SPRAWOZDANIE w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej: zatrudnienie i aspekty społeczne w rocznej strategii zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2020 r.

28.2.2020 - (2019/2212(INI))

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
Sprawozdawczyni: Klára Dobrev

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej: zatrudnienie i aspekty społeczne w rocznej strategii zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2020 r.

(2019/2212(INI))

Parlament Europejski,

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 17 grudnia 2019 r. w sprawie rocznej strategii zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2020 r. (COM(2019)0650),

 uwzględniając wniosek Komisji i Rady z dnia 17 grudnia 2019 r. w sprawie wspólnego sprawozdania o zatrudnieniu towarzyszący komunikatowi Komisji w sprawie rocznej strategii zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2020 r. (COM(2019)0653),

 uwzględniając zalecenie Komisji z dnia 17 grudnia 2019 r. dotyczące zalecenia Rady w sprawie polityki gospodarczej w strefie euro (COM(2019)0652),

 uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 17 grudnia 2019 r. pt. „Sprawozdanie przedkładane w ramach mechanizmu ostrzegania 2020” (COM(2019)0651),

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 listopada 2019 r. w sprawie ogólnej oceny projektów planów budżetowych na 2020 r. (COM(2019)0900),

 uwzględniając decyzję Rady (UE) 2019/1181 z dnia 8 lipca 2019 r. w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich[1],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 października 2019 r. w sprawie polityki zatrudnienia i polityki społecznej w strefie euro[2],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej: zatrudnienie i aspekty społeczne w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2019 r.[3],

 uwzględniając wytyczne polityczne na następną kadencję Komisji Europejskiej w latach 2019–2024 pt. „Unia, która mierzy wyżej” przedstawione przez przewodniczącą Komisji Ursulę von der Leyen,

 

 uwzględniając cele zrównoważonego rozwoju ONZ przyjęte przez światowych przywódców we wrześniu 2015 r. i zatwierdzone przez Radę, która podkreśliła swoje zaangażowanie w ich realizację,

 uwzględniając Europejski filar praw socjalnych proklamowany przez Radę Europejską, Parlament Europejski i Komisję Europejską w listopadzie 2017 r.,

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 stycznia 2017 r. w sprawie Europejskiego filaru praw socjalnych[4],

 uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 8 listopada 2019 r. pt. „Labour Market and Wage Developments in Europe – Annual Review 2019” (Zmiany na rynku pracy i w zakresie wynagrodzeń w Europie – roczny przegląd za 2019 r.),

 uwzględniając konkluzje Rady z dnia 24 października 2019 r. w sprawie gospodarki dobrobytu[5],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie zwalczania nierówności jako czynnika sprzyjającego tworzeniu miejsc pracy i wzrostowi[6],

 uwzględniając badanie OECD z dnia 15 czerwca 2018 r. pt. „A Broken Social Elevator? How to Promote Social Mobility” (Zepsuta winda społeczna? Jak promować mobilność społeczną),

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 października 2017 r. w sprawie strategii politycznych na rzecz zagwarantowania dochodu minimalnego jako narzędzia walki z ubóstwem[7],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2017 r. w sprawie aspektów praw podstawowych w integracji Romów w UE: walka z antycygańskością[8],

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 czerwca 2016 r. w sprawie nowego europejskiego programu na rzecz umiejętności: wspólne działania na rzecz wzmocnienia kapitału ludzkiego, zwiększania szans na zatrudnienie i konkurencyjności (COM(2016)0381),

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie edukacji w erze cyfrowej: wyzwania, szanse i wnioski dotyczące kształtowania polityki UE[9],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 września 2017 r. w sprawie nowego europejskiego programu na rzecz umiejętności[10],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 maja 2016 r. w sprawie ubóstwa: perspektywa płci[11],

 uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 19 września 2018 r. w sprawie przepaści cyfrowej między kobietami a mężczyznami[12],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 listopada 2018 r. w sprawie usług opieki w UE na rzecz poprawy sytuacji w zakresie równouprawnienia płci[13],

 uwzględniając zalecenie Rady z dnia 8 listopada 2019 r. w sprawie dostępu pracowników i osób samozatrudnionych do ochrony socjalnej[14],

 uwzględniając swoje stanowisko z dnia 2 lutego 2016 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia europejskiej platformy na rzecz usprawnienia współpracy w zakresie zapobiegania pracy nierejestrowanej i zniechęcania do niej[15],

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie Europejskiego programu na rzecz gospodarki dzielenia się (COM(2016)0356),

 uwzględniając konkluzje Rady z dnia 8 czerwca 2010 r. w sprawie równości i zdrowia we wszystkich obszarach polityki: solidarność w zdrowiu,

 uwzględniając inicjatywę OECD i Komisji „State of Health in the EU” (Stan zdrowia w UE),

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 września 2018 r. w sprawie metod reintegracji pracowników na stanowiska pracy wysokiej jakości po poważnym urazie lub chorobie[16],

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie strategicznych ram UE dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na lata 2014–2020[17],

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 lutego 2013 r. pt. „Inwestycje społeczne na rzecz wzrostu i spójności, w tym wdrażanie Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2014–2020” (COM(2013)0083) i towarzyszące mu dokumenty robocze służb Komisji pt. „Investing in Health” (Inwestowanie w zdrowie; SWD(2013)0043) oraz pt. „Long-Term Care in Ageing Societies – Challenges and Policy Options” (Opieka długoterminowa w starzejących się społeczeństwach – wyzwania i warianty strategiczne; SWD(2013)0041),

 uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 4 września 2013 r. pt. „Report on health inequalities in the European Union” (Sprawozdanie na temat nierówności w zakresie zdrowia w Unii Europejskiej; SWD(2013)0328),

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 4 kwietnia 2014 r. w sprawie skutecznych, dostępnych i odpornych systemów opieki zdrowotnej (COM (2014)0215),

 uwzględniając konkluzje Rady z dnia 20 czerwca 2014 r. w sprawie kryzysu gospodarczego i ochrony zdrowia[18],

 uwzględniając Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych,

 uwzględniając uwagi końcowe Komitetu ONZ ds. Praw Osób z Niepełnosprawnościami z dnia 3 września 2015 r. na temat wstępnego sprawozdania Unii Europejskiej dla tegoż komitetu z dnia 5 czerwca 2014 r. w sprawie wdrażania Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych,

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 29 listopada 2018 r. w sprawie sytuacji kobiet niepełnosprawnych[19],

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (COM(2019)0640),

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 stycznia 2020 r. w sprawie silnej Europy socjalnej na rzecz sprawiedliwej transformacji (COM(2020)0014),

 uwzględniając pakiet dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym (dyrektywy (UE) 2018/849[20], 2018/850[21], 2018/851[22] i 2018/852[23]),

 uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu[24],

 uwzględniając debatę z przedstawicielami parlamentów narodowych na temat priorytetów europejskiego semestru w 2020 r.,

 uwzględniając art. 54 Regulaminu,

 uwzględniając opinię Komisji Kultury i Edukacji,

 uwzględniając stanowisko w formie poprawek Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia,

 uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A9-0025/2020),

A. mając na uwadze, że w drugim kwartale 2019 r. wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 20–64 lat wyniósł w UE 73,9 %, a w strefie euro 72,7 %; mając na uwadze, że w trzecim kwartale 2019 r. w UE zatrudnionych było 241,9 mln osób, co stanowi najwyższy poziom, jaki kiedykolwiek osiągnięto; mając na uwadze, że wysoka aktywność na rynku pracy jest warunkiem wstępnym Europy socjalnej; mając na uwadze, że wskaźnik zatrudnienia może zbliżyć się do celu strategii „Europa 2020”, ale raczej go nie osiągnie; mając na uwadze, że łączna liczba przepracowanych godzin kształtowała się na poziomie z 2008 r.; mając na uwadze, że znacznie obniżył się wskaźnik zatrudnienia najsłabszych grup społecznych, takich jak osoby niepełnosprawne (50,6 % w 2017 r.), osoby bezdomne i Romowie (43 %);

B. mając na uwadze, że w 2018 r. wskaźnik zatrudnienia starszych pracowników (55–64) wzrósł do 58,7 %; mając na uwadze, że starsi pracownicy nadal są głównym motorem wzrostu zatrudnienia; mając na uwadze, że brak odpowiednich usług opiekuńczych – takich jak opieka nad dziećmi i ludźmi starszymi – stanowi barierę, która nie pozwala starszym pracownikom, zwłaszcza kobietom, pozostać na rynku pracy;

C. mając na uwadze, że wzrostowi wskaźnika zatrudnienia towarzyszył wzrost nietypowych i nieformalnych form zatrudnienia, w tym umów zerogodzinowych; mając na uwadze, że pracownicy w niepewnej sytuacji zawodowej zazwyczaj nie mogą wyegzekwować przysługujących im praw, mają niewielkie bezpieczeństwo zatrudnienia i niewielką ochronę socjalną lub nie mają ich wcale, stoją w obliczu wyższego ryzyka dla zdrowia i bezpieczeństwa oraz otrzymują dochody niewystarczające do zapewnienia godnego poziomu życia; mając na uwadze, że odsetek pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy jest nadal wyższy niż w 2008 r.; mając na uwadze, że odsetek osób, na których wymusza się pracę w niepełnym wymiarze godzin, nadal pozostaje znaczący; mając na uwadze, że odsetek pracowników tymczasowych jest nadal wysoki;

D. mając na uwadze, że wskaźnik zatrudnienia młodzieży wzrósł, lecz wciąż nie wrócił do poziomu sprzed kryzysu; mając na uwadze, że istnieją znaczne różnice we wskaźniku bezrobocia młodzieży między państwami członkowskimi i wewnątrz nich;

E. mając na uwadze, że w trzecim kwartale 2019 r. bezrobocie w UE spadło do 6,3 %, a w strefie euro do 7,5 %; mając na uwadze, że w niektórych państwach członkowskich i regionach wciąż pozostaje ono wysokie; mając na uwadze, że bezrobocie długotrwałe utrzymuje się na wysokim poziomie w połowie państw członkowskich;

F. mając na uwadze, że niedobór siły roboczej i drenaż mózgów w niektórych państwach członkowskich osiągnęły poziom krytyczny i stanowią barierę uniemożliwiającą dalszy rozwój gospodarczy; mając na uwadze, że w przyszłości świat pracy będzie wymagał rozwiązań skrojonych na miarę różnych rynków i tradycji pracy przy jednoczesnej ochronie pracowników mobilnych;

G. mając na uwadze, że dialog społeczny jest podstawowym elementem europejskiego modelu społecznego i że należy szukać rozwiązań skrojonych na miarę rynku pracy; mając na uwadze, że istnieje wyraźnie pozytywna korelacja między dialogiem społecznym a konkurencyjnością i wydajnością przemysłu; mając na uwadze, że dialog społeczny wymaga silnych i reprezentatywnych partnerów społecznych; mając na uwadze, że dialog społeczny uległ osłabieniu, a zasięg rokowań zbiorowych zmniejszył się w całej Europie, przy czym między poszczególnymi państwami członkowskimi istnieją w tej kwestii ogromne różnice; mając na uwadze, że odsetek pracowników objętych w państwach członkowskich jakąkolwiek formą układu zbiorowego kształtował się w 2016 r. na poziomie od 98 % do 7,1 %; mając na uwadze, że niewłaściwy dialog obywatelski pogłębia przepaść między obywatelami a instytucjami;

