ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
2.3.2005
σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 5, του Κανονισμού
της Maria Carlshamre
εξ ονόματος της Ομάδας ALDE
σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στην Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες - Πλατφόρμα Δράσης (Πεκίνο + 10)
B6‑0177/2005
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στην Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες - Πλατφόρμα Δράσης (Πεκίνο + 10)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου 2005,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα πολιτικά δικαιώματα της γυναίκας (31 Μαρτίου 1953),
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW) της 18ης Δεκεμβρίου 1979,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Ιουνίου 1986 σχετικά με τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του ΟΗΕ που διεξήχθη στο Ναϊρόμπι (15-26 Ιουλίου 1985) επί τη λήξει της δεκαετίας της γυναίκας (1975-1985)[1],
– έχοντας υπόψη τη Διάσκεψη της Βιέννης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του 1993,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 4ης Ιουλίου 1996 σχετικά με τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του Καΐρου για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη[2],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 1995 σχετικά με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Γυναίκα στο Πεκίνο με θέμα: "Ισότητα, Ανάπτυξη και Ειρήνη"[3],
– έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του Πεκίνου και την Πλατφόρμα Δράσης που εγκρίθηκε στο Πεκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 1995 από την Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Γυναίκα : "Δράση για Ισότητα, Ανάπτυξη και Ειρήνη",
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Σεπτεμβρίου 1995 σχετικά με την Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τη Γυναίκα στο Πεκίνο[4],
– έχοντας υπόψη τη σύσταση του Συμβουλίου της 2ας Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με την ισόρροπη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων[5],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου 1997 για την ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας των ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών στο σύνολο των κοινοτικών πολιτικών και στόχων – "mainstreaming"[6],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του Α5-0125/2000 σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στην Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου (2000/2020(ΙΝΙ)[7],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 108, παράγραφος 5, του Κανονισμού του,
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι μολονότι οι γυναίκες αποτελούν περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού και του εκλογικού σώματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ωστόσο εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς λήψης αποφάσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών εξακολουθούν να παραβιάζονται σε ολόκληρο τον κόσμο, παρόλο που αποτελούν ακέραιο, αναπόσπαστο και αδιαίρετο μέρος των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ίση πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες καθώς και η οικονομική ανεξαρτησία έχουν ουσιαστική σημασία για την επίτευξη ισότητας σε ολόκληρη την κοινωνία,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυτονομία των γυναικών αποτελεί βασικό παράγοντα για την εξάλειψη της φτώχειας και είναι αναγκαία για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής της Λισσαβόνας και του στόχου της συμμετοχής του 60% των γυναικών στο εργατικό δυναμικό μέχρι το 2010,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι το αυξανόμενο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη απαιτεί την προώθηση ειδικών μέτρων για την διευκόλυνση της πρόσβασης των γυναικών σε θέσεις εργασίας με εξειδικευμένα προσόντα που πλήττονται πρώτες από την ανεργία,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το χάσμα μισθών μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ευρώπη εξακολουθεί να κυμαίνεται κατά μέσο όρο μεταξύ 16% και 33% το οποίο δεν έχει παρουσιάσει πραγματική πρόοδο από την άποψη της εφαρμογής της αρχής της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας η οποία θεσπίστηκε πριν από 30 χρόνια με την οδηγία 75/117/ΕΚ σχετικά με την ισότητα των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέτρα για την διευκόλυνση του συνδυασμού ιδιωτικού και εργασιακού βίου αποτελούν προϋπόθεση για την προώθηση της ισότητας των φύλων στην εργασία και την κοινωνική ζωή σύμφωνα με τα συμπεράσματα των συνόδων κορυφής της Βαρκελώνης και της Λισσαβόνας,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πείρα δείχνει ότι για να λαμβάνονται πλήρως υπόψη τα συμφέροντα των γυναικών στην κοινωνία χρειάζεται τουλάχιστον το ένα τρίτο των *** εκλεγμένων γυναικών σε όλους τους θεσμικούς φορείς και ότι το 50% αποτελεί λογικό στόχο προκειμένου να επιτευχθεί η δημοκρατία της ισότητας,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι εκατομμύρια γυναίκες εξακολουθούν να στερούνται ενημέρωσης και εκπαίδευσης σχετικά με την υγεία τους και δεν έχουν πρόσβαση στις αναγκαίες θεραπείες ειδικά όσον αφορά τις μεταδοτικές ασθένειες όπως το AIDS,
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Πλατφόρμα Δράσης του 1995 μνημονεύει ρητά την ελευθερία απόφασης και την ευθύνη σχετικά με θέματα που αφορούν την σεξουαλικότητα, τον πλήρη σεβασμό της ακεραιότητας του ατόμου και την ισότητα σε ζητήματα σεξουαλικών σχέσεων και αναπαραγωγής,
ΙΑ. εκφράζοντας την εκτίμησή του για το ρόλο που έπαιξε η Λουξεμβουργιανή Προεδρία και η Επιτροπή κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της 49ης Συνόδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το καθεστώς των γυναικών,
1. υπενθυμίζει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών αποτελούν ακέραιο, αναπόσπαστο και αδιαίρετο μέρος των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δηλώνει ότι η προώθηση και η προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών είναι θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση πραγματικής δημοκρατίας·
2. υπογραμμίζει ότι από το 1995 η κατάσταση των γυναικών στην ΕΕ δεν έχει παρουσιάσει ουσιαστική βελτίωση, παρά την εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας, όπως η οδηγία 75/117/ΕΟΚ σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών και η οδηγία 76/207/ΕΟΚ σχετικά με την αρχή της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά την απασχόληση και την επαγγελματική εκπαίδευση·
3. επιδοκιμάζει την πρόταση της Επιτροπής για οδηγία σχετικά με την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στον τομέα της απασχόλησης και του επαγγελματικού βίου (ανασυνταγμένη έκδοση) ως σημαντικό βήμα για τη δημιουργία περισσότερης βεβαιότητας και σαφήνειας στον τομέα της ισότητας των φύλων·
4. επιδοκιμάζει τη θέσπιση της οδηγίας για την εφαρμογή τη αρχής της ίσης μεταχείρισης γυναικών και ανδρών στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και στον εφοδιασμό με αυτά και θεωρεί την οδηγία σημαντικό εργαλείο για την εξασφάλιση της ισότητας των φύλων· εκφράζει ωστόσο τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι δεν έχει σημειωθεί αρκετή πρόοδος προς την κατεύθυνση της πλήρους εξάλειψης της χρήσης του φύλου ως παράγοντα διακρίσεων για τον καθορισμό πριμοδοτήσεων και ευεργετημάτων σε σχέση με την ασφάλιση και τις συναφείς χρηματοοικονομικές δραστηριότητες·
5. αναγνωρίζει ότι έχουν ληφθεί κάποια θετικά μέτρα σε σχέση με τη βία εις βάρος των γυναικών· τονίζει εντούτοις την έλλειψη σαφούς πολιτικής δέσμευσης για την αντιμετώπιση και εξάλειψη της οικιακής βίας εις βάρος των γυναικών και της εμπορίας γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της λήψης νομοθετικών μέτρων όπως τα δικαιώματα ασύλου για τα θύματα· ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή να κηρύξει το 2006 Ευρωπαϊκό Έτος εναντίον της βίας εις βάρος των γυναικών·
6. υπενθυμίζει ότι η εκπαίδευση και η κατάρτιση έχουν ουσιαστική σημασία για την επίτευξη ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών και υπογραμμίζει την ανάγκη δια βίου μάθησης και επαγγελματικής κατάρτισης για την προαγωγή της ίσης πρόσβασης των γυναικών στις θέσεις απασχόλησης με ειδικά προσόντα και σε όλα τα επίπεδα του επαγγελματικού βίου·
7. επιμένει ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη διάσταση του φύλου στο πλαίσιο των Παγκοσμίων Διασκέψεων των Ηνωμένων Εθνών, όπως το Κάιρο+10 και η Παγκόσμια Σύνοδος Κορυφής για την Κοινωνική Ανάπτυξη το 2005, λαμβάνοντας υπόψη τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας του ΟΗΕ·
8. αναγνωρίζει ότι η υγεία των γυναικών στην ΕΕ έχει βελτιωθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία· τονίζει εντούτοις ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παρεμποδίζουν την ισότητα των φύλων σε σχέση με την υγεία· ζητεί ως εκ τούτου να λαμβάνονται υπόψη διαφορετικά μοντέλα σχετικά με την υγεία των γυναικών κατά την θέσπιση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αναπαραγωγική υγεία·
9. καλεί το Συμβούλιο να θεσπίσει ειδικούς για τα φύλα δείκτες σε σχέση με την αύξηση του ποσοστού των γυναικών που πλήττονται από φτώχεια ώστε να επιδιωχθεί η εφαρμογή πιο συντονισμένης πολιτικής στον τομέα της κοινωνικής μέριμνας·
10. επαναλαμβάνει ότι οι γυναίκες πρέπει να αποτελούν το 40% του προσωπικού των αποστολών συμφιλίωσης, διατήρησης της ειρήνης, πρόληψης των συγκρούσεων και παροχής βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών, συμπεριλαμβανομένων των αποστολών ενημέρωσης και παρατήρησης εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της·
11. υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα της ατομικής ελευθερίας έκφρασης, υπογραμμίζει όμως τον ρόλο των μέσων ενημέρωσης στην καθιέρωση αξιών και στερεοτύπων που σχετίζονται με το φύλο· ως εκ τούτου κρίνει θετική την πραγματοποίηση συζήτησης σχετικά με τον ρόλο των μέσων ενημέρωσης με στόχο την εξεύρεση και καθιέρωση της ενδεδειγμένης ισορροπίας μεταξύ της ελευθερίας της έκφρασης και του δικαιώματος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια·
12. καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να προτείνουν μέτρα σχετικά με τον τρόπο βελτίωσης της πρόσβασης των γυναικών στην πλήρη συμμετοχή στις διαδικασίες λήψης οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών αποφάσεων και τονίζει τη σπουδαιότητα της εφαρμογής της αρχής της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου σε όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές·
13. επιδοκιμάζει τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που διενεργήθηκαν στην Τουρκία επαναλαμβάνει όμως την ανησυχία του για το γεγονός ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να πέφτουν θύματα εγκλημάτων τιμής και βίας και ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να συνεχίσουν τη συνεργασία τους με τις τουρκικές αρχές και να παρακολουθούν στενά την κατάσταση των δικαιωμάτων των γυναικών στην Τουρκία
14. ζητεί από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ότι όλα τα προγράμματα και οι δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται από τους προϋπολογισμούς της ΕΕ, και ιδίως τα διαρθρωτικά ταμεία, θα προωθούν την εγγραφή πιστώσεων συνυπολογίζοντας τη διάσταση του φύλου·
15. καλεί τα πολιτικά κόμματα, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να αναθεωρήσουν τις κομματικές διαρθρώσεις και διαδικασίες τους με στόχο την άρση όλων των φραγμών που συνιστούν διακρίσεις άμεσα ή έμμεσα κατά της συμμετοχής των γυναικών και να θεσπίσουν κατάλληλες στρατηγικές για την επίτευξη μεγαλύτερης ισορροπίας μεταξύ γυναικών και ανδρών στις εκλεγμένες συνελεύσεις, περιλαμβανομένης της θέσπισης της εφαρμογής θετικών μέτρων όπως οι ποσοστώσεις·
16. καλεί την Επιτροπή να προτείνει στρατηγική παρακολούθησης για τους δείκτες που θέσπισαν οι διάφορες προεδρίες της ΕΕ·
17. ζητεί να συμφωνηθεί η διοργάνωση το συντομότερο δυνατόν μιας Πέμπτης Παγκόσμιας Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες, ώστε να αξιολογηθεί η πρόοδος των γυναικών στους τομείς της ισότητας, της ανάπτυξης και της ειρήνης·
18. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ και στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.