SPRAWOZDANIE dotyczące stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
15.10.2019 - (11734/2019 – C9-0119/2019 – 2019/2028(BUD))
Część 1: Projekt rezolucji
Komisja Budżetowa
Sprawozdawczynie: Monika Hohlmeier (sekcja III – Komisja)
Eider Gardiazabal Rubial (inne sekcje)
- PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
- OPINIA Komisji Spraw Zagranicznych
- OPINIA Komisji Rozwoju
- OPINIA Komisji Kontroli Budżetowej
- OPINIA Komisji Gospodarczej i Monetarnej
- OPINIA Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
- OPINIA Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
- OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
- OPINIA KOMISJI RYNKU WEWNĘTRZNEGO I OCHRONY KONSUMENTÓW
- OPINIA Komisji Transportu i Turystyki
- OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego
- OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi
- OPINIA Komisji Rybołówstwa
- OPINIA Komisji Kultury i Edukacji
- OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
- OPINIA Komisji Spraw Konstytucyjnych
- OPINIA Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia
- PISMO Komisji Handlu Międzynarodowego
- INFORMACJE O PRZYJĘCIU SPRAWOZDANIA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
- GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
dotyczącej stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
(11734/2019 – C9-0119/2019 – 2019/2028(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
– uwzględniając decyzję Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej[1],
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012[2],
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020[3] („rozporządzenie w sprawie wieloletnich ram finansowych”),
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[4],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2019 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2020, sekcja III – Komisja[5],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu Europejskiego na rok budżetowy 2020[6],
– uwzględniając projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020, przyjęty przez Komisję dnia 5 lipca 2019 r. (COM(2019)0400) („PB”),
– uwzględniając stanowisko w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020, przyjęte przez Radę w dniu 3 września 2019 r. i przekazane Parlamentowi w dniu 13 września 2019 r. (11734/2019 – C9-0119/2019),
– uwzględniając art. 2 ust. 1 lit. c) porozumienia paryskiego ratyfikowanego przez Unię Europejską w dniu 5 października 2016 r.,
– uwzględniając przegląd horyzontalny Europejskiego Trybunału Obrachunkowego pt. „Działania UE w dziedzinie energii i zmiany klimatu” z 2017 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji pt. „Czysta planeta dla wszystkich – Europejska długoterminowa wizja strategiczna dobrze prosperującej, nowoczesnej, konkurencyjnej i neutralnej dla klimatu gospodarki” (COM(2018)0773),
– uwzględniając art. 94 Regulaminu,
– uwzględniając opinie innych zainteresowanych komisji,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0017/2019),
Sekcja III
Informacje ogólne
1. przypomina, że w rezolucji z dnia 14 marca 2019 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2020 Parlament określił jasne priorytety polityczne, tak aby budżet na rok 2020 stanowił pomost do przyszłej Europy i zapewniał europejską wartość dodaną; potwierdza swoje zdecydowane zaangażowanie na rzecz tych priorytetów i określa następujące stanowisko, aby zapewnić odpowiedni poziom finansowania w celu ich realizacji;
2. ponownie wyraża opinię Parlamentu, że budżet na rok 2020 powinien utorować drogę dla wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021–2027 i stanowić solidny punkt wyjścia dla uruchomienia nowej edycji programów i strategii politycznych Unii; przypomina ponadto, że rok 2020 jest ostatnim rokiem obowiązywania obecnych WRF, a zatem ostatnią szansą, by Unia zbliżyła się do wypełnienia zobowiązań politycznych ustalonych na ten okres, w tym do osiągnięcia celu UE w zakresie klimatu i oenzetowskich celów zrównoważonego rozwoju (SDG) oraz realizacji Europejskiego filaru praw socjalnych; podkreśla w tym kontekście, że budżet Unii musi oceniać i integrować pełny wpływ polityki Unii na równouprawnienie płci (sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci ), wspierając w ten sposób uwzględnianie aspektu płci i równe szanse;
3. przyjmuje do wiadomości stanowisko Rady w sprawie PB, zmniejszające środki na zobowiązania o 1,51 mld EUR w porównaniu z wnioskiem Komisji; uważa, że cięcia dokonane przez Radę są całkowicie sprzeczne z priorytetami Unii, nie są uzasadnione zdolnością absorpcyjną i mają na celu wycofanie wszystkich konkretnych przypadków zwiększenia środków, o które Parlament wnioskował i które uzyskał w poprzednich latach budżetowych; postanawia zatem, co do zasady, przywrócić środki we wszystkich pozycjach zmniejszonych przez Radę do poziomu określonego w PB, zarówno w odniesieniu do wydatków operacyjnych, jak i administracyjnych, oraz przyjąć PB jako punkt wyjścia do opracowania swojego stanowiska;
4. zdecydowanie uważa, że należy stawić czoła wyzwaniu związanemu z klimatem i zadbać o ochronę środowiska w sposób zwiększający zatrudnienie, tworzący nowe miejsca pracy, wzmacniający konkurencyjność, promujący zrównoważony rozwój i zapewniający dobrobyt społeczny; podkreśla kluczową rolę nowych i powstających technologii w osiągnięciu tego celu; podkreśla, że Unia powinna dawać przykład i inspirować inne kraje na całym świecie do dalszych inwestycji w wydatki związane z klimatem; z zadowoleniem przyjmuje zdecydowane apele przywódców Unii, wystosowane podczas ostatniego szczytu ONZ poświęconego zmianom klimatu, oraz podjęte ostatnio przez kilka państw członkowskich zobowiązania do zwiększenia wydatków w takich dziedzinach jak efektywność energetyczna, energia odnawialna, zrównoważony transport i infrastruktura energetyczna; uważa, że takim deklaracjom powinny towarzyszyć konkretne działania ze strony państw członkowskich, także podczas obrad Rady;
5. przypomina obowiązki Unii wynikające z porozumienia paryskiego oraz zobowiązanie Unii do osiągnięcia celu, jakim jest przeznaczenie 20 % środków na wydatki Unii związane z klimatem w latach 2014–2020; zauważa, że 21,0 % środków na zobowiązania zaproponowanych w PB na 2020 r. to środki związane z klimatem i że aby osiągnąć cel 20 % co najmniej dodatkowe 3,5 mld EUR musiałoby zostać przeznaczone na wydatki związane z klimatem; wyraża ubolewanie, że w ramach obecnych WRF budżet Unii dysponuje ograniczonymi środkami, by samodzielnie stawić czoła wyzwaniom związanym z klimatem, i wskazuje na znacznie większe potrzeby inwestycyjne w tej dziedzinie, szacowane przez Komisję na ok. 175–290 mld EUR rocznie;
6. podkreśla, że budżet na rok 2020 powinien przygotować Unię na jeszcze ambitniejszy cel klimatyczny i w zakresie uwzględniania problematyki różnorodności biologicznej w WRF na lata 2021–2027; domaga się bardziej przejrzystej, rygorystycznej i kompleksowej metodologii, ustanowionej zgodnie z metodologią ustaloną na szczeblu międzynarodowym, w tym zreformowanych wskaźników wydajności w celu określenia i śledzenia wydatków związanych z klimatem i różnorodnością biologiczną; oczekuje konkretnego wniosku w sprawie europejskiego zielonego ładu zapowiedzianego w wytycznych polityki nowo wybranej przewodniczącej Komisji; przypomina w tym kontekście swoje zdecydowane zaangażowanie na rzecz reformy systemów zasobów własnych Unii, w tym wprowadzenia koszyka nowych zasobów własnych, które są lepiej dostosowane do głównych priorytetów polityki Unii, w tym do walki ze zmianą klimatu;
7. proponuje zatem taki budżet na rok 2020, który w istotny sposób przyczyni się do sprostania wyzwaniom związanym z ochroną środowiska i zmianą klimatu oraz zrekompensuje w jak największym stopniu istniejące zaległości w realizacji celu, jakim jest przeznaczenie 20 % środków na wydatki Unii związane z klimatem w latach 2014–2020; proponuje znaczne zwiększenie środków o ponad 2 mld EUR powyżej poziomów z PB dla linii budżetowych w różnych działach, głównie w poddziale 1a, które w znacznym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celu dotyczącego wydatków związanych z klimatem; uważnie ukierunkowuje te wzmocnienia na pozycje, które charakteryzują się doskonałym wskaźnikiem wykonania i zdolnością operacyjną umożliwiającą absorpcję dodatkowych środków w roku 2020;
8. podkreśla, że młodzież pozostaje nadrzędnym priorytetem budżetu Unii; podkreśla, że mimo pozytywnych tendencji spadkowych w odniesieniu do stóp bezrobocia wśród młodzieży w Unii Europejskiej, brak perspektyw dla ludzi młodych jest prawdziwym zagrożeniem społecznym w niektórych częściach Unii, przy czym zauważyć można znaczne dysproporcje między poszczególnymi państwami członkowskimi i regionami; postanawia zatem wzmocnić Inicjatywę na rzecz zatrudnienia młodzieży powyżej poziomu zaproponowanego przez Komisję, również w celu zapewnienia płynnego przejścia do Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) w następnych WRF;
9. wzmacnia zasoby finansowe, aby zaspokoić przyszłe potrzeby w odniesieniu do programu Erasmus+, który stanowi podstawowy program w dziedzinie kształcenia i szkolenia, w tym kształcenia i szkolenia zawodowego, młodzieży oraz sportu w Europie; podkreśla, że Erasmus+ stanowi główny sztandarowy program Unii, jest powszechnie znany wśród jej obywateli i przyniósł wymierne rezultaty oraz wyraźną europejską wartość dodaną; przypomina o swoim zobowiązaniu do potrojenia finansowania tego programu w WRF na lata 2021–2027; podkreśla potrzebę kontynuowania i dalszego wzmacniania działania przygotowawczego DiscoverEU z uwagi na jego zaplanowane włączenie do programu Erasmus+ na lata 2021–2027; wzywa do położenia szczególnego nacisku na działania na rzecz mobilności w ramach kształcenia dorosłych, zwłaszcza w odniesieniu do osób starszych w ramach programu Erasmus+;
10. proponuje dalsze ukierunkowane wzmocnienie innych linii budżetowych związanych z priorytetami Parlamentu, w obszarach takich jak MŚP, cyfryzacja, sztuczna inteligencja, badania nad rakiem, współpraca w dziedzinie bezpieczeństwa i sprawiedliwości, cła, migracja i polityka zewnętrzna, w tym pomoc rozwojowa i humanitarna;
11. zasadniczo potwierdza szacunki Komisji dotyczące potrzeb budżetowych zdecentralizowanych agencji; uważa zatem, że wszelkie cięcia zaproponowane przez Radę zagrażałyby prawidłowemu funkcjonowaniu agencji i nie pozwoliłyby im wypełniać ich zadań; proponuje ukierunkowane zwiększenie poziomu środków przyznanych agencjom, które będą zajmować się dodatkowymi zadaniami lub które będą musiały stawić czoła zwiększonemu obciążeniu pracą w związku z pojawiającymi się wyzwaniami;
12. stwierdza, że w celu odpowiedniego finansowania pilnych priorytetów wyrażonych powyżej oraz biorąc pod uwagę bardzo ograniczone lub nieistniejące marginesy w niektórych działach w 2020 r., należy w pełni uruchomić instrument elastyczności i łączny margines na zobowiązania, a także uruchomić margines na nieprzewidziane wydatki, przy czym część tego marginesu jest również dostępna na finansowanie nieprzewidzianych wydarzeń, które mogą wystąpić w przyszłym roku; przypomina również, że zasady elastyczności określone w rozporządzeniu w sprawie WRF wygasną z końcem tego okresu;
13. podkreśla konieczność pełnego ponownego wykorzystania umorzonych funduszy na badania określonych w art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego; wyraża głębokie ubolewanie, że Rada ponownie odrzuca stosowanie tego przepisu prawnego, który Komisja zaproponowała częściowo aktywować w PB; oświadcza, że zamierza nalegać na przyjęcie stanowiska, które odzwierciedla zarówno literę, jak i ducha rozporządzenia finansowego; zamierza rozwiązać tę kwestię w tegorocznym postępowaniu pojednawczym w sprawie budżetu; proponuje w pełni ponownie wykorzystać umorzone fundusze w celu wzmocnienia czterech pozycji budżetowych programu „Horyzont 2020” o najwyższym poziomie działalności badawczej związanej z klimatem;
14. ustanawia ogólny poziom środków w budżecie na 2020 r. (wszystkie sekcje) na 170 971 519 973 EUR w środkach na zobowiązania, co stanowi wzrost o 2 699 813 994 EUR w porównaniu z PB; postanawia dodatkowo udostępnić kwotę 280 700 000 EUR w środkach na zobowiązania w związku z umorzeniami na mocy art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego; ustanawia ogólny poziom środków w budżecie na 2020 r. (wszystkie sekcje) na 159 146 168 195 EUR w środkach na płatności;
Poddział 1a – Konkurencyjność na rzecz wzrostu i zatrudnienia
15. zwraca uwagę, że program „Horyzont 2020” zapewnia bardzo dużą europejską wartość dodaną i w istotny sposób przyczynia się do rozwoju ekologicznych technologii oraz innowacji przyjaznych dla klimatu i środowiska, w celu stworzenia podstaw dla bezemisyjnej przyszłości oraz wspierania przejścia na gospodarkę o bardziej zamkniętym obiegu; podkreśla ponadto znaczenie programu dla innych istotnych obszarów badań europejskich, takich jak cyfryzacja, sztuczna inteligencja i badania nad rakiem; znacznie zwiększa zatem przydział środków w ramach programu „Horyzont 2020” w stosunku do poziomu określonego w PB o 737,8 mln EUR w środkach na zobowiązania; ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego, udostępnia całą kwotę 280,7 mln EUR, w postaci środków na zobowiązania umorzonych w 2018 r. w wyniku niezrealizowania projektów badawczych, na pozycje budżetowe programu „Horyzont 2020”, które mają największe znaczenie dla projektów badawczych dotyczących klimatu, i wzywa Komisję do zwrócenia szczególnej uwagi na sprawiedliwy podział geograficzny tych funduszy;
16. jest przekonany, że walka z rakiem powinna być bezwzględnym priorytetem Unii i że należy zintensyfikować wysiłki w tym kierunku; podkreśla fakt, że badania nad rakiem są ważnym filarem tego procesu; przyjmuje zatem zwiększenie środków finansowych przeznaczonych na badania nad rakiem w ramach odpowiednich linii budżetowych programu „Horyzont 2020”, które również wykazują bardzo wysokie wykonanie budżetu; podkreśla, że należy niezwłoczne nasilić badania w tej dziedzinie, również w związku z bardziej znaczącymi inwestycjami przewidzianymi w następnych WRF;
17. przypomina, że pozycja Europy jako wiodącego dostawcy technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) zależy od zasobów przeznaczonych na rozwój i testowanie nowych technologii TIK, a także na udzielanie pomocy przedsiębiorstwom rozpoczynającym działalność oraz przedsiębiorstwom technologicznym w celu zwiększenia potencjału rynkowego; w tym kontekście przypomina o potrzebie zapewnienia dodatkowego finansowania europejskim ośrodkom badawczym i MŚP, z ukierunkowaniem na opracowywanie i rozwój technologii, takich jak wyszukiwarki, usługi tłumaczeniowe i podobne przełomowe technologie;
18. podkreśla kluczową rolę instrumentu „Łącząc Europę” (CEF) we wspieraniu strategicznego rozwoju wysokowydajnej sieci transeuropejskiej, która jest zrównoważona i wzajemnie powiązana w obszarze transportu, ze szczególnym uwzględnieniem sieci kolejowej, w tym pociągów nocnych, infrastruktury energetycznej i TIK, oraz znacząco przyczynia się do stworzenia społeczeństwa neutralnego dla klimatu; proponuje zatem zwiększenie finansowania instrumentu „Łącząc Europę” – Transport i „Łącząc Europę” – Energia o łączną kwotę 545 mln EUR w środkach na zobowiązania powyżej poziomów określonych w PB;
19. uważa, że konieczne jest również wzmocnienie dalszych ważnych priorytetów w tym poddziale; w tym kontekście zwraca uwagę na MŚP, które stanowią istotną część gospodarki Unii i odgrywają kluczową rolę w realizowaniu doskonałej jakości inwestycji i tworzeniu miejsc pracy we wszystkich państwach członkowskich; przyjmuje w tym kontekście zwiększenie środków na program COSME w celu dalszego podniesienia potencjału programu w zakresie promowania przedsiębiorczości, w tym przedsiębiorczości kobiet, poprawy konkurencyjności i dostępu przedsiębiorstw unijnych do rynków oraz wzywa do położenia nacisku na transformację cyfrową MŚP; przypomina, że proponowany przydział środków w PB dla programu COSME był nawet poniżej poziomu przewidzianego w programowaniu finansowym, i przyjmuje zwiększenie o 50 mln EUR środków na zobowiązania powyżej poziomów przewidzianych w PB;
20. podkreśla, że program Erasmus+ jest nadal bardzo cenionym i niezwykle popularnym programem, w którym liczba wniosków znacznie przekracza dostępne środki finansowe, i że przyczynia się on do wzmocnienia silnego poczucia wspólnej tożsamości europejskiej; przyjmuje zatem zwiększenie o 123,4 mln EUR środków na zobowiązania powyżej poziomów przewidzianych w PB, aby zaradzić niskim wskaźnikom pozytywnego rozpatrywania wniosków i umożliwić większej liczbie osób korzystanie z tego programu;
21. proponuje ukierunkowane zwiększenie poziomu środków przyznanych Europejskiemu Urzędowi ds. Pracy (ELA), Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, Agencji Kolejowej Unii Europejskiej, Agencji UE ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) oraz poziomu środków i personelu Agencji Europejskiego GNSS, Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) i Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER);
22. zwiększa zatem poziom środków na zobowiązania w poddziale 1a o 1 503 766 221 EUR powyżej PB (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), która to kwota zostanie pozyskana dzięki wykorzystaniu dostępnego marginesu i uruchomienie instrumentów szczególnych; ponadto udostępnia w ramach tego poddziału kwotę 280 700 000 EUR w środkach na zobowiązania w związku z umorzeniami na mocy art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego;
Poddział 1b – Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna
23. przypomina, że zrównoważony wzrost gospodarczy i dobrze ukierunkowane inwestycje to czynniki o kluczowym znaczeniu dla tworzenia wysokiej jakości zatrudnienia i zwiększania dobrobytu dla wszystkich oraz że konieczne jest zatem skuteczniejsze ukierunkowanie funduszy strukturalnych i inwestycji na promowanie wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, zmniejszaniu skali nierówności oraz podwyższaniu poziomu konwergencji społecznej;
24. ubolewa, że poziom bezrobocia wśród młodzieży, szacowany w kwietniu 2019 r. na 14,2 %, utrzymuje się na niedopuszczalnie wysokim poziomie i jest szczególnie dotkliwy w niektórych państwach członkowskich i regionach Unii; podkreśla znaczenie zwiększania szans młodych ludzi na zatrudnienie i wzmacniania ich potencjału przedsiębiorczości przy jednoczesnym zwalczaniu nierówności; jest przekonany, że walka z bezrobociem wymaga znacznych nakładów finansowych; jest zdecydowany zapewnić dodatkowe finansowanie Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w ostatnim roku obecnych WRF; podkreśla potrzebę przyspieszenia realizacji tego programu i dalszej poprawy jego wydajności, aby zapewnić krajowej polityce zatrudnienia większą europejską wartość dodaną; proponuje zatem zwiększenie środków na zobowiązania dla Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych o 363,3 mln EUR powyżej poziomów określonych w PB;
25. zwiększa finansowanie pomocy technicznej w celu rozwiązania problemu złożoności procedur zarządzania projektami, począwszy od przygotowania wniosków, a kończąc na zarządzaniu finansami i monitorowaniu skutków, co stanowi główną przeszkodę dla lepszej absorpcji „funduszy strukturalnych”;
26. zwiększa poziom środków na zobowiązania w poddziale 1b o 373 278 264 EUR powyżej PB (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), która to kwota zostanie pozyskana dzięki uruchomieniu instrumentów szczególnych;
Dział 2 – Trwały wzrost gospodarczy: zasoby naturalne
27. z zaniepokojeniem zauważa, że ponownie tylko 8,3 % łącznych środków na zobowiązania (co stanowi najniższy odsetek od 2015 r.) odnosi się do odwrócenia tendencji spadkowej w zakresie różnorodności biologicznej, pomimo obserwowanego bezprecedensowego i przyśpieszonego tempa wymierania gatunków; wzywa do przydzielenia wystarczających i możliwych do zidentyfikowania dodatkowych środków w celu zapewnienia długoterminowej i spójnej ochrony różnorodności biologicznej w całej Unii; zgodnie z ogólnym priorytetem, jakim jest przeciwdziałanie zmianom klimatu, koncentruje się na znacznym zwiększeniu środków na zobowiązania o 233 mln EUR w pozycjach budżetowych odnoszących się do programu LIFE+ w tytułach 7 i 34; oczekuje, że Komisja zagwarantuje niezbędną zdolność absorpcyjną w celu skutecznego wykorzystania tych dodatkowych środków i zapewni bardziej sprawiedliwy podział geograficzny takich środków przyjaznych środowisku, jak będzie to miało miejsce w przypadku programów w następnych WRF;
28. proponuje niezbędne zwiększenie środków w wybranych pozycjach budżetowych, w szczególności w odniesieniu do finansowania działań mających na celu zaradzenie skutkom afrykańskiego pomoru świń w kilku państwach członkowskich; odnotowuje poważne skutki i dużą liczbę ognisk choroby zarejestrowanych od początku 2019 r., w wyniku których ubojowi poddano dziesiątki tysięcy zwierząt; odnotowuje, że kraje trzecie dokonały inwestycji w badania nad opracowaniem szczepionki przeciwko afrykańskiemu pomorowi świń i że Unia powinna inwestować w badania nad szczepionką i jej rozwój, dzięki czemu można by w jak najkrótszym czasie zapobiec rozprzestrzenianiu się i występowaniu afrykańskiego pomoru świń;
29. przypomina, że poziom środków Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) będzie nadal wymagał dostosowania poprzez uwzględnienie dochodów przeznaczonych na określony cel, które mają być dostępne w 2020 r., zgodnie z listem Komisji w sprawie poprawek;
30. proponuje ukierunkowane zwiększenie poziomu środków i liczby pracowników Europejskiej Agencji Środowiska;
31. podsumowując, zwiększa środki na zobowiązania o 267,3 mln EUR w dziale 2 (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), która to kwota będzie pochodziła z dostępnego marginesu w ramach pułapu; podkreśla, że nie należy dokonywać dalszych cięć w budżecie rolnym, ponieważ sektor rolnictwa często boryka się z kryzysami, które wymagają reakcji budżetowej;
Dział 3 – Bezpieczeństwo i obywatelstwo
32. w świetle nierealistycznie niskiego pułapu od początku obowiązywania obecnych WRF wzmacnia finansowanie priorytetów Parlamentu w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego, migracji i praw podstawowych oraz poszanowania praworządności i promowania niedyskryminacji i równości, a także zwalczania przemocy uwarunkowanej płcią; zdecydowanie sprzeciwia się cięciom dokonanym przez Radę w Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (FAMI) i odrzuca wniosek Rady dotyczący przesunięcia kwoty 400 mln EUR w środkach na zobowiązania dla FAMI do rezerwy, w oczekiwaniu na przełom w sprawie reformy rozporządzenia Dublin III[7], ponieważ uniemożliwiłoby to państwom członkowskim pierwszej linii otrzymanie wsparcia przy radzeniu sobie w sposób humanitarny z presją migracyjną;
33. podkreśla, że kapitalne znaczenie ma zapewnienie odpowiedniego finansowania i poziomu zatrudnienia dla wszystkich agencji działających w dziedzinie migracji, bezpieczeństwa, kontroli granic i praw podstawowych, w szczególności dla Europolu, Eurojustu, EPPO, Fronteksu i Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA); podkreśla, że EPPO należy zapewnić niezbędne środki, aby mogła przeprowadzać gruntowne dochodzenia w sprawie transgranicznej działalności przestępczej i ścigać taką działalność;
34. wzywa Komisję do pilnego utworzenia funduszu mającego na celu wspieranie działań poszukiwawczo-ratowniczych, aby zagwarantować wyraźną obecność służb poszukiwawczo-ratowniczych w basenie Morza Śródziemnego;
35. potwierdza gotowość do wykorzystania budżetu Unii jako narzędzia skutecznego zwalczania istniejących nierówności i wspierania równouprawnienia płci, w szczególności poprzez zwiększenie środków na związany z programem Daphne cel programu „Prawa, równość i obywatelstwo” oraz na rozwój społeczny w ramach Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju; podkreśla potrzebę zapewnienia wystarczających środków finansowych na zwalczanie przemocy uwarunkowanej płcią oraz przemocy wobec kobiet i dziewcząt będących uchodźcami i innych grup szczególnie wrażliwych, takich jak osoby LGBTQI+;
36. proponuje zwiększenie o 10 % środków na zobowiązania w podprogramach MEDIA i Kultura w ramach programu „Kreatywna Europa” w celu zaradzenia ich chronicznemu niedofinansowaniu oraz niskim wskaźnikom zatwierdzania wniosków; zwiększa również środki na działania multimedialne, które mają zasadnicze znaczenie dla walki z dezinformacją i dla promowania niezależnego dziennikarstwa;
37. proponuje również ukierunkowane zwiększenie wkładu Unii na rzecz Europejskiej Agencji Leków;
38. wzmacnia zatem dział 3 kwotą 121 799 746 EUR w środkach na zobowiązania, podnosząc poziomy przewidziane w PB (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych); wzmocnienie to zostanie sfinansowane dzięki dalszemu uruchomieniu instrumentów szczególnych;
Dział 4 – Globalny wymiar Europy
39. podkreśla, że budżet Unii powinien w większym stopniu przyczyniać się do finansowania środków na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej oraz dyplomacji klimatycznej w krajach objętych Instrumentem Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju i Unijnym Mechanizmem Ochrony Ludności; wskazuje, że w budżecie Unii można zapewnić pomoc finansową na zmniejszanie ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi oraz uruchomić innowacyjne instrumenty finansowe, w tym plan inwestycji zewnętrznych UE, w celu wsparcia przygotowania i finansowania projektów rozwojowych związanych z klimatem w Afryce;
40. proponuje znaczne zwiększenie środków finansowych dla krajów Bałkanów Zachodnich w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej, zwłaszcza w obszarach funkcjonujących instytucji demokratycznych, praworządności, dobrych rządów i administracji publicznej; podkreśla znaczenie odpowiedniego finansowania z uwagi na liczne wyzwania, którym Unia i państwa członkowskie będą musiały stawić czoła w sąsiedztwie europejskim w celu wspierania reform politycznych i dostosowania do unijnego dorobku prawnego na Bałkanach Zachodnich;
41. przypomina, że biorąc pod uwagę utrzymujące się zagrożenia dla bezpieczeństwa i pogarszanie się stanu bezpieczeństwa na wschodnich granicach Unii, a także ambitne reformy, jakie przeprowadzają partnerzy wschodnioeuropejscy, ważne jest zapewnienie wystarczających środków finansowych na wsparcie zapobiegania kryzysom i konfliktom oraz na wsparcie stabilności, demokracji i budowania zaufania, a także zwiększenie wysiłków na rzecz wspierania ograniczania ubóstwa i na rzecz rozwoju gospodarczego w regionie; przypomina ponadto, że kraje południowego sąsiedztwa potrzebują dodatkowego wsparcia finansowego, ponieważ zmagają się z ogromną presją wynikającą między innymi z konfliktów w Syrii i Libii, ze wzrostu ekstremizmu oraz związanego z nim napływu uchodźców i migrantów;
42. uważa za niezbędne podniesienie środków w pozycji budżetowej przeznaczonej dla społeczności Turków cypryjskich, aby zdecydowanie przyczynić się do kontynuowania i zintensyfikowania działań Komitetu ds. Osób Zaginionych na Cyprze, poprawić sytuację maronitów pragnących się przesiedlić oraz sytuację wszystkich osób żyjących w enklawach, zgodnie z trzecim porozumieniem wiedeńskim, a także wesprzeć Komisję Techniczną ds. Dziedzictwa Kulturowego, w której skład wchodzą przedstawiciele obydwu społeczności, gdyż sprzyja to zaufaniu i pojednaniu między tymi społecznościami;
43. podkreśla, że obowiązkiem Unii jest wspieranie ochrony Arktyki; podkreśla znaczenie inwestowania w bardziej spójną politykę UE wobec Arktyki;
44. wzywa do zwiększenia środków na projekty wspierania uchodźców z Wenezueli, którzy uciekli do sąsiednich krajów, w tym na terytoria państw członkowskich UE na Karaibach;
45. jest zdania, że z uwagi na poważne i konsekwentnie podejmowane przez Turcję próby zagrożenia stabilności regionalnej poprzez agresywne zachowanie względem państw członkowskich, a także na deficyty w obszarze demokracji, praworządności i praw podstawowych w tym kraju uzasadnione jest dalsze ograniczenie środków przeznaczonych dla Turcji w Instrumencie Pomocy Przedakcesyjnej; w związku z tym postanawia nie cofać cięć dokonanych przez Radę w odniesieniu do finansowania dla Turcji, zmniejszyć to finansowanie o dodatkowe 5 mln EUR oraz przenieść do rezerwy 100 mln EUR;
46. ubolewa nad ograniczoną rolą Parlamentu w zakresie nadzoru nad kryzysowym funduszem powierniczym UE dla Afryki i zarządzania nim; uważa, że bardzo istotne jest, aby Parlament był w stanie monitorować działalność komitetu operacyjnego, i wzywa Komisję, aby przedstawiła szczegółowe informacje na temat decyzji podejmowanych przez ten komitet oraz zapewniła reprezentację Parlamentu na jego posiedzeniach;
47. zwiększa ogólny poziom środków w dziale 4 o 257 217 394 EUR powyżej PB (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), przy czym kwota ta zostanie udostępniona dzięki dalszemu uruchomieniu instrumentów szczególnych;
Dział 5 – Administracja; inne działy – wydatki administracyjne oraz na wsparcie badań naukowych
48. przywraca środki zapisane w PB w pozycjach dotyczących wydatków administracyjnych, w tym wydatków administracyjnych i na wsparcie badań naukowych w działach od 1 do 4; proponuje zwiększenie o 5,5 mln EUR w stosunku do PB środków na zobowiązania przeznaczonych na konferencję na temat demokracji europejskiej / przyszłości Europy; wskazuje, że konferencji należy zapewnić w miarę niezależne funkcjonowanie i zaangażować w nią Parlament na równi z pozostałymi instytucjami europejskimi; podkreśla ponadto, że konferencja powinna umożliwiać udział i zaangażowanie szerokiego grona obywateli, w tym młodzieży;
Projekty pilotażowe i działania przygotowawcze
49. przypomina o znaczeniu projektów pilotażowych i działań przygotowawczych jako narzędzi formułowania priorytetów politycznych i wprowadzania nowych inicjatyw, które mają potencjał do przekształcenia się w stałe działania i programy UE; podkreśla w tym względzie, w odniesieniu do tych projektów i działań, które torują drogę nowym programom wspieranym przez obecnego przewodniczącego Komisji i Parlament, jak Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, że Komisja powinna zwrócić szczególną uwagę na wdrożenie ich w takiej formie, która zapewni jak największe poparcie ze strony Parlamentu; po przeprowadzeniu starannej analizy wszystkich przedłożonych wniosków i uwzględniając w pełni ocenę Komisji dotyczącą tego, czy są one zgodne z wymogami prawnymi i możliwe do wdrożenia, przyjmuje wyważony pakiet projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, który odzwierciedla priorytety polityczne Parlamentu; wzywa Komisję do szybkiego wdrożenia projektów pilotażowych i działań przygotowawczych oraz do przekazywania informacji zwrotnych na temat ich wyników i rezultatów osiąganych w terenie;
Płatności
50. zwraca uwagę na bezprecedensowy margines w wysokości 20 067,6 mln EUR w pułapie płatności w PB, będący wynikiem bardzo późnego startu programów na lata 2014–2020 i związanego z tym nagromadzenia niewykorzystanych środków na płatności, w szczególności w poddziale 1b; podkreśla, że nie można dopuścić do znacznego nagromadzenia wniosków o płatność na początku kolejnych WRF, bo może doprowadzić to do kolejnego kryzysu płatności w budżecie Unii, tak jak miało to miejsce w obecnym okresie, i może uniemożliwić właściwe rozpoczęcie następnej edycji programów na okres 2021–2027;
51. zwiększa w związku z tym środki na płatności dla europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych o łączną kwotę 3 mld EUR, ponieważ zakłada, że państwa członkowskie jeszcze bardziej przyspieszą realizację swoich programów operacyjnych w ostatnim roku obowiązywania obecnych WRF i będą lepiej przestrzegać swoich własnych prognoz; zwiększa finansowanie Funduszu Gwarancyjnego EFIS o 948 mln EUR w celu przesunięcia na 2020 r., w sposób neutralny dla budżetu, tych rocznych rat, które były dotychczas zaplanowane na lata 2021–2023, tj. gdy oczekuje się, że presja na płatności będzie wyższa; ponadto zwiększa środki na płatności w tych pozycjach, w których zwiększono środki na zobowiązania;
Inne sekcje
Sekcja I – Parlament Europejski
52. przywraca środki zapisane w preliminarzu przygotowanym na podstawie dokładnej i odpowiedzialnej analizy potrzeb Parlamentu na rok 2020 i przyjętym zdecydowaną większością głosów na posiedzeniu plenarnym w wyżej wspomnianej rezolucji z dnia 28 marca 2019 r.; zdaje sobie sprawę, że art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej pozwala Komisji na dostosowanie projektów preliminarzy pozostałych instytucji; jest jednak zaskoczony i głęboko zaniepokojony dokonanymi przez Komisję cięciami w budżecie Parlamentu, zrywającymi z tradycją dobrej współpracy między tymi dwiema instytucjami;
53. zwiększa środki w dwóch pozycjach budżetowych w PB w związku z nowymi elementami, którym nie można było zapobiec, a które mają wpływ na odprawy przejściowe w budżecie na rok 2020, a mianowicie w związku z: wyższym odsetkiem posłów, których nie wybrano ponownie w wyborach europejskich (63 %, podczas gdy za podstawę obliczeń przyjęto średnią wynoszącą 50 %), oraz odroczeniem brexitu do dnia 31 października 2019 r.; zwiększa również środki w pozycji dotyczącej europejskich fundacji politycznych, ponieważ ich praca ma kluczowe znaczenie dla promowania demokracji oraz zwalczania fałszywych informacji i dezinformacji;
54. zgodnie z preliminarzem przyjętym przez Parlament:
- zwraca się do Prezydium o opracowanie rozwiązania technicznego, które umożliwi posłom korzystanie z przysługującego im prawa do głosowania w czasie, gdy przebywają na urlopie macierzyńskim bądź ojcowskim lub na długim zwolnieniu chorobowym;
- ponawia apel o przejrzysty proces decyzyjny w dziedzinie polityki dotyczącej nieruchomości; w związku z tym nie zgadza się ze stosowaną praktyką przesuwania niewykorzystanych środków pod koniec roku, aby wesprzeć bieżące projekty budowlane, która to praktyka jest stosowana systematycznie w odniesieniu do tych samych rozdziałów, tytułów i często dokładnie tych samych pozycji budżetowych; uważa, że polityka w zakresie nieruchomości powinna być finansowana w przejrzysty sposób z pozycji budżetowych, które są na nią przeznaczone;
- przypomina swój skierowany do Prezydium wniosek w sprawie podjęcia działań na rzecz pełnego ujednolicenia, począwszy od 1 stycznia 2020 r., stawek dodatków wypłacanych w związku z podróżami służbowymi między trzema miejscami pracy Parlamentu urzędnikom, innym pracownikom i akredytowanym asystentom parlamentarnym;
- ponownie zwraca się do Konferencji Przewodniczących i do Prezydium o dokonanie przeglądu postanowień wykonawczych regulujących prace delegacji i misji poza granicami Unii Europejskiej; podkreśla, że w ramach takiego przeglądu należy rozważyć możliwość, aby akredytowani asystenci parlamentarni – po spełnieniu pewnych warunków – mogli towarzyszyć posłom w oficjalnych delegacjach i misjach Parlamentu;
- zwraca się do sekretarza generalnego o szybkie przedstawienie przepisów wykonawczych mających na celu zapewnienie statutowych praw akredytowanych asystentów parlamentarnych w celu uniknięcia swobodnej interpretacji i zaradzenia obecnym nierównościom uniemożliwiającym pełne wykonywanie ich zadań zgodnie ze statutem posła i statutem asystenta;
- zwraca się o pełne wdrożenie środków zaleconych w rezolucji Parlamentu z dnia 26 października 2017 r. w sprawie przeciwdziałania molestowaniu i wykorzystywaniu seksualnemu w UE[8], a mianowicie o wprowadzenie szkolenia dla wszystkich pracowników i posłów w zakresie zapobiegania molestowaniu, przeprowadzenie zewnętrznego audytu dwóch istniejących komitetów zajmujących się przeciwdziałaniem molestowaniu oraz przekształcenie tych komitetów w jeden niezależny komitet, którego stałymi członkami byliby lekarze i prawnicy; zwraca się o dalsze wsparcie w celu pokrycia kosztów dodatkowych pracowników odpowiedzialnych za rozpatrywanie przypadków molestowania w Parlamencie, poprzez zgromadzenie w wyspecjalizowanej służbie pracowników posiadających wiedzę i doświadczenie w dziedzinie medycyny, psychologii, prawa i zarządzania zasobami ludzkimi, a także w celu pokrycia kosztów sądowych i kosztów leczenia ofiar molestowania zgodnie z art. 24 regulaminu pracowniczego;
- ponawia wniosek skierowany do sekretarza generalnego o przedstawienie szczegółowych szacunków i zestawienia kosztów dotyczących technicznych prac przygotowawczych w budynku SPAAK w związku z jego renowacją; koszty te szacuje się na 12,4 mln EUR;
- ponawia apel o częstsze organizowanie wideokonferencji i korzystanie z innych technologii, aby chronić środowisko naturalne i oszczędzać zasoby, w szczególności o ograniczenie podróży służbowych pracowników między trzema miejscami pracy;
Inne sekcje (sekcje IV-X)
55. zauważa, że PB odzwierciedla w głównej mierze preliminarze poszczególnych instytucji wchodzących w zakres pozostałych sekcji budżetu i w związku z tym odpowiada, z pewnymi wyjątkami, ich wymogom finansowym; uważa, że cięcia zaproponowane przez Radę miałyby w związku z tym szkodliwy wpływ na pracę zainteresowanych instytucji, a co za tym idzie na ich istotny wkład w funkcjonowanie Unii; w związku z tym proponuje przywrócenie poziomów PB w niemal wszystkich przypadkach, w tym w odniesieniu do planów zatrudnienia Europejskiego Inspektora Ochrony Danych i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych; zgodnie z dżentelmeńską umową nie zmienia czytania Rady dotyczącego Rady i Rady Europejskiej;
56. uważa, że – w ograniczonej liczbie przypadków i biorąc pod uwagę preliminarze instytucji – konieczne jest zwiększenie ponad poziom PB środków w pozycjach budżetowych oraz zaproponowanie dodatkowych stanowisk; proponuje zatem:
a) w odniesieniu do Trybunału Sprawiedliwości i ze względu na rosnące obciążenie pracą – przywrócenie 11 stanowisk zaproponowanych przez Trybunał w preliminarzu (7 stanowisk AD i 4 AST), których Komisja nie uwzględniła w PB, oraz zapewnienie niezbędnych środków na wynagrodzenia i dodatki;
b) w odniesieniu do Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – zwiększenie środków w stosunku do PB w kilku pozycjach, aby utrzymać poziom środków podobny do poziomu z poprzedniego roku;
c) w odniesieniu do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich – dodanie dwóch stanowisk AD w PB, w połączeniu z niewielkimi cięciami w trzech pozycjach budżetowych, aby zrównoważyć kwoty przywrócone w dwóch innych pozycjach;
o
o o
57. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z poprawkami do projektu budżetu ogólnego Radzie, Komisji, innym zainteresowanym instytucjom i organom oraz parlamentom narodowym.
OPINIA Komisji Spraw Zagranicznych (1.10.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Michael Gahler
WSKAZÓWKI
Komisja Spraw Zagranicznych zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. z zaniepokojeniem odnotowuje zmniejszenie o ponad 1 mld EUR środków na zobowiązania w dziale 4 (Globalny wymiar Europy), co spowodowałoby, że budżet na działania zewnętrzne byłby niższy niż w którymkolwiek z trzech poprzednich lat; uważa, że w obecnej sytuacji międzynarodowej UE, we współpracy z państwami członkowskimi, musi zwiększać, a nie ograniczać przyjmowaną na siebie odpowiedzialność, i że musi dysponować niezbędnymi środkami finansowymi w związku z licznymi wyzwaniami w krajach europejskiego sąsiedztwa i w dalszych regionach; wzywa do przyznania marginesu w wysokości ponad 200 mln EUR w dziale 4, w tym na reagowanie kryzysowe, zapobieganie konfliktom, budowanie pokoju i gotowość na sytuacje kryzysowe;
2. uważa, że konieczne jest dalsze zwiększenie finansowania dla krajów Bałkanów Zachodnich w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II), zwłaszcza w obszarach funkcjonowania instytucji demokratycznych, praworządności, dobrych rządów i administracji publicznej; zauważa, że Komisja zaleciła rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych z Albanią i Macedonią Północną; podkreśla, że ważne jest dotrzymanie tego zobowiązania i otwarcie negocjacji akcesyjnych już w 2019 r.; w tym kontekście sprzeciwia się proponowanej redukcji funduszy przeznaczonych na wspieranie na Bałkanach Zachodnich reform politycznych i dostosowanie do dorobku prawnego Wspólnoty i zwraca się o znaczne zwiększenie tych funduszy;
3. zauważa, że środki przyznawane Turcji pozostają na ograniczonym poziomie i uważa, że jest to uzasadnione poważnymi i utrzymującymi się deficytami w dziedzinie demokracji, praworządności i praw podstawowych w Turcji; wzywa Komisję do ścisłego monitorowania sytuacji i, jeśli uznane to zostanie za konieczne, dostosowanie wsparcia finansowego dla Turcji, przy jednoczesnym utrzymaniu kontaktów z obywatelami Turcji; z zadowoleniem przyjmuje zwiększony nacisk na wsparcie dla społeczeństwa obywatelskiego, zwłaszcza w dziedzinie demokracji i praworządności oraz trwające przechodzenie na bezpośrednie zarządzanie i zachęca Komisję do dalszego przyspieszenia tego przywracania równowagi;
4. kładzie nacisk na konieczność priorytetowego traktowania stabilności wschodniego i południowego sąsiedztwa UE; podkreśla przede wszystkim konieczność wspierania kluczowych państw, takich jak Ukraina, Mołdawia, Tunezja i Gruzja, gdyż wszystkie one poczyniły znaczące postępy, które należy uznać i wspierać; przypomina, jak ważne jest utrzymanie wysokiego poziomu wsparcia i zaangażowania UE na rzecz stabilnego europejskiego sąsiedztwa, przy jednoczesnym uwzględnieniu zaangażowania krajów partnerskich na rzecz ich kompleksowego programu reform, zwłaszcza w dziedzinie demokracji, praworządności i praw człowieka; przypomina też, że w związku z utrzymującymi się zagrożeniami dla bezpieczeństwa oraz pogarszającym się stanem bezpieczeństwa na wschodnich graniach UE istotne jest dalsze budowanie zaufania ze wschodnimi partnerami oraz zapewnianie wystarczających środków na wspieranie budowania stabilności i demokracji w tym regionie, co dotyczy zwłaszcza Ukrainy oraz nieustającego konfliktu wywołanego przez Rosję we wschodniej Ukrainie; wspiera wzmocnioną i bardziej prominentną rolę UE w misji obserwacyjnej w Gruzji w świetle rosnącej agresji Rosji wobec Gruzji; podkreśla, że w przypadku Mołdawii UE powinna wykorzystać sprzyjający impuls polityczny i zapewnić silne wsparcie finansowe, aby umożliwić przeprowadzenie niezbędnych reform demokratycznych, gospodarczych i społecznych;
5. wzywa do zwiększenia środków przeznaczonych na zwalczanie kampanii dezinformacyjnych, które zagrażają procesom demokratycznym w sąsiedztwie Unii;
6. przypomina, że kraje w południowym sąsiedztwie borykają się z ogromnymi napięciami wskutek burzliwego rozwoju wydarzeń w tym regionie, takich jak konflikt w Syrii i Libii, wzrost ekstremizmu oraz związane z nim ruchy uchodźcze i migracyjne; jest zdania, że intensyfikacja wysiłków i zwiększenie funduszy na środki budowy zaufania mogą być sposobem radzenia sobie z istniejącymi problemami; wzywa do wycofania proponowanych cięć budżetowych dla krajów południowego sąsiedztwa w ramach Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa (ENI); przypomina, że wkłady z ENI na zobowiązania na rzecz Syrii i funduszu powierniczego UE dla Afryki nie mogą odbywać się kosztem podstawowych priorytetów ENI i wzywa do pełnego zrównoważenia tych dodatkowych zobowiązań zwiększeniem środków;
7. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązania podjęte w Brukseli na trzeciej konferencji „Wsparcie dla przyszłości Syrii i regionu” i podkreśla, że oprócz przyznanych 560 milionów EUR Unia musi zaangażować się w długotrwałe i konsekwentne wspieranie tego regionu; zwraca uwagę na wysiłki organizacji gromadzących dowody w Syrii i apeluje o nadanie absolutnego priorytetu zabezpieczeniu dowodów zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości popełnionych przez wszystkie strony konfliktu;
8. apeluje o większe wsparcie UE na rzecz trwałości rozwiązania dwupaństwowego, Palestyńskiej Władzy Narodowej, społeczeństwa obywatelskiego w Izraelu i Palestynie oraz Agencji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA); z zaniepokojeniem przyjmuje niedawne oskarżenia o nadużywanie władzy przez kierownictwo UNRWA i oczekuje pełnego i przejrzystego dochodzenia oraz zewnętrznej kontroli w tej sprawie; pozostaje zaniepokojony niszczeniem i konfiskowaniem finansowanej przez UE pomocy humanitarnej na Zachodnim Brzegu;
9. wzywa do przywrócenia mandatu specjalnego przedstawiciela UE ds. południowego regionu Morza Śródziemnego, który zapewnia UE zaangażowanie w regionie i większą widoczność;
10. zwraca się o większe środki finansowe dla Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka (EIDHR); ponownie wyraża silne poparcie dla obrońców praw człowieka, zwłaszcza tych najbardziej zagrożonych, w tym za pośrednictwem mechanizmu na rzecz ochrony obrońców praw człowieka (ProtectDefenders.eu);
11. podkreśla potrzebę wspierania i ochrony społeczności LGBTI+ na całym świecie; apeluje o przyznanie środków UE na pomoc społecznościom LGBTI+ w krajach, gdzie prawa jej członków są zagrożone;
12. podkreśla dużą rolę unijnych misji obserwacji wyborów we wzmacnianiu instytucji demokratycznych i budowaniu zaufania publicznego w procesach wyborczych, a tym samym we wspieraniu stabilności i wzmacnianiu innych celów polityki zagranicznej, w tym budowania pokoju; zwraca uwagę na znaczenie wzmocnienia misji obserwacji wyborów i zwiększenia ich finansowania; zauważa, że zwiększenie powinno w szczególności mieć na celu wzmocnienie wsparcia dla lokalnych organizacji obserwacji wyborów opartych na społeczeństwie obywatelskim, przy czym na finansowanie misji obserwacji wyborów powinno się przeznaczyć do 25 % całkowitego budżetu EIDHR; zachęca Komisję do wspierania większej konkurencji między usługodawcami jako sposobu na zwiększenie skuteczności i wydajności;
13. podkreśla, jak ważne jest stopniowe kształtowanie wspólnej polityki obrony UE, a także wskazuje na potrzebę przeznaczenia dodatkowych środków na jej wdrożenie; podtrzymuje silne poparcie dla Europejskiego program rozwoju przemysłu obronnego i z zadowoleniem przyjmuje kwotę 255 mln EUR przyznaną w projekcie budżetu; przypomina o istotnej roli, którą Europejski Fundusz Obronny musi odgrywać w przyszłych budżetach, a zwłaszcza w następnych wieloletnich ramach finansowych; wzywa państwa członkowskie do intensywniejszego korzystania z tych możliwości finansowania;
14. przypomina swoje stanowisko, że finansowanie wydatków administracyjnych i operacyjnych Europejskiej Agencji Obrony oraz stałej współpracy strukturalnej z budżetu Unii jest jedyną opcją przewidzianą w traktatach;
15. uważa, że należy przeznaczyć więcej środków na cywilne zapobieganie konfliktom, mediacje i wysiłki na rzecz pojednania, zwłaszcza w południowym i wschodnim sąsiedztwie UE;
16. zwraca uwagę na skutki zmiany klimatu dla działań zewnętrznych UE; podkreśla konieczność adekwatnej reakcji na kryzys klimatyczny w postaci znacznego zwiększenia liczby funduszy poświęcanych na cele klimatyczne i dyplomację klimatyczną;
17. kładzie nacisk na odpowiedzialność UE we wspieraniu ochrony Arktyki; podkreśla znaczenie inwestowania w bardziej spójną politykę UE wobec Arktyki;
18. podkreśla pilną potrzebę zwalczania przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć przez zajęcie się kwestią powszechnego i systemowego wykorzystywania tego typu przemocy jako narzędzia wojny; apeluje o wykorzystanie funduszy UE na wspieranie ofiar przemocy uwarunkowanej płcią i praw kobiet na całym świecie do dostępu do bezpiecznej i legalnej aborcji;
19. wzywa do zwiększenia środków na projekty wspierania uchodźców z Wenezueli, którzy uciekli do sąsiednich krajów, w tym na terytoria państw członkowskich na Karaibach;
20. ubolewa nad niskim odsetkiem kobiet na stanowiskach kierowniczych wyższego i średniego szczebla w ESDZ (odpowiednio 25 % i 13 %); wzywa wiceprzewodniczącego Komisji/Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa do podjęcia pisemnego zobowiązania dotyczącego obecności kobiet na stanowiskach kierowniczych, w tym celu 50 % reprezentacji kobiet na stanowiskach szefów delegacji do 2024 r.;
21. zwraca uwagę na fakt, że nieprzewidziane kryzysy wymagają elastyczności i pola manewru w budżecie i w związku z tym przypomina o konieczności bycia przygotowanym i zdolnym do szybkiego i skutecznego działania, jeśli zajdzie taka konieczność;
22. przypomina, że niniejszy projekt budżetu bazuje na budżecie z pełnymi składkami Zjednoczonego Królestwa przez cały 2020 r.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Data przyjęcia |
1.10.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
42 12 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Maria Arena, Petras Auštrevičius, Traian Băsescu, Phil Bennion, Lars Patrick Berg, Anna Bonfrisco, Reinhard Bütikofer, Fabio Massimo Castaldo, Włodzimierz Cimoszewicz, Tanja Fajon, Michael Gahler, Giorgos Georgiou, Nathan Gill, Raphaël Glucksmann, Klemen Grošelj, Bernard Guetta, Sandra Kalniete, Stelios Kouloglou, David Lega, Nathalie Loiseau, Antonio López-Istúriz White, Jaak Madison, Claudiu Manda, Thierry Mariani, David McAllister, Vangelis Meimarakis, Sven Mikser, Francisco José Millán Mon, Javier Nart, Demetris Papadakis, Tonino Picula, Giuliano Pisapia, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos, Sergei Stanishev, Hermann Tertsch, Idoia Villanueva Ruiz, Viola Von Cramon-Taubadel, Irina Von Wiese, Isabel Wiseler-Lima, Željana Zovko |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Attila Ara-Kovács, Vladimír Bilčík, Loucas Fourlas, Neena Gill, Markéta Gregorová, Roman Haider, Sergey Lagodinsky, Hannah Neumann, Bert-Jan Ruissen, Tineke Strik, Mick Wallace |
|||
Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego |
Michael Bloss, Liudas Mažylis, Philippe Olivier |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
42 |
+ |
ECR |
Hermann Tertsch |
NI |
Fabio Massimo Castaldo |
PPE |
Traian Băsescu, Vladimír Bilčík, Loucas Fourlas, Michael Gahler, Sandra Kalniete, David Lega, Antonio López-Istúriz White, David McAllister, Liudas Mažylis, Vangelis Meimarakis, Francisco José Millán Mon, Isabel Wiseler-Lima, Željana Zovko |
RENEW |
Petras Auštrevičius, Phil Bennion, Klemen Grošelj, Bernard Guetta, Nathalie Loiseau, Javier Nart, Irina Von Wiese |
S&D |
Attila Ara-Kovács, Maria Arena, Włodzimierz Cimoszewicz, Tanja Fajon, Neena Gill, Raphaël Glucksmann, Claudiu Manda, Sven Mikser, Demetris Papadakis, Tonino Picula, Giuliano Pisapia, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos |
VERTS/ALE |
Michael Bloss, Reinhard Bütikofer, Markéta Gregorová, Sergey Lagodinsky, Hannah Neumann, Tineke Strik, Viola Von Cramon-Taubadel |
12 |
- |
ECR |
Bert-Jan Ruissen |
GUE/NGL |
Giorgos Georgiou, Stelios Kouloglou, Idoia Villanueva Ruiz, Mick Wallace |
ID |
Lars Patrick Berg, Anna Bonfrisco, Roman Haider, Jaak Madison, Thierry Mariani, Philippe Olivier |
NI |
Nathan Gill |
1 |
0 |
S&D |
Sergei Stanishev |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Rozwoju (9.10.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Charles Goerens
WSKAZÓWKI
Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. podkreśla, że budżet ogólny Unii Europejskiej powinien w odpowiedni sposób przyczynić się do wdrożenia agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i realizacji zapisanych w niej celów zrównoważonego rozwoju oraz celu likwidacji ubóstwa, jak zapisano w art. 3 i 21 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; podkreśla, że cele zrównoważonego rozwoju muszą stanowić strategiczny priorytet, a ich realizacja musi być prowadzona we wszystkich strategiach wewnętrznej i zewnętrznej polityki Unii Europejskiej; przypomina, że według ONZ realizacja celów zrównoważonego rozwoju będzie wymagała od 5 do 7 bln USD rocznie (z czego od 2,5 do 3 bln USD w krajach rozwijających się); podkreśla, że jeśli Unia Europejska chce być wiarygodnym podmiotem na szczeblu globalnym, musi odgrywać czołową rolę w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju i zwiększyć znaczenie spójności polityki na rzecz rozwoju; podkreśla znaczenie dialogu, sprzyjającego włączeniu społecznemu zaangażowania i poczucia odpowiedzialności na szczeblu lokalnym, a także docierania wsparcia UE do społeczeństwa; podkreśla, że cele zrównoważonego rozwoju są wzajemnie powiązane i nierozdzielne, ale podkreśla również, że cel 3 – zdrowie, cel 4 – edukacja, cel 5 – równouprawnienie płci, cel 13 – działania w dziedzinie klimatu i cel 16 – pokój, sprawiedliwość i silne instytucje muszą być bardziej widoczne w budżecie ogólnym Unii Europejskiej na 2020 r.;
2. podkreśla, że Unia i jej państwa członkowskie muszą wypełnić swoje wspólne zobowiązanie – potwierdzone ponownie w 2015 r. – do podwyższenia oficjalnej pomocy rozwojowej do poziomu 0,7 % ich dochodu narodowego brutto (DNB) do 2030 r.; apeluje do Komisji i państw członkowskich o przedstawienie wiążących harmonogramów stopniowego zwiększania środków aż do osiągnięcia tego poziomu; przypomina o wspólnym zobowiązaniu Unii do zapewnienia krajom najsłabiej rozwiniętym 0,20 % DNB przeznaczanego na oficjalną pomoc rozwojową; przypomina podjęte przez Komisję zobowiązanie do przeznaczania co najmniej 20 % jej całkowitej oficjalnej pomocy rozwojowej na rozwój społeczny i włączenie społeczne; podkreśla konieczność propagowania i ochrony praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego;
3. ponownie podkreśla swoje obawy wobec używania funduszy rozwoju na cele inne niż związane z rozwojem oraz zaznacza, że finansowanie niespełniające kryteriów oficjalnej pomocy rozwojowej musi być pozyskiwane ze źródeł innych niż Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju (DCI); podkreśla znaczenie zagwarantowania standardów praw człowieka we wszelkiej współpracy w ramach DCI i zaznacza, że w celu skutecznego zwalczenia ubóstwa w perspektywie długoterminowej UE musi zająć się przyczynami ubóstwa i nierówności; potwierdza swoje poparcie dla włączenia Europejskiego Funduszu Rozwoju do budżetu i kładzie nacisk na wprowadzenie wystarczającej kontroli parlamentarnej nad finansowaniem rozwoju przez Unię Europejską;
4. apeluje o podejście oparte na wynikach, egzekwowaniu mechanizmów sprawozdawczości, efektywności oraz monitorowaniu wydatków przeznaczonych na pomoc rozwojową UE;
5. wyraża poważne zaniepokojenie sposobem, w jaki wykorzystuje się kryzysowy fundusz powierniczy UE dla Afryki (EUTF); zauważa w szczególności, że priorytet przyznany finansowaniu zarządzania migracją i granicami jest często usuwany z celów ograniczania ubóstwa i eliminowania podstawowych przyczyn migracji oraz że może mieć to negatywne skutki; przykładowo za niewłaściwe uważa korzystanie z tego instrumentu w celu finansowania działalności libijskiej straży przybrzeżnej bez uwzględnienia poważnych naruszeń praw człowieka popełnianych w tym kraju;
6. podkreśla podejście do rozwoju oparte na prawach oraz zasadę niepomijania nikogo; podkreśla, że strategie polityczne i programy Unii muszą gwarantować standardy praw człowieka oraz pomagać w zwalczaniu utrzymującej się globalnej nierówności i dyskryminacji ze względu na takie czynniki, jak dochód, pochodzenie etniczne, płeć, wiek, niepełnosprawność, religia lub wyznanie, orientacja seksualna i tożsamość płciowa; podkreśla konieczność wspierania niedyskryminacji i ochrony obrońców praw człowieka;
7. ubolewa nad ograniczoną rolą Parlamentu Europejskiego w zakresie nadzoru i zarządzania EUTF; uważa, że szczególnie istotne jest, aby Parlament był w stanie monitorować działalność komitetu operacyjnego, i wzywa Komisję, aby przedstawiła szczegółowe informacje na temat decyzji podejmowanych przez ten komitet oraz zapewniła reprezentację Parlamentu Europejskiego na jego posiedzeniach;
8. kładzie nacisk na konieczność poczynienia postępów w zakresie 5. celu zrównoważonego rozwoju dotyczącego równości płci i apeluje o bardziej konkretne działania w obszarze unijnej polityki zewnętrznej, w tym o ukierunkowane działania i środki na rzecz równości płci; kładzie nacisk na konieczność walki z przemocą wobec kobiet i dziewcząt oraz propagowania dostępu do praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego;
9. podkreśla 16. cel zrównoważonego rozwoju i wspieranie demokracji, dobrych rządów i praworządności; zwraca uwagę na znaczenie wspierania dialogu, własności lokalnej sprzyjającej włączeniu społecznemu oraz tworzenia środowiska sprzyjającego udziałowi obywateli; podkreśla znaczenie młodych ludzi i kobiet jako kluczowych czynników zmian; podkreśla znaczenie włączania kobiet w procesy pokojowe i rozwiązywanie konfliktów;
10. podkreśla znaczenie wspierania ludności cywilnej na obszarach ogarniętych konfliktami i odbudowywania społeczeństw wychodzących z sytuacji konfliktowych; zwraca uwagę na sytuację Kurdów, Jazydów, chrześcijan i innych mniejszości etnicznych i religijnych na Bliskim Wschodzie; podkreśla znaczenie zdolności Agencji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie do działania i uzyskania wystarczającego wsparcia w okresach zmniejszonego wsparcia ze strony innych podmiotów globalnych;
11. popiera wyrażony przez Komisję zamiar wyjaśnienia doktryny stosowanej w zakresie współpracy na rzecz rozwoju z państwami, które naruszają zasady polityki zewnętrznej Unii Europejskiej;
12. uważa, że budżet na 2020 r. przeznaczony na cele rozwojowe musi w sposób spójniejszy odzwierciedlać koncentrację działań UE na krajach najsłabiej rozwiniętych w obszarach edukacji i zatrudnienia ludzi młodych oraz w obszarze przemocy na tle płciowym wobec dziewcząt i kobiet, a także zapewnienia powszechnego dostępu do wody;
13. wzywa Komisję do zadbania o to, aby finansowanie działań przystosowawczych w związku ze skutkami zmiany klimatu i innych działań klimatycznych w państwach trzecich miało charakter dodatkowy w stosunku do finansowania działań w ramach instrumentów współpracy na rzecz rozwoju; zwraca uwagę, że zmiana klimatu może mieć poważniejszy wpływ na osoby, które już znajdują się w trudniejszej sytuacji, i prowadzić do cofnięcia postępów osiągniętych w walce z ubóstwem i głodem; jest zaniepokojony, że zmiana klimatu może zwielokrotnić negatywne skutki prowadzące do większej liczby kryzysów humanitarnych, na przykład przez nasilanie konfliktów i wojen;
14. podkreśla, że należy wspierać tworzenie większej liczby godnych i ekologicznych miejsc pracy zgodnie z 8. celem zrównoważonego rozwoju; zwraca uwagę na powiązania między handlem a rozwojem, wzywa Unię do skuteczniejszego wspierania krajów w udziale w handlu międzynarodowym i w pełnym korzystaniu z niego; podkreśla znaczenie wspierania dialogu między partnerami społecznymi i podkreśla w tym kontekście inicjatywy takie jak globalny ład na rzecz godnej pracy i wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu; podkreśla znaczenie zapewnienia praw pracowniczych w globalnych łańcuchach wartości oraz propagowania godnej pracy na podstawie norm pracy Międzynarodowej Organizacji Pracy;
15. uważa, że ważne jest zażegnanie kryzysów humanitarnych oraz skupienie się na prewencji, budowaniu odporności i współpracy z zainteresowanymi stronami, aby przyczynić się do ograniczenia globalnego niedoboru środków finansowych na działania humanitarne; zwraca uwagę, że należy zwiększyć współpracę między rządami, społeczeństwem obywatelskim i sektorem prywatnym; nalega na znaczne zwiększenie środków finansowych przyznawanych na linie budżetowe na pomoc humanitarną, aby przygotować się na nowe klęski i katastrofy, a nie tylko pokrywać wydatki związane z bieżącymi kryzysami, przy jednoczesnym zapewnieniu wystarczającego finansowania bardziej długofalowej współpracy rozwojowej na rzecz silnych i odpornych społeczeństw sprzyjających włączeniu społecznemu; zauważa, że mało prawdopodobne jest, aby zmalała liczba kryzysów, oraz że będą one trwały coraz dłużej; podkreśla znaczenie właściwych powiązań między pomocą humanitarną a współpracą na rzecz rozwoju;
16. podkreśla znaczenie utrzymania środków na płatności w rozdziale dotyczącym pomocy humanitarnej przynajmniej na tym samym poziomie co środki na zobowiązania, aby uniknąć opóźnień płatności, które mogą mieć znacząco negatywne skutki dla osób i partnerów, którzy je wdrażają;
17. podkreśla, że Unia nie może przestać być siłą napędową multilateralizmu i globalnej współpracy, oraz wzywa do zapewnienia wystarczających środków finansowych na współpracę rozwojową i pomoc humanitarną w ramach nowych wieloletnich ram finansowych.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
8.10.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
20 2 2 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Hildegard Bentele, Dominique Bilde, Udo Bullmann, Ryszard Czarnecki, Gianna Gancia, Mónica Silvana González, Pierrette Herzberger-Fofana, György Hölvényi, Martin Horwood, Rasa Juknevičienė, Pierfrancesco Majorino, Lukas Mandl, Louis Stedman-Bryce, Marc Tarabella, Tomas Tobé, Chrysoula Zacharopoulou, Bernard Zimniok |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Manon Aubry, Stéphane Bijoux, Ellie Chowns, Ewa Kopacz, María Soraya Rodríguez Ramos, James Wells |
|||
Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego |
Sándor Rónai |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
20 |
+ |
ECR |
Ryszard Czarnecki |
GUE/NGL |
Manon Aubry |
ID |
Gianna Gancia |
PPE |
Hildegard Bentele, György Hölvényi, Rasa Juknevičienė, Ewa Kopacz, Lukas Mandl, Tomas Tobé |
Renew |
Stéphane Bijoux, Martin Horwood, María Soraya Rodríguez Ramos, Chrysoula Zacharopoulou |
S&D |
Udo Bullmann, Mónica Silvana González, Pierfrancesco Majorino, Sándor Rónai, Marc Tarabella |
Verts/ALE |
Ellie Chowns, Pierrette Herzberger-Fofana |
2 |
- |
NI |
Louis Stedman-Bryce, James Wells |
2 |
0 |
ID |
Dominique Bilde, Bernhard Zimniok |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Kontroli Budżetowej (26.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Corina Crețu
WSKAZÓWKI
Komisja Kontroli Budżetowej zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
Zarządzanie finansami
1. przypomina, że art. 247 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego stanowi, iż Komisja ma obowiązek przedkładać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do 31 lipca każdego roku zintegrowany zestaw sprawozdań finansowych i sprawozdań w zakresie rozliczalności, w tym długoterminową prognozę przyszłych wpływów i wypływów obejmującą pięć kolejnych lat;
2. domaga się, by sprawozdania te zawierały analizę wpływu zobowiązań na wielkość zaległości w płatnościach w danych wieloletnich ramach finansowych;
Oświadczenia programowe dotyczące wydatków operacyjnych, dołączone do budżetu
3. z zadowoleniem przyjmuje oświadczenia programowe dotyczące wydatków operacyjnych, dołączone do budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020; zgodnie z art. 41 ust. 3 lit. h) rozporządzenia finansowego oświadczenia te zawierają informacje na temat wszystkich programów wydatkowania środków;
4. z zadowoleniem przyjmuje, że oświadczenia programowe na rok 2020 odnoszą się do realizacji przekrojowych celów polityki, takich jak przeciwdziałanie zmianie klimatu i uwzględnianie problematyki różnorodności biologicznej; docenia, że Komisja przedstawia również odnośne programy wydatkowania środków przyczyniające się do realizacji priorytetów zawartych w strategii „Europa 2020”, a także podkreśla najnowsze i najbardziej znaczące inicjatywy, które są pomocne w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju w ramach polityki współpracy na rzecz rozwoju, choć często w sposób pośredni i niemożliwy do ujęcia w kategoriach liczbowych;
5. apeluje do Komisji Budżetowej o to, aby koordynując swoje działania z komisjami sektorowymi Parlamentu Europejskiego, promowała rzeczywistą kulturę zorientowania na wyniki w celu optymalnego wykorzystania funduszy, analizowania przyczyn słabych wyników programów i wprowadzania środków umożliwiających poprawę absorpcji i wyników;
Sprawozdania z realizacji celów
6. przypomina, że obecne ramy wykonania programów, w odniesieniu do których publikowane są oświadczenia programowe, obejmują ponad 700 wskaźników pozwalających określić wyniki w odniesieniu do ponad 60 celów ogólnych i ponad 220 celów szczegółowych;
7. zastanawia się, dlaczego Komisja wykorzystuje dwa zestawy celów i wskaźników do pomiaru wydajności zarządzania finansami: z jednej strony dyrektorzy generalni Komisji oceniają realizację celów określonych w ich planach zarządzania w postaci celów i wskaźników w rocznych sprawozdaniach z działalności, a z drugiej strony Komisja dokonuje pomiaru wydajności programów wydatkowania środków za pomocą oświadczeń programowych dotyczących wydatków operacyjnych, załączanych do projektu budżetu; wzywa Komisję do sporządzania sprawozdań w oparciu o jeden zestaw celów i wskaźników;
8. ubolewa, że w sprawozdaniach z realizacji celów Komisja nie wyjaśniła, jak wykorzystuje informacje o wynikach w procesie podejmowania decyzji;
9. apeluje do Komisji o:
a) usprawnienie sprawozdawczości dotyczącej realizacji celów poprzez:
– dalsze obniżenie liczby celów i wskaźników wykorzystywanych w różnych sprawozdaniach z realizacji celów oraz skoncentrowanie się na tych celach i wskaźnikach, które najlepiej przedstawiają wyniki wykorzystywania środków z budżetu Unii;
– przedstawianie informacji finansowych w sposób zapewniający ich porównywalność z informacjami o wynikach, aby jasno uwidocznić związek między wydatkami a wynikami;
b) wskazywanie, w jaki sposób informacje o wynikach dotyczące budżetu Unii wykorzystano w procesie podejmowania decyzji;
c) opracowanie metod przetwarzania danych na potrzeby dużych ilości danych pochodzących ze sprawozdań z realizacji celów, aby zapewnić terminowy, uczciwy i prawdziwy obraz osiągnięć; nalega, aby sprawozdawczość dotycząca realizacji celów była wykorzystywana do podejmowania działań naprawczych, gdy cele programów nie są osiągane;
d) lepsze wyważenie sprawozdawczości na temat wyników, aby jasno prezentować informacje dotyczące głównych wyzwań, z którymi jeszcze się nie uporano;
Terminowa absorpcja
10. wzywa Komisję do poprawy dokładności prognoz dotyczących płatności i do wykorzystania doświadczeń z poprzedniego okresu programowania w celu zaradzenia problemowi nagromadzonych zaległości w płatnościach i uniknięcia ich negatywnego wpływu na następne wieloletnie ramy finansowe, a także do przedstawienia planu działania w sprawie zmniejszenia zaległości w płatnościach w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027;
11. zwraca się do Komisji o przyznanie wystarczającej kwoty na pomoc techniczną dla organów krajowych państw członkowskich, która pozwoli im wykorzystać przydzielone środki;
12. podkreśla, że budżet Unii nie może wykazywać deficytu, a rosnące zaległości w płatnościach stanowią w istocie zadłużenie finansowe;
Zmiany klimatu
13. przypomina, że Unia Europejska zajęła stanowisko przewidujące przeznaczenie 20% budżetu na walkę ze zmianami klimatu; wzywa Komisję do rozwijania działalności badawczo-rozwojowej oraz innowacji, które pozwolą osiągnąć ten dwudziestoprocentowy cel;
Migracja, ochrona granic i prawa człowieka
14. wzywa Komisję, by do celów zarządzania i sprawozdawczości oraz w trosce o przyszłą unijną politykę zarządzania przepływami migracyjnymi i politykę integracji opracowała metodę rejestrowania unijnych wydatków budżetowych, pozwalającą na zgłaszanie wszystkich środków przeznaczanych na rozwiązanie kwestii uchodźczych i migracyjnych;
„Horyzont 2020”
15. przypomina o poparciu politycznym państw członkowskich dla programu „Horyzont 2020”; przypomina również, że badania naukowe to bezpośrednia inwestycja w inteligentny, zrównoważony i integrujący wzrost sprzyjający tworzeniu miejsc pracy; jest zdania, że tylko ambitny budżet umożliwi Unii zajęcie czołowej pozycji w dziedzinie takich badań naukowych, zwłaszcza przez podjęcie wyzwań społecznych dotyczących zatrudnienia, transformacji energetyki, cyfryzacji społeczeństwa oraz badań w dziedzinie medycyny i farmacji;
16. przypomina, że każdy kryzys migracyjny zawiera element humanitarny, który siłą rzeczy będzie zwykle wymagał środków nadzwyczajnych; zwraca się do Komisji o szybkie znalezienie sposobów zareagowania na kryzys migracyjny i będące jego źródłem sytuacje humanitarne;
17. z myślą o skuteczniejszej reakcji na kryzys migracyjny zwraca się do Komisji o zwiększenie środków dla państw członkowskich najbardziej zaangażowanych w walkę z kryzysem migracyjnym i uchodźczym;
18. ponawia apel o wprowadzenie odrębnej linii budżetowej z myślą o realizacji celu szczegółowego programu Dafne, który jest częścią programu „Prawa, równość i obywatelstwo”, aby pokazać zaangażowanie Unii w dziedzinie przeciwdziałania przemocy wobec kobiet i dziewcząt; wzywa do podniesienia zasobów w tej linii budżetowej oraz do odwrócenia tendencji spadkowej w odniesieniu do środków przeznaczonych na cel programu Dafne w okresie 2014–2020; proponuje, by w kolejnych wieloletnich ramach finansowych zwiększyć budżet nowego funduszu „Sprawiedliwość, prawa i wartości”, który obejmie również program „Prawa, równość i obywatelstwo”; apeluje o nieustawanie w staraniach mających na celu informowanie o dotacjach przewidzianych w ramach celu szczegółowego programu Dafne, jak i o wprowadzenie środków z myślą o uczynieniu procedur administracyjnych związanych z programem bardziej przyjaznymi dla jego beneficjentów;
Bezpieczeństwo i obrona
19. wzywa Komisję do wprowadzenia osobnego działu dotyczącego bezpieczeństwa i obrony, aby zapewnić bardziej przejrzystą kontrolę;
20. zwraca uwagę na istotne ryzyko budżetowe i organizacyjne związane z rozszerzaniem zakresu działania agencji, jak zaproponowano w przypadku Fronteksu w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027; w celu zarządzania tym ryzykiem budżetowym wzywa do opracowania, zgłoszenia i kontroli szczegółowego wieloetapowego programu rozwoju agencji, bazującego na podstawie prawnej zatwierdzonej dla kolejnych wieloletnich ram finansowych, co posłuży w nadchodzących latach do przygotowania ustaleń budżetowych i ich kontroli;
Instrumenty finansowe i fundusze powiernicze
21. podzielając opinię Trybunału Obrachunkowego, wskazuje na potrzebę dokładniejszej sprawozdawczości w odniesieniu do instrumentów finansowych oraz wzywa Komisję do przedstawiania dokładnych i pełnych informacji o instrumentach finansowych po zaprzestaniu ich stosowania w ramach zarządzania dzielonego ze wskazaniem kwot zwróconych do budżetu Unii i kwot zatrzymanych przez państwa członkowskie;
22. zwraca uwagę, że w ramach pomocy dla państw trzecich w coraz większym stopniu wykorzystuje się alternatywne modele finansowania, takie jak fundusze powiernicze czy instrument pomocy dla uchodźców w Turcji, co pogłębia złożoność istniejących struktur finansowych;
23. zwraca uwagę, że łączenie środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju, budżetu Unii i od innych darczyńców w ramach funduszy powierniczych nie powinno prowadzić do sytuacji, w której środki przeznaczone na politykę rozwoju i współpracy nie umożliwiają osiągnięcia pierwotnych celów tej polityki, takich jak eliminowanie ubóstwa i upowszechnianie praw podstawowych;
24. podkreśla, że fundusze powiernicze należy tworzyć wyłącznie wówczas, gdy ich zastosowanie jest uzasadnione, a podjęcie wymaganych działań nie jest możliwe za pomocą innych, istniejących już kanałów finansowania; wzywa ponadto Komisję, aby zgodnie z zasadą jedności budżetowej rozważyła likwidację funduszy powierniczych, które nie są w stanie przyciągnąć wkładu ze strony innych darczyńców lub które nie zapewniają wartości dodanej w porównaniu z tradycyjnymi instrumentami zewnętrznymi Unii;
25. uważa, że najlepszym sposobem na zapewnienie działania i rozliczalności unijnych funduszy powierniczych jest przejrzyste zarządzanie nimi w ramach budżetu ogólnego Unii;
Prokuratura Europejska
26. nalega, aby Prokuratura Europejska była odpowiednio finansowana i dysponowała odpowiednią liczbą personelu; zwraca uwagę, że Prokuratura Europejska musi być w pełni zdolna do działania w listopadzie 2020 r.; podkreśla, że należy jednoznacznie rozgraniczyć zadania i dobrze koordynować działania Prokuratury Europejskiej i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF);
27. przypomina o znaczeniu Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, mającej sprzyjać ich aktywizacji i integracji na rynku pracy;
28. zauważa, że w projekcie budżetu na 2020 r. wkład Unii wynosi ogółem 8 372 000 EUR;
29. przypomina, jak ważne jest przyznanie agencjom OLAF, Europol i Eurojust odpowiednich zasobów i personelu, aby mogły skutecznie współpracować z Prokuraturą Europejską i wypełniać wspólną misję w zakresie ochrony interesów finansowych UE; w związku z tym wyraża zaniepokojenie z powodu spadku liczby pracowników Urzędu przy jednoczesnym strukturalnym wzroście obciążenia pracą, o czym OLAF poinformował w sprawozdaniu rocznym za 2018 r.;
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
25.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
24 2 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Matteo Adinolfi, Olivier Chastel, Caterina Chinnici, Lefteris Christoforou, Corina Crețu, Tamás Deutsch, Raffaele Fitto, Daniel Freund, Isabel García Muñoz, Cristian Ghinea, Michael Heaver, Monika Hohlmeier, Joachim Kuhs, Claudiu Manda, Tsvetelina Penkova, Markus Pieper, Sabrina Pignedoli, Petri Sarvamaa, Angelika Winzig, Lara Wolters, Tomáš Zdechovský |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Katalin Cseh, Derk Jan Eppink, Mikuláš Peksa, Ramona Strugariu, Viola Von Cramon-Taubadel, Lucia Vuolo |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
24 |
+ |
ID NI EPP Renew S&D Verts/ALE |
Matteo Adinolfi, Joachim Kuhs, Lucia Vuolo Sabrina Pignedoli Lefteris Christoforou, Tamás Deutsch, Monika Hohlmeier, Markus Pieper, Petri Sarvamaa, Angelika Winzig, Tomáš Zdechovský Olivier Chastel, Katalin Cseh, Cristian Ghinea, Ramona Strugariu Caterina Chinnici, Corina Crețu, Isabel García Muñoz, Claudiu Manda, Tsvetelina Penkova, Lara Wolters Daniel Freund, Mikuláš Peksa, Viola Von Cramon-Taubadel |
2 |
- |
ECR NI |
Derk Jan Eppink Michael Heaver |
0 |
|
ECR |
Raffaele Fitto |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Gospodarczej i Monetarnej (6.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Siegfried Mureşan
WSKAZÓWKI
Komisja Gospodarcza i Monetarna zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. apeluje o to, by budżet na 2020 r. przyczynił się do realizacji priorytetów określonych w europejskim semestrze, a mianowicie do dokonywania wartościowych inwestycji publicznych i prywatnych np. w przedsiębiorstwa typu start-up i w MŚP oraz do przeprowadzenia reform, które pobudzą konkurencyjność oraz zrównoważony wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu, nie kolidując z wdrażaniem paktu stabilności i wzrostu oraz jego przepisami dotyczącymi elastyczności; przypomina, jak ważne jest, by dalej dbać o stabilność makrofinansową i zdrowe finanse publiczne oraz o realizację wyważonych reform strukturalnych, a także sprzyjać pogłębieniu i wzmocnieniu jednolitego rynku, w tym w wymiarze cyfrowym, oraz zakończeniu procesu tworzenia unii gospodarczej i walutowej (UGW);
2. uważa, że w ramach budżetu UE należy nadal wspierać ożywienie gospodarcze w Unii Europejskiej oraz przeznaczać dostateczne środki na sprostanie wyzwaniom międzynarodowym, takim jak zmiana klimatu i migracja;
3. podkreśla, jak ważne jest, by zapewnić dostateczne środki na koordynację polityki makroekonomicznej, działań wymierzonych w przestępstwa finansowe i pranie pieniędzy oraz wysiłków na rzecz przestrzegania ram zarządzania gospodarczego, a także na nadzór nad tymi działaniami, jak również na przejrzystą komunikację i kampanie informacyjne na temat tych działań skierowane do obywateli UE; przypomina o potrzebie stałej poprawy jakości i wielojęzyczności informacji przedstawianych w internecie, tak by w większym stopniu stanowiły odpowiedź na pytania najczęściej zadawane przez obywateli;
4. podkreśla, że należy wspierać wyważony pod względem społecznym, trwały rozwój i wzrost gospodarczy, nie zapominając o zmianie klimatu i zrównoważonym charakterze rozwoju, a jednocześnie kontynuować reformy strukturalne na rzecz modernizacji gospodarek europejskich i ułatwiać dostęp MŚP do finansowania, realizując m.in. związane z nimi priorytety budżetowe;
5. apeluje ponadto, by budżet przyczynił się do realizacji priorytetów politycznych związanych z ukończeniem budowy unii rynków kapitałowych, w tym bardziej przyjaznego otoczenia inwestycyjnego, które ułatwi uczestnikom rynku, w szczególności MŚP i przedsiębiorstwom typu start-up, dostęp do finansowania;
6. apeluje o odpowiednie zasoby finansowe i kadrowe dla Europejskich Urzędów Nadzoru w związku z ich nowymi zadaniami i uprawnieniami wynikającymi z przyjęcia zmienionego rozporządzenia ustanawiającego Europejskie Urzędy Nadzoru (2017/0230(COD)); podkreśla, że Europejskie Urzędy Nadzoru powinny nieustannie zwiększać swoją skuteczność w walce z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu oraz w ramach monitorowania równoległego systemu bankowego, co jednak nie powinno odbywać się kosztem jakości działania, a także powinny dokonywać stałej oceny swoich metod pracy oraz efektywnego i przejrzystego wykorzystywania zasobów kadrowych i finansowych; podkreśla znaczenie promowania w Europejskich Urzędach Nadzoru równowagi płci, zwłaszcza na szczeblu kierowniczym; podkreśla, że aby ostrożnie wykorzystywać przydzielone im środki budżetowe, Europejskie Urzędy Nadzoru nie mogą nigdy wykraczać poza zadania i uprawnienia przyznane im przez prawodawcę europejskiego oraz powinny w pełni przestrzegać w swojej codziennej działalności zwłaszcza zasad proporcjonalności i pomocniczości; zwraca uwagę, że Europejskie Urzędy Nadzoru powinny opracować odpowiednie przepisy, aby móc szybko reagować na ewentualne konsekwencje twardego brexitu;
7. podkreśla, że należy kontynuować finansowanie podmiotów księgowych i organów podatkowych, zwłaszcza po to, by wspierać je w walce z nadużyciami i unikaniem opodatkowania, oraz że podmioty te powinny odpowiadać przed Parlamentem Europejskim; dlatego też wyraża zaniepokojenie propozycją Rady dotyczącą zmniejszenia wydatków na personel w europejskiej dyrekcji generalnej ds. podatków w sytuacji, gdy trzeba monitorować wdrażanie niedawno przyjętych przepisów i gdy właśnie odbywa się nowa międzynarodowa reforma podatkowa zarówno na poziomie G20, jak i w obrębie otwartych ram OECD w zakresie BEPS; podkreśla, że potrzebne są odpowiednie środki finansowe na dokonanie przez Komisję Europejską właściwej oceny standardów stosowanych przez państwa członkowskie i państwa trzecie w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy;
8. podkreśla znaczenie rozliczalności i przejrzystości organów otrzymujących finansowanie.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
4.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
39 12 2 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Gunnar Beck, Stefan Berger, Gilles Boyer, Cristian-Silviu Buşoi, Derk Jan Eppink, Engin Eroglu, Markus Ferber, Jonás Fernández, Frances Fitzgerald, José Manuel García-Margallo y Marfil, Luis Garicano, Sven Giegold, Neena Gill, José Gusmão, Enikő Győri, Eero Heinäluoma, Danuta Maria Hübner, Stasys Jakeliūnas, Herve Juvin, Othmar Karas, Billy Kelleher, Ondřej Kovařík, Georgios Kyrtsos, Aušra Maldeikienė, Costas Mavrides, Csaba Molnár, Luděk Niedermayer, Dimitrios Papadimoulis, Piernicola Pedicini, Lídia Pereira, Dragoş Pîslaru, Luisa Porritt, Jake Pugh, Evelyn Regner, Antonio Maria Rinaldi, Alfred Sant, Joachim Schuster, Pedro Silva Pereira, Ernest Urtasun, Inese Vaidere, Johan Van Overtveldt, Stéphanie Yon-Courtin, Marco Zanni |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Gerolf Annemans, Manon Aubry, Carmen Avram, Niels Fuglsang, Eugen Jurzyca, Margarida Marques, Siegfried Mureşan, Ville Niinistö, Irene Tinagli |
|||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Alice Kuhnke |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
39 |
+ |
PPE |
Stefan Berger, Cristian-Silviu Buşoi, Markus Ferber, Frances Fitzgerald, José Manuel García-Margallo y Marfil, Danuta Maria Hübner, Othmar Karas, Georgios Kyrtsos, Aušra Maldeikienė, Siegfried Mureşan, Luděk Niedermayer, Lídia Pereira, Inese Vaidere |
RENEW |
Gilles Boyer, Engin Eroglu, Luis Garicano, Billy Kelleher, Ondřej Kovařík, Dragoş Pîslaru, Luisa Porritt, Stéphanie Yon-Courtin |
S&D |
Carmen Avram, Jonás Fernández, Niels Fuglsang, Neena Gill, Eero Heinäluoma, Margarida Marques, Costas Mavrides, Csaba Molnár, Evelyn Regner, Alfred Sant, Joachim Schuster, Pedro Silva Pereira, Irene Tinagli |
VERTS/ALE |
Sven Giegold, Stasys Jakeliūnas, Alice Kuhnke, Ville Niinistö, Ernest Urtasun |
12 |
- |
ECR |
Derk Jan Eppink, Eugen Jurzyca |
GUE/NGL |
Manon Aubry, José Gusmão, Dimitrios Papadimoulis |
ID |
Gerolf Annemans, Gunnar Beck, Herve Juvin, Antonio Maria Rinaldi, Marco Zanni |
NI |
Jake Pugh |
PPE |
Enikő Győri |
2 |
0 |
ECR |
Johan Van Overtveldt |
NI |
Piernicola Pedicini |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (27.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Lucia Ďuriš Nicholsonová
WSKAZÓWKI
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. przypomina, że skuteczna i starannie przemyślana polityka społeczna i polityka zatrudnienia musi uwzględniać wyzwania społeczno‑gospodarcze i demograficzne, wyzwania związane z automatyzacją oraz wyzwania wynikające z zobowiązania Unii do dekarbonizacji, a polityce tej powinny towarzyszyć dobrze ukierunkowane strategie inwestycyjne i powinna ona być nadal istotnym warunkiem zrównoważonego wzrostu, będącym kluczowym czynnikiem prowadzącym do wysokiej jakości zatrudnienia, ograniczenia nierówności i zwiększenia konwergencji i spójności społecznej;
2. z zadowoleniem przyjmuje rozwój polityki w dziedzinie zatrudnienia i spraw społecznych w trakcie ósmej kadencji, podkreśla jednak, że inicjatywy polityczne wymagają odpowiedniego, należytego i terminowego finansowania, aby stały się skuteczne;
3. podkreśla, że budżet na 2020 r. powinien przyczynić się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” w dziedzinie polityki społecznej i zatrudnienia, co wydaje się realne, jeżeli chodzi o cel dotyczący wskaźnika zatrudnienia, ale jest dalekie od urzeczywistnienia, jeżeli chodzi o cel polegający na zmniejszeniu liczby osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, gdyż coraz więcej osób pracujących jest zagrożonych ubóstwem;
4. ponadto podkreśla potrzebę stopniowego dostosowywania strategicznego ukierunkowania polityki i programów unijnych do celów zrównoważonego rozwoju i zasad społecznych określonych w europejskim filarze praw socjalnych, co należy w pełni zintegrować z przepisami unijnych programów finansowania i europejskiego semestru;
5. podkreśla w związku z tym potrzebę kompleksowych reform politycznych i zintegrowanego podejścia, które przyczynią się do większego włączenia społecznego i do walki z bezrobociem młodzieży i bezrobociem długotrwałym oraz często lekceważonym problemem szans zatrudnienia osób starszych i osób z niepełnosprawnościami;
6. podkreśla w związku z tym znaczenie odpowiedniego finansowania programów i inicjatyw w wieloletnich ramach finansowych (WRF) na lata 2014–2020, które mają na celu promowanie wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, walkę z bezrobociem, ubóstwem i wykluczeniem społecznym, zmniejszenie nierówności i zwiększenie konwergencji społecznej, a zwłaszcza tych programów i inicjatyw, które są skierowane do najmniej uprzywilejowanych warstw społecznych;
7. podkreśla potrzebę odpowiedniego finansowania tych programów i inicjatyw w 2020 r. oraz do czasu wejścia w życie następnego etapu programowania WRF;
8. sprzeciwia się zatem obniżkom w programowaniu budżetowym w odniesieniu do linii 04 01 01, 04 01 02 01, 04 01 03, 04 03 02 01, 04 03 12, 04 03 13, 08 02 03 06 i 13 08 01;
9. przypomina także, że należy znaleźć odpowiednią równowagę między środkami na zobowiązania i na płatności, aby umożliwić wykorzystanie pełnego potencjału tych programów i inicjatyw;
10. podkreśla, że uczestnictwo pracowników i ich włączenie w sprawy spółki mają znaczący pozytywny wpływ na ich wydajność, zdrowie i dobrostan, jakość miejsc pracy i godziwe wynagrodzenia; podkreśla ponadto, że linie budżetowe, z których wspiera się dialog społeczny w Unii, mają ogromne znaczenie, jeżeli chodzi o zwiększenie zaangażowania partnerów społecznych, np. w ramach europejskiego semestru i podczas wdrażania europejskiego filaru praw socjalnych; apeluje zatem o podwyższenie środków przeznaczonych na stosunki przemysłowe i dialog społeczny;
11. podkreśla, jak ważna jest rozliczalność budżetowa i ustalanie priorytetów przy zapewnianiu optymalnego wykorzystania środków z myślą o obywatelach Unii, a także położenie większego nacisku na kształtowanie polityki w oparciu o dane oraz zwracanie szczególnej uwagi na różnice społeczne, regionalne i terytorialne;
12. uważa, że zasada europejskiej wartości dodanej powinna być podstawą wszystkich przyszłych wydatków; podkreśla, że wobec tego fundusze Unii powinny stanowić odzwierciedlenie modelu publicznego budżetowania wynikowego, a model ten przewiduje, iż każdej linii budżetowej przypisuje się mierzalne cele i wyniki; w związku z tym podkreśla znaczenie rozliczalności i przejrzystości ze strony organów otrzymujących finansowanie unijne;
13. uznaje kluczową rolę Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), programu UE na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych (EaSI) oraz Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym i przypomina, że fundusze te powinny prowadzić do uzyskania efektów synergii, co umożliwi ograniczenie różnic społecznych i nierówności, tak aby w procesie tym nie pominąć żadnej grupy docelowej; ostrzega, że wszelkie ograniczenia środków budżetowych w tych dziedzinach mogą osłabić skuteczność tych strategii politycznych oraz utrudnić realizację ich celów;
14. w związku z tym podkreśla, że należy brać pod uwagę uwarunkowania małych państw członkowskich i regionów oddalonych (w tym regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 TFUE); podkreśla w szczególności, że należy poprawić dostęp do funduszy dla krajów i terytoriów zamorskich (które mają ograniczone zasoby administracyjne i wiedzę fachową z uwagi na swój specjalny status i wielkość); uważa w szczególności, że EFG musi odzwierciedlać rzeczywistość małych rynków pracy i rynków w małych państwach członkowskich, zwłaszcza w przypadku wniosków dotyczących MŚP, a także w sytuacji, gdy zwolnienia i przenoszenie miejsc pracy poważnie wpływają na stopy zatrudnienia oraz na lokalną lub regionalną gospodarkę;
15. podkreśla, że działania realizowane w ramach tych funduszy i programów powinny zawsze prowadzić do podjęcia środków strategicznych z jasno określonymi założeniami i celami oraz że efektywne i skuteczne wydatkowanie jest równie ważne co ogólne pułapy budżetowe; w związku z tym podkreśla znaczenie rzeczywistej kultury zorientowania na wyniki w celu optymalnego wykorzystania funduszy, analizowania przyczyn słabych wyników programów i wprowadzania środków umożliwiających poprawę;
16. z uznaniem wyraża się zatem o wysiłkach podejmowanych w celu uczynienia procedur występowania o fundusze z budżetu na 2020 r. bardziej przejrzystymi i dostępnymi;
17. apeluje do Komisji i państw członkowskich o umożliwienie niezbędnej elastyczności we wdrażaniu programów Unii na 2020 r., zwłaszcza w przypadku EFG, aby zneutralizować skutki wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii dla pracowników i podmiotów mających siedzibę w państwach członkowskich; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący zmiany zakresu obecnego programu EFG, aby umożliwić udzielanie wsparcia pracownikom przeniesionym w wyniku zakłóceń spowodowanych wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii;
18. uznaje przyszłe połączenie – w ramach EFS+ od 2021 r. – obecnych instrumentów: EFS, inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym, EaSI oraz europejskiego programu w dziedzinie zdrowia; ponownie podkreśla swoje stanowisko, zgodnie z którym w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027 należy podnieść środki na EFS+ do kwoty 120 457 000 000 EUR w cenach bieżących; wzywa Komisję do przedstawiania informacji finansowych i przydziałów budżetowych w sposób umożliwiający porównanie danych dotyczących EFS+ z obecnymi przydziałami środków; sprzeciwia się proponowanemu przez Radę znacznemu zmniejszeniu środków (o 5 mln EUR) przeznaczonych na oś Progress w ramach EaSI na 2020 r. i proponuje, by pula środków budżetowych była co najmniej równa propozycji Komisji; podkreśla w związku z tym, że wszystkie przeglądy ustawodawcze i budżetowe powinny opierać się na dowodach oraz odbywać się z uwzględnieniem ich skutków, ponadto powinny one być zgodne z programem lepszego stanowienia prawa, wymagać oceny kwantyfikowalnych i porównywalnych wyników, a nie jedynie prostego pomiaru rezultatów, a także opierać się na wszystkich odnośnych zaleceniach Europejskiego Trybunału Obrachunkowego;
19. podkreśla, że w kontekście bieżących ograniczeń budżetowych kluczowe znaczenie będzie miało optymalne wykorzystanie budżetu ogólnego na rok 2020, zwłaszcza w przypadku strategii politycznych zdolnych do wspierania zrównoważonego wzrostu gospodarczego i tworzenia dobrej jakości miejsc pracy, co obejmuje przyszłe strategie polityczne w zakresie umiejętności, kształcenie i szkolenie zawodowe, podnoszenie kwalifikacji, nabywanie nowych kwalifikacji zawodowych oraz działania wspierające dobre funkcjonowanie rynków pracy i lepsze dostosowanie do zmian demograficznych, zwłaszcza poprzez lepszą integrację na rynku pracy grup szczególnie wrażliwych i znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, takich jak osoby starsze i osoby niepełnosprawne, oraz poprzez wdrażanie środków integracyjnych i ograniczających skalę ubóstwa; zauważa, że Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zaproponowała szereg projektów pilotażowych i działań przygotowawczych skierowanych do wykluczonych grup społecznych;
20. zdecydowanie zachęca do realizacji wszelkich inwestycji związanych z przyjmowaniem nowych technologii we wszystkich sektorach gospodarki i produkcji przemysłowej, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na specjalne programy mające na celu przyspieszenie sprawnej transformacji siły roboczej oraz ograniczenie potencjalnie szkodliwych skutków ubocznych takiej transformacji w postaci bezrobocia strukturalnego, pogłębiającej się nierówności dochodowej czy różnic regionalnych i terytorialnych; zauważa w związku z tym rolę instrumentów unijnych we wspieraniu przedsiębiorstw i pracowników w procesie przechodzenia na cyfrową i bardziej ekologiczną gospodarkę;
21. ponownie podkreśla znaczenie kształcenia i szkolenia zawodowego w dobie cyfryzacji; apeluje do Komisji o zbadanie dalszych możliwości wspierania programów kształcenia i szkolenia zawodowego, zwłaszcza w dziedzinie rozwoju oprogramowania i technologii informacyjnych;
22. podkreśla, że mimo pozytywnych tendencji spadkowych w odniesieniu do stóp bezrobocia młodzieży w Unii brak perspektyw dla ludzi młodych jest faktycznym zagrożeniem społecznym w niektórych regionach Unii – przy znacznych dysproporcjach między poszczególnymi państwami członkowskimi i regionami – a młodzież wciąż jest bardziej zagrożona ubóstwem oraz wykluczeniem społecznym i gospodarczym; podkreśla, że kwestia ta wymaga innowacyjnych i ukierunkowanych rozwiązań, które można szybko wdrożyć, aby doprowadzić do rzeczywistej poprawy sytuacji w perspektywie krótkoterminowej; w związku z tym oczekuje, że Komisja i państwa członkowskie priorytetowo potraktują walkę z bezrobociem młodzieży, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w budżecie na 2020 r.;
23. w związku z tym ponownie podkreśla znaczenie funduszy i innych instrumentów wspierających środki służące przeciwdziałaniu nierównościom i brakowi szans młodych ludzi na zatrudnienie, a mianowicie gwarancji dla młodzieży, inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, EFS i Erasmus+;
24. podkreśla w szczególności rolę inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w zwalczaniu bezrobocia młodzieży oraz zwraca uwagę na wniosek Komisji dotyczący podwyższenia w 2020 r. przydziałów na tę inicjatywę o 116 mln EUR; uważa jednak, że kwota ta jest niewystarczająca; wobec tego apeluje o podwyższenie środków na zobowiązania z przeznaczeniem na tę inicjatywę o 600 mln EUR;
25. z zadowoleniem przyjmuje także zobowiązanie nominowanej przewodniczącej Komisji Ursuli von der Leyen, zawarte w jej wytycznych politycznych, do wzmocnienia gwarancji dla młodzieży poprzez przekształcenie jej w stały instrument dotowany wyższymi środkami budżetowymi i przewidujący regularną sprawozdawczość;
26. ubolewa, że ponad jedna czwarta wszystkich dzieci w Unii jest zagrożona ubóstwem lub wykluczeniem społecznym;
27. oczekuje opublikowania studium wykonalności na temat gwarancji dla dzieci, które powinno stanowić podstawę dalszych działań, jednak apeluje do Komisji o pełne uwzględnienie wniosków dotyczących realizacji działań przygotowawczych związanych z gwarancją dla dzieci, przyjętych w budżetach na lata 2017, 2018 i 2019, które to wnioski przewidują poziom finansowania pozwalający na należyte wdrożenie fazy eksperymentalnej w odniesieniu do gwarancji dla dzieci w kolejnym okresie programowania w latach 2021–2027;
28. w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie nominowanej przewodniczącej Komisji Ursuli von der Leyen, zawarte w jej wytycznych politycznych, do utworzenia europejskiej gwarancji dla dzieci, dzięki której każde dziecko w Unii zagrożone ubóstwem lub wykluczeniem społecznym będzie miało dostęp do najbardziej podstawowych praw, takich jak opieka zdrowotna i edukacja;
29. podkreśla potrzebę promowania włączenia społecznego dzieci znajdujących się w trudnej sytuacji, a w szczególności poprawy sytuacji dzieci romskich przez zwiększenie ich dostępu do edukacji; zauważa, że projekt pilotażowy byłby odpowiednim narzędziem do zajęcia się tą kwestią;
30. podkreśla istotny wkład agencji w rozwiązywanie szeregu kwestii dotyczących zatrudnienia, kwestii społecznych i gromadzenia danych; podkreśla, że agencje te mają coraz więcej zadań i stale się powiększają, a zatem muszą otrzymać niezbędne zasoby, aby realizować swoje zadania i osiągać jak najlepsze wyniki z korzyścią dla legislacyjnych i politycznych celów Unii; w związku z tym wzywa do przeprowadzenia dogłębnej oceny nowych zadań przydzielonych agencjom oraz ich ogólnych wyników, tak aby przydzielanie środków budżetowych było zawsze odpowiednie i skuteczne;
31. odnotowuje utworzenie Europejskiego Urzędu ds. Pracy (ELA), który ma rozpocząć działalność w 2019 r.; podkreśla, że należy zapewnić wystarczające zasoby finansowe na utworzenie tego urzędu; podkreśla, że nie można zapewnić tego finansowania poprzez przesunięcie środków finansowych przydzielonych innym agencjom ds. zatrudnienia i spraw społecznych oraz że urząd ten, będący nowym organem, potrzebuje nowych zasobów, by sprawnie funkcjonować; w szczególności podkreśla, że utworzenie ELA nie powinno skutkować ograniczeniem zasobów dla portalu EURES ani jego zdolności, gdyż portal ten odgrywa kluczową rolę w ułatwianiu mobilności obywateli Unii na rynkach pracy oraz oferuje usługi i partnerstwo osobom poszukującym pracy, pracodawcom, publicznym służbom zatrudnienia, partnerom społecznym i władzom lokalnym; wobec tego podkreśla potrzebę utrzymania wyraźnie odrębnych linii budżetowych dla ELA i EURES;
32. przypomina, że projekty pilotażowe i działania przygotowawcze – jeśli zostały starannie przygotowane – są bardzo cennym narzędziem inicjowania nowych działań i strategii politycznych w dziedzinie zatrudnienia, zwłaszcza jeżeli chodzi o poprawę zatrudnienia ludzi młodych, i włączenia społecznego, które można wykorzystać do gromadzenia danych i dowodów w celu ulepszenia przyszłych strategii politycznych Unii w dziedzinie zatrudnienia; zauważa, że szereg koncepcji Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych z powodzeniem wdrożono w przeszłości jako projekty pilotażowe lub działania przygotowawcze; wzywa władzę budżetową do uwzględnienia w budżecie na 2020 r. ośmiu projektów pilotażowych i działań przygotowawczych zaproponowanych przez komisję, które dotyczą włączenia społecznego grup szczególnie wrażliwych (Romów, zwłaszcza dzieci romskich, młodzieży w niekorzystnej sytuacji, gospodarstw domowych o niskich dochodach, osób starszych), bezrobocia młodzieży, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz płacy minimalnej; zachęca do pełnego wykorzystania marginesów dostępnych w każdym z działów;
33. zauważa, że nadrzędną sprawą dla Parlamentu jest otrzymywanie regularnych informacji na temat różnych etapów realizacji projektów pilotażowych i działań przygotowawczych przez Komisję, w tym właściwej oceny wyników i ich wartości dodanej dla obywateli Unii; podkreśla, jak ważne jest przejrzyste podejście Komisji do kwestii oceniania projektów pilotażowych i działań przygotowawczych.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
24.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
42 9 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Atidzhe Alieva-Veli, Abir Al-Sahlani, Gabriele Bischoff, Vilija Blinkevičiūtė, Jane Brophy, Sylvie Brunet, David Casa, Leila Chaibi, Estrella Durá Ferrandis, Lucia Ďuriš Nicholsonová, Rosa Estaràs Ferragut, Nicolaus Fest, Loucas Fourlas, Cindy Franssen, Chiara Gemma, Helmut Geuking, Elisabetta Gualmini, Alicia Homs Ginel, France Jamet, Radan Kanev, Stelios Kympouropoulos, Katrin Langensiepen, Elena Lizzi, Radka Maxová, Lefteris Nikolaou-Alavanos, Matthew Patten, Sandra Pereira, Kira Marie Peter-Hansen, Alexandra Louise Rosenfield Phillips, Dragoş Pîslaru, Manuel Pizarro, Dennis Radtke, Elżbieta Rafalska, Guido Reil, Daniela Rondinelli, Mounir Satouri, Monica Semedo, Beata Szydło, Eugen Tomac, Romana Tomc, Yana Toom, Nikolaj Villumsen, Marianne Vind, Maria Walsh, Tatjana Ždanoka, Tomáš Zdechovský |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Alex Agius Saliba, José Gusmão, Jeroen Lenaers, Pierfrancesco Majorino, Anne Sander, Birgit Sippel |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
42 |
+ |
ECR |
Lucia Ďuriš Nicholsonová, Helmut Geuking, Elżbieta Rafalska, Beata Szydło |
NI |
Chiara Gemma, Daniela Rondinelli |
PPE |
David Casa, Rosa Estaràs Ferragut, Loucas Fourlas, Cindy Franssen, Radan Kanev, Stelios Kympouropoulos, Jeroen Lenaers, Dennis Radtke, Anne Sander, Eugen Tomac, Romana Tomc, Maria Walsh, Tomáš Zdechovský |
RENEW |
Abir Al-Sahlani, Atidzhe Alieva-Veli, Jane Brophy, Sylvie Brunet, Radka Maxová, Dragoş Pîslaru, Monica Semedo, Yana Toom |
S&D |
Alex Agius Saliba, Gabriele Bischoff, Vilija Blinkevičiūtė, Estrella Durá Ferrandis, Elisabetta Gualmini, Alicia Homs Ginel, Pierfrancesco Majorino, Manuel Pizarro, Birgit Sippel, Marianne Vind |
VERTS/ALE |
Katrin Langensiepen, Kira Marie Peter-Hansen, Alexandra Louise Rosenfield Phillips, Mounir Satouri, Tatjana Ždanoka |
9 |
- |
GUE/NGL |
Leila Chaibi, José Gusmão, Sandra Pereira, Nikolaj Villumsen |
ID |
Nicolaus Fest, France Jamet, Elena Lizzi, Guido Reil |
NI |
Lefteris Nikolaou-Alavanos |
1 |
0 |
NI |
Matthew Patten |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (5.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Pascal Canfin
WSKAZÓWKI
Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. podkreśla, że 21,0 % łącznych środków na zobowiązania w projekcie budżetu na rok 2020 (PB 2020) jest związanych z klimatem; ubolewa, że tendencja występująca w budżecie Unii wskazuje, że w okresie obowiązywania obecnych wieloletnich ram finansowych (WRF) wskaźnik ten wyniesie jedynie 19,7 %, podczas gdy cel uzgodniony przed 2014 r. zakładał „co najmniej 20 %” w okresie 2014–2020; podkreśla, że według Komisji aby osiągnąć cel 20 %, w budżecie na 2020 r. potrzebna będzie dodatkowa kwota 3,5 mld EUR na wydatki związane z klimatem; podkreśla, że należy dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić osiągnięcie ogólnego celu budżetowego Unii do końca 2020 r.; ponawia apel o bardziej ambitne uwzględnianie kwestii klimatu, na poziomie 40 %, biorąc pod uwagę, że w rezolucji z listopada 2018 r. Parlament zaapelował o 30 %, a także ponawia apel o poprawę metod śledzenia i testowania działań na rzecz klimatu w okresie obowiązywania następnych WRF, w sposób dostosowany do porozumienia paryskiego i celów UE w zakresie działań na rzecz klimatu; podkreśla, że następne WRF powinny opierać się na solidnych metodach, zgodnych z ugruntowanymi metodami międzynarodowymi, z myślą o śledzeniu finansowania działań na rzecz klimatu i uniknięciu ryzyka ich przeszacowania; uważa, że planowanie budżetu z uwzględnieniem kwestii środowiskowych w kolejnych WRF ma kluczowe znaczenie dla realizacji naszych celów klimatycznych;
2. z zaniepokojeniem zauważa, że ponownie tylko 8,3 % łącznych środków na zobowiązania (co stanowi najniższy odsetek od 2015 r.) odnosi się do odwrócenia tendencji spadkowej w zakresie różnorodności biologicznej, pomimo obserwowanego bezprecedensowego i przyśpieszonego tempa wymierania gatunków; wzywa do przydzielenia wystarczających i możliwych do zidentyfikowania dodatkowych środków w celu zapewnienia długoterminowej i spójnej ochrony różnorodności biologicznej w całej Unii; podkreśla, że następne WRF powinny opierać się na solidnych metodach, zgodnych z ugruntowanymi metodami międzynarodowymi, z myślą o śledzeniu różnorodności biologicznej i uniknięciu ryzyka przeszacowania działań na rzecz różnorodności biologicznej;
3. uważa, że w szczególności w ostatnim roku obowiązywania WRF należy przeznaczyć ambitne środki budżetowe na programy związane z działaniami na rzecz klimatu i na ochronę różnorodności biologicznej, aby płynnie przejść do kolejnych WRF, w przypadku których według przewidywań tempo na początku będzie powolne, do czasu gdy wszystkie nowe programy staną się w pełni funkcjonalne;
4. wzywa Unię do przeznaczenia wystarczających środków finansowych na pełne i skuteczne wdrożenie przyszłego europejskiego zielonego ładu;
5. podkreśla ponadto, że w kontekście wytycznych politycznych dla następnej Komisji Europejskiej, przekazanych przez nowo wybraną przewodniczącą Komisji, należy pilnie przyspieszyć redukcję emisji;
6. zważywszy na Agendę 2030 i zobowiązania poczynione przez Unię i jej państwa członkowskie na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ, podkreśla potrzebę zapewnienia w budżecie na 2020 r. środków wystarczających do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju;
7. odnotowuje zwiększenie o 21,5 mln EUR środków na zobowiązania dla programu LIFE (+3,9 %); wyraża przekonanie, że budżet programu LIFE na 2020 r. jest niewystarczający (529,6 mln EUR); wzywa do znacznego zwiększenia środków na 2020 r. w celu przygotowania się i dostosowania się do postulatów Parlamentu dotyczących podwojenia środków na program LIFE w WRF na okres po 2020 r.; wyraża głębokie ubolewanie, że program LIFE stanowi tylko 0,3 % PB 2020;
8. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na nowy program rescEU przeznaczone zostanie 156,2 mln EUR, aby pomóc w reagowaniu na trzęsienia ziemi, pożary lasów i innych obszarów naturalnych oraz inne klęski żywiołowe; podkreśla, że potrzebne są instrumenty takie jak Mechanizm Ochrony Ludności i Fundusz Solidarności, służące reagowaniu na katastrofy ekologiczne i ocenie szkód w środowisku;
9. odnotowuje, że na kwestie zdrowia zaproponowano kwotę 69,7 mln EUR po stronie zobowiązań (+2,0 %) i 64,2 mln EUR po stronie płatności (+4,7 %); ubolewa, że kwota ta stanowi jedynie 0,04 % PB 2020 oraz 1,9 % działu 3 (po stronie zobowiązań);
10. podkreśla, że w budżecie należy przeznaczyć dostateczne środki na opracowanie i wdrożenie przyszłego europejskiego planu walki z rakiem; podkreśla, że plan ten ma zasadnicze znaczenie dla promowania i doskonalenia zapobiegania, badań naukowych, dostępu do innowacji i reintegracji;
11. odnotowuje, że na żywność i paszę zaproponowano kwotę 280,0 mln EUR po stronie zobowiązań (-3,3 %) i 244,7 mln EUR po stronie płatności (2,3 %); ubolewa, że kwota ta stanowi jedynie 0,17 % PB 2020 oraz 7,5 % działu 3 (po stronie zobowiązań);
12. odnotowuje, że na Unijny Mechanizm Ochrony Ludności, który stanowi podstawę unijnej solidarności, zaproponowano kwotę 156,2 mln EUR po stronie zobowiązań (+4,4 %) i 77,0 mln EUR po stronie płatności (-5,7 %);
13. zauważa, że liczba stałych i tymczasowych stanowisk zatwierdzonych w PB 2020 pozostaje niezmieniona w porównaniu z budżetem na 2019 r. w przypadku Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) i Europejskiej Agencji Leków (EMA), natomiast liczbę tych stanowisk zwiększono w przypadku Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) (+34 w następstwie przeglądu przepisów ogólnych prawa żywnościowego), Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) (+1) i Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) (+2); podkreśla, że agencjom tym należy – w stosownych przypadkach – przydzielić większe zasoby finansowe i ludzkie, aby mogły wypełniać powierzone im mandaty i zadania oraz promować podejście naukowe w Unii; podkreśla, że lepsza koordynacja między agencjami zoptymalizowałaby ich pracę, a także wykorzystanie funduszy publicznych;
14. wzywa Komisję do szybkiego wdrożenia projektów pilotażowych oraz działań przygotowawczych;
15. wskazuje, że projekty pilotażowe i działania przygotowawcze powinny zostać dostosowane do celów związanych z klimatem i otrzymywać znaczne finansowanie na wszystkich etapach, tak by mogły w pełni zrealizować swój potencjał i przygotować grunt pod przyjęcie przyszłych środków.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Data przyjęcia |
4.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
60 10 0 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Bartosz Arłukowicz, Margrete Auken, Simona Baldassarre, Marek Paweł Balt, Aurelia Beigneux, Monika Beňová, Malin Björk, Delara Burkhardt, Cristian-Silviu Buşoi, Pascal Canfin, Sara Cerdas, Mohammed Chahim, Nathalie Colin-Oesterlé, Miriam Dalli, Seb Dance, Esther de Lange, Marco Dreosto, Eleonora Evi, Agnès Evren, Fredrick Federley, Pietro Fiocchi, James Alexander Glancy, Andreas Glück, Catherine Griset, Jytte Guteland, Teuvo Hakkarainen, Pär Holmgren, Jan Huitema, Yannick Jadot, Petros Kokkalis, Athanasios Konstantinou, Ewa Kopacz, Joanna Kopcińska, Peter Liese, Sylvia Limmer, Javi López, César Luena, Liudas Mažylis, Anthea McIntyre, Aileen McLeod, Tilly Metz, Silvia Modig, Alessandra Moretti, Ljudmila Novak, Grace O’Sullivan, Rory Palmer, Jutta Paulus, Rovana Plumb, Jessica Polfjärd, Frédérique Ries, Sándor Rónai, Rob Rooken, Silvia Sardone, Christine Schneider, Günther Sidl, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds, Edina Tóth, Véronique Trillet-Lenoir, Caroline Voaden, Alexandr Vondra, Mick Wallace, Michal Wiezik, Anna Zalewska |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Michael Bloss, Christophe Hansen, Lídia Pereira, Susana Solís Pérez, Nikolaj Villumsen |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
60 |
+ |
ECR |
Pietro Fiocchi, Joanna Kopcińska, Alexandr Vondra, Anna Zalewska |
GUE/NGL |
Malin Björk, Petros Kokkalis, Silvia Modig, Nikolaj Villumsen, Mick Wallace |
NI |
Eleonora Evi, Athanasios Konstantinou |
PPE |
Bartosz Arłukowicz, Cristian-Silviu Buşoi, Nathalie Colin-Oesterlé, Agnès Evren, Christophe Hansen, Ewa Kopacz, Esther de Lange, Peter Liese, Liudas Mažylis, Ljudmila Novak, Lídia Pereira, Jessica Polfjärd, Christine Schneider, Edina Tóth, Michal Wiezik |
RENEW |
Pascal Canfin, Catherine Chabaud, Fredrick Federley, Andreas Glück, Jan Huitema, Frédérique Ries, Susana Solís Pérez, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds, Véronique Trillet-Lenoir, Caroline Voaden |
S&D |
Marek Paweł Balt, Monika Beňová, Delara Burkhardt, Sara Cerdas, Mohammed Chahim, Miriam Dalli, Seb Dance, Jytte Guteland, Javi López, César Luena, Alessandra Moretti, Rory Palmer, Rovana Plumb, Sándor Rónai, Günther Sidl |
VERTS/ALE |
Margrete Auken, Michael Bloss, Pär Holmgren, Yannick Jadot, Aileen McLeod, Tilly Metz, Grace O'Sullivan, Jutta Paulus |
10 |
- |
ECR |
Anthea McIntyre, Rob Rooken |
ID |
Simona Baldassarre, Aurelia Beigneux, Marco Dreosto, Catherine Griset, Teuvo Hakkarainen, Sylvia Limmer, Silvia Sardone |
NI |
James Alexander Glancy |
0 |
0 |
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (26.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Adina-Ioana Vălean
WSKAZÓWKI
Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. wyraża ubolewanie, że środki budżetowe zaproponowane przez Komisję są o 474,6 mln EUR niższe niż pułap w dziale 1a, choć zainteresowanie odpowiednimi programami jest wyższe niż wynikające z nich możliwości finansowania i programy te mogłyby z łatwością przyjąć dodatkowe fundusze; podkreśla zasadnicze znaczenie programów w dziale 1a dla pobudzenia wzrostu gospodarczego opartego na innowacjach i wniesienia wkładu w dążenie do stworzenia społeczeństwa neutralnego dla klimatu zgodnie z porozumieniem paryskim;
2. podkreśla znaczenie rozwoju przywództwa w dziedzinie innowacji oraz stopniowych i przełomowych badań nad zaawansowanymi technologiami w dążeniu do osiągnięcia celów politycznych Unii, odrzuca w związku z tym cięcia dokonane przez Radę opiewające na całkowitą kwotę 747,4 mln EUR w dziale 1a, w tym obniżenie o 424,9 mln EUR środków na wspólne strategiczne ramy na rzecz badań naukowych i innowacji, w szczególności w odpowiednich liniach budżetowych przeznaczonych na wzmocnienie badań w zakresie przyszłych i powstających technologii, na wzmocnienie europejskiej infrastruktury badawczej, w tym e‑infrastruktury i wiodącej pozycji w dziedzinie technologii informacyjno‑komunikacyjnych, również z uwzględnieniem 28 mln EUR na komponent ICT instrumentu „Łącząc Europę” i 20 mln EUR na program COSME; cięcia te grożą bowiem podważeniem wysiłków Unii na rzecz zrównoważonego rozwoju gospodarczego i tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości, a także osłabieniem unijnych działań zmierzających do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju ONZ i zbudowania gospodarki neutralnej pod względem emisji gazów cieplarnianych do 2050 r., przy czym należy zadbać o to, by nikt nie pozostał w tyle;
3. uważa, że zwłaszcza w ostatnim roku obowiązywania wieloletnich ram finansowych w dziale 1a potrzebne są wysokie środki budżetowe, aby zagwarantować sprawne przejście do okresu obowiązywania kolejnych wieloletnich ram finansowych, gdyż podczas następnego okresu wszystkie nowe programy będą potrzebować czasu na osiągnięcie pełnego tempa realizacji w celu zapewnienia ich pełnej operacyjności, tak by mogły one nadal przyczyniać się do realizacji priorytetów politycznych Unii;
4. wobec tego apeluje o zagwarantowanie środków na zobowiązania na poziomie równym pułapowi w dziale 1a, a ponadto o wykorzystanie wszystkich możliwych instrumentów elastyczności dostępnych w rozporządzeniu w sprawie wieloletnich ram finansowych, a także specjalnego zapisu w rozporządzeniu finansowym o ponownym wykorzystaniu umorzonych środków z myślą o projektach badawczych, aby w budżecie na 2020 r. znalazły się jak najwyższe środki na zobowiązania;
5. przypomina o znaczeniu badań naukowych i innowacji, jeżeli chodzi o sprostanie wyzwaniom społecznym i przyczynienie się do zrównoważonego wzrostu, a także zwraca uwagę na nadmierną liczbę zgłoszeń do różnych programów, takich jak „Horyzont 2020” i COSME, co skutkuje niższym wskaźnikiem pozytywnego rozpatrzenia wniosków w ramach programu „Horyzont 2020” w porównaniu z poprzednim okresem wieloletnich ram finansowych i oznacza, że można by sfinansować wiele projektów o wysokiej jakości w dziedzinie badań naukowych i innowacji, jeżeli zostałyby zapewnione wystarczające unijne środki finansowe; podkreśla, że ten problem należy rozwiązać w ramach ambitniejszego budżetu na 2020 r.; należy także poprawić komplementarność z innymi funduszami unijnymi, instrumentami finansowymi, programami krajowymi i inwestycjami prywatnymi; uważa, że unijne finansowanie badań i innowacji powinno w szczególności wspierać obszary, które odczuwają skutki poważnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku oraz zaniedbań w zakresie wyzwań społecznych; uważa w związku z powyższym, że umorzone środki powinny zostać ponownie udostępnione zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego; przypomina o swoim stanowisku, że w następnych wieloletnich ramach finansowych na program „Horyzont Europa” należy przeznaczyć co najmniej 120 mln EUR w cenach z 2018 r.;
6 podkreśla, że MŚP są ważną składową unijnej gospodarki, ponieważ zapewniają dużą liczbę miejsc pracy w Unii; dostrzega potrzebę stworzenia warunków sprzyjających działalności gospodarczej MŚP oraz potrzebę wspierania ich klastrów i sieci; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie środków na instrument przeznaczony dla MŚP; z niepokojem zauważa, że Rada dokonała cięć środków przeznaczonych dla MŚP na zwiększenie innowacji, co stanowi sprzeczny sygnał dla unijnych przedsiębiorstw;
7. podkreśla, jak ważne jest osiągnięcie celów jednolitego rynku cyfrowego, aby podnieść stopień cyfryzacji w Unii oraz włączenia cyfrowego w gospodarce unijnej, w sektorze publicznym i wśród obywateli; dlatego też dostrzega znaczenie inicjatyw takich jak WiFi4EU; wyraża ubolewanie z powodu cięć proponowanych przez Radę w związku z tą inicjatywą;
8 podkreśla potrzebę zreformowania unijnego sektora mobilności, aby doprowadzić do powstania w Unii zrównoważonego, czystego i konkurencyjnego transportu, przygotować unijny przemysł samochodowy na wyzwania przyszłości oraz zrealizować nasze cele klimatyczne; zwraca zatem uwagę na potrzebę przeznaczenia wystarczających środków finansowych na programy, w ramach który dąży się do realizacji tych celów, takie jak program Horyzont, instrument „Łącząc Europę” – Transport oraz na Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych (FCH 2); w związku z tym wyraża zaniepokojenie wpływem proponowanych przez Radę cięć na stworzenie unijnego systemu transportowego, który będzie zasobooszczędny, przyjazny dla środowiska, bezpieczny i bezawaryjny;
9 wyraża ubolewanie, że budżet zaproponowany przez Komisję po raz kolejny jest o wiele niższy niż środki, o które zwracała się Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), oraz że może to zagrozić funkcjonowaniu tej agencji i osłabić jej zdolność do wykonywania zadań monitorowania i zapewnienia przejrzystości rynku, a tym bardziej dodatkowych zadań przekazanych ACER na mocy przyjętych niedawno przepisów prawnych;
10 ponownie podkreśla, że należy zwiększyć inwestycje w badania naukowe i innowacje w celu poprawy dostępu do wiedzy, promowania rozwoju społecznego i poprawy poziomu życia;
11 w odniesieniu do wszystkich agencji wchodzących w zakres kompetencji komisji ITRE (ACER, BEREC, ENISA i GSA) apeluje o taki poziom środków i zasobów kadrowych, o jaki te agencje się zwracały; domaga się zwiększenia zasobów finansowych i kadrowych w związku z rozszerzeniem zakresu zadań odnośnych agencji oraz w ramach przygotowań do wdrożenia nowych przepisów, a także w związku z potrzebą planowania przyszłych ról i obowiązków; zauważa, że przed GSA pojawiają się nowe wyzwania związane z bezpieczeństwem i innymi wrażliwymi obszarami, w przypadku których outsourcing prawdopodobnie zmniejszy poziom bezpieczeństwa i oszczędności oraz doprowadzi do utraty wiedzy specjalistycznej; konieczne jest zatem zatrudnienie i utrzymanie wysoko wyspecjalizowanych ekspertów;
12 przypomina, że we wspólnym oświadczeniu załączonym do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1953[9] Parlament, Rada i Komisja zobowiązały się zagwarantować finansowanie na rzecz upowszechniania łączności internetowej w społecznościach lokalnych w wysokości 120 mln EUR w okresie trzech lat, aby przedmiotowa inicjatywa odniosła rzeczywisty sukces w skali europejskiej z korzyścią dla społeczności lokalnych i obywateli; podkreśla w związku z powyższym, że w następstwie dwóch zaproszeń do składania wniosków ponad 23 000 gmin z całej Unii zarejestrowało się w portalu WiFi4EU, a 6200 gmin otrzymało już bony w ramach programu WiFi4EU, co obrazuje powodzenie inicjatywy;
13. apeluje o dodatkowe fundusze, aby przyspieszyć rozwój i wdrażanie czystszych technologii, a także o dodatkowe fundusze z przeznaczeniem na ułatwienie sprawiedliwej transformacji regionów górniczych i charakteryzujących się wysoką intensywnością emisji dwutlenku węgla z myślą o wywiązaniu się z zobowiązań podjętych przez Unię na mocy porozumienia paryskiego, w tym również poprzez kontynuację kończących się projektów pilotażowych i działań przygotowawczych oraz wdrażanie nowych; ponownie podkreśla wniosek Parlamentu Europejskiego dotyczący ustanowienia w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027 Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, aby uwzględnić konsekwencje społeczne, społeczno‑gospodarcze i środowiskowe dla pracowników i społeczności, które odczuły negatywne skutki związane z odejściem od energetyki opartej na węglu i od niego uzależnionej; podkreśla potrzebę dalszego wspierania regionów górniczych i charakteryzujących się wysoką intensywnością emisji dwutlenku węgla w Unii, aby były one przygotowane do korzystania z nowego funduszu sprawiedliwej transformacji sektora energetycznego;
14. podkreśla, że badania naukowe i innowacje są kluczowymi czynnikami warunkującymi zrównoważony rozwój, i przypomina o podjętym przez Unię i jej państwa członkowskie zobowiązaniu do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju; z zadowoleniem przyjmuje szacunki Komisji, zgodnie z którymi wydatki na zmianę klimatu osiągną 21% w budżecie na 2020 r., i przypomina, że wysiłki w tym kierunku należy zintensyfikować; ubolewa, że w ramach budżetu proponowanego na program „Horyzont 2020” najprawdopodobniej nie osiągnie się ustalonych celów w zakresie wydatków na działania na rzecz klimatu i zrównoważonego rozwoju, a tym samym nie zrealizuje się założeń na cały okres obowiązujących obecnie wieloletnich ram finansowych; podkreśla swoje stanowisko, zgodnie z którym w związku z zobowiązaniem podjętym przez Unię w ramach porozumienia paryskiego należy odpowiednio zwiększyć wydatki związane z klimatem; przypomina w tym kontekście przyjętą zasadę „efektywność energetyczna przede wszystkim” oraz cel, jakim jest dążenie UE do osiągnięcia pozycji lidera w dziedzinie energii ze źródeł odnawialnych;
15. apeluje o dodatkowe środki na rzecz instrumentu „Łącząc Europę”, zwłaszcza na jego komponenty dotyczące zrównoważonej energii i ICT, aby zagwarantować powstanie w pełni funkcjonalnej unii energetycznej, doprowadzić do połączenia odizolowanych rynków, do usunięcia ostatnich wąskich gardeł i utworzenia w UE sieci energetycznej zdolnej stawić czoła wyzwaniom przyszłości;
16. jest głęboko zaniepokojony utrzymującą się niepewnością związaną z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej; podkreśla, że potrzebne są środki ostrożności w zakresie finansowania, jeżeli Zjednoczone Królestwo nie wniesie pełnego lub częściowego wkładu do budżetu na rok 2020; w związku z powyższym wzywa wszystkie pozostałe państwa członkowskie, aby zwiększyły swój wkład i w pełni zrekompensowały wkład wnoszony dotychczas przez Zjednoczone Królestwo, ponieważ wszystkie programy znajdują się na ostatnim etapie realizacji, a odbiorcy unijnych środków finansowych muszą mieć pewność, że Unia wypełni swoje zobowiązania.
17. podkreśla, że niezdolność Unii do wywiązania się z zobowiązań prawnych i politycznych dotyczących środków na płatności zaszkodziłaby poważnie jej wiarygodności i bardzo negatywnie wpłynęła na przekonanie, że instytucje Unii są zdolne do pełnienia powierzonych im ról; zwraca uwagę, że jeszcze bardziej uwydatnia to fakt, iż Unia zbliża się do końca okresu obowiązywania bieżących wieloletnich ram finansowych oraz że wobec tego należy przyspieszyć wdrażanie programów wieloletnich.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
25.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
54 6 6 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
François Alfonsi, Nicola Beer, François-Xavier Bellamy, Michael Bloss, Manuel Bompard, Paolo Borchia, Marc Botenga, Markus Buchheit, Klaus Buchner, Carlo Calenda, Andrea Caroppo, Maria Da Graça Carvalho, Katalin Cseh, Ciarán Cuffe, Josianne Cutajar, Pilar del Castillo Vera, Martina Dlabajová, Christian Ehler, Valter Flego, Niels Fuglsang, Jens Geier, Nicolás González Casares, Christophe Grudler, András Gyürk, Henrike Hahn, Robert Hajšel, Ivo Hristov, Ivars Ijabs, Eva Kaili, Seán Kelly, Łukasz Kohut, Andrius Kubilius, Miapetra Kumpula-Natri, Thierry Mariani, Marisa Matias, Eva Maydell, Joëlle Mélin, Iskra Mihaylova, Dan Nica, Ville Niinistö, Mauri Pekkarinen, Markus Pieper, Sara Skyttedal, Maria Spyraki, Jessica Stegrud, John David Edward Tennant, Grzegorz Tobiszowski, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Isabella Tovaglieri, Adina-Ioana Vălean, Henna Virkkunen, Pernille Weiss, Carlos Zorrinho |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Rasmus Andresen, Marco Dreosto, Giorgos Georgiou, Klemen Grošelj, Alicia Homs Ginel, Adam Jarubas, Janusz Lewandowski, Jutta Paulus, Dominique Riquet, Massimiliano Salini, Edina Tóth |
|||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Hannes Heide |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
54 |
+ |
ECR |
Evžen Tošenovský |
ID |
Thierry Mariani, Joëlle Mélin |
PPE |
François-Xavier Bellamy, Maria Da Graça Carvalho, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, András Gyürk, Adam Jarubas, Seán Kelly, Andrius Kubilius, Janusz Lewandowski, Eva Maydell, Markus Pieper, Massimiliano Salini, Sara Skyttedal, Maria Spyraki, Edina Tóth, Adina-Ioana Vălean, Henna Virkkunen, Pernille Weiss |
RENEW |
Nicola Beer, Katalin Cseh, Martina Dlabajová, Valter Flego, Klemen Grošelj, Christophe Grudler, Ivars Ijabs, Iskra Mihaylova, Mauri Pekkarinen, Dominique Riquet |
S&D |
Carlo Calenda, Josianne Cutajar, Niels Fuglsang, Jens Geier, Nicolás González Casares, Robert Hajšel, Hannes Heide, Alicia Homs Ginel, Ivo Hristov, Eva Kaili, Łukasz Kohut, Miapetra Kumpula-Natri, Dan Nica, Patrizia Toia, Carlos Zorrinho |
VERTS/ALE |
François Alfonsi, Rasmus Andresen, Michael Bloss, Klaus Buchner, Ciarán Cuffe, Henrike Hahn, Ville Niinistö, Jutta Paulus |
6 |
- |
ECR |
Jessica Stegrud |
ID |
Paolo Borchia, Andrea Caroppo, Marco Dreosto, Isabella Tovaglieri |
NI |
John David Edward Tennant |
6 |
0 |
ECR |
Grzegorz Tobiszowski |
GUE/NGL |
Manuel Bompard, Marc Botenga, Giorgos Georgiou, Marisa Matias |
ID |
Markus Buchheit |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA KOMISJI RYNKU WEWNĘTRZNEGO I OCHRONY KONSUMENTÓW (3.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Svenja Hahn
WSKAZÓWKI
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. zauważa, że kompetencje Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (IMCO) w ramach procedury budżetowej obejmują pozycje budżetowe w tytułach: 2 (rynek wewnętrzny, przemysł, przedsiębiorczość i MŚP), 14 (podatki i unia celna) oraz 33 (sprawiedliwość i konsumenci);
2. podkreśla, że rynek wewnętrzny jest jednym z największych i najbardziej namacalnych osiągnięć Unii przynoszącym korzyści przedsiębiorstwom, w tym mikroprzedsiębiorstwom i małym przedsiębiorstwom, konsumentom i obywatelom w całej Europie; w budżecie na 2020 r. należy priorytetowo potraktować dalsze pogłębianie jednolitego rynku, zmniejszanie obciążeń biurokratycznych, które utrudniają swobodny przepływ towarów, kapitału, usług i pracy, oraz rozwijanie jednolitego rynku cyfrowego, aby zapewnić stałą konkurencyjność unijnych przedsiębiorstw oraz ochronę konsumentów w całej Unii; w tym kontekście podkreśla, że ważne jest systematyczne monitorowanie postępów w tym względzie, aby wykrywać pojawiające się problemy oraz zapewniać zalecenia polityczne dla dalszego rozwoju jednolitego rynku cyfrowego;
3. podkreśla znaczenie wewnętrznego rynku usług; apeluje do Unii o przeznaczenie dodatkowych środków finansowych na ukończenie tworzenia wewnętrznego rynku usług i o zachęcanie do opracowywania nowych innowacyjnych usług;
4. apeluje o to, by budżet na 2020 r. przyczyniał się do realizacji priorytetów określonych w europejskim semestrze, a mianowicie do realizowania wysokiej jakości inwestycji i reform mających stymulować konkurencyjność i wydajność przedsiębiorstw, w tym mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw, a także do dalszego pogłębiania jednolitego rynku i rozwijania jednolitego rynku cyfrowego;
5. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w projekcie budżetu Komisja przeznaczyła odpowiednie środki finansowe na większość głównych priorytetów komisji IMCO, w tym rynek wewnętrzny towarów i usług, wsparcie dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), ochronę konsumentów i konkurencyjność, oraz zwraca się do Rady i Parlamentu o zatwierdzenie tych środków w budżecie na 2020 r.;
6. z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie środków na „funkcjonowanie i rozwój rynku wewnętrznego towarów i usług” (pozycja budżetowa 02 03 01), na potrzeby nadzoru rynku i utworzenie unijnej sieci ds. zgodności produktów, a także na „poprawę dostępu do finansowania dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)” (pozycja budżetowa 02 02 02) i na „wydatki pomocnicze na COSME” (pozycja budżetowa 02 01 04 01), ponieważ te trzy działania mają kluczowe znaczenie dla pobudzania wzrostu gospodarczego w Unii; głęboko ubolewa nad dokonanymi przez Radę cięciami w pozycjach budżetowych 02 03 01 i 02 02 02;
7. podkreśla w związku z tym, że MŚP stanowią zasadniczą część unijnej gospodarki i odgrywają kluczową rolę w tworzeniu miejsc pracy w całej Unii, a także uważa, że należy utworzyć i dalej propagować otoczenie biznesowe przyjazne MŚP; w związku z tym podkreśla, że poprawa dostępu MŚP do finansowania pozostaje kluczowym priorytetem komisji IMCO w budżecie na 2020 r.;
8. podkreśla, że Program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME) jest podstawowym narzędziem propagowania kultury przedsiębiorczości, wspierania istniejących MŚP oraz zapewniania konkurencyjności, trwałości i wzrostu; apeluje zwłaszcza o wzmocnienie akceleratora Europejskiej Rady ds. Innowacji (instrument MŚP), gdyż zapewnia on decydujące wsparcie dla MŚP rozwijających całkowicie nowe pomysły i innowacyjne rozwiązania komercyjne; uważa, że budżet Unii i dostęp do gwarantowanego w nim finansowania to podstawowe narzędzie, dzięki któremu przedsiębiorstwa typu start-up i mikroprzedsiębiorstwa stają się bardziej konkurencyjne i innowacyjne, a także rozwija się kultura przedsiębiorczości w Unii;
9. podkreśla znaczenie solidnej i skutecznie realizowanej polityki konsumenckiej, która zapewnia konsumentom ochronę i przewidywalność, a także zwalcza nieuczciwe praktyki handlowe, zarówno w internecie, jak i poza nim, a przedsiębiorstwom gwarantuje możliwość dostarczania towarów i świadczenia usług na całym rynku wewnętrznym, a także zapewnia zgodność rynku z prawem unijnym i krajowym oraz egzekwowanie prawa unijnego i krajowego, utrzymując jednocześnie obciążenia biurokratyczne dla MŚP na minimalnym poziomie; podkreśla, że wyzwania związane z ochroną konsumentów nadal są aktualne, zarówno w sferze cyfrowej, jak i fizycznej, w związku z czym sprawą najwyższej wagi jest wzmożenie działań ukierunkowanych na edukację i uświadamianie konsumentów i obywateli;
10. z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie środków na płatności przeznaczonych na „ochronę interesów konsumentów oraz poprawę ich bezpieczeństwa i dostępu do informacji” (pozycja budżetowa 33 04 01), ponieważ wzmacnianie praw konsumentów i upowszechnianie wiedzy na temat ich praw są ważnymi elementami strategii na rzecz zwiększania zaufania konsumentów do rynku wewnętrznego i do zdolności Unii do zapewniania wymiernych korzyści;
11. podkreśla, jak ważne jest odpowiednie finansowanie przejścia do w pełni zautomatyzowanej operacji celnej z myślą o większej skuteczności przedsiębiorstw europejskich, uczciwej konkurencji i lepszej ochronie konsumentów; dla osiągnięcia tego celu podstawowe znaczenie ma zwiększenie finansowania programu „Cła 2020”, który obejmuje mechanizmy współpracy umożliwiające organom i funkcjonariuszom celnym w całej Unii wymianę informacji i najlepszych praktyk; należy również zapewnić finansowanie zakupu i konserwacji aktualnego i skutecznego sprzętu do kontroli celnych;
12. przypomina, że Komisja i państwa członkowskie mają już opóźnienia w planowanym wdrażaniu unijnego kodeksu celnego, i w związku z tym głęboko ubolewa nad zmniejszeniem środków budżetowych przeznaczonych na „wspieranie funkcjonowania i modernizacji unii celnej” (pozycja budżetowa 14 02 01), ponieważ może to spowodować dalsze opóźnienia, zagrozić zwiększeniu skuteczności kontroli celnych w całej Unii oraz utrudnić funkcjonowanie rynku wewnętrznego; przypomina, że pełne i jednolite stosowanie kodeksu ma zasadnicze znaczenie dla lepszej ochrony obywateli oraz interesów finansowych Unii, a e-Cło to priorytetowa polityka na rzecz lepszego funkcjonowania rynku wewnętrznego;
13. zauważa, że rok 2020 jest ostatnim rokiem obecnych wieloletnich ram finansowych (WRF), i w związku z tym wzywa Komisję do pełnego wykorzystania w budżecie na 2020 r. dostępnych marginesów WRF w obszarach polityki leżących w gestii komisji IMCO;
14. podkreśla, jak ważne jest, by Komisja w pełni zastosowała się do zaleceń Europejskiego Trybunału Obrachunkowego z myślą o skuteczniejszym budżecie i większych korzyściach dla obywateli europejskich;
15. wzywa Komisję do sfinansowania wszystkich projektów pilotażowych i działań przygotowawczych zatwierdzonych przez komisję IMCO.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Data przyjęcia |
3.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
38 6 0 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Alex Agius Saliba, Andrus Ansip, Pablo Arias Echeverría, Alessandra Basso, Adam Bielan, Hynek Blaško, Vlad-Marius Botoş, Markus Buchheit, Dita Charanzová, David Cormand, Petra De Sutter, Dinesh Dhamija, Carlo Fidanza, Alexandra Geese, Svenja Hahn, Virginie Joron, Eugen Jurzyca, Arba Kokalari, Marcel Kolaja, Andrey Kovatchev, Maria Manuel Leitão Marques, Morten Løkkegaard, Adriana Maldonado López, Antonius Manders, Beata Mazurek, Leszek Miller, Brian Monteith, Dan-Ştefan Motreanu, Kris Peeters, Anne-Sophie Pelletier, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Tomislav Sokol, Ivan Štefanec, Róża Thun und Hohenstein, Kim Van Sparrentak, Marion Walsmann, Marco Zullo |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Clara Aguilera, Claudia Gamon, Lucy Elizabeth Harris, John Howarth |
|||
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Delara Burkhardt, Predrag Fred Matić |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
38 |
+ |
ECR |
Adam Bielan, Carlo Fidanza, Eugen Jurzyca, Beata Mazurek |
GUE/NGL |
Anne-Sophie Pelletier |
NI |
Marco Zullo |
PPE |
Pablo Arias Echeverría, Arba Kokalari, Andrey Kovatchev, Antonius Manders, Dan-Ştefan Motreanu, Kris Peeters, Andreas Schwab, Tomislav Sokol, Ivan Štefanec, Róża Thun und Hohenstein, Marion Walsmann |
RENEW |
Andrus Ansip, Vlad-Marius Botoş, Dita Charanzová, Dinesh Dhamija, Claudia Gamon, Svenja Hahn, Morten Løkkegaard |
S&D |
Alex Agius Saliba, Clara Aguilera, Delara Burkhardt, John Howarth, Maria Manuel Leitão Marques, Adriana Maldonado López, Predrag Fred Matić, Leszek Miller, Christel Schaldemose |
VERTS/ALE |
David Cormand, Petra De Sutter, Alexandra Geese, Marcel Kolaja, Kim Van Sparrentak |
6 |
- |
ID |
Alessandra Basso, Hynek Blaško, Markus Buchheit, Virginie Joron |
NI |
Lucy Elizabeth Harris, Brian Monteith |
0 |
0 |
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Transportu i Turystyki (26.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Daniel Freund
WSKAZÓWKI
Komisja Transportu i Turystyki zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. przyjmuje do wiadomości projekt budżetu zaproponowany przez Komisję w dziedzinie transportu; ubolewa z powodu nieprzemyślanych cięć, których domaga się Rada; nalega, aby przeznaczono na sektor transportu UE ambitny budżet, w którym uwzględnione zostaną pojawiające się wyzwania i bieżące priorytety polityczne związane z polityką transportową UE;
2. uważa, że nadszedł czas na bardziej radykalne przekształcenie unijnego finansowania w dziedzinie transportu, aby do 2050 r. stworzyć bezemisyjny sektor transportu i by zagwarantować pełne poszanowanie porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju; podkreśla, że zasadnicze znaczenie ma wysoki poziom finansowania, ukierunkowane na wyniki i sprawne wykorzystywanie funduszy z portfela transportowego programu „Horyzont 2020” oraz programy i wspólne przedsiębiorstwa realizujące te cele; podkreśla znaczenie projektów i programów w dziedzinie dekarbonizacji i cyfryzacji, domaga się odpowiedniego finansowania i ustalenia priorytetów; wzywa Komisję do promowania cyfryzacji w logistyce; uważa, że w reformie trzeba w pełni uwzględnić potrzeby słabszych grup społecznych i regionów, aby transformacja była sprawiedliwa i sprzyjała włączeniu społecznemu; podkreśla, że finansowanie musi zapewnić poprawę połączeń transportowych i ich efektywności;
3. podkreśla, że polityka transportowa UE ma kluczowe znaczenie dla zrównoważenia gospodarczego, społecznego i środowiskowego, w związku z czym pierwszeństwo należy przyznać jakości i zrównoważonemu charakterowi projektów oraz ich użyteczności dla obywateli i przedsiębiorstw, a nie ich ilości lub wielkości; podkreśla, że na politykę transportową UE należy przeznaczyć odpowiednie i wystarczające środki finansowe w celu zapewnienia wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i konkurencyjności w Europie, w tym w regionach bardziej oddalonych, oraz w celu zwiększenia inwestycji w badania naukowe i innowacje, a także w spójność społeczną i terytorialną; podkreśla, że należy wspierać przekrojowe podejście łączące politykę, finanse i procedurę administracyjną w celu osiągnięcia wzrostu wydajności w przypadku dużych projektów infrastrukturalnych;
4. podkreśla zasadniczą rolę, jaką polityka transportowa UE i unijne inwestycje w tej dziedzinie odgrywają we wspieraniu i zwiększaniu spójności terytorialnej, społecznej i gospodarczej w UE oraz w zapewnianiu terytorialnej dostępności wszystkich regionów UE, w tym regionów oddalonych, najbardziej oddalonych, wyspowych, peryferyjnych, górskich i przygranicznych, a także obszarów wyludnionych i słabo zaludnionych, oraz w zapewnianiu wzajemnych połączeń między tymi regionami;
5. wskazuje, że inwestycje publiczne w transport drogowy, kolejowy, lotniczy i morski wywierają pozytywny wpływ na rynek wewnętrzny i gospodarkę europejską, która musi stać się liderem światowym;
6. podkreśla, że polityka UE w dziedzinie infrastruktury transportowej musi położyć większy zintegrowany nacisk na trzy aspekty:
– wzajemne połączenia między korytarzami, kompleksowa sieć oraz połączenia transgraniczne muszą być priorytetowe,
– intermodalność powinna być podstawowym kryterium przy podejmowaniu decyzji o projektach,
– interoperacyjność musi być warunkiem współfinansowania projektów transportowych;
7. przypomina, że tymczasowe porozumienie w sprawie rozporządzenia ustanawiającego Program InvestEU[10] zawiera ogólny przepis, dotyczący wszystkich rodzajów finansowania związanego z transportem, stanowiący, że „projekty niezgodne z realizacją celów klimatycznych nie kwalifikują się do wsparcia” oraz że wszystkie transakcje finansowe i inwestycyjne są „analizowane, by sprawdzić, czy mają wpływ na środowisko i klimat lub skutki społeczne, a jeśli tak, podlegają kontroli pod kątem zapewnienia zrównoważonego rozwoju klimatycznego, środowiskowego i społecznego”; przypomina, że z Funduszu InvestEU należy wspierać inwestycje przyczyniające się do większej spójności gospodarczej, terytorialnej i społecznej w Unii oraz że, aby zmaksymalizować wpływ i wartość dodaną unijnego wsparcia finansowego, należy zmaksymalizować „synergie odpowiednich programów unijnych w takich dziedzinach jak transport, energia i cyfryzacja”;
8. podkreśla, że oprócz kluczowej roli, jaką Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) odgrywa we wdrażaniu Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) i InvestEU, jest kluczowe, by przegląd jego polityki transportowej planowany na 2020 r. przygotował warunki do bardziej gruntownej reformy finansowania przez EBI sektora transportu; przypomina, że EBI udzielił pożyczek o wartości około 140 mld EUR na projekty transportowe w latach 2007–2018, z czego około 80 % dotyczy infrastruktury drogowej[11]; wzywa EBI do terminowego przedstawiania Parlamentowi sprawozdań na temat wszystkich etapów przeglądu polityki transportowej;
9. podkreśla fundamentalną rolę instrumentu „Łącząc Europę” w pobudzaniu rozwoju wysoko wydajnej sieci transeuropejskiej (TEN-T), zrównoważonej i wzajemnie połączonej w różnych obszarach infrastruktury transportu, energetyki i usług cyfrowych; ponownie stwierdza, że szybkie ukończenie sieci TEN-T przyczyniłoby się znacznie do spójności społeczno-ekonomicznej i terytorialnej Unii oraz do propagowania unijnych celów w zakresie dekarbonizacji; podkreśla, że instrument „Łącząc Europę” ma zasadnicze znaczenie dla inwestycji w zrównoważony długoterminowy wzrost gospodarczy, innowacje, spójność, konkurencyjność i tworzenie miejsc pracy w UE;
10. uważa, że można lepiej wydawać środki instrumentu „Łącząc Europę” w dziedzinie transportu przez dodatkowe zwiększenie puli funduszy przeznaczonych na bezemisyjne środki transportu; przypomina, że instrument „Łącząc Europę” jest niezwykle ważnym i kluczowym instrumentem finansowym w sektorze transportu, a w krótko- i długoterminowym planowaniu wydatków należy uwzględniać podejście zorientowane na wyniki i dążyć do uzyskania wartości dodanej UE, zwłaszcza w odniesieniu do rozwoju i ukończenia budowy bazowej i kompleksowej sieci TEN-T; z zadowoleniem przyjmuje podejście Komisji do współfinansowania przywracania regionalnych transgranicznych połączeń kolejowych, które zostały zlikwidowane lub nie były obsługiwane[12], oraz zachęca państwa członkowskie, regiony transgraniczne i Komisję do jeszcze intensywniejszej realizacji tych oddolnych projektów przyczyniających się do ponownego otwarcia granic w Unii tam, gdzie takie granice nadal istnieją; wzywa Komisję do znacznego zwiększenia kwoty zarezerwowanej w linii budżetowej instrumentu „Łącząc Europę” na sfinansowanie przywrócenia brakujących regionalnych połączeń kolejowych, które zlikwidowano lub przestano obsługiwać, pamiętając przede wszystkim o obszarach o niekorzystnym położeniu geograficznym; wzywa Komisję do uwzględnienia wciąż dużych różnic w rozwoju infrastruktury transportowej w całej UE; należy zapewnić dalszą intensywniejszą elektryfikację infrastruktury kolejowej oraz szybsze wprowadzanie europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS); aby zapewnić zrównoważony i skuteczny system transportu towarowego, w budżecie instrumentu „Łącząc Europę” należy również uwzględnić środki mające ograniczać hałas powodowany przez kolejowy transport towarowy; uważa, że instrument „Łącząc Europę” powinien lepiej uwzględniać i promować transport morski; domaga się, aby przy przydzielaniu funduszy dostępnych dla sektora transportu zachować środki finansowe przeznaczone na instrument „Łącząc Europę”;
11. zwraca się do Komisji, aby do końca 2019 r. przedstawiła ocenę realizacji wszystkich zakontraktowanych projektów, w tym aktualną sytuację i prognozy dotyczące realizacji projektów i wniosków, aby umożliwić osiągnięcie poziomu wydatków w wysokości 100 %, w tym z uwzględnieniem przesunięć środków;
12. przypomina, że finansowanie infrastruktury transportowej w ramach polityki spójności powinno służyć dążeniu do osiągnięcia traktatowego celu spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej; podkreśla, że zdecentralizowane podejście jest ważne, a połączalność i dostępność obszarów wiejskich pozostaje wyzwaniem, któremu należy pilnie sprostać; wyraża zaniepokojenie faktem, że mało uwagi poświęca się przesunięciom międzygałęziowym w korzystaniu z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i Funduszu Spójności; podkreśla potrzebę dekarbonizacji funduszy UE również w odniesieniu do sektora transportu; zaleca zwiększenie inwestycji w ruch rowerowy i pieszy; po raz kolejny wzywa do zachowania przejrzystości finansowania unijnego w sektorze transportu, w szczególności w odniesieniu do wspólnych zasobów w zakresie zarządzania; wzywa Komisję do udostępnienia pełnych informacji o projektach transportowych, które otrzymały finansowanie z EFRR i Funduszu Spójności;
13. zwraca się do Komisji o przedstawienie do końca roku oceny wykorzystania środków finansowych UE w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, Funduszu Spójności i EFRR w odniesieniu do projektów transportowych, w tym poziomu zgodności ze strategiami transportowymi i uwarunkowaniami ex ante określonymi w umowach o partnerstwie;
14. zwraca się do Komisji, aby do końca 2019 r. przedstawiła ocenę stanu wykorzystania środków przeznaczonych na instrumenty finansowe, prognozy dotyczące ostatecznego poziomu absorpcji i propozycje działań pozwalających uzyskać poziom 100 %, z uwzględnieniem przesunięcia do innych linii budżetowych instrumentu „Łącząc Europę”;
15. zwraca się do Komisji o przedstawienie oceny wykorzystania kwot przeznaczonych na wdrożenie SESAR, stanu prac, przyszłych działań oraz wkładu projektów finansowanych z tych kwot we wdrożenie systemu SESAR w państwach członkowskich;
16. zachęca Komisję do wsparcia rewitalizacji wygodnych europejskich pociągów nocnych jako dodatkowej i zrównoważonej alternatywy dla przelotów na krótkich dystansach i długich podróży samochodem; wzywa Komisję do zbadania możliwości ewentualnego połączenia współfinansowania sieci EuroVelo z kompleksową siecią kolejową;
17. uważa, że transport morski jest alternatywą dla podejścia przewidującego wyłącznie transport drogowy; jest zdania, że konsekwencją dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802[13], w której określono limit zawartości siarki w paliwach morskich, będzie umocnienie zrównoważonego charakteru tego rodzaju transportu oraz że można poczynić dodatkowe postępy w dekarbonizacji tego sektora; stwierdza, że porty europejskie są węzłami multimodalnymi i punktami wjazdu dla ponad 90 % towarów wwożonych do Unii; apeluje do Komisji o większe promowanie i finansowanie tego środka transportu;
18. podkreśla, że cyfryzacja może sprawić, iż transport w UE stanie się bardziej inkluzywny, innowacyjny, wzajemnie połączony i zrównoważony; przypomina Komisji, jak ważne jest opracowanie nowej strategii Unii mającej za priorytet sprawiedliwą transformację i przekwalifikowanie pracowników, których stanowiska pracy staną się przestarzałe z powodu cyfryzacji sektora transportu;
19. w obliczu wciąż bardzo dużej liczby ofiar śmiertelnych i obrażeń odniesionych w wyniku wypadków drogowych oraz w świetle nowej dyrektywy w sprawie zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej, która stanowi, że „państwa członkowskie zapewniają uwzględnienie potrzeb niechronionych użytkowników drogi”, domaga się, by Komisja i państwa członkowskie uznały za jeszcze większy priorytet finansowanie bezpieczeństwa pasażerów podróżujących różnymi środkami transportu oraz by koncentrowały się na bezpieczeństwie szczególnie narażonych uczestników ruchu drogowego, takich jak piesi, osoby z niepełnosprawnością, rowerzyści i użytkownicy innych środków transportu z kategorii mikromobilności, oraz na przesunięciu międzygałęziowym w kierunku bezpieczniejszych i czystszych środków transportu, takich jak transport kolejowy; wzywa Komisję do zapewnienia państwom członkowskim niezbędnej pomocy technicznej i administracyjnej w zakresie odpowiednich środków konserwacji istniejących dróg w ramach ich odpowiednich kompleksowych planów transportowych, aby poprawić jakość i bezpieczeństwo dróg;
20. uważa, że niezbędne jest silniejsze powiązanie finansowania transportu miejskiego z planami zrównoważonej mobilności miejskiej, by pobudzić transformację mobilności w miastach; apeluje o to, by te plany mobilności miejskiej sprzyjały multimodalności różnych zrównoważonych środków transportu oraz by zawarte w nich wyważone ustalenia społeczno-ekonomiczne gwarantowały, że obywatele europejscy nie będą dyskryminowani;
21. podkreśla, że rozwiązania w zakresie mobilności miejskiej muszą przyczyniać się do zmniejszenia czasu przejazdu między miejscem pracy a miejscem zamieszkania, do zapewnienia interoperacyjności, do zwiększenia atrakcyjności transportu publicznego dla ludności i zmniejszenia dominacji transportu prywatnego, a tym samym przyczyniać do zrównoważenia środowiskowego i klimatycznego oraz do rozwoju społeczeństwa; jest zdania, że z uwagi na różnorodność środków transportu publicznego na obszarach metropolitarnych w UE (w niektórych z nich systemy transportu są rozproszone, a systemy biletowe niezorganizowane, co podnosi koszty korzystania z nich) w budżecie na 2020 r. należy dążyć do skupienia się na problemach wynikających ze złożoności systemów biletowych w transporcie i wesprzeć wprowadzenie planu działania na rzecz jednolitego multimodalnego systemu biletowego;
22. apeluje o w pełni przejrzysty system finansowania i bardziej przejrzystą ocenę projektów, ze szczególnym uwzględnieniem udziału obywateli, społeczeństwa obywatelskiego i organizacji pozarządowych w przejrzystym procesie podejmowania decyzji i monitorowania realizacji dużych projektów o łącznej wartości inwestycji wynoszącej ponad 1 mld EUR; uważa, że finansowanie powinno być w szczególności przeznaczone na cele gwarantujące państwom członkowskim rzeczywistą wartość dodaną, zwłaszcza w wymiarze społecznym i środowiskowym;
23. przypomina, że inwestycje publiczne w infrastrukturę są szczególnie narażone na korupcję; podkreśla znaczenie zagwarantowania przejrzystego i konkurencyjnego procesu udzielania zamówień publicznych na zakrojone na szeroką skalę projekty infrastrukturalne finansowane przez UE; podkreśla, że instytucje zamawiające i oferenci chcący realizować te duże projekty muszą zawrzeć pakty na rzecz uczciwości, na mocy których przestrzeganie zobowiązań dotyczących najlepszych praktyk i przejrzystości monitorować będą osoby trzecie; przypomina, że na państwach członkowskich spoczywa główna odpowiedzialność za utworzenie systemu zarządzania, którego celem jest zapewnienie skutecznej i wydajnej realizacji projektów inwestycyjnych, oraz wzywa Komisję do zapewnienia niezbędnego wsparcia administracyjnego i technicznego w celu ułatwienia ich realizacji; wskazuje, że ważne jest również uwzględnianie w procedurach udzielania zamówień warunków socjalnych pracowników; wskazuje, że obecnie w całym sektorze transportu trudno jest znaleźć pracowników i, aby poradzić sobie z problemami w rekrutacji, trzeba poprawić warunki pracy;
24. uważa, że analizy kosztów i korzyści projektów transportowych nie mogą już koncentrować się na krótkoterminowych analizach gospodarczych, lecz na pełnym zrozumieniu wszystkich krótko- i długoterminowych kosztów zewnętrznych, na podstawie badania dotyczącego kosztów zewnętrznych i internalizacji kosztów opracowanego niedawno na zlecenie Komisji, zgodnie z którym szacunkowe łączne koszty zewnętrzne w transporcie wynoszą około 1 bln EUR rocznie[14];
25. wzywa Komisję do przyjęcia podejścia bardziej ukierunkowanego na wyniki, poszukiwania unijnej wartości dodanej i skupienia się w większym stopniu na celach politycznych, przy jednoczesnym określeniu kryteriów wyboru projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, oraz przypomina o znaczeniu ich właściwego wdrażania;
26. ponownie podkreśla, że potrzebujemy silnej i odpowiednio dofinansowanej Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), w celu zadbania o bezpieczeństwo obywateli UE i przewodzenia wysiłkom podejmowanym w tym celu w skali globalnej (np. wyzwania związane z nowymi technologiami, cyberzagrożenia, zakłócanie globalnego nawigacyjnego systemu satelitarnego GNSS) oraz zapewnienia równowagi środowiskowej w sektorze transportu lotniczego przez zmniejszenie jego śladu środowiskowego (mniej hałasu i emisji, dekarbonizacja, gospodarka o obiegu zamkniętym), promowanie ochrony środowiska (środki łagodzące), rozwój innowacyjnych i zrównoważonych technologii (drony, samoloty elektryczne i hybrydowe, zrównoważone paliwa lotnicze), program oznakowania ekologicznego i multimodalną mobilność (tj. wzajemne połączenia infrastruktury kolejowej i lotniczej);
27. ubolewa, że rozszerzone zadania unijnych agencji ds. transportu – EASA, Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu (EMSA) i Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (ERA) – nie zostały uwzględnione w budżecie na 2020 r., gdy tymczasem należy uwzględnić zwiększone zapotrzebowanie na zasoby finansowe i ludzkie w celu zapewnienia pełnej realizacji ich zadań; przypomina, że zgodnie z opinią Trybunału Obrachunkowego centralizacja działalności Europejskiej Agencji Kolejowej w jednym miejscu pozwoliłaby ograniczyć koszty dla budżetu UE;
28. zwraca uwagę na znaczenie projektów sprzyjających wspieraniu turystyki jako sektora, z którego pochodzi duża część PKB państw członkowskich i który ma wpływ gospodarczy na wzrost, konkurencyjność, zatrudnienie i rozwój społeczny; ubolewa, że w budżecie nie uwzględniono turystyki jako odrębnego obszaru polityki, i ponawia apel o przeznaczenie w kolejnych wieloletnich ramach finansowych specjalnych środków finansowych na odrębną linię budżetową poświęconą wyłącznie turystyce; wskazuje, że państwa członkowskie napotykają podobne wyzwania w sektorze turystyki, takie jak zarządzanie kryzysowe, konkurencja ze strony państw trzecich, zrównoważony charakter działalności turystycznej, wzmocnienie społeczności lokalnych i odizolowanych oraz przejście na gospodarkę bezemisyjną, i że w związku z tym wspólna polityka europejska tworzy znaczną wartość dodaną.
ZAŁĄCZNIK: WYKAZ PODMIOTÓW LUB OSÓB, OD KTÓRYCH SPRAWOZDAWCA KOMISJI OPINIODAWCZEJ OTRZYMAŁ INFORMACJE
Podmiot lub osoba – |
Europejska Federacja Transportu i Środowiska – 58744833263-19
|
Stowarzyszenie Kolei Europejskich i Przedsiębiorstw Infrastrukturalnych – 7574621118-27
|
|
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
24.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
35 6 3 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Andris Ameriks, José Ramón Bauzá Díaz, Izaskun Bilbao Barandica, Marco Campomenosi, Ciarán Cuffe, Johan Danielsson, Andor Deli, Anna Deparnay-Grunenberg, Ismail Ertug, Gheorghe Falcă, Giuseppe Ferrandino, Mario Furore, Isabel García Muñoz, Jens Gieseke, Kateřina Konečná, Elena Kountoura, Julie Lechanteux, Bogusław Liberadzki, Peter Lundgren, Benoît Lutgen, Marian-Jean Marinescu, Tilly Metz, Caroline Nagtegaal, Bill Newton Dunn, Jan-Christoph Oetjen, Philippe Olivier, Tomasz Piotr Poręba, Dominique Riquet, Sven Schulze, Vera Tax, Cristian Terheş, Barbara Thaler, István Ujhelyi, Petar Vitanov, Lucia Vuolo, Roberts Zīle, Kosma Złotowski |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Paolo Borchia, Gina Dowding, Ilhan Kyuchyuk, Ljudmila Novak, Andrey Novakov, Anne-Sophie Pelletier, Catherine Rowett |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
35 |
+ |
GUE/NGL |
Kateřina Konečná, Elena Kountoura, Anne-Sophie Pelletier |
NI |
Mario Furore |
PPE |
Andor Deli, Gheorghe Falcă, Jens Gieseke, Benoît Lutgen, Marian-Jean Marinescu, Ljudmila Novak, Andrey Novakov, Sven Schulze, Barbara Thaler |
RENEW |
José Ramón Bauzá Díaz, Izaskun Bilbao Barandica, Ilhan Kyuchyuk, Caroline Nagtegaal, Bill Newton Dunn, Jan-Christoph Oetjen, Dominique Riquet |
S&D |
Andris Ameriks, Johan Danielsson, Ismail Ertug, Giuseppe Ferrandino, Isabel García Muñoz, Bogusław Liberadzki, Vera Tax, Cristian Terheş, István Ujhelyi, Petar Vitanov |
VERTS/ALE |
Ciarán Cuffe, Anna Deparnay-Grunenberg, Gina Dowding, Tilly Metz, Catherine Rowett |
6 |
- |
ECR |
Peter Lundgren |
ID |
Paolo Borchia, Marco Campomenosi, Julie Lechanteux, Philippe Olivier, Lucia Vuolo |
3 |
0 |
ECR |
Tomasz Piotr Poręba, Roberts Zīle, Kosma Złotowski |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego (7.10.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Younous Omarjee
WSKAZÓWKI
Komisja Rozwoju Regionalnego zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. przypomina, że spójność stanowi jeden z celów Unii określonych w art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, została zdefiniowana w art. 174 TFUE i należy do kompetencji dzielonych przez Unię z państwami członkowskimi; podkreśla, że polityka spójności, której budżet w WRF na lata 2014–2020 wynosi 351,8 mld EUR, co stanowi jedną trzecią WRF, jest jedną z najważniejszych strategii politycznych Unii i jej główną polityką w zakresie inwestycji publicznych, że w kolejnych WRF należy utrzymać taki stan rzeczy, bez dalszych cięć, oraz że nowe inicjatywy unijne muszą iść w parze z nowymi, odpowiednimi środkami finansowymi i należy je rozpatrywać w ramach procedury współdecyzji;
2. podkreśla, że polityka spójności, dążąca do ustanowionego w traktacie celu, jakim jest promowanie i wspieranie ogólnego harmonijnego rozwoju państw członkowskich i regionów, opiera się na polityce solidarności, wspiera współpracę międzyregionalną i zmierza do zmniejszenia różnic gospodarczych, społecznych i terytorialnych między regionami Unii i w ich obrębie, tak aby żaden region nie został pominięty, mając na względzie wyzwania demograficzne; uważa, że polityka ta przyczynia się do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy w całej Unii, a także do realizacji kluczowych celów i priorytetów Unii, w tym celów w zakresie klimatu i energii oraz inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu; zauważa, że zasada dodatkowości może skutkować wyważonym wykorzystaniem funduszy strukturalnych w połączeniu ze wszystkimi dostępnymi źródłami, w tym instrumentami finansowymi;
3. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że potrzeby w zakresie płatności na lata 2007–2013 zostały zaspokojone oraz że poprawiła się realizacja płatności i zwiększył wskaźnik wyboru projektów, które postępują we właściwym tempie, a dynamika wyboru projektów w terenie, osiągając we wrześniu 2019 r. 83%, zrównała się w końcu z poziomem z poprzedniego okresu programowania i nadal rośnie; zwraca jednak uwagę na duże dysproporcje między państwami członkowskimi pod względem tego odsetka i apeluje do Komisji o dalszą pomoc dla państw członkowskich, które pozostają w tyle, aby mogły poprawić swoje wyniki;
4. odnotowuje wzrost o 2,5% środków na zobowiązania w poddziale 1b projektu budżetu na 2020 r. w porównaniu z budżetem UE na 2019 r., podczas gdy środki na płatności ogółem wzrosły o 6,4%;
5. wzywa Radę i Komisję, aby wyciągnęły wnioski z bieżącego okresu programowania i uniknęły kolejnych kryzysów płatności oraz opóźnień w płatnościach w przyszłości; zwraca uwagę na fakt, że opóźnione rozpoczęcie programów i ich wdrażania doprowadziło do nagromadzenia się wniosków o płatność;
6. podkreśla, że regiony najbardziej oddalone, o których mowa w art. 349 TFUE – z uwagi na ich sytuację gospodarczą i społeczną, silny wpływ strukturalny ich odległego położenia geograficznego i szczególne narażenie na skutki zmiany klimatu – korzystają ze specjalnych środków, zwłaszcza w ramach polityki spójności, jeśli chodzi o warunki dostępu do funduszy niezbędnych i kluczowych dla promowania ich zrównoważonego rozwoju, a tym samym osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju;
7. przypomina, że polityka spójności jest jednym z najważniejszych instrumentów służących realizacji priorytetów określonych w projekcie budżetu Komisji na 2020 r.; podkreśla zwrot z inwestycji realizowanych w ramach polityki spójności, gdyż każde zainwestowane euro przynosi 2,74 EUR w postaci wzrostu i powstałych miejsc pracy;
8. potwierdza, że aby osiągnąć cele polityki spójności, władze regionalne, lokalne i miejskie oraz inne organy muszą podjąć współpracę i nawiązać dialog z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, w tym z uniwersytetami, organizacjami działającymi na rzecz ochrony środowiska i grupami reprezentującymi różnorodność pod względem przynależności etnicznej i religijnej, wieku, niepełnosprawności, orientacji seksualnej i tożsamości płciowej;
9. przypomina, że polityka spójności jest przydatnym narzędziem wspierającym przyjmowanie i integrację migrantów, a także podkreśla, że budżet UE na 2020 r. powinien pomóc w duchu solidarności podołać wyzwaniom związanym z migracją;
10. apeluje o przeprogramowanie Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych zgodnie z porozumieniem osiągniętym w toku procedury budżetowej w 2019 r., zakładającym znaczne zwiększenie poziomu środków na zobowiązania; nalega na finansowanie konkretnych działań mających na celu ograniczenie odpływu młodych ludzi z regionów słabiej rozwiniętych;
11. wyraża zaniepokojenie konsekwencjami ewentualnego brexitu bez porozumienia, a zwłaszcza potencjalnym negatywnym wpływem na politykę spójności i regiony transgraniczne; podkreśla znaczenie negocjacji w sprawie kolejnych WRF i wzywa w związku z tym do ograniczenia w możliwie największym stopniu skutków budżetowych brexitu dla polityki spójności;
12. ponownie podkreśla, jak ważne jest wzmocnienie zdolności administracyjnych władz lokalnych i regionalnych, gdyż stanowi to kluczowy element prawidłowego przygotowania i wdrożenia projektów w terenie;
13. zauważa, że rok budżetowy 2020 jest ostatnim rokiem bieżącego okresu WRF i w związku z tym podkreśla, że ważne jest przygotowanie się i sprawne dostosowanie do nowego okresu finansowego;
14. wyraża zaniepokojenie, że cel polegający na przeznaczeniu 20% środków z budżetu UE na działania klimatyczne w WRF na lata 2014–2020 nie zostanie osiągnięty i wzywa Komisję, aby znacznie zwiększyła odsetek środków finansowych na działania klimatyczne w 2020 r.; apeluje do państw członkowskich i regionów o należyte uwzględnienie istotnego wkładu polityki spójności w inwestycje w ochronę klimatu i w realizację unijnego celu w zakresie wydatków na działania w dziedzinie klimatu, a jednocześnie podkreśla konieczność zlikwidowania deficytu 3,5 mld EUR w budżecie na działania klimatyczne oraz potrzebę unikania wydatkowania środków publicznych na paliwa kopalne, aby jeszcze bardziej skoncentrować się na walce ze zmianą klimatu w celu realizacji porozumienia paryskiego;
15. uważa, że należy odpowiednio wspierać działania koncentrujące się szczególnie na aspektach zdrowotnych i środowiskowych, które mogą wynikać między innymi z wymogów związanych z transformacją energetyki, takich jak zamykanie elektrowni jądrowych; podkreśla potrzebę dekarbonizacji 41 regionów zależnych od węgla w drodze przekwalifikowania i podnoszenia kwalifikacji pracowników sektora węglowego, a także zadbania o sprawiedliwe przejście na zrównoważoną gospodarkę dzięki ustanowieniu funduszu na rzecz sprawiedliwej transformacji i przeznaczeniu w budżecie wystarczających środków na zapewnienie sprawiedliwego i uczciwego przejścia do 2050 r. na gospodarkę bezemisyjną;
16. zauważa, że jeżeli chodzi o przesunięcia środków do instrumentu „Łącząc Europę”, rok 2020 będzie drugim rokiem, w którym będzie można wnioskować o kolejne płatności zaliczkowe na działania rozpoczęte w latach 2014, 2015 lub 2016, a także ostatnim rokiem realokacji niewykorzystanych środków;
17. podkreśla, że w polityce spójności nie należy dokonywać żadnych przesunięć, które mogłyby narazić na szwank zdolność funduszy strukturalnych i inwestycyjnych do realizacji wyznaczonych im celów;
18. zauważa, że na finansowanie programu wspierania reform strukturalnych zostaną wykorzystane środki z łącznego marginesu na zobowiązania; ostrzega, że zwiększenie finansowania nie powinno odbywać się kosztem polityki spójności; przypomina, że nowe inicjatywy Unii należy finansować z nowych i dodatkowych zasobów, a nie kosztem wieloletnich strategii politycznych Unii; zauważa, że polityka spójności i zarządzanie gospodarcze mogą mieć różne cele i że w reformach trzeba należycie uwzględniać skutki terytorialne;
19. wyraża ubolewanie z powodu zmniejszenia przydziału środków na Fundusz Spójności w porównaniu z poprzednim okresem programowania i zwraca uwagę na ryzyko pogłębienia się luk w rozwoju podstawowej infrastruktury, w szczególności infrastruktury transportowej; apeluje o większą elastyczność mechanizmów budżetowych, aby ułatwić realokację środków na dodatkowe inwestycje w podstawową infrastrukturę, w szczególności w infrastrukturę TEN-T będącą siłą napędową integracji gospodarczej, społecznej i terytorialnej na szczeblu Unii w tych państwach członkowskich, które rozwijają się wyraźnie wolniej niż pozostałe państwa;
20. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby zadbały o przejrzyste, sprawiedliwe i odpowiedzialne wykorzystywanie zasobów Unii.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Data przyjęcia |
2.10.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
38 0 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Mathilde Androuët, Pascal Arimont, Adrian-Dragoş Benea, Isabel Benjumea Benjumea, Tom Berendsen, Stéphane Bijoux, Franc Bogovič, Andrea Cozzolino, Corina Crețu, Rosa D’Amato, Tamás Deutsch, Francesca Donato, Jill Evans, Raffaele Fitto, Cristian Ghinea, Mircea-Gheorghe Hava, Krzysztof Hetman, Manolis Kefalogiannis, Ondřej Knotek, Constanze Krehl, Elżbieta Kruk, Naomi Long, Cristina Maestre Martín De Almagro, Pedro Marques, Martina Michels, Andżelika Anna Możdżanowska, Andrey Novakov, Younous Omarjee, Alessandro Panza, Tsvetelina Penkova, Caroline Roose, André Rougé, Susana Solís Pérez, Monika Vana, Julie Ward |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Ciarán Cuffe, Barbara Ann Gibson, Tomislav Sokol, Maria Spyraki |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
38 |
+ |
ECR |
Raffaele Fitto, Elżbieta Kruk, Andżelika Anna Możdżanowska |
GUE/NGL |
Martina Michels, Younous Omarjee |
ID |
Mathilde Androuët, Francesca Donato, Alessandro Panza, André Rougé |
NI |
Rosa D'Amato |
PPE |
Pascal Arimont, Isabel Benjumea Benjumea, Tom Berendsen, Franc Bogovič, Mircea-Gheorghe Hava, Krzysztof Hetman, Manolis Kefalogiannis, Andrey Novakov, Tomislav Sokol, Maria Spyraki |
RENEW |
Stéphane Bijoux, Cristian Ghinea, Barbara Ann Gibson, Ondřej Knotek, Naomi Long, Susana Solís Pérez |
S&D |
Adrian-Dragoş Benea, Andrea Cozzolino, Corina Crețu, Constanze Krehl, Cristina Maestre Martín De Almagro, Pedro Marques, Tsvetelina Penkova, Julie Ward |
VERTS/ALE |
Ciarán Cuffe, Jill Evans, Caroline Roose, Monika Vana |
0 |
- |
|
|
1 |
0 |
PPE |
Tamás Deutsch |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (6.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Paolo De Castro
WSKAZÓWKI
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. odnotowuje, że w projekcie budżetu na 2020 r. Komisja proponuje dla działu 2 kwotę 59 994,9 mln EUR w środkach na zobowiązania i 58 014,3 mln EUR w środkach na płatności, przy czym środki dla Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji nieznacznie wzrosły do 43 531,8 mln EUR w środkach na zobowiązania (+0,8 %) i 43 501,7 mln EUR w środkach na płatności (+0,9 %) w porównaniu z budżetem na 2019 r.; głęboko ubolewa nad tym, że środki dla Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) zmniejszono do kwoty 14 708,7 mln EUR w środkach na zobowiązania (-0,1 %) i 13 141,2 mln EUR (-0,1 %) w środkach na płatności w porównaniu z budżetem na 2019 r., głównie ze względu na stagnację wartości nominalnej samego EFRROW oraz znaczny spadek wydatków na wsparcie;
2. nalega, by wszystkie wpływy do budżetu Unii pochodzące z dochodów przeznaczonych na określony cel lub ze zwrotów kwot wypłaconych omyłkowo w rolnictwie w poprzednich latach pozostały w dziale 2;
3. podkreśla, że nie należy dokonywać dalszych cięć w budżecie rolnym, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że sektor rolnictwa często boryka się z kryzysami, które wymagają reakcji budżetowej;
4. zauważa, że rok budżetowy 2020 jest ostatnim rokiem bieżącego okresu wieloletnich ram finansowych, i w związku z tym podkreśla znaczenie przygotowania się i sprawnego dostosowania się do nowego okresu finansowego, w którym należy zapewnić rolnikom godziwy poziom życia;
5. jest głęboko zaniepokojony konsekwencjami budżetowymi brexitu bez porozumienia, a ponieważ rolnicy muszą planować swoją działalność z wyprzedzeniem, zdecydowanie sprzeciwia się wszelkim nieoczekiwanym cięciom środków w ramach wspólnej polityki rolnej (WPR) w 2020 r. w przypadku braku porozumienia między Unią a Zjednoczonym Królestwem;
6. podkreśla, że budżet Unii musi być spójny z celami porozumienia paryskiego w ramach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, przyjętego w grudniu 2015 r.;
7. odrzuca zmniejszenie środków zaproponowanych przez Komisję dla organizacji producentów w sektorze owoców i warzyw (-14,6 mln EUR), jako że może to negatywnie wpłynąć na ich coraz większy wkład w równoważenie siły przetargowej w łańcuchu dostaw żywności, ponieważ będzie to miało bezpośredni wpływ na rolników; w tym względzie uważa, że Komisja powinna dopilnować, by płatności dla tego sektora nie zostały zmniejszone; ubolewa nad brakiem środków na sektor mięsa drobiowego i proponuje przyznanie środków w sekcji „Inne środki dotyczące wieprzowiny, drobiu, jaj, produktów pszczelarskich i innych produktów zwierzęcych” na wsparcie sektora drobiarskiego, który odczuwa skutki nieuczciwych zakłóceń w handlu z Ukrainą;
8. ubolewa nad brakiem rekompensaty za zmniejszenie środków zaproponowanych przez Komisję dla producentów owoców i warzyw w Unii, ponieważ sektor ten stoi w obliczu poważnego kryzysu spowodowanego czynnikami fitofagicznymi lub chorobotwórczymi, takimi jak CTV (wirus tristeza cytrusowych) w przypadku pomarańczy, mal secco w przypadku cytryn, skośnik pomidorowy (Tuta absoluta) w przypadku pomidorów i Xylella fastidiosa w przypadku drzew oliwnych; wzywa zatem, by pomimo zmniejszenia środków przewidziano plan finansowania sektora owoców cytrusowych w celu wsparcia kosztów przekształcania obecnych gajów cytrusowych i oliwnych dzięki takim odmianom tych samych roślin, które są bardziej odporne, co pozwoli na rzeczywiste odnowienie tego sektora;
9. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący przeznaczenia 50 mln EUR na „Inne środki dotyczące wołowiny i cielęciny” w celu wsparcia sektora wołowiny w Irlandii w przypadku trudności rynkowych związanych z potencjalnym wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii; podkreśla, że wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii będzie miało również znaczący negatywny wpływ na szereg sektorów rolnych w Unii; zwraca się do Komisji o zaproponowanie – w oparciu o własną ocenę skutków z podziałem na sektory i państwa członkowskie – planu wsparcia dla wszystkich sektorów rolnych Unii, które mogą ucierpieć na skutek wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, oraz o rozszerzenie tego planu na państwa członkowskie, których to dotyczy, w zależności od stopnia ich narażenia; uważa, że aby plan ten był skuteczny, musi on obejmować środki strukturalne mające na celu wzmocnienie organizacji tych sektorów i promowanie dywersyfikacji przepływów handlowych;
10. uważa, że umowa handlowa między Unią a Mercosurem stworzy dodatkową presję dla tych sektorów rolnictwa, i w związku z tym zwraca się do Komisji o szczegółowe określenie do końca 2019 r. treści unijnego planu wsparcia w wysokości 1 mld EUR ogłoszonego w dniu 28 czerwca 2019 r. i mającego na celu umożliwienie wrażliwym sektorom rolnictwa w Unii radzenia sobie z potencjalnymi negatywnymi skutkami tej umowy w przypadku jej ratyfikacji;
11. podkreśla brak efektywności budżetowej we wspieraniu wrażliwych sektorów, przy jednoczesnym otwieraniu ich na dalszą konkurencję i narażaniu ich na niestabilność rynku, w szczególności poprzez dwustronne umowy o wolnym handlu; dostrzega ponadto długotrwałą erozję tradycyjnych zasobów własnych w budżecie Unii, spowodowaną zwłaszcza obniżeniem ceł w wyniku umów o wolnym handlu;
12. przyjmuje do wiadomości wniosek Komisji dotyczący udzielenia rolnikom pomocy w postaci pakietu wsparcia finansowego w wysokości do 1 mld EUR w przypadku zakłóceń na rynku wynikających z umowy handlowej Unii z Mercosurem; nalega, aby fundusze te nie pochodziły z żadnej istniejącej linii budżetowej dotyczącej rolnictwa;
13. jest zaniepokojony obecnym kryzysem w sektorze cukru w związku z likwidacją systemu kwot, a także niedawną zapowiedzią zamknięcia ośmiu fabryk w Unii Europejskiej; wyraża ubolewanie z powodu braku środków finansowych przeznaczonych na wsparcie tego sektora; uważa, że wobec braku interwencji ze strony władz publicznych podmioty prywatne muszą mieć możliwość podejmowania prywatnych inicjatyw w celu dobrowolnego regulowania produkcji; proponuje w tym kontekście, by Komisja oceniła, w świetle nowego sezonu produkcyjnego, możliwość uruchomienia środków neutralnych dla budżetu, dostępnych na mocy art. 222 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013[15] upoważniającego rolników, ich organizacje i uznane organizacje międzybranżowe do zawierania układów zbiorowych w celu wycofania się z rynku oraz składowania lub ograniczenia produkcji w uzgodniony sposób;
14. z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie środków proponowane przez Komisję na działania promocyjne, które potwierdza skuteczność ulepszeń dokonanych w ramach ostatniej reformy; uważa, że Komisja powinna nadal intensyfikować kampanie promocyjne, aby otworzyć nowe rynki dla produktów wysokiej jakości, ponieważ działania promocyjne mają kluczowe znaczenie dla zwiększenia udziału unijnego wywozu na rynkach światowych;
15. wyraża ubolewanie z powodu braku wsparcia dla rolników, w szczególności w sektorze mleczarskim i produktów mlecznych, którzy borykają się z utrzymującymi się trudnościami rynkowymi wynikającymi z rosyjskiego zakazu przywozu szeregu unijnych produktów rolnych („rosyjskie embargo”);
16. przypomina, że od pięciu lat unijne sektory rolne odczuwają skutki rosyjskiego embarga; podkreśla, że wszelkie dodatkowe skutki, jakie wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii będzie miało dla przepływów handlowych w rolnictwie, mogą powodować dalsze zakłócenia, i zwraca się, w razie potrzeby, o dodatkowe środki finansowe na działania nadzwyczajne;
17. uważa, że Unia może w znaczący sposób przyczynić się do propagowania zdrowych nawyków żywieniowych, zwłaszcza wśród dzieci, i w związku z tym jest zdania, że zasadnicze znaczenie ma pełne wykorzystanie pułapów przewidzianych dla unijnych programów szkolnych oraz opracowanie dodatkowych programów zrównoważonej konsumpcji w kontekście obowiązującego rozporządzenia; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do wzmocnienia programów krajowych, aby zapewnić pełne wykorzystanie maksymalnych dostępnych środków (250 mln EUR) poprzez ustanowienie mniej zbiurokratyzowanych programów;
18. z zadowoleniem przyjmuje zwiększone wsparcie dla badań i innowacji na rzecz dostarczania bezpiecznej i wysokiej jakości żywności oraz bezpieczeństwa żywnościowego; podkreśla, że środki przeznaczone na badania naukowe w sektorze rolno‑spożywczym, zwłaszcza z budżetu programu „Horyzont 2020”, muszą być w pełni dostępne, aby pobudzać innowacyjność i inteligentne rozwiązania – w szczególności poprzez badania agroekologiczne, z wykorzystaniem całego podejścia agroekosystemowego – w sektorze rolnym i rozwoju obszarów wiejskich; podkreśla znaczenie praktycznego zastosowania ich wyników w gospodarstwach i rolę usług z zakresu upowszechniania wiedzy rolniczej; podkreśla, że polityka w dziedzinie badań naukowych powinna być spójna z celami polityki w zakresie ochrony środowiska, klimatu, różnorodności biologicznej, zdrowia i dobrobytu oraz zachęcać do podejmowania inicjatyw dostosowanych do potrzeb małych gospodarstw, które nie korzystają z ekonomii skali, oraz wspierać takie inicjatywy, aby gospodarstwa te mogły czerpać korzyści z nowych technologii; podkreśla potrzebę wzmocnienia związku między badaniami a praktyką poprzez zaangażowanie producentów produktów pierwotnych oraz rozpowszechnianie wiedzy i najlepszych praktyk;
19. wzywa Komisję do zapewnienia wystarczającego wsparcia finansowego na rzecz dalszego wdrażania inteligentnych i innowacyjnych rozwiązań w sektorze rolnym, biorąc pod uwagę ich udowodnione korzyści dla środowiska naturalnego i potrzebę większej wydajności rolnictwa; uważa, że należy dokładniej przeanalizować i promować rolnictwo precyzyjne i wykorzystanie digitalizacji;
20. biorąc pod uwagę fakt, że Unia pozostaje podatna na epidemie chorób zwierząt i roślin, ubolewa nad zmniejszeniem o 60 % środków z funduszu na środki nadzwyczajne dotyczące zdrowia zwierząt i roślin;
21. z dużym zaniepokojeniem odnotowuje poważne skutki rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń w kilku państwach członkowskich oraz dużą liczbę ognisk choroby zarejestrowanych od początku 2019 r.; jest zaniepokojony faktem, że duże gospodarstwa trzody chlewnej ucierpiały na skutek uboju dziesiątek tysięcy zwierząt; w związku z tym ubolewa nad brakiem środków na zapobieganie afrykańskiemu pomorowi świń i zwalczanie go, zaznaczając, że w budżecie Unii na 2019 r. przeznaczono na ten cel 28 mln EUR; podkreśla, że w budżecie Unii na rok 2020 należy uwzględnić przynajmniej podobny przydział środków; odnotowuje, że kraje trzecie dokonały inwestycji w badania nad opracowaniem szczepionki przeciwko afrykańskiemu pomorowi świń; jest zdania, że Unia powinna inwestować w badania nad szczepionką i jej rozwój, dzięki czemu można by w jak najkrótszym czasie zapobiec rozprzestrzenianiu się i występowaniu afrykańskiego pomoru świń;
22. zachęca państwa członkowskie do zwiększenia wsparcia na rozpoczęcie działalności przez młodych rolników, zgodnie z celem lepszego wkładu w wymianę pokoleniową rolników w Unii Europejskiej;
23. podkreśla znaczenie zobowiązań w zakresie rozwoju obszarów wiejskich i wydatków na środki rolno-środowiskowe oraz szeroko rozumianą gospodarkę wiejską, w szczególności znaczenie inicjatyw ukierunkowanych na młodych rolników i wspierających ich;
24. z zadowoleniem przyjmuje finansowanie nowych projektów pilotażowych, które mają zasadnicze znaczenie dla refleksji nad przyszłością WPR, a mianowicie projektów mających na celu opracowanie dla rolników zestawu narzędzi zintegrowanej ochrony roślin, promowanie „inteligentnych wiosek” oraz ustanowienie programu operacyjnego w sektorze produkcji zwierzęcej;
25. wzywa do utrzymania środków budżetowych dla programów POSEI na maksymalnych poziomach ustanowionych w prawie unijnym, podkreślając znaczenie tych programów dla odporności producentów rolnych, a także zwraca uwagę na niestabilną sytuację gospodarczą regionów najbardziej oddalonych, które nadal odczuwają skutki kryzysu.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
4.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
39 5 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Mazaly Aguilar, Álvaro Amaro, Eric Andrieu, Attila Ara-Kovács, Carmen Avram, Adrian-Dragoş Benea, Benoît Biteau, Mara Bizzotto, Daniel Buda, Matt Carthy, Asger Christensen, Dacian Cioloș, Ivan David, Paolo De Castro, Jérémy Decerle, Diane Dodds, Herbert Dorfmann, Luke Ming Flanagan, Dino Giarrusso, Martin Häusling, Martin Hlaváček, Krzysztof Jurgiel, Jarosław Kalinowski, Elsi Katainen, Gilles Lebreton, Norbert Lins, Marlene Mortler, Ulrike Müller, Juozas Olekas, Sheila Ritchie, Bronis Ropė, Bert-Jan Ruissen, Anne Sander, Petri Sarvamaa, Annie Schreijer-Pierik, Veronika Vrecionová, Sarah Wiener, Juan Ignacio Zoido Álvarez |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Atidzhe Alieva-Veli, Franc Bogovič, Lena Düpont, Estrella Dura Ferrandis, Ivo Hristov, Jan Huitema, Anthea McIntyre, Joëlle Mélin, Tilly Metz, Daniela Rondinelli, Christine Schneider, Marc Tarabella, Irène Tolleret |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
39 |
+ |
ECR |
Mazaly Aguilar, Krzysztof Jurgiel, Anthea McIntyre, Veronika Vrecionová |
GUE/NGL |
Matt Carthy, Luke Ming Flanagan |
ID |
Mara Bizzotto, Gilles Lebreton, Joëlle Mélin |
NI |
Diane Dodds, Dino Giarrusso |
PPE |
Álvaro Amaro, Franc Bogovič, Daniel Buda, Herbert Dorfmann, Lena Düpont, Jarosław Kalinowski, Norbert Lins, Marlene Mortler, Anne Sander, Petri Sarvamaa, Annie Schreijer-Pierik, Juan Ignacio Zoido Álvarez |
Renew |
Asger Christensen, Dacian Cioloș, Jérémy Decerle, Martin Hlaváček, Elsi Katainen, Ulrike Müller, Sheila Ritchie |
S&D |
Eric Andrieu, Attila Ara-Kovács, Carmen Avram, Adrian-Dragoş Benea, Paolo De Castro, Estrella Dura Ferrandis, Ivo Hristov, Juozas Olekas, Marc Tarabella |
5 |
- |
Verts/ALE |
Benoît Biteau, Martin Häusling, Tilly Metz, Bronis Ropė, Sarah Wiener |
1 |
0 |
ID |
Ivan David |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Rybołówstwa (5.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Chris Davies
WSKAZÓWKI
Komisja Rybołówstwa zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. przypomina, że potrzebne są odpowiednie środki finansowe, aby zapewnić istnienie rentownego sektora rybołówstwa; podkreśla, że wystarczająco wysoki budżet jest niezbędny do tego, by osiągnąć cele WPRyb; wskazuje, że budżet ten jest skoncentrowany w sekcji III i w tytule 11: „Gospodarka morska i rybołówstwo”; przypomina, że największą część budżetu przeznacza się na Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) oraz na obowiązkowe składki na regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem i porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem;
2. podkreśla, że należy osiągnąć równowagę między priorytetami w zakresie ochrony środowiska a stabilnością społeczno-gospodarczą w dążeniu do zrównoważonej niebieskiej gospodarki, zwłaszcza w odniesieniu do społeczności zależnych od łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego;
3. podkreśla, że podstawowe cele WPRyb powinny równoważyć rentowność sektora o strategicznym znaczeniu dla Unii Europejskiej z koniecznością zachowania ekosystemów morskich dzięki rozwojowi połowów zrównoważonych pod względem gospodarczym i środowiskowym;
4. uważa, że podjęto znaczne wysiłki w celu pogłębienia rzetelnej wiedzy naukowej na temat żywych zasobów morza; pomimo coraz większej wiedzy wciąż daleko nam do jej optymalnego wykorzystania w celu zapewnienia właściwej oceny; uważa, że należy zatem zwiększyć unijne środki finansowe przeznaczone dla międzynarodowych organizacji naukowych i organizacji naukowych pochodzących z państw członkowskich, aby jeszcze precyzyjniej oceniać stan zasobów oraz by pogłębić wiedzę na temat środowiska morskiego, w szczególności dzięki badaniu wpływu zmiany klimatu i zanieczyszczenia na zasoby rybne; w szerszej perspektywie uważa, że należy zachęcać rybaków do wnoszenia wkładu w wiedzę na temat środowiska morskiego i w tym celu zapewnić finansowanie pokładowych przyrządów pomiarowych;
5. zwraca uwagę, że ponad połowa dostaw produktów rybołówstwa w Unii pochodzi z wód międzynarodowych i wyłącznych stref ekonomicznych państw trzecich; podkreśla, że promowanie przez UE zrównoważonego rybołówstwa na wodach państw trzecich ma zasadnicze znaczenie dla floty UE oraz dla dobrobytu społeczności nadbrzeżnych UE i państw trzecich, dla zachowania zasobów rybnych i środowiska morskiego, rozwoju lokalnego przemysłu, tworzenia miejsc pracy w rybołówstwie, przetwórstwie i handlu oraz dla wkładu rybołówstwa w bezpieczeństwo żywnościowe; przypomina o strategicznym znaczeniu umów o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów oraz, w szerszym ujęciu, wymiaru zewnętrznego WPRyb; uważa, że w budżecie rocznym na 2020 r. należy obliczyć odpowiednie i wiarygodne środki budżetowe oraz nie należy zmniejszać obecnego budżetu, aby wywiązać się z zobowiązań wynikających z międzynarodowych umów o połowach i zapewnić udział Unii w regionalnych organizacjach ds. zarządzania rybołówstwem;
6. przypomina, że Unia Europejska jest stroną umów międzynarodowych, takich jak porozumienie paryskie i cele zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, w szczególności cel 14. dotyczący ochrony i zrównoważonego wykorzystywania oceanów, mórz i zasobów morskich z myślą o zrównoważonym rozwoju, i że musi ona wywiązywać się ze swoich zobowiązań przy opracowywaniu polityki, w szczególności wspólnej polityki rybołówstwa;
7. przypomina, że jednym z celów WPRyb jest przyczynianie się do zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego w Unii; przypomina, że znaczna część produktów rybołówstwa spożywanych w Unii to produkty importowane; podkreśla, że akwakultura staje się coraz ważniejsza dla osiągnięcia tego celu i że zmniejsza ona uzależnienie Unii od importu produktów rybołówstwa;
8. podkreśla, że w budżecie na rok 2020 należy poświęcić szczególną uwagę środkom finansowym niezbędnym do wsparcia sektora rybołówstwa przy wprowadzaniu systemów obowiązku wyładunku;
9. ponownie podkreśla znaczenie rybołówstwa przybrzeżnego i małych statków rybackich; zwraca uwagę, że do tego sektora zalicza się prawie 75 % wszystkich statków rybackich zarejestrowanych w Unii i że pracuje w nim niemal połowa wszystkich osób zatrudnionych w sektorze gospodarki rybnej, a zatem jest on ważnym czynnikiem nie tylko gospodarczym, lecz również społecznym w wielu społecznościach nadbrzeżnych; zwraca uwagę, że podmioty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego są uzależnione od zdrowych zasobów rybnych, które stanowią główne źródło ich dochodów;
10. podkreśla znaczenie społecznego i gospodarczego wymiaru połowów dla społeczności lokalnych oraz niektórych regionów morskich, a także przybrzeżnych i wyspiarskich, które są szczególnie uzależnione od działalności połowowej; przypomina, że przedsiębiorstwa rybackie w tych regionach często znajdują się w trudnej sytuacji z powodu dodatkowych kosztów oraz trwałych niekorzystnych warunków przyrodniczych i dlatego powinny być wspierane dodatkowymi zasobami;
11. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by wspierały społeczności zależne od rybołówstwa w dywersyfikacji ich gospodarek dzięki podejmowaniu innych rodzajów działalności morskiej, takich jak turystyka, zachowanie zasobów morskich, gromadzenie danych i badania naukowe, oraz w zwiększaniu wartości ich działalności połowowej, na przykład poprzez dostarczanie niezbędnych zachęt;
12. zwraca uwagę, że przyjęcie obecnych planów wieloletnich i wdrożenie nowych środków technicznych w dążeniu do osiągnięcia zrównoważonego poziomu połowów wymaga solidnej polityki kontroli wspieranej odpowiednimi funduszami;
13. przypomina o żywotnym znaczeniu środków społecznych i gospodarczych, które powinny towarzyszyć decyzjom zarządczym dotyczącym zmniejszenia nakładu połowowego, aby utrzymać trwałość działalności na odpowiednim poziomie;
14. przypomina, że Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa (EFCA) odgrywa zasadniczą rolę w koordynacji i realizacji WPRyb i że w związku z tym należy utrzymać obecny poziom finansowania;
15. zwraca uwagę na problem odpadów z tworzyw sztucznych w środowisku morskim; uważa, że należy podjąć dodatkowe wysiłki i przeznaczyć odpowiednie zasoby, aby zapewnić wdrożenie odpowiednich przepisów dotyczących ograniczania wpływu produktów z tworzyw sztucznych na morze;
16. zwraca uwagę, że Zjednoczone Królestwo zamierza obecnie wystąpić z Unii, co będzie miało wpływ na wdrażanie EFMR na lata 2014–2020; podkreśla, że brexit oznaczałby, iż ustanowienie nowych finansowych ram budżetowych na lata 2021–2027 należy uznać za sprawę najwyższej wagi; uważa, że jeszcze większa elastyczność budżetu Unii jest konieczna, aby poradzić sobie z taką sytuacją; zwraca uwagę, że w żadnym przypadku brexit nie może prowadzić do zmniejszenia środków w odniesieniu do obecnego EFMR (na lata 2014–2027); przeciwnie, domaga się zwiększenia budżetu na lata 2021–2027, aby podmioty gospodarcze były w stanie poradzić sobie z poważnymi konsekwencjami brexitu;
17. podkreśla, że sześć lat po przyjęciu obecnego funduszu poziom wdrożenia EFMR na lata 2014–2020 jest bardzo niski, a Komisja i państwa członkowskie muszą przyspieszyć procesy zarządzania i kontroli oraz zmniejszyć obciążenia administracyjne, aby zapewnić odpowiednie i terminowe korzyści dla sektora;
18. przypomina o konieczności zwiększenia środków finansowych na komitety doradcze w związku z ich większym zaangażowaniem w politykę regionalizacji, o której mowa w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, a która coraz częściej pojawia się w wieloletnich planach zarządzania, jak również w nowym rozporządzeniu dotyczącym środków technicznych;
19. przypomina o roli rybaków jako „strażników morza” i wzywa Komisję do przeznaczenia odpowiednich środków finansowych na działania, które ułatwiłyby połączenie działalności połowowej z usługami w zakresie ochrony środowiska, takimi jak zbieranie plastiku zanieczyszczającego morza, pobieranie próbek wody czy przyjmowanie na pokład naukowców, co zmniejszyłoby także wpływ tej działalności na stada.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Clara Aguilera, Christian Allard, Pietro Bartolo, Izaskun Bilbao Barandica, Rosanna Conte, Richard Corbett, Rosa D’Amato, Chris Davies, Filip De Man, Diane Dodds, João Ferreira, Søren Gade, Niclas Herbst, France Jamet, Predrag Fred Matić, Francisco José Millán Mon, Nosheena Mobarik, Grace O’Sullivan, Annie Schreijer-Pierik, Ruža Tomašić, Peter van Dalen, Theodoros Zagorakis |
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Catherine Chabaud, Nicolás Gonzalez Casares, Ivo Hristov, Brian Monteith, June Alison Mummery, Manuel Pizarro, Caroline Roose, Raffaele Stancanelli, Maria Walsh |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
25 |
+ |
ECR |
Nosheena Mobarik, Ruža Tomašić |
ID |
Filip De Man, France Jamet |
NI |
Rosa D'Amato, Diane Dodds |
PPE |
Peter van Dalen, Niclas Herbst, Francisco José Millán Mon, Annie Schreijer-Pierik, Maria Walsh, Theodoros Zagorakis |
RENEW |
Izaskun Bilbao Barandica, Catherine Chabaud, Chris Davies, Søren Gade |
S&D |
Clara Aguilera, Pietro Bartolo, Richard Corbett, Nicolás Gonzalez Casares, Ivo Hristov, Predrag Fred Matić |
VERTS/ALE |
Christian Allard, Grace O'Sullivan, Caroline Roose |
0 |
- |
|
|
1 |
0 |
GUE/NGL |
João Ferreira |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Kultury i Edukacji (2.10.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Petra Kammerevert
WSKAZÓWKI
Komisja Kultury i Edukacji zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. przypomina, że program Erasmus+ stanowi skierowaną głównie do młodego pokolenia Europejczyków strategiczną inwestycję, która wspiera możliwości w zakresie edukacji i szkolenia w całej Europie oraz przyczynia się do większej spójności społecznej i do budowania więzi z Europą, a zatem stanowi kluczową inwestycję w przyszłość Unii; podkreśla fakt, że choć budżet Erasmus+ jest stosunkowo niewielki i stanowi 1,8 % obecnych wieloletnich ram finansowych (WRF), jest to jeden z najlepiej znanych programów unijnych; potwierdza, że znaczny wzrost budżetu programu Erasmus+ jest niezwykle ważny, ponieważ pozwoli wyjść naprzeciw dużemu nim zainteresowaniu, o którym świadczy liczba otrzymanych wniosków, znacznie przewyższająca dostępne środki finansowe; w związku z tym wzywa do zwiększenia o 10 % środków we wszystkich pozycjach budżetowych programu Erasmus+ w projekcie budżetu na 2020 r., aby zaradzić niskim wskaźnikom pozytywnego rozpatrywania wniosków i umożliwić większej liczbie osób skorzystanie z programu; przypomina, że Parlament popiera potrojenie budżetu programu Erasmus+ w następnych WRF i zamierza bronić tego zwiększenia środków;
2. zdecydowanie sprzeciwia się cięciom zaproponowanym przez Radę w programie „Kreatywna Europa”, ponieważ jeszcze bardziej osłabiłyby one jego cel polegający na wspieraniu sektora kultury i sektora kreatywnego w Unii, a tym samym na wzmacnianiu poczucia przynależności do Europy oraz na sprzyjaniu spójności społecznej, zatrudnieniu i wzrostowi gospodarczemu; podkreśla, że poziomy finansowania powinny odpowiadać ambicjom programu, i przypomina, że jest on stale niedofinansowany; w związku z tym sprzeciwia się cięciom oraz zwraca się o zwiększenie o 10 % środków w pozycjach budżetowych dotyczących programu „Kreatywna Europa” w projekcie budżetu na 2020 r. w celu wsparcia wysiłków na rzecz wzmocnienia sektora kreatywnego i sektora kultury; przypomina, że Parlament popiera podwojenie budżetu programu „Kreatywna Europa” w następnych WRF i zamierza bronić tego zwiększenia środków; wzywa Komisję do dalszego wspierania wielojęzycznej i wysokiej jakości oferty europejskich programów o kulturze w telewizji w całej Europie za pośrednictwem programu „Kreatywna Europa”;
3. uznaje, że uszanowano porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie finansowania Europejskiego Korpusu Solidarności i przyznano odpowiedni budżet na funkcjonowanie programu; zwraca uwagę, że część programu poświęcona wolontariatowi wzbudziła ogromne zainteresowanie uczestników i organizacji;
4. podkreśla znaczenie programu „Europa dla Obywateli” dla poprawy zrozumienia Unii przez obywateli oraz dla propagowania poczucia obywatelstwa; w związku z tym ubolewa nad cięciami budżetowymi zaproponowanymi przez Radę; zwraca się o przywrócenie i wzmocnienie powiązanych pozycji budżetowych w celu zachęcania do zaangażowania obywatelskiego i uczestnictwa w życiu demokratycznym; podkreśla, że następny program „Europa dla Obywateli” wymaga odpowiedniego finansowania w następnych WRF obejmujących lata 2021–2027, choć wpisuje się on w ramy programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości”; uważa, że dalszego wzmocnienia wymaga edukacja w zakresie obywatelstwa europejskiego i globalnego, aby rozpowszechniać wiedzę potrzebną do zrozumienia ram instytucjonalnych Unii i do aktywnego angażowania obywateli w rozwiązywanie światowych wyzwań i aktualnych problemów związanych z międzynarodowymi przemianami społeczno-politycznymi;
5. wzywa Komisję, aby wykorzystała zainteresowanie wywołane Europejskim Rokiem Dziedzictwa Kulturowego 2018, aby stworzyć spójną i zrównoważoną długofalową strategię promowania i ochrony dziedzictwa kulturowego w Europie, w tym dzięki badaniom naukowym, oraz przeznaczyć na ten cel niezbędne środki w 2020 r. i w kolejnych latach; w związku z tym wzywa do udostępnienia specjalnych funduszy w odpowiednich programach WRF;
6. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że projekty i infrastruktura w zakresie kultury i kształcenia są wspierane w licznych unijnych programach i instrumentach, w szczególności w europejskich funduszach strukturalnych i inwestycyjnych, Europejskim Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych i w programie „Horyzont 2020”; ponownie wzywa Komisję do wspierania spójnych synergii między programami unijnymi – takimi jak „Horyzont 2020”, instrument „Łącząc Europę”, Erasmus+, EaSI, „Kreatywna Europa” oraz COSME, EFIS i europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne – w celu zwiększenia wsparcia dla projektów w dziedzinie edukacji, młodzieży i sportu, a także w sektorze kultury i sektorze kreatywnym; podkreśla, że synergii nie należy interpretować jako zatwierdzenia przez Parlament jakichkolwiek przesunięć lub cięć budżetowych;
7. biorąc pod uwagę, że komponent sportowy programu Erasmus+ okazał się sukcesem, apeluje do Komisji o poświęcenie uwagi również terytoriom zamorskim państw członkowskich, gdzie mieszka ponad pięć milionów obywateli Unii; w związku z tym w WRF na lata 2021–2027 potrzebne są realistyczne i dostosowane pozycje budżetowe dla rozdziału poświęconemu sportowi, w tym w odniesieniu do spotkań transnarodowych w ramach programu Erasmus+ Sport;
8. apeluje do Komisji o usprawnienie zewnętrznej komunikacji i kontaktów z obywatelami, aby przeciwdziałać fałszywym informacjom i dezinformacji oraz lepiej informować o działaniach Unii; podkreśla znaczenie działań multimedialnych w promowaniu wspólnej europejskiej sfery publicznej, a także wielojęzyczności; uznaje, że społeczeństwa europejskie potrzebują silnego i niezależnego dziennikarstwa, które dostarcza im informacji z perspektywy europejskiej; w związku z tym apeluje do Komisji o zabezpieczenie i podwyższenie środków w projekcie budżetu na 2020 r. w odniesieniu do działań multimedialnych; wzywa w związku z tym do zwiększenia o 5 % środków w pozycji budżetowej dotyczącej działań multimedialnych w projekcie budżetu na rok 2020 w celu sfinansowania ważnych prac sieci Euranet Plus w pozostałym okresie obowiązywania WRF; jednocześnie wzywa Komisję do zwiększenia przejrzystości i odpowiedzialności w zakresie wykorzystania budżetu na działania multimedialne, w szczególności poprzez utworzenie specjalnych pozycji budżetowych związanych z różnymi działaniami, a także do przeprowadzenia pełnego przeglądu budżetu przeznaczonego na działania multimedialne;
9. wyraża zaniepokojenie w związku z tym, że po przeprowadzeniu przeglądu punktowego w trybie pilnym w sprawie Euronews Europejski Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż Euronews jest obecnie w 85 % własnością prywatnych inwestorów oraz jedynie w 15 % własnością nadawców z Unii i spoza Unii i lokalnych władz publicznych, poza tym wsparcie finansowe Unii dla Euronews jest nieprzejrzyste, wątpliwości budzi kwestia rozliczalności, mechanizmy monitorowania i oceny są raczej słabe, a sama sieć jest niedostępna dla większości obywateli Unii; wyraża szczególne zaniepokojenie w związku z tym, że po przeglądzie rozporządzenia finansowego przeprowadzonym w 2018 r., w wyniku którego skreślono odniesienie do pojęcia organów działających w ogólnym interesie Unii, dotacji dla Euronews udziela się w oparciu o art. 195 akapit pierwszy lit. c) i f) rozporządzenia finansowego (organy mające monopol faktyczny / specjalne kompetencje techniczne), a nie w oparciu o jego art. 180 (działania mające na celu wspieranie celów polityki Unii / organy wpisujące się w politykę Unii lub ją wspierające), co oznacza, że Euronews nie działa już w ogólnym interesie Unii; w świetle powyższych rozważań wzywa Komisję do zareagowania na wszystkie obawy zgłoszone przez Trybunał Obrachunkowy w ramach monitorowania funduszy przyznanych Euronews i do ponownej oceny jej podejścia do współpracy z Euronews; ponadto, w przypadku przedłużenia umowy ramowej z Euronews na okres po 2020 r., apeluje o to, by okres obowiązywania umowy nie przekraczał dwóch lat; zachęca również Komisję do rozważenia nowych sposobów przekazywania europejskim odbiorcom niezależnych i kompleksowych informacji na temat spraw unijnych, z uwzględnieniem nowych osiągnięć technologicznych i zmian w zwyczajach konsumentów; w związku z tym wzywa Komisję do zainwestowania w zróżnicowany zestaw instrumentów informacyjnych, który mógłby obejmować Euronews;
10. zwraca uwagę na potencjał projektów pilotażowych i działań przygotowawczych; uważa, że dokonana przez Komisję Europejską wstępna ocena projektów pilotażowych i działań przygotowawczych pozostawia bardzo niewiele czasu komisjom opiniodawczym w Parlamencie Europejskim na ustosunkowanie się do ocen i uwag; ubolewa ponadto, że w niektórych przypadkach oceny i uwagi przedstawione przez Komisję nie są całkowicie obiektywne oraz wydaje się, że miały na nie wpływ preferencje poszczególnych instytucji lub osób; przypomina, że niewdrożenie danego projektu pilotażowego czy działania przygotowawczego w Komisji nigdy nie może być powodem przyznania mu niskiej oceny; wobec tego apeluje do Komisji o rozważenie możliwości dokonania przeglądu procedury wstępnej oceny, aby dać komisji parlamentarnej wystarczająco dużo czasu na ustosunkowanie się do wyników wstępnej oceny przeprowadzonej przez Komisję; ponadto zwraca się do Komisji o informacje zwrotne na temat wdrożenia projektów pilotażowych i działań przygotowawczych komisji oraz o wskazanie udanych i nieudanych projektów.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Data przyjęcia |
1.10.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
25 4 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Asim Ademov, Isabella Adinolfi, Christine Anderson, Andrea Bocskor, Judith Bunting, Gianantonio Da Re, Laurence Farreng, Claire Fox, Romeo Franz, Catherine Griset, Irena Joveva, Petra Kammerevert, Niyazi Kizilyürek, Ryszard Antoni Legutko, Predrag Fred Matić, Dace Melbārde, Shaffaq Mohammed, Niklas Nienaß, Peter Pollák, Domènec Ruiz Devesa, Andrey Slabakov, Massimiliano Smeriglio, Michaela Šojdrová, Sabine Verheyen, Julie Ward, Salima Yenbou, Milan Zver |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Isabel Benjumea Benjumea, Ibán García Del Blanco, Iuliu Winkler |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
25 |
+ |
ECR |
Ryszard Antoni Legutko, Dace Melbārde, Andrey Slabakov |
GUE/NGL |
Niyazi Kizilyürek |
NI |
Isabella Adinolfi |
PPE |
Asim Ademov, Isabel Benjumea Benjumea, Andrea Bocskor, Peter Pollák, Michaela Šojdrová, Sabine Verheyen, Iuliu Winkler, Milan Zver |
RENEW |
Judith Bunting, Laurence Farreng, Irena Joveva, Shaffaq Mohammed |
S&D |
Ibán García Del Blanco, Petra Kammerevert, Predrag Fred Matić, Massimiliano Smeriglio, Julie Ward |
VERTS/ALE |
Romeo Franz, Niklas Nienaß, Salima Yenbou |
4 |
- |
ID |
Christine Anderson, Gianantonio Da Re, Catherine Griset |
NI |
Claire Fox |
1 |
0 |
S&D |
Domènec Ruiz Devesa |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (9.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Gwendoline Delbos-Corfield
WSKAZÓWKI
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. odnotowuje ogólne zmniejszenie środków na zobowiązania Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (AMIF) o 15,4 % (tj. o 172 mln EUR) w porównaniu z 2019 r. wyraża ubolewanie z powodu zmniejszenia środków na zobowiązania w celu wzmocnienia i rozwoju wspólnego europejskiego systemu azylowego (CEAS) oraz zwiększenia podziału odpowiedzialności między państwami członkowskimi (tj. o 29,5 %) w porównaniu z 2019 r.; uznaje jednak, że środki na zobowiązania pozostają znacznie powyżej poziomu ustalonego w budżecie na 2018 r. i zdaje sobie sprawę, że zmniejszenie to jest przynajmniej częściowo związane z faktem, iż reforma rozporządzenia dublińskiego została zablokowana z powodu inercji politycznej w Radzie; przypomina, jak ważne jest zapewnienie wysokich standardów w zakresie azylu w Unii, a także zapewnienie odpowiednich środków finansowych na wspieranie przyjmowania osób ubiegających się o azyl i migrantów w państwach członkowskich, udzielania im schronienia oraz ich integrowania, skutecznych strategii powrotów, programów przesiedleń, skuteczności rozpatrywania wniosków o azyl, wykonywania decyzji dotyczących wniosków o azyl oraz reagowania na potrzeby państw członkowskich w zakresie udzielania pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych, które przyjęły dużą liczbę osób ubiegających się o azyl lub migrantów przybywających po raz pierwszy; zauważa, że budżet AMIF nie zawiera pewnych rezerw finansowych na sfinansowanie zreformowanych przepisów dublińskich i nowych unijnych programów przesiedleń w przypadku przyjęcia tych przepisów w 2020 r.; proponuje przewidzieć w rezerwie kwotę przeznaczoną na tymczasowe rozwiązania w zakresie sprowadzania na ląd w Unii i relokacji osób uratowanych w regionie Morza Śródziemnego; sugeruje, w celu uwolnienia środków finansowych, by fundusz powierniczy UE na rzecz Afryki oraz programy ochrony rozwoju regionalnego dla Afryki Północnej, które przede wszystkim wspierają politykę zewnętrzną Unii, były finansowane z działu IV budżetu Unii (Globalny wymiar Europy), a nie z działu III (Bezpieczeństwo i obywatelstwo); przypomina o potrzebie zapewnienia spójności między działaniami podejmowanymi w ramach działu III i działu IV;
2. wzywa Komisję do zwiększenia liczby linii budżetowych w ramach AMIF w celu ułatwienia większej przejrzystości w odniesieniu do sposobu przydzielania środków finansowych Funduszu na różne cele tego Funduszu; wzywa w szczególności do wyraźnego oddzielenia wydatków na wzmocnienie sprawiedliwych strategii powrotów od wydatków na legalną migrację i promowanie skutecznej integracji obywateli państw trzecich;
3. przypomina o potrzebie przydzielenia odpowiedniej kwoty środków z budżetu Unii w celu wzmocnienia zewnętrznego wymiaru migracji i zagwarantowania odpowiedniej ochrony granic zewnętrznych Unii;
4. podkreśla niską kwotę przewidzianą na pomoc nadzwyczajną w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ISF) (8,5 mln EUR); zwraca się do Komisji o staranną i bardziej realistyczną ponowną ocenę tej kwoty, z uwzględnieniem ewentualnych potrzeb państw członkowskich w zakresie pomocy nadzwyczajnej w ramach ISF, takich jak zarządzanie zdarzeniami dotyczącymi bezpieczeństwa;
5. wzywa do zwiększenia finansowania programu „Europa dla obywateli”, biorąc pod uwagę zasadniczą rolę, jaką odgrywa on we wzmocnieniu europejskiego demos i europejskiego obywatelstwa;
6. odnotowuje zwiększenie środków na zobowiązania agencji działających w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSISW), takich jak Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (41,5 %), Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna (34,6 %), Agencja Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (14 %), Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (7,7 %), Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (5,4 %), Eurojust (5,2 %) i Europol (2,1 %), w porównaniu z budżetem na 2019 r.; z zadowoleniem przyjmuje ogólny wzrost środków finansowych dostępnych w ramach programu „Sprawiedliwość”; ubolewa jednak nad zmniejszeniem zobowiązań w ramach komponentu „Ułatwianie i wspieranie współpracy sądowej w sprawach cywilnych i karnych” (tj. o 23,6 %);
7. zwraca uwagę, że budżet Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej na 2020 r. wzrósł o 34,8 % (tj. o 108 mln EUR) w następstwie przyjęcia nowego mandatu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, co stanowi zdecydowanie największy wzrost wśród wszystkich agencji działających w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSISW); przypomina, że w ramach absolutorium z wykonania budżetu na 2017 r. Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż państwa członkowskie przeszacowały potrzeby finansowe Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej w 2017 r; odnotowuje cel, jakim jest zapewnienie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej większych zasobów ludzkich (10 000 funkcjonariuszy straży granicznej do 2027 r.), oraz fakt, że liczba ofiar śmiertelnych na morzu stale rośnie w związku z brakiem zasobów poszukiwawczo-ratowniczych w basenie Morza Śródziemnego; sugeruje, że to zwiększenie zasobów powinno być również wykorzystane do ratowania życia na morzu; wzywa Komisję do pilnego utworzenia funduszu mającego na celu wspieranie działań poszukiwawczo-ratowniczych, aby zagwarantować wyraźną obecność służb poszukiwawczo-ratowniczych w basenie Morza Śródziemnego; wyraża ubolewanie z powodu znaczącej różnicy między środkami na zobowiązania przydzielonymi Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej (420 mln EUR) w 2020 r., a kwotą przyznaną Europejskiemu Urzędowi Wsparcia w dziedzinie Azylu (133 mln EUR); wzywa do przekształcenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu w pełnoprawną, zdecentralizowaną agencję unijną o znacznie zwiększonym mandacie i uważa, że należy zwiększyć budżet i liczbę pracowników Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu, aby umożliwić właściwe wykonywanie powierzonych mu zadań; odnotowuje zmniejszenie środków na zobowiązania Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego o 6,1 % (tj. o 32,6 mln EUR) w porównaniu z 2019 r. przypomina o konieczności zapewnienia wsparcia w dziedzinie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych;
8. z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie środków na zobowiązania dla Prokuratury Europejskiej (70,5 %); przypomina ważną rolę Prokuratury Europejskiej w prowadzeniu dochodzeń i ściganiu nadużyć finansowych w zakresie funduszy unijnych oraz o potrzebie zapewnienia wystarczających środków finansowych, tak aby Prokuratura Europejska zaczęła w pełni funkcjonować przed grudniem 2020 r.; zwraca się do Komisji o dalszą analizę potrzeb finansowych związanych z rozszerzeniem roli Prokuratury Europejskiej w celu uwzględnienia walki z transgranicznym terroryzmem, zgodnie z komunikatem z dnia 12 września 2018 r;
9. ubolewa, że Komisja nie zastosowała się do wniosków budżetowych Europolu i Eurojustu i zaproponowała zmniejszenie w 2020 r. środków finansowych dla Europolu o 33,5 mln EUR, a dla Eurojustu o 3,7 mln EUR w stosunku do ich celów finansowych; podkreśla, że takie zmniejszenie środków może mieć wpływ na działalność operacyjną obu agencji; zauważa, że wsparcie Europolu miało kluczowe znaczenie dla wspólnych dochodzeń w całej Unii i odgrywa kluczową rolę w walce z przestępczością zorganizowaną; popiera realizację strategii Europolu 2020+, mającej na celu wzmocnienie wsparcia operacyjnego i zdolności analitycznych Europolu z korzyścią dla państw członkowskich, oraz proponuje nowe inwestycje w ważnych obszarach zwalczania przestępczości, takich jak walka z handlem narkotykami i przestępstwami finansowymi; zauważa, że zmniejszenie środków na zobowiązania Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) o 18,7 % (tj. o 55 mln EUR) odpowiada zakończeniu rozwoju systemu wjazdu/wyjazdu; ponownie podkreśla potrzebę zapewnienia odpowiedniego wsparcia finansowego, personelu i szkoleń personelu dla agencji działających w obszarze sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSISW) w celu skutecznej realizacji powierzonych im zadań przy zachowaniu pełnej przejrzystości oraz zwalczania poważnej przestępczości o wymiarze transgranicznym przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych;
10. z zadowoleniem odnotowuje kwotę przyznaną Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych (19 mln EUR); zauważa, że ponad 30 % tej kwoty wykorzystuje się na zapewnienie sekretariatu dla Europejskiej Rady Ochrony Danych; podkreśla potrzebę zapewnienia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych odpowiednich zasobów budżetowych i kadrowych, aby mógł on wykonywać dodatkowe zadania wynikające z wdrożenia nowych unijnych ram ochrony danych (RODO) przy zachowaniu pełnej niezależności; podkreśla zatem, że przyznany budżet stanowi absolutne minimum;
11. wyraża zaniepokojenie faktem, że projekt budżetu Komisji dla Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) (luka w finansowaniu wynosi 1,5 mln EUR) nie pozwala CEPOL na wystarczające pokrycie zapotrzebowania ze strony państw członkowskich w zakresie edukacji i szkoleń dla organów ścigania w Unii i jej sąsiedztwie; ubolewa, że CEPOL nie otrzymuje wystarczających środków finansowych na sprostanie nowym wyzwaniom w świetle nowych systemów informacyjnych, takich jak SIS II, oraz że nie może zapewnić szkoleń dla funkcjonariuszy organów ścigania w takich dziedzinach, jak korupcja i nadużycia związane z akcyzą, podczas gdy w ocenie strategicznych potrzeb szkoleniowych UE wskazano je jako niezbędne dla egzekwowania prawa na szczeblu Unii; zamiast tego Agencja musiała odrzucić z powodu ograniczeń budżetowych 54 ważne i uzasadnione wnioski państw członkowskich o szkolenie w dziedzinie egzekwowania prawa, nielegalnej imigracji, przestępstw z nienawiści i prania pieniędzy; uważa, że wniosek budżetowy CEPOL (12 mln EUR) na rok 2020 jest konieczny, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu państw członkowskich, zwłaszcza w dziedzinie cyberprzestępczości i cyfryzacji; zwraca uwagę, że można jeszcze bardziej poprawić zaufanie, sieci i wymianę informacji między transgranicznymi środowiskami ścigania poprzez dodanie nowego jednomiesięcznego komponentu do obecnego programu wymiany CEPOL oraz oferowanie wizyt studyjnych w Europolu i programów wymiany między funkcjonariuszami operacyjnymi z państw członkowskich a pracownikami Europolu; wymagałoby to jednak odpowiednich dodatkowych zasobów finansowych i ludzkich dla CEPOL;
12. odnotowuje rosnącą liczbę pracowników zatrudnionych na czas określony w porównaniu z pracownikami kontraktowymi w agencjach Unii; uważa, że wrażliwość informacji dostępnych dla pracowników agencji w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych wymaga ścisłej polityki poufności, w szczególności w odniesieniu do rekrutacji pracowników i zarządzania nimi;
13. zachęca Komisję do zwiększenia wsparcia na rzecz dziennikarstwa śledczego, w tym transgranicznego dziennikarstwa śledczego, oraz wolności mediów za pośrednictwem specjalnych funduszy, co przyczynia się m.in. do ujawniania i zwalczania przestępczości, a także podnoszenia świadomości wśród obywateli Unii;
14. przypomina o swoim poparciu dla walki z praktykami dyskryminacyjnymi, przemocą uwarunkowaną płcią, przestępstwami z nienawiści, a także dla pełnego korzystania z praw oraz programów na rzecz równości i sprawiedliwości; podkreśla istotną rolę, jaką odgrywają środki wydane na instrumenty niedyskryminacji oraz programy wsparcia na rzecz równości, których celem jest egzekwowanie praw mniejszości, ze szczególnym uwzględnieniem praw kobiet, osób starszych, osób niepełnosprawnych i osób LGBTQI+;
15. wzywa Komisję, Radę i państwa członkowskie do wdrażania sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w odniesieniu do wszystkich wydatków publicznych, zwłaszcza przy planowaniu, negocjowaniu, wdrażaniu i ponownej ocenie następnych wieloletnich ram finansowych (WRF); kluczowe znaczenie ma zobowiązanie do zagwarantowania w ramach procedury budżetowej na 2020 r. promowania i ochrony równouprawnienia płci oraz praw kobiet i dziewcząt; w związku z tym sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci powinno zostać włączone do wszystkich linii budżetowych i powinno dążyć do: 1) promowania odpowiedzialności i przejrzystości w planowaniu podatkowym; 2) zwiększenia udziału problematyki płci w procesie budżetowym; 3) wspierania równouprawnienia płci i praw kobiet;
16. wzywa do przeprowadzenia analizy porównawczej trwałego i odpowiedniego finansowania działań przewidzianych z myślą o skutecznym wdrożeniu konwencji stambulskiej i dyrektywy w sprawie ochrony praw ofiar, jako kluczowych aktów prawnych dotyczących walki z przemocą wobec kobiet i przemocą domową, a także do zapewnienia odpowiedniego wsparcia ofiarom, stworzenia kompleksowych ram prawnych i podejścia w odniesieniu do walki z przemocą uwarunkowaną płcią, prowadzenia kampanii uświadamiających i budowania odpowiedniej infrastruktury państwowej w celu zwalczania takiej przemocy;
17. ubolewa nad faktem, że od 2015 r. nie poczyniono żadnych zauważalnych postępów w zakresie działań następczych w związku z podjętymi przez Unię na wysokim szczeblu zobowiązaniami politycznymi i prawnymi na rzecz równouprawnienia płci oraz uwzględniania aspektu płci w procesie budżetowym i decyzjach dotyczących wydatków, co znalazło wyraz również w tym, że równouprawnienie płci nie zostało wzięte pod uwagę ani w śródokresowym przeglądzie wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020, ani we wniosku Komisji na lata 2021–2027.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
5.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
46 10 4 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Malik Azmani, Katarina Barley, Pernando Barrena Arza, Pietro Bartolo, Vladimír Bilčík, Vasile Blaga, Saskia Bricmont, Jorge Buxadé Villalba, Damien Carême, Caterina Chinnici, Clare Daly, Anna Júlia Donáth, Lena Düpont, Cornelia Ernst, Sylvie Guillaume, Balázs Hidvéghi, Antony Hook, Evin Incir, Sophia in ‘t Veld, Marina Kaljurand, Fabienne Keller, Peter Kofod, Moritz Körner, Alice Kuhnke, Jeroen Lenaers, Juan Fernando López Aguilar, Magid Magid, Roberta Metsola, Claude Moraes, Nadine Morano, Javier Moreno Sánchez, Maite Pagazaurtundúa, Kostas Papadakis, Nicola Procaccini, Paulo Rangel, Terry Reintke, Ralf Seekatz, Michal Šimečka, Birgit Sippel, Sylwia Spurek, Tineke Strik, Ramona Strugariu, Annalisa Tardino, Dragoş Tudorache, Milan Uhrík, Tom Vandendriessche, Bettina Vollath, Jadwiga Wiśniewska, Javier Zarzalejos |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Bartosz Arłukowicz, Gwendoline Delbos-Corfield, Claire Fox, Raphaël Glucksmann, Lívia Járóka, Kris Peeters, Anne-Sophie Pelletier, Sabrina Pignedoli, Loránt Vincze, Maria Walsh, Juan Ignacio Zoido Álvarez |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
46 |
+ |
NI |
Sabrina Pignedoli |
PPE |
Bartosz Arłukowicz, Vladimír Bilčík, Vasile Blaga, Lena Düpont, Balázs Hidvéghi, Lívia Járóka, Jeroen Lenaers, Roberta Metsola, Kris Peeters, Paulo Rangel, Ralf Seekatz, Loránt Vincze, Maria Walsh, Javier Zarzalejos, Juan Ignacio Zoido Álvarez |
RENEW |
Malik Azmani, Anna Júlia Donáth, Antony Hook, Sophia in 't Veld, Fabienne Keller, Moritz Körner, Maite Pagazaurtundúa, Michal Šimečka, Ramona Strugariu, Dragoş Tudorache |
S&D |
Katarina Barley, Pietro Bartolo, Caterina Chinnici, Raphaël Glucksmann, Sylvie Guillaume, Evin Incir, Marina Kaljurand, Juan Fernando López Aguilar, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Birgit Sippel, Sylwia Spurek, Bettina Vollath |
VERTS/ALE |
Saskia Bricmont, Damien Carême, Gwendoline Delbos-Corfield, Alice Kuhnke, Magid Magid, Terry Reintke, Tineke Strik |
10 |
- |
GUE/NGL |
Pernando Barrena Arza, Clare Daly, Cornelia Ernst, Anne-Sophie Pelletier |
ID |
Peter Kofod, Annalisa Tardino, Tom Vandendriessche |
NI |
Claire Fox, Kostas Papadakis, Milan Uhrík |
4 |
0 |
ECR |
Jorge Buxadé Villalba, Nicola Procaccini, Jadwiga Wiśniewska |
PPE |
Nadine Morano |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Spraw Konstytucyjnych (4.9.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Antonio Tajani
WSKAZÓWKI
Komisja Spraw Konstytucyjnych zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. z zadowoleniem przyjmuje zaproponowane zwiększenie finansowania działań komunikacyjnych o 1,9 % w środkach na zobowiązania i 2,2 % w środkach na płatności w stosunku do budżetu na 2019 r.; zauważa, że należy wspierać komunikację z obywatelami, aby zapewnić szeroką debatę publiczną i zaangażowanie obywateli w dyskusję nad przyszłością Europy; przypomina o korzyściach wynikających z tego rodzaju konsultacji z obywatelami, które zorganizowano już w państwach członkowskich UE;
2. z zadowoleniem przyjmuje zatem proponowane zwiększenie środków finansowych na działania komunikacyjne realizowane przez przedstawicielstwa Komisji, na dialog z obywatelami i na działania w ramach partnerstw o 8,8 % w środkach na zobowiązania i 7,9 % w środkach na płatności; wyraża jednak ubolewanie, że Rada opowiada się za ograniczeniem finansowania działań komunikacyjnych;
3. podkreśla, że należy kontynuować zwalczanie fałszywych informacji i dezinformacji oraz przeznaczyć na te działania odpowiednie środki finansowe, a jednocześnie zapewnić odpowiednią współpracę międzyinstytucjonalną;
4. z zadowoleniem przyjmuje proponowane zwiększenie środków na zobowiązania dla programu „Europa dla Obywateli” o 3,1 %, ale wyraża ubolewanie z powodu zmniejszenia środków na płatności o 3,8 % (pozycja budżetowa: 18 04 01 01); potępia stanowisko Rady, która opowiada się za zmniejszeniem o 4,4 % środków na zobowiązania przeznaczonych na ten cel, biorąc pod uwagę, że program ten ma kluczowe znaczenie instytucjonalne dla promowania demokratycznej Unii; z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie finansowania programu „Prawa, równość i obywatelstwo” o 5,3 % w środkach na zobowiązania i o 21,3 % w środkach na płatności (pozycja budżetowa: 33 02 01), ale ubolewa, że Rada opowiada się za zmniejszeniem środków na zobowiązania o 3,5 %; z zadowoleniem przyjmuje przydzielenie specjalnej kwoty w pozycji budżetowej dotyczącej europejskiej inicjatywy obywatelskiej;
5. podkreśla potrzebę udostępnienia wspólnemu sekretariatowi rejestru służącego przejrzystości wystarczających i odpowiednich środków administracyjnych i finansowych, aby mógł realizować powierzone mu zadania, ponieważ organ ten odgrywa kluczową rolę w gwarantowaniu uczciwości i przejrzystości działań przedstawicieli grup interesu;
6. wzywa Komisję, by przedstawiła niezbędne wnioski dotyczące sfinansowania proponowanej konferencji w sprawie przyszłości Europy; wskazuje, że konferencji należy zapewnić w miarę niezależne funkcjonowanie i zaangażować w nią Parlament Europejski na równi z innymi instytucjami europejskimi; podkreśla ponadto, że konferencja powinna umożliwiać udział i zaangażowanie szerokiego grona obywateli, w tym młodzieży;
7. uważa, że UE musi poszerzać wiedzę obywateli o budżecie UE i jego wartości dodanej oraz zwiększyć ich zaufanie w tym obszarze za pośrednictwem analizy budżetowej każdego nowego programu i nowego zadania, przedstawiającej oszczędności na szczeblu krajowym i wartość dodaną generowaną na szczeblu UE; uważa, że możemy w ten sposób zyskać poparcie obywateli i państw członkowskich UE, zmienić sposób myślenia o unijnych wkładach budżetowych i przyczynić się do kontynuacji projektu europejskiego.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
3.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
21 3 0 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Martina Anderson, Gerolf Annemans, Catherine Bearder, Gabriele Bischoff, Damian Boeselager, Richard Corbett, Pascal Durand, Daniel Freund, Charles Goerens, Maria Grapini, Brice Hortefeux, Laura Huhtasaari, Giuliano Pisapia, Paulo Rangel, Antonio Maria Rinaldi, Domènec Ruiz Devesa, Antonio Tajani, László Trócsányi, Guy Verhofstadt, Loránt Vincze |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Vladimír Bilčík, Gwendoline Delbos-Corfield, Othmar Karas, Miapetra Kumpula-Natri |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
21 |
+ |
GUE/NGL |
Martina Anderson |
PPE |
Vladimír Bilčík, Brice Hortefeux, Othmar Karas, Paulo Rangel, Antonio Tajani, László Trócsányi, Loránt Vincze |
RENEW |
Catherine Bearder, Pascal Durand, Charles Goerens, Guy Verhofstadt |
S&D |
Gabriele Bischoff, Richard Corbett, Maria Grapini, Miapetra Kumpula Natri, Giuliano Pisapia, Domènec Ruiz Devesa |
VERTS/ALE |
Damian Boeselager, Gwendoline Delbos-Corfield, Daniel Freund |
3 |
- |
ID |
Gerolf Annemans, Laura Huhtasaari, Antonio Maria Rinaldi |
0 |
0 |
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
OPINIA Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (2.10.2019)
dla Komisji Budżetowej
w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Frances Fitzgerald
WSKAZÓWKI
Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
A. mając na uwadze, że Unia opiera się m.in. na takich wartościach jak równość mężczyzn i kobiet, a art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, że we wszystkich swoich działaniach Unia zmierza do zniesienia nierówności oraz wspierania równości mężczyzn i kobiet, a zatem artykuł ten wymaga, by kwestia równości płci była włączana we wszystkie strategie polityczne i uwzględniana na wszystkich poziomach procedury budżetowej dzięki uwzględnianiu aspektu płci i sporządzaniu budżetu z uwzględnieniem aspektu płci; mając na uwadze, że zapewnienie spójności między wewnętrznymi procedurami budżetowymi i procedurami udzielania absolutorium a podejmowanymi przez Parlament i pozostałe instytucje unijne działaniami zewnętrznymi w dziedzinie promowania równouprawnienia płci ma kluczowe znaczenie dla wiarygodności tych instytucji;
B. mając na uwadze, że budżety nie są neutralne pod względem płci i w związku z tym należy je uchwalać, kierując się celem niedyskryminacji i równego traktowania obu płci;
C. mając na uwadze, że Unia zobowiązała się do realizacji celów zrównoważonego rozwoju, w tym celu nr 5 dotyczącego równouprawnienia płci;
D. mając na uwadze, że Parlament wielokrotnie apelował o wystarczające finansowanie programu „Prawa, równość i obywatelstwo” oraz o jak największe wyeksponowanie związanego z programem Daphne celu tego programu; mając na uwadze, że Parlament wezwał do kontynuowania wszystkich działań dotyczących zwalczania przemocy wobec kobiet i do przydzielenia w wieloletnich ramach finansowych (WRF) na lata 2021–2027 osobnych środków budżetowych na ten cel również w programie „Prawa i Wartości”;
E. mając na uwadze, że kobiety są nadal niedostatecznie reprezentowane na rynku pracy, w życiu publicznym i politycznym oraz że nieproporcjonalnie więcej czasu niż mężczyźni przeznaczają na bezpłatną pracę domową i opiekę;
F. mając na uwadze, że wniosek w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok 2020 stawia za cel dalsze wspieranie inwestycji strategicznych i trwałego wzrostu gospodarczego z myślą o sprzyjaniu spójności gospodarczej i tworzeniu miejsc pracy, w szczególności dla ludzi młodych, osób starszych oraz osób z niepełnosprawnościami; mając na uwadze, że w tym kontekście ważne jest również, aby skoncentrować się na zwiększaniu udziału kobiet, w tym kobiet ze środowisk LGBTI, w rynku pracy poprzez m.in. inwestowanie w infrastrukturę i usługi publiczne, aby wspierać równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, oraz na zwiększaniu potencjału kobiet we wszystkich sektorach gospodarki, w tym w gospodarce cyfrowej, technologiach informacyjno-komunikacyjnych (ICT) oraz w naukach przyrodniczych, technologii, inżynierii i matematyce (STEM), a także na stanowiskach kierowniczych; należy również skoncentrować się na redukowaniu różnic w poziomie aktywności zawodowej kobiet i mężczyzn oraz luki płacowej ze względu na płeć;
G. mając na uwadze, że cyfryzacja ma istotny wpływ na rynek pracy poprzez m.in. tworzenie nowych możliwości zatrudnienia i elastyczniejszych sposobów organizacji pracy, takich jak telepraca, które to możliwości i warunki mogłyby służyć jako środek sprzyjający lepszemu godzeniu obowiązków zawodowych i domowych zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn;
H. mając na uwadze, że choć równouprawnienie płci jest jednym z głównych celów Unii, przeznacza się na nie wciąż zdecydowanie zbyt mało środków finansowych; w 2019 r. Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn ustalił, że na propagowanie równouprawnienia płci w budżecie Unii na 2020 r. przeznaczono jedynie 1 % unijnych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych; natomiast brak równości płci i dyskryminacja wiążą się z ogromnymi kosztami gospodarczymi, które obciążają zarówno kobiety, jak i całe społeczeństwo; Bank Światowy szacuje, że z powodu braku równości w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn straty w kapitale ludzkim wynoszą ok. 145 bln EUR; według szacunków UN Women z 2016 r. w samej Anglii i Walii koszty przemocy domowej wynoszą ok. 33 mld dolarów rocznie;
1. ponawia zdecydowany apel o promowanie równości kobiet i mężczyzn przez wspieranie uwzględniania aspektu równości płci i sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci na wszystkich etapach procedury budżetowej, w tym podczas finalizowania negocjacji dotyczących kolejnych WRF, oraz o wykorzystywanie wydatków budżetowych jako skutecznego narzędzia walki z dotychczasowym brakiem równości oraz promowania równouprawnienia płci, w tym kobiet i mężczyzn ze środowisk LGBTI; przypomina, że metodę sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci trzeba stosować do wszystkich pozycji budżetowych Unii; przypomina o znaczeniu zwiększenia środków na równouprawnienie płci w celu osiągnięcia znacznych postępów i o potrzebie lepszego ukierunkowania i monitorowania finansowania unijnego w tym zakresie, w szczególności w przypadku państw członkowskich, które naruszają praworządność i w których obserwuje się ostry sprzeciw wobec kwestii praw kobiet;
2. podkreśla, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci musi stać się nieodłączną częścią procedury budżetowej w odniesieniu do wszystkich pozycji budżetowych, a nie tylko do programów, w których wpływ na aspekt płci jest najbardziej oczywisty, tak aby wydatki budżetowe stały się skutecznym narzędziem propagowania równouprawnienia płci;
3. przypomina, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci stanowi jeden z wymiarów szerszej strategii uwzględniania aspektu płci i wskazuje na znaczenie wdrażania zasady uwzględniania aspektu płci na wszystkich etapach cyklu kształtowania polityki;
4. przypomina, że jednym z wymogów realizacji zadania sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci jest przewidzenie niezależnych pozycji budżetowych na ukierunkowane działania powiązane z celem równouprawnienia płci; dlatego też ponownie zwraca się o przeznaczenie niezależnej pozycji budżetowej na cel zawarty w programie „Prawa, równość i obywatelstwo”, mający służyć propagowaniu równouprawnienia płci i kontynuowaniu uwzględniania aspektu płci;
5. ubolewa z powodu obserwowanej w ostatnich latach tendencji do cięcia środków unijnych, które służą zwalczaniu wszelkich form przemocy wobec kobiet i dziewcząt, i podtrzymuje wniosek o zwiększenie środków na związany z programem Daphne cel obecnego programu „Prawa, równość i obywatelstwo” oraz o utrzymanie takiego wyższego poziomu środków w programie „Prawa i Wartości”; wzywa do zapewnienia dostępności odpowiednich środków finansowych na działania mające na celu zwalczanie zarówno przemocy wobec kobiet i dziewcząt, w tym okaleczania żeńskich narządów płciowych, jak i handlu ludźmi, szczególnie w celu wykorzystywania seksualnego, w ramach skutecznego wdrażania Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej; wzywa Komisję do wspierania programów i środków mających konkretnie na celu zwalczanie molestowania, w tym molestowania seksualnego;
6. wzywa państwa członkowskie, by niezwłocznie ratyfikowały konwencję stambulską o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, w szczególności uwzględniając rolę konwencji w ochronie kobiet i dziewcząt przed przemocą oraz jej wpływ ekonomiczny na ofiary przemocy i społeczeństwa; wzywa do wykorzystania odpowiednich funduszy unijnych na pomoc w przygotowaniu lub kontynuowaniu działań na rzecz wdrożenia konwencji stambulskiej w państwach członkowskich;
7. podkreśla potrzebę kontynuowania wszystkich działań ukierunkowanych na zapobieganie wszelkim formom przemocy wobec kobiet oraz na zwalczanie takiej przemocy w ramach programu, który zastąpi program „Prawa, równość i obywatelstwo” w okresie obowiązywania następnych WRF, przy czym należy przydzielić osobne środki budżetowe na walkę z uwarunkowaną płcią przemocą wobec kobiet i zwrócić szczególną uwagę na zwalczanie handlu ludźmi i wykorzystywania seksualnego, a także kultury honoru i przemocy w imię honoru;
8. podkreśla, że należy przeznaczyć specjalne środki finansowe na wsparcie najbardziej narażonych kobiet i dziewcząt w naszym społeczeństwie, zwłaszcza kobiet z niepełnosprawnościami, uchodźczyń oraz ofiar handlu ludźmi i nadużyć; popiera w związku z tym podwyższenie poziomu środków zarówno na zobowiązania, jak i na płatności w obu obszarach programu „Prawa, równość i obywatelstwo”;
9. podkreśla potrzebę wzmocnienia środków budżetowych, z których wspiera się dostęp kobiet do zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw w tym zakresie, zarówno w Unii, jak i poza nią, ponieważ dostęp ten jest w coraz większym stopniu zagrożony;
10. wzywa Unię do wspierania organizacji praw kobiet i osób działających na rzecz praw kobiet oraz ich pracy, a także do zwiększenia ich udziału w europejskich procesach decyzyjnych;
11. ponownie domaga się zwiększenia środków finansowych w ramach funduszy strukturalnych Unii, przeznaczonych na ochronę praw gospodarczych i społecznych kobiet, zwłaszcza dzięki środkom służącym zapewnieniu większego udziału kobiet w rynku pracy oraz dzięki inwestycjom w wysokiej jakości publiczne usługi w dziedzinie opieki;
12. podkreśla, jak ważne jest wykorzystywanie europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, a mianowicie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), aby wspierać zatrudnienie kobiet, również poprzez finansowanie wysokiej jakości placówek opieki, do których dostęp leży w zasięgu ich możliwości finansowych;
13. domaga się przydzielenia środków budżetowych na wspieranie przedsiębiorczości i niezależności ekonomicznej kobiet oraz na zapewnianie i wspieranie dostępu kobiet do specjalistycznych szkoleń zawodowych i przystępnych kredytów oraz finansowania kapitałowego za pośrednictwem programów i funduszy unijnych, takich jak COSME, „Horyzont 2020” oraz EFS, aby zwiększyć udział kobiet w rynku pracy, zwłaszcza samotnych matek, kobiet sprawujących opiekę i kobiet powracających na rynek pracy po długiej przerwie, w celu zwiększenia ich szans na zatrudnienie; w odniesieniu do tych funduszy, które należy odpowiednio zasilić, apeluje o wspieranie równouprawnienia płci poprzez edukację i opiekę zdrowotną, oraz o aktywniejsze uwzględnianie perspektywy płci, a także celu, jakim jest osiągnięcie równouprawnienia płci w każdym programie;
14. z zaniepokojeniem odnotowuje niski odsetek studentek w dziedzinie ICT i ponownie podkreśla potrzebę przywrócenia budżetu zaproponowanego przez Komisję w tej dziedzinie; dodaje, że aby zlikwidować przepaść cyfrową między kobietami a mężczyznami, należy przeznaczyć odpowiednie środki na poprawę edukacji, wspieranie kobiet prowadzących działalność gospodarczą w sektorze cyfrowym oraz intensyfikację kampanii uświadamiających;
15. podkreśla potrzebę likwidacji przepaści cyfrowej między kobietami i mężczyznami, która przyczynia się do istotnych dysproporcji na rynku pracy, poprzez przeznaczanie środków na edukację oraz szkolenia, a także wspieranie kobiet prowadzących działalność gospodarczą;
16. podkreśla potrzebę przeznaczania środków na zachęcanie kobiet do zainteresowania się gospodarką cyfrową oraz sektorami takimi jak ICT i STEM, a także wspieranie ich w tym zakresie;
17. podkreśla znaczenie przewidzenia odpowiedniego finansowania Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, aby walczyć ze szczególnie wysokim bezrobociem wśród młodzieży; wzywa do zapewnienia równego udziału dziewcząt i młodych kobiet w działaniach objętych tą inicjatywą i do zwrócenia szczególnej uwagi na odpowiedniej jakości oferty kształcenia i zatrudnienia dla dziewcząt i młodych kobiet, szczególnie w sektorach gospodarki cyfrowej, ICT i STEM, w których kobiety są zdecydowanie niedostatecznie reprezentowane, zarówno pod względem kształcenia i szkolenia, jak i zatrudnienia, co prowadzi do przepaści cyfrowej między kobietami i mężczyznami; uważa, że środki takie jak Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych powinny przyczyniać się nie tylko do integracji ludzi młodych na rynku pracy, ale także do promowania zatrudnienia wysokiej jakości; stwierdza, że należy również poświęcić szczególną uwagę finansowaniu wysokiej jakości szkoleń na takie tematy jak seksizm, molestowanie seksualne, mobbing i mowa nienawiści, a jednocześnie zachęcać do udziału w nich na równych zasadach dziewczęta, młode kobiety oraz chłopców i młodych mężczyzn;
18. przypomina, że duża liczba przybywających do Unii uchodźców i osób ubiegających się o azyl to kobiety i dzieci; podkreśla, że uwzględnianie aspektu płci jest również jedną z zasad, na których opiera się Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, oraz ponawia apel o branie pod uwagę aspektu płci również w polityce migracyjnej i azylowej poprzez przydzielenie specjalnych środków finansowych na zapobieganie przemocy ze względu na płeć oraz zapewnienie dostępu do opieki zdrowotnej, również jeśli chodzi o zdrowie reprodukcyjne, i poszanowania praw w tym zakresie;
19. podkreśla, że ogromne znaczenie ma zapewnienie odpowiedniego budżetu na rozwój społeczny w celu realizacji agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i celów zrównoważonego rozwoju, w tym celu zrównoważonego rozwoju nr 5; przypomina o zobowiązaniu Unii do zainwestowania 20 % oficjalnej pomocy rozwojowej w rozwój społeczny i wzywa do przeznaczenia odpowiednich środków na rozwój społeczny w celu wsparcia działań i projektów mających na celu wyeliminowanie ubóstwa wśród kobiet i dzieci, lepszą integrację na rynku pracy, wyeliminowanie nierówności płacowych między mężczyznami a kobietami, zwalczanie przemocy wobec kobiet, dzieci i młodzieży oraz poprawę dostępu do opieki zdrowotnej i jej świadczenia, co obejmuje również prawa i zdrowie reprodukcyjne i seksualne, a także promowanie edukacji, równouprawnienia płci i ochrony socjalnej w ramach programu „Globalne dobra publiczne i wyzwania o skali światowej”;
20. apeluje o to, aby w całym okresie realizacji programów działań zewnętrznych, w tym Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju, nadal przeznaczać środki finansowe na walkę z okaleczaniem narządów płciowych kobiet;
21. podkreśla, że w ostatnim dziesięcioleciu od czasu wybuchu kryzysu finansowego i gospodarczego pogłębiły się nierówności gospodarcze, społeczne, w zakresie zatrudnienia i traktowania płci wewnątrz państw członkowskich i między nimi; przypomina o ważnej roli Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn w podnoszeniu świadomości na temat zakresu i przyczyn różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w Unii oraz wzywa do zapewnienia odpowiedniego budżetu i planu zatrudnienia oraz niezależności Instytutu, co umożliwi jego prawidłowe funkcjonowanie i realizowanie ambitnych projektów; apeluje również o większe środki dla pozycji budżetowej dotyczącej promowania niedyskryminacji i równości;
22. zauważa, że Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn ustalił w 2019 r., że uwzględnianie aspektu płci „stanowi jeden z tematów, które mają niewielki wpływ na rzeczywistą treść programów finansowania”; w związku z tym wzywa do podjęcia zdecydowanych i kompleksowych działań na rzecz lepszego uwzględniania aspektu płci, a także do ponownego skupienia uwagi na kwestii propagowania odpowiedzialności i przejrzystości w planowaniu budżetowym oraz do zapewnienia bardziej równego udziału kobiet i mężczyzn w procesie budżetowym;
23. zaleca w szczególności zwiększenie środków pozwalających na propagowanie ochrony macierzyństwa, rodzicielstwa i wczesnego dzieciństwa za pomocą odpowiednich programów; wzywa w związku z tym, aby w budżecie UE na 2020 r. zwrócono szczególną uwagę na zdrowie matek i dzieci; zaleca ponadto zapewnienie środków na ochronę, promowanie i wspieranie karmienia piersią, aby przyczynić się w ten sposób do osiągnięcia celu wyznaczonego przez Światową Organizację Zdrowia dotyczącego zapewnienia, aby do 2025 r. odsetek matek na świecie karmiących swoje dzieci w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia wyłącznie piersią wynosił co najmniej 50 %, co wymaga, między innymi, dostosowania długości i odpłatności urlopu macierzyńskiego i ojcowskiego;
24. wzywa do przeznaczenia środków budżetowych na zaspokojenie szczególnych potrzeb różnych grup kobiet zmagających się z rozmaitymi wyzwaniami ekonomicznymi, przykładowo takimi jak: ubóstwo menstruacyjne wśród dziewcząt, deprywacja ekonomiczna samotnych kobiet na emeryturze lub rencie oraz różnice w wysokości świadczeń emerytalno-rentowych ze względu na płeć, nieodpłatne wykonywanie obowiązków opiekuńczych oraz ubóstwo czasowe wśród matek i kobiet pełniących funkcje opiekuńcze, a także wykluczenie społeczno-ekonomiczne i dyskryminacja w zakresie zatrudnienia kobiet czarnoskórych, pochodzenia azjatyckiego i kobiet należących do mniejszości etnicznych.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Data przyjęcia |
30.9.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
19 5 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Christine Anderson, Annika Bruna, Belinda De Lucy, Frances Fitzgerald, Jackie Jones, Sandra Pereira, Pina Picierno, Samira Rafaela, Elżbieta Rafalska, Evelyn Regner, María Soraya Rodríguez Ramos, Christine Schneider, Elissavet Vozemberg-Vrionidi |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Isabella Adinolfi, Lena Düpont, Lina Gálvez Muñoz, Marina Kaljurand, Elena Kountoura, Alessandra Moretti, Alexandra Louise Rosenfield Phillips, Pernille Weiss |
|||
Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego |
Mazaly Aguilar, Enikő Győri, Pär Holmgren, Kathleen Van Brempt |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
19 |
+ |
PPE |
Lena Düpont, Frances Fitzgerald, Christine Schneider, Pernille Weiss, Elissavet Vozemberg-Vrionidi |
S&D |
Lina Gálvez Muñoz, Jackie Jones, Marina Kaljurand, Alessandra Moretti, Pina Picierno, Evelyn Regner, Kathleen Van Brempt |
RE |
Samira Rafaela, María Soraya Rodríguez Ramos |
Verts/ALE |
Pär Holmgren, Alexandra Louise Rosenfield Phillip |
GUE/NGL |
Elena Kountoura, Sandra Pereira |
NI |
Isabella Adinolfi |
5 |
- |
ID |
Christine Anderson, Annika Bruna |
ECR |
Mazaly Aguilar, Elżbieta Rafalska |
NI |
Belinda De Lucy |
1 |
0 |
PPE |
Enikő Győri |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
PISMO Komisji Handlu Międzynarodowego
Sz.P. Johan Van Overtveldt
Przewodniczący
Komisja Budżetowa
BRUKSELA
Przedmiot: Opinia w sprawie budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020 – wszystkie sekcje COM(2019)0400 – C9‑0000/2019 – 2019/2028(BUD)
Szanowny Panie Przewodniczący!
W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma Komisja Handlu Międzynarodowego postanowiła wydać opinię na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Na posiedzeniu w dniu 24 września 2019 r. komisja podjęła decyzję o przedstawieniu tej opinii w formie pisma.
Na tymże posiedzeniu Komisja Handlu Międzynarodowego rozpatrzyła tę kwestię i postanowiła zwrócić się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w projekcie rezolucji poniższych wskazówek.
Z wyrazami szacunku
Bernd Lange
WSKAZÓWKI
1. zwraca uwagę, że ambitny program działań Unii w dziedzinie handlu wymaga wystarczających zasobów, aby można było go wdrożyć; wobec tego podkreśla, że DG ds. Handlu powinna otrzymać odpowiednie środki finansowe, aby zagwarantować szybkie prowadzenie negocjacji i zawieranie umów handlowych oraz stosowne działania następcze po wdrożeniu zawartych umów handlowych i przepisów w dziedzinie handlu, a także aby zapewnić wystarczające środki finansowe umożliwiające nowemu głównemu organowi przestrzegania przepisów handlowych skuteczne wykonywanie jego nowej funkcji; wyraża poparcie w związku z faktem, że DG ds. Handlu otrzymała niezbędny przydział budżetowy w celu wdrożenia rozporządzenia w sprawie monitorowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych od jego wejścia w życie w październiku 2020 r.;
2. zwraca uwagę, że choć głównym celem polityki handlowej jest promowanie wzajemnie korzystnego wzrostu gospodarczego i zrównoważonego rozwoju, m.in. poprzez zagwarantowanie lepszego dostępu do rynku i wprowadzanie międzynarodowych zasad dotyczących inwestycji, jest ona podstawowym narzędziem unijnej polityki zagranicznej, dzięki któremu możliwe jest upowszechnianie wartości UE na świecie, zwłaszcza takich jak poszanowanie praw człowieka, równouprawnienie płci, ochrona klimatu, praworządność i wdrażanie międzynarodowych norm pracy, a także doprowadzenie do realizacji celów zrównoważonego rozwoju w skali globalnej przy jednoczesnym zachęcaniu naszych partnerów handlowych do priorytetowego traktowania praw socjalnych i kwestii zrównoważoności w ramach strategii gospodarczych; domaga się zatem udostępnienia wystarczających środków finansowych, aby umożliwić odpowiednie monitorowanie, ocenę śródokresową i ocenę ex post przy wykorzystaniu danych segregowanych według kryterium płci, a także aby egzekwować zobowiązania podjęte przez państwa trzecie;
3. podkreśla, że akceptacja polityki handlowej UE wymaga aktywnego zaangażowania we współpracę z zainteresowanymi podmiotami i społeczeństwem obywatelskim; wobec tego zwraca uwagę, że należy przeznaczyć większe zasoby na działania komunikacyjne w zakresie polityki handlowej, dialog z obywatelami, punkty informacyjne, pomoc dla MŚP i konsumentów oraz dla krajowych grup doradczych, które są głównymi stymulatorami skutecznego zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego w egzekwowanie i monitorowanie rozdziałów dotyczących zrównoważonego handlu w umowach handlowych, a te z kolei stanowią istotny element struktur handlowych;
4. zwraca się o pełne wykorzystanie dostępnych funduszy, aby wspierać umiędzynarodowienie MŚP, przy czym należy się koncentrować na państwach członkowskich, które obecnie mają w tym względzie zaległości, oraz umożliwić tym państwom udział w procesie podejmowania decyzji dotyczących polityki handlowej;
5. podkreśla ważną rolę parlamentów w dyskusjach na temat globalnej polityki handlowej; zauważa, że Konferencja Parlamentarna ds. WTO jest w tym kontekście cennym narzędziem wymagającym odpowiedniego finansowania, aby można było w pełni wykorzystać jego potencjał; wobec powyższego podkreśla, że tak jak w 2019 r. należy udostępnić wystarczające zasoby umożliwiające Parlamentowi Europejskiemu udział w forum i zapewnienie odpowiedniej infrastruktury z myślą o organizacji konferencji.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU SPRAWOZDANIA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
Data przyjęcia |
14.10.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
26 8 0 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Rasmus Andresen, Clotilde Armand, Anna Bonfrisco, Jonathan Bullock, Olivier Chastel, Lefteris Christoforou, David Cormand, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Valentino Grant, Valerie Hayer, Monika Hohlmeier, John Howarth, Moritz Körner, Joachim Kuhs, Zbigniew Kuźmiuk, Ioannis Lagos, Hélène Laporte, Pierre Larrouturou, Janusz Lewandowski, Margarida Marques, Jan Olbrycht, Henrik Overgaard Nielsen, Karlo Ressler, Nils Torvalds, Nils Ušakovs |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Eero Heinäluoma, Fabienne Keller, Aušra Maldeikienė, Jake Pugh |
|||
Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego |
Agnes Jongerius, Anne-Sophie Pelletier, Viola Von Cramon-Taubadel, Javier Zarzalejos |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
26 |
+ |
ECR |
Zbigniew Kuźmiuk |
NI |
Ioannis Lagos |
PPE |
Lefteris Christoforou, José Manuel Fernandes, Monika Hohlmeier, Janusz Lewandowski, Ausra Maldeikiene, Jan Olbrycht, Karlo Ressler, Javier Zarzalejos |
RENEW |
Clotilde Armand, Olivier Chastel, Valerie Hayer, Fabienne Keller, Moritz Körner, Nils Torvalds |
S&D |
Eider Gardiazabal Rubial, Eero Heinäluoma, John Howarth, Agnes Jongerius, Pierre Larrouturou, Margarida Marques, Nils Ušakovs |
VERTS/ALES |
Rasmus Andresen, David Cormand, Viola Von Cramon-Taubadel |
8 |
- |
GUE/NGL |
Anne-Sophie Pelletier |
ID |
Anna Bonfrisco, Valentino Grant, Joachim Kuhs, Hélène Laporte |
NI |
Jonathan Bullock, Henrik Overgaard Nielsen, Jake Pugh |
0 |
0 |
|
|
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
- [1] Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105.
- [2] Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.
- [3] Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
- [4] Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
- [5] Teksty przyjęte w tym dniu, P8_TA(2019)0210.
- [6] Teksty przyjęte w tym dniu, P8_TA(2019)0326.
- [7] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (Dz.U. L 180 z 29.6.2013, s. 31).
- [8] Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0417.
- [9] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1953 z 25 października 2017 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1316/2013 i (UE) nr 283/2014 w odniesieniu do propagowania łączności internetowej w społecznościach lokalnych (Dz.U. L 286 z 1.11.2017, s. 1).
- [10] Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 18 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Program InvestEU (COM(2018)0439 – C8-0257/2018 – 2018/0229(COD)).
- [11] Europejski Trybunał Obrachunkowy – wprowadzenie do kontroli pt. „Drogi łączące regiony Europy”, s. 9 – https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/AP19_08/AP_CONNECTING_ROADS_EN.pdf
- [12] Comprehensive analysis of the existing cross-border rail transport connections and missing links on the internal EU borders [Kompleksowa analiza istniejących transgranicznych połączeń kolejowych i brakujących połączeń na wewnętrznych granicach UE] (https://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docgener/studies/pdf/cb_rail_connections_en.pdf)
- [13] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 58).
- [14] Study on Sustainable Transport Infrastructure Charging and Internalisation of Transport Externalities [Badanie na temat zrównoważonych opłat za korzystanie z infrastruktury transportowej oraz internalizacji kosztów zewnętrznych w dziedzinie transportu] (https://ec.europa.eu/transport/themes/sustainable-transport/internalisation-transport-external-costs_en).
- [15] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).