Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1)  Celem ogólnym programu „Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej” (dalej „Instrument”) powinno być umacnianie i propagowanie wartości i interesów unijnych na całym świecie, tak aby dążyć do realizacji celów i zasad działań zewnętrznych Unii określonych w art. 3 ust. 5, art. 8 i art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej.

(1)  Celem ogólnym programu „Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej” (dalej „Instrument”) powinno być zapewnienie ram finansowych na rzecz umacniania i propagowania wartości, zasad i podstawowych interesów unijnych na całym świecie, zgodnie z celami i zasadami działań zewnętrznych Unii określonych w art. 3 ust. 5, art. 8 i art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2a)  Zgodnie z art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej stosowanie niniejszego rozporządzenia ma opierać się na zasadach działań zewnętrznych Unii, a mianowicie na demokracji, państwie prawnym, powszechności i niepodzielności praw człowieka i podstawowych wolności, poszanowaniu godności ludzkiej, na zasadach równości i solidarności oraz na poszanowaniu zasad Karty Narodów Zjednoczonych i prawa międzynarodowego. Niniejsze rozporządzenie ma na celu przyczynienie się do osiągnięcia celów działań zewnętrznych Unii, w tym unijnych polityk dotyczących praw człowieka oraz celów określonych w strategicznych ramach UE i w Planie działania UE dotyczącym praw człowieka i demokracji. Działania Unii powinny sprzyjać przestrzeganiu Powszechnej deklaracji praw człowieka.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3a)  Zgodnie z art. 167 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Unia i jej państwa członkowskie powinny sprzyjać współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi właściwymi w dziedzinie kultury. Niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w przywołanym artykule.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4)  Głównym celem unijnej polityki rozwoju, określonym w art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jest zmniejszenie, a docelowo, likwidacja ubóstwa. Polityka Unii w zakresie współpracy na rzecz rozwoju przyczynia się również do osiągnięcia celów działań zewnętrznych Unii, w szczególności polegających na wspieraniu trwałego rozwoju gospodarczego, społecznego i środowiskowego krajów rozwijających się, przyjmując za nadrzędny cel likwidację ubóstwa, jak przewidziano w art. 21 ust. 2 lit. d) Traktatu o Unii Europejskiej.

(4)  Głównym celem unijnej polityki rozwoju, określonym w art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej „TFUE”), jest zmniejszenie, a docelowo, likwidacja ubóstwa. Polityka Unii w zakresie współpracy na rzecz rozwoju przyczynia się również do osiągnięcia celów działań zewnętrznych Unii, w szczególności polegających na wspieraniu trwałego rozwoju gospodarczego, społecznego i środowiskowego krajów rozwijających się, przyjmując za nadrzędny cel likwidację ubóstwa, jak przewidziano w art. 21 ust. 2 lit. d) TUE, a także na utrzymaniu trwałego pokoju, zapobieganiu konfliktom i umacnianiu bezpieczeństwa międzynarodowego, jak przewidziano w art. 21 ust. 2 lit. c) TUE.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  Unia zapewnia spójność polityki na rzecz rozwoju zgodnie z wymogiem określonym w art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Unia powinna uwzględniać cele współpracy na rzecz rozwoju w politykach, które mogą wpływać na kraje rozwijające się, co będzie stanowiło najważniejszy element strategii na rzecz osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju określonych w Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 („agenda 2030”) przyjętej przez Organizację Narodów Zjednoczonych we wrześniu 2015 r.45 Zapewnienie spójności polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju, zapisane w agendzie 2030, wymaga uwzględnienia oddziaływania wszystkich polityk na zrównoważony rozwój na wszystkich szczeblach – na szczeblu krajowym, w obrębie UE, w innych krajach i na szczeblu globalnym.

(5)  Unia zapewnia spójność polityki na rzecz rozwoju zgodnie z wymogiem określonym w art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Unia powinna uwzględniać cele współpracy na rzecz rozwoju w politykach, które mogą wpływać na kraje rozwijające się, co będzie stanowiło najważniejszy element strategii na rzecz osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju określonych w Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 („agenda 2030”) przyjętej przez Organizację Narodów Zjednoczonych we wrześniu 2015 r.45 Zapewnienie spójności polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju, zapisane w agendzie 2030, wymaga uwzględnienia oddziaływania wszystkich polityk na zrównoważony rozwój na wszystkich szczeblach – na szczeblu krajowym, w obrębie UE, w innych krajach i na szczeblu globalnym. Polityki Unii i państw członkowskich w zakresie współpracy na rzecz rozwoju powinny wzajemnie się uzupełniać i wzmacniać.

__________________

__________________

45 „Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030” przyjęta podczas szczytu Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie zrównoważonego rozwoju w dniu 25 września 2015 r. (A/RES/70/1).

45 „Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030” przyjęta podczas szczytu Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie zrównoważonego rozwoju w dniu 25 września 2015 r. (A/RES/70/1).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7)  Światowym kontekstem działań jest dążenie do ustanowienia opartego na określonych zasadach porządku światowego, w którym multilateralizm stanowi kluczową zasadę, a którego elementem centralnym jest Organizacja Narodów Zjednoczonych. Agenda 2030 i porozumienie klimatyczne z Paryża57 oraz Program działań z Addis Abeby58 są odpowiedzią wspólnoty międzynarodowej na globalne wyzwania i tendencje związane ze zrównoważonym rozwojem. Agenda 2030, której centralnym elementem są cele zrównoważonego rozwoju, stanowi ramy dla przemian mających na celu eliminację ubóstwa i osiągnięcie zrównoważonego rozwoju w skali globalnej. Ma ona uniwersalny zasięg i zapewnia kompleksowe wspólne ramy działań mające zastosowanie do Unii, jej państw członkowskich i partnerów. Zapewnia ona równowagę między gospodarczymi, społecznymi i ekologicznymi aspektami trwałego rozwoju i uznaje zasadnicze znaczenie wzajemnych powiązań między celami ogólnymi i szczegółowymi. Agenda 2030 dąży do tego, by nikogo nie pozostawić bez pomocy. Realizacja agendy 2030 będzie ściśle skoordynowana z wdrażaniem innych odnośnych międzynarodowych zobowiązań Unii. W ramach działań podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia należy zwrócić szczególną uwagę na wzajemne powiązania między celami zrównoważonego rozwoju oraz na zintegrowane działania, które mogą przynieść dodatkowe korzyści i w spójny sposób posłużyć wielu celom.

(7)  Światowym kontekstem działań jest dążenie do ustanowienia opartego na określonych zasadach i wartościach porządku światowego, w którym multilateralizm stanowi kluczową zasadę, a którego elementem centralnym jest Organizacja Narodów Zjednoczonych. Agenda 2030 i porozumienie klimatyczne z Paryża57 (dalej „porozumienie paryskie”) oraz Program działań z Addis Abeby58 są odpowiedzią wspólnoty międzynarodowej na globalne wyzwania i tendencje związane ze zrównoważonym rozwojem. Agenda 2030, której centralnym elementem są cele zrównoważonego rozwoju, stanowi ramy dla przemian mających na celu eliminację ubóstwa, osiągnięcie zrównoważonego rozwoju w skali globalnej oraz wspieranie pokojowych, sprawiedliwych i integracyjnych społeczeństw, jednocześnie przeciwdziałając zmianie klimatu i pracując na rzecz zachowania naszych oceanów i lasów. Ma ona uniwersalny zasięg i zapewnia kompleksowe wspólne ramy działań mające zastosowanie do Unii, jej państw członkowskich i partnerów. Zapewnia ona równowagę między gospodarczymi, społecznymi, kulturalnymi, edukacyjnymi i ekologicznymi aspektami trwałego rozwoju i uznaje zasadnicze znaczenie wzajemnych powiązań między celami ogólnymi i szczegółowymi. Agenda 2030 dąży do tego, by nikogo nie pozostawić bez pomocy oraz by w pierwszej kolejności dotrzeć do tych, którzy najbardziej tego potrzebują. Realizacja agendy 2030 będzie ściśle skoordynowana z wdrażaniem innych odnośnych międzynarodowych zobowiązań Unii. W ramach działań podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia należy opierać się na zasadach i celach określonych w Agendzie 2030, porozumieniu paryskim oraz Programie działań z Addis Abeby, jak również przyczynić się do osiągania celów zrównoważonego rozwoju, zwracając szczególną uwagę na wzajemne powiązania między nimi oraz na zintegrowane działania, które mogą przynieść dodatkowe korzyści i w spójny sposób posłużyć wielu celom.

__________________

__________________

57 Podpisane w Nowym Jorku w dniu 22 kwietnia 2016 r.

57 Podpisane w Nowym Jorku w dniu 22 kwietnia 2016 r.

58 „Program działań z Addis Abeby przyjęty na trzeciej Międzynarodowej Konferencji w sprawie Finansowania Rozwoju” w dniu 16 czerwca 2015 r. i zatwierdzony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w dniu 27 lipca 2015 r. (A/RES/69/313).

58 „Program działań z Addis Abeby przyjęty na trzeciej Międzynarodowej Konferencji w sprawie Finansowania Rozwoju” w dniu 16 czerwca 2015 r. i zatwierdzony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w dniu 27 lipca 2015 r. (A/RES/69/313).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  Wdrożenie niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się z uwzględnieniem pięciu priorytetów ustanowionych w globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej („globalna strategia”)59 przedstawionej w dniu 19 czerwca 2016 r., która stanowi wizję Unii i ramy dla zjednoczonego i odpowiedzialnego zaangażowania w partnerstwo z innymi w celu wspierania jej wartości i interesów. Unia powinna zachęcać do zawierania partnerstw, upowszechniać dialog merytoryczny oraz wspólne podejście do wyzwań ogólnoświatowych. Działania Unii powinny być ukierunkowane na wspieranie jej interesów i wartości we wszystkich aspektach, w tym na utrzymywanie pokoju, zapobieganie konfliktom, umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego, zwalczanie podstawowych przyczyn nielegalnej migracji, niesienie pomocy narodom, krajom i regionom dotkniętym klęskami żywiołowymi lub katastrofami spowodowanymi przez człowieka, wspieranie polityki handlowej, dyplomacji gospodarczej i współpracy gospodarczej, propagowanie rozwiązań i technologii cyfrowych oraz upowszechnianie międzynarodowego wymiaru polityk Unii. Wspierając swoje interesy Unia powinna stosować się do zasad poszanowania wysokich standardów społecznych i środowiskowych, rządów prawa, prawa międzynarodowego i praw człowieka, jednocześnie promując te zasady.

(8)  Stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno opierać się na pięciu priorytetach ustanowionych w globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej („globalna strategia”)59 przedstawionej w dniu 19 czerwca 2016 r., która stanowi wizję Unii i ramy dla zjednoczonego i odpowiedzialnego zaangażowania w partnerstwo z innymi w celu wspierania jej wartości i interesów. Unia powinna zachęcać do zawierania partnerstw, upowszechniać dialog merytoryczny oraz wspólne podejście do wyzwań ogólnoświatowych. Działania Unii powinny być ukierunkowane na wspieranie jej podstawowych interesów, zasad i wartości we wszystkich aspektach, w tym na wspieranie demokracji i praw człowieka, przyczynianie się do eliminacji ubóstwa, utrzymywanie pokoju, zapobieganie konfliktom, mediację i odbudowę po zakończeniu konfliktu, z uwzględnieniem kobiet na wszystkich etapach, zapewnianie bezpieczeństwa jądrowego, umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego, mierzenie się z podstawowymi przyczynami nielegalnej migracji i przymusowych wysiedleń, niesienie pomocy narodom, krajom i regionom borykającym się z klęskami żywiołowymi lub katastrofami spowodowanymi przez człowieka, stworzenie warunków umożliwiających utworzenie międzynarodowych ram prawnych na rzecz ochrony osób wysiedlonych z powodu zmiany klimatu, tworzenie dostępnej dla wszystkich wysokiej jakości edukacji, wspieranie uczciwej, zrównoważonej oraz opartej na zasadach i wartościach polityki handlowej jako narzędzia służącego do rozwoju i poprawy rządów prawa i praw człowieka, dyplomacji gospodarczej i kulturalnej oraz współpracy gospodarczej, propagowanie innowacji, rozwiązań i technologii cyfrowych, ochronę dziedzictwa kulturowego, zwłaszcza na obszarach dotkniętych konfliktami, przeciwdziałanie globalnym zagrożeniom w dziedzinie zdrowia publicznego oraz upowszechnianie międzynarodowego wymiaru polityk Unii. Wspierając swoje podstawowe interesy, zasady i wartości, Unia powinna stosować się do zasad poszanowania wysokich standardów społecznych, pracowniczych i środowiskowych, w tym w odniesieniu do zmiany klimatu, rządów prawa, prawa międzynarodowego, także z uwzględnieniem prawa humanitarnego i prawa międzynarodowego w dziedzinie praw człowieka, jednocześnie promując te zasady.

__________________

__________________

59 „Wspólna wizja, wspólne działanie: silniejsza Europa. Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej”, czerwiec 2016 r. Nowy europejski konsensus w sprawie rozwoju „Nasz świat, nasza godność, nasza przyszłość”.

59 „Wspólna wizja, wspólne działanie: silniejsza Europa. Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej”, czerwiec 2016 r. Nowy europejski konsensus w sprawie rozwoju „Nasz świat, nasza godność, nasza przyszłość”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9)  Nowy Europejski konsensus w sprawie rozwoju („konsensus”)60 podpisany w dniu 7 czerwca 2017 r. zapewnia ramy wspólnego podejścia do współpracy na rzecz rozwoju między Unią a jej państwami członkowskimi w celu wdrożenia agendy 2030 i Programu działań z Addis Abeby. Eliminacja ubóstwa, zwalczanie dyskryminacji i nierówności, niepomijanie nikogo i wzmacnianie odporności stanowią trzon polityki współpracy na rzecz rozwoju.

(9)  Stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno opierać się również na Europejskim konsensusie w sprawie rozwoju („konsensus”)60 podpisanym w dniu 7 czerwca 2017 r., który zapewnia ramy wspólnego podejścia do współpracy na rzecz rozwoju między Unią a jej państwami członkowskimi w celu wdrożenia agendy 2030 i Programu działań z Addis Abeby. Eliminacja ubóstwa, zwalczanie dyskryminacji i nierówności, niepomijanie nikogo, ochrona środowiska, walka ze zmianą klimatu i wzmacnianie odporności powinny stanowić podstawę stosowania niniejszego rozporządzenia.

__________________

__________________

60 Nowy europejski konsensus w sprawie rozwoju „Nasz świat, nasza godność, nasza przyszłość”. Wspólne oświadczenie Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie, Parlamencie Europejskim i Komisji Europejskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.

60 Nowy europejski konsensus w sprawie rozwoju „Nasz świat, nasza godność, nasza przyszłość”. Wspólne oświadczenie Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie, Parlamencie Europejskim i Komisji Europejskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9a)  Oprócz Agendy 2030 ONZ, porozumienia klimatycznego z Paryża, Programu działań z Addis Abeby, globalnej strategii UE oraz Europejskiego konsensusu w sprawie rozwoju i europejskiej polityki sąsiedztwa, które stanowią podstawowe ramy polityki, przy stosowaniu niniejszego rozporządzenia należy również kierować się następującymi dokumentami i ich przyszłymi zmienionymi wersjami:

–   Ramy strategiczne UE i Plan działania UE dotyczący praw człowieka i demokracji;

–   wytyczne UE w sprawie praw człowieka;

–   zintegrowane podejście UE do konfliktów i kryzysów zewnętrznych oraz wszechstronne podejście UE do konfliktów zewnętrznych i kryzysów z 2013 r.;

–   wszechstronne podejście do wprowadzania w życie przez UE rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1325 oraz 1820 w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa;

–   unijny program zapobiegania konfliktom z użyciem siły;

–   konkluzje Rady z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie zapobiegania konfliktom;

–   koncepcja wzmocnienia zdolności mediacyjnych i dialogowych UE;

–   ogólnounijne ramy strategiczne służące wsparciu reformy sektora bezpieczeństwa;

–   strategia UE na rzecz zwalczania nielegalnej broni palnej, broni strzeleckiej i lekkiej oraz amunicji do tych rodzajów broni;

–   koncepcja UE dotyczącej wsparcia rozbrojenia, demobilizacji i reintegracji (DDR);

–   konkluzje Rady z dnia 19 listopada 2007 r. w sprawie reakcji UE na sytuacje niestabilności oraz konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zgromadzonych w Radzie również z dnia 19 listopada 2007 r. w sprawie bezpieczeństwa i rozwoju;

–   deklaracja Rady Europejskiej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie zwalczania terroryzmu, strategia Unii Europejskiej w dziedzinie walki z terroryzmem z dnia 30 listopada 2005 r. oraz konkluzje Rady z dnia 23 maja 2011 r. w sprawie wzmocnienia związku między wewnętrznymi a zewnętrznymi aspektami walki z terroryzmem;

–   wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych;

–   wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka;

–   Nowa agenda miejska ONZ;

–   Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych;

–   Konwencja w sprawie uchodźców;

–   Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet;

–   wyniki pekińskiej platformy działania oraz programu działania Międzynarodowej Konferencji na temat Ludności i Rozwoju (ICPD);

–   plan działania UNCTAD w sprawie zrównoważonych mechanizmów spłaty długu państwowego (kwiecień 2015 r.);

–   przewodnie zasady dotyczące zadłużenia zagranicznego i praw człowieka opracowane przez Biuro Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka;

–   globalne porozumienie w sprawie uchodźców;

–   globalne porozumienie w sprawie bezpiecznej, uporządkowanej i legalnej migracji przyjęte w Marrakeszu 10 grudnia 2018 r.;

–   Konwencja Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11)  Zgodnie z globalną strategią i ramami z Sendai dotyczącymi ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015–2030 przyjętymi w dniu 18 marca 2015 r.61 należy uznać potrzebę odejścia od reagowania kryzysowego i działań zmierzających do wyjścia z kryzysu na rzecz bardziej strukturalnego, długoterminowego podejścia, które pozwala skuteczniej przeciwdziałać sytuacjom niestabilności, klęskom żywiołowym i katastrofom spowodowanym przez człowieka i przedłużającym się sytuacjom kryzysowym. Należy zwiększyć nacisk na zmniejszenie, zapobieganie i ograniczenie ryzyka oraz gotowość, a w odniesieniu do tych kwestii stosować podejście zbiorowe. Konieczne są też dalsze wysiłki na rzecz wzmocnienia szybkiej reakcji i zapewnienia trwałej poprawy sytuacji. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem przyczynić się do wzmocnienia odporności i połączenia operacji humanitarnych z działaniami na rzecz rozwoju dzięki działaniom szybkiego reagowania.

(11)  Zgodnie z globalną strategią i ramami z Sendai dotyczącymi ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015–2030 przyjętymi w dniu 18 marca 2015 r.61 należy uznać potrzebę odejścia od reagowania kryzysowego i działań zmierzających do wyjścia z kryzysu na rzecz bardziej strukturalnego, zapobiegawczego, długoterminowego podejścia, które pozwala skuteczniej przeciwdziałać sytuacjom niestabilności, klęskom żywiołowym i katastrofom spowodowanym przez człowieka i przedłużającym się sytuacjom kryzysowym. Należy zwiększyć nacisk na zmniejszenie, zapobieganie i ograniczenie ryzyka oraz gotowość, a w odniesieniu do tych kwestii stosować podejście zbiorowe. Konieczne są też dalsze wysiłki na rzecz wzmocnienia szybkiej reakcji i zapewnienia trwałej poprawy sytuacji. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem przyczynić się do wzmocnienia odporności i połączenia operacji humanitarnych z działaniami na rzecz rozwoju, szczególnie dzięki działaniom szybkiego reagowania, a także odpowiednim programom geograficznym i tematycznym, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej przewidywalności, przejrzystości i rozliczalności, a także spójności, jednolitości i komplementarności z pomocą humanitarną oraz pełnej zgodności z międzynarodowym prawem humanitarnym oraz bez utrudniania świadczenia nadzwyczajnej i pokryzysowej pomocy humanitarnej zgodnie z zasadami humanitaryzmu, neutralności, bezstronności i niezależności.

__________________

__________________

61 „Ramy z Sendai dotyczące ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych” przyjęte w dniu 18 marca 2015 r. i zatwierdzone przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w dniu 3 czerwca 2015 r. (UNGA A/RES/69/283).

61 „Ramy z Sendai dotyczące ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych” przyjęte w dniu 18 marca 2015 r. i zatwierdzone przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w dniu 3 czerwca 2015 r. (UNGA A/RES/69/283).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12)  Zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii dotyczącymi skuteczności pomocy rozwojowej przyjętymi w Pusanie w 2011 r., odnowionymi na forum wysokiego szczebla w Nairobi w 2016 r. i przywołanymi w konsensusie, w ramach unijnej współpracy na rzecz rozwoju należy stosować zasady skuteczności pomocy rozwojowej, mianowicie odpowiedzialność krajów rozwijających się za priorytety w dziedzinie rozwoju, skoncentrowanie się na rezultatach, integracyjne partnerstwa na rzecz rozwoju, przejrzystość i rozliczalność.

(12)  Zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii dotyczącymi skuteczności pomocy rozwojowej przyjętymi w Pusanie w 2011 r., odnowionymi na forum wysokiego szczebla w Nairobi w 2016 r. i przywołanymi w konsensusie, Unia powinna stosować – w kontekście oficjalnej pomocy rozwojowej, jakiej udziela, w ramach wszystkich rodzajów pomocy – oprócz zasady dostosowania i harmonizacji, także zasady skuteczności pomocy rozwojowej, mianowicie odpowiedzialność krajów rozwijających się za priorytety w dziedzinie rozwoju, skoncentrowanie się na rezultatach, integracyjne partnerstwa na rzecz rozwoju oraz wzajemną przejrzystość i rozliczalność.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13)  Zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do osiągnięcia konkretnych rezultatów obejmujących efekty, wyniki i wpływ w krajach partnerskich korzystających z zewnętrznej pomocy finansowej Unii. W szczególności, jak uzgodniono w konsensusie, oczekuje się, że działania w ramach niniejszego rozporządzenia wniosą wkład wynoszący 20 % oficjalnej pomocy rozwojowej finansowanej na podstawie niniejszego rozporządzenia na rzecz włączenia społecznego i rozwoju społecznego, w tym równouprawnienia płci i wzmocnienia pozycji kobiet.

(13)  Zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do osiągnięcia konkretnych rezultatów obejmujących efekty, wyniki i wpływ w krajach partnerskich korzystających z zewnętrznej pomocy finansowej Unii. W szczególności, jak uzgodniono w konsensusie, działania w ramach niniejszego rozporządzenia powinny wnosić wkład wynoszący co najmniej 20 % oficjalnej pomocy rozwojowej finansowanej na podstawie niniejszego rozporządzenia na włączenie społeczne i rozwój społeczny, z naciskiem na podstawowe usługi społeczne, takie jak usługi dotyczące zdrowia, edukacji, żywienia, wody, kwestii sanitarnych i higieny oraz ochrony socjalnej, w szczególności dla grup najbardziej zmarginalizowanych, z uwzględnieniem równouprawnienia płci, wzmocnienia pozycji kobiet i praw dziecka jako kwestii horyzontalnych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  Jeżeli jest to możliwe i stosowne, rezultaty działań zewnętrznych Unii należy monitorować i oceniać na podstawie uprzednio zdefiniowanych, przejrzystych, właściwych dla danego państwa i mierzalnych wskaźników, dostosowanych do specyfiki i celów Instrumentu oraz w oparciu o ramy dotyczące wyników stosowane w kraju partnerskim.

(14)  Aby poprawić faktyczną rozliczalność i przejrzystość budżetu Unii, Komisja powinna ustanowić jasne mechanizmy monitorowania i oceny w celu zapewnienia skutecznej oceny postępów w realizacji celów niniejszego rozporządzenia. Rezultaty działań zewnętrznych Unii należy monitorować i oceniać na podstawie uprzednio zdefiniowanych, przejrzystych, właściwych dla danego państwa oraz mierzalnych wskaźników, dostosowanych do specyfiki i celów Instrumentu oraz w oparciu o ramy dotyczące wyników stosowane w kraju partnerskim. Komisja powinna regularnie monitorować swoje działania i dokonywać przeglądu postępów, udostępniając wyniki do wiadomości publicznej, w szczególności w formie rocznego sprawozdania dla Parlamentu Europejskiego i Rady.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do wspólnego celu Unii, jakim jest zapewnienie 0,7 % dochodu narodowego brutto jako oficjalnej pomocy rozwojowej w ramach czasowych agendy 2030. W tym względzie przynajmniej 92 % puli środków finansowych utworzonej na mocy niniejszego rozporządzenia powinno być przeznaczonych na działania opracowane w taki sposób, aby spełniały kryteria oficjalnej pomocy rozwojowej ustanowione przez Komitet Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

(15)  Niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do wspólnego celu Unii, jakim jest zapewnienie 0,7 % dochodu narodowego brutto jako oficjalnej pomocy rozwojowej w ramach czasowych agendy 2030. Zobowiązanie to powinno być oparte na jasnym planie działania dla Unii i państw członkowskich, w którym określone zostaną terminy i sposoby jego realizacji. W tym względzie przynajmniej 95 % puli środków finansowych utworzonej na mocy niniejszego rozporządzenia powinno być przeznaczonych na działania opracowane w taki sposób, aby spełniały kryteria oficjalnej pomocy rozwojowej ustanowione przez Komitet Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  W celu zapewnienia, aby środki były skierowane tam, gdzie są najbardziej potrzebne, w szczególności do krajów najsłabiej rozwiniętych oraz państw znajdujących się w sytuacji niestabilności i konfliktu, niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do realizacji wspólnego celu końcowego, jakim jest osiągnięcie poziomu przekazywania krajom najsłabiej rozwiniętym oficjalnej pomocy rozwojowej w wysokości 0,20 % dochodu narodowego brutto Unii w okresie obowiązywania agendy 2030.

(16)  W celu zapewnienia, aby środki były skierowane tam, gdzie są najbardziej potrzebne, w szczególności do krajów najsłabiej rozwiniętych oraz państw znajdujących się w sytuacji niestabilności i konfliktu, niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do realizacji wspólnego celu końcowego, jakim jest osiągnięcie poziomu przekazywania krajom najsłabiej rozwiniętym oficjalnej pomocy rozwojowej w wysokości 0,20 % dochodu narodowego brutto Unii w okresie obowiązywania agendy 2030. Zobowiązanie to powinno być oparte na jasnym planie działania dla Unii i państw członkowskich, w którym określone zostaną terminy i sposoby jego realizacji.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16a)  Zgodnie z istniejącymi zobowiązaniami wynikającymi z drugiego unijnego planu działania w sprawie równości płci w co najmniej 85 % programów finansowanych z oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA), geograficznych i tematycznych, równouprawnienie płci powinno być celem głównym lub znaczącym, jak określono przez Komitet Pomocy Rozwojowej przy OECD. Obowiązkowy przegląd wydatków powinien zagwarantować, że głównym celem znacznej części tych programów jest równouprawnienie płci oraz prawa kobiet i dziewcząt, jak również wzmocnienie ich pozycji.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16b)  W niniejszym rozporządzeniu szczególną uwagę należy zwrócić na dzieci i młodzież, bowiem wnoszą oni wkład w realizację Agendy 2030. W działaniach zewnętrznych Unii prowadzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia szczególną uwagę należy poświęcać potrzebom dzieci i młodzieży oraz wzmocnieniu ich pozycji, a ponadto działania te będą przyczyniać się do realizacji potencjału dzieci i młodzieży jako kluczowych inicjatorów zmian przez inwestowanie w rozwój społeczny i włączenie społeczne.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16c)  Kraje Afryki Subsaharyjskiej zamieszkują głównie nastolatki i ludzie młodzi. Każdy kraj powinien decydować o swojej polityce demograficznej. Jednak kwestią dynamiki zmian demograficznych należy zająć się w skali globalnej, aby zapewnić obecnym i przyszłym pokoleniom możliwości wykorzystania w pełni ich potencjału w zrównoważony sposób.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17)  Niniejsze rozporządzenie powinno uwzględniać potrzebę koncentracji na strategicznych priorytetach, zarówno pod względem geograficznym – państwa objęte polityką sąsiedztwa i państwa Afryki, a także państwa w sytuacji niestabilności i będące w potrzebie, jak i pod względem tematycznym – bezpieczeństwo, migracja, zmiana klimatu i prawa człowieka.

(17)  Niniejsze rozporządzenie powinno uwzględniać potrzebę koncentracji na strategicznych priorytetach, zarówno pod względem geograficznym – państwa objęte polityką sąsiedztwa i państwa Afryki, a także państwa w sytuacji niestabilności i będące w potrzebie, szczególnie kraje najsłabiej rozwinięte, jak i pod względem tematycznym – zrównoważony rozwój, eliminacja ubóstwa, demokracja i prawa człowieka, praworządność, dobre rządy, bezpieczeństwo, bezpieczna, uporządkowana i legalna migracja, zmniejszanie nierówności, równouprawnienie płci, rozwiązanie problemu degradacji środowiska i zmiany klimatu oraz globalne zagrożenia dla zdrowia publicznego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17a)  Niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do zapewnienia odporności państwa i społeczeństwa w dziedzinie globalnego zdrowia publicznego przez wyeliminowanie zagrożeń związanych z globalnym zdrowiem publicznym, wzmocnienie systemów opieki zdrowotnej, zapewnienie powszechnej opieki zdrowotnej, zapobieganie chorobom zakaźnym i ich zwalczanie oraz pomoc w zapewnieniu powszechnego dostępu do leków i szczepionek po przystępnych cenach.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Niniejsze rozporządzenie powinno wspierać wdrażanie zmienionej w 2015 r. europejskiej polityki sąsiedztwa oraz wdrażanie ram współpracy regionalnej, takich jak współpraca transgraniczna i zewnętrzne aspekty odnośnych strategii i polityk makroregionalnych oraz strategii na rzecz basenu morskiego. Wszystkie te inicjatywy zapewniają ramy polityki ukierunkowanej na zacieśnienie stosunków z krajami partnerskimi oraz stosunków między tymi krajami, w oparciu o zasady wzajemnej rozliczalności, współodpowiedzialności i poczucia obowiązku.

(18)  Przez stosowanie niniejszego rozporządzenia należy, zgodnie z art. 8 TUE, zachować i wzmocnić szczególne stosunki wypracowane z państwami sąsiadującymi z Unią. Niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do wzmocnienia odporności państw i społeczeństw znajdujących się w sąsiedztwie Unii, zgodnie ze zobowiązaniem podjętym w ramach globalnej strategii. Powinno ono wspierać wdrażanie zmienionej w 2015 r. europejskiej polityki sąsiedztwa oraz wdrażanie ram współpracy regionalnej, takich jak współpraca transgraniczna i zewnętrzne aspekty odnośnych strategii i polityk makroregionalnych oraz strategii na rzecz basenu morskiego w południowym i wschodnim sąsiedztwie, w tym współpracę regionalną w zakresie Wymiaru Północnego i Morza Czarnego. Wszystkie te inicjatywy zapewniają uzupełniające ramy polityki ukierunkowanej na zacieśnienie stosunków z krajami partnerskimi oraz stosunków między tymi krajami, w oparciu o zasady wzajemnej rozliczalności, współodpowiedzialności i poczucia obowiązku.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19)  Europejska polityka sąsiedztwa, zrewidowana w 2015 r.62, ma na celu zapewnienie stabilizacji w państwach sąsiedzkich oraz wzmocnienie odporności, w szczególności w drodze pobudzania rozwoju gospodarczego, jako główny priorytet Unii. Aby osiągnąć swoje cele, zrewidowana europejska polityka sąsiedztwa skupiona jest na czterech obszarach priorytetowych, jakimi są: dobre rządy, demokracja, rządy prawa i prawa człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem dalszej współpracy ze społeczeństwem obywatelskim, rozwój gospodarczy; bezpieczeństwo, migracja i mobilność, w tym zwalczanie podstawowych przyczyn migracji i przymusowych wysiedleń. Charakterystycznymi cechami nowej europejskiej polityki sąsiedztwa są zróżnicowanie i większa współwłasność, uznanie różnych poziomów zaangażowania oraz uwzględnienie interesów każdego państwa w kontekście charakteru i ukierunkowania jego partnerstwa z Unią.

(19)  Europejska polityka sąsiedztwa ma na celu pogłębienie demokracji, promowanie praw człowieka i umacnianie rządów prawa, zapewnienie stabilizacji w państwach sąsiedzkich oraz wzmocnienie odporności, w szczególności w drodze wspierania reform politycznych, gospodarczych i społecznych, jako główny priorytet polityczny Unii. Aby osiągnąć swoje cele, wdrażanie zrewidowanej europejskiej polityki sąsiedztwa w oparciu o niniejsze rozporządzenie powinno koncentrować się na obszarach priorytetowych, takich jak: dobre rządy, demokracja, rządy prawa i prawa człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem dalszej współpracy ze społeczeństwem obywatelskim, rozwój społeczno-gospodarczy, w tym walka z bezrobociem osób młodych, a także edukacja i zrównoważoność środowiskowa; bezpieczeństwo; migracja i mobilność, w tym zwalczanie podstawowych przyczyn migracji i przymusowych wysiedleń oraz wspieranie narodów, krajów i regionów, które mierzą się z problemem nasilonej presji migracyjnej. Niniejsze rozporządzenie powinno wspierać wdrażanie unijnych układów o stowarzyszeniu oraz pogłębionych i kompleksowych umów o wolnym handlu z krajami sąsiadującymi. Charakterystycznymi cechami nowej europejskiej polityki sąsiedztwa są zróżnicowanie i większa współwłasność, uznanie różnych poziomów zaangażowania oraz uwzględnienie interesów każdego państwa w kontekście charakteru i ukierunkowania jego partnerstwa z Unią. Jednym z kluczowych elementów europejskiej polityki sąsiedztwa jest podejście oparte na wynikach. W przypadku poważnego lub trwałego pogorszenia się sytuacji w zakresie demokracji w jednym z krajów partnerskich należy zawiesić wsparcie. Finansowanie w ramach polityki sąsiedztwa stanowi kluczową dźwignię dla sprostania wspólnym wyzwaniom takim jak nielegalna migracja i zmiana klimatu oraz wspierania dobrobytu, bezpieczeństwa i stabilności przez rozwój gospodarczy i lepsze sprawowanie rządów. Należy zwiększyć widoczność pomocy Unii na obszarze objętym polityką sąsiedztwa.

__________________

__________________

62 Wspólny komunikat do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Przegląd Europejskiej polityki sąsiedztwa” z dnia 18 listopada 2015 r.

62 Wspólny komunikat do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Przegląd Europejskiej polityki sąsiedztwa” z dnia 18 listopada 2015 r.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20)  Niniejsze rozporządzenie powinno wspierać wdrożenie zmodernizowanego układu o stowarzyszeniu z grupą państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) i umożliwić UE i jej partnerom z grupy państw AKP nawiązanie dalszych silnych sojuszy w zakresie najważniejszych globalnych wyzwań. W szczególności niniejsze rozporządzenie powinno wspierać kontynuację współpracy między Unią a Unią Afrykańską nawiązanej w ramach wspólnej strategii Afryka–UE i opierać się na przyszłej umowie AKP–UE po 2020 r., w tym z zastosowaniem podejścia kontynentalnego wobec Afryki.

(20)  Niniejsze rozporządzenie powinno wspierać wdrożenie zmodernizowanego układu o stowarzyszeniu z grupą państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) i umożliwić UE i jej partnerom z grupy państw AKP nawiązanie dalszych silnych sojuszy w zakresie najważniejszych i wspólnych globalnych wyzwań. W szczególności niniejsze rozporządzenie powinno wspierać kontynuację współpracy między Unią a Unią Afrykańską nawiązanej w ramach wspólnej strategii Afryka–UE, w tym zaangażowanie Afryki i Unii w propagowanie praw dzieci oraz wzmocnienie pozycji europejskiej i afrykańskiej młodzieży, i opierać się na przyszłej umowie AKP–UE po 2020 r., w tym z zastosowaniem podejścia kontynentalnego wobec Afryki, oraz wzajemnie korzystnym partnerstwie równych sobie stron między UE a Afryką.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20a)  Niniejsze rozporządzenie powinno również wnosić wkład w aspekty handlowe stosunków zewnętrznych Unii, takie jak współpraca z państwami trzecimi w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw cyny, tantalu i złota, proces Kimberley, porozumienie na rzecz zrównoważoności, realizacja zobowiązań wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/20121a (rozporządzenie w sprawie GSP), współpraca w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (FLEGT) oraz inicjatywy w zakresie pomocy na rzecz wymiany handlowej w celu zapewnienia spójności oraz wzajemnego wsparcia między polityką handlową Unii a celami i działaniami w zakresie rozwoju.

_________________

1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 (Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21)  Unia powinna dążyć do jak najskuteczniejszego wykorzystania dostępnych zasobów w celu optymalizacji wpływu prowadzonych przez nią działań zewnętrznych. Cel ten należy osiągnąć za sprawą spójności i komplementarności unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego, w szczególności Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej III63, Instrumentu Pomocy Humanitarnej64, decyzji w sprawie krajów i terytoriów zamorskich65, Europejskiego Instrumentu na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego w celu uzupełnienia Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej na podstawie Traktatu Euratom66, wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz nowo zaproponowanego Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju67, który jest finansowany poza budżetem UE, a także tworzenia synergii z innymi politykami i programami unijnymi. Powyższe obejmuje spójność i komplementarność z pomocą makrofinansową, w stosownych przypadkach. Aby zmaksymalizować wpływ połączonych interwencji na osiągnięcie wspólnych celów, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać połączenie finansowania z innymi programami Unii, o ile ich wkłady nie dotyczą tych samych kosztów.

(21)  Unia powinna dążyć do jak najskuteczniejszego wykorzystania dostępnych zasobów w celu optymalizacji wpływu prowadzonych przez nią działań zewnętrznych. Cel ten należy osiągnąć za sprawą spójności, jednolitości i komplementarności unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego, w szczególności Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej III63, Instrumentu Pomocy Humanitarnej64, decyzji w sprawie krajów i terytoriów zamorskich65, Europejskiego Instrumentu na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego w celu uzupełnienia Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej na podstawie Traktatu Euratom66, wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz nowo zaproponowanego Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju67, który jest finansowany poza budżetem UE, a także tworzenia synergii z innymi politykami i programami unijnymi, w tym funduszami powierniczymi oraz strategiami politycznymi i programami państw członkowskich UE. Powyższe obejmuje spójność i komplementarność z pomocą makrofinansową, w stosownych przypadkach. Aby zmaksymalizować wpływ połączonych interwencji na osiągnięcie wspólnych celów, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać połączenie finansowania z innymi programami Unii, o ile ich wkłady nie dotyczą tych samych kosztów.

__________________

__________________

63 COM (2018) 465 final Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III).

63 COM (2018) 465 final Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III).

64 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. dotyczące pomocy humanitarnej (Dz.U. L 163 z 2.7.1996, s. 1).

64 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. dotyczące pomocy humanitarnej (Dz.U. L 163 z 2.7.1996, s. 1).

65 COM(2018) 461 final Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”)

65 COM(2018) 461 final Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”)

66 COM(2018) 462 final Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady ustanawiającego Europejski Instrument na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego uzupełniający Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej na podstawie Traktatu Euratom.

66 COM(2018) 462 final Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady ustanawiającego Europejski Instrument na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego uzupełniający Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej na podstawie Traktatu Euratom.

67 C(2018) 3800 final Wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa skierowany do Rady dotyczący decyzji Rady ustanawiającej Europejski Instrument na rzecz Pokoju.

67 C(2018) 3800 final Wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa skierowany do Rady dotyczący decyzji Rady ustanawiającej Europejski Instrument na rzecz Pokoju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22)  Finansowanie z niniejszego rozporządzenia powinno być wykorzystywane do finansowania działań prowadzonych w międzynarodowym wymiarze Erasmusa, które należy wdrażać zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym Erasmusa68.

(22)  Finansowanie z niniejszego rozporządzenia powinno być wykorzystywane do finansowania działań prowadzonych w międzynarodowym wymiarze Erasmusa i programu „Kreatywna Europa”, które należy wdrażać zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym Erasmusa68 i rozporządzeniem dotyczącym programu „Kreatywna Europa”68a.

_________________

_________________

68 COM (2018) 367 final Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego „Erasmus”: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylającego rozporządzenie (UE) 1288/2013

68 COM (2018) 367 final Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego „Erasmus”: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylającego rozporządzenie (UE) 1288/2013;

68a COM (2018) final Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program „Kreatywna Europa” (2021–2027) oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 1295/2013.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22a)  Należy zwiększyć międzynarodowy wymiar programu Erasmus+ w celu zwiększenia możliwości w zakresie mobilności i współpracy dla osób i organizacji z mniej rozwiniętych krajów świata – wspieranie budowania potencjału w państwach trzecich, rozwijanie umiejętności, wymiany międzyludzkie, oferując jednocześnie więcej możliwości w zakresie współpracy i mobilności z państwami rozwiniętymi i wschodzącymi.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22b)  Mając na uwadze znaczenie zajęcia się kwestiami edukacji i kultury zgodnie z Agendą na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i unijną strategią dotyczącą międzynarodowych stosunków kulturalnych, niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do zapewnienia włączającej i sprawiedliwej edukacji o wysokiej jakości, promować możliwości uczenia się przez całe życie dla wszystkich, wspierać międzynarodowe stosunki kulturalne oraz uznać rolę kultury w promowaniu europejskich wartości za pomocą specjalnych i ukierunkowanych działań mających na celu wywarcie przez UE wyraźnego wpływu na scenie międzynarodowej.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23)  W przypadku działań finansowanych na mocy niniejszego rozporządzenia głównym podejściem powinno być stosowanie programów geograficznych, tak aby zmaksymalizować wpływ pomocy unijnej i przybliżyć krajom partnerskim i społeczeństwom działania Unii. W stosownych przypadkach takie podejście ogólne powinno zostać uzupełnione o programy tematyczne i działania szybkiego reagowania.

(23)  W przypadku działań finansowanych na mocy niniejszego rozporządzenia głównym podejściem powinno być stosowanie programów geograficznych, tak aby zmaksymalizować wpływ pomocy unijnej i przybliżyć krajom partnerskim i społeczeństwom działania Unii, a jednocześnie wspierać priorytety tematyczne, takie jak prawa człowieka, społeczeństwo obywatelskie i zrównoważoność. Cele programów geograficznych i tematycznych powinny być spójne i zgodne ze sobą, a w stosownych przypadkach powinny zostać uzupełnione o programy tematyczne i działania szybkiego reagowania. Należy zapewnić skuteczną komplementarność pomiędzy programami i działaniami geograficznymi, tematycznymi i w zakresie szybkiego reagowania. Aby uwzględnić specyfikę poszczególnych programów, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu uzupełnienia przepisów niniejszego rozporządzenia przez określenie strategii Unii, obszarów priorytetowych, szczegółowych celów, oczekiwanych rezultatów, sprecyzowanych wskaźników realizacji celów oraz konkretnego przydziału środków finansowych w odniesieniu do każdego programu. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja przeprowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje zostały przeprowadzone zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.1a. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

________________

1a Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24)  Zgodnie z konsensusem UE i jej państwa członkowskie powinny zintensyfikować wspólne programowanie, aby zwiększyć swój zbiorowy wpływ przez łączenie zasobów i zdolności. Wspólne programowanie powinno opierać się na zaangażowaniu, odpowiedzialności i samoodpowiedzialności krajów partnerskich. Unia i jej państwa członkowskie powinny dążyć do wspierania krajów partnerskich przez wspólną realizację działań w stosownych przypadkach.

(24)  Zgodnie z konsensusem UE i jej państwa członkowskie powinny zintensyfikować wspólne programowanie, aby zwiększyć swój zbiorowy wpływ przez łączenie zasobów i zdolności. Wspólne programowanie powinno opierać się na zaangażowaniu, odpowiedzialności i samoodpowiedzialności krajów partnerskich. Unia i jej państwa członkowskie powinny dążyć do wspierania krajów partnerskich przez wspólne stosowanie działań w stosownych przypadkach. Wspólne stosowanie działań będzie miało charakter pluralistyczny i będzie otwarte dla wszystkich partnerów Unii, którzy podzielają wspólną wizję i mogą przyczynić się do jej opracowania, w tym dla agencji państw członkowskich i instytucji finansowych ds. rozwoju działających w państwach członkowskich, władz lokalnych sektora prywatnego, społeczeństwa obywatelskiego i środowiska akademickiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24a)  W przypadku poważnego lub trwałego pogorszenia się sytuacji w zakresie demokracji, praw człowieka i rządów prawa w jednym z krajów partnerskich, wsparcie może zostać, w drodze aktu delegowanego, częściowo lub całkowicie zawieszone. Podejmując decyzje, Komisja powinna należycie uwzględnić stosowne rezolucje Parlamentu Europejskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24b)  Niniejsze rozporządzenie powinno ponownie potwierdzić, że bezpieczeństwo jądrowe stanowi ważny element działań zewnętrznych Unii, oraz ułatwić realizację celów współpracy wyszczególnionych w rozporządzeniu dotyczącym Europejskiego Instrumentu na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego. Jeśli zatem kraj partnerski trwale lekceważy podstawowe normy bezpieczeństwa jądrowego, takie jak przepisy odpowiednich konwencji międzynarodowych w ramach MAEA, konwencji z Espoo, konwencji z Aarhus i późniejszych poprawek do tych konwencji, Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej i protokołów dodatkowych do niego, zobowiązań do wdrożenia testów wytrzymałościowych i środków powiązanych oraz celów współpracy wyszczególnionych w rozporządzeniu dotyczącym Europejskiego Instrumentu na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego, należy ponownie rozważyć pomoc wynikającą z niniejszego rozporządzania dla odnośnego kraju, a także pomoc ta może zostać zawieszona albo częściowo zawieszona.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25)  Podczas gdy cele z zakresu demokracji i praw człowieka, w tym równouprawnienie płci i wzmocnienie pozycji kobiet, powinny być odzwierciedlone w procesie wdrażania niniejszego rozporządzenia, pomoc Unii w ramach programów tematycznych na rzecz praw człowieka i demokracji oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego – ze względu na swój globalny charakter i niezależność działania od zgody rządów i organów publicznych odnośnych państw trzecich – powinna mieć szczególny charakter uzupełniający i dodatkowy.

(25)  Podczas gdy cele z zakresu demokracji, praw człowieka i podstawowych wolności, w tym ochrona dzieci, mniejszości, osób niepełnosprawnych i LGBTI oraz równouprawnienie płci, wzmocnienie pozycji kobiet i dziewcząt, powinny być włączone do głównego nurtu i konsekwentnie odzwierciedlone w procesie stosowania niniejszego rozporządzenia, pomoc Unii w ramach programów tematycznych na rzecz praw człowieka i demokracji oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych – ze względu na swój globalny charakter i niezależność działania od zgody rządów i organów publicznych odnośnych państw trzecich – powinna mieć szczególny charakter uzupełniający i dodatkowy. Unia powinna przy tym zwracać szczególną uwagę na państwa i sytuacje pilne, w których prawa człowieka i podstawowe wolności są najbardziej zagrożone i w których brak poszanowania tych praw i wolności jest szczególnie wyraźny i systematyczny, jak również na sytuacje, w których w grę wchodzi przestrzeń dla społeczeństwa obywatelskiego. Pomoc Unii na mocy niniejszego rozporządzenia powinna być zaplanowana w taki sposób, aby umożliwiała wsparcie społeczeństwa obywatelskiego oraz współpracę i partnerstwo ze społeczeństwem obywatelskim we wrażliwych sytuacjach dotyczących praw człowieka i demokracji, zapewniając elastyczność i wymaganą reaktywność na potrzeby reagowania na zmieniające się okoliczności, potrzeby beneficjentów lub okresy kryzysu, oraz przyczyniając się, w razie potrzeby, do budowania potencjału społeczeństwa obywatelskiego. W takich przypadkach priorytety polityczne powinny obejmować propagowanie przestrzegania prawa międzynarodowego oraz zapewnienie środków działania lokalnemu społeczeństwu obywatelskiemu i innym właściwym zainteresowanym stronom działającym w obszarze praw człowieka w celu wniesienia wkładu w prace, które są prowadzone w bardzo trudnych okolicznościach. Niniejsze rozporządzenie powinno również umożliwiać organizacjom społeczeństwa obywatelskiego otrzymywanie małych grantów w sposób szybki i efektywny, w razie potrzeby, szczególnie w najtrudniejszych sytuacjach, takich jak niestabilność, kryzys i napięcia między społecznościami.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25a)  Zgodnie z art. 2, 3 i 21 TUE oraz art. 8 TFUE przy wdrażaniu niniejszego rozporządzenia należy kierować się zasadami równości płci, wzmocnienia pozycji kobiet i dziewcząt, oraz należy dążyć do ochrony i promowania praw kobiet zgodnie z drugim planem działania w sprawie równości płci, konkluzjami Rady w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa z dnia 10 grudnia 2018 r., konwencją stambulską Rady Europy oraz celem nr 5 Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25b)  Niniejsze rozporządzenie powinno odnieść się do promowania na całym świecie praw kobiet i równości płci oraz włączyć je do głównego nurtu polityki, w tym poprzez wspieranie organizacji zajmujących się promocją zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw w tym zakresie (udostępnianie wysokiej jakości i przystępnych informacji, edukacji i usług), a także zwalczać przemoc ze względu na płeć oraz uznać i uwzględnić ścisłe powiązania między kwestiami pokoju, bezpieczeństwa, rozwoju i równouprawnienia płci. Działania te powinny być spójne z odpowiednimi międzynarodowymi i europejskimi zasadami i konwencjami oraz promować ich wdrażanie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26)  Organizacje społeczeństwa obywatelskiego obejmują szeroką gamę podmiotów pełniących różne funkcje i posiadających różne uprawnienia, w tym wszystkie struktury niepaństwowe, niekomercyjne, bezstronne i nastawione pokojowo, dzięki którym ludzie łączą się w imię wspólnych celów i ideałów, czy to politycznych, kulturowych, społecznych, czy ekonomicznych. Obejmują one organizacje miejskie i wiejskie, formalne i nieformalne, działające na szczeblu lokalnym, krajowym, regionalnym i międzynarodowym.

(26)  Organizacje społeczeństwa obywatelskiego obejmują szeroką gamę podmiotów pełniących wielorakie funkcje i posiadających różne uprawnienia, w tym wszystkie struktury niepaństwowe, niekomercyjne i nastawione pokojowo, dzięki którym ludzie łączą się w imię wspólnych celów i ideałów, czy to politycznych, kulturowych, społecznych, religijnych, środowiskowych, ekonomicznych, czy rozliczających władze. Obejmują one organizacje miejskie i wiejskie, formalne i nieformalne, działające na szczeblu lokalnym, krajowym, regionalnym i międzynarodowym. Inne organy lub podmioty, które nie są wyraźnie wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia, powinny móc otrzymać finansowanie, jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26a)  Zgodnie z konsensusem w sprawie rozwoju, Unia i jej państwa członkowskie powinny wspierać udział organizacji społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych w przyczynianiu się do zrównoważonego rozwoju i wdrażaniu celów zrównoważonego rozwoju, m.in. w zakresie demokracji, rządów prawa, podstawowych wolności i praw człowieka oraz sprawiedliwości społecznej, oraz jako dostawcy podstawowych usług społecznych na rzecz najbardziej potrzebującej ludności. Powinny one uznać liczne funkcje pełnione przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego i samorządy terytorialne, w tym rolę samorządów terytorialnych jako promotorów terytorialnego podejścia do rozwoju, uwzględniającego procesy decentralizacji, udział, nadzór i rozliczalność. Unia i jej państwa członkowskie powinny promować funkcjonującą przestrzeń i sprzyjające środowisko dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz dalej zwiększać wsparcie na rzecz budowania zdolności organizacji społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych, aby wzmocnić ich pozycję w procesie zrównoważonego rozwoju oraz stymulować postępy dialogu politycznego, społecznego i gospodarczego, w tym za pośrednictwem programów w ramach instrumentów na rzecz społeczeństwa obywatelskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26b)  Unia powinna wspierać organizacje społeczeństwa obywatelskiego i promować ich większe strategiczne zaangażowanie we wszystkie zewnętrzne instrumenty i programy, w tym w programy geograficzne i działania szybkiego reagowania określone w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z konkluzjami Rady z 15 października 2012 r. pt. „Korzenie demokracji i zrównoważonego rozwoju: Współpraca Europy ze społeczeństwem obywatelskim w dziedzinie stosunków zewnętrznych”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28)  Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie z zobowiązaniami Unii do wdrożenia porozumienia klimatycznego z Paryża oraz celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych rozporządzenie powinno przyczynić się do włączenia działań w dziedzin klimatu do głównego nurtu polityki Unii i do osiągnięcia ogólnego celu w postaci przeznaczania 25 % wydatków Unii na cele klimatyczne. Oczekuje się, że w ramach niniejszego rozporządzenia 25 % całkowitej puli środków finansowych na działania zostanie przeznaczonych na cele klimatyczne. Podczas wykonywania niniejszego rozporządzenia zostaną określone właściwe działania, a całkowity wkład z niniejszego rozporządzenia powinien być przedmiotem odpowiednich procesów oceny i przeglądu.

(28)  Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu, ochrony środowiska i walki z utratą różnorodności biologicznej zgodnie z zobowiązaniami Unii do wdrożenia porozumienia klimatycznego z Paryża, Konwencji o różnorodności biologicznej oraz celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, rozporządzenie powinno przyczynić się do włączenia działań w dziedzinie klimatu i środowiska do głównego nurtu polityki Unii i do osiągnięcia ogólnego celu w postaci przeznaczania wydatków Unii na cele klimatyczne i wspierania działań przynoszących jasne i rozpoznawalne dodatkowe korzyści w różnych sektorach. Oczekuje się, że w ramach niniejszego rozporządzenia 45 % całkowitej puli środków finansowych na działania zostanie przeznaczonych na cele klimatyczne, inwestycje w dziedzinie ekozarządzania, ochrony środowiska, różnorodności biologicznej i przeciwdziałania pustynnieniu, natomiast 30 % tego właśnie przydziału finansowego powinno zostać przeznaczone na łagodzenie zmiany klimatu i dostosowanie się do niej. Podczas stosowania niniejszego rozporządzenia zostaną określone właściwe działania, a całkowity wkład z niniejszego rozporządzenia powinien być przedmiotem odpowiednich procesów oceny i przeglądu. Działania Unii w tym obszarze powinny sprzyjać przestrzeganiu postanowień porozumienia paryskiego i konwencji z Rio, i nie powinny przyczyniać się do degradacji środowiska naturalnego ani szkodzić środowisku naturalnym lub klimatowi. Działania i środki przyczyniające się do osiągnięcia celów w dziedzinie klimatu powinny kłaść szczególny nacisk na wsparcie na przystosowanie się do zmiany klimatu w państwach ubogich i bardzo podatnych na zagrożenia, oraz powinny brać pod uwagę powiązanie między klimatem, pokojem, bezpieczeństwem, wzmocnieniem pozycji kobiet i zwalczaniem ubóstwa. Niniejsze rozporządzenie powinno przyczyniać się do zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi i wspierać zrównoważone i bezpieczne górnictwo, zarządzanie lasami i rolnictwo.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29)  Konieczne jest dalsze pogłębienie współpracy z krajami partnerskimi w zakresie migracji z myślą o czerpaniu korzyści z dobrze zarządzanej i legalnej migracji oraz skutecznym rozwiązaniu problemu nielegalnej migracji. Taka współpraca powinna przyczynić się do zapewnienia dostępu do ochrony międzynarodowej, wyeliminowania pierwotnych przyczyn nielegalnej migracji, poprawy zarządzania granicami oraz do prowadzenia działań w ramach walki z nielegalną migracją, handlem ludźmi i przemytem nielegalnych imigrantów, a także, w stosownych przypadkach, poprawy w zakresie powrotów, readmisji i reintegracji, w oparciu o wzajemną rozliczalność i pełne przestrzeganie zobowiązań w dziedzinie pomocy humanitarnej i praw człowieka. Dlatego nieodłącznym elementem ogólnych zasad niniejszego rozporządzenia powinna być skuteczna współpraca między państwami trzecimi a Unią. W celu zapewnienia, aby pomoc rozwojowa wspierała kraje partnerskie w skuteczniejszym zarządzaniu migracją, ważna jest wzmocniona spójność pomiędzy polityką migracyjną a polityką współpracy na rzecz rozwoju. Niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do przyjęcia skoordynowanego, całościowego i usystematyzowanego podejścia do migracji, dzięki maksymalizacji synergii i stosowaniu niezbędnych środków nacisku.

(29)  Współpraca z krajami partnerskimi w zakresie migracji może prowadzić do wzajemnych korzyści z uporządkowanej, bezpiecznej i odpowiedzialnej migracji oraz do skutecznego rozwiązania problemu nielegalnej migracji i przymusowych wysiedleń. Taka współpraca powinna przyczynić się do ułatwiania bezpiecznych i legalnych dróg migracji i azylu, zapewnienia dostępu do ochrony międzynarodowej, wyeliminowania pierwotnych przyczyn nielegalnej migracji i przymusowych wysiedleń, kontaktów z diasporami, poprawy zarządzania granicami oraz do prowadzenia działań w ramach zajęcia się nielegalną migracją, handlem ludźmi i przemytem nielegalnych imigrantów, a także, w stosownych przypadkach, poprawy w zakresie bezpiecznych, godziwych i zrównoważonych powrotów, readmisji i reintegracji, w sposób uwzględniający specyfikę konfliktu, w oparciu o wzajemną rozliczalność i pełne przestrzeganie zobowiązań w dziedzinie pomocy humanitarnej i praw człowieka na mocy prawa międzynarodowego i prawa Unii. W celu zapewnienia, aby pomoc rozwojowa wspierała kraje partnerskie w zwalczaniu ubóstwa i nierówności, promowaniu praw i wolności, jak również przyczynianiu się do uporządkowanego, bezpiecznego i odpowiedzialnego zarządzania migracją, ważna jest spójność pomiędzy polityką migracyjną a polityką współpracy na rzecz rozwoju. Niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do przyjęcia skoordynowanego, całościowego i usystematyzowanego podejścia do migracji, dzięki maksymalizacji synergii i pozytywnemu wpływowi migracji i mobilności na rozwój.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30)  Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić Unii reagowanie na wyzwania, potrzeby i możliwości związane z migracją, stanowiąc uzupełnienie polityki migracyjnej Unii. W tym celu i bez uszczerbku dla nieprzewidzianych okoliczności oczekuje się przeznaczenia 10 % puli środków finansowych w ramach niniejszego rozporządzenia na potrzeby związane z wyeliminowaniem pierwotnych przyczyn nielegalnej migracji i przymusowego wysiedlenia oraz wsparcie zarządzania migracjami, w tym ochrony praw uchodźców i migrantów w zakresie celów niniejszego rozporządzenia.

(30)  Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić Unii reagowanie na wyzwania, potrzeby i możliwości związane z migracją, stanowiąc uzupełnienie polityki migracyjnej i rozwojowej Unii. W tym celu, aby zmaksymalizować wkład migracji w rozwój, i bez uszczerbku dla nowych, pojawiających się wyzwań lub nowych potrzeb oczekuje się przeznaczenia maksymalnie 10 % puli środków finansowych w ramach niniejszego rozporządzenia na potrzeby związane z wyeliminowaniem pierwotnych przyczyn nielegalnej migracji i przymusowego wysiedlenia oraz wsparcie wzmocnionego zaangażowania na rzecz ułatwienia bezpiecznej, uporządkowanej, legalnej i odpowiedzialnej migracji oraz wdrażania zaplanowanych i odpowiednio zarządzanych polityk migracyjnych, a także wsparcie sprawowania rządów, w tym ochrony praw uchodźców i migrantów, w oparciu o prawo międzynarodowe i unijne, w zakresie celów niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie powinno również przyczynić się do rozwiązania problemu drenażu mózgów oraz do wsparcia potrzeb osób wysiedlonych i społeczności przyjmujących, w szczególności poprzez zapewnienie dostępu do podstawowych usług i możliwości utrzymania.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30a)  Technologie i usługi informacyjno-komunikacyjne w dowiedziony sposób przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju i wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. Mogą odgrywać kluczową rolę w poprawie życia obywateli nawet najuboższych krajów, szczególnie przez wzmocnienie pozycji kobiet i dziewcząt, wzmacnianie demokratycznych rządów i przejrzystości oraz zwiększanie wydajności i tworzenie miejsc pracy. Wciąż jednak problem stanowią łączność i przystępność, zarówno między regionami, jak i wewnątrz nich, ponieważ występują duże różnice między krajami o wysokich dochodach i tymi o niższych dochodach oraz między miastami i obszarami wiejskimi. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem pomóc Unii w dalszym włączaniu kwestii cyfryzacji do głównego nurtu polityki rozwojowej Unii.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30b)  Przyjęta uchwałą Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych 25 września 2015 r. Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 uwypukliła znaczenie promowania pokojowych i integracyjnych społeczeństw zarówno w ramach realizacji celu zrównoważonego rozwoju nr 16, jak i dla osiągnięcia innych efektów polityki rozwojowej. Cel zrównoważonego rozwoju 16.a zawiera konkretny postulat „wzmocnienia właściwych instytucji krajowych, w tym poprzez współpracę międzynarodową, oraz budowania zdolności na wszystkich szczeblach, w szczególności w krajach rozwijających się, na rzecz zapobiegania przemocy oraz zwalczania terroryzmu i przestępczości”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30c)  W komunikacie z posiedzenia wysokiego szczebla z dnia 19 lutego 2016 r. Komitet Pomocy Rozwojowej (DAC) Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) zaktualizował wytyczne dotyczące sprawozdawczości z zakresu oficjalnej pomocy rozwojowej w dziedzinie pokoju i bezpieczeństwa. Finansowanie działań podjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem stanowi oficjalną pomoc rozwojową, jeżeli spełnia kryteria określone we wspomnianych wytycznych sprawozdawczych lub innych późniejszych wytycznych sprawozdawczych, które Komitet Pomocy Rozwojowej będzie w stanie uzgodnić.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30d)  Budowanie zdolności na rzecz rozwoju i bezpieczeństwa służącego rozwojowi powinno stosować się tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy celów rozporządzenia nie można osiągnąć za pomocą innych działań w zakresie współpracy na rzecz rozwoju. Wspieranie podmiotów sektora bezpieczeństwa w państwach trzecich, w tym w nadzwyczajnych okolicznościach wojska w kontekście zapobiegania konfliktom, zarządzania kryzysowego lub stabilizacji, ma zasadnicze znaczenie, aby zapewnić odpowiednie warunki dla zwalczania ubóstwa i dla rozwoju. Dobre rządy, skuteczna kontrola demokratyczna i nadzór cywilny nad systemem bezpieczeństwa, w tym wojskowym, a także przestrzeganie praw człowieka i zasad praworządności są zasadniczymi cechami dobrze funkcjonującego państwa w każdym kontekście i należy je propagować przez wspieranie państw trzecich w szerszej reformie sektora bezpieczeństwa.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30e)  Niniejsze rozporządzenie powinno opierać się na wnioskach z oceny Komisji, którą zlecono z terminem na czerwiec 2020 r., w tym na zakrojonych na szeroką skalę wielostronnych konsultacjach publicznych, oceniających spójność budowania zdolności na rzecz wsparcia rozwoju i bezpieczeństwa na rzecz rozwoju w ramach powiązania bezpieczeństwa z rozwojem, finansowanego przez Unię i jej państwa członkowskie, ze strategią globalną i z celami zrównoważonego rozwoju ONZ.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30f)  Unia powinna również wspierać podejście uwzględniające sytuacje konfliktu oraz aspekt płci we wszystkich działaniach i programach przewidzianych w ramach niniejszego rozporządzenia, aby unikać negatywnych skutków i maksymalizować pozytywne skutki.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32)  Rodzaje finansowania oraz metody wykonywania określone w tym rozporządzeniu są wybierane na podstawie ich zdolności do realizacji szczegółowych celów działań i osiągania rezultatów, z uwzględnieniem w szczególności kosztów kontroli, obciążenia administracyjnego oraz przewidywanego ryzyka braku zgodności. Dotyczy to wzięcia pod uwagę korzystania z kwot ryczałtowych, stawek ryczałtowych i kosztów jednostkowych, a także finansowania niepowiązanego z kosztami, o których mowa w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego.

(32)  Rodzaje finansowania oraz metody stosowania określone w tym rozporządzeniu są wybierane na podstawie potrzeb i preferencji partnerów oraz szczególnego kontekstu, znaczenia i zrównoważonego charakteru tych elementów oraz zdolności do przestrzegania zasad skutecznego rozwoju, realizacji szczegółowych celów działań i osiągania rezultatów, z uwzględnieniem w szczególności kosztów kontroli, obciążenia administracyjnego oraz przewidywanego ryzyka braku zgodności. Dotyczy to wzięcia pod uwagę korzystania z kwot ryczałtowych, stawek ryczałtowych i kosztów jednostkowych, a także finansowania niepowiązanego z kosztami, o których mowa w art. 125 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/10461a („rozporządzenie finansowe”). Na mocy niniejszego rozporządzenia należy wzmocnić i zwiększyć rolę Europejskiego Funduszu na rzecz Demokracji jako przedsięwzięcia upoważnionego przez instytucje europejskie do wspierania demokracji, społeczeństwa obywatelskiego i praw człowieka na całym świecie. Należy zapewnić Europejskiemu Funduszowi na rzecz Demokracji elastyczność administracyjną i możliwości finansowe do wypłacania dotacji celowych podmiotom społeczeństwa obywatelskiego w państwach objętych polityką sąsiedztwa działającym w zakresie wdrożenia europejskiej polityki sąsiedztwa, szczególnie w odniesieniu do rozwoju demokracji, praw człowieka, wolnych wyborów i rządów prawa.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33)  Nowy Europejski Fundusz na rzecz Zrównoważonego Rozwoju Plus („EFZR+”), podobnie jak jego udany poprzednik, EFZR70, powinien stanowić zintegrowaną kopertę finansową zapewniającą zdolność finansowania w formie dotacji, gwarancji budżetowych i instrumentów finansowych na całym świecie. EFZR+ powinien wspierać Europejski plan inwestycji zewnętrznych i mieścić w sobie działania łączone i gwarancje budżetowe objęte gwarancją na działania zewnętrzne, w tym te dotyczące ryzyka związanego z niewypłacalnością państwa w związku z operacjami w dziedzinie udzielania pożyczek, uprzednio prowadzone w ramach upoważnienia Europejskiego Banku Inwestycyjnego do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich. Z uwagi na rolę, jaką na mocy Traktatów pełni Europejski Bank Inwestycyjny oraz jego doświadczenie we wspieraniu polityki Unii w ostatnich dekadach, EBI powinien pozostać naturalnym partnerem Komisji w procesie realizacji działań w ramach gwarancji na działania zewnętrzne.

(33)  Nowy Europejski Fundusz na rzecz Zrównoważonego Rozwoju Plus („EFZR+”), podobnie jak jego poprzednik, EFZR70, powinien stanowić zintegrowaną kopertę finansową zapewniającą zdolność finansowania w formie dotacji, gwarancji budżetowych i instrumentów finansowych na całym świecie. EFZR+ powinien wspierać Europejski plan inwestycji zewnętrznych i mieścić w sobie działania łączone i gwarancje budżetowe objęte gwarancją na działania zewnętrzne, w tym te dotyczące ryzyka związanego z niewypłacalnością państwa w związku z operacjami w dziedzinie udzielania pożyczek, uprzednio prowadzone w ramach upoważnienia Europejskiego Banku Inwestycyjnego do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich. Z uwagi na rolę, jaką na mocy Traktatów pełni Europejski Bank Inwestycyjny oraz jego doświadczenie we wspieraniu polityki Unii w ostatnich dekadach, EBI powinien pozostać naturalnym partnerem Komisji w procesie stosowania działań w ramach gwarancji na działania zewnętrzne. Inne wielostronne banki rozwoju lub krajowe banki rozwoju w UE również dysponują kapitałem i zdolnościami, które mogą wnieść istotną wartość dodaną na rzecz wpływu unijnej polityki rozwoju i dlatego niniejsze rozporządzenie powinno wyraźnie promować udział tych banków w EFZR+.

__________________

__________________

70 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1601 z dnia 26 września 2017 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Funduszu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (EFZR), gwarancji EFZR i funduszu gwarancyjnego EFZR

70 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1601 z dnia 26 września 2017 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Funduszu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (EFZR), gwarancji EFZR i funduszu gwarancyjnego EFZR

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34)  EFZR+ powinien mieć na celu wsparcie inwestycji jako środek przyczyniający się do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju przez wspieranie trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju gospodarczego i społecznego oraz promowanie społeczno-ekonomicznej odporności w krajach partnerskich, ze szczególnym naciskiem na eliminację ubóstwa, zrównoważony wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu, tworzenie godziwych miejsc pracy i możliwości gospodarczych, rozwijanie umiejętności i przedsiębiorczości, a także sektory społeczno-gospodarcze oraz mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa, jak również wyeliminowanie konkretnych społeczno-ekonomicznych pierwotnych przyczyn nielegalnej migracji, zgodnie z właściwymi indykatywnymi dokumentami programowymi. Należy zwrócić szczególną uwagę na państwa wskazane jako doświadczające niestabilności lub konfliktu, kraje najsłabiej rozwinięte i głęboko zadłużone kraje ubogie.

(34)  EFZR+ powinien mieć na celu wsparcie inwestycji jako środek przyczyniający się do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju przez wspieranie trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju gospodarczego, kulturalnego i społecznego oraz promowanie społeczno-ekonomicznej odporności w krajach partnerskich, ze szczególnym naciskiem na eliminację ubóstwa, zapobieganie konfliktom oraz wspieranie pokojowych, sprawiedliwych i integracyjnych społeczeństw, zrównoważony postęp gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu, przeciwdziałanie zmianie klimatu przez łagodzenie jej i dostosowanie się do niej, przeciwdziałanie degradacji środowiska, tworzenie godziwych miejsc pracy odpowiadających właściwym standardom MOP i możliwości gospodarczych, w szczególności dla kobiet oraz osób młodych i zagrożonych. Należy położyć nacisk na zapewnienie wysokiej jakości integracyjnej i sprawiedliwej edukacji oraz rozwijanie umiejętności i przedsiębiorczości poprzez wzmocnienie struktur edukacyjnych i kulturowych, w tym dla dzieci w nadzwyczajnych sytuacjach humanitarnych i w sytuacjach przymusowych przesiedleń. Powinien on również mieć na celu wspieranie stabilnego środowiska inwestycyjnego, industrializacji, sektorów społeczno-gospodarczych, mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw, jak również wzmocnienie demokracji, praworządności i praw człowieka, których brak często stanowi konkretne społeczno-ekonomiczne pierwotne przyczyny nielegalnej migracji i przymusowych wysiedleń, zgodnie z właściwymi indykatywnymi dokumentami programowymi. Należy zwrócić szczególną uwagę na państwa wskazane jako doświadczające niestabilności lub konfliktu, kraje najsłabiej rozwinięte i głęboko zadłużone kraje ubogie. Szczególny nacisk należy położyć również na poprawę świadczenia podstawowych usług publicznych, bezpieczeństwa żywnościowego oraz na poprawę jakości życia szybko rosnącej populacji miejskiej, w tym poprzez odpowiednie, bezpieczne i przystępne cenowo mieszkania. EFZR+ powinien zachęcać do tworzenia partnerstw między podmiotami komercyjnymi i niekomercyjnymi jako środka umożliwiającego ukierunkowanie inwestycji sektora prywatnego na zrównoważony rozwój i eliminację ubóstwa. Strategiczne zaangażowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego i delegatur Unii w krajach partnerskich powinno być również wspierane na wszystkich etapach cyklu projektu, aby pomóc w znalezieniu rozwiązań dostosowanych do potrzeb w zakresie wspierania rozwoju społeczno-gospodarczego społeczności, tworzenia miejsc pracy i nowych możliwości biznesowych. Inwestycje powinny być oparte na analizie konfliktu, skoncentrować się na pierwotnych przyczynach konfliktów i sytuacji niestabilności, przy jednoczesnym maksymalizowaniu zdolności do krzewienia pokoju i minimalizowaniu ryzyka pogłębiania konfliktów.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35)  EFZR+ powinien zwiększać dodatkowość finansowania, eliminować niedoskonałości rynku i nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji, tworzyć innowacyjne produkty oraz pozyskiwać środki z sektora prywatnego. Zaangażowanie sektora prywatnego we współpracę Unii z krajami partnerskimi w ramach EFZR+ powinno skutkować wymiernym i dodatkowym wpływem na rozwój, bez zakłócania rynku, i powinno być racjonalne pod względem kosztów w oparciu o wzajemną rozliczalność oraz podział ryzyka i kosztów. EFZR+ powinien funkcjonować jako „punkt kompleksowej obsługi” mający na celu odbieranie propozycji finansowania od instytucji finansowych i inwestorów publicznych lub prywatnych oraz zapewnianie szeroko zakrojonego wsparcia finansowego kwalifikującym się inwestycjom.

(35)  EFZR+ powinien zwiększać dodatkowość finansowania, eliminować niedoskonałości rynku i nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji, tworzyć innowacyjne produkty oraz pozyskiwać środki z sektora prywatnego w celu optymalizacji wkładu finansów prywatnych w zrównoważony rozwój na szczeblu lokalnym. Zaangażowanie sektora prywatnego we współpracę Unii z krajami partnerskimi w ramach EFZR+ powinno skutkować wymiernym i dodatkowym wpływem na rozwój, przy pełnym poszanowaniu środowiska, praw społeczności lokalnych i źródeł utrzymania oraz bez zakłócania rynku lokalnego i bez nieuczciwej konkurencji z lokalnymi podmiotami gospodarczymi. Zaangażowanie to powinno być racjonalne pod względem kosztów w oparciu o wzajemną rozliczalność oraz podział ryzyka i kosztów. EFZR+, opierając się na odpowiednich kryteriach rozliczalności i przejrzystości, powinien funkcjonować jako „punkt kompleksowej obsługi” mający na celu odbieranie propozycji finansowania od instytucji finansowych i inwestorów publicznych lub prywatnych oraz zapewnianie szeroko zakrojonego wsparcia finansowego kwalifikującym się inwestycjom.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35a)  Gwarancja UE dla niezależnych operacji inwestycyjnych w sektorze publicznym stanowi część EFZR+. Ta gwarancja UE nie jest rozszerzana na niezależne operacje inwestycyjne, które obejmują udzielanie pożyczek sektorowi prywatnemu albo udzielanie pożyczek na rzecz lub na korzyść jednostek państwowych niższego szczebla, które mogą uzyskać dostęp do finansowania jednostek państwowych niższego szczebla bez gwarancji państwowych. Aby pomóc EBI w planowaniu zdolności, minimalna gwarantowana wielkość takich niezależnych operacji inwestycyjnych jest alokowana do EBI.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36)  Gwarancja na działania zewnętrzne powinna być ustanowiona w oparciu o istniejącą gwarancję EFZR i Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych. Gwarancja na działania zewnętrzne powinna wspierać operacje w ramach EFZR+ objęte gwarancjami budżetowymi, pomoc makrofinansową i pożyczki na rzecz państw trzecich w oparciu o decyzję Rady 77/270/Euratom71. Operacje te powinny być wspierane przy pomocy środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr …/… (IPA III) i rozporządzeniu (UE) nr .../... (Europejski Instrument na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego), które powinny również obejmować odpowiednio tworzenie rezerw i zobowiązania wynikające z pożyczek udzielanych w ramach pomocy makrofinansowej oraz pożyczek udzielanych krajom trzecim, o których mowa w art. 10 ust. 2 rozporządzenia dotyczącego Europejskiego Instrumentu na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego. W przypadku finansowania operacji w ramach EFZR+ należy traktować priorytetowo te operacje, które mają duży wpływ na tworzenie miejsc pracy i których współczynnik opłacalności zwiększa trwałość inwestycji. Działaniom wspieranym z gwarancji na działania zewnętrzne powinna towarzyszyć dogłębna ocena ex ante dotycząca aspektów środowiskowych, finansowych i społecznych, w stosownych przypadkach i zgodnie z wymogami lepszego stanowienia prawa. Gwarancja na działania zewnętrzne nie powinna być wykorzystywana do świadczenia podstawowych usług publicznych, co leży w gestii rządu.

(36)  Gwarancja na działania zewnętrzne powinna być ustanowiona w oparciu o istniejącą gwarancję EFZR i Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych. Gwarancja na działania zewnętrzne powinna wspierać operacje w ramach EFZR+ objęte gwarancjami budżetowymi, pomoc makrofinansową i pożyczki na rzecz państw trzecich w oparciu o decyzję Rady 77/270/Euratom71. Operacje te powinny być wspierane przy pomocy środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr …/… (IPA III) i rozporządzeniu (UE) nr .../... (Europejski Instrument na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego), które powinny również obejmować odpowiednio tworzenie rezerw i zobowiązania wynikające z pożyczek udzielanych w ramach pomocy makrofinansowej oraz pożyczek udzielanych krajom trzecim, o których mowa w art. 10 ust. 2 rozporządzenia dotyczącego Europejskiego Instrumentu na rzecz Bezpieczeństwa Jądrowego. W przypadku finansowania operacji w ramach EFZR+ należy traktować priorytetowo te operacje, które mają duży wpływ na tworzenie godnych miejsc pracy i źródeł utrzymania oraz których współczynnik opłacalności zwiększa trwałość inwestycji i które zapewniają najwyższe gwarancje trwałości oraz długoterminowego wpływu na rozwój w ramach odpowiedzialności lokalnej. Działaniom wspieranym z gwarancji na działania zewnętrzne powinna towarzyszyć dogłębna ocena ex ante dotycząca aspektów środowiskowych, finansowych i społecznych, w tym wpływu na prawa człowieka i źródła utrzymania dotkniętych społeczności oraz wpływu na nierówności, jak też wskazanie sposobu postępowania w odniesieniu do nich zgodnie z wymogami lepszego stanowienia prawa oraz z uwzględnieniem zasady dobrowolnie i uprzednio wyrażonej zgody dotkniętych społeczności w przypadku inwestycji związanych z ziemią. Gwarancja na działania zewnętrzne nie powinna być wykorzystywana do świadczenia podstawowych usług publicznych, co leży w gestii rządu. Oceny wpływu ex ante powinny również służyć pomiarowi wpływu operacji EFZR+ na rozwój.

__________________

__________________

71 Decyzja Rady 77/270/Euratom z dnia 29 marca 1977 r. upoważniająca Komisję do emisji pożyczek w ramach Euratom w celu udziału w finansowaniu elektrowni jądrowych (Dz.U. L 88 z 6.4.1977 s. 9).

71 Decyzja Rady 77/270/Euratom z dnia 29 marca 1977 r. upoważniająca Komisję do emisji pożyczek w ramach Euratom w celu udziału w finansowaniu elektrowni jądrowych (Dz.U. L 88 z 6.4.1977 s. 9).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37)  W celu zapewnienia elastyczności, zwiększenia atrakcyjności dla sektora prywatnego oraz zmaksymalizowania wpływu inwestycji, należy przewidzieć odstępstwo od przepisów dotyczących metod wykonywania budżetu Unii określonych w rozporządzeniu finansowym, w odniesieniu do kwalifikujących się partnerów. Takimi kwalifikującymi się partnerami mogłyby być również podmioty, którym nie powierza się realizacji partnerstwa publiczno-prywatnego, oraz podmioty prawa prywatnego kraju partnerskiego.

(37)  W celu zapewnienia elastyczności, zwiększenia atrakcyjności dla sektora prywatnego, wspierania uczciwej konkurencji oraz zmaksymalizowania wpływu inwestycji, należy przewidzieć odstępstwo od przepisów dotyczących metod wykonywania budżetu Unii określonych w rozporządzeniu finansowym, w odniesieniu do kwalifikujących się partnerów. Takimi kwalifikującymi się partnerami mogłyby być również podmioty, którym nie powierza się realizacji partnerstwa publiczno-prywatnego, oraz podmioty prawa prywatnego kraju partnerskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  Działania zewnętrzne są często realizowane w bardzo zmiennym środowisku wymagającym ciągłego i szybkiego dostosowywania do zmieniających się potrzeb partnerów UE oraz do globalnych wyzwań w dziedzinie praw człowieka, demokracji i dobrych rządów, bezpieczeństwa i stabilności, zmiany klimatu i ochrony środowiska, oceanów, a także kryzysu migracyjnego i jego pierwotnych przyczyn. Pogodzenie zasady przewidywalności z potrzebą szybkiego reagowania na nowe potrzeby w konsekwencji oznacza dostosowanie realizacji finansowej programów. Aby zwiększyć zdolność UE do reagowania na nieprzewidziane potrzeby, a także w oparciu o pozytywne doświadczenia związane z Europejskim Funduszem Rozwoju (EFR), rezerwa na nowe wyzwania i priorytety powinna pozostać nieprzydzielona. Powinna ona być uruchamiana zgodnie z procedurami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.

(39)  Działania zewnętrzne są często stosowane w bardzo zmiennym środowisku wymagającym ciągłego i szybkiego dostosowywania do zmieniających się potrzeb partnerów UE oraz do globalnych wyzwań w dziedzinie praw człowieka i podstawowych wolności, demokracji i dobrych rządów, bezpieczeństwa i stabilności, zmiany klimatu i ochrony środowiska, oceanów, a także migracji, w tym jej pierwotnych przyczyn, takich jak ubóstwo i nierówności, oraz wpływu – szczególnie na kraje rozwijające się – coraz większej liczby osób wysiedlonych. Pogodzenie zasady przewidywalności z potrzebą szybkiego reagowania na nowe potrzeby w konsekwencji oznacza dostosowanie finansowego zastosowania programów. Aby zwiększyć zdolność UE do reagowania na potrzeby nieuwzględnione w programach i dokumentach programowych, a także w oparciu o pozytywne doświadczenia związane z Europejskim Funduszem Rozwoju (EFR), uprzednio zdefiniowana rezerwa na nowe wyzwania i priorytety powinna pozostać nieprzydzielona. Powinna ona być uruchamiana, w należycie uzasadnionych przypadkach, zgodnie z procedurami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42)  Aby zwiększać odpowiedzialność krajów partnerskich za swój rozwój oraz podnosić trwałość pomocy zewnętrznej, Unia powinna, w stosownych przypadkach, propagować wykorzystanie instytucji, systemów i procedur krajów partnerskich we wszystkich aspektach cyklu projektu dotyczącego współpracy.

(42)  Aby zwiększać demokratyczną odpowiedzialność krajów partnerskich za swój rozwój oraz podnosić trwałość pomocy zewnętrznej, Unia powinna, w stosownych przypadkach, propagować wykorzystanie instytucji, zasobów, wiedzy eksperckiej, systemów i procedur krajów partnerskich we wszystkich aspektach cyklu projektu dotyczącego współpracy, zapewniając jednocześnie lokalne zasoby i wiedzę ekspercką oraz pełne zaangażowanie lokalnych rządów i społeczeństwa obywatelskiego. Unia powinna również zapewniać urzędnikom samorządów terytorialnych i organizacjom społeczeństwa obywatelskiego programy szkoleniowe na temat sposobów stosowania finansowania unijnego, by pomóc im zwiększyć kwalifikowalność i wydajność ich projektów. Programy te powinny być przeprowadzane w odnośnych krajach i dostępne w języku danego kraju jako uzupełnienie utworzonych również programów nauczania na odległość, aby zagwarantować ukierunkowane szkolenia odpowiadające potrzebom tego kraju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(44a)  Aby przyczynić się do międzynarodowej walki z oszustwami podatkowymi, uchylaniem się od opodatkowania, korupcją i praniem pieniędzy, wszelkie środki finansowe w ramach niniejszego rozporządzenia należy przekazywać w całkowicie transparentny sposób. Ponadto kwalifikujący się kontrahenci nie powinni wspierać działań prowadzonych w celach niezgodnych z prawem ani uczestniczyć w żadnych operacjach w zakresie finansowania lub inwestycji realizowanych przez podmiot znajdujący się w jurysdykcji niechętnej współpracy lub w raju podatkowym. Kontrahenci powinni wstrzymać się również od unikania opodatkowania lub korzystania z programów agresywnego planowania podatkowego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(45)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te są wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/201177.

skreśla się

__________________

77 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(46)  W celu uzupełnienia lub zmiany niektórych innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia, uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji w odniesieniu do wskaźników tworzenia rezerw określonych w art. 26 ust. 3, obszarów objętych współpracą i interwencją wymienionych w załączniku II, III i IV, obszarów priorytetowych operacji w ramach EFZR+ wymienionych w załączniku V, zarządzania EFZR+ określonego w załączniku VI oraz wskaźników realizacji celów określonych w załączniku VII, jeżeli uznaje się to za konieczne, oraz w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami dotyczącymi ustanowienia ram monitorowania i oceny.

(46)  W celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE należy przekazać Komisji w odniesieniu do określenia strategii Unii, obszarów priorytetowych, szczegółowych celów, oczekiwanych rezultatów, sprecyzowanych wskaźników realizacji celów oraz konkretnego przydziału środków finansowych i form współpracy w odniesieniu do każdego programu geograficznego i tematycznego, a także w odniesieniu do planów działania i środków, które nie opierają się na dokumentach programowych ustanawiających ramy operacyjne w zakresie praw człowieka i ramy zarządzania ryzykiem, decydujących o potrzebach nieuwzględnionych w programach lub dokumentach programowych, decydujących o zawieszeniu pomocy, ustanawiających ramy podejścia opartego na wynikach, określających wskaźniki tworzenia rezerw, ustanawiających ramy monitorowania i oceny oraz rozszerzających zakres działań na państwa i terytoria nieobjęte przepisami niniejszego rozporządzenia. W celu zmiany niektórych innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia, uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE należy przekazać Komisji w odniesieniu do obszarów objętych współpracą i interwencją wymienionych w załączniku II, III i IV, obszarów priorytetowych operacji w ramach EFZR+ oraz okien inwestycyjnych wymienionych w załączniku V, a także wskaźników wymienionych w załączniku VII.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(47)  Zgodnie z ust. 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.78 konieczne jest dokonanie oceny tego programu w oparciu o informacje zebrane przy wykorzystaniu określonych wymogów dotyczących monitowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. W stosownych przypadkach wymogi takie mogą obejmować wymierne wskaźniki służące jako podstawa do przeprowadzenia oceny skutków programu. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(47)  Zgodnie z ust. 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.78 konieczne jest dokonanie oceny tego programu w oparciu o informacje zebrane przy wykorzystaniu określonych wymogów dotyczących monitowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi takie powinny obejmować wymierne wskaźniki służące jako podstawa do przeprowadzenia oceny skutków programu. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z odpowiednimi zainteresowanymi stronami takimi jak społeczeństwo obywatelskie i eksperci, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

__________________

__________________

78 Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.; Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1-14.

78 Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.; Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1-14.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(48)  Odesłania do instrumentów unijnych w art. 9 decyzji Rady 2010/427/UE79, które zastępuje się niniejszym rozporządzeniem, powinny być rozumiane jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, a Komisja powinna zapewnić, aby niniejsze rozporządzenie było wykonane zgodnie z rolą, jaką pełni ESDZ, jak określono w przywołanej decyzji.

(48)  Ze względu na szeroki charakter i zakres niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia spójności między zasadami, celami i wydatkami na mocy zarówno niniejszego rozporządzenia, jak i innych instrumentów finansowania zewnętrznego, takich jak rozporządzenie (UE) .../... (EINS), lub instrumentów, które są nierozerwalnie związane z polityką zewnętrzną, takich jak rozporządzenie (UE) .../... (IPA III), horyzontalna grupa sterująca, w skład której wchodzą wszystkie właściwe służby Komisji i ESDZ, i której przewodniczy wiceprzewodnicząca Komisji / wysoka przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa lub przedstawiciel tego organu, powinna odpowiadać za sterowanie, koordynację i zarządzanie politykami, programami, celami i działaniami na podstawie niniejszego rozporządzenia w celu zapewnienia spójności, wydajności, przejrzystości i rozliczalności finansowania zewnętrznego Unii. Wiceprzewodnicząca / wysoka przedstawiciel powinna zadbać o ogólną koordynację polityczną działań zewnętrznych Unii. W przypadku wszystkich działań, w tym również działań w ramach szybkiego reagowania i nadzwyczajnych środków pomocowych, a także w całym okresie trwania cyklu programowania, planowania i stosowania instrumentu wysoka przedstawiciel i ESDZ współpracują z właściwymi komisarzami i służbami Komisji wytypowanymi na podstawie charakteru i celów przewidzianego działania, korzystając przy tym z ich wiedzy fachowej. Wszystkie wnioski dotyczące decyzji należy przygotowywać zgodnie z procedurami Komisji i przedkładać jej celem przyjęcia.

__________________

79 Decyzja Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (Dz.U. L 201 z 3.8.2010, s. 30).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(48a)  Stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno, w stosownych przypadkach, stanowić uzupełnienie środków przyjętych przez Unię w dążeniu do realizacji celów wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w ramach tytułu V rozdział 2 TUE i środków przyjętych w ramach części piątej TFUE oraz powinno być zgodne z tymi środkami.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(49)  Planowane działania, jak przewidziano poniżej, powinny być ściśle zgodne z warunkami i procedurami określonymi w unijnych środkach ograniczających,

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(49a)  Parlament Europejski powinien być w pełni zaangażowany na etapach projektowania, programowania, monitorowania i oceny instrumentów w celu zagwarantowania kontroli politycznej i demokratycznego nadzoru oraz rozliczalności finansowania Unii w obszarze działań zewnętrznych. Należy wzmocnić dialog między instytucjami, aby zapewnić, by Parlament Europejski był w stanie sprawować kontrolę polityczną podczas stosowania niniejszego rozporządzenia w sposób systematyczny i sprawny, zwiększając tym samym skuteczność i legitymację.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6a)  „organizacje społeczeństwa obywatelskiego” oznaczają wszystkie struktury niepaństwowe, niekomercyjne i nastawione pokojowo, dzięki którym ludzie łączą się w imię wspólnych celów i ideałów, czy to politycznych, kulturowych, społecznych, ekonomicznych, religijnych, środowiskowych, czy rozliczających władze, które działają na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym lub międzynarodowym, i które mogą obejmować organizacje miejskie i wiejskie, jak również formalne i nieformalne; w kontekście programu tematycznego na rzecz praw człowieka i demokracji „społeczeństwo obywatelskie” obejmuje jednostki lub grupy, które są niezależne od państwa i których działania pomagają w krzewieniu praw człowieka i demokracji, w tym obrońców praw człowieka zgodnie z definicją określoną w deklaracji ONZ o obrońcach praw człowieka;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6b)  „władze lokalne” oznaczają organy rządowe lub publiczne, które działają na szczeblu niższym niż krajowy (np. na szczeblu gminy, wspólnoty, okręgu, powiatu, prowincji lub regionu).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8)  „wnoszący wkład” oznacza państwo członkowskie, międzynarodową instytucję finansową lub instytucję publiczną państwa członkowskiego, agencję publiczną lub inny organ wnoszący wkład do wspólnego funduszu rezerw w postaci środków pieniężnych lub gwarancji.

(8)  „wnoszący wkład” oznacza państwo członkowskie, międzynarodową instytucję finansową lub instytucję publiczną państwa członkowskiego, agencję publiczną lub inny publiczny lub prywatny organ wnoszący wkład do wspólnego funduszu rezerw w postaci środków pieniężnych lub gwarancji.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8a)  „dodatkowość” oznacza zasadę, która zapewnia, że gwarancja na działania zewnętrzne przyczynia się do zrównoważonego rozwoju za pośrednictwem operacji, których nie można by przeprowadzić bez tej gwarancji lub które osiągają pozytywne wyniki lepsze od tych, które można by osiągnąć bez tej gwarancji, jak również przyciąganie finansowania z sektora prywatnego oraz eliminowanie niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji, a także poprawę jakości, trwałości, wpływu lub skali inwestycji. Zasada ta zapewnia również, aby operacje w zakresie inwestycji i finansowania objęte gwarancją na działania zewnętrzne nie zastępowały wsparcia państwa członkowskiego, prywatnych środków finansowych ani innej interwencji finansowej Unii lub międzynarodowej, a także unikały wypierania innych inwestycji publicznych lub prywatnych. Projekty wspierane w ramach gwarancji na działania zewnętrzne zazwyczaj powinny mieć wyższy profil ryzyka niż portfel inwestycyjny wspierany przez kwalifikujących się kontrahentów w ramach ich zwykłych strategii inwestycyjnych bez gwarancji na działania zewnętrzne.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8b)  „kraje uprzemysłowione” oznaczają państwa trzecie inne niż kraje rozwijające się, które są uwzględnione w wykazie państw odbiorców oficjalnej pomocy rozwojowej („ODA”), sporządzonym przez Komitet Pomocy Rozwojowej OECD („OECD-DAC”).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8c)  „ubóstwo” oznacza wszystkie warunki, w których ludzie żyją w niedostatku i w rozmaitych środowiskach i kontekstach lokalnych są postrzegani jako pozbawieni pewnych możliwości; ubóstwo przejawia się przede wszystkim w następujących aspektach: gospodarczym, ludzkim, politycznym, społeczno-kulturowym i możliwości zapewnienia ochrony.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8d)  „uwrażliwienie na kwestie płci” oznacza działania mające na celu zrozumienie i uwzględnienie czynników społecznych i kulturowych związanych z wykluczeniem i dyskryminacją ze względu na płeć we wszystkich obszarach życia publicznego i prywatnego;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8e)  „uwrażliwienie na konflikty” oznacza podejmowanie działań ze świadomością, że wszelkie inicjatywy przeprowadzane w środowisku dotkniętym konfliktem będą oddziaływać na ten konflikt, a oddziaływanie to prowadzi do konsekwencji, które mogą wywrzeć pozytywne lub negatywne skutki; uwrażliwienie na konflikty oznacza również zapewnienie, by w miarę możliwości unikać negatywnego wpływu działań Unii (działań politycznych, działań dotyczących polityk, pomocy zewnętrznej) i maksymalizować pozytywny wpływ na dynamikę konfliktu, a tym samym przyczyniać się do zapobiegania konfliktom, stabilności strukturalnej i budowania pokoju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Każde odniesienie do praw człowieka rozumie się jako uwzględniające podstawowe wolności.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W kontekście art. 15 „kraje najbardziej potrzebujące” mogą również obejmować kraje wymienione w załączniku I.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Celem ogólnym niniejszego rozporządzenia jest umacnianie i propagowanie wartości i interesów Unii na całym świecie, tak aby dążyć do realizacji celów i zasad działań zewnętrznych Unii określonych w art. 3 ust. 5, art. 8 i 21 Traktatu o Unii Europejskiej.

1.  Celem ogólnym niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie ram finansowych umożliwiających Unii umacnianie i propagowanie wartości, zasad i podstawowych interesów na całym świecie, zgodnie z celami i zasadami działań zewnętrznych Unii określonych w art. 3 ust. 5, art. 8 i 21 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w art. 11 i 208 TFUE.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

aa)  przyczynianie się do wypełnienia międzynarodowych zobowiązań i celów, na które Unia przystała, w szczególności Agendy 2030, celów zrównoważonego rozwoju oraz porozumienia paryskiego;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ab)  nawiązanie szczególnie silnych relacji z krajami ze wschodniego i południowego sąsiedztwa Unii, opartych na współpracy, pokoju i bezpieczeństwie, wzajemnej rozliczalności i wspólnym zaangażowaniu na rzecz powszechnych wartości demokracji, rządów prawa i poszanowania praw człowieka, integracji społeczno-gospodarczej oraz ochrony środowiska i działań na rzecz klimatu;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ac)  dążenie do zmniejszenia, a w perspektywie długoterminowej likwidacja ubóstwa, w szczególności w krajach najsłabiej rozwiniętych (LDC); umożliwienie zrównoważonego rozwoju społecznego i gospodarczego;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  wzmocnienie i wsparcie na poziomie globalnym demokracji, rządów prawa i praw człowieka, wsparcie organizacji społeczeństwa obywatelskiego, dalsze zapewnianie stabilności i pokoju oraz rozwiązywanie innych globalnych problemów, w tym związanych z migracją i mobilnością;

b)  wsparcie na poziomie globalnym organizacji społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych, dalsze zapewnianie stabilności i pokoju, zapobieganie konfliktom i wspieranie sprawiedliwych i integracyjnych społeczeństw, stymulowanie multilateralizmu, międzynarodowej sprawiedliwości i rozliczalności oraz rozwiązywanie innych globalnych i regionalnych problemów, w tym zmiany klimatu i degradacji środowiskowej, a także uwzględniane potrzeb i priorytetów polityki zagranicznej określonych w załączniku III, w tym promowanie budowania zaufania i dobrych relacji sąsiedzkich;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ba)  ochrona, wspieranie i propagowanie praw człowieka, demokracji, praworządności, a także równouprawnienia płci i równości społecznej, w tym w najtrudniejszych okolicznościach i sytuacjach pilnych we współpracy ze społeczeństwem obywatelskim, w tym z obrońcami praw człowieka na całym świecie;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  szybkie reagowanie na: sytuacje kryzysowe, niestabilność i konflikty, wyzwania związane z odpornością i łączenie pomocy humanitarnej z działaniami na rzecz rozwoju oraz potrzeby i priorytety polityki zagranicznej.

c)  szybkie reagowanie na: sytuacje kryzysowe, niestabilność i konflikty, wyzwania związane z odpornością i łączenie pomocy humanitarnej z działaniami na rzecz rozwoju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Przynajmniej 92 % wydatków w ramach niniejszego rozporządzenia spełnia kryteria oficjalnej pomocy rozwojowej ustanowione przez Komitet Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

3.  Przynajmniej 95 % wydatków w ramach niniejszego rozporządzenia spełnia kryteria oficjalnej pomocy rozwojowej ustanowione przez Komitet Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Niniejsze rozporządzenie przyczynia się do osiągnięcia wspólnego celu, jakim jest osiągnięcie poziomu przekazywania krajom najsłabiej rozwiniętym oficjalnej pomocy rozwojowej w wysokości 0,2 % dochodu narodowego brutto Unii i przekazywania 0,7 % dochodu narodowego brutto Unii jako oficjalnej pomocy rozwojowej w ramach czasowych Agendy 2030.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a.  Co najmniej 20 % oficjalnej pomocy rozwojowej finansowanej na podstawie niniejszego rozporządzenia, we wszystkich programach, geograficznych i tematycznych, rocznie i w czasie trwania działań, musi być zarezerwowane na włączenie społeczne i rozwój społeczny, aby wesprzeć i wzmocnić świadczenie podstawowych usług społecznych, takich jak usługi zdrowotne, edukacja żywienie i ochrona socjalna, w szczególności dla grup najbardziej marginalizowanych, z naciskiem na kobiety i dzieci.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3b.  W przypadku co najmniej 85 % programów geograficznych i tematycznych finansowanych z oficjalnej pomocy rozwojowej na podstawie niniejszego rozporządzenia równouprawnienie płci i prawa kobiet i dziewcząt oraz wzmocnienie ich pozycji stanowią cel główny lub znaczący, jak określono przez Komitet Pomocy Rozwojowej przy OECD. W znacznej części tych programów równouprawnienie płci i prawa kobiet i dziewcząt oraz wzmocnienie ich pozycji muszą stanowić cel główny.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Finansowanie unijne udzielane na podstawie niniejszego rozporządzenia wdraża się, stosując:

1.  Finansowanie unijne udzielane na podstawie niniejszego rozporządzenia stosuje się przez:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Programy o określonym zasięgu geograficznym mogą obejmować wszystkie państwa trzecie z wyjątkiem kandydatów lub potencjalnych kandydatów określonych w rozporządzeniu (UE) nr …/…80. (IPA) oraz kraje i terytoria zamorskie określone w decyzji Rady …/… (UE).

Programy o określonym zasięgu geograficznym mogą obejmować wszystkie państwa trzecie z wyjątkiem kandydatów lub potencjalnych kandydatów określonych w rozporządzeniu (UE) nr …/…80. (IPA) oraz kraje i terytoria zamorskie określone w decyzji Rady …/… (UE). Mogą być również ustanawiane programy o kontynentalnym lub transregionalnym zasięgu geograficznym, w szczególności program panafrykański obejmujący kraje afrykańskie, o których mowa w lit. a) i b), oraz program obejmujący kraje Afryki, Karaibów i Pacyfiku, o których mowa w lit. b), c) i d).

__________________

__________________

80 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (Dz.U. L).

80 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (Dz.U. L).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  organizacje społeczeństwa obywatelskiego,

b)  organizacje społeczeństwa obywatelskiego i władze lokalne;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

da)  potrzeby i priorytety polityki zagranicznej.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Programy tematyczne mogą obejmować wszystkie państwa trzecie, jak również kraje i terytoria zamorskie określone w decyzji Rady …/… (UE).

Programy tematyczne mogą obejmować wszystkie państwa trzecie. Kraje i terytoria zamorskie mają pełen dostęp do programów tematycznych, jak określono w decyzji Rady …/… (UE). Należy zapewnić ich rzeczywisty udział, z uwzględnieniem ich specyficznych cech i szczególnych wyzwań, z którymi muszą się mierzyć.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  przyczyniają się do przywrócenia stabilności i zapobiegania konfliktom w sytuacjach nagłych, początku kryzysu, kryzysowych i pokryzysowych;

a)  przyczyniają się do przywrócenia pokoju, stabilności i zapobiegania konfliktom w sytuacjach nagłych, początku kryzysu, kryzysowych i pokryzysowych;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  przyczyniają się do wzmocnienia odporności państw, społeczeństw, wspólnot i jednostek oraz do łączenia pomocy humanitarnej z działaniami na rzecz rozwoju;

b)  przyczyniają się do wzmocnienia odporności państw, w tym władz lokalnych, społeczeństw, wspólnot i jednostek oraz do łączenia pomocy humanitarnej z działaniami na rzecz rozwoju;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  uwzględniają potrzeby i priorytety polityki zagranicznej.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Działania podejmowane w ramach niniejszego rozporządzenia wdrażane są głównie przez programy o określonym zasięgu geograficznym.

Działania podejmowane w ramach niniejszego rozporządzenia stosowane są głównie przez programy o określonym zasięgu geograficznym.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Działania wdrażane w ramach programów tematycznych stanowią uzupełnienie działań finansowanych w ramach programów o określonym zasięgu geograficznym i wspierają globalne i transregionalne inicjatywy na rzecz realizacji celów uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym, w szczególności celów zrównoważonego rozwoju, ochrony globalnych dóbr publicznych i rozwiązywania wyzwań globalnych. Działania w ramach programów tematycznych mogą być również podejmowane w przypadku braku programu o określonym zasięgu geograficznym lub gdy dane działanie nie może być odpowiednio uwzględnione w programach o określonym zasięgu geograficznym.

Działania stosowane w ramach programów tematycznych stanowią uzupełnienie działań finansowanych w ramach programów o określonym zasięgu geograficznym i wspierają globalne i transregionalne inicjatywy na rzecz realizacji celów uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. aa), a także ochrony globalnych dóbr publicznych i rozwiązywania wyzwań globalnych. Działania w ramach programów tematycznych mogą być również podejmowane niezależnie, w tym w przypadku braku programu o określonym zasięgu geograficznym lub gdy dane działanie nie może być odpowiednio uwzględnione w programach o określonym zasięgu geograficznym.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Działania szybkiego reagowania stanowią uzupełnienie programów geograficznych i tematycznych. Działania te są opracowywane i realizowane w sposób, który w stosownych przypadkach umożliwia zachowanie ich ciągłości w ramach programów geograficznych lub tematycznych.

Działania szybkiego reagowania stanowią uzupełnienie programów geograficznych i tematycznych, jak również działań finansowanych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. [rozporządzenie w sprawie pomocy humanitarnej]. Działania te są opracowywane i stosowane w sposób, który w stosownych przypadkach umożliwia zachowanie ich ciągłości w ramach programów geograficznych lub tematycznych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia zapewnia się zgodność, synergię i komplementarność z innymi obszarami działań zewnętrznych Unii i jej innymi odnośnymi politykami i programami, a także spójność polityk na rzecz rozwoju.

1.  Podczas stosowania niniejszego rozporządzenia zapewnia się zgodność, spójność, synergię i komplementarność z wszystkimi obszarami działań zewnętrznych Unii, w tym z innymi zewnętrznymi instrumentami finansowania, w szczególności z rozporządzeniem (UE) .../... [rozporządzeniem IPA III], a także środkami przyjętymi na podstawie tytułu V rozdział 2 TUE i części piątej TFUE, i jej innymi odnośnymi politykami i programami, a także spójność polityk na rzecz rozwoju. Przy stosowaniu polityk, które mogłyby mieć wpływ na kraje rozwijające się, Unia bierze pod uwagę cele współpracy na rzecz rozwoju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1a.  Unia i państwa członkowskie koordynują swoje odpowiednie programy wsparcia w celu zwiększenia skuteczności i wydajności ich realizacji oraz zapobiegania nakładaniu się finansowania.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1b.  Podczas stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja i ESDZ uwzględniają należycie stanowiska Parlamentu Europejskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Pula środków finansowych na wykonanie niniejszego rozporządzenia na lata 2021–2027 wynosi 89 200 mln EUR w cenach bieżących.

1.  Pula środków finansowych na stosowanie niniejszego rozporządzenia na lata 2021–2027 wynosi 82 451 mln EUR w cenach z 2018 r. (93 154 mln EUR w cenach bieżących) [100 %].

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  68 000 mln EUR na programy geograficzne:

a)  63 687 mln EUR w cenach z 2018 r. (71 954 mln EUR w cenach bieżących) [77,24 %] na programy geograficzne:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  sąsiedztwo: co najmniej 22 000 mln EUR,

–  sąsiedztwo: co najmniej 20 572 mln EUR w cenach z 2018 r. (23 243 mln w cenach bieżących) [24,95 %],

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  Afryka Subsaharyjska: co najmniej 32 000 mln EUR,

–  Afryka Subsaharyjska: co najmniej 30 723 mln EUR w cenach z 2018 r. (34 711 mln EUR w cenach bieżących) [37,26 %],

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  Azja i kraje Pacyfiku: 10 000 mln EUR,

–  Azja i kraje Pacyfiku: 8 851 mln EUR w cenach z 2018 r. (10 000 mln EUR w cenach bieżących) [10,73 %], w tym co najmniej 620 mln EUR w cenach z 2018 r. (700 mln EUR w cenach bieżących) dla krajów Pacyfiku,

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  obie Ameryki i Karaiby: 4 000 mln EUR,

–  obie Ameryki i Karaiby: 3 540 mln EUR w cenach z 2018 r. (4 000 mln EUR w cenach bieżących ) [4,29 %], w tym 1 062 mln EUR w cenach z 2018 r. (1 200 mln EUR w cenach bieżących) dla Karaibów,

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  7 000 mln EUR na programy tematyczne:

b)  9 471 mln EUR w cenach z 2018 r. (10 700 mln EUR w cenach bieżących) [11,49 %] na programy tematyczne:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  prawa człowieka i demokracja: 1 500 mln EUR,

–  prawa człowieka i demokracja: co najmniej 1 770 mln EUR w cenach z 2018 r. (2 000 mln EUR w cenach bieżących) [2,15 %], z czego do 25 % programu ma być przeznaczone na finansowanie unijnych misji obserwacji wyborów,

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  organizacje społeczeństwa obywatelskiego: 1 500 mln EUR,

–  organizacje społeczeństwa obywatelskiego i władze lokalne: 2 390 mln EUR w cenach z 2018 r. (2 700 mln EUR w cenach bieżących [2,90 %], z czego 1 947 mln EUR w cenach z 2018 r. (2 200 mln w cenach bieżących) [2,36 %] dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego i 443 mln w cenach z 2018 r. (500 mln w cenach bieżących) [0,54 %] dla władz lokalnych,

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  stabilność i pokój: 1 000 mln EUR,

–  stabilność i pokój: 885 mln EUR w cenach z 2018 r. (1 000 mln EUR w cenach bieżących) [1,07 %],

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  globalne wyzwania: 3 000 mln EUR,

–  globalne wyzwania: 3 983 mln EUR w cenach z 2018 r. (4 500 mln EUR w cenach bieżących) [4,83 %],

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

–  potrzeby i priorytety polityki zagranicznej: 443 mln EUR w cenach z 2018 r. (500 mln w cenach bieżących) [0,54 %],

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  4 000 mln EUR na działania szybkiego reagowania.

c)  3 098 mln EUR w cenach z 2018 r. (3 500 mln EUR w cenach bieżących [3,76 %] na działania szybkiego reagowania:

–  stabilność i zapobieganie konfliktom w sytuacjach pilnych, początku kryzysu, kryzysowych i pokryzysowych: 1 770 mln w cenach z 2018 r. (2 000 mln EUR w cenach bieżących) [2,15%],

–  wzmacnianie odporności państw, społeczeństw, wspólnot i jednostek oraz łączenie pomocy humanitarnej z działaniami na rzecz rozwoju: 1 328 mln w cenach z 2018 r. (1 500 mln EUR w cenach bieżących) [1,61%],

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Rezerwa na nowe wyzwania i priorytety w kwocie 10 200 mln EUR stanowi powiększenie kwot, o których mowa w ust. 2, zgodnie z art. 15.

3.  Rezerwa na nowe wyzwania i priorytety w kwocie 6 196 mln EUR w cenach z 2018 r. (7 000 mln EUR w cenach bieżących) [7,51 %] stanowi powiększenie kwot, o których mowa w ust. 2, zgodnie z art. 15.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4a.  Działania określone w art. 9 są finansowane do kwoty 270 mln EUR.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4b.  Roczne środki są zatwierdzane przez Parlament Europejski i Radę w granicach określonych w wieloletnich ramach finansowych podczas procedury budżetowej, po uzgodnieniu priorytetów przez instytucje.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ogólne ramy polityki do celów wdrażania niniejszego rozporządzenia obejmują układy o stowarzyszeniu, umowy o partnerstwie i współpracy, umowy wielostronne oraz inne umowy ustanawiające prawnie wiążące stosunki z krajami partnerskimi, a także konkluzje Rady Europejskiej, konkluzje Rady, oświadczenia przyjęte podczas szczytów lub wnioski ze spotkań na wysokim szczeblu z krajami partnerskimi, stosowne rezolucje Parlamentu Europejskiego, komunikaty Komisji lub wspólne komunikaty Komisji oraz Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa.

Ogólne ramy polityki do celów stosowania niniejszego rozporządzenia obejmują układy o stowarzyszeniu, umowy o partnerstwie i współpracy, umowy handlowe oraz inne umowy ustanawiające prawnie wiążące stosunki z krajami partnerskimi, zalecenia i akty przyjmowane w organach ustanowionych na mocy tych umów, a także istotne umowy wielostronne, akty ustawodawcze Unii, konkluzje Rady Europejskiej, konkluzje Rady, oświadczenia przyjęte podczas szczytów i inne oświadczenia międzynarodowe oraz wnioski ze spotkań na wysokim szczeblu z krajami partnerskimi, rezolucje i stanowiska Parlamentu Europejskiego, komunikaty Komisji oraz Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, a także konwencje i rezolucje Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Unia dąży, poprzez dialog i współpracę z krajami i regionami partnerskimi, do propagowania, rozwijania i umacniania zasad demokracji, praworządności, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, na których się opiera.

1.  Unia dąży, poprzez dialog i współpracę z krajami i regionami partnerskimi, poprzez działania w ONZ i na innych forach międzynarodowych oraz poprzez współpracę z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, władzami lokalnymi i podmiotami prywatnymi do propagowania, rozwijania i umacniania zasad, na których się opiera, a mianowicie demokracji, praworządności, dobrych rządów, powszechności i niepodzielności praw człowieka i podstawowych wolności, poszanowania godności ludzkiej, równości i solidarności oraz respektowania zasad Karty Narodów Zjednoczonych i prawa międzynarodowego. Finansowanie na podstawie niniejszego rozporządzenia jest zgodne z tymi zasadami, jak również ze zobowiązaniami Unii wynikającymi z prawa międzynarodowego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1a.  Zgodnie z art. 2 i 21 TUE wkład Unii w demokrację i praworządność oraz w promowanie i ochronę praw człowieka i podstawowych wolności jest zakorzeniony w Powszechnej deklaracji praw człowieka, międzynarodowym prawie dotyczącym praw człowieka i międzynarodowym prawie humanitarnym.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Aby przestrzegać zasad dotyczących praw człowieka i wspierać posiadaczy tych praw, szczególnie z ubogich i słabszych grup społecznych, w dochodzeniu swoich praw, a także aby pomagać krajom partnerskim w realizacji ich międzynarodowych zobowiązań w zakresie praw człowieka, należy stosować podejście oparte na prawach człowieka, obejmujące wszystkie prawa człowieka, zarówno obywatelskie, jak i polityczne lub gospodarcze, społeczne oraz kulturalne. Niniejsze rozporządzenie wspiera równouprawnienie płci i wzmacnianie pozycji kobiet.

2.  Aby przestrzegać zasad dotyczących praw człowieka i wspierać posiadaczy tych praw, szczególnie ze zmarginalizowanych i słabych grup społecznych, obejmujących mniejszości, kobiety, dzieci i młodzież, osoby starsze, ludy tubylcze, osoby LGBTI i osoby niepełnosprawne, w dochodzeniu swoich praw, w tym istotnych praw pracowniczych i w zakresie włączenia społecznego, a także aby pomagać krajom partnerskim w realizacji ich międzynarodowych zobowiązań w zakresie praw człowieka, należy stosować podejście oparte na prawach człowieka, obejmujące wszystkie prawa człowieka, zarówno obywatelskie, jak i polityczne lub gospodarcze, społeczne oraz kulturalne. Niniejsze rozporządzenie wspiera równouprawnienie płci i wzmacnianie pozycji kobiet, młodzieży i dzieci, w tym w odniesieniu do zdrowia oraz praw seksualnych i reprodukcyjnych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Unia propaguje wielostronne i oparte na prawach człowieka podejście do globalnych dóbr i wyzwań, a także współpracuje w tym zakresie z państwami członkowskimi, krajami partnerskimi, organizacjami międzynarodowymi i innymi darczyńcami.

Unia propaguje wielostronne i oparte na prawach i wartościach podejście do globalnych publicznych dóbr i wyzwań, a także współpracuje w tym zakresie z państwami członkowskimi, krajami partnerskimi, organizacjami międzynarodowymi, w tym międzynarodowymi instytucjami finansowymi oraz agencjami, funduszami i programami ONZ, i innymi darczyńcami.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Unia wspiera współpracę z organizacjami międzynarodowymi i innymi darczyńcami.

Unia wspiera współpracę z organizacjami międzynarodowymi oraz regionalnymi i innymi darczyńcami.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W stosunkach z krajami partnerskimi bierze się pod uwagę ich wyniki w realizacji zobowiązań, umów międzynarodowych oraz stosunki umowne z Unią.

W stosunkach z krajami partnerskimi bierze się pod uwagę ich wyniki w realizacji zobowiązań, umów międzynarodowych, w szczególności porozumienia paryskiego, oraz stosunki umowne z Unią, w szczególności układy o stowarzyszeniu, umowy o partnerstwie i współpracy oraz umowy handlowe.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W stosownych przypadkach współpraca między Unią i państwami członkowskimi z jednej strony a krajami partnerskimi z drugiej oparta jest na zasadach skuteczności pomocy rozwojowej i ma na celu ich propagowanie. Zasady te to: odpowiedzialność krajów partnerskich za priorytety w dziedzinie rozwoju, skoncentrowanie się na rezultatach, integracyjne partnerstwa na rzecz rozwoju, przejrzystość i wzajemna rozliczalność. Unia propaguje skuteczne i wydajne uruchamianie i wykorzystanie środków.

Współpraca między Unią i państwami członkowskimi z jednej strony a krajami partnerskimi z drugiej oparta jest na zasadach skuteczności pomocy rozwojowej, w ramach wszystkich jej rodzajów, i ma na celu ich propagowanie. Zasady te to: odpowiedzialność krajów partnerskich za priorytety w dziedzinie rozwoju, skoncentrowanie się na rezultatach, integracyjne partnerstwa na rzecz rozwoju, przejrzystość i wzajemna rozliczalność, a także dostosowanie do priorytetów krajów partnerskich. Unia propaguje skuteczne i wydajne uruchamianie i wykorzystanie środków.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zgodnie z zasadą partnerstwa sprzyjającego integracji w stosownych przypadkach Komisja zapewnia, aby należycie zasięgano opinii właściwych zainteresowanych podmiotów z państw trzecich, w tym organizacji społeczeństwa obywatelskiego i lokalnych władz, a także by podmioty te miały szybki dostęp do właściwych informacji pozwalających im odgrywać istotną rolę w procesach opracowywania, wdrażania i związanego z tym monitorowania programów.

Zgodnie z zasadą partnerstwa sprzyjającego integracji Komisja zapewnia, aby należycie zasięgano opinii właściwych zainteresowanych podmiotów z państw trzecich, w tym organizacji społeczeństwa obywatelskiego i lokalnych władz, a także by podmioty te miały szybki dostęp do właściwych informacji pozwalających im odgrywać istotną rolę w procesach opracowywania, stosowania i związanego z tym monitorowania programów.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności Komisja preferuje, w stosownych przypadkach, korzystanie z systemów krajów partnerskich przy wdrażaniu programów.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności Komisja preferuje, w stosownych przypadkach, korzystanie z systemów krajów partnerskich przy stosowaniu programów.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6.  Programy i działania na podstawie niniejszego rozporządzenia uwzględniają kwestie zmiany klimatu, ochrony środowiska i równouprawnienia płci, a także wzajemne powiązania między celami zrównoważonego rozwoju, tak aby propagować zintegrowane działania, które mogą przynosić dodatkowe korzyści i przyczyniać się do osiągania licznych celów w sposób spójny. Te programy i działania prowadzone są w oparciu o analizę ryzyka i zagrożeń, a także uwzględniając podejście oparte na odporności i kontekst konfliktu. Są one zgodne z zasadą niepozostawiania nikogo bez pomocy.

6.  Programy i działania na podstawie niniejszego rozporządzenia uwzględniają kwestie zmiany klimatu, ochrony środowiska zgodnie z art. 11 TFUE, zmniejszania ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi i gotowości na wypadek klęsk, rozwoju społecznego, zapobiegania konfliktom i budowania pokoju, równouprawnienia płci oraz wzmocnienia pozycji kobiet, dzieci i młodzieży, niedyskryminacji, edukacji i kultury oraz cyfryzacji, a także wzajemne powiązania między celami zrównoważonego rozwoju, tak aby propagować zintegrowane działania, które mogą przynosić dodatkowe korzyści i przyczyniać się do osiągania licznych celów w sposób spójny. Te programy i działania prowadzone są w oparciu o analizę zdolności, ryzyka i zagrożeń, a także uwzględniając ukierunkowane na ludzi i społeczność podejście oparte na odporności i kontekst konfliktu. Są one zgodne z zasadą niepozostawiania nikogo bez pomocy i zasadą „nie szkodzić”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7.  Wobec partnerów przyjmuje się bardziej skoordynowane, całościowe i usystematyzowane podejście do kwestii migracji, a ich skuteczność jest regularnie oceniana.

7.  Bez uszczerbku dla innych celów działań zewnętrznych Unii, wobec partnerów przyjmuje się bardziej skoordynowane, całościowe i usystematyzowane podejście do kwestii migracji, a ich skuteczność jest regularnie oceniana, bez uzależniania przyznawania pomocy rozwojowej krajom trzecim od współpracy w zakresie zarządzania migracją i z pełnym poszanowaniem praw człowieka, w tym prawa każdej jednostki do opuszczenia państwa pochodzenia.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7a.  Komisja zapewnia, aby działania przyjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia w związku z bezpieczeństwem, stabilnością i pokojem, w szczególności w odniesieniu do budowania zdolności podmiotów wojskowych na rzecz wsparcia rozwoju i bezpieczeństwa na rzecz rozwoju, walki z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną oraz wsparcia cyberbezpieczeństwa, były prowadzone zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka i międzynarodowym prawem humanitarnym. Komisja może wspólnie z partnerami będącymi beneficjentami opracowywać plany działania w celu poprawy instytucjonalnej i operacyjnej zgodności podmiotów wojskowych ze standardami przejrzystości i praw człowieka. Komisja dokładnie monitoruje i ocenia stosowanie tych działań dla każdego odpowiedniego celu zgodnie z art. 31 oraz składa sprawozdania z ich stosowania, aby zapewnić zgodność ze zobowiązaniami w zakresie praw człowieka. W odniesieniu do tych działań Komisja stosuje podejście uwzględniające kontekst konfliktu, w tym rygorystyczną i systematyczną analizę ex ante konfliktów, która w pełni uwzględnia analizę dotyczącą płci, oprócz przepisów dotyczących zarządzania ryzykiem, przewidzianych w art. 8 ust. 8 lit. b). Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 34 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez ustanowienie ram operacyjnych opartych na istniejących wytycznych w celu zapewnienia, by prawa człowieka były uwzględniane przy projektowaniu i stosowaniu środków, o których mowa w niniejszym artykule, w szczególności w odniesieniu do zapobiegania torturom oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu oraz poszanowania sprawiedliwości proceduralnej, w tym domniemania niewinności, prawa do sprawiedliwego procesu i prawa obrony.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8.  Komisja informuje Parlament Europejski i prowadzi z nim regularną wymianę poglądów.

8.  Komisja regularnie informuje Parlament Europejski i prowadzi z nim znaczący dialog polityczny, z własnej inicjatywy lub na wniosek Parlamentu Europejskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8a.  Komisja prowadzi regularną wymianę informacji ze społeczeństwem obywatelskim oraz władzami lokalnymi.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8b.  Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 34 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez ustanowienie właściwych ram zarządzania ryzykiem, w tym środków oceny ryzyka i środków ograniczających ryzyko dla każdego odpowiedniego celu rozporządzenia.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

8c.  U podstaw całego instrumentu leży przejrzystość i rozliczalność, z silnym naciskiem na sprawozdawczość i kontrolę. Obejmuje to przejrzysty system kontroli, w tym zgłaszanie informacji na temat odbiorców środków oraz czy płatności zostały dokonane w terminie.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Zgodnie z art. 41 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej z pomocy udzielanej przez Unię na mocy niniejszego rozporządzenia nie można korzystać w celu finansowania zakupu broni lub amunicji ani w celu finansowania operacji o konsekwencjach wojskowych lub obronnych.

1.  Z pomocy udzielanej przez Unię na mocy niniejszego rozporządzenia nie można korzystać w celu finansowania zakupu broni lub amunicji ani w celu finansowania operacji o konsekwencjach wojskowych lub obronnych. Wszelki sprzęt, usługi lub technologie dostarczane na podstawie niniejszego rozporządzenia podlegają ścisłej kontroli transferu określonej we wspólnym stanowisku 944/2008/WPZiB, rozporządzeniu w sprawie produktów podwójnego zastosowania oraz wszelkich obowiązujących unijnych środkach ograniczających. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) .../... [rozporządzenie UE w sprawie produktów używanych do wykonywania kary śmierci i tortur], niniejszego rozporządzenia nie można wykorzystywać do tego, aby finansować dostarczanie jakiegokolwiek rodzaju sprzętu, który może być użyty do tortur, złego traktowania lub innych naruszeń praw człowieka.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  W celu przyczynienia się do zrównoważonego rozwoju, który wymaga utworzenia stabilnych, pokojowych i integracyjnych społeczeństw, pomoc Unii na mocy niniejszego rozporządzenia może być wykorzystywana w kontekście szerszej reformy sektora bezpieczeństwa lub do budowania zdolności podmiotów wojskowych w krajach partnerskich, w nadzwyczajnych okolicznościach określonych w ust. 4, w celu realizacji działań rozwojowych i zapewnienia bezpieczeństwa służącego rozwojowi.

2.  W celu przyczynienia się do zrównoważonego rozwoju, który wymaga utworzenia stabilnych, pokojowych i integracyjnych społeczeństw, pomoc Unii na mocy niniejszego rozporządzenia może być wykorzystywana w kontekście szerszej reformy sektora bezpieczeństwa lub do budowania zdolności podmiotów wojskowych w krajach partnerskich, w nadzwyczajnych okolicznościach określonych w ust. 4, w celu realizacji działań rozwojowych i zapewnienia bezpieczeństwa służącego rozwojowi, zgodnie z nadrzędnym celem osiągnięcia zrównoważonego rozwoju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  dany kraj partnerski i Unia są zgodne co do tego, że podmioty wojskowe są kluczowe dla utrzymania, ustanowienia lub przywrócenia warunków niezbędnych do zrównoważonego rozwoju, w tym w sytuacjach kryzysowych i sytuacjach lub kontekstach delikatnych lub niestabilnych.

b)  dany kraj partnerski i Unia są zgodne co do tego, że podmioty wojskowe są kluczowe dla utrzymania, ustanowienia lub przywrócenia warunków niezbędnych do zrównoważonego rozwoju oraz że te podmioty wojskowe nie są zaangażowane w łamanie praw człowieka ani nie zagrażają funkcjonowaniu instytucji państwowych, w tym w sytuacjach kryzysowych i sytuacjach lub kontekstach delikatnych lub niestabilnych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6.  Przy opracowywaniu i wdrażaniu środków na mocy niniejszego artykułu Komisja promuje odpowiedzialność kraju partnerskiego za własny rozwój. Komisja rozwija także elementy i dobre praktyki niezbędne do zapewnienia trwałości w perspektywie średnio- i długoterminowej, jak również propaguje praworządność i ustalone zasady prawa międzynarodowego.

6.  Przy opracowywaniu i stosowaniu środków na mocy niniejszego artykułu Komisja promuje odpowiedzialność kraju partnerskiego za własny rozwój. Komisja rozwija także elementy i dobre praktyki niezbędne do zapewnienia trwałości i rozliczalności w perspektywie średnio- i długoterminowej, jak również propaguje praworządność i ustalone zasady prawa międzynarodowego. Komisja zapewnia, że środki te przynoszą bezpośrednie korzyści dla bezpieczeństwa ludności, wpisują się w szerszą politykę reformy sektora bezpieczeństwa, obejmującą silny nadzór demokratyczny i parlamentarny oraz elementy rozliczalności, w tym pod względem poprawy świadczenia usług w dziedzinie bezpieczeństwa, i są dopasowane do długofalowych strategii pokojowych i rozwojowych mających na celu wyeliminowanie przyczyn konfliktu. Komisja zapewnia również, aby działania mające na celu reformę sił zbrojnych przyczyniały się do zwiększenia ich przejrzystości, rozliczalności i poszanowania przez nie praw człowieka w odniesieniu do wszystkich osób podlegających ich jurysdykcji. W przypadku środków służących dostarczeniu sprzętu partnerskim siłom zbrojnym Komisja określa rodzaj sprzętu, który należy dostarczyć w kontekście każdego środka. Komisja stosuje przepisy określone w art. 8 ust. 8 lit. b) (nowy) w celu zapewnienia, że sprzęt ten będzie wykorzystywany wyłącznie przez jego docelowych beneficjentów.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7.  Komisja ustanawia odpowiednie procedury oceny ryzyka, monitorowania i oceny środków na podstawie niniejszego artykułu.

7.  Komisja przeprowadza, w ramach oceny na podstawie art. 32 oraz w szczególności w odniesieniu do oceny śródokresowej, wspólne oceny z państwami członkowskimi. Wyniki stanowią pomoc w opracowywaniu przemyślanych programów i w przydziale zasobów oraz w dalszym zwiększeniu spójności i komplementarności działań zewnętrznych Unii.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

WDRAŻANIE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA

STOSOWANIE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 9a

Zakres programów o określonym zasięgu geograficznym

1.  Działania Unii na rzecz współpracy stosowane na podstawie niniejszego artykułu dotyczą przedsięwzięć o charakterze lokalnym, krajowym, regionalnym, transregionalnym i kontynentalnym.

2.   Ze względu na realizację celów przewidzianych w art. 3 programy o określonym zasięgu geograficznym dotyczą następujących obszarów interwencji:

a)   dobre rządy, demokracja, praworządność, prawa człowieka, podstawowe wolności i społeczeństwo obywatelskie;

b)   eliminacja ubóstwa, zwalczanie nierówności i rozwój społeczny;

c)   migracja i mobilność;

d)   środowisko i zmiana klimatu;

e)   zrównoważony wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu oraz godne zatrudnienie;

f)   bezpieczeństwo, stabilność i pokój;

g)   partnerstwo;

3.   Bardziej szczegółowe informacje na temat obszarów współpracy, o których mowa w ust. 2, przedstawiono w załączniku II.

(Nowy artykuł należy dodać przed art. 10 w rozdziale I tytuł II).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 9b

Zakres programów tematycznych

1.   Programy tematyczne obejmują następujące obszary interwencji:

a)   prawa człowieka, podstawowe wolności i demokracja:

–   ochrona i wspieranie praw człowieka i obrońców praw człowieka w państwach i sytuacjach pilnych, w których prawa człowieka i podstawowe wolności są najbardziej zagrożone, w tym poprzez zaspokajanie pilnych potrzeb związanych z ochroną obrońców praw człowieka w elastyczny i całościowy sposób,

–  stanie na straży podstawowych wolności wszystkich ludzi i przyczynianie się w ten sposób do tworzenia społeczeństw, w których panują takie wartości jak uczestnictwo, niedyskryminacja, równość, sprawiedliwość społeczna i rozliczalność,

–  wzmocnienie i wspieranie demokracji z uwzględnieniem wszystkich aspektów demokratycznych rządów, w tym wzmocnienie pluralizmu demokratycznego, zwiększenie aktywności obywatelskiej, w tym poprzez wsparcie dla obywatelskich organizacji obserwacji wyborów i ich regionalnych sieci na całym świecie, stworzenie środowiska sprzyjającego rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego oraz wspieranie wiarygodnych, sprzyjających włączeniu społecznemu i przejrzystych procesów wyborczych przez cały cykl wyborczy, w szczególności za pomocą unijnych misji obserwacji wyborów (EU EOMs),

–  promowanie skutecznego multilateralizmu i partnerstw strategicznych jako wkładu w zwiększanie potencjału ram międzynarodowych, regionalnych i krajowych oraz wzmacnianie pozycji podmiotów lokalnych w zakresie promowania i ochrony praw człowieka, demokracji i rządów prawa,

–  propagowanie nowych międzyregionalnych synergii i sieci wśród lokalnych społeczeństw obywatelskich oraz między społeczeństwem obywatelskim a innymi właściwymi organami i mechanizmami w zakresie praw człowieka, aby zmaksymalizować wymianę najlepszych praktyk dotyczących praw człowieka i demokracji oraz zadbać o pozytywną dynamikę;

b)   organizacje społeczeństwa obywatelskiego i władze lokalne:

–  wspieranie integracyjnego, partycypacyjnego, upodmiotowionego i niezależnego społeczeństwa obywatelskiego w krajach partnerskich,

–  promowanie dialogu prowadzonego z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz między tymi organizacjami,

–   wspieranie budowania zdolności władz lokalnych i wykorzystywanie ich wiedzy fachowej do promowania terytorialnego podejścia do rozwoju,

–  podnoszenie świadomości i wiedzy obywateli Unii na temat celów określonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia oraz zwiększanie ich zaangażowania w osiąganie tych celów,

–   wspieranie społeczeństwa obywatelskiego w uczestnictwie w promowaniu polityki publicznej i dialogu z rządami i instytucjami międzynarodowymi,

–  wspieranie społeczeństwa obywatelskiego w uwrażliwianiu konsumentów i obywateli oraz podnoszeniu świadomości na temat produkcji i konsumpcji przyjaznej dla środowiska i uczciwego handlu w celu zachęcenia ich do przyjęcia bardziej zrównoważonych zachowań;

c)   stabilność i pokój:

–   pomoc w zakresie zapobiegania konfliktom, budowania pokoju i osiągania stanu gotowości na wypadek kryzysu,

–   pomoc w zakresie przeciwdziałania globalnym i ponadregionalnym oraz powstającym zagrożeniom;

d)   wyzwania globalne:

–  zdrowie,

–   edukacja,

–   równouprawnienie płci,

–   sytuacja dzieci i młodzieży,

–   migracja i przymusowe wysiedlenia,

–   godna praca, ochrona socjalna i nierówność,

–   kultura,

–   zapewnienie zdrowego środowiska i przeciwdziałanie zmianie klimatu,

–   zrównoważona energia,

–   zrównoważony wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu, godziwe miejsca pracy i zaangażowanie sektora prywatnego,

–   żywność i żywienie,

–  promowanie społeczeństw integracyjnych, dobrego zarządzania gospodarczego i przejrzystego zarządzania finansami publicznymi,

–   dostęp do bezpiecznej wody, urządzeń sanitarnych i higieny;

e)    potrzeby i priorytety polityki zagranicznej:

–  wspieranie unijnych strategii na rzecz współpracy dwustronnej, regionalnej i międzyregionalnej, propagowanie dialogu politycznego i opracowanie wspólnego podejścia do wyzwań globalnych i reakcji na te wyzwania,

–  wspieranie unijnej polityki handlowej,

–   udział we wdrażaniu międzynarodowego wymiaru unijnych polityk wewnętrznych oraz promowanie powszechnej wiedzy na temat Unii i eksponowanie Unii i roli, jaką odgrywa na arenie międzynarodowej.

2.    Bardziej szczegółowe informacje na temat obszarów współpracy, o których mowa w ust. 3, przedstawiono w załączniku III.

(Nowy artykuł należy dodać przed art. 10 w rozdziale I tytuł II).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  dokumenty programowe zapewniają spójne ramy współpracy między Unią a krajami lub regionami partnerskimi, zgodnie z ogólnym zamiarem i zakresem, celami i zasadami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

a)  dokumenty programowe zapewniają spójne ramy współpracy między Unią a krajami lub regionami partnerskimi, zgodnie z ogólnym zamiarem i zakresem, celami i zasadami określonymi w niniejszym rozporządzeniu oraz na podstawie strategii Unii wobec kraju partnerskiego lub regionu lub na podstawie strategii tematycznych Unii;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  w stosownych przypadkach Unia prowadzi konsultacje również z innymi darczyńcami i partnerami, w tym z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych;

c)  Unia – na wczesnym etapie i w trakcie całego procesu programowania – zachęca do regularnego wielostronnego i integracyjnego dialogu z innymi darczyńcami i partnerami, w tym z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych, a także fundacji prywatnych i politycznych; Parlament Europejski jest informowany o wyniku tych konsultacji.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d)  programy tematyczne na rzecz praw człowieka i demokracji oraz społeczeństwa obywatelskiego, o których mowa w art. 4 ust. 3 lit. a) i b), umożliwiają udzielanie pomocy niezależnie od zgody rządów i innych organów publicznych odnośnych państw trzecich. Te programy tematyczne wspierają głównie organizacje społeczeństwa obywatelskiego.

d)  programy tematyczne na rzecz praw człowieka i demokracji, organizacji społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych, a także stabilności i pokoju, o których mowa w art. 4 ust. 3 lit. a), b) i c), umożliwiają udzielanie pomocy niezależnie od zgody rządów i innych organów publicznych odnośnych państw trzecich. Programy tematyczne na rzecz praw człowieka i demokracji, organizacji społeczeństwa obywatelskiego i władz lokalnych wspierają głównie społeczeństwo obywatelskie, w tym obrońców praw człowieka i dziennikarzy znajdujących się pod presją.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zasady programowania dotyczące programów o określonym zasięgu geograficznym

Zasady programowania

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1.  Przy programowaniu na podstawie niniejszego rozporządzenia zwraca się należytą uwagę na kwestie praw człowieka, podstawowych wolności, dobrych rządów i demokracji w krajach partnerskich.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1a.  Podczas stosowania, wdrażania i przeglądu wszystkich dokumentów programowych na mocy niniejszego artykułu stosowane są zasady spójności polityki na rzecz rozwoju i skuteczności pomocy.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1b.  Programy geograficzne i tematycznie wzajemnie się uzupełniają i są ze sobą zgodne oraz wnoszą wartość dodaną.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  bez uszczerbku dla ust. 4, działania są w największym możliwym zakresie oparte na dialogu między Unią, państwami członkowskimi i krajami partnerskimi, w tym władzami krajowymi i lokalnymi, z udziałem przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, parlamentów narodowych i lokalnych oraz innych zainteresowanych podmiotów, co służy zwiększeniu poczucia odpowiedzialności za ten proces oraz zachęceniu do wspierania krajowych i regionalnych strategii;

a)  bez uszczerbku dla ust. 4, działania są oparte na sprzyjającym włączeniu społecznemu dialogu między unijnymi instytucjami, państwami członkowskimi i krajami partnerskimi, w tym władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi, z udziałem przedstawicieli organizacji społeczeństwa obywatelskiego, parlamentów regionalnych, narodowych i lokalnych, społeczności oraz innych zainteresowanych podmiotów, co służy zwiększeniu poczucia demokratycznej odpowiedzialności za ten proces oraz zachęceniu do wspierania krajowych i regionalnych strategii;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  w stosownych przypadkach okres programowania jest zsynchronizowany z cyklami strategii kraju partnerskiego;

b)  w miarę możliwości okres programowania jest zsynchronizowany z cyklami strategii kraju partnerskiego;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Programowanie w przypadku programów o określonym zasięgu geograficznym zapewnia konkretne dostosowane ramy współpracy w oparciu o:

2.  Bez uszczerbku dla ust. 1, programowanie w przypadku programów o określonym zasięgu geograficznym zapewnia konkretne dostosowane ramy współpracy w oparciu o:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  potrzeby partnerów określone na podstawie szczególnych kryteriów, z uwzględnieniem społeczności, ubóstwa, nierówności, rozwoju społecznego, narażenia w aspekcie środowiskowym i gospodarczym oraz odporności państwa i społeczeństwa;

a)  potrzeby partnerów określone na podstawie szczególnych kryteriów oraz pogłębionej analizy, z uwzględnieniem społeczności, ubóstwa, nierówności, rozwoju społecznego, sytuacji pod względem praw człowieka, podstawowych wolności, demokracji i równouprawnienia płci, przestrzeni dla społeczeństwa obywatelskiego, narażenia w aspekcie środowiskowym i gospodarczym oraz odporności państwa i społeczeństwa;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  zdolności partnerów do generowania zasobów finansowych, możliwości dostępu do źródeł finansowania i zdolności ich absorpcji;

b)  zdolności partnerów do uruchomienia i skutecznego wykorzystania zasobów krajowych na potrzeby wsparcia krajowych priorytetów w dziedzinie rozwoju i zdolności ich absorpcji;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  zobowiązania i rezultaty partnerów określone na podstawie kryteriów takich jak reformy polityczne i rozwój gospodarczo-społeczny;

c)  zobowiązania partnerów, w tym zobowiązania wspólnie uzgodnione z Unią, oraz wysiłki określone na podstawie kryteriów takich jak reformy polityczne, postępy w zakresie praworządności, dobrych rządów, praw człowieka i walki z korupcją, rozwój gospodarczo-społeczny, zrównoważoność środowiskowa i skuteczne korzystanie z pomocy;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e)  zaangażowanie partnera i jego zdolność do propagowania wspólnych interesów i wartości oraz do wspierania wspólnych celów i wielostronnych sojuszy, a także realizacji priorytetów Unii.

e)  zaangażowanie partnera i jego zdolność do propagowania wspólnych wartości, zasad i podstawowych interesów oraz do wspierania wspólnych celów i wielostronnych sojuszy, a także realizacji priorytetów Unii.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Współpraca z krajami uprzemysłowionymi skupia się na propagowaniu interesów Unii i interesów wzajemnych.

4.  Współpraca z krajami uprzemysłowionymi skupia się na propagowaniu interesów Unii i interesów wzajemnych, a także wspólnych podstawowych interesów i wartości oraz wspólnie uzgodnionych celów i multilateralizmu. Taka współpraca, w stosownych przypadkach, opiera się na dialogu pomiędzy Unią, w tym Parlamentem Europejskim, a państwami członkowskimi, przy zaangażowaniu społeczeństwa obywatelskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5.  Dokumenty programowe programów o określonym zasięgu geograficznym opierają się na wynikach i uwzględniają, w stosownych przypadkach, uzgodnione na szczeblu międzynarodowym cele końcowe i wskaźniki, w szczególności te określone na potrzeby realizacji celów zrównoważonego rozwoju, a także ramy wyników na poziomie poszczególnych krajów, w celu dokonania oceny i informowania o tym, w jaki sposób Unia przyczynia się do osiągania rezultatów na poziomie produktu, wyników i wpływu.

5.  Dokumenty programowe są zorientowane na wyniki i obejmują, w miarę możliwości, sprecyzowane cele i wskaźniki służące do pomiaru postępów i wpływu unijnej pomocy. Wskaźniki mogą opierać się, w stosownych przypadkach, na uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym normach, w szczególności na normach określonych na potrzeby realizacji celów zrównoważonego rozwoju, a także na ramach wyników na poziomie poszczególnych krajów.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6.  Przy opracowywaniu dokumentów programowych dla krajów i regionów znajdujących się w sytuacji kryzysowej, pokryzysowej, niestabilności i podatnych na zagrożenia bierze się należycie pod uwagę szczególne potrzeby tych krajów oraz okoliczności panujące w danych krajach lub regionach.

6.  Przy opracowywaniu dokumentów programowych dla krajów i regionów znajdujących się w sytuacji kryzysowej, pokryzysowej, niestabilności i podatnych na zagrożenia bierze się należycie pod uwagę szczególne potrzeby tych krajów oraz okoliczności panujące w danych krajach lub regionach, a także, aby zwiększyć odporność, podatności, zagrożenia i możliwości. Zwraca się uwagę na kwestię zapobiegania konfliktom, budowanie państwa i pokoju, działania związane z pojednaniem i odbudową po zakończeniu konfliktu, przygotowanie na wypadek klęsk żywiołowych, a także na rolę kobiet i prawa dzieci w tych procesach. Należy stosować podejście oparte na prawach człowieka i ukierunkowane na ludzi.

Jeżeli kraje lub regiony partnerskie są bezpośrednio objęte lub dotknięte sytuacją kryzysową, pokryzysową lub niestabilności, szczególny nacisk kładzie się na lepszą koordynację działań wszystkich właściwych podmiotów z myślą o wsparciu przejścia od sytuacji wyjątkowej do fazy rozwoju.

Jeżeli kraje lub regiony partnerskie są bezpośrednio objęte lub dotknięte sytuacją kryzysową, pokryzysową lub niestabilności, szczególny nacisk kładzie się na lepszą koordynację działań wszystkich właściwych podmiotów z myślą o wsparciu zapobiegania przemocy i przejścia od sytuacji wyjątkowej do fazy rozwoju.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7.  Niniejsze rozporządzenie przyczynia się do działań przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr …/… (Erasmus). Na podstawie niniejszego rozporządzenia sporządza się jednolity dokument programowy na okres siedmiu lat, obejmujący środki finansowe z rozporządzenia (UE) nr …/….(IPA III). Wykorzystanie tych środków finansowych podlega rozporządzeniu (UE) nr. …/… (Erasmus).

7.  Niniejsze rozporządzenie przyczynia się, w ramach programów ustanowionych na mocy art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, do działań przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr …/… (Erasmus). Orientacyjną kwotę 2 000 000 000 EUR z programów o określonym zasięgu geograficznym należy przeznaczyć na działania związane z mobilnością, współpracą i dialogiem politycznym z organami władzy, instytucjami i organizacjami krajów partnerskich. Na podstawie niniejszego rozporządzenia sporządza się jednolity dokument programowy na okres siedmiu lat, obejmujący środki finansowe z rozporządzenia (UE) nr …/….(IPA III). Wykorzystanie tych środków finansowych podlega rozporządzeniu (UE) nr. …/… (Erasmus), przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności z rozporządzeniem (UE) nr …/… (IPA III).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7a.  Niniejsze rozporządzenie przyczynia się do działań przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr …/… (Kreatywna Europa). Na podstawie niniejszego rozporządzenia sporządza się jednolity dokument programowy na okres siedmiu lat, obejmujący środki finansowe z rozporządzenia (UE) nr …/… (IPA III). Rozporządzenie (UE) nr …/… (Kreatywna Europa) ma zastosowanie do wykorzystania tych środków finansowych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 34 w celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie ram dla poszczególnych państw oraz wieloletnich programów wielokrajowych. Takie przepisy ramowe:

a)    określają priorytetowe obszary spośród obszarów zdefiniowanych w art. 9a i 15b;

b)   wyznaczają konkretne szczegółowe i wymierne cele każdego programu;

c)   wskazują oczekiwane rezultaty z wymiernymi celami oraz jasne i sprecyzowane wskaźniki skuteczności działania powiązane z celami;

d)   określają orientacyjne przydziały finansowe, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i z podziałem na obszary priorytetowe;

e)   ustanawiają formy współpracy, w tym wkłady na rzecz gwarancji na działania zewnętrzne.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Wdrażanie niniejszego rozporządzenia w przypadku programów o określonym zasięgu geograficznym odbywa się z wykorzystaniem wieloletnich programów indykatywnych i wielokrajowych programów indykatywnych.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  W wieloletnich programach indykatywnych określa się priorytetowe obszary wybrane do finansowania przez Unię, szczegółowe cele, oczekiwane rezultaty oraz jasne i sprecyzowane wskaźniki realizacji celów, a także orientacyjne przydziały finansowe, zarówno całkowite, jak i w podziale na priorytetowe dziedziny.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Wieloletnie programy indykatywne oparte są między innymi na:

3.  Wieloletnie programy oparte są między innymi na:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-a)  sprawozdaniu zawierającym przeprowadzoną zgodnie z art. 11 ust. 2 analizę potrzeb, zdolności, zobowiązań i wyników danego kraju partnerskiego lub danych krajów partnerskich oraz potencjalnego wpływu unijnego finansowania, a także co najmniej jednym z następujących dokumentów:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  krajowej lub regionalnej strategii w formie narodowego planu rozwoju lub podobnego dokumentu, zatwierdzonych przez Komisję jako podstawa odpowiednich wieloletnich programów indykatywnych, w czasie przyjęcia ostatniego z wymienionych dokumentów;

a)  krajowej lub regionalnej strategii w formie planu rozwoju lub podobnego dokumentu, na podstawie konstruktywnych konsultacji ze społecznością lokalną i społeczeństwem obywatelskim, zatwierdzonych przez Komisję jako podstawa odpowiednich wieloletnich programów, w czasie przyjęcia ostatniego z wymienionych dokumentów;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  dokumencie ramowym ustanawiającym politykę Unii względem danego partnera lub partnerów, w tym na wspólnym dokumencie uzgodnionym między Unią a państwami członkowskimi;

b)  dokumencie ustanawiającym politykę Unii względem danego partnera lub partnerów, w tym na wspólnym dokumencie uzgodnionym między Unią a państwami członkowskimi;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Aby zwiększyć wpływ zbiorowej współpracy w ramach UE, tam gdzie to możliwe, wspólny dokument programowy zastępuje dokumenty programowe Unii i państw członkowskich. Wspólny dokument programowy może zastąpić wieloletni program indykatywny, o ile jest zgodny z art. 10 i 11, zawiera elementy wymienione w ust. 2 niniejszego artykułu i ustanawia podział prac pomiędzy Unią i państwami członkowskimi.

4.  Aby zwiększyć wpływ zbiorowej współpracy w ramach UE, tam gdzie to możliwe, wspólny dokument programowy zastępuje dokumenty programowe Unii i państw członkowskich. Wspólny dokument programowy może zastąpić wieloletni program, o ile został zatwierdzony w akcie przyjętym na podstawie art. 14 i  jest zgodny z art. 10 i 11, zawiera elementy wymienione w ust. 2 niniejszego artykułu i ustanawia podział prac pomiędzy Unią i państwami członkowskimi.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4a.  Wieloletnie programy mogą przewidywać kwotę środków finansowych, nieprzekraczającą 5 % kwoty ogólnej, która nie została przydzielona na obszar, kraj lub grupę krajów. Środki te są przyznawane zgodnie z art. 21.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 34 w celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie ram dla poszczególnych wieloletnich programów tematycznych. Takie przepisy ramowe:

a)    określają priorytetowe obszary spośród tych zdefiniowanych w art. 9b;

b)    wyznaczają konkretne szczegółowe i wymierne cele każdego programu;

c)    wskazują oczekiwane rezultaty z wymiernymi celami oraz jasne i sprecyzowane wskaźniki skuteczności działania powiązane z celami;

d)    określają orientacyjne przydziały finansowe, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i z podziałem na obszary priorytetowe;

e)    ustanawiają formy współpracy.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Wdrażanie niniejszego rozporządzenia w przypadku programów tematycznych odbywa się z wykorzystaniem wieloletnich programów indykatywnych.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W wieloletnich programach indykatywnych dla programów tematycznych określa się unijną strategię, priorytety wybrane do finansowania przez Unię, szczegółowe cele, oczekiwane rezultaty oraz jasne i sprecyzowane wskaźniki realizacji celów, sytuację międzynarodową oraz działania głównych partnerów w zakresie danego tematu.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wieloletnie programy indykatywne dla programów tematycznych określają orientacyjny przydział finansowy – całkowity oraz w podziale na obszary współpracy i priorytetowe dziedziny. Orientacyjny przydział finansowy może być przedstawiony w postaci przedziału.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przepisy ramowe, o których mowa w art. 12 i 13, opierają się na sprawozdaniu zawierającym analizę sytuacji międzynarodowej i działań głównych partnerów w zakresie danego tematu oraz określającym oczekiwane rezultaty programu.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2a.  Wieloletnie programy mogą przewidywać kwotę środków finansowych, nieprzekraczającą 5 % kwoty ogólnej, która nie została przydzielona na obszar, kraj lub grupę krajów. Środki te są przyznawane zgodnie z art. 21.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przyjmowanie i zmiany wieloletnich programów indykatywnych

Przyjmowanie i zmiany wieloletnich programów

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Komisja przyjmuje wieloletnie programy indykatywne, o których mowa w art. 12 i 13, w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 35 ust. 2. Procedura ta ma również zastosowanie do przeglądów, o których mowa w ust. 3, 4 i 5 niniejszego artykułu, które znacząco zmieniają treść wieloletnich programów indykatywnych.

1.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 34 w celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie ram dotyczących wieloletnich programów, o których mowa w art. 12 i 13, w drodze aktów delegowanych. Te akty delegowane są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 34. Procedura ta ma również zastosowanie do przeglądów, o których mowa w ust. 3, 4 i 5 niniejszego artykułu.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Przy przyjmowaniu wspólnych wieloletnich dokumentów programowych, o których mowa w art. 12, decyzja Komisji ma zastosowanie jedynie do wkładu Unii do wspólnego wieloletniego dokumentu programowego.

2.  Przy przyjmowaniu wspólnych wieloletnich dokumentów programowych, o których mowa w art. 12, akt delegowany ma zastosowanie jedynie do wkładu Unii do wspólnego wieloletniego dokumentu programowego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Wieloletnie programy indykatywne dla programów geograficznych mogą zostać w razie konieczności poddane przeglądowi w celu zapewnienia skutecznego ich wdrożenia, w szczególności w przypadku znaczących zmian w ramach polityki, o których mowa w art. 7, albo w następstwie sytuacji kryzysowej lub pokryzysowej.

3.  Wieloletnie programy geograficzne i tematyczne wygasają najpóźniej w dniu 30 czerwca 2025 r. Komisja przyjmuje nowe wieloletnie programy do dnia 30 czerwca 2025 r. na podstawie wyników, ustaleń i wniosków zawartych w ocenie śródokresowej, o której mowa w art. 32.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Wieloletnie programy indykatywne dla programów tematycznych mogą zostać w razie konieczności poddane przeglądowi w celu zapewnienia skutecznego ich wdrożenia, w szczególności w przypadku znaczących zmian w ramach polityki, o których mowa w art. 7.

4.  Wieloletnie programy można w razie potrzeby modyfikować w celu zapewnienia skutecznego ich stosowania, w szczególności w przypadku znaczących zmian w ramach polityki, o których mowa w art. 7. Wieloletnie programy modyfikuje się, jeżeli uruchomienie rezerwy na nowe wyzwania i priorytety wymaga zmiany postanowień ramowych dotyczących odpowiedniego programu.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5.  Ze względu na należycie uzasadnioną, szczególnie pilną potrzebę związaną z okolicznościami takimi jak kryzysy lub bezpośrednie zagrożenie dla demokracji, praworządności, praw człowieka lub podstawowych wolności Komisja może zmienić aktami wykonawczymi wieloletnie programy indykatywne, o których mowa w art. 12 i 13 niniejszego rozporządzenia, w trybie pilnym, o którym mowa w art. 35 ust. 4.

5.  Ze względu na należycie uzasadnioną, szczególnie pilną potrzebę związaną z okolicznościami takimi jak kryzysy lub bezpośrednie zagrożenie dla demokracji, praworządności, praw człowieka lub podstawowych wolności Komisja może zmienić aktami delegowanymi wieloletnie programy, o których mowa w art. 12 i 13, w trybie pilnym, o którym mowa w art. 34a.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Kwota, o której mowa w art. 6 ust. 3, jest przeznaczona między innymi na:

1.  Kwota, o której mowa w art. 6 ust. 3, jest wykorzystywana w należycie uzasadnionych przypadkach, przyznając pierwszeństwo krajom najbardziej potrzebującym oraz przy zachowaniu pełnej komplementarności i spójności z aktami przyjętymi na mocy niniejszego rozporządzenia na:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  zapewnienie odpowiedniej reakcji Unii w przypadku nieprzewidzianych okoliczności;

a)  zapewnienie odpowiedniej reakcji Unii w przypadku nieprzewidzianych potrzeb, które nie są uwzględnione w programach i dokumentach programowych;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  uwzględnienie nowych potrzeb lub wyzwań, takich jak te związane z sytuacją kryzysową i pokryzysową czy presją migracyjną na granicach UE lub państw sąsiadujących;

b)  uwzględnienie nowych potrzeb lub wyzwań, takich jak te związane z sytuacją kryzysową, naturalną lub wywołaną przez człowieka, i pokryzysową czy ze zjawiskami dotyczącymi migracji, w szczególności przymusowym wysiedleniem, na granicach UE lub państw sąsiadujących albo w państwach trzecich;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  promowanie nowych unijnych lub międzynarodowych inicjatyw i priorytetów.

c)  promowanie nowych międzynarodowych inicjatyw i priorytetów lub reagowanie na nie.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 15a

Zawieszenie pomocy

1.    Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących zawieszenia pomocy, zawartych w umowach z krajami partnerskimi i regionami, jeżeli kraj partnerski nieustannie łamie zasady demokracji, praworządności, dobrych rządów oraz poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności lub normy bezpieczeństwa jądrowego, Komisja jest uprawniona, zgodnie z art. 34, do przyjęcia aktów delegowanych zmieniających załącznik VIIa przez dodanie kraju partnerskiego do wykazu krajów partnerskich, w odniesieniu do których pomoc Unii zostaje zawieszona lub częściowo zawieszona. W przypadku częściowego zawieszenia wskazuje się programy, do których stosuje się zawieszenie.

2.    Jeżeli Komisja stwierdzi, że powody uzasadniające zawieszenie pomocy przestały mieć zastosowanie, jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 34 w celu zmiany załącznika VIIa, aby przywrócić pomoc Unii.

3.    W przypadku częściowego zawieszenia pomoc Unii przeznacza się głównie na wsparcie organizacji społeczeństwa obywatelskiego i podmiotów niepaństwowych w związku z wdrażaniem środków mających na celu propagowanie praw człowieka i podstawowych wolności oraz wspieranie demokratyzacji i dialogu w krajach partnerskich.

4.    Podejmując decyzje, Komisja należycie uwzględnia stosowne rezolucje Parlamentu Europejskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 15b

Cele szczegółowe dotyczące obszaru objętego polityką sąsiedztwa

1.    Zgodnie z art. 3 i 4 wsparcie Unii na obszarze objętym polityką sąsiedztwa, przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, ma następujące cele:

a)    wzmocnienie współpracy politycznej i zaangażowania w realizację europejskiej polityki sąsiedztwa ze strony Unii i jej krajów partnerskich;

b)    wspieranie realizacji układów o stowarzyszeniu lub innych istniejących lub przyszłych porozumień oraz wspólnie uzgodnionych programów stowarzyszeniowych i priorytetów partnerstwa lub równoważnych dokumentów;

c)    wzmocnienie i konsolidacja demokracji, państwowości, dobrych rządów, praworządności i praw człowieka oraz promowanie bardziej skutecznego sposobu wdrażania reform uzgodnionych we wspólnych formatach;

d)    ustabilizowanie sąsiedztwa pod względem politycznym, gospodarczym i bezpieczeństwa;

e)    zacieśnienie współpracy regionalnej, zwłaszcza w ramach Partnerstwa Wschodniego, Unii dla Śródziemnomorza i współpracy obejmującej całe europejskie sąsiedztwo, a także współpracy transgranicznej;

f)    propagowanie budowania zaufania, dobrych relacji sąsiedzkich i innych środków przyczyniających się do zapewnienia wszelkich form bezpieczeństwa, zapobieganie konfliktom, w tym przedłużającym się konfliktom, i ich rozwiązywanie, wsparcie dla ludności dotkniętej konfliktem i odbudowa, a także poszanowanie zasad multilateralizmu i prawa międzynarodowego;

g)    promowanie zacieśnionego partnerstwa ze społeczeństwami między Unią a krajami partnerskimi, w tym za pośrednictwem większej mobilności i kontaktów międzyludzkich, w szczególności w odniesieniu do działalności kulturalnej, edukacyjnej, zawodowej i sportowej;

h)    intensyfikacja współpracy w zakresie zarówno legalnej, jak i nielegalnej migracji;

i)    osiągnięcie stopniowej integracji z unijnym rynkiem wewnętrznym oraz zacieśnionej współpracy sektorowej i międzysektorowej, również za sprawą zbliżenia przepisów i konwergencji regulacyjnej z unijnymi normami oraz innymi stosownymi normami międzynarodowymi, a także lepszego dostępu do rynku między innymi przez pogłębione i kompleksowe strefy wolnego handlu, powiązany rozwój instytucjonalny i inwestycje;

j)    wspieranie trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu i korzystnego dla wszystkich rozwoju gospodarczego i społecznego poprzez promowanie tworzenia miejsc pracy i szans na zatrudnienie, w szczególności osób młodych;

k)    przyczynianie się do wdrożenia porozumienia klimatycznego z Paryża poprzez wzmocnienie współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa energetycznego i promowanie energii ze źródeł odnawialnych, zrównoważonej energii i celów efektywności energetycznej;

l)    promowanie wdrażania ram tematycznych z krajami sąsiadującymi z państwami partnerskimi objętymi polityką sąsiedztwa w celu sprostania wspólnym wyzwaniom, takim jak przykładowo migracja, energia, bezpieczeństwo i zdrowie.

(Nowy artykuł należy umieścić przed art. 16 w rozdziale II tytuł II).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  jego zaangażowanie w realizację wspólnie uzgodnionych celów reform politycznych, gospodarczych i społecznych oraz postępy w tym zakresie;

b)  jego zaangażowanie w realizację wspólnie uzgodnionych celów reform politycznych, gospodarczych, środowiskowych i społecznych oraz postępy w tym zakresie;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  jego zaangażowanie w budowanie głębokiej i trwałej demokracji i postępy w tym zakresie;

c)  jego zaangażowanie w budowanie głębokiej i trwałej demokracji i postępy w tym zakresie, w tym krzewienie praw człowieka i dobrych rządów, stanie na straży praworządności i zwalczanie korupcji;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ca)  zaangażowanie na rzecz multilateralizmu;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a.  Wsparcie Unii na rzecz krajów partnerskich wymienionych w załączniku I stosuje się zgodnie z zasadą współfinansowania określoną w art. 190 rozporządzenia finansowego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Kwota wynosząca w przybliżeniu 10 % puli środków finansowych określonej w art. 4 ust. 2 lit. a), stanowiącej uzupełnienie krajowych przydziałów środków finansowych, o których mowa w art. 12, zostaje przydzielona do krajów partnerskich wymienionych w załączniku I w celu wdrożenia podejścia opartego na wynikach. Przydziały środków w ramach podejścia opartego na wynikach określa się na podstawie postępów w dziedzinie demokracji, praw człowieka, rządów prawa, współpracy w kwestii migracji, zarządzania gospodarczego i reform. Postępy krajów partnerskich podlegają ocenie rocznej.

1.  Kwota wynosząca co najmniej 10% puli środków finansowych określonej w art. 6 ust. 2 lit. a) tiret pierwsze, stanowiącej uzupełnienie krajowych przydziałów środków finansowych, o których mowa w art. 12, zostaje przydzielona do krajów partnerskich wymienionych w załączniku I w celu zastosowania podejścia opartego na wynikach. Przydziały środków w ramach podejścia opartego na wynikach określa się na podstawie postępów w dziedzinie demokracji, praw człowieka, praworządności, dobrych rządów, współpracy w kwestii bezpiecznej, uporządkowanej i legalnej migracji, zarządzania gospodarczego i wdrażania uzgodnionych reform. Postępy krajów partnerskich podlegają ocenie rocznej przy aktywnym zaangażowaniu społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności w oparciu o sprawozdania z postępów poszczególnych krajów, które to sprawozdania przedstawiają tendencje w zestawieniu z poprzednimi latami.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1a.  Podejście oparte na wynikach i stosowane na mocy niniejszego rozporządzenia jest przedmiotem regularnej wymiany poglądów na forum Parlamentu Europejskiego i Rady.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Podejście oparte na wynikach nie ma zastosowania do wsparcia na rzecz społeczeństwa obywatelskiego, kontaktów międzyludzkich, w tym współpracy między władzami lokalnymi, wsparcia na rzecz poprawy przestrzegania praw człowieka ani środków wsparcia związanych z sytuacjami kryzysowymi. W przypadku poważnego lub trwałego pogorszenia się sytuacji w zakresie demokracji, praw człowieka lub praworządności, wsparcie tych działań może zostać zwiększone.

2.  Podejście oparte na wynikach nie ma zastosowania do wsparcia na rzecz społeczeństwa obywatelskiego, kontaktów międzyludzkich, w tym współpracy między władzami lokalnymi, wsparcia na rzecz poprawy przestrzegania praw człowieka ani środków wsparcia związanych z sytuacjami kryzysowymi. W przypadku poważnego lub trwałego pogorszenia się sytuacji w zakresie demokracji, praw człowieka lub praworządności wsparcie na rzecz tych działań zwiększa się w stosownych przypadkach.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2a.  Komisja i ESDZ dokonują przeglądu wsparcia opartego na wynikach w przypadku poważnego lub trwałego pogorszenia się sytuacji w zakresie demokracji, praw człowieka lub praworządności.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2b.  Komisja zgodnie z art. 34 przyjmuje akt delegowany w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie ram metodologicznych dotyczących podejścia opartego na wynikach.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Współpraca transgraniczna, zgodnie z definicją w art. 2 ust. 3, obejmuje współpracę na przyległych granicach lądowych, współpracę transnarodową na większych terytoriach transnarodowych, współpracę morską wokół basenów morskich, jak również współpracę międzyregionalną.

1.  Współpraca transgraniczna, zgodnie z definicją w art. 2 ust. 3, obejmuje współpracę na przyległych granicach lądowych i morskich, współpracę transnarodową na większych terytoriach transnarodowych, współpracę morską wokół basenów morskich, jak również współpracę międzyregionalną. Współpraca transgraniczna ma na celu zapewnienie zgodności z celami istniejących i przyszłych strategii makroregionalnych i regionalnych procesów integracji.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Plany działania, środki i metody wdrażania

Wykonanie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Komisja przyjmuje roczne lub wieloletnie plany działania lub środki. Środki te mogą przyjmować formę środków indywidualnych, środków specjalnych, środków wspierających lub nadzwyczajnych środków pomocy. Plany działania i środki uszczegóławiają – dla poszczególnych działań – wyznaczone cele, oczekiwane wyniki i główne działania, metody wdrażania, budżet i wszelkie powiązane wydatki na wsparcie.

1.  Komisja przyjmuje roczne lub wieloletnie plany działania lub środki. Środki te mogą przyjmować formę środków indywidualnych, środków specjalnych, środków wspierających lub nadzwyczajnych środków pomocy. Plany działania i środki uszczegóławiają – dla poszczególnych działań – wyznaczone cele, oczekiwane wyniki i główne działania, metody stosowania, budżet i wszelkie powiązane wydatki na wsparcie.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku nieprzewidzianych potrzeb lub okoliczności, a także w przypadku gdy finansowanie z wielu odpowiednich źródeł jest niemożliwe, Komisja może przyjąć środki specjalne nieprzewidziane w dokumentach programowych.

W przypadku nieprzewidzianych potrzeb lub okoliczności, a także w przypadku gdy finansowanie z wielu odpowiednich źródeł jest niemożliwe, Komisja może na podstawie art. 34 przyjąć akty delegowane określające środki specjalne, które nie opierają się na dokumentach programowych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Roczne lub wieloletnie plany działania oraz środki indywidualne mogą być wykorzystywane do realizowania działań szybkiego reagowania, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. b) i c).

3.  Roczne lub wieloletnie plany działania oraz środki indywidualne mogą być wykorzystywane do wykonywania działań szybkiego reagowania, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. b).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Okres obowiązywania nadzwyczajnego środka pomocy może wynosić do 18 miesięcy i może zostać przedłużony dwukrotnie o kolejne sześć miesięcy, maksymalnie do 30 miesięcy w przypadku wystąpienia obiektywnych i nieprzewidzianych przeszkód we wdrażaniu środka, jednakże pod warunkiem że kwota przewidziana na ten środek nie zostanie zwiększona.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W sytuacji przedłużającego się kryzysu i konfliktu Komisja może przyjąć drugi nadzwyczajny środek pomocy, na okres do 18 miesięcy. W należycie uzasadnionych przypadkach mogą zostać zastosowane dalsze środki, jeżeli ciągłość działania Unii ma zasadnicze znaczenie i nie może zostać zapewniona za pomocą innych środków.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4a.  Okres obowiązywania środków przyjętych na mocy art. 19 ust. 3 i 4 może wynosić do 18 miesięcy i może zostać przedłużony dwukrotnie o kolejne sześć miesięcy, maksymalnie do 30 miesięcy w przypadku wystąpienia obiektywnych i nieprzewidzianych przeszkód we wdrażaniu środka, jednakże pod warunkiem że kwota przewidziana na ten środek nie zostanie zwiększona.

W sytuacji przedłużającego się kryzysu i konfliktu Komisja może przyjąć drugi nadzwyczajny środek pomocy, na okres do 18 miesięcy. W należycie uzasadnionych przypadkach mogą zostać zastosowane dalsze środki, jeżeli ciągłość działania Unii na mocy niniejszego ustępu ma zasadnicze znaczenie i nie może zostać zapewniona za pomocą innych środków.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Unijne finansowanie może obejmować wydatki na wsparcie przeznaczone na wdrożenie instrumentu i realizację jego celów, w tym na wsparcie administracyjne związane z przygotowaniem, działaniami następczymi, monitorowaniem oraz działaniami w zakresie kontroli i oceny, niezbędnymi do wdrożenia, a także wydatki ponoszone przez siedzibę główną i delegatury Unii na wsparcie administracyjne potrzebne do programowania operacji finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym działań informacyjnych i komunikacyjnych oraz systemów informatycznych dla przedsiębiorstw, a także do zarządzania nimi.

1.  Unijne finansowanie może obejmować wydatki na wsparcie przeznaczone na wykonanie instrumentu i realizację jego celów, w tym na wsparcie administracyjne związane z przygotowaniem, działaniami następczymi, monitorowaniem oraz działaniami w zakresie kontroli i oceny, niezbędnymi do wykonania, a także wydatki ponoszone przez siedzibę główną i delegatury Unii na wsparcie administracyjne potrzebne do programowania operacji finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym działań informacyjnych i komunikacyjnych oraz systemów informatycznych dla przedsiębiorstw, a także do zarządzania nimi.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Plany działania i środki przyjmuje się w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 35 ust. 2.

1.  Plany działania i środki przyjmuje się decyzją Komisji zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Procedura, o której mowa w ust. 1, nie jest wymagana w przypadku:

skreśla się

a)  planów działania, środków indywidualnych i środków wspierających, w przypadku których finansowanie unijne nie przekracza kwoty 10 mln EUR;

b)  środków specjalnych oraz planów działania i środków przyjętych w celu wdrożenia działań szybkiego reagowania, w przypadku których finansowanie unijne nie przekracza kwoty 20 mln EUR;

c)  zmian technicznych, pod warunkiem, że takie zmiany nie wpłyną znacząco na cele danego planu działania lub środka, takich jak:

(i)  zmiana metody wykonywania;

(ii)  realokacja środków finansowych między działaniami zawartymi w planie działania;

(iii)  zwiększenie lub zmniejszenie budżetu planów działania i środków o nie więcej niż 20 % pierwotnego budżetu i bez przekroczenia 10 mln EUR;

w przypadku wieloletnich planów działania i środków progi, o których mowa w ust. 2 lit. a), b) i c) pkt (iii), stosuje się w ujęciu rocznym.

Parlament Europejski i państwa członkowskie są informowane za pośrednictwem właściwego komitetu, o którym mowa w art. 35, o planach działania i środkach, z wyjątkiem środków pomocy, oraz o zmianach technicznych przyjętych na mocy niniejszego ustępu w terminie jednego miesiąca od ich przyjęcia.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przed przyjęciem lub przedłużeniem obowiązywania nadzwyczajnych środków pomocy, które nie przekraczają kwoty 20 mln EUR, Komisja powiadamia Radę o charakterze i celach takiego środka pomocy oraz o przeznaczonych na niego kwotach finansowych. Komisja informuje Radę o zamiarze wprowadzenia znaczących zmian do uprzednio przyjętych nadzwyczajnych środków pomocy. Komisja uwzględnia odpowiednie podejście polityczne Rady do planowania i wdrażania takich środków w celu zachowania spójności działań zewnętrznych Unii.

Komisja uwzględnia odpowiednie podejście polityczne Rady i Parlamentu Europejskiego do planowania i stosowania takich środków w celu zachowania spójności działań zewnętrznych Unii.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja należycie i terminowo informuje Parlament Europejski o planowanych zgodnie z niniejszym artykułem nadzwyczajnych środkach pomocy i ich wdrażaniu, w tym o zakładanych kwotach finansowych; informuje Parlament Europejski także o wszelkich istotnych zmianach lub przedłużeniu obowiązywania tej pomocy.

Komisja niezwłocznie informuje Parlament Europejski o planowanych zgodnie z niniejszym artykułem środkach, w tym o zakładanych kwotach finansowych; informuje Parlament Europejski także o wszelkich istotnych zmianach lub przedłużeniu obowiązywania tej pomocy. Jak najwcześniej po przyjęciu lub istotnej modyfikacji środka, a najpóźniej w terminie jednego miesiąca od jego przyjęcia lub modyfikacji, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oraz przedstawia w ogólnym zarysie charakter przyjętego środka, powody jego przyjęcia, okres jego obowiązywania, jego kontekst, przeznaczony nań budżet oraz stopień komplementarności tego środka w stosunku do bieżących i planowanych działań pomocowych Unii. W przypadku nadzwyczajnych środków pomocowych Komisja wskazuje również, czy, w jakim zakresie i w jaki sposób zapewni ciągłość polityki wdrożonej w ramach pomocy nadzwyczajnej za pomocą średnio- i długoterminowych instrumentów pomocowych określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a.  Przed przyjęciem, zgodnie z art. 19 ust. 2, planów działania i środków, które nie opierają się na dokumentach programowych, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 19 ust. 3 i 4, Komisja przyjmuje, zgodnie z art. 34, akt delegowany uzupełniający niniejsze rozporządzenie poprzez określenie szczegółowych celów do realizacji, oczekiwanych rezultatów, instrumentów, które mają zostać użyte, głównych działań oraz orientacyjnych przydziałów finansowych w odniesieniu do tych planów i środków.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby, takiej jak kryzys, w tym wystąpienie klęsk żywiołowych lub katastrof spowodowanych przez człowieka, bezpośrednie zagrożenie dla demokracji, rządów prawa, praw człowieka lub podstawowych wolności, Komisja może przyjąć plany działania i środki lub przyjąć zmiany istniejących planów działania i środków, w formie aktów wykonawczych mających natychmiastowe zastosowanie, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 35 ust. 4.

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Na poziomie działań prowadzona jest odpowiednia kontrola wpływu na środowisko, między innymi pod kątem wpływu działań na zmianę klimatu i różnorodność biologiczną, zgodnie z mającymi zastosowanie aktami ustawodawczymi Unii, w tym dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE82 i dyrektywą Rady 85/337/EWG83 , w stosownych przypadkach łącznie z oceną oddziaływania na środowisko dla działań, które mogą mieć wpływ na środowisko, w szczególności w przypadku nowych, dużych działań infrastrukturalnych.

Na poziomie działań prowadzona jest odpowiednia kontrola wpływu na prawa człowieka, kwestie społeczne i środowisko, między innymi pod kątem wpływu działań na zmianę klimatu i różnorodność biologiczną, zgodnie z mającymi zastosowanie aktami ustawodawczymi Unii, w tym dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE82 i dyrektywą Rady 85/337/EWG83 , w stosownych przypadkach łącznie z oceną oddziaływania na środowisko dla działań, które mogą mieć wpływ na środowisko, w szczególności w przypadku nowych, dużych działań infrastrukturalnych.

__________________

__________________

82 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (tekst jednolity) (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1).

82 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (tekst jednolity) (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1).

83 Dyrektywa Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175 z 5.7.1985, s. 40–48).

83 Dyrektywa Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175 z 5.7.1985, s. 40–48).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Dodatkowo przeprowadza się oceny skutków ex ante poświęcone oddziaływaniu na prawa człowieka, kwestiom dotyczącym płci oraz kwestiom społecznym i pracowniczym, a także analizę konfliktu i ocenę ryzyka.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W stosownych przypadkach w toku realizacji programów sektorowych przeprowadza się strategiczne oceny oddziaływania na środowisko. W procesie przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko zapewnia się udział zainteresowanych stron i publiczny dostęp do wyników takiej oceny.

W stosownych przypadkach w toku wykonywania programów sektorowych przeprowadza się strategiczne oceny oddziaływania na prawa człowieka, kwestie społeczne i środowisko. W procesie przeprowadzania takich ocen oddziaływania zapewnia się udział zainteresowanych stron i publiczny dostęp do wyników takich ocen.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 21a

Programy pomocy Parlamentu Europejskiego

Komisja prowadzi dialog z Parlamentem Europejskim oraz bierze pod uwagę jego opinie w dziedzinach, w których Parlament realizuje własne programy pomocy, na przykład w zakresie budowania zdolności i obserwacji wyborów.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  udziału w niezbędnych kosztach zawiązania partnerstwa publiczno-prywatnego i zarządzania nim;

c)  udziału w niezbędnych kosztach zawiązania partnerstwa publiczno-prywatnego i zarządzania nim, w tym wsparcia szerokiego udziału przez ustanowienie niezależnego, zewnętrznego organu organizacji społeczeństwa obywatelskiego, odpowiedzialnego za ocenę i monitorowanie tworzenia partnerstw publiczno-prywatnych;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Formy finansowania UE i metody wykonywania

Formy unijnego finansowania i metody stosowania

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Współpracując z zainteresowanymi podmiotami z krajów partnerskich, Komisja uwzględnia ich specyfikę, w tym potrzeby i sytuację – przy określaniu warunków finansowania, rodzajów wkładów, warunków udzielania dotacji i przepisów administracyjnych dotyczących zarządzania nimi – w celu dotarcia do jak najszerszego grona tych podmiotów i jak najlepszego spełnienia ich oczekiwań. Zgodnie z rozporządzeniem finansowym zachęca się do stosowania warunków szczególnych, takich jak umowy o partnerstwie, zezwolenia na udzielanie wsparcia finansowego na rzecz osób trzecich, bezpośrednie udzielanie dotacji lub zaproszenia do składania ofert z zastosowaniem kryteriów kwalifikowalności, lub też stosowanie płatności ryczałtowych, kosztów jednostkowych i finansowania według stawek zryczałtowanych, a także finansowania niepowiązanego z kosztami, jak przewidziano w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego.

2.  Współpracując z zainteresowanymi podmiotami z krajów partnerskich, Komisja uwzględnia ich specyfikę, w tym potrzeby i sytuację – przy określaniu warunków finansowania, rodzajów wkładów, warunków udzielania dotacji i przepisów administracyjnych dotyczących zarządzania nimi – w celu dotarcia do jak najszerszego grona tych podmiotów i jak najlepszego spełnienia ich oczekiwań. W takiej ocenie bierze się pod uwagę warunki dla znaczącego udziału i zaangażowania wszystkich zainteresowanych podmiotów, w szczególności lokalnego społeczeństwa obywatelskiego. Zgodnie z rozporządzeniem finansowym zachęca się do stosowania warunków szczególnych, takich jak umowy o partnerstwie, zezwolenia na udzielanie wsparcia finansowego na rzecz osób trzecich, bezpośrednie udzielanie dotacji lub zaproszenia do składania ofert z zastosowaniem kryteriów kwalifikowalności, lub też stosowanie płatności ryczałtowych, kosztów jednostkowych i finansowania według stawek zryczałtowanych, a także finansowania niepowiązanego z kosztami, jak przewidziano w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Takie różne formy zapewniają przejrzystość, identyfikowalność i innowacyjność. Należy wspierać współpracę między lokalnymi i międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi, aby wzmocnić potencjał lokalnego społeczeństwa obywatelskiego w dążeniu do jego pełnego udziału w programach rozwojowych.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  dotacji o niskiej wartości dla obrońców praw człowieka w celu finansowania pilnych działań w zakresie ochrony, w stosownych przypadkach bez potrzeby współfinansowania;

a)  dotacji o niskiej wartości dla obrońców praw człowieka oraz mechanizmów ochrony zagrożonych obrońców praw człowieka, na finansowanie pilnych działań ochronnych, w stosownych przypadkach bez potrzeby współfinansowania, jak również mediatorów i innych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego zaangażowanych w dialog dotyczący kryzysu i konfliktów zbrojnych, rozwiązywanie konfliktów, pojednanie i budowanie pokoju;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  dotacji, w stosownych przypadkach bez potrzeby współfinansowania, na finansowanie działań w skrajnie trudnych warunkach, w których opublikowanie zaproszenia do składania wniosków byłoby niestosowne, w tym w sytuacjach, w których występują poważne braki w zakresie praw podstawowych, w których bezpieczeństwo ludzkie jest najbardziej zagrożone lub w których organizacje praw człowieka i obrońcy praw człowieka działają w najtrudniejszych warunkach. Kwota tych dotacji nie może przekroczyć 1 000 000 EUR i jest udzielana na okres nieprzekraczający 18 miesięcy, który można przedłużyć o dodatkowe 12 miesięcy w razie wystąpienia obiektywnych i nieprzewidzianych przeszkód w wykorzystaniu dotacji;

b)  dotacji, w stosownych przypadkach bez potrzeby współfinansowania, na finansowanie działań w skrajnie trudnych warunkach, w których opublikowanie zaproszenia do składania wniosków byłoby niestosowne, w tym w sytuacjach, w których występują poważne braki w zakresie praw podstawowych, zagrożenia dla instytucji demokratycznych, eskalacja kryzysu lub konflikt zbrojny, w których bezpieczeństwo ludzkie jest najbardziej zagrożone lub w których organizacje praw człowieka, obrońcy praw człowieka, jak również mediatorzy i inne podmioty społeczeństwa obywatelskiego zaangażowane w dialog związany z kryzysem lub konfliktem zbrojnym, pojednanie i budowanie pokoju działają w najtrudniejszych warunkach. Kwota tych dotacji nie może przekroczyć 1 000 000 EUR i jest udzielana na okres nieprzekraczający 18 miesięcy, który można przedłużyć o dodatkowe 12 miesięcy w razie wystąpienia obiektywnych i nieprzewidzianych przeszkód w stosowaniu dotacji;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  dotacji na rzecz Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, Global Campus, Wspólnego Centrum Uniwersytetów Europejskich na rzecz Praw Człowieka i Demokratyzacji, które oferuje europejski program studiów magisterskich w dziedzinie praw człowieka i demokratyzacji, a także na rzecz powiązanej z nim sieci uczelni oferujących programy studiów podyplomowych w dziedzinie praw człowieka, w tym stypendia dla studentów i obrońców praw człowieka z państw trzecich.

c)  dotacji na rzecz Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, Global Campus, Wspólnego Centrum Uniwersytetów Europejskich na rzecz Praw Człowieka i Demokratyzacji, które oferuje europejski program studiów magisterskich w dziedzinie praw człowieka i demokratyzacji, a także na rzecz powiązanej z nim sieci uczelni oferujących programy studiów podyplomowych w dziedzinie praw człowieka, w tym stypendia dla studentów, naukowców, nauczycieli i obrońców praw człowieka z państw trzecich.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ca)  małych projektów zdefiniowanych w art. 23a (nowym).