Sprawozdanie - A9-0260/2020Sprawozdanie
A9-0260/2020
Parlament Europejski

ZALECENIE w sprawie projektu rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027

14.12.2020 - (09970/2020 – C9-0409/2020 – 2018/0166(APP)) - ***

Komisja Budżetowa
Współsprawozdawcy: Jan Olbrycht, Margarida Marques

Procedura : 2018/0166(APP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A9-0260/2020
Teksty złożone :
A9-0260/2020
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027

(09970/2020 – C9-0409/2020 – 2018/0166(APP))

(Specjalna procedura ustawodawcza – zgoda)

Parlament Europejski,

– uwzględniając projekt rozporządzenia Rady (09970/2020),

– uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 312 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (C9-0409/2020),

– uwzględniając swoją rezolucję z 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 – stanowisko Parlamentu z myślą o osiągnięciu porozumienia[1],

– uwzględniając swoją rezolucję z 10 października 2019 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 i zasobów własnych: czas, by spełnić oczekiwania obywateli[2],

– uwzględniając swoją rezolucję z 23 lipca 2020 r. w sprawie konkluzji z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 17–21 lipca 2020 r.[3],

– uwzględniając art. 92 oraz art. 105 ust. 1 i 4 Regulaminu,

– uwzględniając pisma przesłane przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisję Spraw Konstytucyjnych,

– uwzględniając zalecenie Komisji Budżetowej (A9-0260/2020),

1. wyraża zgodę na projekt rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 w postaci przedstawionej w załączniku do niniejszej rezolucji;

2. zatwierdza wspólne oświadczenie Parlamentu, Rady i Komisji, załączone do niniejszej rezolucji;

3. zatwierdza swoje oświadczenie załączone do niniejszej rezolucji;

4. przyjmuje do wiadomości oświadczenia Komisji załączone do niniejszej rezolucji;

5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania, wraz z przewodniczącym Rady i przewodniczącym Komisji, wspólnego oświadczenia Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie kontroli budżetowej w odniesieniu do nowych wniosków opartych na art. 122 TFUE, które mogą mieć istotny wpływ na budżet Unii;

6. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.


ZAŁĄCZNIK 1: PROJEKT ROZPORZĄDZENIA RADY OKREŚLAJĄCEGO WIELOLETNIE RAMY FINANSOWE NA LATA 2021-2027

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE, Euratom) 2020/…

z dnia ...

określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 312,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego[4],

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,


a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu przewidywalności przy przygotowywaniu i realizacji inwestycji średnioterminowych, okres obowiązywania wieloletnich ram finansowych (WRF) należy określić na siedem lat począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r.

(2) Wpływ gospodarczy kryzysu związanego z COVID-19 wymaga od Unii zapewnienia długoterminowych ram finansowych umożliwiających sprawiedliwą i inkluzywną transformację ku zielonej i cyfrowej przyszłości, wspierających strategiczną autonomię Unii w dłuższej perspektywie oraz zapewniających jej odporność na wstrząsy w przyszłości.

(3) Roczne pułapy środków na zobowiązania według kategorii wydatków oraz roczne pułapy środków na płatności ustanowione w niniejszym rozporządzeniu mają być zgodne z mającymi zastosowanie pułapami zobowiązań i zasobów własnych, określonymi zgodnie z obowiązującą decyzją Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej, która została przyjęta zgodnie z art. 311 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) akapit trzeci (zwaną dalej „decyzją w sprawie zasobów własnych”).

(4) Jeżeli konieczne jest uruchomienie gwarancji udzielonych w ramach budżetu ogólnego Unii w odniesieniu do pomocy finansowej na rzecz państw członkowskich zatwierdzonej zgodnie z art. 220 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady[5] (UE, Euratom) 2018/1046 („rozporządzenie finansowe”), niezbędną kwotę należy uruchomić ponad pułapami środków na zobowiązania i środków na płatności określonymi w WRF, przestrzegając jednocześnie pułapu zasobów własnych.

(5) W WRF nie należy uwzględniać pozycji budżetu finansowanych z dochodów przeznaczonych na określony cel w rozumieniu rozporządzenia finansowego.

(6) WRF należy określić w cenach z 2018 r. Należy także określić zasady dotyczące rocznych dostosowań technicznych WRF w celu ponownego obliczenia dostępnych pułapów i marginesów.

(7) Należy określić zasady na wypadek innych sytuacji, które mogą wymagać dostosowania WRF. Takie dostosowania mogą być związane z opóźnionym przyjęciem nowych zasad, programów objętych zarządzaniem dzielonym lub z działaniami związanymi z należytym zarządzaniem gospodarczym lub działaniami podjętymi na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego ogólnego systemu warunkowości w celu ochrony budżetu Unii. Należy również ustanowić przepisy dotyczące mechanizmu dostosowań dotyczących poszczególnych programów.

(8) Należy wprowadzić szczególną i jak największą elastyczność, aby umożliwić Unii wykonywanie jej zobowiązań zgodnie z art. 323 TFUE.

(9) Aby umożliwić Unii reagowanie w określonych nieprzewidzianych okolicznościach lub reagowanie na określone nieprzewidziane konsekwencje i tym samym zapewnić sprawny przebieg procedury budżetowej, niezbędne są następujące tematyczne instrumenty szczególne: Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej oraz pobrexitowa rezerwa dostosowawcza. Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej nie ma na celu zajęcie się konsekwencjami kryzysów związanych z rynkiem, które mają wpływ na produkcję lub dystrybucję rolną.

(10) Aby dodatkowo zwiększyć elastyczność, niezbędne są następujące nietematyczne instrumenty szczególne: jednolity margines i instrument elastyczności. Jednolity margines powinien umożliwiać przesuwanie marginesów dostępnych poniżej pułapów środków na zobowiązania i środków na płatności, odpowiednio, między latami budżetowymi, a, w przypadku środków na zobowiązania – między działami WRF, bez przekraczania łącznych kwot pułapów WRF na środki na zobowiązania i środki na płatności na cały okres WRF. Instrument elastyczności powinien umożliwiać finansowanie konkretnych nieprzewidzianych wydatków w danym roku budżetowym.

(11) Należy wprowadzić przepis szczególny umożliwiający zapisanie w budżecie środków na zobowiązania i odpowiadających im środków na płatności poza pułapami określonymi w WRF, w przypadku gdy zaistnieje konieczność wykorzystania instrumentów szczególnych.

(12) Należy przewidzieć możliwość rewizji WRF w przypadku zmiany Traktatów mającej wpływ na budżet, ponownego zjednoczenia Cypru lub rozszerzenia Unii, a także w świetle wykonania budżetu.

(13) Może też zaistnieć konieczność zmiany niniejszego rozporządzenia w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, którym nie da się sprostać w ramach limitów określonych w WRF. Należy zatem przewidzieć rewizję WRF w takich przypadkach.

(14) Konieczne są również szczegółowe zasady postępowania w przypadku dużych projektów, których czas realizacji znacznie wykracza poza okres określony dla WRF. Należy ustalić maksymalne kwoty wkładów z budżetu ogólnego Unii w te projekty, zapewniając tym samym, aby nie miały one jakiegokolwiek wpływu na inne projekty finansowane z tego budżetu.

(15) Konieczne jest wprowadzenie ogólnych przepisów dotyczących współpracy międzyinstytucjonalnej w procedurze budżetowej, przy jednoczesnym poszanowaniu uprawnień budżetowych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (zwanych dalej „instytucjami”) określonych w Traktatach, a także wymogów przejrzystości.

(16) Komisja powinna przedstawić wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed dniem 1 lipca 2025 r., aby umożliwić instytucjom przyjęcie go z wystarczającym wyprzedzeniem przed wejściem w życie kolejnych wieloletnich ram finansowych. Zgodnie z art. 312 ust. 4 TFUE pułapy dotyczące ostatniego roku obowiązywania WRF określone w niniejszym rozporządzeniu mają w dalszym ciągu mieć zastosowanie w sytuacji, gdyby nowe wieloletnie ramy finansowe nie zostały przyjęte przed końcem okresu obowiązywania WRF określonych w niniejszym rozporządzeniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:


Rozdział 1
Przepisy ogólne

Artykuł 1
Wieloletnie ramy finansowe

Niniejsze rozporządzenie określa wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 (WRF).

Artykuł 2
Przestrzeganie pułapów WRF

1. Parlament Europejski, Rada i Komisja (zwane dalej „instytucjami”) podczas każdej procedury budżetowej oraz przy wykonywaniu budżetu na dany rok muszą zachowywać zgodność z rocznymi pułapami wydatków określonymi w załączniku I (zwanymi dalej „pułapami WRF”).

Podpułap działu 3 określony w załączniku I ustala się bez uszczerbku dla elastyczności między dwoma filarami wspólnej polityki rolnej (WPR). Dostosowany pułap, który ma mieć zastosowanie do filara I WPR po przesunięciach środków między Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich a płatnościami bezpośrednimi, zostanie określony w odpowiednim akcie prawnym, a WRF zostaną odpowiednio dostosowane w drodze dostosowania technicznego przewidzianego w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy konieczne jest wykorzystanie zasobów instrumentów szczególnych przewidzianych w art. 8, 9, 10 i 12, środki na zobowiązania i odpowiadające im środki na płatności zapisuje się w budżecie poza odpowiednimi pułapami WRF.

W przypadku gdy konieczne jest wykorzystanie zasobów jednolitego marginesu zgodnie z art. 11, środki na zobowiązania i odpowiadające im środki na płatności zapisuje się w budżecie poza odpowiednimi pułapami WRF na dany rok.

3. W przypadku gdy konieczne jest uruchomienie gwarancji w odniesieniu do pomocy finansowej na rzecz państw członkowskich zatwierdzonej zgodnie z art. 220 ust. 1 rozporządzenia finansowego, niezbędną kwotę uruchamia się poza pułapami WRF.

Artykuł 3
Przestrzeganie pułapu zasobów własnych

1. W każdym roku w okresie objętym WRF wymagana łączna kwota środków na płatności, po rocznym dostosowaniu i z uwzględnieniem wszelkich innych dostosowań i zmian, a także zastosowania art. 2 ust. 2 i 3, nie może skutkować taką stawką poboru zasobów własnych, która przekraczałaby pułap zasobów własnych określony w obowiązującej decyzji w sprawie zasobów własnych Unii Europejskiej, która została przyjęta zgodnie z art. 311 akapit trzeci TFUE (zwanej dalej „decyzją w sprawie zasobów własnych”).

2. W razie potrzeby pułapy WRF obniża się, aby zapewnić zgodność z pułapem zasobów własnych określonym w decyzji w sprawie zasobów własnych.

Rozdział 2
Dostosowania WRF

Artykuł 4
Dostosowania techniczne

1. Każdego roku Komisja, działając z wyprzedzeniem w stosunku do procedury budżetowej na rok n+1, dokonuje następujących dostosowań technicznych WRF:

(a) przeszacowania (w cenach z roku n+1) pułapów oraz całkowitych kwot środków na zobowiązania i środków na płatności;

(b) obliczenia marginesu dostępnego w ramach pułapu zasobów własnych określonego w decyzji w sprawie systemu zasobów własnych;

(c) obliczenia kwoty środków na zobowiązania dostępnej w ramach jednolitego marginesu, o której mowa w art. 11 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), a także całkowitej maksymalnej kwoty, o której mowa w lit. a);

(d) obliczenia dostosowania pułapu środków na płatności w ramach jednolitego marginesu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 akapit pierwszy lit. b), a także maksymalnej kwoty, o której mowa w art. 11 ust. 2 akapit pierwszy lit. b);

(e) obliczenia dodatkowych alokacji dotyczących poszczególnych programów, o których mowa w art. 5 ust. 1, oraz wyniku rocznego dostosowania, o którym mowa w art. 5 ust. 2.

2. Komisja dokonuje dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, na podstawie stałego deflatora w wysokości 2 % rocznie.

3. Komisja przekazuje wyniki dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, oraz leżące u ich podstaw prognozy gospodarcze Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4. Bez uszczerbku dla art. 6 i 7, w stosunku do danego roku nie można dokonywać żadnych dalszych dostosowań technicznych ani w ciągu tego roku, ani na zasadzie ex post w latach kolejnych.

Artykuł 5
Dostosowanie dotyczące poszczególnych programów

1. Kwota równoważna dochodom pochodzącym z grzywien nałożonych przez instytucje Unii na mocy rozporządzeń Rady (WE) nr 1/2003[6] i (WE) nr 139/2004[7], zapisana w budżecie na rok n-1 zgodnie z art. 107 rozporządzenia finansowego, po odliczeniu kwoty na rok n-1, o której mowa w art. 141 ust. 1 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej[8], jest udostępniana do celów dodatkowej alokacji:

(a) środków na zobowiązania na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r., na rzecz programów wymienionych w załączniku II, zgodnie z wartościami procentowymi określonymi dla tych programów w kolumnie „Klucz podziału” w tabeli w załączniku II; oraz

(b) środków na płatności na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r.

Łączna kwota dodatkowych alokacji na okres 2022–2027 w odniesieniu do środków na zobowiązania i środków na płatności wynosi, odpowiednio, 11 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.). Dla poszczególnych lat w okresie 2022–2026 roczna kwota dodatkowych alokacji w odniesieniu do środków na zobowiązania i środków na płatności wynosi, odpowiednio, co najmniej 1 500 mln EUR (w cenach z 2018 r.) i nie może przekroczyć 2 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

Łączna kwota dodatkowych alokacji w odniesieniu do środków na zobowiązania na rzecz programów w okresie 2022–2027 określona jest w kolumnie „Łączna dodatkowa alokacja środków na zobowiązania na podstawie art. 5” w tabeli w załączniku II.

2. Pułapy środków na zobowiązania w odpowiednich działach na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r., są dostosowywane w górę o kwoty odpowiadające dodatkowym alokacjom określonym w ust. 1, zgodnie z wartościami procentowymi określonymi dla tych działów w kolumnie „Klucz podziału” w tabeli w załączniku II. Pułap środków na płatności na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r., jest automatycznie dostosowywany w górę o kwoty odpowiadające dodatkowym alokacjom określonym w ust. 1.

Artykuł 6
Dostosowania dotyczące działań związanych z należytym zarządzaniem gospodarczym
lub z ogólnym systemem warunkowości w celu ochrony budżetu Unii

1. W przypadku wycofania zawieszenia zobowiązań budżetowych dotyczących funduszy Unii zgodnie z odpowiednimi aktami podstawowymi w kontekście działań związanych z należytym zarządzaniem gospodarczym lub działaniami podjętymi na postawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego ogólnego systemu warunkowości w celu ochrony budżetu Unii, kwoty odpowiadające zawieszonym zobowiązaniom przenosi się na kolejne lata, a odpowiadające im pułapy WRF odpowiednio dostosowuje.

2. Komisja przekazuje wyniki wszelkich dostosowań dokonanych na podstawie ust. 1 Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

3. Zawieszone zobowiązania z roku n nie mogą zostać ponownie zapisane w budżecie ogólnym Unii później niż w roku n+2.

Artykuł 7
Dostosowanie w następstwie nowych przepisów lub programów objętych zarządzaniem dzielonym

1. W przypadku przyjęcia po dniu 1 stycznia 2021 r. nowych przepisów lub programów objętych zarządzaniem dzielonym w odniesieniu do funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, kwoty odpowiadające środkom przydzielonym, ale niewykorzystanym w 2021 r., przenosi się w równych częściach na każdy rok w okresie 2022–2025, dostosowując odpowiednio odpowiadające im pułapy WRF.

2. Komisja przekazuje wyniki wszelkich dostosowań dokonanych na podstawie ust. 1 Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Rozdział 3
Instrumenty szczególne

Sekcja 1
Tematyczne instrumenty szczególne

Artykuł 8
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji

1. Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, którego cele i zakres zostały określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącym Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, nie może przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 186 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

2. Środki Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zapisuje się w budżecie ogólnym Unii jako rezerwę.

Artykuł 9
Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej

1. Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej może być wykorzystywana do finansowania:

(a) pomocy w celu reagowania na sytuacje nadzwyczajne wynikające z poważnych katastrof objętych Funduszem Solidarności Unii Europejskiej, którego cele i zakres określone są w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2012/2002[9]; oraz

(b) szybkiej reakcji na określone nadzwyczajne potrzeby w Unii lub w państwach trzecich powstałe w następstwie zdarzeń, których nie można było przewidzieć w momencie uchwalania budżetu, w szczególności na działania w sytuacjach wyjątkowych i operacje w zakresie wsparcia w następstwie klęsk żywiołowych nieobjętych zakresem stosowania lit. a), katastrof spowodowanych przez człowieka, kryzysów humanitarnych w przypadkach zagrożeń na dużą skalę dla zdrowia publicznego, zagrożeń weterynaryjnych lub fitosanitarnych, a także w sytuacjach szczególnej presji na zewnętrznych granicach Unii wynikającej z przepływów migracyjnych, w przypadku gdy okoliczności tego wymagają.

2. Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej nie może przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 1 200 mln EUR (w cenach z 2018 r.). Każda część rocznej kwoty, która nie została wykorzystana w roku n, może zostać wykorzystana do roku n+1. W pierwszej kolejności wykorzystuje się część kwoty rocznej wynikającej z poprzedniego roku. Każda część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+1, wygasa.

3. Środki na rezerwę na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej zapisuje się w budżecie ogólnym Unii jako środki rezerwowe.

4. W dniu 1 października każdego roku co najmniej jedna czwarta rocznej kwoty, o której mowa w ust. 2, pozostaje dostępna na zaspokojenie potrzeb, które mogą powstać do końca tego roku.

Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego można uruchomić kwoty następujących maksymalnych wartości procentowych całkowitej kwoty dostępnej do dnia 1 września każdego roku:

- 50 % w odniesieniu do pomocy udzielanej na podstawie ust. 1 lit. a); kwotę wynikającą z tych obliczeń pomniejsza się o wszelkie kwoty uruchomione w poprzednim roku w zastosowaniu ust. 5,

- 35 % w odniesieniu do pomocy udzielanej państwom trzecim na podstawie ust. 1 lit. b),

- 15 % w odniesieniu do pomocy wewnątrz Unii udzielanej na postawie ust. 1 lit. b).

Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego, począwszy od dnia 1 września każdego roku pozostała część dostępnej kwoty może zostać wykorzystana do celów udzielenia dowolnej pomocy, o której mowa w akapicie drugim, na zaspokojenie potrzeb, które mogą powstać do końca tego roku.

5. W wyjątkowych przypadkach i jeżeli pozostałe zasoby finansowe dostępne w ramach rezerwy na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej nie są wystarczające, aby pokryć z nich kwoty uznane za niezbędne do celów pomocy przewidzianej w ust. 1 lit. a), w roku wystąpienia katastrofy, o której mowa w tej literze, Komisja może zaproponować, aby różnica została sfinansowana z kwot rocznych dostępnych do celów rezerwy na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej w roku następnym, do maksymalnej kwoty 400 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

Artykuł 10
Pobrexitowa rezerwa dostosowawcza

1. Pobrexitowa rezerwa dostosowawcza zapewnia pomoc w celu przeciwdziałania nieprzewidzianym i negatywnym skutkom w państwach członkowskich i sektorach, które są najbardziej dotknięte wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, z zastrzeżeniem warunków określonych w stosownym instrumencie oraz zgodnie z tymi warunkami.

2. Pobrexitowa rezerwa dostosowawcza nie może przekroczyć kwoty 5 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

3. Środki na pobrexitową rezerwę dostosowawczą zapisuje się w budżecie ogólnym Unii jako środki rezerwowe.

Sekcja 2
Nietematyczne instrumenty szczególne

Artykuł 11
Jednolity margines

1. Jednolity margines obejmuje:

a) począwszy od 2022 r. – kwoty odpowiadające marginesom, które są nadal dostępne poniżej pułapów WRF dla środków na zobowiązania w roku n-1 i które mają zostać udostępnione poza pułapami WRF dla środków na zobowiązania na lata 2022–2027;

b) począwszy od 2022 r. – kwoty równoważne różnicy między wykonanymi płatnościami a pułapem płatności WRF na rok n-1 w celu dostosowania w górę pułapu płatności na lata 2022–2027; oraz

c) dodatkowe kwoty, które mogą zostać udostępnione poza pułapami WRF w danym roku dla środków na zobowiązania lub środków na płatności, lub dla obu tych rodzajów środków, w zależności od przypadku, pod warunkiem że będą one w pełni kompensowane: w odniesieniu do środków na zobowiązania – w marginesach jednego lub większej liczby działów WRF na bieżący rok budżetowy lub przyszłe lata budżetowe, oraz w odniesieniu do środków na płatności – w marginesach w ramach pułapu płatności na przyszłe lata budżetowe.

Kwoty mogą być uruchamiane na podstawie akapitu pierwszego lit. c) jedynie wtedy, gdy kwoty dostępne na podstawie lit. a) i b) tego akapitu, stosownie do przypadku, są niewystarczające, a w każdym przypadku tylko w ostateczności, aby umożliwić reagowanie na nieprzewidziane okoliczności.

Zastosowanie lit. c) akapitu pierwszego nie może prowadzić do przekroczenia łącznych kwot pułapów WRF na środki na zobowiązania i środki na płatności na bieżący rok budżetowy i przyszłe lata budżetowe. Nie uruchamia się już zatem w kontekście WRF jakichkolwiek kwot kompensowanych zgodnie z tą literą.

2. Wykorzystanie jednolitego marginesu na podstawie ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i c) nie może prowadzić do przekroczenia, w każdym danym roku, łącznie:

a) 0,04 % dochodu narodowego brutto Unii w środkach na zobowiązania, obliczonego w ramach rocznego dostosowania technicznego WRF, o którym mowa w art. 4;

b) 0,03 % dochodu narodowego brutto Unii w środkach na płatności, obliczonego w ramach rocznego dostosowania technicznego WRF, o którym mowa w art. 4.

Wykorzystanie jednolitego marginesu w każdym danym roku musi być zgodne z pułapami zasobów własnych określonymi w decyzji w sprawie zasobów własnych.

3. Roczne dostosowania, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b), nie mogą przekroczyć następujących kwot maksymalnych (w cenach z 2018 r.) na lata 2025–2027 w porównaniu z pierwotnym pułapem płatności na odpowiednie lata:

–  2025 – 8 000 mln EUR,

–  2026 – 13 000 mln EUR,

–  2027 – 15 000 mln EUR.

Kwoty, o których mowa w art. 5 ust. 2 akapit drugi, mają charakter dodatkowy względem maksymalnych kwot, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

Wszelkie dostosowania w górę zostaną w pełni skompensowane odpowiednim obniżeniem pułapu płatności na rok n-1.

4. Kwoty, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i c) niniejszego artykułu, mogą zostać uruchomione przez Parlament Europejski i Radę w ramach procedury budżetowej przewidzianej w art. 314 TFUE, aby umożliwić finansowanie wydatków, których nie można sfinansować w ramach odpowiednich pułapów WRF dostępnych w danym roku.

Dostosowania w górę, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b) niniejszego artykułu, dokonuje Komisja począwszy od 2022 r. w ramach dostosowania technicznego, o którym mowa w art. 4.

Artykuł 12
Instrument elastyczności

1. Instrument elastyczności może być wykorzystywany na finansowanie, w danym roku budżetowym, określonych nieprzewidzianych wydatków w środkach na zobowiązania i odpowiadających im środkach na płatności, których to wydatków nie można sfinansować w ramach pułapów dostępnych w jednym lub większej liczbie innych działów. Pułap rocznej kwoty dostępnej na rzecz instrumentu elastyczności wynosi 915 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

2. Niewykorzystana część rocznej kwoty instrumentu elastyczności może zostać wykorzystana do roku n+2. W pierwszej kolejności, w porządku chronologicznym wykorzystuje się dowolną część rocznej kwoty wynikającą z poprzednich lat. Każda część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+2, wygasa.

Rozdział 4
Rewizja WRF

Artykuł 13
Rewizja WRF

1. Bez uszczerbku dla art. 3 ust. 2 i art. 14–17, w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności WRF mogą zostać poddane rewizji przy zachowaniu zgodności z pułapem zasobów własnych określonym w decyzji w sprawie zasobów własnych.

2. Co do zasady, wszelkie wnioski dotyczące zmiany WRF zgodnie z ust. 1 przedstawia się i przyjmuje przed rozpoczęciem procedury budżetowej dotyczącej danego roku lub pierwszego roku w danym okresie.

3. W każdym wniosku dotyczącym rewizji WRF zgodnie z ust. 1 analizuje się możliwości realokacji wydatków pomiędzy programami wchodzącymi w zakres działu, którego dotyczy rewizja, ze szczególnym uwzględnieniem przewidywanego niepełnego wykorzystania środków.

4. Przy każdej rewizji WRF zgodnie z ust. 1 uwzględnia się możliwości skompensowania podniesienia pułapu jednego działu poprzez obniżenie pułapu innego działu.

5. Przy każdej rewizji WRF zgodnie z ust. 1 utrzymuje się odpowiedni stosunek między środkami na zobowiązania i środkami na płatności.

Artykuł 14
Rewizja związana z wykonaniem

Powiadamiając Parlament Europejski i Radę o wynikach dostosowań technicznych WRF, Komisja w stosownych przypadkach przedstawia wszelkie wnioski, które uzna za konieczne, w sprawie rewizji łącznej kwoty środków na płatności, w świetle wykonania, w celu zapewnienia należytego zarządzania rocznymi pułapami płatności oraz, w szczególności, ich należytego rozłożenia w czasie w odniesieniu do środków na zobowiązania.

Artykuł 15
Rewizja w przypadku rewizji Traktatów

W przypadku rewizji Traktatów, która miałaby wpływ na budżet, dokonuje się odpowiedniej rewizji WRF.

Artykuł 16
Rewizja w przypadku rozszerzenia Unii

W przypadku przystąpienia jednego państwa lub większej ich liczby do Unii dokonuje się rewizji WRF w celu uwzględnienia potrzeb w zakresie wynikających z tego wydatków.

Artykuł 17
Rewizja w przypadku ponownego zjednoczenia Cypru

W przypadku ponownego zjednoczenia Cypru dokonuje się rewizji WRF w celu uwzględnienia kompleksowego rozwiązania sytuacji na Cyprze i dodatkowych potrzeb finansowych wynikających z ponownego zjednoczenia.

Rozdział 5
Wkład w finansowanie dużych projektów

Artykuł 18
Wkład w finansowanie dużych projektów

1. W ramach budżetu ogólnego Unii na okres 2021–2027 udostępnia się maksymalną kwotę 13 202 mln EUR (w cenach z 2018 r.) na duże projekty realizowane na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program kosmiczny Unii i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego.

2. W ramach budżetu ogólnego Unii na okres 2021–2027 udostępnia się maksymalną kwotę 5 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.) na międzynarodowy eksperymentalny reaktor termojądrowy (ITER).

Rozdział 6
Współpraca międzyinstytucjonalna
w procedurze budżetowej

Artykuł 19
Współpraca międzyinstytucjonalna w procedurze budżetowej

1. Instytucje podejmują działania w celu ułatwienia przebiegu corocznej procedury budżetowej.

2. Instytucje współpracują ze sobą w dobrej wierze podczas całej procedury w celu uzgodnienia swoich stanowisk. Instytucje na wszystkich etapach procedury współdziałają w ramach kontaktów na właściwym szczeblu międzyinstytucjonalnym, aby monitorować postępy prac i analizować stopień zbliżenia stanowisk.

3. Instytucje zapewniają jak największy stopień koordynacji ich odpowiednich harmonogramów prac w celu umożliwienia przeprowadzenia procedury w sposób spójny i sprzyjający zbliżeniu stanowisk, prowadzący do ostatecznego przyjęcia budżetu ogólnego Unii.

4. Rozmowy trójstronne mogą być organizowane na wszystkich etapach procedury oraz z udziałem przedstawicieli różnych szczebli, w zależności od charakteru przewidywanej debaty. Każda instytucja, zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym, wyznacza swoich przedstawicieli na każde posiedzenie, określa swój mandat negocjacyjny oraz z odpowiednim wyprzedzeniem informuje pozostałe instytucje o ustaleniach dotyczących posiedzeń.

Artykuł 20
Jedność budżetu

Wszystkie wydatki i dochody Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej ujmuje się w budżecie ogólnym Unii zgodnie z art. 7 rozporządzenia finansowego, w tym wydatki wynikające z wszelkich stosownych decyzji podjętych jednomyślnie przez Radę po konsultacji z Parlamentem Europejskim, w ramach art. 332 TFUE.

Rozdział 7
Przepisy końcowe

Artykuł 21
Przejście do następnych wieloletnich ram finansowych

Komisja przedstawi wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed dniem 1 lipca 2025 r.

Artykuł 22
Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli

 W imieniu Rady

 Przewodniczący

 


ZAŁĄCZNIK I

WIELOLETNIE RAMY FINANSOWE (UE-27)

(w mln EUR – ceny z 2018 r.)

Środki na zobowiązania

2021

2022

2023

2024

2025

2026

2027

Łącznie
2021-2027

1. Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa

19 712

19 666

19 133

18 633

18 518

18 646

18 473

132 781

2. Spójność, odporność i wartości

49 741

51 101

52 194

53 954

55 182

56 787

58 809

377 768

2a. Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna

45 411

45 951

46 493

47 130

47 770

48 414

49 066

330 235

2b. Odporność i wartości

4 330

5 150

5 701

6 824

7 412

8 373

9 743

47 533

3. Zasoby naturalne i środowisko

55 242

52 214

51 489

50 617

49 719

48 932

48 161

356 374

z czego: Wydatki związane z rynkiem i płatności bezpośrednie

38 564

38 115

37 604

36 983

36 373

35 772

35 183

258 594

4. Migracja i zarządzanie granicami

2 324

2 811

3 164

3 282

3 672

3 682

3 736

22 671

5. Bezpieczeństwo i obrona

1 700

1 725

1 737

1 754

1 928

2 078

2 263

13 185

6. Sąsiedztwo i świat

15 309

15 522

14 789

14 056

13 323

12 592

12 828

98 419

7. Europejska administracja publiczna

10 021

10 215

10 342

10 454

10 554

10 673

10 843

73 102

z czego: Wydatki administracyjne instytucji

7 742

7 878

7 945

7 997

8 025

8 077

8 188

55 852

ŚRODKI NA ZOBOWIĄZANIA OGÓŁEM

154 049

153 254

152 848

152 750

152 896

153 390

155 113

1 074 300

ŚRODKI NA PŁATNOŚCI OGÓŁEM

156 557

154 822

149 936

149 936

149 936

149 936

149 936

1 061 058

 


ZAŁĄCZNIK II

DOSTOSOWANIE DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH PROGRAMÓW – WYKAZ PROGRAMÓW, KLUCZ PODZIAŁU

I ŁĄCZNA DODATKOWA ALOKACJA ŚRODKÓW NA ZOBOWIĄZANIA

 

 

 

w mln EUR (ceny z 2018 r.)

 

Klucz podziału

Łączna dodatkowa alokacja środków na zobowiązania na podstawie art. 5

1. Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa

36,36 %

4 000

Program „Horyzont Europa”

27,27 %

3 000

Fundusz InvestEU

9,09 %

1 000

2b. Odporność i wartości

54,55 %

6 000

Program UE dla zdrowia

26,37 %

2 900

Program „Erasmus+”

15,46 %

1 700

Kreatywna Europa

5,45 %

600

Prawa i wartości

7,27 %

800

4. Migracja i zarządzanie granicami

9,09 %

1 000

Fundusz Zintegrowanego Zarządzania Granicami

9,09 %

1 000

OGÓŁEM

100,00 %

11 000

 

 


ZAŁĄCZNIK 2: OŚWIADCZENIA

1. Pule środków na programy priorytetowe, koszty NGEU i elastyczność

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie zwiększenia środków na poszczególne programy i dostosowania aktów podstawowych

Bez uszczerbku dla uprawnień władzy ustawodawczej i budżetowej, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają zwiększenie o 2,5 mld EUR w cenach z 2018 r. pul środków finansowych w aktach podstawowych lub w programowaniu finansowym, stosownie do przypadku, programów wskazanych przez Parlament Europejski. Zostanie to osiągnięte poprzez odpowiednie zmniejszenie marginesów dostępnych w ramach pułapów WRF, bez uszczerbku dla ewentualnego wykorzystania instrumentu elastyczności w 2021 r.

Bez uszczerbku dla uprawnień ustawodawczych instytucji, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają włączenie do aktów podstawowych programów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia w sprawie WRF przepisu o zwiększeniu pul środków finansowych o kwoty w nim określone. W przypadku programów ustanawiających gwarancje budżetowe dodatkowa kwota zostanie odzwierciedlona w zwiększonym poziomie udzielanych gwarancji.

 

Oświadczenie Parlamentu Europejskiego w sprawie zwiększenia środków na poszczególne programy z kwoty nieprzydzielonej w ramach marginesów

Kwota w wysokości 2,5 mld EUR w cenach z 2018 r., o której mowa we wspólnym oświadczeniu Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie zwiększenia środków na poszczególne programy i dostosowania aktów podstawowych, zostanie przydzielona w następujący sposób:

– Horyzont Europa: +0,5 mld EUR.

– program Erasmus+: +0,5 mld EUR, z czego 165 mln EUR w 2021 r.,

– EU4Health (Program UE dla zdrowia): +0,5 mld EUR, z czego 70 mln EUR w 2021 r.

– Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej: +0,5 mld EUR.

– pomoc humanitarna: +0,5 mld EUR.


 

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie wykorzystania środków powracających z instrumentu inwestycyjnego AKP na rzecz Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej

Rada zgadza się, by kwota w wysokości do 1 mld EUR (w cenach z 2018 r.) pochodząca ze środków powracających z instrumentu inwestycyjnego AKP na operacje w ramach 9., 10. i 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju została wykorzystana na rzecz Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej w okresie 2021–2027. Trzy instytucje uzgadniają, że Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej powinien umożliwiać otrzymanie tych środków finansowych.

 

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie ponownego wykorzystania umorzonych środków finansowych w związku z programem badawczym

Bez uszczerbku dla ich prerogatyw instytucjonalnych, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają ponowne udostępnienie na rzecz programu badawczego środków na zobowiązania odpowiadających kwocie umorzeń w wysokości do 0,5 mld EUR (w cenach z 2018 r.) w okresie 2021–2027, wynikającej z całkowitego lub częściowego niezrealizowania projektów objętych tym lub poprzednim programem, jak przewidziano w art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego.

 

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie sposobu traktowania kosztów z tytułu odsetek i spłat w ramach NGUE w WRF na lata 2021–2027

Trzy instytucje uzgadniają, że wydatki na pokrycie kosztów finansowania Next Generation EU nie prowadzą do zmniejszenia środków w ramach programów i funduszy UE.

Trzy instytucje uzgadniają, że sposób traktowania w WRF na lata 2021–2027 kosztów z tytułu odsetek i spłat w ramach NGUE, których wysokość obecnie prognozuje się na 12,9 mld EUR za cały siedmioletni okres, pozostaje bez uszczerbku dla sposobu rozwiązania tej kwestii w przyszłych WRF począwszy od 2028 r.

Trzy instytucje uzgadniają, że będą dążyć do wprowadzenia wystarczających nowych zasobów własnych z myślą o pokryciu kwoty odpowiadającej spodziewanym wydatkom związanym ze spłatą i kosztami odsetek.

 


 

2. Zasoby własne

Oświadczenie Komisji w sprawie ustanowienia zasobów własnych opartych na opłacie cyfrowej

Uwzględniając rozwój sytuacji na szczeblu międzynarodowym, Komisja przyspieszy prace nad przedłożeniem niezbędnych wniosków w sprawie ustanowienia w Unii opłaty cyfrowej oraz jak najszybciej, a najpóźniej do czerwca 2021 r., przedstawi wniosek dotyczący aktu podstawowego. Na tej podstawie Komisja zaproponuje, by dochody pochodzące z opłaty cyfrowej stały się zasobami własnymi do stycznia 2023 r.

 

Oświadczenie Komisji w sprawie ustanowienia zasobów własnych opartych na podatku od transakcji finansowych

Trwają dyskusje na temat podatku od transakcji finansowych w ramach wzmocnionej współpracy z myślą o ich sfinalizowaniu do końca 2022 r. W przypadku osiągnięcia porozumienia w sprawie podatku od transakcji finansowych Komisja przedstawi wniosek w sprawie przesunięcia dochodów z tego podatku do budżetu UE jako zasobów własnych.

Jeżeli porozumienie nie zostanie osiągnięte przed końcem 2022 r., Komisja, na podstawie ocen skutków, zaproponuje nowy rodzaj zasobów własnych oparty na nowym podatku od transakcji finansowych. Komisja postara się przedstawić te wnioski do czerwca 2024 r. z myślą o wprowadzeniu stosownych przepisów do dnia 1 stycznia 2026 r.

 

3. Rola władzy budżetowej

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie kontroli budżetowej w odniesieniu do nowych wniosków opartych na art. 122 TFUE, które mogą mieć istotny wpływ na budżet Unii

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Parlament Europejski, Rada i Komisja („trzy instytucje”) uznają, że art. 122 TFUE stanowi podstawę prawną do przyjmowania środków w celu zaradzenia szczególnym sytuacjom kryzysowym, które to środki mogą pociągać za sobą potencjalne skutki budżetowe mogące wpłynąć na kształtowanie się wydatków Unii w granicach jej zasobów własnych.

(2) W świetle uprawnień budżetowych przyznanych im na mocy Traktatów właściwe jest, by obydwa organy władzy budżetowej omawiały wpływ na budżet takich planowanych aktów, w przypadkach gdy wpływ ten może być istotny. W tym celu Komisja powinna przekazywać wszelkie istotne informacje niezbędne do udzielenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wsparcia w ich obradach,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

1. W niniejszym oświadczeniu określa się ustalenia dotyczące procedury kontroli budżetowej (zwanej dalej „procedurą”) między Parlamentem Europejskim a Radą przy aktywnym wparciu ze strony Komisji.

2. Procedurę tę można stosować w odniesieniu do wniosku Komisji dotyczącego aktu Rady, który oparty jest na art. 122 TFUE i który może mieć istotny wpływ na budżet Unii.

3. Komisja dołączy do każdego takiego wniosku ocenę wpływu proponowanego aktu prawnego na budżet i wskaże, czy, jej zdaniem, przedmiotowy akt ma istotny wpływ na budżet Unii. Na tej podstawie Parlament Europejski i Rada mogą wystąpić z wnioskiem o wszczęcie procedury.

4. Procedura będzie przeprowadzana w ramach wspólnego komitetu złożonego z przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i Rady na odpowiednim szczeblu. Komisja będzie uczestniczyć w pracach wspólnego komitetu.

5. Bez uszczerbku dla uprawnień Rady na mocy art. 122 TFUE Parlament Europejski i Rada zaangażują się w konstruktywny dialog z myślą o wypracowaniu wspólnego zrozumienia wpływu planowanego aktu prawnego na budżet, z należytym uwzględnieniem pilnego charakteru sprawy.

6. Procedura powinna trwać nie dłużej niż dwa miesiące, chyba że przedmiotowy akt ma zostać przyjęty przed określoną datą lub, jeżeli wymaga tego pilny charakter sprawy, w krótszym terminie ustalonym przez Radę.

 

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie ponownej oceny przepisów rozporządzenia finansowego dotyczących zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel oraz zaciągania i udzielania pożyczek

W kontekście NGEU Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają, że w ramach kolejnej zmiany rozporządzenia finansowego zostaną ocenione i, w stosownych przypadkach, zmienione następujące kwestie:

– przepisy dotyczące zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, w szczególności dochodów, o których mowa w art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego;

– przepisy dotyczące sprawozdawczości w zakresie operacji zaciągania i udzielania pożyczek.

Trzy instytucje uznają, że obowiązujące przepisy dotyczące procedury kontroli i udzielania absolutorium mają zastosowanie do dochodów przeznaczonych na określony cel.


4. Kwestie horyzontalne – klimat, różnorodność biologiczna, równość kobiet i mężczyzn oraz cele zrównoważonego rozwoju

Oświadczenie Komisji w sprawie metodyki monitorowania wydatków na cele związane z klimatem oraz udziału Parlamentu Europejskiego i Rady

Komisja zapewni, by metodyka monitorowania wydatków na cele związane z klimatem była dostępna, przejrzysta i udostępniana publicznie. Komisja przeprowadzi wymianę poglądów z Parlamentem Europejskim i Radą na temat metodyki monitorowania wydatków na cele związane z klimatem. Jedną z podstawowych zasad monitorowania wydatków na cele związane z klimatem będzie przejrzystość i wymiana informacji na temat postępów w realizacji tych celów z Parlamentem i Radą.

 

Oświadczenie Komisji w sprawie wkładu poszczególnych programów w realizację celów związanych z klimatem

Bez uszczerbku dla uprawnień ustawodawczych Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do odpowiednich sektorowych aktów podstawowych, dla poszczególnych programów i funduszy ustala się następujące wkłady w realizację celów związanych z klimatem na okres 2021–2027 z myślą o osiągnięciu celu ogólnego wynoszącego co najmniej 30 % łącznej kwoty wydatków budżetowych Unii i wydatków z NGEU:

 

Programy

Oczekiwany minimalny wkład

 Program „Horyzont Europa”

35%

 ITER

100%

 Fundusz InvestEU

30%

 Instrument „Łącząc Europę”

60%

 EFRR

30%

 Fundusz Spójności

37%

 REACT-EU

25%

 Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności 

37%

 WPR 2021–2022

26%

 WPR 2023–2027

40%

 EFMR

30%

  Program LIFE 

61%

 Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji

100%

 ISWMR 

25%

 KTZ 

25%

Pomoc przedakcesyjna

16%

 

Komisja wykorzysta te wkłady w realizację celów związanych z klimatem jako punkt odniesienia z myślą o ocenie odchyleń i proponowaniu środków na wypadek niewystarczających postępów.


Oświadczenie Komisji w sprawie metodyki monitorowania wydatków na cele związane z różnorodnością biologiczną oraz udziału Parlamentu Europejskiego i Rady

Komisja zapewni, by metodyka monitorowania wydatków na cele związane z różnorodnością biologiczną była dostępna, przejrzysta i udostępniana publicznie.  Po zakończeniu zainicjowanej ostatnio przez Komisję analizy dotyczącej tej metodyki Komisja przeprowadzi wymianę poglądów na temat tej metodyki z Parlamentem Europejskim i Radą. Podstawowe znaczenie dla monitorowania wydatków na cele związane z różnorodnością biologiczną będą miały przejrzystość i wymiana informacji na temat postępów w realizacji tych celów z Parlamentem i Radą.

 

5. Inne oświadczenia

Oświadczenie Komisji w sprawie przeglądu śródokresowego / rewizji śródokresowej

Do dnia 1 stycznia 2024 r. Komisja przedstawi przegląd funkcjonowania WRF.

Przeglądowi temu mogą, w stosownych przypadkach, towarzyszyć odpowiednie wnioski dotyczące rewizji rozporządzenia w sprawie WRF zgodnie z procedurami określonymi w TFUE.

 

 

 


 

UZASADNIENIE

10 listopada 2020 r. zespół negocjacyjny Parlamentu ds. wieloletnich ram finansowych (WRF) i zasobów własnych[10] osiągnął ogólny polityczny kompromis z prezydencją Rady oraz z Komisją w odniesieniu do odpowiednich części.

 

W wyniku tego kompromisu Rada przedkłada  Parlamentowi projekt rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027, na który współsprawozdawcy ds. WRF zalecają wyrażenie zgody.

 

Kompromis polityczny obejmuje nie tylko wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027, ale także przyszły system zasobów własnych i środki towarzyszące dla nowego Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy (Next Generation EU). Oprócz rozporządzenia w sprawie WRF kompromis ten znajduje swoje odzwierciedlenie w:

• porozumieniu międzyinstytucjonalnym (PMI) pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych (przedłożonym do zatwierdzenia przez Parlament oddzielnie od niniejszego zalecenia);

• szeregu wspólnych oświadczeń Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (załączonych do niniejszego zalecenia).

 

Przed osiągnięciem tego kompromisu politycznego Parlament:

• utorował drogę do szybkiego przyjęcia i ratyfikacji decyzji w sprawie zasobów własnych, a tym samym uruchomienia Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy, przedstawiając 16 września 2020 r. obowiązkową opinię ustawodawczą dotyczącą nowego projektu decyzji Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej („decyzja w sprawie zasobów własnych”), która zezwala na zaciąganie pożyczek w ramach systemu Next Generation EU;

• osiągnął 5 listopada 2020 r. wstępne porozumienie w sprawie ogólnego systemu warunkowości służącego ochronie budżetu Unii (zatwierdzone przez Komisję Budżetową i Komisję Kontroli Budżetowej 12 listopada 2020 r. i przez COREPER 16 listopada 2020 r. oraz przedłożone Parlamentowi do przyjęcia w ramach zwykłej procedury ustawodawczej).

 

Ten kompromis polityczny, jeśli zostanie zatwierdzony, ułatwi – nie przesądzając o wyniku – zakończenie trwających negocjacji sektorowych w sprawie nowej generacji programów wydatków w ramach WRF przyjętych w ramach zwykłej procedury ustawodawczej.

 

1. Wyniki negocjacji między Parlamentem Europejskim a Radą

 

Kompromis polityczny ustanawia ogólny pułap WRF na lata 2021–2027 na poziomie 1 074,3 mld EUR w cenach z 2018 roku, który ma być stopniowo zwiększany do 1 085,3 mld EUR.[11] Uzupełnieniem WRF będzie Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w wysokości 750 mld EUR (w tym 390 mld EUR w formie dotacji lub bezpośrednich wydatków budżetowych). Finansowanie nowych WRF i Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy/Next Generation EU ma być możliwe na mocy nowej decyzji w sprawie zasobów własnych, która upoważnia Komisję do rozpoczęcia operacji zaciągania pożyczek w celu sfinansowania Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy/Next Generation EU i tymczasowo podwyższa o kolejne 0,6 punktu procentowego pułap zasobów własnych w odniesieniu do płatności w celu pokrycia nowej zdolności pożyczkowej Unii.

 

Pomimo opóźnień ze strony Rady/Rady Europejskiej i nieoptymalnej współpracy międzyinstytucjonalnej, Parlament Europejski aktywnie przyczynił się do opracowania pakietu zatwierdzonego przez szefów państw i rządów na szczycie w dniach 17–21 lipca 2020 r. w oparciu o wnioski Komisji z maja 2018 r. i maja 2020 r. Parlament z zadowoleniem przyjął historyczny krok, jakim jest utworzenie Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy/Next Generation EU. Wyraził jednak ubolewanie z powodu nieuzasadnionych cięć w programach ukierunkowanych na przyszłość, niewystarczającego zaangażowania w tworzenie nowych zasobów własnych (w celu pokrycia przynajmniej kosztów długu z tytułu odbudowy), niewystarczającego zaangażowania PE w proces podejmowania decyzji dotyczących Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy i zarządzania nim, a także osłabienia mechanizmu praworządności.

 

Podczas żmudnych negocjacji między Parlamentem, Radą i Komisją od 27 sierpnia do 10 listopada 2020 r. negocjatorzy Parlamentu osiągnęli istotne poprawki wykraczające poza konkluzje Rady Europejskiej z 21 lipca 2020 r. 5 listopada zawarto również tymczasowe porozumienie w sprawie mechanizmu praworządności.

 

Pozytywne kroki – odzwierciedlone już w stanowisku Rady z lipca 2020 r. lub osiągnięte później – zostały podsumowane w poniższej tabeli.

 

Główne żądania PE

Wyniki

Kwoty w WRF:

Wzmocnienie programów przewodnich

Pozytywne kroki w stanowisku Rady: Ogólny poziom WRF ustalono na 1 074,3 mld EUR w cenach z 2018 r., tj. poniżej pierwotnych żądań Parlamentu. Jeżeli jednak dodamy istotny element dotacji w ramach Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy/Next Generation EU (którego Parlament był gorącym orędownikiem zarówno przed, jak i po przedstawieniu przez Komisję wniosków dotyczących odbudowy), kwota ta wzrasta do bezprecedensowego poziomu 1 464,3 mld EUR.

 

W połączeniu z Next Generation EU (oraz zwiększeniem wydatków za pośrednictwem Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności) wieloletnie ramy finansowe zapewniają ogólny poziom finansowania rolnictwa i spójności porównywalny z poziomem z lat 2014–2020, a także skromne zwiększenie środków w przypadku większości innych istniejących i nowych programów w porównaniu z okresem 2014–2020. W trakcie prac Rady Parlament uzyskał w szczególności utworzenie Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji.

 

Rada Europejska znacznie ograniczyła jednak programy zarządzane centralnie, jak również część dotacji w ramach NextGeneration EU, które zaproponowano w celu uzupełnienia środków na programy przewodnie UE (oprócz Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności), aby zaradzić gospodarczym skutkom kryzysu. W rezultacie kilka z tych programów zostało zmniejszonych do poziomu niższego niż w pierwotnym wniosku Komisji lub też zamierzone uzupełnienia środków zostały całkowicie odrzucone. 

 

Poprawki do stanowiska Rady: W ramach kompromisu politycznego z 10 listopada 2020 r. Parlament uzyskał zwiększenie środków w wysokości 16 mld EUR (w cenach z 2018 r.) w celu wzmocnienia finansowania programów wydatków i mechanizmów elastyczności powyżej kwot określonych przez Radę Europejską. Po raz pierwszy Parlamentowi udało się zapewnić podwyższenie pułapów i alokacji finansowych na programy UE, zgodnie z propozycją Rady Europejskiej.

 

Dodatkowe środki w wysokości 15 mld EUR są przeznaczone na przewodnie programy/obszary:

- Horyzont Europa: +4 mld;

- InvestEU: +1 mld;

- Erasmus+: + 2,2 mld;

- EU4Health (Program UE dla zdrowia): + 3,4 mld;

- Kreatywna Europa: + 0,6 mld;

- Program „Prawa i Wartości”: + 0,8 mld;

- Fundusz Zintegrowanego Zarządzania Granicami & Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna: + 1,5 mld;

- ISRWM: + 1 mld;

- Pomoc humanitarna: +0,5 mld.

 

W przypadku przyszłych nieprzewidzianych potrzeb, dodatkowy 1 mld EUR zostanie przeznaczony na instrument elastyczności (którego zasady uruchamiania zostały ponadto złagodzone w porównaniu ze stanowiskiem Rady). Parlament ochronił również i zwiększył komponent zewnętrzny nowej rezerwy na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej.

 

Zwiększenia środków (11 mld EUR) będą pochodzić głównie z nowego mechanizmu powiązanego z wpływami z kar pieniężnych pobieranych przez Unię i zaowocują automatycznymi dodatkowymi przydziałami na odnośne programy w latach 2022–2027. Mechanizm ten doprowadzi również do rzeczywistego podniesienia pułapów WRF w ujęciu rocznym. Ogólny pułap siedmioletnich WRF będzie zatem stopniowo wzrastał do 1 085,3 mld EUR w cenach z 2018 r., tj. o 2 mld EUR więcej w ujęciu realnym niż odpowiadający mu pułap WRF na lata 2014–2020 (1 083,3 mld EUR w cenach z 2018 r. bez Zjednoczonego Królestwa, z EFR).

 

Dalsze dodatkowe środki (2,5 mld EUR) pochodzą z marginesów nieprzydzielonych w ramach pułapów ustalonych przez Radę Europejską. 1 mld EUR pochodzi ze środków powracających z instrumentu inwestycyjnego AKP (Europejski Fundusz Rozwoju) na korzyść ISWMR. 0,5 mld EUR pochodzi z umorzonych środków w dziedzinie badań na rzecz programu „Horyzont Europa” (art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego).

 

Koszty spłat i odsetek długu z tytułu odbudowy są uwzględnione w pułapach WRF na lata 2021–2027, ale Parlament osiągnął porozumienie co do tego, że pozostaje to bez uszczerbku dla sposobu, w jaki kwestia ta zostanie rozwiązana w przyszłych WRF począwszy od 2028 r., i że wydatki te nie będą miały na celu zmniejszenia programów i funduszy unijnych.

 

Komisja zobowiązała się jednostronnie, że do 1 stycznia 2024 r. przedstawi przegląd funkcjonowania WRF oraz, w stosownych przypadkach, wnioski dotyczące rewizji.

 

Wprowadzenie nowych zasobów własnych 

Pozytywne kroki w stanowisku Rady: Nowa decyzja w sprawie zasobów własnych stworzy zdolność kredytową Unii poprzez znaczne zwiększenie pułapu zasobów własnych.

 

Na zdecydowany wniosek Parlamentu i zgodnie z jego wieloletnim stanowiskiem Rada Europejska formalnie zatwierdza nowe zasoby własne w postaci nowego wkładu opartego na wadze odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych niepoddawanych recyklingowi („wkład oparty na tworzywach sztucznych”), a tym samym przełamuje impas trwający ponad 30 lat. Stanowi to pierwszy krok ku realizacji wniosku Parlamentu o wprowadzenie koszyka nowych zasobów własnych. Ponadto zatwierdza się uproszczone zasoby własne oparte na VAT, które prawdopodobnie znacznie poprawią funkcjonowanie systemu. Parlament ubolewa jednak nad kontynuacją i wzrostem rabatów i kosztów zatrzymania dotyczących poboru należności celnych.

 

Ulepszenia w odniesieniu do stanowiska Rady: Podczas negocjacji Parlament koncentruje swoje wysiłki na zapewnieniu planu działania na rzecz wprowadzenia nowych zasobów własnych w trakcie kolejnych WRF. Instytucje ostatecznie uzgodniły, co następuje:

- plan działania jest zapisany w porozumieniu międzyinstytucjonalnym, które ustanawia współpracę i przewiduje ustalenia wiążące dla trzech instytucji, w tym rozpoczęcie regularnego dialogu;

- zapisano w nim zasadę, zgodnie z którą koszty odsetek i spłaty w ramach NGEU mają być pokrywane z wpływów z nowych zasobów własnych;

- pierwszy etap (2021 r): w styczniu 2021 r. wprowadzony zostanie wkład oparty na tworzywach sztucznych, a nowe wnioski ustawodawcze w sprawie mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2, opłaty cyfrowej i systemu handlu emisjami zostaną przedłożone do czerwca;

- drugi etap (2022 i 2023 r.): Rada przeprowadzi dyskusje na temat tych nowych zasobów własnych najpóźniej do dnia 1 lipca 2022 r. z myślą o ich wprowadzeniu do dnia 1 stycznia 2023 r.;

- trzeci etap (2024–2026): do czerwca 2024 r. Komisja przedstawi wniosek w sprawie dodatkowych nowych zasobów własnych, które mogłyby obejmować podatek od transakcji finansowych oraz wkład finansowy związany z sektorem przedsiębiorstw lub nową wspólną podstawę opodatkowania osób prawnych. Rada przeprowadzi dyskusje na temat tych nowych zasobów własnych najpóźniej do dnia 1 lipca 2025 r. z myślą o ich wprowadzeniu do dnia 1 stycznia 2026 r.

 

Rola Parlamentu Europejskiego jako jednego z organów władzy budżetowej

Pozytywne kroki w stanowisku Rady: W WRF Rada popiera włączenie Europejskiego Funduszu Rozwoju do budżetu Unii, co jest od dawna postulatem Parlamentu i co pozwala zapewnić jego własną rolę i nadzór oraz wzmocnić jedność budżetu UE.

 

Jeśli chodzi NGEU, podczas gdy większość innych uwag dotyczyła w pierwszej kolejności mechanizmów międzyrządowych, Parlament był głównym zwolennikiem wpisania Instrumentu na rzecz Odbudowy w ramy unijne, zgodnie z propozycją Komisji zaakceptowaną przez Radę.

 

NGEU ustanowiono jednak w oparciu o podstawę prawną, która wyklucza Parlament z ustawodawczej procedury decyzyjnej (art. 122 TFUE), i generuje on środki, które zapisuje się w budżecie w postaci zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, omijających normalną procedurę budżetową.

 

Ulepszenia w odniesieniu do stanowiska Rady: Jeśli chodzi o ustanawianie przyszłych mechanizmów kryzysowych na podstawie art. 122 TFUE, które mogą mieć istotny wpływ na budżet, Parlamentowi udaje się uzyskać nowy etap proceduralny („procedura kontroli budżetowej”). Zwołany zostanie wspólny komitet, w ramach którego Rada i Parlament zaangażują się w konstruktywny dialog i spróbują dojść do wspólnego zrozumienia skutków budżetowych, zanim Rada przystąpi do przyjęcia.

 

Jeżeli chodzi o sam NGEU, Parlament zyskuje włączenie nowej sekcji do porozumienia międzyinstytucjonalnego, która zwiększa zaangażowanie władzy budżetowej w wykorzystywanie zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel pochodzących z NGUE (szczegółowe informacje i aktualizacje, regularne posiedzenia międzyinstytucjonalne, przyjęcie załącznika do budżetu rocznego, procedura korygowania odchyleń).

 

Parlament zyskuje również porozumienie w sprawie bardziej strukturalnej oceny przepisów dotyczących zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel oraz sprawozdawczości w zakresie zaciągania i udzielania pożyczek w ramach kolejnego przeglądu rozporządzenia finansowego.

 

Ponadto w związku z niezbyt udanym procesem negocjacji w sprawie WRF Parlament zyskuje nowy zapis w porozumieniu międzyinstytucjonalnym, zgodnie z którym instytucje będą dążyć do określenia konkretnych ustaleń dotyczących współpracy i dialogu w przyszłych negocjacjach w sprawie WRF.

 

Kwestie przekrojowe

Pozytywne kroki w stanowisku Rady: Przy wsparciu Parlamentu Rada podwyższa ogólny cel wydatków na cele związane z klimatem z 25 % (wniosek Komisji) do co najmniej 30 % wydatków w ramach WRF/NGUE.

 

Ulepszenia w odniesieniu do stanowiska Rady: W porozumieniu międzyinstytucjonalnym Parlament zyskuje ulepszoną metodykę monitorowania wydatków na cele związane z klimatem przy większej roli Parlamentu i Rady oraz środki zaradcze służące osiągnięciu ogólnego celu klimatycznego wynoszącego co najmniej 30 %.

 

Parlamentowi udaje się uzyskać nowy roczny cel w zakresie różnorodności biologicznej wynoszący 7,5 % w WRF od 2024 r. z myślą o osiągnięciu 10 % w latach 2026 i 2027. Metodyka ma zostać opracowana w ścisłej współpracy z Parlamentem i Radą.

 

Parlament zyskuje również opracowanie metodyki pomiaru wydatków związanych z płcią, która ma zostać wdrożona najpóźniej od 2023 r. w odniesieniu do kilku centralnie zarządzanych programów z myślą o jej przedłużeniu w drugiej połowie WRF.

 

Aby lepiej chronić budżet UE, w tym wydatki w ramach NGUE, oraz poprawić nadzór, kontrolę i audyt w zakresie budżetu, instytucje postanowiły zreformować gromadzenie, jakość i porównywalność danych dotyczących beneficjentów, tak aby informacje były dostępne w odpowiednim czasie oraz w zintegrowanym, porównywalnym i centralnie dostępnym formacie oraz aby obejmowały nie tylko bezpośrednich odbiorców, ale również beneficjentów rzeczywistych odbiorców finansowania.

 

 

2. Harmonogram

 

• 14 marca 2018 r.: Parlament jest pierwszą instytucją, która przedstawiła swoje stanowisko w sprawie WRF na lata 2021–2027 i zasobów własnych w dwóch rezolucjach nieustawodawczych[12] w celu wywarcia wpływu na wnioski Komisji. Stwierdza, że nie wyrazi zgody na WRF bez wystarczających postępów w zakresie zasobów własnych.

 

• 2 maja 2018 r.: 2 maja 2018 r. Komisja publikuje swoje wnioski w sprawie WRF i zasobów własnych, proponując WRF na kwotę 1 134,6 mld EUR w cenach z 2018 r. w środkach na zobowiązania. Przedstawia również projekt rozporządzenia w sprawie ochrony budżetu Unii („mechanizm praworządności”), a w kolejnych tygodniach przedstawia wnioski dotyczące aktów podstawowych 37 programów sektorowych. Komisja stawia sobie za cel osiągnięcie porozumienia przed wyborami europejskimi w maju 2019 r. W odpowiedzi na wnioski Komisji Parlament przyjmuje w dniu 30 maja 2018 r. krótką rezolucję.

 

• Maj 2018 r. (do lipca 2020 r.): Rozpoczęcie wymiany poglądów między zespołem negocjacyjnym a kolejnymi prezydencjami Rady przed posiedzeniem Rady do Spraw Ogólnych, na którym wieloletnie ramy finansowe znajdują się w porządku obrad („briefingi/sesje informacyjne Rady do Spraw Ogólnych”), a także po tych posiedzeniach. Parlament określa je jako krótkie i formalistyczne. Zespół negocjacyjny zostanie zaproszony dwa razy na nieformalne spotkania z ministrami Rady do Spraw Ogólnych w dniu 12 marca 2019 r. (w Bukareszcie) i 19 listopada 2019 r. (w Brukseli).[13]

 

• 14 listopada 2018 r.: Parlament przyjmuje sprawozdanie okresowe[14], które stanowi jego szczegółowy mandat negocjacyjny i zawiera w szczególności:

- dokładne dane liczbowe dotyczące wszystkich pułapów WRF i instrumentów szczególnych, w podziale na programy, w granicach pułapu wynoszącego 1 324,1 mld EUR;

- konkretne poprawki do wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie WRF, a także do projektu porozumienia międzyinstytucjonalnego.

Parlament domaga się zintensyfikowania regularnych spotkań z Radą w celu utorowania drogi dla oficjalnych negocjacji mających na celu osiągnięcie dobrego porozumienia przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2019 r.

 

• Grudzień 2018 r.: Pierwszy częściowy schemat negocjacyjny zostaje przedłożony Radzie do Spraw Ogólnych.[15] Zespół negocjacyjny Parlamentu rozpoczyna praktykę przekazywania Radzie i w obrębie Parlamentu opatrzonych uwagami wersji schematów negocjacyjnych przygotowanych we współpracy ze sprawozdawcami ds. programów sektorowych w celu informowania o opiniach Parlamentu i dyskutowania o nich. Rada Europejska wyklucza możliwość zawarcia porozumienia przed wyborami.

 

• Listopad 2018 – kwiecień 2019: Parlament przyjmuje mandaty negocjacyjne dotyczące mechanizmu praworządności i prawie wszystkich programów wydatków. Parlament zgadza się na zawarcie niektórych porozumień częściowych z Radą w oparciu o jej częściowe mandaty negocjacyjne (przepisy sektorowe objęte schematem negocjacyjnym pozostają w nawiasach).

 

• 10 października 2019 r.: Po wyborach do Parlamentu Europejskiego Parlament potwierdza i aktualizuje swój mandat negocjacyjny i wzywa Komisję do formalnego odzwierciedlenia w pierwotnym wniosku w sprawie WRF wpływu zobowiązań podjętych przez nowego przewodniczącego Parlamentu Europejskiego[16]. Ze względu na opóźnienia ze strony Rady Parlament zwraca się o opracowanie planu awaryjnego w przypadku nieosiągnięcia porozumienia na czas.

 

• Grudzień 2019 r.: Pierwszy schemat negocjacyjny z danymi liczbowymi zostaje przedłożony Radzie do Spraw Ogólnych. Oprócz opatrzonych uwagami wersji schematu negocjacyjnego zespół negocjacyjny Parlamentu rozpoczyna praktykę rozpowszechniania analiz porównawczych każdego nowego zestawu danych liczbowych przedstawionych przez pozostałe instytucje.

 

• 20–21 lutego 2020 r.: Nadzwyczajne posiedzenie Rady Europejskiej nie przynosi rezultatów. Na podstawie art. 225 TFUE Parlament przygotowuje następnie formalny wniosek do Komisji o sporządzenie planu awaryjnego[17].

 

• Kwiecień i maj 2020 r.: Ze względu na zdrowotne i gospodarcze skutki pandemii COVID-19 Parlament wzywa Komisję w dwóch rezolucjach[18] do zaproponowania szeroko zakrojonego pakietu naprawy i odbudowy finansowanego ze wspólnych pożyczek gwarantowanych przez budżet Unii, ze znacznym składnikiem dotacyjnym.

 

• 27 maja 2020 r.: Komisja przedstawia plan odbudowy, który obejmuje zmienione wnioski dotyczące WRF i zasobów własnych, nowe wnioski dotyczące ustanowienia Instrumentu na rzecz Odbudowy/Next Generation EU w wysokości 750 mld EUR, finansowanego z pożyczek na rynkach finansowych, a także nowe lub zmienione wnioski sektorowe.

 

• 8 lipca 2020 r.: Pierwsze posiedzenie wysokiego szczebla przewodniczących instytucji określone w art. 324 TFUE w celu „popierania uzgodnień i zbliżania stanowisk”.[19]

 

• 17–21 lipca 2020 r.: Rada Europejska osiąga porozumienie polityczne w sprawie WRF na kwotę 1 074,3 mld EUR w cenach z 2018 r. oraz Instrumentu na rzecz Odbudowy w wysokości 750 mld EUR, w tym 390 mld EUR dotacji. Umożliwia to Radzie przyjęcie pełnych stanowisk i mandatów negocjacyjnych w odniesieniu do całego pakietu wniosków.

 

• 23 lipca 2020 r.: Parlament przyjmuje rezolucję[20], w której przedstawia ocenę konkluzji Rady Europejskiej i określa główne elementy nadchodzących negocjacji.

 

• 27 sierpnia 2020 r.: Rozpoczynają się negocjacje w formie posiedzeń w ramach „trójstronnego dialogu” między zespołem negocjacyjnym Parlamentu, stałym przedstawicielem Niemiec (państwo to sprawuje prezydencję w Radzie) i komisarzem odpowiedzialnym za budżet. Negocjacje te są przygotowywane, a później omawiane na licznych spotkaniach trójstronnych na szczeblu technicznym.

 

• 16 września 2020 r.: Nie czekając na wynik negocjacji, Parlament przedstawia swoją obowiązkową opinię na temat decyzji w sprawie zasobów własnych[21], aby ułatwić jej przyjęcie przez Radę, a następnie ratyfikację we wszystkich państwach członkowskich, z myślą o szybkim uruchomieniu Instrumentu na rzecz Odbudowy.

 

• 30 września 2020 r.: Rada przyjmuje mandat negocjacyjny w sprawie mechanizmu praworządności. Negocjatorzy osiągną wstępne porozumienie w dniu 5 listopada 2020 r. (zatwierdzone przez Komisję Budżetową i Komisję Kontroli Budżetowej w dniu 12 listopada oraz przez Coreper w dniu 16 listopada).

 

• 10 listopada 2020 r.: Podczas 12. posiedzenia w ramach „dialogu trójstronnego” negocjatorzy ds. WRF/zasobów własnych wypracowują porozumienie polityczne w sprawie WRF, zasobów własnych i Instrumentu na rzecz Odbudowy.


 

 

PISMO KOMISJI OCHRONY ŚRODOWISKA NATURALNEGO, ZDROWIA PUBLICZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie procedury zgody w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027; (2018/0166(APP)

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach wspomnianej procedury zwrócono się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Na posiedzeniu 12 października 2020 r. komisja podjęła decyzję o przedstawieniu opinii w formie pisma.

Biorąc pod uwagę bardzo napięty harmonogram w komisji BUDG, jako przewodniczący ENVI, wspólnie ze sprawozdawcą opiniodawczej komisji ENVI Adamem Jarubasem, chciałbym przedstawić Panu opinię komisji ENVI przyjętą 18 listopada 2020 r., która mam nadzieję zostanie wzięta pod uwagę przez Pańską komisję:

WSKAZÓWKI

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności:

1. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie w sprawie przyszłych wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 i prawnie wiążący plan działania na rzecz wprowadzenia nowych zasobów własnych UE oraz wzywa Komisję Budżetową, jako komisję przedmiotowo właściwą, aby zaleciła zatwierdzenie porozumienia w sprawie przyszłych wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027;

2. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie w sprawie ambitnego, odrębnego programu w dziedzinie zdrowia o wartości 5,1 mld EUR w przyszłych WRF, co pociąga za sobą dwunastokrotny wzrost w porównaniu z poprzednimi WRF; podkreśla znaczenie ambitnego finansowania programu UE dla zdrowia w celu zwiększenia skuteczności, dostępności, zrównoważoności i odporności systemów opieki zdrowotnej w UE, w tym przez wspieranie transformacji cyfrowej, zapewnienia w zrównoważony sposób dostępnych i przystępnych cenowo leków, promowania działań na rzecz zwalczania nowotworów i innych chorób niezakaźnych, zwalczania transgranicznych zagrożeń dla zdrowia i przygotowania się na pojawiające się nowe zagrożenia dla zdrowia, w tym w kontekście kryzysu związanego z COVID-19;

3. z zadowoleniem przyjmuje znaczne zwiększenie środków finansowych dla Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności do 3 mld EUR w przyszłych WRF i w Next Generation EU, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia lepszego przygotowania Unii i państw członkowskich do reagowania na sytuacje kryzysowe na dużą skalę oraz do wspierania, koordynowania i uzupełniania działań państw członkowskich w dziedzinie ochrony ludności, tak aby zapobiegać klęskom żywiołowym i katastrofom spowodowanym przez człowieka, przygotować się i reagować na nie;

4. z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie puli środków finansowych na program LIFE do 4,8 mld euro; zwraca jednak uwagę na stanowisko Parlamentu dotyczące podwojenia obecnego finansowania; podkreśla znaczenie programu LIFE dla wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu; przypomina, że finansowanie nowego podprogramu dotyczącego przejścia na czystą energię nie powinno mieć negatywnego wpływu na finansowanie ochrony przyrody i różnorodności biologicznej, przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym, przystosowania do zmiany klimatu i łagodzenia jej skutków;

5. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie co do ogólnego celu w zakresie wydatków związanych z klimatem na poziomie co najmniej 30 % w odniesieniu do całkowitej kwoty budżetu Unii i wydatków z Next Generation EU, z uwzględnieniem w miarę możliwości skutków stopniowego wycofywania finansowania z Next Generation EU i rozróżnienia między przystosowaniem do zmiany klimatu a łagodzeniem jej skutków oraz celu polegającego na przeznaczeniu 7,5 % rocznych wydatków z WRF na lata 2021–2027 na cele w zakresie różnorodności biologicznej od 2024 r. i 10 % od 2026 r.; uważa, że należy dołożyć wszelkich starań, aby od 2021 r. jak najszybciej osiągnąć poziom 10 % rocznych wydatków na różnorodność biologiczną;

6. podkreśla, że opracowanie przejrzystej, kompleksowej i skutecznej metody, zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem i zawartą w nim zasadą „nie szkodzić”, ma kluczowe znaczenie dla określenia i śledzenia wydatków związanych z klimatem i różnorodnością biologiczną; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do ścisłej współpracy z Parlamentem i Radą z myślą o opracowaniu tej metody i osiągnięciu mających zastosowanie celów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że uwzględnione zostaną istniejące nakładające się cele w zakresie klimatu i różnorodności biologicznej;

7. zwraca uwagę, że należy przydzielić wystarczające zasoby finansowe i ludzkie zdecentralizowanym agencjom i dyrekcjom generalnym Komisji odpowiedzialnym za wdrażanie kluczowych strategii politycznych wchodzących w zakres kompetencji komisji ENVI, takich jak Europejski Zielony Ład i zdrowie, w zależności od ich indywidualnych potrzeb, w szczególności w przypadku przydzielenia nowych zadań; podkreśla, jak ważne jest zapewnienie rzeczywistej przewidywalności dochodów i elastyczności zarządzania budżetem, które są warunkiem wstępnym pomyślnego długoterminowego zarządzania agencjami i ich pozytywnego wkładu w politykę UE;

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności zwraca się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o zalecenie zatwierdzenia wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027.

Wysłałem podobne pismo do Jana Olbrychta i Margaridy Marques, współsprawozdawców komisji BUDG ds. wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027.

Z wyrazami szacunku

Pascal Canfin

 


 

 

PISMO KOMISJI SPRAW KONSTYTUCYJNYCH

19.11.2020

Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 (2018/0166(APP))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach procedury podanej w przedmiocie tego pisma do Komisji Spraw Konstytucyjnych zwrócono się o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Na posiedzeniu w dniu 24 września 2020 r. komisja podjęła decyzję o przedstawieniu opinii w formie pisma.

Komisja Spraw Konstytucyjnych rozpatrzyła tę sprawę na posiedzeniu w dniu 19 listopada 2020 r. Na tym samym posiedzeniu[22] komisja postanowiła zwrócić się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w projekcie rezolucji przedstawionych poniżej wskazówek.

Z wyrazami szacunku

Antonio Tajani


WSKAZÓWKI

1. podkreśla znaczenie działania w interesie obywateli europejskich i w tym względzie zwraca uwagę na kluczową rolę, jaką Parlament Europejski odgrywa w przygotowywaniu wieloletnich ram finansowych; przyjmuje z zadowoleniem porozumienie osiągnięte w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027;

2. w tym kontekście przyjmuje również z zadowoleniem przepisy umożliwiające lepszą kontrolę parlamentarną na szczeblu europejskim, w szczególności uzgodnione przepisy dotyczące wzmocnionej kontroli budżetowej wydatkowania funduszy z Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy oraz wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie kontroli budżetowej w odniesieniu do nowych wniosków opartych na art. 122 TFUE, które mogą mieć istotny wpływ na budżet Unii; z zadowoleniem przyjmuje uzgodniony prawnie wiążący plan działania na rzecz wprowadzenia nowych zasobów własnych w ciągu najbliższych siedmiu lat; ponadto z zadowoleniem przyjmuje porozumienie osiągnięte w dniu 5 listopada 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich;

3. podkreśla, że porozumienie w sprawie pakietu WRF stanowi historyczny krok na drodze ku dalszej integracji Unii Europejskiej; podkreśla znaczenie wszystkich porozumień politycznych, w tym zobowiązania do wprowadzenia koszyka nowych zasobów własnych i mechanizmu warunkowości w zakresie praworządności, oraz zaznacza, że wszystkie elementy pakietu WRF muszą być wdrażane zgodnie z zasadą lojalnej współpracy określoną w art. 13 TUE;

4. przypomina swój apel o zrównanie okresu obowiązywania WRF z długością kadencji Parlamentu i mandatu Komisji; ubolewa, że na tym etapie nie zajęto się tą kwestią, i uważa, że powinna ona zostać ponownie rozważona przy okazji śródokresowego przeglądu WRF na lata 2021–2027;

5. ponawia swój apel o uruchomienie klauzuli pomostowej przewidzianej w art. 312 ust. 2 TFUE, aby umożliwić Radzie przyjęcie rozporządzenia w sprawie WRF większością kwalifikowaną, a ponadto przypomina o swoich propozycjach zastosowania zwykłej procedury ustawodawczej w celu przyjęcia rozporządzenia w sprawie WRF;

6. proponuje wykorzystanie dynamiki konferencji w sprawie przyszłości Europy, która powinna zostać zainaugurowana podczas niemieckiej prezydencji w Radzie, do omówienia z innymi instytucjami UE, obywatelami i zorganizowanym społeczeństwem obywatelskim reprezentującym różnice poglądów w całej UE oraz odzwierciedlającym różnorodność geograficzną i demograficzną UE i jej państw członkowskich m.in. wyzwań demokratycznych i konstytucyjnych związanych z instytucjonalną strukturą Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy oraz procedur decyzyjnych dotyczących WRF i ogólnie zasobów własnych w trosce o wzmocnienie tych procedur.


PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł

Rozporządzenie Rady określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021-2027

Odsyłacze

09970/2020 – C9-0409/2020 – 2018/0166(APP)

Data skonsultowania się / zwrócenia się o wyrażenie zgody

14.12.2020

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

 Data ogłoszenia na posiedzeniu

BUDG

 

 

 

 

Komisje wyznaczone do wydania opinii

 Data ogłoszenia na posiedzeniu

AFET

 

DEVE

 

INTA

 

CONT

 

 

ECON

 

EMPL

 

ENVI

 

ITRE

 

 

IMCO

 

TRAN

 

REGI

 

AGRI

 

 

PECH

 

CULT

 

JURI

 

LIBE

 

 

AFCO

 

FEMM

 

PETI

 

 

Opinia niewydana

 Data decyzji

AFET

30.9.2019

DEVE

29.6.2020

INTA

10.9.2020

CONT

17.9.2020

 

ECON

22.7.2019

EMPL

3.9.2019

ITRE

25.6.2020

IMCO

4.12.2019

 

TRAN

23.6.2020

REGI

7.9.2020

AGRI

16.11.2020

PECH

1.7.2019

 

CULT

22.6.2020

JURI

24.7.2019

LIBE

7.9.2017

FEMM

22.11.2019

 

PETI

19.6.2018

 

 

 

Sprawozdawcy

 Data powołania

Jan Olbrycht

23.7.2019

Margarida Marques

23.7.2019

 

 

Rozpatrzenie w komisji

16.11.2020

 

 

 

Data przyjęcia

14.12.2020

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

30

2

4

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Rasmus Andresen, Olivier Chastel, Lefteris Christoforou, David Cormand, Paolo De Castro, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Alexandra Geese, Vlad Gheorghe, Francisco Guerreiro, Valérie Hayer, Eero Heinäluoma, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Mislav Kolakušić, Moritz Körner, Joachim Kuhs, Zbigniew Kuźmiuk, Hélène Laporte, Pierre Larrouturou, Janusz Lewandowski, Margarida Marques, Silvia Modig, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Dimitrios Papadimoulis, Karlo Ressler, Bogdan Rzońca, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds, Nils Ušakovs, Rainer Wieland, Angelika Winzig

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Mario Furore

Data złożenia

14.12.2020

 


 

 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

30

+

PPE

Lefteris Christoforou, José Manuel Fernandes, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Janusz Lewandowski, Siegfried Mureşan, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Karlo Ressler, Rainer Wieland, Angelika Winzig

S&D

Paolo De Castro, Eider Gardiazabal Rubial, Eero Heinäluoma, Margarida Marques, Victor Negrescu, Nils Ušakovs

Renew

Olivier Chastel, Vlad Gheorghe, Valérie Hayer, Moritz Körner, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds

Verts/ALE

Rasmus Andresen, David Cormand, Alexandra Geese, Francisco Guerreiro

ECR

Zbigniew Kuźmiuk, Bogdan Rzońca

NI

Mario Furore

 

2

-

ID

Joachim Kuhs, Hélène Laporte

 

4

0

S&D

Pierre Larrouturou

GUE/NGL

Silvia Modig, Dimitrios Papadimoulis

NI

Mislav Kolakušić

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 

Ostatnia aktualizacja: 15 grudnia 2020
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności