SPRAWOZDANIE w sprawie projektu decyzji wykonawczej Rady zatwierdzającej zawarcie przez Eurojust porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią
24.9.2019 - (10334/2019 – C9-0041/2019 – 2019/0807(CNS)) - *
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Juan Fernando López Aguilar
(Procedura uproszczona – art. 52 ust. 1 Regulaminu)
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie projektu decyzji wykonawczej Rady zatwierdzającej zawarcie przez Eurojust porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią
(10334/2019 – C9-0041/2019 – 2019/0807(CNS))
(Konsultacja)
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt Rady (10334/2019),
– uwzględniając art. 39 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, zmienionego traktatem z Amsterdamu, oraz art. 9 Protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C9-0041/2019),
– uwzględniając decyzję Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającą Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością[1], w szczególności jej art. 26a ust. 2,
– uwzględniając art. 82 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A9-0009/2019),
1. zatwierdza projekt Rady;
2. zwraca się do Rady o poinformowanie go, jeśli uzna ona za stosowne odejście od tekstu przyjętego przez Parlament;
3. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do tekstu przyjętego przez Parlament;
4. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.
UZASADNIENIE
Porozumienie o współpracy między Eurojustem a Serbią jest zgodne z modelem podobnych porozumień zawartych przez Eurojust w przeszłości (na przykład porozumienia z byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, USA, Norwegią, Szwajcarią, Albanią, a ostatnio z Gruzją). Celem takich porozumień jest wspieranie współpracy w zakresie zwalczania poważnej przestępczości, w szczególności przestępczości zorganizowanej i terroryzmu. Przewidują one m.in. powołanie oficerów łącznikowych, utworzenie punktów kontaktowych i wymianę informacji. Takie porozumienia o współpracy zawierane są w oparciu o art. 26a ust. 2 decyzji Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością.
Wspomniane porozumienie jest zgodne ze strategią Komisji Europejskiej dla Bałkanów Zachodnich z 2018 r.[2] W tym kontekście Komisja zwróciła uwagę na walkę z poważną przestępczością i terroryzmem i stwierdziła: „Bardzo poważnym problemem w regionie Bałkanów Zachodnich i w Turcji pozostaje przestępczość zorganizowana. Przez Turcję i przez Bałkany Zachodnie przebiegają ważne szlaki przemytu. Na terytorium tych państw, jak również z ich terenu, w dalszym ciągu działają silne organizacje przestępcze. […] W minionych latach Bałkany Zachodnie podjęły ważne kroki w kierunku unowocześnienia ram prawnych i instytucjonalnych dotyczących walki z terroryzmem. Nadal doskonalono i pogłębiano współpracę operacyjną z państwami członkowskimi UE i agencjami UE. Wszystkie kraje Bałkanów Zachodnich aktywnie uczestniczą w inicjatywie dotyczącej zwalczania terroryzmu na Bałkanach Zachodnich. Większość państw musi jednak nadal zwiększać wysiłki na rzecz rozwiązania problemu powracających zagranicznych bojowników i zapobiegania ekstremizmowi i radykalizacji, także w więzieniach.” W związku z tym inne kraje w regionie ubiegające się o członkostwo w Unii (Czarnogóra, Macedonia Północna i Albania) zawarły już podobne porozumienia. W sprawozdaniu z 2019 r. Komisja wspomniała również, że „Serbia powinna zwiększyć wysiłki na rzecz wyeliminowania niedociągnięć, a w szczególności osiągnąć przekonujące wyniki w zakresie śledztw, postępowań karnych i wyroków skazujących w sprawach dotyczących przestępczości zorganizowanej”. Ponadto Serbia jest „pierwszym państwem w regionie pod względem liczby otrzymywanych wniosków, a w kontekście spraw prowadzonych przez Eurojust w odniesieniu do państw trzecich – drugim. W 2018 r. Serbia uczestniczyła w 34 sprawach”.[3]
W drugim sprawozdaniu w ramach mechanizmu zawieszającego zwolnienie z obowiązku wizowego Komisja Europejska stwierdziła także, że: „Jeżeli chodzi o przestępczość zorganizowaną, obywatele Serbii w dalszym ciągu należą do narodowości, których członkowie są najczęściej notowani w związku z udziałem w zorganizowanej przestępczości przeciwko mieniu w UE, w szczególności w Belgii, we Francji, w Niemczech i we Włoszech. Obywatele Serbii nadal należą również do grupy osób, które najczęściej stają się ofiarami handlu ludźmi mającego źródło w regionie Bałkanów Zachodnich. Organizacje przestępcze złożone z obywateli Iranu są zaangażowane w handel heroiną wzdłuż tego szlaku, jak również wzdłuż szlaku prowadzącego przez Kaukaz Południowy. W Serbii wciąż znajdują się znaczne zapasy broni, co stanowi zagrożenie z punktu widzenia nielegalnego handlu bronią palną”.[4]
W związku z tym porozumienie takie może pogłębić współpracę w walce z przestępczością zorganizowaną oraz leży w interesie Serbii i państw członkowskich UE, ponieważ przestępczość zorganizowana jest problemem ponadnarodowym. Tego rodzaju porozumienie jest również pożądane w dziedzinie współpracy sądowej, mając na względzie dotychczasowe porozumienie między Europolem a Serbią oraz porozumienie robocze między CEPOL-em a Serbią w sprawie współpracy policyjnej.
Zgodnie z obowiązującą decyzją ustanawiającą Eurojust takie porozumienia o współpracy między Eurojustem a państwami trzecimi zawierające postanowienia dotyczące wymiany danych osobowych można zawierać tylko wtedy, gdy zainteresowany podmiot jest stroną konwencji Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 r., lub po dokonaniu oceny potwierdzającej zapewnienie przez ten podmiot odpowiedniego poziomu ochrony danych. W związku z tym należy podkreślić, że w 2005 r. Serbia ratyfikowała wspomnianą konwencję, a w 2008 r. także protokół dodatkowy do niej. 28 marca 2019 r. Wspólny Organ Nadzorczy Eurojustu wydał pozytywną opinię w sprawie postanowień porozumienia dotyczących ochrony danych. Zwrócił uwagę m.in. na to, że w 2018 r. Serbia przyjęła nowe przepisy o ochronie danych.[5] Również nowe rozporządzenie (UE) 2018/1727 w sprawie Eurojustu, zastępujące i uchylające decyzję Rady 2002/187/WSiSW, przewiduje możliwość zawierania z państwami trzecimi porozumień, które mogą stanowić podstawę do przekazywania danych osobowych, o ile przestrzegane są zasady ogólne przekazywania operacyjnych danych osobowych do państw trzecich (zob. art. 56 rozporządzenia).
W świetle powyższych uwag sprawozdawca popiera zatem projekt decyzji wykonawczej Rady w odniesieniu do projektu porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią.
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
Tytuł |
Decyzja wykonawcza Rady zatwierdzająca zawarcie przez Eurojust porozumienia o współpracy między Eurojustem a Serbią |
|||
Odsyłacze |
10334/2019 – C9-0041/2019 – 2019/0807(CNS) |
|||
Data konsultacji z PE |
9.7.2019 |
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
LIBE 18.7.2019 |
|
|
|
Komisje wyznaczone do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
AFET 18.7.2019 |
JURI 18.7.2019 |
|
|
Opinia niewydana Data decyzji |
AFET 9.9.2019 |
JURI 3.9.2019 |
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Juan Fernando López Aguilar 4.9.2019 |
|
|
|
Procedura uproszczona - data decyzji |
24.7.2019 |
|||
Rozpatrzenie w komisji |
4.9.2019 |
12.9.2019 |
|
|
Data przyjęcia |
12.9.2019 |
|
|
|
Data złożenia |
24.9.2019 |
- [1] Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1.
- [2] Wiarygodna perspektywa rozszerzenia dla Bałkanów Zachodnich oraz zwiększone zaangażowanie UE w tym regionie, COM(2018)0065 final.
- [3] Komunikat w sprawie polityki rozszerzenia UE, sprawozdanie dotyczące Serbii za 2019 r., dokument roboczy służb Komisji (SWD(2019)0219 final).
- [4] COM(2018)0856 final.
- [5] Zakon o zaštiti podataka o ličnosti (Sl. glasnik RS, br. 87/2018) [Ustawa o ochronie danych osobowych, Dziennik Ustaw Republiki Serbii nr 87/2018].