H. mając na uwadze, że nierówności dochodowe utrzymują się na wysokim poziomie; mając na uwadze, że w wielu państwach członkowskich nastąpiła stagnacja wynagrodzeń; mając na uwadze, że kryzys gospodarczy spowodował wzrost liczby osób nisko uposażonych; mając na uwadze, że konkurencja w zakresie podatków i kosztów pracy szkodzi jednolitemu rynkowi i spójności między państwami członkowskimi; mając na uwadze, że wysokie opodatkowanie osób nisko uposażonych pogłębia nierówności; mając na uwadze, że w większości państw członkowskich międzypokoleniowa mobilność społeczna jest ograniczona; mając na uwadze, że według szacunków OECD nawet w krajach osiągających najlepsze wyniki osobom urodzonym w rodzinach o niskich dochodach zbliżenie się do średniego dochodu w ich kraju zajęłoby od dwóch do trzech pokoleń;

I. mając na uwadze, że ponad jedna piąta mieszkańców UE jest zagrożona ubóstwem i wykluczeniem społecznym; mając na uwadze, że główny cel strategii „Europa 2020”, polegający na zmniejszeniu o 20 mln liczby osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, pozostaje poza zasięgiem; mając na uwadze, że w 2018 r. 9,5 % pracowników żyło w gospodarstwach domowych zagrożonych ubóstwem; mając na uwadze, że zagrożenie ubóstwem lub wykluczeniem społecznym wśród dzieci jest nadal wysokie, a w 2018 r. średni wskaźnik tego zagrożenia wyniósł w ich przypadku 24,3 %, przy czym w kilku państwach członkowskich osiągnął on niepokojący poziom powyżej 30 %; mając na uwadze, że ubóstwo pracujących pozostaje na wysokim poziomie; mając na uwadze, że 6 % populacji UE doświadcza pogłębionej deprywacji materialnej;

J. mając na uwadze, że w 2017 r. jedna dziesiąta obywateli UE mieszkała w mieszkaniach o obniżonym standardzie, wydając na nie co najmniej 40 % dochodów gospodarstwa domowego; mając na uwadze, że dla jednej dziesiątej obywateli UE, zwłaszcza dla gospodarstw domowych o niskich dochodach i dla mieszkańców miast, wydatki mieszkaniowe stanowią zbyt duże obciążenie; mając na uwadze, że walka ze zmianą klimatu może również wpłynąć na wydatki mieszkaniowe; mając na uwadze, że przystępne cenowo mieszkania stanowią coraz poważniejszy problem, przez który coraz więcej osób jest zagrożone utratą mieszkania i bezdomnością;

K. mając na uwadze, że w większości państw członkowskich w ostatniej dekadzie nastąpił wzrost bezdomności, a dla ubogich gospodarstw domowych rosnące wydatki mieszkaniowe stanowią coraz większe obciążenie; mając na uwadze, że mieszkania i pomoc bezdomnym to jeden z priorytetów Europejskiego filaru praw socjalnych; mając na uwadze, że bezdomność stanowi istotną kwestię zdrowotną, gdyż średnia długość życia osób bezdomnych jest znacznie niższa niż w przypadku reszty społeczeństwa;

L. mając na uwadze, że wczesne kończenie nauki i słabe wyniki w nauce stoją na przeszkodzie zatrudnieniu i wzrostowi gospodarczemu i są ściśle związane z ubóstwem, wykluczeniem społecznym i segregacją; mając na uwadze, że w przypadku Romów odpowiednie wskaźniki kształtują się na poziomie 70 %, czyli zdecydowanie wyższym niż w przypadku innych kategorii uczniów; mając na uwadze, że systemy edukacji powinny zapewniać odpowiednie wsparcie dla mobilności społecznej; mając na uwadze, że w 2018 r. odsetek uczących się dorosłych wyniósł w UE 11,1 %, a więc dużo poniżej przewidzianego na 2020 r. celu w wysokości 15 %;

M. mając na uwadze, że technologia i innowacje mogą przynieść nowe możliwości wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy; mając na uwadze, że w erze cyfrowej umiejętności cyfrowe mają zasadnicze znaczenie, a ponad 40 % dorosłych w UE nie ma podstawowych umiejętności cyfrowych; mając na uwadze, że cyfryzacja może być okazją do zmniejszenia nierówności społecznych, pod warunkiem że towarzyszyć jej będą środki służące zapobieganiu wykluczeniu cyfrowemu i niepewnym formom zatrudnienia oraz ich ograniczaniu;

N. mając na uwadze, że małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) stanowią ponad 90 % firm w Europie i dlatego odgrywają ważną rolę w zrównoważonym rozwoju, wzroście sprzyjającym włączeniu społecznemu i tworzeniu miejsc pracy; mając na uwadze, że Komisja powinna wspierać rozwój przedsiębiorczości z naciskiem na MŚP;

O. mając na uwadze, że równouprawnienie płci stanowi jedną z podstawowych wartości UE, która jest zapisana w art. 2 i art. 3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej; mając na uwadze, że art. 8 i 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej wyraźnie zobowiązują UE do uwzględniania aspektu płci we wszystkich obszarach jej polityki i działaniach;

P. mając na uwadze, że dla wzrostu gospodarczego, wydajności, długoterminowej stabilności budżetowej oraz stabilności społecznej UE zasadnicze znaczenie ma, aby promować równouprawnienie płci, dać kobietom większe możliwości zatrudnienia, zapewnić równe wynagrodzenia, ułatwić godzenie pracy, opieki i życia prywatnego oraz zapobiegać i przeciwdziałać przemocy wobec kobiet;

Q. mając na uwadze, że kobiety są niedostatecznie reprezentowane w dobrze płatnych sektorach i na stanowiskach decyzyjnych oraz że utrzymują się różnice w traktowaniu kobiet i mężczyzn na unijnym rynku pracy, np. luka w zatrudnieniu między kobietami a mężczyznami (11,5 %), luka płacowa (16 %) czy luka emerytalna (35,7 %), co może stawiać kobiety w trudnej lub niepewnej sytuacji; mając na uwadze, że luka płacowa i luka emerytalna między kobietami a mężczyznami są większe w przypadku migrantek i kobiet należących do mniejszości etnicznych; mając na uwadze, że należy zdwoić wysiłki na rzecz zniesienia luki płacowej i emerytalnej między kobietami a mężczyznami;

R. mając na uwadze, że jednym z powodów tych luk jest nadmiar obowiązków opiekuńczych oraz ograniczony dostęp do usług opieki nad dziećmi i osobami starszymi, które skutkują długimi okresami nieobecności na rynku pracy; mając na uwadze, że tylko 3 na 10 dzieci poniżej lat 3 uczęszcza do placówek opieki nad dziećmi; mając na uwadze, że jakość usług opieki i dostęp do nich są bardzo zróżnicowane w obrębie państw członkowskich i między nimi;

S. mając na uwadze, że Europejski filar praw socjalnych przewiduje równe traktowanie i równe szanse dla kobiet i mężczyzn, jednakowe wynagrodzenie za pracę o takiej samej wartości oraz dostęp do usług opiekuńczych dobrej jakości po przystępnej cenie; mając na uwadze, że w ramach europejskiego semestru należy monitorować przestrzeganie zasad Europejskiego filaru praw socjalnych;

T. mając na uwadze, że kobiety są niedostatecznie reprezentowane na kierunkach i w zawodach związanych z naukami przyrodniczymi, technologią, inżynierią i matematyką (STEM); mając na uwadze, że zwiększenie obecności kobiet na kierunkach STEM jest niezbędne, aby zmniejszyć lukę między kobietami a mężczyznami w zawodach STEM;

U. mając na uwadze, że zgodnie z art. 168 TFUE przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich strategii politycznych i działań Unii zapewnia się wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego; mając na uwadze, że wśród 20 zasad Europejskiego filaru praw socjalnych znajdują się zdrowe, bezpieczne i odpowiednio dostosowane środowisko pracy oraz opieka zdrowotna;

V. mając na uwadze, że jednym z głównych celów Europejskiego Zielonego Ładu jest ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i skutkami związanymi ze środowiskiem; mając na uwadze, że powszechne zabezpieczenie zdrowotne odgrywa również zasadniczą rolę w realizacji celów zrównoważonego rozwoju;

W. mając na uwadze, że zdrowie jest inwestycją w kapitał ludzki oraz rozwój społeczny i gospodarczy i ma kluczowe znaczenie dla dobrostanu obywateli; mając na uwadze, że w UE nadal występują poważne nierówności w sferze zdrowia, które są ściśle związane z nierównościami dochodowymi i majątkowymi, ubóstwem i wykluczeniem społecznym, wpływają na średnią długość życia i ograniczają zdolność do pełnego zaangażowania się w życie społeczne;

X. mając na uwadze, że w 2019 r. w odniesieniu do 16 państw członkowskich wydano zalecenia dla poszczególnych krajów dotyczące krajowych systemów opieki zdrowotnej;

Y. mając na uwadze, że według prognoz współczynnik obciążenia demograficznego osobami starszymi w UE ma w najbliższych dekadach znacznie wzrosnąć; mając na uwadze, że wyzwania związane z zapewnieniem wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu w starzejących się i zróżnicowanych społeczeństwach wymagają kompleksowego podejścia opartego na połączeniu rozwiązań z różnych dziedzin polityki, a mianowicie emerytur, zabezpieczenia społecznego, opieki długoterminowej, systemów opieki zdrowotnej, włączenia społecznego i równowagi między życiem zawodowym a prywatnym;

Z. mając na uwadze, że wśród mieszkańców UE jest 80 mln osób z niepełnosprawnościami; mając na uwadze, że wdrażanie środków na rzecz dostępności jest nadal niewystarczające; mając na uwadze, że wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w 2017 r. wyniósł 50,6 %, podczas gdy ogólny wskaźnik zatrudnienia osiągnął 74,8 %; mając na uwadze, że osoby niepełnosprawne są bardziej narażone na ubóstwo pracujących;

AA. mając na uwadze, że polityka spójności jako główna polityka inwestycyjna UE na rzecz rozwoju społecznego, gospodarczego i terytorialnego okazała się skuteczna, jeśli chodzi o zmniejszanie nierówności i różnic między regionami, zwłaszcza najuboższymi;

AB. mając na uwadze, że systemy ochrony socjalnej oraz polityki rynku pracy są głęboko zakorzenione w tradycjach narodowych i że między poszczególnymi państwami członkowskimi występują w związku z tym znaczne różnice, które należy utrzymać, pracując nad realizacją wspólnych celów społecznych w ramach europejskiego semestru; mając na uwadze, że kwestie, które nie mają charakteru ponadnarodowego, zgodnie z traktatami i zasadą pomocniczości są rozstrzygane na szczeblu krajowym;

AC. mając na uwadze, że zielona transformacja i cyfryzacja gospodarki pociągną za sobą znaczną dywersyfikację gospodarczą oraz zmiany w modelach biznesowych i kształtowaniu polityki; mając na uwadze, że będzie to oznaczało nowe możliwości, jak również poważne wyzwania społeczno-gospodarcze w wielu regionach i sektorach przemysłu; mając na uwadze, że UE potrzebuje wspólnej strategii wspierającej zainteresowanych pracowników i przedsiębiorstwa, aby nikogo nie pozostawić w tyle;

AD. mając na uwadze, że wzrost wydajności w UE utrzymuje się znacznie poniżej poziomu wzrostu światowych konkurentów; mając na uwadze, że zwiększenie wydajności jest niezbędne dla wzrostu dobrostanu; mając na uwadze, że należy przyjąć z zadowoleniem reformy służące zwiększeniu wydajności, w tym ograniczenie zbędnych obciążeń administracyjnych, gdyż promują one sprawiedliwe zatrudnienie, zrównoważony wzrost gospodarczy i ochronę socjalną;

AE. mając na uwadze, że zdrowe finanse publiczne mają kluczowe znaczenie; mając na uwadze, że kraje najciężej dotknięte kryzysem finansowym musiały również dokonać najostrzejszych cięć wydatków publicznych, które mogły pobudzić wzrost gospodarczy; mając na uwadze, że cięcia socjalne mają szkodliwy wpływ na osoby znajdujące się w trudnej sytuacji i hamują zatrudnienie, konsumpcję oraz zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu wzrost gospodarczy, także przez ograniczenie dostępu do podstawowych usług (ochrona zdrowia, mieszkalnictwo, edukacja);

AF. mając na uwadze, że sprawiedliwe wynagrodzenia, solidne systemy rokowań zbiorowych, demokracja w pracy, przejrzystość płac, przewidywalne godziny pracy, odpowiednia ochrona socjalna i korzyści podatkowe mogą ograniczyć ubóstwo pracujących, zmniejszyć nierówności i stworzyć popyt;

1. z zadowoleniem przyjmuje roczną strategię zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2020 r. i zamiar uzupełnienia przez Komisję obecnego podejścia do europejskiego semestru poprzez uwzględnienie celów zrównoważonego rozwoju i Europejskiego Zielonego Ładu; podkreśla, że nowa unijna strategia wzrostu będzie musiała przyczynić się do tworzenia trwałych miejsc pracy dobrej jakości oraz wzmocnienia konkurencyjności, innowacji i wydajności, a także zapewnić jak największe korzyści dla zdrowia, jakości życia i odporności przy jednoczesnym przejściu na neutralną pod względem emisji gospodarkę o obiegu zamkniętym; przypomina, że zrównoważony rozwój, włączenie społeczne i dobrostan ludzi powinny stać się centralnym elementem w kształtowaniu unijnej polityki gospodarczej, tak by cele społeczne, środowiskowe i gospodarcze były tak samo ważne;

2. zwraca się do Komisji, aby w odniesieniu do celów zrównoważonego rozwoju wyznaczyła unijne cele i główne wskaźniki pozwalające uwzględnić unijne realia i wyzwania w dziedzinie zatrudnienia i spraw społecznych, zmierzyć skuteczność decyzji politycznych, lepiej ukierunkować finansowanie oraz przeprowadzić właściwe i spójne działania następcze w związku ze strategią „Europa 2020”;

3. z zadowoleniem przyjmuje uwzględnienie w rocznej strategii zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2020 r. Europejskiego filaru praw socjalnych; apeluje, aby w nowym modelu gospodarczym sprawiedliwości i prawom socjalnym nadać takie samo znaczenie jak zrównoważeniu środowiskowemu i stabilności makroekonomicznej; zwraca uwagę na kluczową rolę tablicy wskaźników społecznych w europejskim semestrze; apeluje do Komisji o wzmocnienie tej tablicy w oparciu o istniejące wskaźniki i dodanie do niej kolejnych wskaźników i jasnych celów odzwierciedlających wszystkie 20 zasad Europejskiego filaru praw socjalnych, takich jak sprzyjający włączeniu społecznemu dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej, żywienia, zatrudnienia i zakwaterowania, i zapewniających ochronę praw socjalnych, oraz o zadbanie, by wskaźniki te były analizowane w sposób zdezagregowany (np. dzieci, młodzież, seniorzy, płeć, migranci i osoby niepełnosprawne); apeluje do Komisji o zachowanie różnorodności krajowych systemów socjalnych i modeli rynku pracy i przedstawienie planu działań socjalnych z myślą o szerszym zastosowaniu Europejskiego filaru praw socjalnych i zrewidowanej Europejskiej karty społecznej dzięki przyjęciu specjalnych środków na odpowiednim szczeblu;

4. apeluje o większe zaangażowanie na szczeblu Rady ministrów odpowiedzialnych za sprawy społeczne, zdrowie i środowisko w proces europejskiego semestru; ubolewa, że wielu zaleceń dla poszczególnych krajów nie wdrożono wcale lub wdrożono je nie do końca; wzywa państwa członkowskie do wdrożenia wszystkich zaleceń, także w zakresie zatrudnienia i aspektów społecznych;

Bezrobocie

5. jest zaniepokojony, że stopy bezrobocia, bezrobocia młodzieży i długotrwałego bezrobocia w niektórych państwach członkowskich są wciąż wysokie, a między poszczególnymi regionami występują duże różnice; podkreśla zatem, że konieczne są dostosowane do indywidualnych potrzeb środki na rzecz integracji bezrobotnych na rynku pracy – zwłaszcza w ramach przedsiębiorstw społecznych i zielonej gospodarki – oraz walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym; apeluje do państw członkowskich o odpowiednie inwestycje na rzecz skutecznej aktywnej polityki rynku pracy oraz wykorzystanie wszelkich dostępnych instrumentów finansowych UE w celu zapobiegania długotrwałemu bezrobociu; jest zdania, że należy również wziąć pod uwagę reformy strukturalne rynku pracy, aby utrzymać inwestycje na rzecz społeczeństwa i obywateli oraz chronić przyszłość i stabilność państw członkowskich i UE jako całości; zwraca w związku z tym uwagę na znaczenie wzmocnionego finansowo Europejskiego Funduszu Społecznego Plus i silnego Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji;

Równe szanse

6. jest zaniepokojony ograniczoną międzypokoleniową mobilnością społeczną i wzrostem nierówności dochodowych w porównaniu z poziomem sprzed kryzysu; zwraca uwagę, że duże nierówności obniżają wyniki gospodarcze i potencjał trwałego wzrostu; wzywa Komisję i państwa członkowskie do przeciwdziałania nierównościom i walki z dyskryminacją, w tym przez promowanie odpowiednich płac, dużego zasięgu rokowań zbiorowych, równych szans w kształceniu i szkoleniu, równouprawnienia płci i powszechnego dostępu do usług wysokiej jakości; podkreśla, że krajowe systemy podatkowe i systemy zabezpieczenia społecznego muszą być tak skonstruowane, aby nie tylko zapewnić stabilność finansową, lecz również zmniejszyć nierówności, promować uczciwość i przejrzystość oraz dostarczyć zachęt do uczestnictwa w rynku pracy;

Płace minimalne i rokowania zbiorowe

7. z zadowoleniem przyjmuje konsultacje Komisji z partnerami społecznymi w sprawie unijnych ram na rzecz płac minimalnych; wzywa Komisję, by na podstawie wyników konsultacji podjęła środki na rzecz większej konwergencji społecznej; apeluje o ustalenie odpowiedniego poziomu płac minimalnych powyżej progu ubóstwa za pomocą układów zbiorowych lub przepisów krajowych zgodnie z tradycjami poszczególnych krajów i z poszanowaniem autonomii krajowych partnerów społecznych i dobrze funkcjonujących modeli rokowań zbiorowych; apeluje o koordynację działań na poziomie UE, aby zapobiec niezdrowej konkurencji w zakresie kosztów pracy i zwiększyć pozytywną konwergencję społeczną dla wszystkich obywateli;

8. uważa, że w niektórych państwach członkowskich nastąpiła stagnacja płac, co ma szkodliwy wpływ na gospodarkę UE i jednolity rynek; podkreśla, że wynagrodzenie za pracę w pełnym wymiarze godzin powinno wystarczać do zapewnienia życia na przyzwoitym poziomie;

Dialog społeczny

9. podkreśla, że dobrze funkcjonujący dialog społeczny to kluczowe narzędzie kształtowania warunków pracy i zatrudnienia; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by wspierały partnerów społecznych w budowaniu zdolności, utrzymały i wzmocniły dialog społeczny, zwiększyły prawa do rokowań zbiorowych i ich zasięg na wszystkich szczeblach i uwzględniały opinię partnerów społecznych w podejmowaniu decyzji politycznych, także w ramach europejskiego semestru; podkreśla ponadto znaczenie zorganizowanego i systematycznego dialogu ze społeczeństwem obywatelskim na szczeblu krajowym z myślą o zwiększeniu poczucia odpowiedzialności;

Ubóstwo i wykluczenie społeczne

10. ponownie wyraża zaniepokojenie wysoką liczbą osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym; szczególnie martwi go skala ubóstwa dzieci i osób pracujących; wzywa Komisję do przedstawienia kompleksowej unijnej strategii walki z ubóstwem opartej na zintegrowanym czynnym włączeniu społecznym i ustanowienia europejskiej gwarancji dla dzieci dysponującej odpowiednimi środkami finansowymi i przemyślanymi usługami wsparcia w dążeniu do zapewnienia dzieciom równego dostępu do opieki zdrowotnej, kształcenia i opieki, które byłyby bezpłatne i dobrej jakości, a także do godnych warunków mieszkaniowych i odpowiedniego żywienia;

11. podkreśla, że w ramach nowego Europejskiego Funduszu Społecznego Plus należy przeznaczyć większe środki dla osób najbardziej potrzebujących, gdyż jest to kluczowy element europejskiej solidarności i wkład w walkę z najgorszymi formami ubóstwa w Unii, takimi jak niedostatek żywności i ubóstwo dzieci; zwraca uwagę, że europejskiej gwarancji dla dzieci nie należy finansować kosztem istniejących instrumentów finansowych;

12. apeluje o nowe unijne ramy dla krajowych strategii integracji Romów i wyznaczenie konkretnych celów;

13. zauważa, że we wszystkich państwach członkowskich istnieją w różnej formie systemy dochodu minimalnego, które mają zapewnić podstawową ochronę socjalną i stanowić zabezpieczenie dla osób potrzebujących; podkreśla, że systemów dochodu minimalnego nie należy mylić z koncepcją dochodu podstawowego dla wszystkich; wzywa Komisję, by przeprowadziła analizę porównawczą różnych systemów dochodu minimalnego występujących w państwach członkowskich i zwróciła uwagę na najlepsze praktyki z myślą o przedstawieniu ram tego zagadnienia; podkreśla, że dochodowi minimalnemu powinny towarzyszyć środki na rzecz aktywnego włączenia;

Warunki mieszkaniowe i bezdomność

14. apeluje do Komisji i państw członkowskich o zdecydowaną i spójną reakcję i przygotowanie planu działania w związku z brakiem mieszkań po przystępnych cenach, złymi warunkami mieszkaniowymi, niedostępnością mieszkań i wykluczeniem mieszkaniowym; odnotowuje wzrost liczby eksmisji i wzywa państwa członkowskie, by zajęły się tym problemem;

15. zwraca się do Komisji o zaproponowanie unijnych ram dla krajowych strategii na rzecz przeciwdziałania bezdomności i wzywa państwa członkowskie, by przygotowywały te strategie w oparciu o zasadę „po pierwsze mieszkanie”, przede wszystkim zapewniając stałe miejsce zamieszkania osobom bezdomnym i kładąc kres kryminalizacji bezdomności; podkreśla ponadto potrzebę gromadzenia dokładniejszych danych na temat bezdomnych w UE oraz ich harmonizacji;

16. zwraca się do Komisji o zaproponowanie unijnych ram na rzecz mieszkań socjalnych i przystępnych cenowo zgodnie z zasadą nr 19 Europejskiego filaru praw socjalnych z myślą o skutecznej koordynacji krajowych polityk mieszkaniowych;

17. apeluje o to, by inwestycje w mieszkalnictwo publiczne kwalifikowały się do wsparcia finansowego w ramach polityki spójności, co pomogłoby ulepszyć istniejące mieszkalnictwo publiczne lub zbudować nowe mieszkania; wzywa do dokonania przeglądu zasad pomocy państwa w tym zakresie;

18. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o przedstawienie konkretnych propozycji dotyczących zapewnienia sprawiedliwej transformacji w kwestii poprawy efektywności energetycznej istniejących zasobów mieszkaniowych bez nadmiernego obciążania najsłabszych grup oraz odpowiednie rozwiązanie problemu ubóstwa energetycznego w kontekście Zielonego Ładu;

Kształcenie i szkolenia

19. jest zaniepokojony utrzymującym się odsetkiem osób wcześnie kończących naukę, zwłaszcza w grupach zmarginalizowanych, i rosnącym odsetkiem uczniów uzyskujących słabe wyniki; wzywa państwa członkowskie do podniesienia jakości, dostępności i inkluzywności ich systemów edukacji w perspektywie uczenia się przez całe życie i z myślą nie tylko o potrzebach w zakresie zatrudnienia, lecz również o promowaniu wartości takich jak godność ludzka, wzajemny szacunek i wolność wyboru; przypomina, że systemy edukacji wymagają odpowiedniego finansowania; podkreśla, że luki w podstawowych umiejętnościach liczenia, czytania i pisania oraz umiejętnościach cyfrowych stanowią poważną przeszkodę dla prawdziwego uczestnictwa w życiu społecznym i rynku pracy i apeluje do państw członkowskich o dobrej jakości szkolenia w zakresie podstawowych umiejętności, którym towarzyszyłoby skrojone pod potrzeby wsparcie i działania informacyjne i które byłyby  w szczególności adresowane do najbardziej zmarginalizowanych grup społecznych; podkreśla, że na wyniki edukacyjne negatywny wpływ mają wykluczenie społeczne, dyskryminacja, stereotypy, ubóstwo i segregacja, którymi także należy się zająć; zwraca się do Komisji, aby przeprowadziła wszechstronną analizę czynników wpływających na wczesne kończenie nauki, w tym aspektów społecznych, i przedstawiła propozycję rozwiązania tego problemu;

20. przypomina, że należy skoncentrować się na młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się, usuwając bariery, które uniemożliwiają jej wykorzystanie własnego potencjału i pomyślne wejście na rynek pracy; podkreśla, że potrzebny jest system walidacji kompetencji nabytych w drodze uczenia się pozaformalnego i nieformalnego, w tym umiejętności pozapoznawczych czy miękkich, aby w ten sposób ułatwić uczestnictwo w rynku pracy osobom o niższym wykształceniu;

21. z zadowoleniem przyjmuje zapowiedzianą przez Komisję aktualizację europejskiego programu na rzecz umiejętności w odpowiedzi na wyzwania, jakie pojawiają się, gdy trzeba dostosować umiejętności do transformacji ekologicznej i cyfrowej, poradzić sobie z ich niedopasowaniem i wyjść naprzeciw potrzebom rynku pracy w UE; apeluje do Komisji i państw członkowskich o dołożenie wszelkich starań, by inwestować w przystępne cenowo, dostępne i dobrej jakości kształcenie i szkolenia sprzyjające włączeniu społecznemu, o wzmocnienie środków służących podnoszeniu umiejętności i przekwalifikowaniu, m.in. w zakresie umiejętności cyfrowych i przekrojowych, i o promowanie uczenia się przez całe życie w celu przygotowania pracowników do potrzeb rynku pracy poddanego transformacji ekologicznej i cyfrowej; jest zdania, że wzajemne uznawanie kwalifikacji będzie pomocne w radzeniu sobie z niedoborami umiejętności i ich niedopasowaniem;

22. zwraca uwagę na znaczenie ściślejszej współpracy między systemami edukacji a przedsiębiorstwami, np. w ramach systemu dualnego, praktyk zawodowych i innych form uczenia się opartego na pracy; apeluje do państw członkowskich o pobudzanie przedsiębiorczości wśród młodych ludzi oraz wspieranie stowarzyszeń i inicjatyw, które pomagają młodym przedsiębiorcom realizować nowatorskie projekty;

23.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, by wzmogły działania promujące wysokiej jakości praktyki zawodowe w UE i zastanowiły się, w jaki sposób można wprowadzić unijny regulamin praktyk zawodowych;

Mobilność pracowników

24. podkreśla znaczenie mobilności pracowników dla prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku; apeluje do Komisji i państw członkowskich, by ułatwiały mobilność pracowników i usług, tworząc tym samym nowe możliwości zatrudnienia dla pracowników, a przedsiębiorstwom zapewniając siłę roboczą; wzywa państwa członkowskie do promowania i używania odpowiednich unijnych narzędzi takich jak sieć zatrudnienia EURES oraz do ustanowienia partnerstw transgranicznych, by pomóc mobilnym pracownikom w regionach transgranicznych;

25. zwraca się do Komisji, by przeanalizowała trendy w mobilności, z uwzględnieniem drenażu mózgów w niektórych regionach i sektorach, i wspierała mobilnych pracowników, zapewniając sprawiedliwą mobilność i zwiększając możliwości w zakresie przenoszenia praw i uprawnień; podkreśla, że cyfryzacja usług publicznych może ułatwić sprawiedliwą mobilność pracowników, zwłaszcza w kwestii koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego;

Małe i średnie przedsiębiorstwa

26. apeluje do Komisji i państw członkowskich, by zapewniły klimat inwestycyjny sprzyjający wzrostowi, wspierały MŚP i ich pracowników w przejściu na bardziej cyfrową i ekologiczną gospodarkę oraz odpowiednio uwzględniały interesy MŚP przy podejmowaniu decyzji politycznych, analizując możliwy wpływ strategii politycznych na MŚP; podkreśla, że należy zwiększyć dostęp MŚP do finansowania publicznego i prywatnego, w tym mikrokredytów i finansowania społecznościowego, oraz zmniejszyć zbędne obciążenia regulacyjne; zwraca uwagę na zdolność adaptacyjną i skuteczność gospodarki społecznej i wzywa państwa członkowskie do stworzenia odpowiednich ram prawnych na rzecz promowania przedsiębiorstw społecznych;

Równouprawnienie płci

27. apeluje do Komisji i państw członkowskich o zapewnienie równouprawnienia płci i równego wynagrodzenia za tę samą pracę w tym samym miejscu; wzywa Komisję do przygotowania dyrektywy w sprawie przejrzystości wynagrodzeń; wzywa do wzmożenia wysiłków na rzecz zniesienia luki w zatrudnieniu oraz luki płacowej i emerytalnej między kobietami a mężczyznami, a także eliminacji czynników zniechęcających kobiety do pracy; apeluje o strategie polityczne na rzecz przedsiębiorczości wśród kobiet, które dadzą im dostęp do finansowania i możliwości biznesowych; jest zaniepokojony brakiem kobiet zaangażowanych w procesy decyzyjne, zwłaszcza gospodarcze; wzywa państwa członkowskie do odblokowania dyrektywy w sprawie kobiet w zarządach oraz horyzontalnej dyrektywy antydyskryminacyjnej; zwraca się do Komisji o wzmożenie wysiłków na rzecz stosowania prawodawstwa, polityki i praktyki antydyskryminacyjnej, aby skutecznie przeciwdziałać wszelkiej dyskryminacji;

28. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by usprawniły gromadzenie danych segregowanych według kryterium płci, zwłaszcza dotyczących uczestnictwa kobiet w rynku pracy i przyczyn, jakie leżą u podstaw różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn;

29. wzywa państwa członkowskie, by szybko i w pełni wdrożyły dyrektywę w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, pozwalając rodzicom i opiekunom przejść na całkowicie płatne urlopy macierzyńskie i ojcowskie; wzywa państwa członkowskie, by ratyfikowały konwencję stambulską o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, ułatwiając tym samym uczestnictwo kobiet w rynku pracy i ich niezależność ekonomiczną i zdecydowanie przeciwdziałając molestowaniu seksualnemu i molestowaniu ze względu na płeć ;

30. wyraża ubolewanie z powodu braku jeszcze szerszej perspektywy płci i kolejnych wskaźników w ramach europejskiego semestru i wzywa Komisję, aby uwzględniła wskaźnik równouprawnienia płci jako jedno z narzędzi europejskiego semestru służących monitorowaniu postępów w osiąganiu celów społecznych i celów w zakresie zatrudnienia oraz uznała wpływ polityki makroekonomicznej na problematykę płci;

31. apeluje do Komisji o zwrócenie większej uwagi na aspekt płci przy formułowaniu zaleceń dla poszczególnych krajów, tak aby wyeliminować utrzymujące się różnice w traktowaniu kobiet i mężczyzn;

Usługi opiekuńcze

32. apeluje o ogólnodostępne i przystępne cenowo wysokiej jakości usługi w zakresie opieki nad dziećmi i wczesnej edukacji, a także usługi w zakresie opieki krótko- i długoterminowej, w tym dla osób starszych i niepełnosprawnych, aby ułatwić kobietom uczestnictwo w rynku pracy; wzywa do opracowania unijnych ram usług opiekuńczych, które określałyby minimalne standardy oraz wytyczne w zakresie jakości; apeluje do państw członkowskich, by przyjęły odpowiednie przepisy i zapewniły wystarczające środki na usługi opiekuńcze, efektywnie korzystając ze stosownych programów unijnych, wyznaczyły w krajowych programach reform konkretne cele ilościowe w dążeniu do realizacji celów barcelońskich oraz wymieniały najlepsze praktyki; wzywa Komisję, by wspierała państwa członkowskie w tym względzie;

Warunki pracy

33. apeluje do państw członkowskich o podjęcie działań na rzecz zapewnienia wszystkim dostępu do ochrony socjalnej zgodnie z zaleceniem Rady z 2018 r. w sprawie dostępu pracowników oraz osób samozatrudnionych do ochrony socjalnej; podkreśla, że szczególnie narażone są osoby pracujące w oparciu o nietypowe formy zatrudnienia, w tym osoby, na których wymusza się pracę w niepełnym wymiarze godzin, lub też zatrudnione na czas określony; jest zaniepokojony, że nie mają one odpowiedniego dostępu do systemów ochrony socjalnej;

