Sprawozdanie - A9-0207/2021Sprawozdanie
A9-0207/2021
Parlament Europejski

ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA w sprawie stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (WE) nr 810/2009, (UE) 2016/399, (UE) 2017/2226, (UE) 2018/1240, (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861, (UE) 2019/817 i (UE) 2019/1896 oraz uchylenia decyzji Rady 2004/512/WE i (WE) nr 2008/633/WSiSW w celu zreformowania Wizowego Systemu Informacyjnego

21.6.2021 - (05950/1/2021 – C9-0198/2021 – 2018/0152A(COD)) - ***II

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Paulo Rangel


Procedura : 2018/0152A(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A9-0207/2021
Teksty złożone :
A9-0207/2021
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (WE) nr 810/2009, (UE) 2016/399, (UE) 2017/2226, (UE) 2018/1240, (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861, (UE) 2019/817 i (UE) 2019/1896 oraz uchylenia decyzji Rady 2004/512/WE i (WE) nr 2008/633/WSiSW w celu zreformowania Wizowego Systemu Informacyjnego

(05950/1/2021 – C9-0198/2021 – 2018/0152A(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza drugie czytanie)

Parlament Europejski,

– uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (05950/1/2021 – C9-0198/2021),

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 19 września 2018 r.[1],

– uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu[2] dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0302),

_ uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej,

– uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 74 ust. 4 Regulaminu,

– uwzględniając decyzję Konferencji Przewodniczących z 25 września 2020 r. o upoważnieniu Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych do podzielenia procedury ustawodawczej i podjęcia na tej podstawie dalszych działań,

– uwzględniając art. 67 i 40 Regulaminu,

– uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A9-0207/2021),

1. zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;

2. stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;

3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

4. zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.


 

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

16 maja 2018 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący aktualizacji wizowego systemu informacyjnego (VIS). 4 lutego 2019 r. komisja LIBE przyjęła projekt sprawozdania, a 13 marca 2019 r. Parlament Europejski przyjął stanowisko w pierwszym czytaniu.

 

Nowo wybrany Parlament rozpoczął negocjacje międzyinstytucjonalne we wrześniu 2019 r. z myślą o osiągnięciu wczesnego porozumienia w drugim czytaniu. W trakcie tych negocjacji obydwa organy prawodawcze uzgodniły też, że zajmą się również zmianami w innych systemach informacyjnych, wynikającymi z nowego funkcjonowania VIS (tzw. zmiany następcze), co doprowadziło do podziału aktów ustawodawczych. Negocjacje zakończyły się pomyślnie 8 grudnia 2020 r. 27 stycznia 2021 r. komisja LIBE zagłosowała nad uzgodnionym w nich tekstem i zatwierdziła go.

 

Stanowisko Rady w pierwszym czytaniu przyjęte 27 maja 2021 r. w pełni odzwierciedla porozumienie osiągnięte we wczesnych negocjacjach międzyinstytucjonalnych dotyczących drugiego czytania, w związku z czym sprawozdawca zaleca, by Parlament Europejski zatwierdził je bez poprawek, tak aby można było szybko przyjąć to rozporządzenie i aby jak najprędzej weszło ono w życie.


 

 

OPINIA KOMISJI PRAWNEJ W SPRAWIE PODSTAWY PRAWNEJ

Sz. Pan Juan Fernando López Aguilar

Przewodniczący

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

BRUKSELA

Przedmiot:  Opinia w sprawie podstawy prawnej wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady mającego na celu zmianę wizowego systemu informacyjnego (COM(2018)0302 – C8-0185/2018 – 2018/0152A(COD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

Pismem z dnia 1 lutego 2021 r.[3] zwrócił się Pan do Komisji Prawnej zgodnie z art. 40 Regulaminu o zbadanie adekwatności podstawy prawnej wniosku ustawodawczego mającego na celu zmianę wizowego systemu informacyjnego (2018/0152A(COD)) zaproponowanej w trakcie negocjacji międzyinstytucjonalnych.

Komisja rozpatrzyła powyższą kwestię na posiedzeniu w dniu 18 marca 2021 r.

I – Kontekst

Wizowy system informacyjny (VIS) jest rozwiązaniem technologicznym służącym wymianie danych wizowych między państwami członkowskimi. Ułatwia procedurę rozpatrywania wniosków o wydanie wiz krótkoterminowych oraz pomaga organom wizowym, granicznym, azylowym i do spraw migracji w szybkim i skutecznym sprawdzaniu niezbędnych informacji na temat obywateli państw trzecich, którzy potrzebują wizy, aby podróżować do UE. System ten pozwala na kojarzenie danych biometrycznych, przede wszystkim odcisków palców, do celów identyfikacji i weryfikacji. VIS ustanowiono decyzją Rady 2004/512/WE[4]. Jego cel, funkcje i związane z nim obowiązki są określone w rozporządzeniu (WE) nr 767/2008[5].

W dniu 16 maja 2018 r. Komisja przyjęła wniosek ustawodawczy mający na celu zmianę rozporządzenia w sprawie VIS i innych aktów prawnych UE[6]. Wniosek Komisji opierał się na art. 16 ust. 2, art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e), art. 78 ust. 2 lit. d), e) i g), art. 79 ust. 2 lit. c) i d), art. 87 ust. 2 lit. a) oraz art. 88 ust. 2 lit. a) TFUE.

W trakcie negocjacji międzyinstytucjonalnych Rada zaproponowała zmianę podstawy prawnej, którą pierwotnie zaproponowała Komisja, tak aby podstawa ta lepiej odzwierciedlała wynik negocjacji, sprowadzając ją do dwóch elementów, a mianowicie: art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e) oraz art. 87 ust. 2 lit. a) TFUE. Tekst wstępnie uzgodniony przez współprawodawców opiera się na tych artykułach.

II – Odnośne artykuły Traktatu

Odnośne postanowienia Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) brzmią następująco:

 

Artykuł 16

(dawny artykuł 286 TWE)

 

[...]

 

2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają zasady dotyczące ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii oraz przez Państwa Członkowskie w wykonywaniu działań wchodzących w zakres zastosowania prawa Unii, a także zasady dotyczące swobodnego przepływu takich danych. Przestrzeganie tych zasad podlega kontroli niezależnych organów.

 

[...]

 

ROZDZIAŁ 2

POLITYKI DOTYCZĄCE KONTROLI GRANICZNEJ, AZYLU I IMIGRACJI

 

Artykuł 77

(dawny artykuł 62 TWE)

 

1. Unia rozwija politykę mającą na celu:

 

a) zapewnienie braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich obywatelstwa, przy przekraczaniu przez nie

granic wewnętrznych;

 

b) zapewnienie kontroli osób i skutecznego nadzoru przy przekraczaniu granic zewnętrznych;

 

c) stopniowe wprowadzanie zintegrowanego systemu zarządzania granicami zewnętrznymi.

 

2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki dotyczące:

 

a) wspólnej polityki w zakresie wiz i innych dokumentów uprawniających do krótkiego pobytu;

 

b) kontroli, którym podlegają osoby przekraczające granice zewnętrzne;

 

[...]

 

d) wszelkich środków niezbędnych dla stopniowego wprowadzania zintegrowanego systemu zarządzania granicami zewnętrznymi;

 

e) braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich obywatelstwa, przy przekraczaniu przez nie granic

wewnętrznych.

 

[...]

 

Artykuł 78

(dawny artykuł 63 punkty 1 i 2 oraz artykuł 64 ustęp 2 TWE)

 

1. Unia rozwija wspólną politykę w dziedzinie azylu, ochrony uzupełniającej i tymczasowej ochrony, mającą na celu przyznanie odpowiedniego statusu każdemu obywatelowi państwa trzeciego wymagającemu międzynarodowej ochrony oraz mającą na celu zapewnienie przestrzegania zasady non-refoulement. Polityka ta musi być zgodna z Konwencją genewską z dnia 28 lipca 1951 roku i Protokołem z dnia 31 stycznia 1967 roku dotyczącymi statusu uchodźców, jak również z innymi odpowiednimi traktatami.

 

2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki dotyczące wspólnego europejskiego systemu azylowego obejmującego:

 

[...]

 

d) wspólne procedury przyznawania i pozbawiania jednolitego statusu azylu lub ochrony uzupełniającej;

 

e) kryteria i mechanizmy ustalania Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrywanie wniosku o udzielenie azylu lub ochrony uzupełniającej;

 

[...]

 

g) partnerstwo i współpracę z państwami trzecimi w celu zarządzania przepływami osób ubiegających się o azyl lub o ochronę uzupełniającą lub tymczasową.

 

[...]

 

Artykuł 79

(dawny artykuł 63 punkty 3 i 4 TWE)

 

1. Unia rozwija wspólną politykę imigracyjną mającą na celu zapewnienie, na każdym etapie, skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi, sprawiedliwego traktowania obywateli państw trzecich przebywających legalnie w Państwach Członkowskich, a także zapobieganie nielegalnej imigracji i handlowi ludźmi oraz wzmocnione ich zwalczanie.

 

2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki w następujących dziedzinach:

 

[...]

 

c) nielegalna imigracja i nielegalny pobyt, w tym wydalanie i odsyłanie osób przebywających nielegalnie;

 

d) zwalczanie handlu ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi.

 

[...]

 

ROZDZIAŁ 5

WSPÓŁPRACA POLICYJNA

 

Artykuł 87

(dawny artykuł 30 TUE)

 

1. Unia rozwija współpracę policyjną obejmującą wszystkie właściwe organy Państw Członkowskich, w tym służby policji, służby celne oraz inne organy ścigania wyspecjalizowane w zapobieganiu przestępstwom lub ich wykrywaniu i ściganiu.

 

2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą ustanawiać środki dotyczące:

 

a) gromadzenia, przechowywania, przetwarzania, analizowania i wymiany istotnych informacji;

 

[...]

Artykuł 88

(dawny artykuł 30 TUE)

 

1. Zadaniem Europolu jest wspieranie i wzmacnianie działań organów policyjnych i innych organów ścigania Państw Członkowskich, jak również ich wzajemnej współpracy w zapobieganiu i zwalczaniu poważnej przestępczości dotykającej dwóch lub więcej Państw Członkowskich, terroryzmu oraz form przestępczości naruszających wspólny interes objęty polityką Unii.

 

2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają strukturę, funkcjonowanie oraz zakres działań i zadań Europolu. Zadania te mogą obejmować:

 

a) gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analizę i wymianę informacji, przekazywanych zwłaszcza przez organy Państw Członkowskich, państw trzecich lub instytucji spoza Unii;

 

[...]

III – Orzecznictwo TSUE w sprawie wyboru podstawy prawnej

Trybunał Sprawiedliwości tradycyjnie uznaje kwestię właściwej podstawy prawnej za zagadnienie o znaczeniu konstytucyjnym, które gwarantuje zgodność z zasadą przyznania kompetencji (art. 5 TUE) oraz określa charakter i zakres kompetencji Unii[7]. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości: „wybór podstawy prawnej wspólnotowego aktu prawnego musi być oparty na obiektywnych czynnikach, które mogą zostać poddane kontroli sądowej; należą do nich w szczególności cel i treść danego aktu”[8]. Wybór niewłaściwej podstawy prawnej może zatem stanowić uzasadnienie uchylenia danego aktu. W tym kontekście wola instytucji, by aktywniej uczestniczyć w przyjęciu danego aktu prawnego, okoliczności, w których akt został przyjęty, ani praca wykonana w odniesieniu do innych aspektów wchodzących w zakres działania objętego danym aktem nie są istotne dla określenia właściwej podstawy prawnej[9].

Jeżeli analiza danego aktu wykaże, że wyznaczono mu dwa cele lub ma on dwa elementy składowe i jeden z tych celów lub elementów składowych można zidentyfikować jako główny lub dominujący, podczas gdy drugi jest jedynie pomocniczy, wówczas ten akt prawny należy wydać na jednej podstawie prawnej, tj. na tej podstawie, która jest wymagana z racji głównego lub dominującego celu lub elementu składowego[10]. W wyjątkowych przypadkach, gdy dany akt prawny ma kilka równoczesnych celów lub elementów składowych, które są nierozerwalnie związane, przy czym żaden z aspektów nie jest drugorzędny lub pośredni w stosunku do innych, taki akt prawny musi opierać się na odpowiadających im różnych podstawach prawnych[11]. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy procedury ustanowione dla odpowiednich podstaw prawnych nie są ze sobą sprzeczne i nie naruszają uprawnień Parlamentu Europejskiego[12]. Ponadto wybrany akt musi być zgodny z przewidzianym w tym celu rodzajem aktu ustawodawczego, jeżeli jest on określony w Traktacie.

