσεων του τομέα στο σύνολο της Ευρώπης, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η στήριξη της ΕΕ θα πρέπει να αντιστοιχεί σε αυτό το ποσοστό· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφορετική φύση της υδατοκαλλιέργειας γλυκών υδάτων σημαίνει ότι απαιτούνται ειδικοί κανόνες και χωριστό κεφάλαιο στη νομοθεσία σχετικά με την κοινή αλιευτική πολιτική της ΕΕ·

ΝΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η έρευνα και η καινοτομία είναι ζωτικής σημασίας για την αύξηση της βιωσιμότητας και της ανταγωνιστικότητας του τομέα της υδατοκαλλιέργειας στην αγορά της ΕΕ·

ΝΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα έργα στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας γλυκών υδάτων μπορεί επίσης να πραγματοποιηθούν με χρηματοδότηση εκ των υστέρων, και λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό συχνά προϋποθέτει δυσανάλογες προσπάθειες εκ μέρους των επενδυτών, πράγμα που σημαίνει ότι, σε πολλές περιπτώσεις, οι ιχθυοκαλλιεργητές δεν τολμούν να αναλάβουν έργα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ένταση της ενίσχυσης είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, ανεπαρκής·

Πως θα αξιοποιηθεί το δυναμικό της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ

1.  αναγνωρίζει τον θετικό αντίκτυπο της βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων τόσο των θαλάσσιων όσο και των γλυκών υδάτων, που ενδέχεται να έχει στην απασχόληση και την οικονομία της Ένωσης εν γένει στη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ποιότητας ζωής στις παράκτιες περιοχές και περιοχές της ενδοχώρας· τονίζει την ανάγκη τόνωσης της ανάπτυξης, της διαφοροποίησης και της καινοτομίας με την προώθηση υψηλότερων επιπέδων παραγωγής ψαριών, οστρακοειδών, μαλακίων, φυκών και εχινοδέρμων από την υδατοκαλλιέργεια και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων αυτών (βελτίωση της παραγωγής προϊόντων υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ, έτσι ώστε να φθάσει τουλάχιστον στο σημερινό παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας εντός πέντε ετών και για την ενθάρρυνση των επενδύσεων σε ενεργειακώς αποδοτικότερο και οικονομικότερο εξοπλισμό), και αύξηση της κατανάλωσής τους και συμβολή στην επισιτιστική και διατροφική ασφάλεια για τους πολίτες της ΕΕ· επιμένει ότι αυτό πρέπει να γίνει με παράλληλη διατήρηση της εύρυθμης λειτουργίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, ώστε να καταστεί δυνατή η συνεχής πρακτική της κερδοφόρου υδατοκαλλιέργειας, της εμπορικής αλίευσης, και άλλων βιώσιμων χρήσεων του θαλάσσιου περιβάλλοντος·

2.  πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να αυξήσει την παραγωγή της στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας, ιδίως με στόχο τη μείωση της πίεσης στα στοιχεία του αλιευτικού περιβάλλοντος· είναι της άποψης ότι οι ζωοτροφές με βάση το ψάρι θα πρέπει να προέρχονται από αειφόρο πηγή και να μη θέτουν σε κίνδυνο τους στόχους της κοινής αλιευτικής πολιτικής περί μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και θα πρέπει να ελέγχονται τα φορτία θρεπτικών υλών· τονίζει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ των ερευνητών, του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας, των παραγωγών ζωοτροφών και των περιβαλλοντικών οργανώσεων και διοικητικών υπηρεσιών· πιστεύει ότι ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ πρέπει να συνεκτιμήσει την ποιότητα, τη βιωσιμότητα, την ασφάλεια των τροφίμων, την υγεία ανθρώπων και ζώων, αναλαμβάνοντας εν προκειμένω τον ρόλο του προτύπου· σημειώνει τις νέες πρωτοβουλίες με την χερσαία υδατοκαλλιέργεια, ιδίως σε ευαίσθητες θάλασσες και περιοχές της ΕΕ με κλειστά ύδατα, και πιστεύει ότι απαιτούνται ισχυρότερα μέτρα για να καταστεί ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας πιο αποδοτικός, οικονομικά βιώσιμος, κοινωνικά υπεύθυνος και φιλικός προς το περιβάλλον, ικανοποιώντας μεγαλύτερο ποσοστό της ευρωπαϊκής ζήτησης για ψάρια και μειώνοντας την εξάρτηση της Ευρώπης από τις εισαγωγές·

3.  εκφράζει την ικανοποίησή του διότι η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για τη βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ» προσδιορίζει τις περιοχές στις οποίες πρέπει να δοθεί προσοχή προκειμένου να αξιοποιηθεί το δυναμικό της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ, από κοινού με τις βιώσιμες αλιεύσεις, ώστε να μπορεί να συμβάλει στην γεφύρωση του χάσματος μεταξύ κατανάλωσης και παραγωγής θαλασσινών στην ΕΕ κατά τρόπο περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά βιώσιμο·

4.  τονίζει ότι η υδατοκαλλιέργεια γλυκών υδάτων εξακολουθεί να αποτελεί ευκαιρία βελτίωσης της επισιτιστικής ασφάλειας και ανάπτυξης των αγροτικών περιοχών που δεν έχει επαρκώς διερευνηθεί.

5.  επισημαίνει ότι η βιώσιμη ανάπτυξη πρέπει να βασίζεται σε επιχειρηματική επενδυτική προβλεψιμότητα και ασφάλεια δικαίου, η οποία μπορεί να προκύψει μέσω αποτελεσματικότερων διοικητικών πλαισίων, διακυβέρνηση μεγαλύτερης διαφάνειας, σαφή και ομοιογενή και απλουστευμένα κριτήρια χορήγησης αδειών σε όλη την ΕΕ, κοινές διαδικασίες διαχείρισης ασθενειών και πρόσβαση στις κατάλληλες κτηνιατρικές αγωγές που δεν είναι ζημιογόνες για την ανθρώπινη και ζωική υγεία, αποτελεσματικό χωροταξικό σχεδιασμό, διαθεσιμότητα κατευθυντηρίων εγγράφων, ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, υποστήριξη από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο για την Υδατοκαλλιέργεια και επαρκή χρηματοδοτική στήριξη· επισημαίνει ότι όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη·

6.  εκτιμά ιδιαιτέρως τα συμπεράσματα και τις συστάσεις που περιέχει η επιστημονική γνωμοδότηση με θέμα την τροφή από τους ωκεανούς, του Νοεμβρίου 2017, η οποία γνωμοδότηση εξετάζει την διαμόρφωση και την υλοποίηση της πολιτικής στους τομείς της θάλασσας, της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας στα προσεχή χρόνια με επιδίωξη να αυξηθεί η ποσότητα της βιώσιμης διατροφής που προέρχεται από τους ωκεανούς·

7.  καλεί την Επιτροπή να στηρίξει τον κλάδο στις προσπάθειές του για μείωση της εξάρτησης από τα αποθέματα άγριων ψαριών για την παραγωγή ιχθυοτροφών, μεταξύ άλλων, με αυξημένη χρήση φυκών·

8.  καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει την περαιτέρω ανάπτυξη της αναδυόμενης υδατοκαλλιέργειας φυκών·

9.  αντιλαμβάνεται τη δυναμική της υδατοκαλλιέργειας στη συμβολή για τη διατροφική και επισιτιστική ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ και την ανάγκη για βιώσιμες και υγιεινές διατροφικές συνήθειες, για κλιματολογικά ευφυή, φιλικά για την ευημερία των ζώων και περιβαλλοντικά βιώσιμα συστήματα τροφίμων και για την ενθάρρυνση της καινοτομίας και της αυτονόμησης των τοπικών κοινωνιών·

10.  επαναλαμβάνει ότι η ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας πρέπει να συνδέεται με τη βασική και ζωτική ανάγκη για αυτοδύναμη, ασφαλή, θρεπτική και βιώσιμη παραγωγή τροφίμων και πρέπει να βρεθεί ψηλότερα στην ιεράρχηση των γενικών προτεραιοτήτων της ΕΕ·

11.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επενδύσουν στην έρευνα, σε μελέτες και πιλοτικά έργα για καινοτόμες, μελλοντοστραφείς, περιβαλλοντικά υπεύθυνες μεθόδους παραγωγής προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ολοκληρωμένων πολυτροφικών συστημάτων υδατοκαλλιέργειας (ICTA), της υδατοπονίας και των συστημάτων υδατοκαλλιέργειας με επανακυκλοφορία του νερού (RAS) που μειώνουν τον αντίκτυπο των εκμεταλλεύσεων υδατοκαλλιέργειας στους οικοτόπους, τους πληθυσμούς άγριων ζώων και την ποιότητα των υδάτων, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο σε μια οικοσυστημική προσέγγιση·

12.  ζητεί από την Επιτροπή να προβεί σε εμπεριστατωμένη ανάλυση και να διασφαλίσει ότι θα δοθεί η δέουσα συνέχεια σε κάθε μία από τις εισηγήσεις της ομάδας υψηλού επιπέδου επιστημονικών συμβούλων·

13.  επισημαίνει ότι οποιαδήποτε πολιτική για την Ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τις διαφορετικές ανάγκες και προκλήσεις που έχουν οι διαφορετικοί τύποι παραγωγής στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας και να διαμορφώσει εξατομικευμένα μέτρα που λαμβάνουν υπόψη τις γεωγραφικές διαφορές και τις επιπτώσεις που ενδέχεται να έχει η κλιματική μεταβολή· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή, στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής για την περίοδο μετά το 2020, να καθορίσει επιμέρους κανόνες προσαρμοσμένους στις ιδιαιτερότητες του κάθε επιμέρους τομέα·

14.  τονίζει το δυναμικό της υδατοκαλλιέργειας γλυκών υδάτων καθώς και της υδατοκαλλιέργειας εσωτερικών υδάτων σε περίκλειστα ύδατα, των ολοκληρωμένων πολυτροφικών συστημάτων υδατοκαλλιέργειας και των συστημάτων επανακυκλοφορίας και υδατοπονίας στις αστικές περιοχές· τονίζει ότι η υδατοκαλλιέργεια γλυκών υδάτων εξακολουθεί να είναι μια ανεπαρκώς διερευνηθείσα ευκαιρία για τη βελτίωση της επισιτιστικής ασφάλειας και την ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών, αλλά διαδραματίζει σημαντικό κοινωνικό ρόλο, παρέχοντας αγροτικές θέσεις εργασίας στις φτωχότερες περιοχές, καθώς και περιβαλλοντικό ρόλο συμβάλλοντας στη διατήρηση πολύτιμων υγροτόπων και παρέχοντας ευρέος φάσματος οικοσυστημικές υπηρεσίες που υπερβαίνουν κατά πολύ την οικονομική της αξία.

15.  τονίζει τη σημασία που έχει η προώθηση των μέσων συντονισμού, ομάδων μελέτης και δραστηριοτήτων της ΕΕ, με σκοπό να προσδιοριστούν οι περιπτώσεις στις οποίες η παραγωγή μαλακίων διακυβεύεται σοβαρά από την επιθετική δράση της τσιπούρας (Sparus aurata), και την αναζήτηση βιώσιμων και φιλικών προς το περιβάλλον λύσεων·

16.  αναγνωρίζει το δυναμικό της υδατοκαλλιέργειας και της συμπληρωματικής μεταποίησης και εξαγωγής αλιευτικών προϊόντων ως εγχώριου κλάδου παραγωγής για την απασχόληση και την αποκόμιση οικονομικών οφελών, ιδίως για τις παράκτιες και νησιωτικές κοινότητες της υπαίθρου·

17.  υπογραμμίζει πόσο σημαντική είναι η οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα (ΟΠΥ) και η οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (ΟΠΘΣ) να παράσχουν προστασία στα μαλάκια, όπως ορίζεται στην οδηγία για τα μαλάκια που έχει πλέον καταργηθεί·

18.  επισημαίνει ότι, σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα παράγονται μακροφύκη ή δίθυρα μαλάκια, η μείωση των εισροών θρεπτικών ουσιών για την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη φυσική ικανότητα μείωσης των εκπομπών των οργανισμών εκτροφής ή καλλιέργειας·

Απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών

19.  υπογραμμίζει τον ζωτικό ρόλο των ευρωπαϊκών τοπικών και περιφερειακών αρχών στην ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας, μεταξύ των οποίων και την εφαρμογή των πολυετών στρατηγικών σχεδίων που καταρτίζονται από τα κράτη μέλη·

20.  επισημαίνει ότι η βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας οφείλει να στηριχθεί στην προβλεψιμότητα της επιχειρηματικής επένδυσης και την ασφάλεια δικαίου, που απαιτούν, κυρίως:

  α)  απλούστευση και επιτάχυνση των διοικητικών διαδικασιών, μείωση της γραφειοκρατίας — σε ενωσιακό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, και μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη μη περαιτέρω υποβάθμιση του θαλασσίου περιβάλλοντος·

  β)  βελτιωμένη διαφάνεια και κατάλληλο σχεδιασμό·

γ)  καλύτερο συντονισμό σε ό,τι αφορά τις μοιρασμένες αρμοδιότητες της ΕΕ, των κρατών μελών και, κατά περίπτωση, των περιφερειακών και τοπικών αρχών·

δ)  ταχείες, σαφείς και διαφανείς διαδικασίες αδειοδότησης, συνοδευόμενες από σύντομες προθεσμίες για την ολοκλήρωση των συμφωνιών προκειμένου να μην αποθαρρύνονται οι επενδυτές·

  ε)  εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση από την Επιτροπή των πολυετών εθνικών στρατηγικών σχεδίων που εκπονούν τα κράτη μέλη·

στ)  κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για εθνικά στρατηγικά σχέδια που θα αποσκοπούν στην ομοιόμορφη και καλύτερη εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ (κυρίως για το περιβάλλον και για την προστασία της υγείας και διασφαλίζοντας ότι δεν θα υποστούν ζημιές ούτε τα οικοσυστήματα ούτε οι αλιευτικές δραστηριότητες)·

ζ)  συντονισμένο νομικό πλαίσιο μεταξύ των διαφόρων περιφερειών και κρατών μελών που μοιράζονται τα ίδια ύδατα, προκειμένου να διασφαλιστεί ο θεμιτός ανταγωνισμός και η αποτελεσματικότητα των περιβαλλοντικών πολιτικών·

η)  στενή συνεργασία μεταξύ Επιτροπής και αρμοδίων αρχών (εθνικών αλλά και τοπικών και περιφερειακών) κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ (κυρίως υγειονομικές και περιβαλλοντικές) καθώς και υποστήριξη του συντονισμού της εθνικής ή περιφερειακής νομοθεσίας, όπου απαιτείται·

  θ)  μηχανισμούς για την ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ κρατών μελών, μέσω της ανοικτής μεθόδου συντονισμού των εθνικών μέτρων που αφορούν την επιχειρηματική ασφάλεια, την πρόσβαση στα ύδατα και στον χώρο της Ένωσης και την απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης·

  ι)  επαρκή δημόσια χρηματοδοτική στήριξη σε επίπεδο ΕΕ και σε εθνικό επίπεδο για την αειφόρο και υπεύθυνη παραγωγή ειδών υδατοκαλλιέργειας, καινοτομία και ανάπτυξη·

  ια)  καλύτερη ενσωμάτωση των προοπτικών υδατοκαλλιέργειας και αλιείας στις εμπορικές συμφωνίες της Ένωσης·

21.  εισηγείται, σε ό,τι αφορά το σύστημα διαχείρισης, τη δημιουργία το ταχύτερο δυνατόν ενός ενιαίου φορέα εξυπηρέτησης (‘one-stop shop’) που θα αναλάβει και θα ασκεί όλες τις αρμοδιότητες προκειμένου να είναι δυνατή η υποβολή των εγγράφων σε έναν και μόνο διοικητικό φορέα· φρονεί ότι τούτο μπορεί να βελτιώσει τη σχέση μεταξύ του τελικού χρήστη και των διαφόρων κλιμακίων της δημόσιας διοίκησης·

22.  προτείνει τη δημιουργία απλουστευμένου συστήματος ταχείας αδειοδοτήσεως, στο πλαίσιο του οποίου η αρμόδια διοικητική αρχή χορηγεί προσωρινό πιστοποιητικό που θα επιτρέπει σε εκείνους τους επιχειρηματίες που πληρούν τα προκαθορισμένα κριτήρια να αρχίζουν τις δραστηριότητές τους· επισημαίνει ότι τα εν λόγω κριτήρια μπορούν ενδεχομένως να βασίζονται στο ιστορικό των αιτούντων ή στο γεγονός ότι έχουν καταθέσει πρωτοποριακό σχέδιο υδατοκαλλιέργειας σε ό,τι αφορά την καινοτομία και/ή τη βιωσιμότητα, ή ακόμη και στη δημιουργία περιοχών δουλείας υπέρ της υδατοκαλλιέργειας για τις οποίες θα έχουν εκ των προτέρων προσδιοριστεί οι ασύμβατες με την υδατοκαλλιέργεια χρήσεις·

Ευθυδικία στις διαδράσεις με άλλους τομείς

23.  επισημαίνει ότι ο δέων χωροταξικός σχεδιασμός οφείλει να λαμβάνει υπόψη του το σύνολο των τομέων (ολιστική προσέγγιση) και των παραμέτρων βιωσιμότητας και επισιτιστικής ασφάλειας χωρίς να ευνοεί τους ισχυρούς οικονομικούς τομείς εις βάρος της υδατοκαλλιέργειας· τονίζει ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός δεν πρέπει κατ’ ανάγκη να συνεπάγεται τον διαχωρισμό των δραστηριοτήτων σε ορισμένες περιοχές, αλλά μάλλον ισορροπημένη συμβατότητα μεταξύ τους, και ότι αυτό ενδέχεται να είναι επωφελές για όλους·

24.  προτείνει να υποστηριχθεί ένας ενεργός και σημαντικός ρόλος και εμπλοκή των οργανώσεων υδατοκαλλιέργειας και των ομάδων τοπικής δράσης στον τομέα της αλιείας (ΟΤΔΑ) στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, μέσω της περιφερειακής αποκέντρωσης, ώστε να εξασφαλιστεί η καλύτερη προσέγγιση για κάθε συγκεκριμένη περιοχή·

25.  επισημαίνει πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή στα συμφέροντα του τομέα της υδατοκαλλιέργειας και να αντιμετωπιστεί αυτός με πνεύμα ευθυδικίας κατά τις διαδράσεις του με άλλους τομείς, για παράδειγμα σε ό, τι αφορά τον χωροταξικό σχεδιασμό·

26.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταρτίσουν χάρτες χωροταξίας, ώστε να προσδιοριστούν οι ενδεχόμενοι τομείς στους οποίους θα μπορούν να συνυπάρχουν και άλλες δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας·

27.  επισημαίνει ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός και οι προϋποθέσεις αδειοδότησης εξηγούν κατά πάσα πιθανότητα την απροθυμία άλλων σημαντικών ή ισχυρών τομέων να μοιραστούν τον χώρο·

28.  επισημαίνει ότι, προκειμένου να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού όσον αφορά την πρόσβαση σε πόρους, οι μελέτες κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων που απαιτούνται για την υδατοκαλλιέργεια θα πρέπει επίσης να αφορούν όλους τους τομείς που ανταγωνίζονται με αυτήν όπως ο τουρισμός ή η εξόρυξη πρώτων υλών·

29.  καλεί τα κράτη μέλη και τις εθνικές αρχές να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία της ΕΕ για τα ύδατα και την αναγέννηση και τον καθαρισμό των μολυσμένων περιοχών·

30.  επισημαίνει ότι η νομοθεσία πρέπει να εγκρίνεται κατόπιν διαβουλεύσεων, επί ίσοις όροις, μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων μερών·

Προσαρμογή της νομοθεσίας στις ανάγκες της υδατοκαλλιέργειας

31.  επισημαίνει ότι η περιβαλλοντική βιωσιμότητα οφείλει να συμβαδίζει με την κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα (η βιωσιμότητα έχει τρεις πυλώνες) και ότι πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή στη συνεισφορά, τρέχουσα και δυνητική, της υδατοκαλλιέργειας στην επισιτιστική ασφάλεια στην Ένωση·

32.  επικροτεί τις βέλτιστες πρακτικές του κλάδου και τα πρότυπα καλής συνεργασίας βάσει των συμφώνων και των λοιπών συμφωνιών μεταξύ των φορέων προστασίας της φύσης και του τομέα, συμπεριλαμβανομένων και των περιοχών Natura 2000· εκφράζει ικανοποίηση σχετικά με τα πολλά πρότυπα συμβολής του τομέα της υδατοκαλλιέργειας στη διατήρηση της καλής ποιότητας των υδάτων· αναγνωρίζει τις υπηρεσίες του υδάτινου οικοσυστήματος που παρέχονται από τη βιομηχανία, και ζητεί την παροχή κινήτρων για την ενίσχυσή τους· τονίζει ότι η έγερση περαιτέρω νομικών προβλημάτων που επηρεάζουν την υδατοκαλλιέργεια δεν είναι επιθυμητή από την άποψη της βιωσιμότητας και της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης·

33.  τονίζει ότι η νομοθεσία της ΕΕ πρέπει να είναι καλύτερα προσαρμοσμένη στις πραγματικότητες της υδατοκαλλιέργειας, τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής και σε συνάρτηση, μεταξύ άλλων, με την περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ, σύμφωνα με τον στόχο για την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σε όλα τα θαλάσσια ύδατα έως το 2020 και λαμβάνοντας υπόψη τη σπουδαιότητα της απασχόλησης των γυναικών και των νέων στον τομέα·

34.  τονίζει ότι, σε περιπτώσεις στις οποίες η εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ είναι προβληματική ή ασυνεπής, πρέπει να εκδοθούν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την ερμηνεία της οδηγίας αυτής και τις βέλτιστες πρακτικές·

35.  επαναλαμβάνει ότι ο τομέας πρέπει να εμπλέκεται στενότερα στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων·

36.  ζητεί από την Επιτροπή να βελτιώσει την περιορισμένη συμβολή της παραγωγής προϊόντων υδατοκαλλιέργειας στην εγχώρια ζήτηση για ψάρια, που εκτιμάται στο 10 %, και να αναστρέψει το γεγονός ότι περισσότερο από το ήμισυ της ενωσιακής ζήτησης για ψάρια καλύπτεται από εισαγόμενα προϊόντα·

Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ενωσιακής υδατοκαλλιέργειας εντός και εκτός των συνόρων μας

37.  ζητεί τα εισαγόμενα προϊόντα υδατοκαλλιέργειας να υποχρεούνται να πληρούν τα ίδια περιβαλλοντικά πρότυπα, πρότυπα ασφάλειας των τροφίμων και κοινωνικά και εργασιακά πρότυπα και πρότυπα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που οφείλουν να πληρούν οι επιχειρήσεις της ΕΕ και εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι εξακολουθούν να μην υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού στον εν λόγω τομέα και ότι ένα σοβαρό πρόβλημα για τους οικονομικούς φορείς της ΕΕ είναι οι επικίνδυνες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού·

38.  υπογραμμίζει την τρέχουσα κατάσταση των ευρωπαίων καλλιεργητών σε υδατοσυλλογές, καθώς αντιμετωπίζουν σημαντικές απώλειες που πλήττουν ολόκληρο το απόθεμά τους λόγω των θηρευτών ιχθύων όπως οι βίδρες, οι τσικνιάδες και οι κορμοράνοι· υπογραμμίζει ότι οι εν λόγω θηρευτές σκοτώνουν επίσης τα αυγά του ποταμολάβρακου και του κυπρίνου και, ως εκ τούτου, περιορίζουν σημαντικά την εκτροφή και την αναπαραγωγή των ψαριών γλυκού νερού· καλεί, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις υφιστάμενες παρεκκλίσεις στην περίπτωση του τσικνιά και του κορμοράνου και ζητεί από την Επιτροπή να αναθεωρήσει την κατάσταση διατήρησης της βίδρας και να επιτρέψει, όπου είναι απαραίτητο, την απομάκρυνση και τον έλεγχο αυτών των θηρευτών·

39.  ζητεί περισσότερους και καλύτερους ελέγχους προέλευσης και συνοριακούς ελέγχους για τα εισαγόμενα προϊόντα και, σε εσωτερικό επίπεδο, τη λήψη μέτρων για την καταπολέμηση των παράνομων ή «άδηλων» πρακτικών υδατοκαλλιέργειας που επηρεάζουν την εσωτερική ανάπτυξη του τομέα·

40.  επισημαίνει ότι η ΕΕ οφείλει να εξαγάγει τα πρότυπα βιωσιμότητας και την εμπειρογνωμοσύνη που διαθέτει· φρονεί δε ότι τούτο είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο στην περίπτωση γειτονικών περιοχών που παράγουν παρόμοια είδη με τα παραγόμενα στην ΕΕ και ιδίως με τις τρίτες χώρες που μοιράζονται τα ίδια ύδατα με την ΕΕ·

41.  καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι στο πλαίσιο εμπορικών συμφωνιών με τρίτους εταίρους η προτιμησιακή πρόσβαση στην αγορά θα εξαρτάται από την τήρηση προτύπων για τη βιωσιμότητα και την καλή μεταχείριση των ζώων ισοδύναμα με εκείνα που εφαρμόζονται στην ΕΕ·

42.  καλεί την Επιτροπή να λάβει, στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ για τη συνεργασία με τις αναπτυσσόμενες χώρες, μέτρα στήριξης και κατάρτισης που θα συμβάλλουν στην προώθηση της βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας και στην αύξηση της ευαισθητοποίησης των επαγγελματιών του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας σε αυτές τις χώρες, υπέρ μιας πολιτικής ποιότητας και υψηλότερων προδιαγραφών παραγωγής, ειδικότερα όσον αφορά το περιβάλλον, την υγιεινή και τα πρότυπα κοινωνικής ασφάλισης·

43.  ζητεί να ληφθούν μέτρα για να ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις της ΕΕ σε έργα υδατοκαλλιέργειας σε τρίτες χώρες·

44.  καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να διασφαλίζει την τήρηση των κανόνων εισαγωγής στην ΕΕ, μεταξύ άλλων όσον αφορά τις γεωργικές διαδικασίες που συμμορφώνονται με τα περιβαλλοντικά, υγειονομικά και κοινωνικά πρότυπα στις εξαγωγούς τρίτες χώρες προκειμένου να επιβληθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού διεθνώς· θεωρεί, ταυτόχρονα, ότι τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των μεθόδων υδατοκαλλιέργειας σε τρίτες χώρες πρέπει να έχουν καθοριστική επίδραση στην ανανέωση των αδειών εξαγωγής για τα προϊόντα της ΕΕ·

45.  ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει τις επιπτώσεις του Brexit στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας·

Βελτίωση της πληροφόρησης των καταναλωτών

46.  εμμένει στην ανάγκη πλήρους και αυστηρότερης εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ σε ό,τι αφορά την επισήμανση των προϊόντων και την ενημέρωση των καταναλωτών, τόσο στις ιχθυαγορές όσο και στον τομέα ξενοδοχείων, εστιατορίων και υπηρεσιών μαζικής εστίασης (HORECA)· φρονεί ότι τούτο είναι σημαντικό για όλα τα αλιευτικά προϊόντα (και όχι μόνο για εκείνα της υδατοκαλλιέργειας), τόσο εισαγόμενα όσο και ενωσιακής παραγωγής· εκτιμά ότι ο κανονισμός ελέγχου πρέπει να προσαρμοστεί και να ενισχυθεί προς τον σκοπό αυτό·

Διασφάλιση της καλής μεταχείρισης των ζώων

47.  ζητεί την καθιέρωση ειδικής σήμανσης για την αναγνώριση των προϊόντων βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ και τονίζει την ανάγκη για διαφάνεια για τους καταναλωτές και σε σχέση με τα προϊόντα υδατοκαλλιέργειας που εισάγονται από τρίτες χώρες, με την ενίσχυση της ιχνηλασιμότητας·

48.  είναι της άποψης ότι η στρατηγική σχετικά με τη θανάτωση θα πρέπει να περιλαμβάνει προτάσεις για την εξασφάλιση διαδικασιών για την προώθηση αποτελεσματικών παραμέτρων για μη βάναυσες μεθόδους θανάτωσης ψαριών, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές των OIE και EFSA, και να διασφαλίζεται ότι ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για τη θανάτωση ψαριών θα συμμορφώνεται με τις παραμέτρους αυτές και ότι η αποτελεσματική μη βάναυση θανάτωση των εκτρεφόμενων ιχθύων θα εφαρμόζεται, θα εκτιμάται, θα αξιολογείται και θα πιστοποιείται σε ολόκληρη την ΕΕ·

Διαθεσιμότητα κτηνιατρικών προϊόντων

49.  επισημαίνει ότι η κτηνιατρική νομοθεσία της ΕΕ οφείλει να είναι καλύτερα προσαρμοσμένη στην πραγματικότητα και στις ανάγκες της υδατοκαλλιέργειας και να συνυπολογίζει τις διαφορές μεταξύ ειδών και μεθοδολογιών·

50.  επισημαίνει ότι απαιτείται μια γνήσια κοινή αγορά της ΕΕ για εμβόλια και άλλα κτηνιατρικά προϊόντα που προστατεύουν την ανθρώπινη και ζωική υγεία και δη για «ήσσονος σημασίας» είδη·

51.  επισημαίνει ότι το σχετικά υψηλότερο κόστος των διαγνωστικών μέσων, των εναλλακτικών αντιμικροβιακών και των εμβολίων σε σχέση με τα συνήθη αντιβιοτικά συνιστά δυστυχώς εμπόδιο στην αύξηση της χρήσης εμβολίων και στον βαθμό των εμβολιασμών, όπως ζητείται στο σχέδιο δράσης[18]· επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή ανακοινώνει στο σχέδιο δράσης κίνητρα για την προώθηση της χρήσης διαγνωστικών μέσων, εναλλακτικών αντιμικροβιακών και εμβολίων[19]·

52.  παροτρύνει την Επιτροπή να θεσπίσει την υποχρέωση παροχής πληροφοριών σχετικά με τη χρήση εμβολίων και αντιβιοτικών στην υδατοκαλλιέργεια ενόψει των πιθανών κινδύνων για την υγεία του ανθρώπου και το οικοσύστημα·

53.  θεωρεί ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να αναπτύξουν συγκεκριμένα κίνητρα και δράσεις, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης εφαρμογής ή, εφόσον απαιτείται, της τροποποίησης της οδηγίας 2006/88/ΕΚ προκειμένου να προωθηθεί μια προσέγγιση ολοκληρωμένης αλυσίδας στην AMR και να αυξηθεί η χρήση αντιμικροβιακών εναλλακτικών, διαγνωστικών και εμβολίων στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας και με τον τρόπο αυτό να προωθηθεί η πρόληψη, η αντιμετώπιση και η εκρίζωση των ασθενειών και της μικροβιακής αντοχής μεταξύ των υδρόβιων ζώων, καθώς και να μεγιστοποιηθεί η επιβίωση, η ανάπτυξη και η αποδοτικότητα της παραγωγής των υδρόβιων ζώων·

54.  υπογραμμίζει ότι είναι ανάγκη να δοθεί έμφαση στην έρευνα σχετικά με την υγεία οστρακόδερμων και ιχθύων εντός ευρωπαϊκών και εθνικών προγραμμάτων και να αναπτυχθούν νέα κτηνιατρικά προϊόντα για υδρόβια είδη·

55.  σημειώνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά αποτελεί σοβαρό πρόβλημα σε ολόκληρο το φάσμα της ανθρώπινης και κτηνιατρικής χρήσης και καλεί την Επιτροπή να περιορίσει τη χρήση των αντιβιοτικών σε περιπτώσεις όπου υπάρχει κίνδυνος επιζωοτίας στην εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας και όχι απλώς ως προληπτικό μέτρο, καθώς και για να αξιολογηθεί ο αντίκτυπός τους στον κίνδυνο μεταφοράς της αντοχής στους καταναλωτές·

Βελτίωση των εκστρατειών προώθησης και επικοινωνίας

56.  επισημαίνει ότι απαιτείται βελτίωση των εκστρατειών προώθησης και επικοινωνίας σε επίπεδο ΕΕ για τα οφέλη της κατανάλωσης ιχθύων και προϊόντων υδατοκαλλιέργειας·

57.  καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει γενικές ενημερωτικές εκστρατείες με ισχυρό και δυσεξίτηλο μήνυμα που θα εξηγούν τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζουν τα ενωσιακά προϊόντα υδατοκαλλιέργειας από άποψη βιωσιμότητας, θα αναδεικνύουν την υψηλή τους ποιότητα, την ευημερία των ζώων και τα περιβαλλοντικά πρότυπα της παραγωγής τους σε αντιδιαστολή με τα εισαγόμενα από τρίτες χώρες, όπως συμβαίνει με το σήμα «Εκτροφής ΕΕ»·

58.  τονίζει την ανάγκη να ενθαρρυνθούν και να χρηματοδοτηθούν εκστρατείες προώθησης για τα περιφερειακά συστήματα ποιότητας, που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, όπως των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης· καλεί την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να δρομολογήσει μια πανευρωπαϊκή ενημερωτική εκστρατεία για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις όσον αφορά την υδατοκαλλιέργεια, γενικά, και, ειδικότερα, όσον αφορά τις διαφορές μεταξύ των υψηλών και ολοκληρωμένων προτύπων στην ευρωπαϊκή αγορά και των χαμηλότερων προτύπων που απαιτούνται από τα εισαγόμενα εμπορεύματα από τρίτες χώρες, εφιστώντας ιδιαίτερη προσοχή στα προβλήματα που προκαλούνται λόγω της εισόδου ιδιαίτερα ανθεκτικών μικροοργανισμών και της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στην Ένωση για την ασφάλεια των τροφίμων και τη δημόσια υγεία· τονίζει την αξία της νομοθεσίας της ΕΕ σχετικά με την καλή μεταχείριση των εκτρεφόμενων ιχθύων κατά την εκτροφή, τη μεταφορά και τη θανάτωση όσον αφορά την ανταπόκριση στις προσδοκίες των καταναλωτών και τη διαφήμιση της ποιότητας των προϊόντων που εγγυώνται τα πρότυπα της ΕΕ συγκριτικά με τις εισαγωγές από τρίτες χώρες·

59.  καλεί την Επιτροπή να προβλέψει κατάλληλο ποσό από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την ενίσχυση της προβολής των ψαριών και άλλων προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας· πιστεύει ότι θα πρέπει να δρομολογηθεί μια ευρεία εκστρατεία προώθησης που θα βασίζεται σε κοινές αρχές και θα καλύπτει όλα τα κράτη μέλη, που θα έχει χαραχθεί ως συλλογικό μέτρο και με ένταση στήριξης 80-100 %, προκειμένου να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση και η αποδοχή των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ·

60.  τάσσεται υπέρ των προσπαθειών που καταβάλλουν οι εντός του δικτύου FARNET δραστηριοποιούμενες στην υδατοκαλλιέργεια ομάδες τοπικής δράσης για την αλιεία (FLAGs) για να προαγάγουν το έργο τους σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο·

Στήριξη της έρευνας και της καινοτομίας

61.  επισημαίνει ότι το ΕΤΘΑ που διαθέτει 1,2 δισεκατομμύριο EUR για τη βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ αλλά και άλλοι δίαυλοι χρηματοδότησης όπως το πρόγραμμα «Ορίζων 2020» παρέχουν ευκαιρίες καινοτομίας·

62.  επισημαίνει τη σημασία των ΤΟΔΑ, οι οποίες συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας σε συγκεκριμένους τομείς, με την ενίσχυση των τοπικών αλιευτικών πόρων και ενθαρρύνοντας την καινοτομία και τη διαφοροποίηση στην αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια·

63.  καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει την έρευνα και την καταπολέμηση του ερπητοϊού των στρειδιών·

64.  εκφράζει την ανησυχία του για τις επιπτώσεις ορισμένων χωροκατακτητικών ξένων ειδών στην ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια· τονίζει τη σημασία της εδραζόμενης σε επιστημονική βάση, αποτελεσματικής και αναλογικής εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 για την πρόληψη και διαχείριση της εισαγωγής και εξάπλωσης χωροκατακτητικών ξένων ειδών με σκοπό την προστασία τόσο της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας όσο και των εγχώριων ειδών και οικοσυστημάτων· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν την έρευνα και την καινοτομία με στόχο την καταπολέμηση των πλέον προβληματικών ΔΛΠ·

