ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
7.2.2007
σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2 του Κανονισμού
του βουλευτή: Karl-Heinz Florenz
εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
σχετικά με την αλλαγή του κλίματος
B6‑0045/2007
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την αλλαγή του κλίματος
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την Δωδέκατη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (CΟΡ 12) στην UNFCCC και τη Δεύτερη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, η οποία χρησιμεύει ως συνεδρίαση των συμβαλλομένων μερών στο Πρωτόκολλο του Κυότο (CΟΡ/ΜΟΡ 2) που διεξήχθη στο Ναϊρόμπι της Κένυας μεταξύ 6 και 17 Νοεμβρίου 2006,
– έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του για την αλλαγή του κλίματος και ιδιαίτερα τα ψηφίσματα της 16ης Νοεμβρίου 2005 σχετικά με τη μάχη κατά της αλλαγής του κλίματος στον πλανήτη και πώς μπορεί να κερδηθεί[1], και της 26ης Οκτωβρίου 2006 σχετικά με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Διάσκεψη του Ναϊρόμπι (COP 12 και COP/MOP 2)[2],
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με θέμα: "Περιορισμός της αλλαγής του κλίματος του πλανήτη σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς Κελσίου - Η πορεία προς το 2020 και μετέπειτα"[3],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πρόσφατα ακραία καιρικά φαινόμενα όπως η καταστροφική καταιγίδα Κύριλλος οδήγησαν σε ακόμη πιο έντονη συζήτηση για την αλλαγή του κλίματος,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα και μόνον ακραίο καιρικό φαινόμενο δεν μπορεί να συνδεθεί άμεσα με την αλλαγή του κλίματος αλλά πρέπει κανείς να λάβει υπόψη ότι πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι η αυξημένη ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων έχει σχέση με την αλλαγή του κλίματος,
1. τονίζει ότι επείγει να αναληφθεί συγκεκριμένη δράση σε παγκόσμιο επίπεδο για να αντιμετωπισθεί η αλλαγή του κλίματος, καθώς και ότι χρειάζεται μια πολιτική ηγεσία που θα προωθεί τη διεργασία·
2. επιδοκιμάζει στο πλαίσιο αυτό το γεγονός ότι τόσο η Επιτροπή όσο και η Προεδρία του Συμβουλίου έθεσαν την αλλαγή του κλίματος στο επίκεντρο του πολιτικού τους προγράμματος·
3. παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να διατηρήσει τον ηγετικό ρόλο της στις διαπραγματεύσεις ενόψει ενός μετά το 2012 διεθνούς πλαισίου για την αλλαγή του κλίματος και να διατηρήσει υψηλό επίπεδο φιλοδοξιών στις μελλοντικές συζητήσεις με τους διεθνείς εταίρους της·
4. προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιδείξει αποφασιστικότητα με το να εξετάσει την αλλαγή του κλίματος μέσω μετρήσιμης προόδου στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (GHG) και να υλοποιήσει τους εγχώριους και διεθνείς στόχους της όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών·
5. αναγνωρίζει ότι το μερίδιο της ΕΕ στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου - 14%[4] - μπορεί να εμφανίζεται χαμηλό· τονίζει ωστόσο ότι το μερίδιο της ΕΕ όταν μετράται σε κατά κεφαλήν εκπομπές, βρίσκεται μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο· για να περιορισθούν αυτές οι διαφορές, υπενθυμίζει στην Επιτροπή και τα κράτη μέλη τις υποχρεώσεις τους βάσει του Πρωτοκόλλου του Κυότο και των συμφωνιών του Μαρακές για να εξασφαλίσουν συμπληρωματικότητα στη χρήση των ευέλικτων μηχανισμών τους·
6. τονίζει ότι είναι ανάγκη να επιταχύνουν σημαντικά τις διεθνείς διαπραγματεύσεις σχετικά με το μετά το 2012 πλαίσιο ούτως ώστε να εξασφαλίσουν ότι δεν υπάρχει κενό μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης περιόδου δέσμευσης βάσει του Πρωτοκόλλου του Κυότο και να δώσουν χρόνο στη διεθνή κοινότητα να σχεδιάσει τα αναγκαία μέτρα· επαναλαμβάνει το αίτημά του για επίτευξη συμφωνίας έως τα τέλη του 2008 και του 2009 το αργότερο·
7. υπογραμμίζει ότι η ΕΕ πρέπει να βασίσει τη στρατηγική της στην υπόθεση ότι θα επιτευχθεί συμφωνία σε διεθνές επίπεδο σχετικά με το μετά το 2012 πλαίσιο· πιστεύει επομένως ότι είναι πρόωρο να συζητείται επί του παρόντος μια εφεδρική στρατηγική για την περίπτωση που δεν επιτευχθεί αυτή η διεθνής συμφωνία·
8. υπενθυμίζει ότι, όπως αναφέρεται στα ψηφίσματά του της 16ης Νοεμβρίου 2005 και 26ης Οκτωβρίου 2006 και όπως εν μέρει αναγνωρίσθηκε από την Επιτροπή στην ανακοίνωσή της , η στρατηγική της ΕΕ σχετικά με την αλλαγή του κλίματος πρέπει να βασίζεται στους ακόλουθους βασικούς στόχους:
- i)περιορισμός της αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας σε 2°C πάνω από την προβιομηχανική εποχή·
- ii)ανάληψη δέσμευσης για μειώσεις των εκπομπών κατά 30% σε σύγκριση με τα επίπεδα εκπομπών του1990 με σκοπό να επιτευχθεί μείωση της τάξης του 80% έως το 2050·
9. εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την έλλειψη σαφήνειας του "πακέτου ενέργειας και κλίματος" που υπέβαλε η Επιτροπή όσον αφορά το στόχο μειώσεων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για το 2020· τονίζει ότι είναι απαραίτητη μια ελάχιστη μείωση κατά 30% για να υπάρχει λογική πιθανότητα να επιτευχθεί ο στόχος της ΕΕ για περιορισμό της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας στους 2° C·
10. υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση για να επιτύχει συμφωνία σε διεθνές επίπεδο για μείωση κατά 30% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε όλες τις βιομηχανικές χώρες, δεν πρέπει να επικεντρωθεί μόνον στην πολιτική περιβάλλοντος αλλά και στην εξωτερική πολιτική και πολιτική διεθνούς εμπορίου καθώς και στην προθυμία για αλλαγή της ζήτησης για ενέργεια και άλλους φυσικούς πόρους, και ότι αυτή η ευρύτερη εικόνα πρέπει επομένως να αποτελέσει μέρος της συζήτησης σχετικά με τη στρατηγική για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου·
11. θεωρεί ότι τα οικονομικώς ανεπτυγμένα κράτη μέλη εξήγαγαν μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων και των τεχνολογιών τους που καταναλώνουν ενέργεια και φυσικούς πόρους σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες όπου αυτές οι ίδιες δραστηριότητες προκαλούν πιθανώς υψηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου· για τον λόγο αυτό προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταρτίσουν πολιτικές για την πρόληψη αυτών των πρακτικών·
12. επιμένει ότι οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν ειδική ευθύνη να αντιμετωπίσουν την αλλαγή του κλίματος σε παγκόσμιο επίπεδο· καλεί συνεπώς τα συμβαλλόμενα μέρη του Παραρτήματος Ι να τηρήσουν τις υφιστάμενες δεσμεύσεις τους και να θέσουν φιλόδοξους στόχους για μια δεύτερη περίοδο δέσμευσης μετά το 2012· καλεί περαιτέρω τις βιομηχανικές χώρες που δεν έχουν επικυρώσει το Πρωτόκολλο του Κυότο να επανεξετάσουν τη θέση τους, να λάβουν αυστηρά εσωτερικά μέτρα και να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στις μελλοντικές διεθνείς διαπραγματεύσεις με απώτερο στόχο τη συμμετοχή τους στο μελλοντικό καθεστώς σχετικά με την αλλαγή του κλίματος·
13. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διερευνήσουν τη δυνατότητα θέσπισης μέτρων προσαρμογής σε παραμεθόριες περιοχές με εφαρμογή στο εμπόριο για να εξουδετερώσουν κάθε βραχυπρόθεσμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που μπορεί να έχουν οι παραγωγοί σε βιομηχανικές χώρες όπου δεν υπάρχουν περιορισμοί ως προς τον άνθρακα·
14. επαναλαμβάνει την πρότασή του να αναθεωρηθεί το σύστημα εμπορίας εκπομπών (ETS) με στόχο να εναρμονισθεί η μέθοδος κατανομής με βάση τη χρήση δεικτών αναφοράς και τη δημοπράτηση·
15. συμφωνεί με την Επιτροπή ότι οι χώρες που δεν ανήκουν στο Παράρτημα I πρέπει να κληθούν να συμμετάσχουν στη διεργασία αλλά υπογραμμίζει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως ενιαίο σύνολο και ότι οι δραστηριότητες που αναλαμβάνονται από τις αναπτυσσόμενες χώρες ή εντός αυτών πρέπει να διαφοροποιούνται ανάλογα με τις ιδιαίτερες περιστάσεις κάθε χώρας· τονίζει περαιτέρω ότι οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες δεν πρέπει να υποχρεούνται να αναλαμβάνουν καμιά δέσμευση·
16. προκειμένου να εξασφαλίσει ίσους όρους συμμετοχής σε διεθνές επίπεδο, καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο να προτείνουν τομεακούς στόχους για εξαγωγικούς κλάδους έντασης ενέργειας σε χώρες χωρίς υποχρεωτικές δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών, ως συμπλήρωμα των δεσμευτικών στόχων για τις εκπομπές για τις βιομηχανικές χώρες·
17. τονίζει ότι η ενεργειακή πολιτική αποτελεί κρίσιμο στοιχείο της παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος και ότι η διαφοροποίηση των ενεργειακών πόρων και η μεταστροφή σε εναλλακτικές ενεργειακές τεχνολογίες χωρίς άνθρακα ή χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα προσφέρουν μεγάλες προοπτικές για μειώσεις των εκπομπών ενώ ταυτόχρονα μειώνουν την εξάρτηση από εξωτερικές πηγές·
18. θεωρεί ότι υπάρχει τεράστιο δυναμικό για μειώσεις των εκπομπών στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εγκρίνουν φιλόδοξα μέτρα και στόχους στον τομέα αυτό και να διερευνήσουν την δυνατότητα υπέρβασης του στόχου μείωσης 20% που προτείνει η Επιτροπή.
19. θεωρεί ότι με ισορροπημένα εθνικά συστήματα στον τομέα των φόρων και των εισφορών μπορεί να αυξηθεί η ενεργειακή αποδοτικότητα στα κράτη μέλη και να προληφθεί η σπατάλη ενέργειας·
20. καλεί τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ταχεία εκτέλεση της οδηγίας 2002/91/ΕΚ για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων όπως τέθηκε σε ισχύ στις 4 Ιανουαρίου 2003 με την οποία η εξοικονόμηση ενεργειακού κόστους στον τομέα των κτιρίων υπολογίζεται σε 22% περίπου· καλεί επομένως την Επιτροπή να κινήσει δικαστική διαδικασία κατά των κρατών μελών εκείνων που δεν έλαβαν ακόμη τα κατάλληλα μέτρα όπως απαιτείται από την οδηγία 2002/91/ΕΚ·
21. υπογραμμίζει ότι η μέγιστη κατανάλωση ενέργειας παρατηρείται στον τομέα των μεταφορών και ότι οι οδικές μεταφορές συμβάλλουν σε περίπου 25% των εκπομπών CO2 στην Κοινότητα· ζητεί επομένως να δοθεί ώθηση στις δημόσιες μεταφορές·
22. επιδοκιμάζει την πρόταση περί δεσμευτικού στόχου για να αυξηθεί το επίπεδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της ΕΕ κατά 25% έως το 2020·
23. εκφράζει τη λύπη του για την απουσία δεσμευτικών τομεακών στόχων στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς μόνον αυτοί οι στόχοι θα επιφέρουν πραγματική βελτίωση για να αντιμετωπισθεί η αλλαγή του κλίματος· προτρέπει την Επιτροπή να απαιτήσει από τα κράτη μέλη πέραν του γενικού στόχου να υποβάλουν στόχους ανά τομέα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως προτείνεται από την αξιολόγηση αντικτύπου του χάρτη πορείας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες·
24. επαναλαμβάνει ότι η θέρμανση και η ψύξη με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας προσφέρουν τεράστιες προοπτικές αποτελεσματικής μείωσης του CO2 και της εξάρτησης από ορυκτά καύσιμα· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν υπέβαλε πρόταση οδηγίας για την υποστήριξη της θέρμανσης και της ψύξης με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως είχε υποσχεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά σημειώνει ότι η Επιτροπή σχεδιάζει ωστόσο νομοθετικά μέτρα στον τομέα·
25. επιμένει στην πρόταση που είχε υποβάλει στο ψήφισμά του της 14ης Φεβρουαρίου 2006[5] σχετικά με τη θέρμανση και ψύξη από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·
26. αποδοκιμάζει το γεγονός ότι η Επιτροπή καθυστέρησε να υποβάλει προτάσεις για υποχρεωτικά όρια στις εκπομπές των αυτοκινήτων παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την επιβολή τέτοιων ορίων ως μέρους μιας εκτεταμένης δέσμης μέτρων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τον τομέα των μεταφορών· σημειώνει την πρόταση της Επιτροπής για δεσμευτικό ελάχιστο στόχο σύμφωνα με τον οποίο τα βιοκαύσιμα πρέπει να αποτελούν το 10% των καυσίμων των οχημάτων το 2020· υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα της αειφόρου παραγωγής βιοκαυσίμων· θεωρεί ότι μολονότι τα βιοκαύσιμα μπορεί να παίζουν σημαντικό ρόλο στη μείωση της εξάρτησής μας από ορυκτά καύσιμα, η προώθησή τους δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος της παραγωγής τροφίμων ή να επιδεινώνει την αποψίλωση ανά τον κόσμο· τονίζει ότι πρέπει να καταρτισθεί υποχρεωτική περιβαλλοντική και κοινωνική πιστοποίηση των βιοκαυσίμων και να διαφοροποιηθούν τα σχετικά κίνητρα με βάση τη δραστικότητα του πλήρους κύκλου ζωής τους στο κλίμα·
27. υποστηρίζει την προτεινόμενη εταιρική σχέση στον τομέα της ενέργειας με την Αφρική· συνιστά ωστόσο θερμά να καταρτισθεί παρόμοια εταιρική σχέση με την Κίνα και την Ινδία έχοντας κατά νου την πολύ γρήγορη αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις χώρες αυτές καθώς και την επείγουσα ανάγκη να τους δοθεί βοήθεια για την ανάπτυξη ικανοτήτων και για επενδύσεις σε τεχνολογίες χωρίς χρήση άνθρακα, χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και τεχνολογίες αποδοτικής αξιοποίησης της ενέργειας (χρησιμοποιώντας κατά προτεραιότητα ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) επιμένοντας ταυτόχρονα να συνεργασθεί η ΕΕ με τις σχετικές περιοχές για να σταματήσουν την αποψίλωση των τροπικών δασών και να ενθαρρύνουν τη δενδροφύτευση και την αναδάσωση· προτείνει πέραν τούτων να επιταχυνθεί η συνεργασία στον τομέα της ενέργειας με τη Ρωσία·
28. θεωρεί ότι οι σημαντικές προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών μπορούν να συμβαδίζουν με την οικονομική ανάπτυξη και αποτελούν μάλιστα προϋπόθεση για αειφόρο οικονομική ανάπτυξη στις επόμενες δεκαετίες· επαναλαμβάνει ότι οι τεχνολογίες περιβάλλοντος μπορούν να δώσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και ταυτόχρονα να συμβάλουν στη μείωση των εκπομπών· σημειώνει επομένως ότι οι τεχνολογίες περιβάλλοντος βρίσκονται στο επίκεντρο μιας στρατηγικής για την αειφόρο ανάπτυξη που είναι συμβατή με τις δεσμεύσεις του Κυότο και τη στρατηγική της Λισσαβώνας·
29. υπογραμμίζει ότι η αδράνεια έχει τρομακτικό οικονομικό, κοινωνικό κόστος και κόστος για την υγεία όπως έδειξε μεταξύ άλλων η μελέτη του Stern για την οικονομία της αλλαγής του κλίματος· υπενθυμίζει ότι η αδράνεια θα προκαλέσει ζημία που αντιστοιχεί σε 5-20% του παγκόσμιου ΑΕΠ κατ' έτος, ενώ το κόστος μιας χρηστής πολιτικής στον τομέα του κλίματος και των επενδύσεων σε καθαρές τεχνολογίες υπολογίζεται μεταξύ 0,5% και 1% του παγκόσμιου ετήσιου ΑΕΠ έως το 2050 χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα δευτερεύοντα οφέλη για το περιβάλλον και την υγεία· αναγνωρίζει ότι η ανάληψη δράσης με καθυστέρηση θα αυξήσει τον κίνδυνο δυσμενών περιβαλλοντικών συνεπειών και το κόστος της αντιμετώπισής τους·
30. είναι της άποψης ότι πρέπει να δοθεί ώθηση στην έρευνα στον τομέα αυτό και να τεθούν σαφείς στόχοι περιβαλλοντικής επίδοσης για να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη και η χρήση καλύτερων και πιο φιλοπεριβαλλοντικών τεχνολογιών·
31. επαναλαμβάνει ότι η μείωση των παγκόσμιων εκπομπών δεν πρέπει να οδηγήσει σε άλλες απειλές όπως ο πολλαπλασιασμός των πυρηνικών ή η τρομοκρατία· πιστεύει επομένως ότι η πυρηνική ενέργεια πρέπει να παραμείνει εκτός Μηχανισμού Καθαρής Ανάπτυξης/Κοινής Εκτέλεσης ή άλλων μηχανισμών που αποσκοπούν στο να επιβραβεύσουν τις μειώσεις εκπομπών στις αναπτυσσόμενες χώρες·
32. ενθαρρύνει τη αυξημένη άμεση συμμετοχή στις προσπάθειες μετριασμού σε επίπεδο Ευρωπαίου πολίτη·
33. καλεί και πάλι την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να θεσπίσουν μια φιλόδοξη πολιτική εταιρικών σχέσεων στον τομέα της τεχνολογίας και μεταφορών καθαρών τεχνολογιών με τις αναπτυσσόμενες χώρες βοηθώντας τις να αναπτύξουν τις οικονομίες τους και να αυξήσουν την ευημερία τους με πιο αειφόρο τρόπο·
34. ανησυχεί για τους κινδύνους που ενέχει η αλλαγή του κλίματος σε σχέση με την ύπαρξη πυρηνικών σταθμών σε παράκτιες ζώνες και ζητεί από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αξιολογήσουν αυτούς τους κινδύνους και να ετοιμασθούν για την αντιμετώπισή τους καθώς και να αποφύγουν την κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών σε παράκτιες ζώνες·
35. καλεί την Επιτροπή να αποτιμήσει τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος στην αύξηση της θερμοκρασίας του εδάφους, τη μείωση των βροχών και στα υπόγεια ύδατα· θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό να διερευνηθούν οι αποτελέσματα της μείωσης των καλλιεργήσιμων επιφανειών ως πηγών βιομάζας και δεξαμενών άνθρακα· υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα ορισμένων πρακτικών αγροτικής διαχείρισης·
36. ζητεί από όλες τις σχετικές επιτροπές του και αντιπροσωπείες του να συνεργασθούν επί του θέματος της αλλαγής του κλίματος ούτως ώστε η βιομηχανική πολιτική του, η ενεργειακή πολιτική και οι μεταφορές, η γεωργία, η έρευνα και η ανάπτυξη καθώς και άλλες πρωτοβουλίες να συντονίζονται καλύτερα με τους στόχους που έχουν τεθεί στον τομέα της αλλαγής του κλίματος και ώστε το θέμα αυτό να θίγεται τακτικά σε επίπεδο διακοινοβουλευτικών αντιπροσωπειών καθώς και στο πλαίσιο του Διατλαντικού Νομοθετικού Διαλόγου·
37. καλεί τις δύο Προεδρίες το 2007 να εξασφαλίσουν ότι θα αυξηθεί η κεκτημένη ταχύτητα που έχει αποκτηθεί στο θέμα της αλλαγής του κλίματος ανεβάζοντας ταυτόχρονα το επίπεδο των πολιτικών δεσμεύσεων και τον αριθμό των διεθνών εταίρων εντός της διεργασίας·
38. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών και τη Γραμματεία της Σύμβασης πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος, με το αίτημα να κυκλοφορήσει σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη που δεν είναι μέλη της ΕΕ.