SPRAWOZDANIE on the proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council on the European Border and Coast Guard and repealing Council Joint Action n°98/700/JHA, Regulation (EU) n° 1052/2013 of the European Parliament and of the Council and Regulation (EU) n° 2016/1624 of the European Parliament and of the Council
8.11.2019 - (COM(2018)0631 – C8-0150/2019 – 2018/0330B(COD)) - ***I
Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs
Rapporteur: Roberta Metsola
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylającego wspólne działanie Rady 98/700/WSiSW, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1052/2013 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624
(COM(2018)0631 – C8-0150/2019 – 2018/0330B(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0631),
– uwzględniając decyzję Konferencji Przewodniczących z dnia 21 marca 2019 r. o podziale wniosku Komisji i udzieleniu Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zgody na sporządzenie odrębnego sprawozdania ustawodawczego dotyczącego przepisów odnoszących się do systemu FADO (fałszywe i autentyczne dokumenty on-line), czyli do motywów 80–83, 102, 114 i 115 oraz art. 80 wniosku Komisji;
– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 77 ust. 2 lit. b) i d) oraz art. 79 ust. 2 lit. c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0150/2019),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 12 grudnia 2018 r.[1],
– uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 6 lutego 2019 r.[2],
– uwzględniając art. 59 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A9-0022/2019),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.
Poprawka 1
POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO[*]
do wniosku Komisji
---------------------------------------------------------
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
w sprawie systemu FADO (fałszywe i autentyczne dokumenty on-line)
oraz uchylające wspólne działanie Rady 98/700/WSiSW ▌PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. b) i d) oraz art. 79 ust. 2 lit. c),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[3],
uwzględniając opinię Komitetu Regionów[4],
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(80) Europejski system fałszywych i autentycznych dokumentów on-line (FADO) został utworzony w ramach Sekretariatu Generalnego Rady na mocy wspólnego działania Rady 98/700/WSiSW[5]. System FADO utworzono, aby ułatwić organom państw członkowskich wymianę informacji na temat dokumentów oryginalnych i znanych metod fałszowania dokumentów. Umożliwia on elektroniczne przechowywanie informacji na temat dokumentów oryginalnych i fałszywych oraz ich szybką wymianę i weryfikację. Zważywszy że wykrywanie fałszywych dokumentów ma również duże znaczenie dla obywateli, organizacji i przedsiębiorstw, Sekretariat Generalny Rady udostępnił autentyczne dokumenty także w publicznym rejestrze on-line autentycznych dokumentów tożsamości i dokumentów podróży (PRADO).
▌
(81a) Niniejsze rozporządzenie stanowi niezbędną nową podstawę prawną zarządzania systemem FADO.
(81b) Fałszywe dokumenty i oszustwa dotyczące tożsamości są często wykrywane na granicach zewnętrznych Unii, walka z fałszywymi dokumentami stanowi natomiast dziedzinę objętą współpracą policyjną. W ostatnich latach w strefie Schengen znacznie wzrosła liczba przypadków nielegalnego wykorzystywania dokumentów. Przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów i oszustwa dotyczące tożsamości wiążą się z produkcją i wykorzystywaniem podrobionych dokumentów, fałszowaniem oryginalnych dokumentów oraz wykorzystywaniem oryginalnych dokumentów uzyskanych w drodze np. podstępu lub wprowadzenia w błąd. Fałszywe dokumenty są narzędziem przestępczym o różnorodnych funkcjach, gdyż mogą być wykorzystywane wielokrotnie do wspierania różnych działań przestępczych, takich jak pranie pieniędzy i terroryzm. Techniki stosowane do produkcji fałszywych dokumentów są coraz bardziej zaawansowane i wymagają wysokiej jakości informacji na temat elementów umożliwiających wykrycie, w szczególności zabezpieczeń i cech wskazujących na oszustwo, jak również częstego aktualizowania. W pewnych okolicznościach fałszywe lub podrobione dokumenty tożsamości są jednak wykorzystywane również przez osoby ubiegające się o azyl przy próbach przedostania się na terytorium państwa członkowskiego.
(81c) System FADO został stworzony specjalnie do przechowywania dokumentów wzorcowych i przykładów sfałszowanych dokumentów, które obejmują opisy metod fałszowania i podrabiania przedstawione przez państwa członkowskie. System może zawierać również wszelkie tego typu dokumenty wydane przez państwa trzecie, jednostki terytorialne, organizacje międzynarodowe i inne podmioty podlegające prawu międzynarodowemu. Z konkretnego celu, w jakim utworzono FADO, bezpośrednio wynika, że dane osobowe powinny być przechowywane w FADO w postaci różnych elementów znajdujących się w dokumentach wzorcowych i dokumentach sfałszowanych. Dane osobowe powinny ograniczać do tego, co niezbędne do celów FADO. FADO powinno zawierać dane osobowe w wizerunku twarzy lub danych alfanumerycznych tylko w takim zakresie, w jakim wiążą się one z zabezpieczeniami zawartymi we wzorze dokumentu lub metodą fałszowania dokumentu. Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... („Agencja”) powinna podjąć niezbędne kroki, aby zanonimizować wszystkie elementy danych osobowych, które nie są niezbędne do celów, dla których dane są przetwarzane, zgodnie z zasadą minimalizacji danych określoną w art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2018/1725[6]. Nie powinno być możliwości odzyskiwania z systemu FADO lub wyszukiwania w nim żadnych elementów danych osobowych, a dane zawarte w dokumentach wzorcowych nie powinny być wykorzystywane do identyfikowania jakiejkolwiek osoby fizycznej.
(81d) Przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów mogą w rezultacie zagrażać bezpieczeństwu wewnętrznemu strefy Schengen będącej obszarem, na którym zniesiono kontrole na granicach wewnętrznych. Korzystanie z systemu FADO – elektronicznego systemu przechowywania opisującego elementy umożliwiające wykrycie przestępstwa, zarówno w dokumentach autentycznych, jak i fałszywych – stanowi ważne narzędzie walki z przestępstwami przeciwko wiarygodności dokumentów, w szczególności na granicach zewnętrznych strefy Schengen. Zważywszy że system FADO przyczynia się do utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w strefie Schengen, ponieważ pomaga w walce z przestępstwami przeciwko wiarygodności dokumentów prowadzonej przez policję, straż graniczną, organy celne i inne organy ścigania państw członkowskich, stanowi on ważne narzędzie stosowania przepisów dorobku Schengen włączonego w ramy prawne Unii.
(81e) System FADO powinien zawierać informacje na temat wszystkich rodzajów autentycznych dokumentów podróży, dokumentów tożsamości, dokumentów pobytowych, dokumentów potwierdzających stan cywilny, dokumentów prawa jazdy i dokumentów rejestracyjnych pojazdów wydanych przez państwa członkowskie oraz posiadanych przez nich sfałszowanych wersji tych dokumentów, a także może zawierać inne powiązane dokumenty urzędowe potencjalnie wykorzystywane do ubiegania się o dokumenty podróży, dokumenty pobytowe lub dokumenty tożsamości wydawane przez państwa członkowskie. Powinien on również zawierać wszelkie takie dokumenty wydane przez państwa trzecie, jednostki terytorialne, organizacje międzynarodowe i inne podmioty podlegające prawu międzynarodowemu.
(81f) Państwa członkowskie mogą zachowywać lub rozwijać własne systemy krajowe zawierające informacje na temat autentycznych i fałszywych dokumentów, lecz powinny być zobowiązane do przekazywania Agencji informacji o autentycznych dokumentach podróży, dokumentach tożsamości, dokumentach pobytowych, dokumentach potwierdzających stan cywilny, dokumentach prawa jazdy i dokumentach rejestracyjnych pojazdów, które wydają, oraz o sfałszowanych wersjach tych dokumentów, które posiadają. Agencja powinna wprowadzić te informacje do systemu FADO w celu zagwarantowania jednolitości i jakości informacji. W szczególności państwa członkowskie powinny przekazywać informacje na temat wszystkich zabezpieczeń nowych wersji oryginalnych dokumentów, które zostały wydane przez państwa członkowskie objęte zakresem niniejszego rozporządzenia.
(81g) Aby zagwarantować, że państwa członkowskie mają wysoki poziom kontroli nad przestępstwami przeciwko wiarygodności dokumentów, organy państw członkowskich właściwe w zakresie tego typu przestępstw, takie jak policja graniczna, inne organy ścigania lub określone inne osoby trzecie, powinny mieć dostęp do systemu FADO na różnych poziomach, w zależności od swoich wymagań. Ponieważ warunki i środki przyznawania takiego dostępu są innymi niż istotne elementami uzupełniającymi niniejsze rozporządzenie, powinny one zostać ustanowione w drodze aktów delegowanych. System FADO powinien również umożliwiać użytkownikom dostęp do informacji dotyczących każdej wykrytej nowej metody fałszowania i do informacji na temat autentycznych dokumentów znajdujących się w obiegu.
(82) ▌FADO powinno zapewniać różnym zainteresowanym stronom, w tym ogółowi społeczeństwa, różne poziomy dostępu do dokumentów w zależności od ich potrzeby uzyskania dostępu do systemu oraz wrażliwości danych, których dostęp dotyczy.
(82a) W ostatnich latach Agencja rozwijała wiedzę specjalistyczną w dziedzinie przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów. Powinna ona zatem przejąć od Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej kwestie administracyjne, jak również kwestie operacyjnego i technicznego zarządzania systemem FADO, jak stanowi rozporządzenie (UE) 2019/.... Oprócz przekazywania danych z systemu FADO Agencja powinna nieść właściwym organom państw członkowskich w czasie zbliżonym do rzeczywistego pomoc w wykrywaniu i identyfikacji sfałszowanych dokumentów.
(83) Należy zadbać o to, aby w okresie przejściowym system FADO pozostał w pełni operacyjny do czasu skutecznego przeprowadzenia transferu i przeniesienia istniejących informacji do nowego systemu. Prawo własności istniejących danych powinno wtedy zostać przeniesione na Agencję.
(83a) Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na kompetencje państw członkowskich odnoszące się do uznawania paszportów, dokumentów podróży, wiz lub innych dokumentów tożsamości.
(101a) W celu zapewnienia skutecznego wdrożenia systemu FADO należy powierzyć Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do określania specyfikacji technicznych dotyczących wprowadzania informacji do systemu FADO i przechowywania ich w tym systemie, zgodnie z wysokimi standardami i procedurami kontroli i weryfikacji informacji zawartych w systemie FADO, w odniesieniu do środków przyznających dostęp do systemu FADO organom państw członkowskich właściwym w dziedzinie przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów oraz w odniesieniu do ustanowienia środków przyznających ograniczony dostęp do systemu FADO stronom trzecim, takim jak linie lotnicze, instytucje, organy, biura i agencje Unii, państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe oraz w odniesieniu do ustalenia terminu skutecznego wprowadzenia systemu FADO w życie przez Agencję. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa[7]. W szczególności, aby zapewnić udział Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych na równych zasadach, instytucje te powinny otrzymywać wszelkie dokumenty w tym samym czasie, co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji powinni systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji przygotowujących akty delegowane.
▌(102a) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana, ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia Dania podejmuje decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego.
(102b) Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z art. 5 ust. 1 Protokołu nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz art. 8 ust. 2 decyzji Rady 2000/365/WE[8].
(102c) Irlandia uczestniczy w wykonaniu niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 5 ust. 1 Protokołu nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/WE[9].
(102d) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[10], które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE[11].
(102e) W odniesieniu do Szwajcarii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską oraz Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[12], objętych obszarem, o którym mowa w art. 1 pkt H decyzji 1999/437/WE w związku z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/849/WE oraz art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/860/WE.
(102f) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen – w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen – wchodzących w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. H decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE[13] i art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE[14].
(113a) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków wynikających z Konwencji genewskiej z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców, uzupełnionej Protokołem nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r.
(114) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 7 listopada 2018 r.[15] zasięgnięto opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, który wydał opinię 30 listopada 2018 r.
(115) Celem niniejszego rozporządzenia jest dostosowanie ▌wspólnego działania Rady 98/700/WSiSW do ram instytucjonalnych określonych w TFUE. Z uwagi na dużą liczbę i istotny charakter proponowanych zmian dla zachowania przejrzystości wspólne działanie należy uchylić.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
▌
Article 80a
Przedmiot i cel systemu FADO
Niniejsze rozporządzenie ustanawia system FADO (fałszywe i autentyczne dokumenty on-line).
System ten ma zapewniać aktualne informacje na temat autentycznych i fałszywych dokumentów oraz przyczyniać się do walki z przestępstwami przeciwko wiarygodności dokumentów i oszustwami dotyczącymi tożsamości dzięki wymianie informacji na temat zabezpieczeń i potencjalnych cech wskazujących na oszustwo w autentycznych i fałszywych dokumentach między właściwymi organami krajowymi, ze stronami trzecimi, takimi jak unijne instytucje, organy, urzędy i agencje, oraz, w stosownych przypadkach, z państwami trzecimi, jednostkami terytorialnymi, organizacjami międzynarodowymi i innymi podmiotami podlegającymi prawu międzynarodowemu oraz podmiotami prywatnymi, a także dzięki udostępnianiu informacji na temat autentycznych dokumentów ogółowi społeczeństwa.
Artykuł 80b
Zakres stosowania
FADO zawiera informacje na temat wzorcowych dokumentów podróży, dokumentów tożsamości, dokumentów pobytowych, dokumentów potwierdzających stan cywilny, dokumentów prawa jazdy i dokumentów rejestracyjnych pojazdów wydawanych przez państwa członkowskie oraz na temat falsyfikatów takich dokumentów, które państwa te posiadają. System FADO może zawierać również informacje na temat innych powiązanych dokumentów urzędowych, które mogą być wykorzystywane podczas wnioskowania o dokumenty podróży, pobytu lub dokumenty tożsamości wydawane przez państwa członkowskie, państwa trzecie, jednostki terytorialne, organizacje międzynarodowe i inne podmioty podlegające prawu międzynarodowemu, oraz na temat falsyfikatów tych dokumentów.
Artykuł 80c
Kategorie dokumentów i danych zawartych w systemie FADO
1. System FADO obejmuje następujące elementy:
a) informacje na temat wzorcowych dokumentów i ich zabezpieczeń, w tym ich zdjęcia;
b) informacje na temat fałszywych, podrobionych, przerobionych lub fikcyjnych dokumentów oraz cech wskazujących na oszustwo, w tym ich zdjęcia;
c) zestawienie informacji na temat technik fałszowania;
d) podstawowe informacje na temat zabezpieczeń autentycznych dokumentów;
e) statystyki dotyczące wykrytych fałszywych dokumentów;
f) zalecenia dotyczące skutecznych sposobów wykrywania określonych metod fałszowania.
System FADO może również zawierać podręczniki, listy kontaktowe oraz informacje na temat ważnych dokumentów podróży i ich uznawania przez państwa członkowskie, jak również inne przydatne informacje powiązane.
2. państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (zwanej dalej „Agencją”) wszystkie dane dotyczące wzorcowych i fałszywych dokumentów podróży, dokumentów tożsamości, dokumentów pobytowych, dokumentów potwierdzających stan cywilny, dokumentów prawa jazdy i dokumentów rejestracyjnych pojazdów, w odniesieniu do których pełnia funkcję administratora danych zgodnie z obowiązującymi unijnymi przepisami o ochronie danych. Jeżeli państwa członkowskie stają się administratorem danych w odniesieniu do dodatkowych danych na temat takich dokumentów i licencji, je również niezwłocznie przekazują Agencji. Państwa członkowskie mogą również przekazywać Agencji dane dotyczące innych wzorcowych dokumentów urzędowych, które są wykorzystywane do ubiegania się o dokumenty podróży, dokumenty pobytowe lub dokumenty tożsamości wydawane przez państwa członkowskie, lub dane dotyczące fałszowania któregokolwiek z tych dokumentów.
Państwa członkowskie gwarantują, że osoby fizyczne, których dane osobowe wykorzystano w dokumentach wzorcowych i sfałszowanych, są objęte ochroną zgodnie z właściwymi obowiązującymi przepisami, również dotyczącymi przetwarzania ich danych osobowych w systemie FADO. Należy uniemożliwić identyfikację osób na podstawie danych osobowych bez dodatkowych informacji lub wyszukiwanie danych osobowych w systemie FADO.
3. System FADO może zawierać dokumenty, o których mowa w akapicie pierwszym, wydane przez państwa trzecie, jednostki terytorialne, organizacje międzynarodowe i inne podmioty podlegające prawu międzynarodowemu oraz informacje na temat fałszowania tych dokumentów.
Article 80d
Zakres odpowiedzialności Agencji
1. Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem Agencja odpowiada za utworzenie systemu FADO. Agencja zapewnia funkcjonowanie systemu FADO 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu oraz gwarantuje jego utrzymanie i aktualizację.
2. Agencja świadczy właściwym organom państw członkowskich w czasie zbliżonym do rzeczywistego pomoc w wykrywaniu i identyfikacji sfałszowanych dokumentów.
3. Agencja odpowiada za terminowe i sprawne przesyłanie do systemu informacji otrzymanych od państw członkowskich, aby zagwarantować jednolitość i jakość danych, przy jednoczesnym zapewnieniu poszanowania zasady minimalizacji danych przewidzianej w art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2018/1725.
4. Agencja jest odpowiedzialna za wprowadzanie do systemu informacji na temat dokumentów uzyskanych z państw trzecich, jednostek terytorialnych, organizacji międzynarodowych i innych podmiotów podlegających prawu międzynarodowemu oraz informacji na temat fałszowania tych dokumentów.
5. W stosownych przypadkach Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości zapewnia Agencji wsparcie techniczne w wykonywaniu jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 80e
Architektura systemu FADO i dostęp do systemu
1. Architektura systemu FADO zakłada różne poziomy praw dostępu do systemu. Wyłącznie eksperci do spraw dokumentów z organów państw członkowskich właściwych w dziedzinie przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów, takich jak policja graniczna i inne organy ścigania, mają nieograniczony dostęp do systemu FADO.
2. Następujące podmioty mają ograniczony dostęp do FADO:
a) organy państw członkowskich, które nie potrzebują szczegółowych informacji na temat zabezpieczeń i fałszowania dokumentów;
b) instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii;
c) osoby trzecie, takie jak państwa trzecie, jednostki terytorialne lub organizacje międzynarodowe;
d) podmioty prywatne, takie jak linie lotnicze i inni przewoźnicy;
e) ogół społeczeństwa.
Komisja przyjmuje akty delegowane dotyczące określania praw dostępu wymienionych w tym ustępie zgodnie z art. 80h. W aktach delegowanych określa się część systemu, do której poszczególne wymienione grupy mają uzyskać dostęp, oraz szczególne procedury i warunki, które mogą okazać się konieczne.
3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i Agencję o organach krajowych, o których mowa w ust. 1.
Po upływie trzech miesięcy od daty skutecznego wdrożenia systemu przez Agencję publikuje ona skonsolidowany wykaz organów, o których mowa w ust. 1, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję i Agencję o wszelkich zmianach tych organów. W przypadku tego typu zmian Agencja raz w roku publikuje zaktualizowaną skonsolidowaną wersję tych informacji. Agencja prowadzi na bieżąco aktualizowaną ogólnodostępną stronę internetową zawierającą te informacje.
Artykuł 80f
Przetwarzanie danych osobowych przez Agencję
Przy przetwarzaniu danych osobowych Agencja stosuje rozporządzenie (UE) 2018/1725. Agencja przetwarza dane osobowe wyłącznie wtedy , gdy przetwarzanie to jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej jej na mocy art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/1725.
System FADO może zawierać dane osobowe tylko w takim samym zakresie, w jakim pojawiają się one w dokumentach wzorcowych i sfałszowanych. Agencja wprowadza dane osobowe do systemu jedynie w takim zakresie, w jakim jest to ściśle konieczne do opisu lub zilustrowania cech charakterystycznych lub metody fałszowania. Agencja dopilnowuje, by dane te zostały odpowiednio zanonimizowane i zminimalizowane zgodnie z celami FADO w takiej mierze, by uniemożliwić zidentyfikowanie poszczególnych osób za pośrednictwem systemu FADO bez dodatkowych danych. Identyfikacja osób za pośrednictwem systemu FADO jest zabroniona.
Osoby trzecie i podmioty prywatne, o których mowa w art. 80e ust. 2 lit. c) i d) niniejszego rozporządzenia, które mają dostęp do FADO inny niż dostęp, o którym mowa w art. 80e ust. 2 lit. e) niniejszego rozporządzenia, zawierają z Agencją niezbędne porozumienia zgodnie z art. 9 i 48 rozporządzenia (UE) 2018/1725, w zależności od przypadku, które to porozumienia przewidują między innymi zapobieganie identyfikacji osób, których dane osobowe są zawarte w FADO.
Artykuł 80g
Akty delegowane
Zgodnie z art. 80h Komisja przyjmuje akty delegowane dotyczące:
a) ustanowienia specyfikacji technicznych dotyczących wprowadzania informacji do systemu FADO i przechowywania ich w tym systemie z zachowaniem wysokich standardów;
b) ustanowienia procedur kontroli i weryfikacji informacji zawartych w systemie FADO;
c) ustanowienia środków zapewniających dostęp do systemu FADO organom państw członkowskich właściwym w dziedzinie przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów;
d) przyjęcia środków przyznawania ograniczonego dostępu do systemu FADO osobom trzecim, takim jak linie lotnicze, instytucje i agencje UE, państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe;
e) ustalenia terminu skutecznego wprowadzenia w życie systemu FADO przez Agencję.
Artykuł 80h
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 80e ust. 2 akapit drugi oraz art. 80g ust. 1, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia ... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 80e ust. 2 akapit drugi i w art. 80g ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność wszelkich obowiązujących aktów delegowanych.
4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 80e ust. 2 akapit drugi i w art. 80g ust. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Artykuł 80j
Uchylenie i przepisy przejściowe
1. Wspólne działanie 98/700/WSiSW traci moc ze skutkiem od dnia skutecznego wdrożenia systemu przez Agencję, o czym należy zadecydować w drodze aktu wykonawczego przyjętego zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 80g lit. e).
2. Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem Sekretariat Generalny Rady przekazuje bieżące dane na temat dokumentów wzorcowych i fałszywych w FADO, jak ustalono we wspólnym działaniu 98/700/JHA.
Artykuł 80k
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
Przewodniczący
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
Tytuł |
Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna: system FADO (fałszywe i autentyczne dokumenty on-line) oraz uchylenie wspólnego działania Rady 98/700/WSiSW |
|||
Odsyłacze |
COM(2018)0631 – C8-0150/2019 – 2018/0330B(COD) |
|||
Data przedstawienia w PE |
12.9.2018 |
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
LIBE 28.3.2019 |
|
|
|
Komisje wyznaczone do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
BUDG 28.3.2019 |
|
|
|
Opinia niewydana Data decyzji |
BUDG 23.7.2019 |
|
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Roberta Metsola 24.7.2019 |
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
21.10.2019 |
|
|
|
Data przyjęcia |
7.11.2019 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
48 5 7 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Konstantinos Arvanitis, Malik Azmani, Katarina Barley, Pernando Barrena Arza, Pietro Bartolo, Vasile Blaga, Saskia Bricmont, Damien Carême, Caterina Chinnici, Tudor Ciuhodaru, Clare Daly, Lena Düpont, Sylvie Guillaume, Antony Hook, Evin Incir, Sophia in ‘t Veld, Patryk Jaki, Marina Kaljurand, Assita Kanko, Fabienne Keller, Peter Kofod, Moritz Körner, Alice Kuhnke, Jeroen Lenaers, Juan Fernando López Aguilar, Magid Magid, Roberta Metsola, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Maite Pagazaurtundúa, Kostas Papadakis, Nicola Procaccini, Emil Radev, Paulo Rangel, Terry Reintke, Diana Riba i Giner, Ralf Seekatz, Michal Šimečka, Birgit Sippel, Sylwia Spurek, Annalisa Tardino, Tomas Tobé, Dragoş Tudorache, Milan Uhrík, Tom Vandendriessche, Bettina Vollath, Javier Zarzalejos |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Damian Boeselager, Claire Fox, Monika Hohlmeier, Beata Kempa, Jan-Christoph Oetjen, Kris Peeters, Sabrina Pignedoli, Karlo Ressler, Robert Roos, Miguel Urbán Crespo, Petar Vitanov, Irina Von Wiese, Axel Voss |
|||
Data złożenia |
11.11.2019 |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
48 |
+ |
ID |
Annalisa Tardino, Tom Vandendriessche |
NI |
Sabrina Pignedoli, Milan Uhrík |
PPE |
Vasile Blaga, Lena Düpont, Monika Hohlmeier, Jeroen Lenaers, Roberta Metsola, Kris Peeters, Emil Radev, Paulo Rangel, Karlo Ressler, Ralf Seekatz, Tomas Tobé, Axel Voss, Javier Zarzalejos |
RENEW |
Malik Azmani, Antony Hook, Sophia in 't Veld, Fabienne Keller, Moritz Körner, Jan-Christoph Oetjen, Maite Pagazaurtundúa, Michal Šimečka, Dragoş Tudorache, Irina Von Wiese |
S&D |
Katarina Barley, Pietro Bartolo, Caterina Chinnici, Tudor Ciuhodaru, Sylvie Guillaume, Evin Incir, Marina Kaljurand, Juan Fernando López Aguilar, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Birgit Sippel, Sylwia Spurek, Petar Vitanov, Bettina Vollath |
VERTS/ALE |
Damian Boeselager, Saskia Bricmont, Damien Carême, Alice Kuhnke, Magid Magid, Terry Reintke, Diana Riba i Giner |
5 |
- |
GUE/NGL |
Konstantinos Arvanitis, Pernando Barrena Arza, Clare Daly, Miguel Urbán Crespo |
NI |
Kostas Papadakis |
7 |
0 |
ECR |
Patryk Jaki, Assita Kanko, Beata Kempa, Nicola Procaccini, Robert Roos |
ID |
Peter Kofod |
NI |
Claire Fox |
Key to symbols:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
- [1] Dz.U.C 110 z 22.3.2019, s. 62.
- [2] Dz.U. C 168 z 16.5.2019, s. 74.
- [*] Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▌sygnalizuje skreślenia.
- [3] Dz.U.C 110 z 22.3.2019, s. 62.
- [4] Dz.U. C 168 z 16.5.2019, s. 74.
- [5] Wspólne działanie Rady 98/700/WSiSW z dnia 3 grudnia 1998 r. przyjęte przez Radę na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczące ustanowienia Europejskiego Systemu Archiwizacji Obrazu (FADO) (Dz.U. L 333 z 9.12. 1998, s. 4).
- [6] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).
- [7] Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
- [8] Decyzja Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowaniu wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43).
- [9] Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
- [10] Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
- [11] Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
- [12] Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
- [13] Decyzja Rady 2011/349/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się w szczególności do współpracy sądowej w sprawach karnych i współpracy policji (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 1).
- [14] Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).
- [15] Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).