SPRAWOZDANIE w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja I – Parlament Europejski

27.2.2019 - (2018/2167(DEC))

Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawczyni: Claudia Schmidt


Procedura : 2018/2167(DEC)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0108/2019
Teksty złożone :
A8-0108/2019
Teksty przyjęte :

1. PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja I – Parlament Europejski

(2018/2167(DEC))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2017[1],

–  uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie roczne Unii Europejskiej za rok 2017 (COM(2018)0521 – C8-0319/2018)[2],

–  uwzględniając sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami za rok budżetowy 2017, sekcja I – Parlament Europejski[3],

–  uwzględniając sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego za rok budżetowy 2017,

–  uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2017 wraz z odpowiedziami instytucji[4],

–  uwzględniając poświadczenie wiarygodności[5] rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2017 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 314 ust. 10 i art. 318 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002[6], w szczególności jego art. 164, 165 i 166,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012[7], w szczególności jego art. 260, 261 i 262,

–  uwzględniając decyzję Prezydium z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie przepisów wewnętrznych dotyczących wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego[8], w szczególności jej art. 22,

–  uwzględniając art. 94 i art. 98 ust. 3 Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0108/2019),

A.  mając na uwadze, że przewodniczący przyjął sprawozdanie finansowe Parlamentu Europejskiego za rok 2017 w dniu 4 lipca 2018 r.;

B.  mając na uwadze, że sekretarz generalny, jako główny delegowany urzędnik zatwierdzający, potwierdził w dniu 6 lipca 2018 r., iż uzyskał wystarczającą pewność, że zasoby przeznaczone na budżet Parlamentu wykorzystano zgodnie z przeznaczeniem oraz zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami, a wprowadzone procedury kontroli dają niezbędne gwarancje legalności i prawidłowości operacji podstawowych;

C.  mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy stwierdził podczas kontroli, iż w odniesieniu do wydatków administracyjnych oraz pozostałych wydatków w 2017 r. nie odnotował istotnych niedociągnięć w zbadanych sprawozdaniach rocznych z działalności instytucji i organów, wymaganych na mocy rozporządzenia (UE, Euratom) nr 2018/1046;

D.  mając na uwadze, że na mocy art. 262 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 2018/1046 każda instytucja unijna musi podjąć wszelkie właściwe działania w celu uwzględnienia uwag towarzyszących decyzji Parlamentu Europejskiego w sprawie absolutorium;

1.  udziela swojemu przewodniczącemu absolutorium z wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego za rok budżetowy 2017;

2.  przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

2. PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

zawierającej uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja I - Parlament Europejski

(2018/2167(DEC))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja I – Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 94 i art. 98 ust. 3 Regulaminu oraz załącznik IV do Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0108/2019),

A.  mając na uwadze, że w poświadczeniu sprawozdania końcowego księgowy Parlamentu Europejskiego (zwanego dalej „Parlamentem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że przedstawia ono rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową, wyniki operacji i przepływy pieniężne w Parlamencie;

B.  mając na uwadze, że zgodnie ze zwykłą procedurą przesłano 161 pytań do administracji Parlamentu, a otrzymane pisemne odpowiedzi zostały publicznie omówione przez parlamentarną Komisję Kontroli Budżetowej (CONT) w obecności wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za budżet, sekretarza generalnego i audytora wewnętrznego;

C.  mając na uwadze, że zawsze możliwa jest poprawa jakości, wydajności i skuteczności zarządzania finansami publicznymi, zaś kontrola jest konieczna w celu dopilnowania, by przywódcy polityczni i administracja Parlamentu byli rozliczani przed obywatelami Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami przez Parlament

1.  zauważa, że ostateczna kwota środków w budżecie Parlamentu na rok 2017 wyniosła 1 909 590 000 EUR, tj. 19,25 % środków w dziale V wieloletnich ram finansowych[9] przeznaczonych na wydatki administracyjne wszystkich instytucji unijnych w 2017 r., i że w stosunku do budżetu w 2016 r. (1 838 613 983 EUR) kwota ta wzrosła o 3,9 %; podkreśla, że wzrost ten jest znacznie wyższy od belgijskiej stopy inflacji w 2017 r., która wyniosła zaledwie 2,65 %;

2.  zauważa, że całkowita kwota dochodów zaksięgowanych na dzień 31 grudnia 2017 r. wynosiła 206 991 865 EUR (w porównaniu z 183 381 513 EUR w 2016 r.), w tym 50 052 674 EUR dochodu przeznaczonego na określony cel (w porównaniu z 30 589 787 EUR w 2016 r.);

3.  zwraca uwagę, że 69,5 % łącznej kwoty zobowiązań przeznaczono na cztery rozdziały: rozdział 10 („Członkowie instytucji”), rozdział 12 („Urzędnicy i pracownicy tymczasowi”), rozdział 20 („Budynki i koszty dodatkowe”) oraz rozdział 42 („Wydatki związane z asystentami posłów”), co wskazuje na dużą nieelastyczność w odniesieniu do głównej części wydatków Parlamentu; podkreśla, że pod uwagę należy wziąć fakt, że przeważająca część budżetu Parlamentu przeznaczona jest przede wszystkim na cele administracyjne, a nie operacyjne;

4.  odnotowuje następujące dane liczbowe, na podstawie których zamknięto rachunki Parlamentu za rok budżetowy 2017:

a) Dostępne środki (EUR)

środki na 2017 r.:

1 909 590 000

środki przeniesione nieautomatycznie z roku budżetowego 2016:

---

środki przeniesione automatycznie z roku budżetowego 2016:

285 312 645

środki odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel na 2017 r.:

50 052 674

środki przeniesione odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel z 2016 r.:

39 595 290

Ogółem:

2 284 550 609

b) Wykorzystanie środków w roku budżetowym 2017 (EUR)

zobowiązania:

2 209 881 836

dokonane płatności:

1 904 053 540

środki przeniesione automatycznie, w tym środki wynikające z dochodu przeznaczonego na określony cel:

329 655 011

środki przeniesione nieautomatycznie:

337 227 783

środki anulowane:

39 823 600

c) Wpływy do budżetu (EUR)

otrzymane w 2017 r.:

206 991 865

d) Całkowity bilans na dzień 31 grudnia 2017 r. (EUR)

1 628 445 094

5.  zwraca uwagę, że zaciągnięto zobowiązania na 99 % środków z budżetu Parlamentu, w kwocie 1 889 574 057 EUR, a stopa anulowania wyniosła 1 %; odnotowuje z zadowoleniem, że podobnie jak w poprzednich latach osiągnięto bardzo wysoki wskaźnik wykonania budżetu; zauważa, że środki na płatności wyniosły ogółem 1 599 788 767 EUR, co oznacza, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 84,7 %, czyli odnotowano wzrost o 0,3 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

6.  zwraca uwagę na fakt, że anulowane środki na rok 2017, w kwocie 17 451 943 EUR, związane były przede wszystkim z wynagrodzeniami i innymi świadczeniami, jak również z wydatkami związanymi z budynkami;

7.  odnotowuje, że w roku budżetowym 2017 zatwierdzono siedem przesunięć zgodnie z art. 27 i 46 rozporządzenia finansowego, na kwotę 57 402 860 EUR, czyli 3,01 % ostatecznych środków; zauważa, że większość przesunięć związana była z polityką Parlamentu w zakresie nieruchomości, a w szczególności ze wsparciem finansowym na potrzeby rocznych opłat za użytkowanie wieczyste w odniesieniu do projektu budynku im. Konrada Adenauera;

8.  podkreśla, że przesuwanie niewykorzystanych środków pod koniec roku („ramassage”) stanowi złagodzenie zasady specyfikacji i celowe naruszenie zasady rzetelności budżetowej; wnioskuje, aby środki przeznaczone na finansowanie budynków, w szczególności budynku im. Konrada Adenauera, były uwzględniane w projekcie budżetu rocznego przekazywanym do zatwierdzenia organom władzy budżetowej; uważa, że poziom przesunięcia niewykorzystanych środków pod koniec roku jest nadal bardzo wysoki; wyraża przekonanie, że lepsze zarządzanie budżetem powinno zmniejszyć takie przesunięcia do minimum; apeluje, aby polityka Parlamentu dotycząca nieruchomości została sformułowana w sposób dostatecznie przejrzysty w ramach strategii budżetowej; zdecydowanie potępia częste przesunięcia dokonywane w ostatniej chwili mające na celu finansowanie polityki Parlamentu w dziedzinie nieruchomości; zwraca się do sekretarza generalnego i do Prezydium o przedstawienie Komisji Budżetowej wszystkich dokumentów, planów i umów związanych z polityką w dziedzinie nieruchomości;

9.  podkreśla potrzebę przeniesienia środków w związku z dużymi projektami budowlanymi lub infrastrukturalnymi, pomimo zasady jednoroczności budżetu;

Opinie Trybunału Obrachunkowego na temat wiarygodności rachunków za rok 2017 oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw

10.  przypomina, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) przeprowadza szczegółową kontrolę wydatków administracyjnych i innych wydatków łącznie dla wszystkich instytucji europejskich; zwraca uwagę, że wydatki administracyjne i pochodne obejmują wydatki na zasoby kadrowe (wynagrodzenia, świadczenia oraz emerytury i renty), które stanowią 60 % łącznych wydatków administracyjnych, oraz wydatki na budynki, wyposażenie, energię, telekomunikację i informatykę;

11.  stwierdza, że z ogółu dowodów kontroli wynika, iż w wydatkach w dziale „Administracja” nie wystąpił istotny poziom błędu; zauważa także, że na podstawie dziewięciu skwantyfikowanych błędów szacowany poziom błędu w dziale 5. wieloletnich ram finansowych („Administracja”) wynosi 0,5 % (w porównaniu z 0,2 % w 2016 r.);

12.  przyjmuje do wiadomości szczegółowe ustalenia dotyczące Parlamentu, zawarte w rocznym sprawozdaniu Trybunału za rok 2017; zauważa z wielkim niepokojem, że spośród ośmiu skontrolowanych transakcji Parlamentu Trybunał stwierdził niedociągnięcia aż w trzech transakcjach związanych z procedurą udzielania zamówień publicznych, tj. w odniesieniu do zgodności z kryteriami wyboru umowy, pełnej zgodności z umową ramową, a także z kryterium wyboru biura podróży, jak również jedno niedociągnięcie dotyczące zwrotu kosztów poniesionych przez grupy odwiedzających;

13.  przyjmuje do wiadomości odpowiedzi udzielone Trybunałowi przez Parlament w ramach postępowania kontradyktoryjnego; zwraca się do Trybunału o regularne informowanie właściwej komisji o wdrażaniu tych zaleceń;

Sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego

14.  odnotowuje, że na jawnym posiedzeniu właściwej komisji z audytorem wewnętrznym w dniu 26 listopada 2018 r. audytor wewnętrzny przedstawił swoje sprawozdanie roczne i wyjaśnił, że w 2017 r. w swoim sprawozdaniu poruszył następujące zagadnienia:

-  działania następcze dotyczące działań otwartych ujętych w sprawozdaniach z audytu wewnętrznego – etapy I i II w 2017 r.;

-  zmiana nomenklatury budżetowej w odniesieniu do Dyrekcji Generalnej ds. Komunikacji (DG COMM);

-  organizacja zaproszeń dla dziennikarzy przez DG COMM;

-  zamówienia publiczne i realizacja umów w dziedzinie tłumaczeń zewnętrznych;

-  polityka zakupów prenumerat bibliotecznych – Dyrekcja Generalna ds. Analiz Parlamentarnych (DG EPRS);

-  uprawnienia indywidualne zgodnie z Regulaminem pracowniczym urzędników i warunkami zatrudnienia innych pracowników;

-  działania w dziedzinie zdecentralizowanych systemów informatycznych;

15.  przypomina, że roczne sprawozdanie z działalności jest elementem struktury zarządzania w Parlamencie; z zadowoleniem przyjmuje i popiera następujące działania uzgodnione przez audytora wewnętrznego z właściwymi dyrekcjami generalnymi:

-  w odniesieniu do audytu organizacji przez DG COMM zaproszeń dla dziennikarzy – udoskonalenie ram zarządzania i kontroli dzięki zapewnieniu, aby zwrot kosztów dla dziennikarzy był zgodny z faktycznie poniesionymi kosztami (np. zweryfikowane punkty rozpoczęcia i zakończenia podróży); rozwiązanie problemu powtarzających się odstępstw od przepisów regulujących zaproszenia; zwrot kosztów poniesionych przez dziennikarzy wyłącznie przelewem bankowym, w tym za podróż do Strasburga; środki służące kształtowaniu procesu wyboru i ocenie gospodarności, wydajności i skuteczności procesu zaproszeń dla dziennikarzy;

-  w odniesieniu do kontroli uprawnień indywidualnych zgodnie z regulaminem pracowniczym – poprawa środowiska kontroli i metody kontroli, szczegółowe procedury zarządzania i kontroli obejmujące uprawnienia do dodatku zagranicznego i diet dziennych (np. spójność w stosowaniu przepisów) oraz konkretne procedury dotyczące rocznych zryczałtowanych diet za czas podróży;

-  w odniesieniu do audytu zamówień publicznych i realizacji umów w dziedzinie tłumaczeń zewnętrznych – wprowadzenie w procesie udzielania zamówień bardziej terminowych wniosków o dodatkowe informacje i lepszej oceny, zwiększenie wagi kryteriów dotyczących jakości w przyszłych postępowaniach o udzielenie zamówienia, zachęcanie przedsiębiorstw zewnętrznych do poprawy jakości tłumaczeń, w tym poprzez rozszerzoną weryfikację ex post, oraz zwiększenie wiarygodności obliczania rzeczywistych pełnych kosztów tłumaczeń zewnętrznych, zwłaszcza w świetle faktu, że około jedna trzecia przetłumaczonych stron jest dostarczana przez tłumaczy zewnętrznych, a udział ten prawdopodobnie wzrośnie;

-  w odniesieniu do audytu działań w zakresie zdecentralizowanych technologii informacyjnych i w celu pełnego wykorzystania tych technologii – wzmocnienie monitorowania budżetu przeznaczonego na inicjatywy w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), koordynowane w ramach programów informatycznych, nie tylko poprzez składanie sprawozdań na temat określonych etapów projektu, ale i przez przeprowadzenie przeglądu całego procesu od początku do końca; zwiększenie pewności, że inicjatywy w dziedzinie ICT są realizowane terminowo, w uzgodnionym zakresie i przy zachowaniu wymaganej jakości oraz w granicach budżetu; usprawnienie kontroli jednostek zdecentralizowanych i zatwierdzanie nowych wersji oprogramowania oraz przynależnych im procesów zarządzania problemami; stopniowe odchodzenie w przypadku doradców zewnętrznych od umów uwzględniających przepracowany czas i wykorzystane środki na rzecz umów opartych na wynikach;

16.  zauważa, że w ramach działań następczych w 2017 r. zamknięto 34 spośród 71 działań otwartych, a także że profil ryzyka opóźnionych działań nadal był stopniowo obniżany w 2017 r.; zauważa w szczególności, że liczba otwartych działań dotyczących poważnych zagrożeń spadła z 26 do 11, a w najwyższej kategorii ryzyka „krytycznego” nie było otwartych działań; podkreśla, że nowo dodane działania otwarte na rok budżetowy 2017 nie powinny umniejszać postępów poczynionych w odniesieniu do zamknięcia działań otwartych;

Działania w następstwie rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2016

17.  odnotowuje pisemne odpowiedzi udzielone komisji CONT w dniu 17 września 2018 r. w związku z rezolucją w sprawie absolutorium za rok 2016, wystąpienie sekretarza generalnego dotyczące poszczególnych kwestii i wniosków zawartych w rezolucji Parlamentu w sprawie absolutorium za rok 2016 oraz wymianę poglądów z posłami, która po nim nastąpiła;

18.  wyraża ubolewanie z powodu niewdrożenia działań następczych w stosunku do niektórych z zaleceń zawartych w rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium budżetowego za rok 2016 oraz braku uzasadnienia tego faktu w sprawozdaniu z działań następczych po udzieleniu absolutorium; podkreśla znaczenie częstszego kontaktu komisji CONT z sekretarzem generalnym w sprawach dotyczących budżetu Parlamentu i jego wykonania;

Absolutorium dla Parlamentu za rok 2017

19.  odnotowuje że w dniu 26 listopada 2018 r. odbyła się wymiana poglądów pomiędzy wiceprzewodniczącym odpowiedzialnym za budżet, sekretarzem generalnym i Komisją Kontroli Budżetowej w obecności audytora wewnętrznego w kontekście procedury udzielania Parlamentowi absolutorium za 2017 r.;

20.  zauważa, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej wywarła znaczny wpływ na różne służby Parlamentu, w szczególności w odniesieniu do komisji, działów zajmujących się badaniami i działów horyzontalnych; zwraca uwagę, że służby Parlamentu przygotowały materiały analityczne oparte na pracach rozpoznawczych w celu dokonania analizy skutków wystąpienia z UE dla obszarów polityki i ustawodawstwa w dziedzinach ich kompetencji, które to materiały zamieszczono na stronie internetowej Parlamentu;

21.  zauważa, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej wpływa na sytuację sześciu pracowników zatrudnionych na czas określony w Sekretariacie Generalnym, 41 pracowników zatrudnionych na czas określony w grupach politycznych oraz w sekretariacie posłów niezrzeszonych, a także 30 pracowników kontraktowych; przyjmuje do wiadomości, że sytuacja tych osób podlega indywidualnej ocenie; z zadowoleniem przyjmuje zapewnienie przez sekretarza generalnego, że podstawą do odmowy przedłużenia umowy nie może być wyłącznie obywatelstwo; zwraca się do sekretarza generalnego o dokładne rozważenie ewentualnej roli konfliktu interesów podczas tego trudnego okresu, jakim może być ewentualny okres przejściowy i możliwe chaotyczne wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej;

22.  z zadowoleniem przyjmuje wsparcie służb prawnych Parlamentu przy opracowywaniu wytycznych dla podmiotów finansowych zajmujących się kwestiami umownymi związanymi z decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej oraz przy opracowywaniu klauzul, które należy zawrzeć w dokumentacji przetargowej i w dokumentach zamówień związanych z decyzją Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej;

23.  zwraca uwagę na cel ograniczenia zatrudnienia o 5 % w skali roku, co w 2017 r. wymagało od Parlamentu zlikwidowania 60 stanowisk w planie zatrudnienia administracji; przypomina, że w porozumieniu politycznym osiągniętym przez Parlament i Radę w sprawie budżetu na rok 2016, ustanawiającym nowy parametr dla redukcji personelu Parlamentu i przedłużającym okres składania wniosków do 2019 r., utrzymano w mocy zwolnienie grup politycznych z tego zadania; wyraża jednak ubolewanie, że władze budżetowe w 2017 r. zażądały likwidacji dodatkowych 76 stanowisk w administracji Parlamentu, w zamian za wzrost liczby pracowników grup politycznych; jest zaniepokojony, że to znaczące ograniczenie personelu może mieć negatywny wpływ na wyniki Parlamentu oraz spowodować nadmierne obciążenie pracą urzędników pozostających na stanowiskach i przekazywanie obowiązków do biur poselskich;

24.  wzywa sekretarza generalnego i wszystkie odpowiedzialne dyrekcje generalne do współpracy w celu opracowania kompleksowego przeglądu cięć kadrowych wdrożonych począwszy od 2014 r., obejmującego przeniesienia pracowników z administracji do grup politycznych i innych instytucji; podkreśla, że ta praktyka rotacji pracowników rodzi pytanie co do adekwatności opisów stanowisk; wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że nadmierne ograniczenie liczby pracowników tworzy dodatkowe obciążenia administracyjne dla posłów i akredytowanych asystentów parlamentarnych (AAP), co szkodzi rzeczywistym pracom legislacyjnym, które posłowie i AAP powinni realizować;

25.  podkreśla, że wyeliminowanie ze środowiska biurowego papierowej formy dokumentów i właściwe korzystanie z technologii cyfrowej, np. z podpisu cyfrowego, weryfikacji dwuetapowej i dokumentów elektronicznych, również w przypadku dokumentów związanych z sesjami plenarnymi, zmniejszyłoby obciążenie administracyjne wszystkich zaangażowanych stron i przyczyniłoby się do osiągnięcia celów Parlamentu dotyczących ograniczenia korzystania z papieru; zwraca uwagę na realia wyeliminowania z biur komisji parlamentarnych papierowej formy dokumentów, które w istocie oznacza przeniesienie druku wszystkich dokumentów z sekretariatów komisji do biur poselskich;

26.  zauważa, że występują znaczne opóźnienia w rozliczeniach niektórych delegacji; sugeruje, że należy znaleźć rozwiązania, które pozwolą na ich rozliczanie w rozsądnym terminie;

27.  powtórnie zwraca się do Konferencji Przewodniczących i Prezydium o ponowne rozważenie możliwości, aby AAP, pod pewnymi warunkami, które powinny zostać ustalone, towarzyszyli posłom w oficjalnych delegacjach i misjach Parlamentu, o co wnioskowało już kilku posłów; zwraca się do sekretarza generalnego o przeanalizowanie konsekwencji budżetowych oraz organizacji i logistyki tych delegacji;

28.  ponownie wyraża zaniepokojenie z powodu rzekomej praktyki posłów, polegającej na zobowiązywaniu AAP do odbycia delegacji, w szczególności do Strasburga, bez oficjalnych zleceń delegacji, w którym to przypadku nie są pokrywane koszty delegacji ani nawet koszty podróży; jest zdania, że taka praktyka stwarza pole do nadużyć: jeśli AAP podróżują bez oficjalnego zlecenia delegacji, muszą nie tylko opłacić koszty we własnym zakresie, ale również nie są objęci ubezpieczeniem pracowniczym; wzywa sekretarza generalnego do zbadania zarzutów dotyczących tej praktyki oraz złożenia sprawozdania przed końcem tego roku;

29.  zauważa, że zmienione przepisy dotyczące wypłaty środków finansowych na potrzeby oficjalnie zaproszonych grup odwiedzających weszły w życie w dniu 1 stycznia 2017 r.; wzywa sekretarza generalnego do bezzwłocznego wydania oceny tych przepisów; ponawia apel o zniesienie możliwości wyznaczania AAP do kierowania grupami;

30.  zwraca się o dokonanie przeglądu systemu obliczania zwrotu kosztów podróży grup odwiedzających sponsorowanych przez posłów, aby z jednej strony zagwarantować równe traktowanie wszystkich obywateli Unii, a z drugiej strony promować korzystanie z bardziej ekologicznych środków transportu, ponieważ obecny system oparty na obliczaniu na podstawie odległości w kilometrach nie uwzględnia ani odizolowania, ani naturalnych barier w niektórych strefach geograficznych Unii, i nie pokrywa kosztów pokonania odległości między nimi a miejscami, gdzie dostępne są szybsze i bardziej ekologiczne środki transportu;

31.  stwierdza, że stażyści zatrudnieni przez posłów pracują na podstawie umowy prawa prywatnego zawartej z posłem, co nie pozwala im na korzystanie z takiego samego statusu jak inne kategorie pracowników Parlamentu ani ze stypendiów Parlamentu (stypendia Schumana); wyraża ubolewanie, że nie przewidziano instrumentu lub ram prawnych w Dyrekcji Generalnej ds. Finansów (DG FINS) umożliwiających opracowanie systemu bezpośrednich płatności zaliczkowych na rzecz takich stażystów przed rozpoczęciem delegacji, jak ma to miejsce w przypadku pozostałych pracowników, mając na uwadze, że pokrywanie tych wydatków z własnych środków stanowi dla nich obciążenie finansowe, któremu z oczywistych przyczyn trudno jest im sprostać;

32.  wskazuje, że Prezydium rozpatrzyło propozycję sekretarza generalnego dotyczącą udoskonalenia obecnych ram prawnych dotyczących stażystów zatrudnionych przez posłów, które obecnie nie obejmują niektórych gwarancji, o co zaapelowało także ponad 140 posłów popierających kampanię intergrupy ds. młodzieży „Uczciwe warunki stażu”; podkreśla, że zapewnienie stażystom odpowiedniego wynagrodzenia zgodnie z ramami prawnymi jest obowiązkiem każdego posła; popiera wysiłki Prezydium na rzecz opracowania kompleksowego i wyważonego wniosku, który gwarantuje prerogatywy posłów oraz odpowiednie wynagrodzenie i kompleksowe gwarancje prawne dla stażystów; wzywa Prezydium do szybkiego przyjęcia nowych przepisów, które powinny wejść w życie na początku nowej kadencji; wyraża nadzieję, że wniosek zostanie przekazany w jak najkrótszym czasie;

33.  zwraca uwagę, że awaria systemów informatycznych w październiku 2017 r. poważnie zakłóciła działalność parlamentarną; zauważa, że w międzyczasie wdrożono plan działania mający zabezpieczyć ciągłość działalności; podkreśla, jak ważne jest szybkie reagowanie na zakłócenia i ich rozwiązywanie, szczególnie gdy powodują one utrudnienia w pracach legislacyjnych lub ich całkowite wstrzymanie;

34.  odnotowuje, że w 2017 r. opublikowano dwa sprawozdania w sprawie kosztu braku działań na poziomie europejskim oraz ukończono dwie oceny europejskiej wartości dodanej;

35.  zauważa, że na wniosek sekretarza generalnego wszystkie dyrekcje generalne Parlamentu opracowały narzędzia zarządzania w celu zapewnienia zgodności z zasadą budżetowania opartego na wynikach; zauważa, że niektóre istniejące cele ilościowe mogą być trudne do wdrożenia w dyrekcjach generalnych, które pracują w ramach czasowych cyklu politycznego; zwraca się do sekretarza generalnego, aby uwzględnił ten fakt przy ocenie budżetowania opartego na wynikach we wszystkich dyrekcjach generalnych, nie zapominając o nacisku na wartość dodaną;

36.  z uznaniem zauważa, że stworzono rozwiązania techniczne dla posłów, którzy chcą wykorzystywać swoją indywidualną stronę w witrynie internetowej Parlamentu do publikacji spotkań z przedstawicielami grup interesu; zauważa również, że Prezydium rozważa rozszerzenie tego rozwiązania w celu zapewnienia bezpośredniego udostępniania informacji w witrynie internetowej Parlamentu;

37.  wzywa administrację Parlamentu do sporządzenia sprawozdania zawierającego kompleksowe zestawienie przedstawicieli grup interesu i innych organizacji, którym udzielono dostępu do budynków Parlamentu w 2017 r.; postuluje, aby sprawozdanie to sporządzano corocznie w celu zapewnienia maksymalnego poziomu przejrzystości;

38.  wzywa administrację Parlamentu do przedstawienia przeglądu mianowań wysokich urzędników w 2017 r.; zachęca sekretarza generalnego do zainicjowania dodatkowych środków w celu poprawy przejrzystości i równości podczas procedur mianowania w Parlamencie, przy uwzględnieniu ustaleń i zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawach połączonych 488/2018/KR i 514/2018/KR;

Rozproszenie geograficzne Parlamentu – jedna siedziba

39.  nadal zdecydowanie ubolewa, że pomimo wielokrotnych apeli Parlamentu o ustanowienie jednej siedziby oraz faktu, iż obywatele Unii nie rozumieją, dlaczego Parlament Europejski powinien prowadzić swoją działalność w dwóch siedzibach, jak dotąd Rada Europejska nie rozpoczęła nawet dyskusji w sprawie sposobu spełnienia żądań Parlamentu w tym zakresie; przypomina analizę Trybunału z 2014 r., w której roczne oszczędności wynikające z ewentualnego scentralizowania działalności Parlamentu oszacowano na 114 mln EUR; przypomina, że zgodnie z rezolucją[10] Parlamentu z 2013 r. koszty geograficznego rozproszenia działalności Parlamentu szacuje się na kwotę między 156 mln a 204 mln EUR rocznie;

40.  ponadto zwraca uwagę na ustalenia zawarte w swojej rezolucji z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie lokalizacji siedzib instytucji Unii Europejskiej[11], zgodnie z którymi 78 % wszystkich podróży służbowych pracowników statutowych Parlamentu wynika bezpośrednio z rozproszenia geograficznego Parlamentu; podkreśla, że w sprawozdaniu w tej sprawie szacuje się również, iż wpływ na środowisko wynikający z rozproszenia geograficznego wynosi od 11 tys. do 19 tys. ton emisji dwutlenku węgla; ponownie podkreśla negatywny odbiór społeczny tego rozproszenia; ponawia swój apel do Rady o opracowanie kompleksowej strategii w celu uzgodnienia jednej siedziby Parlamentu;

41.  zdecydowanie podkreśla, że te dodatkowe wydatki są sprzeczne z zasadą należytego zarządzania finansami i z zasadą dyscypliny budżetowej; uznaje, że jedną siedzibę można ustanowić tylko w drodze jednomyślnej zmiany Traktatu; wzywa Radę i Komisję do niezwłocznego zainicjowania takiej zmiany Traktatu; uważa, że ta zmiana Traktatu będzie korzystna dla podatników europejskich, zarówno pod względem gospodarczym, jak i z punktu widzenia jakości pracy posłów; wzywa zatem do jak najszybszego utworzenia jednej siedziby Parlamentu Europejskiego przez konkretne działania, aby nie marnować już pieniędzy publicznych; z ubolewaniem odnotowuje, że w czasie jednej kadencji parlamentarnej koszty wynikające z rozproszenia geograficznego Parlamentu mogą sięgać nawet 1 mld EUR; wyraża sprzeciw wobec wieloletnich projektów budowlanych mających na celu powiększenie biur poselskich w Strasburgu;

42.  zauważa z ubolewaniem dodatkowe koszty związane z 12 podróżami Parlamentu do Strasburga, wśród których za rok 2017 można wyszczególnić następujące pozycje:

 

 

Kategoria

 

 

SUMA1

 

 

ŚREDNIO/MIESIĄC

Koszty podróży

7 700 358

641 696

Dieta dzienna

10 036 444

836 370

Dieta związana z odległością

1 394 608

116 217

Dieta związana z czasem podróży

1 994 045

166 170

Inne koszty

47 594

3 966

OGÓŁEM

21 173 049

1 764 421

43.  podkreśla, że dodatkowo koszt podróży pociągiem czarterowym Thalys wyniósł w 2017 r. aż 3 668 532 EUR;

44.  zauważa, że utworzenie instytutu zajmującego się kształceniem przyszłych dyplomatów europejskich w ramach Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych mogłoby być przykładem zmiany przeznaczenia pomieszczeń Parlamentu w Strasburgu na siedzibę tego instytutu dyplomacji;

Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji (DG COMM)

45.  zauważa, że głównym wskaźnikiem stosowanym przez DG COMM w 2017 r. jest czas uwagi odbiorców, którą Parlament przyciągnął we wszystkich kanałach komunikacyjnych; z zadowoleniem zauważa, że DG COMM nie tylko koncentruje się na poziomie uwagi odbiorców, lecz także opracowuje metody mierzenia oszczędności, wydajności i skuteczności działań prowadzonych we wszystkich kanałach komunikacyjnych; zwraca się do dyrektora generalnego, aby w rocznym sprawozdaniu z działalności uwzględnił wyniki pierwszego roku wdrażania;

46.  zauważa, że projekty długoterminowe wskazane jako część strategicznych ram działania / parlamentarnego portfela projektów na lata 2017–2019 znajdują się na różnych etapach realizacji, lecz wszystkie zmierzają do celu sformułowanego jako „mniej wytwarzać, lepiej informować”;

47.  odnotowuje mające miejsce istotne zmiany techniczne i redakcyjne wprowadzone na publicznie dostępnej stronie internetowej Parlamentu, zwłaszcza pod względem optymalizacji stron pod kątem wyszukiwania; wyraża uznanie dla Dyrekcji Generalnej ds. Komunikacji w związku z tymi postępami, lecz jest zaniepokojony, że ich tempo nadal jest powolne, szczególnie jeśli wziąć pod uwagę zbliżające się wybory europejskie w 2019 r. i rosnące zainteresowanie pracą Parlamentu; podkreśla, że dalsze usprawnienia są kwestią najwyższej wagi i domaga się, aby pilnie przyspieszyć ten proces; podkreśla, że przejrzysta i dostępna strona internetowa jest kluczowym narzędziem angażowania obywateli;

48.  podkreśla, że na stronie internetowej Parlamentu trudno jest znaleźć wynik głosowania, a VoteWatch, komercyjna strona internetowa, jest znacznie bardziej praktyczna, ponieważ wyniki głosowania są łatwiejsze do znalezienia; wzywa sekretarza generalnego do stworzenia bardziej zaawansowanego systemu na stronie internetowej Parlamentu, rejestrującego głosowania imienne na posiedzeniach plenarnych z możliwością łatwego wyszukiwania sposobu głosowania poszczególnych posłów i porównania z innymi posłami z danej grupy oraz z posłami z innych grup;

49.  zauważa, że w dziedzinie mediów w 2017 r. zrealizowano wiele projektów, a obecność Parlamentu w internecie jeszcze bardziej skonsolidowano dzięki wdrożeniu podejścia wieloplatformowego, nowego portalu i serwisu informacyjnego; ponadto odnotowuje znaczny postęp pod względem wykorzystania mediów społecznościowych przez Parlament, jak również działania związane z szerzeniem wiedzy o funkcjonowaniu Unii; zauważa również, że wiele wysiłku włożono w kompleksową strategię dla odwiedzających i – ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży – wdrażanie programu „Szkoła-Ambasador”; podkreśla, że należy w dalszym ciągu rozwijać Europejskie Centrum Mediów Naukowych i bez dalszej zwłoki zapewnić jego pełną zdolność do funkcjonowania, aby relacjonowanie w mediach mogło w większym stopniu opierać się na danych naukowych;

50.  zauważa, że w 2017 r. w państwach członkowskich zorganizowano 223 seminaria prasowe, w których udział wzięło ponad 3076 dziennikarzy; z zadowoleniem odnotowuje, że ponadto do udziału w sesjach plenarnych, centralnie organizowanych seminariach prasowych i konferencjach zaproszono 1905 dziennikarzy; wyraża uznanie dla DG COMM w związku z wykorzystywaniem wszelkich możliwych kanałów medialnych do rozpowszechniania informacji o pracy i osiągnięciach Parlamentu; zachęca tę dyrekcję generalną, aby zwracała odpowiednią uwagę na znaczenie mediów społecznościowych oraz oferowane przez nie istotne i stale rosnące możliwości docierania do obywateli;

51.  uznaje podejmowane przez DG COMM próby dotarcia również do tych obywateli, którzy nie są automatycznie zainteresowani pracą Parlamentu; zachęca sekretarza generalnego do zbudowania prawdziwie interaktywnej strategii komunikacyjnej, wykraczającej poza grupy docelowe takie jak dziennikarze i studenci, i obejmującej „tryb odsłuchu” w celu zbierania ewentualnych krytycznych głosów oraz odpowiadania na nie;

52.  odnotowuje reorganizację DG COMM obejmującą utworzenie dwóch nowych dyrekcji – z których jedna zajmuje się kampaniami, a druga osobami odwiedzającymi – w celu zapewnienia pełnej realizacji strategii dotyczącej wyborów europejskich w 2019 r.; zwraca się do DG COMM o kontynuowanie prac nad kompleksową strategią odpierania ukierunkowanych kampanii dezinformacyjnych mających na celu wywarcie wpływu na wybory europejskie w 2019 r.; jest poważnie zaniepokojony tym, że wpływ zewnętrzny – wywierany za pomocą celowego rozpowszechniania nieprawdziwych informacji, co rzutuje na decyzje podejmowane przez wyborców – może zakłócić wybory i podważyć ich wiarygodność;

53.  zauważa, że w 2017 r. Dział ds. Zapytań Obywateli (AskEP) rozpatrzył ponad 9200 zapytań indywidualnych i 42 900 zapytań, które wydawały się koordynowane w ramach kampanii pisania listów dotyczących aktualnych zagadnień; proponuje, aby odpowiedzi Parlamentu były publikowane na jego portalu;

54.  z zadowoleniem odnotowuje, że w maju 2017 r. otwarto Dom Historii Europejskiej, a lipcu 2017 r. Parlamentarium im. Simone Veil w Strasburgu; zauważa, że w okresie od maja do grudnia Dom Historii Europejskiej odwiedziło 99 344 osób; ubolewa, że jego otwarcie opóźniło się o ponad rok; z zaniepokojeniem zauważa, że 99 344 osoby odwiedzające to mało w stosunku do 4,4 mln EUR kosztów zatrudnienia personelu: 2,7 mln EUR w przypadku pracowników stałych i 1,7 mln EUR w przypadku pracowników kontraktowych (w tym koszty zatrudnienia pracowników ochrony); zwraca się do Prezydium o przeprowadzenie analizy kosztów i korzyści;

55.  jest głęboko zaniepokojony tym, że pomimo wszystkich działań organizowanych przez DG COMM obywatele europejscy nadal uważają, że brakuje informacji na temat Unii oraz osiągnięć i pracy Parlamentu; wzywa DG COMM do kontynuowania wysiłków na rzecz tworzenia innowacyjnych koncepcji w celu zmniejszenia tego dystansu między Unią a jej obywatelami oraz odnotowuje innowacyjne podejście zaproponowane w odniesieniu do instytucjonalnej kampanii komunikacyjnej zaproponowanej w związku z wyborami europejskimi w 2019 r.;

56.  wzywa Dyrekcję Generalną ds. Komunikacji do zapewnienia, aby w okresie poprzedzającym wybory europejskie w 2019 r. media publiczne i prywatne rozpowszechniały poglądy posłów i grup politycznych w Parlamencie w sposób zapewniający obiektywizm i pluralizm;

Biura kontaktowe Parlamentu Europejskiego

57.  odnotowuje reformę biur kontaktowych Parlamentu Europejskiego zatwierdzoną przez Prezydium w listopadzie 2017 r., w wyniku której w zmienionej deklaracji celów przewidziano nawiązywanie kontaktu z obywatelami, mediami i zainteresowanymi podmiotami z myślą o dotarciu do obywateli; wzywa biura kontaktowe do zapewnienia, by obywatele byli świadomi prac podejmowanych przez instytucje europejskie oraz aby wiedzieli o istnieniu biur kontaktowych;

58.  odnotowuje poszczególne pozycje wydatków z 2017 r. w rozbiciu na następujące pozycje:

Pozycja wydatków

Wydatki w 2017 r.

Ogólne działania informacyjne

5 945 229 EUR

Wydatki związane z działaniami szczegółowymi

5 320 867 EUR

Całkowity koszt budynków

8 874 530 EUR

Konserwacja sprzętu służącego do ochrony

1 733 071,32 EUR

59.  całkowity koszt budynków w rozbiciu na następujące pozycje:

Czynsze

5 898 724 EUR

Roboty

148 573 EUR

Koszty szczególne związane z zarządzaniem budynkami

266 977 EUR

Sprzątanie i utrzymanie obiektów

1 126 853 EUR

Opłaty za media i usługi

1 433 403 EUR

60.  odnotowuje zintensyfikowane działania komunikacyjne realizowane przez biura kontaktowe w 2017 r., obejmujące codzienne relacje z mediami regionalnymi i lokalnymi, ukierunkowaną obecność w mediach społecznościowych i zarządzanie lokalną społecznością, realizację lokalnych wydarzeń, relacje z organami lokalnymi, szkołami i zainteresowanymi stronami; ubolewa, że w odpowiedzi na kwestionariusz nie podano pozycji wydatków takich jak wynagrodzenia i koszty podróży służbowych; opiera się na informacjach przekazanych w ramach procedury udzielania absolutorium za 2016 r., kiedy to wynagrodzenia dla pracowników biur kontaktowych Parlamentu wyniosły 23 058 210 EUR, a koszty podróży służbowych 1 383 843 EUR; uważa, że kwoty te nie zmieniły się znacząco w roku budżetowym 2017;

61.  uznaje znaczenie skutecznej komunikacji w państwach członkowskich, jednak podkreśla potrzebę zapewnienia oszczędności kosztów i wyraża przekonanie, że zmieniona deklaracja celów przyczyni się do tego; zachęca wszystkie strony zaangażowane w podejmowanie decyzji, aby dążyły do zwiększenia wartości dodanej, szczególnie w odniesieniu do kosztów bieżących;

62.  podkreśla potrzebę odnowienia misji biur informacyjnych Parlamentu przez optymalizację wykorzystania nowych technologii komunikacyjnych, ponieważ zadaniem tych biur jest lepsze informowanie obywateli;

Dyrekcja Generalna ds. Personelu (DG PERS)

63.  zauważa, że w 2017 r. głównym wskaźnikiem stosowanym przez DG PERS był czas realizacji zadań; z zadowoleniem zauważa, że cele i metody gromadzenia danych zostały dopracowane, i ogólnie pozytywnie ocenia wyniki; zauważa z niepokojem, że nie osiągnięto celów dotyczących procedur związanych z rekrutacją AAP i przyjmowaniem dzieci do przedszkoli Parlamentu, jednak napotkane trudności rozwiązano w 2018 r.;

64.  podkreśla, że w związku z tym mogą wystąpić problemy w procedurze zatrudniania AAP na początku następnej kadencji Parlamentu; zwraca się wobec tego do sekretarza generalnego, aby w interesie posłów i asystentów udostępniono wszystkie konieczne zasoby techniczne i kadrowe z myślą o uniknięciu utrudnień i opóźnień, dokładając szczególnych starań, by uniknąć problemów, jakie wystąpiły w latach 2009 i 2014;

65.  zauważa, że w grudniu 2017 r. w skład personelu Parlamentu wchodziło 9682 czynnych pracowników, w tym pracowników stałych i tymczasowych, pracowników kontraktowych i AAP (w 2016 r. liczba ta wynosiła 9643); przypomina, że w następstwie porozumienia pojednawczego w sprawie budżetu na rok 2017 zlikwidowano ogółem 136 stanowisk;

66.  przyjmuje do wiadomości niepewną sytuację AAP, którzy pracowali bez przerwy przez dwie kadencje parlamentarne, jednak z powodu wczesnych wyborów w 2014 r. i opóźnień w zawieraniu pierwszych umów w 2009 r. w związku z wejściem w życie regulaminu pracowniczego będzie im brakować jednego lub dwóch miesięcy do koniecznego dziesięcioletniego stażu pracy nadającego uprawnienia do udziału w europejskim systemie świadczeń emerytalnych; zauważa z uznaniem, że Prezydium omówiło tę kwestię i stara się wraz z DG PERS i przedstawicielami AAP znaleźć rozwiązanie tej sytuacji; zwraca się, by w miarę możliwości w ramach tych rozwiązań uniknąć zmiany systemu zatrudnienia, w wyniku której utraciliby oni prawa nabyte na podstawie umowy zatrudnienia w 2009 r.;

67.  zwraca się do administracji, aby jak najwcześniej przed rozpoczęciem kolejnej kadencji zorganizowała szkolenia lub opracowała publikacje przeznaczone specjalnie dla nowych asystentów i dotyczące również kwestii o charakterze praktycznym i administracyjnym (zlecenia delegacji, okresowe badania lekarskie, akredytacje, winiety parkingowe, grupy odwiedzających, wystawy itp.), aby uniknąć powtarzających się błędów zakłócających przebieg procedur administracyjnych, które dotyczą tych osób;

68.  rozumie, że w pewnych rodzajach działalności, takich jak prowadzenie stołówki czy sprzątanie, outsourcing okazał się najczęściej wybieranym przez Parlament rozwiązaniem i wskutek tego w niektórych dyrekcjach generalnych liczba pracowników zewnętrznych obecnych w pomieszczeniach Parlamentu może przewyższać liczbę urzędników;

69.  zauważa jednak, że takie decyzje o wyborze outsourcingu nie mogą stanowić uzasadnienia dla zatrudniania personelu składającego się wyłącznie z pracowników zewnętrznych;

70.  wyraża zaniepokojenie wpływem, jaki wdrożenie dywersyfikacji w sektorze gastronomii wywrze na ciągłość zatrudnienia obecnych pracowników tego sektora w Parlamencie; wnioskuje o przyjęcie odpowiednich środków w celu zagwarantowania, by utrzymano zatrudnienie obecnych pracowników;

71.  zauważa, że w 2017 r. usługi świadczone przez kierowców zinternalizowano, głównie z myślą o zwiększeniu bezpieczeństwa posłów; zauważa, że pozwoliło to Parlamentowi na poddawanie kierowców kontroli bezpieczeństwa przed ich zatrudnieniem oraz zapewnienie stałych szkoleń i monitorowania personelu; zauważa z uznaniem, że w 2017 r. dokonano naboru 116 kierowców i dyspozytorów; zwraca się o przekazanie zestawienia kosztów dotyczących internalizacji usług świadczonych przez kierowców;

72.  popiera wysiłki na rzecz internalizacji usług kierowców i docenia dotychczasowe postępy; zauważa, że procedura internalizacji usług kierowców umożliwiła jakościowe i ilościowe rozszerzenie usług świadczonych na rzecz posłów, a także skuteczne i efektywne reagowanie na nieprzewidziane sytuacje kryzysowe czy nagły wzrost popytu;

73.  z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie systemu telepracy okazjonalnej w Sekretariacie Generalnym Parlamentu; popiera przeprowadzenie badania dotyczącego pierwszego roku stosowania telepracy i zwraca się o udostępnienie wyników oceny posłom i wszystkim służbom parlamentarnym; jest zdania, że jeżeli ocena będzie pozytywna, należy umożliwić wykorzystanie tego systemu przez cały personel, w tym AAP i personel pracujący dla grup politycznych;

74.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że promowanie równych szans pozostaje jednym z głównych elementów polityki zarządzania zasobami ludzkimi prowadzonej przez Parlament; głęboko ubolewa, że plan działania na rzecz równouprawnienia płci nadal nie został w pełni wdrożony, szczególnie w odniesieniu do reprezentacji kobiet na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla (40 %) do 2020 r.;

75.  głęboko ubolewa nad tym, że liczba kobiet zajmujących stanowiska na szczeblu dyrektora generalnego spadła z 25 % (3 stanowiska) w 2016 r. do 17 % (2 stanowiska) w 2017 r.; zwraca uwagę, że ogólna sytuacja nie zmieniła się w porównaniu z 2006 r., kiedy liczba kobiet zajmujących stanowiska na szczeblu dyrektora generalnego wynosiła 11,1 %; podkreśla, że ogólny cel na 2019 r. ustalono na 30 % kobiet zajmujących stanowiska na szczeblu dyrektora generalnego; ubolewa ponadto, że liczba kobiet zajmujących stanowiska na szczeblu dyrektora utrzymywała się na stałym poziomie w latach od 2006 r. (29,6 %) do 2017 r. (30 % i 14 stanowisk);

76.  podkreśla, że ogólny cel na 2019 r. ustalono na 35 % kobiet zajmujących stanowiska na szczeblu dyrektora; podkreśla, że dane te odbiegają w dużej mierze od planu działania na rzecz równouprawnienia płci i różnorodności; uważa, że tendencja ta stoi w sprzeczności z założeniami planu działania Parlamentu na rzecz równouprawnienia płci; domaga się od sekretarza generalnego niezwłocznego poinformowania komisji BUDG, CONT i FEMM o przyczynach niezastosowania się do tego planu działania; wzywa Prezydium, by samo również wprowadziło wyższą liczbę kobiet na wysokich rangą stanowiskach, czego usilnie domaga się Parlament Europejski;

77.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sekretarz generalny nadał priorytet mianowaniu kobiet na stanowisko kierownika działu, co spowodowało niemal podwojenie liczby z 21 % w 2006 r. do prawie 40 % w 2018 r.;

78.  z zadowoleniem przyjmuje politykę zerowej tolerancji wobec molestowania seksualnego przyjętą przez Parlament w 2017 r.; zauważa również, że już wprowadzono i nadal wprowadza się szereg inicjatyw służących rozwiązaniu problemu molestowania, w szczególności takich jak zaktualizowany plan działania na rzecz dostosowania środków zapobiegawczych i środków wczesnego wsparcia służących rozwiązywaniu konfliktów i problemów związanych z molestowaniem w przypadku posłów i AAP, stażystów lub innych pracowników, kontrola zewnętrzna wewnętrznych praktyk i procedur Parlamentu, utworzenie sieci zaufanych doradców oraz zorganizowanie wysłuchania publicznego z udziałem ekspertów zajmujących się problemem molestowania w miejscu pracy; zauważa, że wyników audytu zewnętrznego oczekiwano do początku listopada 2018 r., i apeluje o ich niezwłoczne przekazanie, gdy tylko będą one dostępne; ponadto oczekuje pełnego i przejrzystego wdrożenia planu działania zgodnie z przyjętą rezolucją parlamentarną, tak aby zainicjować działania lub monitorować ich postępy w miarę możliwości jeszcze przed końcem bieżącej kadencji;

Dyrekcja Generalna ds. Infrastruktury i Logistyki (DG INLO)

79.  zauważa, że w 2017 r. DG INLO zaciągnęła zobowiązania w wysokości 267 588 704 EUR, co stanowi wzrost o 6 % w stosunku do 2016 r. (251 599 697 EUR); odnotowuje, że zakończono procedury dotyczące budynku im. Martensa w Brukseli i prowadzone są w nim obecnie prace związane z wyposażeniem i adaptacją, otwarto Dom Historii Europejskiej, zakupiono budynek Trèves I, a dwa inne obiekty są obecnie przebudowywane i powiększane; zauważa, że w Luksemburgu trwają postępy w realizacji projektu KAD oraz że w kwietniu 2017 r. oddano do użytku budynek im. Havla w Strasburgu, a w lipcu tego samego roku Parlamentarium im. Simone Veil;

80.  zauważa, że utworzenie Domu Europejskiego w niektórych biurach informacyjnych zostało zatwierdzone przez Prezydium i będzie wdrażane w nadchodzących latach; wzywa sekretarza generalnego do dopilnowania, aby nowe lokalizacje biur informacyjnych zostały wybrane przy dokładnej analizie kosztów i korzyści, i wyraża ubolewanie, że w niektórych miastach, na przykład w Paryżu, wybrano lokalizacje na najdroższych ulicach bez odpowiedniego uzasadnienia; apeluje, aby do rocznego sprawozdania z działalności dyrekcji generalnej włączono szczegółowe informacje na temat postępu prac; zwraca się do sekretarza generalnego, aby przed nachodzącymi wyborami europejskimi przedstawił komisji BUDG i komisji CONT poszczególne projekty zatwierdzone przez Prezydium, ich uzasadnienie i budżety;

81.  odnotowuje istotne elementy infrastruktury Parlamentu, wśród których można wyszczególnić następujące pozycje:

Budynki w Brukseli

Budynki w Luksemburgu

Budynki w Strasburgu

13 – własność

1 – własność

5 – własność

6 – najem

6 – najem

 

659 960 m2

197 873 m2

343 930 m2

Biura Kontaktowe Parlamentu

 

Ogółem

35

własność

11

najem

24

powierzchnia

27 737 m2

82.  przypomina, że większość budynków Parlamentu nie była zaprojektowana i wykonana z uwzględnieniem wymogów eurokodów dotyczących integralności konstrukcyjnej, gdyż normy te nie istniały w czasie ich budowy; przyjmuje do wiadomości, że oznacza to, iż w polityce nieruchomości nastąpi stopniowe przejście od nabywania do remontów i konserwacji;

83.  przypomina oświadczenie Parlamentu Europejskiego w sprawie wzorcowej roli budynków w kontekście dyrektywy o efektywności energetycznej dotyczące dostosowania swoich budynków do najwyższych norm efektywności energetycznej[12]; wzywa do opracowania spójnej, długoterminowej strategii głębokiej renowacji wszystkich budynków Parlamentu oraz do włączenia standardowych specyfikacji dotyczących pozyskiwania materiałów budowlanych wielokrotnego użytku w umowach w sprawie renowacji budynków;

84.  przyjmuje do wiadomości, że Prezydium zleciło sekretarzowi generalnemu, aby upoważnił DG INLO do rozpoczęcia konkursu architektonicznego dotyczącego remontu budynku im. Paula-Henriego Spaaka, z uwzględnieniem wyłącznie wybranych wariantów B – modernizacja techniczna i C – przebudowa budynku; zauważa, że proces ten ma przynieść wyniki w 2019 r.; wzywa sekretarza generalnego do opracowania kompleksowego planu dotyczącego gwarancji chroniących przed wzrostem kosztów wykraczającym poza szacunki oraz do zagwarantowania umieszczania w umowach postanowienia, że Parlament nie ponosi ryzyka związanego z tego typu komplikacjami; ponadto wzywa sekretarza generalnego do przedstawienia Parlamentowi jasnego planu obejmującego koszty pośrednie związane z każdym ze scenariuszy, w szczególności gdy części działań będą musiały odbywać się gdzie indziej w trakcie prac renowacyjnych i budowlanych, oraz do określenia wariantów postępowania z zagrożeniami bezpieczeństwa bez konieczności budowy całkowicie nowego budynku;

85.  wyraża ubolewanie, że w 2017 r. przeznaczono 75 000 EUR na pilotażową instalację innowacyjnych modeli umeblowania i wyposażenia biurowego dla posłów; zauważa również z ubolewaniem, że koszt remontu biur poselskich i korytarzy w budynku im. Louise Weiss – jedynym budynku Parlamentu, w którym prowadzono roboty w latach 2016–2017 – wyniósł ogółem aż 1 157 975 EUR, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z poprzednim rokiem (w 2016 r. kwota ta wyniosła 840 260 EUR);

86.  ponownie wyraża głębokie ubolewanie z powodu decyzji o wymianie mebli w biurach posłów i ich asystentów w Brukseli; stwierdza, że większość tych mebli jak najbardziej nadaje się do użytku i dobrze się prezentuje i w związku z tym nie ma żadnego powodu, by je wymieniać; uważa, że zwykła informacja zwrotna od niektórych posłów, a nie ogólny sondaż, nie może być jedynym uzasadnieniem tej wymiany, równie nieodpowiednie są również argumenty podane przez organy administracji dotyczące kwestii gustu, mody czy przestarzałego stylu; podkreśla, że meble należy wymieniać wyłącznie w pojedynczych przypadkach ze względu na widoczne zniszczenie, znaczne zużycie lub zagrożenie dla zdrowia w miejscu pracy, o charakterze szczegółowym lub ogólnym (jak na przykład możliwy rozwój i poprawa ergonomii foteli biurowych);

87.  zwraca się do sekretarza generalnego, aby przed końcem kwietnia 2019 r. przekazał Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej informacje na temat sposobu i terminu przeprowadzenia adaptacji (zmiany rozkładu) biur posłów i ich asystentów zarówno w Brukseli, jak i w Strasburgu, a także kosztu planowanych robót;

88.  podkreśla, że wszelkie zmiany wyposażenia biur posłów powinny być należycie uzasadnione oraz że posłowie powinni zostać poinformowani o tym, że mogą przystać na te zmiany albo z nich zrezygnować;

89.  przyjmuje do wiadomości ustalenia Trybunału dotyczące zarządzania nieruchomościami instytucji unijnych i zauważa, że Parlament wykorzystuje 55 % powierzchni jako powierzchnie biurowe i 45 % jako sale posiedzeń i do innych zastosowań; zauważa, że Parlament posiada na własność 84 % swoich budynków, i podkreśla, że ten odsetek wzrośnie po ukończeniu budowy budynku KAD w Luksemburgu;

90.  wyraża głębokie zaniepokojenie, że początkowo data oddania budynku KAD II była wyznaczona na 2013 r., ale obecnie przewidywany termin dla wschodniej części budowy to koniec 2019 r., a dla zachodniej 2022 r.; podkreśla, że brak doświadczenia deweloperskiego i nieudany pierwszy przetarg na roboty budowlane prowadzą do tak znacznego opóźnienia; jest zaniepokojony, że rosnąca konieczność wynajmu prowadzi do dodatkowych kosztów w wysokości 14,4 mln EUR rocznie lub 86 mln EUR w okresie sześciu lat;

91.  zauważa, że pierwotny szacowany budżet w wysokości 317,5 mln EUR zmieniono w 2009 r. na 363 mln EUR (w cenach z 2005 r.) w związku ze zmianami dotyczącymi koncepcji budynku; wyraża głębokie zaniepokojenie, że projekt nie został jeszcze zakończony, choć ukończenie prac przewidziano do końca 2019 r., a ostateczna cena jest zatem nieznana, mimo że Parlament zamierza utrzymać koszty w ramach obecnego budżetu w wysokości 432 mln EUR (w cenach z 2012 r.); zauważa, że budynek ma być ukończony z ponad sześcioletnim opóźnieniem i kosztować o 115 mln EUR więcej niż przewiduje to budżet; wnioskuje o uzyskanie sprawozdania z postępów w realizacji budynku KAD II do 30 czerwca 2019 r.;

92.  wyraża zaniepokojenie wzrostem wskaźnika cen w budownictwie o 8 % w latach 2012–2017, co może prowadzić do dalszego wzrostu kosztów budowy;

93.  przyjmuje do wiadomości wdrożenie planu działania „E-mobilność” z myślą o dywersyfikacji, ekologizacji i elektryfikacji floty samochodowej; przypomina o rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2016, poddanej pod głosowanie w kwietniu 2018 r., w której stwierdzono, że w kwestii bardziej ekologicznego rozwiązania Prezydium nie powinno ograniczać się jedynie do samochodów elektrycznych, ponieważ istnieją obawy co do ich produkcji (w tym również wystarczającej dostępności niezbędnych zasobów) oraz utylizacji zużytych baterii na koniec ich cyklu życia; nadal wyraża ubolewanie, że posłowie nie zostali poinformowani o analizie dotyczącej paliw alternatywnych, takich jak biopaliwa, paliwa syntetyczne lub wodorowe ogniwa paliwowe; podkreśla, że dywersyfikacja przyjaznej dla środowiska floty samochodowej mogłaby ograniczyć uzależnienie od jednego dostawcy i zapobiec ewentualnym niedoborom zaopatrzeniowym w przyszłości;

94.  jest zaniepokojony dużą ilością jednorazowych opakowań z tworzyw sztucznych i odpadów z tworzyw sztucznych wytwarzanych w stołówkach i kawiarniach Parlamentu i wzywa administrację do wyraźnego usunięcia możliwości oferowania produktów w opakowaniach z tworzyw sztucznych i jednorazowych produktów z tworzyw sztucznych w następnym zaproszeniu do składania ofert na usługi gastronomiczne;

95.  zauważa różnice w jakości między stołówkami obsługiwanymi przez tego samego dostawcę usług; jest zdania, że kwestia ta wymaga dokładniejszego monitorowania i w związku z tym wzywa do przeprowadzenia ankiety na temat zadowolenia użytkowników; stwierdza z zadowoleniem, że służby gastronomiczne w Strasburgu zaczęły już udostępniać żywność dostosowaną do potrzeb osób z nietolerancją glutenu, i zwraca się o rozszerzenie tej oferty oraz o jak najszybsze wprowadzenie jej przez dostawców w pozostałych miejscach pracy;

96.  zauważa, że stażyści płacą ze zniżką w wysokości 0,50 EUR za dania główne we wszystkich restauracjach samoobsługowych w Brukseli i Luksemburgu oraz 0,90 EUR w Strasburgu; uważa jednak, że zważywszy na średnią wysokość otrzymywanych przez nich wynagrodzeń oraz wysokie ceny mające zastosowanie od trzech lat, wspomniane zniżki nie są wystarczające, aby mieć choćby minimalny wpływ na ich sytuację finansową; ponownie zwraca się do sekretarza generalnego o zastosowanie obniżki cen odpowiedniej do ich dochodów;

97.  z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w 2017 r. Działu ds. Kontroli Ex Ante i Koordynacji Zamówień Publicznych oraz powołanie w każdej dyrekcji służb odpowiedzialnych za zamówienia; domaga się, aby specjalna sekcja w rocznym sprawozdaniu z działalności była poświęcona działalności tej nowej jednostki;

Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Ustnych i Konferencji przekształciła się w Dyrekcję Generalną ds. Logistyki i Tłumaczeń Konferencyjnych

98.  zauważa, że w 2017 r. całkowita średnia tygodniowa liczba godzin spędzona przez etatowych tłumaczy ustnych w kabinach na wykonywaniu tłumaczeń ustnych zwiększyła się do 14; z zadowoleniem przyjmuje ten wzrost w porównaniu do 13 godzin i 25 minut tłumaczenia ustnego w kabinie w 2016 r.; ubolewa, że zmiana modeli pracy wprowadzona na mocy nowego regulaminu pracowniczego doprowadziła do strajku, który wywołał zakłócenia w świadczeniu na rzecz posłów usług tłumaczenia ustnego; wyraża uznanie dla prac mających na celu utrzymanie podstawowych usług tłumaczenia ustnego zapewniających ciągłość prac legislacyjnych;

99.  zdecydowanie potępia eskalację napięć, która doprowadziła do 45-minutowej przerwy w pracach plenarnych w Strasburgu, oraz brak wymiernych wysiłków na rzecz złagodzenia konfliktu; z zadowoleniem przyjmuje porozumienie zawarte z inicjatywy sekretarza generalnego, które pozwoliło na przywrócenie normalnego rytmu tłumaczenia ustnego;

100.  zauważa, że w wyniku wdrożenia „Strategii na rzecz modernizacji zarządzania konferencjami” w Parlamencie Dział Woźnych został przeniesiony i w DG utworzono nową Dyrekcję ds. Organizacji Konferencji; domaga się, aby ująć działalność tej nowej jednostki w odrębnej sekcji rocznego sprawozdania z działalności wraz z oceną działalności zawierającą ostateczne wskaźniki skuteczności działania w uzupełnieniu do regularnej działalności dyrekcji;

Dyrekcja Generalna ds. Finansów

101.  zauważa, że sekretarz generalny postanowił przenieść kilka funkcji związanych z usługami świadczonymi na rzecz AAP i Wydziału ds. Szkoleń Zawodowych dla Posłów z DG FINS do DG PERS; ubolewa, że przesunięcia te nie były wystarczające, aby zapobiec negatywnym skutkom zmniejszenia liczby pracowników w DG FINS w 2017 r.; wzywa do uproszczenia procedury zwrotu kosztów podróży posłów, pracowników i AAP dzięki zastosowaniu podpisu elektronicznego (DISP) i weryfikacji dwuetapowej; przyznaje, że weryfikacje są konieczne, lecz podkreśla, że można je przeprowadzać skuteczniej i drogą elektroniczną;

102.  zaleca gruntowny przegląd przepisów wewnętrznych regulujących delegacje i podróże służbowe urzędników i innych pracowników Parlamentu Europejskiego oraz przepisów wykonawczych do tytułu VII warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, w szczególności w celu ujednolicenia traktowania AAP i urzędników;

103.  odnotowuje, że od dnia 1 stycznia 2019 r. Parlament będzie obsługiwało nowe biuro podróży, które już współpracowało z Parlamentem; z zadowoleniem zauważa, że nowa umowa zawiera bardziej rygorystyczne warunki, w szczególności w odniesieniu do cen biletów i całodobowego centrum obsługi telefonicznej, w tym w soboty i niedziele; podkreśla raz jeszcze znaczenie prostego i przyjaznego dla użytkownika mechanizmu składania skarg, umożliwiającego szybkie identyfikowanie braków w celu sprawnego rozwiązywania problemów; podkreśla, że należy zwrócić uwagę na szczególne wymagania posłów i ich zapotrzebowanie na indywidualnie dostosowane usługi;

104.  zachęca nowe biuro podróży do dążenia do osiągnięcia najbardziej konkurencyjnych cen za podróże służbowe Parlamentu;

105.  wzywa do uproszczenia procedur rekrutacyjnych i zwrotu kosztów delegacji i podróży służbowych asystentów krajowych; ubolewa, że procesy te często są zbyt złożone i długotrwałe, co powoduje istotne opóźnienia; wzywa DG FINS do potraktowania tej kwestii w sposób priorytetowy;

106.  stwierdza, że upoważnieni płatnicy, z którymi posłowie są zobowiązani współpracować w państwach, gdzie zostali wybrani, nie są dostatecznie zaznajomieni z wewnętrznymi procedurami Parlamentu; wskazuje, że z powodu złożoności zasad płatnicy ci często popełniają błędy na niekorzyść posłów; uważa, że należy opracować przewodnik lub szkolenie skierowane do upoważnionych płatników;

Zwrot kosztów ogólnych

107.  odnotowuje działania Prezydium związane ze zwrotem kosztów ogólnych, w szczególności poprzez utworzenie grupy roboczej ad hoc ds. określenia i opublikowania zasad dotyczących korzystania z tego zwrotu; z żalem zauważa jednak, że jedyna decyzja podjęta przez Prezydium dotyczy niewyczerpującego wykazu wydatków kwalifikowalnych; ponadto zauważa, że grupa robocza Prezydium doszła do porozumienia co do potrzeby posiadania przez każdego posła do Parlamentu odrębnego rachunku bankowego przeznaczonego do obsługi środków otrzymanych w ramach dodatku z tytułu kosztów ogólnych; odnotowuje decyzję Prezydium dotyczącą zwrotu kosztów ogólnych, zgodnie z którą uzgodnione zmiany wejdą w życie dopiero po wyborach w 2019 r.; wzywa do wprowadzenia obowiązku pełnego informowania przez posłów o takich kosztach; zauważa, że w poprzednich rezolucjach w sprawie absolutorium zawarto następujące postulaty:

-  należy określić, rozszerzyć i opublikować zasady dotyczące korzystania ze zwrotu kosztów ogólnych (co wymaga między innymi wyczerpującego wykazu kosztów kwalifikowalnych);

-  posłowie powinni przechowywać wszystkie rachunki dotyczące dodatku z tytułu kosztów ogólnych;

-  niewykorzystana część dodatku z tytułu kosztów ogólnych powinna podlegać zwrotowi pod koniec mandatu;

Dobrowolny fundusz emerytalny

108.  przypomina, że w dniu 23 października 1997 r. Parlament wezwał Prezydium do zwrócenia się do Trybunału o zbadanie dobrowolnego programu emerytalnego Parlamentu, co doprowadziło do wydania przez Trybunał opinii nr 5/99 w sprawie funduszu i systemu emerytalnego dla posłów do Parlamentu Europejskiego; wzywa Prezydium do zwrócenia się do Trybunału o przedstawienie kolejnej takiej opinii w sprawie programu i funduszu emerytalnego w 2019 r.;

109.  przypomina, że w komunikacie skierowanym do Prezydium z dnia 8 marca 2018 r. sekretarz generalny Parlamentu przyznał, iż fundusz emerytalny powiązany z systemem dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnych posłów wyczerpie swoje zasoby kapitałowe na długo przed uregulowaniem zobowiązań z tytułu świadczeń emerytalnych, a być może nawet już w 2024 r.; wzywa w związku z tym sekretarza generalnego i Prezydium, przy pełnym poszanowaniu Statutu posła, do pilnego opracowania jasnego planu przejęcia przez Parlament zobowiązań i odpowiedzialności za system dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnych posłów bezpośrednio po wyborach w 2019 r.;

110.  zwraca uwagę, że na koniec 2017 r. szacunkowy deficyt aktuarialny dobrowolnego funduszu emerytalnego wyniósł 305,4 mln EUR; ponadto zauważa, że na koniec 2017 r. wartość uwzględnianych aktywów netto wynosiła 137 mln EUR, a wartość zobowiązań aktuarialnych 442,4 mln EUR; w związku z tym zauważa, że aktywa obejmują zaledwie 30 % zobowiązań w ramach dobrowolnego programu emerytalnego;

111.  przypomina, że te prognozowane przyszłe zobowiązania rozkładają się na okres kilkudziesięciu lat, lecz przekraczają obecnie dostępne aktywa, i zauważa, że łączna kwota wypłacona przez dobrowolny fundusz emerytalny w 2017 r. wyniosła 17,2 mln EUR; zauważa, że na koniec 2017 r. funduszem objętym było 661 emerytów i 99 członków rodzin;

112.  zauważa, że sytuacja ta budzi obawy co do prawdopodobnego wczesnego wyczerpania środków funduszu, jako że fundusz sprzedawał aktywa trwałe przez kilka lat, aby wywiązywać się ze swoich zobowiązań płatniczych wobec emerytów, ponieważ dochody funduszu nie są wystarczające do pokrycia zwiększonych płatności emerytalnych; przypomina, że rezerwa na emerytury i podobne zobowiązania została obliczona na podstawie zwrotu z inwestycji w wysokości 6,5 % rocznie, który od początku nie był stabilny;

113.  z zadowoleniem przyjmuje propozycje sekretarza generalnego oraz uzgodnienie, że sekretarz generalny ponownie zbada sytuację w 2020 r. w celu sprawdzenia, czy środki w wystarczającym stopniu zmniejszyły deficyt aktuarialny; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sekretarz generalny skonsultował się ze służbą prawną;

114.  zauważa, że na wniosek sekretarza generalnego w dniu 10 grudnia 2018 r. Prezydium przyjęło dwie zmiany w przepisach dotyczących dobrowolnego programu emerytalnego, zatwierdzające podwyższenie wieku emerytalnego z 63 do 65 lat i wprowadzenie opłaty w wysokości 5 % od wypłat emerytur dla przyszłych emerytów; wzywa sekretarza generalnego do dopilnowania, by Prezydium niezwłocznie podjęło wszystkie możliwe zgodne z prawem środki służące poprawie stabilności funduszu i zapobieżeniu wczesnej niewypłacalności funduszu; wzywa sekretarza generalnego do dopilnowania, by Prezydium podjęło decyzję przed końcem obecnej kadencji;

115.  wzywa sekretarza generalnego do zbadania podstaw prawnych i potencjalnych konsekwencji dobrowolnego funduszu emerytalnego, a w szczególności tego, czy Parlament Europejski jako gwarant jest prawnie i finansowo stabilny, ponieważ dobrowolny fundusz emerytalny jest luksemburskim funduszem inwestycyjnym, a nie zwykłym funduszem emerytalnym; podkreśla, że badanie to powinno zostać przeprowadzone przez niezależny podmiot;

116.  wzywa sekretarza generalnego i Prezydium do wykorzystania wszelkich możliwych rozwiązań pozwalających utrzymać odpowiedzialność Parlamentu na minimalnym poziomie, jako że chodzi o pieniądze podatników; przypomina, że fundusz został ustanowiony w 1990 r., by zagwarantować posłom dodatkowy dobrowolny system emerytalny; przypomina, że przed wprowadzeniem Statutu posła, co miało miejsce w 2009 r., posłowie byli już uprawnieni do emerytury równoważnej emeryturom ich odpowiedników w parlamentach ich państw członkowskich, z wyjątkiem posłów z Włoch, Francji i Luksemburga, którzy mogli w związku z tym uczestniczyć w specjalnym programie emerytalnym Parlamentu Europejskiego utworzonym w 1981 r. wyłącznie na potrzeby posłów z trzech wyżej wymienionych państw; przypomina zatem, że dobrowolny fundusz emerytalny zawsze zapewniał czysto dodatkowe świadczenia emerytalne;

117.  zwraca uwagę, że dwie trzecie miesięcznego wkładu posłów do dobrowolnego funduszu emerytalnego, tj. 2236 EUR w 2006 r., wypłaca się już z budżetu Parlamentu na każdego członka Funduszu; przypomina, że jedynie dwuletnie wpłaty do funduszu zapewniają dożywotnią emeryturę po osiągnięciu wieku emerytalnego; zauważa, że najwyższa emerytura wypłacona w 2018 r. z dobrowolnego funduszu emerytalnego wyniosła 6262 EUR, a średnia emerytura wyniosła 1934 EUR; zauważa, że obecnie (w październiku 2018 r.) 71 aktywnych posłów uczestniczy w dobrowolnym funduszu emerytalnym; apeluje o świadomość etyczną i ekonomiczną oraz o racjonalną postawę zarządu, Prezydium i członków funduszu, aby wspierać wszystkie środki mające na celu ograniczenie deficytu funduszu;

Dyrekcja Generalna ds. Innowacji i Wsparcia Technologicznego (DG ITEC)

118.  zauważa, że głównym wskaźnikiem DG ITEC w 2017 r. jest zdolność do terminowego i skutecznego reagowania na potrzeby użytkowników i partnerów we wszystkich obszarach działalności; zauważa, że ogólne wyniki dotyczące dostępności wsparcia, informatycznego punktu informacyjnego i wsparcia telefonicznego na miejscu są zadowalające, lecz należy dołożyć dalszych starań, aby zapewnić bezpieczny dostęp na odległość, który jest drugą usługą pod względem ważności dla użytkowników; podkreśla, że zdolność reagowania nie jest równoznaczna z terminowym rozwiązaniem problemów; zwraca uwagę, że problemy z systemami informatycznymi, takimi jak at4am, należy klasyfikować jako „priorytet 1”, jeżeli dotychczas tak nie było;

119.  przypomina, że najważniejszym strategicznym filarem Parlamentu w świecie otwartej komunikacji jest zwiększanie bezpieczeństwa ICT tak, aby najwyraźniej arbitralne zasady i wymogi nie utrudniały pracy posłów, personelu i AAP; podkreśla, że środki bezpieczeństwa muszą być dostosowane do wszystkich systemów operacyjnych (zarówno iOS, jak i Windows), tak aby nie utrudniać pracy w żadnym systemie operacyjnym; podkreśla, że DG ITEC musi uwzględnić większe wykorzystanie iOS oraz natychmiastową konieczność dostosowania do iOS wszystkich usług zdalnych dla urządzeń Windows; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w styczniu 2017 r. Działu ds. Bezpieczeństwa ICT; ubolewa nad niedoborem najwyższej klasy ekspertów w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, którzy byliby zainteresowani ubieganiem się o pracę w administracji Parlamentu, głównie z powodu konkurencyjności rynku;

120.  z zadowoleniem przyjmuje dwa nowe projekty rozpoczęte w 2017 r., „Od tabletu do hybrydy” i „Włączanie innowacji do głównego nurtu polityki”, które umocnią innowacyjne i cyfrowe środowisko pracy Parlamentu; zwraca się o zaplanowanie i przeprowadzenie w najbliższym czasie szkoleń z bezpieczeństwa IT dla posłów, AAP i pracowników; szkolenia te powinny być dostosowane do potrzeb każdej z tych grup;

121.  wzywa wszystkie zainteresowane dyrekcje generalne do podjęcia działań zmierzających do wycofania dokumentów w formie papierowej i przejścia na usługi w pełni cyfrowe, takie jak podpis elektroniczny i weryfikacja dwuetapowa; podkreśla, że formularze elektroniczne pozwalają zaoszczędzić czas i zasoby tylko wtedy, gdy nie wymagają drukowania, podpisu i wysłania do innego biura czy nawet kraju, jak ma to miejsce w przypadku formularzy zwrotu kosztów podróży służbowej;

122.  zwraca uwagę na koszty, emisje oraz kwestie dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa związane z korzystaniem z pojemników transportowych w Strasburgu i sugeruje, by natychmiast je wyeliminowano z myślą o korzystaniu z dostępnych rozwiązań IT, takich jak druk na żądanie, z podejść systemowych, takich jak wycofanie dokumentów w formie papierowej, i ze sprzętu IT, takiego jak tablety i laptopy;

123.  zwraca uwagę, że Prezydium stwierdziło, iż zintegrowane podejście do kwestii bezpieczeństwa jest konieczne do zapewnienia optymalnej koordynacji wszystkich właściwych służb w zakresie reagowania na sytuacje nadzwyczajne, co sprawia, że ścisła współpraca między DG ITEC a Dyrekcją Generalną ds. Bezpieczeństwa i Ochrony (DG SAFE) ma ogromne znaczenie; zachęca dyrekcje generalne do planowania wspólnych działań w perspektywie średnio- i długoterminowej;

124.  wzywa Prezydium do opracowania – we współpracy z DG ITEC – środków zmniejszających ryzyko w celu zapewnienia sprawnego przebiegu prac parlamentarnych w razie awarii systemu lub w razie przerw w dostawie energii elektrycznej; podkreśla znaczenie wykazu usług priorytetowych określającego usługi przywracane w pierwszej kolejności, tak aby w razie cyberataku zabezpieczyć działanie podstawowego zakresu usług; zachęca Prezydium do opracowania planu awaryjnego na wypadek dłuższych przerw w dostawie energii elektrycznej; zaleca, aby centra danych zdywersyfikowały miejsca lokalizacji serwerów w celu poprawy bezpieczeństwa i ciągłości działania systemów informatycznych Parlamentu;

125.  ponawia apel o utworzenie systemu szybkiego powiadamiania o zagrożeniach, który umożliwi DG ITEC, we współpracy z DG SAFE, wysyłanie szybkich powiadomień SMS posłom oraz pracownikom, którzy wyrażą zgodę na umieszczenie ich danych kontaktowych na liście na potrzeby komunikacji w razie wystąpienia konkretnych sytuacji nadzwyczajnych;

Dyrekcja Generalna ds. Ochrony i Bezpieczeństwa

126.  z zadowoleniem przyjmuje znaczne postępy poczynione w 2017 r. na rzecz poprawy bezpieczeństwa i ochrony Parlamentu; zauważa, że ustanowiono strefę bezpieczeństwa wokół budynków w Strasburgu i Brukseli, że władze belgijskie prowadzą kontrolę pod kątem bezpieczeństwa w odniesieniu do wszystkich pracowników firm zewnętrznych, którzy pracują w Parlamencie, oraz że zainicjowano międzyinstytucjonalny projekt wspólnego magazynu z Radą i Komisją; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę utworzenia wspólnego magazynu, który umożliwi odpowiednie skanowanie i kontrolowanie bezpieczeństwa towarów przed ich dostarczeniem do budynków Parlamentu;

127.  przypomina, że publiczny dostęp do Parlamentu to jedna z jego podstawowych cech oraz że należy zapewnić odpowiednią równowagę z niezbędnymi środkami na rzecz poprawy bezpieczeństwa;

128.  uznaje, że ćwiczenia dotyczące bezpieczeństwa, takie jak ewakuacja sali posiedzeń plenarnych w Strasburgu w 2018 r., są niezbędne, aby odpowiednio przygotować się na sytuacje nadzwyczajne; podkreśla potrzebę przyjęcia jasnego podejścia opartego na wnioskach, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych sytuacji, takich jak konieczność otwierania bramek przez posłów, pracowników i AAP za pomocą identyfikatorów podczas ewakuacji;

129.  zwraca się do pracowników ochrony DG SAFE, aby w przypadku ewakuacji dokładnie sprawdzali cały budynek, za który są odpowiedzialni, upewniając się w ten sposób, że obiekt ten został całkowicie ewakuowany, oraz aby w razie ewakuacji zapewniali pomoc osobom z upośledzeniem słuchu lub z inną formą niepełnosprawności; podkreśla, że jeśli chodzi o bezpieczeństwo i sytuacje nadzwyczajne, posłowie nie powinni być traktowani jako osoby uprzywilejowane, a także nie należy wprowadzać rozróżnienia między jakimikolwiek kategoriami personelu Parlamentu;

130.  zauważa jednak brak komunikacji w sytuacjach kryzysowych, jak miało to miejsce w sali posiedzeń plenarnych w Strasburgu w grudniu 2018 r.; stwierdza, że można i należałoby poprawić procedury; zwraca się, by w sytuacjach kryzysowych obowiązujące zasady bezpieczeństwa były stosowane w jak najbardziej rygorystyczny sposób, aby w sytuacjach kryzysowych w przyszłości uniknąć ponownego wystąpienia niepewności;

131.  zwraca się o upewnienie się, czy wszyscy pracownicy zajmujący stanowiska kierownicze w Dyrekcji Generalnej ds. Bezpieczeństwa i Ochrony przeszli procedurę sprawdzającą w ramach poświadczenia bezpieczeństwa;

Ochrona sygnalistów

132.  uznaje, że sygnalizowanie nieprawidłowości jest kluczowym czynnikiem zniechęcającym do bezprawnych działań i wykroczeń; zauważa, że w 2017 r. nie było w Parlamencie spraw dotyczących sygnalistów, a wszystkie trzy sprawy z 2016 r. dotyczyły AAP, którzy zostali zwolnieni przez zatrudniających ich posłów; uważa za możliwe, iż Parlament nie wzbudza zaufania wśród ogółu swoich pracowników ani nie udziela wymaganej ochrony prawnej AAP, w szczególności tym, którzy chcą sygnalizować nieprawidłowości; wzywa sekretarza generalnego do naprawy tej sytuacji w trybie pilnym;

133.  zwraca uwagę na niepewną pozycję AAP i stażystów zatrudnionych przez posłów w świetle wewnętrznych przepisów dotyczących ochrony sygnalistów; z wielkim zaniepokojeniem przyjmuje do wiadomości oświadczenie sekretarza generalnego, że „przepisy dotyczące informowania o nieprawidłowościach mają zastosowanie do AAP, ale Parlament nie może zapewnić ochrony zatrudnienia”; apeluje do sekretarza generalnego o stosowanie wobec AAP będących sygnalistami środków zaradczych porównywalnych ze środkami stosowanymi wobec AAP, którzy padli ofiarą molestowania, jak przeniesienie i wypłata wynagrodzenia do końca okresu obowiązywania umowy; apeluje do sekretarza generalnego o natychmiastowe zajęcie się tą sytuacją i wypełnienie zobowiązań prawnych Parlamentu wynikających z regulaminu pracowniczego w celu ochrony sygnalistów w odniesieniu do wszystkich kategorii personelu Unii;

Parlament przyjazny środowisku

134.  z zadowoleniem przyjmuje pozytywny wkład Parlamentu w zrównoważony rozwój poprzez jego rolę polityczną i rolę w procedurach legislacyjnych; jest świadomy własnego wpływu na środowisko, który śledzi i stale poprawia dzięki certyfikacji w ramach systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) i swojej polityce środowiskowej;

135.  z zadowoleniem przyjmuje podjęcie dodatkowych kroków zmierzających do zrównoważenia nieuniknionych emisji w kontekście polityki energetycznej i klimatycznej Unii Europejskiej na 2030 r. i w dalszej perspektywie; wzywa Parlament do opracowania dalszych działań w zakresie kompensowania emisji CO2;

136.  wyraża uznanie dla zaangażowania Parlamentu na rzecz ekologicznych zamówień publicznych; zauważa, że w 2017 r. 40,71 % umów zaklasyfikowano jako ekologiczne, 10,96 % jako częściowo ekologiczne, a 48,33 % umów nie ma wymiaru środowiskowego; zachęca Parlament do dalszego zwiększania udziału ekologicznych zamówień publicznych;

137.  z zadowoleniem przyjmuje projekt pilotażowy polegający na wprowadzeniu hulajnóg elektrycznych do celów przemieszczania się między budynkami instytucji unijnych, a także dojazdów do pracy; zauważa jednak, że parametry wydajności hulajnóg są niższe niż oczekiwano; zachęca Parlament do upewnienia się, że wykonawca poprawi wydajność pojazdów, szczególnie baterii;

138.  z zadowoleniem przyjmuje, w kontekście polityki energetycznej i klimatycznej Unii na okres do 2030 r. i później, dodatkowe środki mające na celu zmniejszenie emisji i skompensowanie emisji, których nie da się uniknąć, służące osiągnięciu przez Parlament pełnej neutralności pod względem emisji; wzywa Parlament, aby dawał przykład i rozwijał dalej strategie równoważenia emisji CO2 na terenach należących do Parlamentu;

Sprawozdanie roczne z udzielonych zamówień

139.  przypomina, że w rozporządzeniu finansowym[13] i zasadach jego stosowania określono informacje, które należy przekazywać władzy budżetowej i opinii publicznej odnośnie do zamówień udzielanych przez instytucję; zauważa, że rozporządzenie finansowe nakłada obowiązek publikacji udzielonych zamówień o wartości ponad 15 000 EUR, czyli progu, powyżej którego obowiązkowy staje się przetarg konkurencyjny;

140.  odnotowuje, że spośród 224 zamówień udzielonych w 2017 r. 79 przyznano na podstawie procedur otwartych lub ograniczonych, a ich wartość wyniosła 517 mln EUR, zaś 145 zamówień udzielono na podstawie procedur negocjacyjnych, a ich łączna wartość wynosiła 70 mln EUR; zauważa, że łączna liczba zamówień udzielonych w ramach procedur negocjacyjnych nieznacznie spadła pod względem wartości jako odsetka całkowitej wartości udzielonych zamówień, z 14 % w 2016 r. do 12 % w 2017 r., choć pod względem wielkości odnotowano wzrost o prawie 10 % w latach 2016 – 2017 (70,5 mln EUR w 2017 r. w porównaniu z 64,28 mln EUR w 2016 r.);

141.  odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2017 i 2016 r. według rodzaju (z uwzględnieniem umów deweloperskich):

Rodzaj umowy

2017

2016

Liczba

Odsetek

Liczba

Odsetek

Usługi

Dostawy

Roboty

Budynek

177

36

11

0

79 %

16 %

5 %

0 %

170

36

13

1

77 %

16 %

6 %

1 %

Ogółem

224

100 %

220

100 %

Rodzaj umowy

2017

2016

Wartość (EUR)

Odsetek

Wartość (EUR)

Odsetek

Usługi

446 313 270

76 %

246 512 789

49 %

Dostawy

133 863 942

23 %

155 805 940

31 %

Roboty

6 892 972

1 %

97 640 851

19 %

Budynki

0

0 %

1 583 213

1 %

Ogółem

587 070 184

100 %

501 542 793

100 %

(Sprawozdanie roczne w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2017 r., s. 6)

142.  odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2017 i 2016 r. według rodzaju zastosowanej procedury z uwzględnieniem liczby i wartości:

Rodzaj procedury

  

2017

2016

Liczba

Odsetek

Liczba

Odsetek

Otwarta

Ograniczona

Negocjacyjna

Konkurencja

Specjalna

78

1

145

-

-

35 %

1 %

64 %

-

-%

71

7

141[14]

-

1

32 %

3 %

64 %

-

1

Ogółem

224

100 %

220

100 %

Rodzaj procedury  

2017

2016

Wartość (EUR)

Odsetek

Wartość (EUR)

Odsetek

Otwarta

Ograniczona

Negocjacyjna

Konkurencja

Specjalna

488 368 460

2820000 070 501 724

-

-

83 %

5 %

12 %

-

- %

408 040 332

29 190 756

64 284 705[15]

-

27 000

81,6 %

13 %

- %

-

-

Ogółem

587 070 184

100 %

501 542 793

100 %

(Sprawozdanie roczne w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2017 r., s. 8)

Grupy polityczne (pozycja budżetowa 4 0 0)

143.  odnotowuje, że w 2017 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 0 przyznane grupom politycznym i posłom niezrzeszonym zostały wykorzystane w sposób przedstawiony poniżej:

Grupa

2017

2016

Roczne środki

Środki własne i środki przeniesione

Wydatki

Wskaźnik wykorzystania rocznych środków

Środki przeniesione na następny okres

Roczne środki

Środki własne i środki przeniesione

Wydatki

Wskaźnik wykorzystania rocznych środków

Środki przeniesione na następny okres

Europejska Partia Ludowa (PPE)

17 790

8 150

19 330

108,66 %

6 610

17 440

8 907

18 303

105,19 %

8 005

Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim (S&D)

15 610

5 469

15 268

97,81 %

5 812

15 327

5 802

15 713

102,51 %

5 417

Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (ECR)

6 200

2 810

6 051

97,60 %

2 959

6 125

2 518

5 835

95,25 %

2 809

Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE)

5 711

1 694

5 596

98 %

1 809

5 759

2 366

6 448

111,98 %

1 676

Zieloni / Wolne Przymierze Europejskie (Verts/ALE)

4 333

1 826

4 583

105,76 %

1 578

4 180

1 557

3 921

93,82 %

1 815

Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL)

4 421

1 407

4 571

103,39 %

1 257

4 340

1 729

4 662

107,43  %

1 407

Grupa Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej (EFDD)

3 654

1 917

3 523

96,41 %

1 827

3 820

1 873

2 945

77,10 %

1 910

Grupa Europa Narodów i Wolności (ENF)

2 719

846

2 474

91 %

1 091

3 273

765

827

25,27 %

846

Posłowie niezrzeszeni

929

257

494

53,18 %

318

772

216

616

79,90 %

257

Ogółem

61 367

24 394

61 890

100,85 %

23 261

60 996

25 733

59 059

96,82 %

24 142

*   wszystkie kwoty w tysiącach EUR

144.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że niezależny audytor zewnętrzny grup politycznych wydał jedynie opinie bez zastrzeżeń; podkreśla, że stanowi to pozytywny rozwój sytuacji, inaczej niż w przypadku procedury udzielania Parlamentowi absolutorium za rok budżetowy 2016, kiedy to niezależny audytor zewnętrzny wydał opinię z zastrzeżeniami w odniesieniu do jednej grupy politycznej;

Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne

145.  zauważa, że Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych (APPF) został utworzony w 2016 r. z myślą o ocenie wniosków o rejestrację, rejestrowaniu nowych partii i fundacji unijnych, monitorowaniu ich finansowania i nakładaniu sankcji w przypadku nieprzestrzegania ich zobowiązań; odnotowuje, że stał się on w pełni operacyjny w 2017 r.;

146.  zauważa, że w 2017 r. APPF nie dysponował zasobami, w szczególności zasobami kadrowymi, potrzebnymi do realizacji zadań powierzonych mu zadań; przyjmuje do wiadomości, że Komisja, Rada i Parlament uzgodniły, że w budżecie na 2019 r. zostaną udostępnione dodatkowe środki na rzecz APPF; podkreśla, że od samego początku należało zapewnić odpowiednie zasoby kadrowe ze względu na znaczenie pracy APPF;

147.  wyraża zaniepokojenie, że w siedmiu przypadkach Prezydium musiało podjąć decyzję o wprowadzeniu środków zmniejszających ryzyko w celu ochrony interesów finansowych Unii ze względu na niestabilność finansową i administracyjną albo podejrzenie poważnych nieprawidłowości albo trwającą procedurę dotyczącą nieprzestrzegania zasad, na których opiera się Unia;

148.  odnotowuje, że w 2017 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 2 zostały wykorzystane w następujący sposób[16]:

Partia

Skrót

Zasoby własne

Dotacja Parlamentu

Dochody ogółem[17]

Dotacje z PE w % kwalifikowalnych wydatków (nie więcej niż 85 %)

Nadwyżka dochodów (przesunięcie do rezerw) lub strata

Europejska Partia Ludowa

PPE

1 548 409

8 018 034

12 118 607

85 %

-

Partia Europejskich Socjalistów

PES

1 335 161

6 901 688

8 518 219

 

85 %

 

-84 178

Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy

ALDE

693 618

 

2 449 108

 

3 586 785

 

85 %

 

159 481

Europejska Partia Zielonych

EGP

1 006 971

 

1 865 999

3 064 646

73 %

 

150 000

Sojusz Europejskich Konserwatystów i Reformatorów

AECR

 

316 291

 

1 439 310

1 755 601

 

 

85 %

 

 

-565 789

Europejska Partia Lewicy

EL

 

297 363

 

1 342 594

1 705 284

 

85 %

 

1 374

Europejska Partia Demokratyczna

PDE

106 162

532 072

638 234

85 %

 

1

Demokraci UE

EUD

-

-

-

-

-

Wolne Przymierze Europejskie

ALE

153 856

779 408

1 045 014

85 %

808

Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny

ECPM

107 018

499 993

627 808

84 %

2 143

Europejskie Przymierze na rzecz Wolności

EAF

-

 

-

 

-

 

-

-

Europejskie Przymierze Ruchów Narodowych

AEMN

74 076

342 788

445 568

85 %

6 344

Ruch na rzecz

Europy Wolności

i Demokracji

MENL

127 900

525 296

775 467

85 %

-20 184

Przymierze na rzecz Pokoju i Wolności

APF

 

29 775

 

27 055

56 830

85 %

22 471

Koalicja na rzecz Życia i Rodziny

CLF

-

-

-

-

-

Ogółem

 

5 796 602

24 723 344

34 338 065

 

-327 530

149.  odnotowuje, że w 2017 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 3 zostały wykorzystane w następujący sposób[18]:

Fundacja

Skrót

Związek z partią

Zasoby własne

Ostateczna kwota dotacji z PE

Dochody ogółem

Dotacje z PE w % wydatków kwalifikowalnych (maksymalnie 85 %)

Ośrodek Studiów Europejskich Wilfried Martens

WMCES

PPE

1 020 598

5 042 165

6 062 764

85 %

Fundacja Studiów Europejskich i Postępu

FEPS

PES

915 754

4 221 134

5 136 888

85 %

Europejskie Forum Liberalne

ELF

ALDE

254 994

1 164 869

1 419 863

85 %

Europejska Fundacja Zielonych

GEF

EGP

201 899

1 090 052

1 291 951

85 %

Ugrupowanie Transform Europe

TE

EL

229 957

929 481

1 159 438

85 %

Instytut Europejskich Demokratów

IED

PDE

50 768

264 390

315 158

85 %

Centrum im. Mauritsa Coppietersa

CMC

ALE

90 867

365 038

455 905

85 %

Nowy Kierunek – Fundacja na rzecz Reformy w Europie

ND

AECR

278 837

1 412 218

1 691 055

85 %

Europejska Fundacja na rzecz Wolności

EFF

EAF

-

-

-

-

Chrześcijańska Fundacja Polityczna na rzecz Europy

SALLUX

ECPM

69 056

310 164

379 220

83 %

Tożsamości i Tradycje Europejskie

ITE

AEMN

43 963

212 402

256 365

85 %

Ruch na rzecz Europy Narodów i Wolności

FENL

MENL

77 400

447 972

525 372

85 %

Europa Terra Nostra

ETN

APF

37 791

41 428

79 219

85 %

Fundacja Pegasus

FP

CLF

-

-

-

-

Ogółem

 

 

3 271 884

15 501 313

18 773 197

 

INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ

Data przyjęcia

20.2.2019

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

20

4

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Nedzhmi Ali, Inés Ayala Sender, Zigmantas Balčytis, Dennis de Jong, Tamás Deutsch, Martina Dlabajová, Luke Ming Flanagan, Ingeborg Gräßle, Jean-François Jalkh, Wolf Klinz, Bogusław Liberadzki, Georgi Pirinski, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Petri Sarvamaa, Claudia Schmidt, Bart Staes, Derek Vaughan, Tomáš Zdechovský, Joachim Zeller

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

José Blanco López, Julia Pitera

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Rosa D’Amato, John Flack, Czesław Hoc

Głosowanie imienne nad popr. 88

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

10

+

ALDE

EFDD

GUE/NGL

S&D

Verts/ALE

Nedzhmi Ali

Rosa D'Amato

Dennis de Jong

Inés Ayala Sender, Zigmantas Balčytis, José Blanco López, Bogusław Liberadzki, Georgi Pirinski, Derek Vaughan

Bart Staes

10

-

ENF Group

GUE/NGL

PPE

Jean-François Jalkh

Luke Ming Flanagan

Tamás Deutsch, Ingeborg Gräßle, Julia Pitera, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Petri Sarvamaa, Claudia Schmidt, Tomáš Zdechovský, Joachim Zeller

1

0

ALDE

Martina Dlabajová

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

20

+

ALDE

Nedzhmi Ali, Martina Dlabajová, Wolf Klinz

ENF

Jean-François Jalkh

GUE/NGL

Luke Ming Flanagan, Dennis de Jong

PPE

Tamás Deutsch, Ingeborg Gräßle, Julia Pitera, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Petri Sarvamaa, Claudia Schmidt, Tomáš Zdechovský, Joachim Zeller

S&D

Inés Ayala Sender, Zigmantas Balčytis, Bogusław Liberadzki, Georgi Pirinski, Derek Vaughan

VERTS/ALE

Bart Staes

4

-

ECR

John Flack, Czesław Hoc

EFDD

Rosa D'Amato

S&D

José Blanco López

0

0

 

 

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

  • [1]  Dz.U. L 51 z 28.2.2017.
  • [2]  Dz.U. C 348 z 28.9.2018, s. 1.
  • [3]  Dz.U. C 411 z 13.11.2018, s. 1.
  • [4]  Dz.U. C 357 z 4.10.2018, s. 1.
  • [5]  Dz.U. C 357 z 4.10.2018, s. 9.
  • [6]  Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
  • [7]  Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.
  • [8]  PE 422.541/Bur.
  • [9]  Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020.
  • [10]  P7_TA(2013)0498
  • [11]  Dz.U. C 436 z 24.11.2016, s. 2.
  • [12]  http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-TA-2012-0306+0+DOC+XML+V0//PL
  • [13]  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania
    rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych
    mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012).
  • [14]  Obejmuje to koncesje udzielone w 2016 r. w związku z brakiem ram prawnych.
  • [15]  Obejmuje to koncesje udzielone w 2016 r. w związku z brakiem ram prawnych.
  • [16]  Wszystkie kwoty w tysiącach EUR
  • [17]  Dochody ogółem zawierają przeniesienia z roku poprzedniego zgodnie z art. 125 ust. 6 rozporządzenia finansowego
  • [18]  Wszystkie kwoty w tysiącach EUR
Ostatnia aktualizacja: 15 marca 2019
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności