ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
16 Φεβρουαρίου 2005
σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού
των βουλευτών:Adriana Poli Bortone και Sebastiano (Nello) Musumeci
εξ ονόματος της Ομάδας UEN
για τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την περιοχή της Μεσογείου
B6‑0108/2005
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την περιοχή της Μεσογείου
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη Δήλωση της Βαρκελώνης και το πρόγραμμα εργασίας που ενέκρινε στις 28 Νοεμβρίου 1995 η Διάσκεψη της Βαρκελώνης,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα των άλλων ευρωμεσογειακών διασκέψεων,
– έχοντας ιδίως υπόψη τα πορίσματα του τελευταίου Ευρωμεσογειακού Συμβουλίου, το οποίο διεξήχθη στη Χάγη στις 29 και 30 Νοεμβρίου 2004,
– έχοντας υπόψη όλα τα προηγούμενα ψηφίσματά του επί του θέματος,
– έχοντας υπόψη την επόμενη σύνοδο της Ευρωμεσογειακής Συνέλευσης που θα διεξαχθεί στο Κάιρο από τις 12 έως τις 15 Μαρτίου 2005, και στην οποία θα συγκεντρωθούν για πρώτη φορά εκπρόσωποι των κοινοβουλίων των μεσογειακών χωρών καθώς και εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού του,
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Δήλωση της Βαρκελώνης του 1995 και οι απορρέουσες από αυτήν δεσμεύσεις αποτέλεσαν κρίσιμο σημείο καμπής για τις σχέσεις μεταξύ των μεσογειακών χωρών, και δεδομένου ότι οι αρχές της εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα ως υπόβαθρο των εν λόγω σχέσεων,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι εν πάση περιπτώσει, δέκα έτη μετά από την έγκρισή του, θα έπρεπε το πρόγραμμα της Διάσκεψης της Βαρκελώνης να αξιολογηθεί και ενδεχομένως να προσαρμοστεί στη νέα γεωπολιτική κατάσταση, η οποία είναι αρκετά διαφορετική από εκείνη του 1995, με στόχο να καταστούν ακόμη αποτελεσματικότερες οι ευρωμεσογειακές σχέσεις,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Νέα Πολιτική Γειτνίασης, την οποία πρόσφατα εγκαινίασε η Ευρωπαϊκή Ένωση ως βασική στρατηγική για τη δημιουργία ειδικών και στενότερων σχέσεων με τις γειτονικές χώρες, πρέπει να θεωρηθεί ως συμπληρωματική της διαδικασίας της Βαρκελώνης και πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα αποτελέσματά της,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η έγκριση των νέων Εθνικών Σχεδίων Δράσης, τα οποία λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των επιμέρους χωρών, μπορεί να επιφέρει προστιθέμενη αξία στη γενική στρατηγική για την ενίσχυση του ευρωμεσογειακού διαλόγου σε όλους τους τομείς,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ριζοσπαστικοποίηση της κρίσης στη Μέση Ανατολή κατά τα τελευταία έτη έχει αναστείλει, από πολλές απόψεις, τον πολυμερή πολιτικό διάλογο στην περιοχή της Μεσογείου,
ΣΤ. έχοντας υπόψη τη διαφορετική και θετική αντιμετώπιση που πρόσφατα επέδειξε η Ισλαμική Δημοκρατία της Λιβύης, η οποία εξακολουθεί να αποτελεί χώρα-παρατηρητή στη διαδικασία της Βαρκελώνης και έχει καταδείξει σαφή σημάδια της επιθυμίας της να ασπαστεί το πνεύμα και τις αρχές της Διάσκεψης,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σε οικονομικό επίπεδο η διαδικασία της Βαρκελώνης αποτέλεσε το βατήρα για την πολυμερή ενίσχυση των μέσων, δημιουργώντας σημαντικό δίκτυο συμφωνιών που αποσκοπούν στη θέσπιση ζώνης ελεύθερων συναλλαγών,
Η. έχοντας υπόψη την ανάγκη να προωθηθεί ο πολιτιστικός, θρησκευτικός και κοινωνικός διάλογος μεταξύ των εταίρων αμφοτέρων των πλευρών της Μεσογείου και να επεκταθεί ο διάλογος αυτός σε νέους, αλλά σημαντικούς από πολιτικής απόψεως, τομείς όπως ο έλεγχος της διάδοσης των πυρηνικών όπλων και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας,
Θ. έχοντας υπόψη την εγκαινίαση της διαδικασίας κοινοβουλευτικοποίησης του ευρωμεσογειακού διαλόγου, που θα μπορούσε να εντείνει τη συνειδητοποίηση των στρατηγικών και των στόχων της όλης διαδικασίας εκ μέρους των ενδιαφερομένων κοινωνιών των πολιτών στις χώρες της Μεσογείου,
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποτελεσματικότητα και δύναμη της διαδικασίας που άρχισε στη Βαρκελώνη θα εξαρτηθεί από τη χορήγηση επαρκών οικονομικών πόρων στα πλαίσια των μελλοντικών δημοσιονομικών προοπτικών, προκειμένου να δοθεί συνέχεια, με τα νέα μέσα που θα εγκριθούν, στη θετική δυναμική που δημιουργήθηκε κατά το τελευταίο στάδιο της εφαρμογής του προγράμματος MEDA,
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να δημιουργηθεί μια κατάλληλη δομή η οποία, εξελίσσοντας τους ήδη υπάρχοντες στην ΕΕ μηχανισμούς, θα μπορεί να συντονίσει αποτελεσματικά τα εθνικά συστήματα πολιτικής προστασίας,
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη, τέλος, ότι πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να προσδιοριστούν ξεκάθαρα τα κοινά δικαιώματα και οι αξίες επί των οποίων θα βασιστεί η πλαισίωση των κοινών πολιτικών, παρότι ενδέχεται να διίστανται οι σχετικές μορφές και δυναμικές στις διάφορες χώρες,
1. τονίζει τη στρατηγική σημασία της διαδικασίας που ξεκίνησε στη Διάσκεψη της Βαρκελώνης για τη δημιουργία χώρου σταθερότητας, ειρήνης, οικονομικής προόδου και κοινωνικού, θρησκευτικού και πολιτιστικού διαλόγου στην περιοχή της Μεσογείου, και η οποία πρέπει ακόμη να είναι μία από τις αυθεντικές προτεραιότητες της εξωτερικής δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
2. εκφράζει εκ νέου την ουσιαστικά θετική άποψή του όσον αφορά την πρόοδο που επιτεύχθηκε στους τρεις βασικούς τομείς – τον πολιτικό, τον οικονομικό και τον κοινωνικό – στους οποίους έχει αναπτυχθεί ο πολυμερής διάλογος μεταξύ των ευρωμεσογειακών χωρών, συνειδητοποιώντας όμως ότι μπορούν και πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα, με ρεαλισμό και φιλοδοξία, προς ολοκλήρωση των δράσεων που έχουν αρχίσει·
3. έχει επίγνωση του γεγονότος ότι, στο πολυμερές πλαίσιο, πρέπει να προαχθεί περαιτέρω η περιφερειακή σταθερότητα, μέσω διαδικασιών συνεργασίας και ολοκλήρωσης, οι οποίες, αρχίζοντας από τις καλύτερα προετοιμασμένες χώρες, θα μπορούν εν συνεχεία να καλύπτουν όλο και ευρύτερες περιοχές·
4. έχει επίσης επίγνωση του γεγονότος ότι όλο και περισσότεροι τομείς της κοινωνίας των πολιτών σε όλες τις ευρωμεσογειακές χώρες πρέπει να συμμετάσχουν στη διαδικασία της Βαρκελώνης, με στόχο τη διάδοση και τον μερισμό ορισμένων θεμελιωδών αρχών της εταιρικής σχέσης καθώς και την ανύψωση του προφίλ της όλης διαδικασίας συνεργασίας μεταξύ των πολιτών·
5. θεωρεί ζωτική την αφιέρωση στο νέο δημοσιονομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επαρκών πόρων για την ανάπτυξη προγραμμάτων και σχεδίων τα οποία, μετά από τα καλά αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με το πρόγραμμα MEDA, ιδίως τα τελευταία έτη της ισχύος του, μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων της Διάσκεψης της Βαρκελώνης·
6. χαιρετίζει την εγκαινίαση, στο γενικό πλαίσιο της διαδικασίας διαλόγου που ξεκίνησε στη Βαρκελώνη, του σταδίου της κοινοβουλευτικοποίησης, η οποία θα επιτρέψει σε εκπροσώπους των διαφόρων ευρωμεσογειακών λαών να συνέρχονται, να συζητούν θέματα κοινού ενδιαφέροντος και να υποβάλουν τα συμπεράσματά τους στο Ευρωμεσογειακό Συμβούλιο·
Πολιτικές πτυχές
7. χαιρετίζει την πρόσφατη στάση της Κυβέρνησης της Λιβύης, η οποία κατέδειξε ότι επιθυμεί να αποστασιοποιηθεί σαφώς από τη διεθνή τρομοκρατία την οποία είχε υποθάλψει κατά το παρελθόν· θεωρεί σχετικώς την άρση του εμπορικού εμπάργκο κατά της Λιβύης ως σημαντικό βήμα για τη μελλοντική πλήρη συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία της Βαρκελώνης·
8. πιστεύει ότι η πολιτική γειτνίασης που εγκαινίασε η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις γείτονες χώρες δεν πρέπει να αποβεί εις βάρος της προόδου των ευρωμεσογειακών σχέσεων με μετάθεση των πολιτικών προτεραιοτήτων, αλλά πρέπει να αποτελέσει ένα ευρύτερο στρατηγικό πλαίσιο, εντός του οποίου θα πρέπει η διαδικασία της Βαρκελώνης να συνεχίσει να αποτελεί το βασικό στοιχείο των ευρωμεσογειακών σχέσεων·
9. πιστεύει ότι τα μελλοντικά Εθνικά Σχέδια Δράσης αποτελούν ισχυρό μέσο για τη στενότερη συνεργασία, η οποία, λαμβάνοντας υπόψη τις εθνικές συνθήκες και την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη κάθε επιμέρους χώρας, θα μπορεί να προσαρμόζει τη βοήθεια, τα προγράμματα και τον κοινωνικό και πολιτιστικό διάλογο στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε χώρας-εταίρου·
10. πιστεύει ότι πρέπει να επεκταθεί ο πολιτικός διάλογος μεταξύ όλων των ευρωμεσογειακών εταίρων και σε νέους, άκρως επίκαιρους, τομείς -όπως ο έλεγχος της διάδοσης των πυρηνικών όπλων και η καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας-, οι οποίοι απαιτούν την ενεργό συμμετοχή όλων των χωρών·
11. έχει επίγνωση του γεγονότος ότι, συχνά, παρά το μεγάλο αριθμό των διασκέψεων σε επίπεδο υπουργών εξωτερικών και τομεακών υπουργών, έλλειπε από τη διαδικασία πολιτικού διαλόγου η συνέχεια και κάποια αίσθηση υπευθυνότητας εκ μέρους πολλών τοπικών κυβερνήσεων στα προγράμματα που τις ενδιέφεραν άμεσα·
Οικονομικές πτυχές
12. χαιρετίζει τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν στον οικονομικό τομέα με στόχο τη δημιουργία ζώνης ελεύθερων συναλλαγών στη Μεσόγειο· χαιρετίζει ιδίως τη σύναψη συμφωνιών σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και όλων των μεσογειακών της εταίρων, οι οποίες ανοίγουν το δρόμο για στενότερη συνεργασία και διάλογο σε πολλούς τομείς· ελπίζει ότι θα τεθούν σύντομα σε ισχύ οι συμφωνίες σύνδεσης με την Αλγερία, το Λίβανο και τη Συρία, οι οποίες έχουν υπογραφεί αλλά όχι επικυρωθεί·
13. έχει επίγνωση των συνεχιζόμενων δυσχερειών όσον αφορά τη θέσπιση της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ των χωρών των νοτίων ακτών της Μεσογείου· κατά συνέπεια, χαιρετίζει ιδιαίτερα την υπογραφή και θέση σε ισχύ της Συμφωνίας του Agadir μεταξύ της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, της Τυνησίας και του Μαρόκου, η οποία θέτει γερά θεμέλια για την πολυμερή οικονομική συνεργασία μεταξύ διαφόρων μεσογειακών χωρών, και ελπίζει ότι το παράδειγμα των χωρών αυτών θα το ακολουθήσουν σύντομα άλλοι εταίροι·
Κοινωνικές και πολιτιστικές πτυχές
14. πιστεύει ότι ο κοινωνικός και πολιτιστικός διάλογος υπό την ευρεία έννοια, επιτρέποντας στις χώρες να γνωριστούν καλύτερα, θα ανοίξει το δρόμο για το μερισμό όλο και περισσότερων θεμελιωδών αρχών και αξιών· υπό την έννοια αυτή, χαιρετίζει τη σύσταση του Ευρωμεσογειακού Ιδρύματος Anna Lindh, το οποίο θα εδρεύει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και θα χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα MEDA, και το οποίο θα μπορέσει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προαγωγή όλο και στενότερων πολιτιστικών ανταλλαγών·
15. πιστεύει ότι πρέπει ακόμη να γίνουν πολλά όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό των διοικητικών και πολιτικών δομών των χωρών της νότιας ακτής της Μεσογείου και όσον αφορά το σχηματισμό μιας κοινωνίας των πολιτών, στην οποία θα νοιώθει αιτιολογημένα ότι εκπροσωπείται ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός μελών της κοινωνίας·
16. πιστεύει ότι η δημοκρατία υπό ευρεία έννοια πρέπει να ενθαρρύνεται σε όλες τις ευρωμεσογειακές χώρες, αλλά συνειδητοποιεί τις διαφορετικές συνθήκες που ισχύουν σε κάθε χώρα, γεγονός που θα απαιτήσει ίσως εξατομικευμένες μορφές ανάπτυξης προσανατολισμένες στο ευρύτερο άνοιγμα της κοινωνίας·
17. γνωρίζει ότι οι δημογραφικές πιέσεις και οι διαφορές της οικονομικής ανάπτυξης μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου -για να μην αναφέρουμε τη φτώχεια άλλων λαών της Αφρικής- εξαναγκάζουν όλο και περισσότερους πεινασμένους και απελπισμένους ανθρώπους να προσπαθούν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη·
18. πιστεύει πάντως ότι η μετανάστευση Νότου-Βορρά, προς το συμφέρον των ιδίων των μεταναστών, πρέπει να διέπεται από ορισμένους κανόνες και να είναι προσαρμοσμένη στις πραγματικές ανάγκες και στο δυναμικό απορρόφησης των χωρών υποδοχής· καλεί, συνεπώς, όλες τις αρχές των παράκτιων κρατών της Βορείου Αφρικής να συνεργαστούν για τη συγκράτηση της λαθρομετανάστευσης, η οποία έχει συχνά δραματική κατάληξη για τους συμμετέχοντες·
19. τονίζει την ανάγκη να πολλαπλασιαστούν οι δράσεις υπέρ των νέων, οι οποίοι ανέρχονται στο 25% του πληθυσμού πολλών χωρών της νότιας ακτής της Μεσογείου, υπό μορφήν ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα εφαρμόζονται σε μεσογειακές χώρες με πείρα σε ανταλλαγές φοιτητών· κρίνει επίσης σκόπιμη την ενθάρρυνση της κυκλοφορίας καλλιτεχνών και παραγόντων που μπορούν να εντείνουν τη συνειδητοποίηση του πολιτισμού των χωρών τους, και ελπίζει επομένως ότι το ίδιο το πρόγραμμα MEDA, ή το νέο οικονομικό μέσο, θα μπορέσει και αυτό να χρηματοδοτήσει φορείς γύρω από τη Μεσόγειο για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς·
20. υποστηρίζει την ιδέα της σύστασης μιας υπηρεσίας που θα συντονίζει τα υπάρχοντα συστήματα πολιτικής προστασίας στις διάφορες ευρωμεσογειακές χώρες και θα είναι ικανή να ενεργεί ως σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης σε περίπτωση φυσικών καταστροφών και να παρεμβαίνει ταχέως προς αντιμετώπιση των συνεπειών μιας φυσικής καταστροφής μεγάλης κλίμακας·
21. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Επιτροπή, στο Συμβούλιο, στα Κοινοβούλια των κρατών μελών και στις Κυβερνήσεις και στα Κοινοβούλια των άλλων χωρών που συμμετείχαν στη Διάσκεψη της Βαρκελώνης.