SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję (UE) 2015/1814 w odniesieniu do liczby uprawnień, które mają zostać wprowadzone do rezerwy stabilności rynkowej na potrzeby unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych do 2030 r.
16.3.2022 - (COM(2021)0571 – C9‑0325/2021 – 2021/0202(COD)) - ***I
Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Cyrus Engerer
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję (UE) 2015/1814 w odniesieniu do liczby uprawnień, które mają zostać wprowadzone do rezerwy stabilności rynkowej na potrzeby unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych do 2030 r.
(COM(2021)0571 – C9‑0325/2021 – 2021/0202(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2021)0571),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9‑0325/2021),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 8 grudnia 2021 r.[1],
– po konsultacji z Komitetem Regionów,
– uwzględniając art. 59 Regulaminu,
– uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Przemysłu, Badań Naukowych i Energii,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A9-0045/2022),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Poprawka 1
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(1) Porozumienie paryskie, przyjęte w grudniu 2015 r. na podstawie Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), weszło w życie w listopadzie 2016 r. („porozumienie paryskie”)3. Strony porozumienia paryskiego uzgodniły, że utrzymają wzrost średniej temperatury na świecie znacznie poniżej 2 °C ponad poziom sprzed epoki przemysłowej i że będą kontynuować starania o ograniczenie wzrostu temperatury do 1,5 °C powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej. |
(1) Porozumienie paryskie, przyjęte w grudniu 2015 r. na podstawie Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), weszło w życie w listopadzie 2016 r. („porozumienie paryskie”)3. Strony porozumienia paryskiego uzgodniły, że utrzymają wzrost średniej temperatury na świecie znacznie poniżej 2 °C ponad poziom sprzed epoki przemysłowej i że będą kontynuować starania o ograniczenie wzrostu temperatury do 1,5 °C powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej. Przyjmując pakt klimatyczny z Glasgow, strony porozumienia paryskiego uznały, że ograniczenie wzrostu średniej temperatury na świecie do 1,5 °C powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej znacznie zmniejszyłoby zagrożenia i skutki związane ze zmianą klimatu, oraz zobowiązały się do wzmocnienia swoich celów na rok 2030 do końca 2022 r., aby wyrównać rozbieżności między ambicjami, zgodnie z ustaleniami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC). Należy to uczynić w sposób sprawiedliwy i zgodny z zasadą wspólnej, choć zróżnicowanej odpowiedzialności oraz odpowiednich możliwości, w świetle różnych uwarunkowań krajowych. Przegląd unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS), w tym jego rezerwy stabilności rynkowej, stanowi wyjątkową okazję, aby przyspieszyć działania Unii w dziedzinie klimatu przed 27. sesją Konferencji Stron UNFCCC (COP27) w Egipcie. |
__________________ |
__________________ |
3 Porozumienie paryskie (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 4). |
3 Porozumienie paryskie (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 4). |
Poprawka 2
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1a) Pilna potrzeba utrzymania celu porozumienia paryskiego dotyczącego ograniczenia wzrostu temperatury poniżej 1,5 °C zyskała na znaczeniu w związku z ustaleniami IPCC zawartymi w jego sprawozdaniu z 7 sierpnia 2021 r. zatytułowanym „Climate Change 2021: The Physical Science Basis” [Zmiana klimatu 2021: uzasadnienie na gruncie nauk fizycznych]. IPCC stwierdził, że wzrost temperatury na świecie osiągnie lub przekroczy próg 1,5 °C wcześniej, niż uprzednio przewidywano, a mianowicie w ciągu najbliższych 20 lat. Zauważył również, że jeżeli nie nastąpi natychmiastowa i ambitna redukcja emisji gazów cieplarnianych, nie uda się ograniczyć globalnego ocieplenia do poziomu zbliżonego do 1,5 °C ani nawet do 2 °C. |
Poprawka 3
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1 b (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1b) W rezolucji z 28 listopada 2019 r. w sprawie alarmującej sytuacji klimatycznej i środowiskowej1a Parlament Europejski wezwał Komisję do podjęcia bezzwłocznych i ambitnych działań, aby ograniczyć globalne ocieplenie do 1,5 °C oraz uniknąć masowej utraty różnorodności biologicznej, w tym dzięki usunięciu niespójności w obecnych strategiach politycznych Unii w odniesieniu do alarmującej sytuacji klimatycznej i środowiskowej oraz dzięki zagwarantowaniu, że wszystkie odpowiednie przyszłe wnioski ustawodawcze i budżetowe będą w pełni zgodne z celem ograniczenia globalnego ocieplenia do wartości poniżej 1,5 °C oraz że nie będą przyczyniać się do utraty różnorodności biologicznej. |
|
__________________ |
|
1a Dz.U. C 232 z 16.6.2021, s. 28. |
Poprawka 4
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1 c (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1c) Pilne działania są tym bardziej potrzebne ze względu na wzrost częstotliwości i intensywności ekstremalnych zjawisk pogodowych, będący bezpośrednim skutkiem zmiany klimatu. Według Biura ONZ ds. Zmniejszania Ryzyka Związanego z Klęskami Żywiołowymi liczba klęsk żywiołowych odnotowanych na całym świecie oraz skala globalnych strat gospodarczych niemal się podwoiła w ciągu ostatnich 20 lat, przy czym wzrost ten w dużej mierze wiąże się z większą liczbą klęsk żywiołowych związanych z klimatem. |
Poprawka 5
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1 d (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1d) Unia powinna zatem zająć się tą pilną kwestią, zwiększyć wysiłki i stać się międzynarodowym liderem w walce ze zmianą klimatu w sposób odzwierciedlający zasady sprawiedliwości, wspólnej, choć zróżnicowanej odpowiedzialności oraz odpowiednie możliwości, jak określono w art. 2 ust. 2 porozumienia paryskiego. |
Poprawka 6
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 2
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(2) Stawienie czoła wyzwaniom związanym z klimatem i środowiskiem oraz osiągnięcie celów porozumienia paryskiego stanowią sedno komunikatu w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu przyjętego przez Komisję w dniu 11 grudnia 2019 r.4 |
(2) Stawienie czoła wyzwaniom związanym z klimatem i środowiskiem oraz osiągnięcie celów porozumienia paryskiego stanowią zatem sedno komunikatu w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu przyjętego przez Komisję w dniu 11 grudnia 2019 r.4 |
__________________ |
__________________ |
4 COM(2019) 640 final. |
4 COM(2019)0640 final. |
Poprawka 7
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 3
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(3) Europejski Zielony Ład łączy w sobie kompleksowy zestaw wzajemnie wzmacniających się środków i inicjatyw służących osiągnięciu neutralności klimatycznej w UE do 2050 r.; ponadto określono w nim nową strategię mającą na celu przekształcenie Unii w sprawiedliwe i dostatnie społeczeństwo, którego gospodarka będzie nowoczesna, zasobooszczędna i konkurencyjna i w której wzrost gospodarczy będzie oddzielony od wykorzystania zasobów. Celem strategii jest również ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE oraz ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i negatywnymi skutkami związanymi ze środowiskiem. Jednocześnie transformacja ta w różnym stopniu oddziałuje na kobiety i mężczyzn oraz ma szczególny wpływ na niektóre grupy defaworyzowane, do których należą m.in. osoby starsze, osoby z niepełnosprawnościami oraz osoby wywodzące się z mniejszości rasowych lub etnicznych. Należy zatem zagwarantować, że transformacja będzie sprawiedliwa i sprzyjająca włączeniu społecznemu, tak by nikt nie był pozostał w tyle. |
(3) Europejski Zielony Ład stanowi punkt wyjścia dla osiągnięcia unijnego celu neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r. oraz celu osiągnięcia ujemnych emisji w późniejszym okresie, jak określono w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/11191a. Określono w nim nową strategię mającą na celu przekształcenie Unii w sprawiedliwe i dostatnie społeczeństwo, którego gospodarka będzie nowoczesna, zasobooszczędna i konkurencyjna, a jednocześnie nie pozostawi nikogo w tyle podczas sprawiedliwej transformacji, która uwzględnia też ubóstwo energetyczne. Celem strategii jest również ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE oraz ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i negatywnymi skutkami związanymi ze środowiskiem. Transformacja ta w różnym stopniu oddziałuje na pracowników z różnych sektorów i każdej płci oraz ma szczególny wpływ na niektóre grupy defaworyzowane i słabsze, do których należą m.in. osoby starsze, osoby z niepełnosprawnościami, osoby wywodzące się z mniejszości rasowych lub etnicznych oraz osoby i gospodarstwa domowe o niskich i niższych średnich dochodach. Stawia ona również większe wyzwania przed niektórymi regionami, w szczególności borykającymi się z trudnościami strukturalnymi i peryferyjnymi, oraz wyspami. Należy zatem zagwarantować, że transformacja będzie sprawiedliwa i sprzyjająca włączeniu społecznemu. |
|
_______________ |
|
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z dnia 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) (Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 1). |
Poprawka 8
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 4
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(4) Konieczność i wartość Europejskiego Zielonego Ładu stały się jeszcze bardziej widoczne w świetle bardzo poważnych skutków pandemii COVID-19 dla zdrowia, warunków życia i pracy oraz dobrostanu obywateli Unii, które pokazały, że nasze społeczeństwo i gospodarka muszą zwiększyć swoją odporność na wstrząsy zewnętrzne i wcześnie podejmować działania, aby im zapobiegać lub je łagodzić. Obywatele Unii nadal wyrażają silne przekonanie, że dotyczy to w szczególności zmiany klimatu5. |
(4) Konieczność i wartość dobrze wdrożonego Europejskiego Zielonego Ładu stały się jeszcze bardziej widoczne w świetle bardzo poważnych skutków pandemii COVID-19 dla zdrowia, warunków życia i pracy oraz dobrostanu obywateli Unii, które pokazały, że nasze społeczeństwo i gospodarka muszą zwiększyć swoją odporność na wstrząsy zewnętrzne i wcześnie podejmować działania, aby im zapobiegać lub je łagodzić w sposób, który jest sprawiedliwy i nie pozostawia nikogo w tyle, włącznie z osobami zagrożonymi ubóstwem energetycznym. Obywatele Unii nadal wyrażają silne przekonanie, że dotyczy to w szczególności zmiany klimatu5. |
__________________ |
__________________ |
5 Specjalne badanie Eurobarometr nr 513 dotyczące zmiany klimatu, 2021 (https://ec.europa.eu/clima/citizens/support_pl). |
5 Specjalne badanie Eurobarometr nr 513 dotyczące zmiany klimatu, 2021 (https://ec.europa.eu/clima/citizens/support_pl). |
Poprawka 9
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 4 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(4a) W sprawozdaniu z 29 października 2020 r. pt. „Biodiversity and pandemics” [Bioróżnorodność a pandemie] Międzyrządowa Platforma Naukowo-Polityczna w sprawie Różnorodności Biologicznej i Funkcjonowania Ekosystemów (IPBES) wskazała, że u podstaw pandemii leżą te same globalne zmiany środowiskowe, które powodują utratę bioróżnorodności i zmianę klimatu. Dlatego należy łagodzić zmianę klimatu, aby utrzymać i poprawić stan naszej bioróżnorodności, co z kolei przyczyni się do ochrony zdrowia ludzkiego. |
Poprawka 10
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 6
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(6) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/11197 Unia utrwaliła w prawodawstwie cel osiągnięcia neutralności klimatycznej w całej gospodarce do 2050 r. W rozporządzeniu tym ustanowiono również wiążący cel Unii zakładający ograniczenie emisji netto gazów cieplarnianych (emisje po odliczeniu pochłaniania) w Unii do roku 2030 o co najmniej 55 % w porównaniu z poziomami z 1990 r. |
(6) W rozporządzeniu (UE) 2021/1119 Unia utrwaliła w prawodawstwie cel osiągnięcia neutralności klimatycznej w całej gospodarce najpóźniej do 2050 r. oraz cel osiągnięcia ujemnych emisji w późniejszym okresie. W rozporządzeniu tym ustanowiono również wiążący cel Unii zakładający ograniczenie emisji netto gazów cieplarnianych (emisje po odliczeniu pochłaniania) w Unii do roku 2030 o co najmniej 55 % w porównaniu z poziomami z 1990 r. Należy to osiągnąć za pośrednictwem sprawiedliwej transformacji, podczas której nikt nie pozostanie w tyle. |
__________________ |
|
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z dnia 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) (Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 1). |
|
Poprawka 11
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 7
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(7) Osiągnięcie celu polegającego na ograniczeniu emisji wymaga współudziału wszystkich sektorów gospodarki. W związku z tym należy dostosować ambitny cel w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS), ustanowionego na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady8, tak aby był on zgodny z zobowiązaniem do ograniczenia emisji netto gazów cieplarnianych w całej gospodarce do roku 2030. |
(7) Osiągnięcie celu polegającego na ograniczeniu emisji wymaga współudziału wszystkich sektorów gospodarki. W związku z tym należy dostosować ambitny cel w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS), ustanowionego na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady8, tak aby był on zgodny z zobowiązaniem do ograniczenia emisji netto gazów cieplarnianych w całej gospodarce do roku 2030, unijnym celem osiągnięcia neutralności klimatycznej najpóźniej do roku 2050 oraz celem osiągnięcia ujemnych emisji w późniejszym okresie, jak określono w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1119. |
__________________ |
__________________ |
8 Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32). |
8 Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32). |
Poprawka 12
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 8
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(8) Aby zaradzić brakowi strukturalnej równowagi między podażą uprawnień a popytem na nie na rynku, decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/18149 w 2018 r. ustanowiono rezerwę stabilności rynkowej („rezerwę”), która funkcjonuje od 2019 r. |
(8) Aby zaradzić brakowi strukturalnej równowagi między podażą uprawnień a popytem na nie na rynku, który to brak osłabił system EU ETS za sprawą niższych opłat za emisję gazów cieplarnianych, przez co nie zapewnia on silnych zachęt do redukcji emisji, decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/18149 w 2018 r. ustanowiono rezerwę stabilności rynkowej („rezerwę”), która funkcjonuje od 2019 r. Utworzenie rezerwy przyczyniło się do zmniejszenia nadwyżki uprawnień znajdujących się w obiegu o 29 % w 2019 r. w porównaniu z rekordowym poziomem w 2013 r. Jednak zgodnie ze sprawozdaniem w sprawie rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla z 2021 r. całkowita liczba uprawnień znajdujących się w obiegu ponownie wzrosła w 2020 r. do 1 579 mld uprawnień w porównaniu z 1 385 mld uprawnień w 2019 r. Ten gwałtowny wzrost ogólnej nadwyżki wynikał z niższego popytu spowodowanego kryzysem związanym z COVID-19. Komisja szacuje, że wchłonięcie tej dodatkowej nadwyżki w 2020 r. zajmie do czterech lat, co jeszcze bardziej opóźni pilną potrzebę wchłonięcia historycznej nadwyżki i dostosowania systemu EU ETS do wytyczonego celu. W związku z tym i bez uszczerbku dla dalszych zmian rezerwy w ramach ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE i decyzji (UE) 2015/1814, który nastąpi w 2022 r., Komisja powinna stale monitorować funkcjonowanie rezerwy i dopilnować, aby odpowiadała ona zakładanym celom w przypadku przyszłych nieprzewidzianych wstrząsów zewnętrznych. |
__________________ |
__________________ |
9 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1814 z dnia 6 października 2015 r. w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i zmiany dyrektywy 2003/87/WE (Dz.U. L 264 z 9.10.2015, s. 1). |
9 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1814 z dnia 6 października 2015 r. w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i zmiany dyrektywy 2003/87/WE (Dz.U. L 264 z 9.10.2015, s. 1). |
Poprawka 13
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 8 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(8a) Solidna i przyszłościowa rezerwa ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia integralności i skutecznego ukierunkowania EU ETS, aby jako narzędzie polityki przyczynił się do realizacji unijnego celu osiągnięcia neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r. oraz celu osiągnięcia ujemnych emisji w późniejszym okresie, jak określono w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1119. EU ETS, a tym samym rezerwa, powinny być również dostosowane do wysiłków na rzecz ograniczenia wzrostu temperatury na świecie do 1,5 °C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej, przy czym należy uznać, że znacznie zmniejszyłoby to ryzyko i skutki zmiany klimatu, w sprawiedliwy sposób i zgodnie ze wspólną, choć zróżnicowaną odpowiedzialnością i odpowiednimi zdolnościami, w świetle różnych uwarunkowań krajowych, jak określono w art. 2 porozumienia paryskiego. |
Poprawka 14
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 10
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(10) Jeżeli liczba uprawnień znajdujących się w obiegu przekracza ustalony górny próg, liczba uprawnień odpowiadająca określonemu odsetkowi tych uprawnień jest odliczana od wolumenów uprawnień, które mają zostać sprzedane na aukcji, i wprowadzana do rezerwy. W międzyczasie, jeżeli łączna liczba uprawnień znajdujących się w obiegu spadnie poniżej ustalonego dolnego progu, odpowiednia liczba uprawnień jest uwalniana z rezerwy dla państw członkowskich i dodawana do wolumenu uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji. |
(10) Obecnie, jeżeli liczba uprawnień znajdujących się w obiegu przekracza ustalony górny próg, liczba uprawnień odpowiadająca określonemu odsetkowi tych uprawnień jest odliczana od wolumenów uprawnień, które mają zostać sprzedane na aukcji, i wprowadzana do rezerwy. W międzyczasie, jeżeli łączna liczba uprawnień znajdujących się w obiegu spadnie poniżej ustalonego dolnego progu, odpowiednia liczba uprawnień jest uwalniana z rezerwy dla państw członkowskich i dodawana do wolumenu uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji. |
Poprawka 15
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 11
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(11) Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/41010 zmieniono decyzję (UE) 2015/1814 i podwojono wielkość procentową służącą określaniu liczby uprawnień, które mają być każdego roku wprowadzane do rezerwy – z 12 % do 24 % do dnia 31 grudnia 2023 r. |
(11) Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/41010 zmieniono decyzję (UE) 2015/1814 i podwojono wielkość procentową służącą określaniu liczby uprawnień, które mają być każdego roku wprowadzane do rezerwy – z 12 % do 24 % do dnia 31 grudnia 2023 r., jako sposób na szybkie wchłonięcie historycznej nadwyżki, aby zapewnić silniejszy sygnał cenowy w odniesieniu do redukcji emisji gazów cieplarnianych w opłacalny sposób. Decyzję tę podjęto w kontekście poprzedniego unijnego celu klimatycznego na 2030 r., polegającego na ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych w całej gospodarce o co najmniej 40 % w porównaniu z poziomami z 1990 r. |
__________________ |
__________________ |
10 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410 z dnia 14 marca 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu wzmocnienia efektywnych pod względem kosztów redukcji emisji oraz inwestycji niskoemisyjnych oraz decyzję (UE) 2015/1814 (Dz.U. L 76 z 19.3.2018, s. 3). |
10 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410 z dnia 14 marca 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu wzmocnienia efektywnych pod względem kosztów redukcji emisji oraz inwestycji niskoemisyjnych oraz decyzję (UE) 2015/1814 (Dz.U. L 76 z 19.3.2018, s. 3). |
Poprawka 16
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 14
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(14) Z analizy przeprowadzonej w kontekście przeglądu rezerwy oraz oczekiwanego rozwoju sytuacji na rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla wynika, że poziom 12 % łącznej liczby uprawnień znajdujących się w obiegu, które mają być wprowadzane do rezerwy każdego roku po 2023 r., jest niewystarczający, aby zapobiec znacznemu wzrostowi nadwyżki liczby uprawnień w EU ETS. W związku z tym po 2023 r. nadal powinna obowiązywać wartość procentowa na poziomie 24 %, a minimalna liczba uprawnień, które mają zostać wprowadzone do rezerwy, powinna również nadal wynosić 200 mln. |
(14) Z analizy przeprowadzonej w kontekście przeglądu rezerwy oraz oczekiwanego rozwoju sytuacji na rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla wynika, że poziom 12 % łącznej liczby uprawnień znajdujących się w obiegu, które mają być wprowadzane do rezerwy każdego roku po 2023 r., jest niewystarczający, aby zapobiec znacznemu wzrostowi nadwyżki liczby uprawnień w EU ETS. Jeżeli po 2023 r. łączna liczba uprawnień znajdujących się w obiegu, które mają być każdego roku wprowadzane do rezerwy, zostanie przywrócona do poziomu 12 %, znacząca i szkodliwa nadwyżka liczby uprawnień w EU ETS może zakłócić stabilność rynkową oraz prawidłowe funkcjonowanie EU ETS i w rezultacie zagrozić osiągnięciu redukcji emisji gazów cieplarnianych niezbędnej do realizacji prawnie wiążących celów klimatycznych, o czym mowa w ocenie skutków przeprowadzonej przez Komisję w związku z niniejszą decyzją. |
Poprawka 17
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 15
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(15) Jeżeli po 2023 r. łączna liczba uprawnień znajdujących się w obiegu, które mają być każdego roku wprowadzane do rezerwy, zostanie przywrócona do poziomu 12 %, potencjalnie szkodliwa nadwyżka liczby uprawnień w EU ETS może spowodować zakłócenie stabilności rynkowej. Ponadto poziom 24 % po 2023 r. powinien zostać ustanowiony oddzielnie od ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE i decyzji (UE) 2015/1814 w celu wzmocnienia unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji zgodnie ze zwiększonymi ambitnymi celami klimatycznymi Unii na 2030 r., aby zapewnić przewidywalność rynku. |
(15) W związku z tym należy dopilnować, aby łączna liczba uprawnień nie została przywrócona do poziomu poniżej 24 % po 2023 r. oraz aby minimalna liczba uprawnień, które mają być wprowadzane do rezerwy, nie spadła poniżej 200 mln. Należy to uczynić oddzielnie od ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE i decyzji (UE) 2015/1814 w celu wzmocnienia unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji zgodnie ze zwiększonymi ambitnymi celami klimatycznymi Unii na 2030 r., aby zapewnić jego terminowe wejście w życie i tym samym przewidywalność rynku dzięki wyeliminowaniu ryzyka, że poziom znów spadnie poniżej 24 %. Utrzymanie w niniejszej decyzji poziomu 24 % powinno pozostać bez uszczerbku dla dalszych przeglądów rezerwy, w tym w stosownych przypadkach dla przeglądu wskaźnika liczby uprawnień, które mają być wprowadzane do rezerwy, w ramach ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE i decyzji (UE) 2015/1814 w 2022 r. |
Poprawka 18
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 15 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15a) Poziom 24 % po 2023 r. należy ustanowić oddzielnie od ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE i decyzji (UE) 2015/1814, aby wzmocnić EU ETS zgodnie ze zwiększonymi ambitnymi celami klimatycznymi Unii do 2030 r. w dążeniu do zapewnienia przewidywalności rynku. |
Poprawka 19
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 15 b (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15b) Ponieważ celu niniejszej decyzji, jakim jest kontynuacja obecnych parametrów rezerwy stabilności rynkowej ustanowionych zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/410, nie można osiągnąć w sposób wystarczający na poziomie państw członkowskich, natomiast ze względu na jego skalę i skutki można go lepiej zrealizować na szczeblu unijnym, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
UZASADNIENIE
Zmiana klimatu stanowi globalne zagrożenie, które wpływa na kraje na wszystkich kontynentach, powodując zakłócenia gospodarcze, ekstremalne warunki pogodowe i podnoszenie się poziomu mórz. Według ostatniego sprawozdania IPCC[2] opublikowanego w sierpniu 2021 r. jesteśmy obecnie świadkami zmian w naszym klimacie bez precedensu na przestrzeni tysięcy, jeśli nie setek tysięcy lat. Zmiana klimatu już teraz wywiera wpływ na życie milionów ludzi na całym świecie i zagraża każdemu z nas.
Jeśli mamy złagodzić niszczycielskie skutki tego zjawiska, konieczne są globalne wysiłki. Próba ograniczenia tych skutków dzięki ambitnej redukcji emisji gazów cieplarnianych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwej transformacji i utrzymaniu konkurencyjności naszych gospodarek, jest największym projektem politycznym naszych czasów. Przedsięwzięcie to odniesie sukces jedynie, jeśli zostanie wsparte wysiłkami na szczeblu międzynarodowym.
Unia Europejska jest światowym liderem w walce ze zmianą klimatu. Zwiększyła ona swoje wysiłki i zaopatrzyła się w niezbędne narzędzia, które odzwierciedlają ambicję potrzebną do sprostania pojawiającym się globalnym wyzwaniom. Wraz z przyjęciem komunikatu w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu UE utorowała sobie drogę do zielonej transformacji opartej na zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarce, która gwarantuje, że nikt nie pozostaje w tyle. Przez podjęcie zobowiązania do uczynienia Europy pierwszym kontynentem neutralnym dla klimatu do 2050 r. wysłano wyraźny sygnał dla całego świata.
Transformacja zapoczątkowana za pomocą Europejskiego Zielonego Ładu jest również nierozerwalnie związana z procesem odbudowy gospodarki po pandemii COVID-19. Pandemia zmusiła świat do ponownego przemyślenia priorytetów i jeszcze wyraźniej pokazała, że zdrowie ludzi i zdrowie naszego środowiska oraz bioróżnorodność są ze sobą nieodłącznie powiązane i współzależne. Efektem tego są zaangażowanie się od nowa w ochronę środowiska oraz potrzeba odbudowy naszych gospodarek w sposób, który nadaje naszej przyszłości inny, bardziej zrównoważony kierunek, z korzyścią dla naszej planety, a co za tym idzie – dla naszego zdrowia. To odnowione zobowiązanie stało się faktem i przejawiło się w NextGenerationEU – jednym z instrumentów finansowych, dzięki którym zostanie wdrożony Europejski Zielony Ład.
Wraz z przyjęciem unijnego prawa o klimacie Europa wykazała swoją nieustającą gotowość do przejścia od słów do czynów, podejmując prawnie wiążące zobowiązanie do uczynienia Europy kontynentem neutralnym dla klimatu do 2050 r. Jednocześnie należy zmniejszyć emisje o co najmniej 55 % do roku 2030 w porównaniu z poziomem z roku 1990. Te nowe, ambitniejsze cele w zakresie klimatu należy teraz zrealizować w praktyce, a aby je odzwierciedlić, UE musi dokonać przeglądu swojej polityki i dostępnych mechanizmów. Musi ona zagwarantować, że wszystkie sektory gospodarki przyczynią się do realizacji tych ambitnych celów i dlatego jednym z kluczowych priorytetów jest wzmocnienie wkładu w ochronę środowiska jej systemu handlu emisjami. Jest to w istocie jedna z kluczowych zmian opracowywanych w ramach pakietu „Gotowi na 55”, w którym dokonuje się przeglądu ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 z myślą o dostosowaniu ich do nowych celów klimatycznych określonych w prawie o klimacie.
Aby zapobiec osłabieniu systemu ETS w związku z nadwyżką uprawnień do emisji, która narastała od 2009 r., Komisja Europejska ustanowiła w 2018 r. rezerwę stabilności rynkowej jako rozwiązanie długoterminowe, które działa od 2019 r. Po ustanowieniu tej rezerwy w 2018 r. Komisja dostosowała również zasady umieszczania uprawnień w rezerwie i uwalniania ich z niej tymczasowo do 2023 r. w drodze dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/410. W dyrektywie podwojono odsetek łącznej liczby uprawnień w obiegu (wskaźnik pobrania) pobierany do rezerwy z 12 % do 24 %, a minimalną liczbę uprawnień, która ma być wprowadzona do rezerwy, zwiększono ze 100 do 200 mln.
Zarówno wprowadzenie rezerwy, jak i późniejsze dostosowanie jej zasad działania były ważnymi krokami w kierunku utrzymania systemu handlu uprawnieniami do emisji, który odpowiada zamierzonemu celowi i dostosowuje się do dynamicznych potrzeb sektorów gospodarki objętych ETS, na przykład w związku z wpływem pandemii COVID-19 na te sektory. Ostatecznym celem tych środków było rozwiązanie problemu nadwyżki uprawnień oraz zwiększenie odporności ETS na poważne wstrząsy. Powyższe cele są obecnie jeszcze bardziej istotne ze względu na konieczność sprostania zwiększonym ambicjom w dziedzinie klimatu oraz uniknięcia sytuacji, w której ETS zostanie osłabiony w wyniku niższych cen emisji dwutlenku węgla, co doprowadzi do zmniejszenia zachęt do redukcji emisji.
Przedmiotowy wniosek Komisji ma na celu utrzymanie tymczasowych dostosowań rezerwy, przyjętych na mocy dyrektywy 2018/410, do zakończenia IV fazy EU ETS 31 grudnia 2030 r. Potrzeba przedłużenia obowiązywania tego tymczasowego dostosowania jest oczywista. Zaniechanie tego przedłużenia w odpowiednim terminie może doprowadzić do szkodliwego wzrostu nadwyżki uprawnień do emisji i będzie sprzeczne ze zwiększonymi ambicjami przedstawionymi w Zielonym Ładzie i przewidzianymi w prawie o klimacie.
Europa musi wybiegać w przyszłość w działaniach na rzecz klimatu, wzmacniając narzędzia, którymi dysponuje, i zwiększając ich odporność na czynniki zewnętrzne. To nie jest właściwy czas na osłabianie systemu EU ETS przez cofanie się w naszych ambicjach klimatycznych. Przedłużenie tymczasowych dostosowań zaproponowane w niniejszym wniosku Komisji jest zatem konieczne i pilne oraz w pełni zgodne z globalną rolą Europy w walce ze zmianą klimatu.
OPINIA KOMISJI PRZEMYSŁU, BADAŃ NAUKOWYCH I ENERGII (4.3.2022)
dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję (UE) 2015/1814 w odniesieniu do liczby uprawnień, które mają zostać wprowadzone do rezerwy stabilności rynkowej na potrzeby unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych do 2030 r.
(COM(2021)0571 – C9‑0325/21 – 2021/0202(COD))
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Claudia Gamon
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Zmiana klimatu jest największym i najpoważniejszym globalnym wyzwaniem dla naszego pokolenia i kolejnych pokoleń. Aby stawić czoła zmianie klimatu, konieczne są prawdziwe reformy kształtujące nasze społeczeństwo w sposób bardziej zrównoważony, długotrwały i przyjazny dla klimatu. Gospodarkę i środowisko należy rozpatrywać w powiązaniu ze sobą i jako kluczowe kwestie dla osiągnięcia neutralności klimatycznej.
Europejskie prawo o klimacie, będące centralnym elementem Europejskiego Zielonego Ładu, wyznacza wiążący cel, jakim jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w UE o 55 % do 2030 r., a ostatecznie uczynienie Europy pierwszym kontynentem neutralnym dla klimatu do 2050 r.
Unijny system handlu uprawnieniami do emisji (ETS) okazał się skutecznym narzędziem redukcji emisji gazów cieplarnianych przez UE dzięki temu, że wytyczył jasną drogę do osiągnięcia celów klimatycznych UE. Aby zapewnić, że ETS pozostanie skutecznym, silnym i odpornym na wstrząsy narzędziem, w 2018 r. Unia Europejska ustanowiła, w następstwie decyzji 2015/1814, rezerwę stabilności rynkowej, która zaczęła funkcjonować od 2019 r. W decyzji sformułowano jasne zasady mające na celu rozwiązanie problemu nadwyżki uprawnień poprzez uruchomienie mechanizmu umieszczania uprawnień w rezerwie i ich uwalniania w razie potrzeby. Aby uniknąć osłabienia systemu handlu uprawnieniami do emisji z powodu niskich cen emisji dwutlenku węgla, ilość uprawnień, które mają zostać umieszczone w rezerwie stabilności rynkowej, podwoiła się, gdy system handlu uprawnieniami do emisji został zmieniony przez Parlament Europejski i Radę w drodze dyrektywy 2018/410: minimalną kwotę poboru zwiększono ze 100 do 200 mln uprawnień, a odsetek całkowitej liczby uprawnień w obiegu z 12 do 24 %. Środki te mają obowiązywać do 2023 r.
W ocenie skutków przeprowadzonej w kontekście przeglądu decyzji w sprawie rezerwy stabilności rynkowej Komisja stwierdziła, że aby uniknąć nadwyżki uprawnień i osłabienia ETS, najkorzystniejszym rozwiązaniem jest kontynuacja obecnych środków do 2030 r. (wskaźnik wykorzystania uprawnień wynoszący 24 % i minimalna liczba uprawnień, które mają zostać umieszczone w rezerwie w wysokości 200 mln uprawnień). Ponadto należy zauważyć, że jeżeli środki te nie zostaną przyjęte w odpowiednim czasie, mogą one spowodować ryzyko szkodliwego wzrostu nadwyżki uprawnień.
Z tych powodów sprawozdawca zaleca utrzymanie proponowanych środków, aby umożliwić szybkie wdrożenie rezerwy stabilności rynkowej i zapewnić jej sprawne funkcjonowanie.
POPRAWKI
Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:
Poprawka 1
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(1) Porozumienie paryskie, przyjęte w grudniu 2015 r. na podstawie Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), weszło w życie w listopadzie 2016 r. („porozumienie paryskie””)25. Strony porozumienia paryskiego uzgodniły, że utrzymają wzrost średniej temperatury na świecie znacznie poniżej 2 °C ponad poziom sprzed epoki przemysłowej i że będą kontynuować starania o ograniczenie wzrostu temperatury do 1,5 °C powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej. |
(1) Porozumienie paryskie, przyjęte w grudniu 2015 r. na podstawie Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), weszło w życie w listopadzie 2016 r. („porozumienie paryskie””)25. W raportach specjalnych opublikowanych w latach 2018–2021 Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) zilustrował potrzebę pilnej redukcji emisji gazów cieplarnianych we wszystkich sektorach gospodarki w celu ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5 °C i aby nie ryzykować osiągnięciem lub przekroczeniem tego pułapu. Bez natychmiastowych i ambitnych redukcji emisji gazów cieplarnianych ograniczenie globalnego ocieplenia nie będzie już możliwe zgodnie z celami określonymi w porozumieniu paryskim. Przyjmując pakt klimatyczny z Glasgow, strony porozumienia paryskiego uznały, że ograniczenie wzrostu średniej temperatury na świecie do 1,5 °C ponad poziom sprzed epoki przemysłowej znacznie zmniejszyłoby zagrożenia i skutki związane ze zmianą klimatu, oraz zobowiązały się do podniesienia swoich celów na rok 2030, aby wyrównać rozbieżności między ambicjami. Przegląd EU ETS, w tym jego rezerwy stabilności rynkowej, stanowi wyjątkową okazję do intensyfikacji działań Unii w dziedzinie klimatu przed konferencją Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu COP27 w Egipcie. |
__________________ |
__________________ |
25 Porozumienie paryskie (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 4). |
25 Porozumienie paryskie (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 4). |
Poprawka 2
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1a) Potrzebę podjęcia pilnych działań dodatkowo pogłębia wzrost częstotliwości i intensywności ekstremalnych zjawisk pogodowych, będący bezpośrednim skutkiem zmiany klimatu. Według Biura ONZ ds. Zmniejszania Ryzyka Związanego z Klęskami Żywiołowymi liczba klęsk żywiołowych odnotowanych na całym świecie oraz skala globalnych strat gospodarczych wzrosły prawie dwukrotnie w ciągu ostatnich 20 lat, przy czym wzrost ten w dużej mierze jest związany ze znacznym wzrostem liczby klęsk żywiołowych związanych z klimatem. |
Poprawka 3
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 1 b (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1b) Unia powinna zająć się zatem tą pilną kwestią przez wzmożenie wysiłków oraz objęcie pozycji międzynarodowego lidera w walce ze zmianą klimatu. |
Poprawka 4
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 3
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(3) Europejski Zielony Ład łączy w sobie kompleksowy zestaw wzajemnie wzmacniających się środków i inicjatyw służących osiągnięciu neutralności klimatycznej w UE do 2050 r.; ponadto określono w nim nową strategię mającą na celu przekształcenie Unii w sprawiedliwe i dostatnie społeczeństwo, którego gospodarka będzie nowoczesna, zasobooszczędna i konkurencyjna i w której wzrost gospodarczy będzie oddzielony od wykorzystania zasobów. Celem strategii jest również ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE oraz ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i negatywnymi skutkami związanymi ze środowiskiem. Jednocześnie transformacja ta w różnym stopniu oddziałuje na kobiety i mężczyzn oraz ma szczególny wpływ na niektóre grupy defaworyzowane, do których należą m.in. osoby starsze, osoby z niepełnosprawnościami oraz osoby wywodzące się z mniejszości rasowych lub etnicznych. Należy zatem zagwarantować, że transformacja będzie sprawiedliwa i sprzyjająca włączeniu społecznemu, tak by nikt nie był pozostał w tyle. |
(3) Europejski Zielony Ład łączy w sobie kompleksowy zestaw wzajemnie wzmacniających się środków i inicjatyw służących osiągnięciu neutralności klimatycznej w UE do 2050 r.; ponadto określono w nim nową strategię mającą na celu przekształcenie Unii w sprawiedliwe i dostatnie społeczeństwo, którego gospodarka będzie nowoczesna, zasobooszczędna i konkurencyjna i w której wzrost gospodarczy będzie oddzielony od wykorzystania zasobów. Celem strategii jest również ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE oraz ochrona zdrowia i dobrostanu obywateli przed zagrożeniami i negatywnymi skutkami związanymi ze środowiskiem. Jednocześnie transformacja ta w różnym stopniu oddziałuje na pracowników z rozmaitych sektorów oraz kobiety i mężczyzn oraz ma szczególny wpływ na niektóre grupy defaworyzowane, do których należą m.in. osoby starsze, osoby z niepełnosprawnościami oraz osoby wywodzące się z mniejszości rasowych lub etnicznych. Należy zatem zagwarantować, że transformacja będzie sprawiedliwa i sprzyjająca włączeniu społecznemu, tak by nikt nie był pozostał w tyle. |
Poprawka 5
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 3 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3a) Badania i innowacje w znacznym stopniu przyczynią się do osiągnięcia ambitnych celów „Europejskiego Zielonego Ładu”, aby do 2050 r. Europa stała się pierwszym na świecie obszarem gospodarczym neutralnym dla klimatu oraz aby wyzwania związane z klimatem i środowiskiem przekształcić w możliwości. Pilnie potrzebne są inwestycje w innowacje służące wprowadzeniu na rynek rozwiązań przemysłowych i technologii bezemisyjnych, tak by obniżyć emisyjność Europy i wspomóc jej przechodzenie na neutralność klimatyczną. W szczególności fundusz innowacyjny powinien koncentrować się na wysoce innowacyjnych technologiach i wspieraniu przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP, tak by tworzyć lokalne, godziwe i perspektywiczne miejsca pracy oraz wzmacniać czołową pozycję technologiczną Europy w skali globalnej. |
Poprawka 6
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 8
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(8) Aby zaradzić brakowi strukturalnej równowagi między podażą uprawnień a popytem na nie na rynku, decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/181431 w 2018 r. ustanowiono rezerwę stabilności rynkowej („rezerwę”), która funkcjonuje od 2019 r. |
(8) Aby zaradzić brakowi strukturalnej równowagi między podażą uprawnień a popytem na nie na rynku, który to brak groził osłabieniem systemu EU ETS za sprawą niższych opłat za emisję gazów cieplarnianych, co przełożyłoby się na mniejszą liczbę zachęt do długoterminowych inwestycji mających na celu redukcję emisji, decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1814319 w 2018 r. ustanowiono rezerwę stabilności rynkowej („rezerwę”), która funkcjonuje od 2019 r. |
__________________ |
__________________ |
31 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1814 z dnia 6 października 2015 r. w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i zmiany dyrektywy 2003/87/WE (Dz.U. L 264 z 9.10.2015, s. 1). |
31 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1814 z dnia 6 października 2015 r. w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i zmiany dyrektywy 2003/87/WE (Dz.U. L 264 z 9.10.2015, s. 1). |
Poprawka 7
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 8 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(8a) Aby skutecznie dostosować handel uprawnieniami do emisji do celów klimatycznych na 2030 r., zwiększyć odporność EU ETS na szoki cenowe oraz zwiększyć pewność planowania w zakresie rozwoju technologii dekarbonizacji i inwestycji w te technologie, należy dokładnie przeanalizować doraźne interwencje w rezerwę stabilności rynkowej oraz unikać ich, ilekroć to możliwe. |
Poprawka 8
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 11 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11a) Dostosowanie wielkości procentowej służącej określeniu liczby uprawnień, które mają być każdego roku wprowadzane do rezerwy, było konieczne, aby zagwarantować, że EU ETS nadal będzie spełniać swoje zadanie i będzie odporny na czynniki zewnętrzne, które mogą stanowić przeszkody na ścieżce wytyczonej przez Unię w walce ze zmianą klimatu. |
Poprawka 9
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 12 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(12a) Wszelkie przeglądy i dostosowania rezerwy stabilności rynkowej powinny mieć na celu zminimalizowanie złożoności regulacyjnej i spekulacji rynkowej, a jednocześnie zapewniać maksymalną przewidywalność rynku oraz sprawność EU ETS zgodnie ze zwiększonymi ambitnymi celami klimatycznymi Unii na rok 2030. |
Poprawka 10
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 15
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(15) Jeżeli po 2023 r. łączna liczba uprawnień znajdujących się w obiegu, które mają być każdego roku wprowadzane do rezerwy, zostanie przywrócona do poziomu 12 %, potencjalnie szkodliwa nadwyżka liczby uprawnień w EU ETS może spowodować zakłócenie stabilności rynkowej. Ponadto poziom 24 % po 2023 r. powinien zostać ustanowiony oddzielnie od ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE i decyzji (UE) 2015/1814 w celu wzmocnienia unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji zgodnie ze zwiększonymi ambitnymi celami klimatycznymi Unii na 2030 r., aby zapewnić przewidywalność rynku. |
(15) Jeżeli po 2023 r. łączna liczba uprawnień znajdujących się w obiegu, które mają być każdego roku wprowadzane do rezerwy, zostanie przywrócona do poziomu 12 %, potencjalnie szkodliwa nadwyżka liczby uprawnień w EU ETS może spowodować zakłócenie stabilności rynkowej. Ponadto poziom 24 % po 2023 r. powinien zostać ustanowiony oddzielnie od ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE i decyzji (UE) 2015/1814 w celu wzmocnienia unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji zgodnie ze zwiększonymi ambitnymi celami klimatycznymi Unii na 2030 r., aby zapewnić jego terminowe wejście w życie, a tym samym przewidywalność rynku przez wyeliminowanie ryzyka, że poziom znów spadnie poniżej 24 %. Nie rzutuje to na żadne przeglądy rezerwy, w tym, w stosownych przypadkach, liczby uprawnień, które mają zostać umieszczone w rezerwie, w ramach ogólnego przeglądu dyrektywy 2003/87/WE oraz decyzji (UE) 2015/1814 w 2022 r. |
Poprawka 11
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 15 a (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15a) Komisja powinna stale monitorować funkcjonowanie rezerwy. Jeżeli Komisja stwierdzi, że całkowita liczba uprawnień znajdujących się w obiegu wzrosła w porównaniu z poprzednimi trzema latami i w stosownych przypadkach, powinna przedłożyć wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia, aby zagwarantować, że rezerwa będzie funkcjonowała właściwie, szybko i stabilnie korygując strukturalną nierównowagę między podażą uprawnień na rynku a popytem na nie. |
Poprawka 12
Wniosek dotyczący decyzji
Motyw 15 b (nowy)
|
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15b) Ponieważ celu niniejszej decyzji, jakim jest kontynuacja obecnych parametrów rezerwy stabilności rynkowej ustanowionych zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/410, nie można osiągnąć w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na szczeblu unijnym, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
Tytuł |
Zmiana decyzji (UE) 2015/1814 w odniesieniu do liczby uprawnień, które mają zostać wprowadzone do rezerwy stabilności rynkowej na potrzeby unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. |
|||
Odsyłacze |
COM(2021)0571 – C9-0325/2021 – 2021/0202(COD) |
|||
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ENVI 13.9.2021 |
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 13.9.2021 |
|||
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Claudia Gamon 7.10.2021 |
|||
Rozpatrzenie w komisji |
26.1.2022 |
|
|
|
Data przyjęcia |
3.3.2022 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
52 13 5 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Matteo Adinolfi, Nicola Beer, François-Xavier Bellamy, Hildegard Bentele, Tom Berendsen, Vasile Blaga, Michael Bloss, Manuel Bompard, Paolo Borchia, Marc Botenga, Markus Buchheit, Cristian-Silviu Buşoi, Jerzy Buzek, Maria da Graça Carvalho, Ignazio Corrao, Ciarán Cuffe, Nicola Danti, Pilar del Castillo Vera, Martina Dlabajová, Christian Ehler, Valter Flego, Niels Fuglsang, Lina Gálvez Muñoz, Claudia Gamon, Nicolás González Casares, Bart Groothuis, Christophe Grudler, András Gyürk, Henrike Hahn, Ivo Hristov, Ivars Ijabs, Romana Jerković, Eva Kaili, Seán Kelly, Łukasz Kohut, Zdzisław Krasnodębski, Andrius Kubilius, Thierry Mariani, Marisa Matias, Eva Maydell, Georg Mayer, Joëlle Mélin, Iskra Mihaylova, Dan Nica, Angelika Niebler, Ville Niinistö, Aldo Patriciello, Mauri Pekkarinen, Tsvetelina Penkova, Morten Petersen, Pina Picierno, Markus Pieper, Clara Ponsatí Obiols, Manuela Ripa, Robert Roos, Sara Skyttedal, Maria Spyraki, Jessica Stegrud, Riho Terras, Grzegorz Tobiszowski, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Marie Toussaint, Isabella Tovaglieri, Henna Virkkunen, Pernille Weiss, Carlos Zorrinho |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Jakop G. Dalunde, Francesca Donato, Adriana Maldonado López |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO
W KOMISJI OPINIODAWCZEJ
52 |
+ |
NI |
Clara Ponsatí Obiols |
PPE |
François-Xavier Bellamy, Hildegard Bentele, Tom Berendsen, Vasile Blaga, Cristian-Silviu Buşoi, Jerzy Buzek, Maria da Graça Carvalho, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Seán Kelly, Andrius Kubilius, Eva Maydell, Angelika Niebler, Aldo Patriciello, Markus Pieper, Sara Skyttedal, Maria Spyraki, Riho Terras, Henna Virkkunen, Pernille Weiss |
Renew |
Nicola Beer, Nicola Danti, Valter Flego, Claudia Gamon, Bart Groothuis, Christophe Grudler, Ivars Ijabs, Iskra Mihaylova, Mauri Pekkarinen, Morten Petersen |
S&D |
Niels Fuglsang, Lina Gálvez Muñoz, Nicolás González Casares, Ivo Hristov, Romana Jerković, Eva Kaili, Łukasz Kohut, Adriana Maldonado López, Dan Nica, Tsvetelina Penkova, Pina Picierno, Patrizia Toia, Carlos Zorrinho |
Verts/ALE |
Michael Bloss, Ignazio Corrao, Ciarán Cuffe, Jakop G. Dalunde, Henrike Hahn, Ville Niinistö, Manuela Ripa, Marie Toussaint |
13 |
- |
ECR |
Zdzisław Krasnodębski, Robert Roos, Jessica Stegrud, Grzegorz Tobiszowski, Evžen Tošenovský |
ID |
Matteo Adinolfi, Paolo Borchia, Markus Buchheit, Thierry Mariani, Georg Mayer, Joëlle Mélin, Isabella Tovaglieri |
NI |
Francesca Donato |
5 |
0 |
NI |
András Gyürk |
Renew |
Martina Dlabajová |
The Left |
Manuel Bompard, Marc Botenga, Marisa Matias |
Objaśnienie używanych znaków:
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się
PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
Tytuł |
Zmiana decyzji (UE) 2015/1814 w odniesieniu do liczby uprawnień, które mają zostać wprowadzone do rezerwy stabilności rynkowej na potrzeby unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. |
|||
Odsyłacze |
COM(2021)0571 – C9-0325/2021 – 2021/0202(COD) |
|||
Data przedstawienia Parlamentowi |
15.7.2021 |
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ENVI 13.9.2021 |
|
|
|
Komisje opiniodawcze Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ITRE 13.9.2021 |
|
|
|
Sprawozdawcy Data powołania |
Cyrus Engerer 16.9.2021 |
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
9.9.2021 |
13.1.2022 |
|
|
Data przyjęcia |
15.3.2022 |
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
65 20 1 |
||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Mathilde Androuët, Nikos Androulakis, Bartosz Arłukowicz, Margrete Auken, Simona Baldassarre, Marek Paweł Balt, Traian Băsescu, Aurélia Beigneux, Monika Beňová, Hildegard Bentele, Sergio Berlato, Alexander Bernhuber, Malin Björk, Simona Bonafè, Delara Burkhardt, Pascal Canfin, Sara Cerdas, Mohammed Chahim, Tudor Ciuhodaru, Nathalie Colin-Oesterlé, Esther de Lange, Christian Doleschal, Marco Dreosto, Bas Eickhout, Cyrus Engerer, Eleonora Evi, Agnès Evren, Pietro Fiocchi, Raffaele Fitto, Malte Gallée, Andreas Glück, Catherine Griset, Jytte Guteland, Teuvo Hakkarainen, Anja Hazekamp, Martin Hojsík, Pär Holmgren, Jan Huitema, Yannick Jadot, Adam Jarubas, Petros Kokkalis, Athanasios Konstantinou, Ewa Kopacz, Joanna Kopcińska, Peter Liese, Sylvia Limmer, Javi López, César Luena, Fulvio Martusciello, Liudas Mažylis, Joëlle Mélin, Tilly Metz, Silvia Modig, Dolors Montserrat, Alessandra Moretti, Dan-Ştefan Motreanu, Ville Niinistö, Ljudmila Novak, Grace O’Sullivan, Jutta Paulus, Stanislav Polčák, Jessica Polfjärd, Nicola Procaccini, Luisa Regimenti, Frédérique Ries, María Soraya Rodríguez Ramos, Sándor Rónai, Rob Rooken, Silvia Sardone, Christine Schneider, Günther Sidl, Ivan Vilibor Sinčić, Linea Søgaard-Lidell, Maria Spyraki, Nils Torvalds, Edina Tóth, Véronique Trillet-Lenoir, Alexandr Vondra, Mick Wallace, Emma Wiesner, Michal Wiezik, Tiemo Wölken, Anna Zalewska |
|||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Maria Arena, Marlene Mortler, Susana Solís Pérez |
|||
Data złożenia |
16.3.2022 |
GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ
65 |
+ |
NI |
Athanasios Konstantinou, Edina Tóth |
PPE |
Bartosz Arłukowicz, Traian Băsescu, Hildegard Bentele, Alexander Bernhuber, Nathalie Colin-Oesterlé, Christian Doleschal, Agnès Evren, Adam Jarubas, Ewa Kopacz, Esther de Lange, Peter Liese, Liudas Mažylis, Marlene Mortler, Dan-Ştefan Motreanu, Ljudmila Novak, Stanislav Polčák, Jessica Polfjärd, Christine Schneider, Maria Spyraki# |
Renew |
Pascal Canfin, Andreas Glück, Martin Hojsík, Jan Huitema, Frédérique Ries, María Soraya Rodríguez Ramos, Susana Solís Pérez, Linea Søgaard-Lidell, Nils Torvalds, Véronique Trillet-Lenoir, Emma Wiesner, Michal Wiezik |
S&D |
Nikos Androulakis, Maria Arena, Marek Paweł Balt, Monika Beňová, Simona Bonafè, Delara Burkhardt, Sara Cerdas, Mohammed Chahim, Tudor Ciuhodaru, Cyrus Engerer, Jytte Guteland, Javi López, César Luena, Alessandra Moretti, Sándor Rónai, Günther Sidl, Tiemo Wölken |
The Left |
Malin Björk, Anja Hazekamp, Petros Kokkalis, Silvia Modig, Mick Wallace |
Verts/ALE |
Margrete Auken, Bas Eickhout, Eleonora Evi, Malte Gallée, Pär Holmgren, Yannick Jadot, Tilly Metz, Ville Niinistö, Grace O'Sullivan, Jutta Paulus |
20 |
- |
ECR |
Sergio Berlato, Pietro Fiocchi, Raffaele Fitto, Joanna Kopcińska, Nicola Procaccini, Rob Rooken, Alexandr Vondra, Anna Zalewska |
ID |
Mathilde Androuët, Simona Baldassarre, Aurélia Beigneux, Marco Dreosto, Catherine Griset, Teuvo Hakkarainen, Sylvia Limmer, Joëlle Mélin, Silvia Sardone |
PPE |
Fulvio Martusciello, Dolors Montserrat, Luisa Regimenti |
1 |
0 |
NI |
Ivan Vilibor Sinčić |
Objaśnienie używanych znaków
+ : za
- : przeciw
0 : wstrzymało się