SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy oraz uchylającej dyrektywę 2005/45/WE

11.1.2019 - (COM(2018)0315 – C8-0205/2018 – 2018/0162(COD)) - ***I

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Dominique Riquet


Procedura : 2018/0162(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0007/2019
Teksty złożone :
A8-0007/2019
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy oraz uchylającej dyrektywę 2005/45/WE

(COM(2018)0315 – C8-0205/2018 – 2018/0162(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi i Radzie (COM(2018)0315),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 100 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0205/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia ...[1],

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia ...[2],

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8-0007/2019),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Poprawka  1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1)  Istotne znaczenie dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa morskiego oraz zapobiegania zanieczyszczaniu mórz ma podniesienie poziomu wiedzy i umiejętności marynarzy z Unii poprzez opracowanie szkoleń morskich i wydawanie świadectw marynarzom zgodnie z przepisami międzynarodowymi.

(1)  Istotne znaczenie dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa morskiego oraz zapobiegania zanieczyszczaniu mórz ma podniesienie poziomu wiedzy i umiejętności marynarzy z Unii poprzez opracowanie szkoleń morskich i wydawanie świadectw marynarzom zgodnie z przepisami międzynarodowymi i odpowiednio do postępów technologicznych, a także podejmowanie dalszych działań na rzecz zwiększenia poziomu umiejętności marynarzy w Europie przez zapewnienie zaawansowanych szkoleń i możliwości rozwoju dla marynarzy z Unii.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2a)  Kodeks STCW zawiera już wytyczne dotyczące zapobiegania zmęczeniu (sekcja B-VIII/1) oraz zdatności do służby (sekcja A-VIII/1). Aby zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa, niezbędne jest wdrożenie i bezwarunkowe stosowanie norm określonych w tej międzynarodowej konwencji.

Poprawka    3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(3a)  Należy ułatwić wzajemne uznawanie świadectw marynarzy wydanych przez państwa członkowskie, aby wspierać mobilność zawodową marynarzy w Unii Europejskiej oraz zapobiegać niedoborom kompetentnych pracowników, którzy posiadają odpowiednie umiejętności i kompetencje, w europejskim sektorze morskim. W związku z tym państwa członkowskie powinny w pełni uznawać świadectwa przeszkolenia i dokumenty potwierdzające wydane marynarzom przez inne państwo członkowskie, również do celów związanych z wydawaniem dyplomów krajowych. W przypadku gdy państwo członkowskie odmówi potwierdzenia lub akceptacji takiego ważnego świadectwa wydanego przez inne państwo członkowskie, powinno ono przedstawić uzasadnienie tej decyzji.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  Dyrektywa 2008/106/WE zawiera również scentralizowany mechanizm uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa trzecie. Ocena w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT)14 wykazała, że od czasu wprowadzenia scentralizowanego mechanizmu państwa członkowskie osiągnęły znaczne oszczędności. Jednakże ocena wykazała również, że w odniesieniu do niektórych uznanych państw trzecich jedynie niewielu marynarzy zostało następnie zatrudnionych na statkach unijnych. W związku z powyższym w celu wydajniejszego wykorzystania dostępnych zasobów ludzkich i finansowych podstawą procedury uznawania państw trzecich powinna być analiza potrzeby takiego uznania, w tym oszacowanie liczby kapitanów i oficerów pochodzących z tego państwa, co do których istnieje prawdopodobieństwo zatrudnienia na statkach unijnych.

(5)  Dyrektywa 2008/106/WE zawiera również scentralizowany mechanizm uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa trzecie. Ocena w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT)14 wykazała, że od czasu wprowadzenia scentralizowanego mechanizmu państwa członkowskie osiągnęły znaczne oszczędności. Jednakże ocena wykazała również, że w odniesieniu do niektórych uznanych państw trzecich państwa członkowskie wydały jedynie bardzo niewielką liczbę potwierdzeń uznania świadectw w odniesieniu do dyplomów lub świadectw przeszkolenia wydanych przez te państwa trzecie.

_________________

_________________

14 SWD(2018)19.

14 SWD(2018)19.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 6 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(6a)  W celu zagwarantowania wszystkim marynarzom prawa do godnej pracy i ograniczenia zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym uznawanie świadectw marynarzy wydawanych przez państwa trzecie musi być uzależnione od ratyfikacji przez te państwa trzecie międzynarodowej Konwencji o pracy na morzu.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  W celu dalszego zwiększenia efektywności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich, ponowną ocenę państw trzecich, z których niewiele marynarzy znajduje zatrudnienie we flocie unijnej, należy przeprowadzać w dłuższych odstępach czasu, które należy przedłużyć do dziesięciu lat. Niemniej jednak wspomniany dłuższy okres do dokonania ponownej oceny systemu takich państw trzecich należy połączyć z priorytetowymi kryteriami, w których uwzględnia się kwestie bezpieczeństwa, przy zapewnieniu równowagi między potrzebą efektywności a skutecznym mechanizmem ochronnym w przypadku pogorszenia jakości wyszkolenia marynarzy w odnośnych państwach trzecich.

(7)  W celu dalszego zwiększenia efektywności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich, ponowną ocenę państw trzecich, z których niewiele marynarzy znajduje zatrudnienie we flocie unijnej, należy przeprowadzać w dłuższych odstępach czasu, które należy przedłużyć do ośmiu lat. Umiejętności tych marynarzy powinny być również oceniane przez państwa członkowskie, a w razie potrzeby marynarze ci powinni przechodzić szkolenia. Niemniej jednak wspomniany dłuższy okres do dokonania ponownej oceny systemu takich państw trzecich należy połączyć z priorytetowymi kryteriami, w których uwzględnia się kwestie bezpieczeństwa, przy zapewnieniu równowagi między potrzebą efektywności a skutecznym mechanizmem ochronnym w przypadku pogorszenia jakości wyszkolenia marynarzy w odnośnych państwach trzecich.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  Informacje na temat marynarzy zatrudnionych z państw trzecich stały się dostępne na szczeblu Unii dzięki przekazywaniu przez państwa członkowskie przechowywanych w rejestrach krajowych odnośnych informacji dotyczących wydanych świadectw i potwierdzeń. Informacje te należy wykorzystywać nie tylko do celów statystycznych i kształtowania polityki, ale również w celu poprawy wydajności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich. W oparciu o informacje przekazywane przez państwa członkowskie uznane państwa trzecie, z których marynarze nie zostali zatrudnieni flocie unijnej przez okres co najmniej pięciu lat, zostają wycofane z wykazu uznanych państw trzecich. Ponadto informacje te są również wykorzystywane do ustalenia kolejności ponownej oceny uznanych państw trzecich.

(8)  Informacje na temat marynarzy zatrudnionych z państw trzecich stały się dostępne na szczeblu Unii dzięki przekazywaniu przez państwa członkowskie przechowywanych w rejestrach krajowych odnośnych informacji dotyczących wydanych świadectw i potwierdzeń. Informacje te należy wykorzystywać nie tylko do celów statystycznych i kształtowania polityki, ale również w celu poprawy wydajności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich. W oparciu o informacje przekazywane przez państwa członkowskie uznanie państw trzecich, z których marynarze nie zostali zatrudnieni we flocie unijnej przez okres co najmniej ośmiu lat, powinno zostać ponownie rozpatrzone. Procedura powtórnego rozpatrzenia powinna obejmować możliwość utrzymania w mocy lub wycofania uznania odnośnego państwa trzeciego. Ponadto informacje te są również wykorzystywane do ustalenia kolejności ponownej oceny uznanych państw trzecich.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9)  Przepisy dotyczące uznawania kwalifikacji zawodowych zgodnie z dyrektywą 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady15 nie mają zastosowania w odniesieniu do uznawania świadectw marynarzy na podstawie dyrektywy 2008/106/WE. Dyrektywa 2005/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady16 regulowała wzajemne uznawanie świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie. Jednakże definicje świadectw marynarzy określone w dyrektywie 2005/45/WE stały się nieaktualne w następstwie dokonanych w 2010 r. zmian konwencji STCW. W związku z tym należy zmienić system wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie w celu uwzględnienia zmian na poziomie międzynarodowym oraz wprowadzić nowe definicje świadectw marynarzy zawarte w dyrektywie 2008/106/WE. Ponadto w systemie wzajemnego uznawania należy również uwzględnić świadectwa zdrowia marynarzy wydane z upoważnienia państw członkowskich. W celu usunięcia niejasności i ryzyka wystąpienia niespójności między dyrektywą 2005/45/WE a dyrektywą 2008/106/WE wzajemne uznawanie świadectw marynarzy powinno być regulowane dyrektywą 2008/106/WE.

(9)  Przepisy dotyczące uznawania kwalifikacji zawodowych zgodnie z dyrektywą 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady15 nie mają zastosowania w odniesieniu do uznawania świadectw marynarzy na podstawie dyrektywy 2008/106/WE. Dyrektywa 2005/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady16 regulowała wzajemne uznawanie świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie. Jednakże definicje świadectw marynarzy określone w dyrektywie 2005/45/WE stały się nieaktualne w następstwie dokonanych w 2010 r. zmian konwencji STCW. W związku z tym należy zmienić system wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie w celu uwzględnienia zmian na poziomie międzynarodowym oraz wprowadzić nowe definicje świadectw marynarzy zawarte w dyrektywie 2008/106/WE. Ponadto w systemie wzajemnego uznawania należy również uwzględnić świadectwa zdrowia marynarzy wydane z upoważnienia państw członkowskich. W celu usunięcia niejasności i ryzyka wystąpienia niespójności między dyrektywą 2005/45/WE a dyrektywą 2008/106/WE wzajemne uznawanie świadectw marynarzy powinno być regulowane dyrektywą 2008/106/WE. Ponadto, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne państw członkowskich i ułatwić zarządzanie wejściem na statek, konieczne jest przejście na elektroniczny system świadectw przedstawianych przez marynarzy z myślą o całkowitej dematerializacji świadectw i dyplomów do 2027 r.

__________________

__________________

15 Dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22).

15 Dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22).

16 Dyrektywa 2005/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie oraz zmieniająca dyrektywę 2001/25/WE (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 160).

16 Dyrektywa 2005/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie oraz zmieniająca dyrektywę 2001/25/WE (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 160).

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(9a)  Aby przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa, poprawy skuteczności zarządzania statkami pływającymi pod banderą jednego z państw członkowskich oraz promowania wyszkolenia marynarzy w Unii, ważne jest dalsze rozwijanie europejskiej wiedzy fachowej w kwestiach morskich oraz podnoszenie umiejętności i kompetencji marynarzy, w szczególności w kontekście postępu technologicznego i digitalizacji sektora. Należy zatem zaoferować szkolenia wykraczające poza minimalne wymogi konwencji STCW, prowadzące do uzyskania dyplomu w postaci europejskiego świadectwa doskonałości zgodnie z zaleceniami zawartymi w sprawozdaniu grupy roboczej Komisji ds. konkurencyjności morskiej i zatrudnienia z dnia 9 czerwca 2011 r. Ponadto, aby skorzystać z wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi, należy zachęcać do promowania mechanizmu Erasmus+ w zakresie szkolenia marynarzy.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(9b)  Dyplomy i świadectwa powinny być scentralizowane przy pomocy elektronicznej bazy danych na poziomie Unii, która będzie również powiązana z bazą danych dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE1a. Ta digitalizacja danych wpisuje się w naturalny sposób w postępy technologiczne w zakresie gromadzenia i przekazywania danych, aby przyczynić się do oszczędności kosztów i efektywnego wykorzystania zasobów ludzkich.

 

____________________

 

1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 57).

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10a)  Niezbędna jest szeroka debata z udziałem partnerów społecznych, państw członkowskich, instytucji szkoleniowych i innych zainteresowanych stron w celu zbadania możliwości stworzenia dobrowolnego systemu zharmonizowanych świadectw, który w zakresie wyszkolenia będzie wykraczał poza wymogi określone w konwencji STCW, aby zwiększyć przewagę konkurencyjną europejskich marynarzy. W ramach takiego systemu STCW+ można byłoby wprowadzić „morskie świadectwa doskonałości” w oparciu o europejskie morskie kursy podyplomowe, które wyposażyłyby europejskich marynarzy w umiejętności przewyższające wymagania obowiązujące na szczeblu międzynarodowym i wykraczające poza ich zakres. Postępująca digitalizacja sektora morskiego powinna umożliwić podnoszenie i poszerzanie tych umiejętności i kwalifikacji.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10b)  Należy wspierać kształcenie europejskich marynarzy na kapitanów i oficerów przez wymiany studentów między instytucjami kształcenia i szkolenia kadr morskich w całej Unii. Aby podtrzymywać i rozwijać umiejętności i kwalifikacje marynarzy pracujących pod europejską banderą, niezbędna jest wymiana dobrych praktyk między państwami członkowskim. Szkolenia marynarzy powinny w pełni korzystać z możliwości oferowanych przez program Erasmus +.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 2 a (nowy)

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 – ustęp 10

 

Tekst obowiązujący

Poprawka

 

2a)  W art. 5 ust. 10 otrzymuje brzmienie:

10. Z zastrzeżeniem art. 19 ust. 7, wszelkie świadectwa wymagane niniejszą dyrektywą są przechowywane w oryginale na pokładzie statku, gdzie odbywa służbę posiadacz świadectwa.

10. Z zastrzeżeniem art. 19 ust. 7, wszelkie świadectwa wymagane niniejszą dyrektywą są przechowywane w oryginale w formacie papierowym lub elektronicznym na pokładzie statku, gdzie odbywa służbę posiadacz świadectwa, a ich autentyczność i ważność jest gwarantowana przez państwo wydające i może zostać sprawdzona w ramach procedury przewidzianej w ust. 12 lit. b) i w ust. 13 niniejszego artykułu.”

(https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32008L0106&from=PL)

Poprawka    14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 2 b (nowy)

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 – ustęp 13

 

Tekst obowiązujący

Poprawka

 

2b)  w art. 5 ust. 13 otrzymuje brzmienie:

13. Od dnia 1 stycznia 2017 r. informacje, których udostępnienie jest wymagane zgodnie z ust. 12 lit. b), udostępnia się drogą elektroniczną.

13. Od dnia 1 stycznia 2017 r. informacje, których udostępnienie jest wymagane zgodnie z ust. 12 lit. b), udostępnia się drogą elektroniczną. Od dnia 1 stycznia 2027 r. wszystkie dyplomy, świadectwa i potwierdzenia są zgodnie z ust. 12 lit. a) udostępniane wyłącznie drogą elektroniczną.”

(https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32012L0035&from=PL)

Poprawka    15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 3

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 a – akapit 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Do celów art. 20 ust. 8, art. 21 ust. 2 oraz do wykorzystania przez państwa członkowskie i Komisję w kształtowaniu polityki państwa członkowskie przedkładają Komisji co roku informacje określone w załączniku V do niniejszej dyrektywy na temat dyplomów i potwierdzeń poświadczających uznanie dyplomów. Na zasadzie dobrowolności państwa członkowskie mogą również przekazywać informacje na temat świadectw przeszkolenia wydanych marynarzom zgodnie z rozdziałami II, III i VII załącznika do konwencji STCW.

Do celów art. 20 ust. 8, art. 21 ust. 2 oraz w celu ułatwienia wykonania art. 8 Komisja ustanawia, zarządza i aktualizuje bazę danych, do której podłączone są wszystkie państwa członkowskie i która zawiera wszystkie informacje określone w załączniku V do niniejszej dyrektywy na temat dyplomów i potwierdzeń poświadczających uznanie dyplomów oraz świadectw przeszkolenia wydanych zgodnie z prawidłami V/1-1 i V/1-2 konwencji STCW.

Poprawka    16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 3

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 a – ustęp 1 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.   Baza danych zawierająca świadectwa marynarzy powinna być połączona z bazą danych wyników inspekcji przewidzianą w art. 24 dyrektywy 2009/16/WE.

Poprawka    17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 b – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Każde państwo członkowskie akceptuje świadectwa przeszkolenia i dokumenty potwierdzające wydane przez inne państwo członkowskie lub z jego upoważnienia w celu zezwolenia marynarzom na pełnienie służby na statkach należących do swojej floty.

1.  Każde państwo członkowskie akceptuje świadectwa przeszkolenia i dokumenty potwierdzające w formacie papierowym lub elektronicznym wydane przez inne państwo członkowskie lub z jego upoważnienia w celu zezwolenia marynarzom na pełnienie służby na statkach należących do swojej floty oraz wydawania dyplomów lub świadectw przeszkolenia. Początkową decyzję dotyczącą akceptacji takich świadectw lub dokumentów wydaje się w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania wniosku i dokumentacji towarzyszącej.

Poprawka    18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 b – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Każde państwo członkowskie uznaje dyplomy wydane przez inne państwo członkowskie lub świadectwa przeszkolenia wydane przez inne państwo członkowskie kapitanom i oficerom zgodnie z prawidłami V/1-1 i V/1-2 załącznika I, potwierdzając ten dyplom lub to świadectwo celem poświadczenia jego uznania. Potwierdzenie uznania ogranicza się do charakteru, funkcji i poziomów kompetencji lub przeszkolenia przewidzianego w tym dyplomie lub świadectwie. Formularz potwierdzenia określony jest w sekcji A-I/2 punkt 3 kodeksu STCW.

2.  Każde państwo członkowskie uznaje dyplomy wydane przez inne państwo członkowskie lub świadectwa przeszkolenia wydane przez inne państwo członkowskie kapitanom i oficerom zgodnie z prawidłami V/1-1 i V/1-2 załącznika I, potwierdzając ten dyplom lub to świadectwo celem poświadczenia jego uznania. Potwierdzenie uznania ogranicza się do charakteru, funkcji i poziomów kompetencji lub przeszkolenia przewidzianego w tym dyplomie lub świadectwie. Potwierdzenie jest wydawane wyłącznie, jeżeli wszystkie wymogi konwencji STCW zostały spełnione, zgodnie z prawidłem I/2 ust. 7 konwencji STCW. Formularz potwierdzenia określony jest w sekcji A-I/2 punkt 3 kodeksu STCW.

Poprawka    19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 b – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Państwa członkowskie zapewniają, by marynarzom przysługiwało prawo odwołania się od decyzji odmawiającej potwierdzenia lub akceptacji ważnego świadectwa lub dyplomu bądź w przypadku braku odpowiedzi, zgodnie z krajowym ustawodawstwem i procedurami.

4.  Państwa członkowskie zapewniają, by marynarzom przysługiwało prawo odwołania się od decyzji odmawiającej potwierdzenia lub akceptacji ważnego świadectwa lub dyplomu bądź w przypadku braku odpowiedzi lub nieuzasadnionych opóźnień, zgodnie z krajowym ustawodawstwem i procedurami, oraz by w odniesieniu do takiego odwołania marynarze mogli bezpłatnie skorzystać z odpowiedniego doradztwa i pomocy.

Poprawka    20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 b – ustęp 5 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a.  Państwa członkowskie powinny, w miarę możliwości, aktualizować wykaz swoich potrzeb i ofert pracy dla marynarzy.

Poprawka    21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 b – ustęp 7 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

7a.  Państwa członkowskie opracowują, przy wsparciu Komisji i zaangażowaniu partnerów społecznych, wzajemnie uznawany europejski dyplom doskonałości morskiej, zapewniając zaawansowane szkolenia dla marynarzy wykraczające swoim zakresem poza wymogi konwencji STCW, by w ten sposób zwiększać poziom umiejętności marynarzy w Europie.

Poprawka    22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5 b – ustęp 7 b (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

7b.  Do dnia [wstawić datę: pięć lat po wejściu w życie] Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ocenę wpływu wzajemnego uznawania szkoleń i kwalifikacji marynarzy na zatrudnienie i umiejętności europejskich marynarzy, wraz z wnioskami dotyczącymi dalszych działań, które należy podjąć w świetle tej oceny.

Poprawka    23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 5 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 12 – ustęp 1 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  spełniać wymogi dotyczące stanu zdrowia określone w art. 11; oraz

a)  spełniać wymogi dotyczące stanu zdrowia fizycznego i psychicznego określone w art. 11; oraz

Poprawka    24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera a a (nowa)

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 1

 

Tekst obowiązujący

Poprawka

 

aa)  w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1.  Marynarze nieposiadający dyplomów wydanych przez państwa członkowskie lub świadectw przeszkolenia wydanych przez państwa członkowskie kapitanom i oficerom zgodnie z prawidłami V/1-1 i V/1-2 konwencji STCW mogą otrzymać zezwolenie na pełnienie służby na statkach pływających pod banderą państwa członkowskiego, pod warunkiem że decyzja o uznaniu ich dyplomów i świadectw przeszkolenia została przyjęta zgodnie z procedurami określonymi w ust. 2–6 niniejszego artykułu.

 

1.  Marynarze nieposiadający dyplomów wydanych przez państwa członkowskie lub świadectw przeszkolenia wydanych przez państwa członkowskie kapitanom i oficerom zgodnie z prawidłami V/1-1 i V/1-2 konwencji STCW mogą otrzymać zezwolenie na pełnienie służby na statkach pływających pod banderą państwa członkowskiego, pod warunkiem że decyzja o uznaniu ich dyplomów i świadectw przeszkolenia została przyjęta zgodnie z procedurami określonymi w ust. 2–6 niniejszego artykułu i pod warunkiem że państwo trzecie objęte procedurą wzajemnego uznania ratyfikowało międzynarodową Konwencję o pracy na morzu..

(https://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:323:0033:0061:PL:PDF)

Poprawka    25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 2 – akapit 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwo członkowskie, które zamierza w drodze potwierdzenia uznać dyplomy lub świadectwa przeszkolenia, o których mowa w ust. 1, wydane przez państwo trzecie kapitanowi, oficerowi lub operatorowi radiowemu, w celu zezwolenia mu na pełnienie służby na statkach pływających pod banderą tego państwa członkowskiego, przedkłada Komisji wniosek o uznanie tego państwa trzeciego, wstępną analizę przestrzegania przez to państwo wymogów konwencji STCW, gromadząc informacje, o których mowa w załączniku II, w tym oszacowanie liczby kapitanów i oficerów z tego państwa, co do których istnieje prawdopodobieństwo zatrudnienia.

Państwo członkowskie, które zamierza w drodze potwierdzenia uznać dyplomy lub świadectwa przeszkolenia, o których mowa w ust. 1, wydane przez państwo trzecie kapitanowi, oficerowi lub operatorowi radiowemu, w celu zezwolenia mu na pełnienie służby na statkach pływających pod banderą tego państwa członkowskiego, przedkłada Komisji wniosek o uznanie tego państwa trzeciego, wstępną analizę przestrzegania przez to państwo wymogów konwencji STCW i Konwencji o pracy na morzu, gromadząc informacje, o których mowa w załączniku II. Na poparcie swojego wniosku we wstępnej analizie państwo członkowskie przedstawia dalsze informacje na temat przyczyn przemawiających za uznaniem państwa trzeciego. W uzupełnieniu wstępnej analizy zgodności, państwo członkowskie przedstawia uzasadnione oszacowanie liczby kapitanów, oficerów i operatorów radiowych z tego państwa, co do których istnieje prawdopodobieństwo zatrudnienia, z wyjątkiem uzasadnionych przypadków.

Poprawka    26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 2 – akapit 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Po złożeniu wniosku przez państwo członkowskie Komisja podejmuje decyzję o wszczęciu procedury uznania tego państwa trzeciego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 28 ust. 2.

Po złożeniu wniosku przez państwo członkowskie Komisja wszczyna procedurę uznania tego państwa trzeciego.

Poprawka    27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 2 – akapit 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku przyjęcia pozytywnej decyzji o wszczęciu procedury uznania Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego oraz przy ewentualnym udziale państwa członkowskiego przedkładającego wniosek, gromadzi informacje określone w załączniku II oraz dokonuje oceny systemów szkolenia i wydawania świadectw w państwie trzecim, o którego uznanie wpłynął wniosek, w celu sprawdzenia, czy dane państwo spełnia wszystkie wymagania konwencji STCW i czy podjęto właściwe środki w celu zapobieżenia wydawaniu fałszywych świadectw.

Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego oraz przy ewentualnym udziale państwa członkowskiego przedkładającego wniosek i dowolnego innego państwa członkowskiego, gromadzi informacje określone w załączniku II oraz dokonuje oceny systemów szkolenia i wydawania świadectw w państwie trzecim, o którego uznanie wpłynął wniosek, w celu sprawdzenia, czy dane państwo spełnia wszystkie wymagania konwencji STCW i czy podjęto właściwe środki w celu zapobieżenia wydawaniu fałszywych świadectw.

Poprawka    28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 7

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 20 – ustęp 8

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8.  W przypadku braku przez okres dłuższy niż 5 lat potwierdzeń uznania wydanych przez państwo członkowskie w odniesieniu do wydanych przez państwo trzecie dyplomów lub świadectw przeszkolenia, o których mowa w art. 19 ust. 1, uznanie dyplomów i świadectw tego państwa zostaje cofnięte. W tym celu Komisja przyjmuje decyzje wykonawcze, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 28 ust. 2, po powiadomieniu państw członkowskich, jak również zainteresowanego państwa trzeciego z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem.

8.  W przypadku braku przez okres dłuższy niż osiem lat potwierdzeń uznania wydanych przez państwo członkowskie w odniesieniu do wydanych przez państwo trzecie dyplomów lub świadectw przeszkolenia, o których mowa w art. 19 ust. 1, uznanie dyplomów i świadectw tego państwa zostaje ponownie rozpatrzone. W tym celu Komisja przyjmuje decyzje wykonawcze, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 28 ust. 2, po powiadomieniu państw członkowskich, jak również zainteresowanego państwa trzeciego z co najmniej trzymiesięcznym wyprzedzeniem.

Poprawka    29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 8 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 21 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa trzecie uznane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 19 ust. 3 akapit pierwszy, w tym również te, o których mowa w art. 19 ust. 6, są poddawane ponownej ocenie przez Komisję, wspomaganą przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego, regularnie i przynajmniej raz na dziesięć lat, w celu sprawdzenia, czy spełniają one odpowiednie kryteria określone w załączniku II i czy podjęto właściwe środki w celu zapobieżenia wydawaniu fałszywych świadectw.

1.  Państwa trzecie uznane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 19 ust. 3 akapit pierwszy, w tym również te, o których mowa w art. 19 ust. 6, są poddawane ponownej ocenie przez Komisję, wspomaganą przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego, regularnie i przynajmniej raz na siedem lat, w celu sprawdzenia, czy spełniają one odpowiednie kryteria określone w załączniku II i czy podjęto właściwe środki w celu zapobieżenia wydawaniu fałszywych świadectw.

Poprawka    30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 8 – litera b

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 21 – ustęp 2 – litera d

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d)  liczbę programów zatwierdzonych przez dane państwo trzecie;

d)  liczbę programów szkolenia i rozwoju zawodowego marynarzy, zatwierdzonych przez dane państwo trzecie;

Poprawka    31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 8 – litera b

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 21 – ustęp 2 – litera f a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fa)  całkowitą liczbę marynarzy z danego państwa trzeciego we flocie Unii Europejskiej oraz poziom wyszkolenia i kwalifikacji tych marynarzy;

Poprawka    32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 8 – litera b

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 21 – ustęp 2 – litera f b (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fb)  informacje dotyczące norm kształcenia i szkolenia w danym państwie trzecim, zapewniane przez zainteresowane organy lub inne zainteresowane strony.

Poprawka    33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 9

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 25 a – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje wymienione w załączniku V do celów art. 20 ust. 8, art. 21 ust. 2 oraz do wykorzystania przez państwa członkowskie i Komisję w kształtowaniu polityki.”;

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje wymienione w załączniku V były przekazywane do bazy danych utworzonej na mocy art. 5a z chwilą wydania odpowiedniego świadectwa lub potwierdzenia.

 

Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje przekazane do bazy danych, o której mowa w art. 5a były zatwierdzane do celów ich publikacji w terminie 72 godzin.

 

Państwa członkowskie mają dostęp do wszystkich informacji zarejestrowanych w bazie danych, o której mowa w art. 5a, do celów wdrożenia art. 8.

  • [1]  Dz.U. C. ... (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym)
  • [2]  Dz.U. C. ... (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym)

UZASADNIENIE

Wprowadzenie

Znaczenie czynnika ludzkiego dla bezpieczeństwa na morzu oraz ochrony środowiska morskiego zostało uznane na poziomie Unii Europejskiej (UE). Poprawa kształcenia i wyszkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw została uznana za szczególnie ważny krok w kierunku osiągnięcia wysokiego poziomu bezpieczeństwa.

W UE kwestia ta jest uregulowana w dwóch dyrektywach: w dyrektywie 2008/106/WE, która określa minimalne standardy w zakresie wyszkolenia i kształcenia, i w dyrektywie 2005/45/WE, która wspiera mobilność zawodową marynarzy w UE przez ułatwienie wzajemnego uznawania dyplomów wydawanych przez państwa członkowskie. W szczególności:

  Dyrektywa 2008/106/WE włącza do prawa UE międzynarodowe ramy w zakresie wymogów dotyczących wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, opracowane pod auspicjami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) i zalecane w Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht z 1978 r., z późniejszymi zmianami (konwencja STCW).

  Dyrektywa 2005/45/WE wspiera mobilność zawodową marynarzy w UE dzięki uproszczonej procedurze mającej na celu ułatwienie wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie.

Bilans sprawności obowiązującego prawodawstwa

W ramach oceny REFIT (program sprawności i wydajności regulacyjnej) wykazano, że unijne ramy prawne dotyczące wyszkolenia i wydawania świadectw marynarzom w znacznej mierze osiągnęły swoje główne cele i pozostają aktualne. Po pierwsze dzięki przyczynieniu się do wyeliminowania niewystarczająco wykwalifikowanych załóg pracujących na pokładach statków pływających pod banderami państw członkowskich UE za sprawą poprawy nauczania i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw. Po drugie ramy te zapewniły równe warunki konkurencji dla marynarzy wyszkolonych w Unii i marynarzy pochodzących z państw trzecich poprzez ustanowienie scentralizowanego mechanizmu UE. Wreszcie, wzajemne uznawanie świadectw marynarzy na podstawie dyrektywy 2005/45/WE umożliwiło większą mobilność wśród marynarzy na statkach pływających pod banderą państw UE.

Ocena REFIT wykazała jednak pewne niedociągnięcia w zakresie skuteczności i proporcjonalności niektórych wymogów regulacyjnych określonych w dyrektywie, mianowicie:

  ramy administracyjne w zakresie uznawania oraz procedura ponownej oceny państw trzecich są niewystarczająco skuteczne.

  Brak jest jasności i pewności prawa co do zakresu systemu wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie.

  Dyrektywa 2008/106/WE musi być harmonizowana w regularnych odstępach czasu, z uwzględnieniem najnowszych zmian konwencji STCW, w szczególności w przypadku nowych wymogów w zakresie kwalifikacji i wyszkolenia marynarzy pracujących na pokładach statków pasażerskich, statków wykorzystujących gaz lub inne paliwa o niskiej temperaturze zapłonu (kodeks IGF) oraz statków pływających na wodach polarnych. W związku z tym obecna procedura uwzględniania zmian konwencji STCW powoduje znaczne opóźnienia i stwarza ryzyko braku spójności prawa Unii z międzynarodowymi ramami prawnymi przez znaczny okres czasu.

Wniosek Komisji 

Wniosek Komisji zakłada uproszczenie i uporządkowanie obowiązujących unijnych ram prawnych dotyczących minimalnego wyszkolenia marynarzy i wydawania im świadectw, aby zrealizować trzy następujące cele:

  po pierwsze, zachowanie spójności przepisów UE z międzynarodowymi ramami prawnymi;

  po drugie, przekształcenie scentralizowanego mechanizmu uznawania państw trzecich w celu zwiększenia jego skuteczności;

  oraz zwiększenie jasności prawa w odniesieniu do wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie.

Stanowisko sprawozdawcy

Sprawozdawca popiera i z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji, który ma na celu aktualizację norm europejskich w oparciu o przepisy konwencji STCW ustanowione pod auspicjami IMO. Sprawozdawca uznaje potrzebę wspierania i monitorowania jakości szkolenia marynarzy pracujących na statkach pływających pod banderami państw członkowskich UE, w szczególności przez upewnienie się co do jakości szkoleń marynarzy zatrudnionych w państwach trzecich w ramach uznawania świadectw, w celu zapewnienia bezpieczeństwa na statkach.

W szczególności uważa on, że zmiany wprowadzone przez Komisję Europejską dotyczące wzajemnego uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa członkowskie idą w kierunku uproszczenia, przy czym unika się powielania przepisów między ramami międzynarodowymi a dyrektywą 2008/106/WE.

Ponadto sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje również wniosek dotyczący przeglądu procedury uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwo trzecie, a także wniosek dotyczący mechanizmu wycofania uznania. Uważa on jednak, że okres, po którym można wycofać uznanie dla państwa trzeciego w przypadku braku zatrudnienia marynarzy z tego państwa na pokładzie statków pływających pod banderą państwa członkowskiego, powinien zostać wydłużony z pięciu do ośmiu lat, biorąc pod uwagę, że ten dodatkowy okres jest konieczny, aby zachować zgodność z okresem trwania szkolenia i jego zatwierdzeniem.

W odniesieniu do wniosku państwa członkowskiego skierowanego do Komisji Europejskiej o uznanie świadectw lub świadectw przeszkolenia, sprawozdawca uważa, że taki wniosek należy rozpatrywać w świetle prawa. Komisja nie może sama decydować, czy wszcząć procedurę w zależności od państwa trzeciego.

Sprawozdawca proponuje też dwa nowe środki mające na celu poprawę jakości szkoleń dla europejskich marynarzy. Z jednej strony proponuje europejskie świadectwo doskonałości w zakresie szkolenia marynarzy, wykraczające poza minimalne standardy określone na szczeblu międzynarodowym w celu rozwijania europejskiej wiedzy fachowej, dostosowania umiejętności marynarzy do cyfryzacji zawodu, ale nie tylko, przy czym ostateczny cel to zapewnienie przewagi konkurencyjnej dzięki szkoleniom dla europejskich marynarzy na rynku światowym.

Z drugiej strony sprawozdawca proponuje, aby dyplomy i świadectwa wydawane przez uznane państwa członkowskie lub państwa trzecie były niezwłocznie przekazywane do ogólnounijnej scentralizowanej elektronicznej bazy danych i podłączone do bazy danych wyników inspekcji zgodnie z dyrektywą 2009/16/WE w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu w celu zmniejszenia kosztów finansowych i ludzkich, przy jednoczesnym zwiększeniu efektywności całego systemu kontroli.

OPINIA Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (27.11.2018)

dla Komisji Transportu i Turystyki

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy oraz uchylającej dyrektywę 2005/45/WE
(COM(2018)0315 – C8-0205/2018 – 2018/0162(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Sofia Ribeiro

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Poprawa kształcenia i szkolenia jest absolutnym priorytetem Unii Europejskiej i jej decydentów politycznych. Zapewnienie europejskim obywatelom umiejętności jest celem, który zwiększy zrównoważony charakter wielu sektorów gospodarki i transport morski nie jest wyjątkiem.

90 % eksportu towarów z Unii Europejskiej i 40 % wewnątrzunijnego handlu odbywa się drogą morską. Transport morski jest zatem kluczową osią dla rozwoju handlu europejskiego i ma ogromny wpływ na gospodarkę i związane z tym tworzenie miejsc pracy. Należy w związku z tym zapewnić marynarzom szkolenia, specjalizację i certyfikację w celu ograniczenia do minimum potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa życia ludzkiego i towarów na morzu oraz dla środowiska morskiego podczas operacji na statkach. Przepisy UE dotyczące minimalnego poziomu wyszkolenia oraz minimalne dopuszczalne warunki pracy i ustalenia dotyczące bezpieczeństwa na pokładzie muszą być również zgodne z normami i konwencjami międzynarodowymi, biorąc pod uwagę, że sektor morski ma z natury charakter globalny.

W obecnych ramach prawnych UE poczyniono już znaczne postępy, jeśli chodzi o pomoc w wyeliminowaniu załóg niespełniających norm pracy na statkach pływających pod banderami UE poprzez poprawę szkoleń i certyfikacji w zakresie kształcenia morskiego. Jednocześnie zapewniono równe warunki działania marynarzom zatrudnionym w Unii i marynarzom zatrudnionym w państwach trzecich poprzez ustanowienie scentralizowanego mechanizmu unijnego, zgodnie z zobowiązaniami, które państwa członkowskie przyjęły na mocy konwencji STCW. Niemniej jednak w związku z ostatnimi zmianami legislacyjnymi konieczne jest dostosowanie, uproszczenie i przeformułowanie przepisów UE.

Obecny przegląd dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy oraz uchylającej dyrektywę 2005/45/WE będzie odpowiedzią na tę potrzebę i w związku z tym należy w jego ramach dążyć do wyeliminowania luk, które już zostały zidentyfikowane, oraz do uproszczenia i usprawnienia obecnych ram regulacyjnych UE w tych obszarach.

POPRAWKI

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się do Komisji Transportu i Turystyki, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  Dyrektywa 2008/106/WE zawiera również scentralizowany mechanizm uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa trzecie. Ocena w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT)14 wykazała, że od czasu wprowadzenia scentralizowanego mechanizmu państwa członkowskie osiągnęły znaczne oszczędności. Jednakże ocena wykazała również, że w odniesieniu do niektórych uznanych państw trzecich jedynie niewielu marynarzy zostało następnie zatrudnionych na statkach unijnych. W związku z powyższym w celu wydajniejszego wykorzystania dostępnych zasobów ludzkich i finansowych podstawą procedury uznawania państw trzecich powinna być analiza potrzeby takiego uznania, w tym oszacowanie liczby kapitanów i oficerów pochodzących z tego państwa, co do których istnieje prawdopodobieństwo zatrudnienia na statkach unijnych.

(5)  Dyrektywa 2008/106/WE zawiera również scentralizowany mechanizm uznawania świadectw marynarzy wydawanych przez państwa trzecie. Ocena w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT)14 wykazała, że od czasu wprowadzenia scentralizowanego mechanizmu państwa członkowskie osiągnęły znaczne oszczędności. Jednakże ocena wykazała również, że w odniesieniu do niektórych uznanych państw trzecich państwa członkowskie wydały jedynie bardzo niewielką liczbę potwierdzeń poświadczających uznanie świadectw w odniesieniu do dyplomów lub świadectw przeszkolenia wydanych przez te państwa trzecie.

_______________________________

_________________________________

14 SWD(2018)19.

14 SWD(2018)19.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  W celu dalszego zwiększenia efektywności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich, ponowną ocenę państw trzecich, z których niewiele marynarzy znajduje zatrudnienie we flocie unijnej, należy przeprowadzać w dłuższych odstępach czasu, które należy przedłużyć do dziesięciu lat. Niemniej jednak wspomniany dłuższy okres do dokonania ponownej oceny systemu takich państw trzecich należy połączyć z priorytetowymi kryteriami, w których uwzględnia się kwestie bezpieczeństwa, przy zapewnieniu równowagi między potrzebą efektywności a skutecznym mechanizmem ochronnym w przypadku pogorszenia jakości wyszkolenia marynarzy w odnośnych państwach trzecich.

(7)  W celu dalszego zwiększenia efektywności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich, ponowną ocenę państw trzecich, z których niewiele marynarzy znajduje zatrudnienie we flocie unijnej, należy przeprowadzać w dłuższych odstępach czasu, które należy przedłużyć do dziesięciu lat. Umiejętności tych marynarzy powinny być również oceniane przez państwa członkowskie, a w razie potrzeby powinni oni przechodzić szkolenia. Niemniej jednak wspomniany dłuższy okres do dokonania ponownej oceny systemu takich państw trzecich należy połączyć z priorytetowymi kryteriami, w których uwzględnia się kwestie bezpieczeństwa, przy zapewnieniu równowagi między potrzebą efektywności a skutecznym mechanizmem ochronnym w przypadku pogorszenia jakości wyszkolenia marynarzy w odnośnych państwach trzecich.

Poprawka    3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  Informacje na temat marynarzy zatrudnionych z państw trzecich stały się dostępne na szczeblu Unii dzięki przekazywaniu przez państwa członkowskie przechowywanych w rejestrach krajowych odnośnych informacji dotyczących wydanych świadectw i potwierdzeń. Informacje te należy wykorzystywać nie tylko do celów statystycznych i kształtowania polityki, ale również w celu poprawy wydajności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich. W oparciu o informacje przekazywane przez państwa członkowskie uznane państwa trzecie, z których marynarze nie zostali zatrudnieni w flocie unijnej przez okres co najmniej pięciu lat, zostają wycofane z wykazu uznanych państw trzecich. Ponadto informacje te są również wykorzystywane do ustalenia kolejności ponownej oceny uznanych państw trzecich.

(8)  Informacje na temat marynarzy zatrudnionych z państw trzecich stały się dostępne na szczeblu Unii dzięki przekazywaniu przez państwa członkowskie przechowywanych w rejestrach krajowych odnośnych informacji dotyczących wydanych świadectw i potwierdzeń. Informacje te należy wykorzystywać nie tylko do celów statystycznych i kształtowania polityki, ale również w celu poprawy wydajności scentralizowanego systemu uznawania państw trzecich. W oparciu o informacje przekazywane przez państwa członkowskie uznanie państw trzecich, z których marynarze nie zostali zatrudnieni w flocie unijnej przez okres co najmniej dziesięciu lat, powinno zostać ponownie rozpatrzone. Procedura ponownej oceny powinna obejmować możliwość utrzymania w mocy lub cofnięcia uznania odpowiedniego państwa trzeciego, zgodnie z procedurą sprawdzającą. Ponadto informacje te są również wykorzystywane do ustalenia kolejności ponownej oceny uznanych państw trzecich.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10a)  W celu zwiększenia przewagi konkurencyjnej europejskich marynarzy konieczne jest przeprowadzenie szerokiej debaty z udziałem partnerów społecznych, państw członkowskich, instytucji szkoleniowych i innych zainteresowanych stron, aby zbadać możliwość stworzenia dobrowolnego systemu zharmonizowanych świadectw, wykraczający w zakresie wyszkolenia poza wymogi określone w konwencji STCW. W ramach takiego systemu STCW+ można byłoby stworzyć „morskie świadectwa doskonałości” w oparciu o europejskie kursy podyplomowe z zakresu transportu morskiego, które zapewnią europejskim marynarzom umiejętności wykraczające poza umiejętności wymagane na poziomie międzynarodowym. Postępująca cyfryzacja sektora morskiego powinna umożliwić podnoszenie i poszerzanie tych umiejętności i kwalifikacji.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10b)  Kształcenie europejskich marynarzy jako kapitanów i oficerów powinno być wspierane przez wymianę studentów między morskimi instytucjami kształcenia i szkolenia w całej Unii. W celu podtrzymywania i rozwijania umiejętności i kwalifikacji marynarzy pracujących pod europejską banderą niezbędna jest wymiana dobrych praktyk między państwami członkowskim. Szkolenia marynarzy powinny w pełni korzystać z możliwości oferowanych przez program Erasmus +.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5b – ustęp 5 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a.  Państwa członkowskie powinny, w miarę możliwości, aktualizować wykaz swoich potrzeb i ofert pracy dla marynarzy.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 4

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 5b – ustęp 7 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

7a.  Do dnia ... [pięć lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy] Komisja przedstawia ocenę wpływu wzajemnego uznawania świadectw wydawanych przez państwa członkowskie na zatrudnienie europejskich marynarzy.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 5 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 12 – ustęp 1 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  spełniać wymogi dotyczące stanu zdrowia określone w art. 11; oraz

a)  spełniać wymogi dotyczące stanu zdrowia, w tym zdrowia fizycznego i psychicznego, określone w art. 11; oraz

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 2 – akapit 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwo członkowskie, które zamierza w drodze potwierdzenia uznać dyplomy lub świadectwa przeszkolenia, o których mowa w ust. 1, wydane przez państwo trzecie kapitanowi, oficerowi lub operatorowi radiowemu, w celu zezwolenia mu na pełnienie służby na statkach pływających pod banderą tego państwa członkowskiego, przedkłada Komisji wniosek o uznanie tego państwa trzeciego, wstępną analizę przestrzegania przez to państwo wymogów konwencji STCW, gromadząc informacje, o których mowa w załączniku II, w tym oszacowanie liczby kapitanów i oficerów z tego państwa, co do których istnieje prawdopodobieństwo zatrudnienia.

Państwo członkowskie, które zamierza w drodze potwierdzenia uznać dyplomy lub świadectwa przeszkolenia, o których mowa w ust. 1, wydane przez państwo trzecie kapitanowi, oficerowi lub operatorowi radiowemu, w celu zezwolenia mu na pełnienie służby na statkach pływających pod banderą tego państwa członkowskiego, przedkłada Komisji wniosek o uznanie tego państwa trzeciego, wstępną analizę przestrzegania przez to państwo wymogów konwencji STCW, gromadząc informacje, o których mowa w załączniku II, oraz, w miarę możliwości, oszacowanie liczby kapitanów i oficerów z tego państwa, co do których istnieje prawdopodobieństwo zatrudnienia.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 2 – akapit 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Po złożeniu wniosku przez państwo członkowskie Komisja podejmuje decyzję o wszczęciu procedury uznania tego państwa trzeciego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 28 ust. 2.

Po złożeniu wniosku przez państwo członkowskie Komisja wszczyna procedurę uznania tego państwa trzeciego.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera a

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 2 – akapit 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku przyjęcia pozytywnej decyzji o wszczęciu procedury uznania Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego oraz przy ewentualnym udziale państwa członkowskiego przedkładającego wniosek, gromadzi informacje określone w załączniku II oraz dokonuje oceny systemów szkolenia i wydawania świadectw w państwie trzecim, o którego uznanie wpłynął wniosek, w celu sprawdzenia, czy dane państwo spełnia wszystkie wymagania konwencji STCW i czy podjęto właściwe środki w celu zapobieżenia wydawaniu fałszywych świadectw.

Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego oraz przy ewentualnym udziale państwa członkowskiego przedkładającego wniosek, gromadzi informacje określone w załączniku II oraz dokonuje oceny systemów szkolenia i wydawania świadectw w państwie trzecim, o którego uznanie wpłynął wniosek, w celu sprawdzenia, czy dane państwo spełnia wszystkie wymagania konwencji STCW i czy podjęto właściwe środki w celu zapobieżenia wydawaniu fałszywych świadectw.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera b

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 3 – akapit 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwo członkowskie przedkładające wniosek może zdecydować o uznaniu państwa trzeciego jednostronnie do chwili podjęcia decyzji zgodnie z niniejszym ustępem. W przypadku gdy takie jednostronne uznanie ma miejsce, państwo członkowskie powiadamia Komisję o liczbie potwierdzeń uznania wydanych w odniesieniu do dyplomów i świadectw przeszkolenia, o których mowa w ust. 1, wydanych przez państwo trzecie do czasu przyjęcia decyzji o jego uznaniu.

Państwo członkowskie przedkładające wniosek może zwrócić się do Komisji o tymczasowe zezwolenie na uznanie państwa trzeciego do chwili podjęcia decyzji zgodnie z niniejszym ustępem. W takim przypadku państwo członkowskie musi przekazać Komisji wszelkie niezbędne informacje i dokumentację w celu uzasadnienia tego wniosku do czasu podjęcia decyzji na mocy niniejszego ustępu.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 6 – litera b

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 19 – ustęp 3 – akapit 3 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

W przypadku braku takiej dokumentacji Komisja odrzuca wniosek o tymczasowe uznanie, podając uzasadnienie.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 7

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 20 – ustęp 8

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8.  W przypadku braku przez okres dłuższy niż 5 lat potwierdzeń uznania wydanych przez państwo członkowskie w odniesieniu do wydanych przez państwo trzecie dyplomów lub świadectw przeszkolenia, o których mowa w art. 19 ust. 1, uznanie dyplomów i świadectw tego państwa zostaje cofnięte. W tym celu Komisja przyjmuje decyzje wykonawcze, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 28 ust. 2, po powiadomieniu państw członkowskich, jak również zainteresowanego państwa trzeciego z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem.

8.  W przypadku braku przez okres dłuższy niż 10 lat potwierdzeń uznania wydanych przez państwo członkowskie w odniesieniu do wydanych przez państwo trzecie dyplomów lub świadectw przeszkolenia, o których mowa w art. 19, uznanie dyplomów i świadectw tego państwa jest poddawane ponownemu rozpatrzeniu w porozumieniu z państwami członkowskimi i odpowiednimi zainteresowanymi stronami. W tym celu po przeprowadzeniu wspomnianej wyżej ponownej oceny Komisja przyjmuje decyzje wykonawcze, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 28 ust. 2, po powiadomieniu państw członkowskich, jak również zainteresowanego państwa trzeciego z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem.

Poprawka    15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 8 – litera b

Dyrektywa 2008/106/WE

Artykuł 21 – ustęp 2 – litera f a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fa)  fakt, że wydano fałszywe świadectwa;

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Minimalny poziom wyszkolenia marynarzy

Odsyłacze

COM(2018)0315 – C8-0205/2018 – 2018/0162(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

TRAN

11.6.2018

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

EMPL

11.6.2018

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Sofia Ribeiro

29.6.2018

Rozpatrzenie w komisji

9.10.2018

 

 

 

Data przyjęcia

27.11.2018

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

24

17

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Guillaume Balas, David Casa, Ole Christensen, Michael Detjen, Lampros Fountoulis, Elena Gentile, Marian Harkin, Czesław Hoc, Danuta Jazłowiecka, Agnes Jongerius, Jan Keller, Ádám Kósa, Jean Lambert, Jérôme Lavrilleux, Patrick Le Hyaric, Jeroen Lenaers, Verónica Lope Fontagné, Javi López, Dominique Martin, Miroslavs Mitrofanovs, Elisabeth Morin-Chartier, Emilian Pavel, Georgi Pirinski, Sofia Ribeiro, Robert Rochefort, Claude Rolin, Siôn Simon, Romana Tomc, Yana Toom, Marita Ulvskog, Renate Weber

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Maria Arena, Georges Bach, Amjad Bashir, Tania González Peñas, Krzysztof Hetman, António Marinho e Pinto, Tamás Meszerics, Michaela Šojdrová, Tom Vandenkendelaere, Flavio Zanonato

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

24

+

ALDE

Marian Harkin, António Marinho e Pinto, Robert Rochefort, Yana Toom, Renate Weber

ECR

Amjad Bashir, Czesław Hoc

PPE

Georges Bach, David Casa, Krzysztof Hetman, Danuta Jazłowiecka, Ádám Kósa, Jérôme Lavrilleux, Jeroen Lenaers, Verónica Lope Fontagné, Elisabeth Morin-Chartier, Sofia Ribeiro, Claude Rolin, Michaela Šojdrová, Romana Tomc, Tom Vandenkendelaere

VERTS/ALE

Jean Lambert, Tamás Meszerics, Miroslavs Mitrofanovs

17

-

ENF

Dominique Martin

GUE/NGL

Tania González Peñas, Patrick Le Hyaric

NI

Lampros Fountoulis

S&D

Maria Arena, Guillaume Balas, Ole Christensen, Michael Detjen, Elena Gentile, Agnes Jongerius, Jan Keller, Javi López, Emilian Pavel, Georgi Pirinski, Siôn Simon, Marita Ulvskog, Flavio Zanonato

0

0

 

 

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł

Minimalny poziom wyszkolenia marynarzy

Odsyłacze

COM(2018)0315 – C8-0205/2018 – 2018/0162(COD)

Data przedstawienia w PE

24.5.2018

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

TRAN

11.6.2018

 

 

 

Komisje wyznaczone do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

EMPL

11.6.2018

 

 

 

Sprawozdawcy

       Data powołania

Dominique Riquet

5.7.2018

 

 

 

Data przyjęcia

10.1.2019

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

40

5

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Daniela Aiuto, Lucy Anderson, Inés Ayala Sender, Georges Bach, Izaskun Bilbao Barandica, Deirdre Clune, Michael Cramer, Luis de Grandes Pascual, Andor Deli, Isabella De Monte, Ismail Ertug, Jacqueline Foster, Dieter-Lebrecht Koch, Merja Kyllönen, Innocenzo Leontini, Peter Lundgren, Marian-Jean Marinescu, Georg Mayer, Cláudia Monteiro de Aguiar, Renaud Muselier, Markus Pieper, Tomasz Piotr Poręba, Gabriele Preuß, Dominique Riquet, Massimiliano Salini, David-Maria Sassoli, Keith Taylor, Pavel Telička, Marita Ulvskog, Wim van de Camp, Marie-Pierre Vieu, Roberts Zīle, Kosma Złotowski

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Rosa D’Amato, Michael Gahler, Stefan Gehrold, Maria Grapini, Karoline Graswander-Hainz, Peter Kouroumbashev, Evžen Tošenovský, Matthijs van Miltenburg

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Pascal Durand, Jude Kirton-Darling, Andrey Novakov, Georgi Pirinski, Sergei Stanishev, Mylène Troszczynski

Data złożenia

11.1.2019

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

40

+

ALDE

Izaskun Bilbao Barandica, Matthijs van Miltenburg, Dominique Riquet, Pavel Telička

ECR

Tomasz Piotr Poręba, Evžen Tošenovský, Roberts Zīle, Kosma Złotowski

GUE/NGL

Merja Kyllönen

PPE

Georges Bach, Wim van de Camp, Deirdre Clune, Andor Deli, Michael Gahler, Stefan Gehrold, Luis de Grandes Pascual, Dieter-Lebrecht Koch, Innocenzo Leontini, Marian-Jean Marinescu, Cláudia Monteiro de Aguiar, Renaud Muselier, Andrey Novakov, Markus Pieper, Massimiliano Salini

S&D

Lucy Anderson, Inés Ayala Sender, Isabella De Monte, Ismail Ertug, Maria Grapini, Karoline Graswander-Hainz, Jude Kirton-Darling, Peter Kouroumbashev, Georgi Pirinski, Gabriele Preuß, David-Maria Sassoli, Sergei Stanishev, Marita Ulvskog

VERTS/ALE

Michael Cramer, Pascal Durand, Keith Taylor

5

-

ECR

Jacqueline Foster, Peter Lundgren

EFDD

Daniela Aiuto, Rosa D'Amato

ENF

Mylène Troszczynski

2

0

ENF

Georg Mayer

GUE/NGL

Marie-Pierre Vieu

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

Ostatnia aktualizacja: 25 stycznia 2019
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności