SPRAWOZDANIE w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja

3.6.2020 - (2019/2213(BUD))

Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Pierre Larrouturou

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja

(2019/2213(BUD))

Parlament Europejski,

– uwzględniając sprawozdanie specjalne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) z 8 października 2018 r. w sprawie globalnego ocieplenia o 1,5°C[1],

– uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

– uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012[2],

– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[3],

– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[4],

– uwzględniając decyzję Rady 2014/335/UE, Euratom z 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej[5],

– uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020[6] i wspólne oświadczenia uzgodnione między Parlamentem, Radą i Komisją, które zostały do niego załączone,

– uwzględniając swoje sprawozdanie okresowe z 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 – stanowisko Parlamentu z myślą o osiągnięciu porozumienia[7] oraz swoją rezolucję z 10 października 2019 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 i zasobów własnych: czas, by spełnić oczekiwania obywateli[8],

– uwzględniając swoją rezolucję z 17 kwietnia 2020 r. w sprawie skoordynowanych działań UE na rzecz walki z pandemią COVID-19 i jej skutkami[9],

– uwzględniając swoją rezolucję z 13 maja 2020 r. w sprawie siatki bezpieczeństwa chroniącej beneficjentów programów UE: ustanowienie planu awaryjnego dotyczącego WRF[10],

– uwzględniając swoją rezolucję z 15 maja 2020 r. w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych, zasobów własnych i planu naprawy gospodarczej[11],

– uwzględniając swoją rezolucję z 16 stycznia 2020 r. w sprawie 15. posiedzenia Konferencji Stron (COP15) Konwencji o różnorodności biologicznej[12],

– uwzględniając Europejski filar praw socjalnych oraz swoją rezolucję z 19 stycznia 2017 r. w tej sprawie[13],

– uwzględniając swoją rezolucję z 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu[14],

– uwzględniając konkluzje Rady z 18 lutego 2020 r. w sprawie wytycznych budżetowych na rok 2021 (06092/2020),

– uwzględniając Agendę ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030,

– uwzględniając art. 93 Regulaminu,

– uwzględniając opinię Komisji Spraw Zagranicznych,

– uwzględniając stanowisko w formie poprawek Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

– uwzględniając pisma przesłane przez Komisję Rozwoju, Komisję Kontroli Budżetowej, Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, Komisję Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisję Transportu i Turystyki, Komisję Rozwoju Regionalnego, Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisję Kultury i Edukacji, Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, Komisję Spraw Konstytucyjnych oraz Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0110/2020),

A. mając na uwadze, że Unia Europejska stoi w obliczu niespodziewanego i bezprecedensowego kryzysu zdrowotnego, gospodarczego, społecznego i środowiskowego wywołanego pandemią koronawirusa COVID-19;

B. mając na uwadze, że te wyjątkowe okoliczności nie mogą być rozwiązane przy pomocy budżetu przeznaczonego na „działania rutynowe”;

C. mając na uwadze, że zgodnie z art. 311 TFUE Unia pozyskuje środki niezbędne do osiągnięcia swoich celów politycznych, a budżet jest finansowany w całości z zasobów własnych;

D. mając na uwadze, że zgodnie z art. 312 TFUE wieloletnie ramy finansowe (WRF) są przyjmowane przez Radę jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, wyrażonej większością głosów jego członków;

E. mając na uwadze, że obecne WRF kończą się pod koniec 2020 r., a rok 2021 powinien być pierwszym rokiem wdrażania kolejnych w zmienionej i przekształconej formie;

F. mając na uwadze, że Parlament jest gotowy do negocjowania WRF od listopada 2018 r., ale Rada jak dotąd nie podjęła żadnych konstruktywnych rozmów z Parlamentem poza minimalnym kontaktem na marginesie posiedzeń Rady do Spraw Ogólnych; mając na uwadze, że termin osiągnięcia porozumienia w Radzie Europejskiej był wielokrotnie przekładany;

G. mając na uwadze, że 27 maja 2020 r. Komisja przedstawiła zaktualizowany wniosek dotyczący kolejnych WRF;

H. mając na uwadze, że w swoim ostatnim sprawozdaniu naukowcy z Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu zaapelowali o podjęcie radykalnych działań w celu nadrobienia zaległości w transformacji ekologicznej, w świetle ich ostrzeżenia, że w latach 2018–2019 stężenie CO2 wzrastało trzykrotnie szybciej niż w latach 60. ubiegłego wieku oraz podkreślili, że pozostało zaledwie kilka lat, aby zapobiec sytuacji, w której zmiany klimatu i ich wpływ na środowisko w sposób nieodwracalny wymkną się spod kontroli;

I. mając na uwadze, że w kontekście wybuchu pandemii COVID-19 ofiary przemocy ze względu na płeć mogą być narażone przez długi okres czasu na kontakt ze swoimi oprawcami i być odcięte od wsparcia społecznego i instytucjonalnego, o czym świadczą dane z szeregu krajów UE, a także mając na uwadze, że kobiety są nieproporcjonalnie często reprezentowane w zawodach, w których ryzyko zakażenia jest wysokie;

W obliczu kryzysu wywołanego przez COVID-19: budżet na ochronę i innowacje...

1. podkreśla, że budżet UE ma zasadnicze znaczenie dla sprostania wyzwaniom, przed którymi stoi Unia i które stały się jeszcze bardziej widoczne i dotkliwe w związku z kryzysem COVID-19, oraz że musi on odzwierciedlać stopień ambicji państw członkowskich i instytucji; podkreśla zatem, że głównym celem budżetu na rok 2021 powinno być łagodzenie skutków wybuchu pandemii COVID-19 oraz wsparcie naprawy w oparciu o Europejski Zielony Ład i transformację cyfrową;

2. podkreśla, że Unia i wszystkie jej państwa członkowskie muszą okazać pełną solidarność z najbardziej potrzebującymi, jednocząc się jako wspólnota i dbając o to, by żaden kraj nie został pozostawiony samemu sobie w walce z tą pandemią i jej następstwami, m.in. między innymi poprzez przyjęcie budżetu na 2021 r., który pozwoli sprostać temu historycznemu wyzwaniu;

3. podkreśla w związku z tym, że budżet na 2021 r. powinien być pierwszym budżetem zaktualizowanych, zmienionych i bardzo ambitnych WRF na lata 2021–2027;

4. zgodnie ze swoją rezolucją z dnia 13 maja 2020 r. ponownie zwraca się do Komisji o zaproponowanie do dnia 15 czerwca 2020 r. planu awaryjnego dotyczącego WRF, na podstawie automatycznego przedłużenia pułapów na 2020 r., w celu ochrony beneficjentów programów UE i zapewnienia ciągłości finansowania; podkreśla, że ten plan awaryjny dotyczący WRF powinien umożliwiać przedłużenie istniejących programów UE i ponowne skoncentrowanie się na usuwaniu skutków kryzysu, a także na ustanowieniu najpilniejszych nowych instrumentów i inicjatyw; podkreśla potrzebę uniknięcia ryzyka braku ciągłości lub niekontrolowanego przedłużenia obecnych WRF i programów w 2021 r. oraz zagwarantowania, że Unia będzie mogła realizować swoje działania i zapewnić ambitną strategię reagowania kryzysowego i naprawy;

5. podkreśla, że żadne z państw członkowskich nie będzie w stanie samodzielnie sfinansować zakrojonego na szeroką skalę planu naprawy po pandemii tak długo, jak będzie to konieczne do uporania się z kryzysem COVID-19 oraz że w przypadku finansowania wyłącznie poprzez dług, krajowe plany naprawy będą miały bardzo ograniczony zakres i czas trwania; nalega, by plan naprawy gospodarczej zawierał obszerny komponent inwestycyjny finansowany z budżetu Unii począwszy od 2021 r., i w związku z tym domaga się, by budżet na 2021 r. stanowił ważną część tego planu naprawy;

6. uważa, że plan naprawy musi się opierać na Europejskim Zielony Ładzie i transformacji cyfrowej naszych społeczeństw, aby odbudować naszą gospodarkę, zapewnić odporność i włączenie społeczne, przy jednoczesnym poszanowaniu ograniczeń planety, chronić dobrobyt i zdrowie ludzi przed dalszymi zagrożeniami i konsekwencjami dla środowiska, tworzyć wysokiej jakości miejsca pracy oraz zapewnić spójność i konwergencję społeczną, gospodarczą i terytorialną, zwłaszcza poprzez inwestycje w MŚP i sektory najbardziej dotknięte kryzysem, takie jak turystyka, a także w rozwój zrównoważonej infrastruktury publicznej i usług oraz sektorów strategicznych, takich jak sektor zdrowia, które walczą z kryzysem na pierwszej linii; wzywa Komisję do przedłożenia projektu budżetu na 2021 r., który byłby zgodny z tymi priorytetami;

7. uważa, że stronę przychodów budżetu UE należy postrzegać jako narzędzie realizacji strategii politycznych UE; podkreśla, że nowe dodatkowe zasoby własne, które wpłyną bezpośrednio do budżetu UE jako dochody ogólne, muszą od 2021 r. odgrywać kluczową rolę w celu pokrycia dodatkowych wydatków spowodowanych kryzysem i złagodzenia przewagi składek opartych na DNB w budżecie UE; uważa, że brak nowych zasobów własnych będzie wiązać się z dramatycznymi politycznymi konsekwencjami dla budżetu Unii na 2021 r. i poważnie zagrażać nowemu programowi politycznemu Komisji; uważa w związku z tym, że propozycje Komisji dotyczące zasobów własnych z maja 2018 r. stanowią dobry punkt wyjścia, który należy w pełni rozwinąć w świetle obecnych wyzwań i kryzysu; przypomina, że – tak jak dał temu wyraz w swoim sprawozdaniu okresowym z 14 listopada 2018 r. oraz w swojej rezolucji z 10 października 2019 r. – Parlament Europejski nie wyrazi zgody na przyjęcie WRF na lata 2021–2027 w przypadku braku porozumienia w sprawie reformy systemu zasobów własnych Unii, w tym wprowadzenia koszyka nowych zasobów własnych;

8. jest przekonany, że obecny kryzys nie powinien podważać dążenia do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r., co wymaga ograniczenia do 2030 r. emisji gazów cieplarnianych o 55 % w porównaniu z poziomem z 1990 r.; przypomina, że w sprawozdaniu Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska z 2019 r. na temat niwelowania rozbieżności w odniesieniu do emisji wezwano do globalnej redukcji emisji gazów cieplarnianych o 7,6 % rocznie w celu ograniczenia wzrostu temperatury do poniżej 1,5°C, co oznacza redukcję o około 6,8 % rocznie na szczeblu UE; podkreśla, że stanowi to ogromne wyzwanie, zwłaszcza w odniesieniu do bardzo potrzebnej, zrównoważonej i sprawiedliwej społecznie transformacji, która powinna uwzględniać różne punkty wyjścia regionów i państw członkowskich UE i której powinno towarzyszyć tworzenie miejsc pracy na masową skalę; podkreśla, że aby to bezprecedensowe przedsięwzięcie odniosło sukces w ciągu zaledwie dziesięciu lat, potrzebne są pilne działania poparte silnym budżetem UE począwszy od 2021 r.;

9. jest zaniepokojony dalszymi gospodarczymi, społecznymi i politycznymi skutkami kryzysu, jeżeli UE nie będzie szybko dysponować nowymi i skutecznymi narzędziami ochrony spójności społecznej, utrzymania miejsc pracy i zapobiegania masowym zwolnieniom; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący europejskiego instrumentu tymczasowego wsparcia w celu zmniejszenia ryzyka bezrobocia w związku z sytuacją nadzwyczajną (SURE) oraz zobowiązanie przewodniczącej Komisji do przedstawienia wniosku ustawodawczego w sprawie europejskiego programu reasekuracji świadczeń dla osób bezrobotnych z myślą o jego jak najszybszym wdrożeniu;

...w celu zapewnienia rozwiązań dla zaostrzających się wyzwań społecznych, środowiskowych, gospodarczych i finansowych

10. z zadowoleniem przyjmuje wnioski Komisji dotyczące Europejskiego Zielonego Ładu i planu inwestycyjnego na rzecz zrównoważonej Europy;

11. zauważa jednak, że aby osiągnąć cel polegający na zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych o 40 % do 2030 r. oraz zwiększyć w przyszłości ten poziom, Komisja oszacowała, że konieczne będzie wypełnienie luki finansowej w wysokości co najmniej 260 mld EUR rocznie, plus dodatkowe koszty ochrony środowiska, zarządzania zasobami i społecznych środków dostosowawczych; uważa, że aby przyczynić się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w UE i ogólnego śladu węglowego, mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (CBAM), system handlu emisjami (ETS) oraz unijne przepisy dotyczące klimatu powinny w pełni przyczynić się do znacznego zwiększenia wysiłków politycznych i finansowych; uważa, że sprawiedliwa transformacja, jako nieodłączny element odpowiedzi na kryzys, wymaga sprawiedliwego i odpowiedniego finansowania;

12. powtarza, że mandat Parlamentu w odniesieniu do WRF został określony w jego sprawozdaniu okresowym z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie pułapów, przydziału środków na programy, zasobów własnych i przepisów dotyczących elastyczności, przeglądu śródokresowego i zasad horyzontalnych, takich jak uwzględnianie celów zrównoważonego rozwoju (SDG) oraz kwestii klimatu i równości płci; zauważa, że wynik negocjacji dotyczących WRF w dużej mierze ustali poziom finansowania programów UE w następnym okresie i potwierdza swoje stanowisko, zgodnie z którym środki na zobowiązania na lata 2021–2027 powinny zostać ustalone na poziomie 1 324,1 mld EUR w cenach z 2018 r., co stanowi 1,3 % dochodu narodowego brutto (DNB) UE-27; jest zdecydowany, zgodnie z tym stanowiskiem, bronić budżetu na rok 2021 w wysokości 192,1 mld EUR w cenach bieżących w środkach na zobowiązania; podkreśla potrzebę przeznaczenia na ten cel – oprócz proponowanych kwot – znacznych dodatkowych środków, aby stawić czoła obecnemu kryzysowi;

13. przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym cele w zakresie uwzględniania kwestii klimatu i różnorodności biologicznej w WRF na lata 2021–2027 muszą wykraczać poza poziomy ukierunkowanych wydatków określone w sprawozdaniu okresowym; dąży zatem do osiągnięcia w 2021 r. poziomu wydatków na różnorodność biologiczną wynoszącego 10 % oraz poziomu wydatków na uwzględnianie problematyki klimatu wynoszącego 30 %; ponawia swój apel do Komisji o ustanowienie jasnych kryteriów kwalifikowalności dla nowej, rygorystycznej i kompleksowej metodologii, w formie rozporządzenia ramowego, określania i śledzenia odpowiednich wydatków na klimat i różnorodność biologiczną zgodnie z zasadą „nie szkodzić”, w stosownych przypadkach wraz z odpowiednimi środkami naprawczymi, oraz mechanizmem weryfikowania w celu określania potencjalnego szkodliwego wpływu działań UE na różnorodność biologiczną i klimat zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z porozumienia paryskiego oraz jego apelem o stopniowe wycofywanie bezpośrednich i pośrednich dotacji do paliw kopalnych;

14. popiera uruchamianie środków finansowych i elastyczność w mobilizowaniu funduszy na badania i rozwój (R&D) dla działań związanych z COVID-19, takich jak opracowywanie szczepionek, nowych metod leczenia, testów diagnostycznych i systemów medycznych w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się koronawirusa i ratowania życia;

15. zdecydowanie podkreśla, że cele klimatyczne Unii wymagają zrównoważonych i długotrwałych rozwiązań; podkreśla nadrzędną rolę działań w dziedzinie badań i rozwoju w celu znalezienia skutecznych, realistycznych i możliwych do wdrożenia rozwiązań dla obywateli, przedsiębiorstw i społeczeństwa; podkreśla, że program „Horyzont Europa” będzie głównym programem na rzecz rozwoju nowych rozwiązań w dziedzinie klimatu; wnioskuje o zwiększenie finansowania wszystkich programów badawczo-rozwojowych, aby Unia stała się światowym liderem w dziedzinie technologii ekologicznych i wzmocniła swoją globalną konkurencyjność na większą skalę, zmniejszyła swoją zależność od kluczowych technologii zagranicznych i stała się liderem w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK), sztucznej inteligencji (SI) i cyberbezpieczeństwa, opracowała nowe metody leczenia poważnych chorób, takich jak rak, oraz budowała zdolności w zakresie superkomputerów i przetwarzania danych;

16. odnotowuje z ogromnym niepokojem, że wielu doskonałych wniosków dotyczących badań nie można wdrożyć nie ze względu na złą jakość, ale z powodu znacznego niedofinansowania odnośnych programów; podkreśla, że badania naukowe i innowacje stanowią bardzo konkurencyjne rynki, a badacze wyjeżdżają do innych regionów świata ze względu na brak dostępności finansowania w Europie; podkreśla, że Zjednoczone Królestwo przeobrazi się z głównego beneficjenta wielu unijnych programów w dziedzinie badań i rozwoju w silnego konkurenta; zwraca się do Rady o uwzględnienie faktu, że każda luka w finansowaniu programu „Horyzont Europa” w wysokości 10 mld EUR będzie skutkowała utratą PKB w wymiarze 110 mld EUR w następnych 25 latach; stwierdza, że niskie ambicje budżetowe w zakresie badań i rozwoju zaprzeczałyby wszelkim obietnicom sprzyjającym konkurencyjności lub przeciwdziałaniu zmianie klimatu, zwłaszcza jeśli chodzi o wysiłki, które nadal pozostają do zrealizowania w ramach celu strategii „Europa 2020” polegającym na przeznaczeniu 3 % PKB na badania i rozwój;

17. podkreśla, że inwestycje w infrastrukturę transportową mogą spełniać zarówno cele wspierania gospodarki UE w obecnym kontekście, jak i wysiłki na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu, a także przejścia na zrównoważoną mobilność, opierając się w szczególności na zakończeniu realizacji polityki w zakresie transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T), Shift2Rail i instrumentu „Łącząc Europę”;

18. powtarza, że konkurencyjny przemysł kosmiczny ma kluczowe znaczenie dla krajobrazu europejskiej przedsiębiorczości, gdyż zapewnia wysokiej jakości miejsca pracy, istotne działania w dziedzinie badań i rozwoju oraz niezależność europejskiej infrastruktury satelitarnej; zwraca uwagę na korzyści płynące z danych generowanych w przestrzeni kosmicznej jako zasadniczego narzędzia na potrzeby monitorowania obszarów lądowych i środowiska;

19. podkreśla, że małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) stanowią 99 % wszystkich przedsiębiorstw w państwach członkowskich oraz istotnie przyczyniają się do tworzenia miejsc pracy, stabilności gospodarczej i, w coraz większym stopniu, do działań na rzecz zrównoważonego rozwoju, oraz że przedsiębiorstwa te najprawdopodobniej w największym stopniu odczują pogorszenie koniunktury gospodarczej wynikające z wybuchu pandemii COVID-19; podkreśla, że MŚP mają trudności ze znalezieniem możliwości finansowania i przypomina w tym kontekście o roli programu na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME); przypomina o stanowisku Parlamentu w sprawie podwojenia puli środków dla jego następcy w ramach programu na rzecz jednolitego rynku w następnych WRF, który ma zapewnić wskaźnik zatwierdzania wysokiej jakości wniosków na poziomie co najmniej 80 %; podkreśla, że wsparcie finansowe dla MŚP powinno być również udzielane za pośrednictwem segmentu MŚP Invest EU, aby zapewniać gotowość produktów i usług do wprowadzenia na rynek oraz umożliwiać szybką internacjonalizację tych przedsiębiorstw na rynkach globalnych; ponownie zwraca uwagę na potrzebę dalszego rozszerzania możliwości tworzenia i zwiększania skali przedsiębiorstw rozpoczynających działalność oraz położenia szczególnego nacisku na cyfrową transformację MŚP, wspieraną także przez portal jednolitego rynku jako narzędzie ułatwiające prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie e-administracji, zgodnie z ambitną polityką ochrony konsumentów, a także na ich transformację ekologiczną; ponadto z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście różne inicjatywy grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI), a mianowicie uruchomienie 40 mld EUR dla dotkniętych MŚP, 5 mld EUR dostępnych dla przedsiębiorstw z sektora opieki zdrowotnej oraz 25 mld EUR w ramach funduszu gwarancyjnego, który ma być finansowany przez jego udziałowców;

20. podkreśla, że trwający kryzys będzie miał znaczący wpływ na wiele regionów i sektorów; w związku z tym jest przekonany, że polityka spójności będzie odgrywała kluczową rolę i bardziej niż kiedykolwiek będzie miała zasadnicze znaczenie dla stymulowania ożywienia gospodarczego na wszystkich terytoriach UE, wzmocnienia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej Unii oraz będzie wymagała dodatkowego finansowania i większej elastyczności, aby móc reagować na przyszłe złożone wyzwania środowiskowe, społeczne, gospodarcze i demograficzne, przed którymi stoimy; podkreśla, że jeżeli przyjęcie WRF na lata 2021–2027 i odpowiedniej podstawy prawnej zostanie opóźnione, niezbędny będzie okres przejściowy między tymi dwoma okresami programowania;

21. w świetle bezpośrednich i długoterminowych poważnych negatywnych skutków społecznych obecnej sytuacji podkreśla znaczenie pełnego wdrożenia Europejskiego filaru praw socjalnych w budżecie UE na 2021 r. oraz kluczową rolę wzmocnionych działań społecznych UE, zwłaszcza Europejskiego Funduszu Społecznego+, dla ożywienia gospodarczego, a w szczególności rozwiązania problemu bezrobocia wśród młodzieży i osób starszych, ubóstwa dzieci, ryzyka ubóstwa i wykluczenia społecznego, dyskryminacji, zapewnienia wzmocnionego dialogu społecznego, zajęcia się długoterminowymi strukturalnymi zmianami demograficznymi oraz zagwarantowania dostępu dla wszystkich, a zwłaszcza dla starzejących się społeczeństw, do podstawowych i kluczowych usług, takich jak opieka zdrowotna, mobilność, odpowiednie żywienie i godne warunki mieszkaniowe;

22. domaga się, by w budżecie na 2021 r. zwrócono szczególną uwagę na potrzeby krajów i terytoriów zamorskich oraz relacje z nimi, gdyż mogą one być szczególnie narażone na negatywne skutki zmiany klimatu; podkreśla ponadto, że dostęp do finansowania dla krajów i terytoriów zamorskich musi zostać wzmocniony, ponieważ posiadają one ograniczone zasoby administracyjne i wiedzę fachową ze względu na ich specjalny status i wielkość;

23. podkreśla, że bezpieczeństwo wewnętrzne stanowi nieodłączną część oczekiwań unijnych obywateli względem Unii, która zapewnia ochronę; podkreśla, że zagrożenia dla bezpieczeństwa, takie jak ataki terrorystyczne, transgraniczna przestępczość zorganizowana oraz nowe typy działalności przestępczej, takie jak cyberprzestępczość, stanowią stałe zagrożenie dla spójności Unii Europejskiej oraz wymagają zdecydowanej i skoordynowanej europejskiej odpowiedzi; uważa, że wymaga to zintensyfikowanej współpracy transgranicznej między właściwymi organami; podkreśla, że wzmocnienie i modernizacja systemów informatycznych mające na uwadze lepszą interoperacyjność systemów, ułatwiony dostęp i czytelność danych są obowiązkowe dla zapewnienia skutecznej i szybkiej współpracy między policją, organami sądowymi i innymi właściwymi organami; odnotowuje, że w 2021 r. Komisja ma zainicjować nową unijną strategię bezpieczeństwa, która będzie obejmować szereg inicjatyw w kluczowych obszarach związanych z tymi zagrożeniami;

24. wzywa Komisję do przydzielenia koniecznego budżetu w celu zagwarantowania większych zdolności Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności, tak aby UE była lepiej przygotowana i lepiej reagowała na wszelkie katastrofy naturalne, pandemie i sytuacje wyjątkowe, takie jak sytuacje kryzysowe o charakterze chemicznym, biologicznym, radiologicznym i jądrowym; przypomina o znaczeniu Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności dla lepszej ochrony obywateli przed katastrofami;

25. podkreśla sukces programu Erasmus+ w zwiększaniu mobilności, szkoleń i umiejętności młodzieży; podkreśla potrzebę odpowiedniego finansowania programu, między innymi w celu zapewnienia jego dostępności dla osób ze wszystkich środowisk i grup wiekowych;

26. przypomina, że promowanie europejskich wartości i kultur odgrywa aktywną rolę we wspieraniu demokracji, niedyskryminacji i równości płci, oraz w zwalczaniu dezinformacji i fałszywych wiadomości; podkreśla w związku z tym potrzebę zapewnienia wystarczających środków finansowych na program w obszarze sprawiedliwości, praw i wartości oraz zwiększenia w ramach tego programu zasobów przeznaczonych na wspieranie ofiar przemocy uwarunkowanej płcią; podkreśla, że sektor kultury i sektor kreatywny, a także turystyka, są i będą jednymi z głównych sektorów, które padają ofiarą kryzysu, jakiego doświadcza UE; wzywa do podjęcia środków nadzwyczajnych dla tych sektorów oraz do wzmocnienia programu „Kreatywna Europa”;

27. oczekuje wdrożenia do 2021 r. silnego mechanizmu UE w zakresie demokracji, praworządności i praw podstawowych;

28. uważa, że Europejski Korpus Solidarności jest podstawowym narzędziem służącym promowaniu zaangażowania obywatelskiego w całej Unii i wzmacnianiu obywatelstwa unijnego; nalega, aby budżet Europejskiego Korpusu Solidarności na rok 2021 był zgodny z licznymi oczekiwaniami, jakie program wzbudził wśród młodych ludzi w całej Europie, szczególnie jeśli chodzi o komponent dotyczący wolontariatu; wzywa do przyznania wystarczających środków finansowych na pokrycie wysokiego zapotrzebowania na staże wolontariackie;

29. apeluje, aby w pierwszej kolejności zapewnić wystarczające finansowanie na wspieranie działalności organizacji społeczeństwa obywatelskiego i innych zainteresowanych stron działających na rzecz promowania praw oraz wzmacniania i promowania unijnych wartości i praworządności, w tym za pośrednictwem przyszłego programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości”, w czasie, gdy w kilku państwach członkowskich następuje ograniczanie przestrzeni dla społeczeństwa obywatelskiego;

30. podkreśla niepokojące i nasilające się negatywne reakcje związane z równouprawnieniem płci i prawami kobiet, a także znaczenie unijnych instrumentów, w tym Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej (ISWMR), dla przeciwdziałania temu zjawisku; ubolewa, że do swojego wniosku Komisja nie włączyła programu szczegółowego w zakresie równouprawnienia płci, oraz apeluje o ambitny przydział specjalnych środków budżetowych na wspieranie obrońców praw kobiet oraz na ochronę i promowanie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw w tym zakresie; podkreśla w związku z tym potrzebę zwiększenia przydziałów budżetowych wspierających powszechne poszanowanie i dostęp do zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw w tym zakresie;

31. podkreśla, że wspólna polityka rolna (WPR) i wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb) stanowią fundament europejskiej integracji, której celem jest zapewnienie Europejczykom bezpiecznych i wysokiej jakości dostaw żywności oraz suwerenności żywnościowej, prawidłowe funkcjonowanie rynku żywności, zrównoważony rozwój regionów wiejskich, wymiana pokoleń oraz zrównoważone zarządzanie zasobami naturalnymi i ochrona różnorodności biologicznej; przypomina o kluczowej roli tych polityk w przyczynianiu się do stabilnych i akceptowalnych dochodów rolników i rybaków, zwłaszcza w obecnej trudnej sytuacji; przypomina o swoim stanowisku negocjacyjnym w sprawie WRF na lata 2021–2027 mającym na celu utrzymanie budżetów WPR i WPRyb; zwraca się o wzmocnienie tych polityk oraz o zwrócenie szczególnej uwagi na rolnictwo i rybołówstwo prowadzone na małą skalę; zwraca uwagę, że WPR, wraz z innymi obszarami polityki Unii, będzie miała do odegrania ważną rolę w realizacji celów Zielonego Ładu;

32. wzywa Komisję do uwzględnienia w swoim wniosku i w późniejszym akcie zmieniającym projekt budżetu na rok 2021 wyniku porozumienia politycznego, które ma zostać osiągnięte w sprawie środków przejściowych na rok 2021 (określonych w wniosku Komisji z 31 października 2019 r. (COM(2019)0581); ponadto wzywa państwa członkowskie do terminowego przyznania wystarczających środków na dalszą poprawę jakości danych i wskaźników przekazywanych Unii w celu zapewnienia pełnej zgodności z inicjatywą „budżet UE ukierunkowany na wyniki”; domaga się wysokiej jakości danych i wskaźników umożliwiających właściwą ocenę WPR;

33. odnotowuje ostatnie wydarzenia związane z sytuacją migracyjną na zewnętrznej granicy UE z Turcją, które doprowadziły do niedawnego przyjęcia budżetu korygującego nr 1/2020 w odpowiedzi na zwiększoną presję migracyjną; podkreśla, że w budżecie na 2021 r. należy zapewnić odpowiedni poziom środków w oczekiwaniu na ewentualne utrzymywanie się tej sytuacji lub nawet jej pogorszenie; przypomina o potrzebie solidarności i współpracy między wszystkimi państwami członkowskimi w obszarze migracji i wspólnej polityki azylowej; podkreśla dodatkowe potrzeby wynikające z wybuchu pandemii COVID-19 w celu przyjęcia specjalnych środków dla migrantów jako osób szczególnie narażonych, w tym prewencyjnej ewakuacji i relokacji; przypomina o regularnej potrzebie wzmacniania Funduszu Azylu i Migracji w ostatnim okresie, aby wspierać państwa członkowskie w radzeniu sobie z kryzysem uchodźczym, a także uruchomienia w tym celu specjalnych instrumentów, ponieważ pułap dla działu 3 jest zbyt niski, lub wykorzystania budżetów korygujących; oczekuje, że państwa członkowskie zrozumieją własne interesy i zrównoważą skutki opóźnień w przyjęciu rozporządzenia Dublin IV niezbędnymi środkami dla tego programu oraz wdrożą zasadę solidarności w tym obszarze; przypomina o potrzebie odpowiedniego finansowania w celu poprawy warunków życia migrantów i uchodźców w obozach dla uchodźców w UE, egzekwowania prawa, organizowania szkoleń dla pracowników służb granicznych i straży przybrzeżnej oraz zapewnienia skutecznych środków na rzecz integracji migrantów i uchodźców;

34. podkreśla, że dobrze zarządzana legalna migracja jest ważna dla zapewnienia odpowiedniego reagowania na zmieniający się rynek pracy;

35. zauważa, że Turcja nadal jest państwem, w którym przebywa największa liczba uchodźców na świecie, oraz że obecnie toczą się dyskusje na temat tego, w jaki sposób UE powinna kontynuować wsparcie dla Turcji po wygaśnięciu zobowiązań podjętych w ramach unijnego Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji;

36. podkreśla, że należy wprowadzić natychmiastowe środki solidarnościowe, zwłaszcza program relokacji, w oczekiwaniu na znaczącą reformę przepisów UE dotyczących azylu; domaga się ponadto, by w budżecie UE nadal przewidziano środki finansowe na wsparcie dla uchodźców w Turcji;

37. apeluje o ambitny budżet na 2021 r. w odniesieniu do polityki zewnętrznej UE, który umożliwiłby Unii sprostanie stojącym przed nią wyzwaniom; przypomina, że pokój i solidarność stanowią podstawowe wartości, które należy konsekwentnie wspierać w budżecie UE; podkreśla, że należy zwiększyć finansowanie dla krajów Bałkanów Zachodnich oraz krajów wschodniego i południowego sąsiedztwa w celu wspierania reform politycznych i gospodarczych, jak również dla innych regionów, które potrzebują wsparcia finansowego na swój rozwój;

38. uważa, że finansowanie z Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III) powinno przede wszystkim koncentrować się na finansowaniu działań w obszarach funkcjonowania instytucji demokratycznych, praworządności, dobrych rządów i administracji publicznej; przypomina, że Komisja zaleciła rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych z Albanią i Macedonią Północną i wzywa do wprowadzenia odpowiednich postanowień finansowych w celu wsparcia reform politycznych oraz dostosowania do dorobku prawnego UE;

39. podkreśla, że alokacje finansowe w ramach IPA III powinny być uzależnione od poszanowania wartości europejskich, takich jak państwo prawa, niezależność sądów, proces demokratyczny, poszanowanie podstawowych wartości i stosunki dobrosąsiedzkie; wzywa Komisję, aby monitorowała realizację zasady warunkowości; zwraca się do Komisji o przeznaczenie środków przyznanych obecnie w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III), w drodze zarządzania bezpośredniego przez UE, na wspieranie społeczeństwa obywatelskiego, obrońców praw człowieka i dziennikarzy w Turcji,  a także na zwiększanie możliwości nawiązywania kontaktów międzyludzkich, dialogu naukowego, dostępu do europejskich uniwersytetów dla tureckich studentów i dostępu do platform medialnych dla dziennikarzy z myślą o ochronie i promowaniu demokratycznych wartości i zasad, praw człowieka i państwa prawa;

40. podkreśla, że stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu w sprawie ISWMR zostało przyjęte w dniu 4 marca 2019 r., a jego mandat dotyczący ISWMR został ponownie potwierdzony w dniu 8 października 2019 r.; przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym wkład wynoszący 45 % całkowitej puli środków finansowych w ramach ISWMR należy przeznaczać na cele klimatyczne, zarządzanie środowiskowe i ochronę środowiska, różnorodność biologiczną, przeciwdziałanie pustynnieniu oraz zwalczanie podstawowych przyczyn migracji i przymusowego wysiedlania, a także kładzie silny nacisk na propagowanie demokracji, praworządności i praw człowieka, w tym praw kobiet, dzieci, uchodźców, przesiedleńców, osób LGTBI, osób niepełnosprawnych, społeczności tubylczych oraz mniejszości etnicznych i religijnych;

41. przypomina, że trwałe rozwiązanie obecnego problemu migracyjnego polega na politycznym, gospodarczym, społecznym i środowiskowym rozwoju krajów, z których pochodzą migranci; wzywa do przyznania na odpowiednie programy polityki zewnętrznej wystarczających środków finansowych w celu wspierania sprawiedliwych i wzajemnie korzystnych partnerstw między UE a krajami pochodzenia i krajami tranzytowymi, w tym krajami na kontynencie afrykańskim; w tym samym kontekście, w świetle trudnej sytuacji finansowej Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA), wzywa UE do zwiększenia wsparcia finansowego na rzecz UNRWA w 2021 r., aby utrzymać nieprzerwane świadczenie kluczowych usług na rzecz milionów palestyńskich uchodźców;

42. jest zaniepokojony szybkim rozprzestrzenianiem się pandemii COVID-19 na całym świecie i jej wpływem na dotknięte koronawirusem państwa; jest przekonany, że współpraca międzynarodowa ma kluczowe znaczenie, aby przezwyciężyć ten światowy kryzys; uważa, że UE powinna przejąć wiodącą rolę w globalnych staraniach na rzecz powstrzymania pandemii i łagodzenia jej skutków; uważa, że Unia musi okazać solidarność z dotkniętymi pandemią państwami trzecimi, w tym poprzez mobilizację dodatkowych zasobów, aby pomóc im w odbudowie ich gospodarek, łagodzeniu społeczno-gospodarczych skutków tego kryzysu oraz wzmocnieniu zdolności systemów publicznej służby zdrowia na całym świecie;

43. przypomina, że prawa człowieka stanowią nieodłączny element polityki działań zewnętrznych UE; ponownie podkreśla, że należy zwiększyć finansowanie przeznaczone na wspieranie praw człowieka na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony obrońców praw człowieka, w szczególności tych najbardziej narażonych; w związku z tym podkreśla konieczność utrzymania mechanizmu na rzecz obrońców praw człowieka (Protectdefenders.eu) i zwiększenia finansowania przeznaczonego na ten cel; uważa, że UE powinna zdecydowanie powstrzymać się od udzielania wsparcia budżetowego jako środka zapewniającego pomoc w krajach, które w sposób rażący nie spełniają międzynarodowych standardów w dziedzinie praw człowieka i demokracji lub które nie wykazują zaangażowania w walkę z korupcją; podkreśla znaczenie misji obserwacji wyborów, zwłaszcza przez lokalne grupy społeczeństwa obywatelskiego, i apeluje o odpowiedni poziom finansowania;

44. wzywa do dalszego finansowania strategicznych działań komunikacyjnych mających na celu przeciwdziałanie kampaniom dezinformacyjnym, które są coraz częściej wykorzystywane do podważania porządku demokratycznego w Unii i w krajach leżących w jej najbliższym sąsiedztwie; podkreśla znaczenie sztandarowego projektu grupy zadaniowej ds. komunikacji strategicznej dotyczącej Wschodu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – UE kontra dezinformacja – w walce z dezinformacją, propagandą i zagranicznymi wpływami;

45. podkreśla znaczenie zapewnienia odpowiedniego wsparcia finansowego, aby utworzyć prawdziwą Europejską Unię Obrony, promować strategiczną autonomię oraz wzmocnić rolę UE na szczeblu ogólnoświatowym; podkreśla w szczególności znaczenie utrzymania stanowiska Parlamentu w sprawie kwot przeznaczonych na Europejski Fundusz Obronny (EFO) i na mobilność wojskową; podkreśla, że należy zapewnić stałe wsparcie i lepszą koordynację polityki i działań związanych z obronnością w ramach Europejskiej Agencji Obrony (EDA), stałej współpracy strukturalnej (PESCO), Europejskiego Funduszu Obronnego (EDF) i innych inicjatyw; wzywa Komisję, aby zapewniła finansowanie wydatków administracyjnych i operacyjnych Europejskiej Agencji Obrony i stałej współpracy strukturalnej z budżetu Unii, tym samym przywracając funkcję budżetową Parlamentu przewidzianą w art. 41 TUE;

46. przypomina, że nowa struktura instrumentów finansowania zewnętrznego powinna zwiększyć spójność, rozliczalność, skuteczność i demokratyczny nadzór; podkreśla, że należy zwiększyć rolę Parlamentu w strategicznym kierowaniu nowymi instrumentami; oczekuje, że już od wczesnego etapu będzie uczestniczył we (wstępnym) programowaniu nowych instrumentów;

47. wzywa Komisję do oceny wszystkich możliwych scenariuszy i przygotowania się do nich, aby zapewnić należyte zarządzanie finansami w ramach budżetu Unii, definiując jasne zobowiązania i określając mechanizmy oraz chroniąc budżet UE; wzywa Komisję do zapewnienia, by przyszłe uczestnictwo Zjednoczonego Królestwa w programach UE odbywało się z zachowaniem sprawiedliwej równowagi pod względem wkładów i korzyści;

48. wyraża nadzieję, że Zjednoczone Królestwo pozostanie bliskim partnerem w ramach jak największej liczby programów UE, w szczególności Erasmus+ i „Horyzont Europa”;

49. przypomina o centralnej roli odgrywanej przez agencje UE we wdrażaniu celów polityki UE i potwierdza znaczenie zapewnienia tym podmiotom wystarczających i przewidywalnych środków finansowych oraz zasobów kadrowych na potrzeby wydajnej realizacji ich zadań, odrzucając jednocześnie wszelkie nieuzasadnione i arbitralne cięcia w ich budżetach w ujęciu realnym; zwraca uwagę na kluczową rolę odgrywaną przez Europejską Agencję Środowiska w budowaniu świadomości na temat zmiany klimatu, Europejski Urząd ds. Pracy w promowaniu mobilności pracowników, a także Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu i Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej we wspieraniu osób ubiegających się o azyl, które szukają schronienia w Europie;

50. podkreśla jednocześnie zdecydowaną potrzebę zwalczania handlu ludźmi i przemytu ludzi, a także wsparcia agencji UE ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, które zapewniają pomoc państwom członkowskim na granicach zewnętrznych, jak np. Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex); przyjmuje do wiadomości rolę, którą Frontex musi odegrać w kontekście obecnego kryzysu migracyjnego na zewnętrznych granicach UE z Turcją; wzywa do zapewnienia w budżecie na 2021 r. odpowiednich poziomów finansowania na zarządzanie granicami;

51. zauważa, że agencjom działającym w obszarze bezpieczeństwa, egzekwowania prawa i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych przydziela się coraz większą liczbę zadań; wnioskuje o zwiększenie zasobów finansowych oraz liczby stanowisk dla tych agencji, w szczególności dla Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), Agencji UE ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) oraz Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA), a także o odpowiednie zasoby finansowe i kadrowe dla tych, którzy będą zajmować się zwalczaniem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu;

52. wyraża obawy z powodu niewystarczającego poziomu finansowania i zasobów kadrowych zapewnionego Prokuraturze Europejskiej (EPPO) w procedurze budżetowej na 2020 r. i, w perspektywie 2021 r., wzywa Komisję do zwiększenia liczebności personelu i środków dla tego organu instytucjonalnego oraz ochrony jego autonomii budżetowej; podkreśla, że ustanowienie Prokuratury Europejskiej nie może prowadzić do pogorszenia zdolności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) do właściwego funkcjonowania;

53. w związku z niedawnym wybuchem pandemii COVID-19 w Europie oraz potrzebą szybkiej, skoordynowanej i spójnej reakcji UE, pilnie wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego i niezbędnego finansowania dla właściwych agencji UE, które będą pracować i wspierać Komisję oraz państwa członkowskie w wysiłkach na rzecz zwalczania tej pandemii, w szczególności dla Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Europejskiej Agencji Leków (EMA); nalega, aby Komisja i Rada powstrzymały się od ograniczania zasobów Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) i Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA);

54. podkreśla potrzebę znacznego wzmocnienia Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), biorąc pod uwagę dodatkowe zadania powierzone jej na podstawie najnowszych przepisów, w tym pakietu dotyczącego czystej energii; przypomina ponadto, że Agencja Wsparcia BEREC (BEREC Office) musi dysponować dodatkowymi zasobami, aby móc realizować zadania zapisane w rozporządzeniu w sprawie BEREC i w Europejskim kodeksie łączności elektronicznej;

55. przypomina, że żadna polityka Unii, czy to w zakresie radzenia sobie z kryzysem wywołanym COVID-19, czy też wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu, nie może być właściwie realizowana bez wsparcia ze strony wyspecjalizowanej unijnej służby cywilnej i wystarczających środków finansowych;

56. uważa, w obecnym kontekście politycznym i gospodarczym UE, że konferencja w sprawie przyszłości Europy powinna otrzymać odpowiednie wsparcie, także ze strony budżetowej, oraz że Komisji, która jest jedną z instytucji zaangażowanych w ten projekt, należy zapewnić środki niezbędne dla jego powodzenia;

57. zwraca się do Komisji o dawanie przykładu w odniesieniu do zapewnienia wysokiej jakości i społecznie odpowiedzialnych zamówień publicznych, tak aby zamówienia były udzielane przedsiębiorstwom przestrzegającym norm środowiskowych i podstawowych norm pracy;

58. apeluje o ocenę poprzedniego okresu budżetowego z uwzględnieniem aspektu płci oraz wdrożenie sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w odniesieniu do budżetu UE na 2021 r.; oczekuje w związku z tym od Komisji włączenia do projektu budżetu załącznika kompilującego uwzględniające aspekt płci informacje na temat celów, wkładów, produktów i rezultatów oraz przedstawiającego zobowiązania finansowe na zapewnienie równości płci i związane z tym środki monitorowania;

Wystarczający i realistyczny poziom płatności

59. jest zdeterminowany, aby uniknąć nowego kryzysu płatniczego, zwłaszcza w kontekście pandemii COVID-19; ponownie podkreśla, że ogólny pułap płatności musi uwzględniać bezprecedensową wielkość zobowiązań pozostających do spłaty na koniec 2020 r., które mają zostać uregulowane w ramach kolejnych WRF; zauważa ponadto, że środki na płatności w 2021 r. będą w dużej mierze skoncentrowane na zakończeniu programów na lata 2014–2020; podkreśla jednak, że nie powinno to przeszkodzić w uruchomieniu nowych programów;

60. w związku z tym nalega, zgodnie ze środkami przyjętymi w 2020 r., na konieczność zapewnienia państwom członkowskim wysokiego poziomu płynności w ramach reakcji na pandemię COVID-19;

61. podkreśla, że współpraca państw członkowskich w obszarze opodatkowania dochodów zapewniłaby o wiele większe zasilenie ich budżetów krajowych niż wszelkie cięcia wydatków w rocznych budżetach UE;

62. wzywa Komisję do zagwarantowania, by żadnym podmiotom podlegającym środkom ograniczającym (w tym wykonawcom lub podwykonawcom, uczestnikom warsztatów i/lub szkoleń oraz odbiorcom wsparcia finansowego na rzecz stron trzecich) nie było udzielane finansowanie UE;

63. jest przekonany, że każda osoba prawna, która jest beneficjentem rzeczywistym podmiotów prawnych otrzymujących środki finansowe z budżetu UE, nie może otrzymywać żadnych środków finansowych z obecnego i przyszłego unijnego budżetu na mocy przepisów rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027, łącznie z rolnymi płatnościami bezpośrednimi i wszelkimi wypłatami, wydatkami, gwarancjami lub innymi korzyściami, o których mowa w rozporządzeniu, jeśli występuje wyraźny konflikt interesów zdefiniowany w art. 61 rozporządzenia finansowego (UE, Euratom) 2018/1046;

64. powtarza od dawna wyrażane zdanie, że nowe priorytety polityczne i przyszłe wyzwania dla UE powinno się finansować z nowych środków, nie zaś przez zmniejszanie środków na istniejące programy; uważa, że zasada ta powinna mieć także zastosowanie do budżetów korygujących;

65. zauważa, że budżet na 2021 r., który jest pierwszym rokiem potencjalnie uzgodnionych nowych WRF, będzie pierwszym budżetem odzwierciedlającym nową nomenklaturę budżetową; wzywa Komisję do odpowiedniego zaangażowania władzy budżetowej w jej przygotowanie; uważa, że nowa nomenklatura, lepiej dostosowana do priorytetów polityki, musi być wystarczająco szczegółowa, aby umożliwić władzy budżetowej skuteczne odgrywanie roli decyzyjnej, a Parlamentowi w szczególności wypełnianie swych zadań w zakresie nadzoru i kontroli demokratycznej;

66. zauważa, że Parlament, jako organ władzy budżetowej bezpośrednio wybierany przez obywateli, będzie odgrywać swoją rolę polityczną oraz przedstawiać wnioski dotyczące projektów pilotażowych i działań przygotowawczych wyrażających jego polityczną wizję przyszłości; zobowiązuje się w tym kontekście, że zaproponuje pakiet projektów pilotażowych i działań przygotowawczych opracowany w ścisłej współpracy ze wszystkimi swoimi komisjami, aby znaleźć właściwą równowagę między wolą polityczną a techniczną wykonalnością, którą ocenia Komisja;

°

° °

67. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

 

 

OPINIA KOMISJI SPRAW ZAGRANICZNYCH (21.4.2020)

dla Komisji Budżetowej

w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III

(2019/2213(BUD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Nikos Androulakis

WSKAZÓWKI

Komisja Spraw Zagranicznych zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1. wzywa do przeznaczenia ambitnego budżetu na 2021 r., który umożliwi UE sprostanie wyzwaniom polityki zewnętrznej, realizację jej celów i dążenie do osiągnięcia celu strategicznej autonomii;

2. jest zaniepokojony szybkim rozprzestrzenianiem się pandemii COVID-19 na całym świecie i jej wpływem na dotknięte pandemią państwa; jest przekonany, że współpraca międzynarodowa ma kluczowe znaczenie, aby przezwyciężyć ten światowy kryzys; uważa, że UE powinna przejąć wiodącą rolę w globalnych staraniach na rzecz powstrzymania pandemii i łagodzenia jej skutków; wzywa UE, aby okazała solidarność z dotkniętymi pandemią państwami trzecimi, w szczególności leżącymi w bezpośrednim z nią sąsiedztwie, w tym poprzez mobilizację dodatkowych zasobów za pośrednictwem unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego, aby pomóc dotkniętym pandemią państwom w odbudowie ich gospodarek, łagodzeniu skutków społeczno-gospodarczych tego kryzysu oraz wzmocnieniu zdolności systemów publicznej służby zdrowia na całym świecie;

3. podkreśla strategiczne znaczenie polityki rozszerzenia względem Bałkanów Zachodnich oraz unijnej polityki sąsiedztwa; podkreśla, że należy zwiększyć finansowanie dla krajów Bałkanów Zachodnich oraz krajów wschodniego i południowego sąsiedztwa, w celu wspierania reform politycznych i gospodarczych, ze szczególnym uwzględnieniem najbardziej zaangażowanych partnerów, zgodnie z zasadą „więcej za więcej i mniej za mniej”; przypomina o konieczności rygorystycznego stosowania zasady warunkowości przy przyznawaniu wsparcia finansowego; podkreśla, że należy szczególnie wspierać siły proeuropejskie i prodemokratyczne w tych regionach, by w ten sposób sprzyjać rozwojowi wartości UE i poszanowaniu państwa prawa;

4. uważa, że finansowanie z Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III) powinno przede wszystkim obejmować finansowanie działań w obszarach funkcjonowania instytucji demokratycznych, państwa prawa, dobrych rządów i administracji publicznej; przypomina, że Komisja zaleciła rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych z Albanią i Macedonią Północną i wzywa do wprowadzenia odpowiednich postanowień finansowych w celu wsparcia reform politycznych oraz dostosowania do dorobku;

5. podkreśla, że alokacje finansowe w ramach IPA III powinny być uzależnione od poszanowania wartości europejskich, takich jak państwo prawa, niezależność sądów, proces demokratyczny, poszanowanie podstawowych wartości i stosunki dobrosąsiedzkie; wzywa Komisję, aby monitorowała realizację zasady warunkowości; zwraca się do Komisji o przeznaczenie środków przyznanych obecnie w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III) na wspieranie społeczeństwa obywatelskiego, obrońców praw człowieka i dziennikarzy w Turcji, w drodze zarządzania bezpośredniego przez UE, a także na zwiększanie możliwości nawiązywania kontaktów międzyludzkich, dialogu naukowego, dostępu do europejskich uniwersytetów dla tureckich studentów i dostępu do platform medialnych dla dziennikarzy z myślą o ochronie i promowaniu demokratycznych wartości i zasad, praw człowieka i państwa prawa;

6. przypomina niepokojące wydarzenia w krajach południowego sąsiedztwa, w tym utrzymujące się konflikty w Syrii i Libii, wzrost ekstremizmu oraz fale uchodźców i migrantów; wzywa Komisję, aby przeznaczyła odpowiednie zasoby finansowe dla krajów południowego sąsiedztwa w ramach nowej struktury instrumentów finansowania zewnętrznego;

7. w związku z rosnącą niepewnością i coraz większym brakiem stabilności w regionie wzywa Komisję, aby zwiększyła wsparcie finansowe dla Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) w 2021 r., tak aby mogła ona nadal świadczyć podstawowe usługi na rzecz milionów uchodźców palestyńskich i wykonywać swój niezwykle ważny mandat; ubolewa nad nieustannym niszczeniem i konfiskowaniem finansowanej przez UE pomocy humanitarnej na Zachodnim Brzegu; jest zaniepokojony brakiem determinacji ze strony ESDZ i Komisji, co zostało podkreślone przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, w uzyskiwaniu odszkodowań od władz Izraela, o co Parlament apelował w rezolucji z września 2018 r.;

8. ponownie wzywa do przeprowadzenia dogłębnego i kompleksowego przeglądu stosunków UE z Egiptem, a zwłaszcza unijnego programu pomocy; uważa, jak podkreślił w swojej rezolucji z października 2019 r., że sytuacja w zakresie praw człowieka w Egipcie wymaga gruntownego przeglądu operacji wsparcia budżetowego Komisji i apeluje, aby ograniczyć pomoc UE głównie do wspierania społeczeństwa obywatelskiego;

9. przypomina, że różni europejscy przywódcy polityczni podkreślili, że konieczne są istotne postępy w stosunkach z kontynentem afrykańskim i w związku z tym podkreśla, że słowa muszą znaleźć odpowiednie odzwierciedlenie w czynach i że należy zapewnić odpowiednie finansowanie w celu sprostania wielu wspólnym krótko-, średnio- i długoterminowym wyzwaniom i możliwościom, z którymi Europa i Afryka mogą sobie poradzić tylko dzięki wspólnemu działaniu;

10. zwraca się do Komisji o przedstawienie kompleksowej strategii UE na rzecz Arktyki, która uwzględni wszystkie aspekty geopolityczne i geostrategiczne, a także szybką zmianę klimatu w tym regionie; zwraca się do Komisji o włączenie Arktyki do programu prac na 2020 r.;

11. z zadowoleniem przyjmuje propozycję przewodniczącej Komisji Ursuli von der Leyen dotyczącą utworzenia „Komisji działającej w sposób geopolityczny”; ponownie podkreśla jednak, że należy zapewnić realizację innych priorytetów i wartości UE, takich jak ochrona praw człowieka, równość płci, ochrona środowiska i prawa mniejszości; w związku z tym podkreśla, że należy zapewnić ochronę wyżej wymienionych priorytetów i wartości podczas tworzenia nowej „geopolitycznej” UE;

12. przypomina, że prawa człowieka stanowią nieodłączny element polityki działań zewnętrznych UE; ponownie podkreśla, że należy zwiększyć finansowanie przeznaczone na wspieranie praw człowieka na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony obrońców praw człowieka, w szczególności tych najbardziej narażonych; w związku z tym podkreśla konieczność utrzymania mechanizmu na rzecz obrońców praw człowieka (Protectdefenders.eu) i zwiększenia finansowania przeznaczonego na ten cel; uważa, że UE powinna zdecydowanie powstrzymać się od udzielania wsparcia budżetowego, aby zapewnić pomoc w krajach, które w sposób rażący nie spełniają międzynarodowych standardów w dziedzinie praw człowieka i demokracji lub które nie wykazują zaangażowania w walkę z korupcją; podkreśla znaczenie misji obserwacji wyborów, zwłaszcza przez lokalne grupy społeczeństwa obywatelskiego, i apeluje o odpowiedni poziom finansowania;

13. wzywa do dalszego finansowania strategicznych działań komunikacyjnych mających na celu przeciwdziałanie kampaniom dezinformacyjnym, które są coraz częściej wykorzystywane do podważania porządku demokratycznego w Unii i w krajach leżących w jej najbliższym sąsiedztwie; podkreśla znaczenie sztandarowego projektu grupy zadaniowej ds. komunikacji strategicznej dotyczącej Wschodu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – UE kontra dezinformacja – w walce z dezinformacją, propagandą i zagranicznymi wpływami;

14. podkreśla, że zmiana klimatu powoduje przekształcenie krajobrazu geopolitycznego, a także zwiększenie potrzeb humanitarnych w wielu częściach świata; podkreśla, że przyszły budżet powinien pomóc Unii w wypełnieniu zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, powinien być w pełni dostosowany do celu, jakim jest ograniczenie globalnego ocieplenia do poziomu poniżej 1,5°C i powinien przyczynić się do zatrzymania i odwrócenia tendencji do utraty różnorodności biologicznej; podkreśla również w związku z tym znaczenie przeprowadzania skutecznych kontroli pod kątem zapewnienia, że w budżecie uwzględnione zostały kwestie klimatu i środowiska (w tym różnorodności biologicznej); podkreśla, że należy podjąć wszelkie możliwe działania, by zapewnić osiągnięcie ogólnego celu dotyczącego uwzględniania kwestii klimatu w całym okresie 2021–2027;

15. podkreśla znaczenie uwzględniania aspektu płci oraz potrzebę określenia odpowiednich wskaźników i szczególnej metodologii, a także prowadzenia regularnego monitorowania, w celu zbadania wpływu budżetu UE na równość płci; wzywa ESDZ, aby poprawiła równowagę płci oraz równowagę geograficzną wśród swoich pracowników; podkreśla, że należy podjąć konkretne środki, aby zapewnić obecność doradców ds. problematyki płci w delegaturach Unii oraz w misjach i operacjach w dziedzinie WPBiO;

16. nalega, aby budżet przeznaczony na wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa koncentrował się na obszarach priorytetowych, zarówno pod względem geograficznym, jak i tematycznym, oraz na obszarach, w których działanie UE może przynieść największą wartość dodaną

17. podkreśla znaczenie zapewnienia odpowiedniego wsparcia finansowego, aby utworzyć prawdziwą Europejską Unię Obrony, promować strategiczną autonomię oraz wzmocnić rolę UE na szczeblu ogólnoświatowym; podkreśla w szczególności, że należy utrzymać stanowisko Parlamentu w sprawie kwot przeznaczonych na Europejski Fundusz Obronny (EFO) i na mobilność wojskową; podkreśla, że należy zapewnić stałe wsparcie i lepszą koordynację polityki i działań związanych z obronnością w ramach EDA, PESCO, EFO i innych inicjatyw; wzywa Komisję, aby zapewniła finansowanie wydatków administracyjnych i operacyjnych Europejskiej Agencji Obrony i stałej współpracy strukturalnej z budżetu Unii, co przywróci funkcję budżetową Parlamentu przewidzianą w art. 41 TUE;

18. podkreśla, że należy utrzymać stanowisko Parlamentu w sprawie przydziału środków dla europejskiego programu kosmicznego, który wzmacnia rolę Europy jako partnera na arenie międzynarodowej i stanowi silny atut pod względem jej bezpieczeństwa i obrony;

19. zauważa, że w 2021 r. wejdzie w życie nowa generacja instrumentów finansowania zewnętrznego, w tym usprawniony globalny instrument, który zastąpi większość istniejących instrumentów finansowania zewnętrznego;

20. przypomina, że dzięki nowej strukturze instrumentów finansowania zewnętrznego powinna zwiększyć się spójność, rozliczalność, skuteczność i demokratyczny nadzór; podkreśla, że należy zwiększyć rolę Parlamentu w strategicznym kierowaniu nowymi instrumentami; oczekuje, że będzie uczestniczył począwszy od wczesnego etapu programowania (wstępnego) nowych instrumentów;

21. wzywa do zwiększenia przejrzystości i kontroli finansowania z instrumentów finansowania zewnętrznego w krajach otrzymujących wsparcie, aby zapewnić jak najbardziej efektywne i skuteczne wykorzystanie środków finansowych; wzywa do regularnej wymiany informacji w drodze zorganizowanego dialogu między Parlamentem a Komisją, co pozwoliłoby Parlamentowi na dokonywanie szczegółowej oceny wykorzystania budżetu; wzywa do ściślejszej współpracy i konsultacji z lokalnymi beneficjentami na wszystkich etapach planowania i realizacji budżetu; podkreśla, że należy wspierać widoczność instrumentów finansowania zewnętrznego przez podnoszenie świadomości na temat ich pozytywnego wpływu i wynikających z nich korzyści w celu zwiększenia wpływu finansowania i wzmocnienia dyplomacji publicznej UE;

22. zwraca się do Komisji, aby w odpowiednim czasie przygotowała plany awaryjne w celu zapewnienia ciągłości finansowania w przypadku, gdyby nowe programy nie zostały przyjęte na czas przed rozpoczęciem nowych wieloletnich ram finansowych (WRF);

23. wzywa Komisję, aby przedstawiła zróżnicowaną nomenklaturę budżetową dla nowych instrumentów finansowania zewnętrznego, w szczególności poprzez dodanie co najmniej jednej linii budżetowej dla każdego państwa trzeciego otrzymującego znaczne kwoty pomocy UE; podkreśla, że w kontekście zoptymalizowanego zestawu instrumentów struktura budżetu musi być wystarczająco szczegółowa i przejrzysta, aby umożliwić Parlamentowi skuteczne wykonywanie funkcji budżetowych oraz pełnienie roli nadzorczej.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	20.4.2020
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	51 14 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alviina Alametsä, Alexander Alexandrov Yordanov, Maria Arena, Petras Auštrevičius, Traian Băsescu, Lars Patrick Berg, Anna Bonfrisco, Reinhard Bütikofer, Fabio Massimo Castaldo, Susanna Ceccardi, Włodzimierz Cimoszewicz, Katalin Cseh, Tanja Fajon, Anna Fotyga, Michael Gahler, Kinga Gál, Giorgos Georgiou, Sunčana Glavak, Raphaël Glucksmann, Klemen Grošelj, Bernard Guetta, Márton Gyöngyösi, Sandra Kalniete, Karol Karski, Dietmar Köster, Stelios Kouloglou, Andrius Kubilius, Ilhan Kyuchyuk, David Lega, Miriam Lexmann, Nathalie Loiseau, Antonio López-Istúriz White, Lukas Mandl, Thierry Mariani, David McAllister, Vangelis Meimarakis, Sven Mikser, Francisco José Millán Mon, Javier Nart, Gheorghe-Vlad Nistor, Urmas Paet, Demetris Papadakis, Kostas Papadakis, Tonino Picula, Manu Pineda, Kati Piri, Giuliano Pisapia, Diana Riba i Giner, Jérôme Rivière, María Soraya Rodríguez Ramos, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos, Jacek Saryusz-Wolski, Andreas Schieder, Radosław Sikorski, Sergei Stanishev, Tineke Strik, Hermann Tertsch, Hilde Vautmans, Harald Vilimsky, Idoia Villanueva Ruiz, Viola Von Cramon-Taubadel, Thomas Waitz, Witold Jan Waszczykowski, Charlie Weimers, Isabel Wiseler-Lima, Salima Yenbou, Željana Zovko
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Nikos Androulakis, Nicolas Bay

 

 

 

 

 

 

 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

51	+
NI	Fabio Massimo Castaldo, Márton Gyöngyösi
PPE	Alexander Alexandrov Yordanov, Traian Băsescu, Michael Gahler, Kinga Gál, Sunčana Glavak, Sandra Kalniete, Andrius Kubilius, David Lega, Miriam Lexmann, David McAllister, Lukas Mandl, Vangelis Meimarakis, Francisco José Millán Mon, Gheorge-Vlad Nistor, Radosław Sikorski, Isabel Wiseler-Lima, Željana Zovko
Renew	Petras Auštrevičius, Katalin Cseh, Klemen Grošelj, Bernatd Guetta, Ihan Kyuchyuk, Nathalie Loiseau, Javier Nart, Urmas Paet, María Soraya Rodríguez Ramos, Hilde Vautmans
S&D	Nikos Androulakis, Maria Arena, Włodzimierz Cimoszewicz, Tanja Fajon, Raphaël Glucksmann, Dietmar Köster, Sven Mikser, Demetris Papadakis, Tonino Picula, Kati Piri, Giuliano Pisapia, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos, Andreas Schieder, Sergei Stanishev
Verts/ALE	Alviina Alametsä, Reinhard Bütikofer, Diana Riba I Giner, Tineke Strik, Viola Von Cramon-Taubadel, Thomas Waitz, Salima Yenbou

 

14	-
ECR	Anna Fotyga, Katol Karksi, Jacek Saryusz-Wolski, Hermann Tertsch, Jan Witold Waszczykowski, Charlie Weimers
ID	Lars Patrick Berg, Anna Bonfrisco, Susanna Ceccardi, Thierry Mariani, Jérôme Rivière, Harald Vilimsky, Nicolas Bay
NI	Kostas Papadakis

 

5	0
GUE/NGL	Giorgos Georgiou, Stelios Kouloglou, Manu Pineda, Idoia Villanueva Ruiz
PPE	Antonio López-Istúriz White

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

PROJEKT STANOWISKA W FORMIE POPRAWEK KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH

dla Komisji Budżetowej

w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja

(2019/2213(BUD))

W imieniu Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych: Lucia Ďuriš Nicholsonová (przewodnicząca)

 

 

POPRAWKI

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych przedstawia Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, następujące poprawki:

Poprawka  1

Projekt rezolucji

Umocowanie 13 a (nowe)

Projekt rezolucji	Poprawka
	– uwzględniając europejski filar praw socjalnych,

Poprawka  2

Projekt rezolucji

Motyw G a (nowy)

Projekt rezolucji	Poprawka
	Ga. mając na uwadze, że niektóre z kluczowych celów Komisji obejmują pomoc w walce z ubóstwem dzieci, wspieranie młodych ludzi poprzez zapewnienie im edukacji i możliwości rozwoju oraz zwiększenie liczby kobiet na rynku pracy;

Poprawka  3

Projekt rezolucji

Ustępy 3 a oraz 3 b (nowe)

Projekt rezolucji	Poprawka
	3a. przypomina, że przyszły budżet UE powinien przyczyniać się do uwzględniania kwestii klimatu i różnorodności biologicznej w sposób wykraczający poza przewidywane poziomy ukierunkowanych wydatków, co powinno zostać osiągnięte poprzez włączenie celów klimatycznych i środowiskowych do procesu decyzyjnego we wszystkich obszarach polityki i programach w całym cyklu politycznym, przy jednoczesnym dążeniu do celu, jakim jest sprawiedliwa transformacja niepozostawiająca nikogo bez wsparcia;
	3b. ponadto z zadowoleniem przyjmuje tworzenie miejsc pracy, które mógłby zainicjować Europejski Zielony Ład i jest zdeterminowany, aby zapewnić wszystkim godne warunki pracy; jest zatem przekonany, że Europejskiemu Zielonemu Ładowi muszą towarzyszyć interwencje ukierunkowane w szczególności na ochronę pracowników;

Poprawka  4

Projekt rezolucji

Ustęp 3 c (nowy)

Projekt rezolucji	Poprawka
	3c. podkreśla, że fundusze przejściowe powinny obejmować nie tylko przenoszenie pracowników zatrudnionych przy wydobyciu węgla i innych paliw kopalnych, ale muszą również uwzględniać wszystkie potencjalnie zaangażowane sektory, w tym sektor produkcji stali;

Poprawka  5

Projekt rezolucji

Ustęp 4

Projekt rezolucji	Poprawka
4.  jest zaniepokojony ryzykiem nowego kryzysu finansowego, na które zwracają uwagę międzynarodowe instytucje finansowe, w świetle rosnącego światowego długu publicznego i prywatnego (322 % światowego PKB); jest zaniepokojony potencjalnymi społecznymi i politycznymi skutkami takiego kryzysu – których skala według prognoz Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) będzie dziesięciokrotnie większa od skutków kryzysu z 2008 r. – jeśli UE nie będzie dysponować nowymi narzędziami ochrony spójności społecznej;	4.  jest zaniepokojony ryzykiem nowego kryzysu finansowego, na które zwracają uwagę międzynarodowe instytucje finansowe, w świetle rosnącego światowego długu publicznego i prywatnego (322 % światowego PKB); jest zaniepokojony potencjalnymi społecznymi i politycznymi skutkami takiego kryzysu – których skala według prognoz Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) będzie dziesięciokrotnie większa od skutków kryzysu z 2008 r. – jeśli UE nie będzie dysponować nowymi narzędziami ochrony spójności społecznej, zachowania miejsc pracy i zapobiegania masowym zwolnieniom;

Poprawka  6

Projekt rezolucji

Tytuł sekcji – ustępy 4 a, 4 b, 4 c, 4 d, 4 e, 4 f, 4 g, 4 h (nowy)

Projekt rezolucji	Poprawka
...i chronić obywateli UE przed następnym kryzysem finansowym	...oraz zagwarantować i osiągnąć pełną spójność społeczną, gospodarczą i terytorialną
	4a. przypomina, że zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu wzrost, dobrze ukierunkowane inwestycje i polityka fiskalna są kluczem do tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy i większego dobrobytu dla wszystkich;
	4b. podkreśla zatem, że Zielony Ład musi prowadzić do postępu społecznego dzięki poprawie dobrostanu wszystkich obywateli, zmniejszaniu nierówności społecznych, ograniczaniu dysproporcji gospodarczych między państwami członkowskimi oraz różnic między płciami i pokoleniami; uważa, że sprawiedliwa transformacja nie powinna zaniedbywać żadnej osoby ani żadnego miejsca i powinna zniwelować nierówności społeczne i gospodarcze; powtarza, że przejście na gospodarkę neutralną dla klimatu i zrównoważonego społeczeństwa musi nastąpić w powiązaniu z wdrożeniem europejskiego filaru praw socjalnych;
	4c. opowiada się zatem za ambitnym budżetem na 2021 r. w celu dalszego wdrażania europejskiego filaru praw socjalnych w oparciu o trwały wzrost społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności, w celu osiągnięcia pełnego zatrudnienia i postępu społecznego, promowania równości dla wszystkich i solidarności międzypokoleniowej oraz ochrony praw dziecka, zgodnie z zapisami Traktatu o Unii Europejskiej; podkreśla w szczególności znaczenie odpowiedniego finansowania działań na rzecz wspierania równości i równego dostępu do rynku pracy dla mężczyzn i kobiet; przypomina również o znaczeniu odpowiedniego finansowania i innych instrumentów promujących wspieranie prawodawstwa i polityki antydyskryminacyjnej oraz ich wdrażania;
	4d. podkreśla, że realizacja powyższego wymaga odpowiednio finansowanej polityki społecznej i w związku z tym podkreśla potrzebę wzmocnienia istniejących instrumentów przyczyniających się do realizacji tych celów, w szczególności Europejskiego Funduszu Społecznego + (EFS+) (w tym Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI)), Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (FEAD), programu Unii Europejskiej na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych (EaSI) oraz Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EGF);
	4e. przypomina o potrzebie skuteczniejszego ukierunkowania funduszy strukturalnych i inwestycji na promowanie wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, zmniejszanie nierówności i pobudzanie konwergencji społecznej;
	4f. ostrzega, że ograniczenie środków budżetowych w tych dziedzinach może utrudnić skuteczność odpowiednich strategii politycznych i realizację wyznaczonych w nich celów; nalega zatem, by zostały one zagwarantowane w następnych WRF oraz by nadal były wdrażane głównie poprzez dotacje;
	4g. podkreśla, że te środki finansowe powinny prowadzić do uzyskania efektów synergii, aby pomóc w zmniejszaniu różnic społecznych i nierówności, tak aby w procesie tym nie zapomniano o żadnej grupie społecznej;
	4h. podkreśla ponadto potrzebę zapewnienia płynnego przejścia z obecnego okresu finansowania na nowe WRF, zwłaszcza z obecnego Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI), Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (FEAD) i programu Unii Europejskiej na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych (EaSI), na nowy EFS+;

Poprawka  7

Projekt rezolucji

Ustęp 4 i (nowy)

Projekt rezolucji	Poprawka
	4i.  wzywa do zapewnienia wystarczających środków finansowych na wsparcie inwestycji w budownictwo mieszkaniowe w celu skutecznego rozwiązania narastających problemów związanych z brakiem przystępnych cenowo mieszkań, złymi warunkami mieszkaniowymi, wykluczeniem mieszkaniowym i bezdomnością;

Poprawka  8

Projekt rezolucji

Ustęp 4 j (nowy)

Projekt rezolucji	Poprawka
	4j.  przypomina o tym, jak ważne jest zapewnienie, by nikt nie został pominięty; opowiada się zatem za budżetem UE, który wspiera równość na wszystkich etapach życia – od początku do końca życia obywateli; w tym celu wzywa do stworzenia programu wspierającego państwa członkowskie, które pragną ustanowić lub wzmocnić publiczną i powszechną sieć opieki nad dziećmi i osobami starszymi, a także publiczną sieć dla osób w dużym stopniu zależnych od opieki, takich jak osoby niepełnosprawne lub osoby wymagające opieki długoterminowej;

Poprawka  9

Projekt rezolucji

Ustępy 4 k, 4 l, 4 m, 4 n, 4 o (nowe)

Projekt rezolucji	Poprawka
	4k. przypomina, że bezrobocie wśród młodzieży utrzymuje się na niedopuszczalnie wysokim poziomie i charakteryzuje się znacznym zróżnicowaniem między państwami członkowskimi;
	4l. w związku z tym ponownie podkreśla znaczenie odpowiedniego finansowania i innych instrumentów wspierających środki służące zwalczaniu bezrobocia młodzieży i zwiększaniu szans młodych ludzi na zatrudnienie, a mianowicie Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych i programu Erasmus+;
	4m. przyjmuje ponadto do wiadomości propozycję Komisji, aby włączyć Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych do EFS+ na okres programowania 2021–2027, ale wyraża zaniepokojenie brakiem jasności co do rzeczywistych środków przeznaczanych z roku na rok na zwalczanie bezrobocia wśród młodzieży w ramach przyszłego EFS+, w szczególności w odniesieniu do koncentracji tematycznej w rozporządzeniu w sprawie EFS+; podkreśla potrzebę utrzymania poziomu finansowania przeznaczonego na zwalczanie bezrobocia młodzieży przynajmniej na poziomie z poprzedniego okresu programowania;
	4n. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie podjęte przez przewodniczącą Komisji Ursulę von der Leyen w jej wytycznych politycznych do wzmocnienia gwarancji dla młodzieży poprzez przekształcenie jej w stały instrument dotowany wyższymi środkami budżetowymi i przewidujący regularną sprawozdawczość;
	4o. apeluje o zapewnienie w 2021 r. finansowania na rzecz dalszego wdrażania gwarancji dla młodzieży w państwach członkowskich;

 

Poprawka  10

Projekt rezolucji

Ustępy 10 a, 10 b, 10 c, 10 e (nowe)

Projekt rezolucji	Poprawka
	10a. ubolewa, że ponad jedna czwarta wszystkich dzieci w UE jest zagrożona ubóstwem lub wykluczeniem społecznym;
	10b. w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do utworzenia europejskiej gwarancji dla dzieci, aby pomóc zapewnić, że każde dziecko w Europie zagrożone ubóstwem lub wykluczeniem społecznym będzie miało dostęp do najbardziej podstawowych praw, takich jak opieka zdrowotna, opieka nad dziećmi, edukacja, odpowiednie żywienie i godne warunki mieszkaniowe;
	10c. zdecydowanie przypomina, że inicjatywa ta jest również powiązana z negocjacjami w sprawie WRF i wzywa do włączenia europejskiej gwarancji dla dzieci do przyszłego EFS+, przy czym na cały okres WRF na lata 2021–2027 należy przeznaczyć nowe środki w wysokości co najmniej 5,9 mld EUR;
	10d. przypomina o roli instrumentów unijnych we wspieraniu przedsiębiorstw i pracowników w procesie przechodzenia na cyfrową i bardziej ekologiczną gospodarkę; ponownie podkreśla znaczenie kształcenia i szkolenia zawodowego w dobie cyfryzacji; apeluje do Komisji o zbadanie dalszych możliwości wspierania programów kształcenia i szkolenia zawodowego, zwłaszcza w dziedzinie rozwoju oprogramowania i technologii informacyjnych;
	10e. wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi w budżecie na 2021 r. na potrzeby krajów i terytoriów zamorskich i ich stosunki z nimi, ponieważ mogą one być szczególnie narażone na negatywne skutki zmian klimatu; podkreśla w szczególności, że należy poprawić dostęp do funduszy dla krajów i terytoriów zamorskich, ponieważ ze względu na swój specjalny status i wielkość dysponują one ograniczonymi zasobami administracyjnymi i wiedzą fachową;

 

Poprawka  11

Projekt rezolucji

Ustęp 12

Projekt rezolucji	Poprawka
12.  jest zdeterminowany uniknąć nowego kryzysu płatniczego; ponownie podkreśla, że ogólny pułap płatności musi uwzględniać bezprecedensową wielkość zobowiązań pozostających do spłaty na koniec 2020 r., które mają zostać uregulowane w ramach kolejnych WRF; zauważa ponadto, że środki na płatności w 2021 r. będą w dużej mierze skoncentrowane na zakończeniu programów na lata 2014–2020; podkreśla jednak, że nie powinno to przeszkodzić w uruchomieniu nowych programów;	12.  jest zdeterminowany uniknąć nowego kryzysu płatniczego; ponownie podkreśla, że ogólny pułap płatności musi uwzględniać bezprecedensową wielkość zobowiązań pozostających do spłaty na koniec 2020 r., które mają zostać uregulowane w ramach kolejnych WRF; zauważa ponadto, że środki na płatności w 2021 r. będą w dużej mierze skoncentrowane na zakończeniu programów na lata 2014–2020; podkreśla jednak, że nie powinno to przeszkodzić w uruchomieniu nowych programów i nie powinno się odbywać kosztem EFS+;

Poprawka  12

Projekt rezolucji

Ustęp 14 a (nowy)

Projekt rezolucji	Poprawka
	14a. wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi na zapewnienie płynnego przejścia na finansowanie w ramach obecnej osi „Progress” programu EaSI;

 

 

 

PISMO KOMISJI ROZWOJU

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma zwrócono się do Komisji Rozwoju o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. W ramach procedury pisemnej komisja podjęła decyzję o przedstawieniu tej opinii w formie pisma.

Komisja Rozwoju zbadała tę kwestię na posiedzeniu w dniu 21 kwietnia 2020 r. Na tym samym posiedzeniu komisja postanowiła zwrócić się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w projekcie rezolucji przedstawionych poniżej wskazówek.

 

Z wyrazami szacunku

Tomas Tobé

WSKAZÓWKI

 

1. wzywa Radę do sfinalizowania swoich mandatów negocjacyjnych dotyczących nowych wieloletnich ram finansowych (WRF), jak również Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej (ISWMR);

2. podkreśla, że stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu w sprawie ISWMR zostało przyjęte w dniu 4 marca 2019 r., a jego mandat dotyczący ISWMR został ponownie potwierdzony w dniu 8 października 2019 r.; przypomina stanowisko Parlamentu, zgodnie z którym 45% całkowitego budżetu w ramach ISWMR należy przeznaczać na cele klimatyczne, zarządzanie środowiskowe i ochronę środowiska, różnorodność biologiczną, przeciwdziałanie pustynnieniu oraz zwalczanie podstawowych przyczyn migracji i przymusowego wysiedlania, a także kładzie silny nacisk na propagowanie demokracji, praworządności i praw człowieka, w tym praw kobiet, dzieci, uchodźców, przesiedleńców, osób LGTBI, osób niepełnosprawnych, społeczności tubylczych oraz mniejszości etnicznych i religijnych;

3. zwraca uwagę, że poprawa spójności między państwami członkowskimi, pogłębienie solidarności z naszymi partnerami i wdrażanie Agendy 2030 będą naszymi głównymi celami w nadchodzącej procedurze budżetowej;

4. ponownie podkreśla, że Unia i jej państwa członkowskie muszą dotrzymać swoich wspólnych zobowiązań, zwłaszcza jeżeli chodzi o realizację celu 0,7% ODA/DNB, celów zrównoważonego rozwoju i porozumienia paryskiego[[1]], a także celów dotyczących opieki zdrowotnej, edukacji i równości płci;

5. wzywa do wdrożenia ustanowionej w art. 208 TFUE zasady spójności polityki na rzecz rozwoju, a także do jednoznacznego ustalenia kompetencji poszczególnych organów UE przy realizacji zobowiązań w zakresie spójności polityki;

6. przypomina, że Unia musi być gotowa do zwalczania COVID-19 w skali globalnej poprzez wspieranie krajów partnerskich; podkreśla, że fundusze UE muszą być wdrażane w sposób dowodzący międzynarodowej solidarności z najbardziej podatnymi na zagrożenia krajami na świecie; uważa, że UE musi zwiększyć swoje wsparcie dla WHO i UNHCR; apeluje o wsparcie UE dla niestabilnych systemów opieki zdrowotnej w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji;

7. wzywa UE do wspierania współpracy i kontaktów wielostronnych w celu wypracowania skoordynowanych międzynarodowych rozwiązań w odpowiedzi na kryzys COVID-19; uważa, że UE i państwa członkowskie muszą zaapelować do wielostronnych organizacji finansowych o czasowe zawieszenie lub nawet o rozważenie częściowego anulowania spłaty finansowych zobowiązań publicznoprawnych, tak aby można było dostosować egzekucję spłaty zadłużenia do naszego najważniejszego priorytetu, jakim jest zwalczanie COVID-19; uważa, że w sytuacji, gdy wiele krajów w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji ma poważne trudności z zapewnieniem podstawowej opieki zdrowotnej dla ogromnej liczby ludności w trakcie kryzysu sanitarnego, UE i wspólnota międzynarodowa muszą zmniejszyć wszystkie obciążenia wpływające na zdolność krajów partnerskich do radzenia sobie z pandemią.

 

 

PISMO KOMISJI KONTROLI BUDŻETOWEJ

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących procedury budżetowej na rok 2021 – sekcja III
2019/2213(BUD)

 

Szanowny Panie!

 

Komisja Kontroli Budżetowej (CONT) zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie następujących kwestii przy przygotowaniu wytycznych Parlamentu Europejskiego w sprawie procedury budżetowej na rok 2021

 

Zobowiązania pozostające do spłaty (RAL)

1. komisja CONT jest zaniepokojona następującymi faktami:

- kwota zobowiązań do spłaty ciągle rosła w 2018 r. i osiągnęła 281,2 mld EUR z końcem 2018 r. (w 2017 r. – 267,3 mld euro), a w okresie siedmiu lat od 2011 r. – analogicznego roku wykonania poprzednich wieloletnich ram finansowych (WRF) – zobowiązania te wzrosły o 36 % (tj. o 73,7 mld EUR);

- na podstawie długoterminowej prognozy Komisji zobowiązania do spłaty osiągną 313,8 mld EUR do 2023 r.;

2. komisja CONT wzywa Komisję do dalszego udoskonalenia prognoz finansowych oraz do udzielenia państwom pomocy w identyfikacji kwalifikujących się projektów o wyraźnej europejskiej wartości dodanej;

3. komisja CONT podkreśla, że ryzyko braku wystarczających środków na płatności jest tym większe, że wdrożenie europejskich funduszy inwestycyjnych i strukturalnych (funduszy ESI) jest jeszcze bardziej opóźnione niż w przypadku poprzednich WRF; w związku z tym zwraca uwagę na fakt, że w 9 z 13 państw członkowskich, które należą do Unii od 2004 r., zobowiązania do spłaty stanowią ponad 15 % rocznych wydatków publicznych; brak środków na płatności może stanowić poważne wyzwanie finansowe i polityczne zarówno dla tych państw, jak i dla Unii;

4. komisja CONT wzywa Komisję do podjęcia działań w celu uniknięcia nadmiernej presji na poziom środków na płatności w pierwszych latach obowiązywania WRF na okres programowania 2021–2027; wzywa władzę budżetową, aby:

 zapewniła odpowiednią równowagę między środkami na zobowiązania i środkami na płatności w następnych WRF przez zwiększenie środków na płatności, zmianę przepisów dotyczących zobowiązań lub zmniejszenie środków na zobowiązania;

 uwzględniła przy tym możliwość wielości wniosków o płatność w latach 2021 i 2022 oraz fakt, że niewykorzystanych środków na płatności nie można przesunąć do kolejnych WRF;

 zwiększyła potencjał administracyjny w państwach członkowskich, aby umożliwić terminową realizację programów; w związku z tym przypomina się o potrzebie zwiększenia przez Komisję pomocy technicznej dla państw członkowskich w celu zapewnienia przestrzegania ustalonych terminów i wymogów prawnych przy realizacji programu;

 

 uchyliła zasadę n +3 zgodnie z wnioskiem w ramach absolutorium dla Komisji Europejskiej za rok 2018; podkreśla się potrzebę ograniczenia automatycznego umarzania w okresie programowania 2021–2027 do n+2, aby zachęcić państwa członkowskie do szybkiego wdrożenia programów;

 

 dążyła do uproszczenia wniosków o finansowanie oraz zarządzania, a także ułatwiła sprawozdawczość w ramach programów; podkreśla się, że nadmiar regulacji i procedur na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym utrudnia realizację celów politycznych i zwiększa ryzyko nadmiernie rygorystycznego wdrażania; zaznacza się, że takie dodatkowe obciążenie administracyjne stanowi niepotrzebne źródło błędów;

 

 prawidłowo rozpoczęła nowe WRF oraz realizację bieżących i nowych programów w 2021 r.; w świetle utrzymującego się braku zgody między państwami członkowskimi i z Parlamentem co do zakresu nowych WRF komisja CONT wzywa Komisję, aby przedstawiła plan awaryjny obejmujący budżet na 2021 r. i przedłużyła programy realizowane w obecnych WRF, tak by zapewnić wiarygodność planowania i prawidłowość budżetu UE;

Terminowa absorpcja

5. komisja CONT obawia się, że wdrażanie funduszy strukturalnych pozostaje w tyle, a sytuacja jest jeszcze gorsza niż w porównywalnym momencie poprzedniego okresu programowania – podczas gdy obecnie średni wskaźnik absorpcji wynosi poniżej 40 %, w porównywalnym momencie w okresie programowania 2007–2013 wynosił on poniżej 60 %;

6.  komisja CONT zwraca się do Komisji o przedstawienie sprawozdania na temat przewidzianej w obecnych WRF całkowitej kwoty płatności zaplanowanych z góry na lata 2022/2023 z uwagi na zasadę n+3 (programy z poprzednich WRF trwające do połowy nowych WRF);

7.  komisja CONT wzywa Komisję i zainteresowane państwa członkowskie, aby w pierwszej połowie 2020 r. opracowały plan działania w celu przyspieszenia wdrażania funduszy ESI w bieżącym okresie programowania, z jasnymi zachętami do skutecznej absorpcji dostępnych środków finansowych;

Konflikty interesów

8. komisja CONT zwraca uwagę na art. 61 rozporządzenia finansowego, który obowiązuje od 2 sierpnia 2018 r.; w artykule tym rozszerzono definicję konfliktu interesów; wzywa Komisję, stojącą na straży traktatów, do zwalczania wszelkich form konfliktu interesów oraz do regularnej oceny środków zapobiegawczych podejmowanych przez państwa członkowskie w celu ich uniknięcia;

9.  komisja CONT wzywa Komisję, aby zaproponowała wspólne wytyczne co do tego, jak można uniknąć konfliktów interesów wśród wysokich rangą polityków; ponadto apeluje do współprawodawcy o przyjęcie wspólnych norm etycznych w odniesieniu do wszystkich kwestii związanych z konfliktami interesów oraz wzywa Komisję do wspierania rozpowszechniania najlepszych praktyk w państwach członkowskich; podkreśla, że zważywszy na istniejące w niektórych państwach członkowskich problemy związane z konfliktem interesów przy podziale unijnych środków finansowych w ramach zarządzania dzielonego, niedopuszczalne jest, by niektórzy członkowie Rady Europejskiej, niektórzy członkowie rządów krajowych oraz urzędnicy podejmowali decyzje o podziale i zarządzaniu, jeśli chodzi o dotacje unijne, z których mogą korzystać oni sami, członkowie ich rodzin lub struktury oligarchiczne;

Prokuratura Europejska

 

10. komisja CONT podkreśla, że utworzenie Prokuratury Europejskiej stanowi skok jakościowy w kierunku ochrony interesów finansowych Unii;

 

11.  komisja CONT krytykuje niedofinansowanie i niedobór personelu Prokuratury Europejskiej w fazie przygotowawczej przewidzianej przez Komisję; podkreśla, że Prokuratura Europejska może być zmuszona do rozpatrywania aż 3000 spraw rocznie, w związku z czym potrzebuje co najmniej 76 dodatkowych stanowisk i 8 mln EUR, jeżeli ma stać się w pełni operacyjna do końca 2020 r.; zdecydowanie wzywa Komisję do przedstawienia projektu budżetu korygującego; podkreśla, że żadne zwiększenie budżetu lub liczby stanowisk w Prokuraturze Europejskiej nie może odbyć się ze szkodą dla budżetów i planów zatrudnienia OLAF lub Eurojustu; w szczególności sprzeciwia się redukcji planu zatrudnienia OLAF o 45 stanowisk; podkreśla, że OLAF boryka się już z niedofinansowaniem i niedoborem personelu oraz że przeniesienie większej ilości zasobów z OLAF do Prokuratury Europejskiej mogłoby zwiększyć ryzyko, że kolejne przypadki niewłaściwego wykorzystywania unijnych środków finansowych pozostaną niewykryte; podkreśla, że może to prowadzić do zmniejszenia tradycyjnych zasobów własnych UE oraz do zwiększenia transgranicznych oszustw dotyczących VAT i oszustw celnych, co negatywnie wpłynie na dochody UE;

 

12.  zwraca uwagę, że Eurojust napotykał już trudności we współpracy międzynarodowej, szczególnie w dziedzinie przestępczości transgranicznej, z powodu nieodpowiedniego wyposażenia; za niedopuszczalne uważa wzmocnienie Prokuratury Europejskiej kosztem Eurojustu; wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego finansowania tych organizacji; podkreśla, że Prokuratura Europejska, OLAF, Europol i Eurojust mają zasadnicze znaczenie dla zwalczania transgranicznych oszustw związanych z VAT i oszustw celnych oraz dla zapobiegania niewłaściwemu wykorzystywaniu unijnych środków finansowych;

 

13.  komisja CONT ubolewa, że obecnie istnieją silne i obszerne mechanizmy kontroli w obszarach, w których występują drobne błędy, podczas gdy na sprawy transgraniczne przeznacza się znacznie mniejsze zasoby finansowe i kadrowe; zwraca uwagę na wyraźnie negatywne konsekwencje dla pozyskiwania przychodów, szkodliwe dla UE, a zatem i dla państw członkowskich;

 

14.  komisja CONT zauważa, że zgodnie z art. 3 rozporządzenia o Prokuraturze Europejskiej została ona ustanowiona jako organ instytucjonalny Unii Europejskiej, natomiast w budżecie na 2020 r. jest przedstawiona jako agencja w pozycji „Komisja”; wyraża zaniepokojenie faktem, że nie gwarantuje to dostatecznej niezależności Prokuratury Europejskiej, i wzywa Komisję, aby w przyszłości przedstawiła budżet Prokuratury Europejskiej jako budżet niezależnego organu w dziale 7 (administracja) wraz z innymi organami i instytucjami, a nie w dziale 2 (Komisja) wraz z agencjami ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.

 

 

 

Z wyrazami szacunku

 

 

 

 

 

Monika Hohlmeier

Przewodnicząca komisji CONT i sprawozdawczyni ds. absolutorium dla Komisji

 

 

 

PISMO KOMISJI OCHRONY ŚRODOWISKA NATURALNEGO, ZDROWIA PUBLICZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

GR/av

D(2020) 11953

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

Ze względu na rozprzestrzenianie się choroby wywołanej koronawirusem (COVID–19) i wynikającą stąd zmianę kalendarza prac Parlamentu na kolejne tygodnie z powodu siły wyższej Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (ENVI) nie będzie mogła przeprowadzić głosowania nad projektem opinii w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na 2021 r. – sekcja III (2019/2213(BUD)). W związku z tym jako przewodniczący komisji ENVI i stały sprawozdawca ds. budżetu pragnę przekazać Panu wkład komisji ENVI w postaci punktów rezolucji, które, jak mam nadzieję, zostaną uwzględnione przez Pana komisję.

Sytuacja kryzysowa w związku z wybuchem epidemii COVID-19

– podkreśla, że budżet Unii na 2021 r. powinien zawierać środki na rozwój zdolności do radzenia sobie z pandemiami w celu zapewnienia ochrony obywatelom Europy; zwraca uwagę na pilną potrzebę zapewnienia odpowiedniego finansowania w celu wspierania badań naukowych, które mogą przyczynić się do ograniczenia pandemii koronawirusa COVID-19 i liczby wywołanych nim zachorowań;

– z zadowoleniem przyjmuje akt wykonawczy wprowadzony przez Komisję w ramach unijnego mechanizmu ochrony ludności i zmieniający wykaz zdolności składających się na instrument „rescEU” w celu uwzględnienia w nim gromadzenia zapasów sprzętu medycznego i leczenia w kontekście pandemii COVID-19; podkreśla, że należy przeznaczyć wystarczające środki na unijny mechanizm ochrony ludności, aby pomóc w walce z pożarami lasów, powodziami, trzęsieniami ziemi, zagrożeniami zdrowia publicznego oraz innymi klęskami żywiołowymi i katastrofami spowodowanymi przez człowieka, których skutki prawdopodobnie będą jeszcze bardziej dramatyczne w wyniku zmiany klimatu; przypomina, że w następstwie wybuchu pandemii COVID-19 mechanizm ten wykorzystano w celu repatriacji obywateli UE, w tym z Wuhan w Chinach; podkreśla, że unijny mechanizm ochrony ludności musi być w wystarczającym stopniu finansowany, aby reagować na pandemię COVID-19 i ratować życie, w tym poprzez przyznanie dodatkowego finansowania z przeznaczeniem na działania i budowanie zdolności;

– podkreśla, że Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) musi dysponować odpowiednimi zasobami kadrowymi, aby sprawnie reagować na obecną pandemię COVID-19; przypomina, że w latach 2013–2018 liczbę pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin w Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób zmniejszono o dwadzieścia, i zwraca się o pilny powrót do pierwotnego planu zatrudnienia;

– podkreśla potrzebę dostosowania przyszłego planu odbudowy gospodarczej lub narzędzia finansowego opartego na wykorzystaniu środków UE w kontekście załamania się koniunktury z powodu COVID-19 do priorytetów ustalonych w ramach koncepcji zielonego ładu;

Europejski zielony ład, budżet na 2021 r. i wieloletnie ramy finansowe

– zwraca uwagę na potrzebę zapewnienia w budżecie na 2021 r. wystarczających środków, aby umożliwić Unii szybkie podjęcie konkretnych działań niezbędnych do zaradzenia pilnym problemom klimatycznym i środowiskowym oraz do zachowania różnorodności biologicznej; domaga się, aby przyszły budżet pomógł Unii w wypełnieniu jej zobowiązania wynikającego z koncepcji europejskiego zielonego ładu oraz zobowiązań podjętych w ramach porozumienia paryskiego, a także aby był w pełni dostosowany do celów takich jak ograniczenie globalnego ocieplenia do poniżej 1,5°C i odwrócenie tendencji spadkowej w zakresie różnorodności biologicznej;

– podkreśla, że budżet Unii na 2021 r. powinien utorować drogę do pełnego i skutecznego wdrożenia ambicji określonych w komunikacie Komisji w sprawie europejskiego zielonego ładu z myślą o tym, aby wszystkie strategie polityczne Unii wpisywały się w realizację jej celów; uważa, że Unia powinna zademonstrować globalne przywództwo w dziedzinie klimatu także poprzez planowanie budżetu;

– wzywa Komisję do wdrożenia narzędzi ekologicznego planowania budżetu od 2021 r.; w tym kontekście podkreśla, jak ważne jest skuteczne uodpornianie budżetu na zmianę klimatu, zadbanie o zgodność całego budżetu z porozumieniem paryskim, a także uwzględnianie w budżecie zjawiska utraty różnorodności biologicznej; wzywa Komisję do opracowania horyzontalnych wytycznych dotyczących uodparniania na zmianę klimatu i ochrony różnorodności biologicznej z myślą o ukierunkowaniu wszystkich dokumentów dotyczących planowania polityki na następne wieloletnie ramy finansowe;

– podkreśla, że budżet Unii na rok 2021 jest pierwszym budżetem w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027; podkreśla, że od samego początku nowych wieloletnich ram finansowych należy podjąć wszelkie możliwe działania z myślą o jak najszybszym osiągnięciu ogólnego celu, jakim jest uwzględnianie kwestii klimatu i utraty różnorodności biologicznej; ponownie podkreśla stanowisko komisji ENVI z 5 września 2019 r., zgodnie z którym to stanowiskiem w kolejnych wieloletnich ramach finansowych należy wyznaczyć cel w wysokości 40% w zakresie uwzględniania kwestii klimatu;

– zwraca uwagę, że wydatki w dziedzinie klimatu i różnorodności biologicznej muszą być monitorowane w oparciu o solidniejszą, bardziej przejrzystą i kompleksową metodologię, która jest niezbędna, aby uniknąć ryzyka przeszacowania przydzielanych środków; przypomina o swoim stanowisku, zgodnie z którym, oprócz docelowych środków przeznaczonych na uwzględnianie kwestii klimatu, w kolejnych wieloletnich ramach finansowych co najmniej 10% środków należy wyraźnie przeznaczyć na uwzględnianie kwestii różnorodności biologicznej, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w budżecie Unii na 2021 r.;

–  wzywa Radę Europejską do zatwierdzenia nowych zasobów własnych, takich jak podatek od tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu i wykorzystanie dochodów z systemu handlu emisjami w budżecie UE zgodnie ze stanowiskiem Parlamentu[15];

– zwraca uwagę na potrzebę zapewnienia w budżecie na 2021 r. wystarczających środków na osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju ONZ;

– podkreśla, że realizując ambicje Unii w zakresie klimatu i ochrony środowiska, należy przeznaczać wystarczające środki na doprowadzenie do sprawiedliwej transformacji; podkreśla również, że obciążenia należy rozkładać zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci” oraz że nie powinny one spocząć na barkach osób i społeczności znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji; zaznacza, że zasoby dla Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji powinny pochodzić z nowych źródeł bez szkody dla innych programów UE;

– podkreśla, że w budżecie na 2021 r. należy przeznaczyć dostateczne środki na opracowanie i wdrożenie przyszłego europejskiego planu walki z rakiem; podkreśla, że należy również przeznaczyć wystarczające środki na zwalczanie rzadkich i niezakaźnych chorób, ze szczególnym naciskiem na badania naukowe i profilaktykę, a także na przeciwdziałanie oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe;

– podkreśla, jak ważne jest zapewnienie w budżecie na rok 2021 wystarczających środków na odpowiednie i przewidywalne finansowanie agencji Unii, aby umożliwić im wypełnianie mandatu i wykonywanie powierzonych im zadań;

 

Podobne pismo wystosowałem do sprawozdawcy generalnego ds. budżetu na 2021 r. Pierre’a Larrouturou.

 

Z wyrazami szacunku

 

Pascal CANFIN

 

 

PISMO KOMISJI PRZEMYSŁU, BADAŃ NAUKOWYCH I ENERGII

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

Ze względu na wyjątkową sytuację, z którą mamy obecnie do czynienia, koordynatorzy komisji ITRE postanowili przedłożyć opinię ITRE w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 w postaci niniejszego pisma, w oparciu o prace już przeprowadzone w komisji.

 

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek.

Z wyrazami szacunku

Cristian-Silviu Buşoi

 

WSKAZÓWKI

1. ubolewa, że państwom członkowskim jak dotąd nie udało się osiągnąć porozumienia w sprawie wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021–2027 i reformy systemu zasobów własnych, co zagraża terminowemu rozpoczęciu i funkcjonowaniu nowych programów, a tym samym możliwości realizacji przez Unię jej priorytetów politycznych, w tym Europejskiego Zielonego Ładu, a tym samym przyczynienia się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do zerowego poziomu netto do 2050 r.; zauważa, że WRF to podstawa rocznego budżetu i że wobec braku rozporządzenia w sprawie WRF wytyczne dotyczące budżetu na 2021 r. mogą jedynie odzwierciedlać ogólne stanowisko Parlamentu w sprawie WRF;

2. podkreśla, że budżet na 2021 r. musi umożliwić Unii wypełnienie zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, włącznie z zasadą „nie szkodzić”, oraz być dostosowany do celu, jakim jest ograniczenie globalnego ocieplenia do poniżej 1,5°C; w związku z tym nalega, aby następny budżet koncentrował się na zrównoważonym rozwoju, transformacji energetycznej, tworzeniu miejsc pracy i odwróceniu utraty różnorodności biologicznej; przypomina, że należy zwiększyć wydatki związane ze zmianą klimatu do co najmniej 25 % wydatków UE w nowym okresie WRF oraz jak najszybciej osiągnąć poziom 30 %, przy czym należy utrzymać wyższe cele szczegółowe w innych programach, np. uzgodnione w programie „Horyzont Europa” 35 %;

3. dodaje, że jednym z głównych priorytetów politycznych jest zapewnienie konkurencyjności i zrównoważonego charakteru przemysłu UE, co obejmuje zmniejszenie obciążeń administracyjnych, w tym związanych z programami UE, oraz zmianę obowiązujących przepisów UE dotyczących pomocy państwa bez uszczerbku dla funkcjonowania rynku wewnętrznego; uważa, że dobrobyt gospodarczy jest bezpośrednio związany z globalną konkurencyjnością przemysłową i skuteczną polityką klimatyczną; podkreśla, że aby wzmocnić konkurencyjność, rozwinąć przyszłe umiejętności i tworzyć miejsca pracy, potrzebne będą znaczne inwestycje w innowacje, w tym w technologie cyfrowe i sektory energochłonne;

4. podkreśla, że nowy dział 1 („Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa”) walnie przyczyni się do pobudzenia opartego na innowacjach, zrównoważonego rozwoju gospodarczego oraz stopniowych i przełomowych badań naukowych i innowacji w celu przyczynienia się do przejścia do 2050 r. na gospodarkę i społeczeństwo neutralne dla klimatu, zgodnie z porozumieniem paryskim; podkreśla ponadto znaczenie nowego działu 5 („Bezpieczeństwo i obrona”), który obejmuje nowy Europejski Fundusz Obronny i fundusze na rzecz bezpieczeństwa jądrowego i likwidacji obiektów jądrowych;

5. przypomina stanowisko Parlamentu w sprawie ogólnej puli środków finansowych programu „Horyzont Europa” w wysokości 120 mld EUR (w cenach z 2018 r.), a także o ciągłym nadmiarze zgłoszeń do programu w trakcie ostatnich WRF, co oznacza, że można by było sfinansować znacznie więcej wysokiej jakości projektów w dziedzinie badań naukowych i innowacji, gdyby zapewniono wystarczające finansowanie unijne; w związku z tym apeluje do Komisji, aby odpowiednio przedstawiła projekt budżetu na 2021 r. w celu zapewnienia, że działania w zakresie badań i innowacji będą ambitnie finansowane bez zakłóceń, w tym w dziedzinach mających zasadnicze znaczenie dla strategicznej autonomii UE i międzynarodowej konkurencyjności, które wspierają przejście na gospodarkę neutralną dla klimatu do 2050 r. oraz ogólne cele Europejskiego Zielonego Ładu, a także osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju i korzyści dla obywateli i społeczeństwa, takich jak transformacja cyfrowa, mobilność, energia, opieka zdrowotna i przestrzeń kosmiczna, oraz aby wspierała wprowadzanie na rynek innowacyjnych produktów i usług; przypomina w tym kontekście o potrzebie zrównoważonego wsparcia na rzecz badań podstawowych i stosowanych; wzywa do zmniejszenia regionalnej nierównowagi pod względem zdolności do badań i innowacji w UE; przypomina, że partnerstwa w dziedzinie badań naukowych i innowacji są skutecznym środkiem wspierania wspólnych badań i angażowania przemysłu w ten program, a zatem należy je umacniać; podkreśla ponadto potrzebę koordynacji działań w zakresie nauki i badań poza granicami europejskimi, a w związku z tym – zapewnienia odpowiednich ram współpracy międzynarodowej;

6. podkreśla, że wszystkie obszary budżetu muszą przyczyniać się do realizacji ogólnych celów Europejskiego Zielonego Ładu i celów ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju; przypomina o znacznych potrzebach finansowych i dodatkowych inwestycjach niezbędnych do realizacji tych celów; przypomina w tym kontekście, jak ważne jest wprowadzenie Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, aby zneutralizować negatywne konsekwencje społeczne, społeczno‑gospodarcze, technologiczne i środowiskowe odejścia od energetyki opartej na węglu i wychodzenia z zależności od węgla odczuwane przez pracowników, sektory i społeczności, a także apeluje o solidne finansowanie funduszu i wnosi, aby metodologia przydziału środków gwarantowała, że żaden region UE nie pozostanie w tyle pod względem transformacji energetycznej; przypomina w związku z tym stanowisko Parlamentu, zgodnie z którym nowe instrumenty powinny być finansowane z nowych środków, nie zaś z ograniczania innych programów UE;

7. podkreśla znaczenie instrumentu „Łącząc Europę” jako kluczowego instrumentu, który służy osiągnięciu celów unii energetycznej i ma ułatwić Unii wywiązanie się z zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz wzywa do zapewnienia odpowiednich środków na ten program, w szczególności na jego komponent energetyczny, i podkreśla, że wybór priorytetowych projektów infrastrukturalnych w energetyce wymaga zgodności z Europejskim Zielonym Ładem; podkreśla potrzebę wspierania transformacji europejskiego sektora mobilności w celu osiągnięcia zrównoważonego, czystego i konkurencyjnego transportu w Unii;

8. podkreśla potrzebę ambitnego projektu budżetu, w szczególności w odniesieniu do nowych programów, takich jak program „Cyfrowa Europa”, który ma na celu pobudzenie inwestycji w kluczowych dla przyszłości dziedzinach, takich jak sztuczna inteligencja, bezpieczeństwo cybernetyczne, obliczenia superkomputerowe i zaawansowane umiejętności cyfrowe, które muszą jak najszybciej stać się operacyjne, aby pomóc UE w zwiększeniu jej konkurencyjności i przyczynić się do zmniejszenia przepaści cyfrowej, zarówno w odniesieniu do różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w sektorze ITC, jak i do nierównowagi geograficznej pod względem gotowości do korzystania z technologii cyfrowych między państwami członkowskimi; wzywa ponadto do wykorzystania wszystkich możliwych programów UE w celu dostosowania Europy do ery cyfrowej i osiągnięcia suwerenności cyfrowej; zdecydowanie sprzeciwia się wszelkim cięciom w porównaniu z wnioskiem Komisji, zwłaszcza w dziedzinach, które mają na celu zagwarantowanie społeczeństwa cyfrowego ukierunkowanego na człowieka; podkreśla kluczową rolę cyfryzacji administracji publicznej oraz interoperacyjności systemów informatycznych na wszystkich szczeblach administracji w interesie obywateli i przedsiębiorstw;

9. podkreśla znaczenie MŚP, mikroprzedsiębiorstw i start-upów, które stanowią istotną część gospodarki UE, ponieważ zapewniają dużą liczbę miejsc pracy, w tym większość nowych miejsc pracy w UE, i przypomina, że MŚP odgrywają istotną rolę w badaniach naukowych i innowacjach oraz we wdrażaniu wyników działalności badawczo-innowacyjnej; apeluje o większe wsparcie w budżecie na 2021 r. dla MŚP, a także dla klastrów i sieci MŚP; w związku z tym apeluje do Komisji, aby zapewniła odpowiednie finansowanie i płynne przejście z programu COSME do nowego Programu na rzecz jednolitego rynku oraz z Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) i innych instrumentów finansowych do InvestEU; podkreśla potrzebę ułatwienia MŚP dostępu do finansowania w całym cyklu badań, rozwoju i innowacji i w tym kontekście przyjmuje z zadowoleniem rolę Europejskiej Rady ds. Innowacji;

10. przypomina stanowisko Parlamentu w sprawie ogólnej puli środków finansowych programu kosmicznego w wysokości 15 mld EUR (w cenach z 2018 r.); w związku z tym apeluje do Komisji, aby odpowiednio przedstawiła projekt budżetu na 2021 r.; ostrzega przed ryzykiem niedostatecznego finansowania, co mogłoby zagrozić istniejącym sztandarowym programom, takim jak Galileo, EGNOS i Copernicus, a także uruchomieniu nowych ważnych programów, tj. GovSatCom i orientacji sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej, ograniczając wiodącą pozycję Europy w odpowiednich sektorach, takich jak bezpieczeństwo, obrona, ochrona ludności i środowiska oraz usługi publiczne; podkreśla, jak ważne jest, by program kosmiczny przyczyniał się do realizacji celów Europejskiego Zielonego Ładu i zapewniał odpowiednie monitorowanie jego postępów; wyraża ubolewanie, że Komisja w swoim wniosku nie zwiększyła w wystarczającym stopniu zasobów ludzkich i finansowych nowej Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego po zawarciu tymczasowego porozumienia międzyinstytucjonalnego rozszerzającego listę zadań tejże agencji;

11. przypomina ważną rolę, jaką odgrywają agencje UE, które przyczyniają się do osiągania celów politycznych określonych przez prawodawcę; apeluje zatem o wystarczające środki finansowe i zasoby kadrowe dla wszystkich agencji zgodnie z ich zadaniami i obowiązkami; podkreśla w szczególności potrzebę znacznego wzmocnienia Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), która od wielu lat boryka się z brakami finansowymi i kadrowymi, co może zagrozić funkcjonowaniu ACER i jej zdolności do wykonywania zadań w zakresie monitorowania i przejrzystości rynku, a także dodatkowych zadań powierzonych jej na podstawie najnowszych przepisów, w tym pakietu dotyczącego czystej energii; nalega, aby Komisja podjęła ten temat już w projekcie budżetu; przypomina ponadto, że Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej musi dysponować dodatkowymi zasobami, aby móc sprostać zadaniom zapisanym w rozporządzeniu w sprawie BEREC i w Europejskim kodeksie łączności elektronicznej.

 

 

PISMO KOMISJI RYNKU WEWNĘTRZNEGO I OCHRONY KONSUMENTÓW

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213(BUD)) – sprawozdawca komisji opiniodawczej: Leszek Miller

Szanowny Panie Przewodniczący!

W procedurze wskazanej w przedmiocie Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów postanowiła przedstawić opinię w formie pisma na użytek komisji, której Pan przewodniczy.

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów postanowiła zwrócić się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w tekście projektu rezolucji wskazówek dołączonych do niniejszego pisma.

 

Z wyrazami szacunku

Petra De Sutter

Przewodnicząca

 

 

Załącznik: Wskazówki

 

WSKAZÓWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A. mając na uwadze, że budżet Unii na rok 2021 jest pierwszym budżetem w wieloletnich ramach finansowych (WRF) na lata 2021–2027;

 

B. mając na uwadze, że od listopada 2018 r. Parlament wyraża gotowość prowadzenia negocjacji w sprawie WRF, ale Rada jak dotąd nie podjęła decyzji o zaangażowaniu się w konstruktywne rozmowy, a czas przeznaczony na osiągnięcie porozumienia wciąż się kurczy;

 

C. mając na uwadze, że od chwili powstania rynku wewnętrznego istotnie przyczynia się on do wzrostu gospodarczego, konkurencyjności i zatrudnienia w Unii, dzięki czemu możliwy stał się swobodny przepływ osób, towarów, usług i kapitału w Unii, powstały nowe możliwości i korzyści skali dla przedsiębiorstw europejskich, w szczególności dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), powstają nowe miejsca pracy, a konsumenci mają większy wybór po niższych cenach, przy czym gwarantuje się ochronę konsumenta oraz wysoką jakość oferowanych produktów i usług; mając na uwadze, że rynek wewnętrzny jest kluczowym elementem w dążeniu do przejścia na zrównoważoną oraz zasobo- i energooszczędną gospodarkę w odpowiedzi na coraz większą presję związaną ze zmianą klimatu; mając na uwadze, że urzeczywistnienie jednolitego rynku powinno pozostać jednym z priorytetów w budżecie na rok 2021;

 

D. mając na uwadze, że jednolity rynek cyfrowy powinien być postrzegany jako jeden z kluczowych elementów ogólnego jednolitego rynku, a skuteczne wdrożenie jednolitego rynku cyfrowego jest warunkiem sine qua non dla skutecznego funkcjonowania jednolitego rynku jako całości, z korzyścią zarówno dla obywateli, jak i dla przedsiębiorstw;

 

1. z zadowoleniem przyjmuje ambitny cel sprawozdawcy w sekcji III budżetu PE w wysokości 883 mln EUR (w cenach z 2018 r.) dla programu na rzecz jednolitego rynku na rok 2021, co odpowiada propozycji Parlamentu w sprawie kolejnych WRF (na lata 2021–2027), dotyczącej znacznego wzrostu wydatków na klaster jednolitego rynku w porównaniu z wnioskiem Komisji (o 48,5%, w cenach z 2018 r.), przy uwzględnieniu oczekiwanego profilu wydatków w ramach tego programu, co wyraźnie wskazuje na jego znaczenie; podkreśla potrzebę utrzymania tych proporcji środków w przyszłych negocjacjach; wyraża rozczarowanie ze względu na zmienioną wersję schematu negocjacyjnego dotyczącego WRF i zasobów własnych na lata 2021 – 2027, przedstawioną przez przewodniczącego Rady Europejskiej, w której to wersji obniżono środki przeznaczone na program na rzecz jednolitego rynku o około 57,1%;

 

2. wzywa państwa członkowskie do utrzymania wysokiego poziomu zaangażowania w odniesieniu do nowego programu na rzecz jednolitego rynku[16] (w tym wcześniejszych działań w ramach COSME), w którym podnosi się kwestię fragmentacji jednolitego rynku, wzmacnia pozycję i ochronę konsumentów oraz umożliwia mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP) pełne korzystanie z dobrze funkcjonującego jednolitego rynku, który jest niezbędny dla rozwoju europejskiej gospodarki przy jednoczesnym skupieniu się na zrównoważonym rozwoju;

 

3. z zadowoleniem przyjmuje komunikaty Komisji pt. „Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy” i „Europejska strategia na rzecz danych”, a także białą księgę Komisji w sprawie sztucznej inteligencji, ponieważ wszystkie trzy inicjatywy zawierają ważne rozważania na temat ochrony konsumentów i zharmonizowanych przepisów dotyczących przedsiębiorstw na jednolitym rynku; podkreśla znaczenie wystarczającego finansowania inicjatyw cyfrowych Komisji w ramach programów związanych z WRF;

 

4. z zadowoleniem przyjmuje proponowane przez Komisję nowe inicjatywy na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu, a w szczególności inicjatywę na rzecz wzmocnienia pozycji konsumentów w związku z zieloną transformacją, ponieważ promowanie zaangażowania konsumentów na rzecz wzorców konsumpcji zgodnej z zasadami zrównoważonego rozwoju ma kluczowe znaczenie dla realizacji priorytetów w ramach koncepcji zielonego ładu; podkreśla znaczenie podnoszenia świadomości konsumentów i ukierunkowania finansowania na działania promujące zrównoważoną konsumpcję w ramach przyszłej polityki konsumenckiej w kontekście programu na rzecz jednolitego rynku;

 

5. podkreśla, że w celu osiągnięcia kompleksowych zrównoważonych wzorców konsumpcji zasady jednolitego rynku mają kluczowe znaczenie w kontekście tworzenia zachęt dla produktów i usług, procesów i modeli biznesowych mających na celu doprowadzenie do powstania obiegu zamkniętego za pomocą wymogów dotyczących zrównoważonego rozwoju i trwałości zgodnie z celami Europejskiego Zielonego Ładu; przypomina, że w celu wsparcia procesu przekształcania naszej gospodarki w gospodarkę charakteryzującą się zrównoważonym rozwojem przy zachowaniu naszej konkurencyjności należy zapewnić odpowiednie finansowanie ukierunkowanych działań w ramach programu na rzecz jednolitego rynku;

 

6. wzywa do przeznaczenia dodatkowych zasobów na pełne wdrożenie jednolitego portalu cyfrowego, który może się opóźniać w wielu państwach członkowskich; zauważa, że programy na rzecz administracji elektronicznej mające na celu modernizację administracji publicznej i cyfryzację usług publicznych zapewniają wartość dodaną wszystkim uczestnikom jednolitego rynku, zwłaszcza obywatelom i przedsiębiorstwom; przypomina o potrzebie przeznaczenia wystarczających środków na odblokowanie ambitnych projektów w tej dziedzinie;

 

7. przypomina, że ochrona konsumentów jest jedną z najważniejszych dziedzin polityki UE na rzecz obywateli, a w szczególności źródłem wsparcia dla konsumentów znajdujących się w trudnej sytuacji; podkreśla stałą potrzebę usprawniania polityki ochrony konsumentów, zwłaszcza w świetle pojawiających się wyzwań, zarówno w obszarach cyfrowych, jak i fizycznych, a to poprzez odpowiednie finansowanie i egzekwowanie obowiązujących przepisów mających na celu w szczególności zwalczanie nieuczciwych praktyk handlowych na jednolitym rynku;

 

8. podkreśla, że skuteczne egzekwowanie zasad jednolitego rynku odgrywa ważną rolę w polityce ochrony konsumentów, gdyż dzięki temu konsumentom oferuje się bezpieczne i zgodne z przepisami produkty i usługi, zarówno na rynku internetowym, jak i na rynku tradycyjnym; podkreśla potrzebę ściślejszej współpracy między organami nadzoru rynku na szczeblu UE oraz potrzebę wzmocnienia istniejących ram; w związku z tym apeluje o specjalne finansowanie w tym obszarze w ramach programu na rzecz jednolitego rynku;

 

9. podkreśla, jak ważne jest podniesienie środków na zobowiązania na rzecz modernizacji unii celnej oraz w celu wsparcia wdrażania unijnego kodeksu celnego i rozwoju elektronicznych systemów celnych; zauważa, że w klastrze polityki jednolitego rynku przewiduje się jedynie środki na finansowanie programu celnego, uważa jednak, że w klastrze tym należy również uwzględnić finansowanie instrumentu na rzecz kontroli celnej[17]; podkreśla jednocześnie, że cięcia w wysokości 31%, przewidziane we wniosku przedstawionym przez przewodniczącego Rady Europejskiej w sprawie programu Cła oraz w sprawie instrumentu wsparcia finansowego na rzecz sprzętu służącego do kontroli celnej, zagrażają realizacji celów obu programów;

 

10. obawia się, że niemożność uzgodnienia przez Radę stanowiska negocjacyjnego może opóźnić negocjacje z Parlamentem i wiąże się z ryzykiem opóźnienia wejścia w życie programów, które mają się rozpocząć w 2021 r., w szczególności nowego programu na rzecz jednolitego rynku, programu Cła i instrumentu na rzecz kontroli celnej, który nie jest kontynuacją istniejącego programu, lecz nową inicjatywą.

 

 

PISMO KOMISJI TRANSPORTU I TURYSTYKI

Sz. Pan Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma zwrócono się do Komisji Transportu i Turystyki o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Na posiedzeniu w dniu 23 marca 2020 r. koordynatorzy komisji TRAN podjęli decyzję o przedstawieniu tej opinii w formie pisma.

Komisja Transportu i Turystyki zwraca się do Komisji Budżetowej o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji przedstawionych poniżej wskazówek.

Z poważaniem

 

((podpisano)) Karima Delli

WSKAZÓWKI

1. apeluje o zaplanowanie dla sektora transportu UE ambitnego budżetu, w którym zostaną uwzględnione pojawiające się wyzwania, możliwości oraz bieżące priorytety polityczne w zakresie polityki transportowej i turystycznej UE;

 

2. podkreśla, że polityka transportowa UE ma kluczowe znaczenie dla gospodarczego, społecznego i środowiskowego rozwoju Europy oraz jej zrównoważonego charakteru, a także dla zapewnienia dostępności terytorialnej i konektywności wszystkich regionów UE; stanowczo domaga się zatem, by na politykę transportową UE przeznaczono odpowiednie i wystarczające środki finansowe w celu rozwoju zrównoważonych rodzajów transportu i zapewnienia wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i konkurencyjności w Europie, w tym na najbardziej oddalonych, wyspiarskich lub znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji obszarach geograficznych; podkreśla znaczenie dodatkowych inwestycji w badania naukowe i innowacje, a także w spójność społeczną i terytorialną, aby sprostać wyzwaniom środowiskowym oraz zwiększyć i skonsolidować połączenia transgraniczne i międzyregionalne;

 

3. podkreśla, że budżet na rok 2021 powinien odzwierciedlać priorytety określone przez Parlament w jego rezolucji z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych (WRF) oraz musi zapewnić niezbędne finansowanie zarówno projektów rozpoczętych w ramach obecnych WRF, jak i nowych projektów opartych na WRF na lata 2021–2027; ponownie podkreśla zatem znaczenie opracowania planu awaryjnego w celu ochrony beneficjentów i zapewnienia kontynuowania projektów, na wypadek konieczności przedłużenia obecnych WRF po roku 2020;

 

4. uważa, że finansowanie UE w dziedzinie transportu musi być dostosowane do wymogów regulacyjnych Zielonego Ładu oraz że należy zagwarantować pełne dostosowanie do porozumienia paryskiego; podkreśla w związku z tym, że zasadnicze znaczenie mają wysoki poziom finansowania, ukierunkowane na wyniki i sprawne wykorzystywanie funduszy z portfela transportowego programu „Horyzont 2020” oraz programy i wspólne przedsiębiorstwa realizujące te cele; podkreśla znaczenie projektów i programów w dziedzinach dekarbonizacji, cyfryzacji i sprawiedliwej transformacji;

 

Znaczenie transportu dla osiągnięcia celów Zielonego Ładu

 

5. ponownie podkreśla, że transport musi przyczynić się do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r., co będzie wymagało ogromnych inwestycji finansowych i nie może zaszkodzić ogólnej konkurencyjności przemysłu europejskiego na rynku światowym;

 

6. podkreśla zatem, że odpowiednie finansowanie projektów w dziedzinie transportu będzie miało zasadnicze znaczenie dla przyspieszenia przejścia na zrównoważoną, bezpieczną, inteligentną i interoperacyjną mobilność poprzez środki oparte na nowych technologiach, pobudzenie transportu multimodalnego, rozwój zautomatyzowanej i powiązanej z nim multimodalnej mobilności oraz zwiększenie produkcji i zasięgu zrównoważonych paliw alternatywnych, w tym punktów ładowania;

 

7. podkreśla, jak istotne jest, aby Zielonemu Ładowi towarzyszył proces sprawiedliwej, włączającej i niedyskryminacyjnej transformacji, aby zapewnić przedsiębiorstwom, MŚP i pracownikom w sektorze transportu możliwość dostosowania się i wesprzeć regiony i gminy, na które Zielony Ład wywrze największy wpływ; uważa, że należy dysponować odpowiednimi środkami finansowymi na potrzeby tego dostosowania, które mogą obejmować zachęty do zrównoważonych inwestycji, a także szkolenia dla pracowników sektora i nabywanie przez nich nowych umiejętności odpowiednio do nowych perspektyw, wymogów i kompetencji potrzebnych do zatrudnienia;

 

8. podkreśla, że transport publiczny ma kluczowe znaczenie dla promowania społeczeństw zrównoważonych pod względem środowiskowym, klimatycznym i gospodarczym oraz zwalczania wykluczenia społecznego i negatywnego trendu depopulacji na odizolowanych obszarach o małej gęstości zaludnienia; apeluje w związku z tym o większe wsparcie dla infrastruktury transportowej oraz propagowanie transportu publicznego i zrównoważonej mobilności; budżet na 2021 r. powinien wspierać wprowadzenie planu działania w celu wdrożenia jednolitego multimodalnego systemu biletowego; zaleca przeprowadzenie badań w celu oceny wpływu darmowych systemów transportu publicznego w odniesieniu do czynników takich jak zmiana liczby pasażerów, czasy przejazdów, liczba wypadków drogowych i ich ofiar oraz wpływ na zmianę klimatu;

 

Wzmocnienie programów przewodnich

 

9. podkreśla znaczenie zwiększenia budżetu programów przewodnich o szczególnym znaczeniu dla osiągnięcia celów UE:

– podkreśla fundamentalną rolę instrumentu „Łącząc Europę” w pobudzaniu rozwoju wysoko wydajnej sieci transeuropejskiej (TEN-T), zrównoważonej i wzajemnie połączonej w różnych obszarach infrastruktury transportu, energetyki i usług cyfrowych, a także w realizacji celów Zielonego Ładu; ponownie stwierdza, że szybkie ukończenie sieci TEN-T zdecydowanie przyczyni się do spójności społeczno-ekonomicznej i terytorialnej UE oraz do propagowania unijnych celów w zakresie dekarbonizacji; w związku z tym domaga się zwiększenia w WRF na lata 2021–2027 budżetu przeznaczonego na transport w ramach instrumentu „Łącząc Europę” oraz odpowiedniej decyzji w sprawie jego przydziału na rok 2021, z pełnym uwzględnieniem różnic w rozwoju infrastrukturalnym państw członkowskich; przypomina, że krótko-, średnio- i długoterminowe planowanie wydatków w instrumencie „Łącząc Europę” powinno być ukierunkowane na wyniki i zmierzać do uzyskania wartości dodanej UE; ubolewa z powodu opóźnień w realizacji robót w wielu państwach członkowskich, w szczególności w odniesieniu do projektów transgranicznych;

– domaga się zwiększenia budżetu programu „Horyzont 2020” do 120 mld EUR (w cenach z 2018 r.) oraz odpowiednio jego komponentu „Inteligentne miasta i zintegrowany transport”, począwszy od 2021 r.;

Utrzymanie istniejących strategii politycznych

 

10. przypomina, że finansowanie infrastruktury transportowej w ramach polityki spójności powinno służyć dążeniu do osiągnięcia traktatowego celu spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej UE; podkreśla zasadniczą rolę, jaką polityka transportowa UE i unijne inwestycje w tej dziedzinie odgrywają we wspieraniu i zwiększaniu spójności terytorialnej, społecznej i gospodarczej w UE; wnosi zatem o utrzymanie finansowania TEN-T w ramach polityki spójności, w tym elementu wsparcia dla rozwoju i modernizacji drugorzędnych, regionalnych i lokalnych połączeń;

Specjalny przydział środków na zrównoważoną turystykę

 

11. uważa, że sektor turystyki jest bardzo silnie powiązany z sektorem transportu; zdecydowanie ponawia swój apel o ustanowienie odrębnej i specjalnej linii budżetowej dla zrównoważonej turystyki, aby lepiej odzwierciedlić obecne i przyszłe potrzeby w zakresie infrastruktury i bezpieczeństwa, znaczenie turystyki w gospodarce UE, jako czwartego co do wielkości przemysłu eksportowego, oraz jej rolę dla konkurencyjności, zatrudnienia i rozwoju dobrobytu społecznego;

Finansowanie nowych inicjatyw

 

12. popiera zwiększenie środków na zrównoważoną infrastrukturę Funduszu InvestEU do wysokości 14 mld EUR (w cenach z 2018 r.) na lata 2021–2027, wraz z odpowiednim przydziałem środków w budżecie na rok 2021;

13. podkreśla znaczenie prostszego, bardziej wydajnego systemu zasobów własnych, zdolnego do znacznego zmniejszenia udziału składek opartych na DNB i zagwarantowania odpowiedniego finansowania wydatków UE;

Agencje i partnerstwa europejskie

14. podkreśla istotne znaczenie agencji i partnerstw europejskich dla poprawy wyników sektora transportu i bezpieczeństwa oraz wspierania redukcji emisji z transportu w oparciu o postęp technologiczny i przepisy; uważa, że utworzenie partnerstwa europejskiego dla sektora morskiego ma kluczowe znaczenie dla wspierania badań naukowych i innowacji dotyczących tego rodzaju transportu; podkreśla znaczenie otrzymywania przez te agencje i wspólne przedsięwzięcia odpowiednich zasobów finansowych i ludzkich, jak również zapewnienia im skutecznego zarządzania, w celu zagwarantowania pełnej realizacji ich zadań; wzywa Komisję do bardziej aktywnego monitorowania zarządzania finansowego i administracyjnego agencji, w szczególności w odniesieniu do konfliktu interesów;

15. podkreśla w szczególności kluczową rolę Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (ERA) i Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail w osiągnięciu trwałego przejścia z transportu drogowego na kolejowy; podkreśla, że przedsięwzięcie Shift2Rail odgrywa kluczową rolę w pokonywaniu przeszkód technicznych i rozwijaniu interoperacyjności, co w ostatecznym rozrachunku ma na celu uczynienie transportu kolejowego tańszym, bardziej wydajnym i atrakcyjniejszym, przyczyniając się do zmniejszenia liczby wypadków i emisji CO2;

16. podkreśla w szczególności rolę wspólnych przedsięwzięć „Czyste niebo 2” i SESAR oraz Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) w ograniczaniu emisji CO2 na pasażera; podkreśla bardzo dobre rezultaty i zasadniczą rolę, jaką wspólne przedsięwzięcie „Czyste Niebo 2” odgrywa w zapewnianiu przyspieszenia w zakresie zielonych technologii w celu ograniczenia emisji CO2, emisji gazów cieplarnianych oraz poziomu hałasu wytwarzanego przez statki powietrzne; domaga się silniejszego zaangażowania EASA w monitorowanie badań prowadzonych przez oba przedsięwzięcia oraz szybkiego wdrożenia programu oznakowania ekologicznego, z wykorzystaniem kompetencji EASA w zakresie certyfikowania technologii; podkreśla pilną potrzebę stymulowania konektywności i zwiększania wydajności przez defragmentację europejskiej przestrzeni powietrznej dzięki inicjatywom ukierunkowanym na zwiększanie bezpieczeństwa oraz ograniczanie opóźnień i oddziaływania ruchu lotniczego na środowisko;

17. z zadowoleniem przyjmuje bezpośrednie wsparcie Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) dla wysiłków państw członkowskich w zakresie wdrażania przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz pomoc Agencji w zwalczaniu zanieczyszczania morza i monitorowaniu emisji; uważa, że dzięki dodatkowym zasobom Agencja może odegrać ważną rolę, wspierając państwa członkowskie w ograniczaniu ryzyka środowiskowego związanego z transportem morskim oraz w dążeniu do bardziej zrównoważonego rozwoju sektora morskiego.

PISMO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO

 

Sz.P. Johan VAN OVERTVELDT

Przewodniczący Komisji Budżetowej

WIE 05U012

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III – 2019/2213 (BUD))Szanowny Panie!

 

W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma zwrócono się do Komisji Rozwoju Regionalnego o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Komisja Rozwoju Regionalnego podjęła decyzję o przedstawieniu opinii w formie pisma.

 

* * *

 

Mając na uwadze, że zgodnie z art. 174 TFUE spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną uznaje się za kluczowe elementy harmonijnego rozwoju Unii, a WRF jako takie powinny w pełni wspierać realizację tego celu UE,

 

podkreśla, że budżet UE na 2021 r. będzie pierwszym budżetem UE w ramach WRF na lata 2021–2027 oraz powinien zawierać jasne przesłanie i jasno przedstawiać stanowisko Parlamentu na następne siedem lat, odzwierciedlać priorytety polityczne Unii oraz gwarantować realizację programów UE wspierających i wzmacniających spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną; przypomina, że owe programy i strategie polityczne znacząco przyczyniają się do zrównoważonych rozwiązań na rzecz wzrostu gospodarczego, inwestycji i konkurencyjności, a także pewnych i bezpiecznych warunków pracy i życia obywateli, w tym równych szans i niedyskryminacji, oraz wspierają takie rozwiązania;

 

uważa, że inwestycje dokonywane w ramach polityki spójności i rozwoju regionalnego wykazują bardzo wysoką wartość dodaną pod względem udziału finansowania w całej Unii Europejskiej; przyczyniają się one także do realizacji priorytetów i celów UE, takich jak zielony ład, innowacje i gospodarka cyfrowa; podkreśla, że zrównoważony rozwój, wzrost gospodarczy i ciągłe dążenie do ogólnej i integracyjnej spójności poprzez zmniejszanie różnic i skali nierówności w państwach członkowskich i regionach Europy to powszechne i podstawowe cele istnienia Unii Europejskiej;

 

ponownie podkreśla, że konieczne są wystarczające środki, aby osiągnąć te cele, a także aby doprowadzić do ambitnej, sprawiedliwej, sprawnej i sprzyjającej włączeniu społecznemu transformacji, a także zagwarantować w Europie neutralność klimatyczną; przypomina w tym kontekście o wkładzie polityki spójności w działania w zakresie badań naukowych i innowacji, co wspiera transfer zaawansowanych technologii; zauważa, że Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji musi otrzymać odpowiednie środki finansowe, aby nikt nie został pominięty oraz aby można go było skutecznie wdrożyć w państwach członkowskich z myślą o ochronie obywateli na obszarach wydobycia węgla i zanieczyszczonych obszarach przemysłowych, ale także na obszarach wyspiarskich i oddalonych, które są najbardziej narażone na transformację klimatyczną; podkreśla w związku z tym konieczność zabezpieczenia już teraz środków finansowych na rok 2021, aby zagwarantować, że nie osłabi się tradycyjnych i podstawowych strategii politycznych, takich jak polityka spójności i wspólna polityka rolna; ponadto ponownie domaga się opracowania planu awaryjnego w celu zapewnienia ciągłości finansowania w przypadku, gdyby obecne WRF musiały zostać przedłużone na okres po 2020 r., a także domaga się, by Komisja bezzwłocznie przedstawiła taki plan w celu uniknięcia opóźnień w rozpoczęciu nowych programów oraz zapewnienia sprawnego i ciągłego wsparcia dla beneficjentów;

zwraca uwagę na prognozy, z których wynika, że gospodarcze konsekwencje światowej epidemii Covid-19 w 2020 r. prawdopodobnie doprowadzą do nowych okresów recesji w więcej niż jednym państwie członkowskim, wobec czego w budżecie UE na 2021 r. należy przeznaczyć na ten cel nadzwyczajne środki finansowe.

Z poważaniem

Younous Omarjee

 

 

 

 

 

 

PISMO KOMISJI ROLNICTWA I ROZWOJU WSI

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213 (BUD))

Szanowny Panie!

W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma zwrócono się do Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Na posiedzeniu 22 stycznia 2020 r. komisja podjęła decyzję o przedstawieniu tej opinii w formie pisma.

W dniu 26 marca Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrzyła sprawę z zastosowaniem procedury pisemnej. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanowiła zwrócić się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek.

Z poważaniem

(podpisano) Norbert Lins

 

WSKAZÓWKI

A. mając na uwadze, że rok 2021 powinien być pierwszym rokiem wdrażania kolejnych wieloletnich ram finansowych (WRF) oraz że Komisja zaproponuje nową strukturę budżetową;

B. mając na uwadze, że Komisja zaproponowała przegląd wspólnej polityki rolnej (WPR), który obejmuje trzy odrębne wnioski ustawodawcze, oraz że wejście w życie nowo zreformowanej WPR prawie na pewno nie nastąpi w 2021 r;

C. mając na uwadze, że Komisja zaproponowała rozporządzenie ustanawiające niektóre przepisy przejściowe dotyczące wsparcia z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) w odniesieniu do ich zasobów i wykonania w roku 2021;

D. mając na uwadze, że rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich pozostaną największą częścią wydatków budżetowych, ponieważ, w przeciwieństwie do większości innych sektorów, wydatki na poziomie Unii w dużym stopniu zastępują wydatki krajowe; mając na uwadze, że należy koniecznie zadbać o to, by wszelkie nowe potrzeby sektora rolnego wynikające z Europejskiego Zielonego Ładu były odpowiednio wspierane przez dodatkowe środki budżetowe;

1. wzywa Komisję do zaproponowania struktury budżetowej zgodnej z ogólnymi zasadami jednolitości, uniwersalności, jednoroczności, specyfikacji, a w szczególności z zasadami przejrzystości i należytego zarządzania finansami, aby umożliwić Parlamentowi pełne wykonywanie jego uprawnień kontrolnych; w związku z tym wzywa Komisję do zaproponowania wystarczająco szczegółowej struktury budżetowej dla rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich, podobnie jak ma to miejsce w przypadku obecnych WRF;

2. zwraca uwagę, że WPR, wraz z innymi obszarami polityki Unii, będzie miała do odegrania ważną rolę w realizacji celów Zielonego Ładu;

3. podtrzymuje stanowisko Parlamentu, że budżet WPR powinien zostać utrzymany przynajmniej na obecnym poziomie, w szczególności w świetle nowych wymagań stawianych mu w związku z realizacją celów Unii w zakresie klimatu i różnorodności biologicznej, zgodnie z porozumieniem paryskim, a także w dziedzinie bezpieczeństwa żywnościowego, wzrostu gospodarczego, równowagi terytorialnej i społecznej, zdrowia i kryzysów gospodarczych, rynków zagrożonych zmiennością lub zamknięciem, jak również innych czynników wpływających na bezpieczeństwo żywnościowe;

4. wzywa Komisję do uwzględnienia w swoim wniosku i w późniejszym akcie zmieniającym projekt budżetu na rok 2021 wyniku porozumienia politycznego, które ma zostać osiągnięte w sprawie środków przejściowych na rok 2021 (COM(2019)0581, 2019/0254(COD)); ponadto wzywa państwa członkowskie do terminowego przyznania wystarczających środków na dalszą poprawę jakości danych i wskaźników przekazywanych Unii w celu zapewnienia pełnej zgodności z polityką budżetu ukierunkowanego na wyniki; domaga się wysokiej jakości danych i wskaźników umożliwiających właściwą ocenę WPR;

5. wzywa państwa członkowskie do zajęcia się problemem demograficznym i brakiem wymiany pokoleniowej w sektorze rolnym, a ponadto nalega na zapewnienie wystarczających środków wsparcia dla młodych rolników i na rzecz równouprawnienia płci na obszarach wiejskich;

6. w dalszym ciągu nalega, by wpływy do budżetu Unii pochodzące z jakichkolwiek dochodów przeznaczonych na określony cel lub ze zwrotów kwot wypłaconych omyłkowo w rolnictwie w poprzednich latach pozostały w tym obszarze;

7. przypomina o konieczności przeznaczenia znacznej części środków z programu „Horyzont Europa” na sektor rolno-spożywczy, zwłaszcza w szerszym kontekście strategii „od pola do stołu”; jest przekonany o znaczeniu badań, rozwoju i innowacji w tym sektorze, a także o tym, że rezultaty badań oraz innowacji muszą docierać do gospodarstw rolnych; opowiada się za zwiększeniem środków przeznaczonych na program w celu zapewnienia bezpiecznej, wysokiej jakości żywności i innowacyjnych form rolnictwa w Unii;

8. zwraca się o dalsze wsparcie dla już trwającego nowego projektu pilotażowego oraz działań przygotowawczych.

 

 

PISMO KOMISJI KULTURY I EDUKACJI

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213 (BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma zwrócono się do Komisji Kultury i Edukacji o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy.

W imieniu komisji CULT oraz w ścisłej współpracy z Romeo Franzem, sprawozdawcą komisji CULT ds. budżetu na 2021 r., pragnę przedstawić Panu następujące sugestie dotyczące budżetu na 2021 r. Sugestie te należy traktować jako wkład komisji CULT w wytyczne dotyczące budżetu na 2021 r. przygotowywane przez Komisję Budżetową.

 

Z wyrazami szacunku

Sabine Verheyen

 

WSKAZÓWKI

1. potwierdza znaczenie programów dotyczących młodzieży, obywatelstwa, edukacji i kultury oraz potrzebę zapewnienia niezbędnych środków finansowych pozwalających na spełnienie oczekiwań obywateli i realizację ambitnych celów określonych dla tych programów; uważa, że odpowiednio zwiększone finansowanie jest kluczowe dla przyszłości Europy, gdyż umożliwiłoby korzystanie z tych programów większej liczbie osób, szczególnie osób o mniejszych szansach; uważa, że jeśli chodzi o programy kulturalne, edukacyjne i kreatywne, istnieje potencjał zarówno do tego, by wzmocnić ich cele społeczne, ze szczególnym naciskiem na włączenie społeczne i równowagę geograficzną, jak i do tego, by przyczyniały się one do realizacji celu Unii, jakim jest podejmowanie globalnych wyzwań, na przykład związanych ze zmianą klimatu i cyfryzacją; podkreśla, że budżet na 2021 r. powinien być znacznie wyższy niż budżet na 2020 r., a następnie należy w sposób liniowy i stopniowy zwiększać przydziały roczne, aby rozszerzyć dostęp od pierwszego roku i uniknąć nieproporcjonalnych wzrostów i wyzwań związanych z absorpcją w końcowych latach wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021–2027; wzywa Komisję do przedstawienia planu awaryjnego w celu zapewnienia ciągłości finansowania wszystkich unijnych programów finansowania od początku 2021 r., w razie gdyby nie udało się zakończyć negocjacji w sprawie WRF przed końcem 2020 r.; przypomina, że należy położyć duży nacisk na wyzwania społeczne spowodowane zmianą klimatu oraz że środki budżetowe przeznaczone na programy Erasmus+, Europejski Korpus Solidarności i „Kreatywna Europa” powinny odpowiadać ambicjom politycznym tych programów oraz wspierać zrównoważony rozwój i transformację ekologiczną; zaznacza, że edukacja i kultura są kluczowymi obszarami kształtowania i promowania równości płci, w związku z czym wzywa, aby przy realizacji wszystkich programów i podejmowaniu wyzwań społecznych brano pod uwagę aspekt płci i zasadę sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci;

 

2. przypomina, że Erasmus+ jest wiodącym programem na rzecz promowania mobilności edukacyjnej wśród osób w każdym wieku i ze wszystkich grup społecznych, a liczba wniosków o udział w nim znacznie przewyższa dostępne środki finansowe; podkreśla, że program Erasmus+ jest przykładem europejskiego sukcesu, który zbliża ludzi do siebie, rozwija kompetencje interpersonalne i pracownicze, promuje międzykulturowe uczenie się oraz sprzyja prawdziwemu poczuciu przynależności do Europy; w związku z tym przypomina, że budżet na 2021 r. musi uwzględniać potrzebę potrojenia budżetu programu Erasmus + w WRF na lata 2021–2027; zaznacza, że nowe inicjatywy dotyczące obywatelstwa, młodzieży, edukacji i kultury, takie jak inicjatywa dotycząca europejskich szkół wyższych w nowym programie Erasmus, mogłyby wnieść wkład w debaty na temat przyszłości Europy i mieć realny wpływ na życie obywateli, a także na postrzeganie przez nich Unii; podkreśla jednak, że wsparcie Parlamentu dla nowych inicjatyw zależy od ostatecznych kwot budżetów programów; przypomina w związku z tym, że nowe inicjatywy wymagają nowych środków finansowych;

 

3. podkreśla znaczenie programu „Kreatywna Europa” dla wspierania branż i sektorów audiowizualnych, kreatywnych i kulturalnych w Unii; przypomina o istotnym niedofinansowaniu tego programu, znajdującym odbicie w stale niskich wskaźnikach pozyskiwania finansowania na projekty w bieżącym programie, szczególnie w komponencie „Kultura”; nalega na zwiększenie niezbędnego finansowania z myślą o celach programu i oczekiwaniach obywateli; przypomina, że budżet na 2021 r. musi uwzględniać potrzebę podwojenia środków finansowych na program „Kreatywna Europa” w WRF na lata 2021–2027; wzywa Komisję, aby poprawiła swoją strategię komunikacji zewnętrznej, a dzięki temu dostęp obywateli do informacji o działalności Unii; przypomina o potrzebie rozważenia przez Komisję nowych sposobów i środków komunikowania się w sprawach unijnych; dlatego wzywa Komisję do dalszej dywersyfikacji narzędzi informacyjnych używanych obecnie i promowanych w kontekście działalności multimedialnej;

 

4.  uważa, że Europejski Korpus Solidarności jest podstawowym narzędziem służącym promowaniu zaangażowania obywatelskiego w całej Unii i wzmacnianiu obywatelstwa unijnego; nalega, aby budżet Europejskiego Korpusu Solidarności na rok 2021 był zgodny z licznymi oczekiwaniami, jakie program wzbudził wśród młodych ludzi w całej Europie, szczególnie jeśli chodzi o komponent dotyczący wolontariatu; wzywa do przyznania wystarczających środków finansowych na pokrycie wysokiego zapotrzebowania na staże wolontariackie;

 

5.  podkreśla powodzenie programu Europa dla Obywateli oraz jego istotność dla zwiększania poczucia przynależności do UE oraz dla wspierania udziału demokratycznego i obywatelskiego, a także zaangażowania obywateli w działania Unii; ponownie zwraca uwagę, że należy zwiększyć niezbędne finansowanie komponentu „Zaangażowanie i udział obywateli” w ramach nowego programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości”, i przypomina, że musi ono stanowić 27,26 % całkowitego budżetu programu;

 

6.  wyraża zaniepokojenie sytuacją wynikającą z kryzysu wywołanego pandemią COVID-19; wzywa Komisję do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu wsparcia beneficjentów programów unijnych w dziedzinach kultury i edukacji; zaznacza potrzebę dodatkowego wsparcia dla sektora kreatywnego, który dotkliwie odczuwa skutki kryzysu; wzywa Komisję do opracowania skoordynowanego podejścia wśród państw członkowskich, tak aby po kryzysie wywołanym pandemią COVID-19 dokonano wystarczających inwestycji w dziedzinach kultury, edukacji, młodzieży i obywatelstwa w celu uniknięcia sytuacji podobnej do zaistniałej po kryzysie finansowym i gospodarczym w 2009 r., kiedy to w Unii wydatki publiczne w tych obszarach znacząco spadły.

 

 

PISMO KOMISJI WOLNOŚCI OBYWATELSKICH, SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAW WEWNĘTRZNYCH

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

 

 

Przedmiot: Opinia w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja (2019/2213(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach procedury podanej w przedmiocie do Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwrócono się o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy, zgodnie z decyzją podjętą w drodze procedury pisemnej z dnia 19 marca 2020 r.

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie następujących wskazówek w ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja

 

Z wyrazami szacunku

(podpisano) Juan Fernando López Aguilar

 

WSKAZÓWKI

– uwzględniając sprawozdanie specjalne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) z dnia 8 października 2018 r. w sprawie globalnego ocieplenia o 1,5°C[18],

– uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

– uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012[19],

– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[20],

– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 . pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[21],

– uwzględniając decyzję Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej[22],

– uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020[23] i wspólne oświadczenia uzgodnione między Parlamentem, Radą i Komisją, które zostały do niego załączone,

– uwzględniając swoje sprawozdanie okresowe z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 – stanowisko Parlamentu z myślą o osiągnięciu porozumienia[24] oraz swoją rezolucję z dnia 10 października 2019 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 i zasobów własnych: czas, by spełnić oczekiwania obywateli[25],

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu[26],

– uwzględniając konkluzje Rady z dnia … 2020 r. w sprawie wytycznych budżetowych na rok 2021 (00000/2019),

– uwzględniając art. 93 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0110/2020),

A. mając na uwadze, że zgodnie z art. 311 TFUE Unia pozyskuje środki niezbędne do osiągnięcia swoich celów politycznych, a budżet jest finansowany w całości z zasobów własnych;

B. mając na uwadze, że zgodnie z art. 312 TFUE wieloletnie ramy finansowe (WRF) są przyjmowane przez Radę jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, wyrażonej większością głosów jego członków;

C. mając na uwadze, że obecne WRF kończą się pod koniec 2020 r., a rok 2021 powinien być pierwszym rokiem wdrażania kolejnych;

D. mając na uwadze, że Parlament jest gotowy do negocjowania WRF od listopada 2018 r., ale Rada jak dotąd nie podjęła żadnych konstruktywnych rozmów z Parlamentem poza minimalnym kontaktem na marginesie posiedzeń Rady do Spraw Ogólnych; mając na uwadze, że termin osiągnięcia porozumienia w Radzie Europejskiej był wielokrotnie przekładany;

E. mając na uwadze, że jeżeli nowe WRF nie zostaną przyjęte w terminie, istnieje ryzyko zamknięcia kilku programów UE, ponieważ ich podstawa prawna przestanie obowiązywać; mając na uwadze, że w takim przypadku należałoby utworzyć zabezpieczenie w postaci tymczasowego przedłużenia pułapów i innych przepisów z ostatniego roku obowiązywania obecnych ram, zgodnie z art. 312 ust. 4 TFUE;

F. mając na uwadze, że zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c) porozumienia paryskiego przepływy finansowe powinny być „zgodne z dążeniem do niskiej emisji gazów cieplarnianych i rozwoju odpornego na zmianę klimatu”;

G. mając na uwadze, że obecna Komisja określiła samą siebie jako geopolityczną i wykazała się ambicją stawienia czoła wyzwaniom związanym z klimatem i środowiskiem naturalnym, które uważa za „główne zadanie” naszego pokolenia;

H. mając na uwadze, że kwestia azylu i migracji pozostanie istotnym punktem w działaniach UE; mając na uwadze, że środki solidarnościowe, takie jak programy relokacji, przesiedlanie lub przyjmowanie ze względów humanitarnych są niezwykle istotne w oczekiwaniu na gruntowną reformę wspólnego europejskiego systemu azylowego; mając na uwadze, że państwa członkowskie będą nadal potrzebować wsparcia finansowego z przeznaczeniem na przyjmowanie i rejestrację osób potrzebujących ochrony międzynarodowej, na rozpatrywanie wniosków o azyl oraz na godny powrót osób bez prawa do pozostania;

I. mając na uwadze, że dobrze zarządzana legalna migracja jest ważna dla zapewnienia odpowiedniego reagowania na zmieniający się rynek pracy; mając na uwadze, że potrzebne jest finansowanie prawidłowej integracji osób ubiegających się o azyl;

J.  mając na uwadze, że Turcja nadal jest państwem, w którym przebywa największa liczba uchodźców na świecie, oraz że obecnie toczą się dyskusje na temat tego, w jaki sposób UE powinna kontynuować wsparcie dla Turcji po wygaśnięciu zobowiązań podjętych w ramach unijnego Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji;

K. mając na uwadze, że skuteczna ochrona granic zewnętrznych UE jest warunkiem wstępnym, od którego spełnienia zależy właściwe funkcjonowanie strefy Schengen i swoboda przemieszczania się w UE; mając na uwadze, że skuteczna ochrona granic zewnętrznych musi być zgodna z prawem unijnym i międzynarodowym, a w szczególności z prawem do azylu i z zasadą non-refoulement; mając na uwadze, że utworzenie w pełni rozwiniętego systemu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej zwiększy zakres odpowiedzialności za granice zewnętrzne dzielonej między państwa członkowskie i Unię, natomiast państwa członkowskie zachowają główną odpowiedzialność za zarządzanie własnymi granicami zewnętrznymi;

L. mając na uwadze, że ze względu na bardzo złożony i stale ewoluujący charakter zagrożeń dla bezpieczeństwa UE potrzebne jest kompleksowe i skoordynowane podejście, oparte na połączeniu wymiaru zewnętrznego i wewnętrznego, a także na inwestowaniu w budowę potencjału i wzmocnioną współpracę w celu poprawy zdolności UE i jej państw członkowskich do zapobiegania tym zagrożeniom oraz skutecznego i wydajnego reagowania na nie;

M. mając na uwadze, że przyszły program „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości” został częściowo uzgodniony z Radą i włączony do stanowiska Parlamentu w pierwszym czytaniu; mając na uwadze, że program ten ma strategiczne znaczenie dla wzmocnienia obywatelstwa europejskiego, a zatem finansowanie musi być współmierne; mając na uwadze, że obejmuje on nowy komponent dotyczący wartości unijnych, który zapewniałby wsparcie finansowe organizacjom społeczeństwa obywatelskiego aktywnym na szczeblu lokalnym, regionalnym i międzynarodowym w dziedzinie promowania praw, a tym samym sprzyjałby też ochronie i promowaniu wartości unijnych i poszanowaniu praworządności oraz przyczyniałby się do dialogu demokratycznego, przejrzystości i dobrego sprawowania rządów, w tym w przypadkach kurczenia się przestrzeni dla społeczeństwa obywatelskiego;

Budżet na rok 2021: zapewnić sukces Zielonego Ładu…

1. podkreśla, że budżet UE ma zasadnicze znaczenie dla reagowania na wyzwania, przed którymi stoi Unia, i odzwierciedla stopień ambicji państw członkowskich i instytucji;

2. ubolewa z powodu niezwrócenia uwagi na apel naukowców z Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, w ich ostatnim sprawozdaniu, o podjęcie radykalnych działań w celu nadrobienia zaległości w transformacji ekologicznej, w świetle ich ostrzeżenia, że w latach 2018–2019 stężenie CO2 wzrastało trzykrotnie szybciej niż w latach 60. ubiegłego wieku; podkreśla, że pozostało zaledwie kilka lat, aby zapobiec sytuacji, w której zmiany klimatu w sposób nieodwracalny wymkną się spod kontroli;

3. zauważa, że zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych o 55 % do 2030 r. stanowi ogromne wyzwanie, zwłaszcza w odniesieniu do izolacji budynków, rozwoju transportu publicznego oraz wdrażania transformacji w rolnictwie i sprawiedliwych społecznie przemian; podkreśla, że aby to bezprecedensowe przedsięwzięcie odniosło sukces w ciągu zaledwie dziesięciu lat, potrzebne są pilne działania poparte silnym budżetem UE począwszy od 2021 r.;

…i chronić obywateli UE przed następnym kryzysem finansowym

4. jest zaniepokojony ryzykiem nowego kryzysu finansowego, na które zwracają uwagę międzynarodowe instytucje finansowe, w świetle rosnącego światowego długu publicznego i prywatnego (322 % światowego PKB); jest zaniepokojony potencjalnymi społecznymi i politycznymi skutkami takiego kryzysu – których skala według prognoz Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) będzie dziesięciokrotnie większa od skutków kryzysu z 2008 r. – jeśli UE nie będzie dysponować nowymi narzędziami ochrony spójności społecznej;

Budżet współmierny do wyzwań

5. z zadowoleniem przyjmuje wnioski Komisji dotyczące Europejskiego Zielonego Ładu i planu inwestycyjnego na rzecz zrównoważonej Europy, a zwłaszcza Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji; podkreśla, że są one głęboko powiązane z negocjacjami w sprawie kolejnych WRF, a zatem implikują silne i wiarygodne WRF; podkreśla, że finansowanie wszelkich nowych inicjatyw powinno być obliczane w uzupełnieniu do pierwotnego wniosku Komisji, a tym samym prowadzić do wyższych pułapów WRF;

6. zauważa jednak, że Komisja szacuje, iż cel polegający na zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych o 40 % do 2030 r. można osiągnąć jedynie poprzez wypełnienie luki finansowej w wysokości co najmniej 500 mld EUR rocznie, z uwzględnieniem środków na rzecz dostosowania społecznego; uważa, że ta luka w finansowaniu jest zdecydowanie niedoszacowana nawet w przypadku celu 40 %, nie wspominając już o celu 55 %, i że należy się nią zająć na szczeblu unijnym lub krajowym; podkreśla pilną potrzebę znacznego zwiększenia wysiłków politycznych i finansowych w celu osiągnięcia tych celów; uważa, że wprowadzenie nowych rzeczywistych zasobów własnych jest niezbędne do wypełnienia tej luki; uważa, że sprawiedliwa transformacja wymaga sprawiedliwego finansowania;

7. w związku z tym uważa, że cały budżet na 2021 r. musi być zgodny z celem ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 55 %, zgodnie z wnioskiem zawartym w rezolucji z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu, a także ze zobowiązaniami społecznymi podjętymi przez przewodniczącą Komisji, aby wysłać właściwe sygnały obywatelom i przedsiębiorstwom w UE;

8. powtarza, że mandat Parlamentu w odniesieniu do WRF został określony w jego sprawozdaniu okresowym z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie pułapów, przydziału środków na programy, zasobów własnych i przepisów dotyczących elastyczności, przeglądu śródokresowego i zasad horyzontalnych, takich jak uwzględnianie celów zrównoważonego rozwoju (SDG) oraz kwestii klimatu i równości płci;

9. potwierdza swoje stanowisko, zgodnie z którym środki na zobowiązania na lata 2021–2027 powinny zostać ustalone na poziomie 1 324,1 mld EUR w cenach z 2018 r., co stanowi 1,3 % dochodu narodowego brutto (DNB) UE-27; jest zdecydowany, zgodnie z tym stanowiskiem, bronić budżetu na rok 2021 w wysokości 192,1 mld EUR w cenach bieżących w środkach na zobowiązania (1,29 % DNB);

10. zauważa, że stanowisko to zakłada przyznanie w 2021 r. 18 179 mln EUR na program „Horyzont Europa”, 4 613 mln EUR na program Erasmus+, 2 132 mln EUR na fundusz InvestEU, 883 mln EUR na program na rzecz jednolitego rynku, 15 645 mln EUR na Europejski Fundusz Społeczny+, 4 256 mln EUR na instrument „Łącząc Europę”, 11 716 na Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej, 937 mln EUR na program LIFE, 923 mln EUR na Fundusz Azylu i Migracji, 676 mln EUR na Instrument na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz w ramach Funduszu Zarządzania Granicami, 228 mln EUR na Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz 247 mln EUR na program „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości”;

11. zamierza wyznaczyć wiążące cele w zakresie uwzględniania kwestii różnorodności biologicznej i klimatu oraz ustalić te ostatnie na poziomie co najmniej 30 % na 2021 r.; ponawia swój apel do Komisji o ustanowienie jasnych kryteriów kwalifikowalności w postaci rygorystycznej i kompleksowej metodologii ustalania i śledzenia wydatków związanych z klimatem i różnorodnością biologiczną;

Wystarczający i realistyczny poziom płatności

12. jest zdeterminowany uniknąć nowego kryzysu płatniczego; ponownie podkreśla, że ogólny pułap płatności musi uwzględniać bezprecedensową wielkość zobowiązań pozostających do spłaty na koniec 2020 r., które mają zostać uregulowane w ramach kolejnych WRF; zauważa ponadto, że środki na płatności w 2021 r. będą w dużej mierze skoncentrowane na zakończeniu programów na lata 2014–2020; podkreśla jednak, że nie powinno to przeszkodzić w uruchomieniu nowych programów;

13. w związku z tym nalega na ustalenie płatności na odpowiednim poziomie począwszy od 2021 r. w celu wyeliminowania wszelkich trudności dla beneficjentów i ponawia swoje zobowiązanie do obrony poziomu płatności w wysokości 184,7 mld EUR w cenach bieżących na 2021 r.;

Plan awaryjny dotyczący WRF

14. ponownie domaga się opracowania planu awaryjnego w celu ochrony beneficjentów i zapewnienia ciągłości finansowania w przypadku konieczności przedłużenia obecnych WRF na okres po roku 2020; domaga się niezwłocznego przedstawienia przez Komisję takiego planu, w tym w stosownych przypadkach przedłużenia podstaw prawnych;

15. zauważa, że przedłużenie obowiązywania obecnych pułapów WRF spowodowałoby, że w 2021 r. środki na zobowiązania wyniosłyby 172,2 mld EUR, co stanowi 1,15 % DNB UE zgodnie z szacunkami Komisji z 2018 r.; zauważa ponadto, że na początku 2021 r. w ramach instrumentów elastyczności udostępniono by dodatkowe 3,5 mld EUR;

Ochrona granic zewnętrznych UE, zapewnienie ochrony międzynarodowej i zarządzanie przepływami migracyjnymi, zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego

16. apeluje o spójne i konsekwentne podejście Rady Europejskiej i prezydencji Unii Europejskiej do finansowania wszystkich programów sektorowych w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSiSW) w ramach następnych WRF, a także wszystkich agencji i organów ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, w tym EIOD, tak aby dostępne były odpowiednie zasoby w celu zapewnienia terminowej realizacji wszystkich zobowiązań podjętych w europejskim prawodawstwie w tym obszarze polityki;

17. podkreśla potrzebę zapewnienia odpowiedniego finansowania dla Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, aby umożliwić jej szybkie utworzenie pełnego stałego korpusu składającego się z 10 tys. funkcjonariuszy straży granicznej i personelu oraz nabycie sprzętu niezbędnego do zapewnienia skutecznego i znaczącego wsparcia dla państw członkowskich; podkreśla, że należy również zapewnić odpowiednie finansowanie na rzecz Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz, w ramach którego państwa członkowskie otrzymują pomoc w zapewnieniu skutecznego zarządzania granicami zewnętrznymi Unii;

18. apeluje o przydzielenie większych środków finansowych państwom członkowskim specjalnie w celu zapewnienia odpowiedniego przyjmowania i rejestracji osób ubiegających się o azyl, rozpatrywania wniosków o azyl i godnego powrotu osób nieposiadających prawa do pobytu, z wyraźną preferencją dla dobrowolnych powrotów;

19. podkreśla, że należy wprowadzić natychmiastowe środki solidarnościowe, zwłaszcza program relokacji, w oczekiwaniu na znaczącą reformę przepisów UE dotyczących azylu; domaga się ponadto, by w budżecie UE nadal przewidziano środki finansowe na wsparcie dla uchodźców w Turcji;

20. podkreśla znaczenie zapewnienia odpowiedniego finansowania dla państw członkowskich w celu wsparcia ich wysiłków na rzecz wzmocnienia współpracy transgranicznej i budowania potencjału w walce z poważną i zorganizowaną przestępczością międzynarodową, terroryzmem, w tym zagrożeniami hybrydowymi, a także radykalizacją prowadzącą do brutalnego ekstremizmu; ponownie podkreśla ważną rolę Europolu i Eurojustu we wspieraniu państw członkowskich w tym zakresie; podkreśla ponadto dodatkowe obciążenie pracą agencji eu-LISA związane z rozwojem nowych baz danych UE i wdrożeniem interoperacyjności; wzywa do udostępnienia tym agencjom wystarczających środków finansowych i personelu, aby umożliwić im wykonywanie ich mandatów;

21. z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie Prokuratury Europejskiej i podjęcie obowiązków przez Prokurator Generalną; przypomina, że ze względu na bardzo newralgiczny charakter swojej pracy Prokuratura Europejska ma szczególne wymogi, w tym w pełni niezależny i wysoce zabezpieczony ośrodek danych oraz usługi w zakresie ochrony, zarówno w odniesieniu do Prokuratora Generalnego, jak i fizycznych budynków; nalega, aby wymogom tym towarzyszyło odpowiednie finansowanie;

22. podkreśla, że w 2021 r. potrzebne będzie zwiększenie budżetu wszystkich innych zdecentralizowanych agencji WSiSW i EIOD, tak aby organy te mogły w pełni wykonywać swoje mandaty, co wzmocni stosowanie prawa UE i współpracę operacyjną na szczeblu Unii;

Propagowanie praworządności

23. wzywa, aby w pierwszej kolejności zapewnić wystarczające finansowanie na wspieranie działalności organizacji społeczeństwa obywatelskiego i innych zainteresowanych stron działających na rzecz promowania praw oraz wzmacniania i promowania unijnych wartości i praworządności, w tym za pośrednictwem przyszłego programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości”, w czasie, gdy w kilku państwach członkowskich następuje ograniczanie przestrzeni dla społeczeństwa obywatelskiego;

 

 

PISMO KOMISJI SPRAW KONSTYTUCYJNYCH

Sz.P. Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma zwrócono się do Komisji Spraw Konstytucyjnych o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Z uwagi na to, że nasza komisja nie była w stanie wydać regularnej opinii ze względu na epidemię COVID-19, niniejszym przesyłam Panu priorytety wskazane przez członków naszej komisji, zgodnie z projektem opinii i złożonymi poprawkami. Tekst ten został uzgodniony przez koordynatorów w drodze procedury pisemnej.

 

Przede wszystkim członkowie komisji pragną przypomnieć o znaczeniu reformy procedur przyjmowania wieloletnich ram finansowych i systemu zasobów własnych Unii, aby uporać się z problemem powtarzających się blokad podczas negocjacji w sprawie budżetu Unii. Budżet Unii powinien wystarczyć do finansowania wykonywania przez Unię kompetencji przyznanych jej na mocy traktatów, które to kompetencje z biegiem czasu rozszerzano. Wymaga to również szybkiego wprowadzenia nowych rzeczywistych zasobów własnych, jak przewidziano w art. 311 TFUE, w celu utworzenia solidnego budżetu Unii skupiającego się na wspólnym europejskim interesie, zdolnego stawić czoła wyzwaniom naszych czasów i przynosić rezultaty, które są ważne z punktu widzenia obywateli europejskich.

 

Skuteczna komunikacja i takież konsultacje z obywatelami w całej Europie powinny być jednym z najważniejszych priorytetów budżetu w celu zapewnienia szerokiego, aktywnego i skutecznego zaangażowania obywateli.

W szczególności budżet na rok 2021 powinien dysponować zasobami niezbędnymi do przeprowadzenia konferencji w sprawie przyszłości Europy. Zasoby te powinny być proporcjonalne do celów konferencji przedstawionych w stanowisku Parlamentu Europejskiego dotyczącym konferencji w sprawie przyszłości Europy[27], w tym również jeżeli chodzi o organizowanie w ramach całego procesu tematycznych europejskich agor obywatelskich i agor młodzieżowych.

 

Członkowie komisji podkreślają potrzebę odpowiedniego finansowania unijnych programów, działań i inicjatyw, które są niezbędne do intensyfikacji procesów demokracji uczestniczącej w UE, budowania zaufania obywateli i zwiększania ich wiedzy na temat polityki UE oraz których celem jest rozwijanie i promowanie obywatelstwa europejskiego, co w szczególności dotyczy programu „Europa dla obywateli”, programu „Prawa, równość i obywatelstwo”, europejskiej inicjatywy obywatelskiej, a także programu Erasmus+, Europejskiego Korpusu Solidarności i opracowania programu nauczania dotyczącego edukacji obywatelskiej w UE. Należy zapewnić odpowiedni poziom finansowania również po to, aby umożliwić instytucjom i organom UE, takim jak przedstawicielstwa Komisji czy grupa zadaniowa ds. komunikacji strategicznej dotyczącej Wschodu, przeciwdziałanie dezinformacji i zagranicznym ingerencjom. Ponadto wspólny sekretariat rejestru służącego przejrzystości powinien dysponować wystarczającymi i odpowiednimi środkami administracyjnymi i finansowymi, aby wykonywać powierzone mu zadania.

 

Ponadto członkowie komisji pragną przypomnieć, że zgodnie z traktatami oraz w celu utrzymania wzajemnego zaufania państwa członkowskie i byłe państwa członkowskie Unii Europejskiej są zobowiązane do pełnego przestrzegania swoich zobowiązań budżetowych.

 

Ufam, że Komisja Budżetowa uwzględni powyższe sugestie podczas opracowywania wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021.

 

Z poważaniem

Antonio Tajani

 

 

 

PISMO KOMISJI PRAW KOBIET I RÓWNOUPRAWNIENIA

Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wytycznych dotyczących budżetu na rok 2021 – sekcja III (2019/2213(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach wspomnianej procedury zwrócono się do Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. W ramach procedury pisemnej wszczętej przez koordynatorów w dniu 31 marca 2020 r. komisja podjęła decyzję o przedstawieniu tej opinii w formie pisma.

W toku tej procedury Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia postanowiła zwrócić się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek.

Z poważaniem

Evelyn Regner

 

 

WSKAZÓWKI

A. mając na uwadze, że art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, iż „we wszystkich swoich działaniach Unia zmierza do zniesienia nierówności oraz wspierania równości mężczyzn i kobiet”, a co za tym idzie, ustanawia zasadę uwzględniania aspektu płci, która przewiduje, że należy uwzględniać równouprawnienie płci we wszystkich strategiach politycznych UE oraz na wszystkich poziomach procesu budżetowego przez uwzględnianie aspektu płci oraz sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci;

B. mając na uwadze, że państwa członkowskie i UE muszą wyeliminować i skutecznie zwalczać dyskryminację, oraz mając na uwadze, że należy przeznaczać coraz większą część budżetu UE – w tym unijne fundusze strukturalne i inwestycje w wysokiej jakości usługi opieki publicznej – na tworzenie nowych możliwości na unijnym rynku pracy, promowanie praw socjalnych oraz poprawę warunków pracy i życia, aby ułatwić obu płciom osiągnięcie większej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, ze szczególnym naciskiem na zwiększenie równości, w tym kobiet i dziewcząt oraz osób LGBTI+;

C. mając na uwadze, że kobiety są nadal niedostatecznie reprezentowane na stanowiskach kierowniczych i decyzyjnych, a zarazem są nadmiernie reprezentowane w sektorach nisko płatnych, takich jak opieka i usługi, a także poświęcają więcej czasu niż mężczyźni na niepłatną pracę domową i obowiązki opiekuńcze; mając na uwadze, że potrzebne są szczególne środki wsparcia dla kobiet, a zwłaszcza kobiet powracających po długiej przerwie na rynek pracy, aby zwiększyć ich potencjał na rynku pracy;

D. mając na uwadze, że kobiety są nadal niedostatecznie reprezentowane w gospodarce cyfrowej oraz sektorach sztucznej inteligencji, technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz nauk przyrodniczych, technologii, inżynierii i matematyki, jeśli chodzi o kształcenie, szkolenia i zatrudnienie, w tym na stanowiskach kierowniczych; mając na uwadze, że przeznaczenie zasobów na wsparcie wzmacniania pozycji kobiet przez włączenie cyfrowe może prowadzić do upowszechniania równości w erze cyfrowej; mając na uwadze, że strategia „Europa na miarę ery cyfrowej” powinna obejmować uwzględnianie aspektu płci;

E. mając na uwadze, że Komisja powinna zapewnić wystarczające finansowanie – przynajmniej na obecnym poziomie – programów mających na celu wspieranie praw kobiet, takich jak obecny program „Prawa, równość i obywatelstwo” oraz przyszły program „Prawa i wartości”, ze szczególnym uwzględnieniem instrumentów na rzecz niedyskryminacji, równości płci i uwzględniania aspektu płci oraz zapobiegania przemocy na tle płciowym; podkreśla stanowisko Parlamentu Europejskiego, który opowiada się za przeznaczeniem specjalnych środków na działania służące zapobieganiu i przeciwdziałaniu wszystkim formom przemocy ze względu na płeć, a także za promowaniem pełnego wdrożenia konwencji stambulskiej w programie „Prawa i wartości”;

Priorytetowe traktowanie kwestii równości w strategiach politycznych UE

1. podkreśla, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci musi stać się nieodłączną częścią procedury budżetowej na wszystkich jej etapach i we wszystkich pozycjach budżetowych, tak aby wydatki budżetowe stały się skutecznym narzędziem propagowania równouprawnienia płci; apeluje o konsekwentne uwzględnianie aspektu płci we wszystkich unijnych programach i instrumentach finansowych oraz w Europejskim Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS);

2. ponownie apeluje o zwiększenie inwestycji na rzecz ochrony praw kobiet i dziewcząt; wzywa do przyznania środków budżetowych na wsparcie niezależności ekonomicznej kobiet za pośrednictwem programów i funduszy UE, takich jak COSME, „Horyzont 2020” i EFIS;

3. apeluje o większą synergię między dostępnymi instrumentami, aby wspierać równouprawnienie płci i zwiększyć równowagę między życiem zawodowym a prywatnym; podkreśla potrzebę wzmożenia wysiłków na rzecz wspierania kobiet znajdujących się w trudniejszej sytuacji, w tym kobiet niepełnosprawnych, kobiet o innym kolorze skóry, samotnych matek i migrantek, kobiet mieszkających na terenach wiejskich i oddalonych oraz kobiet należących do mniejszości etnicznych i społeczności LGBTI+;

4. wzywa do monitorowania – z wykorzystaniem niezależnych linii budżetowych przeznaczonych na ukierunkowane działania – wydatków na równouprawnienie płci oraz do ustanowienia właściwych wskaźników, ocen skutków i specjalnej metodologii, w szczególności w odniesieniu do walki z dyskryminacją ze względu na płeć, przemocą psychiczną, seksualną i fizyczną, molestowaniem seksualnym oraz w odniesieniu do dostępu kobiet do zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw w tym zakresie; apeluje o opracowanie i stosowanie odpowiednich mechanizmów rozliczalności i przejrzystości, a także o regularne i uwzględniające aspekt płci składanie sprawozdań z wyników, tak aby usprawnić proces uwzględniania aspektu płci oraz podnieść efektywność wdrażanych programów;

5. wzywa UE do przydziału większych środków budżetowych na organizacje społeczeństwa obywatelskiego promujące prawa kobiet w Europie i w krajach globalnego Południa;

6. zwraca uwagę na niepokojące i nasilające się negatywne reakcje związane z równouprawnieniem płci i prawami kobiet, a także na znaczenie unijnych instrumentów, w tym ISWMR, dla przeciwdziałania temu zjawisku; ubolewa, że do swojego wniosku Komisja nie włączyła programu szczegółowego w zakresie równouprawnienia płci, oraz apeluje o ambitny przydział specjalnych środków budżetowych na wspieranie obrońców praw kobiet oraz na ochronę i promowanie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw w tym zakresie; podkreśla w związku z tym potrzebę zwiększenia przydziałów budżetowych wspierających powszechne poszanowanie i dostęp do zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw w tym zakresie;

7. przypomina o ważnej roli Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) w zrozumieniu zakresu i przyczyn nierówności między mężczyznami i kobietami w UE oraz o potrzebie skonsolidowanego budżetu na gromadzenie danych segregowanych według kryterium płci i pozyskiwanie fachowej wiedzy w dziedzinie równouprawnienia płci; wzywa do zwiększenia lub przynajmniej utrzymania na obecnym poziomie budżetu, planu zatrudnienia oraz niezależności EIGE.

 

 

 

 

 

INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ

Data przyjęcia	28.5.2020
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	33 4 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Rasmus Andresen, Clotilde Armand, Robert Biedroń, Anna Bonfrisco, Olivier Chastel, Lefteris Christoforou, David Cormand, Paolo De Castro, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Alexandra Geese, Valentino Grant, Elisabetta Gualmini, Francisco Guerreiro, Valerie Hayer, Eero Heinäluoma, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Moritz Körner, Joachim Kuhs, Ioannis Lagos, Hélène Laporte, Pierre Larrouturou, Janusz Lewandowski, Margarida Marques, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Dimitrios Papadimoulis, Karlo Ressler, Bogdan Rzońca, Nils Torvalds, Nils Ušakovs, Rainer Wieland, Angelika Winzig
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Fabienne Keller, Petros Kokkalis

 

 

 

 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

33	+
GUE/NGL	Petros Kokkalis, Dimitrios Papadimoulis
PPE	Lefteris Christoforou, José Manuel Fernandes, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Janusz Lewandowski, Siegfried Mureşan, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Karlo Ressler, Rainer Wieland Angelika Winzig
RENEW	Clotilde Armand, Olivier Chastel, Valerie Hayer, Fabienne Keller, Moritz Körner, Nils Torvalds
S&D	Robert Biedroń, Paolo De Castro, Eider Gardiazabal Rubial, Elisabetta Gualmini, Eero Heinäluoma, Pierre Larrouturou, Margarida Marques, Victor Negrescu, Nils Ušakovs
VERTS/ALE	Rasmus Andresen, David Cormand, Alexandra Geese, Francisco Guerreiro
NI	Ioannis Lagos

 

4	-
ID	Anna Bonfrisco, Valentino Grant, Joachim Kuhs, Hélène Laporte

 

1	0
ECR	Bogdan Rzońca

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za:

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 

• [1] https://www.ipcc.ch/sr15/
• [2] Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.
• [3] Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [4] Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [5] Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105.
• [6] Dz.U. L xx z ….
• [7] Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0449.
• [8] Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0032.
• [9] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0054.
• [10] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0065.
• [11] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0124.
• [12] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0015.
• [13] Dz.U. C 242 z 10.7.2018, s. 24.
• [14] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0005.
• [[1]] Ze szczególnym uwzględnieniem art. 100 rezolucji w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (teksty przyjęte, P9_TA (2020)0005): https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2020-0005_PL.pdf
  „100. z zadowoleniem przyjmuje koncepcję „Nie szkodzić” i zobowiązanie Komisji do zadbania o to, by wszystkie działania UE pomogły jej w osiągnięciu zrównoważonej przyszłości i sprawiedliwej transformacji, w tym dzięki wykorzystaniu zielonych narzędzi budżetowych, oraz do odpowiedniego uaktualnienia wytycznych w sprawie lepszego stanowienia prawa; domaga się spójnego podejścia do wdrażania porozumienia paryskiego, Konwencji o różnorodności biologicznej i Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, zarówno w polityce wewnętrznej, jak i zewnętrznej; wzywa Komisję do wspierania państw członkowskich w pełnym i prawidłowym wdrażaniu obecnego i przyszłego prawodawstwa w dziedzinie środowiska i klimatu na ich terytorium oraz do dopilnowania wyciągania konsekwencji w przypadku nieprzestrzegania przepisów”;
  a także art. 54 rezolucji w sprawie COP25 (teksty przyjęte, P9_TA (2019)0079): https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2019-0079_PL.pdf
  „54. podkreśla, że budżet UE powinien być spójny z zobowiązaniami międzynarodowymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju oraz ze średnio- i długoterminowymi celami klimatycznymi i energetycznymi, a także nie powinien wywoływać skutków sprzecznych z tymi celami ani utrudniać ich wypełniania; w związku z tym wzywa Komisję do zapewnienia, aby inwestycje UE nie wpływały szkodliwie na klimat i różnorodność biologiczną, oraz do zaproponowania w stosownych przypadkach zharmonizowanych wiążących przepisów; wzywa Komisję do dopilnowania, aby kolejne wieloletnie ramy finansowe były w pełni zgodne z porozumieniem paryskim oraz aby żadne wydatki nie były sprzeczne z tym porozumieniem”;
• [15] Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 – stanowisko Parlamentu z myślą o osiągnięciu porozumienia (COM(2018)0322 – C8-0000/2018 – 2018/0166R(APP)).
• [16] COM(2018) 441 final.
• [17] COM(2018) 442 final.
• [18] https://www.ipcc.ch/sr15/
• [19] Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.
• [20] Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [21] Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [22] Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105.
• [23] Dz.U. L xx ….
• [24] Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0449.
• [25] Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0032.
• [26] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0005.
• [27] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0010.