SPRAWOZDANIE w sprawie przeglądu rozporządzenia finansowego w związku z wejściem w życie wieloletnich ram finansowych 2021–2027
28.10.2021 - (2021/2162(INI))
Komisja Budżetowa
Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawcy: Nils Ušakovs, Monika Hohlmeier
(Procedura wspólnych posiedzeń komisji – art. 58 Regulaminu)
PR_INI
SPIS TREŚCI
Strona
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
PISMO KOMISJI ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie przeglądu rozporządzenia finansowego w związku z wejściem w życie wieloletnich ram finansowych 2021–2027
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (rozporządzenie finansowe)[1],
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027[2],
– uwzględniając decyzję Rady (UE, Euratom) 2020/2053 z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylającą decyzję 2014/335/UE, Euratom[3],
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2020/2094 z dnia 14 grudnia 2020 r. ustanawiające Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie kryzysu związanego z COVID-19[4],
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2020/2092 z 16 grudnia 2020 r. w sprawie ogólnego systemu warunkowości służącego ochronie budżetu Unii (rozporządzenie w sprawie warunkowości)[5],
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności[6],
– uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych[7],
– uwzględniając wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie ponownej oceny przepisów rozporządzenia finansowego dotyczących zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel oraz zaciągania i udzielania pożyczek (wspólne oświadczenie)[8],
– uwzględniając plan działania dotyczący ukierunkowanego przeglądu rozporządzenia finansowego, opublikowany przez Komisję 19 marca 2021 r,
– uwzględniając swoją rezolucję z 17 grudnia 2020 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027, porozumienia międzyinstytucjonalnego, Instrumentu UE na rzecz Odbudowy oraz rozporządzenia w sprawie praworządności[9],
– uwzględniając swoją rezolucję z 25 marca 2021 r. w sprawie stosowania rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2092 – mechanizm warunkowości w zakresie praworządności[10],
– uwzględniając swoją rezolucję z 10 czerwca 2021 r. w sprawie sytuacji w zakresie praworządności w Unii Europejskiej i stosowania rozporządzenia (UE, Euratom) 2020/2092 w sprawie warunkowości[11],
– uwzględniając projekt rezolucji z 27 maja 2021 r. w sprawie przeglądu rozporządzenia finansowego i wytycznych Komisji dotyczących zamówień publicznych w odniesieniu do umów o świadczenie usług związanych z polityką,
– uwzględniając zawiadomienie Komisji z 9 kwietnia 2021 r. w sprawie wytycznych dotyczących unikania konfliktów interesów i zarządzania takimi konfliktami na podstawie rozporządzenia finansowego[12],
– uwzględniając program „Przekształcamy nasz świat – agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”, przyjęty we wrześniu 2015 r. i obowiązujący od 1 stycznia 2016 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji z 10 marca 2020 r. pt. „Strategia MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy” (COM(2020)0103),
– uwzględniając komunikat Komisji z 5 maja 2021 r. pt. „Aktualizacja nowej strategii przemysłowej z 2020 r. – tworzenie silniejszego jednolitego rynku sprzyjającego odbudowie Europy” (COM(2021)0350),
– uwzględniając komunikat Komisji z 29 kwietnia 2021 r. pt. „Lepsze stanowienie prawa – połączenie sił na rzecz stanowienia lepszego prawa” (COM(2021)0219),
– uwzględniając badanie zlecone przez Komisję Kontroli Budżetowej i sporządzone przez Departament Tematyczny ds. Budżetu w Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Wewnętrznej w maju 2021 r., dotyczące 50 największych beneficjentów w każdym państwie członkowskim UE w ramach wspólnej polityki rolnej i Funduszu Spójności,
– uwzględniając art. 54 Regulaminu,
– uwzględniając wspólne posiedzenia Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej zgodnie z art. 58 Regulaminu,
– uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowe (A9-0295/2021),
A. mając na uwadze, że po wejściu w życie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 Komisja opublikowała plan działania i rozpoczęła konsultacje społeczne w celu dostosowania rozporządzenia finansowego, w stosownych przypadkach, do przepisów uzgodnionych przez ustawodawcę w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027, a także zaproponowania ograniczonych i ukierunkowanych ulepszeń wymaganych w zmieniającej się sytuacji, na przykład w następstwie kryzysu COVID-19 lub w obliczu rosnących możliwości cyfryzacji;
B. mając na uwadze, że w kontekście instrumentu NextGenerationEU (NGEU) Parlament, Rada i Komisja uzgodniły we wspólnym oświadczeniu, że przepisy dotyczące zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, w szczególności te, o których mowa w art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego, oraz przepisy dotyczące sprawozdawczości w zakresie operacji zaciągania i udzielania pożyczek zostaną poddane ocenie i w razie potrzeby zmienione w ramach kolejnego przeglądu rozporządzenia finansowego; mając na uwadze, że te trzy instytucje uznały, iż obowiązujące przepisy dotyczące procedury kontroli i udzielania absolutorium mają zastosowanie do dochodów przeznaczonych na określony cel;
C. mając na uwadze, że wskaźnik absorpcji środków w WRF na lata 2014–2020 był zbyt niski i wymaga poprawy, zwłaszcza z perspektywy małych i średnich przedsiębiorstw, poprzez udoskonalenie i wzmocnienie procesów decyzyjnych i alokacyjnych oraz zasad i procedur regulujących ustanawianie, wdrażanie i kontrolę budżetu UE;
D. mając na uwadze, że w przeglądzie rozporządzenia finansowego należy uwzględnić interesy bezpieczeństwa Unii, w tym kluczowe projekty infrastrukturalne i telekomunikacyjne, i położyć przy tym nacisk na kryteria kwalifikowalności wymagane do ubiegania się o finansowanie unijne i do jego otrzymania;
E. mając na uwadze, że poszanowanie praworządności stanowi zasadniczy warunek wstępny zgodności z zasadami należytego zarządzania finansami;
F. mając na uwadze, że ocena skutków nie została przeprowadzona, chociaż – jak przypomniał Europejski Trybunał Obrachunkowy – mogłaby dostarczyć jasnych informacji na temat dostępności funduszy UE dla obywateli w perspektywie przeglądu rozporządzenia finansowego;
1. zauważa, że zbliżający się przegląd rozporządzenia finansowego jest konieczny w związku z wejściem w życie pakietu wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027, w tym instrumentu NGEU, który nie tylko aktualizuje przepisy prawne, ale również zawiera istotne innowacje w odniesieniu do systemu budżetowego, a także w związku z potrzebą zagwarantowania należytego wdrożenia porozumienia międzyinstytucjonalnego;
2. uważa, że przegląd powinien mieć na celu modernizację przepisów mających zastosowanie do budżetu UE zgodnie z jego najnowszymi zmianami i z zasadami budżetowymi przy poszanowaniu wartości Unii, a także zwiększenie nadzoru parlamentarnego, odpowiedzialności demokratycznej, przejrzystości, zaangażowania obywateli i zdolności szybkiego i skutecznego reagowania na potrzeby obywateli, zwłaszcza w czasach kryzysu;
3. jest zdania, że choć całościowy przegląd zasad mających zastosowanie do budżetu nie jest obecnie konieczny, rozporządzenie finansowe musi zostać poddane ukierunkowanym ulepszeniom i uproszczeniom, w szczególności tam, gdzie zwiększają one przejrzystość, odpowiedzialność i demokratyczną kontrolę oraz poprawiają wdrażanie budżetu UE;
4. uważa, że główne cele przeglądu unijnych przepisów finansowych powinny obejmować wzmocnienie ochrony interesów finansowych Unii, zapewnienie dostosowania do warunkowości w zakresie praworządności, wzmocnienie przepisów dotyczących zamówień publicznych w celu uniknięcia wszelkich potencjalnych konfliktów interesów i zwiększenie przejrzystości, zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla beneficjentów, zwiększenie skuteczności wydatków z myślą o osiągnięciu większej europejskiej wartości dodanej oraz poprawę dostępu obywateli, MŚP oraz władz lokalnych i regionalnych do finansowania UE;
5. uważa, że z zasady ten sam poziom ochrony należy zagwarantować dla całego budżetu UE, niezależnie od tego, czy podlega on zarządzaniu bezpośredniemu, pośredniemu, czy dzielonemu;
Demokratyczna rozliczalność dla nowoczesnego budżetu
6. zauważa, że liczba i zakres instrumentów pozabudżetowych znacznie wzrosły w ostatnim dziesięcioleciu oraz że instrument NGEU udoskonalił tę praktykę, znacznie – choć tymczasowo – zwiększając budżet UE w formie zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, aby umożliwić Unii stawienie czoła jednemu z największych wyzwań w jej historii, oraz tworząc zobowiązania do 2058 r. przez zaciąganie pożyczek na cele kredytowe oraz pożyczek na bezpośrednie wydatki UE; ostrzega, że te zmiany zagrażają głównym zasadom budżetowym, takim jak jedność i rzetelność budżetowa, równowaga i uniwersalność;
7. zauważa, że UE szybko i zdecydowanie zareagowała na kryzys związany z COVID-19, aby wesprzeć dotknięte nim państwa członkowskie i ograniczyć społeczno-ekonomiczne konsekwencje pandemii; zauważa, że zarządzanie kryzysowe wymaga szybkiego działania; przypomina, że nigdy nie może to jednak być pretekstem do pomijania Parlamentu i podważania rozliczalności demokratycznej; z zaniepokojeniem odnotowuje coraz częstsze stosowanie art. 122 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do tworzenia nowych mechanizmów i organów mających wpływ na budżet UE, zgodnie z którym to artykułem rola Parlamentu ogranicza się jedynie do prawa do informacji; nalega, aby Parlament odgrywał odpowiednią rolę w kontroli budżetowej takich inicjatyw; podkreśla ponadto znaczenie zapewnienia znaczącej roli w procesie decyzyjnym i w procesie kontroli wszystkich programów UE w oparciu o krajowe plany wdrażania;
8. podkreśla, że skoordynowana zbiórka opartych na DNB wkładów krajowych w formie zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel oraz poza procedurą budżetową nie ogranicza się do instrumentu NGEU, lecz zdecydowano się na nią także w przypadku Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji i zamówień na szczepionki przeciwko COVID-19, a w przyszłości być może podejście to zastosuje Urząd ds. Gotowości i Reagowania na Stany Zagrożenia Zdrowia (HERA); przypomina, że zaciąganie pożyczek na rynkach kapitałowych od dawna jest elementem operacji budżetowych Unii, do tego stopnia, że Komisja i Parlament apelowały o włączenie ich do budżetu w latach 70. i 80. XX wieku, na długo przed ustanowieniem europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej (EFSM), tymczasowego wsparcia w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej (SURE) czy instrumentu NGEU;
9. wyraża zaniepokojenie bezprecedensowymi kwotami udostępnionymi w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF), w związku z którymi państwa członkowskie będą przedstawiać Komisji jedynie ogólne sprawozdania dotyczące postępów w osiąganiu najważniejszych celów pośrednich, co postawi Europejski Trybunał Obrachunkowy przed wysoce skomplikowanym zadaniem poświadczenia legalności i prawidłowości wydatków;
10. jest zaniepokojony, że mechanizmy pozabudżetowe, a w szczególności wykorzystywanie zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, stanowią poważne wyzwanie dla zdolności Parlamentu do wypełniania jego funkcji decyzyjnych, kontrolnych i w zakresie udzielania absolutorium, a w bardziej ogólnym ujęciu – dla zdolności ogółu społeczeństwa oraz instytucji publicznych lub prywatnych do zrozumienia budżetu Unii i pociągania Komisji do odpowiedzialności; przypomina wspólne oświadczenie i ponownie podkreśla, że jest głęboko przekonany, iż w związku z tymi mechanizmami należy zaktualizować przepisy finansowe UE w odniesieniu do roli władzy budżetowej i struktury budżetu, aby zbliżyć je do zasad i obowiązków określonych w traktatach; uważa, że zasada demokratycznej rozliczalności i nadzoru w procesach decyzyjnych powinna znaleźć odzwierciedlenie w rozporządzeniu finansowym;
11. uważa, że Parlament, jako jeden z organów władzy budżetowej, musi mieć możliwość kontrolowania i zatwierdzania w stosownych przypadkach planów Komisji dotyczących wykorzystania zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel i zarządzania nimi oraz operacji zaciągania i udzielania pożyczek; proponuje, aby odpowiednie artykuły rozporządzenia finansowego, w tym art. 7, 46 i 56, zostały zmienione i uzupełnione w celu wyjaśnienia, że zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, aktywa i zobowiązania związane z operacjami zaciągania i udzielania pożyczek są ujęte w budżecie UE, tak aby podlegały kontroli Europejskiego Trybunału Obrachunkowego i aby Trybunał informował o nich, a także aby organ budżetowy i organ udzielający absolutorium mogły być odpowiednio informowane o wszelkich zarzutach dotyczących nadużyć, korupcji, nadużyć finansowych lub naruszeń praworządności, w tym również w przypadku braku wystarczających systemów zwalczania nadużyć finansowych w państwach członkowskich, zwłaszcza, lecz nie wyłącznie, w odniesieniu do instrumentów pozabudżetowych;
12. uważa, że zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 21 rozporządzenia finansowego w obecnym brzmieniu oraz aktywa i pasywa pochodzące z operacji pozabudżetowych, w tym z pożyczek na rynkach kapitałowych, powinny być przydzielane do odpowiednich linii budżetowych, klasyfikowane zgodnie z nomenklaturą budżetową i konsolidowane w części II i III budżetu Unii; uważa, że powinny one stanowić integralną część budżetu UE i były przyjmowane przez władzę budżetową jako część tego budżetu;
13. wzywa do przeglądu wymogów w zakresie sprawozdawczości dotyczących strategii zarządzania długiem Komisji oraz terminów zapadalności i harmonogramu płatności i z uwzględnieniem roli nowych zasobów własnych w spłacie zadłużenia w celu dostosowania ich do zwiększonej złożoności i ryzyka operacji zaciągania i udzielania pożyczek dla budżetu Unii;
14. wzywa Komisję do dalszego uproszczenia rocznych sprawozdań finansowych i innych obowiązków w zakresie sprawozdawczości finansowej mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii w kontekście rozporządzenia finansowego, aby zachęcić MŚP do udziału w odpowiednich programach uwzględnionych w pakiecie WRF na lata 2021–2027, w tym w NGEU;
15. uważa, że ze względu na konsekwencje finansowe w rozporządzeniu finansowym należy ustanowić procedurę podejmowania decyzji w sprawie lokalizacji agencji zdecentralizowanych; podkreśla, że taka procedura powinna opierać się na obiektywnych kryteriach, chronić prerogatywy Parlamentu jako współustawodawcy oraz wykluczać arbitralne tryby podejmowania decyzji, takie jak rzut monetą;
Praworządność
16. podkreśla wyraźny związek między poszanowaniem praworządności a skutecznym wykonywaniem budżetu Unii, w tym NGEU, zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami: oszczędności, efektywności i skuteczności, jak określono w rozporządzeniu finansowym; podkreśla, że należyte zarządzanie finansami opiera się na skutecznym ściganiu przypadków nadużyć finansowych, w tym oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania, korupcji i konfliktów interesów, a także na sprawowanej przez niezawisłe sądy kontroli nad decyzjami podejmowanymi przez organy publiczne; podkreśla, że w odniesieniu do oszczędności i efektywności nadużycia finansowe i korupcja z definicji naruszają zasady należytego zarządzania finansami określone w art. 33 ust. 1 rozporządzenia finansowego, gdyż takie praktyki są bezpośrednio sprzeczne z dążeniem do zapewnienia najlepszej ilości i jakości po najkorzystniejszej cenie, a także do osiągnięcia optymalnego stosunku między użytymi zasobami a realizowanymi celami; przypomina, że po przyjęciu rozporządzenia w sprawie warunkowości Parlament, Rada i Komisja uzgodniły, że rozważą włączenie treści rozporządzenia w sprawie warunkowości do rozporządzenia finansowego przy jego następnym przeglądzie; wobec tego wzywa Komisję do przedstawienia odpowiedniego wniosku; wzywa Komisję do zbadania możliwości dalszej poprawy dostosowania wszystkich instrumentów UE, które mają na celu zapewnienie należytego zarządzania finansami i ochrony interesów finansowych Unii, w tym rocznego sprawozdania Komisji na temat praworządności; uważa, że Komisja powinna zwrócić szczególną uwagę na zapobiegawcze środki ex ante w celu zapewnienia stosowania przez państwa członkowskie art. 63 ust. 2 rozporządzenia finansowego;
17. uważa, że Komisja powinna dopilnować, aby budżet Unii był wydatkowany na projekty lub organizacje przestrzegające wartości Unii określonych w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej w celu ochrony interesów finansowych Unii; w tym celu wzywa Komisję do opracowania zwięzłych wskaźników, które zostaną włączone do rozporządzenia finansowego i które powinny być stosowane w oparciu o podejście oparte na analizie ryzyka i wykorzystywane do ukierunkowanych kontroli ex ante i ex post w celu wykrycia potencjalnej niezgodności z wartościami Unii przy wykorzystywaniu funduszy UE;
18. z zadowoleniem przyjmuje wytyczne Komisji dotyczące unikania konfliktów interesów i zarządzania takimi konfliktami na podstawie rozporządzenia finansowego, mające na celu podnoszenie świadomości oraz promowanie interpretacji i stosowania zasad dotyczących konfliktu interesów w jednolity sposób; ubolewa jednak, że w niektórych państwach członkowskich kwestie związane z konfliktami interesów nadal utrzymują się na najwyższym poziomie; apeluje do Komisji o ocenę, czy właściwe przepisy rozporządzeń finansowych wystarczająco skutecznie zapobiegają konfliktom interesów i umożliwiają stosowne działania w razie ich wystąpienia w procesie wykonywania i kontrolowania budżetu UE;
Narzędzia cyfrowe
19. podkreśla, że aby chronić interesy finansowe UE, a w szczególności wykrywać nadużycia finansowe, korupcję i konflikty interesów, należy wiedzieć, jak wydaje się fundusze UE i kto naprawdę z nich korzysta; zauważa, że jak wykazało badanie dotyczące 50 największych beneficjentów funduszy UE zlecone przez Komisję Kontroli Budżetowej, dane służące do identyfikacji podmiotów gospodarczych i ich rzeczywistych beneficjentów nie są łatwo dostępne lub nie są dostępne wcale; uważa, że obowiązkowa centralizacja informacji w jednym, interoperacyjnym systemie sprawozdawczości i monitorowania, a także w przyjaznej dla użytkownika bazie danych UE zawierającej informacje o bezpośrednich i końcowych beneficjentach, z danymi dostępnymi w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, pozwoliłaby przezwyciężyć fragmentację i brak przejrzystości, na co wskazano w badaniu, a także zwiększyć kontrolę publiczną nad wydatkami UE i zaufanie do nich; zauważa, że w połączeniu z kompleksową definicją konfliktu interesów na szczeblu UE poprawi to skuteczną ochronę interesów finansowych UE; podkreśla, że w świetle Pandora Papers pilnym zadaniem jest zapewnienie przejrzystości beneficjentów rzeczywistych; podkreśla rolę Prokuratury Europejskiej oraz znaczenie współpracy między nią a instytucjami UE, państwami członkowskimi i Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych;
20. podkreśla, że rozporządzenie finansowe powinno zawierać przepisy zobowiązujące podmioty odpowiedzialne do gromadzenia i prowadzenia jednolitych rejestrów podmiotów gospodarczych i rzeczywistych beneficjentów, aby umożliwić identyfikację w programach UE, niezależnie od tego, kto wdraża te programy i w jaki sposób nimi zarządza (zarządzanie bezpośrednie, pośrednie lub dzielone); wzywa Komisję do podjęcia środków w celu zapewnienia, aby odbywało się to w ramach cyfrowego, interoperacyjnego i znormalizowanego gromadzenia informacji na temat odbiorców finansowania unijnego, w tym tych, którzy ostatecznie korzystają bezpośrednio lub pośrednio z finansowania unijnego, oraz ich beneficjentów rzeczywistych; uważa, że wymogi te powinny odzwierciedlać wszystkie istotne informacje w celu zwiększenia możliwości i zdolności Komisji w obszarze wykrywania nadużyć finansowych; podkreśla potrzebę usunięcia wszelkich barier technicznych i prawnych utrudniających gromadzenie danych na temat struktur przedsiębiorstw i beneficjentów rzeczywistych;
21. podkreśla, że z zasady dane powinny być publikowane w formie otwartej, z poszanowaniem wymogów ochrony danych i utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej; przyjmuje do wiadomości, że według Europejskiego Inspektora Ochrony Danych ustanowienie takiej interoperacyjności nie stwarza ogólnych problemów pod względem ochrony danych, ale musi opierać się na jasnej podstawie prawnej; uważa, że informacje obowiązkowe gromadzone do celów audytu i kontroli powinny obejmować co najmniej numer rejestracyjny podmiotów prawnych, krajowy numer identyfikacyjny osób fizycznych, odpowiedni kod lub niepowtarzalny identyfikator określonego programu finansowego UE, wskazanie rodzaju beneficjenta, podwykonawców i beneficjentów rzeczywistych oraz informację, czy beneficjent otrzymuje również pomoc państwa, a także dane kontaktowe; podkreśla, że baza danych nie powinna podlegać wyłącznie samoregulacji: to raczej Komisja lub organ zewnętrzny powinni tworzyć zbiory danych w celu zapewnienia spójności i wysokiej jakości danych; wzywa, by informacje na temat odbiorców funduszy UE były publicznie dostępne przez co najmniej pięć lat;
22. podkreśla, że system musi ułatwiać sumowanie poszczególnych kwot dotyczących tego samego beneficjenta bezpośredniego lub końcowego bądź beneficjenta rzeczywistego oraz że musi być dostępny we wszystkich językach UE; uważa, że publicznie dostępne systemy powinny ułatwiać zarówno wyszukiwanie indywidualne za pomocą narzędzia internetowego, jak i analizę systemową, przez zbiorowe pobieranie danych w interoperacyjnym formacie nadającym się do odczytu maszynowego; podkreśla, że znormalizowane, otwarte dane w pełnym cyklu wszystkich zamówień, obejmujące beneficjentów końcowych zakontraktowanych przedsiębiorstw, zapewnią społeczeństwu obywatelskiemu i podmiotom pozarządowym zestaw narzędzi oraz informacje potrzebne do monitorowania rzetelności, sprawiedliwości i efektywności rynków zamówień publicznych; wzywa państwa członkowskie i Komisję, by zagwarantowały większą interoperacyjność istniejących europejskich i krajowych baz danych i narzędzi eksploracji danych, aby ułatwić analizę ryzyka i wykrywanie nadużyć;
23. zauważa, że baza danych ARACHNE jest wykorzystywana w zarządzaniu dzielonym; podkreśla, że ARACHNE wzbogaca dane przekazywane przez instytucje zarządzające o dane dostępne publicznie, aby identyfikować podatność na ryzyko nie tylko nadużyć finansowych, lecz także konfliktów interesów, wykazywaną przez projekty, beneficjentów, zamówienia i wykonawców; uważa, że art. 63 rozporządzenia finansowego powinien zostać zmieniony w celu włączenia ARACHNE jako obowiązkowego i powszechnego w użyciu narzędzia oceny ryzyka, niezależnie od sposobu zarządzania, które to narzędzie Komisja udostępnia państwom członkowskim i innym zaufanym podmiotom, przy czym podmioty te należy zobowiązać do wprowadzania informacji do tej bazy danych; uważa, że w rozporządzeniu finansowym należy również przewidzieć wskaźniki wykorzystywane przez ARACHNE do określania skali ryzyka związanego z podmiotami gospodarczymi; podkreśla potrzebę harmonizacji takich podstawowych wskaźników z podstawami wykluczenia z systemu wczesnego wykrywania i wykluczania oraz z dochodzeniami prowadzonymi przez Prokuraturę Europejską i Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, aby zapewnić widoczność wykluczonych podmiotów gospodarczych również w ARACHNE; apeluje o maksymalną interoperacyjność między ARACHNE a innym oprogramowaniem w celu ograniczenia konieczności wielokrotnego wprowadzania informacji do różnych systemów informatycznych oraz związanego z tym obciążenia administracyjnego; uważa, że ARACHNE należy uprościć i uczynić ją bardziej przyjazną dla użytkownika, w tym również pod względem standaryzacji wskaźników ryzyka, np. dzięki wizualizacjom; podkreśla znaczenie pełnej odpowiedzialności za ARACHNE i praw operacyjnych do tej bazy danych oraz apeluje do Komisji, aby rozważyła w pełni wewnętrzne zarządzanie tą bazą danych;
24. przypomina, że w 2018 r. powołano panel wysokiego szczebla w celu oceny przypadków w bazie danych, które są przedkładane do wczesnego wykrywania lub wykluczenia; wzywa do uwzględnienia opinii zespołu ds. systemu wczesnego wykrywania i wykluczania w świetle jego doświadczeń związanych z tym systemem, do uczynienia tego w ramach przeglądu rozporządzenia finansowego i do podzielenia się tą opinią z Parlamentem w tym samym czasie co z Komisją; zwraca uwagę, że system wczesnego wykrywania i wykluczania jest obecnie używany wyłącznie w ramach zarządzania bezpośredniego i pośredniego; uważa, że podmioty gospodarcze uznawane za stwarzające ryzyko dla interesów finansowych UE w ramach zarządzania bezpośredniego i pośredniego powinny być uważane za stwarzające ryzyko również w ramach zarządzania dzielonego i vice versa; domaga się zatem, by w ramach zarządzania dzielonego stosowanie systemu wczesnego wykrywania i wykluczania stało się obowiązkowe; zauważa ponadto, że system wczesnego wykrywania i wykluczania nie wprowadza rozróżnienia między filiami większych korporacji; wzywa Komisję, aby dokonała tego rozróżnienia oraz w przepisach dotyczących wczesnego wykrywania i wykluczania określiła, która jednostka korporacji wielonarodowej lub wielozakładowej jest zarejestrowana w celu wczesnego wykrywania lub wykluczenia; apeluje o wprowadzenie obowiązku aktualizacji sytemu wczesnego wykrywania i wykluczania przez podmioty uczestniczące we wdrożeniu po stwierdzeniu nadużycia finansowego lub innych istotnych okoliczności; uważa, że wykluczone podmioty prawne lub osoby fizyczne (beneficjenci rzeczywiści) w okresie wykluczenia nie powinni być odbiorcami lub beneficjentami końcowymi, wobec których mogłyby być dokonywane płatności z budżetu UE; apeluje do Komisji o zachęcanie państw członkowskich, aby w okresie wykluczenia wykluczały takie podmioty lub osoby fizyczne także z wszelkich dopłat z budżetów krajowych; ubolewa, że do bazy danych wpisanych jest stosunkowo niewiele podmiotów gospodarczych; uważa, że oznacza to, iż system wczesnego wykrywania i wykluczania nie został odpowiednio wdrożony; podkreśla, że w 2020 r. zespół ds. systemu wczesnego wykrywania i wykluczania rozpatrzył 20 spraw, zaś 28 spraw oczekuje na rozpatrzenie; podkreśla znaczenie przydzielenia zespołowi wystarczających zasobów odpowiednio do każdego rozszerzenia obowiązków; ponadto wzywa Komisję, by dokonała przeglądu kryteriów w celu ograniczenia złożoności i zwiększenia możliwości stosowania systemu wczesnego wykrywania i wykluczania w praktyce;
25. podkreśla, że wprawdzie dla zapewnienia należytego wykorzystania funduszy UE zasadnicze znaczenie ma wiedza o tym, kim są beneficjenci końcowi tych funduszy, to jednak dostępność i prostota cyfrowych platform składania wniosków o fundusze UE także odgrywają ważną rolę; przypomina, że Komisja przyjęła koncepcję cyfrowego projektu i zasadę „najpierw myśl na małą skalę”, aby zapewnić wystarczające uczestnictwo MŚP; w związku z tym zachęca Komisję, aby wzięła te zasady pod uwagę podczas przeglądu rozporządzenia finansowego w kontekście wdrożenia pakietu wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027;
Sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci
26. ubolewa, że w poprzednich WRF tylko w 21,7 % programów unijnych stosowano wskaźniki dotyczące płci; nalega, aby uwzględnianie aspektu płci znalazło lepsze odzwierciedlenie w opracowywaniu i wykonywaniu budżetu, w tym przez ukierunkowane zachęty; wzywa do systematycznego i kompleksowego gromadzenia danych segregowanych według kryterium płci w kontekście wszystkich strategii politycznych i programów UE w celu mierzenia wpływu na równość płci; oczekuje, że Komisja opracuje metodologię pomiaru odpowiednich wydatków na poziomie programu w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027, zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym; wzywa Komisję do włączenia aspektu płci i sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci do odpowiednich przepisów rozporządzenia finansowego;
Uwzględnianie kwestii klimatu i różnorodności biologicznej
27. powtarza zobowiązanie Unii do wydawania co najmniej 30 % środków dostępnych w WRF na lata 2021–2027 i NGEU na przeciwdziałanie problemom klimatycznym, zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym; oczekuje od Komisji opracowania solidnej i jasnej metodyki monitorowania wydatków klimatycznych i ich efektywności, a także spójnego stosowania tej metodyki we wszystkich obszarach polityki; podkreśla, że zasady wykonania budżetu muszą odzwierciedlać tę metodykę, aby umożliwić skuteczne i efektywne monitorowanie środków wykorzystywanych w związku ze zmianą klimatu na cele zarówno jej ograniczania, jak i przystosowywania się do niej; apeluje do Komisji o włączenie stosownych odniesień do kwestii uwzględniania i monitorowania klimatu w odpowiednich przepisach rozporządzenia finansowego, by zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym zagwarantować odporność budżetu Unii na zmianę klimatu;
28. podkreśla duże znaczenie dokładnego monitorowania wydatków przyczyniających się do powstrzymania i odwrócenia utraty różnorodności biologicznej, z zastosowaniem skutecznej, przejrzystej i kompleksowej metodyki określonej przez Komisję, we współpracy z Parlamentem i Radą; podkreśla, że zasady wykonania budżetu określone w rozporządzeniu finansowym również muszą odzwierciedlać tę metodologię;
29. uważa, że rozporządzenie finansowe powinno odzwierciedlać wdrażanie zasady „nie czyń poważnych szkód”, zgodnie z wytycznymi opublikowanymi w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności;
Europejski filar praw socjalnych
30. uważa, że rozporządzenie finansowe powinno umożliwić odpowiednie wdrożenie Europejskiego filaru praw socjalnych; uważa, że przed przystąpieniem do wypłaty środków z budżetu UE należy zapewnić przestrzeganie przez beneficjentów podstawowych norm dotyczących warunków zatrudnienia pracowników oraz bezpieczeństwa i higieny pracy;
Umorzenia
31. sugeruje, aby ponowne wykorzystanie środków umorzonych w wyniku całkowitego lub częściowego braku realizacji projektów zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego zostało rozszerzone poza badania i innowacje, tak aby obejmowało wszystkie środki; uważa, że umorzone środki powinny zostać udostępnione w całości w roku następującym po roku ich umorzenia;
Fundusze powiernicze UE
32. domaga się przeglądu rozporządzenia finansowego, aby zagwarantować odpowiednią rolę Parlamentu w tworzeniu, nadzorowaniu i kontroli funduszy powierniczych, w tym w opracowywaniu umowy ustanawiającej i w uruchamianiu wkładu Unii, wdrażaniu funduszu, jego kontynuowaniu i ewentualnej likwidacji; powtarza, że Parlament powinien być zaangażowany co najmniej jako obserwator i mieć możliwość monitorowania działalności organów zarządzających danym funduszem powierniczym; podkreśla, że pełne, szczegółowe i terminowe informacje jakościowe i ilościowe o wdrożeniu funduszu powierniczego są niezbędne, aby Parlament mógł skutecznie sprawować nadzór demokratyczny i kontrolę; przypomina, że szerokie wykorzystanie funduszy powierniczych podważa zasadę jedności budżetu UE;
33. apeluje do Komisji o zagwarantowanie, aby unijne fundusze powiernicze zapewniały wyraźną widoczność Unii, oraz o podniesienie świadomości na temat ich wyników i osiągnięć poprzez zaostrzenie przepisów dotyczących efektywnej komunikacji z obywatelami i przez silniejsze powiązanie działań komunikacyjnych, podobnie jak w przypadku europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych;
Zamówienia publiczne
34. zauważa, że Vademecum Komisji dotyczące zamówień publicznych zostało ostatnio zaktualizowane w styczniu 2020 r., lecz nie udostępniono go publicznie ani nie przedstawiono Parlamentowi do zaopiniowania; domaga się regularnych konsultacji z Parlamentem w sprawie przyszłych zmian i informowania go o jego stosowaniu;
35. zauważa, że obecna definicja konfliktu interesów zawodowych ogranicza się do sprzecznego interesu, który wpływa na zdolność wykonawcy do wykonania zamówienia; wzywa Komisję do przedstawienia bardziej jednoznacznej definicji oraz do dopilnowania, by jej przepisy wykonawcze dotyczące zamówień publicznych nie zezwalały na udzielanie zamówień na usługi związane z polityką przedsiębiorstwom znajdującym się pod kontrolą gospodarczą spółki dominującej lub grupy posiadającej udziały związane z działalnością, która nie jest zgodna z celami UE w zakresie ochrony środowiska, spraw społecznych i Zielonego Ładu;
36. zwraca się do Komisji o zmianę art. 167 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego w celu włączenia definicji sprzecznych interesów zawodowych, aby zapewnić instytucjom UE możliwość podejmowania środków łagodzących w przypadku oferentów mających interes finansowy związany z umową o świadczenie usług związanych z polityką, z uwzględnieniem decyzji Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich we wspólnym dochodzeniu 853/2020/KR w sprawie decyzji Komisji o udzieleniu zamówienia spółce BlackRock Investment Management w celu przeprowadzenia badania dotyczącego włączenia celów środowiskowych, społecznych i związanych z zarządzaniem do unijnych przepisów bankowych; ponownie podkreśla, że w warunkach ogólnych zamówień publicznych Komisji na usługi zawarte są standardowe postanowienia dotyczące sprzeczności interesów zawodowych, wymagające od wykonawców proaktywnego ujawniania wszelkich sytuacji mogących stanowić konflikt interesów; wzywa Komisję do aktualizacji i wzmocnienia rozporządzenia finansowego w celu rozwiązania problemu konfliktu interesów zawodowych oraz dalszej poprawy dokładności i kompletności dobrowolnego powiadamiania o konfliktach przez wnioskodawców składających oferty, co obejmowałoby opracowanie odpowiednich sankcji w przypadku nieprzestrzegania zasady dobrowolnego powiadamiania, w tym wprowadzenie tymczasowego zakazu udzielania zamówień publicznych w przypadku poważnych naruszeń;
37. uważa, że wszystkie instytucje UE prowadzące postępowania o udzielenie zamówienia publicznego powinny publikować na swoich stronach internetowych jasne zasady dotyczące nabywania, wydatków i monitorowania, jak również wszystkie udzielone zamówienia, z zapewnieniem maksymalnej możliwej przejrzystości; przyjmuje do wiadomości wytyczne Komisji dotyczące stosowania ram zamówień publicznych w sytuacji nadzwyczajnej związanej z kryzysem COVID-19; zachęca Komisję do zgromadzenia i oceny doświadczeń instytucji zamawiających związanych z ramami zamówień publicznych w tym zakresie, a zwłaszcza z ich wpływem na MŚP, oraz do uwzględnienia wyciągniętych wniosków w rozporządzeniu finansowym przez określenie kryteriów definiowania wyjątkowych lub niezwykłych okoliczności, w których można zastosować tymczasową, ograniczoną lub niezbędną elastyczność we wdrażaniu przepisów dotyczących zamówień publicznych;
38. zauważa, że w planowanym przeglądzie rozporządzenia finansowego należy uwzględnić autonomiczne interesy strategiczne UE, w tym uczciwą konkurencję, oraz potrzebę stymulowania zatrudnienia w UE w szeregu sektorów, które mają kluczowe znaczenie, jeżeli Unia ma osiągnąć przyszłe cele polityczne przy jednoczesnym zapewnieniu równych warunków działania umożliwiających uczciwą konkurencję; apeluje do Komisji o dopilnowanie, by określono ambitne kryteria udzielenia zamówień, uwzględniające w szczególności unijną wartość dodaną projektów, a także zasadę oferty najkorzystniejszej ekonomicznie; apeluje o włączenie zabezpieczeń do zasad dotyczących zamówień publicznych w celu oceny – w decyzji o udzieleniu zamówienia – działalności przedsiębiorstw, która jest sprzeczna ze społecznymi i środowiskowymi celami Unii;
39. zauważa, że wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia w sprawie subsydiów zagranicznych zakłócających rynek wewnętrzny uwzględnia potencjalny zakłócający wpływ takich subsydiów na jednolitym rynku oraz stanowi kluczowy element realizacji zaktualizowanej strategii przemysłowej UE; apeluje do Komisji, aby uwzględniła strategię przemysłową w planowanym przeglądzie rozporządzenia finansowego w celu zagwarantowania uczciwych i konkurencyjnych warunków na jednolitym rynku;
Projekty pilotażowe i działania przygotowawcze
40. zauważa, że posłowie do Parlamentu Europejskiego są bardzo zainteresowani proponowaniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych oraz że Komisja musi stosować rygorystyczną procedurę wyboru wniosków, aby odpowiednio wykorzystać ograniczone zasoby finansowe na projekty pilotażowe i działania przygotowawcze; uważa, że z punktu widzenia dostępnych zasobów finansowych i przyjmowania wniosków korzystna może być większa elastyczność przewidująca trzy pule: dla projektów pilotażowych, działań przygotowawczych (pierwszy rok) oraz działań przygotowawczych (rok drugi i trzeci);
Audyt, kontrola i absolutorium
41. zauważa, że zgodnie z nową nomenklaturą budżetową przyjętą wraz z WRF na lata 2021–2027 korelacja między programami a rozdziałami budżetu została doprecyzowana, w związku z czym Komisja dysponuje większą swobodą w zakresie autonomicznych przesunięć w ramach komponentów programu; uważa, że należy zapewnić odpowiednią kontrolę przesunięć przez władzę budżetową;
42. krytycznie odnosi się do czasu trwania procedur audytu i kontroli w ramach zarządzania dzielonego, w tym czasu trwania wynikających stąd procedur kontradyktoryjności przewidzianych w przepisach sektorowych; podkreśla, że długotrwałe procedury zwiększają ryzyko wycieku poufnych dokumentów; uważa za niedopuszczalne, że Komisja domaga się od Parlamentu przestrzegania wymogów poufności mających zastosowanie do procedur audytu i kontradyktoryjności nawet w przypadkach uzasadnionego interesu publicznego dotyczących osób publicznych; oczekuje od Komisji usprawnienia i skrócenia procedur audytu i kontroli w ramach zarządzania współdzielonego zgodnie z harmonogramem mającym zastosowanie na podstawie rozporządzenia w sprawie warunkowości;
43. przypomina o zgodnym uznaniu przez trzy instytucje, że obowiązujące przepisy dotyczące audytu i udzielania absolutorium mają zastosowanie do dochodów przeznaczonych na określony cel, oraz apeluje o należyte odzwierciedlenie tego faktu w rozporządzeniu finansowym;
44. za godny ubolewania uznaje fakt, że procedury audytu i kontradyktoryjności, a także procedury stosowania korekty finansowej trwają obecnie kilka lat; apeluje do Komisji o przegląd przepisów dotyczących procedur audytu i korekty finansowej, aby umożliwić szybsze formułowanie wniosków i odzyskiwanie nienależnie wypłaconych środków unijnych;
45. zauważa, że art. 59 rozporządzenia finansowego odnosi się do powierzenia „innym instytucjom Unii” uprawnień niezbędnych do wykonania sekcji budżetu ich dotyczących; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pojęcie „powierzenie” podkreśla autonomię innych instytucji w zakresie zarządzania ich środkami finansowymi; zauważa jednak, że Komisja wielokrotnie i konsekwentnie stwierdzała, że nie jest w stanie sprawować kontroli nad działaniami wykonawczymi innych instytucji; proponuje rozwiązanie tej kwestii przez zmianę art. 260 rozporządzenia finansowego, tak aby Parlament był jednoznacznie odpowiedzialny za kontrolę wykonania budżetu przez inne instytucje w ramach procedury udzielania absolutorium;
46. uważa, że konieczna jest zmiana art. 2 pkt 67 rozporządzenia finansowego polegająca na dodaniu Prokuratury Europejskiej jako instytucji Unii;
47. zwraca uwagę, że art. 262 rozporządzenia finansowego wymaga, aby instytucje i organy Unii, o których mowa w art. 70 i 71 rozporządzenia finansowego, składały sprawozdania dotyczące środków podjętych w odpowiedzi na decyzję w sprawie absolutorium; uważa, że wymóg ten wiąże się z potrzebą ustanowienia rozsądnego terminu składania sprawozdań dotyczących podjętych środków; apeluje do Komisji, aby wskazała 30 września roku następującego po roku objętym przeglądem w ramach procedury udzielania absolutorium jako termin, o którym mowa w art. 262 rozporządzenia finansowego;
48. zauważa, że systemy zarządzania i kontroli organów państw członkowskich są regularnie oceniane przez Komisję zgodnie z przepisami sektorowymi; uważa, że niedociągnięcia stwierdzone w jednym państwie członkowskim nie mają automatycznie zastosowania do innych państw członkowskich oraz że środki naprawcze – w postaci dostosowań do wymogów prawnych lub wytycznych dotyczących wdrażania – powinny być proporcjonalne i dostosowane do państwa członkowskiego, w którym ustalenia te mają zastosowanie;
49. uważa, że oceny UE powinny być ściśle zgodne z normami UE; uważa, że w przypadku istnienia bardziej rygorystycznych norm krajowych ich stosowanie nie może odbywać się ze szkodą dla beneficjenta; uważa, że art. 126 rozporządzenia finansowego dotyczący wzajemnego uznawania wyników ocen powinien zostać zmieniony, aby odzwierciedlać tę zasadę;
50. zachęca Komisję i państwa członkowskie do pełnego wykorzystania możliwości związanych z uproszczonymi metodami rozliczania kosztów; uważa, że kontrole powinny koncentrować się na weryfikacji ex ante obliczeń uproszczonych metod rozliczania kosztów, natomiast weryfikacje ex post powinny być wykorzystywane do poprawy systemu obliczeń, z wyjątkiem przypadków, w których zachodzi podejrzenie oszustwa;
51. uważa, że obowiązek wynikający z art. 93 rozporządzenia finansowego w odniesieniu do działania lub zaniechania działania ze strony pracownika jest zbyt ogólny i powinien raczej koncentrować się na rażącym zaniedbaniu;
Rolnictwo
52. uważa, że powinna istnieć możliwość odstępstwa od zasady, zgodnie z którą wydatki z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji muszą być ujmowane w księgach rachunkowych za dany rok budżetowy na podstawie zwrotów dokonywanych przez Komisję na rzecz państw członkowskich do 31 grudnia danego roku; wzywa Komisję do rozważenia dostosowania rozporządzenia finansowego w celu zagwarantowania, że przepisy finansowe mające zastosowanie do Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich nadal będą miały zastosowanie po dokonaniu niezbędnych zmian, nawet jeśli fundusz nie będzie już w pełni objęty rozporządzeniem w sprawie wspólnych przepisów[13];
°
° °
53. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
PISMO KOMISJI ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
Johan Van Overtveldt
Przewodniczący
Komisja Budżetowa
BRUKSELA
Monika Hohlmeier
Przewodniczący
Komisja Kontroli Budżetowej
BRUKSELA
Przedmiot: Opinia w sprawie przeglądu rozporządzenia finansowego w związku z wejściem w życie wieloletnich ram finansowych 2021–2027 (2021/2162(INI))
Szanowna Pani Przewodnicząca! Szanowny Panie Przewodniczący!
W ramach procedury podanej w przedmiocie Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi została poproszona o wydanie opinii dla Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej. Na posiedzeniu 9 września 2021 r. komisja podjęła decyzję o przedstawieniu tej opinii w formie pisma.
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi postanowiła, po pisemnych konsultacjach z koordynatorami w dniu 19 października 2021 r., zwrócić się do Komisji Budżetowej i Komisji Kontroli Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwych, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji poniższych wskazówek.
Z wyrazami szacunku,
Norbert Lins
WSKAZÓWKI
1. przypomina, że w przypadku Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) Komisja powinna mieć – do celów informacyjnych – możliwość udostępnienia organom odpowiedzialnym za zarządzanie i działania kontrolne niewiążącego przewodnika metodologicznego określającego własną strategię i podejście w zakresie kontroli, w tym listy kontrolne i przykłady najlepszych praktyk. Przewodnik ten powinien być aktualizowany w razie potrzeby i w świetle przyszłych ram prawnych WPR, które wejdą w życie w 2023 r.;
2. uważa, że wydatki EFRG należy zapisywać w księgach rachunkowych na dany rok budżetowy na podstawie spłat dokonanych przez Komisję na rzecz państw członkowskich do dnia 31 grudnia tego roku, pod warunkiem że księgowy otrzyma zlecenie płatnicze do dnia 31 stycznia kolejnego roku budżetowego; odstępstwo to musi pozostać możliwe do przewidzenia; uważa ponadto, że wydatki wykonane w ramach zarządzania dzielonego, z wyjątkiem EFRG, należy zapisywać w księgach rachunkowych na dany rok budżetowy na podstawie kwot zwróconych państwom członkowskim przez Komisję do dnia 31 grudnia tego roku, w tym również wydatków poniesionych do dnia 31 stycznia kolejnego roku budżetowego;
3. uznaje korzyści płynące z elementu rolnego w preliminarzu wydatków w liście w sprawie poprawek do projektu budżetu i pragnie kontynuować tę praktykę;
4. przypomina, że EFRG nie jest już sam w sobie częścią europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i w związku z tym nie jest już w pełni objęty rozporządzeniem w sprawie wspólnych przepisów; obecne przepisy finansowe nadal jednak mają zastosowanie i są odpowiednio dostosowywane do ram prawnych WPR, które wejdą w życie w 2023 r.
INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ
Data przyjęcia |
25.10.2021 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
56 11 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Matteo Adinolfi, Rasmus Andresen, Robert Biedroń, Anna Bonfrisco, Olivier Chastel, Caterina Chinnici, Lefteris Christoforou, David Cormand, Corina Crețu, Ryszard Czarnecki, Paolo De Castro, Andor Deli, José Manuel Fernandes, Luke Ming Flanagan, Daniel Freund, Isabel García Muñoz, Eider Gardiazabal Rubial, Alexandra Geese, Vlad Gheorghe, Valentino Grant, Elisabetta Gualmini, Francisco Guerreiro, Valérie Hayer, Eero Heinäluoma, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Jean-François Jalkh, Pierre Karleskind, Moritz Körner, Joachim Kuhs, Zbigniew Kuźmiuk, Hélène Laporte, Pierre Larrouturou, Janusz Lewandowski, Claudiu Manda, Margarida Marques, Alin Mituța, Silvia Modig, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Younous Omarjee, Dimitrios Papadimoulis, Tsvetelina Penkova, Markus Pieper, Sabrina Pignedoli, Michèle Rivasi, Bogdan Rzońca, Petri Sarvamaa, Vincenzo Sofo, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds, Nils Ušakovs, Johan Van Overtveldt, Rainer Wieland, Michal Wiezik, Angelika Winzig, Lara Wolters, Tomáš Zdechovský |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Herbert Dorfmann, Pascal Durand, Mario Furore, Martin Hojsík, Jeroen Lenaers, Aušra Maldeikienė, Elżbieta Rafalska, Viola Von Cramon-Taubadel |
|||
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
56 |
+ |
NI |
Mario Furore, Sabrina Pignedoli |
PPE |
Lefteris Christoforou, Herbert Dorfmann, José Manuel Fernandes, Mircea-Gheorghe Hava, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Jeroen Lenaers, Janusz Lewandowski, Aušra Maldeikienė, Siegfried Mureşan, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Markus Pieper, Petri Sarvamaa, Rainer Wieland, Michal Wiezik, Angelika Winzig, Tomáš Zdechovský |
Renew |
Olivier Chastel, Pascal Durand, Vlad Gheorghe, Valérie Hayer, Martin Hojsík, Pierre Karleskind, Moritz Körner, Alin Mituța, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds |
S&D |
Robert Biedroń, Caterina Chinnici, Corina Crețu, Paolo De Castro, Isabel García Muñoz, Eider Gardiazabal Rubial, Elisabetta Gualmini, Eero Heinäluoma, Pierre Larrouturou, Claudiu Manda, Margarida Marques, Victor Negrescu, Tsvetelina Penkova, Nils Ušakovs, Lara Wolters |
The Left |
Luke Ming Flanagan, Silvia Modig, Younous Omarjee, Dimitrios Papadimoulis |
Verts/ALE |
Rasmus Andresen, David Cormand, Daniel Freund, Alexandra Geese, Francisco Guerreiro, Michèle Rivasi, Viola Von Cramon-Taubadel |
11 |
- |
ECR |
Ryszard Czarnecki, Zbigniew Kuźmiuk, Elżbieta Rafalska, Vincenzo Sofo |
ID |
Matteo Adinolfi, Anna Bonfrisco, Valentino Grant, Jean-François Jalkh, Joachim Kuhs, Hélène Laporte |
NI |
Andor Deli |
1 |
0 |
ECR |
Johan Van Overtveldt |
Objaśnienie używanych znaków
+ : za przyjęciem
- : przeciw
0 : wstrzymało się
- [1] Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.
- [2] Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 11.
- [3] Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1.
- [4] Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 23.
- [5] Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 1.
- [6] Dz.U. L 57 z 18.2.2021, s. 17.
- [7] Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 28.
- [8] Dz.U. C 444 I z 22.12.2020, s. 6.
- [9] Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0360.
- [10] Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0103.
- [11] Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0287.
- [12] Dz.U. C 121 z 9.4.2021, s. 1.
- [13] Dz.U. L 231 z 30.6.2021, s. 159.