WSTĘPNE SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 168/2007 ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej
25.3.2021 - (COM(2020)0225) – (2020/0112R(APP))
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Lukas Mandl
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 168/2007 ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej
(COM(2020)0225) – (2020/0112R(APP))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 168/2007 ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (COM(2020)0225),
– uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 352,
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej[1] (rozporządzenie ustanawiające FRA),
– uwzględniając europejską konwencję praw człowieka, art. 2, 6 i 7 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie agencji zdecentralizowanych oraz wspólne podejście,
– uwzględniając badanie zatytułowane „Strengthening the Fundamental Rights Agency – The Revision of the Fundamental Rights Agency Regulation” [„Wzmocnienie Agencji Praw Podstawowych – przegląd rozporządzenia ustanawiającego Agencję Praw Podstawowych”], opublikowane przez Departament Tematyczny ds. Praw Obywatelskich i Spraw Konstytucyjnych w maju 2020 r.,
– uwzględniając art. 105 ust. 5 Regulaminu,
– uwzględniając opinię Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia,
– uwzględniając wstępne sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A9-0058/2021),
A. mając na uwadze, że wniosek dotyczący rozporządzenia Rady to krok naprzód w zapewnianiu zasadniczo większej skuteczności prac Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) przez umożliwienie jej funkcjonowania w pełni we wszystkich obszarach kompetencji Unii oraz przez sprecyzowanie jej zadań i metod pracy, przy jednoczesnym przestrzeganiu zasad proporcjonalności i pomocniczości; mając na uwadze, że godne ubolewania jest, iż podstawa prawna wymaga na obecnym etapie jednomyślności w Radzie i zatwierdzenia przez Parlament, co oznacza, że zaangażowanie Parlamentu w reformę jest ograniczone;
B. mając na uwadze, że FRA w istotny sposób przyczynia się do przestrzegania praw podstawowych oraz – jako niezależna i pełnoprawna agencja UE i strażniczka praw podstawowych – powinna zostać jeszcze bardziej wzmocniona, aby mogła jak najskuteczniej propagować i chronić prawa podstawowe, jednocześnie dążąc do dialogu dzięki aktywnemu zaangażowaniu społeczeństwa obywatelskiego, w tym izb adwokackich, organizacji zawodowych, sędziów i adwokatów;
C. mając na uwadze, że ambicje UE dotyczące rozwijania silniejszego wymiaru zewnętrznego powinny znaleźć odzwierciedlenie w większym zaangażowaniu FRA w monitorowanie i kontrolę aktów i działań Unii i jej państw członkowskich we wszystkich aspektach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa;
D. mając na uwadze, że w zglobalizowanym świecie zasadnicze znaczenie ma zagwarantowanie dostatecznej ochrony praw podstawowych dzięki współpracy międzynarodowej z państwami trzecimi;
E. mając na uwadze, że zaufanie obywateli Unii do pracy organów policji i wymiaru sprawiedliwości można podnosić i zwiększać tylko dzięki właściwemu, dokładnemu i konsekwentnemu monitorowaniu i kontrolowaniu aktów i działań Unii i jej państw członkowskich oraz przez bezzwłoczne zapewnianie zgodności tych aktów i działań ze zobowiązaniami dotyczącymi praw podstawowych; mając na uwadze, że działalność FRA w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości jest zatem niezmiernie ważna i w związku z tym jej mandat powinien obejmować również obszar współpracy policyjnej i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych;
F. mając na uwadze, że praca FRA w zakresie obrony praw podstawowych i określania wyzwań, takich jak prawa dzieci, migracja (w tym granice zewnętrzne), wykorzystanie sztucznej inteligencji i nowych technologii, równouprawnienie płci, przemoc uwarunkowana płcią i prawa kobiet itp., jest ważna z punktu widzenia priorytetów agencji, przez co wymaga uznania i wsparcia;
1. uważa, że cel FRA, jakim jest dostarczanie właściwym instytucjom, organom, biurom i agencjom informacji, pomocy i wiedzy fachowej w zakresie praw podstawowych oraz obrona i ochrona tych praw w UE, ma najwyższe znaczenie, gdyż FRA monitoruje praktyczne zastosowanie Karty w stosunku do wszystkich obywateli państw członkowskich i stara się zapewnić w ten sposób godne traktowanie każdej osoby, traktując jednakowo wszystkie państwa członkowskie; podkreśla jej ważną rolę jako podmiotu wspierającego Unię i jej państwa członkowskie przy wprowadzaniu środków lub określaniu kierunków działań związanych z prawami podstawowymi; podkreśla, że te działania wspierające mogą przybierać różne formy, w tym formę publikacji sprawozdań opartych na faktach, wyważonych i uwzględniających różne źródła; zachęca Komisję i Radę do systematycznego korzystania z danych opracowywanych przez FRA przy kształtowaniu polityki oraz zobowiązuje się do tego samego;
2. podkreśla, że przestępstwa z nienawiści i nawoływanie do nienawiści są powszechnym i palącym problemem, podobnie jak dyskryminacja z jakichkolwiek powodów, w tym ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub przekonania, wszelkie poglądy, w tym polityczne, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, tożsamość lub ekspresję płciową, wiek lub orientację seksualną; przypomina, że perspektywa horyzontalna i przekrojowa ma zasadnicze znaczenie dla ochrony praw podstawowych wszystkich osób; ostrzega przed nasilaniem się i normalizacją nawoływania do nienawiści i różnych form rasizmu, ksenofobii i powiązanej z nimi nietolerancji, w szczególności antycyganizmu, antysemityzmu, islamofobii oraz rasizmu wobec osób czarnoskórych i osób o innym niż biały kolorze skóry w wielu państwach członkowskich, i zauważa, że zjawisko to zostało spotęgowane nasileniem się ruchów ekstremistycznych i wzrosło w środowisku internetowym, zwłaszcza w czasie pandemii COVID-19; podkreśla zaangażowanie FRA w zwalczanie wszelkiego rodzaju dyskryminacji i wzywa Agencję, aby kontynuowała prace nad rozwojem sytuacji w zakresie nawoływania do nienawiści i przestępstw z nienawiści oraz by regularnie składała sprawozdania na temat zaistniałych przypadków i najnowszych tendencji;
3. potwierdza, że chce umożliwić FRA funkcjonowanie w pełni we wszystkich obszarach kompetencji Unii i wypełnianie jej roli zgodnie z założeniami prawodawców UE, a zatem określić zasady i warunki, na jakich będzie mógł wyrazić zgodę; ubolewa w tej sytuacji nad ograniczonym zaangażowaniem Parlamentu w reformę FRA i podkreśla, że opowiada się za zwykłą procedurą ustawodawczą; wzywa Komisję, by przydzieliła FRA odpowiednio zwiększony budżet, podobnie jak innym agencjom WSiSW, tak aby mogła ona w pełni wypełniać swoją rolę; uznaje potrzebę zatrudnienia we FRA odpowiednio wyspecjalizowanego personelu;
4. wzywa Radę, aby przy zmianie rozporządzenia ustanawiającego FRA wzięła pod uwagę następujące kwestie:
(i) Zakres stosowania rozporządzenia
zgodnie ze zmianami wynikającymi z wejścia w życie Traktatu z Lizbony w całym tekście rozporządzenia słowo „Wspólnota” należy zastąpić słowem „Unia” – oznacza to, że akty lub działania Unii lub państwa członkowskiego związane ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa lub podejmowane w jej ramach, jak również w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości powinny wchodzić w zakres działania FRA; w tym względzie powinno być jasne, że mandat FRA obejmuje obszar współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych oraz kwestie związane z poszanowaniem praw podstawowych na zewnętrznych granicach Unii (zgodnie z art. 77 TFUE), a także skupia się na kwestiach dotyczących wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych przez państwa członkowskie; podkreśla ważną rolę FRA w zapewnianiu cennego wkładu i udziału w kontekście postępowań prowadzonych na mocy art. 7 TUE i rocznego sprawozdania na temat praworządności; uważa, że FRA powinna również w przyszłości wnosić wkład w kontekście rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2092 w sprawie ogólnego systemu warunkowości w celu ochrony budżetu Unii[2]; podkreśla wobec tego rolę FRA jako instrumentu służącego obronie zasad demokracji, praworządności i praw podstawowych, zwłaszcza w czasach charakteryzujących się niepokojącymi tendencjami autorytarnymi;
(ii) Współpraca z państwami trzecimi
członkostwo w charakterze obserwatora nie powinno być ograniczone do krajów kandydujących lub krajów, które zawarły układ o stabilizacji i stowarzyszeniu, lecz powinno być otwarte dla innych państw trzecich, takich jak państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, Zjednoczone Królestwo lub – jeśli uzna to za właściwe zarząd FRA – kraje objęte europejską polityką sąsiedztwa;
(iii) Obszary działalności
oprócz walki z rasizmem, ksenofobią i związanymi z nimi przejawami nietolerancji, jak określono w art. 5 ust. 2 lit. b) rozporządzenia ustanawiającego FRA, oraz bardziej ogólnego zobowiązania do zwalczania wszelkich form dyskryminacji i przestępstw z nienawiści, w części operacyjnej nowego rozporządzenia należy wyraźnie wymienić następujące obszary działalności:
walka z antycyganizmem, antysemityzmem, islamofobią, rasizmem wobec osób czarnoskórych i osób o innym niż biały kolorze skóry, ochrona praw osób należących do mniejszości oraz poszanowanie wszelkich poglądów, w tym politycznych;
(iv) Programowanie roczne i wieloletnie
należy uwzględnić propozycję Komisji, by zaprzestać stosowania obecnych pięcioletnich wieloletnich ram prac i odstąpić od ustanawiania ograniczeń tematycznych na każdy okres pięcioletni, aby umożliwić FRA dostosowanie prac i ukierunkowania tematycznego do pojawiających się priorytetów; agencja powinna przygotowywać programowanie w ścisłym porozumieniu z krajowymi urzędnikami łącznikowymi FRA w celu jak najlepszej i jak najskuteczniejszej koordynacji głównych obszarów tematycznych z organami krajowymi państw członkowskich; projekt dokumentu programowego należy przesłać właściwemu organowi przygotowawczemu Rady i Parlamentowi Europejskiemu do dyskusji, a w świetle wyników tych dyskusji dyrektor FRA musi przedłożyć zarządowi FRA do przyjęcia projekt dokumentu programowego;
5. wzywa Komisję do rozważenia bardziej wszechstronnego i ambitniejszego przeglądu rozporządzenia ustanawiającego FRA po przeprowadzeniu dogłębnej oceny skutków i konsultacji z właściwymi zainteresowanymi stronami, aby zwiększyć niezależność, skuteczność i wydajność FRA; wzywa Radę, aby rozważyła takie propozycje; wzywa Komisję, by do celów przyszłego przeglądu uwzględniła w szczególności następujące kwestie:
(i) Zarząd
podobnie jak w przypadku wielu innych agencji UE Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych powinna mieć prawo do mianowania jednego dodatkowego członka zarządu FRA; powinno być możliwe jednokrotne ponowne mianowanie członków zarządu; należy uwzględnić wymóg dotyczący równowagi płci w organach tworzonych na mocy rozporządzenia ustanawiającego FRA; zachęca FRA do kontynuowania praktyki polegającej na zatrudnianiu co najmniej jednego członka komitetu naukowego mającego odpowiednią wiedzę fachową na temat równości płci;
(ii) Niezależna ocena i przegląd działalności FRA
co pięć lat akty i działania FRA należy poddawać niezależnej ocenie zewnętrznej, zlecanej nie przez Komisję; celem niezależnej oceny zewnętrznej powinno być zbadanie w szczególności wpływu, skuteczności i efektywności działań i osiągnięć FRA oraz jej metod pracy; zarząd musi przeanalizować wnioski z ocen, o których mowa w art. 30 ust. 3 rozporządzenia ustanawiającego FRA, i wydać Komisji niezbędne zalecenia dotyczące zmian we FRA, zmiany jej metod pracy oraz zakresu jej zadań; Komisja musi przedłożyć sprawozdania z oceny i zalecenia Parlamentowi, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów oraz podać je do wiadomości publicznej; po analizie sprawozdania z oceny i zaleceń Komisja może przedłożyć wnioski dotyczące koniecznych jej zdaniem zmian w rozporządzeniu;
(iii) Zadania
na wniosek Rady, Komisji lub Parlamentu FRA powinna mieć możliwość prowadzenia w szczególności niezależnych badań naukowych i sondaży oraz wykonywania opracowań przygotowawczych i badań wykonalności, a także formułowania i publikowania wniosków i opinii na tematy szczegółowe, w tym ocen dotyczących poszczególnych krajów i opinii na temat wniosków ustawodawczych na różnych etapach procesu ustawodawczego oraz na temat procedur przewidzianych w art. 7 TUE; powinno to być również możliwe z inicjatywy FRA, a nie tylko na wniosek instytucji Unii; ponadto poszczególne państwa członkowskie lub grupa państw członkowskich powinny mieć prawo inicjatywy; aktywną rolę FRA w przyszłym unijnym mechanizmie na rzecz demokracji, praworządności i praw podstawowych należy włączyć do rozporządzenia, by FRA jako organ we współpracy z panelem niezależnych ekspertów określała bezstronnie główne pozytywne i negatywne zmiany w każdym państwie członkowskim i przyczyniała się między innymi do opracowania rocznego sprawozdania Komisji;
°
° °
6. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
UZASADNIENIE
Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) odgrywa wyjątkową rolę, dostarczając informacje, udzielając pomocy i służąc wiedzą fachową na temat praw podstawowych, a także broniąc tych praw i chroniąc je w UE. Pełni ona funkcję pomocniczą wobec instytucji Unii i państw członkowskich przy wprowadzaniu środków lub określaniu kierunków działań związanych z prawami podstawowymi.
Realizacja tych ważnych zadań wymaga aktualizacji obecnego mandatu FRA, również zgodnie ze zmianami instytucjonalnymi, które wprowadzono od czasu przyjęcia obecnego mandatu w 2007 r. W tym względzie ambicje UE dotyczące rozwijania silniejszego wymiaru zewnętrznego powinny znaleźć odzwierciedlenie w większym zaangażowaniu FRA w monitorowanie i kontrolę aktów i działań Unii i jej państw członkowskich w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, również przez rozszerzenie możliwości współpracy z państwami trzecimi, takimi jak państwa należące do EOG/EFTA, Zjednoczone Królestwo po wystąpieniu z UE czy kraje objęte europejską polityką sąsiedztwa. Ponadto mandat FRA powinien obejmować również akty i działania organów policji i wymiaru sprawiedliwości w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
Z uwagi na rolę FRA jako niezależnej agencji zarząd FRA powinien mieć możliwość podejmowania każdego roku decyzji w sprawie dokumentów programowych, a co pięć lat należy przeprowadzić niezależną ocenę zewnętrzną mającą na celu zbadanie wpływu, skuteczności i efektywności działań i osiągnięć FRA oraz jej metod pracy.
OPINIA KOMISJI PRAW KOBIET I RÓWNOUPRAWNIENIA (10.2.2021)
dla Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 168/2007 ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej
(COM(2020)0225 – 2020/0112R(APP))
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Evelyn Regner
PA_Consent_Interim
WSKAZÓWKI
Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia zwraca się do Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście sprawozdania następujących wskazówek:
A. mając na uwadze, że równouprawnienie płci jest jedną z podstawowych wartości zapisanych w Traktatach, a Agencja Praw Podstawowych (FRA) w wyjątkowy sposób przyczynia się do propagowania i ochrony praw podstawowych w UE;
B. mając na uwadze, że dyskryminacja ze względu na płeć i tożsamość płciową często zazębia się z dyskryminacją na innym podłożu, takim jak rasa, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religia lub przekonania, poglądy polityczne lub wszelkie inne poglądy, przynależność do mniejszości narodowej, status majątkowy, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientacja seksualna, co prowadzi do podwójnej bądź wielokrotnej dyskryminacji; mając na uwadze, że horyzontalna perspektywa przekrojowa ma zasadnicze znaczenie dla ochrony praw podstawowych wszystkich osób;
C. mając na uwadze, że w ramach swojego mandatu FRA stale rozwija swoje zdolności badawcze, zapewniając doradztwo eksperckie i podnosząc świadomość na różne tematy związane z prawami podstawowymi, w tym równouprawnieniem płci;
D. mając na uwadze, że dane o porównywalnym charakterze gromadzone z podziałem na płeć i uwzględnieniem aspektu płci mają istotne znaczenie dla zobrazowania pełnego spektrum przemocy ze względu na płeć, uwidocznienia nierówności i stworzenia ukierunkowanych strategii politycznych; mając na uwadze, że w wielu obszarach polityki UE i państw członkowskich nadal brakuje danych z podziałem na płeć i uwzględniających aspekt płci; mając na uwadze, że wypełnieniu tych luk w wiedzy służą badania i analizy danych prowadzone przez FRA;
E. mając na uwadze, że FRA odgrywa też coraz większą rolę w działaniach operacyjnych, pomagając w kwestiach praw podstawowych w hotspotach, gdzie niepewne warunki życia mogą utrudniać kobietom i dziewczętom dostęp do opieki zdrowotnej, zwłaszcza do zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw w tym zakresie, oraz gdzie występuje znaczne ryzyko przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć, a także organizując szkolenia i współpracując z pozostałymi właściwymi organami i agencjami, takimi jak Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO); mając na uwadze, że FRA i Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) prowadzą bardzo owocną współpracę w dziedzinie badań naukowych, komunikacji i tworzenia sieci kontaktów w celu skuteczniejszego propagowania praw człowieka i równouprawnienia płci;
F. mając na uwadze, że prawa seksualne i reprodukcyjne są prawami człowieka, a ich nieprzestrzeganie stanowi naruszenie praw kobiet i dziewcząt do równego traktowania, niedyskryminacji, godności i zdrowia oraz wolności od nieludzkiego i poniżającego traktowania; mając na uwadze, że ostatnio jesteśmy świadkami widocznego sprzeciwu na szczeblu europejskim wobec równości płci i praw kobiet, w tym zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz związanych z tym praw, a także coraz bardziej ograniczonego dostępu do opieki zdrowotnej; mając na uwadze, że prawo dostępu do profilaktycznej opieki zdrowotnej i prawo do korzystania z leczenia na warunkach ustanowionych w ustawodawstwach i praktykach krajowych są zapisane w art. 35 Karty praw podstawowych UE; mając na uwadze, że FRA, we współpracy z EIGE, wnosi cenny wkład w ochronę tych praw;
G. mając na uwadze, że analiza FRA dotycząca wpływu pandemii COVID-19 i środków mających ją ograniczyć na prawa podstawowe ujawniła nieproporcjonalnie duży wpływ koronawirusa na kobiety, a w szczególności kobiety znajdujące się w trudnej sytuacji, takie jak ofiary przemocy motywowanej płcią, kobiety w kluczowych sektorach, kobiety zagrożone ubóstwem i kobiety narażone na dyskryminację z wielu przyczyn jednocześnie;
H. mając na uwadze, że utworzenie specjalnej Rady ds. równości płci, o co Parlament wnioskował już wcześniej, pozwoliłoby na szeroko zakrojoną współpracę z FRA w kwestiach związanych z równouprawnieniem płci i przyczyniłoby się do wzmocnienia ochrony praw kobiet i równouprawnienia płci w Unii Europejskiej;
1. uważa, że obecny mandat FRA jest odpowiedni, odpowiada potrzebom UE i charakteryzuje się znaczną wartością dodaną dla UE; docenia jakość wyników FRA, jej skuteczność i oddziaływanie na szczeblu UE oraz wzywa FRA, by propagowała uwzględnianie aspektu płci i sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w swoich pracach zgodnie z priorytetami wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027;
2. zwraca się do Rady, aby uwzględniła wymóg dotyczący równowagi płci w organach ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 168/2007 przy zmianie odpowiednich przepisów w ramach obecnej reformy oraz aby wprowadziła wymóg posiadania odpowiedniej wiedzy fachowej na temat równości płci przez co najmniej jednego członka komitetu naukowego;
3. zwraca się do Rady, aby przy zmianie odpowiednich przepisów w ramach obecnej reformy wprowadziła wymóg oceny uwzględniającej aspekt płci;
4. wyraża zadowolenie z współpracy FRA i EIGE nad wszystkimi aspektami równouprawnienia płci, w tym w dziedzinie przemocy motywowanej płcią, i wzywa do zacieśnienia tej współpracy, aby lepiej radzić sobie z nasilającym się sprzeciwem wobec równouprawnienia płci i praw kobiet, polityką lub prawodawstwem, które mogą naruszać prawa w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, a także z dyskryminacją intersekcjonalną i wpływem pandemii COVID-19 na kobiety i dziewczęta, zwłaszcza przemocą motywowaną płcią, dostępem do zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz związanych z tym praw, a także nasileniem się wykluczenia społecznego i cyberprzemocy, co jest coraz poważniejszym problemem mogącym mieć katastrofalny wpływ na europejskie społeczeństwo i europejską gospodarkę; zauważa z zaniepokojeniem, że przemoc motywowana płcią znacznie się nasiliła w okresie izolacji związanej z pandemią COVID-19, jednak wiele przypadków takiej przemocy nadal nie jest zgłaszanych; apeluje również o ściślejszą współpracę FRA i EIGE w celu sporządzania opinii dla właściwych organów m.in. z myślą o poprawie bezpieczeństwa kobiet i dziewcząt przebywających w hotspotach przez zapewnienie godnych warunków życia i dostępu do opieki zdrowotnej, w tym usług w zakresie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego, oraz zapobieganie przemocy seksualnej i przemocy motywowanej płcią;
5. apeluje do FRA, aby w ramach rozszerzonych kompetencji w zakresie współpracy w sprawach karnych zajęła się w szczególności aspektem płci w ochronie ofiar przestępstw;
6. wzywa FRA, by we współpracy z EIGE przygotowała nowe badanie na temat przemocy ze względu na płeć i przemocy wobec kobiet w świetle COVID-19, nowe badanie na temat ochrony zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz związanych z tym praw w Europie oraz nową analizę unijnego prawodawstwa dotyczącego równouprawnienia płci i jego wdrażania, aby wskazać luki w tych przepisach;
7. podkreśla, że przemoc ze względu na płeć stanowi przeszkodę dla pełnej równości kobiet i mężczyzn oraz przejaw dyskryminacji i naruszenia praw człowieka; przypomina o braku porównywalnych, aktualnych danych segregowanych według kryterium płci na temat przemocy warunkowanej płcią we wszystkich państwach członkowskich;
8. ubolewa, że ostatnie badanie FRA na temat przemocy wobec kobiet – które jest punktem odniesienia na szczeblu UE – pochodzi z początku 2014 r., co oznacza, że dostępne dane nie są ani aktualne, ani dokładne; w związku z tym ponawia apel do FRA o dostarczenie aktualnych danych odzwierciedlających obecną sytuację w państwach członkowskich;
9. podkreśla dotychczasowy cenny wkład FRA w dziedzinie praw kobiet, jak chociażby opublikowane w 2018 r. sprawozdanie pt. „Out of sight: migrant women exploited in domestic work” [Poza polem widzenia: migrantki wykorzystywane w pracy domowej], w którym ujawniła ona przerażające warunki pracy i przypadki łamania praw podstawowych migrantek w domach prywatnych w całej UE;
10. wzywa do bardziej ukierunkowanych szkoleń dla personelu FRA w dziedzinie równouprawnienia płci, w tym przemocy motywowanej płcią, zwłaszcza podczas udzielania pomocy w formie wizyt w hotspotach, gdyż wizyty te stanowią podstawę opartego na dowodach wsparcia i doradztwa w dziedzinie praw podstawowych na rzecz organów krajowych, Komisji i innych agencji działających w tych hotspotach, aby dzięki temu wsparciu właściwe organy mogły lepiej pomagać kobietom i dziewczętom, np. w związku z ich potrzebami w zakresie opieki zdrowotnej, w tym zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz związanych z tym praw, identyfikować ofiary przemocy motywowanej płcią oraz ofiary handlu ludźmi i wykorzystywania seksualnego, a także udzielać im niezbędnej pomocy;
11. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zakres działań FRA będzie obejmował kompetencje Unii, w tym współpracę policyjną i współpracę wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych; podkreśla zobowiązanie Komisji do zwiększenia i skoncentrowania wysiłków na rzecz wyeliminowania przemocy motywowanej płcią, zapewnienia silnego systemu wsparcia ofiar, przyspieszenia przystąpienia UE do konwencji stambulskiej oraz wykorzystania możliwości, jakie daje Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, aby dodać przemoc wobec kobiet do katalogu przestępstw uznanych przez UE, a także z zadowoleniem przyjmuje wkład FRA w powyższe działania;
12. wzywa do rozszerzenia zakresu zadań FRA, tak aby mogła ona z własnej inicjatywy wnosić wkład w dyskusje toczące się na mocy art. 7 Traktatu o Unii Europejskiej w Komisji, Parlamencie i Radzie; wzywa FRA, by we współpracy z panelem niezależnych ekspertów wskazywała główne pozytywne i negatywne zmiany w każdym państwie członkowskim w sposób bezstronny oraz by uczestniczyła w opracowaniu metodyki rocznego sprawozdania dotyczącego monitorowania przestrzegania wartości Unii w ramach unijnego mechanizmu na rzecz demokracji, praworządności i praw podstawowych;
13. przyznaje, że w kontekście obecnego programu prac na lata 2020–2022 FRA musi dysponować odpowiednio wyspecjalizowanym personelem, aby dalej zajmować się zagadnieniami związanymi z płcią, takimi jak przemoc motywowana płcią.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ
Data przyjęcia |
4.2.2021 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
27 6 2 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Christine Anderson, Simona Baldassarre, Robert Biedroń, Vilija Blinkevičiūtė, Annika Bruna, Margarita de la Pisa Carrión, Rosa Estaràs Ferragut, Frances Fitzgerald, Cindy Franssen, Heléne Fritzon, Lívia Járóka, Arba Kokalari, Alice Kuhnke, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Karen Melchior, Andżelika Anna Możdżanowska, Maria Noichl, Sandra Pereira, Pina Picierno, Sirpa Pietikäinen, Samira Rafaela, Evelyn Regner, Diana Riba i Giner, Eugenia Rodríguez Palop, María Soraya Rodríguez Ramos, Christine Schneider, Sylwia Spurek, Jessica Stegrud, Isabella Tovaglieri, Ernest Urtasun, Elissavet Vozemberg-Vrionidi, Chrysoula Zacharopoulou, Marco Zullo |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Alicia Homs Ginel, Radka Maxová |
|||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
27 |
+ |
NI |
Marco Zullo |
PPE |
Rosa Estaràs Ferragut, Frances Fitzgerald, Cindy Franssen, Lívia Járóka, Arba Kokalari, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Sirpa Pietikäinen, Andreas Schieder, Elissavet Vozemberg-Vrionidi |
Renew |
Radka Maxová, Karen Melchior, Samira Rafaela, María Soraya Rodríguez Ramos, Chrysoula Zacharopoulou |
S&D |
Robert Biedroń, Vilija Blinkevičiūtė, Heléne Fritzon, Alicia Homs Ginel, Maria Noichl, Pina Picierno, Evelyn Regner |
The Left |
Eugenia Rodríguez Palop |
Verts/ALE |
Alice Kuhnke, Diana Riba i Giner, Sylwia Spurek, Ernest Urtasun |
6 |
- |
ECR |
Margarita de la Pisa Carrión, Andżelika Anna Możdżanowska |
ID |
Christine Anderson, Simona Baldassarre, Annika Bruna, Isabella Tovaglieri |
2 |
0 |
ECR |
Jessica Stegrud |
The Left |
Sandra Pereira |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ
Data przyjęcia |
16.3.2021 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
52 13 2 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Magdalena Adamowicz, Malik Azmani, Katarina Barley, Pernando Barrena Arza, Pietro Bartolo, Nicolas Bay, Vladimír Bilčík, Vasile Blaga, Ioan-Rareş Bogdan, Patrick Breyer, Saskia Bricmont, Joachim Stanisław Brudziński, Jorge Buxadé Villalba, Damien Carême, Caterina Chinnici, Clare Daly, Marcel de Graaff, Anna Júlia Donáth, Lena Düpont, Cornelia Ernst, Laura Ferrara, Nicolaus Fest, Jean-Paul Garraud, Maria Grapini, Sylvie Guillaume, Evin Incir, Sophia in ‘t Veld, Patryk Jaki, Marina Kaljurand, Assita Kanko, Fabienne Keller, Peter Kofod, Moritz Körner, Alice Kuhnke, Jeroen Lenaers, Juan Fernando López Aguilar, Lukas Mandl, Nuno Melo, Roberta Metsola, Nadine Morano, Javier Moreno Sánchez, Maite Pagazaurtundúa, Nicola Procaccini, Emil Radev, Paulo Rangel, Terry Reintke, Diana Riba i Giner, Ralf Seekatz, Michal Šimečka, Birgit Sippel, Martin Sonneborn, Tineke Strik, Ramona Strugariu, Tomas Tobé, Dragoş Tudorache, Milan Uhrík, Tom Vandendriessche, Bettina Vollath, Jadwiga Wiśniewska, Elena Yoncheva, Javier Zarzalejos |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Sira Rego, Isabel Santos, Silvia Sardone, Tom Vandenkendelaere, Axel Voss, Isabel Wiseler-Lima |
|||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
52 |
+ |
NI |
Laura Ferrara, Martin Sonneborn |
PPE |
Magdalena Adamowicz, Vladimír Bilčík, Vasile Blaga, Ioan-Rareş Bogdan, Lena Düpont, Jeroen Lenaers, Lukas Mandl, Nuno Melo, Roberta Metsola, Emil Radev, Paulo Rangel, Ralf Seekatz, Tomas Tobé, Tom Vandenkendelaere, Axel Voss, Isabel Wiseler-Lima, Javier Zarzalejos |
Renew |
Malik Azmani, Anna Júlia Donáth, Sophia in 't Veld, Fabienne Keller, Moritz Körner, Maite Pagazaurtundúa, Michal Šimečka, Ramona Strugariu, Dragoş Tudorache |
S&D |
Katarina Barley, Pietro Bartolo, Caterina Chinnici, Maria Grapini, Sylvie Guillaume, Evin Incir, Marina Kaljurand, Juan Fernando López Aguilar, Javier Moreno Sánchez, Isabel Santos, Birgit Sippel, Bettina Vollath, Elena Yoncheva |
The Left |
Pernando Barrena Arza, Clare Daly, Cornelia Ernst, Sira Rego |
Verts/ALE |
Patrick Breyer, Saskia Bricmont, Damien Carême, Alice Kuhnke, Terry Reintke, Diana Riba i Giner, Tineke Strik |
13 |
- |
ECR |
Joachim Stanisław Brudziński, Jorge Buxadé Villalba, Patryk Jaki, Nicola Procaccini, Jadwiga Wiśniewska |
ID |
Nicolas Bay, Nicolaus Fest, Jean-Paul Garraud, Marcel de Graaff, Peter Kofod, Silvia Sardone, Tom Vandendriessche |
NI |
Milan Uhrík |
2 |
0 |
ECR |
Assita Kanko |
PPE |
Nadine Morano |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się