IV – Cel i treść proponowanego aktu

Motyw 2 wniosku stanowi: Ogólnym celem VIS jest poprawa realizacji wspólnej polityki wizowej, poprawa współpracy konsularnej i procesu konsultacji pomiędzy centralnymi organami wizowymi poprzez ułatwienie wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi o wnioskach i związanych z nimi decyzjach, aby: uprościć procedurę składania wniosków wizowych; zapobiegać zjawisku „visa shopping”; ułatwić walkę z oszustwami dotyczącymi tożsamości; ułatwić odprawy na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych państw członkowskich i na terytorium państw członkowskich; pomóc w identyfikacji osób, które mogą nie spełniać warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub też przestały spełniać te warunki; ułatwić stosowanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 oraz przyczynić się do zapobiegania zagrożeniom bezpieczeństwa wewnętrznego każdego z państw członkowskich.

W uzasadnieniu Komisja sporządziła listę celów wniosku, zaczynając od jego celów szczegółowych, które są następujące: 1) uproszczenie procedury składania wniosków wizowych; 2) ułatwienie i wzmocnienie odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych państw członkowskich i na terytorium państw członkowskich; 3) zwiększenie bezpieczeństwa wewnętrznego w strefie Schengen dzięki ułatwieniu wymiany informacji między państwami członkowskimi na temat obywateli państw trzecich będących posiadaczami wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych.

Komisja dokonuje rozróżnienia między trzema wyżej wymienionymi celami a innymi celami uznanymi za „cele dodatkowe”: 4) ułatwienie kontroli tożsamości obywateli państw trzecich na terytorium państw członkowskich przez organy do spraw migracji i organy ścigania; 5) ułatwienie identyfikacji osób zaginionych; 6) pomoc w procesie identyfikacji i powrotu osób, które mogą nie spełniać warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub też przestały spełniać te warunki; 7) pomoc organom ścigania w dostępie do danych osób ubiegających się o wizy krótkoterminowe i posiadaczy wiz krótkoterminowych (co jest już możliwe na podstawie obowiązujących przepisów) oraz rozszerzenie tego dostępu na posiadaczy wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych, jeżeli jest to konieczne do celów zapobiegania poważnej przestępczości i terroryzmowi, prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie, wykrywania ich i ścigania, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokich standardów ochrony danych i prywatności; 8) gromadzenie statystyk w celu wsparcia kształtowania polityki migracyjnej Unii Europejskiej w oparciu o dane naukowe.

Wniosek zmienia i uchyla szereg aktów prawnych, których wykaz ulegał zmianom w trakcie negocjacji międzyinstytucjonalnych. Wniosek Komisji ma na celu zmianę rozporządzenia (WE) nr 767/2008 (w którym określono cel i funkcje VIS oraz związane z nim obowiązki), rozporządzenia (WE) nr 810/2009 („kodeks wizowy”, w którym określono zasady rejestracji identyfikatorów biometrycznych w VIS[13]), rozporządzenia (UE) 2017/2226 (ustanawiającego system wjazdu/wyjazdu), rozporządzenia (UE) 2016/399 („kodeks graniczny Schengen”), przyszłego „rozporządzenia w sprawie interoperacyjności”[14] oraz decyzji 2004/512/WE (ustanawiającej VIS). Ma również na celu uchylenie decyzji Rady 2008/633/WSiSW określającej warunki, na których wyznaczone organy państw członkowskich oraz Europol mogą uzyskać dostęp do systemu VIS do celów jego przeglądania w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i ścigania. W wyniku negocjacji międzyinstytucjonalnych wstępnie uzgodniony tekst zmienia również rozporządzenie (UE) 2018/1240, rozporządzenie (UE) 2018/1860, rozporządzenie (UE) 2018/1861 i rozporządzenie (UE) 2019/1896 oraz uchyla decyzję Rady 2004/512/WE.

Jeśli chodzi o jego główną treść, wniosek wprowadza przepisy ulepszające systemy informatyczne, architekturę danych i wymianę informacji, jak również interoperacyjność VIS z innymi systemami UE. Służy on udoskonaleniu innych elementów technicznych VIS, w tym gromadzenia identyfikatorów biometrycznych. We wniosku ustanawia się procedury wymiany informacji między państwami członkowskimi na temat wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych. Do proponowanego rozporządzenia włączono treść decyzji Rady 2008/633/WSiSW, która ustanawia dostęp organów ścigania państw członkowskich i Europolu do VIS.

V – Analiza i ustalenie właściwej podstawy prawnej

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwróciła się o zbadanie adekwatności podstaw prawnych, na których opiera się tekst wstępnie uzgodniony przez współprawodawców, mianowicie art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e) oraz art. 87 ust. 2 lit. a).

Na podstawie art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e) TFUE Parlament i Rada mogą przyjmować środki dotyczące: a) wspólnej polityki w zakresie wiz i innych dokumentów uprawniających do krótkiego pobytu; b) kontroli, którym podlegają osoby przekraczające granice zewnętrzne; d) wszelkich środków niezbędnych dla stopniowego wprowadzania zintegrowanego systemu zarządzania granicami zewnętrznymi; oraz e) braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich obywatelstwa, przy przekraczaniu przez nie granic wewnętrznych.

W świetle trzech celów szczegółowych oraz głównej treści wniosku wydaje się, że właściwą podstawą prawną wniosku jest art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e) TFUE, który daje Unii kompetencje do przyjmowania przepisów dotyczących wiz, kontroli granicznej, zarządzania granicami zewnętrznymi oraz braku kontroli na granicach wewnętrznych.

Należy również zauważyć, że Komisja uważa, iż art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e) TFUE stanowi główną podstawę prawną wniosku[15].

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału w przypadku gdy dany akt ma dwa cele lub dwa elementy składowe, z których jeden jest dominujący, a drugi pomocniczy, ten akt prawny należy wydać na jednej podstawie prawnej. Biorąc pod uwagę główny cel i treść wniosku, pozostałe przepisy prawidłowo wskazano jako pomocnicze.

Biorąc jednak pod uwagę fakt, że decyzja Rady 2008/633/WSiSW, która reguluje dostęp krajowych organów ścigania i Europolu do VIS, zostaje uchylona, a jej treść włączona do rozporządzenia w sprawie VIS jako nowy rozdział IIIb „Procedura i warunki dostępu do VIS na potrzeby ochrony porządku publicznego”, włączenie art. 87 ust. 2 lit. a) TFUE dotyczącego współpracy policyjnej obejmującej wszystkie właściwe organy państw członkowskich jako dodatkowej podstawy prawnej wydaje się uzasadnione.

VI – Wniosek i zalecenie

Na posiedzeniu w dniu 18 marca 2021 r. Komisja Prawna postanowiła 20 głosami za, przy braku głosów przeciw i 3 głosach wstrzymujących się[16] zalecić Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, że właściwą podstawę prawną proponowanego rozporządzenia stanowi art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e) TFUE oraz art. 87 ust. 2 lit. a) TFUE. 

Z wyrazami szacunku

Adrián VÁZQUEZ LÁZARA

 


PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł

Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 767/2008, rozporządzenie (WE) nr 810/2009, rozporządzenie (UE) 2017/2226, rozporządzenie (UE) 2016/399, rozporządzenie XX/2018 [rozporządzenie w sprawie interoperacyjności] i decyzję 2004/512/WE oraz uchylającego decyzję Rady 2008/633/WSiSW

Odsyłacze

05950/1/2021 – C9-0198/2021 – 2018/0152A(COD)

Data pierwszego czytania w Parlamencie Europejskim – Numer P

13.3.2019 T8-0174/2019

Wniosek Komisji

COM(2018)0302 - C8-0185/2018

Data ogłoszenia na posiedzeniu wpłynięcia stanowiska Rady w pierwszym czytaniu

7.6.2021

Komisja przedmiotowo właściwa

 Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

7.6.2021

 

 

 

Sprawozdawcy

 Data powołania

Paulo Rangel

4.9.2019

 

 

 

Poprzedni sprawozdawcy

Carlos Coelho

Zastrzeżenia do podstawy prawnej

 Data wydania opinii JURI

JURI

18.3.2021

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

24.9.2019

13.1.2020

16.6.2021

 

Data przyjęcia

16.6.2021

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

54

13

1

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Magdalena Adamowicz, Malik Azmani, Katarina Barley, Pernando Barrena Arza, Pietro Bartolo, Nicolas Bay, Vladimír Bilčík, Vasile Blaga, Ioan-Rareş Bogdan, Patrick Breyer, Saskia Bricmont, Joachim Stanisław Brudziński, Jorge Buxadé Villalba, Damien Carême, Clare Daly, Marcel de Graaff, Anna Júlia Donáth, Lena Düpont, Cornelia Ernst, Laura Ferrara, Nicolaus Fest, Jean-Paul Garraud, Maria Grapini, Sylvie Guillaume, Andrzej Halicki, Evin Incir, Sophia in ‘t Veld, Patryk Jaki, Marina Kaljurand, Assita Kanko, Peter Kofod, Łukasz Kohut, Moritz Körner, Alice Kuhnke, Jeroen Lenaers, Juan Fernando López Aguilar, Lukas Mandl, Nuno Melo, Roberta Metsola, Nadine Morano, Javier Moreno Sánchez, Maite Pagazaurtundúa, Nicola Procaccini, Emil Radev, Paulo Rangel, Terry Reintke, Diana Riba i Giner, Ralf Seekatz, Michal Šimečka, Birgit Sippel, Sara Skyttedal, Martin Sonneborn, Tineke Strik, Ramona Strugariu, Annalisa Tardino, Tomas Tobé, Dragoş Tudorache, Milan Uhrík, Tom Vandendriessche, Bettina Vollath, Elissavet Vozemberg-Vrionidi, Jadwiga Wiśniewska, Elena Yoncheva, Javier Zarzalejos

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Anne-Sophie Pelletier, Franco Roberti, Domènec Ruiz Devesa, Yana Toom

Data złożenia

21.6.2021

 


 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

54

+

ECR

Joachim Stanisław Brudziński, Jorge Buxadé Villalba, Patryk Jaki, Assita Kanko, Nicola Procaccini, Jadwiga Wiśniewska

ID

Nicolas Bay, Nicolaus Fest, Jean-Paul Garraud, Peter Kofod, Annalisa Tardino, Tom Vandendriessche

NI

Laura Ferrara, Milan Uhrík

PPE

Magdalena Adamowicz, Vladimír Bilčík, Vasile Blaga, Ioan-Rareş Bogdan, Lena Düpont, Andrzej Halicki, Jeroen Lenaers, Lukas Mandl, Nuno Melo, Roberta Metsola, Nadine Morano, Emil Radev, Paulo Rangel, Ralf Seekatz, Sara Skyttedal, Tomas Tobé, Elissavet Vozemberg-Vrionidi, Javier Zarzalejos

Renew

Malik Azmani, Anna Júlia Donáth, Sophia in 't Veld, Moritz Körner, Maite Pagazaurtundúa, Michal Šimečka, Ramona Strugariu, Yana Toom, Dragoş Tudorache

S&D

Pietro Bartolo, Maria Grapini, Sylvie Guillaume, Evin Incir, Marina Kaljurand, Łukasz Kohut, Juan Fernando López Aguilar, Javier Moreno Sánchez, Franco Roberti, Domènec Ruiz Devesa, Birgit Sippel, Bettina Vollath, Elena Yoncheva

13

-

ID

Marcel de Graaff

NI

Martin Sonneborn

The Left

Pernando Barrena Arza, Clare Daly, Cornelia Ernst, Anne-Sophie Pelletier

Verts/ALE

Patrick Breyer, Saskia Bricmont, Damien Carême, Alice Kuhnke, Terry Reintke, Diana Riba i Giner, Tineke Strik

1

0

S&D

Katarina Barley

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 

Ostatnia aktualizacja: 6 lipca 2021
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności