Projekt rezolucji - B6-0568/2005Projekt rezolucji
B6-0568/2005

PROJEKT REZOLUCJI

24.10.2005

projekt z wnioskiem o włączenie do porządku dnia debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa
zgodnie z art. 115 Regulaminu
złożyli José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Agustín Díaz de Mera García Consuegra i Charles Tannock
w imieniu grupy politycznej PPE-DE
w sprawie praw człowieka w Saharze Zachodniej

Procedura : 2005/2632(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0568/2005
Teksty złożone :
B6-0568/2005
Teksty przyjęte :

B6‑0568/2005

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie praw człowieka w Saharze Zachodniej

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Sahary Zachodniej, a w szczególności rezolucję z dnia 14 kwietnia 2005 r.,

–  uwzględniając w szczególności swoje sprawozdanie w sprawie praw człowieka na świecie za rok 2004 (sprawozdanie Coveneya),

–  uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.  wyrażając znaczne zaniepokojenie sytuacją praw człowieka w Saharze Zachodniej opisaną w sprawozdaniach Amnesty International i Światowej Organizacji ds. Zwalczania Tortur, podnoszących kwestię łamania praw człowieka (wymuszeń, tortur i złego traktowania) przez Maroko w stosunku do cywilnej ludności saharyjskiej po 21 maja 2005 r.,

1.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję Frontu Polisario w sprawie uwolnienia wszystkich marokańskich więźniów wojennych; wzywa Maroko do reakcji polegającej na uwolnieniu 151 saharyjskich więźniów wojennych, zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym, oraz do ujawnienia losu ponad 500 zaginionych Saharyjczyków, spośród których 43 zostało odnalezionych w masowych grobach w pobliżu miejsc ich przetrzymywania przez władze Maroka (Agdz i Kalaat Maggouna w Maroku); wzywa rząd Maroka do wydania ciał ofiar rodzinom, tak aby mogły one odbyć żałobę i godnie pochować bliskich zmarłych;

2.  wzywa do uwolnienia obrońców praw człowieka, Aminattou Haidar, Alego Salema Tameka i 35 innych saharyjskich więźniów politycznych;

3.  wnosi o ochronę ludności saharyjskiej i poszanowanie dla jej praw podstawowych, zwłaszcza prawa do wolności wypowiedzi i swobody przemieszczania się, zgodnie z postanowieniami Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Traktatami i międzynarodowymi konwencjami w zakresie praw człowieka;

4.  zwraca się do rządu Maroka o umożliwienie wolnego dostępu do terytorium Sahary Zachodniej niezależnym obserwatorom, przedstawicielom organizacji obrony praw człowieka i międzynarodowej prasie; w związku z tym ubolewa nad wydaleniem kilku delegacji europejskich, zwłaszcza hiszpańskich;

5.  z zainteresowaniem oczekuje na rezultaty wizyty swojej delegacji, która jak najszybciej powinna udać się do Sahary Zachodniej;

6.  popiera sprawiedliwe i definitywne rozwiązanie konfliktu w Saharze Zachodniej, oparte na prawie międzynarodowym i jego poszanowaniu, zgodnie z odpowiednimi rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ;

7.  zwraca się do Królestwa Maroka, Frontu Polisario, państw sąsiadujących oraz Unii Europejskiej o pełną i uczciwą współpracę z ONZ w celu zakończenia procesu dekolonizacji Sahary Zachodniej;

8.  z zadowoleniem przyjmuje nominację przez Sekretarza Generalnego ONZ osobistego wysłannika ds. Sahary Zachodniej w osobie ambasadora Van Valsuma, a także wyznaczenie Francesco Bastagaliego jako specjalnego przedstawiciela odpowiedzialnego za misję ONZ w sprawie referendum w Saharze Zachodniej, o ile pomoże to zaktywizować poszukiwanie rozwiązania konfliktu;

9.  wzywa Komisję i Radę do aktywnego wspierania wysiłków ONZ na rzecz pokojowego rozwiązania konfliktu;

10.  zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji do Rady i Komisji, a także do Sekretarza Generalnego ONZ, Przewodniczącego Unii Afrykańskiej, rządu Maroka i kierownictwa Frontu Polisario.