SPRAWOZDANIE w sprawie projektu decyzji wykonawczej Rady zatwierdzającej zawarcie przez Eurojust porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią 

24.9.2019 - (10334/2019 – C9-0041/2019 – 2019/0807(CNS)) - *

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Juan Fernando López Aguilar
(Procedura uproszczona – art. 52 ust. 1 Regulaminu)

Procedura : 2019/0807(CNS)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A9-0009/2019
Teksty złożone :
A9-0009/2019
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji wykonawczej Rady zatwierdzającej zawarcie przez Eurojust porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią 

(10334/2019 – C9-0041/2019 – 2019/0807(CNS))

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

 uwzględniając projekt Rady (10334/2019),

 uwzględniając art. 39 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, zmienionego traktatem z Amsterdamu, oraz art. 9 Protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C9-0041/2019),

 uwzględniając decyzję Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającą Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością[1], w szczególności jej art. 26a ust. 2,

 uwzględniając art. 82 Regulaminu,

 uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A9-0009/2019),

1. zatwierdza projekt Rady;

2. zwraca się do Rady o poinformowanie go, jeśli uzna ona za stosowne odejście od tekstu przyjętego przez Parlament;

3. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do tekstu przyjętego przez Parlament;

4. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


 

UZASADNIENIE

 

Porozumienie o współpracy między Eurojustem a Serbią jest zgodne z modelem podobnych porozumień zawartych przez Eurojust w przeszłości (na przykład porozumienia z byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, USA, Norwegią, Szwajcarią, Albanią, a ostatnio z Gruzją). Celem takich porozumień jest wspieranie współpracy w zakresie zwalczania poważnej przestępczości, w szczególności przestępczości zorganizowanej i terroryzmu. Przewidują one m.in. powołanie oficerów łącznikowych, utworzenie punktów kontaktowych i wymianę informacji. Takie porozumienia o współpracy zawierane są w oparciu o art. 26a ust. 2 decyzji Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością.

 

Wspomniane porozumienie jest zgodne ze strategią Komisji Europejskiej dla Bałkanów Zachodnich z 2018 r.[2] W tym kontekście Komisja zwróciła uwagę na walkę z poważną przestępczością i terroryzmem i stwierdziła: „Bardzo poważnym problemem w regionie Bałkanów Zachodnich i w Turcji pozostaje przestępczość zorganizowana. Przez Turcję i przez Bałkany Zachodnie przebiegają ważne szlaki przemytu. Na terytorium tych państw, jak również z ich terenu, w dalszym ciągu działają silne organizacje przestępcze. […] W minionych latach Bałkany Zachodnie podjęły ważne kroki w kierunku unowocześnienia ram prawnych i instytucjonalnych dotyczących walki z terroryzmem. Nadal doskonalono i pogłębiano współpracę operacyjną z państwami członkowskimi UE i agencjami UE. Wszystkie kraje Bałkanów Zachodnich aktywnie uczestniczą w inicjatywie dotyczącej zwalczania terroryzmu na Bałkanach Zachodnich. Większość państw musi jednak nadal zwiększać wysiłki na rzecz rozwiązania problemu powracających zagranicznych bojowników i zapobiegania ekstremizmowi i radykalizacji, także w więzieniach.” W związku z tym inne kraje w regionie ubiegające się o członkostwo w Unii (Czarnogóra, Macedonia Północna i Albania) zawarły już podobne porozumienia. W sprawozdaniu z 2019 r. Komisja wspomniała również, że „Serbia powinna zwiększyć wysiłki na rzecz wyeliminowania niedociągnięć, a w szczególności osiągnąć przekonujące wyniki w zakresie śledztw, postępowań karnych i wyroków skazujących w sprawach dotyczących przestępczości zorganizowanej”. Ponadto Serbia jest „pierwszym państwem w regionie pod względem liczby otrzymywanych wniosków, a w kontekście spraw prowadzonych przez Eurojust w odniesieniu do państw trzecich – drugim. W 2018 r. Serbia uczestniczyła w 34 sprawach”.[3]

