ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
23.10.2006
σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού
των βουλευτών:
- –Hans-Gert Poettering, József Szájer και Péter Olajos, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE,
- –Martin Schulz, Hannes Swoboda και Csaba Sándor Tabajdi, εξ ονόματος της Ομάδας PSE,
- –Graham Watson και István Szent-Iványi, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE,
- –Daniel Cohn-Bendit και Milan Horáček, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE,
- –Brian Crowley, Cristiana Muscardini, Roberta Angelilli, Wojciech Roszkowski, Michał Tomasz Kamiński, Konrad Szymański, Ģirts Valdis Kristovskis και Adam Jerzy Bielan, εξ ονόματος της Ομάδας UEN,
B6‑0548/2006
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την 50ή επέτειο της Ουγγρικής Επανάστασης του 1956 και την ιστορική σημασία της για την Ευρώπη
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εδράζεται στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών – αρχές οι οποίες είναι κοινές σε όλα τα κράτη μέλη,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στερήθηκαν την κυριαρχία τους και την ελευθερία τους, για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, εξαιτίας της διαίρεσης της μεταπολεμικής Ευρώπης στη Γιάλτα,
Γ. εκτιμώντας ότι τα κομμουνιστικά καθεστώτα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη δεν βασίζονταν στη συγκατάθεση ή τη βούληση του λαού, και ότι διατηρήθηκαν εξαιτίας της σοβιετικής στρατιωτικής κατοχής και με τη συνεργασία κομμουνιστικών κομμάτων,
Δ. υπενθυμίζοντας το θάρρος και την αποφασιστικότητα των Ούγγρων οι οποίοι κατέβηκαν στους δρόμους σε διαμαρτυρία εναντίον του δικτατορικού καθεστώτος του Κομμουνιστικού Κόμματος στις 23 Οκτωβρίου 1956,
Ε. εκφράζοντας την εκτίμησή του για την επιμονή των Ούγγρων οι οποίοι συνέχισαν τον απελευθερωτικό αγώνα για την εθνική τους ανεξαρτησία και τα πολιτικά δικαιώματα, παρά την απουσία οποιασδήποτε στρατιωτικής βοήθειας από τη Δύση και παρά την επέμβαση και την συντριπτική στρατιωτική υπεροχή της Σοβιετικής Ένωσης,
ΣΤ. χαιρετίζοντας το ανθρώπινο και πολιτικό θάρρος του Imre Nagy, μεταρρυθμιστή-κομμουνιστή πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, ο οποίος κατανόησε σωστά τη στοιχειώδη έκφραση της βούλησης του λαού και δέχτηκε να γίνει ο πολιτικός ηγέτης της λαϊκής επανάστασης για ελευθερία και δημοκρατία, και τελικά θυσίασε τη ζωή του και έγινε μάρτυρας της ελευθερίας, δεδομένου ότι εκτελέστηκε το 1958 επειδή δεν υπέκυψε στις πιέσεις να καταγγείλει δημόσια την Επανάσταση,
Ζ. χαιρετίζοντας τη μνήμη των θυμάτων της Επανάστασης – 2170 άνθρωποι σκοτώθηκαν στις μάχες – και των σκληρών αντιποίνων – 228 εκτελέστηκαν μεταξύ 1956 και 1961, 20.000 συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν μεταξύ 1956 και 1958, και χιλιάδες υπέστησαν διακρίσεις επί δεκαετίες μετά την επανάσταση από την κομμουνιστική ηγεσία που ανεκατέλαβε την εξουσία,
Η. εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για την αλληλεγγύη που έδειξαν οι πολίτες σε πολλές χώρες της Δύσης, που υποδέχτηκαν 194.000 Ούγγρους πρόσφυγες το 1956 και το 1957,
Θ. αναγνωρίζοντας την κεφαλαιώδη αξία της αλληλεγγύης μεταξύ των εθνών γενικά και ειδικότερα της αλληλεγγύης μεταξύ των αγώνων για την ελευθερία τους οποίους έδωσαν αρκετά έθνη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης – Ούγγροι, Τσέχοι, Σλοβάκοι, Πολωνοί, Γερμανοί, Εσθονοί, Λεττονοί και Λιθουανοί,
Ι. αναγνωρίζοντας την ιστορική και πολιτική σχέση ανάμεσα στην Ουγγρική Επανάσταση του Οκτωβρίου 1956 και σε ποικίλες άλλες μορφές και κινήματα αντίστασης, όπως οι διαδηλώσεις του Poznan στην Πολωνία τον Ιούλιο του 1956, η Άνοιξη της Πράγας το 1968, η γέννηση του Κινήματος Αλληλεγγύη στην Πολωνία το 1980, καθώς και δημοκρατικά κινήματα στην πρώην ΕΣΣΔ, ιδίως των λαών της Βαλτικής,
ΙΑ. αναγνωρίζοντας ότι η Ουγγρική Επανάσταση ήταν μια ιστορική προσπάθεια επανένωσης μιας διαιρεμένης Ευρώπης, και ως τέτοια παραμένει ακρογωνιαίος λίθος της κοινής ευρωπαϊκής ιστορικής κληρονομιάς,
ΙΒ. αναγνωρίζοντας ότι η Ουγγρική Επανάσταση συνέβαλε στην ενίσχυση της συνοχής του δημοκρατικού κόσμου και τελικά στην ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το 1957 και αποτέλεσε πρόδρομο των δημοκρατικών πολιτικών αλλαγών που σημειώθηκαν το 1989-1990 στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη επιτρέποντας την ειρηνική επανένωση της Ευρώπης μέσω της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης,
1. αναγνωρίζει την Ουγγρική Επανάσταση του 1956 ως μια από τις εμβληματικές εκδηλώσεις κατά τον 20ό αιώνα της επιδίωξης της ελευθερίας και δημοκρατίας που αψήφισε τον Κομμουνισμό στο σοβιετικό στρατόπεδο·
2. χαιρετίζει τους γενναίους άνδρες και γυναίκες της Ουγγαρίας οι οποίοι με την αυτοθυσία τους αποτέλεσαν ένα φάρο ελπίδας για άλλα έθνη που βρίσκονταν κάτω από τον κομμουνιστικό ζυγό·
3. υπογραμμίζει ότι η δημοκρατική κοινότητα πρέπει να απορρίψει απερίφραστα την καταπιεστική και αντιδημοκρατική κομμουνιστική ιδεολογία και να υποστηρίζει τις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, και να υιοθετήσει σθεναρή στάση οποτεδήποτε αυτά παραβιάζονται·
4. καλεί όλες τις δημοκρατικές χώρες να καταδικάσουν σαφώς τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί από όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα·
5. ζητεί τη συγκρότηση ενός ευρωπαϊκού προγράμματος για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ ερευνητικών κέντρων και κέντρων τεκμηρίωσης στα κράτη μέλη σχετικά με τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων·
6. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.