65.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποστηρίξει την καταπολέμηση της ιαπωνικής πυραλίδας του στρειδιού·

66.  επισημαίνει ότι το πρόγραμμα «Ορίζων 2020» και το 9ο Πρόγραμμα Πλαίσιο οφείλουν να συνεχίσουν να στηρίζουν ερευνητικές δραστηριότητες στο πεδίο της υδατοκαλλιέργειας που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα του τομέα και απαντούν στα θέματα που τέθηκαν τόσο από το συνέδριο ‘FOOD 2030’ που διοργάνωσε η Επιτροπή το 2016, όσο και από την έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου επιστημονικών συμβούλων με τίτλο Food from the Oceans·

67.  φρονεί ότι η Επιτροπή οφείλει να ζητήσει την άποψη της European Aquaculture Technology and Innovation Platform (EATiP) και του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για την Υδατοκαλλιέργεια σχετικά με τα ζητήματα που πρέπει κατά προτεραιότητα να ενταχθούν στα εθνικά στρατηγικά σχέδια·

68.  ζητεί να πραγματοποιηθούν επενδύσεις στην έρευνα, σε μελέτες και πιλοτικά έργα σχετικά με τις πρακτικές υδατοκαλλιέργειας με βάση το οικοσύστημα, ιδίως στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τις περιοχές με δημογραφικά προβλήματα·

69.  επισημαίνει ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ της επιστημονικής κοινότητας αφενός και, αφετέρου, των παραγωγών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, καθώς και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, ανάντη και κατάντη των παραγωγών·

70.  ζητεί, με βάση τις βέλτιστες επιστημονικές συστάσεις, να καταρτιστούν τυποποιημένα πρωτόκολλα σε επίπεδο ΕΕ για τη συλλογή δεδομένων με στόχο την παρακολούθηση και τη βελτίωση της διαχείρισης της υδατοκαλλιέργειας και πρακτικών παραγωγής καθώς και τις κοινωνικές, υγειονομικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πρακτικών αυτών, τόσο για τα προϊόντα τις θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες όσο αυτές του γλυκού νερού·

71.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν καινοτόμες και φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας, όπως η υδροπονία, προκειμένου να παράγουν τρόφιμα με βιώσιμο και αποδοτικό ως προς τους πόρους τρόπο και να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον·

72.  καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει τη διερεύνηση των δυνατοτήτων για περαιτέρω ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας των φυκιών, ενός κλάδου με οικολογική και οικονομική αξία, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα·

Ενθάρρυνση της κατάρτισης και της απασχόλησης

73.  καλεί τα κράτη μέλη, όπου και αν είναι ευεργετικό, με την υποστήριξη της Επιτροπής, να μεριμνήσουν για την παροχή της δέουσας επαγγελματικής κατάρτισης στο πεδίο της υδατοκαλλιέργειας και λαμβάνει υπό σημείωση της δυνατότητας μετεκπαίδευσης επαγγελματιών αλιέων σε εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης υδάτινου περιβάλλοντος, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία θέσεων εργασίας για γυναίκες και νέους στην ύπαιθρο, στα παράλια, στις εξόχως απομακρυσμένες περιοχές ή τα νησιά και γενικά σε περιοχές που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας·

Αύξηση της βιωσιμότητας του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ

74.  επισημαίνει τον σημαντικό ρόλο των γυναικών στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας και την ανάγκη προσαρμογής της νομοθεσίας σε αυτή την πραγματικότητα, καθώς και την ανάγκη να δοθεί η δέουσα προσοχή στις άλλες δραστηριότητες που συνδέονται με την υδατοκαλλιέργεια, όπως αυτές που έχουν αναπτυχθεί, μεταξύ άλλων, από τους υφαντουργούς ή συσκευαστές αλιευτικών διχτυών·

75.  επισημαίνει ότι καινοτόμα συστήματα που έχουν ως στόχο την αναπαραγωγή ιχθύων όσο το δυνατόν περισσότερο σύμφωνα με το οικοσύστημα και τη χρήση φυσικών ζωοτροφών δεν έχουν μέχρι στιγμής επαρκή παρουσία στην ευρωπαϊκή αγορά· ζητεί να βελτιωθούν οι συνθήκες πλαίσιο για τέτοια συστήματα·

76.  πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να υπάρξουν επενδύσεις προκειμένου να αξιοποιηθεί το δυναμικό και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του τομέα της υδατοκαλλιέργειας, η προστασία του περιβάλλοντος και η παράδοση δημοσίων αγαθών και ζητεί, ως εκ τούτου, αύξηση της χρηματοδότησης σχεδίων για έρευνα, καινοτομία και προσανατολισμό προς την ποιότητα και τη βιώσιμη παραγωγή. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να απλοποιήσουν και να μειώσουν περαιτέρω τη γραφειοκρατική επιβάρυνση του τομέα της υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων των καλλιεργητών σε υδατοσυλλογές·

77.  υπογραμμίζει ότι η ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας και συγκεκριμένα πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών θα ωθήσουν την ανάδειξη νέων ιδεών και θα τονώσουν το ενδιαφέρον για τον συγκεκριμένο οικονομικό τομέα·

Εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης μέσω του ΕΤΘΑ και άλλων διαρθρωτικών ταμείων

78.  εκφράζει την ικανοποίησή του διότι η προαγωγή μιας βιώσιμης και ανταγωνιστικής υδατοκαλλιέργειας συγκαταλέγεται στις προτεραιότητες του ΕΤΘΑ· εκφράζει εντούτοις τον προβληματισμό του διότι, σύμφωνα με τα συμπεράσματα μελέτης που δημοσίευσε το 2014 το Ελεγκτικό Συνέδριο, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, προκάτοχος του ΕΤΘΑ, δεν κατόρθωσε να υποστηρίξει αποτελεσματικά την βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας· παρατηρεί ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα μέτρα στήριξης σε ευρωπαϊκό επίπεδο έπασχαν από κακό σχεδιασμό και ανεπαρκή εποπτεία και απέτυχαν να δημιουργήσουν ένα αρκούντως σαφές πλαίσιο ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας· παρατηρεί επιπλέον ότι τα μέτρα στήριξης σε εθνικό επίπεδο ούτε σχεδιάστηκαν, ούτε εφαρμόστηκαν ορθώς και σημειώνει ότι τα εθνικά στρατηγικά σχέδια και τα λειτουργικά τους προγράμματα απέτυχαν να δημιουργήσουν μία αρκούντως σαφή βάση για την προαγωγή της υδατοκαλλιέργειας· κατάσταση που δεν βελτιώθηκε πραγματικά με την υποστήριξη του ΕΤΘΑ·

79.  επισημαίνει ότι η εκπαίδευση και η καλή επικοινωνία για την προσέλκυση νέων στον κλάδο, διασφαλίζουν το μέλλον και την ανταγωνιστικότητά του, και εισάγουν νέα τεχνολογία και καινοτομία σε σχέση με την ανάπτυξη·

80.  καλεί την Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να ενισχύσουν την ένταση της επενδυτικής στήριξης για την υδατοκαλλιέργεια γλυκών υδάτων στο 75 % αλιευτικής πολιτικής για την περίοδο μετά το 2020, προκειμένου να ενισχυθεί η επιθυμία για επενδύσεις και να παρασχεθεί αναγκαία βοήθεια στους υδατοκαλλιεργητές· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να καταρτίσει, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ένα καθεστώς στήριξης των επιτοκίων σε επίπεδο ΕΕ για επενδύσεις στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας και τη χρηματοδότηση των ρευστών στοιχείων ενεργητικού·

81.  προτείνει επίσης την αύξηση της ενωσιακής στήριξης στο μέλλον για την έρευνα την ανάπτυξη και καινοτομία που συνδέονται με την υδατοκαλλιέργεια με ιδιαίτερη έμφαση σε τομείς που επηρεάζουν την οικονομική βιωσιμότητα και τη διεθνή ανταγωνιστικότητα, όπως η ενεργειακή αποδοτικότητα και η αποδοτικότητα από απόψεως πόρων, η ανάπτυξη βιολογικών υλικών, η ελάφρυνση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, η παροχή υψηλότερου επιπέδου, οι περιβαλλοντικές υπηρεσίες, κλπ.·

82.  παρατηρεί ότι, λόγω της καθυστέρησης με την οποία εγκρίθηκαν ο κανονισμός ΕΤΘΑ και τα επιχειρησιακά προγράμματα των κρατών μελών, οι επιχειρήσεις δεν κατόρθωσαν να κάνουν πραγματική χρήση των χρηματοδοτικών πόρων του ΕΤΘΑ πριν από τα τέλη του 2016 στην καλύτερη των περιπτώσεων, γεγονός που ισοδυναμεί με καθυστέρηση σχεδόν τριών ετών·

83.  ζητεί να απλουστευθούν οι διαδικασίες και τα έγγραφα που πρέπει να υποβληθούν προκειμένου να ληφθεί χρηματοδότηση από το ΕΤΘΑ·

84.  ζητεί όλα τα συστήματα που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την προώθηση της υδατοκαλλιέργειας, μεταξύ άλλων μέσω άλλων χρηματοδοτικών μέσων της ΕΕ (όπως το ΕΤΠΑ), να επανεξεταστούν κατά τρόπο προσανατολισμένο προς τις επιδοτήσεις·

85.  καλεί την Επιτροπή να καταβάλει περαιτέρω προσπάθειες και να παράσχει τη συμπληρωματική βοήθεια που χρειάζεται προκειμένου να δοθεί στους χρήστες του ΕΤΘΑ δυνατότητα απόκτησης πρόσβασης σε χρηματοδότηση·

86.  επισημαίνει ότι πρέπει να τύχουν οι ενώσεις παραγωγών και διατομεακών φορέων ισχυρότερης στήριξης προκειμένου να καταστούν πυλώνες της ΚΟΑ·

Αρμονική συμβίωση με την αλιεία

87.  επισημαίνει ότι δεν πρέπει να υφίσταται κανένας ανταγωνισμός μεταξύ αλιείας και υδατοκαλλιέργειας διότι οι δύο τομείς μπορούν να είναι απολύτως συμβατοί μεταξύ τους και να αλληλοσυμπληρώνονται, ιδίως σε παράκτιες περιοχές και νησιά, που εξαρτώνται στον μέγιστο βαθμό από τις εν λόγω δραστηριότητες όπου ασκείται αλιεία μικρής κλίμακας· ζητεί, ως εκ τούτου, να αναπτυχθούν περαιτέρω υπεράκτιες εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας·

88.  τονίζει ότι η θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια είναι συμβατή και συμπληρωματική με την παράκτια αλιεία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές καλεί δε την Επιτροπή να στηρίξει την ανάπτυξη της γεωργίας και της ποικιλίας επιλογών όσον αφορά τις τεχνικές στα θερμά ύδατα των τροπικών ή υποτροπικών περιοχών· καλεί την Επιτροπή να αναδείξει τον ρόλο που παίζουν οι γυναίκες στη μη βιομηχανική παράκτια αλιεία και σε όλες τις σχετικές δραστηριότητες·

89.  καλεί την Επιτροπή να διαθέσει περισσότερη χρηματοδότηση για φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους παραγωγής υδατοκαλλιέργειας όπως τα κλειστών προστατευτικών περιβλημάτων συστήματα υδατοκαλλιέργειας στην ανοικτή θάλασσα (CCS) και τα χερσαία συστήματα επανακυκλοφορίας νερού (RASs) προκειμένου να μειωθεί ο αρνητικός αντίκτυπος της υδατοκαλλιέργειας στους οικοτόπους, τους άγριους ιχθυοπληθυσμούς και την ποιότητα των υδάτων·

90.  επαναλαμβάνει την άποψη που έχει ήδη διατυπώσει στο ψήφισμά του για την έγκριση του Ευρωπαϊκού Σχεδίου Διαχείρισης των Κορμοράνων και επισημαίνει ότι η μείωση των ζημιών που προκαλούν οι κορμοράνοι και άλλα αρπακτικά πτηνά στις εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας αποτελεί μείζονα παράγοντα για την μείωση του κόστους παραγωγής και, κατά συνέπεια, για την επιβίωση και την ανταγωνιστικότητα αυτών· καλεί, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις υφιστάμενες παρεκκλίσεις στην περίπτωση του τσικνιά και του κορμοράνου και ζητεί από την Επιτροπή να αναθεωρήσει την κατάσταση διατήρησης της βίδρας·

91.  καλεί την Επιτροπή, από κοινού με τα κράτη μέλη, να αναλάβει δράση για τη δραστική μείωση των αποθεμάτων κορμοράνων με όλες τις μεθόδους, έτσι ώστε, να εξασφαλιστεί αφενός η επιβίωση των αποθεμάτων κορμοράνων και, αφετέρου, να μην δημιουργηθεί απειλή για άλλα είδη·

92.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

  • [1]  ΕΕ L 88 της 4.4.2011, σ. 1.
  • [2]  ΕΕ L 221 της 8.8.1998, σ. 23.
  • [3]  ΕΕ L 204 της 6.8.2009, σ. 15.
  • [4]  ΕΕ L 250 της 18.9.2008, σ. 1.
  • [5]  ΕΕ L 189 της 20.7.2007, σ. 1.
  • [6]  ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22.
  • [7]  ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 1.
  • [8]  ΕΕ L 149 της 20.5.2014, σ. 1.
  • [9]  ΕΕ L 157 της 20.6.2017, σ. 1.
  • [10]  ΕΕ C 21 E της 28.1.2010, σ. 11.
  • [11]  ΕΕ C 236 E της 12.8.2011, σ. 132.
  • [12]  ΕΕ C 351 E της 2.12.2011, σ. 119.
  • [13]  ΕΕ C 99 E της 3.4.2012, σ. 177.
  • [14]  ΕΕ C 316 της 22.9.2017, σ. 64.
  • [15]  ΕΕ C 76 της 28.2.2018, σ. 40.
  • [16]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2017)0316.
  • [17]  Ευρωπαϊκή Επιτροπή (29 Ιουνίου 2017), «Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης “Μία υγεία”», σ. 12.
  • [18] «Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης “Μία υγεία”», σ. 15.
  • [19] Όπ.π., σ. 15.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Η υδατοκαλλιέργεια στην Ευρώπη ευθύνεται για το 20% της ιχθυοπαραγωγής και απασχολεί άμεσα περίπου 85 000 άτομα. Ο τομέας αποτελείται κυρίως από ΜΜΕ ή από πολύ μικρές επιχειρήσεις σε παράκτιες και σε γεωργικές περιοχές. Η ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια παρέχει προϊόντα υψηλής ποιότητας, διακρινόμενα για τον υψηλό βαθμό βιωσιμότητας και για την συμμόρφωση με τα πρότυπα προστασίας των καταναλωτών. Η συνολική παραγωγή της ΕΕ έχει παραμείνει σε γενικές γραμμές σταθερή από το 2000 και έπειτα, ενώ την ίδια περίοδο η παγκόσμια παραγωγή εμφανίζει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 7% σχεδόν. Από το 2009 έως το 2013, η παραγωγή μειώθηκε κατά 100 000 τόνους περίπου. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και αυξανόμενου ανταγωνισμού από τρίτες χώρες, ο όγκος της παραγωγής της υδατοκαλλιέργειας τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποστεί μείωση. Τούτο έχει γίνει αιτία για διαρθρωτικές αλλαγές στο εσωτερικό του τομέα, κυρίως δε ενέργειες ενοποίησης και συγχωνεύσεις μικρών εταιρειών, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν οι μεγάλες επιχειρήσεις στο πεδίο της θαλασσοκαλλιέργειας και να έχουν μειωθεί οι νέοι επενδυτές. Πρέπει ωστόσο να τονισθεί ότι, από αριθμητική άποψη, ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας εξακολουθεί να αποτελείται στην πλειοψηφία του από πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Τούτων λεχθέντων, η στρατηγική μακράς πνοής «Γαλάζια Ανάπτυξη» για τη στήριξη μιας βιώσιμης ανάπτυξης στους τομείς της θάλασσας συγκαταλέγει την υδατοκαλλιέργεια μεταξύ των κλάδων με υψηλό δυναμικό βιώσιμης απασχόλησης και ανάπτυξης, μαζί με τον παράκτιο τουρισμό, τη θαλάσσια βιοτεχνολογία, την ενέργεια των ωκεανών και την εξόρυξη του θαλάσσιου βυθού. Το πιο σημαντικό βεβαίως είναι ο θεμελιώδης ρόλος που οφείλει να διαδραματίσει η υδατοκαλλιέργεια στην κοινωνία μας, αφού «θα πρέπει να συμβάλλει στη διατήρηση του δυναμικού παραγωγής τροφίμων σε βιώσιμη βάση σε όλη την Ένωση, ώστε να εξασφαλιστούν μακροπρόθεσμα η επισιτιστική ασφάλεια, περιλαμβανομένου του εφοδιασμού σε τρόφιμα, καθώς και η ανάπτυξη και η απασχόληση για τους πολίτες της Ένωσης και να διευκολυνθεί η αντιμετώπιση της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης για θαλάσσια προϊόντα διατροφής» (αιτιολογική σκέψη αριθ. 53 του βασικού κανονισμού για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική).

Οι καλές προθέσεις που εκφράστηκαν σε επίπεδο ΕΕ, όπως διατυπώθηκαν τόσο στον βασικό κανονισμό για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, όσο και στις σχετικές ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (μπορούμε εδώ να αναφέρουμε εκείνη του 2009 που επιδιώκει να δώσει μία νέα ώθηση και να οικοδομήσει ένα βιώσιμο μέλλον για την υδατοκαλλιέργεια και εκείνη του 2013 που προτείνει στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές και ενέργειες σε εθνικό / περιφερειακό / τοπικό επίπεδο) δεν κατόρθωσαν εντούτοις να σταθούν στο ύψος των προσδοκιών του τομέα και ο αρχικός ενθουσιασμός έδωσε γρήγορα τη θέση του στην απογοήτευση και στον μαρασμό.

Η διοικητική περιπλοκότητα και η έλλειψη διαφάνειας στις διαδικασίες αδειοδότησης, η άρνηση χορήγησης αδειών από τις τοπικές αρχές, συχνά με το πρόσχημα της μη συμμόρφωσης με τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις, η δυσκολία πρόσβασης στον χώρο και στο νερό, οι περιπλοκές που δημιουργούν οι απαιτήσεις της κοινωνίας (έλλειψη επαρκούς πληροφόρησης των καταναλωτών σχετικά με τα προϊόντα και τις δραστηριότητες της υδατοκαλλιέργειας, κακή φήμη της υδατοκαλλιέργειας, δυσανάλογες απαιτήσεις για ακόμη περισσότερες βελτιώσεις σε θέματα περιβαλλοντικού ίχνους ή καλής μεταχείρισης των ζώων), ο επιβαρυντικός ρόλος των εξωτερικών πιέσεων (κλιματική μεταβολή, ασθένειες), όλα τούτα έχουν εκμηδενίσει οποιαδήποτε θετική προσπάθεια έχουν καταβάλει τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.

Κατά συνέπεια, η υδατοκαλλιέργεια δεν κατόρθωσε να αξιοποιήσει πολυάριθμες ευκαιρίες σε συνθήκες παγκόσμιας ανάπτυξης του τομέα, αυξανόμενης ζήτησης για θαλάσσια προϊόντα, υψηλού επιπέδου περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και ποιότητας των προϊόντων και της τεχνογνωσίας της ΕΕ, διαρκούς αναζήτησης της καινοτομίας από τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ.

Η διεθνής συνεργασία και οι προσπάθειες ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας εκτός ΕΕ αποτελούν σημαντικές προτεραιότητες για πολλές τρίτες χώρες οι οποίες αναζητούν Ευρωπαϊκή τεχνογνωσία σε πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, κατασκευαστές ζωοτροφών και σχετικού εξοπλισμού, εταιρείες συμβούλων. Στην πλειοψηφία τους, οι παραγωγοί του τομέα υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ αγωνίζονται μάλλον για να επιβιώσουν παρά για να επενδύσουν αλλού με σκοπό την αύξηση της παραγωγής και συχνά δυσπιστούν απέναντι σε παρόμοιες πολιτικές.

Πρέπει επίσης να λεχθεί ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο άσκησε κριτική στην χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ προς την υδατοκαλλιέργεια για την περίοδο 2007-2013. Σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο, τα μέτρα στήριξης της υδατοκαλλιέργειας στην περίοδο μέχρι το 2013 ούτε σχεδιάστηκαν σωστά, ούτε εφαρμόστηκαν σωστά και τούτο τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε επίπεδο κράτους μέλους. Το δε Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, χρηματοδοτικό μέσο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, δεν κατόρθωσε να αξιοποιήσει στο έπακρο τους χρηματικούς πόρους και να παράσχει αποτελεσματική στήριξη στην βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας.

Η νέα ΚΑΠ επιδιώκει, μεταξύ άλλων, να δώσει νέα ώθηση στην υδατοκαλλιέργεια της ΕΕ. Η πρόβλεψη της Επιτροπής για την παραγωγή ψαριών και οστρακόδερμων εκτροφής ΕΕ το 2020, βασισμένη στην σύνοψή της των εθνικών στρατηγικών σχεδίων για την υδατοκαλλιέργεια, κάνει λόγο για αύξηση 25% μέχρι τότε ή για 1,5 τόνο ετησίως. Η προαγωγή δραστηριοτήτων βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας μπορεί επίσης να προσβλέπει σε στήριξη ύψους περίπου 1,2 δισεκατομμυρίου EUR από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) μέχρι το τέλος της χρηματοδοτικής περιόδου. Εντούτοις, η διαδικασία προγραμματισμού και η έναρξη πραγματικής χρήσης των διαθέσιμων πόρων στήριξης του ΕΤΘΑ έχουν καθυστερήσει. Η δημιουργία του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για την Υδατοκαλλιέργεια απαίτησε επίσης πάνω από δύο χρόνια πριν ξεκινήσει αυτό να λειτουργεί. Μόλις πρόσφατα άρχισε να εκπονεί συστάσεις. Η έκδοση από την Επιτροπή νέων κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με περιβαλλοντικές οδηγίες που άπτονται της υδατοκαλλιέργειας οριστικοποιήθηκε επίσης με δύο χρόνια καθυστέρηση σε σχέση με αυτά που είχε ανακοινώσει η Επιτροπή το 2013.

Ενδιάμεση αξιολόγηση της ανοικτής μεθόδου συντονισμού για την υδατοκαλλιέργεια της ΕΕ και συγκεκριμένα για τη βελτίωση των διαδικασιών έκδοσης αδειών και διάθεσης χώρου στην υδατοκαλλιέργεια ξεκίνησε στις αρχές του 2018. Ζητήθηκε από τα κράτη μέλη να υποβάλουν έκθεση (προαιρετικά) σχετικά με την πρόοδο που έχουν σημειώσει τα εθνικά στρατηγικά τους σχέδια για την υδατοκαλλιέργεια. Οι εκθέσεις αυτές θα ληφθούν υπόψη, μαζί με άλλες αναλύσεις και μελέτες, προκειμένου να αξιοποιηθεί η αποτελεσματικότητα της σημερινής προσέγγισης σε ό,τι αφορά την μείωση των φραγμών και τις προσπάθειες τόνωσης της ανάπτυξης του τομέα. Η αξιολόγηση αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα του 2019.

Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΗΓΗΤΗ

Ο εισηγητής φρονεί ότι για να αποκτήσει η ΕΕ έναν αναπτυσσόμενο, ζωντανό, βιώσιμο και καινοτόμο τομέα υδατοκαλλιέργειας οφείλουμε πρώτα από όλα να υπερβούμε τους φραγμούς που περιγράψαμε παραπάνω, με βασικό μας μέλημα να επιβάλουμε ίσους όρους ανταγωνισμού τόσο εντός ΕΕ όσο και με τους ανταγωνιστές εκτός ΕΕ.

Η ΕΕ οφείλει να εκμεταλλευτεί την τεχνογνωσία, την εμπειρογνωμοσύνη και τις αξίες της, οφείλει να τις διατηρήσει και, ταυτόχρονα, να μεριμνήσει για την διάδοσή τους σε εκείνες τις τρίτες χώρες που επιθυμούν να αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά θαλασσινών της ΕΕ.

Η στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2009 και οι στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές που πρότεινε το 2013 εξακολουθούν να διατηρούν τη σημασία τους και να περιγράφουν τις προκλήσεις σήμερα: απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών· μέριμνα για τη βιώσιμη ανάπτυξη και εξέλιξη της υδατοκαλλιέργειας χάρη σε έναν συντονισμένο χωροταξικό σχεδιασμό· ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ενωσιακής υδατοκαλλιέργειας· προαγωγή ίσων όρων ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις της ΕΕ μέσω της αξιοποίησης των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων.

Ο εισηγητής εκτιμά επ’ αυτού ότι χρειαζόμαστε μειωμένη γραφειοκρατία, βελτιωμένη διαφάνεια, αποτελεσματικό σχεδιασμό, καλύτερο συντονισμό σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο, εθνικά στρατηγικά σχέδια που ενστερνίζονται τους στόχους που έχουν τεθεί σε επίπεδο ΕΕ και πληρούν τις απαιτήσεις του βασικού κανονισμού για την ΚΑΠ, μια ολιστική προσέγγιση στον χωροταξικό σχεδιασμό και τη δέουσα προσοχή στην υδατοκαλλιέργεια παρά την ύπαρξη κατεστημένων και ισχυρών τομέων δίπλα της, τη δέουσα συμμετοχή των ενδιαφερόμενων ιδίως μέσω της ενδυνάμωσης του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για την Υδατοκαλλιέργεια, αυστηρότερη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με την εισαγωγή προϊόντων υδατοκαλλιέργειας και καλύτερους ελέγχους στα σύνορα, καλύτερη επικοινωνία με τους καταναλωτές και κατάλληλη επισήμανση καθ’ όλο το μήκος της αλυσίδας παραγωγής και μια κοινή αγορά εμβολίων. Χωρίς όλα αυτά δεν πρόκειται να υπάρξει επιχειρηματική ασφάλεια και βιώσιμη ανάπτυξη του τομέα της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ.

Η πρόσφατη έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου επιστημονικών συμβούλων για τον μηχανισμό επιστημονικών συμβουλών (ΜΕΣ) με τίτλο ‘Food from the Oceans - How can more food and biomass be obtained from the oceans in a way that does not deprive future generations of their benefits?’ (Τροφή από τους ωκεανούς - με ποιο τρόπο μπορούμε να αντλήσουμε περισσότερη τροφή και περισσότερη βιομάζα από τους ωκεανούς με τέτοιο τρόπο ώστε να μην στερήσουμε από τις μελλοντικές γενιές τα δικαιώματά τους;) αποφαίνεται ότι οι σημαντικότερες και πλέον εφικτές δυνατότητες παγκόσμιας επέκτασης που έχουν προσδιοριστεί εντοπίζονται στην θαλασσοκαλλιέργεια.

Μεταξύ των συστάσεων της, καταγράφουμε τα εξής: την ενσωμάτωση ενός προτύπου υπεύθυνης παραγωγής τροφής από τον ωκεανό (...) στα εν γένει θεματολόγια χάραξης συστηματικής πολιτικής τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, την αναβίβαση της ανάπτυξης της θαλασσοκαλλιέργειας στην Ευρώπη σε ένα ανώτερο επίπεδο μεγαλύτερης στρατηγικής εμπλοκής μέσω ενός ευρύτερου συντονισμένου πλαισίου πολιτικής που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την έκδοση κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με την συμπερίληψη απαιτήσεων περί θαλασσοκαλλιέργειας στην εφαρμογή της ενωσιακής οδηγίας του 2014 για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, καθώς και την επέκταση της τεχνολογικής συνεργασίας στην θαλασσοκαλλιέργεια στο πλαίσιο των συμφωνιών βιώσιμης αλιευτικής σύμπραξης που συνάπτονται μεταξύ ΕΕ και νοτίων χωρών εταίρων.

Ο εισηγητής συμφωνεί απολύτως με τα προαναφερθέντα. Τα προβλήματα έχουν εντοπιστεί, η διάγνωση είναι καλή και οι μέχρι στιγμής προταθείσες λύσεις φαίνονται εύστοχες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η πολιτική ώθηση. Σε πνεύμα λοιπόν αμοιβαίου σεβασμού για τους εκατέρωθεν ρόλους θεσμικών οργάνων της ΕΕ και τοπικών και περιφερειακών διοικητικών αρχών των κρατών μελών, δηλώνουμε ότι η απαραίτητη δόση επικουρικότητας στη διαχείριση της υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ πρέπει να αναμειχθεί με ενισχυμένη δράση σε επίπεδο ΕΕ, με διατύπωση επιδιώξεων για ολόκληρη την ΕΕ αλλά με επιλογή στόχων ανά περιφέρεια που θα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες των επιμέρους πεδίων της υδατοκαλλιέργειας σε τοπικό/περιφερειακό επίπεδο. Μπορούμε εδώ να υπενθυμίσουμε ότι, με βάση την αρχή της επικουρικότητας, οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στον πολίτη χωρίς όμως αυτό να αποκλείει την ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ όταν τούτο δικαιολογείται από το φάσμα των δυνατοτήτων που διατίθενται σε εθνικό, περιφερειακό τοπικό επίπεδο.

Η έκθεση του ΜΕΣ συνεχίζει στο ίδιο πνεύμα, εξηγώντας ότι, από την άποψη της χάραξης πολιτικής, η αρχή της επικουρικότητας πρέπει να γίνει σεβαστή. Έχουμε ωστόσο περιθώριο αλλά και κίνητρο να καταβάλλουμε ισχυρότερες αντιστοίχως προσπάθειες σε επίπεδο ΕΕ για να επιτύχουμε ίσους όρους ανταγωνισμού και να δώσουμε αυξημένη προσοχή στην θαλασσοκαλλιέργεια, παράλληλα με άλλες παραμέτρους που θίγονται στην έκθεση για την «τροφή από τον ωκεανό», όπως συμβαίνει με τη γεωργική πολιτική ή μια ευρύτερη πολιτική τροφίμων. Το πλαίσιο χάραξης πολιτικής οφείλει να αξιοποιήσει τις σημαντικές προσπάθειες που έχουν ήδη καταβληθεί (όπως η συνεχιζόμενη εφαρμογή των στρατηγικών κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ για την υδατοκαλλιέργεια, του 2013) και να τις προβιβάσει σε υψηλότερο επίπεδο στρατηγικών προτεραιοτήτων.

Το μέλλον μας επιφυλάσσει ευκαιρίες και κινήσεις που δεν πρέπει να αφήσουμε ανεκμετάλλευτες εφόσον επιθυμούμε να δώσουμε στην υδατοκαλλιέργεια της ΕΕ τη θέση που της αξίζει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα δημοσιεύσει στα τέλη του 2018 αξιολόγηση της κατάστασης σε ό,τι αφορά τις απαιτήσεις αδειοδότησης και παραχώρησης χώρου στην υδατοκαλλιέργεια, η οποία θα βασίζεται στις εκθέσεις των κρατών μελών σχετικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από τα εθνικά στρατηγικά σχέδια για την υδατοκαλλιέργεια. Μέχρι το 2021, τα κράτη μέλη οφείλουν να έχουν εκπονήσει τα εθνικά θαλάσσια χωροταξικά σχέδια που προβλέπει η οδηγία περί θεσπίσεως πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Η μελλοντική ΚΑΠ οφείλει επίσης να συμπεριλάβει μέτρα και εκείνα τα χρηματοδοτικά μέσα που απαιτούνται για την πλαισίωση ενός βιώσιμα αναπτυσσόμενου και ακμάζοντος τομέα υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ.

ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

Προς έναν βιώσιμο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τομέα υδατοκαλλιέργειας: τρέχουσα κατάσταση και μελλοντικές προκλήσεις (2017/2118(INI))

Επιτροπή Αλιείας, εισηγητής: Carlos Iturgaiz

Άποψη της μειοψηφίας που κατατέθηκε από τον κ. Gabriel Mato

Η κατανάλωση ψαριών του πλανήτη έχει μόλις υπερβεί τον μέσο όριο των 20 kg ετησίως ανά κάτοικο, που είναι διπλάσια από το μέσο επίπεδο κατανάλωσης κατά τη δεκαετία του 1960. Η υδατοκαλλιέργεια σε παγκόσμια κλίμακα πρέπει να έχει αυξητικό μέλλον εάν θέλουμε να τραφούν 2.5 δισεκατομμύρια περισσότερα άτομα έως τα τέλη του αιώνα, ιδίως, εάν οι άνθρωποι καταναλώνουν διπλάσιο όγκο ψαριών από ό, τι κατά το παρελθόν. Δεδομένου ότι η φυσική ικανότητα γένεσης των ωκεανών και των γλυκών υδάτων είναι περιορισμένος. Και έχει όλες τις δυνατότητες να το πράξει. Ως εκ τούτου, η υδατοκαλλιέργεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνία μας: Παρέχει τροφή πλούσιας διατροφικής αξίας και αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα για τα ψάρια που τροφοδοτεί τον εξορυκτικό αλιευτικό κλάδο.

Η υδατοκαλλιέργεια είναι στο νερό ότι είναι η γεωργία στην ξηρά: Όλα αφορούν την καλλιέργεια. Ωστόσο, υπάρχει μια τάση να εξετάζονται τα ζητήματα της επισιτιστικής ασφάλειας και της διατροφής σε μεγάλο βαθμό μέσα από τον φακό της γεωργίας, ενώ της υδατοκαλλιέργειας συχνά περιθωριακά.

Ο ενωσιακός κλάδος παρέχει στους καταναλωτές υψηλής ποιότητας, βιώσιμα προϊόντα και μόνο υπερήφανοι μπορούμε να είμαστε για τους ευρωπαίους παραγωγούς. Τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα καθώς και τα πρότυπα καλής μεταχείρισης των ζώων συγκαταλέγονται μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο. Ωστόσο, μη βιώσιμα προϊόντα χαμηλού κόστους από τρίτες χώρες κατακλύζουν την αγορά της ΕΕ και δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό με τους παραγωγούς της ΕΕ που πωλούν στην ίδια αγορά.

Επίσης, τα μύδια και γενικά η καλλιέργεια οστρακοειδών προσφέρουν πολύτιμες περιβαλλοντικές υπηρεσίες, καθώς φιλτράρουν και καθαρίζουν τη θάλασσα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει να ενισχύσουμε την ανάπτυξη αυτής της βιώσιμης δραστηριότητας

ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

Προς έναν βιώσιμο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τομέα υδατοκαλλιέργειας: τρέχουσα κατάσταση και μελλοντικές προκλήσεις (2017/2118(INI))

Επιτροπή Αλιείας, εισηγητής: Carlos Iturgaiz

Άποψη της μειοψηφίας που κατατέθηκε από την κ. Lidia Senra Rodríguez

Η υδατοκαλλιέργεια δεν αποτελεί λύση για την υπεραλίευση ούτε είναι απαραίτητο να εισαχθούν βιομηχανικά δολώματα στη θάλασσα για την προμήθεια των πρωτεϊνών που είναι απαραίτητες για καλή διατροφή.

Ο βασικός στόχος των ενεργειών μας στον τομέα της αλιείας πρέπει να είναι η διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των τοπικών πληθυσμών, η αποφυγή της εκτόπισης και της καταστροφής της βιοτεχνίας και της αλιείας μικρής κλίμακας, καθώς και των γεωργικών εκτάσεων που επηρεάζονται στο θαλάσσιο περιβάλλον όπου βρίσκεται αυτή η βιομηχανία.

Οι εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες δημιουργούν μεγάλες ποσότητες υπολειμμάτων, υπολείμματα τροφών και φαρμάκων (μεταξύ άλλων, αντιβιοτικών) που μολύνουν τα ύδατα με ισχυρό αρνητικό αντίκτυπο στα ποτάμια και τα θαλάσσια οικοσυστήματα καθώς και στην υγεία. Επιπλέον, τα τοπικά είδη στο περιβάλλον αυτών των εκμεταλλεύσεων επηρεάζονται από τις ασθένειες που προέρχονται από αυτά.

Με βάση την αρχή της προφύλαξης και τις αρνητικές επιπτώσεις που θα προκαλέσουν τα βιομηχανικά δολώματα (καταστροφή της απασχόλησης στις παράκτιες περιοχές και ασυμβατότητα με υγιεινά, ασφαλή και βιώσιμα τρόφιμα), υπογραμμίζουμε ότι η εγκατάστασή τους δεν πρέπει να προωθηθεί ή να επιτραπεί στις ιχθυοκαλλιέργειες της Ένωσης, των οποίων οι συνέπειες και οι επιπτώσεις στα οικοσυστήματα θα είναι εντελώς ανεξέλεγκτες.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (21.3.2018)

προς την Επιτροπή Αλιείας

Προς έναν βιώσιμο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τομέα υδατοκαλλιέργειας: τρέχουσα κατάσταση και μελλοντικές προκλήσεις
(2017/2118(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Francesc Gambús

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Κατά τη διάρκεια του Απριλίου 2013, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για τη βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ[1], οι οποίες περιλαμβάνουν σχέδιο προγράμματος για τα πολυετή εθνικά σχέδια. Τον Μάιο του 2016, η Επιτροπή δημοσίευσε περίληψη των 27 πολυετών εθνικών σχεδίων υδατοκαλλιέργειας, όπου αναλύονταν οι κυριότεροι στόχοι και προκλήσεις του τομέα της υδατοκαλλιέργειας που εντόπιζαν 27 κράτη μέλη στα σχέδιά τους στο γενικό πλαίσιο της μεταρρύθμισης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΠ).

Η ΕΕ αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 2 % του όγκου των ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας παγκοσμίως, αλλά είναι ένας από τους παγκόσμιους ηγέτες όσον αφορά την ποιότητα και τη βιωσιμότητα. Ο εισηγητής είναι της άποψης ότι η ΕΕ μπορεί και πρέπει να συνεχίσει να κατέχει ηγετική θέση παγκοσμίως, αλλά η παραγωγή εξακολουθεί να πρέπει να αυξηθεί για να καλύπτει τη ζήτηση της ΕΕ για ψάρια σε μεγαλύτερο βαθμό. Επί του παρόντος, η ζήτηση της ΕΕ για ψάρια καλύπτεται λίγο μόνον από την υδατοκαλλιέργεια στην ΕΕ (10 %), ενώ το υπόλοιπο προέρχεται από τον αλιευτικό τομέα της ΕΕ (30 %) και το 60 % εισάγεται από τρίτες χώρες. Ο εισηγητής πιστεύει ότι είναι δυνατή η αύξηση της υδατοκαλλιέργειας στην ΕΕ, χωρίς υποβάθμιση των προτύπων, καθώς και με διατήρηση της ποιότητας και της βιωσιμότητας. Προκειμένου να αξιοποιηθεί το τεράστιο δυναμικό του τομέα της υδατοκαλλιέργειας, πρέπει να περιοριστεί ο πολύπλοκος χαρακτήρας της διοίκησης, όπως για άδειες, εγκρίσεις και περιβαλλοντική ανάλυση (π.χ. αντίκτυπος ή μελέτες παρακολούθησης) και να συσχετιστεί με το αίτημα για ασφάλεια για επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα και με τη εξασφάλιση στην αγορά της ΕΕ της δυνατότητας να καταστεί πιο ανταγωνιστική. Όσον αφορά τις επενδύσεις σε έρευνα, σε ανθρώπινο δυναμικό, σε νέες γεωργικές εκμεταλλεύσεις ή άλλους τομείς της υδατοκαλλιέργειας, η ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να επηρεάζει την παραγωγή προτύπων αντί να απωλέσει την αγορά προς τρίτες χώρες με χαμηλότερα πρότυπα. Επιπλέον, δεδομένου ότι ο τομέας καλύπτεται σχεδόν αποκλειστικά από πολύ μικρές επιχειρήσεις, αυτό θα διασφαλίσει, θα εγγυηθεί και θα αυξήσει την απασχόληση.

Ο εισηγητής εκτιμά, ως εκ τούτου, ότι η ΕΕ πρέπει να λάβει υπόψη της την ευκαιρία να αναπτύξει τις δυνατότητές της σε αυτόν τον τομέα ως πρότυπο, όχι μόνο από την άποψη της ποιότητας και βιωσιμότητας, αλλά επίσης και όσον αφορά το περιβάλλον και την ασφάλεια των τροφίμων.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  τονίζει τις νομικές δεσμεύσεις της ΕΕ για την προστασία της φύσης, μεταξύ άλλων μέσω της οδηγίας για τα πτηνά, της οδηγίας για τους οικοτόπους και της οδηγίας-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική·

2.  πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να αυξήσει την παραγωγή της στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας, καθώς και να διατηρήσει και να ενισχύσει τις θέσεις εργασίας και τις δομές, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την ποιότητα, τη βιωσιμότητα, την ασφάλεια των τροφίμων, την υγεία των ζώων και του ανθρώπου, καθώς και τις περιβαλλοντικές πτυχές και την πίεση στα φυσικά αλιευτικά πεδία· πιστεύει επίσης ότι η ΕΕ πρέπει να αναλάβει εν προκειμένω τον ρόλο του παγκόσμιου προτύπου· επισημαίνει ότι στην Ευρώπη η υδατοκαλλιέργεια (υδατοκαλλιέργεια ιχθύων, οστρακοειδών και υδρόβιων φυτών) παράγει σχεδόν το 20 % των αλιευτικών προϊόντων και επί του παρόντος απασχολεί άμεσα περίπου 85.000 άτομα·

3.  πιστεύει ότι απαιτούνται ισχυρότερα μέτρα για να καταστεί ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας πιο αποδοτικός, οικονομικά βιώσιμος, κοινωνικά υπεύθυνος και φιλικός προς το περιβάλλον, που ικανοποιεί μεγαλύτερο ποσοστό της ευρωπαϊκής ζήτησης για ψάρια και μειώνει την εξάρτηση της Ευρώπης από τις εισαγωγές·

4.  τονίζει ότι η ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια δεν πρέπει να οδηγήσει σε περαιτέρω υπεραλίευση και ότι πρέπει να θεσπιστούν οι κατάλληλες διασφαλίσεις προκειμένου η ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας να μην θέσει σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής για τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση·

5.  αναγνωρίζει την κοινωνικοοικονομική σημασία της υδατοκαλλιέργειας για τις παράκτιες κοινότητες και τα νησιά·

6.  επισημαίνει ότι η παγκόσμια κατανάλωση ιχθύων αυξήθηκε κατά ένα τρίτο τα τελευταία 20 έτη και ότι η αύξηση του πληθυσμού θα εντείνει την πίεση για όλο και περισσότερη αλίευση·

7.  επισημαίνει ότι η υδατοκαλλιέργεια μπορεί να ανταποκριθεί στην αύξηση της ζήτησης για ψάρια μόνο εάν δεν αφαιρεί από τους ωκεανούς περισσότερα ψάρια απ’ όσα παράγει·

8.  καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει διασφαλίσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι τόσο οι ζωοτροφές με βάση τα ψάρια όσο και οι όλες οι υπόλοιπες ζωοτροφές προέρχονται από αειφόρο πηγή·

9.  υπογραμμίζει τη σημασία της καθοδήγησης όσον αφορά την τοποθεσία των νέων ζωνών υδατοκαλλιέργειας· επισημαίνει τη σημασία του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού, κατά τον οποίο θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και να συνδυαστούν οι ανάγκες που προκύπτουν ανάλογα με τη χρήση, όπως η ενέργεια, οι θαλάσσιες μεταφορές, η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια, ο τουρισμός, η αναψυχή και η διατήρηση, προστασία και βελτίωση της φύσης και του περιβάλλοντος·

10.  επαναλαμβάνει ότι η μείωση των φορτίων θρεπτικών ουσιών αποτελεί προϋπόθεση για την υδατοκαλλιέργεια· τονίζει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ των ερευνητών, του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας, των παραγωγών ζωοτροφών, των διαχειριστών στον τομέα του περιβάλλοντος και των περιβαλλοντικών οργανώσεων·

11.  είναι πεπεισμένο ότι η αξιοποίηση διαφορετικών διεθνών εμπειριών από εκμεταλλεύσεις υδατοκαλλιέργειας που είναι ορθολογικές και ενσωματωμένες στον τοπικό οικονομικό ιστό και η προώθηση των βέλτιστων περιβαλλοντικών πρακτικών, όπως η βιώσιμη διαχείριση των αποβλήτων, ο σεβασμός και η αξιοποίηση της βιοποικιλότητας σε τοπικό επίπεδο και τα επιλεγμένα βιώσιμα πρότυπα διατροφής, θα ενισχύσουν την υδατοκαλλιέργεια και θα βοηθήσουν όλα τα κράτη μέλη να αυξήσουν τη βιώσιμη παραγωγή προϊόντων υδατοκαλλιέργειας· επισημαίνει ότι τα παραδείγματα βέλτιστης πρακτικής σε άλλες περιοχές έχουν αναπτυχθεί υπό διαφορετικές πολιτικές και γεωγραφικές συνθήκες που δεν είναι κατ’ ανάγκην συγκρίσιμες με τις διάφορες συνθήκες των κρατών μελών·

12.  τονίζει ότι η υδατοκαλλιέργεια γλυκών υδάτων εξακολουθεί να αποτελεί ευκαιρία βελτίωσης της επισιτιστικής ασφάλειας και ανάπτυξης των αγροτικών περιοχών που δεν έχει επαρκώς διερευνηθεί.

13.  τονίζει ότι η υδατοκαλλιέργεια γλυκών υδάτων όχι μόνον διαδραματίζει σημαντικό κοινωνικό ρόλο, παρέχοντας αγροτικές θέσεις εργασίας στις φτωχότερες περιοχές, αλλά και περιβαλλοντικό ρόλο συμβάλλοντας στη διατήρηση πολύτιμων υγροτόπων και παρέχοντας ευρέος φάσματος οικοσυστημικές υπηρεσίες που υπερβαίνουν κατά πολύ την οικονομική της αξία.

14.  πιστεύει ότι ο δρόμος προς έναν αειφόρο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τομέα υδατοκαλλιέργειας είναι μέσω ανεξάρτητες επιστημονικής εκτίμησης του προσδιορισμού της φέρουσας ικανότητας του περιβάλλοντος, ιδίως όσον αφορά την ανοικτή θαλάσσια καλλιέργεια, η οποία αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη διάθεση των χώρων και τη χορήγηση των πάσης φύσεως αδειών και τη διασφάλιση της συνοχής με την περιβαλλοντική νομοθεσία·

15.  επικροτεί τα πρότυπα καλής συνεργασίας βάσει των συμφώνων και των λοιπών συμφωνιών μεταξύ των φορέων προστασίας της φύσης και του τομέα· επιδοκιμάζει τα θετικά παραδείγματα συνεισφορών από υδατοκαλλιέργεια για τη διατήρηση της καλής ποιότητας των υδάτων και των υπηρεσιών του υδάτινου οικοσυστήματος, αναγνωρίζοντας και αποβλέποντας στη μείωση των αρνητικών συνεπειών που μπορεί να έχει η υδατοκαλλιέργεια στο περιβάλλον και στην ποιότητα του ύδατος· ενθαρρύνει, συνεπώς, την περαιτέρω καινοτομία και πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση ενός μακροπρόθεσμου αειφόρου και επικερδούς τομέα·

16.  πιστεύει ότι πρέπει να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της μόλυνσης μεταξύ άγριων και εκτρεφόμενων ψαριών, το οποίο οδηγεί σε επικίνδυνη υποβάθμιση της θαλάσσιας γενετικής κληρονομιάς και συνιστά δυνητική απειλή για το οικοσύστημα·

17.  καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν χάρτες προστατευόμενων ειδών και οικοτόπων στην υδατοκαλλιέργεια πριν από τον καθορισμό ζωνών υδατοκαλλιέργειας, προκειμένου να εφαρμόσουν μια οικοσυστημική προσέγγιση κατά τον χωροταξικό σχεδιασμό·

18.  καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν τυποποιημένα πρωτόκολλα για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, τις υγειονομικές και κτηνιατρικές συνθήκες και την ασφάλεια των τροφίμων της υδατοκαλλιέργειας προκειμένου να διασφαλίζεται ότι χρησιμοποιούνται ορθές και ανεξάρτητες επιστημονικές ενδείξεις για την παρακολούθηση και τη διαχείριση των πρακτικών παραγωγής· καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει μακροχρόνια επιστημονική παρακολούθηση που θα υπερβαίνει τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου έργου· υπογραμμίζει τη σημασία της παρακολούθησης των έργων και των μελετών και της στενής συνεργασίας των επιστημόνων με τους φορείς του τομέα της υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων των καλλιεργητών σε υδατοσυλλογές·

19.  θεωρεί ότι η χρήση χημικών και αντιβιοτικών στην υδατοκαλλιέργεια ενέχει κινδύνους για τα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία επισύρει την προσοχή στην ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, της 29ης Ιουνίου 2017, με τίτλο «Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης “Μία υγεία”»[2]·

20.  τονίζει ότι στο ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης «Μία υγεία» διαπιστώνεται ότι η ανοσοποίηση μέσω του εμβολιασμού είναι μια οικονομικά συμφέρουσα παρέμβαση υγείας στο πλαίσιο της προσπάθειας αντιμετώπισης της μικροβιακής αντοχής[3], κάτι που ισχύει και για την υδατοκαλλιέργεια·

21.  επισημαίνει ότι το σχετικά υψηλότερο κόστος των διαγνωστικών μέσων, των εναλλακτικών αντιμικροβιακών και των εμβολίων σε σχέση με τα συνήθη αντιβιοτικά συνιστά δυστυχώς εμπόδιο στην αύξηση της χρήσης εμβολίων και στον βαθμό των εμβολιασμών, όπως ζητείται στο σχέδιο δράσης[4]· επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή ανακοινώνει στο σχέδιο δράσης κίνητρα για την προώθηση της χρήσης διαγνωστικών μέσων, εναλλακτικών αντιμικροβιακών και εμβολίων[5]·

22.  τονίζει τη σημασία της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 για την πρόληψη και διαχείριση της εισαγωγής και εξάπλωσης χωροκατακτητικών ξένων ειδών με σκοπό την προστασία τόσο του τομέα της υδατοκαλλιέργειας όσο και των εγχώριων ειδών και οικοσυστημάτων·

23.  καλεί την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να δρομολογήσει μια πανευρωπαϊκή ενημερωτική εκστρατεία για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις όσον αφορά την υδατοκαλλιέργεια, γενικά, και, ειδικότερα, όσον αφορά τις διαφορές μεταξύ των υψηλών και ολοκληρωμένων προτύπων στην ευρωπαϊκή αγορά και εκείνων που απαιτούνται από τα εισαγόμενα εμπορεύματα σε τρίτες χώρες, εφιστώντας ιδιαίτερη προσοχή στα προβλήματα που προκαλούνται λόγω της εισόδου ιδιαίτερα ανθεκτικών μικροοργανισμών και της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στην Ένωση για την ασφάλεια των τροφίμων και τη δημόσια υγεία·

24.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι στις αξιολογήσεις των νέων σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών θα λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές ανάγκες όσον αφορά τον ρυθμό ροής και τα θρεπτικά συστατικά των εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας που βρίσκονται κατά μήκος των ποταμών και ιδίως, λόγω της ευπάθειας τους, των εγκαταστάσεων που βρίσκονται σε μεταβατικά ύδατα·

25.  υπογραμμίζει τη σημασία της ενίσχυσης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας για τη διασφάλιση της βιώσιμης χρήσης των αλιευτικών πόρων και την προώθηση της προστασίας του περιβάλλοντος και της διατήρησης των υδρόβιων πόρων·

26.  πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να υπάρξουν επενδύσεις προκειμένου να αξιοποιηθεί το δυναμικό και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του τομέα της υδατοκαλλιέργειας, η προστασία του περιβάλλοντος και η παράδοση δημοσίων αγαθών και ζητεί, ως εκ τούτου, αύξηση της χρηματοδότησης σχεδίων για έρευνα, καινοτομία και προσανατολισμό προς την ποιότητα και τη βιώσιμη παραγωγή. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να απλοποιήσουν και να μειώσουν περαιτέρω τη γραφειοκρατική επιβάρυνση του τομέα της υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων των καλλιεργητών σε υδατοσυλλογές·

27.  θεωρεί ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να αναπτύξουν συγκεκριμένα κίνητρα και δράσεις, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης εφαρμογής ή, εφόσον απαιτείται, της τροποποίησης της οδηγίας 2006/88/ΕΚ προκειμένου να αυξηθεί η χρήση εμβολίων στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας και με τον τρόπο αυτό να επιτευχθεί η οικονομικά αποτελεσματική πρόληψη, αντιμετώπιση και εξάλειψη των ασθενειών και της μικροβιακής αντοχής μεταξύ των υδρόβιων ζώων, καθώς και να μεγιστοποιηθεί η επιβίωση, η ανάπτυξη και η αποδοτικότητα της παραγωγής των υδρόβιων ζώων·

28.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επενδύσουν στην έρευνα, σε μελέτες και πιλοτικά έργα για καινοτόμες, μελλοντοστραφείς, περιβαλλοντικά υπεύθυνες μεθόδους παραγωγής προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ολοκληρωμένων πολυτροφικών συστημάτων υδατοκαλλιέργειας (ICTA), της υδατοπονίας και των συστημάτων υδατοκαλλιέργειας με επανακυκλοφορία του νερού (RAS) που μειώνουν τον αντίκτυπο των εκμεταλλεύσεων υδατοκαλλιέργειας στους οικοτόπους, τους πληθυσμούς άγριων ζώων και την ποιότητα των υδάτων, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο σε μια οικοσυστημική προσέγγιση·

29.  καλεί την Επιτροπή να προβεί σε διαχωρισμό μεταξύ της βιομηχανικής υδατοκαλλιέργειας και των οικογενειακών επιχειρήσεων μικρής κλίμακας κατά την προκήρυξη επιχορηγήσεων και έργων, δεδομένου του διαφορετικού σημείου εκκίνησης, ευκαιριών ανάπτυξης και στόχων·

30.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι πάνω από το ήμισυ του συνόλου των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας που καταναλώνονται στην ΕΕ προέρχεται από εισαγωγές· αναγνωρίζει τη θετική επίπτωση που μπορεί να έχει η υδατοκαλλιέργεια στις τοπικές οικονομίες εντός της ΕΕ, καθότι θα ενισχυθεί η παραγωγή και η κατανάλωση τοπικών τροφίμων·

31.  επισημαίνει με ικανοποίηση τις νέες πρωτοβουλίες σχετικά με τις χερσαίες υδατοκαλλιέργειες, ιδίως σε περιοχές της ΕΕ με κλειστά ύδατα·

32.  αναγνωρίζει ότι οι εγκαταστάσεις των υδατοκαλλιεργειών μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές διαταραχές στους οικοτόπους, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων πτηνών· ζητεί την υποχρεωτική χαρτογράφηση της χωροταξικής ευαισθησίας και ΣΠΕ για όλα τα περιφερειακά και εθνικά σχέδια υδατοκαλλιέργειας, προκειμένου να εντοπιστούν πιθανές ζώνες υδατοκαλλιέργειας που δεν έρχονται σε αντίθεση με την περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ·

33.  αναγνωρίζει τις δυνατότητες της υδατοκαλλιέργειας στις αστικές περιοχές, ιδίως σε σχέση με την υδροπονία·

34.  σημειώνει ότι, μετά την αναδιατύπωση του κανονισμού συλλογής δεδομένων, όλες οι θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες υποχρεούνται να συλλέγουν δεδομένα, ενώ οι ιχθυοκαλλιέργειες γλυκών υδάτων μπορούν να το πράττουν σε εθελοντική βάση· στο πλαίσιο αυτό, ζητεί την τυποποίηση πρωτοκόλλων.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

20.3.2018

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

61

1

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Marco Affronte, Margrete Auken, Pilar Ayuso, Ivo Belet, Biljana Borzan, Paul Brannen, Soledad Cabezón Ruiz, Nessa Childers, Birgit Collin-Langen, Miriam Dalli, Seb Dance, Angélique Delahaye, Mark Demesmaeker, Stefan Eck, Bas Eickhout, Karl-Heinz Florenz, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Arne Gericke, Jens Gieseke, Julie Girling, Sylvie Goddyn, Françoise Grossetête, Andrzej Grzyb, Jytte Guteland, Anneli Jäätteenmäki, Karin Kadenbach, Kateřina Konečná, Urszula Krupa, Giovanni La Via, Jo Leinen, Peter Liese, Lukas Mandl, Valentinas Mazuronis, Susanne Melior, Rory Palmer, Massimo Paolucci, Piernicola Pedicini, Bolesław G. Piecha, Pavel Poc, Julia Reid, Frédérique Ries, Michèle Rivasi, Daciana Octavia Sârbu, Annie Schreijer-Pierik, Davor Škrlec, Renate Sommer, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Ivica Tolić, Adina-Ioana Vălean, Jadwiga Wiśniewska, Damiano Zoffoli

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Christofer Fjellner, Elena Gentile, Merja Kyllönen, Norbert Lins, Gesine Meissner, Ulrike Müller, Mihai Ţurcanu

Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Fernando Ruas, Ruža Tomašić

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

61

+

ALDE

Gerben-Jan Gerbrandy, Anneli Jäätteenmäki, Valentinas Mazuronis, Gesine Meissner, Ulrike Müller, Frédérique Ries

ECR

Mark Demesmaeker, Arne Gericke, Urszula Krupa, Bolesław G. Piecha, Ruža Tomašić, Jadwiga Wiśniewska

EFDD

Piernicola Pedicini

ENF

Sylvie Goddyn

GUE/NGL

Stefan Eck, Kateřina Konečná, Merja Kyllönen

PPE

Pilar Ayuso, Ivo Belet, Birgit Collin-Langen, Angélique Delahaye, Christofer Fjellner, Karl-Heinz Florenz, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Jens Gieseke, Julie Girling, Françoise Grossetête, Andrzej Grzyb, Giovanni La Via, Peter Liese, Norbert Lins, Lukas Mandl, Fernando Ruas, Annie Schreijer-Pierik, Renate Sommer, Ivica Tolić, Mihai Ţurcanu, Adina-Ioana Vălean

S&D

Biljana Borzan, Paul Brannen, Soledad Cabezón Ruiz, Nessa Childers, Miriam Dalli, Seb Dance, Elena Gentile, Jytte Guteland, Karin Kadenbach, Jo Leinen, Susanne Melior, Rory Palmer, Massimo Paolucci, Pavel Poc, Daciana Octavia Sârbu, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Damiano Zoffoli

VERTS/ALE

Marco Affronte, Margrete Auken, Bas Eickhout, Michèle Rivasi, Davor Škrlec

1

-

EFDD

Julia Reid

0

0

 

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή

  • [1]  COM(2013)0229.
  • [2]  Ευρωπαϊκή Επιτροπή «Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης “Μία υγεία”», (29 Ιουνίου 2017) COM(2017)0339.
  • [3]  Όπ.π., σ. 15.
  • [4]  Όπ.π., σ. 15.
  • [5]  Όπ.π., σ. 15.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

15.5.2018

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

21

2

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Clara Eugenia Aguilera García, Renata Briano, Alain Cadec, David Coburn, Linnéa Engström, João Ferreira, Sylvie Goddyn, Carlos Iturgaiz, António Marinho e Pinto, Gabriel Mato, Norica Nicolai, Liadh Ní Riada, Annie Schreijer-Pierik, Ricardo Serrão Santos, Ruža Tomašić, Peter van Dalen, Jarosław Wałęsa

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Norbert Erdős, Yannick Jadot, Verónica Lope Fontagné, Maria Lidia Senra Rodríguez

Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Tim Aker, Nessa Childers

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

21

+

ALDE

António Marinho e Pinto, Norica Nicolai

ECR

Peter van Dalen, Ruža Tomašić

ENF

Sylvie Goddyn

GUE/NGL

João Ferreira, Liadh Ní Riada

PPE

Alain Cadec, Norbert Erdős, Carlos Iturgaiz, Verónica Lope Fontagné, Gabriel Mato, Annie Schreijer-Pierik, Jarosław Wałęsa

S&D

Clara Eugenia Aguilera García, Renata Briano, Nessa Childers, Ulrike Rodust, Ricardo Serrão Santos

VERTS/ALE

Marco Affronte, Linnéa Engström

2

-

EFDD

Tim Aker, David Coburn

0

0

 

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+  :  υπέρ

-  :  κατά

0  :  αποχή

Τελευταία ενημέρωση: 1 Ιουνίου 2018
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου