PROJEKT REZOLUCJI
2.5.2007
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Gabriele Stauner i Philip Bushill-Matthews
w imieniu grupy politycznej PPE-DE
w sprawie wzmocnienia europejskiego prawodawstwa w zakresie informowania i zasięgania opinii pracowników
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wzmocnienia europejskiego prawodawstwa w zakresie informowania i zasięgania opinii pracowników
Parlament Europejski,
– uwzględniając dyrektywę Rady 94/45/WE z dnia 22 września 1994 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Rady Zakładowej[1],
– uwzględniając sprawozdanie Parlamentu Europejskiego (A5-0282/2001) w sprawie ustanowienia Europejskiej Rady Zakładowej lub trybu informowania i konsultacji z pracownikami w przedsiębiorstwach lub w grupach przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym,
– uwzględniając wzrost aktywności przedsiębiorstw na poziomie międzynarodowym wskutek globalizacji,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że głównym celem dyrektywy jest zniesienie barier dla informowania i zasięgania opinii siły roboczej oraz komunikacji z nią w przedsiębiorstwach, które prowadzą działalność w więcej niż jednym państwie członkowskim, celem ułatwienia dialogu społecznego w przedsiębiorstwach,
B. uwzględniając, zwłaszcza w dobie przemian w przemyśle, równowagę między przepisami w dziedzinie konkurencji, którym przedsiębiorstwa muszą się podporządkować na stale zmieniającym się rynku, a prawem pracowników do dostępu do informacji i komunikacji, które można zapewnić między innymi poprzez negocjowanie umów zbiorowych z zarządem,
C. mając na uwadze, że we wszystkich państwach członkowskich, w których mają siedziby przedsiębiorstwa, istnieje pilna potrzeba rozwijania kultury partnerstwa między pracodawcami a pracownikami, tak by wnioskowany w dyrektywie duch współpracy miał zastosowanie również w odniesieniu do przedstawicielstw pracowników lokalnych,
D. mając na uwadze, iż konstruktywna i pozytywna wymiana informacji oraz rzeczywiste konsultacje z pracownikami mają istotne znaczenia zarówno dla pomyślności przedsiębiorstw, jak i dla osiągnięcia społecznej spójności; mając na uwadze ponadto, że informacja i zasięganie opinii stanowią ważne elementy europejskiego modelu społecznego,
E. mając na uwadze, że możliwość niepewności prawnej pracowników w razie zmian własnościowych w firmie stanowi kwestię budzącą oczywistą troskę,
F. mając na uwadze, że różne przypadki restrukturyzacji i zwolnień grupowych uwypukliły ewentualne problemy w prawodawstwie europejskim dotyczącym prawa pracowników do informacji oraz zasięgania ich opinii, zwłaszcza jeśli chodzi o terminowość i możliwość nakładania sankcji w przypadku niewywiązania się z niej, jak również dostosowania się do wymogów prawnych obowiązujących w różnych państwach członkowskich, które dotyczą terminowego podawania do wiadomości informacji,
1. podkreśla, że relacje społeczne oparte na dialogu z pracownikami i ich przedstawicielami oraz informacji i rzeczywistych konsultacjach z nimi powinny owocować w przypadku negocjacji zbiorowych i przyczynić się do obniżenia ryzyka konfliktu, a także mogą one okazać się ważnym czynnikiem powodzenia przedsiębiorstw;
2. wzywa Komisję do nadzorowania stosowania dyrektywy 94/95; wzywa państwa członkowskie do podjęcia działań prawnych przeciwko przedsiębiorstwom, które nie wdrożyły tej dyrektywy;
3. sugeruje, aby Komisja skuteczniej nadzorowała transpozycję omawianej dyrektywy w państwach członkowskich;
4. z zadowoleniem przyjmuje sugestię Komisji, że właściwą reakcją może być intensywniejsza wymiana godnych naśladowania praktyk pomiędzy partnerami społecznymi;
5. uznaje fakt, że w pierwotnej dyrektywie wzywa się Komisję do przedstawienia wniosku w sprawie rewizji dyrektywy 94/45/WE oraz sugeruje, że partnerzy społeczni mogliby rozważyć następujące możliwości:
- (i)włączenie do niej bardziej precyzyjnej definicji informacji i konsultacji z pracownikami w ramach wprowadzenia otwartej wymiany poglądów i dialogu pomiędzy pracownikami lub ich przedstawicielami oraz pracodawcą,
- (ii)podniesienie progów dla przedsiębiorstw oraz wprowadzenie większej bardziej elastycznego podejścia przy wyjściu z założenia, że jednakowe wymogi dla wszystkich nie sprawdzą się w odmiennych okolicznościach, w jakich znajdują się różne przedsiębiorstwa w różnych okresach czasu;
(iii) większą elastyczność pozwalającą regulować liczbę członków Europejskiej Rady Zakładowej oraz specjalnego organu negocjacyjnego po znaczącej restrukturyzacji firmy;
- (iv)zalecenie, że pracownicy powinni mieć wolny wybór swych przedstawicieli zasiadających w radach zakładowych;
6. uznaje, że lepszy przepływ informacji oraz udzielenie pracownikom prawa do wyrażania opinii to doskonała możliwość stworzenia społecznie kompatybilnych procesów restrukturyzacyjnych w przemyśle w celu utrzymania pokoju społecznego;
7. z zadowoleniem przyjmuje dobrowolne inicjatywy niektórych przedsiębiorstw stworzenia światowych rad zakładowych, które uznaje za pozytywny krok godny naśladowania przez inne organizacje;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz partnerom społecznym.
- [1] Dz.U. L 254 z 30.9.1994, str. 64.