34. odnotowuje, że stale rośnie liczba osób pracujących w oparciu o nowe formy zatrudnienia, takie jak praca za pośrednictwem platform internetowych; zwraca się do Komisji, by dokonała wszechstronnej oceny warunków pracy takich osób i zaproponowała działania służące zwiększeniu ich praw i ochrony socjalnej; apeluje do państw członkowskich o zapewnienie uczciwych warunków pracy i odpowiedniego zasięgu rokowań zbiorowych w przypadku osób pracujących za pośrednictwem platform internetowych;

35. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o podjęcie działań w celu zlikwidowania ukrytych kosztów pracy; podkreśla, że pracodawcy są w pełni odpowiedzialni za pokrycie kosztów sprzętu niezbędnego do wypełniania obowiązków w miejscu pracy;

Opieka zdrowotna

36. apeluje do państw członkowskich, by zapewniły dostęp do wysokiej jakości opieki zdrowotnej, na którą wszyscy mogliby sobie pozwolić, oraz ukierunkowały systemy opieki zdrowotnej na opiekę profilaktyczną, stosując się do zaleceń dla poszczególnych krajów; podkreśla znaczenie kampanii profilaktycznych i promujących zdrowie; z zadowoleniem przyjmuje zmianę podejścia europejskiego semestru do opieki zdrowotnej i przeniesienie akcentu z oszczędności kosztów na orientację na wyniki i efekty zdrowotne; wzywa do opracowania wspólnych wskaźników i metod oceny nierówności w zakresie zdrowia i wyników systemów opieki zdrowotnej;

Bezpieczeństwo i higiena pracy

37. wzywa Komisję do przedstawienia nowej unijnej strategii w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, która miałaby m.in. na celu ograniczenie do zera liczby wypadków śmiertelnych w pracy i nowotworów pochodzenia zawodowego i której towarzyszyłyby ponadto wiążące dopuszczalne wartości narażenia zawodowego, zaostrzona dyrektywa w sprawie azbestu oraz dyrektywy w sprawie zawodowych zagrożeń dla zdrowia psychospołecznego i w sprawie chorób zawodowych;

Zmiany demograficzne i emerytury

38. uważa, że zmiany demograficzne stanowią poważne wyzwanie dla wzrostu gospodarczego i że będą miały długotrwały wpływ na wiele aspektów, m.in. na system emerytalny i opiekę zdrowotną; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby w odpowiedzi na te wyzwania wprowadziły odpowiednie środki, w tym zalecenia dla poszczególnych krajów i wspólne wytyczne;

39. apeluje do Komisji i państw członkowskich o prowadzenie polityki na rzecz aktywnego starzenia się, włączenie społeczne osób starszych i solidarność międzypokoleniową; wzywa Komisję do podjęcia działań następczych w związku z jej oceną Europejskiego Roku Aktywności Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej;

40. podkreśla, że wszystkim należy zapewnić dostęp do publicznego systemu emerytalnego gwarantującego odpowiednią wysokość świadczeń i opartego na zasadzie solidarności; podkreśla, że publiczne systemy emerytalne powinny zapewniać odpowiedni dochód emerytalny znacznie powyżej progu ubóstwa, czy to same, czy też w połączeniu z pracowniczymi programami emerytalnymi; uważa, że najlepszym sposobem na zagwarantowanie stabilnych, bezpiecznych i adekwatnych emerytur jest zwiększenie ogólnego poziomu zatrudnienia, wynagrodzenia i udziału w rynku pracy oraz poprawa warunków pracy i zatrudnienia;

Osoby z niepełnosprawnościami

41. apeluje do Komisji i państw członkowskich, by zgodnie z zasadą nr 17 Europejskiego filaru praw socjalnych zdwoiły wysiłki zmierzające do większej integracji osób z niepełnosprawnościami na otwartym rynku pracy przez zakazanie dyskryminacji, usuwanie barier, zapewnienie racjonalnych usprawnień w miejscu pracy[25], tworzenie zachęt dla pracodawców oraz zabezpieczenie dostępu do kształcenia i szkoleń; przypomina, że zasady przewodnie Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, takie jak pełne i skuteczne uczestnictwo i włączenie społeczne, równość szans oraz dostępność, należy wdrożyć zarówno na szczeblu unijnym, jak i krajowym przy aktywnym udziale zainteresowanych stron;

Finansowanie polityki spójności

42. apeluje o zwiększenie środków na finansowanie polityki spójności i umożliwienie korzystania z niej wszystkim regionom UE, w tym obszarom wiejskim i regionom najbardziej oddalonym; sprzeciwia się wysuniętej przez Radę propozycji ograniczenia środków na Europejski Fundusz Społeczny Plus mimo rozszerzenia jego zakresu; wzywa państwa członkowskie do pełnego wykorzystywania dostępnych środków; podkreśla, że należy lepiej dostosować politykę spójności do europejskiego semestru i celów politycznych UE oraz bardziej zaangażować w programowanie władze regionalne i lokalne; wzywa Komisję, aby wnikliwie monitorowała i oceniała wykorzystanie funduszy UE w państwach członkowskich oraz zwiększyła wysiłki na rzecz przeciwdziałania oszustwom, nadużyciom i korupcji;

Program reasekuracji świadczeń dla osób bezrobotnych

43. z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź przewodniczącej Komisji, że zostanie przedstawiony unijny program reasekuracji świadczeń dla osób bezrobotnych z myślą o ochronie pracowników i zmniejszeniu presji wywieranej na finanse publiczne przez zewnętrzne wstrząsy; apeluje do Komisji o rozważenie konieczności wprowadzenia minimalnych standardów w odniesieniu do systemów ubezpieczeń na wypadek bezrobocia w państwach członkowskich;

Sprawiedliwa transformacja

44. podkreśla, że potrzebne jest decydujące wsparcie, by pomóc społeczeństwu, pracownikom i firmom stojącym przed wyzwaniami związanymi z cyfryzacją i przejściem na neutralność emisyjną; apeluje o strategie i wsparcie dla osób, które najbardziej ucierpiały na transformacji, zwłaszcza tych znajdujących się w trudnej sytuacji, tak aby nikt nie został w tyle; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i apeluje do Komisji o dopilnowanie, aby jego wykorzystanie było zgodne z innymi funduszami spójności; wzywa państwa członkowskie, by zwiększyły inwestycje w systemy ochrony socjalnej w trosce o poprawę ich odporności;

45.  apeluje do Komisji i państw członkowskich o zapewnienie odpowiednich i sprawiedliwych inwestycji społecznych i środowiskowych w prawdziwie „sprawiedliwą transformację”, jak również wdrożenie Europejskiego filaru praw socjalnych i realizację celów zrównoważonego rozwoju; z zadowoleniem przyjmuje konsultacje społeczne Komisji mające na celu zbadanie możliwych kierunków rozwoju reguł fiskalnych UE;

Opodatkowanie

46. wzywa państwa członkowskie, aby przeniosły opodatkowanie z pracy na inne źródła, w przypadku których będzie ono miało mniej szkodliwy wpływ na trwały wzrost gospodarczy; wzywa Komisję i państwa członkowskie do walki z uchylaniem się od opodatkowania i unikaniem opodatkowania oraz do skutecznego przeciwdziałania szkodliwym praktykom podatkowym; apeluje o wprowadzenie do budżetu unijnego nowych zasobów własnych, które dadzą UE narzędzia pozwalające sprawniej reagować na obecne i przyszłe wyzwania;

Reformy strukturalne

47. zauważa, że UE nadal boryka się z problemami społecznymi, które są pokłosiem kryzysu finansowego i gospodarczego oraz pewnych podjętych później decyzji politycznych; podkreśla, że trzeba pobudzić popyt wewnętrzny dzięki przyszłościowym inwestycjom oraz wspierać wyważone reformy strukturalne z uwzględnieniem ich krótkoterminowych skutków budżetowych i długoterminowego wpływu na środowisko, gospodarkę i społeczeństwo; zwraca uwagę, że odpowiedzialne reformy muszą opierać się na solidarności, integracji i sprawiedliwości społecznej, aby poprawić standard życia wszystkich obywateli i zapewnić publiczne wsparcie dla transformacji;

Praworządność

48. przypomina o znaczeniu praworządności – obejmującej m.in. niezależny i skuteczny system wymiaru sprawiedliwości, wysokiej jakości administrację publiczną i system zamówień publicznych oraz solidne ramy antykorupcyjne – jako podstawy stabilnego otoczenia biznesowego, dobrze działających rynków pracy i właściwego wykorzystania funduszy unijnych; podkreśla zatem, że ocena praworządności i skuteczności systemu wymiaru sprawiedliwości nadal powinna być częścią europejskiego semestru; apeluje do państw członkowskich o ratyfikację zrewidowanej Europejskiej karty społecznej;

°

° °

49. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.


 

 

OPINIA KOMISJI KULTURY I EDUKACJI (19.2.2020)

dla Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej: zatrudnienie i aspekty społeczne w rocznej analizie zrównoważonego wzrostu gospodarczego z 2020 r.

(2019/2212(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Sabine Verheyen

 

WSKAZÓWKI

Komisja Kultury i Edukacji zwraca się do Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  wzywa do ciągłego doskonalenia polityk UE i państw członkowskich w zakresie kształcenia, szkolenia i umiejętności w celu zapewnienia doskonałej jakości edukacji i uczenia się przez całe życie, do których wszyscy mają dostęp i które uwzględniają w szczególności rosnący niedobór umiejętności, w tym umiejętności cyfrowych i umiejętności niezbędnych w cyfrowej przyszłości, oraz potrzebę zrozumienia i ukształtowania realiów gospodarki cyfrowej i społeczeństwa cyfrowego oraz przygotowania się na wpływ sztucznej inteligencji na rynek pracy i sferę publiczną w przyszłości; podkreśla, że polityki te powinny propagować rozwój osobisty i społeczny oraz nowe przyszłościowe możliwości zawodowe, przy jednoczesnym poszanowaniu między innymi celów transformacji energetycznej w kierunku zrównoważonej gospodarki niskoemisyjnej i Europejskiego Zielonego Ładu; wzywa państwa członkowskie do przyspieszenia wdrażania zaleceń dla poszczególnych krajów;

2.  zwraca uwagę, że niekorzystna sytuacja społeczna często przesądza o słabych wynikach w nauce i odwrotnie; zauważa, że stosownie finansowane, wysokiej jakości integracyjne systemy kształcenia i uczenia się przez całe życie mogą przyczynić się do przerwania tego błędnego koła oraz sprzyjać włączeniu społecznemu i równości szans; wspiera plany urzeczywistnienia europejskiego obszaru edukacji w możliwej do przewidzenia przyszłości, z położeniem szczególnego nacisku na wzajemne uznawanie dokumentów potwierdzających wykształcenie w celu zapewnienia powszechnego dostępu do wysokiej jakości kształcenia odpowiadającego wyzwaniom przyszłości; wzywa Komisję do udzielenia pomocy państwom członkowskim w zreformowaniu i modernizacji ich systemów edukacji, w tym cyfrowego uczenia się i wysokiej jakości nauczania, oraz do wspierania wymiany najlepszych praktyk w ramach programu Erasmus+;

3.  twierdzi, że wysokiej jakości powszechnie dostępna i integracyjna wczesna edukacja i opieka nad dzieckiem wywiera pozytywny wpływ na wszystkie dzieci, a tym bardziej na dzieci należące do mniej uprzywilejowanych środowisk społeczno-ekonomicznych i dzieci mające szczególne potrzeby, co przyczynia się do zmniejszenia nierówności społecznych i wspierania integracji społecznej; podkreśla, że wczesna edukacja i opieka nad dzieckiem ma kluczowe znaczenie dla rozwoju, uczenia się i samopoczucia dziecka w perspektywie krótkoterminowej oraz tworzy fundamenty lepszego życia, włączenia społecznego i zdolności do zatrudnienia w perspektywie długoterminowej; wspiera zatem starania na rzecz ustanowienia europejskiej gwarancji dla dzieci, z uwzględnieniem wyników studium wykonalności i przy poszanowaniu zasady pomocniczości;

4.  wzywa państwa członkowskie do zwiększenia inwestycji w edukację i szkolenia, ponieważ inwestycje strukturalne w kapitał ludzki, z położeniem szczególnego nacisku na młodych ludzi i osoby o mniejszych szansach, ma kluczowe znaczenie dla pobudzania opartego na wiedzy, zrównoważonego, jakościowego i sprzyjającego włączeniu wzrostu w kontekście zwiększających się niedoborów umiejętności, zwłaszcza w dziedzinach STEM, i niedopasowania umiejętności w zmieniającym się świecie pracy, w szczególności w dobie cyfryzacji; podkreśla znaczenie kształcenia w zakresie przedsiębiorczości i ochrony środowiska od najmłodszych lat dla motywowania młodych ludzi do podejmowania decyzji o zakładaniu firm i uważa, że należy zintensyfikować wysiłki na rzecz zainteresowania dziewcząt przedmiotami STEM; podkreśla, że umiejętności cyfrowe i umiejętności korzystania z mediów powinny stanowić zasadniczą część polityki edukacyjnej i powinny obejmować, między innymi, cyberbezpieczeństwo, higienę cyberbezpieczeństwa, odpowiedzialność w cyberprzestrzeni oraz ochronę danych;

5.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do zintensyfikowania działań na rzecz propagowania wysokiej jakości praktyk zawodowych w UE oraz zbadania sposobów stworzenia unijnego regulaminu praktyk zawodowych;

6.  jest zdania, że europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne odgrywają kluczową rolę w poprawie dostępu do materiałów edukacyjnych i informacji oraz aktywnym włączaniu młodych ludzi, w szczególności tych mieszkających na obszarach wiejskich i w regionach oddalonych albo na obszarach ze zmniejszającą się liczbą ludności, a także osób wywodzących się ze środowisk migracyjnych; zauważa w tym kontekście, że innowacyjne techniki nauczania i uczenia się w połączeniu z dostępem do cyfrowych źródeł informacji mogą odgrywać dużą rolę;

7.  zwraca uwagę, że w 2018 r. w UE 16,5 % osób w wieku 20–34 lata – co szósta młoda osoba – nie pracowało ani nie uczyło i nie kształciło się (NEET) oraz że odsetek osób przedwcześnie kończących naukę wyniósł 10,6 %; uznaje, że wartości te są tak niskie, jak były w pierwszym kwartale 2008 r., i najniższe, od kiedy zaczęto gromadzić tego rodzaju dane w pierwszym kwartale 2006 r.; wzywa jednak Komisję i państwa członkowskie do zintensyfikowania wysiłków na rzecz ograniczenia zjawiska przedwczesnego kończenia nauki i zmniejszenia odsetka młodych osób NEET, zwłaszcza wśród osób znajdujących się w trudnej sytuacji społecznej, do poprawy wyników kształcenia, z uwzględnieniem dysproporcji regionalnych i demograficznych, do wdrożenia kompleksowych strategii zapobiegawczych i włączenia osób przedwcześnie kończących naukę do edukacji i szkolenia;

8.  wzywa państwa członkowskie do wsparcia dalszej współpracy między placówkami oświatowymi i przedsiębiorstwami w celu wspierania niskoemisyjnych gospodarek lokalnych i regionalnych oraz rozwiązania obecnego i przyszłego problemu niedopasowania umiejętności, w tym poprzez promowanie umiejętności technicznych, cyfrowych i w zakresie przedsiębiorczości, a także szkolenia zawodowego i programów podwójnego kształcenia i szkolenia, oraz do wdrożenia skutecznych i kompleksowych metod wzajemnego uznawania i walidacji umiejętności, dyplomów i kwalifikacji, a także uczenia się pozaformalnego i nieformalnego; podkreśla, że europejskie uczelnie mogłyby stać się centrami doskonałości i innowacji, jeżeli inicjatywa dotycząca europejskich szkół wyższych zostanie skutecznie wdrożona; przypomina, że do wdrożenia inicjatywy wymagane jest znaczne wsparcie finansowe i przypomina w związku z tym swoje wezwanie do potrojenia budżetu programu Erasmus+ na lata 2021–2027;

9.  apeluje o zwiększenie jakości i skuteczności systemów kształcenia i szkolenia, a także dostępu do nich, wzmocnienie kompleksowego uczenia się przez całe życie i doskonalenie umiejętności i zmiany kwalifikacji, zwłaszcza osób z niższym wykształceniem, w szczególności dorosłych i młodych dorosłych i innych grup w niekorzystnym położeniu, w tym Romów i osób wywodzących się ze środowisk migracyjnych; podkreśla potrzebę, by systemy edukacyjne promowały zdrowe nawyki, w szczególności uprawianie sportu, co znacznie sprzyja włączeniu społecznemu i integracji, oraz ponownie wyraża poparcie dla edukacji obywatelskiej w szkołach jako kluczowego filaru europejskiej demokracji; podkreśla, że kształcenie dorosłych, szkolenie zawodowe i uczenie się przez całe życie wywierają pozytywny wpływ na jednostki, gospodarkę i społeczeństwo;

10.  uważa, że skuteczne zarządzanie i odpowiednie finansowanie wszystkich struktur kształcenia, nowoczesne i wysokiej jakości zasoby edukacyjne i nauczanie, zmotywowani i kompetentni nauczyciele z atrakcyjnymi pensjami i wyższym poziomem uznania społecznego oraz uczenie się przez całe życie mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia równości, różnorodności i doskonałości w dziedzinie edukacji; podkreśla w tym kontekście potrzebę dążenia do osiągnięcia równowagi płci w nauczaniu oraz potrzebę przyciągania do zawodu nauczyciela większej liczby zmotywowanych kandydatów posiadających solidne wykształcenie lub doświadczenie zawodowe i kompetencje pedagogiczne; wzywa do ciągłego oraz wysokiej jakości szkolenia i wprowadzenia systemów wsparcia dla nauczycieli i szkolących;

11.  uważa, że w dzisiejszym świecie, w którym jest coraz więcej wzajemnych powiązań i zależności, biegła znajomość innych języków jest bardzo ważną umiejętnością, która umożliwia ludziom funkcjonowanie w tym świecie w bardziej bezpośredni i znaczący sposób, jednocześnie lepiej przygotowując ich do konkurowania i odnoszenia sukcesów w globalnym społeczeństwie i globalnej gospodarce; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do wdrożenia ich celu, zgodnie z którym wszyscy obywatele powinni uczyć się przynajmniej dwóch języków obcych oraz powinni zaczynać naukę języków obcych w bardzo młodym wieku, jak określono w konkluzjach Rady z grudnia 2017 r.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia

19.2.2020

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

23

1

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Asim Ademov, Christine Anderson, Andrea Bocskor, Vlad-Marius Botoş, Ilana Cicurel, Gianantonio Da Re, Tomasz Frankowski, Romeo Franz, Irena Joveva, Petra Kammerevert, Niklas Nienaß, Peter Pollák, Domènec Ruiz Devesa, Andrey Slabakov, Michaela Šojdrová, Sabine Verheyen, Salima Yenbou, Milan Zver

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Loucas Fourlas, Heléne Fritzon, Ibán García Del Blanco, Łukasz Kohut, Elżbieta Kruk, Martina Michels, Monica Semedo

Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego

Angel Dzhambazki

 


 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

23

+

ECR

Angel Dzhambazki, Elżbieta Kruk, Andrey Slabakov

GUE/NGL

Martina Michels

PPE

Asim Ademov, Andrea Bocskor, Loucas Fourlas, Tomasz Frankowski, Peter Pollák, Michaela Šojdrová, Sabine Verheyen, Milan Zver

RENEW

Vlad-Marius Botoş, Ilana Cicurel, Irena Joveva, Monica Semedo

S&D

Heléne Fritzon, Ibán García Del Blanco, Petra Kammerevert, Łukasz Kohut, Domènec Ruiz Devesa

VERTS/ALE

Romeo Franz, Salima Yenbou

 

1

-

ID

Christine Anderson

 

2

0

ID

Gianantonio Da Re

VERTS/ALE

Niklas Nienaß

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 


 

 

STANOWISKO W FORMIE POPRAWEK KOMISJI PRAW KOBIET I RÓWNOUPRAWNIENIA (6.2.2020)

dla Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej: zatrudnienie i aspekty społeczne w rocznej analizie wzrostu gospodarczego na 2020 r.

(2019/2212(INI))

W imieniu Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia: Lina Gálvez Muñoz (Sprawozdawczyni)

 

 

POPRAWKI

Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia przedstawia Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, jako komisji przedmiotowo właściwej, następujące poprawki:

Poprawka  1

Projekt rezolucji

Motyw A a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

Aa. mając na uwadze, że zasada równości płci to podstawowa wartość UE, zapisana w art. 2 i art. 3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, oraz mając na uwadze, że art. 8 i 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 23 Karty praw podstawowych UE wyraźnie zobowiązuje Unię do uwzględniania aspektu płci jako narzędzia eliminowania nierówności, wspierania równości płci i zwalczania dyskryminacji we wszystkich unijnych obszarach polityki i działaniach;

 

Poprawka  2

Projekt rezolucji

Motyw B a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

Ba. mając na uwadze, że utrzymujące się różnice w traktowaniu kobiet i mężczyzn, np. luka w zatrudnieniu między kobietami a mężczyznami wynosząca 11,5 %, luka płacowa między kobietami a mężczyznami wynosząca 16 % czy luka emerytalna między kobietami a mężczyznami wynosząca 35,7 %, a także niedostateczna reprezentacja kobiet w dobrze płatnych sektorach – co częściowo wynika z konieczności świadczenia przez kobiety opieki nieformalnej i wykonywania niepłatnej pracy domowej – nie tylko są niesprawiedliwe, ale dodatkowo stawiają kobiety w trudnych lub niepewnych sytuacjach, jakimi są ubóstwo lub wykluczenie społeczne; mając na uwadze, że luka płacowa między kobietami a mężczyznami i luka emerytalna między kobietami a mężczyznami są większe w przypadku migrantek lub kobiet należących do mniejszości etnicznych, które zmagają się z dodatkowymi przeszkodami w zatrudnieniu i z wyższym poziomem dyskryminacji w zatrudnieniu i w miejscu pracy; mając na uwadze, że konieczne są pilne działania w celu zlikwidowania tych różnic, ponieważ stanowią one kilka z głównych przeszkód w osiągnięciu równouprawnienia płci i niedopuszczalną formę dyskryminacji ze względu na płeć;

 

Poprawka  3

Projekt rezolucji

Motyw C a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

Ca. mając na uwadze, że luka płacowa między kobietami a mężczyznami i luka emerytalna między kobietami a mężczyznami – będące wynikiem kumulowania przez kobiety nierówności doświadczanych przez całe życie – oraz okresy nieobecności na rynku pracy są szczególnie duże; mając na uwadze, że większość z tych nierówności to konsekwencja faktu, że w UE 7 mln kobiet nie pracuje z powodu wykonywania obowiązków opiekuńczych (liczba mężczyzn w takiej sytuacji wynosi 0,5 mln); mając na uwadze, że europejski semestr powinien przyspieszać wdrażanie Europejskiego filaru praw socjalnych i monitorować realizację wszystkich 20 kluczowych zasad, ze szczególnym naciskiem na zapewnienie jednakowego traktowania i jednakowych szans kobietom i mężczyznom, prawo do jednakowego wynagrodzenia za pracę o takiej samej wartości oraz prawo do usług opieki dobrej jakości po przystępnej cenie;

 

Poprawka  4

Projekt rezolucji

Motyw D a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

Da. mając na uwadze, że dostęp do usług, w tym usług opieki nad dziećmi i opieki długoterminowej, ma największy wpływ na kobiety, gdyż to one często muszą radzić sobie z brakami w świadczeniu opieki i wspieraniu rodziny, co tylko utrwala ich nieproporcjonalną odpowiedzialność za zapewnienie opieki;

 

Poprawka  5

Projekt rezolucji

Motyw E a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

Ea. mając na uwadze, że OECD podkreśliła, iż inwestowanie w poprawę równości płci przyczynia się do wzrostu gospodarczego; mając na uwadze, że propagowanie równouprawnienia płci, zwiększanie możliwości zatrudnienia dla kobiet, zapewnianie przestrzegania zasady równości wynagrodzeń za pracę takiej samej wartości, ułatwianie kobietom i mężczyznom godzenia pracy i obowiązków opiekuńczych z życiem prywatnym, a także zapobieganie przemocy wobec kobiet i zwalczanie jej to niektóre z działań o kluczowym znaczeniu dla unijnego wzrostu gospodarczego, wydajności, stabilności finansów publicznych oraz stabilności społecznej;

 

Poprawka  6

Projekt rezolucji

Motyw F a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

Fa. mając na uwadze, że jakość usług opieki i dostęp do nich są bardzo zróżnicowane w obrębie państw członkowskich i między nimi; mając na uwadze, że pomimo podjętych przez państwa członkowskie zobowiązań do osiągnięcia celów barcelońskich potrzeby jednej szóstej gospodarstw domowych w UE w zakresie usług opieki nad dziećmi nie są zaspokojone; mając na uwadze, że jedna trzecia gospodarstw domowych w UE nie ma dostępu do odpowiednich profesjonalnych usług opiekuńczych;

 

Poprawka  7

Projekt rezolucji

Motyw G a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

Ga. mając na uwadze, że obecność większej liczby kobiet na stanowiskach decyzyjnych zwiększyłaby równość płci, oraz mając na uwadze, że wiążące kwoty są najlepszym narzędziem do osiągnięcia tego celu, jak pokazują dane EIGE1a;

 

1a. Odsetek kobiet zasiadających w zarządach przedsiębiorstw wynosi 35,3 % w państwach członkowskich, które wprowadziły wiążące kwoty, 27 % w państwach członkowskich, w których zastosowano środki niewiążące, a 15,4 % w państwach członkowskich, w których nie przyjęto żadnych środków. Źródło: https://eige.europa.eu/news/ageing-societies-migration-and-climate-change-bring-new-challenges-gender-equality

 

Poprawka  8

Projekt rezolucji

Ustęp 1 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

1a. wzywa państwa członkowskie do wyznaczania w krajowych programach reform konkretnych ilościowych celów służących osiągnięciu celów barcelońskich oraz do wdrożenia środków szczególnych ukierunkowanych na grupy kobiet o bardzo niskim wskaźniku zatrudnienia, takie jak kobiety młode, kobiety starsze, migrantki, kobiety z niepełnosprawnością, samotne matki i kobiety romskie; podkreśla, że luki w zatrudnieniu są szczególnie duże w przypadku matek i kobiet wypełniających obowiązki opiekuńcze;

 

Poprawka  9

Projekt rezolucji

Ustęp 2 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

2a. wzywa państwa członkowskie do zwrócenia uwagi na wymiar płci w ich krajowych programach reform w ramach europejskiego semestru, zwłaszcza jeśli chodzi o regularne stosowanie środków służących dążeniu do równości kobiet i mężczyzn w obszarach zatrudnienia, włączenia społecznego, zwalczania ubóstwa, kształcenia oraz w badaniach i innowacjach; wzywa państwa członkowskie do przeprowadzania regularnej analizy reform strukturalnych z perspektywy płci;

 

Poprawka  10

Projekt rezolucji

Ustęp 3 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

3a. wzywa Komisję do zwrócenia większej uwagi na problematykę płci przy formułowaniu zaleceń dla poszczególnych krajów, tak aby wyeliminować utrzymujące się różnice w traktowaniu kobiet i mężczyzn;

 

Poprawka  11

Projekt rezolucji

Ustęp 4 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

4a. wzywa do wprowadzenia filaru płci i nadrzędnego celu w zakresie równości płci do strategii będącej następcą strategii „Europa 2020” oraz do włączenia celów i wskaźników dotyczących płci do wyzwań dla poszczególnych krajów zawartych w tablicy wyników zawierającej wskaźniki społeczne;

 

Poprawka  12

Projekt rezolucji

Ustęp 5 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

5a. podkreśla i z zadowoleniem przyjmuje apel zawarty w konkluzjach Rady z grudnia 2019 r. pt. „Gospodarki w UE uwzględniające równość płci: dalsze działania”, aby położyć większy nacisk na równość płci na różnych etapach procesu europejskiego semestru, w tym przez pracę nad istniejącymi wskaźnikami równości płci, opracowywanie nowych, a także poprzez dalsze rozwijanie gromadzenia danych z podziałem na płeć, metod statystycznych i analiz służących monitorowaniu postępów w zakresie równości płci;

 

Poprawka  13

Projekt rezolucji

Ustęp 6 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

6a. wyraża ubolewanie z powodu braku jeszcze szerszej perspektywy płci i dalszych wskaźników w ramach europejskiego semestru i wzywa Komisję do uwzględnienia wskaźnika równouprawnienia płci jako jednego z narzędzi europejskiego semestru służących monitorowaniu postępów w osiąganiu celów społecznych i w zakresie zatrudnienia oraz do uznania wpływu polityki makroekonomicznej na problematykę płci;

 

Poprawka  14

Projekt rezolucji

Ustęp 7 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

7a. wzywa Komisję do dalszego włączania tablicy wskaźników społecznych towarzyszącej europejskiemu filarowi praw socjalnych do procesu monitorowania europejskiego semestru;

 

Poprawka  15

Projekt rezolucji

Ustęp 8 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

8a. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie nowo wybranej Komisji do przedstawienia – w pierwszych 100 dniach jej mandatu – unijnej strategii na rzecz równouprawnienia płci, w tym wiążących środków w zakresie przejrzystości wynagrodzeń; wzywa Komisję do uzupełnienia tej inicjatywy narzędziami zapewniającymi obiektywne kryteria, które umożliwiają neutralne pod względem płci ocenę i porównanie wartości pracy w różnych sektorach w celu osiągnięcia jednakowej płacy za taką samą pracę i pracę o takiej samej wartości między kobietami i mężczyznami we wszystkich sektorach i zawodach;

 

Poprawka  16

Projekt rezolucji

Ustęp 9 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

9a. wzywa państwa członkowskie i Komisję do usunięcia wszelkich przeszkód dla udziału kobiet w rynku pracy i do uwzględnienia perspektywy płci w polityce podatkowej – łącznie z przeprowadzaniem kontroli polityki podatkowej pod kątem płci, aby wyeliminować nierówne traktowanie ze względu na płeć związane z opodatkowaniem – oraz do zagwarantowania, że nie zostaną ustanowione żadne nowe podatki, przepisy o wydatkowaniu, programy ani praktyki, które zwiększałyby zróżnicowanie sytuacji kobiet i mężczyzn na rynku lub w zakresie dochodu netto lub też umacniałyby model mężczyzny jako żywiciela rodziny;

 

Poprawka  17

 

 

 

Projekt rezolucji

Ustęp 10 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

10a. ponownie wzywa do wzbogacenia tablicy wyników dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej wskaźnikami społecznymi, w tym dotyczącymi nierówności płci, które muszą być traktowane na równi ze wskaźnikami ekonomicznymi;

 

Poprawka  18

Projekt rezolucji

Ustęp 11 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

11a. jest zaniepokojony faktem, że wertykalna i horyzontalna segregacja rynku pracy oraz utrzymujące się różnice w wynagrodzeniach i świadczeniach emerytalnych kobiet i mężczyzn nadal są powszechne w całej Unii Europejskiej oraz że brakuje kobiet zaangażowanych w procesy decyzyjne, zwłaszcza gospodarcze, w tym w dialog społeczny; podkreśla, że te i inne nierówności są najbardziej odczuwalne przez grupy kobiet znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, i w związku z tym wzywa do włączenia podejścia przekrojowego do polityki zatrudnienia i ochrony socjalnej w celu wspierania szczególnie narażonych grup kobiet, w tym kobiet z niepełnosprawnościami; uważa, że aby z powodzeniem wdrożyć takie podejście przekrojowe, konieczne jest uzyskanie danych i informacji z podziałem na płeć, zwłaszcza w odniesieniu do m.in. pracy za pośrednictwem platform internetowych i pracy nierejestrowanej, aktywnej polityki zatrudnienia, mobilności, indywidualnych planów działania lub zasiłków dla bezrobotnych;

 

Poprawka  19

Projekt rezolucji

Ustęp 12 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

12a. wzywa państwa członkowskie do przyjęcia przepisów zapewniających – m.in. za pomocą publicznego wskaźnika skuteczności działania przedsiębiorstw w dziedzinie równości płci poprzez nałożenie kar na przedsiębiorstwa, które nie osiągają celów w zakresie równości – równą reprezentację kobiet w organach decyzyjnych spółek, równe wynagrodzenia dla kobiet i mężczyzn oraz takie same szanse na rozwój kariery zawodowej;

 

Poprawka  20

Projekt rezolucji

Ustęp 13 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

13a. podkreśla, jak ważne dla zwiększenia zatrudnienia kobiet jest zapewnienie powszechnych, wysokiej jakości, dostępnych i przystępnych cenowo placówek opieki nad dziećmi; wyraża zaniepokojenie w związku z tym, że od 2002 r. jedynie 12 państw członkowskich osiągnęło spośród celów barcelońskich cel 1, jakim jest zapewnienie, aby 33 % dzieci w wieku poniżej trzech lat znajdowało się w placówkach opieki, oraz cel 2, jakim jest zapewnienie, aby 90 % dzieci w wieku od 3 lat do wieku objęcia obowiązkiem szkolnym znajdowało się w placówkach oświatowych; wzywa państwa członkowskie do szybkiej i skutecznej transpozycji do prawa krajowego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów; wzywa do opracowania unijnych ram usług opiekuńczych, które regulowałyby minimalny poziom opieki nad osobami starszymi i pozostającymi na utrzymaniu w sposób podobny do celów barcelońskich, a także do ustalenia wytycznych dotyczących jakości w odniesieniu do profesjonalizacji pracy domowej i opiekuńczej;

 

Poprawka  21

Projekt rezolucji

Ustęp 14 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

14a. apeluje do Komisji o zapewnienie, by proces europejskiego semestru służył realizacji Europejskiego filaru praw socjalnych, a jednocześnie pozostawienie państwom członkowskim wystarczającej swobody finansowania i utrzymania finansowania usług opiekuńczych;

 

Poprawka  22

Projekt rezolucji

Ustęp 15 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

15a. mając na uwadze, że choć odpowiedzialność za organizację i zawartość systemów wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem oraz świadczenie usług opieki długoterminowej spoczywa na poszczególnych państwach członkowskich, to współpraca na szczeblu UE i wydajne korzystanie z funduszy unijnych może przyczynić się do rozwoju usług opiekuńczych wysokiej jakości dzięki wspieraniu i uzupełnianiu środków podjętych na szczeblu regionalnym i krajowym, a także pomóc państwom członkowskim w podejmowaniu wspólnych wyzwań;

 

Poprawka  23

Projekt rezolucji

Ustęp 16 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

16a. wyraża zaniepokojenie z powodu niedostatecznej reprezentacji kobiet na kierunkach kształcenia związanych z naukami przyrodniczymi, technologią, inżynierią i matematyką (STEM) i w zawodach związanych z tymi dziedzinami oraz wzywa państwa członkowskie do zwalczania stereotypów opartych na płci, a także do zwiększenia udziału dziewcząt i kobiet w kształceniu i zawodach z zakresu STEM w celu zmniejszenia różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w tych zawodach; podkreśla, jak ważne dla kobiet jest uczenie się przez całe życie, gdyż daje ono możliwość przekwalifikowania na stale zmieniającym się rynku pracy;

 

Poprawka  24

Projekt rezolucji

Ustęp 17 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

17a. zwraca uwagę na znaczenie monitorowania odsetka młodzieży (15–24 lata) niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się (młodzież NEET) wraz z innymi wskaźnikami pomocniczymi oraz podkreśla, że należy zwrócić szczególną uwagę na młode kobiety i dziewczęta, ponieważ wśród młodzieży NEET występują znaczne różnice, jeśli chodzi o proporcje kobiet i mężczyzn;

 

Poprawka  25

Projekt rezolucji

Ustęp 18 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

18a. wzywa państwa członkowskie do zapewnienia pozytywnej konwergencji w zakresie równych, nieprzenoszalnych i w pełni płatnych urlopów macierzyńskich i ojcowskich jako środka na rzecz poprawy równości kobiet i mężczyzn w zakresie pracy opiekuńczej, dzięki ułatwieniu egalitarnego udziału kobiet i mężczyzn w rynku pracy oraz bardziej sprawiedliwego podziału niepłatnej opieki i pracy w gospodarstwach domowych, co zlikwiduje różnice związane z zatrudnieniem na czas określony i w niepełnym wymiarze godzin;

 

Poprawka  26

Projekt rezolucji

Ustęp 19 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

19a. wzywa państwa członkowskie do odblokowania dyrektywy w sprawie kobiet w zarządach;

 

Poprawka  27

Projekt rezolucji

Ustęp 20 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

20a. wzywa państwa członkowskie i Komisję do usprawnienia gromadzenia danych segregowanych według kryterium płci, zwłaszcza w odniesieniu do podstawowych przyczyn różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn na rynku pracy, takich jak korzystanie z różnych rodzajów urlopu opiekuńczego, lub porównywalnych danych na temat różnych przyczyn zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć w państwach członkowskich; jest przekonany, że przegląd wykorzystania czasu należy przeprowadzać z wystarczającą częstotliwością i wystarczającą liczebnością próby, aby uzyskiwać informacje na temat różnic między kobietami i mężczyznami w odniesieniu do bezpłatnej opieki i pracy domowej; zdecydowanie podkreśla w związku z tym potrzebę monitorowania postępów w dziedzinie płci oraz skutków reform na przestrzeni czasu; ponadto wzywa Komisję do monitorowania udziału kobiet w rynku pracy pod względem liczby przepracowanych godzin w tygodniu, rodzajów umów i niezależności finansowej;

 

Poprawka  28

Projekt rezolucji

Ustęp 21 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

21a. podkreśla, że istotne jest ukierunkowanie polityki na transformację ekologiczną i cyfrową, aby osiągnąć cele w zakresie równości płci; wzywa do włączenia systematycznej oceny wpływu w aspekcie płci oraz przydziału specjalnych funduszy na rzecz równości płci w celu osiągnięcia uczciwej i sprawiedliwej transformacji ekologicznej i cyfrowej, która nie pozostawia nikogo w tyle i ma na celu zwalczanie wszelkich form dyskryminacji; zachęca państwa członkowskie do określenia skutecznych modeli finansowania dostosowanych do warunków krajowych i lokalnych;

 

Poprawka  29

Projekt rezolucji

Ustęp 22 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

22a. wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie do lepszego uwzględniania aspektu płci i sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci oraz rzeczywistego stosowania tych aspektów we wszystkich obszarach polityki, a w szczególności w ramach europejskiego semestru;

 

Poprawka  30

Projekt rezolucji

Ustęp 23 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

23a. przypomina o znaczeniu europejskiego semestru, a w szczególności sprawozdań krajowych z monitorowania postępów państw członkowskich w realizacji celów zrównoważonego rozwoju, w szczególności celu zrównoważonego rozwoju nr 5 i jego celów 5.4 i 5.5;

 

Poprawka  31

Projekt rezolucji

Ustęp 24 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

24a. wzywa Radę do odblokowania negocjacji w sprawie horyzontalnej dyrektywy dotyczącej przeciwdziałania dyskryminacji, aby zagwarantować, że kobiety i inne słabsze grupy są chronione we wszystkich sferach życia społecznego;

 

Poprawka  32

Projekt rezolucji

Ustęp 25 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

25a. wzywa państwa członkowskie do ratyfikowania konwencji stambulskiej w sprawie likwidacji przemocy wobec kobiet i dziewcząt, ponieważ przemoc ze względu na płeć stanowi dodatkową przeszkodę dla uczestnictwa kobiet w rynku pracy i ich niezależności ekonomicznej;

 

Poprawka  33

Projekt rezolucji

Ustęp 26 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

26a. wzywa państwa członkowskie do podjęcia konkretnych kroków w celu zwalczania molestowania seksualnego i molestowania ze względu na płeć przy zatrudnianiu pracowników i w miejscach pracy, w tym do wprowadzenia wymogów dotyczących niezależnych mechanizmów sprawozdawczości; wzywa państwa członkowskie do zajęcia się rosnącą wrogością wobec kobiet w polityce i w branży medialnej, w tym nękaniem i molestowaniem przez internet i w miejscu pracy, co prowadzi do odchodzenia kobiet z życia publicznego i przyczynia się do powstawania szkodliwego i wykluczającego otoczenia dla kobiet pracujących w tych sektorach;

 

Poprawka  34

Projekt rezolucji

Ustęp 27 a (nowy)

 

Projekt rezolucji

Poprawka

 

27a. apeluje o strategie polityczne, które wspierają przedsiębiorczość kobiet, ułatwiają im dostęp do finansowania i możliwości biznesowych, oferują dostosowane do potrzeb szkolenia i tworzą środki umożliwiające godzenie życia zawodowego z prywatnym;

 


 

 


INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia

22.1.2020

 

 

 

 

 

 

 


 

 

INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ

Data przyjęcia

20.2.2020

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

32

9

11

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Marc Angel, Gabriele Bischoff, Vilija Blinkevičiūtė, Andrea Bocskor, Milan Brglez, David Casa, Leila Chaibi, Margarita de la Pisa Carrión, Özlem Demirel, Klára Dobrev, Jarosław Duda, Estrella Durá Ferrandis, Rosa Estaràs Ferragut, Loucas Fourlas, Cindy Franssen, Heléne Fritzon, Helmut Geuking, Elisabetta Gualmini, Alicia Homs Ginel, France Jamet, Agnes Jongerius, Radan Kanev, Ádám Kósa, Stelios Kympouropoulos, Katrin Langensiepen, Miriam Lexmann, Elena Lizzi, Radka Maxová, Sandra Pereira, Dragoş Pîslaru, Manuel Pizarro, Dennis Radtke, Elżbieta Rafalska, Guido Reil, Daniela Rondinelli, Mounir Satouri, Monica Semedo, Beata Szydło, Eugen Tomac, Romana Tomc, Marianne Vind, Stefania Zambelli, Tatjana Ždanoka

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Atidzhe Alieva-Veli, Stéphane Bijoux, José Gusmão, Joanna Kopcińska, Jeroen Lenaers, Lukas Mandl, Kim Van Sparrentak, Marie-Pierre Vedrenne

Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego

Thierry Mariani

 


GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

32

+

PPE

David Casa, Jarosław Duda, Rosa Estaràs Ferragut, Loucas Fourlas, Cindy Franssen, Radan Kanev, Stelios Kympouropoulos, Miriam Lexmann, Dennis Radtke, Eugen Tomac, Romana Tomc

RENEW

Stéphane Bijoux, Radka Maxová, Dragoş Pîslaru, Monica Semedo, Marie-Pierre Vedrenne

S&D

Marc Angel, Gabriele Bischoff, Vilija Blinkevičiūtė, Milan Brglez, Klára Dobrev, Estrella Durá Ferrandis, Heléne Fritzon, Elisabetta Gualmini, Alicia Homs Ginel, Agnes Jongerius, Manuel Pizarro, Marianne Vind

VERTS/ALE

Katrin Langensiepen, Mounir Satouri, Kim Van Sparrentak, Tatjana Ždanoka

 

9

-

GUE/NGL

Leila Chaibi, Özlem Demirel, Sandra Pereira

ID

France Jamet, Elena Lizzi, Thierry Mariani, Guido Reil, Stefania Zambelli

NI

Daniela Rondinelli

 

11

0

ECR

Margarita de la Pisa Carrión, Helmut Geuking, Joanna Kopcińska, Elżbieta Rafalska, Beata Szydło

GUE/NGL

José Gusmão

PPE

Andrea Bocskor, Ádám Kósa, Jeroen Lenaers, Lukas Mandl

RENEW

Atidzhe Alieva-Veli

 

Objaśnienie używanych znaków

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się od głosu

 

 

 

Ostatnia aktualizacja: 10 marca 2020
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności