SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie powództw przedstawicielskich w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów i uchylającej dyrektywę 2009/22/WE
7.12.2018 - (COM(2018)0184 – C8-0149/2018 – 2018/0089(COD)) - ***I
Komisja Prawna
Sprawozdawca: Geoffroy Didier
Sprawozdawca komisji opiniodawczej (*):Dennis de Jong, Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
(*) Zaangażowana komisja – art. 54 Regulaminu
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie powództw przedstawicielskich w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów i uchylającej dyrektywę 2009/22/WE
(COM(2018)0184 – C8-0149/2018 – 2018/0089(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0184),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0149/2018),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 59 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej oraz opinię przedstawioną przez Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, jak również opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki (A8-0447/2018),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) Celem niniejszej dyrektywy jest umożliwienie upoważnionym podmiotom reprezentującym zbiorowy interes konsumentów dochodzenia roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich skierowanych przeciwko naruszeniom przepisów prawa Unii. Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość wnoszenia o zaprzestanie lub zakazanie naruszenia, o potwierdzenie, że do naruszenia doszło i dochodzić rekompensaty, takiej jak odszkodowanie, naprawa lub obniżenie ceny, zgodnie z prawem krajowym. |
(1) Celem niniejszej dyrektywy jest umożliwienie upoważnionym podmiotom przedstawicielskim reprezentującym zbiorowy interes konsumentów dochodzenia roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich skierowanych przeciwko naruszeniom przepisów prawa Unii. Upoważnione podmioty przedstawicielskie powinny mieć możliwość wnoszenia o zaprzestanie lub zakazanie naruszenia, o potwierdzenie, że do naruszenia doszło i dochodzić rekompensaty takiej jak odszkodowanie, zwrot zapłaconej ceny, naprawa, wymiana, usunięcie lub rozwiązanie umowy, zgodnie z prawem krajowym. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/22/WE29 umożliwiła upoważnionym podmiotom wytaczanie powództw przedstawicielskich mających na celu przede wszystkim powstrzymanie i zakazanie naruszeń prawa Unii szkodliwych dla zbiorowych interesów konsumentów. Dyrektywa ta jednak w niewystarczającym stopniu uwzględniła wyzwania w zakresie egzekwowania prawa konsumenckiego. W celu wzmocnienia działań odstraszających od bezprawnych praktyk i zmniejszenia szkód ponoszonych przez konsumentów konieczna jest optymalizacja mechanizmu służącego ochronie zbiorowych interesów konsumentów. Ze względu na liczne zmiany w celu zachowania przejrzystości dyrektywę 2009/22/WE należy zastąpić. |
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/22/WE29 umożliwiła upoważnionym podmiotom przedstawicielskim wytaczanie powództw przedstawicielskich mających na celu przede wszystkim powstrzymanie i zakazanie naruszeń prawa Unii szkodliwych dla zbiorowych interesów konsumentów. Dyrektywa ta jednak w niewystarczającym stopniu uwzględniła wyzwania w zakresie egzekwowania prawa konsumenckiego. W celu wzmocnienia działań odstraszających od bezprawnych praktyk, zachęcania do stosowania dobrych i odpowiedzialnych praktyk biznesowych i zmniejszenia szkód ponoszonych przez konsumentów konieczna jest optymalizacja mechanizmu służącego ochronie zbiorowych interesów konsumentów. Ze względu na liczne zmiany w celu zachowania przejrzystości dyrektywę 2009/22/WE należy zastąpić. Konieczne są działania unijne, na podstawie art. 114 TFUE, służące zapewnieniu zarówno dostępu do wymiaru sprawiedliwości, jak i jej należytego wymierzania, ponieważ zmniejszy to koszty i obciążenia związane z powództwami indywidualnymi. |
|
__________________ |
__________________ |
|
29 Dz.U. L 110/30 z 1.5.2009. |
29 Dz.U. L 110/30 z 1.5.2009. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3) Powództwo przedstawicielskie powinno oferować skuteczny i wydajny sposób ochrony zbiorowych interesów konsumentów. Powinno ono umożliwiać upoważnionym podmiotom działanie w celu zapewnienia zgodności z właściwymi przepisami prawa Unii i przezwyciężanie przeszkód napotykanych przez konsumentów w powództwach indywidualnych, takich jak niepewność co do swoich praw i dostępnych mechanizmów proceduralnych, psychologiczna niechęć do podjęcia działań oraz niekorzystny stosunek oczekiwanych kosztów do korzyści wynikających z powództwa indywidualnego. |
(3) Powództwo przedstawicielskie powinno oferować skuteczny i wydajny sposób ochrony zbiorowych interesów wszystkich konsumentów zarówno przed naruszeniami wewnętrznymi, jak i transgranicznymi. Powinno ono umożliwiać upoważnionym podmiotom przedstawicielskim działanie w celu zapewnienia zgodności z właściwymi przepisami prawa Unii i przezwyciężanie przeszkód napotykanych przez konsumentów w powództwach indywidualnych, takich jak niepewność co do swoich praw i dostępnych mechanizmów proceduralnych, wcześniejsze doświadczenia związane z roszczeniami, które zakończyły się niepowodzeniem, nadmiernie długie postępowania, psychologiczna niechęć do podjęcia działań oraz niekorzystny stosunek oczekiwanych kosztów do korzyści wynikających z powództwa indywidualnego, co zwiększy pewność prawa zarówno dla powodów, jak i pozwanych, a także systemu prawnego. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4) Ważne jest, aby zapewnić konieczną równowagę pomiędzy dostępem do wymiaru sprawiedliwości a zapewnieniem zabezpieczeń proceduralnych przed nadużywaniem drogi sądowej, które mogłoby niekorzystnie wpłynąć na zdolność przedsiębiorstw do działania na jednolitym rynku. Aby zapobiec nadużywaniu powództw przedstawicielskich, należy unikać takich elementów jak odszkodowania karne i brak ograniczeń w odniesieniu do uprawnienia do wystąpienia z powództwem w imieniu poszkodowanych konsumentów oraz ustanowić jasne zasady co do różnych aspektów proceduralnych, takich jak wyznaczanie upoważnionych podmiotów, pochodzenie ich środków pieniężnych i rodzaj informacji wymaganych do wsparcia powództwa przedstawicielskiego. Niniejsza dyrektywa powinna pozostawać bez wpływu na krajowe zasady dotyczące ponoszenia kosztów postępowania. |
(4) Ważne jest, aby zapewnić konieczną równowagę pomiędzy dostępem do wymiaru sprawiedliwości a zapewnieniem zabezpieczeń proceduralnych przed nadużywaniem drogi sądowej, które mogłoby niekorzystnie wpłynąć na zdolność przedsiębiorstw do działania na jednolitym rynku. Aby zapobiec nadużywaniu powództw przedstawicielskich, należy unikać takich elementów jak odszkodowania karne i brak ograniczeń w odniesieniu do uprawnienia do wystąpienia z powództwem w imieniu poszkodowanych konsumentów oraz ustanowić jasne zasady co do różnych aspektów proceduralnych, takich jak wyznaczanie upoważnionych podmiotów przedstawicielskich, pochodzenie ich środków pieniężnych i rodzaj informacji wymaganych do wsparcia powództwa przedstawicielskiego. Koszty postępowania powinna ponosić strona przegrywająca. Jednak sąd nie powinien zasądzać od strony przegrywającej kosztów, które były zbędne lub nieproporcjonalne do wartości przedmiotu sporu. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6) Niniejsza dyrektywa powinna obejmować różne dziedziny, takie jak ochrona danych, usługi finansowe, podróże i turystyka, energia elektryczna, telekomunikacja i środowisko. Powinna ona obejmować naruszenia przepisów prawa Unii chroniących interesów konsumentów, niezależnie od tego, czy określani są oni mianem konsumentów czy podróżnych, użytkowników, klientów, inwestorów detalicznych, klientów detalicznych lub inaczej w danej dziedzinie prawa Unii. W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na naruszenie prawa Unii, którego forma i skala szybko ewoluuje, należy rozważyć, w każdym przypadku przyjmowania nowego aktu Unii mającego znaczenie dla ochrony zbiorowych interesów konsumentów, czy należy dodać go do załącznika do niniejszej dyrektywy w celu objęcia tego aktu jej zakresem. |
(6) Niniejsza dyrektywa powinna obejmować różne dziedziny, takie jak ochrona danych, usługi finansowe, podróże i turystyka, energia elektryczna, telekomunikacja, środowisko i zdrowie. Powinna ona obejmować naruszenia przepisów prawa Unii chroniących zbiorowe interesy konsumentów, niezależnie od tego, czy określani są oni mianem konsumentów czy podróżnych, użytkowników, klientów, inwestorów detalicznych, klientów detalicznych lub inaczej w danej dziedzinie prawa Unii, a także zbiorowe interesy osób, których dane dotyczą w rozumieniu rozporządzenia o ochronie danych. W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na naruszenie prawa Unii, którego forma i skala szybko ewoluuje, należy rozważyć, w każdym przypadku przyjmowania nowego aktu Unii mającego znaczenie dla ochrony zbiorowych interesów konsumentów, czy należy dodać go do załącznika do niniejszej dyrektywy w celu objęcia tego aktu jej zakresem. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(6a) Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu zwalczenia mających znaczny wpływ na konsumentów naruszeń przepisów prawa Unii wymienionych w załączniku I. O znacznym wpływie można mówić, gdy dotyczy on dwóch konsumentów. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(9) Niniejsza dyrektywa nie powinna ustanawiać przepisów prawa prywatnego międzynarodowego w zakresie właściwości sądów, uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych lub obowiązującego prawa. Do powództw przedstawicielskich określonych w niniejszej dyrektywie stosuje się istniejące instrumenty prawa Unii. |
(9) Niniejsza dyrektywa nie powinna ustanawiać przepisów prawa prywatnego międzynarodowego w zakresie właściwości sądów, uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych lub obowiązującego prawa. Do powództw przedstawicielskich określonych w niniejszej dyrektywie stosuje się istniejące instrumenty prawa Unii, zapobiegając wzrostowi występowania zjawiska wyboru sądu ze względu na możliwość korzystniejszego rozstrzygnięcia sprawy (ang. forum-shopping). |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 9 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(9a) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów UE dotyczących prawa prywatnego międzynarodowego w sprawach transgranicznych. Do powództw przedstawicielskich określonych w niniejszej dyrektywie zastosowanie mają rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (wersja przekształcona – Bruksela I), rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) oraz rozporządzenie (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II). |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10) Jako że wyłącznie upoważnione podmioty mogą wytaczać powództwa przedstawicielskie, w celu zapewnienia odpowiedniego reprezentowania zbiorowych interesów konsumentów upoważnione podmioty powinny spełniać kryteria ustanowione niniejszą dyrektywą. Będą one musiały być w szczególności prawidłowo ustanowione zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego, które może obejmować przykładowo wymogi odnośnie do liczby członków, stopnia trwałości lub wymogi przejrzystości dotyczące odpowiednich aspektów ich struktury, takich jak ich statut założycielski, struktura zarządzania, cele i metody pracy. Będą musiały mieć charakter nienastawiony na zysk i mieć uzasadniony interes w zapewnieniu zgodności z odpowiednim prawem Unii. Te kryteria powinny obowiązywać zarówno wcześniej wyznaczone upoważnione podmioty, jak i doraźnie upoważnione podmioty, które ustanawia się na potrzeby konkretnego powództwa. |
(10) Jako że wyłącznie upoważnione podmioty przedstawicielskie mogą wytaczać powództwa przedstawicielskie, w celu zapewnienia odpowiedniego reprezentowania zbiorowych interesów konsumentów upoważnione podmioty przedstawicielskie powinny spełniać kryteria ustanowione niniejszą dyrektywą. Będą one musiały być w szczególności prawidłowo ustanowione zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego, które powinno obejmować przykładowo wymogi przejrzystości dotyczące odpowiednich aspektów ich struktury, takich jak ich statut założycielski, struktura zarządzania, cele i metody pracy. Będą musiały mieć charakter nienastawiony na zysk i mieć uzasadniony interes w zapewnieniu zgodności z odpowiednim prawem Unii. Ponadto upoważnione podmioty przedstawicielskie muszą być niezależne od podmiotów rynkowych, w tym finansowo. Upoważnione podmioty przedstawicielskie muszą również ustanowić procedurę zapobiegania konfliktom interesów. Państwa członkowskie nie narzucają kryteriów wykraczających poza kryteria ustanowione w niniejszej dyrektywie. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 15 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15) Upoważniony podmiot wytaczający powództwo przedstawicielskie na mocy niniejszej dyrektywy powinien być stroną postępowania. Konsumenci, których dotyczy naruszenie, powinni mieć odpowiednie szanse skorzystania z właściwych wyników powództwa przedstawicielskiego. Nakazy zaprzestania szkodliwych praktyk wydane na mocy niniejszej dyrektywy powinny pozostawać bez uszczerbku dla powództw indywidualnych wytaczanych przez konsumentów poszkodowanych w wyniku danej praktyki. |
(15) Upoważniony podmiot wytaczający powództwo przedstawicielskie na mocy niniejszej dyrektywy powinien być stroną postępowania. Konsumenci, których dotyczy naruszenie, powinni dysponować odpowiednimi informacjami dotyczącymi właściwych wyników powództwa przedstawicielskiego i możliwości skorzystania z nich. Nakazy zaprzestania szkodliwych praktyk wydane na mocy niniejszej dyrektywy powinny pozostawać bez uszczerbku dla powództw indywidualnych wytaczanych przez konsumentów poszkodowanych w wyniku danej praktyki. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia. Środki te powinny przybierać formę nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, obniżki ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku i zgodnie z prawem krajowym. |
(16) Upoważnione podmioty przedstawicielskie powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia. Środki te powinny przybierać formę nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, usunięcia, obniżki ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku i zgodnie z prawem krajowym. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 18 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(18) Państwa członkowskie mogą wymagać od upoważnionych podmiotów udzielenia wystarczających informacji w celu wsparcia powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, w tym opisu grupy konsumentów, których dotyczy dane naruszenie, oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawa, które mają być rozstrzygnięte w drodze powództwa przedstawicielskiego. Upoważniony podmiot nie powinien mieć obowiązku indywidualnego zidentyfikowania wszystkich konsumentów, których dotyczy naruszenie, aby wytoczyć powództwo. W powództwach przedstawicielskich w zakresie dochodzenia roszczeń sąd lub organ administracyjny powinien na jak najwcześniejszym etapie postępowania zweryfikować, czy dana sprawa nadaje się do wniesienia w trybie powództwa przedstawicielskiego, uwzględniając charakter naruszenia oraz cechy charakterystyczne szkód poniesionych przez zainteresowanych konsumentów. |
(18) Państwa członkowskie powinny wymagać od upoważnionych podmiotów przedstawicielskich udzielenia wystarczających informacji w celu wsparcia powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, w tym opisu grupy konsumentów, których dotyczy dane naruszenie, oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawa, które mają być rozstrzygnięte w drodze powództwa przedstawicielskiego. Upoważniony podmiot nie powinien mieć obowiązku indywidualnego zidentyfikowania wszystkich konsumentów, których dotyczy naruszenie, aby wytoczyć powództwo. W powództwach przedstawicielskich w zakresie dochodzenia roszczeń sąd lub organ administracyjny powinien na jak najwcześniejszym etapie postępowania zweryfikować, czy dana sprawa nadaje się do wniesienia w trybie powództwa przedstawicielskiego, uwzględniając charakter naruszenia oraz cechy charakterystyczne szkód poniesionych przez zainteresowanych konsumentów. W szczególności roszczenia powinny być możliwe do ustalenia i jednolite, a środki, których zastosowania się dochodzi, mieć element wspólny, ponadto ustalenia z osobą trzecią dotyczące finansowania upoważnionego podmiotu powinny być przejrzyste i wolne od konfliktu interesów. Państwa członkowskie powinny również zapewnić, aby sąd lub organ administracyjny był uprawniony do odrzucenia wyraźnie bezzasadnych spraw na możliwie najwcześniejszym etapie postępowania. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 19 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(19) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość decydowania, czy ich sąd lub organ krajowy, przed którym toczy się powództwo przedstawicielskie o rekompensatę, może wyjątkowo wydać zamiast nakazu rekompensaty decyzję deklaratoryjną w sprawie odpowiedzialności przedsiębiorcy w stosunku do konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia, na którą indywidualni konsumenci mogliby się bezpośrednio powoływać w kolejnych powództwach o rekompensatę. Ta możliwość powinna być zarezerwowana dla należycie uzasadnionych przypadków, w których określenie ilościowe indywidualnej rekompensaty przynależnej każdemu z konsumentów, których dotyczy powództwo przedstawicielskie, jest skomplikowane i dokonanie takiego określenia w ramach powództwa przedstawicielskiego byłoby nieefektywne. Decyzji deklaratoryjnych nie powinno się wydawać w sytuacjach nieskomplikowanych, a zwłaszcza wtedy, kiedy zainteresowanych konsumentów można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu. Podobnie, decyzji deklaratoryjnych nie powinno się wydawać, jeżeli kwota straty poniesionej przez każdego z indywidualnych konsumentów jest na tyle mała, że jest mało prawdopodobne, aby indywidualni klienci dochodzili roszczeń indywidualnie. Sąd lub organ krajowy powinien należycie uzasadnić zastosowanie decyzji deklaratoryjnej zamiast nakazu rekompensaty w danej sprawie. |
skreśla się |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) W przypadku gdy konsumentów, których dotknęła ta sama praktyka, można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu, tak jak w przypadku długoterminowych umów konsumenckich, sąd lub organ administracyjny może wyraźnie określić grupę konsumentów, których dotyczy naruszenie, w toku postępowania z powództwa przedstawicielskiego. Sąd lub organ administracyjny mógłby w szczególności poprosić przedsiębiorcę naruszającego przepisy o udzielenie stosownych informacji, takich jak tożsamość konsumentów i czas stosowania praktyki. Ze względu na praktyczność i efektywność w tych przypadkach państwa członkowskie, zgodnie z przepisami krajowymi, mogłyby wziąć pod uwagę zapewnienie konsumentom możliwości osiągnięcia bezpośrednich korzyści z wydanego nakazu rekompensaty bez konieczności uzyskania od nich indywidualnego upoważnienia przed wydaniem nakazu rekompensaty. |
skreśla się |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 21 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(21) W sprawach o niskiej wartości jest mało prawdopodobne, że większość konsumentów podejmie działania w celu egzekwowania swoich praw, jako że nakład pracy i kosztów przeważałyby nad indywidualnymi korzyściami. Jeżeli jednak ta sama praktyka dotyczy wielu konsumentów, łączna strata może być znaczna. W takich przypadkach sąd lub organ może uznać, że zwrócenie środków pieniężnych zainteresowanym konsumentom jest nieproporcjonalne, na przykład dlatego, że jest to zbyt uciążliwe lub niewykonalne w praktyce. W związku z tym byłoby lepiej, aby środki pieniężne otrzymane w ramach rekompensaty w drodze powództw przedstawicielskich służyły ochronie zbiorowych interesów konsumentów i powinny być przekazane na stosowny cel publiczny, taki jak fundusz pomocy prawnej dla konsumentów, kampanie informacyjne lub ruchy konsumenckie. |
skreśla się |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 23 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) W niniejszej dyrektywie przewidziano mechanizm proceduralny, który nie wpływa na uregulowania ustanawiające prawa materialne konsumentów do umownych i pozaumownych środków prawnych, w przypadku gdy ich interesy ucierpiały w wyniku naruszenia, takie jak prawo do odszkodowania, rozwiązania umowy, zwrotu kosztów, wymiany, naprawy lub obniżenia ceny. Powództwo przedstawicielskie o rekompensatę na mocy niniejszej dyrektywy można wytoczyć wyłącznie w przypadku, gdy prawo Unii lub prawo krajowe przewiduje takie prawa materialne. |
(23) W niniejszej dyrektywie przewidziano mechanizm proceduralny, który nie wpływa na uregulowania ustanawiające prawa materialne konsumentów do umownych i pozaumownych środków prawnych, w przypadku gdy ich interesy ucierpiały w wyniku naruszenia, takie jak prawo do odszkodowania, rozwiązania umowy, zwrotu kosztów, wymiany, usunięcia, naprawy lub obniżenia ceny. Powództwo przedstawicielskie o rekompensatę na mocy niniejszej dyrektywy można wytoczyć wyłącznie w przypadku, gdy prawo Unii lub prawo krajowe przewiduje takie prawa materialne. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 24 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(24) Niniejsza dyrektywa nie zastępuje istniejących krajowych mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych. Uwzględniając tradycje prawne państw członkowskich, pozostawiono w ich gestii decyzję, czy powództwo przedstawicielskie określone w niniejszej dyrektywie włączyć w obecny lub przyszły mechanizm zbiorowego dochodzenia roszczeń czy ustanowić je jako alternatywę dla tych mechanizmów, o ile mechanizm krajowy spełnia uwarunkowania określone w niniejszej dyrektywie. |
(24) Niniejsza dyrektywa ma na celu minimalną harmonizację i nie zastępuje istniejących krajowych mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych. Uwzględniając tradycje prawne państw członkowskich, pozostawiono w ich gestii decyzję, czy powództwo przedstawicielskie określone w niniejszej dyrektywie włączyć w obecny lub przyszły mechanizm zbiorowego dochodzenia roszczeń czy ustanowić je jako alternatywę dla tych mechanizmów, o ile mechanizm krajowy spełnia uwarunkowania określone w niniejszej dyrektywie. Nie uniemożliwia to państwom członkowskim utrzymania istniejących ram, ani nie zobowiązuje państw członkowskich do ich zmiany. Państwa członkowskie będą miały możliwość wdrożenia przepisów przewidzianych w niniejszej dyrektywie w ich własnych systemach zbiorowego dochodzenia roszczeń lub ich wdrożenia w ramach odrębnej procedury. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 25 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(25) Upoważnione podmioty powinny zapewnić pełną przejrzystość w odniesieniu do źródła finansowania swojej działalności ogólnie oraz w związku z finansowaniem konkretnego powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, aby umożliwić sądom i organom administracyjnym ocenę, czy nie ma konfliktu interesów pomiędzy osobą trzecią uczestniczącą w finansowaniu a upoważnionym podmiotem i aby uniknąć ryzyka nadużywania drogi sądowej oraz ocenić, czy finansująca osoba trzecia posiada wystarczające środki do pokrycia swoich zobowiązań finansowych wobec upoważnionego podmiotu. Informacje, których upoważniony podmiot udziela sądowi lub organowi administracyjnemu nadzorującemu powództwo przedstawicielskie, powinny umożliwiać mu ocenę, czy osoba trzecia może wywierać wpływ na decyzje proceduralne upoważnionego podmiotu w kontekście powództwa przedstawicielskiego, w tym w zakresie ugód, i czy finansuje powództwo przedstawicielskie o rekompensatę skierowane przeciwko pozwanemu, który jest konkurentem dla podmiotu, od którego pochodzą środki finansowe, lub przeciwko pozwanemu, od którego podmiot, od którego pochodzą środki finansowe, jest zależny. W przypadku potwierdzenia którejkolwiek z tych okoliczności sąd lub organ administracyjny powinien być uprawniony do nakazania upoważnionemu podmiotowi odmówienia przyjęcia danych środków finansowych oraz w stosownych przypadkach do odrzucenia legitymacji upoważnionego podmiotu w określonym przypadku. |
(25) Upoważnione podmioty przedstawicielskie powinny zapewnić pełną przejrzystość w odniesieniu do źródła finansowania swojej działalności ogólnie oraz w związku z finansowaniem konkretnego powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, aby umożliwić sądom i organom administracyjnym ocenę, czy nie ma konfliktu interesów pomiędzy osobą trzecią uczestniczącą w finansowaniu a upoważnionym podmiotem i aby uniknąć ryzyka nadużywania drogi sądowej oraz ocenić, czy upoważniony podmiot posiada wystarczające środki do reprezentowania najlepszych interesów zainteresowanych konsumentów oraz pokrycia wszystkich niezbędnych kosztów prawnych w razie przegrania powództwa. Informacje, których upoważniony podmiot udziela sądowi lub organowi administracyjnemu nadzorującemu powództwo przedstawicielskie na najwcześniejszym etapie postępowania, powinny umożliwiać mu ocenę, czy jakakolwiek osoba trzecia może wywierać wpływ na decyzje proceduralne upoważnionego podmiotu ogólnie i w kontekście powództwa przedstawicielskiego, w tym w zakresie ugód, i czy finansuje powództwo przedstawicielskie o rekompensatę skierowane przeciwko pozwanemu, który jest konkurentem dla podmiotu, od którego pochodzą środki finansowe, lub przeciwko pozwanemu, od którego podmiot, od którego pochodzą środki finansowe, jest zależny. W przypadku potwierdzenia którejkolwiek z tych okoliczności sąd lub organ administracyjny musi być uprawniony do nakazania upoważnionemu podmiotowi odmówienia przyjęcia danych środków finansowych oraz w stosownych przypadkach do odrzucenia legitymacji upoważnionego podmiotu w określonym przypadku. Państwa członkowskie powinny uniemożliwiać kancelariom prawnym ustanawianie upoważnionych podmiotów przedstawicielskich. Finansowanie pośrednie powództwa poprzez darowizny, w tym darowizny przedsiębiorców w ramach inicjatyw w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, kwalifikuje się do finansowania przez osoby trzecie, pod warunkiem że spełnia wymogi przejrzystości, niezależności i braku konfliktu interesów wymienione w art. 4 i art. 7. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 26 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(26) Przed wytoczeniem powództwa przedstawicielskiego oraz na dowolnym etapie powództwa przedstawicielskiego powinno się zachęcać do zawierania zbiorowych ugód pozasądowych mających na celu zapewnienie rekompensaty poszkodowanym konsumentom. |
(26) Przed wytoczeniem powództwa przedstawicielskiego oraz na dowolnym etapie powództwa przedstawicielskiego powinno się zachęcać do zawierania zbiorowych ugód pozasądowych, jak np. mediacji, mających na celu zapewnienie rekompensaty poszkodowanym konsumentom. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 27 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(27) Państwa członkowskie mogą wprowadzić przepis, zgodnie z którym upoważniony podmiot i przedsiębiorca zawierający ugodę w sprawie rekompensaty dla konsumentów, których dotyczy domniemana nielegalna praktyka tego przedsiębiorcy, mogą wspólnie wystąpić do sądu lub organu administracyjnego o zatwierdzenie tej ugody. Taki wniosek powinien zostać przyjęty przez sąd lub organ administracyjny tylko wtedy, jeżeli w sprawie tej samej praktyki nie toczy się inne postępowanie z powództwa przedstawicielskiego. Właściwy sąd lub organ administracyjny zatwierdzający taką ugodę zbiorową musi wziąć pod uwagę interesy i prawa wszystkich zainteresowanych stron, w tym indywidualnych konsumentów. Zainteresowani indywidualni konsumenci powinni mieć możliwość akceptacji lub odrzucenia związania się taką ugodą. |
(27) Państwa członkowskie mogą wprowadzić przepis, zgodnie z którym upoważniony podmiot i przedsiębiorca zawierający ugodę w sprawie rekompensaty dla konsumentów, których dotyczy domniemana nielegalna praktyka tego przedsiębiorcy, mogą wspólnie wystąpić do sądu lub organu administracyjnego o zatwierdzenie tej ugody. Taki wniosek powinien zostać przyjęty przez sąd lub organ administracyjny tylko wtedy, jeżeli w sprawie tej samej praktyki nie toczy się inne postępowanie z powództwa przedstawicielskiego. Właściwy sąd lub organ administracyjny zatwierdzający taką ugodę zbiorową musi wziąć pod uwagę interesy i prawa wszystkich zainteresowanych stron, w tym indywidualnych konsumentów. Ugody powinny być ostateczne i wiążące dla wszystkich stron. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 29 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(29) W celu ułatwienia indywidualnym konsumentom dochodzenia rekompensaty w oparciu o decyzje deklaratoryjne kończące postępowanie w sprawie, które to decyzje dotyczą odpowiedzialności przedsiębiorcy w stosunku do konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia wydane w ramach powództwa przedstawicielskiego, sąd lub organ administracyjny, który wydał decyzję, powinien być uprawniony do zażądania od uprawnionego podmiotu i przedsiębiorcy zawarcia ugody zbiorowej. |
skreśla się |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 30 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(30) Jakakolwiek ugoda pozasądowa zawarta w kontekście powództwa przedstawicielskiego lub w oparciu o decyzję deklaratoryjną kończącą postępowanie w sprawie powinna być zatwierdzona przez właściwy sąd lub organ administracyjny w celu zapewnienia jej legalności i uczciwości, z uwzględnieniem interesów i praw wszystkich zainteresowanych stron. Zainteresowani indywidualni konsumenci powinni mieć możliwość akceptacji lub odrzucenia związania się taką ugodą. |
(30) Jakakolwiek ugoda pozasądowa zawarta w kontekście powództwa przedstawicielskiego kończącą postępowanie w sprawie powinna być zatwierdzona przez właściwy sąd lub organ administracyjny w celu zapewnienia jej legalności i uczciwości, z uwzględnieniem interesów i praw wszystkich zainteresowanych stron. Ugody są wiążące dla wszystkich stron, z zastrzeżeniem wszelkich dodatkowych praw do dochodzenia roszczeń, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 32 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(32) Aby zapewnić ich skuteczność, informacje powinny być odpowiednie i proporcjonalne do okoliczności sprawy. Przedsiębiorca naruszający przepisy powinien odpowiednio poinformować wszystkich zainteresowanych konsumentów o nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk oraz nakazie rekompensaty kończących postępowanie w sprawie wydanych w ramach powództwa przedstawicielskiego, jak i ugodzie zatwierdzonej przez sąd lub organ administracyjny. Takich informacji można udzielić na przykład na stronie internetowej przedsiębiorcy, w mediach społecznościowych, na internetowych platformach handlowych lub w popularnych gazetach, w tym tych, których dystrybucję przeprowadza się wyłącznie za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji. Jeżeli to możliwe, konsumenci powinni być informowani indywidualnie w drodze pism elektronicznych oraz papierowych. Na stosowne żądanie informacje te powinny być przekazane w formatach dostępnych dla osób niepełnosprawnych. |
(32) Aby zapewnić ich skuteczność, informacje powinny być odpowiednie i proporcjonalne do okoliczności sprawy. Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby sąd lub organ administracyjny mógł wymagać od strony, która przegrała, odpowiedniego poinformowania wszystkich zainteresowanych konsumentów o decyzji w sprawie szkodliwych praktyk oraz rekompensaty kończącej postępowanie w sprawie wydanej w ramach powództwa przedstawicielskiego, a od obu stron – w przypadku ugody zatwierdzonej przez sąd lub organ administracyjny. Takich informacji można udzielić na przykład na stronie internetowej, w mediach społecznościowych, na internetowych platformach handlowych lub w popularnych gazetach, w tym tych, których dystrybucję przeprowadza się wyłącznie za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji. Na stosowne żądanie informacje te powinny być przekazane w formatach dostępnych dla osób niepełnosprawnych. Koszty informowania konsumentów ponosi strona przegrywająca. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 32 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(32a) Należy zachęcać państwa członkowskie do utworzenia bezpłatnego krajowego rejestru powództw przedstawicielskich, co mogłoby jeszcze bardziej zwiększyć wymogi w zakresie przejrzystości. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 33 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(33) W celu zwiększenia pewności prawa, uniknięcia niespójności w stosowaniu prawa Unii i zwiększenia skuteczności oraz efektywności proceduralnej powództw przedstawicielskich i możliwych powództw następczych o rekompensatę stwierdzenie naruszenia ustalonego w decyzji kończącej postępowanie w sprawie, w tym w nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk kończącym postępowanie w sprawie wydanym na mocy niniejszej dyrektywy, wydanej przez organ administracyjny lub sąd, nie powinno być przedmiotem kolejnych powództw związanych z tym samym naruszeniem przez tego samego przedsiębiorcę w odniesieniu do charakteru naruszenia oraz jego przedmiotowego, podmiotowego, czasowego i terytorialnego zakresu stosowania ustanowionego w tej decyzji kończącej postępowanie w sprawie. W przypadku gdy powództwo, w którym dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia, w tym rekompensaty, wytaczane jest w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym wydano decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą dane naruszenie, decyzja ta powinna stanowić domniemanie wzruszalne, że do naruszenia doszło. |
(33) W celu zwiększenia pewności prawa, uniknięcia niespójności w stosowaniu prawa Unii i zwiększenia skuteczności oraz efektywności proceduralnej powództw przedstawicielskich i możliwych powództw następczych o rekompensatę, stwierdzenie naruszenia lub braku naruszenia ustalonego w decyzji kończącej postępowanie w sprawie, w tym w nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk kończącym postępowanie w sprawie wydanym na mocy niniejszej dyrektywy, wydanej przez organ administracyjny lub sąd, powinno być wiążące dla wszystkich stron, które uczestniczyły w powództwie przedstawicielskim. Decyzja kończąca postępowanie powinna pozostawać bez uszczerbku dla wszelkich dodatkowych praw do dochodzenia roszczeń, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. Odszkodowanie uzyskane w drodze ugody powinno być również wiążące w sprawach dotyczących tej samej praktyki, tego samego przedsiębiorcy i tego samego konsumenta. W przypadku gdy powództwo, w którym dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia, w tym rekompensaty, wytaczane jest w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym wydano decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą dane naruszenie lub jego brak, decyzja ta powinna stanowić dowód, że do naruszenia doszło lub nie w powiązanych sprawach. Państwa członkowskie zapewniają, aby ostateczna decyzja sądu jednego państwa członkowskiego stwierdzająca istnienie lub brak naruszenia w odniesieniu do wszelkich innych działań mających na celu dochodzenie roszczeń przed ich sądami krajowymi w innym państwie członkowskim przeciwko temu samemu przedsiębiorcy za to samo naruszenie przepisów uznawana była za domniemanie wzruszalne. |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 35 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(35) Powództwa o rekompensatę na podstawie stwierdzenia naruszenia w drodze kończącego postępowanie w sprawie nakazu zaprzestania szkodliwych praktyk lub kończącej postępowanie w sprawie decyzji deklaratoryjnej dotyczącej odpowiedzialności przedsiębiorcy wobec poszkodowanych konsumentów na mocy niniejszej dyrektywy nie powinny być utrudniane przepisami krajowymi lub terminami przedawnienia. Wystąpienie z powództwem przedstawicielskim skutkuje zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminów przedawnienia dla jakichkolwiek powództw o rekompensatę dla konsumentów, których dotyczy powództwo. |
(35) Powództwa o rekompensatę na podstawie stwierdzenia naruszenia w drodze kończącego postępowanie w sprawie nakazu zaprzestania szkodliwych praktyk dotyczącego odpowiedzialności przedsiębiorcy wobec poszkodowanych konsumentów na mocy niniejszej dyrektywy nie powinny być utrudniane przepisami krajowymi lub terminami przedawnienia. Wystąpienie z powództwem przedstawicielskim skutkuje zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminów przedawnienia dla jakichkolwiek powództw o rekompensatę dla konsumentów, których dotyczy powództwo. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 39 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(39) Biorąc pod uwagę fakt, że powództwa przedstawicielskie służą realizacji celu w interesie publicznym poprzez ochronę zbiorowych interesów konsumentów, państwa członkowskie powinny zapewnić, by upoważnione podmioty nie rezygnowały z wytaczania powództw przedstawicielskich na mocy niniejszej dyrektywy ze względu na koszty związane z postępowaniem. |
(39) Biorąc pod uwagę fakt, że powództwa przedstawicielskie służą realizacji celu w interesie publicznym poprzez ochronę zbiorowych interesów konsumentów, państwa członkowskie powinny zapewnić, by upoważnione podmioty przedstawicielskie nie rezygnowały z wytaczania powództw przedstawicielskich na mocy niniejszej dyrektywy ze względu na koszty związane z postępowaniem. Jednakże, z zastrzeżeniem odpowiednich warunków określonych w przepisach krajowych, powinno pozostawać to bez uszczerbku dla faktu, że strona, która przegrała powództwo przedstawicielskie, zwraca niezbędne koszty prawne poniesione przez stronę wygrywającą (zasada „przegrywający płaci”). Sąd lub organ administracyjny nie powinien jednak zasądzać od strony przegrywającej kosztów, które były zbędne lub nieproporcjonalne do wartości przedmiotu sporu. |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 39 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(39a) Państwa członkowskie powinny zapewnić, by unikać wypłacania honorarium za pomyślny wynik sprawy oraz by wynagrodzenia prawników i metoda ich obliczania nie stanowiły zachęty do prowadzenia postępowań sądowych, które są zbędne z punktu widzenia interesów konsumentów lub którejkolwiek z zainteresowanych stron i uniemożliwiłyby konsumentom pełne korzystanie z powództwa przedstawicielskiego. Państwa członkowskie, które zezwalają na wypłatę honorariów w przypadku wygrania sprawy, powinny zapewniać, by takie opłaty nie uniemożliwiały uzyskania pełnego odszkodowania przez konsumentów. |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 40 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(40) Współpraca i wymiana informacji między upoważnionymi podmiotami z poszczególnych państw członkowskich okazała się użyteczna w przypadku naruszeń transgranicznych. Konieczne jest kontynuowanie środków do budowania potencjału oraz rozszerzanie współpracy na większą liczbę upoważnionych podmiotów w całej Unii w celu zwiększenia wykorzystania powództw przedstawicielskich o konsekwencjach transgranicznych. |
(40) Współpraca i wymiana informacji, dobrych praktyk i doświadczeń między upoważnionymi podmiotami przedstawicielskimi z poszczególnych państw członkowskich okazała się użyteczna w przypadku naruszeń transgranicznych. Konieczne jest kontynuowanie środków do budowania potencjału oraz rozszerzanie współpracy na większą liczbę upoważnionych podmiotów przedstawicielskich w całej Unii w celu zwiększenia wykorzystania powództw przedstawicielskich o konsekwencjach transgranicznych. |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 41 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(41a) W celu zbadania możliwości ustanowienia na szczeblu Unii procedury dla transgranicznych powództw przedstawicielskich Komisja powinna ocenić możliwość powołania Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich ds. zbiorowego dochodzenia roszczeń. |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W niniejszej dyrektywie określono uregulowania umożliwiające upoważnionym podmiotom dochodzenie roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń służących uniknięciu nadużywania drogi sądowej. |
1. W niniejszej dyrektywie określono uregulowania umożliwiające upoważnionym podmiotom przedstawicielskim dochodzenie roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów, a co za tym idzie w szczególności osiągnięcie i zapewnienie wysokiego poziomu ochrony i dostępu do wymiaru sprawiedliwości, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń służących uniknięciu nadużywania drogi sądowej. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów przewidujących przyznanie upoważnionym podmiotom lub innym osobom innych środków proceduralnych do wnoszenia powództw mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów na poziomie krajowym. |
2. Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów przewidujących przyznanie upoważnionym podmiotom przedstawicielskim lub organom publicznym innych środków proceduralnych do wnoszenia powództw mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów na poziomie krajowym. Wdrożenie niniejszej dyrektywy w żadnym wypadku nie stanowi podstawy do ograniczenia ochrony konsumentów w dziedzinach objętych zakresem prawa Unii. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu zwalczenia naruszeń przepisów prawa Unii wymienionych w załączniku I dokonywanych przez przedsiębiorców, które szkodzą lub mogą szkodzić zbiorowym interesom konsumentów. Ma ona zastosowanie do naruszeń krajowych i transgranicznych, w tym w przypadku gdy naruszeń zaprzestano przed rozpoczęciem postępowania z powództwa przedstawicielskiego lub przed zakończeniem takiego postępowania. |
1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu zwalczenia mających znaczny wpływ na konsumentów naruszeń przepisów prawa Unii wymienionych w załączniku I dokonywanych przez przedsiębiorców, i które to powództwa chronią zbiorowe interesy konsumentów. Ma ona zastosowanie do naruszeń krajowych i transgranicznych, w tym w przypadku gdy naruszeń zaprzestano przed rozpoczęciem postępowania z powództwa przedstawicielskiego lub przed zakończeniem takiego postępowania. |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla unijnych przepisów w dziedzinie prawa prywatnego międzynarodowego, zwłaszcza przepisów dotyczących jurysdykcji sądów oraz prawa właściwego. |
3. Niniejsza dyrektywa pozostaje nie narusza unijnych przepisów w dziedzinie prawa prywatnego międzynarodowego, zwłaszcza przepisów dotyczących jurysdykcji sądów, uznawania i wykonywania wyroków w sprawach cywilnych i handlowych oraz przepisów dotyczących prawa właściwego dla zobowiązań umownych i pozaumownych, które mają zastosowanie do powództw przedstawicielskich określonych w niniejszej dyrektywie. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. Niniejsza dyrektywa nie narusza innych form mechanizmów odwoławczych przewidzianych w prawie krajowym. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 3 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3b. Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej i Europejskiej konwencji praw człowieka, a w szczególności z prawem do sprawiedliwego i bezstronnego procesu sądowego oraz prawem do skutecznego środka prawnego. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a) „organizacja konsumencka” oznacza każdą grupę, której celem jest ochrona interesów konsumentów przed nielegalnymi działaniami lub zaniechaniami przedsiębiorców; |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2) „przedsiębiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną – niezależnie od tego, czy jest to podmiot prywatny czy publiczny – która działa, w tym za pośrednictwem innej osoby działającej w jej imieniu lub na jej rzecz, w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu; |
2) „przedsiębiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną – niezależnie od tego, czy jest to podmiot prywatny czy publiczny – która działa w charakterze cywilnym zgodnie z przepisami prawa cywilnego, w tym za pośrednictwem innej osoby działającej w jej imieniu lub na jej rzecz, w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu; |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3) „zbiorowe interesy konsumentów” oznaczają interesy pewnej liczby konsumentów; |
3) „zbiorowe interesy konsumentów” oznaczają interesy pewnej liczby konsumentów lub osób, których dane dotyczą w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2016/679 (ogólne rozporządzenie o ochronie danych); |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6a) „prawo konsumenckie” oznacza prawo Unii i prawo krajowe przyjęte w celu ochrony konsumentów; |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Upoważnione podmioty |
Upoważnione podmioty przedstawicielskie |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Państwa członkowskie lub ich sądy wyznaczają na swoim terytorium co najmniej jeden upoważniony podmiot przedstawicielski do celów wytaczania powództw przedstawicielskich w rozumieniu art. 3 ust. 4. |
|
Państwa członkowskie wyznaczają dany podmiot na upoważniony podmiot, jeżeli spełnia on następujące kryteria: |
Państwa członkowskie wyznaczają dany podmiot na upoważniony podmiot przedstawicielski, jeżeli spełnia on wszystkie następujące kryteria: |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) ma uzasadniony interes w zapewnieniu przestrzegania przepisów prawa Unii objętych zakresem niniejszej dyrektywy; |
b) jego statut lub inny odpowiedni dokument dotyczący zarządzania oraz jego ciągła działalność na rzecz obrony i ochrony konsumentów dowodzą posiadania uzasadnionego interesu w zapewnieniu przestrzegania przepisów prawa Unii objętych zakresem niniejszej dyrektywy; |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ca) działa w sposób niezależny od innych podmiotów lub osób innych niż konsumenci, które mogą mieć interes gospodarczy związany z wynikiem powództw przedstawicielskich, zwłaszcza podmiotów rynkowych; |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c b (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cb) nie zawiera porozumień finansowych ze skarżącymi kancelariami prawnymi poza zwykłą umową o świadczenie usług; |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c c (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cc) ustanowił wewnętrzne procedury służące zapobieganiu konfliktowi interesów między nim samym a osobami uczestniczącymi w jego finansowaniu; |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Państwa członkowskie stanowią przepisy przewidujące, że upoważnione podmioty przedstawicielskie ujawniają publicznie, za pomocą odpowiednich środków, np. na swojej stronie internetowej przy użyciu prostego i zrozumiałego języka, sposób ich finansowania, strukturę organizacyjną i strukturę zarządzania, cel i metody pracy, a także działalność. |
|
Państwa członkowskie dokonują regularnej oceny, czy upoważniony podmiot wciąż spełnia powyższe kryteria. Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty traciły swój status na mocy niniejszej dyrektywy, jeżeli przestaną spełniać przynajmniej jedno kryterium wymienione w ust.1. |
Państwa członkowskie dokonują regularnej oceny, czy upoważniony podmiot przedstawicielski wciąż spełnia powyższe kryteria. Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty przedstawicielskie traciły swój status na mocy niniejszej dyrektywy, jeżeli przestaną spełniać przynajmniej jedno kryterium wymienione w ust.1. |
|
|
Państwa członkowskie sporządzają wykaz podmiotów przedstawicielskich spełniających kryteria wymienione w ust. 1 i podają go do wiadomości publicznej. Przekazują wykaz Komisji i uaktualniają go w razie potrzeby. |
|
|
Komisja publikuje wykaz podmiotów przedstawicielskich otrzymany od państw członkowskich na publicznie dostępnym portalu internetowym. |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Państwa członkowskie mogą postanowić, że organy publiczne już wyznaczone przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy zgodnie z prawem krajowym nadal kwalifikują się do uzyskania statusu podmiotu przedstawicielskiego w rozumieniu niniejszego artykułu. |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć upoważniony podmiot doraźnie do konkretnego powództwa przedstawicielskiego, na jego wniosek, jeśli spełnia kryteria, o których mowa w ust. 1. |
skreśla się |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by zwłaszcza organizacje konsumenckie i niezależne instytucje publiczne były uprawnione do uzyskania statusu upoważnionego podmiotu. Na upoważnione podmioty państwa członkowskie mogą wyznaczyć organizacje konsumenckie reprezentujące członków z więcej niż jednego państwa członkowskiego. |
3. Państwa członkowskie zapewniają, by organizacje konsumenckie spełniające kryteria wymienione w ust. 1 oraz organy publiczne były uprawnione do uzyskania statusu upoważnionego podmiotu przedstawicielskiego. Na upoważnione podmioty przedstawicielskie państwa członkowskie mogą wyznaczyć organizacje konsumenckie reprezentujące członków z więcej niż jednego państwa członkowskiego. |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Państwa członkowskie mogą wydawać przepisy określające, które upoważnione podmioty mogą dochodzić wszystkich ze środków, o których mowa w art. 5 i 6, oraz które upoważnione podmioty mogą dochodzić tylko jednego lub więcej z tych środków. |
skreśla się |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Spełnianie kryteriów, o których mowa w ust. 1, przez upoważniony podmiot pozostaje bez uszczerbku dla prawa sądu lub organu administracyjnego do zbadania, czy cele tego upoważnionego podmiotu uzasadniają wystąpienie z powództwem w określonym przypadku, zgodnie z art. 5 ust. 1. |
5. Spełnianie kryteriów, o których mowa w ust. 1, przez upoważniony podmiot pozostaje bez uszczerbku dla obowiązku sądu lub organu administracyjnego do zbadania, czy cele tego upoważnionego podmiotu uzasadniają wystąpienie z powództwem w określonym przypadku, zgodnie z art. 4 i art. 5 ust. 1. |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie zapewniają, by powództwa przedstawicielskie przed krajowymi sądami lub organami administracyjnymi mogły być wytaczane przez upoważnione podmioty, pod warunkiem że istnieje bezpośredni związek pomiędzy głównymi celami działalności tego podmiotu a uprawnieniami przyznanymi na mocy prawa Unii, których naruszenie zarzuca się w wytaczanym powództwie. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, by powództwa przedstawicielskie przed krajowymi sądami lub organami administracyjnymi mogły być wytaczane wyłącznie przez upoważnione podmioty przedstawicielskie wyznaczone zgodnie z art. 4 ust. 1, pod warunkiem że istnieje bezpośredni związek pomiędzy głównymi celami działalności tego podmiotu a uprawnieniami przyznanymi na mocy prawa Unii, których naruszenie zarzuca się w wytaczanym powództwie. |
|
|
Upoważnione podmioty przedstawicielskie mogą wybrać dowolną procedurę dostępną na mocy prawa krajowego lub unijnego, zapewniającą wyższy poziom ochrony zbiorowych interesów konsumentów. |
|
|
Państwa członkowskie zapewniają, aby żadne inne toczące się powództwo nie było wytaczane przed sądem lub organem administracyjnym państwa członkowskiego w odniesieniu do tej samej praktyki, tego samego przedsiębiorstwa i tych samych konsumentów. |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit 1 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty były uprawnione do wytaczania powództw przedstawicielskich, w których dochodzi się następujących środków: |
Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty przedstawicielskie, w tym organy publiczne, które zostały wyznaczone z wyprzedzeniem, były uprawnione do wytaczania powództw przedstawicielskich, w których dochodzi się następujących środków: |
Poprawka 55 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Aby dochodzić wydania nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk, upoważnione podmioty zobowiązane są do uzyskania upoważnienia od indywidualnych zainteresowanych konsumentów lub do przedstawienia dowodu rzeczywistej straty lub szkody poniesionej przez zainteresowanych konsumentów bądź zamiaru lub zaniedbania ze strony przedsiębiorcy. |
Aby dochodzić wydania nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk, upoważnione podmioty przedstawicielskie zobowiązane są do uzyskania upoważnienia od indywidualnych zainteresowanych konsumentów i do przedstawienia dowodu rzeczywistej straty lub szkody poniesionej przez zainteresowanych konsumentów bądź zamiaru lub zaniedbania ze strony przedsiębiorcy. |
Poprawka 56 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit 2 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) nakazu zaprzestania szkodliwych praktyk jako środka tymczasowego w celu powstrzymania praktyki lub, jeżeli praktyki jeszcze nie zastosowano, jednak jej wystąpienie jest nieuchronne – zakazania jej; |
a) nakazu zaprzestania szkodliwych praktyk jako środka tymczasowego w celu powstrzymania nielegalnej praktyki lub, jeżeli praktyki jeszcze nie zastosowano, jednak jej wystąpienie jest nieuchronne – zakazania jej; |
Poprawka 57 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty były uprawnione do wytaczania powództw przedstawicielskich, w których dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia. Środków tych dochodzi się w oparciu o decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą, że dana praktyka stanowi naruszenie prawa Unii wymienione w załączniku I, szkodzące zbiorowym interesom konsumentów, w tym o kończący postępowanie w sprawie nakaz zaprzestania szkodliwych praktyk, o którym mowa w ust. 2 lit. b). |
3. Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty przedstawicielskie były uprawnione do wytaczania powództw przedstawicielskich, w których dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia. |
Poprawka 58 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 4 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty miały możliwość dochodzenia środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia wraz ze środkami, o których mowa w ust. 2, w ramach jednego powództwa przedstawicielskiego. |
skreśla się |
Poprawka 59 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 5a |
|
|
Rejestr powództw w ramach zbiorowego dochodzenia roszczeń |
|
|
1. Państwa członkowskie mogą ustanowić krajowy rejestr powództw przedstawicielskich, który jest dostępny bezpłatnie każdej zainteresowanej osobie za pośrednictwem środków elektronicznych lub w inny sposób. |
|
|
2. Strony internetowe publikujące rejestry zapewniają dostęp do wyczerpujących i obiektywnych informacji na temat dostępnych metod uzyskiwania odszkodowań, w tym metod pozasądowych, jak również toczących się powództw przedstawicielskich. |
|
|
3. Krajowe rejestry są wzajemnie powiązane. Zastosowanie ma art. 35 rozporządzenia (UE) 2017/2394. |
Poprawka 60 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Dla celów art. 5 ust. 3 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty miały prawo do wytaczania powództw przedstawicielskich o wydanie nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, obniżenia ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku. Dane państwo członkowskie może wymagać upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów przed wydaniem decyzji deklaratoryjnej lub nakazu rekompensaty. |
1. Dla celów art. 5 ust. 3 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty przedstawicielskie miały prawo do wytaczania powództw przedstawicielskich o wydanie nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, obniżenia ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku. Dane państwo członkowskie może, lecz nie musi, wymagać upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów przed wydaniem nakazu rekompensaty. |
Poprawka 61 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Jeżeli państwo członkowskie nie wymaga upoważnienia indywidualnego konsumenta w celu przyłączenia się do powództwa przedstawicielskiego, zezwala ono jednak osobom niemającym zwykłego pobytu w państwie członkowskim, w którym toczy się postępowanie sądowe, na udział w powództwie przedstawicielskim, jeżeli udzieliły one wyraźnego upoważnienia w celu przyłączenia się do powództwa przedstawicielskiego w stosownym terminie. |
Poprawka 62 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Upoważnione podmioty udzielają wystarczających informacji zgodnie z wymaganiami prawa krajowego w celu wsparcia powództwa, z uwzględnieniem opisu grupy konsumentów, których dotyczy powództwo oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawnego, które mają być rozstrzygnięte. |
Upoważnione podmioty przedstawicielskie udzielają wszelkich koniecznych informacji zgodnie z wymaganiami prawa krajowego w celu wsparcia powództwa, z uwzględnieniem opisu grupy konsumentów, których dotyczy powództwo oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawnego, które mają być rozstrzygnięte. |
Poprawka 63 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą upoważnić sąd lub organ administracyjny do wydania zamiast nakazu rekompensaty decyzji deklaratoryjnej w sprawie odpowiedzialności przedsiębiorcy w stosunku do konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia prawa Unii wymienionego w załączniku I w należycie uzasadnionych przypadkach, w których ze względu na cechy charakterystyczne indywidualnej szkody wyrządzonej zainteresowanym konsumentom określenie ilościowe indywidualnej rekompensaty jest złożone. |
skreśla się |
Poprawka 64 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Ust. 2 nie ma zastosowania do: |
skreśla się |
|
a) konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia, których można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w wyniku tej samej praktyki w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu. W takich przypadkach wymaganie upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów nie stanowi warunku dla wytoczenia powództwa. Rekompensata powinna być skierowana do zainteresowanych konsumentów; |
|
|
b) konsumentów, którzy ponieśli stratę na tak małe kwoty, że przekazanie im rekompensaty byłoby nieproporcjonalne. W takich przypadkach państwa członkowskie zapewniają, by udzielenie upoważnienia przez indywidualnych konsumentów nie było wymagane. Rekompensata jest przeznaczona na cel publiczny służący zbiorowym interesom konsumentów. |
|
Poprawka 65 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Rekompensata uzyskana w drodze kończącej postępowanie w sprawie decyzji zgodnie z ust. 1, 2 i 3 pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych praw do dochodzenia roszczeń, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
4. Rekompensata uzyskana w drodze kończącej postępowanie w sprawie decyzji zgodnie z ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych praw do dochodzenia roszczeń, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. Przy stosowaniu tego przepisu należy przestrzegać zasady powagi rzeczy osądzonej. |
Poprawka 66 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Środki dochodzenia roszczeń mają na celu przyznanie konsumentom pełnego odszkodowania za poniesione straty. W przypadku gdy po uzyskaniu odszkodowania pozostaje niewykorzystana kwota, sąd podejmuje decyzję w sprawie beneficjenta tej pozostałej kwoty. Taka niewykorzystana kwota nie może zostać przekazana upoważnionemu podmiotowi przedstawicielskiemu ani przedsiębiorcy. |
Poprawka 67 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 4 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4b. W szczególności zakazuje się stosowania odszkodowań karnych, prowadzących do przyznania stronie występującej z roszczeniem nadmiernego odszkodowania z tytułu poniesionej szkody. Na przykład odszkodowanie przyznane poszkodowanym konsumentom w sytuacji wystąpienia szkody zbiorowej nie przekracza kwoty należnej od przedsiębiorcy zgodnie z obowiązującym prawem krajowym lub unijnym, tak aby pokryć poniesioną przez nich indywidualnie rzeczywistą szkodę. |
Poprawka 68 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Finansowanie |
Dopuszczalność powództwa przedstawicielskiego |
Poprawka 69 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Upoważniony podmiot, który dochodzi nakazu rekompensaty, o którym mowa w art. 6 ust. 1, deklaruje na wczesnym etapie powództwa źródła finansowania wykorzystywane na swoją działalność ogólnie oraz w związku z finansowaniem powództwa. Wykazuje on, że posiada wystarczające środki finansowe do reprezentowania najlepszych interesów zainteresowanych konsumentów i do pokrycia ewentualnych kosztów w przypadku niepomyślnego zakończenia powództwa. |
1. Upoważniony podmiot przedstawicielski, który dochodzi nakazu rekompensaty, o którym mowa w art. 6 ust. 1, przedkłada sądowi lub organowi administracyjnemu na najwcześniejszym etapie powództwa pełny przegląd sytuacji finansowej, zawierający wykaz wszystkich źródeł finansowania wykorzystywanych na swoją działalność ogólnie oraz w związku z finansowaniem powództwa, w celu wykazania braku konfliktu interesów. Wykazuje on, że posiada wystarczające środki finansowe do reprezentowania najlepszych interesów zainteresowanych konsumentów i do pokrycia ewentualnych kosztów w przypadku niepomyślnego zakończenia powództwa. |
Poprawka 70 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie zapewniają, by w przypadkach finansowania powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę przez osobę trzecią miała ona zakaz: |
2. Powództwo przedstawicielskie może zostać uznane przez sąd krajowy za niedopuszczalne, jeżeli sąd ten stwierdzi, że finansowanie przez osobę trzecią: |
Poprawka 71 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 2 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) wpływania na decyzje upoważnionego podmiotu w kontekście powództwa przedstawicielskiego, z uwzględnieniem ugód; |
a) będzie miało wpływ na decyzje upoważnionego podmiotu przedstawicielskiego w kontekście powództwa przedstawicielskiego, z uwzględnieniem wszczynania powództw przedstawicielskich i podejmowania decyzji w sprawie ugód; |
Poprawka 72 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by sądy i organy administracyjne były uprawnione do oceny okoliczności, o których mowa w ust. 2, i odpowiednio do nakazywania upoważnionemu podmiotowi odmowy przyjęcia danych środków finansowych oraz w stosownych przypadkach odrzucenia legitymacji upoważnionego podmiotu w określonym przypadku. |
3. Państwa członkowskie zapewniają, by sądy i organy administracyjne dokonywały oceny braku konfliktu interesów, o którym mowa w ust. 1, i okoliczności, o których mowa w ust. 2, na etapie oceny dopuszczalności powództwa przedstawicielskiego, a na późniejszym etapie podczas postępowania sądowego, jeżeli okoliczności wystąpią dopiero wtedy. |
Poprawka 73 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. Państwa członkowskie zapewniają, by sąd lub organ administracyjny był uprawniony do odrzucenia wyraźnie bezzasadnych spraw na możliwie najwcześniejszym etapie postępowania. |
Poprawka 74 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7a |
|
|
Zasada „przegrywający płaci” |
|
|
Państwa członkowskie zapewniają, by strona przegrywająca w zbiorowym powództwie odszkodowawczym dokonała zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez stronę wygrywającą, zgodnie z warunkami przewidzianymi w prawie krajowym. Sąd lub organ administracyjny nie zasądza jednak od strony przegrywającej kosztów, które były zbędne lub nieproporcjonalne do wartości przedmiotu sporu. |
Poprawka 75 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie mogą wprowadzić przepis, zgodnie z którym upoważniony podmiot i przedsiębiorca zawierający ugodę w sprawie rekompensaty dla konsumentów, których dotyczy domniemana nielegalna praktyka tego przedsiębiorcy, mogą wspólnie wystąpić do sądu lub organu administracyjnego o zatwierdzenie tej ugody. Taki wniosek powinien zostać przyjęty przez sąd lub organ administracyjny tylko wtedy, jeżeli w sprawie tej samej praktyki nie toczy się inne postępowanie z powództwa przedstawicielskiego przed sądem lub organem administracyjnym tego samego państwa członkowskiego dotyczące tego samego przedsiębiorcy i tej samej praktyki. |
1. Państwa członkowskie mogą wprowadzić przepis, zgodnie z którym upoważniony podmiot przedstawicielski i przedsiębiorca zawierający ugodę w sprawie rekompensaty dla konsumentów, których dotyczy domniemana nielegalna praktyka tego przedsiębiorcy, mogą wspólnie wystąpić do sądu lub organu administracyjnego o zatwierdzenie tej ugody. |
Poprawka 76 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Zainteresowani indywidualni konsumenci mają możliwość akceptacji lub odmowy związania się ugodami, o których mowa w ust. 1, 2 i 3. Rekompensata uzyskana w drodze zatwierdzonej ugody zgodnie z ust. 4 pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych praw do rekompensaty, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
6. Rekompensata uzyskana w drodze zatwierdzonej ugody zgodnie z ust. 4 jest wiążąca dla wszystkich stron i nie narusza jakichkolwiek dodatkowych praw do rekompensaty, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
Poprawka 77 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp -1 (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
-1 Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty przedstawicielskie: |
|
|
a) informowały konsumentów o zarzucanym naruszeniu praw przyznanych na mocy prawa Unii oraz o zamiarze wydania nakazu zaprzestania szkodliwych praktyk lub o wytoczeniu powództwa o odszkodowanie, |
|
|
b) wyjaśniały zainteresowanym konsumentom już wcześniej możliwość przystąpienia do powództwa w celu zagwarantowania, że przechowywane są odpowiednie dokumenty i inne informacje niezbędne w związku z powództwem, |
|
|
c) w stosownym przypadku informowały o kolejnych krokach i potencjalnych skutkach prawnych. |
Poprawka 78 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie zapewniają, by sąd lub organ administracyjny wymagał od przedsiębiorcy naruszającego przepisy informowania zainteresowanych konsumentów na własny koszt o decyzjach ostatecznych ustalających środki, o których mowa w art. 5 i 6, oraz zatwierdzonych ugodach, o których mowa w art. 8, w sposób odpowiedni do okoliczności sprawy i w określonych terminach, w tym w stosownych przypadkach poprzez indywidualne powiadomienie wszystkich zainteresowanych konsumentów. |
1. W przypadku gdy ugoda lub kończąca postępowanie w sprawie decyzja niesie korzyści konsumentom, którzy mogą być tego nieświadomi, państwa członkowskie zapewniają, by sąd lub organ administracyjny wymagał od strony, która przegrała, bądź obu stron w przypadku ugody, informowania zainteresowanych konsumentów na własny koszt o decyzjach ostatecznych ustalających środki, o których mowa w art. 5 i 6, oraz zatwierdzonych ugodach, o których mowa w art. 8, w sposób odpowiedni do okoliczności sprawy i w określonych terminach. Państwa członkowskie mogą postanowić, że obowiązek informowania można wypełnić za pośrednictwem publicznie i łatwo dostępnej strony internetowej. |
Poprawka 79 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Strona przegrywająca ponosi koszty informowania konsumenta zgodnie z zasadą określoną w art. 7. |
Poprawka 80 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazane są zrozumiałym językiem i zawierają wyjaśnienie przedmiotu powództwa przedstawicielskiego, jego skutków prawnych oraz w stosownych przypadkach kolejnych kroków do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów. |
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazane są zrozumiałym językiem i zawierają wyjaśnienie przedmiotu powództwa przedstawicielskiego, jego skutków prawnych oraz w stosownych przypadkach kolejnych kroków do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów. Sposób i termin przekazywania informacji ustala się w porozumieniu z sądem lub organem administracyjnym. |
Poprawka 81 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Państwa członkowskie zapewniają publiczne łatwe udostępnianie informacji dotyczących przyszłych, toczących się i zakończonych powództw zbiorowych, m.in. za pośrednictwem mediów i w internecie na publicznej stronie internetowej, w przypadku gdy sąd zdecydował o dopuszczalności sprawy. |
Poprawka 82 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 2 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2b. Państwa członkowskie zapewniają, aby przekazywane publicznie przez upoważnione podmioty informacje dotyczące roszczeń były oparte na stanie faktycznym i uwzględniały zarówno prawo konsumentów do otrzymywania informacji, jak i prawa reputacyjne pozwanych oraz prawa do tajemnicy handlowej. |
Poprawka 83 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie zapewniają, by naruszenie szkodzące zbiorowym interesom konsumentów stwierdzone w decyzji kończącej postępowanie w sprawie organu administracyjnego lub sądu, w tym w kończącym postępowanie w sprawie nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lit. b), było uznane za niepodważalnie dowodzące istnienia tego naruszenia do celów jakichkolwiek innych powództw, w których dochodzi się rekompensat przed ich sądami krajowymi przeciwko temu samemu przedsiębiorcy z tytułu tego samego naruszenia. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, by decyzja kończąca postępowanie organu administracyjnego lub sądu, w tym w kończącym postępowanie w sprawie nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lit. b), było uznane za dowód istnienia lub braku zaistnienia naruszenia do celów jakichkolwiek innych powództw, w których dochodzi się rekompensat przed ich sądami krajowymi przeciwko temu samemu przedsiębiorcy w związku z tymi samymi faktami, z zastrzeżeniem, że ci sami zainteresowani konsumenci nie mogą otrzymać dwukrotnie rekompensaty za tę samą szkodę. |
Poprawka 84 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie zapewniają, by decyzja kończąca postępowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, podjęta w innym państwie członkowskim, była uznana przez ich krajowe sądy lub organy administracyjne za domniemanie wzruszalne, że doszło do naruszenia. |
2. Państwa członkowskie zapewniają, by decyzja kończąca postępowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, podjęta w innym państwie członkowskim, była uznana przez ich krajowe sądy lub organy administracyjne co najmniej za dowód, że doszło do naruszenia. |
Poprawka 85 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Państwa członkowskie zapewniają, aby ostateczna decyzja sądu jednego państwa członkowskiego stwierdzająca istnienie lub brak naruszenia w odniesieniu do wszelkich innych działań mających na celu dochodzenie roszczeń przed ich sądami krajowymi w innym państwie członkowskim przeciwko temu samemu przedsiębiorcy za to samo naruszenie przepisów uznawana była za domniemanie wzruszalne. |
Poprawka 86 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by decyzja deklaratoryjna kończąca postępowanie w sprawie, o której mowa w art. 6 ust. 2, była uznana za niepodważalnie dowodzącą odpowiedzialności przedsiębiorcy wobec konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia do celów jakichkolwiek innych powództw, w których dochodzi się z tytułu tego samego naruszenia rekompensaty przed ich sądami krajowymi przeciwko temu samemu przedsiębiorcy. Państwa członkowskie zapewniają, by takie powództwa o rekompensatę wytaczane przez konsumentów indywidualnie były dostępne w ramach przyspieszonych procedur i procedur uproszczonych. |
3. Zachęca się państwa członkowskie do stworzenia bazy danych zawierającej wszystkie ostateczne decyzje w sprawie powództw o rekompensatę, które mogłyby ułatwić zastosowanie innych środków dochodzenia roszczeń, oraz w celu wymiany najlepszych praktyk w tej dziedzinie. |
Poprawka 87 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają, by wystąpienie z powództwem przedstawicielskim, o którym mowa w art. 5 i 6, skutkowało zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminów przedawnienia obowiązujących w odniesieniu do jakichkolwiek powództw o rekompensatę dla zainteresowanych konsumentów, jeżeli stosowne prawa podlegają terminowi przedawnienia zgodnie z prawem Unii lub krajowym. |
Zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskie zapewniają, by wystąpienie z powództwem przedstawicielskim, o którym mowa w art. 5 i 6, skutkowało zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminów przedawnienia obowiązujących w odniesieniu do jakichkolwiek powództw o rekompensatę dla zainteresowanych osób, jeżeli stosowne prawa podlegają terminowi przedawnienia zgodnie z prawem Unii lub krajowym. |
Poprawka 88 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają, by na żądanie upoważnionego podmiotu, który przedstawi rozsądnie dostępne fakty i dowody wystarczające do wszczęcia powództwa przedstawicielskiego i wskaże kolejne środki dowodowe znajdujące się pod kontrolą pozwanego, sąd lub organ administracyjny mógł nakazać zgodnie z krajowymi przepisami proceduralnymi przedstawienie takich środków dowodowych przez pozwanego, zgodnie z obowiązującym prawem Unii i krajowymi przepisami dotyczącymi poufności. |
Państwa członkowskie zapewniają, by na żądanie jednej ze stron, która przedstawi rozsądnie dostępne fakty i wystarczające dowody oraz merytoryczne wyjaśnienia na poparcie swoich poglądów i wskaże kolejne konkretne i jasno określone środki dowodowe znajdujące się pod kontrolą drugiej strony, sąd lub organ administracyjny mógł nakazać zgodnie z krajowymi przepisami proceduralnymi przedstawienie takich środków dowodowych przez tę stronę, możliwie najbardziej zawężonych w oparciu o rozsądnie dostępne fakty, zgodnie z obowiązującym prawem Unii i krajowymi przepisami dotyczącymi poufności. Nakaz musi być odpowiedni i proporcjonalny w danym przypadku i nie może powodować nierównowagi między zaangażowanymi stronami. |
Poprawka 89 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Państwa członkowskie zapewniają, by sądy ograniczały ujawnianie dowodów do tego, co jest proporcjonalne. W celu ustalenia, czy jakiekolwiek ujawnienie żądane przez podmiot przedstawicielski jest proporcjonalne, sąd bierze pod uwagę uzasadniony interes wszystkich zainteresowanych stron, a mianowicie w jakim zakresie wniosek o ujawnienie dowodów jest poparty faktami i dowodami oraz czy dowody, których ujawnienie jest wymagane, zawierają informacje poufne. |
Poprawka 90 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 1 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1b. Państwa członkowskie zapewniają, by sądy krajowe były uprawnione do nakazania ujawnienia dowodów zawierających informacje poufne, w przypadku gdy uznają je za istotne dla postępowania o odszkodowanie. |
Poprawka 91 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie zapewniają, by sankcje mogły mieć formę grzywny. |
2. Państwa członkowskie zapewniają, by sankcje mogły mieć między innymi formę grzywny. |
Poprawka 92 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Przy podejmowaniu decyzji o przeznaczeniu dochodów z grzywien państwa członkowskie uwzględniają zbiorowe interesy konsumentów. |
3. Przy podejmowaniu decyzji o przeznaczeniu dochodów z grzywien państwa członkowskie uwzględniają zbiorowe interesy. Państwa członkowskie mogą zdecydować o przeznaczeniu tych dochodów na fundusz utworzony w celu finansowania powództw przedstawicielskich. |
Poprawka 93 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Pomoc na rzecz upoważnionych podmiotów |
Pomoc na rzecz upoważnionych podmiotów przedstawicielskich |
Poprawka 94 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by koszty proceduralne związane z powództwami przedstawicielskimi nie stanowiły przeszkód finansowych dla upoważnionych podmiotów w skutecznym wykonywaniu prawa do dochodzenia środków, o których mowa w art. 5 i 6, takie jak ograniczanie obowiązujących opłat sądowych lub administracyjnych, zapewnianie im w stosownych przypadkach dostępu do pomocy prawnej lub poprzez zapewnianie im na ten cel środków finansowania publicznego. |
1. Zachęca się państwa członkowskie – zgodnie z art. 7 ust. 1 – do zapewnienia, by upoważnione podmioty przedstawicielskie dysponowały wystarczającymi funduszami na powództwa przedstawicielskie. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu ułatwienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości i zapewniają, by koszty proceduralne związane z powództwami przedstawicielskimi nie stanowiły przeszkód finansowych dla upoważnionych podmiotów w skutecznym wykonywaniu prawa do dochodzenia środków, o których mowa w art. 5 i 6, takie jak ograniczanie obowiązujących opłat sądowych bądź administracyjnych lub zapewnianie im w stosownych przypadkach dostępu do pomocy prawnej lub poprzez zapewnianie im na ten cel środków finansowania publicznego. |
Poprawka 95 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Państwa członkowskie zapewniają wsparcie strukturalne dla podmiotów działających jako upoważnione podmioty objęte zakresem niniejszej dyrektywy. |
Poprawka 96 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 15a |
|
|
Przedstawicielstwo ustawowe i opłaty |
|
|
Państwa członkowskie zapewniają, by wynagrodzenie prawników i metody jego wyliczania nie stanowiły zachęty do wchodzenia na drogę sądową w przypadkach, w których nie jest to konieczne z punktu widzenia interesu którejkolwiek ze stron. W szczególności państwa członkowskie zakazują honorariów wypłacanych w przypadku wygrania sprawy. |
Poprawka 97 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, by jakikolwiek upoważniony podmiot wyznaczony wcześniej w jednym państwie członkowskim zgodnie z art. 4 ust. 1 mógł występować do sądów lub organów administracyjnych innego państwa członkowskiego po publikacji publicznie dostępnego wykazu, o którym mowa w tym artykule. Sądy lub organy administracyjne przyjmują ten wykaz jako dowód legitymacji procesowej upoważnionego podmiotu bez uszczerbku dla ich prawa do zbadania, czy cele tego upoważnionego podmiotu uzasadniają wystąpienie z powództwem w określonym przypadku. |
1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, by jakikolwiek upoważniony podmiot przedstawicielski wyznaczony wcześniej w jednym państwie członkowskim zgodnie z art. 4 ust. 1 mógł występować do sądów lub organów administracyjnych innego państwa członkowskiego po publikacji publicznie dostępnego wykazu, o którym mowa w tym artykule. Sądy lub organy administracyjne mogą dokonać rewizji legitymacji procesowej upoważnionego podmiotu przedstawicielskiego bez uszczerbku dla ich prawa do zbadania, czy cele tego upoważnionego podmiotu przedstawicielskiego uzasadniają wystąpienie z powództwem w określonym przypadku. |
Poprawka 98 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Państwo członkowskie, w którym ma miejsce zbiorowe dochodzenie roszczeń, może wymagać upoważnienia od konsumentów zamieszkałych w tym państwie członkowskim i wymaga upoważnienia od indywidualnych konsumentów z siedzibą w innym państwie członkowskim, gdy powództwo ma charakter transgraniczny. W takich okolicznościach na początku postępowania sądowi lub organowi administracyjnemu oraz pozwanemu zostanie dostarczony skonsolidowany wykaz wszystkich konsumentów z innych państw członkowskich, którzy udzielili takiego upoważnienia. |
Poprawka 99 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Jeżeli państwo członkowskie lub Komisja zgłasza obawy co do spełniania przez upoważniony podmiot kryteriów zawartych w art. 4 ust. 1, państwo członkowskie, które wyznaczyło ten podmiot, bada te obawy i w stosownych przypadkach odwołuje wyznaczenie w przypadku niespełniania jednego lub więcej kryteriów. |
4. Jeżeli państwo członkowskie, Komisja lub przedsiębiorca zgłasza obawy co do spełniania przez upoważniony podmiot przedstawicielski kryteriów zawartych w art. 4 ust. 1, państwo członkowskie, które wyznaczyło ten podmiot, bada te obawy i w stosownych przypadkach odwołuje wyznaczenie w przypadku niespełniania jednego lub więcej kryteriów. |
Poprawka 100 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 16a |
|
|
Rejestr publiczny |
|
|
Państwa członkowskie zapewniają, aby odpowiednie właściwe organy krajowe ustanowiły publicznie dostępny rejestr czynów bezprawnych, które były przedmiotem nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy. |
Poprawka 101 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Nie później niż rok po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Komisja dokonuje oceny, czy przepisy w zakresie praw pasażerów korzystających z transportu lotniczego oraz pasażerów w ruchu kolejowym oferują poziom ochrony praw konsumentów porównywalny z poziomem oferowanym w niniejszej dyrektywie. W takim przypadku Komisja zamierza przedstawić właściwe wnioski, które mogą polegać zwłaszcza na usunięciu aktów, o których mowa w pkt 10 i 15 załącznika I, z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, jak określono w art. 2. |
skreśla się |
Poprawka 102 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 18a |
|
|
Klauzula przeglądowa |
|
|
Z zastrzeżeniem art. 16 Komisja ocenia, czy transgraniczne powództwa przedstawicielskie można najlepiej rozstrzygnąć na poziomie Unii, ustanawiając urząd Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich ds. zbiorowego dochodzenia roszczeń. Nie później niż po upływie trzech lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy Komisja sporządza sprawozdanie w tej sprawie i przedkłada je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w stosownych przypadkach wraz z odpowiednim wnioskiem. |
Poprawka 103 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59a) Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4). |
Poprawka 104 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59b) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/35/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia (Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 357). |
Poprawka 105 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 c (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59c) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności. |
Poprawka 106 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 d (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59d) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/31/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku wag nieautomatycznych (Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 107). |
Poprawka 107 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 e (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59e) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2136/89 z dnia 21 czerwca 1989 r. ustanawiające wspólne normy handlowe w odniesieniu do konserwowanych sardynek i opisy handlowe w odniesieniu do konserwowanych sardynek i produktów pokrewnych sardynce. |
Poprawka 108 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 f (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59f) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775/2005. |
OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (23.11.2018)
dla Komisji Prawnej
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie powództw przedstawicielskich w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów i uchylającej dyrektywę 2009/22/WE
(COM(2018)0184 – C8-0149/2018 – 2018/0089(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Dennis de Jong
(*) Zaangażowane komisje – art. 54 Regulaminu
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Sprawozdawca zgadza się z zasadami leżącymi u podstaw wniosku Komisji i jest zdania, że Komisja zachowuje właściwe proporcje w ułatwianiu powództw przedstawicielskich, nie otwierając drzwi nadużyciom. Sprawozdawca uważa zwłaszcza za niezwykle istotne, by tylko organizacje non-profit mogły działać jako „upoważnione podmioty” w rozumieniu dyrektywy.
Minimalna harmonizacja
Obecne brzmienie art. 1 jest dość niejasne. Sprawozdawca proponuje zatem sprecyzowanie, że celem dyrektywy jest minimalna harmonizacja oraz że państwa członkowskie zachowują swobodę w zakresie przyjmowania lub utrzymywania przepisów korzystniejszych dla konsumentów.
Upoważnione podmioty i działania przedstawicielskie
Chociaż w większości państw członkowskich istnieją niezależne organy zajmujące się prawami konsumentów, organów takich nie ma na przykład w Niemczech. Niniejsza dyrektywa nie jest odpowiednim instrumentem, aby wymagać od wszystkich państw członkowskich ustanowienia takich organów. Sprawozdawca dodał więc w art. 4 sformułowanie „w stosownych przypadkach".
W odniesieniu do art. 5 z wytoczeniem powództw przedstawicielskich o rekompensatę nie należy czekać na ostateczną decyzję stanowiącą, że dana praktyka jest naruszeniem prawa Unii. W przeciwnym razie procedury mogą trwać tak długo, że może dojść do utraty konkretnych dowodów powstania szkód.
Środki dochodzenia roszczeń
W art. 6 sprawozdawca proponuje ograniczenie możliwości upoważniania przez państwa członkowskie sądu lub organu administracyjnego do wydawania decyzji deklaratoryjnej, aby zapobiec przypadkom zbyt łatwego uznawania spraw za złożone. Po drugie, sprawozdawca proponuje przyznanie wszystkim konsumentom prawa do otrzymania odszkodowania, niezależnie od wysokości poniesionej straty. Strata na małą kwotę jest określeniem subiektywnym, ponieważ mała kwota dla jednego konsumenta może oznaczać dużą kwotę dla drugiego.
Zakres stosowania
Chociaż sprawozdawca nie opowiedziałby się za wyłączeniem praw pasażerów z zakresu stosowania dyrektywy, nie wykreślił odniesień do oceny tego aspektu, ponieważ ostatnie wnioski ustawodawcze Komisji dotyczące praw pasażerów korzystających z transportu lotniczego oraz pasażerów w ruchu kolejowym są wciąż przedmiotem negocjacji. Po zakończeniu tych negocjacji wyłoni się pełniejszy obraz sytuacji. Wydaje się jednak, że dokonywanie ponownej oceny po roku od wejścia w życie dyrektywy to zbyt wcześnie, aby ustalić, czy nowe przepisy dotyczące praw pasażerów oferują odpowiedni poziom ochrony porównywalny z poziomem oferowanym w dyrektywie.
W załączniku I sprawozdawca zawarł wiele instrumentów prawnych, które okazały się ważne dla konsumentów, rozszerzając tym samym zakres przedmiotowy dyrektywy.
POPRAWKI
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Prawnej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3) Powództwo przedstawicielskie powinno oferować skuteczny i wydajny sposób ochrony zbiorowych interesów konsumentów. Powinno ono umożliwiać upoważnionym podmiotom działanie w celu zapewnienia zgodności z właściwymi przepisami prawa Unii i przezwyciężanie przeszkód napotykanych przez konsumentów w powództwach indywidualnych, takich jak niepewność co do swoich praw i dostępnych mechanizmów proceduralnych, psychologiczna niechęć do podjęcia działań oraz niekorzystny stosunek oczekiwanych kosztów do korzyści wynikających z powództwa indywidualnego. |
(3) Powództwo przedstawicielskie powinno oferować skuteczny i wydajny sposób ochrony zbiorowych interesów wszystkich konsumentów bez dyskryminacji. Powinno ono umożliwiać upoważnionym podmiotom działanie w celu zapewnienia zgodności z właściwymi przepisami prawa Unii i przezwyciężanie przeszkód napotykanych przez konsumentów w powództwach indywidualnych w związku z ich zasadniczo słabszą pozycją, takich jak niepewność co do swoich praw i dostępnych mechanizmów proceduralnych, psychologiczna niechęć do podjęcia działań oraz niekorzystny stosunek oczekiwanych kosztów do korzyści wynikających z powództwa indywidualnego. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6) Niniejsza dyrektywa powinna obejmować różne dziedziny, takie jak ochrona danych, usługi finansowe, podróże i turystyka, energia elektryczna, telekomunikacja i środowisko. Powinna ona obejmować naruszenia przepisów prawa Unii chroniących interesów konsumentów, niezależnie od tego, czy określani są oni mianem konsumentów czy podróżnych, użytkowników, klientów, inwestorów detalicznych, klientów detalicznych lub inaczej w danej dziedzinie prawa Unii. W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na naruszenie prawa Unii, którego forma i skala szybko ewoluuje, należy rozważyć, w każdym przypadku przyjmowania nowego aktu Unii mającego znaczenie dla ochrony zbiorowych interesów konsumentów, czy należy dodać go do załącznika do niniejszej dyrektywy w celu objęcia tego aktu jej zakresem. |
(6) Niniejsza dyrektywa powinna obejmować różne dziedziny, takie jak ochrona danych, usługi finansowe, podróże i turystyka, energia elektryczna, telekomunikacja, środowisko i zdrowie. Powinna ona obejmować naruszenia przepisów prawa Unii chroniących zbiorowe interesy konsumentów, niezależnie od tego, czy określani są oni mianem konsumentów czy podróżnych, użytkowników, klientów, inwestorów detalicznych, klientów detalicznych lub inaczej w danej dziedzinie prawa Unii, a także zbiorowe interesy osób, których dane dotyczą w rozumieniu rozporządzenia o ochronie danych. W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na naruszenie prawa Unii, którego forma i skala szybko ewoluuje, należy rozważyć, w każdym przypadku przyjmowania nowego aktu Unii mającego znaczenie dla ochrony zbiorowych interesów osób, czy należy dodać go do załącznika do niniejszej dyrektywy w celu objęcia tego aktu jej zakresem. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) Komisja przyjęła wnioski ustawodawcze dotyczące rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 261/2004 ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów oraz rozporządzenia (WE) nr 2027/97 w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu przewozu pasażerów i ich bagażu drogą powietrzną30, jak i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym31. W związku z tym należy przewidzieć, aby rok po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Komisja dokonała oceny, czy przepisy unijne w zakresie praw pasażerów korzystających z transportu lotniczego oraz pasażerów w ruchu kolejowym oferują odpowiedni poziom ochrony konsumentów, porównywalny z poziomem oferowanym w niniejszej dyrektywie, oraz wyciągnęła wszelkie konieczne wnioski odnośnie do zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. |
skreśla się |
|
_________________ |
|
|
30 COM(2013) 130 final. |
|
|
31 COM(2017) 548 final. |
|
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 9 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(9a) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów UE dotyczących prawa prywatnego międzynarodowego w sprawach transgranicznych. Do powództw przedstawicielskich określonych w niniejszej dyrektywie zastosowanie mają rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (wersja przekształcona – Bruksela I), rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) oraz rozporządzenie (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych („Rzym II”). |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10) Jako że wyłącznie upoważnione podmioty mogą wytaczać powództwa przedstawicielskie, w celu zapewnienia odpowiedniego reprezentowania zbiorowych interesów konsumentów upoważnione podmioty powinny spełniać kryteria ustanowione niniejszą dyrektywą. Będą one musiały być w szczególności prawidłowo ustanowione zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego, które może obejmować przykładowo wymogi odnośnie do liczby członków, stopnia trwałości lub wymogi przejrzystości dotyczące odpowiednich aspektów ich struktury, takich jak ich statut założycielski, struktura zarządzania, cele i metody pracy. Będą musiały mieć charakter nienastawiony na zysk i mieć uzasadniony interes w zapewnieniu zgodności z odpowiednim prawem Unii. Te kryteria powinny obowiązywać zarówno wcześniej wyznaczone upoważnione podmioty, jak i doraźnie upoważnione podmioty, które ustanawia się na potrzeby konkretnego powództwa. |
(10) Jako że wyłącznie upoważnione podmioty mogą wytaczać powództwa przedstawicielskie, w celu zapewnienia odpowiedniego reprezentowania zbiorowych interesów konsumentów upoważnione podmioty powinny spełniać kryteria ustanowione niniejszą dyrektywą. Powinny one w szczególności być zarejestrowane w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej jako prawidłowo ustanowione zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego W szczególności powinny mieć charakter nienastawiony na zysk oraz strukturę zarządzania gwarantującą, że nie będą wypłacane nadmiernie wysokie wynagrodzenia ani pokrywane nadmiernie wysokie koszty biurowe lub inne wydatki tylko w celu spełnienia kryterium nienastawienia na osiąganie zysku. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11) Niezależne instytucje publiczne, a zwłaszcza organizacje konsumenckie, powinny odgrywać aktywną rolę w zapewnieniu przestrzegania odpowiednich przepisów prawa Unii i uznaje się je wszystkie za właściwe do pełnienia funkcji upoważnionych podmiotów. Jako że podmioty te mają dostęp do różnych źródeł informacji dotyczących praktyk przedsiębiorców stosowanych wobec konsumentów i mają różne priorytety w zakresie swojej działalności, państwa członkowskie powinny mieć swobodę decydowania o rodzajów środków, których zastosowania każdy z tych upoważnionych podmiotów może dochodzić w drodze powództw przedstawicielskich. |
(11) Niezależne instytucje publiczne, organizacje konsumenckie, a zwłaszcza obywatelskie grupy doradcze, powinny odgrywać aktywną rolę w zapewnieniu przestrzegania odpowiednich przepisów prawa Unii i uznaje się je wszystkie za właściwe do pełnienia funkcji upoważnionych podmiotów. Jako że podmioty te mają dostęp do różnych źródeł informacji dotyczących praktyk przedsiębiorców stosowanych wobec konsumentów i mają różne priorytety w zakresie swojej działalności, państwa członkowskie powinny mieć swobodę decydowania o rodzajów środków, których zastosowania każdy z tych upoważnionych podmiotów może dochodzić w drodze powództw przedstawicielskich. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 11 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(11a) Upoważnione podmioty nie powinny mieć powiązań strukturalnych ani finansowych z żadną osobą trzecią ani organizacją, która czerpie z powództwa korzyści finansowe, udzielając pomocy prawnej lub wsparcia finansowego. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 13 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(13) Aby zwiększyć skuteczność proceduralną powództw przedstawicielskich, upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania różnych środków w ramach jednego powództwa przedstawicielskiego lub w ramach odrębnych powództw przedstawicielskich. Te środki powinny obejmować środki tymczasowe powstrzymujące bieżącą praktykę lub zakazujące praktyki w przypadku, kiedy praktyki nie stosowano, lecz istnieje ryzyko, że wyrządziłaby ona konsumentom poważną lub nieodwracalną szkodę, środki stwierdzające, że dana praktyka stanowi naruszenie prawa i, w stosownych przypadkach, powstrzymujące lub zakazujące praktyki w przyszłości, jak i środki eliminujące utrzymujące się skutki naruszenia, w tym rekompensatę. Jeżeli dochodzi się ich w ramach jednego powództwa, upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania wszystkich właściwych środków w chwili wytaczania powództwa lub najpierw dochodzić wydania właściwego nakazu zaprzestania szkodliwych praktyk, a następnie, w stosownych przypadkach, nakazu rekompensaty. |
(13) Aby zwiększyć skuteczność proceduralną powództw przedstawicielskich, upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania różnych środków w ramach jednego powództwa przedstawicielskiego lub w ramach odrębnych powództw przedstawicielskich. Te środki powinny obejmować środki tymczasowe powstrzymujące bieżącą praktykę lub zakazujące praktyki w przypadku, kiedy praktyki nie stosowano, lecz istnieje ryzyko, że wyrządziłaby ona konsumentom poważną lub nieodwracalną szkodę, środki stwierdzające, że dana praktyka stanowi naruszenie prawa i, w stosownych przypadkach, powstrzymujące lub zakazujące praktyki w przyszłości, jak i środki eliminujące utrzymujące się skutki naruszenia, w tym rekompensatę. Jeżeli dochodzi się ich w ramach jednego powództwa, upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania wszystkich właściwych środków w chwili wytaczania powództwa. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia. Środki te powinny przybierać formę nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, obniżki ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku i zgodnie z prawem krajowym. |
(16) Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia. Środki te powinny przybierać formę nakazu rekompensaty za szkody materialne lub niematerialne, zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, usunięcia, obniżki ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku i zgodnie z prawem krajowym. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) W przypadku gdy konsumentów, których dotknęła ta sama praktyka, można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu, tak jak w przypadku długoterminowych umów konsumenckich, sąd lub organ administracyjny może wyraźnie określić grupę konsumentów, których dotyczy naruszenie, w toku postępowania z powództwa przedstawicielskiego. Sąd lub organ administracyjny mógłby w szczególności poprosić przedsiębiorcę naruszającego przepisy o udzielenie stosownych informacji, takich jak tożsamość konsumentów i czas stosowania praktyki. Ze względu na praktyczność i efektywność w tych przypadkach państwa członkowskie, zgodnie z przepisami krajowymi, mogłyby wziąć pod uwagę zapewnienie konsumentom możliwości osiągnięcia bezpośrednich korzyści z wydanego nakazu rekompensaty bez konieczności uzyskania od nich indywidualnego upoważnienia przed wydaniem nakazu rekompensaty. |
skreśla się |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 21 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(21) W sprawach o niskiej wartości jest mało prawdopodobne, że większość konsumentów podejmie działania w celu egzekwowania swoich praw, jako że nakład pracy i kosztów przeważałyby nad indywidualnymi korzyściami. Jeżeli jednak ta sama praktyka dotyczy wielu konsumentów, łączna strata może być znaczna. W takich przypadkach sąd lub organ może uznać, że zwrócenie środków pieniężnych zainteresowanym konsumentom jest nieproporcjonalne, na przykład dlatego, że jest to zbyt uciążliwe lub niewykonalne w praktyce. W związku z tym byłoby lepiej, aby środki pieniężne otrzymane w ramach rekompensaty w drodze powództw przedstawicielskich służyły ochronie zbiorowych interesów konsumentów i powinny być przekazane na stosowny cel publiczny, taki jak fundusz pomocy prawnej dla konsumentów, kampanie informacyjne lub ruchy konsumenckie. |
skreśla się |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 22 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(22) Zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia można dochodzić wyłącznie w oparciu o decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą naruszenie prawa Unii objęte zakresem zastosowania niniejszej dyrektywy, szkodzące zbiorowym interesom konsumentów, w tym nakaz zaprzestania szkodliwych praktyk kończący postępowanie w sprawie wydany w ramach powództwa przedstawicielskiego. Zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia można dochodzić zwłaszcza w oparciu o kończące postępowanie w sprawie decyzje sądu lub organu administracyjnego w kontekście działań egzekucyjnych uregulowanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 2006/200432. |
(22) Zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia można dochodzić wyłącznie w oparciu o decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą naruszenie prawa Unii objęte zakresem zastosowania niniejszej dyrektywy, szkodzące zbiorowym interesom konsumentów, w tym nakaz zaprzestania szkodliwych praktyk kończący postępowanie w sprawie wydany w ramach powództwa przedstawicielskiego. Zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia można dochodzić zwłaszcza w oparciu o kończące postępowanie w sprawie decyzje sądu lub organu administracyjnego w kontekście działań egzekucyjnych uregulowanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/239432. Jednak aby nie wydłużać procedur i nie zwiększać ryzyka utraty przez konsumentów dowodów, które przemawiają na ich korzyść i mogą stracić ważność dla danej sprawy, równolegle z tymi powództwami mogą być wytaczane powództwa, w których dochodzi się wydania nakazu zaprzestania szkodliwych praktyk, a decyzje ich dotyczące mogą być podejmowane wraz z decyzją stwierdzającą naruszenie prawa Unii. |
|
__________________ |
__________________ |
|
32 OJ L 345, 27.12.2017. |
32 OJ L 345, 27.12.2017. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 24 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(24) Niniejsza dyrektywa nie zastępuje istniejących krajowych mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych. Uwzględniając tradycje prawne państw członkowskich, pozostawiono w ich gestii decyzję, czy powództwo przedstawicielskie określone w niniejszej dyrektywie włączyć w obecny lub przyszły mechanizm zbiorowego dochodzenia roszczeń czy ustanowić je jako alternatywę dla tych mechanizmów, o ile mechanizm krajowy spełnia uwarunkowania określone w niniejszej dyrektywie. |
(24) Niniejsza dyrektywa nie zastępuje istniejących krajowych mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych. Uwzględniając tradycje prawne państw członkowskich, pozostawiono w ich gestii decyzję, czy powództwo przedstawicielskie określone w niniejszej dyrektywie włączyć w obecny lub przyszły mechanizm zbiorowego dochodzenia roszczeń czy ustanowić je jako alternatywę dla tych mechanizmów, o ile mechanizm krajowy spełnia minimalne standardy określone w niniejszej dyrektywie. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 26 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(26) Przed wytoczeniem powództwa przedstawicielskiego oraz na dowolnym etapie powództwa przedstawicielskiego powinno się zachęcać do zawierania zbiorowych ugód pozasądowych mających na celu zapewnienie rekompensaty poszkodowanym konsumentom. |
(26) Przed wytoczeniem powództwa przedstawicielskiego oraz na dowolnym etapie powództwa przedstawicielskiego powinno się zachęcać do zawierania zbiorowych ugód pozasądowych, jak np. mediacji, mających na celu zapewnienie rekompensaty poszkodowanym konsumentom. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 27 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(27) Państwa członkowskie mogą wprowadzić przepis, zgodnie z którym upoważniony podmiot i przedsiębiorca zawierający ugodę w sprawie rekompensaty dla konsumentów, których dotyczy domniemana nielegalna praktyka tego przedsiębiorcy, mogą wspólnie wystąpić do sądu lub organu administracyjnego o zatwierdzenie tej ugody. Taki wniosek powinien zostać przyjęty przez sąd lub organ administracyjny tylko wtedy, jeżeli w sprawie tej samej praktyki nie toczy się inne postępowanie z powództwa przedstawicielskiego. Właściwy sąd lub organ administracyjny zatwierdzający taką ugodę zbiorową musi wziąć pod uwagę interesy i prawa wszystkich zainteresowanych stron, w tym indywidualnych konsumentów. Zainteresowani indywidualni konsumenci powinni mieć możliwość akceptacji lub odrzucenia związania się taką ugodą. |
(27) Państwa członkowskie mogą wprowadzić przepis, zgodnie z którym upoważniony podmiot i przedsiębiorca zawierający ugodę w sprawie rekompensaty dla konsumentów, których dotyczy domniemana nielegalna praktyka tego przedsiębiorcy, mogą wspólnie wystąpić do sądu lub organu administracyjnego o zatwierdzenie tej ugody. Taki wniosek powinien zostać przyjęty przez sąd lub organ administracyjny tylko wtedy, jeżeli w sprawie tej samej praktyki nie toczy się inne postępowanie z powództwa przedstawicielskiego. Właściwy sąd lub organ administracyjny zatwierdzający taką ugodę zbiorową musi wziąć pod uwagę interesy i prawa wszystkich zainteresowanych stron, w tym indywidualnych konsumentów. Zainteresowani indywidualni konsumenci mają możliwość akceptacji lub odmowy związania się taką ugodą oraz wszczęcia lub kontynuowania postępowania z powództwa indywidualnego. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 29 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(29) W celu ułatwienia indywidualnym konsumentom dochodzenia rekompensaty w oparciu o decyzje deklaratoryjne kończące postępowanie w sprawie, które to decyzje dotyczą odpowiedzialności przedsiębiorcy w stosunku do konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia wydane w ramach powództwa przedstawicielskiego, sąd lub organ administracyjny, który wydał decyzję, powinien być uprawniony do zażądania od uprawnionego podmiotu i przedsiębiorcy zawarcia ugody zbiorowej. |
skreśla się |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 31 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(31) Zapewnienie, aby konsumenci byli poinformowani o powództwie przedstawicielskim, jest kluczowe dla jego powodzenia. Konsumenci powinni być informowani o toczącym się postępowaniu z powództwa przedstawicielskiego, fakcie, że praktykę przedsiębiorcy uznano za naruszenie prawa, swoich prawach po stwierdzeniu naruszenia i jakichkolwiek kolejnych krokach do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów, zwłaszcza w zakresie uzyskania rekompensaty. Ryzyko reputacyjne związane z rozpowszechnianiem informacji na temat naruszenia jest również istotne dla odstraszenia przedsiębiorców naruszających prawa konsumentów. |
(31) Zapewnienie, aby konsumenci byli poinformowani o powództwie przedstawicielskim, jest kluczowe dla jego powodzenia. Konsumenci powinni być informowani o toczącym się postępowaniu z powództwa przedstawicielskiego, fakcie, że praktykę przedsiębiorcy uznano za naruszenie prawa, swoich prawach po stwierdzeniu naruszenia i jakichkolwiek kolejnych krokach do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów, zwłaszcza w zakresie uzyskania rekompensaty. Należy wziąć pod uwagę zasadę domniemania niewinności i ryzyko reputacyjne związane z rozpowszechnianiem informacji o potencjalnym naruszeniu. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 32 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(32) Aby zapewnić ich skuteczność, informacje powinny być odpowiednie i proporcjonalne do okoliczności sprawy. Przedsiębiorca naruszający przepisy powinien odpowiednio poinformować wszystkich zainteresowanych konsumentów o nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk oraz nakazie rekompensaty kończących postępowanie w sprawie wydanych w ramach powództwa przedstawicielskiego, jak i ugodzie zatwierdzonej przez sąd lub organ administracyjny. Takich informacji można udzielić na przykład na stronie internetowej przedsiębiorcy, w mediach społecznościowych, na internetowych platformach handlowych lub w popularnych gazetach, w tym tych, których dystrybucję przeprowadza się wyłącznie za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji. Jeżeli to możliwe, konsumenci powinni być informowani indywidualnie w drodze pism elektronicznych oraz papierowych. Na stosowne żądanie informacje te powinny być przekazane w formatach dostępnych dla osób niepełnosprawnych. |
(32) Aby zapewnić ich skuteczność, informacje powinny być odpowiednie i proporcjonalne do okoliczności sprawy. Przedsiębiorca naruszający przepisy powinien odpowiednio poinformować wszystkie zainteresowane osoby i ogół społeczeństwa o nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk oraz nakazie rekompensaty kończących postępowanie w sprawie wydanych w ramach powództwa przedstawicielskiego, jak i ugodzie zatwierdzonej przez sąd lub organ administracyjny. Takich informacji można udzielić na przykład na stronie internetowej przedsiębiorcy, w mediach społecznościowych, na internetowych platformach handlowych lub w popularnych gazetach, w tym tych, których dystrybucję przeprowadza się wyłącznie za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji. Jeżeli to możliwe, zainteresowane osoby powinny być informowane indywidualnie w drodze pism elektronicznych oraz papierowych. Na stosowne żądanie informacje te powinny być przekazane w formatach dostępnych dla osób niepełnosprawnych. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 33 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(33) W celu zwiększenia pewności prawa, uniknięcia niespójności w stosowaniu prawa Unii i zwiększenia skuteczności oraz efektywności proceduralnej powództw przedstawicielskich i możliwych powództw następczych o rekompensatę stwierdzenie naruszenia ustalonego w decyzji kończącej postępowanie w sprawie, w tym w nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk kończącym postępowanie w sprawie wydanym na mocy niniejszej dyrektywy, wydanej przez organ administracyjny lub sąd, nie powinno być przedmiotem kolejnych powództw związanych z tym samym naruszeniem przez tego samego przedsiębiorcę w odniesieniu do charakteru naruszenia oraz jego przedmiotowego, podmiotowego, czasowego i terytorialnego zakresu stosowania ustanowionego w tej decyzji kończącej postępowanie w sprawie. W przypadku gdy powództwo, w którym dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia, w tym rekompensaty, wytaczane jest w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym wydano decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą dane naruszenie, decyzja ta powinna stanowić domniemanie wzruszalne, że do naruszenia doszło. |
(33) W celu zwiększenia pewności prawa, uniknięcia niespójności w stosowaniu prawa Unii i zwiększenia skuteczności oraz efektywności proceduralnej powództw przedstawicielskich i możliwych powództw następczych o rekompensatę stwierdzenie naruszenia ustalonego w decyzji kończącej postępowanie w sprawie, w tym w nakazie zaprzestania szkodliwych praktyk kończącym postępowanie w sprawie wydanym na mocy niniejszej dyrektywy, wydanej przez organ administracyjny lub sąd, nie powinno być przedmiotem kolejnych powództw związanych z tym samym naruszeniem przez tego samego przedsiębiorcę w odniesieniu do charakteru naruszenia oraz jego przedmiotowego, podmiotowego, czasowego i terytorialnego zakresu stosowania ustanowionego w tej decyzji kończącej postępowanie w sprawie. W przypadku gdy powództwo, w którym dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia, w tym rekompensaty, wytaczane jest w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym wydano decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą dane naruszenie, decyzja ta powinna przynajmniej stanowić domniemanie wzruszalne, że doszło do naruszenia. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 34 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(34a) Państwa członkowskie powinny zapewnić zainteresowanym osobom możliwość złożenia wniosku o zawieszenie ich własnego powództwa o rekompensatę do momentu podjęcia ostatecznej decyzji w odpowiednim postępowaniu z powództwa przedstawicielskiego. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W niniejszej dyrektywie określono uregulowania umożliwiające upoważnionym podmiotom dochodzenie roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń służących uniknięciu nadużywania drogi sądowej. |
1. W niniejszej dyrektywie określono uregulowania umożliwiające upoważnionym podmiotom dochodzenie roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów, osiągając tym samym wysoki poziom ochrony konsumentów, a zwłaszcza dostępu do wymiaru sprawiedliwości, przy jednoczesnym zapewnieniu na poziomie UE i państw członkowskich odpowiednich zabezpieczeń służących uniknięciu nadużywania drogi sądowej i ich spójnego stosowania w całej Unii. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów przewidujących przyznanie upoważnionym podmiotom lub innym osobom innych środków proceduralnych do wnoszenia powództw mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów na poziomie krajowym. |
2. Niniejsza dyrektywa ma na celu minimalny poziom harmonizacji, dlatego też nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów przewidujących wyższy poziom ochrony konsumentów i przyznanie upoważnionym podmiotom lub innym osobom innych środków proceduralnych do wnoszenia powództw mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów na poziomie krajowym, niż środki przewidziane w niniejszej dyrektywie. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy dodatkowych obszarów ochrony konsumentów w stosunku do obszarów, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1b. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 17a, na potrzeby zmiany załącznika I w celu włączenia do niego tych przepisów prawa Unii, do których odnosi się art. 2 ust. 1. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1) „konsument” oznacza osobę fizyczną, która działa w celach innych niż jej działalność handlowa, gospodarcza, rzemieślnicza lub związana z wykonywaniem wolnego zawodu; |
1) „konsument” oznacza osobę fizyczną, która działa w celach przeważnie innych niż jej działalność handlowa, gospodarcza, rzemieślnicza lub związana z wykonywaniem wolnego zawodu; |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3) „zbiorowe interesy konsumentów” oznaczają interesy pewnej liczby konsumentów; |
3) „zbiorowe interesy konsumentów” oznaczają interesy pewnej liczby konsumentów lub osób, których dane dotyczą w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2016/679 (ogólne rozporządzenie o ochronie danych); |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie wyznaczają dany podmiot na upoważniony podmiot, jeżeli spełnia on następujące kryteria: |
Państwa członkowskie wyznaczają dany podmiot na upoważniony podmiot, wyłącznie jeżeli spełnia on następujące kryteria: |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) jest prawidłowo ustanowiony zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego; |
a) jest prawidłowo ustanowiony i zarejestrowany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego; |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) ma uzasadniony interes w zapewnieniu przestrzegania przepisów prawa Unii objętych zakresem niniejszej dyrektywy; |
b) jego statut lub inny odpowiedni dokument dotyczący zarządzania dowodzą posiadania uzasadnionego interesu w zapewnieniu przestrzegania przepisów prawa Unii objętych zakresem niniejszej dyrektywy; |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) ma charakter nienastawiony na osiąganie zysku. |
c) ma charakter nienastawiony na osiąganie zysku oraz strukturę zarządzania gwarantującą spełnianie kryterium nienastawienia na osiąganie zysku; |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ca) zachowuje zawsze pełną przejrzystość co do źródła finansowania swej działalności w ogóle, a także co do środków wykorzystywanych w celu wspierania powództwa; |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c b (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cb) posiada odpowiednie procedury identyfikacji konfliktów interesów, zapobiegania im oraz rozwiązywania ich; |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c c (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cc) posiada odpowiednią politykę komunikacji, dzięki której informuje konsumentów ogólnie o kosztach i ryzyku, jakie są związane z powództwem zbiorowym; |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c d (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cd) nie posiada powiązań strukturalnych ani finansowych z osobą trzecią lub organizacją, która czerpie z powództwa korzyści finansowe w postaci pomocy prawnej lub wsparcia finansowego. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by zwłaszcza organizacje konsumenckie i niezależne instytucje publiczne były uprawnione do uzyskania statusu upoważnionego podmiotu. Na upoważnione podmioty państwa członkowskie mogą wyznaczyć organizacje konsumenckie reprezentujące członków z więcej niż jednego państwa członkowskiego. |
3. Państwa członkowskie zapewniają, by organizacje konsumenckie oraz, w stosownych przypadkach, niezależne instytucje publiczne były uprawnione do uzyskania statusu upoważnionego podmiotu. Na upoważnione podmioty państwa członkowskie mogą wyznaczyć organizacje konsumenckie reprezentujące członków z więcej niż jednego państwa członkowskiego. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie zapewniają, by powództwa przedstawicielskie przed krajowymi sądami lub organami administracyjnymi mogły być wytaczane przez upoważnione podmioty, pod warunkiem że istnieje bezpośredni związek pomiędzy głównymi celami działalności tego podmiotu a uprawnieniami przyznanymi na mocy prawa Unii, których naruszenie zarzuca się w wytaczanym powództwie. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, by zgodnie z art. 1 powództwa przedstawicielskie przed krajowymi sądami lub organami administracyjnymi mogły być wytaczane przez upoważnione podmioty. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty były uprawnione do wytaczania powództw przedstawicielskich, w których dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia. Środków tych dochodzi się w oparciu o decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą, że dana praktyka stanowi naruszenie prawa Unii wymienione w załączniku I, szkodzące zbiorowym interesom konsumentów, w tym o kończący postępowanie w sprawie nakaz zaprzestania szkodliwych praktyk, o którym mowa w ust. 2 lit. b). |
3. Państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty były uprawnione do wytaczania powództw przedstawicielskich, w których dochodzi się zastosowania środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia. Środków tych dochodzi się w oparciu o decyzję kończącą postępowanie w sprawie stwierdzającą, że dana praktyka stanowi naruszenie prawa Unii wymienione w załączniku I, szkodzące zbiorowym interesom konsumentów, w tym o kończący postępowanie w sprawie nakaz zaprzestania szkodliwych praktyk, o którym mowa w ust. 2 lit. b). Decyzja w sprawie tych powództw przedstawicielskich może zostać podjęta dopiero gdy w sposób formalny ustalono, że dana praktyka stanowi naruszenie prawa Unii, jednak aby nie wydłużać procedur, powództwa mogą być wytaczane równolegle z powództwami o wydanie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk, o których mowa w ust. 2, lub jako część jednego powództwa przedstawicielskiego zgodnie z prawem krajowym. |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 4 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty miały możliwość dochodzenia środków eliminujących utrzymujące się skutki naruszenia wraz ze środkami, o których mowa w ust. 2, w ramach jednego powództwa przedstawicielskiego. |
skreśla się |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Państwa członkowskie gwarantują stosowanie zasady „przegrywający płaci” do wszystkich rodzajów powództw przedstawicielskich. |
Uzasadnienie | |
W zaleceniu Komisji z 2013 r. określa się, że strona przegrywająca zbiorowe powództwo odszkodowawcze zwraca niezbędne koszty prawne poniesione przez stronę wygrywającą. | |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Dla celów art. 5 ust. 3 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty miały prawo do wytaczania powództw przedstawicielskich o wydanie nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, obniżenia ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku. Dane państwo członkowskie może wymagać upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów przed wydaniem decyzji deklaratoryjnej lub nakazu rekompensaty. |
Dla celów art. 5 ust. 3 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty miały prawo do wytaczania powództw przedstawicielskich o wydanie nakazu rekompensaty za szkody finansowe i niefinansowe zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, usunięcia, obniżenia ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku. Ponadto państwa członkowskie mogą zagwarantować, że w wyjątkowych należycie uzasadnionych przypadkach upoważnione podmioty mogą domagać się wydania decyzji deklaratoryjnej zamiast nakazu rekompensaty. |
|
|
Dane państwo członkowskie może wymagać upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów przed wydaniem decyzji deklaratoryjnej lub nakazu rekompensaty, również – w stosownych przypadkach – odnośnie do rodzaju dochodzonego roszczenia. Inni zainteresowani konsumenci, także ci niemający miejsca zwykłego pobytu w państwie członkowskim, w którym toczy się powództwo, mają możliwość przyłączenia się do powództwa przedstawicielskiego o wydanie decyzji deklaratoryjnej lub nakazu rekompensaty. |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Odszkodowanie będące wynikiem powództwa przedstawicielskiego jest zwykle przyznawane zainteresowanym konsumentom. |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą upoważnić sąd lub organ administracyjny do wydania zamiast nakazu rekompensaty decyzji deklaratoryjnej w sprawie odpowiedzialności przedsiębiorcy w stosunku do konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia prawa Unii wymienionego w załączniku I w należycie uzasadnionych przypadkach, w których ze względu na cechy charakterystyczne indywidualnej szkody wyrządzonej zainteresowanym konsumentom określenie ilościowe indywidualnej rekompensaty jest złożone. |
skreśla się |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Ust. 2 nie ma zastosowania do: |
skreśla się |
|
a) konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia, których można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w wyniku tej samej praktyki w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu. W takich przypadkach wymaganie upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów nie stanowi warunku dla wytoczenia powództwa. Rekompensata powinna być skierowana do zainteresowanych konsumentów; |
|
|
b) konsumentów, którzy ponieśli stratę na tak małe kwoty, że przekazanie im rekompensaty byłoby nieproporcjonalne. W takich przypadkach państwa członkowskie zapewniają, by udzielenie upoważnienia przez indywidualnych konsumentów nie było wymagane. Rekompensata jest przeznaczona na cel publiczny służący zbiorowym interesom konsumentów. |
|
Poprawka 44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Rekompensata uzyskana w drodze kończącej postępowanie w sprawie decyzji zgodnie z ust. 1, 2 i 3 pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych praw do dochodzenia roszczeń, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
4. Rekompensata uzyskana w drodze kończącej postępowanie w sprawie decyzji zgodnie z ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych praw do dochodzenia roszczeń, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Upoważniony podmiot, który dochodzi nakazu rekompensaty, o którym mowa w art. 6 ust. 1, deklaruje na wczesnym etapie powództwa źródła finansowania wykorzystywane na swoją działalność ogólnie oraz w związku z finansowaniem powództwa. Wykazuje on, że posiada wystarczające środki finansowe do reprezentowania najlepszych interesów zainteresowanych konsumentów i do pokrycia ewentualnych kosztów w przypadku niepomyślnego zakończenia powództwa. |
1. Upoważniony podmiot, który dochodzi nakazu rekompensaty, o którym mowa w art. 6 ust. 1, szczegółowo deklaruje na etapie dopuszczalności powództwa źródła finansowania wykorzystywane na swoją działalność ogólnie oraz w związku z finansowaniem powództwa. Może to obejmować gwarancję lub zabezpieczenie od osoby trzeciej podlegającej również ust. 2 i 3 niniejszego artykułu. |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Strona przegrywająca ponosi koszty postępowania zgodnie z warunkami przewidzianymi we właściwych przepisach prawa krajowego. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 2 – wprowadzenie | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie zapewniają, by w przypadkach finansowania powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę przez osobę trzecią miała ona zakaz: |
2. Państwa członkowskie zapewniają, by w przypadkach finansowania powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę przez osobę trzecią zapewniono przejrzystość co do pochodzenia środków finansowych oraz by osoba trzecia miała zakaz: |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 2 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) wpływania na decyzje upoważnionego podmiotu w kontekście powództwa przedstawicielskiego, z uwzględnieniem ugód; |
a) wpływania na decyzje upoważnionego podmiotu w toku postępowania z powództwa przedstawicielskiego, z uwzględnieniem ugód; |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 2 – litera a a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
aa) przyjmowania bezpośrednich lub pośrednich korzyści finansowych w drodze postępowania spornego lub decyzji; |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by sądy i organy administracyjne były uprawnione do oceny okoliczności, o których mowa w ust. 2, i odpowiednio do nakazywania upoważnionemu podmiotowi odmowy przyjęcia danych środków finansowych oraz w stosownych przypadkach odrzucenia legitymacji upoważnionego podmiotu w określonym przypadku. |
3. Państwa członkowskie zapewniają, by sądy i organy administracyjne oceniały okoliczności, o których mowa w ust. 2, i odpowiednio nakazywały upoważnionemu podmiotowi odmowę przyjęcia danych środków finansowych oraz w stosownych przypadkach odrzucenie legitymacji upoważnionego podmiotu w określonym przypadku. |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Zainteresowani indywidualni konsumenci mają możliwość akceptacji lub odmowy związania się ugodami, o których mowa w ust. 1, 2 i 3. Rekompensata uzyskana w drodze zatwierdzonej ugody zgodnie z ust. 4 pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych praw do rekompensaty, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
6. Zainteresowani indywidualni konsumenci mają możliwość akceptacji lub odmowy związania się ugodami, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, i wszczęcia lub kontynuowania odnośnego powództwa indywidualnego. Rekompensata uzyskana w drodze zatwierdzonej ugody zgodnie z ust. 4 pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych praw do rekompensaty, które mogą przysługiwać zainteresowanym konsumentom zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie zapewniają, by sąd lub organ administracyjny wymagał od przedsiębiorcy naruszającego przepisy informowania zainteresowanych konsumentów na własny koszt o decyzjach ostatecznych ustalających środki, o których mowa w art. 5 i 6, oraz zatwierdzonych ugodach, o których mowa w art. 8, w sposób odpowiedni do okoliczności sprawy i w określonych terminach, w tym w stosownych przypadkach poprzez indywidualne powiadomienie wszystkich zainteresowanych konsumentów. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, by sąd lub organ administracyjny wymagał od przedsiębiorcy naruszającego przepisy informowania w szczególności zainteresowanych konsumentów i pracowników oraz opinii publicznej na własny koszt o decyzjach ostatecznych ustalających środki, o których mowa w art. 5 i 6, oraz zatwierdzonych ugodach, o których mowa w art. 8, w sposób odpowiedni do okoliczności sprawy i w określonych terminach, w tym w stosownych przypadkach poprzez indywidualne powiadomienie wszystkich zainteresowanych konsumentów. Oprócz kanałów przedsiębiorcy, który dopuścił się naruszenia, informacje te można również przekazywać za pośrednictwem odpowiednich kanałów władz publicznych lub za pośrednictwem kanałów określonych przez wyznaczone upoważnione podmioty, w każdym przypadku na koszt przedsiębiorcy, który dopuścił się naruszenia. |
Uzasadnienie | |
Kanały strony, która dopuściła się naruszenia, mogą zostać uznane za niegodne zaufania przez stronę poszkodowaną. Właściwe byłoby zatem informowanie konsumentów za pośrednictwem kanałów uznawanych za wiarygodne. | |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazane są zrozumiałym językiem i zawierają wyjaśnienie przedmiotu powództwa przedstawicielskiego, jego skutków prawnych oraz w stosownych przypadkach kolejnych kroków do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów. |
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazane są zrozumiałym językiem i zawierają wyjaśnienie przedmiotu powództwa przedstawicielskiego, jego skutków prawnych oraz w stosownych przypadkach kolejnych kroków do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów. Sposób i termin przekazywania informacji ustala się w porozumieniu z sądem lub organem administracyjnym. |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie zapewniają, by decyzja kończąca postępowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, podjęta w innym państwie członkowskim, była uznana przez ich krajowe sądy lub organy administracyjne za domniemanie wzruszalne, że doszło do naruszenia. |
2. Państwa członkowskie zapewniają, by decyzja kończąca postępowanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, podjęta w innym państwie członkowskim, była uznana przez ich krajowe sądy lub organy administracyjne przynajmniej za domniemanie wzruszalne, że doszło do naruszenia. |
Poprawka 55 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają, by wystąpienie z powództwem przedstawicielskim, o którym mowa w art. 5 i 6, skutkowało zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminów przedawnienia obowiązujących w odniesieniu do jakichkolwiek powództw o rekompensatę dla zainteresowanych konsumentów, jeżeli stosowne prawa podlegają terminowi przedawnienia zgodnie z prawem Unii lub krajowym. |
Zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskie zapewniają, by wystąpienie z powództwem przedstawicielskim, o którym mowa w art. 5 i 6, skutkowało zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminów przedawnienia obowiązujących w odniesieniu do jakichkolwiek powództw o rekompensatę dla zainteresowanych konsumentów, jeżeli stosowne prawa podlegają terminowi przedawnienia zgodnie z prawem Unii lub krajowym. |
Poprawka 56 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają, by na żądanie upoważnionego podmiotu, który przedstawi rozsądnie dostępne fakty i dowody wystarczające do wszczęcia powództwa przedstawicielskiego i wskaże kolejne środki dowodowe znajdujące się pod kontrolą pozwanego, sąd lub organ administracyjny mógł nakazać zgodnie z krajowymi przepisami proceduralnymi przedstawienie takich środków dowodowych przez pozwanego, zgodnie z obowiązującym prawem Unii i krajowymi przepisami dotyczącymi poufności. |
Państwa członkowskie zapewniają, by na żądanie upoważnionego podmiotu, który przedstawi rozsądnie dostępne fakty i dowody wystarczające do wszczęcia powództwa przedstawicielskiego i wskaże kolejne środki dowodowe znajdujące się pod kontrolą pozwanego, sąd lub organ administracyjny mógł nakazać przedstawienie takich środków dowodowych przez pozwanego. Decyzja ta powinna opierać się na ocenie potrzeby, zakresu i proporcjonalności wymaganego ujawnienia, zgodnie z krajowymi przepisami proceduralnymi oraz z obowiązującym prawem Unii i krajowymi przepisami dotyczącymi poufności. |
Poprawka 57 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by koszty proceduralne związane z powództwami przedstawicielskimi nie stanowiły przeszkód finansowych dla upoważnionych podmiotów w skutecznym wykonywaniu prawa do dochodzenia środków, o których mowa w art. 5 i 6, takie jak ograniczanie obowiązujących opłat sądowych lub administracyjnych, zapewnianie im w stosownych przypadkach dostępu do pomocy prawnej lub poprzez zapewnianie im na ten cel środków finansowania publicznego. |
1. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by koszty proceduralne związane z powództwami przedstawicielskimi nie stanowiły przeszkód finansowych dla upoważnionych podmiotów w skutecznym wykonywaniu prawa do dochodzenia środków, o których mowa w art. 5 i 6, w szczególności ograniczanie obowiązujących opłat sądowych lub administracyjnych, zapewnianie im w stosownych przypadkach dostępu do pomocy prawnej lub poprzez zapewnianie im na ten cel środków finansowania publicznego. |
Poprawka 58 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by w przypadkach, w których upoważnione podmioty są zobowiązane do informowania zainteresowanych konsumentów o toczącym się postępowaniu z powództwa przedstawicielskiego, związane z tym koszty mogły być od przedsiębiorcy odzyskane, jeżeli powództwo kończy się pomyślnie. |
2. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by strona przegrywająca w zbiorowym powództwie odszkodowawczym dokonała zwrotu niezbędnych kosztów postępowania poniesionych przez stronę wygrywającą zgodnie z warunkami przewidzianymi we właściwych przepisach prawa krajowego. W przypadkach, w których upoważnione podmioty są zobowiązane do informowania zainteresowanych konsumentów o toczącym się postępowaniu z powództwa przedstawicielskiego, związane z tym koszty mogły być od przedsiębiorcy odzyskane, jeżeli powództwo kończy się pomyślnie. |
Poprawka 59 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, by jakikolwiek upoważniony podmiot wyznaczony wcześniej w jednym państwie członkowskim zgodnie z art. 4 ust. 1 mógł występować do sądów lub organów administracyjnych innego państwa członkowskiego po publikacji publicznie dostępnego wykazu, o którym mowa w tym artykule. Sądy lub organy administracyjne przyjmują ten wykaz jako dowód legitymacji procesowej upoważnionego podmiotu bez uszczerbku dla ich prawa do zbadania, czy cele tego upoważnionego podmiotu uzasadniają wystąpienie z powództwem w określonym przypadku. |
1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, by jakikolwiek upoważniony podmiot wyznaczony wcześniej w jednym państwie członkowskim zgodnie z art. 4 ust. 1 mógł występować do sądów lub organów administracyjnych innego państwa członkowskiego po publikacji publicznie dostępnego wykazu, o którym mowa w tym artykule. Sądy lub organy administracyjne przyjmują ten wykaz jako dowód legitymacji procesowej upoważnionego podmiotu. |
Poprawka 60 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 16a |
|
|
W celu zapewnienia większej widoczności transgranicznych nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk państwa członkowskie zapewniają ustanowienie przez odpowiednie krajowe organy administracyjne rejestru czynów bezprawnych, które były przedmiotem nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk, aby stworzyć bazę wzorcowych praktyk i informacji dla organów innych państw członkowskich. |
Poprawka 61 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 17a |
|
|
Wykonywanie przekazanych uprawnień |
|
|
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. |
|
|
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 2, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [data wejścia w życie niniejszej dyrektywy]. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. |
|
|
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych. |
|
|
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
|
|
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
Poprawka 62 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Nie później niż rok po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Komisja dokonuje oceny, czy przepisy w zakresie praw pasażerów korzystających z transportu lotniczego oraz pasażerów w ruchu kolejowym oferują poziom ochrony praw konsumentów porównywalny z poziomem oferowanym w niniejszej dyrektywie. W takim przypadku Komisja zamierza przedstawić właściwe wnioski, które mogą polegać zwłaszcza na usunięciu aktów, o których mowa w pkt 10 i 15 załącznika I, z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, jak określono w art. 2. |
skreśla się |
Poprawka 63 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59a) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego (Tekst mający znaczenie dla EOG), (Dz.U. L 349 z 5.12.2014, s. 1). |
Poprawka 64 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59b) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady [...] w sprawie poszanowania życia prywatnego oraz ochrony danych osobowych w łączności elektronicznej i uchylające dyrektywę 2002/58/WE (rozporządzenie w sprawie prywatności i łączności elektronicznej). |
Poprawka 65 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 c (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59c) Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4). |
Poprawka 66 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 d (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59d) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady […] ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (wersja przekształcona). |
Poprawka 67 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 e (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59e) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/35/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia (Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 357). |
Poprawka 68 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 f (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59f) Dyrektywa 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie maszyn, zmieniająca dyrektywę 95/16/WE (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 24). |
Poprawka 69 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 g (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59g) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG (Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 51). |
Poprawka 70 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 h (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59h) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5). |
Poprawka 71 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 i (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59i) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/33/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów (Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 251.). |
Poprawka 72 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 j (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59j) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/31/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku wag nieautomatycznych (Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 107). |
Poprawka 73 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 k (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59k) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/29/UE z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku wyrobów pirotechnicznych (Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 27). |
Poprawka 74 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 l (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59l) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1). |
Poprawka 75 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 m (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59m) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 59). |
Poprawka 76 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 n (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59n) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek (Dz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1). |
Poprawka 77 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 o (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59o) Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 14). |
Poprawka 78 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 p (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59p) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylająca dyrektywę 1999/5/WE (Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62). |
Poprawka 79 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 q (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59q) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (Dz.U. L 194 z 19.7.2016, s. 1). |
Poprawka 80 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 r (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59r) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz.U. L 117 z 5.5.2017, s. 1). |
Poprawka 81 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 s (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59s) Rozporządzenie (WE) nr 726/2004 ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1). |
Poprawka 82 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 t (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59t) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1). |
Poprawka 83 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 u (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59u) Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 9). |
Poprawka 84 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 59 v (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
59v) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1). |
ZAŁĄCZNIK: WYKAZ PODMIOTÓW LUB OSÓB, OD KTÓRYCH SPRAWOZDAWCA OTRZYMAŁ INFORMACJE
Poniższy wykaz opracowano na zasadzie zupełnej dobrowolności, na wyłączną odpowiedzialność sprawozdawcy. Przy sporządzaniu sprawozdania, do czasu przyjęcia go w komisji, sprawozdawca otrzymał informacje od następujących podmiotów lub osób:
|
Podmiot lub osoba |
|
|
BEUC (Europejska Organizacja Konsumentów) Ursula Pachl (zastępca dyrektora) Augusta Maciuleviciuté (starszy urzędnik ds. prawnych) |
|
|
MKB Nederland (Niderlandzkie Stowarzyszenie Małych i Średnich Przedsiębiorstw) Fried Kaanen (wiceprzewodniczący) Egbert Roozen (wiceprzewodniczący) |
|
|
VNO-NCW (Niderlandzka Konfederacja Przemysłu i Pracodawców) |
|
|
BUSINESSEUROPE Winand Quaedvlieg (kierownik biura w Brukseli) |
|
|
VZBV(Federacja Niemieckich Organizacji Konsumenckich) Otmar Lell (szef zespołu ds. prawnych i handlu) Isabelle Buscke (kierownik zespołu w Brukseli) Julian Gallash (pracownik ds. strategii zespołu ds. prawnych i handlu) Christiane Seidel (pracownik ds. strategii zespołu w Brukseli) |
|
|
ETNO-GSMA Pierantonio Rizzo Malte Firlus Kristina Olausson |
|
|
BitKom Torben David |
|
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
Tytuł |
Powództwa zbiorowe na rzecz ochrony zbiorowych interesów konsumentów |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2018)0184 – C8-0149/2018 – 2018/0089(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
JURI 2.5.2018 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 2.5.2018 |
||||
|
Zaangażowane komisje - data ogłoszenia na posiedzeniu |
13.9.2018 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Dennis de Jong 16.5.2018 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
24.9.2018 |
10.10.2018 |
21.11.2018 |
|
|
|
Data przyjęcia |
22.11.2018 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
18 10 3 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Carlos Coelho, Sergio Gaetano Cofferati, Daniel Dalton, Nicola Danti, Dennis de Jong, Evelyne Gebhardt, Maria Grapini, Robert Jarosław Iwaszkiewicz, Liisa Jaakonsaari, Philippe Juvin, Antonio López-Istúriz White, Morten Løkkegaard, Eva Maydell, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Olga Sehnalová, Jasenko Selimovic, Ivan Štefanec, Catherine Stihler, Anneleen Van Bossuyt, Marco Zullo |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Birgit Collin-Langen, Julia Reda, Adam Szejnfeld, Marc Tarabella, Sabine Verheyen |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Salvatore Cicu, Mady Delvaux, Czesław Hoc, Jean Lambert, Anne-Marie Mineur |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
18 |
+ |
|
|
ALDE ECR GUE/NGL S&D
Verts/ALE |
Morten Løkkegaard, Jasenko Selimovic Anneleen Van Bossuyt Anne-Marie Mineur, Dennis de Jong Sergio Gaetano Cofferati, Nicola Danti, Mady Delvaux, Evelyne Gebhardt, Maria Grapini, Liisa Jaakonsaari, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Olga Sehnalová, Catherine Stihler, Marc Tarabella Jean Lambert, Julia Reda |
|
|
10 |
- |
|
|
ECR PPE
|
Daniel Dalton, Czesław Hoc Salvatore Cicu, Birgit Collin-Langen, Philippe Juvin, Antonio López-Istúriz White, Eva Maydell, Ivan Štefanec, Adam Szejnfeld, Sabine Verheyen |
|
|
3 |
0 |
|
|
EFDD PPE |
Robert Jarosław Iwaszkiewicz, Marco Zullo Carlos Coelho |
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Transportu i Turystyki (26.11.2018)
dla Komisji Prawnej
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie powództw przedstawicielskich w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów i uchylającej dyrektywę 2009/22/WE
(COM(2018)0184 – C8-0149/2018 – 2018/0089(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Georg Mayer
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Sprawozdawca komisji opiniodawczej z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący dyrektywy w sprawie powództw przedstawicielskich, który ma zapewnić, by państwa członkowskie stosowały, wdrażały i egzekwowały prawo UE w pełnym zakresie oraz oferowały obywatelom odpowiednią ochronę prawną.
Dyrektywa w sprawie powództw przedstawicielskich nie ingeruje w istniejące mechanizmy służące poprawie lub zmianie dyrektyw wymienionych w załączniku I poprzez lokalne przedsiębiorstwa transportowe i turystyczne, lecz należy ją postrzegać jako narzędzie stosowania obowiązującego prawa w sposób przyjazny konsumentom. W przypadku sporów o dopuszczalności powództwa przedstawicielskiego decyduje właściwe państwo członkowskie (zakres kompetencji określa się na podstawie rozporządzenia (WE) nr 44/2001 – Bruksela I).
Specyfikę różnych sektorów branży transportowej i turystycznej, takich jak podróże samolotem, pociągiem i statkiem czy wyjazdy zorganizowane, uwzględnia się w dyrektywach sektorowych, w których powinna mieć zastosowanie możliwość powództwa przedstawicielskiego.
Z punktu widzenia kompleksowej ochrony konsumentów zdaniem sprawozdawcy komisji opiniodawczej dyrektywy sektorowe trzeba koniecznie i jak najszybszej poddać przeglądowi, uaktualnić i ewentualnie dostosować do zmian na rynku. Dotyczy to w szczególności dyrektywy w sprawie pasażerów linii lotniczych. Niniejsza dyrektywa w sprawie powództw przedstawicielskich nie może w żadnym razie odwrócić uwagi od faktu, że nowelizacja praw pasażerów linii lotniczych jest znacznie opóźniona. Na obecnym etapie nie można jednak jeszcze przewidzieć, czy już 12 miesięcy po wejściu w życie dyrektywy w sprawie powództw przedstawicielskich przeprowadzony zostanie przegląd, przez co proponowany przez Komisję termin oceny dotyczącej dalszego utrzymania dyrektywy w załączniku I wydaje się mało sensowny.
Procedury zbiorowego dochodzenia roszczeń nie powinny służyć wykonywaniu zadań publicznych, takich jak ściganie zachowań powodujących szkody. Wykonywania takich zadań publicznych nie wolno powierzać prywatnym organizacjom, natomiast należy udzielić instytucjom prywatnym wyłącznego dostępu do odpowiednich procedur.
Dyrektywa nie dotyczy możliwości prowadzenia postępowań konkurencyjnych o charakterze blokującym w odniesieniu do późniejszych procedur powództw przedstawicielskich; konieczna jest tu jeszcze szczegółowa analiza i regulacja, aby zapobiec mnożeniu się procedur kosztem sądów, konsumentów i przedsiębiorstw.
Nie można zachęcać do prowadzenia arbitralnych i szantażujących postępowań przeciw przedsiębiorstwom, co mogłoby się przerodzić w lukratywny model biznesowy.
Sprawozdawca komisji opiniodawczej jest ponadto zdania, że istnieje potrzeba poprawy w następujących kwestiach:
1. Definicja upoważnionych podmiotów: W tym przypadku należy dokładniej określić warunki wstępne, a wszystkie warunki muszą być zrozumiałe przez cały okres trwania powództwa przedstawicielskiego we właściwych upoważnionych podmiotach.
2. System opt-in: Sprawozdawca odrzuca cywilnoprawne powództwa przedstawicielskie bez mandatu zainteresowanych konsumentów, ponieważ odejście od tego systemu opt-in nie jest zgodne z naszą europejską tradycją prawną. Warunkiem wniesienia pozwu zbiorowego musi być zgoda konsumenta na dochodzenie jego roszczeń. Jednak należy wyjść z założenia, że w przypadku stosowania systemu opt-in przy dochodzeniu drobnych roszczeń nie da się uzyskać powszechnej zgody domniemanych poszkodowanych, ponieważ ewentualna rekompensata nie zostanie przyznana bezpośrednio im.
3. Finansowanie upoważnionych podmiotów: Państwo w żadnym wypadku nie powinno finansować upoważnionych podmiotów. Musi tu obowiązywać zasada równego traktowania skarżących i pozwanych i nie wolno faworyzować żadnej ze stron.
4. Wynagrodzenie adwokata: Powództwa przedstawicielskie nie powinny stwarzać zachęty do prowadzenia sporów, które są zbędne z punktu widzenia stron. Państwa członkowskie powinny wykluczyć możliwość wypłacania honorarium za pomyślny wynik sprawy.
5. Postępowanie karne: Ewentualna rekompensata nie powinna przekraczać kwoty środków naprawczych, jaką można by uzyskać w drodze powództwa indywidualnego.
POPRAWKI
Komisja Transportu i Turystyki zwraca się do Komisji Prawnej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) Celem niniejszej dyrektywy jest umożliwienie upoważnionym podmiotom reprezentującym zbiorowy interes konsumentów dochodzenia roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich skierowanych przeciwko naruszeniom przepisów prawa Unii. Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość wnoszenia o zaprzestanie lub zakazanie naruszenia, o potwierdzenie, że do naruszenia doszło i dochodzić rekompensaty, takiej jak odszkodowanie, naprawa lub obniżenie ceny, zgodnie z prawem krajowym. |
(1) Celem niniejszej dyrektywy jest umożliwienie upoważnionym podmiotom reprezentującym zbiorowy interes konsumentów dochodzenia roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich skierowanych przeciwko naruszeniom przepisów prawa Unii. Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość wnoszenia o zaprzestanie lub zakazanie naruszenia, o potwierdzenie, że do naruszenia doszło i dochodzić rekompensaty, takiej jak odszkodowanie, naprawa, wymiana, usunięcie lub obniżenie ceny, rozwiązanie umowy lub zwrot zapłaconej kwoty zgodnie z prawem krajowym. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) Komisja przyjęła wnioski ustawodawcze dotyczące rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 261/2004 ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów oraz rozporządzenia (WE) nr 2027/97 w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu przewozu pasażerów i ich bagażu drogą powietrzną30, jak i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym31. W związku z tym należy przewidzieć, aby rok po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Komisja dokonała oceny, czy przepisy unijne w zakresie praw pasażerów korzystających z transportu lotniczego oraz pasażerów w ruchu kolejowym oferują odpowiedni poziom ochrony konsumentów, porównywalny z poziomem oferowanym w niniejszej dyrektywie, oraz wyciągnęła wszelkie konieczne wnioski odnośnie do zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. |
skreśla się |
|
_________________ |
|
|
30 COM(2013) 130 final. |
|
|
31 COM(2017) 548 final. |
|
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia. Środki te powinny przybierać formę nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, obniżki ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku i zgodnie z prawem krajowym. |
(16) Upoważnione podmioty powinny mieć możliwość dochodzenia zastosowania środków mających na celu eliminację utrzymujących się skutków naruszenia. Środki te powinny przybierać formę nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, usunięcia, obniżki ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku i zgodnie z prawem krajowym. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 18 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(18) Państwa członkowskie mogą wymagać od upoważnionych podmiotów udzielenia wystarczających informacji w celu wsparcia powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, w tym opisu grupy konsumentów, których dotyczy dane naruszenie, oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawa, które mają być rozstrzygnięte w drodze powództwa przedstawicielskiego. Upoważniony podmiot nie powinien mieć obowiązku indywidualnego zidentyfikowania wszystkich konsumentów, których dotyczy naruszenie, aby wytoczyć powództwo. W powództwach przedstawicielskich w zakresie dochodzenia roszczeń sąd lub organ administracyjny powinien na jak najwcześniejszym etapie postępowania zweryfikować, czy dana sprawa nadaje się do wniesienia w trybie powództwa przedstawicielskiego, uwzględniając charakter naruszenia oraz cechy charakterystyczne szkód poniesionych przez zainteresowanych konsumentów. |
(18) Państwa członkowskie mogą wymagać od upoważnionych podmiotów udzielenia wystarczających informacji w celu wsparcia powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, w tym opisu grupy konsumentów, których dotyczy dane naruszenie, oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawa, które mają być rozstrzygnięte w drodze powództwa przedstawicielskiego. Upoważniony podmiot powinien mieć obowiązek indywidualnego zidentyfikowania wszystkich konsumentów, których dotyczy naruszenie, i z góry uzyskać ich zgodę na udział w powództwie przedstawicielskim, aby wytoczyć powództwo. W powództwach przedstawicielskich w zakresie dochodzenia roszczeń sąd lub organ administracyjny powinien na jak najwcześniejszym etapie postępowania zweryfikować, czy dana sprawa nadaje się do wniesienia w trybie powództwa przedstawicielskiego, uwzględniając charakter naruszenia oraz cechy charakterystyczne szkód poniesionych przez zainteresowanych konsumentów. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) W przypadku gdy konsumentów, których dotknęła ta sama praktyka, można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu, tak jak w przypadku długoterminowych umów konsumenckich, sąd lub organ administracyjny może wyraźnie określić grupę konsumentów, których dotyczy naruszenie, w toku postępowania z powództwa przedstawicielskiego. Sąd lub organ administracyjny mógłby w szczególności poprosić przedsiębiorcę naruszającego przepisy o udzielenie stosownych informacji, takich jak tożsamość konsumentów i czas stosowania praktyki. Ze względu na praktyczność i efektywność w tych przypadkach państwa członkowskie, zgodnie z przepisami krajowymi, mogłyby wziąć pod uwagę zapewnienie konsumentom możliwości osiągnięcia bezpośrednich korzyści z wydanego nakazu rekompensaty bez konieczności uzyskania od nich indywidualnego upoważnienia przed wydaniem nakazu rekompensaty. |
(20) W przypadku gdy konsumentów, których dotknęła ta sama praktyka, można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu, tak jak w przypadku długoterminowych umów konsumenckich, sąd lub organ administracyjny może wyraźnie określić grupę konsumentów, których dotyczy naruszenie, w toku postępowania z powództwa przedstawicielskiego. Sąd lub organ administracyjny mógłby w szczególności poprosić przedsiębiorcę naruszającego przepisy o udzielenie stosownych informacji, takich jak tożsamość konsumentów i czas stosowania praktyki. Ze względu na praktyczność i efektywność w tych przypadkach państwa członkowskie, zgodnie z przepisami krajowymi, mogłyby wziąć pod uwagę zapewnienie konsumentom możliwości osiągnięcia bezpośrednich korzyści z wydanego nakazu rekompensaty oraz uzyskanie od nich indywidualnego upoważnienia przed wydaniem nakazu rekompensaty. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 21 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(21) W sprawach o niskiej wartości jest mało prawdopodobne, że większość konsumentów podejmie działania w celu egzekwowania swoich praw, jako że nakład pracy i kosztów przeważałyby nad indywidualnymi korzyściami. Jeżeli jednak ta sama praktyka dotyczy wielu konsumentów, łączna strata może być znaczna. W takich przypadkach sąd lub organ może uznać, że zwrócenie środków pieniężnych zainteresowanym konsumentom jest nieproporcjonalne, na przykład dlatego, że jest to zbyt uciążliwe lub niewykonalne w praktyce. W związku z tym byłoby lepiej, aby środki pieniężne otrzymane w ramach rekompensaty w drodze powództw przedstawicielskich służyły ochronie zbiorowych interesów konsumentów i powinny być przekazane na stosowny cel publiczny, taki jak fundusz pomocy prawnej dla konsumentów, kampanie informacyjne lub ruchy konsumenckie. |
(21) W sprawach o niskiej wartości jest mało prawdopodobne, że większość konsumentów podejmie działania w celu egzekwowania swoich praw, jako że nakład pracy i kosztów przeważałyby nad indywidualnymi korzyściami. Jeżeli jednak ta sama praktyka dotyczy wielu konsumentów, łączna strata może być znaczna. W takich przypadkach, niezależnie od prawa konsumentów indywidualnych do domagania się odszkodowania, sąd lub organ może uznać, że zwrócenie środków pieniężnych zainteresowanym konsumentom jest nieproporcjonalne, na przykład dlatego, że jest to zbyt uciążliwe lub niewykonalne w praktyce. W związku z tym byłoby lepiej, aby środki pieniężne otrzymane w ramach rekompensaty w drodze powództw przedstawicielskich służyły ochronie zbiorowych interesów konsumentów i powinny być przekazane na stosowny cel publiczny, taki jak fundusz pomocy prawnej dla konsumentów, kampanie informacyjne lub ruchy konsumenckie. Środki pieniężne nie powinny być przyznawane upoważnionemu podmiotowi, który wytoczył powództwo, aby zapobiegać konfliktom interesów. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 23 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) W niniejszej dyrektywie przewidziano mechanizm proceduralny, który nie wpływa na uregulowania ustanawiające prawa materialne konsumentów do umownych i pozaumownych środków prawnych, w przypadku gdy ich interesy ucierpiały w wyniku naruszenia, takie jak prawo do odszkodowania, rozwiązania umowy, zwrotu kosztów, wymiany, naprawy lub obniżenia ceny. Powództwo przedstawicielskie o rekompensatę na mocy niniejszej dyrektywy można wytoczyć wyłącznie w przypadku, gdy prawo Unii lub prawo krajowe przewiduje takie prawa materialne. |
(23) W niniejszej dyrektywie przewidziano mechanizm proceduralny, który nie wpływa na uregulowania ustanawiające prawa materialne konsumentów do umownych i pozaumownych środków prawnych, w przypadku gdy ich interesy ucierpiały w wyniku naruszenia, takie jak prawo do odszkodowania, rozwiązania umowy, zwrotu kosztów, wymiany, usunięcia, naprawy lub obniżenia ceny. Powództwo przedstawicielskie o rekompensatę na mocy niniejszej dyrektywy można wytoczyć wyłącznie w przypadku, gdy prawo Unii lub prawo krajowe przewiduje takie prawa materialne. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 25 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(25) Upoważnione podmioty powinny zapewnić pełną przejrzystość w odniesieniu do źródła finansowania swojej działalności ogólnie oraz w związku z finansowaniem konkretnego powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, aby umożliwić sądom i organom administracyjnym ocenę, czy nie ma konfliktu interesów pomiędzy osobą trzecią uczestniczącą w finansowaniu a upoważnionym podmiotem i aby uniknąć ryzyka nadużywania drogi sądowej oraz ocenić, czy finansująca osoba trzecia posiada wystarczające środki do pokrycia swoich zobowiązań finansowych wobec upoważnionego podmiotu. Informacje, których upoważniony podmiot udziela sądowi lub organowi administracyjnemu nadzorującemu powództwo przedstawicielskie, powinny umożliwiać mu ocenę, czy osoba trzecia może wywierać wpływ na decyzje proceduralne upoważnionego podmiotu w kontekście powództwa przedstawicielskiego, w tym w zakresie ugód, i czy finansuje powództwo przedstawicielskie o rekompensatę skierowane przeciwko pozwanemu, który jest konkurentem dla podmiotu, od którego pochodzą środki finansowe, lub przeciwko pozwanemu, od którego podmiot, od którego pochodzą środki finansowe, jest zależny. W przypadku potwierdzenia którejkolwiek z tych okoliczności sąd lub organ administracyjny powinien być uprawniony do nakazania upoważnionemu podmiotowi odmówienia przyjęcia danych środków finansowych oraz w stosownych przypadkach do odrzucenia legitymacji upoważnionego podmiotu w określonym przypadku. |
(25) Upoważnione podmioty powinny zapewnić przez cały czas trwania procesu pełną przejrzystość w odniesieniu do źródła finansowania swojej działalności ogólnie oraz w związku z finansowaniem konkretnego powództwa przedstawicielskiego o rekompensatę, aby umożliwić sądom i organom administracyjnym ocenę, czy nie ma konfliktu interesów pomiędzy osobą trzecią uczestniczącą w finansowaniu a upoważnionym podmiotem i aby uniknąć ryzyka nadużywania drogi sądowej oraz ocenić, czy finansująca osoba trzecia posiada wystarczające środki do pokrycia swoich zobowiązań finansowych wobec upoważnionego podmiotu. Informacje, których upoważniony podmiot udziela sądowi lub organowi administracyjnemu nadzorującemu powództwo przedstawicielskie, powinny umożliwiać mu ocenę, czy osoba trzecia może wywierać wpływ na decyzje proceduralne upoważnionego podmiotu w kontekście powództwa przedstawicielskiego, w tym w zakresie ugód, i czy finansuje powództwo przedstawicielskie o rekompensatę skierowane przeciwko pozwanemu, który jest konkurentem dla podmiotu, od którego pochodzą środki finansowe, lub przeciwko pozwanemu, od którego podmiot, od którego pochodzą środki finansowe, jest zależny. W przypadku potwierdzenia którejkolwiek z tych okoliczności sąd lub organ administracyjny powinien być uprawniony do nakazania upoważnionemu podmiotowi odmówienia przyjęcia danych środków finansowych oraz w stosownych przypadkach do odrzucenia legitymacji upoważnionego podmiotu w określonym przypadku. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 31 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(31) Zapewnienie, aby konsumenci byli poinformowani o powództwie przedstawicielskim, jest kluczowe dla jego powodzenia. Konsumenci powinni być informowani o toczącym się postępowaniu z powództwa przedstawicielskiego, fakcie, że praktykę przedsiębiorcy uznano za naruszenie prawa, swoich prawach po stwierdzeniu naruszenia i jakichkolwiek kolejnych krokach do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów, zwłaszcza w zakresie uzyskania rekompensaty. Ryzyko reputacyjne związane z rozpowszechnianiem informacji na temat naruszenia jest również istotne dla odstraszenia przedsiębiorców naruszających prawa konsumentów. |
(31) Zapewnienie, aby konsumenci byli poinformowani o powództwie przedstawicielskim, jest kluczowe dla jego powodzenia. Konsumenci powinni być informowani o toczącym się postępowaniu z powództwa przedstawicielskiego, fakcie, że praktykę przedsiębiorcy uznano za naruszenie prawa, swoich prawach po stwierdzeniu naruszenia i jakichkolwiek kolejnych krokach do podjęcia przez zainteresowanych konsumentów, zwłaszcza w zakresie uzyskania rekompensaty. Ryzyko reputacyjne związane z rozpowszechnianiem informacji na temat naruszenia jest również istotne dla odstraszenia przedsiębiorców umyślnie naruszających prawa konsumentów. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W niniejszej dyrektywie określono uregulowania umożliwiające upoważnionym podmiotom dochodzenie roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń służących uniknięciu nadużywania drogi sądowej. |
1. W niniejszej dyrektywie określono uregulowania umożliwiające upoważnionym podmiotom dochodzenie roszczeń w drodze powództw przedstawicielskich mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów w przypadku szkody zbiorowej, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń służących uniknięciu nadużywania drogi sądowej. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów przewidujących przyznanie upoważnionym podmiotom lub innym osobom innych środków proceduralnych do wnoszenia powództw mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów na poziomie krajowym. |
2. Niniejsza dyrektywa ma na celu minimalny poziom harmonizacji i nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów przewidujących przyznanie upoważnionym podmiotom lub innym osobom innych środków proceduralnych do wnoszenia powództw mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów na poziomie krajowym. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu zwalczenia naruszeń przepisów prawa Unii wymienionych w załączniku I dokonywanych przez przedsiębiorców, które szkodzą lub mogą szkodzić zbiorowym interesom konsumentów. Ma ona zastosowanie do naruszeń krajowych i transgranicznych, w tym w przypadku gdy naruszeń zaprzestano przed rozpoczęciem postępowania z powództwa przedstawicielskiego lub przed zakończeniem takiego postępowania. |
1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu zwalczenia naruszeń przepisów prawa Unii wymienionych w załączniku I dokonywanych przez przedsiębiorców, które powodują lub mogą powodować szkodę zbiorową dla zbiorowych interesów konsumentów. Ma ona zastosowanie do naruszeń o wymiarze unijnym, w tym w przypadku gdy naruszeń zaprzestano przed rozpoczęciem postępowania z powództwa przedstawicielskiego lub przed zakończeniem takiego postępowania. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Powództwo przedstawicielskie nie zastępuje prawa konsumenta do uzyskania indywidualnego odszkodowania na mocy szczegółowego prawa Unii w przypadku naruszenia przepisów prawa unijnego przez przedsiębiorców. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do prawa Unii poddawanego przeglądowi, wymienionego w wykazie w nowym załączniku III. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6a) „szkoda zbiorowa” oznacza dokonane przez przedsiębiorców naruszenie powszechne o wymiarze unijnym przepisów prawa unijnego wymienionych w załączniku I, które szkodzi lub może szkodzić zbiorowemu interesowi znacznej liczby konsumentów; |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 6 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6b) „naruszenie powszechne o wymiarze unijnym” oznacza powszechnie występujące naruszenie, które szkodziło, szkodzi lub może zaszkodzić zbiorowym interesom konsumentów w co najmniej dwóch trzecich państw członkowskich zamieszkałych łącznie przez co najmniej dwie trzecie ludności Unii. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) jest prawidłowo ustanowiony zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego; |
a) jest prawidłowo ustanowiony zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego i zarejestrowany w wykazie właściwego ministerstwa państwa członkowskiego przedsiębiorstwa; |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera a a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
aa) istnieje od co najmniej trzech lat i prowadził działalność nieprzerwanie przez trzy wcześniejsze lata; |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c a (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ca) Państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz upoważnionych podmiotów i jego aktualizacje. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c b (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cb) posiada wystarczające zasoby finansowe i kadrowe oraz specjalistyczną wiedzę prawniczą, aby reprezentować większą liczbę osób i działać w ich interesie. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c c (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cc) istnieje bezpośredni związek pomiędzy głównymi celami działalności tych organizacji a prawami gwarantowanymi na mocy prawa Unii, których naruszenie zarzuca się w wytaczanym powództwie; |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2 – litera c d (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
cd) ma na celu pożytek publiczny. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Państwa członkowskie zapewniają, by zwłaszcza organizacje konsumenckie i niezależne instytucje publiczne były uprawnione do uzyskania statusu upoważnionego podmiotu. Na upoważnione podmioty państwa członkowskie mogą wyznaczyć organizacje konsumenckie reprezentujące członków z więcej niż jednego państwa członkowskiego. |
3. Państwa członkowskie dopilnowują, by uznane lub stworzone doraźnie organizacje broniące interesu publicznego, a zwłaszcza organizacje konsumenckie oraz niezależne instytucje publiczne, były uprawnione do uzyskania statusu upoważnionego podmiotu. Na upoważnione podmioty państwa członkowskie mogą wyznaczyć organizacje reprezentujące członków z więcej niż jednego państwa członkowskiego. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Aby dochodzić wydania nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk, upoważnione podmioty nie są zobowiązane do uzyskania upoważnienia od indywidualnych zainteresowanych konsumentów lub do przedstawienia dowodu rzeczywistej straty lub szkody poniesionej przez zainteresowanych konsumentów bądź zamiaru lub zaniedbania ze strony przedsiębiorcy. |
Aby dochodzić wydania nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk, upoważnione podmioty są zobowiązane do uzyskania upoważnienia od indywidualnych zainteresowanych konsumentów lub do przedstawienia dowodu rzeczywistej straty lub szkody poniesionej przez zainteresowanych konsumentów bądź zamiaru lub zaniedbania ze strony przedsiębiorcy. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Nakaz rekompensaty, który zobowiązuje przedsiębiorcę do zapewnienia m.in. i w zależności od przypadku: odszkodowania, naprawy, wymiany, usunięcia, obniżki ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów. |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Dla celów art. 5 ust. 3 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty miały prawo do wytaczania powództw przedstawicielskich o wydanie nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, obniżenia ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku. Dane państwo członkowskie może wymagać upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów przed wydaniem decyzji deklaratoryjnej lub nakazu rekompensaty. |
Dla celów art. 5 ust. 3 państwa członkowskie zapewniają, by upoważnione podmioty miały prawo do wytaczania powództw przedstawicielskich o wydanie nakazu rekompensaty zobowiązującego przedsiębiorcę do zapewnienia między innymi odszkodowania, naprawy, wymiany, usunięcia, obniżenia ceny, rozwiązania umowy lub zwrotu poniesionych kosztów, w zależności od przypadku. Dane państwo członkowskie wymaga upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów przed wydaniem decyzji deklaratoryjnej lub nakazu rekompensaty. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Upoważnione podmioty udzielają wystarczających informacji zgodnie z wymaganiami prawa krajowego w celu wsparcia powództwa, z uwzględnieniem opisu grupy konsumentów, których dotyczy powództwo oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawnego, które mają być rozstrzygnięte. |
Upoważnione podmioty muszą udzielić wystarczających informacji zgodnie z wymaganiami prawa krajowego w celu wsparcia powództwa, z uwzględnieniem opisu grupy konsumentów, których dotyczy powództwo, oraz kwestii w zakresie stanu faktycznego i prawnego, które mają być rozstrzygnięte, a także w celu wykazania, że wyczerpane zostały możliwości procedury dochodzenia roszczeń zapewniające ochronę praw konsumentów na mocy przepisów opartych na określonych z góry roszczeniach. |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą upoważnić sąd lub organ administracyjny do wydania zamiast nakazu rekompensaty decyzji deklaratoryjnej w sprawie odpowiedzialności przedsiębiorcy w stosunku do konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia prawa Unii wymienionego w załączniku I w należycie uzasadnionych przypadkach, w których ze względu na cechy charakterystyczne indywidualnej szkody wyrządzonej zainteresowanym konsumentom określenie ilościowe indywidualnej rekompensaty jest złożone. |
2. Państwa członkowskie dopilnowują, aby upoważnione podmioty mogły otrzymać zgodnie z prawem mandat od indywidualnego konsumenta wyłącznie po pełnym poinformowaniu go na piśmie o: (i) wszystkich istotnych aspektach procedury pozwu zbiorowego; (ii) możliwości dochodzenia przez konsumenta roszczenia bezpośrednio od przedsiębiorstwa bez udziału upoważnionego podmiotu lub za pośrednictwem swojego prawnika lub innego przedstawiciela, jakiego dopuszcza prawo krajowe; oraz (iii) wszelkich dostępnych opcjach indywidualnego dochodzenia roszczeń, w tym na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/11/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie alternatywnych metod rozstrzygania sporów. |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 3 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszenia, których można zidentyfikować i ponieśli oni porównywalną szkodę w wyniku tej samej praktyki w odniesieniu do okresu czasu lub zakupu. W takich przypadkach wymaganie upoważnienia ze strony indywidualnych zainteresowanych konsumentów nie stanowi warunku dla wytoczenia powództwa. Rekompensata powinna być skierowana do zainteresowanych konsumentów; |
skreśla się |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 3 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) konsumentów, którzy ponieśli stratę na tak małe kwoty, że przekazanie im rekompensaty byłoby nieproporcjonalne. W takich przypadkach państwa członkowskie zapewniają, by udzielenie upoważnienia przez indywidualnych konsumentów nie było wymagane. Rekompensata jest przeznaczona na cel publiczny służący zbiorowym interesom konsumentów. |
skreśla się |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. Informacje udzielane przez upoważnione podmioty w związku z art. 6 ust. 2 ppkt (ii) obejmują: (i) tożsamość upoważnionego podmiotu i jego uzasadniony interes w odpowiednich przepisach prawa Unii; (ii) wszystkie możliwe etapy procedury pozwu zbiorowego i oczekiwany okres ich trwania; (iii) sposoby lub brak sposobów indywidualnego lub zbiorowego wpływania zaangażowanych konsumentów na decyzje upoważnionego podmiotu w odniesieniu do procedury pozwu zbiorowego; (iv) jasne informacje o wszystkich kosztach związanych z procedurą pozwu zbiorowego, którymi można obciążyć konsumentów indywidualnych lub które można w jakikolwiek sposób od nich pobrać, łącznie z przykładowym wyliczeniem wpływu takich kosztów na ewentualną rekompensatę lub inną formę zadośćuczynienia, jakie mogą otrzymać konsumenci indywidualni;oraz (v) szczegółowe informacje, jak i kiedy konsumenci indywidualni otrzymają rekompensatę lub inną formę zadośćuczynienia, jeżeli procedura pozwu zbiorowego zakończy się powodzeniem. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Upoważniony podmiot, który dochodzi nakazu rekompensaty, o którym mowa w art. 6 ust. 1, deklaruje na wczesnym etapie powództwa źródła finansowania wykorzystywane na swoją działalność ogólnie oraz w związku z finansowaniem powództwa. Wykazuje on, że posiada wystarczające środki finansowe do reprezentowania najlepszych interesów zainteresowanych konsumentów i do pokrycia ewentualnych kosztów w przypadku niepomyślnego zakończenia powództwa. |
1. Upoważniony podmiot, który dochodzi nakazu rekompensaty, o którym mowa w art. 6 ust. 1, deklaruje na wczesnym etapie powództwa źródła finansowania wykorzystywane na swoją działalność ogólnie oraz w związku z finansowaniem powództwa w czasie całej procedury. Wykazuje on w sposób przejrzysty, że posiada wystarczające środki do reprezentowania najlepszych interesów zainteresowanych konsumentów i do pokrycia ewentualnych kosztów w przypadku niepomyślnego zakończenia powództwa. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. Państwa członkowskie dopilnowują, aby po zakończonym powodzeniem powództwie przedstawicielskim odszkodowanie, które musi wypłacić przedsiębiorstwo, trafiło wyłącznie do zainteresowanych konsumentów; od kwoty rekompensaty można odliczyć poniesione koszty kadrowe czy sądowe, jeżeli nie zostały one zwrócone upoważnionemu podmiotowi w inny sposób. |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3b. Koszty przegranego powództwa przedstawicielskiego upoważniony podmiot musi pokryć sam. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie zapewniają, by sąd lub organ administracyjny wymagał od przedsiębiorcy naruszającego przepisy informowania zainteresowanych konsumentów na własny koszt o decyzjach ostatecznych ustalających środki, o których mowa w art. 5 i 6, oraz zatwierdzonych ugodach, o których mowa w art. 8, w sposób odpowiedni do okoliczności sprawy i w określonych terminach, w tym w stosownych przypadkach poprzez indywidualne powiadomienie wszystkich zainteresowanych konsumentów. |
1. Państwa członkowskie zapewniają, by sąd lub organ administracyjny informował zainteresowanych konsumentów na własny koszt o decyzjach ostatecznych ustalających środki, o których mowa w art. 5 i 6, oraz zatwierdzonych ugodach, o których mowa w art. 8, w sposób odpowiedni do okoliczności sprawy i w określonych terminach, w tym w stosownych przypadkach poprzez indywidualne powiadomienie wszystkich zainteresowanych konsumentów. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Państwa członkowskie dopilnowują, aby opinia publiczna otrzymywała w sposób dostępny informacje dotyczące przyszłych, toczących się i zakończonych powództw zbiorowych, np. na publicznej stronie internetowej. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – akapit 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie zapewniają, by na żądanie upoważnionego podmiotu, który przedstawi rozsądnie dostępne fakty i dowody wystarczające do wszczęcia powództwa przedstawicielskiego i wskaże kolejne środki dowodowe znajdujące się pod kontrolą pozwanego, sąd lub organ administracyjny mógł nakazać zgodnie z krajowymi przepisami proceduralnymi przedstawienie takich środków dowodowych przez pozwanego, zgodnie z obowiązującym prawem Unii i krajowymi przepisami dotyczącymi poufności. |
Państwa członkowskie zapewniają, by na żądanie upoważnionego podmiotu, który przedstawi rozsądnie dostępne fakty i dowody wystarczające do wszczęcia powództwa przedstawicielskiego i wskaże kolejne środki dowodowe znajdujące się pod kontrolą pozwanego, sąd lub organ administracyjny mógł nakazać przedstawienie takich środków dowodowych przez pozwanego. Nakaz ten opiera się na ocenie potrzeby, zakresu i proporcjonalności wymaganego ujawnienia, zgodnie z krajowymi przepisami proceduralnymi oraz z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi dotyczącymi poufności. |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by koszty proceduralne związane z powództwami przedstawicielskimi nie stanowiły przeszkód finansowych dla upoważnionych podmiotów w skutecznym wykonywaniu prawa do dochodzenia środków, o których mowa w art. 5 i 6, takie jak ograniczanie obowiązujących opłat sądowych lub administracyjnych, zapewnianie im w stosownych przypadkach dostępu do pomocy prawnej lub poprzez zapewnianie im na ten cel środków finansowania publicznego. |
1. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by koszty proceduralne związane z powództwami przedstawicielskimi nie stanowiły przeszkód finansowych dla upoważnionych podmiotów w skutecznym wykonywaniu prawa do dochodzenia środków, o których mowa w art. 5 i 6, takie jak ograniczanie obowiązujących opłat sądowych lub administracyjnych lub zapewnianie im w stosownych przypadkach dostępu do pomocy prawnej. |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Nie później niż rok po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Komisja dokonuje oceny, czy przepisy w zakresie praw pasażerów korzystających z transportu lotniczego oraz pasażerów w ruchu kolejowym oferują poziom ochrony praw konsumentów porównywalny z poziomem oferowanym w niniejszej dyrektywie. W takim przypadku Komisja zamierza przedstawić właściwe wnioski, które mogą polegać zwłaszcza na usunięciu aktów, o których mowa w pkt 10 i 15 załącznika I, z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, jak określono w art. 2. |
skreśla się |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
10) Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. L 46 z 17.2.2004, s. 1). |
skreśla się |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 15 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
15) Rozporządzenie (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 14). |
skreśla się |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 31 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
31) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 1). |
skreśla się |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – punkt 32 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
32) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 181/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. dotyczące praw pasażerów w transporcie autobusowym i autokarowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 1). |
skreśla się |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II a (nowy) – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
ZAŁĄCZNIK III WYKAZ PRZEPISÓW PRAWA UNII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 4 |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II a (nowy) – punkt 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1) Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. L 46 z 17.2.2004, s. 1). |
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
Tytuł |
Powództwa zbiorowe na rzecz ochrony zbiorowych interesów konsumentów |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2018)0184 – C8-0149/2018 – 2018/0089(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
JURI 2.5.2018 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
TRAN 31.5.2018 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Georg Mayer 23.5.2018 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
9.10.2018 |
|
|
|
|
|
Data przyjęcia |
22.11.2018 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
21 14 1 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Daniela Aiuto, Lucy Anderson, Marie-Christine Arnautu, Inés Ayala Sender, Georges Bach, Deirdre Clune, Michael Cramer, Luis de Grandes Pascual, Andor Deli, Isabella De Monte, Jacqueline Foster, Innocenzo Leontini, Peter Lundgren, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Marian-Jean Marinescu, Gesine Meissner, Markus Pieper, Gabriele Preuß, Franck Proust, Christine Revault d’Allonnes Bonnefoy, Massimiliano Salini, Claudia Țapardel, Keith Taylor, Pavel Telička, István Ujhelyi, Marita Ulvskog, Wim van de Camp, Janusz Zemke, Roberts Zīle |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Jakop Dalunde, Mark Demesmaeker, Anders Sellström, Henna Virkkunen |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Michael Gahler, Clare Moody, Flavio Zanonato |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
|
21 |
+ |
|
|
ALDE |
Gesine Meissner, Pavel Telička |
|
|
ECR |
Mark Demesmaeker, Jacqueline Foster, Peter Lundgren, Roberts Zīle |
|
|
ENF |
Marie-Christine Arnautu |
|
|
PPE |
Georges Bach, Deirdre Clune, Andor Deli, Michael Gahler, Innocenzo Leontini, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska,,Marian-Jean Marinescu, Markus Pieper, Franck Proust, Massimiliano Salini, Anders Sellström, Henna Virkkunen, Luis de Grandes Pascual, Wim van de Camp |
|
|
14 |
- |
|
|
S&D |
Lucy Anderson, Inés Ayala Sender, De Monte, Clare Moody, Gabriele Preuß, Christine Revault d'Allonnes Bonnefoy, Claudia Țapardel, István Ujhelyi, Marita Ulvskog, Flavio Zanonato, Janusz Zemke |
|
|
VERTS/ALE |
Michael Cramer, Jakop Dalunde, Keith Taylor |
|
|
1 |
0 |
|
|
EFDD |
Daniela Aiuto |
|
|
|
Korekty głosowania |
|
|
+ |
|
|
|
- |
|
|
|
0 |
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
|
Tytuł |
Powództwa zbiorowe na rzecz ochrony zbiorowych interesów konsumentów |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2018)0184 – C8-0149/2018 – 2018/0089(COD) |
||||
|
Data przedstawienia w PE |
11.4.2018 |
|
|
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
JURI 2.5.2018 |
|
|
|
|
|
Komisje wyznaczone do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 2.5.2018 |
TRAN 31.5.2018 |
|
|
|
|
Zaangażowane komisje Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 13.9.2018 |
|
|
|
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Geoffroy Didier 22.5.2018 |
|
|
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
20.6.2018 |
20.11.2018 |
|
|
|
|
Data przyjęcia |
6.12.2018 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
19 0 3 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Joëlle Bergeron, Jean-Marie Cavada, Mady Delvaux, Rosa Estaràs Ferragut, Mary Honeyball, Julia Reda, Evelyn Regner, Pavel Svoboda, József Szájer |
||||
|
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Geoffroy Didier, Pascal Durand, Angel Dzhambazki, Ana Miranda, Jens Rohde, Virginie Rozière, Tiemo Wölken |
||||
|
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Lucy Anderson, Georges Bach, Kostadinka Kuneva, Jeroen Lenaers, Philippe Loiseau, Marco Zullo |
||||
|
Data złożenia |
7.12.2018 |
||||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
|
19 |
+ |
|
|
ALDE |
Jean-Marie Cavada, Jens Rohde |
|
|
EFDD |
Joëlle Bergeron, Marco Zullo |
|
|
PPE |
Georges Bach, Geoffroy Didier, Rosa Estaràs Ferragut, Jeroen Lenaers, Pavel Svoboda, József Szájer |
|
|
S&D |
Lucy Anderson, Mady Delvaux, Mary Honeyball, Evelyn Regner, Virginie Rozière, Tiemo Wölken |
|
|
VERTS/ALE |
Pascal Durand, Ana Miranda, Julia Reda |
|
|
0 |
- |
|
|
|
|
|
|
3 |
0 |
|
|
ECR |
Angel Dzhambazki |
|
|
ENF |
Philippe Loiseau |
|
|
GUE/NGL |
Kostadinka Kuneva |
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się