 

W drugim sprawozdaniu w ramach mechanizmu zawieszającego zwolnienie z obowiązku wizowego Komisja Europejska stwierdziła także, że: „Jeżeli chodzi o przestępczość zorganizowaną, obywatele Serbii w dalszym ciągu należą do narodowości, których członkowie są najczęściej notowani w związku z udziałem w zorganizowanej przestępczości przeciwko mieniu w UE, w szczególności w Belgii, we Francji, w Niemczech i we Włoszech. Obywatele Serbii nadal należą również do grupy osób, które najczęściej stają się ofiarami handlu ludźmi mającego źródło w regionie Bałkanów Zachodnich. Organizacje przestępcze złożone z obywateli Iranu są zaangażowane w handel heroiną wzdłuż tego szlaku, jak również wzdłuż szlaku prowadzącego przez Kaukaz Południowy. W Serbii wciąż znajdują się znaczne zapasy broni, co stanowi zagrożenie z punktu widzenia nielegalnego handlu bronią palną”.[4]

 

W związku z tym porozumienie takie może pogłębić współpracę w walce z przestępczością zorganizowaną oraz leży w interesie Serbii i państw członkowskich UE, ponieważ przestępczość zorganizowana jest problemem ponadnarodowym. Tego rodzaju porozumienie jest również pożądane w dziedzinie współpracy sądowej, mając na względzie dotychczasowe porozumienie między Europolem a Serbią oraz porozumienie robocze między CEPOL-em a Serbią w sprawie współpracy policyjnej.

 

Zgodnie z obowiązującą decyzją ustanawiającą Eurojust takie porozumienia o współpracy między Eurojustem a państwami trzecimi zawierające postanowienia dotyczące wymiany danych osobowych można zawierać tylko wtedy, gdy zainteresowany podmiot jest stroną konwencji Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 r., lub po dokonaniu oceny potwierdzającej zapewnienie przez ten podmiot odpowiedniego poziomu ochrony danych. W związku z tym należy podkreślić, że w 2005 r. Serbia ratyfikowała wspomnianą konwencję, a w 2008 r. także protokół dodatkowy do niej. 28 marca 2019 r. Wspólny Organ Nadzorczy Eurojustu wydał pozytywną opinię w sprawie postanowień porozumienia dotyczących ochrony danych. Zwrócił uwagę m.in. na to, że w 2018 r. Serbia przyjęła nowe przepisy o ochronie danych.[5] Również nowe rozporządzenie (UE) 2018/1727 w sprawie Eurojustu, zastępujące i uchylające decyzję Rady 2002/187/WSiSW, przewiduje możliwość zawierania z państwami trzecimi porozumień, które mogą stanowić podstawę do przekazywania danych osobowych, o ile przestrzegane są zasady ogólne przekazywania operacyjnych danych osobowych do państw trzecich (zob. art. 56 rozporządzenia).

 

W świetle powyższych uwag sprawozdawca popiera zatem projekt decyzji wykonawczej Rady w odniesieniu do projektu porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią.

 

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł

Decyzja wykonawcza Rady zatwierdzająca zawarcie przez Eurojust porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią

Odsyłacze

10334/2019 – C9-0041/2019 – 2019/0807(CNS)

Data konsultacji z PE

9.7.2019

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

 Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

18.7.2019

 

 

 

Komisje wyznaczone do wydania opinii

 Data ogłoszenia na posiedzeniu

AFET

18.7.2019

JURI

18.7.2019

 

 

Opinia niewydana

 Data decyzji

AFET

9.9.2019

JURI

3.9.2019

 

 

Sprawozdawcy

 Data powołania

Juan Fernando López Aguilar

4.9.2019

 

 

 

Procedura uproszczona - data decyzji

24.7.2019

Rozpatrzenie w komisji

4.9.2019

12.9.2019

 

 

Data przyjęcia

12.9.2019

 

 

 

Data złożenia

24.9.2019

 

 

Ostatnia aktualizacja: 4 października 2019
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności