PROJEKT REZOLUCJI
2.5.2007
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Martin Schulz, Harlem Désir, Stephen Hughes, Jan Andersson, Kader Arif, Glyn Ford, Matthias Groote, Inés Ayala Sender, Alejandro Cercas, Harald Ettl i Anne Van Lancker
w imieniu grupy politycznej PSE
w sprawie wzmocnienia europejskiego prawodawstwa z zakresu informowania pracowników i przeprowadzania z nimi konsultacji
B6‑0197/2007
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wzmocnienia europejskiego prawodawstwa z zakresu informowania pracowników i przeprowadzania z nimi konsultacji
Parlament Europejski,
– uzwględniając Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza jej przepisy dotyczące praw socjalnych, oraz art. 136 TWE, na mocy którego państwa członkowskie mają na celu promowanie zatrudnienia, poprawę warunków życia i pracy, odpowiednią ochronę socjalną, dialog między partnerami społecznymi, rozwój zasobów ludzkich pozwalający utrzymać poziom zatrudnienia oraz przeciwdziałanie wykluczeniu,
– uwzględniając dyrektywę nr 2002/14/WE z dnia 11 marca 2002 r.[1] ustanawiającą ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami, dyrektywę nr 98/59/WE z dnia 20 czerwca 1998 r.[2] w sprawie zwolnień grupowych oraz dyrektywę nr 94/45/WE z dnia 22 września 1994 r.[3] w sprawie ustanowienia Europejskich Rad Zakładowych; mając na uwadze, że ostatnie dwie wymienione dyrektywy dotyczą harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w zakresie instrumentów dialogu między partnerami społecznymi – kadrami zarządzającymi a pracownikami,
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Restrukturyzacje i zatrudnienie – antycypacja i towarzyszenie restrukturyzacjom na rzecz poprawy zatrudnienia: rola Unii Europejskiej” (COM(2005)0120 wersja ostateczna) oraz opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 14 grudnia 2005 r. (CESE 1495/2005),
– uwzględniając rezolucję w sprawie restrukturyzacji i zatrudnienia (2005/2188 (INI)) przyjętą w dniu 16 marca 2005 r.,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie restrukturyzacji przemysłu oraz fuzji,
– uwzględniając oświadczenie Komisji wygłoszone na posiedzeniu plenarnym w dniu 25 kwietnia 2007 r. i dotyczące wzmocnienia europejskiego prawodawstwa z zakresu informowania pracowników i przeprowadzania z nimi konsultacji,
- – uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że celem strategii lizbońskiej jest uczynienie z UE najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej w skali światowej gospodarki opartej na wiedzy, zdolnej do trwałego wzrostu gospodarczego, któremu towarzyszy wzrost liczby miejsc pracy, jakości zatrudnienia i większa spójność społeczna,
B. mając na uwadze, że Europa potrzebuje spójnej i skutecznej polityki, aby ze społeczeństwa postindustrialnego mogła przeistoczyć się w zglobalizowane społeczeństwo oparte na wiedzy, zachowując jednocześnie swoje wartości i tożsamość,
C. mając na uwadze, że silny dialog społeczny, zbiorowe układy pracy, nastawiona na innowacje polityka przemysłowa oraz aktywna polityka na rynku pracy są podstawowymi warunkami osiągnięcia celu inteligentnego i przyjaznego dla środowiska wzrostu, określonego w strategii lizbońskiej i przyczyniającego się do stworzenia warunków do utrzymania i rozwijania działalności przemysłowej zatrudniającej duże grupy europejskiej populacji w wieku produkcyjnym,
D. mając na uwadze, że projekty takie jak Galileo mają fundamentalne znaczenie dla wypracowania takiej nastawionej na innowacje polityki przemysłowej,
E. mając na uwadze nasilenie się procesów restrukturyzacji, fuzji, przenoszenia przedsiębiorstw itd., oddziałujących na wszystkie sektory działalności i zmieniających strukturę firm, produkcji oraz zatrudnienia,
1. wzywa Komisję, zgodnie ze zgłaszanymi już kilkakrotnie w tej sprawie postulatami, ostatnio w rezolucji z dnia 16 marca 2006 r. (2005/2188 (INI)), do przeglądu i modernizacji europejskiego prawodawstwa z zakresu informowania i przeprowadzania konsultacji, w celu zagwarantowania spójnych i skutecznych ram prawnych, uniknięcia sytuacji niepewności prawnej i zwiększenia znaczenia dialogu społecznego pomiędzy szczeblem krajowym a europejskim;
2. wzywa Komisję do zagwarantowania właściwego wprowadzenia w życie w państwach członkowskich przepisów z zakresu informowania i przeprowadzania konsultacji oraz do podjęcia przez nią działań przeciwko tym państwom członkowskim, które nie wprowadziły w życie dyrektyw w sprawie informowania i przeprowadzania konsultacji;
3. przypomina, że UE musi dążyć do pozostania przemysłowym mocarstwem i nie może ograniczać się jedynie do rozwijania sektora usług, w związku z czym przypomina Komisji o konieczności prowadzenia polityki przemysłowej na szczeblu europejskim; uważa, że partnerzy społeczni odgrywają kluczową rolę w rozwijaniu tego typu polityki;
4. wzywa Komisję do usprawnienia wewnętrznej koordynacji prowadzonych przez siebie polityk w dziedzinie zatrudnienia i spraw społecznych, spraw gospodarczych i finansowych, przemysłu, a także badań i rozwoju oraz do zachęcania partnerów społecznych do aktywnego uczestnictwa w rozwijaniu spójnego zestawu polityk nastawionych na utrzymanie konkurencyjności i innowacyjności europejskiego przemysłu;
5. wzywa właściwe komisje Parlamentu Europejskiego do ujęcia w swoim programie prac sprawozdań będących podstawą do rozwijania przez Komisję Europejską aktywniejszych polityk odnoszących się do globalizacji na szczeblu europejskim, lepszego dialogu społecznego, większych prywatnych i publicznych inwestycji w badania i rozwój, skuteczniejszego uczenia się przez całe życie i aktywniejszych polityk na rynku pracy;
6. wzywa Komisję do przyjęcia bardziej stanowczej strategii wobec antycypowania przemysłowych restrukturyzacji i radzenia sobie z jej społecznymi skutkami w celu zmniejszenia obaw, jakie globalizacja wzbudza wśród europejskich obywateli;
7. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz partnerom społecznym.