SPRAWOZDANIE w sprawie wdrożenia zaktualizowanej nowej strategii przemysłowej dla Europy: dostosowanie wydatków do polityki

19.7.2022 - (2022/2008(INI))

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawca: Tom Berendsen
PR_INI

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wdrożenia zaktualizowanej nowej strategii przemysłowej dla Europy: dostosowanie wydatków do polityki

(2022/2008(INI))

Parlament Europejski,

– uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 9, 151, 152, art. 153 ust. 1 i 2, a także art. 173, który dotyczy polityki przemysłowej UE i odnosi się m.in. do konkurencyjności przemysłu Unii,

– uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 5 ust. 3 i Protokół nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności,

– uwzględniając komunikat Komisji z 11 grudnia 2019 r. zatytułowany „Europejski Zielony Ład” (COM(2019)0640),

– uwzględniając komunikat Komisji z 19 lutego 2020 r. zatytułowany „Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy” (COM(2020)0067),

– uwzględniając komunikat Komisji z 10 marca 2020 r. zatytułowany „Nowa strategia przemysłowa dla Europy” (COM(2020)0102),

– uwzględniając komunikat Komisji z 10 marca 2020 r. zatytułowany „Strategia MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy” (COM(2020)0103),

– uwzględniając komunikat Komisji z 11 marca 2020 r. zatytułowany „Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy” (COM(2020)0098),

– uwzględniając komunikat Komisji z 8 lipca 2020 r. zatytułowany „Strategia w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu” (COM(2020)0301),

– uwzględniając komunikat Komisji z 5 maja 2021 r. zatytułowany „Aktualizacja nowej strategii przemysłowej z 2020 r. – tworzenie silniejszego jednolitego rynku sprzyjającego odbudowie Europy” (COM(2021)0350),

– uwzględniając komunikat Komisji z 14 lipca 2021 r. zatytułowany „Gotowi na 55”: osiągnięcie unijnego celu klimatycznego na 2030 r. w drodze do neutralności klimatycznej” (COM(2021)0550),

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z 19 stycznia 2022 r. zatytułowaną „Ekosystemy przemysłowe, strategiczna autonomia i dobrobyt”,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Regionów z 2 grudnia 2021 r. zatytułowaną „Aktualizacja nowej strategii przemysłowej z 2020 r. –  tworzenie silniejszego jednolitego rynku sprzyjającego odbudowie Europy”[1],

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 5 maja 2021 r. zatytułowany „Roczne sprawozdanie dotyczące jednolitego rynku za 2021 r.” (SWD(2021)0351),

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 5 maja 2021 r. zatytułowany „Strategiczne zależności i zdolności” (SWD(2021)0352),

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 5 maja 2021 r. zatytułowany „W kierunku konkurencyjnej i czystej stali europejskiej” (SWD(2021)0353),

– uwzględniając sprawozdanie grupy wysokiego szczebla Komisji ds. energochłonnych gałęzi przemysłu z 2019 r. zatytułowane „Plan konkurencyjnej transformacji energochłonnych sektorów przemysłu UE umożliwiającej zapewnienie neutralnej dla klimatu gospodarki o obiegu zamkniętym do 2050 r.”,

– uwzględniając sprawozdanie specjalne Międzynarodowej Agencji Energetycznej z 2021 r. zatytułowane „Net Zero by 2050 –  A Roadmap for the Global Energy Sector” [Zerowe emisje netto do 2050 r. – plan działania dla światowego sektora energii],

– uwzględniając konkluzje Rady z 21 listopada 2018 r. zatytułowane „Przyszła unijna strategia na rzecz polityki przemysłowej”,

– uwzględniając konkluzje Rady z 27 maja 2019 r. dotyczące unijnej strategii na rzecz polityki przemysłowej –  wizja roku 2030,

– uwzględniając konkluzje Rady z 16 listopada 2020 r. dotyczące odbudowy przyspieszającej przechodzenie na bardziej dynamiczny, odporny i konkurencyjny przemysł europejski,

– uwzględniając konkluzje Rady z 17 grudnia 2020 r. dotyczące ekologicznej odbudowy opartej na obiegu zamkniętym,

– uwzględniając swoją rezolucję z 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu[2],

– uwzględniając swoją rezolucję z 17 kwietnia 2020 r. w sprawie skoordynowanych działań UE na rzecz walki z pandemią COVID-19 i jej skutkami[3],

– uwzględniając swoją rezolucję z 25 listopada 2020 r. w sprawie nowej strategii przemysłowej dla Europy[4],

– uwzględniając swoją rezolucję z 16 grudnia 2020 r. w sprawie nowej strategii dla europejskich MŚP[5],

– uwzględniając swoją rezolucję z 10 lutego 2021 r. w sprawie nowego planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym[6],

– uwzględniając swoją rezolucję z 19 maja 2021 r. w sprawie europejskiej strategii w zakresie wodoru[7],

– uwzględniając swoją rezolucję z 19 maja 2021 r. w sprawie strategii europejskiej na rzecz integracji systemów energetycznych[8],

– uwzględniając swoją rezolucję z 24 listopada 2021 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz surowców krytycznych[9],

– uwzględniając porozumienie przyjęte podczas 21. Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP21) w Paryżu 12 grudnia 2015 r. (porozumienie paryskie),

– uwzględniając komunikat Komisji z 30 września 2020 r. pt. „Nowa europejska przestrzeń badawcza na rzecz badań naukowych i innowacji” (COM(2020)0628),

– uwzględniając komunikat Komisji z 25 listopada 2020 r. w sprawie strategii farmaceutycznej dla Europy (COM(2020)0761),

– uwzględniając komunikat Komisji z 26 stycznia 2022 r. pt. „Ustanowienie Europejskiej deklaracji praw i zasad cyfrowych w cyfrowej dekadzie” (COM(2022)0027),

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 8 kwietnia 2019 r. pt. „Infrastruktury technologiczne” (SWD(2019)0158),

– uwzględniając swoją rezolucję z 13 grudnia 2016 r. w sprawie spójnej polityki UE dla sektora kultury i sektora kreatywnego[10],

– uwzględniając zalecenie Komisji (UE) 2021/1749 z 28 września 2021 r. w sprawie zasady „efektywność energetyczna przede wszystkim”: od zasad do praktyki – Wytyczne i przykłady dotyczące jej wdrażania w procesie podejmowania decyzji w sektorze energetycznym i w innych sektorach,

– uwzględniając sprawozdanie Międzyrządowego Zespołu ONZ ds. Zmian Klimatu z 4 kwietnia 2022 r. zatytułowane „Climate change 2022: Mitigation of Climate Change” [Zmiana klimatu 2022: łagodzenie zmiany klimatu],

– uwzględniając art. 54 Regulaminu,

– uwzględniając opinie Komisji Handlu Międzynarodowego, Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisji Transportu i Turystyki oraz Komisji Rozwoju Regionalnego,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A9-0214/2022),

A. mając na uwadze kluczowe znaczenie umożliwienia przemysłowi wdrażania dwojakiej transformacji, a jednocześnie utrzymania dobrych jakościowo miejsc pracy oraz zapewnienia konkurencyjności i zdolności do opracowywania i wytwarzania czystych produktów, usług i procesów produkcyjnych;

B. mając na uwadze, że celem strategii przemysłowej musi być także umacnianie jednolitego rynku i wspieranie przełomów technologicznych, aby UE stała się światowym liderem w dziedzinie technologii ekologicznych i cyfrowych;

C. mając na uwadze, że procesy przemysłowe i produkcyjne są podstawą rynku pracy w UE i powinny wspierać tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy;

D. mając na uwadze, że wobec zmieniającej się sytuacji geopolitycznej na świcie kluczowe znaczenie ma zwiększenie autonomii strategicznej, a zmniejszenie zależności UE od kluczowych materiałów, produktów, energii, zdolności produkcyjnych i technologii, a jednocześnie utrzymanie gospodarki tak otwartej, jak to możliwe, i tak zamkniętej, jak to konieczne;

E. mając na uwadze, że – jak ponownie pokazała zbrojna napaść Rosji na Ukrainę – UE jest wysoce uzależniona od dostaw energii z państw trzecich; mając na uwadze, że UE musi przeorientować swoją politykę przemysłową i energetyczną, by jak najszybciej zdywersyfikować źródła energii, zwiększyć oszczędności energii i poprawić środki służące efektywności energetycznej, a także wdrożyć na dużą skalę odnawialne źródła energii i przyjąć podejście znacznie bardziej oparte na zasadach gospodarki o obiegu zamkniętym w sektorach bazujących na odpornych i zrównoważonych łańcuchach dostaw;

F. mając na uwadze, że wysoki poziom uzależnienia od dostaw energii, np. z Rosji, a także wysokie ceny energii mogą być szkodliwe dla zdolności produkcyjnych przedsiębiorstw europejskich; mając na uwadze, że dostępność materiałów i komponentów, a także zdolności produkcyjnych w Europie ma zasadnicze znaczenie, by uniknąć zastąpienia zależności energetycznej UE zwiększoną zależnością od dostaw minerałów ziem rzadkich, innych metali krytycznych czy sprzętu lub od zdolności produkcyjnych;

G. mając na uwadze, że w UE znajdują się przodujące na świecie instytuty badawcze, przedsiębiorstwa i wykwalifikowani pracownicy oraz że może ona stać się światowym liderem w dziedzinie innowacji przemysłowych;

H. mając na uwadze, że po wskazaniu strategicznych zależności w najbardziej newralgicznych ekosystemach przemysłowych Komisja zapowiedziała, że zaproponuje konkretne środki systemowe (ekonomiczne i regulacyjne) mające zmniejszyć te zależności, w tym przez zabezpieczenie i wspieranie produkcji i inwestycji w Europie;

I. mając na uwadze, że UE musi dążyć do zapewnienia odporności łańcuchów dostaw, zarazem tworząc atrakcyjny, innowacyjny i oferujący wysoką wartość ekosystem produkcji i dostaw, dostosowany do europejskich celów w dziedzinie badań i rozwoju, innowacji, klimatu i ochrony środowiska;

J. mając na uwadze, że w sektorze przemysłowym emisje CO2 spadły od 1990 r. o 35 %, co wynika po części z delokalizacji zakładów;

K. mając na uwadze, że szacowane gospodarcze możliwości obniżenia zużycia energii końcowej do 2030 r. w porównaniu z dotychczasowym scenariuszem wynoszą w przypadku przemysłu europejskiego 23,5 %[11];

L. mając na uwadze, że Komisja uznała więcej sektorów gospodarki za kluczowe dla osiągnięcia strategicznej autonomii UE – należy do nich opieka zdrowotna, sektor rolno-spożywczy, górnictwo i wydobycie surowców oraz technologie cyfrowe;

M. mając na uwadze, że w nowej zaktualizowanej strategii przemysłowej Komisja przyznała, iż niezrównoważone praktyki rynkowe, w tym w obszarze zamówień publicznych, mogą prowadzić do konsolidacji rynku;

1. z zadowoleniem przyjmuje aktualizację strategii przemysłowej; podkreśla, że jeśli Zielony Ład ma być prawdziwie zrównoważoną i transformacyjną strategią wzrostu, zmniejszać zależności i utrzymać równe warunki działania dla przemysłu europejskiego podczas dwojakiej transformacji, musi mu towarzyszyć ambitna polityka przemysłowa, by UE stała się konkurencyjnym liderem zerowej emisji gazów cieplarnianych netto i zrównoważonej gospodarki, a także by tworzyć synergie między przedsiębiorstwami, małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MŚP) oraz przedsiębiorstwami typu start-up, a ponadto należy go wspierać ambitną polityką badań i rozwoju oraz przepisami przyjaznymi dla MŚP; podkreśla, że potrzeby te znacznie wzrosły w wyniku trwającego kryzysu klimatycznego i energetycznego oraz rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie; podkreśla zatem, że potrzebujemy ukierunkowanych środków pomocy dla odbiorców przemysłowych podatnych na zagrożenia, zwłaszcza MŚP i mikroprzedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji, które również silnie odczuły skutki pandemii COVID-19;

2. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by w obecnych i przyszłych inicjatywach i celach uwzględniły wpływ rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie na przemysł europejski i jego zdolności, a także by przyjęły całościowe podejście, tworząc zachęty wspierające strategiczne sektory przemysłowe i ich łańcuchy dostaw, które zmagają się z gwałtownym wzrostem kosztów energii, transportu i surowców; odnotowuje liczne środki, które mogą pomóc zmniejszyć te skutki, a przy tym zredukować emisje gazów cieplarnianych i zanieczyszczenie powietrza;

3. podkreśla, że dobrze funkcjonujący europejski jednolity rynek to ważny atut wzmacniający odporność przemysłu, atrakcyjność Europy dla inwestorów oraz konkurencyjność UE, a także usprawniający dwojaką transformację jako podstawę nowego wzrostu w przemyśle;

4. podkreśla, że UE nie może być uzależniona od państw trzecich, jeśli chodzi o produkty, energię, zdolności produkcyjne i technologie zasadnicze dla naszej gospodarki i dla przyszłości naszego społeczeństwa; podkreśla, że UE musi odzyskać silną pozycję w kluczowych globalnych łańcuchach wartości i zapewnić dostawy surowców krytycznych w czasach kryzysu, także przez szersze zastosowanie modelu gospodarki o obiegu zamkniętym; podkreśla korzyści płynące z krótszych łańcuchów dostaw dla odporności naszej gospodarki i dla realizacji ambicji klimatycznych UE;

5. podkreśla znaczenie współpracy międzynarodowej, równoprawnego partnerstwa i otwartego handlu światowego dla gospodarki europejskiej, oraz zauważa, że jednym z najefektywniejszych sposobów wzmocnienia odporności przemysłu europejskiego i zmniejszenia zależności jest dywersyfikacja łańcuchów dostaw dzięki ambitnym środkom polityki handlowej, w tym dzięki strategicznym porozumieniom o handlu i inwestycjach;

6. wzywa Komisję, by jak najszybciej przedstawiła jasne i potwierdzone naukowo ścieżki transformacji ekosystemu przemysłowego, w tym przez wskazanie, jakiej infrastruktury oraz jakich technologii i umiejętności potrzeba do udanej transformacji; wzywa Komisję, by zapewniła spójność, koordynację i synergie we wszystkich inicjatywach, celach, źródłach finansowania i instrumentach regulacyjnych, które będą wspierać przemysł w okresie transformacji; podkreśla, że trzeba w pełni dostosować do siebie ścieżki transformacji, plany działania w dziedzinie technologii przemysłowych i Strategiczny program badań i innowacji w partnerstwach europejskich w programie „Horyzont Europa”; wzywa do corocznego monitorowania i sprawozdawczości w zakresie konkurencyjności, postępu technologicznego, szans na zatrudnienie i odporności naszych ekosystemów przemysłowych oraz postępów poszczególnych sektorów na różnych ścieżkach transformacji, w tym ich spójności z celami klimatycznymi UE, tak by w razie potrzeby móc szybko dostosowywać narzędzia; podkreśla, że wszystkie zainteresowane strony w łańcuchu wartości, w tym społeczeństwo obywatelskie, środowisko akademickie, organizacje konsumenckie, związki zawodowe i Europejska Naukowa Rada Konsultacyjna ds. Zmian Klimatu, powinny być zaangażowane w proces ścieżek transformacji z zachowaniem przejrzystości oraz zapewniać stałe, bazujące na podstawach naukowych monitorowanie postępów;

7. wzywa Komisję, by przedstawiła strategię ukierunkowaną na transformację najbardziej emisyjnych i energochłonnych sektorów, która pozwoli im zachować konkurencyjność, a jednocześnie wesprze większą autonomię strategiczną UE, gdyż sektory te często mają znaczenie strategiczne;

8. przypomina, że konkurencyjność przemysłu europejskiego w dużej mierze zależy od jego zdolności do innowacji; zauważa, że UE ustępuje innym potęgom gospodarczym, jeśli chodzi o wydatki na badania i rozwój wyrażone jako odsetek PKB; ponownie podkreśla znaczenie ambitnego poziomu inwestycji w badania i rozwój dla poprawy pozycji konkurencyjnej UE w świecie; ubolewa, że zdecydowana większość państw członkowskich nadal nie osiągnęła celu, jakim jest przeznaczenie 3 % PKB na inwestycje w badania i rozwój; wzywa Komisję do skoordynowania starań państw członkowskich o podejmowanie dalszych zobowiązań do zwiększenia krajowych celów dotyczących inwestycji w działalność badawczo-rozwojową, zwłaszcza po to, by krajowe publiczne i prywatne finansowanie innowacji przemysłowych i badań bardziej sprzyjało badaniom motywowanym ciekawością i wymagającym tylko niskiego poziomu gotowości technologicznej, z myślą o utrzymaniu i poprawie bazy wiedzy wspierającej innowacje przemysłowe w Europie; podkreśla w związku z tym rolę, jaką mogą odegrać partnerstwa na rzecz otwartej nauki; apeluje do Komisji o zagwarantowanie, aby inwestycje w badania i rozwój były zorientowane również na udział mikroprzedsiębiorstw;

9. zwraca uwagę, że programy prac programu „Horyzont Europa” i partnerstwa publiczno-prywatne muszą uwzględniać nowe okoliczności wynikające z rosyjskiej inwazji na Ukrainę, zwłaszcza jeśli chodzi o klastry 4 i 5 ( przemysł, technologie cyfrowe i przestrzeń kosmiczna” oraz „klimat, energia i mobilność”), a w działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na przemysł muszą skupiać się na zastępowaniu paliw kopalnych i zmniejszaniu zależności przemysłu UE od importu energii;

10. apeluje do Komisji o wkład w zlikwidowanie niedostatków inwestycji – w porównaniu ze światowymi konkurentami – w dziedzinie kluczowych technologii prorozwojowych; dlatego z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący europejskiego aktu w sprawie chipów oraz utworzenie europejskiego sojuszu na rzecz danych, technologii przetwarzania brzegowego i rozwiązań chmurowych w przemyśle; wzywa Komisję do bezzwłocznego rozpoczęcia opóźnionych prac europejskiego przemysłowego sojuszu na rzecz procesorów i technologii półprzewodnikowych; wzywa Komisję do szybkiego rozszerzenia tych inicjatyw na inne instrumenty badań, rozwoju i innowacji oraz na kluczowe technologie prorozwojowe, takie jak baterie, sztuczna inteligencja, cyberbezpieczeństwo, automatyzacja i robotyka, biotechnologia, obliczenia brzegowe, fotonika oraz obliczenia i technologie kwantowe;

11. z zadowoleniem przyjmuje starania Komisji dotyczące europejskiego ekosystemu półprzewodników, w tym zwiększenia lokalnych zdolności produkcyjnych, linii pilotażowych i pionierskich zakładów produkcji chipów, zaawansowanych technologii chipów i projektowania systemów; podkreśla, że trzeba zagwarantować, że finansowanie europejskiego aktu w sprawie chipów nie spowoduje zmniejszenia finansowania innych istniejących powiązanych programów UE; z zadowoleniem przyjmuje dokument roboczy służb Komisji towarzyszący europejskiemu aktowi w sprawie chipów (SWD(2022)0147); wzywa jednak Komisję do sporządzenia oceny skutków, w tym wpływu na środowisko, oraz całościowej analizy przyszłego zapotrzebowania na chipy, różnego rodzaju przewagi konkurencyjnej i potencjału produkcji chipów w Europie;

12. zwraca uwagę, że trzeba w pełni wdrożyć Strategiczny program badań i innowacji (SRIA) Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych (KDT JU), gdyż jest to program o zasadniczym znaczeniu dla autonomii strategicznej Unii w odniesieniu do szeregu kluczowych technologii prorozwojowych; uważa, że przekierowanie finansowania ze środków KDT JU na badania w szczególności poświęcone chipom powinno mieć miejsce przede wszystkim w istniejącym SRIA;

13. podkreśla potrzebę wzmocnienia partnerstwa „Made in EU” szybszego przyjmowania technologii czwartej rewolucji przemysłowej, zwłaszcza przez MŚP; wzywa Komisję do silnego umocowania partnerstwa „Made in Europe” w programie „Horyzont Europa” przez wspieranie współpracy MŚP z uczelniami oraz ośrodkami badawczymi i technologicznymi; podkreśla, że program „Made in Europe” powinien służyć nie tylko jakości i innowacjom, ale również powstaniu wysoce zrównoważonych i sprawiedliwych społecznie produktów, procesów i usług przemysłowych, a także wspierać odtwarzanie wysokiej jakości miejsc pracy i możliwości produkcyjnych w całej Unii, by wspierać wyważony i zrównoważony rozwój wszystkich regionów UE;

14. podkreśla znaczenie forum przemysłowego ustanowionego w strategii przemysłowej i zauważa, że spośród pięciu utworzonych grup zadaniowych jedna ma bezpośrednie znaczenie dla jednolitego rynku i analizuje jego horyzontalne aspekty oraz usuwanie barier, a inna skupia się zwłaszcza na zaawansowanej produkcji jako horyzontalnym czynniku umożliwiającym funkcjonowanie wielu ekosystemów;

15. podkreśla znaczenie unijnej ambicji „zero zanieczyszczeń” i pełni zintegrowanej gospodarki o obiegu zamkniętym dla stworzenia wydajnego i zdekarbonizowanego przemysłu; apeluje do Komisji o przeprowadzenie analiz recyklingu i ponownego wprowadzania produktów do cyklu życia; wzywa Komisję do zwrócenia szczególnej uwagi na możliwości finansowania i przetargów na projekty przedsiębiorstw będących innowacyjnymi liderami gospodarki o obiegu zamkniętym, a także na potrzebę stymulowania rozwoju rynków pionierskich; uważa, że zapobieganie powstawaniu odpadów i zmniejszanie zużycia energii i zasobów związanych z odpadami, a także recykling w obiegu zamkniętym w całym sektorze przemysłu są niezbędne dla gospodarki o obiegu zamkniętym; podkreśla ponadto znaczenie norm, uprawnień do zakupu, kontyngentów, projektowania z myślą o zrównoważonym rozwoju i możliwości naprawy, ułatwiającego recykling i ponowne użycie ważnych (krytycznych) surowców, a także szerszego użytkowania i większej długowieczności produktów;

16. z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź Komisji dotyczącą wydania wytycznych w sprawie zamówień publicznych oraz jej dążenie do wzajemności w dostępie do tych zamówień; podkreśla, że zamówienia publiczne są podstawowym instrumentem bezpieczeństwa narodowego i gospodarczego, polityki przemysłowej, zrównoważoności społecznej i ekologicznej oraz wspierania przyjęcia zrównoważonych produktów i usług na rynku i popytu na nie; podkreśla, że mechanizmy zamówień publicznych powinny dodatkowo wspierać transformację przemysłu europejskiego przez sprzyjanie produkcji ekoinnowacyjnych, racjonalnych pod względem kosztów i zrównoważonych towarów i usług oraz zwiększanie zapotrzebowania na surowce wtórne pozyskiwane dzięki wdrożeniu procesów produkcyjnych o zamkniętym cyklu życia; w związku z tym wzywa Komisję, by w razie potrzeby przeprowadziła przegląd przepisów o zamówieniach publicznych i konkurencji, a jednocześnie zapewniała właściwe funkcjonowanie jednolitego rynku; przypomina o znaczeniu opracowanych przez Komisję wytycznych dotyczących tego, jak państwa członkowskie powinny uwzględniać w udzielanych zamówieniach cele dotyczące wyników i kryteria jakości, a także kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie; wzywa Komisję, by zagwarantowała dostęp MŚP oraz by zwalczała kryteria udzielania zamówień ustalające wymogi lub kwalifikacje, które wykraczają poza podstawowe elementy nabywanych usług lub towarów, tak aby MŚP miały równe szanse na udział w znaczącym rynku zamówień publicznych; apeluje o zachowanie najwyższej czujności w kwestii nabywania krytycznej infrastruktury przez podmioty spoza Europy;

17. przypomina o roli, jaką praktyki w zakresie zrównoważonych zamówień odgrywają w zapobieganiu niedoborom leków, zapewniając bezpieczeństwo dostaw i inwestowanie w produkcję; wzywa Komisję, aby wspierała państwa członkowskie przez opracowanie ukierunkowanych unijnych zasad dotyczących zamówień publicznych na leki na podstawie obecnej dyrektywy w sprawie zamówień publicznych, dążąc do zapewnienia długoterminowej zrównoważoności, konkurencji i bezpieczeństwa dostaw oraz stymulowania inwestycji w wytwarzanie.

18. wzywa Komisję, aby poddała ocenie wspólne zamówienia udzielone podczas pandemii COVID-19, aby porównać je z umową zakupu z wyprzedzeniem i wykorzystać wyciągnięte wnioski do udoskonalenia tego narzędzia przez uniknięcie zakłóceń rynku wewnętrznego.

19. podkreśla, że trzeba włączać edukację oraz podnoszenie i zmianę kwalifikacji w ścieżkach transformacji, gdyż są to ważne narzędzia transformacji przemysłu UE oraz staraniach o wyższą wydajność, z uwzględnieniem potrzeb rynku pracy regionów w procesie ożywienia gospodarczego, aby zapobiec ubożeniu regionów; wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania wraz z partnerami społecznymi strategii kształcenia zawodowego i tworzenia partnerstw między przedsiębiorstwami a edukacją, zwłaszcza w regionalnych klastrach przemysłowych, by podnieść umiejętności i zwiększyć absorpcję innowacji gotowych do wprowadzenia na rynek wśród MŚP, a także do stworzenia zachęt dla MŚP do szkolenia i podnoszenia kwalifikacji personelu i pracowników, zwłaszcza w dziedzinie umiejętności cyfrowych; zwraca uwagę na potrzebę zacieśnienia współpracy między sektorem badawczo-rozwojowym a przemysłem, zwłaszcza w formie transferów technologii do MŚP; podkreśla, że należy wspierać równouprawnienie płci, uwzględnianie aspektu płci, równość szans oraz udział kobiet w rynku pracy i kobiecą przedsiębiorczość;

20. podkreśla znaczenie proaktywnej polityki kształcenia i szkolenia, sprzyjającej rekrutacji i zatrzymywaniu talentów w UE; apeluje do Komisji i państw członkowskich o wspieranie światowej klasy badaczy i nauczycieli w UE, aby stali się oni liderami programu kształcenia, badań, rozwoju i szkolenia przyszłych pracowników z myślą o pogłębieniu współpracy między sektorami edukacji i szkolenia, badań i biznesu;

21. podkreśla, że państwa członkowskie muszą wdrożyć pakt na rzecz umiejętności i inne inicjatywy Unii służące tworzeniu możliwości zmiany i podnoszenia kwalifikacji siły roboczej, wyposażaniu osób w umiejętności wymagane do dywersyfikacji zawodowej, rozwiązaniu problemu niedoboru siły roboczej i umiejętności oraz przyspieszeniu zmieniania i podnoszenia kwalifikacji pracowników i bezrobotnych, zwłaszcza pracowników znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji w związku z transformacją; podkreśla potrzebę realizacji inicjatyw mających wzmacniać europejską przestrzeń badawczą, europejski obszar edukacji i europejskie ekosystemy innowacji, by stworzyć silny europejski rynek wewnętrzny badań i innowacji;

22. zwraca uwagę na szczególnie trudną sytuację najsłabiej wykwalifikowanych pracowników; w tym względzie podkreśla znaczenie Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, choć zauważa, że jego zakres jest ograniczony;

23. podkreśla, że MŚP i przedsiębiorstwa typu start-up odgrywają główną rolę w ekosystemach przemysłowych w UE, a zwłaszcza w cyfryzacji UE, i są ważnym źródłem zrównoważonych i społecznie odpowiedzialnych modeli biznesowych i innowacyjnych produktów; podkreśla, że trzeba poprawić ich dostęp do finansowania krajowego i unijnego, zwłaszcza w sektorach tradycyjnych, gdzie cyfryzacja nie jest jeszcze rozwinięta; ubolewa z powodu niedostatecznego finansowania przedsiębiorców w danych kategoriach płci, orientacji seksualnej lub pochodzenia; podkreśla rolę Europejskiej Rady ds. Innowacji we wspieraniu europejskiego ekosystemu przedsiębiorstw typu start-up i inwestycji bardziej sprzyjającego rozwojowi zaawansowanych technologicznie innowacji o wysokim poziomie ryzyka i potencjalnych korzyści;

24. jest zdania, że inicjatywy cyfrowej dekady przyczynią się do cyfrowej transformacji przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP, które nadal odstają od dużych przedsiębiorstw pod względem umiejętności cyfrowych i cyfryzacji działalności;

25. podkreśla potrzebę wyeliminowania istniejących barier na wspólnym rynku, które utrudniają rozwój MŚP i przedsiębiorstw typu start-up w Europie, a także potrzebę usprawnienia ram prawnych i regulacyjnych, a dzięki temu przyjęcia polityki przyjaznej MŚP;

26. podkreśla potrzebę modernizacji ram regulacyjnych i przygotowania ich na przyszłe wyzwania w celu zapewnienia stabilności i przewidywalności regulacyjnej, co ułatwi zatwierdzanie innowacyjnych produktów i usług oraz umożliwi transformację w kierunku gospodarki neutralnej emisyjnie, a także konkurencyjność Europy i wysokiej jakości miejsca pracy, z uwzględnieniem aspektów gospodarczych, środowiskowych, społecznych i związanych z płcią; wzywa Komisję, by po zakończeniu oceny skutków włączyła plany działania do ścieżek transformacji, z wiążącymi celami ilościowymi i jakościowymi, oraz by zmniejszała zbędne obciążenia administracyjne dla europejskich przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP; zwraca uwagę na zasadę „jedno więcej – jedno mniej”;

27. podkreśla potrzebę zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw, zwłaszcza dla MŚP i przedsiębiorstw typu start-up, przy zachowaniu najwyższych standardów dla konsumentów, i pracowników oraz dla zdrowia i ochrony środowiska; podkreśla, że Europa znalazła się w punkcie zwrotnym z powodu rosyjskiej napaści na Ukrainę i konsekwencje pandemii COVID-19; wzywa Komisję, by oceniła, czy nowe wnioski ustawodawcze nakładają na przedsiębiorstwa nadmierne obciążenia regulacyjne lub administracyjne;

28. przypomina o roli administracji publicznej w zapewnianiu przyjaznego dla biznesu otoczenia ekonomicznego, a także zmniejszania obciążenia administracyjnego przedsiębiorstw, przy jednoczesnym zapewnieniu najwyższych standardów przejrzystości i bezpieczeństwa pracowników; uważa, że w sektorze publicznym i wśród jego pracowników należy promować narzędzia administracji elektronicznej, politykę innowacji cyfrowych i podwyższanie umiejętności cyfrowych;

29. podkreśla krajowy i regionalny wymiar polityki przemysłowej oraz rolę regionalnych strategii inteligentnej specjalizacji, zwłaszcza pod względem zatrudnienia oraz rozwoju gospodarki i przemysłu na całym terytorium państw członkowskich; apeluje w związku z tym o analizę osiągnięć strategii inteligentnej specjalizacji jako platformy dla przyszłych środków na szczeblu regionalnym; podkreśla znaczenie przejrzystego udziału wszystkich lokalnych zainteresowanych stron, w tym społeczeństwa obywatelskiego i przedstawicieli społeczności, we przygotowaniu i wdrażaniu regionalnych strategii inteligentnej specjalizacji; wzywa Komisję do uwzględnienia instrumentów zwiększających wykorzystanie programu „Made in EU” na szczeblu regionalnym;

30. apeluje do Komisji, by bazowała na regionalnych ekosystemach działających zgodnie z ich strategią inteligentnej specjalizacji, pomagających niwelować dysproporcje regionalne oraz angażujących administrację publiczną, instytucje szkolnictwa wyższego, naukowców, społeczeństwo obywatelskie i przemysł, by łączyć ich wiedzę oraz wspólnie tworzyć treści, kontekst i doświadczenia w uczeniu się;

31. kładzie nacisk na potrzebę zapewnienia sprawiedliwości społecznej w transformacji przemysłu oraz opracowania odpowiednich środków wspierających reindustrializację regionów przechodzących transformację dzięki strategicznym międzyregionalnym projektom inwestycyjnym i planom restrukturyzacji regionów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, zwłaszcza obszarów wiejskich i oddalonych;

32. podkreśla, że trzeba fundamentalnie zmienić kierunek naszej europejskiej polityki energetycznej w reakcji na brutalną napaść Rosji na Ukrainę; wzywa do znacznego zmniejszenia zależności energetycznej UE, zwłaszcza od rosyjskiego gazu, ropy naftowej, węgla i paliwa jądrowego; wzywa Komisję i państwa członkowskie do szybszego tworzenia zdolności do wytwarzania znacznego wolumenu zrównoważonej, przystępnej cenowo i bezpiecznej bogatej energii odnawialnej i przejściowej energii niskoemisyjnej, a także do zwiększenia oszczędności energii i środków dotyczących efektywności energetycznej; wzywa Komisję do efektywniejszego wspierania rozwoju źródeł energii, które pozwolą zaspokoić zwiększony popyt na energię elektryczną, oraz do lepszej koordynacji planowania i finansowania potrzebnej elektryczności, zwłaszcza niezbędnej infrastruktury elektryczności, energii, inteligentnych sieci, wodoru, CO2 oraz infrastruktury grzewczej i chłodniczej;

33. podkreśla, że dobre funkcjonowanie europejskiego ekosystemu przemysłowego wymaga stabilnych dostaw energii; ostrzega przed szkodliwymi skutkami ograniczenia dostaw energii dla zaplecza produkcyjnego; podkreśla w związku z tym potrzebę systemu koordynacji, który służyłby systematycznemu monitorowaniu dostępności gazu w czasach kryzysu, aby ułatwiać realizację wspólnych europejskich strategii radzenia sobie z kryzysem;

34. zwraca uwagę, że procesy ogrzewania i chłodzenia należą nadal do najistotniejszych sposobów wykorzystania energii w przemyśle; podkreśla, że aby szybciej redukować emisje gazów cieplarnianych w przemyśle, trzeba w pełni wykorzystać potencjał efektywności energetycznej w ogrzewaniu i chłodzeniu przemysłowym; podkreśla, że trzeba lepiej wykorzystywać niemożliwe do uniknięcia ciepło odpadowe i chłód odpadowy, a także klastry przemysłowe i symbiozy oferujące istotne synergie i potencjał oszczędności energii w wielu sektorach, w tym tekstylnym, chemicznym, maszynowym i przetwórstwa żywności;

35. wzywa Komisję do większych starań o odblokowanie potencjału biogospodarki o obiegu zamkniętym, wykorzystującej zrównoważone i odnawialne zasoby, aby promować konkurencyjność i odporność przemysłu w długim terminie, podkreśla w związku z tym, że odpady z biomasy mogą skutecznie zastąpić paliwa kopalne, a ich użycie może jednocześnie zmniejszyć ślad węglowy; apeluje zatem do UE oraz władz krajowych i lokalnych o wspieranie takiego podejścia ukierunkowanego na obieg zamknięty we wszystkich dziedzinach polityki;

36. wzywa Komisję i państwa członkowskie do znacznego skrócenia czasu wydawania zezwoleń oraz do stworzenia przyspieszonych procedur wydawania pozwoleń dla infrastruktury wspierającej przemysł w transformacji w kierunku neutralnej dla klimatu gospodarki o obiegu zamkniętym, bez uszczerbku dla przejrzystości, zasadności i legalności dotychczasowych procedur; podkreśla w tym kontekście potrzebę rozwoju wodorowej sieci szkieletowej w Europie, dalszego rozwoju połączeń międzysystemowych na naszym kontynencie oraz wspierania upowszechnienia energooszczędnych technologii, takich wysoce wydajne lokalne odnawialne źródła energii oraz kogeneracja, zwłaszcza dla MŚP;

37. ponownie zwraca uwagę, że potrzebujemy ram, które pozwolą rozwijać zrównoważoną mobilność i wspierać łączenie sektorów;

38. wzywa państwa członkowskie i Komisję, by przyspieszyły inteligentne i selektywne wdrażanie wszystkich unijnych programów i instrumentów badań, rozwoju i innowacji, infrastruktury i technologii cyfrowych, w tym ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania (IPCEI) mających przeciwdziałać niedoskonałościom rynku, a także sojuszy przemysłowych i infrastruktury technologicznej do testowania i walidacji nowych rozwiązań technologicznych oraz wprowadzania ich na większą skalę, zwłaszcza tych, w których powstają innowacyjne przełomowe technologie potrzebne do dwojakiej transformacji, szczególnie związane z wytwarzaniem energii, paliwami i kluczowymi technologiami prorozwojowymi, a także do powstania wydajnej gospodarki o obiegu zamkniętym, np. sektora czystej stali, czystego lotnictwa, e-paliw, czystych nawozów i e-krakingu;

39. podkreśla, że szybkie ocenianie przez Komisję wniosków dotyczących IPCEI ma zasadnicze znaczenie dla odporności przemysłu europejskiego; apeluje do Komisji o jasne, skuteczne, proste i całościowe wytyczne dotyczące projektów IPCEI; przypomina, że trzeba zmniejszać ryzyko finansowania, np. z wykorzystaniem InvestEU lub funduszu innowacyjnego, co ma zasadnicze znaczenie dla zwiększenia zdolności produkcyjnych UE w kluczowych sektorach strategicznych, np. w branży fotowoltaicznej, gdyż umożliwia odbudowę solidnej europejskiej bazy produkcyjnej;

40. podkreśla ogromny potencjał kontraktów na transakcje różnicowe dotyczące dwutlenku węgla jako kluczowego instrumentu redukcji emisji i zmniejszenia zależności od paliw kopalnych w przemyśle; uważa je za istotne zwłaszcza dla sektorów, w których trudno jest obniżyć poziom emisji, dla stosowania technologii na większą skalę oraz dla wspierania ich upowszechniania w sektorach; podkreśla, że kontrakty te powinny być współmierne, zgodne z prawodawstwem UE, zgodne z zasadami WTO i nie powinny prowadzić do nadmiernych zakłóceń na rynku wewnętrznym UE;

41. z zadowoleniem przyjmuje analizę Komisji dotyczącą strategicznych zależności i zdolności zgodnie z celem autonomii strategicznej; wzywa Komisję, by jak najszybciej ukończyła analizy i plany działania dotyczące technologii przemysłowych oraz by zaproponowała działania mające zmniejszyć zależność od wskazanych produktów krytycznych, w tym działania dotyczące recyklingu i zasobooszczędności, oraz od dostaw, w tym od dostawców energii; podkreśla znaczenie nieprzerwanego dostępu podstawowych leków i sprzętu medycznego do wspólnego rynku UE, czego nauczyło nas doświadczenie niedoborów z początku pandemii COVID-19; podkreśla, że potrzebna jest strategia oparta na dogłębniejszej analizie wzajemnych zależności, by zwiększyć zdolności UE w krytycznych łańcuchach wartości i w produkcji, a jednocześnie utrzymać zaangażowanie na rzecz multilateralizmu i wolnego handlu;

42. apeluje do Komisji o przyjęcie całościowego podejścia do łańcucha wartości przy analizie zależności strategicznych w 14 krytycznych ekosystemach przemysłowych wskazanych przez nią w rocznym sprawozdaniu dotyczącym jednolitego rynku z 2021 r.; zaleca objęcie takimi dogłębnymi analizami wszystkich sektorów uważanych za strategiczne; apeluje do Komisji o uwzględnienie wpływu środków eksterytorialnych przyjmowanych przez państwa spoza UE na przemysł UE, zwłaszcza pod względem kontroli eksportu; zaznacza, że chcąc uniknąć nowych zależności i słabości, trzeba ukierunkować zaktualizowaną nową strategię przemysłową, uwzględniając europejskie zasoby i zdolności technologiczne;

43. podkreśla, że recykling ma do odegrania zasadniczą rolę w zwiększaniu podaży surowców pierwotnych i wtórnych, a tym samym może zmniejszyć zależność UE od importu spoza UE; apeluje do Komisji o dalsze wspieranie środków ograniczających wzrost zapotrzebowania na surowce pierwotne, np. o propagowanie gospodarki o obiegu zamkniętym, wspieranie badań i innowacji służących zastępowania materiałów innymi, ujmowanie zrównoważonych dostaw w umowach handlowych, a także nawiązywanie strategicznych partnerstw w dziedzinie surowców pierwotnych;

44. wzywa Komisję do rozszerzenia zakresu działań Obserwatorium Technologii Krytycznych o stałe monitorowanie, ocenę i sprawozdawczość dotyczące wskaźników odporności przemysłu UE, np. wzajemnych zależności w kluczowych technologiach, zdolności produkcyjnych, systemu wczesnego ostrzegania o możliwych brakach, zależności strategicznych czy subsydiów zagranicznych w sektorach strategicznych;

45. zwraca się do Komisji i państw członkowskich z apelem o tworzenie doraźnych zachęt do inwestowania w produkcję dóbr krytycznych, takich jak leki podstawowe, by osiągnąć otwartą autonomię strategiczną, a także w technologie produkcyjne, na wypadek wszelkiego rodzaju kryzysów, w tym wojny, przy jednoczesnym zapewnieniu długoterminowej odporności łańcuchów dostaw;

46. apeluje do Komisji o zapewnienie, by środki proponowane w strategii farmaceutycznej dla Europy gwarantowały Unii miejsce innowatorki w działalności badawczo-rozwojowej, a także konkurencyjność, niezawodne dostawy po przystępnych cenach, dostęp do nowoczesnych leków oraz pobudzanie innowacji oraz inwestycji w działalność badawczo-rozwojową; zauważa, że przyciągnięcie do UE silnego, bazującego na badaniach naukowych przemysłu farmaceutycznego także wesprze odporność UE; podkreśla, że trzeba wspierać ukierunkowane inwestycje w badania i innowacje, produkcję leków i substancji czynnych w UE oraz utrzymanie dynamicznych placówek badawczych i produkcyjnych na terytorium Unii;

47. jest głęboko zaniepokojony występującą na jednolitym rynku nieuczciwą konkurencją ze strony finansowanych przez państwo przedsiębiorstw spoza UE oraz inwestycjami i przejęciami ze strony takich przedsiębiorstw, zwłaszcza w sektorach strategicznych, takich jak dostawy energii niezbędne do zapewnienia niezależności Unii i jej bezpieczeństwa energetycznego; wzywa Komisję do przeanalizowania tych ingerencji w celu zagwarantowania równych warunków działania, zwłaszcza dla MŚP, a także w celu opracowania odpowiednich i prawnie uzasadnionych środków przeciwdziałania ingerencjom, przy jednoczesnym ogólnym zapewnieniu, że ugruntowane ramy polityki konkurencji UE nie będą podważane i że propagowana będzie uczciwa konkurencja między działającymi na jednolitym rynku z UE i spoza UE;

48. z zadowoleniem przyjmuje propozycje Komisji zmierzające do równego traktowania przedsiębiorstw europejskich i pozaeuropejskich; zwraca uwagę, że w powiązaniu z tymi propozycjami trzeba utrzymać konkurencyjność europejskiego eksportu;

49. wzywa Komisję, by z myślą o kolejnym przeglądzie rozszerzyła zakres przepisów o bezpośrednich inwestycjach zagranicznych i zawartych w nich definicji, by uwzględnić wpływ subsydiów zagranicznych na bezpieczeństwo gospodarcze w UE oraz prowadzonych przez przedsiębiorstwa z UE w państwach trzecich transferów technologii w sektorach strategicznych;

50. apeluje do Komisji o wspieranie transferu technologii ekologicznych do krajów rozwijających się, by ułatwić transformację ekologiczną na całym świecie;

51. jest zaniepokojony coraz większą zależnością od pozaunijnych producentów wyposażenia w dziedzinie bezpieczeństwa w kluczowych i newralgicznych dla naszego społeczeństwa sprawach, takich jak bezpieczeństwo (na granicach, cyberbezpieczeństwo, obronność); podkreśla, że trzeba zaliczyć technologie i sprzęt z dziedziny bezpieczeństwa do sektorów strategicznych; wzywa do opracowania planu działań, które pobudzą ten sektor przemysłu UE, w tym przez dostosowanie przepisów o zamówieniach publicznych;

52. zwraca uwagę na wnioski zawarte w sprawozdaniu Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w sprawie opóźnień we wdrażaniu sieci 5G oraz zagrożeń związanych z kontrahentami spoza UE[12]; wzywa Komisję, by stymulowała skoordynowane wprowadzanie sieci 5G w UE oraz zmniejszała zależności zewnętrzne i ryzyko zakłóceń w dziedzinie technologii komunikacyjnych 5G i 6G przez koordynowanie wsparcia umożliwiającego podmiotom europejskim budowę zdolności badawczo-rozwojowych w zakresie systemów 6G oraz rozwijanie czołowych rynków infrastruktury 5G jako podstawy transformacji cyfrowej i ekologicznej; wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego poziomu konkurencyjności w dziedzinie technologii 5G, przy jednoczesnym zagwarantowaniu bezpieczeństwa sieci 5G;

53. podkreśla, że sektor kultury i kreatywności ma zasadnicze znaczenie dla ruchu nowego europejskiego Bauhausu, który będzie inicjatywą kluczową; zauważa, że sektor kultury i kreatywności napędza innowacje i rozwój technologii w Europie; apeluje do Komisji o opracowanie ram całościowej, spójnej i długoterminowej polityki przemysłowej dla sektora kultury i kreatywności;

54. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący aktu w sprawie danych oraz inicjatywę dotyczącą rozwoju europejskich przestrzeni danych; podkreśla rolę, jaką interoperacyjne, konkurencyjne i ogólnoeuropejskie przestrzenie danych będą odgrywać w wielu sektorach przemysłu, w tym w rozwoju sztucznej inteligencji, mobilności, ochronie środowiska, opiece zdrowotnej i inteligentnej produkcji; podkreśla, że trzeba zróżnicować podejście, uwzględniając charakterystykę poszczególnych sektorów; uważa, że pierwszoplanowa rola przedsiębiorstw spoza UE/EOG w unijnych inicjatywach dotyczących przestrzeni danych może rozmywać cel, jakim jest poprawa suwerenności technologicznej UE; podkreśla znaczenie gospodarki opartej na danych i zwraca się do Komisji, by przyspieszyła realizację wszystkich inicjatyw związanych z danymi i wsparła powstanie ekosystemu europejskich przestrzeni danych bazujących na zaufaniu, konkurencyjności i interoperacyjności, oraz by sprzyjała tworzeniu wspólnej europejskiej infrastruktury ułatwiającej wykorzystywanie i wymianę danych w różnych sektorach przemysłu, wzmacnianie ekosystemu danych, ekosystemu chmury i ekosystemu brzegowego oraz zwiększanie inwestycji w szybką komunikację; podkreśla w związku z tym znaczenie pewności prawa, o kluczowym znaczeniu dla zdolności innowacyjnych przedsiębiorstw z UE;

55. zwraca uwagę na potrzebę odporności sieci komunikacyjnych i bezpieczeństwa przestrzeni danych, a co za tym idzie zachęcania do szybkiego wdrażania sieci światłowodowych, które mogą gwarantować wielość ścieżek i odporność na ataki fizyczne i cybernetyczne;

56. apeluje do Komisji o zapewnienie, by w transformacji cyfrowej wykorzystywano nowoczesne metody i najlepsze praktyki redukcji emisji gazów cieplarnianych i złożoności obliczeniowej oraz zwiększania efektywności energetycznej i efektywności danych w systemach stosowanych w produkcji; podkreśla zatem, że trzeba stosować metodę uwzględniającą ocenę zrównoważenia środowiskowego w transformacji cyfrowej, w tym w odniesieniu do zużycia energii, w całym cyklu życia produktów i systemów;

57. wzywa Komisję, by wprowadziła środki zapobiegające sytuacji, w której podmioty spoza UE będą właścicielami unijnych jednostek notyfikowanych wyznaczonych przez dane państwo UE do oceny zgodności niektórych produktów przed wprowadzeniem ich do obrotu;

58. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą europejskiej strategii normalizacji, która ma wesprzeć transformację cyfrową i ekologiczną, oraz podziela aspiracje w kwestii przyjęcia bardziej proaktywnego podejścia do strategii ustanawiania norm, w tym na szczeblu międzynarodowym, z głównymi partnerami handlowymi;

59. zauważa, że chcąc uzyskać autonomię strategiczną, trzeba rozwijać europejski potencjał obronny; podkreśla znaczenie ukierunkowania polityki oraz rozwijania ambitnych programów publicznych wspierających i stymulujących inwestycje w przemysł kosmiczny i obronny; uważa, że zasadnicze znaczenie ma uruchomienie wiarygodnego, skromnego i wydajnego europejskiego rynku wyposażenia obronnego, odznaczającego się wysokim stopniem suwerenności technologicznej;

60. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

 

UZASADNIENIE

Przemysł europejski ma kluczowe znaczenie dla dobrobytu naszych społeczeństw dziś i w przyszłości. Nie tylko oferuje on 35 mln miejsc pracy, ale również tworzy i produkuje innowacje, zrównoważone materiały i produkty, których potrzebujemy, by powstały przyszłościowe gospodarka i społeczeństwo.

 

Aby zaradzić zmianie klimatu, potrzebujemy szybkiej transformacji energetycznej, przyspieszenia badań i rozwoju w dziedzinie nowych technologii i procesów oraz szybkiego przyjęcia i wdrożenia niezbędnych rozwiązań. Sprawozdawca uważa, że konkurencyjna i innowacyjna europejska polityka przemysłowa jest niezbędna do osiągnięcia ambitnych celów klimatycznych UE.

 

UE musi wywiązać się z obietnic zapisanych w Zielonym Ładzie, który ma być strategią wzrostu, wspierającą transformację zarówno ekologiczną, jak i cyfrową. Głównym elementem będzie stworzenie ram współpracy między przemysłem a państwami członkowskimi, co umożliwi opracowywanie, wdrażanie i eksport innowacji europejskich. Przyniesie to nie tylko prawdziwą redukcję emisji, ale również jednoczesny rozwój technologii, towarów i usług, których potrzebuje nasze społeczeństwo i reszta świata. Tak powstanie prawdziwa europejska strategia wzrostu.

 

Plany transformacji przemysłowej UE wiążą się z szeregiem wyzwań. Oczywiste jest, że przez cały okres transformacji UE i jej państwa członkowskie muszą zaangażować się w ułatwianie działania, koordynowanie i, w razie potrzeby, obronę przemysłu. By zmiany były możliwe, trzeba wprowadzić dostosowane do potrzeb rozwiązania i instrumenty odpowiadające różnym ekosystemom przemysłowym w Unii Europejskiej.

 

Oprócz publicznych zobowiązań do inwestowania w infrastrukturę czystej energii, strategicznego programu innowacji, zmniejszenia obciążeń administracyjnych i wykorzystania środków publicznych oczekujemy też wzajemności w postaci długoterminowego zaangażowania przedsiębiorstw otrzymujących takie wsparcie do inwestowania w ich regiony, ludzi i środowisko, z korzyścią dla mieszkańców.

 

Konkurencyjny i czysty

 

Poprawa konkurencyjności przemysłu w Unii Europejskiej jest w szybko zmieniającym się świecie niezbędna. W UE znajdują się pierwszoplanowe na skalę światową instytuty badawcze, przedsiębiorstwa i wysoko wykwalifikowani pracownicy. Przedsiębiorstwa europejskie mają ogromny potencjał tworzenia miejsc pracy, eksportu i zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Trzeba utrzymać i jeszcze umocnić silne strony Europy w globalnych łańcuchach wartości w świecie o zmieniających się realiach geopolitycznych.

 

Europejska współpraca między przemysłem, uczelniami i innymi instytucjami edukacyjnymi, ośrodkami badawczo-innowacyjnymi oraz rządami ma kluczowe znaczenie dla rozwoju niezbędnej infrastruktury i opracowania przełomowych technologii niezbędnych do produkcji wyrobów zaspokajających codzienne potrzeby, takich jak czysta stal, czyste chemikalia, czyste nawozy, e-paliwa, panele słoneczne, turbiny wiatrowe i podstawowe leki. Potrzebujemy ścieżek transformacji dla każdego ekosystemu, składających się na wspólny program rozwoju i wdrażania tych przełomowych technologii.

 

Odrębnym i ogromnym wyzwaniem jest zapewnienie, że w przyszłości będziemy w stanie zaspokoić potrzeby energetyczne naszego przemysłu. Stało się jasne, że energia produkowana ze źródeł odnawialnych w Europie nie wystarczy. Dlatego musimy prowadzić „dyplomację energetyczną” z innymi krajami, by zapewnić na przykład dostawy paliw syntetycznych.

 

Odporny

 

Kryzys związany z COVID-19 dodatkowo uświadomił nam, że Unia Europejska jest zbyt zależna od innych części świata, jeśli chodzi o kluczowe produkty i zasoby. Zbyt długo w naszym podejściu do produkcji krajowej przedkładano koszty krótkoterminowe nad bezpieczeństwo, zrównoważoność i odporność. Nie możemy pozwolić, aby dostępność i przystępność cenowa produktów i technologii niezbędnych naszej gospodarce i naszemu społeczeństwu w przyszłości w dużym stopniu zależały od innych części świata. Unia Europejska musi odzyskać silną pozycję w kluczowych globalnych łańcuchach wartości i zapewnić dostawy materiałów krytycznych w czasach kryzysu.

 

Zbyt długo UE ignorowała fakt, że Chiny, Rosja i inne państwa stosują inne zasady. Niektóre kraje nie wahają się sięgać po strategiczne inwestycje publiczne w połączeniu z protekcjonizmem, by tworzyć liderów przemysłu. W UE państwa nie mogą finansować wszystkich sektorów, dlatego potrzebny jest zestaw narzędzi obronnych, by utrzymać równe warunki działania europejskiego przemysłu na naszym rynku, zwalczać subsydia zagraniczne zakłócające jego funkcjonowanie, zapobiegać nieuczciwej konkurencji ze strony zagranicznych przedsiębiorstw dotowanych przez państwo oraz chronić kluczowe europejskie sektory i technologie. Działaniom tym powinny towarzyszyć odważne interwencje strategiczne mające zwiększać możliwości UE.

 

Konkurencyjny, czysty i odporny przemysł ma kluczowe znaczenie dla przyszłych pokoleń w Unii Europejskiej.

 

 

OPINIA MNIEJSZOŚCI

Deindustrializacja miała poważne konsekwencje dla regionów w całej Unii Europejskiej. Dążąc do maksymalizacji zysków i tzw. konkurencyjności, korporacje dowolnie zamykały zakłady lub przenosiły moce produkcyjne. Ponadto przemysł nadal jest głównym źródłem emisji gazów cieplarnianych. Pozostawiając podstawowe decyzje rynkowi i korporacjom, polityka przemysłowa UE pogłębiła nierówności między regionami oraz kryzysy społeczne i klimatyczne. Niestety w przedstawionym sprawozdaniu nie zerwano z tradycyjnym podejściem UE do strategii przemysłowej, skupionej raczej na maksymalizacja zysków niż na potrzebach społecznych i klimatycznych. W sprawozdaniu poparto masowy transfer dotacji publicznych do przedsiębiorstw prywatnych, dotowanie dywidend, bez gwarancji godziwego zwrotu z inwestycji dla społeczeństwa i bez obwarowania finansowania publicznego stosownymi warunkami. Proponowane „pobudzenie” przemysłu wojskowego nie przyniesie ani pokoju, ani bezpieczeństwa. Tak jednak być nie musi. Dla ludzi i planety musimy – i możemy – zmienić bieg spraw. Stawiając interes publiczny na pierwszym miejscu, łącząc inicjatywę publiczną i inwestycje publiczne, strategia przemysłowa może zagwarantować wysokiej jakości miejsca pracy w całej Unii i sprawić, że przemysł będzie atutem w walce ze zmianą klimatu. Potrzebujemy ambitnego planu publicznego dla sektorów strategicznych, takich jak ochrona zdrowia, transport, mieszkalnictwo, cyfryzacja i energetyka.

 

Marc BOTENGA

Marisa MATIAS

Sira REGO

Sandra PEREIRA

Giorgos GEORGIOU

 

 

 

 

ZAŁĄCZNIK: WYKAZ PODMIOTÓW LUB OSÓB, OD KTÓRYCH SPRAWOZDAWCA OTRZYMAŁ INFORMACJE

Poniższy wykaz opracowano na zasadzie zupełnej dobrowolności, na wyłączną odpowiedzialność sprawozdawcy. Przygotowując projekt sprawozdania, sprawozdawca otrzymał opinie od następujących podmiotów lub osób:

 

Podmiot lub osoba

Alstom

ASD

ASML

BASF

Cecimo

Damen Shipyards

E3G

ECFR

EFPIA

ERT

Eurometaux

FME

France Industrie

HydrogenEurope

Industriall

Katapult

NXP

SeaEurope

SEMI Europe

Signify

SolarPower Europe

Tata Steel

TenneT

TNO

UNIFE

VNO-NCW

 

OPINIA KOMISJI HANDLU MIĘDZYNARODOWEGO (19.5.2022)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wdrożenia zaktualizowanej nowej strategii przemysłowej dla Europy: dostosowanie wydatków do polityki

(2022/2008(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Angelika Winzig 

WSKAZÓWKI

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1. uważa, że aby UE mogła zachować eksponowane miejsce w gospodarce światowej, odzyskać silną pozycję w ważnych globalnych łańcuchach dostaw i być konkurencyjna na otwartych rynkach, każdy sektor musi otrzymać wystarczające i ukierunkowane wsparcie, aby rozwinąć bazę technologiczną zorientowaną na zrównoważony rozwój oraz zwiększyć i ułatwić działania w dziedzinie badań naukowych i innowacji prowadzone przez zainteresowane podmioty publiczne i prywatne;

2 uważa, że strategię przemysłową UE należy realizować w spójny i skoordynowany sposób zgodnie z ambitnymi celami, aby usprawnić unijne łańcuchy dostaw; podkreśla, że bazę przemysłową UE wzmocni wolny, sprawiedliwy, zrównoważony i bazujący na wartościach handel, który odpowiednio równoważy potrzebę otwartych rynków i strategicznej suwerenności zgodnie z prawem międzynarodowym, a także wysiłki na rzecz rozwoju strategicznej solidarności z partnerami o podobnych poglądach w takich kwestiach jak ustalanie norm międzynarodowych; wzywa Komisję, aby opracowała ambitny program handlowy zgodnie z porozumieniem paryskim, Europejskim Zielonym Ładem i celami zrównoważonego rozwoju ONZ;

3. zauważa, że przemysł oraz małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) w UE są fundamentem unijnej gospodarki i jej sukcesu; podkreśla kluczową rolę MŚP w realizacji transformacji ekologicznej i cyfrowej; podkreśla, że należy w pełni wspierać przemysł i MŚP za pośrednictwem dwojakiej transformacji i rozwoju nowych technologii dzięki zapewnieniu dostosowanego do potrzeb dostępu do finansowania i wystarczających funduszy oraz ukierunkowanego wsparcia badań i rozwoju, innowacji i edukacji pracowników w zakresie umiejętności cyfrowych, co jest zmianą na dużą skalę, którą można osiągnąć, tylko jeżeli powstaną niezbędne zachęty sprzyjające innowacyjnym rozwiązaniom klimatycznym i cyfrowym;

4. podkreśla potrzebę stabilności i przewidywalności regulacyjnej, które promują i nagradzają innowacje i inwestycje w nowe technologie; wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby dołożyły większych starań na rzecz wzmocnienia środków cyberbezpieczeństwa na wszystkich szczeblach; podkreśla, jak ważna jest realizacja ambitnej unijnej agendy cyfrowej, aby budować strategiczne partnerstwa międzynarodowe, takie jak Rada UE-USA ds. Handlu i Technologii, zapewniające UE wiodącą pozycję w handlu cyfrowym; domaga się, by kontynuowano negocjacje Światowej Organizacji Handlu (WTO) w sprawie handlu elektronicznego, w których szczególną uwagę należy zwrócić na MŚP i konsumentów; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą aktu w sprawie czipów, który zapewni dostawy półprzewodników do UE i tym samym pomoże jej uzyskać strategiczną autonomię; proponuje również opracowanie strategii dotyczącej materiałów, które mają kluczowe znaczenie dla dwojakiej transformacji, obejmującej m.in. metale ziem rzadkich; podkreśla, że takie inicjatywy należy umieścić w szerszych ramach, które powinny identyfikować i monitorować kluczowe zależności w łańcuchu dostaw jako zasadniczy etap zintegrowanej i zrównoważonej strategii przemysłowej UE, będącej jednym z najważniejszych elementów Europejskiego Zielonego Ładu;

5. wyraża zaniepokojenie, że zarówno obowiązujące, jak i proponowane prawodawstwo UE stwarza zbyt wiele przeszkód administracyjnych i biurokratycznych dla unijnych przedsiębiorstw; podkreśla, że trzeba zmniejszyć zbędne obciążenia administracyjne i ograniczyć biurokrację dla europejskich przedsiębiorstw, a w szczególności dla MŚP; z zadowoleniem przyjmuje zasadę „jedno więcej – jedno mniej”; wzywa Komisję, by w pełni wdrożyła obowiązujący unijny Program lepszego stanowienia prawa oraz włączyła plany działania z celami ilościowymi i jakościowymi, aby zmniejszyć obciążenia administracyjne dla przedsiębiorstw unijnych, a zwłaszcza MŚP, o co najmniej 30 %; podkreśla, że trzeba monitorować i tworzyć perspektywiczne zachęty regulacyjne i finansowe, aby ułatwić przejście na zrównoważoną działalność gospodarczą; przypomina Komisji o stosowaniu zasady „najpierw myśl na małą skalę” oraz o włączeniu testu MŚP do ocen skutków i prac legislacyjnych, zwłaszcza w odniesieniu do sektora transformacji energetycznej i sektorów gospodarki ukierunkowanych na eksport;

6. podkreśla, że należy promować model „poczwórnej helisy” współpracy między uniwersytetami, ośrodkami badawczymi, przedsiębiorstwami i sektorem publicznym; podkreśla, że Komisja i państwa członkowskie powinny współpracować przy opracowywaniu i wdrażaniu strategii przemysłowej UE, aby zagwarantować większą spójność z unijną polityką handlową dzięki dywersyfikacji i wykorzystaniu synergii, a także aby zwiększyć konkurencyjność różnych sektorów na szczeblu międzynarodowym; wzywa Komisję, aby sporządzała sprawozdania z realizacji i przedstawiała je Parlamentowi Europejskiemu;

7. wyraża zadowolenie, że Komisja zamierza wydać wytyczne dotyczące zamówień publicznych; podkreśla, że zamówienia publiczne są niezbędnym instrumentem bezpieczeństwa narodowego i gospodarczego; podkreśla w związku z tym, że należy zasygnalizować państwom spoza UE, że unijne rynki zamówień publicznych pozostaną otwarte, a jednocześnie skoncentrować wysiłki na tworzeniu równych warunków działania i ograniczaniu obciążeń biurokratycznych dla przedsiębiorstw i instytucji zamawiających;

8. podkreśla, że należy realizować kluczowe unijne inicjatywy polityczne, takie jak Europejski Zielony Ład, cyfrowa dekada Europy i cele UE dotyczące odporności, z uwzględnieniem konkurencyjności unijnego przemysłu, w świetle ostatnich wydarzeń na szczeblu międzynarodowym, a zwłaszcza agresji Rosji wobec Ukrainy;

9. ponownie wyraża poparcie dla programu wielostronnych negocjacji handlowych i wzywa członków WTO, by na zbliżającej się XII konferencji ministerialnej uzgodnili plan prac w celu aktualizacji zbioru przepisów WTO i przywrócenia uczciwych warunków konkurencji dla przedsiębiorstw i pracowników;

10. podkreśla znaczenie dalszych negocjacji, aby zapewnić ambitne, nowoczesne, ukierunkowane na przyszłość i zrównoważone umowy o wolnym handlu zawierające ambitne i możliwe do wyegzekwowania rozdziały dotyczące handlu i zrównoważonego rozwoju, a także aby osiągnąć cele dotyczące równych warunków działania i wzajemności w stosunkach z innymi głównymi partnerami handlowymi dzięki wykorzystaniu unijnego zestawu narzędzi handlowych, w tym Instrumentu Zamówień Międzynarodowych, należytej staranności, ochrony przed wymuszaniem i subsydiów zagranicznych; podkreśla znaczenie współpracy międzynarodowej i otwartego handlu światowego dla gospodarki UE;

11. zwraca uwagę, że zrównoważone inwestycje wewnętrzne i zewnętrzne, handel i dostęp do rynków spoza UE mają kluczowe znaczenie dla wspierania ożywienia gospodarczego UE po pandemii COVID-19 oraz dla zapewnienia długoterminowej odporności, aby wzmocnić suwerenność UE dzięki ambitnemu planowi autonomii strategicznej, zmniejszyć zależność od państw spoza UE, zapewnić optymalne wykorzystanie unijnej produkcji wewnętrznej, wzmocnić unijną i globalną gospodarkę o obiegu zamkniętym, zdywersyfikować jej łańcuchy dostaw, przenosić produkcję do zaprzyjaźnionych lub pobliskich państw, a w stosownych przypadkach dokonywać repatriacji produkcji, zagwarantować niezależność od pojedynczych producentów, w szczególności w przypadku surowców krytycznych oraz produktów i materiałów pośrednich, w tym żywności i produktów rolnych, oraz zapewnić zrównoważone łańcuchy dostaw zgodnie z porozumieniem paryskim;

12. podkreśla konieczność ułatwienia bezpośrednich inwestycji zagranicznych, które przyczyniają się do osiągnięcia unijnych celów klimatycznych; zwraca uwagę na konieczność zajęcia się kwestią dywersyfikacji rynku, szczególnie wspólnie z partnerami o podobnych poglądach, i utrzymania ambitnego programu handlowego z udziałem światowych partnerów;

13. zdecydowanie podkreśla, że walka z nielegalnym handlem, zapobieganie nieuczciwej konkurencji, stopniowe wycofywanie dotacji do działalności gospodarczej, która jest skrajnie szkodliwa dla środowiska, i inwestycji strategicznych, które byłyby sprzeczne z bezpieczeństwem narodowym lub porządkiem publicznym, muszą pozostać priorytetem, aby zapewnić przemysłową autonomię i konkurencyjność UE; zwraca również uwagę na konieczność zajęcia się istniejącą luką regulacyjną dotyczącą unijnego udziału we wspólnych przedsięwzięciach za granicą; wzywa Komisję do kontynuacji programu handlu i inwestycji, aby przeciwdziałać nieuczciwym strategiom politycznym i praktykom;

14. w związku z wojną w Ukrainie wzywa Komisję do większych wysiłków, aby zapewnić niezbędne dostawy energii dla przemysłu UE dzięki dywersyfikacji źródeł i dostawców energii oraz zmniejszyć zewnętrzne zależności – zwłaszcza za pomocą powiązań z partnerami o podobnych poglądach – oraz dzięki ograniczeniu uzależnienia UE od energii ze źródeł kopalnych, w szczególności od węgla, ropy naftowej i gazu z Rosji;

15. podkreśla w szczególności, że UE musi stopniowo zmniejszyć swoją zależność od importu ropy naftowej, węgla i gazu dzięki szybszemu przejściu na energię ze źródeł odnawialnych i osiągnięciu pośrednich celów klimatycznych, a ponadto stopniowo wycofać dopłaty do paliw kopalnych, aby zrealizować swoje długoterminowe cele klimatyczne;

16. w związku z tym wzywa Komisję, aby natychmiast rozpoczęła z potencjalnymi partnerami międzynarodowymi negocjacje w sprawie umów o handlu i współpracy dotyczących produkcji zrównoważonego wodoru i handlu nim, by zapewnić w przyszłości dostawy paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego dla przemysłu, ciepłownictwa i transportu w UE;

17. podkreśla potrzebę modernizacji istniejącej infrastruktury gazowej UE i połączeń między państwami członkowskimi, w tym niezbędnych terminali o wystarczającej przepustowości, aby umożliwić import i transport amoniaku i wodoru w całej UE i tym samym stworzyć warunki rozwoju gospodarki wodorowej; podkreśla, że rozwój wydajnych i zintegrowanych sieci i infrastruktury logistycznej zapewnia łatwiejszy dostęp do usług transportowych, energetycznych i cyfrowych, zwiększa konkurencyjność przedsiębiorstw i zmniejsza bariery handlowe dzięki promowaniu otwartego i opartego na zasadach handlu z resztą świata;

18. podkreśla, że dwojaka transformacja będzie wymagała zabezpieczenia i znacznego zwiększenia dostępu do wydobycia i przetwarzania surowców strategicznych i krytycznych, np. litu, metali ziem rzadkich i kobaltu, które trzeba będzie importować i o które będzie się nasilała konkurencja geopolityczna;

19.  proponuje również opracowanie europejskiego aktu o metalach ziem rzadkich.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ OPINIODAWCZĄ

Data przyjęcia	16.5.2022
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	37 0 5

 

 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

37	+
ECR	Geert Bourgeois, Emmanouil Fragkos, Dominik Tarczyński, Jan Zahradil
ID	Herve Juvin, Danilo Oscar Lancini
NI	Tiziana Beghin, Carles Puigdemont i Casamajó, Ernő Schaller‑Baross
PPE	Anna‑Michelle Asimakopoulou, Daniel Caspary, Arnaud Danjean, Christophe Hansen, Danuta Maria Hübner, Gabriel Mato, Massimiliano Salini, Sven Simon, Jörgen Warborn, Angelika Winzig, Juan Ignacio Zoido Álvarez
RENEW	Jordi Cañas, Svenja Hahn, Karin Karlsbro, Samira Rafaela, Catharina Rinzema, Marie‑Pierre Vedrenne
S&D	Paolo De Castro, Agnes Jongerius, Miapetra Kumpula‑Natri, Bernd Lange, Margarida Marques, Inma Rodríguez‑Piñero, Mihai Tudose, Kathleen Van Brempt
VERTS/ALE	Anna Cavazzini, Heidi Hautala, Sara Matthieu

 

0	-

 

5	0
ID	Markus Buchheit, Roman Haider
S&D	Raphaël Glucksmann
THE LEFT	Emmanuel Maurel, Helmut Scholz

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

OPINIA KOMISJI RYNKU WEWNĘTRZNEGO I OCHRONY KONSUMENTÓW (20.6.2022)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wdrożenia zaktualizowanej nowej strategii przemysłowej dla Europy: dostosowanie wydatków do polityki

(2022/2008(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Maria da Graça Carvalho

 

WSKAZÓWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

Nowa strategia przemysłowa w okresie po pandemii COVID-19

1. przypomina, że nowa strategia przemysłowa została zaktualizowana w celu odzwierciedlenia wniosków wyciągniętych z pandemii COVID-19 i z myślą o ożywieniu jednolitego rynku, oraz że strategia ta będzie miała kluczowe znaczenie dla zwiększenia konkurencyjności UE, wdrożenia transformacji ekologicznej i cyfrowej oraz zapewnienia, że jednolity rynek jest lepiej przygotowany do stawienia czoła przyszłym kryzysom; przypomina, że silny system zarządzania i cyfrowy system nadzoru rynku mają zasadnicze znaczenie dla ponownego ożywienia oraz zapewnienia właściwego funkcjonowania i pogłębienia jednolitego rynku; apeluje do Komisji o skoncentrowanie się na zagwarantowaniu, by strategia przemysłowa pomogła usunąć nieuzasadnione bariery na jednolitym rynku oraz uniknąć dalszej fragmentacji i rozbieżnych podejść krajowych, a jednocześnie o uwzględnienie potrzeby większej ochrony konsumentów; przypomina o znaczeniu wyeliminowania nadmiernej biurokracji i kosztów dla MŚP i mikroprzedsiębiorstw działających na jednolitym rynku;

2. podkreśla, że kluczowe unijne strategie polityczne należy rozpatrywać w sposób całościowy w ramach strategii przemysłowej, która powinna mieć na celu ujednolicenie różnych instrumentów i być w pełni zintegrowana z istniejącymi inicjatywami; podkreśla ponadto, że strategia przemysłowa musi być spójna oraz chronić i wspierać konkurencyjność przemysłu we wszystkich obszarach polityki europejskiej, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony konsumentów i postępów w realizacji celów środowiskowych;  przypomina w tym kontekście o znaczeniu utrzymania i dalszego rozwijania wiodącej pozycji Europy w sektorach strategicznych, w szczególności w tych sektorach, które okazały się kluczowe w czasie pandemii COVID-19; podkreśla, że europejska polityka przemysłowa musi przynosić korzyści wszystkim państwom członkowskim; podkreśla znaczenie utrzymania otwartego dialogu ze wszystkimi sektorami przemysłu i odpowiednimi zainteresowanymi stronami;

3. przypomina o nieskoordynowanych ograniczeniach, które poważnie zakłóciły prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego podczas pandemii i doprowadziły do poważnych zakłóceń w łańcuchach dostaw w wielu ekosystemach przemysłowych, zwłaszcza w sektorze spożywczym i farmaceutycznym; w związku z tym podkreśla potrzebę zapobiegania zakłóceniom równowagi w europejskim łańcuchu dostaw żywności oraz zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego, a także zagwarantowania odporności w odniesieniu do produkcji farmaceutycznej i medycznej; przypomina również, że kontrole graniczne i zamykanie granic doprowadziły do utrudnień dla pracowników transgranicznych lub sezonowych, i podkreśla znaczenie swobodnego przemieszczania się; wzywa Komisję, by przeprowadziła lepszą ocenę zakłóceń w transgranicznych łańcuchach wartości, do których doszło wskutek pandemii, ponieważ strategia przemysłowa musi zapewniać uzupełnienie łańcuchów wartości w niektórych gałęziach przemysłu w celu wspierania otwartej strategicznej autonomii UE;

4. z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie przez Komisję strategii UE w zakresie zrównoważonych wyrobów włókienniczych w obiegu zamkniętym; przypomina, że przemysł włókienniczy stoi w obliczu powolnej odbudowy po pandemii, na co wpływ ma także masowe przenoszenie produkcji do państw trzecich; podkreśla potrzebę ukierunkowania działań na MŚP, które są głównymi podmiotami działającymi w tym sektorze;

Strategia przemysłowa a sytuacja w Ukrainie

5. podkreśla, że nielegalna, nieprowokowana i nieuzasadniona wojna Rosji z Ukrainą zwiększa pilną potrzebę stworzenia bardziej odpornej, zrównoważonej i solidnej bazy gospodarczej w UE oraz ukończenia tworzenia jednolitego rynku w kluczowych sektorach przemysłowych i strategicznych; podkreśla w tym kontekście znaczenie dywersyfikacji dostaw i zapobiegania nadmiernej zależności w obszarach takich jak energia, surowce i produkty o kluczowym znaczeniu, ponieważ może to prowadzić do podatności na zagrożenia i ograniczać zdolność UE do działania; podkreśla potrzebę skoordynowanego podejścia europejskiego w dziedzinie produkcji energii i infrastruktury transportowej (TEN-T), przy jednoczesnej poprawie efektywnego gospodarowania zasobami i promowaniu gospodarki o obiegu zamkniętym, w celu wzmocnienia strategii przemysłowej;

6. wzywa Komisję i państwa członkowskie do przyjęcia całościowego podejścia przy tworzeniu zachęt wspierających strategiczne sektory przemysłu i ich łańcuchy dostaw, takie jak sektor spożywczy, farmaceutyczny i inne, które stoją w obliczu gwałtownego wzrostu kosztów energii, transportu i surowców z powodu wojny w Ukrainie; wzywa Komisję w szczególności do wdrożenia strategii dotyczącej krytycznych surowców i zasobów potrzebnych do kluczowych technologii prorozwojowych, transformacji cyfrowej i transformacji ekologicznej; popiera ponadto ukierunkowane środki wsparcia dla odbiorców wrażliwych i przedsiębiorstw w sektorze przemysłowym, zwłaszcza dla znajdujących się w trudnej sytuacji MŚP i mikroprzedsiębiorstw, w celu złagodzenia najgorszych gospodarczych i społecznych skutków wysokich cen energii;

Wzmocnienie otwartej strategicznej autonomii

7. ponownie podkreśla potrzebę zwiększenia europejskiej otwartej strategicznej autonomii poprzez przeciwdziałanie zakłóceniom i słabościom łańcuchów dostaw oraz zapewnienie ich odporności, a także poprzez inwestowanie w umiejętności, kwalifikacje zawodowe, cyberbezpieczeństwo, infrastrukturę cyfrową, gospodarkę opartą na danych i kluczowe technologie, takie jak sztuczna inteligencja, 5G i 6G, mikroprocesory i półprzewodniki, baterie, produkcja 3D, obliczenia wielkiej skali i technologie kwantowe; podkreśla pilną potrzebę zwiększenia skali innowacyjnych, przełomowych technologii przemysłowych w całej Unii, w szczególności w odniesieniu do kluczowych energochłonnych gałęzi przemysłu, również w celu zamknięcia pętli węglowych w łańcuchach wartości energochłonnych gałęzi przemysłu poprzez ponowne wykorzystanie i recykling zasobów; zwraca uwagę na potrzebę pełnego wykorzystania sztucznej inteligencji w odpowiedzialny sposób; podkreśla, że obszary wiejskie, regiony oddalone i najbardziej oddalone również muszą skorzystać z tych inwestycji;

8. podkreśla znaczenie poprawy dostępności danych, przy jednoczesnym przestrzeganiu przepisów o ochronie danych, i opowiada się za jednolitym rynkiem danych w celu wspierania rozwoju przemysłowego UE, pobudzania innowacji i wzmocnienia jednolitego rynku cyfrowego jako całości; zwraca się do Komisji o przyspieszenie postępów we wszystkich inicjatywach związanych z danymi, usprawnienie udostępniania i wymiany danych, wspieranie rozwoju wspólnych europejskich przestrzeni danych i promowanie tworzenia wspólnej europejskiej infrastruktury; wyraża przekonanie, że ​​UE powinna skutecznie współpracować ze partnerami międzynarodowymi w celu osiągnięcia spójnych standardów cyfrowych;

Transformacja ekologiczna i cyfrowa

9. przypomina, że aby osiągnąć otwartą strategiczną autonomię, w całej UE należy przyspieszyć transformację ekologiczną i cyfrową; podkreśla ogromną lukę inwestycyjną w branży technologicznej umożliwiającej cyfrową i ekologiczną transformację naszego społeczeństwa i ponownie podkreśla potrzebę większego inwestowania w technologie cyfrowe i ekologiczne; wzywa Komisję i państwa członkowskie do pełnego poparcia takiego horyzontalnego podejścia, aby zagwarantować, że Europa pozostanie światowym liderem w dziedzinie kluczowych technologii wspomagających;

10. przypomina, że Zielony Ład można osiągnąć jedynie poprzez zwiększenie produkcji i wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych, przy jednoczesnym uznaniu znaczenia środków w zakresie efektywności energetycznej, które doprowadzą do zmniejszenia zużycia energii pierwotnej, oraz zapewnienia wystarczającego dostępu do przystępnej cenowo, bezpiecznej i zróżnicowanej czystej energii w celu dalszej transformacji ekologicznej europejskiego przemysłu i jego globalnej konkurencyjności; ponadto z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie inicjatywy nowego europejskiego Bauhausu w kontekście strategii przemysłowej w celu promowania i rozwoju zrównoważoności, zwłaszcza w sektorze architektury, budownictwa i mieszkalnictwa, przy jednoczesnym skupieniu się na zrównoważonym planowaniu i rozwoju miast oraz zapewnieniu integracji wszystkich obywateli UE;

11. podkreśla, że w ramach strategii przemysłowej należy zająć się kluczowymi przeszkodami dla szybszego rozwoju odnawialnych źródeł energii oraz zwiększyć zrównoważoną konsumpcję, między innymi przez znalezienie sposobów lepszego połączenia MŚP i producentów energii w systemie; podkreśla, że wiarygodne i weryfikowalne informacje o środowisku, a także informacje dotyczące trwałości produktów i możliwości ich naprawy mają kluczowe znaczenie dla przekształcenia wzorców konsumpcji w kierunku zgodnym z zasadami zrównoważonego rozwoju;

Umacnianie rynku wewnętrznego

12. wzywa do ożywienia strategii jednolitego rynku w celu dalszego uwolnienia potencjału jednolitego rynku przez rozdrobnienie podejść regulacyjnych, przyjęcie proporcjonalnych przepisów, modernizację administracji publicznej i zmniejszenie obciążeń biurokratycznych dla przedsiębiorstw, przezwyciężenie istniejących barier dla inwestycji w celu zmniejszenia kosztów przestrzegania przepisów, pobudzanie konkurencji, wspieranie innowacji rynkowych i promowanie UE jako światowego lidera w dziedzinie ochrony konsumentów;  podkreśla, że ​​konkurencyjność przemysłowa UE zależy od w pełni funkcjonującego i odpornego jednolitego rynku, który przynosi korzyści wszystkim państwom członkowskim i ich obywatelom, w szczególności przez skoncentrowanie się na prawach konsumentów oraz potrzebach przedsiębiorstw, w tym MŚP, mikroprzedsiębiorstw i przedsiębiorstw typu start-up;

13. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zacieśnienia współpracy między sobą i z podmiotami gospodarczymi oraz do wykorzystania nowych technologii w celu usunięcia nieuzasadnionych barier regulacyjnych i pozaregulacyjnych oraz obciążeń administracyjnych na jednolitym rynku, w tym w zakresie usług; podkreśla korzyści gospodarcze wynikające z urzeczywistnienia jednolitego rynku, zwracając w szczególności uwagę na szacunki Komisji, według których dalsze usprawnienia na jednolitym rynku produktów przemysłowych mogą generować 183–269 mld EUR rocznie, podczas gdy zyski z dalszej integracji rynków usług mogą sięgnąć 297 mld EUR rocznie, co samo w sobie zwiększyłoby korzyści gospodarcze z 8–9 % do około 12 % dodatkowego PKB[13];

14. wzywa Komisję do przedstawienia ambitnego instrumentu nadzwyczajnego jednolitego rynku, który wzmocni odporność i zapewni dobrze funkcjonujący jednolity rynek w czasach kryzysu, przy jednoczesnym opracowaniu zdecydowanych środków gotowości na wypadek kryzysu, bez podważania wysiłków na rzecz wyeliminowania nieuzasadnionych barier na jednolitym rynku; ponadto zwraca się do Komisji o poprawę skuteczności istniejących narzędzi zarządzania;

15. przypomina, że oprócz ekosystemów wertykalnych konieczne jest przyjęcie podejścia horyzontalnego, takiego jak podejście do technologii wspomagających, oraz że ekosystem cyfrowy musi być zintegrowany ze wszystkimi innymi ekosystemami przemysłowymi w sposób horyzontalny; przypomina, że w czasie pandemii najbardziej ucierpiał ekosystem turystyczny, a kilka innych ekosystemów również boryka się z powolną odbudową, np. przemysł tekstylny oraz sektor kultury i sektor kreatywny, podczas gdy ekosystem cyfrowy zwiększył swoje obroty w czasie kryzysu; podkreśla znaczenie forum przemysłowego ustanowionego w ramach strategii przemysłowej i zauważa, że spośród pięciu utworzonych grup zadaniowych jedna ma bezpośrednie znaczenie dla jednolitego rynku i analizuje jego horyzontalne aspekty oraz usuwanie nieuzasadnionych barier, a inna koncentruje się w szczególności na zaawansowanej produkcji jako horyzontalnym czynniku umożliwiającym funkcjonowanie wielu ekosystemów;

16 podkreśla potrzebę uwzględnienia w strategii przemysłowej branży gier komputerowych jako jednej z branż o największym potencjale rozwoju, przypominając, że większość producentów i twórców gier nie jest podmiotami europejskimi; apeluje o wyznaczenie na szczeblu europejskim jasnych kierunków, które pozwolą branży przyspieszyć i stać się liderem w tym sektorze;

Promowanie normalizacji

17. przyjmuje do wiadomości europejską strategię w zakresie normalizacji i podkreśla, że zharmonizowane normy wraz z innowacjami mogą zwiększyć dobrobyt gospodarczy, społeczny i środowiskowy, w tym zdrowie i bezpieczeństwo konsumentów i pracowników; uważa, że sprawnie funkcjonujące normy mają zatem zasadnicze znaczenie dla dobrze funkcjonującego jednolitego rynku, bezpieczeństwa produktów, globalnej konkurencyjności, transformacji ekologicznej i cyfrowej oraz ochrony konsumentów; podkreśla znaczenie przejrzystości i inkluzywności oraz unikania nadmiernej biurokracji w normalizacji; uważa, że strategia w zakresie normalizacji powinna mieć na celu przyczynienie się do poprawy ponownego wykorzystania i recyklingu materiałów oraz wspieranie wykorzystania zasobów wtórnych;

18. podkreśla, że niezwykle istotne jest, aby strategia w zakresie normalizacji nadal przyciągała najlepszych ekspertów i zachęcała do bardziej skoordynowanego podejścia do ustanawiania międzynarodowych norm oraz aby cele strategiczne omawiano i uzgadniano przy aktywnym udziale wszystkich zaangażowanych zainteresowanych stron;

19. wzywa Komisję do przedstawienia ambitnych wniosków dotyczących planowanej reformy celnej, w tym unijnego kodeksu celnego; podkreśla znaczenie zapewnienia, by kontrole celne w całej UE przebiegały według tych samych norm; apeluje o reformę, która zapewni sprawiedliwy i zrównoważony handel oraz ochronę konsumentów przed produktami niebezpiecznymi i niezgodnymi z przepisami; wzywa Komisję do uwzględnienia w reformie sprawozdania „Report by the Wise Persons Group on the Reform of the EU Customs Union” [Sprawozdanie grupy mędrców wysokiego szczebla ds. europejskiej infrastruktury finansowej na rzecz rozwoju w sprawie reformy unii celnej UE][14];

Zamówienia publiczne i konkurencyjność MŚP

20. podkreśla potrzebę wzmocnienia konkurencyjności MŚP, mikroprzedsiębiorstw oraz przemysłu poprzez przeciwdziałanie ryzyku dostaw, zależnościom, zakłóceniom i słabościom, zwłaszcza w gospodarce ekologicznej i cyfrowej; podkreśla, że skuteczne, otwarte, sprawiedliwe i oparte na współpracy ramy zamówień publicznych wraz z inwestycjami publicznymi mogą odegrać ważną rolę we wspieraniu miejsc pracy, zrównoważonego wzrostu gospodarczego, konkurencyjności, innowacyjnych inwestycji oraz promowaniu zrównoważonej konsumpcji i upowszechnianiu zrównoważonych produktów; wzywa Komisję i państwa członkowskie do kontynuowania prac nad właściwym wdrożeniem prawodawstwa UE dotyczącego zamówień publicznych, które odzwierciedla kwestie gospodarcze, społeczne i środowiskowe, w celu stworzenia dobrze funkcjonującego i zharmonizowanego jednolitego rynku; przypomina o znaczeniu wytycznych Komisji w sprawie zielonych zamówień publicznych, które pomogą UE w dążeniu do przekształcenia się w gospodarkę zasobooszczędną i pomogą stymulować popyt na bardziej zrównoważone towary i usługi, wspierając jednocześnie ekoinnowacje;

21. przypomina o znaczeniu wytycznych opracowanych przez Komisję, które zawierają praktyczne wskazówki co do sposobu, w jaki państwa członkowskie powinny uwzględniać w zamówieniach udzielonych w drodze procedur udzielania zamówień publicznych cele wydajnościowe i kryteria jakościowe, takie jak oferta najkorzystniejsza ekonomicznie, oraz sposobu lepszego angażowania wielu producentów, w tym MŚP i mikroprzedsiębiorstwa; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dokładnego rozważenia sytuacji MŚP w odniesieniu do udziału w zamówieniach publicznych; podkreśla znaczenie MŚP dla konkurencyjności i innowacji na rynku wewnętrznym, uznając ich pozycję jako producentów, a także jako dostawców usług przemysłowych dla innych producentów; wzywa Komisję, aby wspierała MŚP, mikroprzedsiębiorstwa i przedsiębiorstwa typu start-up w poprawie dostępu do finansowania, a jednocześnie przyczyniała się do zmniejszenia liczby wykupów i przejęć europejskich przedsiębiorstw, w przypadku gdy takie wykupy lub przejęcia zagrażają europejskiej innowacyjności, oraz aby w stosownych przypadkach przedstawiła jasne wytyczne dotyczące sposobu przestrzegania przepisów sektorowych UE;

22. przypomina o znaczeniu skutecznych i zrównoważonych praktyk w zakresie zamówień publicznych, zwłaszcza w kontekście ekosystemu zdrowia; wzywa Komisję, by wspierała państwa członkowskie w opracowywaniu ukierunkowanych przepisów dotyczących wspólnych zamówień na podstawowe towary, takie jak leki, mających na celu zapewnienie długoterminowej stabilności, bezpieczeństwa dostaw, uczciwej konkurencji i inwestycji w zdolności produkcyjne;

23. przypomina o znaczeniu reguł konkurencji dostosowanych do nowej dynamiki rynku Unii Europejskiej i zmieniającego się kontekstu globalnego dla zagwarantowania skutecznej i uczciwej konkurencji na jednolitym rynku oraz zapewnienia konsumentom większego wyboru.

Badania naukowe, innowacje i przełomowe technologie

24. przypomina o zobowiązaniach dotyczących zwiększenia inwestycji w badania i rozwój do 3% PKB oraz rozszerzenia europejskiej przestrzeni badawczej w celu rozwoju jednolitego rynku badań naukowych i innowacji; z zadowoleniem przyjmuje tworzenie sojuszy przemysłowych w różnych sektorach i podkreśla, że takie sojusze wraz z partnerstwami publiczno-prywatnymi są ważne dla rozwoju przełomowych technologii; podkreśla, że jeśli UE ma pozostać konkurencyjna, absolutną koniecznością są​​ zwiększone inwestycje w badania i rozwój; podkreśla, że inwestycje w badania i rozwój powinny koncentrować się na wszystkich sektorach przemysłu, a nie tylko na sektorze wytwórczym, oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do ułatwienia większego udziału MŚP i mikroprzedsiębiorstw w rynku badań i rozwoju; wzywa Komisję do zapewnienia przejrzystości, inkluzywności, spójności i synergii we wszystkich inicjatywach, finansowaniu i instrumentach regulacyjnych wspierających przemysł, MŚP i mikroprzedsiębiorstwa, zwłaszcza jeśli chodzi o transformację ekologiczną i cyfrową; wzywa Komisję do stworzenia europejskiego obszaru innowacji, którego celem będzie przekształcanie wyników badań naukowych w produkty komercyjne, wspieranie przedsiębiorstw typu start-up oraz MŚP oraz zatrzymywanie je na jednolitym rynku Unii;

25. podkreśla potrzebę realizacji inicjatyw mających na celu wzmocnienie europejskiej przestrzeni badawczej, europejskiego obszaru edukacji i europejskich ekosystemów innowacji, co pozwoli stworzyć silny europejski rynek wewnętrzny badań i innowacji;

26. wzywa Komisję do ustanowienia jasnych, skutecznych, prostych i kompleksowych wytycznych dotyczących istniejących instrumentów, które powinny uwzględniać priorytety polityczne w kilku sektorach przemysłu, zwłaszcza w odniesieniu do ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania, różnych sojuszy (dane przemysłowe, wyrzutnie rakiet, lotnictwo bezemisyjne, akumulatory i inne), konsorcjów na rzecz europejskiej infrastruktury cyfrowej i innych; podkreśla, że ważne jest zapewnienie odpowiednich synergii między różnymi instrumentami, programami i funduszami, od Instrumentu Odbudowy i Zwiększania Odporności po fundusze strukturalne, oraz podkreśla potrzebę ich lepszego zintegrowania ze wspólnymi przedsięwzięciami i innymi inicjatywami wynikającymi z programu „Horyzont Europa”, takimi jak Europejski Instytut Innowacji i Technologii oraz Europejska Rada ds. Innowacji;

Zwiększanie umiejętności

27. wzywa Komisję do opracowania konkretnych środków wspierających państwa członkowskie w rozwiązywaniu problemu niedopasowania umiejętności w niektórych sektorach, przy jednoczesnym promowaniu godnych warunków pracy; wzywa do przywrócenia równowagi w ramach jednolitego rynku w odniesieniu do odpływu talentów, ekspertów technologicznych i know-how oraz do zwiększenia finansowania badań, innowacji i rozwoju technologicznego; podkreśla ponadto, że państwa członkowskie muszą podjąć zdecydowane działania w swoich krajowych ramach, aby zapewnić właściwe wdrożenie paktu na rzecz umiejętności oraz innych inicjatyw UE mających na celu stworzenie możliwości przekwalifikowania i podniesienia kwalifikacji siły roboczej; przypomina o znaczeniu wzmocnienia kształcenia i szkolenia, w szczególności w celu rozwijania umiejętności niezbędnych do wspierania transformacji ekologicznej i cyfrowej jednolitego rynku;

28. podkreśla potrzebę stałego dialogu między odpowiednimi władzami i podmiotami gospodarczymi, aby zapewnić lepsze przygotowanie siły roboczej do nowych potrzeb przemysłu; przypomina, że ekologiczna i cyfrowa transformacja sektorów przemysłu wymaga wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych wysoko wykwalifikowanych i kompetentnych specjalistów;

29. podkreśla, że problem braku kobiet zatrudnionych w sektorze przemysłowym przyczynia się do luki płacowej i emerytalnej; wzywa do podjęcia działań w kontekście strategii przemysłowej w celu rozwiązania problemu różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w przemyśle europejskim oraz braku możliwości dla kobiet, zwłaszcza w dziedzinach związanych naukami przyrodniczymi, technologią, inżynierią i matematyką; przypomina ponadto, że cyfryzacja tradycyjnych gałęzi przemysłu może prowadzić do tworzenia miejsc pracy w nowych branżach, ale także do zakłóceń na obecnym rynku pracy i w niektórych przypadkach do niepewnych warunków pracy; przypomina, że wyzwania te wymagają działań i odpowiednich inwestycji finansowych w kontekście strategii przemysłowej.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	16.6.2022
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	36 0 6
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Pablo Arias Echeverría, Alessandra Basso, Brando Benifei, Adam Bielan, Andrea Caroppo, Anna Cavazzini, Dita Charanzová, Deirdre Clune, Alexandra Geese, Sandro Gozi, Maria Grapini, Krzysztof Hetman, Virginie Joron, Eugen Jurzyca, Arba Kokalari, Marcel Kolaja, Andrey Kovatchev, Maria-Manuel Leitão-Marques, Adriana Maldonado López, Beata Mazurek, Leszek Miller, René Repasi, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Tomislav Sokol, Ivan Štefanec, Róża Thun und Hohenstein, Kim Van Sparrentak, Marion Walsmann
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Marco Campomenosi, Maria da Graça Carvalho, Geoffroy Didier, Malte Gallée, Karen Melchior, Tsvetelina Penkova, Antonio Maria Rinaldi, Marc Tarabella, Kosma Złotowski
Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego	Nicola Beer, Rosanna Conte, Vlad Gheorghe, Ondřej Kovařík

 

 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

36	+
ECR	Adam Bielan, Beata Mazurek, Kosma Złotowski
PPE	Pablo Arias Echeverría, Andrea Caroppo, Maria da Graça Carvalho, Deirdre Clune, Geoffroy Didier, Krzysztof Hetman, Arba Kokalari, Andrey Kovatchev, Andreas Schwab, Tomislav Sokol, Ivan Štefanec, Marion Walsmann
RENEW	Nicola Beer, Dita Charanzová, Vlad Gheorghe, Sandro Gozi, Ondřej Kovařík, Karen Melchior, Róża Thun und Hohenstein
S&D	Brando Benifei, Maria Grapini, Maria-Manuel Leitão-Marques, Adriana Maldonado López, Leszek Miller, Tsvetelina Penkova, René Repasi, Christel Schaldemose, Marc Tarabella
VERTS/ALE	Anna Cavazzini, Malte Gallée, Alexandra Geese, Marcel Kolaja, Kim Van Sparrentak

 

0	-

 

6	0
ECR	Eugen Jurzyca
ID	Alessandra Basso, Marco Campomenosi, Rosanna Conte, Virginie Joron, Antonio Maria Rinaldi

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 

 

 

OPINIA KOMISJI TRANSPORTU I TURYSTYKI (21.6.2022)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wdrożenia zaktualizowanej nowej strategii przemysłowej dla Europy: dostosowanie wydatków do polityki

(2022/2008(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Carlo Fidanza

 

WSKAZÓWKI

Komisja Transportu i Turystyki zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

– uwzględniając komunikat Komisji z 10 marca 2020 r. zatytułowany „Strategia w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu” (COM(2020)0102) i odpowiednią rezolucję Parlamentu Europejskiego z 25 listopada 2020 r.[15],

– uwzględniając komunikat Komisji z 10 marca 2020 r. zatytułowany „Strategia MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy” (COM(2020)0103),

– uwzględniając komunikat Komisji z 9 grudnia 2020 r. zatytułowany „Strategia na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności – europejski transport na drodze ku przyszłości” (COM(2020)0789),

– uwzględniając komunikat Komisji z 5 maja 2021 r. zatytułowany „Aktualizacja nowej strategii przemysłowej z 2020 r. – tworzenie silniejszego jednolitego rynku sprzyjającego odbudowie Europy” (COM(2021)0350),

– uwzględniając swoją rezolucję z 25 marca 2021 r. w sprawie opracowania strategii UE na rzecz zrównoważonej turystyki[16],

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 5 maja 2021 r. zatytułowany „Roczne sprawozdanie dotyczące jednolitego rynku za 2021 r.” (SWD(2021)0351),

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 5 maja 2021 r. zatytułowany „Strategiczne zależności i zdolności” (SWD(2021)0352),

– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z 21 czerwca 2021 r. zatytułowany „Scenariusze dotyczące współtworzenia ścieżki transformacji dla turystyki na rzecz bardziej odpornego, innowacyjnego i zrównoważonego ekosystemu” (SWD(2021)0164),

– uwzględniając sprawozdanie polityczne Komisji zatytułowane „Transition Pathway for Tourism” [Ścieżka transformacji turystyki] opublikowane 4 lutego 2022 r.,

A. mając na uwadze, że sektor turystyki i transportu najbardziej ucierpiał z powodu ograniczeń wprowadzonych w odpowiedzi na pandemię COVID-19, co w 2021 r. spowodowało 72 % spadek liczby przyjazdów turystów międzynarodowych w porównaniu do poziomów sprzed pandemii[17];

B. mając na uwadze, że w 2019 r. sektor turystyki odpowiadał za 11,6 % wszystkich miejsc pracy; mając na uwadze, że według Światowej Rady Podróży i Turystyki w 2020 r. w Europie utracono 3,6 mln miejsc pracy związanych z turystyką[18]; mając na uwadze, że pandemia COVID-19 wywarła bezprecedensowy wpływ na sektor turystyki, ponieważ znacznie ograniczyła przepływy turystyczne, a tym samym uszczupliła dochody przedsiębiorstw związanych z turystyką; mając na uwadze, że ogólny wkład turystyki w całkowity PKB w Europie zmniejszył się o połowę – z 9,9 % w 2019 r. do 4,9 % w 2020 r.; mając na uwadze, że sektor transportu i infrastruktura transportowa są siłą napędową europejskiej gospodarki; mając na uwadze, że solidne sieci infrastruktury i rentowne przedsiębiorstwa transportowe to podstawowy warunek konkurencyjności całego społeczeństwa we wszystkich jej aspektach;

C. mając na uwadze, że sytuacja gospodarcza w sektorze transportu ma bezpośredni wpływ na przedsiębiorstwa przemysłowe, ponieważ koszty transportu surowców, towarów będących składnikami procesu produkcji i produktów końcowych wpływają na ceny produktów, które ostatecznie muszą ponosić konsumenci; mając na uwadze, że w świetle niedawnych gwałtownych podwyżek cen paliw i energii, które zwiększają inflację i osłabiają siłę nabywczą gospodarstw domowych, konieczna jest wspólna strategia na szczeblu UE, współgrająca ze zdecydowanymi działaniami na szczeblu państw członkowskich, w celu złagodzenia wzrostu cen i negatywnego wpływu gospodarczego na konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw i siłę nabywczą europejskich gospodarstw domowych;

D. mając na uwadze, że w sektorze transportu większość przedsiębiorstw stanowią małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) oraz mikroprzedsiębiorstwa, które są szczególnie podatne na wahania cykliczne, zmiany cen i zwiększone obciążenia regulacyjne; mając na uwadze, że europejska strategia przemysłowa musi odpowiednio uwzględniać warunki dla małych przedsiębiorstw i być opracowana zgodnie z zasadą „najpierw myśl na małą skalę”;

E. mając na uwadze, że w sprawozdaniu politycznym Komisji „Transition Pathway for Tourism” podkreślono potrzebę dalszego przyspieszenia ekologicznej i cyfrowej transformacji ekosystemu turystycznego w państwach członkowskich, oraz mając na uwadze, że MŚP i mikroprzedsiębiorstwa stanowią ponad 99 % przedsiębiorstw sektora turystyki w UE; mając na uwadze, że potrzeba środków na rzecz zapewnienia nowego zatrudnienia pracowników, którzy opuścili sektor, przeznaczonych dla nich systemów na wypadek bezrobocia oraz uczciwych warunków pracy w sektorze;

F. mając na uwadze, że ze względu na stan zagrożenia zdrowia wzorce podróżowania zmieniły się, a podróżujący częściej wybierają niezatłoczone i lokalne ośrodki turystyczne; mając na uwadze nowe wyzwania wynikające z sytuacji geopolitycznej;

G. mając na uwadze, że w sprawozdaniu politycznym Komisji „Transition Pathway for Tourism” podkreślono, że strategie państw członkowskich na rzecz turystyki powinny opierać się na zasadach zrównoważonego rozwoju, zapewniając zrównoważenie gospodarcze, środowiskowe i społeczne;

H. mając na uwadze, że turystyka stanowi istotną i wielopłaszczyznową branżę wywierającą znaczące efekty mnożnikowe na inne branże, w związku z czym zajmuje priorytetowe miejsce w agendzie UE, oraz mając na uwadze, że turystykę trzeba jednak bardziej uwzględnić w programach finansowych i politykach UE;

I. mając na uwadze, że ośrodki turystyczne położone w regionach peryferyjnych, na obszarach wiejskich i wyspach, w tym w regionach najbardziej oddalonych UE, doświadczają szczególnych wyzwań pod względem dostępnych możliwości transportu, a w związku z tym są również bardziej narażone na wszelkie negatywne skutki społeczno-gospodarcze zielonej transformacji;

J. mając na uwadze, że transeuropejska sieć transportowa (TEN-T) powinna zapewniać spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz dostępność w całej UE i jej regionach, w tym w regionach wiejskich, oddalonych, górskich, słabo zaludnionych, peryferyjnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych, co pobudziłoby wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy oraz zmniejszyło nierówności, wspierało cyfryzację i innowacje oraz zwiększało zdolności adaptacyjne i odporność i bezpośrednio wpływało na branżę turystyczną;

K. mając na uwadze, że wyważony rozwój korytarzy transportowych, które zapewniają łączność północ–południe oraz wschód–zachód na całym terytorium Europy, jest niezbędny dla pobudzenia odbudowy i zwiększenia odporności turystyki; mając na uwadze, że sektor mobilności i transportu oferuje ogromny potencjał dla inwestycji produkcyjnych w państwach członkowskich, w szczególności poprzez reindustrializację sektora, łącząc produkcję i naprawę sprzętu z promowaniem transportu publicznego, kolejowego, zrównoważonej i inteligentnej mobilności oraz planowania przestrzennego opartego na łączności, spójności i rozwoju;

L. mając na uwadze, że w przyjętym przez Komisję pakiecie „Gotowi na 55”, którego celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r., nie uwzględniono skutków niektórych konkretnych przepisów dla ekosystemu turystycznego i jego konkurencyjności;

M. mając na uwadze, że sprawozdanie polityczne Komisji „Transition Pathway for Tourism” nie uwzględnia wytycznych na temat jasnego sposobu zarządzania ani planu działania umożliwiającego stawienie czoła wyzwaniom, z którymi boryka się turystyka, i zaproponowanie wspólnych rozwiązań;

1. z zadowoleniem przyjmuje ścieżkę transformacji w turystyce oraz wzywa Komisję do realizacji i podjęcia działań następczych poprzez przedstawienie zestawu konkretnych działań w różnych obszarach, takich jak badania i rozwój, infrastruktura, rozwój technologiczny i umiejętności, aby promować rozwój zrównoważonej turystyki we wszystkich europejskich ośrodkach – zarówno dla turystów, jak i ludności lokalnej, przy jednoczesnym zapewnieniu spójności i zgodności między politykami i celami UE, instrumentami finansowania i instrumentami regulacyjnymi w celu wspierania sektorów przemysłu w zrównoważonej transformacji;

2. wzywa Komisję, aby dalej współpracowała przy wspólnym monitorowaniu i realizacji ścieżki transformacji w turystyce – z Parlamentem (głównie z Komisją Transportu i Turystyki i jej grupą zadaniową ds. turystyki) oraz z innymi instytucjami UE, takimi jak Komitet Regionów i Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny; w tym celu zwraca się do Komisji, aby zaangażowała grupę zadaniową Parlamentu ds. turystyki w regularne posiedzenia komitetu doradczego ds. turystyki w celu udoskonalenia europejskiej strategii na rzecz turystyki;

3. zwraca się do Komisji o ustanowienie i prowadzenie internetowej platformy współpracy zainteresowanych stron, aby dalej propagować proces współtworzenia;

4. podkreśla, że reakcja na pandemię COVID-19 stanowi historyczną okazję do modernizacji turystyki w UE i zwiększenia jej zrównoważonego charakteru, w tym z perspektywy mobilności, oraz poprawy jej dostępności dla osób z niepełnosprawnościami; wzywa Komisję do opublikowania planu działania na rzecz zrównoważonej turystyki, który będzie zawierał cele krótko-, średnio- i długoterminowe i obejmował cele zrównoważonego rozwoju ONZ, oraz podkreśla, że działania te należy wspierać we współpracy z Parlamentem i państwami członkowskimi; ponownie wyraża przekonanie, że ośrodki turystyczne i infrastruktura turystyczna muszą być fizycznie dostępne dla wszystkich członków społeczeństwa, w szczególności dla osób z niepełnosprawnościami, i popiera stanowisko wyrażone w ramach ścieżki transformacji turystyki, zgodnie z którym należy zapewnić dostępną infrastrukturę turystyczną we wszystkich ośrodkach turystycznych oraz jasne i przystępne informacje na temat tej infrastruktury dla podróżnych planujących i rezerwujących pobyty i aktywności;

5. uważa, że zrównoważona turystyka, obok wspierania rozwoju gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, musi przyczyniać się do ochrony i odbudowy naturalnych ekosystemów i różnorodności biologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeby ograniczenia zjawiska nadmiernej turystyki, a także zachęcać do rozwoju alternatywnych modeli i korzystania z technologii cyfrowych; wzywa Komisję do ułatwienia dostępu do finansowania UE dla zainteresowanych stron z sektora turystyki, w szczególności aby pomóc drobnym dostawcom usług hotelarskich w poprawie efektywności energetycznej i zwiększeniu oszczędności energii;

6. uważa, że strategia powinna dodatkowo zwiększyć integralność jednolitego rynku w odniesieniu do sektorów turystyki i transportu; apeluje o dostosowanie nowej strategii przemysłowej dla Europy do powiązanych ambicji politycznych, takich jak osiągnięcie Europejskiego Zielonego Ładu i cyfryzacji, zapewnienie równych warunków działania dla europejskiego przemysłu i przedsiębiorstw, rozwiązanie problemu ubóstwa energetycznego i transportowego, poprawa spójności społecznej, zwiększanie multimodalności i wspieranie ekosystemu turystycznego, na przykład poprzez dzielenie się dobrymi praktykami w celu podejmowania świadomych decyzji dotyczących sposobów ulepszenia polityki w obu sektorach;

7. apeluje do Komisji, aby zaproponowała mechanizm zarządzania kryzysowego w celu zapewnienia odpowiedniego przygotowania sektora turystyki na przyszłe kryzysy, w przypadku gdyby krajowe działania okazały się niewystarczające;

8. ponawia apel o utworzenie Europejskiej Agencji Turystyki odpowiedzialnej między innymi za:

– przedstawianie UE i jej państwom członkowskim faktycznego przeglądu i danych dla decydentów politycznych, co umożliwi decydentom opracowanie świadomych strategii opartych na zgromadzonych i analizowanych danych dotyczących turystyki, w tym na temat ich ewentualnego wpływu społecznego, gospodarczego i środowiskowego na sektor;

– stosowanie mechanizmu zarządzania kryzysowego w celu zapewnienia odpowiedniego przygotowania sektora turystyki na przyszłe kryzysy, w przypadku gdy krajowe działania okazały się niewystarczające;

– zapewnianie wsparcia technicznego i administracyjnego mikroprzedsiębiorstwom i MŚP w celu zwiększenia ich zdolności dostępu do finansowania i instrumentów finansowych UE oraz korzystania z nich;

– wspieranie ekosystemu turystycznego poprzez, na przykład, dzielenie się dobrymi praktykami, aby podejmować świadome decyzje dotyczące ulepszania polityki turystycznej;

– promowanie europejskiej marki w państwach trzecich i skupienie się na dywersyfikacji europejskiego produktu turystycznego;

9. apeluje do Komisji, aby opracowała kompleksową europejską politykę turystyczną z myślą o utworzeniu europejskiej unii turystyki;

10. apeluje do Komisji o opracowanie kompleksowej strategii na rzecz turystyki UE (europejskiej agendy dla turystyki 2030/2050) we współpracy z różnymi organami na wszystkich szczeblach zarządzania i podmiotami branżowymi, obejmującej wyraźne zamierzenia, cele, możliwości finansowania i plany wdrażania;

11. wyraża ubolewanie, że w wieloletnich ramach finansowych UE i w NextGenerationEU nie przyznano specjalnych środków finansowych na sektor turystyki, który szczególnie ucierpiał w wyniku pandemii COVID-19, trwającej wojny w Ukrainie, wysokiej inflacji oraz wyższych cen energii i paliw, mimo że w 2019 r. sektor ten wniósł 9,9 % do PKB UE; jest zdania, że inwestycje publiczne UE i państw członkowskich mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju infrastruktury i mobilności wspierającej sektor turystyki;

12. z zadowoleniem przyjmuje przewodnik po funduszach UE dla turystyki; zwraca się jednak do Komisji o usystematyzowanie i upowszechnianie możliwości finansowania w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności oraz wieloletnich ram finansowych UE na lata 2021–2027, aby zapewnić więcej informacji na temat opracowywania konkretnych działań; apeluje o stworzenie podmiotom z sektora turystyki w państwach członkowskich możliwości finansowych;

13. zachęca państwa członkowskie, aby ułatwiały inwestycje w ekosystem turystyczny za pomocą różnych unijnych instrumentów finansowania, takich jak Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego; podkreśla, jak ważne jest zapewnienie szkoleń sektorowych związanych z finansowaniem dla zainteresowanych podmiotów w ekosystemie turystycznym jako dodatkowego sposobu zwiększenia dostępu do finansowania;

14. podkreśla, że dodatkowe opłaty w sektorze transportu dotykają obywateli, zwłaszcza tych na obszarach słabo zaludnionych i najbardziej oddalonych, oraz przedsiębiorstwa o najniższych marżach finansowych (zwłaszcza mniejsze przedsiębiorstwa); uważa, że niedawne gwałtowne zwyżki cen paliw i energii stanowią poważne zagrożenie dla konkurencyjności Unii i sytuacji finansowej gospodarstw domowych w UE; wzywa właściwe instytucje UE i państwa członkowskie do wspierania środków i programów walki ze zwyżką cen, na przykład poprzez promowanie przechodzenia na zrównoważone rodzaje transportu, takie jak kolej i aktywna mobilność, wprowadzanie zachęt do korzystania z transportu publicznego oraz wspieranie programów mobilności współdzielonej i powiązanych inicjatyw;

15. przypomina Komisji o możliwości, jaką zapewnia przedstawianie projektów pilotażowych i działań przygotowawczych w ramach budżetu Unii; apeluje do Komisji, aby regularnie informowała Parlament o pracach przygotowawczych i postępach w rozwoju projektów pilotażowych i działań przygotowawczych oraz aby angażowała posłów do Parlamentu w ten proces;

16. apeluje do Komisji o wspieranie MŚP i mikroprzedsiębiorstw (w tym rzemieślników) w sektorze turystyki poprzez upowszechnianie innowacyjnych zrównoważonych inicjatyw, uproszczenie biurokracji, zachęcanie do kształcenia i szkolenia oraz zapewnienie finansowania na potrzeby podnoszenia i zmiany kwalifikacji siły roboczej– zwłaszcza w zakresie nowych umiejętności cyfrowych – w celu stymulowania nowych ofert turystycznych pod względem kierunków turystycznych i doświadczeń oraz podniesienia wartości regionalnych produktów i lokalnych tradycji; podkreśla, że trzeba znacznie zmniejszyć obciążenia administracyjne dla MŚP oraz lepiej dostosować w tym celu ramy regulacyjne UE;

17. zachęca Komisję i państwa członkowskie, aby włączały i wspierały dalsze środki na rzecz cyfryzacji; przypomina, że cyfrowa transformacja stanowi jeden z kluczowych horyzontalnych priorytetów UE, który pomoże zwiększyć konkurencyjność unijnych przedsiębiorstw z myślą o wspieraniu przedsiębiorczości, innowacji i badań naukowych, opracowania kreatywnych i innowacyjnych rozwiązań oraz współpracy z uniwersytetami, szkołami turystyki i ośrodkami wiedzy w celu transferu i tworzenia wiedzy dla przemysłu, co dodatkowo wzmocni odporność tych przedsiębiorstw na kryzysy gospodarcze lub inne;

18. apeluje do Komisji o włączenie sektora turystyki do europejskiej strategii w zakresie danych oraz o wspieranie tworzenia przestrzeni danych, które przyniosą korzyści sektorowi, poprzez ustanowienie publicznych ram dla lepszej wymiany i dostępności danych; w związku z tym apeluje do Komisji, aby zharmonizowała przepisy dotyczące gromadzenia danych statystycznych na temat turystyki;

19. zauważa, że dobry dostęp do danych ma kluczowe znaczenie dla rozwoju technologii sztucznej inteligencji (AI), która wraz z rozwojem inteligentnych i połączonych flot będzie nabierać coraz większego znaczenia w sektorach transportu i turystyki; uznaje przy tym, że zapewnienie bezpiecznych, chronionych i przejrzystych zastosowań AI będzie jeszcze wymagało pokonania wielu wyzwań; podkreśla, że rozwój technologiczny w obszarze transportu i mobilności, w szczególności zastosowanie sztucznej inteligencji i pojazdy autonomiczne, ma ogromny potencjał ułatwiania codziennego życia ludzi i przedsiębiorstw, skracania czasu podróży, zmniejszania zatorów komunikacyjnych, zapobiegania wypadkom, obniżania emisji i ograniczania kosztów;

20. popiera większą automatyzację sektora transportu w celu zwiększenia jego efektywności, zrównoważonego charakteru i konkurencyjności;

21. apeluje do Komisji, aby wspierała wprowadzanie pojazdów bezemisyjnych, ograniczała emisje gazów cieplarnianych, zachęcając do korzystania z niskoemisyjnych i bezemisyjnych środków transportu, oraz propagowała korzystanie ze zrównoważonych alternatywnych rozwiązań transportowych dostępnych dla obywateli i przedsiębiorstw, wspierając cyfryzację i automatyzację oraz poprawiając łączność i dostęp w ramach strategii na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności;

22. apeluje o inwestycje publiczne w reindustrializację państw członkowskich, aby wspomóc ich rozwój i wesprzeć ich suwerenność, w szczególności poprzez zachęcanie do budowy i naprawy taboru i statków oraz zapewnienie, by rekonfiguracja energetyczna sektora transportu przyczyniała się do krajowej produkcji energii, a promowanie zrównoważonej i inteligentnej mobilności stało się motorem działalności produkcyjnej;

23. uważa, że promowanie marki „Europa” w państwach trzecich powinno koncentrować się na dywersyfikacji oferty UE, między innymi pod względem dziedzictwa kulturowego, historycznego i naturalnego, lokalnej gastronomii i zdrowia we współpracy z ośrodkami turystycznymi i organizatorami turystyki; utrzymuje, że należy strategicznie promować konkretne kierunki turystyczne, aby rozwijać turystykę całoroczną w celu tworzenia doraźnych tras turystycznych, które wyeksponują wartość rzemiosła i miejsca prowadzenia działalności rzemieślniczej, co będzie stanowiło odpowiedź na kwestię standaryzacji podaży turystycznej i trwającej depopulacji wielu społeczności lokalnych, ponieważ stanowią one główne atrakcje dla turystów i mają zasadnicze znaczenie dla ogólnego ożywienia oferty turystycznej europejskich państw; przypomina o potrzebie kompleksowych strategii inteligentnej turystyki dla regionów oddalonych oraz o potrzebie stymulowania nowych możliwości turystycznych;

24. uważa, że potencjalne wyzwania i rosnące koszty zielonej transformacji dla sektorów transportu, w szczególności transportu lotniczego i morskiego, mogą wpłynąć na popyt w sektorach turystyki; w związku z tym apeluje do Komisji o regularną ocenę społeczno-gospodarczych skutków tych wyzwań, w tym konkurencyjności tej transformacji, z uwzględnieniem wszystkich środków zaproponowanych w sektorach turystyki w państwach członkowskich;

25. podkreśla, jak ważne jest posiadanie przez wszystkie państwa członkowskie dobrze rozwiniętej, inteligentnej, bezpiecznej i zrównoważonej sieci TEN-T, która ułatwia zrównoważony transport, połączalność i dostępność terytorialną w całej UE, zwłaszcza w regionach peryferyjnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych, w celu promowania i pobudzania turystyki europejskiej i międzynarodowej; apeluje do Komisji, aby zwróciła szczególną uwagę na brakujące połączenia transgraniczne i ich ukończenie oraz na kwestię połączalności; apeluje do państw członkowskich o wykorzystanie środków z instrumentu NextGenerationEU i instrumentu „Łącząc Europę”, aby przyspieszyć te inwestycje infrastrukturalne i szybko zwiększyć możliwości inwestowania w system transportowy, co przyniesie korzyści dla konkurencyjności przemysłu i sytuacji finansowej gospodarstw domowych; uznaje, że rozwój sieci TEN-T i jej połączeń lądowych z obszarami miejskimi, lokalnymi i przybrzeżnymi będzie odgrywał kluczową rolę w zapewnianiu zrównoważonych, alternatywnych, elastycznych rozwiązań transportowych dla podróży i turystyki, w tym na dużych odległościach, gdy transport lotniczy nie stanowi optymalnego lub niezbędnego rozwiązania;

26. ponawia apel do Komisji, zawarty w rezolucji z 16 grudnia 2020 r.[19], o przyjęcie planu działania zawierającego konkretne i wiążące cele i wskaźniki w celu lepszego stanowienia prawa i zmniejszenia obciążeń administracyjnych z myślą o pobudzeniu ożywienia gospodarczego i zwiększenia konkurencyjności Unii; przypomina Komisji o złożonej przez nią obietnicy działania zgodnie z zasadą „jedno więcej – jedno mniej”; zauważa, że zgodnie z tą zasadą każde nowe obciążenie regulacyjne, które jest wprowadzane, musi zostać zrekompensowane zniesieniem równoważnego obciążenia kosztowego w tym samym obszarze polityki; wzywa Komisję do jak najszybszego przedstawienia kompleksowego planu kompensacji obciążeń regulacyjnych nałożonych na sektor transportu, zgodnie z zasadą „jedno więcej – jedno mniej”;

27. apeluje do Komisji, aby możliwie jak najszybciej ułatwiła planowanie podróży, w tym poprzez wprowadzenie uproszczonych procedur dotyczących wydawania biletów multimodalnych za pośrednictwem usług cyfrowych i zagwarantowanie praw towarzyszących, a jednocześnie lepiej uregulowała działalność internetowych platform rezerwacyjnych i internetowych pośredników podróży; apeluje o ulepszenie i proporcjonalność unijnych ram wynajmu krótkoterminowego oraz wdrożenie nowych strategii politycznych w celu zwiększenia przejrzystości, sprawiedliwej konkurencji w branży turystyczno-hotelarskiej oraz ochrony konsumentów przed spekulacjami;

28. wzywa państwa członkowskie i branżę turystyczną, aby przedstawiając strategie na rzecz turystyki, zwróciły szczególną uwagę na konkretne atuty ośrodków turystycznych pod względem ochrony i odbudowy naturalnego ekosystemu i zasobów naturalnych, dziedzictwa kulturowego i historycznego oraz potencjału w zakresie zapewniania klientom unikalnych i autentycznych doświadczeń, a także na inkluzywność i dostępność, w tym dla osób z niepełnosprawnościami; wzywa państwa członkowskie, aby wspierały MŚP oraz sektor kultury i sektor kreatywny w ich kluczowej roli w ekosystemie turystycznym, zapewniając mu pomoc techniczną i finansowanie niezbędne, aby zrealizować cele strategii; apeluje również o szersze inicjatywy innowacyjne i zachęca do kształcenia w dziedzinie umiejętności cyfrowych;

29. apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby zajęły się sytuacją pracowników w całym łańcuchu wartości w sektorze turystyki, w ścisłej współpracy z partnerami społecznymi i przedsiębiorstwami, w drodze konstruktywnego dialogu na temat warunków pracy w tym sektorze, który charakteryzuje się sezonowością i stosowaniem form zatrudnienia w niepełnym wymiarze godzin; podkreśla negatywne skutki braku pracowników w sektorze turystyki w szeregu państw członkowskich i wzywa je do szybkiego zajęcia się przyczynami gospodarczymi, społecznymi i kulturowymi tego zjawiska;

30. ubolewa nad faktem, że stawki godzinowe i koszty pracy w turystyce są znacznie niższe niż w całej gospodarce, przy stosunkowo wysokim udziale umów na czas określony i krótszym okresie zatrudnienia; wyraża zaniepokojenie faktem, że kobiety w turystyce zarabiają o około 15 % mniej niż współpracownicy płci męskiej; apeluje do Komisji o promowanie sprawiedliwego zatrudnienia sprzyjającego włączeniu społecznemu w tym sektorze;

31. uważa, że niebieska gospodarka ma zasadnicze znaczenie dla promowania zrównoważonej branży turystycznej; podkreśla w związku z tym, że Komisja powinna zapewnić sprawiedliwe i niedyskryminujące stosowanie dyrektywy 2006/123/WE[20] w odniesieniu do koncesji w celach turystycznych na majątek publiczny położony na obszarach nad brzegami mórz; zauważa, że ochrona ekosystemów obszarów wiejskich i przybrzeżnych jest niezbędna dla zachowania i poprawy bogactwa różnorodności biologicznej i ekoturystyki; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby zapewniły regionom oddalonym i najbardziej oddalonym kompleksowe strategie na rzecz inteligentnej turystyki w celu rozwiązania problemów ograniczonej łączności transportowej i cyfrowej.

32. podkreśla, że mobilność współdzielona, w tym wspólne użytkowanie samochodów osobowych, skuterów i rowerów, pozytywnie wpływa na turystykę, jako część strategii na rzecz mobilności zintegrowanej z usługami transportu publicznego (regularnymi i nieregularnymi) i prywatnego.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia	15.6.2022
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	37 0 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	José Ramón Bauzá Díaz, Izaskun Bilbao Barandica, Paolo Borchia, Karolin Braunsberger-Reinhold, Ciarán Cuffe, Jakop G. Dalunde, Karima Delli, Gheorghe Falcă, Giuseppe Ferrandino, Carlo Fidanza, Mario Furore, Jens Gieseke, Elsi Katainen, Elena Kountoura, Peter Lundgren, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Marian-Jean Marinescu, Tilly Metz, Caroline Nagtegaal, Jan-Christoph Oetjen, João Pimenta Lopes, Dominique Riquet, Massimiliano Salini, Vera Tax, Barbara Thaler, Petar Vitanov, Lucia Vuolo, Roberts Zīle, Kosma Złotowski
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Tom Berendsen, Maria Grapini, Roman Haider, Pär Holmgren, Ondřej Kovařík, Colm Markey, Dorien Rookmaker, Annalisa Tardino
Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego	Alessandra Basso

 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

37	+
ECR	Carlo Fidanza, Peter Lundgren, Dorien Rookmaker, Roberts Zīle, Kosma Złotowski
ID	Alessandra Basso, Paolo Borchia, Roman Haider, Annalisa Tardino
NI	Mario Furore
PPE	Tom Berendsen, Karolin Braunsberger-Reinhold, Gheorghe Falcă, Jens Gieseke, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Marian-Jean Marinescu, Colm Markey, Massimiliano Salini, Barbara Thaler, Lucia Vuolo
RENEW	José Ramón Bauzá Díaz, Izaskun Bilbao Barandica, Elsi Katainen, Ondřej Kovařík, Caroline Nagtegaal, Jan-Christoph Oetjen, Dominique Riquet
S&D	Giuseppe Ferrandino, Maria Grapini, Vera Tax, Petar Vitanov
THE LEFT	Elena Kountoura
VERTS/ALE	Ciarán Cuffe, Jakop G. Dalunde, Karima Delli, Pär Holmgren, Tilly Metz

 

0	-

 

1	0
THE LEFT	João Pimenta Lopes

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 

 

 

 

 

INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ

Data przyjęcia	13.7.2022
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	70 0 4
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Matteo Adinolfi, Nicola Beer, François-Xavier Bellamy, Hildegard Bentele, Tom Berendsen, Paolo Borchia, Marc Botenga, Markus Buchheit, Cristian-Silviu Buşoi, Jerzy Buzek, Ignazio Corrao, Ciarán Cuffe, Nicola Danti, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Niels Fuglsang, Lina Gálvez Muñoz, Claudia Gamon, Jens Geier, Nicolás González Casares, Christophe Grudler, Henrike Hahn, Ivo Hristov, Ivars Ijabs, Romana Jerković, Eva Kaili, Seán Kelly, Łukasz Kohut, Zdzisław Krasnodębski, Andrius Kubilius, Marisa Matias, Iskra Mihaylova, Dan Nica, Angelika Niebler, Niklas Nienaß, Ville Niinistö, Mauri Pekkarinen, Tsvetelina Penkova, Morten Petersen, Markus Pieper, Sira Rego, Robert Roos, Sara Skyttedal, Maria Spyraki, Riho Terras, Grzegorz Tobiszowski, Patrizia Toia, Marie Toussaint, Isabella Tovaglieri, Henna Virkkunen, Pernille Weiss, Carlos Zorrinho
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Andrus Ansip, Pascal Arimont, Tiziana Beghin, Franc Bogovič, Gheorghe Falcă, Andreas Glück, Klemen Grošelj, Elżbieta Kruk, Adriana Maldonado López, Sandra Pereira, Bronis Ropė, Ernő Schaller-Baross, Jordi Solé, Marion Walsmann
Zastępcy (art. 209 ust. 7) obecni podczas głosowania końcowego	Biljana Borzan, Rosanna Conte, Erik Marquardt, Liudas Mažylis, Matjaž Nemec, Antonio Maria Rinaldi, Christel Schaldemose, Alexandr Vondra

 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

70	+
ECR	Zdzisław Krasnodębski, Elżbieta Kruk, Robert Roos, Grzegorz Tobiszowski, Alexandr Vondra
ID	Matteo Adinolfi, Paolo Borchia, Markus Buchheit, Rosanna Conte, Antonio Maria Rinaldi, Isabella Tovaglieri
NI	Tiziana Beghin, Ernő Schaller-Baross
PPE	Pascal Arimont, François-Xavier Bellamy, Hildegard Bentele, Tom Berendsen, Franc Bogovič, Cristian-Silviu Buşoi, Jerzy Buzek, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Gheorghe Falcă, Seán Kelly, Andrius Kubilius, Liudas Mažylis, Angelika Niebler, Markus Pieper, Sara Skyttedal, Maria Spyraki, Riho Terras, Henna Virkkunen, Marion Walsmann, Pernille Weiss
RENEW	Andrus Ansip, Nicola Beer, Nicola Danti, Claudia Gamon, Andreas Glück, Klemen Grošelj, Christophe Grudler, Ivars Ijabs, Iskra Mihaylova, Mauri Pekkarinen, Morten Petersen
S&D	Biljana Borzan, Niels Fuglsang, Lina Gálvez Muñoz, Jens Geier, Nicolás González Casares, Ivo Hristov, Romana Jerković, Eva Kaili, Łukasz Kohut, Adriana Maldonado López, Matjaž Nemec, Dan Nica, Tsvetelina Penkova, Christel Schaldemose, Patrizia Toia, Carlos Zorrinho
VERTS/ALE	Ignazio Corrao, Ciarán Cuffe, Henrike Hahn, Erik Marquardt, Niklas Nienaß, Ville Niinistö, Bronis Ropė, Jordi Solé, Marie Toussaint

 

4	-
THE LEFT	Marc Botenga, Marisa Matias, Sandra Pereira, Sira Rego

 

0	0

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 

 

• [1] Dz.U. C 97 z 28.2.2022, s. 43.
• [2] Dz.U. C 270 z 7.7.2021, s. 2.
• [3] Dz.U. C 316 z 6.8.2021, s. 2.
• [4] Dz.U. C 425 z 20.10.2021, s. 43.
• [5] Dz.U. C 445 z 29.10.2021, s. 2.
• [6] Dz.U. C 465 z 17.11.2021, s. 11.
• [7] Dz.U. C 15 z 12.1.2022, s. 56.
• [8] Dz.U. C 15 z 12.1.2022, s. 45.
• [9] Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0468.
• [10] Dz.U. C 238 z 6.7.2018, s. 28.
• [11] Sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego 2022/02: „Efektywność energetyczna w przedsiębiorstwach – udało się wypracować pewne oszczędności energii, ale nadal występują uchybienia w kwestii planowania i wyboru projektów”, https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/SR22_02/SR_Energy-effic-enterpr_PL.pdf
• [12] Europejski Trybunał Obrachunkowy, „Sprawozdanie specjalne 03/2022: Wprowadzenie sieci 5G w UE – opóźnienia we wdrażaniu i nierozwiązane kwestie związane z bezpieczeństwem”, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg, 2022 r.
• [13] Komunikat Komisji z 2 marca 2022 r. zatytułowany „W kierunku zielonej, cyfrowej i odpornej gospodarki: nasz europejski model wzrostu” (COM(2022)0083).
• [14] „Putting more Union in the European Customs - Ten proposals to make the EU Customs Union fit for a Geopolitical Europe. Report by the Wise Persons Group on the Reform of the EU Customs Union” [Więcej Unii w europejskim systemie celnym – Dziesięć propozycji, aby unia celna UE była dostosowana do geopolitycznej Europy. Sprawozdanie grupy mędrców wysokiego szczebla ds. europejskiej infrastruktury finansowej na rzecz rozwoju w sprawie reformy unii celnej UE], Bruksela, Marzec 2022 r.
• [15] Dz.U. C 425 z 20.10.2021, s. 43.
• [16] Dz.U. C 494 z 8.12.2021, s. 106.
• [17] https://www.unwto.org/unwto-world-tourism-barometer-data
• [18] Rezolucja Parlamentu Europejskiego z 16 grudnia 2020 r. w sprawie nowej strategii dla europejskich MŚP, Dz.U. C 445 z 29.10.2021, s. 2, ust. 5.
• [19] Rezolucja Parlamentu Europejskiego z 16 grudnia 2020 r. w sprawie nowej strategii dla europejskich MŚP, Dz.U. C 445 z 29.10.2021, s. 2, ust. 5.
• [20] Dyrektywa 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotycząca usług na rynku wewnętrznym, Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36.