SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
7.12.2018 - (COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD)) - ***I
Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawca: Neoklis Sylikiotis
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej (*):
Julia Reda, Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
(*) Zaangażowane komisje – art. 54 Regulaminu
(Przekształcenie – art. 104 Regulaminu)
- PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
- ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI PRAWNEJ
- ZAŁĄCZNIK: OPINIA KONSULTACYJNEJ GRUPY ROBOCZEJ SŁUŻB PRAWNYCH PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I KOMISJI
- OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
- OPINIA Komisji Kultury i Edukacji
- OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
- PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
- GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
(COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza – przekształcenie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0234),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0169/2018),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 28 listopada 2001 r. w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania aktów prawnych[1],
– uwzględniając pismo Komisji Prawnej z dnia 29 listopada 2018 r. skierowane do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zgodnie z art. 104 ust. 3 Regulaminu,
– uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 69f ust. 4 Regulaminu, zobowiązanie Komisji do przyjęcia stanowiska Parlamentu oraz przekazane pismem z dnia 29 listopada 2018 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia tego stanowiska, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 104 i 59 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie przedstawione przez Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisję Kultury i Edukacji, jak również Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0438/2018),
A. mając na uwadze, że konsultacyjna grupa robocza służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji stwierdziła, że wniosek Komisji nie zawiera żadnych zmian merytorycznych innych niż te określone jako takie we wniosku, oraz mając na uwadze, że w odniesieniu do ujednolicenia niezmienionych przepisów wcześniejszych aktów z tymi zmianami wniosek ogranicza się do zwykłego ujednolicenia istniejących tekstów, bez zmiany co do istoty;
1. uchwala poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu, biorąc pod uwagę zalecenia konsultacyjnej grupy roboczej służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji;
1. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Poprawka 1
POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO[2]*
do wniosku Komisji w pierwszym czytaniu
---------------------------------------------------------
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
w sprawie otwartych danych i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[3] została znacząco zmieniona. Ze względu na konieczność wprowadzenia dalszych zmian i w celu zapewnienia jasności dyrektywa ta powinna zostać przekształcona.
(2) Zgodnie z art. 13 dyrektywy 2003/98/WE i pięć lat po przyjęciu dyrektywy zmieniającej 2013/37/UE Komisja, po konsultacji z zainteresowanymi stronami, przeprowadziła ocenę i przegląd funkcjonowania dyrektywy w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej[4].
(3) Po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz w świetle wyników oceny skutków[5] Komisja uznała, że konieczne jest podjęcie działania na szczeblu Unii, aby usunąć pozostałe oraz nowo pojawiające się bariery utrudniające ponowne wykorzystywanie na szeroką skalę informacji sektora publicznego i informacji finansowanych ze środków publicznych w całej Unii oraz aby zaktualizować ramy legislacyjne w świetle postępu w dziedzinie technologii cyfrowych i jeszcze bardziej stymulować innowacyjność cyfrową, w szczególności w obszarze sztucznej inteligencji.
(4) Merytoryczne zmiany, które wprowadzono w tekście prawnym, aby w pełni wykorzystać potencjał informacji sektora publicznego dla europejskiej gospodarki i europejskiego społeczeństwa, koncentrują się na następujących obszarach: zapewnienie dostępu w czasie rzeczywistym do danych dynamicznych za pośrednictwem odpowiednich środków technicznych, zwiększenie podaży danych publicznych o wysokiej wartości do ponownego wykorzystywania, w tym danych pochodzących z przedsiębiorstw publicznych, a także przedsiębiorstw prywatnych, jeżeli zostały wygenerowane w ramach realizowania usługi świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym wchodzącej w zakres niniejszej dyrektywy, z organizacji prowadzących badania naukowe oraz organizacji finansujących badania naukowe, zaradzenie pojawianiu się nowych form umów o wyłączności, stosowanie wyjątków od zasady pobierania opłat odzwierciedlających koszt krańcowy oraz zależność między niniejszą dyrektywą a niektórymi powiązanymi instrumentami prawnymi, w tym dyrektywą 96/9/WE[6], dyrektywą 2003/4/WE, dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[7] oraz rozporządzeniem (UE) 2016/679.
(4a) Dostęp do informacji stanowi prawo podstawowe. Karta praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta”) stanowi, iż każdy ma prawo do wolności wypowiedzi, a prawo to obejmuje wolność posiadania poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz publicznych i bez względu na granice państwowe.
(4b) Artykuł 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej gwarantuje prawo do ochrony danych osobowych i stanowi, że dane te muszą być przetwarzane rzetelnie w określonych celach i za zgodą osoby zainteresowanej lub na innej uzasadnionej podstawie ustanowionej prawem i pod kontrolą niezależnego organu.
(5) Traktat przewiduje ustanowienie rynku wewnętrznego i systemu zapewniającego niezakłóconą konkurencję na rynku wewnętrznym. Harmonizacja zasad i praktyk państw członkowskich odnoszących się do wykorzystywania informacji sektora publicznego przyczynia się do osiągnięcia tych celów.
(6) Sektor publiczny w państwach członkowskich gromadzi, produkuje, reprodukuje i rozpowszechnia szeroki zakres informacji w wielu obszarach działalności, takich jak informacje społeczne, polityczne, ekonomiczne, prawne, geograficzne, środowiskowe, pogodowe, dotyczące aktywności sejsmicznej, turystyczne, gospodarcze, patentowe i edukacyjne. Dokumenty sporządzane przez organy sektora publicznego pełniące funkcje wykonawcze, ustawodawcze lub sądowe stanowią szeroki, zróżnicowany i wartościowy zasób środków, który może przysparzać korzyści społeczeństwu. Dostarczanie tych informacji w powszechnie używanym formacie elektronicznym pozwala obywatelom i firmom na poszukiwanie nowych sposobów ich wykorzystania oraz tworzenie nowych, innowacyjnych produktów i usług. Państwa członkowskie i organy sektora publicznego powinny móc wykorzystywać i otrzymywać odpowiednie wsparcie finansowe z programu „Cyfrowa Europa” lub z odpowiednich unijnych funduszy i programów ukierunkowanych na cyfryzację Europy, szerokie stosowanie technologii cyfrowych lub transformację cyfrową administracji publicznej oraz usług publicznych w ich dążeniu do łatwiejszego udostępniania danych do ponownego wykorzystywania.
(6a) Informacje sektora publicznego stanowią wyjątkowe źródło danych, które może przyczynić się do usprawnienia jednolitego rynku i opracowania nowych zastosowań dla konsumentów i firm. Inteligentne korzystanie z danych, w tym ich przetwarzanie w ramach zastosowań sztucznej inteligencji, może mieć rewolucyjne skutki dla wszystkich sektorów gospodarki.
(7) Dyrektywą 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego ustanowiono minimalny zestaw reguł określających ponowne wykorzystywanie oraz praktyczne środki ułatwiające ponowne wykorzystywanie istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich, w tym organów wykonawczych, ustawodawczych i sądowych. Od czasu przyjęcia pierwszych przepisów dotyczących informacji sektora publicznego ilość danych na świecie, w tym danych publicznych, wzrosła w postępie wykładniczym, a nowe rodzaje danych są stale generowane i gromadzone. Jednocześnie następuje ciągła ewolucja technologii służących do analizy, wykorzystywania i przetwarzania danych, takich jak uczenie maszynowe, sztuczna inteligencja i internet rzeczy. Ta szybko postępująca ewolucja technologiczna umożliwia tworzenie nowych usług i nowych zastosowań w oparciu o wykorzystywanie, agregację i łączenie danych. Przepisy pierwotnie przyjęte w 2003 r., a następnie zmienione w 2013 r. nie dotrzymują już kroku tym szybkim zmianom, co grozi utratą możliwości gospodarczych i społecznych, jakie oferuje ponowne wykorzystywanie danych publicznych.
(8) Ewolucja w kierunku społeczeństwa opartego na danych, wykorzystującego dane z różnych dziedzin i rodzajów działalności, wpływa na życie wszystkich obywateli we Wspólnocie, między innymi umożliwiając im uzyskiwanie nowych dróg dostępu do wiedzy i jej zdobywania.
(9) Zasoby cyfrowe odgrywają ważną rolę w tej ewolucji. W ostatnich latach produkcja zasobów dała początek szybkiemu tworzeniu nowych miejsc pracy i proces ten trwa nadal. Większość z tych miejsc pracy została utworzona przez innowacyjne przedsiębiorstwa typu start-up oraz MŚP.
(10) Jednym z podstawowych celów ustanowienia rynku wewnętrznego jest stworzenie warunków sprzyjających rozwojowi niektórych usług i produktów w państwach członkowskich i w całej Unii. Informacje sektora publicznego lub informacje gromadzone, produkowane, reprodukowane i rozpowszechniane przy okazji wykonywania zadań publicznych lub usług świadczonych w interesie ogólnym są ważnym materiałem wyjściowym dla produktów i usług związanych z zasobami cyfrowymi, a wraz z rozwojem zaawansowanych technologii cyfrowych, takich jak sztuczna inteligencja, technologie rozproszonego rejestru i internet rzeczy, staną się jeszcze ważniejszym ich zasobem. Inteligentne korzystanie z danych, w tym ich przetwarzanie w ramach zastosowań sztucznej inteligencji, może mieć rewolucyjne skutki dla wszystkich sektorów gospodarki. Zasadnicze znaczenie będzie mieć w tym kontekście szeroki transgraniczny zasięg geograficzny. Duże możliwości ponownego wykorzystywania takich informacji sektora publicznego powinny pozwolić między innymi wszystkim firmom europejskim, w tym mikroprzedsiębiorstwom i MŚP, a także społeczeństwu obywatelskiemu na wykorzystywanie ich potencjału oraz przyczynić się do rozwoju gospodarczego i tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości oraz ich ochrony, w szczególności z korzyścią dla lokalnych społeczności, oraz do realizacji ważnych celów społecznych, takich jak odpowiedzialność i przejrzystość.
(11) Dopuszczenie ponownego wykorzystywania dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego stanowi wartość dodaną dla podmiotów ponownie wykorzystujących te dokumenty, dla użytkowników końcowych, dla ogółu społeczeństwa, a w wielu przypadkach dla samego organu sektora publicznego, wspierając przejrzystość i odpowiedzialność oraz zapewniając informację zwrotną od podmiotów ponownie wykorzystujących dokumenty i użytkowników końcowych, która pozwala zainteresowanemu organowi sektora publicznego na poprawę jakości gromadzonych informacji, a także realizację swoich zadań publicznych. Wraz z rozwojem nowych technologii rozpowszechnianie danych zgromadzonych i udostępnianych przy okazji wykonywania zadania publicznego może przyczynić się do zapewnienia użytkownikom prawdziwych informacji.
(12) W państwach członkowskich występują znaczne różnice reguł i praktyk odnoszących się do wykorzystywania zasobów informacji sektora publicznego, tworząc bariery dla osiągania pełnego potencjału ekonomicznego kluczowych zasobów dokumentacyjnych. Praktyka organów sektora publicznego w odniesieniu do wykorzystywania informacji sektora publicznego nadal różni się między państwami członkowskimi. To też wymaga uwzględnienia. W przypadku gdy różnice krajowych przepisów i praktyk lub brak przejrzystości zakłócają sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego i prawidłowy rozwój społeczeństwa informacyjnego we Wspólnocie, należy dokonać minimalnej harmonizacji reguł i praktyk krajowych dotyczących ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego.
(13) Państwa członkowskie powinny zapewnić tworzenie danych w oparciu o zasadę „otwartości danych w fazie projektowania i domyślnie” w odniesieniu do wszystkich dokumentów objętych zakresem stosowania niniejszej dyrektywy, przy jednoczesnym zapewnieniu spójnego poziomu ochrony celów leżących w interesie publicznym, takich jak bezpieczeństwo publiczne, w tym w przypadkach, gdy dane szczególnie chronione dotyczą infrastruktury krytycznej, a także przy zapewnieniu ochrony danych osobowych, w tym w przypadkach, gdy informacje zawarte w indywidualnym zbiorze danych, które samodzielnie nie stwarzają ryzyka identyfikacji osoby fizycznej, mogą stwarzać takie ryzyko w połączeniu z innymi dostępnymi informacjami. Polityka otwartego dostępu do danych zapewniająca możliwość wyszukiwania danych, dostępność, interoperacyjność i możliwość ponownego wykorzystania (zasady FAIR) oraz propagująca szeroką dostępność i ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego do celów prywatnych lub komercyjnych, przy minimalnych ograniczeniach prawnych, technicznych lub finansowych bądź bez takich ograniczeń, i wspierająca obieg informacji przeznaczonych nie tylko dla podmiotów gospodarczych, lecz przede wszystkim dla opinii publicznej, może odegrać ważną rolę w zapewnieniu przejrzystości i demokratycznej rozliczalności, promowaniu zaangażowania społecznego oraz stymulowaniu i promowaniu rozwoju nowych usług opartych na nowatorskich sposobach łączenia i korzystania z takich informacji, pobudzić wzrost gospodarczy. i wesprzeć zaangażowanie społeczne. Aby osiągnąć maksymalne korzyści, należy zapewnić dostęp do zasobów i zmieniających się danych. Interoperacyjność, otwarte standardy i otwarte dane powinny być zatem wdrażane na szczeblu administracji każdego państwa członkowskiego. Jednocześnie Komisja powinna ułatwiać współpracę między państwami członkowskimi i wspierać opracowywanie, testowanie, wdrażanie i stosowanie interoperacyjnych interfejsów elektronicznych, które umożliwią bardziej efektywne i bezpieczne usługi publiczne.
(14) Ponadto bez minimalnej harmonizacji na poziomie wspólnotowym działania ustawodawcze na poziomie krajowym podjęte już w niektórych państwach członkowskich w odpowiedzi na wyzwania technologiczne mogłyby doprowadzić do jeszcze większego zróżnicowania. Wpływ różnic w ustawodawstwach i niepewność będą nabierać większego znaczenia wraz z dalszym rozwojem społeczeństwa informacyjnego, który to proces już spowodował poważny wzrost transgranicznego wykorzystywania informacji.
(15) Państwa członkowskie opracowały politykę ponownego wykorzystywania na podstawie dyrektywy 2003/98/WE, a niektóre z nich przyjęły ambitne podejście w kwestii otwartego dostępu do danych w celu ułatwienia obywatelom i przedsiębiorstwom ponownego wykorzystywania dostępnych danych publicznych w szerszym zakresie niż poziom minimalny określony w tej dyrektywie. Aby różnice w przepisach poszczególnych państw członkowskich nie stanowiły bariery dla transgranicznego oferowania produktów i usług oraz aby zapewnić możliwość ponownego wykorzystywania porównywalnych zbiorów danych publicznych w ramach opartych na nich paneuropejskich zastosowań, wymagana jest minimalna harmonizacja w kwestii określenia, jakie dane publiczne są dostępne do ponownego wykorzystania na rynku wewnętrznym informacji, zgodnie z odnośnym systemem dostępu.Przepisy prawa Unii i prawa krajowego, które wykraczają poza te minimalne wymogi, zwłaszcza w przypadku prawodawstwa sektorowego, powinny nadal być stosowane. Przykładem przepisów, które wykraczają poza minimalny poziom harmonizacji przewidziany w niniejszej dyrektywie, są niższe progi dopuszczalnych opłat za ponowne wykorzystanie informacji niż progi przewidziane w art. 6 czy też mniej restrykcyjne warunki udzielania licencji niż te, o których mowa w art. 8. Niniejsza dyrektywa nie powinna w szczególności naruszać przepisów, które wykraczają poza minimalny poziom harmonizacji przewidziany w niniejszej dyrektywie, określonych w rozporządzeniach delegowanych Komisji przyjętych na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu.
(16) Potrzebne są ogólne ramy dla warunków regulujących ponowne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego w celu zapewnienia uczciwych, proporcjonalnych i niedyskryminacyjnych warunków ponownego wykorzystywania takich informacji. Wypełniając swe zadania publiczne organy sektora publicznego gromadzą, produkują, reprodukują i rozpowszechniają dokumenty. Użycie tych dokumentów do innych celów jest ich ponownym wykorzystywaniem. Polityka państw członkowskich może wyjść poza minimalne normy ustanowione w niniejszej dyrektywie, umożliwiając szersze ponowne wykorzystywanie.
(17) Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do takich dokumentów, których wydawanie jest jednym z zadań publicznych zainteresowanych organów sektora publicznego, zgodnie z przepisami ustawowymi lub innymi wiążącymi przepisami państw członkowskich. W przypadku braku takich przepisów zadania publiczne należy określić zgodnie z powszechną praktyką administracyjną w państwach członkowskich, z zastrzeżeniem przejrzystości zakresu zadań publicznych i poddawania ich przeglądowi. Zadania publiczne mogą być definiowane ogólnie lub indywidualnie dla poszczególnych organów sektora publicznego.
(18) Niniejszą dyrektywę powinno stosować się do dokumentów udostępnionych do ponownego wykorzystania, gdy organy sektora publicznego licencjonują, sprzedają, rozpowszechniają, wymieniają informacje lub ich udzielają. Aby zapobiec subsydiowaniu skrośnemu, ponowne użytkowanie powinno obejmować dalsze wykorzystywanie dokumentów w obrębie tej samej organizacji do działań wykraczających poza zakres jej zadań publicznych. Działania wykraczające poza zakres zadań publicznych będą typowo obejmować dostarczanie dokumentów wytworzonych i opłaconych wyłącznie na zasadach komercyjnych i w warunkach konkurencji z innymi firmami na rynku.
(19) Niniejsza dyrektywa nie powinna w żaden sposób ograniczać ani zakłócać wypełniania ustawowych zadań urzędów i innych organów sektora publicznego. Nie ustanawia ona również praw dostępu. Decyzja ta należy do państw członkowskich. Niniejszą dyrektywą nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia możliwości ponownego wykorzystywania wszystkich dokumentów, z wyjątkiem dokumentów, do których dostęp jest ograniczony lub wyłączony na mocy przepisów prawa krajowego dotyczących dostępu do dokumentów oraz z zastrzeżeniem pozostałych wyjątków określonych w niniejszej dyrektywie takich jak ochrona danych osobowych, umożliwiających państwom członkowskim ograniczenie lub wyłączenie dostępu do niektórych dokumentów. Dyrektywa opiera się na istniejących w państwach członkowskich systemach dostępu i nie zmienia krajowych przepisów określających dostęp do dokumentów. Dyrektywy nie stosuje się w przypadkach, w których obywatele lub firmy mogą – w ramach właściwego systemu dostępu – otrzymać dokument tylko wówczas, gdy wykażą indywidualny interes. Na poziomie Unii w art. 41 (prawo do dobrej administracji) i art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznano prawo każdego obywatela Unii oraz każdej osoby fizycznej lub prawnej zamieszkałej lub mającej swoją siedzibę w państwie członkowskim do dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Powinno się zachęcać organy sektora publicznego do udostępniania do ponownego wykorzystywania wszystkich posiadanych przez nie dokumentów. Organy sektora publicznego powinny promować i zachęcać do ponownego wykorzystywania dokumentów, w tym również tekstów urzędowych natury prawnej i administracyjnej w przypadkach, w których organ sektora publicznego ma prawo udzielania zgody na ponowne wykorzystywanie danych dokumentów.
(20) Państwa członkowskie często zlecają świadczenie usług w interesie ogólnym podmiotom spoza sektora publicznego, zachowując jednocześnie wysoki stopień kontroli nad takimi podmiotami. Przepisy dyrektywy 2003/98/WE mają natomiast zastosowanie wyłącznie do dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego, wyłączając tym samym przedsiębiorstwa publiczne z zakresu jej stosowania. Prowadzi to do niskiej dostępności do ponownego wykorzystania dokumentów opracowanych przy realizacji usług świadczonych w interesie ogólnym w wielu obszarach, w szczególności w sektorach użyteczności publicznej. Taki stan rzeczy w znacznym stopniu zmniejsza również możliwość tworzenia usług transgranicznych opierających się na dokumentach znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, które świadczą usługi w interesie ogólnym. Ponowne wykorzystanie danych może odegrać ważną rolę w stymulowaniu rozwoju gospodarczego i promowaniu zaangażowania publicznego.
(21) Dyrektywę 2003/98/WE należy zatem zmienić, aby zapewnić możliwość stosowania jej przepisów w odniesieniu do ponownego wykorzystywania dokumentów opracowywanych przy realizacji usług świadczonych w interesie ogólnym przez przedsiębiorstwa publiczne lub prywatne wchodzące w zakres stosowania niniejszej dyrektywy, prowadzące jeden z rodzajów działalności, o których mowa w artykułach 8–14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE[8], jak również przez przedsiębiorstwa publiczne i prywatne wchodzące w zakres stosowania niniejszej dyrektywy działające w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego, przez przedsiębiorstwa publiczne i prywatne wchodzące w zakres stosowania niniejszej dyrektywy działające w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty oraz przez przedsiębiorstwa publiczne i prywatne wchodzące w zakres stosowania niniejszej dyrektywy działające w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski).
(21a) Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do dokumentów związanych z usługami świadczonymi w interesie ogólnym, do ponownego wykorzystania przez bezpośrednich konkurentów przedsiębiorstw publicznych dokumentów sporządzonych w ramach działalności bezpośrednio otwartej na konkurencję i wyłączonej z zasad dotyczących zamówień publicznych zgodnie z art. 34 dyrektywy 2014/25/UE, pod warunkiem spełnienia zawartych tamże warunków.
(21b) Ze względu na krytyczny charakter ich działalności oraz wymogi dotyczące bezpieczeństwa i powiadamiania, niniejszej dyrektywy nie stosuje się również do dokumentów wyłączonych z dostępu lub do których dostęp jest ograniczony ze względów ochrony bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych w rozumieniu dyrektywy 2016/1148/UE lub zgodnie z zasadami regulującymi działalność operatorów infrastruktury krytycznej w tym operatorów niezbędnych usług w rozumieniu dyrektywy 2008/114/WE.
(22) Niniejsza dyrektywa nie powinna zawierać przepisów wprowadzających obowiązek zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów opracowanych przez przedsiębiorstwa publiczne lub prywatne, jeżeli wchodzą one w zakres stosowania niniejszej dyrektywy. Decyzja o tym, czy zezwolić na ponowne wykorzystywanie określonych lub wszystkich dokumentów w zakresie niniejszej dyrektywy, powinna pozostawać w gestii zainteresowanego przedsiębiorstwa publicznego lub, w stosownym przypadku, przedsiębiorstwa prywatnego. Dopiero wówczas, gdy przedsiębiorstwo publiczne lub, w stosownym przypadku, przedsiębiorstwo prywatne podjęło decyzję o udostępnieniu danego dokumentu do ponownego wykorzystania, powinno przestrzegać odpowiednich obowiązków określonych w rozdziałach III i IV niniejszej dyrektywy, w szczególności obowiązków dotyczących formatów, pobierania opłat, przejrzystości, licencji, niedyskryminacji i zakazu stosowania umów o wyłączności. Przedsiębiorstwo publiczne lub, w stosownym przypadku, przedsiębiorstwo prywatne nie ma natomiast obowiązku przestrzegać wymogów określonych w rozdziale II, takich jak przepisy regulujące rozpatrywanie wniosków.
(23) Ilość generowanych danych badawczych rośnie w tempie wykładniczym, a możliwości ich ponownego wykorzystania wykraczają poza środowisko naukowe. Aby umożliwić sprostanie rosnącym wyzwaniom społecznym w wydajny i całościowy sposób, niezwykle ważną i pilną kwestią jest zapewnienie dostępu do danych pochodzących z różnych źródeł, jak również dziedzin i dyscyplin, oraz możliwości syntezy i ponownego wykorzystywania tych danych. Dane badawcze obejmują dane statystyczne, wyniki eksperymentów, pomiarów, obserwacji prowadzonych w terenie, wyniki ankiet, nagrania wywiadów i zdjęcia. Obejmują one także metadane, specyfikacje i inne obiekty cyfrowe. Dane badawcze różnią się od artykułów naukowych relacjonujących i komentujących ustalenia wynikające z badań naukowych będących ich źródłem. Przez wiele lat otwarta dostępność i możliwość ponownego wykorzystywania wyników badań naukowych finansowanych ze środków publicznych były przedmiotem konkretnych inicjatyw politycznych. Polityka otwartego dostępu ma w szczególności na celu zapewnienie naukowcom i ogółowi społeczeństwa dostępu do danych badawczych na jak najwcześniejszym etapie procesu rozpowszechniania oraz umożliwienie korzystania z nich i ich ponownego wykorzystywania. Otwarty dostęp przyczynia się do zwiększenia jakości, ograniczenia konieczności zbędnego powielania badań, przyśpieszenia postępu naukowego, zwalczania oszustw w dziedzinie nauki, a także ogólnie sprzyja wzrostowi gospodarczemu i innowacyjności. Oprócz otwartego dostępu standardową praktyką naukową służącą zapewnieniu możliwości wyszukiwania danych, ich dostępności, interoperacyjności i możliwości ich ponownego wykorzystywania (zasady FAIR) w błyskawicznym tempie staje się planowanie zarządzania danymi, jak również spójne opracowywanie planów zarządzania danymi, do czego należy cały czas zachęcać.
(24) Z powyższych względów na państwa członkowskie należy nałożyć obowiązek przyjęcia polityki otwartego dostępu do wyników badań naukowych finansowanych ze środków publicznych oraz należy zapewnić wdrożenie tej polityki przez wszystkie organizacje prowadzące i finansujące badania naukowe. W polityce otwartego dostępu zazwyczaj dopuszcza się szereg wyjątków od wymogu powszechnego udostępniania wyników badań naukowych. W dniu 17 lipca 2012 r. Komisja przyjęła zalecenie w sprawie dostępu do informacji naukowej oraz jej ochrony, zaktualizowane w dniu 25 kwietnia 2018 r.[9], w którym opisano m.in. odpowiednie elementy polityki otwartego dostępu. Ponadto należy poprawić warunki, na jakich wyniki niektórych badań naukowych mogą być ponownie wykorzystywane. Z tego względu niektóre obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy należy rozszerzyć na dane badawcze pochodzące z badań naukowych dotowanych ze środków publicznych lub współfinansowanych przez podmioty sektora publicznego i prywatnego. W konsekwencji dane badawcze będące wynikiem badań finansowanych ze środków publicznych powinny być domyślnie otwarte. W tym kontekście należy jednak należycie uwzględnić kwestie związane z prywatnością, ochroną danych osobowych i tajemnic przedsiębiorstwa, bezpieczeństwem narodowym, uzasadnionymi interesami handlowymi oraz prawami własności intelektualnej osób trzecich zgodnie z zasadą „jak najbardziej jawne, chronione w niezbędnym zakresie”, w celu skoncentrowania się na zachęcaniu do zarządzania danymi jako istotnym elementem badań. W przypadku ograniczenia dostępu należy podać do wiadomości publicznej powody tego ograniczenia ponownego wykorzystania. W celu uniknięcia obciążeń administracyjnych wspomniane obowiązki powinny mieć wyłącznie zastosowanie do danych badawczych, które zostały już publicznie udostępnione przez samych naukowców. Inne rodzaje dokumentów znajdujących się w posiadaniu organizacji prowadzących badania naukowe i organizacji finansujących badania naukowe powinny nadal podlegać wyłączeniu z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy.
(25) Definicje „organ sektora publicznego” i „podmiot prawa publicznego” zostały zaczerpnięte z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE[10].
(26) Niniejszą dyrektywą ustanowiono ogólną definicję terminu „dokument”, zgodną ze stanem rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Obejmuje ona wszelkie odwzorowania aktów, faktów lub informacji – oraz wszelkie kompilacje takich aktów, faktów lub informacji – niezależnie od ich nośnika (zapisane na papierze bądź przechowywane w formie elektronicznej lub zarejestrowane w formie dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej). Definicja „dokumentu” w zamierzeniu nie obejmuje programów komputerowych.
(27) Organy sektora publicznego w coraz większym stopniu udostępniają swoje dokumenty do ponownego wykorzystywania w sposób proaktywny, za pośrednictwem otwartych formatów nadających się do odczytu maszynowego oraz w formacie, który zapewnia interoperacyjność, ponowne wykorzystywanie i dostępność. zapewniając wyszukiwalność i faktyczną dostępność w internecie zarówno metadanych, jak i samych treści. Dokumenty powinny być udostępniane do ponownego wykorzystania po otrzymaniu wniosku złożonego przez podmiot zamierzający je ponownie wykorzystywać. Państwa członkowskie powinny zagwarantować określenie praktycznych rozwiązań, które zapewnią, by dostęp do informacji sektora publicznego i ich ponowne wykorzystywanie odbywało się sprawnie, z wyraźnym wskazaniem miejsca, w którym można znaleźć takie dokumenty. W takich przypadkach Termin odpowiedzi na wniosek o ponowne wykorzystywanie powinien być rozsądny i zgodny z analogicznym terminem odpowiedzi na wnioski o dostęp do dokumentów w ramach właściwego systemu dostępu. Z tego wymogu należy jednak zwolnić przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe. Rozsądne terminy w całej Unii będą stymulować tworzenie nowych produktów i usług wykorzystujących zagregowane informacje na poziomie ogólnoeuropejskim. Ma to szczególne znaczenie dla danych dynamicznych (w tym danych środowiskowych, danych o ruchu drogowym, danych satelitarnych, danych pogodowych), których wartość ekonomiczna zależy od natychmiastowej dostępności informacji i regularnego jej aktualizowania. Dane dynamiczne należy zatem udostępniać natychmiast po ich zgromadzeniu, niezwłocznie za pośrednictwem interfejsu programowania aplikacji, tak aby ułatwić rozwój bazujących na tych danych aplikacji internetowych i mobilnych oraz aplikacji korzystających z chmury obliczeniowej. Jeżeli jest to niemożliwe ze względu na ograniczenia techniczne lub finansowe, podmioty sektora publicznego powinny udostępnić tego rodzaju dokumenty w terminie umożliwiającym pełne wykorzystanie ich potencjału ekonomicznego. W celu zlikwidowania odpowiednich ograniczeń technicznych i finansowych należy podjąć konkretne środki. Jeśli stosuje się licencję, czas dostępności dokumentu może być elementem warunków licencji.
(28) W celu uzyskania dostępu do danych otwartych do ponownego wykorzystywania na mocy niniejszej dyrektywy korzystne jest zapewnienie dostępu do dynamicznych danych za pośrednictwem prawidłowo zaprojektowanych interfejsów programowania aplikacji (API). API opisuje rodzaj danych, które można pobrać, sposób ich pobierania oraz format, w jakim dane zostaną udostępnione. Takie interfejsy powinny być poparte zrozumiałą, kompletną dokumentacją dostępną online. Należy stosować uznane w Europie i na świecie normy lub inne powszechnie wykorzystywane protokoły, a także w odpowiednich wypadkach międzynarodowe normy dotyczące zbiorów danych. API mogą charakteryzować się zróżnicowanym poziomem złożoności i mogą oznaczać zwykły odnośnik do bazy danych umożliwiający pobranie konkretnego zbioru danych, ustrukturyzowany interfejs internetowy lub bardziej złożoną konfigurację. Ponowne wykorzystywanie i wymiana danych poprzez odpowiednie wykorzystanie API przynosi powszechne korzyści, gdyż umożliwia twórcom oprogramowania i przedsiębiorstwom typu start-up tworzenie nowych usług i produktów. Odgrywa również ważną rolę w tworzeniu cennych ekosystemów wokół danych, których możliwości w dużej mierze pozostają niewykorzystane przez właścicieli danych. Podstawę konfiguracji i stosowania API musi stanowić kilka zasad: stabilność, wiarygodność, dostępność, wydajność, utrzymanie przez cały cykl użytkowania, jednolitość sposobu korzystania i standardów, łatwość użytkowania oraz bezpieczeństwo. Jeśli chodzi o dane dynamiczne, czyli dane często aktualizowane, niejednokrotnie w czasie rzeczywistym, organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny udostępniać je do ponownego wykorzystywania niezwłocznie po ich zgromadzeniu, za pośrednictwem odpowiednich API, które muszą być zgodne z zasadami FAIR. Organy sektora publicznego powinny otrzymywać skuteczne wsparcie na rzecz rozwijania odpowiedniego poziomu kompetencji w swoich służbach.
(29) Możliwości ponownego wykorzystywania można poprawić, ograniczając potrzebę digitalizacji dokumentów papierowych lub przetwarzania plików cyfrowych w celu osiągnięcia ich wzajemnej zgodności. Organy sektora publicznego powinny więc udostępniać dokumenty w ich istniejącym formacie lub języku, przy wykorzystaniu środków elektronicznych, tam gdzie jest to możliwe i właściwe. Organy sektora publicznego powinny przychylać się do wniosków o dostarczenie wyciągów z istniejących dokumentów wtedy, gdy realizacja wniosku wymaga jedynie prostej czynności. Organy sektora publicznego nie powinny być jednakże zobowiązane do dostarczenia wyciągu z dokumentu, jeśli wymaga to nieproporcjonalnie dużego wysiłku. Na ile to możliwe i właściwe, Dla ułatwienia ponownego wykorzystywania organy sektora publicznego powinny udostępniać swoje dokumenty w formacie, który nie wymaga użycia szczególnego oprogramowania, organy sektora publicznego powinny brać pod uwagę możliwość ponownego wykorzystywania dokumentów przez osoby niepełnosprawne i na potrzeby tych osób poprzez udostępnianie informacji w przystępnych dla nich formatach.
(30) Aby ułatwić ponowne wykorzystywanie, organy sektora publicznego powinny udostępniać, jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach, dokumenty, w tym dokumenty publikowane na stronach internetowych przy wykorzystaniu formatów otwartych nadających się do odczytu maszynowego i wraz z ich metadanymi, na najwyższym poziomie precyzji i szczegółowości, w formacie zapewniającym interoperacyjność, na przykład poprzez przetwarzanie ich w sposób zgodny z zasadami, jakim podlegają wymogi zgodności i możliwości stosowania dotyczące informacji przestrzennej określone w dyrektywie 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[11].
(31) Dokument należy uznać za sporządzony w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, jeżeli występuje w formacie pliku zorganizowanego w sposób umożliwiający aplikacjom komputerowym łatwe identyfikowanie, rozpoznawanie i neutralne pod względem technologicznym pozyskiwanie z niego określonych danych. Dane zawarte w plikach zorganizowanych w formacie nadającym się do odczytu maszynowego należy uznać za dane przeznaczone do odczytu komputerowego. Formaty nadające się do odczytu maszynowego mogą być otwarte lub zastrzeżone, mogą też mieć formę standardów formalnych. Dokumentów zakodowanych w formacie pliku ograniczającym przetwarzanie automatyczne nie należy uznawać za sporządzone w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, gdyż pozyskanie danych z tych dokumentów jest niemożliwe lub utrudnione. Państwa członkowskie powinny w miarę możliwości w stosownych przypadkach zachęcać do korzystania z formatów otwartych przeznaczonych do odczytu komputerowego. Podczas opracowywania technicznych metod ponownego wykorzystywania danych należy uwzględnić rozwiązania opracowane w ramach programu ISA².
(32) Opłaty za ponowne wykorzystanie dokumentów stanowią istotną barierę wejścia na rynek dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP. Dokumenty należy zatem udostępniać do ponownego wykorzystywania bez opłat, a w przypadku gdy opłaty są konieczne, powinny one z zasady ograniczać się do kosztów krańcowych. W wyjątkowych przypadkach należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie zakłócić normalnego funkcjonowania organów sektora publicznego, które muszą osiągać dochody, aby pokrywać znaczną część swoich kosztów związanych z wykonywaniem zadań w interesie publicznym. Należy również uznać rolę, jaką w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym odgrywają przedsiębiorstwa publiczne. W takich przypadkach organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny mieć więc możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. Opłaty te należy określić w oparciu o obiektywne, przejrzyste i sprawdzalne kryteria, a całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania i konserwacji, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. Wymóg osiągania dochodów w celu pokrycia znacznej części kosztów organów sektora publicznego, związanych z wykonywaniem zadań publicznych lub zakresem usług świadczonych w interesie ogólnym zleconych przedsiębiorstwom publicznym, nie musi być wymogiem ustawowym, lecz może wynikać na przykład z praktyk administracyjnych stosowanych w państwach członkowskich. Wymóg taki powinien podlegać regularnemu przeglądowi państw członkowskich.
(32a) Zwrot z inwestycji można rozumieć jako odsetek, dodatkowy w stosunku do kosztów krańcowych, umożliwiający odzyskanie kosztu inwestycji i włączenie rzeczywistej stopy zwrotu. Jako że koszt kapitału jest ściśle powiązany ze stopami procentowymi instytucji kredytowych opartymi na stałej stopie EBC dla podstawowych operacji refinansujących, nie należy oczekiwać, że rozsądny zwrot z inwestycji będzie wyższy niż 5 % powyżej stałej stopy procentowej EBC.
(33) Biblioteki, muzea i archiwa powinny również mieć możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe po to, aby ich normalne funkcjonowanie nie ulegało zakłóceniom. W przypadku tych organów sektora publicznego całkowity dochód pochodzący z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów we właściwym okresie obrachunkowym nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania, konserwacji, ochrony i ustalania praw, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. W odniesieniu do bibliotek, muzeów i archiwów, ze względu na ich specyfikę, przy obliczaniu rozsądnego zwrotu z inwestycji można rozważyć ceny stosowane przez sektor prywatny za ponowne wykorzystywanie takich samych lub podobnych dokumentów. Takie opłaty przekraczające koszty krańcowe należy ustalić według przejrzystych kryteriów możliwych do prześledzenia i zweryfikowania.
(34) Górne limity opłat określone w niniejszej dyrektywie pozostają bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do nakładania niższych opłat lub do odstąpienia od pobierania opłat.
(35) Państwa członkowskie powinny określić kryteria pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. W tym celu państwa członkowskie mogą na przykład określić takie kryteria w prawie krajowym lub wyznaczyć właściwy organ (właściwe organy), inny niż sam organ sektora publicznego, uprawnione do określenia takich kryteriów. Organ ten powinien być zorganizowany zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym państw członkowskich. Mógłby to być istniejący już organ posiadający wykonawcze uprawnienia budżetowe i podlegający odpowiedzialności politycznej.
(36) Warunkiem wstępnym rozwoju ogólnounijnego rynku informacyjnego jest zapewnienie, aby warunki ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego były jasne i publicznie dostępne. Wszystkie mające zastosowanie warunki ponownego wykorzystywania dokumentów powinny być więc jasne dla potencjalnych użytkowników. Aby wspierać i ułatwiać występowanie z wnioskami o ponowne wykorzystywanie, państwa członkowskie powinny zachęcać do tworzenia, w stosownych przypadkach, dostępnych w internecie wykazów dostępnych dokumentów. Wnioskujący o ponowne wykorzystywanie dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe powinni być informowani o dostępnych środkach odwoławczych odnoszących się do decyzji lub praktyk, które wywierają na nich wpływ. Będzie to miało szczególne znaczenie dla MŚP i przedsiębiorstw typu start-up, które mogą nie orientować się, jak kształtują się kontakty z organami sektora publicznego z innych państw członkowskich, i mogą nie znać odnośnych środków odwoławczych.
(37) Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy. Organem tym może być istniejący już organ krajowy, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ nadzorczy ustanowiony na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/679[12], krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy. Organ ten powinien być zorganizowany zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym państw członkowskich i nie powinien naruszać środków odwoławczych niezależnie przysługujących wnioskującym o dostęp i ponowne wykorzystywanie. Powinien on jednak być odrębny od mechanizmu państwa członkowskiego, określającego kryteria stosowania opłat przekraczających koszty krańcowe. Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość odwołania się nie tylko od decyzji odmownych, lecz również od decyzji, które, pomimo iż zezwalają na ponowne wykorzystywanie, mogłyby powodować negatywne skutki dla wnioskodawcy pod innymi względami, w szczególności ze względu na zastosowane zasady dotyczące pobierania opłat. Proces przeglądu powinien być sprawny, zgodnie z potrzebami szybko zmieniającego się rynku.
(38) Upublicznianie wszystkich ogólnie dostępnych dokumentów będących w posiadaniu sektora publicznego – dotyczących nie tylko procesu politycznego, ale również procesu prawnego i administracyjnego – jest podstawowym instrumentem rozszerzania prawa do wiedzy, które jest podstawową zasadą demokracji. Cel ten dotyczy instytucji na każdym szczeblu – lokalnym, krajowym i międzynarodowym.
(39) W pewnych przypadkach ponowne wykorzystywanie dokumentów będzie odbywać się bez uzgodnienia licencji. W innych przypadkach wydawana będzie licencja nakładająca warunki ponownego wykorzystywania przez licencjobiorcę, dotycząca spraw takich jak odpowiedzialność, ochrona danych osobowych, prawidłowe wykorzystywanie dokumentów, gwarancja niewprowadzania zmian oraz obowiązek podania źródła. Jeśli organy sektora publicznego licencjonują dokumenty do ponownego wykorzystywania, warunki licencji powinny być uczciwe i przejrzyste. W tym względzie ważną rolę mogą odgrywać dostępne w internecie licencje standardowe. Państwa członkowskie powinny więc zapewnić dostępność licencji standardowych.
(40) Jeśli właściwe organy zdecydują o zaprzestaniu udostępniania niektórych dokumentów do ponownego wykorzystywania lub przestaną te dokumenty aktualizować, decyzje te powinny być podawane do publicznej wiadomości tak szybko, jak to możliwe, w miarę możliwości przy wykorzystaniu środków elektronicznych.
(41) Warunki ponownego wykorzystywania dla porównywalnych kategorii ponownego wykorzystywania nie powinny mieć charakteru dyskryminacyjnego. Państwa członkowskie powinny zagwarantować uczciwą konkurencję między organami sektora publicznego i przedsiębiorstwami publicznymi a innymi użytkownikami, w przypadkach gdy dokumenty są ponownie wykorzystywane przez te organy sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publiczne na potrzeby ich działalności komercyjnej. Państwa członkowskie powinny w szczególności zadbać o to, by ponowne wykorzystywanie dokumentów przedsiębiorstw publicznych nie prowadziło do zakłóceń na rynku i zaburzenia uczciwej konkurencji. Nie powinno to, na przykład, uniemożliwiać wymiany informacji między organami sektora publicznego bez opłat do celów wykonywania zadań publicznych, a jednocześnie pobierania opłat od innych stron za ponowne wykorzystywanie tych samych dokumentów. Nie powinno to też uniemożliwiać przyjęcia zróżnicowanej polityki opłat za użytkowanie komercyjne i niekomercyjne ani przyjęcia zróżnicowanej polityki licencjonowania i pobierania opłat w przypadku ponownego wykorzystywania dokumentów przez podmiot gospodarczy w określonych warunkach handlowych.
(42) W związku z wszelkimi przypadkami ponownego wykorzystywania dokumentu organy sektora publicznego mogą, w stosownych przypadkach, w drodze licencji, określać warunki, takie jak obowiązek podania źródła i wskazania, czy dokument został w jakikolwiek sposób zmieniony przez podmiot ponownie wykorzystujący dany dokument. Wszelkie licencje na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego powinny w każdym przypadku jak najmniej ograniczać ponowne ich wykorzystywanie, na przykład poprzez ograniczenie się do wskazania źródła. Istotną rolę w tym zakresie powinny odgrywać otwarte licencje dostępne w internecie, które przyznają szersze prawa do ponownego wykorzystywania bez ograniczeń technologicznych, finansowych lub geograficznych i wykorzystują otwarte formaty danych. Z tego względu państwa członkowskie powinny propagować wykorzystywanie otwartych licencji, które z czasem powinny stać się normą w całej Unii.
(43) Ustanawiając reguły ponownego wykorzystywania dokumentów, organy sektora publicznego powinny respektować reguły konkurencji, w możliwie najszerszym stopniu unikając umów o wyłączności z partnerami prywatnymi oraz preferencyjnego wykorzystania danych. Świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym może jednak wymagać przyznania wyłącznego prawa do ponownego wykorzystywania pewnych dokumentów sektora publicznego. Przykładem tego może być sytuacja, kiedy żaden wydawca komercyjny nie opublikowałby informacji, nie posiadając takiego wyłącznego prawa.
(44) Istnieją liczne umowy o współpracy pomiędzy bibliotekami, w tym bibliotekami uniwersyteckimi, muzeami, archiwami a partnerami prywatnymi, które obejmują digitalizację zasobów kulturowych, przyznając prawo wyłączne partnerom prywatnym. Praktyka pokazuje, że tego rodzaju partnerstwa publiczno-prywatne mogą ułatwiać wartościowe wykorzystywanie zasobów kulturowych, a jednocześnie umożliwiają zapewnienie obywatelom szybszego dostępu do dziedzictwa kulturowego. Należy zatem uwzględnić istniejące obecnie w państwach członkowskich rozbieżności pod względem digitalizacji zasobów kulturowych poprzez wprowadzenie zbioru konkretnych przepisów regulujących umowy w sprawie digitalizacji tego rodzaju zasobów. W przypadku gdy prawo wyłączne odnosi się do digitalizacji zasobów kulturowych, konieczny może być pewien okres wyłączności, tak aby dać partnerowi prywatnemu możliwość uzyskania zwrotu poniesionych kosztów. Okres ten powinien być jednak ograniczony w czasie i możliwie jak najkrótszy, tak aby przestrzegać zasady, zgodnie z którą dorobek wchodzący w zakres domeny publicznej powinien pozostać w tej domenie po jego digitalizacji. Okres obowiązywania prawa wyłącznego do digitalizacji zasobów kulturowych nie powinien co do zasady przekraczać 10 lat. Każdy okres wyłączności przekraczający 10 lat powinien podlegać przeglądowi, z uwzględnieniem zmian technologicznych, finansowych i administracyjnych, jakie zaszły od momentu zawarcia umowy. Ponadto wszelkie partnerstwa publiczno-prywatne zawarte w celu digitalizacji zasobów kulturowych powinny przyznawać partnerskiej instytucji kulturalnej pełne prawa w zakresie wykorzystywania digitalizacji zasobów kulturowych po zakończeniu umowy.
(45) Uzgodnienia między posiadaczami danych a podmiotami ponownie wykorzystującymi te dane, które wprost nie przyznają praw wyłącznych, lecz w przypadku których można zasadnie oczekiwać, że doprowadzą do ograniczenia dostępności dokumentów do ponownego wykorzystania, powinny podlegać dodatkowym środkom kontroli publicznej i w związku z tym powinny być publikowane na co najmniej dwa miesiące przed ich wejściem w życie, aby umożliwić zainteresowanym stronom wystąpienie z wnioskiem o ponowne wykorzystanie dokumentów objętych danym uzgodnieniem i zapobiec ryzyku ograniczenia grona podmiotów mogących ponownie wykorzystywać te dane. Takie uzgodnienia należy również podawać do wiadomości publicznej po ich zawarciu, w ostatecznym brzmieniu ustalonym przez strony.
(46) Niniejsza dyrektywa ma na celu zminimalizowanie ryzyka uzyskania nadmiernej przewagi przez podmiot, który jako pierwszy wystąpi z wnioskiem o ponowne wykorzystanie określonych danych, co mogłoby ograniczyć liczbę podmiotów mogących ponownie wykorzystywać te dane. W przypadku gdy ustalenia umowne – obok spoczywającego na państwach członkowskich obowiązku udostępnienia dokumentów na mocy niniejszej dyrektywy – wiążą się z przeniesieniem zasobów państwa członkowskiego w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, niniejsza dyrektywa powinna pozostawać bez uszczerbku dla stosowania zasad pomocy państwa i innych reguły konkurencji określonych w art. 101–109 Traktatu. Z zasad pomocy państwa określonych w art. 107–109 Traktatu wynika, że państwo musi zweryfikować ex ante, czy z danymi ustaleniami umownymi wiąże się pomoc państwa, i zapewnić, by ustalenia te były zgodne z zasadami tej pomocy.
(47) Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów prawa Unii odnoszących się do ochrony danych osobowych, w tym przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679[13] oraz dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[14], i powinna być wykonywana i stosowana w pełnej zgodności z tym przepisami. Wszystkie obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy powinny być spełnione przy zagwarantowaniu ochrony prywatności i danych osobowych w poszanowaniu unijnych przepisów ochrony danych, w tym w przypadku transgranicznego ponownego wykorzystywania danych, przez zapewnienie anonimizacji danych osobowych. Anonimizacja ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego zgodnie z przepisami i obowiązkami w celu ochrony danych osobowych wynikających z przepisów o ochronie danych, nawet jeżeli wiąże się to z kosztami. Koszt ten należy uwzględnić jako jedną z pozycji kosztów podlegających zaliczeniu do kosztu krańcowego związanego z rozpowszechnianiem danych w rozumieniu art. 6 niniejszej dyrektywy.
(47a) Anonimowe informacje powinny oznaczać wszelkie informacje, których nie można powiązać, bezpośrednio lub pośrednio, samodzielnie lub w połączeniu z powiązanymi danymi, z jakąkolwiek osobą fizyczną, lub dane osobowe, które zostały zanonimizowane w taki sposób, że osób, których dane dotyczą, nie można już zidentyfikować. Ponadto przy podejmowaniu decyzji w sprawie zakresu i warunków ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego zawierających dane osobowe organizacje objęte niniejszą dyrektywą powinny przed upublicznieniem dokumentu przeprowadzać oceny skutków dla ochrony danych. Należy tak postępować w szczególności w konkretnych sektorach mających rutynowo kontakt ze szczególnymi kategoriami danych osobowych, takich jak sektor opieki zdrowotnej, lub z innymi danymi osobowymi, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) 2016/679. Aby należycie uwzględnić obawy związane z niezbędną ochroną danych osobowych, ocenę skutków dla ochrony danych należy przeprowadzać zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2016/679.
(48) Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na prawa własności intelektualnej osób trzecich. W celu uniknięcia wątpliwości określenie „prawa własności intelektualnej” odnosi się tylko do praw autorskich i praw pokrewnych (włączając formy ochrony sui generis). Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do dokumentów objętych prawem własności przemysłowej, takich jak patenty oraz zarejestrowane wzory i znaki towarowe. Dyrektywa nie ma wpływu na istnienie ani na własność praw własności intelektualnej organów sektora publicznego ani też nie ogranicza wykonywania tych praw w żaden sposób wychodzący poza granice określone w niniejszej dyrektywie. Zobowiązania nałożone niniejszą dyrektywą powinno stosować się tylko wtedy, kiedy są zgodne z przepisami umów międzynarodowych o ochronie praw własności intelektualnej, w szczególności z Konwencją berneńską o ochronie dzieł literackich i artystycznych (konwencja berneńska) oraz Porozumieniem w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (porozumienie TRIPS). Organy sektora publicznego powinny jednakże wykonywać swe prawa autorskie w sposób ułatwiający ponowne wykorzystywanie dokumentów.
(49) Uwzględniając prawo Unii oraz zobowiązania międzynarodowe państw członkowskich i Unii, w szczególności wynikające z konwencji berneńskiej oraz z porozumienia TRIPS, dokumenty będące przedmiotem praw własności intelektualnej osób trzecich powinny zostać wyłączone z zakresu niniejszej dyrektywy. W przypadku gdy pierwotnym właścicielem praw własności intelektualnej, których przedmiotem jest dokument będący w posiadaniu bibliotek, w tym bibliotek uniwersyteckich, muzeów i archiwów, była osoba trzecia, a okres ochrony tych praw jeszcze nie wygasł, dokument taki powinien być uznawany do celów niniejszej dyrektywy za dokument, do którego prawa własności intelektualnej należą do osoby trzeciej.
(50) Niniejsza dyrektywa powinna pozostawać bez uszczerbku dla praw, w tym autorskich praw majątkowych i osobistych, jakie mogą przysługiwać pracownikom organów sektora publicznego na mocy przepisów krajowych.
(51) Ponadto w przypadku udostępnienia dokumentu do ponownego wykorzystywania zainteresowany organ sektora publicznego powinien zachować prawo do wykorzystywania takiego dokumentu.
(51a) Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych.
(52) Narzędzia pomagające podmiotom zainteresowanym ponownym wykorzystywaniem informacji w znajdowaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystania oraz warunki ponownego wykorzystywania mogą znacznie ułatwić transgraniczne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić praktyczne rozwiązania pomagające tym podmiotom w poszukiwaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania. Przykładami takich praktycznych rozwiązań są wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych (dokumentów, które są często ponownie wykorzystywane lub potencjalnie mogą być często wykorzystywane), dostępne najlepiej za pośrednictwem internetu, oraz portale połączone z zdecentralizowanymi wykazami zasobów.
(52a) Komisja i państwa członkowskie powinny w dalszym ciągu upraszczać dostęp do zbiorów danych, w szczególności przez stworzenie pojedynczego punktu dostępu, oraz stopniowo udostępniać odpowiednie zbiory danych organów sektora publicznego, co dotyczy wszystkich dokumentów, do których stosuje się niniejszą dyrektywę, jak również danych z instytucji unijnych.
(53) Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[15] i dyrektywy 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[16]. Wyszczególnia ona warunki, na których organy sektora publicznego mogą wykonywać swoje prawa własności intelektualnej na wewnętrznym rynku informacji, gdy zezwalają na ponowne wykorzystywanie. Nie należy wykonywać prawa przewidzianego w art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE w celu uniemożliwienia lub ograniczenia ponownego wykorzystania istniejących dokumentów wkraczającego poza limity określone w niniejszej dyrektywie. W szczególności, jeżeli posiadaczem prawa przewidzianego w art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE jest organ sektora publicznego, nie powinien on wykonywać tego prawa w celu uniemożliwienia lub ograniczenia ponownego wykorzystania danych zawartych w bazie danych.
(54) Komisja wspiera rozwój internetowego sprawozdania na temat stopnia zaawansowania wdrożenia polityki otwartych danych (ang. Open Data Maturity Report) zawierającego odnośne wskaźniki wydajności w zakresie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego we wszystkich państwach członkowskich. Regularna aktualizacja tego sprawozdania przyczyni się do wymiany informacji między państwami członkowskimi i dostępności informacji dotyczących strategii politycznych i praktyk w całej Unii.
(55) Należy zapewnić, aby państwa członkowskie monitorowały skalę ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, warunki ich udostępniania oraz praktyki w zakresie środków odwoławczych.
(56) Komisja może udzielić państwom członkowskim pomocy w spójnym wdrażaniu niniejszej dyrektywy poprzez wydanie nowych i aktualizowanie istniejących wytycznych, szczególnie w sprawie zalecanych standardowych licencji, zbiorów danych i opłat za ponowne wykorzystywanie dokumentów, po konsultacji z zainteresowanymi stronami.
(57) Jednym z podstawowych celów ustanowienia rynku wewnętrznego jest stworzenie warunków sprzyjających rozwojowi usług świadczonych w skali całej Unii, do których dostęp powinni mieć wszyscy obywatele. Biblioteki, muzea i archiwa posiadają bogaty zbiór cennych zasobów informacji sektora publicznego. Ponowne wykorzystywanie dokumentów będących w posiadaniu takich instytucji ma znaczny potencjał społeczny i gospodarczy dla sektora kultury i sektora kreatywnego, a także dla społeczeństwa, w szczególności od kiedy przedsięwzięcia w dziedzinie digitalizacji zwielokrotniły ilość dorobku cyfrowego wchodzącego w zakres domeny publicznej i dostępnego za pośrednictwem takich platform jak Europeana. Te zbiory dziedzictwa kulturowego wraz z powiązanymi z nimi metadanymi stanowią potencjalną podstawę treści cyfrowych w zakresie produktów i usług oraz mają ogromny potencjał w dziedzinie innowacyjnego ponownego wykorzystywania nie tylko w sektorze kultury i sektorze kreatywnym, lecz również w takich sektorach jak edukacja i turystyka. Inne rodzaje instytucji kulturalnych (takie jak orkiestry, opery, zespoły baletowe i teatry), w tym archiwa, którą są częścią tych instytucji, powinny być nadal wyłączone z zakresu niniejszej dyrektywy ze względu na ich specyfikę jako podmioty aktywne na polu sztuki widowiskowej oraz na fakt, że ich materiał niemal w całości podlega prawom własności intelektualnej osób trzecich, a zatem byłby wyłączony z zakresu niniejszej dyrektywy.
(58) W celu stworzenia warunków wspierających ponowne wykorzystywanie dokumentów, które wiąże się z istotnymi korzyściami społeczno-ekonomicznymi, mającymi szczególnie wysoką wartość dla gospodarki i społeczeństwa, w załączniku IIa zawarto wykaz kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości. Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu uzupełnienia wykazu kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości w załączniku IIa przez dodanie nowych kategorii i odpowiadających im zbiorów danych do zbiorów danych o wysokiej wartości spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z określeniem trybu ich publikacji i ponownego wykorzystywania. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(59) Ogólnounijny wykaz zbiorów danych o szczególnym potencjale generowania korzyści społeczno-ekonomicznych wraz ze zharmonizowanymi warunkami ich ponownego wykorzystywania stanowią istotny czynnik sprzyjający opracowywaniu transgranicznych zastosowań danych i usług wykorzystujących dane. Załącznik IIa zawiera wykaz kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości, który można uzupełnić w drodze aktu delegowanego. Dodatkowe kategorie i ich odpowiednie zbiory danych na potrzeby tego wykazu powinny uwzględniać przepisy sektorowe, które już regulują publikację zbiorów danych, jak również kategorie wskazane w załączniku technicznym do karty otwartych danych grupy G-8 i w zawiadomieniu Komisji 2014 /C 240/01. W trakcie procesu prowadzącego do określenia dodatkowych kategorii na potrzeby tego wykazu Komisja powinna przeprowadzić ocenę skutków i stosowne konsultacje publiczne, w tym na poziomie ekspertów. Do celów tej oceny skutków Komisja powinna przeprowadzić konsultacje publiczne ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym organami sektora publicznego, przedsiębiorstwami, użytkownikami danych i użytkownikami ponownie wykorzystującymi dane, organizacjami badawczymi, grupami społeczeństwa obywatelskiego i organizacjami przedstawicielskimi. Wszystkim zainteresowanym stronom należy zapewnić możliwość przedłożenia Komisji sugestii dotyczących dodatkowych kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości lub konkretnych zbiorów danych. Komisja powinna uwzględnić te sugestie lub przekazać danej zainteresowanej stronie powody braku ich uwzględnienia.
(60) W celu zapewnienia maksymalnych efektów oraz ułatwienia ponownego wykorzystywania zbiorów danych o wysokiej wartości tego rodzaju zbiory danych należy udostępniać do ponownego wykorzystywania przy minimalnych ograniczeniach prawnych oraz nieodpłatnie. Zbiory te należy również publikować za pośrednictwem interfejsów programowania aplikacji w każdym przypadku, gdy dany zbiór danych zawiera dane dynamiczne.
(60a) Ze względu na wysokie ryzyko, że obecne techniczne formaty przechowywania i udostępniania informacji sektora publicznego staną się przestarzałe, organy publiczne – w szczególności w przypadku zbiorów danych o wysokiej wartości – powinny wdrożyć skuteczną długoterminową politykę ochronną, aby zapewnić możliwość wykorzystywania tych informacji w przyszłości.
(61) Z uwagi na to, że cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie ułatwianie tworzenia dostępnych w całej Unii produktów i usług informacyjnych w oparciu o dokumenty sektora publicznego, zapewnianie skutecznego transgranicznego wykorzystania dokumentów sektora publicznego, z jednej strony przez przedsiębiorstwa prywatne, w szczególności przez małe i średnie przedsiębiorstwa, na potrzeby produktów i usług informacyjnych o wartości dodanej, z drugiej zaś strony przez obywateli w celu ułatwiania swobodnego przepływu informacji i komunikacji, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast, ze względu na paneuropejski zakres proponowanego działania możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(62) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych ani zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym prawa do prywatności (art. 7), ochrony danych osobowych (art. 8), prawa własności (art. 17) oraz integracji osób niepełnosprawnych (art. 26). Żaden z przepisów niniejszej dyrektywy nie powinien być interpretowany lub wdrażany w sposób, który nie jest zgodny z Europejską konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
(62a) W dniu 10 lipca 2018 r. Europejski Inspektor Ochrony Danych wydał opinię 5/2018 zgodnie z art. 41 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.[17]
(63) Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszej dyrektywy. Zgodnie z pkt 22 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.[18] podstawę tej oceny powinno stanowić pięć kryteriów: skuteczność, efektywność, odpowiedniość, spójność i wartość dodana UE, a wyniki tej oceny powinny stanowić podstawę oceny skutków ewentualnych dalszych środków.
(64) Zobowiązanie do transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego powinno być ograniczone do tych przepisów, które stanowią merytoryczną zmianę w porównaniu z wcześniejszymi dyrektywami. Zobowiązanie do transpozycji przepisów, które nie uległy zmianie, wynika z wcześniejszych dyrektyw.
(65) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I część B.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres
-1 Niniejsza dyrektywa ma na celu ustanowienie ram prawnych regulujących ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego, aby sprzyjać korzystaniu z otwartych danych i pobudzać innowacje w produktach i usługach.
1. Niniejsza dyrektywa ustanawia minimalny zbiór przepisów regulujących ponowne wykorzystywanie oraz praktyczne środki ułatwiające ponowne wykorzystywanie:
a) istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich;
b) istniejących dokumentów, które nie zostały wyłączone z dostępu lub do których dostęp nie jest ograniczony na podstawie art. 1 ust. 2, będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych prowadzących działalność w obszarach określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE[19] oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady[20], przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008[21] oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92[22];
ba) istniejących dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw prywatnych, sporządzonych w ramach świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym w dziedzinach, o których mowa w lit. b);
c) danych badawczych, na warunkach określonych w art. 10 ust. 1 i 2.
2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:
a) dokumentów, których wydawanie jest działalnością wykraczającą poza zakres zadań publicznych zainteresowanych organów sektora publicznego określonych przepisami ustawowymi lub innymi wiążącymi przepisami w państwie członkowskim lub, w przypadku braku takich przepisów, określonych zgodnie z powszechną praktyką administracyjną w zainteresowanym państwie członkowskim, o ile zakres zadań publicznych jest przejrzysty i podlega przeglądowi;
b) dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych: sporządzonych poza zakresem świadczenia usług w interesie ogólnym, określonych w przepisach ustawowych lub innych wiążących przepisach państwa członkowskiego;
sporządzonych poza zakresem świadczenia usług w interesie ogólnym, określonych w przepisach ustawowych lub innych wiążących przepisach państwa członkowskiego;
związanych z działaniami bezpośrednio narażonymi na konkurencję oraz, zgodnie z art. 34 dyrektywy 2014/25/UE, nieobjętych zasadami udzielania zamówień publicznych;
wyłączonych z dostępu lub do których dostęp jest ograniczony w celu zapewnienia bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych zgodnie z dyrektywą (UE) 2016/1148;
c) dokumentów, do których prawa własności intelektualnej należą do osób trzecich;
d) dokumentów wyłączonych z dostępu na podstawie systemów dostępu państw członkowskich, również ze względu na:
ochronę bezpieczeństwa narodowego (tzn. bezpieczeństwa państwa), obronność lub bezpieczeństwo publiczne,
tajemnicę statystyczną,
poufność informacji handlowych (w tym tajemnicę handlową, zawodową lub tajemnicą przedsiębiorstwa);
da) dokumentów wyłączonych z dostępu lub do których dostęp jest ograniczony ze względu na ochronę wrażliwych informacji dotyczących infrastruktury krytycznej zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. d) dyrektywy 2008/114/WE;
e) dokumentów, do których dostęp jest ograniczony na podstawie systemów dostępu w państwach członkowskich, w tym w przypadkach gdy obywatele lub przedsiębiorstwa muszą wykazać szczególny interes, aby uzyskać dostęp do dokumentów;
f) części dokumentów zawierających wyłącznie logo, herby i oznaczenia;
g) dokumentów lub części dokumentów, wyłączonych z dostępu lub do których dostęp jest ograniczony na podstawie systemów dostępu ze względu na ochronę danych osobowych lub zawierających dane osobowe, których ponowne wykorzystanie mogłoby osłabić ochronę prywatności i integralności osoby, w szczególności na podstawie unijnych przepisów dotyczących ochrony danych osobowych;
h) dokumentów będących w posiadaniu publicznych nadawców radiowych i telewizyjnych oraz ich filii, a także innych organów lub ich filii wypełniających zadania publicznej radiofonii i telewizji;
i) dokumentów będących w posiadaniu instytucji kulturalnych innych niż biblioteki, biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa;
j) dokumentów będących w posiadaniu instytucji edukacyjnych na poziomie szkoły średniej lub niższym oraz, w przypadku wszystkich innych instytucji edukacyjnych – dokumentów innych niż te, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c);
k) dokumentów innych niż te, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), będących się w posiadaniu organizacji prowadzących badania naukowe i organizacji finansujących badania naukowe, w tym organizacji utworzonych na potrzeby transferu wyników badań naukowych.
3. Niniejsza dyrektywa opiera się na systemach dostępu obowiązujących w państwach członkowskich i pozostaje bez uszczerbku dla tych systemów.
3a. Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679 i nie wpływa na poziom ochrony osób fizycznych w ramach przetwarzania danych osobowych zgodnie z tym rozporządzeniem i innymi przepisami prawa Unii.
4. Nałożone niniejszą dyrektywą zobowiązania stosuje się tylko w zakresie, w jakim są zgodne z przepisami umów międzynarodowych w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, w szczególności konwencji berneńskiej i porozumienia TRIPS.
5. Prawo producenta bazy danych przewidziane w art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE nie może być wykonywane przez organy sektora publicznego w celu uniemożliwienia lub ograniczenia ponownego wykorzystywania dokumentów wykraczającego poza limity ustanowione w niniejszej dyrektywie.
6. Niniejsza dyrektywa reguluje ponowne wykorzystywanie istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich, w tym dokumentów, do których zastosowanie ma dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[23].
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:
1. „organ sektora publicznego” oznacza państwowe, regionalne lub lokalne władze, podmioty prawa publicznego oraz stowarzyszenia utworzone przez jedną lub kilka takich władz albo jeden lub kilka takich podmiotów prawa publicznego;
2. „podmiot prawa publicznego” oznacza jakikolwiek podmiot:
a) ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, niemający charakteru przemysłowego ani handlowego; oraz
b) posiadający osobowość prawną; oraz
c) finansowany w przeważającej części przez państwo, władze regionalne lub lokalne czy też inne podmioty prawa publicznego; lub którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; lub w którym ponad połowę składu jego organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego stanowią osoby mianowane przez państwo, władze regionalne lub lokalne lub inne podmioty prawa publicznego;
3. „przedsiębiorstwo publiczne” oznacza każde przedsiębiorstwo, na które organy sektora publicznego mogą wywierać, bezpośrednio lub pośrednio, dominujący wpływ z racji bycia jego właścicielem, posiadania w nim udziału finansowanego lub na mocy przepisów, które regulują działalność tego przedsiębiorstwa;
Dominujący wpływ ze strony władz publicznych zakłada się wówczas, gdy takie organy sektora publicznego, bezpośrednio lub pośrednio, w odniesieniu do przedsiębiorstwa:
(i) posiadają większość subskrybowanego kapitału przedsiębiorstwa;
(ii) kontrolują większość głosów przypadających na akcje wyemitowane przez przedsiębiorstwo; lub
(iii) mogą mianować więcej niż połowę członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego przedsiębiorstwa;
4. „uniwersytet” oznacza jakikolwiek organ sektora publicznego, który oferuje kształcenie na poziomie wyższym zakończone uzyskaniem stopnia akademickiego;
4a. „otwarta licencja” oznacza każdą ustandaryzowaną licencję publiczną, która umożliwia swobodny dostęp do danych i treści, a także ich wykorzystywanie, modyfikowanie i udostępnianie każdej osobie w dowolnym celu, z zastrzeżeniem co najwyżej środków służących ochronie pochodzenia i otwartości;
5. „dokument” oznacza:
a) jakąkolwiek treść niezależnie od zastosowanego nośnika (zapisaną na papierze lub zapisaną w formie elektronicznej lub zarejestrowaną w formie dźwiękowej, wizualnej albo audiowizualnej);
b) dowolną część tej treści;
5b. „informacje anonimowe” lub „informacje zanonimizowane” oznaczają informacje, które nie odnoszą się do zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej, lub dane osobowe zanonimizowane w taki sposób, że podmiot, którego dane dotyczą, nie jest zidentyfikowany lub jego identyfikacja nie jest już możliwa;
6. „dane dynamiczne” oznaczają dokumenty w formie elektronicznej, które ulegają częstym lub regularnym zmianom;
6a. „interfejs programowania aplikacji” (API) oznacza dobrze udokumentowany zestaw funkcji, procedur, definicji i protokołów na potrzeby zorganizowanego pobierania informacji online;
7. „dane badawcze” oznaczają dokumenty w formie cyfrowej, inne niż publikacje naukowe, które są gromadzone lub opracowywane w ramach działalności badawczo-naukowej i są wykorzystywane jako dowody w procesie badawczym bądź też są powszechnie akceptowane w środowisku naukowym jako konieczne do weryfikacji poprawności ustaleń i wyników badań;
8. „zbiory danych o wysokiej wartości” oznaczają dokumenty, których ponowne wykorzystywanie wiąże się z istotnymi korzyściami dla społeczeństwa, środowiska i gospodarki, w szczególności ze względu na ich przydatność do tworzenia usług i zastosowań o wartości dodanej oraz nowych godziwych miejsc pracy wysokiej jakości, a także znaczny krąg potencjalnych beneficjentów usług i zastosowań o wartości dodanej, opartych na tych zbiorach danych;
9. „ponowne wykorzystywanie” oznacza wykorzystywanie przez osoby fizyczne lub prawne dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego, do celów komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż ich pierwotne przeznaczenie w ramach zadań publicznych, dla których te dokumenty zostały wyprodukowane, z wyjątkiem wymiany dokumentów między organami sektora publicznego wyłącznie w wykonaniu ich zadań publicznych;
9a. „dane osobowe” oznaczają dane zdefiniowane w art. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/679;
10. „format nadający się do odczytu maszynowego” oznacza format pliku zorganizowany tak, aby aplikacje komputerowe mogły łatwo zidentyfikować, rozpoznać i uzyskać określone dane, w tym poszczególne stwierdzenia faktów, i ich wewnętrzną strukturę;
11. „format otwarty” oznacza format pliku, który nie jest powiązany z platformą oraz jest udostępniany obywatelom bez żadnych ograniczeń, które utrudniałyby ponowne wykorzystywanie dokumentów;
12. „otwarty standard formalny” oznacza standard określony w formie pisemnej, wyszczególniający specyfikacje wymogów dotyczących sposobu zapewnienia interoperacyjności oprogramowania;
13. „rozsądny zwrot z inwestycji” oznacza odsetek całkowitej opłaty, ponad to, co jest konieczne do odzyskania kwalifikujących się kosztów, w wysokości nieprzekraczającej stałej stopy procentowej Europejskiego Banku Centralnego powiększonej o maksymalnie 5 punktów procentowych;
14. „osoba trzecia” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną inną niż organ sektora publicznego, przedsiębiorstwo publiczne lub przedsiębiorstwo prywatne zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. ba), w których posiadaniu znajdują się dane.
Artykuł 3
Zasada ogólna
1. Państwa członkowskie zapewniają, z zastrzeżeniem ust. 2, możliwość ponownego wykorzystywania dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie zgodnie z art. 1, do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV.
2. W przypadku dokumentów, do których prawa własności intelektualnej posiadają biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa, oraz dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych państwa członkowskie zapewniają – w sytuacji gdy dozwolone jest ponowne wykorzystywanie takich dokumentów przez przedsiębiorstwo publiczne lub przedsiębiorstwo prywatne zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. ba), które je sporządziły – możliwość ponownego wykorzystywania tych dokumentów do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV.
2a. Państwa członkowskie dopilnowują, by dokumenty wchodzące w zakres niniejszej dyrektywy były tworzone i udostępniane do ponownego wykorzystania zgodnie z zasadą „otwartości danych w fazie projektowania i domyślnej”.
2b. Państwa członkowskie dopilnowują, by przy podejmowaniu decyzji w sprawie zakresu i warunków ponownego wykorzystywania dokumentów organizacje objęte niniejszą dyrektywą przeprowadzały oceny skutków dotyczące ochrony danych, zwłaszcza w sektorach mających rutynowo kontakt ze szczególnymi kategoriami danych osobowych, takich jak sektor opieki zdrowotnej, lub z innymi danymi osobowymi, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) 2016/679. Ocenę skutków dotyczącą ochrony danych przeprowadza się zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2016/679.
ROZDZIAŁ II
WNIOSKI O PONOWNE WYKORZYSTYWANIE
Artykuł 4
Wymagania mające zastosowanie do przetwarzania wniosków o ponowne wykorzystywanie
1. Organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), przetwarzają, przy wykorzystaniu środków elektronicznych – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – wnioski o ponowne wykorzystywanie i udostępniają dokumenty do ponownego wykorzystywania wnioskodawcy lub, jeśli potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji w rozsądnym terminie zgodnym z terminami ustanowionymi dla przetwarzania wniosków o dostęp do dokumentów.
1a. Decyzja o tym, czy zezwolić na ponowne wykorzystywanie określonych lub wszystkich dokumentów na mocy niniejszej dyrektywy, pozostaje w gestii zainteresowanego przedsiębiorstwa publicznego lub przedsiębiorstwa prywatnego, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba). Po podjęciu decyzji o udostępnieniu danego dokumentu do ponownego wykorzystania przedsiębiorstwo przestrzega odpowiednich obowiązków określonych w rozdziałach III i IV, w szczególności obowiązków dotyczących formatu, pobierania opłat, przejrzystości, licencji, niedyskryminacji i zakazu stosowania umów o wyłączności.
2. Jeśli terminy lub inne przepisy regulujące terminowe udostępnianie dokumentów nie zostały ustanowione, organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), przetwarzają wnioski i dostarczają wnioskodawcy dokumenty do ponownego wykorzystania lub, jeśli potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji możliwie jak najszybciej, a najpóźniej w terminie nie dłuższym niż 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. W przypadku obszernych lub skomplikowanych wniosków termin ten może być przedłużony o kolejne 20 dni roboczych. W takich przypadkach zawiadamia się wnioskodawcę możliwie jak najszybciej, a w każdym razie w ciągu trzech tygodni od otrzymania pierwotnego wniosku, że przetwarzanie jego wniosku wymaga więcej czasu, wskazując przyczyny.
3. W przypadku decyzji odmownej organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), informują wnioskodawcę o przyczynach odmowy na podstawie odpowiednich przepisów systemu dostępu danego państwa członkowskiego lub krajowych przepisów przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy, w szczególności art. 1 ust. 2 lit. a)–g) lub art. 3. Jeśli decyzja odmowna jest oparta na art. 1 ust. 2 lit. c), organ sektora publicznego, przedsiębiorstwo publiczne lub przedsiębiorstwo prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), zamieszcza odniesienie do osoby fizycznej lub prawnej, która jest posiadaczem praw (jeśli jest znana), albo do licencjodawcy, od którego organ sektora publicznego uzyskał dany materiał. Do zamieszczenia takiego odniesienia nie są zobowiązane biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa.
4. Każda decyzja dotycząca ponownego wykorzystywania zawiera odniesienie do środków odwoławczych na wypadek, gdyby wnioskodawca chciał odwołać się od decyzji. Środki odwoławcze obejmują możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy posiadający odpowiednią wiedzę specjalistyczną, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ nadzorczy utworzony na podstawie art. 51 rozporządzenia (UE) 2016/679, krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy, którego decyzje są wiążące dla danego organu sektora publicznego.
4a. Do celów niniejszego artykułu państwa członkowskie dopilnowują, by:
a) udzielano wsparcia w ubieganiu się o dostęp do dokumentów;
b) wykazy organów sektora publicznego, przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw prywatnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), były publicznie dostępne;
c) zostały określone praktyczne rozwiązania w celu zagwarantowania możliwości skutecznego ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego;
d) organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), informowały obywateli o przysługujących im prawach wynikających z niniejszej dyrektywy oraz z istniejących zasad dostępu do informacji, ustanowionych na poziomie krajowym lub unijnym, oraz aby w odpowiednim zakresie służyły informacjami, wytycznymi i radą w tym względzie.
5. Spełnienia wymagań niniejszego artykułu nie wymaga się od następujących podmiotów:
a) przedsiębiorstw publicznych;
b) instytucji edukacyjnych, organizacji prowadzących badania naukowe i organizacji finansujących badania naukowe.
ROZDZIAŁ III
WARUNKI PONOWNEGO WYKORZYSTYWANIA
Artykuł 5
Dostępne formaty
1. Nie naruszając przepisów rozdziału V, organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), udostępniają swoje dokumenty w postaciach lub formatach, które są dostępne, łatwe do wyszukania i nadają się do ponownego wykorzystania za pomocą środków elektronicznych, w dowolnym istniejącym formacie lub języku, a jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w formacie otwartym nadającym się do odczytu maszynowego wraz z metadanymi. W miarę możliwości zarówno format, jak i metadane muszą być zgodne z otwartymi standardami formalnymi.
2. Dopóki ponowni użytkownicy mają możliwość ponownego wykorzystywania dokumentów będących przedmiotem wniosku, ust. 1 nie zobowiązuje organów sektora publicznego, przedsiębiorstw prywatnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), ani przedsiębiorstw publicznych do tworzenia lub dostosowywania dokumentów ani do dostarczania wyciągów z dokumentów, aby zapewnić zgodność z przepisami tego ustępu, w przypadku gdy wymagałoby to nieproporcjonalnie dużego wysiłku, wykraczającego poza prostą czynność.
3. Na podstawie niniejszej dyrektywy od organów sektora publicznego, przedsiębiorstw prywatnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), ani przedsiębiorstw publicznych nie można wymagać kontynuowania tworzenia i przechowywania określonego typu dokumentów w celu ponownego ich wykorzystywania przez organizację sektora prywatnego lub publicznego.
4. Organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), udostępniają dane dynamiczne do ponownego wykorzystywania natychmiast po ich zgromadzaniu, za pośrednictwem odpowiednich interfejsów programowania aplikacji (API). Aby zapewnić stałe dostarczanie danych dynamicznych, można w ramach stosownych programów unijnych udzielać wsparcia organom sektora publicznego.
5. Jeżeli udostępnienie dokumentów natychmiast po ich zgromadzeniu i niezwłocznie przekraczałoby możliwości finansowe i techniczne organu sektora publicznego, przedsiębiorstwa prywatnego, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), lub przedsiębiorstwa publicznego, dokumenty, o których mowa w ust. 4, udostępnia się w terminie, który nie powoduje nadmiernego ograniczenia możliwości wykorzystania ich potencjału gospodarczego i społecznego.
5a. Organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), dbają o to, by dostęp do informacji sektora publicznego i ich ponowne wykorzystywanie były zgodne z prawodawstwem Unii w zakresie ochrony danych.
Artykuł 6
Zasady regulujące pobieranie opłat
1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest nieodpłatne lub następuje za opłatą, której wysokość ograniczona jest do kosztów krańcowych poniesionych w związku z ich reprodukowaniem, udostępnianiem i rozpowszechnianiem oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacją danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych.
2. W drodze wyjątku przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:
a) organów sektora publicznego, które muszą uzyskiwać dochody w celu pokrycia znacznej części kosztów związanych z wykonywaniem swoich zadań publicznych;
aa) dokumentów, w przypadku których od zainteresowanych organów sektora publicznego wymaga się, by uzyskiwały dochody wystarczające na pokrycie znacznej części kosztów ich gromadzenia, opracowywania, reprodukowania i rozpowszechniania;
b) bibliotek, w tym bibliotek uniwersyteckich, muzeów i archiwów;
c) przedsiębiorstw publicznych;
ca) przedsiębiorstw prywatnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba).
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 lit. a) i c), łączne opłaty oblicza się na podstawie obiektywnych, przejrzystych i sprawdzalnych kryteriów, które zostaną określone przez państwa członkowskie. Całkowity dochód z wydawania dokumentów i zezwalania na ich ponowne wykorzystywanie we właściwym okresie obrachunkowym nie może przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania tych dokumentów, przechowywania danych oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacji danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Opłaty są obliczane zgodnie z mającymi zastosowanie zasadami rachunkowości.
4. Jeżeli opłaty pobierane są przez organy sektora publicznego, o których mowa w ust. 2 lit. b), całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów we właściwym okresie obrachunkowym nie może przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania, przechowywania danych, konserwacji tych dokumentów i ustalania i uzyskiwania do nich praw oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacji danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Opłaty są obliczane zgodnie z zasadami rachunkowości mającymi zastosowanie do danego organu sektora publicznego.
5. Ponowne wykorzystywanie zbiorów danych o wysokiej wartości, których wykaz ustala się zgodnie z art. 13 i załącznikiem IIa, oraz danych badawczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), jest nieodpłatne dla użytkownika.
Artykuł 7
Przejrzystość
-1a. Państwa członkowskie mogą ujawniać koszty reprodukowania i rozpowszechniania dokumentów oraz przechowywania odnośnych danych, a także, w stosownych przypadkach, koszty anonimizacji danych osobowych oraz koszty ochrony poufności, o której mowa w art. 1 ust. 2 lit. d).
1. W przypadku opłat standardowych za ponowne wykorzystywanie dokumentów lub części dokumentów wszelkie mające zastosowanie warunki i faktyczne kwoty opłat, w tym podstawa obliczania tych opłat, są ustanawiane z wyprzedzeniem i publikowane – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – przy wykorzystaniu środków elektronicznych.
2. W przypadku opłat za ponowne wykorzystywanie innych niż te, o których mowa w ust. 1, czynniki, które są brane pod uwagę przy obliczaniu tych opłat, wskazuje się z góry. Dany posiadacz dokumentów wskazuje również, na żądanie, sposób obliczenia tych opłat w odniesieniu do konkretnego wniosku o ponowne wykorzystywanie.
3. Państwa członkowskie publikują wykaz organów sektora publicznego, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. a).
4. Organy sektora publicznego zapewniają, aby wnioskujący o ponowne wykorzystywanie dokumentów byli informowani o dostępnych środkach odwoławczych od decyzji lub praktyk, które mają na nich wpływ.
Artykuł 8
Licencje
1. Państwa członkowskie nie mogą uzależniać ponownego wykorzystywania dokumentów od spełnienia określonych warunków lub uzyskania licencji, chyba że konieczność wprowadzenia takich warunków lub wymogu posiadania licencji ma charakter niedyskryminacyjny, jest uzasadniona celem interesu publicznego i proporcjonalna. Warunki te nie mogą niepotrzebnie ograniczać możliwości ponownego wykorzystywania i nie mogą być stosowane do ograniczania konkurencji.
2. W państwach członkowskich, w których stosowane są licencje, państwa członkowskie zapewniają, aby licencje standardowe na ponowne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego, które można dostosować do określonych wniosków o licencje, były dostępne w formacie cyfrowym i mogły być przetwarzane elektronicznie. Państwa członkowskie zachęcają do stosowania takich licencji standardowych.
2a. Z zastrzeżeniem wymogów dotyczących odpowiedzialności określonych w prawie Unii, jeżeli organ publiczny, przedsiębiorstwo publiczne lub przedsiębiorstwo prywatne, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), udostępniają dokumenty do ponownego wykorzystywania bez żadnych warunków ani ograniczeń, ten organ publiczny, przedsiębiorstwo publiczne lub przedsiębiorstwo prywatne, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), może zrzec się wszelkiej odpowiedzialności w odniesieniu do dokumentów udostępnionych do ponownego wykorzystywania.
Artykuł 9
Rozwiązania praktyczne
1. Państwa członkowskie wprowadzają rozwiązania praktyczne ułatwiające wyszukiwanie dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania, takie jak wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych wraz z odpowiednimi metadanymi, dostępne – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w internecie i w formatach nadających się do odczytu maszynowego, oraz portale połączone z wykazami zasobów. W miarę możliwości państwa członkowskie ułatwiają wielojęzyczne wyszukiwanie dokumentów.
1a. Państwa członkowskie dbają o to, by organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), udzielały Komisji koniecznego dostępu do wszystkich danych, które udostępniają do ponownego wykorzystywania, aby umożliwić agregację zbiorów danych na poziomie Unii, w szczególności w celu stworzenia zbiorów danych obejmujących całą Unię w określonej kategorii danych zgodnie z załącznikiem IIa. Komisja wdraża praktyczne rozwiązania w celu udostępniania zbiorów danych na poziomie Unii za pośrednictwem pojedynczego punktu dostępu.
Artykuł 10
Dostępność i ponowne wykorzystywanie danych badawczych
1. Państwa członkowskie wspierają dostępność danych badawczych poprzez przyjęcie polityki krajowej oraz podejmowanie odpowiednich działań mających na celu zapewnienie powszechnej dostępności danych badawczych pochodzących z badań naukowych finansowanych ze środków publicznych („polityka otwartego dostępu”) oraz ich zgodności z zasadami FAIR. Wszystkie dane badawcze finansowane ze środków publicznych powinny być domyślnie otwarte. W tym kontekście należycie uwzględnia się kwestie związane z prawami własności intelektualnej, ochroną danych osobowych i poufnością, bezpieczeństwem i uzasadnionymi interesami handlowymi zgodnie z zasadą „jak najbardziej jawne, chronione w niezbędnym zakresie”. Wspomnianą politykę otwartego dostępu kieruje się do organizacji prowadzących badania naukowe i organizacji finansujących badania naukowe. Wszystkich beneficjentów programów finansowania badań, których środki pochodzą z budżetu Unii, zobowiązuje się do powszechnego udostępniania ich danych naukowych do ponownego wykorzystywania zgodnie z programem „Horyzont Europa”.
2. Dane badawcze udostępnia się do ponownego wykorzystywania w celach komercyjnych lub niekomercyjnych na warunkach określonych w rozdziałach III i IV, w zakresie, w jakim dane te są finansowane ze środków publicznych, oraz gdy dostęp do tych danych zapewniono za pośrednictwem repozytoriów instytucjonalnych lub tematycznych bądź dowolnej lokalnej, krajowej lub międzynarodowej infrastruktury danych. W tym kontekście uwzględnia się uzasadnione interesy handlowe, działania związane z przekazywaniem wiedzy oraz istniejące wcześniej prawa własności intelektualnej. Przepis ten nie narusza art. 1 ust. 2 lit. c).
ROZDZIAŁ IV
BRAK DYSKRYMINACJI I UCZCIWY HANDEL
Artykuł 11
Brak dyskryminacji
1. Żadne stosowane warunki ponownego wykorzystywania dokumentów nie mogą dyskryminować porównywalnych kategorii ponownego wykorzystywania, w tym ponownego wykorzystywania w wymiarze transgranicznym.
2. Państwa członkowskie gwarantują uczciwą konkurencję między organami sektora publicznego, przedsiębiorstwami publicznymi i przedsiębiorstwami prywatnymi, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), a innymi użytkownikami, jeżeli dokumenty są ponownie wykorzystywane przez te organy sektora publicznego, przedsiębiorstwa publiczne lub przedsiębiorstwa prywatne, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), jako materiał wejściowy służący ich działalności komercyjnej wykraczającej poza zakres ich zadań publicznych, dbając o to, by względem udostępniania dokumentów przeznaczonych do tej działalności stosowano takie same opłaty i inne warunki, jakie stosuje się w odniesieniu do innych użytkowników.
2a. Państwa członkowskie dbają w ten sam sposób o to, by ponowne wykorzystywanie dokumentów i informacji przedsiębiorstw publicznych lub przedsiębiorstw prywatnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), nie prowadziło do zakłócenia uczciwej konkurencji.
Artykuł 12
Zakaz umów o wyłączności
1. W celu zapewnienia sprawiedliwego traktowania ponowne wykorzystywanie dokumentów jest otwarte dla wszystkich potencjalnych użytkowników w obrębie rynku, nawet jeśli już co najmniej jeden użytkownik wykorzystuje oparte na tych dokumentach produkty o wartości dodanej. Umowy i inne uzgodnienia między organami sektora publicznego, przedsiębiorstwami prywatnymi, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. ba), lub przedsiębiorstwami publicznymi będącymi w posiadaniu dokumentów a stronami trzecimi nie mogą przyznawać praw wyłącznych ani dopuszczać żadnego preferencyjnego wykorzystywania danych. Uwzględnia się usługi publiczne wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy 2014/24/UE na podstawie art. 11 tej dyrektywy oraz partnerstwa innowacyjne, o których mowa w art. 31 dyrektywy 2014/24/UE.
2. Jeżeli prawo wyłączne jest jednak konieczne do świadczenia usług w interesie publicznym, ważność przyczyn uzasadniających przyznanie prawa wyłącznego podlega regularnym przeglądom, a w każdym razie przeglądu dokonuje się co trzy lata. Umowy o wyłączności zawarte po wejściu w życie niniejszej dyrektywy podaje się do publicznej wiadomości przynajmniej na dwa miesiące przed ich wejściem w życie. Ostateczne warunki takich uzgodnień formułuje się przejrzyście i podaje do publicznej wiadomości.
Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do digitalizacji zasobów kulturowych.
3. Niezależnie od ust. 1, jeśli prawo wyłączne dotyczy digitalizacji zasobów kulturowych, okres obowiązywania takiego prawa wyłącznego nie przekracza co do zasady 10 lat. W przypadku gdy okres ten przekracza 10 lat, podlega on przeglądowi w 11. roku oraz następnie, stosownie do przypadku, co siedem lat.
Umowy zapewniające prawa wyłączne, o których mowa w akapicie pierwszym, formułuje się przejrzyście i podaje do publicznej wiadomości.
W przypadku gdy istnieje prawo wyłączne, o którym mowa w akapicie pierwszym, w ramach tej umowy zainteresowany organ sektora publicznego otrzymuje bezpłatnie egzemplarz poddanych digitalizacji zasobów kulturowych. Egzemplarz ten jest udostępniany do ponownego wykorzystywania z końcem okresu obowiązywania prawa wyłącznego.
4. Uzgodnienia praktyczne lub prawne, które, choć wprost nie przyznają prawa wyłącznego, mają na celu ograniczenie dostępności dokumentów do ponownego wykorzystania przez podmioty inne niż osoba trzecia będąca stroną danego uzgodnienia lub w przypadku których można zasadnie oczekiwać, że doprowadzą do takiej ograniczonej dostępności, podaje się do wiadomości publicznej na co najmniej dwa miesiące przed ich wejściem w życie. Te uzgodnienia praktyczne lub prawne podlegają regularnym przeglądom, a w każdym razie przeglądu dokonuje się co trzy lata. Ostateczne warunki takich uzgodnień formułuje się przejrzyście i podaje do publicznej wiadomości, z należytym uwzględnieniem konkurencji.
5. Umowy o wyłączności istniejące w dniu 17 lipca 2013 r., niekwalifikujące się jako wyjątki na mocy ust. 2 i 3, wygasają wraz z końcem obowiązywania umowy, a w każdym razie najpóźniej w dniu 18 lipca 2043 r.
Artykuł 12a (nowy)
Zachowanie informacji sektora publicznego
Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie w życie odpowiedniej polityki zachowania informacji sektora publicznego w takim dowolnym formacie, który oferuje najlepsze możliwe gwarancje długoterminowego dostępu.
ROZDZIAŁ V
ZBIORY DANYCH O WYSOKIEJ WARTOŚCI
Artykuł 13
Wykaz zbiorów danych o wysokiej wartości
1. W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy w załączniku IIa zostaje zamieszczony wykaz kategorii i zbiorów danych o wysokiej wartości. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu uzupełnienia wykazu poprzez dodanie nowych kategorii i odpowiadających im zbiorów danych do wykazu zbiorów danych o wysokiej wartości spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z trybem ich publikacji i ponownego wykorzystywania.
2. Te zbiory danych udostępnia się nieodpłatnie, w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i dostępne do pobrania, a w stosownym przypadku za pośrednictwem API. Warunki ponownego wykorzystywania tego rodzaju zbiorów danych muszą być zgodne z postanowieniami licencji na zasadzie otwartych standardów.
3. W drodze wyjątku nieodpłatne udostępnianie, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do zbiorów danych o wysokiej wartości będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, jeżeli z oceny skutków, o której mowa w art. 13 ust. 7, wynika, że nieodpłatne udostępnianie tych zbiorów danych doprowadzi od znacznego zakłócenia konkurencji na odnośnych rynkach.
4. Oprócz warunków określonych w ust. 2 Komisja może określić inne warunki, w szczególności
a) wszelkie warunki ponownego wykorzystywania;
b) formaty danych i metadanych oraz środki techniczne dotyczące publikacji i rozpowszechniania.
5. Wykaz kategorii i odpowiadających im zbiorów danych o wysokiej wartości, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w oparciu o ocenę ich potencjału generowania istotnych korzyści dla społeczeństwa, gospodarki i środowiska, nowatorskich usług, liczby użytkowników, w szczególności MŚP, przychodów, jakie mogą pomóc wygenerować, a także możliwości ich łączenia z innymi zbiorami danych, a także spodziewanego wpływu na konkurencyjność przedsiębiorstw publicznych.
6. W stosownych przypadkach wykaz w załączniku IIa może zostać uzupełniony w drodze aktu delegowanego. Komisja może uzupełniać wykaz w załączniku IIa, dodając nowe kategorie i odpowiadające im zbiory danych o wysokiej wartości w drodze aktu delegowanego zgodnie z art. 290 TFUE, z zastrzeżeniem procedury określonej w art. 14.
7. Komisja przeprowadza ocenę skutków obejmującą analizę kosztów i korzyści przed przyjęciem aktu delegowanego oraz zapewnia, aby akt ten stanowił uzupełnienie istniejących sektorowych instrumentów prawnych w odniesieniu do ponownego wykorzystywania dokumentów, które objęte są zakresem stosowania niniejszej dyrektywy. W przypadku gdy kategorie zbiorów danych o wysokiej wartości mogą dotyczyć przedsiębiorstw publicznych, w ocenie skutków szczególną uwagę poświęca się ewentualnym zakłóceniom konkurencji oraz roli, jaką przedsiębiorstwa publiczne, MŚP i przedsiębiorstwa typu start-up odgrywają w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym.
7a. Do celów ust. 1, 2 i 7 Komisja przeprowadza konsultacje publiczne z wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym z właściwymi podmiotami będącymi w posiadaniu informacji sektora publicznego, partnerami społecznymi, użytkownikami i osobami ponownie wykorzystującymi dane, osobami wnioskującymi o wykorzystanie i ponowne wykorzystanie oraz z zorganizowanymi grupami społeczeństwa obywatelskiego. Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwia się przedłożenie Komisji sugestii dotyczących dodatkowych kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości lub konkretnych zbiorów danych. Komisja uwzględnia te sugestie lub przekazuje danej zainteresowanej stronie powody ich nieuwzględnienia.
Do celów ust. 2 Komisja bierze pod uwagę potencjalny wpływ na konkurencję, jeżeli przedsiębiorstwa publiczne działają na rynkach konkurencyjnych.
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 14
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 13, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [data wejścia w życie dyrektywy] r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 13, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 13 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Artykuł 15
Transpozycja
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. […] do dnia […] r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą traktuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Sposób dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego wskazania określany jest przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty najważniejszych przepisów prawa krajowego w dziedzinie objętej zakresem niniejszej dyrektywy.
Artykuł 16
Ocena
1. Nie wcześniej niż cztery lata po dacie transpozycji niniejszej dyrektywy Komisja przeprowadza ocenę niniejszej dyrektywy i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat głównych jej ustaleń. Ocenę przeprowadza się zgodnie z wytycznymi Komisji dotyczącymi lepszego stanowienia prawa[24]. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje niezbędne do przygotowania tego sprawozdania.
2. Ocena dotyczy w szczególności zakresu i skutków społecznych i ekonomicznych niniejszej dyrektywy, w tym skali wzrostu ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, zwłaszcza przez MŚP, wpływu zbiorów danych o wysokiej wartości, skutków zasad stosowanych do pobierania opłat oraz ponownego wykorzystywania urzędowych tekstów natury prawnej i administracyjnej, ponownego wykorzystywania dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż organy sektora publicznego, dostępności API i korzystania z nich, interakcji między przepisami w zakresie ochrony danych a możliwościami ponownego wykorzystywania, jak również dalszych możliwości usprawnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz wspierania rozwoju gospodarczego i rozwoju rynku pracy.
Artykuł 17
Uchylenie
Dyrektywa 2003/98/WE, zmieniona dyrektywą wymienioną w załączniku I część A, traci moc od dnia [dzień po dacie zawartej w art. 15 ust. 1 akapit pierwszy], bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminu transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektywy, określonych w załączniku I część B.
Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.
Artykuł 18
Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 19
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
Przewodniczący Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK I
Część A
Uchylona dyrektywawraz ze zmianami
(o których mowa w art. 15)
Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady |
(Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90) |
|
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/37/UE |
(Dz.U. L 175 z 27.6.2013, s. 1) |
|
Część B
Terminy transpozycji do prawa krajowego oraz data rozpoczęcia stosowania
(o których mowa w art. 15)
Dyrektywa |
Termin transpozycji |
Data rozpoczęcia stosowania
|
|
2003/98/WE |
1 lipca 2005 r. |
|
|
2013/37/UE |
18 lipca 2015 r. |
18 lipca 2015 r. |
|
ZAŁĄCZNIK II
Tabela korelacji
Dyrektywa 2003/98/WE |
Niniejsza dyrektywa |
|
Art. 1 ust. 1 |
Art. 1 ust. 1, formuła wprowadzająca i art. 1 ust. 1 lit. a) |
|
_ |
Art. 1 ust. 1 lit. b) |
|
_ |
Art. 1 ust. 1 lit. c) |
|
Art. 1 ust. 2, formuła wprowadzająca |
Art. 1 ust. 2, formuła wprowadzająca |
|
Art. 1 ust. 2 lit. a) |
Art. 1 ust. 2 lit. a) |
|
_ |
Art. 1 ust. 2 lit. b) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. b) |
Art. 1 ust. 2 lit. c) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. c) |
Art. 1 ust. 2 lit. d) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. ca) |
Art. 1 ust. 2 lit. e) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. cb) |
Art. 1 ust. 2 lit. f) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. cc) |
Art. 1 ust. 2 lit. g) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. d) |
Art. 1 ust. 2 lit. h) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. e) |
Art. 1 ust. 2 lit. j) |
|
Art. 1 ust. 2 lit. f) |
Art. 1 ust. 2 lit. i) |
|
_ |
Art. 1 ust. 2 lit. k) |
|
Art. 1 ust. 3 |
Art. 1 ust. 3 |
|
Art. 1 ust. 4 |
_ |
|
Art. 1 ust. 5 |
Art. 1 ust. 4 |
|
_ |
Art. 1 ust. 5 |
|
_ |
Art. 1 ust. 6 |
|
Art. 2, formuła wprowadzająca |
Art. 2, formuła wprowadzająca |
|
Art. 2 pkt 1 |
Art. 2 pkt 1 |
|
Art. 2 pkt 2 |
Art. 2 pkt 2 |
|
_ |
Art. 2 pkt 3 |
|
Art. 2 pkt 3 |
Art. 2 pkt 5 |
|
_ |
Art. 2 pkt 6 |
|
_ |
Art. 2 pkt 7 |
|
_ |
Art. 2 pkt 8 |
|
Art. 2 pkt 4 |
Art. 2 pkt 9 |
|
Art. 2 pkt 5 |
_ |
|
Art. 2 pkt 6 |
Art. 2 pkt 10 |
|
Art. 2 pkt 7 |
Art. 2 pkt 11 |
|
Art. 2 pkt 8 |
Art. 2 pkt 12 |
|
Art. 2 pkt 9 |
Art. 2 pkt 4 |
|
_ |
Art. 2 pkt 13 |
|
_ |
Art. 2 pkt 14 |
|
Art. 3 ust. 1 |
Art. 3 ust. 1 |
|
Art. 3 ust. 2 |
Art. 3 ust. 2 |
|
Art. 4 ust. 1 |
Art. 4 ust. 1 |
|
Art. 4 ust. 2 |
Art. 4 ust. 2 |
|
Art. 4 ust. 3 |
Art. 4 ust. 3 |
|
Art. 4 ust. 4 |
Art. 4 ust. 4 |
|
Art. 4 ust. 5 |
_ |
|
_ |
Art. 4 ust. 5, formuła wprowadzająca |
|
_ |
Art. 4 ust. 5 lit. a) |
|
|
Art. 4 ust. 5 lit. b) |
|
Art. 5 ust. 1 |
Art. 5 ust. 1 |
|
Art. 5 ust. 2 |
Art. 5 ust. 2 |
|
Art. 5 ust. 3 |
Art. 5 ust. 3 |
|
_ |
Art. 5 ust. 4 |
|
_ |
Art. 5 ust. 5 |
|
Art. 6 ust. 1 |
Art. 6 ust. 1 |
|
Art. 6 ust. 2, formuła wprowadzająca |
Art. 6 ust. 2, formuła wprowadzająca |
|
Art. 6 ust. 2 lit. a) |
Art. 6 ust. 2 lit. a) |
|
Art. 6 ust. 2 lit. b) |
_ |
|
Art. 6 ust. 2 lit. c) |
Art. 6 ust. 2 lit. b) |
|
_ |
Art. 6 ust. 2 lit. c) |
|
Art. 6 ust. 3 |
Art. 6 ust. 3 |
|
Art. 6 ust. 4 |
Art. 6 ust. 4 |
|
_ |
Art. 6 ust. 5 |
|
Art. 7 ust. 1 |
Art. 7 ust. 1 |
|
Art. 7 ust. 2 |
Art. 7 ust. 2 |
|
Art. 7 ust. 3 |
_ |
|
_ |
Art. 7 ust. 3 |
|
Art. 7 ust. 4 |
Art. 7 ust. 4 |
|
Art. 8 ust. 1 |
Art. 8 ust. 1 |
|
Art. 8 ust. 2 |
Art. 8 ust. 2 |
|
Art. 9 |
Art. 9 |
|
_ |
Art. 10 ust. 1 |
|
_ |
Art. 10 ust. 2 |
|
Art. 10 ust. 1 |
Art. 11 ust. 1 |
|
Art. 10 ust. 2 |
Art. 11 ust. 2 |
|
Art. 11 ust. 1 |
Art. 12 ust. 1 |
|
Art. 11 ust. 2 |
Art. 12 ust. 2 |
|
Art. 11 ust. 2a |
Art. 12 ust. 3 |
|
_ |
Art. 12 ust. 4 |
|
Art. 11 ust. 3 |
_ |
|
Art. 11 ust. 4 |
Art. 12 ust. 5 |
|
_ |
Art. 13 ust. 1 |
|
_ |
Art. 13 ust. 2 |
|
_ |
Art. 13 ust. 3 |
|
_ |
Art. 13 ust. 4 lit. a) |
|
_ |
Art. 13 ust. 4 lit. b) |
|
_ |
Art. 13 ust. 5 |
|
_ |
Art. 13 ust. 6 |
|
_ |
Art. 13 ust. 7 |
|
_ |
Art. 14 ust. 1 |
|
_ |
Art. 14 ust. 2 |
|
_ |
Art. 14 ust. 3 |
|
_ |
Art. 14 ust. 4 |
|
_ |
Art. 14 ust. 5 |
|
_ |
Art. 14 ust. 6 |
|
Art. 12 |
Art. 15 ust. 1 |
|
_ |
Art. 15 ust. 2 |
|
Art. 13 ust. 1 |
Art. 16 ust. 1 |
|
Art. 13 ust. 2 |
_ |
|
Art. 13 ust. 3 |
Art. 16 ust. 2 |
|
_ |
Art. 17 |
|
Art. 14 |
Art. 18 |
|
Art. 15 |
Art. 19 |
|
_ |
Załącznik I |
|
_ |
Załącznik II |
|
ZAŁĄCZNIK IIa
Wykaz kategorii i zbiorów danych o wysokiej wartości
1. Dane geoprzestrzenne
– Kody pocztowe, mapy krajowe i lokalne (katastralne, topograficzne, morskie, granice administracyjne).
2. Obserwacja Ziemi i środowisko
– Dane satelitarne i dane in situ (monitorowanie pogody, jakości gleb i wody, aktywność sejsmiczna, zużycie energii, charakterystyka energetyczna budynków oraz poziomy emisji).
3. Dane meteorologiczne
– Prognozy pogody, opady, prędkość wiatru i ciśnienie atmosferyczne.
4. Statystyki
– Krajowe, regionalne i lokalne dane statystyczne z głównymi wskaźnikami demograficznymi i ekonomicznymi (produkt krajowy brutto, wiek, bezrobocie, dochody, wykształcenie).
5. Przedsiębiorstwa
– Rejestry przedsiębiorców i rejestry handlowe (wykaz zarejestrowanych przedsiębiorstw, dane na temat własności i zarządzania, numery identyfikacyjne).
6. Dane dotyczące transportu
– Rozkłady jazdy transportu publicznego wszystkich rodzajów transportu, informacje o robotach drogowych i o stanie sieci transportowej, w tym informacje o ruchu drogowym.
- [1] Dz.U. C 77 z 28.3.2002, s. 1.
- [2] * Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; Fragmenty tekstu, które zostały skreślone, zaznacza się za pomocą przekreślenia.
- [3] Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90).
- [4] SWD(2018) 145.
- [5] SWD(2018) 127.
- [6] Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20).
- [7] Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).
- [8] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).
- [9] C(2018)2375.
- [10] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).
- [11] Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).
- [12] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
- [13] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) […].
- [14] Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).
- [15] Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167 z 22.6.2001, s. 10).
- [16] Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20).
- [17] Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
- [18] Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
- [19] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).
- [20] Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70.
- [21] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (wersja przekształcona) (tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3).
- [22] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, s. 7).
- [23] Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).
- [24] SWD(2017)350.
ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI PRAWNEJ
D(2018)33866
Sz. Pan Jerzy BUZEK
Przewodniczący Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
PHS 08B046
Bruksela
Przedmiot: Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
COM(2018)0234 - C8-0169/2018 - 2018/0111(COD)
Szanowny Panie Przewodniczący!
Komisja Prawna rozpatrzyła wyżej wymieniony wniosek zgodnie z art. 104 Regulaminu dotyczącym przekształcenia, wprowadzonym do Regulaminu Parlamentu Europejskiego.
Ustęp 3 tego artykułu brzmi następująco:
„Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek nie wnosi zmian merytorycznych innych niż te, które we wniosku określono jako takie, informuje o tym komisję przedmiotowo właściwą.
W takim przypadku, poza poprawkami spełniającymi warunki przewidziane w art. 169 i 170, komisja przedmiotowo właściwa dopuszcza wyłącznie poprawki dotyczące części wniosku zawierających zmiany.
Poprawki do niezmienionych fragmentów wniosku mogą jednak być dopuszczone – w drodze wyjątku, po rozpatrzeniu każdej z nich – przez przewodniczącego komisji przedmiotowo właściwej, jeżeli uzna on, że jest to niezbędne z przyczyn związanych z wewnętrzną logiką tekstu lub ponieważ poprawki te są nierozerwalnie związane z innymi dopuszczalnymi poprawkami. Przyczyny te należy wymienić w pisemnym uzasadnieniu do poprawek.”
W oparciu o opinię konsultacyjnej grupy roboczej służb prawnych Parlamentu, Rady i Komisji, która przeanalizowała wniosek dotyczący przekształcenia, oraz zgodnie z zaleceniami sprawozdawcy Komisja Prawna uważa, że przedmiotowy wniosek nie zawiera żadnych zmian merytorycznych oprócz tych, które już zaznaczono jako takie, oraz że w odniesieniu do kodyfikacji niezmienionych przepisów poprzedniego aktu wraz ze zmianami merytorycznymi, wniosek zawiera zwykłą kodyfikację istniejącego tekstu, bez żadnych zmian merytorycznych.
Podsumowując, na posiedzeniu w dniu 3 września 2018 r. Komisja Prawna jednogłośnie[1] zaleciła, aby Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisja przedmiotowo właściwa, przystąpiła do prac nad wymienionym wnioskiem zgodnie z art. 104 Regulaminu.
Z wyrazami szacunku
Pavel Svoboda
Zał.: Opinia konsultacyjnej grupy roboczej
- [1] Obecni byli następujący posłowie: Marie Christine Boutonnet, Jean Marie Cavada, Mady Delvaux, Pascal Durand, Angel Dzhambazki, Rosa Estaràs Ferragut, Laura Ferrara, Jytte Guteland, Gilles Lebreton, Jiří Maštálka, Angelika Niebler, Răzvan Popa, Emil Radev, Julia Reda, Evelyn Regner, Pavel Svoboda, Francis Zammit Dimech, Tadeusz Zwiefka, Luis de Grandes Pascual.
ZAŁĄCZNIK: OPINIA KONSULTACYJNEJ GRUPY ROBOCZEJ SŁUŻB PRAWNYCH PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I KOMISJI
|
KONSULTACYJNA GRUPA ROBOCZA SŁUŻB PRAWNYCH |
|
Bruksela, dnia 12 lipca 2018 r.
OPINIA
PRZEZNACZONA DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
RADY
KOMISJI
Wniosek w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
COM(2018)0234 final z dnia 25.4.2018 – 2018/0111(COD)
Uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 28 listopada 2001 r. w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania aktów prawnych, w szczególności jego ust. 9, konsultacyjna grupa robocza złożona z przedstawicieli odpowiednich służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji zebrała się w dniach 23 i 31 maja 2018 r. w celu zbadania ww. wniosku przedłożonego przez Komisję.
Podczas tych posiedzeń[1], rozpatrując wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady mającej na celu przekształcenie dyrektywy 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, konsultacyjna grupa robocza, w wyniku wspólnego porozumienia, stwierdziła, co następuje:
1. Następujące elementy należało zaznaczyć szarym wyróżnieniem używanym zazwyczaj do zaznaczania zmian merytorycznych:
– dodanie w motywie 7 słów „a następnie zmienione w 2013 r.”;
– w motywie 8 zastąpienie słów „społeczeństwa informacyjnego i naukowego” wyrażeniem „społeczeństwa opartego na danych”;
– w motywie 12 skreślenie wyrazu „tradycyjna”;
– w motywie 13 skreślenie ostatniego zdania;
– w motywie 26 skreślenie słów „zgodną ze stanem rozwojowym społeczeństwa informacyjnego”;
– w motywie 27 dodanie słów „danych satelitarnych, danych pogodowych”;
– skreślenie całości tekstu obecnego motywu 14 dyrektywy 2003/98/WE;
– w motywie 47 dodanie słów „oraz dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady”;
– w motywie 54 zastąpienie słów „tablicy wyników informacji sektora publicznego” frazą „sprawozdania na temat stopnia zaawansowania wdrożenia polityki otwartych danych (ang. Open Data Maturity Report)”;
– zastąpienie obecnego tekstu art. 4 ust. 5 dyrektywy 2003/98/WE nowym tekstem;
– w art. 5 ust. 1 dodanie początkowych słów „Nie naruszając przepisów rozdziału V”;
– w art. 7 ust. 1 skreślenie słów „będących w posiadaniu organów sektora publicznego”;
– w art. 7 ust. 2 skreślenie słów „dany organ sektora publicznego wskazuje z góry, jakie” i zastąpienie słów „organ sektora publicznego” wyrażeniem „posiadacz dokumentów”.
2. W motywach 8, 12 i 14 wyrazy „Wspólnota” i „wspólnotowy” należy zastąpić wyrazami „Unia” i „unijny”.
3. W polu odniesienia poprzedzającym motyw 56 określenie „2013/37/UE motyw 29” powinno brzmieć „2013/37/UE motyw 36”.
4. W art. 15 ust. 1 akapit pierwszy słowa „niezwłocznie powiadomią o tym” (zastąpione sformułowaniem „niezwłocznie przekazują [Komisji] tekst tych przepisów”) powinny być zaznaczone podwójnym przekreśleniem.
5. Obecne brzmienie art. 13 ust. 1 dyrektywy 2003/98/WE powinno być w całości zaznaczone podwójnym przekreśleniem. Proponowane brzmienie art. 16 ust. 1 powinno być w całości zaznaczone szarym wyróżnieniem używanym zazwyczaj do zaznaczania zmian merytorycznych.
6. Wniosek złożony przez Komisję powinien zawierać dwa załączniki dotyczące przekształcenia, zwane „załącznikiem I” i „załącznikiem II” w motywie 65 i art. 17.
Zbadanie wniosku pozwoliło konsultacyjnej grupie roboczej na jednogłośne stwierdzenie, że wniosek nie zawiera zmian merytorycznych innych niż wskazane jako takie we wniosku lub w niniejszej opinii. Konsultacyjna grupa robocza stwierdziła ponadto, że w odniesieniu do ujednolicenia niezmienionych przepisów wcześniejszych aktów z tymi zmianami wniosek ogranicza się do zwykłego ujednolicenia istniejących tekstów, bez zmiany co do istoty.
F. DREXLER H. LEGAL L. ROMERO REQUENA
Dyrektor Generalny Dyrektor Generalny Dyrektor Generalny
Wydziału Prawnego Wydziału Prawnego
- [1] Konsultacyjna grupa robocza pracowała w oparciu o wersję wniosku w języku angielskim, będącą oryginalną wersją omawianego tekstu.
OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (19.10.2018)
dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
(COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD))
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Julia Reda
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
I. Kontekst
W ciągu ostatnich piętnastu lat otwarte dane rozwijały się i zwiększały stopień swojego zaawansowania, by stać się koncepcją leżącą w centrum nowoczesnej administracji. Rządy i organy stosują zasadę, zgodnie z którą w przypadkach, gdy istnieje możliwość udostępniania danych do ponownego wykorzystywania, wówczas takie dane muszą być udostępniane.
Zgodnie z podstawowym prawem dostępu do informacji prawo do dostępu do danych sektora publicznego oraz ich ponownego wykorzystywania umożliwia obywatelom aktywne uczestniczenie w swoich społecznościach. Wiele podmiotów indywidualnych i inicjatyw wykorzystuje dane w celu tworzenia korzyści dla społeczeństwa. Źródłem informacji są dla nich wiarygodne dane, a nie pogłoski czy sporadyczne dowody.
W sporządzonej przez Komisję ocenie towarzyszącej wnioskowi dotyczącemu wersji przekształconej wartość gospodarki opartej na danych w Unii Europejskiej oszacowano na 300 mld EUR w 2016 r. W tym samym roku w UE istniało około 134 000 przedsiębiorstw opartych na danych[1].
Oprócz obywateli i przedsiębiorstw z otwartych danych korzystają także same administracje. Stosowanie zasady otwartych danych nie tylko umożliwia rządom i organom spełnienie demokratycznych zobowiązań, by zapewnić przejrzystość polityki i procesów decyzyjnych, lecz także tworzy zachęty do ściślejszej współpracy między departamentami. Dane stają się dostępne dla użytkowników wewnętrznych w przypadkach, w których wcześniej nie dysponowali takim dostępem. Zgodnie z oceną sporządzoną przez Komisję korzyści wynikające z otwartości danych od początku znacznie przeważają nad wszelkimi kosztami ponoszonymi przez administrację publiczną w stosunku, który wynosi „obecnie około 26:1”[2].
II. Stanowisko sprawozdawczyni
A. Otwartość danych w fazie projektowania i domyślnie
Dostęp do informacji stanowi prawo podstawowe gwarantowane w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 11. Dlatego też państwa członkowskie powinny podejmować wszelkie racjonalne wysiłki, by projektować strategie polityczne regulujące tworzenie danych w sposób przewidujący już ich publikację.
Zapewnianie dostępności i możliwości ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego wiąże się z kosztami dla administracji publicznej. Już dzisiaj korzyści przeważają nad kosztami. Uwzględniając późniejszą możliwość publikacji już na etapie produkcji danych, można dodatkowo ograniczyć koszty i tę publikację usprawnić.
Zasada ta powinna być nazywana otwartością danych w fazie projektowania i domyślnie.
B. Zbiory danych o wysokiej wartości
Komisja określiła zbiory danych o wysokiej wartości jako szczególnie cenne dla gospodarki i społeczeństwa. Otwarcie dostępu do zbiorów danych o wysokiej wartości ma zatem zasadnicze znaczenie dla celu przedmiotowej wersji przekształconej.
W związku z tym, na podstawie doświadczeń państw członkowskich, dyrektywa jest zmieniana o wykaz kategorii danych o wysokiej wartości i ich przykładowych zbiorów z obszarów zidentyfikowanych przez Open Knowledge Foundation[3] oraz w załączniku technicznym do karty otwartych danych grupy G-8[4] jako posiadające wysoką wartość. Komisja dysponuje przekazanymi uprawnieniami do aktualizowania tego wykazu oraz udoskonalania go za pomocą konkretnych zbiorów danych identyfikowanych w ramach konsultacji publicznych oraz przez zachęcanie społeczeństwa do przedkładania sugestii.
C. Pobieranie opłat
Rządy i administracja publiczna mogą pobierać opłaty za dane, których produkcję zleciły, same wyprodukowały lub licencjonowały.
Ostrożne podejście przewidziane w wersji przekształconej nie koryguje status quo, w którym duże wielonarodowe korporacje korzystają z danych publicznych, podczas gdy inicjatywy obywatelskie nie mają do nich dostępu. Na przykład firma Google wielokrotnie zawierała umowę licencyjną z niemiecką Federalną Agencją Kartografii i Geodezji[5], która przewidywała niską, sześciocyfrową opłatę roczną. Podczas gdy Google stać na uiszczenie takiej opłaty, dane pozostają niedostępne i nieprzystępne cenowo dla MŚP lub konkurencyjnych alternatywnych rozwiązań społecznościowych w ramach społeczeństwa obywatelskiego, takich jak OpenStreetMap[6], w których stworzono szczegółowe mapy świata w dużej mierze dzięki pracy wolontariuszy.
W rezultacie informacje sektora publicznego wzmacniają już dominującą pozycję na rynku dużych wielonarodowych przedsiębiorstw, ograniczając zdolność do opracowywania rozwiązań alternatywnych.
Należy zatem dodatkowo ograniczyć możliwość pobierania opłat za dane przez sektor publiczny. Ponowne wykorzystywanie danych powinno być bezpłatne, chyba że odbywa się w bardzo szczegółowo określonych okolicznościach.
D. Dyrektywa w sprawie otwartych danych
Dyrektywa nie powinna stać na drodze państw członkowskich, które już stosują zasadę otwartych danych oraz udostępniają informacje w otwartych formatach i na podstawie liberalnych, otwartych licencji. Powinna pomóc państwom członkowskim, które jeszcze nie wykazują zaangażowania w tym obszarze, oraz zapewniać wytyczne dotyczące działań i metod, które należy przyjąć.
Powinna podkreślać europejski wymiar otwartych danych, promować ogólnoeuropejską agregację danych oraz współpracę transgraniczną.
W momencie przyjmowania dyrektywy 2003/98/WE termin „otwarte dane” nie był powszechnie znany. Obecnie sytuacja jest inna. Otwarte dane są terminem powszechnie przyjętym i stosowanym przez Komisję i państwa członkowskie. W związku z tym najlepszym terminem na opisanie oczekiwanych osiągnięć dyrektywy są otwarte dane.
Tytuł dyrektywy powinien pokazywać, co można za jej sprawą osiągnąć, w związku z czym należy zmienić go zmienić na „dyrektywę w sprawie otwartych danych”.
POPRAWKI
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Tytuł 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Wniosek |
Wniosek |
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY |
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY |
w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona) |
w sprawie otwartych danych i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona) |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(1) Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady28 została znacząco zmieniona. Ze względu na konieczność wprowadzenia dalszych zmian i w celu zapewnienia jasności dyrektywa ta powinna zostać przekształcona. |
(1) Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady28 została znacząco zmieniona28a. Ze względu na konieczność wprowadzenia dalszych zmian i w celu zapewnienia jasności dyrektywa ta powinna zostać przekształcona. |
__________________ |
__________________ |
28 Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90). |
28 Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90). |
|
28a Zob. załącznik I część A. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(2) Zgodnie z art. 13 dyrektywy 2003/98/WE i pięć lat po przyjęciu dyrektywy zmieniającej 2013/37/UE Komisja, po konsultacji z zainteresowanymi stronami, przeprowadziła ocenę i przegląd funkcjonowania dyrektywy w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej29. |
(2) Zgodnie z dyrektywą 2003/98/WE i pięć lat po przyjęciu dyrektywy zmieniającej 2013/37/UE Komisja, po konsultacji z zainteresowanymi stronami, przeprowadziła ocenę i przegląd funkcjonowania dyrektywy w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej29. |
__________________ |
__________________ |
29 SWD(2018) 145. |
29 SWD(2018) 145. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(3) Po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz w świetle wyników oceny skutków30 Komisja uznała, że konieczne jest podjęcie działania na szczeblu Unii, aby usunąć pozostałe oraz nowo pojawiające się bariery utrudniające ponowne wykorzystywanie na szeroką skalę informacji sektora publicznego i informacji finansowanych ze środków publicznych w całej Unii oraz aby zaktualizować ramy legislacyjne w świetle postępu w dziedzinie technologii cyfrowych, takich jak sztuczna inteligencja i internet rzeczy. |
(3) Po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz w świetle wyników oceny skutków30 Komisja uznała, że konieczne jest podjęcie działania na szczeblu Unii, aby usunąć pozostałe oraz nowo pojawiające się bariery utrudniające ponowne wykorzystywanie na szeroką skalę informacji sektora publicznego i informacji finansowanych ze środków publicznych w całej Unii oraz aby zaktualizować ramy legislacyjne w świetle postępu w dziedzinie technologii cyfrowych, takich jak uczenie maszynowe, sztuczna inteligencja i internet rzeczy. |
__________________ |
__________________ |
30 SWD(2018) 127. |
30 SWD(2018) 127. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(4) Merytoryczne zmiany, które wprowadzono w tekście prawnym, aby w pełni wykorzystać potencjał informacji sektora publicznego dla europejskiej gospodarki i europejskiego społeczeństwa, koncentrują się na następujących obszarach: zapewnienie dostępu w czasie rzeczywistym do danych dynamicznych za pośrednictwem odpowiednich środków technicznych, zwiększenie podaży danych publicznych o wysokiej wartości do ponownego wykorzystywania, w tym danych pochodzących z przedsiębiorstw publicznych, organizacji prowadzących badania naukowe oraz organizacji finansujących badania naukowe, zaradzenie pojawianiu się nowych form umów o wyłączności, stosowanie wyjątków od zasady pobierania opłat odzwierciedlających koszt krańcowy oraz zależność między niniejszą dyrektywą a niektórymi powiązanymi instrumentami prawnymi, w tym dyrektywą 96/9/WE31 i dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady32. |
(4) Merytoryczne zmiany, które wprowadzono w tekście prawnym, aby w pełni wykorzystać potencjał informacji sektora publicznego dla europejskiej gospodarki i europejskiego społeczeństwa, koncentrują się na następujących obszarach: zapewnienie dostępu w czasie rzeczywistym do danych dynamicznych za pośrednictwem odpowiednich środków technicznych, zwiększenie podaży danych publicznych o wysokiej wartości do ponownego wykorzystywania, w tym danych pochodzących z przedsiębiorstw publicznych, organizacji prowadzących badania naukowe oraz organizacji finansujących badania naukowe, zaradzenie pojawianiu się nowych form umów o wyłączności, stosowanie wyjątków od zasady pobierania opłat odzwierciedlających koszt krańcowy oraz zależność między niniejszą dyrektywą a niektórymi powiązanymi instrumentami prawnymi, w tym dyrektywą 96/9/WE31, dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady32 oraz rozporządzeniem (UE) 2016/679. |
__________________ |
__________________ |
31 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20). |
31 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20). |
32 Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1). |
32 Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1). |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4a) Dostęp do informacji jest prawem podstawowym. Karta praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta”) stanowi, iż każdy ma prawo do wolności wypowiedzi, a prawo to obejmuje wolność posiadania poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz publicznych i bez względu na granice państwowe. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(6) Sektor publiczny w państwach członkowskich gromadzi, produkuje, reprodukuje i rozpowszechnia szeroki zakres informacji w wielu obszarach działalności, takich jak informacje społeczne, ekonomiczne, geograficzne, pogodowe, turystyczne, gospodarcze, patentowe i edukacyjne. Dokumenty sporządzane przez organy sektora publicznego pełniące funkcje wykonawcze, ustawodawcze lub sądowe stanowią szeroki, zróżnicowany i wartościowy zasób środków, który może wnieść korzystny wkład w gospodarkę opartą na wiedzy. |
(6) Sektor publiczny w państwach członkowskich gromadzi, produkuje, reprodukuje i rozpowszechnia szeroki zakres informacji w wielu obszarach działalności, takich jak informacje społeczne, ekonomiczne, geograficzne, pogodowe, turystyczne, gospodarcze, patentowe i edukacyjne. Dokumenty sporządzane przez organy sektora publicznego pełniące funkcje wykonawcze, ustawodawcze lub sądowe stanowią szeroki, zróżnicowany i wartościowy zasób środków, który może wnieść korzystny wkład w gospodarkę opartą na wiedzy, która opiera się na ilości, jakości i dostępności informacji i prowadzi do lepszego dostosowania do potrzeb konsumentów. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 7 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(7) Dyrektywą 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego ustanowiono minimalny zestaw reguł określających ponowne wykorzystywanie oraz praktyczne środki ułatwiające ponowne wykorzystywanie istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich , w tym organów wykonawczych, ustawodawczych i sądowych . Od czasu przyjęcia pierwszych przepisów dotyczących informacji sektora publicznego ilość danych na świecie, w tym danych publicznych, wzrosła w postępie wykładniczym oraz generowane są i gromadzone nowe rodzaje danych. Jednocześnie jesteśmy świadkami ciągłej ewolucji technologii służących do analizy, wykorzystywania i przetwarzania danych. Ta szybko postępująca ewolucja technologiczna umożliwia tworzenie nowych usług i nowych zastosowań w oparciu o wykorzystywanie, agregację i łączenie danych. Przepisy pierwotnie przyjęte w 2003 r., a następnie zmienione w 2013 r. nie dotrzymują już kroku tym szybkim zmianom, co grozi utratą możliwości gospodarczych i społecznych, jakie oferuje ponowne wykorzystywanie danych publicznych. |
(7) Dyrektywą 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego ustanowiono minimalny zestaw reguł określających ponowne wykorzystywanie oraz praktyczne środki ułatwiające ponowne wykorzystywanie istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich , w tym organów wykonawczych, ustawodawczych i sądowych. Od czasu przyjęcia pierwszych przepisów dotyczących informacji sektora publicznego ilość danych na świecie, w tym danych publicznych, wzrosła w postępie wykładniczym oraz generowane są i gromadzone nowe rodzaje danych. Jednocześnie następuje ciągła ewolucja technologii służących do analizy, wykorzystywania i przetwarzania danych, takich jak uczenie maszynowe, sztuczna inteligencja i internet rzeczy. Ta szybko postępująca ewolucja technologiczna umożliwia tworzenie nowych usług i nowych zastosowań w oparciu o wykorzystywanie, agregację i łączenie danych. Przepisy pierwotnie przyjęte w 2003 r. , a następnie zmienione w 2013 r. nie dotrzymują już kroku tym szybkim zmianom, co grozi utratą możliwości gospodarczych i społecznych, jakie oferuje ponowne wykorzystywanie danych publicznych. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 8 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(8) Ewolucja w kierunku społeczeństwa opartego na danych wpływa na życie wszystkich obywateli we Wspólnocie, między innymi umożliwiając im uzyskiwanie nowych dróg dostępu do wiedzy i jej zdobywania . |
(8) Ewolucja w kierunku społeczeństwa opartego na danych wpływa na życie wszystkich obywateli w Unii, między innymi umożliwiając im uzyskiwanie nowych dróg dostępu do wiedzy i jej zdobywania . |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 11 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(11) Dopuszczenie ponownego wykorzystywania dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego stanowi wartość dodaną dla podmiotów ponownie wykorzystujących te dokumenty , dla użytkowników końcowych, dla ogółu społeczeństwa, a w wielu przypadkach dla samego organu sektora publicznego, wspierając przejrzystość i odpowiedzialność oraz zapewniając informację zwrotną od podmiotów ponownie wykorzystujących dokumenty i użytkowników końcowych, która pozwala zainteresowanemu organowi sektora publicznego na poprawę jakości gromadzonych informacji. |
(11) Dopuszczenie ponownego wykorzystywania dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego stanowi wartość dodaną dla podmiotów ponownie wykorzystujących te dokumenty, dla użytkowników końcowych, dla ogółu społeczeństwa, a w wielu przypadkach dla samego organu sektora publicznego, wspierając przejrzystość i odpowiedzialność oraz zapewniając informację zwrotną od podmiotów ponownie wykorzystujących dokumenty i użytkowników końcowych, która pozwala zainteresowanemu organowi sektora publicznego na poprawę jakości gromadzonych informacji, a także realizację swoich zadań publicznych. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 12 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(12) W państwach członkowskich występują znaczne różnice reguł i praktyk odnoszących się do wykorzystywania zasobów informacji sektora publicznego, tworząc bariery dla osiągania pełnego potencjału ekonomicznego kluczowych zasobów dokumentacyjnych. Praktyka organów sektora publicznego w odniesieniu do wykorzystywania informacji sektora publicznego nadal różni się między państwami członkowskimi . To też wymaga uwzględnienia. W przypadku gdy różnice krajowych przepisów i praktyk lub brak przejrzystości zakłócają sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego i prawidłowy rozwój społeczeństwa informacyjnego we Wspólnocie, należy dokonać minimalnej harmonizacji reguł i praktyk krajowych dotyczących ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego. |
(12) W państwach członkowskich występują znaczne różnice reguł i praktyk odnoszących się do wykorzystywania zasobów informacji sektora publicznego, tworząc bariery dla osiągania pełnego potencjału ekonomicznego kluczowych zasobów dokumentacyjnych. Praktyka organów sektora publicznego w odniesieniu do wykorzystywania informacji sektora publicznego nadal różni się między państwami członkowskimi . To też wymaga uwzględnienia. W przypadku gdy różnice krajowych przepisów i praktyk lub brak przejrzystości zakłócają sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego i prawidłowy rozwój społeczeństwa informacyjnego w Unii, należy dokonać minimalnej harmonizacji reguł i praktyk krajowych dotyczących ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 13 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(13) Polityka otwartego dostępu do danych propagująca szeroką dostępność i ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego do celów prywatnych lub komercyjnych, przy minimalnych ograniczeniach prawnych, technicznych lub finansowych bądź bez takich ograniczeń, i wspierająca obieg informacji przeznaczonych nie tylko dla podmiotów gospodarczych, lecz także dla opinii publicznej, może odegrać ważną rolę w stymulowaniu rozwoju nowych usług opartych na nowatorskich sposobach łączenia i korzystania z takich informacji, pobudzić wzrost gospodarczy i wesprzeć zaangażowanie społeczne. |
(13) Państwa członkowskie powinny zapewnić tworzenie danych w oparciu o zasadę „otwartości danych w fazie projektowania i domyślnie” w odniesieniu do wszystkich dokumentów objętych zakresem stosowania niniejszej dyrektywy, przy jednoczesnym zapewnieniu spójnego poziomu ochrony celów leżących w interesie publicznym, takich jak bezpieczeństwo publiczne lub ochrona danych osobowych, w tym w przypadkach, gdy dane szczególnie chronione dotyczą infrastruktury krytycznej lub gdy informacje zawarte w indywidualnym zbiorze danych, które samodzielnie nie stwarzają ryzyka identyfikacji osoby fizycznej, mogą stwarzać takie ryzyko w połączeniu z innymi dostępnymi informacjami. Polityka otwartego dostępu do danych propagująca szeroką dostępność i ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego do celów prywatnych lub komercyjnych, przy minimalnych ograniczeniach prawnych, technicznych lub finansowych bądź bez takich ograniczeń, i wspierająca obieg informacji przeznaczonych nie tylko dla podmiotów gospodarczych, lecz także dla opinii publicznej, może odegrać ważną rolę w propagowaniu rozwoju nowych usług opartych na nowatorskich sposobach łączenia i korzystania z takich informacji, pobudzić wzrost gospodarczy i wesprzeć zaangażowanie społeczne. Interoperacyjność, otwarte standardy i otwarte dane powinny być zatem wdrażane na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym administracji każdego państwa członkowskiego. Jednocześnie Komisja powinna ułatwiać współpracę między państwami członkowskimi i wspierać opracowywanie, testowanie, wdrażanie i stosowanie interoperacyjnych interfejsów elektronicznych, które umożliwią bardziej efektywne i bezpieczne usługi publiczne. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 14 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(14) Ponadto bez minimalnej harmonizacji na poziomie wspólnotowym działania ustawodawcze na poziomie krajowym podjęte już w niektórych państwach członkowskich w odpowiedzi na wyzwania technologiczne mogłyby doprowadzić do jeszcze większego zróżnicowania. Wpływ różnic w ustawodawstwach i niepewność będą nabierać większego znaczenia wraz z dalszym rozwojem społeczeństwa informacyjnego, który to proces już spowodował poważny wzrost transgranicznego wykorzystywania informacji. |
(14) Ponadto bez minimalnej harmonizacji na poziomie Unii działania ustawodawcze na poziomie krajowym podjęte już w niektórych państwach członkowskich w odpowiedzi na wyzwania technologiczne mogłyby doprowadzić do jeszcze większego zróżnicowania. Wpływ różnic w ustawodawstwach i niepewność będą nabierać większego znaczenia wraz z dalszym rozwojem społeczeństwa informacyjnego, który to proces już spowodował poważny wzrost transgranicznego wykorzystywania informacji. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 18 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(18) Niniejszą dyrektywę powinno stosować się do dokumentów udostępnionych do ponownego wykorzystania, gdy organy sektora publicznego licencjonują, sprzedają, rozpowszechniają, wymieniają informacje lub ich udzielają. Aby zapobiec subsydiowaniu skrośnemu , ponowne użytkowanie powinno obejmować dalsze wykorzystywanie dokumentów w obrębie tej samej organizacji do działań wykraczających poza zakres jej zadań publicznych. Działania wykraczające poza zakres zadań publicznych będą typowo obejmować dostarczanie dokumentów wytworzonych i opłaconych wyłącznie na zasadach komercyjnych i w warunkach konkurencji z innymi firmami na rynku. |
(18) Niniejszą dyrektywę powinno stosować się do dokumentów udostępnionych do ponownego wykorzystania, gdy organy sektora publicznego zlecają produkcję lub licencjonują, sprzedają, rozpowszechniają, wymieniają informacje lub ich udzielają. Aby zapobiec subsydiowaniu skrośnemu , ponowne użytkowanie powinno obejmować dalsze wykorzystywanie dokumentów w obrębie tej samej organizacji do działań wykraczających poza zakres jej zadań publicznych. Działania wykraczające poza zakres zadań publicznych będą typowo obejmować dostarczanie dokumentów wytworzonych i opłaconych wyłącznie na zasadach komercyjnych i w warunkach konkurencji z innymi firmami na rynku. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 19 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(19) Niniejszą dyrektywą nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia możliwości ponownego wykorzystywania wszystkich dokumentów, z wyjątkiem dokumentów, do których dostęp jest ograniczony lub wyłączony na mocy przepisów prawa krajowego dotyczących dostępu do dokumentów oraz z zastrzeżeniem pozostałych wyjątków określonych w niniejszej dyrektywie. Dyrektywa opiera się na istniejących w państwach członkowskich systemach dostępu i nie zmienia krajowych przepisów określających dostęp do dokumentów. Dyrektywy nie stosuje się w przypadkach, w których obywatele lub firmy mogą – w ramach właściwego systemu dostępu – otrzymać dokument tylko wówczas, gdy wykażą indywidualny interes. Na poziomie Unii w art. 41 (prawo do dobrej administracji) i art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznano prawo każdego obywatela Unii oraz każdej osoby fizycznej lub prawnej zamieszkałej lub mającej swoją siedzibę w państwie członkowskim do dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Powinno się zachęcać organy sektora publicznego do udostępniania do ponownego wykorzystywania wszystkich posiadanych przez nie dokumentów. Organy sektora publicznego powinny promować i zachęcać do ponownego wykorzystywania dokumentów, w tym również tekstów urzędowych natury prawnej i administracyjnej w przypadkach, w których organ sektora publicznego ma prawo udzielania zgody na ponowne wykorzystywanie danych dokumentów . |
(19) Niniejszą dyrektywą nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia możliwości ponownego wykorzystywania wszystkich dokumentów, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w niniejszej dyrektywie, takich jak bezpieczeństwo narodowe lub ochrona danych osobowych, umożliwiających państwom członkowskim ograniczenie lub wyłączenie dostępu do niektórych dokumentów. Wobec braku harmonizacji, procedury i metody postępowania dotyczące dostępu do informacji sektora publicznego pozostają w kompetencjach państw członkowskich. Dyrektywa opiera się na istniejących w państwach członkowskich systemach dostępu i nie zmienia krajowych przepisów określających dostęp do dokumentów. Dyrektywy nie stosuje się w przypadkach, w których obywatele lub firmy mogą – w ramach właściwego systemu dostępu – otrzymać dokument tylko wówczas, gdy wykażą indywidualny interes. Na poziomie Unii w art. 41 (prawo do dobrej administracji) i art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznano prawo każdego obywatela Unii oraz każdej osoby fizycznej lub prawnej zamieszkałej lub mającej swoją siedzibę w państwie członkowskim do dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Powinno się zachęcać organy sektora publicznego do udostępniania do ponownego wykorzystywania wszystkich posiadanych przez nie dokumentów. Organy sektora publicznego powinny promować i zachęcać do ponownego wykorzystywania dokumentów, w tym również tekstów urzędowych natury prawnej i administracyjnej w przypadkach, w których organ sektora publicznego ma prawo udzielania zgody na ponowne wykorzystywanie danych dokumentów . Mimo że niniejsza dyrektywa nie nakłada na organy sektora publicznego obowiązku zapewnienia przechowywania określonego rodzaju dokumentów w celu ich ponownego wykorzystywania, państwa członkowskie powinny dołożyć wszelkich rozsądnych starań, aby zagwarantować, że nie zakłóci to nadmiernie wykorzystania ich potencjału gospodarczego. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 21 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(21) Dyrektywę 2003/98/WE należy zatem zmienić, aby zapewnić możliwość stosowania jej przepisów w odniesieniu do ponownego wykorzystywania dokumentów opracowywanych przy realizacji usług świadczonych w interesie ogólnym przez przedsiębiorstwa prowadzące jeden z rodzajów działalności, o których mowa w artykułach 8–14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE25, jak również przez przedsiębiorstwa publiczne działające w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego, przez przedsiębiorstwa publiczne działające w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty oraz przez przedsiębiorstwa publiczne działające w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski). |
(21) Dyrektywę 2003/98/WE należy zatem zmienić, aby zapewnić możliwość stosowania jej przepisów w odniesieniu do ponownego wykorzystywania dokumentów opracowywanych przy realizacji usług świadczonych w interesie ogólnym przez przedsiębiorstwa prowadzące jeden z rodzajów działalności, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE25, jak również przez przedsiębiorstwa publiczne działające w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego, przez przedsiębiorstwa publiczne działające w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty oraz przez przedsiębiorstwa publiczne działające w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski). |
__________________ |
__________________ |
33 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243). |
33 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243). |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 22 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(22) Niniejsza dyrektywa nie powinna zawierać przepisów wprowadzających obowiązek zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów opracowanych przez przedsiębiorstwa publiczne. Decyzja o tym, czy zezwolić na ponowne wykorzystywanie dokumentów, powinna pozostawać w gestii zainteresowanego przedsiębiorstwa publicznego. Dopiero wówczas, gdy przedsiębiorstwo publiczne podjęło decyzję o udostępnieniu danego dokumentu do ponownego wykorzystania, powinno przestrzegać odpowiednich obowiązków określonych w rozdziałach III i IV niniejszej dyrektywy, w szczególności obowiązków dotyczących formatów, pobierania opłat, przejrzystości, licencji, niedyskryminacji i zakazu stosowania umów o wyłączności. Przedsiębiorstwo publiczne nie ma natomiast obowiązku przestrzegać wymogów określonych w rozdziale II, takich jak przepisy regulujące rozpatrywanie wniosków. |
(22) Niniejsza dyrektywa nie zawiera przepisów wprowadzających obowiązek zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów opracowanych przez przedsiębiorstwa publiczne. Decyzja o tym, czy zezwolić na ponowne wykorzystywanie dokumentów lub części dokumentów wchodzących w zakres niniejszej dyrektywy, powinna pozostawać w gestii zainteresowanego przedsiębiorstwa publicznego. Dopiero wówczas, gdy przedsiębiorstwo publiczne podjęło decyzję o udostępnieniu danego dokumentu do ponownego wykorzystania, powinno przestrzegać odpowiednich obowiązków określonych w rozdziałach III i IV niniejszej dyrektywy, w szczególności obowiązków dotyczących formatów, pobierania opłat, przejrzystości, licencji, niedyskryminacji i zakazu stosowania umów o wyłączności. Przedsiębiorstwo publiczne nie ma natomiast obowiązku przestrzegać wymogów określonych w rozdziale II, takich jak przepisy regulujące rozpatrywanie wniosków. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 26 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(26) Niniejszą dyrektywą ustanowiono ogólną definicję terminu „dokument”, zgodną ze stanem rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Obejmuje ona wszelkie odwzorowania aktów, faktów lub informacji – oraz wszelkie kompilacje takich aktów, faktów lub informacji – niezależnie od ich nośnika (zapisane na papierze bądź przechowywane w formie elektronicznej lub zarejestrowane w formie dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej). Definicja „dokumentu” w zamierzeniu nie obejmuje programów komputerowych. |
(26) Niniejszą dyrektywą ustanowiono ogólną definicję terminu „dokument”, zgodną ze stanem rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Obejmuje ona wszelkie odwzorowania aktów, faktów lub informacji – oraz wszelkie kompilacje takich aktów, faktów lub informacji – niezależnie od ich nośnika (zapisane na papierze bądź przechowywane w formie elektronicznej lub zarejestrowane w formie dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej). Państwa członkowskie powinny zapewnić przejrzystość w zakresie metodologii stosowanej przy opracowywaniu dokumentów. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 27 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(27) Organy sektora publicznego w coraz większym stopniu udostępniają swoje dokumenty do ponownego wykorzystywania w sposób proaktywny, zapewniając wyszukiwalność i faktyczną dostępność w internecie zarówno metadanych, jak i samych treści. Dokumenty powinny być udostępniane do ponownego wykorzystania po otrzymaniu wniosku złożonego przez podmiot zamierzający je ponownie wykorzystywać. W takich przypadkach termin odpowiedzi na wniosek o ponowne wykorzystywanie powinien być rozsądny i zgodny z analogicznym terminem odpowiedzi na wnioski o dostęp do dokumentów w ramach właściwego systemu dostępu. Z tego wymogu należy jednak zwolnić przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe. Rozsądne terminy w całej Unii będą stymulować tworzenie nowych produktów i usług wykorzystujących zagregowane informacje na poziomie ogólnoeuropejskim. Ma to szczególne znaczenie dla danych dynamicznych (w tym danych o ruchu, danych satelitarnych, danych pogodowych), których wartość ekonomiczna zależy od natychmiastowej dostępności informacji i regularnego jej aktualizowania. Dane dynamiczne należy zatem udostępniać natychmiast po ich zgromadzeniu, za pośrednictwem interfejsu programowania aplikacji, tak aby ułatwić rozwój bazujących na tych danych aplikacji internetowych i mobilnych oraz aplikacji korzystających z chmury obliczeniowej. Jeżeli jest to niemożliwe ze względu na ograniczenia techniczne lub finansowe, podmioty sektora publicznego powinny udostępnić tego rodzaju dokumenty w terminie umożliwiającym pełne wykorzystanie ich potencjału ekonomicznego. Jeśli stosuje się licencję, czas dostępności dokumentu może być elementem warunków licencji. |
(27) Organy sektora publicznego w coraz większym stopniu udostępniają swoje dokumenty do ponownego wykorzystywania w sposób proaktywny, zapewniając znajdowalność i faktyczną dostępność w internecie zarówno metadanych, jak i samych treści. Dokumenty powinny być udostępniane do ponownego wykorzystania po otrzymaniu wniosku złożonego przez podmiot zamierzający je ponownie wykorzystywać. Państwa członkowskie powinny umożliwić wnioskodawcom składanie wniosków o dokumenty w celu ponownego wykorzystania bez konieczności uzasadniania. Państwa członkowskie powinny zadbać o to, by opracowano praktyczne rozwiązania w celu zapewnienia możliwości skutecznego ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego, na przykład by wyznaczono urzędników ds. informacji, stworzono i utrzymywano narzędzia do badania dokumentów, rejestrów lub wykazów dokumentów przechowywanych przez organy sektora publicznego lub punkty informacyjne, z wyraźnym wskazaniem, gdzie można znaleźć takie dokumenty. Termin odpowiedzi na wniosek o ponowne wykorzystywanie powinien być rozsądny i zgodny z analogicznym terminem odpowiedzi na wnioski o dostęp do dokumentów w ramach właściwego systemu dostępu. Z tego wymogu można by w związku z tym zwolnić przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe. Rozsądne terminy w całej Unii będą stymulować tworzenie nowych produktów i usług wykorzystujących zagregowane informacje na poziomie ogólnoeuropejskim. Ma to szczególne znaczenie dla danych dynamicznych (w tym danych o ruchu, danych satelitarnych, danych pogodowych), których wartość ekonomiczna zależy od natychmiastowej dostępności informacji i regularnego jej aktualizowania. Dane dynamiczne należy zatem udostępniać natychmiast po ich zgromadzeniu, za pośrednictwem interfejsu programowania aplikacji, tak aby ułatwić rozwój bazujących na tych danych aplikacji internetowych i mobilnych oraz aplikacji korzystających z chmury obliczeniowej. Jeżeli jest to niemożliwe ze względu na ograniczenia techniczne lub finansowe, podmioty sektora publicznego powinny udostępnić tego rodzaju dokumenty w terminie umożliwiającym pełne wykorzystanie ich potencjału ekonomicznego. Jeśli stosuje się licencję, czas dostępności dokumentu może być elementem warunków licencji. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 28 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(28) W celu uzyskania dostępu do danych otwartych do ponownego wykorzystywania na mocy niniejszej dyrektywy konieczne jest stosowanie odpowiednich i prawidłowo zaprojektowanych interfejsów programowania aplikacji (API). API opisuje rodzaj danych, które można pobrać, sposób ich pobierania oraz format, w jakim dane zostaną udostępnione. Interfejsy tego rodzaje charakteryzują się zróżnicowanym poziomem złożoności i mogą oznaczać zwykły odnośnik do bazy danych umożliwiający pobranie konkretnego zbioru danych, interfejs internetowy lub bardziej złożoną konfigurację. Ponowne wykorzystywanie i wymiana danych poprzez odpowiednie wykorzystanie API przynosi powszechne korzyści, gdyż umożliwia twórcom oprogramowania i przedsiębiorstwom typu start-up tworzenie nowych usług i produktów. Odgrywa również ważną rolę w tworzeniu cennych ekosystemów wokół danych, które często pozostają niewykorzystane. Podstawę konfiguracji i stosowania API musi stanowić kilka zasad: stabilność, utrzymanie przez cały cykl użytkowania, jednolitość sposobu korzystania i standardów, łatwość użytkowania oraz bezpieczeństwo. Jeśli chodzi o dane dynamiczne, czyli dane często aktualizowane, niejednokrotnie w czasie rzeczywistym, organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny udostępniać je do ponownego wykorzystywania niezwłocznie po ich zgromadzeniu, za pośrednictwem odpowiednich API. |
(28) W celu uzyskania dostępu do danych otwartych do ponownego wykorzystywania na mocy niniejszej dyrektywy konieczne jest stosowanie odpowiednich i prawidłowo zaprojektowanych interfejsów programowania aplikacji (API). API opisuje rodzaj danych, które można pobrać, sposób ich pobierania oraz format, w jakim dane zostaną udostępnione. Interfejsy tego rodzaje charakteryzują się zróżnicowanym poziomem złożoności i mogą oznaczać zwykły odnośnik do bazy danych umożliwiający pobranie konkretnego zbioru danych, ustrukturyzowany interfejs internetowy lub bardziej złożoną konfigurację. Między państwami członkowskimi istnieją znaczne różnice w korzystaniu z API i należy przewidzieć dodatkowe wsparcie finansowe w celu zwiększenia ogólnego wykorzystania danych dynamicznych i API. API są niezbędne do rozwoju w pełni interoperacyjnej wymiany informacji. Ponowne wykorzystywanie i wymiana danych poprzez odpowiednie wykorzystanie API przynosi powszechne korzyści, gdyż umożliwia twórcom oprogramowania i przedsiębiorstwom typu start-up tworzenie nowych usług i produktów. Odgrywa również ważną rolę w tworzeniu cennych ekosystemów wokół danych, które często pozostają niewykorzystane. Podstawę konfiguracji i stosowania API musi stanowić kilka zasad: stabilność, wiarygodność, dostępność, wydajność, utrzymanie przez cały cykl użytkowania, jednolitość sposobu korzystania i standardów, łatwość użytkowania oraz bezpieczeństwo. Jeśli chodzi o dane dynamiczne, czyli dane często aktualizowane, niejednokrotnie w czasie rzeczywistym, organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny udostępniać je do ponownego wykorzystywania niezwłocznie po ich zgromadzeniu, za pośrednictwem odpowiednich API. API powinien być przede wszystkim zgodny z zasadą stabilności, co oznacza, że powinien w sposób spójny wykorzystywać takie same specyfikacje techniczne. API powinien stosować się do zasady wiarygodności, tak aby wprowadzane zmiany były podawane do wiadomości z odpowiednim wyprzedzeniem, z wyjątkiem należycie uzasadnionych pilnych przypadków, w których zmiany muszą być wdrożone wcześniej. API powinien zapewniać dostępność, działając ze stałym poziomem jakości. Aby zagwarantować efektywność, nie powinny istnieć żadne istotne różnice między API, jeżeli chodzi o funkcjonowanie i stopień złożoności, niezależnie od tego, czy z dostępu korzysta dostawca danych, producent danych czy użytkownik danych. W celu poprawy interoperacyjności API, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do minimalnych kryteriów interoperacyjności API. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 32 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(32) Opłaty za ponowne wykorzystanie dokumentów stanowią istotną barierę wejścia na rynek dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP. Dokumenty należy zatem udostępniać do ponownego wykorzystywania bez opłat, a w przypadku gdy opłaty są konieczne, powinny one z zasady ograniczać się do kosztów krańcowych. W wyjątkowych przypadkach należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie zakłócić normalnego funkcjonowania organów sektora publicznego, które muszą osiągać dochody, aby pokrywać znaczną część swoich kosztów związanych z wykonywaniem zadań w interesie publicznym. Należy również uznać rolę, jaką w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym odgrywają przedsiębiorstwa publiczne. W takich przypadkach organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny mieć więc możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. Opłaty te należy określić w oparciu o obiektywne, przejrzyste i sprawdzalne kryteria, a całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. Wymóg osiągania dochodów w celu pokrycia znacznej części kosztów organów sektora publicznego, związanych z wykonywaniem zadań publicznych lub zakresem usług świadczonych w interesie ogólnym zleconych przedsiębiorstwom publicznym , nie musi być wymogiem ustawowym, lecz może wynikać na przykład z praktyk administracyjnych stosowanych w państwach członkowskich. Wymóg taki powinien podlegać regularnemu przeglądowi państw członkowskich. |
(32) Wciąż istnieją ogromne różnice, jeżeli chodzi o praktyki w zakresie pobierania opłat za ponowne wykorzystanie dokumentów, i to nie tylko między państwami członkowskimi, ale także między organami publicznymi w tym samym państwie członkowskim. Opłaty za ponowne wykorzystanie dokumentów stanowią istotną barierę wejścia na rynek dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP. Dokumenty należy zatem udostępniać do ponownego wykorzystywania bez opłat, a w przypadku gdy opłaty są konieczne, powinny one z zasady ograniczać się do kosztów krańcowych, zgodnie z obwieszczeniem Komisji 2014 /C 240/01. W wyjątkowych przypadkach należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie zakłócić realizacji zadań publicznych ani normalnego funkcjonowania organów sektora publicznego, które muszą osiągać dochody, aby pokryć co najmniej 60% kosztów związanych z dokumentami objętymi zakresem niniejszej dyrektywy. Należy również uznać rolę, jaką w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym odgrywają przedsiębiorstwa publiczne. W takich przypadkach organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny mieć więc możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. Opłaty te należy określić w oparciu o obiektywne, przejrzyste i sprawdzalne kryteria, a całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania i przechowywania danych, z uwzględnieniem rozsądnego zwrotu z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. Wymóg osiągania dochodów w celu pokrycia co najmniej 60% kosztów powinien podlegać regularnemu przeglądowi ze strony państw członkowskich. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 32 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(32a) Zwrot z inwestycji można rozumieć jako odsetek, ponad koszty krańcowe, umożliwiający odzyskanie kosztu kapitału i włączenie rzeczywistej stopy zwrotu. Jako że koszt kapitału jest ściśle powiązany ze stopami procentowymi instytucji kredytowych opartymi na stałej stopie EBC dla podstawowych operacji refinansujących, nie należy oczekiwać, że rozsądny zwrot z inwestycji będzie wyższy niż 5% powyżej stałej stopy procentowej EBC. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 36 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(36) Warunkiem wstępnym rozwoju ogólnounijnego rynku informacyjnego jest zapewnienie, aby warunki ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego były jasne i publicznie dostępne. Wszystkie mające zastosowanie warunki ponownego wykorzystywania dokumentów powinny być więc jasne dla potencjalnych użytkowników. Aby wspierać i ułatwiać występowanie z wnioskami o ponowne wykorzystywanie, państwa członkowskie powinny zachęcać do tworzenia , w stosownych przypadkach, dostępnych w internecie wykazów dostępnych dokumentów. Wnioskujący o ponowne wykorzystywanie dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe powinni być informowani o dostępnych środkach odwoławczych odnoszących się do decyzji lub praktyk , które wywierają na nich wpływ. Będzie to miało szczególne znaczenie dla MŚP, które mogą nie orientować się, jak przebiegają kontakty z organami sektora publicznego z innych państw członkowskich, i mogą nie znać odnośnych środków odwoławczych. |
(36) Warunkiem wstępnym rozwoju ogólnounijnego rynku informacyjnego jest zapewnienie, aby warunki dostępu do dokumentów sektora publicznego i ich ponownego wykorzystywania były jasne i publicznie dostępne. Wszystkie mające zastosowanie warunki dostępu do dokumentów i ich ponownego wykorzystywania powinny być więc jasne dla potencjalnych użytkowników. Aby wspierać i ułatwiać występowanie z wnioskami o ponowne wykorzystywanie, państwa członkowskie powinny zachęcać do tworzenia , w stosownych przypadkach, dostępnych w internecie wykazów dostępnych dokumentów. Wnioskujący o dostęp do dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe oraz o ich ponowne wykorzystywanie powinni być informowani o dostępnych środkach odwoławczych odnoszących się do decyzji lub praktyk, które wywierają na nich wpływ. Będzie to miało szczególne znaczenie dla MŚP, które mogą nie orientować się, jak przebiegają kontakty z organami sektora publicznego z innych państw członkowskich, i mogą nie znać odnośnych środków odwoławczych. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 37 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(37) Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy. Organem tym może być istniejący już organ krajowy, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy. Organ ten powinien być zorganizowany zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym państw członkowskich i nie powinien naruszać środków odwoławczych niezależnie przysługujących wnioskującym o ponowne wykorzystywanie. Powinien on jednak być odrębny od mechanizmu państwa członkowskiego, określającego kryteria stosowania opłat przekraczających koszty krańcowe. Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość odwołania się nie tylko od decyzji odmownych, lecz również od decyzji, które, pomimo iż zezwalają na ponowne wykorzystywanie, mogłyby powodować negatywne skutki dla wnioskodawcy pod innymi względami, w szczególności ze względu na zastosowane zasady dotyczące pobierania opłat. Proces przeglądu powinien być sprawny, zgodnie z potrzebami szybko zmieniającego się rynku. |
(37) Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy. Organem tym może być istniejący już organ krajowy, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy. Organ ten powinien być zorganizowany zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym państw członkowskich i nie powinien naruszać środków odwoławczych niezależnie przysługujących wnioskującym o dostęp i ponowne wykorzystywanie. Powinien on jednak być odrębny od mechanizmu państwa członkowskiego, określającego kryteria stosowania opłat przekraczających koszty krańcowe. Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość odwołania się nie tylko od decyzji odmownych, lecz również od decyzji, które, pomimo iż zezwalają na ponowne wykorzystywanie, mogłyby powodować negatywne skutki dla wnioskodawcy pod innymi względami, w szczególności ze względu na zastosowane zasady dotyczące pobierania opłat. Proces przeglądu powinien być sprawny, zgodnie z potrzebami szybko zmieniającego się rynku. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 39 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(39) W pewnych przypadkach ponowne wykorzystywanie dokumentów będzie odbywać się bez uzgodnienia licencji. W innych przypadkach wydawana będzie licencja nakładająca warunki ponownego wykorzystywania przez licencjobiorcę, dotycząca spraw takich jak odpowiedzialność, prawidłowe wykorzystywanie dokumentów, gwarancja niewprowadzania zmian oraz obowiązek podania źródła. Jeśli organy sektora publicznego licencjonują dokumenty do ponownego wykorzystywania, warunki licencji powinny być uczciwe i przejrzyste. W tym względzie ważną rolę mogą odgrywać dostępne w internecie licencje standardowe. Państwa członkowskie powinny więc zapewnić dostępność licencji standardowych. |
(39) Państwa członkowskie powinny zadbać o to, aby ponowne wykorzystywanie dokumentów nie było obwarowane warunkami. Jeżeli jest to konieczne i uzasadnione względami interesu publicznego, państwa członkowskie mogą nałożyć warunki, w stosownych przypadkach za pomocą licencji, dotyczące takich kwestii jak odpowiedzialność, prawidłowe wykorzystywanie dokumentów, gwarancja niewprowadzania zmian oraz obowiązek podania źródła, gwarantując jednocześnie, że zastosowanie będą miały najmniej restrykcyjne warunki lub zasady udzielania licencji, w tym możliwość przeznaczenia dokumentów do domeny publicznej. Jeśli organy sektora publicznego licencjonują dokumenty do ponownego wykorzystywania, warunki licencji powinny być uczciwe i przejrzyste. Państwa członkowskie powinny w szczególności ocenić zgodność tych obowiązków z zasadą proporcjonalności w celu zadbania o to, aby takie licencje lub warunki nie ograniczały niepotrzebnie możliwości ponownego wykorzystania lub konkurencji. Państwa członkowskie powinny również zachęcać do korzystania z otwartych licencji standardowych na ponowne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego, a także dbać o to, by licencje takie były dostępne w formacie cyfrowym i mogły być przetwarzane elektronicznie. Otwarte licencje dostępne w internecie, które przyznają szersze prawa do ponownego wykorzystywania bez ograniczeń technologicznych, finansowych lub geograficznych i opierają się na otwartych formatach danych, powinny odgrywać istotną rolę i powinny upowszechnić się w całej Unii. Komisja powinna przedstawić wytyczne dotyczące zalecanych standardowych licencji i koncepcji licencjonowania. |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 41 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(41) Warunki ponownego wykorzystywania dla porównywalnych kategorii ponownego wykorzystywania nie powinny mieć charakteru dyskryminacyjnego. Nie powinno to, na przykład, uniemożliwiać wymiany informacji między organami sektora publicznego bez opłat do celów wykonywania zadań publicznych , a jednocześnie pobierania opłat od innych stron za ponowne wykorzystywanie tych samych dokumentów. Nie powinno to też uniemożliwiać przyjęcia zróżnicowanej polityki opłat za użytkowanie komercyjne i niekomercyjne. |
(41) Warunki ponownego wykorzystywania dla porównywalnych kategorii ponownego wykorzystywania nie powinny mieć charakteru dyskryminacyjnego. Państwa członkowskie powinny zagwarantować uczciwą konkurencję między organami sektora publicznego i przedsiębiorstwami publicznymi, z jednej strony, a innymi użytkownikami, z drugiej strony, w przypadkach gdy dokumenty są ponownie wykorzystywane przez te organy sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publiczne na potrzeby ich działalności komercyjnej. Państwa członkowskie powinny w szczególności zadbać o to, by ponowne wykorzystywanie dokumentów przedsiębiorstw publicznych nie prowadziło do zakłóceń na rynku i zaburzenia uczciwej konkurencji. Nie powinno to, na przykład, uniemożliwiać wymiany informacji między organami sektora publicznego bez opłat do celów wykonywania zadań publicznych , a jednocześnie pobierania opłat od innych stron za ponowne wykorzystywanie tych samych dokumentów. Nie powinno to też uniemożliwiać przyjęcia zróżnicowanej polityki opłat za użytkowanie komercyjne i niekomercyjne. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 42 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(42) W związku z wszelkimi przypadkami ponownego wykorzystywania dokumentu organy sektora publicznego mogą, w stosownych przypadkach, w drodze licencji, określać warunki, takie jak obowiązek podania źródła i wskazania, czy dokument został w jakikolwiek sposób zmieniony przez podmiot ponownie wykorzystujący dany dokument . Wszelkie licencje na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego powinny w każdym przypadku jak najmniej ograniczać ponowne ich wykorzystywanie, na przykład poprzez ograniczenie się do wskazania źródła. Istotną rolę w tym zakresie powinny odgrywać otwarte licencje dostępne w internecie, które przyznają szersze prawa do ponownego wykorzystywania bez ograniczeń technologicznych, finansowych lub geograficznych i wykorzystują otwarte formaty danych. Z tego względu państwa członkowskie powinny propagować wykorzystywanie otwartych licencji, które z czasem powinny stać się normą w całej Unii. |
skreśla się |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 43 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(43) Ustanawiając reguły ponownego wykorzystywania dokumentów, organy sektora publicznego powinny respektować reguły konkurencji, w możliwie najszerszym stopniu unikając umów o wyłączności z partnerami prywatnymi. Świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym może jednak wymagać przyznania wyłącznego prawa do ponownego wykorzystywania pewnych dokumentów sektora publicznego. Przykładem tego może być sytuacja, kiedy żaden wydawca komercyjny nie opublikowałby informacji, nie posiadając takiego wyłącznego prawa. |
(43) Ustanawiając reguły ponownego wykorzystywania dokumentów, organy sektora publicznego powinny respektować reguły konkurencji, w możliwie najszerszym stopniu unikając umów o wyłączności z partnerami prywatnymi oraz preferencyjnego wykorzystania danych. Świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym może jednak wymagać przyznania wyłącznego prawa do ponownego wykorzystywania pewnych dokumentów sektora publicznego. Przykładem tego może być sytuacja, kiedy żaden wydawca komercyjny nie opublikowałby informacji, nie posiadając takiego wyłącznego prawa. |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 51 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(51a) Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów dyrektywy 2014/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych. |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 52 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(52) Narzędzia pomagające podmiotom zainteresowanym ponownym wykorzystywaniem informacji w znajdowaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystania oraz warunki ponownego wykorzystywania mogą znacznie ułatwić transgraniczne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić praktyczne rozwiązania pomagające tym podmiotom w poszukiwaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania. Przykładami takich praktycznych rozwiązań są wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych (dokumentów , które są często ponownie wykorzystywane lub potencjalnie mogą być często wykorzystywane) , dostępne najlepiej za pośrednictwem internetu, oraz portale połączone z zdecentralizowanymi wykazami zasobów . |
(52) Narzędzia pomagające podmiotom zainteresowanym ponownym wykorzystywaniem informacji w znajdowaniu dokumentów, do których można uzyskać dostęp i które można ponownie wykorzystywać, oraz warunki ponownego wykorzystywania mogą znacznie ułatwić transgraniczne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić praktyczne rozwiązania pomagające tym podmiotom w poszukiwaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania. Takie praktyczne rozwiązania mogą obejmować wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych (dokumentów, które są często ponownie wykorzystywane lub potencjalnie mogą być często wykorzystywane), dostępne najlepiej za pośrednictwem internetu, oraz portale połączone z zdecentralizowanymi wykazami zasobów. |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 52 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(52a) Komisja i państwa członkowskie powinny w dalszym ciągu upraszczać dostęp do zbiorów danych, w szczególności przez stworzenie pojedynczego punktu dostępu, oraz stopniowo udostępniać odpowiednie zbiory danych organów sektora publicznego w odniesieniu do wszystkich dokumentów, do których stosuje się niniejszą dyrektywę, jak również do danych z instytucji unijnych. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 58 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(58) W celu stworzenia warunków wspierających ponowne wykorzystywanie dokumentów, które wiąże się z istotnymi korzyściami społeczno-ekonomicznymi, mającymi szczególnie wysoką wartość dla gospodarki i społeczeństwa, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do przyjęcia wykazu zbiorów danych o wysokiej wartości spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z określeniem trybu ich publikacji i ponownego wykorzystywania. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. |
(58) W celu stworzenia warunków wspierających ponowne wykorzystywanie dokumentów, które wiąże się z istotnymi korzyściami obywatelskimi lub społeczno-ekonomicznymi, mającymi szczególnie wysoką wartość dla gospodarki i społeczeństwa, w załączniku IIa zawarto wykaz kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości. Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do rozszerzania wykazu kategorii zbiorów danych określonego w załączniku IIa oraz dodawania określonych zbiorów danych o wysokiej wartości spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z określeniem trybu ich publikacji i ponownego wykorzystywania. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa1a. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. |
|
_______________ |
|
1a Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 59 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(59) Ogólnounijny wykaz zbiorów danych o szczególnym potencjale generowania korzyści społeczno-ekonomicznych wraz ze zharmonizowanymi warunkami ich ponownego wykorzystywania stanowią istotny czynnik sprzyjający opracowywaniu transgranicznych zastosowań danych i usług wykorzystujących dane. W trakcie procesu prowadzącego do stworzenia tego wykazu Komisja powinna przeprowadzić stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Wykaz ten powinien uwzględniać przepisy sektorowe, które już regulują publikację zbiorów danych, jak również kategorie wskazane w załączniku technicznym do karty otwartych danych grupy G-8 i w zawiadomieniu Komisji 2014 /C 240/01. |
(59) Ogólnounijny wykaz zbiorów danych o szczególnym potencjale generowania korzyści obywatelskich lub społeczno-ekonomicznych wraz ze zharmonizowanymi warunkami ich ponownego wykorzystywania stanowią istotny czynnik sprzyjający opracowywaniu transgranicznych zastosowań danych i usług wykorzystujących dane. Załącznik IIa zawiera wykaz kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości, który można zmienić za pomocą aktu delegowanego. Dodatkowe kategorie wykazu powinny uwzględniać przepisy sektorowe, które już regulują publikację zbiorów danych, jak również kategorie wskazane w załączniku technicznym do karty otwartych danych grupy G-8 i w zawiadomieniu Komisji 2014 /C 240/01. W trakcie procesu prowadzącego do określenia dodatkowych kategorii lub zbiorów danych na potrzeby tego wykazu Komisja powinna przeprowadzić ocenę skutków i stosowne konsultacje publiczne, w tym na poziomie ekspertów. Do celów tej oceny skutków Komisja powinna przeprowadzić konsultacje publiczne ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym organami sektora publicznego, przedsiębiorstwami publicznymi, podmiotami ponownie wykorzystującymi dane, organizacjami badawczymi, grupami społeczeństwa obywatelskiego i organizacjami przedstawicielskimi. Wszystkim zainteresowanym stronom należy zapewnić możliwość przedłożenia Komisji sugestii dotyczących dodatkowych kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości lub konkretnych zbiorów danych. |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 60 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(60) W celu zapewnienia maksymalnych efektów oraz ułatwienia ponownego wykorzystywania zbiorów danych o wysokiej wartości tego rodzaju zbiory danych należy udostępniać do ponownego wykorzystywania przy minimalnych ograniczeniach prawnych oraz nieodpłatnie. Zbiory te należy również publikować za pośrednictwem interfejsów programowania aplikacji w każdym przypadku, gdy dany zbiór danych zawiera dane dynamiczne. |
(60) W celu zapewnienia maksymalnych efektów oraz ułatwienia ponownego wykorzystywania zbiorów danych o wysokiej wartości tego rodzaju zbiory danych należy udostępniać do ponownego wykorzystywania przy minimalnych ograniczeniach prawnych oraz nieodpłatnie. Zbiory danych o wysokiej wartości powinny być publikowane za pośrednictwem pojedynczego punktu dostępu, aby ułatwić znajdowanie danych i dostęp do nich. Zbiory te należy również publikować za pośrednictwem interfejsów programowania aplikacji w każdym przypadku, gdy dany zbiór danych zawiera dane dynamiczne. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 60 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(60a) Zbiory danych o wysokiej wartości zidentyfikowane w kategoriach wymienionych w załączniku IIa mogą potencjalnie generować korzyści obywatelskie lub społeczno-ekonomiczne oraz przyczyniać się do realizacji podstawowych zadań społecznych i demokratycznych. Aby osiągnąć takie cele jak przejrzystość, rozliczalność, zgodność, wydajność i uczciwa konkurencja, konieczne jest uwzględnienie zbiorów danych z takich kategorii jak rejestry handlowe, budżet i wydatki rządowe, zamówienia publiczne i statystyka. Aby wspierać innowacyjne usługi i produkty, stymulować zrównoważony wzrost i przyczyniać się do wysokich standardów ochrony konsumenta, w tym przez uwzględnienie czynników, które nie mają bezpośredniej wartości gospodarczej, takich jak edukacja, środowisko naturalne lub opieka zdrowotna, konieczne jest uwzględnienie zbiorów danych z takich kategorii jak prawo krajowe, obserwacja Ziemi i dane środowiskowe, a także danych geoprzestrzennych. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 62 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(62) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych ani zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym prawa do prywatności (art. 7), ochrony danych osobowych (art. 8), prawa własności (art. 17) oraz integracji osób niepełnosprawnych (art. 26). Żaden z przepisów niniejszej dyrektywy nie powinien być interpretowany lub wdrażany w sposób, który nie jest zgodny z Europejską konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. |
(62) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych ani zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym prawa do prywatności (art. 7), ochrony danych osobowych (art. 8), wolności wypowiedzi i informacji (art. 11), prawa własności (art. 17) oraz integracji osób niepełnosprawnych (art. 26) . Żaden z przepisów niniejszej dyrektywy nie powinien być interpretowany lub wdrażany w sposób, który nie jest zgodny z Europejską konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 63 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(63) Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszej dyrektywy. Zgodnie z pkt 22 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.41 podstawę tej oceny powinno stanowić pięć kryteriów: skuteczność, efektywność, odpowiedniość, spójność i wartość dodana UE, a wyniki tej oceny powinny stanowić podstawę oceny skutków ewentualnych dalszych środków. |
(63) Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszej dyrektywy [36 miesięcy po jej transpozycji]. Zgodnie z Porozumieniem międzyinstytucjonalnym pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.41 podstawę tej oceny powinno stanowić pięć kryteriów: skuteczność, efektywność, odpowiedniość, spójność i wartość dodana UE, a wyniki tej oceny powinny stanowić podstawę oceny skutków ewentualnych dalszych środków. Po dokonaniu oceny Komisja może, w razie konieczności, przedstawić stosowne wnioski. |
__________________ |
__________________ |
41 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1. |
41 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1. |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp -1 (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
-1. Niniejsza dyrektywa ma na celu ustanowienie ram prawnych regulujących ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego, aby promować wykorzystanie otwartych danych i pobudzać innowacje w zakresie produktów i usług. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 – litera b | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
b) istniejących dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych prowadzących działalność w obszarach określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE42 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady43, przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/200844 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/9245; |
(b) dostępnych publicznie dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych prowadzących działalność w obszarach określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE42 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady43, przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/200844 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/9245; |
__________________ |
__________________ |
42 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243). |
42 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243). |
43 Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i nr 1107/70. |
43 Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i nr 1107/70 (Dz.U. L 315 z 3.12. 2007, s. 1). |
44 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (wersja przekształcona) (tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3). |
44 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Wersja przekształcona) (Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3). |
45 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, s. 7). |
45 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, s. 7). |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 – litera d – tiret 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
— ochronę bezpieczeństwa narodowego ( tzn. bezpieczeństwa państwa), obronność lub bezpieczeństwo publiczne, |
— ochronę bezpieczeństwa narodowego, obronność lub bezpieczeństwo publiczne, w tym szczególnie chronione informacje związane z ochroną infrastruktury krytycznej w rozumieniu art. 2 lit. d) dyrektywy 2008/114/WE, |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 3 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3 a. Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679 i nie wpływa na poziom ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych zgodnie z prawem Unii dotyczącym ochrony danych osobowych. |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 5 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
5. Prawo producenta bazy danych przewidziane w art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE nie może być wykonywane przez organy sektora publicznego w celu uniemożliwienia lub ograniczenia ponownego wykorzystywania dokumentów na podstawie niniejszej dyrektywy. |
5. Prawo producenta bazy danych przewidziane w art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE nie może być wykonywane w celu uniemożliwienia lub ograniczenia ponownego wykorzystywania dokumentów na podstawie niniejszej dyrektywy. |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 6 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
6. Niniejsza dyrektywa reguluje ponowne wykorzystywanie istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich, w tym dokumentów, do których zastosowanie ma dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady46. |
6. Niniejsza dyrektywa reguluje ponowne wykorzystywanie istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego i przedsiębiorstw publicznych państw członkowskich, w tym dokumentów, do których zastosowanie ma dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady46. |
__________________ |
__________________ |
46 Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1). |
46 Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1). |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 6 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6 a. „interfejs programowania aplikacji” (API) oznacza dobrze udokumentowany zestaw funkcji, procedur, definicji i protokołów na potrzeby zorganizowanego pobierania informacji online; |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 8 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
8. „zbiory danych o wysokiej wartości” oznaczają dokumenty, których ponowne wykorzystywanie wiąże się z istotnymi korzyściami społeczno-ekonomicznymi, w szczególności ze względu na ich przydatność do tworzenia usług i zastosowań o wartości dodanej, a także znaczny krąg potencjalnych beneficjentów usług i zastosowań o wartości dodanej, opartych na tych zbiorach danych; |
8. „zbiory danych o wysokiej wartości” oznaczają dokumenty, których ponowne wykorzystywanie wiąże się z istotnymi korzyściami obywatelskimi lub społeczno-ekonomicznymi, w szczególności ze względu na ich przydatność do tworzenia usług i zastosowań o wartości dodanej, a także znaczny krąg potencjalnych beneficjentów usług i zastosowań o wartości dodanej, opartych na tych zbiorach danych; |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 14 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
14a. „dane osobowe” oznaczają dane osobowe w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Państwa członkowskie zapewniają , z zastrzeżeniem ust. 2, możliwość ponownego wykorzystywania dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie zgodnie z art. 1, do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV. |
1. Państwa członkowskie zapewniają możliwość ponownego wykorzystywania dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie zgodnie z art. 1, do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV. |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2 a. Państwa członkowskie zapewniają, aby dokumenty wchodzące w zakres niniejszej dyrektywy były tworzone i udostępniane do ponownego wykorzystania zgodnie z zasadą „otwartości danych w fazie projektowania i domyślnie”. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Organy sektora publicznego przetwarzają, przy wykorzystaniu środków elektronicznych – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – wnioski o ponowne wykorzystywanie i udostępniają dokumenty do ponownego wykorzystywania wnioskodawcy lub, jeśli potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji w rozsądnym terminie zgodnym z terminami ustanowionymi dla przetwarzania wniosków o dostęp do dokumentów. |
1. Organy sektora publicznego przetwarzają, przy wykorzystaniu środków elektronicznych – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – wnioski o dostęp do dokumentów lub ich ponowne wykorzystywanie i udostępniają wnioskodawcy dokumenty w celu ponownego wykorzystania lub, jeśli w celu ponownego wykorzystania potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji w rozsądnym terminie zgodnym z terminami ustanowionymi dla przetwarzania wniosków o dostęp do dokumentów. |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Jeśli terminy lub inne przepisy regulujące terminowe udostępnianie dokumentów nie zostały ustanowione, organy sektora publicznego przetwarzają wnioski i dostarczają wnioskodawcy dokumenty do ponownego wykorzystywania lub, jeśli potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji w terminie nie dłuższym niż 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. W przypadku obszernych lub skomplikowanych wniosków termin ten może być przedłużony o kolejne 20 dni roboczych. W takich przypadkach zawiadamia się wnioskodawcę w ciągu trzech tygodni od otrzymania pierwotnego wniosku , że przetwarzanie jego wniosku wymaga więcej czasu. |
2. Jeśli terminy lub inne przepisy regulujące terminowe udostępnianie dokumentów nie zostały ustanowione, organy sektora publicznego przetwarzają wnioski i dostarczają wnioskodawcy dokumenty w celu ponownego wykorzystania lub, jeśli w celu ponownego wykorzystania potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji możliwie jak najszybciej lub najpóźniej w terminie nie dłuższym niż 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. W przypadku obszernych lub skomplikowanych wniosków termin ten może być przedłużony o kolejne 20 dni roboczych. W takich przypadkach zawiadamia się wnioskodawcę możliwie jak najszybciej, a w każdym razie w ciągu trzech tygodni od otrzymania pierwotnego wniosku, że przetwarzanie jego wniosku wymaga więcej czasu, wskazując przyczyny. |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. W przypadku decyzji odmownej organy sektora publicznego informują wnioskodawcę o przyczynach odmowy na podstawie odpowiednich przepisów systemu dostępu danego państwa członkowskiego lub krajowych przepisów przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy, w szczególności art. 1 ust. 2 lit. a)–g) lub art. 3. Jeśli decyzja odmowna jest oparta na art. 1 ust. 2 lit. c), organ sektora publicznego zamieszcza odniesienie do osoby fizycznej lub prawnej, która jest posiadaczem praw (jeśli jest znana), albo do licencjodawcy, od którego organ sektora publicznego uzyskał dany materiał. Do zamieszczenia takiego odniesienia nie są zobowiązane biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa. |
3. W przypadku decyzji odmownej organy sektora publicznego informują wnioskodawcę w terminie 20 dni roboczych o przyczynach, dla których odmówiono, w całości lub częściowo, dostępu do dokumentu lub jego ponownego wykorzystania w żądanej formie, na podstawie odpowiednich przepisów systemu dostępu danego państwa członkowskiego lub krajowych przepisów przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy, w szczególności art. 1 ust. 2 lit. a)–g). Jeśli decyzja odmowna jest oparta na art. 1 ust. 2 lit. c), organ sektora publicznego zamieszcza odniesienie do osoby fizycznej lub prawnej, która jest posiadaczem praw (jeśli jest znana), albo do licencjodawcy, od którego organ sektora publicznego uzyskał dany materiał. Do zamieszczenia takiego odniesienia nie są zobowiązane biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa. |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3 a. Państwo członkowskie sporządza publicznie dostępny wykaz kryteriów, na podstawie których odnośny organ będzie mógł rozpatrywać wnioski. |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 4 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4 a. Dla celów niniejszego artykułu państwa członkowskie zapewniają, aby: |
|
(a) udzielano wsparcia staraniom o dostęp do dokumentów; |
|
(b) wykazy organów sektora publicznego były publicznie dostępne; |
|
(c) określono praktyczne rozwiązania w celu zagwarantowania możliwości skutecznego ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego; |
|
(d) organy sektora publicznego informowały obywateli o przysługujących im prawach wynikających z niniejszej dyrektywy oraz z istniejących zasad dostępu do informacji, ustanowionych na poziomie krajowym lub unijnym, oraz aby w odpowiednim zakresie służyły informacjami, wytycznymi i radą w tym obszarze. |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – nagłówek | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Dostępne formaty |
Dostępne formaty i jakość dokumentów |
Poprawka 55 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp -1 (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
-1. Państwa członkowskie dokładają wszelkich możliwych starań w celu zadbania o to, aby dokumenty, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa, były aktualne, dokładne i porównywalne. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 56 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Nie naruszając przepisów rozdziału V, organy sektora publicznego oraz przedsiębiorstwa publiczne udostępniają swoje dokumenty w jakimkolwiek istniejącym formacie lub języku, a jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w formacie otwartym nadającym się do odczytu maszynowego wraz z metadanymi. W miarę możliwości zarówno format, jak i metadane muszą być zgodne z otwartymi standardami formalnymi. |
1. Nie naruszając przepisów rozdziału V, organy sektora publicznego oraz przedsiębiorstwa publiczne udostępniają swoje dokumenty – zapewniając ich interoperacyjność, łatwość wyszukiwania i możliwość wykorzystania za pomocą środków elektronicznych – w jakimkolwiek istniejącym formacie lub języku, a jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w formacie otwartym nadającym się do odczytu maszynowego wraz z metadanymi. W miarę możliwości zarówno format, jak i metadane muszą być zgodne z otwartymi standardami formalnymi. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 57 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. Na podstawie niniejszej dyrektywy od organów sektora publicznego oraz przedsiębiorstw publicznych nie można wymagać kontynuowania tworzenia i przechowywania określonego typu dokumentów w celu ponownego ich wykorzystywania przez organizację sektora prywatnego lub publicznego. |
3. Od organów sektora publicznego oraz przedsiębiorstw publicznych nie wymaga się kontynuowania tworzenia i przechowywania określonego typu dokumentów w celu ponownego ich wykorzystywania przez organizację sektora prywatnego lub publicznego. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 58 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 4 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
4. Organy sektora publicznego oraz przedsiębiorstwa publiczne udostępniają dane dynamiczne do ponownego wykorzystywania natychmiast po ich zgromadzaniu, za pośrednictwem odpowiednich interfejsów programowania aplikacji (API). |
4. Organy sektora publicznego oraz przedsiębiorstwa publiczne udostępniają dane dynamiczne do ponownego wykorzystywania natychmiast po ich zgromadzaniu – w czasie rzeczywistym i niezwłocznie, jeśli jest to możliwe – za pośrednictwem odpowiednich interfejsów programowania aplikacji (API). |
Poprawka 59 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 5 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
5. Jeżeli udostępnienie dokumentów natychmiast po ich zgromadzeniu przekroczyłoby możliwości finansowe i techniczne organu sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publicznego, dokumenty, o których mowa w ust. 4, udostępnia się w terminie, który nie powoduje nadmiernego ograniczenia możliwości wykorzystania ich potencjału gospodarczego. |
5. Jeżeli udostępnienie dokumentów natychmiast po ich zgromadzeniu w czasie rzeczywistym i niezwłocznie przekroczyłoby możliwości finansowe i techniczne organu sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publicznego, dokumenty, o których mowa w ust. 4, udostępnia się w terminie, który nie powoduje nadmiernego ograniczenia możliwości wykorzystania ich potencjału gospodarczego. Użytkowników powiadamia się o dokładnych terminach udostępniania dokumentów oraz o częstotliwości, z jaką dokumenty są aktualizowane. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 60 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 5 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5 a. W stosownych przypadkach organy sektora publicznego odpowiadają na wnioski o udzielenie informacji na temat metodologii stosowanej przy opracowywaniu dokumentów. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 61 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 5a |
|
Interfejsy programowania aplikacji |
|
1. W przypadku gdy dokument jest udostępniany wnioskodawcy do ponownego wykorzystywania lub gdy wnioskodawcy udzielana jest licencja, organ sektora publicznego lub przedsiębiorstwo publiczne udostępnia również ten dokument do ponownego wykorzystywania za pomocą interfejsów programowania aplikacji i portali, o ile to możliwe i stosowne. |
|
2. W przypadku gdy organ sektora publicznego lub przedsiębiorstwo publiczne udostępnia informacje do ponownego wykorzystywania przez API, organ ten umożliwia dostęp wszystkim użytkownikom. W szczególności w przypadku informacji w czasie rzeczywistym organ sektora publicznego lub przedsiębiorstwo publiczne zapewnia również dostęp do wcześniejszych informacji, jeżeli są one dostępne. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązków ustanowionych w prawie Unii. Jeżeli istnieją takie obowiązki, wynikające z tego ograniczenia są uzasadniane, a uzasadnienie udostępnia się publicznie. |
|
3. Jeżeli do udostępnienia informacji wykorzystuje się API, informacje te powinny mieć ten sam zakres, w jakim zostały udostępnione za pomocą innych środków. |
|
4. Organy sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publiczne opracowują i dokumentują API i jego specyfikację techniczną za pomocą otwartych standardów oraz ustrukturyzowanych, nadających się do odczytu maszynowego i otwartych formatów. |
|
5. Organy sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publiczne informują użytkowników z wyprzedzeniem o wszelkich zmianach w specyfikacji technicznej API, jak najszybciej, ale nie później niż w ciągu 3 miesięcy przed wdrożeniem zmiany, z wyjątkiem należycie uzasadnionych pilnych przypadków, w których zmiany muszą być wdrożone natychmiast. |
|
6. Organy sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publiczne zapewniają, by API był stale dostępny, ze stałym poziomem jakości. |
|
7. Organy sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publiczne zapewniają dostęp do API i jego specyfikacji technicznej na warunkach określonych w art. 5, 6, 7, 8, 9 i 10 niniejszej dyrektywy. Dokumentacja jest udostępniana bezpłatnie, z zastosowaniem jak najmniejszej liczby ograniczeń formalnych i warunków, ale w każdym wypadku na warunkach nie bardziej restrykcyjnych niż w odniesieniu do samych informacji. |
|
8. Komisja ustanawia kryteria interoperacyjności API między organami sektora publicznego i przedsiębiorstwami publicznymi w państwach członkowskich w celu ułatwienia ponownego wykorzystywania dokumentów za pośrednictwem API oraz w celu wspierania interakcji między urządzeniami. |
|
9. Środki, o których mowa w ust. 8, są przyjmowane przez Komisję w drodze aktu delegowanego zgodnie z art. 14. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 62 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest nieodpłatne lub następuje za opłatą, której wysokość ograniczona jest do kosztów krańcowych poniesionych w związku z ich reprodukowaniem, udostępnianiem i rozpowszechnianiem oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacją danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych. |
1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest nieodpłatne. |
Poprawka 63 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 – wprowadzenie | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. W drodze wyjątku przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do: |
2. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o niestosowaniu ust. 1 i 1a do: |
Poprawka 64 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 – litera a | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(a) organów sektora publicznego, które muszą uzyskiwać dochody w celu pokrycia znacznej części kosztów związanych z wykonywaniem swoich zadań publicznych; |
(a) dokumentów, w przypadku których od danego organu sektora publicznego wymaga się, by uzyskiwał dochody wystarczające na pokrycie co najmniej 60% kosztów ich gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania, a także przechowywania danych. |
Poprawka 65 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 lit. a) i c) , łączne opłaty oblicza się na podstawie obiektywnych, przejrzystych i sprawdzalnych kryteriów, które zostaną określone przez państwa członkowskie. Całkowity dochód z wydawania dokumentów i zezwalania na ich ponowne wykorzystywanie we właściwym okresie obrachunkowym nie może przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania tych dokumentów oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacji danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Opłaty są obliczane zgodnie z mającymi zastosowanie zasadami rachunkowości . |
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 lit. a) i c) , łączne opłaty oblicza się na podstawie obiektywnych, przejrzystych i sprawdzalnych kryteriów, które zostaną określone przez państwa członkowskie. Całkowity dochód z wydawania dokumentów i zezwalania na ich ponowne wykorzystywanie we właściwym okresie obrachunkowym nie może przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania tych dokumentów, przechowywania danych oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacji danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Opłaty są obliczane zgodnie z mającymi zastosowanie zasadami rachunkowości . |
Poprawka 66 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 4 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
4. Jeżeli opłaty pobierane są przez organy sektora publicznego, o których mowa w ust. 2 lit. b), całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów we właściwym okresie obrachunkowym nie może przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania, konserwacji tych dokumentów i ustalania i uzyskiwania do nich praw oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacji danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Opłaty są obliczane zgodnie z zasadami rachunkowości mającymi zastosowanie do danego organu sektora publicznego. |
4. Jeżeli opłaty pobierane są przez organy sektora publicznego, o których mowa w ust. 2 lit. b), całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów we właściwym okresie obrachunkowym nie może przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania, przechowywania danych, konserwacji tych dokumentów i ustalania i uzyskiwania do nich praw oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacji danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych, wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Opłaty są obliczane zgodnie z zasadami rachunkowości mającymi zastosowanie do danego organu sektora publicznego. |
Poprawka 67 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 5 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
5. Ponowne wykorzystywanie zbiorów danych o wysokiej wartości, których wykaz określa się zgodnie z art. 13, oraz danych badawczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), jest nieodpłatne dla użytkownika. |
5. Ponowne wykorzystywanie zbiorów danych o wysokiej wartości, których wykaz określa się zgodnie z art. 13 i załącznikiem IIa, oraz danych badawczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), jest nieodpłatne dla użytkownika. |
Poprawka 68 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 5 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5 a. Państwa członkowskie publikują, w miarę możliwości i w stosownych przypadkach za pomocą środków elektronicznych, wykaz dokumentów, o których mowa w ust. 2 lit. a). Wstępnym warunkiem zastosowania wyjątków określonych w ust. 2 lit. a) jest wcześniejsze włączenie danego dokumentu do wykazu. |
Poprawka 69 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp -1 (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
-1. Państwa członkowskie mogą ujawnić koszty reprodukcji i rozpowszechniania dokumentów oraz przechowywania odnośnych danych, a także, w stosownych przypadkach, koszty anonimizacji danych osobowych oraz koszty ochrony poufności, o której mowa w art. 1 ust. 2 lit. d). |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 70 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. Państwa członkowskie publikują wykaz organów sektora publicznego, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. a). |
skreśla się |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 71 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów może zostać dopuszczone na określonych warunkach lub bez żadnych warunków , w uzasadnionych przypadkach w ramach licencji. Warunki te nie mogą niepotrzebnie ograniczać możliwości ponownego wykorzystywania i nie mogą być stosowane do ograniczania konkurencji. |
1. Państwa członkowskie nie mogą uzależniać ponownego wykorzystywania dokumentów od spełnienia określonych warunków lub uzyskania licencji, chyba że konieczność wprowadzenia takich warunków lub wymogu posiadania licencji ma charakter niedyskryminacyjny, jest uzasadniona celem interesu publicznego i proporcjonalna. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 72 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. W państwach członkowskich, w których stosowane są licencje, państwa członkowskie zapewniają, aby licencje standardowe na ponowne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego, które można dostosować do określonych wniosków o licencje, były dostępne w formacie cyfrowym i mogły być przetwarzane elektronicznie. Państwa członkowskie zachęcają do stosowania takich licencji standardowych. |
2. W przypadku gdy ponowne wykorzystywanie dokumentów podlega warunkom lub licencji, państwa członkowskie: |
|
a) zapewniają, aby takie warunki lub licencje nie ograniczały niepotrzebnie możliwości ponownego wykorzystania lub konkurencji oraz aby dane były udostępnianie na najmniej restrykcyjnych warunkach lub zasadach licencyjnych, z uwzględnieniem możliwości umieszczenia dokumentów w domenie publicznej; |
|
b) oceniają, czy istnieją powszechnie wykorzystywane otwarte licencje, które spełniają te wymogi; państwa członkowskie stosują następnie najczęściej wykorzystywane i najmniej restrykcyjne licencje; |
|
c) zachęcają do korzystania z otwartych licencji standardowych na ponowne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego, a także dbają o to, by licencje takie były dostępne w formacie cyfrowym i mogły być przetwarzane elektronicznie. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 73 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 2 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2 a. Z zastrzeżeniem wymogów dotyczących odpowiedzialności określonych w prawie Unii, jeżeli organ publiczny lub przedsiębiorstwo publiczne udostępnia dokumenty do ponownego wykorzystywania bez żadnych warunków ani ograniczeń, ten organ publiczny lub przedsiębiorstwo publiczne może zrzec się wszelkiej odpowiedzialności w odniesieniu do dokumentów udostępnionych do ponownego wykorzystywania. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 74 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Państwa członkowskie wprowadzają rozwiązania praktyczne ułatwiające wyszukiwanie dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania, takie jak wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych wraz z odpowiednimi metadanymi, dostępne – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w internecie i w formatach nadających się do odczytu maszynowego , oraz portale połączone z wykazami zasobów . W miarę możliwości państwa członkowskie ułatwiają wielojęzyczne wyszukiwanie dokumentów. |
1. Państwa członkowskie wprowadzają rozwiązania praktyczne ułatwiające wyszukiwanie dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania, takie jak wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych wraz z odpowiednimi metadanymi, dostępne – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w internecie i w formatach nadających się do odczytu maszynowego , oraz portale połączone z wykazami zasobów. W miarę możliwości państwa członkowskie ułatwiają wielojęzyczne wyszukiwanie dokumentów. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 75 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 1 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1a. Państwa członkowskie zapewniają, by organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne udzielały Komisji koniecznego dostępu do wszystkich danych, które udostępniają do ponownego wykorzystywania, aby umożliwić agregację zbiorów danych na szczeblu Unii, w szczególności w celu zapewnienia zbiorów danych o pełnym pokryciu dla Unii w określonej kategorii danych, zgodnie z załącznikiem IIa. Komisja wdraża praktyczne rozwiązania w celu udostępniania zbiorów danych na szczeblu Unii za pomocą pojedynczego punktu dostępu. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna, aby zapewnić wewnętrzną logikę tekstu oraz ze względu na fakt, że jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 76 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 2 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2 a. Do dnia [2 lata od daty transpozycji niniejszej dyrektywy], a następnie co trzy lata, państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie dotyczące krajowej polityki otwartego dostępu i odpowiednich działań, które zostały przyjęte. |
Poprawka 77 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Jeśli dokumenty są ponownie wykorzystywane przez organ sektora publicznego jako materiał wejściowy służący jego działalności komercyjnej wykraczającej poza zakres jego zadań publicznych, przy dostarczaniu dokumentów przeznaczonych do tej działalności stosuje się takie same opłaty i inne warunki, jakie stosuje się w odniesieniu do innych użytkowników. |
2. Państwa członkowskie gwarantują uczciwą konkurencję między organami sektora publicznego i przedsiębiorstwami publicznymi oraz innymi użytkownikami, jeśli dokumenty są ponownie wykorzystywane przez te organy sektora publicznego lub przedsiębiorstwa publiczne jako materiał wejściowy służący działalności komercyjnej wykraczającej poza zakres ich zadań publicznych, dbając o to, by przy dostarczaniu dokumentów przeznaczonych do tej działalności stosowano takie same opłaty i inne warunki, jakie stosuje się w odniesieniu do innych użytkowników. 3. Państwa członkowskie zapewniają w ten sam sposób, aby ponowne wykorzystywanie dokumentów i informacji przedsiębiorstw publicznych nie prowadziło do zakłócenia uczciwej konkurencji. |
Poprawka 78 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest otwarte dla wszystkich potencjalnych uczestników rynku, nawet jeśli jeden lub kilku jego uczestników już wykorzystuje oparte na tych dokumentach produkty o wartości dodanej. Umowy i inne uzgodnienia między organami sektora publicznego lub przedsiębiorstwami publicznymi będącymi w posiadaniu dokumentów a stronami trzecimi nie mogą przyznawać praw wyłącznych. |
1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest otwarte dla wszystkich potencjalnych użytkowników na rynku, nawet jeśli jeden lub kilku użytkowników już wykorzystuje oparte na tych dokumentach produkty o wartości dodanej. Umowy i inne uzgodnienia między organami sektora publicznego lub przedsiębiorstwami publicznymi będącymi w posiadaniu dokumentów a stronami trzecimi nie mogą przyznawać praw wyłącznych ani żadnego preferencyjnego wykorzystywania danych. |
Poprawka 79 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy Komisja przyjmuje wykaz zbiorów danych o wysokiej wartości spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z trybem ich publikacji i ponownego wykorzystywania. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, by zbiory danych o wysokiej wartości, wymienione w załączniku IIa, były udostępniane nieodpłatnie, nadawały się do odczytu maszynowego oraz były dostępne do pobrania, w stosownych przypadkach za pośrednictwem interoperacyjnych API. Warunki ponownego wykorzystywania tego rodzaju zbiorów danych muszą być zgodne z postanowieniami licencji na zasadzie otwartych standardów. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu rozszerzenia wykazu kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości określonych w załączniku IIa, a w szczególności w celu bardziej szczegółowego określenia zbiorów danych z tych kategorii spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z warunkami i trybem ich publikacji i ponownego wykorzystywania. |
Poprawka 80 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Te zbiory danych udostępnia się nieodpłatnie, w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i za pośrednictwem API. Warunki ponownego wykorzystywania tego rodzaju zbiorów danych muszą być zgodne z postanowieniami licencji na zasadzie otwartych standardów. |
skreśla się |
Poprawka 81 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. W drodze wyjątku nieodpłatne udostępnianie, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do zbiorów danych o wysokiej wartości będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, jeżeli z oceny skutków, o której mowa w art. 13 ust. 7, wynika, że nieodpłatne udostępnianie tych zbiorów danych doprowadzi od znacznego zakłócenia konkurencji na odnośnych rynkach. |
3. W drodze wyjątku nieodpłatne udostępnianie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do zbiorów danych o wysokiej wartości będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, jeżeli z oceny skutków, o której mowa w art. 13 ust. 7, wynika, że nieodpłatne udostępnianie tych zbiorów danych doprowadzi od znacznego zakłócenia konkurencji na odnośnych rynkach, a jeżeli niedostępne jest żadne mniej restrykcyjne podejście do zmniejszenia takiego zakłócenia, opłaty oblicza się z zastrzeżeniem art. 6. |
Poprawka 82 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 4 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
4. Oprócz warunków określonych w ust. 2 Komisja może określić inne warunki, w szczególności |
skreśla się |
a. wszelkie warunki ponownego wykorzystywania; |
|
b. formaty danych i metadanych oraz środki techniczne dotyczące publikacji i rozpowszechniania. |
|
Poprawka 83 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 5 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
5. Wyboru zbiorów danych do uwzględnienia w wykazie, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w oparciu o ocenę ich potencjału generowania korzyści społeczno-ekonomicznych, liczby użytkowników oraz przychodów, jakie mogą pomóc wygenerować, a także możliwości ich łączenia z innymi zbiorami danych. |
5. Wyboru dodatkowych kategorii i zbiorów danych o wysokiej wartości do uwzględnienia w wykazie, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w oparciu o ocenę ich potencjału generowania znacznych korzyści obywatelskich lub społeczno-ekonomicznych, innowacji, liczby użytkowników, zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw, oraz przychodów, jakie mogą pomóc wygenerować, a także możliwości ich łączenia z innymi zbiorami danych. |
Poprawka 84 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 7 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
7 a. Do celów ust. 7 Komisja przeprowadza konsultacje publiczne ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym organami sektora publicznego, przedsiębiorstwami publicznymi, podmiotami ponownie wykorzystującymi dane, organizacjami badawczymi, grupami społeczeństwa obywatelskiego i innymi organizacjami przedstawicielskimi. Wszystkim zainteresowanym stronom zapewnia się możliwość przedłożenia Komisji sugestii dotyczących dodatkowych kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości lub konkretnych zbiorów danych. Komisja uwzględnia te sugestie lub przekazuje danej zainteresowanej stronie powody braku ich uwzględnienia. |
Poprawka 85 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 13, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [date of entry into force of the Directive] r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. |
2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 5a i 13, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [date of entry into force of the Directive] r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. |
Poprawka 86 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 13, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. |
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 5a i 13, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. |
Poprawka 87 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 6 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 13 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 5a i 13 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
Poprawka 88 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Nie wcześniej niż cztery lata po dacie transpozycji niniejszej dyrektywy Komisja przeprowadza ocenę niniejszej dyrektywy i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat głównych jej ustaleń . Ocenę przeprowadza się zgodnie z wytycznymi Komisji dotyczącymi lepszego stanowienia prawa47. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje niezbędne do przygotowania tego sprawozdania . |
1. Do dnia [36 miesięcy po dacie transpozycji niniejszej dyrektywy], a następnie przynajmniej co pięć lat, Komisja przeprowadza ocenę niniejszej dyrektywy i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat głównych jej ustaleń. Ocenę przeprowadza się zgodnie z wytycznymi Komisji dotyczącymi lepszego stanowienia prawa47. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje niezbędne do przygotowania tego sprawozdania. |
__________________ |
__________________ |
47 SWD (2017)0350 |
47 SWD (2017)0350 |
Poprawka 89 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Ocena dotyczy w szczególności zakresu i skutków niniejszej dyrektywy, w tym skali wzrostu ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, skutków zasad stosowanych do pobierania opłat oraz ponownego wykorzystywania urzędowych tekstów natury prawnej i administracyjnej, ponownego wykorzystywania dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż organy sektora publicznego, interakcji między przepisami w zakresie ochrony danych a możliwościami ponownego wykorzystywania, jak również dalszych możliwości usprawnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i rozwoju europejskiej gospodarki opartej na danych . |
2. Ocena dotyczy w szczególności zakresu dyrektywy, jej skutków obywatelskich i społeczno-ekonomicznych, w tym skali wzrostu ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, skutków zbiorów danych o wysokiej wartości, znaczenia dla konkretnych interesariuszy, takich jak konsumenci i przedsiębiorstwa, zwłaszcza małe i średnie przedsiębiorstwa, skutków zasad stosowanych do pobierania opłat oraz ponownego wykorzystywania urzędowych tekstów natury prawnej i administracyjnej, ponownego wykorzystywania dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż organy sektora publicznego, dostępności i wykorzystywania interfejsów programowania aplikacji, interakcji między przepisami w zakresie ochrony danych a możliwościami ponownego wykorzystywania, jak również dalszych możliwości usprawnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i rozwoju europejskiej gospodarki opartej na danych. |
Poprawka 90 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2a. W stosownych przypadkach do sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, dołącza są odpowiednie wnioski ustawodawcze. |
Poprawka 91 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II a (nowy) | |
Kategoria |
Przykłady zbiorów danych |
Budżet i wydatki |
Planowane i bieżące wydatki i dotacje, szczegółowe rejestry wydatków na wszystkich szczeblach administracji |
Przedsiębiorstwa |
Rejestry przedsiębiorstw i rejestry handlowe (wykazy zarejestrowanych przedsiębiorstw, dane na temat własności i zarządzania, dane identyfikacyjne, bilanse) |
Obserwacja Ziemi i środowisko |
Dane satelitarne i dane in situ (monitorowanie pogody, jakości gleb i wody, zużycie energii, poziomy emisji) |
Dane geoprzestrzenne |
Dane przestrzenne podlegające dyrektywie 2007/2/WE (INSPIRE), w tym kody pocztowe, mapy krajowe i lokalne (katastralne, topograficzne, morskie, administracyjne, w skali co najmniej 1:20000 (1 cm ~ 200 m)) |
Prawo krajowe |
Środki ustawowe, wykonawcze i administracyjne; Projekty środków, w tym informacje proceduralne związane z ich przyjęciem; Środki, które zostały zmienione, uchylone lub już nie obowiązują; Dokumenty towarzyszące, takie jak uzasadnienia, oceny skutków, opinie organów doradczych i protokoły wyników głosowania; Orzecznictwo |
Zamówienia publiczne |
Dawne i obecne przetargi i udzielone zamówienia na wszystkich szczeblach administracji, zagregowane według urzędu, o wszystkich statusach (np. otwarte, zamknięte, unieważnione) |
Statystyka |
Krajowe, regionalne i lokalne dane statystyczne z głównymi wskaźnikami demograficznymi i ekonomicznymi (PKB, wiek, bezrobocie, dochody, wykształcenie) |
ZAŁĄCZNIK: WYKAZ PODMIOTÓW LUB OSÓB, OD KTÓRYCH SPRAWOZDAWCA OTRZYMAŁ INFORMACJE
Poniższy wykaz opracowano na zasadzie całkowitej dobrowolności, na wyłączną odpowiedzialność sprawozdawcy. Przy sporządzaniu sprawozdania, do czasu przyjęcia go w komisji, sprawozdawca otrzymał informacje od następujących podmiotów lub osób:
Osoba |
Podmiot |
|
Henning Twickler |
EDSO for Smart Grids |
|
Camille Alleguede |
ENEDIS |
|
|
Europejska Federacja Lokalnych Przedsiębiorstw Energetycznych (CEDEC) |
|
Audrey Gourraud |
Fédération des Entreprises Publiques Locales (epl) |
|
Robbie Morrison, Tom Brown, Ingmar Schlecht, Walter Palmetshofen |
Open Knowledge International / Open Knowledge Foundation |
|
Oliver Kaye |
PSI Alliance |
|
Jean-Gabriel Audebert-Lasrochas |
Trainline.com |
|
Lucie Petersen |
Verband Deutscher Verkehrsunternehmen (VDV) |
|
Janine Prantl, Konstantin Schöfmann |
Verband öffentlicher Wirtschaft (vöwg) |
|
Dr Elisa Schenner |
Wiener Stadtwerke |
|
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Tytuł |
Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego (przekształcenie) |
||||
Odsyłacze |
COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD) |
||||
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 28.5.2018 |
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 28.5.2018 |
||||
Zaangażowane komisje - data ogłoszenia na posiedzeniu |
13.9.2018 |
||||
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Julia Reda 16.5.2018 |
||||
Rozpatrzenie w komisji |
19.6.2018 |
3.9.2018 |
|
|
|
Data przyjęcia |
11.10.2018 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
30 1 5 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
John Stuart Agnew, Pascal Arimont, Dita Charanzová, Carlos Coelho, Anna Maria Corazza Bildt, Daniel Dalton, Pascal Durand, Evelyne Gebhardt, Maria Grapini, Robert Jarosław Iwaszkiewicz, Liisa Jaakonsaari, Philippe Juvin, Antonio López-Istúriz White, Morten Løkkegaard, Eva Maydell, Marlene Mizzi, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Olga Sehnalová, Jasenko Selimovic, Richard Sulík, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Mylène Troszczynski, Marco Zullo |
||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Lucy Anderson, Biljana Borzan, Edward Czesak, Arndt Kohn, Julia Reda, Martin Schirdewan, Lambert van Nistelrooij, Sabine Verheyen |
||||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Ramón Jáuregui Atondo, Stanislav Polčák, Flavio Zanonato, Tomáš Zdechovský |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ
30 |
+ |
|
ALDE |
Dita Charanzová, Morten Løkkegaard, Jasenko Selimovic |
|
EFDD |
Robert Jarosław Iwaszkiewicz |
|
GUE/NGL |
Martin Schirdewan |
|
PPE |
Pascal Arimont, Carlos Coelho, Anna Maria Corazza Bildt, Philippe Juvin, Antonio López-Istúriz White, Eva Maydell, Lambert van Nistelrooij, Stanislav Polčák, Andreas Schwab, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Sabine Verheyen, Tomáš Zdechovský |
|
S&D |
Lucy Anderson, Biljana Borzan, Evelyne Gebhardt, Maria Grapini, Liisa Jaakonsaari, Ramón Jáuregui Atondo, Arndt Kohn, Marlene Mizzi, Christel Schaldemose, Olga Sehnalová, Flavio Zanonato |
|
VERTS/ALE |
Pascal Durand, Julia Reda |
|
1 |
- |
|
EFDD |
John Stuart Agnew |
|
5 |
0 |
|
ECR |
Edward Czesak, Daniel Dalton, Richard Sulík |
|
EFDD |
Marco Zullo |
|
ENF |
Mylène Troszczynski |
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
- [1] Dokument roboczy służb Komisji, SWD(2018)0145 final, s. 24.
- [2] SWD (2018)0145 final, s. 27.
- [3] Open Knowledge Foundation (OKFN): Global Open Data Index https://index.okfn.org/dataset/
- [4] Kancelaria Rządu: karta otwartych danych grupy G-8 i załącznik techniczny https://www.gov.uk/government/publications/open-data-charter/g8-open-data-charter-and-technical-annex.
- [5] Bundesamt für Kartographie und Geodäsie https://www.bkg.bund.de/
- [6] OpenStreetMap https://www.openstreetmap.org/
OPINIA Komisji Kultury i Edukacji (27.11.2018)
dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
(COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Theodoros Zagorakis
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego może zapewnić korzyści gospodarcze, społeczne i demokratyczne, umożliwiając użytkownikom innym niż pierwotnie przewidziane organy publiczne tworzenie nowych produktów i usług wykorzystujących informacje urzędowe. Może to pobudzić aktywność gospodarczą oraz zwiększyć skuteczność i przejrzystość funkcji publicznych.
Dyrektywa 2003/98/WE w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, która jest kluczowym elementem Unii umożliwiającym dostęp do danych sektora rządowego w celach gospodarczych, przy jednoczesnym dążeniu do osiągnięcia celów społecznych, zachęciła organy sektora publicznego do udostępniania posiadanych informacji dzięki ustanowieniu zasad mających zastosowanie w przypadku, gdy w drodze wyboru uznaniowego podjęto decyzję o zezwoleniu na ponowne wykorzystanie informacji.
W lipcu 2013 r. dokonano przeglądu dyrektywy, co oznaczało dalszy postęp dzięki zobowiązaniu większości organów publicznych do ponownego wykorzystywania informacji, włączeniu do zakresu zastosowania muzeów, bibliotek (w tym bibliotek uniwersyteckich) i archiwów, aby zwiększyć przejrzystość, innowacyjność opartą na danych oraz zapewnić uczciwą konkurencję.
W dniu 25 kwietnia 2018 r. Komisja opublikowała wniosek ustawodawczy dotyczący przekształcenia dyrektywy w celu dalszego wspierania i ułatwiania ponownego wykorzystywania informacji. Celem przekształcenia jest w szczególności wzmocnienie pozycji MŚP dzięki ograniczeniu barier rynkowych w zakresie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego do celów komercyjnych, a jednocześnie objęcie zakresem stosowania dyrektywy przedsiębiorstw publicznych i danych naukowych.
Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji. Popiera w szczególności podejście Komisji polegające na pozostawieniu bez zmian obecnie obowiązującego traktowania instytucji sektora kultury (bibliotek, archiwów i muzeów), ponieważ w tej dziedzinie dyrektywa nadal funkcjonuje w sposób zadowalający.
Ponadto sprawozdawca odnotowuje, że Komisja zamierza wyznaczyć za pośrednictwem aktu delegowanego niektóre bazy danych sektora publicznego o wysokiej wartości (wykaz zbiorów danych o wysokiej wartości, art. 13), które w przyszłości muszą zostać udostępnione nieodpłatnie. Sprawozdawca nie ma pod tym względem żadnych zastrzeżeń do wniosku Komisji. Pragnie jednak podkreślić, że konieczne jest, aby taki wykaz był jak najbardziej przejrzysty i szczegółowy w celu zapewnienia pewności prawa wszystkim zainteresowanym stronom.
W tym kontekście sprawozdawca zasadniczo popiera wniosek Komisji i proponuje minimalną ilość poprawek, aby zapewnić większą jasność prawa, a także doprecyzować niektóre przepisy.
POPRAWKI
Komisja Kultury i Edukacji zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(6) Sektor publiczny w państwach członkowskich gromadzi, produkuje, reprodukuje i rozpowszechnia szeroki zakres informacji w wielu obszarach działalności, takich jak informacje społeczne, ekonomiczne, geograficzne, pogodowe, turystyczne, gospodarcze, patentowe i edukacyjne. Dokumenty sporządzane przez organy sektora publicznego pełniące funkcje wykonawcze, ustawodawcze lub sądowe stanowią szeroki, zróżnicowany i wartościowy zasób środków, który może wnieść korzystny wkład w gospodarkę opartą na wiedzy. |
(6) Sektor publiczny w państwach członkowskich gromadzi, produkuje, reprodukuje i rozpowszechnia szeroki zakres informacji w wielu obszarach działalności, takich jak informacje społeczne, ekonomiczne, kulturalne, geograficzne, pogodowe, turystyczne, gospodarcze, patentowe i edukacyjne. Dokumenty sporządzane przez organy sektora publicznego pełniące funkcje wykonawcze, ustawodawcze lub sądowe stanowią szeroki, zróżnicowany i wartościowy zasób środków, który może wnieść korzystny wkład w gospodarkę opartą na wiedzy. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 19 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(19) Niniejszą dyrektywą nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia możliwości ponownego wykorzystywania wszystkich dokumentów, z wyjątkiem dokumentów, do których dostęp jest ograniczony lub wyłączony na mocy przepisów prawa krajowego dotyczących dostępu do dokumentów oraz z zastrzeżeniem pozostałych wyjątków określonych w niniejszej dyrektywie. Dyrektywa opiera się na istniejących w państwach członkowskich systemach dostępu i nie zmienia krajowych przepisów określających dostęp do dokumentów. Dyrektywy nie stosuje się w przypadkach, w których obywatele lub firmy mogą – w ramach właściwego systemu dostępu – otrzymać dokument tylko wówczas, gdy wykażą indywidualny interes. Na poziomie Unii w art. 41 (prawo do dobrej administracji) i art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznano prawo każdego obywatela Unii oraz każdej osoby fizycznej lub prawnej zamieszkałej lub mającej swoją siedzibę w państwie członkowskim do dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Powinno się zachęcać organy sektora publicznego do udostępniania do ponownego wykorzystywania wszystkich posiadanych przez nie dokumentów. Organy sektora publicznego powinny promować i zachęcać do ponownego wykorzystywania dokumentów, w tym również tekstów urzędowych natury prawnej i administracyjnej w przypadkach, w których organ sektora publicznego ma prawo udzielania zgody na ponowne wykorzystywanie danych dokumentów . |
(19) Niniejszą dyrektywą nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia możliwości ponownego wykorzystywania wszystkich dokumentów bez uszczerbku dla wyjątków określonych w niniejszej dyrektywie. Dyrektywa opiera się na systemach dostępu obowiązujących obecnie w państwach członkowskich. W związku z tym nie zmienia ona krajowych przepisów określających dostęp do dokumentów ani nie ustanawia szczegółowych praw dostępu ani obowiązków publikowania informacji, o których powinny decydować państwa członkowskie. Dyrektywy nie stosuje się w przypadkach, w których obywatele lub firmy mogą – w ramach właściwego systemu dostępu – otrzymać dokument tylko wówczas, gdy wykażą indywidualny interes. Na poziomie Unii w art. 41 (prawo do dobrej administracji) i art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznano prawo każdego obywatela Unii oraz każdej osoby fizycznej lub prawnej zamieszkałej lub mającej swoją siedzibę w państwie członkowskim do dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Powinno się zachęcać organy sektora publicznego do udostępniania do ponownego wykorzystywania wszystkich posiadanych przez nie dokumentów. Organy sektora publicznego powinny promować i zachęcać do ponownego wykorzystywania dokumentów, w tym również tekstów urzędowych natury prawnej i administracyjnej w przypadkach, w których organ sektora publicznego ma prawo udzielania zgody na ponowne wykorzystywanie danych dokumentów . |
Uzasadnienie | |
Dyrektywa powinna regulować jedynie zasady dotyczące ponownego wykorzystywania dokumentów urzędowych, państwa członkowskie zachowują wyłączne kompetencje w dziedzinie dostępu do dokumentów. Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 31 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(31) Dokument należy uznać za sporządzony w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, jeżeli występuje w formacie pliku zorganizowanego w sposób umożliwiający aplikacjom komputerowym łatwe identyfikowanie, rozpoznawanie i pozyskiwanie z niego określonych danych. Dane zawarte w plikach zorganizowanych w formacie nadającym się do odczytu maszynowego należy uznać za dane przeznaczone do odczytu komputerowego. Formaty nadające się do odczytu maszynowego mogą być otwarte lub zastrzeżone, mogą też mieć formę standardów formalnych. Dokumentów zakodowanych w formacie pliku ograniczającym przetwarzanie automatyczne nie należy uznawać za sporządzone w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, gdyż pozyskanie danych z tych dokumentów jest niemożliwe lub utrudnione. Państwa członkowskie powinny w miarę możliwości w stosownych przypadkach zachęcać do korzystania z formatów otwartych przeznaczonych do odczytu komputerowego. |
(31) Dokument należy uznać za sporządzony w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, jeżeli występuje w formacie pliku zorganizowanego w sposób umożliwiający aplikacjom komputerowym łatwe identyfikowanie, rozpoznawanie i neutralne pod względem technologicznym pozyskiwanie z niego określonych danych. Dane zawarte w plikach zorganizowanych w formacie nadającym się do odczytu maszynowego należy uznać za dane przeznaczone do odczytu komputerowego. Formaty nadające się do odczytu maszynowego mogą być otwarte lub zastrzeżone, mogą też mieć formę standardów formalnych. Dokumentów zakodowanych w formacie pliku ograniczającym przetwarzanie automatyczne nie należy uznawać za sporządzone w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, gdyż pozyskanie danych z tych dokumentów jest niemożliwe lub utrudnione. Państwa członkowskie powinny w miarę możliwości w stosownych przypadkach zachęcać do korzystania z formatów otwartych przeznaczonych do odczytu komputerowego. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 32 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(32) Opłaty za ponowne wykorzystanie dokumentów stanowią istotną barierę wejścia na rynek dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP. Dokumenty należy zatem udostępniać do ponownego wykorzystywania bez opłat, a w przypadku gdy opłaty są konieczne, powinny one z zasady ograniczać się do kosztów krańcowych. W wyjątkowych przypadkach należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie zakłócić normalnego funkcjonowania organów sektora publicznego, które muszą osiągać dochody, aby pokrywać znaczną część swoich kosztów związanych z wykonywaniem zadań w interesie publicznym. Należy również uznać rolę, jaką w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym odgrywają przedsiębiorstwa publiczne. W takich przypadkach organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny mieć więc możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. Opłaty te należy określić w oparciu o obiektywne, przejrzyste i sprawdzalne kryteria, a całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. Wymóg osiągania dochodów w celu pokrycia znacznej części kosztów organów sektora publicznego, związanych z wykonywaniem zadań publicznych lub zakresem usług świadczonych w interesie ogólnym zleconych przedsiębiorstwom publicznym , nie musi być wymogiem ustawowym, lecz może wynikać na przykład z praktyk administracyjnych stosowanych w państwach członkowskich. Wymóg taki powinien podlegać regularnemu przeglądowi państw członkowskich. |
(32) Opłaty za ponowne wykorzystanie dokumentów stanowią istotną barierę wejścia na rynek dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP, szczególnie w sektorze kultury i sektorze kreatywnym. Dokumenty należy zatem udostępniać do ponownego wykorzystywania bez opłat, a w przypadku gdy opłaty są konieczne, powinny one z zasady ograniczać się do kosztów krańcowych. Koszty te obejmują dodatkowe koszty związane z digitalizacją i przechowywaniem dokumentów oraz zarządzaniem nimi, a także koszty zapisywania w cyfrowej pamięci masowej, dodatkowy nakład na zapewnienie możliwości odczytu maszynowego danych oraz dodatkowy nakład związany z działaniami infrastrukturalnymi. W wyjątkowych przypadkach należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie zakłócić normalnego funkcjonowania organów sektora publicznego, które muszą osiągać dochody, aby pokrywać znaczną część swoich kosztów związanych z wykonywaniem zadań w interesie publicznym. Należy również uznać rolę, jaką w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym odgrywają przedsiębiorstwa publiczne. W takich przypadkach organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny mieć więc możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. Opłaty te należy określić w oparciu o obiektywne, przejrzyste i sprawdzalne kryteria, a całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. Wymóg osiągania dochodów w celu pokrycia znacznej części kosztów organów sektora publicznego, związanych z wykonywaniem zadań publicznych lub zakresem usług świadczonych w interesie ogólnym zleconych przedsiębiorstwom publicznym , nie musi być wymogiem ustawowym, lecz może wynikać na przykład z praktyk administracyjnych stosowanych w państwach członkowskich. Wymóg taki powinien podlegać regularnemu przeglądowi państw członkowskich. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 52 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(52) Narzędzia pomagające podmiotom zainteresowanym ponownym wykorzystywaniem informacji w znajdowaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystania oraz warunki ponownego wykorzystywania mogą znacznie ułatwić transgraniczne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić praktyczne rozwiązania pomagające tym podmiotom w poszukiwaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania. Przykładami takich praktycznych rozwiązań są wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych (dokumentów , które są często ponownie wykorzystywane lub potencjalnie mogą być często wykorzystywane) , dostępne najlepiej za pośrednictwem internetu, oraz portale połączone z zdecentralizowanymi wykazami zasobów . |
(52) Narzędzia pomagające podmiotom zainteresowanym ponownym wykorzystywaniem informacji w znajdowaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystania oraz warunki ponownego wykorzystywania mogą znacznie ułatwić transgraniczne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić praktyczne rozwiązania pomagające tym podmiotom w poszukiwaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania. Przykładami takich praktycznych rozwiązań są wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych (dokumentów , które są często ponownie wykorzystywane lub potencjalnie mogą być często wykorzystywane) , dostępne najlepiej za pośrednictwem internetu, oraz portale połączone z zdecentralizowanymi wykazami zasobów . Środki mające na celu ułatwienie uwierzytelniania dokumentów urzędowych oferują również ważne gwarancje dla użytkowników. |
Uzasadnienie | |
Warunkiem zaufania do sektora publicznego, w związku z ryzykiem hakowania lub manipulacji w erze cyfrowej, jest uwierzytelnienie tego sektora. Narzędzia są łatwo dostępne, a ich realizacja na wczesnym etapie wymaga stosunkowo niewielkich wysiłków i wiąże się z ogromnymi korzyściami. | |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 57 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(57) Jednym z podstawowych celów ustanowienia rynku wewnętrznego jest stworzenie warunków sprzyjających rozwojowi usług świadczonych w skali całej Unii. Biblioteki, muzea i archiwa posiadają bogaty zbiór cennych zasobów informacji sektora publicznego, w szczególności od kiedy przedsięwzięcia w dziedzinie digitalizacji zwielokrotniły ilość dorobku cyfrowego wchodzącego w zakres domeny publicznej. Te zbiory dziedzictwa kulturowego wraz z powiązanymi z nimi metadanymi stanowią potencjalną podstawę treści cyfrowych w zakresie produktów i usług oraz mają ogromny potencjał w dziedzinie innowacyjnego ponownego wykorzystywania w takich sektorach jak edukacja i turystyka. Inne rodzaje instytucji kulturalnych (takie jak orkiestry, opery, zespoły baletowe i teatry), w tym archiwa, którą są częścią tych instytucji, powinny być nadal wyłączone z zakresu niniejszej dyrektywy ze względu na ich specyfikę jako podmioty aktywne na polu sztuki widowiskowej oraz na fakt, że ich materiał niemal w całości podlega prawom własności intelektualnej osób trzecich, a zatem byłby wyłączony z zakresu niniejszej dyrektywy. |
(57) Jednym z podstawowych celów ustanowienia rynku wewnętrznego jest stworzenie warunków sprzyjających rozwojowi usług świadczonych w skali całej Unii. Biblioteki, muzea i archiwa posiadają bogaty zbiór cennych zasobów informacji sektora publicznego. Ponowne wykorzystywanie dokumentów będących w posiadaniu takich instytucji ma znaczny potencjał społeczny i gospodarczy dla sektora kultury i sektora kreatywnego, a także dla społeczeństwa, w szczególności od kiedy przedsięwzięcia w dziedzinie digitalizacji zwielokrotniły ilość dorobku cyfrowego wchodzącego w zakres domeny publicznej i dostępnego za pośrednictwem takich platform jak Europeana. Te zbiory dziedzictwa kulturowego wraz z powiązanymi z nimi metadanymi stanowią potencjalną podstawę treści cyfrowych w zakresie produktów i usług oraz mają ogromny potencjał w dziedzinie innowacyjnego ponownego wykorzystywania nie tylko w sektorze kultury i sektorze kreatywnym, lecz również w takich sektorach jak edukacja i turystyka. Inne rodzaje instytucji kulturalnych (takie jak orkiestry, opery, zespoły baletowe i teatry), w tym archiwa, którą są częścią tych instytucji, powinny być nadal wyłączone z zakresu niniejszej dyrektywy ze względu na ich specyfikę jako podmioty aktywne na polu sztuki widowiskowej oraz na fakt, że ich materiał niemal w całości podlega prawom własności intelektualnej osób trzecich, a zatem byłby wyłączony z zakresu niniejszej dyrektywy. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 60 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(60) W celu zapewnienia maksymalnych efektów oraz ułatwienia ponownego wykorzystywania zbiorów danych o wysokiej wartości tego rodzaju zbiory danych należy udostępniać do ponownego wykorzystywania przy minimalnych ograniczeniach prawnych oraz nieodpłatnie. Zbiory te należy również publikować za pośrednictwem interfejsów programowania aplikacji w każdym przypadku, gdy dany zbiór danych zawiera dane dynamiczne. |
(60) W celu zapewnienia maksymalnych efektów oraz ułatwienia ponownego wykorzystywania zbiorów danych o wysokiej wartości tego rodzaju zbiory danych należy udostępniać do ponownego wykorzystywania przy minimalnych ograniczeniach prawnych oraz nieodpłatnie. Zbiory te należy również publikować za pośrednictwem interfejsów programowania aplikacji w każdym przypadku, gdy dany zbiór danych zawiera dane dynamiczne. Podobnie jak w przypadku innych informacji sektora publicznego, powinny im towarzyszyć narzędzia uwierzytelniania, które budzą zaufanie użytkowników. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 60 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(60a) Ze względu na wysokie ryzyko, że obecne formaty technologiczne przechowywania i udostępniania informacji sektora publicznego staną się przestarzałe, organy publiczne – w szczególności w przypadku zbiorów danych o wysokiej wartości – powinny wdrożyć skuteczną długoterminową politykę ochronną, aby zapewnić możliwość wykorzystania tych informacji w przyszłości. |
Uzasadnienie | |
W celu zagwarantowania długoterminowego dostępu, niezbędna jest odpowiednia polityka ochronna, wspierająca przyszłe badania, analizę i przejrzystość. | |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 – litera a | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
a) istniejących dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich; |
a) publicznie dostępnych dokumentów znajdujących się w posiadaniu organów sektora publicznego państw członkowskich; |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 – litera b | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
b) istniejących dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych prowadzących działalność w obszarach określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE42 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady43, przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/200844 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/9245; |
b) publicznie dostępnych dokumentów znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych prowadzących działalność w obszarach określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE42 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady43, przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze przewoźników lotniczych wykonujących obowiązki użyteczności publicznej na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/200844 oraz przedsiębiorstw publicznych działających w charakterze armatorów Wspólnoty wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/9245; |
__________________ |
__________________ |
42 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243). |
42 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243). |
43 Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG)nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70. |
43 Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG)nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70. |
44 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (wersja przekształcona) (tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3). |
44 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (wersja przekształcona) (tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3). |
45 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, s. 7). |
45 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczące stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski) (Dz.U. L 364 z 12.12.1992, s. 7). |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 – litera b | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
b) dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, opracowanych poza zakresem świadczenia usług w interesie ogólnym, jak określono w przepisach ustawowych lub innych wiążących przepisach państwa członkowskiego; |
b) dokumentów znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, opracowanych poza zakresem świadczenia usług w interesie ogólnym, jak określono w przepisach ustawowych lub innych wiążących przepisach państwa członkowskiego bądź, w razie braku takich przepisów, zgodnie z obecnie powszechnymi praktykami administracyjnymi obowiązującymi w danym państwie członkowskim; |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 3 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. Niniejsza dyrektywa nie wpływa na poziom ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania ich danych osobowych zgodnie z prawem unijnym i krajowym, a w szczególności pozostaje bez uszczerbku dla zobowiązań i praw określonych w rozporządzeniu (UE) 2016/679 (ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych – RODO). |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Nie naruszając przepisów rozdziału V, organy sektora publicznego oraz przedsiębiorstwa publiczne udostępniają swoje dokumenty w jakimkolwiek istniejącym formacie lub języku, a jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w formacie otwartym nadającym się do odczytu maszynowego wraz z metadanymi. W miarę możliwości zarówno format, jak i metadane muszą być zgodne z otwartymi standardami formalnymi. |
1. Nie naruszając przepisów rozdziału V, organy sektora publicznego oraz przedsiębiorstwa publiczne udostępniają swoje dokumenty – zapewniając ich interoperacyjność, łatwość wyszukiwania i możliwość wykorzystania za pomocą środków elektronicznych – w jakimkolwiek istniejącym formacie lub języku, a jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w formacie otwartym nadającym się do odczytu maszynowego wraz z metadanymi. W miarę możliwości zarówno format, jak i metadane muszą być zgodne z otwartymi standardami formalnymi. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 – litera a a (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
aa) dokumentów, w przypadku których od zainteresowanych organów sektora publicznego wymaga się na mocy przepisów krajowych lub, w przypadku ich braku, zgodnie z powszechną praktyką administracyjną stosowaną w danym państwie członkowskim, by uzyskiwały dochody wystarczające na pokrycie znacznej części, przynajmniej 60 %, kosztów ich gromadzenia, opracowywania, reprodukowania i rozpowszechniania; |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 5 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
5. Ponowne wykorzystywanie zbiorów danych o wysokiej wartości, których wykaz określa się zgodnie z art. 13, oraz danych badawczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), jest nieodpłatne dla użytkownika. |
5. Ponowne wykorzystywanie zbiorów danych o wysokiej wartości, których wykaz określa się zgodnie z art. 13, oraz danych badawczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), jest nieodpłatne dla użytkownika lub możliwe po obniżonej cenie. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – akapit 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Państwa członkowskie wprowadzają rozwiązania praktyczne ułatwiające wyszukiwanie dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania, takie jak wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych wraz z odpowiednimi metadanymi, dostępne – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w internecie i w formatach nadających się do odczytu maszynowego , oraz portale połączone z wykazami zasobów . W miarę możliwości państwa członkowskie ułatwiają wielojęzyczne wyszukiwanie dokumentów. |
Państwa członkowskie wprowadzają rozwiązania praktyczne ułatwiające wyszukiwanie dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania, takie jak wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych wraz z odpowiednimi metadanymi, dostępne – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – w internecie i w formatach nadających się do odczytu maszynowego, portale połączone z wykazami zasobów oraz narzędzia uwierzytelniania. W miarę możliwości państwa członkowskie ułatwiają wielojęzyczne wyszukiwanie dokumentów. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 12a |
|
Ochrona informacji sektora publicznego |
|
Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie w życie odpowiedniej polityki w zakresie ochrony informacji sektora publicznego w dowolnym formacie, który oferuje najlepsze możliwe gwarancje długoterminowego dostępu. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy Komisja przyjmuje wykaz zbiorów danych o wysokiej wartości spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z trybem ich publikacji i ponownego wykorzystywania. |
1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby zbiory danych o wysokiej wartości, wymienione w załączniku Ia, były dostępne bezpłatnie, w formacie przeznaczonym do odczytu maszynowego i możliwym do pobrania oraz by towarzyszyły im narzędzia uwierzytelniania podlegające skutecznym długofalowym działaniom w zakresie ochrony, oraz, w stosownych przypadkach, za pośrednictwem interfejsów programowania aplikacji (API). Warunki ponownego wykorzystywania tego rodzaju zbiorów danych muszą być zgodne z postanowieniami licencji na zasadzie otwartych standardów. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14 w celu uzupełnienia niniejszej dyrektywy w drodze rozszerzenia wykazu kategorii zbiorów danych o wysokiej wartości określonych w załączniku Ia, a w szczególności w drodze bardziej szczegółowego określenia zbiorów danych o wysokiej wartości spośród dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie, wraz z trybem ich publikacji i ponownego wykorzystywania. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Te zbiory danych udostępnia się nieodpłatnie, w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i za pośrednictwem API. Warunki ponownego wykorzystywania tego rodzaju zbiorów danych muszą być zgodne z postanowieniami licencji na zasadzie otwartych standardów. |
skreśla się |
Uzasadnienie | |
Popieramy zmiany zaproponowane w opinii komisji IMCO w celu odzwierciedlenia ww. kwestii. | |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Załącznik Ia |
|
Wykaz zbiorów danych o wysokiej wartości |
|
Prawo krajowe, w tym środki ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne; projekty środków, w tym informacje proceduralne związane z ich przyjęciem; środki, które zostały zmienione, uchylone lub już nie obowiązują; dokumenty towarzyszące takie jak uzasadnienia, oceny skutków, opinie organów doradczych i protokoły wyników głosowania. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu i jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. |
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Tytuł |
Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego (przekształcenie) |
||||
Odsyłacze |
COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD) |
||||
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 28.5.2018 |
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
CULT 28.5.2018 |
||||
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Theodoros Zagorakis 1.6.2018 |
||||
Rozpatrzenie w komisji |
10.10.2018 |
|
|
|
|
Data przyjęcia |
20.11.2018 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
24 0 3 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Isabella Adinolfi, Dominique Bilde, Nikolaos Chountis, Silvia Costa, Mircea Diaconu, Damian Drăghici, Angel Dzhambazki, María Teresa Giménez Barbat, Giorgos Grammatikakis, Petra Kammerevert, Svetoslav Hristov Malinov, Rupert Matthews, Luigi Morgano, Yana Toom, Helga Trüpel, Sabine Verheyen, Julie Ward, Theodoros Zagorakis, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver |
||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Norbert Erdős, Santiago Fisas Ayxelà, Dietmar Köster, Emma McClarkin, Michel Reimon |
||||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Nicola Danti, Tomáš Zdechovský |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ
24 |
+ |
|
ALDE |
Mircea Diaconu, María Teresa Giménez Barbat, Yana Toom |
|
ECR |
Angel Dzhambazki, Emma McClarkin, Rupert Matthews |
|
GUE/NGL |
Nikolaos Chountis |
|
PPE |
Norbert Erdős, Santiago Fisas Ayxelà, Svetoslav Hristov Malinov, Sabine Verheyen, Theodoros Zagorakis, Tomáš Zdechovský, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver |
|
S&D |
Silvia Costa, Nicola Danti, Damian Drăghici, Giorgos Grammatikakis, Petra Kammerevert, Dietmar Köster, Luigi Morgano, Julie Ward |
|
VERTS/ALE |
Helga Trüpel |
|
0 |
- |
|
|
|
|
3 |
0 |
|
EFDD |
Isabella Adinolfi |
|
ENF |
Dominique Bilde |
|
VERTS/ALE |
Michel Reimon |
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (27.11.2018)
dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona)
(COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Ignazio Corrao
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Sprawozdawca odnotowuje wniosek Komisji dotyczący przekształcenia dyrektyw 2013/37/UE i 2003/98/WE w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. Celem wniosku jest aktualizacja istniejących dyrektyw w celu ułatwienia ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w całej Unii poprzez harmonizację podstawowych warunków udostępniania informacji sektora publicznego ponownym użytkownikom.
Wniosek rozszerza swój zakres przedmiotowy i dąży do zapewnienia spójności z prawem Unii Europejskiej, w szczególności z przepisami dotyczącymi ochrony danych, jak również z innymi strategiami politycznymi i inicjatywami Unii dotyczącymi sztucznej inteligencji lub internetu rzeczy.
Niemniej jednak sprawozdawca uważa, że należy w odpowiedni sposób odzwierciedlić tę wewnętrzną spójność prawną prawa Unii Europejskiej, aby uniknąć niepewności prawnej między różnymi instrumentami prawnymi. W szczególności wniosek musi wyraźnie odzwierciedlać związek między ponownym wykorzystywaniem informacji sektora publicznego a zgodnością z unijnymi przepisami o ochronie danych, co ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych prowadzonego w ramach niniejszej dyrektywy. Ponadto aby uniknąć rozbieżnych interpretacji i nieporozumień w odniesieniu do zasadniczych koncepcji dotyczących właściwego stosowania niniejszego wniosku, które są już wykorzystywane na mocy unijnych przepisów o ochronie danych, sprawozdawca uważa za konieczne wprowadzenie w części legislacyjnej przepisów szczegółowych. Dotyczy to na przykład definicji „danych osobowych” i „danych anonimowych”. Oba te pojęcia odnoszą się do pojęć stosowanych w rozporządzeniu (UE) 2016/679 (RODO) i są jednoznaczne. W szczególności konieczne jest określenie definicji „danych anonimowych”, ponieważ w wielu przypadkach pojęcie to rozumiane jest jako odniesienie do „danych pseudonimicznych”. Jednak „dane pseudonimiczne” są „danymi osobowymi”, a ich przetwarzanie lub wykorzystywanie podlega w każdych okolicznościach przepisom RODO.
Ponadto aby uwzględnić również obawy zainteresowanych stron związane z poszanowaniem ochrony danych osobowych, w szczególności w takich sektorach jak sektor opieki zdrowotnej lub inne sektory przetwarzające „wrażliwe dane osobowe”, sprawozdawca uważa, że przy podejmowaniu decyzji w sprawie zakresu i warunków ponownego wykorzystywania dokumentów zawierających dane osobowe organizacje objęte niniejszą dyrektywą muszą przeprowadzać oceny skutków dla ochrony danych. Umożliwiłoby im to ocenę ryzyka związanego z uwalnianiem danych osobowych do domeny publicznej, biorąc pod uwagę warunki ponownego wykorzystania.
Podsumowując, proponowane zmiany zwiększają jakość prawną tekstu poprzez zapewnienie wewnętrznej spójności prawnej między niniejszym wnioskiem w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego a przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych.
POPRAWKI
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Tytuł 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Wniosek |
Wniosek |
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY |
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY |
w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona) |
w sprawie otwartych danych i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (wersja przekształcona) |
Uzasadnienie | |
W momencie przyjmowania dyrektywy 2003/98/WE termin „otwarte dane” nie był powszechnie znany, teraz natomiast sytuacja się zmieniła. Termin „otwarte dane” Komisja stosuje w szerokim zakresie w komunikacji (na przykład na Portalu Otwartych Danych), a także w uzasadnieniu do niniejszej dyrektywy. Termin jest powszechnie rozumiany i opisuje szerszej grupie odbiorców koncepcję leżącą u podstawy technicznego terminu „ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego”. | |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(3) Po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz w świetle wyników oceny skutków30 Komisja uznała, że konieczne jest podjęcie działania na szczeblu Unii, aby usunąć pozostałe oraz nowo pojawiające się bariery utrudniające ponowne wykorzystywanie na szeroką skalę informacji sektora publicznego i informacji finansowanych ze środków publicznych w całej Unii oraz aby zaktualizować ramy legislacyjne w świetle postępu w dziedzinie technologii cyfrowych, takich jak sztuczna inteligencja i internet rzeczy. |
(3) Po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz w świetle wyników oceny skutków30 Komisja uznała, że konieczne jest podjęcie działania na szczeblu Unii, aby usunąć pozostałe oraz nowo pojawiające się bariery utrudniające ponowne wykorzystywanie na szeroką skalę informacji sektora publicznego i informacji finansowanych ze środków publicznych w całej Unii oraz aby zaktualizować ramy legislacyjne w świetle postępu w dziedzinie technologii cyfrowych, takich jak sztuczna inteligencja, internet rzeczy, obliczenia wielkiej skali w chmurze i technologia kwantowa. Zbiory danych ze źródeł otwartych przyczynią się do szybkiego postępu i stworzenia nowej strategii obejmującej nowe technologie cyfrowe, zwłaszcza sztuczną inteligencję. |
_________________ |
_________________ |
30 SWD(2018) 127. |
30 SWD(2018) 127. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(4) Merytoryczne zmiany, które wprowadzono w tekście prawnym, aby w pełni wykorzystać potencjał informacji sektora publicznego dla europejskiej gospodarki i europejskiego społeczeństwa, koncentrują się na następujących obszarach: zapewnienie dostępu w czasie rzeczywistym do danych dynamicznych za pośrednictwem odpowiednich środków technicznych, zwiększenie podaży danych publicznych o wysokiej wartości do ponownego wykorzystywania, w tym danych pochodzących z przedsiębiorstw publicznych, organizacji prowadzących badania naukowe oraz organizacji finansujących badania naukowe, zaradzenie pojawianiu się nowych form umów o wyłączności, stosowanie wyjątków od zasady pobierania opłat odzwierciedlających koszt krańcowy oraz zależność między niniejszą dyrektywą a niektórymi powiązanymi instrumentami prawnymi, w tym dyrektywą 96/9/WE31 i dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady32. |
(4) Merytoryczne zmiany, które wprowadzono w tekście prawnym, aby w pełni wykorzystać potencjał informacji sektora publicznego dla europejskiej gospodarki i europejskiego społeczeństwa, koncentrują się na następujących obszarach: zapewnienie dostępu w czasie rzeczywistym do danych dynamicznych za pośrednictwem odpowiednich środków technicznych, zwiększenie podaży danych publicznych o wysokiej wartości do ponownego wykorzystywania, w tym danych pochodzących z przedsiębiorstw publicznych, organizacji prowadzących badania naukowe oraz organizacji finansujących badania naukowe, zaradzenie pojawianiu się nowych form umów o wyłączności, stosowanie wyjątków od zasady pobierania opłat odzwierciedlających koszt krańcowy oraz zależność między niniejszą dyrektywą a niektórymi powiązanymi instrumentami prawnymi, w tym dyrektywą 96/9/WE31, dyrektywą 2003/4/WE31a, dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady32 oraz rozporządzeniem (UE) 2016/67932a. |
_________________ |
_________________ |
31 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20). |
31 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20). |
|
31a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/4/WE z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 041 z 14.2.2003, s. 26). |
32 Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1). |
32 Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1). |
|
32a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1). |
Uzasadnienie | |
Uwzględnienie odniesienia do RODO, odpowiadające dodaniu ust. 3a do art. 1. | |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4a) Dostęp do informacji stanowi prawo podstawowe. Karta praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta”) stanowi, iż każdy ma prawo do wolności wypowiedzi, a prawo to obejmuje wolność posiadania poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz publicznych i bez względu na granice państwowe. |
Uzasadnienie | |
Przedmiotowa dyrektywa opiera się na podstawowym prawie dostępu do informacji i dlatego należy o nim tu wspomnieć. | |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4 b (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4b) Artykuł 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej gwarantuje prawo do ochrony danych osobowych i stanowi, że dane te muszą być przetwarzane rzetelnie w określonych celach i za zgodą osoby zainteresowanej lub na innej uzasadnionej podstawie ustanowionej prawem i pod kontrolą niezależnego organu. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu oraz w celu zapewnienia spójności prawnej. | |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(6) Sektor publiczny w państwach członkowskich gromadzi, produkuje, reprodukuje i rozpowszechnia szeroki zakres informacji w wielu obszarach działalności, takich jak informacje społeczne, ekonomiczne, geograficzne, pogodowe, turystyczne, gospodarcze, patentowe i edukacyjne. Dokumenty sporządzane przez organy sektora publicznego pełniące funkcje wykonawcze, ustawodawcze lub sądowe stanowią szeroki, zróżnicowany i wartościowy zasób środków, który może wnieść korzystny wkład w gospodarkę opartą na wiedzy. |
(6) Sektor publiczny w państwach członkowskich gromadzi, produkuje, reprodukuje i rozpowszechnia szeroki zakres informacji w wielu obszarach działalności, takich jak informacje społeczne, ekonomiczne, geograficzne, pogodowe, turystyczne, transportowe, gospodarcze, patentowe i edukacyjne. Dokumenty sporządzane przez organy sektora publicznego pełniące funkcje wykonawcze, ustawodawcze lub sądowe stanowią szeroki, zróżnicowany i wartościowy zasób środków, który może wnieść korzystny wkład w gospodarkę opartą na wiedzy. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 11 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(11) Dopuszczenie ponownego wykorzystywania dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego stanowi wartość dodaną dla podmiotów ponownie wykorzystujących te dokumenty , dla użytkowników końcowych, dla ogółu społeczeństwa, a w wielu przypadkach dla samego organu sektora publicznego, wspierając przejrzystość i odpowiedzialność oraz zapewniając informację zwrotną od podmiotów ponownie wykorzystujących dokumenty i użytkowników końcowych, która pozwala zainteresowanemu organowi sektora publicznego na poprawę jakości gromadzonych informacji. |
(11) Dopuszczenie dostępu do dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego i możliwości ich ponownego wykorzystywania stanowi wartość dodaną dla podmiotów ponownie wykorzystujących te dokumenty, dla użytkowników końcowych, dla ogółu społeczeństwa, a w wielu przypadkach dla samego organu sektora publicznego, wspierając przejrzystość i odpowiedzialność oraz zapewniając informację zwrotną od podmiotów ponownie wykorzystujących dokumenty i użytkowników końcowych, która pozwala zainteresowanemu organowi sektora publicznego na poprawę jakości gromadzonych informacji. |
Uzasadnienie | |
Ta poprawka jest potrzebna, gdyż jest ściśle związana z innymi poprawkami dotyczącymi dostępu do dokumentów, w tym poprawkami do motywów 4, 4a, 27, 32. | |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 12 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(12) W państwach członkowskich występują znaczne różnice reguł i praktyk odnoszących się do wykorzystywania zasobów informacji sektora publicznego, tworząc bariery dla osiągania pełnego potencjału ekonomicznego kluczowych zasobów dokumentacyjnych. Praktyka organów sektora publicznego w odniesieniu do wykorzystywania informacji sektora publicznego nadal różni się między państwami członkowskimi . To też wymaga uwzględnienia. W przypadku gdy różnice krajowych przepisów i praktyk lub brak przejrzystości zakłócają sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego i prawidłowy rozwój społeczeństwa informacyjnego we Wspólnocie, należy dokonać minimalnej harmonizacji reguł i praktyk krajowych dotyczących ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego. |
(12) W państwach członkowskich występują znaczne różnice reguł i praktyk odnoszących się do wykorzystywania zasobów informacji sektora publicznego, tworząc bariery dla osiągania pełnego potencjału ekonomicznego kluczowych zasobów dokumentacyjnych. Praktyka organów sektora publicznego w odniesieniu do wykorzystywania informacji sektora publicznego nadal różni się między państwami członkowskimi . To też wymaga uwzględnienia. W przypadku gdy różnice krajowych przepisów i praktyk lub brak przejrzystości zakłócają sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego i prawidłowy rozwój społeczeństwa informacyjnego we Wspólnocie, należy dokonać minimalnej harmonizacji reguł i praktyk krajowych dotyczących dostępu do dokumentów sektora publicznego oraz możliwości ich ponownego wykorzystywania. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 13 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(13) Polityka otwartego dostępu do danych propagująca szeroką dostępność i ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego do celów prywatnych lub komercyjnych, przy minimalnych ograniczeniach prawnych, technicznych lub finansowych bądź bez takich ograniczeń, i wspierająca obieg informacji przeznaczonych nie tylko dla podmiotów gospodarczych, lecz także dla opinii publicznej, może odegrać ważną rolę w stymulowaniu rozwoju nowych usług opartych na nowatorskich sposobach łączenia i korzystania z takich informacji, pobudzić wzrost gospodarczy i wesprzeć zaangażowanie społeczne. |
(13) Państwa członkowskie powinny zapewnić tworzenie danych w oparciu o zasadę „otwartości danych w fazie projektowania i domyślnie” w odniesieniu do wszystkich dokumentów objętych zakresem stosowania niniejszej dyrektywy, przy jednoczesnym zapewnieniu spójnego poziomu ochrony celów leżących w interesie publicznym, takich jak bezpieczeństwo publiczne, w tym w przypadkach, gdy dane szczególnie chronione dotyczą infrastruktury krytycznej, a także przy zapewnieniu ochrony danych osobowych, w tym w przypadkach, gdy informacje zawarte w indywidualnym zbiorze danych, które samodzielnie nie stwarzają ryzyka identyfikacji osoby fizycznej, mogą stwarzać takie ryzyko w połączeniu z innymi dostępnymi informacjami. Polityka otwartego dostępu do danych zapewniająca wyszukiwalność, dostępność, interoperacyjność i możliwość ponownego wykorzystania (zasady FAIR) oraz propagująca szeroką dostępność i ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego do celów prywatnych lub komercyjnych, przy minimalnych ograniczeniach prawnych, technicznych lub finansowych bądź bez takich ograniczeń, i wspierająca obieg informacji przeznaczonych nie tylko dla podmiotów gospodarczych, lecz także dla opinii publicznej, może odegrać ważną rolę w promowaniu rozwoju nowych usług opartych na nowatorskich sposobach łączenia i korzystania z takich informacji, pobudzić wzrost gospodarczy i wesprzeć zaangażowanie społeczne. Interoperacyjność, otwarte standardy i otwarte dane powinny być zatem wdrażane na szczeblu administracji każdego państwa członkowskiego. Jednocześnie Komisja powinna ułatwiać współpracę między państwami członkowskimi i wspierać opracowywanie, testowanie, wdrażanie i stosowanie interoperacyjnych interfejsów elektronicznych, które umożliwią bardziej efektywne i bezpieczne usługi publiczne. |
Uzasadnienie | |
O polityce otwartego dostępu mówi się w motywie 23 wniosku Komisji. Przedmiotowa dyrektywa opiera się na podstawowym prawie dostępu do informacji i stanowi, że państwa członkowskie aktywnie kierują się zasadą, by w razie przyznania dostępu do informacji w miarę możliwości dane nie musiały być najpierw konwertowane na format pozwalający na publikację. Poprawka jest powiązana z motywem 4a. | |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 16 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(16) Potrzebne są ogólne ramy dla warunków regulujących ponowne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego w celu zapewnienia uczciwych, proporcjonalnych i niedyskryminacyjnych warunków ponownego wykorzystywania takich informacji. Wypełniając swe zadania publiczne organy sektora publicznego gromadzą , produkują, reprodukują i rozpowszechniają dokumenty. Użycie tych dokumentów do innych celów jest ich ponownym wykorzystywaniem. Polityka państw członkowskich może wyjść poza minimalne normy ustanowione w niniejszej dyrektywie, umożliwiając szersze ponowne wykorzystywanie. |
(16) Potrzebne są ogólne ramy dla warunków regulujących dostęp do dokumentów sektora publicznego i możliwość ich ponownego wykorzystywania w celu zapewnienia uczciwych, proporcjonalnych i niedyskryminacyjnych warunków ponownego wykorzystywania takich dokumentów. Wypełniając swe zadania publiczne organy sektora publicznego gromadzą , produkują, reprodukują i rozpowszechniają dokumenty. Użycie tych dokumentów do innych celów jest ich ponownym wykorzystywaniem. Polityka państw członkowskich może wyjść poza minimalne normy ustanowione w niniejszej dyrektywie, umożliwiając szersze ponowne wykorzystywanie. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 18 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(18) Niniejszą dyrektywę powinno stosować się do dokumentów udostępnionych do ponownego wykorzystania, gdy organy sektora publicznego licencjonują, sprzedają, rozpowszechniają, wymieniają informacje lub ich udzielają. Aby zapobiec subsydiowaniu skrośnemu , ponowne użytkowanie powinno obejmować dalsze wykorzystywanie dokumentów w obrębie tej samej organizacji do działań wykraczających poza zakres jej zadań publicznych. Działania wykraczające poza zakres zadań publicznych będą typowo obejmować dostarczanie dokumentów wytworzonych i opłaconych wyłącznie na zasadach komercyjnych i w warunkach konkurencji z innymi firmami na rynku. |
(18) Niniejszą dyrektywę powinno stosować się do dokumentów udostępnionych do ponownego wykorzystania, gdy organy sektora publicznego zlecają produkcję lub licencjonują, sprzedają, rozpowszechniają, wymieniają informacje lub ich udzielają. Aby zapobiec subsydiowaniu skrośnemu , ponowne użytkowanie powinno obejmować dalsze wykorzystywanie dokumentów w obrębie tej samej organizacji do działań wykraczających poza zakres jej zadań publicznych. Działania wykraczające poza zakres zadań publicznych będą typowo obejmować dostarczanie dokumentów wytworzonych i opłaconych wyłącznie na zasadach komercyjnych i w warunkach konkurencji z innymi firmami na rynku. |
Uzasadnienie | |
Podstawowe prawo dostępu do informacji wymaga zasady „otwartości w fazie projektowania” (motyw 13). Aby uwzględnić fakt, że obywatele mogą żądać dokumentów na późniejszym etapie w ramach wykonywania swojego prawa podstawowego, dokumenty należy opracować w taki sposób, by można było „udostępnić je do ponownego wykorzystania”, w tym również na etapie zlecenia przygotowania informacji przez dany organ. | |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 19 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(19) Niniejszą dyrektywą nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia możliwości ponownego wykorzystywania wszystkich dokumentów, z wyjątkiem dokumentów, do których dostęp jest ograniczony lub wyłączony na mocy przepisów prawa krajowego dotyczących dostępu do dokumentów oraz z zastrzeżeniem pozostałych wyjątków określonych w niniejszej dyrektywie. Dyrektywa opiera się na istniejących w państwach członkowskich systemach dostępu i nie zmienia krajowych przepisów określających dostęp do dokumentów. Dyrektywy nie stosuje się w przypadkach, w których obywatele lub firmy mogą – w ramach właściwego systemu dostępu – otrzymać dokument tylko wówczas, gdy wykażą indywidualny interes. Na poziomie Unii w art. 41 (prawo do dobrej administracji) i art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznano prawo każdego obywatela Unii oraz każdej osoby fizycznej lub prawnej zamieszkałej lub mającej swoją siedzibę w państwie członkowskim do dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Powinno się zachęcać organy sektora publicznego do udostępniania do ponownego wykorzystywania wszystkich posiadanych przez nie dokumentów. Organy sektora publicznego powinny promować i zachęcać do ponownego wykorzystywania dokumentów, w tym również tekstów urzędowych natury prawnej i administracyjnej w przypadkach, w których organ sektora publicznego ma prawo udzielania zgody na ponowne wykorzystywanie danych dokumentów . |
(19) Niniejszą dyrektywą nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia możliwości ponownego wykorzystywania wszystkich dokumentów, z wyjątkiem dokumentów, do których dostęp jest ograniczony lub wyłączony na mocy przepisów prawa krajowego dotyczących dostępu do dokumentów, w tym w sytuacjach, w których dostęp jest ograniczony lub wykluczony w celu zapewnienia bezpieczeństwa sieci i systemów informacyjnych zgodnie z dyrektywą 2016/11481a oraz z zastrzeżeniem pozostałych wyjątków określonych w niniejszej dyrektywie. Dyrektywa opiera się na istniejących w państwach członkowskich systemach dostępu i nie zmienia krajowych przepisów określających dostęp do dokumentów. Dyrektywy nie stosuje się w przypadkach, w których obywatele lub firmy mogą – w ramach właściwego systemu dostępu – otrzymać dokument lub część dokumentu tylko wówczas, gdy wykażą indywidualny interes. Na poziomie Unii w art. 41 (prawo do dobrej administracji) i art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznano prawo każdego obywatela Unii oraz każdej osoby fizycznej lub prawnej zamieszkałej lub mającej swoją siedzibę w państwie członkowskim do dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Powinno się zachęcać organy sektora publicznego do udostępniania do ponownego wykorzystywania wszystkich posiadanych przez nie dokumentów. Organy sektora publicznego powinny promować i zachęcać do ponownego wykorzystywania dokumentów, w tym również tekstów urzędowych natury prawnej i administracyjnej w przypadkach, w których organ sektora publicznego ma prawo udzielania zgody na ponowne wykorzystywanie danych dokumentów . |
|
_________________ |
|
1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (Dz.U. L 194 z 19.7.2016, s. 1). |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów związanych z wewnętrzną logiką tekstu. Należy jasno określić związek między dyrektywą w sprawie informacji sektora publicznego a RODO, zapewnić ich spójność oraz wyjaśnić, że wyłączenia mają zastosowanie do dokumentów i części dokumentów we wszystkich przypadkach. Aby zapewnić wewnętrzną logikę wniosku, niniejsza poprawka nierozerwalnie wiąże się ze zmianą w art. 1 ust. 2 lit. g). | |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 20 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(20) Państwa członkowskie często zlecają świadczenie usług w interesie ogólnym podmiotom spoza sektora publicznego, zachowując jednocześnie wysoki stopień kontroli nad takimi podmiotami. Przepisy dyrektywy 2003/98/WE mają natomiast zastosowanie wyłącznie do dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego, wyłączając tym samym przedsiębiorstwa publiczne z zakresu jej stosowania. Prowadzi to do niskiej dostępności do ponownego wykorzystania dokumentów opracowanych przy realizacji usług świadczonych w interesie ogólnym w wielu obszarach, w szczególności w sektorach użyteczności publicznej. Taki stan rzeczy w znacznym stopniu zmniejsza również możliwość tworzenia usług transgranicznych opierających się na dokumentach znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, które świadczą usługi w interesie ogólnym. |
(20) Państwa członkowskie często zlecają świadczenie usług w interesie ogólnym podmiotom spoza sektora publicznego, zachowując jednocześnie wysoki stopień kontroli nad takimi podmiotami. Przepisy dyrektywy 2003/98/WE mają natomiast zastosowanie wyłącznie do dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego, wyłączając tym samym przedsiębiorstwa publiczne z zakresu jej stosowania. Prowadzi to do niskiej dostępności do ponownego wykorzystania dokumentów opracowanych przy realizacji usług świadczonych w interesie ogólnym w wielu obszarach, w szczególności w sektorach użyteczności publicznej. Taki stan rzeczy w znacznym stopniu zmniejsza również możliwość tworzenia usług transgranicznych opierających się na dokumentach znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych, które świadczą usługi w interesie ogólnym. Ponowne wykorzystywanie dokumentów może odgrywać istotną rolę w zachęcaniu do rozwoju nowych usług opartych na nowych sposobach łączenia i używania takich informacji, stymulowaniu wzrostu gospodarczego i promowaniu zaangażowania społeczeństwa. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 23 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(23) Ilość generowanych danych badawczych rośnie w tempie wykładniczym, a możliwości ich ponownego wykorzystania wykraczają poza środowisko naukowe. Aby umożliwić sprostanie rosnącym wyzwaniom społecznym w wydajny i całościowy sposób, niezwykle ważną i pilną kwestią jest zapewnienie dostępu do danych pochodzących z różnych źródeł, jak również dziedzin i dyscyplin, oraz możliwości syntezy i ponownego wykorzystywania tych danych. Dane badawcze obejmują dane statystyczne, wyniki eksperymentów, pomiarów, obserwacji prowadzonych w terenie, wyniki ankiet, nagrania wywiadów i zdjęcia. Obejmują one także metadane, specyfikacje i inne obiekty cyfrowe. Dane badawcze różnią się od artykułów naukowych relacjonujących i komentujących ustalenia wynikające z badań naukowych będących ich źródłem. Przez wiele lat otwarta dostępność i możliwość ponownego wykorzystywania wyników badań naukowych finansowanych ze środków publicznych były przedmiotem konkretnych inicjatyw politycznych. Polityka otwartego dostępu ma w szczególności na celu zapewnienie naukowcom i ogółowi społeczeństwa dostępu do danych badawczych na jak najwcześniejszym etapie procesu rozpowszechniania oraz umożliwienie korzystania z nich i ich ponownego wykorzystywania. Otwarty dostęp przyczynia się do zwiększenia jakości, ograniczenia konieczności zbędnego powielania badań, przyśpieszenia postępu naukowego, zwalczania oszustw w dziedzinie nauki, a także ogólnie sprzyja wzrostowi gospodarczemu i innowacyjności. Oprócz otwartego dostępu standardową praktyką naukową służącą zapewnieniu możliwości wyszukiwania danych, ich dostępności, interoperacyjności i możliwości ich ponownego wykorzystywania (zasady FAIR) w błyskawicznym tempie staje się planowanie zarządzania danymi. |
(23) Ilość generowanych danych badawczych rośnie w tempie wykładniczym, a możliwości ich ponownego wykorzystania wykraczają poza środowisko naukowe. Aby umożliwić sprostanie rosnącym wyzwaniom społecznym w wydajny i całościowy sposób, niezwykle ważną i pilną kwestią jest zapewnienie dostępu do danych pochodzących z różnych źródeł, jak również dziedzin i dyscyplin, oraz możliwości syntezy i ponownego wykorzystywania tych danych. Dane badawcze obejmują dane statystyczne, wyniki eksperymentów, pomiarów, obserwacji prowadzonych w terenie, wyniki ankiet, nagrania wywiadów i zdjęcia. Obejmują one także metadane, specyfikacje i inne obiekty cyfrowe. Dane badawcze różnią się od artykułów naukowych relacjonujących i komentujących ustalenia wynikające z badań naukowych będących ich źródłem. Przez wiele lat otwarta dostępność i możliwość ponownego wykorzystywania wyników badań naukowych finansowanych ze środków publicznych były przedmiotem konkretnych inicjatyw politycznych. Polityka otwartego dostępu ma w szczególności na celu zapewnienie naukowcom i ogółowi społeczeństwa dostępu do danych badawczych na jak najwcześniejszym etapie procesu rozpowszechniania oraz umożliwienie korzystania z nich i ich ponownego wykorzystywania. Otwarty dostęp przyczynia się do zwiększenia jakości, ograniczenia konieczności zbędnego powielania badań, przyśpieszenia postępu naukowego, zwalczania oszustw w dziedzinie nauki, a także ogólnie sprzyja wzrostowi gospodarczemu i innowacyjności. Oprócz otwartego dostępu standardową praktyką naukową służącą zapewnieniu możliwości wyszukiwania danych, ich dostępności, interoperacyjności i możliwości ich ponownego wykorzystywania (zasady FAIR) w błyskawicznym tempie staje się planowanie zarządzania danymi, w związku z czym należy je dalej wspierać. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 24 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(24) Z powyższych względów na państwa członkowskie należy nałożyć obowiązek przyjęcia polityki otwartego dostępu do wyników badań naukowych finansowanych ze środków publicznych oraz należy zapewnić wdrożenie tej polityki przez wszystkie organizacje prowadzące i finansujące badania naukowe. W polityce otwartego dostępu zazwyczaj dopuszcza się szereg wyjątków od wymogu powszechnego udostępniania wyników badań naukowych. W dniu 17 lipca 2012 r. Komisja przyjęła zalecenie w sprawie dostępu do informacji naukowej oraz jej ochrony, zaktualizowane w dniu 25 kwietnia 2018 r.34, w którym opisano m.in. odpowiednie elementy polityki otwartego dostępu. Ponadto należy poprawić warunki, na jakich wyniki niektórych badań naukowych mogą być ponownie wykorzystywane. Z tego względu niektóre obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy należy rozszerzyć na dane badawcze pochodzące z badań naukowych dotowanych ze środków publicznych lub współfinansowanych przez podmioty sektora publicznego i prywatnego. W tym kontekście należy jednak należycie uwzględnić kwestie związane z prywatnością, ochroną danych osobowych i tajemnic przedsiębiorstwa, bezpieczeństwem narodowym, uzasadnionymi interesami handlowymi oraz prawami własności intelektualnej osób trzecich. W celu uniknięcia obciążeń administracyjnych wspomniane obowiązki powinny mieć wyłącznie zastosowanie do danych badawczych, które zostały już publicznie udostępnione przez samych naukowców. Inne rodzaje dokumentów znajdujących się w posiadaniu organizacji prowadzących badania naukowe i organizacji finansujących badania naukowe powinny nadal podlegać wyłączeniu z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. |
(24) Z powyższych względów na państwa członkowskie należy nałożyć obowiązek przyjęcia polityki otwartego dostępu do wyników badań naukowych finansowanych ze środków publicznych oraz należy zapewnić wdrożenie tej polityki przez wszystkie organizacje prowadzące i finansujące badania naukowe. W polityce otwartego dostępu zazwyczaj dopuszcza się szereg wyjątków od wymogu powszechnego udostępniania wyników badań naukowych. W dniu 17 lipca 2012 r. Komisja przyjęła zalecenie w sprawie dostępu do informacji naukowej oraz jej ochrony, zaktualizowane w dniu 25 kwietnia 2018 r.34, w którym opisano m.in. odpowiednie elementy polityki otwartego dostępu. Ponadto należy poprawić warunki, na jakich wyniki niektórych badań naukowych mogą być ponownie wykorzystywane. Z tego względu niektóre obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy należy rozszerzyć na dane badawcze pochodzące z badań naukowych dotowanych ze środków publicznych lub współfinansowanych przez podmioty sektora publicznego i prywatnego. W tym kontekście należy jednak należycie uwzględnić kwestie związane z prywatnością, poufnością, ochroną danych osobowych i tajemnic przedsiębiorstwa, bezpieczeństwem narodowym, uzasadnionymi interesami handlowymi oraz prawami własności intelektualnej osób trzecich. W celu uniknięcia obciążeń administracyjnych wspomniane obowiązki powinny mieć wyłącznie zastosowanie do danych badawczych, które zostały już publicznie udostępnione przez samych naukowców. Inne rodzaje dokumentów znajdujących się w posiadaniu organizacji prowadzących badania naukowe i organizacji finansujących badania naukowe powinny nadal podlegać wyłączeniu z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. |
_________________ |
_________________ |
34 C(2018)2375 |
34 C(2018)2375 |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 32 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(32) Opłaty za ponowne wykorzystanie dokumentów stanowią istotną barierę wejścia na rynek dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP. Dokumenty należy zatem udostępniać do ponownego wykorzystywania bez opłat, a w przypadku gdy opłaty są konieczne, powinny one z zasady ograniczać się do kosztów krańcowych. W wyjątkowych przypadkach należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie zakłócić normalnego funkcjonowania organów sektora publicznego, które muszą osiągać dochody, aby pokrywać znaczną część swoich kosztów związanych z wykonywaniem zadań w interesie publicznym. Należy również uznać rolę, jaką w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym odgrywają przedsiębiorstwa publiczne. W takich przypadkach organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny mieć więc możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. Opłaty te należy określić w oparciu o obiektywne, przejrzyste i sprawdzalne kryteria, a całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. Wymóg osiągania dochodów w celu pokrycia znacznej części kosztów organów sektora publicznego, związanych z wykonywaniem zadań publicznych lub zakresem usług świadczonych w interesie ogólnym zleconych przedsiębiorstwom publicznym , nie musi być wymogiem ustawowym, lecz może wynikać na przykład z praktyk administracyjnych stosowanych w państwach członkowskich. Wymóg taki powinien podlegać regularnemu przeglądowi państw członkowskich. |
(32) Opłaty za dostęp do dokumentów i ich ponowne wykorzystanie stanowią istotną barierę wejścia na rynek dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP. Dokumenty należy zatem udostępniać oraz umożliwiać ich ponowne wykorzystywanie bez opłat, a w przypadku gdy opłaty są konieczne, powinny one z zasady ograniczać się do kosztów krańcowych. W wyjątkowych przypadkach należy jednak zwrócić uwagę na to, aby nie zakłócić normalnego funkcjonowania organów sektora publicznego, które muszą osiągać dochody, aby pokrywać znaczną część swoich kosztów związanych z wykonywaniem zadań w interesie publicznym. Należy również uznać rolę, jaką w konkurencyjnym otoczeniu gospodarczym odgrywają przedsiębiorstwa publiczne. W takich przypadkach organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne powinny mieć więc możliwość pobierania opłat przekraczających koszty krańcowe. Opłaty te należy określić w oparciu o obiektywne, przejrzyste i sprawdzalne kryteria, a całkowity dochód z wydawania i zezwalania na ponowne wykorzystywanie dokumentów nie powinien przekraczać kosztów gromadzenia, produkowania, reprodukowania i rozpowszechniania wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji. Koszty anonimizacji danych osobowych lub szczególnie chronionych informacji handlowych należy również w stosownych przypadkach wliczać do kwalifikujących się kosztów. Wymóg osiągania dochodów w celu pokrycia znacznej części kosztów organów sektora publicznego, związanych z wykonywaniem zadań publicznych lub zakresem usług świadczonych w interesie ogólnym zleconych przedsiębiorstwom publicznym , nie musi być wymogiem ustawowym, lecz może wynikać na przykład z praktyk administracyjnych stosowanych w państwach członkowskich. Wymóg taki powinien podlegać regularnemu przeglądowi państw członkowskich. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 36 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(36) Warunkiem wstępnym rozwoju ogólnounijnego rynku informacyjnego jest zapewnienie, aby warunki ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego były jasne i publicznie dostępne. Wszystkie mające zastosowanie warunki ponownego wykorzystywania dokumentów powinny być więc jasne dla potencjalnych użytkowników. Aby wspierać i ułatwiać występowanie z wnioskami o ponowne wykorzystywanie, państwa członkowskie powinny zachęcać do tworzenia , w stosownych przypadkach, dostępnych w internecie wykazów dostępnych dokumentów. Wnioskujący o ponowne wykorzystywanie dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe powinni być informowani o dostępnych środkach odwoławczych odnoszących się do decyzji lub praktyk , które wywierają na nich wpływ . Będzie to miało szczególne znaczenie dla MŚP, które mogą nie orientować się, jak przebiegają kontakty z organami sektora publicznego z innych państw członkowskich, i mogą nie znać odnośnych środków odwoławczych. |
(36) Warunkiem wstępnym rozwoju ogólnounijnego rynku informacyjnego jest zapewnienie, aby warunki dostępu do dokumentów sektora publicznego i ich ponownego wykorzystywania były jasne i publicznie dostępne. Wszystkie mające zastosowanie warunki dostępu do dokumentów i ich ponownego wykorzystywania powinny być więc jasne dla potencjalnych użytkowników. Aby wspierać i ułatwiać występowanie z wnioskami o ponowne wykorzystywanie, państwa członkowskie powinny zachęcać do tworzenia , w stosownych przypadkach, dostępnych w internecie wykazów dostępnych dokumentów. Wnioskujący o dostęp do dokumentów będących w posiadaniu podmiotów innych niż przedsiębiorstwa publiczne, instytucje edukacyjne, organizacje prowadzące badania naukowe i organizacje finansujące badania naukowe oraz o ponowne wykorzystywanie tych dokumentów powinni być informowani o dostępnych środkach odwoławczych odnoszących się do decyzji lub praktyk, które wywierają na nich wpływ. Będzie to miało szczególne znaczenie dla MŚP, które mogą nie orientować się, jak przebiegają kontakty z organami sektora publicznego z innych państw członkowskich, i mogą nie znać odnośnych środków odwoławczych. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 37 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(37) Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy. Organem tym może być istniejący już organ krajowy, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy. Organ ten powinien być zorganizowany zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym państw członkowskich i nie powinien naruszać środków odwoławczych niezależnie przysługujących wnioskującym o ponowne wykorzystywanie. Powinien on jednak być odrębny od mechanizmu państwa członkowskiego, określającego kryteria stosowania opłat przekraczających koszty krańcowe. Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość odwołania się nie tylko od decyzji odmownych, lecz również od decyzji, które, pomimo iż zezwalają na ponowne wykorzystywanie, mogłyby powodować negatywne skutki dla wnioskodawcy pod innymi względami, w szczególności ze względu na zastosowane zasady dotyczące pobierania opłat. Proces przeglądu powinien być sprawny, zgodnie z potrzebami szybko zmieniającego się rynku. |
(37) Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy. Organem tym może być istniejący już organ krajowy, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ nadzorczy ustanowiony zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/6791a, krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy. Organ ten powinien być zorganizowany zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym państw członkowskich i nie powinien naruszać środków odwoławczych niezależnie przysługujących wnioskującym o dostęp i ponowne wykorzystywanie. Powinien on jednak być odrębny od mechanizmu państwa członkowskiego, określającego kryteria stosowania opłat przekraczających koszty krańcowe. Środki odwoławcze powinny obejmować możliwość odwołania się nie tylko od decyzji odmownych, lecz również od decyzji, które, pomimo iż zezwalają na ponowne wykorzystywanie, mogłyby powodować negatywne skutki dla wnioskodawcy pod innymi względami, w szczególności ze względu na zastosowane zasady dotyczące pobierania opłat. Proces przeglądu powinien być sprawny, zgodnie z potrzebami szybko zmieniającego się rynku. |
|
__________________ |
|
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1). |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 39 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(39) W pewnych przypadkach ponowne wykorzystywanie dokumentów będzie odbywać się bez uzgodnienia licencji. W innych przypadkach wydawana będzie licencja nakładająca warunki ponownego wykorzystywania przez licencjobiorcę, dotycząca spraw takich jak odpowiedzialność, prawidłowe wykorzystywanie dokumentów, gwarancja niewprowadzania zmian oraz obowiązek podania źródła. Jeśli organy sektora publicznego licencjonują dokumenty do ponownego wykorzystywania, warunki licencji powinny być uczciwe i przejrzyste. W tym względzie ważną rolę mogą odgrywać dostępne w internecie licencje standardowe. Państwa członkowskie powinny więc zapewnić dostępność licencji standardowych. |
(39) W pewnych przypadkach ponowne wykorzystywanie dokumentów będzie odbywać się bez uzgodnienia licencji. W innych przypadkach wydawana będzie licencja nakładająca warunki ponownego wykorzystywania przez licencjobiorcę, dotycząca spraw takich jak odpowiedzialność, ochrona danych osobowych, prawidłowe wykorzystywanie dokumentów, gwarancja niewprowadzania zmian oraz obowiązek podania źródła. Jeśli organy sektora publicznego licencjonują dokumenty do ponownego wykorzystywania, warunki licencji powinny być uczciwe i przejrzyste. W tym względzie ważną rolę mogą odgrywać dostępne w internecie licencje standardowe. Państwa członkowskie powinny więc zapewnić dostępność licencji standardowych. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu oraz w celu zapewnienia spójności prawnej. | |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 47 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(47) Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów prawa Unii odnoszących się do ochrony danych osobowych , w tym przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/67937 oraz dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady38, i powinna być wykonywana i stosowana w pełnej zgodności z tym przepisami . Anonimizacja jest sposobem pogodzenia względów przemawiających za umożliwieniem ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w jak najszerszym zakresie z obowiązkami wynikającymi z przepisów o ochronie danych, lecz wiąże się z kosztami. Koszt ten należy uwzględnić jako jedną z pozycji kosztów podlegających zaliczeniu do kosztu krańcowego związanego z rozpowszechnianiem danych w rozumieniu art. 6 niniejszej dyrektywy. |
(47) Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów prawa Unii odnoszących się do ochrony danych osobowych , w tym przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 oraz dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady38, i powinna być wykonywana i stosowana w pełnej zgodności z tym przepisami. Anonimizacja jest sposobem pogodzenia względów przemawiających za umożliwieniem ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w jak najszerszym zakresie z obowiązkami wynikającymi z przepisów o ochronie danych, lecz wiąże się z kosztami. Koszt ten należy uwzględnić jako jedną z pozycji kosztów podlegających zaliczeniu do kosztu krańcowego związanego z rozpowszechnianiem danych w rozumieniu art. 6 niniejszej dyrektywy. W związku z tym anonimowe informacje powinny oznaczać wszelkie informacje, których nie można powiązać, bezpośrednio lub pośrednio, samodzielnie lub w połączeniu z powiązanymi danymi, z jakąkolwiek osobą fizyczną, lub dane osobowe, które zostały zanonimizowane w taki sposób, że osób, których dane dotyczą, nie można już zidentyfikować. Ponadto przy podejmowaniu decyzji w sprawie zakresu i warunków ponownego wykorzystywania dokumentów sektora publicznego zawierających dane osobowe organizacje objęte niniejszą dyrektywą powinny przed upublicznieniem dokumentu przeprowadzać oceny skutków dla ochrony danych. Należy to robić w szczególności w przypadku konkretnych sektorów mających rutynowo kontakt ze szczególnymi kategoriami danych osobowych, takich jak sektor opieki zdrowotnej, lub z innymi danymi osobowymi, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) 2016/679. Aby należycie uwzględnić obawy związane z niezbędną ochroną danych osobowych, ocenę skutków dla ochrony danych należy przeprowadzać zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2016/679. |
__________________ |
__________________ |
37 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) […]. |
|
38 Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37). |
38 Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37). |
Uzasadnienie | |
Należy zapewnić spójność z obowiązującymi ramami prawnymi w zakresie ochrony danych oraz unikać innych interpretacji pojęć, które mogą odnosić się do innych technik, takich jak pseudonimizacja. Ponadto, zgodnie z zaleceniami Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, sprawozdawca uznaje za konieczne zapewnienie oceny skutków w celu ustalenia zasadności i konieczności publikowania danych osobowych w domenie publicznej, w szczególności w odniesieniu do niektórych kategorii danych szczególnie chronionych. | |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 52 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(52) Narzędzia pomagające podmiotom zainteresowanym ponownym wykorzystywaniem informacji w znajdowaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystania oraz warunki ponownego wykorzystywania mogą znacznie ułatwić transgraniczne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić praktyczne rozwiązania pomagające tym podmiotom w poszukiwaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania. Przykładami takich praktycznych rozwiązań są wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych (dokumentów , które są często ponownie wykorzystywane lub potencjalnie mogą być często wykorzystywane) , dostępne najlepiej za pośrednictwem internetu, oraz portale połączone z zdecentralizowanymi wykazami zasobów . |
(52) Narzędzia pomagające podmiotom zainteresowanym ponownym wykorzystywaniem informacji w znajdowaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystania oraz warunki dostępu i ponownego wykorzystywania mogą znacznie ułatwić transgraniczne wykorzystywanie dokumentów sektora publicznego. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić praktyczne rozwiązania pomagające tym podmiotom w poszukiwaniu dokumentów dostępnych do ponownego wykorzystywania. Przykładami takich praktycznych rozwiązań są wykazy najważniejszych zasobów dokumentacyjnych (dokumentów , które są często ponownie wykorzystywane lub potencjalnie mogą być często wykorzystywane) , dostępne najlepiej za pośrednictwem internetu, oraz portale połączone z zdecentralizowanymi wykazami zasobów . |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 62 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(62) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych ani zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym prawa do prywatności (art. 7), ochrony danych osobowych (art. 8), prawa własności (art. 17) oraz integracji osób niepełnosprawnych (art. 26) . Żaden z przepisów niniejszej dyrektywy nie powinien być interpretowany lub wdrażany w sposób, który nie jest zgodny z Europejską konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. |
(62) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych ani zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym prawa do prywatności (art. 7), ochrony danych osobowych (art. 8), wolności wypowiedzi i informacji (art. 11), prawa własności (art. 17) oraz integracji osób niepełnosprawnych (art. 26). Żaden z przepisów niniejszej dyrektywy nie powinien być interpretowany lub wdrażany w sposób, który nie jest zgodny z Europejską konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. |
Uzasadnienie | |
Zmiany odzwierciedlające nowy motyw 4a. | |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 62 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(62a) W dniu 10 lipca 2018 r. Europejski Inspektor Ochrony Danych wydał opinię 5/2018 zgodnie z art. 41 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/20011a. |
|
_________________ |
|
1a Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1). |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu oraz w celu zapewnienia spójności prawnej. Tekst prawny UE musi być zgodny z przepisami dotyczącymi techniki ustawodawczej i należy wskazać, że EIOD wydał opinię zgodnie z rozporządzeniem nr 45/2001. | |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł -1 (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł -1 |
|
-1. Niniejsza dyrektywa ma na celu ustanowienie ram regulujących prawo dostępu do informacji sektora publicznego i ich ponownego wykorzystywania, aby określić podstawowe warunki i praktyczne rozwiązania dotyczące realizacji tego prawa, jak również promować wykorzystanie otwartych danych i pobudzać innowacje w zakresie produktów i usług. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 – litera g | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
g) dokumentów wyłączonych z dostępu lub do których dostęp jest ograniczony na podstawie systemów dostępu z powodu ochrony danych osobowych, a także części dokumentów dostępnych na podstawie tych systemów, które to części zawierają dane osobowe, których ponowne wykorzystywanie zostało określone w przepisach jako niezgodne z prawem dotyczącym ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych; |
g) dokumentów lub części dokumentów, do których dostęp jest wykluczony lub ograniczony na podstawie systemów dostępu ze względu na ochronę danych osobowych, oraz dokumentów lub części dokumentów zawierających dane osobowe, których ponowne wykorzystanie mogłoby naruszyć ochronę prywatności i integralności osoby, w szczególności zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych; |
Uzasadnienie | |
Poprawka nawiązuje do opinii EIOD. Należy zapewnić spójność między niniejszą dyrektywą a innymi przepisami Unii. | |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 – litera k a (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ka) dokumentów, do których dostęp jest ograniczony na podstawie systemów dostępu w państwach członkowskich, w tym w przypadkach, gdy dostęp jest ograniczony lub wykluczony w celu zapewnienia bezpieczeństwa sieci i systemów informacji zgodnie z dyrektywą 2016/1148; |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów związanych z wewnętrzną logiką tekstu oraz ze względu na spójność prawną z innymi instrumentami prawa UE oraz obowiązującymi przepisami prawa krajowego. | |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 – litera k b (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
kb) dokumentów będących w posiadaniu instytucji objętych zakresem definicji infrastruktury krytycznej zawartej w art. 2 lit. a) dyrektywy 2008/114/WE; |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu oraz w celu zapewnienia spójności prawnej. | |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 3 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. Niniejsza dyrektywa w żaden sposób nie wpływa na poziom ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych zgodnie z prawem Unii i prawem krajowym, a w szczególności nie zmienia żadnych zobowiązań i praw określonych w rozporządzeniu (UE) 2016/679 i dyrektywie 2002/58/WE. |
Uzasadnienie | |
Należy zapewnić nierozerwalny związek między przepisami dotyczącymi ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego a unijnymi przepisami o ochronie danych, tak jak ma to obecnie miejsce w dyrektywie 2003/98. Poprawka zwiększa spójność prawną. Sam motyw nie wystarczy. | |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 5 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5a. „dane osobowe” oznaczają dane osobowe w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679; |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu oraz w celu zapewnienia spójności prawnej. Obecna dyrektywa w sprawie informacji sektora publicznego (2003/98/WE) zawiera tę definicję, która powinna być zachowana. | |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 5 b (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5b. „informacje anonimowe” lub „informacje zanonimizowane” oznaczają informacje, które nie odnoszą się do zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej, lub dane osobowe zanonimizowane w taki sposób, że podmiot, którego dane dotyczą, nie jest zidentyfikowany lub jego identyfikacja nie jest już możliwa; |
Uzasadnienie | |
Należy zapewnić spójność prawną i uniknąć innych interpretacji pojęcia danych osobowych niż ma to miejsce w RODO. Obecna dyrektywa w sprawie informacji sektora publicznego (2003/98/WE) zawiera tę definicję, która powinna być zachowana. | |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Państwa członkowskie zapewniają , z zastrzeżeniem ust. 2, możliwość ponownego wykorzystywania dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie zgodnie z art. 1, do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, z zastrzeżeniem ust. 2, możliwość dostępu do dokumentów, do których niniejsza dyrektywa ma zastosowanie zgodnie z art. 1, lub ich ponownego wykorzystywania do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. W przypadku dokumentów, do których prawa własności intelektualnej posiadają biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa, oraz dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych państwa członkowskie zapewniają – w sytuacji gdy dozwolone jest ponowne wykorzystywanie takich dokumentów – możliwość ponownego wykorzystywania tych dokumentów do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV. |
2. W przypadku dokumentów, do których prawa własności intelektualnej posiadają biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa, oraz dokumentów będących w posiadaniu przedsiębiorstw publicznych państwa członkowskie zapewniają – w sytuacji gdy dozwolone jest uzyskiwanie dostępu do takich dokumentów i ich ponowne wykorzystywanie – możliwość dostępu do tych dokumentów i ich ponownego wykorzystywania do celów komercyjnych lub niekomercyjnych zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach III i IV. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2a. Państwa członkowskie zapewniają, aby dokumenty wchodzące w zakres niniejszej dyrektywy były tworzone i udostępniane do ponownego wykorzystania zgodnie z zasadą „otwartości danych w fazie projektowania i domyślnie”. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 b (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2b. Państwa członkowskie zapewniają, aby przy podejmowaniu decyzji w sprawie zakresu i warunków ponownego wykorzystywania dokumentów organizacje objęte niniejszą dyrektywą przeprowadzały oceny skutków dla ochrony danych, zwłaszcza w sektorach mających rutynowo kontakt ze szczególnymi kategoriami danych osobowych, takich jak sektor opieki zdrowotnej, lub z innymi danymi osobowymi, o których mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) 2016/679. Ocenę skutków dla ochrony danych przeprowadza się zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2016/679. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu. Należy zapewnić spójność prawną prawa UE oraz zadbać o to, by w przypadku podania danych osobowych do wiadomości publicznej przeprowadzono wcześniej ocenę skutków w celu weryfikacji zgodności z prawem i potrzeby publikowania danych osobowych w domenie publicznej, z uwzględnieniem wpływu i skutków publikacji na osoby, których dane dotyczą. | |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący dyrektywy Rozdział 2 – tytuł | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
WNIOSKI O PONOWNE WYKORZYSTYWANIE |
DOSTĘP DO DOKUMENTÓW I WNIOSKI O PONOWNE WYKORZYSTYWANIE |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – nagłówek | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Wymagania mające zastosowanie do przetwarzania wniosków o ponowne wykorzystywanie |
Wymagania mające zastosowanie do przetwarzania wniosków o dostęp do dokumentów i ponowne wykorzystywanie |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Organy sektora publicznego przetwarzają, przy wykorzystaniu środków elektronicznych – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – wnioski o ponowne wykorzystywanie i udostępniają dokumenty do ponownego wykorzystywania wnioskodawcy lub, jeśli potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji w rozsądnym terminie zgodnym z terminami ustanowionymi dla przetwarzania wniosków o dostęp do dokumentów. |
1. Organy sektora publicznego przetwarzają, przy wykorzystaniu środków elektronicznych – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – wnioski o dostęp do dokumentów lub ich ponowne wykorzystywanie i udostępniają wnioskodawcy dokumenty w celu ponownego wykorzystania lub, jeśli w celu ponownego wykorzystania potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji w rozsądnym terminie zgodnym z terminami ustanowionymi dla przetwarzania wniosków o dostęp do dokumentów. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Jeśli terminy lub inne przepisy regulujące terminowe udostępnianie dokumentów nie zostały ustanowione, organy sektora publicznego przetwarzają wnioski i dostarczają wnioskodawcy dokumenty do ponownego wykorzystywania lub, jeśli potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji w terminie nie dłuższym niż 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. W przypadku obszernych lub skomplikowanych wniosków termin ten może być przedłużony o kolejne 20 dni roboczych. W takich przypadkach zawiadamia się wnioskodawcę w ciągu trzech tygodni od otrzymania pierwotnego wniosku , że przetwarzanie jego wniosku wymaga więcej czasu. |
2. Jeśli terminy lub inne przepisy regulujące terminowe udostępnianie dokumentów nie zostały ustanowione, organy sektora publicznego przetwarzają wnioski i dostarczają wnioskodawcy dokumenty w celu ponownego wykorzystania lub, jeśli w celu ponownego wykorzystania potrzebna jest licencja, przedstawiają wnioskodawcy końcową ofertę licencji możliwie jak najszybciej lub najpóźniej w terminie nie dłuższym niż 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. W przypadku obszernych lub skomplikowanych wniosków termin ten może być przedłużony o kolejne 20 dni roboczych. W takich przypadkach zawiadamia się wnioskodawcę możliwie jak najszybciej, a w każdym razie w ciągu trzech tygodni od otrzymania pierwotnego wniosku, że przetwarzanie jego wniosku wymaga więcej czasu, wskazując przyczyny. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. W przypadku decyzji odmownej organy sektora publicznego informują wnioskodawcę o przyczynach odmowy na podstawie odpowiednich przepisów systemu dostępu danego państwa członkowskiego lub krajowych przepisów przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy, w szczególności art. 1 ust. 2 lit. a)–g) lub art. 3. Jeśli decyzja odmowna jest oparta na art. 1 ust. 2 lit. c), organ sektora publicznego zamieszcza odniesienie do osoby fizycznej lub prawnej, która jest posiadaczem praw (jeśli jest znana), albo do licencjodawcy, od którego organ sektora publicznego uzyskał dany materiał. Do zamieszczenia takiego odniesienia nie są zobowiązane biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa. |
3. W przypadku decyzji odmownej organy sektora publicznego informują wnioskodawcę w ciągu 20 dni roboczych o przyczynach odmowy, w całości lub częściowo, dostępu do dokumentu lub jego ponownego wykorzystania we wnioskowanej formie lub formacie, na podstawie odpowiednich przepisów systemu dostępu danego państwa członkowskiego lub krajowych przepisów przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy, w szczególności art. 1 ust. 2 lit. a)–g) lub art. 3. Jeśli decyzja odmowna jest oparta na art. 1 ust. 2 lit. c), organ sektora publicznego zamieszcza odniesienie do osoby fizycznej lub prawnej, która jest posiadaczem praw (jeśli jest znana), albo do licencjodawcy, od którego organ sektora publicznego uzyskał dany materiał. Do zamieszczenia takiego odniesienia nie są zobowiązane biblioteki, w tym biblioteki uniwersyteckie, muzea i archiwa. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. Państwo członkowskie sporządza publicznie dostępny wykaz kryteriów, na podstawie których odnośny organ będzie mógł rozpatrywać wnioski. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 4 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
4. Każda decyzja dotycząca ponownego wykorzystywania zawiera odniesienie do środków odwoławczych na wypadek, gdyby wnioskodawca chciał odwołać się od decyzji. Środki odwoławcze obejmują możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy posiadający odpowiednią wiedzę specjalistyczną, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy, którego decyzje są wiążące dla danego organu sektora publicznego. |
4. Każda decyzja dotycząca ponownego wykorzystywania zawiera odniesienie do środków odwoławczych na wypadek, gdyby wnioskodawca chciał odwołać się od decyzji. Środki odwoławcze obejmują możliwość przeglądu przez bezstronny organ odwoławczy posiadający odpowiednią wiedzę specjalistyczną, taki jak krajowy organ ochrony konkurencji, krajowy organ nadzorczy utworzony zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) 2016/679, krajowy organ regulujący dostęp do dokumentów lub krajowy organ sądowy, którego decyzje są wiążące dla danego organu sektora publicznego. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z uwagi na potrzebę zapewnienia spójności prawnej w UE. Organy ochrony danych są organami właściwymi do rozpatrywania spraw dotyczących przestrzegania przepisów o ochronie danych. RODO wyposaża organy ochrony danych w odpowiednie uprawnienia w zakresie egzekwowania przepisów i środków zaskarżenia w przypadku naruszeń prawa o ochronie danych, co obejmuję tę sytuację. Zob. poprawkę do motywu 37 | |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 4 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4a. Dla celów niniejszego artykułu państwa członkowskie zapewniają, aby: |
|
a) udzielano wsparcia staraniom o dostęp do dokumentów; |
|
b) wykazy organów sektora publicznego były publicznie dostępne; oraz |
|
c) określono praktyczne rozwiązania zapewniające możliwość skutecznego skorzystania z prawa dostępu do dokumentów i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, takie jak: |
|
(i) wyznaczenie urzędników ds. informacji; |
|
(ii) stworzenie i utrzymywanie infrastruktury pozwalającej na sprawdzanie dokumentów będących przedmiotem wniosku; |
|
(iii) rejestry lub wykazy dokumentów będących w posiadaniu organów sektora publicznego lub punkty informacyjne wyraźnie wskazujące, gdzie można znaleźć takie dokumenty; |
|
d) organy sektora publicznego informowały obywateli o przysługujących im prawach wynikających z niniejszej dyrektywy oraz z istniejących zasad dostępu do informacji, ustanowionych na poziomie krajowym lub unijnym, oraz aby w odpowiednim zakresie służyły informacjami, wytycznymi i radą w tym obszarze. |
Uzasadnienie | |
Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 5 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5a. Organy sektora publicznego i przedsiębiorstwa publiczne zapewniają, aby dostęp do informacji sektora publicznego i ich ponowne wykorzystywanie były zgodne z prawodawstwem Unii w zakresie ochrony danych. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu oraz w celu zapewnienia spójności prawnej. | |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Ponowne wykorzystywanie dokumentów jest nieodpłatne lub następuje za opłatą, której wysokość ograniczona jest do kosztów krańcowych poniesionych w związku z ich reprodukowaniem, udostępnianiem i rozpowszechnianiem oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacją danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych . |
1. Dostęp do dokumentów i ich ponowne wykorzystywanie jest nieodpłatne. |
Uzasadnienie | |
Zmiana artykułu w świetle celów dotyczących lepszego redagowania aktów prawnych. Mimo że ponowne wykorzystanie informacji wymaga zapewnienia dostępu do nich, w wersji przekształconej brakuje tego wymogu. Przedstawione poprawki mają na celu ustanowienie podstawowych wymogów dotyczących dostępu do informacji w związku z ich ponownym wykorzystywaniem. Dlatego niniejsza poprawka jest potrzebna do zapewnienia wewnętrznej logiki tekstu oraz jest ściśle związana z innymi dopuszczalnymi poprawkami. | |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1a. W drodze wyjątku koszty krańcowe poniesione w związku z ich reprodukowaniem, udostępnianiem i rozpowszechnianiem oraz – w stosownych przypadkach – anonimizacją danych osobowych oraz środków zastosowanych w celu ochrony poufnych informacji handlowych mogą zostać odzyskane przez państwa członkowskie. |
Uzasadnienie | |
Zmiana artykułu w świetle celów dotyczących lepszego redagowania aktów prawnych. | |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 – wprowadzenie | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. W drodze wyjątku przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do: |
2. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o niestosowaniu ust. 1 i 1a do: |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów dotyczących wewnętrznej logiki tekstu oraz w celu zapewnienia spójności prawnej. | |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. W przypadku opłat standardowych za ponowne wykorzystywanie dokumentów wszelkie mające zastosowanie warunki i faktyczne kwoty opłat, w tym podstawa obliczania tych opłat, są ustanawiane z wyprzedzeniem i publikowane – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – przy wykorzystaniu środków elektronicznych. |
1. W przypadku opłat standardowych za ponowne wykorzystywanie dokumentów lub części dokumentów wszelkie mające zastosowanie warunki i faktyczne kwoty opłat, w tym podstawa obliczania tych opłat, są ustanawiane z wyprzedzeniem i publikowane – jeżeli jest to możliwe i w stosownych przypadkach – przy wykorzystaniu środków elektronicznych. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka jest konieczna z pilnych względów związanych z wewnętrzną logiką tekstu oraz z innymi złożonymi poprawkami odnoszącymi się do dokumentów lub ich części. |
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Tytuł |
Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego (przekształcenie) |
||||
Odsyłacze |
COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD) |
||||
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 28.5.2018 |
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
LIBE 28.5.2018 |
||||
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Ignazio Corrao 9.7.2018 |
||||
Rozpatrzenie w komisji |
11.10.2018 |
27.11.2018 |
|
|
|
Data przyjęcia |
27.11.2018 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
34 2 0 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Asim Ademov, Martina Anderson, Heinz K. Becker, Malin Björk, Caterina Chinnici, Daniel Dalton, Rachida Dati, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Romeo Franz, Kinga Gál, Sylvie Guillaume, Dietmar Köster, Barbara Kudrycka, Cécile Kashetu Kyenge, Juan Fernando López Aguilar, Roberta Metsola, Claude Moraes, József Nagy, Péter Niedermüller, Ivari Padar, Judith Sargentini, Giancarlo Scottà, Branislav Škripek, Traian Ungureanu, Bodil Valero, Udo Voigt, Josef Weidenholzer, Kristina Winberg, Tomáš Zdechovský |
||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Carlos Coelho, Ignazio Corrao, Pál Csáky, Miriam Dalli, Innocenzo Leontini |
||||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Reimer Böge |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ
34 |
+ |
|
ECR |
Daniel Dalton, Kristina Winberg |
|
EFDD |
Ignazio Corrao |
|
ENF |
Giancarlo Scottà |
|
GUE/NGL |
Martina Anderson, Malin Björk, Cornelia Ernst |
|
PPE |
Asim Ademov, Heinz K. Becker, Reimer Böge, Carlos Coelho, Pál Csáky, Rachida Dati, Kinga Gál, Barbara Kudrycka, Innocenzo Leontini, Roberta Metsola, József Nagy, Traian Ungureanu, Tomáš Zdechovský |
|
S&D |
Caterina Chinnici, Miriam Dalli, Tanja Fajon, Sylvie Guillaume, Dietmar Köster, Cécile Kashetu Kyenge, Juan Fernando López Aguilar, Claude Moraes, Péter Niedermüller, Ivari Padar, Josef Weidenholzer |
|
VERTS/ALE |
Romeo Franz, Judith Sargentini, Bodil Valero |
|
2 |
- |
|
ECR |
Branislav Škripek |
|
NI |
Udo Voigt |
|
0 |
0 |
|
|
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
Tytuł |
Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego (przekształcenie) |
||||
Odsyłacze |
COM(2018)0234 – C8-0169/2018 – 2018/0111(COD) |
||||
Data przedstawienia Parlamentowi |
25.4.2018 |
|
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 28.5.2018 |
|
|
|
|
Komisje opiniodawcze Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 28.5.2018 |
CULT 28.5.2018 |
LIBE 28.5.2018 |
|
|
Zaangażowane komisje Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 13.9.2018 |
|
|
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Neoklis Sylikiotis 19.6.2018 |
|
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
9.10.2018 |
5.11.2018 |
|
|
|
Data przyjęcia |
3.12.2018 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
42 1 0 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Zigmantas Balčytis, José Blanco López, Jonathan Bullock, Jerzy Buzek, Angelo Ciocca, Jakop Dalunde, Theresa Griffin, Hans-Olaf Henkel, Eva Kaili, Seán Kelly, Peter Kouroumbashev, Zdzisław Krasnodębski, Miapetra Kumpula-Natri, Janusz Lewandowski, Edouard Martin, Tilly Metz, Csaba Molnár, Angelika Niebler, Morten Helveg Petersen, Carolina Punset, Julia Reda, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Sven Schulze, Neoklis Sylikiotis, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Vladimir Urutchev, Martina Werner, Lieve Wierinck, Hermann Winkler, Anna Záborská, Flavio Zanonato |
||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Pilar Ayuso, Michał Boni, Françoise Grossetête, Werner Langen, Marisa Matias, Luděk Niedermayer, Răzvan Popa, Giancarlo Scottà |
||||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Jan Olbrycht, Marie-Pierre Vieu |
||||
Data złożenia |
7.12.2018 |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
42 |
+ |
|
ALDE |
Morten Helveg Petersen, Carolina Punset, Lieve Wierinck |
|
ECR |
Hans-Olaf Henkel, Zdzisław Krasnodębski, Evžen Tošenovský |
|
ENF |
Angelo Ciocca, Giancarlo Scottà |
|
GUE/NGL |
Marisa Matias, Neoklis Sylikiotis, Marie-Pierre Vieu |
|
PPE |
Pilar Ayuso, Michał Boni, Jerzy Buzek, Françoise Grossetête, Seán Kelly, Werner Langen, Janusz Lewandowski, Angelika Niebler, Luděk Niedermayer, Jan Olbrycht, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Sven Schulze, Vladimir Urutchev, Hermann Winkler, Anna Záborská |
|
S&D |
Zigmantas Balčytis, José Blanco López, Theresa Griffin, Eva Kaili, Peter Kouroumbashev, Miapetra Kumpula-Natri, Edouard Martin, Csaba Molnár, Răzvan Popa, Patrizia Toia, Martina Werner, Flavio Zanonato |
|
VERTS/ALE |
Jakop Dalunde, Tilly Metz, Julia Reda |
|
1 |
- |
|
EFDD |
Jonathan Bullock |
|
0 |
0 |
|
|
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się